พุทธประวัติ

ปชุจตฺตํ เวทิตพฺโพ วิฌฺฌูหิ แปลว่า พระธรรมอันวิฌฌูชนพึงรู้เฉพาะตน หมายความ ว่า เฉพาะผู้ที่ลงมือปฏิบัติตามพระธรรมเท่านั้น จึงจะสามารถรู้ และเห็นผลดีของการปฏิบัติ พร้อมทั้งได้รับประโยชน์จากการ ปฏิบ้ตที่ถูกด้องสมบูรณ์ครบถ้วนด้วย ด้งนั้น องค์ประกอบของอริยสัจ ๔ ที่จะพึงนำไปปฏิบตได้ ก็เฉพาะอริยมรรคมืองค์ ๘ เท่านั้น ซึ่งเมื่อปฏิบ้ติด้วยชีวิตแล้ว ผู้ ปฏิบํติย่อมเห็นอริยสัจ ๔ ย่อมเห็น\"ธรรม\"คือ\"นิพพาน\"ภายใน ตน ย่อมเข้าใจในโลกและชีวิตตามความเป็นจริง โตยปราศจาก ข้อสงสัย อนึ่ง พระสัมมาสัมพุทธเจ้ายังได้ตรัสถ้บสุภัทฑปริพาชก ซึ่ง เป็นพระอรหันตสาวกองค์สุดท้ายถึงคุณวิเศษของอริยมรรคมีองค์๘® ว่าในธรรมวินัย หรือในศาสนาใดที่ไม่มืการปฏิบติอริยมรรคมืองค์๘ ย่อมไม่มือริยบุคคล ๔ จำ พวก คือ พระโสดาบัน พระสกทาคามี พระอนาคามีและพระอรหันค์นั้นคือ(๑)ไมมผู้Iดสามารถพ้นทุกข์ ได้ด้วยการปฏิบัติอย่างอื่น นอกจาก อริยมรรคมีองค์๘ อีกทั้ง (๒)ไม่มีด้วิเศษใด ๆ ที่ช่วยให้เราพ้นทุกข์พ้นสังสารวัฏได้ จำ นวนพระธรรมคำสอน ถ้าถามว่าจำนวนพระธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนามือยู่ เท่าใด ก็มักจะได้คำตอบว่า มือยู่ท้งหมด ๘๔,0๐๐ พระธรรมข้นธ์ • ® มหาปรินิพพานสูตร ะ ที.มหา.อ.(ไทย)๑๓/๓๑๘-๓๑๙ พุทธประวัติ ฉบับการฟ้นฟูสืลธรรมโรก ๒๔๐ บทที่ eบทส่งท้าย www.kalyanamitra.org

หรือหมวดธรรม ซึ่งแบ่งออกเป็นวินัยปิฎก ๒๑,๐๐๐ สุตตันตปิฎก (พระสูตร) ๒๑,๐๐๐ และอภิธรรมปิฎก ๔๒,๐๐๐ พระธรรมขันธ์ รวมเรืยกหมาตธรรมทั้งหมตว่า พระไตรปิฎก บางท่านอาจจะสงสัยว่าเหตุใต จึงมีการแบ่งหมวดธรรม ออกไบ่มากมาย ในเมื่อการบ่ฏิบ้ติอริยมรรคมีองค์ ๘ ก็สามารถ บรรลุธรรมได้แล้ว ตังได้กล่าวแล้วว่า พระพุทธองค์ทรงทราบดีว่า การบรรลุ ธรรมนั้นเป็นของยากยิ่ง เฉพาะปัณฑิตเท่านั้นจึงจะรู้เห็น\"ธรรม\"ได้ แต่พระองค์ก็บ่รารถนาจะให้ทุกๆ คนพ้นทุกข์ ด้งนั้น จึงได้อาด้ย ทศพลญาณพิจารณาแยกแยะบ่ระเภทผู้ฟังธรรมตามอินทรืย์อ่อนแก่ พร้อมทั้งจำแนกธรรมออกเป็นหมวดหมู่ ซึ่งมีทั้งการขยายและย่อ แล้วเลือกตรัสแสดงตามความเหมาะสมแก่ธาตุธรรมของผู้ฟังแต่ละคน หรือแต่ละกลุ่มด้งได้แสดงภาพไวิในห้วขัอ ความหมายของ\"ธรรม\" แล้ว ซึ่งย่อลงนัอยที่ลุตเหลือเพียงหนึ่ง คือความไม่บ่ระมาท และ ขยายออกได้มากที่ลุตคือ ๘๔,๐๐๐ พระธรรมขันธ์โดยมีเป้าหมาย คือ นิพพาน สำ หรับผู้ที่มีอินทรืย์แก่กล้าสามารถเขัาถึงธรรมได้เร็ว พระพุทธองค์ก็จะตรัสเทศนาเพียงสั้นๆด้งกรณีของยสกุลบุตรและ บิดา ทั้ง ๒ พ่อลูก ต่างได้ฟังพระธรรมเทศนาเหมีอนกัน คือ อนุปุพพิกถา® กับ อริยสัจ ๔ ในเวลาเพียงสั้นๆ โดยไม่ด้องมีการ อนุปุพนิกถา ะ เทศนาที่แสดงไปโดยลำด้บ เพื่อฟอกอัธยาศัยของสัตวํไห้หมดจด เป็นชันๆ จากง่ายไปหายาก เพื่อเตรียมจิดของผู้ฟังให้พร้อมที่จะรับฟังอริยสัจ มี ๕ คือ ทาน ศีล สวรรค์โทษของกาม และอานิสงส์ของการบวช ทฑรปรรวัฬิ ฉบับการฟ้นฟูสืลธใรมโลก ^ ๒๔® ^ ม\"\"^บทส่งท้าย www.kalyanamitra.org

ปฎิบ้ตอริยมรรคมีองค์ ๘ ด้วยชีวิต ยสกุลบุตร ก็บรรลุอรหัตผล เปีนพระมหาสาวกองค์หนึ่งในพระพุทธศาสนา แต่บิดาของท่าน ได้บรรลุโสดาปัตติผล เป็นพระโสดาบิน แม้ภายหลังท่านจะ ปฎิบิติธรรมตลอดชีวิตก็ยังมิได้บรรลุธรรมด้งเช่นบุตรชาย พุทธบริษัท ๔ ด้วยพระมหากรุณาสุดจะนับจะประมาณของพระสัมมาลัม พุทธเจ้า พระองค์จึงทรงสั่งสอน วิธีเข้าถึงธรรมแก่ชนทั้งหลาย โดยมิได้เลือกชนข้นวรรณะ เป็นเวลายาวนานตลอดพระชนม์ชีพ คือ ๔๕ พรรษา โดยมิทรงเห็นแก่ความยากลำบากใดๆ เลย ทั้งนี้เพื่อ ใหัทุกคนสามารถกำจัดทุกข์พบสุข ด้งเช่นพระองค์ด้วย ในการปฏิบัติดามพระธรรมนั้น ต่างก็ประสบผลสำเร็จลด หสั่นกันไปดามกำลังสติปัญญา ความสามารถ บุญบารมีและ ตถาคตโพธิสัทธาของแต่ละคน บางพวกที่มีตถาคตโพธิสัทธา แก่กล้า ก็ออกบวชเป็นพระภิกษุหรือภิกษุณี สำ หรับนักบวชที่ ตั้งใจทุ่มเทชีวิตปฎิบ้ตธรรม ก็หมดกิเลสเป็นพระอรหันต์ และพระ อรหันตเถรี ซึ่งมีจำนวนมากมาย และเป็นกำสังสำคัญในการ เผยแผ่และสืบทอตพระพุทธศาสนาใหักว้างไกลและยืนยาาต่อไป บางพวกที่ยังมีพันธะเกี่ยวกับการครองเรือน ต่างก็ตั้งใจ สั่งสมบุญบารมี ด้วยการทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา อันเป็นหนัาที่ ของพุทธศาสนิกชนที่ดีถ้าเป็นชายก็ซึ่อว่า อุบาสก เป็นหญิงก็ซึ่อว่า อบาสิกา พุทธปรรว้ด ฉบับการฟ้นฟูสืลธรรมโลก ๒๔๒ บทที่ ๕บทส่งด้าย www.kalyanamitra.org

