Star Martial God Technique 01

ขา้ ไม่เชื่อวา่ ตวั ขา้ น้นั จะเป็นคนไร้ประโยชน์ ขา้ ไดท้ าํ งานอยา่ งหนกั ดว้ ยความขยนั ขนั แขง็ ,ในที่สุดก็สามารถที่จะเขา้ มายงั สถาบนั ดาราสวรรค,์ ดว้ ยการทาํ งานอยา่ งหนกั เช่นน้นั มนั ไม่มีอะไรเลยอยา่ งน้นั รึ? ถา้ ขา้ จะตอ้ งโดนไล่ออกจากสถาบนั ดาราสวรรค,์ เช่นน้นัแลว้ ความหวงั ของบิดามารดาและตระกลู ของขา้ ล่ะ? เยซ่ ิงเหอปิ ดตาของเขา,มุ่งเนน้ ความสนใจไม่ใส่ใจคนในหอ้ งอ่ืนๆอีกต่อไป.หวั ใจของเขาน้นั คอ่ ยๆผอ่ นคลาย,ดว้ ยความรู้สึกท่ีมองไม่เห็นน้นั กผ็ า่ นเขา้ มายงั หวั ใจของเขาในทนั ที.เย่ซิงเหอรู้สึกราวกบั วา่ เขาน้นั ไดเ้ ดินทางมาถึงป่ าในความฝันของเขาอีกคร้ังหน่ึงแลว้ ,ทุกๆส่ิงน้นั เยอื กเยน็ และเงียบสงบ,เขาเร่ิมที่จะมีสมาธิอยา่ งสมบรู ณ์และเขา้ ไปยงั ป่ าแห่งความสงบเงียบ. เวลาน้นั ,เยซ่ ิงเหอน้นั จมด่ิงเขา้ ไปในความรู้สึกท่ีลึกลบั โดยไร้ซ่ึงการสนใจใครคนอื่น. \"ถึงแมว้ า่ จะลองอีกคร้ัง,จะมีผลทดสอบอะไรอึกล่ะ?คนท่ีไม่สามารถจะรับรู้ไดแ้ มแ้ ต่เพยี งแกว้ ผลึกลกู เดียวมนั มีแต่พวกไร้ประโยชนเ์ ท่าน้นั \"เหลียงหยเู่ ยาะเยย้ ลอ้ เลียน.

สายตาของอนั ซุยหยนุ จอ้ งมองลงไปท่ีร่างของเยซ่ ิงเหอ,เขาจอ้ งมองดว้ ยความกรุณาต่อเขา.เธอน้นั ไม่ตอ้ งการที่จะใหเ้ ยซ่ ิงเหอโดนไล่ออกจากสถาบนั ดารสวรรคด์ ว้ ยเหตุเพราะพรสวรรคท์ ่ียา่ํ แยอ่ ยา่ งแน่นอน. ในขณะน้นั สายตาของทุกๆคนตอ้ งจอ้ งมองไปท่ีฝ่ ามือของเยซ่ ิงเหอในทนั ที,ดว้ ยการท่ีเขายงั คงโฉบไปมาเหนือแกว้ ผลึกวญิ ญาณ ทนั ใดน้นั แกว้ ผลึกวญิ ญาณแดงลกู ที่หน่ึงกค็ ่อยๆมีแสงสีแดงเกิดข้ึนและตามมาดว้ ยคล่ืนแสงสีแดงท่ีสวา่ งสะไว. ในท่ีสุดการรับรู้ถึงแกว้ ผลึกวญิ ญาณลกู ท่ีหน่ึงกเ็ กิดข้ึน. รองอาจารยใ์ หญ่และครูฝึ กทุกคนที่อยใู่ นเวทีต่างคอ่ นขา้ งผอ่ นคลาย.ทุกๆคนเผยออกมาถึงใบหนา้ ท่ีมีรอยยมิ้ แห่งความพงึพอใจ.พวกเขาน้นั ไม่อยากจะยอมรับวา่ ,คนที่ไร้ประโยชนท์ ่ีไม่สามารถรับรู้ไดแ้ มแ้ ต่แกว้ ผลึกวญิ ญาณแดงลูกเดียวน้นั จะไดร้ ับการยอมรับใหเ้ ขา้ มายงั สถาบนั ดาราสวรรค.์ จริงๆแลว้ ,เยซ่ ิงเหอคงจะต่ืนเตน้ มากจนเกินไปในการเร่ิมตน้ และเขาจึงไม่สามารถท่ีจะรวบรวมจิตใจได.้

เหลี่ยงหยทู่ ี่จอ้ งมองอยอู่ ดไม่ไดท้ ่ีจะเยาะเยย้ และแค่นเสียงอยา่ งเยน็ ชา.โชคของเจา้ คงจะดีที่สามารถรับรู้แกว้ ผลึกวญิ ญาณได้ลกู หน่ึง,ไม่เช่นน้นั ,ถา้ เจา้ ลม้ เหลวล่ะก,็ เช่นน้นั แลว้ เจา้ จะตอ้ งโดนไล่ออกอยา่ งแน่นอน. ช่วงระยะเวลาหลงั จากน้นั ,แกว้ ผลึกวญิ ญาณลูกที่สองเร่ิมที่จะส่องแสงและรัศมีสีสม้ กส็ ่องแสงออกมาที่ส่องสวา่ งเหลือลน้และโชติช่วง \"ลูกที่สอง!\" ทุกๆคนยงั คงแปลกใจเลก็ นอ้ ย.ไม่มีใครที่จะคิดวา่ เยซ่ ิงเหอจะสามารถรับรู้แกว้ ผลึกลกู ที่สองได.้ ขณะที่ทุกคนน้นั เริ่มตกตะลึง,ลูกที่สามกค็ ่อยๆเร่ิมท่ีจะมีสีเหลืองสวา่ งออกมา,ท่ีเริ่มจะสวา่ งโชติช่วงออกมาอีก \"เขาสามารถท่ีจะรับรู้ไดถ้ ึงแกว้ ผลึกที่สามไดอ้ ยา่ งน้นั รึ?\" ดว้ ยการจอ้ งมองของทุกคนน้นั ต่างรู้สึกตกตะลึงซ่ึงพวกเขาน้นั อดไม่ไดเ้ ลยท่ีจะเชื่อในสายตาของเขา.เมื่อเยซ่ ิงเหอน้นั ไม่สามารถท่ีจะรับรู้แกว้ ผลึกวญิ ญาณไดแ้ มแ้ ต่ลกู เดียวในคร้ังแรกน้นั ทุกคนต่างเขา้ ใจไดอ้ ยา่ งแน่ชดั วา่ เขา้ น้นั เป็นคนไร้ประโยชน,์

อยา่ งไรกต็ ามเยซ่ ิงเหอน้นั กลบั กลายเป็นไม่ใช่คนไร้ประโยชนแต่เขามีพรสวรรคร์ ับรู้ไดถ้ ึงแกว้ ผลึกสามลกู ขณะน้ี.ขณะท่ีสมาชิกตระกลู คนรับใชน้ ้นั ,ดว้ ยการรับรู้แกว้ ผลึกสามลูกจะเป็นผลลพั ธ์ท่ีโดดเด่นเป็นอยา่ งมาก.

บทที่ 6 เป็ นอย่างนีไ้ ด้อย่างไร? บุคคลอ่ืนๆท่ีไดเ้ ยาะเยย้ เยซ่ ิงเหอแต่ก่อนน้นั ,ไดห้ ุบปากของพวกเขาลงท้งั หมด. หลายคนในพวกเขาน้นั สามารถรับรู้ไดแ้ ค่เพยี งแคส่ องแกว้ผลึกวญิ ญาณ,ดว้ ยคุณสมบตั ิดงั กล่าวท่ีมีน้นั พวกเขาจะเยาะยอ้ ยท่าทางของเยซ่ ิงเหอไดอ้ ยา่ งน้นั รึ? ก่อนหนา้ น้ีน้นั เยซ่ ิงเหอไม่สามารถท่ีจะรับรู้ไดแ้ มแ้ ต่แกว้ผลึกเดียวอยา่ งชดั เจน,จากน้นั ทาํ ไมเขา,ถึงสามารถรับรู้ไดส้ ามอนัในทนั ทีดว้ ยล่ะ? หลายๆคนน้นั สงสยั ในคาํ ถามเหมือนๆกนั . อาจารยท์ ่ีอยบู่ นเวทีจอ้ งมองไปยงั แกว้ ผลึกสามลูกที่เปล่งแสดงเริ่มท่ีจะพยกั หนา้ ของเขา.ใช่แลว้ ,สาํ หรับนกั เรียนสถานะอยา่ งเยซ่ ิงเหอน้นั การรับรู้ถึงสามแกว้ ผลึกน้นั เป็นสิ่งท่ีค่อนขา้ งดีเลยทีเดียว. คนปรกติน้นั จะรุ้สึกดอ้ ยอยตู่ ลอดเวลาในแง่ของสายเลือดท่ีสืบทอดมาของบรรพชน,และดงั น้นั พรสวรรคท์ ี่ไม่เคยเหนือกวา่

ตลอดเวลาเม่ือเปรียบเทียบกบั บุตรของตระกลู ชนช้นั สูง.ดว้ ยพรสวรรคส์ ามแกว้ ผลึกน้นั ถือวา่ ดีเยยี่ มเรียบร้อยแลว้ . เม่ือทุกๆคนคิดวา่ การทดสอบน้นั ไดจ้ บแลว้ ,เยซ่ ิ่งเหอรุ้สึกเหมือนความเยอื กเยน็ ไดซ้ าบซ่านผา่ นเขา้ มาระหวา่ งคิ้วของเขา,กลา้ มเน้ือทุกๆส่วนของเขาน้นั เริ่มที่จะหดและขยายตวั ตามการหายใจเขา้ ออกของเขา,แมแ้ ต่หวั ใจของเขากย็ งั เตน้ ชา้ ลง. ชวั่ ระยะเวลาต่อมาแกว้ ผลึกท่ีส่ีน้นั เร่ิมที่จะส่งแสงสีเขียวชา้ ๆ. แกว้ ผลึกวญิ ญาณที่ส่ีอยา่ งน้นั รึ? สาํ หรับชวั่ ระยะเวลาที่ยาวนานของทุกๆคนที่กาํ ลงั ตกตะลึงซึมกระทื่อจอ้ งมองไปท่ีแกว้ ผลึกท่ีส่ีท่ีอยตุ่ ่อหนา้ เยซ่ ิงเหอ. แมแ้ ต่อาจารยท์ ี่อยบู่ นเวทียงั ตกตะลึงหวั โล่งทนั ที. น่ีมนั เป็นไปไม่ไดห้ รอก. สายตาของเหลียงหยเู่ บิกกวา้ ง,เขาไม่อยากเช่ือวา่ พรสวรรค์ดงั เช่นตระกลู คนรับใชจ้ ะมีเหมือนๆกบั เขา. พอเขา้ ใจไดว้ า่ ตระกลู ตระกลู จนั ทราทมิฬน้นั ไดส้ ืบทอดโลหิตของเพลิงทมิฬ,ดว้ ยเหตุผลน้นั ,ทุกๆคนของเยาวชนรุ่นใหม่

ของตระกลู ของเขาจึงไดม้ ีพรสวรรคข์ องศิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิง.ขณะท่ีระดบั จณั ฑาลเช่นเยซ่ ิงเหอน้นั กบั มีพรสวรรคท์ ี่เทียบเท่าเขาได,้ เขาจะยอมรับส่ิงท่ีเป็นหยนู่ ้นั ไดอ้ ยา่ งไรกนั ? \"ถึงแมว้ า่ เจา้ จะมีพรสวรรคแ์ กว้ ผลึกวญิ ญาณสี่ลกู ,เจา้ กม็ ีร่างกายโดยกาํ เนิดเป็นศิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาว,ขยะเช่นเจา้ ไม่สามารถท่ีจะเทียบเคียงขา้ ได\"้ เหลียงหยสู ่งเสียงฮึดฮดั อยา่ งเยน็ ชา.หลายร้อยปี ท่ีผา่ นมามีตระกลู ชนช้นั สูงของศิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวมากมาย,แต่พวกเขาคอ่ ยๆถดถอยขาดผสุ้ ืบทอดที่เหมาะสม.ตอนน้ีศิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวน้นั ไม่ไดเ้ จิดจรัสแสงอีกต่อไปแลว้ . ปัจจุบนั น้ีศิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงและศิลปะการต่อสู้แห่งมงั กรลว้ นแลว้ แต่เป็นสองศิลปะการต่อสูท้ ี่แขง็ แกร่งท่ีสุดในโลกน้ี. สายตาที่สวยงามของอนั ซุยหยนุ ไดจ้ อ้ งมองดว้ ยความตกตะลึงอยา่ งทนั ทีทนั ใด,พรสวรรคข์ องเยซ่ ิงเหอน้นั ไม่คาดคิดเลยวา่ จะทาํ ใหเ้ ธอประหลายใจเช่นน้ี

