Star Martial God Technique 01

แต่ในตอนน้ี,กลบั มีชนช้นั รับใชค้ นหน่ึง,กลา้ ที่จะตีตวัข้ึนมาเทียบเท่าคนอยา่ งเขาท่ีเป็นถึงคนของตระกลู หลกั ไดอ้ ยา่ งง้นั รึ? นี่มนั เป็นเรื่องที่จะไม่สามารถทนไดอ้ ยา่ งแน่นอน! หลงั จากไดท้ าํ การประทบั ตราศิลปะการต่อสูด้ ง่ั กล่าว,มือท้งั สองขา้ งของเหลียงเจียนกเ็ กิดเปลวเพลิงลุกไหมอ้ ยา่ งโชติช่วงข้ึนในทนั ที,ที่มุมปากของเขายกข้ึนมายงิ ฟันดว้ ยท่าทางมนั่ ใจ,\"มนั เป็นเพราะแกเอง,ท่ีตอ้ งการจะต่อตา้ นขา้ อยา่ งง้นั หรือ?\" เม่ือไดย้ นิ คาํ พดู ของเหลียงเจียน,ภายในใจของเยซ่ ิงเหอน้นัเตม็ ไปดว้ ยความโกรธอยา่ งไม่มีที่สิ้นสุด,หลายปี ท่ีตอ้ งทนอปั ยศอดสู,จนถึงตอนน้ีมนั ไดป้ ะทุข้ึนมาแลว้ . ในความคิดของตระกลู หลกั น้นั ,พวกเขาจะตอ้ งถกู ผกู มดั ไม่มีสิทธท์ ่ีจะใชช้ ีวติ อยา่ งคนปรกติไดอ้ ยา่ งง้นั รึ? ในความคิดของตระกลู หลกั น้นั ,เหล่าลูกหลานกย็ งั ตอ้ งผกู พนั ธ์ไปอยา่ งไม่สิ้นสุด,ไม่สามารถท่ีจะมีคุณสมบตั ิท่ีจะกลายเป็นคนที่มีอาํ นาจไดอ้ ยา่ งง้นั รึ? ทาํ ไมกนั ?

อาสาวของเขาไดส้ อนเร่ืองต่างๆแก่เยซ่ ิงเหอ,เขายงั จดจาํ ได้ไม่ลืมที่หล่อนโดนบุคคลในตระกลู จนั ทราทมิฬยา่ํ ย,ี่ จนตอ้ งตาย,อาของเขาน้นั เป็นคนดี,เป็นมิตรกบั ทุกคน,ทาํ ไมจะตอ้ งไดร้ ับผลอยา่ งน้นั ดว้ ย!ดว้ ยตระกลู ของเขาน้นั ,เพอ่ื ปกป้ องใหค้ นเฒ่าคนแก่ใหม้ ีชีวติ อย,ู่ กลบั ตอ้ งมีบางคนท่ีตอ้ งอดอาหารจนตาย,เพื่อคนเฒ่าคนแก่เหล่าน้นั ,น่าอดสูดสูนกั ? เยซ่ ิงเหอกาํ หมดั ของเขาแน่น,ดว้ ยความโกรธ,ในดวงตาของเขาน้นั ,มีแสงสีทองท่ีกาํ ลงั สาดส่องออกมาอยา่ งแรงกลา้ ,พลงัอาํ นาจแห่งดวงดารากบั ความแขง็ แกร่งของศิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิง,กาํ ลงั ต่อตา้ นกนั อยา่ งบา้ คลง่ั . ดว้ ยความแขง็ แกร่งของศิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงน้นัเป็นส่ิงท่ีน่ากลวั เป็นอยา่ งมาก,แต่เยซ่ ิงเหอน้นั กไ็ ม่เคยคิดท่ีจะถอยเลย,ดว้ ยพลงั อาํ นาจแห่งดวงดารา,ปะทุพลงั ออกมาลอ้ มรอบตวัเขา,ดว้ ยเยซ่ ิงเหอในเวลาน้ีน้นั ดูเหมือนกบั เทพสถิตที่น่าเกรงขาม \"ตาย!\"ที่มุมปากของเหลียงเจียนยกข้ึนมาเลก็ นอ้ ยพร้อมกบัปล่อยรังสีแห่งการฆ่าฟันออกมา,ดว้ ยแขนท้งั สองขา้ งของเขาน้นักลายเป็นดาบเปลวเพลิงท่ีลุกโชติช่วงพร้อมท้งั ฟันไปยงั เยซ่ ิงเหอ.

สองสุดยอดดาบเปลวเพลิงท่ีใชเ้ ป็นอาวธุ โจมตีที่เตม็ ไปดว้ ยเปลวเพลิงที่ทรงพลงั ,เตม็ ไปดว้ ยความแขง็ แกร่งที่ไม่สิ้นสุด,พร้อมท่ีจะตดั ไปยงั ร่างกายของเยซ่ ิงเหอที่อยดู่ า้ นล่าง. เสียงดงั กอ้ ง! ดว้ ยการรวบรวมพลงั แห่งดวงดาราของเยซ่ ิงเหอสามารถท่ีจะป้ องกนั การโจมตีได,้ ดว้ ยการเห็นดาบแห่งเปลวเพลิงขนาดใหญ่ฟันไปยงั ส่วนบนของเยซ่ ิงเหอ,โดยท่ีเยซ่ ิงเหอน้นั ได้เคลื่อนไหวออกไปชา้ ,ในจิตสาํ นึกของเยซ่ ิงเหอในตอนน้ีน้นั ได้ปล่อยคาํ พดู บางอยา่ งของวชิ าเทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราออกมา. \"จงสถิตทวั่ ท้งั ร่างกาย,จงเผยออกมา,ดว้ ยคุณความดีส่องแสงแรงกลา้ ,พลงั แห่งกระดูกและเลือดเน้ือ\" เยซ่ ิงเหอเกิดความรู้สึกลึกล้าํ ไม่สิ้นสุด,มนั ทาํ ใหจ้ ิตใจขา้ งในของเขาสงบ,พลงั งานแห่งดวงดาราที่จุดดนั เถียนไดเ้ พ่ิมเสริมเขา้ ไปยงั กระดูกของเขา,เหมือนวา่ กระดูดทว่ั ท้งั ร่างกายของเขาดงักึก-กึก เหมือนกบั เสียงระเบิดเลย,นอกจากน้ีแลว้ กย็ งั แพร่ไปยงั ผวิของเขาดว้ ย,ทาํ ใหผ้ วิ หนงั ของเขาน้นั ฉาบไปดว้ ยแสงแวววาว.

จุดแสงสีทองที่อยภู่ ายในตวั ตาของเขาน้นั ดูเหมือนวา่ จะมีการโคจรวงิ่ ไปมา,เขารู้สึกวา่ ,ความแขง็ แกร่งของดาบเปลวเพลิงที่เขาเห็นน้นั มนั ค่อยๆลดกาํ ลงั ลงอยา่ งชา้ ๆ. \"จงแตกสลาย!\"เยซ่ ิงเหอไดพ้ ดู ออกมาดว้ ยเสียงโทนต่าํ . แบงง! ดาบเปลวเพลิงท้งั สอง,กไ็ ดฟ้ าดลงไปยงั ร่างกายของเยซ่ ิงเหออยา่ งคาดไม่ถึง. ดว้ ยเห็นสิ่งดงั กล่าว,อาจารยฉ์ ู่เซียนตกตะลึงเป็นอยา่ งมาก,เขาไม่คาดคิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั จะสามารถหลบการโจมตีดงั กล่าวไดเ้ ลย,เขาน้นั ไดถ้ ูกฟันดว้ ยดาบเปลวเพลิงสองเล่ม,แมว้ า่ดาบเปลวเพลิงสีชาดจะเป็นทกั ษะของผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงและอยแู่ ค่เพยี งระดบั เบ้ืองตน้ กต็ าม,แต่กส็ ามารถสงั หารคนไดห้ ากประมาท,ดว้ ยการโจมตีนนั่ เปรียบไดก้ บั ระดบัเดียวกนั ของผใู้ ชศ้ ิลปะแห่งมงั กรที่โจมตีอยา่ งสุดกาํ ลงั ทีเดียวซ่ึงวา่ กนั ถึงความรุนแรงแลว้ กม็ ีพลงั ทาํ ลายมากกวา่ หลายเท่านกั ดว้ ยการโจมตีดงั กล่าว,ทุกคนต่างกก็ ลวั วา่ เยซ่ ิงเหอจะไดร้ ับบาดเจบ็ สาหสั !

ดว้ ยการมองของอนั ซุยหยนุ เองน้นั ,ใจของหล่อนถึงกบั หยดุนิ่ง,ซ่ึงหลินหงกด็ ว้ ยเหมือนกนั ,ภายในดวงตาของเขาน้นั ถึงกบั มีประกายตาแห่งความตกใจเลยทีเดียว. เมื่อทุกคนกาํ ลงั เป็นห่วงเยซ่ ิงเหออย,ู่ และมองไปที่ดาบเปลวเพลิงอยนุ่ ้นั ,เยซ่ ิงเหอกก็ ระโดดหลบ,พร้อมกบั ท่องคาถาบางอยา่ งพงุ่ หล่าวออกมาอยา่ งกบั เสือดาวจากการโจมตีของเหลียงเจียน. มนั เกิดเรื่องอะไรกนั นี่? ทาํ ไมเยซิงเหอถึงไม่ไดร้ ับบาดเจบ็ จากดาบเปลวเพลิง,มนัเกิดเร่ืองน้ีไดอ้ ยา่ งไร? เหลียงเจียนไม่รุ้เลยวา่ ,เยซ่ ิงเหอน้นั ไม่ไดร้ ับผลอะไรเลยจากการโจมตีและไร้ซ่ึงบาดแผลไดอ้ ยา่ งไร? ชว่ั ขณะที่เขาน้นั กาํ ลงั ต่อสูอ้ ยนู่ ้นั ,เยซ่ ิงเหอกร็ ับรู้ไดจ้ ากการเฝ้ ามองอยชู่ ว่ั ขณะ,เกี่ยวกบั ท่ีเยซ่ ิงเหอเองน้นั กล็ าํ บากในการรับดาบเปลวเพลิงเหมือนกนั ,แต่เขาเพง่ิ รู้วา่ สามารถท่ีจะสลายพลงัความแขง็ แกร่งของดาบเปลวเพลิงสีชาดไดอ้ ยา่ งไร.ข้นั แรกน้นัเขาจะตอ้ งทาํ ใหร้ ่างกายของเขาน้นั โคจรพลงั แห่งดวงดาราเพอ่ื ท่ีจะใหม้ ีความแขง็ แกร่งเท่ากบั ดาบเปลวเพลิง,จากน้นั ดว้ ย

ความแขง็ แกร่งของเนตรแห่งดวงดารา,เขากจ็ ะสามารถแยกสลายพลงั ของดาบเปลวเพลิงไดใ้ นชวั่ ขณะ. หลงั จากท่ีเขาสามารถปิ ดผนึกดาบเปลวเพลิง,แมว้ า่ มนั จะมีพลงั มากมายอยกู่ ต็ าม,แต่กไ็ ม่สามารถเจาะผา่ นการป้ องกนั ของเขาไดอ้ ีก,ซ่ึงร่างกายของเขาน้นั กม็ ีพลงั งานจาํ นวนมากปกคลุมอยู่นนั่ เอง. ดว้ ยความสามารถของเนตรแห่งดวงดารา,ช่างเหนือคาํบรรยายมีความสามารถกวา่ คนปรกติมากนกั ,แมว้ า่ เยซ่ ิงเหอเองจะยงั ไม่สามารถรับรู้ไดถ้ ึงความสามารถท้งั หมดของเนตรแห่งดวงดาราไดท้ ้งั หมด,แต่ถึงกระน้นั เนตรแห่งดวงดารากเ็ ป็นเหมือนดงัเวทยม์ นตท์ ี่ลึกลบั ท่ีเยซ่ ิงเหอน้นั ไดร้ ับ. เนตรแห่งดวงดาราของเยซ่ ิงเหอน้นั จาํ ตอ้ งฝึ กฝนใหส้ ูงกวา่น้ี,จะไม่แค่เพยี งหยดุ ดาบเปลวเพลิงเท่าน้นั ยงั จะมีความสามารถอ่ืนยง่ิ กวา่ อีก,นอกจากน้ีหลงั จากท่ีเขาไดท้ าํ การสลายดาบเปลวเพลิงน้นั กลบั ตอ้ งใชก้ าํ ลงั เป็นเป็นอยา่ งมาก,นนั่ จึงจาํ เป็นตอ้ งฝึ กฝนใหช้ าํ นาญ.

