teachingoutsidethebox-room

เพงิ่ ไดร้ บั ความชน่ื ชมจากคนดทู ย่ี นื ปรบมอื ใหอ้ ยหู่ ยกๆ แตอ่ กี หา้ นาทตี อ่ มา พวกเขากอ็ ยู่ในห้องนนั้ เชด็ ถพู ้ืน ย้ายโตะ๊ เชน่ เดยี วกับเดก็ คนอ่ืนๆ เด็กๆ รู้ดีวา่ ส่งิ ที่พวกเขาท�ำ อย่ใู นขณะน้นั บอกเล่าถงึ ตวั ตนของพวกเขา เทา่ ๆ กับสิ่งที่พวกเขาท�ำ เมอ่ื สามชวั่ โมงก่อนหน้า พบกันใหมป่ หี น้า ทดี่ า้ นนอกเวทีละครยคุ เอลซิ าเบทที่ 1 (Elizabethan Stage) ของโรงละครโอเรกอนเชกสเปียร์เฟสติวัล (Oregon Shakespeare Festival) เมืองแอชแลนด์มีโล่จารึกช่ือละครทุกเรื่องท่ีเล่นที่น่ันมา ต้ังแตป่ ี 1935 แขวนอยู่ เราขอยืมไอเดยี ดีๆ นีม้ าทำ�โลแ่ ขวนไวใ้ นหอ้ ง ของเราดว้ ย ทกุ ปี เราจะมีพธิ กี ารเลก็ นอ้ ยหลังจากโคง้ รับเสยี งปรบมือของ ผูช้ มเปน็ ครง้ั สุดทา้ ย ขณะทน่ี ักแสดงน�ำ เดินออกไปจากเวที นกั เรียนที่ อายนุ อ้ ยสุดจะยังอยูบ่ นนั้น เด็กน้อยเหลา่ นีเ้ ปน็ นกั เรียนเกรด 4 ทไ่ี ม่ ได้อยู่ในหอ้ ง 56 ในเวลาเรียนปกติ แต่จะมารว่ มการฝึกซอ้ มตอนหลงั เลิกเรียน เมื่อเวทีโล่งแล้ว เด็กเล็กๆ เหล่าน้ีจะเอ้ือมมือไปข้างหลัง ภาพขนาดใหญ่ของเชกสเปียร์ท่ีจ้องมองผู้ชมจากหน้าห้องมาตั้งแต่ต้น และดึงโลอ่ นั ใหม่เอ่ยี มออกมา บนโล่มีตวั อักษรขนาดใหญบ่ อกชอ่ื ละคร ที่จะจดั แสดงในปหี น้า เมื่อเดก็ ๆ โบกมอื อ�ำ ลาผูช้ มพรอ้ มกับตะโกนว่า “พบกนั ปหี นา้ ” ผชู้ มกจ็ ะวางแผนแลว้ วา่ จะกลบั มาใหม่ กษตั รยิ อ์ งคเ์ กา่ สวรรคตไปแล้ว ขอกษัตรยิ อ์ งคใ์ หมจ่ งทรงพระเจรญิ คณะละครเชกส เปียร์แห่งโฮบาร์ตเร่ิมเตรียมการแสดงของปีต่อไปก่อนที่ละครที่กำ�ลัง แสดงอยู่จะสน้ิ สดุ ลงดว้ ยซ�้ำ มนั เป็นสญั ลักษณว์ า่ วฏั จกั รของการเรยี น เล่น และเป็นเลิศ ของหอ้ ง 56 จะด�ำ เนินต่อไปอยา่ งไม่มีวนั จบ ไม่มเี สน้ ชัย เดก็ ๆ แสดง ได้อย่างน่ามหัศจรรย์ก็จริง แต่นั่นเป็นเพียงอีกวันหนึ่งในชีวิตของ พวกเขา มันเป็นส่วนหน่ึงของคนท่ีพวกเขาเป็น และเรื่องราวของ เชกสเปยี รก์ จ็ ะประทบั อยใู่ นจติ วญิ ญาณของพวกเขาตลอดไป ไมม่ อี ะไร302 ครูนอกกรอบ กบั ห้องเรียนนอกแบบ

ท่ีเห็นชัดไปกว่าเม่ือเร็วๆ น้ีตอนที่ทีมงานของพีบีเอสขอให้นักเรียนคนหนงึ่ บอกชอื่ หนงั สอื เลม่ โปรดของเขา เดก็ ตอบวา่ The Adventures ofHuckleberry Finn เมื่อถูกถามว่าทำ�ไม เด็กชายคนน้ันก็ตอบว่า“มาร์ก ทเวนไดใ้ ช้กระจกเงาสะทอ้ นธรรมชาติ” (Mark Twain heldthe mirr­or up to na­ture.) เด็กคนน้ีตอบโดยไม่ต้องเสียเวลาคิดเขาใช้ถ้อยคำ�ของแฮมเล็ตอธิบายความเชื่อและความคิดของตัวเองผมว่ากวีและนักเขียนบทละครอยา่ งเบน จอหน์ สนั (Ben Johnson)พดู ถกู เชกสเปยี รไ์ มไ่ ดเ้ ปน็ ของยคุ ใดสมยั หนงึ่ แตเ่ ปน็ อมตะตลอดกาล เซอร์เอยี น แมกเคลเลนพรอ้ มดว้ ยนักแสดงของคณะละครรอยัล เชกสเปยี รเ์ ดนิ ทางมาเย่ยี มชมการแสดงละครถึงหอ้ ง 56 303พลังเชกสเปยี ร์

ความสำ�เรจ็ ของครไู มไ่ ดว้ ดั จากผลคะแนนสอบปลายปีของเด็ก แต่อยู่ที่อนาคตของเดก็ หลังจากจบจากโรงเรียนไปแล้ว

หลบั ให้สบาย มนั เป็นงานทไี่ ม่ได้รบั คำ�ขอบคณุ และยากทจี่ ะหาเหตุผลมาสรา้ งความเช่ือมนั่ ใหต้ วั เอง ไม่มีใครซาบซึ้งในสิ่งท่ีคุณทำ� และย่ิงทำ�ก็ย่ิงยากเหมือนเข็นครกขน้ึ ภเู ขา คณุ จะตอ้ งเผชญิ กบั สภาพจติ ใจทที่ อ้ แท้ ขาดทนุ ทางความรู้สึกเหมือนบัญชีรับ-จ่ายที่รายจ่ายสูงกว่ารายรับ ต่อให้คุณยกสารพัดเหตุผลมาสร้างความเช่ือมั่นในส่ิงท่ีคุณทำ� เม่ือมีเด็กที่คุณช่วยได้หน่ึงคน กจ็ ะมเี ดก็ อกี เปน็ สบิ คนทท่ี �ำ ใหค้ ณุ ถอดใจ เดก็ เกอื บทกุ คนทเี่ ดนิ เขา้มาในห้องเรียนของเราไม่ได้เข้าใจเลยแม้สักนิดว่าการศึกษาจะช่วยให้ชีวิตของพวกเขาดขี ึ้นไดอ้ ยา่ งไร เดก็ เหลา่ นีส้ ว่ นใหญม่ าจากครอบครัวทย่ี ากจน ขวญั เสยี หรอื ใจจดื ใจดำ�เสยี จนคณุ ไมอ่ าจไปขอใหช้ ว่ ยอะไรได้ 305หลบั ให้สบาย

