tripitaka_08

พระวนิ ัยปฎ ก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 313 ภกิ ษุอุทายี อันสงฆชักเขาหาอาบัติเดมิ แลว เพื่อ อาบัติตวั หนึ่งในระหวาง ชอ่ื สญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ไม ไดป ดบังไว ชอบแกสงฆ เหตุน้ันจึงน่ิง ขาพเจาทรง ความนี้ไว อยา งนี.้ วิธใี หม านตั [๔๐๗] ดูกอ นภิกษุทงั้ หลาย ก็แล สงฆพึงใหมานตั ๖ ราตรีอยา งน้ี ภกิ ษอุ ทุ ายีนั้น พึงเขาไปหาสงฆ หมผา อุตราสงคเ ฉวยี งบาไหวเทา ภิกษผุ ูแกก วา น่งั กระโหยงประคองอัญชลี แลวกลาวคาํ ขอ วาดังน:้ี - คาํ ขอมานตั ทา นเจา ขา ขา พเจา ตองอาบัติตวั หน่งึ ชอ่ื สญั - เจตนิกาสกุ กวิสฏิ ปดบงั ไว ๕ วัน .... ขา พเจาน้ันอยู ปรวิ าสแลว ขอมานัต ๖ ราตรี เพ่อื อาบัติ ๓ ตัวกะ- สงฆ สงฆไ ดใ หม านัต ๖ ราตรี เพอื่ อาบัติ ๓ วนั แก ขาพเจา น้นั ขาพเจานนั้ กําลังประพฤติมานัต ไดตอง อาบัตติ วั หน่ึงในระหวาง ช่อื สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ไม ไดป ด บังไว จงึ ขอการชักเขา หาอาบัตเิ ดิม เพอื่ อาบตั ติ วั หนง่ึ ในระหวา ง ชอ่ื สัญเจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ไมไดป ด บงั ไวกะสงฆ สงฆไ ดชักขาพเจานัน้ เขาหาอาบัตเิ ดิม เพือ่ อาบัตติ ัวหนง่ึ ในระหวาง ช่ือสัญเจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ไม

พระวินัยปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ท่ี 314 ไดปด บังไว ทา นเจาขา ขา พเจา นน้ั ขอมานัต ๖ ราตรี เพื่ออาบตั ิตวั หนึ่งในระหวาง ชื่อสัญเจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ไมไ ดป ด บงั ไวก ะสงฆ พงึ ขอแมค รั้งทีส่ อง พึงขอแมครัง้ ท่สี าม. [๔๐๘] ภกิ ษผุ ูฉลาด ผูสามารถ พึงประกาศใหสงฆท ราบดว ยญตั ตจิ ตุตถกรรมวาจา วาดังนี้:- กรรมวาจาใหมานัต ทานเจาขา ขอสงฆจงฟงขาพเจา ภิกษอุ ุทายีน้ี ตอ งอาบัติตัวหนง่ึ ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน .... เธออยปู ริวาสแลว ขอมานตั ๖ ราตรี เพื่อ อาบัติ ๓ ตัวกะสงฆ สงฆไดใ หม านตั ๖ ราตรี เพือ่ อาบัติ ๓ ตัว แกภ กิ ษุอุทายี เธอกําลังประพฤตมิ านตั ไดต องอาบตั ติ วั หนึง่ ในระหวา ง ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ไมไดปด บงั ไว เธอขอการชกั เขาหาอาบตั เิ ดิม เพือ่ อาบัติ ตัวหนง่ึ ในระหวาง ชอื่ สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ไมไดป ด บงั ไวกะสงฆ สงฆไ ดช ักภิกษอุ ุทายีเขาหาอาบตั ิเดิม เพอ่ื อาบัตติ ัวหนง่ึ ในระหวา ง ช่อื สญั เจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ไมไดป ดบงั ไว เธอขอมานัต ๖ ราตรี เพือ่ อาบัตติ ัว หน่ึงในระหวา ง ชอื่ สญั เจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ไมไ ดป ด บังไวกะสงฆ ถาความพรอมพร่ังของสงฆถ งึ ทแี่ ลว สงฆ

พระวนิ ยั ปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 315พงึ ใหม านตั ๖ ราตรี เพอื่ อาบตั ิตัวหน่ึงในระหวา ง ช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ไมไ ดป ดบงั ไวแ กภกิ ษอุ ุทายี น้ีเปน ญตั ต.ิ ทานเจา ขา ขอสงฆจ งฟงขาพเจา ภกิ ษุอุทายีนี้ตองอาบัติตัวหน่ึง ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว๕ วนั .... เธออยูปริวาสแลว ขอมานัต ๖ ราตรี เพอ่ือาบัติ ๓ ตวั กะสงฆ สงฆไดใหมานัต ๖ ราตรี เพอื่อาบตั ิ ๓ ตวั แกภ ิกษอุ ุทายี เธอกําลงั ประพฤตมิ านัตไดต องอาบัตติ วั หนึง่ ในระหวาง ช่ือสัญเจตนิกาสุก-วสิ ฏั ฐิ ไมไดปดบังไว เธอขอการชกั เขา หาอาบตั ิเดิมเพอ่ื อาบัตติ ัวหน่งึ ในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิไมไดป ดบังไวก ะสงฆ สงฆไดช กั ภกิ ษอุ ทุ ายเี ขาหาอาบตั ิเดิม เพอ่ื อาบัติตวั หนง่ึ ในระหวาง ชอื่ สัญเจตนิกาสุกก-วสิ ัฏฐิ ไมไดป ด บงั ไว เธอขอมานัต ๖ ราตรี เพ่ืออาบัตติ วั หน่ึงในระหวาง ชอื่ สัญเจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ไมไดป ดบงั ไวก ะสงฆ สงฆใ หมานตั ๖ ราตรี เพื่ออาบัติตวั หนึง่ ในระหวาง ช่ือสญั เจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ไมไ ดปดบังไวแกภิกษอุ ุทายี การใหม านัต ๖ ราตรี เพือ่ อาบัติตัวหนง่ึ ในระหวา ง ชอ่ื สัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ไมไดป ดบงั ไว แกภ กิ ษอุ ทุ ายี ชอบแกท า นผใู ด ทานผูนนั้ พึงเปนผูน่งิ ไมชอบแกทานผูใ ด ทานผนู ั้นพึงพูด

พระวินัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 316 ขา พเจากลาวความน้ี แมครง้ั ท่ีสอง... ขาพเจากลา วความนี้ แมคร้ังทีส่ าม.... มานัต ๖ ราตรี เพือ่ อาบตั ติ ัวหน่ึงในระหวาง ช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ไมไ ดปดบงั ไว อนั สงฆให แลวแกภกิ ษุอุทายี ชอบแกส งฆ เหตุนั้นจงึ น่งิ ขาพเจา ทรงความนไ้ี ว อยา งนี.้ สงฆช กั เขาหาอาบตั ิเดมิ แลว ใหมานตั [๔๐๙] ทานพระอทุ ายีน้ัน ประพฤตมิ านัตแลว ควรอัพภานไดต องอาบตั ิตวั หนง่ึ ในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ไมไ ดปดบงัไว จงึ แจง แกภ ิกษุทั้งหลายวา ทา นทงั้ หลาย ขา พเจา ตอ งอาบัตติ วั หนึง่ช่ือสญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน....ขาพเจานัน้ ไดประพฤติมานตัแลว ควรอัพภาน ไดตองอาบัตติ วั หน่งึ ในระหวาง ชื่อสัญเจตนกิ าสุกก-วิสฏั ฐิ ไมไดป ด บงั ไว ขาพเจา จะพึงปฏบิ ตั ิอยา งไร ภิกษุเหลา น้นั กราบทูลเร่อื งนั้นแดพระผมู พี ระภาคเจา ๆ ตรสั วา ดูกอ นภิกษุทงั้ หลายเพราะเหตนุ นั้ แล สงฆจ งชกั ภกิ ษุอทุ ายีเขาหาอาบัติเดมิ เพ่อื อาบตั ิวันหนึง่ในระหวาง ชอ่ื สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ไมไ ดปด บังไวแ ลว ใหมานตั ๖ราตร.ี วิธีชักเขาหาอาบัติเดิม [๔๑๐] ดูกอนภกิ ษุท้ังหลาย กแ็ ล สงฆพึงชกั เขา หาอาบัติเตมิอยา งน้ี ภิกษอุ ทุ ายนี ้ันเขา ไปหาสงฆ หมผาอตุ ราสงคเฉวียงบา.......