ชวั่ ระยะเวลาดงั กล่าว,เยซ่ ิงเหอกระโจนออกไปเหมือนกบัสตั วป์ ่ า,พร้อมกบั เหวยี่ งหมดั ท่ีหนกั หน่วงโจมตีไปท่ีเหลียงเจียน. เหลียงเจียนไม่คิดเลยวา่ การโจมตีของเขาน้นั ,จะไร้ซ่ึงการสร้างบาดแผลต่อเยซ่ ิงเหอ,ในความคิดของเขาน้นั ,ถึงแมว้ า่ จะไม่สามารถที่จะเขา้ ไปปะทะกบั ร่างกายของเยซ่ ิงเหอตรงๆ,อยา่ งนอ้ ยสุดมนั จะตอ้ งมีประสิทธิภาพในการสร้างบาดแผลบา้ งอยา่ งแน่นอน,เมื่อเขาเห็นเยซ่ ิงเหอพงุ่ เขา้ มาแลว้ ,เขารู้สึกไดว้ า่ ไม่มีเวลาเพยี งพอท่ีจะหลบแลว้ . อยา่ งไรกต็ ามดว้ ยประสบการณ์ต่อสูข้ องเหลียงเจียนมีมากอยพู่ อสมควร,เมื่อเห็นหมดั ของเยซ่ ิงเหอที่พงุ่ มาน้นั ,เขาได้ประทบั ตราท่ีแขนของเขาในทนั ที. รอบๆแขนท้งั สองขา้ งกเ็ กิดเปลวเพลิงรวมตวั ข้ึนอยา่ งรวดเร็วเป็นเหมือนโล่ป้ องกนั ,เพอื่ นาํ มาใชป้ ้ องกนั ร่างของเขาในทนั ที.

บทที่ 20 สอนพวกเราด้วย ดว้ ยการสร้างโล่เปลวเพลิงอนั สุดยอดมาป้ องกนั ,แต่ถึงกระน้นั เยซ่ ิงเหอกไ็ ม่ไดห้ ยดุ โจมตี,เขาไดแ้ กวง่ หมดั ไปยงั ฝ่ ายตรงขา้ ม. พลงั แห่งดวงดาราท่ีจุดดนั เถียนน้นั ,ไดไ้ ปรวมตวั กนั ที่หมดัเพ่ือใชใ้ นการโจมตี. พลงั แห่งดวงดาราน้นั พลุ่งพล่านจนทาํ ใหเ้ กิดแสงแพรวพราวท่ีหมดั ของเขา. แบงง! หมดั ของเยซ่ ิงเหอน้นั โจมตีไปที่โล่เปลวเพลิงท่ีแขง็ แกร่งน้นั ,ดว้ ยพลงั อาํ นาจเห่งดวงดาราและโล่เปลวเพลิงท่ีทรงพลงั ,ดว้ ยการโจมตีดงั กล่าวเกิดเสียงดงั กึกกอ้ ง แบง!แบง!แบง! ระเบิดออกมา. ขณะท่ีโล่เปลวเพลิงที่ป้ องกนั หมดั จากเยซ่ ิงเหอน้นั ,ดว้ ยพลงั แห่งดวงดาราน้นั แขง็ แกร่งอยา่ งไม่น่าเช่ือ.มนั ยงั เพิ่มพลงั ข้ึนไดอ้ ีกเร่ือยๆ.

แบงง! เปลวเพลิงดงั กล่าวไดแ้ ตกสลายแตกกระจากไปทุกทิศทุกทาง. เหลียงเจียนตกตะลึงเป็นอยา่ งมาก,เขาคาดไม่ถึงเลยวา่ พลงัแห่งดวงดาราจะรุนแรงจนทาํ ใหเ้ ขาตกตะลึงเช่นน้ี.ไม่ไช่วา่ ผใู้ ช้ศิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราไม่เหมาะท่ีจะต่อสูห้ รอกรึ?เขาเร่งรีบที่จะควบรวมพลงั เปลวเพลิงข้ึนมาใหม่เพ่ือท่ีจะใชป้ ้ องกนั การโจมตีคร้ังต่อไป,แต่กช็ า้ ไปแลว้ . แบง แบง แบง! โล่เปลวเพลิงท่ีน่าเกรงขามไดแ้ ตกออก,หายไปในอากาศ. หมดั ที่หน่ึงและหมดั ที่สองของเยซ่ ิงเหอ,เหลียงเจียนไม่มีเวลาเพยี งพอที่จะหลบแลว้ . เยซ่ ิงเหอระเบิดพลงั ปล่อยหมดั ที่ทรงพลงั อีกหมดั ,หลงั จากที่โล่เปลวเพลิงน้นั ไดแ้ ตกสลายไป,ไม่มีเวลาที่เขาจะหลบหลีก,หมดั ของเยซ่ ิงเหอต่อยไปท่ีแกม้ ของเหลียงเจียน. ท้งั ร่างของเหลียงเจียนกล็ อยออกไป,กระทบพ้ืนหน่ึงทีสองทีและเขา้ ไปชนกบั ตน้ ไมท้ ่ีห่างออกไป,จากน้นั กล็ ม้ ลง,ดว้ ยหมดั

ของเยซ่ ิงเหอน้นั แขง็ แกร่งเป็นอยา่ งมาก,สามารถที่คว่าํ เหลียงเจียนไดใ้ นทนั ที. นกั เรียนท้งั หมดต่างจอ้ งมองดว้ ยความตกตะลึง,พวกเขาไม่คิดเลยวา่ ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงระดบั ช้นั ท่ี 2 ดินแดนสวรรคข์ ้นั ปลายจะพา่ ยแพ.้ และยงั มีทกั ษะการต่อสูท้ ่ีไดร้ ับสืบทอดมาจากตระกลู อีกดว้ ย,ไม่คาดคิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอจะชนะได.้ ดว้ ยความแขง็ แกร่งของเยซ่ ิงเหอช่างแขง็ แกร่งจนคาดไม่ถึงเลยทีเดียว! เป็นความจริงที่เขาสามารถกระตุน้ หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณแดงชาดน้นั ช่างเป็นพรสวรรคท์ ่ีเปี่ ยมพรสวรรคม์ ากยงิ่ ! นานเท่าไหร่กนั ท่ีเยซ่ ิงเหอเขา้ มายงั สถาบนั ดาราสวรรค,์ เขาเพง่ิ เริ่มตน้ กลายเป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสู,้ แลว้ ทาํ ไมถึงไดแ้ ขง็ แกร่งเช่นน้ีล่ะ!นกั เรียนทุกๆคนจอ้ งมองเยซ่ ิงเหออยา่ งไม่เชื่อสายตา,ปรากฏถึงร่องรอยของเหงื่อจาํ นวนมากข้ึนที่หนา้ ผาก,ช่างเป็นการโชคดีที่พวกเขาน้นั ไม่ไดเ้ ขา้ ไปยแุ หยเ่ ยซ่ ิงเหอ.ไม่เช่นน้นั แลว้พวกเขาคงจะมีชะตาท่ีไม่แตกต่างกบั เหลียงเจียนอยา่ งแน่นอน.

เหล่านกั เรียนต่างกเ็ ริ่มท่ีจะใหค้ วามสนใจเยซ่ ิงเหอ,สถานะของเยซ่ ิงเหอในใจของพวกเขาน้นั ,ไดเ้ ปล่ียนไปแลว้ ในตอนน้ี. เหลี่ยงหยกู าํ หมดั ของเขาแน่น,ดว้ ยความโกรธ,เขาน้นั ไดเ้ ฝ้ ามองการฝึกฝนของเยซ่ ิงเหอมาโดยตลอด,เขาไม่คิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั เพ่ิงจะฝึ กฝนทกั ษะการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,เป็นไปไม่ไดท้ ี่เขาน้นั จะสามารถลม้ เหลียงหยไู ด,้ ไม่อยากเชื่อเลยวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั จะมีความสามารถในศิลปะการต่อสูท้ ่ีสูงข้ึนรวดเร็วเช่นน้ี,ดว้ ยความแขง็ แกร่งในตอนน้ี,ทาํ ใหท้ ุกคนต่างกช็ ่ืนชมมนั จึงทาํ ใหเ้ ขาน้นัอาฆาตแคน้ เยซ่ ิงเหอยงิ่ นกั . ดว้ ยเห็นเยซ่ ิงเหอชนะเหลียงเจียน,บนใบหนา้ ของอนั ซุยหยนุ กเ็ ป้ื อนยมิ้ ดว้ ยความช่ืนชม,ความแขง็ แกร่งของเยซ่ ิงเหอน้นัช่างรวดเร็วยง่ิ นกั ,หล่อนเองกย็ งั รู้สึกประหลาดใจอยเู่ หมือนกนั ,ก่อนหนา้ น้ีน้นั เมื่อหล่อนไดท้ าํ การทดสอบความแขง็ แกร่งของเขา,กแ็ ค่ทดสอบเพยี งแค่เลก็ นอ้ ยเท่าน้นั เอง,ตอนน้ีหล่อนยอมรับแลว้วา่ เยซ่ ิงเหอน้นั มีความแขง็ แกร่งจริงๆ. ดว้ ยการที่เยซ่ ิงเหอไดช้ ่วยรักษาหล่อนก่อนหนา้ น้ีน้นั ,กม็ ีพลงั งานลึกลบั บางอยา่ งที่เขา้ มายงั ร่างกายของหล่อนท่ีถกู ส่งมา

จากเยซ่ ิงเหอ,นนั่ ทาํ ใหก้ ารบาํ เพญ็ ยทุ ธข์ องหล่อนน้นั เพิ่มระดบัข้ึนอยา่ งรวดเร็ว,และนอกจากน้ียงั ทาํ ใหห้ ล่อนน้นั แขง็ แกร่งข้ึนมาก,การฝึกฝนของหล่อนน้นั กร็ วดเร็วกวา่ แต่ก่อนมากนกั . ดว้ ยพลงั ลึกลบั ท่ีหล่อนไดร้ ับน้นั ,บุคคลเช่นเยซ่ ิงเหอน้ี,ทาํใหห้ ล่อนมีความสงสยั ใคร่รู้ในตวั เขาเป็นอยา่ งมาก. เซ่ียหยนุ หนิงเองกจ็ อ้ งมองไปยงั เยซ่ ิงเหอไม่ห่าง,ในดวงตาของหล่อนน้นั เตม็ ไปดว้ ยความชื่นชม,แขนท้งั สองขา้ งกอดอก,ท่ีมุมปากของหล่อนยกข้ึนเผยใหเ้ ห็นถึงรอยยมิ้ ท่ีมีเลิศนยั น์,วนั น้ีหล่อนไดค้ นพบบุคคลท่ีน่าสนใจเขา้ แลว้ ! อาจารยซ์ ูกป็ ระหลาดใจดว้ ยเหมือนกนั ,เขาพบวา่ เยซ่ ิงเหอในตอนน้ีเยยี่ มยอดเป็นอยา่ งมาก.ไม่คิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอจะสามารถชนะเหลียงหยไู ด,้ แต่เขากพ็ บแลว้ วา่ ตอนน้ีไม่มีความจาํ เป็นที่จะตอ้ งช่วยเหลือเยซ่ ิงเหอ,เยซ่ ิงเหอน้นั มีความสามารถเพยี งพอท่ีจะดูแลตวั เองแลว้ . ฉู่เซียนจอ้ งมองไปยงั อาจารยท์ ่านอ่ืน,อาจารยค์ นน้นั กเ็ ขา้ ใจในทนั ที,เขาเดินเขา้ ไปหาเหลียงเจียน,อาจารยค์ นน้ีเป็นผใู้ ชศ้ ิลปะ

การต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,เขาแตะที่ตวั ของเหลียงเจียนและเริ่มทาํ การรักษา. เหลียงเจียนน้นั ไดร้ ับบาดเจบ็ จากหมดั ท่ีชกไปท่ีแกม้ ของเขาซ่ึงมองดูแลว้ เป็นรอยบุบเขา้ ไปดูน่ากลวั นกั ,นี่เป็นเพียงการโจมตีเลก็ นอ้ ยเท่าน้นั ,ไม่เช่นน้นั เหลียงเจียนอาจจะไดร้ ับผลลพั ท์ท่ียากจะคาดคิดนกั . เยซ่ ิงเหอปิ ดตาของเขาสงบนิ่งอยชุ่ ว่ั ขณะ,ก่อนท่ีจะเปิ ดตา,เสน้ ใยสีทองที่ดวงตาของเขาไดห้ ายไปแลว้ ,ดว้ ยการต่อสูค้ ร้ังน้ีกบั เหลียงเจียน,เยซ่ ิงเหอรู้สึกวา่ เขาไดป้ ระสบการณ์มากมายนกั ,นอกเหนือจากความเขา้ ใจอยา่ งลึกซ้ึงในการต่อสู,้ เขายงั ไดค้ น้ พบวธิ ีใชเ้ นตรดวงดาราอนั น่าอศั จรรยน์ ้ีดว้ ย. หลินหงเดินตรงมาหาเยซ่ ิงเหอ,ตบไปท่ีไหล่ของเขาและยมิ้\"ทาํ ไดด้ ีมาก!\" เยซ่ ิงเหอยมิ้ รับ,พร้อมกบั พยกั หนา้ . โม่หยเู ดินออกมาดว้ ยความต่ืนเตน้ เหมือนกนั ,พร้อมกบั พดูอยา่ งตะกกุ ตะกกั วา่ \"ไม่คิดเลยวา่ ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา

จะแขง็ แกร่งเช่นน้ี,หลงั จากน้ีคงไม่มีใครกลา้ ท่ีจะดูแคลนผใู้ ช้ศิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราแลว้ ซินะ!\" ดว้ ยการไดย้ นิ คาํ พดู ของโม่หย,ู เยซ่ ิงเหอเองกไ็ ดใ้ คร่ครวญเก่ียวกบั เรื่องดงั กล่าวอยเู่ หมือนกนั ,ส่ิงท่ีกล่าวมาแสดงใหเ้ ห็นวา่ตอ้ งแสดงความแขง็ แกร่งสินะถึงจะไม่ถกู ดูแคลน. \"ดี,สลายตวั ไดแ้ ลว้ ,พวกเราจะทาํ การเดินทางต่อไปยงัจุดหมายแลว้ !\"ฉู่เซียนโบกมือพร้อมกบั พดู . เหลียงหยจู่ อ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหออยา่ งเยน็ ชา,ก่อนที่เขาจะเดินออกไป. หลินหงรับรู้ไดเ้ ก่ียวกบั ท่าทีของเหลียงหย,ู ก่อนท่ีเขาจะกล่าวกบั เยซ่ ิงเหอ,\"ดว้ ยความแขง็ แกร่งของเหลียงเจียนน้นั ไม่สามารถเอาไปเปรียบไดก้ บั เหลียงหย,ู เขาอ่อนดอ้ ยกวา่ เหลียงหยูมาก,เยซ่ ิงเหอเจา้ ควรท่ีจะระวงั ตวั ใหม้ ากนะ,เหลียงหยนู ้นั เป็นคนที่อนั ตรายยงิ่ นกั ,ควรท่ีจะระวงั เขาไวใ้ หม้ ากจะเป็นการดี!\" \"อืม,ขา้ รู้แลว้ .\"เยซ่ ิงเหอพยกั หนา้ . กลุ่มท่ีนาํ โดยอาจารยฉ์ ูเซียนน้นั ,ไดม้ าถึงสถานที่ฝึ กฝนเป็นกลุ่มแรก.

เยซ่ ิงเหอน้นั กาํ ลงั เดินอย,ู่ ขณะที่เขาน้นั กาํ ลงั ครุ่นคิดหลายๆอยา่ งเก่ียวกบั ศิลปะการต่อสู.้ ในขณะน้นั ,ไดม้ ีหญิงสาวสองคนเดินเขา้ ไปหาเยซ่ ิงเหอ,แมว้ า่ หญิงสาวท้งั สองน้นั จะไม่ไดท้ รงเสน่ห์เทียบเท่าอนั ซุยหยนุ,แต่กค็ ่อนขา้ งท่ีจะน่ารักอยเู่ หมือนกนั . \"ศิษยพ์ ่ี ซิงเหอ!\" เสียงที่สดใส,ช่างเป็นเสียงที่น่ารักดงักงั วานภายในหุบเขาแห่งน้ี,ช่างเป็นเสียงท่ีน่าฟังยง่ิ นกั . ดว้ ยเสียงดงั กล่าวน้นั ,ช่วยดึงสติของเขาท่ีกาํ ลงั ครุ่นคิดเกี่ยวกบั การฝึ กฝนอยนู่ นั่ เอง,สายตาของเขาไดจ้ อ้ งมองยงั สองสาวท่ีน่ารัก,ดว้ ยใบหนา้ ที่เริ่มมีสีแดงเลก็ นอ้ ย,ก่อนท่ีจะถามออกไปวา่ \"มีเร่ืองอนั ใดรึ?\" \"ศิษยพ์ ีช่ ิงเหอ,ขา้ มีนามวา่ อญิ๋ง หลิว,เป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,ขา้ อยากจะขอคาํ แนะนาํ เกี่ยวกบั การฝึ กฝนเก่ียวกบั ศิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดารากบั ท่านไดห้ รือไม่?\" บนใบหนา้ ของอญิ๋งหลิวแสดงถึงอาการขวยเขิน. \"ศิษยพ์ ่ีชิงเหอ,พวกเราลว้ นแลว้ แต่เป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,ขา้ ชื่อวา่ เจา้ หนิงเอ๋อ,พวกเราน้นั ตอ้ งการใหศ้ ิษยพ์ ่ี

ชิงเหอช่วยฝึ กฝน,สง่ั สอนพวกเราใหแ้ ขง็ แกร่งข้ึนจะไดห้ รือไม่?\"เจา้ หนิงเอ๋อน้นั เป็นหญิงสาวท่ีค่อนขา้ งมีความมน่ั ใจในตวั เองสูง,หล่อนไดน้ าํ มือของหล่อนน้นั จบั ไปท่ีมือของเยซ่ ิงเหอไปมา ดว้ ยท่าทางการพดู ของหล่อนน้นั ดูฉลาดแกมโกงยวั่ ยวนยงิ่ นกั . ดว้ ยการสมั ผสั ทีที่มือของเยซ่ ิงเหอแลว้ ,ทาํ ใหเ้ ขารู้สึกขวยเขินเลก็ นอ้ ย,เขาจึงไดจ้ อ้ งมองไปที่หลินหงและโม่หยเู พื่อใหช้ ่วยออกความคิดเห็น. หลินหงและโม่หยแู กลง้ หวั เราะเบาๆ,แกลง้ ทาํ เป็นไม่เห็น. \"ขา้ ไม่รู้วา่ จะทาํ ไดร้ ึไม่?\"เยซ่ ิงเหอน้นั ไม่รุ้เลยวา่ เขาควรท่ีจะบอกกล่าวอยา่ งไร,เขาไม่รู้วา่ จะตอ้ งทาํ ตวั อยา่ งไรในสถานการณ์เช่นน้ี. นกั เรียนท่ีอยรู่ อบๆต่างจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอดว้ ยสายตาแห่งความอิจฉา,แมว้ า่ อญ๋ิงหลิวและเจา้ หนิงเอ๋อ จะไม่สวยเทียบเท่ากบั อนั ซุยหยนุ ,แต่กค็ อ่ นขา้ งน่ารักเหมือนกนั ,อนั ซุยหยนุน้นั ชอบที่จะอยเู่ พียงลาํ พงั ,เป็นเหมือนเทพธิดาท่ีไม่สามารถเขา้ใกลไ้ ด,้ หากแต่สองสาวน้ีแตกต่างออกไป.

หากเยซ่ ิงเหอพยกั หนา้ ยอมรับ,บางทีสองสาวน้ีอาจจะยอมปล่อยมือเขา. เยซ่ ิงเหอน้นั รู้สึกงุ่มง่ามตอ้ งการใหห้ ล่อนปล่อยมือของเขา,พร้อมกบั ดึงมือออกมา,แต่กไ็ ม่สามารถท่ีจะดึงมนั ออกมาได,้ ดว้ ยการเผชิญหนา้ กบั หญิงสาวสองคน,เขาไม่รู้เลยวา่ จะกล่าวคาํปฏิเสธหล่อนอยา่ งไร,เขาจึงไดล้ งั เลอยเู่ ป็นเวลานานเหมือนกนั .

บทที่ 21 เธอช่างห่างไกล. อนั ซุยหยนุ กลบั มาใหค้ วามสนใจในตวั เหยซ่ ิงเหอ,ดว้ ยการมองเห็นวา่ หญิงสาวท้งั สองน้นั ไดเ้ ขา้ ไปวนุ่ วายกบั เยซ่ ิงเหอ,ไม่รู้เลยวา่ กาํ ลงั คุยสิ่งใดกนั อย.ู่ โดยเฉพาะ เจา้ หนิงเอ๋อน้นั ไดจ้ บั ยดึแขนของเยซ่ ิงเหอพร้อมกบั ถไู ปถมู า,ช่างไม่รู้จกั รับรู้ถึงศกั ด์ิศรีจริงๆเลย! อนั ซุยหยนุ น้นั ขนุ่ เคืองใจเลก็ นอ้ ย,ชวั่ ระยะเวลาน้นั ,หล่อนเห็นวา่ พวกหล่อนท้งั สองน้นั ไม่มีท่าทีจะจากไปเลย,ในท่ีสุดหล่อนกไ็ ม่สามารถท่ีจะอดทนไดอ้ ีกต่อไป.หล่อนจึงไดเ้ ดินไปหาเยซ่ ิงเหอ. \"เยซ่ ิงเหอ,ตามขา้ มา.\" อนั ซุยหยนุ ตะเบง็ เสียงออกไป,เพราะวา่ หล่อนน้นั รู้สึกโกรธเคืองเลก็ นอ้ ย,ดงั น้นั หล่อนจึงได้แสดงท่าทางฮึดฮดั ออกไป. เมื่อไดย้ นิ คาํ พดู ของอนั ซุยหยนุ แลว้ ,เยซิงเหอถึงกบั สะดุง้หน่ึงที,จากน้นั เขากแ็ กะมือของเจา้ หนิงเอ๋อออก,แลว้ เดินตามอนัซุยหยนุ ไป.

\"ชา้ ก่อน...ศิษยพ์ ่อี นั ,พวกเรากาํ ลงั ขอคาํ แนะนาํ ศิลปะการต่อสูก้ บั ศิษยพ์ ่ซี ิงเหออย!ู่ \"เจา้ หนิงเอ๋อน้นั ข่นุ เคืองใจเลก็ นอ้ ยจอ้ งมองไปยงั อนั ซุยหยนุ ,พวกเขาน้นั กาํ ลงั คุยอยกู่ บั เยซ่ ิงเหอ,เกิดอะไรข้ึนกบั อนั ซุยหยนุ อยา่ งง้นั รึ? แมว้ า่ ตระกลู ของเจา้ หนิงเอ๋อน้นั จะไม่สามารถเทียบไดก้ บัอนั ซุยหยนุ ,แต่ตระกลู หล่อนน้นั กเ็ ป็นตระกลู ขนุ นางช้นั สูงในเมืองบรรพชนสวรรคเ์ หมือนกนั ,ต้งั แต่เดก็ น้นั จะมีคนคอยเอาใจหล่อนโดยตลอด,ดว้ ยการท่ีหล่อนน้นั เห็นอนั ซุยหยนุ ใชว้ ธิ ีการท่ีเยน็ ชาเช่นน้ี,เป็นเรื่องปรกติท่ีหล่อนจะไม่ยอมใหอ้ นั ซุยหยนุแยง่ เยซ่ ิงเหอไปโดยง่าย. แมว้ า่ เยซ่ เงอเหอน้นั จะเป็นเพยี งแค่ศิษยธ์ รรมดาสามญั ,แต่ดว้ ยพรสวรรคท์ ี่ไดแ้ สดงออกมาน้นั ช่างน่าประหลาดใจ,ในอนาคตน้นั เขาอาจจะเป็นสุดยอดผเู้ ยย่ี มยทุ ธก์ เ็ ป็นได,้ เจา้ หนิงเอ๋อน้นั มน่ั ใจในตวั เองเป็นอยา่ งมาก,วา่ สามารถที่จะยว่ั ยวนเยซ่ ิงเหอใหม้ าอยเู่ คียงขา้ งหล่อนดว้ ยกระโปรงสีทบั ทิมที่หล่อนน้นั สวมใส่อย,ู่ หากวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั เป็นผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์จริงๆแลว้ กค็ งเป็นเหมือน