พวกผู้บริหารหลายคนพากันขายวิญญาณไปก่อนหน้าน้ีหลาย ปีแล้ว คุณมีเด็กที่เป็นตัวอันตรายอยู่ในห้องหรือเปล่า จะมีใครคอย หนนุ หลงั คณุ ในการจดั การกับปัญหานี้บา้ งไหม ส่วนใหญก่ ็จะไมม่ หี รอก พวกนักกฎหมายเข้ามาจัดการ ข่มขู่เขตพ้ืนทีการศึกษาเสียจนไม่มีใคร กล้ายืนหยัดในเร่ืองใดๆ อีก ความจริงเมื่อเด็กน่ันคุกคามชีวิตใครสัก คน คณุ น่นั แหละที่อาจถกู ต�ำ หนิว่าดูแลนกั เรยี นไมด่ ีถึงได้มีปัญหาอยา่ ง นเ้ี กดิ ขนึ้ “กระทรวงสจั จะ” ยังเดนิ หน้าเผยแพร่คำ�เท็จต่อไป บริษทั ส่งิ พมิ พแ์ ละศนู ยบ์ รกิ ารทดสอบทงั้ หลายสมรรู้ ว่ มคดิ กบั ผบู้ รหิ ารเพอื่ บงั คบั เอาความคิดสร้างสรรค์ ความกระตือรือร้น หรอื เสรภี าพทคี่ รง้ั หนงึ่ คุณ อาจเคยมใี นฐานะทเี่ ปน็ ครปู ระจ�ำ ชน้ั ไปจากคณุ นบั แตน่ ต้ี อ่ ไปเราทกุ คน จะสอนสง่ิ เดียวกัน ด้วยวิธกี ารเดียวกนั ในเวลาเดียวกนั ดว้ ยเหตุผล เดยี วกัน ศาสดาพยากรณอ์ อรเ์ วลล์พดู ถูก คณุ จงึ พยายามแสวงหาเหตุผลท่จี ะท�ำ ใหค้ ุณเชอื่ มั่นในสง่ิ ท่ีท�ำ ต่อไป และการคน้ หาน�ำ คณุ ไปยังเด็กนักเรียนของคณุ อย่างน้อย พวก เขาอาจท�ำ ใหค้ ณุ สบายใจ แตห่ ลายคนกไ็ มไ่ ดเ้ ปน็ อยา่ งนนั้ แมจ้ ะมเี ดก็ คนหนึ่งที่พร้อมและเต็มใจที่จะลองพยายาม แต่จะมีเด็กอีกมากที่ยอม แพเ้ พราะแรงบบี คั้นเดยี วกันกับที่ท�ำ ใหค้ ณุ อยากยกธงขาว บางทีพวกสัจจนิยมอาจพูดถูก บางทีความปรารถนาที่จะ ให้การศกึ ษาท่ดี เี ลิศแกน่ ักเรยี นของเราอาจเปน็ เรื่องเพอ้ ฝนั มหี ลายวัน (และหลายคนื ) ที่ผมหวดุ หวิดจะยอมแพเ้ สียแล้ว แตเ่ ม่อื ใดทผ่ี มนอน ไม่หลับเพราะเฝ้าแต่ครุ่นคิดถึงความล้มเหลวท้ังหลายแหล่ของผม ผมจะเอาเรียงความของแจเนตออกมาอ่าน เป็นเรียงความที่เธอ เขียนที่มหาวิทยาลัยโนตร์ดาม ผมพาเธอไปท่ีนั่นตอนเธออายุสิบสาม ผมบอกเธอว่ามันเป็นไปได้และเด๋ียวนี้เธอก็ได้เป็นนักเรียนหัวกะทิของ ทนี่ นั่ การแสวงหาเหตุผลสกั อย่างทีจ่ ะเชือ่ มนั่ ศรัทธาของผมยุตลิ งตรง น้ีเอง306 ครนู อกกรอบ กับ หอ้ งเรียนนอกแบบ

“หวั ใจของฉนั เรมิ่ เตน้ แรงขณะทแ่ี สงไฟบนเวทหี รลี่ ง และเสยี งพูดคุยของนักเรยี นคอ่ ยๆ เปลีย่ นจากงมึ ง�ำ เป็นความเงียบ แสงไฟส่องหอ้ งเล็กๆ ของเราจนสวา่ งจ้า ฉันมองออกไปยังผ้ชู ม เดก็ อายุ 11 ปีเดินออกไปท่ีหน้าเวที ก็หน้าห้องน่ันแหละ เพ่ือกล่าวบทเปิดฉากของเบเนดกิ ต์ ตวั ละครที่เขาแสดง หัวใจฉันเร่ิมเต้นรัวอีกครั้งเมื่อมาถึงตาของฉัน ผู้ชมหัวเราะและนน่ั เปน็ ควิ ทบ่ี อกใหฉ้ นั กา้ วออกไปทเี่ วที “ฉนั แปลกใจทคี่ ณุ ยงั พดู อยู่อกี ซนิ ยอรเ์ บเนดิกต์ ไมม่ ีใครฟงั คุณหรอกนะ” (I wonder that youwill still be talking, Signior Benedict: nobody marks you.)ตอนนัน้ เปน็ เวลา 6 โมงเย็น ของวนั ท่ี 15 มถิ นุ ายน 1998 และฉันเพง่ิ จะเรม่ิ การแสดงรอบท่ี 12 ซง่ึ เปน็ รอบสดุ ท้ายของการแสดงละครเรื่อง Much Ado About Nothing ของเชกสเปียร์ ฉนั เริ่มรู้จักเชกสเปียรต์ อนอายุ 9 ขวบโดยการแนะน�ำ ของครูเรฟ เอสควทิ ซงึ่ เปน็ ทรี่ จู้ กั กนั ดที โี่ รงเรยี นประถมของฉนั ในฐานะผกู้ �ำ กบัการแสดงละครเชกสเปยี รท์ กุ ปี เนือ่ งจากฉนั ไม่อยากพลาดโอกาสทจ่ี ะได้อยู่ในละครท่ี “โด่งดงั ” เร่อื งหนงึ่ ของครูเรฟ เมื่อครทู าบทาม ฉันจึงตอบตกลงทนั ที ที่ฉันเอาคำ�ว่า “โด่งดัง” ไว้ในเครื่องหมายคำ�พูดก็เพราะที่โรงเรียนประถมของเรา การได้รับการชักชวนให้ร่วมแสดงในละครเชกเสปยี รส์ กั เรอื่ งกเ็ หมอื นกบั ไดร้ บั เชญิ ใหเ้ ขา้ รว่ มในกลมุ่ คนทพี่ เิ ศษสดุของโรงเรยี นน่นั เอง ปีต่อมา ฉันมโี อกาสได้เล่นในละครเรอื่ ง The Winter’s Taleเราจดั แสดงละครทุกเรื่องในห้องเรียนเล็กๆ ของเรา หอ้ ง 56 และในคืนสุดท้ายของการแสดง ฉนั ไดแ้ ต่ภาวนาใหฉ้ นั หยุดเวลาเอาไว้ได้ ฉนั อยากเกบ็ ความรสู้ กึ ทกุ อยา่ งในวนั นนั้ ใสข่ วดโหลไวแ้ ละเอามนั ไปทกุ หนแหง่ ทฉี่ นั ไป เพราะอารมณค์ วามรสู้ กึ ในหอ้ ง 56 คนื นน้ั เตม็ไปดว้ ยพลงั ความหลงใหล และความปลม้ื ปตี ิ การจดั การแสดงละครทกุปไี ม่เพยี งแตส่ อนฉันเร่ืองเชกสเปยี ร์เทา่ น้ัน แต่ยังสอนเร่อื งการท�ำ งานเปน็ ทมี และความออ่ นนอ้ มถอ่ มตน เมอื่ ใดทเี่ พอ่ื นของเราคนหนงึ่ อยบู่ นเวที น่นั เปน็ ชว่ งเวลาของเขาที่จะโดดเด่นอยูใ่ นแสงไฟ ไม่ใช่ฉัน 307หลับให้สบาย

