ദൈവത്തിന്റെ വികൃതികള്‍

നാ ിര ് ഒരി ൽകൂടി അ പതീ ിതമായി ശിവൻ വീ ിൽ വ ു. അവെ മുഖം െവയിൽത ി കരുവാളി ിരു ു. ക ുകൾ കല ിയിരു ു. കുമാരൻ ൈവശ രുെട മന ് ആളി. വീ ും വ കുഴ വുമായി വ തായിരി ുേമാ? െമഡിസിൻ െ പാഫസെറ െഘരാേവാെചയതിെ ഫലമായി കി ിയ സെ ൻഷൻ കാരണം ഒരുെകാ ം നഷട് െ ു. ഇനി... “അ ൻ േപടി . ഞാൻ ശശിെയ കാണാൻ വ താണ്.” അ െ മന ് വായി റി ശിവൻ അയാെള സമാധാനി ി ു. ശശി വ ി് മാസ ൾ കഴി ുേപാെയ ിലും ഇതുവെര ശിവൻ വ ിരു ി . എ ിലും ൈവശ രുെട മന ു ശാ മായി . ശിവെ േവഷവും േകാലവും അവൻ േകാേളജിൽനി ു വരു ത എ ് അയാേളാടു പറ ു. “ശശി എ ് െചയയ് ്◌ാ?” “മുറീലു .് െകട ുറ ◌് ായിരി ും.” ഷർ ും മു ും അഴി ി ് േതാർ ് അരയിൽ ചു ി ശിവൻ കുളി ുവാൻ േപായി. അവെ കീശയിൽ വിജയവാഡയിൽനി ് എടു െ ടയിൻ ടി ും െതലു ിൽ അ ടി ബ ി ുകളുെട തു ുകളും ഉ ായിരു ു. ൈവശ ർ അെതാ ും ക ി . അതുെകാ ് ആ യിൽനി ാണ് ശിവൻ വരു ത് എ ് അയാൾ ് മന ിലായി . “ശശീ, എണീ ്. ഇനി ് ശിവെന കാണെ ?” മാ ി അവെന കുലു ിവിളി ു. എ തേയാ

വർഷ ൾ ുേശഷം ശിവനും ശശിയും ത ിൽ കാണുവാൻേപാകു ആ മുഹൂർ ം അവെള േകാരി രി ി ു. ശിവെ േപരുേക ് ശശി ക ുതുറ ു. പകലുറ ം കാരണം അവെ മുഖം ചീർ ിരു ു. ശശി ക ിലിൽ എഴുേ ിരു ു. “ശിവൻ ഇ ം വരും. കുളി ാ.” ശശി ഷർെ ടു ി ് േകാലായയിേല ു െച ു. അവിെട അസ നായ കുമാരൻൈവശ ർ ചാരുകസാരയിൽ തലകുനി ിരി ു ു ായിരു ു. എ ുെകാേ ാ ശിവൻ പറ ത് ഒ ും അയാൾ ു വിശ സി ുവാൻ കഴി ി . ഒരുൾഭയം സാവധാനം അയാളിൽ വളർ ുവ ു. ശിവനും ശശിയും ത ിൽ മുഖേ ാടുമുഖം േനാ ിനി ു. എ ു പറയണം എ ു ര ുേപർ ും മന ിലായി . മാ ി വാതിൽപടിയിൽ ക ുനിറെയ ആ കാ ക ുനി ു. മ ിയ പൂജാമുറിയിൽ കർ ൂര ുകയിൽ ക ട ിരു ു. െതളി അപരാഹന് െവയിൽ ൈദവ ൃതിയായി നിറ ുവ ു. “ ാ മ െള നി ള് ര ാളും ഒ ും മി ാ ത?് ” കുമാരൻ നി ബദ് ത ഭഞ്ജി ു. “ഇനി ് എേ ാൾ െപാ ം ,് ഇേ ?” ശിവൻ ചിരി ു. “ഇനി ് പ െ തടിയി .” ശശി പറ ു. പ് കാണുവാൻ അഴകു ര് ഓമന ു ികളായിരു ു അവർ. ൈവശ ർ നിരീ ു. ഇേ ാൾ ശശി എ ുംേതാലുമായിരി ു ു. ശിവനും െമലിയുകയും കരുവാളി ുകയുംെചയിരി ു ു. വലിയ ഭാരം ചുമ ു തുേപാെല അവർ ഇരുവരും ഈ െചറു പായ ിൽതെ തളർ ിരി ു ു. െവയിൽ മ ി ുവ ു. “ ി ഏടേ ാകാ?”

ശശി ഒ ും മി ിയി . അവെ വയർ ചാരായ ിനുേവ ി വിശ ുവാൻ തുട ിയിരു ു. “ഞാനും വര് ്. ന ് ് ിരി നട ാം.” അവർ ഒ ി ് പുറ ിറ ി. ഒ ും പറയാെത, നട ുവാൻ പഠി ു ര ് കു ു െളേ ാെല അവർ നട ു. ദൂെര ആദിതി േ ത ിെല െകാടിമരം അവർ ക ു. വാടിയ െച ക ളുെട മണം അവർ കാ ിൽ അറി ു. “ ി ഇ ര കാലം ഏട ആയിരുെ േ ാ എ ് െച ുകയായിരുെ േ ാ എന ് അറീ . ി അെതാ ും ആേരാടും പറ ി ി േ ാ. ഞാൻ ഇേ ാട് ഒ ും േചാദി ു ും . ി മട ിവ േ ാ. അത് മതി എന .് ” ശശി ഒ ും പറയാെത ശിവെ കൂെട നട ു. “ജീവിത ില് ന ള് ് േനടി? ് നഷ്ടെ ു? അയിെന ുറിെ ാ ും ഞാൻ ആേലാചി ു ി . കണ ുകൂ ാൻ സമയം ആയി ി . ന ് ഇരുപ ിയ ് വയ ുേപാലും ഇനീം ആയി ി േ ാ. െ മന ിെന എേ ം അല ു ത് അ െന ുറി ു വിചാരാ. അ േനാടു കട ാട് ഒ ും ന ള് വീ ീ ി എ വിചാരം.” അേ ാഴും ശശി ഒ ും പറ ി . “ ി േ ാട് ഒ ും തുറ ു പറയാറി . ാം മറ ുെവ ുകയാ െച ു ത.് പേ , ഞാൻ അ േനയ . ഇെ മു ിൽ ഒ ും മറ െവ ണം ി എന .് .. ഞാൻ േകാേളജീ ് വരു ത . ഞാൻ ആ യിൽ േപായിരു ു. ഞ ളുെട പാർ ിയുെട സ കാര സേ ളന ിൽ പെ ടു ുവാൻ.” ശശി കീശയിൽ പരതി ഒരു ബീഡിെയടു ് ക ി ു. “പഠി ാനും അെ ആശ സാധി ി ുെകാടു ാനും എന ് ആ ഗഹം ാ ി .

അതിനുേവ ി കഴീ ത ഞാൻ ശമി ും. പേ , അേതസമയം എന ് േവെറ ചില ല ൾ ഉ .് ” ശശിയിൽനി ് ഒരു പതികരണവും ഇെ ു ക ് ശിവൻ െപെ ു നിർ ി. താൻ പറയു ത് അവൻ ശ ി ു ുേ ാ എ ുേപാലും ശിവന് സംശയംേതാ ി. ചുവ പാതയിലൂെട മൗനംപൂകി അവർ നട ു. സ പാട ളിൽ നി ു വാർ ുേപാകുകയാണ്. കുമാരൻൈവശ രുെട ര ു മ ളും ഒ ി ു നട ുേപാകു ത് വഴിേപാ ർ ശ ി ു. “ ി എൽസിെയ കേ ാ?” “ .” “ഇെ ഈ രൂപ ില് ഓള് കാണാ താ ന ത.് ” ചാരായ ടയുെട മു ിൽവ ് അവർ പിരി ു. പിേ ദിവസം രാവിെല ശിവൻ േകാേളജ് ിതിെച ു നഗര ി േല ു വ ികയറി. പതിവുേപാെല കുമാരൻൈവശ ർ അവെന യാ തയയ് ുവാൻ തീവ ിയാ ീസിൽ േപായിരു ു. ശിവൻ കയറിയ അേത വ ിയിൽനി ് ൈമ ലും ഡ ിയും മ ഴിയിൽ ഇറ ി. “ാ ൈവശ േര, കാണാ തുേപാെല േപാകണ?് ”ൈമ ൽ അരികിേല ു വ ു: “എന ് ഇ േളാട് ഒരു േദഷ ം . കയി ത് കയി ു. മന ില് േദഷ ംവ ുനട ി ് ാ കാര ം?” കുമാരൻൈവശ ർ ൈമ ൽ വ ിയിൽനി ് ഇറ ിയത് ക ിരു ി . “ ി എ ം വ ു ൈമ േല?” “വ ി ു െകാേറ ദിവസായി.” ൈമ ൽ പറ ു: “ െള േമാനാ ആ േപായത്?” “ശിവൻ.” “ഓനി ം ഏട ാ?” “െമഡിസിന് പഠി ാ.”

ൈമ ൽ കൂടുതൽ ഒ ും േചാദി ി . അയാൾ ഡ ിേയയും കൂ ി ാേ ്ഫാമിൽനി ും പുറ ുവ ു. അവർ ഒരു ഓേ ാറി യിൽ കയറി ലംവി ു. ൈവശ ർ ചുമലിെല േതാർ ു തലയിൽ ഇ ് െവയിേല ു നട ു. “അദ് തിയ ാെര േ രാ.” ൈമ ൽ ദൂെര ചൂ ി ാ ി. ആദിതി േ ത ിെ െവ വീശിയ ക ടവുകൾ മാ തേമ അവിെടനി ു കാണുവാൻ കഴി ിരു ു ൂ. പേ , േ തം േനെര മു ിൽ ക തുേപാെല ഡ ി തലകുലു ി. നിര ിെ ഇരുവശവും വയലുകളാണ്. അതുെകാ ് ഒരിട ും തണലി . ൈവശ ർ ് വിയർ ുവാൻ തുട ി. ഡ ി മ ഴിയിൽ ജനി ച ാരനാണ്. അവെ കുടുംബം െചറു ിേല ഇേ ാ-ൈചനയിൽ കുടിേയറി ാർ ു. യു ിൽ പ യും മ യും സേഹാദരിയും മരി ു. പിെ ഡ ിെയ വളർ ി ച ാരൻ ബാലിയ ാരനാ ിയത് ഇേ ാ- ൈചന ാരിയായ ഒരു ീയായിരു ു. വിഷമിറ ുവാനും മ വാദം െച ാനും അറിയാവു ആ വൃ േപാ ിേ രിയിൽ റി ാ ാർ താമസി ു തീ ം മണ ു ഒരു െതരുവിൽ പാർ ു ു. ൈമ ലിെനയും ഡ ിെയയും ക മ ിമദാ മു േ ് ഓടിയിറ ി. ഡ ിെയ അവർ ക ുനിറെയ േനാ ിനി ു. ഉയരമു െമലി ശരീരം. നീളംകുറ മുടി ി ുേപാെല ചുരു ി ാണ്. നീലം മു ിയതുേപാലു ക ുകൾ. താേഴാ ് വള കന മീശ. അയാളുെട മുടിയും മീശയും ൈമ ലിേ തുേപാെല െച ി ി ി , കറു ി ാണ്.

ുു പ ുകളിൽ പുഴു ു ു വീണി ുെ ിലും അയാളുെട ചിരി ഭംഗികലർ താണ.് അടു ുവരുേ ാൾ സിഗര ിെ വാസന വരും. ഒരു െപാടിേപാലും വീണി ി ാ ചുളിയാ ഷർ ുകളാണ് എ ാേയാഴും ധരി ുക. ൈക യിൽ സ ർണ ലയു വാ .് ഉേ ാ ് വലി ുകിട ു വയർ. ഒരു െവയിൽ ത ിയാൽ മതി അയാളുെട േദഹ ിന് െവ ഇഷട് ികയുെട വർണംവരും. സമയം കി ുേ ാെഴ ാം അയാൾ തെ ഷൂസ് തുട ു വൃ ിയാ ിെ ാ ിരി ും. മ ിമദാ മുഖംേനാ ു ക ാടിേപാെല അവ എ ാേയാഴും മി ിെ ാ ിരി ും. വിയർ ു ിെ ിലും ഇടയ് ിെട അയാൾ തൂവാല എടു ു മുഖം ഒ ിെ ാ ിരി ും. ഒരു ചരിേവാ വളേവാ ഇ ാ നീ ുനിവർ ു നട ം. െഗയി ് കട ുേ ാൾ മുകളിൽ കമാനാകൃതിയിൽ വളർ ു കിട ു കടലയ് ൂവുകളുെട െചടിയിൽ ത ാതിരി ുവാനായി തല ഒ ു. കുനി ുെമ ിലും െഗയ് ് കട ഉടെന വീ ും തലയുയർ ി നിവർ ുനില് ും. എ ാേയാഴും നനവാർ മൂ ിൻദ ാര ളും െചവികളും ചുവ ി ാണ്. ഒ യ് ിരി ു അവസര ളിൽ അയാൾ മൗ ് ഓർഗൻ വായി ുെകാ ിരി ും. ആ സംഗീതം േകൾ ുേ ാൾ പായം കൂടിയ െപ ു ൾ അവരുെട വിചാര ളിൽ െചറു െപൺകിടാവുകളായി മാറും. ചാരായേമാ കേ ാ കുടി ി . വ േ ാഴും കുടി ുെമ ിൽ അത് വിലകൂടിയ സുഗ മു വി ിയായിരി ും. ൈകകൾ ഇരുവശ ളിൽ നീ ിവ ് നീ ുനിവർ ു കിട ് അ ട േ ാെടയാണ് അയാൾ ഉറ ുക. ഉറ ിൽനി ് േനർ ശബ്ദംേപാലും അയാൾ പുറെ ടുവി ി . പ ിയിൽനി ു മണിനാദം ഉയരുേ ാൾ അയാൾ െന ിൽ കുരിശു വരയ് ും.

