ตำนานมาเซล่า (Tales of Mazela)

Tales of Mazela ภายในถ�ำ้ ใต้เทือกเขาสงู ชืน้ อบั เพราะมีน�ำ้ ซมึ ผา่ น ตลอดปี ทงั้ แสงแดดก็สอ่ งมาไมถ่ งึ ท�ำให้ทวั่ บริเวณถ�ำ้ เยน็ ยะเยือกดจุ น�ำ้ แข็ง ผนงั ถ�ำ้ เตม็ ไปด้วยอญั มณีหลากสผี ดุ ออกมาจากตวั ผนงั ซงึ่ อาจเพราะสงิ่ เหลา่ นีจ้ งึ ท�ำให้มนษุ ย์ ผ้มู ากโลภะน�ำพาตวั เองเข้ามาจบชีวติ เสยี ในถ�ำ้ เจ้างยู กั ษ์ ตวั ประหลาดคงใช้ของล�ำ้ คา่ พวกนีเ้ป็นเหย่ือลอ่ ความโลภ ของมนษุ ย์ งยู กั ษ์อ้มุ เดก็ ทงั้ สองด้วยขาหน้าท่ีคล้ายมือวิ่งสองขาลกึ เข้าไปในถ�ำ้ อยา่ งรวดเร็ว จนเจอกบั แผงใยสขี าวคล้ายใย แมงมมุ ขนาดใหญ่ปิ ดทางภายในถ�ำ้ เอาไว้ไมส่ ามารถไป ตอ่ ได้ มนั เหวี่ยงเดก็ ทงั้ สองไปที่ใยสีขาวเบือ้ งหน้า ใยเหนียว หนบึ รองรับร่างเดก็ ทงั้ สองตดิ อยอู่ ยา่ งนนั้ ใกล้ๆ กนั มีสตั ว์ รูปร่างคล้ายนก มีปี กสีขาว ล�ำตวั สีครีม ไมม่ ีขน ขนาดเทา่ สนุ ขั บ้าน มือและเท้าเป็นแฉกส่แี ฉกเหมือนอ้งุ เท้านก แตท่ ่ี เป็นอ้งุ เท้าจะใหญ่กวา่ มือ หวั โต มีเขาเป็นเกลยี วสีแดงย่ืน 151

Tales of Mazela ออกมากลางหวั ดวงตากลมโต มนั ก�ำลงั พยายามตีปี กของ มนั ให้หลดุ ออกจากใยเหนียว ไอน�ำ้ ที่เยน็ เฉียบบวกกบั แรงสน่ั ของใยเหนียวท�ำให้ทงั้ คคู่ อ่ ยๆ รู้สกึ ตวั เดก็ ทงั้ สองพยายามใช้สายตาท่ีมา่ นตา ก�ำลงั ปรับสภาพในความมืดมองไปรอบๆตวั ลำ� แสงออ่ นๆ ท่ีสะท้อนมาจากปากถ�ำ้ ท�ำให้พอมองเหน็ เลอื นลาง ด้าน ลา่ งของใยเหนียวสีขาวล้วนเตม็ ไปด้วยกองกระดกู ของ สตั ว์และมนษุ ย์ กองทบั ถมเป็นเนินยอ่ มๆ งยู กั ษ์เดนิ ตรงมาหาอานซงึ่ จ�ำ้ ม่�ำอ้วนพีพอท่ีจะกินได้อ่ิม อร่อยกวา่ ดวงตาของมนั เปลง่ แสงสแี ดงส้มในความมืดยิ่ง ดนู า่ กลวั “อยา่ เข้ามานะ” อานร้องและพยายามดิน้ เพื่อให้ตวั เอง หลดุ จากพนั ธนาการของใยเหนียว ไรล์ฮานก้มมองเบือ้ งลา่ ง เหน็ ดาบปักอยกู่ บั กองซาก กระดกู เขาพยายามยือ้ ปลายเท้าไปหาเพ่ือหนีบมนั ขนึ ้ มา แตด่ าบปักอยไู่ กลเกินไปท�ำให้ขาของเขาเก่ียวไมถ่ งึ 152

Tales of Mazela งยู กั ษ์จ้องเขม็งมองเหยื่อของมนั จากนนั้ จงึ ตวดั หางที่ มีปลายแหลมขนึ ้ เงือ้ งา่ “ฉึก!” หางแหลมของมนั ท่ิมไปท่ี กลางท้องอานอยา่ งจงั “อาน! ไมน่ ะ ไอ้งบู ้า” ไรล์ฮานตะโกนสดุ ชีวิตเม่ือเหน็ เพ่ือนถกู แทงเข้าท่ีท้อง อานร้องครางด้วยความเจ็บปวดก่อนท่ีจะแนน่ ่ิงไป พิษ จากหางแหลมของเจ้างยู กั ษ์ถกู ฉีดเข้าสรู่ ่างของอาน หลงั จากที่งยู กั ษ์จดั การกบั เหยื่อรายแรกแล้วมนั ตรงรี่มา ที่ไรล์ฮานทนั ที ไรล์ฮานพยายามออกแรงขยม่ ตวั ขนึ ้ ลงท�ำให้ใยเหนียว นิ่มท่ียืดหยนุ่ เด้งไปมาจนเท้าของเขาเก่ียวเข้ากบั ดาบท่ีปัก อยู่ เจ้างยู กั ษ์เงือ้ หางของมนั อีกครัง้ และท่ิมแทงไปท่ีร่าง ของไรล์ฮาน ไรล์ฮานใช้เท้าเหว่ียงดาบมาท่ีมือ จากนนั้ หลบั ตาฟัน สวนไปทนั ที “อ๊าก!” ไรล์ฮานร้องด้วยความเจ็บปวด 153

Tales of Mazela หางของงยู กั ษ์ปักเข้าที่ไหลของไรล์ฮาน แตห่ างนนั้ ก็ ถกู ไรล์ฮานฟันขาดและปักคาอยอู่ ยา่ งนนั้ แตไ่ มล่ กึ มากนกั โดยที่เจ้างยู กั ษ์ยงั ไมท่ นั ฉีดพิษเข้าสรู่ ่างของเขา มนั ร้องค�ำรามลนั่ สนน่ั ไปทวั่ ทงั้ ถ�ำ้ ลงไปดนิ ้ ม้วนเกลอื ก กลงิ ้ ไปมากบั พืน้ ถ�ำ้ อยา่ งเจ็บปวด ไรล์ฮานคอ่ ยๆ ดงึ หางเจ้างยู กั ษ์ออก และใช้ดาบฟันใย เหนียวที่พนั ธนาการร่างเขาอยจู่ นขาดวิ่น เขาดีดตวั ลงกบั พืน้ ถ�ำ้ รีบตรงไปหาอานทนั ที แล้วตวดั ดาบฟันใยเหนียวสีขาวออกจากตวั อานจนอานกลงิ ้ ตกมา ที่พืน้ ก่อนที่จะทิง้ ดาบและยอ่ ตวั ไปแบกอานที่ไร้ลมหายใจ ขนึ ้ หลงั “ยา่ ! ยา่ !” เจ้านกประหลาดที่ตดิ อยกู่ บั ใยเหนียวร้องลน่ั คล้ายขอให้ไรล์ฮานชว่ ยมนั ไรล์ฮานหนั กลบั มามอง ฉกุ คดิ ได้วา่ ความผิดครัง้ นีเ้กิด จากตวั เขา ถ้าไมด่ นั ทรุ ังชวนอานมาที่น�ำ้ ตกสายรุ้งเร่ืองทกุ อยา่ งก็คงไมเ่ กิดขนึ ้ เขาไมอ่ ยากตดั สนิ ใจผิดอีกครัง้ หาก 154

