คุณหลงอย่าหยิ่งยโสเกินไป3

หลงเชียวมีสีหนา้ หนกั อ้ึง เขามองผหู้ ญิงฝั่งตรงขา้ มอยา่ ง เงียบๆ เธอ ถือไมโครโฟน หรี่ตาอยา่ งต้งั ใจ ไม่เหมือนร้อง เพลง แต่เหมือน ระบายความในใจมากกวา่ นี่คือเน้ือเพลงที่ไม่ไดต้ ้งั ใจ หรือพดู คนเดียวจากใจจริง? “พรีบ!” ไมโครโฟนหล่นลงพ้นื ท่ามกลางเสียงเพลงอนั วนุ่ วาย เธอเมาแลว้ ถา้ ไม่เมาจะกลา้ พดู ไดอ้ ยา่ งไร? หลงเซียว คุณช่วยเธอถือ ร่ม แต่ฉนั รอคุณท่ามกลางสายฝน คุณรู้ไหม? “ทุกคนสนุกกนั ต่อได้ หมอฉู่เมาแลว้ ฉนั จะไปส่งเธอกลบั ” ถงั จิ้นเห ยยี นพยงุ ฉู่ลว่ั หานข้ึนมา ออกแรงใหเ้ ธอพิงออ้ ม แขนตวั เอง วนั น้ีเธอ ดวลเหลา้ ร้องเพลงร้องไห้ เพราะหลงเซียว เพียงคนเดียว! ถา้ เธอทาอะไรใหเ้ ขาได้ เขาตอ้ งดีใจจนเป็นบา้ แน่ๆ แต่ถึง จะเป็น แบบน้ี เขากเ็ ตม็ ใจและอยเู่ ป็นเพอื่ นเธออยา่ งไมม่ ี เง่ือนไข ความคิดที่น่ากลวั และน่าเศร้าปรากฏข้ึน ฉู่ลวั่ หาน ทา อยา่ งไรดี? ฉนั รักเธอจริงๆ แลว้ ?

เกาหยงิ่ จือกดั ฟันเดินมา “รองคณบดี คืนน้ีคุณเป็นตวั เอก จะไปได้ ยงั ไง? ฉนั ไปส่งเอง” “แลว้ ไงล่ะ?” เขายนื กราน “รุ่นพี่ ใหฉ้ นั ไปส่งดีกวา่ มนั ไม่เหมาะสมจริงๆ” ตระหนกั ถึงสถานะท่ีกระอกั กระอ่วนใจของตวั เอง เขาก็ ทาไดเ้ พยี ง ถอยออกมา ลว่ั หานปากพมึ พาไม่รู้วา่ กาลงั พดู อะไรอยู่ เกาหยง่ิ จืออ อกแรงพยงุ เธอเดินไปขา้ งนอก ลงตึกมา เกาหยง่ิ จือกแ็ สยะยมิ้ อยา่ งรังเกียจ “ฉู่ลว่ั หาน หลงเซียวไม่ ยอมรับสถานะของเธอ ยงั จะอยตู่ ระกลู หลงอีก ทาไม! รีบไสหวั ออกไปจากตระกูลหลงเร็วๆ ซะ!” ฉู่ลว่ั หานหวั เราะอยา่ งที่มๆ คาพดู ของเธอสบั สน “รองผู้ อานวยการ. เกา ฮ่าๆ เธอรู้ไหม….มีฉนั น่ะเพราะ….” “คุณเกา”

เสียงทุม้ ต่าและทรงพลงั ดงั มาจากดา้ นหลงั หลงเซียวเดิน มาพร้อม ลว้ งกระเป๋ าดว้ ยมือขา้ งเดียว ร่างสูงใหญ่ปกคลุมไป ดว้ ยแสงไฟ ขนาดใหญ่ “คุณหลง มีอะไรเหรอ?” “ส่งเธอมาใหฉ้ นั ” เกาหยงิ่ จือเบิกตากวา้ ง “คุณ? ทาไม?” “เพราะคุณไม่มีสิทธ์ ิปฏิเสธ” พดู จบ หลงเซียวกร็ ับฉู่ลวั่ หานมาจากมือเกาหยง่ิ จือ ขมวด คิ้ว แคอ่ ุม้ เธอข้ึนมาและกา้ วเทา้ ยาวเดินไปที่รถโรลส์รอยซ์คนั ดา หยงั เซินที่รอคอยอยตู่ ลอดเวลาเปิ ดประตูใหท้ ้งั คูเ่ ขา้ ไป นงั่ ที่เบาะ หลงั อนั กวา้ งขวาง หลงเซียวเอาศีรษะเธอวางลงบนตกั เขา “หยงั เซ็น กลบั คฤหาสน”์ “ซวงซวง….เธอรู้ไหม…* หญิงสาวในออ้ มกอดแนบ หนา้ อกเขา พดู เป็นต่อยหอย

สาวนอ้ ยในออ้ มกอดยน่ ใบหนา้ เลก็ ดว้ ยความเจบ็ ปวด เธอ ดื่มเยอะ เกินไป เหลา้ แกว้ สุดทา้ ยเยอะพอที่จะทาใหเ้ ธอปวด ทอ้ ง ยยั ที่ม! ฉู่ลว่ั หานจบั เส้ือผา้ หลงเซียวมาคุยดว้ ยอยา่ งคลุมเครือต่อ ไป เธอ เขา้ ใจผดิ คิดวา่ หลงเซียวคือลู่ซวงซวง ยมิ้ อยา่ งโง่เขลา และขมข้ึน “ทาไมพระเจา้ ทากบั ฉนั แบบน้ี? ฉนั รักเขามาก…. ทาไมเขา ….ทา กบั ฉนั แบบน้ี?

ตอนที่ 78 ป้อนยาทางปาก อ่อนโยนสุดๆ ไดย้ นิ คาพดู ท่ีไม่ชดั เจนของเธอ หลงเซียวกข็ มวดคิว้ แน่น ขมวดคิว้ แน่นจนหนา้ ยน่ ลวั่ หานเธอกาลงั พดู อะไร? พอเมา ไม่ไดส้ ติกเ็ ร่ิมพดู เรื่องไร้สาระ? หรือในใจเธอมีอะไรอยากพดู กบั คนอื่น? คนคนน้นั คือใคร? แสบทอ้ ง เธอใชส้ องมือจบั เส้ือผา้ หลงเซียว เอา หนา้ ซุกในเส้ือผา้ เขา เมื่อเธอหายใจ ในจมูกเธอเตม็ ไปดว้ ย กลิ่นอากาเวบ่ นตวั เขา “ฮ่าๆ ฉนั ตอ้ งเป็นบา้ แลว้ แน่ๆ ฉนั คิดวา่ ในหอ้ งฉนั มี กล่ินของเขาตวั เธอกม็ ีกลิ่นของเขาดว้ ยซวงซวง เธอวา่ ฉนั ควรทายงั ไง?” คิ้วหลงเซียวขมวดเขา้ หากนั อีกคร้ังอยา่ งรุนแรง สองมือ เขาจบั ดวงตาฉ่ลวั่ หาน ดวงตาเธอพร่ามวั ไม่สามารถโฟกสั ได้ เลย “เธอพดู วา่ ใครนะ? ตอบฉนั ” ยมิ้ อยา่ งขมขื่น “ซวงซวง ฉนั เหมือนไดย้ นิ เสียง เขาเลย…ฮ่าๆ ฉนั ตอ้ งเป็นบา้ แลว้ แน่ๆ ฉนั ไดย้ นิ เสียงของเขา

จริงๆ” พดู แบบน้ี ที่พดู วา่ รักจากปากผหู้ ญิงคนน้ี คือเขาเหรอ? ทาไมเขาไม่รู้ตวั ละ่ ? การแสดงออกของเธอกไ็ ร้ว่แี ววเช่น กนั ? ท่านเซียวรู้สึกหงุดหงิด ในหวั สมองเขาวนุ่ วายกนั ใหญ่96 เขาไม่สามารถแยกออกไดว้ า่ เสียงไหนคือความจริง เสียงไหน คือความเทจ็ เธอบอกวา่ เธอรักเขา? แต่ตอนแต่งงานใหม่เธอนอนบนเตียงคนอ่ืน ไปพวั พนั กบั คนอ่ืนจะ อธิบายอยา่ งไร? ถา้ เธอรักเขาจริงๆ ทาไมตอนน้นั ตอ้ งวางยาในเหลา้ เขา บงั คบั ใหเ้ ขา ข้ึนเตียงเธอ จากน้นั ก…. วธิ ีการท่ีเธอใชก้ บั เขาในตอนน้นั คร้ังแลว้ คร้ังเล่าไม่มีองค์ ประกอบ ของคาวา่ ชอบเลยสกั นิด? นบั ประสาอะไรกบั คาวา่ รัก!

