Star Martial God Technique 01

ตายเพอื่ ตระกลู ท่ีทรงอาํ นาจเหล่าน้นั !\"อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนเร่งรีบเอ้ือนเอ่ยออกมาอยา่ งรวดเร็ว. \"ขา้ จะไม่เดินไปสู่ความตายเพอ่ื ใครสกั คน,ขา้ จะทาํ ตามมโนธรรมของขา้ เท่าน้นั ,ขา้ ไม่ไดส้ าํ คญั ตวั ผดิ หรอก,แมว้ า่ ขา้ จะโดนกลน่ั แกลง้ จากเหล่าตระกลู ที่ทรงอาํ นาจอนั บดั ซบนน่ั ,แต่ในบรรดาตระกลู ท่ีทรงอาํ นาจเหล่าน้นั ,กย็ งั มีคนที่ยอดเยยี่ มอย,ู่ ดงั เช่น อนั ซุยหยนุ และเซี่ยหยนุ หนิง! อนั ซุยหยนุ ,พวกเราไปกนั เถอะ,ปล่อยพวกสวะไวท้ ่ีน่ีล่ะ!\"เยซ่ ิงเหอกล่าวออกมาอยา่ งขึงขงั ดงั กอ้ งไปทว่ั . ไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอ,หมอกควนั ที่อยภู่ ายในใจของอนัซุยหยนุ กไ็ ดแ้ ตกสลายหายไป,หล่อนจอ้ งมองไปยงั เยซ่ ิงเหอโดยละเอียดอยชู่ วั่ ขณะ,ภายในใจของหล่อน้นั เตน้ ไปมา จนแทบจะอธิบายออกมาได.้ อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนถึงกบั น้าํ ท่วมปาก,แค่นเสียงเยน็ ชาออกมาอยา่ งชา้ ๆ,\"ดว้ ยความแขง็ แกร่งของเจา้ ,เจา้ คิดวา่ จะสามารถผา่ นไปไดร้ ึ?ช่างไร้เดียงสานกั !นอกจากน้ีเจา้ ไม่สามารถที่จะช่วยเซ่ีย

หยนุ หนิงไดห้ รอก,ซ่ึงแมจ้ ะเป็นเซ่ียหยนุ หนิงเองกห็ าไดใ้ ช่คู่ต่อสู้ของเขาคนน้นั !\" เขาเป็นใครกนั ? อาจารยฉ์ ู่เซียนเป็นเพยี งคนหน่ึงในกลุ่มพวกเขา,มีคนท่ีแขง็ แกร่งยงิ่ กวา่ เซี่ยหยนุ หนิง,ภายในกลุ่มดงั กล่าว,มีคนท่ีเหนือกวา่ ที่สามารถจดั การกบั เซ่ียหยนุ หนิงไดอ้ ยา่ งง้นั รึ? ในเม่ืออาจารยฉ์ ู่เซ่ียนกลา้ ที่จะนาํ พวกเขามายงั สถานท่ีฝึ กฝนแห่งน้ี,นน่ั กพ็ สิ ูจน์ไดแ้ ลว้ สินะวา่ เขาน้นั ไดต้ ระเตรียมแผนการไดอ้ ยา่ งสมบรู ณ์แลว้ . ทนั ใดน้นั เยซ่ ิงเหอกพ็ บวา่ เขาน้นั ประเมินพวกเขาต่าํจนเกินไป. ดว้ ยคิดวา่ เซ่ียหยนุ หนิงตอ้ งเสียชีวติ แลว้ ,ภายในใจของเยซ่ ิงเหอกค็ ิดถึงเรื่องเม่ือวานและวนั น้ีท่ีไดอ้ ยรู่ ่วมกนั กบั เซี่ยหยนุ หนิง,เมื่อเขาน้นั พาพวกหล่อนกลบั มายงั ถ้าํ ,เซี่ยหยนุ หนิงไดต้ ะโกนออกมาบอกใหเ้ ขาน้นั ตอ้ งรับผดิ ชอบหล่อน. ในฐานะท่ีเป็นผชู้ ายคนหน่ึง,เขาจะปฏิเสธเร่ืองดงั กล่าวได้อยา่ งไร?

\"ขา้ ตอ้ งการที่จะไป,ท่านคิดวา่ จะสามารถขดั ขวางไดอ้ ยา่ งง้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอยนื ประจนั หนา้ ,ปล่อยพลงั พวยพงุ่ ออกมา,พลงัอาํ นาจแห่งดวงดาราเป็นเหมือนดงั พาย,ุ หมุนมว้ นวนและผลกั ดนัโคจรอยรู่ อบๆร่างกายของเขาอยา่ งบา้ คลง่ั . ช่างแขง็ แกร่งยง่ิ นกั ! อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนรู้สึกไดถ้ ึงความกดดนั จนแทบปิ ดก้นั ลมหายใจ,เขาต่ืนตะลึงเป็นอยา่ งมาก,เขาแทบไม่อยากที่จะปล่อยคนทีมีพรสวรรคด์ งั เช่นเยซ่ ิงเหอไป,ถา้ หากเขาไดร้ ับการฝึ กฝนอยา่ งดีล่ะก,็ ในอนาคตวนั ขา้ งหนา้ บอกไดเ้ ลยวา่ เขาจะประสบความสาํ เร็จอยา่ งมหศั จรรย,์ เขาจะกลายเป็นคนท่ีช่วยพวกเขาต่อตา้ นความแขง็ แกร่งของตระกลู ท่ีลุในอาํ นาจไดอ้ ยา่ งแน่นอน! สาํ หรับสามญั ชนคนทว่ั ไปแลว้ ,ถือวา่ มีพรสวรรคท์ ี่ยอดเยย่ี มมาก,เป็นคนท่ีสามารถฝึ กฝนกลายเป็นสุดยอดผเู้ ยยี่ มยทุ ธได,้ ซ่ึงมีจาํ นวนที่นอ้ ยยง่ิ กวา่ นอ้ ยซะอีก. ช่างน่ารังเกียจนกั ! ทาํ ไมเยซ่ ิงเหอช่างหวั แขง็ นกั ที่ไม่ทาํ ตามความตอ้ งการของเขา!

อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนน้นั ถกู เติมไปดว้ ยความไม่เตม็ ใจนกั เขากล่าวออกมาอยา่ งเยน็ ชา.\"หากวา่ เจา้ น้นั ตอ้ งการที่จะขดั ขวางพวกเรา,หากเป็นเช่นน้นั ,ขา้ คงไม่สามารถท่ีจะปล่อยเจา้ ไปจากที่แห่งน้ีได้อยา่ งแน่นอน!\" เนตรแห่งดวงดารา,เปิ ดใชง้ าน! เยซ่ ิงเหอเปลี่ยนเป็นจริงจงั ,ภายในดวงตาของเขาน้นั ได้ระเบิดพลงั อาํ นาจมีแสงสีทองอยภู่ ายใน,ทนั ใดน้นั ร่างกายของเขากห็ ายไป,พงุ่ โจมตีไปยงั อาจารยฉ์ ู่เซ่ียน, อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนตะโกนออกมาดว้ ยความโกรธ,ทวั่ ท้งั ร่างกายของเขาน้นั ระเบิดพลงั ท่ีน่าเกรงขามออกมา,ดว้ ยความแขง็ แกร่งที่หาใดเปรียบได,้ หมดั ท่ีกอ้ งกงั วานไดพ้ งุ่ ตรงไปยงั เยซ่ ิงเหอ ปัง ปัง ปัง! พลงั เยอื กเยน็ ปะทะระเบิดออกมาพวยพงุ่ ข้ึนไปบนทอ้ งฟ้ า. อนั ซุยหยนุ รวบรวมพลงั อาํ นาจแห่งเปลวเพลิงอยา่ งรวดเร็ว,ประทบั ผนึกอยา่ งเร่งรีบ,รวมเปลวเพลิง,พร้อมท้งั พงุ่ ตรงไปยงัอาจารยฉ์ ู่เซ่ียน.

พลงั ท้งั สองสายเขา้ ปะทะเขา้ กบั เขาดงั สนน่ั ,หวั ใจของอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนถึงกบั สะดุง้ ,วรยทุ ธ์ของเยซ่ ิงเหอน้นั ,เห็นไดอ้ ยา่ งชดั แจง้ วา่ อยรู่ ะดบั 3 ดินแดนสวรรค,์ ไม่นึกเลยวา่ จะไม่ไดด้ อ้ ยเลยเม่ือตอ้ งประจนั หนา้ กบั ผเู้ ยย่ี มยทุ ธร์ ะดบั 5 ดินแดนสวรรค.์ แมว้ า่เขาจะรู้สึกวา่ ความแขง็ แกร่งของเขาน้นั จะเหนือยงิ่ กวา่ เยซ่ ิงเหอ,แต่หมดั ของเขาน้นั กบั ไม่สามารถแตะตอ้ งร่างกายของเยซ่ ิงเหอไดเ้ ลยแมแ้ ต่นอ้ ย. ก่อนที่จะเร่ิมการต่อสูพ้ ร้อมกบั ร่วมมือกบั อยั ซุยหยนุ น้นั ,เย่ซิงเหอเขา้ ใจเทียบความแขง็ แกร่งของผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์ระดบั 5 ดินแดนสวรรคไ์ ด,้ วา่ มีจุดอ่อนที่ตรงใหน,มีความแขง็ แกรงที่ตรงใหน,จาํ ตอ้ งปัดป้ องการโจมตีของการบวนท่าของอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนอยา่ งไร,ในขณะเดียวกนั เขากส็ ามารถท่ีจะกระตุน้ ผนึกมงั กรที่มือขวาของเขาอยา่ งเงียบๆ,งา้ วมงั กรเหมนั ตน์ ้นั พร้อมที่จะเขา้ ต่อสุไ้ ดใ้ นเวลาใหนกไ็ ด.้ เขาจะตอ้ งจดั การเร่ืองของอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนใหเ้ ร็วท่ีสุด,ไม่เช่นน้นั ,เซ่ียหยนุ หนิงอาจจะตกอยใู่ นอนั ตรายกไ็ ด.้

อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนพบวา่ ดว้ ยทกั ษะการต่อสูธ้ รรมดาๆน้นั ,ไม่สามารถที่จะลม้ เยซ่ ิงเหอได,้ เขาจึงไดแ้ ค่นเสียงอยา่ งเยน็ ชาเปลี่ยนเป็นเอาจริงเอาจงั . ระเบิดปราณมงั กร! ก่อนหนา้ น้ีกระบวนท่าดงั กล่าวเซ่ียหยนุ หนิงเคยใชล้ ม้ เยซ่ ิงเหอมาก่อน! ปราณพลงั ท่ีเหนือคณานบั ,มารามตวั กนั ท่ีอาจารยฉ์ ู่เซ่ียน,เพื่อที่จะระเบิดและยงิ ออกมาทุกทิศทุกทาง. ในขณะที่อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนใชร้ ะเบิดปราณมงั กรในทนั ทีน้นั,เยซ่ ิงเหอไดป้ ระทบั ผนึกมงั กรท่ีมือขวาของเขาดว้ ยเหมือนกนั,เกิดเสียงบลูมทนั ใดนน่ั กเ็ กิดรังสีแสงสวา่ งข้ึนในทนั ที่,ทีฝ่ ามือของเขา,ก่อนที่จะมีประกายแสงของมงั กรเหมนั ตอ์ อกมาดว้ ยเหมือนกนั . นน่ั มนั อะไรน่ะ?อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนประหลาดใจอยา่ งมาก,จากน้นั เขากเ็ ห็นประกายแสงแห่งความเยอื กเยน็ พงุ่ ตรงเขา้ มาปะทะฟาดเขา้ กบั ประตูพลงั ของเขาในทนั ที.

