Star Martial God Technique 01

,ดว้ ยความคิดของเยซ่ ิงเหอน้นั เป็นผบู้ ริสุทธ,์ การกระทาํ ก่อนหนา้น้ี,การต่ืนนอนหล่อนน้นั เป็นเหมือนตบหนา้ หล่อนใช่หรือไม่?แต่ถึงกระน้นั ดว้ ยการเห็นท่าทางของเซี่ยหยนุ หนิงกระโดดออกไปเขากร็ ู้สึกเปรมปรีย,์ เยซ่ ิงเหอรับรู้ไดว้ า่ หล่อนน้นั ปลอดภยั ดี. เซ่ียหยนุ หนิงจอ้ งมองลงไปยงั คนอีกคนในกลุ่มพวกเขา,มองเห็นอนั ซุยหยนุ ท่ีทาํ ท่าทางเหมือนกบั แมวเหมียวเวลาเดียวกนั,ตาหล่อนถึงกระตุก,โดยท่ีอีกมุมหน่ึงของเยซ่ ิงเหอ,ศีรษะของอนัซุยหยนุ หนุนอยทู่ ี่ตกั ของเยซ่ ิงเหอ,เผยรอยยมิ้ ท่ีมีความสุขยง่ิ ,ภายในใจของหล่อนถึงกบั สน่ั เลก็ นอ้ ย. \"ขา้ บอกกบั ศิษยพ์ ไี่ ดเ้ ลยนะ,เร่ืองเมื่อวานน้ีไม่ใช่ความผดิของขา้ เลย,ท่านปลุกขา้ ดว้ ยฝามือ,ช่างเกินไปยง่ิ นกั !\"ใบหนา้ ของเขาถึงกบั ร้อนรุ่ม,ดว้ ยหวั ใจท่ีไม่ยนิ ยอมขดั กบั คาํ พดู . แต่เซ่ียหยนุ หนิงเป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งมงั กรระดบั 5ดินแดนสวรรค,์ ดว้ ยการกวดั แกวง่ ฝ่ ามือของหล่อนน้นั ,จึงมีความแขง็ แกร่งรุนแรงไม่ใช่เรื่องธรรมดา!ความรู้สึกที่เขาไดร้ ับการโจมตีดงั กล่าวทาํ ใหต้ อ้ งกล้าํ กลืนมนั ลงอยา่ งชา้ ๆ.

\"เจา้ เรียกขา้ วา่ ศิษยพ์ ่,ี ดว้ ยคาํ พดู ของเจา้ มนั ใช่อยา่ งง้นั รึ?\"เซ่ียหยนุ หนิงเบิกตากวา้ ง,พร้อมกบั จอ้ งมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอ. เยซ่ ิงเหอชาํ เลืองเลก็ นอ้ ย,น่ีอะไรเป็นอะไร,เขาน้นั ไดก้ ล่าวอะไรผดิ ไป,เขาไม่สามารถเขา้ ใจเซี่ยหยนุ หนิงได,้ ศิษยพ์ ีค่ นน้ีมีสองบุคลิคอยา่ งง้นั รึ? \"ดว้ ยการฟาดนนั่ เจา้ สมควรท่ีจะไดร้ ับมนั แลว้ ,เรื่องดงั กล่าวถึงแมว้ า่ ตอนตื่นตอ้ นเชา้ จะเป็นเรื่องเขา้ ใจผดิ ,หากแต่เม่ือวานน้นัตอนเจา้ หาพวกเราเจา้ ไดล้ ่วงเกินขา้ นน่ั กส็ ามารถนาํ เร่ืองท้งั สองมาคาํ นวณรวมกนั ไดใ้ ช่ไหม?\"เซี่ยหนิงยกริมฝี ปากเลก็ นอ้ ย,หล่อนกล่าวออกมาดว้ ยความโกรธ. \"นน่ั มนั \"เยซ่ ิงเหอท่ีอยบู่ นพ้ืนโตเ้ ถียงพลางทอดถอนใจ\"ก็ดี,ขา้ ยอมรับ,วา่ นนั่ เป็นความผดิ ของขา้ !\" \"ชิ,รู้กด็ ีแลว้ .\"เซ่ียหยนุ หนิงมว้ นริมฝี ปาก. เม่ือพวกเขาสนทนากนั อยนู่ ้นั ,อนั ซุยหยนุ กล็ ะเมอออกมาหน่ึงคร้ัง,เป็นสญั ญาณท่ีบ่งบอกวา่ ไดฟ้ ้ื นคืนสติมาบา้ งเลก็ นอ้ ย. เซี่ยหยนุ หนิงกระวนกระวายเลก็ นอ้ ยในทนั ที,หล่อนกล่าวอยา่ งขวยเขินเลก็ นอ้ ย,\"ไม่วา่ เร่ืองที่เกิดจะเป็นอยา่ งไรในตอนเชา้

น้ี,เจา้ อยา่ ไดบ้ อกซุยหยนุ ,ไม่เช่นน้นั ขา้ จะไม่ปล่อยเจา้ อยา่ งแน่นอน!\"เซ่ียหยนุ หนิงกาํ หมดั เลก็ ของหล่อนแน่น,ดว้ ยการคุกคามในคาํ พดู . ดว้ ยความจาํ ท่ีเขาไดก้ ระทาํ กอดท่ีศีรษะของเยซ่ ิงเหอเม่ือตอนเชา้ .ใบหนา้ ของเซี่ยหยนุ หนิงกเ็ ปล่ียนเป็นสีแดง,ถา้ เร่ืองดงั กล่าวน้ีอนั ซุยหยนุ รู้เขา้ ล่ะก,็ หล่อนคิดเลยวา่ หล่อนคงไม่มีหนา้ ที่จะพบหนา้ คนอ่ืนๆไดอ้ ีก. เห็นท่าทางของเซี่ยหยนุ หนิงแลว้ ,เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองอยา่ งชา้ ๆ,แลว้ ยมิ้ ออกมาทนั ทีทนั ใด,อาจเป็นไปไดก้ ่อนหนา้ น้ี,เขาไม่ไดร้ ู้อะไรเก่ียวกบั นิสยั ของเซ่ียหยนุ หนิงดีนกั ซ่ึงตอนน้ีเขาได้คน้ พบอยา่ งกระทนั หนั วา่ เซี่ยหยนุ หนิงน้นั น่ารักยงิ่ นกั ,ไม่เหมือนกบั รูปร่างหนา้ ตาท่ีดูยโสเยน็ ชา. \"พวกเจา้ พดู คุยอะไรกนั รึ?เร่ืองอนั ใดท่ีไม่สามารถบอกขา้ได?้ \"อนั ซุยหยนุ ไดเ้ ปิ ดตาท่ีสดใสของหล่อนจอ้ งมองไปยงั เยซ่ ิงเหอและเซี่ยหยนุ หนิง,พร้อมถามดว้ ยความสงสยั เลก็ นอ้ ย. \"ไม่มีอะไรหรอก.\"หวั ใจของเซ่ียหยนุ หนิงรัดแน่น,หล่อนเร่งรีบกล่าวออกมาพร้อมกบั ชาํ เลืองมองไปที่เยซ่ ิงเหอ.

\"เม่ือวานน้ีท่านเกือบที่จะสิ้นสติ,เป็นเซี่ยหยนุ หนิงที่ไดช้ ่วยเจา้ อบอุ่นร่างกาย!\"เยซ่ ิงเหอยมิ้ ไปยงั อนั ซุยหยนุ ,พลางกล่าวออกมา. \"หยนุ หนิง,ขอบใจเจา้ มาก.\"อนั ซุยหยนุ จอ้ งมองไปท่ีเซ่ียหยนุ หนิงพร้อมกล่าวอยา่ งซ้ึงใจ. เซี่ยหยนุ หนิงจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอดว้ ยความสงสยั ,เมือวานตอนเยน็ ,หล่อนและอนั ซุยหยนุ ไดร้ ับการช่วยเหลือจากเยซ่ ิงเหอ,ดว้ ยการกระทาํ เรื่องดงั กล่าวเช่นน้นั ,โดยปรกติทว่ั ไปจะตอ้ งไม่ปิ ดบงั เกียรติท่ีจะไดร้ ับต่อหนา้ อนั ซุยหยนุ อยา่ งแน่นอน.แต่เยซ่ ิงเหอกลบั ไม่ทาํ เยย่ี งน้นั ,กบั ผลกั ความดีท้งั หมดไปในทางตรงขา้ มอยา่ งชดั เจน. เยซ่ ิงเหอ,เจา้ เป็นบุคคลเช่นใดกนั นะ?เซ่ียหยนุ หนิงค่อนขา้ งรู้สึกพา่ ยแพเ้ ลก็ นอ้ ย. หากแต่ความจริงแลว้ ,ไม่มีเยซ่ ิงเหออยแู่ ลว้ ล่ะก,็ เม่ือวานตอนเยน็ พวกเขาจะตอ้ งหนาวตายที่นี่อยา่ งแน่นอน.

หลงั จากไดร้ ับความช่วยเหลือจากเขาช่วยรักษาชีวติ ,ความรู้สึกเซ่ียหยนุ หนิงที่มีต่อเยซ่ ิงเหอ,ภายในใจหล่อนแลว้ รู้สึกขอบคุณเลก็ นอ้ ย. \"เป็นการดีที่ไดผ้ า่ นมาไดถ้ ึงตอนน้ี,ดวงตะวนั กาํ ลงั ข้ึนแลว้,พวกเราไม่ตอ้ งหนาวตายที่นี่อีกแลว้ ,เป็นความจริงท่ีพวกเรายงัสามารถมีชีวติ ที่มีความสุขจนแก่ตายไดแ้ ลว้ \"เยซ่ ิงเหอกล่าวออกมาอยา่ งผอ่ นคลาย. อนั ซุยหยนุ ไดพ้ บวา่ ศรีษะของหล่อนน้นั ไดพ้ กั ผอ่ นอยบู่ นตกั ของเยซ่ ิงเหอ,หล่อนรีบเร่งลุกนงั่ อยา่ งรวดเร็ว,เมื่อวานตอนเยน็มีความจริงส่ิงใดเกิดข้ึน,หล่อนไม่รู้เลยวา่ มีโชครอดมาไดอ้ ยา่ งไร. \"ในคืนน้ีพวกเราไม่สามารถท่ีจะอยใู่ นถ้าํ ไดอ้ ยา่ งแน่นอน,ขา้ พบวา่ ความจริงแลว้ ภายนอกถ้าํ น้นั หาไดห้ นาวเยน็ ไม่,ความหนาวเยน็ ท้งั หมดน้นั ไดแ้ ผอ่ อกมาจากภายในถ้าํ !\"เยซ่ ิงเหอกล่าวออกมาพร้อมกบั จอ้ งมองไปยงั มุมหน่ึงดา้ นใน,ดว้ ยถ้าํ แห่งน้ีไม่ได้ลึกมากนกั ,โดยมีความลึกหลายเมตร,ขา้ งในน้นั เป็นผนงั หิน. \"ปล่อยผา่ นออกมาจากถ้าํ อยา่ งง้นั รึ?ไม่น่าเป็นไปได?้ \"เซ่ียหยนุ หนิงรู้สึกสงสยั เลก็ นอ้ ย,แต่ความจริงแลว้ ,เมื่อดวงตะวนั ข้ึน

แลว้ ,ท่ีนี่กอ็ ุ่นข้ึนเป็นอยา่ งมาก,ท่ีแห่งน้ีจึงไม่เหมือนเม่ือวานตอนเยน็ ที่หนาวเยน็ ขนาดน้นั . เซี่ยหยนุ หนิงเดินเขา้ ไปยงั ผนงั ถ้าํ ,ในขณะเดียวกนั กท็ าํ การสาํ รวจ,ทนั ใดน้นั หล่อนกพ็ บเขา้ กบั บางอยา่ งราวกบั วา่ มนั มีพลงั งานอะไรถกู ปล่อยออกมา,หลงั จากกาํ ลงั ใคร่ครวญ,หล่อนก็กาํ มือขวาแน่น,หมดั นน่ั พงุ่ ตรงไปยงั ขา้ งหนา้ เกิดเสียงดงั กงั วาน. หมดั ปราณมงั กร! ดว้ ยเสียงดงั กอ้ ง,ผนงั หินไดแ้ ยกออกมาเป็นรอยแตกดว้ ยหมดั ของเซียหยนุ หนิง,กาํ แพงหินท้งั หมดกไ็ ดถ้ ล่มลงมาอยา่ งรวดเร็ว. \"ถ้าํ แห่งน้ีสามารถมุ่งไปขา้ งในไดอ้ ีกดว้ ยซินะ!\"เซ่ียหยนุ หนิงเอ้ือนเอ่ยพลางกล่าวออกมาดว้ ยความประหลาดใจ. ดว้ ยการจอ้ งมองเขา้ ไปในน้นั ไดม้ ีความมืดมิดอยา่ งท่ีสุด,แทบจะไม่สามารถมองเห็นนิ้วมือท้งั หา้ ได,้ บ่อยคร้ังกม็ ีเสียงหวดีหววิ ความหนาวเยน็ ของลมพดั ผา่ นเขา้ มา. ก่อนท่ีพวกเขาน้นั หยดุ อยทู่ ่ีขา้ งหนา้ กาํ แพงหิน,มิเช่นน้นัแลว้ ,อาจจะไดร้ ับความหนาวเยน็ เหมือนดงั เม่ือเยน็ วานกไ็ ด!้

