ทนายสาวถึงคราวสู้ เล่ม10 เล่มจบ (520-548+ตอนพิเศษ)

“ถึงขา้ จะยอมรอ ถึงอาซูรุ่ยจะยอมตายใหเ้ ร็วหน่อย แต่ถูหมีกไ็ ม่มีทางตกลงแน่” หนั อู๋เวยยมิ้ นอ้ ยๆ เป็นรอยยมิ้ ที่ขมข่ืน “นงั หนูนน่ั เป็นคนที่ไม่เปล่ียนใจง่ายๆ ถา้ นางต้งั ใจเลือกอาซูรุ่ยแลว้ หากไม่ถูกกรอกน้าแกงของยายเฒ่าเมิ่งท่ีทาใหล้ ืมเลือนทุกสิ่งในปรโลก นางไม่มีทางเปลี่ยนใจแน่” แมจ้ ะเป็นฮ่องเตม้ านานหลายปี แต่เมื่ออยตู่ ่อหนา้ คงั เจิง้ หยวนกย็ งั เป็นกนั เองอยา่ งมาก แมแ้ ต่ชุนถูหมีที่บดั น้ีเป็นแม่ของลูกสี่คน กย็ งั คงเป็นเดก็ สาวในใจเขาอยเู่ สมอ ในโลกน้ี มีเรื่องบางเรื่องท่ีไม่เคยเปลี่ยนแปลง “ในเม่ือทรงเขา้ พระทยั ดีแลว้ เหตุใดจึงไม่แต่งต้งั ฮองเฮาเสียทีเล่าพ่ะยะ่ ค่ะ” คงั เจิง้ หยวนจนปัญญายงิ่ นกั “กง็ ่ายจะตาย” หนั อู๋เวยแบมือ “ขา้ เสียสละ ยอมใหก้ บั ตา้ ถงั มามากมาย มีแต่เร่ืองแต่งงานเท่าน้นั ท่ีอยากจะทาตามใจตวั เองบา้ ง” “สตรีตา้ ถงั ที่ยงั ไม่ไดอ้ อกเรือน และมีอายเุ หมาะสมมีอยนู่ บั ไม่ถว้ น สามารถใหฝ้ ่ าบาทเลือกไดต้ ามสบาย! เรียกวา่ มีโอกาสเป็นพนั เป็นหมื่น!” “จะพูดอยา่ งน้ีกไ็ ม่ถูก” หนั อู๋เวยถอนหายใจ “สตรีคนหน่ึงกเ็ ป็นสตรี สตรีกลุ่มหน่ึงกเ็ ป็นแค่จานวนที่มากข้ึน แต่กเ็ ป็นสตรีอยดู่ ี ท่ีขา้ ตอ้ งการคือสตรีท่ีทาใหข้ า้ รู้สึกใจสั่น พอมองไปแวบเดียวกร็ ู้วา่ เป็นสตรีท่ีขา้ ตอ้ งการ ส่วนเง่ือนไข... กใ็ หเ้ หมือนกบั ถูหมี ไม่กลา้ บอกวา่ ดีกวา่ นาง แต่อยา่ งนอ้ ยตอ้ งไม่ต่างกนั เกินไป” คงั เจิง้ หยวนแทบจะร้องไห้ สตรีอยา่ งชุนถูหมีน้นั มีแค่คนเดียวในโลก ถึงปากจะบอกวา่ ไม่ไดแ้ อบคิดถึงภรรยาคนอื่นกจ็ ริง แต่ความจริงกไ็ ม่ต่างกนั ! แถมยงั มีเงื่อนไขยากขนาดน้ีเขาทาไม่ได!้ แลว้ เขาจะไปหาสตรีเช่นน้ีมาจากไหน! “ฝ่ าบาท! ฝ่ าบาท! ทรงมีจริยธรรมประจาใจหน่อย ในฐานะของประมุขแห่งแผน่ ดินจะไปคิดถึงภรรยาคนอื่นแบบน้ีไม่ได!้ กระหม่อมลาบากใจ! ขนุ นางคนอื่นๆ ต่างกบ็ งั คบั ใหก้ ระหม่อมพูดเกล้ียกล่อม แต่ฝ่ าบาทยงั ออกเง่ือนไขอยา่ งน้ีอีก กระหม่อมเป็นผภู้ กั ดี จะมาทาร้ายกนั เช่นน้ีไม่ได!้ ” “เอะ๊ ไดย้ นิ เจา้ พดู เรื่องน้ีทาใหข้ า้ คิดอะไรข้ึนมาได”้ ใตเ้ ทา้ คงั ผงู้ ามสง่าและสุขมุ มาตลอดถึงกบั โอดครวญอยา่ งไม่สนใจภาพลกั ษณ์ตวั เอง เขายนื ฟังฮ่องเตก้ ล่าวต่อไปวา่ “ขา้ ไม่ไดเ้ จอถูหมีมาหลายปี แลว้ นะ”