ดงั่ สมบตั ิเลยทีเดียว,แต่ถา้ เขาน้นั ไม่ไดด้ ีจริง,เม่ือน้นั หล่อนก็สามารถที่จะเขี่ยทิ้งไดอ้ ยแู่ ลว้ . สาํ หรับหญิงอื่นน้นั เจา้ หนิงเอ๋อน้นั สามารถที่จะเทียบไดว้ า่น่าดึงดูดใจเป็นอยา่ งยง่ิ ภายในช้นั เรียนน้ี,แต่ถา้ เทียบกบั อนั ซุยหยนุ แลว้ ,อาจจะดอ้ ยกวา่ ,แต่ถึงกระน้นั หากมีความกลวั เกรงแลว้ ก็จะไม่มีสิ่งใดเกิดข้ึน. \"เจา้ ไดข้ อใหเ้ ขาแนะนาํ ศิลปะการต่อสูใ้ หจ้ ะไม่มีสิ่งใดเกี่ยวกบั ขา้ ไดอ้ ยา่ งไร,ก่อนหนา้ น้ีน้นั ขา้ ไดใ้ หเ้ ยซ่ ิงเหอน้นั มาช่วยขา้ ฝึ กฝน,หากเจา้ ตอ้ งการคาํ แนะนาํ จากเขาล่ะก,็ ควรท่ีจะต่อหลงัขา้ !\"อนั ซุยหยนุ พดู ออกมาอยา่ งเยน็ ชา. ใหม้ าช่วยศิษยพ์ อ่ี นั ฝึ กฝนอยา่ งง้นั รึ? ดวงตาของเยซ่ ิงเหอเบิกกวา้ ง,ในใจของเขาน้นั เตม็ ไปดว้ ยความสงสยั ,แต่น้ีอาจจะเป็นโอกาสท่ีเขาน้นั จะไดข้ อโทษอนั ซุยหยนุ ,เป็นเรืองปรกติที่เขาน้นัไม่กลา้ ท่ีจะกล่าวอะไรออกมา. เจา้ หนิงเอ๋อน้นั เป็นคนท่ีมีเจด็ คืนหวั ใจจนั ทร์ดบั อนั ประณีต,หล่อนจอ้ งมองไปยงั เยซ่ ิงเหอดว้ ยท่าท่าทางท่ีรู้ไดว้ า่ สิ่งที่อนั ซุยหยนุ กล่าวน้นั ไม่สมเหตุสมผล,ชายคนท่ีทาํ ใหห้ ล่อนจดจาํ ,ดงั น้นั

หล่อนจะยอมใหอ้ นั ซุยหยนุ ปลน้ ไปไดโ้ ดยง่ายอยา่ งง้นั รึ?เจา้ หนิงเอ๋อยมิ้ ออกมาอยา่ งมีเลิศนยั น,์ \"ไม่รู้เลยวา่ ศิษยพ์ อ่ี นั น้นั มีเร่ืองที่จะใหศ้ ิษยพ์ ีซ่ ิงเหอช่วย?บอกพวกเรารู้ไดห้ รือไม่วา่ เร่ืองอะไร?\" \"ไม่เห็นมีความจาํ เป็นท่ีขา้ ตอ้ งบอกเจา้ \"อนั ซุยหยนุ กล่าวต่อหนา้ ของเจา้ หนิงเอ๋ออยา่ งไร้อารมณ์,ไม่ใส่ใจแมแ้ ต่ท่าทางที่เยน็ชาของเจา้ หนิงเอ๋อเลย. \"ดี,ถา้ ศิษยพ์ ีอ่ นั น้นั มีธุระกบั ศิษยพ์ ่ซี ิงเหอแลว้ ,พวกเราคงไม่ตอ้ งการที่จะรบกวนศิษยพ์ ีอ่ นั .หากแต่ดว้ ยสถานะของศิษยพ์ ่อี นัและศิษยพ์ ซ่ี ิงเหอน้นั ไม่เหมือนกนั ,อนั เน่ืองจากพวกเราน้นั ไดย้ นิมาวา่ ศิษยพ์ ีอ่ นั น้นั มีเวลาในการฝึ กฝนไม่มากนกั เน่ืองจากตอ้ งใช้เวลาใหก้ บั บุตรชายของตระกลู ขนุ นางช้นั สูงในเมืองหลวง,ไม่รู้วา่เรื่องดงั กล่าวน้นั เป็นเรื่องจริงหรือไม่?\"บนใบหนา้ ของเจา้ หนิงเอ๋อน้นั เผยใหเ้ ห็นถึงรอยยมิ้ ท่ียว่ั ยวน. ตราบเท่าที่อนั ซุยหยนุ น้นั ไม่ไดข้ ดั ขวางหล่อน,หล่อนไม่เชื่อวา่ หล่อนน้นั จะไม่สามารถควบคุมเยซ่ ิงเหอได!้ ดว้ ยการไดย้ นิ คาํ พดู ของเจา้ หนิงเอ๋อ,อนั ซุยหยนุ ถึงกบั ตอ้ งกาํ หมดั แน่น,นิ้วของหล่อนน้นั จิกลงไปขา้ งในจนกลายเป็นสีขาว

เลย,คาํ พดู ดงั กล่าวน้นั ทาํ ใหห้ ล่อนน้นั เจบ็ ปวดเป็นอยา่ งมาก,หล่อนน้นั แทบไม่ตอ้ งการท่ีจะใหใ้ ครเอ่ยถึง,ดว้ ยการหม้นั หมายน้นั ,หล่อนจึงจาํ เป็นฝึ กฝนวทิ ยายทุ ธอ์ ยา่ งหนกั ,เพอ่ื ที่จะไม่ใหถ้ กูผกู มดั ดว้ ยการหม้นั หมายดงั กล่าว. เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปท่ีอนั ซุยหยนุ ,หวั ใจของเขาน้นั รุ้สึกเศร้าใจเลก็ นอ้ ย,เป็นเรื่องปรกติที่คนดงั่ เช่นอนั ซุยหยนุ น้นั จะไดม้ ีการหม้นั หมายแลว้ .เมื่อเขาไดร้ ับการยนื ยนั แลว้ วา่ หล่อนน้นั ได้หม้นั หมายแลว้ ,มนั กไ็ ม่มีส่ิงใดที่เก่ียวกบั เขาเลย,แต่ทาํ ไมไม่รู้,ในใจของเขาน้นั ถึงไดส้ นั่ ไหวและการหลงั สูญเสียอะไรสกั อยา่ ง. \"ไม่ใช่วา่ เป็นปัญหาของขา้ รึ,ไม่จาํ เป็นที่เจา้ ตอ้ งมาใส่ใจ?\"อนั ซุยหยนุ หนั หนา้ กลบั \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ตามมา!\" เยซ่ ิงเหอรีบเร่งที่จะดึงมือออกจากเจา้ หนิงเอ๋อ,แลว้ กล่าวกบัเจา้ หนิงเอ๋อและอญิ๋ง หลิววา่ \"ตอ้ งขอโทษดว้ ย,ท่ีไม่ไดบ้ อกล่วงหนา้ ไวก้ ่อน!\"หลงั จากพดู จบ,เยซ่ ิงเหอกร็ ีบกา้ วตามอนั ซุยหยนุ ไป.

ดว้ ยการมองเห็นเยซ่ ิงเหอน้นั เร่งรีบสาวกา้ วไป,หล่อนกส็ ่ายหนา้ ไปมา,เจา้ หนิงเอ๋อน้นั จอ้ งมองออกไป เผยใหเ้ ห็นถึงความไม่พอใจ,อนั ซุยหยนุ ,เจา้ ช่างเป็นหญิงสาวที่น่ารังเกียจนกั . \"หนิงเอ๋อ,พวกเรา\"ถดั ไปน้นั อญ๋ิงหลิวจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอ,หล่อนรู้ไดเ้ ลยวา่ เจา้ หนิงเอ๋อน้นั ตอ้ งการเอาชนะเร่ืองเยซ่ ิงเหอ. \"คร้ังแรกท่ีไดค้ ุยกนั กบั ผหู้ ญิงเช่นอนั ซุยหยนุ ,กลบักลายเป็นเร่ืองซะน่ี!\"เจา้ หนิงเอ๋อแค่นเสียง. เยซ่ ิงเหอไดต้ ามอนั ซุยหยนุ มาเงียบๆ,เหล่านกั เรียนท่ีอยู่ใกลๆ้ ต่างจอ้ งมองมาดว้ ยความประหลาดใจ,โดยปรกติแลว้ พวกเขาไม่คิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ น้นั จะสนิทชิดเช้ือกนั .อนัซุยหยนุ น้นั ไม่ใช่คนธรรมดาทีใครจะติดตามได.้ \"ต่อไปควรระวงั หญิงสาวเช่นเจา้ หนิงเอ๋อ,หล่อนน้นั มารยาร้อยเล่มเกวยี น,ดว้ ยเจา้ เองคงไม่สามารถตา้ นทานหล่อนได!้ \"อนัซุยหยนุ เงียบไปนานเหมือนกนั ก่อนท่ีจะกล่าวออกมา,เขาต้งั ขอ้สงสยั วา่ ท้งั สองคนน้นั มีขอ้ แตกต่างกนั ,เนื่องดว้ ยลกั ษณะการพดูของเจา้ หนิงเอ๋อน้นั แต่ละคาํ ลว้ นยากจะเขา้ ถึง,หากแต่อนั ซุยหยนุน้นั ดูจะจริงใจมากกวา่ .

\"อืม.เยซ่ ิงเหอกล่าวพร้อมกบั พยกั หนา้ . \"เจา้ สงสยั ในคาํ พดู ของขา้ รึ?\"อนั ซุยหยนุ ถาม. \"ขา้ รู้วา่ ศิษยพ์ อ่ี นั น้นั ไดใ้ คร่ครวญดีแลว้ ก่อนท่ีจะบอกขา้ .\"เยซ่ ิงเหอพยกั หนา้ ขณะพดู ซ่ึงในส่วนของเจา้ หนิงเอ๋อเขากร็ ู้สึกวา่เป็นปัญหาเลก็ ๆอยเู่ หมือนกนั ,ดงั น้นั เม่ือไดย้ นิ คาํ พดู ของอนั ซุยหยนุ เขาจึงเขา้ ใจดีพร้อมท้งั รู้สึกยนิ ดีในหวั ใจอีกดว้ ย\"ไม่รู้วา่ ศิษย์พอี่ นั น้นั ตอ้ งการท่ีจะทาํ ใหข้ า้ น้นั ทาํ สิ่งใดอยา่ งง้นั รึ?\" \"บาดแผลท่ีน่องของขา้ น้นั ยงั ไม่หายดี,หากเจา้ มีเวลา,เจา้ช่วยรักษาขา้ ดว้ ย.\"อนั ซุยหยนุ กล่าวออกมาพร้อมใบหนา้ ท่ีเปล่ียนเป็นสีแดงเลก็ นอ้ ย,ในความจริงน้นั หล่อนเขา้ ใจแลว้ วา่ ดว้ ยพลงั งานลึกลบั ช่วยเพ่มิ ความแขง็ แกร่งเป็นอยา่ งมาก,ดงั น้นั หล่อนจึงไดห้ าขอ้ อา้ ง. \"บาดแผลท่ีขาอยา่ งน้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอเพง่ พศิ ,ไม่ใช่วา่บาดแผลของอนั ซุยหยนุ น้นั หายดีแลว้ อยา่ งง้นั รึ? \"ไม่ไดอ้ ยา่ งง้นั รึ?\"อนั ซุยหยนุ แค่นเสียงเลก็ นอ้ ย, \"ไม่ไดห้ มายความอยา่ งน้นั อยแู่ ลว้ \" เยซ่ ิงเหอรีบเร่งตอบ.

\"ช่วยหน่อยแลว้ กนั .\"อนั ซุยหยนุ เมม้ ริมฝีปาก,ไดย้ นิ เสียงลมหายใจของเยซ่ ิงเหอ,ที่มุมปากของหล่อนเผยยมิ้ ออกมาเลก็ นอ้ ย. ไม่ไกลห่างออกไปน้นั เซี่ยหยนุ หนิงไดช้ าํ เลืองมองดว้ ยความสนใจมาทางอนั ซุยหยนุ ,ในใจของหล่อนน้นั รู้สึกประหลาดใจเป็นอยา่ งมาก,ความจริงแลว้ แมว้ า่ ความสมั พนั ธร์ ะหวา่ งอนั ซุยหยนุ กบั เยซ่ ิงเหอจะยงั ไม่ชดั เจน,แต่หล่อนน้นั กส็ ามารถที่จะระบุไดว้ า่ อนั ซุยหยนุ กบั เยซ่ ิงเหอเองคงจะมีความรู้สึกท่ีดีต่อกนั ,นี่จึงเป็นเหตุที่ทาํ ใหห้ ล่อนน้นั มีความอยา่ งรู้ในตวั ของเยซ่ ิงเหอเป็นอยา่ งมาก. ภายตายการนาํ ของอาจารยฉ์ ู่เซียนและอาจารยค์ นอ่ืนๆ,พวกเขากไ็ ดพ้ านกั เรียนเขา้ สนามทดสอบเขตแรก,บนทอ้ งฟ้ าของเขตน้ีน้นั มีวหิ กเปลวเพลิงบินอยเู่ สมอ. นกเปลวเพลิงขนาดใหญ่ตวั หน่ึงตกลงมาซ่ึงห่างออกไปไม่ไกล,ฉู่เซียนจอ้ งมองไปรอบๆโม่หย,ู แลว้ กล่าววา่ \"โม่หย,ู เจา้ ได้โจมตีแลว้ สงั หารวหิ กเปลวเพลิงไปซินะ!\" \"ใช่ครับ!\"โม่หยพู ดู ออกมาอยา่ งรวดเร็วและกระโดดพงุ่ ไปยงั ท่ีวหิ กเปลวเพลิงนอนอย.ู่