นี่ลวั่ หาน เธอปิ ดบงั อาพรางก่ีช้นั กนั ? ท่านเซียวอยากฉีกหนา้ กากเธอตอนน้ีจริงๆ ดูวา่ ขา้ งใน เธอซ่อน ความจริงอะไรไว!้ และในตอนน้ี โทรศพั ทฉ์ ู่ลวั่ หานกด็ งั ข้ึน ท่านเซียวขมวดคิว้ หยบิ โทรศพั ทอ์ อกมาจากกระเป๋ าเธอ หนา้ จอ กะพริบแสดงคาวา่ “รองคณบดี” คิว้ จะคลายหรือขมวดกไ็ ม่แน่ใจ แต่นิ้วกดรับสายอยา่ ง ควบคุมไมไ่ ด้ “หมอฉู่ คุณเป็นไงบา้ ง? รองผอู้ านวยการเกาบอกวา่ คุณ อยากกลบั เอง คุณโอเคไหม?” เสียงร้อนรนใจมาก เห็นไดช้ ดั วา่ ชอบ ไม่สิ ชอบมาก “คุณถงั มีสามีอยา่ งฉนั คนน้ีอยดู่ ว้ ย เธอไม่ตอ้ งการใหค้ ุณ เป็นห่วง หรอก” เสียงเขาดงั ออกมาจากลาโพงพร้อมความเยน็ ยะเยอื ก ถงั จิ้นเหยยี นที่ ยงั อยKู่ TVนิ้วมือเกร็งข้ึนมา ท่ีแทห้ ลงเชียวกร็ ับตวั เธอไป

ถงั จิ้นเหยยี นไม่ไดแ้ สดงอาการต่ืนตระหนก หวั เราะอยา่ ง เป็น ธรรมชาติ “ท่ีแทก้ ค็ ุณหลงนี่เอง ฉนั คือหวั หนา้ ของหมอฉู่ เป็นคนที่ พาเธอออกมาในคืนน้ี พาเธอออกมาอยา่ งมีความสุข แต่เธอกลบั ไป อยา่ งเศร้าๆ ฉนั เลยตอ้ งถามสกั หน่อย” หลงเซียวทาเสียงฮึดฮดั ดว้ ยใบหนา้ ไร้อารมณ์ “เธอจะมี ความสุข หรือไม่กเ็ หมือนจะไม่เก่ียวกบั คุณนะ เรื่องพวกน้ีเป็น เร่ืองที่สามี อยา่ งฉนั ตอ้ งใส่ใจ เท่าน้ีนะ วางแลว้ ” “เด๋ียวก่อน” ขดั จงั หวะการล่าลาอยา่ งร้อนรนใจ ถงั จิ้นเหยยี นพดู ข้ึน ตอนท่ีหลง เซียวเลื่อนโทรศพั ทอ์ อกจากหู “มือเธอไดร้ ับบาด เจบ็ เป็นผชู้ ่วย ผา่ ตดั ติดต่อกนั สองคร้ังอาจทาใหเ้ ธอรู้สึกไม่ สบายตวั คุณช่วยนวด ใหเ้ ธอหน่อย” เป็ นห่วงใส่ใจขนาดน้ีเชียว? มนั ทาใหเ้ ขาละอายใจ “ได”้

คร้ังน้ี เสียงเขาไม่ไดเ้ ยน็ ยะเยอื กขนาดน้นั อีกแลว้ หลงเชียวยกมือเธอข้ึนมา เพราะมือคู่น้ีไม่ไดท้ าการผา่ ตดั เป็น เวลานานมาก ไม่มีร่องรอยการเยบ็ ที่นิ้วมือ มือเลก็ นุ่ม นิ้ว มือเรียว ยาว อยใู่ นมือแลว้ สบายมาก เขาไม่เคยมองมือของเธออยา่ งต้งั ใจ ชอบมากจริงๆ แทบจะดว้ ย สญั ชาตญาณ ท่านเซียวผไู้ ม่มีประสบการณ์ในการนวดใดๆ นวดมือ เธอเบาๆ ต้งั ใจคิดข้ึนมา นอกจากมือที่ไม่เคยสงั เกตแลว้ แมแ้ ต่การ งาน ชีวิต ทุกส่ิงทุกอยา่ งของเธอในสามปี มาน้ีเขากไ็ ม่เคย สงั เกตมาก่อนเลย เขารู้สึกปวดใจเลก็ นอ้ ยอยรู่ างๆ หา้ ปี ก่อน ทุกสิ่งทุกอยา่ งที่เกี่ยวกบั เธอ เกี่ยวกบั ส่ิงท่ีเธอ พดู เมื่อครู่น้ี เขาตอ้ งต้งั ใจตรวจสอบจริงๆ แลว้ ! ถา้ เขาไม่ตรวจสอบ ดว้ ยนิสยั ของเธอจะไม่มีวนั บอกเขา ตรงๆ อยแู่ ลว้

รถโรลส์รอยซ์มาถึงดา้ นในลานคฤหาสน์ หลงเชียวอุม้ ฉู่ลั่ วหานลง จากรถ ไฟบนช้นั สองมีดแลว้ แต่ไฟช้นั ล่างท่ีหอ้ งโถง ใหญ่ยงั สวา่ ง อยู่ โคมไฟระยา้ คริสทลั สวยงามโปรยแสงจน เกิดเงาใหญ่ การ เปิ ดตวั ของหลงเซียวยงิ่ ไม่สามารถละเลยได้ ผชู้ มน้ีกค็ ือโม่หรูเฟย “พเี่ ซียว ในท่ีสุดพี่กก็ ลบั มา” หลงเซียวขมวดคิ้ว พดู อยา่ งเฉยเมย “ข้ึนขา้ งบนไปนอน ไป” โม่หรูเฟยเห็นผหู้ ญิงที่เขาอุม้ ในออ้ มแขน กก็ ดั ฟันดว้ ย ความเกลียด ชงั “ท่านเซียว ฉนั รอพี่อยตู่ ลอดเลยนะ” “ฉนั ใหเ้ ธอรอเหรอ?” เสียงเยน็ ยะเยอื กฟังอารมณ์ไม่ออก แต่เห็นได้ ชดั วา่ ไมพ่ อใจ รู้ตวั วา่ ไมก่ ลา้ ขดั ขืน เธอทาไดเ้ พียงจอ้ งเขมง็ ฉู่ลว่ั หานที่ หมดสติ พมึ พาเสียงทุม้ ต่า “ใจง่ายจริงๆ ข้ีเหลา้ !”

หลงเซียวไม่สนใจเธอ ไม่ไดย้ อมรับโดยปริยาย แต่ตอนน้ีเขาไม่มี อารมณ์น้นั และรู้สึกดูหมิ่น อุม้ ฉู่ลวั่ หานเดินเขา้ ไปในหอ้ งนอนช้นั หน่ึง ดึงผา้ ห่มออก แลว้ วาง หญิงสาวลงไปบนเตียง พยงุ ขอบเตียงดว้ ยมือเดียว เขาโนม้ ตวั ลงไป มองใบหนา้ ยน่ ดว้ ยความทรมานของเธอ “อยากดื่มน้าไหม?” ท่านเชียวไม่อยากจะเช่ือเลยวา่ เมื่อครู่น้ีคือเสียงของตวั เองจริงๆ! คนบนเตียงร้อง อาการปวดแสบปวดร้อนทาใหร้ ่างกาย ส่วนบนเธอ เป็นตะคริว มือสองขา้ งกดลงบนทอ้ งแน่น ขาเรียว ขดเป็นลูกบอล ไม่ไดผ้ ล เธอเจบ็ ปวดเกินไป มือใหญ่หลงเซียวลูบทอ้ งเธอ ไม่สามารถบรรเทาความ เจบ็ ปวดเธอ ไดเ้ ป็นอยา่ งดี พบยาแกเ้ มาคา้ งในตูย้ าอยา่ งรวดเร็ว ท่านเชียวยกน้ามา พลางพยงุ เธอ ข้ึนมา “กินยา กินยาแลว้ เด๋ียวกด็ ีข้ึน” ฉ่ลว่ั หานแคข่ มวดคิ้ว ไม่รู้วา่ เจบ็ ปวดหรือวา่ เมา หมดสติ อยา่ งสมบูรณ์

ดวงตาท่านเขียวกวาดมองอยา่ งทนไมไ่ หว ใส่ยาเขา้ ไปใน ปาก ดื่ม น้าแลว้ เลง็ ไปที่ปากเธอ ยาที่กลายเป็นน้าขมไหลเขา้ ปากเธอทีละนิด ความขมของเมด็ ยาหลอมละลายระหวา่ งริมฝีปากและฟัน ของเขา แต่เขาที่มีเพียงหญิงสาวในออ้ มกอดกลบั ไม่รู้สึก ขมข่ึน “แคก่ ๆ!” ฉู่ลวั่ หานกลืนยาท่ีเขาป้อนไม่ทนั ทนั ใดน้นั กไ็ อข้ึนมาใหญ่ ท่าน เซียวรีบใชม้ ือลูบหลงั เธอ ทีละนิด ค่อยๆ ใหเ้ ธอผอ่ น คลาย ในท่ีสุด ทรมานไปคร่ึงชวั่ โมงกวา่ จะป้อนยาเสร็จ ท่าน เซียวโล่งอก วางเธอนอนราบบนเตียงอีกคร้ัง ดึงผา้ ห่มมาปิ ด เนา้ ทอ้ งเธอ ทาทุกอยา่ งเสร็จสิ้นแลว้ ท่านเซียวกป็ ิ ดประตูลงอยา่ งไม่ คอ่ ยเตม็ ใจ นกั ในหอ้ งนอนช้นั สอง โม่หรูเฟยเพง่ิ คุยกบั เกาหยงิ่ จือเสร็จ เกาหยงิ่ จื อบอกเธอล่วงหนา้ วา่ ท่านเซียวพาฉู่ลวั่ หานกลบั ไป แคเ่ ธอคิดไม่ถึง วา่ เรื่องจะเป็นแบบน้ี

โม่หรูเฟยคิดวา่ หลงเซียวจะข้ึนมานอน รออยตู่ ้งั นานกย็ งั ไม่มีการ เคลื่อนไหวใดๆ หอ้ งทางาน ท่านเซียวเปิ ดคอมพวิ เตอร์ ขา้ งมือมีวอดกา้ เกรดต่าแกว้ หน่ึง เปิ ดวดิ ีโอข้ึนมา มีหนุ่มหล่อปรากฏข้ึน ใบหนา้ ดูหล่อเหลา แต่เหยยี ด หยามเลก็ นอ้ ย “คนท่ีงานยงุ่ ยอมติดต่อฉนั ดว้ ยเหรอ? ทาไม? คิดถึงฉนั เห รอ?” กเู้ ยนเซินพดู ติดตลกกบั เพอ่ื นสนิทท่ีคบกนั มาหลายปี จะ วา่ ตลกก็ ตลก หลงเชียวผทู้ ่ีไม่มีเร่ืองร้อนใจกไ็ ม่ถ่อไปวดั จู่ๆ ก็ โทรมาหาเขาตอนเท่ียงคืนเวลาปักก่ิง ตอ้ งมีเร่ืองด่วนแน่ๆ คุณชาย ตระกลู กูผ้ อู้ ยนู่ ิวยอร์กห่างไกลเอนกายบนเกา้ อ้ีในสระวา่ ยน้า รอการ ระเบิดของเขา

