เล่ม 3 (บท 11-18 + บทส่งท้าย)

หน้าปก 1

บทที่ 11 กร๊ิงงงงงงงงงงง หลังจากทเี่ สยี งกริ่งดังขึ้น เหล่าบรรดานักเรียนท่ผี ักผ่อนอยู่รอบๆ โรงเรียน กเ็ ร่ิมพากันมาต่อแถวเปน็ แถวยาว ในไมช่ า้ ครูประจำชัน้ แต่ละคนก็เดนิ มาเฝา้ แถว ก่อนท่เี พลงชาติจะดงั ขน้ึ ในขณะทที่ ุกคนกำลงั ยนื น่งิ อยู่นนั้ เอง...ครูสาวคนหน่ึง กไ็ ด้กวาดตา มองดรู อบๆ ก่อนจะพบว่า ในแถวนักเรียนของเธอ ได้มีเด็กหายไป คนนึง... \"..........\" ครูสาวนิง่ เงียบไม่พดู อะไร แตใ่ นหัว เธอเรมิ่ นึกแล้ว วา่ หลงั จากนี้ เธอควรจะไปหาเด็กคนน้นั ไดท้ ่ไี หน... ----------- 2

\" เดีย๋ วครูจะไปทำธรุ ะสกั ครู่ ฝากหวั หน้าห้อง ดูแลเพือ่ นๆให้ครดู ้วย นะคะ....\" \" .....กำลังจะไปหาเขาคนนั้นเหรอคะ?...\" เด็กหญงิ ในชุดนกั เรยี น เอ่ยถาม \".....ก็นะ...ก็เพ่ือนของเรา ดนั หนีหายไปอีกแล้วน่ะสิ...\" \"น่ีมนั ก็หลายคร้ังแล้วนะคะ....ถ้าเขาไม่อยากเรยี นมากขนาดนั้น ก็ ไม่เห็นจะตอ้ งไปตามเลยน่ีคะ...\" เด็กหญิงตอบกลับด้วยทา่ ทีเย็นชา ราวกบั ไม่ยนิ ดยี นิ รา้ ยในชะตากรรมของเพอื่ นคนดังกล่าว และดว้ ยทา่ ทีแบบนนั้ มนั จงึ ทำให้ครูสาวเกิดคิ้วขมวดขน้ึ มาใน ฉับพลัน 3

\"ทา่ ทีแบบนัน้ ....หมายความว่ายงั ไงกันคะ?? นี่อย่าบอกนะ ว่าเธอ เองก็เป็นไปกับเขาดว้ ยน่ะ???\" \".....มันก็แนอ่ ยแู่ ล้วนคี่ ะ....ใครมันจะไปชอบคนอย่างหมอนน่ั ไดล้ ง ....\" เด็กหญงิ ตอบกลบั หนา้ ตาเฉย จนทำใหค้ รูสาวที่คาดหวังว่าอกี ฝ่ายจะนา่ ตอบปฏิเสธ เพราะมคี วามเกรงใจให้เธอ หรือความเมตตา ใหก้ บั เพื่อนรว่ มห้องอยบู่ ้าง ถึงกบั หน้าเสีย \".....เธอรู้ม้ยั ...วา่ ทำไมครถู งึ ยังทำดกี บั เขา ไม่รังเกยี จเขาแบบพวก เธอคนอน่ื ๆ? \" เด็กหญิงเงยี บไปชวั่ ครู่ ก่อนจะยอมรบั ออกมาแต่โดยดี \"ม...ไม่ทราบค่ะ...\" \" เพราะตงั้ แต่ท่ีครดู ูเขามา ครูยงั ไม่เคยเห็นเขาเปน็ แบบในข่าวลือ เลยน่ะคะ่ ครูกเ็ ลยไมค่ ่อยเชอ่ื เรื่องเล่าทีเ่ ขาลอื กันสักเทา่ ไหร่ \" 4

\" ...... \" \" เพราะง้นั ครเู องก็หวังวา่ พวกเธอคงจะไม่หลงเชอ่ื ขา่ วลอื ถ้าไม่ได้ เห็นอะไรด้วยตาตัวเองนะคะ...\" \"...ค่ะครู....\" เดก็ หญงิ ตอบดว้ ยท่าทางท่ีดูอ่อนลง แต่ครูสาวจะพูด ดว้ ยนำ้ เสียงนมุ่ นวลและไม่มีคำหยาบแตอ่ ย่างใด เด็กหญงิ ก็สมั ผัส ได้ ว่าอีกฝา่ ยกำลังตำหนติ นอยู่ \" ถา้ อยา่ งนัน้ ครฝู ากเพื่อนๆทุกคนด้วยนะคะ เด๋ียวครูมา \" \"ค่ะครู....\" หลงั จากฝากหวั หนา้ ห้องดูแลคนในหอ้ งแล้ว ครสู าวก็เริม่ ออกตาม หานักเรยี นของเธอทันที 5

หลังจากทห่ี าอยู่พักนึง ในท่ีสุด ครสู าวกเ็ จอกบั ส่ิงท่ีเธอกำลังตามหา อยู่ \"แหมๆ มาแอบอะไรอยู่ทน่ี ่ีคะเนี่ย \" ครสู าวเอ่ย กอ่ นจะเดนิ เข้าไป หาเดก็ ชายทีก่ ำลังนงั่ ทานข้าวอยู่ในโรงอาหาร \" ถา้ จะทานข้าว ทำไมไม่ทานมาจากบ้านหรือทานตอนพกั ล่ะคะ? ที่น่ีมนั เอาไวท้ านข้าวตอนเท่ยี งนะคะ \" เด็กชายเงยี บไปพักนึง ก่อนจะกลนื อาหารลงคอ และเริม่ พูดดว้ ย น้ำเสียงแผ่วๆ \" ข....ขอโทษครับ....\" 6

\"บอกครหู น่อยได้ม้ัย? วา่ ทำไมเธอถึงไมย่ อมไปเข้าแถวกับเพอ่ื นๆ ตอนเชา้ รคึ ะ?? มีเร่ืองอะไรรึเปลา่ คะ? \" \"....เพราะว่า.... ก่อนท่ีครจู ะมาคุมแถว....ระหว่างน้ันอาจจะเกิดอะไรข้ึนก็ได้ครบั ...\" \" นเี่ ธอ....กลัวเพือ่ นๆในแถวขนาดนั้นเลยรึคะ \" \" ค....ครับ....\" \" รอบๆแถวเอง กแ็ ถวของห้องอนื่ และอาจารย์คนอื่นอย่นู ะคะ...ครู ว่า คงไม่มีโครกล้าทำอะไรเธอหรอกม้ัง \" \" ใครบอกล่ะครบั คร.ู ...\" เด็กชายตอบ ก่อนจะหยบิ หนังสอื เรยี นทีด่ ู ยับยูย่ อ่ี อกมา สภาพคลา้ ยกบั เคยเปียกน้ำมาแลว้ 7

\" กอ่ นหนา้ นี้ ตอนทผ่ี มไม่ไดเ้ ข้าแถว...จริงๆผมมาถงึ แถวแล้วครบั ... แตว่ า่ ... มเี พ่ือนคนนึงล็อคตัวผมเอาไว้ สว่ นอีกคน ก็เอาหนังสือผมไปซ่อน... พอครใู กล้จะมา ผมกเ็ ลยรบี ออกไปหาหนังสือ...และกลบั มาไมท่ นั ตอนเขา้ แถวครบั .. \" เด็กชายอธบิ าย ก่อนท่ีทกุ อยา่ งจะกลบั สูค่ วามเงียบอีกครั้ง เรอื่ งท่ีเด็กชายเล่า ฟงั ดูค่อนข้างเกินจริง แต่รอยช้ำทมี่ ุมปากของเขา กพ็ อจะทำใหเ้ ธอรู้สึกได้ ว่าสิ่งทเ่ี ขาพดู อาจจะเปน็ เรอ่ื งจริง \" น่าแปลกจริงๆ....แล้วเพอื่ นห้องอืน่ กบั อาจารย์ทา่ นอื่น ไมม่ ใี คร ชว่ ยอะไรเธอเลยรึคะ?\" \"....... \" เด็กชายนิ่งเงียบไปชั่วครู่ กอ่ นจะเอ่ยออกมาด้วยเสยี งส่นั ๆ 8

