นายช่่างโยธา กทม

1

สารบญั 2 บทที่ 1 ความรู้เบอื้ งตน้ การสำรวจภูมปิ ระเทศ หน้า บทท่ี 2 การทดสอบวสั ดุ ดา้ นวิศวกรรม 3 บทที่ 3 การควบคมุ งานคอนกรีตตามขอ้ กำหนด วสท. 40 บทท่ี 4 การออกแบบอัตราสว่ นผสมคอนกรตี 69 บทที่ 5 พรบ.ควบคมุ อาคาร 79 บทท่ี 6 การเขยี นแบบทอ่ี ยอู่ าศยั 87 บทท่ี 7 สาระสำคญั พรบ. การผงั เมอื ง พ.ศ.2562 108 บทที่ 8 พรบ.ทดี่ ิน 146 บทท่ี 9 การเขียนแบบวศิ วกรรม 157 บทที่ 10 การประเมนิ ราคา 169 บทที่ 11 การวางแผนงานก่อสรา้ ง 190 บทที่ 12 หนว่ ยแรงตา่ งๆทใ่ี ชใ้ นการคำนวณโครงสรา้ งอาคาร 202 บทที่ 13 การออกแบบโครงสรา้ งไมเ้ หลก็ เบื้องตน้ 210 บทท่ี 14 การออกแบบคอนกรตี เสรมิ เหล็ก 221 บทท่ี 15 ข้อควรรู้ กฎกระทรวงสง่ิ อำนวยความสะดวกในอาคารสำหรบั ผ้พู ิการหรือทพุ พลภาพ 244 บทที่ 16 การระบายน้ำและบำรงุ รักษาแหล่งนำ้ 273 บทที่ 17 วิศวกรรมฐานราก 275 บทท่ี 18 ตวั อยา่ งการคำนวณเสาเข็ม กทม. 290 ตะลุยโจทย์ 299 301

3 บทท่ี 1 ความรูเ้ บื้องต้นการสำรวจภูมปิ ระเทศ สรุป งานสารวจ รงั วดั (ภาควิชา วิศวกรรมโยธา ม.สงขลานครนิ ทร)์ อ