Tales of Mazela มวั ชว่ ยผ้อู ื่นเขาและอานนน่ั แหละท่ีจะไมร่ อด เขาผละจาก เจ้าตวั ประหลาดที่ยงั ร้องและตีปี กพบ่ึ พบั อยู่ และก�ำลงั จะ แบกเดก็ อ้วนวิ่งออกไป พลนั ภาพนกประหลาดตวั นนั้ ถกู งู ยกั ษ์ขย�ำ้ กินอยา่ งโหดเหีย้ มก็ปรากฏในมโนนกึ เมื่อความ สงสารก่อเกิด จงึ รีบวางอานลงหยิบดาบฟันใยเหนียวที่ พนั ธนาการนกประหลาดจนมนั หลดุ ออก นกประหลาดท่ีได้รับอิสระบนิ อยขู่ ้างหน้าไรล์ฮานที่ว่งิ สดุ ก�ำลงั หนีย้อนกลบั ไปยงั ปากถ�ำ้ แตก่ ็ไปได้ไมเ่ ร็วนกั ด้วย น�ำ้ หนกั ของอานเป็นแรงถ่วง งยู กั ษ์ที่ร้องดนิ ้ ไปมาเหน็ เหย่ือของมนั หนีไป มนั ร้อง ค�ำรามอยา่ งฉนุ เฉียวพลางสะบดั หางที่ขาดของมนั ไปมา อยา่ งแรงจนกระทง่ั หางใหมง่ อกออกมา แตค่ ราวนีก้ ลบั มี ถงึ สองหางด้วยกนั มนั กงึ่ วิ่งกงึ่ เลือ้ ยตามออกไปทนั ที งยู กั ษ์เมื่อตามมาจนใกล้ไรล์ฮานที่วงิ่ สดุ ก�ำลงั แบบ ทลุ กั ทเุ ลโดยมีอานแบกบนหลงั มนั ก็พน่ ใยออกมาจาก ปากพงุ่ ไปพนั รัดตวั ของไรล์ฮานและอานจนเสยี หลกั ม้วน 155

Tales of Mazela กลงิ ้ ไปหลายตลบ ไรล์ฮานพยายามใช้มือท่ีย่ืนออกมาฉีกใยเหนียวพนั กาย ออก แตใ่ ยนนั้ เหนียวเกินกวา่ จะดงึ ให้ขาดได้ด้วยแรงคน “ยา่ ! ยา่ !” นกประหลาดร้องเรียกไรล์ฮานขณะท่ีมนั บนิ อยหู่ น้าโพรงเลก็ ๆข้างผนงั ถ�ำ้ เป็นโพรงที่ใหญ่พอให้ไรล์ ฮานและอานมดุ หลบเข้าไปได้ แตไ่ มเ่ หน็ เดก็ ทงั้ สองเสีย แล้ว เม่ืองยู กั ษ์มาถงึ และก�ำลงั อ้าปากท่ีมีฟันแหลมย่ืนฉก ไปที่ไรล์ฮาน แตม่ นั ก็ต้องชะงกั และถอยร่น เพราะนก ประหลาดกระโดดมาบงั ไว้ พร้อมกบั พน่ ไฟใสม่ นั ด้วย เหตทุ ่ีนกประหลาดตวั นีพ้ น่ ไฟได้น่ีแหละ ท�ำให้งยู กั ษ์ไม่ สามารถจดั การเหยื่อตวั นีข้ องมนั ที่ตดิ อยทู่ ่ีใยนานหลายวนั เหน็ ดงั นนั้ ไรล์ฮานรีบใช้มือยนั ตวั เองและอานให้กลงิ ้ หลนุ ๆ ไปที่โพรง และคลานหลบเข้าไปในโพรงเลก็ ๆ นนั้ อยา่ ง รวดเร็ว โดยมีนกประหลาดคอ่ ยตะกายตามลงมา งยู กั ษ์ พยายามมดุ หวั ตามลงไปแตก่ ็แคบเกินกวา่ จะท�ำได้ ย่ิงมนั 156

Tales of Mazela โมโหแมเ่ บีย้ ของมนั ยิ่งแผอ่ อกท�ำให้ตดิ คาอยทู่ ี่ปากโพรง นนั ้ คลานอยา่ งทลุ กั ทเุ ลมาได้สกั พกั ไรล์ฮานก็กลงิ ้ ไถล ตกลงไปในล�ำน�ำ้ ท่ีไหลผา่ นใต้ถ�ำ้ สายรุ้งจมด่งิ ลงไปใต้น�ำ้ เบือ้ งลา่ ง ไรล์ฮานพยายามใช้มือตะกายดงึ ตวั เองและอาน ที่อยบู่ นหลงั ขนึ ้ สผู่ ิวน�ำ้ แตเ่ ขาก็ไมส่ ามารถโผลพ่ ้นผิวน�ำ้ เพ่ือหายใจได้เพราะตดิ อยใู่ นโพรงที่เตม็ ไปด้วยน�ำ้ กลนั้ หายใจอยนู่ านท�ำให้ไรล์ฮานเริ่มออ่ นแรง แตย่ งั พยายามมองลงไปที่ใต้น�ำ้ โดยรอบเผ่ือจะมีหนทางวา่ ยพ้น จากชอ่ งอบั นี ้พลนั สงั เกตเหน็ ลำ� แสงออ่ นทอดผา่ นใต้น�ำ้ จงึ ออกแรงครัง้ สดุ ท้ายตะกยุ ตะกายพาอานด�ำดง่ิ วา่ ยตาม แสงใต้น�ำ้ ไป ไรล์ฮานและอานโผลข่ นึ ้ มาบนผิวน�ำ้ พาน พบภาพที่ค้นุ ตา แสงแดดอนุ่ ๆ หินก้อนใหญ่ทวั่ บริเวณ และเสียงซา่ ใสของน�ำ้ ตก เขารู้ทนั ทีวา่ ตอนนีเ้ขารอดพ้น อนั ตรายแล้ว ท่ีน่ีคือน�ำ้ ตกสายรุ้ง “ยา่ ! ยา่ !” นกประหลาดที่บนิ ขนึ ้ บนิ ลงอยรู่ ิมฝั่งร้อง 157