พระวินยั ปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ท่ี 317 คําขอมลู ายปฏกิ สั สนา ทา นเจาขา ขาพเจาตองอาบตั ติ ัวหนึ่ง ชอื่ สัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิปดบงั ไว ๕ วนั ... ภกิ ษผุ ฉู ลาด ผูส ามารถ พึงประกาศใหส งฆทราบดว ยญัตติจตุตถ-กรรมวาจา วาดงั น้ี :- กรรมวาจามูลายปฏิกสั สนา ทา นเจาขา ขอสงฆจ งฟงขา พเจา ภิกษุอทุ ายีนี้ ตองอาบตั ิตัวหนงึ่ ชือ่ สญั เจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน .... ภิกษอุ ุทายีอนั สงฆช กั เขา หาอาบัติเดิมแลว เพอื่ อาบัตติ ัวหนง่ึ ในระหวา ง ชอ่ื สญั เจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ไม ไดปด บังไว ชอบแกสงฆเหตุนน้ั จึงนง่ิ ขาพเจา ทรง ความนไ้ี ว อยา งน.ี้ วธิ ีใหมานัต [๔๑๑] ดูกอ นภิกษทุ งั้ หลาย กแ็ ล สงฆพงึ ใหม านัต ๖ ราตรีอยางน้ี ภกิ ษุอทุ ายนี น้ั พึงเขา ไปหาสงฆ หมผา อุตราสงคเฉวียงบา .... คําขอมานัต ทา นเจาขา ขาพเจา ตอ งอาบัติตัวหนง่ึ ชอ่ื สัญ- เจตนกิ าสุกวสิ ัฏฐิปดบังไว ๕ วัน

พระวนิ ยั ปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 318 ภิกษุผฉู ลาด ผูสามารถ พึงประกาศใหสงฆท ราบดว ยญตั ติจตุตถกรรมวาจาวาดงั น:ี้ - กรรมวาจาใหมานัต ทานเจา ขา ขอสงฆจงพึงขาพเจา ภิกษุอุทายีนี้ ตองอาบตั ิตัวหน่ึง ช่อื สญั เจตนิกาสุกกวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๕ วนั ... มานตั ๖ ราตรี เพ่ืออาบัติตวั หนึ่งในระหวา ง ชื่อ สญั เจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ไมไ ดปดบงั ไว อันสงฆใ หแ ลว แกภกิ ษอุ ทุ ายี ชอบแกส งฆเ หตนุ ้ันจึงน่ิง ขาพเจาทรง ความน้ไี ว อยา งนี.้ สงฆใ หอพั ภาน [๔๑๒] ทา นพระอทุ ายีนน้ั ประพฤติมานัต จงึ แจงแกภ ิกษุทัง้ หลายวา ทา นท้งั หลายขาพเจา ตอ งอาบตั ติ วั หนง่ึ ชื่อสัญเจตนิกาสุกก-วสิ ฏั ฐปิ ด บังไว ๕ วัน.... ขา พเจานนั้ ประพฤตมิ านตั แลว ขาพเจาจะพงึปฏิบัติอยา งไร ภิกษเุ หลานั้นกราบทูลเรือ่ งนน้ั แดพระผูม พี ระภาคเจา ๆตรสั วา ดกู อนภิกษทุ ั้งหลาย เพราะเหตุน้ันแล สงฆจ งอัพภานภกิ ษอุ ทุ ายี. วิธอี ัพภาน [๔๐๓] ดกู อนภิกษุท้ังหลาย กแ็ ล สงฆพ ึงอัพภานอยา งน้ีภิกษอุ ุทายีนน้ั พงึ เขาไปหาสงฆ หม ผา อุตราสงคเ ฉวยี งบา ไหวเ ทาภิกษุผแู กก วา นงั่ กระโหยงประคองอัญชลี แลว กลา วคําขอ วาดงั นี้ :-

พระวินัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 319 คาํ ขออพั ภาน ทานเจา ขา ขาพเจาตอ งอาบัตติ วั หน่งึ ช่อืสญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วัน ขา พเจาน้นั ขอปรวิ าส ๕ วัน เพือ่ อาบตั ิตัวหนึง่ ขอสญั เจตนกิ าสกุ ก-วิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วันกะสงฆ สงฆไ ดใหป ริวาส ๕ วนัเพอื่ อาบัติตัวหน่งึ ช่อื สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บงั ไว๕ วันแกข าพเจา นั้น ขาพเจาน้ันกําลงั อยปู ริวาส ไดตองอาบตั ิตัวหนงึ่ ในระหวาง ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ไมไดปด บงั ไว จึงขอการชักเขาหาอาบัติเดมิ เพ่ืออาบตั ติ ัวหนึ่งในระหวา ง ช่อื สัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ไมไดปดบังไวก ะสงฆ สงฆไ ดช ักขา พเจานน้ั เขาหาอาบตั เิ ดมิ เพ่ืออาบัตติ ัวหนึ่งในระหวาง ช่อื สญั เจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ไมไดป ดบงั ไว ขา พเจา นน้ั อยปู ริวาสแลว ควรมานัต ไดตองอาบตั ิตวั หนง่ึ ในระหวา ง ชอื่ สัญเจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิไมไ ดปด บังไว จึงขอการชักเขาหาอาบตั ิเดมิ เพอ่ื อาบตั ิตัวหน่ึงในระหวาง ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ไมไดปดบังไวกะสงฆ สงฆไ ดช กั ขา พเจา นนั้ เขาหาอาบตั ิเดมิเพอ่ื อาบตั ิตัวหนึ่งในระหวาง ช่อื สัญเจตนิกาสุกกวิสัฏฐิไมไดป ดบงั ไว ขาพเจานน้ั อยูปริวาสแลว ขอมานตั๖ ราตรี เพือ่ อาบตั ิ ๓ ตวั กะสงฆ สงฆไดใหมานัต

พระวินัยปฎ ก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ท่ี 320๖ ราตรี เพ่อื อาบตั ิ ๓ ตวั แกขาพเจาน้นั ขาพเจา นั้นกําลังประพฤติมานตั ไดต องอาบตั ติ ัวหน่งึ ในระหวางชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ไมไ ดป ด บงั ไว จงึ ขอการชกั เขา หาอาบตั เิ ดมิ เพื่ออาบัตติ ัวหน่งึ ในระหวาง ชื่อสญั เจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ไมไ ดป ดบงั ไวกะสงฆ สงฆไดชกั ขาพเจานั้นเขา หาอาบัติเดิม เพื่ออาบัตติ ัวหนึ่งในระหวา ง ชอื่ สญั เจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ไมไดปด บงั ไวขาพเจา นั้นขอมานัต ๖ ราตรี เพ่ืออาบตั ติ ัวหนึ่งในระหวางชอ่ื สญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ไมไ ดปดบังไวก ะสงฆ สงฆไดใ หม านตั ๖ ราตรี เพอื่ อาบตั ติ วั หนงึ่ ในระหวา ง ช่อืสัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ไมไ ดป ดบังไว แกข าพเจา นั้นขาพเจานั้นประพฤตมิ านตั แลว ควรอัพภาน ไดต อ งอาบัติตวั หนง่ึ ในระหวา ง ชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ไมไดป ด บงั ไว จึงขอการชักเขา หาอาบตั เิ ดมิ เพอ่ื อาบตั ิตัวหนึ่งในระหวาง ช่ือสัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐไิ มไ ดปดบงั ไวกะสงฆ สงฆไดชกั ขาพเจา น้ันเขา หาอาบัตเิ ดิม เพ่ืออาบตั ิตวั หนึ่งในระหวา ง ช่อื สญั เจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ไมไดป ดบงั ไว ขาพเจา น้นั ขอมานตั ๖ ราตรี เพ่อื อาบตั ิตัวหนึง่ ในระหวาง ชือ่ สญั เจตนกิ าสุกกวิสัฏฐิ ไมไ ดปดบังไวกะสงฆ สงฆไ ดใ หมานัต ๖ ราตรี เพื่ออาบตั ิตัวหน่ึงในระหวา ง ช่อื สัญเจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ไมไ ดป ดบัง

พระวนิ ยั ปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ท่ี 321 ไว แกขา พเจา นัน้ ทานเจาขา ขา พเจาน้ันประพฤติ มานัตแลว ขออพั ภานกะสงฆ พงึ ขอแมครั้งทส่ี อง พงึ ขอแมคร้ังทส่ี าม. [๔๑๔] ภิกษุผูฉลาด ผูสามารถ พงึ ประกาศใหสงฆทราบดว ยญตั ติจตตุ ถกรรมวาจา วาดงั นี้ :- กรรมวาจาใหอ ัพภาน ทา นเจา ขา ขอสงฆจงพึงขา พเจา ภิกษุอุทายนี ้ี ตองอาบัตติ ัวหน่ึง ช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั เธอขอปรวิ าส ๕ วัน เพ่ืออาบัตติ ัวหน่ึง ชอื่ สญั เจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไ ด ใหปรวิ าส ๕ วัน เพือ่ อาบตั ิตวั หน่ึง ชื่อสัญเจตนิกา- สุกกวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั แกภ กิ ษุอทุ ายี เธอกําลงั อยูปรวิ าส ไดต อ งอาบัติตวั หน่ึงในระหวา ง ชอ่ื สญั เจต- นกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ไมไ ดบ ีบบงั ไว เธอขอการชกั เขา หา อาบตั เิ ดิม เพอ่ื อาบัตติ ัวหนึง่ ในระหวาง ช่อื สญั เจต- นิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ไมไ ดปดบงั ไวก ะสงฆ สงฆไ ดช กั ภิกษุ อทุ ายหี าอาบัติเดิม เพ่อื อาบตั ิตัวหน่ึงในระหวา ง ชอื่ สัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิไมไ ดป ดบงั ไว เธออยปู รวิ าสแลว

