Ғабиден Мұстафин-Таңдамалы шығармалары екі томдық

FAB И Д Е Н МУСТАФИН ТАЦДАМАЛЫ Ш Ы ГАРМ АЛАР S k i т о м Ъ ы к. К ,А Р А ГА Н Л Ы







IffljW 'b ; :ВДЧ«Ы

















ill

\"mIIiP§ 1?ф: Sill. ‘ li­ sp' №ISlilSS

Si 1141

















ISi 11 ;! ip s У*р

11SI s р





SI II »a 11 III











jpiI j j|i

f]Ii-f||j 4]|j|j| Kji



















— Соны енд1, аузы-мурнындьг дорбыйтпай-ак айтсан кайтед!? — Эр нэрсен! езшщ атымен атау керек. «Кудык-ку- дык> дел коймайсын. — Ал шахта дейж. Сейткалы сабасына тускен тэр1зд1. Ohf3 бурылды. Жылтыраган шамдар, кетершген тозан кершедк Кайла дурсш естьпедК — Кайда келем1з? — Кайлашыларга. Булар келгенде ек! жМт тэшкесГне суйен!п мулпп турды. Ею кайлашы шарта жуп’нген, кеудесшен жала- наш, алдарындагы кемip кабыррасын жантая берт, ку- лаштай урады. Суйс1нген1 ме, шаршараны ма, урран сайын ынкылдайды. Белдеудеп кара балшык ыскаякта- нып, жылтылдап алран, 6ip салганда асыктайы азар сы- нады. ЖМттердщ басынан буы буркырады. Шып-шып шыккан кара тер денем айгыздап, тарам-тарам жол сал- ды. Мейрам аяп турды шйнен, Сейткалы кабагын каре жауып, жан-жарына карады да, cere бастады кайла- шыларды: — Кабырраны карашы, ауылдын шым корасындай кыйкы-жыйкы. Раскос алмаса болмайды. Жолдарьжнан сайтан тайып жырылатын, тэшке калай журед/? Кем!р- лерте балшык араласкан. Балшык та жана ма? Тэшке- цдлер мше карап тур. Бугш 6ip Tyflip кем1р женелткен жоксындар. Осындай жумыс бола ма екен? Кайлашылар жак ашпады. AncaFafl денел!, кара са- кал 6ipeyi канылтыр торсыгынык аузынан сылк-сылк су жутып жатыр. Жаланаш кеудсден буркыраган бу, кайла кетерген тозан, булактаран шам TyriHi тутасып, ез! сар- рылт сэулен! кемесюлеп барады. — Апырай. тастай екен! Тастай екен! Bip ю’а'дей эл1М бар eai,— дей 6epfli, жанагы сусындап алган кара сакал кайлашы. Сейткалы сирек муртын селтите енд! куле ка­ рап тур оран. — Кайла онай болып па? Ертерек деген!м кайда? Аярандай керд1ндер. KyiuiH кеп, акылын, айлан аз. Кара куштен, кара кем>'р куитрек. Шыдасан, тэсШн тапсан рана женесш,— дед: де Мейрамды ертш жур:п кетть 34

Кара сакалды кайлашы 6ip кезде топка тускен бал- уан Кутжан дейтж. Бурын шахта кермесе де бойына се- Hin, келген бетшде кайла сурады. KuMipiuinep арасында кайлашы улкен атак. Жоспардан асыра орындаса акша- сы да, бедел1 де арта бередК Б рак, кайла эрммшн ко- лынан келе бермейдь Сондыктан эрюмге берже де бер- мсйд'[. Кутжан балуан ататын бетке устап азар алран. Касындагы уш Ж1пт балуаннын бригадасына енгенде, re6eci кекке жеткенлей болран. Енд1 6api тунжырай калыпты. Ысырэн дене суыган сайын ауырлап, коз- ралса жыртылып кететшдей, TepTcyi терт жерде Ылешп отыр... — Е, е ж ана келген жумысшы ел imianeri KipMe сы- якты рой,— дед1 басын нзеп 6ip тэшкенп. Жасы кырык бестер шамасында, бет'нт келденен! шырынкы, кара са­ калды адам екен, Tici кышыйма, элде эдет! ме, xiciH шы- кырлатып кояды. Kiuii K03i теренде жатса да тым маза- сыз, ойнакшытып карай беред! касындагыларра. Булар 6ip забойда icTece де 6ipiH-6ipi ojii жете бишейд!— жа- нада келгендер. Осы KiciHi кезшше «отарасы», сыртынан «кесеу кара» дейд1 6opi. — Неге де болса кенш келдж кой, отарасы.— дей бе- pin ед! 6ipi, «кесеу кара» онын сезш белш ж1бердк — Куырып жесе де т:лдеуш, южшуш койса екен. Ж а- даРЫдесятник св31.меи кабыргамызды cerin кеткен жок па? Кутжанда ун ж°к, ез1мен 93i болып отыр. Кекештеу сейлейтш теке кез бала ж1пт, эркайсысыныд аузына жалтак-жалтак карап турган. Жасынан тэшке устап, улксннж iciHe араласкан жас, улкеншн сезже де ара- ласты б:р кезде: — К-кже ез!м:злен. Сырттан сейлеуш Fana 6weMi3. Уа, дпркш, Ермектей icreceii, ды-десятниктерж курдан жоргалар,— легенде «кесеу кара» Kipnmefi жыйырылды. — Оттамашы, кекеш неме! Жасынан жалпак шеше- н:а! Ермек ecKi жумысшы, оны ecipe береди Б1'зд1 таптай береди Кара бала каргып турды орнынан, кызаракдап улкен K63i шарасынан шыга жаздады. Ашуланраида Tirrri ке­ кеш екен, тутыга-тутыра б!рауыз сезд: азар айтты: — Се-се-сен, доудс болса ку-ку-кулаксын! — Токтат! — деп акырып калды Кутжан. Садк еткен ЗБ