െവളിയിൽ േപായി വരുേ ാൾ അയാൾ െമഴുകുതിരികൾ െകാ ുവ ് െകടാവിള ിനരികിൽ ക ി ു വയ് ും. അയാൾ ഒരി ലും ഉ ിൽ ചിരി ുകയി . വ ികളും വിരാമ ളും ഇ ിെ േപാെല ുടമായി സാവധാന ിലാണ് അയാൾ സംസാരി ുക. അയാൾ ് ഒരി ലും േദഷ ം വരാറി . അ ഴ മര ിൽനി ു വീണ ഒരു അ ാെന ആ കമി ുവാനായി അൽേഫാൻസ െനേ ാെല തടി ുചീർ ഒരു പൂ പാെ ിയേ ാൾ ഒരു േദവദൂതെനേ ാെല അയാൾ അവിെട എ ി ആ സാധുജീവിെയ ര െ ടു ി. അയാളുെട ക ുകളിലും നനവൂർ ചിറികളിലും കനിവ് കിനി ുകിട ു. മ ിമദാ െകടാവിള ിനു േനെര തിരി ുനി ് െന ിൽ കുരിശു വര ു. മ ഴി മാതാവിെ പ ി ു മുകളിെല കുരിശിെ നിഴൽ മ ഴിയുെട െന ിലും ഒരു കുരിശു വര ു. “േമാെ പേ ം മേ ം ാം െചറു ിേല മരി ുേപായിേ ? സാരം . േമാന് ഞാളു ്. േമാെ പേ ം മേ ം എനി ഞാളാ.” മ ി പറ ു: “ഇദ് ഇെ വീടാ ് നിരീേ ാ.” ഡ ിയുെട സ മായ ക ുകളിൽ മഴ ാറുകളും കടൽ ാ ും മി ലും പത മായി. അയാൾ തെ േപാ യായ മ വാദിനി െയ ഓർ ുകയായിരു ു. രയായി?” “േമാന് വയ ് ഇ ം എ മ ിമദാ ഡ ിയുെട പി ാണ ിൽ ആ ിറ ി േകാരിയി ു. “ഇരുപ ിയാറ.് ” “അേ ാ ി ാ െന ഒ ടിയായി കയീ ത്? എ ാം അതാതിെ കാല ുേവണം. െ

ു െകാ ുവരുേ ാ എൽസീെ പ യ് ് വയ ് ഇരുപ ിനാലായിരു ു. പേ ില് ഒ ും േമാെ കു ം . മ യി ാ കുേ ാെള ിതി െനതെ .” ഡ ി നി ബ്ദം െറാ ിയും ഇറ ിയും തി ു. ഉടെന അയാൾ തീ നിർ ുകയുംെചയു. “േ ാ, ഇെത ാ? ി ഒരു ബാല ാരനേ ? ഇ ര തി ാല് മേത ാ? മ ി നിർബ ിെ ിലും അയാൾ വീ ും തി ുവാൻ കൂ ാ ിയി . പേ , േകാ േവഗ ിൽ ഒഴി ുെകാ ിരു ു. ഒരു കാ ുപ ിെയേ ാെല േകാ യിെല ഇറ ി ൈമ ൽ െവ ിവിഴു ി ി ു. ഇടയ് ിെട കുടലിൽ റം നിറ ു. അൽേഫാൻസ ൻ ഒ ും അറിയാെത തെ വലിയ തല െന ിൽ തൂ ിയി ് തീൻേമശയുെട അരികിൽ ഇരു ് ഉറ ുകയായിരു ു. അയാളുെട കൂ ൻ ൈകവിരലുകൾ ഇറ ി റിയിൽ പൂ ് ചലനമ ു കിട ു. “േമാന് ക ന െകാേറേ ാ?” മ ി േകാലായയിൽെച ് ഡ ിയുെട അരികിൽ ഇരു ു. അവർ ഒരു വിശറിെകാ ് അയാൾ ു വീശിെ ാടു ു. “ഞാനും ൈമ ലും ഒ ി ാ മട ിേ ാകു ത.് ” “ഇ ള് ര ാളും ഒേരട ാ പണിെയടു ു ത?് ” “അേത.” “പാർ ു തും?” “അേത.” “െവല വീടാ ഇ േളത?് ” “ഒരു മുറീം അടു േളം കുളിമുറീം.” “അേ ാ, അേ ാ എൽസി...” െപെ ് മ ിമദാ നിർ ി. അവർ ഡ ിയുെട മുഖ ു േനാ ി. അയാളുെട ചു ുകൾ ിടയിൽ േനർ ഒരു മ ഹാസം സംശയി ു നി ു. അ ം

അകെല നില ു തെ നീ കാലുകൾ നീ ിവ ് ചുവർ ചാരിയിരു ് പുകവലി ുകയാണ് ൈമ ൽ. മ ിമദാ തീൻേമശയുെട മു ിൽ ഇരു ് ഉറ ു അൽേഫാൻസ െന വിളി ുണർ ി. രാ തി തെ അരികിൽ കിട ു സായി ിേനാട് അവർ വാേതാരാെത സംസാരി ു. അയാൾ ഇടയ് ിെട ഉണരുകയും ഉറ ുകയും െചയുെകാ ിരു ു. രാവിെല കുളികഴി ് െതളി തലേയാെട അയാൾ േകാലായയിൽ െച ിരു േ ാൾ മ ിമദാ വീ ും ഡ ിയുെട കാര ം പറ ുതുട ി. “ ാം ന ള് നി യി ാല് മേത ാ? എൽസിേയാട് ഒരു വാ ് േചായി െ ?” അൽേഫാൻസ ൻ പറ ു: “ഓൾ ് ഡ ീെനേ ാലെ ഒരു ബാലിയ ാരെന ഏട് ് കി ാനാ?” “ഓെ േപാ യ് ് സ തായിരിേ ാ?” അൽേഫാൻസ െ മന ിൽ ഓേരാ സംശയ ൾ െപാ ിവ ു. “ ാ ഓർ ് സ തം ആകാ ്? എൽസീെനേ ാെല േചർേ ഒരു െപ ിെന ഓന് ഏട് ് കി ാനാ?” അേ രം ൈമ ൽ അവിേട ു കട ുവ ു: “മ ഒ ും ആേലാചി ് വിഷമി . ാം ഞാൻ ഡ ിേയാട് പറ ി ാ ഇ ് കൂ ിെ ാ ു വ ത്. ഓന് സ താ ് ാല് ഓെ േപാ യ് ും സ താ.” “ ാലും എൽസിേയാട.് ..” അൽേഫാൻസ ൻ വീ ും സംശയി ു. അവളുെട മന ് അറിയേ ? ഒരു വാ ് അവേളാടു േചാദിേ േ . എൽസിയുെട മന ് ആരും കാണാറി . അവളുെട വിചാര ളും സ ളും ആരും അറിയാറി ... മ ി പ ിയിൽ േപായ സമയം അൽേഫാൻസ ൻ മകളുെട അരികിൽ െച ു. പ ിയിൽ പധാന വിഷയം

ഡ ിയായിരു ു. മ ് ച ാരികൾ മ ിമദാ െയ െപാതി ുനി ു. മ ഴിയിലൂെട നീ ു നിവർ ു നട ു േപാകു ഡ ിെയ അവർ ക ിരു ു. ൈമ ൽ അനിയ ി ുേവ ി ഫാൻസിൽനി ു െകാ ുവ െചറു ാരനാണ് അത് എ ് അവർ അറി ു. മുതിർ െപൺമ ളു ച ാരികൾ അസൂയേയാടും െകാതിേയാെടയും ഡ ിെയ ഒളി ുേനാ ി. അയാൾ ഒരു സാ ാൽ െവ ാരെനേ ാെലയു ായിരു ു. “േമാേള!” എൽസി വായി ു പു ക ിൽനി ു ക ുകൾ ഉയർ ി േനാ ി. “മ പ ീല് േപായി. ഓള് വരുേ നു മു ് ഇേ ാടു എന ് ചിലത് േചായി ാനു .് േമാള് െതാറ ് പറയണം?” “ ാ,പ ാ?” “ഇനി ് ഡ ിെയ ഇഷട് ാേയാ?” അവൾ മി ാെത ദൂെര എവിെടേയാ േനാ ിനി ു. അവിെട െകാ ുകളിൽ െവ യും മ യും അരി ൂവുകൾ സുഗ ം പര ിയിരു ു. തി ു ികൾ െകാ ു പൂ ൂടകളും സ ികളുമായി പൂവിറു ുവാൻേവ ി വ ുെകാ ിരു ു. “ ി ാ ഒ ും പറയാ ത് േമാെള?” “എനി ു മംഗലം േവ ാ.” “ഇെ മന ില് ഇേ ാ ആ ൈവശ െര േമാനാ?” “െ മന ില് ഇേ ാ ആരും ഇ .” അ േനരം ര ുേപരും ഒ ും ഉരിയാടാെതയിരു ു. പുറ ് മ ഴി മ ുകയാണ.് േവലിേയ ം കഴി ് േശാഷി പുഴയിൽ അ മയം ഉൾവലി ുെകാ ിരു ു. ആദിതി േ ത ിൽ െനയവ് ിള ുകൾ െതളി ു.

“ഡി ി ഇെ ഫാൻസില് െകാ ുേപാകും. ഈട് ് േപാകു ത് േമാൾ ് ന താ. എ ര കാലായി ഏേടം കീയാേതം ആേരം കാണാേതം ി െന കയീ ?് ” മ ഴിയിെല എ ാ ച ാരി െപൺകിടാവുകളും സ ം കാണു ഒരു സൗഭാഗ മാണ് എൽസി ് ൈകവ ിരി ു ത്. വിവാഹം കഴി ് ഫാൻസിൽ േപാകുക... എൽസി ഈ വിവാഹ ിനു സ തി ാൽ അവൾ മാ തമ തെ കുടുംബം മുഴുവനും ര െ ടും എ ് അൽേഫാൻസ ന് അറിയാം. ഒരു വയ ൻ മൂ െയേ ാെല ഇരു ് അയാൾ അവളുെട മുഖഭാവം ശ ി ു. അവിെട തിക ശൂന തയായിരു ു. അവളുെട മന ിൽ ഒരു നിമിഷം െതളി അരി ൂ ാടുകൾ മാ ുേപായിരു ു. “പ ഒ ിനും േമാെള നിർബ ി ി . ാം േമാെള ഇഷ്ടംേപാെല.” അയാൾ തെ വൻകാലുകൾ ഇള ി എഴുേ ു. അേ ാൾ അവൾ െപാടു െന കരയുവാൻ തുട ി. അയാളുെട പര െന ിൽ അവൾ ശരണംേതടി. അൽേഫാൻസ ൻ മകെള സ ം ഹൃദയ ിേല ് ഏ ുവാ ി അവേളാെടാ ി ് കരയുവാൻ തുട ി. പുരിക ൾ െകാഴി അയാളുെട കുടുസായ ക ുകളിൽനി ു കാല ഴ ംെച കല ിയ ക ീർ ു ികൾ അവളുെട ഊ ളമായ തലമുടിയിൽ ഇ ിവീണു. തെ മകെള െനേ ാടു േചർ ുപിടി ് അ് കാർമുകിലുകളും അ മയസൂര നും ിതിെച ു ഉയര ളിേല ു പറ ു ര െ ടുവാൻ അയാൾ ആ ഗഹി ു.

നാ ിമൂ ് ഒരി ൽകൂടി ശശി മ ഴിയിൽനി ് അ പത നായി. മഴ ചാറു രാ തി േചാറു വിള ിവ ് വിള ണയ് ാെത പാതിരാവുവെര മാ ി കാ ിരു ു. ശശിെയ ക ി . മ ഴിയാെക ഇരു ിരു ആ രാ തി അൽേഫാൻസ െ വീ ിൽ മാ തം നിറെയ െവളി മു ായിരു ു. കുമാരൻൈവശ ർ മയ ിൽനി ുണർ ് എഴുേ ുവ ു: “ശശി എനീം വ ി . മണി ര ായി.” മാ ിയിൽ ആശ കൾ വളർ ു. എ ത കുടി ാലും പ ുമണി ു മു ് അവൻ തിരി ുവരുമായിരു ു. ഒരി ലും ഇ ത ൈവകാറി ായിരു ു. “ഒ ് െച ു േനാ ്.” മാ ി േവവലാതിെ ു. ൈവശ ർ പുറ ുേനാ ി. െതരുവുവിള ുകൾ െക ിരു ു. ആകാശ ിൽ കൂരിരു ാണ്. ഇരുളിൽ കാ ു വീശിെ ാ ിരു ു. “ഈ കൂരിരു ് ഞാേനടെ ാ ഓെന േനാ ാ?” “ഷാ ിലു ാകും.” “ര ുമണിവെര ഷാ ് െതാറ ിരിേ ാ?” “എന ് േപട ാകു ു...” ശശി േപായി. കുമാരൻൈവശ ർ മന ിൽ പറ ു. നാെള എൽസിയുെട വിവാഹമാണ്. അവൻ എേ ാെ ിലും േപായിെ ിൽ മാ തേമ അയാൾ അ ുതെ ടുകയു ൂ. “മാ ീ, ി േപായി െകടേ ാളൂ. േനരം െവളു െ . ി ്, ന ് േനാ ാം.”