ในบรรดาพุทธศาสนิกชนเหล่านี้ บางพวกก็สามารถ ปฎิป้ตธรรมได้ผลก้าวหน้าถึงขั้นได้ดวงตาเห็นธรรม เป็นพระอริย บุคคลขั้นด้น แต่บางพวกก็สามารถทำได้เพียงข้ดเกลากิเลสให้ เบาบางลง พร้อมก้บได้นิสัยรักการสร้างบารมีไว้เป็นทุนสำหรับ การบรรลุธรรมในภพชาติต่อไป ทั้งน้กบวชและฆราวาส ผู้เป็นพุทธคาสนิกชนเหล่านี้เรียกว่า พุทธบริษัท ๔ได้แก่ ภิกษุภิกษุณีอุบาสก และอุบาสิกา ทุกคนมีหน้า ที่ทำ นุบำ รุงพระพุทธศาสนา และต่างก็ได้รับอานิสงส์จากการทำ หน้าที่ของตนๆ อย่างถ้วนหน้า และสิ่งสำคัญก็คือ ถ้าขาดฝ่าย หนึ่งฝ่ายใด ไม่ว่าจะเป็นฝ่ายน้กบวชหรีอฝ่ายฆราวาส พระพุทธ ศาสนาก็ยากที่จะยืนยาวต่อไปได้ อย่างไรก็ดาม แม้ปัจจุบ้นใน ประเทศไทยจะไม่มีภิกษุณีแล้ว แต่ก็มีพระสงฆ์เป็นผู้นำของกลุ่ม พุทธบริษัทในการสืบต่ออายุพระพุทธศาสนา พระรัตนตรัย พระรัตนตรัย คือ องค์ประกอบสำคัญยิ่งของพระพุทธศาสนา และเป็นที่พึ่งที่เคารพบูชาสูงสุดของพุทธศาสนิกชน ประกอบด้วย องค ๓ คอ ๑. พระพุทธ คือ พระสัมมาล้มพุทธเจ้า ผู้1ห้กำเนิด พระพุทธศาสนา แต่เนื่องจากพระพุทธองค์เสด็จคับขันธปรินิพพาน ไปนานแล้ว พุทธศาสนิกชนจึงสร้างพระพุทธรูปไว้เป็นคัวแทนองค์ พระสัมมาล้มพุทธเจ้า เพึ่อแสดงความเคารพ และกราบไหว้บูชา พุทธประรัต ฉบบการฟินฟูศลธรรมโลก ๒๔๓ ฃทที่ ^บทล่งห้าย www.kalyanamitra.org

ในพระปัญญาธิคุณ พระบริสุทธิคุณ และพระมหากรุณาธิคุณของ พระองค์ที่มีต่อสรรพสัตว์ทั้งหลาย ไอ. พระธรรม คือ คำ สั่งสอนทั้งหมดของพระสัมมา สัมพุทธเจ้า ซึ่งเป็นสัทธรรมที่ถูกต้องแท้จริง สมบูรณ์ที่สุด ไม่ล้า สมัยตามกาลเวลา ดังเช่นความรู้และทฤษฎีต่างๆ บรรตามีในโลก และให้ผลเป็นความหมตทุกข์ หมตกิเลสแก่ผู้ปฎิบตตามต้วยชีวิต ยิ่งกว่านั้นผู้ที่ศึกษาและปฏิบัติตามพระธรรมต้วยชีวิตจนกระทั้ง บรรลุธรรม ย่อมมีโอกาสบรรลุมรรคผล นิพพานไดในที่ลุด ๓. พระสงฆ์คือชายผู้ออกบวชและประพฤติปฏิป้ติตนตาม พระธรรมวินัย พระสงฆ์มีหนัาที่สำคัญอย่ ๒ ประการ คือ 0/ (น ๑) แกตนเองต้วยการศึกษาและปฎิป้ติตามพระธรรม วินัย เพื่อพัฒนาตนให้เกิดนิสัยดีๆ เพื่อบรรลุ ธรรมภายในตน เพื่อการกำจ้ดทุกข์ กิเลส และ สังสารวัฏ ของตนโตยเด็ตขาต ไอ) สั่งสอนชาวโลก ต้วยการนำความรู้ความสามารถ ตลอดจนนิสัยดีๆ ที่ไต้วับจากประสบการถnน การศึกษา และปฎิป้ติตามพระธรรมวินัย มาสั่ง สอนอบรมฆราวาสให้เป็นพุทธคาสนิกชนที่ดี และทำหนัาที่ทำนุบำรุงพระพุทธศาสนาต้วย ประการต่าง ๆ พระสงฆ์จำเป็นต้องไต้วับการทำนุบำรุงจากพุทธคาสนิกชน ทั้งหลาย ทั้งฆราวาส และพระภิกษุสงฆ์ต้วยกัน ในฐานะที่เป็น ทุทธประวัต๊ฉบับทารฟ้นฟูสืลธรรมโลก ^ ๒๙ร' บทที๋๕บทส์งท้าย www.kalyanamitra.org

ส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ถ้าการทำนุบำรุงพระสงฆ์จากพุทธ ศาสนิกชนลตน้อยถอยลง ประสิทธิภาพในการทำหน้าที่ของสงฆ์ ย่อมสตน้อยถอยลงด้วย และถ้าขาดการทำนุบำรุงโดยเด็ตขาต พระสงฆ์ย่อมไม่สามารถดำรงสถานภาพอยู่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้น ผู้ สืบทอดพระพุทธศาสนา ผู้เผยแผ่พระธรรมย่อมอันตรธานไปโตย ปริยาย แม้จะมีพระธรรมปรากฏอยู่ในคัมภีร์พระไตรปิฎก แต่ก็ ยากที่จะมีผู้คนสนใจศึกษาด้วยเหตุหลายประการ เช่น ความยาก ในการทำความเข้าใจภาษาที่จตบันทึกไว้ เป็นด้น สิ่งสำคัญคือ ไม่มีพระภิกษุสงฆ์ซึ่งเป็นด้นแบบ หรือเป็นคัวอย่างในการพิสูจน์ ให้เห็นถึงผลของการปฏิบํตตามพระธรรมดำสอนของพระองค์ บังๆ ที่รู้ว่าพระธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนาน้น เป็นสัจธรรมและ ประเสริฐที่สุตอย่างแท้จริง ในทางกลับกัน ถ้ามีพระสงฆ์ผู้ทรงภูมิรู้ภูมิธรรมจำนวน มากคอยชี้แนะอบรมสั่งสอนธรรมะ ญาติโยมทั้งหลายก็จะมีแรง บันตาลใจที่จะศึกษาและปฏิบํตธรรม เข้าทำนองกระแสเศรษฐกิจ ปัจจุบันที่ว่า ถึงแม่สินคัาจะทรงคุณภาพวิเศษเพียงใด แต่ถ้าขาด การประชาสัมพันธ์หรือส่งเสริมการขาย ก็ไรัผู้สนใจชื้อ ด้งนั้น จึงใคร่ขอวิงวอนพระสงฆ์ทุกวัตทั้วประเทศ ได้รวม พลังกันหากุศโลบายโน้มน้าวฆราวาสทุกเพศ ทุกวัย ทุกหมู่เหล่า ให้ห้นมาศึกษาพระพุทธศาสนาจนเกิดความเข้าใจถูกด้องอย่างแท้จริง การศึกษาพระพุทธศาสนาก็เช่นเดียวกับการศึกษาวิชา การต่างๆ ทางโลก กล่าวคือ ผู้เรืยนจำเป็นด้องเข้าไปเรืยนกับ ครูบาอาจารย์ตามสถาบันการศึกษาต่างๆ และเพื่อที่จะให้เข้าใจ ทุทธประวัตํ ฉบับการส์นฟูศลธรรมโลก ๒๔๕ บทที ๕ บทส่งบัาย www.kalyanamitra.org