บทท่ี 35 ง้าวสวรรค์ นอกเหนือไปจากน้ี,ความหนาวเยน็ ,มนั ไม่ใช่แค่เลก็ นอ้ ยเหมือนดงั ความหนาวปรกติ,หลงั จากท่ีโดนลมพดั ,จากน้นั จะรู้สึกวา่ ผวิ ทว่ั ร่างกายจะแขง็ จากความหนาวเยน็ . \"ก่อนท่ีจะเขา้ ไปในถ้าํ แห่งน้ี,ควรจะตอ้ งระวงั เอาไวเ้ ป็นอยา่ งมาก,ไม่รู้วา่ จะมีส่ิงใดซ่อนเอาไวอ้ ยขู่ า้ งใน.\"เยซ่ ิงเหอคิดแลว้กล่าวออกมา,\"พวกเราจะเขา้ ไปสาํ รวจอยา่ งง้นั รึ?\" เซี่ยหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ มองหนา้ กนั และกนั ,พวกเขารู้สึกหวาดกลวั นิดหน่อยภายในหวั ใจ,ไม่มีใครรู้เลยวา่ มีอะไรซ่อนอย.ู่ \"ไปดูกนั กไ็ ด,้ พวกเราไม่ไดเ้ ร่งรีบอะไรนกั !\"เซ่ียหยนุ หนิงพดู พลางคิดออกมาซ่ึงหล่อนกา้ วข้ึนไปบนกองหิน,เดินตรงเขา้ ไปขา้ งใน. ในส่วนของผใู้ ชศ้ ิลปะแห่งมงั กรน้นั ,ไม่สามารถที่จะปล่อยใหผ้ ใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งดวงดาวและผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงออกไปสาํ รวจโดยการเดินนาํ หนา้ เป็นแน่!

เยซ่ ิงเหอไดพ้ ยงุ อนั ซุยหยนุ ,พร้อมกบั เดินเขา้ ไปขา้ งใน. หลงั จากเดินเขา้ ไปหลายสิบเมตรเขา้ ไปยงั อุโมงคท์ อดเขา้ไปขา้ งใน,ความหนาวเยน็ ภายในอากาศเป็นเร่ืองที่น่าประหลาดใจมาก,แต่เยซ่ ิงเหอไดส้ ่งพลงั แห่งดวงดาราเขา้ ไปยงั ร่างอนั ซุยหยุนอยา่ งไม่หยดุ ย้งั ,เพอ่ื ป้ องกนั ความหนาวเยน็ เหล่าน้ี,จึงไม่ไดท้ าํใหค้ วามหวาดกลวั ใดๆกบั หล่อนเท่าใดนกั . เป็นที่ชดั เจนวา่ ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงระดบั 4ดินแดนสวรรค,์ แต่เยซ่ ิงเหอเป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูเ้ พียงระดบั 3ดินแดนสวรรค,์ เขายงั คงถ่ายเทพลงั ใหอ้ นั ซุยหยนุ ไม่หยดุ .ภายในใจของหล่อนน้นั เตม็ ไปดว้ ยคาํ ขอโทษ. ดว้ ยรู้สึกถึงลมหนาวพดั ผา่ นเขา้ มา,เซ่ียหยนุ หนิงถึงกบัหนาวสนั่ ,หล่อนไดห้ นั หนา้ ไปมองเยซ่ ิงเหอ,เพียงแค่มองเห็นเยซ่ ิงเหอดูแลเอาใจใส่อนั ซุยหยนุ ,เพ่อื ใหอ้ นั ซุยหยนุ เดินต่อได,้นอกจากน้ี,ดว้ ยการส่งพลงั อาํ นาจแห่งดวงดาราอบอุ่นร่างกายของอนั ซุยหยนุ อยา่ งไม่หยดุ ,ทาํ ไมไม่รู้,เซี่ยหยนุ หนิงกลบั รู้สึกไม่พงึพอใจในหวั ใจนิดหน่อย.

เยซ่ ิงเหอไดก้ มุ มือกบั อนั ซุยหยนุ ในการสาํ รวจไปดา้ นหนา้,ดว้ ยความหนาวเยน็ นน่ั ทาํ ใหห้ ล่อนน้นั สน่ั ไม่หยดุ จนน่าเป็นห่วง. \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ค่อนขา้ งจะลาํ เอียงและเลือกปฏิบตั ิสินะ,ขา้กาํ ลงั จะแขง็ กลายเป็นน้าํ แขง็ แลว้ ,แมแ้ ต่เพียงพลงั แห่งดวงดาราสกั เลก็ นอ้ ยเจา้ ยงั ไม่ส่งใหข้ า้ เลย!\"เซ่ียหยนุ หนิงเดินลากขาเขา้ มา,พร้อมกบั กล่าวอยา่ งไม่พงึ พอใจ. \"?\"เยซ่ ิงเหอถึงกบั ตกตะลึง,เขาสามารถที่จะทาํ ใหค้ นอื่นอุ่นข้ึนได,้ แต่เซี่ยหยนุ หนิงตอ้ งการใหเ้ ขาช่วยใหค้ วามอบอุ่นอยา่ งง้นัรึ?เป็นเรื่องท่ีเขาไดท้ าํ มาก่อนแลว้ เมื่ออยขู่ า้ นอก,คงจะเล่ียงไม่ได้เม่ือเขา้ มา!เม่ือคิดไดด้ งั น้นั เยซ่ ิงเหอกย็ นื มือขวาออกไปแลว้ กล่าวออกไปวา่ \"ยนื มือท่านมาสิ!\" แกม้ ของเซ่ียหยนุ หนิงแดงข้ึนเลก็ นอ้ ย,พร้อมกบั ยนื มือซา้ ยของหล่อนใหเ้ ยซ่ ิงเหอ. ดวงตาอนั ซุยหยนุ เบิกกวา้ งประหลาดใจเลก็ นอ้ ย,ดว้ ยนิสยัของเซ่ียหยนุ หนิงน้นั หล่อนรับรู้ดีวา่ ไม่เคยท่ีจะเปิ ดใจใหก้ บั ผชู้ าย

คนใหนเลย,หากแต่ตอนน้ี,คาดไม่ถึงเลยวา่ จะยอมยน่ื มือมาใหเ้ ย่ซิงเหอ,นี่มนั ช่างเป็นเรื่องที่เกินกวา่ จินตนาการของหล่อนยงิ่ นกั . เมื่อวานตอนเยน็ ,มีเรื่องอะไรท่ีหล่อนพลาดไปหรือไม่นะ? อยา่ งไรกต็ ามการเห็นเยซ่ ิงเหอกบั เซ่ียหยนุ หนิงที่ค่อนขา้ งสนิทกนั บา้ งแลว้ ,อนั ซุยหยนุ กร็ ู้สึกยนิ ดีเลก็ ๆ,ตอ้ งไม่ลืมวา่ หล่อนไม่ไดต้ อ้ งการท่ีจะใหเ้ ยซ่ ิงเหอและเซี่ยหยนุ หนิงขดั แยง้ กนั ,หากวา่ เยซ่ ิงเหอสามารถมาเป็นเพอื่ นของเซียหยนุ หนิงได,้ เขาจะได้มีเซี่ยหยนุ หนิงเป็นผชู้ ่วย,หลงั จากที่กลบั ไป,เขาจะไม่ถกู รบกวนจากเหลียงหยไู ด.้ แมว้ า่ จะเพยี งแค่คิด,หากแต่หวั ใจหล่อนกบั รู้สึกบีบรัด,ทาํ ไมเป็นเช่นน้นั ล่ะ? ท้งั สามต่างเดินไปดว้ ยกนั ,พวกเขาผา่ นเขา้ ไปในทางที่ยาวและแคบภายในถ้าํ ,ทนั ใดน้นั บริเวณรอบๆกก็ วา้ งข้ึน,จนเป็นสถานที่แตกต่างออกไปอยา่ งคาดไม่ถึง. ดว้ ยความกวา้ งของสถานที่ดงั กล่าวมีพ้นื ที่หลายสิบเมตร,ภายในปกคลุมไปดว้ ยความหนาวเยน็ ไปทุกๆท่ี,มีลาํ แสงส่อง,ไม่รู้

เลยวา่ เปล่งแสงมาจากท่ีใหน,ซ่ึงสามารถก่อใหเ้ กิดรังสีที่แตกต่างกนั ถึงเจด็ สี,ดูแลว้ มีความสวยงามเป็นอยา่ งมาก. ท่ีตรงกลางมีบางอยา่ งอยใู่ นพ้นื ที่ดงั กล่าว,สระน้าํ เยอื กแขง็,ท่ีมีขนาดพ้ืนที่ราวๆสองเมตร,พ้นื ที่ดงั กล่าวน้ีไดส้ ่งความเยน็ออกมาในอากาศ. ภายในสระน้าํ แขง็ น้นั ,คาดไม่ถึงเลยวา่ มีบางส่ิงลอยอย,ู่อากาศที่หนาวเยน็ น้นั หมุนวนอยโู่ ดยรอบ,ทาํ ใหเ้ กิดเมฆและหมอกข้ึนอยขู่ า้ งบน,และมีบางส่วนที่มองไม่เห็น. \"นนั่ คืออะไร?\"อนั ซุยหยนุ สอบถามดว้ ยความสงสยัเพราะวา่ สระน้าํ แขง็ น้นั มีหมอกลอยฟ้ ุงไปทวั่ ,หล่อนไม่สามารถมองเห็นไดถ้ ึงสิ่งต่างๆไดอ้ ยา่ งชดั เจน,หากแต่มองไกลออกไปเห็นบางส่ิงท่ีเลือนราง. เซี่ยหยนุ หนิงถึงกบั ขมวดคิ้วเป็นรอยยน่ ,บนใบหนา้ ของหล่อนน้นั เผยใหเ้ ห็นสีหนา้ ที่กาํ ลงั ใคร่ครวญบางอยา่ ง,และมีบางสิ่งบางอยา่ งโคจรร่ายรําไปมาไม่หยดุ อยบู่ นอากาศ,เหมือนดงัส่ิงมีชีวติ .ดงั น้นั หล่อนจึงตอ้ งระมดั ระวงั สถานการณ์ดงั กล่าว.

เพราะวา่ สถานท่ีหนาวเยน็ แห่งน้ี,ทาํ ใหค้ วามสามารถในการต่อสู้ของหล่อนน้นั ลดลงกวา่ 50 เปอร์เซนต์ เยซ่ ิงเหอเปลี่ยนเป็นจริงจงั ,ภายในดวงตาของเขาน้นั มีแสงสีทองระเบิดยงิ ออกไป,หมอกท่ีฟ้ ุงอยกู่ ระจายไปทว่ั ,เยซ่ ิงเหอมองเห็นไดอ้ ยา่ งชดั เจนถึงบางสิ่ง. นี่ไม่ไช่ส่ิงมีชีวติ ! แต่น่ีมนั คืองา้ วสวรรค.์ ประกายแสงไดต้ รงลงมาท่ีร่างกายและโปรงแสงเป็นร่องรอยของงา้ วสวรรค,์ ดว้ ยความยาวประมาณสองเมตร,มีกล่ินอายท่ีครอบงาํ จนไม่สามารถที่จะกล่าวออกมาได.้ หมอกยงั คงโคจรไปรอบๆ,ดูงดงามยงิ่ ,เป็นเหมือนดง่ั หว้ งมหาสมุทรที่หมุนวนยามมงั กรพโิ รธ \"พวกเจา้ ไม่จาํ เป็นตอ้ งกลวั ไป,นน่ั หาไดใ้ ช่สตั วป์ ระหลาดไม่,แต่มนั คืองา้ วสวรรค!์ \"เยซ่ ิงเหอรู้สึกวา่ เซี่ยหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ น้นั ไดจ้ บั เขาแน่นดว้ ยความกะวนกระวาย,เขาจึงไดบ้ อกกล่าวออกไป.