\"....ไมม่ ีเลยครับครู....ทกุ คน...ยืนมองผมโดนแกล้งอยู่เฉยๆโดยไม่ ช่วยอะไร....ม...แมแ้ ต่พวกอาจารย.์ ..ก็ไมม่ ีใครกล้าเข้ามาช่วยครบั ...\" เดก็ ชายกล่าว เพราะภาพในความทรงจำของเขา ท่ามกลาง สายตาเยน็ ชาของบรรดาเพื่อนๆในห้องและเด็กหอ้ งอ่ืน มสี ายตา ของบรรดาอาจารย์ทีด่ เู ป็นห่วงเปน็ ใย แตข่ ณะเดยี วกนั ก็แฝงไปด้วย ความหวาดกลวั อยู่ คล้ายกับพวกอาจารยเ์ องก็อยากเข้ามาชว่ ย แตก่ ก็ ลัวเกนิ กว่าจะทำ อะไรได้ จึงไดเ้ อาแตย่ นื มองเขาโดนรังแกตอ่ ไป \" อะไรกัน....ไม่มีใครกลา้ ทำอะไรเลยเหรอ...และท่ีสำคัญ...แมแ้ ต่ พวกครูเองก็เป็นไปด้วยเหรอเนีย่ ...\" \" เพราะมีเด็กในโรงเรยี นเปน็ พวกลกู ขนุ ดว้ ยแหละครบั คร.ู ...พวก อาจารย.์ ..ถึงไดพ้ ากันกลวั กนั หมด.. \" ครูสาวชะงัก เมื่อได้ยินขอ้ มูลทเี่ ธอไม่เคยรมู้ าก่อน เธอจงึ รีบถาม เดก็ ชายกลับไปดว้ ยท่าทีสบั สน 9

\" ลกู ขุนอะไรรึคะ ทำไมครูถึงไมร่ ูเ้ รอื่ งเลย? \" \" ลกู ขุน...คือกลมุ่ คนทีส่ ามารถน่งั ฟังการสบื พยานและพิพากษาคด.ี . ทำหนา้ ทแ่ี บบเดียวกบั ศาลเลยครับ... ในทน่ี ้ี...เราใช้เรยี กชื่อกลุม่ คนทีบ่ ชู าเจ้าสิง่ นนั้ จนได้สทิ ธพิ ิเศษใน การพิพากษาคนอ่ืน... \" \" สิทธิพเิ ศษ?? สทิ ธพิ เิ ศษอะไรรคึ ะ?? แล้วเจ้านน่ั ทวี่ า่ นีค้ อื อะไร??\" \" สิทธิพเิ ศษ....เชน่ เสยี งโหวต 1 เสียงของพวกเขา...จะมีค่า เทียบเท่ากับเสียงโหวตของคนหลายคน....ตาของพวกเขาจะ กลายเป็นสแี ดง แรงของพวกเขาจะมากกว่าคนปกติ...คล้ายกบั คน เสพยา..... ส่วนเจ้าน่นั ...ครกู น็ า่ จะรูน้ ี่ครับ...เพราะทุกวันน้ี เจ้านั่นก็ยงั ออกข่าว บ่อยๆ...\" 10

เด็กชายเหมอื นจะไมย่ อมบอกตรงๆ วา่ เจา้ นน่ั คืออะไร แต่ครสู าวก็ พอจะเดาออกแลว้ วา่ ส่ิงทเ่ี ดก็ ชายพดู หมายถึงอะไร แตท่ ี่น่าประหลาดใจจริงๆ...กค็ งจะเป็นเร่ืองของพวกลกู ขนุ ทที่ ้ังฟงั ดแู ปลกประหลาด และไม่น่าเชอื่ ว่าจะมีตัวตนแบบนั้นอย่ใู น โรงเรียน \" งั้นเหรอคะ.... วา่ แต่ หลงั จากทานข้าวเสรจ็ แลว้ เธอจะกลับหอ้ งเลยมย้ั คะ เดย๋ี ว ครจู ะไปเปน็ เพื่อน \" \".....ไม่เอาหรอกครบั ครู....แคต่ อนเขา้ แถวแค่แปป๊ เดียว ผมยังโดน ขนาดนเี้ ลย...แล้วถ้าผมเข้าไปในห้อง ตอนพักผมจะไมโ่ ดนเชือดเลย รึครับ?!? \" 11

ครสู าวนิง่ ไปแว่บนึงราวกบั นึกได้ วา่ ถ้าขนาดตอนเข้าแถว มีเพ่ือนใน หอ้ งกับอาจารยค์ นอืน่ อย่ดู ้วย กย็ ังไม่รอดจากการโดนแกล้งเลย ถ้า เขา้ ไปในห้อง ก็คงไม่ต่างอะไรกับจบั เขาโยนเข้ากรงเสอื เพราะแมแ้ ตห่ วั หน้าหอ้ งทขี่ ้นึ ชื่อเร่ืองนิสัยดี ก็ยังเป็นไปด้วยกบั เขา เลย...เด็กคนอืน่ ๆ กค็ งไมต่ ้องพูดถึง \" แลว้ ถา้ อยา่ งนน้ั เธอจะเรยี นหนังสอื ยงั ไงล่ะ \" \" ....ครู...เอางานมาใหผ้ มทำตรงนก้ี ไ็ ด้ครบั ....ขอแค่อย่างเดียว...อย่า พาผมไปอยคู่ นอื่นกพ็ อ....\" \" ....เข้าใจแล้ว....ถา้ อยา่ งน้ันตอนนีเ้ ธอก็ไปน่ังรอที่ห้องพักครกู อ่ นก็ แล้วกนั เดยี๋ วตอนพักครูจะมาน่ังสอนเธอเอง แลว้ อย่าหนีไปไหน อกี เชียวนะคะ!!\" \"ค....ครับครู....\" 12

หลังจากตกลงกนั เสร็จ ครูสาวก็เดินกลับไปท่ีหอ้ งทนั ที สว่ นเดก็ ชาย คนนน้ั หลังจากทานขา้ วเสรจ็ เขาก็นำกล่องข้าวและชอ้ นเก็บใส่ กระเปา๋ ก่อนจะเดนิ ไปยังห้องพกั ครู และนงั่ อยตู่ รงโต๊ะยาวที่อยกู่ ลางห้อง ด้วยทา่ ทหี งอยๆ รอบๆ เหมือนจะมีครูผู้ชายกำลงั น่งั ทำงานอยแู่ บบเงียบๆ แลว้ ก็มี ครผู ้หู ญงิ อีกคนกำลงั นง่ั เลน่ มือถือ แต่โดยรวมแล้ว แค่มีครูอยดู่ ว้ ย เดก็ ชายกร็ สู้ ึกอุ่นใจขน้ึ ระดบั นึงแลว้ ตกึ ....ตกึ ... ขณะทก่ี ำลงั น่ังเล่นอยู่นนั่ เอง จู่ๆ กไ็ ดม้ เี สยี งฝีเท้าดังข้นึ รอบๆอยา่ ง แผว่ เบา ทำใหเ้ ด็กชายที่กำลังน่งั เหมอ่ ลอยอยู่กลับมาระวังตัวอีก ครง้ั หมบั !! 13

แตก่ อ่ นที่เดก็ ชายจะทันได้ไหวตัว มือของใครคนนึงก็พ่งุ มาควา้ หวั ของเขาไว้ ก่อนจะจบั โขกลงกับโตะ๊ อยา่ งรนุ แรง โป๊ก!!! เม่ือเงยหนา้ ขน้ึ มา เด็กชายเหมอื นจะมีอาการมึนเลก็ น้อยจากการ กระแทก ทห่ี น้าผากของเขามีเลือดไหลอาบ เขาพบว่า ตอนน้คี รทู ั้ง สองกำลังจ้องไปยงั ดา้ นหลงั เขาด้วยสีหนา้ ตกตะลึง แต่แม้จะเหน็ เขาเลอื ดออก กลับไม่มีใครกล้าเข้ามาชว่ ยเขาเลย งนุ งงได้ไม่นาน สกั พักกม็ ีปากของใครคนนึงเขา้ มากระซบิ ที่ข้างหู \" เมื่อตะก.้ี ....ฉันได้ยินแกเลา่ เร่ืองกลุ่มคณะลูกขุนใหค้ รู สริ ินญา ฟัง....\" คนคนนัน้ กลา่ วด้วยน้ำเสียงเห้ียมเกรยี ม เด็กชายท่ีตอนน้กี ำลงั มนึ ๆ ถงึ กบั ตัวส่นั เทาข้ึนมาทนั ทดี ว้ ยความหวาดกลวั เมือ่ ตระหนักไดว้ า่ คนคนนคี้ ือใคร เป็นจังหวะเดียวกับท่ดี วงตาของคนคนนน้ั บรเิ วณ ตาขาวเรมิ่ เปล่ยี นเป็นสีแดงก่ำ 14

