Ελλάδα:Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης

ΠΑΡΑΡΣΗΜΑ 2 ΠΕΡΙ ΣΟΤ ΢ΤΓΓΡΑΦΕΩ΢με μέλη περιφανείς προσωπικότητες παγκοσμίου ακτινοβολίας, όπως οικαθηγητές Noam Chomsky (MIT, USA), Graciela Chichilnisky (ColumbiaUniversity, USA), Richard Falk (Princeton University, USA), David Held(LSE, UK) κ.ά., και θέτοντας το Mediterranean College αυτοπροαιρέτως καιυπό την ακαδημαϊκή εποπτεία εκείνου τού διεθνούς συμβουλίου, ήτοιδιορατικώς και υποδειγματικώς μία δεκαετία πριν από τη θέσπιση από τηνΕλληνική Πολιτεία παρομοίων ΢υμβουλίων Ιδρύματος στα ελληνικά δημόσιαΠανεπιστήμια (νόμος 4009/2011). Π.2.5. Ακαδημαϊκή ελευθερίαΑπό το 1990, ο Kαθηγητής ΢. Ξυνής έθεσε τα εκπαιδευτικά του οράματα σεδημόσια διαβούλευση, διοργανώνοντας τότε το Α΄ Προσυνέδριο για τα ΙδιωτικάΠανεπιστήμια κατά δημοκρατικό τρόπο, και μάλιστα εφαρμόζονταςδιαδικαστικά τη ρηξικέλευθη αρχή τής απολύτου ελευθερίας λόγου (κατά τοκλασικό «τίς ἀγορεύειν βούλεται;» τής Κλασικής Ελλάδος), χωρίς δηλαδήπροδιαγεγραμμένη agenda: Σις (4) κύριες εισηγήσεις επηκολούθησε μίααπολύτως ελεύθερη και νηφάλια συζήτηση μεταξύ των (500) συμμετασχόντωνκαθηγητών από την ιδιωτική και δημόσια εκπαίδευση, κατά την οποίααντηλλάγησαν επιχειρήματα με παρρησία και τεκμηρίωση όχι μόνον υπέραλλά και κατά των ιδιωτικών κολλεγίων, υπό το πρίσμα μάλιστα τωνπεριορισμών τού άρθρου 16 τού ΢υντάγματος. Μετέπειτα, το 1995, το ίδιο πρότυπο, τής απολύτου ελευθερίας λόγου,εφαρμόσθηκε στο ιστορικό συνέδριο στους Δελφούς με θέμα “Ελλάδα, ΔιεθνέςΠνευματικό Κέντρο” (Παράρτημα 1): Σο ύψιστο επίπεδο και η εμβρίθεια τωνεισηγήσεων σε εκείνο το συνέδριο [π.χ. Παράρτημα 1 (Π.1.12)] οφείλετο ενπολλοίς στο ότι διεπνέετο από απόλυτη ελευθερία έκφρασης —χωρίς δηλαδήπροσυνεδρική προέγκριση συνόψεων των εισηγήσεων, χωρίς a prioriπεριορισμούς τής επί μέρους θεματολογίας κ.τ.λ.— υπό την αμερόληπτησυνεδριακή προεδρία τού Καθηγητού ΢. Ξυνή.γράφει η Κατερίνα Ξυνή. 249

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ Π.2.6. Διασύνδεση τής εκπαίδευσης με την αγορά εργασίας Σο Xinis Education Festival είναι το μεγαλύτερο εκπαιδευτικό φεστιβάλ στην Ευρώπη και έχει πλέον εξελιχθεί σε θεσμό, που διεξάγεται συστηματικά από το 2009 και διαρκεί 4 μήνες κάθε χρόνο, σε διεκπαιδευτικό (διασχολικό και διαπανεπιστημιακό) οργανωτικό πλαίσιο, με δωρεάν συμμετοχή τής σπουδάζουσας νεολαίας: Οι σπουδαστές τού Εκπαιδευτικού Ομίλου Ξυνή και άλλων σχολών, κολλεγίων και δημοσίων Α.Ε.Ι., συμμετέχουν ελεύθερα για να παρακολουθήσουν δωρεάν 140 επαγγελματικά σεμινάρια εξειδίκευσης και συναφείς εκδηλώσεις (εθελοντικές δράσεις, εκθέσεις, προσομοιώσεις, διαγωνισμούς, βραβεύσεις, εκδρομές, ημερίδες και συνέδρια, π.χ. Έκθεμα Λ΄). Η θεματολογία των σεμιναρίων προσδίδει έμφαση (α) στην ανάλυση τάσεων και προοπτικών στην ελληνική και διεθνή αγορά εργασίας, (β) στην εξωστρε- φή επιχειρηματικότητα και (γ) στο διεθνές (διαδικτυακό κ.τ.λ.) marketing. ΢ε αυτό το πλαίσιο, το Xinis Education Festival δίνει τη δυνατότητα σε σπουδαστές να εξοικειωθούν με την αγορά εργασίας, όχι μόνον σε πληροφο- ριακό (σεμιναριακό) επίπεδο αλλά και σε προσωπικό επαγγελματικό επίπεδο, αφού οι εισηγητές των (140) σεμιναρίων είναι κορυφαία εταιρικά στελέχη. Από δε το 2013, ο Εκπαιδευτικός Όμιλος Ξυνή εισήγαγε στην ελληνική εκπαίδευση τον διεθνώς πρωτοποριακό θεσμό Education Awards, σε πλαίσιο διεκπαιδευτικότητας, διεθνούς εξωστρέφειας και δημοκρατικής αξιοκρατίας: Όλοι οι σπουδαστές στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από τη χώρα προέλευσής τους ή την εθνικότητά τους, έχουν δικαίωμα ελεύθερης (δωρεάν) συμμετοχής σε αυτόν τον θεσμό για να συναγωνισθούν αξιοκρατικά με γνώμονα 4 βασικά κριτήρια αξιοσύνης (βαθμολογία, ήθος, επαγγελματισμός και δημιουργικότητα), κρινόμενοι όχι αφ’ υψηλού (όχι από επιτροπή), αλλά από το ευρύ κοινό, κατά δημοκρατικό τρόπο (διά διαδικτυακής ψηφοφορίας), ώστε να συναξιολο- γούνται η κοινωνική νοημοσύνη και η διεθνής προοπτική των υποψηφίων σε διαδικτυακό (διεθνές) επίπεδο και κατ’ απολύτως αντικειμενικό τρόπο. Κάθε βραβευόμενος γίνεται αυτόματα δεκτός για συνέντευξη εργασίας προς άμεση επαγγελματική πρόσληψή του σε μία από τις 100 εταιρείες που υποστηρίζουν αυτόν τον αξιοκρατικό θεσμό.250 γράφει η Κατερίνα Ξυνή

ΠΑΡΑΡΣΗΜΑ 2 ΠΕΡΙ ΣΟΤ ΢ΤΓΓΡΑΦΕΩ΢ Ζκκεμα Λ΄ 251 ΑΝΩ: Διαφθμιςτικι προβολι τοφ Xinis Educational Festival 2016 για το 5ο Συνζδριο Τουριςμοφ τοφ Εκπαιδευτικοφ Ομίλου Ξυνή.γράφει η Κατερίνα Ξυνή.