ฉนั ไดฝ้ กึ เลน่ เครอื่ งดนตรหี ลายชนิ้ เพราะเราเอาเพลงปอ๊ ปเขา้ มาใชใ้ นฉากหลายฉาก ฉนั ไดเ้ รยี นรคู้ ณุ คา่ ของความรบั ผดิ ชอบและการ ทำ�งานหนกั หากฉนั ทอ่ งบทของตัวเองไมไ่ ด้ในเวลาทก่ี ำ�หนด ไม่ใช่ตวั ฉันคนเดยี วทแี่ ย่ แตก่ ารแสดงทง้ั หมดต้องลา่ ช้าเสยี เวลาไปดว้ ย ใครจะไปคิดมาก่อนล่ะว่าการเข้าร่วมแสดงละครจะทำ�ให้เรา ได้เรยี นร้อู ะไรมากมายขนาดนี้ ฉันได้เรยี นร้บู ทเรยี นท่มี ีคา่ ทส่ี ุดของฉัน ในชว่ งสองปีท่อี ย่หู ้อง 56 และฉนั ก็จะเก็บประสบการณท์ ฉ่ี นั ได้รบั จาก ห้องเรียนเลก็ ๆ นีไ้ วใ้ นใจตลอดไป โรงเรยี นประถมโฮบารต์ ต้งั อยใู่ จกลาง แอล.เอ. ทุกคร้งั ทีห่ วน นึกถึงสมัยทย่ี งั เรยี นอย่ทู ่นี ่นั ฉนั กอ็ ดคดิ ถงึ สภาพแวดล้อมเลวรา้ ยทฉี่ นั เตบิ โตขน้ึ มาไม่ได้ มีเด็กๆ ที่พูดภาษาอังกฤษไม่ได้ แม้แต่ครูเองก็ยังพูดภาษา องั กฤษไมถ่ กู มกี ารขม่ ขนื หรอื การกระท�ำ ทารณุ เกดิ ขนึ้ อยา่ งนอ้ ยสปั ดาห์ ละครัง้ ท่โี รงเรียน เรามักเหน็ ต�ำ รวจมาท่โี รงเรียนเสมอ ถึงอย่างน้นั ตอนทฉี่ นั เรยี นอยเู่ กรด 5 ทกุ คร้ังทฉ่ี นั เดินเขา้ ไป ในหอ้ ง 56 ทกุ อย่างก็เปลย่ี นไป โลกภายนอกหายวบั ไปหมด แทนทจี่ ะ พบเห็นแตอ่ ันธพาลยกพวกตีกนั หรือขอทาน ชีวติ ฉนั กลายเปน็ เรือ่ งของ การฝกึ ซอ้ มกตี าร์ การเดนิ ทางไปทศั นศกึ ษา และตวั ละครของเชกสเปยี ร์ ความกลวั และเรอ่ื งเลวรา้ ยของฉนั ถกู แทนทด่ี ว้ ยความสขุ และ เสยี งหวั เราะ หอ้ งเรยี นกลายเปน็ บา้ นหลงั ทสี่ องของฉนั สว่ นเพอ่ื นรว่ ม หอ้ งกลายเปน็ ครอบครวั ทส่ี อง ฉนั ใชเ้ วลาสว่ นใหญเ่ ตบิ โตขน้ึ ในหอ้ ง 56 ท่ีหลอ่ หลอมให้ฉันเปน็ ฉนั ในวนั น้ี ไม่ว่าจะมีอะไรเกดิ ขึ้นทไี่ หนในโลก ปัญหาทงั้ หมดท้งั มวลของ ฉนั สามารถแกไ้ ขไดใ้ นทที่ ปี่ ลอดภยั แหง่ น้ี และฉนั มกั จะหลบมาทน่ี เ่ี สมอ เวลาทมี่ ีปญั หากับทางบ้าน แมก้ ระทั่งทกุ วนั นี้ เมื่อฉันมองหาสถานท่ีที่ มแี ต่ความรกั และความสขุ ทีท่ ่ีไม่มคี วามเกลียดความโกรธ ฉนั กย็ ังคง มาพกั พิงทหี่ อ้ ง 56 น้ี”308 ครูนอกกรอบ กับ ห้องเรียนนอกแบบ

เชน่ เดยี วกบั ทกุ ๆ ครงั้ เดก็ นกั เรยี นนนั่ เองทเ่ี ปน็ ครทู ดี่ ที สี่ ดุ ของผม มเี หตผุ ลที่จะเชื่อมัน่ ศรทั ธาในสิ่งทีเ่ ราท�ำ เสมอ ขอเพยี งเราทกุ คนท�ำ งานหนักเพ่ือสร้างสถานทพ่ี กั พงิ อนั อบอนุ่ ปลอดภยั ขน้ึ มา เรยี งความของเจแนตท�ำ ใหผ้ มนอนหลบั สบาย พรงุ่นี้ เช่นเดียวกับทเี่ คยเป็นเสมอมา ผมเองก็จะหลบไปพกั พิงท่ีหอ้ ง 56 ไม่มที ี่ไหนอีกแล้วท่ีเหมือนบา้ นของเรา.