\"แกนะ่ ....คงไมไ่ ดพ้ าดพิงถงึ ฉันใชม่ ย้ั ?!?? \" หลังจากทคี่ รูสาวสอนหนังสือเสร็จ เม่อื ถงึ เวลาพัก หล่อนก็เร่มิ เก็บ ของ ก่อนจะกลับมาที่ห้องพักครู พร้อมกบั เตรยี มแบบฝกึ หัดมาให้ เดก็ คนนั้นทำ แต่พอไปถึง สิ่งทห่ี ลอ่ นพบกลับเปน็ ความวา่ งเปล่า ไรซ้ ่ึงวี่แววของ เด็กคนน้ันแต่อยา่ งใด ทำใหส้ ิรนิ ญาร้สู กึ หงุดหงดิ ข้ึนมาไมน่ ้อย \" ครูต้นคะ เม่ือตะก้นี ี้เห็นเด็กชายเตเ้ ขา้ มาในนร้ี เึ ปลา่ คะ \" \"ม.....ไม่เห็นเลยครับ....\" ครูชายทน่ี ั่งพิมพ์งานอยหู่ นั มาตอบ \"ไม่เห็นเหมือนกันค่ะ....\" ครูสาวอกี คนตอบ 15

\"ฮม่ึ !! ไหนบอกวา่ จะไม่หายไปไหนไงคะ!? เดก็ คนนีน้ !่ี ! \" ครูสาวบ่นพมึ พำ ขณะท่ีกวาดตามองไปรอบๆ แต่แลว้ จๆู่ หลอ่ นก็ พบเจอส่ิงผดิ ปกติ \"เอ็ะ!?! \" เธออุทานออกมา ก่อนจะรีบสาวเท้า ก้าวฉบั ๆไปยังโต๊ะ ยาวทอ่ี ยู่กลางห้อง ที่บรเิ วณขอบโต๊ะ เหมือนจะมคี ราบสแี ดง บางอยา่ งติดอยู่ แมร้ อ่ งรอยมันจะเหมอื นถูกเชด็ ออกไปแลว้ แต่สี ของคราบบางๆก็ยงั คงเหลอื อยู่ พอลองก้มลงไปดใู กล้ๆ หล่อนกร็ ู้ ไดท้ ันทวี า่ มนั คืออะไร และเหตกุ ารณ์ทั้งหมดมนั เกิดอะไรขึ้น \"บรรลัยละ่ สิ!!! รึว่า!!! \" เมอ่ื รู้ดงั นน้ั สิรนิ ญาจึงหนั ขวบั ไปยงั ครทู ง้ั สองทเี่ พ่งิ ถามไปเมื่อครู่ ซงึ่ บัดน้ี กำลงั มที ่าทเี ลิกลัก่ อย่างเห็นได้ชัด เธอเดินเขา้ ไปใกล้ๆโต๊ะของทั้งสอง ก่อนจะเร่ิมคาดค้ันด้วยสหี นา้ และนำ้ เสียงจริงจงั \" สรุปแลว้ เมือ่ ตะก้ีนี้ มนั เกดิ อะไรขนึ้ กันแน่คะ !?! \" 16

********* ปัง!!! เสยี งเนื้อกระทบคอนครีตดงั สนน่ั เม่อื รา่ งของเด็กชายคนนั้นถกู เหวีย่ งเขา้ กับกำแพงอยา่ งแรง โดยฝีมือของเด็กชายร่างสงู อีกคน แรงกระแทกอันหนักอึง้ ทำให้เด็กชายเหมอื นจะเซไปเล็กน้อย แต่ กอ่ นที่จะได้ทนั ต้ังหลัก แขนยาวๆของเด็กชายตาแดงก็คว้าหมับเขา้ ทค่ี อเสื้อของเด็กชายคนนัน้ ก่อนจะดึงเขา้ มาจ้องหนา้ ใกลๆ้ อยา่ งดุ ร้าย \" แก......คิดวา่ ถา้ หนหี นา้ ฉนั ไมไ่ ปเข้าแถว...ไมไ่ ปเขา้ หอ้ ง....มาหลบ ในห้องพักครู แล้วคิดวา่ จะรอดอยา่ งงน้ั เหรอ!!!?! \" \" .....ฉัน....ก็พยายามไมใ่ หน้ ายเหน็ หน้า...แล้วน่ไี ง....ทำไมถึง...ยัง ตามมาตอแยกับฉันอกี ...\" 17

\" ทำไมง้นั เหรอ.... \" เดก็ ชายตาแดงพูดทวนซ้ำ ก่อนจะชกเข้าใส่ทอ้ งของเด็กชายคนนน้ั เตม็ แรง ปัง้ !!!! แม้เดก็ ชายคนน้ันจะสามารถยกกระเปา๋ ขนึ้ มากันได้ทัน แถมขา้ งใน ยงั มีหนงั สอื หลายเลม่ และกล่องดนิ สอคอยช่วยลดแรงกระแทก แต่ ทว่า ดว้ ยแรงหมัดที่มากกว่าตอนปกติ ก็ทำใหเ้ ด็กชายร้สู ึกจุกอย่ดู ี \"ไหนแกบอกว่าเลกิ ยงุ่ กับเธอคนนน้ั แล้วไง!!! แลว้ ทำไมเธอถึงยังครำ่ ครวญถึงแกอยู่อีก!!! \" เดก็ ชายทีก่ ำลังหน้าบดู เบีย้ วด้วยความเจบ็ ปวดตาโตข้ึนเลก็ นอ้ ย รับรู้ไดใ้ นทันทีวา่ คนตรงหน้าพดู ถึงใคร 18

\"....ฉ....ฉนั จะไปรไู้ ดย้ ังไง?!?!....ก็ฉันน่ะ....เลิกคุยกับเธอไปแลว้ น!่ี ! \" เดก็ ชายกลา่ วออกมาด้วยเสียงอนั สั่นเครือราวกบั จะร้องไห้ แต่เดก็ ชายตาแดงก็หาไดส้ นใจไม่ ปงั !!! กำปัน้ ผอมๆของเด็กตาแดงชกเขา้ กับกำแพงห่างจากศรี ษะของ เด็กชายคนนั้นไปไม่ก่ีเซนตเิ มตร นา่ แปลก ทแี่ มจ้ ะต่อยแรงไปขนาด น้นั หมดั ของเดก็ ตาแดงกลบั เป็นรอยถลอกเลก็ น้อยเทา่ นัน้ ไมม่ ี รอยแผลเลอื ดออกหรอื กระดูกแตกแตอ่ ยา่ งใด....แต่ฝา่ ยทีแ่ ตก กลบั เปน็ กำแพงอฐิ ทีโ่ ดนต่อยแทน ทำใหเ้ ด็กชายรู้สึกหวาดหว่ันกับความ แข็งแกรง่ ของคนตรงหนา้ ไม่น้อย \" โกหก!!! ท่ีเธอคนนั้นยังพดู ถึงแกอยู่ เปน็ เพราะแกยงั แอบตดิ ต่อ เธออยู่ใช่มย้ั !?!? หรอื ไม่ก็ ไล่เธอไปแบบไมจ่ รงิ จัง ไม่ด่าทอ ไม่ เด็ดขาดล่ะสิทา่ !! \" เด็กชายตาแดงคำราม ซ่งึ เดก็ ชายคนน้ันกไ็ ม่ได้ 19

ตอบอะไร ไม่ใช่แค่กลวั อยา่ งเดยี ว แต่เพราะลึกๆแล้ว ส่วนหน่งึ ที่ เด็กชายตาแดงพูดนั้นถกู ต้อง ไม่ใชแ่ ค่เธอคนนน้ั จะสวยสะพรงั่ และมเี สนห่ เ์ พียงอย่างเดยี ว แต่ เพราะเธอนน้ั มนี สิ ยั ดี แถมยงั เป็นเพียงไม่ก่ีคนที่ทำดีกบั เขา ทัง้ ตอน ก่อนหนา้ นี้ทยี่ ังไมเ่ กดิ เรื่องขึน้ และตอนปจั จุบันทีเ่ ขากำลงั ย่ำแย่ แม้วา่ เธอน่ีแหละจะเป็นตน้ เหตทุ ท่ี ำใหเ้ ขาต้องมาเจอกบั เร่ืองแบบนี้ ก็ตาม เด็กชายจงึ ตดั ใจด่าทอ และไล่เธอไปแบบจริงๆจังๆไม่ลง เขาจงึ บอก ลาเธออยา่ งสุภาพ และหนีไปไมย่ อมพบหน้าเธอแทน จนตอนนีเ้ ขา กแ็ ทบจะไมไ่ ดเ้ จอกับเธอมาพักใหญๆ่ แลว้ แตท่ วา่ อีกฝา่ ยก็เหมือน จะยังไม่พอใจ \"บ้าเอ้ย!!! ทำไมดาวโรงเรยี นถึงตอ้ งมาหลงรักคนไรต้ ัวตนอย่างแก ดว้ ยวะ!!!?! \" เดก็ ชายตาแดงสบถอย่างหัวเสยี กอ่ นจะเหวย่ี งเด็กชายคนนน้ั จนลง ไปกองกับพน้ื \"เหน็ ทคี งตอ้ งทำให้แกหายไปจากชวี ิตเธอจริงๆซะล่ะมงั้ ถึงจะพอ... 20

