κάποιοι ἀπό αὐτούς ὑποφέρουν. Κάποιοι δέν ὑποφέρουν. Γιατί γίνεται αὐτό; Μᾶς λένε κάποια πράγματα οἱ Ἅγιοι Πατέρες, δίνουν κάποιες ἀπαντήσεις. Ἄν ὁ Θεός ἄφηνε τελείως ἀτιμώρητο τό κακό καί ὅλοι οἱ κακοί εὐτυχοῦσαν καί δέν ὑπῆρχε καί κάποια τιμωρία σέ κάποιους, θά λέγανε ὅλοι οἱ ἄνθρωποι τότε, νά, ὀρίστε, θά γίνω καί ἐγώ κακός νά μοῦ πᾶνε ὅλα καλά! Πᾶνε καλά, ἀλλά ὄχι σέ ὅλους. Ὁ Θεός εἶναι πάνσοφος. Μετά, ὅλοι οἱ καλοί δυστυχοῦν; Ὄχι, εἶναι καί μερικοί καλοί πού περνᾶνε καλά. Ὁ Θεός βραβεύει τό καλό, ὁπωσδήποτε στήν ἄλλη ζωή, ἀλλά σέ κάποιους καί σ’ αὐτή τή ζωή. Γιά νά τό κυνηγήσουμε! Εἶναι μέγας ψυχολόγος ὁ Θεός, ἔτσι; Πάνσοφος! Ἄν ὅλοι οἱ καλοί δυστυχοῦσαν, ποιός θά ἦταν μετά καλός; Κανένας! Θά λέγανε, τί νά γίνω καλός; Χαζός εἶμαι; Ἀφοῦ ὅλοι ὑποφέρουν οἱ καλοί... Δέν ὑποφέρουν ὅμως ὅλοι! Βλέπετε τήν πανσοφία τοῦ Θεοῦ; Εἶναι κάποιοι πού περνᾶνε πολύ καλά καί σ’ αὐτή τή ζωή καί στήν ἄλλη ζωή. Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος, ἄς ποῦμε, δέν ἀρρώστησε ποτέ, καί ἔζησε, παρακαλῶ, 105 χρόνια! Θέλετε νά ζήσετε τόσα χρόνια; Νά μοιάσετε στόν Ἅγιο Ἀντώνιο! Ἕνα παξιμάδι κάθε τρεῖς μέρες... καί εἶχε καί ὅλα του τά δόντια! Εἶναι ἄλλοι Ἅγιοι πού ζήσανε μιά ζωή στό κρεβάτι, ἄρρωστοι. Ἕνας Ἅγιος, Βενιαμίν νομίζω λεγότανε αὐτός, εἶχε πάθει ὑδρωπικία. Εἶχε γίνει τεράστιος, σάν τύμπανο.. τυμπανιαῖος. Συγκρατοῦσε δηλαδή ὁ ὀργανισμός του τό νερό. Πῶς γίνεται ἕνας ἄνθρωπος πού παίρνει κορτιζόνη.. φουσκώνει. Λοιπόν, αὐτός ἦταν θαυματουργός, καί ἐνῶ εἶχε ἕνα δάχτυλο τεράστιο ἀπό τό οἴδημα, σέ ἀκουμποῦσε καί φεύγανε οἱ ἀρρώστιες. Γιατί γινότανε αὐτό; Ἔτσι ἤθελε ὁ Θεός. Αὐτός ταπεινωνότανε μέ τήν ἀρρώστια του καί γέμιζε μέ Χάρη Θεοῦ καί ἔκανε καλά τούς ἄλλους καί τόν ἑαυτό του δέν τόν ἔκανε καλά. Ὅπως καί ὁ Ἅγιος Πορφύριος εἶχε 17 ἀρρώστιες καί ἔκανε θαύματα. Καί τοῦ λέγανε, Γέροντα, καλά.. γιατί δέν κάνεις καλά καί τόν ἑαυτό σου; Ντρέπομαι, λέει, νά ζητήσω ἀπό τόν Θεό νά μέ κάνει καλά. Χαίρομαι καί Τόν εὐχαριστῶ πού μέ ἀκούει γιά τίς προσευχές πού κάνω γιά τούς ἄλλους. Τί νά πῶ γιά τόν ἑαυτό μου; Βλέπετε ταπείνωση; Ἐρ. : Ὅλοι ἔχουμε σταυρό, ἄλλοι λίγο μικρότερο, ἄλλοι μεγαλύτερο. Ἀπ. : Λοιπόν, κοιτάξτε, ὁ σταυρός πού