ยิ่งขึ้น ก็จำ เป็นต้องกลับมาทบทวนสิ่งที่เรียนแล้วที่บานอีก ดังนั้น การศึกษาพระพุทธศาสนาก็จะต้องไปเรียนกับครูบาอาจารย์ซึ่งเป็น พระภิกษุตามวัดต่างๆ จึงจะเกิดความเข้าใจอย่างถูกต้อง สำ หรับ การศึกษาพระพุทธศาสนาโดยการฟังวิทยุ ดูรายการทีวี หรีออ่าน หนังสือธรรมะดามลำพังต้วยตนเอง ก็อาจทำให้เกิดความเข้าใจ ไดในระดับหนึ่ง แต่เมื่อเกิดปัญหาหรีอข้อสงลัย ก็ไม่สามารถซัก ถามครูบาอาจารย์ใดในทันที เนึ่องจากพระพุทธศาสนามิไต้เป็นคำสอนเชิงปรัชญา ดัง เช่นศาสนาอื่นๆ แต่ทว่าเป็นคำสอนที่ต้องนำไปปฏิบัติจริง ถ้า ปฏิป้ติถูกต้องตามหลักวิชา ผู้ปฏิบติก็จะไต้รับประโยชน์เองโดยตรง สำ หรับหลักการปฏิบัติหรีอวิธีปฏิบัติที่ถูกต้อง จำ เป็นจะต้องมี ครูบาอาจารย์คอยแนะนำสั่งสอนอบรมอย่างใกล้ชิต เมื่อเข้าใจถูก ต้องดีแล้วจึงย่อมนำไปปฏิบัติเองตามสำพังไต้ แต่ก็จำเป็นต้อง ขอคำแนะนำจากครูบาอาจารย์เป็นระยะๆ มิฉะนั้น ก็อาจจะ ปฏิบติผิตพลาด หรีอปฏิป้ติไม่ไต้ผล ดังนั้น เพื่อที่จะให้การศึกษา และปฏิบัติธรรมเกิดประโยชน์แก่ผู้เรียนอย่างแทัจริง ก็วักต้องไป เรียนไปศึกษาปฏิบํติกันตามวัดต่างๆ ถ้าวัดมีกุศโลบายที่นำสนใจ ย่อมเป็นแรงบันดาลใจให้ญาติโยมอยากเข้าวัด เพื่อศึกษาธรรมะ ที่พระลัมมาลัมพุทธทรงสั่งสอนไวั แล้วนำมาประพฤติปฏิบัติกัน อย่างจริงวัง เพื่อพัฒนาปรับปรุงตนเองให้มีคุณลักษณะที่พึง ประสงค์ของลังคม และเป็นคนดีทั้งทางโลกและทางธรรมให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ซึ่งหากทุกคนปฏิบัติไต้เช่นนี้ ย่อมสามารถพึนฟูศีลธรรม โลกไต้อย่างแทัจริง ทุฑธประวัด ฉบับการฟ้นฟศีลธรรมโสก ๒๔๖ บฑที่ (T บทส่งทำย www.kalyanamitra.org

ดังที่ได้กล่าวมาแล้วว่า การปลูกฝังนิสัยดีงามต่างๆ นั้น เป็น หน้าที่โดยตรงของผู้เป็นบิดามารดาที่จะพึงปลูกฝังอบร3J สั่งสอนนิสัยที่ดีงาม พร้อมทั้งแกไขนิสัยที่ไม่พึงประสงค็ให้แก่บุตร ธิดาของตนตั้งแต่แรกเกิด ตลอดวัยก่อนเข้าโรงเรียน แม้เข้า โรงเรียนแล้ว ก็จำ เป็นดัองคอยอบรมสั่งสอนต่อไปตามความ เหมาะสมไม่ปล่อยให้เป็นภาระหน้าที่ของครูบาอาจารย์แต่ฝ่ายเดียร การที่บิดามารดาจะมีความรู้และประสบการณ์ทางธรรบกึง ขั้นสามารถปลูกฝังนิสัยที่ดีงามทุกประการให้แก่บุตรของตนน้น ก็จำ เป็นดัองเข้าวัดศึกษาปฏิบัติธรรม เพื่อให้เกิดความเข้าใจ อย่างถ่องแท้ทั้งเรื่อง (๑) องค์ประกอบของกายและใจ (๒) สาเหตุที่ทำให้คนเราเป็นทุกข์ไร้สุข (๓) วิธีการกำจัดทุกข์และสร้างความสุขอย่างมั่นคงถาวร (๔) วิธีการบรรลุธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจัาตลอดจน คุณวิเศษเหนือสัดวโลกและมารโลกของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า บิดามารดาที่มีความรู้ความเข้าใจอย่างถ่องแท้!.นเรื่องดังกล่าา ประกอบกับมีประสบการถ?Iนการเจริญภาวนาในระดับหนึ่ง ย่อม จะสามารถปลูกฝังนิสัยที่ดีงาม ให้แก่บุตรธิดาของตนได้เป็นอย่างดี อีกทั้งจะสามารถปลูกตถาคตโพธิสัทธาให้แก่บุตรธิดาของตนได้ อย่างมั่นคงด้วย พฑธประวัติ ฉบับการฟ้นฟสืล!โรรมโลก ๒๔๗ ^\"1\"^บทล่งท้าย w ->v Sร'่if\" _ www.kalyanamitra.org

สำ หรับครูบาอาจารย์ทั้งหลาย ไม่ว่าจะสอนวิชาใดก็ตาม ต้องมีความรอบรู้ทางธรรมอย่างกว้างขวางพอสมควร มี ประสบการณ1นภารปฎิบดสมาธิภาวนาในระดับหนึ่ง เพื่อที่จะนำ ความรู้และประสบการณ์ของดนมาสอดแทรกหรือประยุกต์ใช้กับ วิขาการทางโลกไต้อย่างเหมาะสม ถ้าทำไต้เช่นนี้ นอกจากจะ เป็นการให้ความรู้ทางโลกกับศิษย์แล้ว ย้งเป็นการปลูกฝังนิล้ยดีๆ ให้แก่ศิษย์ และส่งเสริมสถานภาพของดนให้ศิษย์เห็นว่าครูบา อาจารย์เป็นปูขนียาจารย์อย่างแท้จริง สำ หรับครูบาอาจารย์ที่สอนวิขาศีลธรรมนั้น ถ้ามีความ พร้อมทางธรรม ทั้งภาคปริย้ตและปฏิบํ[ต ย่อมจะเป็นต้นแบบใน การดำรงชีวิด และเป็นแรงบันดาลใจให้ศิษย์มีความสนใจศึกษา และปฏิบัติธรรมนอกเหนือจากวิขาศีลธรรมที่ต้องเรืยนดามหลักสูดร ถ้าสามารถทำไต้เช่นนี้ ย่อมจะสามารถหื๋เนฟูศีลธรรมในจิดใจทั้ง ของศิษย์และของบิดามารดาของศิษย์ใต้อีกต้วย อย่างไรก็ดาม ทั้งผู้ที่อยู่ในฐานะบิดามารดา ทั้งผู้ที่อยู่ใน ฐานะครูบาอาจารย์จะต้องเป็นแบบอย่างของพุทธศาสนิกขนที่ สมบูรณ์แบบ ทั้งในต้านการประพฤติปฏิบัติตน การทำนุบำรุง พระพุทธศาสนา และการยึดถือพระรัดนดรัยเป็นสรณะให้แก่บุดร ธิดาและเหล่าศิษย์ของดนเสมอ ถ้าสงฆ์ทั้วล้งฆมณฑล บิดามารดา และครูบาอาจารย์ทั้ว ทั้งประเทศ สามัคคีร่วมมีอร่วมใจกัน ประพฤติปฏิบัติตาม แนวทางที่กล่าวมาแล้วทั้งหมด โดยเคารพและยึดถือพระรัตนตรัย ทุฑรปรrวัฬิ ฉบับการฟ้นฟูศainรมโสก ๒๕๘ บททึ๋ <r บฑส่งฑ้าย www.kalyanamitra.org

เป็นสรณะสูงสุด สภาพสังคมที่ยาแย่อยู่ทุกวันนี้ ไม่ว่าจะเป็นด้าน การเมือง เศรษฐกิจและสังคม ย่อมจะเกิดการเปลี่ยนแปลงไปใน ทางที่ดีขี้นอย่างแน่นอน พุทรป'รราผิ ฉบับกา'!ฟ้น'ฟูสิain•รมโลก ๒๕0*' บกที « บทส่งท้าย _\" \" V-**„ www.kalyanamitra.org

ภาคผนวก พระธรรมเทศนา ของ หลวงป๋วัดปากนํ้า ภาษีเจริญ กัณฑ์ที่ ๑๐ คารวาธิกถา ๑๐ มกราคม'๒๔๙๗ อ้างอิงจาก มรดกธรรม หลวงพ่อว'ดปากนํ้า(พระมงคลเทพมุนี) วัดปากนํ้า ภาษีเจริญ และสมาคมสิษย์หลวงพ่อวัดปากนํ้า www.kalyanamitra.org

