คุณหลง อย่าหยิ่งยโสเกินไป1

หลงเซียวจึงกม้ หนา้ ลงแลว้ มองตวั หนงั สือและรูปตรง บานกระจก หนา้ รถของเขา จากน้นั กข็ มวดคิว้ ข้ึน ทาใหไ้ ฟดบั แลว้ ยงั มาเขียนรถของเขา น่ีเป็นวิธีที่ฉู่ลั่ วหานตอ้ งการ แกแ้ คน้ ? ผหู้ ญิงคนน้ีเป็นแมวป่ าที่ขาดการไดร้ ับการสงั่ สอน จึง ทาใหห้ ลง เชียวรู้สึกตื่นเตน้ และสนุกกบั อะไรบางอยา่ ง ข้ึนมา ตอนที่เธอหลุดพน้ จากสายตาของหลงเซ่ียวไป และ แน่ใจวา่ จะไม่มี ใครเห็น ฉู่ลวั่ หานจึงจะหยดุ ฝีเทา้ ลง เธอ จึงนงั่ ลงตรงฟตุ บาทขา้ ง ถนน จากน้นั กก็ ระตุกชาย กระโปรงข้ึน พอเห็นแผลท่ีมีเลือดสีแดงหลงั่ ออกมาจากหวั เข่า จึง รู้สึกเจบ็ จนตอ้ งหายใจเขา้ แรงๆ ลอ็ กของคอนโดไม่รู้วา่ ซ่อมเสร็จเมื่อไหร่ ตอนที่เธอ ออกจากประตู กไ็ ม่ไดเ้ อาบตั รประชาชนติดตวั มาดว้ ย แมแ้ ต่โรงแรมกย็ งั เขา้ พกั ไม่ได้ คืนน้ีเธอตอ้ งนอนขา้ ง ถนนจริงๆหรอ?

คุณหมอฉู่นงั่ กอดเขา่ อยตู่ รงขา้ งถนน คร้ังแรกท่ีเธอ ไดส้ มั ผสั ถึงคา วา่ ไม่มีบา้ นใหก้ ลบั แลว้ รู้สึกเจบ็ ปวดใจ แบบน้ีน่ีเอง ส่ิงท่ียงิ่ เจบ็ ปวดกค็ ือ ฉู่ลว่ั หานที่กาลงั จะควกั มือถือ แลว้ ตามหาคนที่ ช่วยเหลือได้ มือถือกลบั ไม่มีแบตเลย เพราะวา่ รู้สึกเครียดเกินไป กลบั ทาใหฉ้ ู่ลว่ั หานยมิ้ ข้ึน ฟ้าสวรรคต์ อ้ งการทาใหใ้ ครตาย กต็ อ้ งทา ใหค้ นๆน้นั เป็นบา้ ก่อน ตอนน้ี กม็ ีไฟส่องรถไดส้ ่องมาทางเธอ แสงไฟท่ีสวา่ ง จนแยงตา เกินไป ฉู่ลว่ั หานจึงยนื่ มือมาปิ ดตาของตวั เอง ไว้ และทนั ใดน้นั รถก็ จอดอยตู่ รงขา้ งเธอ คู่ลว่ั หานรู้สึกไม่สบายใจข้ึนมา เร่ืองราวท่ีเกิดข้ึนใน ละครดราม่า กาลงั จะเกิดข้ึนกบั ตวั เธอหรอ? ทาใหเ้ ห็นอยา่ งชดั เจนวา่ เธอคิดมากเกินไป กระจกรถจึงค่อยๆลดลง จากน้นั กเ็ ห็นสีหนา้ ท่ีเลือด เยน็ เหมือนภูเขา น้าแขง็ หมื่นปี ของหลงเชียวโผล่ออกมา เขาใชม้ ือขา้ งหน่ึงวางพาด ลงบนหนา้ ต่างรถ แสงไฟตามถนนและแสงไฟของรถทาใหเ้ ขาดู

หล่อเหลามากข้ึนกวา่ เก่า แต่กท็ าใหค้ นท่ีเขา้ ไปใกลก้ ไ็ ดส้ มั ผสั ถึง ความเยน็ ชา ของเขาอยดู่ ี “ทาใหร้ ถผมสกปรก เชด็ ใหส้ ะอาดเลย!” มุมปากของฉู่ลว่ั หานจึงไดก้ ระตุกข้ึน “คุณมีหลกั ฐาน อะไรมาหาวา่ ฉนั ทามนั สกปรก!” หลงเซียวจึงแสยะยมิ้ ข้ึนอยา่ งทนไม่ได้ “ผมจะเตือน คุณหน่อยวา่ อยา่ มาพดู เร่ืองที่ไม่มีสิทธ์ิแมแ้ ต่จะมาเจรจา กบั ผมเลย” ฉู่ลว่ั หานจึงกดั ฟันไวแ้ น่นๆ การกดั ฟันไวแ้ น่นๆคร้ังน้ี ของเธอ ทา ใหก้ ดั โดนส่วนท่ีเขากดั จนเธอรู้สึกเจบ็ แสบ ข้ึนมาอีกคร้ัง และความ เจบ็ ตรงหวั เขา่ กจ็ ะปลุกข้ึนให้ เธอต่ืนตวั หลงเซียว คุณเป็นบุคคลสาคญั ที่ฟ้ากาหนดโชคชะตา ของฉนั จริงๆ เจอคุณท่ีไร ฉนั กม็ กั จะเฮงซวยทุกที มือขา้ งนึงของฉู่ลวั่ หานกว็ างอยบู่ นเขา่ ของเธอขา้ งท่ี ไม่ไดร้ ับ บาดเจบ็ จากน้นั กห็ นั ขา้ งไปมองเขา

แสงไฟบนถนนท่ีสอดส่องลงบนใบหนา้ ของเธอ ทาให้ ไม่ค่อยได้ เห็นสีหนา้ ท่ีเยน็ ชา เพราะระยะทางมนั ไกล หน่อย จึงทาใหเ้ ธอมี ความเป็นผหู้ ญิงข้ึนเลก็ นอ้ ย หลงเซียวจึงไดเ้ ผยสีหนา้ ที่ดูเสียดายออกมาอยา่ งไม่รู้ ตวั แต่กม็ ีเผย อาการแบบน้นั ออกมาเลก็ นอ้ ยเท่าน้นั “เชด็ รถใช่ไหม? ได้ แต่วา่ ตอนน้ีฉนั ไม่มีอุปกรณ์ ถา้ ไม่ ระวงั เด่ียว เช็ดไปแลว้ ทาใหร้ ถของคุณพงั แลว้ จะทายงั ไง..” “ง้นั กเ็ ช็ดใหร้ ะวงั สิ” ฉู่ลว่ั หานกร็ ู้สึกจุกกบั คาๆเดียวของเขา แต่กไ็ ม่ได้ อยากจะสนใจ อะไร จึงลุกข้ึน แลว้ ยนื ใหด้ ี “ได!้ ” จากน้นั กไ็ ดเ้ ปิ ดประตูรถขา้ งเบาะที่นง่ั คนขบั ฉู่ลว่ั หา นกไ็ ดน้ งั่ เขา้ ไป แลว้ คาดเขม็ ขดั นิรภยั “รบกวนพเ่ี ซียว นาทางดว้ ย คุณอยากให้ ไปเชด็ ท่ีไหน ฉนั จะใหค้ วาม ร่วมมือเป็นอยา่ งดี”

มนั เยน็ ชาจนไม่มีความเป็นผหู้ ญิงของเธอทาใหห้ ลง เซียวโมโห ข้ึนมาอีกคร้ัง จึงไดส้ ตาร์ทข้ึน แลว้ เสียงเร่ง คนั เร่งดงั ข้ึนดงั มากๆ ฉู่ลว่ั หานรู้สึกเหมือนหวั ของตวั เอง เหวย่ี งไปอยขู่ า้ งหลงั รถ กไ็ ดจ้ อดลงตรงรีสอร์ทหยจี ่ิง ทนั ใดน้นั บรรยากาศในรถเตม็ ไปดว้ ยความอึดอดั ฉู่ลั่ วหานต้งั ใจ ทาเป็นไม่เห็น หลงเซียวกาลงั จะมาไมไ้ หน? “ลงรถ” น้าเสียงเตม็ ไปดว้ ยความเยน็ ชา ฉูลวั่ หานจึงยกขาข้ึน “ฉีก!” ทนั ใดท่ีเธอขยบั ไปโดนแผลของเธอ ทาใหเ้ ธอรู้สึก เจบ็ จนตอ้ งลม้ ลง ไปนงั่ บนเกา้ อ้ีอีกคร้ัง ไม่รอใหเ้ ธอตอบกลบั หลงเซียวกไ็ ดล้ งจากรถแลว้ แลว้ เดินออ้ มมา ทางน้ี จากน้นั กด็ ึงตวั เธอลงจากรถอยา่ ง รุนแรง แลว้ กไ็ ดอ้ ุม้ เธอข้ึน โดยท่ีไมใ่ หส้ ญั ญาณเธอเลย!

ทนั ใดน้นั สมองของเธอกเ็ หมือนมีระเบิดทาใหส้ มอง ระเบิดข้ึนมา ทนั ที มนั รุนแรงกวา่ ความรุนแรงที่เมื่อก้ีเขา จูบเธอ ตอนน้ีทาให้ สมองของฉู่ลวั่ หานถูกระเบิดจนมึน ทนั ใดน้นั ใบหนา้ ท่ีขาวซีดกก็ ลายเป็นสีแดงระเร่ือข้ึน มาทนั ที และ แดงไปจนถึงปลายหู จากน้นั ท้งั หนา้ ของ เธอร้อนเหมือนถูกเผา ดงั น้นั น่ีเขากาลงั เจบ็ ปวดใจเพราะเธออยหู่ รอ? ผหู้ ญิงท่ีอยใู่ นออ้ มกอด จู่ๆกเ็ กร็งแผน่ หลงั ของตวั เอง ทาใหห้ ลง เซียวรู้สึกหวาดกลวั เลก็ นอ้ ย เขากลวั วา่ ฉู่ลั่ วหานจะเขา้ ใจผดิ เกี่ยวกบั ส่ิงเหล่าน้ี “อยา่ ไดค้ ิดอะไรไปเอง ผมแค่ไม่อยากจะเสียพนกั งาน ที่จะมาเช็ดรถ ใหผ้ มแบบฟรีๆไป” ดงั่ ที่คาด เธอคิดมากไปเอง ยงั ไงหลงเซียวกย็ งั คงเป็น หลงเซียววนั ยงั ค่า ไม่มีแมแ้ ต่ความอ่อนโยนใส่เธอแมแ้ ต่ เพยี งนอ้ ย “ตอ้ งขอโทษดว้ ยนะ สติปัญญาท่ีฉนั มีการถือวา่ ดีพอ สมควร ฉนั คง ทาเร่ืองอนุบาลๆท่ีไร้สาระอยา่ งท่ีคุณเขา้ ใจแบบน้นั ไม่ไดห้ รอก”