ค�ำ ขอบคณุ ห้อง 56 เปรียบเสมือนความมหัศจรรย์อย่างหนึ่งในจักรวาลท่ีซึ่งองค์รวมย่ิงใหญ่กว่าผลบวกขององค์ประกอบท้ังหลายของจักรวาลไมต่ า่ งจาก เดอะบีเทลิ ส์ เดอะบรูกลนิ ด็อจเจอร์ส และ Casablancaที่ความมหัศจรรย์ดังกล่าวเป็นผลของจังหวะเวลา พรสวรรค์ และโชคทงั้ ผใู้ หค้ วามอปุ ถมั ภ์ ผมู้ ชี อื่ เสยี ง ครทู า่ นอนื่ ๆ ตลอดจนบารบ์ ารา ภรรยาผม ลว้ นมีบทบาทส�ำ คญั ในการสรา้ งสถานพักพิงทปี่ ลอดภัยแหง่ นี้ข้ึนมา ตัวแทนของผม บอนนี โซโลว์ ผู้จัดพิมพ์หนังสือ แคลร์เฟอรร์ าโร บรรณาธกิ าร โจฟเี ฟอรร์ าร-ี แอดเลอร์ และเวนดี วฟู ล์ ตลอดจนเพอื่ นๆ ของผมทสี่ �ำ นกั พมิ พไ์ วกงิ เพนกวนิ ทกุ คนทก่ี ลา่ วมานไี้ ดใ้ หก้ ารสนบั สนนุ ผมอย่างเตม็ ที่ในการเขยี นหนังสอื เล่มนี้ แตผ่ ทู้ ม่ี สี ว่ นส�ำ คญั ทส่ี ดุ ทจ่ี ะลมื ไมไ่ ดเ้ ลยคอื เดก็ ๆ เดก็ ทกุ คนในหอ้ ง 56 ได้แสดงใหเ้ หน็ ถงึ ความกลา้ หาญ ความเพยี ร ความหลงใหลคลัง่ ไคลอ้ ย่างท่ีเพ่อื นนักเรยี นของพวกเขาอกี หลายคนไม่มี เดก็ ๆ เหล่านค้ี อื ผทู้ กี่ า้ วเดนิ ไปบนถนนรา้ งผคู้ นอยา่ งกลา้ หาญ พวกเขามนี �้ำ ใจเมอ่ื โลกรอบข้างโหดรา้ ย และมานะบากบ่นั ขณะที่คนอ่นื ๆ ยอมแพ้ เดก็ เหลา่ นี้ไม่เคยมีข้ออ้าง พวกเขาคว้าโอกาสที่หยิบย่ืนให้เขาและให้ความหวังต่ออนาคตแกท่ กุ คนท่ีได้พบกับพวกเขา ขอขอบคณุ คณะละครเชกสเปยี รแ์ หง่ โฮบารต์ ทส่ี รา้ งแรงบนั ดาลใจใหค้ นเป็นครอู ยา่ งผมได้พากเพยี รพยายามยง่ิ ขน้ึ ขอบคณุ สำ�หรับการชี้แนะ ความหลักแหลม และเสยี งหวั เราะของพวกเธอ ไมม่ ีหนงั สอื เล่มไหนสามารถบรรยายความสขุ ทที่ กุ คนสมั ผสั ไดเ้ มอ่ื เขา้ มาในหอ้ งทพี่ วกเธอสร้างขึน้ ครูโชคดเี หลอื เกนิ ที่ไดเ้ ป็นส่วนเล็กๆ สว่ นหนง่ึ ของที่นี่

ภาคผนวก 1 “Hooray for Hollywood”1 การดูภาพยนตร์ ไมว่ ่าจะดทู บี่ า้ นในวนั หยดุ สุดสปั ดาห์ ดูหลงัเลกิ เรียนทุกวันองั คาร หรอื ดูเพราะเป็นส่วนหนึ่งของหลกั สตู รของเราทำ�ใหน้ กั เรยี นทกุ คนในห้อง 56 ไดด้ ภู าพยนตรร์ วมแล้วกว่า 100 เรอื่ งในหนง่ึ ปกี ารศกึ ษา ตอ่ ไปนเี้ ปน็ รายชอ่ื ภาพยนตร์ 25 เรอื่ งทเ่ี ดก็ ทกุ คนได้ชม และชว่ ยใหพ้ วกเขาสรา้ งความเกย่ี วขอ้ งและเชอื่ มโยงประวตั ศิ าสตร์วรรณกรรม และคณุ คา่ ทเี่ ป็นส่วนหนง่ึ ของการเป็นนกั แสดงละครเชกสเปยี รแ์ หง่ โฮบารต์ เข้าดว้ ยกนั 1. The African Queen 2. The Best Year of Our Lives 3. Casablanca 4. Charade 5. E.T. 6. Glory 7. A Hard Day’s Night 8. High Noon 9. In the Heat of the Night 10. Inherit the Wind 11. It’s a Wonderful Life 12. Malcolm X 13. Miracle on 34th Street 14. Mr. Smith Goes to Washington 15. Modern Times 16. On the Water Front1ช่ือเพลงจากภาพยนตร์เร่ือง Hollywood Hotel (1937) คำ�ร้องโดยจอห์นนี เมอร์เซอร์ (JohnnyMercer) ดนตรโี ดย รชิ ารด์ เอ. ไวติง (Richard A. Whiting) งานมอบรางวลั อะคาเดมอี ะวอร์ดใชเ้ ป็นซาวด์แทรก็ หลกั ของงานนับแตน่ ัน้ มา

17. Saving Private Ryan 18. Schindler’s List 19. Some Like It Hot 20. Star Wars 21. The Sting 22. To Kill a Mockingbird 23. Twelve Angry Men 24. West Side Story 25. The Wizard of Oz

ภาคผนวก 2 ตัวอย่างรายการทัศนศึกษาที่กรงุ วอชิงตัน ด.ี ซี. เนื่องจากคณะละครเชกสเปียร์แห่งโฮบาร์ตวางแผนการทัศนศึกษาโดยใช้ปรัชญา “น้อยคือมาก” จึงทำ�ให้ต้องตัดกิจกรรมท่ีมีสาระประโยชนห์ ลายอยา่ งออกจากโปรแกรมการเดนิ ทาง นเี่ ปน็ เพยี งไอเดยี ในการจดั การเดนิ ทางของคณุ เทา่ นน้ั สภาพอากาศ เวลา และเรอื่ งราวท่ีห้องเรียนของคุณสนใจเป็นพิเศษจะช่วยวางกรอบให้กับแผนการเดนิ ทางในฝนั ส�ำ หรบั นกั เรยี นของคณุ เปน็ ตน้ วา่ เราจะไมไ่ ปพพิ ธิ ภณั ฑ์การฆา่ ล้างเผา่ พันธย์ุ ิว (The Holocaust Museum) เพราะมสี ถานท่ีคลา้ ยคลงึ กนั คอื พพิ ธิ ภณั ฑแ์ หง่ อหงิ สธรรม (Museum of Tolerance)อยูท่ ล่ี อสแอนเจลสิ แลว้ อาหารเย็นมักจะเป็นเวลาสี่โมงคร่ึง ท่ีร้านอาหารใกล้จุดท่องเท่ียวจุดสดุ ท้ายของวันหรือที่โรงแรม หลงั จากอา่ นหนังสอื เด็กมักจะเขา้ นอนราวสองท่มุ ครงึ่ วันเสาร์ เราบนิ จากลอสแอนเจลสี ไปวอชงิ ตนั ด.ี ซ.ี ที่เราบนิ วันเสาร์ เพราะเมอื่ เราไปถึงรถไฟ ใต้ดนิ คนจะไม่พลกุ พล่านนัก ทำ�ให้ เดินทางจากสนามบนิ แห่งชาตเิ รแกนไป โรงแรมไดง้ า่ ย วันอาทิตย ์ เช้า สสุ านแห่งชาติอาร์ลงิ ตัน อนุสรณส์ ถานทหารนาวกิ โยธนิ อเมริกา บา่ ย เรามักรบั ประทานอาหารกลางวนั ทยี่ ูเนียน สเตชัน ใกล้ๆ โรงแรมที่เราพัก เปน็ วนั สบายๆ ของการทัศนศกึ ษาครง้ั นีเ้ พราะ เดก็ ๆ ยงั ออ่ นเพลยี จากการอยบู่ นเครอื่ งบนิ เปน็ เวลานาน เรากลับโรงแรมตอนบ่าย สามโมง