Tales of Mazela เตือนเสยี งดงั เหมือนจะบอกให้ไรล์ฮานรีบขนึ ้ จากน�ำ้ ไรล์ฮานรีบตะกายขนึ ้ ฝั่ง ดงึ ตวั เองและร่างของอานขนึ ้ จากน�ำ้ นกประหลาดบนิ ไปเกาะใกล้ๆ ไรล์ฮาน คอ่ ยๆกดั และ จิกทงึ ้ จนใยที่เปี ยกน�ำ้ คอ่ ยขาดหลดุ ออกพอให้ไรล์ฮานมดุ ออกได้ ไรล์ฮานจบั ร่างของอานพลกิ หงาย ใช้นิว้ องั ไปที่จมกู ของอาน “ไมน่ ะ ไม!่ …” ไรล์ฮานตะโกนลน่ั น�ำ้ ตาของเขาเร่ิมไหล พราก จ้องมองใบหน้าเพื่อนที่ซีดขาวไร้ลมหายใจ “แกตาย ไมไ่ ด้นะ” เขาพยงุ อานขนึ ้ แบกอานไว้บนหลงั วงิ่ ผา่ นทงุ่ หญ้ากว้างใหญ่มงุ่ หน้ากลบั บ้านทนั ที โดยมีนกประหลาด บนิ ตามไปข้างหลงั 158

Tales of Mazela ตอนท่ี 8 ลูกแกะหลงทาง ไรล์ฮานเฝ้ ายืนดเู พื่อนที่นอนแนน่ ่ิงไร้ลมหายใจอยบู่ น เตียง ยามนีโ้ ลกทงั้ โลกสงบน่ิง อากาศภายนอกบ้านดู หมองมวั หมน่ เศร้า แม้แตใ่ นห้องที่ตอนนีพ้ วกคนรับใช้ใน บ้านของอานก�ำลงั สาละวนกบั การเตรียมอปุ กรณ์รักษา ให้กบั หมอท่ีมาดอู าการของอานยงั หามีใครปริปากอนั ใด ไม่ ทนั ใดนนั้ ห้องกว้างกลบั คล้ายแคบลง ก�ำแพงทงั้ ส่ดี ้าน เหมือนเคลื่อนตวั เข้าหาไรล์ฮานบีบให้เขารู้สกึ อดึ อดั จน อยากกระโจนหนีจากเร่ืองเลวร้ายทงั้ หมดนี ้เขาเฝ้ าโทษตวั เองที่นกึ สนกุ จนเป็นต้นเหตทุ �ำให้เพื่อนต้องจบชีวติ ลง หญิงร่างอ้วนไว้ผมยาววยั กลางคนร้องไห้ฟมู ฟายว่งิ ปราดเข้ามาในห้องและตรงเข้าไปจบั ร่างของอานขนึ ้ มา เขยา่ อยหู่ ลายครัง้ พลางร้องเรียกอานให้ต่ืนก่อนจะโอบเดก็ น้อยไว้แนบแนน่ และร่�ำร้องวอนสง่ิ ศกั ดสิ ทิ ธิ์ชว่ ยชีวติ ลกู 159

Tales of Mazela ของตน นางเหลียวมองไปยงั ไรล์ฮานด้วยแววตาหมน่ เศร้า เหมือนก�ำลงั สญู เสยี ทกุ สงิ่ ทกุ อยา่ งในชีวิตไป ไรล์ฮานรีบ เบือนหน้าหลบสายตาของนางพลางสะอืน้ อกึ ในล�ำคอ บ้านของอานเป็นร้านขายน�ำ้ ตาพระจนั ทร์ ท�ำให้ลาน กว้างหลงั บ้าน ซง่ึ สามารถมองลอดผา่ นชอ่ งหน้าตา่ งเตม็ ไปด้วยไหดองน�ำ้ ตาพระจนั ทร์วางเรียงรายโดยมีผ้าคลมุ กนั แสงแดดจากพระอาทิตย์ในตอนกลางวนั และรอปลด ออกเพ่ือรับแสงจนั ทร์ในยามราตรี ไมน่ านชายชราในชดุ สบายๆ คลมุ ผ้าสขี าวโปร่งจ�ำ้ เดนิ เข้ามาในห้อง เขาทิง้ ตวั ลงตรงเก้าอีข้ ้างเตียงรีบตรวจดู อาการของอานในอาการท่ีเงียบขรึม จากนนั้ เปิ ดเสือ้ ของ อานออก ตรวจดรู อยช�ำ้ สมี ว่ งแดงท่ีท้องของอานท่ีเกิดจาก แผลถกู หางงพู ิษยกั ษ์แทง แมข่ องอานยืนดอู ยใู่ กล้ๆ ด้วย ความเป็นหว่ งและแทบสนิ ้ หวงั ไรล์ฮานจดจ�ำชายชราได้ แมน่ ย�ำ เขาคือหมอที่เคยรักษาไรล์ฮานในหลายๆ ครัง้ ก่อน หน้านี ้ 160

Tales of Mazela “เดก็ ยงั ไมต่ าย หวั ใจเขายงั เต้นอย”ู่ หมอชราพดู ขนึ ้ หลงั จากตรวจดทู วั่ ร่างแล้ว ความหวงั ปรากฏในแววตาของ แมว่ ยั กลางคนในทนั ที เพราะก่อนหน้านีน้ างแทบสนิ ้ หวงั เนื่องจากอานคล้ายสนิ ้ ใจไปแล้ว “เขาถกู พิษที่คล้ายกบั พิษ ของแมงมมุ มรณะ หวั ใจเต้นออ่ นแตไ่ มม่ ีลมหายใจ พิษที่ ได้รับเป็นพิษท่ีใช้ส�ำหรับการรักษาเหยื่อไว้โดยไมต่ ้องการ ให้ตาย เหย่ือยงั คงมีชีวติ แตไ่ มอ่ าจขยบั เขยือ้ นกาย แต่ ผา่ นพ้นสองสามวนั จงึ คอ่ ยตายลงช้าๆ เพราะขาดอาหาร” “แล้ววธิ ีรักษาละ ต้องท�ำอยา่ งไร” แมข่ องอานถามอยา่ ง ร้อนรน ไรล์ฮานยืนฟังอยา่ งตงั้ ใจเผ่ือมีหนทางที่จะชว่ ยให้ อานฟื น้ หมอสา่ ยหน้าเหมือนจนใจ “พิษจากสตั ว์ร้ายท่ีถ�ำ้ สายรุ้ง ยอ่ มมีหนทางเดียวในการเยียวยา คือต้องน�ำเลือดของมนั มาให้เขาดื่ม เพราะเลือดของมนั เป็นเซรุ่มแก้พิษชนั้ ดีท่ีจะ กระต้นุ ให้ร่างกายของเขาปรับสภาพตอ่ พิษชนิดนีไ้ ด้” แมข่ องอานน�ำ้ ตาไหลพรากอยา่ งสนิ ้ หวงั อีกครัง้ แทบจะ 161