นิ้วยาวหลงเซียวยกแกว้ เหลา้ ข้ึนมา จิบมนั อยา่ งหงุดหงิด “กลบั ประเทศเม่ือไร มีเร่ืองใหน้ ายช่วย” เห็นไหม! รู้อยแู่ ลว้ “ตอนน้ีไม่มีแผนจะกลบั ประเทศ แต่ถา้ เป็นเรื่องของนาย ฉนั ยกเวน้ ใหก้ ไ็ ด้ แต่อยา่ งนอ้ ยกบ็ อกหน่อยวา่ เร่ืองอะไร?” คุณชายกพู้ ดู ตรงไปตรงมาไม่ออ้ มคอ้ ม อยตู่ ่อหนา้ หลง เซียวเขาก็ ออ้ มคอ้ มไม่ไดอ้ ยแู่ ลว้ หลงเซียวขมวดคิ้ว ดวงตาเตม็ ไปดว้ ยอารมณ์ซบั ซอ้ น “ฉู่ ลวั่ หาน นายจาไดไ้ หม?” ใบหนา้ หล่อในวิดีโอเหมือนจะกลืนแมลงวนั เกือบจะบิน ออกมา จากหนา้ จอ “เสี่ยว ไม่ใช่คนน้นั ท่ีฉนั รู้จกั …เอ่อฉู่ลว่ั หา นท่ีจอ้ งจะ จบั นาย?” หลงเซียวขมวดคิว้ อีกคร้ัง “อีม” คุณชายกไู้ อแค่กๆๆ “วา่ ไงนะ? พวกแกยงั ติดต่อกนั อยเู่ ห รอ? นบั ๆ ดูแลว้ มนั สามปี แลว้ ปะ เด๋ียวก่อน ถา้ เรื่องน้นั ….อีก สองเดือนกค็ รบ

ส่ีปี เชี่ย คนที่เอาแน่เอานอนไม่ไดแ้ บบแกยงั จาเรื่องเมื่อส่ีปี ก่อนได?้ แกเปลี่ยนนิสยั ต้งั แต่เมื่อไร?” หลงเซียวด่ืมเหลา้ อีกคร้ัง “อยา่ พดู ไร้สาระ ฉนั ตอ้ งการ ขอ้ มูลของ เธอท้งั หมด ตอ้ งการท้งั หมดเลย” กเู้ ยนเซินเคาะที่เทา้ แขนบนเกา้ อ้ี “ท้งั หมดเหรอ ไม่ง่าย ขนาดน้นั ….” “ถา้ ง่ายจะติดต่อแกเหรอ? ฉนั ตอ้ งการไดร้ ับคาตอบโดย เร็วที่สุด ยง่ิ เร็วยงิ่ ดี” กเู้ ยนเซินเป็นคนซบั ซอ้ นมาก ฟังน้าเสียง มองสีหนา้ เขา เดาไดแ้ ค่ แปดสิบเกา้ สิบเปอร์เซ็นต์ “เช่ีย คุณชายหลง แก อยา่ บอกฉนั นะ วา่ ….แกรู้สึกจริงจงั กบั ผหู้ ญิงคนน้ี แกทาฉนั ตกใจตาย!” หลงเซียวอ่า! ขา้ งกายไม่ขาดแคลนสาวสวย แต่ไม่ค่อยมี ใครท่ี ติดต่อกนั ยาวนาน โม่หรูเฟยที่เขารู้จกั เห็นไดช้ ดั วา่ แค่ เป็นบทบาท ในการแสดงเท่าน้นั ส่วนพวกผหู้ ญิงท่ีมารุมลอ้ ม ยงิ่ ไม่ตอ้ งพดู ถึง

ใครๆ กบ็ อกวา่ หลงเชียวเกิดมาเพ่อื หกั อกผหู้ ญิง ไม่สนใจ ผหู้ ญิง ตลอดชีวิต หมอดูเห็นรูปลกั ษณ์เขาแลว้ ทานายวา่ : ใช้ ชีวิตโดดเด่ียว ตลอดชีวิต แต่กเู้ ยนเซินพบวา่ หลงเซียวมีความรู้สึกแลว้ ! ท่านเซียวหดคิว้ หร่ีตาคมเหมือนมีด “ฉนั อาจจะตดั สินใจ อยา่ ง หุนหนั พลนั แล่นและผดิ พลาดที่สุดในชีวติ น้ี” กเู้ ยนเซินถามอยา่ งกระวนกระวาย “ตดั สินใจอะไร?” หลงเซียวยงั คง หลบั ตา เตรียมพร้อมกบั ท่าทางประหลาด ใจของเขา “สามปี ก่อน ฉนั แต่งงานกบั เธอ” เงียบ! สยดสยอง! หวาดกลวั ! “เครัง!” ผชู้ ายในวิดีโอตรงขา้ มทาคอ็ กเทลแกว้ ใหญ่แตก “ก-แก แกวา่ ไงนะ? ก-แก….แต่งงานจริงๆ เหรอ! เช่ีย! แก เล่น แต่งงานแมแ้ ต่ฉนั กไ็ ม่รู้! โอว้ ว! สามปี เลยนะ ฉนั ไม่รู้อะไร เลยสกั นิด!”

ท่านเซียวกล่าวอยา่ งเยน็ ชา “หยดุ ครวญครางไดแ้ ลว้ ตอนน้ีรู้แลว้ น่ี ตอนแรกคิดวา่ จะปิ ดบงั แกต่อ” กเู้ ยนเซินรู้สึกเหมือนโดนคนท้งั โลกหกั หลงั ! ยงั ไม่ใช่ เพื่อนท่ีดีใช่ ไหม! “เดี่ยวก่อน ใหฉ้ นั ดื่มเหลา้ ลดความตกใจหน่อย….” ลดความ.โรคจิต “ง้นั แกใหฉ้ นั สืบอะไร? ภมู ิหลงั ภรรยาแก? ทาไมแกไม่สืบ ตอน แต่งงานเมื่อสามปี ที่แลว้ ? ขา้ วดิบสุกแลว้ เพ่งิ จะมาคิด ได?้ ” “หยดุ พดู ไร้สาระไดแ้ ลว้ สืบใหฉ้ นั ที” ท่านเขียวไม่อยาก รอ เขา อยากรู้ทุกอยา่ งเดี่ยวน้ี! คุณชายกโู้ ดนกระตุน้ อยา่ งมาก ดื่มวสิ ก้ีไปแกว้ ใหญ่ “แปลกๆ แลว้ ตอนน้ีมีข่าวลือเกี่ยวกบั แกและโม่หรูเฟย เธอ ทอ้ งลูกของแก….แกก็ ดว้ ย ใหเ้ ธอทอ้ งลกู ของแกจริงๆ แลว้ แกจะทาไงต่อ? แต่งงานกบั เธอ?”

ท่านเซียวขมวดคิ้ว “เธอเหรอ? เฮอะ!” หลงั จากทาเสียง ฮึดฮดั เยน็ ชา “โม่หรูเฟยแคท่ าใหฉ้ นั ยง่ิ มนั่ ใจเร่ืองหน่ึง หลงั จากยนื หยดั มน่ั คง แลว้ เธอจะอยหู่ รือไปกข็ ้ึนอยกู่ บั ฉนั ” โม่หรูเฟย ตอนน้นั ที่เธอเป็นฝ่ ายรุกเขา้ ออมเขา เธอกน็ ่า จะรู้แลว้ วา่ มนั จะจบลงอยา่ งไร เขามีน้าใจใหเ้ ธอใชเ้ งิน มากมาย กไ็ ม่ได้ หมายความวา่ เขาจะเปิ ดใจใหเ้ ธอ “ง้นั เหรอ อยา่ งท่ีฉนั คิดไว้ สาวแสบนน่ั เป็นตวั รับกระสุน เด๋ียวก่อน นะ เมื่อก้ีแกยงั ไม่ตอบฉนั เลย แกมีใจใหฉ้ ู่ลว่ั หานเห รอ?” ท่านเซียวดื่มเหลา้ ในแกว้ รวดเดียวจนหมดอยา่ งเจบ็ ปวดปบแกว้ ไว้ แน่น รูม่านตาขยายและหด หลงั จากต่อสู้กบั อุดมการณ์อนั แขง็ แกร่ง– “เรื่องท่ีสองที่ฉนั ทาผดิ พลาด กน็ ่าจะเป็น…..ฉนั รักเธอ จริงๆ “



ตอนที่ 79 ตบหน้า ให้สัดส่วนเท่ากนั เป็ นสิ่งสาคญั ทาใหห้ ลงเซียวพดู ออกมาเป็นคาวา่ “รัก” คาน้ี เห็นได้ ซดั เจนเลยวา่ เป็นผหู้ ญิงไม่ธรรมดาจริงๆ ดงั น้นั กเู้ ยนเซินจึง ตอบตกลง สญั ญาวา่ จะพยายามคน้ หาขอ้ เทจ็ จริง “เร่ืองที่แกอยากรู้ นอกจากเรื่องท่ีบาดเจบ็ เม่ือหา้ ปี ก่อน แลว้ ยงั มี อะไรอีกไหม? เร่ืองเลก็ นอ้ ยแค่น้ี คงไม่ทาใหน้ าย ทรมานจนเป็น แบบน้ีหรอกใช่ไหม?” คุณชายกไู้ ม่ใช่คนโง่ ท่านเซียวเป็นผชู้ ายแขง็ แกร่ง หวั ใจ ไม่ใช่แกว้ “นอกจากเร่ืองน้ี ส่ิงหน่ึงที่ฉนั สงสยั ในช่วงน้ี ตอนน้นั ที่เธอ วางยา ในเหลา้ ฉนั สรุปแลว้ เธอเป็นคนทาหรือเปล่า?” เขาแค่จาไดว้ า่ คืนน้นั อยทู่ ่ีบาร์ใหญ่สุดในเมืองหลวง ขา้ ง กายเขามี ผหู้ ญิงมากมายรอบตวั เขาจาไม่ไดว้ า่ มีส่วนใดผดิ พลาดกนั แน่ เขา ดื่มเหลา้ ที่เธอชงเองกบั มือ หรือวา่ เธอหยบิ ผดิ ไปหยบิ ของคนอ่ืน มา?