ตอนที่ 14 อยู่ด้วยกนั ตามลาพงั ในวลิ ล่าตอนกลาง ดกึ ตอนที่กลบั ไปถึงวลิ ล่า ฉู่ลวั่ หานกถ็ ูกหลงเซียววางตวั ลงบนโซฟา ในหอ้ งรับแขก ขา้ งๆกม็ ีกล่องยาวางอยู่ บรรยากาศและ สภาพแวดลอ้ มทุกอยา่ งในวนั น้ีเหมือน คืนน้นั ฉู่ลว่ั หานจึงขมวดคิว้ ข้ึนเลก็ นอ้ ย หน่ึงคือเพราะวา่ เธอรู้สึกปวดหวั เขา่ มากๆ สองคือ เพราะวา่ สองวนั มาน้ี การกระทาของหลงเซียวน้นั ผดิ ปกติไป คู่ลวั่ หานจึงหนั ไปมองหลงเชียวที่นง่ั อยขู่ า้ งๆแลว้ กาลงั อ่านเอกสาร อยู่ แลว้ ไดห้ นั ขา้ งพลางพิงตวั ที่เป็นคร่ึง ท่อนบนลงบนเกา้ อ้ี ท่าที ของเขาดูสง่าผา่ เผยและเยน็ ชา อยา่ งพดู ไม่ถูก โดยเฉพาะแสงไฟท่ี สอดส่องบนพ้ืนได้ สะทอ้ นแสงข้ึนมากระทบกบั ใบหนา้ ของเขา ทา ใหข้ นตา ของเขาสะทอ้ นเขาจนดูหนาข้ึนอีกหน่ึงช้นั ความมีเสน่ห์ของเขา ทาใหฉ้ ู่ลว่ั หานเห็นเม่ือไหร่กร็ ู้สึก หลงใหล จากน้นั เธอกไ็ ดล้ ะสายตามาท่ีตวั เอง ฉู่ลว่ั หานกไ็ ด้ แกะผา้ กอ๊ ซออก ดว้ ยความระมดั ระวงั เธอรู้สึกเจบ็ จน อยากจะกรีดร้องออกมา ความรู้สึกในดา้ นลบของแผล เลือดที่แปดเป้ื อนผา้ กอ๊ ซ และไม่ สามารถฉีกมนั ออกมา ได้ พอเอาผา้ ออกมาไม่ได้ จึงตอ้ งใชม้ ือและ

ค่อยๆลอก หนงั ใหต้ ิดออกมาดว้ ย กระบวนการท้งั หมดที่เธอทา คุณชายหลงกลบั จบั จอ้ ง อยใู่ นการ อ่านเอกสารอยตู่ ลอดเวลา จากน้นั กพ็ ดู ข้ึน ดว้ ยน้าเสียงที่ไม่ค่อยสบ อารมณ์ “ช่วงน้ีคุณมาพกั วลิ ล่า” ฉู่ลว่ั หานจึงรีบยกมือข้ึนแลว้ มองไปยงั หลงเซียวโดย ทนั ที เธอยงั ไม่ไดพ้ ดู อะไร นยั น์ตาที่ไม่น่าเชื่อของเธอ ไดถ้ ูกหลงเซียวแปล ความหมายออกมาแลว้ ตวั เองคิด อะไรอยู่ เขาจึงไดพ้ ลิก หนา้ กระดาษดว้ ยความข้ีเกียจ “คุณคงไม่คิดไปเองนะวา่ ผมจะอยกู่ บั คุณดว้ ย?” ความรู้สึกท่ีอึดอดั มนั กเ็ กิดข้ึนอยา่ งทนั ทีทนั ใด ู๋๋่ลว่ั หา นกไ็ ดท้ า ท่าทีที่มีศกั ด์ิศรีในตวั เองข้ึนอีกคร้ัง เม่ือก้ี เธอ คิดแบบน้ีจริงๆ แต่วา่ หลงเซียวพดู แบบน้ี เธอตอ้ งปฏิเสธ ไปก่อน “คุณชายหลงอยา่ เขา้ ใจ ผดิ สิ ฉนั แค่อยากจะ แน่ใจเท่าน้นั ที่นี่จะมีคนอื่นท่ีไม่มีอะไรทามา อยไู่ หม” อยา่ งเช่น โม่หรูเฟย

ยงั ไง ถา้ หลงเซียวอยทู่ ่ีนี่ วนั ขา้ งหนา้ โม่หรูเฟยกต็ อ้ ง มาหาเขาท่ีน่ี แน่นอน ฉู่ลว่ั หานไม่อยากจะเจอหนา้ โม่หรู เฟยเลยสกั นิด หลงเซียวจึงไดข้ มวดคิว้ ข้ึนอยา่ งไม่ทนั สงั เกต เม่ือก้ีผู้ หญิงคนน้ีบอก วา่ เขาเป็นคนท่ีไม่มีอะไรทาง้นั หรอ? “วลิ ล่าหลงั น้ี สามปี ก่อนกไ็ ดม้ ีคนไร้ประโยชน์ คนไม่มี อะไรทามีอย”ู่ เขาจึงไดแ้ ยง้ กลบั อยา่ งไม่สบอารมณ์ ทนั ใดน้นั ฉู่ลวั่ หานไม่รู้วา่ จะ ตอบกลบั ยงั ไง ท้งั สองกาลงั หาเรื่องกนั มนั กท็ าใหเ้ ห็นอยา่ งชดั เจน อยแู่ ลว้ และไม่มีโอกาสให้ ฝ่ ายตรงขา้ มแกไ้ ขอะไรใดๆเลย จึงได้ แทงมีดเพียงดา้ ม เดียวเขา้ ไปเลยทีเดียว มนั ช่างโหดเห้ียมจริงๆ “ทาไมใหฉ้ นั พกั ที่นี่ล่ะ? ฉนั เองกม็ ีคอนโดที่สบายอยู่ แลว้ ถ่ินของ คุณชายหลง ฐานะของฉนั แบบน้ี จะกลา้ มารบกวนไดย้ งั ไงกนั ” เธอ แกะผา้ ก๊อซไปคร่ึงนึง ยงิ่ ตอนแกะขา้ งหลงั หนา้ ผากของฉู่ลว่ั หานกเ็ ตม็ ไปดว้ ยหยาดเหง่ือ แต่ไม่รู้วา่ ทาไม คาพดู ของหลงเซียวกลบั ทาใหเ้ ธอโกรธจนลืม ความเจบ็ ปวด

และพละกาลงั ตอนที่โมโห มนั ใหญ่มากจริงๆ “เสี่ยวจื่อพ่ึงกลบั ประเทศมา และรู้สึกแปลกใจในการ ใชช้ ีวิตของผม เขาตอ้ งมาเยยี่ มเยอื นพวกผมท่ีวลิ ล่า แน่นอน และเขาจะมาเม่ือไหร่ อนั น้ีผมกไ็ ม่รู้” หือ? ฉ่ลวั่ หานจึงแสยะยมิ้ อยา่ งเยน็ ชา “คุณกาลงั จะแสดง ละครให้ นอ้ งชายคุณดูหรือไง?” หลงเซียวจึงเงยหนา้ ข้ึน ทุกคร้ังที่ไดย้ นิ น้าเสียงที่เยาะ เยย้ ของฉู่ ลวั่ หาน เขากท็ นไม่ไดท้ ่ีจะปิ ดปากของผหู้ ญิง คนน้ี! “คุณกช็ ินกบั เร่ืองพวกน้ีไปแลว้ นี่ ไม่ใช่หรือไง?” “ทาแบบน้ีกเ็ พราะคุณน่ีแหละ” เหอ้ ! สุดทา้ ยกแ็ กะผา้ ก๊อซจนไดใ้ ฉู่ลว่ั หานจึงใชห้ ลงั มือของตวั เอง เช็ดเหงื่อเบาๆ น้าเหงื่อกเ็ ลอะหลงั มือของ เธอทาใหผ้ วิ พรรณของ เธอดูขาวผดุ ผอ่ งและใสมากข้ึน ริมฝีปากอมชมพทู ่ีดูกดั จนกลายเป็น

สีขาวซีด แต่….เพราะวา่ ความอ่อนโยนท่ีเกิดข้ึนตอนเม่ือสกั ครู่ ทา ใหห้ วั ใจของใครบางคนสนั่ สะเทือนเหมือนสายพิณท่ี สน่ั ไหว ” ไหนๆกต็ อ้ งการใหค้ ุณหลงจ่ือเชื่อวา่ เราเป็นสามี %3D ภรรยารักที่ อยดู่ ว้ ยกนั อีกอยา่ งยงั มีความสมั พนั ธท์ ี่ดี ง้นั กต็ อ้ งทาใหม้ นั สมจริง คุณไม่ไดพ้ กั อาศยั อยทู่ ่ีน่ี กข็ อให้ คุณชายหลงเอาของใชส้ ่วนตวั ของ ตวั เองออกมาแลว้ เอามาจดั วางตรงตาแหน่งท่ีสงั เกตเห็นไดง้ ่าย” หลงเซียวจึงมองริมฝีปากของเธอท่ีขยบั ไม่หยดุ ไปสกั พกั จากน้นั ก็ ละสายตาอนั ป่ าเถ่ือนไปทางอ่ืน “ได”้ ฉู่ลว่ั หานจึงไดท้ าแผลให้ ตวั เอง จากน้นั กใ็ ชส้ ายตา กวาดมองหอ้ งรับแขกที่กวา้ งใหญ่ขนาดน้ี ที่นี่มีการ ตกแต่งท่ีหรูหรา มากๆ แต่มนั หรูหราเกินไป และราคา แพงเกินไป ทาใหเ้ หมือน ไม่ไดใ้ ชช้ ีวติ จริงๆ โดยเฉพาะ การท่ีไม่ไดร้ ับความอบอุ่น และอยกู่ บั คนไร้ความรู้สึก แบบเขา “ตอ้ งการอะไร คุณกไ็ ปจดั การเองแลว้ กนั ” ตอนที่หลงเซียว เขากไ็ ด้ ควกั บตั รเครดิตสีทองออกจากเส้ือสูทของเขา จากน้นั กย็ น่ื ไปใหฉ้ ู่ลว่ั หาน

ลว่ั หานมองวา่ เป็นบตั รเครดิตสีทอง “รูดไดต้ ามใจ ชอบ?” หลงเซียวจึงหนั ขา้ งพลางมองเธอ จากน้นั กไ็ ม่ไดพ้ ดู อะไร บตั รที่ใหเ้ ธอ เงินท่ีใหเ้ ธอ ท่ีผา่ นมากใ็ หเ้ ธอใชไ้ ด้ ตามใจชอบ แต่สิ่ง ท่ีหลงเซียวคาดคิดไม่ถึงกพ็ อ ฉู่ลวั่ หา นที่ตอนแรกตอ้ งการแต่งงาน กบั เขาเพราะเงิน สามปี มาน้ี ไม่เคยแมแ้ ต่จะรูดบตั รของเขาเลยคร้ัง เดียว บางคร้ัง เขายงั คิดวา่ ฉู่ลวั่ หานแต่งงานกบั เขา ไม่ใช่ เพราะเป็นเงิน หรือเปล่า หรือวา่ เงินไม่สามารถตอบสนอง ความตอ้ งการของเธอ ได?้ ฉู่ลว่ั หานจึงไดห้ ่อแผลของตวั เองอีกคร้ัง จากน้นั กระตุกมุมปากข้ึน “ไหนๆท่านเซียวใจกวา้ งขนาดน้ี ง้นั ฉนั กจ็ ะไม่เกรงใจแลว้ แหละ” หลงเซียวจึงตอบกลบั ดว้ ยเสียงเรียบเฉย “แลว้ แต่คุณ

