ศิษย์ข้า เจ้าตายอีกแล้ว 01

ซูเหยา \".....\" ชว่ั ขณะน้นั , บรรยากาศรอบตวั พากนั เงียบกริบ มีเพียงเสียง เคลื่อนไหวลอยมาใหไ้ ดย้ นิ อยา่ งคงที่ พบ่ั พบ่ั พบ่ั ... พบ่ั พบั่ พบั่ ... หวีงซีจือถอนหายใจเฮือกใหญ่ คลา้ ยยอมแพอ้ ยา่ งสิ้นเชิง จากน้นั เขาช้ีไปยงั กระท่อมหลงั หน่ึงซ่ึงอยไู่ ม่ไกลนกั \"ก่อนหนา้ , ขา้ เห็นเงาร่างสีแดงหายไปในบา้ นหลงั น้นั ร่างน้นั รวดเร็วเป็น อยา่ งยง่ิ \" ซูเหยาพลนั นึกไดว้ า่ พวกเธอมาท่ีนี่ทาไม \"ไปดูกนั \" ใน ท่ีสุดปลากก็ ินเหยอ่ื กระท่อมน้นั คลา้ ยมีผอู้ าศยั เพียงคนเดียว และภายในบา้ นยงั จุดตะเกียงใหค้ วามสวา่ ง, ซูเหยาและหวงั ซีจือเขา้ ใกลต้ วั บา้ นอยา่ ง ระมดั ระวงั พวกเขากล้นั ลมหายใจพลางเง่ียหูฟัง เนื่องจาก สถานการณ์ยงั ไม่ชดั เจน ซูเหยาจึงไม่กลา้ ใชส้ ัมผสั หยง่ั รู้เพอ่ื ตรวจสอบ

\"นอ้ งชาย, ทาไมไม่ใหข้ า้ นอ้ ยช่วยเหลือเจา้ ละ?\" น้าเสียงมี เสน่ห์อนั น่าหลงใหลของหญิงสาวลอยมาจากดา้ นใน จากน้นั , ตามดว้ ยเสียงถอดเส้ือผา้ นรกอะไรกนั เน่ีย, อีกแลว้ หรือ!? วนั น้ีมนั วนั อะไร? ทาไม ทุกคนถึงอยากออกกาลงั กาย? หรือการลกั ลอบรักกนั กาลงั เป็นที่ นิยม เธอพลนั นึกถึงรายการ 'สัตวโ์ ลกน่ารัก' และคากลา่ ว 'ฤดู ใบไมผ้ ลิมาถึงแลว้ ... มนั คือฤดูผสมพนั ธุ์อีกหน!' เฮ,้ แต่น่ียงั ฤดูหนาวอยเู่ ลยนะ! ดูเหมือนวนั น้ีคงไม่ไดเ้ ร่ืองราวอะไร ซูเหยาสะกิดหวงั ซีจือ ใหถ้ อยกลบั ทวา่ หวงั ซีจือไม่ยอมขยบั และยงั ส่งสัญญาณบอกให้ เธอนิ่งเงียบ เฮย้ , เจา้ เดก็ คนน้ีนี่, ไม่ใช่วา่ เขาเสพติดมนั แลว้ , ใช่ ไหม ก่อนหนา้ , เขายงั ปฏิเสธวา่ ไม่ไดแ้ อบดูอยเู่ ลย! หวงั ซีจือตระหนกั วา่ ความคิดนางลอยล่อยไปไกล จึงดึงมือ นางมาและค่อยๆเขียนอกั ษรบนฝ่ ามือ \"กลิ่นอายปี ศาจ!\" ซูเหยาดวงตาเบิกกวา้ ง พลางสัมผสั สภาพแวดลอ้ มอยา่ ง สงบน่ิง อยา่ งที่เขากล่าว, เธอรู้สึกถึงกล่ินอายผดิ ปกติท่ีมีความมืด ผสมอยู่ นี่คือกล่ินอายปี ศาจ?

พวกเขาท้งั สองกา้ วไปดา้ นหนา้ อยา่ งระมดั ระวงั และซ่อน ตวั อยใู่ ตห้ นา้ ต่าง จากน้นั ยดื คอเพ่ือสอดส่องภายในบา้ น มีชายหนุ่มและหญิงสาวอยดู่ า้ นใน, ชายหนุ่มเอนกายลงบน เตียง ส่วนหญิงสาวผนู้ ่าหลงใหลนง่ั คร่อมอยบู่ นร่าง พลางขยบั กายข้ึนลง พวกเขาท้งั สองกาลงั **** ก่อนซูเหยาจะเป่ าปาก ออกมาดว้ ยความตะลึงกบั ลีลาควบขี่ของหญิงสาว พลนั ไอดามืด เริ่มก่อตวั วนรอบร่างหญิงสาว พวกมนั ผนั แปรข้ึนลงตามการ เคลื่อนไหวทุกท่วงท่า ครู่ต่อมา, ดวงตาหญิงสาวมีประกายสีแดงวบู ผา่ น, ไอดา รอบกายนางเริ่มหนาแน่นยง่ิ ข้ึน อยา่ งทนั ทีทนั ใด, ร่างกายชาย หนุ่มซ่ึงอยดู่ า้ นลา่ งซูบซีดลงดว้ ยความเร็วท่ีสามารถมองเห็นดว้ ย ตาเปล่า นางกาลงั สูบธาตุเขา, หญิงสาวเปลง่ เสียงหอนยาว ดา้ นหลงั นางพลนั มีหางยาวสามอนั โผล่ออกมา \"ปี ศาจจิ้งจอก!\" ซูเหยาหลุดเสียงออกมาอยา่ งหา้ มไม่อยู่ \"นน่ั ใคร?\" ปี ศาจจิ้งจอกรู้สึกถึงการเคล่ือนไหว นางผลกั ฝ่ า มืออยา่ งแรง ดว้ ยเสียงดงั ปัง, กาแพงตรงหนา้ พลนั พงั ทลาย หาก มิใช่เพราะความรวดเร็วอนั ยอดเยยี่ ม พวกเขาคงติดอยภู่ ายใตเ้ ศษ

ซากกาแพง เงาร่างหญิงสาววบู ผา่ น, นางเดินออกจากบา้ นดว้ ยชุด เส้ือคลมุ ทวา่ ชุดที่นางสวมใส่เป็นเพียงผา้ โปร่งบางสีแดง ซ่ึงไม่ อาจปิ ดบงั เรือนร่าง จึงทาใหเ้ ห็นทรวดทรงอนั มีเสน่ห์ดึงดูดอยา่ ง ชดั เจน ซูเหยาและหวงั ซีจือมิไดข้ ยบั เคล่ือนไหว, พวกเขามียนั ตอ์ า พรางติดอยบู่ นร่าง ตราบเท่าที่เธอไม่ส่งเสียง คนท่ีมีระดบั ต่ากว่า ข้นั สมดุลยย์ อ่ มไม่อาจรับรู้ถึงตวั ตน และปี ศาจจิ้งจอก, หากเธอจา ไม่ผดิ , นางน่าจะเป็นปี ศาจอสูรระดบั หา้ ซ่ึงเทียบไดก้ บั ผบู้ าเพญ็ เพยี รข้นั หลอมรวม อยา่ งที่คาดการณ์, พอปี ศาจจิ้งจอกมองไปรอบๆ และไม่เจอ ผใู้ ดน่าสงสยั , สีหนา้ นางแปรเปล่ียนเป็นเยน็ ยะเยอื ก จากน้นั พุ่ง ไปทางป่ าขา้ งเคียง บา้ ชิบ, ฉนั ลืมคู่เป็ดแมนดารินที่คึกคะนองไปเสียสนิท!