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ Π.2.7. Εκπαιδευτικός βραχίονας τής τουριστικής βιομηχανίας ΢το παραπάνω πλαίσιο εκπαιδευτικής εξωστρέφειας, ο Καθηγητής ΢. Ξυνής υποστηρίζει έμπρακτα μια αλληλεπιδραστική σχέση μεταξύ μεταλυκειακής εκπαίδευσης, πολιτισμικών εκδηλώσεων, αισθητικής αστικού τοπίου και μητροπολιτικού τουρισμού (city-break tourism), σύμφωνα με διεθνή πρότυπα (Νέα Τόρκη, Λονδίνο, Παρίσι, Άμστερνταμ, Βιέννη, κ.τ.λ., όπου το τουριστικό προϊόν τους εμπλουτίζεται με τη ζωογόνο παρουσία διεθνούς φοιτητιώσας νεολαίας στην πόλη, καθ’ όλη τη διάρκεια τού έτους). Προς τούτο, ο Καθηγητής ΢. Ξυνής πρωτοστατεί εμπράκτως στην κίνηση για την ανάπλαση και αναβάθμιση τής πλατείας Ομονοίας στην Αθήνα, όπως επίσης και για αναπαλαίωση ιστορικών κτηρίων στη Θεσσαλονίκη προς εκπαιδευτική χρήση. Ενδεικτικά, το 1994, το Mediterranean College ανακαίνισε το ιστορικό Μπάγκειον Μέγαρον στην πλατεία Ομονοίας και διεξήγαγε εκεί επί 8ετία (1994-2002) πτυχιακά προγράμματα τού Coventry University. Σο εγχείρημα διέλαμψε κατά την προολυμπιακή περίοδο, με την έκδοση ενός ιστορικού τεύχους σε 100.000 αντίτυπα, με τίτλο «Μπάγκειον, η Αναβίωση ενός Μύθου», (Έκθεμα Μ΄) προς ενημέρωση τού ευρέως κοινού για την ιστορία και αισθητική τής πλατείας Ομονοίας, όπου κτυπά η καρδιά τής Αθήνας. Παράλληλα, ο Καθηγητής ΢. Ξυνής πραγματοποίησε σειρά επαφών με τον Δήμο Αθηναίων, το ΤΠΕΦΩΔΕ και επιχειρηματίες, προκειμένου να ξεκινήσει μια συστηματική προσπάθεια για να επανακτήσει η πλατεία την αίγλη τού παρελθόντος. ΢τη δε Θεσσαλονίκη, ο Εκπαιδευτικός Όμιλος Ξυνή αναπαλαί- ωσε δύο ακόμη ιστορικά κτήρια, όπου λειτουργεί:  Σο νεοκλασικό κτήριο «Βιέννη» (Εγνατίας 2-4), ένα εμβληματικό ιστορικό κτήριο-στολίδι, το οποίο συνδέεται αναπόσπαστα με τον πολιτισμό τής συμπρωτεύουσας.  Σο ιστορικό τέως κτήριο “Ασφαλείας Θεσσαλονίκης ”, που σήμερα λειτουργεί ως υπερσύγχρονος εκπαιδευτικός χώρος, κατά κυριολεκτική εφαρμογή τού “όπου ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μία φυλακή ”, ενώ το υπόγειό του, που στην περίοδο τής Δικτατορίας (1967-1974) λει-252 γράφει η Κατερίνα Ξυνή

ΠΑΡΑΡΣΗΜΑ 2 ΠΕΡΙ ΣΟΤ ΢ΤΓΓΡΑΦΕΩ΢ Ζκκεμα Μ΄γράφει η Κατερίνα Ξυνή. 253

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ τούργησε ως κρατητήριο πολιτικών κρατουμένων, διατηρείται επιμελώς από τον Εκπαιδευτικό Όμιλο Ξυνή για ιστορικούς-μουσειακούς λόγους. Από δε το 2016, ο Καθηγητής ΢. Ξυνής πρωτοστατεί για να αποκτήσει η τουριστική βιομηχανία των Αθηνών/Αττικής τον εξωστρεφή εκπαιδευτικό της βραχίονα, προς όφελος τής Ελληνικής Οικονομίας, όπως καταδείχθηκε από την επιτυχία τού 5ου ΢υνεδρίου Σουρισμού, με θέμα «City Branding: Οι προοπτικές τής Αθηναϊκής Ριβιέρας» (Έκθεμα Λ΄), που διοργανώθηκε από τον Εκπαιδευτικό Όμιλο Ξυνή την 9η Μαρτίου 2016 στο Δημαρχείο Γλυφάδας. Εν κατακλείδι, το όραμα ζωής τού Καθηγητού ΢. Ξυνή είναι η «Εκπαιδευτική Παλιγγενεσία» τής “ Visionaries are possessed creatures,61 Ελλάδος στα διεθνή ακαδημαϊκά men and women in the thrall of υψίπεδα, ήτοι η επανανάδειξή της σε belief so powerful, that they ignore Διεθνές Κέντρο Εκπαίδευσης και everything else —even reason— to κατά συνακολουθία σε παγκόσμια ensure that reality catches up with Μητρόπολη των Ανθρωπιστικών their dreams... For always behind Σπουδών (Κεφ. 6), με απώτερο σκοπό την επανεξέλιξή της σε the action is an idea, a passionate Διεθνές Πνευματικό Κέντρο, στο ιδεαλιστικό αλλά ταυτόχρονα και sense of what is eternal in human πραγματιστικό πλαίσιο που προσδι- ορίσθηκε στους Δελφούς το 1995, nature and also what is coming, but ”as yet unseen, just over the horizon. ΤΙΜΕ Magazine (Jan 6, 1992) ώστε η συντεταγμένη Εκπαίδευση να συμβάλει όχι μόνον στην πνευματική αναβάπτιση τής Ελλάδος αλλά και στην οικονομική ανάκαμψη και τη γεωπολιτική της αναβάθμιση (Παράρτημα 1). 61 “ Οι οραματιςτζσ είναι διακατεχόμενεσ υπάρξεισ, άνδρεσ και γυναίκεσ υπό το κράτοσ πεποι- κιςεωσ τόςο ακλόνθτθσ που παραβλζπουν κάκε τι άλλο —ακόμθ και τθ λογικι— προκει- μζνου να διαςφαλίςουν ότι θ πραγματικότθτα κα προςεγγίςει τα όνειρά τουσ... Διότι πάντα πίςω από τθ δράςθ είναι μία ιδζα, μία πακιαςμζνθ αίςκθςθ περί τοφ τί είναι αιϊνιο ςτθν ανκρϊπινθ φφςθ και επίςθσ τί είναι επερχόμενο, αν και μι ειςζτι διαφαινόμενο, μόλισ πζρα από τον ορίηοντα.” (Περιοδικό ΤΙΜΕ, 6 Ιανουαρίου 1992).254 γράφει η Κατερίνα Ξυνή