πρέπει νά σηκώσουμε, εἶναι αὐτό πού λέει ὁ Χριστός, «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι»[32], νά σηκώσει τόν σταυρό του. Ποιός εἶναι ὁ σταυρός τώρα; Ὁ σταυρός πολύς κόσμος νομίζει ὅτι εἶναι νά εἶσαι ἀνάπηρος, νά εἶσαι ἄρρωστος, νά μήν ἔχεις λεφτά.. Ὄχι, ὁ σταυρός ὁ βασικός εἶναι ἡ ὑπακοή στίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ, οἱ ὁποῖες ἔχουν κόστος. Γιατί ἄν ἀρχίσεις νά τηρεῖς τίς ἐντολές, θά σέ κοροϊδέψουν, θά σέ εἰρωνευτοῦν, θά σέ περιγελάσουν, θά σέ ποῦν ὅτι εἶσαι τοῦ κατηχητικοῦ, θείτσα κ.λ.π. χίλια δυό.. Λοιπόν, αὐτός εἶναι ὁ βασικός σταυρός «τόν ὀνειδισμόν αὐτοῦ φέροντες»[33]. Νά φέρουμε τόν ὀνειδισμό τοῦ Χριστοῦ. Εἶναι ντροπιαστικό νά εἶσαι χριστιανός. Ἰδίως στίς μέρες μας ντρέπονται οἱ ἄνθρωποι νά ποῦνε ὅτι εἶναι χριστιανοί, γιατί ἔχει κυριαρχήσει ἡ ἀθεΐα, ὁ ἀντι- χριστιανισμός. Αὐτός εἶναι ὁ βασικός σταυρός, ἡ ὑπακοή στίς ἐντολές, ἡ ἐκκοπή τοῦ 201
θελήματός μας. Καί γιά νά καταφέρεις νά κόψεις τό θέλημά σου, μετά θά κάνεις ἑκούσια σταύρωση. Ποιά εἶναι ἡ ἑκούσια σταύρωση; Ἡ ἄσκηση... εἶναι ἡ ἄσκηση, ἡ νηστεία, ἡ προσοχή στίς αἰσθήσεις μας, ἡ ἐγκράτεια ἡ γενικότερη στίς αἰσθήσεις, στή γλώσσα κ.λ.π. Εἶναι ὁ ἑκούσιος σταυρός, οἱ ἑκούσιες θλίψεις, ἡ ὑπακοή στόν πνευματικό σου, ἡ τήρηση τοῦ κανόνα σου.. Ὅλα αὐτά εἶναι ὁ ἑκούσιος σταυρός, ὁ ὁποῖος εἶναι ἡ βεβαίωση πού δίνουμε στόν Χριστό ὅτι θέλουμε νά μᾶς καθαρίσει. Ὁ Χριστός μᾶς καθαρίζει. Ἀλλά πῶς θά Τοῦ τό βεβαιώσουμε ὅτι θέλουμε νά μᾶς καθαρίσει, νά ἐνεργήσει μέσα μας; Διά τῆς ἄσκησης. Κάνουμε λοιπόν ὅ,τι ἐξαρτᾶται ἀπό μᾶς, θλίβουμε τή γαστέρα, κάνουμε μετάνοιες, θλίβουμε τό σῶμα, ταπεινώνουμε τό σῶμα, ἀσκούμαστε κατά Χριστόν καί βεβαιώνουμε τό Πνεῦμα τό Ἅγιο, ὅτι ναί, θέλουμε νά μᾶς καθαρίσεις... θέλουμε.. καθάρισέ μας.. Ἔ, τότε, λέει ὁ Χριστός, «θέλω, καθαρίσθητι»[34]. Καί ὅταν αὐτή ἡ ἄσκηση δέν φτάνει, παραχωρεῖ ὁ Θεός μετά τίς ἀρρώστιες, τίς ἀναπηρίες, τίς δυσκολίες τίς ἐξωτερικές. Καταλάβατε; Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος τί ἀρρώστιες νά εἶχε;.. Δέν χρειαζόταν ἀρρώστιες, ἀφοῦ ἔτρωγε ἕνα παξιμάδι κάθε δύο μέρες. Ἤταν ἀρκετό αὐτό πού ἔκανε, ἡ ἑκούσια σταύρωση. Ὅταν δέν φτάνει ἡ ἑκούσια