เหล่านกั เรียนตอ้ งการท่ีจะโจมตีสงั หารวหิ กเปลวเพลิงตามท่ีอาจารยฉ์ ู่เซียนไดใ้ หภ้ ารกิจ,รวมท้งั ตวั ของเยซ่ ิงเหอดว้ ย,ไดร้ ับภารกิจจากอาจารยฉ์ ู่เซียน,ก่อนที่จะเริ่มทาํ การต่อสู,้ เพ่อื ที่จะไล่ล่าสตั วอ์ สูร,ดว้ ยการไล่ล่าสตั วอ์ สุรในตอนน้ี,กไ็ ดค้ วามรู้สึกอีกอยา่ งหน่ึง. \"ในนครที่มนุษยอ์ ยา่ งพวกเราอาศยั อยนู่ ้นั ,มีพ้ืนที่ที่เลก็ เป็นอยา่ งมาก,ทวั่ ท้งั ดินแดนมากกวา่ 90 เปอรเซ็นน้นั ลว้ นแลว้ เป็นท่ีอาศยั ของสตั วอ์ สูร,พวกเจา้ จะตอ้ งเผชิญหนา้ กบั สตั วอ์ สูร,ส่วนมากสตั วอ์ สูรจะอยใู่ นระดบั ทว่ั ไป,แต่สาํ หรับพวกที่อยใู่ นป่ าลึกแลว้ ,จะทรงพลงั เป็นอยา่ งมาก,จนพวกเจา้ ไม่สามารถคาดคิดไดเ้ ลยล่ะ,ดงั น้นั สิ่งแรกน้นั พวกเจา้ จะตอ้ งเรียนรุ้การประจญั หนา้กบั เหล่าสตั วอ์ สูร,ดว้ ยการฝึ กฝนความสามารถในการเรียนรู้การเอาตวั รอดใหไ้ ด!้ \" เมื่อนกั เรียนเริ่มที่จดั การกบั เหล่าสตั วอ์ สูร,อาจารยฉ์ ู่เซียนกส็ อนเร่ืองต่างๆไปดว้ ย.

บทที่ 22 บาดแผลอย่ตู รงใหน? \"ในหม่สู ตั วอ์ สูรเหล่าน้ี,กม็ ียงั คงมีส่ิงมีชีวติ ท่ีน่าสะพรึงกลวั,ซ่ึงเรียกวา่ ราชาอสูรของโลกสตั วอ์ สูร,โลกของสตั วอ์ สูรน้นั มีราชาอสูรอยหู่ า้ ตน,ตามเรื่องเล่าแลว้ ราชาอสูรน้นั สามารถที่จะแปลงร่างเป็นรูปแบบมนุษยไ์ ด,้ ราชาอสูรแต่ละตนน้นั มีพลงัอาํ นาจท่ีสุดยอดและน่าสะพรึงกลวั มาก,แมว้ า่ ราชาอสูรน้นั จะมีระดบั 9 ดินแดนสวรรค,์ ส่วนมนุษยน์ ้นั มีระดบั 9 ดินแดนสวรรค์กต็ าม,กไ็ ม่สามารถท่ีจะเอามาเปรียบเทียบกนั ได!้ \" \"คร้ังหน่ึงเม่ือราชาอสูรไดเ้ ขา้ มายงั อาณาจกั รโจวของพวกเรา,บุกเขา้ โจมตีอาณาจกั รโจวของพวกเราดว้ ย ซ่ึงมีผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์ระดบั 9 ดินแดนสวรรคก์ วา่ 360คน,โจมตีและสงั หารเผา่ มนุษยท์ ่ีเป็นผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์ระดบั 9 ดินแดนสวรรคไ์ ดถ้ ึง 60 คนและผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์ระดบั 8 ดินแดนสวรรคอ์ ีกกวา่ 800 คน,ดว้ ยการป้ องกนั ดงั่กล่าวนนั่ ผนู้ าํ ของอาณาจกั รโจวของพวกเขา,ท่านหยานซูกถ็ ูกโจมตีจนไดร้ ับบาดเจบ็ หนกั ,ถึงกบั ตอ้ งล่าถอยเขา้ ไปในภเู ขาป่ า.\"

\"ดงั น้นั พวกเราจึงไม่สามารถที่จะประมาณความแขง็ แกร่งของสตั วอ์ สูรได,้ การโจมตีของสตั วอ์ สูรจึงเป็นการโจมตีท่ีน่าสะพรึงกลวั เป็นอยา่ งมาก,ส่ิงแรกท่ีพวกเราจะตอ้ งทาํ ,คือหาวธิ ีที่จะป้ องกนั ตวั เอง!\" อาจารยซ์ ูกล่าว. เม่ือไดย้ นิ คาํ พดู ของอาจารยซ์ ู,ภายในใจของเยซ่ ิงเหอน้นัเตม็ ไปดว้ ยความประหลาดใจ,เขาน้นั แทบไม่อยากจะเช่ือ,ในอดีตน้นั ราชาอสูรเคยเขา้ มายงั เมืองหลวง,จนเกิดเหตุการณ์นองเลือดข้ึนในนครหลวง,ราชาอสูรน้ีช่างน่าสะพรึงกลวั เป็นอยา่ งยงิ่ ,หากวา่ ราชาอสูรท้งั หา้ ปรากฏตวั พร้อมกนั ล่ะก,็ คงจะสามารถทาํ ลายทวั่ ท้งั อาณาจกั รไดเ้ ลยหรือไม่? ภายในโลกน้ีมีผเู้ ยย่ี มยทุ ธ์อยเู่ ป็นจาํ นวนมาก,ระดบั 9ดินแดนสวรรคน์ ้นั สาํ หรับเยซ่ ิงเหอเป็นอะไรที่เขาไม่สามารถสมั ผสั ได,้ เพยี งแค่น้นั กย็ งั ไม่สามารถที่จะเทียบไดก้ บั ความน่าสะพรึงกลวั ของราชาอสูรไดอ้ ีก! อาจารยฉ์ ูเซียนไดแ้ นะวธิ ีที่ดีท่ีสุดในการเผชิญหนา้ ของสตั ว์อสูร,โดยสิ่งแรกน้นั จะตอ้ งร่วมมือกนั ในการป้ องกนั ตวั เอง.

เยซ่ ิงเหอไดท้ าํ การสงั หารวหิ กเปลวเพลิงไปสองตวั แลว้ ,เขากค็ น้ พบวา่ ไม่วา่ เขาจะโคจรพลงั แห่งดวงดาราทุกคร้ัง,กม็ ีพลงับางส่วนรวมตวั กนั ข้ึนท่ีดวงตาของเขา,ปรากฏเป็นเนตรแห่งดวงดารา,ซ่ึงทุกคร้ังน้นั กส็ ร้างความหวาดกลวั ใหก้ ลบั วหิ กเปลวเพลิง,จากน้นั เม่ือมนั ตกใจเขากส็ ามารถที่จะสงั หารมนั ไดโ้ ดยง่าย. เขาไดค้ น้ พบวา่ วธิ ีใชเ้ นตรแห่งดวงดารา,เพม่ิ ข้ึนมาทาํ ใหเ้ ย่ซิงเหอรู้สึกตื่นเตน้ เป็นอยา่ งมาก. เขาไดใ้ ชเ้ นตรแห่งดวงดาราอยา่ งคล่องแคล่วไม่หยดุ ,นอกเหนือจากน้ีหลงั จากกลบั ไปแลว้ ,เขาจะตอ้ งคน้ หาขอ้ มลู ต่างๆในหนงั สือโบราณเก่ียวกบั เนตรแห่งดวงดารา,เก่ียวกบัความสามารถของเนตรแห่งดวงดารา,จนถึงตอนน้ีน้นั เยซ่ ิงเหอรู้เก่ียวกบั เร่ืองของเนตรแห่งดวงดาราแค่เพยี งผวิ เผนิ เท่าน้นั . การฝึ กฝนยงั ดาํ เนินไปเรื่อยๆ,ความมืดคอ่ ยๆคืบคลานมาอยา่ งชา้ ๆ,หลายๆคนเร่ิมที่จะต้งั เตน็ ทบ์ นพ้นื ทีระหวา่ งป่ า,ซ่ึงได้เรียงรายกนั ไปมากกวา่ 40 เตน็ ท์ เมื่อเยซ่ ิงเหอกาํ ลงั จะต้งั เตน็ ทเ์ ขาไดพ้ บเขา้ กบั เหลียงเจียน,บนแกม้ ของเหลียงเจียนน้นั ยงั มีรอยบวมลึกยาว,หลงั จากท่ีเขาได้

พบเขา้ กบั เยซ่ ิงเหอ,เหลียงเจียนไดก้ ม้ หนา้ และจากไปอยา่ งรวดเร็ว,หลงั จากท่ีโดนเยซ่ ิงเหอต่อย,เหลียงเจียนกไ็ ร้ซ้ึงความภาคภมู ิ,เขาจึงไม่ตอ้ งการท่ีจะเห็นเยซ่ ิงเหออีก! เยซ่ ิงเหอกห็ าไดใ้ ส่ใจไม่,เขาไม่จาํ เป็นที่จะตอ้ งเหลียงเจียนอีกต่อไป. ไม่รู้เลยวา่ เหลียงเจียนน้นั จะตอบโตต้ ระกลู ของเขาอยา่ งไร,เยซ่ ิงเหอเพียงตอ้ งการที่จะการเห็นหน่ึงคนท่ีแขง็ แกร่ง,เขารู้วา่ ถา้เขาไม่สามารถกลายเป็นผเู้ ยย่ี มยทุ ธไ์ ด,้ ตระกลู จนั ทราทมิฬไม่ชา้ ก็เร็วกจ็ ะสร้างปัญหาใหก้ บั ตระกลู ขนนกสีฟ้ าของเขาเป็นแน่. คนจาํ นวนมากของตระกลู ขนนกสีฟ้ าอาจจะตอ้ งประสบกบั ความตายเป็นจาํ นวนมาก! เวลากลางคืนไดม้ าถึงแลว้ ,รอบๆน้ีกลายเป็นความเงียบสงบ,เยซ่ ิงเหอไดน้ ง่ั ขดั สมาธิขา้ งในเตน็ ทเ์ พื่อที่จะบาํ เพญ็ พลงั แห่งดวงดาราซ่ึงกาํ ลงั ปกคลุมไปทวั่ ท้งั ร่างกายของเขา. เยซ่ ิงเหอเร่ิมบาํ เพญ็ ดูดซบั พลงั จากธรรมชาติ. ในเวลาเที่ยงคืนกม็ าถึง,ภายนอกของเตน็ ทท์ ่ีพกั ของเยซ่ ิงเหอ,ไดย้ นิ เสียง ซี ซี ซู ซู,มองเห็นขา้ งนอกลางๆก่อนที่เตน็ ทจ์ ะ

โดนเปิ ดออก,หญิงสาวท่ีหนา้ ตาสวยงามไดเ้ ขา้ มาขา้ งใน,เยซ่ ิงเหอมองออกไป,กพ็ บวา่ เป็นอนั ซุยหยนุ ,ทาํ ใหเ้ ขาถึงกบั สะดุง้ ไปเลยทีเดียว. เวลาเช่นน้ี,อนั ซุยหยนุ มาทาํ อะไรอยา่ งง้นั รึ? \"ศิษยพ์ ่อี นั ,ท่านมีเร่ืองอะไรท่ีจะถามขา้ อยา่ งง้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอสอบถามดว้ ยความสงสยั . ดว้ ยใบหนา้ ของอนั ซุยหยนุ น้นั มีสีแดงท่ีแกม้ เร่ือๆ,ดว้ ยในช่วงเวลากลางวนั น้นั หล่อนยงั เขินอายท่ีจะใหเ้ ยซ่ ิงเหอน้นัช่วยเหลือหล่อนในการรักษา,หลงั จากทีหล่อนคิดแลว้ ,วา่ ในเวลาน้ีไม่มีใครอยแุ่ ลว้ หล่อนจึงไดเ้ ขา้ มา,แต่ถึงกระน้นั หญิงสาวคนหน่ึงท่ีเขา้ มาในเตน็ ทผ์ ชู้ าย,กท็ าํ ใหใ้ จของหล่อนน้นั ขวยเขินเป็นอยา่ งมาก. \"ในช่วงบ่ายน้นั เจา้ ไดส้ ญั ญากบั ขา้ วา่ ,เจา้ จะช่วยรักษาขา้ !\"อนั ซุยหยนุ เปลี่ยนกลบั ดว้ ยอารมณ์ท่ีสงบไดแ้ ลว้ . เยซ่ ิงเหอน้นั มีพลงั อนั ลึกลบั ,ในความเป็นจริงแลว้ มนัสามารถช่วยในการบาํ เพญ็ ได,้ แต่ดว้ ยอนั ซุยหยนุ จริงๆแลว้ น้นัเป็นคนที่หลงไหลในศิลปะการต่อสู,้ เพราะหล่อนเขา้ ใจไดว้ า่ ,มี