ดว้ ยพรสวรรคแ์ กว้ ผลึกสี่ลกู ทาํ ใหเ้ ขาน้นั กลายเป็นสามอนั ดบั สูงสุดในบรรดาหลียงหยแู ละอนั ซุยหยนุ . เมื่อคนอ่ืนๆรู้สึกประหลาดใจกบั พรสวรรคข์ องเยซ่ ิงเหอ,ดว้ ยตวั เขาเองน้นั ยงั คงน่ิงเงียบสงบอย.ู่ สายตาของเขาน้นั กย็ งั คงปิ ดอยแู่ ละเขาไม่รู้เลยวา่ แกว้ ผลึกที่สี่น้นั ไดส้ ่องสวา่ งโดยตวั เขา.เขายงั คงยงั คงรู้สึกเหมือนกบั วา่ เขาน้นั ยงั คงจมอยใู่ นรังใหมท่ีอบอุ่นของสายน้าํ ที่อ่อนโยน,ที่ค่อยๆหล่อเล้ียงร่างกายของเขาอย.ู่ แบงง!! ภายในจิตใจของเยซ่ ิงเหอน้นั ยงั คงเริ่มคร่าํ ครวญต่อเนืองอยา่ งชา้ ๆ. พลงั งานสีขาวบริสุทธ์ิจากทว่ั ท้งั ร่างกายของเราเริ่ม่ีจะวง่ิ ไปยงั ฝ่ ามือของเขา. แกว้ ผลึกวญิ ญาณที่หา้ เริ่มที่จะส่องแสงสีเขียวออกมา,แมแ้ ต่แกว้ ผลึกวญิ ญาณท่ีหกกเ็ ริ่มท่ีจะส่งแสงแพรวพราวสีน้าํ เงินสดใส.เม่ือแกว้ ผลึกวญิ ญาณที่หกส่องแสง,เป็นผลใหด้ ึงดูดความสนใจและดูสวยงามมากกวา่ แกว้ ผลึกวญิ ญาณที่ส่องแสงอยคู่ ู่กนั . พรสวรรคห์ กแกว้ ผลึกวญิ ญาณ!!

รองอาจารยใ์ หญ่ซูและทุกๆคนที่อยภุ่ ายในหอ้ งโถงไม่สามารถท่ีจะนงั่ ตวั ตรงอยไู่ ดแ้ ละลุกข้ึนมาดว้ ยความประหลาดใจ. ถา้ บอกวา่ พรสวรรคห์ า้ แกว้ ผลึกวญิ ญาณเจอแค่เพียงในหลายร้อยปี ,เช่นน้นั พรสวรรคห์ แกว้ ผลึกวญิ ญาณกจ็ ะเจอแค่เพียงในหลายพนั ปี .ดว้ ยจากเวลาก่อนหนา้ น้ีต้งั แต่จดั ต้งั สถาบนั ดาราสวรรคน์ ้นั ,นกั เรียนที่มีพรสวรรคห์ กแกว้ ผลึกวญิ ญาณน้นั นบั ได้แค่เพยี งหน่ึงหยบิ มือ นกั เรียนคนที่สามารถรับรู้ไดห้ กแกว้ ผลึกในอดีตท้งั หมดน้นั ลว้ นแลว้ แต่จากไปแลว้ และไดก้ ่อต้งั ตระกลู ของตวั เองทรงพลงั เป็นอยา่ งมากในอดีต. แมว้ า่ ทุกคนน้นั จะรู้สึกตะลึงอยภุ่ ายในใจของพวกเขา,แต่ไม่มีใครท่ีจะกล่าวอะไรออกมาในตอนน้ี,ทุกๆคนต่างจดจอ้ งมองไปท่ีแกว้ ผลึกที่เจด็ . ทุกๆคนน้นั คิดวา่ พวกเขาน้นั สามารถมองเห็นไดถ้ ึงแกว้ผลึกท่ีเจด็ ส่งแสงออกมาเพยี งเลก็ นอ้ ย. พวกเขายงั คงลุน้ ที่จะเห็นแกว้ ผลึกดวงท่ีเจด็ ,ถา้ เยซ่ ิงเหอสามารถท่ีจะกระตุน้ แกว้ ผลึกที่เจด็ ใหส้ ่องแสงไดเ้ ช่นน้นั แลว้ เขา

จะตอ้ งมีสกั วนั หน่ึงท่ีกลายเป็นจกั รพรรดิท่ีเหนือกวา่ ใครในช้นัสวรรค.์ แกว้ ผลึกดวงที่เจด็ น้นั เร่ิมท่ีจะมีแสงเลก็ นอ้ ย,และค่อยๆส่องแสงสลวั ๆสีม่วงออกมาอยภู่ ายใน,แต่ยงั คงส่องแสงสลวั ๆอีกคร้ังอย.ู่ แกว้ ผลึกวญิ ญาณดวงท่ีเจด็ ไม่ไดส้ ่องแสง. ช่างคาดไม่ถึงเลยกบั การจอ้ งมองน้ีรู้สึกผอ่ นคลายเป็นอยา่ งมาก. \"เป็นเร่ืองธรรมดาท่ีจะกระตุน้ แกว้ ผลึกท่ีเจด็ น้นั ได้อยา่ งไร?\" นน่ั เป็นเขตแดนของมหาอาํ นาจสุดยอดผพู้ ิชิต,มนั เป็นไปไม่ไดท้ ่ีจะปรากฏท่ีสถาบนั ดาราสวรรคเ์ ลก็ ๆแห่งน้ี. แต่ถึงกระน้นั แมแ้ ต่พรสวรรคข์ องเยซ่ ิงเหอจะไม่มากกวา่ น้ีกไ็ ดท้ าํ ใหท้ ุกคนน้นั รู้สึกตกตะลึงเป็นอยา่ งมาก.พรสวรรคห์ กแกว้ผลึกวญิ ญาณ.!

ก่อนหนา้ น้นั อนั ซุยหยนุ ไดท้ าํ การกระตุน้ แกว้ ผลึกวญิ ญาณหา้ ดวง,ซ่ึงกเ็ พียงพอท่ีจะทาํ ใหต้ กตะลึงแลว้ แต่เยซ่ ิงเหอน้นั ไดท้ าํใหต้ กตะลึงยง่ิ กวา่ ท่ีมีพรสวรรคเ์ ยยี่ งสตั วป์ ระหลาดเช่นน้ี. เบ้ืองหลงั ของอนั ซุยหยนุ น้นั เป็นบุตรีของตระกลู ชนช้นั สูง,ดว้ ยการท่ีเธอน้นั เป็นหน่ึงในสองของหญิงสาวท่ีมีพรสวรรคม์ ากท่ีสุดทว่ั ท้งั นคร,ทาํ ใหท้ ุกคนน้นั ยอมรับไดอ้ ยา่ งไม่ยากเยน็ นกั .แต่พรสวรรคข์ องเยซ่ ิงเหอน้นั เป็นส่ิงท่ีไม่คาดฝันเลย.ใครจะคาดคิดวา่ สมาชิกรุ่นเยาวข์ องตระกลู คนรับใชจ้ ะสามารถมีพรสวรรคท์ ่ีน่าอศั จรรยใ์ จเช่นน้ี?. เหลียงหยคู่ ีบมุมโตะ๊ ดว้ ยแรงบีบอยา่ งหนกั จนเสน้ เลือดของเขาบนแขนน้นั แสดงออกมา.สายตาของเขาน้นั แสดงถึงความลึกซ้ึงท่ียากที่จะยอมรับในสิ่งที่เห็น. ทาํ ไมคนอยา่ งเยซ่ ิงเหอน้นั จะมีพรสวรรคท์ ่ีน่าอศั จรรยใ์ จเช่นน้ี?เขาเป็นทาสของตระกลู จนั ทราทมิฬ. อนั ซุยหยนุ กร็ ู้สึกประหลาดใจอยา่ งมาดว้ ยเหมือนกนั ,เธอไม่คาดคิดเลยวา่ พรสวรรคข์ องเยซ่ ิงเหอน้นั จะห่างไกลจากการคาดการณ์ของเธอยง่ิ นกั .

\"พรสวรรคข์ องเดก็ คนน้นั ดี\"รองอาจารยใ์ หญ่ซูหาไดใ้ ส่ใจเก่ียวกบั ตระกลู ของเยซ่ ิงเหอหรือวา่ ฐานะของเขาในตระกลูจนั ทราทมิฬไม่.ส่ิงที่เขาน้นั ใส่ใจมีแต่พรสวรรคข์ องเยซ่ ิงเหอเท่าน้นั . ในสายตาของรองอาจารยใ์ หญ่น้นั พรสวรรคข์ องเขาแค่เพยี งดี.นนั่ มนั จะตอ้ งสุดยอดแห่งพรสวรรคส์ าํ หรับหกแกว้ ผลึกวญิ ญาณ.อาจารยท์ ุกๆคนน้นั รุ้สึกหดหู่ใจจากคาํ พดู ของรองอาจารยใ์ หญ่.มนั เป็นไปไม่ไดเ้ ลยท่ีจะฉกเยซ่ ิงเหอมาจากรองอาจารยใ์ หญ่. \"เป็นการดี,ตอนน้ีไม่มีใครจะทาํ สอบแลว้ แลว้ . เก่ียวกบัขอ้ ตกลง,ขา้ ไดเ้ ลือกคนแรกสาํ หรับศิษยท์ ้งั สาม,ขา้ เลือกเหลียงหย,ู อนั ซุยหยนุ ,และเยซ่ ิงเหอ\" รองอาจารยใ์ หญ่ไดเ้ ผยร้อยยมิ้ บางๆขณะท่ีเขาเอ่ยช่ือออกมา. สามคนที่มีพรสวรรคด์ ีที่สุดไดถ้ กู เลือกโดยรองอาจารย์ใหญ่.พวกเขาจะไดร้ ับการสงั่ สอนโดยส่วนตวั กบั อาจารยซ์ ู. อาจารยท์ ุกคนท่ีไดย้ นิ ต่างรู้สึกเจบ็ ปวดในหวั ใจ.ดว้ ยพรสวรรคห์ า้ แกว้ ผลึกวญิ ญาณและหกแกว้ ผลึกวญิ ญาณน้นั ยากท่ี

จะหาพบได,้ ซ่ึงไดค้ าดการณ์ไวแ้ ลว้ ก่อนหนา้ จะมีพรสวรรคพ์ เิ ศษเช่นน้ีไดพ้ บเขา้ พวกเขาน้นั กลบั ถกู เลือกและฝังไวใ้ นหลุมเรียบร้อยแลว้ . เยซ่ ิงเหอคอ่ ยๆเปิ ดตาของเขา,เขามองเห็นหกแกว้ ผลึกวญิ ญาณส่องแสงอยภู่ ายใตแ้ ขนของเขาและเป็นการเร่ิมตน้ ท่ียอดเยย่ี มมาก.เขาเกบ็ มือของเขาในทนั ทีทนั ใด. เกิดอะไรข้ึนเน่ีย? ขา้ สามารถท่ีจะกระตุน้ หกแกว้ ผลึกอยา่ งน้นั รึ? หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณ,น่ีเป็นพรสวรรคแ์ บบใดกนั ล่ะ? เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปท่ีเหล่านกั เรียนที่ยนื อยขู่ า้ งๆเขา.แต่พวกเขาท้งั หมดต่างจอ้ งกลบั มาท่ีตวั เขา.แมแ้ ต่หลินหงยงั เฝ้ ามองเยซ่ ิงเหอดว้ ยความรู้สึกที่ยากจะอธิบายออกมาไดใ้ นสายตาของเขา. หลงั จากท่ีเยซ่ ิงเหอถอนมือของเขาออกมาจากเหนือแกว้ผลึกวญิ ญาณแสงสวา่ งของพวกมนั กค็ ่อยๆจางหายไป. \"เกิดอะไรข้ึน?\"เยซ่ ิงเหอสอบถามจอ้ งไปท่ีหลินหง,เขาเพงิ่จะจมจ่อมอยกู่ บั ความรู้สึกเงียบและสงบในก่อนหนา้ น้ี,เช่นน้นั

ผลลพั ธท์ ่ีไม่น่าเช่ือหกแกว้ ผลึกวญิ ญาณท่ีส่องแสงเกิดข้ึนน้นั เป็นอยา่ งไร? เขาไดเ้ ขาสู่ความลึกซ้ึงและลึกล้าํ ในความรู้สึกเงียบสงบ,แต่ทนั ใดน้นั กม็ ีเสียงดงั เก่ียวกบั เขาเกิดข้ึน,และเขาไดต้ ื่นข้ึนและพบวา่ หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณกาํ ลงั ส่องแสง. ดว้ ยการจอ้ งมองของเยซ่ ิงเหอในท่าทางที่งงงวยของหลินหงอยา่ งช่วยไม่ไดแ้ ต่เขากไ็ ดย้ มิ้ กลบเกลื่อน \"ขา้ ไม่อยา่ งจะเชื่อวา่เจา้ จะไม่รู้ส่ิงต่างๆ.ช่างน่าผดิ หวงั นกั ,และเจา้ ยงั สามารถทาํ ได้อยา่ งไรท่ีไดก้ ระตุน้ ใหแ้ กว้ ผลึกวญิ ญาณหกดวงไดส้ ่องสวา่ งล่ะ\" \"หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณ? ขา้ ทาํ อยา่ งน้นั รึ?\" เยซ่ ิงเหอไม่สามารถที่จะอธิบายแต่กบั ถามอยา่ งไม่แน่ใจ.ก่อนหนา้ น้นั ไม่มีแมแ้ ต่ดวงเดียวท่ีจะส่องแสงออกมาและตอนน้ีมีหกดวงท่ีสองแสง,นี่มนั เป็นสิ่งที่เหลือเช่ือนกั .แมแ้ ต่อนั ซุยหยนุ และเหลียงหยยู งัสามารถกระตุน้ ไดแ้ ค่เพยี งหา้ และสี่แกว้ ผลึกวญิ ญาณตามลาํ ดบัเท่าน้นั .