ค่าคืนที่แสนจะมืดมวั แต่ในหอ้ งรับแขกไดม้ ีไฟที่ส่อง สวา่ งมากจน ทาใหเ้ หมือนเป็นเวลากลางวนั ท้งั สองนง่ั อยดู่ ว้ ยกนั และมีระยะห่างแค่โซฟาที่ก้นั กลางไว้ ตอนน้ี ต่างคนต่างอยใู่ นความสงบ เขาไม่ขยบั เธอกไ็ ม่ขยบั ในบรรยากาศท่ีเงียบสงบแบบน้ี ค่อยๆทาใหท้ ้งั สองฝ่ ายเป็นมิตรกนั พออยดู่ ว้ ยกนั อยา่ งเงียบๆแบบน้ี ก็ ทาใหเ้ ธอเหมือนกาลงั ไดใ้ ชช้ ีวติ ที่สงบสุข ชีวติ ท่ีสงบสุข? ลวั่ หานจึงส่ายหวั นนั่ เธอกแ็ คค่ ิดไปเองเท่าน้นั หรือ เปลา่ ? ในมือของหลงเซียวจบั เอกสารไวส้ องชุด เขาดูแลว้ กด็ ู อีก เหมือน เขาสามารถท่องจาเง่ือนไขต่างๆไดท้ ้งั หมด แลว้ เขาอ่านวนไปวนไป มาหลายคร้ัง และยงั คงนงั่ อยู่ บนโซฟา ไม่ไดไ้ ปไหน เขานึกไม่ถึงวา่ เขาที่นงั่ อยกู่ บั ผหู้ ญิงท่ีในใจกาลงั คิด ร้ายอยู่ ตลอดเวลา ตอนน้ีในใจของเขากลบั สงบสุขได้ ขนาดน้ี

ชีวิตท่ีอยอู่ ยา่ งโดดเด่ียวและอยตู่ ามลาพงั มนั ไม่ เหมือนกนั จริงๆ ฉู่ลว่ั หานเหมือนจะนง่ั อยนู่ ่ิงๆไม่ไหวอีกต่อไป จึงไดล้ ุก ข้ึนจาก โซฟา แลว้ กดั ริมฝีปากของตวั เอง จากน้นั กไ็ ด้ ตดั สินใจเอ่ยพดู ถึงกบั คุณชายหลงเพือ่ ทาใหพ้ วกเขามี ความสมั พนั ธท์ ี่ใกลช้ ิดกนั มากข้ึน “ฉนั ไปอาบน้าก่อน” เสน้ เอน็ สีเขียวตรงหนา้ ผากของหลงเซียวจึงกระตุก ข้ึนทนั ที เมื่อก้ี ผหู้ ญิงคนน้ีบอกกบั เขาวา่ จะไปอาบ น้า… คาๆเดียวที่แสนจะ ธรรมดา เหมือนเป็นมือที่มอง ไม่เห็นกาลงั มาสมั ผสั กบั ตวั เขา และ ทาใหเ้ ขาคิดไปเองวา่ ….สามีจา ฉนั ไปอาบน้าก่อน “อืมหลงเซียวจึงตอบกลบั แค่คาเดียว ลว่ั หานคิดๆดูแลว้ หลงเซียวกค็ งไม่พกั อยทู่ ่ีน่ีในคืนน้ี น่ีกด็ ึกมาก แลว้ เขาควรจะกลบั ไปไดแ้ ลว้ ม้งั ? ถา้ มนั ดึก กวา่ น้ี คืนน้ีกค็ งไม่มี เวลาพกั ผอ่ นดีๆแลว้ หรือเปล่า? “คุณยงั ไม่กลบั อีกหรอ?” ลวั่ หานพดู ดว้ ยน้าเสียงเยน็ ชาเลก็ นอ้ ย และรู้สึกตื่น

เตน้ หลงเซียวจึงรู้สึกโมโหจนลุกโชนเป็นไฟข้ึนมา เธอ กลบั กลา้ ไล่เขา หรอ?! “คุณวางใจเถอะ ผมไม่ไดอ้ ยากจะอยทู่ ี่น่ีกบั คุณ หรอก” “ง้นั กด็ ี” เธอทิ้งคาพดู ท่ีฟังดูโหดเห้ียมเพ่ือส่งทา้ ย จากน้นั จฉู่ลั่ หวานกเ็ ดินไป ช้นั สอง แลว้ ปิ ดประตูหอ้ งนอนแรงๆ! หลงเซียวไดข้ วา้ งเอกสาร “เพ้ียะ!”ลงบนโต๊ะ จากน้นั ก็ มอง หอ้ งนอนตรงช้นั สองดว้ ยสายตาท่ีโมโห เขาอยากจะ บีบฉู่ลวั่ หาน ผหู้ ญิงคนน้ีใหต้ ายไปจริงๆ! คุณชายหลงจึงเอามือถือข้ึน จากน้นั ก็โทรหาเลขา ของเขา

“รีบขบั รถมารับฉนั ท่ีรีสอร์ทหยจี ่ิง” “ใช่! ตอนน้ี” จ้ีตงหมิงท่ีเป็นพอ่ พระที่ถูกตะคอกใส่จึงรู้สึกตกตะลึง ข้ึนมาทนั ที บอสของเขากลบั อยทู่ ี่รีสอร์ทหยจี ิ่ง?! เขาไม่ ไดไ้ ปมาสามปี แลว้ หรือ ไง? รถของจ้ีตงหมิงจึงจอดตรงขา้ งนอกประตู หลงเซียว กไ็ ดน้ ง่ั ข้ึนไป บนรถ จากน้นั กไ็ ม่ไดเ้ อ่ยพดู อะไรใดๆ แต่ ท่าทางของเขาเห็นไดช้ ดั วา่ กาลงั โมโหอยู่ เขาเงยหนา้ ข้ึนแลว้ มองหอ้ งนอนตรงช้นั สองท่ีมีไฟ สวา่ งข้ึน จากน้นั กพ็ ดู เพือ่ อยากจะเมา้ มอย “นายครับ นายลืมปิ ดไฟหรือเปล่าครับ? หรือวา่ ….ขา้ งบนมีคน อย?ู่ ” จ้ีตงหมิงรู้วา่ นี่มนั หมายความวา่ อะไร รีสอร์ทหยจี ิ่ง แทบจะเป็นที่ๆ ตอ้ งหา้ มของหลงเชียว ท่ีน่ีมีแคฉ่ ู่ลวั่ หานก็ สามารถเขา้ ออกไปตาม อาเภอใจ คงจะเดาไม่ยากวา่ คนในน้นั เป็นใคร? “พดู อะไรไร้สาระ? ขบั รถ”

หลงเชียวจึงตาหนิข้ึนอยา่ งโมโห จ้ีตงหมิงจึงพดู ข้ึน ดว้ ยสีหนา้ ที่เบิก บาน “นายครับ ไหนๆกม็ าท่ีน่ีแลว้ ทาไม ถึงไมพ่ กั ที่นี่หน่ึงคืน? ไม่ ง่ายเลยท่ีคุณผหู้ ญิงจะกลบั มา โอกาสมนั ไม่ไดม้ าง่ายๆ” “ขบั รถ? หรือจะไสหวั ไป?” “ครับๆๆ ขบั รถครับขบั รถ” วนั ต่อไป บงั เอิญท่ีเป็นวนั ที่ฉู่ลวั่ หานไดพ้ กั ผอ่ น คร้ังแรกที่เธอใชบ้ ตั รของหลงเซียว แลว้ รูดอยา่ งเปิ ด เผยมาสาม ชว่ั โมง ในตระกร้าชอ้ ปปิ้ งของเธอเตม็ ไปดว้ ยสินคา้ มากมาย ลวั่ หานจึงรู้สึกประสบความสาเร็จเป็นอยา่ งมาก แต่วา่ พอเทียบกบั การท่ีเธอตอ้ งจดั หอ้ งนอนใหม่ และ ตกแต่งทุกอยา่ งใหม่ เธอยงั มี เรื่องท่ีสาคญั กวา่ น้ีตอ้ งทา ฉู่ลว่ั หานจึงลอ็ กประตูวิลล่า แลว้ ขบั รถพงุ่ หนา้ ไปยงั บริษทั CBD

รถยนตจ์ ึงจอดลงบนนอกตึกที่เป็นออฟฟิ ศแห่งหน่ึง ฉู่ ลวั่ หานกไ็ ด้ เงยหนา้ ข้ึนแลว้ มองออฟฟิ ศของตระกลู ฉู่ จากน้นั กเ็ ผยยมิ้ อนั ขมขื่น ผา่ นมุมปากของเธอ ท่ีน่ี เธอไม่ไดม้ าต้งั นานแลว้ ท่ีน่ีเคยเป็นธุรกิจตระกลู ลู่ท่ีพอ่ ของเธอเป็นผกู้ ่อต้งั ตอนน้ีพอเห็น ข่าวในดา้ นลบอีกมากมายที่เกิดข้ึน สาหรับนอ้ งสาวดีเด่นท่ีคอย รายงานข่าวออกมา นบั วนั ยงิ่ อยกู่ ย็ งิ่ เยอะ! สุภาพสตรีที่โด่งดงั ? การรักและเอาใจใส่ลูกในยคุ สมยั ใหม่? เศรษฐีใหม่ท่ีไฟแรง? ถยุ ! เธอกม็ ีไอคิวแคน่ ้นั แหละ รสนิยมแบบน้นั ? คนตาบอด เท่าน้นั แหละ ที่เห็นวา่ เธอเป็นเศรษฐีใหม่

ถึงแมฉ้ ู่ลว่ั หานไม่ไดท้ างานอยทู่ ่ีบริษทั ในมือกไ็ ม่ไดม้ ี อานาจอะไร ใดๆ แต่ยงั ไงเธอกค็ ือลูกสาวคนโตของ ตระกลู ฉู่ แต่ส่ิงท่ีน่าแปลกใจ คือ ท้งั บริษทั กลบั ไม่มีใคร แมแ้ ต่คนเดียวที่รู้จกั เธอ! นอ้ ยคร้ังมากท่ีฉู่ลว่ั หานจะร่วมงานเล้ียงในโลกของ ธุรกิจ รวมไปถึง หลงั จากท่ีเธอเรียนมอปลาย กถ็ ูกส่งตวั ไปเรียกต่อในเมืองนอก และ เธอกไ็ ดเ้ รียนในสาย วชิ าการแพทย์ พอไปเรียนกเ็ รียนไปหกปี อยา่ วา่ แต่รู้จกั เลย แมแ้ ต่คนท่ีรู้วา่ ตระกลู ฉู่มีลูกสาวคนโต คนท่ีรู้ยงั สามารถนบั ไดว้ า่ มีก่ีคน แต่ฉู่ซีหราน เดินไปถึงไหนกม็ ีแต่คนรู้จกั ประชุม? เธอลอ้ เล่นหรือเปล่า? ตอนบ่ายฉนั นดั กบั เพอื่ นไวว้ า่ จะเขา้ ร้านเสริมสวย เธอไม่รู้หรอ?” “แต่ผจู้ ดั การคะ การประชุมท่ีมาจากสามฝ่ ายของช่วง บ่ายมีผลกระทบกบั การร่วมงานคร้ังน้ีวา่ จะสามารถ สาเร็จหรือ…”