เพียงตอ้ งกลายไปเป็นคนที่แขง็ แกร่งเท่าน้นั ,หล่อนถึงจะสามารถหลบหนีจากโชคชะตาของตระกลู ที่จดั เตรียมใหห้ ล่อน,ดว้ ยเหตุน้ีถึงหล่อนจะรุ้วา่ ไม่ควรจะมาพบเยซ่ ิงเหอในเวลาเช่นน้ี,แต่หล่อนกจ็ าํ ตอ้ งมา. เยซ่ ิงเหอน้นั ไดค้ ุยกบั อนั ซุยหยนุ เมื่อตอนบ่ายท่ีผา่ นมา,แต่เขาไม่คาดคิดเลยวา่ อนั ซุยหยนุ จะมาจริงๆ. \"ไม่รู้วา่ ศิษยพ์ อ่ี นั น้นั บาดเจบ็ ตรงใหนอยา่ งง้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอสอบถาม. หลงั จากไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอ,อนั ซุยหยนุ กจ็ าํ ไดว้ า่ ยงั มีบาดแผลฟกช้าํ ท่ีตรงหนา้ อกของหล่อนท่ียงั ไม่ฟ้ื นฟ.ู ใบหนา้ ของหล่อนกก็ ลายเป็นสีแดงเขม็ เลย. ดว้ ยเห็นท่าทางท่ีทรงเสนห์ของอนั ซุยหยนุ ,เยซ่ ิงเหอกถ็ ึงกบัตาคา้ งทีเดียว,เป็นไปไดว้ า่ ศิษยพ์ ี่อนั ตอ้ งการท่ีจะใหช้ ่วยรักษาบาดแผลที่หนา้ อกของหล่อนหรือไม่?ทนั ใดน้นั ใบหนา้ ของเขาก็เปล่ียนเป็นสีแดงในทนั ที,เป็นเหตุใหเ้ ขาน้นั ไม่รู้วา่ จะพดู อะไรออกมาในทนั ที, \"หากเป็นเช่นน้นั ,คงไม่ดีม้งั ?\"

เม่ือไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอ,อนั ซุยหยนุ ชาํ เลืองมองจอ้ งไปที่เขา,และเขา้ ใจไดใ้ นทนั ที,ดว้ ยความเขินอายหล่อนกก็ ระทืบเทา้ดว้ ยท่าทางกระวนกระวาย\"เจา้ กาํ ลงั คิดส่ิงใดกนั ?ขา้ ตอ้ งการที่จะใหเ้ จา้ รกษั าบาดแผลท่ีขาต่างหาก!\" \"บาดแผลที่ขารึ?ไม่ใช่วา่ บาดแผลท่ีขาของศิษยพ์ ีอ่ นั ไดร้ ับการรักษาแลว้ อยา่ งน้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอถามออกมาดว้ ยความสงสยั ซ่ึงมนั ไม่ใช่ท่ีหนา้ อกของหล่อน,ดูเหมือนวา่ เขาน้นั จะคิดเรื่องท่ีไม่ดีเอาซะแลว้ . อนั ซุยหยนุ ร้ังขากางเกงของหล่อนข้ึน,เผยใหเ้ ห็นน่องท่ีขาวบริสุทธ,์ พร้อมท้งั เห็นรอยขีดข่วนอยดู่ ว้ ยเช่นกนั ,หล่อนน้นั ได้กล่าวถึงแผลเป็นนนั่ และพดู วา่ \"ช่วยรักษาขา้ ใหห้ ายอยา่ งรวดเร็ว!\" ดว้ ยการมองบาดแผลท่ีขาของอนั ซุยหยนุ ,เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองดว้ ยความสงสยั จึงไดถ้ ามออกไป\"ศิษยพ์ อี่ นั ไดร้ ับบาดเจบ็ ได้อยา่ งไร?\" ดว้ ยบาดแผลนนั่ แปลกประหลาดเป็นอยา่ งมาก,มนั ดูเหมือนวา่ ไดจ้ งใจท่ีจะใชม้ ีดขนาดเลก็ เฉือนมนั .นอกจากน้ีแลว้ มุมของบาดแผลน้นั กย็ งั แปลกๆอีกดว้ ย.

มีส่ิงที่เยซ่ ิงเหอไม่รู้,หล่อนน้นั ไดจ้ งใจท่ีจะใชม้ ีดสร้างแผลข้ึนมาเองเพ่อื ที่จะหาขอ้ อา้ งใหก้ บั เยซ่ ิงเหอในการรักษาหล่อน. เยซ่ ิงเหอเร่งรีบนงั่ ขา้ งๆอนั ซุยหยนุ ,เขาไดน้ าํ ยาข้ีผ้งึ เหลวทาไปทว่ั บาดแผลของอนั ซุยหยนุ ,นิ้วของเขาน้นั ควบแน่นพลงัอาํ นาจแห่งดวงดาราเป็นรอยบางๆ,ทาํ หใพลงั ดวงดาราน้นั ซึมเขา้ไปในร่างกายของอนั ซุยหยนุ . อนั ซุยหยนุ น้นั รับรู้ไดถ้ ึงพลงั ลึกลบั ที่แขง็ แกร่ง,เขา้ มายงัน่องของหล่อน,จากน้นั มนั กว็ งิ่ ผา่ นเขา้ ไปยงั จุดตดั เถียนที่ตน้ ขา,ยงั คงคล่ือนทีไปเรื่อยๆและเขา้ ไปในจุดดนั เถียนหลกั ของหล่อน. \"อา...\"ใบหนา้ ของหล่อนน้นั เตม็ ไปดว้ ยสีแดง,ดว้ ยพลงั ที่แขง็ แกร่งน้นั ไดท้ าํ ใหห้ ล่อนจมจ่อมผอ่ นคลายไปทว่ั ท้งั ร่างกายเลยทีเดียว,หล่อนรู้สึกสบายตวั เป็นอยา่ งมาก. หลงั จากท่ีเผลอครางออกมาเบาๆ,อนั ซุยหยนิ กร็ ู้สึกเขินอาจจเป็นอยา่ งไม่,หล่อนไม่รู้วา่ ทาํ ไม,หล่อนถึงไดป้ ล่อยเสียงท่ีเกบ็ กดน้นั ออกมาอยา่ งคาดไม่ถึง. จอ้ งมองลงไปยงั เยซ่ ิงเหอท่ีนง่ั อยบู่ นพ้นื ทาํ การรักษาหล่อนอยา่ งอดทน,ในสายตาของหล่อนน้นั มีประกายแสดงที่ผดิ ปรกติ

ไปจากเดิม,ในใจของหล่อนน้นั มีระลอกคลื่นอะไรบางอยา่ ง,ความเป็นจริงแลว้ เยซ่ ิงเหอกเ็ ป็นคนดีคนหน่ึงเหมือนกนั . ก่อนหนา้ น้ีหล่อนตอ้ งพบกบั เหล่าบุตรชายของเหล่าคนช้นั สูงและขนุ นาง,ซ่ึงน้นั กท็ าํ ใหห้ ล่อนน้นั ไดร้ ับแต่คาํ สรรเสริญและเยนิ ยอ,ไม่มีใครเลยท่ีเป็นเหมือนดงั่ เยซ่ ิงเหอ,ที่เรียบง่าย ทาํใหห้ ล่อนน้นั เชื่อถือและโล่งใจ,ในความเป็นจริงน้นั รอยขีดขว่ นดงั กล่าวน้นั หล่อนไดจ้ งใจทาํ ข้ึนเองเพอื่ หาขอ้ อา้ งเพอื่ ท่ีจะใหไ้ ด้พบกบั เยซ่ ิงเหอ,แต่หล่อนน้นั กย็ งั ไม่อยากท่ีจะยอมรับความรู้สึกดงั กล่าวนนั่ เอง. แมว้ า่ เยซ่ ิงเหอน้นั จะรู้สึกสงสยั เลก็ นอ้ ยเก่ียวกบั บาดแผลท่ีหล่อนไดม้ า,แต่เขากเ็ ตม็ ใจที่จะช่วยรักษาอนั ซุยหยนุ ,อยา่ งต้งั อกต้งั ใจ.เพยี งแค่มองดว้ ยตาเปล่าบาดแผลที่น่องของอนั ซุยหยนุ น้นั ก็ค่อยๆไดร้ ับการรักษาอยา่ งรวดเร็ว,เกลายเป็นน่องที่เนียนใสและดูสะอาดไร้ซ่ึงส่ิงเจือปน. \"ดีข้ึนแลว้ !\"เยซ่ ิงเหอเผยรอยยมิ้ เลก็ ๆ,จอ้ งมองไปที่อนั ซุยหยนุ ,ดว้ ยการจอ้ งมองน้นั แฝงดว้ ยความอ่อนโยนอยบู่ า้ งเลก็ นอ้ ย

บทท่ี 23 เกดิ เหตุขนึ้ แล้ว. เมื่อเห็นเยซ่ ิงเหอจอ้ งมองมายงั ตวั เอง,ใบหนา้ ของอนั ซุยหยนุ กแ็ ดงข้ึนมาทนั ที,กลายเป็นนิ่งเงียบอยดู่ า้ นขา้ งเลยทีเดียว. ท้งั สองคนต่างน่ิงเงียบไม่กลา้ ท่ีจะกล่าวออกมา,ดว้ ยการมองหญิงสาวที่งดงามเช่นอนั ซุยหยนุ น้นั เป็นเหมือนดง่ั เทพธิดานางฟ้ าเลยทีเดียว,ซ่ึงทาํ ใหห้ วั ใจของเยซ่ ิงเหอกระพอื ปี กไปมาเหมือนเป็ นระลอกคลื่นเลยทีเดียว. \"ขา้ ตอ้ งไปก่อน\"อนั ซุยหยนุ เอ่ยปากออกมาซ่ึงกไ็ ม่รู้วา่จะตอ้ งพดู อะไรออกมา,ดว้ ยในใจจริงน้นั หล่อนยงั คงอยากอยทู่ ี่นี่ซกั พกั ,แต่กต็ อ้ งทาํ เป็นเฉยชาราวกบั วา่ สถานการณ์จะไม่ค่อยเหมาะสมเท่าใด. \"อืม.\"เยซ่ ิงเหอตอบกลบั ในเชิงเห็นดว้ ย. อนั ซุยหยนุ จดั แจงเส้ือผา้ ,จากน้นั กเ็ ดินออกมาขา้ งนอก,เม่ือหล่อนกาํ ลงั จะออกมา,อนั ซุยหยนุ กห็ นั หนา้ กลบั มา,พร้อมส่งยมิ้ใหก้ บั เยซ่ ิงเหอ \"ซิงเหอ,ขอบใจเจา้ มาก!\"

ดว้ ยใบหนา้ ท่ีเป้ื อนยมิ้ ของอนั ซุยหยนุ น้นั ,เป็นเหมือนกบัแสงอนั สดใสที่ปล่อยออกมา. หลงั จากพดู จบ,อนั ซุยหยนุ กอ็ อกจากเตน้ ท,์ เดินไปตามพ้นืหญา้ หลงั จากที่อนั ซุยหยนุ ไดอ้ อกไปนานเหมือนกนั ,ภายในใจของเยซ่ ิงเหอกป็ รากฏใบหนา้ ที่ยมิ้ ของอนั ซุยหยนุ เตม็ ไปหมด. ไม่รู้วา่ เมื่อไหร่กนั ,ที่หญิงสาวที่สวยงามเช่นน้ีไดเ้ ขา้ ไปอยู่ภายในใจของเขาลึกขนาดน้ีได.้ เยซ่ ิงเหอพยายามที่จะทาํ ใหต้ วั เองกลบั มาอยใู่ นสภาวะปกติและจากน้นั เขากก็ ลบั มานง่ั สมาธิและเร่ิมบาํ เพญ็ ยทุ ธต์ ่อ,เขาได้รวบรวมพลงั แห่งดวงดารา,หลงั จากน้นั กส็ ามารถติดต่อกบัดวงดาวสองดวง,เยซ่ ิงเหอรู้สึกไดว้ า่ พลงั แห่งดวงดาราน้นั กาํ ลงั พลุง้ พล่าน,ไหล่ผา่ นพลงั งานชีมาไปยงั หลอดเลือดท้งั แปด,ส่วนหน่ึงของพลงั แห่งดวงดาราน้นั กไ็ ดไ้ ปรวมตวั กนั ที่ดวงตาของเขาอยา่ งรวดเร็ว,ภายในดวงตาของเยซ่ ิงเหอน้นั มีแสงสีทองปกคลุมไปทวั่ .