മഴയുെട ശ ി വർ ി ുവ ു. ഇരു ിൽ മി ലുകൾ ശബദ് മി ാെത ആളിെ ാ ിരു ു. ഈ രാ തി എവിെടേ ായി, എ െന അേന ഷി ുവാനാണ?് മാ ി കിട ി . അവൾ മൂടിവ ിരു േചാറിനു മു ിലിരു ് ഉറ ം തൂ ി. അവളുെട കൺതട ളിൽ കറു ുവീണിരു ു. തലയിൽ അവിടവിെട അകാലനരയുെട േരഖകൾ. “ാ ള് ആരും ഉറ ാ ത?് ”മ ിയ വിളി ു േചാദി ു. അവർ ൈദവ ിൽ ലയി ു കിട ുകയായിരു ു. “ശശി വ ി .” “മണി എ ര ആയി കുമാരാ?” “ര .് ” മ ിയ ഒ ും പറയാെത ൈദവവിചാര ളിൽ മുഴുകി. അവർ ് ഇേ ാൾ ദുഃഖവും ആ ാദവുമി . അവയുെട അതിരുകൾ മാ ു േപായിരി ു ു. അവരിൽ ശാ ിമാ തം. ഭഗവാൻ ശീ സത സായിബാബ മാ തം. പുലർ േ ാൾ ഈർ മു നിര ിലൂെട കുമാരൻൈവശ ർ കിഴേ ാ ു നട ു. മഴ േതാർ ിരു ു. നന ആകാശം വിളറി വരുേ യു ൂ. അയാൾ ശശിെയ ുറി ് ആേരാടും അേന ഷി ി . അതിെ ആവശ മിെ ് അയാൾ റിയാം. അവൻ എേ ാെ ിലും േപായിരി ുെമ ് അയാൾ ു തീർ യാണ.് നട ു ീണി കുമാരൻൈവശ ർ ശു ഭമായ െവളു ു വീണ വയലിനുമു ിൽ ഒരു നിമിഷം നി ു. തു ൂവുകളിൽ അൽേഫാൻസ െ സേ ാഷാ ശു ൾേപാെല രാ തിെപയ മഴ ു ികൾ ത ിനി ിരു ു. കുമാരെ മന ിൽ ഒരു പാർഥനമാ തം: ശശി േവഗം തിരി ുവരെ ...

ശശി ഒരു െപൺകു ിയുെട പരിശു ി നഷ്ടെ ടു ിയവനാണ്. കുടിയനാണ.് നാ ുകാരുെട മുഴുവനും പരിഹാസപാ തമാണ.് എ ിലും, കമേല അവൻ ന ുെട മകനാണ്. അവനുേവ ി എനി ു പാർഥി ുവാൻ കഴിയു ത ഞാൻ പാർഥി ിരി ു ു. അവനുേവ ി പാർഥി ുവാൻ കമേല, ഇനി എനി ് ൈദവ ൾ ഇ . നട ് അവശനായ കുമാരൻൈവശ ർ വീ ിേല ു തിരിെക നട ു. അയാളുെട െചരി ിടാ കാലടികളിൽ നന മ ഴിമ ് േശാകംേപാെല പ ി ിടി ിരു ു. മ ുവീണ് ഒ ിയ തലമുടിയ് ിടയിൽ അയാളുെട മൂർധാവ് കാണാമായിരു ു. േലാ ൽവ ിയിൽ വ ിറ ിയ ഏതാനും ച ാർ ൈവശ േരാട് അൽേഫാൻസ െ വീ ിേല ു വഴി േചാദി ു. അവർ എൽസിയുെട കല ാണ ിനു വ തായിരു ു. േപാ ിേ രിയിൽനി ് ാരഅ ായി േനരേ എ ിയിരു ു. “ എന ിനി സമാധാനേ ാെട മരി ാം കുമാരാ.” “കഷ്ടെ ടുേ ാേലാട് ൈദവം എേ ാം കരുണ കാണി ും.” “ ി പറ ത് േനരാ. ഡ ിെയ ൈദവം െകാ താ,ഞാ ്.” എൽസി ുേവ ി ഒരു ച ാരൻകു ിെയ എവിെടെയ ാം അേന ഷി ു. ആേരാെട ാം പറ ു. ഒരു ഫലവുമു ായി . അവസാനം... ഡി വിവാഹ ിനു സ തി േ ാൾ അൽേഫാൻസ ൻ ആദ ം ഓടിെ ത് കുമാരൻൈവശ രുെട അടു ായിരു ു. ൈവശ ർ ് അറിയി . ആർ ും അറിയി . വർഷ ൾ ുമു ് േലാകം എെ ്

അറി ി ി ാ അയാളുെട ര ു മ ൾ, ആദിതി േ ത ിൽ എൽസിെയ ത ളെട നടുവിൽ നിർ ി െചയ പതി ... “കുമാരാ, ഇദാ ന െള ഡ ി.” നീ ുനിവർ ു നില് ു ശാ ിനിറ നീല ുകളു ആ െചറു ാരെ മുഖ ് ൈവശ രുെട ക ുകൾ ത ിനി ു. ഏതാനും നാളുകൾ കഴി ാൽ എൽസി അയാളുെട ഭാര യായിരി ും. േമാെന, ശശി ുേവ ി നിേ ാടു ഞാൻ മാ ുേചാദി ു ു. ൈവശ ർ അയാളുെട ൈക തെ ൈകയിെലടു ു. േരാമ ൾ നിറ െവളു ു െമലി ആ ൈകയ് ് ചൂടും കരു ും ഉ ായിരു ു. എെ മകൻ ക ുനീർ കുടി ി ആ െപൺകു ി ് നീ താ ും തണലും ആയിരി െ . “ൈദവം അനു ഗഹി െ .” ൈവശ ർ ് മെ ാ ും പറയുവാൻ കഴി ി . “ ഫാൻസില് ഒേര ല ാ ൈമ ലും ഡ ീം. ഒേര ക നീലാ ഓലി ് ര ാൾ ും പണി.” അൽേഫാൻസ ൻ ആേവശേ ാെട പറ ു. അയാൾ ും ൈദവ ിലു തെ വിശ ാസം വീ ുകി ിയിരി ുകയാണ.് ഒരുകാലം ആഡംബരേ ാെട കഴി ിരു തെ കുടുംബ ിൽ ദാരി ദ ം നിഴൽ വീഴ് ിയേ ാൾ, തെ ഏകമകൾ ് അവളുെട വിശു ി നഷ്ടെ േ ാൾ, തെ മദാ വഴിെത ി നട േ ാൾ, അയാൾ ു സംശയം േതാ ിയിരു ു-ൈദവേമ, നീ നിലനിൽപുേ ാ? “ചുരു മ ില് മതീ ാ എന ്. പേ ില് മ ീം ൈമ ലും സ തി േ ? ഒരു േമാളേ ു— േഘാഷേ ാെട േവണം എ ാം എ ാ മ ി പറയു ത.് ” കുമാരൻ േക ിരു ു.

“ഇനി ് െ ിതി അറിയാേലാ. കി ിന് എൽസി ് ഒരു കു ായം േമടി ുെകാടു ാൻ ഗതീ ാേ ാനാ ഞാൻ. എ േനയാ േഘാഷേ ാെട മംഗലം നട ◌് ാ?” “െ െ ാ ് കയീ ത് ഞാനും സഹായി ാം.” അതു പറ േ ാഴാണ് കുമാരൻ ഓർ ത-് അ െന പറയരുതായിരു ു. പഷണ് ികിട ാെത ജീവി ുേപാരു ത് െത ുകളുെട അനു ഗഹ ാലാണ.് പേ , ശിവെ പഠി ിനുേവ ി പറ ് ക ി ു വി ുവരികയാണ്. അതനുസരി ് േത കളുെട എ ം കുറയു ു. ഇ െന തുടർ ാൽ തലചായ് ു വീടും... അയാൾ ് അത് ആേലാചി ുവാനു കരു ി ായിരു ു. “േവ കുമാരാ, േവ , ഇെ ട് ് ് േമടി െതാ ും ഞാൻ എനീം മട ി ി ി .” അൽേഫാൻസ ൻ ലജ്ജേയാെട തലകുനി ിരു ു. “ന ള് ത ില് ിന് കണ ു പറയു ു? അ െന കയിേ ാല േ ാ ന ള്?” അവർ ച ാതികൾ മാ തമായിരു ി . അവരുെട കുടുംബ ൾ ഒേര കുടുംബംേപാെല കഴി വരായിരു ു. ശശി കാരണം ആ ബ ം തകർ ു. മ ിമദാ ൈവശ െര ക ാൽ ഇേ ാഴും മുഖം തിരി ുകളയും. അയാളുെട മ േളാട് അവർ ് ഇേ ാഴും തീരാ െവറു ാണ്. ഒരു കു ി അറിവി ായെകാ ു െചയുേപായ െത ിെന ാളും എ തേയാ വലിയ െത ുകൾ മദാ അൽേഫാൻസ േനാടു െചയിരി ു ു. എ ി ും അവർ ് കുമാരൻൈവശ േരാടു െപാറു ുവാൻ കഴിയു ി ... കുമാരൻ െപാടു െന ശശിെയ ുറി ു വിചാര ൾ മറ ു. അൽേഫാൻസ െ മുഖെ

ദീനഭാവംക ് അയാെള എ െന സഹായി ുവാൻ കഴിയും എ ായി അയാളുെട ചി . “ന ് മാധവേനം അ നാേരം െച ു കാണാം.” അവരുെട ൈകയിൽ ആവശ ിലധികം പണമു .് എ ാവരും മ ഴി ാരേ ? ഉ വർ ഇ ാ വെര സഹായി െ . “ കുമാരാ, െന ഞാൻ ഓെല മീ ് േനാ ും? ഓലി ും െകാടു ാനിേ ? എ േര ് ് എന ുതെ ഓർേമ .” ആരുെട ൈകയിൽനി ് എത കടം വാ ിയി ുെ ് അൽേഫാൻസ ന് അറിയി . കുട നാ ു േചായിയ ൻമുതൽ ഫൽഗുനൻവെരയു വരുെട ൈകയിൽനി ് അയാൾ വായ േമടി ി ു .് പ ത പവർ കനായ അന നാ ുകാരൻ കു ി െന ഒരി ൽ വഴിയിൽ ക ുമു ിയേ ാൾ അ ് ഉറു ിക അയാളുെട ൈകയിൽ നി ും വാ ി. “െ ഈ കടം ാം വീ ാൻ എെ ിലും എന ് കേ ാ കുമാരാ?” “ക ും. ഒരീസം ാർ ും ന കാലം വരും.” “ഇ കുമാരാ. െപാേരല് േനാ ടി െതാട ിയാേല ഇജ്ജ ം എന ് ഈ കടം ാം വീ ാൻ ക ു ൂ.” മാധവനും അ നാരും അൽേഫാൻസ െന സഹായി ാൻ ത ാറാണ്. അ നാർ െകേ മമായാണ് മൂ യുെട വിവാഹം നട ിയത്. അ് മ ഴി മുഴുവൻ േകാഴിബിരിയാണിയുെടയും അ റിെ യും മണം പര ിരു ു. മൂ യ് ് ഇേ ാൾ ഗൾഫിൽ സ ം ബിസിന ാണ.് മാധവെനേ ാെല അയാളും ഇടയ് ിെട മ ഴിയിൽ കാറിൽ വ ിറ ു ു.

റു ിയെയ െക ിയ െനടും ുറ ുകാരൻ അ ുമാന് അ നാർ ര ുല ം െകാടു ുെവ ാണ് േകൾവി. സുൈലമാനും ഗൾഫിൽ േപായി. ഇനി ആമിനയു .് വ മുഖമു ആ സു രി ് വരു ആേലാചനകൾ ു ൈകയും കണ ുമി . എ ാേയാഴും ഉടുതുണി ഉരിെ റിയു സ ഭാവമു അക്ബർ ഊ ിയിൽ ഒരു േബാർഡിങ് ൂളിൽ പഠി ു ു. “ആമിേനെ നി ാഹക് ൂടി ക െ . ി ് േമണം ഞ ും...” അ നാർ നാണി ു. എ ാ അ നാേര?” “ ി ് േമണം ഞ ും. ഒരു നി ാഹ് കയി ാൻ.” പ ു ദാരി ദ വും േരാഗവും കാരണം ഒരു പുഴുവിെനേ ാെല െമലി ്, ഒരു മ ിെനേ ാെല കിട ിരു അ നാർ... ” “കുമാരാ, ആ െപരു ായി സായിവിേ , ഓേനാട് എ ാട ബരാൻ പറ. ഓെ േമാെള നി ാഹ് ഞ ള് കയി ുെകാടു ും.” “അ രെയാ ും േവ . അ നാര് ഒരു െചറിയ സഹായം െചയാല് മതി. ാരുംകൂടി ആകുേ ാ ആരി ും വലിയ ഭാരം ആകി .” “പടേ ാെ ദയെകാ ് ഞ ളടു ് ഇ ം കായു .് കായ് െചലവാ ാനാ.” ആദിതി ാ, നിെ പജകളായ മ ഴി ാരുെട കാരുണ ിന് അതിരിേ ? അൽേഫാൻസ ൻ നാണംെക ു കടംവാ ാൻ അറിയാെത ഇറ ി ിരി േ ാൾ, അയാൾ മ ിമദാ യും ൈമ ലും കല ാണ ിനു അ കു ഒരു ൾ തുടർ ു. വീടിെ ൾ വാ ണികൾ ി. ഈ തീർ ു. എൽസി ു പ പണെമ ാം എവിെടനി ു വരു ു എ് ാരെ അൽേഫാൻസ നു മന ിലായി . ജാലവിദ

ു ഭാര യും മകനും ജാലവിദ കൾ കാണി ു തിൽ എ ുതം? അൽേഫാൻസ ൻ ഒരു മൂലയിൽ ഇരു ് ഉ ംൈകയിൽ ക ാവ് തിരു ി. ഏതാനും നിമിഷ ൾ കം അയാൾ ് തെ എാ വ സന ളും മറ ുവാൻ കഴിയും. മ ഴിമാതാവ് അയാൾ ു നൽകിയ ഒരു വരമാണ് ഇത്. മ ിമദാ ൈവകുേ രം പ ിയിൽ േപാകുേ ാൾ ഡ ിെയയും കൂെട െകാ ുേപാകും. ഓേരാ ദിവസവും വ ത മായ വഴികളിലൂെടയാണ് അവർ േപായത.് എ ാ മ ഴി ാരും കാണെ . എൽസിയുെട സായിവിെന എ ാവരും കാണെ . ഇ ിരിയി ചുളിയാ നീളൻ കളസവും െവ ഷർ ുമി ് തെ കൂെട നീ ുനിവർ ു നട ു ഡ ിയുെട സാമീപ ിൽ മദാ അഭിമാന ാൽ വിജൃംഭി ു. മ ു ച ാര ികൾ മ ിയുെട ചു ും കൂടും. “ ാ ഡ ി ് പണി?” “ ഫാൻസില് വലിയ ക നീലാ. കാറു .് ” “വീ ില് ആെര ാം ?് ” “ആരും , ഒ ടിയാ.” “മ ീേടം േമാേളം ഒരു ഭാഗ ം.” അവർ അസൂയെ ു. പ ിയിൽ എ ിയ ച ാരികൾ മാതാവിെന മറ ു. പാർഥനാപു കം തുറ ് ക ട ിരി ു അവരുെട മു ിൽ ഒരു േദവദൂതെനേ ാെല ഡ ിയുെട രൂപം െതളിയുകയും മായുകയും െചയതുെകാ ിരു ു. “ക ാല് ച ാരനാ ് ആരും പേറ . സാ ാൽ െവ ാരനാേ പറയൂ.” “അ നും അേ ം ഇ ാ ായിേ ായേ ാ, പാവം കു ി.” “അ നും അേ ം ഇ ാ ായത് മ ിമദാേമെ പാക ം. െ ില് െപയ െപ ിെന മംഗലംകയി ാൻ