หลงั จากที่เขาเมาเหลา้ เธอถูกเขาบงั คบั ข้ึนเตียง หรือเธอ คิดจะนอน กบั เขาอยแู่ ลว้ ? เธอทาเรื่องน้ีท้งั หมดเพียงคนเดียว หรือเธอทรมานจาก การเป็น ผถู้ กู กระทา? ตอนน้นั เขาโกรธมาก ยดั เยยี ดความคบั แคน้ ใจท้งั หมดให้ กบั เธอ… แต่ถา้ เธอเป็นผบู้ ริสุทธ์ิ ทาไมตอ้ งขอใหเ้ ขาแต่งงานกบั เธอหลงั จาก เกิดเร่ืองดว้ ย? ภาพในปี น้นั แสดงข้ึนมาทีละภาพ เหมือน ภาพเคล่ือนไหวสโลว์ โมชนั่ ในภาพยนตร์ แต่ความทรงจาของเขาแตกสลาย ตรงกลางตอ้ งมีเร่ืองที่ เขาจาไม่ได้ เขาอยากไดค้ วามทรงจาที่หายไปคืนมา! ทวงคืนความ จริง! กเู้ ยนเซินเขา้ ใจแลว้ “ได้ ก่อนอ่ืนฉนั จะสืบช่วงท่ีเธอไป เรียน หนงั สือที่อเมริกา จากน้นั กม็ าสืบเร่ืองเคร่ืองดื่มท่ี ประเทศจีน

คุณชายหลง นอ้ งชายคนละแม่ของแกกลบั ประเทศแลว้ นะ ตอนน้ี ครอบครัวแกวนุ่ วายจริงๆ” ท่านเซียวแสยะยมิ้ “แกกอ็ ยา่ สร้างปัญหาต่อกพ็ อ” คาพดู น้ีมนั …”เอาล่ะ ไปอาบน้านอนเถอะ ประเทศจีนมนั ตี หน่ึง แลว้ เรื่องราวของฉนั จะกลบั ไปค่อยๆ ฟัง และจะ ไปพกสาววิเศษท่ี ทาใหค้ ุณชายหลงเราคิดถึงได้ ปิ ดวดิ ีโอไป ท่านเซียวลงไปช้นั ล่างอีกคร้ัง มีความคิดแวบ ข้ึนมา ถา้ ตอนน้นั เป็นกลยทุ ธข์ องเธอจริงๆ เขาจะทิ้งเธอไหม? ใหต้ ายเถอะ! ความอิสระและสบายๆ ของเขามนั ตายจาก ไปไหน! วนั รุ่งข้ึน หลงั จากเมาคา้ ง ลวั่ หานกเ็ วยี นศีรษะ แสงอาทิตยน์ อก หนา้ ต่างส่อง ใบหนา้ ทาใหร้ ู้สึกมีความอบอุ่นแบบข้ีเกียจ เนื่องจากเปิ ด เคร่ืองปรับอากาศอยู่ แสงแดดที่ส่องจา้ ไม่ร้อน เลยสกั นิด

นวดคิว้ ฉู่ลว่ั หานอ้ึงไป! เม่ือคืนเธอกลบั มาไดอ้ ยา่ งไร? เธอจาไดว้ า่ ด่ืมวสิ ก้ีหน่ึง แกว้ กบั หลง เซียว จากน้นั กห็ มดสติ ดึงผา้ ห่มออกมา ฉู่ลวั่ หานกม้ ศีรษะลง เชี่ยเส้ือผา้ ล่ะ?! เม่ือวานเธอสวมชุดกระโปรงนะ? ตอนน้ี เธอสวมชุด นอนจริงๆ? ถ…ถแถมมีคนเปลี่ยนชุดช้นั ในให้ ดว้ ย! เมื่อคืนเกิดอะไรข้ึนกนั แน่?! อยา่ งนอ้ ยตอนน้ีฉู่ลวั่ หานกไ็ ม่รู้วา่ เมื่อคืนท่านเซียวลงมา จากช้นั สอง เขา้ ไปหอ้ งเธออีกคร้ัง และเธอกอ็ าเจียน ไม่เพยี งแต่อาเจียนใส่เส้ือผา้ ตวั เอง แต่ ยงั อาเจียน ใส่เส้ือชุดเวอร์ซาเช่ของท่านเซียวดว้ ย ท่านเซียวเอาความอดทนท่ีสะสมมาท้งั ชีวติ เพ่ือช่วยเธอ เปล้ืองผา้ อุม้ เธอไปลา้ งตวั และเปล่ียนชุดช้นั ในและชุดนอน ใหเ้ ธอดว้ ยตวั เอง สรุปคือเม่ือคืนท่านเซียวโดนเธอทรมานแทบไม่ไดน้ อน และตอนท่ี ท่านเซียวปรนนิบตั ิเธอกห็ ลบั ไปโดยไม่รู้เรื่อง

เดินโซซดั โซเซออกจากหอ้ ง ฉู่ลวั่ หานไปอาบน้าเพือ่ ลา้ ง ตวั เห็นใน ตะกร้าเส้ือผา้ มีกองเส้ือผา้ สกปรกของหลงเซียว จริงๆ ดว้ ย เม่ือคืนเขาด่ืมเยอะเหมือนกนั เดาวา่ อาการกค็ งไม่ไดด้ ีไป กวา่ เธอ คิดดูแลว้ น่าจะเป็นคนรับใชท้ ่ีเป็นคนช่วยเธอเปล่ียน เส้ือผา้ “คุณนายคะ ทานอาหารเชา้ ไดแ้ ลว้ คะ่ ” ฉลูรั่วหานดื่มน้าหน่ึงแกว้ เห็นอาหารเชา้ วางที่หอ้ งอาหาร “พวกเขา ล่ะคะ?” “คุณโม่บอกวา่ ง่วง ไม่อยากทานอาหารเชา้ คุณชายสงั่ วา่ ก่อนสิบ โมงอยา่ ไปรบกวนเขาพกั ผอ่ นค่ะ” อ่อ.. คนท่ีดื่มเหลา้ เยอะ ความปรารถนาจะเพม่ิ ข้ึนดว้ ยไหม? ท้งั คู่เหน่ือย จนตื่นไม่ไหว?

เสียใจมาก อยากร้องไหม้ ากๆ แต่ฉู่ลวั่ หานกย็ มิ้ นงั่ บน เกา้ อ้ีที่คนรับใชด้ ึงออกมา เริ่มเพลิดเพลินกบั อาหารเชา้ คน เดียว “จริงสิ เม่ือคืนฉนั กลบั มาไดย้ งั ไงคะ?” ป้าเฉินสายศีรษะ “เมื่อคืนฉนั รอถึงหา้ ทุ่มคุณกบั คุณชาย ยงั ไม่กลบั เลยคะ่ ฉนั หลบั ไปแลว้ ชุนชุนน่าจะรู้นะคะ แต่วนั น้ี ชุนชุนลางาน” “ไม่เป็นไร ป้าไปทาธุระเถอะค่ะ ไม่ตอ้ งรับใชฉ้ นั ที่นี่ หรอก” รีบไปโรงพยาบาล สายตาของเหล่าเพือ่ นร่วมงานมองฉู่ลั่ วหาน แตกต่างกนั เลก็ นอ้ ย แต่เธอไม่ไดส้ งั เกต คติประจาใจในชีวติ ก่อนหนา้ น้ีของฉู่ลวั่ หานกค็ ือ ใชส้ มอง มากๆ ในการทางาน ใชส้ มองนอ้ ยๆ ในการใชช้ ีวิต เรื่องเลก็ นอ้ ยไม่ สามารถส่งผลต่ออารมณ์เธอไดเ้ ลย “หมู่ อรุณสวสั ด์ิ” “หมอฉู่ อรุณสวสั ด์ิ”

ลวั่ หานสวมชุดเส้ือคลุมขาว เดินผา่ นทางเดินอยา่ งรวดเร็ว ช่วงท่ี แพทยแ์ ละพยาบาลทกั ทายอยา่ งต่อเนื่อง เธอ พยกั หนา้ เป็นการตอบ รับ และไม่ชะลอฝีเทา้ เลย เมื่อคืนหลงเซียวช้ีแจงสถานะของเธอแลว้ วนั น้ีการปฏิบตั ิ ตวั ต่อเธอ กเ็ ปล่ียนไป ฮ่า “หมู่ เธอนี่น่าอิจฉาจริงๆ! ไดร้ ่วมผา่ ตดั ผบู้ งั คบั บญั ชา และมีโอกาส ไดไ้ ปร้องเพลงท่ีเจา้ ถิ่นKTV และยงั ร่วมงาน กิจกรรมงานโซไซต้ี กบั คนในMBKอีก!วนั น้ีเราไดย้ นิ คนใน แผนกศลั ยกรรมพดู น่า อิจฉาชะมดั !” จา้ วเหมียนเหมียนเทา้ คางน้าลายไหลอยา่ งอิจฉา “อยากไปไหม?” คูล่ ว่ั หานเปิ ดคอมพวิ เตอร์เพอ่ื ดูไฟลผ์ ู้ ป่ วย “พดู บา้ อะไรน่ะ? กต็ อ้ งอยากสิ! ไดร้ ้องเพลงกบั คนใหญ่ คนโตอยา่ ง หลงเชียว แม่ง หลงเชียวเป็นคนรวยที่สุด!”