ΠΑΡΑΡΣΗΜΑ 2 ΠΕΡΙ ΣΟΤ ΢ΤΓΓΡΑΦΕΩ΢“ Κε Τπνπξγέ, κέιε ηνύ πξνεδξείνπ ηνύ ζπλε- δξίνπ «Ειιάδα, Δηεζλές Πλεσκαηηθό Κέληρο», θίιεο θαη θίινη, αηζζάλνκαη ππεξήθαλνο γηα ηελ ηηκή πνπ κνπ έγηλε λα θεξύμω ηελ έλαξμε ηωλ εξγαζηώλ απηνύ ηνύ ζπλεδξίνπ. Δελ αηζζάλνκαη όκωο θαιά ύζηεξα από νξηζκέλα πξάγκαηα πνπ άθνπζα, θαη πνπ δελ κνπ ήηαλ άγλωζηα. Καη δελ αηζζάλνκαη θαιά γηαηί έλαο Εθπαηδεπηηθόο Όκηινο, πξάγκαηη, ηνύ Ξπλή, πνπ ηεξάζηηα πξνζθνξά έρεη δώζεη θαη δίλεη θαζεκεξηλά ζηελ Παηδεία, κέλεη κόλνο. Καη δελ είδα θαλέλα εθπξόζωπν ηνύ Τπνπξγείνπ Παηδείαο, ή ηνύ Πνιηηηζκνύ, πνπ ζα έπξεπε λα έρνπλ ηνλ πξώην ιόγν εδώ. Σελ εηθαδόκελε βνύιεζε ινηπόλ εθθξάδω, ηελ εηθαδόκελε βνύιεζή ηνπο γηα λα ζαο πω δπν ιόγηα. Μελ ηο βάδεηε θάηω θύρηε Ξσλή, εζείο θαη ην δπλακηθό επηζηεκνληθό θαη εθπαηδεπηηθό πξνζωπηθό ηωλ ζρνιώλ ζαο. Οη αγωληζηές κπαίλοσλ ζηε κάτε. Δίλοσλ ηε κάτε αδηαθορώληας αλ βοεζούλ κερηθοί ή ότη. Να είλαη βέβαηνη όκωο πωο ο ζθοπός είλαη εθείλος ηολ οποίο αγθαιηάδεη όιε ε Ειιάδα. Έρνπκε βαξηά ηελ θιεξνλνκηά, έρνπκε πνιύ βαξηά ηελ θιεξνλνκηά, θη απηήλ πξέπεη λα ηε κεηαδώζνπκε: Σελ αξραία Ειιάδα, ηελ Παηδεία, ηνλ Πνιηηηζκό θη όιε ηελ εζηθή εθείλωλ ηωλ αμηώλ πνπ δίδαμαλ νη πξόγνλνί καο θαη είλαη νη εζηθέο απηέο αμίεο δηαδεδνκέλεο ζηνλ πιαλήηε, θαη ππήξμαλ πξηλ από ηε Υξηζηηαληθή επνρή πνπ θαζηέξωζε παγθνζκίωο ζρεδόλ ηηο εζηθέο ηεο απαξαζάιεπηεο αμίεο. Κπξίεο θαη θύξηνη ζεξκά ζπγραξεηήξηα ζε απηήλ ηελ ηεράζηηα, ”ηηηάληα προζπάζεηα.* ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ η. Τπνπξγόο Δηθαηνζύλεο θαη η. Πξόεδξνο ηνύ Δηθεγνξηθνύ ΢πιιόγνπ Αζελώλ. * Απόςπαςμα από τθν ομιλία τοφ Ευάγγελου Γιαννόπουλου ςτο ςυνζδριο ςτουσ Δελφοφσ το 1995 με κζμα «Ελλάδα, Διεκνζσ Πνευματικό Κζντρο».γράφει η Κατερίνα Ξυνή. 255

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢256

ΕΤΡΕΣΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩ΢΢ΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕ΢ στατιστικό ευρετήριο πίνακες - γραφήματαFig. πίνακασ γράφθμα ςελ. Fig. πίνακασ γράφθμα ςελ.1 Πίνακασ 1 48 33 Πίνακασ 33 1092 Πίνακασ 2 49 34 Γράφθμα 34 1093 Πίνακασ 3 50 35 Πίνακασ 35 1104 Γράφθμα 4 51 36 Πίνακασ 36 1115 Γράφθμα 5 51 37 Πίνακασ 37 1136 Πίνακασ 6 54 38 Πίνακασ 38 1157 Πίνακασ 7 55 39 Πίνακασ 39 1178 Πίνακασ 8 58 40 Πίνακασ 40 1199 Πίνακασ 9 59 41 Πίνακασ 41 12410 Πίνακασ 10 63 42 Πίνακασ 42 12511 Πίνακασ 11 63 43 Πίνακασ 43 12812 Πίνακασ 12 64 44 Πίνακασ 44 12913 Πίνακασ 13 65 45 Πίνακασ 45 13114 Πίνακασ 14 70 46 Πίνακασ 46 13315 Πίνακασ 15 71 47 Πίνακασ 47 13816 Γράφθμα 16 74 48 Γράφθμα 48 14217 Γράφθμα 17 75 49 Γράφθμα 49 14518 Πίνακασ 18 78 50 Πίνακασ 50 14719 Πίνακασ 19 79 51 Γράφθμα 51 14920 Πίνακασ 20 82 52 Πίνακασ 52 15121 Πίνακασ 21 84 53 Πίνακασ 53 15322 Γράφθμα 22 86 54 Γράφθμα 54 (a-d) 156-15723 Πίνακασ 23 89 55 Γράφθμα 55 15924 Πίνακασ 24 92 56 Πίνακασ 56 (a-b) 16925 Πίνακασ 25 93 57 Γράφθμα 57 17126 Γράφθμα 26 (a-b) 94 58 Πίνακασ 58 (a-b) 17327 Πίνακασ 27 96 59 Γράφθμα 59 (a-b) 176-17728 Πίνακασ 28 (a-b) 100-101 60 Πίνακασ 60 17829 Πίνακασ 29 103 61 Γράφθμα 61 17930 Πίνακασ 30 105 62 Γράφθμα 62 (a-b) 18131 Γράφθμα 31 106 63 Γράφθμα 63 18532 Γράφθμα 32 107 64 Πίνακασ 64 107εξίςωςθ ςελ. εξίςωςθ εξισώσεις ςελ. εξίςωςθ ςελ. 1 143 8 ςελ. εξίςωςθ 165 20 166 2 143 9 165 21 166 3 143 10 154 13 165 22 167 4 143 11 154 14 165 22΄ 167 5 144 11΄ 159 15 165 23 183 6 145 11΄΄ 160 16 165 24 184 7 154 12 160 17 166 25 184 160 18 164 19 257