กัณฑ์ที่ ๑๐ - ,,\"^K^^^'!^-■ - -V:' คารวาธิกถา ๑๐ มกราคม ๒๔๙๗ นโม ตสุส ภฅวโด อรหโต สมฺมาสมุพุทธสฺส นโม ตสุส ภควโต อรหโต สมุมาสมุพุทฺธสุส นโม ตสุส ภดวโต อรหโต สมุมาสมุพุทธสุสฯ เย จ อตีตา สมุพุฑฺธา เย จ พุฑธา อนาคตา โย เจตรหิ สมุพุทุโธ พทุนฺนํโสกนาสโน สพุเพ สทุธมุมครุโน วิหรึสุ วิหาติ จ อถาปี วิหริสุสนฺติ เอสา พุฑุธาน ธมุมตา ตสุมา หิ อดุตกาเมน มหดฺตมภิกงุขตา สฑธมุโม ครุกาตพุโพ สรํ พุทุธาน สาสนนุติ ฯ ณ บัดนี้ อาตมภาพจักได้แสดงธรรมิกถา เฉลิมเพิ่มเติม ศรัทธาของท่านทั้งหลาย ทั้งคฤหัสถ์และบรรพชิด บรรดามา สโมสรในสลานที่นี้ทุกถ้วนหน้าล้วนประกอบด้วยสวนเจดนา ใคร่ เพิ่อจะฟังพระล้ทธรรมเทคนา ก็ ณ บัดนี้อาดมาจะได้แสดงในเรื่อง คารวารกถา วาจาเครื่องกล่าวปรารภถึงความเคารพในพระธรรม ทุฑธประว้ดิ ฉบับการส้นฟูสิลธรรมโลก ๒๕๓ ^ กัณฑ์ที่ ๑0คารวาริกทา www.kalyanamitra.org

เป็นข้อใหญ่ใจความสำคัญ เรื่องนี้เป็นคำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า ทั้งหลายทุกๆ พระองค์ ย่อมเป็นแบบเดียวกันหมด ปรากฎว่า พระพุทธเจ้าที่เคารพสิ่งอื่นไม่มีนอกจากพระธรรมแล้ว พระพุทธเจ้า เคารพพระธรรมอย่างเดียว คือเมื่อได้ตรัสรู้แก่พระปรมาภิเษกล้ม โพธิญาณแล้ว พระองค์ตั้งพระทัยแน่แน่ว สิ่งอื่นนอกจากพระธรรม ที่ตถาคตจะเคารพนั้นไม่มี ประเพณีพระพุทธเจ้าแต่ก่อนๆ ก็แบบ เดียวกัน เมื่อได้ตรัสรู้แก่พระปรมาภิเษกล้มโพธิญาณแล้ว ก็ เคารพพระธรรมอย่างเดียวเท่านั้น การเคารพต่อพระธรรมเรา ด้องเข้าใจเสียให้ชัต วันนี้จะชี้แจงแสตงให้แจ่มแจ้งว่าการเคารพ ทำ ท่าไหนอย่างไรกัน ความเคารพของเราท่านทั้งหลายในบ้ตนี้ ชงปรากฏอยู่เมอเดีกๆ เล็กๆ ก็เคารพต่อพ่อแม่ เพราะได้นมจาก พ่อแม่เลี้ยงอัตตภาพให้เป็นไปหายหิว เคารพต่อพ่อแม่ก็เพื่อจะ กินนมเท่านั้นเอง ยังไม่รู้เรื่องเดียงสาอันไต เคารพแม่จะรับนม เท่านั้น ครั้นเจริญวัยวัฒนาเป็นลำดับ อยากได้ผ้าเครื่องนุ่งห่มพ่อ แม่ให้ก็เคารพพ่อแม่อีก เมื่อพ่อแม่ให้ผ้าเครื่องนุ่งห่มก็เคารพ เพราะ อยากได้ผ้านุ่งห่มเท่านั้นจึงได้เคารพ ครั้นเจริญวัยวัฒนาเป็น ลำ ดับชี้นไป การอยากได้ม้นก็มากออกไป อาหารเครื่องเลี้ยงท้องอีก อยากได้อาหารเครื่องเลี้ยงท้องหิวได้จากพ่อแม่ หิวเวลาใตก็ เคารพพ่อแม่อีก เคารพเพื่อจะกินอาหารเท่านั้นไม่ได้เคารพเรื่องอื่น แล้วก็ต่อมาจะด้องการสิ่งไต เจริญวัยวัฒนาเป็นลำดับ ต่างว่าเด็ก หญิงเด็กชายมีนิล้ยดีอยากจะเล่าเรียนศึกษาก็ด้องอัอนวอนพ่อแม่ เคารพพ่อแม่อีก เพื่อจะได้ทุนค่าเล่าเรียนศึกษา เคารพเท่านั้นไม่ ได้เคารพเรื่องอื่น ครั้นเจริญวัยวัฒนาเป็นลำดับ เมื่อได้เล่าเรียน ทุฑธป'ระวัติ ฉบับการสืนฟูสืลธรรมโลก ^ ๒๕ร: กัณฑ์ที่ 00 คารวาธิททา www.kalyanamitra.org

ศึกษาเท่านั้นไม่ได้เคารพเรื่องอื่นครั้นเจริญวัยวัฒนาเป็นลำด้บ เมื่อ ได้เล่าเรียนศึกษาลำเร็จแล้วจะครองเรือน จะทำงานสมรส ก็ด้อง เคารพพ่อแม่อีก เอาเงินเอาทองจากพ่อแม่ เคารพเพื่อจะเอาเงิน เอาทองไปแต่งงานเท่านั้นไม่ได้เคารพเรื่องอื่นเมื่อด้องภัยได้ทุกข็ใด ๆ ก็คิดถึงพ่อแม่เพราะจะให้พ่อแม่ช่วยเหลือแก!ข เคารพพ่อแม่ก็ เพื่อจะให้พ่อแม่ช่วยแกไขเพื่อให้ตัวเป็นสุขสบายเท่านั้น การ เคารพเหล่านี้ พระพุทธเจ้าก็ได้ทำมาแล้วแต่เด็กๆ มา เราก็ได้ทำ มาแล้วแต่เด็กๆการเคารพเหล่านี้เคารพอย่างเด็กๆปราศจากปัญญา เคารพที่มีปัญญาภัน พ่อบ้านก็เคารพแม่บ้าน แม่บ้านก็เคารพ พ่อบ้าน เพื่อด้องการให้ความสุขซึ่งภันและภัน เคารพด้องการให้ ความสุขนั้นเอง ด้องการเอาความสุขนั้นเอง หรือด้องภัยได้ทุกข็ใดๆ ไม่มีใครจะช่วยเหลือ พ่อบ้านก็คิดถึงแม่บ้าน แม่บ้านก็คิดถึงพ่อบ้าน ช่วยเหลือซึ่งภันและภัน ถ้าช่วยเหลือซึ่งภันและภันไม่ได้ก็ด้อง เลิกภัน เลิกเคารพภัน เลิกนับถึอภัน ด้องแยกจากภัน นี่ความ เคารพภันเป็นอย่างนี้ การเคารพเหล่านี้เป็นการเคารพสามัญทั่ว โลกเป็นอยู่อย่างนี้ การเคารพของพระพุทธเจ้าที่ว่าท่านเป็นผู้ เคารพในพระสัทธรรม การเคารพทั่งหลายที่ท่านได้ผ่านมาแล้ว มากนัอยเท่าใด นอกจากเคารพในธรรมแล้วไม่ประเสริฐเลิศกว่า นี่ประเสริฐเลิศกว่า ท่านจึงปล่อยความเคารพ วางความเคารพอื่น เสียทั่งหมด เคารพในพระสท่ธรรมทีเดียว การเคารพในพระสัทธรรม เคารพในพระสัทธรรม ท่านก็แนะนำวางดำวับต่าราไว่ให้เป็นเนติ แบบแผน ของภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกา ในยุคนี้และตั้งแต่ ครั้งพุทธกาลนั้นมา จนกระทั่งถึงบ้ดนี้และต่อไปในภายหนัา ทุทธประวัต ฉบับการฟ้นฟูสิลธรรมโลก ^ ๒๕๕ ^ กัณฑ์ที๋ eo คา'!วารทถา www.kalyanamitra.org