บทที่ 7 ศิษย์ทไี่ ด้รับการยอมรับ เวลาผา่ นไปนานอยเุ่ หมือนกนั ก่อนที่เยซ่ ิงเหอจะสามารถที่จะยอมรับความจริง. อยา่ งไรกต็ ามขา้ งในของเยซ่ ิงเหอน้นั กาํ ลงั รู้สึกระวนกระวายใจ,ขา้ มีพรสวรรคร์ ะดบั อจั ฉริยะจริงๆอยา่ งน้นั รึ? ถา้ ใช่,เช่นน้นั แลว้ ทาํ ไมแกว้ ผลึกวญิ ญาณถึงไม่ส่องแสงในตอนแรกล่ะ.สวรรคก์ าํ ลงั ลอ้ ขา้ เล่นอยอู่ ยา่ งน้นั รึ? จะเกิดเกิดอะไรข้ึนกบั เรื่องดงั กล่าวถา้ กลายเป็นเรื่องเขา้ ใจผดิ ล่ะ? เมื่ออาจารยฉ์ ูเซี่ยนไดป้ ระกาศผลพรสวรรคส์ ามอนั ดบั แรกของปี น้ีสาํ หรับทวั่ ท้งั หอ้ ง,เยซ่ ิงเหออดไม่ไดเ้ ลยที่จะเร่ิมรู้สึกตื่นเตน้ .อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนหลงั จากประกาศผลแลว้ ใหอ้ อกมาขา้ งหนา้ ,อนั ซุยหยนุ ,เหลียงหยู และเยซ่ ิงเหอ ไปหารองอาจารย์ใหญ่. ใครเป็นรองอาจารยใ์ หญ่ซู? เขาเป็นลาํ ดบั ท่ีสามสาํ หรับบุคคลที่มีอาํ นาจท่ีสุดในสถาบนั ดาราสวรรค.์ ตราบเท่าที่ขา้

สามารถกลายมาเป็นศิษยข์ องรองอาจารยใ์ หญ่แลว้ จะมีใครที่จะกลา้ ทาํ ลายตระกลู ขนนกสีน้าํ เงินของขา้ . เยซ่ ิงเหอสาบานเงียบๆหนา้ รองอาจารยใ์ หญซู วา่ เขาจะฝึ กฝนอยา่ งหนกั และปฏิบตั ิตวั เป็นอยา่ งดีอยา่ งแน่นอน.เขาน้นั อยู่ภายใตค้ วามสตั ยท์ ี่วา่ จะตอ้ งไม่ทาํ ใหบ้ ิดา,มารดาและตระกลู ของเขาตอ้ งผดิ หวงั . การมายงั สถาบนั ดาราสวรรคน์ ้นั เขาไดก้ ลายเป็นความหวงัอนั ยง่ิ ใหญ่ของเหล่าคนในตระกลู ของเขา,แต่ใครจะสามารถรู้ได้ล่ะวา่ เขาน้นั จะไดร้ ับการยอมรับใหก้ ลายมาเป็นศิษยข์ องรองอาจารยใ์ หญ่.เยซ่ ิงเหอน้นั เป่ี ยมลน้ ดว้ ยอารมณ์ในหวั ใจในตอนน้ี. ดว้ ยการมองใบหนา้ ท่ีตื่นเตน้ ของเหลียงหยอู ดไม่ไดท้ ี่เขาจะรู้สึกไดก้ ลืนแมลงลงไป,เหลียงอยรู่ ู้สึกอึดอดั เป็นอยา่ งมากในตอนน้ี,คาดไม่ถึงเลยวา่ พรสวรรคข์ องเขาน้นั จะอ่อนดอ้ ยกวา่ทาสของตระกลู ของเขา.ยง่ิ ไปกวา่ น้นั ในตอนน้ี,เขายงั ตอ้ งร่วมและกลายเป็นมีฐานะกบั เยซ่ ิงเหอท่ีเท่าเทียมกนั .พวกเขาน้นั มีอาจารยค์ นเดียวกนั พร้อมท้งั ตอ้ งฝึ กฝนดว้ ยกนั .

เหลียงหยนู ้นั แทบท่ีจะระเบิดออกมาดว้ ยความโกรธขณะท่ีเฝ้ ามองเยซ่ ิงเหอ. ฮืม.ถา้ เจา้ มีหกแกว้ ผลึกวญิ ญาณแลว้ ไง,เจา้ น้นั เป็นแค่เพียงผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสุแ้ ห่งดวงดารา.ขา้ จะพสิ ูจนม์ นั ใหร้ องอาจารย์ใหญ่ซูไดเ้ ห็นวา่ ทาสกย็ งั คงเป็นแค่ขยะไม่มีใดอื่น,ถึงแมว้ า่ เจา้ น้นัจะไดก้ ระตุน้ ทาํ ใหห้ กแกว้ ผลึกวญิ ญาณส่องแสงออกมากต็ าม. ขา้ เป็นทายาทสายตรงของตระกลู จนั ทราทมิฬ.จะเป็นไปได้อยา่ งไรที่พรสวรรคข์ องขา้ น้นั จะพา่ ยแพใ้ หแ้ ก่ทาสหยา่ งเยซ่ ิงเหอ. เหลียงหยแู่ ค่นเสียงอยา่ งมืดมน. อนั ซุยหยนุ ไดเ้ ขา้ ไปหาเยซ่ ิงเหอและค่อยยมิ้ ออกมาดย้ ความความจริงใจพร้อมกบั ยนื แขนที่ขาวบริสุทธ์ิราวกบั ดอกลิลลี่ไปยงัเขา \"ยนิ ดีดว้ ยนะ,พวกเรากาํ ลงั จะไดร้ ่วมการศึกษาเคียงขา้ งกนัแลว้ ในตอนน้ี,ช่วยดูแลขา้ ดว้ ยนะ\" ดว้ ยการจอ้ งมองแขนท่ีขาวนวลของอนั ซุยหยนุ ท่ียนื่ ออกมายงั เขา ทาํ ใหเ้ ยอ่ ซิงเหอรู้สึกต่ืนตระหนกอยขู่ า้ งใน.เขาไม่คาดคิดเลยท่ีจะมีความสมั พนั ธ์ใดๆกบั หญิงสาวดงั เช่นอนั ซุยหยนุ ท่ีมี

ความสวยงามท่ีพิเศษ,ราวกบั วา่ เป็นเทพธิดาจากสรวงสวรรคก์ ม็ ิปราณ.และมีกล่ินน้าํ หอมที่อ่อนโยนกระจายออกมาจากตวั เธอ. \"ขา้ ....สวสั ดี!\" แกม้ ของเยซ่ ิงเหอมีสีแดงกระจายไปทวั่ มือขวาของเขาน้นั คอ่ ยๆที่จะโยกไปมาอยา่ งชา้ ๆกบั แขนของอนั ซุยหยนุ . หลงั จากที่จบั มือกบั อนั ซุยหยนุ เยซ่ ิงเหอไม่รู้เลยวา่ จะตอ้ งพดู อะไร,เขาสบั ส่ายและทาํ ไดแ้ ค่กม้ หนา้ มองไปท่ีพ้นื .อนั ซุยหยนุกไ็ ม่ไดใ้ ส่ใจอะไรนกั และกย็ มิ้ ใหก้ บั เยซ่ ิงเหอขณะท่ีคิดวา่ ,ฮืมม,เย่ซิงเหอน้นั ดูเหมือนจะเป็นคนท่ีดีคนหน่ึง. ในเวลาน้ีน้นั ,เหลียงหยทู ี่ยนื อยไู่ ม่ไกลมากน้นั แค่นเสียงอยา่ งเยน็ ชา \"ไม่รู้เลยวา่ ขยะอยา่ งเจา้ จะสามารถกระตุน้ แกว้ ผลึกวญิ ญาณไดห้ กดวง,แต่ในอนาคตน้นั ไม่วา่ เจา้ จะฝึกฝนวรยทุ ธ์เท่าใด,ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราน้นั กไ็ ม่เคยมีใครท่ีมีวรยทุ ธท์ ี่สูงข้ึนมาได.้ \" ดว้ ยการไดย้ นิ คาํ พดู ของเหลียงหยู่ เยซ่ ิงเหอไดแ้ ต่ขบฟันแน่น.แมว้ า่ เขาน้นั จะเกลียดเหลียงหย,ู แต่กย็ งั ไม่ปฏิเสธคาํ พดู

ดงั กล่าว.เขาน้นั ไม่ตอ้ งการที่จะนาํ ปัญหาใดๆมาสู่ตระกลู แขะคนของเขา,ดงั น้นั เขาจึงทาํ ไดแ้ ค่เพยี งตอ้ งอดทน. ดว้ ยการไดย้ นิ คาํ พดู ของเหลียงหย,ู เยซ่ ิงเหอน้นั คิดวา่ เขาจะตอ้ งพิสูจนว์ า่ เขาน้นั ไดก้ ล่าวไม่ถกู ตอ้ งใหไ้ ดอ้ ยา่ งแน่นอน. ถา้ เขาน้นั เป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวแลว้ ไง,เขาจะตอ้ งใชค้ วามพยายามเป็นสองเท่าและกลายเป็นผทุ้ รงพลงั ใหไ้ ด้อยา่ งแน่นอน. ขา้ ตอ้ งการทีจะเปล่ียนโชคชะตาของตระกลู . ขา้ จะไม่ยอมใหก้ บั โชคชะตาของเขา้ . เยซ่ ิงเหอคิดอยา่ งแน่วแน่. นกั เรียนทุกๆคนที่อยใู่ นหอ้ งน้นั หลงั จากที่เห็นเยซ่ ิงเหอได้ผลทดสอบ หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณท้งั ท่ีตอนแรกน้นั ไม่สามารถที่จะกระตุน้ ลกู แกว้ ผลึกวญิ ญาณใดๆได,้ แน่นอนวา่ พวกเขาน้นั ไม่ตอ้ งการท่ีจะยอมรับโดยไร้ซ่ึงการทดสอบใหม่อีกคร้ัง.ทุกคนพยายามที่จะปิ ดตาของพวกเขาและเริ่มท่ีจะทดสอบใหม่อีกคร้ังในหนที่สองน้ี.