“ไอผ้ ชู้ ายลามกคนน้นั กแ็ ค่อยากจะใหฉ้ นั ไปดื่มเหลา้ เป็นเพื่อนเขา เท่าน้นั ? กลบั ไปกแ็ คต่ ิดต่อผทู้ ่านประธาน หวาง ฉนั จะไปเป็นเพ่ือน เขาเอง” “แต่วา่ …” “ยงั จะแต่วา่ อีก? ออกไป” เลขาถูกฉู่ซีหรานวา่ กล่าวตาหนิ สีหนา้ จึงเตม็ ไปดว้ ย ความไม่พอใจ และลาบากใจ ฉู่ซีหราน เธอบริหารบริษทั แบบน้ีหรอ!? เธอบริหาร บริษทั ท่ีพอ่ สร้างมากบั มือแบบน้ีไดย้ งั ไง! “เหอะ!” คู่ลวั่ หานผลกั ประตูหอ้ งทางานออก จากน้นั จฉู่ซีหรานท่ี กาลงั กม้ หนา้ กม้ ลงทาเลบ็ ท่ีวบิ วบั ของเธออยู่ กน็ ึกวา่ เลขาเขา้ มาอีก “จะมา อีกทาไม?!” ฉู่ลว่ั หานจึงเผยยมิ้ ตรงหางตาออกมา “แกวา่ ฉนั มา ทาไม?”

คาๆเดียว ทาใหฉ้ ู่ซีหรานตอ้ งเงยหนา้ ข้ึนมาทนั ที “พ่ี เองหรอ? พี่มา ท่ีน่ีไดย้ งั ไง! ฉู่ซีหรานจึงลุกข้ึน แลว้ ทาสีหนา้ ท่ีโมโห “เสียดายหรือ ไง? อยากจะ เอาบริษทั กลบั ไป?” ฉ่ลว่ั หานจึงแสยะยมิ้ ข้ึน “กลวั แลว้ ?” “เหอะ! ใครกลวั ? ยงั เห็นวา่ ตวั เองเป็นพ่ีชายฉนั หรือ ไง?” ฉู่ลวั่ หานจึงนงั่ ลงตรงโซฟาตรงขา้ มโตะ๊ ทางาน จากน้นั กพ็ ดู ข้ึนดว้ ย ความใจเยน็ “อยา่ มา ฉนั ไม่ไดร้ ู้สึกภมู ิใจท่ีมี พส่ี าวอยา่ งเธอ” ฉู่ซีหรานจึงกดั ฟันตวั เองไวแ้ น่นๆ “ฉนั กาลงั ทางานอยู่ ไม่มีเวลามา ชวนทะเลาะกบั เธอหรอก” ฉู่ลว่ั หานเอาแขนวางพาดไวบ้ นโต๊ะ สองมือกไ็ ดจ้ บั โต๊ะ ไว้ จากน้นั กม็ องคู่ซีหรานท่ีใส่แบรนดเ์ นมท้งั ตวั ดว้ ย สายตาท่ีเยน็ ชา ไม่รู้วา่ ใบหนา้ น้นั ทาศลั ยกรรมมาก่ีรอบ จู่ๆกร็ ู้สึกรังเกียจเธอ “เธอยงั ไม่มีสิทธ์ิมากพอที่จะทาใหฉ้ นั ตอ้ งมาเสียเวลา พดู อะไรที่มนั ไร้สาระ นี่ ทางท่ีดีท่ีสุดกอ็ ธิบายมาใหฉ้ นั ฟังอยา่ งเขา้ ใจ”

ลวั่ หานจึงไดข้ วา้ งแผน่ ซีดีลงบนโต๊ะ เธอยงิ่ อยากจะ เอาของสิ่งน้ีไป ขวา้ งบนใบหนา้ ของเธอ! เธออยากลอง อยเู่ หมือนกนั ใบหนา้ ท่ี ผา่ ตดั ศลั ยกรรมดว้ ยมีด จะ สามารถทนกบั การโดนตบจากเธอ หรือไม่! ฉู่ซีหรานจึงหร่ีตาลง “นน่ั มนั อะไร?” “ดูเองกร็ ู้แลว้ หนิ นอ้ งสาวท่ีรักของฉนั ” ฉู่ลว่ั หานจึง ขมวดคิ้วดงั่ ใบ หลิวข้ึนเลก็ นอ้ ย มุมปากท่ีกระตุกข้ึน ทาใหผ้ หู้ ญิงฝ่ ายตรงขา้ มรู้สึก ไม่ดี จากน้นั ก็รู้สึกทอ้ งไส้ป่ันป่ วน ฉู่ซีหรานกไ็ ดเ้ ปิ ดคลิป วิดีโอข้ึนมาดู สีหนา้ กย็ ง่ิ อยยู่ ง่ิ แย่ สุดทา้ ยกก็ ลายเป็น สีหนา้ ที่หมองคล้า! “สนุกไหม? มนั ส์ไหม? พ่ีสาวคนน้ีจะส่งของขวญั ชิ้นน้ี ใหเ้ ธอ ไม่รู้ วา่ นอ้ งสาวชอบหรือเปล่า?”

ตอนท่ี 15 ไอควิ เธอสูงไม่พอ กไ็ ม่สมควรมาลงไม้ ลงมือ ตอนที่ฉ่ซีหรานเห็นคลิปจากกลอ้ งวงจร เธอกร็ ู้สึกเข่า อ่อนข้ึนมา ทนั ที มือที่จบั เมา้ ทไ์ วก้ ไ็ ดส้ น่ั งนั งกไม่หยดุ สองตามองฉ่ลวั่ หานดว้ ย สายตาที่ไม่จดจ่อ คาพดู เม่ือก้ี ของเธอ ฉู่ซีหรานกฟ็ ังออก เธอตอ้ งไม่ ยอมปล่อยเธอไป ง่ายๆแน่นอน “เธออยากทาอะไร?” ต่อใหฉ้ ู่ซีหรานพยายามท่ีจะ ทาตวั ใหส้ งบ แต่ กถ็ ูกมองออกอยดู่ ี น้าเสียงของเธอได้ ทาใหเ้ ธอเผยความรู้สึกท่ี แทจ้ ริงออกมา ฉู่ซีหราน กแ็ ค่เสือตวั ปลอมที่กากมากเท่าน้นั ค่ลวั่ หานเห็นฉู่ซีหรานที่สะดุง้ ตกใจ จู่ๆเธอกร็ ู้สึก เสียใจแทนเธอ “เธอถามฉนั อยากทาอะไร? นอ้ งสาว ที่รัก พีอ่ ยากจะถามเธอวา่ เธอ จะเอายงั ไงกนั แน่?” ฉู่ซีหรานจึงไดท้ รุดตวั ลงบนเกา้ อ้ีของนกั บริหาร แผน่ หลงั ของเธอ รู้สึกเยน็ ข้ึนมาทนั ที จากน้นั เธอกเ็ งยหนา้ ข้ึนแลว้ มอง ฉู่ลว่ั หาน และ ยงั ไม่พดู อะไรใดๆออกมา เธอ ยง่ิ กลวั วา่ ตวั เองจะพดู อะไรผดิ ไป

พอเห็นเธอสะดุง้ ตกใจขนาดน้นั ฉู่ลวั่ หานจึงพดู ข้ึน “วนั น้ีมาปิ ดรูล็ อกประตูของฉนั พรุ่งน้ีกค็ งอยากจะมา ปิ ดปากฉนั หรือเปล่า? ฉู่ซี หราน เธอวา่ ก่อนที่เธอจะปิ ดปากฉนั ฉนั ควรจะปิ ดปากเธอก่อนหรือ เปล่า?” ฉู่ซีหรานจึงเบิกตากวา้ งกวา่ เดิมไปสองเท่า เธอมองฉู่ลั่ วหานที่ทาสี หนา้ ที่น่ิงเฉย ในใจจึงรู้สึกไม่สบายใจข้ึนมา ทนั ที เธอจึงหายใจเขา้ ลึกๆ เธอจะไมย่ อมพา่ ยแพใ้ หก้ บั ฉู่ลว่ั หาน ทุกอยา่ งมนั พ่งึ จะเร่ิมตน้ เท่าน้นั ! “ฉู่ลวั่ หาน เธอมาออฟฟิ ศฉนั มาโวยวายแบบน้ี! เธอ ออกไปเด๋ียวน้ี! ออกไป!” ฉ่ซีหรานจึงช้ีไปยงั หนา้ ประตู แลว้ ผลกั ไสฉูลว่ั หานให้ ออกไป แต่วา่ ฉู่ลว่ั หานกลบั ทา สีหนา้ ที่ไม่สนใจอะไรใดๆ “ตื่นเตน้ อะไรล่ะ? รอใหต้ อนท่ีฉนั อยากไป ฉนั กจ็ ะไป เอง แต่วา่ ตอนน้ี ฉนั ยงั ไม่อยากไป”

ฉูลวั่ หานจึงกระชากเอกสารในแฟ้มออกมา จากน้นั ก็ พลิก แลว้ กใ็ ช้ นิ้วมือแตะบนโตะ๊ “ฉู่ซีหราน ตอนน้ีเธอจะ ขอโทษฉนั หรือวา่ จะรอ ใหพ้ วกฉนั นดั ทนายมาก่อน?” เธอพดู ข้ึนดว้ ยน้าเสียงที่ไม่หนกั และไม่เบา ทุกคาพดู หนกั แน่น มากๆ ทาใหใ้ จของฉู่ซีหรานกระวนกระวายข้ึน มาทนั ที “เธออยากใหฉ้ นั ขอโทษ? ฝันไปเถอะ! ฉู่ ลว่ั หาน ไม่ผดิ ที่ฉนั ใหค้ น ไปทาใหท้ ่ีลอ็ กประตูของเธอเสีย! ฉนั ไม่เพียง แต่จะทาใหป้ ระตูเธอ เสีย แต่ฉนั อยากจะฆ่าเธอดว้ ย!” ฉู่ซีหรานยดื ตวั ตรง แต่เพราะวา่ ความโมโห ทาใหท้ ้งั ตวั ของเธอสนั่ เทา นิ้วมือนิ้วหน่ึงท่ีช้ีหนา้ ผากของฉู่ลวั่ หา น ทาใหร้ ู้สึกไดว้ า่ เธอ ตอ้ งการฆ่าคน ฉู่ลว่ั หานจึงยมิ้ อ่อนๆข้ึน เธอเงยหนา้ แลว้ มองฉู่ซีหราน ผหู้ ญิงที่ละ ทิ้งเปลือกนอกที่ชอบทาตวั เป็นสุภาพสตรี ตอนน้ีทาตวั เหมือนคนบา้