สมที่บาลีว่า เย จ สมพุทุธา อตืตา เย จ พุทธๆ อนาคตๆโย เจต รหิ สมฺพุทุโธ พทุนฺนํโสกนาสโนสพุเพ สฑฺธมมครุโนวิหรึสุ วิหาติ จ อถาป้ วิหริสุสนฺติ เอสา พุฑฺธาน ธมมตา ดังนี้พระคาถาหนึ่ง แปลเนี้อความเป็นสยามภาษาว่า พระสัมพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่า ใดที่ล่วงไปแล้ว ที่ล่วงไปแล้วด้วย พระพุทธเจ้าทั้งหลาย เหล่าใด ที่จะมาในอนาดตกาลภายภาดเบื้องหน้าด้วย พระล้มพุทธเจ้าพระองคใด ที่งยังดวามโศกของชนเป็นอัน มากให้พินาศไป ที่งปรากฏอยู่ในบัดนี้ด้วย สพเพ สฑุธมฺมดรุโน ล้วนเดารพล้ทธรรมทั้งสิน วิหริสุ วิหาติ จ มีอยู่แล้วด้วย มี อยู่ในบัดนี้ด้วย แม้อันหนึ่งจะมีต่อไปในอนาดตภายกาด เบืองหน้าด้วย ข้อนี้เป็นธรรมดาของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย เอสา พุฑฺธาน ธมุมตา ข้อนี้เป็นธรรมดาของพระพุทธเจ้า ทั้งหลาย ตสุมา หิ อดุตกาเมน มหดตมภิกงุขตา สทธมุโม ดรุกาตพุโพ สรํ พุทุธนสาสนํ เพราะเหตุนั้น บุดดลผู้อยาก เป็นใหถ] บุดดลผู้หวังประโยชน์แก่ตน จำ นงดวามเป็นใหญ่ ดวรเดารพระล้ทธรรมคำนี้เป็นศาสนาของพระพุทธเจ้าทั้ง หลายทุก ๆ พระองค์ สืบมาเป็นด้งนี้ ให้เดารพพระล้ทธรรม อันเดียวเท่านั้น คำ ว่า เดารพล้ทธรรม เป็นข้อที่ลึกลํ้านัก คำ ว่าเดารพ ทำ อันอย่างไร ทำ อันท่าไหน ทำ อันไม่ถูก ภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกาทำไม่ถูก ไม่ใช่เป็นของทำง่าย พระพุทธเจ้ากว่าจะ เคารพพระสัทธรรมถูก ดัองสร้างบารมี ๔ อสงไขยแสนมหาอัป ๘ อสงไขยแสนมหาอัปป็ ๑๖ อสงไขยแสนมหาอัปป๋ กว่าจะ ทุฑธประวัตํ ฉบับการส์นฟูสิลธรรมโรก ^ ๒<f๖ ^ กัณฟ้ที oo คา■ทา๓ถา www.kalyanamitra.org

ทำ ความเคารพในพระสัทธรรมถูก กว่าจะปลงใจลงไปเคารพใน พระสัทธรรมอย่างเดียว ไม่เคารพอื่นต่อไป กว่าจะถูกลงไปดังนี้ ไม่ใช่เป็นของเล็กน้อย บัดนี้เราประสบพบพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าบอกแล้ว เราเชื่อพระพุทธเจ้ากันหละว่าจะเคารพ ธรรมตามเสด็จพระพุทธเจ้า เหมือนพระพุทธเจ้า แล้วทำนยํ้าไว้ ในท้ายพระสูตรนี้ว บุคคลผู้รักตนบุคคลผู้มุ่งหวังประโยชน์แก่ตน จำ นงความเป็นใหญ่ ควรเคารพสัทธรรม ถ้าเคารพสัทธรรมถึง ซึ่งความเป็นใหญ่ ไม่ใช่เป็นของพอดีพอร้าย พระพุทธเจ้าท่าน เคารพพระสัทธรรม ท่านก็เป็นใหญ่กว่ามนุษย็ในชมพูทวีป แสน โกฏิจักรวาล อน้นตจ้กรวาล เป็นใหญ่กว่าหมตทั้งนั้น ท่านเคารพ สัทธรรม ถ้าไม่เคารพสัทธรรมละก็ดัอย เป็นใหญ่กับเขาไม่ไดั ถ้า เคารพสัทธรรมละก็ไม่ด้อย เป็นใหญ่กับเขาได้ เราจะด้องรู้จัก พระสัทธรรมและรู้จักท่าเคารพนี้เป็นข้อสำด้ญ พระสัทธรรมคืออะไร เราจะเคารพเราจะท่าท่าไหน ข้อนี้ แหละเป็นของยากน้กหละ พระสัทธรรมนั้น ธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ดวงใส บริสุทธึ^เท่าฟองไข่แดงไข่ไก่ เวลานี้อยู่กลางกายมนุษย์ ธรรม ดวงนั้นแหละ ใสบริสุทธมีอยู่ในกายมนุษย์ กายมนุษย์นัน ก็ได้รับความสุขรุ่งเรือง ผ่องใส ถ้าธรรมดวงนั้นซูบรด เศร้าหมอง กายมนุษย์นั้นก็ไม่รุ่งเรืองไม่ผ่องใส นั้นตวงธรรมที่ ท่าให้เป็นกายมนุษย์ ตวงหนึ่งเท่าฟองไข่แตงของไก่ นี่ไม่ใช่ ธรรมที่ท่าให้เป็นพระพุทธจ้า เป็นธรรมที่ท่าให้เป็นมนุษย์ แต่ว่า แบบเดียวกัน ธรรมที่ท่าให้เป็นกายมนุษย์ละเอียด ตั้งอยู่ ทท&ปรรวัดิ ฉบับการส์นพ่สืลธTรมโลก ^ ๒๕๗ ^ ทัณฑ์ที eo อารวาธิททา www.kalyanamitra.org

ศูนย์กลางกายมนุษย์ละเอียดนั้น ๒ เท่าฟองไข่แดงของไก่ ใสดุจ เดียวกันใสหนักขึ้นไป ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ ๓ เท่าฟองไข่แดงของไข่ กลมรอบตัวแบบเดียวกัน ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ละเอียด ๔ เท่าฟองไข่แดงของไก่ใหญ่ขึ้นไปเป็นลำตับนี่ดวงธรรมหละ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม ๕ เท่าฟองไข่แดงของ ไก่ใสกลมรอบตัว นี้ดวงธรรมหละ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูป พรหมละเอียด ๖ เท่าฟองไข่แดงของไก่ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหม ใสหนักขึ้นไป ๗ เท่า ฟองไข่แดงของไก่ ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียด ๘ เท่าฟองไข่แดงของไก่ นั้นแหละนี่รู้จักธรรม ดวงธรรมนั้นแหละ ธรรมอื่นจากนี้ไม่มี นี่แหละดวงธรรมหละ บอกดรงหละ ดวงธรรมนั้นแหละ ที่นี้ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายธรรมวัดผ่าเส้นศูนย์กลาง เท่าหน้าตักของกายธรรม กายธรรมหนัาตักเท่าไหน ดวงธรรมที่ ทำ ให้เป็นกายธรรมก็วัดผ่าเส้นศูนย์กลางโดเท่านั้น กลมรอบตัว ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายธรรมละเอียดวัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๕ วา กลมรอบตัวเท่ากัน ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระโสดา วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๕ วา กลมรอบตัว ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระโสดาละเอียด วัดผ่าเส้นศนย์กลาง ๑๐ วา กลมรอบตัว พุทธประวัติ ฉบับการส์นฟคลธรรมโลก ๒๕๘ ทัณฑ์ท 00 คาราาธิกถา 0 ■พ่ ^ www.kalyanamitra.org

ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระสกทาคา วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๑๐ วา กลมรอบตัว ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระสกทาคาละเอียด วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๑๕ วา กลมรอบตัว ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระอนาคา วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๑๕ วา กลมรอบตัว ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระอนาคาละเอียด วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๒๐ วา กลมรอบตัว ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระอรห้ตต์ วัดผ่าเส้นศูนย์กลาง ๒๐ วา กลมรอบตัว นี่พระพุทธเจ้านี้ ดวงธรรมที่ทำให้เป็น พระอรห้ดต์ละเอียด วัดผ่าเส้นศูนย์กลางโตหนักขึ้นไป นี่แค่ ๒๐ วา นี่ดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้าที่พระพุทธเจ้าสำเร็จดวงเท่านี้ ที่พระพุทธเจ้าท่านเคารพพระสัทธรรมท่านทำท่าไหนล่ะ ทีนี้ถึงธรรมที่ทำให้เป็นพระพุทธเจ้า ท่านจะทำอย่างไรจึงจะเรียก ว่าเคารพพระสัทธรรม เราจะเคารพบ้าง จะทำเป็นตัวอย่างเอา พระพุทธเจ้าเป็นตัวอย่าง เราจะเคารพบ้าง พระพุทธเจ้าท่านไม่ ได้ทำท่าไหน ท่านเอาใจของท่านนั่นแหละหยุดไปที่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นธรรมกายของท่าน ท่านหยุดขึ้นไปตั้งแต่ กายมนุษย์ นี้ที่แสดงไปแล้ว หยุดที่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้ เป็นกายมนุษย์ เป็นลำตับขึ้นไป เข้าถึงกลางดวงธรรมที่ทำให้ เป็นกายมนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม รูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหม อรูปพรหมละเอียด กายธรรม กายธรรมละเอียด โสดา โสดาละเอียด สกทาคา สกทาคาละเอียด อนาคา อนาคาละเอียด พระอรห้ตต์ พระอรห้ตต์ละเอียด เข้าถึง ทุทธประวัติ ฉบับการฟ้นฟูสืลธรรมโลก ^ ๒๕®'^ กัณฟ้ที่ 00 คาใวารกถา www.kalyanamitra.org