วนั จันทร์ เช้า อนสุ าวรยี ว์ อชงิ ตนั (ซื้อตัว๋ เขา้ ชมลว่ งหน้า ทางออนไลน์) อนุสรณ์สถานสงครามโลกครงั้ ท่ี 2 บา่ ย อาหารกลางวนั ที่พิพธิ ภัณฑ์ประวตั ศิ าสตร ์ แหง่ ชาตอิ เมรกิ าสถาบนั สมทิ โซเนยี น ก่อนท่จี ะชมนิทรรศการท่ีเราเลอื ก วนั องั คาร เช้า เขา้ คิวรอทัวรน์ �ำ ชมโรงละครฟอรด์ รอบ 9 โมงเชา้ (เราโทรถามลว่ งหน้าหนงึ่ วนั ว่า จะมีทวั ร์น�ำ ชมสถานที่หรอื เปล่า) บา้ นปเี ตอรส์ นั (สถานทท่ี ล่ี งิ คอลน์ เสยี ชวี ติ ) บ่าย อาหารกลางวนั ท่หี อศิลปแ์ ห่งชาติ เลือก ชมนทิ รรศการทางปีกด้านตะวนั ออกและ ปีกดา้ นตะวนั ตกของอาคาร วันพุธ เช้า เทยี่ วชมท�ำ เนียบขาว (ใช้เวลาหลายเดือน ในการติดตอ่ ผา่ นสมาชกิ สภาคองเกรสให ้ ชว่ ยจัดแจงตว๋ั เข้าชม) บ่าย รับประทานอาหารกลางวันท่ีพิพธิ ภณั ฑ ์ ประวัติศาสตร์แห่งชาติอเมริกา สถาบัน สมทิ โซเนยี น ก่อนเลือกชมนทิ รรศการ วันพฤหัสบดี เชา้ เมานต์เวอร์นอนกับทวั ร์เกรย์ไลน์ หรือทัวร์ โมบลี ทานอาหารกลางวนั ที่น่ี บ่าย กลบั โรงแรมเวลาบา่ ยสองโมงเพอ่ื นอนพกั สกั งบี คำ่� ชมการแสดงท่โี รงละครเชกสเปียร์

วันศุกร ์ เชา้ ศาลสงู สหรฐั อเมรกิ าอาคารรฐั สภา (ติดต่อเร่อื งทวั ร์ชมสถานที่ผ่านส�ำ นกั งาน สมาชิกสภาคองเกรส) หอสมดุ โฟลเจอร์เชกสเปยี ร์ บ่าย อาหารกลางวันทีพ่ พิ ธิ ภัณฑ์อากาศและ อวกาศแห่งชาติ สถาบนั สมทิ โซเนียน ชมนทิ รรศการ วนั เสาร์ เช้า เตรยี มอาหารกล่องสำ�หรับเดนิ ทวั ร์ อนสุ รณส์ ถานแอลเบิรต์ ไอนส์ ไตน์ อนุสรณ์สถานทหารผา่ นศึกเวยี ดนาม อนุสรณ์สถานทหารผา่ นศึกเกาหลี อนุสรณ์สถานลิงคอล์น เที่ยง ปิกนกิ ในสวนสาธารณะหนา้ อาคารรฐั สภา บา่ ย อนสุ รณส์ ถานแฟรงกลนิ ดี. รสู เวลต์ อนุสรณส์ ถานทอมัส เจฟเฟอร์สัน ค่�ำ เกบ็ ของ เตรยี มตวั เดนิ ทางกลับ วนั อาทติ ย ์ เชา้ กลบั ลอสแอนเจลสิ ถา้ เราเดนิ ทางดว้ ยเทยี่ วบนิ เชา้ เราจะไมล่ มื วา่ รถไฟใต้ดนิ ลดเวลา ทำ�การในวันอาทติ ย์หมายเหตุ: เรามักกินอาหารกันที่ยูเนียนสเตชันใกล้อาคารรัฐสภาเพราะมีอาหารราคาไม่แพงให้เลือกมากมาย ที่ที่ดีท่ีสุดอีกแห่งคือที่สวนอาหารในอาคารโรนลั ดเ์ รแกน ท่ีเฟเดอรัลไทรแองเกิล (FederalTriangle) ผู้ใหญต่ ้องแสดงบตั รประชาชนเพ่อื เข้าอาคาร

ภาคผนวก 3 เชกสเปียร์แบบร็อกแอนด์โรล การแสดงละครของคณะละครเชกสเปียร์โฮบาร์ตเป็นการผสมผสานบทละครเขา้ กบั ดนตรอี ยา่ งไมม่ ใี ครเหมอื น วงรอ็ กเลน่ เพลงกนั สดๆนกั รอ้ งแผดเสยี งรอ้ งเตม็ เสยี ง สว่ นนกั เตน้ กโ็ ลดแลน่ อยบู่ นเวทเี ลก็ ๆเพอื่ชว่ ยบอกเลา่ เรอ่ื งราว ตอ่ ไปนเ้ี ปน็ ตวั อยา่ งของละครทเี่ ราแสดงและดนตรีประกอบทเ่ี ราใสเ่ ขา้ ไปดว้ ย ซ่งึ นับวนั เรากย็ ิ่งแสดงไดด้ ขี ้ึนและอลงั การมากขนึ้ The Tempest 1994“Venus and Mars” ละครเปดิ เรอื่ งตอนท่ีพรอสเพอโรกำ�ลงั(Paul McCartney) ศึกษาเวทย์มนตร์Suite in E Minor ตอนท่ีพรอสเพอโรเล่าเร่อื งราวในอดตี ให้(J.S. Bach) มแิ รนดา ลูกสาวฟัง“Are you sitting มิแรนดาช่วยเฟอร์ดินานด์ขนฟืนหลังจากท่ีcomfortably” พ่อของเธอสงั่ ให้เขาทำ�งานยากๆ(The Moody Blues)“Dream on” พรอสเพอโรใช้เวทมนตรก์ บั คนท่ีติดอยู่บน (Aerosmith) เกาะ “Grow Old with Me” มแิ รนดากบั เฟอรด์ นิ านดแ์ ต่งงานกัน(John Lennon)“The Heart of the เดก็ ๆ โคง้ คำ�นับในช่วงเพลงแหง่ การใหอ้ ภยั นี้Matter” (Don Henry)

The Merchant of Venice 1995“Right Now” ละครเปดิ ฉาก เชื่อมโยงให้เหน็ ความ(Van Halen) เคยี ดแคน้ ชิงชงั ที่ไชล็อกมตี ่อคนทั้งโลกวา่ มี ท่มี าจากอคตทิ ค่ี นอ่นื ๆ มตี ่อเขา“I Still Haven’t Found นายวาณชิ อนั โตเนยี วเล่าปญั หาของตวั เอง What I’m Looking ให้ผ้ชู มและบาสซานิโอ เพอ่ื นผู้ออ่ นวยั กว่าFor” (U2) ฟงัSuite in C Major กีตาร์ 4 ตัว(Paul Peuerl) เพลงคลาสสิกเพลงน้ีใชท้ ุกคร้ังทเ่ี ปลย่ี น เปน็ ฉากโรแมนติกท่ีเบลมอนต์“Love Will Keep ลอวเ์ รนโซชวนเจสซิกาลูกสาวของไชล็อกUs Alive” (The Eagle) ให้หนตี าม“Sympathy for the ไชลอ็ กวางแผนแก้แคน้ อันโตเนียวDevil” (The Rolling เจสซกิ าครนุ่ คดิ ถงึ ความทกุ ขข์ องเธอเมอ่ื เขา้Stones) สโู่ ลกของชาวคริสตแ์ ละเต้นร�ำ อย่างเศรา้ “One” (U2) สร้อยในงานปาร์ต้ี “Losing My Religion” เราปดิ การแสดงและโค้งคำ�นับแกน่ ักดนตร ี(REM) ร็อกวงนี้ Hamlet 2004“Funeral for a Friend” ละครเรม่ิ ต้นดว้ ยฉากพระราชพิธศี พของ(Love Lies Bleeding) กษตั ริยแ์ ฮมเล็ต(Elton John)