พระวนิ ยั ปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ท่ี 322ควรมานัต ไดตอ งอาบัตติ วั หน่ึง ในระหวาง ช่ือสญั -เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ไมไดป ดบงั ไว เธอขอการชักเขา หาอาบตั เิ ดมิ เพ่ืออาบัติตวั หน่งึ ในระหวา ง ชอื่ สญั เจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ไมไดปดบังไวก ะสงฆ สงฆไดชกั ภิกษอุ ทุ ายีเขาหาอาบตั เิ ดิม เพ่ืออาบตั ิตวั หนงึ่ ในระหวาง ชอ่ืเจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ไมไ ดปดบงั ไว เธออยูปรวิ าสแลวขอมานตั ๖ ราตรี เพอื่ อาบตั ิ ๓ ตัวกะสงฆ สงฆไดใหมานัต ๖ ราตรี เพอื่ อาบัติ ๓ ตวั แกภิกษุอทุ ายเธอกําลังประพฤติมานัต ไดตอ งอาบตั ิวันหนึง่ ในระหวา งชือ่ สญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ไมไ ดปด บังไว เธอขอการชักเขาหาอาบตั เิ ดมิ เพ่ืออาบตั ิตัวหน่งึ ในระหวาง ช่อื สญั -เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ไมไ ดปดบงั ไวกะสงฆ สงฆไดช กัภิกษอุ ุทายีเขาหาอาบตั เิ ดมิ เพอื่ อาบตั ิ วันหนงึ่ ในระหวางชื่อสัญเจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐไิ มไ ดปดบงั ไว เธอขอมานัต๖ ราตรี เพอื่ อาบตั ิตัวหนึ่งในระหวาง ชื่อสญั เจตนกิ า-สุกกวิสัฏฐิ ไมไดป ดบงั ไวกะสงฆ สงฆไ ดใหมานัต ๖ราตรี เพอ่ื อาบัตติ วั หนึง่ ในระหวา ง ชอื่ สัญเจตนิกา-สกุ กวสิ ฏั ฐิ ไมไดป ดบงั ไวแกภกิ ษุอทุ ายี เธอประพฤติมานัตแลว ควรอพั ภาน ไดตองอาบัติตวั หนึง่ ในระหวางชื่อสญั เจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ไมไดป ดบังไว เธอขอการ

พระวนิ ัยปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 323ชกั เขาหาอาบตั ิเดิม เพอ่ื อาบตั ติ วั หนง่ึ ในระหวาง ชอ่ืสญั เจตนิกาสุกกวสิ ัฏิฐิ ไมไ ดป ด บังไวกะสงฆ สงฆไดชักภิกษุอุทายเี ขา หาอาบตั เิ ดิม เพอื่ อาบตั ิตวั หน่งึ ในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนกิ าสุกกวิสัฏฐิ ไมไดปดบังไว เธอขอมานัต ๖ ราตรี เพือ่ อาบัตติ วั หน่งึ ในระหวาง ชื่อสญั -เจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ไมไ ดปด บงั ไวกะสงฆ สงฆไ ดใหมานตั ๖ ราตรี เพอ่ื อาบตั ิตัวหนงึ่ ในระหวา ง ช่อื สัญเจต-นิกาสุกกวสิ ัฏฐิ ไมไ ดปด บังไวแกภิกษุอทุ ายี เธอประพฤตมิ านตั แลว ขออพั ภานกะสงฆ ถาความพรอ มพรั่งของสงฆถึงที่แลว สงฆพึงอัพภานภิกษุอุทายี นเ้ี ปนญตั ติ ทานเจาขา ขอสงฆจงฟง ขา พเจา ภกิ ษุอุทายนี ี้ตอ งอาบัตติ วั หน่งึ ช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว๕ วัน .... เธอประพฤตมิ านัตแลว ขออพั ภานกะสงฆ สงฆอพั ภานภกิ ษอุ ุทายี การอพั ภานภิกษุอทุ ายี ชอบแกท านผใู ด ทา นผนู ้นั พึงเปนผนู ิ่ง ไมชอบแกทา นผูใด ทานผูน้นั พึงพูด ขาพเจากลา วความนี้ แมคร้ังท่ีสอง.... ขา พเจากลา วความนี้ แมครัง้ ท่ีสาม.... ภิกษุอุทายี อนั สงฆอ ัพภานแลว ชอบแกส งฆเหตุนั้นจึงนิ่ง ขา พเจา ทรงความน้ีไว อยา งนี.้

พระวนิ ัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 324 สงฆใหป กขปริวาส [๔๑๕] สมัยตอมา ทานพระอทุ ายี ตอ งอาบตั ิตัวหนง่ึ ชอ่ืสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปก ษ เธอแจงแกภกิ ษทุ ง้ั หลายวาทา นทงั้ หลาย ขา พเจา ตองอาบตั ิตวั หนึง่ ช่ือสญั เจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ ขา พเจา จะพึงปฏิบัตอิ ยา งไร ภิกษเุ หลานั้นกราบทูลเรื่องนนั้แดพระผมู ีพระภาคเจาๆ ตรัสวา ดูกอ นภิกษุท้งั หลาย เพราะเหตนุ ั้นแลสงฆจ งใหปริวาส ๑ ปกษ เพ่อื อาบัตติ วั หน่ึง ช่ือสญั เจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิปด บงั ไว ๑ ปกษ แกภ กิ ษอุ ทุ าย.ี วิธีใหป ก ขปริวาส [๔๑๖] ดกู อนภิกษทุ งั้ หลาย กแ็ ล สงฆพ ึงใหอ ยา งนี้ ภกิ ษุอุทายีนั้นพึงเขาไปหาสงฆ หม ผาอุตราสงคเ ฉวียงบา ไหวเ ทาภกิ ษผุ ูแ กกวา น่งั กระโหยงประคองอัญชลี แลว กลา วคําขอ วา ดงั น้ี :- คาํ ขอปก ขปรวิ าส ทา นเจา ขา ขาพเจา ตอ งอาบตั ติ วั หน่ึง ชอื่ สญั เจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปก ษ ทานเจาขา ขา พเจานนั้ ขอปริวาส ๑ ปก ษ เพือ่ อาบตั ติ ัวหนงึ่ ชอื่ สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บงั ไว ปกษ กะสงฆ พึงขอแมครั้งทส่ี อง พงึ ขอเเมค รั้งท่สี าม [๔๑๗] ภกิ ษผุ ูฉลาด ผูสามารถ พึงประกาศใหส งฆทราบดว ยญัตติจตตุ ถกรรมวาจา วาดังน้ี :-

พระวินยั ปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 325 กรรมวาจาใหป กขปริวาส ทา นเจา ขา ขอสงฆจงฟง ขา พเจา ภกิ ษอุ ุทายีน้ีตอ งอาบัตติ วั หน่ึง ช่อื สญั เจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว๑ ปกษ เธอขอปรวิ าส ๑ ปกษ เพือ่ อาบตั ิตวั หนง่ึ ชอ่ืสัญเจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปกษก ะสงฆ ถาความพรอ มพรั่งของสงฆถ งึ ทแี ลว สงฆพ งึ ใหป รวิ าส ๑ ปก ษเพือ่ อาบัตติ วั หน่งึ ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว๑ ปก ษ แกภกิ ษุอุทาย น้ีเปน ญัตติ ทา นเจา ขา ขอสงฆจ งฟงขา พเจา ภกิ ษอุ ทุ ายีน้ีตอ งอาบตั ิตัวหนงึ่ ชือ่ สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว๑ ปก ษ เธอขอปรวิ าส ปก ษ เพ่อื อาบตั ิตวั หน่ึง ชือ่สญั เจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ปก ษก ะสงฆ สงฆไดใหป รวิ าส ๑ ปก ษ เพ่ืออาบตั ิตัวหนึง่ ชอื่ สญั เจต-นิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ แกภิกษอุ ทุ ายี การใหป รวิ าส ๑ ปกษ เพอ่ื อาบตั ติ ัวหนึ่ง ช่ือสัญเจตนิกา-สุกกวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปกษ แกภ ิกษุอุทายี ชอบแกทา นผใู ด ทา นผูนนั้ พึงเปน ผนู ิ่ง ไมชอบแกทานผูใ ดทา นผนู น้ั พงึ พดู ขาพเจากลา วความน้ี แมครัง้ ท่สี อง.... ขาพเจากลา วความน้ี แมค ร้งั ทีส่ าม....

