สูตรสำเร็จ บาลีไวยากรณ์

326 สตู รสำเรจ็ บาลไี วยากรณ์ ลปิ ฺ ฉาบ, ไล,้ ทา ประหาร, ฆา่ ใช้ หน ฺ ตตโิ ย วคโฺ ค (ทลี่ ง ย ปจั จยั ) ทวิ ฺ ในความเลน่ ฟอ้ น, รำ, เตน้ ใช้ นฏ ฺ สวิ ฺ ในความเยบ็ ปว่ ย, ไข,้ เจบ็ ใช้ ชร ฺ พธุ ฺ ตรสั ร ู้ ใจหดหู่ ใช้ กจุ ฺ ขี ธาตุ เลว, เสอ่ื ม, สน้ิ ธาตเุ คยี้ ว, กนิ ใช้ ขาทฺ มหุ ฺ ธาตุ หลงใหล, เจรญิ , ใหญ่ ใช้ มหฺ มสุ ฺ ในความลมื ถา้ ธาตดุ ม่ื ใช้ ปวิ ฺ รชฺ ยอ้ ม, กำหนดั พดู ไมช่ ดั ใช้ มเิ ลฉฺ จตตุ โฺ ถ วคโฺ ค (ทลี่ ง ณ,ุ ณา ปจั จยั ) สุ ธาตใุ นความฟงั ฉดุ , ครา่ รง้ั ใช้ กฑฒฺ ฺ วุ ธาตุ ในความรอ้ ย ขบ, กดั ตอ่ ย ใช้ ฑสํ ฺ สิ ธาตุ ผกู และ พนั ตอ่ สกู้ นั ใช้ ยธุ ฺ ปญจฺ โม วคโฺ ค (ทล่ี ง นา ปจั จยั ) กี ธาตุ ในความซอ้ื เคารพ, นบั ถอื ใช้ มห ฺ

วดั พระธรรมกาย 327 ชิ ธาตุ ในความชนะ, มชี ยั อว้ น,ลำ่ ,ใหญ่ ใช้ มวิ ฺ ธุ ธาตุ ในความกำจดั เงยี บ, สงดั ใช้ วจิ ฺ จิ ธาตุ กอ่ , สงั่ สม ถา้ ธาตจุ ม ใช้ สทิ ฺ ลุ ธาตุ ตดั และ เกยี่ ว โศก, แหง้ , เหยี่ ว ใช้ สจุ ฺ า ธาตุ ในความร ู้ ถา้ ลาด, ปู ใช้ ถร ฺ ผุ ธาตุ ฝดั และ โปรย ลกั , ขโมย ใช้ จรุ ฺ ฉฏโฺ € วคโฺ ค (ทลี่ ง ณหฺ า ปจั จยั ) คหฺ ธาตุ ยดึ , ถอื เอา โง่ และเขลา ใช้ ขฬุ ฺ สตตฺ โม วคโฺ ค (ทล่ี ง โอ ปจั จยั ) ตนฺ ความแผไ่ ป แตกสลาย ใช้ รปุ ฺ กรฺ ในความทำ เหยยี บ, ขยำ ใช้ มททฺ ฺ สกกฺ ฺ ในความอาจ ดา่ , บรภิ าษ ใช้ ชจจฺ ฺ ชาครฺ ในความตน่ื เปยี ก, ชมุ่ , ชนื้ ใช้ ตมิ ฺ อฏ€ฺ โม วคโฺ ค (ทลี่ ง เณ, ณยฺ ปจั จยั ) จรุ ฺ ในความลกั ใหล้ ำบาก ใช้ เหฐ ฺ

328 สตู รสำเรจ็ บาลไี วยากรณ์ ตกกฺ ฺ ในความตรกึ คำนงึ ถงึ ใช้ สรฺ ลกขฺ ฺ นบั , กำหนด ไหล, ราด, รด ใช้ สจิ ฺ มนตฺ ฺ ในความปรกึ ษา เคารพ, บชู า ใช้ ปชู ฺ จนิ ตฺ ฺ ในความคดิ จบู , จมุ พติ ใช้ จมุ พฺ ฺ นวโม วคโฺ ค (ทล่ี งดว้ ยปจั จยั รวม) ภี ธาตุ ในความกลวั เผลอ, เมามวั ใช้ มท ฺ ปปุ ผฺ ฺ บาน, เผลด็ ออก เกดิ , ไหล, ออก ใช้ ปสุ ฺ วสิ ฺ พราก, จากกนั ฟา้ รอ้ ง, ลนั่ ใช้ คทฺ กมปฺ ฺ ลนั่ , หวน่ั , ไหว ธาตเุ ขา้ ไปใช้ วสิ ฺ ขนฺ ในความขดุ กลา่ ว และ พดู ใช้ วทฺ รชุ ฺ งอก, เสยี ดแทง ประดบั , ตกแตง่ ใช้ ภสู ฺ กทฺ ครวญ, รอ้ งไห ้ ถงึ , เปน็ ไป ใช้ ปท ฺ กฬี ฺ เบกิ บานใจ กระแอม, ไอ ใช้ กาสฺ ฯ