σταύρωση, παραχωρεῖ ὁ Θεός καί τίς ἀκούσιες, γιατί μᾶς ἀγαπάει. Καί ἐμεῖς εἴμαστε τόσο ἀνόητοι -συγγνώμη γιά τή λέξη- πού τά βάζουμε μέ τόν Θεό, ὅταν μᾶς στέλνει τίς ἀκούσιες. Ἀντί νά ποῦμε, Σέ εὐχαριστῶ, Θεέ μου, πού μοῦ τά ἔστειλες αὐτά... τόσο ράθυμος καί τεμπέλης πού εἶμαι, δέν θά συμπλήρωνα ποτέ τήν ἀπαιτούμενη ἄσκηση γιά νά καθαριστῶ. Σέ εὐχαριστῶ πού μέ βοηθᾶς. Καί οἱ πλεῖστοι ἄνθρωποι σήμερα, ξέρετε, μ’ αὐτά σώζονται, μέ τίς ἀκούσιες θλίψεις πού στέλνει ὁ καλός Χριστός, μέ τίς ἀρρώστιες, τά νοσοκομεῖα, τίς ἀναπηρίες, τίς ἐγχειρήσεις, ὅλα αὐτά.. Νά ἀγαπήσουμε λοιπόν τή σταύρωση, νά ἀγαπήσουμε τήν κακοπάθεια, γιατί αὐτή μᾶς ὁδηγεῖ στήν ταπείνωση, ἡ ὁποία φέρνει τή Χάρη, ἡ ὁποία μᾶς καθαρίζει καί μᾶς φωτίζει καί μᾶς θεώνει. Ἐρ. : Ὅταν λέμε ὅτι ὁ σταυρός εἶναι αὐτός πού ὁ καθένας μπορεῖ νά σηκώσει, πῶς μερικοί αὐτοκτονοῦν; Σημαίνει ὅτι δέν μποροῦν νά τόν σηκώσουν, δέν ἀντέχουν. Ἀπ. : Σᾶς εἶπα, ὅτι αὐτοί πού εἶναι μακράν τοῦ Θεοῦ, ὄχι μιά ἀρρώστια δέν ἀντέχουνε οὔτε τό τσίμπημα μιᾶς βελόνας δέν ἀντέχουνε. Γιατί χωρίς τόν Χριστό δέν μπορεῖς νά κάνεις τίποτα. Δέν φταίει ὅμως ὁ Χριστός πού δέν ἀντέχουνε, φταῖνε αὐτοί πού φύγανε μακριά ἀπό τόν Χριστό. Ἑπομένως, ὁ Χριστός δίνει κατά τίς δυνατότητές μας, ὅταν εἴμαστε μέσα στόν Χριστό. Τότε ὅ,τι δίνει, εἶναι μέσα στίς δυνατότητές μας. Ὅταν εἴμαστε ἐκτός Χριστοῦ καί τό παραμικρό δέν τό ἀντέχουμε. Τίποτα δέν ἀντέχουμε οὔτε μποροῦμε νά κάνουμε τίποτα. Δέν φταίει ὁ Χριστός πού αὐτοκτονοῦνε οὔτε οἱ δοκιμασίες πού τούς δίνει. Φταῖνε οἱ ἴδιοι, οἱ ὁποῖοι δέν μποροῦνε νά ὑπάρξουν. Καί καμιά δοκιμασία νά μήν εἶχαν, πάλι θά αὐτοκτονοῦσαν. Καταλάβατε; Δέν φταῖνε οἱ δοκιμασίες οὔτε ἡ κρίση φταίει. Φταῖνε τά πάθη τους, 202
φταίει ἡ ὑπερηφάνεια. Στό βάθος, εἰδικά ἡ αὐτοκτονία, εἶναι μεγάλος ἐγωισμός, μεγάλη ὑπερηφάνεια. Ἐρ. : Κάποια κοπέλα ἤθελε κάποιον καί οἱ γονεῖς της δέν τόν θέλανε. Πήγανε καί τόν δείρανε καί τόν ἄφησαν ἀνάπηρο καί τό κορίτσι αὐτοκτόνησε. Ἀπό τότε οἱ γονεῖς χτίζουνε ἐκκλησίες, κάνουν διάφορα.. μετανόησαν. Δηλαδή, θυσιάστηκε τό κορίτσι γιά τούς γονεῖς; Ἀπ. : Σᾶς εἶπα, τά κρίματα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄβυσσος. Μοῦ εἴπατε μιά ἱστορία τώρα, ἀληθινή