ഓല് സ തിേ ാ?” “മ ിമദാ ഓെന വശീകരിെ ടു താ. ിനും ഒരുെ േ ാളാ ഓള്.” തി ാർ അ െന പലതും പറ ുെകാ ിരു ു. “എര ് നട ു സായിവ് െപാടിെപാടി ാ േമാെള മംഗലം കയി ു ത്. ഏട് ് കി ി ഓന് ഈ ൈപശ?” ആറുപുരയിൽ കടു ൻ േചാദി ു. “സായിവിന് ഒരു േമാളേ ു തി ാ? ഓനും േ പൂതി?” അ നാർ പറ ു. മു ് കടു െന കാണുേ ാൾ ഓ ാനി ുനി ിരു അ നാർ മാ ിള ഇേ ാൾ അയാെള വിലവയ് ാറി . എ ാം പണ ിെ കളി. കടു ൻ മുറുമുറു ും. തറവാ ുകാെര ആർ ു ് ഇ ു വില? കടു ൻ ഇേ ാൾ ചി ി ു ത് രാഹുലെ വിവാഹെ ുറി ാണ.് രാഹുലന് ിരമായ െതാഴിെലാ ും ഇ. േമാേ ാർൈസ ിളിൽ കൂളിങല് ാസുവ ു സവാരിെച ും. േത പറി ി ാനും പാ ണം േമടി ുവാനും േപാകും. ഉ നിലെമ ാം കുടിയാ ാർ ൈകവശമാ ി. ആറുപുര ാരുെട സാ മാജ ംചുരു ി. അതിനു സമാ രമായി മാധവെനേ ാലു വരുെട രാജ ം െപരുകിവരു ു. ഭാവിെയ ുറി ു നിരീ ുേ ാൾ കടു ൻ വിവശനാകും. അടു തലമുറ എ െന ആറുപുര ാരുെട മാനംകാ ും? എ െന െകാ േ ാറും തിറ കഴി ും? എ ാ ിനും ആദിതി ൻതെ ഒരു േപാംവഴി കാണി െ . കടു െ വീടിെ മുൻവശ ുകൂെട െമയിലിനു വ ിറ ിയ ച ാർ കട ുേപായി. എൽസിയുെട വിവാഹം മ ഴിയിെല െപരു ാൾ ഓർമി ി ു. െപരു ാളിനേ ഇ െന ച ാർ വ ിയിലും ബ ിലും വ ിറ ുക.

കുമാരൻൈവശ ർ വൃ ിയായി ൗരംെചയ് െവളു അര ൻ ഷർ ി ് എൽസിയുെട കല ാണ ിനു േപായി. വീ ിലും പരിസര ും നിറെയ ച ാരായിരു ു. ആെരയും അയാൾ ു പരിചയമി . ൈവശ െര ക േ ാൾ അൽേഫാൻസ ൻ ഒരു െവ ാനെയേ ാെല നീ ിവ ു. അയാൾ കുമാരെ ഇരുൈകകളും കൂ ി ിടി ു. അൽേഫാൻസ ൻ കളസവും േകാ ും െതാ ിയും ധരി ിരു ു. “ ി എ ിലും വ േ ാ കുമാരാ.” അൽേഫാൻസ നു സേ ാഷമായി. അയൽപ ാരും പരിചയ ാരുമായ പല തി ാെരയും ണി ിരു ുെവ ിലും ആരും വ ി. പ ിയിേല ു േപാകുേ ാൾ അൽേഫാൻസ നും കുമാരനും ഒ ി ാണ് നട ത.് പഭ വീഴ് ു െമഴുകുതിരികളുെട ഇടയിൽ സുതാര മായ െവ ശിേരാവ ം ധരി ് ൈകകളിൽ പൂ ളുമായി നില ു എൽസിെയ കുമാരൻൈവശ ർ ക ുനിറെയ േനാ ിനി ു. അവളുെട മാംസളമായ കവിളുകളിൽ തുടി ും ക ുകളിൽ െവളി വും ഉ ായിരു ു. െമഴുകുതിരിെവളി ിൽ അവളുെട ഒരു കവിളിൽ ഉണ ിയ ഒരു േനർ ക ീർചാലിെ പാട് കാണാമായിരു ു. കുമാരൻൈവശ ർ നി ബ്ദം മന ുെകാ ് അവൾ ു ന കൾ േനർ ു. ൈദവ ളുെട അനു ഗഹാശി ുകൾേപാെല ഒരിള ാ ് േദവാലയ ിൽ കട ുവ ് അവെള തഴുകി കട ുേപായി

നാ ിനാല് ഒരുദിവസം ഒ ് വ ുനി സേ് ്ബ ിൽനി ് ര ുേപർ മ ഴിയിൽ വ ിറ ി. ഒേര മുഖ ായയു അവർ ് െചറു പായമാണ.് െവ ാെരേ ാെല െവളു ആ യുവാ ളുെട ൈകകളിൽ നിറമു ബാഗുകൾ ഉ ായിരു ു. ഒരു ദൂരേദശ ുനി ു വരു വരാണ് അവർ എ ് ആർ ും േതാ ും. ഒ ുനി ുെകാ ് ആ ാദേ ാെട അവർ ു: “എ ാം ചു ും േനാ ി. ി. പ ിയും “ഒരു മാേ ാം .” മി തൻ പറ പേയതുേപാേല .് ” ശീനിവാസനും അതുതെ േതാ അതിെ പരിസര ിെല െചറിയ പീടികകളും എ ാം പഴയപടിതെ ഉ ായിരു ു. “േനാ ,് ന ുെട കാവുതിയൻ രാമനേ ആ വര് ത്?” ക ിൽ ൗരെ ിയുമായി വരു കാവുതിയന് പായംകൂടിയിരു ു. അയാളുെട തലമുഴുവനും നരയ് ുകയും കാലുകളിൽ വാതെ ാ ു വരികയുംെചയിരു ു. എ തേയാ വർഷ ൾ ുേശഷമാണ് കാണു െത ിലും മി തന് അയാെള ഒ േനാ ിൽ തിരി റിയുവാൻ കഴി ു. അവെ മന ് ആ ാദ ാൽ തു ി ാടി. “രാമാ, ഇ ് ഞാെള അേറ ാ?” കാവുതിയൻ അവെര ര ുേപെരയും ഉഴി ുേനാ ിെയ ിലും അയാൾ ് അവെര തിരി റിയുവാൻ കഴി ി . അവർ നാടുവി ു േപാകുേ ാൾ െചറിയ കു ികളായിരു ിേ ?

“ ള് ഏതാ മ െള?” “ഞാള് മി തനും ശീനിവാസനുമാണ.് ” “ഏത് മി രനാ?” കാവുതിയൻ രാമൻ വിഷമി ു. പായമാെയ ിലും അയാളുെട കാ യ് ് ഒരു തകരാറും ഇ ായിരു ു. കാലുകളിെല വാതെ ാ ുകൾ അ ാെത മെ ാരസുഖവും ൈദവാനു ഗഹ ാൽ അയാൾ ി . “ഞാള് കു ാമൻ വ ീലിെ മ ളാ...” രാമൻ െപെ ു മട ി ു ിയിരു മു ് താഴ് ിയി ു. െവളു തീയൻ കു ാമൻവ ീലിെ മ ൾ... “െ ആതിതി ാ... ഇ ള് ര ും എ ര വലുതായിേ ായി? ക ാല് ആരി ും െള തിരീ .” “ഞാള് നാടുവി ു േപായി ് െകാെറ കാലായിേ രാമാ? പിെ ഇ െള പണിെയ ാം േനയു ?് ” “ഒരു നിവൃ ീം മ െള. ആ ുേ ള് മു നും മുടീംെവ ് നട േ ? പിെ ഏട് ാ കാവുതിയ ാരി ് പണി? ഓേരാ പരിശ് ാരം വ ് മ ുേ ാെല ക ീല് മ ് വീണു.” മി തനും ശീനിവാസനും അയാേളാട് സഹതാപം േതാ ി. മ ഴിയിെല ആ ു ികൾ മുഴുവൻ മുടി വളർ ി നട ുകയാണ.് ദുബായിൽ നി ു വരു മട ുകുടകൾ കാരണം കുട ന ാ ു േചായിയ ന് പണിയി ാെതയായി. െചറു ാർ മുടി വളർ ു തു കാരണം കാവുതിയിൻ രാമനും പണിയി ാതായി. മി തനും ശീനിവാസനും മുടി വളർ ിയിരു ു. എ മയമി ാ അ ം െവ ിയ അവരുെട മുടി ഭംഗിയായി ചീകിവ ിരു ു. ആർ ും അവെര ക ാൽ െവ ാരുെട മ ൾ ആെണേ േതാ ുകയു ു. ഇതിനകം മ ു ചില മ ഴി ാർകൂടി അവരുെട അരികിൽ വ ു നി ു.

“ ാ ക ൻ ക ൗ െറ ഇ ് ഞാെള തിരി ിേ ?” മുളേപാെല നീ ക ൻ കഴു ് താേഴാ ു വള ് അവെര ശ ി ുേനാ ി. അയാൾ ് മന ിലായി . ക ിയാർ ും അവെര തിരി റിയുവാൻ കഴി ി . “ഇദ് ഞ െള കു ാമൻ വ ീലിെ മ ളാ.” കാവുതിയൻ പരിചയെ ടു ി: “ഓല് ഫറാൻസീ ് വരു വരവാ.” “െ മാതാേവ.” ക ിയാർ അ ുതെ ു. “ചാ ുവ െ ആടിെന ഇ ളാ ഇം േപാ ു ത?് ” ശീനിവാസൻ േചാദി ു. “ഇ ള് അെത െന അറി ു മ േള?” “ഞാ ് ാം അറ ാം.” “ചാ ുവ ൻ മരി ത് ഇ ള് അറി ിരുേ ാ?” “അതും ഞാ ് അറ ാം.” മ ഴിയിൽ നട ു എ ാ സംഭവ ളും അവർ ് അറിയാം. അവർ അ് കടലിന െര ഫാൻസിലാെണ ിലും അവരുെട മന ് മ ഴിയിൽ ആയിരു ു. േകൾ ു വർ ് അതിശയം േതാ ി. “വരീൻ മ െള, ഒര് ചായ കുടി ീൻ.” ക ൻ ണി ു. എ ാവരും ചായ ീടികയിൽ കയറി. മി തനും ശീനിവാസനും ബാഗ് കീെഴവ ് ഇളകു െബ ിൽ ഇരു ു. ക ാടിെ ിയിെല വടയും വാടിയ വാഴയിലയിൽ കിട ു പു ും ക ുനിറെയ അവർ േനാ ിയിരു ു. ഓേരാ െകാ ു മ ഴി ാ കളും അവരിൽ ആന ം നിറ ു. അെത ാം ക ുമറ തായിരു ിേ ? “ഇ ള് എ േനയാ മ െള ഫറാൻസീ ് വ ത,് ക ലിലാ?”

“ . ഞാള് െകാ ീല് വിമാന ില് വ ു. ആട് ് ഈടംവെര ബ ിലും.” “ െള അ നും അേ ം വ ിേ ? ഓല് ഏടേ ായി?” “ഓല് വ ി .” മി തൻ ദൂെര േനാ ിെ ാ ് പറ ു. “ഓല് നാടിേനം നാ ാേരം മറെ ിലും ള് മറ ി േ ാ മ േള.” േചായിയ ൻ പറ ു. ചായ ീടിക ാരൻ ാ ുകളിൽ െകാഴു ചായ െകാ ുവ ുവ ു. “കടി ാൻ ാ േവ ത?് ” ശീനിവാസൻ ക ാടിെ ിയിൽ ചൂ ി: “പു ും കടേലം.” “ ാരി ും?” “ ാരി ും.” “ഞാ ് േവ . ഞാള് ക ി കുടി ് വരാ. ള് തി ് മ െള.” കാവുതിയനും േചായിയ നും പറ ു. അ ് ഫാൻസിൽ കഴിയു െവളു തീയെ െവ ാെരേ ാലു മ ൾ പു ും കടേലം ആർ ിേയാെട തി ു ത് അവർ േനാ ിയിരു ു. “ഒരു ക ം പു ുംകൂടി.” മി തൻ പറ ു. ക ാടിെ ിയിൽ അവേശഷി ിരി ു ഒരു കഷണം പു ് എടു ് ചായ ീടിക ാരൻ കു ു കു ികൾ ു െകാടു ു. അവർ അത് ര ായി മുറി ് ഓേരാ കഷണംവ ീതം തി ു. ാ ിൽ ബാ ിയു ായിരു ചായ വാർ ുകുടി ു. പാൽ ിയും െവ യും നൽകിയി ി ാ ഒരു തൃ ി അവരുെട മുഖ ് കാണാമായിരു ു. “ദാ, അദാരാ ആ േപാക് ദ് ് േനാ .് ” േചായിയ ൻ നിര ിേല ു േനാ ി. ഒരു െവ ാനെയേ ാെല അൽേഫാൻസ ൻ