“Paint It Black” แฮมเล็ตร�ำ พึงถงึ ความเบื่อโลก(The Rolling Stones)“Dream of Our ปศี าจมาเยือนแฮมเล็ตFathers” (Dave แฮมเลต็ เริ่มเสียสติ เขาวางแผนจัดแสดง Matthews) ละคร “Lithium” (Nirvana) “Lonesome Day” เปน็ เพลงเปดิ ฉากหลงั พกั การแสดงชว่ งแรก(Bruce Springsteen) “Everybody Hurts” เล่นตอนท่แี ฮมเล็ตกลา่ วบทรำ�พึง(R.E.M) ใช้ภาษามอื ร่วมอย่ดู ว้ ย “To be or not to be”“Reason to Believe” แฮมเล็ตตกหลุมรักโอฟเี ลยี(Rod Stewart) “Paranoid Android” คลอดอี ัสก�ำ ลงั สวดมนต์ขณะท่ีแฮมเลต็ จะ (Radiohead) เข้าไปฆ่าเขา“I’ll Feed a แฮมเลต็ เปลยี่ นจดหมายและวางแผนสงั หารWhole Lot Better” โรเซินครานซ์และกิลเดนิ ชเทริ น์ (The Byrd) “Ruby Tuesday” โอฟีเลียเสียสติ(The Rolling Stones)

“Out of Time” โอฟเี ลยี ฆา่ ตัวตาย(The Rolling Stones) “The Sound of โอฟีเลยี ถูกฝังSilence” แฮมเลต็ ปรากฏตวั ออกมาดวลกบั เลเออรท์ สี(Paul Simon) “Lost Cause” (Beck)“While My Guitar จอรจ์ แฮริสันเดย่ี วกีตารอ์ ะคูสตกิGently Weeps” ประกอบ ฉากที่แฮมเล็ตตาย(The Beatles) เพลงรอ็ กคลาสสกิ เพลงเลน่ สง่ ทา้ ยการแสดง ตอนนกั แสดงโค้งรับเสียงปรบมือ จากผู้ชม The Taming of the Shrew 2005Concerto in D Major ใช้กีตารค์ ลาสสิกสตี่ วั กบั คีย์บอร์ดสองตวั(Vivaldi) เล่นดนตรเี พือ่ เช่ือมแตล่ ะฉากเขา้ ด้วยกัน“Refugee” ใช้เปดิ ฉากละครและแสดงใหเ้ หน็ วิธที ี่(Tom Petty) ครอบครวั ปฏบิ ตั ิตอ่ เคต “You Are So Damn บรรดาหน่มุ ๆ ทีป่ าดวั ชน่ื ชมเบยี งกาHot” (OK Go) การเตน้ ร�ำ นีต้ ามมาด้วยการเปิดตัวเธอ“I’m Not like เพลงน้เี ลน่ ตอนเคตกับเพทรูชิโอพบกันครั้ง Everybody Else” แรก(The Kinks)“Substitute” ฮอร์เทนซิโอ ทรานโิ อ และ(The Who) ลเู ซ็นทโิ อ ปลอมตวั

“Tired of Waiting เคตถกู ทงิ้ ใหย้ นื อยทู่ แี่ ทน่ บชู าคนเดยี วเพราะfor You” (The Kinks) ทเี่ พทรชู โิ อมาไม่ทัน “We Can Work It Out” เคตตดั สินใจออกจากบา้ นตามเพทรูชโิ อ(The Beatles) ไปหลังวิวาห์ลม่ “Such Great Heights” ใชเ้ ปิดการแสดงหลังช่วงหยดุ พกั(The Postal Service)“Under My Thumb” เพทรูชิโอปราบพยศเคตด้วยการงดอาหาร(The Rolling Stones) และไมใ่ หน้ อน “Wishin’ and Hopin’” เคตฝนั เหน็ นางฟา้ มาสอนวธิ เี ธอเอาใจสามี (Dusty Springfield) มีการเตน้ ร�ำ ตลกขบขนั ประกอบเพลง“Maybe I’m Amazed” เคตชว่ ยสามใี ห้ชนะพนนั เปน็ ฉากสรปุ(Paul McCartney) ของเรื่อง “I Feel Fine” ดว้ ยเสยี งกีตาร์ลีดทล่ี ืมไมล่ ง เพลงนใี้ ช้(The Beatles) ประกอบ ฉากจบและโค้งคำ�นบั ผชู้ ม Love’s Labour’s Lost 2006Concerto in D Major กอนแชร์โตน้เี ล่นด้วยกตี ารส์ ต่ี ัวตลอด โดย(Vivaldi) ใช้มฟู เมนต์ เปิดการแสดงตอนที่ 2 หลงั ชว่ งหยดุ พกั การแสดงคนละมฟู เมนต์“I Am a Rock” กษตั ริยเ์ ฟอรด์ นิ านดเ์ ขยี นคำ�(Paul Simon) ประกาศแห่งนาวาร์

“Boulevard of Broken คำ�ประกาศถูกอ่านใหช้ าวเมอื งนาวารฟ์ ัง Dreams” (Green Day) พระสหายของกษตั รยิ พ์ ากันลงนาม ในคำ�ปฏญิ าณ“The Village Green ราชินขี องฝรัง่ เศสและข้าราชบริพารมาถงึPreservation Society” นาวาร์และพบกบั กฎระเบียบใหมต่ ามคำ� (The Kinks) ประกาศ นักแสดงใช้ภาษามอื บอกเน้ือหาของเพลง“I Can’t Explain” พวกผู้ชายละเมิดกฎหา้ มรักผู้หญงิ(The Who)“The One I Love” พวกผู้ชายแอบสง่ จดหมายรักถงึ พวกผู้หญิง(R.E.M)“Vertigo” (U2) พวกผู้ชายและผหู้ ญงิ เตน้ รำ�และตกหลุมรกั“Ticket to Ride” เร่ิมตอนท่สี อง บรรดาพวกผูห้ ญงิ เตม็ ใจ(The Beatles) อยา่ งยง่ิ ท่ีจะไปจากพวกผูช้ ายและอาณาจักร ของพวกเขา“Wonder Wall” พวกผชู้ ายวางแผนส่งของกำ�นลั ไปใหห้ ญิง (Oasis) เพอื่ เอาชนะใจเธอ“Back in the USSR” พวกผ้ชู ายแตง่ การเป็นชาวรัสเซียและเตน้(The Beatles) เพื่อสร้างความบนั เทงิ ใหผ้ ู้หญงิ“Fix You” เจา้ หญิงจากฝรัง่ เศสไดร้ บั ขา่ วพระบดิ า (Coldplay) สวรรคต“Patience” พวกผชู้ ายมเี วลาหน่ึงปีพสิ ูจนว์ ่าตนคูค่ วรกับ(Guns n’ Roses) พวกผู้หญิง