อะไรกนั ! ฮ่องเตค้ ิดจะลงมือแลว้ หรือ ไร้ยางอายเกินไปแลว้ ! เคยคิดบา้ งไหมวา่ ทรงเป็นพระญาติกบั ราชาทูเจี๋ย แมแ้ ต่ภรรยาของญาติผพู้ ท่ี ่านกย็ งั ไม่เวน้ ! ชว่ั ร้ายเกินไปแลว้ ! “ไม่สิ นบั ต้งั แต่นางไปแต่งงานเช่ือมไมตรีทางโนน้ เรากไ็ ม่เคยเจอกนั อีกเลย” หนั อู๋เวยผชู้ ว่ั ร้ายยงั พูดต่อไปอยา่ งไม่สนใจใคร “นางไดร้ ับแต่งต้งั เป็นองคห์ ญิงลวเ่ี ฉิง จะกลบั มาเยย่ี มญาติมิตรที่ตา้ ถงั กเ็ ป็นเหตุผลท่ีฟังข้ึนสินะ” “ฝ่ าบาทขอทรงพจิ ารณาถึงความเป็นมิตรอนั ดีของท้งั สองแควน้ ดว้ ยพะ่ ยะ่ ค่ะ” คงั เจิ้งหยวนทาหนา้ ตาบ้ึงตึง “ถูหมีไม่เพยี งจะเป็นองคห์ ญิงตา้ ถงั แต่นางยงั เป็นพระชายาแห่งทูเจ๋ีย อีกท้งั ทูเจี๋ยยงั ไม่ไดเ้ ป็นส่วนหน่ึงของตา้ ถงั ชาวบา้ นทูเจ๋ียใหค้ วามเคารพรักอาซูรุ่ยอยา่ งมาก แค่เขาออกคาส่งั ชาวทูเจี๋ยจะตอ้ งถวายชีวติ กนั ทีเดียว” “ทาไมตอ้ งถวายชีวติ ” หนั อู๋เวยทาหนา้ สงสัย คงั เจิ้งหยวนทนไม่ไหว เขาถึงกบั เปล่งเสียงดงั อยา่ งไม่สนใจขนบประเพณีอนั ดี “เพราะวา่ ท่านพคี่ ิดจะแยง่ ภรรยาคนอื่นนะสิ!” “ใคร แยง่ ใครกนั ออ้ เจา้ พดู ถึงถูหมีหรือ” หนั อู๋เวยตบหนา้ ผากทีหน่ึง “เจา้ คิดไปถึงไหนกนั ขา้ กแ็ ค่อยากจะเจอนางเท่าน้นั ยงั มีสามีของนาง ลูกๆ ของนางดว้ ย!” พูดถึงตรงน้ีเหมือนจะมีเสียงกดั ฟันดงั กรอดๆ เพราะอะไร ถึงอาซูรุ่ยจะเป็นลูกชายแทๆ้ ของอดีตฮ่องเตห้ นั โหม่ว แต่ไม่น่าจะโชคดีถึงขนาดน้ี ตวั เขาเองยงั ไม่มีสตรีในดวงใจ ยงั ไม่มีลูกชาย แต่ทาไมอาซูรุ่ยถึงมีลูกสาวลูกชายพร้อมหนา้ มีชาวบา้ นท่ีใหค้ วามเคารพบูชา แลว้ ท่ีสาคญั ท่ีสุดกค็ ืออาซูรุ่ยมีถูหมี! “วา่ กนั ตามน้ี ส่วนท่ีเหลือเจา้ ไปจดั การ” หนั อู๋เวยโบกมืออยา่ งไม่ใส่ใจ คงั เจิ้งหยวนไดแ้ ต่กดั ฟันอยา่ งจนใจ ผนู้ าท้งั หลายต่างกม็ ีนิสัยอยา่ งน้ี แค่ออกความคิดแลว้ กท็ ิ้งคาพูดไวแ้ ค่ ‘ไปจดั การได’้ แลว้ กไ็ ม่สนใจอีกเลย พริบตาเดียวกถ็ งึ เดือนเก้า เข้าสู่ฤดูใบไม้ร่วง ขบวนเดินทางของราชา พระชายาและองคช์ ายองคห์ ญิงแห่งทูเจี๋ยท้งั หมดเจด็ คน ใกลม้ าถึงเมืองฉางอนั แลว้ เป็นเพราะความคานึงท่ีถูกซ่อนอยใู่ นซอกลึกของหวั ใจ

ที่แมจ้ ะจืดจางไปมากแลว้ กต็ ามแต่กย็ งั ไม่อาจลบเลือนไปไดเ้ ลย ทาใหห้ นั อู๋เวยนง่ั ไม่ติด เขาถึงกบั เรียกคงั เจิ้งหยวนใหพ้ า ราชองครักษป์ ระจาตวั สิบกวา่ นาย ปลอมตวั ออกนอกเมืองเพ่ือไปตอ้ นรับเป็นการเฉพาะ ออกนอกเมืองไปไดไ้ ม่ไกล ยงั ไม่ทนั เห็นขบวนเอิกเกริกของราชาทูเจ๋ีย กเ็ ห็นชาวบา้ นท้งั หลายวงิ่ หนา้ ต้งั ไปในทิศทางเดียวกนั จึงออกคาส่งั ใหค้ นไปถามความดูหน่อย ไดค้ วามวา่ ท่ีแห่งน้นั มีผอี อกอาละวาด ทาใหช้ าวบา้ นเขา้ ไปมุงดูเหตุการณ์กนั อยา่ งสนใจ รายละเอียดของเรื่องเป็นดงั น้ี มีครอบครัวใหญ่ครอบครัวหน่ึงเพ่งิ ยา้ ยบา้ นมาอยทู่ ่ีแห่งน้ี พอเชา้ ตรู่ของวนั รุ่งข้ึน