บทที่ ๓๓ การแสดงโรงเรียน \"ไงจ๊ะ! น่ีเองที่ขา้ สงสยั วา่ คือใคร? ท่ีแทก้ ค็ ู่เป็ดแมนดาริน อนั เร่าร้อน!\" ปี ศาจจิ้งจอกมองคนท้งั สองซ่ึงพวั พนั กนั อย,ู่ มุมปาก นางเผยใหเ้ ห็นถึงรอยยมิ้ ประหลาด คนท้งั คู่บนพ้ืนพลนั สะดุง้ ไดส้ ติจากความเยา้ ยวนใจ และรีบ ผละออกจากกนั ซูจีกรีดเสียงร้อง พลางรีบหาเส้ือผา้ มาปกปิ ด ร่างกายตนเองดว้ ยความประหม่า ในขณะที่เซียวอ้ีนิ่งสงบอยา่ ง สิ้นเชิง เขาเรียกกระบ่ีบินออกมา และช้ีไปยงั หญิงสาวชุดแดงท่ี ลอยตวั อยบู่ นทอ้ งฟ้า ทวา่ ปี ศาจจิ้งจอกกลบั ยมิ้ อยา่ งหยงิ่ ผยองยง่ิ กวา่ เดิม, ดว้ ยการ สะบดั มือ, คมมีดส่องสวา่ งพงุ่ เขา้ หาเซียวอ้ี เน่ืองจากเขาไม่มี พละกาลงั มากพอจะตา้ นทานคมมีด จึงถูกบงั คบั ใหถ้ อยห่าง ปี ศาจ จิ้งจอกคลา้ ยไม่มีเจตนาฆ่า นางร่ายคาถายดึ เหน่ียวเพ่อื พนั ธนาการ ร่างกายเซียวอ้ี นางร่อนลงจากทอ้ งฟ้า พลางเผยรอยยมิ้ อนั น่าหลงใหลยงิ่ กวา่ เดิมขณะเดินเขา้ หา ปี ศาจจิ้งจอกยกมือวางทาบแนวกรามเซียว

อ้ี \"นอ้ งชาย, นางใหค้ วามเพลิดเพลินไม่เพยี งพอหรือ? ทาไมมิให้ พส่ี าวช่วยเจา้ !\" ดวงตาปี ศาจจิ้งจอกเปล่งประกายสวยงามราวผา้ ไหม, พลงั หยางของผบู้ าเพญ็ เพียรมีประโยชนต์ ่อนางยงิ่ , ไม่ คาดคิดวา่ วนั น้ีตนเองจะมีโชค \"ปล่อยพช่ี ายเซียวอ้ี\" ซูจีเรียกใบมีดน้าแขง็ เพื่อโจมตี .. ร่าง ของปี ศาจจิ้งจอกเบี่ยงตวั หลบ พลนั ใบมีดน้าแขง็ กระแทกเขา้ กบั ตน้ ไมด้ า้ นหลงั ปี ศาจจิ้งจอกส่งเสียงเยาะอยา่ งเยน็ ชา \"เจา้ ประเมิน ความสามารถของตวั เองสูงเกินไป\" ดว้ ยการสะบดั มือ, ซูจีปลิว ออกไปในพริบตา นางกระอกั เลือดออกมาและลม้ ลงบนพ้ืน, ไม่ เหลือเร่ียวแรงใดๆใหต้ อบโตไ้ ดอ้ ีก \"นอ้ งสาวซู!\" เซียวอ้ีดิ้นรนอยา่ งรุนแรง ทวา่ ไม่อาจหลดุ พน้ จากคาถายดึ เหน่ียว เขาทาไดเ้ พยี งจอ้ งมองปี ศาจจิ้งจอกตรงหนา้ อยา่ งเห้ียมโหด อยา่ งไรกด็ ี, นางไม่แยแสเขาแมแ้ ต่นอ้ ย จึงเป็น เหตุใหท้ ่าทางอนั น่าเกรงขามของเขาถดถอยนอ้ ยลง \"นอ้ งชาย, อยา่ ไดก้ งั วล ขา้ ไม่ฆ่าเจา้ หรอก\" ปี ศาจจิ้งจอกเผย รอยยมิ้ อนั มีเสน่ห์ชวนหลงใหล ตบะข้นั หลอมรวมมี

ความสามารถในการการาบพวกเขาอยา่ งชดั เจน จึงทาใหไ้ ม่อาจ ตอบโตแ้ มแ้ ต่นอ้ ย ปี ศาจจิ้งจอกเดินเขา้ มาใกลอ้ ีกครา นางจบั *** ร่ายกายส่วนบน \"พ่สี าวจะดูแลเจา้ เป็นอยา่ งดี\" ตอนปี ศาจจิ้งจอกกาลงั จะลงเอยกบั เซียวอ้ี ทนั ใดน้นั , แรง กดดนั ระดบั หายนะอยา่ งใหญ่หลวงจู่โจมตวั นาง ร่างของปี ศาจ จิ้งจอกสั่นสะทา้ น พลางคุกเข่าลงบนพ้นื ภายในใจนางอยใู่ น สภาวะสับสนงุนงง ... ผบู้ าเพญ็ เพียรข้นั สมดุลย!์ \"เจา้ ปี ศาจบงั อาจกระทาการไม่ยาเกรง!\" เสียงเบาหววิ เสมือนไม่มีตวั ตนลอยมาจากทอ้ งฟ้า, ปี ศาจจิ้งจอกเงยหนา้ เห็น หญิงสาวชุดขาวยนื ตวั ตรงอยบู่ นกระบ่ีบิน ร่างของนางลอยอยา่ ง มนั่ คงอยบู่ นทอ้ งฟ้า ดวงตานางดงั ธารน้าแขง็ ยามจบั จอ้ งปี ศาจ จิ้งจอกที่อยเู่ บ้ืองล่าง หวั ใจของปี ศาจจิ้งจอกบีบแน่นอยา่ งเฉียบพลนั ชุดสีขาวที่ นางสวมใส่คือสญั ลกั ษณ์ของสานกั บรรพตโบราณ, ไม่มีทางท่ี นางจะจาไม่ได้ ... โชคร้ายท่ีนางบงั เอิญเผชิญหนา้ กบั ผบู้ าเพญ็ เพียรข้นั สมดุลยแ์ ห่งสานกั บรรพตโบราณ! \"ปี ศาจผนู้ อ้ ยไม่