อยา่ งไรกต็ ามไม่วา่ พวกเขาน้นั จะพยายามสกั เท่าไหร่กต็ าม,ผลทดสอบของพวกเขาน้นั กย็ งั เหมือนเดิมดงั เมื่อก่อนหนา้ น้ี.พวกเขาอดไม่ไดท้ ี่จะรู้สึกขมขื่นในใจนกั . สาํ หรับเยซ่ ิงเหอน้นั ไดก้ ลายมาเป็นศิษยข์ องรองอาจารย์ใหญ่ซู,ในใจพวกเขาน้นั ถูกเติมเตม็ ไปดว้ ยความอิจฉายง่ิ นกั . บอกไดเ้ ลยวา่ รองอาจารยใ์ หญ่ซูน้นั เป็นหน่ึงในไม่กี่คนภายในสถาบนั ดาราสวรรคน์ ้นั เป็นคนที่มีวรยทุ ธอ์ ยทุ่ ี่ระดบั ช้นั ที่7 ดินแดนสวรรค.์ รองอาจารยใ์ หญ่จอ้ งมองไปยงั ทุกๆคนท่ีพวกเขาไดป้ ิ ดตาตวั เองและพยายามท่ีจะทดสอบในคร้ังที่สองพร้อมกบั ยมิ้ ออกมาอยา่ งอ่อนโยนและกล่าววา่ \"แกว้ ผลึกวญิ ญาณแดงน้นั มีความสมั พนั ธก์ บั ความแขง็ แกร่งทางวญิ ญาณ,โดยปรกติแกลว้ การทดสอบคร้ังแรกน้นั กถ็ ือวา่ เป็นผลสุดทา้ ยของทุกคนแลว้ ,มนั ได้ทาํ การรับรู้ไม่มากไม่นอ้ ยไปจากน้นั แลว้ .\" \"ถา้ มีคนใดที่มีความแขง็ แกร่งทางวญิ ญาณที่เขม็ แขง็ ,เช่นน้นั แลว้ พรสวรรคใ์ นวรยทุ ธ์ของคนน้นั กย็ อ่ มจะเขม้ แขง็ ไปดว้ ย,แต่ไม่วา่ เรื่องเก่ียวกบั พรสวรรคน์ ้นั จะสูงเพยี งใด,เขากย็ งั ตอ้ ง

พยายามฝึกฝนอยา่ งหนกั ในการฝึ กยทุ ธเ์ พอื่ ที่จะกลายมาเป็นคนท่ีแขง็ แกร่ง.พวกเจา้ ทุกคนจะตอ้ งจดจาํ เรื่องน้ีเอาไวใ้ หด้ ี.\" ดว้ ยการไดย้ นิ คาํ พดู ของรองอาจารยใ์ หญ่,เยซ่ ิงเหออดไม่ได้เลยท่ีเขาจะจริงๆจงั และสาบานวา่ เขาน้นั จะตอ้ งฝึกฝนอยา่ งหนกัอยา่ งแน่นอน. \"ศิลปะการต่อสูน้ ้นั มีท้งั หมดเกา้ ระดบั วรยทุ ธ์,ระดบั ท่ีอยทู่ ่ีสูงที่สุดเรียกวา่ ข้นั ท่ี 9 ช้นั ดินแดนสวรรค.์ ทุกๆข้นั ของวทิ ยายทุ ธ์น้นั มีความแตกต่างกนั มากในช้นั ท่ีไดผ้ า่ นมาแลว้ .บุตรสาวและบุตรชายของตระกลู ช้นั สูงบางคนน้นั ไดก้ า้ วไปยงั ระดบั ช้นั วรยทุ ธช์ ้นั ที่หน่ึงดินแดนสวรรคเ์ รียบร้อยแลว้ ,แมแ้ ต่ระดบั ช้นั ท่ีสองของดินแดนสวรรคก์ ย็ งั มี,และพวกเจา้ ท้งั หมดน้นั ลว้ นแลว้ แต่กา้ วเขา้ ใกลร้ ะดบั ช้นั ที่หน่ึงดินแดนสวรรคแ์ ลว้ ,แต่พวกเจา้ น้นั ไม่ตอ้ งมีความกงั วลใด,ดว้ ยการแนะนาํ จากอาจารยห์ รือครูฝึ กจะช่วยสอนพวกเจา้ เขา้ ใกลร้ ะดบั ช้นั อยา่ งชา้ ๆ.ดว้ ยการฝึกฝนน้นั จะเร่ิมข้ึนต้งั แต่วนั พรุ่งน้ี\" รองอาจารยใ์ หญยมิ้ เลก็ ๆขณะท่ีเขากล่าวกบัสิ่งดงั กล่าว \"วนั น้ีพวกเจา้ จงกลบั ไปพกั ผอ่ นเสียก่อน,ฉู่ เซียน เจา้จงไปกบั พวกเขาและแนะนาํ การใชช้ ีวติ ใหก้ บั พวกเขา\"

\"ขอรับ\" ฉู่ เซียนตอบรับดว้ ยความเคารพและกล่าวออกมาวา่ \"ทุกๆคนตามขา้ มา\" ฉู่เซ่ียนกอ็ อกไปพร้อมกบั นกั เรียนท้งั หมด. รองอาจารยใ์ หญซู,ไดเ้ ฝ้ ามองเยซ่ ิงเหอ,เหลียงหยแู ละอนั ซุยหยนุ ออกไป,เขาไดถ้ อนสายตาของมาพร้อมท้งั กาํ ลงั ยมิ้ ออกมา. \"ขอแสดงความยนิ ดีกบั ท่านรองอาจารยใ์ หญ่ซูดว้ ย,ทีไดร้ ับศิษยส์ ามคนท่ีโดดเด่นในตอนน้ี,หน่ึงในพวกเขาน้นั มีพรสวรรค์หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณอีกดว้ ย,ในสงครามหอคอยแห่งพระเจา้ ท่ีจะมาถึงน้ี,เขาจะสามารถประสบความสาํ เร็จขา้ มผา่ นท่านรองอาจารยใ์ หญ่ไดอ้ ยา่ งแน่นอน\" อาจารยค์ นหน่ึงที่อยถู่ ดั จากเขายมิ้ออกมาและกล่าวชมเชย. สถาบนั ดาราสวรรคน์ ้นั ไดม้ ีรองอาจารยใ์ หญ่สองคน,รองอาจารยใ์ หญ่ซูเป็นเพยี งแค่หน่ึงในน้นั ,รองอาจารยใ์ หญ่ท้งั สองน้นั ลว้ นแลว้ แต่เป็นประธานในพธิ ีคดั เลือกนกั เรียนในทุกๆปี ,ในปี น้ีน้นั เป็นตาของรองอาจารยใ์ หญ่ซู,เขาไม่คาดคิดเลยวา่ ในปี น้ีจะมีสิ่งที่คาดไม่ถึงมีสองคนท่ีมีพรสวรรคอ์ ยา่ งเยซ่ ิงเหอและอนั ซุย

หยนุ ,โดนปรกติแลว้ ,เหลียงหยกู ม็ ีพรสวรรคท์ ี่ดีแต่เม่ือเปรียบเทียบกบั พวกเขาท้งั สองน้นั จะดอ้ ยกวา่ มากนกั . \"ฮ่า ฮ่า,ในตอนน้ีเขาแค่เพยี งสามารถกระตุน้ แกว้ ผลึกวญิ ญาณไดห้ กลกู เท่าน้นั ,สาํ หรับพรสวรรคใ์ นการฝึ กยทุ ธ์น้นั ,มนัยงั เร็วเกินไปที่จะบอกส่ิงใดๆได\"้ แมว้ า่ รองอาจารยใ์ หญ่ซูจะกล่าวอยา่ งถ่อมตวั นกั แต่ใบหนา้ ของเขาน้นั ช่วยไม่ไดเ้ ลยที่จะเผยรอยยมิ้ ท่ีพงึ พอใจออกมา. หลงั จากไดร้ ับศิษยท์ ่ีดีเช่นน้ี,รองอาจารยใ์ หญซูมีความสุขอยา่ งยง่ิ . ดว้ ยการมองความภาคภมู ิใจบนใบหนา้ ของอาจารยซ์ ู,อาจารยค์ นหน่ึงที่อยถู่ ดั ไปจากเขามีประกายแสงแห่งความเยอื กเยน็ ผา่ นเขา้ มาในตาของเขาในทนั ที,โดยท่ีมุมปากของเขาน้นั อดไม่ไดเ้ ลยที่จะมว้ นข้ึนเลก็ ๆดว้ ยเหมือนกนั . \"ดว้ ยพรสวรรคเ์ ช่นน้ีแลว้ ภายใตก้ ารแนะนาํ จากรองอาจารย์ใหญ่น้นั จะตอ้ งประสบความสาํ เร็จอยา่ งแน่นอน\"หลายๆคนท่ียนือยใู่ กลๆ้ กล่าวออกมาดว้ ยรอยยมิ้ .

นกั เรียนทุกๆคนไดถ้ กู นาํ ไปยงั หอพกั โดยครูฝึ กฉู่เซียน.ทุกๆหอ้ งน้นั จะมีนกั เรียนพกั หา้ ถึงหกคน.มีแค่เพยี งตระกลชู นช้นั สูงเป็นตน้ ที่พวกเขาน้นั จะมีท่ีพกั อาศยั ท่ีแตกต่างออกไปในทุกๆคน,ท่ีไดแ้ ยกออกจากนกั เรียนปรกติทว่ั ไป,เยซ่ ิงเหอน้นั ไดร้ ับการยกเวน้ ดว้ ยท่ีไดร้ ับท่ีพกั อาศยั ส่วนตวั โดยอาจารยฉ์ ู่เซี่ยน ให้อยถู่ ดั ไปจากอนั ซุยหยนุ และเหลียงอย.ู น่ีจึงเป็นเหตุทาํ ใหเ้ ยซ่ ิงเหอน้นั รู้สึกอธิบายไม่ถูกเลยทีเดียว. ตอ้ งไม่ลืมวา่ นกั เรียนธรรมดาน้นั จะตอ้ งอาศยั อยรู่ ่วมกนั ,มีแค่เพยี งเขาเท่าน้นั ท่ีไดร้ ับการดูแลเป็นพเิ ศษ.นี่จึงทาํ ใหเ้ ยซ่ ิงเหอรู้สึกสบั สนเลก็ นอ้ ย.เขารับรู้ไดว้ า่ เหล่าตระกลู ชนช้นั สูงน้นัสามารถที่จะมีท่ีพกั แยกออกมาเป็นของตวั เองน้นั อนั เนื่องมาจากตระกลู ของพวกเขาน้นั ไดท้ าํ การบริจาคเงินหลายร้อยเหรียญเงินใหก้ บั สถาบนั ทุกๆปี .\"อาจารยฉ์ ู่ เซียน,ขา้ อยากจะอาศยั อยกู่ บันกั เรียนคนอ่ืนๆ\"เยซ่ ิงเหอกาํ ลงั ยนื อยา่ งเงอะง่ะกล่าวออกมาท่ีประตูบนลานหนา้ บา้ นท่ีแยกออกมา.

ฉู่เซียนจอ้ งมองดูเยซ่ ิงเหอที่บริสุทธิไร้เดียงสาซ่ึงดูแลว้น่าช่ืนชมยง่ิ นกั .มนั เป็นการยากท่ีจะหาคนที่มีพรสวรรคอ์ ยา่ งเยซ่ ิงเหอซ่ึงมีความเจียมเน้ือเจียมตวั อีกดว้ ยได.้ \"เจา้ จงอาศยั อยทู่ ่ีน่ีใหส้ บายเถอะ,ไม่ตอ้ งคิดอะไรใดๆท้งั น้นั,เพราะวา่ น้ีเป็นคาํ แนะนาํ ของรองอาจารยใ์ หญ่.เจา้ ตอ้ งไม่ลืมดว้ ยเหมือนกนั วา่ ตอนน้ีเจา้ ไม่ใช่นกั เรียนทว่ั ไปแต่เป็นศิษยข์ องรองอาจารยใ์ หญ่ซู.จงรับมนั เอาไวแ้ ละในอนาคตจะตอ้ งฝึ กฝนอยา่ งหนกั เป็นพเิ ศษจงอยา่ ทาํ ใหอ้ าจารยใ์ หญ่ซูน้นั ตอ้ งขายหนา้ ล่ะ\"ฉู่เซียนไดก้ ล่าวออกมาพร้อมกบั ตบไปที่ไหล่ของเยซ่ ิงเหอ. \"ขอรับ,ขา้ จะตอ้ งพยายามเป็นสองเท่าเพอ่ื อาจารยอ์ ยา่ งแน่นอน\"เยซ่ ิงเหอหลงั จากไดย้ นิ คาํ พดู ที่ตรงไปตรงมาของอาจารยฉ์ ู่เซียนแลว้ กพ็ ยกั หนา้ ตอบกลบั อยา่ งเอาจริงเอาจงั .