ถา้ คุยกบั ฉู่ซีหราน กค็ งไม่ไดเ้ ร่ืองอะไรแน่นอน เธอชอบคนที่ฉลาด อยา่ งนอ้ ยกไ็ ม่ใช่คนโง่ขนาดน้ี คนท่ีจะเป็นศตั รูกบั เธอ ฉ่ซีหรานไม่ เหมาะสมเลยสกั นิดจริงๆ “อ่อ? อยากจะฆ่าฉนั ? ฉนั ใหโ้ อกาสเธอ ไม่ตอ้ งเล่น อะไรตุกติกอีก ตอนน้ีกฆ็ ่าฉนั เลยสิ” ภายใตด้ วงตาของฉู่ ลว่ั หานจึงเผยยมิ้ อ่อนๆ ออกมา ยมิ้ ของเธอเตม็ ไปดว้ ย การดูถูกเยาะเยย้ ท่ีมองไมอ่ อก เธอไดใ้ ชช้ ีวติ กบั ฉู่ซีหรานมานานขนาดน้นั ถา้ เธอไม่ เขา้ ใจแผนร้าย ในสมองของผหู้ ญิงคนน้ี ง้นั เธอกค็ งจะ ลม้ เหลวมากๆ ฉู่ซีหรานจึงไดจ้ บั เอกสารชุดน้นั ข้ึนแลว้ เตรียมตวั ขวา้ ง ไปทิ้งไป ยงั ดีท่ีเธอจะมีความฉลาดอยหู่ น่อยๆ ในช่วง เวลาที่วกิ ฤตขนาดน้ี ฉู่ซี หรานจึงไดเ้ ผยยมิ้ ข้ึน แลว้ ค่อยๆวางเอกสารลง จากน้นั กน็ ง่ั กลบั ไป ที่เดิม “ฉู่ลว่ั หาน คุณกลบั มีหลกั ฐานในมือ ทาไมไม่ไปท่ีสถานี ตารวจเพอื่ แจง้ ความเลยทีเดียว? ทางท่ีดีท่ีสุดกใ็ หต้ ารวจมาลากตวั ฉนั ไป จากน้นั กต็ ดั สินใหฉ้ นั ติดคุกไปหลายๆปี แบบน้ี ทรัพยส์ ิน ท้งั หมดของตระกลู ฉู่กจ็ ะกลบั ไปอยใู่ นมือของ 11 เธอ? แต่วา่ ….” เธอยมิ้ อยา่ งสะใจกวา่ เดิม จากน้นั กย็ ง่ิ บา้ คลงั่ กวา่ เดิม

“ถา้ ส่ือมวลชนรู้วา่ ผบู้ ริหารของตระกลู ฉู่ ตอ้ งติดคุก เพราะมีปัญหากบั พ่ีสาว เธอวา่ หุน้ ของบริษทั จะเป็นยงั ไง?” “ธุรกิจของท่ีบา้ น เธอกน็ ่าจะไดย้ นิ มนั มาหมดแลว้ ถา้ ไม่ใช่ฉนั กบั หม่าม้ีพยายามประคบั ประคอง ตระกลู ฉู่ก็ คงจะลม้ ละลายไปแลว้ !” ฉู่ซีหรานจึงกาหมดั ไวแ้ น่นๆ เธอนึกไม่ถึงวา่ ฉู่ซีหรานที่ เป็นคนท่ีไอ คิวต่า กลบั สามารถคิดถึงพวกน้ีได้ เธอไม่ไดไ้ ปแจง้ ตารวจโดยตรง กลวั วา่ จะทาใหท้ ุก อยา่ งมนั ซวยไป กบั เธอ เธอเคยคิดจะเอาเรื่องสองแม่ลกู เลยทีเดียว แต่พอนึกถึงผลท่ี ตามมา เธอเลยไม่กลา้ ทา อะไรอยา่ งไม่คิดหนา้ คิดหลงั แต่วา่ ฉู่ลวั่ หานเป็นใคร? “เธอคิดวา่ ฉนั จะสนใจสมบตั ิของตระกลู ฉู่หรือไง? เธอ คงจะลืมไป แลว้ วา่ ฉนั เป็นสะใภข้ องตระกลู หลง และเป็น ภรรยาของหลงเซียว แคน่ ิ้วเพยี งนิ้วเดียวของหลงเซียว กส็ ามารถตดั สินวา่ ตระกลู ฉู่ สมควรอยหู่ รือตายไป เธอ คิดวา่ ฉนั ไม่กลา้ ทาอะไรเธอง้นั หรอ?”

“ฮ่าๆๆๆๆๆๆ! สะใภใ้ หญ่ของตระกลู หลงง้นั หรอ?! เธอ ยงั เห็นวา่ ตวั เองเป็นสะใภต้ ระกูลหลงจริงๆหรอ? ถา้ หลง เซียวเห็นวา่ เธอเป็น ภรรยาจริงๆ กค็ งไม่ควงโมห่ รูเฟยอ อกส่ือหรอก และไม่เคยพดู ถึง เธอเลยสักคา? พี่สาวของ ฉนั ถูกคนอื่นทิ้งยงั ไม่รู้ตวั ! น่าสงสาร จริงๆ!” นิ้วมืออนั เรียวยาวและสะอาดสะอา้ นของฉู่ลวั่ หานจึง กดลงบนโต๊ะ เบาๆ และคอ่ ยๆขมวดคิว้ ข้ึน “นอ้ งสาว อยากจะเอาสมบตั ิของ ตระกลู ฉู่มาลองดูไหมล่ะ? ลองวา่ พ่ีสาวคนน้ีจะมีปัญญาหรือไม่?” ใบหนา้ ของฉู่ซีหรานจึงดูเกร็ง “เธอ ….” “อีกอยา่ ง ถา้ เธอยงั จะทาใหเ้ ร่ืองแบบน้ีมนั เกิดข้ึนอีก ฉนั กค็ งไม่แจง้ ตารวจแคอ่ ยา่ งเดียว แน่นอนวา่ ฉนั เห็นแก่ หนา้ ตาของตระกลู ฉู่ ฉนั จะไม่เอาไปแจง้ ตารวจแน่นอน แต่วา่ บนโลกใบน้ี วธิ ีท่ีจะทาใหค้ นๆ หน่ึงปิ ดปากตลอดไป มนั มีเยอะมากๆ ฉนั มีวิธีเป็นหม่ืนที่จะทาให้ เธออา้ ปากพดู ข้ึนไม่ได้ ในขณะเดียวกนั ฉนั กม็ ีวธิ ีเป็นหมื่นที่จะทา ให้ คาพดู จากปากของเธอไม่มีใครเช่ือ”

ฉู่ลวั่ หานจึงยมิ้ อ่อนๆข้ึน นยั น์ตาที่เลือดเยน็ ของเธอ ทาใหค้ นอ่ืน รู้สึกหวาดกลวั จริงๆ “เธออยากจะทาอะไร?!” “เป้าหมายของฉนั ฉนั พดู ไปแลว้ ขอโทษ” ท้งั สองจอ้ งตากนั ฉู่ซีหรานกดั ฟันไวแ้ น่นๆ แลว้ ไม่ยอมทาตามท่ีเธอ บอก “ฉนั ใหเ้ วลาเธอแคส่ ิบวนิ าที ถา้ ฉนั ไม่ไดย้ นิ คาขอโทษ กห็ นามยอก เอาหนามบ่งแลว้ กนั ” ลว่ั หานจึงไดม้ องไปขา้ งหนา้ ดว้ ยสายตาท่ีเรียบเฉย ผหู้ ญิงตรงหนา้ ทาสีหนา้ ที่เขียวคล้า นิ้วมือท้งั หา้ ของเธอ กาเป็นหมดั ไว้ แต่กไ็ ม่กลา้ ทาอะไร ฉู่ลวั่ หานเป็นภรรยาของหลงเซียว แมว้ า่ เขาไม่สนใจ เธอ ยงั ไปยงุ่ กบั ผหู้ ญิงคนน้ี แต่วา่ เธอกย็ งั คงเป็นสะใภ้ ของตระกลู หลง ตอนท่ีพดู อะไรออกมากย็ อ่ มมีน้าหนกั อยแู่ ลว้

ไม่รู้วา่ ในใจของฉู่ซีหรานกาลงั คิดอะไรกบั เธออยู่ เธอจึงฝืนกล่อง เสียง และกดั ฟันไวแ้ น่นๆ จากน้นั ก็ เปล่งคาพดู ออกมาสามคา “ฉนั ขอโทษ” ฉู่สว่ั หานจึงค่อยๆลุกข้ึน กลวั วา่ จะไปดึงโดนแผลอีก จากน้นั กโ็ นม้ ตวั ลงงแลว้ มองฉู่ซีหรานดว้ ยสีหนา้ ที่ เหมือนจะยมิ้ และไม่ยมิ้ “แผน่ ซีดีอนั น้ี เธอเกบ็ ไวด้ ีๆ ใช่ แลว้ พีก่ ลวั วา่ เธอจะทามนั หาย กไ็ ดก้ อ๊ ป ไวห้ ลายชุดแลว้ ถา้ เธอไม่ระวงั ขดู มนั ใหฉ้ นั พสี่ าวคนน้ียงั สามารถ ส่งให้ ฉนั อีกชุด” ฉู่ซีหรานจึงกดั ฟันตวั เองแลว้ พดู ข้ึน “ออกไป!” “ฝากสวสั ดีคุณหม่ามีที่เห็นภูมิใจนกั ภูมิใจหนา บอกให้ เธอเห็นคา่ เวลาที่จะไดพ้ กั อาศยั ในวิลล่าของตระกลู ฉู่ดีๆเพราะวา่ ไม่แน่วนั หน่ึง…” “แกออกไป!”

ฉ่ซีหรานลุกข้ึนอีกคร้ัง มือช้ีไปตรงประตูใหญ่ เวลาน้ี เธอจะถอด หนา้ กากอนั จอมปลอมออกมาอยา่ งแทจ้ ริง จึงเผยความโมโห และ ธาตุแท้ และเผยอีกมุมหน่ึงท่ีเธอดู ไมม่ ีสมอง “ดูๆแลว้ ในใจของเธอกเ็ ขา้ ใจต้งั นานแลว้ ” เธอเพม่ิ เติม ข้ึนอีกคา แลว้ ยมิ้ อ่อนๆข้ึน ฉู่ลว่ั หานจึงไดก้ า้ วออกจากออฟฟิ ศของตระกลู ฉู่ดว้ ย ฝีเทา้ ท่ีแผว่ เบา แลว้ นง่ั เขา้ ไปบนรถ จากน้นั กม็ องโลโกท้ ี่ อยนู่ อกตึก “ลว่ั ลว่ั หนูชอบอนั น้ีไหม?” ตอนที่ฉ่ลว่ั หานอายเุ จด็ แปดขวบและไดอ้ ยใู่ นออ้ ม กอดของพอ่ มือ เลก็ ๆของเธอกจ็ บั ของที่ระลึกที่ทาโลโก้ ของบริษทั ฉู่ซ่ือข้ึน จากน้นั กย็ มิ้ หวานข้ึน “ชอบค่ะ!” “รอหลงั จากที่ลว่ั ลว่ั โตเป็นผใู้ หญ่ มาช่วยแดดดิบริหาร จดั การบริษทั ดีไหม?”