คาดคิดวา่ ผอู้ าวโุ สอยทู่ ่ีน่ี ขา้ มิไดม้ ีเจตนากระทาการอุกอาจ ขา้ นอ้ ยหวงั วา่ ผอู้ าวโุ สจกั ใหอ้ ภยั \" ปี ศาจจิ้งจอกรีบเกบ็ เสน่ห์ยวั่ ยวนใจของปี ศาจและความหยงิ่ ยโส พลางโคง้ คานบั อยา่ งเคารพ \"ยงั กลา้ โกหกอีกรึ!\" สีหนา้ ของหญิงสาวแปรเปล่ียนเป็น เยน็ ชา, เพยี งการสะบดั มือ, สาแสงของสรวงสวรรคร์ ่วงหลน่ ถูก ส่งลงมากระแทกพ้ืนดินซ่ึงอยไู่ ม่ห่างจากตวั ปี ศาจจิ้งจอก, เหลือ ไวเ้ พียงรูขนาดใหญ่ \"เจา้ ทาร้ายศิษยข์ องสานกั บรรพตโบราณ แลว้ ยงั กลา้ เอ่ยปากวา่ ไม่เจตนา?\" ปี ศาจจิ้งจอกกระวนกระวายใจชว่ั ขณะ ขาของนางเร่ิมส่นั เทาอยา่ งมิอาจควบคุม โดยปกติแลว้ , ปี ศาจผบู้ าเพญ็ เพยี รจะ แขง็ แกร่งกวา่ มนุษยผ์ บู้ าเพญ็ เพียรซ่ึงอยรู่ ะดบั เดียวกนั ทวา่ การ เพิ่มระดบั ของปี ศาจมีความยากลาบากยง่ิ ดงั น้นั จึงเป็นเร่ือง ธรรมดาท่ีตวั นางจะหวาดกลวั สรวงสวรรคร์ ่วงหลน่ และนางเพิ่ง เห็นกบั ตาวา่ หญิงผนู้ ้นั สามารถเรียกสรวงสวรรคร์ ่วงหลน่ ดว้ ยการ สะบดั มืออยา่ งง่ายๆ พลนั ใบหนา้ นางซีดเผอื ดอยา่ งฉบั พลนั

\"ผอู้ าวโุ ส, ท่านเขา้ ใจผิด ปี ศาจผนู้ อ้ ยเพียงลอ้ พวกเขาเล่น เท่าน้นั \" ปี ศาจจิ้งจอกกลา่ วตอบอยา่ งระมดั ระวงั และรู้สึกวา่ เป็น โชคดีของตวั เองท่ีมิไดท้ าร้ายเดก็ สาวผนู้ ้นั อยา่ งหนกั หน่วง นาง ภาวนาในใจวา่ ผูบ้ าเพญ็ เพยี รข้นั สมดุลยท์ ่านน้ีแค่บงั เอิญเดิน ทางผา่ น และหวงั เป็นอยา่ งยง่ิ วา่ ท่านจะไม่รู้เห็นการกระทาของ ตนในหมู่บา้ น \"ลอ้ เล่นรึ?\" หญิงสาวชุดขาวชะงกั ราวกบั กาลงั ครุ่นคิดถึง คาพดู ของนาง ปี ศาจจิ้งจอกตระหนกั วา่ นี่คือโอกาส \"หากผอู้ าวโุ สไม่มี อะไรอยา่ งอ่ืนอีก ปี ศาจผนู้ อ้ ยตอ้ งขอตวั \" พอพดู จบ, นางไม่รอชา้ รีบใชค้ าถาความเร็วและเผน่ หนีอยา่ งรวดเร็ว หญิงสาวชุดขาวยนื อยใู่ นอากาศ ทวา่ นางไม่มีความต้งั ใจจะ ไล่ตามปี ศาจจิ้งจอก ครู่ต่อมา, กระบ่ีบินของนางค่อยๆ ร่อนสู่พ้ืน ... เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่, ท่วงท่าท่ีเคยยนื อยา่ งมน่ั คงในอากาศ เม่ือครู่พลนั สลายหายในพริบตา เธอทรุดเอากน้ ราบไปกบั พ้ืน อยา่ งไม่ห่วงภาพพจน์ แรงกดดนั อนั น่าหวาดผวาของผบู้ าเพญ็ เพียรข้นั สมดุลยส์ ูญสลายอยา่ งสิ้นเชิง ประหน่ึงไม่เคยปรากฏ

\"นรกอะไรกนั เน่ีย, สิ่งน้นั ทาขา้ กลวั จนหวั หด!\" หญิงชุด ขาวถอนหายใจยาว และคนผนู้ ้นั กค็ ือซูเหยาน้นั เอง \"พ่ีสาวซูเหยา! หวงั ซีจือเดินออกมาจากพุม่ ไมด้ า้ นขา้ ง และ ช่วยพยงุ คนท่ีอยบู่ นพ้นื \"ท่านไม่เป็นอะไรใช่ไหม?\" \"เจา้ คิดวา่ อยา่ งไรละ?\" ซูเหยากลอกตาใส่เขา เหตุการณ์ ท้งั หมดก่อนหนา้ เป็นเพียงการแสดงที่เธอและหวงั ซีจือสร้างข้ึน จุดประสงคก์ เ็ พื่อทาใหป้ ี ศาจจิ้งจอกหวาดกลวั และเผน่ หนี ปี ศาจ ข้นั หลอมรวมเป็นอะไรที่พวกเธอไม่อาจต่อกร แมพ้ วกเธอ ท้งั หมดจะร่วมกนั ต่อสูก้ ต็ ามที ทวา่ สาหรับผบู้ าเพญ็ เพยี รข้นั สมดุลยน์ ้นั ต่างกนั ดว้ ยเหตุน้ี, เธอจึงใหห้ วงั ซีจือซ่ึงซ่อนตวั อยรู่ ่าย คาถาลวงตาเพอื่ ลอกเลียนแบบแรงกดดนั ของผบู้ าเพญ็ เพียรข้นั สมดุลย์ ระหวา่ งที่ตวั เธอยนื อยบู่ นกระบี่บินและใชส้ รวงสวรรค์ ร่วงหล่นเพอื่ ข่มข่ใู หป้ ี ศาจจิ้งจอกหนีไป อยา่ งไรกต็ าม, ดว้ ยระดบั บาเพญ็ เพยี รของเธอ แค่ลาแสงสรวงสวรรคร์ ่วงหล่นก่อนหนา้ ก็ ใชพ้ ลงั ปราณท้งั หมดที่เธอมี หากเธอไม่มุ่งมน่ั อยา่ งเตม็ ท่ี, เธออาจ ร่วงจากกระบ่ีเพราะอาการกลวั ความสูง หรือไม่กต็ กลงมาเพราะ