เฮย้ !! พวกแกน่ะ!!! \" เด็กชายตาแดงตะเบง็ เสียงจนดงั ไปทว่ั ตรอก หลงั โรงเรยี น เพยี งครู่เดียวกม็ ีเด็กชายหลายคนเดินออกมาจาก ซอกหลืบ แตล่ ะคนมีตาสีแดงแบบเดยี วกบั เด็กชายตาแดง เพยี งแต่ ไมเ่ ข้มเท่า แสดงใหเ้ ห็นถงึ อำนาจที่ด้อยกว่าอย่างชดั เจน \" สัง่ สอนมนั หน่อยด!ิ๊ !!? \" ส้ินเสยี งคำสั่ง บรรดาลกู สมนุ ของเด็กตาแดงก็เริ่มมาล้อมวงเดก็ ชาย คนนั้นไว้ กอ่ นจะเรมิ่ ลงมอื กระทบื เขาอยา่ งเลอื ดเยน็ ผวั ะๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!! ฝา่ เท้าหลายคโู่ หมกระหนำ่ ใสเ่ ด็กชายคนน้ันราวกับสายฝน เดิมที แค่ถูกคนปกตกิ ระทืบมนั กห็ นักพอแล้ว แต่พอเป็นกลุ่มคณะลูกขนุ ท่ี แรงเยอะกว่าคนท่วั ไป มนั กย็ ่ิงแย่ย่ิงกวา่ เดมิ จนรา่ งของเขาแทบจะ เละคาพน้ื เหมอื นกระเทยี มที่กำลงั โดนตำอยูใ่ นครก 21

ผวั ะๆๆๆๆๆๆ!!! เดก็ ชายนอนขดราวกับกุ้ง มือบงั ศีรษะและทา้ ยทอยสุดชีวิต ในขณะ ทต่ี ามเน้ือตวั กเ็ รมิ่ มรี อยฟกช้ำปรากฏขึ้นเรือ่ ยๆ แต่กอ่ นท่เี ดก็ ชายจะมสี ภาพย่ำแยไ่ ปมากกวา่ น้ี กไ็ ด้มเี สยี งเสียงหนึง่ ดังข้ึนขัดจงั หวะ \"น่ีพวกเธอทำอะไรเนยี่ ?!?! หยดุ เดยี วน้ีเลยนะ!! \" ส้ินเสยี งคำสง่ั บรรดาสมุนที่กำลังรุมกระทบื เด็กชายคนน้ันกพ็ ลนั หยดุ ชะงัก เม่ือเหน็ ดังน้นั สิรินญาก็ไมร่ อชา้ เธอรบี วง่ิ ฝา่ วงล้อมเขา้ ไปดเู ด็กชายผู้โชครา้ ยที่กำลงั โดนรุมยำอยใู่ นทนั ที \" ทำไมล่ะ?!? ทำไมเธอต้องทำร้ายเพือ่ เธอขนาดน้ีด้วย!?! \" เธอพูด อยา่ งตนื่ ตระหนก พลางชว่ ยพยงุ เดก็ ชายขน้ึ มา ซึง่ บัดนี้ เนอ้ื ตัวเตม็ 22

ไปดว้ ยรอยฟกชำ้ ดำเขียวนับไมถ่ ้วน เสอื้ นักเรียนสขี าวเองก็เต็มไป ดว้ ยรอยรองเท้ามากมายจนเส้อื แทบจะกลายเปน็ สเี ทา \" เพอ่ื นเหรอ!! ไอ้เต้มันไมใ่ ชเ่ หมือนผม!! แล้วอกี อย่าง!! น่ีมันคอื ธรุ ะระหวา่ งผมกับมัน ครูอย่ามาเข้ามายงุ่ เลย ดีกวา่ !! \" เด็กชายตาแดงตะเบ็งเสยี งดงั อย่างไม่ยอมแพ้ แม้วา่ คนท่ี อยตู่ อ่ หนา้ จะเป็นครูบาอาจารยก์ ต็ าม \" ครไู ม่ยงุ่ ไม่ไดห้ รอก!! เพราะการดแู ลเด็กนักเรยี นกเ็ ป็นหน้าที่ของ ครูบาอาจารยเ์ หมอื นกัน!! \" ครสู าวข้นึ เสียงอย่างไม่ยอมแพ้เชน่ กนั พลางขยับเอาตัวเขา้ มาขวางระหวา่ งเดก็ ทัง้ สองเอาไว้ประหน่งึ กำแพง \" ทำไม?!? ทีครูคนอน่ื ยังทำเป็นไม่รไู้ มช่ ไ้ี ดเ้ ลย!!! แลว้ ทำไมครถู ึงทำ แบบน้ันบา้ งไมไ่ ด้?!? ครูคดิ ว่าตัวเองเป็นใคร?!? \" 23

\" ครูก็ไมใ่ ช่ใครที่ไหนหรอก!! เธอเองต่างหาก!!! ตัวเธอใหญ่มาจาก ไหนกัน?!? ทำไมถึงกลา้ มาสง่ั ครูบาอาจารย์แบบนี้ ?!??\" \" เปน็ ใครงั้นเหรอ?!? ครูรมู้ ยั้ วา่ ผมเป็นใคร?!? ผมน่ะ!! คณะลูกขุน ระดับ 500 !!! \" ทนั ทที ี่ได้ยนิ คำตอบดังกล่าว ครสู าวก็คิว้ ขมวดโดยฉับพลนั เพราะ ตามจรงิ เธอคาดหวังวา่ อีกฝ่ายจะอา้ งตัวเองว่าเปน็ ลูกเศรษฐีหรอื ลูกคนใหญ่คนโต แต่คนตรงหนา้ กลบั อา้ งถึงยศอะไรสกั อย่างที่เธอ ไมเ่ ข้าใจออกมาเสียอย่างน้ัน \" เธอหมายความว่ายังไง?!? แลว้ ระดับ 500 น่ีคืออะไร?!? \" \" คนคนน้นั ...คือลกู ขนุ ทโ่ี หวตทีเดียว...เทยี บเท่ากบั คนโหวต 500 คนครบั คร.ู ....\" เด็กชายเต้ ผ้ทู ่ถี ูกกระทบื เมื่อสกั คร่อู ธิบายออกมาดว้ ยเสยี งสั่นๆ 24

\"คะแนนเสียงหลกั 100 จะทำให้คนโดนโชคร้าย , หลกั 1,000 จะ ทำให้เจบ็ ป่วย , หลกั 10,000 จะทำให้ตกงาน ,หลัก 100,000 จะ ทำให้ไม่มีเพือ่ นคบ พอถงึ หลกั 1,000,000.....ก็จะโดนผลู้ งทัณฑ์ ประหารครับคร.ู ....\" \"!!!!!\" ครูสาวเบกิ ตากว้างดว้ ยความสับสนปนตกใจ ความจรงิ แคเ่ รอ่ื งคณะ ลูกขุนก็นา่ แปลกใจพอสมควรแลว้ พอมาตอนนี้ มันกลับมีเร่ือง เงือ่ นไขในการโหวตที่ฟังดูแปลกประหลาดกว่าเดิมเข้ามาเพิม่ อีก ซง่ึ ถา้ สง่ิ ท่เี ด็กคนนี้พูดเป็นเรื่องจรงิ กแ็ ปลวา่ หากยอดโหวตถึงเกณฑ์ท่ี กำหนดไว้ กจ็ ะเกิดเรื่องไม่ดีกับคนท่ถี ูกโหวตเหมือนกับโดนคำสาป อยา่ งน้ันเหรอ??! แต่มนั จะเป็นไปไดย้ ังไงกัน!?! ทีน่ ค่ี อื โลกความเป็น จรงิ มันเป็นไปไดห้ รอื ทีจ่ ะกำหนดชะตาชวี ิตคนอนื่ ผา่ นการกระทำ อันกระจ่อยร่อยอย่างการโหวตในโซเชี่ยลแบบน้นี ะ่ ???!! แตจ่ ะว่าไป..... 25