บทท่ี 8 คาํ่ คนื ทผี่ ่านพ้น ในที่สุดเยซ่ ิงเหอกไ็ ดร้ ับสนามหนา้ บา้ นหน่ึงในส่ีส่วนตวัในท่ีพกั ของเขา.นอกเหนือจากพ้นื ที่อาศยั และสนามของพวกเขาแลว้ ยงั มีหอ้ งเรียนส่วนตวั อีกดว้ ย,ที่เตม็ ไปดว้ ยตาํ ราหลายอยา่ ง. อยา่ งไรกต็ ามท่ามกลางตาํ ราเหล่าน้ีกลบั ไม่มีตาํ ราท่ีเกี่ยวกบัวทิ ยายทุ ธก์ ารต่อสู.้ คงจะเป็นการป้ องกนั ไม่ใหน้ กั เรียนน้นั ฝึ กฝนโดยไร้ซ่ึงการแนะนาํ และการเห็นชอบจากอาจารยข์ องพวกเขา. เยซ่ ิงเหอน้นั จอ้ งมองทว่ั ท้งั หมดกบั ตาํ ราท่ีมีความแตกต่างกนั ไป. \"ตาํ รายา,ดาราศาสตร์,การพยากรณ์และตาํ ราอื่นๆ...\"เยซ่ ิงเหอหมุนไปมาขณะที่เขาบอกแยกแยะหมวดของตาํ ราท่ีแตกต่างกนั .มนั มีมากวา่ หา้ ร้อยเล่มเลยทีเดียว,ผนงั ของหอ้ งท้งั หมดน้ีลว้ นแต่เตม็ ไปดว้ ยเหล่าตาํ ราต่างๆ. ขา้ จะเร่ิมฝึกฝนภาคปฏิบตั ิต้งั แต่พรุ่งน้ี,หากไร้ซ่ึงการแนะนาํ จากอาจารยค์ งจะเป็นไปไม่ไดแ้ ละไดร้ ับการฝึ กฝนวรยทุ ธ์อยา่ งผดิ ๆเป็นแน่.เยซ่ ิงเหอน้นั เพิง่ ไดร้ ับการยอมรับใหเ้ ขามายงั

สถาบนั ดาราสวรรคแ์ ละไดร้ ับการทดสอบที่ยากลาํ บากหลายหยา่ ง.หน่ึงในน้นั เป็นการทดสอบดา้ นภาษา,ดงั น้นั เยซ่ ิงเหอจึงชื่นชอบท่ีจะอ่านหนงั สือ,ไม่นานหลงั จากน้นั เขากไ็ ดห้ ยบิ หนงั สือในหมวดหมู่ยาสมุนไพร. หลงั จากท่ีเยซ่ ิงเหอน้นั ไดเ้ ปิ ดหนงั สือออกมา,ไม่นานหลงั จากน้นั เขากไ็ ดเ้ ขาไปอยใู่ นมนั อยา่ งสมบรู ณ์,แมว้ า่ เขาน้นั จะลืมไปเลยวา่ เวลาน้นั ไดผ้ า่ นไปนานเท่าใด. เยซ่ ิงเหอน้นั ไดก้ าํ ลงั อ่านหนงั สือผา่ นไปแลว้ 2 ชว่ั โมง,แต่คาดไม่ถึงเลยวา่ เขาน้นั จะไม่รู้สึกเหน่ือยลา้ แต่อยา่ งใด,ดว้ ยพลงั านเลก็ นอ้ ยจากจุด ตนั เถียน ไดแ้ พร่กระจายไปทว่ั ท้งั แขนขาท้งั สี่และท้งั ร้อยเสน้ ปราณ. ไม่เพียงแค่น้นั มนั ทาํ ใหร้ ่างกายของเขาน้นั ไม่รู้สึกเหน่ือยลา้เลย.แมแ้ ต่จิตใจของเขาน้นั จะรู้สึกสดชื่นเป็นอยา่ งมาก.ตราบเท่าที่เขาน้นั จอ้ งมองไปยงั ตาํ ราท่ีเขียนอยนู่ ้นั ,จิตใจของเขาน้นั ก็สามารถที่จะจดจาํ มนั ไดอ้ ยา่ งแม่นยาํ .เขาสามารถท่ีจะท่องมนัออกมาเป็นคาํ ต่อคาํ ไดเ้ ลย,โดยไร้ซ่ึงการตกหล่นแมแ้ ต่ตวั อกั ษรเดียว.

ในเวลาน้ีน้นั ,ถา้ มีใครสกั คนหน่ึงอยใู่ นหอ้ งของเขาแลว้ ,เช่นน้นั เขาอาจจะสงั เกตเห็นท่ีจุดก่ึงกลางของดวงตาเยซ่ ิงเหอน้นั,ปกคลุมไปดว้ ยเสน้ ใยสีทอง,สายตาของเขาน้นั ส่องแสงแพรวพราวดว้ ยแสงสีทองจางๆ. หลงั จากผา่ นไปแลว้ สองชวั่ โมงเขากาํ ลงั อ่านหนงั สืออย,ู่ เย่ซิงเหอน้นั ไดอ้ ่านเกือบจะหมดท้งั เล่มแลว้ ,เขาคอ่ นขา้ งที่จะแปลกใจเลก็ นอ้ ยท่ีเขาน้นั สามารถท่ีจะจดจาํ ทุกๆสิ่งที่เพิ่งไดอ้ ่านไป.แต่ถึงกระน้นั ไม่นานหลงั จากน้นั เขากส็ นใจหนงั สือเล่มอื่นๆอีก,เวลาน้ีน้นั มนั เป็นหนงั สือเล่มหนาเก่ียวกบั สูตรสมุนไพรยา. เยซ่ ิงเหอประหลาดใจเป็นอยา่ งมากยงั คงอ่านหนงั สือไปเกือบท้งั คืน.เขาไดอ้ ่านเกี่ยวกบั ความแตกต่างของสมุนไพรทางยาและเก่ียวกบั วธิ ีที่จะพวกมนั เหล่าน้นั ถึงสองเล่ม. วนั ใหม่เริ่มท่ีจะส่องแสงแลว้ ตอนน้ีเยซ่ ิงเหอไดป้ ิ ดหนงั สือเล่มท่ีสองเกี่ยวกบั สูตรของสมุนไพรทางยา.หลงั จากที่ไดอ้ ่านหนงั สือจบท้งั เล่นแลว้ เขามองออกไปขา้ งนอก. \"นี่มนั เชา้ แลว้ ...รึ?ไม่ดีแน่ขา้ สายแน่.\" เยซ่ ิงเหออุทานออกมาอยา่ งประหลาดใจ.เขาเร่งรีบที่จะวง่ิ ออกไปขา้ งนอก,มนั

เป็นวนั แรกในการฝึกฝนภาคปฏิบตั ิกบั รองอาจารยใ์ หญ่ซู,ถา้ เขาสายเช่นน้นั แลว้ อาจารยจ์ ะตอ้ งโกรธมากอยา่ งแน่นอน! แมว้ า่ เยซ่ ิงเหอน้นั จะไม่ไดน้ อนแมแ้ ต่นาทีเดียวแต่เขาน้นั ก็ไม่ไดร้ ู้สึกเม่ือยลา้ ใดๆเลย.เยซ่ ิงเหอน้นั ลว้ นแลว้ แต่มีกาํ ลงั เตม็ สูบ,เขาเตลิดออกไปยงั สถานท่ีฝึ กฝน. สนามฝึ กฝน. เวลาต่อมาเยซ่ ิงเหอกไ็ ดม้ าถึงลานฝึ กฝน,เขาไดม้ องใบยงับางคนท่ียนื อยทุ่ ่ีสนาม,ทุกๆคนไดส้ วมชุดสีขาวส่องแสง,ในขณะท่ีกาํ ลงั ยนื อยขู่ า้ งหนา้ ของอนั ซุยหยนุ และเหลียงหย,ู รองอาจารยใ์ หญ่ซูไดแ้ สดงท่าทางจริงจงั และเขม้ งวด.รองอาจารย์ใหญ่ซูน้นั กาํ ลงั สอนอนั ซุยหยนุ ,เหลียงหยพู ร้อมท้งั ใหค้ าํ แนะนาํ . เยซ่ ิงเหอไดเ้ ร่งรีบวง่ิ ออกมาและเขา้ ไปยขู่ า้ งๆพวกเขา. เจา้ เพงิ่ จะมาถึงอยา่ งน้นั รึ?\"ดว้ ยการจอ้ งมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอท่ีมาสายรองอาจารยใ์ หญ่ขยบิ ตาของเขาให.้ \"ตอ้ งขอประทานโทษขอรับ!!!\" ดว้ ยการมองท่าทางอาจารยซ์ ูไม่ค่อยมีความสุขเยซ่ ิงเหอหาไดก้ ลา้ ท่ีจะโตเ้ ถียงใดๆ.เขายงั คงเงียบตาํ หนิตวั เองภายในใจที่มาสายในวนั แรกน้ี.

เหลียงหยเู ฝ้ ามองท่าทางท่ีไม่มีความสุขของอาจารยซ์ ูแลว้ทนั ใดน้นั เขากส็ าํ ราญใจเป็นอยา่ งมากขา้ งในใจ.เขาตอ้ งการที่จะหวั เราะออกมาจริงๆ,เจา้ โง่เยซ่ ิงเหอน้ีคาดไม่ถึงเลยวา่ จะมาสายในการฝึ กฝนในวนั แรก,เขาจะตอ้ งไดร้ ับการลงโทษโดยอาจารยซ์ ูอยา่ งแน่นอน.ความประทบั ใจแรกของเยซ่ ิงเหอในคร้ังแรกของรองอาจารยใ์ หญ่น้นั จะตอ้ งยา่ํ แยล่ งดว้ ยอยา่ งแน่นอน. อาจารยซ์ ูรู้สึกโกรธภายในใจเป็นอยา่ งมากจากตอนเชา้ เมื่อเขาไม่สามารถหาเยซ่ ิงเหอจากลานฝึ ก.เยซ่ ิงเหอน้นั ไดก้ ระตุน้ แกว้ผลึกวญิ ญาณไดห้ กลกู สาํ หรับการทดสอบ ดว้ ยพรสวรรคเ์ ช่นน้ีแลว้ การฝึกยทุ ธ์ของเขาน้นั จะตอ้ งดีเยย่ี ม,แต่ถึงกระน้นั ,ถา้ เขาน้นัเกียจคร้านมากเกินไปสาํ หรับการฝึ กวรยทุ ธน์ ้นั แลว้ เขาจะไม่สามารถที่จะกลายเป็นคนท่ีทรงพลงั ไดน้ นั่ เอง. น่ีมนั เวลาอะไร. เขาไดท้ าํ การสงั่ สอนอนั ซุยหยนุ และเหลียงหยมู าแลว้ คร่ึงชว่ั โมงและเยซ่ ิงเหอน้นั เพง่ิ จะมาถึง.

ใหค้ ุณค่าเยซ่ ิงเหอเป็นอยา่ งมาก,และดว้ ยความซ่ือตรงอนัเนืองจากใหค้ ่ากบั เขามากนกั จึงทาํ ใหเ้ ขาน้นั รู้สึกโกรธเป็นอยา่ งมาก. เป็นไดเ้ ป็นกงั วลเกี่ยวกบั เยซ่ ิงเหอ,เขาไดเ้ ห็นนกั เรียนเป็นจาํ นวนมาที่มีพรสวรรคท์ ี่ดีแต่เพราะวา่ พวกเขาเหล่าน้นั ไม่ไดท้ าํการฝึ กยทุ ธ์อยา่ งขยนั ขนั แขง็ ,ทาํ ใหไ้ ม่นานกห็ ่างหายไปอยา่ งสมบูรณ์จากโลกของวทิ ยายทุ ธ์ แต่เมื่อมองท่าทางรู้สึกผดิ ของเยซ่ ิงเหอแลว้ หลงั จากที่กาํ ลงัดุด่าเขา,อาจารยซ์ ูกผ็ อ่ นคลายลงมาเลก็ นอ้ ยและกล่าวออกมาดว้ ยเสียงลุ่มลึก\"นบั ต้งั แต่ตอนน้ีเจา้ หา้ มมาสายโดยเดด็ ขาด,ทุกๆเชา้เจา้ ตอ้ งเร่ิมฝึ กต้งั แต่หกโมงเชา้ .เจา้ มีพรสวรรคท์ ี่ดีแต่ไม่ฝึ กฝนอยา่ งหนกั และตอ้ งไม่ยอ่ ทอ้ ในตวั เอง.อนั ซุยหยนุ และเหลียงหยูน้นั ลว้ นแลว้ แต่อยรู่ ะดบั ช้นั ท่ีสองของดินแดนสวรรคแ์ ละเจา้ น้นัยงั ไม่แมแ้ ต่เขา้ ใกลจ้ ุดสูงสุดของระดบั ช้นั ท่ี 1 ของช้นั ดินแดนสวรรค.์ เจา้ ควรที่จะขยนั ขนั แขง็ พยายามใหส้ ามารถตามพวกเขาใหท้ นั ในเร็วๆน้ี.เจา้ ยงั สามารถท่ีจะเกียจคร้านไดอ้ ยา่ งไรกนั ?