คล่ วั่ หานท่ียงั เดก็ กไ็ ดค้ รุ่นคิดข้ึน จากน้นั กเ็ บิกตากวา้ ง แลว้ ส่ายหวั “ไม่ดีค่ะ หนูไม่อยากจะบริหารจดั การบริษทั ธุรกิจ หนูอยากเป็น หมอคะ่ ” พอ่ ของเธอจึงขย้ผี มของเธอเบาๆ แลว้ ถามข้ึน “ทาไม ถึงอยากเป็น หมอ ทาไมไม่อยากดูแลบริษทั ?” ฉู่ลว่ั หานจึงเมม้ ปาก “เพราะวา่ เป็นหมอ ถา้ มีทกั ษะการ แพทยแ์ ลว้ ก็ สามารถช่วยคนอ่ืนได้ ถา้ วนั ขา้ งหนา้ หนู กลายเป็นหมอที่เก่งมากๆ ตอนแดดด้ีป่ วย หนูจะได้ รักษาแดดด้ี!” ในใจของเธอตอนน้นั กาลงั คิดวา่ ถา้ เธอเป็นหมอที่เก่ง จริงๆ หม่ามีก็ คงไม่ป่ วยแลว้ เสียชีวิตไป เธอจึงสายหวั ฉ่ลวั่ หานกไ็ ดล้ ้ือฟ้ื นถึงความทรงจาที่ ผา่ นมา ตอนน้ีเธออดคิดไม่ได้ ตอนน้ีที่เธอปล่อยบริษทั ให้ หลุดมือไป เธอ ทาผดิ ไปแลว้ ใช่ไหม? ตอนน้ี เสียงมือถือจึงดงั ข้ึน

“คุณหมอฉู่ รีบมาโรงพยาบาลเร็วๆ เกิดเร่ืองอีกแลว้ ? “คร้ังน้ีเป็นคนไขค้ นไหน?” ฉ่ลวั่ หานจึงคาดเขม็ ขดั แลว้ ใชห้ ูฟังบลูทูธรับสาย จาก น้นั กข็ บั รถมุ่ง หนา้ ไปที่โรงพยาบาล “คร้ังน้ีเรื่องมนั ไปกนั ใหญ่แลว้ คุณหมอฉู…ไม่แน่คุณ อยากจะเจอ ปัญหากไ็ ด้ รีบมาก่อนเถอะ ผอ.และหวั หนา้ คนอื่นๆกาลงั จดั การ ปัญหาอย”ู่ น้าเสียงของจา้ วเหมียนเหมียนฟังดูต่ืนเตน้ มากๆ ขา้ ง หลงั ยงั ไดย้ นิ เสียงวนุ่ วะวนุ่ วายท่ีส่งผา่ นกระจกท่ีก้นั อยมู่ าดว้ ย “นี่มนั เกิดอะไรข้ึนกนั แน่?” “คือวา่ เม่ือวานผปู้ ่ วยท่ียา้ ยมาที่แผนกเรา หน่ึงชวั่ โมง ท่ีผา่ นมา จู่ๆ หวั ใจกข็ าดเลือด ถา้ ไม่รีบช่วย…” เม่ือวาน คนป่ วยคนน้นั ของฉู่ ลว่ั หาน

“ทาไมไมบ่ อกฉนั ใหเ้ ร็วกวา่ น้ี??” ฉู่ลวั่ หานจึงรีบเหยยี บคนั เร่ง จู่ๆผปู้ ่ วยกต็ ายไป ผลท่ี ตามมาจะ รุนแรงหรือวา่ เลก็ นอ้ ย ถา้ มนั รุนแรง เธอก็ คงจะซวยแลว้ จริงๆ “ผปู้ ่ วยตอนเริ่มแรกกไ็ ดร้ ับการรักษาและไดผ้ ลสรุป ออกมาอยา่ งดี และไม่เคยเปิ ดปัญหาอะไรเลย แต่ จู่ๆ.. “ฉนั รู้แลว้ ตอนน้ีฉนั กาลงั จะไป!” “คุณ.เขา้ ประตูหลงั เถอะ ประตูหนา้ มีญาติๆของผู้ ป่ วยกาลงั โวยวาย อยู่ และตอ้ งใหโ้ รงพยาบาลคิดหาวธิ ี อีกอยา่ ง ญาติของผปู้ ่ วยเจาะจง ชื่อของคุณ คุณรีบมา เถอะ ดูแลว้ ผอ.จะวา่ ยงั ไง” ลว่ั หานจึงขบั รถไปอยา่ งซิ่งมาก เธอท่ีพ่งึ ลงจากลิฟต์ ก็ไดย้ นิ คน กาลงั ด่าวา่ และตาหนิข้ึน “โรงพยาบาลที่ใจดา! หมอท่ีใจดา! พวกคุณคืนชีวิต ของสามีฉนั มา เด๋ียวน้ี!” “พวกคุณมนั โจรท่ีมีจิตใจท่ีอามหิต และไม่มีความรับ ผิดชอบ!

..ขอใหพ้ วกคุณไม่มีลูกไม่มีหลาน!” จา้ วเหมียนเหมียนออกมาจากประตูอีกขา้ งหน่ึง จาก น้นั กด็ ึงมือของ ฉู่ลวั่ หานแลว้ กาลงั จะเดินไป “คุณหมอฉู่ ญาติของผปู้ ่ วยขาดสติแลว้ คุณอยา่ ไปคุยอะไรกบั พวก เขาก่อนเลย ถา้ พวกเขาลงไมล้ งมือทาร้าย คุณ เด๋ียว อยากจะตีคุณใหต้ ายเลยกไ็ ด”้ ลว่ั หานจึงขมวดคิว้ ข้ึน “พวกเขาไม่กลา้ หรอก ฉนั จะ ไปอธิบายให้ เขา้ ใจเอง” “ไปอธิบายอะไร?! พวกเขายอมฟังคาอธิบายง้นั กไ็ ป ต้งั นานแลว้ ! ผอ.พ่ึงจะถูกรปภ.ส่งตวั กลบั ไปอยา่ ง ปลอดภยั ตอนน้ีคุณไปออฟฟิ ศ ของผม.เถอะ” ฉู่ลวั่ หานพยกั หนา้ “ได”้ “เธอนี่แหละ! เธอนี่แหละ! หมอที่รักษาพ่ีชายฉนั คือ เธอ!”

ฉ่ลว่ั หานที่ใส่ชุดลาลองแลว้ ยงั ไม่ไดเ้ ขา้ ไปในลิฟต์ ขา้ งหลงั จึงมีกลุ่ม คนหน่ึงที่โหดเห้ียมกาลงั พงุ่ เขา้ มาหา เธอ “ลูกชายฉนั ถูกคุณรักษา จนเสียชีวติ ! คืนลูกชายฉนั มา! คืนลกู ชายฉนั มา!” กลุ่มคนเจด็ แปดคนดกั ทางของฉู่ลว่ั หานไว้ และยงั มี หญิงวยั กลางคืนคนหน่ึงไดก้ ระชากผมของฉู่ลวั่ หานแลว้ กาลงั จะตบตีเธอ! “คุณมนั ลูกเมียนอ้ ย! ผหู้ ญิงที่โลภมากแลว้ ยงั ทาลาย ชีวติ คนอื่น!” “ตีเธอใหต้ าย! ยงั ผหู้ ญิงต่าตอ้ ย! ฉนั จะแกแ้ คน้ แทนพี่ ชายฉนั !” รปภ.กไ็ ดจ้ บั ตวั ของญาติๆผปู้ ่ วยแลว้ แต่พวกเขากย็ งั เหมือนคนบา้ ท่ี กระชากฉู่ลว่ั หานไวไ้ ม่ปลอ่ ย ฉู่ลวั่ หานจึง ขมวดคิว้ ข้ึนแลว้ เงยหนา้ ตาหนิอยา่ งโมโห “ปล่อยเดี๋ยว น้ี!” พอไดย้ นิ คาพดู ท่ีโมโหและเลือดเยน็ ญาติเจด็ แปดคน กร็ ู้สึกสะดุง้ ตกใจ จากน้นั กไ็ ดห้ ยดุ กระทา

มือสาวๆของฉู่ลว่ั หานปล่อยลงไปพาดกบั เรือนร่างของ เธออยา่ งยงุ่ เหยงิ คอเส้ือท่ีไม่เป็นระเบียบ สีหนา้ ท่ีดู เคร่งขรึมและเยน็ ชา มองไม่ ออกวา่ เธอกาลงั ตกใจ ฝ่ ามือของเธอเปี ยกเปรยไปดว้ ยเหง่ือ “ฉนั คือหมอประจาของผปู้ ่ วย จู่ๆผปู้ ่ วยจากไป ฉนั ก็ รู้สึกอยากจะที่ ขอโทษ แต่วา่ ทุกท่านกค็ งจะเขา้ ใจดี อาการของเขามนั ……” “เราไม่ฟังพวกน้ี !” “จบั เธอไว!้ ตีใหต้ ายไปเลย!”

ตอนที่ 16 เขาอยู่ข้างหลงั เธอไม่รู้ “คุณหมอฉู่! รีบตามดิฉนั มาเร็ว!” จางไดจ้ ุนจึงจบั มือ เธอ แลว้ ลากตวั เธอเขา้ ไปในลิฟต!์ เม่ือประตูลิฟตป์ ิ ดลงอยา่ งรวดเร็ว ในสายตาของฉู่ล่ั วหานยงั คงมี ภาพท่ีน่าสยดสยองของการโหยหวนและ โบกหมดั อยา่ งบา้ คลง่ั ขา้ งหลงั ของเธอจึงไดไ้ ปชิดกบั ผนงั ลิฟต์ ฉู่ลว่ั หานท่ี ยงั คงตกใจและ ใจยงั ไม่นิ่งพอ ฉากท่ีเกิดข้ึนเม่ือก้ีมนั ช่าง น่ากลวั จริงๆ เธอที่เป็น หมอมา กพ็ ่ึงไดเ้ จอคนที่มา โวยวายที่โรงพยาบาลแบบน้ี ช่างบา้ คลง่ั กนั จริงๆ จางไดจ้ ุนจึงมองฉู่ลว่ั หานดว้ ยความเป็นห่วง จากน้นั ก็ ปลอบโยน ข้ึน “คุณ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม?” ฉู่ลวั่ หานส่ายหวั “ขอบคุณคุณมากๆนะ” จางไดจ้ ุนเห็นหยาดเหง่ือบนหนา้ ผากของฉู่ ลว่ั หาน จึง รู้สึกไม่ วางใจ “วนั น้ีคุณไม่ไดเ้ ขา้ เวรหนิ ทาไมถึงตอ้ งมา โรงพยาบาลดว้ ย? เวลาน้ีคุณอยา่ ไดโ้ ผล่หนา้ ออกมาถึง จะดีท่ีสุด รอใหม้ นั ผา่ นช่วงที่