നീ ിേപാകു ു ായിരു ു. ൈകയിൽ ഭാരി ഒരു സ ിയുമായി. “അദ,് ന െള ജാലവിദ ാരൻ സായിവേ ? ഞാ ് അറ ാം.” ഒരു മ ഴി ാരെനയും അവർ മറ ി ി . െചറിയ കു ികൾ ആയിരു കാലം അൽേഫാൻസ െ ജാലവിദ കൾക ് അവർ അ ുതെ ി ു .് “േചായിയ ാ, ഓെറ വിളി .് ” അയാൾ ഓടിെ ് അൽേഫാൽസ െന വിളി ുെകാ ുവ ു. ജാലവിദ ാരൻ ഇരു േ ാൾ ആ ഭാര ാൽ കസാര ഞര ി. അൽേഫാൻസ ന് ആ െചറു ാെര മന ിലായി . മി തനും ശീനിവാസനും സ യം പരിചയെ ടു ി. അേ ാൾ മെ ാവെരയും േപാെല അയാളും അതിശയി ു. പ ് കു ാമൻ വ ീലിെ ബം ാവിെ വരാ യിൽ നി ുെകാ ് അയാൾ അവർ ് കൺെക ുവിദ കൾ കാണി ുെകാടു ിരു ു. അ ് അവർ െചറിയ കു ികൾ ആയിരു ു. “ഇ ് ര ു മ ളേ ത്?” “ഇനി ് ഓെല ഓർേമേ ാ?” “എൽസീം ൈമ ലും.” ശീനിവാസൻ പറ ു. “ഓല് ഇേ ാ ഏട ാ ത?് ” മി തൻ േചാദി ു. “ൈമ ല് ഇ ളാട അ ് ഫാൻസിലാ. ഇ െള ഓെ കാണാറിേ ?” “ .” “എൽസീെ മംഗലം കയി ു. ഓളും ഓെള സായിവും ഈേട .് ഓെ ക ന കയി ി ി . ഇനീം വര് മാേസ ഓല് ഫാൻസില് േപാകു ു ു.” കു ുവിെ ചായ ീടികയിൽ ഇരു ് മി തനും ശീനിവാസനും നാ ുകാര ൾ േചാദി റിയുകയും

ഓർമകൾ പുതു ുകയുംെചയു. ആ വഴി വ പല നാ ുകാരും ചായ ീടികയിൽ കയറി. അവിെട ഇരി ുവാൻ ലമി ാെതയായി. “ഓല് ഏെടെയ ിലും ഒ ് തല ചായി െ . ഒരുപാട് ദൂരം യാ തെചയ് വ തേ ?”വ ാൻ ഇ ൻ പറ ു. അയാൾ ഇേ ാൾ മ ഴിയിെല മുനിസി ാലി ി അംഗമാണ് എ ് നാ ുകാർ കു ാമെ മ ൾ ് പറ ുെകാടു ു. “ഇ ള് ര ാളും ഏട ാ പാർ ◌് ാ മ േള?”േചായിയ ൻ തിര ി. അേ ാഴാണ് നാ ുകാർ അതിെന ി ചി ി ത.് കു ാമെ മൾ് താമസി ുവാൻ മ ഴിയിൽ ലമി . അയാളുെട ബം ാവിൽ ഇ ് മാധവനും മീനാ ിയും പാർ ു ു. അയാൾ ഒരു കാലം ചുമലിൽ ൈകയി ു നട ിരു െവ ാരും േപാ ിേ രി ാരായ ഉേദ ാഗ പഭു ളും എ ാം ലംവി ിരി ു ു. കു ാമെ കു ികൾ മ ഴിയിൽ അനാഥരായി ീർ വ ുത ഒരു െഞ േലാെടയാണ് നാ ുകാർ മനസിലാ ിയത.് കു ാമെ യും ദമയ ിയുെടയും ബ മു ൾ ഇ ി ു ിലും പാലയാ ുമു .് മി തനും ശീനിവാസനും അേ ാ ുേപാകും എ ് മ ഴി ാർ വിചാരി ു. “ഞാള് ഏേടം േപാക് ി . ഈട ക ാനാ ഞാള് അ ുേ വ ത.് ” “ഇ ള് എനി മട ിേ ാക് ിേ ?” “ .” ദൃഢമായ സ ര ിൽ മി തൻ പറ ു. അവെ ക ുകളിൽ െപെ ് ഗൗരവംവ ു. “ഈട ഇ ള് ാ െചയ്യ്◌ാ?”ഇ ൻ േചാദി ു. െവ ാരുെട നാ ിൽ പഠി ുവളർ ഈ യുവാ ൾ മ ഴിയിൽ എ ു െച ും?

“ഇ ് ചാ ൂെ േമാെനേ ാെല െപനിശൻ കിേ ാ?”േചായിയ ൻ തിര ി. അതു േക ് ശീനിവാസൻ ചിരി ു. മി തൻ പറ ു: “േചായിയ ാ പണീ ് പിരി ാേല െപൻഷൻ കി ൂ. ഞാള് പണിെയടു ാൻ െതാട ീ ി .” “മ ഴീല് ാ പണ ാ ഇ ് കി ◌് ാ?” “ഈേടം മനിശ ാര് ജീവി ു ിേ ? ഞാളും എ േന ിലും ജീവിേ ാളാം.” നാ ുകാരുെട ഇടയിൽ മൗനം വ ു. കാവുതിയൻ രാമന് ഒ ും മന ിലായി . േദവേലാകംേപാലു ഫാൻസിൽനി ് എ ാ സൗഭാഗ ളും ഇെ റി ് എ ിനാണ് ഈ കു ികൾ ഇേ ാ ു േപാ ത?് രാമെനേ ാെല മ ു വരും ഇേത േചാദ ം സ യം േചാദി ു. നാ ിെല െചറു ാർ എ െനെയ ിലും മ ഴിയിൽനി ് ര െ ് ഫാൻസിേലാ ദുബായിേലാ േപാകുവാൻേവ ി എ ു ത ാഗ ളും സഹി ുവാൻ ത ാറാണ.് കു ാമെ മ െള നാ ുകാർ ് മന ിലാ ുവാൻ വിഷമം േതാ ി. “ഓലി ് പേ ഈട് ് േപാകാൻ ഇഷ്ടം ായിരു ി .” ക ിയാർ പറ ു: “ഓെല ര ാേളം ഓെല അ ൻ ബലായി പിടി ു െകാേ ായതാ.” ആ സംഭവം നാ ുകാർ ഓർ ു. കു ികളായ മി തനും ശീനിവാസനും ദീപ ംഭ ിനു മുകളിൽ അഭയം േതടിയ കഥ... പറ ു: “മാറി നി ീൻ.” കാവുതിയൻ രാമൻ “ൈവശ ര് വര് .് ” കുമാരൻൈഹവശ ർ ് ചായ ീടികയിൽ കയറുവാൻ കഴി ി . നാ ുകാർ വഴിമുട ി തി ിനിൽ ുകയാണ.് േചായിയ ൻ ഒരു വശംമാറി ൈവശ ർ ് വഴിെകാടു ു. ൈവശ രുെട നീലംമു ിയ െവളു ഷർ ് വിയർ ിൽ

നന ിരു ു. ബ ിേ ൽ ഇരു ് ഉറ ംതൂ ു അൽേഫാൻസ ൻ അയാൾ വ തറി ് ക ുതുറ ു. “ഇ ള് ഒരു െത ് െചയു മ െള. ഇ ി ു ില് ഇ െള അേ ാട േകറീ ് മ ഴീല് വ ാല് മത ായിരു ു.” വിവര ൾ എ ാം അറി േശഷം കുമാരൻൈഹവശ ർ അഭി പായെ ു. മി തനും ശീനിവാസനും മി ാതിരു ു. അവർ ൈവശ രുെട മുഖ ് േനാ ിയി . ഇ ി ു ് െവറും അ ുനാഴിക അകെലയാണ്. അവിെടെ ് എ ാവെരയും ക ് വി ശമി ് ഇേ ാ ു വ ാൽ േപാരായിരുേ ാ? ൈവശ രുെട േചാദ ൾെ ാ ും അവർ മറുപടി പറ ി . “ ാ മ െള, ഇ ള് അ നുമായി അടിപിടി കൂടി ാ വര് ത്?” “ഞാള് ഈട വ ത് അ ന് അറീ .” കാവുതിയൻ രാമൻ ഒ ു െഞ ി. “ഞാള് എനി ഫാൻസില് േപാക് ി . ഞാള് േനെയ ിലും ഈട കയിേ ാളാം.” “അത് ഇ െള ഇഷ്ടം. ാല് ഇ ള് ര ാളും അേ ാട ഒ ് േകറീ ് വരണം.” “ര ിസം കയിയെ .” ആദ ം നാ ുകാർ ു േതാ ിയ ഉ ാഹം മ ി. അ ൻ അറിയാെത ഒളിേ ാടിയാണ് മി തനും ശീനിവാസനും വ ത്. ഇതറിയുേ ാൾ കു ാമൻ വ ീൽ അട ിയിരി ുേമാ? “െ മ െള അനർ ം വരു ിെവ രുത് ഇ ള”് േചായിയ ൻ ഉപേദശി ു: “കു ാമൻ വ ീലിെ െസാഭാവം ഞാ ് അറി ൂേട? ഓറ് ഇ െള വെ പ ാള ിേനം േപാലീസിേനം പറ യയ് ും.”

തെ സ ം വാ ുകൾ േക ് േചായിയ ൻ ഭയ ു. മ ഴിയിെല െവ ാളം കു ാമെന കാണുേ ാൾ സലാം വയ് ുമായിരു ു. ഫാൻസിെല പ ാള ാരും അതുേപാെലയായിരി ിേ ? അവർ ക ലിൽ വ ിറ ി മി തെനയും ശീനിവാസെനയും തിരിെക െകാ ുേപാകും. അവെര സഹായി തി ാെര ശി ി ും. േചായിയ ൻ സ രം താഴ് ി അത് രാമെ െചവിയിൽ പറ ു. കാവുതിയൻ രാമൻ വിളറി. “ഞാെനറ ◌് ാ.” രാമൻ പറ ു. “ആറുെപാേരെല കടു ൻ െ താടി വടി ാൻ േപാണം.” രാമൻ പതുെ ലംവി ു. പിറെക േചായിയ നും. മി തനും ശീനിവാസനും മുനിസി ാലി ി റസ് ഹ് ൗസിൽ ഒരു മുറിെയടു ് അവിെട താമസം തുട ി. മ ഴിെവയിൽ മ ി. കാരാഗൃഹ ിൽനി ു പുറ ുവ ര ് തടവുകാെരേ ാെല ആ ാദേ ാെട അവർ മ ഴിയിലൂെട നട ു. അ നാർ ഒഴിെക മെ ാ മ ഴി ാെരയും അവർ ് തിരി റിയാൻ കഴി ു. തടി ു െവളു ് പായം കുറ അ നാെര ക േ ാൾ അവർ ് ഒരു മുഖപരിചയം േതാ ിയത ാെത, അയാെള മന ിലാ ുവാൻ കഴി ി . മ ഴിയിെല തീർഥാടനംകഴി ് ഇരുൾ വീണേ ാൾ അവർ റസ് ്ഹൗ ിൽ തിരിെ ി. െവളി മി ാ േകാണി ടി കയറി മുകളിെല ിയേ ാൾ ഒരു വാവലിെനേ ാെല ഒേതനൻ അവരുെട കാൽ ൽ വ ു വീണു. ആ വയ ൻ അവരുെട കാലുകൾ പിടി ് നി ബ്ദം കര ു. അവർ ഒ േനാ ിൽ അയാെള തിരി റി ു. ഒേതനൻ പാകെ ടു ിയ വിശിഷ്ട ളായ ആഹാര ൾ കഴി ി ാണ് അവർ വളർ ത.് “കരയാെത ഒേതനൻ ാ.”

മി തനും ശീനിവാസനും ത ളുെട പഴയ കുസിനി ാരൻ കിഴവെന ആശ സി ി ു. എ ിലും ഒേതനെ ക ുകളിൽനി ് ആന ാ ശു ൾ ഒഴുകിെ ാ ിരു ു. അയാൾ ് തെ യജമാനൻ കു ാമൻ വ ീലിെന ുറി ും അയാളുെട പതി ദയമ ിെയ ുറി ും േചാദി റിയണം എ ു ായിരു ു. പേ , വാ ുകൾ പുറ ുവ ി . ഒരു മ ഴി ാരൻ കുേചലെനേ ാെല അയാൾ കു ാമെ മ ളുെട മു ിൽനി ു. ഏതാനും നാളുകൾ കഴി ു. കുമാരൻൈവശ ർ മി തെനയും ശീനിവാസെനയും ഉപേദശി ു. മൾ വഴിെത ിേ ായ ഒര ന് അനുഭവിേ ിവരു േവദന മ ാെര ാളും ഏെറ അയാൾ അനുഭവി ി ു േ ാ. ഒ ുമിെ ിൽ ത ൾ ര ുേപരും മ ഴിയിൽ ഉെ ് അ െന എഴുതി അറിയി ുവാൻ അയാൾ അവേരാടു പറ ു: അവർ അനുസരി ി . “അ ൻ എനി ഒരി ലും മ ഴീല് കാല് കു ി .” മി തൻ പറ ു: “ഞാള് എനി ഫാൻസില് േപാേകം .” അ െ യും മ ളുെടയും വഴികൾ േവെറ േവെറ ആയി ീർ ിരി ു ു. കുമാരൻൈവശ ർ ദീർഘമായി നിശ സി ു. മ ഴി ് സ ാത ം ലഭി ി ് ഇ െലയാണ് ര ു പതി ാ ുകൾ പൂർ ിയായത.് ഫാൻസിൽ േപായിരു വർ എ ാം തിരി ുവ ുകഴി ു. തിരി ുവരാ കു ാമെനേ ാലു വർ ഇനി ഒരി ലും തിരി ുവരികയുമി എ ് അയാൾ ് അറിയാം. െവ ാരും അവരുെട രാജ വും മ ഴിയിെല മു ിമാർ ് പറയുവാനു െവറും മു ി ഥകൾ മാ തമാണ് ഇനി...