πιστεύω εἶναι.. Τά κρίματα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἄβυσσος. Ὁ Θεός προσπαθεῖ νά μᾶς σώσει ἐκμεταλλευόμενος τίς ἐπιλογές μας. Αὐτή τόν ἀγάπησε.. οἱ ἄλλοι πήγανε καί τόν δείρανε.. Ὅλα αὐτά εἶναι ἐν Χριστῷ; Δέν ξέρουμε. Μποροῦμε νά ἀγαπᾶμε, νά ἀφήνουμε τήν καρδιά μας ἔτσι ν’ ἀγαπάει τόν ὁποιοδήποτε; Δέν μποροῦμε. Μπορεῖς ν’ ἀγαπήσεις ἕναν μουσουλμάνο; Δέν μπορεῖς ν’ ἀφήσεις τήν καρδιά σου, ἀφοῦ δέν ὑπάρχει δυνατότητα γάμου μ’ ἕναν μουσουλμάνο. Δέν ἐπιτρέπεται. Εἶναι ἄρνηση Χριστοῦ. Μά.. ὁ ἄλλος καίγεται γιά μένα! Καί ἐπειδή καίγεται; Ἐσύ θά ἀρνηθεῖς τόν Χριστό; Πόσες Ἅγιες Μάρτυρες ἔχουμε πού τίς ἔλεγαν ὅτι θά τίς κάνουν γυναῖκες τους οἱ εἰδωλολάτρες; Αὐτές δέν ἦταν ἄνθρωποι; Δέν εἶχαν καρδιά; Δέν εἶχαν τήν γυναικεία, ἄς ποῦμε, φιλαρέσκεια; Νά κολακευτοῦν κι αὐτές;.. Ἐνδιαφέρεται γιά μένα... μέ κοίταξε... Πώ! βρέ παιδί μου.. σέ κοίταξε! Καί τρελάθηκε πού τήν κοίταξε.. Αὐτές δέν εἶχαν καρδιά νά τρελαθοῦνε πού τίς κοίταξε ἔνας εἰδωλολάτρης; Δέν εἴχανε, γιατί εἴχανε τήν καρδιά τους στόν Χριστό. Καταλάβατε ποῦ πάσχουμε; Δέν ἀγαπᾶμε τόν Χριστό ὅσο πρέπει. Ἐκεῖ εἶναι τό πρόβλημα. Γι’ αὐτό, ὅ,τι κάνουμε, νά εἶναι ἐν Χριστῷ. Πολλές φορές αὐτές οἱ ἀγάπες δέν εἶναι ἐν Χριστῷ. Εἶναι ἄνομοι ἔρωτες καί μετά ἐνεργεῖ ὁ διάβολος... καί γίνονται ὅλα αὐτά πού εἴπατε.. καί φονικά.. Ἀφῆστε τί μαγεῖες γίνονται... Ξέρετε μέσα στούς γάμους τί μαγεῖες γίνονται; Κατά τή διάρκεια τοῦ μυστηρίου τοῦ γάμου! Βέβαια.. φοβερές μαγεῖες γίνονται καί ἐνεργοῦν τά πονηρά πνεύματα. Ἔχουμε φοβερά περιστατικά. Τή μία μέρα νά παντρεύονται καί τήν ἄλλη νά πεθαίνει ὁ γαμπρός ἀπό τίς μαγεῖες πού κάνουν. Γι’ αὐτό πρέπει νά προσέχουμε πάρα πολύ νά εἴμαστε ἐν Χριστῷ. Ἔχουμε πόλεμο, πρέπει νά τό καταλάβουμε. Καί ὁ πόλεμος δέν εἶναι μέ σάρκες καί αἵματα. Εἶναι μέ πνεύματα καί ὀφείλουμε κι ἐμεῖς νά εἴμαστε ὁπλισμένοι μέ πνευματικά ὅπλα, ἄν θέλουμε νά ἀνταπεξέλθουμε. Ἐρ. : Ἡ χαρμολύπη πού πρέπει νά ἔχουμε τί εἶναι; Ἀπ. : Ἡ χαρμολύπη πού πρέπει νά ἔχουμε εἶναι τό βίωμα τοῦ χριστιανοῦ, ὁ ὁποῖος ζεῖ σταυροαναστάσιμα. Ἡ ζωή μας πρέπει νά εἶναι σταυρός συνεχής, ὁ ὁποῖος ὅμως βγάζει στήν Ἀνάσταση. Ὁ χριστιανός σταυρώνεται συνεχῶς, πεθαίνει συνεχῶς, θάπτεται συνεχῶς μαζί μέ τόν Χριστό. Συσταυρώνεται, συνθάπτεται μαζί μέ τόν 203