พระวนิ ยั ปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ท่ี 326 ปรวิ าส ๑ ปก ษ เพื่ออาบตั ิตัวหนงึ่ ชือ่ สญั เจต- นกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปกษ สงฆใ หแลวแกภ กิ ษุ อทุ ายี ชอบแกส งฆ เหตนุ ้นั จึงนง่ิ ขา พเจาทรงความ นี้ไว อยา งนี้. สงฆใหส โมธานปรวิ าส [๔๑๘] ทา นพระอุทายีน้นั กําลังอยูป รวิ าส ไดตอ งอาบัตติ วัหน่ึงในระหวาง ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั จงึ แจงแกภ กิ ษทุ ้งั หลายวา ทานทง้ั หลาย ขาพเจา ตอ งอาบัตติ ัวหนึ่ง ชอ่ื สัญเจต-นิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ ขาพเจา น้นั ขอปริวาส ๑ ปกษ เพ่อือาบัติตัวหนึง่ ชอื่ สญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ กะสงฆสงฆไดใ หป ริวาส ๑ ปก ษ เพอ่ื อาบตั ติ วั หนึ่ง ชอื่ สญั เจตนิกาสกุ กวิสัฎฐิปดบังไว ๑ ปกษแ กผ มน้นั ขาพเจา นนั้ กาํ ลังอยูปริวาส ไดต อ งอาบัติตวัหนง่ึ ในระหวาง ชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั ขาพเจา จะพงึ ปฏิบตั ิอยางไร ภิกษเุ หลาน้ันกราบทูลเร่ืองนัน้ แดพระผูมพี ระภาคเจาๆตรสั วา ดูกอนภกิ ษุทง้ั หลาย เพราะเหตุน้นั แล สงฆจงชักภิกษอุ ุทายีเขาหาอาบัติเดิม เพ่ืออาบตั ติ วั หนึ่ง ในระหวา ง ชอ่ื สญั เจตนกิ าสุกก-วิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน แลว ใหป ริวาสประมวลอาบัติตัวกอ นเขาดวยกัน.

พระวนิ ยั ปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 327 วธิ ชี กั เขา หาอาบตั ิเดมิ [๔๑๙] ดูกอ นภิกษทุ งั้ หลาย ก็แล สงฆพ งึ ชกั เขาหาอาบัติเดิมอยางนี้ ภิกษุอุทายีน้นั พงึ เขาไปหาสงฆ หม ผาอุตราสงฆเ ฉวียงบา ไหวเทา ภิกษผุ ูแ กกวา นั่งกระโหยง ประคองอญั ชลี แลว กลา วคําขอ วาดงั นี้ :- คําขอมูลายปฏกิ ัสสนา ทานเจาขา ขา พเจา ตองอาบตั ติ ัวหน่ึง ชอื่ สัญ- เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปกษ ขา พเจานั้นขอ ปริวาส ๑ ปก ษ เพือ่ อาบตั ิตัวหนึ่ง ช่ือสัญเจตนกิ าสกุ ก- วสิ ัฏฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ กะสงฆ สงฆไ ดใหปริวาส ๑ ปก ษ เพ่ืออาบตั ติ ัวหนง่ึ ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ แกข าพเจา น้ัน ขา พเจาน้ันกาํ ลงั อยู ปรวิ าส ไดต องอาบตั ติ วั หนงึ่ ในระหวา ง ช่อื สญั เจต- นิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน ทา นเจา ขา ขาพเจา น้ันขอการชกั เขาหาอาบัตเิ ดิม เพอ่ื อาบัตติ วั หนง่ึ ใน ระหวา ง ช่อื สัญเจตนิกาสุกกวสิ ัฏฐิ มดี บังไว ๕ วัน กะสงฆ พึงขอแมคร้งั ทส่ี อง พึงขอแมครง้ั ที่สาม. [๔๒๐] ภกิ ษุผฉู ลาด ผูส ามารถ พึงประกาศใหสงฆทราบดว ยญัตติจตุตถกรรมวาจา วาดงั นี้ :-

พระวินัยปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 328 กรรมวาจาใหมลู ายปฏกิ สั สนา ทา นเจา ขา ขอสงฆจ งฟงขา พเจา ภิกษอุ ุทายีนี้ตองอาบัตติ ัวหน่งึ ชอื่ สัญเจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว๑ ปกษ เธอขอปรวิ าส ๑ ปก ษ เพ่อื อาบตั ิตวั หนึ่ง ชือ่สัญเจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ปดบงั ไว ๑ ปกษกะสงฆ สงฆไดใหปรวิ าส ๑ ปก ษ เพือ่ อาบัติตวั หนง่ึ ชื่อสัญเจต-นกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปกษ แกภ กิ ษอุ ทุ ายี เธอกําลังอยูป รวิ าส ไดต องอาบัติตัวหน่ึงในระหวา ง ช่อืสัญเจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั เธอขอการชักเขาหาอาบตั ิเดมิ เพ่ืออาบตั ิตวั หนง่ึ ในระหวา ง ช่ือสัญ-เจตนกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๕ วันกะสงฆ ถาความพรอ มพรั่งของสงฆถ งึ ทแี่ ลว สงฆพ ึงชกั ภกิ ษุอทุ ายีเขาหาอาบัตเิ ดมิ เพ่ืออาบัตติ ัวหนง่ึ ในระหวาง ชอ่ื สญั เจต-นกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน นี้เปน ญัตติ ทานเจา ขา ขอสงฆจงฟง ขาเจา ภิกษอุ ทุ ายีนี้ตองอาบัติตัวหนงึ่ ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบังไว๑ ปกษ เธอขอปริวาส ๑ ปกษ เพ่ืออาบัติตัวหน่งึ ขอสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปกษกะสงฆ สงฆไดใ หปรวิ าส ๑ ปก ษ เธออาบตั ิตัวหนึง่ ชื่อสัญเจต-นิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปกษ แกภกิ ษุอทุ ายี เธอกําลงั อยูปริวาส ไดตองอาบตั ิตัวหน่ึงในระหวา ง ช่ือ

พระวนิ ัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 329 สญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั เธอขอการชัก เขาหาอาบตั ิเดมิ เพ่อื อาบตั ติ ัวหนึ่งในระหวาง ชอื่ สญั - เจตนกิ าสกุ วิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วันกะสงฆ สงฆช ักภกิ ษุ อุทายเี ขา หกอาบัตเิ ดิม เพ่ืออาบัตติ ัวหนงึ่ ในระหวาง ชอื่ สญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วัน การชักภกิ ษุ อุทายเี ขาหาอาบัตเิ ดมิ เพอ่ื อาบัติตัวหนึง่ ในระหวา ง ช่อื สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๕ วัน ชอบแกท าน ผใู ดทา นผนู ัน้ พึงเปน ผนู งิ่ ไมชอบแกท า นผูใ ด ทา น ผนู นั้ พึงพูด ขา พเจากลา วความนี้ แมค รง้ั ทสี่ อง.... ขาพเจากลาวความนี้ แมคร้ังที่สาม.... ภิกษอุ ทุ ายี อนั สงฆชักเขา หาอาบตั ิเดิมแลว เพือ่ อาบัติตัวหนึ่งในระหวาง ช่อื สัญเจตนิกาสุกกวสิ ัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั ชอบแกสงฆเหตุนัน้ จงึ นง่ิ ขาพเจาทรง ความนีไ้ ว อยา งน.้ี มโมธานปริวาส [๔๒๑] ดกู อ นภิกษทุ ้งั หลาย ก็แล สงฆพ ึงใหส โมธานปริวาสเพอื่ อาบตั ิตัวกอ นอยา งนี้ ภกิ ษุอทุ ายนี ัน้ พึงเขาไปหาสงฆ หมผา อุตราสงคเ ฉวียงบา ไหวเทา ภิกษผุ แู กกวา นงั่ กระโหยงประคองอญั ชลี แลวกลาวคําขอ วา ดงั นี้ :-

พระวินัยปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 330 คําขอสโมธานปรวิ าส ทานเจาขา ขาพเจา ตอ งอาบัติตวั หนึง่ ชือ่ สัญเจต- นกิ าสุกกวิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ ขา พเจา นั้นขอปรวิ าส ๑ ปก ษ เพื่ออาบัตติ ัวหนง่ึ ชือ่ สัญเจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปก ษ กะสงฆ สงฆไดใหปรวิ าส ๑ ปก ษ เพือ่ อาบตั ิตัวหนึง่ ชือ่ สญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ แกขาพเจานัน้ ขาพเจานนั้ กําลังอยปู รวิ าส ไดต องอาบัตติ วั หน่ึงในระหวา ง ชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วัน จงึ ขอการชักเขา หาอาบตั ิเดิม เพอ่ื อาบตั ิ ตัวหนึ่งในระหวาง ชอ่ื สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบัง ไว ๕ วัน กะสงฆ สงฆไ ดช กั ขา พเจา น้ันเขาหาอาบตั ิเดิม เพ่อื อาบตั ติ วั หนึ่งในระหวา ง ชอื่ สญั เจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั ทานเจาขา ขา พเจานัน้ ขอปริวาสประ- มวลอาบตั ติ วั กอนเขา ดว ยกัน เพือ่ อาบตั ิตัวหนึ่งในระหวา ง ชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๕ วัน กะสงฆ พึงขอแมคร้งั ทีส่ อง พึงขอแมค รัง้ ท่ีสาม. [๔๒๒] ภกิ ษผุ ูฉ ลาด ผสู ามารถ พงึ ประกาศใหสงฆท ราบดว ยญัตตจิ ตุตถกรรมวาจา วา ดงั นี้:-