\"ขอรับอาจารย,์ ศิษยเ์ ขา้ ใจในความผดิ พลาด\"เยซ่ ิงเหอพดูขณะท่ีโนม้ หวั ลงต่าํ . เขาไดแ้ ต่เพยี งตาํ หนิตวั เองท่ีเสียเวลาในการหาเสน้ ทางจึงทาํ ใหส้ ายในวนั แรก เหลียงหยไู ดร้ ู้สึกมีความสุขในความโชคร้ายของเขาแต่อนัซุยหยนุ น้นั ทาํ แค่เพยี งส่ายหวั ไปมาในความผดิ หวงั และยงั คงทาํการฝึ กฝนต่อไป. อนั ซุยหยนุ น้นั คิดอยเู่ หมือนกนั วา่ เยซ่ ิงเหอน้นั ไดต้ ่ืนสาย,ดงั น้นั จึงทาํ ใหเ้ ขาน้นั มาล่าชา้ ในวนั แรกของเขา.ไม่มีใครรู้เลยวา่ท่ีเยซ่ ิงเหอน้นั มาชา้ เน่ืองจากอ่านหนงั สือท้งั เยน็ และท้งั คืน,และนนั่ กท็ าํ ใหเ้ ขาน้นั สามารถจดจาํ หนงั สือที่เก่ียวขอ้ งกบั สมุนไพรและสูตรเก่ียวกบั ยาไดส้ าํ เร็จโดยเพยี งแค่อ่านแค่คร้ังเดียว. \"อืม...ดี,สาํ หรับเรื่องที่เจา้ มาสายน้นั จะเกบ็ ไวก้ ่อนในตอนน้ี. ตอนน้ีพวกเรามาเร่ิมฝึ กฝนกนั \" รองอาจารยใ์ หญ่น้นัไม่ไดท้ าํ การติเตือนเยซ่ ิงเหออีกต่อไปและกวกั มือเรียกเขาใหเ้ ขา้มาใกลๆ้ ขณะท่ีพดู วา่ \"ตอนน้ีขา้ จะเริ่มสง่ั สอนเจา้ เก่ียวกบั ศิลปะการต่อสู\"้

\"ขอรับ\" เยซ่ ิงเหอเดินตวั ตรงและตอบกลบั อยา่ งจริงจงัในทนั ที. เหลียงหยปู ระหลาดใจเป็นอยา่ งมาก,อาจารยซ์ ู น้นั ไม่ไดด้ ่าวา่ เขาอยา่ งรุนแรงและมนั กจ็ บเรียบร้อยแลว้ อยา่ งน้นั รึ? เขาคิดเหมือนกนั วา่ อาจารยซ์ ูท่ีมีความเขม็ งวดเป็นอยา่ งมากเขาจะตอ้ งทาํ การลงโทษเยซ่ ิงเหออยา่ งหนกั แน่. \"อนั ซุยหยนุ และเหลียงหยนู ้นั ไดไ้ ปถึงระดบั 2 ช้นั ดินแดนสวรรคแ์ ลว้ ,แต่เจา้ ยงั ไปถึงแค่ระดบั ท่ี 1 ช้นั ดินแดนสวรรค.์ ตอนน้ีสิ่งท่ีขา้ จะสอนเจา้ เป็นอนั ดบั แรกน้นั คือการจะรับรู้พลงั ชี่ ในจุดดนั เถียนไดอ้ ยา่ งไรในคร้ังแรกน้ี.\" รองอาจารยใ์ หญ่กล่าววา่ \"ข้นัแรกต้งั ตวั ตรงในท่ายนื แบบมา้ ,ขณะที่ปิ ดตาของเจา้ ,จุดศนู ยก์ ลางของจิตใจในดนั เถียนใกลก้ บั สะดือ,ตอนน้ีเจา้ ตอ้ งพยายามบงั คบัจิตใจของเจา้ ใหส้ ามารถที่จะผสานเขา้ กบั ชี ในจุดดนั เถียนซ่ึงมนัจะทาํ ใหเ้ จา้ ค่อยๆร้อนข้ึน,เม่ือเจา้ รับรู้ไดถ้ ึงมนั แลว้ เจา้ กจ็ ะประสบความสาํ เร็จและผา่ นมนั เขา้ ใกลท้ างเขา้ แลว้ .

ทนั ใดน้นั เยซ่ ิงเหอไดย้ นิ คาํ พดู ของอาจารยซ์ ู,เขาไดย้ นื ท่าเหมือนกบั มา้ และเริ่มพยายามที่จะทาํ อยา่ งจริงจงั เหมือนดงั กบั ท่ีอาจารยไ์ ดก้ ล่าวไป. เขาไดท้ าํ การรวบรวมความคิดของเขาและจิตใจของเขาในจุดดนั เถียน,ดว้ ยการหายใจเขา้ หลายคร้ังทาํ ใหเ้ ขาสามารถที่จะทาํจิตใจใหส้ งบไดแ้ ละเริ่มที่จะเห็นผล.ไม่นานหลงั จากน้นั เขาสามารถท่ีจะรับรู้ไดถ้ ึงจุดศยู นก์ ลางของเขาไดอ้ ยา่ งไม่แน่ใจนกัมนั เคลื่อนท่ีเป็นคล่ืนความร้อนอยภู่ ายในจุดดนั เถียน. มนั อาจจะเป็นสิ่งน้นั ,เหล่าแกส็ น้นั เหมือนดงั คลื่นความร้อนท่ีจุดดนั เถียงคงเป็น ชี ท่ีอาจารยไ์ ดเ้ อ่ยถึงหรือไม่? ดว้ ยการมีการรับรู้การมีอยขู่ อง ชี,เยซ่ ิงเหอน้นั ต้ืนเตน้ ในทนั ที. \"ทาํ ไมเจา้ ถึงไดเ้ ปิ ดตาของเจา้ ล่ะ?\"รองอาจารยซ์ ูไดข้ ยบิ ตาของเขาขณะที่กาํ ลงั ถาม.เขาแค่เพยี งแค่บอกและปล่อยเขาไว้เพราะวา่ ผฝู้ ึ กยทุ ธก์ ารต่อสูต้ อนเร่ิมตน้ คนท่ีพยายามที่จะรับรู้ถึง ชีไดใ้ นคร้ังแรกน้นั จะตอ้ งใชเ้ วลามากกวา่ สองชวั่ โมงเป็นอยา่ งต่าํ .เขาไดว้ างแผนท่ีจะใหท้ าํ อยา่ งน้นั และไปสอนศิลปะการต่อสู้ใหก้ บั อนั ซุยหยนุ และเหลียงหยู่ ขณะที่เยซ่ ิงเหอน้นั ใหท้ าํ การ

ฝึ กฝน.และจากน้นั เมื่อเขากลบั มาเห็นเยซ่ ิงเหอน้นั ไดท้ าํ มนั เสร็จสิ้นแลว้ . \"อาจารยข์ า้ คิดวา่ ขา้ สามารถท่ีจะรับรู้ไดถ้ ึง ชี ตามที่ท่านกล่าวแลว้ \" เยซ่ ิงเหอกล่าวออกมาอยา่ งแผว่ เบา,เพราะวา่ เขาน้นั ไม่ค่อยมน่ั ใจเกี่ยวกบั คลื่นความร้อนที่เขาน้นั ไดร้ ับรู้วา่ มนั คือ ชี. \"อะไร,เจา้ รับรู้ไดถ้ ึงมนั รวดเร็วนกั \" รองอาจารยใ์ หญ่ซูแน่นิ่งไปชวั่ ขณะก่อนท่ีจะกล่าวออกมา \"บางทีเจา้ อาจจะสามารถรับรู้ถึง ชีไดก้ ่อนหนา้ น้ีอยา่ งน้นั รึ?\" เยซ่ ิงเหอไม่รุ้เลยวา่ เขาจะตอบไปอยา่ งไร,มนั เป็นคร้ังแรกท่ีเขารับรู้ไดถ้ ึงบางส่ิงในจุดดนั เถียน. \"เม่ือจุดศนู ยก์ ลางของจิตใจเจา้ อยใู่ นจุดดนั เถียน,เจา้ จะรับรู้ไดถ้ ึงร่องรอยของพลงั ความร้อนที่พลุง้ พล่านเท่ากบั ขนาดของจุดเขม็ .\"รองอาจารยใ์ หญ่ซูจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอท่ียนื อยดู่ ว้ ยความสบั สนและไม่ไดต้ อบอะไรเขา,จึงไดถ้ ามออกมาอีกคาํ ถาม. คลื่นความร้อนที่เท่ากบั ขนาดเขม็ ,ร่องรอยเลก็ นอ้ ยอยา่ งน้นัรึ? เยซ่ ิงเหอเพง่ พศิ .เมื่อเขาสามารถรับรู้ไดถ้ ึงคล่ืนความร้อนในจุดดนั เถียนน้นั แน่นอนวา่ มนั ไม่ใช่เท่ากบั จุดเขม็ อยา่ งแน่นอน,แต่มนั

เป็นขนาดอยา่ งนอ้ ยกเ็ ท่ากบั นิ้วโป้ ง.เขาควรท่ีจะตอบคาํ ถามอาจารยอ์ ยา่ งไรดี. \"ขอรับ\" เยซ่ ิงเหอลงั เลแต่กย็ งั พยกั หนา้ . \"เป็นเช่นน้นั รึ\" รองอาจารยซ์ ูไดย้ มิ้ ขณะที่เขาน้นั กล่าวออกมา.\"เจา้ จงพยายามนาํ ความร้อนดงั กล่าวผา่ นไปยงั ประตแู ห่งชีวติ (จุด หมิงผชู้ าย)ที่อยใู่ ตล้ าํ ตวั ของเจา้ .หลงั จากน้นั ใหน้ าํ มนัผา่ นไปยงั ขา้ งหลงั ศีรษะของเจา้ และจากน้นั กผ็ า่ นมนั ไปยงั ประตูแห่งพระเจา้ ขณะท่ีจะไดน้ าํ มนั มนั เขา้ ใกลร้ ิมฝี ปากและเจา้ จงนาํมนั ผา่ นไปยงั ขา้ งหนา้ ของเจา้ ซ่ึงอยขู่ า้ งหลงั ของจุดดนั เถียนนน่ั เอง.เจา้ จงทาํ การโคจรมนั ใหม้ าก,เร่ือยๆจนกวา่ ชีของเจา้ น้นั จะแขง็ แรง.จากน้นั เจา้ สามารถที่จะทาํ 36 การโคจรภายในหน่ึงส่วนส่ีของชวั่ โมงจากน้นั ขา้ จะสอนเจา้ ต่อไป\" \"เจา้ สามารถที่จะกระตุน้ หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณ,ดงั น้นั ดว้ ยวรยทุ ธ์ควรท่ีจะค่อนขา้ งดี,ถา้ ไม่มีอุบตั ิเหตุใดเช่นน้นั แลว้ เจา้ จะสามารถไปถึงประตขู องระดบั ช้นั ท่ีหน่ึงไดภ้ ายใน 10 วนั \"รองอาจารยใ์ หญ่ซูไดย้ มิ้ ออกมา \"เม่ือเจา้ น้นั สามารถที่จะรับรู้ไดถ้ ึงจาํ นวนที่ไหลเวยี นอยา่ งมน่ั คงในจุดดนั เถียนจากน้นั กห็ มายความ

วา่ เจา้ น้นั สามารถที่จะกา้ วเขา้ ไปยงั ช้นั ท่ี 1 ดินแดนสวรรคไ์ ด.้ ในระดบั ช้นั ท่ี 1 ดินแดนสวรรคน์ ้นั ความแขง็ แกร่งของร่างกายของเจา้ น้นั จะเจริญเติบโตเป็นอยา่ งมาก,และเจา้ ยงั สามารถท่ีจะไดร้ ับความรู้สึกท่ีพิเศษเกี่ยวกบั พลงั อาํ นาจได.้ \" \"ขอรับ\"เยซ่ ิงเหอยงั คงยนื อยใู่ นท่ายนื มา้ และเริ่มท่ีจะฝึ กฝนดงั่ ท่ีอาจารยไ์ ดแ้ นะนาํ . \"นี่เป็นวรยทุ ธ์พ้ืนฐานของวทิ ยายทุ ธศ์ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,เรียกวา่ วรยทุ ธ์เทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา.อนั ดบั แรกเกบ็ มนั ไว,้ และเมื่อเจา้ น้นั สามารถที่จะไปถึงระดบั ท่ี 1 ช้นั ดินแดนสวรรคเ์ ช่นน้นั แลว้ ค่อยเร่ิมฝึกฝนเกี่ยวกบั ส่ิงที่อยหู่ นงั สือเล่มน้ีและค่อยๆเร่ิมรับรู้ถึงพลงั แห่งดวงดารา.ถา้ เจา้ มีคาํ ถามใดๆขณะที่ฝึ กฝนจากน้นั เจา้ สามารถเขา้ มาและถามขา้ ได.้ \" อาจารยซ์ ูไดน้ าํตาํ ราเล่มเลก็ ออกมาใหห้ ลงั จากท่ีเขาพดู แลว้ มอบใหก้ บั เยซ่ ิงเหอ.