พระอรหัตต็โน่น พอถึงพระอรหัตต์แล้ว ใจท่านติดอยู่กับดวง ธรรมที่ท่าใหัเป็นพระอรหัดตไม่ถอนเลยทีเดียว ติดแน่นทีเดียว ติดอยู่กลางดวงธรรมที่ท่าใหัเป็นพระอรหัดต์นั่น ติดอยู่ กลางดวงธรรมนั่นแหละไม่ดลาดเคลื่อนละถอนไปไหนก็ไม่ไป ติดอยู่นั่นแหละ ติดแน่นทีเดียว เมื่อติดแน่นแล้วท่านก็สอดส่องมองดูทีเดียว ว่าประเพณี ของพระพุทธเจ้า เมื่อได้ดรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วนับถืออะไร เคารพอะไร เคารพอะไรบ้าง ไปดูหมด ไปดูดลอดหมด ทุกพระองค์ เหมือนกันหมด แบบเดียวกันหมดใจฃ่องท่านมาติดอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ท่าใหัเป็นพระพุทธเจ้านี้ทั้งนั่นศูนย์กลางดวงธรรม ที่ท่าให้เป็นพระพุทธเจ้ากำเนิดดวงธรรมที่ท่าใหัเป็นพระพุทธเจ้า หยุดอยู่นิเอง ติดแน่นไม่ถอยถอนหละ อินฺทขึลูปโม เหมือน อย่างกับเสาเขื่อนปั'กอยู่ในนี้า ถ้าลมพัดมาแต่ทิศทั้ง ๔ ทั้ง ๘ ไม่ เขยื้อน หรือไม่ฉะนั้น ปพุพตูปโม เหมือนอย่างภูเขา ลมพัดมาแต่ ทิศทั้ง ๔ ทั้ง ๘ ใจไม่เขยื้อน แน่นเป๋งเชียว แน่นกั๊กทิเดียว นั่น แหละใจแน่นอยู่กลางดวงธรรมที่ทำใหัเป็นพระพุทธเจ้านั่นแหละ นั่นแหละเรืยกว่า สฑธมมครุ่โน หละ ท่านเป็นผู้เคารพพระสัทธรรม เมื่อท่านเห็นเช่นนั้น บ้ดนี้จะเคารพใคร ไม่มืแล้วที่เราจะเคารพ ในมนุษย์[ลกทั้งหมดตากว่าเราทั้งนั้นในเทวโลก พรหมโลก อรูป พรหมตากว่าเราทั้งนั้นดลอดไม่มืแล้วในภพทั้ง๓จะหาเสมอเราไม่มื สูงกว่าเราไม่มื เราสูงกว่าทั้งนั้นที่เป็นอย่างเราไม่มื เราสูงกว่าทั้งนั้น พระองค์ก็ตังพระหัยวางพระหัยหยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรม ที่ฑำ ให้เป็นธรรมกายนั่นเอง ที่เป็นพระอรหันดสัมมาล้มพุทธเจ้า ทุฑ&ปรรว้ต๊ ฉบับการฟ้นฟูสืลธรรมโลก ^ ๒๖๐ ^ กัณฑ์ทึ๋ 00คารวาธิกถา www.kalyanamitra.org

นั่นหยุดนิ่งอยู่กลางดวงนั้นนั่นแหละกลางดวงอย่างนั้นและสมด้วย บาลีว่า เย จ สมุพุฑธา อตีตา พระลํโมพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าใดใน อดีด ที่เป็นไปล่วงแล้วมากน้อยเท่าไรไม่ว่า เย จ พุฑุธๆ อนาคตา พระพุทธเจ้าทั้งหลายเหล่าใดที่จะมาในอนาคตกาลภายภาคเบื้องหน้า โย เจตรหิ สมุพุทโธ พหุนฺนํ โสกนาสโน พระสัมมาล้มพุทธเจ้า พระองค็ใดซึ่งยังความโศกของมหาชนเป็นอันมากใหวินาศไป ซึ่ง ปรากฏอยู่ในปัจจุบันนี้ นิ่พระสัทธัตถกุมารองค์นี้แหละ สพุเพ สฑธมมดรุโน ล้วนเคารพพระสัทธรรมทั้งสิ้นแบบเดียวกัน ใจหยุด อยู่แบบเดียวกันหมด ใจหยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็น พระพุทธเจ้านั่นแหละ ไม่ไปอื่นเลยแด่นิดหนึ่ง ติดแน่นเลย ทีเดียว ไม่เผลอทีเดียว เรียกว่าท่านไม่เผลอจากดวงธรรม นั่นทีเดียว นั่นแหละเรียกว่า สฑุธมฺมฅรุโม เคารพสัทธรรม เมื่อท่านเคารพสัทธรรมแน่นหนาอยู่อย่างขนาดนี้แล้ว ไม่ คลาดเคลื่อน ท่านจึงได้เตือนพวกเราว่า วิหรีสุ พระพุทธเจ้ามาก น้อยเท่าใดที่มีอยู่แล้วเป็นอดีตวิหาติจพระพุทธเจ้ามีอยู่ในปัจจุบัน อถาปี วิหริสุสนุติ อนึ่ง พระพุทธเจ้าที่จะมีในอนาคตกาลภายภาค เบื้องหน้าต่อไป เอสา พุฑฺธาน ธม.มดา ข้อนี้เป็นธรรมดาของ พระพุทธเจ้าทั้งหลายด้องใจติดอย่างนี้แบบเดียวกัน บัดนี้เราเป็น มนุษย์ เราจะด้องปฏิบัติแบบนี้ ภิกษุจะด้องปฏิบัติแบบนี้ เป็น สามเณรก็จะด้องปฏิบดแบบนี้ เป็นอุบาสกอุบาสิกาจะด้องปฏิบัติ แบบนี้ทั้งหมด ก็บัดนี้ใจเราไม่ติดจะทำอย่างไรกัน พร่าเสียหมดแล้ว ไม่ติดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ เราจะทำอย่างไรกัน นิ่แน่ไม่ติดอย่างนี้เรียกว่าไม่ถูกตามความประสงค์ของพระพุทธเจ้า พุท&ปรรวัฬํ ฉบับกา'รฟ้นฟูสิลimมโลก ^ ๒๖® ^ กัณฟ้ทึ่ «o คาrnรททา www.kalyanamitra.org

พระอรหันต์ ถ้าว่าใจไปติดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ฑำใหัเป็นกาย มนุษย์เหมือนอย่างถ้บท่านติดอย่างนั้นละก็ ก็ถูกเป้าหมายใจดำ ของพุทธศาสนาทีเดียๆ เราจะต้องแกไขใจของเราใหัติดอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ทำใหัเป็นกายมนุษย์ เห็น จำ คิด รู้ มันแดก ไม่เข้าไป ติดอยู่ดรงนัน เราจะแก็ใหัติดมันก็ไม่ติด มันติดเสียข้างอื่น เช่น เราจะฟังธรรมสักครู่หนึ่งให้ติดใหัมันหยุด มันไม่หยุด เที่ยวพร่า ไปเสียหมด โน่น นั้นอยู่นึ่แหละ จะเทศน์ก็ดี โน่นแลบไปโน่น จะ ฟังธรรมก็ดี โน่น แลบไปบ้านไปช่อง ไปห่วงวัวห่วงควาย ไปหา อะไรมิอะไรไปโน่น ไปดลาด ไปถนนหนทาง ไปโน่น มันพร่าไป เสียอย่างหัน มันไม่ติดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็น กายมนุษย์มันก็เป็นใหญ่ไม่ไต้มันใหญ่ไม่ไต้มันไม่ถูกเป้าหมายใจดำ ที่จะเป็นใหญ่ไดใจมันต้องเที่อง ต้องคิดอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ถ้าติดอยู่ไต้เช่นนั้น ภิกษุหรือ สามเณรติดอยู่ไต้เช่นนั้นละก็ จะเป็นภิกษุที่เป็นใหญ่ จะเป็น สามเณรที่เป็นใหญ่ ถ้าเป็นอุบาสกอุบาสิกาเล่า ถ้าใจไปติดอยู่ ดรงหันละก็ จะเป็นอุบาสก อุบาสิกาที่เป็นใหญ่ แต่ว่าเขาทำกัน ติดไต้มืนะ ในวัดปากนํ้าเขาทำติดไต้กันมากทีเดียวแหละติดอยู่ ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ พอติดอยู่ศูนย์กลาง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ไม่หลุดหละ ก็ไม่ข้าเท่าไรหรอก ติดอยู่กลางนั้นแหละ ติดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกาย มนุษย์ละก็กลางของกลางๆๆพอหยุดไต้ก็กลางของกลางๆๆๆๆ อยู่นั้นแหละ พอถูกส่วนเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ ละเอียด หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายมนุษย์ละเอียด พุฑรปรราฬ ฉบบการฟนฟูสิลธรรมโลก ๒๖๒ กัณ'เโที๋ «00 คารวารกคา www.kalyanamitra.org