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ γλώσσα τού κειμένου Πξνθεηκέλνπ λα πξναρζεί ε αλαιπηηθή ζαθήλεηα θαη αθεγεκαηηθή ξνή ηνύ θεηκέλνπ έρνπλ εθαξκνζζεί νη παξαθάησ νθηώ θαλόλεο: 1. Μονοτονικό. Σν θείκελν είλαη γξακκέλν ζηελ θαζνκηινπκέλε Νέα Διιεληθή, ζην κνλνηνληθό ζύζηεκα, ρσξίο αθξόηεηεο. Δληνύηνηο θξάζεηο από ηελ θιαζηθή γξακκαηεία απνδίδνληαη ζην πνιπηνληθό ζύζηεκα πξνο απνθπγή ζύγρπζεο όζνλ αθνξά ζηελ πξνθνξά, εηπκνινγία, νξζνγξαθία θ.η.ι. (π.ρ. «εὖ δῆλ», όρη «επ δελ»). 2. Άπθπο.62 Σν άξζξν ζηελ αηηηαηηθή εληθνύ ζην αξζεληθό γέλνο είλαη πάληνηε ηον (νπδέπνηε ηο) πξνο απνθπγή ζύγρπζεο πεξί γέλνπο (π.ρ. ηον Θεό, νπδέπνηε ηο Θεό). Σν νξηζηηθό άξζξν ηνλίδεηαη πάνηοηε όζνλ αθνξά ζηνπο ηύπνπο ηού, ηήρ, ηούρ, πξνο απνθπγή ζύγρπζεο κε ηηο αληίζηνηρεο θηεηηθέο αλησλπκίεο (ηος, ηηρ, ηοςρ). Παξνκνίσο, νη αδύλαηνη ηύπνη ησλ πξνζσπηθώλ αλησλπκηώλ ηνλίδνληαη πάληνηε πξνο απνθπγή ζύγρπζεο κε ηνύο αληηζηνίρνπο ηύπνπο ησλ (κε ηνληδνκέλσλ) θηεηηθώλ αλησλπκηώλ (π.ρ. εθείλα ηα ιάζε μαρ μάρ δίδαμαλ πνιιά γηα ηηο αλεπάξθεηέο μαρ). 3. Οςσιαστικά. Η γεληθή πηώζε ηξηηνθιίησλ 62 δηαηεξείηαη όηαλ ππνδεινύηαη ζπλαθήο δςναμική (ρσξνρξνληθή) δηαδηθαζία (π.ρ. ξπζκόο κεγεζύλζεωρ), ελώ ζπλήζσο δελ δηαηεξείηαη όηαλ ππνδεινύηαη ζηαηική (ζηηγκηαία) έθβαζε ή δηαρξνληθό θαηλόκελν (π.ρ. ζπληειεζηήο ζηαηηζηηθήο ζπζρέηηζηρ, ηήο ηξηηνβάζκηαο εθπαίδεπζηρ). Δπίζεο δηαηεξείηαη πάληνηε κεηά από πξόζεζε, επίξξεκα ή δνηηθή πηώζε (π.ρ. διά βεληιώζεως, λόγυ ελλείτεως, βάζει ηήρ εξιζώζεως). Δλίνηε δηαηεξείηαη θαη γηα ιόγνπο ηζηνξηθήο ζπλαθείαο ή πνιηηεηαθήο νλνκαηνδνζίαο (π.ρ. ηήο πόλεως, ην Υποςπγείο Μεηαναζηεύζεως ηήρ Αςζηπαλίαρ). Παξνκνίσο δηαηεξείηαη ζπλήζσο ε γεληθή δεπηεξνθιίησλ νπζηαζηηθώλ ή επηζέησλ (π.ρ. πεπί ηήρ ανεξαπηήηοσ μεηαβληηήρ θαη όρη πεπί ηήρ ανεξάπηηηης μεηαβληηήρ). Ο δε ηνληζκόο νπζηαζηηθώλ, επηζέησλ θαη κεηνρώλ ζηε γεληθή πηώζε κε καθξά ιήγνπζα γίλεηαη κε θξηηήξηα επθσλίαο (π.ρ. ηού ζςνόλος, νπδέπνηε ηού ζύνολος) ή ηζηνξηθήο ζπλα- θείαο θαη ηερληθήο νξνινγίαο (π.ρ. ηνύ πυλςυνύμος, ηνύ Παγκοζμίος ΑΕΠ, ηνύ μακποσπονίος πςθμού), αιιά όρη πάληνηε θαη’ απζηεξή εθαξκνγή ζπλαθώλ θαλόλσλ ηήο 62 Ο δεφτεροσ κανόνασ (περί άρκρων) —τον οποίο πρότεινε, από το 1998, ο ομ. Κακθγθτισ Γλωςςολογίασ και τ. πρφτανθσ τοφ Πανεπιστημίου Αθηνών Γεώργιοσ Δ. Μπαμπινιώτησ— ζχει εφαρμοςκεί ςε δθμοφιλείσ εκδόςεισ, π.χ. εγκυκλοπαίδεια «Πάπυροσ - Λαροφσ - Μπριτάννικα», «Γραμματική τήσ Νέασ Ελληνικήσ» των Γ. Μπαμπινιώτη και Χρ. Κλαίρη, κ.τ.λ., όπωσ προςδιορίηεται παρακάτω ςτισ ςελ. 260-262. Επίςθσ, ιδζ ςχόλιο περί άρκρου ςτο «Λεξικό τήσ Νέασ Ελληνικήσ Γλώςςασ» (α΄ ζκδοςθ, Απρ. 1998) τοφ Γ. Μπαμπινιώτη, ςελ. 277. ΢ε αυτό το πρότυπο λεξικό διατθρείται μεταξφ άλλων θ γενικι τριτοκλίτων (ωσ άνω τρίτοσ κανόνασ).258

ΕΤΡΕΣΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩ΢΢ΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕ΢ινγίαο γιώζζεο, αλάινγα κε ηελ αθεγεκαηηθή ξνή ηνύ θεηκέλνπ (π.ρ. αναθεπόμενη υρ,ηού ηπιηοβάθμιος εκπαιδεςηικού ζςζηήμαηορ), εηδηθά κάιηζηα ζε πεξηπηώζεηο πνππξνζδίδεηαη ηδηαίηεξε έκθαζε ζηε ιέμε, δηά ηνληζκνύ ηεο ζηελ πξνπαξαιήγνπζα (π.ρ.εκπαιδεςηικήρ εξυζηπέθειαρ, αιιά κηήπιο Αζθαλείαρ Θεζζαλονίκηρ).4. Κευαλαία. Δπίζεηα πνπ αλαθέξνληαη ζε εζλόηεηα αλαγξάθνληαη κε θεθαιαίν ην πξώηνγξάκκα όηαλ ζπλαξηώληαη κε πνιηηεηαθή νληόηεηα (π.ρ. η Ρυζική Οικονομία, αιιάη ρυζική γλώζζα). Δπίζεηα πνπ αλαθέξνληαη ζε ζξεζθεία αλαγξάθνληαη πάληνηε κεθεθαιαίν ην πξώην γξάκκα (π.ρ. Χπιζηιανικόρ, Μοςζοςλμανικόρ).5. Βοηθητικό πήμα. Σν βνεζεηηθό ξήκα είμαι δηαηππώλεηαη πάληνηε σο ήσαν ζην γ΄πιεζπληηθό πξόζσπν ζηνλ παξειζόληα ρξόλν πξνο απνθπγή ζύγρπζεο κε ην γ΄ εληθόπξόζσπν (ήηαν) ηνύ ηδίνπ ρξόλνπ.6. Χπονική αύξηση. Βάζεη θξηηεξίσλ επθσλίαο θαη επθξηλείαο, ε ρξνληθή αύμεζε άιινηεκελ δηαηεξείηαη, εηδηθά ζηελ ελεξγεηηθή θσλή (π.ρ. καηέδειξε αληί καηάδειξε), ελώ άιινηεδελ δηαηεξείηαη, ελίνηε ζηελ παζεηηθή θσλή (π.ρ. καηαδείσθηκε, αιιά ζςνεηελέζθη).΢πλήζσο δελ δηαηεξείηαη όηαλ ε κε-αύμεζε ζπληείλεη ζε άκεζε ζπλεηξκηθή δηαζύλδεζε ηνύξήκαηνο κε ην ζπλαθέο νκόξξηδν νπζηαζηηθό (π.ρ. αναλύθηκαν  αλάιπζε).7. Ρηματικοί βαπβαπισμοί. Καθόερνη βαξβαξηζκνί ηήο Νενειιεληθήο απνθεύγνληαη,π.ρ. αληί ησλ (θαθνήρσλ) εγούμοςν, εγούσοςν, εγούνταν, εγούμαστε/εγούμασταν,εγούσαστε/εγούσασταν, εγούνταν/εγούντοςσαν, ρξεζηκνπνηνύληαη νη αληίζηνηρνη (εύερνη)θιαζηθνί ηύπνη εγούμην, εγείσο, εγείτο, εγούμεθα, εγείσθε, εγούντο. Δηδηθά δε ζην γ΄πξόζσπν παξαηαηηθνύ, ρξεζηκνπνηνύληαη ζςνήθυρ νη ιόγηεο θαηαιήμεηο -ετο θαη -οντο(αληί ησλ αληηζηνίρσλ λενειιεληθώλ θαηαιήμεσλ -όταν θαη -ονταν ή -όντοςσαν), ζπλήζσοκε αύμεζε (π.ρ. ζςνεπήγοντο αληί ζπλεπάγννταν ή ζπλεπαγόντοςσαν).8. Επιππήματα. Σα επηξξήκαηα ιήγνπλ άιινηε ζε -ωρ θαη άιινηε ζε -α, αλάινγα κε ηηοαλάγθεο ηνύ θεηκέλνπ: Δλδεηθηηθά, ιήγνπλ ζπλήζσο ζε -ωρ πξν νπζηαζηηθνύ ή επηζέηνππξνο απνθπγή ζύγρπζεο (π.ρ. ανεξαπηήηως επιδόζευν), ελώ ιήγνπλ ζπλήζσο ζε -α ζηελαξρή παξαγξάθνπ ή πξνηάζεσο (π.ρ. «΢πγθεθξηκέλα,… »). --- --- ---΢πγθεθαιαησηηθά, ε «κεηθηή» γιώζζα ηνύ θεηκέλνπ (ήηνη Νέα Διιεληθή, εκπινπηηζκέλεκε ηελ ελλνηνινγηθή ζαθήλεηα θαη ηε ρσξνρξνληθή αθξίβεηα ηήο Κιαζηθήο Διιεληθήο)απνηειεί αλαγλσζηηθή γέθπξα κεηαμύ ηήο ζεκεξηλήο (θαζνκηινπκέλεο) Νεοελληνικήρ θαηηήο (δνκεκέλεο) ινγίαο γιώζζεο ηήο επιστημονικήρ βηβιηνγξαθίαο, πξνο δηεπθόιπλζε ηνύαλαγλώζηε ζρεηηθά κε ηνλ πνιππαξαγνληηθό-δπλακηθό (θαη όρη νιηγνπαξαγνληηθό-ζηαηηθό)ηξόπν ζθέπηεζζαη, γηα ηελ εκβξηζή θαηαλόεζε πνιπδηάζηαησλ θαη εν εξελίξει δπλακηθώλθαηλνκέλσλ, όπσο είλαη ε ππεξεζληθή αγνξά ηήο δηεζλνύο εθπαίδεπζεο. 259