നാ ിയ ് ഉ യൂണു കഴി ് േകാലായയിൽ ഇരു ് അൽേഫാൻസ ൻ ഉറ ം തൂ ുകയാണ്. ഉരുകിയ െമഴുകുതിരിേപാെല മ ഴിെവയിൽ നിര ിൽ ചൂട് പര ി ര ു. അയാളുെട വീടിനു മുകളിൽ അ ് മാന ് വഴിെത ിയ ഒരു കു ിെയേ ാെല ഒരു കു ുേമഘം പരി ഭമി ു നി ു. ു ു. “സായിേവ, ള് ഒറ ്◌ാ?” മി തനും ശീനിവാസനും മു ് നില് ര ുേപരും വിയർ ിരു ു. “ഞാ ് കുടി ാൻ ിരി ത ി േവണം.” അൽേഫാൻസ ൻ പകലുറ ിെ ലഹരിയിൽനി ് പതുെ ക ുതുറ ു. ഒ േക ് മ ിമദാ വാതിൽ ൽ വ ു േനാ ി. “കാരീൻ മ െള.” അവർ െവളു കു ാമെ മ െള പുരയിേല ു ണി ു. അവർ േചടിമ ു പുര െചരി ുകൾ ചവി ുക ിേ ൽ അഴി ുവ ് േകാലായയിൽ കയറിയിരു ു. ഉ െവയിലിൽ നട ് ക ാവ് വലി തുേപാെല അവർ ര ുേപർ ും ് കുടി ുവാൻ മ ുപിടി ിരു ു. മ ിമദാ അവർ െവ ം െകാ ുവ ു െകാടു ു. “ഈട്െ പുതിേയണ് ഏട് ും?” െവ ംകുടി ുവാൻേവ ി മാ തമ പു ൻെപ ിെന കാണുവാൻ കൂടിയാണ് അവർ ര ുേപരും അവിെട കയറിെ ത്. മ ഴിയിൽ തിരിെ ിയേശഷം അവർ ് വി ശമമി ായിരു ു. നാടുമുഴുവൻ നട ് ഓേരാ വീ ിലും കയറിയിറ ി

അവർ ഓർമ പുതു ി. ഇ തനാൾ കഴി ി ും എൽസിെയ അവർ ഇതുവെര ക ിരു ി . മ ിമദാ െയ പ ിയിൽ േപാകു അവസര ിൽ കാണുവാൻ കഴി ു. ൈമ ൽ ഫാൻസിേല ു തിരി ുേപായ വിവരം അവർ അറി ിരു ു. “ ് ര ാൾ ും ഞാെള എൽസിെയ ഓർേമേ ാ?” മ ിമദാ യ് ് അതിശയം േതാ ി. “എ ാ മദാേ , ഞാള് ര ാളും ഇ ാ ുകാരേ ? ഞാ ് ഞാെള നാ ുകാെര ഓർേമ ാകിേ ?” നാ ുകാെര ുറി ും നാടിെന ുറി ുമു അവരുെട ഓർമ മ ഴി ാെര അ ുതെ ടു ി. കാവുതിയൻ രാമെ മരി ുേപായ നായെയേ ാലും അവർ ് ഓർമയു ായിരു ു. “എൽസീ ഒ ് ഈട വാ േമാെള.” മദാ വിളി ു. അക ് ക ിൽ ഒ ് ഇളകി. എൽസിയുെട വിവർണമായ മുഖം വാതിൽപടിയിൽ െതളി ു. മി തെ യും ശീനിവാസെ യും ഓർമയിൽ ഉ ായിരു കു ുടു ി ് െ യി ും പു കവുമായി ൂളിൽ േപാകു കു ിയായിരു ി അത്. ഇളം ചുവ ാർ ഉടു ിനു കീെഴ കാണു കാലുകൾ ് ഏതു വിശ ാമി തെ യും തപ ിള ുവാൻ േപാ അഴകു ായിരു ു. അവർ ര ുേപരും വി യേ ാെട അവളുെട മുഖ ് േനാ ിയിരു ു. “ഞാ ് എേ നും മംഗല ് അയ ാ ത്?” എൽസിയുെട നാര യ ികൾേപാലു ചു ുകളിൽ ഒരു മ സമ് ിതം െതളി ു. “െ മ െള ആ കഥെയാ ും ഇ േളാട് പറയാ താ ന ത.് ” മ ിമദാ ഒ ു ദീർഘമായി നിശ സി ു: “മാതാവിെ ദയെകാ ് ാം െപെ ് അ ് നട ു.”

അക ് മ ഴിമാതാവിെ ചി ി ചി ത ിനുേമൽ െകടാവിള ിെ ചുവ ുരാശികൾ വീണിരു ു. “നിവർ ീ ായി . ാലും കടംവാ ീ ാെണ ിലും മംഗലം േഘാഷ ില് കയി ു. ഞാ ് ഓെളാരു െപ ു ിയേ ൂ?” “മംഗല ിന് ഞാള് ഈട ാ ായിേ ായി.” “എനി ള് ര ാളും ഏേടം േപാക് ി േ ാ? എ ാ മംഗല ിനും കൂടി ൂേട?” “ൈമ േല ന് മംഗലം ഒ ു േവേ ?” “ഓേനാട് ഞാള് എനി പറയാെനാ ും ഭാ ീ . വയ ് പ ുനാൽപത് ആയി. പേ ില് ഓൻ സ തി േ ? ഒരു െപ ിെന പിടി ് തേലല് ഇടാൻ പേ ാ?”മ ിമദാ വീ ും ഒ ു നിശ സി ു: “സമയാകുേ ാ അയിനും മാതാവ് ഒരു വയി കാണി ായിരി ും.” ആദിതി ൻ മ ഴിയിെല തി ാരുെട കാര ൾ കണിശമായി നട ിലാ ു തുേപാെല മാതാവ് ച ാരുെട കാര ളും േനാ ിെ ാ ുമായിരി ും. “ഓർ ് ഫാൻസില് ാ പണീ?” “ൈമ ലും ഡ ീം ഒേര ക നിലാ. ആട ഓലി ് ര ാൾ ും കാറു .് ” അവിെട ഒരു തൂ ുകാരനുേപാലും കാർ വാ ാൻ കഴിയും എ ് കു ാമെ മ ൾ മ ിമദാ േയാടു പറ ി . “െ കുേ െള, ള് ര ാളും ഫാൻസിലേ ? ി ് ൈമ ളിേനം ഡ ീേനം ള് കാണാറിേ ?” മ ിമദാ യ് ു വിശ ാസംവരു ി . “ ഫാൻസ് െവലിയ രാജ ാ മദാേ .” “ന െള മ ഴിേയ ാളും െവലുതാ?” അ െന േചാദി ത് മ ിമദാ യ , േചായിയ ൻ ആയിരു ു. “ ള് ര ാളും തിരി ുേപാകു ം ൈമ ലിെ േമൽവിലാസം തരാം. ിരി ക ു ല ായിെ

ു അ ാറും ൈമ ലിനു െകാടു ണം. ഓന് ഈട്െ ക ു ല ായും മുരൂം വാം െവലിയ കാര ാ.” “ഞാള് എനി ഫാൻസില് േപാക് ി .” “അെത ാ മ െള?” “ന െള നാട് ഇതേ മദാേ ?” അവെര സംബ ി ിടേ ാളം േലാക ിൽവ ് ഏ വും മേനാഹരമായ രാജ ം ഈ മ ഴിരാജ ംതെ യാണ്. എ ിലും മദാ യ് ു വിശ ാസം വ ി . “ഞാ ് ആട മട് ു. ഇ േരം കാലം എ നയാ ആട കയി ു കൂടിയത് ് ഞാ ത് െ അറീ .” മ ിമദാ അതിശയേ ാെട അവെര േനാ ിയിരു ു. അൽേഫാൻസ ൻ ഇരു ുറ ുകയാണ.് അയാളുെട വായ തുറ ുകിട ു. അ േനരംകൂടി മി തനും ശീനിവാസനും അവിെട ഇരു ു നാ ുവർ മാനം പറ ു. കുട ന ാ ു േചായിയ ൻ ആ വഴി വ േ ാൾ അവർ ഇറ ി അയാളുെട കൂെട നട ു. “കു ാമൻ വ ീലിെ മ ൾ ് എ ുപ ി െ മാതാേവ?” മ ിമദാ യ് ് അവർ പറ െതാ ും മന ിലായിരു ി . എൽസി ും അ ുതം േതാ ി. കു ാമെ മ ൾ ജീവി ുവാൻ ഇഷട് െ ടാ ഫാൻസിേല ു ൈവകാെത അവൾ ു േപാേക ി വരും. ഇനിയു അവളുെട ജീവിതം ഡ ിയുെടകൂെട അവിെടയായിരി ും. മ ഴിയിെല എ ാ ച ാരി െപൺകിടാവുകളും െകാതി ു ആ സൗഭാഗ ം അവൾ ു േനരേ ൈകവ ിരി ുകയാണ.് “ഇേ േ ാെല ഭാഗ ം ഉ ഒരു കു ി ഇ ാ ില് ഇ .” മ ിമദാ പല പാവശ ം പറ ു. എൽസിയുെട പായ ിൽ അവരുെട സ വും അതായിരു ു. ഒരു

ച ാരൻ െചറു ാരെന വിവാഹം െചയു ക ൽകയറി ഫാൻസ് രാജ േ ് േപാകുക. ഇടയ് ിെട വലിയ െപ ികളുമായി ക ലിറ ി മ ഴിയിൽ വരിക. ഫാൻസിൽ നിർമി വ ൾ ധരി ് ഭർ ാവിെ കൂെട മ ഴിനിര ുകളിലൂെട തലയുയർ ി നട ുേ ാൾ മ ഴി ാര തയും അ ുതേ ാെടയും അസൂയേയാെടയും േനാ ിനില് ും. മ ിമദാ യ് ു ൈകവ ി ി ാ ആ സൗഭാഗ മാണ് എൽസി ് മ ഴി മാതാവു നൽകിയിരി ു ത.് എ ിലും... എ ിലും എൽസി ് അതിെന ുറി ു േബാധമു തായി അവർ ു േതാ ിയി . ഡ ി ഫാൻസിെന ുറി ു വിവരി ുേ ാൾ മ ിമദാ യുെട മന ് ഒരാ ിൻകു ിെയേ ാെല തു ി ാടി കളി ുെമ ിലും എൽസിയുെട മുഖ ് ഒരു ഭാവേഭദവും കാണുകയി . അവൾ ഒരു തണു േനാ ം േനാ ും. അ തമാ തം. ആദ രാ തി കിട യിൽ അ േ ാെട നീ ുനിവർ ു കിട ് ഡ ി ഫാൻസിെല കാ കൾ അവൾ ു വിവരി ുെകാടു ു. പര ീസും മലയാളവും കലർ അയാളുെട ഭാഷയിൽ കാവ ം കലർ ിരു ു. അയാളുെട അരികിൽ െതാ ുെതാ ി എ മ ിൽ കിട ു എൽസി അയാൾ പറ െതാ ും ശ ി ു ു ായിരു ി . അവളുെട മന ് അേ ാൾ ആദിതി േ ത ിലായിരു ു. “െ ാ െത ും െപാറു ണം. അറിേ ാ ് ഒരു കുേ ാം ഞാൻ െചയി ി ...” അവൾ ൈകകൂ ി നി ു. അവിെട കരി െവളിെ യുെട മണമു ായിരു ു. െനയവ് ിള ിെ പഭയിൽ ആദിേന ത ൾ അന ി. “ഞാൻ േപാകാ. കെ ാ ദൂര ു നാ ില.് െ ആശീർവദി ്...”

ആദിൈദവ ിെ ആശീർവാദ ിനായി മണവാ ിയുെട െവളു ശിേരാവ ം അണി തലകു ി ു. കേമണ ൈദവേന ത പഭ അവിെട പര ു. അവൾ അവളുെട മൂർ ാവിൽ ആദിതി െ കര ർശം അറി ു. ൈദവാനു ഗഹ ൾ ഏ ുവാ ിയ എൽസിയുെട കവിളുകളിൽ െനയവ് ിള ിൽ നി ു വ ീണ െവളിെ ു ികൾേപാെല ക ീർ ത ിനി ു... “എൽസീ, ി ിനാ കരയു ത?് ” ഡ ി േചാദി ു. അവളുെട കവിളുകളിെല ക ീർ ു ികൾ ക അയാൾ പരി ഭമി ു. ആദ രാ തി തെ മണവാ ിയുെട ക ുകളിൽ ക ീര് എ ിന?് അയാളുെട േചാദ ിനു മറുപടി പറയാെത അവൾ കവിളുകൾ തുട ു മ ഹസി ു. ഡി് ആശ ാസമായി. അയാൾ വീ ും അവളുെട അരികിൽ നീ ുനിവർ ുകിട ു. അയാൾ അവളുെട കാതുകളിൽ മ ി ുേ ാഴും മുടിയിൽ തേലാടുേ ാഴും ൈകകൾ എടു ു ലാളി ുേ ാഴും അവളുെട മന ് േ ത ളിൽ ൈദവ ളുെട കൂെടയായിരു ു. അവൾ മ ഴിമാതാവിെ മടിയിൽ തലചായ് ിരു ു ക ീർ വാർ ു. െമഴുകുതിരിെവളി ംേപാെല േനർ വിശു കര ാൽ മാതാവ് അവളുെട ശിര ിൽ തേലാടി അവളിൽ സാ നം െചാരി ു. ആ സാ ന ളിൽ അവൾ മയ ി ിട െവ അവൾ ു ചു ും കു ുസൂര െ ഇളം പഭകൾ െതളി ുവ ു... ഇ ുമുതൽ എൽസി ഒരു പുതിയ ജീവിതം ആരംഭി ുകയാണ.് എൽസി പു ൻവ ൾ ധരി ് ഡ ിയുെട കൂെട ബ ു ളുെട വീടുകൾ സ ർശി ുകയും സിനിമ കാണുവാൻ േപാകുകയും െചയു. മ ഴി ാർ അവളുെട