พระวนิ ัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 331 กรรมวาจาใหสโมธานปริวาส ทานเจา ขา ขอสงฆจงฟงขาพเจา ภิกษอุ ทุ ายีนี้ตองอาบัตติ วั หน่ึง ชื่อสญั เจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ปดบังไว๑ ปก ษ เธอขอปรวิ าส ๑ ปก ษ เพื่ออาบตั ติ ัวหนง่ึ ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปกษก ะสงฆ สงฆไดใ หป รวิ าส ๑ ปก ษ เพ่ืออาบัตติ ัวหนึ่ง ชื่อสญั เจต-นกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปก ษ แกภ กิ ษอุ ุทายี เธอกําลังอยูปริวาส ไดตอ งอาบัติตวั หนึ่งในระหวาง ช่ือสญั -เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วัน เธอขอการชักเขา หาอาบตั ิเดมิ เพ่ืออาบัตติ วั หนึง่ ในระหวา ง ช่อื สัญเจตนกิ า-สกุ กวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดช กั ภิกษุอุทายเี ขาหาอาบตั เิ ดิม เพอื่ อาบตั ิตัวหนึง่ ในระหวาง ช่ือสญั เจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วัน เธอขอปริวาสประมวลอาบัติตัวกอ นเขาดวยกนั เพอื่ อาบตั ิตวั หนึ่งในระหวาง ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วันกะสงฆ ถาความพรอ มพรั่งของสงฆถ ึงท่แี ลว สงฆพึงใหปรวิ าสประมวลอาบตั ิตัวกอนเขา ดว ยกัน เพ่อื อาบัตติ วัหนึง่ ในระหวาง ชื่อสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว๕ วนั แกภิกษุอทุ ายนี เี้ ปน ญตั ติ ทานเจา ขา ขอสงฆจงฟง ขาพเจา ภกิ ษุอทุ ายีน้ีตองอาบตั ิตัวหน่ึง ชือ่ สญั เจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ปด บังไว

พระวินยั ปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 332๑ ปกษ เธอขอปริวาส ๑ ปก ษ เพอ่ื อาบตั ติ ัวหนง่ึ ช่อืสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปก ษกะสงฆ สงฆไดใหป รวิ าส ๑ ปกษ เพอื่ อาบตั ิตัวหน่งึ ชอ่ื สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ แกภกิ ษุอทุ ายี เธอกําลังอยปู รวิ าส ไดต องอาบตั ติ ัวหนึ่งในระหวา ง ชอื่ สญั เจต-นกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั เธอขอการชักเขาหาอาบตั ิเดิม เพื่ออาบัตติ ัวหนงึ่ ในระหวาง ชอ่ื สญั เจตนกิ า-สกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วันกะสงฆ สงฆไ ดช ักภกิ ษุอทุ ายเี ขา หาอาบัติเดิม เพ่อื อาบัตติ ัวหนึ่งในระหวาง ชอ่ืสัญเจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั เธอขอปรวิ าสประมวลอาบตั ติ ัวหนึ่งกอ นเขาดวยกัน เพอื่ อาบัตติ ัวหนงึ่ในระหวา ง ช่ือสัญเจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วนักะสงฆ สงฆใหปรวิ าสประมวลอาบตั ติ วั กอนเขา ดว ยกันเพ่ืออาบัตติ ัวหนึง่ ในระหวา ง ชอ่ื สญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิปด บงั ไว ๕ วัน แกภกิ ษุอทุ ายี การใหปรวิ าสประมวลอาบตั ิตัวกอนเขา ดวยกัน เพ่ืออาบตั ติ ัวหนงึ่ ในระหวางชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๕ วนั แกภิกษุอทุ ายี ชอบแกท า นผูใ ด ทานผนู นั้ พงึ เปน ผูน่ิง ไมช อบแกท า นผใู ด ทา นผูนน้ั พงึ พดู ขา พเจา กลาวความน้ี แมค รงั้ ท่ีสอง.... ขา พเจา กลา วความน้ี แมคร้ังท่ีสาม....

พระวนิ ัยปฎ ก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 333 ปริวาสประมวลอาบัติกอนเขา ดว ยกัน เพอ่ื อาบัตติ ัวหนงึ่ ในระหวาง ช่อื สัญเจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั สงฆใหแ ลว แกภ ิกษอุ ทุ ายี ชอบแกส งฆ เหตนุ นั้ จึงน่ิง ขาพเจา ทรงความนี้ไว อยา งนี.้ สงฆช ักเขา หาอาบตั ิเดมิ แลวใหสโมธานปรวิ าส [๔๒๓] ทานพระอุทายีนน้ั อยูปรวิ าสแลว ควรมานัต ไดตอ งอาบัติตัวหนึง่ ในระหวา ง ชื่อสัญเจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วนัจงึ แจงแกภ กิ ษทุ ง้ั หลายวา ทานทงั้ หลาย ขาพเจาตอ งอาบัตติ ัวหนง่ึ ชอื่สญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๑ ปกษ ขา พเจา น้นั อยปู ริวาสแลวควรมานตั ตองอาบตั ิตัวหนึ่งในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั ขา พเจา จะพึงปฏิบัตอิ ยางไร ภิกษุเหลานั้นกราบทลู เรอื่ งนั้นแตพ ระผูมีพระภาคเจา ๆ ตรัส วา ดกู อนภิกษทุ ง้ั หลา เพราะเหตุน้นั แลสงฆจ งชกั ภกิ ษอุ ุทายเี ขาหาอาบตั เิ ดมิ เพอื่ อาบตั ติ ัวหนึ่งในระหวา ง ชอ่ืสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วัน แลว ใหป รวิ าสประมวลอาบัติตวั กอนเขาดวยกัน. วิธีชักเขาหาอาบัติเดมิ [๔๒๔ ] ดูกอ นภกิ ษุทัง้ หลาย ก็แล สงฆพ งึ ชกั เขา หาอาบัตเิ ดิมอยา งนี้ ภิกษอุ ุทายีน้นั พึงเขา ไปหาสงฆ หม ผาอุตราสงคเ ฉวยี งบา....

พระวินัยปฎ ก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 334 คาํ ขอมลู ายปฏกิ สั สนา ทานเจาขา ขาพเจาตองอาบตั ิตวั หนึ่ง ชื่อ สัญเจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ .... ภิกษผุ ฉู ลาด ผูส ามารถ พงึ ประกาศใหส งฆท ราบดวยญตั ติจตุตถกรรมวาจาวา ดงั นี้ :- กรรมวาจาใหมูลายปฏกิ ัสสนา ทา นเจาขา ขอสงคจ งฟงขา พเจา ภกิ ษุอทุ ายนี ้ี ตอ งอาบตั ิตวั หนงึ่ ชอื่ สญั เจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ .... ภิกษอุ ทุ ายี อนั สงฆช กั เขาหาอาบัตเิ ดมิ แลว เพอื่ อาบตั ติ วั หน่ึงในระหวาง ชื่อสัญเจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วัน ชอบแกส งฆ เหตนุ น้ั จงึ น่งิ ขา พเจาทรง ความนี้ไว อยา งน้ี. วิธีใหสโมธานปริวาส [๔๒๕] ดกู อ นภกิ ษทุ ัง้ หลาย ก็แล สงฆพงึ ใหป รวิ าสประมวลอาบัตติ ัวกอนเขา ดว ยกนั อยา งนี้ ภิกษุอุทายีนั้น พงึ เขาไปหาสงฆ หมผาอุตราสงคเ ฉวยี งบา ....