หลงั จากน้นั สองชวั่ โมง,เม่ือเยซ่ ิงเหอไดม้ ุ่งสมาธิในการบาํ เพญ็ พลงั ยทุ ธ์,ทนั ใดน้นั เตน็ ทข์ องเขากเ็ ปิ ดข้ึน,มีใครคนหน่ึงไดผ้ า่ นเขา้ มา. เยซ่ ิงเหอจอ้ งออกไป,คนท่ีเขา้ มาน้นั คือ หลินหงนน่ั เอง,เขาสวมชุดสีขาว,ปรากฏออกมาราวกบั ผกู้ ลา้ ที่ท้งั ยง่ิ ใหญ่และซ่ือตรง,ใบหนา้ ของเขาน้นั เตม็ ไปดว้ ยพลงั แหงชี ท่ีไม่สามารถอธิบายออกมาได,้ ดูสวา่ งไสวแมแ้ ต่อยใู่ นความมืดกย็ งั โดดเด่นได.้ \"หลินหง,เจา้ มาไดอ้ ยา่ งไร?\"เยซ่ ิงเหอถาม,ภายในใจของเขาน้นั รู้สึกประหลาดใจเลก็ นอ้ ย,เพราะวา่ ดว้ ยเนตรแห่งดวงดาราเขาสามารถบอกไดว้ า่ หลินหงน้นั มีจิตสงั หารของพลงั ชี มากกวา่ ทีผา่ นมา. ดว้ ยเหตุผลบางอยา่ ง,จึงทาํ ใหร้ ่างกายของหลินหงน้นั มีจิตสงั หารแห่งชีหรือไม่?ภายในใจของเยซ่ ิงเหอน้นั อดไม่ไดท้ ี่จะรู้สึกเยน็ เยอื บ.แมว้ า่ หลินหงน้นั จะเป็นเพียงแค่เพ่ือนคนเดียวของเขาในสถาบนั ดาราสวรรคแ์ ห่งน้ี,แต่ดว้ ยอสูรโลหิตที่เขาเคยเห็นน้นั,ทาํ ใหเ้ ขาคน้ พบบางอยา่ งที่เขาไม่สามารถอธิบายไดเ้ กี่ยวกบั หลินหง.

หลินหงคนน้ีเป็นใครกนั ?ดว้ ยคาํ ถามดงั กล่าวกว็ นเวยี นไปมาในหวั ใจของเขา. ดว้ ยเห็นเยซ่ ิงเหอน้นั กาํ ลงั นงั่ สมาธิบาํ เพญ็ ยทุ ธ์อย,ู่ หลินหงกเ็ ผยยมิ้ ออกมา\"เวลาเช่นน้ีเจา้ ยงั บาํ เพญ็ ยทุ ธอ์ ยอู่ ีกซินะ,ไม่สงสยัเลยวา่ วทิ ยายทุ ธข์ องเจา้ จึงพฒั นาไดร้ วดเร็วเช่นน้ี,นี่คือหินแห่งดวงดารา,ขา้ ขอมอบมนั ใหก้ บั เจา้ ,มนั คงจะสามารถช่วยเจา้ ไดอ้ ีกแรง!\" หลินหงแบมือขวาออกมา,เผยใหเ้ ห็นหินแห่งดวงดาราสองกอ้ นอยบู่ นมือขวาของเขา,หินแห่งดวงดาราสองกอ้ นน้ีมีสีเทาเหมือนกบั ข้ึเถา้ ,ซ่ึงมนั ไดเ้ ปล่งแสงสีนวลออกมา. เยซ่ ิงเหอคน้ พบวา่ เขาน้นั ไดเ้ ขา้ ใจหลินหงผดิ ,หลินหงน้นัเป็นคนดีคนหน่ึงเลยทีเดียว,เขากลบั เป็นคนหน่ึงที่สงสยั ในตวั เขาอยา่ งคาดไม่ถึง,ภายในใจของเขาน้นั รู้สึกผดิ เป็นอยา่ งมาก. \"ของที่มีราคาแพงเช่นน้ี,ขา้ จะรับมนั ไดอ้ ยา่ งไรล่ะ?\"เยซ่ ิงเหอปฏิเสธอยา่ งรีบเร่ง. \"มนั หาใช่มีค่ามากมายนกั ,หินแห่งดวงดาราน้ีมนั เหมาะกบัผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,สาํ หรับขา้ น้นั มนั ช่างไร้คา่ นกั ,

วนั น้ีเจา้ ช่วยขา้ ในการรักษา,ขา้ น้นั ไม่มีส่ิงใดเลยท่ีจะตอบแทนเจา้ !\"หลินหลงกล่าวพร้อมกบั ยมิ้ ออกมา. \"แต่หินแห่งดวงดาราน้ีกม็ ีมลู ค่ามากจริงๆ!\"เยซ่ ิงเหอกล่าวเกี่ยวกบั หินแห่งดวงดารา,มนั มีมลู ค่าหลายร้อยตาํ ลึงเงินเลยทีเดียว,บางทีสาํ หรับครอบครัวของสามญั ชนทวั่ ไปน้นั ,สามารถใชจ้ ่ายไดใ้ นหน่ึงปี ทีเดียว, \"ขา้ อยากใหเ้ จา้ รับไว,้ ไม่ใช่แค่เพยี งตอบแทนเจา้ หากแต่เป็นเพราะวา่ เจา้ เป็นเพื่อนของขา้ !\"หลินหงไดน้ าํ หินแห่งดวงดาราท้งัสองกอ้ นไปวางบนมือของเยซ่ ิงเหอ. เยซ่ ิงเหอจบั หินท้งั สองกอ้ นน้นั ไว,้ ไม่พดู อะไรออกมาอยู่ชวั่ ขณะ,ก่อนที่จะจอ้ งมองไปท่ีหลินหงดว้ ยท่าทางขึงขงั จากน้นั ก็พดู ออกมาวา่ \"หลินหง,ขอบใจเจา้ มาก.\" เป็นหลินหงคนน้ีน้นั ทาํ ใหเ้ ขาสามารถรู้สึกถึงมิตรภาพเป็นคร้ังแรกในสถาบนั ดาราสวรรคแ์ ห่งน้ี. ดว้ ยความรู้สึกก่อนหนา้ น้ีที่เขาน้นั รู้สึกเคลือบแคลงในตวัของหลินหง,ทาํ ใหใ้ จของเยซ่ ิงเหอน้นั รู้สึกระอายใจเป็นอยา่ งมาก.

\"พวกเราเป็นเหมือนพี่นอ้ งกนั ,ไม่จาํ เป็นตอ้ งสุภาพขนาดน้นั กไ็ ด!้ \" หลินหงยมิ้ ,เขาโบกมือไปมาและพดู ต่อวา่ \"จริงๆแลว้ ขา้กบั เจา้ น้นั มีปัญหาคลา้ ยๆกนั นะ.\" \"ปัญหาอะไรอยา่ งง้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอเพิ่งพศิ . \"ไม่มีสิ่งใดหรอก\" หลินหงั หวั เราะ \"ขา้ มีเร่ืองจะขอร้องเจา้เลก็ นอ้ ย,ขา้ ไดร้ ับบาดแผลบางแห่ง,เจา้ ช่วยรักษาขา้ ไดห้ รือไม่!\" หลินหงดึงแขนเส้ือของเขาข้ึน,เพยี งแคม่ องท่ีแขนของเขาน้นั กม็ ีบาดแผลที่น่าตกใจหลายแห่ง. เยซ่ ิงเหอถึงกบั ตกตะลึง,ดว้ ยอนั ซุยหยนุ และหลินหงน้นั มีบาดแผลเช่นเดียวกนั ,พวกเขาไดร้ ับบาดแผลเช่นน้ีไดอ้ ยา่ งไร,นอกจากน้ีบาดแผลของท้งั สองน้นั ค่อนขา้ งท่ีจะแปลกประหลาดเหมือนกนั ,ดว้ ยบาดแผลท่ีน่องของอนั ซุยหยนุ น้นั เหมือนกบั วา่ มีใครสกั คนจงใจใชใ้ บมีดสร้างข้ึนมาก,หากแต่บาดแผลของหลินหงน้นั ,เป็นเหมือนกบั รอยบาดแผลที่เกิดจากระบี่แต่กม็ ีลกั ษณะคลา้ ยคลึงกนั . \"อืม.\"เยซ่ ิงเหอนง่ั ลงอยา่ งเร่งรีบ,จากน้นั กเ็ ริ่มช่วยรักษาบาดแผลของหลินหง.

ดว้ ยเศษเส้ียวความอบอุ่นจากพลงั แห่งดวงดารา,ซึมผา่ นเขา้มายงั ร่างกายของหลินหง,หลินหงจอ้ งมองไปยงั เยซ่ ิงเหอ.มีบางสิ่งบางอยา่ งท่ีเขารู้สึกมนั ไดส้ ูญหายไปแลว้ ,เขาไดท้ ุ่มเททุกสิ่งทุกอยา่ ง คิดหวงั เพียงแคฝ่ ึ กฝนตวั เอง,ในอดีตท่ีผา่ นมาน้นั ,เขากเ็ ป็นเหมือนดง่ั เยซ่ ิงเหอ,เขามาจากตระกลู ธรรมดาสามญั คนรับใชข้ องตระกลู ขนุ นาง,ท่ีธรรมดาและไร้เดียงสา,หลงั จากน้นั ทุกอยา่ งกไ็ ด้เปลี่ยนไป. เขากงั วลเกี่ยวกบั เยซ่ ิงเหอเลก็ นอ้ ย,เพราะเขาเห็นเยซ่ ิงเหอน้นั บริสุทธ์ิไร้เดียงสา,เขาอาจจะประสบกบั ความเจบ็ ปวดและสูญเสียตวั ตนไดอ้ ยา่ งง่ายดาย,แต่หลินหงน้นั กไ็ ม่ตอ้ งการที่จะใหเ้ ยซ่ ิงเหอน้นั กลายเป็นเหมือนเช่นเขาเลย. \"ดีข้ึนแลว้ .\"เยซ่ ิงเหอเผยยมิ้ เลก็ นอ้ ย. หลินหงจอ้ งมองไปที่แขนของตวั เอง,เขาเห็นวา่ บาดแผลเหล่าน้นั ไดร้ ับการรักษาเรียบร้อยแลว้ กลบั เป็นเหมือนตอนเร่ิมตน้,ไม่มีแผลเป็นอีกดว้ ย!หลินหงถึงกบั ตกตะลึงภายในจิตดว้ ยความนบั ถือเลยทีเดียว,การรักษาของเยซ่ ิงเหอน้นั ช่างน่าสะพรึงยงิ่ นกั ,โดยปรกติน้นั มนั ตอ้ งเป็นความสามารถของผใู้ ชศ้ ิลปะแห่งดวง

ดาราระดบั ช้นั 6 ดินแดนสวรรคเ์ พียงเท่าน้นั ,หากแต่วธิ ีดงั กล่าวน้นั มนั กย็ งั ไม่ไดร้ ับผลท่ีไดเ้ หมือนกบั เยซ่ ิงเหอเลย. หลงั จากเยซ่ ิงเหอช่วยหลินหงรักษาบาดแผลแลว้ ,หลินหงก็ยงั คงอยใู่ นเตน็ ทข์ องเยซ่ ิงเหอพร้อมท้งั นง่ั บาํ เพญ็ ยทุ ธก์ บั เขา. เยซ่ ิงเหอรู้วธิ ีการในการต่อสู,้ ตอ้ งการรู้เรื่องราวต่างๆของหลินหง,แต่หลินหงน้นั กพ็ ยายามที่จะปกปิ ดความลบั บางอยา่ งอย,ู่ เขาจึงไม่อยากจะเอ่ยถึงนกั ,เยซ่ ิงเหอจึงทาํ ไดแ้ คเ่ พยี งตอ้ งทอดถอนใจ. ค่าํ คืนน้ีแทบจะไม่มีอะไรจะบรรยายเลย. เชา้ วนั ถดั มา,เยซ่ ิงเหอเปิ ดตาของเขาข้ึน,เขากพ็ บวา่ หลินหงน้นั กย็ งั คงนง่ั บาํ เพญ็ ยทุ ธข์ องเขาอยหู่ ่างออกไปไม่ไกล. ทนั ใดน้นั ,ขา้ งนอกกไ็ ดย้ นิ เสียงคนตะโกนออกมาดว้ ยท่าทางตกใจกระหืดกระหอบอย.ุ่ \"เกิดอุบตั ิเหตุข้ึนแลว้ !\" \"เกิดอุบตั ิเหตุข้ึนแลว้ !\" ขา้ งนอกกเ็ กิดความวนุ่ วายข้ึน.