ก็เข้ากลางหยุดอีกนั่นแหละกลางของกลางๆ ๆๆ ๆๆ ก็จะเข้า ถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ พอเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ ก็เข้ากลางของ กลางๆ ๆ ๆ ที่ใจหยุดนั่นแหละ จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็น กายทิพย์ละเอียด แต่พอเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายทิพย์ ละเอียดใจก็หยุด เข้ากลางของกลางที่หยุดนั่นแหละ กลางของ กลางๆ ๆ ๆ ๆทีเดียว จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม เข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม แล้วหยุดอยู่ กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูปพรหม ก็เข้ากลางของหยุดอีก กลางของกลางๆ ๆ ๆ หนักเข้าก็จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็น กายรูปพรหมละเอียด เมื่อใจเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายรูป พรหมละเอียดแล้ว พอหยุดแล้วเข้ากลางของกลางที่ใจหยุด นั่นแหละกลางของกลางๆ ๆ ๆ ก็จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกาย อรูปพรหม เมื่อเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมแล้วใจก็หยุด ก็เข้ากลางของใจหยุดนั่นแหละ กลางของกลางๆ ๆ ๆ จะเข้าถึง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียด พอเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียดแล้ว ใจก็หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายอรูปพรหมละเอียดนั่นแหละ กลางของกลางๆ ๆๆ ๆหนักเข้าก็จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็น ธรรมกาย ใจก็หยุดอยู่กลางของหยุดอีกนั่นแหละ กลางของ กลางๆ ๆ ๆ จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายธรรมละเอียด พุทธประวัตํ ฉบับการส์นฟูศีลธรรมโลก ๒๖๓ กัณฟ้ที่ «o คาราาธกถา ■พ www.kalyanamitra.org

แล้วหยุดกลางของหยุดนี้แหละกลางของกลางๆ ๆๆจะ เข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระโสดา พอเข้าถึงดวงธรรมที่ ทำ ให้เป็นกายพระโสดาแล้ว หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็น กายพระโสดา กลางของหยุดนี้นแหละกลางของกลางๆ ๆๆ ๆ จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระโสดาละเอียด เข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นกายพระโสดาละเอียดแล้ว หยุด กลางของหยุดนี้นแหละ กลางของกลางๆ ๆๆ ๆ จะเข้าถึงดวง ธรรมที่ทำให้เป็นพระสกทาคา เข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็น พระสกทาคาแล้ว หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระสกทาคา เข้ากลางของใจที่หยุด กลางของกลางๆ ๆๆ ๆ จะเข้าถึงดวง ธรรมที่ทำให้พระสกทาคาละเอียดที่เดียวกัน อยู่กลางกายมนุษย์นี่ แหละไม่ได้!ปที่อื่น หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระสกทาคา ละเอียดแล้วเข้ากลางของใจที่หยุดและกลางของกลางๆๆๆๆๆ จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระอนาคา เข้าถึงดวงธรรมที่ ทำ ให้เป็นพระอนาคาแล้ว หยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็น พระอนาคา พอหยุดแล้วเข้ากลางของใจที่หยุดนี้น กลางของ กลางๆ ๆ ๆ ๆ จะเข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระอนาคาละเอียด เข้าถึงดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระอนาคาละเอียดแล้ว หยุด อยู่กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระอนาคาละเอียด กลางของ กลางๆ ๆๆ ๆหนักเข้าจะเข้าถึงกายพระอรห้ตต์เป็นด้ว พระพุทธเจ้าฑืเดียว ทุทรปรราด ฉบับการส์นฟูสืลรรรมโลก ^ ๒๖๔ ^ ทัณฑ์ฑึ๋ 00การวา๓ทา www.kalyanamitra.org

เมื่อเข้าถึงกายพระอรหัตต์ เมื่อถึงกายพระอรหัตต์แล้ว หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำใหัเป็นกายพระอรหัตต์นั่น กลาง ของกลางๆ ๆๆ ๆๆ ๆ ไม่มีไปไหนละ เข้าถึงกายธรรมของ พระอรหัตต์ละเอียดก็กลางของกลางนั่นแหละ กลางของกลาง ตวงธรรมที่ทำให้เป็นพระอรหัตต์ละเอียดนั่นแหละ กลางของ กลางๆ ๆ ๆ ๆตั้งแต่เป็นพระพุทธเจ้าแล้วไม่ได้ถอยจากการหยุดเลย กลางของกลางอย่างนี้เรื่อยไป ท่านจึงถึงซึ่งความเป็นใหญ่ เรา ด้องไหว้บูชาท่านขนาดนี้ เราก็ด้องเดินแบบนี้ซิ เป็นภิกษุสามเณร อุบาสกอุบาสิกาในพุทธศาสนา เดินแบบนี้ไม่ได้ ก็ใชไม่ได้ ไม่ถูก ไม่ถูกเป้าหมายใจดำ ไม่เคารพพระพุทธเจ้า ไม่นับถือพระพุทธเจ้า ไม่บูชาพระพุทธเจ้า ท่านถึงได้กล่าวเป็นบทไว้ว่า คำ ที่เรียกว่าธรรมคือ ฑำ ดี ไม่ใช่ทำชั่ว ท่านยกเป็นคำรับคำราไว้ว่า น หิ ธม.โม อธมฺโม อุโภ สมวิปากโน อธมโม นิรยํ เนติ ธมุโม ปาเปติ สุคติ อุโภ สภาวา สภาพทั้งสอง ธมุโม จ คือธรรมด้วย อธมุโม จ คือไม่ใช่ธรรมด้วย มีผลไม่เสมอกัน หามีผลเสมอกันไม่ อธมุโม นิรยํ เนติ อธรรมที่ ไม่ใช่ธรรม ย่อมนำสัตว์ไปสู่นรก ธม.โม ปาเปติ สุคติ สิงที่ เป็นธรรม สภาพที่เป็นธรรม ยังสัตว์ให้ถึงซึ่งสุคติ ไม่เหมีอนกัน อย่างนี้ เมื่อรู้จักสภาพที่ไม่เป็นธรรม ถ้าว่าเราอยู่เสียกับธรรม เช่นนี้แล้ว สภาพที่ไม่เป็นธรรมก็ไม่เข้ามาเจือปนได้ ไม่สามารถ ทำ อะไรกับเราได้ เราอยู่เสียกับธรรมเรื่อยไป ไม่ออกจากธรรม ไม่ ถอนจากธรรมทีเดียว สภาพที่ไม่ใช่ธรรมก็มาทำอะไรไม่ได้ สิ่งที่ เป็นบาปอกุศลที่เป็นชั่วรัายมาทำอะไรไม่ได้เราอยู่กับธรรมเรื่อยไป พุทธประวัด ฉบับการส์นฟูศรธรรมโลก ๒๖๕ ^ ทณฟ้ฑึ๋ «o ศารวาริกทา พ า?\" - V www.kalyanamitra.org