“ถา้ อยากไปกน็ อนลง หลบั สกั แป๊ บ” ตอบสนองอยหู่ ลายวินาที “อา้ ว! เธอใหฉ้ นั ไปในฝันเหรอ! เธอเลว มากหมอณู!” ครอบครัวคนรวยคือเมืองท่ีปิ ดลอ้ ม คนที่เขา้ ไปอยากออก มา คนขา้ ง นอกอยากเขา้ ไป “หมอ ผปู้ ่ วยโรคหลอดเลือดหวั ใจคนเม่ือวานมาหาเธอ” “ใหเ้ ธอเขา้ มา” พอผปู้ ่ วยเขา้ มากย็ งุ่ ไปอีกมากกวา่ คร่ึงวนั รับผปู้ ่ วยมาสี่หา้ คนกเ็ ป็น เวลาเท่ียงแลว้ “หมอฉู่ ไปกินขา้ วกนั !” “โอเค วางเคร่ืองฟังลง ฉู่ลวั่ หานและแพทยใ์ นหอ้ งทางานกไ็ ป เปล่ียน เส้ือผา้ เตรียมไปทานอาหาร โทรศพั ทใ์ นกระเป๋ ากส็ นั่ ข้ึนมา

หนา้ จอข้ึนชื่อของคุณชายสองของตระกลู หลง เงียบมาสองสามวนั น้ี ดูเหมือนอาการบาดเจบ็ ที่เขาไดร้ ับ จะหายดีแลว้ “เป็นไงบา้ ง?” “พ่สี ะใภ้ ฉนั คิดถึงเธอแทบตาย เธอคิดถึงฉนั หรือเปล่า?” ผชู้ ายเจา้ ชู้ นิสัยมนั เปล่ียนยาก! “ดูเหมือนนายจะหายเจบ็ แลว้ นะ อยากโดนพอ่ ทุบอีกที ไหม?” “อยา่ ๆๆ มนั น่ากลวั ! เอ่อ…เธอรู้ไดไ้ งวา่ ฉนั โดนทุบตี? เชี่ย ทาไม ขายข้ีหนา้ ไปไกลขนาดน้ี” “ไกลเหรอ? บา้ นเก่าไปรีสอร์ทหยจี ิ่ง ขบั รถเร็วที่สุดกแ็ ค่ คร่ึงชว่ั โมง เอง” ฉู่ลว่ั หานคุยโทรศพั ทไ์ ปดว้ ยขณะที่ถอดเส้ือ คลุมสีขาว พี่สะใภพ้ ดู จาคมกริบเกินไป หลงจ่ือสู้ไม่ไดอ้ ยแู่ ลว้ “พี่ สะใภ้ พอ่ ฉนั ไปทางานนอกสถานที่ ฉนั กาลงั จะขาดอากาศ หายใจ วนั น้ีกวา่ จะได้

ออกมา เรามากินอะไรอร่อยๆ กนั เถอะ คิดซะวา่ ฉนั ช่วยชีวิตเธอไว้ และโดนทุบตีอีก จะไม่ปฏิเสธใช่ ! ไหม? ฉนั ไม่มีเพอ่ื นในประเทศเลย เหงาและโดดเด่ียวมาก…” “เอาล่ะ ฉนั พกั เท่ียงสองชวั่ โมง นายรีบๆ มาหน่อยแลว้ กนั คุณชาย สองมีความสามารถในการปน เยยี่ มมาก! “ลงมาขา้ งล่างสิ! ฉนั รอ เธออยทู่ ่ีประตูฝ่ังตรงขา้ มแผนกผู้ ป่ วยนอก!” รถสปอร์ตเฟอร์รารีสีแดงกาลงั เร่งความเร็ว สิบกวา่ นาที ต่อมากจ็ อด อยหู่ นา้ ร้านอาหารตะวนั ตกระดบั หรูแห่งหน่ึง บงั เอิญมีรถเฟอร์รารี สีเหลืองจอดอยขู่ า้ งๆ ป้ายทะเบียนรถดู คุน้ ตามาก เฮอะ! ช่างเป็นเรื่องบงั เอิญมาก! “คุณชายรองหลงเก่งในการกิน การด่ืมและเที่ยวเล่น เลือกสถานที่ก็ ไม่เลว”

ไม่เลวจริงๆ ไม่อยา่ งน้นั จะไปเจอรถของฉู่ซีหรานได้ อยา่ งไร หลงจ่ือยกมุมปากอยา่ งนกั เลง “พสี่ ะใภ้ เชิญเขา้ มา” การตกแต่งที่หรูหราและมีเกียรติ เพลงเปี ยโนท่ีแสน ไพเราะ แสงหด หูจงใจเนน้ เอฟเฟกตแ์ สงนุ่มนวลภายใต้ เพดาน ไม่ตอ้ งสงสยั เลยวา่ ท่ีนี่เหมาะกบั การออกเดทเป็น อยา่ งมาก ดงั น้นั ฉู่ลวั่ หานเขา้ ไปกเ็ ห็นฉู่ขีหรานกาลงั นงั่ ทานอาหาร อยกู่ บั ผชู้ ายคนหน่ึงดา้ นหนา้ หนา้ ต่าง ชุดคอลึกท่ีสวยและเซ็กซ่ีมาก เขียน คิ้ว “เทียม” ภายใต้ การแต่งหนา้ ท่ีหนกั หน่วง ท้งั สองคุยกนั อยา่ งมี ความสุข “เฮ้ น้ีไม่ใช่นอ้ งสาวแสนดีของเธอเหรอ? ในเมื่อบงั เอิญ เจอกนั ทาไมไมน่ ง่ั ดว้ ยกนั ล่ะ?” หลงจื่อเจา้ น่ีไม่มีอะไรทา แค่ อยากหาเรื่อง แหยฉ่ ู่ซีหราน? เหมาะเป็นอาหารทานเล่นก่อน อาหาร ฉู่ลวั่ หานยกริมฝีปากข้ึนเลก็ นอ้ ย พดู ข้ึนอยา่ งเห็นพอ้ ง “ฉนั ยงั ไงกไ็ ด้ แลว้ แต่นาย

หลงจื่อลว้ งกระเป๋ ากางเกงดว้ ยมือเดียว มืออีกขา้ งแกวง่ กญุ แจรถ สปอร์ต ความแพรวพราวไม่สามารถยบั ย้งั ไดก้ ค็ ือ ความเป็นผชู้ าย เจา้ ชู้ “คุณฉู่รอง เราเจอกนั อีกแลว้ นะ” หลงจ่อเดินเขา้ ไป ยนื พิงขา้ งโต๊ะอาหารของพวกเขา สายตาจงใจมอง หนา้ อกของชุดกระโปรงฉู่ซีหราน ฉู่ซีหรานภาคภูมิใจในหนา้ อกสวยงามของตวั เอง จงใจกด หนา้ อก ลงต่าและทกั ทายดว้ ยรอยยมิ้ “ที่แทก้ ค็ ุณชายรอง หลงนี่เอง เราดวง สมพงศก์ นั จงั นะคะ” เช่ีย! ดวงสมพงศอ์ ะไรกนั ! เธอดวงสมพงศก์ บั คนรวยทุก คน! “ในเม่ือดวงสมพงศก์ นั ง้นั มากินดว้ ยกนั ไหม?” หลงจื่อเลิก คิว้ และ จอ้ งมองเธอ ฉู่ซีหรานคิดวา่ เขาสนใจตน รีบยมิ้ และพดู ข้ึน “อาเล่ียง คุณไม่ถือสา ใช่ไหม?”

เห็นไดช้ ดั วา่ หนุ่มที่ช่ืออาเล่ียงเป็นหน่ึงในก๊ิกมากมายของ เธอ ดู เหมือนจะเป็นคู่ควง “ไม่ถือสาอยแู่ ลว้ คุณชายรองหลง เชิญนงั่ ครับ” อยใู่ นเมืองหลวง ใครจะกลา้ ทาใหค้ นตระกลู หลงไม่พอใจ ล่ะ? เจอ แลว้ ตอ้ งสุภาพเขา้ ไว้ หลงจื่อเป้ปาก “นง่ั สี่คนมนั แออดั เกินไป มนั จะทาใหแ้ ขกผู้ มีเกียรติ ของผมนอ้ ยใจ” “แขกผมู้ ีเกียรติ?” ลว่ั หานสะพายกระเป๋ าสีดาเรียบๆ ใบหนา้ ใสไร้แป้ง “แปลกใจมาก ไหม? นอ้ งสาว” พอเห็นฉู่ลว่ั หาน ฉู่ซีหรานกก็ ดั ฟันอยา่ งประชดประชนั “คนช้นั ต่าก็ คือคนช้นั ต่า! แมแ้ ต่….คุณชายรองหลงแกกไ็ ม่ เวน้ !” เรื่องแต่งงานลบั ๆ กบั หลงเซียวเธอไม่กลา้ พดู ไม่อยา่ งน้นั ดว้ ยนิสยั ของหลงเซียวเธอตายหมื่นคร้ังกค็ งไม่พอ ดงั น้นั เม่ือ คาพดู มาถึงปาก วา่ นอ้ งชายสามีเลยเปลี่ยนเป็นคุณชายรอง หลงแทน “คุณฉู่รอง ทาความสะอาดปากเธอหน่อยนะ!”