Tales of Mazela เป็นไปไมไ่ ด้เลยท่ีจะได้เลอื ดของเจ้าสตั ว์ประหลาดวานเด อร์ลา่ แหง่ น�ำ้ ตกสายรุ้ง คนในหมบู่ ้านต้องน�ำชีวิตทิง้ เพราะ มนั เป็นจ�ำนวนไมน่ ้อย หากเป็นวิธีเดียวที่จะรักษาลกู ของ นางได้ แล้วนางจกั ต้องท�ำประการใดเลา่ “เจ้าท�ำใจเถอะ อยา่ ได้เกณฑ์คนไปลา่ มนั เพ่ือหวงั โลหิต ของมนั มนั จกั ได้ไมค่ ้มุ เสีย ชาวบ้านจกั ล้มตายไปเสยี เปลา่ ” หมอชราซงึ่ ตอนนีเ้ดนิ มาท�ำแผลท่ีไหลข่ องไรล์ฮาน ซงึ่ เป็นแผลท่ีเกิดจากหางแหลมของเจ้างยู กั ษ์วานเดอร์ลา่ ตวั เดียวกนั แตป่ ราศจากรอยช�ำ้ สมี ว่ งแดงเป็นเพียงรอย แผลธรรมดาพดู ย�ำ้ กบั แมข่ องอาน ซงึ่ ตอนนีไ้ ด้แตก่ ้มหน้า ยอมรับชะตากรรมของลกู น้อย “ข้าจะไปเอง…” ชายร่างใหญ่ท่ีเดินมายงั ประตเู อย่ ขนึ ้ ด้วยน�ำ้ เสียงแข็งกร้าว ท�ำให้ทกุ คนในห้องตา่ งหนั ไปมองยงั ท่ีมาของเสยี ง “ทา่ นรามสุ ” แมข่ องอานพดู ขนึ ้ “ทา่ นอา” ไรล์ฮานหนั ไปมองอาของตนอยา่ งต่ืน 162

Tales of Mazela ตระหนก อารามสุ ต้องไมใ่ ห้อภยั กบั สงิ่ ท่ีเกิดขนึ ้ ในวนั นี ้ อยา่ งแนน่ อน รามสุ เดนิ เข้ามาในห้องเข้าไปคยุ ปลอบแมข่ องอานและ เอย่ ทกั หมอถามไถ่อาการของอาน เขาเหลอื บมองไปที่ไรล์ ฮานซงึ่ แม้จะโลง่ ใจแตก่ ็อดเป็นหว่ งไมไ่ ด้ เขายงั มีแววโกรธ เคืองที่ไรล์ฮานก่อเรื่องจนท�ำให้ คนอื่นเดือดร้ อน “รุ่งเช้าของวนั พรุ่ง ข้าจะไปลา่ มนั เอง” รามสุ พดู อยา่ ง หนกั แนน่ “วานเดอร์ลา่ แหง่ น�ำ้ ตกสายรุ้งตวั นี ้เป็นสตั ว์ที่ สามารถมองเหน็ ได้ดีและเคลอื่ นไหวได้เร็วในตอนกลางคืน คงไมด่ ีแนถ่ ้าจะออกไปลา่ มนั คืนนี”้ ดวงอาทิตย์สีแสดดวงกลมโตลอยเปลง่ แสงออ่ นๆ เหนือ เทือกเขาเลก็ น้อยจนใกล้ลบั เหล่ียมเขา รามสุ เดนิ จงู ทานร์ นาสดี �ำพาหนะของตนกลบั บ้านโดยมีไรล์ฮานเดนิ ก้มหน้า ตามมาอยไู่ มห่ า่ ง ตงั้ แตร่ �่ำลาออกมาจากบ้านของอาน รามสุ ยงั ไมป่ ริปาก 163

Tales of Mazela พดู สง่ิ ใดออกมาแม้เพียงค�ำ เขาคงเดนิ เงียบๆ มาตลอด ทาง นน่ั ท�ำให้ไรล์ฮานรู้สกึ อดึ อดั เป็นที่สดุ มนั คงดีกวา่ นีถ้ ้า อารามสุ พดู กบั เขาบ้าง อยา่ งน้อยตอ่ วา่ ดดุ า่ สง่ั สอนหรือ ท�ำโทษเขาไปเลยจะยงั ดีกวา่ ไรล์ฮานฝื นค�ำสง่ั ของอาจนท�ำให้อานมีอนั ตราย ทา่ ทาง ของอาตอนนีเ้ขายอ่ มรู้ดีวา่ อาคงโกรธเขามากทีเดียว ความมืดครอบคลมุ เข้ามา ขณะดวงอาทิตย์คอ่ ยๆ ลบั เหลีย่ มเขาไป ไรล์ฮานเงยหน้าขนึ ้ มองอาของเขา แผน่ หลงั ท่ีดกู ว้างและบกึ บนึ ทา่ ทางการเดนิ การพดู จา และหลาย อิริยาบถของอาดหู น้าเช่ือถือและนา่ เกรงขามสมกบั การ เคยเป็นทหารอศั วินรักษาพระองค์ขององค์จกั รพรรดิ และ เป็นท่ีนบั ถือย�ำเกรงของหมคู่ นที่รู้จกั เหตกุ ารณ์ครัง้ หนงึ่ ท่ีสร้างชื่อเสยี งให้กบั รามสุ เป็นอยา่ ง มาก หลายปี ก่อนองค์จกั รพรรดฟิ านซีสเสดจ็ ออกลา่ สตั ว์ ในป่ าทางตะวนั ออกของเมือง กลมุ่ โจรไมท่ ราบชื่อได้บกุ จโู่ จมคา่ ยพกั ของพระองค์ มีทหารถกู ฆา่ ตายเป็นจ�ำนวน 164

