บวรธรรมบพิธ รวมภาพ

ความสนั โดษเปน็ ทรพั ยอ์ ย่างย่งิ

บวรธรรมบพติ ร 352

เถรธรรม บวรธรรมบ ิพตร 353๘ ปาสาทิโกเป็นผู้ประกอบไปดว้ ยกริ ิยา อนั นา่ เลอื่ มใสไม่ว่าจะอยู่ในอิรยิ าบถใดๆ ก็ส�ำ รวมด้วยดี

บวรธรรมบ ิพตร 354 เจ้าพระคุณสมเด็จฯ ขณะทรงดำ�รงสมณศักดิ์ที่พระสาสนโสภณ ทรงแสดงกิริยาความเคารพอ่อนน้อมต่อพระเทพมงคลรังษี (หลวงพ่อดี) พระอุปัชฌายข์ องพระองค์เปน็ อยา่ งย่ิง

สติ บวรธรรมบ ิพตร 355ในเวลาเมอ่ื เขา้ สสู่ มาคมในทน่ี น้ั ๆ กแ็ สดงไดถ้ กู ตอ้ ง ควรจะนง่ั กน็ ง่ัควรจะยนื ก็ยนื ควรจะเดนิ กเ็ ดนิ ควรจะนอนกน็ อน และควรที่จะแสดงกิริยาอาการนอบน้อมอย่างไรหรือปฏิบัติอย่างไรให้เหมาะสม กก็ ระท�ำ ใหถ้ กู ต้องแกร่ ะเบียบของที่ประชมุ น้ันๆ ดงั นี้ก็ต้องอาศัยความระลึกได้ ความตามระลึกได้ถึงกิริยาอาการที่กระทำ�มาแล้วในอดีต หรือท่ีฝึกหัดมาแล้วน้ันเอง จึงกระทำ�ได้ถูกตอ้ ง พระธรรมเทศนาเรื่อง สตกิ ถา ๔ กนั ยายน พ.ศ. ๒๕๓๓

บวรธรรมบ ิพตร 356 เสดจ็ ไปประทานความช่วยเหลอื ชาวบ้านที่ประสบภยั พิบตั ิ ในภาคตะวนั ออกเฉียงเหนือ พ.ศ.๒๕๒๑

เสด็จเปดิ อาคาร ญสส. โรงเรยี นพุทธวิมตุ ิวิทยาอำ�เภอไทรโยค จงั หวดั กาญจนบรุ ี พ.ศ. ๒๕๓๔

เสดจ็ วางศลิ าฤกษเ์ สาหลกั เมอื งจงั หวดั ชมุ พรวนั ท่ี ๑๙ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๓๕

ทา่ มกลางพุทธศาสนกิ ชนภายในวัดบวรนิเวศวิหารวันท่ี ๓ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๓๕ทรงสกั การะรูปเหมอื นพระพรหมมนุ ี (ผิน สุวโจ)เจ้าอาวาสวดั บวรนเิ วศวหิ าร รูปที่ ๕

บวรธรรมบ ิพตร 360 พระสงฆ์และพุทธศาสนกิ ชนชาวเนปาล เฝา้ ถวายสกั การะ ณ วดั ศรกี รี ติวหิ าร ประเทศเนปาล พ.ศ. ๒๕๓๘

ทรงพระเมตตาประทานพรแก่เดก็ณ วดั บวรนิเวศวิหาร พ.ศ. ๒๕๔๓ บวรธรรมบ ิพตร 361

บวรธรรมบพติ ร 362

เสดจ็ เปดิ ศาลาหลวงพอ่ พระใส วดั โพธช์ิ ยั บวรธรรมบ ิพตร 363จงั หวดั หนองคาย วนั ท่ี ๒๘ ธนั วาคมพ.ศ.๒๕๔๒ “ขอใหเ้ ราทัง้ หลาย ซง่ึ เปน็ พระสงฆ์ เปน็ ท่ีพึง่ ทางใจ ของประชาชนมากที่สุด ด้วยการที่ตั้งใจปฏิบัติดี ปฏิบัติชอบ ให้เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาปสาทะ และให้ ธรรมแกป่ ระชาชน ใหป้ ระชาชนไดม้ ที พี่ ง่ึ ของใจตง้ั มนั่ คอื มใี จตัง้ ม่ันอยู่ในพระพุทธเจา้ พระธรรม พระสงฆ์ เปน็ สรณะ และตง้ั อยใู่ นศลี ธรรมตามสมควรแกภ่ าวะ” พระนพิ นธ์ พทุ ธศาสนากบั ประชาชน