4 หน่วยการวดั อ อ อ อ อ อ อ

5

6 อ

7

8

9

10 ไม่เกิน 90 องศา วัดตามเขม็ จากทิศเหนอื อย่างเดียว

11

12 กลอ้ ง TOTAL STATION

13

14

15

16

17 การวัดระยะในพ้ืนราบ

18

19

20

21

22

23 D = 100 S D= ระยะทาง S = ชว่ ง Star dia หรอื ( สายใยบน - สายใยล่าง ) หรอื ( ขดี บน STARDIA- ขดี ล่าง STADIA)

24

25

26

27

28

29

30

31

32

33

34

35 ขอ้ คำนงึ ในการทำระดับ

36 การคำนวณระดับอยา่ งงา่ ย(อ.ยรรยง) การตงั้ กลอ้ งอตั โนมตั ิ 1. ตัง้ ระดบั ฟองกลมตามวิธดี งั กล่าวแลว้ 2. หมุนกล้องสอ่ ง Staff ปรบั ภาพ Staff และสายใยใหช้ ัดเจนเสยี กอ่ น ขจัด Parallax ให้หมดไปแล้ว จึงอา่ น Staff กล้องบางชนิดมีปมุ่ สำหรบั ทดสอบระบบอตั โนมตั วิ ่าทำงานหรือไม่ เชน่ กดแล้วอ่านค่า Staff ได้ เทา่ เดิมกแ็ สดงวาระบบอัตโนมัตทิ ำงาน หลักการในการทำระดับอยา่ งง่าย ในรปู ถา้ เราตอ้ งการทราบความตา่ งระดบั (DIFFERENCE IN ELEVATION) ระหว่างจดุ 2 จุด คอื จุด A และจุด B จะสามาระหาได้โดยการตง้ั กล้องท่ีหมดุ M และต้งั Staff ทีจ่ ุด A และ B ตั้งระดบั กล้องปรบั ภาพ Staff สายใยให้ชัดเจน อ่านค่า Staff ที่ A ก่อนซ่ึงเราเรียกว่า ค่า BS หรือค่า Back Sight ในที่นี้ได้เท่ากับ 20000 แล้วสอ่ ง FS หรือ Fore Sight ในทนี่ ้ีได้คา่ เทา่ กบั 1.200 ∴ Diff. in elev. AB = BS – FS = 2.000 – 1.200 = +0.800 ถ้าต้องการทราบค่า Elevของจดุ B จากระดับน้ำทะเลก็จะสามารถหาได้ดงั นี้ HI = ค่าระดับ BM + BS = 10 + 2.000 = 12.000 ∴คา่ ระดบั ของจดุ B = HI – FS = 12.000 + 1.200 = 10.800 ม. ∴สรุปเป็นสูตรไดว้ า่ Elev B = BM + (BS – FS) หรือ Elev B = HI - FS RISE หรือ FALL = BS - FS RISE จะมีเคร่อื งหมายเป็นบวก FALL จะมเี ครื่องหมายเป็นลบ

37 DIFFERENTIAL LEVELLING นยิ ามต่าง ๆ 1. Back Sight (B.S.) หมายถึงค่า Staff ท่ีส่องได้คร้ังแรกหลังจากท่ีต้ังกล้องเสร็จแล้ว ส่วนมากจะ ต้ังอยบู่ น BM หรอื จดุ ทีท่ ราบค่าระดับแล้ว 2. Fore Sight (FS) หมายถึงค่า Staff ท่สี อ่ งครัง้ สุดท้ายท่จี ะย้ายกลอ้ ง สว่ นมาก Staff จะตง้ั บนจดุ ที่ ม่นั คงทตี่ อ้ งการทราบค่าระดับ 3. Height of Instrument (HI) หมายถึงค่าระดับของแนวแกนกล้องที่ได้ระดับแล้ว สูงจาก ระดบั น้ำทะเลปานกลาง 4. Bench Mark (BM) เปน็ หมดุ ระดับท่มี ีคา่ ระดับคงที่โดยนบั เนื่องจากระดบั น้ำทะเลปานกลาง หรือ บางทีกส็ มมุติคา่ ขน้ ซงึ่ เรียกว่า BM สมมตุ ิ ต่อมาเมอ่ื ทราบคา่ จริงจึงเปล่ยี นใหม่ 5. Intermediate Foresight (IFS) เปน็ ค่า Staff ท่สี อ่ งหลังจากที่ส่อง BS แลว้ 6. Difference in Elevation เป็นความต่างระดับของจุดสองจุดได้จากการเอาค่า BS ลบ FS หรือ ∑ ������������ - ∑ ������������ 7.Temporay B.M. (TBM) หมายถึง BM ชั่วคราวซง่ึ สร้างข้ึนมาในกรณีที่ต้องการระดับไปใชก้ ับงาน อ่นื หรอื ทำขน้ึ เมอื่ การทำงานสิ้นสดุ ลงในวันหน่งึ ๆ DIFFERENTIAL LEVELLING วธิ นี ี้ใชเ้ พอ่ื ทจ่ี ะหาความตา่ งระดบั ระหวา่ ง 2 จุด เพราะ 1. หมุดท้งั สองไกลจากกนั มาก 2. หมุดทง้ั สองมีความต่างระดับมาก 3. หมุดท้ังสองไม่สามารถมองเหน็ ไดเ้ นื่องจากมีอุปสรรค ตวั อย่าง การถ่ายระดบั จากจุด A ไป B สมมตุ ใิ ห้ ค่าระดับของจดุ A เท่ากับ 100.000 ม. รปู Differential Levelling