กม็ ีศพไร้หวั ‘ยนื ’ อยหู่ นา้ บา้ นหลงั น้นั สร้างความตกใจใหก้ บั คนท่ีเดินไปมาจนขยบั ตวั ไม่ได้ “รีบไปดูกนั ” หนั อู๋เวยเกิดความสนุกข้ึนมาทนั ที “น่ีไม่ใช่ผหี ลอกอะไรหรอกแต่เป็นคดีอาญาแน่ๆ” เป็นฮ่องเตม้ านาน ตอ้ งเกบ็ ความอยากรู้อยากเห็นเอาไวใ้ หด้ ีๆ ซ่ึงเร่ืองน้ีกน็ ่าเห็นใจหนั อู๋เวย และเพราะคงั เจิง้ หยวนคิดเช่นน้ี เขาจึงไม่ไดห้ า้ มปรามฮ่องเต้ ในทางกลบั กนั เขายงั วงิ่ เร็วกวา่ ฮ่องเตเ้ สียอีก จะทาอยา่ งไรไดเ้ ล่า กเ็ ขาเคยเป็นรองหวั หนา้ ตา้ หล่ีซื่อมาก่อน เดิมทีกส็ นใจกบั คดีต่างๆ อยแู่ ลว้ เมื่อมาถึงที่หมาย มีคนมุงดูอยแู่ น่นขนดั เรียกไดว้ า่ แทบหาที่แทรกเขา้ ไปไม่ได้ พวกเขาเห็นศพชายคนหน่ึงยนื อยหู่ นา้ ประตูบา้ นหลงั หน่ึง แต่ส่ิงท่ีเหนือความคาดหมายกค็ ือ มีเดก็ สาวอายรุ าวสิบหา้ สิบหกปี ยนื อยหู่ นา้ ศพคนตายอยา่ งไม่มีความหวาดกลวั นางยงั พดู อะไรไปเร่ือยๆ ดว้ ยความมน่ั ใจเตม็ เปี่ ยม “ไม่มีรอยเลือดหนา้ ประตูกบั ใกลๆ้ แถวน้ี รอยตดั ท่ีหวั ของศพกด็ ูราบเรียบ ที่ศพยนื ไดน้ ้นั กเ็ พราะมีไมค้ ้าเอาไวท้ ่ีหลงั เห็นไดว้ า่ เป็นการนาศพมาทิง้ ไวท้ ่ีบา้ นศตั รูคู่อาฆาต ตามความคิดของขา้ ผลู้ งมือกระทาการน้ีจะตอ้ งเป็นคนในท่ีวา่ การอาเภอแน่ เพราะไม่ใช่ใครจะหาซากศพที่ยงั สดใหม่ไดง้ ่ายๆ อีกท้งั เม่ือก้ีขา้ กถ็ ามดูแลว้ คนในบา้ นน้ีมีความแคน้ กบั ท่ีปรึกษาของที่วา่ การอาเภอ...” ซากศพ... สดใหม่ เป็นการใชค้ าที่คุน้ หูอยา่ งยงิ่

คงั เจิ้งหยวนครุ่นคิดพร้อมกบั เอียงหนา้ เลก็ นอ้ ย เห็นดวงตาของหนั อู๋เวยจอ้ งอยทู่ ี่เดก็ สาวคนน้นั อยา่ งไม่กะพริบ เมื่อเขามองตามไปกอ็ ดเลิกคิว้ ข้ึนอยา่ งประหลาดใจไม่ได้ เดก็ สาวคนน้ีมีหนา้ ตาคลา้ ยกบั ถูหมีถึงหกเจด็ ส่วน แต่ท่าทางที่นางพูดถึงคดีที่เกิดข้ึนน้นั แทบจะเหมือนถูหมีไม่ผดิ เพ้ยี น “เส่ียวเจิ้ง” หนั อู๋เวยใชส้ รรพนามที่เคยเรียกกนั ในอดีต “เหมือนใจขา้ จะส่ันแลว้ ” เขาวางมือลงที่หนา้ อกซา้ ย มีรอยยมิ้ เกิดข้ึนชา้ ๆ “ไม่ใช่กระมงั ท่านพ!่ี ” คงั เจิ้งหยวนถึงกบั ตาโตอยา่ งประหลาดใจ “หวั ใจคนเราใชเ้ หตุผลมาควบคุมไม่ได้ ไม่อยา่ งน้นั เจา้ ลองควบคุมใหข้ า้ ดูหน่อยสิ” หนั อู๋เวยถลึงตาใส่ ยงั บอกใหค้ งั เจิง้ หยวนวางมือที่หนา้ อกตวั เอง “ไม่เชื่อกล็ องคลาดู” จงั หวะหวั ใจเตน้ แรงแต่เตน้ ไม่เป็นจงั หวะ เป็นการเตน้ ท่ีสบั สน รักแรกพบ เป็นการเลือกสรรของสวรรค์ แต่ในความคิดของคงั เจิ้งหยวนแลว้ หนั อู๋เวยกาลงั หาสิ่งทดแทนทางใจ เพราะในอดีตที่ผา่ นมานานแลว้ พวกเขาเคยเห็นเดก็ สาวคนหน่ึงยนื อยกู่ ลางศาลเพอ่ื วา่ ความช่วยบิดาที่ถูกคนอ่ืนใหร้ ้าย ความเชื่อมนั่ ท่ีเป็นไปอยา่ งธรรมชาติ แค่ช่วงเวลาน้นั เหมือนเวลาจะหยดุ น่ิงเป็นนิรันดร์ ทนายสาว ถงึ คราวสู้ 美人谋律