“ผู้ใดสักการะ เคารพ นับถือ บูชาภิกษุ ผู้เป็น บวรธรรมบ ิพตร 365สังฆบิดร ผู้เป็นสังฆปริณายก และเชื่อฟังถ้อยคำ�ข อ ง ท่ า น เ ห ล่ า น้ั น พึ ง ห วั ง ไ ด้ ซึ่ ง ค ว า ม เ จ ริ ญอยา่ งเดยี วไมม่ ีเสอ่ื ม” ภิกขุอปริหานิยธรรม

บวรธรรมบพติ ร 366

ปาสาทโิ ก อริ ยิ ติ บวรธรรมบ ิพตร 367 อภิรโู ป สสุ ํวุโต อตุ ตฺ เม ทมเถ ทนโฺ ต อมตทสฺสี ภวสิ สฺ ติ ฯทา่ นผู้มีอิริยาบถน่าเล่อื มใส มรี ูปงาม ส�ำ รวมดี เป็นผ้ฝู กึ แล้วในอุบายเครอ่ื งฝึกอันสูงสดุ จกั เปน็ ผ้เู ห็นอมตะ

บวรธรรมบ ิพตร 368 เถรธรรม ๙ ฌานลาภี ผู้สามารถเขา้ ฌาณอนั เป็นธรรม ที่ท�ำ ใหอ้ ยเู่ ปน็ สขุ ในปจั จบุ ัน ไดต้ ามปรารถนาโดยไม่ยาก

บวรธรรมบพติ ร 369

บวรธรรมบพติ ร 370

ผู้ที่ได้อัปปนาสมาธิคือสมาธิท่ีแนบแน่นจนถึงข้ันฌานทั้ง ๔ บวรธรรมบ ิพตร 371อันมีในจิตยิ่ง ให้อยู่เป็นสุขสบายในปัจจุบันได้โดยไม่ยากอนั หมายความวา่ ใหม้ าปฏบิ ตั เิ พง่ จติ นใ้ี หส้ งบตงั้ มน่ั อยใู่ นอารมณ์อันเดียว โดยมาปฏิบัติในกรรมฐานตามที่พระพุทธเจ้าได้ตรัสสั่งสอนไว้ เชน่ ในสตปิ ฏั ฐาน ๔ ในกายคตาสตสิ ติพจิ ารณากายในพุทธานุสสติ ระลึกถึงพระพุทธเจ้า ธัมมานุสสติ ระลึกถึงพระธรรม สังฆานุสสติ ระลึกถึงพระสงฆ์ เป็นต้น และเมื่อได้อัปปนาจิต คือจิตที่ต้ังมั่นแนบแน่นอยู่ในกรรมฐานดังกล่าวเป็นผทู้ ่ีมีอารมณเ์ ปน็ อันเดยี วได้ จนเขา้ องคฌ์ าณ ๑ จนถึง ๔กช็ อื่ ว่าได้ฌาณ ๔ ปฏบิ ตั ใิ หเ้ ป็นผทู้ ่ีไดฌ้ าณ ๔ นมี้ อี ยใู่ นอธจิ ติคอื จติ ย่งิ และเป็นเครื่องอยเู่ ป็นสุขในปัจจบุ นั พระธรรมเทศนาเรอ่ื ง สังฆผาสวุ หิ ารกถา ๓๑ สงิ หาคม พ.ศ. ๒๕๓๒

บวรธรรมบพติ ร 372

ลายพระหตั ถท์ รงบนั ทกึ อาการ ๓๒ ตามหลกั กายานปุ ัสสนาสติปฏั ฐาน บวรธรรมบ ิพตร 373