บทท่ี 40 แผนการณ์ลกั พาตวั ปังแลว้ กป็ ัง. หมดั ของเยซ่ ิงเหอฟาดไปที่ร่างของอาจารยฉ์ ู่เซ่ียน,ร่างของอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนบนเส้ือผา้ ของเขากลายเป็นน้าํ แขง็ ในทนั ที. ดว้ ยอากาศหนาวเยน็ ที่น่าสะพรึงกลวั ไดส้ ่งผา่ นเขา้ ไปยงัร่างกายของอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนทาํ ใหก้ ารเคลื่อนไหวของเขาทื่อลง. \"น้ีคืออะไร?\"อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนไม่สามารถมองเห็นรูปแบบการโจมตีของเยซ่ ิงเหอไดจ้ นทาํ ใหเ้ ขาไม่สามารถท่ีจะป้ องกนั ,เขาไม่สามารถเขา้ ใจมนั ไดเ้ ลย,ทาํ ไมการโจมตีของเยซ่ ิงเหอน้นั ถึงได้สร้างผลกระทบเป็นพายเุ ยอื กแขง็ อยา่ งไม่คาดฝันข้ึนได.้ น่ีใช่ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราอยา่ งง้นั รึ? หวั ใจของอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนสน่ั ไปมาอยา่ งลึกลบั ,การส่งผา่ นความหนาวเยน็ ผา่ นเขา้ มาในร่างกายทาํ ใหก้ ารเคล่ือนไหวของเขาน้นั เช่ืองชา้ ลงเป็นหลายกระบวนท่า. ใครจะสามารถจินตนาการไดว้ า่ ,หลายเดือนผา่ นมาน้ี,ความแขง็ แกร่งของเยซ่ ิงเหอจะเติบโตมาไดถ้ ึงขนาดน้ี.

หลงั จากที่เยซ่ ิงเหอไดป้ ล่อยหมดั ดงั กล่าวออกไป,ช่างเป็นสิ่งท่ีน่าประหลาดใจยง่ิ ,เขาไม่คาดคิดเลยวา่ งา้ วมงั กรจะสามารถใชง้ านเช่นน้ีได้ ช่างคาดไม่ถึงนกั ! เยซ่ ิงเหอน้นั ไม่ไดเ้ รียกงา้ วมงั กรเหมนั ตอ์ อกมา,เขาเพยี งแค่แสดงการโจมตีบางอยา่ งออกมา,ดว้ ยการรวบรวมอากาศเยอื กเยน็ออกมาจากงา้ วมงั กรเหมนั ตม์ ารวมไวท้ ่ีหมดั ,เขาไดส้ ร้างประสิทธิภาพท่ีน่าสะพรึงกลวั ข้ึนมาเอง. ดว้ ยการโจมตีนนั่ ,ส่งผลใหอ้ าจารยฉ์ ู่เซ่ียนสูญเสียประสิทธิภาพในการต่อสูไ้ ปบางส่วน. หลงั จากเสียงหมดั ดงั กอ้ ง,เยซ่ ิงเหอไดป้ ล่อยหมดั ปะทะเขา้กบั ระเบิดปราณมงั กรดว้ ยความเยอื กเยน็ ท่ีหนกั แน่น,ที่มุมปากของเขามีโลหิตไหลออกมา. เพราะกระแสอากาศอนั หนาวเยน็ นน่ั ส่งผลใหร้ ่างกายอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนหนาวแขง็ ,เขากระโดดถอยอยา่ งรวดเร็ว,หากแต่ท่ีมือขวาของเขายงั กาํ หมดั แน่นอยา่ งทนั ทีทนั ใด,พายคุ วงสวา่ น,ท่ีหมดั ขวาของเขาเกิดเป็นรูปแบบไร้รูป,เกิดเสียงหมดั ดงั กอ้ งเตม็ไปดว้ ยรังสีสงั หารมุ่งตรงไปยงั เยซ่ ิงเหอ

\"ในเม่ือเจา้ โง่งมนกั ,กจ็ งตายซะ!\" อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนตะโกนร้องออกมา,หมดั ของเขาเกิดเสียงดงั พงุ่ ตรงไปยงั เยซ่ ิงเหอ. หมดั ๆน้ี,เตม็ ไปดว้ ยพลงั งานซีที่หมุนวนอยา่ งน่าสะพรึงกลวั . คร้ังหน่ึงเยซ่ ิงเหอเคยเห็นมนั ดว้ ยสายตาของเขา,ขณะที่อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนไดฟ้ าดหมดั ไปท่ีหินขนาดมหึมา,ทาํ ใหห้ ินขนาดใหญ่น้นั กลายเป็นรูปร่างแอ่งกน้ หอยข้ึน. ดว้ ยความแขง็ แกร่งของเยซ่ ิงเหอในตอนน้ีไม่สามารถท่ีจะตา้ นทานได.้ ทกั ษะการต่อสูข้ องเยซ่ ิงเหอที่มีในตอนน้ีไม่ไดม้ ากมายนกั,หมดั จิตสงั หารสวรรค,์ และดาบแห่งดวงดารา, หากจะใชร้ ับมือกบั ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งมงั กรน้นั ,มนั ยงั ไม่เพียงพอที่จะใช้เท่าใด. เขาไม่สามารถตา้ นความแกร่งดงั กล่าวไดใ้ นตอนน้ี! ความแขง็ แกร่งท่ีน่าสะพรึงนนั่ กาํ ลงั มุ่งตรงมา,คิ้วของเยซ่ ิงเหอขมวดข้ึนเลก็ นอ้ ย,กระตุน้ พลงั ของงา้ วมงั กรข้ึนมาในทนั ที,กระแสอากาศเยน็ ถกู ส่งผา่ นมาที่ร่างกาย.

ดว้ ยกระแสอากาศอนั เยน็ เยอื กจากร่างกายของเยซ่ ิงเหอน้ี,มนั ไดร้ วมตวั ข้ึนกลายเป็นกาํ แพงน้าํ แขง็ ในทนั ที. เสียงดงั กอ้ ง! กาํ แพงน้าํ แขง็ ดงั กล่าวป้ องกนั การโจมตีพลงั งานซีท่ีหมุนวนของอาจารยฉ์ ู่เซี่ยน,พลงั ดงั กล่าวแตกสลายในทนั ที. กาํ แพงน้าํ แขง็ เองกพ็ งั ทลายลงดว้ ยในเวลาเดียวกนั ,ดว้ ยพลงั เยอื กเยน็ ของเยซ่ ิงเหอทาํ ใหพ้ ลงั หมดั ลดลงไปอยา่ งมาก,หมดัของเยซ่ ิงเหอปะทะเขา้ กบั หมดั ของอาจารยฉ์ ู่เซ่ียน. ปัง! พลงั งานซีท่ีน่าเกรงขามระเบิดออกมา,ไถลออกมา,พลงั งานรูปแบบท้งั สองน้นั เคลื่อนออกมากลายเป็นลูกบอลเยอื กเยน็ ที่น่าสะพรึงกลวั เป็นอยา่ งมาก. เยซ่ ิงเหอกระเดง้ กระดอนไปชนตน้ ไมใ้ หญ่,ลม้ ลงมากองกบั พ้ืน,เส้ือผา้ ของเขาฉีกขาดออกมาเป็นชิ้นๆ,ท่ีแขนขวาของเขาน้นั เกิดบาดแผลคลุมไปทวั่ ,ระดบั ไม่รุนแรงนกั พลงั หมดั ผใู้ ชศ้ ิลปะแห่งมงั กรระดบั 5 ดินแดนสวรรค,์ ช่างแขง็ แกร่งยง่ิ นกั .

เยซ่ ิงเหอรู้สึกวา่ กระดูกแขนขวาของเขาจะแตกร้าว,ส่งผลใหเ้ ขาเกิดอาการเจบ็ ปวดเป็นอยา่ งมาก,ถึงกบั ตอ้ งคุกเข่าลง,พลางหายใจหอบๆ. ในส่วนของอาจารยฉ์ ู่เซ่ียน,กไ็ ม่ไดต้ ่างกนั มากนกั ,แขนขวาของเขาน้นั ถกู แช่แขง็ ไปทวั่ ,นอกจากน้ียงั ไดร้ ับบาดแผล,บาดเจบ็อยา่ งหนกั นงั่ อยทู่ ี่ตน้ ไมใ้ หญ่อีกตน้ . ปัง ปัง ปัง! กลุ่มของเปลวเพลิงไดพ้ งุ่ ตรงไปยงั ร่างการ,ปะทะเขา้ อยา่ งรุนแรงทว่ั ท้งั ร่างกายของเขา,มนั ระเบิดออกมาส่งผลใหเ้ กิดบาดแผลข้ึนอีก,จนเขาไม่สามารถขยบั ได,้ การโจมตีของอนั ซุยหยนุ น้นั ไม่ไดร้ ุนแรงที่แฝงไปดว้ ยรังสีอาํ มหิตโจมตีโดยตรงไปท่ีอาจารยฉ์ ู่เซี่ยน,ไม่เช่นน้นั เขาคงตอ้ งตกตายไปแลว้ . เยซ่ ิงเหอและอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนอยใู่ นสภาพเดียวกนั แลว้ ,อนั ซุยหยนุ ไม่ไดป้ ล่อยโอกาสในการโจมตีตอ้ งเสียไป,ท้งั สองฝ่ังได้หยดุ ต่อสูก้ นั แลว้ ,เนื่องจากการโจมตีในทนั ทีทนั ใดของอนั ซุยหยนุ ,หล่อนไดท้ าํ ใหอ้ าจารยฉ์ ู่เซี่ยนไม่มีโอกาสไดพ้ กั เลย.

\"เยซ่ ิงเหอเจา้ เป็นอยา่ งไรบา้ ง\" เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปยงัอาจารยฉ์ ู๋เซ่ียนท่ีไม่สามารถจะตอบโตไ้ ดแ้ ลว้ ,จากน้นั กไ็ ดห้ นั ไปหาเยซ่ ิงเหอ,พร้อมท้งั สอบถามดว้ ยความกระวนกระวายใจ. \"ขา้ ไม่เป็นไรแลว้ !\"เยซ่ ิงเหอสน่ั หวั ไปมา,กาํ ลงั อดทนต่อการบาดเจบ็ ที่น่ากลวั หลายแห่ง,เขาไดใ้ ชพ้ ลงั ในการรักษาดว้ ยพลงั แห่งดวงดารา อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนนอนอยอู่ ยา่ งอ่อนแรง,เขาไดส้ ูญสิ้นความสามารถในการต่อสูแ้ ลว้ ,เขาจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอ,เขากล่าวและยมิ้ ออกมาอยา่ งเยน็ ชา,\"การที่เจา้ จะช่วยเซ่ียหยนุ หนิงไม่เหลือซ่ึงเวลาเรียบร้อยแลว้ .\" เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปที่อาจารยฉ์ ู่เซ่ียน,เขากล่าวอยา่ งขึงขงั วา่,\"ขา้ สามารถบอกเจา้ ไดว้ า่ ทาํ ไมพวกเจา้ ตอ้ งไล่ล่าเซี่ยหยนุ หนิง,คงไม่ไดเ้ พอ่ื สงั หารหล่อน,แต่ตอ้ งการท่ีจะจบั หล่อนเพือ่ ที่จะข่มขู่หวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือซินะ!,ถา้ เป็นเร่ืองน้นั ,ขา้ จะใหพ้ วกเขามาแลกเปลี่ยนกบั กบั ตวั เจา้ !\" ไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอ,อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนชาํ เลืองมามองทนั ทีพลางหวั เราะฮ่าฮ่าฮ่าไม่หยดุ แลว้ กล่าวออกมาอยา่ งสาํ ราญ\"

เยซ่ ิงเหอ,เจา้ บอกวา่ ท่ีพวกเราไล่ล่าเซี่ยหยนุ หนิงน้นั ,ความจริงไม่ไดต้ อ้ งการสงั หาร,แต่ตอ้ งการข่มข่หู วั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือซินะ,เจา้ คิดวา่ จะใชข้ า้ ไปเป็นตวั ประกนั ,เพื่อแลกเปลี่ยนกบั เซ่ียหยนุ หนิงเรอะ,เจา้ ช่างตีค่าของขา้ สูงเกินไปแลว้ ,ขา้ จะสามารถมีค่าเทียบเท่ากบั บุตรสาวของหวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือได้อยา่ งไร?\" เยซ่ ิงเหอขมวดคิ้วแน่น,ฟังจากน้าํ เสียงท่ีพดู ของอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนแลว้ ,อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนน้นั ไม่รู้เรื่องใดๆเก่ียวกบั องคก์ รมากนกั ,องคก์ รดงั กล่าน้ีมีเป้ าหมายอนั ใด,ดว้ ยสิ่งที่เห็นไม่ใช่วา่ อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนเองอาจจะเป็นเพยี งหมากตวั หน่ึงท่ีใชแ้ ลว้ ทิ้งกไ็ ด!้ \" หากวา่ พวกเขาน้นั ตอ้ งการที่จะจบั ตวั เซี่ยหยนุ หนิงแค่น้นัล่ะก,็ เช่นน้นั แลว้ เซ่ียหยนุ หนิงคงจะยงั ปลอดภยั อยทู่ ี่ไหนสกั แห่งในสถานีฝึกฝนแห่งน้ี,ดว้ ยสะพานไมไ้ ดถ้ ึงทาํ ลายไปแลว้ ,การที่จะ ทาํ การส่งตวั เซ่ียหยนุ หนิงออกไปน้นั ,คงเป็นเร่ืองที่ยากลาํ บากอย.ู่ ดงั น้นั พวกเขายงั คงมีโอกาสอย.ู่