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ περί άρθρων ΓΕΩΡΓΙΟ΢ Δ. ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΣΗ΢, Ομότιμος Καθηγητής Γλωσσολογίας και τ. Πρύτανης τού Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, τ. Υπουργός Παιδείας. 63 “ ΢πρλά θαη ηα θαηλνκεληθώο κηθξά ζέκαηα ζηε γιώζζα έρνπλ ηε ζεκαζία ηνπο, όηαλ ιύλνπλ κεγαιύηεξα ή κηθξό- ηεξα πξνβιήκαηα πνπ έρεη λα αληηκεησ- πίζεη θαζεκεξηλώο ζηνλ γξαπηό ιόγν ηνπ ν νκηιεηήο ηήο ειιεληθήο γιώζζαο. Θα ζπδεηήζσ δύν ηέηνηα πξνβιεκαηηθά ζεκεία θαη ζα ζπζηήζσ ζηνπο αλαγλώ- ζηεο ηνύ θεηκέλνπ κνπ λα εθαξκόζνπλ θη απηνί ζηνλ δηθό ηνπο γξαπηό ιόγν ηηο πξαθηηθέο ιύζεηο πνπ πξνηείλσ. Οζνη γξάθνπλ ηελ Διιεληθή ίζσο βξνπλ ρξήζηκεο, ζθόπηκεο θαη ιεηηνπξγηθέο ηηο παξαηεξήζεηο κνπ κε πηζαλή πξννπηηθή λα πηνζεηεζνύλ γεληθόηεξα ζηελ πξνζεθηηθή ρξήζε ηνύ γξαπηνύ ιόγνπ ηήο Διιεληθήο. Γηαζαθώ όηη νη παξαηεξήζεηο κνπ παξακέλνπλ ζην πιαίζην ηήο κνλνηνληθήο γξαθήο θαη απνζθνπνύλ ζηε βειηίσζή ηεο. «τον» (με ν) παντού αντί «το». Από ηελ ηζρύνπζα γξακκαηηθή μέξνπκε όηη ην άξζξν ηον (θαη ηα ηην, έναν, δεν θαη μην) «θπιάγνπλ ην ηειηθό λ, όηαλ ε αθόινπζε ιέμε αξρίδεη από θσλήελ ή από ζύκθσλν ζηηγκηαίν (θ, π, η, κπ, λη, γθ, ηζ, ηδ) ή δηπιό (μ, ς)». ΢ηηο ππόινηπεο πεξηπηώζεηο ρξεζηκνπνηνύληαη ρσξίο ν. Παξαδείγκαηα: ηον αέπα, ηον ηόπο, ηο γέπο, ηο θόβο. Η γξακκαηηθή επίζεο δηδάζθεη όηη «ην ηειηθό λ θπιάγεηαη πάληνηε ζην άξζξν ηυν, ζηελ πξνζσπηθή αλησλπκία ηνύ ηξίηνπ πξνζώπνπ ηον, θαζώο θαη ζην ηξνπηθό επίξξεκα ζαν ». Παξαδείγκαηα: ηον βλέπυ, θώναξέ ηον. Δπνκέλσο ην ηον, πνπ καο ελδηαθέξεη εδώ, αλ κελ 63 Σθν 31θ Μαΐου 2015, Κυριακι τισ Πεντθκοςτισ, ςε πανθγυρικι λειτουργικι ςφναξθ εισ τον Πάνςεπτον Πατριαρχικὸν Ναὸν τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυροσ Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου ςτθν Κωςταντινοφπολθ, ο Οικουμενικόσ Πατριάρχθσ Βαρκολομαίοσ απζνειμε εισ τον κακθγθτι Γεώργιο Δ. Μπαμπινιώτη, «ὡς νέον Διδάσκαλον τοῦ Γένους», «τὸ τῆσ Μεγάλησ Ἐκκληςίασ ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Διδασκάλου τοῦ Γένους».260

ΕΤΡΕΣΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩ΢΢ΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕ΢είλαη άξζξν παίξλεη ή δελ παίξλεη ν αλάινγα κε ην πεξηβάιινλ, αλ είλαη αλησλπκία παίξλεηπάληνηε ν. Η ξύζκηζε απηή, γηαηί γηα θαλνληζηηθή ξύζκηζε πξόθεηηαη κε βάζε ηελπξνθνξά, έρεη δύν αδπλακίεο: (α) Γελ επηηξέπεη ζηνλ αλαγλώζηε ηνύ θεηκέλνπ λα δηαθξίλεη ακέζσο αλ πξόθεηηαη γηα ην αξζεληθό άξζξν ηον ή γηα ην νπδέηεξν άξζξν ηο (ηο γηαηξό = ηο γηαπί, ηο θίιν = ηο θύιν, ηο βπζό = ηο βνπλό, ηο ρώξν = ηο ρέξη, ηο Γηάλλε, ηο Βαζίιε, ηο Χξίζην θ.η.ό.). (β) Ρπζκίδεη δηαθνξεηηθά ην άξζξν ηον θαη ηελ αλησλπκία ηον (πάιη κε θξηηήξην ηελ πξνθνξά): ηο βσκό, αιιά ηον βιέπσ· ηο θόξν, αιιά ηον θέξλεη, ηο γέξν, αιιά ηον γέιαζαλ. Οπσο παξαηεξεί ν θαζεγεηήο Αγαπεηόο Σζνπαλάθεο ζηε Νεοελληνική Γπαμμαηική ηνπ (Αζήλα 1994, ζει. 172-3): «Σν ζεκαληηθόηεξν πξόβιεκα, πνπ θάκλνπκε όηη δελ ην θαηαιαβαίλνπκε, είλαη ε καηαηόηεηα ηήο πξνζπάζεηάο καο λα απνκλεκνλεύζνπκε ηνπο θαλόλεο ηήο αθνκνίσζεο ή ηήο δηαηήξεζεο ηνύ -ν κπξνζηά ζ’ απηά ή εθείλα ηα ζύκθσλα ή θσλήεληα, θαλόλεο πνπ [...] ε γξαπηή γιώζζα ηνύο κπεξδεύεη ή ηνπο αγλνεί [...] όπσο ην βιέπνπκε όινη καο θάζε κέξα ζε όια ηα θείκελα. Απηό ζπκβαίλεη, επεηδή θαλέλαο δελ μέξεη ηα άερα ζηηγκηαία ή εμαθνινπζεηηθά νύηε ηα ερεξά ζηηγκηαία ή εμαθνινπζεηηθά ζύκθσλα, γηα λα πξνζαξκόδεη αλάινγα ην γξάςηκό ηνπο».Ππόταση (εθαξκόδεηαη ήδε από παιηά από ηνλ θαζεγεηή Σζνπαλάθε, από ηνλ γξάθνληα,όρη ην γξάθνληα!, θαη από άιινπο): ην αξζεληθό άξζξνλ τον λα γξάθεηαη πάληνηε κε ν,ώζηε λα μερσξίδεη από ην νπδέηεξν ηο, όπσο γίλεηαη ήδε κε ηελ πξνζσπηθή αλησλπκία ηον(πάληνηε κε ν) πνπ κε ην ν δηαθξίλεηαη θη απηή από ην νπδέηεξν ηο. Πξνηείλεηαη δει. λαγξάθνπκε: ηον γηαηξό (όρη ηο γηαηξό), ηον θίιν (όρη ηο θίιν), ηον βπζό, ηον ρώξν, ηον βσκό,ηον θόξν, ηον γέξν, ηον Γηάλλε, ηον Βαζίιε, ηον Χξίζην θ.η.ό. Απηό δελ ρξεηάδεηαη λαγίλεηαη κε ην ζειπθό άξζξν ηην, πνπ ζα ήηαλ κελ επθνιόηεξν λα γξάθεηαη πάληνηε κε -ν,αιιά πνπ απηή ε γξαθή δελ έρεη ιεηηνπξγηθό ραξαθηήξα (ην ηην δελ ζπκπίπηεη κε θάηηάιιν, από ην νπνίν λα ρξεηάδεηαη λα ην δηαθξίλνπκε). ΢σζηά ρξεζηκνπνηείηαη πάληνηε ην νζην ηυν (ηυν θίισλ) θαη ζην ζαν (ζαν ζάιαζζα), θη απηό ζα έπξεπε λα γίλεηαη θαη κε ηνδεν (ν γξάθσλ ρξεζηκνπνηεί πάληνηε ην ν κε ην δεν) ώζηε λα μερσξίδεη θαη από ηνλζύλδεζκν (όρη... ηο ζύλδεζκν) δε (π.ρ. δεν ζπκθσλεί, επηπιένλ δε ηζρπξίδεηαη όηη...).«τού» και «τήρ» (με τόνο) αντί «τος» και «τηρ». ΢ε πξνηάζεηο όπσο ι.ρ. «έλαο από ηνπογλσζηόηεξνπο κειεηεηέο ηεο ηζηνξίαο ηος γισζζηθνύ δεηήκαηνο ππνζηεξίδεη» ή «δελ είλαηζπκβαηά κε ηνπο ζθνπνύο ηηρ εθπαίδεπζεο θαη ησλ πνιηηώλ ηηρ Δλσκέλεο Δπξώπεο» ηα 261