\"งา้ วสวรรคอ์ ยา่ งเหรอ?เจา้ จะเกบ็ มนั อยา่ งน้นั รึ?\"เซ่ียหยนุ หนิงกล่าวดว้ ยความอศั จรรยใ์ จ. \"ขา้ จะพยายาม!พวกเจา้ อยทู่ ี่นี่ก่อน,อุ่นร่างกายตวั เองเอาไว,้ ขา้ จะไปนาํ มนั มา!\"เยซ่ ิงเหอกล่าว. \"เจา้ ตอ้ งระวงั ตวั ดว้ ย!\"อนั ซุยหยนุ เป็นกงั วลและกล่าวเตือนเขา. \"โปรดวางใจ,คงไม่มีปัญหาใดๆ!\"เยซ่ ิงเหอยมิ้ ,หลงั จากท่ีคลายแขนออกจากอนั ซุยหยนุ และเซี่ยหยนุ หนิง,กระโดดไปขา้ งหนา้ ควา้ ไปยงั งา้ วสวรรค์ ยงิ่ เขา้ ไปใกลง้ า้ วสวรรคม์ ากเท่าไหร่ยงิ่ ทาํ ใหเ้ ยซ่ ิงเหอรุ้สึกจะถกู ความหนาวเยน็ กดั ทุกคร้ังที่เขาเขา้ ไป,คิ้วของเยซ่ ิงเหอขยบัเลก็ นอ้ ย,ทนั ใดน้นั เขากโ็ คจรพลงั แห่งดวงดาราตา้ นทาน,ความหนาวเยน็ ท่ีอยใู่ นอากาศน้นั ช่างน่าสะพรึงนกั ,เขาไดล้ ดพลงั แห่งความหนาวเยน็ ลงทนั ที,ความเร็วของเขาน้นั หาไดล้ ดลงไม่,ควา้ไปที่หอกสวรรค.์

เห็นเยซ่ ิงเหอกระโดนไปยงั ใจกลางหมอกหนาที่โคจรลอ้ มรอบสิ่งของดงั กล่าว,หวั ใจของอนั ซุยหยนุ และเซี่ยหยนุ หนิงอดไม่ไดท้ ี่จะเตน้ ไปมา. \"ค่อนขา้ งหนาว!\"อนั ซุยหยนุ สน่ั เทา,ไม่มีพลงั แห่งดวงดาราของเยซ่ ิงเหอ,หล่อนรู้สึกถึงอากาศหนาวที่อยรู่ อบๆน้นั ทาํ ให้หล่อนแทบจะไม่สามารถตา้ นได.้ เซี่ยหยนุ หนิง,รู้สึกวา่ ทวั่ ท้งั ร่างของหล่อนน้นั หนาวเยน็ ข้ึนกวา่ ปรกติ ดว้ ยความหนาวเยน็ น้ีช่างน่ากลวั ยง่ิ นกั ,ดว้ ยความเยน็ เช่นน้ีแมแ้ ต่ผเู้ ยย่ี มยทุ ธ์ระดบั 7 ดินแดนสวรรคย์ งั ตอ้ งแขง็ ตายไดภ้ ายเวลาไม่เกินสองชวั่ โมง!ไม่รู้จริงๆวา่ เยซ่ ิงเหอทาํ อยา่ งไร,จึงสามารถท่ีจะตา้ นทานความหนาวเยน็ เช่นน้ีอยา่ งคาดไม่ถึง,ไดเ้ ป็นเวลานานเช่นน้ี! เยซ่ ิงเหอไดจ้ บั ไปท่ีง่าวสวรรค,์ ในชว่ั ขณะ,ความเยน็ ที่น่าสะพรึงกลวั ไดถ้ ่ายผา่ นเขา้ มาในมือขวาของเขาอยา่ งรวดเร็ว,แช่แขง็ นิ้วมือโดยทนั ที,ดว้ ยการป้ องกนั ความหนาวเยน็ จาก,แขน

ขนาดเลก็ ,ที่แขนของเขา,ร่างกายคร่ึงหน่ึงของเขามีน้าํ แขง็ เริ่มจบัตวั เป็นรูปร่างจบั อย.ู่ ช่างเป็นความหนาวเยน็ ท่ียอดเยย่ี มจนน่าสะพรึงกลวั . ภายในใจของเยซ่ ิงเหอน้นั ประหลาดใจอยา่ งยงิ่ ,หากยงั เป็นเช่นน้ี,เกรงวา่ อีกไม่นาน,เขาจะตอ้ งโดนแช่แขง็ กลายเป็นรูปป้ันน้าํ แขง็ แน่. เยซ่ ิงเหอเปล่ียนเป็นจริงจงั ,เขารีบเร่งกระตุน้ โคจรพลงั ในจุดดนั เถียน,เพอื่ ที่จะตา้ นทานความหนาวเยน็ ท่ีน่าสะพรึงกลวัน้ี,ในท่ีสุดเขากส็ ามารถหยดุ การแพร่ความหนาวเยน็ ในอากาศได.้ ในจุดดนั เถียน,ราวกบั วา่ ไดย้ นิ เสียงโบราณจากสถานที่ไกลออกไป,ดว้ ยความเงียบงนั น้นั ไดย้ นิ เสียงท่องศิลปะกฏแห่งความลบั โบราณ. ดว้ ยตาํ ราวชิ ายทุ ธการบาํ เพญ็ วชิ าเทพการต่อสูแ้ ห่งดวงดารา,ไดล้ ่องลอยเขา้ มาในจิตใจของเยซ่ ิงเหออยา่ งไม่หยดุ ย้งั ,ดวงดาราสองดวงที่จุดดนั เถียน,เกิดพลงั งานความร้อนเตม็ กาํ ลงั แผซ่ ่านไปทว่ั ร่างกาย.

อากาศหนาวเยน็ ที่น่าสะพรึงกลวั ไดก้ ดดนั เขา้ มาในร่างกายของเขา,เยซ่ ิงเหอไดเ้ รียกพลงั อยา่ งหน่ึงออกมาอยา่ งชา้ ๆ,เช่ือมต่อกบั จุดท่ีมีความหนาวเยน็ อยา่ งรวดเร็ว,เขาไดแ้ ขง็ ขืนควา้ ที่งา้ วสวรรคแ์ น่น,ถ่ายเทพลงั อาํ นาจแห่งดวงดาราเลก็ นอ้ ยไปยงั งา้ วสวรรค.์ งา้ วสวรรคท์ ี่อยใู่ นมือของเยซ่ ิงเหอน้นั กาํ ลงั สน่ั ไปมา,ดูเหมือนกบั มงั กรพโิ รจนท์ ี่อยใู่ นหว้ งสมุทร,ตอ้ งการท่ีจะดิ้นรนออกไปจากมือของเยซ่ ิงเหอ. ช่างแขง็ แกร่งมากนกั ! เยซ่ ิงเหอรู้สึกเจบ็ แปลบที่แขนนบั ไม่ถว้ น,ดว้ ยงา้ วสวรรคน์ ้ีแขง็ แกร่งยง่ิ นกั .มากยง่ิ กวา่ ที่เยซ่ ิงเหอจะจินตนาการถึงได.้

บทท่ี 36 มงั กรเหมนั ต์ สมบตั ิดงั กล่าวน้ีมีพลงั ลึกลบั อย!ู่ ภายในใจของเยซ่ ิงเหอน้นั ,มีคาถาคาํ โบราณไม่กี่คาํ ที่ไหลผา่ นเขา้ มาจากหนงั สือโบราณ,ความเฉลียวฉลาดจิตวญิ ญาณของงา้ วสวรรค,์ คาดไม่ถึงเลยวา่ จะแขง็ แกร่งขนาดน้ี! เยซ่ ิงเหอรู้สึกไดว้ า่ งา้ วสวรรคน์ ่ีตอ้ งเป็นส่ิงวเิ ศษที่มหศั จรรยเ์ ป็นแน่! ดว้ ยความรู้สึกถึงเวทมนตบ์ างอยา่ งของงา้ วสวรรคน์ ้ี,เป็นไปไม่ไดเ้ ลยที่เยซ่ ิงเหอจะยอมใหม้ นั หลบหนีจากไป,มือขวาของเขายงั คงกาํ แน่น,ในขณะน่ี,แค่เพยี งเขามองไปที่งา้ วสวรรค์มนั ไดเ้ ปล่ียนเป็นมงั กรเหมนั ห์,เขาควา้ มนั ไวซ้ ่ึงมนั พยายามท่ีจะลงไปใตส้ ระน้าํ \"ไม่ดีแน่!\"เยซ่ ิงเหอรู้สึกวา่ งา้ วสวรรคไ์ ดเ้ ปล่ียนเป็นมงั กรเหมนั ต,์ แลว้ มนั ตอ้ งการที่จะวง่ิ ลงไปในสระเยอื กแขง็ ,เยซ่ ิงเหอกาํมนั ไวแ้ น่น.

เยซ่ ิงเหอไม่ยนิ ยอมที่จะใหม้ นั หนีไปไดอ้ ยา่ งแน่นอน,เขาเปลี่ยนเป็นจริงจงั ,เปล่ียนดาบเปลวเพลิงแห่งดวงดาราโดยใชพ้ ลงัอาํ นาจแห่งดวงดาราคลุมไปท่ีมงั กรเหมนั ต์ หากเป็นผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงที่มีระดบัเดียวกนั ,การเปลี่ยนความแขง็ แกร่งท่ีควบแน่นแลว้ ยอ่ มเป็นไปไม่ได,้ แต่เยซ่ ิงเหอใชพ้ ลงั อาํ นาจแห่งดวงดารา,เขาจึงสามารถท่ีจะปรับเปล่ียนไดอ้ ยา่ งไม่มีขอ้ จาํ กดั ในสภาวะการที่หนาวเยน็ เช่นน้ี เสียงดงั กอ้ ง! เยซ่ ิงเหอกกั ขงั คลุมพลงั ไปที่มงั กรเหมนั ต,์ ดว้ ยการคาํ รามของเปลวเพลิงท่ีถูกกกั ไวร้ ะเบิดออกมา. \"เกิดอะไรข้ึน?\"เซ่ียหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ ต่างกส็ ะดุง้ ,เย่ซิงเหอบอกไวอ้ ยา่ งชดั แจง้ วา่ นน่ั คืองา้ วสวรรค,์ มนั ไดเ้ ปล่ียนเป็นมงั กรเหมนั ตใ์ นทนั ทีไดอ้ ยา่ งไร?พร้อมเขา้ ต่อสูก้ บั เยซ่ ิงเหอช่างเป็นเร่ืองไม่คาดฝันพร้อมท้งั มีความรุนแรงขนาดน้ีเลยรึ? \"ซุยหยนุ ,เร่งรีบโคจรพลงั ,ขา้ จะช่วยเขา!\"เซี่ยหยนุ หนิงกลายเป็นจริงจงั ,หาไดใ้ ส่ใจกบั ร่างกายที่เยอื กแขง็ ลกระโดด

ออกไปดา้ นหนา้ ,ทนั ใดน้นั หล่อนไดน้ าํ ดวงจนั ทราออกมาไวใ้ นมือ,ดว้ ยดวงจนั ทราน้นั ไดส้ ่องแสงสวา่ งข้ึนชว่ั ขณะ. ดวงจนั ทราน้ี,เป็นหน่ึงในสามอาวธุ วเิ ศษของเมืองบรรพชนสวรรค,์ ซ่ึงเป็นมารดาของเซ่ียหยนุ หนิงไดส้ ่งต่อมาใหห้ ล่อน,โดยปรกติ,เซี่ยหยนุ หนิงไม่ไดใ้ ช,้ แต่หากใชจ้ ะเพิ่มพลงั หมดั ของหล่อน,ที่ซ่อนเอาไวอ้ อกมาได,้ นี่เป็นดวงจนั ทราที่มีความฉลาดและมีจิตวญิ ญาณซ่อน,ในช่วงเวลาสาํ คญั น้นั มนั จะใชใ้ นการป้ องกนั เป็นหลกั ดว้ ยตวั ของมนั เอง. ดวงจนั ทราพงุ่ ไปยงั ความเยน็ ที่สวา่ งจา้ ,เกิดเสียงดงั ข้ึนเมื่อมนั เขา้ ไปใกลม้ งั กรเหมนั ต.์ อนั ซุยหยนุ ยนื อยใู่ กลท้ ี่สุดเท่าที่จะเป็นไปได,้ หล่อนเป็นกงั วลกบั เยซ่ ิงเหอและเซี่ยหยนุ หนิงเหมือนกนั ,แต่ดว้ ยความหนาวเยน็ ท่ีผเู้ ช่ียวชาญแห่งเปลวเพลิงไม่สามารถตา้ นทานได,้ หล่อนจึงไม่สามารถแสดงความแขง็ แกร่งแห่งเปลวเพลิงใดๆออกมาได,้ ดว้ ยการปกป้ องตวั เองยงั เป็นเร่ืองลาํ บาก,หล่อนจึงเป็นเพยี งคนเดียวท่ีไม่สามารถช่วยอะไรได.้