ในชวั่ ขณะน้นั ,วซู ซ วซู ซ วซู ซ,มีคนบางกลุ่มกาํ ลงั มา,มองเห็นไดไ้ ม่ไกลนกั . พวกเขาเหล่าน้นั คืออาจารยจ์ ากสถาบนั ดาราสวรรคแ์ ละเหล่านกั เรียน,เหลียงหยกู อ็ ยใู่ นพวกเขาเหล่าน้นั ดว้ ย,นอกเหนือจากน้ียงั มีอาจารยส์ องคน,นอกจากน้ีพวกเขาหลายคนต่างจอ้ งมองมายงั ร่างของอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนและเยซ่ ิงเหอ,พวกเขาต่างจอ้ งมองอยา่ งตะขิดตะขวงใจชา้ ๆ,เยซ่ ิงเหอและอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนต่างไดร้ ับบาดเจบ็ ,ดูเหมือนวา่ พวกเขาท้งั คู่จะไดต้ ่อสูก้ นั อยา่ งรุนแรง. \"เกิดอะไรข้ึนนี่?\" อาจารยค์ นดงั กล่าวคือหลิน ยี่ เขาไดเ้ ดินขมวดคิดเขา้ มาพลางสอบถาม. อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนถอนหายใจและกล่าวออกมา,\"ทาํ ไม,ขา้ กไ็ ม่รู้เหมือนกนั ,ขา้ ไดพ้ บกบั เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,ขา้ ไดเ้ ตรียมท่ีจะนาํ พวกเขาท้งั สองไปหาพวกเจา้ ,ไม่คิดเลยจริงๆวา่ นกั เรียนเยซ่ ิงเหอคนน้ีจะแอบลอบโจมตีขา้ ในทนั ทีทนั ใด\" \"เจา้ กล่าวคาํ โกหก,พวกเราไม่ไดท้ าํ เช่นน้นั !\"อนั ซุยหยนุ ช้ีไปยงั อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนดว้ ยความโกรธ,\"ความเป็นจริงเป็นเจา้ ,ที่ได้

วางแผนจดั การเซี่ยหยนุ หนิงแลว้ ยงั ขดั ขวางพวกเราไม่ใหไ้ ปช่วยหยนุ หนิง!\" \"ซุยหยนุ ,ขา้ ไม่เขา้ ใจวา่ เจา้ ไดก้ ล่าวอะไรออกมา!\"อาจารย์ฉู่เซี่ยนขมวดคิ้ว,กล่าวออกมาดว้ ยความสงสยั . เหลียงหยชู่ ้ีหนา้ ไปยงั เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,กล่าวออกมาดว้ ยความโกรธ\"จริงแลว้ เป็นพวกเจา้ นน่ั ล่ะ,เรื่องทุกอยา่ งของพวกเจา้ ลว้ นแลว้ แต่หลอกลวง,ขา้ เห็นมนั ดว้ ยตาของขา้ เอง พวกเจา้เป็นคนสงั หารนกั เรียนสามคน,ในตอนน้ีคาดไม่ถึงเลยวา่ เจา้ จะลอบโจมตีอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนอีกดว้ ย,หยนุ หนิง,บอกมาวา่ หยนุ หนิงอยทู่ ่ีไหน?\" สายตาของเหล่าอาจารยแ์ ละนกั เรียน,ต่างจอ้ งมองไปยงั ร่างของเยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,ดว้ ยสายตาที่เผยใหเ้ ห็นวา่ พวกเขาน้นั คือศตั รู. ฉู่เซ่ียนค่อนขา้ งประหลาดใจเป็นอยา่ งมาก,เขาคาดหวงัเลก็ นอ้ ยที่จะช้ีนาํ และยนื ยนั เกี่ยวกบั ตวั เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,หากแต่เขาไม่คิดเลยวา่ ในเวลาน้ีเหลียงหยจู ะเป็นคนยนื ยนั ตวั ตนเขาอยา่ งไม่คาดคิด,แมว้ า่ ในใจของเขาน้นั ,โดยปรกติจะมีความ

เกลียดชงั เป็นอยา่ งมากกบั พฤติกรรมของเหลียงหยทู ่ีเป็นลูกหลานของเหล่าคนช้นั สูง,แต่เขากบั ไดค้ าํ พดู ของเหลียงหยชู ่วยเหลือ! \"เยซ่ ิงเหอ,อนั ซุยหยนุ ,ไม่คาดคิดเลยวา่ พวกเจา้ จะทาํ เรื่องที่คาดไม่ถึงเช่นน้ี!ช่างอบั อายต่อรองอาจารยซ์ ูท่ีสง่ั สอนพวกเจา้ !พวกเจา้ รีบจบั พวกเขามดั มือแขนเอาไว,้ แลว้ นาํ กลบั ไปกบั พวกเรา,รอการลงโทษจากอาจารยใ์ หญ่!\"อาจารยห์ ลินยชี่ ้ีนิ้วไปยงั เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,พร้อมกล่าวออกมาอยา่ งขึงขงั เยน็ ชา.

บทที่ 41 ทรงพลงั ฉู่เซี่ยนไดใ้ หก้ ารเทจ็ ,นอกเหนือจากน้ียงั มีการยนื ยนั จากเหลียงหยอู ีก,อนั ซุยหยนุ และเยซ่ ิงเหอถึงกบั ปากสน่ั แทบไม่สามารถอธิบายอะไรออกมาได.้ ไม่วา่ อนั ซุยหยนุ และเยซ่ ิงเหอจะกล่าวอะไรออกมากต็ าม,เหล่าอาจารยแ์ ละนกั เรียนคงไม่มีใครเชื่อเป็นแน่! ถา้ แขนของเขาถกู มดั ,นนั่ จะทาํ ใหพ้ ลาดโอกาสท่ีจะช่วยเหลือเซี่ยหยนุ หนิงตอ้ งหลุดลอยไป. อนั ซุยหยนุ ขมวดคิ้วแน่น,หล่อนมองไปรอบๆเพ่ือที่จะพยายามแกไ้ ขปัญหา,แต่,เยซ่ ิงเหอยงั คงบาดเจบ็ อย,ู่ ดว้ ยความแขง็ แกร่งของหล่อนและเยซ่ ิงเหอในตอนน้ี,กบั อาจารยพ์ ร้อมกบันกั เรียนจาํ นวนมาก,พวกเขาคงไม่สามารถที่จะลม้ ผเู้ ชี่ยวชาญระดบั 5 ดินแดนสวรรคท์ ้งั สองคนไดอ้ ยา่ งแน่นอน. จะทาํ อยา่ งไรดี? เยซ่ ิงเหอไดโ้ คจรพลงั แห่งดวงดาราใหเ้ ร็วข้ึนอยา่ งไม่หยดุหยอ่ น,หลงั จากที่ไดต้ ่อสูก้ บั อาจารยฉ์ ู่เซ่ียน,เป็นความจริงที่เขา

ไดร้ ับอาการบาดเจบ็ หนกั ,แต่บอกไดเ้ ลยวา่ ดว้ ยผลของพลงั อาํ นาจแห่งดวงดาราทาํ ใหเ้ ขาสามารถรักษาอาการภายในร่างกายของเขาใหด้ ีข้ึนไดแ้ ลว้ ,อาการบาดเจบ็ ทว่ั ไปกค็ ่อยๆไดร้ ับการรักษา. นอกจากน้ี,ดว้ ยการไดต้ ่อสูก้ บั อาจารยฉ์ ู่เซี่ยน,ส่งผลทาํ ใหเ้ ย่ซิงเหอเขา้ ใจเก่ียวกบั ศิลปะการต่อสูข้ องเขามากข้ึน,ทาํ ใหเ้ ขาไดร้ ับประโยชน์จากพลงั อาํ นาจแห่งดวงดารา,จนทาํ ใหร้ ะดบั ของเขาไดเ้ พม่ิ ข้ึนอีกดว้ ย. เหลียงหยชู ้ีไปที่เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,กล่าวออกมาดว้ ยเสียงที่โกรธเกร้ียว \"อนั ซุยหยนุ ,เยซ่ ิงเหอ,ในที่สุดกเ็ ผยความจริงออกมาแลว้ สินะ,ต้งั แต่แรกแลว้ ขา้ กร็ ู้วา่ พวกเจา้ น้นั ไม่ไช่คนดี,พวกเจา้ ท้งั สองน้นั ,สมรู้ร่วมคิด,ขา้ รู้มานานแลว้ แต่ดว้ ยตระกลูสวรรคน์ ิรันดรของเจา้ คุม้ กะลาหวั อย!ู่ ท้งั ที่เจา้ มีคู่หม้นั อยแู่ ลว้ ยงัออกมาหาคนรักขา้ งนอกอีก,อนั ซุยหยนุ ,เจา้ นี่ช่างเป็นหน่ึงเรื่องน้ีจริงๆ\" ไดย้ นิ คาํ พดู คาํ หยาบคายของเหลียงหย,ู ความเกร้ียวโกรธของอนั ซุยหยนุ สงผลใหใ้ บหนา้ ของหล่อนกลายเป็นสีแดงเขม้,เขาวา่ กล่าวใหห้ ล่อนเป็นคนน่าอบั อายขนาดน้นั ไดอ้ ยา่ งไร?

มองเห็นอนั ซุยหยนุ โกรธจนพดู ไม่ออก,เหลียงหยแู สดงอาการพึงพอใจเป็นอยา่ งมาก,ยมิ้ และกล่าวออกมาอยา่ งเยน็ ชา,\"ฮ่า-ฮ่า,ที่ขา้ พดู ไป,พดู อะไรไม่ออกเลยรึ?บริสุทธ์ิแค่ผวิ เผนิ ,จริงๆแลว้ มนั ฝังไปในกระดูกแลว้ นิสยั หญิงชว่ั ชายเลวนะ,เจา้ หญิงโฉดชายชว่ั !\" ทวั่ ท้งั ร่างกายของเยซ่ ิงเหอเตม็ ไปดว้ ยพลงั อาํ นาจแห่งดวงดารา,เขาค่อยๆยนื ข้ึนจากพ้ืนอยา่ งบา้ คลง่ั ,หากแต่ตวั เขายงั คงสงบสติอารมณ์จอ้ งมองไปยงั เหลียงหย,ู แคน่ เสียงโกรธออกมา,\"หุบปากของเจา้ เลย!\" \"เยซ่ ิงเหอ,ยงั ไง?คนรักของเจา้ ใช่ใหม?\"เหลียงหยหู วั เราะ\"พรสวรรคข์ องเจา้ น้นั สูงส่งแลว้ ยงั ไง,ทาํ เป็นใจดี,เจา้ มนั จณั ฑาล,มนั ฝังอยใู่ นกระดูกของเจา้ อยแู่ ลว้ ,แลว้ ยงั ถกู ล่อลวงโดยอนั ซุยหยนุ อีก,เป็นของที่เกบ็ มาเล้ียงเหมือนสนขั ,ทาํ งานถวายชีวติ เพ่อืหล่อนอยา่ งง้นั รึ?เจา้ คาดหวงั ส่ิงใด!ถา้ ขา้ เป็นเจา้ นะ,ขา้ ขอตายดีกวา่ !\" คาํ พดู ของเหลียงหยนู ้นั เตม็ ไปดว้ ยคาํ เยาะเยย้ มากที่สุดและเตม็ ไปดว้ ยความยโสยงิ่ นกั .