บทท่ี 9 ความปราถนา ดว้ ยการไดร้ ับตาํ ราเล่มเลก็ จากรองอาจารยใ์ หญ่ซู.ในใจของเยซ่ ิงเหอน้นั รู้สึกตื่นเตน้ เลก็ นอ้ ย,มนั ดูเหมือนวา่ ไดร้ ับสมบตั ิอยา่ งหน่ึงท่ีเขาจะตอ้ งดูแลมนั อยา่ งระมดั ระวงั . มองดูท่าทางของเยซ่ ิงเหอแลว้ ,รองอาจารยใ์ หญ่ซูยมิ้ และกล่าวออกมาวา่ \"น่ีเป็นวรยทุ ธเทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวดว้ ยการฝึ กฝนวรยทุ ธด์ งั กล่าวแลว้ จะทาํ ใหเ้ สริมสร้างพ้นื ฐานมากที่สุด,ผใู้ ชศ้ ิลปะแห่งดวงดาวเกือบทุกคนน้นั จะตอ้ งผา่ นการฝึ กฝนวรยทุ ธ์เทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวท้งั หมด,แต่หลงั จากท่ีผา่ นระดบั 3ช้นั ดินแดนสวรรคไ์ ปแลว้ ,ถึงจะเลิกฝึ กวรยทุ ธ์เทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวน้ี,และฝึ กฝนวทิ ยายทุ ธท์ ี่ลึกซ้ึงยง่ิ กวา่ น้ี.\" ดว้ ยการฝึกฝนวรยทุ ธ์น้ีจะช่วยเสริมสร้างพ้นื ฐานความแขง็ แกร่งมากที่สุดอยา่ งน้นั รึ? เยซ่ ิงเหอไดแ้ ต่เพง่ พศิ ดูสิ่งดงั่ กล่าว,เพราะวา่ การฝึกฝนวทิ ยายทุ ธข์ องตระกลู ขนนกสีน้าํ เงินน้นั ช่วยเพ่ิมความแขง็ แกร่งเป็นอยา่ งมากหากแต่ยงั ขาดความต่อเนื่องอย,ู่ เยซ่ ิงเหอน้นั เทิดทนู ตาํ

ราวรยทุ ธเ์ ทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราเหม่ือนดงั่ สมบตั ิชิ้นหน่ึง,และจะดูแลเอาใจใสมนั เป็นอยา่ งดี. ดว้ ยการเฝ้ ามองของเยซ่ ิงเหอ,เหลียงหยแู อบหวั เราะอยใู่ นใจ,เจา้ คนบา้ นนอกไม่เคยลืมตาดูโลก,ดว้ ยการฝึ กวทิ ยายทุ ธ์ที่อยู่ภายในวรยทุ ธ์เทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราน้นั กไ็ ม่ต่างดงั เช่นขยะน้นั ล่ะ,คาดไม่ถึงเลยวา่ เขาน้นั จะทาํ ท่ากบั วา่ มนั เป็นดงั สมบตั ิล้าํค่ายงั ไงยงั ง้นั . ยงิ่ ไปกวา่ น้นั อนั ซุยหยนุ กย็ มิ้ ออกมาดว้ ยเหมือนกนั ,เธอคิดวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั ช่างเป็นคนท่ีซ่ือบริสุทธน์ กั ,ดว้ ยคนที่เธอน้นั เคยพบเจอมา,ไม่มีใครเลยท่ีเหมือนดงั่ เยซ่ ิงเหอ. รองอาจารยใ์ หญ่ซูน้นั แอบคิดอย,ู่ ดว้ ยเบ้ืองหลงั ตระกลูสามญั ของเยซ่ ิงเหอน้นั ,คงจะไม่ไดเ้ ห็นมนั เป็นเพยี งแค่ของธรรมดา,ไม่นานหลงั จากน้นั ,เยซ่ ิงเหอน้นั จะตอ้ งรู้สึกผดิ หวงักบั วรยทุ ธเ์ ทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาว,เม่ือเขาน้นั ไดฝ้ ึกฝนไปถึงระดบั ช้นั ท่ี 3 ดินแดนสวรรคแ์ ลว้ ,และตอ้ งเปล่ียนการฝึ กวรยทุ ธ์อ่ืน.

ในตอนน้ีน้นั ,เยซ่ ิงเหอไดฝ้ ึ กฝนอยา่ งจริงจงั ตลอดท้งั วนัโดยที่ไม่ไดพ้ กั เลย. รองอาจารยใ์ หญ่ซูน้นั คิดวา่ เยซ่ ิงเหอน้นั เป็นบุคคลท่ีเกียจคร้าน,หลงั จากเท่ียงวนั หลงั จากน้นั ,เขากม็ ีใบหนา้ ที่เปล่ียนไปกบั เยซ่ ิงเหอ. ถึงแมว้ า่ อนั ซุยหยนุ และเหลียงหย,ู น้นั จะฝึ กฝนอยา่ งขยนั หมน่ั เพยี ร,แต่พวกเขากไ็ ดฝ้ ึ กฝนสองชวั่ โมงติดกนั ,เป็นอยา่ งนอ้ ยแลว้ ทาํ การหยดุ พกั ,เพอื่ เกบ็ พลงั งานเอาไว,้ จากน้นั กท็ าํ การฝึ กต่อไป,แต่เยซ่ ิงเหอน้นั ทาํ การฝึ กฝนอยา่ งเอาจริงจงั เป็นอยา่ งมาก,เขาแทบที่จะไม่หยดุ เลย,รองอาจารยใ์ หญ่ซูน้นั อดไม่ไดเ้ ลยท่ีจะชื่นชมเยซ่ ิงเหอในความแขง็ แรงของเขาดว้ ยเหมือนกนั ,ท่ีไม่ปล่อยใหเ้ สียเวลาไปเลยแมแ้ ต่นอ้ ย,เยซ่ ิงเหอไดถ้ ือตาํ ราวรยทุ ธ์เทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดาราข้ึนมา แลว้ กอ็ ่านไปดว้ ย. เหตุผลท่ีเยซ่ ิงเหอน้นั ตอ้ งนาํ ตาํ ราวรยทุ ธเ์ ทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดารามาศึกษา,เพราะวา่ เขาคน้ พบวา่ จุดดนั เถียนท่ีรองอาจารย์ใหญ่ไดก้ ล่าวถึงมาก่อนหนา้ น้ีน้นั มนั สามารถท่ีจะไหลเวยี นได้อยา่ งมน่ั คงเหมือนดง่ั การไหล่ของแม่น้าํ ,ดว้ ยการทาํ การโคจรซี

อยา่ งต่อเน่ืองผา่ นไปมาจากจุดดนั เถียนไดด้ ว้ ยตวั มนั เอง,ทาํ ใหเ้ ขาน้นั รู้สึกวา่ ร่างกายของตวั เองน้นั เริ่มแขง็ แกร่งและมีประสิทธ์ภาพเป็นอยา่ งมาก. ดว้ ยการฝึกฝนตามแบบด้งั เดิมน้นั มนั ช่างเป็นเรื่องท่ีลึกลบัเป็นอยา่ งมาก,หลงั จากท่ีไดข้ า้ มผา่ นไปยงั ประตชู ้นั อื่นแลว้ ,ร่างกายกไ็ ดร้ ับความแขง็ แกร่งอยา่ งไม่หยดุ ย้งั . นี่แค่เพยี งระดบั ช้นั ที่ 1 ดินแดนสวรรค,์ เช่นนน้ แลว้ ยงั มีพลงั ที่เพงิ ข้ึนเป็นอยา่ งมาก,ถา้ ฝึ กฝนไปยงั ข้นั ที่สูงข้ึนไปยง่ิ กวา่น้ี,จะสามารถท่ีจะแขง็ แกร่งข้ึนอยา่ งรวดเร็วเท่าใดกนั แน่? สิ่งท่ีเยซ่ ิงเหอไม่รู้น้นั ,เขาไดฝ้ ึกฝนต้งั แต่เริ่มตน้ ,เพยี งเลก็ นอ้ ยไม่สามารถท่ีจะเทียบไดก้ บั คนธรรมดาทว่ั ไป เยซ่ ิงเหอไดถ้ ือตาํ ราวรยทุ ธ์เทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,ดว้ ยกระบวนท่าต่างๆท่ีอยขู่ า้ งในน้นั ,ไดเ้ ขา้ มาอยใู่ นใจของเขาแลว้ . \"กล่าวถึงเซียนที่ขาดความระมดั ระวงั ,เซียนน้นั ไม่สามารถท่ีจะรอบรู้จนเรียกไดว้ า่ เป็นเทพได\"้ ดว้ ยความสนใจของเยซ่ ิงเหอเขาไดอ้ ่านมนั อยา่ งระมดั ระวงั ,มนั อาจจะเป็นแค่เพยี งนาํ มาใช้ประทงั ความรู้ของเขาเท่าน้นั .

เพยี งแค่หน่ึงบท,กส็ ามารถตระหนกั ถึงได,้ บทที่สองช่างลึกซ้ึงนกั ,บทที่สาม,เพียงแค่คิดเกี่ยวกบั ความลึกซ้ึงแลว้ มนั ช่างมีความหมายไม่มีท่ีสิ้นสุด. ดว้ ยการฝึกยทุ ธ์ท่ีลึกซ้ึงลึกลบั เช่นน้ี,มนั เป็นแค่เพยี งวทิ ยายทุ ธ์ที่ใชใ้ นการฝึ กฝนพ้นื ฐานธรรมดาทว่ั ไปแค่น้นั ,สามารถท่ีจะฝึ กฝนเพยี งแค่ระดบั 3 ดินแดนสวรรคเ์ ท่าน้นั อยา่ งน้นั รึ? ภายในใจของเยซ่ ิงเหอน้นั รู้สึกประทบั ใจเคารพและประหลาดใจ,โดยแต่เดิมน้นั ศิลปะการต่อสูน้ ้นั เป็นสิ่งที่ลึกซ้ึงเป็นอยา่ งมากซ่ึงมนั เป็นวทิ ยายทุ ธท์ ่ีลึกลบั ลึกซ้ึง,ตาํ รายทุ ธส์ ่วนมากแลว้ จะเป็นการฝึ กฝนวรยทุ ธใ์ นระดบั เบ้ืองตน้ เท่าน้นั ,สามารถที่จะฝึ กฝนไดแ้ ค่เพียงระดบั 3 ดินแดนสวรรคเ์ ท่าน้นั ,และจะสามารถฝึกฝนใหล้ ึกซ้ึงยงิ่ กวา่ เดิมกบั ตาํ ราน้ีอีกคร้ังในอนาคตอยา่ งน้นั รึ? \"การฝึ กฝนศิลปะการต่อสู,้ เจา้ คิดวา่ ส่ิงใดเป็นส่ิงสาํ คญั ที่สุดอยา่ งน้นั รึ?\" รองอาจารยใ์ หญ่ซูจอ้ งมองไปที่ เยซ่ ิงเหอ,อนั ซุยหยนุและ เหลียงหยทู ้งั สามคน,พร้อมกบั เอ่ยปากถามคาํ ถาม \"เหลียงหย,ู เจา้ ตอบคนแรก!\"

\"การฝึ กฝนศิลปะการต่อสูน้ ้นั ,สิ่งสาํ คญั ที่สุดโดยทว่ั ไปน้นัคือ ชี,เสน้ ชีน้นั เป็นเหมือนเสน้ เลือดหลายร้อยสาย,ทาํ ใหเ้ กิดความแขง็ แกร่งไม่จาํ กดั .ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงน้นั สามารถเกิดความแขง็ แกร่งดว้ ยชีเพอื่ สร้างเปลวเพลิงสีแดง,ดว้ ยการฝึ กฝนใหม้ นั บริสุทธ์ิเป็นอยา่ งมาก,จะสามารถสร้างเหลก็ ช้นั ดีข้ึนมาได!้ \" เหลียงหยกู ล่าวออกมาเป็นเรื่องเป็นราวเป็นอยา่ งมาก The Vice Headmaster Xu smile did not speak, looked thatasked to Ye Xinghe: \"Do you think?\" รองอาจารยใ์ หญ่ยมิ้ โดยไม่ไดพ้ ดู อะไรออกมา,จอ้ งมองและถามไปท่ีเยซ่ ิงเหอ,\"เจา้ คิดอยา่ งไร?\" เยซ่ ิงเหอไดค้ ิดอยา่ งระมดั ระวงั ,ก่อนท่ีจะพดู วา่ \"ขา้ ไม่ไดค้ ิดเช่นน้นั ,ขา้ งในกบั ขา้ งนอกน้นั ลว้ นแลว้ แต่เกี่ยวขอ้ งกนั ,ดว้ ยการเขา้ ใจรับรู้เจตจาํ นงของโลก,เรียนรู้วถิ ีพระเจา้ เพอ่ื ท่ีจะหาแสงสวา่ ง,ดว้ ยหวั ใจ,พร้อมกบั เสน้ ทางที่จะกา้ วเดินไป.\" รองอาจารยใ์ หญ่ซูเร่ิมที่จะจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอ นานเหมือนกนั โดยท่ีไม่ไดก้ ล่าวอะไรออกมา.