ความแขง็ แกร่งของผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งเปลวเพลิงน้นัไม่สามารถที่จะแสดงออกมาได,้ กบั การรอคอยจึงดูเหมือนวา่ ทาํใหห้ ล่อนรู้สึกพา่ ยแพน้ กั . อนั ซุยหยนุ จอ้ งมองไปที่การต่อสูข้ องเยซ่ ิงเหอ,หล่อนรู้สึกเกลียดตวั เองข้ึนมาในทนั ที,ทาํ ไมหล่อนถึงไดอ้ ่อนแอนกั ,ไม่มีส่ิงใดเลยที่หล่อนสามารถช่วยเหลือเขาได.้ ในเวลาตอนน้ีน้นั เยซ่ ิงเหอและมงั กรเหมนั ตต์ ่างโหมกระหน่าํ ดว้ ยความเกร้ียวโกรธ,มงั กรเหมนั ตต์ วั น้ีช่างแขง็ แกร่งยงิ่นกั ,เยซ่ ิงเหอไม่สามารถท่ีจะควบคุมมนั ไดเ้ ลย,แมว้ า่ เขาจะใชพ้ ลงัอาํ นาจแห่งดวงดาราของเขาอยา่ งต่อเน่ือง,แต่กย็ งั ยากลาํ บากที่จะต่อตา้ นมงั กรเหมนั ต.์ ภายใตก้ ารฉุดกระชากของมงั กรเหมนั ต,์ เยซ่ ิงเหอจบั มนัแน่นถกู ลากลงไปยงั สระน้าํ แขง็ ดา้ นล่าง. ไม่เป็ นการดีแน่! เมื่อเขาหล่นลงไปในสระน้าํ แขง็ ,เขาแทบจะไม่สามารถที่จะต่อตา้ นมงั กรเหมนั ตไ์ ดเ้ ลย.

ดูเหมือนวา่ เจา้ ส่ิงวเิ ศษน้ีจะไม่ยอมจาํ นนต่อเขา,แมว้ า่ เขาจะรู้สึกเสียดายเลก็ นอ้ ย,แต่เยซ่ ิงเหอเขา้ ใจถึงการตดั สินใจ,เขาไม่สามารถที่จะเป็นเจา้ ของมนั ได,้ หากวา่ มนั ไม่ตอ้ งการ. เม่ือเขาเตรียมตวั ท่ีจะปล่อยมนั ใหเ้ ป็นอิสระ,เขากเ็ ห็นเพียงแสงสีขาวที่พงุ่ เขา้ มา,ดว้ ยเนตรแห่งดวงดาราท่ีโคจรไปมา,เขาก็พบวา่ มนั เกิดจาการใชส้ มบตั ิดวงจนั ทราของเซี่ยหยนุ หนิงที่ปล่อยออกมา. แบงง! ดว้ ยการกวดั แก่งดวงจนั ทราไปยงั มงั กรเหมนั ต,์ เกิดเสียงแบงและกแ็ บงติดต่อกนั ,ดวงจนั ทราถกู ยงิ บินเขา้ ปะทะตรงเป้ าอยา่ งคาดไม่ถึง. เซี่ยหยนุ หนิงไม่คาดคิดเลยวา่ ,หล่อนน้นั ไม่อาจคาดเดาได้วา่ มงั กรเหมนั ตน์ ้ีจะมีความแขง็ แกร่งที่น่าสะพรึงกลวั อยา่ งคาดไม่ถึง,หลงั จากที่โจมตีไปท่ีมงั กรเหมนั ตเ์ ขา้ ไปหลายคร้ัง,มนั โกรธเกร้ียวคาํ รามออกมา มนั ไดส้ ะบดั หางโจมตีไปที่ร่างของเซ่ียหยนุ หนิง,เซี่ยหยนุ หนิงถึงกบั คาํ รามออกมา,ร่างกายของหล่อนได้กระเดน็ ออกมาตดลงไปท่ีสระเยอื กแขง็ .

เสียงปะทะกบั อากาศ! พ้นื น้าํ แขง็ แตกกระเซ็นกระจายไปทวั่ . สิ่งวเิ ศษดงั กล่าวกระเดน็ ออกมา,พร้อมส่งร่างของเซี่ยหยนุ หนิงที่ใชด้ วงจนั ทรากระเดน็ ออกมาอยา่ งคาดไม่ถึง,เซี่ยหยนุ หนิงไดถ้ ูกโจมตีกระเดน็ มายงั สระน้าํ เยอื กแขง็ แต่ถึงกระน้นั หลงั จากไดร้ ับบาดเจบ็ จากการโจมตี,มงั กรเหมนั ตต์ นน้ีกย็ งั คงครวญคราง,และยงั คงดิ้นรนไปมาไม่หยดุ . เห็นเซี่ยหยนุ หนิงหล่นไปยงั สระน้าํ แขง็ ,ภายในใจของเยซ่ ิงเหอปรากฏความเกร้ียวโกรธท่ีไม่สิ้นสุดข้ึนมาในทนั ที,แมว้ า่ เซี่ยหยนุ หนิงจะมีบุคคลท่ีถือตวั อยบู่ า้ งแต่โดยรวมแลว้ เป็นหญิงสาวท่ีดีมาก,ดว้ ยหวั ใจท่ีอ่อนโยนเอ้ือเฟ้ื อเป็นภาพที่ผา่ นมาภายในจิตใจของในทนั ทีคาดไม่ถึงเลยวา่ จะทาํ ใหเ้ ขาเกิดความกลา้ ไม่เกรงกลวัต่ออนั ตราย,เยซ่ ิงเหอคาํ รามลนั่ ,มือซา้ ยของเขาควา้ ไปท่ีมงั กรเหมนั ตแ์ น่น,มือขวากระหน่าํ ต่อยไปยงั ร่างกายของมงั กรเหมนั ต.์ \"เจา้ ปิ ศาจชว่ั ร้าย,ขา้ จะดบั ลมหายใจเจา้ !\" เสียงดงั ลน่ั !

เยซ่ ิงเหไดโ้ จมตีไปที่ร่างของมงั กรเหมนั ตอ์ ยา่ งหนกัถึงแมว้ า่ หมดั ของเขาจะชุ่มไปดว้ ยเลือด,เขากห็ าไดห้ ยดุ ไม่,พลงัแห่งดวงดาราที่ไม่สิ้นสุดที่หมดั ของเขาพลุง้ พล่านอยา่ งรุนแรง. มงั กรเหมนั ตภ์ ายใตก้ ารโจมตีอยา่ งหนกั ของเยซ่ ิงเหอ,ยงั คงดิ้นรนไม่หยดุ ,มนั กวดั แกวง่ ร่างกายบนพ้ืนของสระน้าํ แขง็ ,จนกลบั กลายไปเป็นหอกสวรรค.์ เยซ่ ิงเหอรู้สึกถึงพนั ธะผกู พนั ธก์ บั หอกสวรรคอ์ ยา่ งรางเลือน. ดว้ ยความโกรธจนสิ้นสติในตอนแรก,ทาํ ใหเ้ ขาไม่สามารถพบร่องรอยดงั กล่าวได,้ จนมนั ไดก้ ลบั กลายมาเป็นแค่เพยี งสมบตั ิชิ้นหน่ึงแลว้ ! ไม่มีแมเ้ วลาใหห้ ายใจในชวั่ ขณะน้ี,เยซ่ ิงเหอไดก้ ระโดดพร้อมท้งั พงุ่ ลงไปยงั สระน้าํ แขง็ ,เขาเปิ ดการใชเ้ นตรแห่งดวงดารา,เพ่อื ที่จะคน้ หาร่างของเซี่ยหยนุ หนิง. หวั ใจของเยซ่ ิงเหอสนั่ ไปมาในทนั ที,หากวา่ เซี่ยหยนุ หนิงตอ้ งเสียชีวติ ,เยซ่ ิงเหอคงไม่สามารถที่จะใหอ้ ภยั ตวั เองไดใ้ นชีวติ

น้ี,ตอ้ งไม่ลืมวา่ เซี่ยหยนุ หนิงน้นั ไดม้ าช่วยเขา,จนตอ้ งหล่นลงไปในสระน้าํ แขง็ . ภายในสระน้าํ แขง็ น้นั ,เซ่ียหยนุ หนิงรู้สึกถึงความหนาวเยน็ที่น่าสะพรึงกลวั โจมตีเขามายงั ร่างกายของหล่อน,หล่อนรู้สึกวา่หล่อนจะตอ้ งแขง็ และกลายเป็นแท่งน้าํ แขง็ ในทนั ที,ภายในใจของหล่อนน้นั มีความคิดมากมายหลากหลายเกิดข้ึน,หล่อนจาํ ไดถ้ ึงวยัเดก็ ของหล่อน,ที่ตอ้ งฝึ กฝนอยา่ งหนกั ดว้ ยการดูแลจากบิดามารดา,หลงั จากที่มารดาของหล่อนไดเ้ สียชีวติ ลง,หล่อนไม่รุ้เลยวา่ เกิดจากสาเหตุอนั ใด,แต่มารดาของหล่อนท่ีอยใู่ นออ้ มกอดของบิดาหล่อน,ไดส้ ่งดวงจนั ทรามาใหก้ บั หล่อน,หลงั จากน้นั เป็นตน้ มาบิดาของหล่อนกไ็ ม่เคยยมิ้ ออกมาอีกเลย. คฤหาสนห์ วั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือท่ียง่ิ ใหญ่,กม็ ีแต่ความเยอื กเยน็ ที่น่าเกรงขามและโดดเด่ียวยง่ิ นกั . หลงั จากท่ีหล่อนมีเพอ่ื นคนหน่ึง,นนั่ กค็ ืออนั ซุยหยนุ นนั่ เอง,ในที่สุดหล่อนกม็ ีร่องรอยของความสุขเลก็ นอ้ ย,แต่เม่ือตอ้ งกลบับา้ นในแต่ละคร้ังน้นั ,หล่อนจะตอ้ งพบกบั ความหนาวเยน็ ที่เป็นดงั ภเู ขาน้าํ แขง็ ของบิดาหล่อน,บิดาของหล่อนยงั ฝึ กฝนอยา่ งหนกั

ใหก้ บั หล่อน,บางคร้ังเม่ือหล่อนหยดุ พกั ,บิดาของหล่อนถึงกบัตอ้ งลงแสห้ ล่อนเลยทีเดียว. เม่ือมารดาของหล่อนยงั อย,ู่ บิดาของหล่อนเป็นชายที่ยอดเยยี่ ม,ใบหนา้ เป้ื อนไปดว้ ยรอยยมิ้ ที่อบอุ่นโดยตลอด,หลงั จากที่มารดาของหล่อนล่วงลบั ไปแลว้ ,บิดาของหล่อนกก็ ายเป็นคนใจจืดใจดาํ ซ้าํ ยงั น่าหวาดกลวั อีกดว้ ย. เซ่ียหยนุ หนิงตอ้ งการท่ีจะรู้อยา่ งมาก,เร่ืองเกี่ยวกบั มารดา,แต่บิดาของหล่อนกไ็ ม่เคยบอกอะไรหล่อนเลยซ่ึงเซี่ยหยนุ หนิงคิดวา่ นนั่ อาจเป็นเพราะบิดาของหล่อนน้นั ยงั ไม่สามารถทาํ ใจได้นนั่ เอง. หลงั จากท่ีเซี่ยหยนุ หนิงคิดถึงเร่ืองของเยซ่ ิงเหอ,เยซ่ ิงเหอนี่ช่างเป็นคนท่ีโอหงั นกั ,คาดไม่ถึงเลยวา่ เขาจะทาํ ใหห้ ล่อนน้นั ตอ้ งมวั หมอง,ดว้ ยการตะปบไปท่ีตรงน้นั ของหล่อน,นี่เป็นเรื่องไม่สามารถอภยั ใหไ้ ด!้ น่ึเป็นเร่ืองท่ีจริงจงั เป็นอยา่ งมากท่ีตาํ หนกั องค์รักษฝ์ ่ ายเหนือ,เยซ่ ิงเหอช่างหยาบคายยง่ิ นกั ,ช่างไม่กลวั วา่ จะโดยกดุ หวั หรืออยา่ งไร?