พระวนิ ัยปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 335 คาํ ขอสโมธานปริวาส ทา นเจาขา ขา พเจา ตองอาบัตติ วั หนง่ึ ชือ่ สญั - เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ .... ภกิ ษผุ ูฉลาด ผสู ามารถ พึงประกาศใหสงฆทราบดว ยญตั ตจิ ตตุ ถ-กรรมวาจา วา ดงั นี้ :- กรรมวาจาใหส โมธานปรวิ าส ทานเจาขา ขอสงฆจงฟงขา พเจา ภิกษอุ ุทายีนี้ ตองอาบัติตัวหน่ึง ชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ. ... ปรวิ าสประมวลอาบตั ติ ัวกอ นเขาดวยกนั เพอ่ื อาบัติตวั หนึ่งในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั อันสงฆใหแลว แกภ กิ ษอุ ุทายี ชอบแกส งฆ เหตนุ ั้นจงึ นิง่ ขาพเจาทรงความนีไ้ ว อยา งน.ี้ สงฆใหม านตั เพอื่ อาบัติ ๓ ตวั [๔๒๖] พระอทุ ายนี ัน้ อยูป รวิ าสแลว จงึ แจงแกภ กิ ษทุ งั้ หลายวา ทานท้งั หลาย ขา พเจาตองอาบตั ิตัวหนึง่ ชอ่ื สัญเจตนกิ าสกุ กวิ-สัฏฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ....ขา พเจานัน้ อยปู รวิ าสแลว ขาพเจา จะพึงปฏิบตั อิ ยางไร ภกิ ษเุ หลาน้นั กราบทูลเรือ่ งนั้นแดพระผมู ีพระภาคเจาๆ

พระวนิ ยั ปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 336ตรัสวา ดกู อนภกิ ษุทั้งหลาย เพราะเหตนุ ้ันแล สงฆจ งใหมานตั ๖ราตรี เพ่ืออาบัติ ๓ ตัว แกภ กิ ษอุ ุทาย.ี วิธใี หม านตั [๔๒๗] ดกู อ นภกิ ษุท้งั หลาย ก็แล สงฆพึงใหอยา งนี้ ภกิ ษุอทุ ายีน้ันพงึ เขาไปหาสงฆ หมผา อุตราสงคเ ฉวยี งบา ไหวเ ทาภกิ ษุผแู กกวา นงั่ กระโหยง ประคองอัญชลี แลว กลาวคําขอ วา ดงั น้ี :- คาํ ขอมานัต ทานเจาขา ขาพเจาตอ งอาบตั ติ วั หน่งึ ช่ือสัญ- เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ ...... .ทา นเจาขา ขาพเจา นนั้ อยูปรวิ าสแลว ขอมานัต ๖ ราตรี เพ่อื อาบัติ ๓ ตัวกะสงฆ พงึ ขอแมค ร้งั ทส่ี อง พึงขอแมค ร้งั ทส่ี าม. [๔๒๘] ภกิ ษผุ ูฉ ลาด ผูส ามารถ พึงประกาศใหส งฆทราบดวยญัตติจตตุ ถกรรมวาจา วา ดังนี:้ - กรรมวาจาใหมานัต ทานเจา ขา ขอสงฆจ งฟง ขาพเจา ภิกษอุ ทุ ายนี ี้ ตองอาบตั ติ วั หนงึ่ ชอ่ื สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ ....เธออยปู ริวาสแลว ขอมานตั ๖ ราตรี เพ่ือ

พระวินัยปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 337 อาบัติ ๓ ตวั กะสงฆ ถาความพรอ มพรง่ั ของสงฆถึงท่ี แลว สงฆพึงใหมานตั ๖ ราตรี เพื่ออาบตั ิ ๓ ตัวแก ภกิ ษุอทุ ายี นเ้ี ปนญตั ติ ทานเจา ขา ขอสงฆจงฟง ขา พเจา ภิกษอุ ทุ ายีน้ี ตองอาบตั ิตวั หนงึ่ ชื่อสญั เจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ ....เธออยปู รวิ าสแลว ขอมานัต ๖ ราตรี เพอ่ื อาบัติ ๓ ตัวกะสงฆ สงฆใหม านัต ๖ ราตรี เพือ่ อาบัติ ๓ ตัวแกภกิ ษอุ ทุ ายี การใหมานัต ๖ ราตรี เพอื่ อาบตั ิ ๓ ตัวแกภกิ ษุอทุ ายี ชอบแกทา นผใู ด ทา นผูน ้ันพงึ เปน ผนู ิ่ง ไมช อบแกทา นผูใด ทานผนู น้ั พงึ พูด ขาพเจา กลาวความนี้ แมครง้ั ทสี่ อง.... ขา พเจากลา วความน้ี แมค รั้งที่สาม.... มานัต ๖ ราตรี เพอื่ อาบัติ ๓ ตัว อนั สงฆให แลว แกภิกษอุ ทุ ายี ชอบแกสงฆ เหตุนั้นจึงนง่ิ ขาพเจา ทรงความน้ีไว อยางน.ี้ กาํ ลังประพฤติมานตั ตองอาบัตอิ กี [๔๒๙] พระอุทายีนนั้ กําลงั ประพฤติมานัต ตอ งอาบัติตวั หนง่ึ ในระหวา ง ชือ่ สญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปด บังไว ๕ วนั จึงแจง แกภ กิ ษทุ ้ังหลายวา ทา นทงั้ หลาย ขาพเจาตองอาบัตติ ัวหนึง่ ชอ่ืสญั เจตนิกาสุกกวสิ ัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ.... ขาพเจา น้นั กาํ ลังประพฤติ

พระวนิ ยั ปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 338มานตั ไดตอ งอาบัตติ วั หน่ึงในระหวาง ช่อื สญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปด บงัไว ๕ วนั ขาพเจาจะพึงปฏบิ ตั อิ ยา งไร ภกิ ษุเหลา น้นั กราบทลู เรอื่ งนน้ัแดพ ระผมู ีพระภาคเจา ๆ ตรัสวา ดูกอ นภกิ ษทุ ั้งหลาย เพราะเหตุน้นั แลสงฆจ งชักภิกษอุ ุทายีเขาหาอาบัตเิ ดิม เพ่ืออาบตั ิตวั หนึ่งในระหวา ง ช่อืสัญเจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั แลวใหปริวาสประมวลอาบตั ิตวั กอนเขา ดว ยกัน แลวใหม านัต ๖ ราตร.ี วิธชี กั เขาหาอาบตั เิ ดมิ [๔๓๐] ดูกอนภิกษุท้งั หลาย กแ็ ล สงฆพ ึงชักเขาหาอาบตั ิเดิมอยางน้ี ภกิ ษุอทุ ายีนัน้ พึงเขา ไปหาสงฆ หม ผาอุตราสงฆเฉวยี งบา.... คาํ ขอมลู ายปฏกิ ัสสนา ทา นเจา ขา ขา พเจา ตอ งอาบัติตัวหน่ึง ช่ือสัญ- เจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ .... กรรมวาจาใหม ลู ายปฏิกสั สนา ทา นเจา ขา ขอสงฆจงฟงขา พเจา ภกิ ษุอทุ ายนี ้ี ตอ งอาบัตติ วั หน่ึง ชอ่ื สญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปก ษ. ... ภกิ ษอุ ุทายี อันสงฆชกั เขาหาอาบัตเิ ดมิ แลว เพื่อ อาบตั ิตัวหนง่ึ ในระหวาง ชือ่ สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด

พระวนิ ยั ปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 339 บงั ไว ๕ วนั ชอบแกส งฆ เหตนุ ้นั จึงนิง่ ขาพเจาทรง ความนี้ไว อยางนี.้ วธิ ใี หสโมธานปริวาส [๔๓๑] ดกู อ นภกิ ษุทงั้ หลาย ก็แล สงฆพ งึ ใหป รวิ าสประมวลอาบัตติ ัวกอ นเขา ดว ยกันอยา งนี้ ภิกษอุ ทุ ายีนัน้ พงึ เขาไปหาสงฆ หม ผาอุตราสงคเฉวยี งบา .... คาํ ขอสโมธานปริวาส ทา นเจา ขา ขาพเจา ตองอาบตั ิตัวหนึ่ง ชอ่ื สัญ- เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ.... กรรมวาจาใหสโมธานปริวาส ทา นเจา ขา ขอสงฆจงฟง ขาพเจา ภิกษุอทุ ายนี ี้ ตอ งอาบัตติ ัวหน่งึ ช่ือสญั เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปก ษ .... ปรวิ าสประมวลอาบัตติ ัวกอนเขา ดวยกัน เพ่อื อาบตั ติ วั หน่ึงในระหวาง ช่ือสัญเจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั อนั สงฆใ หแ ลวแกภกิ ษุอุทายี ชอบแกสงฆ เหตนุ น้ั จงึ นงิ่ ขาพเจา ทรงความน้ไี ว อยา งน.้ี

พระวินัยปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 340 วิธีใหมานตั [๔๓๒] ดูกอ นภิกษทุ ้ังหลาย กแ็ ล สงฆพ ึงใหม านัต ๖ ราตรีอยางน้ี ภิกษุอทุ ายนี น้ั พงึ เขาไปหาสงฆ หมผาอุตราสงคเฉวียงบา.... คําขอมานัต ทานเจา ขา ขา พเจา ตองอาบตั ิตัวหน่งึ ชือ่ สัญ- เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปกษ. ... ภิกษผุ ฉู ลาด ผสู ามารถ พงึ ประกาศใหสงฆท ราบดว ยญตั ติจตุตถ-กรรมวาจา วาดังน:ี้ - กรรมวาจาใหมานตั ทานเจา ขา ขอสงฆจ งฟงขา พเจา ภกิ ษุอทุ ายนี ้ี ตองอาบัติตวั หน่ึง ชอ่ื สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๑ ปก ษ. ... มานตั ๖ ราตรี เพอื่ อาบตั ิตวั หนึ่งในระหวาง ช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบังไว ๕ วนั สงฆใ หแ ลว แกภิกษุอทุ ายี ชอบแกส งฆ เหตนุ ้นั จึงนิง่ ขาพเจาทรง ความนไี้ ว อยา งน.้ี พระอทุ ายตี อ งอันตราบตั ิ [๔๓๓] พระอุทายนี ้นั ประพฤตมิ านัตแลว ควรอัพภาน ไดตองอาบตั ิตัวหนงึ่ ในระหวาง ช่ือสัญเจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ปดบังไว๕ วัน