ใชพ้ ลงั ปราณหมดเกล้ียง เวลาน้ี, เธอจึงไม่เหลือแมแ้ ต่เรี่ยวแรงจะ ยนื \"ขอบคุณอาจารยย์ า่ ท่ีช่วยชีวติ \" ในท่ีสุดเซียวอ้ีกม็ ีปฏิกิริยา ตอบสนอง นางคือคนที่ช่วยชีวิตเขา แมเ้ ขาไม่ปล้ืมใจ แต่จาตอ้ ง กดั ฟันและขอบคุณนาง ซูเหยาหนั ไปกวาดตามอง \"เจา้ ช่วยสวมใส่เส้ือผา้ แลว้ ค่อย พดู จะไดไ้ หม?\" การตอ้ งพดู คุยกบั ชายหนุ่มผเู้ ปลือยกายมนั มีแรงกดดนั มหาศาล, เจา้ รู้หรือไม่? \".......\" \"พช่ี ายเซียวอ้ี?\" จงั หวะน้นั เอง, หลินหลงที่รู้สึกถึงความ วนุ่ วายไดว้ ง่ิ ออกมาจากโรงเต้ียม เม่ือนางเห็นเซียวอ้ีเปลือยกาย ล่อนจอ้ น จึงหวีดร้องออกมา \"พี่ชายเซียวอ้ี, ท่าน ...\" นางหนั หนา้ หนี ทวา่ กลบั เห็นซูจีที่แต่งกายไม่เป็นระเบียบสลบอยดู่ า้ นขา้ ง นางพลนั เขา้ ใจบางอยา่ ง, สีหนา้ จึงแปรเปลี่ยนเป็นขาวซีดอยา่ ง ฉบั พลนั

น่าเสียดายที่ซูเหยาไม่เหลือแรงพอเป็นพยานรู้เห็นการยตุ ิ ความสัมพนั ธ์หรือการร่วมมือคร้ังใหญ่ท่ีกาลงั จะเกิด เธออยากดู การแสดงหนงั สดแบบไม่เสียเงิน ทวา่ สุดทา้ ย, คนที่เหนื่อยมาก ท่ีสุดกค็ ือเธอ และเธอยงั วงิ เวียนศีรษะอีกดว้ ย ซูเหยาใหห้ วงั ซีจือพาเธอกลบั เพ่ือพกั ผอ่ นและฟ้ื นพลงั ปราณ ดว้ ยเหตุน้ี, ในท่ีเกิดเหตุ คนท่ีถกู ทิ้งไวก้ ค็ ือ เซียวอ้ีซ่ึงเปลือย กายลอ่ นจอ้ น, ซูจีที่แต่งตวั ไม่เป็นระเบียบ และหลินหลง ผนู้ ้าตา ไหลทะลกั ประหน่ึงแม่น้าฮวงโหท่วมผา่ น *** เชา้ ตรู่ของวนั ที่สอง, ซูเหยาตดั สินใจกลบั สานกั ทนั ที เนื่องจากเธอนึกบางอยา่ งข้ึนมาได้ แมน้ แผนการเมื่อวานจะสาเร็จ ลลุ ว่ งจนทาใหป้ ี ศาจจิ้งจอกเผน่ หนี ทวา่ ไม่อาจรับประกนั วา่ ปี ศาจ จิ้งจอกจะไม่สงสัยอะไร หลงั จากใชเ้ วลาขบคิดอยา่ งรอบคอบ มีเพยี งยามเธอหวนคืนสู่สานกั โดยไม่หนั มองกลบั , แลว้ ทุก อยา่ งจะถูกจดั การแกไ้ ข ... ประเดน็ หลกั กค็ ือ สิ่งที่ทาใหป้ ี ศาจ จิ้งจอกกลวั จนเผน่ หนีกค็ ือ 'สรวงสวรรคร์ ่วงหลน่ ' มนตค์ าถาน้ีคือ

คาถาประเภทสายฟ้า นอกจากใชย้ นั ตส์ ายฟ้าช้ีนา มีเพยี งผคู้ รอง ปราณธาตุสายฟ้าเท่าน้นั ท่ีสามารถทาได้ และในสานกั บรรพต โบราณ, คนท่ีมีระดบั บาเพญ็ เพยี รสูงและครอบครองปราณธาตุ สายฟ้า กค็ ือซือฝขุ องเธอเพียงผเู้ ดียว เม่ือใดกต็ ามท่ีปี ศาจจิ้งจอก ตระหนกั ถึงสิ่งน้ี เมื่อน้นั นางจะรู้ทนั ทีวา่ พวกเธอแหกตานาง ปี ศาจจิ้งจอกเป็นปี ศาจอสูรที่มีลกั ษณะพิเศษ พวกมนั เชี่ยวชาญดา้ นเสน่ห์เวทยม์ นตร์ ตามปกติจะไม่ชอบต่อสู้และ บาเพญ็ เพยี ร ส่วนมากที่พบเห็นคือปี ศาจอสูรระดบั สาม พวกมนั สามารถกลายร่างต้งั แต่แรกเกิด, มกั ชอบอาศยั อยใู่ นป่ าลึก และไม่ ปรากฏกายอยา่ งง่ายดาย อยา่ งไรกด็ ี, เห็นชดั วา่ ปี ศาจที่พวกเธอเผชิญหนา้ แตกต่าง ออกไป นางไม่เพียงแต่เป็นปี ศาจอสูรระดบั หา้ แต่ยงั นิยมชมชอบ ธาตุชายหนุ่มเป็นอาหาร เกี่ยวกบั เหตุการณ์ชายหนุ่มหายตวั ไปใน หมู่บา้ น ตอ้ งเป็นการกระทาของนางอยา่ งแน่นอน คนเหล่าน้นั ไม่ไดห้ ายตวั ไป กลบั กนั , พวกเขาตายเพราะถูกดูดธาตุจนแหง้ เหี่ยว กระทง่ั สลายกลายเป็นผยุ ผง

ดว้ ยพละกาลงั ของพวกเธอท้งั หา้ ยอ่ มไม่อาจต่อกรกบั นาง ดงั น้นั พวกเธอตอ้ งจากไปใหเ้ ร็วท่ีสุด, ตอ้ งกลบั สานกั และ รายงานท่านเจา้ สานกั เก่ียวกบั การคงอยขู่ องปี ศาจจิ้งจอกระดบั หา้ ในหมู่บา้ น