\"ทาํ เป็นฉลาดนกั ,ไร้สาระ!\" เหลียงหยแู คเ่ สียง,และอดท่ีจะชาํ เลืองดูเม่ือไดยนิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอ. รองอาจารยใ์ หญ่ซูไดท้ าํ การสูดอากาศเขา้ ปอด,จอ้ งมองไปที่เหลียงหย,ู กล่าวออกมาดว้ ยมีท่าทางปวดเศียรเวยี นเกลา้ ,\"หากเขา้ ใจศิลปะการต่อสูแ้ ค่ผวิ เผนิ ,ไม่จาํ เป็นที่ตอ้ งแสดงใดๆออกมา,มนั มีแต่จะทาํ ใหเ้ ป็นคนท่ีโง่งมเท่าน้นั !\"เขาจอ้ งมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอทนั ที,พยกั หนา้ และกล่าวออกมาเบาๆ\"ซิงเหอเจา้ กล่าวไดด้ ี,นอกเหนือจากน้ียงั สามารถสรุปใจความอารมณ์ไดย้ ากจะหยง่ั ถึงได,้ ดว้ ยอารมณ์ความรู้สึกที่เขา้ ใจไดอ้ ยา่ งลึกซ้ึงน้ี,ซิงเหอเจา้ จะกลายมาเป็นเสาหลกั ได.้ \" อนั ซุยหยนุ จอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอดว้ ยความประหลาดใจ,หล่อนไม่คิดเลยวา่ รองอาจารยใ์ หญ่ซูน้นั จะใหค้ วามสาํ คญั กบั เยซ่ ิงเหอสูงเช่นน้ีซ่ึงเป็ นส่ิงท่ีคาดไม่ถึงจริ งๆ. ใบหนา้ ของเหลียงหยเู ตม็ ไปดว้ ยสีแดง,เขาไม่คาดคิดเลยวา่รองอาจารยใ์ หญ่น้นั จะตาํ หนิเขา,และไม่รู้เกี่ยวกบั คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอท่ีกล่าวออกมาดว้ ย,มนั เป็นจริงที่รองอาจารยใ์ หญซูไดใ้ ห้การชื่นชม,เหลียงหย๋รู ู้สึกโกรธเกร้ียวแทบจะระเบิดออกมา,พร้อม

เป็นกงั วลเกี่ยวกบั อาจารย,์ เกี่ยวกบั ฝึ กฝนในอนาคตน้นั ยง่ิ มีความสาํ คญั เป็นอยา่ งมาก. เจา้ บา้ เยซ่ ิงเหอ! เยซ่ ิงเหอน้นั ไดท้ าํ ใหเ้ หลียงหยนู ้นั ตอ้ งเสียหนา้ ในคร้ังน้ี,เขาจะตอ้ งหาโอกาสที่จะสงั่ สอนเยซ่ ิงเหอเป็นแน่! รองอาจารยใ์ หญซูยงั คงกล่าวต่อไปวา่ \"จากน้ีไปพวกเจา้จะตอ้ งใหค้ วามใส่ใจในการฝึกฝนดว้ ยความมุ่งมนั ,ต้งั แต่ในยคุโบราณมาน้นั มีศิลปะการต่อสูม้ ากมายที่สืบทอดมา,ศิลปะการต่อสูแ้ ห่งมงั กร,ศิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิง,และศิลปะการต่อสู้แห่งดวงดารา ดว้ ยศิลปะการต่อสูท้ ้งั สามน้นั ไดแ้ พร่หลายมามากท่ีสุด,แต่ในโลกน้ียงั มีศิลปะการต่อสูอ้ ่ืนท่ีไดส้ ืบทอดมาอยดู่ ว้ ย,ซ่ึงมนั เป็นศิลปะการต่อสูท้ ี่ลึกลบั และน่าสะพรึงกลวั จนไม่สามารถที่จะประเมินไดด้ ว้ ยกม็ ี\" \"ในโลกน้ีน้นั ยงั คงมีเสน้ ทาง 12 เสน้ ท่ีจะใชผ้ า่ นไปยงัหอคอยแห่งพระเจา้ ,ท้งั 12 เสน้ ทางท่ีไปยงั หอคอยน้นั สูงมากจนไม่สามารถที่จะมองเห็นยอดได,้ เสน้ ทางสู่ความเป็นนิรันดร์น้นัอาจเป็นแค่เพียงเร่ืองเล่าในนิทานกต็ าม,ดงั น้นั จึงมีคนท่ีทรงพลงั

เป็นอยา่ งมากท่ีไดฝ้ ึกฝนตวั เองอยา่ งไม่หยดุ ย้งั ,เพอ่ื ที่จะคน้ หาเสน้ ทางแห่งความเป็นอมตะเหมือนดงั่ เช่นนิทานอย.ู่ \" \"เยซ่ ิงเหอ,อนั ซุยหยนุ และเหลียงหย,ู พวกเจา้ ท้งั สามจงฝึ กฝนใหไ้ ดเ้ หมือนกบั ตน้ แบบในอุดมคติดงั กล่าวใหไ้ ด,้ นี่เป็นตน้ แบบที่เป่ี ยมไปดว้ ยอารมณ์ความมุ่งมน่ั ,ซ่ึงจะส่งผลใหพ้ วกเจา้น้นั ประสบความสาํ เร็จได!้ \"รองอาจารยใ์ หญ่ซูจอ้ งมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอพวกเขาท้งั สาม,จากการถามอยา่ งเขม็ งวด ดว้ ยการไดย้ นิ คาํ พดู ของรองอาจารยใ์ หญ่ซู,เหลียงหยกู ็ขมวดคิ้วแน่นพร้อมกบั กล่าวออกมาอยา่ งภมู ิใจ\"ขา้ จะตอ้ งฝึ กศิลปะการต่อสู,้ ใหส้ ามารถท่ีจะมีส่วนร่วมในชนช้นั สูงและไดร้ ับการคดั เลือกใหเ้ ป็นขา้ ราชการ,พร้อมกบั กลายเป็นขนุ นางท่ีเป็นเสาหลกั ของอาณาจกั รโจวท่ียงิ่ ใหญ่\"ดว้ ยการโดยรองอาจารย์ใหญ่ตาํ หนิมาก่อนหนา้ น้ี,เป็นเรื่องปรกติท่ีเขาน้นั จะตอ้ งแสดงความมุ่งมนั่ ของเขาน้นั ออกมาใหเ้ ห็น. \"เป็นการกระทาํ ที่ดี,มีความคิดที่ยอดเยยี่ ม\"รองอาจารย์ใหญ่ซูพยกั หนา้ ,แลว้ กห็ นั มาถามอนั ซุยหยนุ ในทนั ที,\"อนั ซุยหยนุ ,แลว้ เจา้ ล่ะ?

อนั ซุยหยนุ คิดอยชู่ วั่ ขณะก่อนท่ีใบหนา้ ของเธอน้นั จะมีรอยแดงปรากฏ,และกล่าววา่ \"ขา้ ตอ้ งการฝึ กฝนศิลปะการต่อสู,้ เพ่ือแสวงหาเสรีภาพ\" \"เสรีภาพ?\"รองอาจารยใ์ หญ่ซูเพิ่งพศิ . \"เดินทางผา่ นไปยงั โลกกวา้ ง,ไม่มีจุดหมายท่องเท่ียวไปทว่ัโลก,ผา่ นทะเลท่ีกวา้ งใหญ่เหมือนกบั ปลาที่วา่ ยน้าํ อยใู่ นทะเล!\"อนั ซุยหยนุ น้นั เธอไม่เตม็ ใจนกั ท่ีจะถูกพนั ธะดว้ ยตระกลู ซ่ึงไดถ้ กูบงั คบั แต่งงานกบั คนที่เธอไม่ไดเ้ ลือก,เธอตอ้ งการที่จะเป็นหญิงธรรมดาท่ีคอยช่วยเหลือสามีที่เธอรักเป็นแม่บา้ นที่ดี,เธอไม่ตอ้ งการผมู้ ดั โดยคนอ่ืนแมแ้ ต่ตระกลู ของเธอเอง. \"ขา้ รู้แลว้ วา่ ,เจา้ ตอ้ งการท่ีจะเป็นเหมือนกบั เทพธิดาเทพยทุ ธเ์ ทียนหยนิ ?มีอิสระท่ีจะไปทว่ั ท้งั อาณาจกั รท้งั หก,ท่ีไม่ไดถ้ กูผกู มดั ไวด้ ว้ ยธรรมเน่ียมใดๆใช่หรือไม่?\"รองอาจารยใ์ หญ่พยกัหนา้ แลว้ ยมิ้ \"น่ีกถ็ ือวา่ เป็นความคิดที่ดี!\" รองอาจารยใ์ หญ่ซูจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเห่อก่อนท่ีจะถาม\"เย่ซิงเหอ,เจา้ มีความคิดเห็นอยา่ งไร?\"

\"ความคิดของขา้ รึ?ในตอนน้ีน้นั ไม่สามารถที่จะคิดอยา่ งอื่นได,้ เพียงแต่ขา้ ปราถนาใหค้ นของตระกลู ขา้ น้นั ขา้ มผา่ นอุปสรรค์ไปไดด้ ว้ ยดี!เยซ่ ิงเหอคิดชวั่ ขณะก่อนท่ีจะพดู ออกมาซ่ึงมนั เป็นความจริงในใจของเขา,เขาตอ้ งการท่ีจะกลายเป็นคนท่ีทรงพลงั มีอาํ นาจ,ปี นข้ึนไปถึงจุดสูงสุดของยอดวทิ ยายทุ ธ์,ในตอนน้ีน้นั ,เขามีความปราถนาเพยี งเท่าน้ี,เน่ืองดว้ ยตอ้ งช่วยคนในตระกลู ของเขาใหส้ ามารถลืมตาอา้ ปากได!้ คนท่ีไม่สามารถท่ีจะเลือกความฝันไดด้ ว้ ยตวั เองน้นั ,ช่างไร้จุดหมาย,มนั เป็นส่ิงที่น่าขนั นกั ไม่ใช่อยา่ งน้นั รึ? เม่ือไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอแลว้ ,ท่ีมุมปากของเหลียงหยกู ็ยกข้ึนและตอ้ งการที่จะหวั เราะออกมา,คนท่ีเหมือนกบั เยซ่ ิงเหอน้นั ช่างเป็นคนท่ีมืดมนและเป็นพวกบา้ นนอก,ทาํ ไมไม่เขา้ใจความเป็นจริงเอาซะเลย.ทาํ ไมสวรรคถ์ ึงไดม้ อบพรสวรรคท์ ี่คาดไม่ถึงเช่นน้ีใหก้ บั เขากนั !ถึงกระน้นั เยซ่ ิงเหอกส็ ามารถท่ีจะกระตุน้ หกแกว้ ผลึกวญิ ญาณได,้ มนั สามารถประเมินไดว้ า่ คงจะเป็นการยากมากที่เขาจะประสบความสาํ เร็จในระดบั สูงหากมีความคิดเพียงแค่เท่าน้ี.

นอกเหนือไปกวา่ น้ี,ในโลกที่กวา้ งใหญ่แห่งน้ีน้นั ไม่ได้แปลวา่ คนที่มีพรสวรรคส์ ูงจะประสบความสาํ เร็จไดเ้ สมอไป. ในการฝึ กฝนน้นั ยงั ตอ้ งการทรัพยากรจาํ นวนมหาศาล,ดว้ ยตระกลู ของเยซ่ ิงเหอน้นั ,จะมีทรัพยากรมากเท่าไหร่ท่ีมีใหก้ บั การฝึ กฝนของเขาอยา่ งน้นั รึ? ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวน้นั การจะกา้ วผา่ นระดบั ช้นัท่ี 2 ดินแดนสวรรคจ์ ากระดบั ช้นั ท่ี 1 ดินแดนสวรรคน์ ้นั จาํ เป็นที่จะตอ้ งใชห้ ินแห่งดวงดาวถึง 56 กอ้ น,หินแห่งดวงดาวน้นั จะตอ้ งแลกมาดว้ ยจาํ นวนเงินหลายสิบตาํ ลึงทอง,นี่จึงไม่ใช่สิ่งท่ีตระกลูสามญั ทวั่ ไปจะสามารถซ้ือมาได!้ \"ช่วยใหค้ นในตระกลู ลืมตาอา้ ปากอยา่ งน้นั รึ?\" รองอาจารย์ใหญ่ซูจอ้ งมองอยา่ งเงียบอยชู่ ว่ั ขณะก่อนท่ีจะกล่าวา่ \"ถือวา่ เป็นความคิดท่ีดีเหมือนกนั !\" รองอาจารยใ์ หญ่ซูจอ้ งมองเขาดว้ ยความหดหู่ใจ,ในสายตาของเขาน้นั เตม็ ไปดว้ ยความเจบ็ ปวด,พร้อมกบั ถอนหายใจเบาๆ,ไม่สามารถท่ีจะพดู อะไรไดอ้ ีกต่อไป,เขาหนั หลงั กลบั และเดินไป

ยงั สถานที่ไกลออกไป,เขาค่อยๆกา้ วไปอยา่ งชา้ ๆ,ราวกบั วา่ กาํ ลงัแบกของหนกั หลายพนั จิน(1 จินเท่ากบั 0.5 กก.) ดว้ ยการกระทาํ ของรองอาจารยใ์ หญ่ทนั ทีทนั ใดน้นั ,ทาํ ใหเ้ ย่ซิงเหอรู้สึกขวญั หนีดีฝ่ อเลยทีเดียว,เขาแทบไม่สามารถท่ีจะกล่าวออกมาไดว้ า่ มนั เป็นอยา่ งน้นั ไดอ้ ยา่ งไร?