“ท่ีฉนั พดู มีอะไรไม่ถูกตอ้ งเหรอ? ท่ีงานเล้ียงคืนน้นั พ่สี าว ท่ีแสนดี ของฉนั ไม่เพยี งแต่จะเล่นหูเล่นตากบั พ่ชี ายใหญ่ของ คุณ แถมยงั ….” “เพ้ยี ะ!” ฉู่ซีหรานพดู ยงั ไม่ทนั จบกโ็ ดนตบหนา้ มือใหญ่หลงจ่ือตบ ใบหนา้ ขาวเธออยา่ งแรงและแม่นยา ปรากฏรอยนิ้วมือหา้ นิ้ว “ฉนั เตือนเธอแลว้ นะ วา่ ใหท้ าความสะอาดปากหน่อย คุณ หนูรอง ตอ้ งตบหนา้ อีกขา้ งดว้ ยไหม?” ร้านอาหารเงียบสงบเกินไป เสียงท่ีนี่ดึงดูดความสนใจของเหล่าแขก ไดอ้ ยา่ งรวดเร็ว ฉู่ซีหรานกมุ ใบหนา้ คร่ึงหน่ึงที่ โดนตบจนเบ้ียว “คุณ…คุณตบฉนั ?!” “แลว้ ไง?” ตบน้ีเขาทนมาต้งั นานแลว้ ! เขาอยากตบต้งั แต่คืนน้นั แลว้ วนั น้ี บงั เอิญเจอ เธอโชคร้ายเอง อาเล่ียงรีบลุกข้ึน “คุณฉู่ ฉะฉนั มีธุระ ไปก่อนนะครับ” พดู จบเขาก็ รีบวิง่ หนีออกไปดว้ ยความต่ืนตระหนก

หลงจ้ือกอดอกแสยะยมิ้ อยา่ งเยอื กเยน็ “ผชู้ ายท่ีคุณหนู รองหาน้ีตา ถวั่ เกินไปแลว้ ไม่เป็นไรหรอกถา้ ทาลายบริษทั แต่ ถา้ ทาลายตวั เองน่ี ไม่คุม้ นะ” ใบหนา้ คร่ึงหน่ึงของฉู่ซีหรานโดนตบจนบวม ตะโกนอยา่ ง ราคาญ และเกลียดชงั “หลงจ่ือ เธอมนั เป็นจิ้งจอก! คุณยงุ่ กบั เธอจะไม่ลง เอยดว้ ยดีหรอก! ตอนน้นั เธอหลอกล่อพใี่ หญ่คุณ ดว้ ยวธิ ีน้ี ” “เพ้ยี ะ!” หลงจื่อตบคร้ังที่สองลงไปที่ใบหนา้ อีกขา้ งดว้ ยแรงท่ีเท่า กนั “ตอนน้ีเท่ากนั แลว้ นะ คุณหนูรอง!”

ตอนท่ี 80 หน้าตาคุณทาให้ฉันไม่อยากทานอาหาร ฉู่ซีหรานปิ ดใบหนา้ ออกจากโต๊ะไปดว้ ยความโกรธ เหลือ พ้ืนที่ สาหรับสองคนเยอะมาก เป็นแบบน้ี หลงจ้ือพอใจมาก อาหารม้ือน้ียงั ไม่เริ่มทาน ฉู่ลว่ั หานกอ็ ่ิมไปคร่ึงหน่ึงแลว้ นง่ั ขา้ งโต๊ะ อาหารพร้อมกบั มีดและสอ้ ม “ทาไมคุณชายรอง หลงถึงเกลียดเธอ ขนาดน้นั ? เมื่อก้ีตบเธอต้งั สองที ดูเหมือน จะทาเกินไปหน่อย” หลงจื่อหวั เราะฮ่าๆ นนั่ สเต๊กเน้ือท่ีสุกคร่ึงหน่ึงออกมายงั มี เลือดติด เลก็ นอ้ ย เอาสเตก๊ เน้ือเขา้ ปาก หลงจ่ือยมิ้ อยา่ ง เฉยเมย “เกลียดคนคน หน่ึงตอ้ งมีเหตุผลดว้ ยเหรอ? ถา้ ตอ้ งหาเหตุผล มนั เป็นเพราะเธอ หนา้ ตาข้ีเหร่จนทาใหฉ้ นั ไม่ อยากอาหาร” พรวด! ฉู่ลวั่ หานที่อยฝู่ ่ังตรงขา้ มหลดุ หวั เราะ “นี่มนั เหตุผล อะไร กนั ?” หลงจื่ออยากอาหารมาก ทานอยา่ งเอร็ดอร่อย “ถึงฉู่ซีหรา นจะเป็น นอ้ งสาวคนละแม่กบั เธอ แต่เธอไม่มีอะไรคลา้ ยกบั เธอเลยสกั นิด

มองยงั ไงกไ็ ม่พอใจ ไอคิวนอ้ ยยงั จะวางแผน เล่นงานคนอื่น เล่นจน ตวั เองตายไม่ชา้ กเ็ ร็ว” “ฉนั ไม่มีความสมั พนั ธ์ทางสายเลือดกบั เธอ เราคนละแม่ คนละพอ่ กนั ” เหมือนกระตือรือร้นท่ีจะคลายความสมั พนั ธน์ ้ี ฉู่ ลวั่ หานอธิบายอยา่ งชดั เจน หลงจื่อเค้ียวสเตก๊ อยา่ งโอเวอร์เลก็ นอ้ ย “อยา่ งน่ีเองเหรอง้นั เมื่อก้ีฉนั ไม่ควรตบหนา้ เธอเลยนะ” สีหนา้ เปล่ียนไป “ทาไม? “ฉนั ควรจะเตะเธอไปเลย! เชี่ย ตบหนา้ เธอมีอฉนั เจบ็ นะ” ฉู่ลวั่ หาน ยมิ้ เค้ียวอาหารเท่ียงอยา่ งชา้ ๆ “แต่พีส่ ะใภ้ เมื่อก้ีฉนั ตบเธอไปแบบ น้นั เธอจะแกแ้ คน้ เธอ ไหม? แววตาท่ีมองเธอตอนเดินออกไป ดูเหมือนตอ้ งการแก้ แคน้ เลยอ่ะ” “ตอนน้ีกลวั เหรอ? ไม่เป็นไรหรอก ฉนั รู้กลเมด็ พวกน้นั ของเธอมาต้งั นานแลว้ อยากแกแ้ คน้ เม่ือไรกม็ าเลย” “มีอานาจมาก อ่าพ่มี า ชนแกว้ หน่อยน้าองุ่น”

แค่กๆๆ! เพราะตอ้ งขบั รถ หลงั ทานอาหารกก็ ลบั ไปโรงพยาบาล ฉู่ลว่ั หานไดร้ ับคา สง่ั ใหเ้ ขา้ ร่วมแผนการรักษาของผปู้ ่ วย อายรุ กรรมและ ศลั ยกรรมถือคา เดียวกนั เม่ือคานึงถึงความยากในการผา่ ตดั และสภาพร่างกายของ ผปู้ ่ วยในปัจจุบนั อายรุ กรรมกไ็ ม่ แนะนาใหผ้ า่ ตดั “ฉนั กงั วลวา่ คนไขข้ ้ึนเตียงผา่ ตดั ดว้ ยสภาพแบบน้ี จะลง ไม่มาไม่ได้ อีก” แพทยอ์ ายรุ กรรมคนหน่ึงกล่าว “ถูกตอ้ ง OM-BRANCHทาเลไม่ดี การมองเห็นหลอด เลือดหวั ใจ ทางดา้ นซา้ ยสุดเป็นเรื่องยากระหวา่ งผา่ ตดั ” ฉู่ลั่ วหานจินตนาการใน สมองอยา่ งรวดเร็ววา่ จะเกิดอะไรข้ึนบา้ ง หลงั จากท่ีเปิ ดเยอื่ หุม้ หวั ใจ ออกมาแลว้ เลยพดู ออกมาทนั ที พอเธอพดู ออกไป แพทยอ์ ายรุ กรรมที่อยขู่ า้ งๆ กอ็ ้ึงไปแพทย์ ศลั ยกรรมท่ีอยฝู่ ่ังตรงขา้ มก็อ้ึงเช่นกนั

ฉู่ลว่ั หานไม่ไดส้ งั เกตสายตาเหล่าเพอื่ นร่วมงาน บรรยาย ปัญหาทาง เทคนิคที่จะเกิดข้ึนระหวา่ งผา่ ตดั ต่อไปในหวั สมอง “ถึงแมใ้ นปัจจุบนั หลอดเลือดหวั ใจและลิ้นไมทรัลจะเป็น โรค เลก็ นอ้ ย แต่ยาสามารถชะลอการเสื่อมสภาพได้ ถา้ ผา่ ตดั ปัญหาเมื่อ ก้ีน้ีบวกกบั สมรรถภาพทางร่างกายของคนไข้ แม้ จะมีขอ้ ผดิ พลาด เลก็ นอ้ ยทางภายนอก แต่เขากไ็ ม่สามารถลง จากเตียงผา่ ตดั ได”้ จา้ วเหมียนเหมียนและจ้ีซือหยเู่ บิกตากวา้ งมองฉู่ลวั่ หาน เหมือนมอง สตั วป์ ระหลาดอยู่ ในหวั สมองหมอฉู่คิดอะไรอย?ู่ สุดยอดมาก! สิ่งเหล่าน้ีพวกเธอเคยไดย้ นิ จากอาจารยผ์ สู้ อนตอนเป็น นกั ศึกษา ปริญญาโทเท่าน้นั แต่จู่ลว่ั หานดูเหมือนจะมีประสบการณ์มาแลว้ ! เกาหยง่ิ จือสูดล มหายใจ “ดูเหมือนหมอฉู่จะเขา้ ใจอยา่ ง มาก เป็นประสบการณ์ในทฤษฎีเหรอ? รองคณบดี คุณวา่ ไง?” เมื่อครู่น้ีถงั จิ้นเหยยี นต้งั ใจฟังฉู่ลวั่ หานพดู อยตู่ ลอดเวลา เธอเหมาะ กบั การเป็นศลั ยแพทยม์ ากเกินไปแลว้ จริงๆ! เกิดมา เพือ่ เป็น

ศลั ยแพทย์ สังเกตการณ์อยา่ งดี พิจารณาอยา่ ง รอบคอบและ ตดั สินใจไดอ้ ยา่ งแม่นยา เขาอยากหยบิ มีดผา่ ตดั สูไ้ ปกบั เธอบนเตียงผา่ ตดั สู้กบั มจั จุราช ดว้ ยกนั กบั เธอ! ทิ้งความตื่นเตน้ ในใจไป ถงั จิ้นเหยยี นเอานิ้วจิ้มแขนแลว้ พดู ข้ึน “หมอฉู่พดู ถูก ถา้ คนไขท้ าการผา่ ตดั ความเส่ียงจะสูงมาก โอกาสรอดชีวิตมีแค่สามสิบเปอร์เซ็นต์ ถา้ ผปู้ ่ วยไดร้ ับ การรักษา แบบป้องกนั จะมีโอกาสรอดชีวิตเจด็ สิบเปอร์เซ็นต”์ เกาหยงิ่ จือพดู “แต่การรักษาแบบป้องกนั อาจทาใหเ้ จบ็ ป่ วยได้ ตลอดเวลา ผปู้ ่ วยตอ้ งทานยาเป็นระยะเวลานาน จะ เพ่มิ ภาระในการ ลา้ งพิษตบั ” ปัญหาน้ีฉู่ลวั่ หานกค็ ิดไวแ้ ลว้ “รองผอู้ านวยการเกา การ ผา่ ตดั ข้ึนอยู่ กบั ความปรารถนาของตวั เองน่ีคะ เราตอ้ งบอก ขอ้ ดีขอ้ เสียท้งั สอง อยา่ งกบั ผปู้ ่ วย ใหค้ นในครอบครัวตดั สิน ใจ”