ครูสาวคดิ ก่อนจะเรม่ิ พจิ ารณากลุ่มคนตรงหน้าแบบดๆี ใช่ เด็กชาย ทกุ คนมลี กู ตาขาวสแี ดง บางคนก็ท่าทางดูเกรย้ี วกราดผิดปกติ แต่ บางคนกด็ เู ล่ือนลอยไรส้ ติ คอยทำตามคำสั่งที่ผเู้ ป็นลกู พม่ี อบให้ เพียงอย่างเดยี ว ราวกบั คนกำลงั เสพยาอยู่ไม่มีผิด \" น...น่ีพวกเธอ....เสพยากนั ง้ันเหรอ....\" ครูสาวเผลอหลุดปากถาม ออกไปตามสัญชาตญาณ ซง่ึ เดก็ ชายตาแดงท่ีได้ฟงั คำถามดังกลา่ ว กห็ น้านว่ิ ค้วิ ขมวดดว้ ยความหงุดหงิด \" ยาเหรอ!!!?! ใครบอก!?! นนี่ ่ะ สัญลกั ษณ์ของอำนาจท่ีผมได้รบั มา ต่างหาก !!! \" เดก็ ชายตาแดงตอบอย่างพรำ่ เพ้อ ยง่ิ ทำให้ครูสาวยงิ่ ปักใจเชอ่ื ย่งิ กวา่ เดิม \" คนพวกนั้น.....มันชวนเธอเขาแก็งค์ แลว้ กม็ อบสิทธิพเิ ศษและ ยา มาใหเ้ ธอเสพใช่ม้ัย \" \" จะยงั ไงกช็ า่ ง !!!! \" เด็กชายพดู ตัดบทด้วยความรำคาญ ก่อนจะเริม่ เข้าประเด็นตอ่ 26

\" ทนี ้ีครูก็รู้แล้วสนิ ะ ว่าผมสามารถทำอะไรไดบ้ ้าง!! แลว้ ทนี ีจ้ ะหลีก ทางไปให้ผมได้รึยัง !?!?? \" ถงึ แม้เง่ือนไขเหลา่ น้นั จะฟงั ดูเหลือเชอ่ื ซึ่งสริ นิ ญาก็ยังไม่ปักใจเช่อื แต่ทสี่ ำคญั ยิง่ กวา่ น้ัน กค็ ือท่าทีของกลุ่มคนตรงหน้า.....ถ้าเดก็ พวกนี้ เสพยามาจรงิ ๆล่ะก็... ถา้ เธอกลวั แลว้ ถอยตอนน้ี มีหวงั เดก็ ชายทีอ่ ยู่ขา้ งๆเธอ คงจะถกู ฆ่า ตายตรงนแ้ี น่ แทนคำตอบ ครูสาวกลับเดนิ มาประจนั หนา้ เด็กชายตาแดง ก่อนจะ กอดอก และพูดออกมาดว้ ยนำ้ เสยี งจริงจงั \" ถ้าครไู ม่หลกี .....แลว้ เธอจะทำอะไรครูเหรอ? \" \" ยงั ไมเ่ ขา้ ใจอีกง้นั เหรอ!!! ผมระดบั 500!! ผมสรา้ งแอคเคาทห์ ลุม ออกมาปน่ั ยอดโหวตไม่กีท่ ี ผมกท็ ำใหค้ รปู ว่ ยได้แล้ว!! ย่งิ สงู กว่า 1,000 ไปมากเท่าไหร่ อาการป่วยกเ็ ริม่ รุนแรงขึ้น!! พอถงึ 9,000 ครูกจ็ ะเจ็บป่วยเร้ือรัง รักษาเทา่ ไหร่ก็ไม่มีทางหายขาด! \" 27

เดก็ ชายตาแดงพูดขู่ พลางจ้องตาครูสาวแบบตาไม่กระพรบิ \" พอปน่ั ยอดโหวต 20 คร้ัง....ครบ 10,000 พอดี!!! แลว้ ทนี ี้....ครู !!!!! ก็จะไมไ่ ดอ้ ยู่ทีน่ ี่อีก!!! ทีน.้ี ....ครูพอจะเชอื่ ฟังผมได้รึยัง!!! \" สริ ินญายนื ฟังคำขู่ดังกล่าวดว้ ยสีหนา้ เรยี บเฉย แต่ในใจ เธอเองก็ รู้สกึ เปน็ กังวลไมน่ ้อย ถา้ หากส่งิ ท่ีเขาขู่เป็นความจริง....หากเดก็ คนนสี้ ามารถทำให้เธอ ป่วยหนกั ขนาดไหนก็ได้จริง หรือ สามารถทำใหเ้ ธอถกู ไลอ่ อกได้ จรงิ ๆล่ะก.็ ...สริ นิ ญาเองกม็ ิอาจโกหกได้ ว่าเธอเองไม่รสู้ ึกกลัว และยงิ่ ไปกว่าน้ัน.....ในจงั หวะทเี่ ด็กคนนั้นพดู คำว่า ' แล้วทนี ี้....ครู !!!! ' เหมอื นเขาจะเร่ิมกำหมัดแนน่ จนได้ยินเสียงกล้ามเน้ือเกรง็ เหมอื นเปน็ คำขู่กลายๆ ว่านอกจากเขาจะสามารถกำหนดชะตาเธอ ไดแ้ ล้วล่ะก็ ลงไมล้ งมือกับเธอตรงน้ี เขาเองก็สามารถทำได้ เหมอื นกนั ....ยง่ิ ถ้าเด็กคนนีเ้ สพยาจริง เรีย่ วแรงของเขาคงจะ มากกวา่ หญิงสาวตวั บางๆอยา่ งเธอเปน็ แน่ กึกๆ.... 28

แตท่ วา่ เสียงกระเป๋าขยบั ไปมาทดี่ ังข้ึนขา้ งหลังเธอ อันเป็นผลมา จากคนที่ถอื มันกำลังตัวสน่ั ระรกิ ก็เปน็ เครื่องย้ำเตือน ว่าตวั เธอจะ ถอยหนีไม่ได้เด็ดขาด อกึ .... หญงิ สาวกลนื น้ำลายลงคอ ก่อนจะทำใจดสี ู้เสือพูดออกไป \" เธอนะ่ ....คดิ ว่าอำนาจของเธอ มันจะใชค้ วบคมุ คนอืน่ ไปได้ตลอด เหรอ? \" \" ปกติมันก็เปน็ อย่างนน้ั ไมใ่ ช่รึไงครับ?!? คนมอี ำนาจ ย่อมกดข่ีผ้ทู ่ี ด้อยกว่ายังไงก็ได!้ ! \" \" มันก็ใช่....แต่วา่ มนั ไม่ได้มีแค่นั้นหรอกนะ ....\" 29

\"หมายความว่ายงั ไงครับ?!? \" \" เธอนะ่ ....คดิ ว่าคนอ่นื เขาจะยอมเธอไปตลอดเหรอ?? แลว้ นอกจากตวั เธอแลว้ คดิ วา่ คนอน่ื เขาจะไมม่ ีอำนาจบ้างไง?? \" \" ต...แตว่ า่ !! \" \" ครูน่ะ อยากจะเตือนเธอ....วา่ ถา้ เธอยังฝืนใช้อำนาจตามอำเภอใจ ต่อไปแบบนี.้ ...ในอนาคต มนั อาจจะมีคนท่ีมอี ำนาจเหมือนกับเธอ หรืออาจจะเหนือกวา่ ....ลุกขน้ึ มาต่อต้านเธอก็ได้.... \" \" ฮ่มึ !!!.... \" เดก็ ชายตาแดงสง่ เสยี งครางตำ่ ในลำคอ เหน็ ได้ชดั ว่ายงั ไม่ยอมแพ้ แต่ก็ไม่ร้วู า่ จะเถียงสเู้ ธอไดย้ งั ไง เม่ือเห็นดังนัน้ ครสู าวจึง รีบกลา่ วเพ่อื เผดจ็ ศกึ ทนั ที 30

\" เม่อื ถงึ ตอนน้ัน....คนทีโ่ ดนไอ้ท่เี ธอพดู มาทั้งหมด อาจจะเป็นตวั เธอเองกไ็ ดน้ ะ?......จำคำครไู วใ้ ห้ดีๆละ่ ....\" เมือ่ กล่าวจบ สิรินญาก็ไมป่ ล่อยให้อีกฝ่ายตั้งหลกั ได้ และจูงมอื พา เด็กชายเต้ออกจากบรเิ วณน้ันทนั ที \" ได้! แล้วผมจะรอดู.....\" เดก็ ชายตาแดงกดั ฟนั พูดอย่างเจ็บใจ การ ปะทะคารมในครง้ั นี้ เขาอาจจะเปน็ ฝา่ ยแพ้ แต่ทแ่ี น่ๆ เขาจะไม่มีวนั ยอมรามือแค่น้แี น่ \" เป็นยังไงบ้าง...เจบ็ มากม้ยั ....\" สริ นิ ญาถามเดก็ ชายเต้ด้วยทา่ ทีเปน็ หว่ ง ในตอนนี้ทง้ั คู่ได้มาอยู่ทหี่ ้องพยาบาลเรยี บร้อยแล้ว \" .....นว่ มไปทั้งตวั เลยครบั คร.ู ....\" เด็กชายกล่าวดว้ ยทา่ ทเี ศร้าซมึ ในตอนนเี้ ขากำลงั นอนพักอยู่บนเตียง บนหน้าผากมผี า้ กอ็ ชเป้อื น 31