ตอนพเิ ศษ 3 คิดจะแย่งผู้ชายกบั ข้าหรือ! หน็อยแน่ เมืองฉางอนั ณ ตาหนักองค์หญงิ ทป่ี รับปรุงใหม่เพื่อรับรองการกลบั มาเยย่ี มญาติขององค์หญิงลวเี่ ฉิง อาซูรุ่ยในวยั สี่สิบปี เศษ ผทู้ ี่เปล่ียนจากชายหนุ่มรูปงามที่หาตวั จบั ไดย้ ากมาเป็นชายวยั กลางคนรุ่นอาท่ียงั ดูหล่อเหลากาลงั ระเบิ ดโทสะ เพราะคนท่ีหนั อู๋เวยถูกตาตอ้ งใจไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นลูกสาวบุญธรรมของเขากบั ชุนถูหมีนนั่ เอง นางมีนามวา่ หนั เส่ียวเฉ่า เป็นองคห์ ญิงใหญ่ ถึงแมน้ างจะมีอายมุ ากท่ีสุดในบรรดาลูกๆ ของเขา แต่นางกอ็ ายแุ ค่สิบหกปี เท่าน้นั ท่ีพวกเขารับเด็กกาพร้าคนน้ีเป็นลูกบุญธรรมกเ็ พราะเสี่ยวเฉ่ามีหนา้ ตาคลา้ ยชุนถูหมีมาก แลว้ ตอนน้นั เส่ียวเฉ่ายงั เถียงกบั คนอ่ืนเพ่ือหมน่ั โถวลูกหน่ึง ท่าทางของนางเหมือนถูหมีตอนที่อยใู่ นศาลอยา่ งกบั โขกออกมาจากพมิ พเ์ ดียวกนั “หนั อู๋เวยยงั คิดถึงเจา้ อยอู่ ีก! พอไม่ไดเ้ จา้ กจ็ ะหาตวั ตายตวั แทน! ถา้ เกิดเขากอดเส่ียวเฉ่าแต่คิดไปวา่ เป็นเจา้ จะทาอยา่ งไร” เยช่ าคาราม “ไมไ่ ด้ พวกเรากลบั ทูเจี๋ยเด๋ียวน้ี ขา้ ไม่ทนแลว้ ! ประกาศสงคราม! ขา้ จะประกาศสงคราม!” “หากพูดกนั ในมุมมองของผหู้ ญิงแลว้ แมข้ า้ จะภูมิใจมากท่ีมีผชู้ ายทาสงครามเพือ่ ขา้ มนั เป็นความรู้สึกที่ยงิ่ ใหญ่มาก” ชุนถูหมีอิงตวั อยใู่ นออ้ มแขนของเยช่ า นางลูบหนา้ อกของเขาเป็นการปลอบใจ “แต่เพือ่ ราษฎรแลว้ จะใชว้ ธิ ีรุนแรงแบบน้ีไม่ได”้ “เจา้ เห็นดว้ ยหรือ” เยช่ าตวั แขง็ ท่ือ “ไม่ใช่ขา้ เห็นดว้ ยหรือไม่เห็นดว้ ย ท่ีสาคญั ตอ้ งดูวา่ เส่ียวเฉ่าเห็นดว้ ยไหม ที่วา่ เป็นตวั ตายตวั แทนอะไรนนั่ อยา่ เพิง่ ไปคิดมากถึงขนาดน้นั แต่ละคนกม็ วี าสนาของตวั เอง ไม่แน่น่ีอาจเป็นโชคชะตา จะเริ่มตน้ อยา่ งไรไม่สาคญั แต่บทสุดทา้ ยต่างหากท่ีสาคญั มากกวา่ ” ชุนถูหมีกดั ปลายคางอีกฝ่ ายเบาๆ “ขา้ ไดย้ นิ มาวา่ นางเขา้ กบั ฮ่องเตไ้ ดด้ ีมาก กาลงั จะมีการปรับปรุงกฎหมายตา้ ถงั อีกคร้ังทาใหเ้ ส่ียวเฉ่าตื่นเตน้ มาก เลยคุยกนั อยา่ งถูกคอ” หนั อู๋เวยไม่ใช่คนที่ทาอะไรบุ่มบ่าม เขาฉลาดพอท่ีจะเลือกพูดคุยทาความคุน้ เคยกบั เส่ียวเฉ่าก่อน รอใหท้ ้งั สองมีความรู้สึกต่อกนั