อาจารยห์ ลินยขี่ มวดคิ้ว,เขาไม่ชอบที่จะตะโกนด่าใครในที่สถานณะอยา่ งชดั แจง้ เช่นน้ี,เขาแค่นเสียงอยา่ งเยน็ ชาออกไป\"อนัซุยหยนุ และเยซ่ ิงเหอ,เจา้ กบั ครู่ ักเดก็ นอ้ ยของเจา้ ตอ้ งกลบั ไปรอการลงโทษกบั ขา้ ,ถา้ เจา้ ขดั ขืนล่ะก,็ อยา่ ไดต้ าํ หนิพวกเรา,ถา้ ตอ้ งใชก้ าํ ลงั .\" ตามมาดว้ ยเสียงโห่ร้องของเหล่านกั เรียน. \"ไม่คาดคิดเลยวา่ อนั ซุยหยนุ จะเป็นบุคคลเช่นน้ี!\" \"มีบางคนที่ไดร้ ู้เร่ืองแผนร้ายของเยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ,ดงั น้นั พวกเขาจึงถูกสงั หารอยา่ งเจบ็ ปวดสินะ?\" \"เป็นไปไม่ได!้ \" เหล่านกั เรียนต่างวพิ ากษว์ จิ ารณ์จนทาํ ใหด้ วงตาของอนั ซุยหยนุ น้นั คลอไปดว้ ยน้าํ ตา,และเตม็ ไปดว้ ยความคบั ขอ้ งใจ,เหล่าอาจารยแ์ ละนกั เรียนท้งั หลายต่างเขา้ ใจผดิ !ท้งั ที่เห็นคนผดิ อยตู่ ่อหนา้ ,แต่พวกเขากลบั ไม่สามารถบอกความจริงออกไปได!้ เยซ่ ิงเหอ,ท่ียนื ข้ึนน้นั ,ยงั คงสงบและใจเยน็ อยู่ เขากวาดตามองไปยงั อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนและอาจารยห์ ลินย,ี่ พร้อมท้งั เหลียงหยูดว้ ย,แลว้ กล่าวออกมาดว้ ยเสียงท่ีขึงขงั ,ขา้ รู้วา่ ขา้ กล่าวอะไรกห็ า

ไดม้ ีใครเช่ือไม่,แต่ขา้ ไม่จาํ เป็นใหพ้ วกเจา้ มาเชื่อแต่อยา่ งใด,ขา้ เย่ซิงเหอท่ีอยทู่ ่ีน่ี,จะพาอนั ซุยหยนุ ไปจากท่ีน่ี,พวกเจา้ ทุกคน,ใครกลา้ ที่จะขดั ขวางขา้ รึ? เสียงดงั กอ้ ง! พลงั อาํ นาจแห่งดวงดาราหลงั่ ไหลมารวมกนั ที่ร่างของเยซ่ ิงเหอ,พร้อมท้งั ขยายออกไปรอบๆตน้ ไมเ้ ลก็ ๆที่อยใู่ นระยะสองเมตรถกู ฉีกกระชากขาดเป็นชิ้นๆในทนั ที. ในขณะน้ีอาจารยแ์ ละเหล่านกั เรียน,รู้สึกถูกกดดนั อยา่ งท่ีสุด. \"เป็นปราณพลงั ที่แขง็ แกร่งยง่ิ นกั !\"อาจารยห์ ลินยข่ี มวดคิ้วแน่น,เขาไม่คิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั จะแขง็ แกร่งจนคาดไม่ถึงเช่นน้ี! ดูเหมือนวา่ เยซ่ ิงเหอจะสามารถลม้ อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนได,้ ไม่ใช่เพราะโชคช่วยแน่! \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ กาํ ลงั ยนื ยนั วา่ ตวั เองเป็นคนทรยศจริงๆอยา่ งง้นั รึ?ถา้ เจา้ กลา้ ขดั ขวางล่ะก,็ อยา่ ไดต้ าํ หนิพวกเราท่ีทาํ อะไรรุนแรง!\"อาจารยห์ ลินยก่ี ล่าวออกมาอยา่ งเยน็ ชาขึงขงั .

\"ทาํ อะไรรุนแรงรึ,เจา้ จะจดั การกบั ขา้ แบบใด?ถา้ ใครกลา้ขวางขา้ ละก,็ อยา่ ไดต้ าํ หนิขา้ ถา้ ตอ้ งจดั การพวกเจา้ !\"เยซ่ ิงเหอกล่าวออกมาดว้ ยความเกร้ียวโกรธเยน็ ชา. อาจารยห์ ลินยไ่ี ม่คาดคิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอที่มาจากสามญั ชนธรรมดา,คิดไม่ถึงวา่ จะตดั สินใจอยา่ งเดด็ เด่ียวเช่นน้ี,เขาจอ้ งมองไปยงั อาจารยอ์ ีกคน,แลว้ กล่าวออกมาดว้ ยเสียงท่ีจริงจงั ,พวกเราจดั การพร้อมกนั . \"กด็ ี!\" อาจารยอ์ ีกคนพยกั หนา้ . วซิ ซ วซิ ซ! อาจารยท์ ้งั สองคนไดเ้ ขา้ ร่วมต่อสู,้ พวกเขาไดพ้ งุ่ ตรงไปยงั เย่ซิงเหอ. หลายเดือนที่ผา่ นมา,ไม่มีเลยที่อาจารยจ์ ะดอ้ ยกวา่ นกั เรียน,,ไม่คิดเลยวา่ หลายเดือนมาน้ีเยซ่ ิงเหอจะสามารถกดดนั อาจารยท์ ้งัสองคนใหเ้ ขา้ ต่อสูพ้ ร้อมกนั ได!้ อาจารยท์ ้งั สองเขา้ โจมตีพร้อมกนั อยา่ งรวดเร็ว,เยซ่ ิงเหอเปลี่ยนเป็นจริงจงั และเยน็ ชา,ภายในดวงตาของเขาน้นั มีแสงสีทองระเบิดออกมา,หมดั ของเขาไดร้ วบรวมพลงั แห่งความเยอ็ ก

เยน็ ข้ึนมาในทนั ที,เปลี่ยนเป็นรูปร่างเหมือนดง่ั เขม็ น้าํ แขง็ ที่แหลมคมอยา่ งไม่อาจเปรียบได.้ ปัง! หมดั ของเยซ่ ิงเหอฟาดไปที่ร่างกายของอาจารยค์ นหน่ึง,ทาํใหอ้ าจารยค์ นดงั กล่าวกระเดน็ ลอยออกไป,พน่ เลือดออกมาคาํใหญ่,กระเดน็ กระดอนจนไปตกหลงั ตน้ ไมใ้ หญ่ท่ีไกลออกไป,อีกคร้ังและอีกคร้ัง,ดว้ ยการกระตุน้ พลงั จนถึงขีดสุด,เยซ่ ิงเหอไดบ้ ีบคน้ พลงั ท่ีน่าสะพรึงกลวั เกินจะเปรียบ,เทา้ ของเขาไดเ้ ตะไปที่คางของอาจารยห์ ลินย,ี่ ดว้ ยการเตะน้นั ส่งใหเ้ ขาลอยสูงข้ึนไปเกือบสองเมตร,กระเดน็ ออกไปพร้อมกบั ตกลงไปกองอยกู่ บั พ้ืน,กระตุกอยหู่ ลายคร้ัง,จนแทบจะสิ้นสติ. อาจารยห์ ลินยพ่ี ยายามตอ้ งการท่ีจะลุกข้ึนมาเหมือนกนั ,หากแต่เยซ่ ิงเหอกบั กล่าวออกมาอยา่ งเยน็ ชา,\"อยา่ ไดข้ ยบั ,ไม่ง้นัเจา้ ตาย!\" อาจารยห์ ลินยลี่ งั เลใจ,จึงนอนอยไู่ ม่ขยบั ไปใหนจากพ้ืนที่เขาหมอบอยู่

ใครจะคิดวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั ช่างแขง็ แกร่งยงิ่ นกั ,เพยี งใชแ้ ค่กระบวนท่าเดียว,กส็ ามารถควา่ํ พวกเขาไดแ้ ลว้ . น่ี เป็นไปไดอ้ ยา่ งไร! ความแขง็ แกร่งของเยซ่ ิงเหอทรงพลงั ขนาดน่ีต้งั แต่เมื่อไหร่! เหล่านกั เรียนต่างจอ้ งมองมายงั เยซ่ ิงเหอ,ราวกบั วา่พรสวรรคต์ อนแรกที่พวกเขารู้น้นั มนั จะเป็นเร่ืองธรรมดาๆ. จากน้นั หลายเดือนผา่ นมา,ความแขง็ แกร่งของเยซ่ ิงเหอน้นัอยใู่ นระดบั ท่ีพวกเขาทาํ ไดแ้ คเ่ พียงแหงนมองข้ึนไป! เหล่านกั เรียนต่างรู้สึกต่ืนตระหนกตกใจกลวั ,พวกเขาคิดวา่อาจารยส์ องคนอยดู่ ว้ ย,พวกเขาจะปลอดที่สุดแลว้ ,หากแต่อาจารย์สองคนกลบั พา่ ยแพเ้ ยซ่ ิงเหอเพียงแค่กระบวนท่าเดียวช่างคาดไม่ถึงนกั . เยซ่ ิงเหอเองกไ็ ม่ไดร้ ู้อะไรเก่ียวกบั ตวั เองเลย,ดว้ ยประสบการณท่ีไดจ้ ากการต่อสูแ้ ต่ละคร้ังน้นั ,ความแขง็ แกร่งของเขาไดก้ า้ วกระโดดเพม่ิ ข้ึนเป็นอยา่ งมาก,ดว้ ยเนตรแห่งดวงดาราที่เป็น

ตวั การสาํ คญั ,ทาํ ใหเ้ ขาน้นั สามารถเรียนรู้ไดอ้ ยา่ งรวดเร็ว,นอกเหนือจากพลงั อาํ นาจแห่งดวงดาราที่เพิม่ ข้ึนกวา่ ปรกติ,จนอยู่ในระดบั ท่ีน่าอศั จรรยเ์ ป็นอยา่ งมาก. เยซ่ ิงเหอหนั หนา้ ยงั อีกฝั่งหน่ึง,ซ่ึงเห็นแต่หลงั อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนอยไู่ วๆ,อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนน้นั ขณะท่ีเห็นอาจารยท์ ้งั สองโดนเยซ่ ิงเหอโจมตีเขากไ็ ดว้ ง่ิ หนีไปในทนั ที. บา้ เอย,ไม่คิดเลยวา่ ฉู่เซี่ยนจะวงิ่ หนีไปเช่นน้ี! ข่างน่าวา่กล่าวนกั คนเหล่าน้ีไร้ซ่ึงศกั ด์ิศรีจริงๆ ไม่คิดเลยวา่ เยซ่ ิงเหอจะทรงพลงั เช่นน้ี,ดว้ ยการจดั การเหล่าศตั รูของเขาไม่รู้เลยวา่ จะต่างจากเมื่อก่อนมากนกั ,ดว้ ยคาํ พดู ของเขาที่เพง่ิ กล่าวออกไป,เหลียงหยรู ุ้สึกเศร้าสลดในใจยง่ิ ,เขาหนัหลงั จากน้นั กเ็ ตรียมหลบหนี,ถา้ เขายงั อยทู่ ี่น่ี,บางทีเยซ่ ิงเหอคงสงั หารเขาอยา่ งทารุณเป็นแน่. \"ถา้ เจา้ ตอ้ งการจะวง่ิ ล่ะก,็ ลองดูซิ!\"ดว้ ยเสียงของเยซ่ ิงเหอ,เป็นเหมือนดงั จา้ วอสูรจากนรกอเวจี.

เสียงที่เยน็ เยอื บ,ไดท้ าํ ใหใ้ จของเหลียงหยถู ึงกบั หวาดผวา,กา้ วไม่ออก,เหล่านกั เรียนคนอ่ืนๆท่ีตอ้ งการท่ีจะวงิ่ ต่างกย็ นื สน่ัอยใู่ นสถานท่ีเดียวกนั ,ไม่มีใครกลา้ ขยบั . \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ฆ่าขา้ ไม่ได,้ ขา้ เป็นบุตรชายคนแรกของตระกลู จนั ทราทมิฬ,ถา้ เจา้ สงั หารขา้ ล่ะก,็ ตระกลู ของขา้ จะไม่ปล่อยครอบครัวขนนกสีน้าํ เงินไปอยา่ งแน่นอน!\"เหลียงหยสู น่ั ไม่หยดุ ขณะพดู ออกมาเพือ่ วา่ จะบรรเทาอาการสนั่ และเผอื่ ประสบโชคบา้ ง. เยซ่ ิงเหอยงั คงยนื อยอู่ ยา่ งสง่าผา่ เผยและสงบน่ิงจอ้ งมองลงไปยงั ร่างของเหลียงหย,ู หากมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอแลว้ เขาช่างน่าหวาดกลวั จริงๆ,เหลียงหยไู ม่กลา้ ที่จะกล่าวอะไรออกมาเลย.