“Days” (The Kinks) เดก็ ๆ โคง้ ค�ำ นบั ผชู้ มขณะวงเลน่ เพลงอมตะ นีป้ ระกอบ Macbeth 2007“Riders on the Storm” แม่มดเขา้ ฉากมาพรอ้ มเพลงอมตะทเ่ี รย์ (The Doors) แมนซาเรก (Ray Manzarek) เดี่ยวเปยี โนทั้งเพลง “Beware of Darkness” แบนโกเตือนแม็กเบทเรื่องสิ่งลอ่ ใจ(George Harrison) มีบทรอ้ ย กรองแทรกอยูใ่ นบทสนทนาเปน็ ชว่ งๆ ฉากนมี้ ีการใช้ภาษามอื เขา้ มาช่วยให้ สมบูรณ์ขึ้น“Here We Go” เลดแี้ มก็ เบทอา่ นจดหมายของแมก็ เบทแลว้(Jon Brion) เลอื กการกระทำ�ของเธอเอง“A Town Called กษัตริย์ดนั แคนและประชาชนเตน้ รำ� (The Jam) Malice” กันอยา่ งบ้าคล่งั ท่ปี ราสาทของแมก็ เบทเพอ่ื ฉลองชยั ชนะจากสงคราม“For Your Love” แมกเบท็ ถกู เลดีแ้ มก็ เบทโน้มนา้ วให้ฆ่า(The Yard Birds) กษัตรยิ ์ดันแคนขณะท่ีงานปารต์ ้ีกำ�ลัง ด�ำ เนนิ อยู่ นักเต้นเตน้ ค้างเปน็ ฉากหลงั ระหวา่ งบทร้อยกรองแทรก เขา้ มาขณะ แม็กเบทวางแผนฆาตกรรม“How to Disappear กษัตรยิ ด์ ันแคนถกู ปลงพระชนม์Completely” (Radiohead)

“I’m So Tired” แมก็ เบทบ่นกบั ภรรยาวา่ ใจของเขา(The Beatles) “เตม็ ไปดว้ ยแมงป่อง” เขาแย้มแผนการฆา่ แบนโก“Come As You Are” แบนโกถูกฆาตกรรมในปา่ ขณะที่ลูกชาย (Nirvana) ของเขานีไปได้ จบตอนที่ 1“Scarborough Fair” เปดิ ฉากตอนที่ 2 ดว้ ยนกั เรยี นสค่ี นรอ้ งเพลง/“Canticle” (Simon) น้คี ลอเสียงฮาร์ปซิคอร์ด กีตารข์ องโอเวชันand Garfunkel) และการร้องเสยี งประสานคู่ส่ี“Sympathy for the การเต้นรำ�ข่มขวญั ของแมม่ ด เตรียมพรอ้ มDevil” สำ�หรับการมาถงึ ของแม็กเบท(The Rolling Stones) “No Surprises” เชอ่ื มต่อไปยงั ฉากถดั ไป(Radiohead) ตอนทแ่ี มก็ ดฟั ฟ์ไดข้ ่าวรา้ ย “Trouble” เลด้ีแมก็ เบทเดนิ ละเมอ เผยถงึ ความทกุ ข์(Cat Stevens) ทรมานในจติ ใจ “Sixty Years On” ภายใต้แสงเทียน แม็กเบทไดข้ ่าวการตาย(Elton John) ของเลดแ้ี มก็ เบทและเอย่ วรรคทมี่ ชี อื่ เสยี ง “tomorrow, tomorrow and tomorrow” “Sunday Bloody ผแู้ สดงโคง้ ค�ำ นบั ผชู้ มขณะวงดนตรเี ลน่ เพลงSunday” (U2) ของรอ็ กเกอรว์ งน้ี และเผยวา่ การแสดงหนา้ (2008) จะเปน็ ละครเรอื่ ง As You like It

ภาคผนวก 4 หน่ึงวนั ของชวี ติ 6.30 น. ประตูหอ้ ง 56 เปดิ เดก็ นักเรยี นจะมาเรว็ กวา่ นี้ก็ได้ เดก็ ๆ ทำ�โครงงาน ซ้อมดนตรี ท�ำ ความ สะอาดห้อง 7.00 น. รวมทมี ท�ำ คณิตศาสตร์ (เลอื กได)้ แก้โจทยค์ ณติ ศาสตร์ร่วมกัน 8.00 น. เวลาเขา้ เรยี น แบบฝกึ หัดไวยากรณ์ 8.30 น. คณิตศาสตร์ 9.30 น. วรรณกรรม 10.30 น. ประวัติศาสตรส์ หรัฐอเมริกา 11.00 น. พกั กตี ารค์ ลาสสกิ (เลอื กได)้ ส�ำ หรบั เดก็ ทส่ี นใจ 11.20 น. วทิ ยาศาสตร์ 12.00 น. ภมู ิศาสตร์ หรอื เศรษฐศาสตร์ 12.30 น. อาหารกลางวัน กตี ารเ์ พลงรอ็ ก (เลอื กได)้ ส�ำ หรบั เดก็ ทส่ี นใจ 13.20 น. ศิลปะ 14.20 น. พลศกึ ษา 15.00 น. โรงเรยี น (ปกต)ิ เลิก เร่มิ ซอ้ มละคร 16.30 น. เลกิ ซ้อมละคร เด็กกลับบา้ น หรอื อยใู่ นหอ้ งเรยี นเพ่ือ ท�ำ การบ้าน หรอื ท�ำ ความสะอาดหอ้ ง 18.00 น. นกั เรยี นส่วนใหญก่ ลบั บา้ นแลว้ บางคนยัง อยดู่ หู นงั สือตอ่