หากมีอีกคร้ังในอนาคต,ขอใหไ้ ดต้ ่ืนข้ึนมาในออ้ มกอดของเขา,หล่อนรู้วา่ เร่ืองต่างๆท่ีเกิดข้ึนน้ีไม่สามารถตาํ หนิเยซ่ ิงเหอได,้ เป็นตวั หล่อนเอง,ภายในความรู้สึกดา้ นในสุดน้นั ช่างสบั สนวนุ่ วายนกั .แต่ถึงกระน้นั ,หล่อนกค็ น้ พบวา่ ในความจริงแลว้ เยซ่ ิงเหอกไ็ ม่ใช่คนท่ีน่ารังเกียจแต่อยา่ งไร คนที่เยซ่ ิงเหอช่ืนชอบน้นั ,อาจจะเป็นอนั ซุยหยนุ . \"จบแลว้ สินะ!\"เซี่ยหยนุ หนิงถอนหายใจอยขู่ า้ งใน,ต้งั แต่เดก็ จนโต,หล่อนมีเรื่องมากมายท่ีไม่สามารถทาํ ได,้ หล่อนยงั ไม่รู้เลยวา่ มารดาของหล่อนเสียชีวติ อยา่ งไร,ไม่รู้เลยวา่ บิดาของหล่อนถึงไดก้ ลายเป็นคนใจร้ายใสร้ ะกาํ เช่นน้ี,เหมือนดงั เช่นหญิงสาวคนอ่ืนๆ,ท่ียงั ไม่เคยแมแ้ ต่จะเอ่ยคาํ วา่ รักกบั เดก็ ชายสกั คน. หล่อนจะตอ้ งตายไปอยา่ งเงียบๆ,หล่อนไม่สามารถที่จะคน้ พบความสงบสุขท่ีแทจ้ ริงไดแ้ ลว้ .

บทที่ 37 อาวุธวเิ ศษ เม่ือจมลงไปยงั สระน้าํ แขง็ ,ที่จุดดนั เถียนของเซ่ียหยนุ หนิง,เยซ่ ิงเหอไดแ้ ผพ่ งุ่ พลงั แห่งดวงดาราไปท่ีที่หล่อน,เน่ืองดว้ ยทาํ ให้จุดดนั เถียนของหล่อนฟ้ื นคืนความอบอุ่น. อนั ที่จริงภมู ิหลงั ของเยซ่ ิงเหอเป็นอยา่ งไรกนั ?เขามีร่างกายท่ีเป็นความลบั อะไร? แต่,ทุกอยา่ งตอนน้ีไม่สามารถท่ีจะรู้ไดเ้ ลย. เซ่ียหยนุ หนิงรู้สึกหนงั ตาของหล่อนหนกั ข้ึนเร่ือยๆและมากข้ึนเรื่อยๆ,ทนั ใดน้นั เมื่อหล่อนตอ้ งการที่จะหลบั ไป,ชวั่ ขณะน้นั ,หล่อนรู้สึกวา่ เอวของหล่อนน้นั โดนโอบอุม้ อย,ู่ ริมฝี ปากถูกอุดดว้ ยบางสิ่ง,มีบางอยา่ งเขา้ มาในปากของหล่อนดว้ ย.. หล่อนเปิ ดตาดว้ ยความตกใจกลวั ,แลว้ กพ็ บวา่ เขากค็ ือเยซ่ ิงเหอนนั่ เอง,หล่อนยงั คงดิ้นรนอย.ู่ ความเป็นจริงน้นั หล่อนพบวา่ เยซ่ ิงเหอไดจ้ บั หล่อนไวอ้ ยา่ งแนบแน่น,พลงั อาํ นาจแห่งดวงดาราไดพ้ ลุ่งพล่านไหลไปทุกทิศทุกทาง,แยกออกไปเป็นสายเขา้ ไปในร่างกายของหล่อนจนทาํ ให้

หล่อนน้นั อุ่นข้ึน,เสน้ ปราณทว่ั ร่างกายของหล่อนน้นั ที่เกือบจะโดนแช่แขง็ น้นั ,มีพลงั ปราณไหลเวยี นแลว้ ในตอนน้ี. เยซ่ ิงเหอวา่ ยน้าํ คน้ หา,หลงั จากที่พบเซ่ียหยนุ หนิงน้นั ,ในท่ีสุดเขากเ็ บาใจ,หญิงสาวดูเหมือนวา่ จะโชคดีอยไู่ ม่นอ้ ย,หล่อนยงัมีชีวติ อยชู่ ่างคาดไม่ถึงจริงๆ,แต่เยซ่ ิงเหอกพ็ บวา่ ร่างกายของเซี่ยหยนุ หนิงน้นั เกือบท้งั ร่างกายกาํ ลงั กลายเป็นน้าํ แขง็ ,นอกเหนือไปจากน้ียงั หยดุ หายใจอีกดว้ ย,ดงั น้นั เขาจึงจาํ เป็นตอ้ งปฐมพยาบาลเบ้ืองตน้ ก่อน. ดว้ ยความคิดของเซี่ยหยนุ หนิงตอนน้ีมึนงง,ในตอนน้ีหล่อนไม่คิดเลยวา่ หล่อนจะตอ้ งโดนปฐมพยาบาล,แมว้ า่ เซ่ียหยนุ หนิงจะพยายามดิ้นรนหากแต่ไม่มีความแขง็ แกร่งเพยี งพอ,หล่อนรู้สึกเขินอายเยซ่ ิงเหอยงิ่ นกั . เยซ่ ิงเหอไดน้ าํ เซี่ยหยนุ หนิงวา่ ยน้าํ ข้ึนมาขา้ งบน,หล่อนได้นาํ หล่อนข้ึนมาบนสระน้าํ แขง็ . เม่ือเยซ่ ิงเหอช่วยเหลือเซ่ียหยนุ หนิงแลว้ ,กพ็ บวา่ อนั ซุยหยนุกก็ าํ ลงั กลายเป็นน้าํ แขง็ ดว้ ยเหมือนกนั ,เขาจึงไดเ้ ร่งรีบรักษาเซี่ยหยนุ หนิงและอนั ซุยหยนุ พร้อมกนั .

อาจจะผา่ นมาแลว้ กวา่ หน่ึงชวั่ โมง,เยซ่ ิงเหอไดน้ าํ อนั ซุยหยนุ และเซ่ียหยนุ หนิงกลบั มายงั ถ้าํ ,บริเวณท่ีมีแสงอาทิตยส์ ่อง,ในท่ีสุดพวกหล่อนท้งั สองกก็ ลบั กลายปกติได.้ \"ในที่สุดพวกเจา้ กด็ ีข้ึนแลว้ !\"เยซ่ ิงเหอกล่าวออกมาอยา่ งผอ่ นคลาย. \"ดวงตะวนั ไดข้ ้ึนแลว้ ตอนน้ี,ขา้ จะไปนาํ งา้ วสวรรคแ์ ละอาวธุ ของเจา้ กลบั มา.!\" ใบหนา้ ของอนั ซุยหยนุ และเซี่ยหยนุ หนิงตอนน้ีได้กลายเป็นสีแดงทว่ั ท้งั ใบหนา้ ,เพราะวา่ ก่อนน้นั ทว่ั ร่างกายของพวกหล่อนน้นั ไดแ้ ขง็ จากความเยน็ ,เป็นเยซ่ ิงเหอไดท้ าํ การรักษาอาการแช่แขง็ ดว้ ยการนวดไปทวั่ ท้งั ร่างกายของพวกหล่อน,เกือบจะทว่ั ท้งั ร่างกายเลยทีเดียว. เยซ่ ิงเหอไม่กลา้ ที่จะจอ้ งหนา้ อนั ซุยหยนุ และเซ่ียหยนุ หนิง,พลางหดหนา้ หลบไปที่มุม. ดว้ ยการจอ้ งมองไปที่เยซ่ ิงเหอ,เซี่ยหยนุ หนิงแค่นเสียง,พลางตะโกนออกไป.\"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ทาํ ใหพ้ วกเราตอ้ งไดร้ ับความ

อบั อาย,เจา้ จะไม่กล่าวอะไรซกั คาํ หรือจะปฏิเสธความรับผดิ ชอบอยา่ งง้นั รึ?\" ไดร้ ับความอบั อายอยา่ งง้นั รึ? ดว้ ยคาํ พดู ของเซ่ียหยนุ หนิง,ทาํ เอาอนั ซุยหยนุ แสดงอาการขวยเขินบนใบหนา้ ทนั ที. เยซ่ ิงเหอรู้สึกหดหู่ใจยงิ่ นกั ,เขาไดป้ ล่อยเลยตามเลยอยู่ภายในสถานการณ์ท่ีพิเศษดงั ท่ีผา่ นมา,เขาไดท้ าํ การช่วยเหลือพวกหล่อนท้งั สอง,กลบั กลายเป็นวา่ ทาํ ใหต้ อ้ งอบั อายอยา่ งง้นั รึ? \"เยซ่ ิงเหอ,ไม่วา่ เรื่องอะไรในวนั น้ี,เจา้ จะปฏิเสธความรับผดิ ชอบน้นั ไม่ใช่เรื่องท่ีถกู ตอ้ งหรอกนะ,เจา้ ตอ้ งรับผดิ ชอบ,เช่นน้นั พวกเราตอ้ งมอดมว้ ยไปดว้ ยกนั แน่!\"เซี่ยหยนุ หนิงจอ้ งมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอ,พร้อมท้งั กล่าวดว้ ยเสียงท่ีเยน็ ชา. เยซ่ ิงเหอชาํ เลืองมองดว้ ยตากลมโต,เซี่ยหยนุ หนิงช่างเอาแต่ใจเกินไปแลว้ . \"น่ีไม่ใช่เรื่องท่ีดีอยา่ งแน่นอน!\"เยซ่ ิงเหอส่ายหวั ไปมา,กล่าวอยา่ งหดหุ่ใจ,\"พวกเจา้ คนหน่ึงน้นั เป็นถึงบุตรผสู้ ืบสายเลือดหลกั ของตระกลู สวรรคน์ ิรันดร์,อีกคนหน่ึงกเ็ ป็นธิดาของหวั หนา้

องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือ,ขา้ จะมีความสามารถเช่นน้นั ไดอ้ ยา่ งไร?ถา้ตระกลู ของพวกเจา้ รู้เรื่องละก,็ ขา้ กต็ อ้ งตายนะสิ!\" ทาํ ไมการช่วยเหลือพวกเจา้ ถึงทาํ ใหเ้ ขา้ ใจผดิ กลายเป็นตรงกนั ขา้ มซะล่ะ? \"ในเรื่องน้ีสาํ หรับขา้ ,ไม่วา่ อยา่ งไร,ถึงแมว้ า่ ซุยหยนุ จะไม่ถือสาเจา้ ,แต่ขา้ ไม่,ใครกนั ที่สมั ผสั ร่างกายท้งั หมดของขา้ กนั ล่ะ?เจา้ ทาํ ใหร้ ่างกายขา้ มวั หมองแลว้ ,ดว้ ยการน้นั เจา้ จะปฏิเสธความรับผดิ ชอบอยา่ งง้นั รึ?\"ไม่วา่ เรื่องท่ีเกิดข้ึนจะเป็นอยา่ งไร,เซี่ยหยนุ หนิงไม่ยอมใหเ้ ร่ืองน่ีผา่ นไปง่ายๆได,้ เยซ่ ิงเหอไดท้ าํ การช่วยเหลือหล่อนข้ึนมาจากสระน้าํ แขง็ ,ซ่ึงหล่อนไดย้ อมรับเขาเขา้มาในใจแลว้ ,ถึงแมว้ า่ เยซ่ ิงเหอจะปฏิเสธหล่อน,หล่อนกจ็ ะไม่ยอมแพอ้ ยา่ งแน่นอน,\"ถา้ เจา้ ปฏิเสธความรับผดิ ชอบ,ขา้ จะบอกเรื่องน้ีกบั บิดาของขา้ ,เจา้ จะทาํ อยา่ งไรเม่ือเขามาพบกบั เจา้ อยา่ งง้นั รึ?\" \"ทาํ ใหเ้ จา้ แปดเป้ื อนอะไรกนั ล่ะ?เจา้ เพ่ิงจะถกู แช่แขง็กลายเป็นหุ่นน้าํ แขง็ ,เจา้ คิดวา่ การท่ีจะตอ้ งสมั ผสั กบั ร่างที่แขง็ เป็นหินเช่นน้นั บอกไดว้ า่ ล่วงเกินอยา่ งง้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอกล่าวประชดประชนั วา่ เขาน้นั ไม่ยนิ ดีนกั .