Tales of Mazela มากรวมไปถงึ หวั หน้าอศั วินรักษาพระองค์ก็ถกู สงั หารด้วย รามสุ หนงึ่ ในทหารอศั วนิ รักษาพระองค์ได้น�ำทหารที่เหลือ ไมก่ ี่นายตีฝ่ าวงล้อมของกองโจรน�ำพาองค์จกั รพรรดหิ ลบ หนีออกมาได้ก่อนท่ีกองทหารสนบั สนนุ ที่ทราบเรื่องจะมา ถงึ ครัง้ นนั้ ท�ำให้ชื่อเสยี งของรามสุ เป็นท่ีกลา่ วขานไปทว่ั เมือง องค์จกั รพรรดจิ งึ ได้แตง่ ตงั้ รามสุ เป็นหวั หน้าอศั วนิ รักษาพระองค์ในทนั ที สองอาหลานเดนิ เข้าไปในบ้านสองชนั้ หลงั ไมใ่ หญ่นกั ตวั บ้านท�ำจากดนิ เหลือง หน้าบ้านมีกนั สาดไม้ย่ืนออกมา เลก็ น้อย พวกเขาเดนิ ไป่ ยงั ห้องโถงซงึ่ ใช้เป็นห้องรับแขก และห้องทานข้าวไปในตวั ผนงั ห้องตกแตง่ ด้วยอาวธุ หลาก หลายประเภทท่ีได้รับมอบมาจากข้าราชการชนั้ สงู ของ จกั รวรรด์ิ มีทงั้ โล่ ดาบ มีดสนั้ และหอก ในบ้านมืดสลวั มีเพียงแสงจากท้องฟ้ ายามโพล้เพล้สาด สอ่ งเข้ามาในตวั บ้าน รามสุ เดนิ ไปท่ีมมุ ห้องหยิบหวายเรียว 165

Tales of Mazela ยาวขนึ ้ มา “กอดอก” รามสุ สงั่ ไรล์ฮานท่ียืนอยกู่ ลางห้องด้วยเสียงที่ ดดุ นั ไรล์ฮานมองหวายท่ีรามสุ ใช้ลงโทษในยามท่ีเขาท�ำผิด ด้วยน�ำ้ ตาคลอเบ้า “ยา่ ยา่ ” เสยี งนกประหลาดที่หายไปพกั ใหญ่ร้องดงั ขนึ ้ มนั เกาะท่ีต้นไม้ข้างบ้านจ้องมองผา่ นหน้าตา่ งดคู วามเป็น ไปของสองอาหลานอยา่ งอยากรู้อยากเหน็ ไรล์ฮานยืน กอดอกอยา่ งไมข่ ดั ขืน รามสุ มองไรล์ฮานด้วยแววตาเอน็ ดู ก่อนท่ีจะลงหวายอยา่ งแรงไปที่หลงั ของไรล์ฮาน “เพียะ” เสียงหวายกระทบแผน่ หลงั ของไรล์ฮานอยา่ งจงั ความเจ็บซมึ ผา่ นทวั่ แผน่ หลงั เขารู้สกึ วา่ การถกู ตีครัง้ นีเ้จ็บ กวา่ ครัง้ ก่อนๆ นนั่ เพราะรามสุ ลงหวายโดยไมย่ งั้ มือเชน่ กบั ทกุ ครัง้ ท่ีผา่ นมา เลือดคอ่ ยๆ ซมึ ผา่ นเสอื ้ ออกมาเป็นริว้ ตามแนวหวาย “นี่ส�ำหรับการที่เจ้าขดั ค�ำสง่ั ข้า” รามสุ พดู เสียงดงั ก้อง 166

Tales of Mazela ไปทงั้ ห้องเพื่อหวงั ให้ไรล์ฮานจดจ�ำ “เพียะ” เสยี งหวายฟาดแผน่ หลงั ของไรล์ฮานอีกครัง้ แรงเหว่ียงเตม็ ก�ำลงั ท�ำให้ไรล์ฮานเซถลาไปข้างหน้าจน เกือบล้ม น�ำ้ ตาของเขาเริ่มเออ่ และไหลเป็นทาง ความเจ็บ ปวดครัง้ นีค้ งไมเ่ ทา่ เศษเสีย้ วที่อานได้รับ เขาตระหนกั แก่ ใจ “และน่ีสำ� หรับการท่ีเจ้าท�ำให้อานได้รับอนั ตราย” รามสุ พดู เสยี งดงั เชน่ เดมิ “เพียะ” ไรล์ฮานคอ่ ยถลาลงกบั พืน้ ห้อง เขายงั พยายาม กดั ฟันฝื นลกุ ยืนขณะขาเริ่มสน่ั คล้ายออ่ นแรงจนจะยืนไม่ ไหว “และสดุ ท้ายนีส้ ำ� หรับการท่ีเจ้าท�ำให้ตวั เจ้ามีอนั ตราย” รามสุ พดู ด้วยน�ำ้ เสียงท่ีแผว่ ลง เขาจ้องมองหลานที่ยืนสนั่ ด้วยความเจ็บปวด และรู้ดีวา่ เขาลงมือตีไรล์ฮานแรงกวา่ ทกุ ครัง้ ท่ีผา่ นมา อาจเป็นเพราะเขาเป็นหว่ งไรล์ฮานมาก กลวั วา่ จะเสยี หลานท่ีส้อู ตุ สา่ ห์ชบุ เลยี ้ งมาด้วยความรัก 167

Tales of Mazela หากการตีครัง้ นีจ้ ะท�ำให้ไรล์ฮานจดจ�ำและปฏิบตั ติ ามค�ำ สงั่ ห้ามอยา่ งเคร่งครัดก็นา่ จะเป็นเร่ืองท่ีดี “เจ้าขนึ ้ ไปอยบู่ นห้อง ถ้าหิวก็ลงมากินซปุ ในครัว” รามสุ สงั่ พร้อมกบั เดนิ ไปยืนตรงประตหู น้าบ้านเหมอ่ มองออกไป ข้างนอกที่บดั นีใ้ กล้จะมืดสนิทลงไปทกุ ที ไรล์ฮานคอ่ ยๆไตบ่ นั ไดขนึ ้ ไปบนห้องของตนบนชนั้ สอง ร่างกายของเขาออ่ นล้าด้วยฤทธ์ิบาดแผลท่ีถกู หางงยู กั ษ์ ทิ่มแทง ความเหน่ือยจากการตะกายหนีโดยแบกอานไว้ บนบา่ แหวกวา่ ยอยใู่ นน�ำ้ ลกึ และจากรอยหวายบนแผน่ หลงั นกประหลาดบนิ มาเกาะขอบหน้าตา่ งห้องเอียงคอมอง ไรล์ฮานท่ีคอ่ ยๆ พยายามถอดเสอื ้ ออกอยา่ งทลุ กั ทเุ ลเผย ให้เหน็ เลือดที่ซมึ ออกมาเป็นริว้ สามริว้ ตรงแผน่ หลงั เขา คอ่ ยๆนอนคว่�ำหน้าลงบนเตียง นกึ ย้อนถงึ ความผิดที่ตน ก่อขนึ ้ พยายามคดิ หาวิธีท่ีจะลบล้างความผิดนนั้ ออกไป จากใจ พลางน�ำ้ ตาของเขาก็ไหลออกมาพร้อมเสียงสะอืน้ 168