เลือดแปะเอาไวอ้ ยู่ ส่วนมอื ข้างหนึง่ ก็กำลงั ถอื ถงุ น้ำแข็ง คอย ประคบตามแขนขาท่ีมีรอยชำ้ \" ครูขอโทษนะ....ทเ่ี ผลอท้ิงเธอเอาไว้คนเดียว ครูคิดไม่ถงึ จริงๆ ว่า พวกน้นั จะกล้าทำกับเธอขนาดน้ี \" สิรินญากล่าวด้วยนำ้ เสียงแผว่ ๆ ในตอนนี้ ความคลางแคลงใจทม่ี ตี ่อเขาได้มลายหายหมดส้ินแลว้ \"....ครับครู....\" เดก็ ชายตอบกลบั แบบกลางๆ เขาไม่ได้โกรธหญงิ สาว เพราะเธอเองก็ไม่ได้ตง้ั ใจจะให้เร่ืองนีม้ นั เกิดขึ้น ซงึ่ ทอ่ี ยู่ในใจของ เขาตอนนี้ มีเพียงความเจ็บปวด ความเศร้า และความออ่ นล้าจาก การโดนกระทำเท่านั้น \" ถา้ กลับไป ครจู ะลงโทษเจ้าพวกนั้นให้หนักเลย....\" \" อย่าเลยครบั คร.ู ....ถา้ ครทู ำแบบนั้นละ่ ก็ มนั จะเปน็ การไปยัว่ โมโห มันเปล่าๆ.... นอกจากผมทตี่ ้องโดนแลว้ ครูกจ็ ะพลอยโดนไปด้วย นะครบั ...\" 32

\" ...... \" ครูสาวพูดอะไรไม่ออก เพราะตัวเธอเองก็กลวั เด็กพวกนั้น อยเู่ หมือนกัน \" แล้วถ้าอยา่ งนน้ั เธอจะทำยังไงตอ่ ....\" \" ผมไมเ่ อาแลว้ ครับคร.ู ....ขนาดหอ้ งพักครูทีน่ ่าจะปลอดภัยที่สดุ ยงั กลายเป็นแบบน้ีได้....ผมคงไม่เหมาะกบั ทนี่ แ่ี ลว้ จริงๆ....\" เด็กชาย กลา่ วแบบเศร้าสรอ้ ย จนทำใหส้ ิรนิ ญาทอ่ี ย่ใู กลๆ้ ถึงกบั ใจหาย \" ท....ทำไมละ่ ....แลว้ ถ้าอย่าน้นั เธอจะไปอย่ทู ่ีไหน \" \" ผมคงไม่มาโรงเรยี นอีกแลว้ ละ่ ครบั ครู......ในเมอ่ื ทน่ี ไ่ี ม่มที ่ปี ลอดภยั ให้คนอย่างผมอย.ู่ ...ถ้าอยา่ งนั้น....ผมขอ....กลับไปอยแู่ ต่ในท่ีท่ี ปลอดภัยของผมดกี วา่ ครับ.... \" \" งัน้ เหรอคะ....\" ครูสาวกลา่ วออกมาด้วยน้ำเสยี งอ่อยๆ ในใจรู้สึก เจ็บปวดที่ตนเองไมส่ ามารถช่วยเดก็ คนน้ใี ห้อยู่ทีโ่ รงเรียนต่อได้ 33

ในตอนน้ี เธอจึงทำอะไรไม่ได้แลว้ นอกจากยอมปล่อยให้เขากลับไป อย่ทู ่ีบา้ นอยา่ งท่ีตอ้ งการ \" เธอยงั .....อยากจะเรียนต่ออยรู่ เึ ปล่าคะ\" สิรนิ ญาลองถามลองใจ เนื่องดว้ ยต้องการทจี่ ะรู้ วา่ เด็กคนนย้ี อมแพโ้ ดยสมบูรณแ์ ล้วรึยัง หรือยังพอมีหวังทจ่ี ะประคับประคองเขาใหไ้ ปถงึ จุดหมายปลายทาง ไดอ้ ยู่ \" อยากสคิ รับ.....ผมยงั อยากเรียนต่อ... ขอแค่...ไม่ต้องไปเจอใครทโ่ี รเรียนกพ็ อครับ.... \" \" ....งน้ั เหรอ...\" ครูสาวถอนหายใจด้วยความโลง่ อก อากาศเศร้า สร้อยเมือ่ สักครู่เหมือนได้รับการเยียวยา หลงั จากทไ่ี ด้ร้วู ่ายังพอมี หวังทีจ่ ะช่วยเดก็ คนน้ีอยู่ \" เข้าใจแล้วคะ่ .....ถ้าอย่างน้ันล่ะก็.....ทกุ ๆวนั ตอนเยน็ หลงั จากสอน หนังสือเพ่ือนๆที่โรงเรยี นเสรจ็ แล้ว เดี๋ยวครูจะมาสอนหนงั สือเธอต่อ ผา่ นทาง Zoom นะคะ 34

ทีน้ีก็ไมต่ ้องไปเจอใครท่โี รงเรียนแล้ว...แบบน้เี ธอพอจะโอเคอยู่ ใช่มยั้ คะ \" \" ค...ครบั ... แต่วา่ .....ถา้ เป็นแบบนน้ั ครจู ะยิง่ เหน่ือยขนึ้ มากกวา่ เดิมนะครับ! ..... แบบนน้ั มนั จะไมเ่ ปน็ อะไรรคึ รับ.....\" \" ไมเ่ ปน็ ไรหรอก.....ขอแคช่ ว่ ยเธอได้ เหนื่อยอกี นดิ เดียว ครูไม่ถอื หรอกค่ะ....\" \" ขอบคุณ....มากเลยนะครบั ...\" เดก็ ชายกลา่ ว พลางเร่ิมมนี ้ำตานอง หนา้ เนอื่ งด้วยซาบซงึ้ ท่ีในช่วงเวลาท่ีตกตำ่ ท่ีสดุ ของเขา กย็ ังมใี คร สักคนท่ยี อมเสียสละตวั เอง เพอ่ื ชว่ ยฉดุ เขาข้ึนมาอยู่ เม่ือเห็นดงั นั้น หญิงสาวกค็ ่อยๆดงึ เด็กชายเข้ามากอด ก่อนจะกลา่ ว ดว้ ยดวงตาทปี่ ริ่มนำ้ ตาด้วยเช่นกัน 35

\" ไมห่ รอกคะ่ .....ครูต่างหากที่ตอ้ งเป็นฝา่ ยขอบคณุ ...เพราะแมจ้ ะ เจอเรอ่ื งรา้ ยมาหนกั ขนาดน้ี เธอกย็ งั ไม่ยอมแพ้น่ะ....ขอบคุณ...มาก เลยนะคะ...\" ******************* หลายวันตอ่ มา..... \" กร็อด!!!........ฮึม่ !!! \" เสยี งกดั ฟนั ทฟ่ี งั ดเู คยี ดแค้นดังคลอไปทวั่ ทง้ั ห้อง ท่ีบดั น้ี กำลังปิดไฟ จนมดื สนทิ และบนเตยี งนอนที่ต้ังอยใู่ นห้องน้ัน ก็มรี า่ งของเด็กชายตาแดงเมือ่ ตอนนน้ั กำลังกม้ ดโู ทรศัพท์อยู่ ทีห่ น้าเจอมือถือ เผยใหเ้ ห็นภาพของเด็กหญงิ แสนสวยคนหนงึ่ กำลงั ยนื อยหู่ นา้ บ้านหลังเล็กๆ ดโู ทรมๆหลงั หนึ่ง 36

เดก็ ชายตาแดงรสู้ ึกแคน้ เปน็ เท่าทวีคณู เพราะปจั จบุ นั เด็กหญิงคน นเ้ี หมอื นจะมอี าการเศรา้ ซึม ไม่รา่ เรงิ หรือคุยกับเพอื่ นๆเหมือน เมือ่ ก่อน หลายๆคร้ัง เธอเองก็มีอาการเหมือนจะไม่สบายด้วย ซง่ึ นนั่ กไ็ มน่ ่ากังวลเท่าไหร่ เพราะอยา่ งนอ้ ย เธอคนนั้นก็ไม่ไดเ้ จอ หนา้ ไอเ้ ต้อีกต่อไปแลว้ ถงึ ตอนนเี้ ธอจะเจบ็ ปวดอย่างหนัก แต่ไม่ นาน เขาเชือ่ ว่าเธอคนน้นั จะลืมไอ้เต้ได้ แตพ่ อมาล่าสดุ กลับมีภาพที่เธอคนน้นั บุกไปหาไอเ้ ต้ถึงบ้าน ถึงจะ ไม่ได้เขา้ ไปถึงในบา้ น แต่เพียงเท่าน้ี มันกท็ ำใหเ้ ขาแทบจะเปน็ บา้ อยแู่ ล้ว ลำพงั แค่เธอคนน้นั มีอาการเศรา้ ซึมเพราะความร้สู ึกอนั แรงกล้าท่ีมี ตอ่ มนั แคน่ ้ีก็น่าหงดุ หงิดพออย่แู ล้ว แตน่ ี้ถึงข้ันตามไปหามันถงึ บา้ น ....นีม่ นั มากเกินกว่าจะรบั ได้แล้ว... \" พอกนั ท.ี ....ไอเ้ ต.้ ......ถ้าอยู่รว่ มโลกกันไม่ได.้ ....งนั้ กไ็ ม่ต้องอยู่ !!!! \" เด็กชายตาแดงกัดฟันพูดออกมาด้วยความเคียดแคน้ ก่อนจะเร่ิม พิมพอ์ ะไรบางอย่างลงไปในโทรศพั ท์ 37