บทที่ 42 สองฝ่ ามอื เยซ่ ิงเหอที่อยตู่ ่อหนา้ เขาไดค้ อ่ ยๆเขาไปหาเหลียงหย.ู วรยทุ ธ์ของเหลียงหยทู ่ีมีตอนน้ี,ไม่อาจเทียบกบั เยซ่ ิงเหอได,้ เหลียงหยเู ขา้ ใจดี,ถึงแมว้ า่ เขาจะพยายามหลบหนี,เขากไ็ ม่สามารถที่จะหลบหนีไดอ้ ยา่ งตลอดรอดฝ่ัง. ผเู้ ยย่ี มยทุ ธ์ระดบั 5 ดินแดนสวรรคส์ องคน,ถกู ลม้ โดยเยซ่ ิงเหอ,ความแขง็ แกร่งเยซ่ ิงเหอน้นั ,ช่างเติบโตรวดเร็วเช่นน้ีได้อยา่ งไร! เหลียงหยทู ี่ประจนั หนา้ กบั เยซ่ ิงเหอในคร้ังก่อนน้นั ,เขามน่ั ใจในตวั เองและยโสโอหงั เป็นอยา่ งมาก,แต่ตอนน้ี,ความมน่ั ใจดงั กล่าวน้นั ไดเ้ ลือนหายไปดว้ ยจิตสงั หารอนั น่าเกรงขามจนแทบจะไปอยใู่ ตฝ้ ่ าเทา้ เลย. เสียงดงั กอ้ ง! เยซ่ ิงเหอยนื มือออกมาสะบดั ไปท่ีใบหนา้ ของเหลียงหย,ูกล่าวออกมาเสียงดงั .\"ฝ่ ามือท่ีฟาดไปน้ีสาํ หรับศิษยพ์ อี่ นั !กบั ปากสุนขั !\"

หลงั จากโดนตบทีใบหนา้ ,แกม้ ของเขาถึงกบั บวมข้ึนในทนั ที,แมว้ า่ เขาจะไดร้ ับบาดเจบ็ จากฝ่ ามือกต็ าม,แต่เขายงั คงสน่ัดว้ ยความกลวั ,ไม่กลา้ ท่ีจะพดู อะไรออกมา,เพราะเกรงวา่ ,เยซ่ ิงเหอจะทาํ การสงั หารเขา! ต้งั แต่เดก็ จนโต,ขีวติ ของเขาน้นั มีสภาพความเป็นอยทู่ ี่สะดวกสบาย,เขาจะเคยผา่ นการคุกคามใหต้ อ้ งตกตายไดอ้ ยา่ งไร? จนถึงตอนน้ี,เขารู้วา่ เขาน้นั หวาดกลวั ต่อความตายยง่ิ นกั ! อีกเสียงหน่ึง,ฝามือของเยซ่ ิงเหอกส็ ะบดั ไปท่ีหนา้ เหลียงหย,ู คร้ังท่ีสองน้ีเตม็ ไปดว้ ยความโกรธนอ้ ยเน้ือต่าํ ใจแฝงดว้ ยเจตนาฆ่าอยา่ งเปรียบไปไดก้ วา่ คร้ังก่อน,\"นี่เป็นการตบสาํ หรับขา้ และตระกลู ของขา้ ,กบั ความอปั ยศอดสูสาํ หรับขา้ และตระกลู ของขา้ ท่ีตอ้ งทนทุกข,์ ถา้ เจา้ ยงั กลา้ ท่ีจะหาเร่ืองขา้ อยลู่ ่ะกข็ า้ จะไม่ทนอีกคร้ังแน่,ถืงแมว้ า่ เจา้ จะมีตระกลู จนั ทราทมิฬคุม้ กะลาหวั อยกู่ ต็ าม,ขา้ จะหาวธิ ีที่ลอบสงั หารเจา้ อยา่ งแน่นอน!\" ไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอแลว้ ,เหลียงหยถู ึงกบั อ่อนแรงงึมงมั ในลาํ คอ,เขารู้สึกถึงเจตนาฆ่าในดวงตาของเยซ่ ิงเหอท่ีเยน็ ชายงิ่ นกั .

เขารู้สึกวา่ ,หากเขากลา้ ตอแยวนุ่ วายอยลู่ ่ะก,็ เยซ่ ิงเหอจะตอ้ งสงั หารเขาจริงๆแน่ เยซ่ ิงเหอถอนสายตาของเขาออกมาดว้ ยความเยอื กเยน็ เขาไดก้ วาดสายตาไปยงั คนทุกๆคน,แค่นเสียงพดู อยา่ งเยน็ ชา,\"ไม่วา่พวกเจา้ จะเชื่อหรือไม่เช่ือกต็ ามวา่ พวกนกั เรียนเหล่าน้นั ไดถ้ ูกขา้สงั หาร,หากพวกเขาโดยขา้ สงั หารล่ะก,็ เช่นน้นั แลว้ พวกเจา้ ทุกคนคงไม่มีโอกาศไปจากที่นี่แน่,พวกเจา้ คงจะตอ้ งตายกนั ทุกคนท่ีนี่!\" ทุกคนไม่กลา้ สบตาเยซ่ ิงเหอเลยแมแ้ ต่คนเดียว,พวกเขาทาํไดแ้ ค่พยกั หนา้ ไปมา. เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปยงั อนั ซุยหยนุ แลว้ กล่าววา่ ,\"ศิษยพ์ อี่ นั,พวกเราไปกนั เถอะ!\"จากน้นั กห็ นั หลงั แลว้ เดินจากไป. จอ้ งมองกลบั ไปท่ีเยซ่ ิงเหอ,วนิ าทีต่อมา,อนั ซุยหยนุ กเ็ ร่งรีบกา้ วตามไป,ภายในใจของหล่อนน้นั ,เยซ่ ิงเหอช่างเป็นบุคคลท่ีควบคุมอารมณ์ไดด้ ียงิ่ นกั .เขาไม่เพยี งแต่ปะทะคารมกบั ทุกคนเพียงเท่าน้นั ,เยซ่ ิงเหอยงั อุกอาจน่าเกรงขามยงิ่ ,ทาํ ใหห้ ล่อนน้นั นบัถือในตวั เยซ่ ิงเหอเป็นอยา่ งสูง.

เยซ่ ิงเหอกบั เหลียงหยทู ้งั สองคน,ช่างมีตวั ตนท่ีแตกต่างกนัยง่ิ นกั ! ท้งั สองคนไดเ้ ดินทางออกไปอยา่ งรวดเร็ว. หลินยแ่ี ละอาจารยอ์ ีกคนไดค้ ลานเขา้ มาหากนั . \"หลินย,ี่ ตอนน้ีจะทาํ อยา่ งไร?แจง้ อาจารยใ์ หญ่ใหจ้ บั พวกเขาหรือไม่?\"อาจารยอ์ ีกคนสอบถาม. หลินยจี่ อ้ งมองไปยงั ทิศทางของเยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ได้จากไป,ดว้ ยสายตาที่สุดซ้ึงก่อนที่จะกล่าวออกมาวา่ \"จากคาํ พดูของเยซ่ ิงเหอ ถา้ ก่อนหนา้ นี่เหล่านกั เรียนถูกพวกเขาสงั หาร,พวกเขาคงไม่สนใจอะไรคงจะสงั หารคนอ่ืนๆอยา่ งแน่นอน,พวกเราจะตอ้ งตกตายอยตู่ รงน้ีแน่,ขณะที่พวกเราต่อสูก้ บั เยซ่ ิงเหอและอนัซุยหยนุ ,เป็นความจริงท่ีฉู่เซ่ียนไดใ้ ชโ้ อกาสวง่ิ หนีไปอีกดว้ ย!\" อาจารยค์ นดงั กล่าวชาํ เลืองมองตาโต,จอ้ งมองไปยงั หลินย่ีอยา่ งนึกไม่ถึง,\"ท่านหมายความวา่ ,ท้งั หมดเป็นฉู่เซ่ียนทาํ อยา่ งง้นัรึ?\" \"ควรจะ!\" \"พวกเขามีเป้ าหมายอนั ใดกนั ?\"

\"เป้ าหมายที่ธรรมดามาก,เซี่ยหยนุนหนิง!\" \"หญิงสาวของหวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนืออยา่ งง้นั รึ?จบสิ้นแน่,หากเซี่ยหยนุ หนิงไดร้ ับอุบตั ิเหตุ,พวกเราจะตอ้ งพบกบั ภยัพิบตั ิเป็นแน่!ดว้ ยความเดด็ เดี่ยวของหวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือหากวา่ เซี่ยหยนุ หนิงตาย,พวกเราจะตอ้ งถกู ฝังท้งั เป็น!\" หลงั ของอาจารยค์ นดงั กล่าวถึงกบั เสียววบู ข้ึนมาทนั ที. หลินยเี่ งียบอยชู่ ว่ั ขณะ,ก่อนที่จะกล่าวอยา่ งขึงขงั ,\"ตอ้ งหาร่องรอยของเซียหยนุ หนิงในทนั ที,ไม่วา่ จะตอ้ งใชอ้ ะไรจะตอ้ งตามหาเซี่ยหยนุ หนิงใหพ้ บ!\" เหลียงหยคู ่อยๆคืนสติจากความหวาดกลวั ,เขาคิดวา่ เยซ่ ิงเหอในวนั น้ีมีท่าทางเหมือนกบั สตั วร์ ้ายแน่นอน,จิตสงั หารของเขาน้นั พร้อมท่ีจะเหยยี บยา่ํ เขาใหไ้ ปอยแู่ ทบเทา้ ไดเ้ ลย,ผา่ นมาเพียงไม่ก่ีเดือนเยซ่ ิงเหอไดเ้ ติบโตข้ึนจนน่าอศั จรรยย์ ง่ิ นกั ,มนั ผา่ นมาแค่ช่วงระยะเวลาหน่ึงเท่าน้นั . เป็นเร่ืองยากมากที่เหลียงหยจู ะจินตนาการถึงได.้ คิดถึงเรื่องราวก่อนน้ี,แต่ละคร้ังที่ไปยวั่ ยคุ วามโกรธเยซ่ ิงเหอและกอ็ ีกคร้ัง,เหมือนกบั วา่ เขาน้นั ไดเ้ อามีดมาจ่อตวั เองจริงๆ

,หากวา่ เยซ่ ิงเหอตอ้ งการกาํ จดั เขา,บางทีเขาในตอนน้ีอาจจะกลายเป็นศพนอนอยบู่ นพ้นื ไปแลว้ !คิดถึงเร่ืองดงั กล่าวแลว้ ,เขาก็ปรากฏเหง่ืออนั เยน็ เยอื บข้ึนมาทนั ที. \"นายนอ้ ยเหลียง,พวกเราตอ้ งทาํ สิ่งใดตอนน้ี,จดั การตระกลูมนั พร้อมกบั เจา้ เดก็ เยซ่ ิงเหอเลยไหม?\"อ่หู ลงที่อยใู่ กลๆ้ จอ้ งมองพลางถามเหลียงหย.ู \"จดั การ,เจา้ ไม่มีสมองหรืออยา่ งไร?เยซ่ ิงเหอน้นั เป็นศิษย์ของรองอาจารยใ์ หญ่ซู,มนั มีความหมายต่อรองอาจารยใ์ หญ่ซูมากพวกเราไม่สามารถสงั หารมนั ได,้ การสงั หารมนั รองอาจารยใ์ หญ่ตอ้ งไม่ยอมอยา่ งแน่นอน.ดว้ ยพรสวรรคท์ ี่ยอดเยย่ี มของมนั ,ถา้พวกเรายงั ไปยว่ั ยมุ นั ล่ะก,็ เมื่อวรยทุ ธ์มนั เพ่ิมข้ึนอีกล่ะ,เจา้ คิดวา่ เจา้จะมีชีวติ อยอู่ ีกรึ?\" เหลียงหยรู ู้สึกหวาดกลวั อยใู่ นจิตใจ,เพียงแค่เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองมาช่างน่าสะพรึงยง่ิ นกั ,เขาเพง่ิ กา้ วออกมาจากประตูแห่งความตาย,เขายงั ไม่ตอ้ งการที่จะประสบกบั เรื่องดงั กล่าวอีกคร้ัง!แมว้ า่เหลียงหยจู ะเป็นคนมะเหรกเกเรคอยกลนั่ แกลง้ คนอ่ืนขา้ งนอก,แต่ในส่วนลึกแลว้ ,เขาเป็นคนท่ีข้ีขลาดนกั ,เขารู้แลว้ วา่ เยซ่ ิงเหอ