อยู่กับฝ่ายดีฝ่ายเดียว เมื่ออยู่ฝ่ายดีฝ่ายเดียว แตกกายทำลายขันธ์ กายไม่มีเสีย วาจาก็ไม่มีเสีย ใจก็ไม่มีเสีย เมื่อแตกกาย ทำ ลายขันธ์ ก็มีสวรรค์เป็นที่ไปในเบื้องหน้า นรกไม่มีฑีเดียว นี่ ขันตั้าไม่ไปนรกทีเดียว เมื่อรู้จักหลักอันนี้ต้องปฏิบตให้ถูกส่วน ให้ ถูกในธรรมอยู่เสมอ อย่าเอาใจไปวางที่อื่น ให้จรดอยู่กลางตวงธรรม วางอยู่กลางดวงธรรมเสมอไป เรื่องนี้พระจอมไตรเมื่อมีพระชนม์ อยู่ก็สอนอย่างนั้น ถึงแม้จะเสด็จต้มขันธ์ปรินิพพานไปแล้ว ก็ โอวาทของพระองค์ก็ยังทรงปรากฏอยู่ว่า ธุกาส โย ปน ภิฤขุ ธมฺมานุธมฺมปฏิปนฺโน วิหรติ สามืจิปฏิปนฺโน อนุธมมจารี โส ตถาคต สฤกโรติ ครุกโรติ มาเนติ ปูเชติ ปรมาย ปูชายปฏิปตุติปูชาย ว่า เราขอโอกาสภิกษุ ^กษาในธรรมวิน้ยรูปใด ธมฺมานุธมมปฏิปนุโน ปฏิบ้ติธรรมตาม ธรรม ปฏิยัติธรรมตามธรรมนั้น ไต้แก่ใจหยุดอยู่กลางดวงธรรมที่ ทำ ให้เป็นกายมนุษย์แล้ว ก็ให้เขัาถึง ดวงธรรมที่ทำให้เป็นกาย มนุษย์ละเอียด กายทิพย์ กายทิพย์ละเอียด กายรูปพรหม กายรูปพรหมละเอียด กายอรูปพรหม อรูปพรหมละเอียด กายธรรม กายธรรมละเอียด โสดา โสดาละเอียด สกทาคา สกทาคาละเอียด อนาคา อนาคาละเอียด อรห้ดต์ อรห้ดค์ละเอียด ก็ปฏิบัติตาม ธรรมอย่างนี้ ธมุมานุธมมปฏิปนุโน ปฏิบัติดามธรรมอย่างนี้ สามีจิปฏิปนุโน ปฏิบติชอบยิ่งให้ชอบหน้กขึ้นไป ยิ่งหนักขึ้นไป ไม่ถอยกลับ เหมีอนพระบรมศาสดาต้งนั้น ให้เป็นต้วอย่างต้งนั้น อนุธมุมจารี ประพฤติตามธรรมไม่ขาดสาย อนุธมุมจารี ประพฤติ ตามธรรมไม่ให้หลีกเลี่ยง ไม่ให้หลีกเลี่ยงจากธรรมไปไต้ ให้ตรง ททรประาติ ฉบับการส์นฟูคีลธรรมโลก ๒๖๖ กัณฑ์ที่ QO คา■รวาธิกถา www.kalyanamitra.org

ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นยากตลอดไปนี่เรียกว่า อนุธมมจารี โสภิฦชุ ^กษาในธรรมวินัยนั้นสฤกโรติไดชื่อว่าสักการะ ครุกโรติ ไดชื่อว่าเคารพ มาเนติ ไดชื่อว่านับถือ ปูเชติไดชื่อว่าบูชา ตถๆคติ ซึ่งเราผู้ตถาคต ปรมายปูชาย ปฏิปตฺติปูชาย ด้วยปฏิบตบูชาเป็น อย่างยิ่ง นี่ประสงค์อย่างนี้ ไหได้จริงอย่างนี้ นี่วัดปากนั้าเขาทำกันแล้ว มีธรรมอย่างนี้ไม่ใช่นัอย มี จำ นวนร้อยทั้งภิกษุสามเณร อุบาสกอุบาสิกา แต่ว่าเขาพบของ จริงขนาดนี้ เขาเผลอสติเสีย เขาไม่รู้ว่าของจริงสำคัญ เขาคัน เอาใจไปใช้ทางอื่นเสีย เขาไม่นี่งดิ่งหนักลงไป เช้าถืงเป็นลำดับไป เช้าถืงเป็นชั้นๆ จนกระทั้งถึงกายพระ อรห้ตค์เช้าถึงกายพระอรห้ตค์ เขาไม่ถอนถอยทีเดียว เขาจะเป็น พระอรห้ดดีให้ได้ อย่างนี้ ถ้าปฏิบัติอย่างนี้ละก็ นั้นแหละเคารพ พระสัทธรรมแท้ๆ แน่วแน่หละ คนนั้นน่ะเป็นอายุพระศาสนา เป็น กำ สังพระศาสนาทีเดียว เป็นคัวอย่างอันดีของภิกษุสามเณร อุบาสก อุบาสิกาในยุคนี้และต่อไปในภายหนัาทีเดียว ได้ชื่อว่าทำตนของ ตนให้เป็นกระสวนเป็นเนติแบบแผนทีเดียว ไม่เสียทีที่พ่อแม่อาบ นั้าป้อนช้าวอุ้มท้องมา ไม่เสียทีเปล่า แม้จะทูนไวัด้วยเศียรเกล้า ก็ไม่หนักเศียรเกล้าเปล่า จะอาบนํ้าป้อนช้าวก็ไม่เหนี่อยยาก ลำ บากเปล่า ได้ผลจริงจังอย่างนี้ เหตุนี้เราทำนทั้งหลายทั้ง คฤหัสถ์และบรรพชิต อุบาสกอุบาสิกา เมื่อรู้จักหล้กอันนี้แล้ว อย่า เอาใจไปจรดอื่น ให้จรดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นกาย มนุษย์ชั้นด้น จนกระทั้งถึงพระอรหัตค์ชั้นสุดท้าย ๑๘ กายนี้ แล้ว พุทธปรราฬ ฉบับการส์นฟูสิลธรรมโลก ๒๖๗ กัผฑ์ที่ so คารวารกถา www.kalyanamitra.org

ก็หยุดอยู่ศูนย์กลางดวงธรรมที่ทำให้เป็นพระอรหัตต์อย่าถอยกลับ นิ่งแนํนอยู่นั่นนนแหละถูกเป้าหมายใจดำทางพระพุทธศาสนา ที่ได้ชี้แจงแสดงมานี้ใน คารวคาถา เฉลิมเพิ่มเติมศรัทธา ของภิกษุ สามเณร อุบาสกอุบาสิกา ทั้งหลายได้พากันมา สดับดรับฟังพระสัทธรรมเทศนา เห็นสภาวะปานฉะนี้ ด้วยอำนาจ สัจจวาทีที่ได้อ้างธรรมเทศนาตั้งแต่ด้นจนอวสานนี้ ขอความสุข สวัสดี จงบังเกิดมีแด่ท่านทั้งหลายบรรดามาสโมสรในสถานที่นี้ ทุกถ้วนหน้า รดนตฺตยๆนุภาเวนด้วยอานุภาพรัดนะทั้ง ๓คือพุทธ รัดนะ ธรรมรัดนะ สังฆรัดนะ สามประการนี้ จงดลบันดาลความ สุขสวัสดึ๋ให้อุบัติบังเกิดมี เป็นปรากฏในข้นธปัญจกแห่งท่านทั้ง หลายทุกถ้วนหน้า ที่ได้ชี้แจงแสดงมาพอสมควรแก่เวลา สมมติ ว่ายุติธรรมิกถาโดยอรรถนิยมความเพียงแค่นี้ เอวํ ก็มีด้วยประการ ฉะนี้ฯ ทฑรป-รรวัดิ ฉบับการฟ้นฟสืรธรรมโรก ๒๖๘ ทณฟ้ที eo คารวาริกทา 0^ 0 www.kalyanamitra.org

เกิดมาว่าจะมาหาแก้ว พบแล้วไม่กำจะเกิดมาทำอะไร อ้ายที่อยากม้นก็หลอก อ้าย่ที่หยอกมันก็ลวง ทำ ไหจดเป็นห่วงเป็นใย เลิกอยากลาหยอกรีบออกจากกาม เดินดามขันธ์สามเรื่อยไป เสร็จกิจลิบหกไม่ตกก้นดาร เรียกว่านิพพานก็ได้ (หลวงป๋วัดปากนํ้า ภาษีเจริญ) www.kalyanamitra.org

พระภาวนาวิริยคุณ(เผด็จ ทตฺตสิโว) ปัจจุบํเนดำรงสมณกิจ รองเจ้าอาวาสวัดพระธรรมกาย รองประธานมูลนิธิธรรมกาย และ President of Dhammakaya International Meditation Center (U.S.A.) เกิดเมื่อวันที่ ๒๑ ธันวาคม พ.ศ. ๒๔๘๓ สำ เร็จการศึกษาปริญญาตรี คณะกสิกรรมและส้ตวบาล มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ บางเขน และ Diploma of Dairy Technology Hawkesbury College, Australia อุปสมบทเมื่อวันที่ ๑๙ ธันวาคม พ.ศ.๒๕๑๔ ณ พทธสีมาวัดปากป้า ภาษีเจริญ กรุงเทพมหานคร พุทธประวัติ ฉบบการฟ้นฟสืรธรรมโรก ๒๗๐ ประวัติหรวงท่อ www.kalyanamitra.org

การได้เกิดเป็นมนุษย์เปีนการยาก การดำรงชีวิตของสัตว์ทั้งหลายเป็นอยู่ยาก การจะได้ฟังพระสัทฮรรมเป็นของยาก การอุบติขื้นแห่งพระทุทธเจ้าทั้งหลายยิ่งเป็นการยาก\" พุทธพจน์ : ขฺ.ธ.(ไทย) ๒๕/๑a๒/๙๐ www.kalyanamitra.org