ถงั จิ้นเหยยี นพยกั หนา้ “เอาตามที่หมอฉู่พดู แลว้ กนั ” ฉู่ลว่ั หานพยกั หนา้ เลก็ นอ้ ยแลว้ ออกจากหอ้ งประชุมไป คนท่ีเหลือในหอ้ ง เดินตามรอยบูชาเส้ือคลุมขาวสง่า ผา่ เผยของหมอ ฉู่ “เทพธิดาอ่า! ตอนน้ีฉนั โคตรเลื่อมใสหมอฉู่ เลย!” “เธอเพงิ่ รู้เหรอ? หมอฉู่ตอนอยมู่ หาวทิ ยาลยั เป็นนกั เรียน โดดเด่นท่ี คุณครูแยง่ กนั หลงั จากมาอยโู่ รงพยาบาลเรา ก็ พิชิตผนู้ าทุกระดบั ได้ สาเร็จในเวลาไม่ถึงปี จ้ีๆ พรสวรรคอ์ าร์ สิ่งสาคญั คือหนา้ ตาสวย ดว้ ย” แพทยช์ ายคนหน่ึงอดไม่ไดท้ ี่จะประหลาดใจ เกาหยงิ่ จือดุอยา่ งรุนแรง “ยงั มวั ทาอะไรอย?ู่ กลบั ไปทา แผนให้ ผปู้ ่ วยดูสิ!” พดู จบ เธอกโ็ บกมือและเดินออกไป ท้งั หอ้ งมองไปดา้ นหลงั ท่ีน่ากลวั ของเกาหยงิ่ จือ แค่มอง หนา้ กนั ไม่ มีใครพดู อะไรอยนู่ านสกั พกั

เกาหยงิ่ จือกาหมดั แน่น ฉู่ลวั่ หานยยั บา้ ใหแ้ กไดอ้ วดไป ก่อน! คอยดู เถอะ! ลวั่ หานใชเ้ วลาส่วนใหญ่ในคร่ึงปายศึกษาสภาพผปู้ ่ วย หลายราย จดั ทาแผนการรักษาที่สอดคลอ้ งกนั จนกระทง่ั โทรศพั ทด์ งั ข้ึน “ฮลั โหล” เธอกาลงั เขียนแผนการรักษาอยู่ หยบิ ข้ึนมา แนบขา้ งหู ไม่ไดด้ ูวา่ เบอร์ใคร “ฮลั โหล?” ทาไมไม่มีใครพดู ? “ถา้ ไม่พดู ฉนั วางนะ” ฉู่ลวั่ หานตอนพิจารณาปัญหาไม่ชอบถูกใครรบกวน เตรียมจะวาง สายทนั ที ในที่สุดทางน้นั กม็ ีเสียงดงั ข้ึนมา “หมู่ เรามาคุยกนั หน่อยเถอะ” ถงั จิ้นเหยยี น ? ฉ่ลว่ั หานถือแกว้ กาแฟนงั่ ท่ีนงั่ ขา้ งหนา้ ต่างในร้านกาแฟ ของ โรงพยาบาล “ถา้ เป็นหวั ขอ้ น้นั เหมือนคราวท่ีแลว้ ฉนั วา่ เราไม่ตอ้ ง คุยกนั อีก”

ถงั จิ้นเหยยี นจิบกาแฟ อเมริกาโน่ไม่ใส่น้าตา รสชาติขม แต่เขามอง ฉู่ลว่ั หาน รู้สึกวา่ รสชาติขมมนั ลดลงเช่นกนั “ฉนั จริงจงั มากนะ เธอ เหมาะกบั ศลั ยกรรมมากจริงๆ วนั น้ีเธอได้ พสิ ูจนค์ วามสามารถ ตวั เองอีกคร้ัง ตอนแรกฉนั อยากใหเ้ วลา เธอคิดเก่ียวกบั เร่ืองน้ี แต่ ฉนั ไม่อยากรออีกแลว้ ” คาสรรเสริญและคาชมของเขาไม่เห็นแก่ตวั เลยสกั นิด ถา้ เธอปฏิเสธ เธอจะเป็ นคนไร้เหตุผล ฉู่ลว่ั หานเติมน้าตาลสามชอ้ นลงไปในคาปูชิโน่ในมือ แต่ พอเอาเขา้ ปากกย็ งั รู้สึกขมจนทนไม่ไหว เธอมองมือขวาตวั เอง บางเร่ืองเธอไม่ อยากบอกเขา เธอเลยปฏิเสธอีกคร้ัง “ฉนั เขา้ ใจความหวงั ดีของรอง คณบดีถงั นะคะ แต่ฉนั ขอปฏิเสธ เราจะไม่คุยกนั เร่ืองน้ีอีก” เธอลุกข้ึนจะเดินไป ถงั จิ้นเหยยี นอดไม่ไดท้ ี่จะยน่ื มือออก ไปจบั แขนเธอ ทนั ใดน้นั บรรยากาศกก็ ลายเป็นคลุมเครือนิด หน่อย ถงั จิ้น เหยยี นรู้ตวั วา่ ไร้มารยาท รีบปล่อยมือ “มือขวา ของเธอเกิดอะไรข้ึน กนั แน่? ตอนท่ีเธอเป็นผชู้ ่วยใหฉ้ นั ฉนั มองออกวา่ เธอปกป้องมือ ขวาอยา่ งเผลอตวั ”

“มนั ไม่เก่ียวกบั คุณ” เธอกามือขวาดว้ ยสญั ชาตญาณ หา้ ปี มาแลว้ สถานท่ีบาดเจบ็ ยงั คงจาความรู้สึกเจบ็ จ๊ีดไดอ้ ยู่ ชีวติ เธอมีขอ้ บกพร่องมากมาย มือขวายงั ไม่สามารถถือ มีดผา่ ตดั ได้ อีกต่อไป นี่ถือวา่ เป็นหน่ึงในน้นั “ฉู่ลว่ั หาน….” เขาเรียกช่ือเธออยา่ งใจจดใจจ่อ จากน้นั ก็ พดู ต่อ “ถา้ มือขวาเธอมีปัญหา ฉนั ช่วยเธอแกป้ ัญหาดว้ ยกนั ไดน้ ะ เชื่อใจตวั เอง และไดโ้ ปรดเชื่อใจฉนั ไดไ้ หม?” ไม่คุยกบั เขาอีก ฉู่ลวั่ หานออกไปจากร้านกาแฟ ทิ้งใหถ้ งั จิ้นเหยยี น ยนื งงตรงน้นั เพียงคนเดียว เหตุผลอะไรท่ีทาใหเ้ ธอ ยอมแพก้ าร ผา่ ตดั กนั นะ? และเหตุผลอะไรทาใหม้ ือขวาเธอมีปัญหา? มือคือชีวิตของศลั ยแพทย์ เธอเป็นคนรอบคอบ ทาไมถึง ประมาท แบบน้ีได?้ ออกจากประตูไปแลว้ ดา้ นหนา้ คือแปลงดอกไมท้ ี่ลอ้ ม ดว้ ยพ้ืนที่ ขนาดใหญ่ของตน้ ฮอลล่ีท่ีเขียวชอุ่ม ดอกพดุ ดา้ นในบานสะพร่ังส่ง

กลิ่นหอมหรูหราอบอวลในสวน เส้ือคลุมข ตรงหนา้ เงาดอกไม้ ฉู่ลว่ั หานกม้ ศีรษะลง น้าตาไหลอาบ หลงั เลิกงาน ฉู่ลว่ั หานอารมณ์ไม่ดี นง่ั อยใู่ นรถ คฤหาสน์ โม่หรูเฟยยงั อยู่ เธอไม่อยากกลบั บา้ นท่ีเช่า อยคู่ นเดียวกร็ ้างเกินไป ยงิ่ ทาใหค้ ิดฟุ้งซ่า พกั โรงแรมเหรอ?คนเดียว ไปพกั โรงแรม นนั่ ไม่ใช่กาทรมานเหรอ? ทนั ใดน้นั ทอ้ งฟ้าและโลกกวา้ งใหญ่ เธอพบวา่ ตวั เอง ที่ใหค้ วาม อบอุ่น สองปี ก่อนตอนท่ีคุณป่ ูเธอยงั มีชีวิต เธอ เหตุผลใหก้ ลบั ไป ตระกลู ฉู่ ตอนน้ีสถานท่ีท่ีเป็นความทรง กลบั กลายเป็นท่ีของคนอ่ืน โชคดีที่โทรศพั ทด์ งั ข้ึนพอดี “เพือ่ นรัก ฉนั เดาวา่ ตอนน้ีเธอคงกาลงั เหงาและโดดเด่ี อยากออกมา ไหม? พวกพช่ี ายที่แสนดีของฉนั มีแหล่งรวม กนั กินฟรี ด่ืมฟรี มาสิ! “คราวน้ีคานวณแมน่ นะ รอพกี่ ่อน ไป” บาร์ระดบั ทอ็ ปของเมืองหลวง ความสดใสท่ีสร้างข้ึนจ หลอดไฟ หรูหราส่งผลกระทบต่อภาพอยา่ งมาก Djท่ีกระ กระส่ายกลบเสียง ร้องของคน ฉู่ลวั่ หานสวมเส้ือเชิ้ตและ กางเกงเรียบๆ และลู่ซวงท่ี