บทที่ ๓๔ สมาชิกทีมเหมือนหมู ซูเหยาช้ีแจงรายละเอียดเมื่อคนท้งั หา้ มารวมตวั กนั เธอเร่ง ใหท้ ุกคนกลบั สานกั โดยรีบด่วน แน่นอนวา่ หวงั ซีจือไม่มีขอ้ โตแ้ ยง้ เขาดึงเอาวตั ถุที่ใชใ้ นการบินของสานกั ออกมา, แมส้ ามคน ที่เหลือจะสงสัย แต่กย็ อมรับการตดั สินใจของซูเหยาแลว้ เดินข้ึน ใบไม้ สิ่งหน่ึงท่ีน่าแปลกใจกค็ ือ หลินหลงและซูจีเดินจูงมือกนั ข้ึน ใบไมข้ ณะตามหลงั เซียวอ้ี ภาพพี่นอ้ งผรู้ ักใคร่กลมเกลียวเกือบ แทงตาเธอบอด เกิดอะไรข้ึน? ทาไมพวกเขาดีกนั อยา่ งรวดเร็ว? แลว้ ฉากยตุ ิความสัมพนั ธ์อนั ยงิ่ ใหญ่ละ? จากรูปแบบความคืบหนา้ , เซียวอ้ีกาลงั สร้างฮาเร็ม! อยา่ งที่ นึกไวเ้ ลย, เธอไม่อาจทาความเขา้ ใจกบั โลกเทพยทุ ธ ซูเหยาเงยหนา้ มองหวงั ซีจือ ผทู้ ี่กาลงั จอจ่ออยกู่ บั การบิน ตรงหนา้ อยา่ งวติ กกงั วล เธอแสดงออกถึงความเป็นห่วงเป็นใย อยา่ งใจจริง

\"พส่ี าวซูเหยา, ท่านไม่จาเป็นตอ้ งกงั วล การบินดว้ ยวตั ถุน้ี มิไดใ้ ชพ้ ลงั ปราณมากมายนกั \" หวงั ซีจือนึกวา่ นางเป็นห่วงวา่ เขา อาจใชพ้ ลงั มากจนเกินไปจึงอธิบาย \"พลงั ปราณของท่านยงั ไม่ฟ้ื น ตวั ดี ท่านควรพกั ผอ่ นอีกสักหน่อย\" ใครเป็นห่วงเรื่องน้นั กนั เล่า? ฉนั เป็นห่วงวา่ นายอาจทาเร่ือง ไร้หวั คิดต่างหาก ซูเหยาเกบ็ สายตากลบั และปิ ดดวงตาลง เพอ่ื เริ่มตน้ ทาสมาธิฟ้ื นฟูพลงั ปราณ หลงั ออกเดินทางไม่นาน, ทอ้ งฟ้าเร่ิมทอแสงสวา่ งอยา่ งชา้ ๆ ขณะดวงอาทิตยค์ ่อยๆโผลพ่ น้ ขอบฟ้า ซูเหยารู้สึกผอ่ นคลาย เลก็ นอ้ ย พวกเธอคงเร่งกลบั ไดท้ นั เวลา \"ไงจะ๊ ? รีบร้อนไปไหนหรือ? พวกเจา้ คิดจะไปไหนกนั ?\" น้าเสียงท่ีมีระดบั เยย้ หยนั รุนแรงลอยมาใหไ้ ดย้ นิ อยา่ งกะทนั หนั , หวั ใจที่เพ่ิงผอ่ นคลายพลนั บีบรัดในบดั ดล ปี ศาจจิ้งจอก! เงาร่างสีแดงอนั คุน้ ตากีดขวางทางดา้ นหนา้ นางยงั สวมใส่ ชุดผา้ โปร่งบางสีแดงตวั น้นั ซ่ึงถือเป็นเร่ืองข้ีประต๋ิว และดา้ นหลงั นาง, หางจิ้งจอกสามหางโบกสะบดั อยา่ งเนิบนาบ นางหนั หนา้

มองซูเหยาที่อยตู่ รงกลาง พลนั น้าเสียงแปรเปลี่ยนเป็นเยน็ ยะเยือก \"ท่านผอู้ าวโุ สกอ็ ยทู่ ่ีน่ีเช่นกนั แต่สีหนา้ ท่านดูไม่ค่อยดี, ปี ศาจ ผนู้ อ้ ยสงสัยวา่ มีส่ิงใดที่ขา้ พอช่วยเหลือไดบ้ า้ ง\" ซูเหยากามือตวั เองแน่น พลางกล่าวตอบดว้ ยรอยยมิ้ \"ขา้ ก็ ปรารถนาวา่ เจา้ สามารถช่วยไดเ้ ช่นกนั แต่น่าเสียดาย, เจา้ มิใช่ สุนขั จิ้งจอกตวั ผู!้ \" เมื่อตระหนกั ว่าซูเหยาเปรียบเปรยถึงการกระทาในเร่ืองกาม ราคะของตนเอง, สีหนา้ ของปี ศาจจิ้งจอกแปรเปลี่ยนอยา่ ง ฉบั พลนั \"ฮ่ึม! เจา้ หนูตวั เหมน็ ! เจา้ บงั อาจหลอกลวงขา้ !\" ดว้ ยการสะบดั มือ, นางดึงโซ่สีขาวออกมา และโจมตีไป ทางซูเหยา \"กระจายตวั !\" ซูเหยาตะโกนเสียงดงั พลางกระโจนตวั ออก แลว้ ทะยานไปยงั ทิศทางหน่ึง ส่ีคนที่เหลือต่างพากนั เอาตวั รอด ขณะเหาะออกจากใบไม้ ดว้ ยการโจมตีของปี ศาจจิ้งจอก ทาใหใ้ บไมเ้ วทยแ์ ตกเป็น เส่ียงๆ

พวกเธอท้งั หา้ ร่อนลงบนพ้นื ดิน พลางเรียกอาวธุ ของตวั เอง ออกมาต่อสู้, ณ ตอนน้ีไม่มีเวลาใหห้ ลบหนี พวกเธอไม่มี ทางเลือกนอกจากประจนั หนา้ กบั นาง ทวา่ ผบู้ าเพญ็ เพยี รข้นั แก่น แทส้ ามคน, ข้นั ปฐมภูมิหน่ึงคน และอีกคนหน่ึงที่ซ่อนระดบั , จะ สามารถต่อกรกบั ปี ศาจข้นั หลอมรวมไดห้ รือ? ยามปี ศาจจิ้งจอกเห็นวา่ การโจมตีของตวั เองพลาดเป้า ทวา่ นางไม่แมแ้ ต่วิตกกงั วล นางร่อนลงจากทอ้ งฟ้า พลางมองดูคนท้งั หา้ ที่มีสภาพดอ้ ยกวา่ ตนเอง แลว้ ยมิ้ อยา่ งเหน็บแนม พวกเจา้ ประเมินขา้ ต่าเกินไป ดว้ ยการสะบดั มือ, ใบมีดวายหุ ลายอนั ซ่ึง บรรจุดว้ ยไอปี ศาจสีดาถูกขวา้ งออกมา และพงุ่ เขา้ หาพวกเขาท้งั หา้ \"หาช่องวา่ ง, หลบ!\" ซูเหยาตะโกน, ทุกคนเขา้ ใจโดยพลนั พวกเขามองหาช่องว่างระหวา่ งใบมีดวายุ ... ใบมีดถากพวกเขา อยา่ งเฉียดฉิว แต่ไม่มีใครไดร้ ับบาดเจบ็ ปี ศาจจิ้งจอกชะงกั เลก็ นอ้ ย ในสถานการณ์ปกติ, ปฏิกิริยา แรกเมื่อเห็นการโจมตี ควรเป็นการลา่ ถอยหรือไม่กห็ ลบไป ดา้ นขา้ ง แถมใบมีดนางยงั รวดเร็วยง่ิ ดว้ ยระดบั บาเพญ็ เพียรของ