Tales of Mazela อกั ในล�ำคออีกครัง้ ‘ทางเดียวท่ีจะลบล้างความผิดนีไ้ ด้ คือ อานจะต้องไมต่ าย เราต้องชว่ ยอานด้วยตวั เราเอง’ เขาคดิ “ยา่ ยา่ ” นกประหลาดร้องขนึ ้ กลบความเงียบ ไรล์ฮานม องดมู นั อยา่ งฉกุ คดิ ปนประหลาดใจ ดกึ สงดั อากาศเร่ิมเยน็ ลงอีก ข้างนอกหมอกลงจดั ลอยตวั ต�่ำ รามสุ ตกใจต่ืนขนึ ้ มาตอนดกึ อยา่ งไมร่ ู้สาเหตุ พลนั ให้นกึ เป็นหว่ งไรล์ฮานขนึ ้ มาจงึ เดนิ ไปยงั ห้องของไรล์ ฮาน แตก่ ลบั พบแตค่ วามวา่ งเปลา่ ไรล์ฮานไมไ่ ด้นอนอยู่ บนเตียง และไมไ่ ด้อยบู่ นห้อง รามสุ แปลกใจและเริ่มกงั วล รีบเดนิ ลงมายงั ห้องโถงและจดุ ไฟในตะเกียงมองไปรอบ ห้อง “ตายละ” รามสุ อทุ าน ดาบและโลท่ ่ีแขวนตรงผนงั หาย ไป เขารีบคว้าหอกเหลก็ และโลโ่ ลหะวิ่งออกจากบ้านโดด ขนึ ้ หลงั ทานร์นาสีด�ำควบฝ่ าหมอกท่ีลงจดั ไปอยา่ งรวดเร็ว 169

Tales of Mazela รามสุ ควบทานร์นาผา่ นทงุ่ หญ้าอนั กว้างใหญ่มงุ่ หน้าไป ยงั น�ำ้ ตกสายรุ้ง ท่ีตอนนีม้ องเหน็ เพียงเงาด�ำทมนึ ของเทือก เขาตดั กบั ท้องฟ้ าสงู ตระหงา่ นอยเู่ บือ้ งหน้า สีหน้าของเขา ปรากฏแววกงั วล คืนนีเ้ป็นคืนเดือนมืดดวงดาวทอแสง ระยบั เตม็ ฟากฟ้ า ไรล์ฮานเดนิ ลดั เลาะเข้าไปในถ�ำ้ ทางด้านข้างของน�ำ้ ตก ในมือถือไม้พนั ด้วยผ้าชมุ่ น�ำ้ มนั ตดิ ไฟใช้เป็นแสงสวา่ ง น�ำทาง ดาบและโลโ่ ลหะห้อยอยขู่ ้างล�ำตวั นกประหลาด บนิ ตามอยไู่ มห่ า่ ง ในสมองของเขาครุ่นคดิ วางแผนเพื่อให้ ได้มาซงึ่ โลหิตของเจ้างยู กั ษ์ ทา่ มกลางความมืดมิดในถ�ำ้ ที่เจ้างยู กั ษ์วานเดอร์ลา่ ค้นุ ชินและมองเหน็ เหยื่อของมนั ได้ ชดั เจนหากเขามวั เช่ืองช้าอาจจะไมร่ อดออกไป ‘วิธีนีน้ า่ จะ งา่ ยที่สดุ ’ ไรล์ฮานนกึ ย้อนไปถงึ ตอนที่เขาฟันหางเจ้างยู กั ษ์แหง่ น�ำ้ ตกสายรุ้งจนขาด ครัง้ นีเ้ขาจะท�ำเชน่ เดมิ อีกครัง้ แตจ่ ะ 170

Tales of Mazela หลอกลอ่ จนมนั หลงกลใช้หางพิษทิ่มแทงมา เขาก็ใช้โลบ่ งั ตวั และฟันสวนกลบั ไป แคน่ ีก้ ็สามารถเก็บเอาหางของมนั ท่ีมีเลือดไหลอยหู่ นีกลบั ออกไปทางเดมิ ท่ีใช้หนีตอนบา่ ย น�ำโลหิตของมนั ไปให้อานดื่มรักษาตวั เปลวไฟจากคบสะบดั ไหวไปมาจากแรงลมที่พดั ผา่ น ออกไปยงั ปากถ�ำ้ นนั่ ยอ่ มแสดงวา่ ต้องมีทางที่สามารถ ทะลอุ อกไปด้านหลงั ของถ�ำ้ แหง่ นี ้อญั มณีหลากสีที่โพล่ พ้นผนงั ถ�ำ้ ออกมาสอ่ งแสงระยิบสวยงามตระการตายิ่งเมื่อ ต้องแสงไฟจากคบในมือของไรล์ฮาน ไรล์ฮานก้าวเดนิ อยา่ งระมดั ระวงั เขาพยายามลงฝี เท้า ให้เบาท่ีสดุ เพื่อไมใ่ ห้เจ้าของถ�ำ้ รู้ตวั และต่ืนขนึ ้ มา แตด่ ้วย ความเงียบภายในถ�ำ้ เสยี งฝี เท้าแตล่ ะก้าวของเขากลบั ดงั สะท้อนไปมาในถ�ำ้ อยา่ งหลีกเลีย่ งไมไ่ ด้ ทนั ใดนนั้ เจ้างยู กั ษ์ซงึ่ คอยทา่ อยกู่ ่อนแล้วในซอกหลบื ของถ�ำ้ ก็จโู่ จมไรล์ฮานโดยไมท่ นั ตงั้ ตวั ไรล์ฮานท่ีคอยระวงั ระไวเอีย้ วตวั หลบเขีย้ วพิษไปด้านข้างจนไม้คบเพลงิ ร่วง 171