เพยี งครเู่ ดยี ว....ขา่ วลอื ชดุ ใหมก่ ถ็ กู เผยแพร่ลงไปในโซเชียล โหม กระหนำ่ กระแสเกลียดชังเด็กชายเต้ใหร้ นุ แรงขน้ึ กวา่ เดิม \" ตายซะ....ตายซะ....ตายซะ....ตายซะ.... \" เดก็ ชายตาแดงพรำ่ เพ้อราวกับคนบ้า นอกจากจะเผยแพร่ข่าวลือ แล้ว ในตอนน้ี เขายงั สรา้ งแอคเคาท์ออกมาเร่อื ยๆ และสแปมปั๊ม ยอดโหวตตอ่ ไปอยา่ งไม่หยุดพัก ราวกับกระสัน อยากให้มารหัวใจตายเรว็ ข้นึ สกั วนิ าทกี ็ยงั ดี.... 38

บทท่ี 12 \"และแล้วเรากม็ าถงึ ....จบแล้วค่ะ!!! \" ครูสาวพูดอยา่ งรา่ เรงิ เมือ่ สไลดบ์ ทเรยี นเล่อื นมาถงึ หนา้ สดุ ทา้ ยแล้ว \" เหมือนวันน้ีจะเรยี นเสรจ็ เร็วนะครับเนยี่ ...แฮะๆ....\" เดก็ ชายพดู พลางขำแหง้ ๆ แม้ว่าตอนนเี้ ขาจะอยู่ท่บี ้าน และมอี าการดีขึ้นมาก แล้ว แต่กระน้ัน อาการเจี๋ยมเจี่ยมของเขาก็ยังอยู่ \" อย่างท่ีครูบอกแหละค่ะ บทน้ีไม่ยาก เนื้อหาก็ไมเ่ ยอะ สบายๆคะ่ วนั น้ี \" \"น....น่นั สนิ ะครบั ....\" \"น่!ี ! วนั นีเ้ ป็นวนั ที่มโี ปรโมชั่นลดราคาชาบ.ู ..ถา้ อยา่ งนน้ั พวกเราไป ทานชาบูด้วยกันมัย้ !?! \" 39

ครูสาวพยายามพดู กระตุน้ เด็กชายอยา่ งรา่ เรงิ ซ่ึงคราวนม้ี นั ก็ไดผ้ ล นน่ั เพราะของโปรดของเดก็ ชายกค็ ือชาบูนี่เอง \" จ...จรงิ รคึ รบั !?! \" \" จรงิ สคิ ะ!! ครไู ม่โกหกเธอหรอกค่ะ \" \" ง....งน้ั ผมไปขออนุญาตพอ่ กับแม่ก่อนนะครับ!! \" \"ค่ะ....เดย๋ี วอกี ครงึ่ ชั่วโมง ครจู ะขับรถไปรับนะคะ \" \"ครบั ครู!!!!\" หลังจากตกลงกันได้แล้ว เดก็ ชายกร็ ีบวง่ิ ออกจากห้องไป สว่ นครู สาวเองก็เร่มิ เก็บของ เพอื่ เตรียมจะออกไปรับเด็กชายเชน่ กัน 40

*********** หลายชัว่ โมงต่อมา.... \" เปน็ ยงั ไงบ้างคะมื้อนี้ อิ่มรเึ ปล่า \" สิรินญาถามเดก็ ชายข้างกาย ซง่ึ บัดนี้ กำลงั เดินลบู ท้องดว้ ยสหี นา้ มีความสขุ \" วนั นี้....จกุ สดุ ๆไปเลยครับ!! \" เด็กชายพูดอยา่ งอารมณ์ดี มันช่าง ยาวนานเหลอื เกินที่ไม่ไดเ้ หน็ เขาในสภาพที่ดูดแี บบนี้ พอเห็นดังน้ัน ครูสาวก็พลอยอารมณ์ดีไปดว้ ย \"ไปกันเถอะค่ะ เดี๋ยวครูพาไปส่งบ้าน \" \" ครบั !! \" 41

ทงั้ คู่เดินไปที่รถอย่างสบายอารมณเ์ พ่ือเตรียมจะกลบั บ้าน ซ่งึ ก็ เหลอื เพียงไม่ก่ีกา้ ว พวกเขาก็จะเดนิ ไปถึงทร่ี ถแล้ว \"อ็ะ?!? \" ทง้ั คหู่ ยุดชะงักในฉบั พลัน เม่ือพบว่า มชี ายทา่ ทางแปลกๆกำลงั ยนื ดอ้ มๆมองๆแถวรถของพวกเขาอยู่ คนคนน้ันมรี ูปร่างค่อนข้างสูง สวมเสื้อผ้ามดิ ชดิ บนศรี ษะสวมหมวก กนั นอ็ คที่ปิดสนิทจนไมส่ ามารถเหน็ ใบหนา้ แตส่ ิง่ ทท่ี ำให้ท้งั คเู่ ชื่อว่าชายคนนไ้ี มน่ ่ามาดี นน่ั คือไม้ท่อนยาวสี น้ำตาลทเ่ี ขาถือเอาไวใ้ นมอื ขวา บนโคนด้ามจับเหมือนจะมีเชือกพนั เอาไว้อยู่ด้วย น่าจะเป็นสายสำหรับใชส้ ะพายไมเ้ อาไว้ด้านหลงั ท้งั คจู่ ้องมองชายลกึ ลบั ตรงหน้าดว้ ยความต่นื ตระหนก ก่อนจะ คอ่ ยๆกา้ วถอยออกมาจากรถอยา่ งเงียบเชยี บ 42

ท้งั ค่ถู อยออกมาไกลพอสมควร กอ่ นทจี่ ะหลบเข้าไปในซอยใกล้ๆ เพอื่ ไมใ่ หช้ ายคนนน้ั หนั มาพบเข้า พอหลบพน้ เด็กชายกเ็ ร่ิมถามผ้เู ปน็ อาจารยข์ องตนทนั ทดี ว้ ยทา่ ที หวาดกลวั \" ค...คนคนนนั้ ...เปน็ ใครรคึ รบั ครู ?!? \" \" ครูกไ็ มร่ ้เู หมือนกันค่ะ....แตด่ ูจากท่าทางแลว้ ...ครวู า่ เขาไม่นา่ จะมา ดีนะคะ....\" \" ง...งัน้ เราควรจะทำยังไงต่อดีรคึ รบั ?!? \" \" เดี๋ยวครจู ะโทรแจง้ ตำรวจคะ่ ...\" พดู จบ สริ ินญากล็ ว้ งเขา้ ไปใน กระเปา๋ แล้วหยบิ มือถือออกมากดโทรหาตำรวจทันที ตรดู ....ตรดู .... 43

ขณะทีก่ ำลังกดโทร แล้วรอให้ตำรวจรับสายอยนู่ ั้นเอง จู่ๆ เดก็ ชาย ที่ยืนอยู่ขา้ งหลงั ก็เร่มิ กระตกุ ชายเสอ้ื เธอ พร้อมกับรอ้ งเรยี กด้วย อาการตน่ื ตระหนก \"ค...ครูครบั !! \" พอครสู าวหันไปยังเด็กชาย ส่งิ ท่ีเหน็ กย็ ิง่ ทำใหเ้ ธอใจร่วงลงไปอยู่ท่ี ตาตมุ่ เพราะสง่ิ ทอ่ี ย่ตู ่อหนา้ ของเธอ ก็คือกลุ่มคนจำนวนหน่ึง สวมเส้อื ผา้ มิดชิด พรอ้ มกบั ผา้ ปดิ ปากคนละผนื ในมอื เหมอื นจะถือไม้หนา้ สาม มาคนละท่อน แต่สงิ่ ทที่ ำให้ท้ังครูสาวและเด็กชายหวาดกลวั จริงๆ น่ันคือดวงตา ของแตล่ ะคน ทีต่ อนน้ี บรเิ วณนยั ตาขาวกลายเป็นสีแดงก่ำราวกับ เลือด พ....พวกคณะลูกขุน?!? 44