แลว้ ค่อยส่งคงั เจิ้งหยวนใหม้ าสู่ขอกระมงั มิน่า ตอนที่นางกบั เยช่ ากลบั มาตาหนกั องคห์ ญิง เขาถึงใหเ้ ดก็ ๆ อยตู่ ่อที่วงั หลวง นางยงั คิดวา่ หนั อู๋เวยจะหาคู่หมายใหก้ บั ลูกชายคนโต เพือ่ ใหม้ ีการแต่งงานเช่ือมสัมพนั ธ์เสียอีก แต่ท่ีไหนได้ เป้าหมายของนกั เลงสุรากลบั ไม่ใช่สุรา “โชคชะตาอะไรกนั ขา้ วา่ เป็นหายนะแทๆ้ !” เงียบไปครู่หน่ึงเยช่ ายงั เคน้ เสียงอยา่ งไม่พอใจ “แต่วา่ ... แต่วา่ พวกเขามีศกั ด์ิที่ต่างกนั อย!ู่ ” เขาเห็นเสี่ยวเฉ่าเป็นเหมือนลูกสาวแทๆ้ ดงั น้นั ไม่วา่ ใครกร็ ู้วา่ นางเป็นองคห์ ญิงแห่งทูเจี๋ย “เรื่องน้ีหรือ...” ชุนถูหมีเองถึงกบั เกาศีรษะ นางไดร้ ับแต่งต้งั เป็นองคห์ ญิงตา้ ถงั วา่ ไปแลว้ นางมีศกั ด์ิเป็นนอ้ งสาวของหนั อู๋เวย เสี่ยวเฉ่าจึงถือวา่ เป็นหลานนอกของหนั อู๋เวย จะใหห้ ลานสาวแต่งงานกบั ลุงไดไ้ หมนะ ยงั ดีที่พวกเขาไม่มีความเกี่ยวขอ้ งทางสายเลือด ในประวตั ิศาสตร์จริงๆ มีเร่ืองแบบน้ีเกิดข้ึนไม่นอ้ ย ฮ่องเตร้ าชวงศถ์ งั มีพฤติกรรมดา้ นจริยธรรมที่ดูสับสนอลหม่านอยมู่ าก_ “ถา้ เกิดพวกเขามีใจต่อกนั เรากเ็ ปลี่ยนฐานะของเสี่ยวเฉ่าเสียใหม่ ใหน้ างเป็นนอ้ งสาวบุญธรรมแลว้ กนั ” ชุนถูหมียงั พูดต่อไป “แมใ้ นประวตั ิศาสตร์จะมีหญิงสามญั ชนข้ึนเป็นฮองเฮากต็ าม แต่ทางท่ีดีควรจะมีตาแหน่งฐานะ” “ทาตวั เป็นววั แก่กินหญา้ อ่อนไดถ้ ึงขนาดน้ี นบั วา่ สกลุ หนั ของเราไร้ยางอายยง่ิ นกั !” เยช่ ายงั คงมีโทสะ “ววั ฮ่องเตเ้ ชียวนะ เป็นววั ฮ่องเตก้ บั ... เส่ียวเฉ่า” ชุนถูหมีแกใ้ หใ้ หม่ตามความเคยชินในอาชีพ แต่เยช่ ายงั ไม่สบายใจ เขากลวั วา่ หนั อู๋เวยยงั จะคิดถึงชุนถูหมีอยตู่ ลอด เพ่งิ มาถึงฉางอนั แค่เดือนกวา่ ๆ ไม่ทนั ไดฉ้ ลองวนั ปี ใหม่ เยช่ ากส็ ง่ั ใหข้ บวนทูตทูเจ๋ียเดินทางกลบั มีแต่นอ้ งสาวบุญธรรมของราชาทูเจี๋ยเท่าน้นั ท่ียงั อยตู่ ่อ รัชสมยั หยง่ ชิ่งที่สิบส่ี ‘กฎหมายตา้ ถงั ’ ฉบบั แกไ้ ขและเพมิ่ เติมไดถ้ ูกแจกจ่ายออกไป ในปี เดียวกนั ฮ่องเตต้ า้ ถงั หนั อู๋เวยในวยั สี่สิบหกปี ไดอ้ ภิเษกสมรสกบั องคห์ ญิงทูเจ๋ียที่มีอายแุ ค่สิบเจด็ ปี มคี าพงั เพยว่า เมื่อท้องอม่ิ กค็ ดิ ถงึ เรื่องโลกีย์ ถา้ มีคู่รักคู่หน่ึงที่โชคดีมาก เขา้ กนั ไดท้ ้งั ทางร่างกายและทางจิตใจ พวกเขามีความสุขในการใชช้ ีวติ ร่วมกนั จนไม่มีที่ว่างใหค้ นอื่นเขา้ มาแทรก แต่กระน้นั กย็ งั มีคนท่ีกินอ่ิมไม่มีอะไรทา เกิดความคิดความกงั วลแทนพวกเขา

โดยเฉพาะในสมยั โบราณ ถา้ ผชู้ ายมีอานาจ มีเงินทอง มีฐานะสูงส่ง แลว้ ยงั มีรูปโฉมที่หล่อเหลาเป็นพเิ ศษ จะกลายเป็นเน้ือหวานๆ ในสายตาของหมาป่ า จะมีผหู้ ญิงกลุ่มใหญ่รวมถึงตระกลู ของหญิงเหล่าน้นั ที่คิดจะทาทุกวถิ ีทางเพ่ือแยง่ ชิงเน้ือชิ้นน้ีใหไ้ ด้ ท่ีพิเศษอีกขอ้ หน่ึงกค็ ือ ชายคนน้ีเป็นถึงราชา เป็นประมุขของแผน่ ดิน แผน่ ดินทุกแห่งบนแควน้ น้ีลว้ นเป็นของเขา ราษฎรทุกคนต่างกเ็ ป็นคนของเขา อีกท้งั เขายงั มีรูปร่างกายาสูงใหญ่ หนา้ ตาหล่อเหลา อายยุ งั ไม่มากแต่กม็ ีความสามารถหาตวั จบั ไดย้ าก... ตอนน้ีโชคดอกทอ้ [1]ของเขามีเขา้ มาไมข่ าดสาย เรียกไดว้ า่ ขนุ นางช้นั ผใู้ หญ่หรือราชนิกลุ คนอื่นต่างกอ็ ยากจะปลูกตน้ ทอ้ ใหเ้ ตม็ แทบเทา้ ของเขาเลยทีเดี ยว ถา้ เป็นสถานการณ์ทวั่ ไป ประมุขแผน่ ดินเหล่าน้ีจะก่ึงปัดก่ึงรับ มีบางคนยงั พูดเสียน่าฟังวา่ ขา้ กร็ ักเจา้ คนเดียวเท่าน้นั หญิงคนอื่นกแ็ ค่เป็นการเล่นละคร วา่ ไปแลว้ หญิงงามสามพนั นางในตาหนกั ในน้นั กม็ ีไวเ้ พอื่ เป็นที่เพาะพนั ธุท์ ายาทมงั กร เป็นสถานท่ีเพื่อคานดุลอานาจในการปกครองบา้ นเมืองเท่าน้นั แต่ทวา่ ! ถา้ เกิดผหู้ ญิงของราชาคนน้นั เป็นพวกไม่ยอมใหเ้ มด็ ทรายเขา้ ตาไดแ้ มแ้ ต่นอ้ ย แลว้ ราชาองคน์ ้ีที่ภายนอกดูแขง็ กร้าวดุดนั แต่ความจริงเป็นคนกลวั เมีย เหตุการณ์จะเปลี่ยนไปอีกทางหน่ึง น่ีเป็นเร่ืองราวของราชาทูเจี๋ย อาซูรุ่ย บุตรแห่งเทพหมาป่ าผยู้ งิ่ ใหญ่ เขามีช่ือเล่นวา่ เยช่ า เพราะความรักท่ีเขามีต่อพระชายาอยา่ งลึกซ้ึงทาใหห้ ลงั จากแต่งงานกนั มานานหลายปี เขาไม่เคยรับนางสนมคนอื่นอีกเลย มีแต่พระชายาอนั เป็นที่รักเพยี งคนเดียว ไม่วา่ จะเป็นขนุ นางหรือราชนิกลุ ของทูเจี๋ยต่างร้อนใจยง่ิ นกั ! ต้งั แต่โบราณนานมา ไม่วา่ จะแผน่ ดินไหน การสนบั สนุนของผดู้ ารงตาแหน่งพระชายาน้นั เป็นกาลงั ที่สาคญั สาหรับวงศต์ ระกลู ถา้ เกิดส่งผหู้ ญิงไปอยขู่ า้ งกายอาซูรุ่ยไม่ได้ ยอ่ มไม่มีอิทธิพลในการตดั สินใจของเขา ไม่มีทางคาดเดาความคิดของเขาได้ จะทาใหส้ ูญเสียผลประโยชนไ์ ปไม่รู้เท่าไร แต่เสียดายที่ราชาอาซูรุ่ยหลงใหลในตวั หญิงชาวตา้ ถงั จนไม่วา่ ใครจะกดดนั อยา่ งไรกไ็ ม่เป็นผล ถึงขนาดราชนิกลุ บางคนยกแควน้ หลวั ช่าข้ึนมาขู่ บอกวา่ ถา้ เกิดไม่มีการแต่งงานเช่ือมสมั พนั ธ์จะมีการยกทพั มาก่อกวนสร้างความวนุ่ วายใหก้ บั ทูเจ๋ีย อาซูรุ่ยไม่เพยี งไม่ไยดี แต่ยงั ถึงขนาดจะกรีธาทพั ไปบทขย้แี ควน้ หลวั ช่าดว้ ยซ้า จากน้นั

ชนช้นั สูงที่คิดจะผลกั ดนั ใหม้ ีการรับนางสนมเขา้ ตาหนกั ในกถ็ ูกลิดรอนอานาจ ในยามน้ีทุกคนจึงเขา้ ใจไดว้ า่ ถา้ อาซูรุ่ยไม่ตกลง กไ็ ม่มีใครเดินเขา้ ตาหนกั ฝ่ ายในของเขาได้ แต่ทวา่ มีคาพงั เพยท่ีพูดวา่ ความคิดต่าชา้ ไม่มีวนั ตาย แมส้ ถานการณ์จะดาเนินมาถึงตอนน้ี คนท่ีคิดจะใชห้ ญิงงามเป็นเคร่ืองมือสู่อานาจสงบเสงี่ยมเจียมตวั ไดอ้ ยพู่ กั หน่ึง กเ็ กิดความคิดข้ึนมาใหม่ ในเมื่อโจมตีกนั ซ่ึงๆ หนา้ ไม่ไดก้ ต็ อ้ งใชว้ ธิ ีออ้ มๆ ผชู้ ายเรามีใครที่ไม่เจา้ ชูบ้ า้ ง ส่วนใหญ่ใชร้ ่างกายท่อนล่างมาไตร่ตรองเรื่องอื่นๆ ท้งั น้นั ขอแค่ใหร้ าชาอาซูรุ่ยถูกใจหญิงงามคนใดคนหน่ึง แลว้ เกิดความปรารถนาที่จะไดน้ างข้ึนมา แบบน้ีกเ็ ท่ากบั หลอมเหลก็ กลา้ ใหล้ ะลายได้ ดงั น้นั ไม่วา่ จะเป็นภายนอกหรือภายในราชวงั ทูเจี๋ย มกั มีหญิงสาวที่เป็นมือที่สามบุกเขา้ มาระลอกแลว้ ระลอกเล่า วธิ ีที่ใชห้ รือกแ็ ปลกแตกต่างกนั ไป... ฉากทหี่ นึ่ง ในงานเล้ียงเฉลิมฉลองปี ใหม่ของทูเจ๋ีย หลานสาวคนโตของราชนิกลุ -- ก.ไดแ้ สดงการร่ายราที่งดงามอ่อนชอ้ ยและยว่ั ยวนใจภายใตเ้ สียงดนตรีแบบตะวนั ตก หญิง--ก.ร่ายราอยา่ งชดชอ้ ย เอวของนางส่ายไหวไดร้ าวกบั ตน้ หลิวท่ีกาลงั สะทา้ นไปตามแรงลม ขณะที่หมุนตวั หรือเคลื่อนไหวไปตามเสียงดนตรี เส้ือผา้ เน้ือบางท่ีนางสวมใส่จะเผยใหเ้ ห็นผวิ กายวบั ๆ แวมๆ ทาใหเ้ ลือดลมในกายของผชู้ ายท้งั หลายสูบฉีดไดแ้ รงข้ึน ดวงหนา้ ที่มีผา้ ปิ ดหนา้ ผนื ยาว เหลือใหเ้ ห็นดวงตางดงามท่ีราวกบั จะพูดได้ เหมือนกาลงั บอกกล่าวความยกยอ่ งเล่ือมใสและความช่ืนชอบท่ีนางมีต่ออาซูรุ่ย ปรากฏวา่ อาซูรุ่ยไม่มีความรู้สึกใดๆ กลายเป็นพระชายาที่ชมการแสดงอยา่ งสนใจ ส่งเสียงชมไม่ขาดปาก สุดทา้ ยหญิง--ก. กก็ ลายเป็นนางราประจาตาหนกั ของพระชายา ร่ายราจนตวั ผอมไปนานถึงสามเดือนกย็ งั ไม่เคยเจอหนา้ ราชาทูเจ๋ียอีกเลย ฉากทสี่ อง

มีคนคิดวา่ อาซูรุ่ยเป็นผเู้ ขม้ แขง็ ยอ่ มไม่ชอบหญิงสาวท่ีอ่อนแอ ดงั น้นั ในงานล่าสตั วข์ องราชวงศค์ ร้ังหน่ึง หลานสาวของขนุ นาง--ข.แต่งกายอยา่ งทะมดั ทะแมง ปล่อยผมยาวสยาย ขี่มา้ ศึกฝี เทา้ ดีอยา่ งทะนงองอาจอยา่ งท่ีผชู้ ายหลายคนยงั ตอ้ งอบั อาย หญิง-- ข.ขี่มา้ ผา่ นสนามล่าสัตว์ ยงิ ธนูล่าสัตวต์ ิดต่อกนั จนล่าสัตวไ์ ดม้ ากเป็นอนั ดบั หน่ึงต่อหนา้ ผกู้ ลา้ ท้งั หลาย ปรากฏวา่ พระชายาน้าตาไหลอยสู่ องสามหยด คิดวา่ การล่าสตั วท์ ่ีทาเพ่ือยงั ชีพน้นั ไม่ใช่เร่ืองผดิ แต่การล่าสตั วเ์ พ่อื ความสนุกน้นั เป็นการกระทาท่ีไร้คุณธรรมยง่ิ นกั นางยงั คิดคน้ คาใหม่ท่ีเรียกวา่ ‘ไร้มนุษยธรรม’ ข้ึนมาอีกคา ปรากฏวา่ หญิง--ข.ไม่เพยี งไม่ไดร้ ับคาช่ืนชมจากอาซูรุ่ย แต่ยงั ถูกเขาตาหนิอีกต่างหาก นางถูกตาหนิวา่ มีกิริยามารยาทหยาบชา้ ป่ าเถื่อน จิตใจโหดร้าย จากน้นั มาการหาคู่แต่งงานของหญิง--ข.กม็ ีปัญหา ฉากทสี่ าม ราชาอาซูรุ่ยแต่งงานกบั หญิงชาวตา้ ถงั อีกท้งั ยงั มีความรักใคร่อยา่ งลึกซ้ึง คิดวา่ คงจะชื่นชอบในวฒั นธรรมตา้ ถงั นี่เป็นความคิดของคนส่วนใหญ่ ดงั น้นั ในสถานที่ที่อาซูรุ่ยผา่ นไปมกั จะมีหญิงสาวชาวทูเจี๋ยที่สดใสร่าเริงและงามสง่าปรากฏตวั ดว้ ยเคร่ื องแต่งกายแบบชาวตา้ ถงั พวกนางใหค้ วามสนใจในศาสตร์ของสตรีท้งั หลาย อาทิ โคลงฉนั ทก์ าพยก์ ลอน ดนตรีและการเขียนภาพ หน่ึงในน้นั มีลูกสาวคนสุดทอ้ งของหวั หนา้ เผา่ -- ค.