พระวินัยปฎ ก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 341จึงแจง แกภิกษทุ ั้งหลายวา ทา นท้งั หลาย ขาพเจา ตอ งอาบตั ิตัวหนง่ึ ช่อืสัญเจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปก ษ. ... ขาพเจา นน้ั ประพฤตมิ านัตแลวควรอพั ภาน ไดตองอาบตั ติ วั หนงึ่ ในระหวาง ชอื่ สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิปด บังไว ๕ วนั ขา พเจา จะพงึ ปฏบิ ัติอยางไร ภิกษเุ หลา น้นั กราบทลูเร่อื งนั้นแดพ ระผมู พี ระภาคเจา ๆ ตรัสวา ดูกอ นภิกษุทัง้ หลาย เพราะเหตุนนั้ แล สงฆจ งชกั ภิกษอุ ทุ ายเี ขาหาอาบตั เิ ดิม เพอื่ อาบัติตัวหนึ่งในระหวา ง ชื่อสญั เจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั แลว ใหป ริวาสประมวลอาบัติตัวกอนเขา ดวยกัน แลว ใหมานตั ๖ ราตร.ี วธิ ชี ักเขาหาอาบัติเดมิ [๔๓๔] ดูกอ นภิกษทุ งั้ หลาย กแ็ ล สงฆพ ึงชักเขา หาอาบตั เิ ดิมอยา งน้ี ภิกษอุ ทุ ายนี ัน้ พึงเขา ไปหาสงฆ หมผาอุตราสงคเฉวียงบา .... คําขอมลู ายปฏิบัติกัสสนา ทา นเจาขา ขาพเจา ตอ งอาบัติตัวหนง่ึ ช่ือสัญ- เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบงั ไว ๑ ปกษ.... ภิกษุผฉู ลาด ผูส ามารถ พึงประกาศใหสงฆทราบดว ยญัตติจตุตถ-กรรมวาจา วาดังนี้ :-

พระวินัยปฎ ก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาที่ 342 กรรมวาจาใหม ลู ายปฏกิ ัสสนา ทา นเจา ขา ขอสงฆจงฟง ขา พเจา ภิกษอุ ุทายนี ้ี ตอ งอาบตั ติ วั หนึ่ง ชือ่ สัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๑ ปกษ .... มานัต ๖ ราตรี เพอื่ อาบัติตวั หนึง่ ในระหวา ง ชอื่ สัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปดบังไว ๕ วนั สงฆใ หแ ลวแก ภิกษอุ ุทายี ชอบแกสงฆเ หตุน้นั จึงน่ิง ขาพเจาทรงความ นีไ้ ว อยา งน้.ี วธิ ีใหส โมธานปริวาส [๔๓๕] ดูกอนภกิ ษทุ ้งั หลาย ก็แล สงฆพ งึ ใหปรวิ าสประมวลอาบตั ิตัวกอนเขา ดว ยกันอยา งน้ี ภกิ ษุอทุ ายีน้ันพึงเขา ไปหาสงฆ หม ผาอุตราสงคเ ฉวียงบา..... คาํ ขอสโมธานปรวิ าส ทา นเจา ขา ขาพเจาตองอาบัตติ ัวหนง่ึ ชอ่ื สญั - เจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๑ ปกษ. ... ภิกษผุ ูฉลาด ผสู ามารถพึงประกาศใหสงฆท ราบ ดว ยญัตตจิ ตตุ ถกรรมวาจา วาดงั น้ี :-

พระวินัยปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 343 กรรมวาจาใหสโมธานปรวิ าส ทา นเจา ขา ขอสงฆจ งฟง ขา พเจา ภิกษอุ ทุ ายีนี้ ตองอาบตั ติ วั หนึง่ ช่ือสญั เจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ .... ปรวิ าสประมวลอาบตั ติ ัวกอ นเขา ดวยกนั เพื่อ อาบัตติ วั หนึง่ ในระหวา ง ชื่อสญั เจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั สงฆใหแ ลวแกภกิ ษุอุทายี ชอบแกสงฆ เหตุนั้นจึงนิ่ง ขา พเจา ทรงความนไ้ี ว อยา งน้.ี วธิ ใี หม านัต [๔๓๖] ดูกอนภกิ ษุท้งั หลาย ก็แล สงฆพ ึงใหม านตั ๖ ราตรีอยางนี้ ภกิ ษอุ ทุ ายีนัน้ พงึ เขาไปหาสงฆ หม ผาอตุ ราสงคเ ฉวยี งบา..... คาํ ขอมานตั ทานเจา ขา ขาพเจา ตองอาบตั ติ ัวหน่งึ ชือ่ สญั - เจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบังไว ๑ ปก ษ ภิกษุผูฉลาด ผสู ามาร พึงประกาศใหสงฆ ทราบดวยญตั ตจิ ตตุ ถกรรมวาจา วาดังนี้ :-

พระวนิ ัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 344 กรรมวาจาใหม านัต ทานเจาขา ขอสงฆจ งฟง ขา พเจา ภกิ ษุอทุ ายีนี้ ตองอาบัติตวั หนึง่ ชือ่ สัญเจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปกษ. ... มานัต ๖ ราตรี เพอ่ื อาบตั ิตวั หนึ่งในระหวาง ชือ่ สญั เจตนิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน สงฆใหแลวแก ภกิ ษุอุทายีชอบแกส งฆ เหตุนน้ั จึงน่ิง ขาพเจา ทรงความ นี้ไว อยา งนี้. สงฆอ ัพภาน [๔๓๗] พระอุทายนี ้นั ประพฤติมานัตแลว จงึ แจงแกภ ิกษุทงั้ หลายวา ทา นทั้งหลาย ขา พเจาตองอาบัตติ วั หนึง่ ชื่อสญั เจตนกิ า-สุกกวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ.... ขาพเจาน้ันประพฤติมานัตแลว ขาพเจาจะพงึ ปฏบิ ัตอิ ยา งไร ภิกษเุ หลา นัน้ กราบทูลเร่ืองนนั้ แดพ ระผูมีพระภาคเจา ๆ ตรัสวา ดูกอนภิกษทุ งั้ หลาย เพราะเหตุนั้นแล สงฆจงอพั ภานภกิ ษุอทุ าย.ี วิธีอพั ภาน [๔๓๘] ดูกอ นภกิ ษุท้ังหลาย กแ็ ล สงฆพงึ อัพภานอยา งน้ีภกิ ษอุ ทุ ายนี ั้นพงึ เขา ไปหาสงฆ หมผาอตุ ราสงคเฉวียงบา ไหวเทาภกิ ษุผูแ กก วา นั่งกระโหยง ประคองอัญชลีแลว กลา วคาํ ขอ วา ดงั น้ี :-

พระวนิ ยั ปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 345 คําขออพั ภาน ทา นเจาขา ขา พเจา ตองอาบตั ิตัวหนง่ึ ช่อื สัญ-เจตนิกาสุกกวิสัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปกษ ขา พเจาน้นั ขอปรวิ าส ๑ ปกษ เพือ่ อาบัติตวั หนง่ึ ชื่อสัญเจตนิกาสุกก-วิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๑ ปกษ กะสงฆ สงฆไ ดใ หป ริวาส๑ ปก ษ เพ่อื อาบัตติ วั หนึ่ง ชือ่ สัญเจตนิกาสุกกวิสัฏฐิปด บงั ไว ๑ ปก ษ แกขาพเจานน้ั ขาพเจานั้นกาํ ลังอยูปรวิ าส ไดตองอาบัติตัวหนงึ่ ในระหวา ง ชอ่ื สัญเจต-นิกาสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ วัน จงึ ขอการชกั เขาหาอาบตั ิเดิม เพ่ืออาบตั ติ ัวหนึ่งในระหวาง ช่ือสัญเจตนกิ า-สุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไ ดช ักขาพเจานัน้ เขาหาอาบตั เิ ดิม เพ่อื อาบัติตัวหนงึ่ ในระหวาง ช่ือสัญเจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั ขา พเจา น้ันขอปรวิ าสประมวลอาบตั ิตวั กอ นเขา ดว ยกนั เพือ่ อาบัติตัวหนึ่งในระหวา ง ชอื่ สัญเจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๕วนั กะสงฆ สงฆไดใหป ริวาสประมวลอาบัตติ ัวกอนเขาดว ยกนั เพือ่ อาบัตติ วั หนึง่ ในระหวา ง ชอื่ สญั เจตนิกา-สุกกวิสัฏฐิ ปด บังไว ๕ วนั แกข า พเจานัน้ ขาพเจานัน้ อยปู รวิ าสแลว ควรมานตั ไดต องอาบตั ิตวั หนง่ึ ในระหวา ง ชื่อสัญเจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน จึงขอการชักเขา หาอาบตั เิ ดมิ เพ่อื อาบัตติ ัวหนึ่งในระหวาง