เสดจ็ เย่ยี มหลวงป่ฝู ั้น อาจาโร ณ วดั ถํ้าขาม จงั หวดั สกลนครบวรธรรมบ ิพตร 374

บวรธรรมบพติ ร 375

บวรธรรมบ ิพตร 376 “เม่ือระลึกถึงหลวงปู่ขาว อนาลโย ก็อดไม่ได้ที่จะระลึกถึง พระสงั ฆคุณวา่ สปุ ฏปิ นั โน ภควโต สาวกสงั โฆ อุชปุ ฏปิ ันโน สามีจปิ ฏปิ ันโน พระสงฆส์ าวกของพระผมู้ พี ระภาคเจ้า ปฏิบัติ ดแี ลว้ ปฏบิ ตั ติ รงแลว้ ปฏบิ ตั ถิ กู ตอ้ งแลว้ ปฏบิ ตั ชิ อบ เหมาะแลว้ จึงเกิดความเล่ือมใสเคารพ ในสปุ ฏบิ ตั ิ อุชปุ ฏิบตั ิ ญายปฏิบัติ สามจี ิปฏบิ ัติของทา่ น ต้ังแต่ได้ไปกราบนมัสการท่านเป็นคร้ังแรก ได้เห็น ได้เข้าไปนงั่ ใกล้ ได้ฟงั ธรรมจากถอ้ ยคำ�ของท่าน พรอ้ มกบั ด้วย รู้สกึ สมั ผัสจติ ใจของทา่ นอนั เป่ยี มด้วยเมตตากรุณาจากสายตา สีหน้ากายวาจาท่ีต้อนรับด้วยธรรมปฏิสันถารอันบริสุทธิ์ เป็นท่ีประทบั ใจให้ระลึกถึงและไปกราบนมัสการ ไดเ้ หน็ ไดส้ ดับ รบั ธรรมรสจากทา่ นอกี โดยล�ำ ดบั มา แมข้ นั ธข์ องทา่ นจะแตกดบั ไปตามธรรมดาของสงั ขาร คณุ ของทา่ นอนั พงึ กลา่ วไดว้ า่ อนาลโย คโุ ณ ยอ่ มด�ำ รงอยเู่ ปน็ ทร่ี ะลกึ ถงึ และเคารพกราบไหวต้ ลอดไป” คำ�สดดุ ีทเี่ จ้าพระคุณสมเด็จฯ ทรงกลา่ วถึงหลวงปขู่ าว เนื่องในพธิ พี ระราชทานเพลิงศพ

เสด็จเย่ียมหลวงปู่ขาว อนาลโยวดั ถา้ํ กลองเพล จังหวัดอุดรธานีวันที่ ๑๖ มนี าคม พ.ศ. ๒๕๑๐

เวลาคุยธรรมะนี้ท่านเอาจริงเอาจังมาก เฉพาะกบั เรา คยุ กนั สองตอ่ สอง ทา่ นหนกั ในทางจิตตภาวนาอานาปานสติ ทา่ นอยู่ เงียบๆ นะ ท่านจะมาแต่ตอนเช้ามา บิณฑบาต ท่านบิณฑบาตหน้าศาลาน้ี แลว้ กม็ าฉนั ทน่ี แี่ ลว้ ไปเงยี บเลย เชา้ วนั หลงั จะมาพบกันใหม่ ท่านก็ภาวนาเต็มที่ ของท่าน หลวงตามหาบวั ญาณสัมปนั โนบวรธรรมบ ิพตร 378

เสด็จบิณฑบาตร่วมกับหลวงตามหาบัว บวรธรรมบ ิพตร 379ญาณสมั ปันโน ณ วดั ปา่ บา้ นตาด จงั หวัดอุดรธานี พ.ศ. ๒๕๑๒

บวรธรรมบ ิพตร 380 ส ม เ ด็ จ พ ร ะ สั ง ฆ ร า ช น้ี แ ต่ ก่ อ น ท่ า น เคยมาภาวนาอยู่ที่นี่ (วัดป่าบ้านตาด) ท่านมาแต่ละทีๆ เป็นอาทิตย์ๆ ท่านมา ท่ี น่ี เ ส ม อ เ ว ล า มี โ อ ก า ส อั น ดี ท่ า น ก็ สนทนาธรรมะกับเราเฉพาะสองต่อสอง ท่านมาบอ่ ยแหละแตก่ อ่ น หลวงตามหาบวั ญาณสัมปนั โน

มรณานสุ สตใิ นงานศพพระชนนกี มิ นอ้ ย คชวตั ร บวรธรรมบ ิพตร 381ณ วดั เทวสงั ฆาราม พ.ศ. ๒๕๑๐

บวรธรรมบพติ ร 382

เสดจ็ เยยี่ มพระโพธญิ าณเถร (ชา สภุ ทฺ โท) ณ วดั หนองปา่ พง จงั หวดั อบุ ลราชธานี บวรธรรมบ ิพตร 383ในคราวเสดจ็ ตรวจการคณะสงฆ์ พ.ศ. ๒๕๑๖

บวรธรรมบพติ ร 384

หลวงปู่แหวน สุจณิ โณ เคยกลา่ วถงึ เจ้าพระคุณสมเดจ็ ฯ ไวว้ ่า“อยากกราบพระดีไม่ต้องด้ันด้นเดินทางมาถงึ เชยี งใหมห่ รอก กราบอยทู่ ก่ี รงุ เทพฯก็ได้ กส็ มเด็จญาณฯ นั่นไง” หนังสือ พระของประชาชน บวรธรรมบ ิพตร 385