สวมชุดกระโปรงส้นั สุด เซ็กซ่ีแวบแรกที่เห็นคือไม่ใช่คนบนองการ เดียวกนั แน่ๆ “เพอ่ื นรัก มากๆ” เขา้ ประตูไป ลู่ซวงซวงตอ้ นรับ เธอกน็ ง่ั ลง แนะนาเพอื่ นท่ีอยขู่ า้ งๆ สกั หน่อย ทุกคนกส็ ุภาพเรียบร้อยแกน้นั กส็ นุกดว้ ยตวั เอง “อารมณ์ไม่ดีเหรอ? ทาไมตาแดง?” ฉู่ลว่ั หานเขยา่ แกว้ เหลา้ “เปล่ียนเป็นน้าผลไมใ้ หฉ้ นั หน่ ขบั รถ และ เม่ือคืนด่ืมเยอะมาก” “ไดๆ้ ๆ ดื่มน้าผลไมท้ ่ีบาร์ เรื่องแบบน้ีเธอกท็ าไดล้ ง!” ในตอนน้ี คนท่ีนงั่ อยบู่ นโซฟารูปวงแหวนใตโ้ คมไฟระยู่ ระซิบวา่ “นี่คุณหญิงใหญ่ตระกลู น่ีไม่ใช่เหรอ? คราวท่ีแล เขา้ ร่วมงานเล้ียง บริษทั ฉ่ซื่อ คุณหญิงใหญ่ดูสุขมุ เรียบ- คส่ วยมาก แต่เหมือนเธอจะ เก่ียวขอ้ งกบั พน่ี อ้ งตระกลู หล “ง้นั เหรอ ถา้ เป็นแบบน้ี ต่อไปทาธุรกิจกบั ตระกลู หลงอา ;มี ประโยชน์”

คนกลุ่มน้ีปรึกษากนั อยา่ งดี เชิญใหฉ้ ู่ลวั่ หานมาเขา้ ร่วม จะอยา่ ง อบอุ่น “ซวงซวง เธอทาไม่ถูกนะ เพื่อนรักมากท็ ิ้ง ยออกมาสนุก ดว้ ยกนั สิ มาๆๆ คุณหมอคนสวยมานงั่ ตรง” ลู่ซวงซวงจอ้ งมอง “ช่วยทาตวั ดีๆ ใหฉ้ นั หน่อย เพอ่ื นรัก องฉนั เป็น คนดีนะยะ อยา่ มาใชแ้ ผนการพวกนายกบั เธอท่ี “กลา้ ท่ีไหนเล่า สาวสวยเชิญนงั่ เลยครับ” นี่ลวั่ หานถูกลากและชกั ชวนใหน้ งั่ ลง “ฉนั ตอ้ งขบั รถ วนั - มีดื่มเหลา้ ขอโทษดว้ ยคะ่ ” “อยา่ เลยพ่ี เราขบั รถกนั มาหมดเลย ด่ืมแกว้ เดียว แกว้ ยวเอง เดี๋ยวให้ คนขบั รถไปส่ง” “ไอเ้ ชี่ย! เพอ่ื นรักของฉนั บอกวา่ ไม่ด่ืมจะชวนอะไรนกั หน าตวั ดีๆ หน่อย ระวงั ฉนั จะตดั ของแก!” “โอเคๆๆ ไม่ด่ืมกไ็ ม่ด่ืม ง้นั ดื่มน้า ผลไม”้ คนที่นน่ั ลว้ นเป็นเดก็ หนุ่ม กลุ่มวยั รุ่นลว้ นเป็นลกู ชาย เสาวของ

เจา้ นายคนใหญ่คนโตหรือคนธรรมดา ในงานบ ลว้ นอยากเขา้ ใกล้ ฉู่ลว่ั หานท้งั ต้งั ใจและไม่ต้งั ใจ เตม็ ไป ยความกระตือรือร้น “คุณหมอคนสวย คุณอยแู่ ผนกไหนเหรอ?” “คุณหมอคนสวย ช่วงน้ีผมไม่สบายเลย ช่วยตรวจใหผ้ ไหม?” ประจบสอพลอและประจบประแจง เธอรับมืออยา่ งไม่เป็ งการ การ จดั การพวกเขาง่ายนิดเดียว อยา่ งไรกต็ าม ขณะที่ฉู่ลวั่ หานเงยศีรษะข้ึนจากแกว้ ที่ วง่ อยู่ กเ็ ห็น ร่างคุน้ เคยเดินเขา้ มาจากประตูทางเขา้ และคางเฉิงเจ๋ียท่ีเดินเขา้ ประตูมากเ็ ห็นฉู่ลวั่ หานเช่นกนั . งตาชวั่ ร้ายก็ หดทนั ที ท้งั คูม่ องหนา้ กนั ฉู่ลว่ั หานหร่ีตาลงเบาๆ จริงๆ ดว้ ย แขน. งหน่ึงของ เขายงั คงหอ้ ยอยทู่ ่ีคอ ตอนเดินขาซา้ ยกเ็ ป็นง่ คนอ้ ย ท่าจะเจบ็ ไม่นอ้ ย คางเฉิงเจ๋ียกดั ฟันอยา่ งรุนแรง โนม้ ตวั ลงไปพดู กบั ลูกนอ้ งกาย “ช่วย ฉนั จบั ตาดูยยั คนช้นั ต่าฉู่ลว่ั หานคนน้ี คืนน้ีฉา ไม่ปล่อยเธอไป!

คูซ่ วงซวงมองตามดวงตาของฉู่ ลว่ั หาน มองไมเ่ ห็นร่าง องคางเฉิง เจี๋ยแลว้ “มองอะไรเหรอ? มีคนหล่อเหรอ? เมื่อปี ของเธอจะบิน ออกไปแลว้ ” ฉู่ลวั่ หานจิ้มหนา้ ผากของเธอ “ตรงน้ีของเธอนอกจากหนุ่ ล่อแลว้ ยงั มีอะไรอีก? รู้จกั คิดถึงแต่ผชู้ าย” “นอกจากผชู้ ายแลว้ ยงั มีเงินไง ไม่มีเงินแลว้ จะหาหนุ่ม คือไดย้ งั ไง? ฮิๆๆ ” ลู่ชวงซวงมองหาอยา่ งไม่ยอม แต่ไม่ไ ไร “เป้าหมายซวงซวงคนสวยของพวกเราเรียบง่ายจงั มีเงิ ชายก็ พอแลว้ ” “นนั่ ยงั ไม่พอ ยงั ตอ้ งมีเธอดว้ ย ฮ่าๆๆ!” เพื่อนรักสองคนอยดู่ ว้ ยกนั แลว้ มาตรฐานกเ็ ปลี่ยน ฉู่ลว่ั ๆ ซ่ึงพิงบน โซฟา ปล่อยวางร่างกายและอารมณ์ท้งั หมด “เธ บมาจาก ต่างประเทศนานขนาดน้ีแลว้ ไดท้ างานอะไรไห บนกจ็ บแลว้ ไม่คิด จะเริ่มทางานเหรอ?”

หนุ่มหล่อคนหน่ึงจบั แกว้ เหลา้ แลว้ เขา้ มาเบียดระหวา่ งท้ั งคน “อยา่ มวั แต่คุยกนั สิ พวกเรามาเล่นเกมเป็นไง? ออก แดว้ ยกนั ลุกมาเตน้ เลย!” มีคนพดู ถึงเกม ขา้ งล่างกส็ ่งเสียง ฉู่ลว่ั หานอยากปฏิเสธ ต่อตา้ นสิบ กวา่ คนไม่ได้ ทาไดเ้ พียงตกลงพวกเขาด่ืมแค่ ซ่ึงแกว้ ไม่ถนดั การเล่นเกมดื่มแบบเธอ แพต้ ้งั แต่เกมแรก “ดื่มๆๆ! คุณหมอ คนสวยเริ่มตน้ ไดด้ ี มา ต่อๆ!” ผหู้ ญิงอยา่ งลู่ซวงซวงหากข้ึนโต๊ะเหลา้ แลว้ ไม่มีทางลงมา ยๆ และ เธอยงิ่ ด่ืมยง่ิ ต่ืนเตน้ ยงิ่ ด่ืมยงิ่ มีสติ สมรรถภาพ งกายพนั แกว้ ไม่เมา ไม่ไดห้ ลอกจริงๆ ระหวา่ งน้นั ฉู่ลว่ั หานแพอ้ ีกหลายเกม ถูกลู่ซวงซวงบลอ็ ก ยปริมาณ สองเท่า อยา่ งไรกต็ ามเธอกย็ งั ดื่มเบียร์สองแกว้ และวสิ ก้ีคร่ึงแกว้ “ฉนั ไปเขา้ หอ้ งน้านะ”

“ไดไ้ ดไ้ ด้ ….พวกเธออยา่ หยดุ สิ เหย้ คุณชายฟาง แก โกงต่อหนา้ ฉนั ! ตายแน่! รีบดื่มเดี๋ยวน้ี!” ลว่ั หานยนื อยหู่ นา้ อ่างลา้ งมือของหอ้ งน้า เอ้ือมมือไป ซ่ึงมือและ แขน แอลกอฮอลใ์ นทอ้ งเริ่มเผาไหม้ สมรรถภา กายของเธอท่ีอ่อน ต่อแอลกอฮอลจ์ ะฆ่าคนตายจริงๆ อีกมุมหน่ึงของบาร์ มุมปากของคางเฉิงเจียยกสูง โบกมือเรียกลกู นอ้ งมาก ยงต่าแลว้ กระซิบสงั่ การขา้ งหู “ครับ ครับ” “เรื่องสาเร็จแลว้ ฉนั จะไม่ปฏิบตั ิไม่ดีต่อนาย แต่ถา้ หาก ยเรื่อง…” “เจา้ นายวางใจไดค้ รับ ผมสาเร็จแน่นอน!” ฉู่ลว่ั หานลา้ งหนา้ แลว้ มีสติข้ึนมาเลก็ นอ้ ย ส่องกระจกอีก งใบหนา้ แดง ในความมึนงงเหมือนวา่ เธอจะมองเห็นใบห งหลงเซียวสะทอ้ น ในกระจกไดอ้ ีกคร้ัง แต่รอบน้ีเธอดูผดิ งๆ