พระวนิ ัยปฎ ก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 346ช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดชักขา พเจา นั้นเขาหาอาบัตเิ ดิม เพ่อื อาบตั ิตวั หนึ่งในระหวาง ช่ือสัญเจตนกิ าสุกกวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วันขาพเจา น้นั ขอปริวาสประมวลอาบตั ิตัวกอ นเขาดวยกนัเพ่ืออาบัตติ ัวหน่งึ ในระหวา ง ชอื่ สญั เจตนิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิปด บังไว ๕ วันกะสงฆ สงฆไดใ หปริวาสประมวลอาบัติตัวกอนเขาดวยกัน เพอ่ื อาบตั ิตวั หน่ึงในระหวาง ช่อืสญั เจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วัน แกข า พเจานั้นขา พเจาน้ันอยปู รวิ าสแลว จงขอมานัต ๖ ราตรี เพอ่ื อาบัติ๓ ตัวกะสงฆ สงฆไ ดใหม านตั ๖ ราตรี เพื่ออาบตั ิ ๓ ตัวแกข าพเจา นั้น ขา พเจานั้นกาํ ลังประพฤตมิ านตั ไดตอ งอาบัตติ ัวหน่งึ ในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั จงึ ขอการชักเขาหาอาบัตเิ ดมิ เพอื่ อาบัติตวั หน่งึ ในระหวาง ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวสิ ัฏฐิ ปดบังไว๕ วนั กะสงฆ สงฆไดช ักขา พเจาน้นั เขา หาอาบัติเดมิเพ่อื อาบัติตัวหนงึ่ ในระหวาง ช่ือสัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิปดบังไว ๕ วนั ขา พเจา นัน้ ขอปริวาสประมวลอาบตั ิตวักอนเขา ดวยกนั เพื่ออาบัติตัวหนึ่งในระหวา ง ช่อื สญั -เจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดใ หปริวาสประมวลอาบตั ติ ัวกอนเขา ดว ยกัน เพื่ออาบตั ิตัวหนง่ึ ในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ัฏฐิ ปดบังไว

พระวินยั ปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 347วัน แกข า พเจา น้ัน ขา พเจา น้ันอยปู รวิ าสแลว ขอมานัต๖ ราตรี เพอ่ื อาบัตติ วั หนง่ึ ในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนกิ า-สุกกวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดใ หน านตั ๖ราตรี เพอ่ื อาบัติตวั หนึ่งในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนิกาสกุ ก-วิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั แกขาพเจา น้นั ขาพเจา น้ันประพฤตมิ านัตแลว ควรอพั ภานได ตองอาบัตติ วั หนึง่ในระหวา ง ชอ่ื สัญเจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิ ปดบังไว ๕ วันจงึ ขอการชกั เขาหาอาบัตเิ ดิม เพ่ืออาบัตติ ัวหนง่ึ ในระหวางช่ือสญั เจตนิกาสกุ กวิสัฏฐิ ปด บังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดช กั ขาพเจานน้ั หาอาบตั เิ ดิม เพ่อื อาบตั ิตัวหน่ึงในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วันขา พเจาน้นั ไดขอปรวิ าสประมวลอาบัติตวั กอนเขา ดวยกันเพ่อื อาบัตติ วั หน่งึ ในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนกิ าสุกกวสิ ัฏฐิปด บังไว ๕ วันกะสงฆ สงฆไ ดใ หป ริวาสประมวลอาบตั ิตัวกอนเขา ดวยกนั เพื่ออาบตั ติ วั หนึ่งในระหวา ง ชื่อสัญเจตนิกาสุกกวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน แกข าพเจาน้นัขา พเจา น้ันอยูปริวาสแลว ขอมานัต ๖ ราตรี เพื่ออาบัติตวั หน่ึงในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บังไว๕ วันกะสงฆ สงฆไดใหน านัต ๖ ราตรี เพ่อื อาบัตติ วัหน่งึ ในระหวา ง ชื่อสญั เจตนกิ าสุกกวสิ ฏั ฐิ ปดบังไว ๕

พระวนิ ัยปฎก จุลวรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนาท่ี 348 วัน แกข าพเจา นน้ั ทา นเจาขา ขาพเจา น้ันประพฤติ มานัตแลว ขออัพภานกะสงฆ พึงขอแมคร้งั ท่ีสอง พึงขอแมครั้งที่สาม. [๔๓๙] ภกิ ษผุ ฉู ลาด ผูสามารถ พงึ ประกาศใหส งฆท ราบดว ยญัตตจิ ตตุ ถกรรมวาจา วาดังน้ี :- กรรมวาจาอพั ภาน ทานเจา ขา ขอสงฆจ งฟง ขาพเจา ภิกษุอทุ ายนี ี้ ตอ งอาบตั ิตัวหน่ึง ชื่อสัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปด บังไว ๑ ปก ษ เธอขอปรวิ าส ๑ ปกษ เพ่อื อาบัตติ วั หนึ่ง ชือ่ สญั เจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๑ ปก ษกะสงฆ สงฆ ไดใหปริวาส ๑ ปกษ เพอื่ อาบัตติ ัวหนึง่ ชื่อสัญเจต- นิกาสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๑ ปกษ แกภ ิกษอุ ทุ ายี เธอ กาํ ลังอยปู รวิ าส ไดตองอาบัตติ วั หนง่ึ ในระหวาง ชอ่ื สัญเจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั เธอขอการชกั เขา หาอาบตั เิ ดิมเพือ่ อาบัติตวั หนงึ่ ในระหวาง ช่อื สัญ- เจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปด บงั ไว ๕ วันกะสงฆ สงฆไ ดชกั ภิกษอุ ทุ ายเี ขาหาอาบตั เิ ดิม เพ่อื อาบัตติ ัวหน่ึงในระหวา ง ช่อื สัญเจตนกิ าสกุ กวิสฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วัน เธอขอปรวิ าส ประมวลอาบตั ิตัวกอ นเขาดวยกนั เพอื่ อาบตั ิตัวหนึง่ ใน ระหวาง ชื่อสัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั กะ

พระวินัยปฎก จลุ วรรค เลม ๖ ภาค ๑ - หนา ที่ 349สงฆ สงฆไ ดใหปรวิ าสประมวลอาบัตติ วั กอนเขาดวยกนัเพือ่ อาบตั ิตัวหนงึ่ ในระหวา ง ชื่อสัญเจตนกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิปดบงั ไว ๕ วัน แกภิกษุอทุ ายี เธออยูปริวาสแลว ควรมานัต ไดต อ งอาบตั ิตัวหน่ึงในระหวา ง ชอ่ื สญั เจตนกิ า-สกุ กวิสัฏฐิ ปด บังไว ๕ วนั เธอขอการชักเขา หาอาบัติเดมิ เพอื่ อาบัตติ ัวหนงึ่ ในระหวา ง ช่ือสัญเจตนกิ าสุกก-วสิ ฏั ฐิ ปด บังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดช ักภกิ ษุอุทายีเขาหาอาบตั ิเดิม เพ่อื อาบตั ติ วั หนงึ่ ในระหวา ง ชื่อสญั เจต-นกิ าสกุ กวสิ ฏั ฐิ ปดบงั ไว ๕ วนั เธอขอปรวิ าสประมวลอาบัติตวั กอ นเขา ดวยกัน เพอ่ื อาบตั ติ วั หน่งึ ในระหวางชื่อสัญเจตนกิ าสุกกวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดใหป รวิ าสประมวลอาติตัวกอ นเขา ดวยกัน เพื่ออาบตั ิตวั หนึ่งในระหวาง ชอื่ สัญเจตนกิ าสกุ กวิสัฏฐิ ปด บงั ไว๕ วนั แกภ กิ ษอุ ุทายี เธออยูปรวิ าสแลว ขอมานัต ๖ราตรี เพือ่ อาบัติ ๓ วันกะสงฆ สงฆไดใหม านตั๖ ราตรี เพอ่ื อาบตั ิ ๓ ตัวแกภกิ ษุอุทายี เธอกําลงประ-พฤติมานตั ไดต อ งอาบตั ิตวั หนง่ึ ในระหวา ง ชือ่ สัญเจตนิกาสุกกวสิ ฏั ฐิ ปด บงั ไว ๕ วนั เธอขอการชกั เขา หาอาบัตเิ ดิม เพื่ออาบัตติ วั หนง่ึ ในระหวาง ชอ่ื สญั เจตนกิ า-สกุ กวิสฏั ฐิ ปดบังไว ๕ วนั กะสงฆ สงฆไดช ักภกิ ษุอทุ ายีเขา หาอาบัติเดิม เพือ่ อาบตั ิตวั หนึ่งในระหวา ง ช่อื