Χριστό καί συνανίσταται μέ τόν Χριστό. Κάθε στιγμή πεθαίνουμε γιά χάρη τοῦ Χριστοῦ ὡς πρός τά πάθη, ὡς πρός τόν κόσμο, ὡς πρός τήν ἁμαρτία, ὡς πρός τόν διάβολο. Λέμε συνεχῶς ὄχι, ὄχι, ὄχι... στό κακό, στόν πονηρό, στόν κακό λογισμό. Ὀφείλουμε νά λέμε ὄχι. Αὐτό εἶναι ἕνας θάνατος. Θανατώνεις τά ἄνομα θελήματά σου, τίς ἄνομες ἐπιθυμίες σου, τίς ἐμπαθεῖς σκέψεις σου κ.λ.π. Εἶναι θάνατος, εἶναι σταύρωση αὐτό. Πονάει. Εἶναι κόπος νά σταυρώσεις τή φαντασία σου, νά μήν τήν ἀφήνεις νά πηγαίνει ἐδῶ κι ἐκεῖ, νά συμμαζέψεις τό μυαλό σου, νά μήν τρέχει, πού λέγαμε προηγουμένως, στίς καφετέριες κ.λ.π. σέ ὁτιδήποτε ἄνομο. Ἀλλά αὐτή ἡ σταύρωση εἶναι πού σέ βγάζει στήν ἀνάσταση. Ἡ μεγάλη αἵρεση, πού κυριαρχεῖ σήμερα στήν Ἐκκλησία, εἶναι ἡ «μεταπατερική» θεολογία, πού κηρύσσει ἀνάσταση χωρίς σταύρωση. Ὁ χριστιανός νά μήν ἔχει χαρμολύπη, ἀλλά νά ἔχει μόνο χαρά. Χαρά.. χαρά.. χαρά.. Χαρά χωρίς κατά Θεόν λύπη δέν ὑπάρχει. Καί ἡ κατά Θεόν λύπη εἶναι ἡ μετάνοια, εἶναι ἡ συσταύρωση μέ τόν Χριστό, εἶναι ἡ διόρθωση τοῦ κακοῦ πού ὑπάρχει μέσα μας καί αὐτό ἔχει πόνο, ἔχει λύπη, ἔχει δάκρυα, ἔχει πένθος. Ποιός παρηγοριέται; λέει ὁ Χριστός. Αὐτός πού πενθεῖ, ὄχι αὐτός πού εἶναι τρά-λά-λά.. ἔξω καρδιά.. Αὐτός θά εἶναι μᾶλλον ἕνας καλός χαζοχαρούμενος. Τίποτα ἄλλο. Ἀληθινά χαρούμενος εἶναι αὐτός πού πενθεῖ κατά Θεόν. «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοί παρακλήθησονται»[35]. Αὐτοί θά παρηγορηθοῦν πού πενθοῦν. Πῶς θά παρηγορηθοῦν; Μέ τήν οὐράνια χαρά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Καί γιατί νά πενθοῦν; Γιά τίς ἁμαρτίες τους. Πενθοῦν καί ἀντιστέκονται στόν διάβολο. «Ἀντίστητε τῶ Διαβόλω καί φεύξεται ἀφʼ ὑμῶν»[36]. Αὐτές εἶναι οἱ προϋποθέσεις τῆς χαρᾶς. Γι’ αὐτό ὁ χριστιανός ζεῖ συνεχῶς τήν χαρμολύπη. Χαίρεται ὡς σωζόμενος, λυπᾶται ὡς ἁμαρτωλός καί συνεχῶς παλεύει μέ τά πονηρά πνεύματα μέχρι τελικῆς νίκης. Γι’ αὐτό οἱ Ἅγιοι πότε πανηγυρίζουν; Πότε τούς γιορτάζουμε; Ὅταν κοιμοῦνται, γιορτάζουμε τόν θάνατό τους. Γιατί τότε τελειώνει ὁ πόλεμος, τελειώνει ἡ καλή ἀγωνία γιά τή σωτηρία. Τότε μπαίνουν στήν ἀνάπαυση. «Μακαρία ἡ ὁδός, ᾗ πορεύει σήμερον»[37], δέν λέμε; Δέν λέμε, τόν κακομοίρη.. Ὁ κόσμος ἔτσι λέει.. πάει κι αὐτός.. δέν ξεφεύγει κανένας... Ἔτσι δέν λέει ὁ κόσμος; Οἱ ἄνθρωποι «οἱ μή ἔχοντες ἐλπίδα»[38] λένε αὐτά τά χαζά. Οἱ Ἅγιοι τί λένε; Μακαρία ἡ ὁδός! Πολύ ὡραία ἡ ὁδός.. ὁ καλύτερος δρόμος εἶναι αὐτός πού περπατᾶς σήμερα.. Τό θυμάστε τό τροπάριο; Εἶσαι εὐτυχισμένος πού περπατᾶς αὐτόν τόν δρόμο σήμερα. Βλέπετε πῶς παίρνει νόημα ἡ ζωή μας, πῶς ἀλλάζουν ὅλα; Μέ τήν πίστη, μέ τήν ἐν Χριστῷ ζωή. Ἐρ. : Ἀκοῦμε τόν παπά νά λέει, μακαρία ἡ ὁδός.. θά τήν βαδίσουμε κι ἐμεῖς αὐτή τήν ὁδό.. Πῶς θά τήν βαδίσουμε αὐτή τήν ὁδό, ἄν δέν μᾶς πεῖτε τόν τρόπο; Οἱ ἄνθρωποι πού ἦταν ἀπό κάτω οἱ πιό πολλοί (σέ μιά κηδεία) ἦταν κοσμικοί.. Ἔχουμε δηλαδή ἀναπαυμένη τή συνείδηση ὅτι ἐμεῖς θά βαδίσουμε μακαρία τήν ὁδό.. Ἀπ. : Μάλιστα. Θά εἶναι μακαρία ἡ ὁδός, ἀλλά πόσοι πραγματικά πᾶνε στή μακαρία ὁδό καί δέν πᾶνε στήν αἰώνια κόλαση; Ἐμεῖς βάζουμε καλό λογισμό, ὅτι ὁ ἄνθρωπος 204
ἔστω καί τήν τελευταία στιγμή μετάνιωσε. Ἐάν ὅμως πέθανε μέ σώας τίς φρένες του καί αὐτοκτόνησε, κανονικά δέν πρέπει νά τόν ψάλλουμε. Κακῶς, κάκιστα, τόν ψέλνουμε καί τούς κάνουμε καί κηδεία. Γιατί ἔχει μπεῖ τό κοσμικό πνεῦμα καί τό προτεσταντικό πνεῦμα, πού σοῦ λέει, ὅλοι θά πᾶνε στό φῶς. Δέν θά πᾶνε ὅλοι στό φῶς. Ὁ Χριστός δέν εἶπε ἔτσι. Στό φῶς θά πᾶνε τά τέκνα τοῦ φωτός. Αὐτοί πού ζούσανε ἐν τῷ φωτί σ’ αὐτή τή ζωή, πού μετανοοῦσαν δηλαδή καί εἶχαν σχέση μέ τό φῶς τοῦ κόσμου, πού εἶναι ὁ Χριστός. Αὐτοί πού δέν θέλανε νά ἔχουν σχέση μέ τό φῶς τοῦ κόσμου καί ἦταν πονηρά τά ἔργα τους, γι’ αὐτό δέν θέλανε νά ἔχουν φῶς καί σχέση μέ τό φῶς, αὐτοί φυσικά καί δέν θά πᾶνε στό φῶς. Γιατί οὐσιαστικά ὁ θάνατος τί εἶναι; Εἶναι ἡ συνέχεια αὐτοῦ πού εἶσαι τώρα. Δέν ἀλλάζει κάτι. Εἶσαι ἐδῶ μέ κατάθλιψη; Εἶσαι ἐδῶ μέ τά ταγκαλάκια ἀγκαλιά; Ἔ, τί; Θά σ’ ἀφήσει ὁ διάβολος μέ τό πού θά βγεῖς ἀπό τό σῶμα; Πιό πολύ θά σέ ἁρπάξει.. θά σοῦ πεῖ, φιλαράκο, τώρα πᾶμε.. Μιά ζωή παρέα ἤμαστε.. καί τώρα παρέα! Σιγά μή σ’ ἀφήσει.. Ἄν δέν τόν ἀφήσεις πρίν πεθάνεις, δέν θά σ’ ἀφήσει αὐτός ποτέ μετά. «Ἐν τῷ ἅδη οὐκ ἔστι μετάνοια». Γι’ αὐτό εἶναι πολύ σοβαρά τά πράγματα καί πρέπει νά τά πάρουμε στά σοβαρά. Δέν ἔχουμε