ไดย้ นิ คาํ พดู ของเยซ่ ิงเหอและเซ่ียหยนุ หนิง,อนั ซุยหยนุถึงกบั ยมิ้ ออกมา,ดว้ ยรอยยมิ้ เหมือนดงั่ ดอกไมท้ ่ีเบ่งบาน,หล่อนคิดวา่ การที่หล่อนยงั มีชีวติ อย,ู่ แลว้ ยงั ไดฟ้ ังเยซ่ ิงเหอกบั เซี่ยหยนุ หนิงโตเ้ ถียงกนั ,น่ีกเ็ ป็นเรื่องท่ีทาํ ใหห้ ล่อนมีความสุขแลว้ ,เรื่องอ่ืนๆน้นั กห็ าไดส้ าํ คญั ไม่. อนั ซุยหยนุ หวั เราะออกมา,ทาํ ใหเ้ ยซ่ ิงเหอรู้สึกใจช้ืนข้ึนมา,เร่งรีบเดินออกมา,เขา้ ไปในถ้าํ . เห็นเยซ่ ิงเหอหายเขา้ ไปในถ้าํ แลว้ ,เซี่ยหยนุ หนิงถึงกบั อา้ปากคา้ ,จอ้ งมองไปท่ีอนั ซุยหยนุ แลว้ กล่าวกบั อนั ซุยหยนุ วา่ ,\"ซุยหยนุ ,พวกเราโดนเขาเอาเปรียบเช่นน้ี,เจา้ จะใหเ้ รื่องจบเช่นน้ีนะรึ?\" \"เจา้ จะใหท้ าํ เช่นใดเล่า?ใหเ้ ขาแต่งงานกบั เจา้ อยา่ งง้นั รึ?ไม่ตอ้ งคาํ นึงเลยวา่ เขาจะตกลงหรือไม่แต่กบั เป็นบิดาของเจา้ จะยอมรับหรือไม่?\"อนั ซุยหยนุ จอ้ งมองไปที่เพ่ือนรักที่มีท่าทางอิดออด,ทนั ใดน้นั กม็ ีประกายแสงความหดหู่ผา่ นเขา้ มา.\"พวกเราน้นั ตอ้ งเคารพในตระกลู ,ไม่สามารถที่จะหนีพน้ จากโชคชะตาไปได.้ \"

เซี่ยหยนุ หนิงเงียบไปชว่ั ขณะ,ก่อนที่จะกล่าวออกมา,\"ซุยหยนุ ,ขา้ รู้เก่ียวกบั การหม้นั หมายของเจา้ ,เม่ือมนั เป็นการฝื นใจเจา้ที่ตอ้ งหม้นั หมาย,ไม่เช่นน้นั ตระกลู สวรรคน์ ิรันดอ์ าจจะจบสิ้น,ดงั น้นั เจา้ จึงตอ้ งจาํ ใจที่จะยอมรับ,ในการหม้นั หมายในตอนแรกน้นั ,เจา้ ยงั ยนิ ดีท่ีจะทาํ ตามโดยเตม็ ใจไดอ้ ีกอยา่ งง้นั รึ?\" เซ่ียหยนุ หนิงกล่าวอยา่ งภาคภมู ิใจ,\"ในตอนแรกน้นั บิดาของขา้ ตอ้ งการท่ีจะใหข้ า้ แต่งงานกบั องคช์ ายเกา้ ,ในเวลาน้นั คอของขา้ ไดไ้ ปวางบนเขียงแลว้ ,หากไม่แต่งงานกต็ อ้ งตาย,ขา้ ยอมท่ีจะตาย,ในที่สุดบิดาของขา้ กต็ อ้ งยอมรับ,ชายคนท่ีขา้ บอกกล่าวน้นั ,ถึงแมว้ า่ เขาจะเห็นหลกั ท่ีจะช่วยเหมือนดงั ท่ีขา้ หล่นลงบนปลกั ตรมแมจ้ ะมีทางเดียวท่ีจะรอด,ถึงจะเป็นประโยชนต์ ่อกองกาํ ลงั ของคฤหาสนห์ วั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือ,หากไร้ซ่ึงอิสระท่ีจะดาํ เนินชีวติ ,ถึงแมเ้ ขาจะมีสถานะเป็นองคช์ าย,ขา้ กห็ าได้ตอ้ งการ!\" ไดย้ นิ คาํ พดู ของเซ่ียหยนุ หนิงแลว้ ,อนั ซุยหยนุ ถึงกบั เงียบไปสกั ครู่,เซี่ยหยนุ หนิงน้นั เป็นธิดาเพยี งคนเดียวของหวั หนา้ องคร์ ักษ์ฝ่ ายเหนือ,ซ่ึงหล่อนยงั เป็นหลานสาวของเจา้ เมืองนครบรรพชน

สวรรค,์ หล่อนจึงมีคุณสมบตั ิเพียงพอท่ีจะต่อตา้ นขดั ขวางโชคชะตาได,้ และหล่อนกย็ งั ทาํ มนั สาํ เร็จอีกดว้ ย,แต่อนั ซุยหยนุน้นั แตกต่าง,อนั ซุยหยนุ ยงั คงมีนอ้ งสาวอย,ู่ หากวา่ หล่อนไม่ยนิ ยอมท่ีตอ้ งแต่งงาน,เรื่องดงั กล่าวนน่ั กจ็ ะตอ้ งตกไปยงั นอ้ งสาวของหล่อนแทน. บางคร้ัง,ชีวติ ของคนเราน้นั เป็นไปไม่ไดท้ ่ีจะมีความสุขโดยตลอด. อนั ซุยหยนุ ถอนหายใจ,ภายในใจของหล่อนน้นั เตม็ ไปดว้ ยความเศร้าใจ. เยซ่ ิงเหอกระโดดเขา้ ไปในถ้าํ ,เขาไดล้ งไปในสระน้าํ แขง็ อีกคร้ัง,เขาไดเ้ กบ็ ดวงจนั ทรา,จากน้นั กไ็ ดก้ วดั วแกร่งงา้ วสวรรคไ์ ปมา,ในท่ีสุดมนั กเ็ ชื่อฟังเขา,ราวกบั วา่ กลิ่นอายของมนั น้นั ดูอ่อนนอ้ มยง่ิ นกั . สมบตั ิชิ้นน้ีน้นั มีพลงั อาํ นาจที่ลึกลบั มาก,เม่ือมนั ไดจ้ ดจาํเจา้ ของแลว้ ,จะมีเพียงบุคคลท่ีเป็นเจา้ ของมนั เท่าน้นั ท่ีสามารถใชไ้ ด.้

เยซ่ ิงเหอจอ้ งมองไปท่ีงา้ วสวรรคท์ ่ีส่องสวา่ งและโปร่งแสง,ราวกบั วา่ พอ่ ตามองลูกเขย,ความยาวสองเมตร,ดว้ ยการกวดั แกวง่แต่ละคร้ังสร้างการโจมตีราวพยคั ฆล์ ่าเหยอ่ื ,ดว้ ยการฟาดลงไปดา้ นหนา้ ยงั พ้ืนผวิ ผนงั ใกลๆ้ ,มนั สามารถตดั ผนงั เป็นสองท่อนได้อยา่ งง่ายดาย,นอกเหนือจากน้นั รอยตดั น้นั ยงั สมบรู ณ์แบบพร้อมท้งั มีน้าํ แขง็ แกะอยอู่ ีกดว้ ย. ค่อนขา้ งรุนแรงนกั ! ความน่าสะพรึงกลวั ของงา้ วสวรรคน์ ้นั ,เมื่อโจมตีจะเกิดความหนาวเยน็ ท่ีทรงพลงั เป็นอยา่ งมาก จากการสงั เกตของเยซ่ ิงเหอ,งา้ วสวรรคเ์ ป็นเหมือนดง่ัสมบตั ิโบราณ,ดว้ ยการออกแบบใหม้ ีขนาดใหญ่กวา่ ปรกติทวั่ ไปสามเท่ามีเป็นสมบตั ิโบราณขนาดใหญ่,งา้ วมงั กรเหมนั ต!์ นึกถึงเร่ืองก่อนน้ีเกี่ยวกบั มงั กรเหมนั ห์,ดูเหมือนวา่ มนั จะมีชีวติ ,มนั ควรท่ีจะใชง้ านไดด้ ีเหมือนกบั งา้ วมงั กรเหมนั ต!์ เยซ่ ิงเหอไดร้ ับงา้ วมงั กรเหมนั ตม์ าแลว้ ,ดว้ ยการเคล่ือนมือขวา,กเ็ ห็นเพียงงา้ วมงั กรเหมนั ตล์ ดขนาดลงอยา่ งรวดเร็ว,กลายเป็นผนึกมงั กรไปปรากฏข้ึนท่ีแขนของเยซ่ ิงเหอ.

ตราบเท่าที่เยซ่ ิงเหอเรียกใช,้ เขาสามารถที่จะกระตุน้ ใหม้ นักลบั กลายมาเป็นงา้ วมนั กรเหมนั ห์ได.้ งา้ วมงั กรเหมนั ตน์ ้ีเป็นสมบตั ิที่มหศั จรรยอ์ ยา่ งแน่นอน,อาจจะมีระดบั สูงกวา่ หลายข้นั เมื่อเทียบกบั ดวงจนั ทราของเซ่ียหยนุ หนิงเลยทีเดียว.

บทที่ 38 ผู้ก่อการร้ายคนสําคญั ? หลงั จากท่ีเกบ็ ดวงจนั ทราและงา้ วมงั กรเหมนั ตแ์ ลว้ ,เยซ่ ิงเหอเห็นพ้นื บางแห่งพน่ ฟองฝอยผดิ ปรกติ,ลึกลงไปในสระน้าํ แขง็ ดว้ ยการดาํ น้าํ ลงไปยงั สระน้าํ แขง็ ท่ีลึกลงไปดา้ นล่าง,จากน้นั กม็ องเห็นกน้ ของสระน้าํ แขง็ ที่มีบางอยา่ ง,เป็นผลึกเหมนั ต์สีขาวนวลจมอย.ู่ \"น่ีคือแก่นหิมะเหมนั ต!์ \"เยซ่ ิงเหอต่ืนเตน้ . ตอนที่ช่วยเหลือเซ่ียหยนุ หนิงก่อนน้นั ,เยซ่ ิงเหอไดม้ องเห็นแสงรําไรบางอยา่ งท่ีกน้ สระ,แต่กงั วลเกี่ยวกบั การช่วยชีวติ ,เยซ่ ิงเหอจึงหาไดใ้ ส่ใจมนั ,หลงั จากที่กลบั มาที่สระน้าํ น้ีอีกคร้ัง,เยซ่ ิงเหอจึงไดเ้ ร่งร้อนท่ีจะสาํ รวจภายใตส้ ระดงั กล่าวขณะที่มองลึกลงไปใตส้ ระน้นั . แก่นหิมะเหมนั ตน์ ้ีไดเ้ ติบโตข้ึนที่ใจกลางของธารน้าํ แขง็,และเป็นส่ิงของท่ีหาไดย้ ากยง่ิ ,ทาํ ไมถึงถึงไดป้ รากฏท่ีน่ีล่ะ? นอกเหนือจากน้ียงั มีแก่นหิมะเหมนั ตม์ ากกวา่ หน่ึงร้อยชิ้น.