น้นั ไม่ไดอ้ ่อนแอ,เขาจึงไม่กลา้ ท่ีจะยว่ั ยเุ่ ยซ่ ิงเหออีกคร้ังอยา่ งเดด็ ขาด. เห็นท่าทางที่โกรธเกร้ียวของเหลียงหยแู่ ลว้ ,อ่หู ลงไม่กลา้ ที่จะกล่าวอะไรออกมาในทนั ที. ผนื ป่ าแห่งน้ีปกคลุมไปดว้ ยตน้ ไมจ้ นทวั่ บริเวณ,เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ไดก้ ระโดดไปเรื่อยดว้ ยกนั ,พวกเขาไดพ้ บเขา้ กบัสญั ลกั ษณ์ท่ีเซ่ียหยนุ หนิงไดท้ ิ้งเอาไว,้ พวกเขาไดต้ ามรอยดงั กล่าวไป. อาจจะเป็นหน่ึงชว่ั โมงหลงั จากน้นั ,ไดม้ ีเสียงเอด็ ตะโรดงัออกมาจากสถานที่ไกลออกไป. เป็นเซ่ียหยนุ หนิง! เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ รู้สึกใจช้ืน มองหนา้ กนั ดว้ ยความงงงวย,เร่งรีบไปขา้ งหนา้ ,พวกเขาคิดวา่ เซ่ียหยนุ หนิงอาจจะตอ้ งการช่วยเหลือ,ไม่อยากคิดเลย,เซ่ียหยนุ หนิงอาจจะกาํ ลงั ต่อสู้อย.ู่ ขา้ มตน้ ไมข้ นาดใหญ่ไป,เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ กพ็ บเขา้กบั ลานกวา้ งขยายออกไป,หลงั จากท่ีจอ้ งมองไปทุกๆที่มีการต่อสู้

เกิดข้ึน,มีร่องรอยเหลือทิ้งเอาไว,้ รอบๆพ้นื ที่น้นั มีตน้ ไมใ้ หญ่หลายตน้ หกั โค่นกอ้ นหินถูกทาํ ลาย,พ้นื ดินเป็นหลุมขยายออกไปเป็นหยอ่ มๆ. นอกเหนือจากน้ียงั มีสองศพเป็นของอาจารยผ์ นู้ าํ ,ร่างกายของพวกเขาท้งั สอง,ทวั่ ท้งั ร่างน้นั เป้ื อนไปดว้ ยรอยเลือด. ไกลออกไปน้นั พลงั แห่งความเยอื กเยน็ แตกสะบ้นั กระจายออกมาไม่หยดุ ย้งั ,เห็นเพียงเซี่ยหยนุ หนิงต่อสูก้ บั สตั วต์ วั มหึมาสีแดงฉานที่น่าสะพรึงกลวั ,แต่ขาหนา้ ของมนั มีขนาดท่ีใหญ่เป็นพิเศษ,ดว้ ยรูปร่างของแขนนนั่ ใชเ้ ป็นโล่ป้ องกนั ซ้าํ ยงั ยนื เหมือนมนุษยอ์ ากาศอนั เยอื กเยน็ ไดถ้ กู ดูดซบั เขา้ มาในร่างกายของมนั . ทวั่ ท้งั ร่างกายของเซี่ยหยนุ หนิงน้นั เตม็ ไปดว้ ยบาดแผล,ยนืพิงตน้ ไมข้ นาดใหญ่อยพู่ ลางหายใจหอบๆ,หล่อนดูไม่สูด้ ีนกั . หลงั จากท่ีออกมาจากถ้าํ ,เซ่ียหยนุ หนิงไดไ้ ล่ตามร่องรอยของชายชุดดาํ ,ไม่คาดคิดเลยวา่ จริงๆแลว้ กลบั โดนโจมตีเขา้ ดว้ ยสตั วย์ กั ษส์ ีแดงฉานตวั น้ี,สตั วย์ กั ษส์ ีแดงฉานตวั น้ีน้นั อาจจะเรียกไดว้ า่ ไดม้ นั เขา้ ประจนั กบั หล่อนมนั คือหมีอสูรโลหิต,มนั เป็นสตั ว์

อสูรระดบั 5 ช้นั ดินแดนสวรรค,์ ไม่มีใครรู้จกั มนั มากนกั อาจจะเปรียบเทียบไดก้ บั ผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์ระดบั 5 ดินแดนสวรรคก์ ไ็ ด.้ เพียงแค่นิดเดียวหมีอสูรโลหิตกเ็ ขา้ ประชิดเซ่ียหยนุ หนิงเพอ่ื ท่ีจะสงั หารหล่อน,โชคดีท่ีอาจารยส์ องคนไดป้ รากฏกายก่อน,จึงไดเ้ ขา้ ช่วยชีวติ หล่อน,แต่ดว้ ยการประจนั หนา้ กบั หมีอสูรโลหิตน้นั มนั ช่างแขง็ แกร่งจนเกินไป,ดว้ ยการโจมตีเพยี งสองคร้ังกส็ ามารถสงั หารอาจารยท์ ้งั สองคนท่ีอยรู่ ะดบั 5 ดินแดนสวรรค์ไป,ทาํ ใหห้ ล่อนตอ้ งตกอยภู่ ายใตส้ ถานการณ์ท่ียากลาํ บากอีกคร้ัง. หล่อนรู้สึกวา่ กาํ ลงั จะหมดแรง,ถึงขีดจาํ กดั แลว้ ใกลเ้ ขา้ มามนั ใชก้ รงเลบ็ อนั แหลมคมของหมีอสูรโลหิตตะปบมายงั ร่างกายของหล่อน. \"จบแลว้ หรือ?\"เซี่ยหยนุ หนิงถอนหายใจเบาๆ.

บทที่ 43 ทูตแห่งความมืด กรงเลบ็ ท่ีคมยงิ่ ของหมีอสูรโลหิตไดต้ ะปบไปท่ีร่างของเซ่ียหยนุ หนิง,เหลืออีกแค่นิดเดียว,ทนั ใดน้นั เสียงหวดี หววิ แหลมสูงผา่ นออกมาในอากาศ. ปัง ปัง ปัง! ลกู บอลเพลิงลกู หน่ึงเขา้ ปะทะกบั ร่างของหมีอสูรโลหิตพร้อมท้งั ระเบิดออกมาในทนั ที. \"หมอบลง!\"จากท่ีไกลออกไปไดย้ นิ เสียงท่ีขึงขงั จริงจงั,พร้อมท้งั ประกายแสงสีขาว-เงินพงุ่ ตรงมา. เซ่ียหยนุ หนิงเปิ ดตามองไปยงั ส่ิงดงั กล่าวเพยี งแค่มองมนับินพงุ่ ตรงมาน้นั ,นนั่ คือดวงจนั ทราของหล่อนนนั่ เอง! บสั ส! การเคล่ือนท่ีอยา่ งรวดเร็วของดวงจนั ทราเกิดส่งเสียงร้องระงมราวกบั วา่ มนั ยนิ ดีท่ีไดก้ ลบั มาหาเจา้ นายของมนั . เซ่ียหยนุ หนิงเปล่ียนเป็นขึงขงั จริงจงั ,ร่างกายที่อ่อนเปล้ียเพลียแรง,กค็ วา้ ไปทีดวงจนั ทรา,พร้อมกบั ตดั ลงไปทนั ที.

ฉบั บ! เลือดสายกระเซ็น,ดว้ ยดวงจนั ทราน้นั ไดเ้ ฉือนไปท่ีแขนขา้ งหน่ึงของหมีอสูรโลหิตพร้อมท้งั ตดั มนั หล่นหลง. ช่วงเวลาตอบโตข้ องเซ่ียหยนุ หนิงเริ่มข้ึนแลว้ ,เยซ่ ิงเหอฟาดหมดั ไปท่ีทอ้ งของหมีโลหิต,ดว้ ยการปะทะเขา้ กบั ร่างของมนั น้นัทาํ ใหม้ นั สน่ั สะทา้ นไปมา,เสียงหนกั แน่นของหมดั ที่เขา้ ปะทะส่งผลใหม้ นั ครวญครางออกมา.เพยี งชว่ั ขณะท่ีหมดั เขา้ ปะทะกบัทอ้ งของหมีอสูรโลหิตถึงกบั ทาํ ใหม้ นั กระเดน็ ออกไป,กระเดง้กระดอนเกิดช้นั น้าํ แขง็ หนาเตอะข้ึนที่รอยหมดั บนร่างของมนั อีกดว้ ย. ดว้ ยการปะทะกบั หมีอสูรโลหิตน้นั ส่งผลใหม้ นั ไดร้ ับบาดเจบ็ อยา่ งหนกั จนไม่สามารถท่ีจะลุกข้ึนได,้ ทาํ ไดเ้ พยี งแค่ส่งเสียงคาํ รามออกมาดว้ ยความเจบ็ ปวด. \"ในท่ีสุดเจา้ กม็ า!\"ดว้ ยความรู้สึกที่อดั อ้นั เลก็ นอ้ ยของเซ่ียหยนุ หนิงส่งผลใหส้ ายธารแห่งน้าํ ตาไดร้ ่วงหล่นลงมาจากใบหนา้ของหล่อนในทนั ที,คิดถึงเพียงวา่ หล่อนจะตอ้ งตายคนเดียวในท่ี

ตรงน้ีแลว้ ,หากวา่ เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ ไม่มาล่ะก,็ หล่อนตอ้ งตายจมกองเลือดจากการโจมตีของหมีอสูรโลหิตเป็ นแน่! \"ช่างเป็นบุคคลที่ยอดเยย่ี มอายยุ นื ยง่ิ นกั ,ภยั พิบตั ิทีตอ้ งพา่ ยแพไ้ ปอีกพนั ปี หากวา่ ท่านไม่ล่วงลบั หายไปก่อน!\"ดว้ ยมองเห็นเซ่ียหยนุ หนิงร้องไหย้ งั กะเข่ือนแตก,เยซ่ ิงเหอจึงไดก้ ล่าววาจาเยา้ แหย.่ ดว้ ยความพดู ดงั กล่าวนน่ั ทาํ ใหเ้ ซ่ียหยนุ หนิงท้งั สะอึกสะอ้ืนและยมิ้ ไปดว้ ย.\"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ พดู เช่นน้นั ,เจา้ อยากจะเห็นขา้ ตายไปหรืออยา่ งไร?ขา้ ตายไปแลว้ เจา้ กไ็ ม่จาํ เป็นตอ้ งรับผดิ ชอบขา้ ใช่ไหม?\" \"ขา้ ไดบ้ อกไปเม่ือไหร่กนั วา่ ขา้ น้นั ตอ้ งการท่ีจะรับผดิ ชอบ?\"เยซ่ ิงเหอรู้สึกขนลุกข้ึนทนั ที,เซี่ยหยนุ หนิงคงจะไม่จบเพยี งแค่น้ีเป็นแน่! ความจริงแลว้ ,เยซ่ ิงเหอเองกร็ ู้ดีวา่ เซ่ียหยนุ หนิงน้นั เป็นคนท่ีมีเสน่ห์อยา่ งแทจ้ ริง,หากเทียบกบั คนอ่ืนๆแลว้ ,คงมีเพยี งอนั ซุยหยนุ เท่าน้นั ท่ีพอจะเทียบหล่อนได,้ ถา้ เปลี่ยนเป็นชายอื่นหากได้