Tales of Mazela จากมือกระเดน็ ตกลงไปบนพืน้ ไรล์ฮานดงึ ดาบและโลข่ นึ ้ มาตงั้ ทา่ รอสู้ งยู กั ษ์แผแ่ มเ่ บีย้ ขฟู่ ่ อดก้องไปทวั่ ถ�ำ้ มนั สะบดั หางพิษ สองหางจโู่ จมสลบั กนั เข้าใสไ่ รล์ฮานอยา่ งไมย่ งั้ ไรล์ฮานได้แตเ่ บี่ยงหลบไปตามซอกหลืบของถ�ำ้ ใช้โล่ บงั กายและคอยหาจงั หวะฟันตอบกลบั ไป แตง่ ยู กั ษ์แหง่ น�ำ้ ตกสายรุ้งไมป่ ลอ่ ยโอกาสให้กบั เขาเลย ความวอ่ งไว ของมนั ผิดกบั เมื่อตอนกลางวนั มาก เขาถอยร่นยกโล่ ก�ำบงั กายกระทง่ั โลแ่ ตกออกเป็นเสย่ี งและล้มลงจากแรง กระแทกของหางงยู กั ษ์ งยู กั ษ์เหน็ ดงั นนั้ มนั จงึ สะบดั แทง หางของมนั เข้าใสท่ นั ที นกประหลาดครัน้ เหน็ ไรล์ฮานเพลีย่ งพลำ� ้ รีบอ้าปากพน่ ไฟป้ องกนั ไรล์ฮานที่เสียทา่ งยู กั ษ์วานเดอร์ลา่ จงึ ถอยกรูด ออกหา่ ง ไรล์ฮานขว้างโลท่ ี่แตกใสง่ ยู กั ษ์ และตงั้ หลกั ใหมอ่ ีกครัง้ ด้วยดาบเหลก็ ในมือ ปราศจากโลเ่ ขาจ�ำต้องหลบให้ทนั 172

Tales of Mazela การจโู่ จมของงยู กั ษ์ให้ได้ ก่อนหาโอกาสเหมาะฟันฉบั ที่ หางของมนั นี่เป็นวิธีเดียวที่เหลือ งยู กั ษ์โกรธเกรีย้ วเข้าห�ำ้ หนั่ อีกครา ไรล์ฮานพลกิ กาย หลบหลีก หางของมนั เฉียวผา่ นข้างตวั ของเขาไปอยา่ ง หวดุ หวิด ไรล์ฮานได้โอกาสไมร่ อช้ารีบเงือ้ ดาบหมายฟัน หางของมนั ให้ขาด แตไ่ มเ่ ป็นผลมนั งบั ดาบของไรล์ฮานท่ี เงือ้ ขนึ ้ นนั้ เอาไว้จากนนั้ สะบดั หางอีกข้างพงุ่ เข้าหาร่างของ ไรล์ฮานทนั ที “เคร้ง” เสียงหางกระทบเข้ากบั โลข่ องรามสุ ท่ีวง่ิ สอดเข้า มายกมนั ขนึ ้ ก�ำบงั อยา่ งจงั โลโ่ ลหะแตกออกเป็นเส่ยี งๆ งยู กั ษ์คาบสะบดั ดาบของไรล์ฮานจนไรล์ฮานปลวิ ไป กระแทกเข้ากบั รามสุ จนทงั้ สองกระเดน็ ไปชนผนงั ถ�ำ้ และ ร่วงลงกองกบั พืน้ สองอาหลานรีบลกุ ขนึ ้ ขณะท่ีไฟที่คบเพ ลงิ คอ่ ยๆราลง รามสุ รู้ดีวา่ ถ้าไฟดบั เม่ือไรเขาและหลาน ต้องไมร่ อดอยา่ งแนน่ อนดงั นนั้ เขาจะมวั รอชกั ช้าไมไ่ ด้ “หลบไป” รามสุ ตะโกนบอกไรล์ฮาน ขณะดวงตาจบั จ้อง 173

Tales of Mazela อยทู่ ี่งยู กั ษ์ไมก่ ระพริบกระชบั หอกเหลก็ ยาวในมือแนน่ ไรล์ฮานถือดาบถอยไปตงั้ ทา่ ดอู ยหู่ า่ งๆ โดยมีนก ประหลาดหยอ่ งเหยาะกระพือปี กอยขู่ ้างกาย งยู กั ษ์เหน็ ดงั นนั้ มนั จงึ พน่ ใยเข้าใสร่ ามสุ รามสุ กระโดด หลบ และแทงหอกสวนไปที่งยู กั ษ์อยา่ งไมย่ งั้ ปลายหอก แทงเสือกเข้าไปท่ีหวั ของมนั เกิดเป็นแผลลกึ หลายแผล มนั พยายามเหว่ียงหางท่ิมแทงเพ่ือหยดุ การโจมตีของรามสุ แตร่ ามสุ ก็หลบเลย่ี งได้ทกุ คราไป ไรล์ฮานท่ีเฝ้ ามองการตอ่ ส้เู หลือบไปเหน็ ธนเู ก่าตกอยู่ ข้างกาย เขาหยิบคนั ธนขู นึ ้ มา โก่งลกู ดอกสที องดอกเดียว ที่มีเลง็ ไปยงั งยู กั ษ์ รามสุ เริ่มออ่ นล้าเพราะการจโู่ จมไมห่ ยดุ ของงยู กั ษ์ ทงั้ ปัดป้ อง ทงั้ เลีย่ งหลบ และแทงสวน เร่ียวแรงถกู ใช้ไปมาก ไรล์ฮานท่ีง้างคนั ธนจู นสดุ ยงั ไมอ่ าจปลอ่ ยลกู ธนไู ด้ เพราะ กลวั พลาดไปโดนอาของตนที่ตอ่ กรกบั เจ้างยู กั ษ์เป็นพลั วนั โชคไมเ่ ข้าข้าง รามสุ พลาดทา่ ถกู หางอนั หนงึ่ ของมนั 174

Tales of Mazela แทงเข้าท่ีท้องอยา่ งจงั แทบทะลหุ ลงั “ไมน่ ะ!” ไรล์ฮานร้องลนั่ เมื่อเหน็ อารามสุ ถกู แทง จงั หวะ เดียวกบั ง้างคนั ธนสู ดุ แรงเกิดและปลอ่ ยลกู ธนไู ป ลกู ดอก สที องพงุ่ วาบไปท่ีหวั ของงยู กั ษ์พร้อมเปลง่ แสงสวา่ งจ้า งู ยกั ษ์ยกหางที่มีร่างของรามสุ คาอยขู่ นึ ้ มาบงั “ฉึก! ฉวั ะ!” ลกู ธนทู ี่คมกริบและพงุ่ มาด้วยความแรง เสียบเข้าท่ีหลงั ของรามสุ ทะลผุ า่ นร่างของเขาออกไปปัก เสยคางทะลหุ วั ของเจ้างยู กั ษ์ลงไปนอนบดิ เกลียวไปมา ด้วยความเจ็บปวดทรุ นทรุ ายแล้วแนน่ ิ่งไปด้วยเสียงร้อง สดุ ท้ายของมนั “กร่า ก ก ก” ความเงียบงนั เข้ามาแทนเสียงการตอ่ ส้เู ม่ือครู่ขณะไฟท่ี คบดบั วบู ลงเหลือแตค่ วามมืดมิดภายในถ�ำ้ ไรล์ฮานวงิ่ เข้ามาประคองร่างของรามสุ “ทา่ นอา! ทา่ น เป็นอยา่ งไรบ้าง” ไมม่ ีเสยี งตอบกลบั ใดๆ ในร่างที่พบั อยใู่ นอ้อมแขนของ เขา ศีรษะของรามสุ พบั ลง ขณะมือทงั้ สองวางกองกบั พืน้ 175