หลินหงเปิ ดตาของเขาข้ึนในทนั ที,ดวงตาของเขาน้นั ปรากฏประกายแสงแห่งความตื่นตะหนกข้ึน,เขาจอ้ งมองออกมาพร้อมถามเยซ่ ิงเหอ,\"ซิงเหอ,ขา้ งนอกเกิดอะไรข้ึนรึ?\" \"ขา้ กไ็ ม่รู้เหมือนกนั .\"เยซ่ ิงเหอกร็ ู้สึกงงงวยเลก็ นอ้ ย,ดว้ ยขา้นอกน้นั ไดย้ นิ เสียงดงั อึกทึก,จะตอ้ งมีเรื่องอะไรท่ีใหญ่โตเกิดข้ึนแน่นอน,จากน้นั เขากพ็ ดู ต่อวา่ \"พวกเราไปดูกนั เถอะ!\" \"อืม.\"หลินหงพยกั หนา้ ,เขากย็ นื ข้ึน พร้อมกบั เดินไปขา้ งนอกกบั เยซ่ ิงเหอ. ดา้ นนอกน้นั เกิดความวนุ่ วายไปทว่ั ,เหล่านกั เรียนต่างก็ออกมาจากเตน็ ทแ์ ลว้ ,จากน้นั กเ็ ร่งรีบเขา้ มาสอบถามเหตุการณ์. เยซ่ ิงเหอน้นั เกิดความสงสยั เป็นอยา่ งมาก,จริงๆแลว้ ขา้ งนอกเกิดอะไรกนั ข้ึน,ทาํ ไมเหล่านกั เรียนถึงไดเ้ กิดตกใจสบั สนอลหม่าน. พวกเขาน้นั เพง่ิ ออกมาจากเตน็ ท,์ จากน้นั เขากม็ องเห็นอนัซุยหยนุ เดินมายงั พวกเขา. \"ศิษยพ์ ี่อนั ,ไดเ้ กิดเหตุอนั ใดข้ึนอยา่ งน้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปที่อนั ซุยหยนุ พร้อมกบั สอบถามดว้ ยความสงสยั .

อนั ซุยหยนุ ช่างดูสง่างามยงิ่ ,ก่อนที่เขาจะจอ้ งมองมายงั เยซ่ ิงเหอ,ชว่ั ขณะหลงั จากน้นั กพ็ ดู ออกมาวา่ \"ก่อนอื่นอยา่ เพงิ่ ถามอะไรมากมายนกั ,ยงั ไม่มีใครรุ้เลยวา่ เกิดอะไรข้ึน,ถึงถามใครไปกไ็ ม่มีใครรู้,ตามขา้ มา!\"

บทท่ี 24 เซี่ยหยนุ หนิง หลินหงจอ้ งมองไปยงั อนั ซุยหยนุ พร้อมท้งั จอ้ งมองไปยงั เย่ซิงเหอ,แลว้ เดินไปดว้ ยเงียบๆ. เยซ่ ิงเหอขยบิ ตาไปยงั ศิษยพ์ ี่หญิงอนั ,พร้อมท้งั สอบถามที่เกิดข้ึนจริง?โดยเยซ่ ิงเหอไดเ้ ดินตามอนั ซุยหยนุ ไป. เหล่านกั เรียนต่างเดินไปอยา่ งรีบเร่งเดินไป,เดก็ นกั เรียนบางคนเห็นกลุ่มท้งั สามของเยซ่ ิงเหอแลว้ กเ็ ผยออกมาถึงความหวาดกลวั ,จากน้นั ต่างกร็ ีบหลบไป. เยซ่ ิงเหอรู้สึกสงสยั เป็นอยา่ งมาก,กบั ส่ิงที่เกิดข้ึนน้ี,ทาํ ไมเหล่านกั เรียนตอ้ งซ่อนตวั จากเขากนั ล่ะ? โม่หยรู่ ีบวงิ่ มาอยา่ งรีบร้อน,จอ้ งมองเห็นกลุ่มท้งั สามของเย่ซิงเหอ,แลว้ กล่าวอยา่ งร้อนรน\"ซิงเหอ,เกิดเร่ืองใหญ่แลว้ ,เหลียงเจียนตายแลว้ !\" เหลียงเจียนตายแลว้ อยา่ งง้นั รึ? เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองโม่หยดู ว้ ยความต่ืนตะลึง,เม่ือวานน้ีเหลียงเจียนยงั แขง็ แรงอยเู่ ลย,ทาํ ไมถึงไดต้ ายอยา่ งทนั ทีทนั ใดล่ะ?

แมว้ า่ จากอดีตหลายปี ที่ผา่ นมาในการเขา้ ค่ายฝึ กฝนน้ี,จะมีนกั เรียนหลายคนไดร้ ับบาดเจบ็ อยเู่ ป็นประจาํ ,แต่ถึงกระน้นั กม็ ีคนท่ีเสียชีวติ น้นั นอ้ ยเป็นอยา่ งมาก,มากไปกวา่ น้ีน้นั เหลียงเจียน,ยงัเป็นทายาทรุ่นเยาวข์ องตระกลู จนั ทราทมิฬ,การตายในตอนน้ีน้นั,เป็นเรื่องที่ร้ายแรงอยา่ งแน่นอน. ดว้ ยใบหนา้ ท่ีทรงสง่าของอนั ซุยหยนุ น้นั หายซ่ึงขอ้ สงสยั,ไม่แปลกใจเลยเมื่อสกั ครู่ที่ผา่ นมาเหล่านกั เรียนท้งั หมดน้นั ได้จอ้ งมองมายงั กลุ่มพวกเขาดว้ ยท่าทางตระหนกตกใจอยา่ งช่วยไม่ได,้ เม่ือวานน้ีหลียงเจียนน้นั มีความขดั แยง้ ต่อเยซ่ ิงเหอ,ซ่ึงทุกคนต่างกร็ ู้กนั ดี,ในตอนน้ีเหลียงเจียนไดร้ ับอุบตั ิเหตุ,จึงทาํ ใหท้ ุกคนน้นั แอบคิดอยวู่ า่ อาจจะเก่ียวขอ้ งกบั เยซ่ ิงเหอดว้ ยหรือไม่? เยซ่ ิงเหอน้นั มีเหตุจูงใจในการก่อเหตุฆาตกรรมมากที่สุด! เม่ือวานน้ีตอนเยน็ ,เขาน้นั ไดอ้ ยใู่ นเตน็ ทไ์ ม่ออกไปใหน,มีอนั ซุยหยนุ และหลินหงสามารถท่ีจะรับประกนั เขาได!้ เยซ่ ิงเหอน้นั คิดไม่ออกเลยวา่ ,จริงๆแลว้ เหลียงเจียนน้นัเสียชีวติ ไดอ้ ยา่ งไร,ใครเป็นคนสงั หารเขากนั แน่?

เหล่านกั เรียนต่างเขา้ มามุงดูอยา่ งรวดเร็ว,อาจารยห์ า้ คนรวมท้งั อาจารยฉ์ ู่เซียนต่างกาํ ลงั ตรวจสอบเหตุการณ์ดงั กล่าวอยา่ งเคร่งเครียด,ซ่ึงมีอาจารยค์ นหน่ึงไม่รู้ไปอยไู่ หน พ้ืนที่บริเวณดงั กล่าวน้นั เป็นพ้นื ท่ีโล่งราวๆ 56 เมตร,ศพของเหลียงเจียนน้นั นอนอยตู่ รงกลางพ้นื ทีดงั กล่าว,เส้ือผา้ ของเขาฉีกขาดคลา้ ยกบั มีร่องรอยของสตั วอ์ สูร,ทว่ั ท้งั ร่างกายของเขาน้นัรอยแผลเตม็ ไปหมด,พ้นื ที่รอบๆบนตน้ ไมท้ ่ีมีร่องรอยหลายอยา่ ง,เป็นร่องรอยของการต่อสูอ้ ยา่ งรุนแรงไปรอบๆ. เหล่านกั เรียนเม่ือเห็นเยซ่ ิงเหอแลว้ ,กต็ ่างพากนั สบตาและกระซิบกระซาบระหวา่ งกนั . ในมุมมองของเขาน้นั ,เยซ่ ิงเหอน้นั เป็นผสู้ งสยั มากที่สุด. จากการสงั เกตอาจารยฉ์ ู่เซียน,ขณะที่พดู มีเป้ าหมายบางอยา่ งพร้อมกบั ชาํ เลืองไปยงั เหล่าอาจารยห์ ลายคน. \"พวกเราจะตอ้ งส่งขอ้ มูลไปใหก้ บั ท่านอาจารยใ์ หญ่,บ่ายน้ีท่านอาจารยใ์ หญ่น่าจะเดินทางมาถึง!\"อาจารยต์ ่างๆพดู ตอบกลบัอาจารยฉ์ ู่เซ่ียน

ในขณะเดียวกนั ,เหลียงหยไู ดย้ นื อย,ู่ ใบหนา้ ของเขาน้นัแสดงออกถึงความเศร้า \"ไม่คาดคิดเลยวา่ ในการฝึ กฝนในคร้ังน้ีน้นั ,ลูกพี่ลกู นอ้ งของขา้ จะเสียชีวติ อยา่ งคาดไม่ถึงในที่แห่งน้ี,รบกวนอาจารยท์ ุกท่าน อาจเป็นไปไดว้ า่ จะเป็นการฆาตกรรม,ได้โปรดแกแ้ คน้ แทนลกู พี่ลกู นอ้ งของขา้ ดว้ ย!\" \"เจา้ โปรดวางใจพวกเราจะหาตวั ฆาตกรไดอ้ ยา่ งแน่นอน!\"อาจารยฉ์ ู่เซียนกล่าวอยา่ งจริงจงั ,เพราะวา่ เขาน้นั เป็นหวั หนา้ ทีม,ในเม่ือไดเ้ กิดปัญหาข้ึนมาแลว้ ,เขาจึงยากท่ีจะหนีความรับผดิ ชอบได,้ เขาจะตอ้ งแกไ้ ขมนั ใหด้ ีท่ีสุด,ทางออกท่ีดีที่สุดน้นัจะตอ้ งหาตวั ฆาตกรใหพ้ บ! \"ขอบคุณอาจารยฉ์ ู่เซียน.\" เหลียงหยจู อ้ งมองไปยงั เยซ่ ิงเหอ,ท้งั ยงั ส่งจิตสงั หารไปยงั เขาพร้อมกบั กระโดนไปใกลๆ้ \"ลูกพ่ลี ูกนอ้ งของขา้ น้นั มีความขดั แยง้ กบั เยซ่ ิงเหอ,ทุกๆคนต่างกร็ ู้ดี!ถา้ มีใครท่ีมีแรงจูงใจมากท่ีสุด,นนั่ กต็ อ้ งเป็นเยซ่ ิงเหอ!ในความคิดของขา้ น้นั ลกู พล่ี ูกนอ้ งของขา้ ที่ตายน้นั !จะตอ้ งเก่ียวขอ้ งกบั เยซ่ ิงเหออยา่ งแน่นอน!ขา้ มน่ั ใจวา่ ฆาตกรท่ีสงั หาร

ลกู พลี่ ูกนอ้ งของขา้ คือเขา!ขา้ ขอถามอาจารยฉ์ ูเซียนท่านควรจะให้ความยตุ ิธรรมกบั ขา้ ดว้ ย!\" เม่ือไดย้ นิ คาํ พดู ของเหลียงหย,ู นกั เรียนทุกคนต่างเกิดความวนุ่ วายข้ึนในทนั ที,พวกเราน้นั ต่างสงสยั เยซ่ ิงเหอมาก่อนแลว้ ,ในใจของพวกเขาในตอนน้ีจึงไม่ไดป้ ฏิเสธในสิ่งที่เหลียงหยนู่ ้นั ระบุวา่ เป็นเยซ่ ิงเหอ,พร้อมกบั สิ่งที่เขาน้นั ไดอ้ ธิบาย. เยซ่ ิงเหอขมวดคิ้ว,เขากร็ ับรู้เหมือนกนั วา่ การตายของเหลียงหยนู ้นั ไม่ชอบมาพากล,จริงๆแลว้ ทาํ ไมเกิดความขดั แยง้ กบั เขาแลว้ วนั ท่ีสองเขาถึงไดเ้ สียชีวติ ล่ะ? เป็นเหลียงหยใู ช่หรือไม่?ท่ีสงั หารเหลียงเจียนจากน้นั กโ็ ยนความผดิ มาใหก้ บั เขาหรือไม่? แต่เหลียงหยกู ไ็ ม่จาํ เป็นที่ตอ้ งทาํ เช่นน้นั เพราะวา่ ดว้ ยความขดั แยง้ ดงั กล่าวน้นั ไม่เพียงพอท่ีจะสงั หารลูกพล่ี ูกนอ้ งของตวั เอง.ตอ้ งไม่ลืมวา่ ,เรื่องดงั กล่าวท่ีเกิดข้ึนน้นั ,ถา้ มนั มีหลกั ฐานใดๆ,จะตอ้ งกลายเป็นปัญหาใหญ่อยา่ งแน่นอน. 'จะเป็นอยา่ งน้นั ไดอ้ ยา่ งไร?'เยซ่ ิงเหอขมวดคิ้วพร้อมกบั คิด.