ു ുു ു ു ക ുകളിൽ െവളി വും ചു ുകളിൽ മ ിതവും ക ു... ചില സായാഹ്ന ളിൽ പാട ിനു നടുവിലൂെട േപാകു പുതുതായി താറി നിര ിലൂെട അവർ കിഴ ് പുഴ ാേ ് നട ുവാൻ േപാകും. “ഓൻ െവ ാരെനേ ാെല തേ ്.” െകാ ിേ ൽ വ ു നി ് അവെര േനാ ിെ ാ ് ച ില പറ ു. “കാണാൻ േചല് മേത ാ? ഓന് വ ീടും കുടുംേബാംേ ാ? ഒ ും ആേലാചി ാേതേ സായിവ് േമാെള ഓന് പിടി ുെകാടു ത്?” കടു ൻ അമർഷം പകടി ി ു. “പറ ുപറ ് ഇം തറവാടിനും തറവാ ുകാർ ും െവേല ാ ായി. ആരി ും തറവാട് േവെ ായി. ൈപേശം േചലും മതി.” എതിെര വ േതാ ി രാമനും േതാ ി ി മാരിയ യ് ും ഡി കാൽശരായിയുെട കീശയിൽനി ു ൈപസ എടു ുെകാടു ു ത് കടു ൻ ക ു. “ഓെ ൈകയില് േത ിാ പേണാംെ ാ േകൾവി.” കടു െ തി ി പറ ു. ാ? ഓൻ “പേണാം ാ ിരിേ ഫറാൻസീ ് വ തേ ?” ഫാൻസിൽനി ു തിരിെകവ ഒരാളുെട ൈകയിൽ മാ തേമ പണം ഇ ാെതയു ൂ - ൈമ ൽ. വർഷ ൾ ുമു ് ആറുപുരയിൽ കടു െ ൈകയിൽനി ു കടംവാ ിയ പണം അയാൾ ഇനിയും തിരി ുെകാടു ി ി . എൽസിയുെട വിവാഹംകഴി ് ര ാഴ് കഴി േ ാൾ ൈമ ൽ തിരിെക േപായി. ൈകയിെല വാ ് അഴി ് വി ി ാണ് േപായത്. വിമാനം പിടി ുവാൻ

െകാ ിവെര േപാകുവാനു ൈപസ ൈകവശം ഉ ായിരു ി . ൈവകാെത ഡ ി ും തിരിെക േപാകുവാനു സമയമാകും. “േമാെന, എൽസി ് പാേ ാർ ് േവേ ?”മ ിമദാ ആശ െ ു. “അയിന് എ ീം സമയം േ ാ.” ഡ ി നീ ുനിവർ ുനി ് മദാ െയ േനാ ി ചിരി ു. “ ാ, ക ന േതാേനേ ാ? ി ഇ ം ഒ ും േപാ ിേ ?” “ഒരാേയം കൂടി .് ” “അേ ാ, എൽസിേയാ?” മ ിമദാ േവവലാതിേയാെട േചാദി ു. “ഞാൻ േപായി ് േവഗം വ ് എൽസിെയ െകാ ുേപാകാം.” മ ിമദാ യ് ു തളർ േതാ ി. അവരുെട മുഖം വിളറി. “ൈമ ല് പറ ത് േമാൻ േപാകുേ ാ െകാേ ാകും ാണേ ാ. “ഞാള് പാർ ു ിട ് എൽസീെന െകാ ാകാൻ ക ൂ . ഞാൻ േപായി നെ ാരു വീട് ശര ാ ി േവഗം വരാം. മ െവശമി . ഏറ ാല് ഒരാറ് മാസം...” അയാൾ മ യുെട കരംകവർ ് പു ിരി തൂകി അവെര സമാധാനി ി ുവാൻ ശമി ു. മ ിമദാ യ് ് അതിനു കഴി ി . എൽസി മ ഴിയിൽ നില ു കാലേ ാളം അവർ ു മനഃസമാധാനം ഉ ാകി . “ഇേ ാട് ഓൻ െ ിലും പറേ ാ േമാേള?” “ ്, മേ ?” “ഒരാേയംകൂേട ഓന് ക ന ഉ ു. െ പാേ ാർ ും ക ാസും ഒ ും ശര ായി ി ...” “േ ാട് ഒ ും പറ ി ി .”

“ഇെ ഇ ം െകാേ ാക് ി ാ ്.” എൽസിയുെട കവിളുകൾ മ ി. എ തയും േവഗം മ ഴിയിൽ നി ു േപാകണം എ ാണ് അവളുെടയും ആ ഗഹം. ദുഃസ ളുെട നാടാണ് അവൾ ് മ ഴി. അവെള തനിെയയാ ി ഡ ി േപായി ഴി ാൽ ആ ദുഃസ ൾ അ തയും വീ ും അവളിൽ ഉണരും... മാതാവ് കരുണ കാണി െ . രാ തി ഡ ി തിരി ുവരു തു കാ ് അവളിരു ു. ൈവകാെത അയാൾ വ ു. ഒരു പ ാള ാരെ അ ട േ ാെട അയാൾ കിട ുമുറിയിൽ കട ് അതീവ ശ േയാെട തെ കു ായം അഴി ു മട ി വ ു. അേത കരുതേലാെടതെ ൈപജാമയും ബനിയനും ധരി ു. ക ാടിയുെട മു ിൽ െച ുനി ് മുടി ഭംഗിയായി ചീകി അയാൾ ഒരു കസാരയിൽ നിവർ ിരു ു. അേ ാൾ എൽസി അരികിൽ െച ു നി ു. “േ ാട് േദഷ ാ?” അവൾ േചാദി ു. അതിെ അർഥം മന ിലാകാെത ഡ ി മുഖം തിരി ് അവെള േനാ ി. “മ പറയയ് ◌് ാ, െ െകാ േപാക് ി ാ .് ..” “അതാേണാ കാര ം?” അയാൾ ഒരു പുണ വാളെ ചിരിചിരി േശഷം അവളുെട ൈക സ ം ൈകയിെലടു ് ലാളി ു. “ ാ െ െകാേ ാകാ ത്?” “ഞാൻ പാർ ു ിട ് ര ാൾ ് കയിയാനു േദശം ഇ .” “ഉ ല ്ന ് ര ാൾ ും കയിയാം. ഞാന െന ബ ളാവില് വളർേ ാള .” “ൈമ ലും േ ?” “ഉ ിട ് നമുെ ാരി ും...” “എൽസീ, ഫാൻസ് മ ഴിേപാല . ഒരു മുറീല് ഭാേര ം ഭർ ാവും അളിയനും പാർ ു തു കാണുേ ാ

ആളുകള് ചിരി ും.” “ചിരിേ ാെ .” “നാ ുകാരുെട ചിരിയും പരിഹാസവും എ ത അനുഭവി താണ്...” ൈമ ൽ പറ ത് ബം ാവുേപാലു ഒരു വീ ിലാണ് അവർ താമസം എ ാണ.് കാറുെ ാണ.് ആ ബം ാവ് എ െന ഒരു മുറിയായി ചുരു ി? എൽസി ് അതു മന ിലാകു ി ... “േ ാട് പറയു ത് േനരാേണാ?” അയാളുെട മുഖെ ചിരി മാ ു. ഗൗരവേ ാെട അവളുെട മുഖ ു േനാ ിെ ാ ് അയാൾ പറ ു: “അ നും അ യും ഇ ാെത വളർേ ാനാ ഞാൻ. ജീവിത ില് ഒരുപാട് ദാരിേ ദ ാം കഷ്ട ാടും ഞാനറി ി ു .് ാലും കളവും ചതിയും ഞാൻ പഠി ി ി .” അവളുെട ക ുകൾ നിറ ു. “ഞാൻ െ സ ടംെകാ ു പറ ുേപായതാ.” “സാരം .” അയാൾ അവെള മടിയിൽ പിടി ിരു ി ൈപജാമയുെട കീശയിൽ നി ് വൃ ിയായി മട ിവ തൂവാലെയടു ് അവളുെട ക ുകൾ തുട ു െകാടു ു. പേ , വീ ും അവളുെട െവളു കവിളുകളിലൂെട ഉരുകിയ െമഴുകുതിരിേപാെല ചൂടു ക ീർ ഒലി ുതാണു. “േവഗം മട ിവ ് എ േരംേവഗം െ ഈട് ് െകാേ ാണം. എന ് എനീം ഈട കയിയാൻ കയൂ ാ.” “മൂ ുമാസം െകാ ് ഞാൻ വരും.” അയാൾ അവെള ആലിംഗനംെച്യതുെകാ ് മ ൂസിയ ിെല ഒരു പതിമേപാെല നി ലം ഇരു ു. രാ തി ഇരുൈകകളും സമാ രമായി നീ ിവ ് നീ ുനിവർ ് അയാൾ ശാ നായി ഉറ ുേ ാൾ അവൾ ഉറ ംവരാെത ഓർമകളിൽ മു ി ിട ു.

അ െന പുലർകാ ് പുഴ കട ുവരികയും മ ുതു ികൾ കടലയ് ൂവുകളുെട മുകളിൽ െപാഴിയുകയും െചയു. മ ഴി ാരിൽ ജീവിതാശകൾ ഉണർ ിെ ാ ് മെ ാരു പഭാതംകൂടി െതളി ുവ ു. ഒരാ കഴി േ ാൾ വൃ ിയായി ഇ ിരിയി പാ ും കു ായവും ഇ ് കാലുകളിൽ േപാളിഷ് െചയ തിള ു ഷൂസുമായി, ൈകയിൽ െപ ിയുമായി, ഡ ി യാ ത പറ ു. േപാകാൻ േനരം ൈമ ലിെനേ ാെല അയാൾ ആേരാടും കടംവാ ിയി . മറി ,് അയാെള കാണുവാനും യാ തയയ് ുവാനും വ വർ ് അയാൾ ൈകനിറെയ െകാടു ു. അ െന മ ഴി ാരുെട മുഴുവനും അനു ഗഹവുമായി അയാൾ യാ ത തിരി ു...

നാ ിയാറ് കമേല, നിന ് ഒരു തമാശ േകൾ േണാ? കുമാരൻൈവശ ർ കമലയുെട ക ട തെ മൂ ിേ ൽ േനെര നിറു ി. എെ തലമുടി മുഴുവനും നര ുേപായിരി ു ു. ഈ െവളു ിനിടയിൽ അവിടവിെട കാണാവു കറു ഇഴകൾ വിരലിൽ എ ാം. െപെ ാണ് ഇ െന സംഭവി ത്. ഇേ ാൾ എെ ക ാൽ എെ അ െയ ാൾ പായം േതാ ും. അ യുെട മുടി ഇ തയും നര ി ി . കമല തെ നര തലയിൽ േനാ ി ചിരി ു തായി അയാൾ ു േതാ ി. ചിരി ുകെയാ ും േവ . അയാൾ പറ ു. തല നരെ ിലും എെ ആേരാഗ ിന് ഒരു കുറവുമി . േവണെമ ിൽ പതിനാറു വയ ു ഒരു തി ിെയ എനി ് ഇേ ാഴും താലിെക ി െകാ ുവരാം. അ തയും പറ ി ് അയാളും കമലേയാെടാരുമി ് ചിരി ു. അവൾ ആകാശ ിലിരു ും അയാൾ മ ഴിയിൽ ഇരു ും. കമലയുെട കട പഴയതായിരു ു. ാസ് ി ുെകാ ു അതിെ െചവി ിടികൾ അയാളുെട വിരലുകൾ ഉര ി നിറം മ ി. അതിെ ചി ുകളിൽ പ ് കമലയുെട തലയിെല കാ ിയ എ യുെട മണമു ായിരു ു. ഇേ ാൾ അതിന് ആ മണമി . വളെര ശ ാപൂർവമാണ് അയാൾ അത് ൈകയിെലടു ു തും മൂ ിേ ൽ െവ ു തും. െചവി ിടികൾ നിവർ ി സ ം കാതുകളിൽ െവ ുേ ാൾ അവ െപാടു നെവ അ ുേപാകുെമ ്

അയാൾ ഭയെ ടു ു. ആ ക ട െപാ ിയാൽ പി ീട് അയാൾ ് കമലെയ കാണുവാൻ കഴിയുകയി . മറുേലാക ിൽ കഴിയു തെ ഭാര െയ ദർശി ുവാനു ഒരു ദൂരദർശിനിയാണ് അയാൾ ് ആ ക ട. അ ് അയാൾ പധാനമായും കമലേയാടു പറ ത് എൽസിയുെട വിവാഹെ ുറി ായിരു ു. ഒരു െചറിയ തിേരാധാന ിനുേശഷം ശശി മ ഴിയിൽ തിരിെ ിയ വിവരവും അയാൾ തെ പതിെയ അറിയി ു. അതിനുേശഷം അയാൾ ക ട ഊരി അതിെ ചി ുകൾ തുട ് കരുതേലാെട തിരിെക െവ ു. െവയിൽ നിറംെവ ു വരു േതയു ു. വീടിനു മു ിെല നിര ിൽ തേല രാ തി െകാഴി ുവീണ വാടിയ ാവിലകൾ ചിതറി ിട ിരു ു. മ ുവീണ നന വാഴയിലകളിൽ സൂര ു ു ൾ തിള ിനി ു. മ ഴി ഉണരുകയാണ.് ആദിതി േ ത ിെല െനയവ് ിള ുകൾ അണ ു തുട ി. ഇനി അ ിയാകു തുവെര ആ േ ത ിന് െവളി ം നൽകു ത് മ ഴി സൂര നാണ.് വ ാൻ ഇ ൻ തിര ി ് ഒ ം ഇറ ിവരു ത് കുമാരൻൈവശ ർ ക ു. ഇ ൻ ഇേ ാൾ മ ഴിയിെല എം.എൽ.എ.യാണ.് അയാളുെട ഇേ ാഴ െ േവഷം കരയു ഖദർമു ും ഖദർഷർ ുമാണ.് െറസീ ് ബു ിെ ാന ് ൈകയിൽ കറു ച യു ഡയറി. ഇ ൻ തടി ിരി ു ു. മുടി പിറേകാ ു കയറി െന ി ് വി ീർണം െവ ിരി ു ു. “ൈവശ െര, ള് അറി ിേ ?” “ ാ, ഇ ാ?” “ആറുപുരയിെല കടു ൻ ൻ മരി ു...” വിവരം കുമാരൻൈവശ ർ അറി ിരു ി .