พวกเขาจึงไม่สมควรหลบหลีกไดท้ ้งั หมด และจกั ตอ้ งบาดเจบ็ สาหสั ทวา่ พวกเขากลบั หลบเล่ียงโดยการหาช่องวา่ งระหวา่ ง ใบมีด เวลาน้ี, ลืมไปไดเ้ ลยกบั ขอ้ เทจ็ จริงท่ีวา่ หากใบมีดถูก ปลดปลอ่ ยอยา่ งต่อเน่ือง แลว้ พวกเขาจะถูกจดั การตามลาดบั ... ดว้ ยใบมีดซ่ึงมีลกั ษณะโคง้ ดงั น้นั ระหวา่ งใบมีดจึงเหลือช่องวา่ ง ขนาดใหญ่ พวกเขาไม่ลา่ ถอย และไม่ยอมหลบไปดา้ นขา้ ง แต่ พวกเขาแค่เคล่ือนไหวอยา่ งชา้ ๆ ระหวา่ งช่องวา่ งดว้ ยการกา้ วเพียง เลก็ นอ้ ย ดว้ ยเหตุน้ี ใบมีดจึงมิอาจทาอนั ตรายใดๆ ต่อพวกเขา พอหมดการโจมตี, ทุกคนรู้สึกปลาบปล้ืมเลก็ นอ้ ย, หวงั ซีจื อหนั หนา้ มองซูเหยาดว้ ยดวงตาทอประกาย แมแ้ ต่ตวั ซูเหยาเองก็ รู้สึกประหลาดใจ การกระทาก่อนหนา้ เป็นเพยี งอาการตอบสนอง โดยสญั ชาตญาณ ... ก่อนท่ีซูเหยาขา้ มมิติมาโลกแห่งน้ี เธอได้ พฒั นาเกมมาเน่ินนานหลายปี อาทิเช่น การใชท้ กั ษะ, รูปแบบการ เคล่ือนไหว เธอคุน้ เคยกบั พวกมนั เป็นอยา่ งดี และเม่ือครู่, เธอแค่ นึกถึงรูปแบบการเคลื่อนไหวในเกม และโพลง่ มนั ออกมา ทวา่ ไม่ คาดคิดวา่ จะไดผ้ ล

หากเป็นเช่นน้นั , รูปแบบท่ีเหลือกไ็ ม่น่าต่างกนั สกั เท่าไหร่ อยา่ งมาก, เธอกค็ ิดซะวา่ ปี ศาจจิ้งจอกตวั น้ีเป็นบอสและจดั การ ปราบมนั ซะ \"ฮ่ึม, เจา้ ฉลาดดี! แต่นนั่ ยงั ไม่เพยี งพอ!\" ปี ศาจจิ้งจอกส่ง เสียงเยาะอยา่ งเยน็ ชา หนน้ี, นางกางกรงเลบ็ แลว้ กระแทกพ้ืน เสียงดงั ปัง ... เปลวเพลิงขนาดใหญ่ลกุ ท่วมแลว้ กระจายตวั โดยมี นางเป็นศูนยก์ ลาง เปลวเพลิงลุกลามโหมกระหน่า ทุกท่ีท่ีมนั ไป ถึง, พ้ืนหญา้ จะกลายเป็นฝ่ นุ ธุลี \"เหาะข้ึนขา้ งบน\" ซูเหยาสัง่ ทุกคนใหเ้ หาะข้ึนดา้ นบนดว้ ย อาวธุ ของตนเอง เวลาน้ีเธอพยายามสงบสติอารมณ์ใหม้ ากท่ีสุด เพื่อประเมินสถานการณ์ต่อสู้ ... พวกเธอมีท้งั หมดหา้ คน, ทวา่ นอกจากซูเหยา, หวงั ซีจือ และเซียวอ้ี, เดก็ หญิงสองคนน้นั ลืมไป ไดเ้ ลย เน่ืองจากคนหน่ึงอยรู่ ะดบั แปดของข้นั แก่นแท้ ส่วนอีกคน อยเู่ พียงระดบั เจด็ แค่ใหพ้ วกนางบินดว้ ยกระบี่ภายใตแ้ รงกดดนั ของผบู้ าเพญ็ เพียรข้นั หลอมรวมกน็ ่าประทบั ใจพอแลว้ พวกนางมิ อาจนบั ไดว้ า่ เป็นกาลงั ในการต่อสู้

สามต่อหน่ึง, แมน้ ดูเหมือนไดเ้ ปรียบ ทวา่ พลงั ของพวกเธอ กลบั ถูกการาบเพียงฝ่ ายเดียว ซูเหยาร้อนใจเลก็ นอ้ ย ไม่, เป็นเช่นน้ี ไม่ได้ ตอ้ งสงบสติอารมณ์, ตอ้ งมีทางออกอยา่ งแน่นอน ไม่วา่ อยา่ งไร, นางกเ็ ป็นแค่บอสตวั หน่ึง ถึงระดบั ของซู เหยาไม่อาจเทียบเท่า ทวา่ ในเกมการต่อสู้, บอสตวั ไหนบา้ งที่ไม่มี ระดบั สูงกวา่ ผเู้ ล่น? ดงั น้นั , ส่ิงสาคญั ที่สุดกค็ ือการทางาน ประสานกนั และวิธีจู่โจม รวมท้งั ทกั ษะการตดั สินใจอนั แหลมคม แมท้ ีมพวกเธอจะไม่มีผใู้ ชเ้ วทยใ์ นการรักษา แต่อยา่ งนอ้ ยสุดกม็ ี สายโจมตีที่ดีถึงสามคม ประสบการณ์จากเกมบอกเธอวา่ ในสถาณการณ์ที่ไม่มี ท้งั ตวั ชนหรือผรู้ ักษา, หนทางเดียวที่สามารถสูก้ บั บอสไดก้ ค็ ือ การไคท[์ 1]! \"บินออกจากรัศมีเปลงเพลิง!\" ซูเหยาสง่ั และนาพวกเขาท้งั สี่ออกจากวงลอ้ มของเปลวเพลิงอยา่ งรวดเร็ว \"จะหนีรึ? ไม่ง่ายนกั หรอก\" ปี ศาจจิ้งจอกทะยานข้ึนทอ้ งฟ้า และไล่ตามพวกเขา