สริ นิ ญาคดิ ในใจ เพราะสภาพแบบน้ัน ดูยงั ไงก็เปน็ พวกลกู ขุนแนๆ่ แตส่ ่ิงหนงึ่ ท่ที ำใหเ้ ธอรสู้ ึกประหลาดใจ นั่นคอื พวกลูกขุนแห่มาทำ อะไรกันทีน่ ่ี?!? \"อา....น้ันนะ่ เหรอ...\" ชายตาแดงคนหนงึ่ พึมพำออกมาดว้ ยท่าที เล่อื นลอย ก่อนจะคอ่ ยๆมองมายงั พวกเขาท้ังสอง \"ใช.่ ...คนน้ีแหละ...\" ชายตาแดงอกี คนตอบ ทา่ ทางเขาดูไม่เลอ่ื น ลอยเทา่ กับคนแรก แต่กย็ ังคงดูหา่ งไกลกับคนปกติอยู่ดี.... \" ไมน่ า่ เลยนะไอห้ น.ู ..อกี ไม่ก่ีวันก็จะได้ไปสบายแล้วแทๆ้ ... \" \"อ....เอะ็ ?!? \" เด็กชายแสดงท่าทางฉงนออกมาทันที เม่ือได้ยินวา่ อีก ฝ่ายกำลังพูดถงึ ตน ในขณะที่ครสู าวเริ่มหนั มามองเขาด้วยสายตา เป็นกังวล เพราะน่ันแปลวา่ คนพวกนน้ั กำลงั เล็งเดก็ คนนีอ้ ยู่ 45

\" เพราะแบบนน้ั ....เราถงึ ต้องรบี มาจบั ตวั มันไว้ ก่อนท่ีมันจะไหวตัว หนีไปไง...\" \"!!!!! \" ทง้ั ครูสาวและเด็กชายตาโตพร้อมกนั ทนั ที หลังจากท่ีรู้ จดุ ประสงคท์ ี่แทจ้ ริงของอีกฝ่าย ทง้ั คูจ่ งึ ค่อยๆถอยออกมาจากกลุ่ม คนพวกนั้นอย่างชา้ ๆ ระหวา่ งทถี่ อย เด็กชายก็เรมิ่ หนั มากระซิบ ถามเธอด้วยความกังวลปนความกลัว \"....ท...ทำยงั ไงตอ่ ดคี รบั ครู....\" \" ค่อยๆ ถอยออกไป....กอ่ นที่พวกมนั จะ....\" แตท่ ว่า พดู ยงั ไม่ทนั จบประโยค กลุ่มชายตาแดงท่ียนื คุยกันด้วย ทา่ ทางคลา้ ยคนเมา กเ็ ริ่มรตู้ วั พวกมนั คนนึงช้ีไมห้ นา้ สามมายงั เธอ ก่อนจะตะโกนใสเ่ สียงดงั ล่นั \"เฮย้ !!! นน่ั พวกแกสองคนคดิ จะไปไหน?!? \" 46

\"วิ่งคะ่ !!! \" \"....ค...ครับครู !!! \" สิน้ เสยี งของเธอ เด็กชายก็ไม่รอช้า เขารีบวิง่ ออกไปอยา่ งไม่คดิ ชีวติ ทันที ในขณะท่ีหญงิ สาวกลับไมว่ ง่ิ ตามไปดว้ ย แตก่ ลับเลือกทจี่ ะ ปักหลกั อยู่ เพอ่ื ถ่วงเวลาใหเ้ ด็กชายหนีไปแทน \"แก!!! \" ชายตาแดงคนหน่ึง วง่ิ เข้าใส่ครสู าวอยา่ งดรุ ้าย ไม้หนา้ สามถูกง้าง ขึน้ และหวดลงมาอย่างไร้ความปราณี เครง้ !!! 47

แตท่ วา่ ก่อนท่ีไมจ้ ะมาถึงตวั เธอ ครูสาวก็ไดใ้ ช้ไมบ้ รรทัดเหล็กที่พก ตดิ ตวั มาดว้ ย ตบเขา้ ทด่ี ้านขา้ งของไม้ จนมนั ฟาดเฉย่ี วรา่ งของเธอ ไป และในจงั หวะเดียวกนั ครสู าวกไ็ ด้ใช้มืออกี ข้าง ฉดี สเปรย์พรกิ ไทยท่ี พกเอาไว้ใส่ใบหน้าของชายตาแดงคนนัน้ ทนั ที \" อา้ กกกกกกก!!! \" มนั ร้องลัน่ อย่างเจ็บปวด ก่อนจะล้มลงไปดิ้นทุรนทุรายอยู่ท่ีพนื้ ซึง่ สิ รนิ ญากค็ ่อยๆถอยออกมาจากรา่ งท่กี ำลงั ด้นิ พราดๆอยู่ เพราะเกรง วา่ อาจจะถูกคว้าตวั เอาได้ หลงั จากถอยออกมาพ้นระยะแขนแล้ว หญิงสาวกเ็ ร่มิ ต้ังท่า เตรยี ม รบั มือกับคูต่ ่อส้คู นถดั ไป ไม่ก่ีอดึ ใจต่อมา ชายตาแดงอีกคนกว็ ง่ิ เข้าใสเ่ ธออีกครง้ั มนั งา้ งไม้ หน้าสามไปด้านข้าง หมายจะตีใสเ่ ธอจากซา้ ยไปขวา ครสู าวจงึ ไมร่ อชา้ เธอยกไม้บรรทดั เหล็กข้นึ มา และบังร่างกายจาก ทอ่ นไม้เอาไวไ้ ด้อย่างทันท่วงที แตเ่ นื่องจากไมบ้ รรทดั เหล็กของเธอ 48

นนั้ ไม่ม่นั คงเทา่ กบั ไม้ของอีกฝ่าย และมีโอกาสงอไดห้ ากรับแรงมา มากเกินไป หญงิ สาวจงึ ยกแขนอกี ข้างข้ึนมาช่วยประคองส่วนปลาย ของไม้บรรทัดอีกที เครง้ !!! เสียงไม้กระทบเหล็กดังลนั่ แมห้ ญิงสาวจะกนั เอาไว้ได้ แต่แรงใน การตขี องอีกฝ่าย ก็ทำใหร้ า่ งอันบอบบางของเธอ ถงึ กับเคล่ือนไป ตามแรงตีเลยทีเดยี ว แต่กอ่ นทมี่ นั จะทนั ได้ตอี ีกที หญิงสาวก็ยกขาข้ึน แลว้ เตะผา่ หมาก ใส่ชายตาแดงทันที ทำให้มนั เขา่ ทรดุ ลงกับพืน้ ด้วยความเจบ็ ปวด แต่เหมือนจะไมห่ นำใจ จังหวะที่มันลม้ ลงมา ครูสาวจงึ ฉีดสเปรยอ์ ัด หน้ามนั ไปอีกที และทำใหม้ ันล้มลงไปดิน้ กับพืน้ เปน็ รายท่ี 2 ชายตาแดงอีกคนวง่ิ ใสเ่ ธอตอ่ ทันที มันงา้ งไมห้ นา้ สามขนึ้ หมายจะตี ใส่เธอแบบฟาดลงเฉยี งซ้าย ซ่ึงครสู าวกต็ อบโต้ โดยการเหวี่ยงไม้ บรรทัดของตนสวน 49

ฉวั ะ!!! ก่อนที่ไม้จะมาถึงตัวเธอ ปลายไม้บรรทดั ของเธอทีเ่ ปน็ มมุ เหลยี่ มที่ แหลมคม กเ็ ฉาะเขา้ ใสท่ ่อนแขนที่กำลงั กำไมข้ องมนั จนเลือดไหล กระเซ็น จนทำให้มือของมันค่อยๆปลอ่ ยไมท้ ี่กำอยใู่ นทนั ที ในจงั หวะทไี่ มก้ ำลงั หลดุ ออกจากมือ ครสู าวก็กา้ วถอยหลงั มาคืบ หนึง่ ก่อนจะก้มลงไป แล้วใช้ไมบ้ รรทัดตักดินข้นึ มา แล้วโปรยใส่ตา มนั แบบเต็มๆ ชายคนนัน้ เอามือขย้ีตาดว้ ยความเจ็บปวด หญงิ สาวจงึ กา้ วเข้าไปหา แล้วแทงเข่าใสห่ วา่ งขาของเขาเต็มแรง จนเขารว่ งลงไปกองเป็นราย ที่ 3 ชายตาแดงคนที่ 4 ว่งิ เขา้ ใส่เธอต่อ แต่ก่อนท่มี ันจะได้ทำอะไร หญงิ สาวกต็ ดั สนิ ใจลงมือก่อน ไมบ้ รรทัดเหลก็ ในมือถูกฟาดออกไปทนั ที เพยี ะ!!! 50