πολύ χρόνο. Πρέπει νά μετανοήσουμε.. χτές! Ὄχι αὔριο. Νά ἔχουμε ἤδη μετανοήσει δηλαδή. Πρέπει νά τό βάλουμε καλά στό μυαλό μας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης https://hristospanagia3.blogspot.com [1] Ἐφεσ. 6, 12. [2] Πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολή Ἀποστόλου Παύλου, ἀρχ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, ἐκδ. Ρηγοπούλου. [3] Ὅ.π. [4] Ἐφεσ. 6, 11. [5] Ἰω. 15, 4. [6] Β΄Κορ. 10, 3. [7] Β΄Κορ. 10, 4. [8] Β΄Κορ. 10, 5. [9] Ὅ.π. [10] Ὅ.π. [11] Ὅ.π. [12] Ματθ. 26, 39. [13] Λουκ. 22, 42. [14] Ἑβρ. 2, 2. [15] Πρβλ. Ἰακ. 2, 10. [16] Β΄Κορ. 10, 5. [17] Ρωμ. 8, 37. [18] Μάρκ. 9, 23. [19] Ὅ.π. [20] Λουκ. 1, 37. 205
[21] Μάρκ. 9, 23. [22] Φιλ. 1, 29. [23] Ματθ. 6, 33. [24] Ρωμ. 6, 23. [25] Α΄Ἰω. 2, 11. [26] Ἰω. 8, 12. [27] Ἐφεσ. 5, 8. [28] Ἰω. 8, 23. [29] Ἱερ. 31, 10. [30] Ἰω. 5, 22. [31] Α΄Κορ. 10, 13. [32] Μάρκ. 8, 34. [33] Ἑβρ. 13, 13. [34] Ματθ. 8, 3. [35] Ματθ. 5, 4. [36] Ἰακ. 4, 7. [37] Νεκρώσιμος Ἀκολουθία. [38] Α΄Θεσ. 4, 13. *************************************************************** Κατεβάστε τις συνέχειες της σειράς,όπως και μελλοντικά pdf με νέες απομαγνητοφωνημένες ομιλίες που θα αναρτούνται ανα διαστήματα,στην ανωτέρω ηλεκτρονική διεύθηνση,στην επίσημη ιστοσελίδα,στην στήλη του blog (πάνω-δεξιά). (hristospanagia3.blogspot.gr) *************************************************************** 206
Ομιλίες Ορθόδοξης Κατήχησης - Ορθόδοξες Απαντήσεις (Ορθόδοξες ψυχοφελείς ομιλίες πάνω σε ποικίλα πνευματικά θέματα) (Ροή Ομιλιών-Συχνή Ανανέωση) https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw/videos (Ομιλίες ανά θεματική κατηγορία) https://www.youtube.com/channel/UCEtOr176QWbyqK_H3ZZoJJw/playlists Λόγοι & Διδαχές Αγίων Πατέρων - Πατερικά Κείμενα, Ωφελήματα Ψυχής - Ορθόδοξες Ομιλίες - Ιστορικά Θέματα http://hristospanagia3.blogspot.gr http://agiapsychanalysi.blogspot.com Απομαγνητοφωνημένες Ομιλίες - Αρχιμ. π.Σάββα Αγιορείτου (Διαβάστε Online) http://pubhtml5.com/bookcase/zxzm Βιβλία του Αρχιμ. π.Σάββα Αγιορείτου http://hristospanagiapsavvas.blogspot.com 207
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- 202
- 203
- 204
- 205
- 206
- 207