อนั ตรายที่สุดไปก่อน พวก เขาเห็นวา่ หมอประจาเป็นผหู้ ญิงเลยนึก วา่ รังแกไดง้ ่าย” “ไหนๆกเ็ ป็นแบบน้ีแลว้ ง้นั กค็ งทาไดเ้ พียงพิสูจนใ์ ห้ พวกเขาเห็นวา่ แพทยห์ ญิงกไ็ ม่ทนกบั การถูกรังแก หรอก” ลิฟตก์ ค็ ่อยๆลง สีหนา้ ของจางไดจ้ ุนกเ็ ตม็ ไปดว้ ยความ สงสยั “คุณ คงไม่คิดวา่ จะไปหาเจอคนพวกน้นั อีกใช่ ไหม? คุณหมอฉู่ ผคู้ นพวก น้ีที่พ่ึงเสียญาติไป ยงั ไงกไ็ ม่มี สติอยแู่ ลว้ คุณจะไปพดู เหตุผลอะไร กบั พวกเขากค็ ง ไม่มีประโยชน!์ เขา้ ใจไหม? คุณอยา่ ไปเส่ียงเลย” คูล่ วั่ หานจึงหนั ไปมองคนที่สวมชุดกาวน์ไว้ จางไดจ้ ุน ท่ีในมือยงั จบั สมุดบนั ทึกประวตั ิผปู้ ่ วยอยู่ ดูจากสีหนา้ ที่ ดูเคร่งเครียดของคุณหมอ จาง กค็ งไม่คิดอยากจะให้ เร่ืองมนั บานปลายกนั ใหญ่อีก “เร่ืองมนั กเ็ กิดข้ึนแลว้ ฉนั ไม่สามารถนงั่ น่ิงดูดายได้ ฉนั เป็นหมอ ประจาของผปู้ ่ วย ถึงเวลาไหนกไ็ ม่ควรหลบ หนีท้งั น้นั เมื่อก้ี ขอบคุณคุณจริงๆ คุณไปตรวจผปู้ ่ วยต่อ

เถอะ” ฉ่ลว่ั หานจึงกดช้นั ของลิฟตเ์ ป็นหมายเลขหน่ึง “คุณหมอฉู่ คุณอยา่ ใจร้อน! ผอ.และหวั หนา้ แผนก กาลงั คิดหาวธิ ี อย!ู่ ” เสียงของจางไดจ้ ุนกไ็ ดป้ ิ ดลงพร้อมกบั ประตูลิฟต์ จากน้นั กไ็ ดป้ ิ ด ก้นั อยขู่ า้ งใน ลว่ั หานจึงรีบไปออฟฟิ ศของผอ.โดยตรง พอเห็นคนท่ีมาเป็นฉู่ ลวั่ หาน ผอ.จึงดนั แวน่ ท่ีด้งั จมูก ข้ึนไป “คุณมา ไดย้ งั ไง? เวลาน้ีคุณมาที่โรงพยาบาล คุณ อยากโดนญาติผปู้ ่ วยตีให้ ตายหรือไง?” คู่ลว่ั หานจึงโนม้ ตวั เพ่อื ทาท่าทางที่รู้สึกขอบคุณ “ผอ.คะ เมื่อครู่ตอ้ ง ขอบคุณท่านท่ีช่วยดิฉนั อธิบายแทน แต่วา่ คนท่ีเสียชีวิตเป็นผปู้ ่ วย ของดิฉนั ดิฉนั กไ็ ม่สามารถ ผลกั ไสหนา้ ท่ีไปใหผ้ ปู้ ่ วยได้ ดิฉนั กม็ ี หนา้ ที่ท่ีจะตอ้ ง ช้ีแจงในความจริงที่เกิดข้ึน ถา้ ดิฉนั ไม่ออกหนา้ ออก

ตา กลบั ทาใหโ้ รงพยาบาลตอ้ งปิ ดบงั เก่ียวกบั เรื่องน้ีมากกวา่ อีก ดงั น้นั ดิฉนั จะขอใหช้ นั สูตรศพของผปู้ ่ วยคะ่ ” ผอ. จึงหร่ีตาลงดว้ ยอารมณ์ท่ีสบั สน เขาใชม้ ือหน่ึงขา้ ง จบั แวน่ ไว้ แลว้ จอ้ งมองฉู่ลวั่ หานเหมือนเห็นผี ” เธอบา้ ไปแลว้ ใช่ไหม? จะช้นั สูตร? ผมเคยเจอเคสผปู้ ่ วยแบบน้ี เขาไดเ้ ขา้ โรงพยาบาลเพราะวา่ เป็น โรคหวั ใจขาดเลือด อีกอยา่ งยงั ไม่เคยมีประวตั ิอะไรอยา่ งอื่น” ฉู่ลว่ั หานจึงพยกั หนา้ “ฉนั รู้ แต่วา่ ฉนั ไม่สามารถค้า ประกนั อะไรได้ วา่ ก่อนท่ีอาการของผปู้ ่ วยจะกาเริบมนั ไม่ ไดเ้ กิดอาการอยา่ งอื่นข้ึน” เวลาน้ี หวั หนา้ แผนกที่ญาติผปู้ ่ วยไปโวยวายจึงไดว้ ่ิง มาอยา่ งเร่งรีบ แลว้ เห็นฉู่ลว่ั หานกอ็ ยใู่ นหอ้ งของผอ.ดว้ ย จึงไดเ้ ช็ดเหง่ือของตวั เอง แลว้ พดู ข้ึน “ผอ. ญาติของผู้ ป่ วยกาลงั เผาเงินปลอมตรงหนา้ ประตู ใหญ่ของโรง พยาบาล! นี่กาลงั แสดงใหเ้ ห็นวา่ พวกเขาตอ้ งการ ฉอ้ โกง” ท้งั สามกไ็ ดย้ นื อยตู่ รงหนา้ ต่าง จากน้นั กเ็ ห็นตรงหนา้ ประตูกาลงั ดึง ป้ายประทว้ งข้ึน และตรงหนา้ ประตูกม็ ีเงินกระดาษกองไวเ้ ยอะๆ

และญาติผปู้ ่ วยต่างกส็ วมใส่ชุดสี ขาวท่ีอาภพั ผทู้ ่ีจากไป แลว้ คุกเข่า ร้องไหอ้ ยตู่ รงหนา้ ประตู การโจมตีคร้ังน้ีใหญ่หลวงมาก ฉ่ลว่ั หานจึงขมวดคิว้ ข้ึน “ดูๆแลว้ พวกเขาตอ้ งการ เรียกค่าเสียหายจริงๆ ผอ.คะ หวั หนา้ คะ ถา้ พวกเรา ยอมรับ แลว้ ใหเ้ งินพวกเขาไปจดั งานศพ กค็ งไม่ไดผ้ ลดี อะไร ปัญหาน้ี ยง่ิ กวา่ กเ็ หมือนจะยง่ิ แย”่ ผอ.จึงไดถ้ อดแวน่ ออก จากน้นั กจ็ บั ขมบั ของตวั เอง “เธอมีวิธีจะ จดั การยงั ไง? ลองพดู มาดูสิ” ในหวั สมองของฉู่ลว่ั หานจู่ๆกม็ ีหนา้ ของฉู่ซีหรานและ แม่ของเธอ ปรากฏข้ึน เพราะตอนน้นั เธอกไ็ ม่ไดแ้ ก่งแยง่ อะไร พวกเธอจึงได้ เหยยี บไหล่ของเธอแลว้ ปื นข้ึนมาอยู่ ในตาแหน่งท่ีมีอานาจสูงสุด ของตระกลู ฉู่ ใหต้ ายเถอะ! “ฉนั อุตส่าห์ยนื หยดั ที่จะร้องขอใหช้ นั สูตรศพ อีกอยา่ ง เพ่อื ท่ีจะเรียก ความเป็นธรรมกบั ผทู้ ่ีรู้กฎหมายทางการ แพทย์ ถา้ การรักษาของฉนั

เปิ ดขอ้ ผดิ พลาดจริงๆ ดิฉนั ก็ ตอ้ งรับผดิ ชอบแน่นอน ไม่มีทางทาให้ โรงพยาบาลตอ้ ง เดือดร้อน แต่ถา้ ผปู้ ่ วยมีปัญหา ฉนั กจ็ ะขอใหญ้ าติ ผปู้ ่ วย ขอโทษกบั ทางโรงพยาบาล จะไม่มีทางปล่อยใหพ้ วก เขาทา อะไรอยา่ งเรื่อยเป่ื อยแน่นอน” คาพดู ของฉู่ลวั่ หานน้นั สมเหตุสมผลจริงๆ ผอ.และ หวั หนา้ กไ็ ดม้ อง หนา้ กนั จากน้นั ก็ไดส้ มยอมดว้ ย แต่ปัญหาคือ “ญาติผปู้ ่ วยพวกน้นั คงไม่ยอมใหผ้ ปู้ ่ วยตอ้ ง ผา่ ตดั ชนั สูตรศพแน่นอน… เสี่ยวฉู่ ทางที่ดีท่ีสุด เธอ ตอ้ งเตรียมใจ ไวด้ ว้ ย” ฉู่ลว่ั หานจึงพยกั หนา้ ต่อใหล้ าบากแคไ่ หน เธอกจ็ ะไม่ ยอมใหค้ นอื่นมาใส่ร้ายป้ายสีเธอแน่นอน ผอู้ านวยการจึงพดู ข้ึน “คุณหมอฉู่เกลียดส่ิงท่ีชว่ั ร้าย มากที่สุด ไม่เคย ยอมใหใ้ ครเป็นหนามในตาแน่นอน นี่ก็ เป็นส่ิงดี แต่…สถานการณ์ ตอนน้ี คุณดู..” “ผอู้ านวยการคะ ถา้ เรายนื ตวั ตรงกค็ งไม่กลวั วา่ เงาจะ เบ้ียว คุณ วางใจเถอะคะ่ ฉนั จะเป็นคนจดั การเอง”

ผอ.จึงไดโ้ ทรหาใครบางคน “ทีมรูปภ. พวกคุณส่งคน มาสิบกวา่ คน มาส่งคุณหมอฉู่ลวั่ หานหน่อย” “คุณหมอสารเลว ทาใหค้ นๆหน่ึงตอ้ งเสียชีวิต!” “คืนชีวิตมาใหเ้ รา! คืนเงินมาใหเ้ รา!” ฉู่ลว่ั หานและเจา้ หนา้ ที่รักษาความปลอดภยั ทุกคน กไ็ ดเ้ ดินไป ตรงหนา้ ประตูตึกใหญ่ดว้ ยกนั ป้ายท่ีชูเป็นสี ขาวน้นั ทาใหส้ วนของ ท้งั โรงพยาบาลมีใบปลิวสีขาว ตวั หนงั สือสีดาเตม็ ไปหมด และยงั มี หมึกสีแดงสดท่ีสาดข้ึน ไปแปดเป้ื อนกบั ใบปลิวร้องทุกขด์ ว้ ย ตอนแรกญาติผปู้ ่ วยแคเ่ จด็ แปดคนน้ี ตอนน้ี เยอะมาก เจด็ แปดสิบ คน! ผปู้ ่ วยเป็นคนในเมืองหลวง นี่จึงไดพ้ าคนท่ีรู้จกั มาดว้ ย “ปี ก!” ไข่หน่ึงฟองขวา้ งมาบนลาคอของฉู่ ลว่ั หาน ไขเ่ หลือง จึงไปแปด เป้ื อนกบั เส้ือเชิ้ตสีขาวของเธอ ทาใหเ้ ลอะตรง ส่วนบริเวณหนา้ อก ไปท้งั หมด!