เหล่าแก่นหิมะเหมนั ตน์ ้ีเกิดข้ึนเองโดยธรรมชาติ,ไม่น่าจะมีใครที่อยใู่ นสถานท่ีแห่งน้ี,บางทีแก่นหิมะเหมนั ตน์ ้ีอาจจะเก่ียวขอ้ งกบั เจา้ ของงา้ วสวรรคอ์ นั น้ี. แก่นหิมะเหมนั ตน์ ้ีเป็นส่ิงของที่ล้าํ ค่าเป็นอยา่ งมาก,มนั ช่วยในการฝึ กฝนการต่อสูข้ องเหล่าทหาร,สามารถใชใ้ นการฝึ กยทุ ธ์ไดแ้ ละแมแ้ ต่สามารถใชใ้ นการรักษาอาการบาดเจบ็ ไดอ้ ีกดว้ ย,ไม่วา่ อยา่ งไหนกป็ ระเมินค่าไม่ไดเ้ ลย. ในเมื่อสิ่งของเหล่าน้ีไม่มีเจา้ ของ,เยซ่ ิงเหอคงตอ้ งเสียมารยาทแลว้ ,ที่ตอ้ งเกบ็ แก่นหิมะเหมนั ตไ์ ปท้งั หมด,เขาไดน้ าํสิ่งของท้งั หมดใส่ไวใ้ นห่อเส้ือ,จากน้นั กเ็ กบ็ ของดงั กล่าว,เขาได้พงุ่ และกระโดดออกมาจากบ่อน้าํ แขง็ ,จากน้นั กก็ ลบั มายงั ทิศทางของปากถา้ สามารถเกบ็ เก่ียวไดม้ ากทีเดียว,ใจของเยซ่ ิงเหอน้นั รู้สึกตื่นเตน้ ยง่ิ นกั ,ในเมืองปลาคาร์ปน้าํ เงิน,มีตระกลู อยสู่ ามตระกลู ,มีบุตรชายของตระกลู หน่ึงมีกระบี่ยาวที่ทาํ มาจากเหลก็ ช้นั ดี,เยซ่ ิงเหอรู้สึกอิจฉาอยใู่ นใจ,เม่ือเขาโตข้ึน,เขาใหค้ าํ มนั่ สญั ญากบัตวั เองวา่ จะตอ้ งมีอาวธุ ช้นั ดีใหจ้ งได.้

ถึงกระน้นั วนั น้ี,เขาไดม้ ีงา้ วมงั กรเหมนั ตท์ ่ีเป็นสมบตั ิวญิ ญาณอนั ล้าํ คา่ ,ท้งั น้ีเขากย็ งั ไดร้ ับแก่นหิมะเหมนั ตจ์ าํ นวนมากมาอีกดว้ ย. ดว้ ยส่ิงที่ไดร้ ับมากมายเช่นน้ี,ไม่ตอ้ งสงสยั เลยวา่ มนั ช่างยง่ิ ใหญ่ต่อเขายงิ่ นกั . การเป็นเจา้ ของงา้ วมงั กรเหมนั ต,์ สามารถเพม่ิ ความแขง็ แกร่งใหเ้ พม่ิ ข้ึนหลายเท่าโดยไม่ตอ้ งสงสยั เลย!ถึงแมว้ า่จะตอ้ งเจอกบั ผเู้ ยย่ี มยทุ ธร์ ะดบั 5 ดินแดนสวรรค,์ เยซ่ ิงเหอยงั กลา้ท่ีจะต่อกร,เพราะวา่ เพียงแค่ไอเยน็ จากงา้ วมงั กรเหมนั ตน์ ้ีสามารถที่จะกระตุน้ การเคลื่อนไหวไดด้ ีข้ึน,จนผเู้ ยยี่ มยทุ ธ์ระดบั 5ดินแดนสวรรคท์ วั่ ไปน้นั ไม่อาจตา้ นทานได.้ อยา่ งไรกต็ ามงา้ วมงั กรน้ีจะตอ้ งซ่อนไวเ้ ป็นอยา่ งดี,เยซ่ ิงเหอเขา้ ใจความเป็นจริงที่วา่ มนั ช่วยส่งเสริมความสามารถท่ียอดเยย่ี มนกั เป็นเหตุใหก้ ระตุน้ กความตอ้ งการของคนอ่ืนๆได,้ ดว้ ยสมบตั ิล้าํ ค่าเช่นน้ี,อาจจะนาํ มาซ่ึงการแยง่ ชิงการเป็นเจา้ ของ,มนั อาจจะนาํ มาซ่ึงอนั ตรายไดน้ น่ั เอง.

เยซ่ ิงเหอเร่งรีบออกมาปากถ้าํ อยา่ งเร่งรีบ,เขามองเห็นอนั ซุยหยนุ ยนื อย,ู่ ดว้ ยใบหนา้ ที่มีความกระวนกระวายใจ,เขาเร่งฝี เทา้ เขา้ไปหาพร้อมท้งั เพง่ พศิ ที่หล่อนเลก็ นอ้ ย,พร้อมกบั ถามไปที่อนั ซุยหยนุ ,\"เป็นอยา่ งไรบา้ ง?เกิดอะไรข้ึนรึ?เซ่ียหยนุ หนิงไปใหนอยา่ งง้นั รึ?\" เซ่ียหยนุ หนิงหล่อนเพงิ่ เจอเขา้ กบั กลุ่มชายชุดดาํ ,พร้อมไล่ตามพวกมนั ไป,พร้อมใหข้ า้ รอเจา้ ที่นี่!หล่อนบอกขา้ วา่ จะทิ้งเครื่องหมายไวใ้ ห,้ แลว้ ใหพ้ วกเราตามไปทีหลงั !\"อนั ซุยหยนุ กล่าวอยา่ งร้อนรน. เยซ่ ิงเหอขมวดคิ้วเลก็ นอ้ ย,เป็นชายชุดดาํ อยา่ งง้นั รึ? เป็นไปไดว้ า่ ,อาจจะเป็นกลุ่มคนร้ายในเหตุการณ์ที่ผา่ นมาหรือไม่? แต่ถึงกระน้นั เซ่ียหยนุ หนิงกใ็ จร้อยจนเกินไป,เร่งรีบไล่ตามพวกมนั ,อาจจะเป็นหลุมพรางท่ีนาํ ไปสู่อนั ตรายกไ็ ดไ้ ม่ใช่หรอกรึ?ช่างบุ่มบ่ามไม่คิดหนา้ คิดหลงั ซะเลย!

\"พวกเราไปกนั เถอะ!\"เยซ่ ิงเหอพดู อยา่ งจริงจงั ซ่ึงเขารู้สึกสงั หรใจไม่ดีเลย,แมว้ า่ เขาจะรู้วา่ เซ่ียหยนุ หนิงดูแลตวั เองได,้ แต่เย่ซิงเหอกเ็ ป็นกงั วลกบั เซ่ียหยนุ หนิงยง่ิ นกั . ท้งั สองไดไ้ ล่ตามไป. แค่เพียงออกมาไดเ้ พยี งไม่ก่ีสิบเมตร,จากน้นั กไ็ ดย้ นิ เสียงวซู ซ, วซู ซ, วซู ซ,ผา่ นเขา้ มาใกลก้ บั เยซ่ ิงเหอและอนั ซุยหยนุ . \"ไม่ดีแน่,ระวงั ตวั ดว้ ย!\"เยซ่ ิงเหอบอกกบั อนั ซุยหยนุ อยา่ งรวดเร็ว,พวกเขาท้งั สองเคล่ือนที่ไปอยา่ งชา้ ,ระมดั ระวงั เสน้ ทางที่เตม็ ไปดว้ ยหมอกหนา. ระวงั ตวั . ที่ก่ิงไมห้ ลายกิ่งสน่ั เลก็ นอ้ ย,มีบางอยา่ งอยบู่ นน้นั . ชายชุดดาํ อยทู่ ี่ตรงน้นั ไดเ้ ตรียมตวั พงุ่ มายงั เยซ่ ิงเหอและอนัซุยหยนุ . \"ระวงั ตวั !\"อนั ซุยหยนุ กล่าวอยา่ งขึงขงั ,หล่อนไดต้ อบรับอยา่ งรวดเร็ว,ทาํ การประทบั ผนึกอยา่ งรวดเร็ว,ลูกบอลเพลิงพงุ่ ไปยงั ชายชุดดาํ ในทนั ที. ปัง ปัง ปัง!

บอลเพลิงแตกสะบ้นั ,แตกระเบิดออกมากระจายผา่ นไปยงัชายชุดดาํ คนดงั กล่าว. ชายชุดดาํ คนดงั กล่าวคาํ ราม,ร่างของเขายงั ไม่หยดุเคล่ือนไหว,เขาคาํ รามดงั กอ้ ง,เสือผา้ ตามร่างกายของเขาสะบ้นัออกมา,ความแขง็ แกร่งไดแ้ ผซ่ ่านออกมา,หมดั ของเขาเตม็ ไปดว้ ยพลงั ไดพ้ งุ่ มายงั พวกเขาอยา่ งคาดไม่ถึง. ผใู้ ชศ้ ิลปะแห่งมงั กรสินะ! เยซ่ ิงเหอเปล่ียนเป็นขึงขงั ,กระโดดไปดา้ นหนา้ ,โคจรพลงัอาํ นาจแห่งดวงดาราไปที่เทา้ ,พร้อมเตะออกไป. ปัง! เสียงปะทะดงั สนน่ั ,ท้งั สองคนต่างปะทะกนั หน่ึงกระบวนท่า,ฝ่ ายตรงขา้ มเสียเปรียบเลก็ นอ้ ย,พร้อมกบั ถอยห่างออกไป. ผใู้ ชศ้ ิลปะการต่อสูแ้ ห่งมงั กรระดบั 5 ดินแดนสวรรค!์ เทา้ ขวาของเยซ่ ิงเหอรู้สึกชาเลก็ นอ้ ยกบั การโจมตีเมื่อสกั ครู่,แมว้ า่ ฝ่ ายตรงขา้ มจะมีความแขง็ แกร่ง 5 ดินแดนสวรรค,์ หากแต่ความแขง็ แกร่งจริงๆแลว้ ,ยงั ดอ้ ยกวา่ เซ่ียหยนุ หนิง,ดว้ ยเห็นท่ีแขน

ของฝ่ ายตรงขา้ มน้นั มีเกลด็ แขง็ ดาํ เงา,ทาํ ใหส้ ายตาของเยซ่ ิงเหอจดจอ้ งเลก็ นอ้ ย,ดวงตาของเขาเปล่ียนเป็นเยน็ ชาโดยทนั ที. \"เป็นเจา้ อยา่ งง้นั รึ?\"เยซ่ ิงเหอกาํ หมดั ของเขาแน่น. ก่อนหนา้ น้ีเขาและเซี่ยหยนุ หนิง,อนั ซุยหยนุ ไดเ้ กิดความสงสยั เลก็ นอ้ ยซ่ึงตอนน้ีไดร้ ับการยนื ยนั แลว้ ,เป็นเขาจริงๆไม่ผดิแน่. \"พวกเจา้ คงจะนึกออกแลว้ สินะ!\"ชายชุดคลุมสีดาํ ไดท้ าํ การเปิ ดผา้ คลุมหนา้ ของเขาออก,ยมิ้ เลก็ นอ้ ยและกล่าววา่ ,\"ถกู แลว้ เป็นขา้ เอง.\" ชายคนดงั กล่าวน้นั เป็นผนู้ าํ ของกลุ่ม อาจารยฉ์ ู่เซียน! อยั ซุยหยนุ เปิ ดตากวา้ ง,จอ้ งมองไปยงั อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนอยา่ งเหลือเช่ือ,หล่อนงงงวยเลก็ นอ้ ยจึงไดถ้ ามออกไป,\"ทาํ ไมอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนถึงไดท้ าํ เช่นน้ีล่ะ?ท่านเป็นถึงอาจารยท์ ี่น่านบั ถือของสถาบนั ดาราสวรรค,์ ทาํ ไมจึงไดส้ งั หารนกั เรียนของตวั เองล่ะ?\" อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนไดห้ วั เราะออกมา,ทนั ใดน้นั กจ็ อ้ งมองอยา่ งเยน็ ชาและกล่าววา่ \"ถึงบอกเจา้ กไ็ ม่สามารถเขา้ ใจไดห้ รอก,หญิงสาวจากตระกลู ขนุ นางเช่นเจา้ ,เจา้ คงจะเชื่อฟังแต่ในโอวาสตระกู

ล,การออกมาขา้ งนอกน้นั มนั ช่างเลวร้ายยงิ่ นกั ,การตายของผคู้ นน้นั ,ช่างเป็นเรื่องท่ีปกติยง่ิ นกั !\" เยซ่ ิงเหอยงั คงสงบนิ่งและจอ้ งมองอยา่ งใจเยน็ ไปยงั อาจารย์ฉู่เซี่ยน,เขาขมวดคิ้ว,อาจารยข์ องสถาบนั ,ไดท้ าํ การวางกบั ดกัเพอ่ื ที่จะสงั หารนกั เรียนตวั เองอยา่ งคาดไม่ถึง,เขามีเป้ าหมายอะไรกนั แน่? หากเขามีเหตุผลแลว้ อะไรท่ีจาํ เป็นตอ้ งสงั หารคนอื่น. เยซ่ ิงเหอขมวดคิ้วเลก็ นอ้ ย,จอ้ งมองไปยงั อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนและกล่าวอยา่ งขึงขงั ,\"เป้ าหมายของท่านคือเซี่ยหยนุ หนิงอยา่ งง้นั รึ?\" เซ่ียหยนุ หนิงไดว้ งิ่ ออกไป,และยงั ไม่กลบั มาในตอนน้ี,อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนกไ็ ดป้ รากฏตวั ท่ีน่ี,เพอ่ื ป้ องกนั พวกเขาไปช่วยเหลือเซี่ยหยนุ หนิง! หากมีเหตุผลจูงใจอะไรล่ะก,็ เซี่ยหยนุ นหนิงน่าจะเป็นเหตุผลเดียวที่เพยี งพออธิบายได.้ หลานสาวเจา้ เมือง นครบรรพชนสวรรค,์ เป็นบุตรสาวเพยี งคนเดียวของหวั หนา้ องคร์ ักษฝ์ ่ ายเหนือ.