ซูเหยาเรียกสายฟ้า แลว้ ขวา้ งไปดา้ นหลงั เพ่อื ยบั ย้งั ปี ศาจ จิ้งจอกชว่ั ครู่ \"เซียวอ้ี, ใชค้ าถาดินดา้ นลา่ งพวกเรา! ยง่ิ ขยายออก ไดเ้ ท่าไหร่ยงิ่ ดี\" พอเซียวอ้ีไดย้ นิ จึงตอบสนองอยา่ งเฉียบพลนั , เวทยด์ ิน ทรายถูกส่งไปดา้ นล่าง เพียงอึดใจท่ีโคลนและทรายพงุ่ ลงไป, เปลวเพลิงซ่ึงลุกลามก่อนหนา้ ถูกดบั ทนั ที เม่ือพวกเขาร่อนลงสู่ พ้นื ดิน, บริเวณน้นั กเ็ หลือเพยี งกองเพลิงขนาดเลก็ เป็นหยอ่ มๆ ปี ศาจจิ้งจอกซ่ึงหลบเล่ียงสายฟ้ากราดเกร้ียวยง่ิ กวา่ เดิม นาง เรียกแท่งน้าแขง็ แหลมคมนบั ไม่ถว้ น แลว้ ยงิ ใส่พวกเขา \"กระจายตวั , ยง่ิ ไกลย่ิงดี! จากน้นั หาโอกาสโจมตี!\" ซูเหยา เรียกสายฟ้าออกมาอีกคร้ัง พลางส่งสัญญาณใหพ้ วกเขาท้งั ส่ีเล่ียง ไปทางอื่น ต่อมา, พวกเขาสามารถหาโอกาสโจมตีปี ศาจจิ้งจอก เป็นคร้ังคราวแลว้ กระโจนตวั ออกอยา่ งรวดเร็ว ปี ศาจจิ้งจอกไม่อาจเลง็ หาเป้าหมาย จึงเกร้ียวกราดยงิ่ ข้ึน นางโจมตีเป็นวงกวา้ งท้งั ส่ีทิศทาง ทวา่ คนรอบตวั กลบั สบโอกาส เขา้ มาโจมตีและถอยห่างอยา่ งรวดเร็ว ดว้ ยบอลเพลิงจากทางซา้ ย,

ใบมีดวายจุ ากทางขวา, ลาแสงสายฟ้าจากตรงหนา้ และแท่ง น้าแขง็ จากดา้ นหลงั ทาใหน้ างยากจะป้องกนั จากการโจมตีท้งั หมด, มีหน่ึงหรือสองคร้ังท่ีโจมตีถูกตวั นาง และบอลเพลิงเพ่ิงกระแทกถูกแขนขวาของนางอยา่ งรุนแรง มนั ไม่เพยี งแต่เผาแขนเส้ือไปคร่ึง ทวา่ ยงั เผาไหมแ้ ขนนางดว้ ย ดวงตาปี ศาจจิ้งจอกแดงก่าดว้ ยความเดือดดาล นางไม่ใส่ใจมอง ซา้ ยขวา และไม่แยแสการโจมตีท่ีเหลือ กลบั กนั , นางกระโจนเขา้ ใส่จุดที่บอลเพลิงถูกปล่อยออกมา \"เจา้ ตวั น่าราคาญ!\" และทิศทางที่นางพงุ่ เขา้ หาคือที่ท่ีเซียวอ้ีอย,ู่ เซียวอ้ีไม่ คาดคิดวา่ นางจะพงุ่ เขา้ ใส่โดยไม่คานึงถึงสิ่งอื่นใด ชวั่ ขณะน้นั , เขาตกตะลึงเลก็ นอ้ ย ยามไดส้ ติวา่ ตอ้ งใชก้ ระบ่ีเพ่อื ป้องกนั กส็ าย เสียแลว้ ฝ่ ามือของปี ศาจจิ้งจอกกระแทกใส่ร่าง ส่งผลใหเ้ ขาไถล ไปไกล และกระอกั เลือดออกมาทนั ที \"พชี่ ายเซียวอ้ี!\" เม่ือเห็นเซียวอ้ีไดร้ ับบาดเจบ็ , ซูจีและหลิน หลงรีบวง่ิ ไปหา

\"อยา่ ไป!\" ซูเหยามิอาจหา้ มปราบพวกนางไดท้ นั เวลา บดั น้ี เป้าหมายของปี ศาจจิ้งจอกซ่ึงแยกจากกนั สุดทา้ ยกก็ ลบั รวมกนั อีก หน ซูเหยาครุ่นคิดวา่ เธอสามารถทาอะไรไดบ้ า้ งเพ่อื ดึงดูดความ สนใจของปี ศาจจิ้งจอกมายงั ตวั เธอ ดงั น้นั จึงโพลง่ ออกไป \"น่ี, หลานสาว!\" ปี ศาจจิ้งจอกท่ีกาลงั ลงมือจู่โจมสงั หาร หมุนกายกลบั อยา่ ง ฉบั พลนั แลว้ จอ้ งมองเธออยา่ งโหดเห้ียม \"เจา้ วา่ อะไรนะ!?\" \".....\" เกมออนไลน์ไม่ทาใหเ้ ธอผดิ หวงั , คาน้ีสามารถดึง ความสนใจของปี ศาจจิ้งจอกมายงั ตวั เธอ เมื่อเห็นปี ศาจจิ้งจอกโยนเซียวอ้ีและลูกนกท้งั สองไป ดา้ นขา้ ง แลว้ ทะยานเขา้ หาตวั เธอ ซูเหยาหนั กน้ ว่งิ หนีทนั ที นรกสิ , เป็นเรื่องง่ายท่ีเพมิ่ ความเกลียดชงั ทวา่ กลบั ยากจะบรรเทา! \"พส่ี าวซูเหยา!\" หวงั ซีจือมีท่าทีร้อนใจ เขาขวา้ งยนั ต์ ระดบั สูงจานวนมากใส่ปี ศาจจิ้งจอก ทวา่ กลบั ถูกนางปัดป้องไว้ ท้งั หมด เขาไม่มีทางเลือกนอกจากใชก้ ระบวนท่าซ่ึงแขง็ แกร่ง