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ άξζξα ηος θαη ηηρ ζηε γξήγνξε αλάγλσζε ζπγρένληαη κε ηα θηεηηθά ηος θαη ηηρ πξνθαιώληαο δπζρέξεηα ζηελ αλάγλσζε θαη θαηαλόεζε ησλ γξαθνκέλσλ (κειεηεηέο ηηρ ή κειεηεηέο ηήρ ηζηνξίαο, ηζηνξίαο ηος ή ηζηνξίαο ηού γισζζηθνύ, ηνπο ζθνπνύο ηηρ ή ηνπο ζθνπνύο ηήρ εθπαίδεπζεο θ.ν.θ.). Βεβαίσο, ηα ζπκθξαδόκελα, αλ ζηαζεί θαλείο λα ζθεθζεί, κπνξνύλ λα απνζαθελίζνπλ ηειηθά αλ πξόθεηηαη γηα θηεηηθό (πνπ πξέπεη λα ζπλδεζεί κε ηελ πξνεγνύκελε ιέμε) ή γηα άξζξν (πνπ ζπλδέεηαη κε ηελ επόκελε ιέμε). Ωζηόζν, ε γξαθή, όηαλ θαη όζν κπνξεί, είλαη θαιό λα απνθεύγεη ηέηνηεο ακθηζεκίεο πνπ έρνπλ επηπηώζεηο ζηε γξήγνξε, εύθνιε θαη ζσζηή θαηαλόεζε ηνύ θεηκέλνπ. Ππόταση: ΢ηηο πεξηπηώζεηο απηέο είλαη ζθόπηκν λα ηνλίδεηαη ην άξζξν ηού/ηήρ κνινλόηη κνλνζύιιαβν θαη λα δηαθξίλεηαη κε ηνλ ηνληζκό από ην αληίζηνηρν θηεηηθό: «έλαο από ηνπο γλσζηόηεξνπο κειεηεηέο ηήρ ηζηνξίαο ηού γισζζηθνύ δεηήκαηνο ππνζηεξίδεη» θαη «κε ηνπο ζθνπνύο ηήρ εθπαίδεπζεο θαη ησλ πνιηηώλ ηήρ Δλσκέλεο Δπξώπεο». Με απηόλ ηνλ ηξόπν ζα απνθεπρζνύλ «θνκπηάζκαηα» ζηελ αλάγλσζε - θαηαλόεζε ηνύ θεηκέλνπ, ρσξίο λα αίξεηαη ην κνλνηνληθό πνπ νύησο ή άιισο θαηαθεύγεη ζηνλ ηνληζκό γηα λα απνθύγεη ηελ ακθηζεκία ζε αλάινγεο πεξηπηώζεηο (γξάθνπκε: «ε εηαηξεία ηού έδσζε», γηα λα δείμνπκε όηη πξόθεηηαη γηα πξνζσπηθή αλησλπκία πνπ δηαθέξεη από ηελ θηεηηθή, πνπ ηε γξάθνπκε ρσξίο ηόλν «ε εηαηξεία ηος έδσζε»). Ο ηνληζκόο ησλ άξζξσλ ηος θαη ηηρ ζα έπξεπε λα επεθηαζεί θαη ζηηο πεξηπηώζεηο πνπ δελ ππάξρεη θόβνο ζύγρπζεο, γηα λα απνθεπρζνύλ νη εμαηξέζεηο πνπ ζα κείσλαλ ηελ επθνιία εθαξκνγήο ηνύ γεληθνύ θαλόλα, ν νπνίνο πξέπεη λα είλαη όηη ηα άξζξα τού θαη τής ηνλίδνληαη πάληνηε (λα ηζρύεη δει. θαη ζε πεξηπηώζεηο όπσο ι.ρ.: «ε πξνζηαζία ηήο ειεπζεξίαο ηνύ ιόγνπ θαη ηήρ έξεπλαο» θαη «ηάζζεηαη ππέξ ηού λόκνπ»). ΢ημείωση: ΢ην παξόλ θείκελν έρνπλ ηεξεζεί ην ν ηνύ τον θαη ν ηνληζκόο ησλ τού θαη τής γηα λα ρξεζηκεύζνπλ σο παξαδείγκαηα ηήο πξόηαζήο κνπ. Οη ίδηνη θαλόλεο εθαξκόδνληαη ζην Λεμηθό κνπ θαη ζηε «Γξακκαηηθή ηήο Νέαο Διιεληθήο» (α΄ ηόκνο), πνπ έρνπκε γξάςεη ”κε ηνλ Χξήζην Κιαίξε. Με εηζήγεζή κνπ ην ζύζηεκα απηό έρεη εθαξκνζζεί θαη ζηελ εγθπθινπαίδεηα «Πάππξνο - Λαξνύο - Μπξηηάλληθα».64 64 Η παροφςα μονογραφία (ςελ. 260-262) τοφ ομ. Κακθγθτοφ Γεωργίου Δ. Μπαμπινιώτθ πρωτοδθμοςιεφκθκε υπό τον τίτλο «Με το νι και με τον τόνο» ςτθν εφθμερίδα ΣΟ ΒΗΜΑ (6 Δεκεμβρίου 1998): http://www.tovima.gr/opinions/article/?aid=105702.262