\"เจา้ ช่างฉลาดยงิ่ นกั ท่ีสามารถคาดการณ์ไดอ้ ยา่ งถกู ตอ้ ง,เซ่ียหยนุ หนิงโดยปรกติน้นั จะติดตามอาจารยใ์ หญ่โดยตลอด,ส่วนเวลาอ่ืนกจ็ ะอยแู่ ต่ในคฤหาสนเ์ จา้ เมืองอีก,โอกาสที่จะออกมาขา้ งนอกน้นั มีไม่มาก!\"อาจารยฉ์ ู่เซียนขยบั คิ้วเลก็ นอ้ ย,\"ใครจะคิดวา่หล่อนจะเดินมาติดกบั ซะเอง,พวกเราจะไม่ปล่อยโอกาสไดห้ ลุดลอยไปอยา่ งแน่นอน!\" ตามความคิดเห็นพวกเขาน้นั ,สถานที่ฝึ กฝนน้นั เป็นสถานท่ีปลอดภยั อยา่ งแน่นอน,เพราะวา่ สถานท่ีฝึกฝนดงั กล่าวน้ี,มีถนนที่ใชเ้ ขา้ มาเพียงเสน้ ทางเดียว,จะมีเพยี งแต่อาจารยแ์ ละนกั เรียนเท่าน้นั ท่ีเขา้ มาได,้ ดงั น้นั เจา้ เมืองจึงคิดวา่ สถานทีฝึกฝนน้นั เป็นสถานท่ีปลอดภยั ,จึงไดอ้ นุญาตใหเ้ ซี่ยหยนุ หนิงเขา้ ร่วมฝึ กฝนได.้ แต่ถึงกะน้นั ใครจะคิดวา่ หลงั จากที่เซ่ียหยนุ หนิงไดเ้ ขา้ ร่วมแลว้ ,จะถกู ซุ่มโจมตีโดยอาจารยฉ์ ู่เซ่ียนท่ีเป็นอาจารยข์ องสถาบนัดาราสวรรคซ์ ะเอง,เขาเร่ิมสงั หารคนท่ีอยใู่ นเหตุการณ์เพอื ไล่ล่าเซ่ียหยนุ หนิง.

\"ในเม่ือเป้ าหมายของท่านคือเซี่ยหยนุ หนิง,ทาํ ไมจะตอ้ งสงั หารคนบริสุทธิจาํ นวนมากดว้ ยล่ะ?\"อนั ซุยหยนุ จอ้ งมองไปยงัอาจารยฉ์ ู่เซี่ยนดว้ ยความโกรธ. \"คนบริสุทธิอยา่ งง้นั รึ?ฮ่าฮ่าฮ่า!\" อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนหวั เราะเสียงดงั .

บทที่ 39 อ้างเหตุผล \"หญิงสาวจากชนช้นั สูงเช่นเจา้ น้นั ไม่เคยที่จะเผชิญกบั โลกที่มีแต่กล่ินควนั ไฟ,จริงๆแลว้ เจา้ ไม่ควรจะเอาเรื่องอยา่ งน้ีมากล่าวกบั ขา้ !เหล่าคนที่ตระกลู ที่ทรงอาํ นาจของเจา้ สงั หารผบู้ ริสุทธ์ิไปก่ีคนแลว้ ล่ะ?การไล่ล่าสงั หารตระกลู สาขาท่ีมีขนาดเลก็ น้นั มีอยู่เป็นประจาํ ,เหล่าคนจากตระกลู ธรรมดาน้นั ลว้ นแลว้ แต่ไม่ต่างจากหมหู มาเท่าใดในสายตาของตระกลู ของพวกเจา้ อยแู่ ลว้ .\"ดวงตาของอาจารยฉ์ ูเซี่ยนกลายเป็นสีแดงชาด. \"เจา้ เป็นบุตรสาวคนโตของตระกลู สวรรคน์ ิรันดร,เจา้ ยอ่ มเติบโตมาอยา่ งสบายใจ,แต่สาํ หรับหญิงสาวที่มาจากตระกลู สาขาล่ะ,ตราบเท่าท่ีพวกหล่อนมีหนา้ ตาดี,จะตอ้ งถูกปิ ดก้นั ความเป็นคนและถกู ข่มเหงจากตระกลู หลกั ,เหล่าคนจากตระกลู ช้นั สูงน้นักลบั ใชค้ าํ พดู ท่ีสวยหรูเพอื่ ปกปิ ดอาํ นาจมืดของตวั เอง! ฮ่าฮ่า,นี่ช่างน่าหวั เราะจริงๆ?ขา้ ตอ้ งการจะถามเจา้ ,ทาํ ไม?\"อาจารยฉ์ ู่เซ่ียนยงั คงใจเยน็ และสงบหากแต่มองอยา่ งโกรธเกร้ียวไปยงั อนั ซุยหยนุ .

อนั ซุยหยนุ ตอ้ งการที่จะเปิ ดปากพดู เพือ่ ที่จะประทว้ งเรื่องเหล่าน้นั ,ไม่วา่ หล่อนจะโตเ้ ถียงอยา่ งไรแมว้ า่ หล่อนจะคิดวา่ นน่ัมนั เป็นเรื่องที่ไร้มนุษยธ์ รรม,แต่หล่อนกไ็ ม่สามารถท่ีจะเปล่ียนแปลงมนั ได.้ เยซ่ ิงเหอยงั คงเงียบอย,ู่ เขายงั จาํ ไดเ้ ก่ียวกบั เร่ืองอาของเขาคนท่ีตอ้ งทุกขท์ นกบั ความอปั ยศจนตอ้ งตาย,นึกถึงคนเฒ่าคนแก่ของตระกลู ท่ีตอ้ งอดอาหารจนตาย. อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนจอ้ งมองไปท่ีเยซ่ ิงเหอท่ียนื อยใู่ กลๆ้ อนั ซุยหยนุ ,สายตาของเขาน้นั เปล่ียนเป็นอ่อนโยนอยา่ งมาก,ก่อนท่ีเขาจะกล่าวออกมาวา่ ,\"พวกเราลว้ นแลว้ แต่เป็นตระกลู สามญั ชนขนาดเลก็ ,และสงครามกบั ตระกลู ช้นั สูงน้นั ไดเ้ ริ่มเรียบร้อยแลว้ !เยซ่ ิงเหอ,ขา้ รู้วา่ เจา้ น้นั มีความเกลียดชงั ทีฝ่ังลึกอย,ู่ นอกเหนือจากน้ีเม่ือเร็วๆน้ี,เยซ่ ิงเหอเจา้ ช่างมีพรสวรรคย์ ง่ิ นกั ,ถา้ เจา้ มาร่วมกบัเรา,เจา้ จะกลายเป็นผเู้ ยย่ี มยทุ ธท์ ี่ไม่มีใครเทียบได.้ เมื่อเวลาที่เจา้ฝึ กฝนเพียงพอและสามาถทวงคืนความชอบธรรม,เจา้ จะกจ็ ะมีความสามารถเพียงพอที่จะเหยยี บตระกลู จนั ทราทมิฬใหจ้ มดิน!เจา้ ไม่คิดอยา่ งง้นั รึ?\"

เยซ่ ิงเหอกาํ หมดั ของเขาแน่น,เขาตอ้ งการที่จะลา้ งแคน้ ,เขาตอ้ งการทาํ ลายตระกลู จนั ทราทมิฬใหร้ าบคาบ,เขาตอ้ งการทวงความเป็นธรรมใหก้ บั อาของเขา,เขาตอ้ งการลา้ งแคน้ เพื่อคนตระกลู ของเขา. มองเห็นเยซ่ ิงเหอแคน่ เสียงอยใู่ นลาํ คอโดยไม่พดู อะไร,อนัซุยหยนุ กล่าวออกมาอยา่ งกระวนกระวายใจ,\"เจา้ ไม่ควรท่ีจะถกูเขาชกั นาํ ไปในทางท่ีผดิ หรอกนะ!\" \"นน่ั ไม่ใช่ชกั นาํ ไปในทางท่ีผดิ !\"อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนยงั คงใจเยน็ไม่เคลื่อนไหวอะไรและกล่าวออกมาวา่ ,\"เหล่าคนของตระกลู ที่มีอาํ นาจน้นั ลว้ นแลว้ แต่บดั ซบท้งั น้นั ,ทาํ ไมพวกเราตระกลู สาขาจะตอ้ งทาํ งานใหก้ บั ตะกลู ช้นั สูงจนตอ้ งตายดว้ ยล่ะ?เยซ่ ิงเหอตราบเท่าที่เจา้ ติดตามขา้ ,เจา้ จะกลายเป็นปรมาจารย,์ หากเจา้ ชื่นชอบอนั ซุยหยนุ ,ขา้ กส็ ามารถจบั อนั ซุยหยนุ มดั ไวแ้ ละมอบใหก้ บัเจา้ ไดใ้ นตอนน้ี,ไดท้ ุกเวลาท่ีเจา้ น้นั ตอ้ งการ!\" \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ไม่ตอ้ งการท่ีจะโค่นลม้ เหล่าตระกลู ท่ีลน้ ในอาํ นาจเหล่าน้ี,จะปล่อยใหท้ วั่ ท้งั อาณาจกั รโจวท่ียง่ิ ใหญ่น้ีอยใู่ นกาํ

มือพวกน้ี,เจา้ ไม่อยากควบคุมประเทศน้ีร่วมกบั พวกเราอยา่ งง้นัรึ?\"อาจารยฉ์ ู่เซี่ยนกล่าว. ดวงตาของอนั ซุยหยนุ แดงระเรื่อ,หล่อนไม่รู้เลยวา่ จะโนม้นาวเยซ่ ิงเหออยา่ งไร,ทนั ใดน้นั หล่อนกพ็ บวา่ ระหวา่ งหล่อนและเยซ่ ิงเหอน้นั ช่างมีช่องวา่ งราวกบั วา่ มนั มีขนาดใหญ่ยงิ่ นกั . เยซ่ ิงเหอเงียบอยนู่ านเหมือนกนั ,ดวงตากลมโตของเขาค่อยๆกลายเป็นมนั่ คง,เขาจอ้ งมองไปยงั อาจารยฉ์ ู่เซี่ยน\"กลุ่มของพวกท่านน้นั ,หลงั จากโค่นลม้ เหล่าตระกลู ท่ีมีอาํ นาจเหล่าน้นั แลว้,จะทาํ อยา่ งไรต่อไปอยา่ งง้นั รึ?ไม่ใช่วา่ จะเปล่ียน กลายเป็นคนพวกน้นั หรือไม่?ที่เหยยี บยา่ํ ซ้าํ เติมคนอื่นอยา่ งไรซ่ึงมนุษยธรรม,การกระทาํ ของพวกท่านน้นั ลว้ นแลว้ แต่ไม่ต่างกบั ตระกลู ทีทรงอาํ นาจเหล่าน้นั !ในสายตาของพวกเจา้ น้นั ,ไม่ไดเ้ ห็นชีวติ คนมีความสาํ คญั ,ไปมากกวา่ หมหู มา,สามารถท่ีจะสงั หารไดอ้ ยา่ งเป็นเร่ืองธรรมดา!\" \"เยซ่ ิงเหอ,เจา้ ฟังขา้ เจา้ น้นั มีอนาคตที่ไม่สิ้นสุด,เจา้ ไม่ควรเดินบนเสน้ ทางที่ไม่ถูกตอ้ ง,เจา้ ไม่ควรทาํ ใหต้ วั เองเดินไปสู่ความ