“คืนชีวติ มาใหเ้ รา!” “ไอห้ มอสารเลว ไสหวั ออกจากโรงพยาบาลซะ!” “โรงพยาบาลท่ีมี จิตใจที่อามหิต คืนเงินพวกเราเด่ียว น้ี!” ญาติผปู้ ่ วยกไ็ ดต้ ะคอกออกมาอยา่ งโมโหและควบคุม ตวั เองไม่ได้ อีกคร้ัง ไข่ฟองที่สอง จึงไดข้ วา้ งมาอีก จาก น้นั จึงถูกเจา้ หนา้ ท่ีรักษา ความปลอดภยั คนหน่ึงยนื ขวาง อยขู่ า้ งหนา้ ให้ “คุณหมอฉู่ คร้ังน้ีคงไม่ไดแ้ ลว้ คุณรีบเขา้ ไปเถอะ ท่ีนี่ ปล่อยใหพ้ วก เราไดจ้ ดั การเอง” ฉู่ลว่ั หานจึงไดเ้ อาปัดคราบไข่เหลืองออกจากตวั จาก น้นั กม็ องคนท่ี อยากไดเ้ งินและอยากทาตวั เป็นคนบา้ ดว้ ยสีหนา้ ท่ีไม่เปล่ียนแปลง.. เวลาน้ี ณ ออฟฟิ ศช้นั สูงสุดท่ีอยใู่ นตึกMKBอินเต อร์เนชน่ั เนอร์ หลงเซียวไดก้ ลบั ออฟฟิ ศของตวั เองหลงั จากประชุมเสร็จสิ้นไป จากน้นั เขากบ็ งั เอิญเห็นจอทีวีที่

แขวนอยบู่ นผนงั เขากาลงั จะเลื่อนเปล่ียนช่องเป็นช่องฝ่ ายการเงิน แต่กเ็ ห็นหนา้ ของผหู้ ญิงคนหน่ึง จึงทาให้ ท่าทีของเขาหยดุ ชะงกั ลง ไปทนั ที คู่ลว่ั หานที่ถูกคนอ่ืนปาไขใ่ ส่กาลงั มองหนา้ พวกคนท่ี กาลงั โวยวาย และโจมตีอยู่ น้าเสียงท่ีเยน็ ชาและ เคร่งขรึมของเธอทาใหฟ้ ังแลว้ มนั เยน็ ไปจนถึงกระดูก “ฉนั เป็นหมอประจาของหวงั เพงิ ฉู่ลวั่ หาน เอง…” %3D จากน้นั คู่ลวั่ หานกไ็ ดเ้ ปิ ดอาการต่างๆของคนไขแ้ ละ อธิบายออกมา อยา่ งชดั เจน เธอยงั คงเป็นคนท่ีมีสติ ปัญญาและชาญฉลาด ไม่มี แมแ้ ต่ความหวาดกลวั และ รู้สึกข้ีขลาดแมแ้ ต่นิดเดียว และคุณชายหลงท่ีอยนู่ อกจอ กลบั ใชน้ ิ้วมืออนั เรียว ยาวของตวั เอง จบั รีโมตไวแ้ น่นๆ นกั ขา่ วกาลงั รายงาน ขา่ วสดและอยใู่ นเหตุการณ์ ภาพท่ีเห็นกค็ ือฉู่ลวั่ หานก็ กาลงั อธิบายเร่ืองทุกอยา่ งข้ึน แต่ดูออกวา่ คนขา้ งล่าง ไม่มีใครอยากฟังแมแ้ ต่คนเดียว ผมอนั ยงุ่ เหยงิ ของเธอไปพาดอยบู่ นไหล่ของเธอ สีหนา้ ท่ีขาวซีด เลก็ นอ้ ย และพอเขากวาดสายตามองลง ไปกเ็ ห็นเส้ือท่ีสกปรก

คุณชายหลงยงั คงมองเขา่ ของ เธอไว้ เขา่ ขา้ งท่ีรับบาดเจบ็ สน่ั เทา เลก็ นอ้ ย “ดงั น้นั ฉนั หวงั วา่ พวกคุณจะยนิ ยอมใหท้ างโรง พยาบาลผา่ ศพและ ทาการชนั สูตรวา่ ผปู้ ่ วยตายเพราะ เหตุผลใด ถา้ ไดต้ รวจเช็คอยา่ ง ชดั เจนแลว้ ดิฉนั จะให้ คาตอบท่ีพึงพอใจแก่พวกท่านเอง ถา้ เป็น ความผดิ ของดิฉนั ดิฉนั กย็ นิ ดีท่ีจะขอโทษและชดเชยสิ่งที่เสียหายไป ท้งั หมด” พอเห็นแบบน้ี หลงเซียวจึงไดโ้ ทรหาเบอร์ในองคก์ ร “เขา้ มาหน่อย” หลงเซียวใชส้ ายตาที่ลุ่มลึกจบั จอ้ งฉู่ลว่ั หานไวไ้ ม่ ปล่อย ขอ้ คิดเห็น ของเธอถูกปฏิเสธหนา้ งานข้ึนมาทนั ที อีกอยา่ งเธอยงั ทาใหญ้ าติ ผปู้ ่ วยโมโหเป็นไฟแลว้ ดว้ ย สถานการณ์ตอนน้ีมนั เหนือการควบคุมจริงๆ เจา้ หนา้ ที่ รักษาความ ปลอดภยั ที่มีจานวนจากดั กไ็ ม่สามารถต่อ ตา้ นการโจมตีของญาติ

ผปู้ ่ วยที่มากนั จานวนมาก และไม่ กลา้ ใชก้ าลงั ที่แทจ้ ริงที่มีอยไู่ ป ต่อตา้ นคนพวกน้นั จึง ทาไดเ้ พยี งถอยทีละกา้ วไป! “ฉู่ลว่ั หาน! ลูกชายฉนั ถูกเธอทาใหต้ าย! เธอรีบลุกเขา่ แลว้ ขอโทษ เด่ียวน้ี!” “คุกเขา่ ! กราบเทา้ ! ยอมรับผดิ !” “ฉู่ ลว่ั หาน เธอมนั ฆาตกร! เธอฆ่าคนแลว้ !” ชายคนหน่ึงที่มีรูปร่างที่สูงใหญ่กไ็ ดช้ กหนา้ ของเจา้ หนา้ ที่รักษา ความปลอดภยั คนหน่ึงจนไปทรุดลงบนพ้นื มือใหญ่ๆของเขาท่ี เหมือนเหลก็ กลา้ กไ็ ดจ้ บั ขอ้ มือของฉู่ ลว่ั หานไว้ จากน้นั กด็ นั เธอให้ ลม้ ลงบนพ้นื ! “เพ้ยี ะ!” เพียะ! ฉู่ลว่ั หานรู้สึกยนื ไม่น่ิง จากน้นั เธอกไ็ ปลม้ ลงบนพ้ืน อยา่ งรุนแรง! พ้นื สีขาวและเขา่ ท้งั สองขา้ งของเธอกระแทกกนั “ปิ๋ ง” และเสียดสี กนั ดว้ ย ทาใหเ้ กิดแรงสนั่ สะเทือน ทนั ทีน้นั ก็ ทาใหฉ้ ู่ลวั่ หานเจบ็ จน ลุกไม่ข้ึน

แผลใหม่และแผลเก่ารวมกนั ทาใหใ้ บหนา้ อนั เรียวเลก็ ของฉู่ลว่ั หานจึงขาวซีดมากยง่ิ ข้ึน แคร่ ู้สึกขา้ งหูของเธอ มีเสียงวนุ่ วะวนุ่ วาย เกิดข้ึน คนขา้ งๆพดู อะไรออกมา เธอ ไม่ไดอ้ ะไรท้งั น้นั ! “ตารวจมาแลว้ !” “ตารวจ! มาเร็ว! ตารวจ!” เสียงของรถตารวจค่อยๆฟังไดอ้ ยา่ งชดั เจนมากข้ึน ฉู่ ลวั่ หานจึงถูก พยงุ ข้ึนมา พอเงยหนา้ ข้ึนกเ็ ห็นทหารที่เป็น ผชู้ ายหลายๆคนกเ็ ดิน ผา่ น จากน้นั กย็ นื อยขู่ า้ งหนา้ เธอ โดยตรง “คุณฉู่ลว่ั หานครับ ทางเราเห็นรับแจง้ มาวา่ ที่นี่มีการ โวยวายท่ี โรงพยาบาลเกิดข้ึน หวงั วา่ คุณจะใหค้ วามร่วม มือพวกเรา” อิ้ม? ตารวจรู้ตวั วา่ เร่ืองน้ีมนั เป็นการเกิดเรื่องโวยวายกบั โรง พยาบาลง้นั หรอ? ชีวติ น้ีที่ฉู่ลวั่ หานตอ้ งใหป้ ากคาเป็นคร้ังน้ี อารมณ์ของเธอแยก่ วา่ คร้ัง อ่ืนๆอยแู่ ลว้

การใหป้ ากคา ฉู่ลว่ั หานเอาสญั ญาที่เซ็นยนิ ยอมใหผ้ า่ ศพเพื่อ ชนั สูตรศพ ญาติผปู้ ่ วยที่มากนั สิบกวา่ คนต่างก็ เพง่ ตามองช่ลว่ั หาน ไวอ้ ยา่ งโหดเห้ียม “คุณรอไว!้ ถา้ เพิง เพ่งิ ถูกคุณรักษาจนตาย ฉนั จะ ไม่ยอมปล่อยคุณไป แน่นอน!” ผชู้ ายที่สวมใส่หมวกใบหนา้ จึงวา่ กล่าวตาหนิข้ึน “ต่อ หนา้ ตารวจ คุณยงั กลา้ ขม่ ข่คู นอ่ืนแบบน้ีหรอ?” กลุ่มคนสิบกวา่ คนน้นั จึงไดเ้ งียบและไม่พดู อะไรใดๆ ทนั ที ฉู่ลว่ั หานพยกั หนา้ “ขอบคุณคุณตารวจมากๆเลยคะ่ ” “โอย้ ! นี่ไม่มีอะไรตอ้ งขอบคุณหรอกครับ นี่มนั เป็น หนา้ ที่ของเรา อยแู่ ลว้ ตอนน้ีทางเราไดส้ ่งทนายทางการ แพทยโ์ ดยเฉพาะมาท่ี โรงพยาบาลแลว้ ผลสรุปที่ไดจ้ าก ช้นั สูตรศพ เรื่องมนั กไ็ ดถ้ ูกเผย ออกมาอยา่ งชดั เจนเอง” ฉ่ลวั่ หานท่ีพ่งึ ไดร้ ับบาดเจบ็ จึงมีสิทธิพเิ ศษท่ีไม่ตอ้ ง ร่วมชนั สูตร ฉู่ลวั่ หานที่รู้สึกเจบ็ จนนยั น์ตาเปล่งประกาย เป็นสีทองออกมาน้นั ก็