38 การคำนวณหาระดบั ทำได้ 2 วิธีคือ 1. วิธคี ำนวณแบบ HI อาศยั สูตรหลกั การทำระดบั อย่างงา่ ย คือ Elevation = HI – FS ดงั ตารางข้างลา่ งน้ี การคำนวณ Elev A = 100.000 BS = 1.500 + ∴ HI = 101.500 - FS = 1.100 ∴ Elev TP1 = 100.400 BS = 2.000 + ∴ HI = 102.400 FS = 1.000 - ∴ Elev TP2 = 101.400 BS = 1.800 + ∴ HI = 103.200 FS = 2.500 - ∴ Elev B = 100.700 การตรวจสอบการคำนวณ สูตร ∑ ������������ - ∑ ������������ = LAST ELEV – FIRST ELEV 100.700 – 100.00 5.300 – 4.600 = + 0.700 + 0.700 =

39

40 วศิ วกรรมโยธา บทที่ 2 การทดสอบวัสดุ ดา้ นวิศวกรรม 1. ทางกล Mechanical Testing กำลงั Strength กำลงั อัด Compression 2. ทางฟสิ ิกส์ กำลังเฉอื น Sleear กำลังอดั Flexure 3. ทางเคมี ทนทาน Endurance มติ ิ Dimension 4. ความรอ้ น รูปรา่ ง Shape 5. ไฟฟา้ ความหนาแน่น Density 6. เสียง ความถ่วงจำเพาะ Specific gravity 7. การมองเหน็ ความพรนุ Porosity มาตรฐานการทดสอบ ปริมาณความชื้น Moisture content O2 กรด Acid ดา่ ง alkalinity ความต้านทานการสึกหรอ

41 เวอรเ์ นยี ร์อ่านค่าแบบสเกล หนว่ ยพ้นื ฐานต่างระบบทค่ี วรทราบ

42 การทดสอบเหล็ก SR (kg/a) มอก.20-2559 (เส้นกลม) SD (ksc) มอก.24-2559 (ข้ออ้อย) ความตา้ นทานแรงถงึ จดุ คราก SR24 2,400 SD30 3,000 SD40 4,000 SD50 5,000 ตัวอยา่ งอิฐ 1. อฐิ มอญ ก x ย x หนา = 10 x 21 x 4 ทำมอื /ลูก/ฉาบ ราชบุรี ใหญ่ ปทุม เล็ก 2. อิฐมาตรฐาน อิฐบางบัวทอง (บ.บ.ท.) บางประกง (บ.ป.ก.) ทำด้วยเครื่องจกั ร 3. อิฐทนไฟ ตา้ นทานความรอ้ น 4. อิฐป่นทราย ปนู 4-10 สว่ นตอ่ ทราย 100 ส่วน 5. อฐิ เคลือบ 6. อิฐเคลอื บสี ทาสีทบั /กันน้ำ

43

44 มาตรฐานผลิตภณั ฑ์อุตสาหกรรม อิฐก่อสร้างสามญั มอก.77-2531 , มอก.77-2545 อฐิ กอ่ สรา้ งสามญั แบ่งเป็น 2 ประเภท ได้แก่ 1. ประเภทท่ี 1 อิฐขนาดเล็ก 2. ประเภทท่ี 2 อฐิ ขนาดใหญ่ ตารางแสดงขนาดและความคลาดเคลอื่ นทยี่ อมให้และขีดจำกัดในการทดสอบอฐิ ลักษณะการเรยี งอิฐกอ่ สร้างสามญั เพ่ือตรวจสอบขนาด ตารางแสดงหนว่ ยแรงอัดและการดดู ซมึ นำ้ ของอฐิ