അതു പറയുേ ാൾ ഇ ന് ശ ാസംമു ി. ൈവശ ർ ് ഒ ും വിശ സി ുവാൻ കഴി ി . തേലദിവസം ൈവകുേ രം നട ുവാൻ ഇറ ിയേ ാൾ തി േ ത ിൽ വിള ുെവ ് െതാഴുതുവരു കടു െന അയാൾ വഴിയിൽ ക ു കുശലം പറ ിരു ു. വിരു ുകാർ വരുേ ാൾ കാ കൾ കര ് വിവരം അറിയി ും. മരണം വരുേ ാൾ അ െന ഒരു മു റിയി ു കൂടിയി . മരണ ിന് എ ു മര ാദ? േതാ ുേ ാൾ വരും. േതാ ു വെര െകാ ുേപാകും. അയാൾ വിചാരി ു. “ഹൃദയ ംഭനമാ, ഇ ാ?” ൈവശ ർ തിര ി. “ .” ആറുപുരയിൽ കടു ന് വയ ് എ െത ിലും കഴി ിരി ും. മ ിയ െയ ാൾ പ ുവയെ ിലും അയാൾ ് കൂടുതൽ കാണും. കു ി ു ിൈവശ രും കടു നും സമ പായ ാരായിരു ു. എ ിലും കടു െന ക ാൽ അത പായം മതി ുേമാ? ഉരു ുേപാലെ തടിയായിരു ു. കളരി യ ,് എ േത ു കുളി, െന ി ക ി... എ ാ ിനുമുപരി ഭ ി. കാ ും പിശറുമു ഇടവ ിൽേപാലും േകാഴികൂവു തിനുമു ് ഉണർ ് കുളി ് തി േ ത ിൽ െച ് വിള ു ക ി ് െതാഴും. ഇരു ിലൂെട െതാഴുതിറ ു ഇരു ുേപാെല കറു കടു െന ക് പലരും ആദിതി െ െമ ു കരുതിേ ായിരു ു... ഇ ൻ പറ ത് കുമാരന് മന ിലായി . ഇ െ മുഖം എെ ാേമാ നി ബ്ദം വിളി ു പറയു തായി അയാൾ ു േതാ ി. ൈവശ രിൽ ആശ വളർ ു. കടു െനേ ാെല ആേരാഗ മു ഒരാൾ ഇ െന െപെ ു മരി ണെമ ിൽ, അത് ഹൃദയ ംഭനം കാരണമ ാെത മെ ുെകാ ാണ്?

“ാ ി ഒ ് മി ാ ത?് ” “ൈവശ േര, െനയാ േളാട് ഞാനതു പറേയ ത?് ഓേറ ആേരാ െകാ താ...” “ൈദവേമ...” ൈവശ ർ ഒരുനിമിഷം ക ട ുനി ു. ഒരുറു ിെനേ ാലും ആെര ിലും െകാ ു തു ക ുനിൽ ുവാനു ശ ി അയാളുെട മന ിന് ഇ ് ഇ. “െന ിലും കയ് ിലും െകാടാളുെകാ .് ” കുമാരൻ പതുെ കസാരയിേല ു താണു. കുറ ുേനരം അയാൾ ക ട ് ഇരു ു. ൈവശ ർ ധ ാന ിലൂെട മന രു ു സംഭരി ുകയായിരു ു. “ൈവശ േര, ള് വേര് ാ? ഞാൻ ആറുപുേരേല ാ.” “ ി നട .് ” വ ാൻ ഇ ന് തിര ു .് അയാൾ എം.എൽ.എ. ആണ.് മ ഴി ാരുെട കാര ൾ ഇതുവെര േനാ ിയിരു ത് ആദിതി നും മ ഴിമാതാവും മാ തമായിരു ു. ഇേ ാൾ ൈദവ െള സഹായി ാെന വ ം ഇ നു ്. എം.എൽ.എ. ആയേതാെടയാണ് മ ഴി ാരുെട സുഖദുഃഖ ളുെട ഉ രവാദി ം അയാൾ ഏെ ടു ത്. അസം ി അകാല ് പിരി ുവി ിെ ിൽ വരു അ ുവർഷ ാലം വ ാൻ ആയിരി ും നാ ുകാരുെട ഭാഗേധയ ൾ ൈകകാര ംെച ുക. അതുവെര ആദിതി നും മാതാവിനും അ ം വി ശമം ലഭി ും. അവരുെട േജാലി ഇ ൻ േനാ ിെ ാ ും. “കുമാരാ ആരാ ച ത്?” “ന െള കട് ൻ ൻ.” മ ിയ ഒരു നിമിഷം മി ാെത വാതിൽപടിയിേ ൽ നി ു. അവർ ഒ ു നിശ സി ു.

കുമാരെ അ ൻ കു ി ു ിൈവശ രും കടു നും ച ാതിമാരായിരു ു. “ െന ഓനും േപായി...” കുമാരൻൈവശ ർ കുളി ്, കു ായം മാറി ആറുപുരയിേല ു പുറെ ു. മ ിയ ചാവുപുരയിലും മംഗല ുരയിലും ഒ ും േപാകാറി . അെത ാം അവർ എേ നിറു ിയിരി ു ു. അവർ തെ മുറിയിൽെച ് ഭഗവാൻ സത സായിബാബയുെട മു ിൽനി ് െതാഴുതു. മ ിയ യുെട കിട ുമുറിയും പൂജാമുറിയും ഒ ുതെ . സദാ ൈദവവിചാരവുമായി കഴിയു അവർ ഉറ ു തും ഭഗവത് സ ിധിയിൽതെ . ആറുപുരയിേല ് നട ുേ ാൾ കടു െന ആരാണ് െകാ െത ും എ ിനാണ് െകാ െത ും ഉ ആേലാചനകൾ കുമാരൻൈവശ െര േവ യാടി. ഒരുപേ , ഇ ന് െത ുപ ിയതായിരി ുേമാ? കടു െന ആരു െകാ ുവാൻ? ചില െചറിയ പണമിടപാടുകൾ ഉെ ാെത മെ ാരു വലിയ െത ് അയാൾ െചയി ി . പ ് വ ാ ി ക ുവിെന കുടിെയാഴി ി ് െപരുവഴിയിൽ ആ ിയതിൽ കടു ൻ ധാരാളം േഖദി ിരു ു. “െ കുമാരാ, ഞാൻ എ ു െച ാനാ? രാഹുലൻ െകട ാനും ഇരി ാനും സ തി െ ?”മകനുേവ ിയായിരു ു അയാൾ അത് െചയത.് വ ാ ി ക ുവിെ പുര ത ി അവിെട രാഹുലൻ ഒരു വീടു പണിതു. വ ാ ി ുളം വ ിയേ ാൾ അയാൾ അത് മ ി ുനിക ി. ഇനി ഒരി ലും അതിൽ മ ഴിയാ ലുകൾ വിരിയുകയി . കുമാരൻ ൈവശ രുെട തലയ് ു മുകളിലൂെട നീ ിേ ായ േമഘശകല ൾ ആറുപുരയുെട മുകളിൽ ഒരു നിമിഷം ത ിനി തായി അയാൾ ു േതാ ി. കടു െ പുരാതനമായ വീട് നിഴലുകളുെട ഇരുളിൽനി ് െതളി ി ി .

“ൈവശ െര ള് ആട േപാ . ആട േപാലീസു .് ” ക ൻ ദൂെര നിര ിൽ മാറിനില് ുകയാണ.് വയലിന ുറം അകെല ആറുപുരയുെട മു ് അന ു നിഴലുകൾ ിടയിൽ േപാലീസുകാരുെട ചുവ െതാ ികൾ കാണാം. ൈവശ ർ മു ് കയ ി ിടി ് െവ ം െക ി ിട ു പാട ിലിറ ി. വര ിെ വി ിൽ നിറ ുനില് ു ചളിെവ ിൽനി ു ഒരു വലിയ തവള അതിെ വ ുകളിൽ സം ഭമവുമായി അയാെള േനാ ി. വശ ളിൽ മഴ ൂ ് പിടി േകാണി െമഴു ുപുര തുേപാെല വഴു ു ു ായിരു ു. കുമാരൻ ഒ ും പറയാെത മു ുനി ു. മര ി കൾ ിടയിൽ ഇരു ആദിതി േ തം കാണാം. അവിെട ഇ ് ഒരുപേ , നൂ ാ ിനുേശഷം ആദ മായി വിള ് മുട ി. കുമാരൻ ൈവശ േരാട് ആരും ഒ ും പറ ി . ആറുപുരയുെട ഉ ിൽനി ് ഇടയ് ിെട കടു െ തി ി ച ിലയുെട മൂർ യു കര ിൽ േകൾ ാം. ചൂടി ാ െവയിൽ െനയെ് വളി ംേപാെല പാട ിനു മുകളിൽ ത ി നി ു. “എ ളാ?” “േകായി കൂകാറായ ളാ ാ േക ത്.” “ആരാ ് അേറ ാ?” “ . അയിനേ േപാലീസ് വ ത്.” “ക ാരായിരി ും.” “പേ ില് ഓല് ഒ ും െകാേ ായി ി . െപാ ും പേ ാം ഒ ും ഓല് െതാ ി ുേപാലും ...” കുമാരൻൈവശ ർ ് ഒ ും മന ിലായി . അയാൾ ് ഒ ുമാ തം അറിയാം. ആറുപുരയിൽ കടു ൻ മരി ിരി ു ു. ൈവശ ർ ആദിൈദവ രണയുമായി ക ട ുനി ു. “ൈവശ േര, ് കാണേണാ?”

വ ാൻ ഇ ൻ അയാളുെട േതാളിൽ ൈകവ ു. കുമാരൻ ഒരു പകലുറ ിൽനിെ േപാെല ഉണർ ു. അയാൾ ഇ െ കൂെട അകേ ു െച ു. അവിെട കൂടി നി ിരു െപ ു ൾ അലമുറയി ു. സിംഹാസനംേപാെല വലിയ ഒരു പഴയ കസാരയിൽ രാഹുലൻ തല കു ി ിരി ു ു. കടു െ കിട ുമുറിയുെട മു ിൽ എ ിയേ ാൾ ഒരു പ ായം തുറ തുേപാെല കാല ഴ ിെ മണം അയാൾ അറി ു. താണ മ ും ഇടു ിയ ജാലകവുമു ആ മുറിയിൽ ആദിേ ത ിനു ിൽ എ േപാെല പകലും ഇരു ാണ.് ആറുപുരയിൽ കടു ൻ വീണിട ് അേതേപാെല കിട ുകയാണ.് േകാറെകാ ു ൈകകളി ാ കു ായം നിറെയ െച ര ി ുവ ്. മ ിയ ഇരുളിൽ അയാളുെട കാതുകളിെല സ ർണ ടു ൻ ആദിേന ത ൾേപാെല തിള ി. കടു െ കഴു ് മി വാറും അ ിരു ു. അയാളുെട തടി മിനുസമു കരി ാലുകളും തുടകളും ന മായിരു ു... കുമാരൻൈവശ രുെട ചു ുകൾ ൈദവനാമം ഉരുവി ു. “വരീൻ, ന ് േപാകാം.” ഇ ൻ ൈവശ രുെട തണു ൈകയിൽ പിടി ് തിരിെക നട ു. രാഹുലേനാട് അവെന സമാധാനി ി ുവാൻ േവ ി ഒരു വാ ് പറയുവാൻേപാലും കുമാരന് കഴി ി . മരണവും േവദനയും ക ു നില് ുവാൻ കഴിയാെതയായി. എനി ു വയ ായി... അയാൾ തിരിെക മു ുെച ുനി ു. അയാളുെട ശ ാസം േനർ ുകയും േദഹം തണു ുകയുംെചയു. ആളുകൾ താണസ ര ിൽ സംസാരി ു. “മരി ാൻ േപാകുേ ാ ഓറ് പറ ത് ാ് േക േണാ?” “ ാ?”

“ഓറ് േമാേനാട് പറയാ, േമാേന തി േ ര ില് െച ് െവള ് ക ി ് .് ” മു ് കൂടിനില് ു തി ാരെട എ ം െപരുകി വ ു. അവരുെട മുഖ ് ഭീതിയും കദനവും മാറി മാറി നിഴലി ു. എ േപാെല വീണുകിട ു െവയിൽ േനർ ു. ആകാശം മ ി. അവിെട ക ുനീർ ത ിനി ു. “ൈവശ ര് േപാകാ?” ഇ ൻ തിര ി. “ഞാൻ െപാേരല് െച ് ിരി െകട െ .” “ഈട ആരും . രാഹുലെനെ ാ ് ഒ ിനും ക ൂ ...” “ ിരി കയി ി ് ഞാൻ വരാം.” ഇനിയും അവിെട അ െന നി ാൽ താൻ വീണുേപാകുെമ ് ൈവശ ർ ു േതാ ി. മുകളിൽ േനർ മുഴ ം േക ു. പുഴയിൽനി ു തണു കാ ് വീശി. മഴ ഇേ ാൾ വീഴും. വഴു ു വര ിലൂെട നട ുേ ാൾ മു ് കയ ി ിടി ാൻ അയാൾ മറ ു. േ ത ിൽ വഴിപാടു കഴി ുവാനായി േകാടിേയരിയിൽനി ു വ ഒരു തി ൻ നിരാശനായി ഇടവഴിയിൽനി ു കയറിവ ു. “േച ര ില് െവള ി . പൂേജം . ഇെതെ ാരു കഥ?”തീയൻ പറ ു: “ൈദവ േളാടാ കളി.” വിള ു ക ി ു ആൾ മൺമറ വിവരം അയാൾ അറി ിരു ി . കുമാരന് െത ളുെട ചിലെ ാ കൾ ചു ും േകൾ ു തായി േതാ ി. ആറുപുരയിൽ കടു െന കാണുവാനായി േ ത ിൽ നി ും െത ൾ കൂ മായി പുറ ിറ ി വരികയായിരി ണം. കരി ു ി ാ നും അ ാരനും ഗുളികനും ക ാർമനും മാർ ുലയിനും... അ ാരെ വാളിെ