ความปรารถนาดีจากเซี่ยหยนุ หนิงล่ะก,็ บางทีพวกเขาคงจะดีใจจนแทบนอนไม่หลบั เป็นแน่. ทวา่ ,ตระกลู เบ้ืองหลงั เซี่ยหยนุ หนิง,ทาํ ใหเ้ ขาน้นั เกรงกลวัไม่กลา้ แมแ้ ต่จะคิดฝัน. หวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือน้นั ,เพียงแค่กองกาํ ลงั ส่วนตวั ,ก็สามารถท่ีจะทาํ ลายตระกลู ขนนกสีน้าํ เงินอยา่ งสิ้นซากแลว้ ! \"ท่ีเจา้ พดู หมายความวา่ อยา่ งไร,เจา้ หมายความวา่ ..,ช่างน่าอายยง่ิ นกั !\"เซี่ยหยนุ หนิงตะโกนออกมาอยา่ งไม่พงึ พอใจ,หล่อนเพงิ่ จะรอดพน้ จากหายนะมา,ดว้ ยอารมณ์ของหล่อนน้นั ,ไม่ได้สงบเยอื กเยน็ อยแู่ ลว้ ,ดว้ ยขณะท่ีหล่อนกาํ ลงั จะโดนโจมตีจากหมีอสูรโลหิตน้นั ,หล่อนกค็ ิดถึงเยซ่ ิงเหอเป็นอยา่ งมาก,ทวา่ เยซ่ ิงเหอกบั ไม่ไดเ้ ป็นห่วงเป็นใยหล่อนเลย,นี่จึงเป็นเรื่องที่ทาํ ใหห้ ล่อนโกรธเกร้ียวเป็นอยา่ งมาก. \"ขา้ หมายความอยา่ งน้นั เมื่อไหร่?ทุกอยา่ งท่านกล่าวเองท้งั น้นั !\"

เห็นท่าทางของเซี่ยหยนุ หนิงที่กระโดดโลดเตน้ ไดท้ าํ ใหเ้ ขารู้สึกโล่งใจ,เยซ่ ิงเหอรู้อยแู่ ลว้ วา่ ,หญิงสาวคนน้ีหาไดค้ ิดเรื่องอะไรมากมายนกั . มองเห็นเซ่ียหยนุ หนิงและเยซ่ ิงเหอโตเ้ ถียงกนั ,อนั ซุยหยุนอดไม่ไดท้ ่ีจะหวั เราะออกมา,หากแต่ภายในดวงตาของหล่อนน้นั มีประกายแสงแห่งความเศร้าปนอย,ู่ หล่อนรู้ดีวา่ เซ่ียหยนุ หนิงน้นั เป็นหญิงสาวท่ีกลา้ จะชอบใครหรือเกลียดใครตามท่ีใจตวั เองคิดและปราถนา,คิดอยา่ งไรกพ็ ดู เช่นน้นั ,ทวา่ ตวั หล่อนกลบั ไม่สามารถทาํ ได.้ บางทีเซ่ียหยนุ หนิงและเยซ่ ิงเหอ,คงจะเหมาะสมกนั ท่ีสุดกไ็ ด.้ \"ศิษยพ์ ่อี นั ,พวกเรามาร่วมมือสงั หารเจา้ อสูรตวั น้ีก่อนเถอะ!\"เยซ่ ิงเหอหนั มามองหมีอสูรโลหิตที่คาํ รามเบาๆออกมาไม่หยดุ หยอ่ น,ดว้ ยหมีอสูรโลหิตที่บา้ คลนั่ ้ีมนั ไดส้ ูญเสียความแขง็ แกร่งไปหลงั จากถูกเขาโจมตี,ประสิทธิภาพในการโตต้ อบคงจะลดลงมากแลว้ ดว้ ย. \"กด็ ี!\"อนั ซุยหยนุ พยกั หนา้ .

เมื่อพวกเราเตรียมจะลงมือกเ็ ห็นหมีอสูรโหลหิตกลายเป็นกลุ่มกอ้ นของแสงและกลุ่มควนั แลว้ ลอยหายไปในทนั ที. \"น่ีมนั เรื่องอะไรกนั ?\"อนั ซุยหยนุ เพง่ พิศไปที่จุดดงั กล่าว. \"เป็นวชิ าอญั เชิญ,น่ีเป็นหมีอสูรอญั เชิญของใครสกั คน!คนอญั เชิญคงจะอยใู่ กลๆ้ น้ีล่ะ!\"เซ่ียหยนุ หนิงเฝ้ ามอง,ตะโกนออกมาในทนั ทีเพอ่ื บอกล่าวเกี่ยวกบั วชิ าอนั เชิญเชิญเลก็ นอ้ ยเพอ่ื ใหพ้ วกเขาไดย้ นิ .แมว้ า่ โลกน้ีจะมีสามศิลปะการต่อสูเ้ ป็นท่ีนิยมและรุ่งโรจนท์ ่ีสุด,แต่กย็ งั มีศิลปะการต่อสูอ้ ่ืนๆอีกและทุกอยา่ งที่เหลืออยนู่ ้นั ลว้ นแลว้ แต่เป็นวชิ าลบั แทบท้งั สิ้น. คนท่ีสามารถใชว้ ชิ าอญั เชิญได,้ คนจาํ พวกน้ีพวกเราเรียกพวกเขาวา่ ทตู แห่งความมืด,พวกเขาน้นั มีบทคาถา,ท่ีสามารถอญั เชิญหมีอสูร,และมงั กรลึกลบั จากดินแดนอเวจีมารทมิฬและโลกแห่งความตายต่างๆ. \"ศิษยพ์ ี่อนั ,ท่านอยทู่ ี่น่ีดูแลเซี่ยหยนุ หนิง,ขา้ จะไปคน้ หาพวกเขา,!\"เยซ่ ิงเหอพดู อยา่ งจริงจงั ก่อนท่ีหล่อนจะไดต้ อบเขากไ็ ล่ตามแสงควนั ไปทนั ที.

ภายในป่ าลึก,ชายชุดดาํ กย็ นื มือขวาออกมา,เขาควา้ จบั ไปท่ีแสงควนั มาไวใ้ นมือ. \"เจา้ อาจารยส์ องคนนนั่ มาขดั ขวางขา้ ,ถึงไดพ้ บจุดจบเช่นน้ีได,้ ถึงอยา่ งไรกจ็ ะใหพ้ วกมนั ล่วงรู้แผนการไม่ได,้ ไม่ง้นั ท่ีทาํ มาท้งั หมดคงลม้ ไม่เป็นท่า,ช่างน่าเห็นใจจริงๆ!\"ชายในชุดดาํ กล่าวกบั ตวั เองเบาๆและแค่นเสียงอนั แหบแหง้ พร้อมท้งั จอ้ งมองออกไปขา้ งหนา้ อยา่ งลุ่มลึก,ในเวลาน้ีเขาไดพ้ ลาดโอกาส,เขาตอ้ งยอมรับความคิดที่วา่ เซ่ียหยนุ หนิงน้นั ไดห้ ลุดมือเขาไปแลว้ ! ดว้ ยการรอซ่อมแซมสะพานไมอ้ ีกกวา่ 5-6 วนั ,ดว้ ยเวลาเหล่าน้ีเขายงั คงมีโอกาสลงมืออีก! เมื่อเขาจะจากไป,มีบางอยา่ งกาํ ลงั เขา้ มาใกลเ้ ขา,ชายชุดดาํจึงยงั คงร้ังรออย.ู่ \"เจา้ ไม่ออกมารึ?\"ชายชุดดาํ กล่าวดว้ ยเสียงสงบขณะที่เขาน้นั ไม่แมแ้ ต่หนั หนา้ มามองเยซ่ ิงเหอ. \"ท่านรู้อยา่ งน้นั รึวา่ ขา้ จะมา?\"เยซ่ ิงเหอขยบิ ตาเลก็ นอ้ ย. \"ขา้ ยอ่ มรู้,และขา้ ไดค้ อยสงั เกตเฝ้ ามองเจา้ มาเป็นเวลานานแลว้ .นอกจากน้ีขา้ ยงั รู้ประสบการณ์ชีวติ ของเจา้ ดี.ขา้ ไดส้ ืบเรื่อง

ของเจา้ มาอยา่ งชดั เจนแลว้ ,เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ตดั สินใจดีแลว้ รึที่จะไม่มาเขา้ ร่วมกบั พวกเราน่ะ?\"เสียงของชายชุดดาํ น้นั เจา้ เล่ห์และดุร้ายนกั . \"ท่านเป็นใครกนั ?\"เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปท่ีเขาชา้ ๆ,ชายคนน้ีไม่ไดเ้ ป็นเพียงแค่ผเู้ ยย่ี มยทุ ธท์ ี่ใชว้ ชิ าอนั เชิญหมีอสูรโลหิตท่ีบา้คลงั่ นนั่ ออกมาอยา่ งเดียวแน่,และเขายงั สามารถสง่ั การอาจารย์ฉู่เซี่ยนของสถาบนั ดาราสวรรคไ์ ดด้ ว้ ย,เขาช่างดูน่าเกรงขามยง่ิ นกั,ไม่น่าแปลกใจเลยวา่ ทาํ ไมเขาถึงไดก้ ลา้ ท่ีจะทา้ ทายกบั ตาํ หนกัหวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือ. \"พวกเราเป็นใครเจา้ ไม่จาํ เป็นตอ้ งรู้,ขา้ เพียงแค่ส่งคาํ เชิญชวนมายงั เจา้ ,ใหเ้ ขา้ ร่วมองคก์ รของพวกเรา,ถา้ เจา้ มา,แน่นอนวา่เจา้ สามารถท่ีจะรู้วา่ พวกเราน้นั น่าเกรงขามถึงเพียงใด.\"ชายชุดดาํกล่าว. \"ขา้ หาไดส้ นใจในองคก์ รพวกท่านไม่,ขา้ เพียงแค่อยา่ งรู้,ขา้ไม่ตอ้ งการใหท้ ่านทาํ ร้ายคนของขา้ ,ไม่เช่นน้นั ,ขา้ จะไม่ปล่อยท่านไปอยา่ งแน่นอน!\"เยซ่ ิงเหอกล่าวอยา่ งจริงจงั ไปยงั บุคคล

ดงั กล่าว,เขารู้วา่ ชายคนน้ี,เขาคงจะไม่รามือจากเซ่ียหยนุ หนิงอยา่ งแน่นอน. \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ไม่ตอ้ งการท่ีจะลา้ งแคน้ ใหก้ บั อาสาวของเจา้แลว้ ,ไม่ตอ้ งการชาํ ระบญั ชีแคน้ ใหค้ นของเจา้ อยา่ งน้นั รึ?ขา้สามารถช่วยเจา้ ใหส้ าํ เร็จได,้ สามารถโค่นลม้ ตระกลู จนั ทราทมิฬไดอ้ ยา่ งราบคาบ,ไม่หลงเหลือแมแ้ ต่เศษซาก,เจา้ กเ็ ขา้ ใจดีถึงสิ่งที่เจา้ น้นั ปรารถนา!อยา่ งไรกต็ ามในโลกน้ีน้นั ,ยงั มีอีกลา้ นกวา่ คนที่เป็นเหมือนกบั ตวั เจา้ ,เจา้ ไม่ตอ้ งการที่จะช่วยเหลือพวกเขารึ,การทาํ ลายตระกลู พวกชนช้นั สูงเหล่าน้นั ท่ีพวกมนั เป็นเหมือนดง่ัปิ ศาจกระหายเลือดเจา้ ไม่ตอ้ งการรึ? \"มากกวา่ ร้อยปี มาแลว้ ,พวกเราไดก้ ่อต้งั องคก์ รของพวกเรา,สรรหาคนของชนช้นั สามญั ท่ีมีพรสวรรค,์ เป้ าหมายของพวกเราน้นั กเ็ พอ่ื โค่นลม้ เหล่าตระกลู ชนช้นั สูงเหล่าน้นั ,ขดุ รากถอนโคนพวกมนั อยา่ งราบคาบ,แต่ดว้ ยความแขง็ แกร่งของพวกเราตอนน้ียงั ไม่เพยี งพอ,พวกเรายงั ตอ้ งการหาคนเพม่ิ เติม!เยซ่ ิงเหอ,มากบัพวกเรา!\"

\"เซี่ยหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ พวกนางน้นั ,แมว้ า่ ตอนน้ีจะยงั ทาํ ดีต่อเจา้ ,แต่อีกไม่นาน,พวกหล่อนจะตอ้ งเปิ ดเผยนิสยั ท่ีแทจ้ ริงออกมา,ถึงแมว้ า่ เจา้ น้นั จะช่ืนชอบอนั ซุยหยนุ ,เจา้ คิดอยา่ งง้นั รึวา่ ตระกลู สวรรคน์ ิรันดรน้นั จะยนิ ยอมใหเ้ จา้ แต่งงานกบั อนัซุยหยนุ ?เจา้ ไม่มีสิทธ์ิแมจ้ ะฝัน!ในดวงตาของพวกเขาน้นั ,ไม่มีสิ่งใด,ท่ีเห็นพวกเราน้นั เป็นดงั่ สตั ว,์ ท่ีพวกเขาเป็นมนุษยจ์ ะคอยไล่ล่าพวกเรา!\" เสียงของชายชุดดาํ น้นั ,เตม็ เป็นการปลุกใจและสน่ั สะเทือนตวั เขาเลก็ นอ้ ย. เยซ่ ิงเหอยงั คงเงียบ,เขามาจากตระกลู ขนนกสีน้าํ เงิน,รู้ดีวา่ตระกลู ของเขาน้นั มีขนาดเลก็ ยงิ่ นกั ,จะมีความสามารถที่จะตา้ นทานสิ่งใดได.้ มีเสียงหน่ึงราวกบั บอกเขา,กระตุน้ ความรู้สึกอนั สุดซ้ึง,จะตอ้ งแกแ้ คน้ ใหก้ บั อาของเขา,แกแ้ คน้ ใหก้ บั คนในตระกลู เขาเอง.