45 อฐิ 1. รบั แรงอดั คุณสมบัติ 2. รบั แรงอัด 1. ความหนาแน่น 2. % ความช้ืน 3. % การดูดซมึ ชนดิ อดั 1. ทำมือ 2. อัดดว้ ยเครือ่ ง ดนิ ทท่ี ำอิฐ 1. ดินเหนยี วปนู – สีเหลือง 2. ดนิ เหนียวปนทราย ทราย < 25% 3. ดนิ เหนียว (shale) – แดง 4. ดนิ เหนยี วทนไฟ (Fire clay) – ทนไฟ ดนิ เหนยี วทำอิฐ - มาก ถูกนำ้ จะแยก 1. ธาตุปนู - มาก อิฐ 2. ปนู ขาวซิลเิ กต - สนี ำ้ ตาล 3. แมกนีเซีย - < 25% มาก ไมแ่ ขง็ 4. ทราย - 2-3% มาก อนั ตรายตอ่ คน 5. สนมิ เหลก็ การทำอฐิ 1. เตรียมดนิ 2 – 3 เดือน 2. ป่นั 3. ตากแดด ลกั ษณะของอฐิ ท่ีดี 1. ทำด้วยเครอ่ื งจกั ร มอื อย่างประณีต 2. อบความรอ้ น 1,800 – 2,200 0F (180 – 1,205 0C) 3. เหนียว ไม่แตกงา่ ย 4. แขง็ แรงทนทาน/ขนาดเฉลย่ี เท่ากันทุกกอ้ น 5. ไมด่ ูดน้ำเกนิ 10%

46 รปู การวางอิฐทดสอบรบั แรงอดั ตามมาตรฐาน ว.ส.ท. อิฐจะต้องต้านทานแรงอดั สงู สดุ ไดไ้ มน่ ้อยกว่า 20 kg/cm2 ตามมาตรฐาน มอก. อิฐประเภทที่ 1 จะตอ้ งตา้ นทานแรงอดั สงู สุดได้ไม่น้อยกว่า 35 kg/cm2 อฐิ ประเภทที่ 2 จะตอ้ งต้านทานแรงอดั สงู สุดไดไ้ มน่ ้อยกวา่ 150 kg/cm2

47

48 คณุ สมบตั ิของไม้ รูปตดั ลำต้นไม้ 1) ไส้ไม้ (Pith) กอ่ สรา้ งไมไ่ ด้ 2) ไม้แกน่ (Heart wood) ให้กำลังสูงกอ่ สรา้ งได้ดี 3) กระพไ้ี ม้ (Sapwood) ลำเลยี งอาหาร 4) เย่อื เจรญิ (Cambium Layer) สรา้ งเนอ้ื ไม้/เปลอื กไม้ 5) เปลอื กไม้ ช้นื และสง่ อาหารจากใบเลี้ยงสว่ นตา่ งๆ 6) เปลือกนอก (out Bark) หมุ้ ลำตน้ 7) วงรอบปี (Annual Pass) แสดงอายุต้นไม้

49 ตารางค่ากลสมบตั ิของไมช้ นดิ ต่างๆ

50 ตารางค่ากลสมบตั ขิ องไมช้ นดิ ต่างๆ (ตอ่ ) ค่าความแข็งแรงดงั กลา่ วใชส้ ำหรบั ไมใ้ นสภาพแหง้ มคี วามขนึ้ อยรู่ ะหวา่ ง 10 – 14% ความแขง็ แรง ของไมแ้ ห้งจะสงู กว่าไมส้ ดประมาณ 1.5 เทา่ ชัน้ ไม้กอ่ สร้าง 1) ชน้ั 1 (selected grade) คุณภาพดี – โครงสร้างสำคัญ – รับนำ้ หนกั มาก (โรงหนงั ) 2) ชนั้ 2 (standard grade) โครงสรา้ งทัว่ ไป (โรงเรียน / โรงแรม) 3) ชัน้ 3 (common grade) รบั นำ้ หนกั ไม่มาก (บ้านพกั โรงแพ) 4) ชั้น 4 (substance grade) โครงสร้างท่ัวไป ไมแ้ บบ คำ้ ยนั งานไมส่ ำคัญ