ΕΤΡΕΣΗΡΙΑ ΚΑΙ ΓΛΩ΢΢ΙΚΟΙ ΚΑΝΟΝΕ΢μετασυνεδριακό ευρετήριοσυνεδριακές εισηγήσεις, άρθρα, κ.τ.λ.Η Αυτοφ Θειοτάτθ Παναγιότθσ ο Αρχιεπίςκοποσ Κωνςταντινουπόλεωσ, ζτοσ ςελ.Νζασ Ρώμθσ και ΟΙΚΟΤΜΕΝΙΚΟ΢ ΠΑΣΡΙΑΡΧΗ΢ ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟ΢. 1995 237ΓΙΑΝΝΟΠΟΤΛΟ΢, ΕΤΑΓΓΕΛΟ΢,τ. Πρόεδροσ τοφ Δικηγορικοφ ΢υλλόγου Αθηνών (1976-1981), 1995 255και Τπουργόσ (1981-1989, 1993-1994, 1996-2000).GIBBON, EDWARD, 1776 195Άγγλοσ ιςτορικόσ (1737-1794). 1995ΔΙΑΚΟΓΙΑΝΝΗ΢, ΚΤΡΙΑΚΟ΢, 1995 219Δθμοςιογράφοσ. 1995ΖΙΑΚΑ΢, ΘΕΟΔΩΡΟ΢, 1995 226-228΢υγγραφζασ, Μελετθτισ τοφ Εθνικοφ Ζητήματος.ΖΟΤΡΑΡΙ΢, ΚΩΝ΢ΣΑΝΣΙΝΟ΢, 1995 214-216Κακθγθτισ Πολιτειολογίασ, ΢υγγραφζασ.ΚΟΤΡΕΜΕΝΟ΢, ΑΘΑΝΑ΢ΙΟ΢, 1998 205-206Αν. Κακθγθτισ Μάρκετινγκ Πανεπιςτθμίου Πειραιά.ΜΟΤΣ΢ΟΠΟΤΛΟ΢, ΕΤΑΓΓΕΛΟ΢, 1995 32,Ακαδθμαϊκόσ, 1991 208-211τ. Πρφτανθσ τοφ Εκνικοφ και Καποδιςτριακοφ Πανεπιςτθμίου Ακθνών. 1995ΜΠΑΜΠΙΝΙΩΣΗ΢, ΓΕΩΡΓΙΟ΢ Δ., 2016 260-262Ομ. Κακθγθτισ Γλωςςολογίασ και τ. Πρφτανθσ τοφ Εκνικοφ και 1995Καποδιςτριακοφ Πανεπιςτθμίου Ακθνών, τ. Τπουργόσ Παιδείασ. 206-208ΝΙΩΣΗ΢, ΓΡΗΓΟΡΗ΢, 1995 245τ. Τφυπουργόσ Εξωτερικών. 1995 240 1995 264ΞΤΝΗ΢, ΢ΟΦΟΚΛΗ΢, 194,΢υγγραφζασ -Κακθγθτισ Μθχανικισ και Φυςικισ 1995*΢χολι Ευελπίδων (1976-2005) και Εκπαιδευτικός Όμιλος Ξυνή]. 198-199 1995 229-236ΠΑΤΛΟ΢, ΓΕΩΡΓΙΟ΢, 211-214Αν. Κακθγθτισ Φυςικισ Δθμοκριτείου Πανεπιςτθμίου Θράκθσ. 1995 200,ΠΟΛΤΔΩΡΑ΢, ΒΤΡΩΝ, 2013 216-218τ. Τφυπουργόσ (Παιδείασ, Εξωτερικών, Προεδρίασ). 222-224ΠΟΤΛΑΝΣΖΑ΢, ΚΤΡΙΑΚΟ΢ ΜΙΧΑΛΗ΢-ΘΑΛΗ΢,Κακθγθτισ Κοινωνιολογίασ Πανεπιςτθμίου Ρώμθσ. 33,΢ΕΛΛΑ-ΜΑΖΗ, ΕΛΕΝΗ, 197,Κακθγιτρια Γλωςςολογίασ Ιονίου Πανεπιςτθμίου. 220-222΢ΙΑ΢Ο΢, ΛΑΜΠΡΟ΢ ΧΡ., 224-225Αναπλθρωτισ Κακθγθτισ Πανεπιςτθμίου Θεςςαλονίκθσ. 246΢ΠΤΡΟΠΟΤΛΟΤ, ΜΕΡΟΠΗ,Κακθγιτρια τοφ Εκνικοφ και Καποδιςτριακοφ Πανεπιςτθμίου Ακθνών, 6,τ. Βουλευτισ Επικρατείασ. 195΢ΣΑΘΗ΢,΢κιτςογράφοσ.YOUSAFZAI, MALALA,επ. Διδάκτωρ τοφ Πανεπιςτθμίου University of King's College (Καναδάσ)και ςυγκάτοχοσ τοφ Νόμπελ Ειρήνησ 2014. 263

ΕΛΛΑΔΑ, ΔΙΕΘΝΕ΢ ΚΕΝΣΡΟ ΕΚΠΑΙΔΕΤ΢Η΢ ΢ΟΦΟΚΛΗ΢ ΞΤΝΗ΢ “Η ενωζηοέθεια, η ανιξκοαηία και η ελερθεοία ζρμαπξηελξύμ ηημ πεμπηξρζία ηήπ διεθμξύπ εκπαίδερζηπ.” Σοφοκλής Ξυμής264

O ςυγγραφζασ ευχαριςτεί ενθζρμωσ τοεκπαιδευτικό-επιςτημονικό προςωπικότοφ Εκπαιδευτικοφ Ομίλου Ξυνήγια την πολφτιμη ςυνδρομή τουσ κατάτη ςυλλογή και ταξινόμηςη ςτατιςτικώνςτοιχείων από διεθνείσ βάςεισδεδομζνων (UNESCO, OECD,WORLD BANK κ.τ.λ.) και τισ εφςτοχεσπαρατηρήςεισ και διορθώςεισ τουσκατά την ςφνταξη και εκτφπωςηαυτοφ τοφ πονήματοσ.Επικοινωνία με τον ςυγγραφζα:[email protected]