บทท่ี 44 ความเป็ นจริง \"เมื่อช่วงตน้ นานแลว้ ,อาณาจกั รโจวไดจ้ ดั ต้งั ระบบช้นัวรรณะข้ึน,สามญั ชนธรรมดา,พอ่ คา้ ,ตระกลู ขนุ นาง,ตระกลู ช้นั สูง,ตระกลู ราชวงศ,์ แต่ละชนช้นั ของสงั คมน้นั หา้ มกล้าํ กลายกนั และกนั ,เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ไม่ตอ้ งการท่ีจะหลุดพน้ รึ?ดว้ ยระบบช้นั วรรณะ,คิดจะใหพ้ วกมนั เป็นอยอู่ ยง่ น้ีง้นั รึ?ตอนน้ีพวกเราจะลม้ ลา้ งส่ิงเหล่าน้นั ดว้ ยพลงั ของพวกเรา,ลม้ ลา้ งกาลสมยั ดงั กล่าวลง,เจา้ตอ้ งการที่จะเป็นสุนขั รับใชข้ องพวกตระกลู ช้นั สูงพวกน้นั รึ?\"เสียงของชายชุดดาํ น้นั เตม็ ไปดว้ ยความโกรธ. เยซ่ ิงเหอรู้สึกขดั แยง้ อยขู่ า้ งในและขดั ขืน,เขาเงียบไปชวั่ ขณะ,เขาเอาชนะความรู้สึกและกล่าวอยา่ งจริงจงั วา่ .\"ขา้ ไม่ตอ้ งการเป็นสุนขั ของพวกเขา,ไม่ตอ้ งการเป็นคนของเจา้ ดว้ ย!\" \"ทาํ ไม?\"ชายชุดดาํ ถามอยา่ งชา้ ๆ. \"ขา้ มีเสน้ ทางของขา้ ,หลกั การณ์ของตวั เอง.อนั ซุยหยนุและเซ่ียหยนุ หนิง,แมว้ า่ จะเป็นลกู หลานของตระกลู ช้นั สูง,พวก

เขากห็ าไดม้ ีความผดิ ไม่,พวกหล่อนยงั เป็นคนดีและไม่สมควรท่ีจะโดนสงั หารใหส้ ิ้นซาก!\"เยซ่ ิงเหอขมวดคิ้วไปมา. \"เมื่อตอ้ งสงั หารกต็ อ้ งสงั หารใหส้ ิ้น,ใครจะปล่อยพวกเขาที่เป็นลกู หลานของตระกลู ขนุ นางช้นั สูงไป?ตดั หญา้ ตอ้ งไม่ให้เหลือราก,ยคุ สมยั ใหม่จึงจะมาถึง,หรือจะรอใหพ้ วกเขากลบั มาลา้ งแคน้ อยา่ งง้นั รึ?\"ชายชุดดาํ แค่นเสียงอยา่ งเยน็ ชา. \"ท่านจะไม่ทาํ การแยกแยะพวกเขาซกั หน่อยรึ?\"เยซ่ ิงเหอแค่นเสียงอยา่ งเยน็ ชา. \"น่าขาํ ,เจา้ คิดวา่ ควรจะทาํ อยา่ งง้นั รึ?เป็นไปไดร้ ึท่ีพวกเราตอ้ งการที่จะใหเ้ จา้ มาสงั่ สอนเรื่องแบบน้ี?ตระกลู จนั ทราทมิฬท่ีเจา้ จงเกลียดจงชงั น้นั ,เจา้ ไม่ตอ้ งการท่ีจะทวงความเป็นธรรมรึ?\"ชายชุดดาํ แค่นเสียงดว้ ยการพดู เยย้ หยนั . \"ตระกลู จนั ทราทมิฬที่น่ารังเกียจ,ขา้ จะตอ้ งทวงความเป็นธรรม,ทวา่ การสงั หารพวกเขา,จะเกิดการสงั หารกนั ซ้าํ ไปซ้าํ มา,คนจาํ นวนมากเท่าใดท่ีบดั ซบขนาดน้นั ?การลา้ งแคน้ ซ่ึงกนั และกนั ,มีเพยี งแต่ทิศทางแห่งความวนุ่ วาย.แมว้ า่ ขา้ ในตอนน้ีจะยงั เดก็มากและอ่อนแอ,ไม่มีความแขง็ แกร่งเพยี งพอ,แต่ขา้ ตอ้ งการที่จะ

บาํ เพญ็ ยทุ ธใ์ หก้ ลายเป็นผเู้ ยย่ี มยทุ ธท์ ่ีไม่เคยมีมาก่อน,ในระดบั ที่พวกเขาทุกคนไดแ้ ต่มอง,แลว้ ใชค้ วามแขง็ แกร่งท่ีวา่ ,ทาํ ใหพ้ วกเรายอมรับอยา่ งราบคาบ!\"เยซ่ ิงเหอยกใบหนา้ ชาํ เลืองไปยงั ทอ้ งฟ้ า,แลว้ พดู . นี่เป็นเสน้ ทางที่เขาเลือกเอง. \"ทาํ ใหพ้ วกเขายอมรับอยา่ งราบคาบอยา่ งง้นั รึ?\"ชายชุดดาํไดแ้ ต่หวั เราะออกมาในทนั ที. หลงั จากน้นั เยซ่ ิงเหอกจ็ อ้ งมองไปยงั ชายชุดดาํ อยา่ งมนั่ ใจ. \"ขา้ อยากจะเห็นเวลาน้นั เหมือนกนั ,ขา้ อยากจะเห็นจริงๆ,ความจริงท่ีเจา้ ทาํ ใหพ้ วกเขายอมรับนะ!\"ชายชุดดาํ เดินไปยงัขา้ งหนา้ .\"เจา้ มีวถิ ีทางของเจา้ ,ขา้ มีวถิ ีทางของขา้ ,เวลาน้ีขา้ ตอ้ งไล่จบั เซ่ียหยนุ หนิง,ขา้ จะไม่ยอมแพง้ ่ายๆอยา่ งแน่นอน.ขา้ ขอแนะนาํเจา้ อยา่ ไดเ้ ขา้ มายงุ่ เก่ียว,เจา้ หาไดใ้ ช่คู่ต่อสูข้ องขา้ !\" จอ้ งมองไปยงั หลงั ของชายชุดดาํ ท่ีกาํ ลงั จากไป,เยซ่ ิงเหอได้แต่เงียบ,เขาไม่ตอ้ งการที่จะพบเจอกบั ชายชุดดาํ อีก,เยซ่ ิงเหอรู้สึกวา่ ,ถา้ ตวั เขาเองตอ้ งเผชิญหนา้ กบั ชายชุดดาํ ล่ะก,็ เขาคงจะไม่ใช่คู่

ต่อสูข้ องฝ่ ายตรงขา้ งอยา่ งแน่แท,้ เพียงสถานะ ทตู แห่งความมืดก็เพียงพอที่จะใหท้ ุกคนตอ้ งปวดหวั แลว้ ! ในเม่ือไม่สามารถที่จะหยดุ ฝ่ ายตรงขา้ มได,้ จากน้นั เขากจ็ ากไปโดยหาไดส้ นใจศตั รู,เยซ่ ิงเหอมุ่งหนา้ กลบั มาหาเซ่ียหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ ที่รอคอยอยอู่ ยา่ งงงงวย,เพือ่ ที่จะหลีกเหลียงไม่ใหเ้ ซ่ียหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ ตอ้ งไดร้ ับเหตุร้ายเกิดข้ึนอีกคร้ัง. คาํ พดู ของชายชุดดาํ น้นั ,ทาํ ใหภ้ ายในหวั ใจของเยซ่ ิงเหอถกูเติมไปดว้ ยความกงั วลใจ,ซ่ึงฝ่ ายตรงขา้ มน้นั ยงั คงจบั ตาดูพวกเขาดว้ ยความกระหายอยา่ งแน่นอน,ฝ่ ายตรงขา้ มไม่ไดจ้ ากไปใหนแน่,แต่คร้ังหนา้ จะโผล่มาตอนใหนไม่รู้!เช่นน้นั แลว้ จะตอ้ งนาํ เซ่ียหยนุ หนิงไปซ่อน,เพ่อื ที่จะรอคอยการสนบั สนุนในอีก 56 วนั ,ระจนกระทง่ั กาํ ลงั เสริมเดินทางมาถึงจึงจะเป็นเร่ืองดี! \"หยนุ หนิง,เจา้ เป็นอยา่ งไรบา้ ง?\"อนั ซุยหยนุ ถามดว้ ยความเป็นห่วงเป็นใย,หล่อนไดน้ าํ ยาท่ีเยซ่ ิงเหอเคยมอบให,้ ช่วยทาไปยงัร่างของเซี่ยหยนุ หนิง.

\"ไม่เป็นไร,แต่อาจารยส์ องคนนนั่ \"ภายในดวงตาของเซ่ียหยนุ หนิงมีประกายแสงแห่งความเศร้าสร้อยปรากฏอย.ู่ อนั ซุยหยนุ จอ้ งมองไปยงั ลานกวา้ งท่ีมีศพของอาจารยส์ องคน,พลางถอนหายใจ,ดว้ ยคนท่ีอยใู่ นสถานีฝึ กฝนน้ี,ไดต้ ายไปจาํ นวนมากแลว้ ยงิ่ มากข้ึนไปอีก. เยซ่ ิงเหอกลบั มาพลางจอ้ งมองไปยงั เซี่ยหยนุ หนิง,บนร่างของเซี่ยหยนุ หนิงน้นั เตม็ ไปดว้ ยบาดแผลอยทู่ ุกที,เส้ือผา้ ท่ีสวมใสฉีกขาดเลก็ นอ้ ย,เผยใหเ้ ห็นผวิ ท่ีขาวราวกบั หิมะ. \"รีบทายา,แลว้ สวมเส้ือผา้ เถอะ!\"เยซ่ ิงเหอกล่าว. \"ขา้ ไดร้ ับบาดแผลท่ีสาหสั เช่นน้ี,เจา้ เป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา,ไม่คิดจะช่วยรักษาขา้ รึ?\"เซี่ยหยนุ หนิงจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอ,กระพริบตากลมโตที่ยวั่ ยวนพลางพดู ออกมา. \"ขา้ ไม่สามารถจดั การเก่ียวกบั งานไม่มีใครเห็นคุณค่า,การช่วยเหลือเจา้ ,รังแต่จะมีปัญหาอยา่ งไม่ตอ้ งพดู ถึงแต่ทวา่ เจา้ ควรท่ีจะพงึ ตวั เอง!\"เยซ่ ิงเหอไม่อาจทานทนในความคิดของเขาไดจ้ ึงได้กล่าวออกไป.