ท่ีสุด \"กระบี่ค้าฟ้า\" เขารวบรวมพลงั ปราณท้งั หมดในร่างเพือ่ เรียก ปราณกระบ่ีนบั ร้อยนบั พนั ทวา่ ปราณกระบ่ีเช่นน้ี, จากสายตาของปี ศาจข้นั หลอมรวม ดูไร้ความหมายอยา่ งสิ้นเชิง ถึงแมป้ ราณกระบ่ีอาจยบั ย้งั การโจมตี ของปี ศาจจิ้งจอกไดช้ ว่ั ครู่ แต่การใชพ้ ลงั ปราณจานวนมากเป็น อะไรท่ีหวงั ซีจือมิอาจทนไดน้ าน นอกจากเขาจะสามารถฆ่าปี ศาจ จิ้งจอกดว้ ยการลงดาบเพียงคร้ังเดียว มนตค์ าถาซ่ึงสามารถฆ่าปี ศาจข้นั หลอมรวมดว้ ยการลงดาบ เพียงคร้ังเดียว, ถา้ เช่นน้นั ... ซูเหยาพลนั บงั เกิดความคิด \"ซีจือ, ใชก้ ระบ่ีอาคมเพื่อ เหนี่ยวร้ังนาง!\" มนั อาจ ... ไดผ้ ล ถึงอยา่ งไรกไ็ ม่เหลือหนทางอื่นแลว้ ดงั น้นั ตอ้ งลองเดิมพนั ดูสกั ต้งั ! เมื่อหวงั ซีจือไดย้ นิ สิ่งน้ี เขารีบใชก้ ระบ่ีอาคมก่อเป็นกาแพง กระบ่ีเพ่ือเหน่ียวร้ังตวั นาง พลนั ปี ศาจจิ้งจอกใชโ้ ซ่สีขาวที่อยใู่ น มือโจมตีปราณกระบี่รอบตวั ทวา่ ยามนางทาลายส่วนหน่ึง กจ็ ะมี ปราณกระบ่ีอนั ใหม่ปรากฏแทนที่เพ่ือป้องกนั มิใหน้ างหลดุ

ออกไป ซูเหยาสบโอกาสเขา้ ใกลก้ ระบ่ีอาคมใหม้ ากที่สุด แลว้ โคจรพลงั ปราณสายฟ้า ร่ายมนตใ์ ส่ปราณกระบี่ของหวงั ซีจือดว้ ย สายฟ้า ดงั่ คาด, ปราณกระบ่ีเมื่อถกู ร่ายมนตด์ ว้ ยสายฟ้า ทาใหม้ ี ความแขง็ แกร่งและเฉียบขาดกวา่ ปราณกระบ่ีธรรมดานบั ร้อยเท่า อีกท้งั สายฟ้ายงั เป็นอริกบั ปี ศาจโดยธรรมชาติ ปี ศาจจิ้งจอกกรีดเสียงร้องจากการโจมตีอยา่ งต่อเน่ือง “ชวั่ ชา้ , เจา้ พวกปลวก, บงั อาจทาร้ายขา้ ...” ความเห้ียมโหดอนั ร้ายกาจของปี ศาจจิ้งจอกปรากฏใหเ้ ห็น ไอปี ศาจสีดาทะมึนเริ่มผดุ ข้ึนตามใบหนา้ และร่างกายของนางทา ใหด้ ูน่าหวาดผวา ริมฝีปากจิ้มลิ้มดุจดงั ผลเชอร่ีแสยะออก เผยให้ เห็นฟันแหลมคมอนั น่าสยดสยอง ครู่ต่อมา, ไอปี ศาจพงุ่ สู่ทอ้ งฟ้า พลนั กลิ่นอายปี ศาจสีดาทะมึนขยายตวั ออกอยา่ งหนกั หน่วง เป็น เหตุใหอ้ าคมกาลงั สลายออกในไม่ชา้ หวงั ซีจือกระอกั เลือด และอาคมกระบี่กส็ ่อแววพงั ทลาย “เจา้ เดก็ ปากยงั ไม่สิ้นกลิ่นน้านม!” ซูเหยาร้อนใจ หากปี ศาจ จิ้งจอกหลดุ จากอาคม, พวกเธอตอ้ งตายอยา่ งแน่นอน! ช่างแม่ง

แลว้ ! เธอโคจรพลงั ปราณในร่าง แมน้ พลงั ปราณของเธอยงั ฟ้ื นตวั ไม่เตม็ ที่ ทวา่ เธอไม่มีทางเลือกอ่ืนนอกจากลองเสี่ยงอีกสกั หน “สรวงสวรรคร์ ่วงหล่น” ซูเหยายกมือข้ึนสูง พลนั กอ้ นเมฆเร่ิมซดั เป็นระลอกคล่ืน ประกายแสงวบู วาบสีขาวของสายฟ้าเผยใหเ้ ห็นเลือนราง ประหน่ึงอสั นีสวรรคก์ าลงั ฟาดลงมา อยา่ งไรกต็ าม, อสั นีสวรรค์ เพียงอยา่ งเดียวไม่อาจสังหารปี ศาจจิ้งจอกได้ ซูเหยาหมดหนทางจึงหนั ไปตะโกนใส่คนดา้ นหลงั “เซียวอ้ี , ใชก้ ระบี่เจตจานง!” พอพดู จบ, เธอชูมือข้ึนฟ้า พลนั ลาแสงอสั นี สวรรคพ์ งุ่ ลงมาจากเบ้ืองบน เซียวอ้ีตกตะลึง พลางมองหนา้ เธออยา่ งไม่เชื่อสายตา เขา ยนื อยตู่ รงน้นั ดว้ ยความตะลึงงนั “เจา้ มองเซ่ออะไรอย,ู่ เร็วเขา้ , รีบใชม้ นั ออกมา, ขา้ ... ฉวั ะ!” ก่อนที่เธอจะพดู จบ ซูเหยารู้สึกสะทา้ นท่ีหนา้ อกตวั เอง ปี ศาจจิ้งจอกซ่ึงก่อนหนา้ ถกู อสั นีสวรรคโ์ จมตีไดห้ ลดุ ออกจาก อาคม นางใชก้ รงเลบ็ แทงทะลวงร่างซูเหยา ตอนน้นั เองท่ีกระบี่

เจตจานงของเซียวอ้ีซ่ึงมีความแหลมคมรุนแรงพงุ่ ลงมาจาก ทอ้ งฟ้า เจา้ ลงั เลทาบา้ อะไร!? สมาชิกทีมเหมือนหมูอะไรเยย่ี งน้ี[2] น่ีคือความคิดของซู เหยาก่อนเธอจะตาย ซูเหยาถูกทาลาย! ละครอวสาน! บิดาเจา้ สิ!!! (╯‵□′)╯︵┻━┻ ___________________________ [1] การยงิ แลว้ วิง่ ถอยออกมา แลว้ ยงิ แลว้ วิ่งหาตาแหน่งยงิ ใหม่โดยที่ถอยออกมาจากระยะการโจมตีของศตั รู [2] สมาชิกทีมเหมือนหมู หรือ สมาชิกหมู เป็นคาทวั่ ไปท่ี ใชใ้ นเกมออนไลนข์ องจีน กลา่ วถึงสมาชิกทีมท่ีไม่รู้วา่ ตอ้ งทา อะไรเวลาลงดนั เจ้ียน หรือเรียกง่ายๆ ‘ตวั ภาระ' *** จบเล่ม ๑ ***