ท่ีเลียนแบบไดเ้ หมือนท่ีสุด เรียกไดว้ า่ เป็นหญิงสาวทูเจี๋ยที่มีความสามารถเป็นอนั ดบั หน่ึง ปรากฏวา่ หญิง--ค. เขียนกลอนรักแอบส่งใหอ้ าซูรุ่ยนบั ไม่ถว้ น เขียนบรรยายไดอ้ ยา่ งซาบซ้ึงเสียจนตวั นางเองยงั ประทบั ใจถึงกบั กระอกั เลือดออกมาคาใหญ่ แต่นางไม่ไดร้ ับการตอบกลบั มาแมแ้ ต่ฉบบั เดียว อยา่ วา่ จะสร้างความประทบั ใจใหก้ บั อาซูรุ่ย แมแ้ ต่บิดาท่ีพยายามถามข่าวคราวเร่ืองน้ีกย็ งั ไดร้ ับคาตอบเป็นสีหนา้ ที่ไม่รู้เร่ืองของอาซูรุ่ย เห็นไดว้ า่ เขาไม่รู้จกั หญิง--ค.คนน้ีแมแ้ ต่นอ้ ย! ฉากทสี่ ่ี หลานนอกของอ๋อง--ง.เป็นคนท่ีทาอะไรตรงไปตรงมาท่ีสุด หญิง-- ง.คิดวา่ ตวั เองเป็นหญิงงามอนั ดบั หน่ึงในแควน้ ทูเจี๋ย นางมีหนา้ ตาสะสวยแลว้ ไม่พอ รอบอกของนางยงั ใหญ่โตกวา่ สตรีทว่ั ไป เรียกไดว้ า่ มีอกแตงโม สะโพกดินระเบิด นางมน่ั ใจวา่ ขอใหเ้ ป็นผชู้ าย ไม่วา่ ใครกไ็ ม่มีทางตา้ นทานเรือนร่างอนั น่าเยา้ ยวนน้ีได้

ดงั น้นั จึงไดว้ างแผนหาทางอยกู่ บั อาซูรุ่ยขณะที่เขามาท่ีบา้ นของนางเพยี งลาพงั เริ่มแรกกใ็ ชส้ ุราอยา่ งดีเป็นการเปิ ดทาง จากน้นั ขณะที่อาซูรุ่ยพกั ผอ่ น กถ็ อดเส้ือผา้ จนหมด เตรียมตวั ทอดกายใหเ้ ขาเชยชม เรือนร่างของสาวงามมกั เป็นด่านท่ีลูกผชู้ ายฝ่ าไม่พน้ ปรากฏวา่ อาซูรุ่ยเลิกคิ้วข้ึนเป็นอนั ดบั แรก จากน้นั ยมิ้ นอ้ ยๆ แลว้ เดินมาหาอยา่ งเนิบชา้ หญิง--ง.ยนิ ดีปรีดา คิดวา่ วธิ ีการของนางคงจะไดผ้ ล! นอกจากพระชายาแลว้ ต่อไปนางจะเป็นผหู้ ญิงคนที่สองของราชาอาซูรุ่ย แต่ทวา่ อาซูรุ่ยหยดุ ยนื อยเู่ บ้ืองหนา้ ยกมือข้ึนและตวดั ลงมาอยา่ งแรง! เพราะแรงท่ีใชน้ ้นั มากพอสมควร ทาใหห้ ญิง--ง.ถึงกบั สลบคาที่ นอนหมดสติไปสามวนั เตม็ ๆ เรื่องเหล่าน้ีถูกคนแซ่หนั คนหน่ึงแอบเห็นเขา้ โดยบงั เอิญ จากน้นั เขาใชเ้ น้ือเร่ืองเหล่าน้ีมาเขียนเป็นบทละครร้อง ใหค้ นเล่านิทานหรือนกั กวที ้งั หลายนาไปร้องกนั ตามพ้นื ที่ต่างๆ จากน้นั มา ไม่มีสตรีคนไหนกลา้ ใฝ่ สูงถึงราชาและตาแหน่งพระชายาน้ีอีกเลย คนเหล่าน้นั ไม่มีใครรู้เลยวา่ ความจริงแลว้ พระชายาชุนถูหมีไดใ้ หเ้ งินทองของมีค่าหีบใหญ่ๆ กบั นกั แต่งละครร้องท่ีชื่อหนั อ่ิงจือเป็นการลบั ๆ จากน้นั นางหวั เราะเยาะก่อนพูดอยา่ งสะใจวา่ “คิดจะแยง่ ผชู้ ายกบั ขา้ หรือ! หน็อยแน่!” จบบริบูรณ์

----------------------------------- [1] เป็นคาเปรียบเทียบเรื่องของโชคดา้ นความรัก