ภาคผนวก 5 7 วธิ ที ีพ่ ่อแมส่ ามารถช่วยลกู นอกหอ้ งเรียน 1. ทุกวันน้ีเด็กจำ�นวนมากไม่สามารถทำ�ในส่ิงที่พวกเราเคย เรียนกันในวิชาคหกรรมศาสตร์หรือการงานพื้นฐานอาชีพ วิชาพวกน้ีหายไปเกือบหมดแล้ว คุณสามารถสอนลูกทำ� ลาซานยา เย็บกระดุม เพาะเมล็ดพันธุ์ หรอื เปล่ยี นยางรถ หากลกู ของคุณมที กั ษะง่ายๆ และเป็นประโยชนเ์ ช่นทักษะ พวกนี้และทักษะอื่นๆ ลูกของคุณจะพ่ึงตนเองได้ และ เป็นไปไดม้ ากทจ่ี ะประสบความส�ำ เร็จในมหาวิทยาลยั เม่ือ ชวี ิตจริงเร่มิ ต้นขึ้น 2. พอ่ แมข่ องเดก็ ชน้ั ประถมตอ้ งใชเ้ วลาในหอ้ งเรยี นกบั ลกู ทกุ เดือนหากเป็นไปได้ พวกลกู ๆ วยั รนุ่ จะไม่ชอบเวลาท่ีมพี อ่ แมม่ าอยดู่ ว้ ย แตเ่ ดก็ เลก็ ๆ จะดใี จมากเวลาพอ่ แมม่ าทหี่ อ้ ง และร่วมทำ�กิจกรรมกับเด็กๆ แม้เพียงช่ัวโมงสองชั่วโมง การนำ�เค้กบราวนีที่ทำ�เองมาร่วมงานปาร์ตี้หรืองานละคร โรงเรียนจะทำ�ให้ลูกของคุณมคี วามสขุ ทีส่ ดุ 3. มีคืนท่ีดูภาพยนตร์ด้วยกันสัปดาห์ละครั้ง (คืนท่ีไม่ต้อง ตื่นไปโรงเรียนในวนั รุ่งขน้ึ ) ถา้ เปน็ ไปได้ใหเ้ ลือกภาพยนตร์ คลาสสิกท่ีสอดคล้องกับช่วงเวลาน้ันของปีหรือวิชาท่ีกำ�ลัง เรยี นทโ่ี รงเรยี น ชว่ ยใหล้ กู ของคณุ เขา้ ใจวา่ การเรยี นรเู้ กดิ ขึ้นตลอดเวลา ไมใ่ ช่จบลงตอนบา่ ยสามโมง 4. ไอพอดเปน็ ของดี (ไมม่ ใี ครรกั ดนตรมี ากไปกวา่ ผมแลว้ ) แต่ ไม่ใช่ในที่สาธารณะ เด็กๆ ควรเปิดหูเปิดตาสนใจโลก รอบๆ ตัว ไมใ่ ช่ปดิ หูปดิ ตาไมร่ บั รู้ 5. ชว่ ยใหล้ กู ๆ ของคณุ อยหู่ า่ งจากหนา้ จอดว้ ย ทวี มี อี ยทู่ กุ หน ทกุ แหง่ ท้งั ทีป่ ั๊มน้ำ�มัน สนามบิน หอ้ งนำ�้ ควิ ช�ำ ระเงนิ ใน ซเู ปอรม์ ารเ์ กต็ รถโดยสารสาธารณะ เหมือนกบั สงิ่ ทเ่ี กิด

ข้นึ ในหนงั สอื เร่อื ง Fahrenheit 4512 เลย เด็กควรจะดูทีวี ใหน้ อ้ ยลงและท�ำ อยา่ งอน่ื ใหม้ ากขนึ้ เมอ่ื ออกสโู่ ลกภายนอก และพอ่ แมเ่ องกค็ วรท�ำ ตวั เปน็ แบบอยา่ ง อยา่ ใหจ้ บั ไดว้ า่ ตวั เองก�ำ ลงั ดขู า่ วซเี อน็ เอน็ ขณะทร่ี อโตะ๊ วา่ งในรา้ นอาหาร ทง้ั คุณหรือลูกต้องไม่ดูทีวีในวันที่ต้องไปโรงเรียนด้วย มีสิ่งที่ ดีกว่านอ้ี ีกตงั้ มากมายให้ทำ� 6. ให้ลูกของคุณมีส่วนร่วมในอาหารมื้อเย็น ซ่ึงรวมถึงการ เตรียมอาหารและการทำ�ความสะอาดหลังจากนั้นด้วย อยา่ เพยี งแตน่ ง่ั โตะ๊ รบั ประทานดว้ ยกนั และไมค่ วรกนิ หนา้ จอทีวีเป็นอันขาด คุณจะคุยกันได้อย่างไรถ้าแต่ละคนมัว แตจ่ อ้ งมองทวี ี นกี่ อ็ ีกเครือ่ งหนึ่งแล้ว 7. วนั หยดุ ราชการเปน็ โอกาสดๆี ทม่ี ากกวา่ การเอาแตก่ นิ และ ดฟู ตุ บอล เด็กๆ ทุกวันน้ีไม่รู้หรอกวา่ ทำ�ไมพวกเขาจงึ ไม่ ตอ้ งไปโรงเรยี นในวนั ทหารผ่านศึก หรือวนั ประธานาธิบดี วันหยุดแต่ละวัน ไม่ว่าจะเป็นวันแรงงานหรือวันท่ีระลึก ถงึ ทหารทเ่ี สยี ชวี ติ ในสงครามเปน็ โอกาสส�ำ หรบั พอ่ แมท่ จ่ี ะ สอนลูกเรื่องประวัติศาสตร์ ประเพณี และทำ�ให้เด็ก รสู้ กึ ผกู พนั กบั ชาตขิ องเรา การดภู าพยนตรท์ เี่ หมาะสม อา่ น หนงั สอื หรอื ไปเยย่ี มชมสสุ านทหารดว้ ยกนั และวางดอกไม้ บนหลมุ ศพในวนั ท่ี 11 พฤศจกิ ายน จะท�ำ ใหเ้ ดก็ ๆ ตระหนกั ว่าตนเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์ แล้วพวกเขาก็จะ พัฒนาไปเปน็ พลเมืองท่ีดขี องประเทศตอ่ ไป2ช่ือนวนิยายที่มาจากนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง The Fireman (1951) ของเรย์ แบรดเบอรี (RayBradbury) เกย่ี วกับสังคมอเมริกันในอนาคตท่ผี ู้คนเอาแตด่ ูทีวีขนาดเท่าฝาผนงั ฟังเพลงจากหฟู ัง และขับรถเรว็ การอา่ นหนงั สอื เปน็ สง่ิ ผดิ กฎหมาย ตวั เอกของเรอ่ื งเปน็ เจา้ หนา้ ทดี่ บั เพลงิ มหี นา้ ทเี่ ผาท�ำ ลายหนงั สอื



เรฟ เอสควทิ ปีที่ 29 ของชวี ิตการเป็นครขู องเรฟ เอสควทิ เพง่ิ เรมิ่ ตน้ ได้ไม่นาน และเป็นปีที่ 26 ของการสอนท่ีโรงเรียนประถมศึกษา โฮบาร์ตในลอสแอนเจลีส เรฟได้รับยกย่องให้เป็น Disney’s National Teacher of the Year ได้รับรางวัล Use Your Life จากโอปราห์ วินฟรีย์ ได้รับแต่งต้ังโดยสมเด็จพระราชินีนาถ เอลิซาเบทท่ี 2 ให้เป็น Member of the British Empire และเปน็ ครเู พยี งคนเดยี วทไ่ี ดร้ างวลั National Medal of Arts เรว็ ๆ น้ี เรฟเพง่ิ ไดร้ บั รางวลั The Sondheim Award จาก Kennedy Center ประจ�ำ ปี 2011 แต่สงิ่ ท่เี รฟ เอสควทิ ภูมใิ จมากท่สี ดุ คอื การทเี่ ขายงั คงสอนหนังสืออยู่จนทุกวันน้ี และการท่ีท่ัวโลกชื่นชมความสามารถ ในการเรยี นและความประพฤตทิ งี่ ดงามของเดก็ นกั เรยี นในคณะละคร เชกสเปยี รแ์ หง่ โฮบารต์ เอสควทิ เขยี นหนงั สอื สามเลม่ คอื There Are No Shortcuts (2004) Teach Like Your Hair’s on Fire (2007) และ Lighting Their Fires (2009) เขาพ�ำ นกั อยู่ทล่ี อสแอนเจลสี กับภรรยา บารบ์ ารา ตอง (Barbara Tong) เยย่ี มชมเวบ็ ไซตข์ องเรฟ เอสควทิ และเดก็ ๆ ของเขาไดท้ ่ี www. hobartshakespeareans.org