Tales of Mazela และไร้ลมหายใจ ไรล์ฮานรีบก้มหวั ลงแนบอกฟังเสยี งหวั ใจ ของรามสุ แตเ่ ปลา่ ประโยชน์ ชีพจรชีวิตและเสยี งเต้นของ หวั ใจขาดสะบนั้ ลงแล้ว รามสุ หาได้ตายเพราะพิษของเจ้างยู กั ษ์ไม่ แตเ่ ขาตาย เพราะถกู หางของมนั กระแทกเข้าที่ท้องเขาอยา่ งจงั มิ หน�ำซ�ำ้ ยงั ถกู ลกู ธนทู องพงุ่ ทะลผุ า่ นตวั เกิดเป็นแผลที่กลาง หลงั ถงึ หน้าอก ไรล์ฮานร้องไห้ฟมู ฟายอยา่ งไมไ่ ด้สติ เขาสญู เสยี คน ส�ำคญั ในชีวติ ที่เลยี ้ งดเู ขามา เขาโกรธตวั เองที่ไมเ่ ชื่อฟัง อา กระทง่ั น�ำพาอามาจบชีวิตเสียแตใ่ นถ�ำ้ หลงั มา่ นน�ำ้ ตก สายรุ้ง คดิ พลางคว้าดาบขนึ ้ มาหนั ปลายแหลมเข้าหาตวั หมายปลดิ ชีพตวั เองเพ่ือชดใช้ความผิด “ยา่ ยา่ ” เสียงร้องของเจ้านกประหลาดที่บนิ ไปมาเกาะ ข้างกายดงึ สตขิ องไรล์ฮานกลบั คืน ภาพของอานท่ีนอนรอโลหิตงยู กั ษ์ก็ผดุ ขนึ ้ เขาถือดาบ ลกุ ขนึ ้ เดนิ สมุ่ ตรงไปท่ีซากงยู กั ษ์ กระหน�่ำฟันไปท่ีร่างของ 176

Tales of Mazela มนั อยา่ งบ้าคลง่ั “ตายซะไอ้งบู ้า” เลือดของมนั กระเซน็ ไป ทว่ั ร่างเขา กระทง่ั หมดแรงล้มลงคร�่ำครวญน�ำ้ ตาไหลอาบ ไปทงั้ ใบหน้า “ท�ำแบบนนั้ อาของเจ้าก็ไมม่ ีทางฟื น้ ขนึ ้ มาหรอก” เสียง ผ้หู ญิงกระซบิ ขนึ ้ มาอีกครัง้ “เจ้าเป็นใคร..” ไรล์ฮานตระโกนและพยายามมองหาท่ีมี ของเสยี ง เงาสีขาวรางๆ รูปสตรีคอ่ ยปรากฏลอยเหนือพืน้ ดนิ มี ปี กคล้ายผีเสือ้ เคลื่อนไหวอยา่ งออ่ นช้อยไปมา “ข้าเป็นภตู แิ หง่ ถ�ำ้ สายรุ้งท�ำหน้าที่ปกปักรักษาถ�ำ้ นีม้ า ช้านาน” นางตอบ ไรล์ฮานตงั้ ทา่ เตรียมตอ่ สู้ แม้น�ำ้ เสยี งของนางจะดเู ป็น มิตรมากกวา่ ศตั รู “ ข้าจะมาขอบคณุ เจ้าที่จดั การกบั วานเดอร์ลา่ ตวั นี ้ เดมิ ทีถ�ำ้ แหง่ นีเ้ป็นถ�ำ้ ที่สวยงาม สตั ว์ใหญ่น้อยใช้เดนิ ทาง ผา่ นข้ามไปยงั ดนิ แดนทางเหนือ โดยไมต่ ้องเดนิ ทางอ้อม 177

Tales of Mazela ผา่ นหบุ เขาของเมืองอาซาบริ าน มนั เป็นเส้นทางลบั ซงึ่ น้อย คนนกั จะรู้ แตแ่ ล้วเมื่อวานเดอร์ลา่ ตวั นีเ้ข้ามายดึ ถ�ำ้ ท�ำให้ ไมม่ ีคนและสตั ว์ตวั ไหนสามารถเข้าออกถ�ำ้ นีไ้ ด้อีกตอ่ ไป และด้วยอญั มณีท่ีมีอยมู่ ากมายยงั ท�ำให้มนษุ ย์ผ้มู ากโลภะ หลายคนต้องมาจบชีวิตที่นี”้ เมื่อฟังนางอธิบายดงั นนั้ ไรล์ ฮาฮานจงึ คอ่ ยลดดาบลง “เจ้ารีบไปเถอะ เพื่อนเจ้ายงั รอเจ้าอย”ู่ นางบอกกบั ไรล์ ฮานอยา่ งเป็นหว่ ง ไรล์ฮานตดั หางของงยู กั ษ์ และหนั ไปมองร่างไร้ วิญญาณของรามสุ อีกครัง้ แล้วตดั สนิ ใจแบกร่างของอา และมงุ่ หน้าเตรียมออกจากถ�ำ้ “เด๋ียวก่อน” ภตู สิ าวเรียก ไรล์ฮานหยดุ และหนั กลบั มา นางสงั เกตเหน็ น�ำ้ ตาท่ียงั คงไหลคลอเบ้าได้ชดั เจน“เจ้า รับนีไ้ ว้” นางพดู พร้อมกบั ย่ืนแขนและแบมือออก ในมือของ นางมีสร้อยเชือกอญั มณีสเี ขียวหกเหลย่ี มใสขนาดเทา่ ไข่ นกเปลง่ ประกายแวววาว มนั คอ่ ยลอยออกจากมือของนาง 178

Tales of Mazela ไปหาไรล์ฮาน ไรล์ฮานแบมือรับไว้และมีทา่ ทางประหลาดใจ “มนั เป็นอญั มณีธาตดุ ิน มนั สามารถเยียวยาบาดแผล และสง่ิ ผิดปรกตทิ ี่เกิดขนึ ้ กบั ร่างกายของผ้คู รอบครอง ให้หายในเวลาอนั รวดเร็ว ดแู ลรักษามนั ให้ดี สว่ นนก ประหลาดตวั นี ้มนั คงจะถกู ชะตากบั เจ้า มนั จะคอยชว่ ย เหลือเจ้าในเวลาคบั ขนั ดผู ิวเผินอาจจะคดิ วา่ มนั เป็นวาน เดอร์ลา่ แตไ่ มใ่ ช่ ไมช่ ้าเจ้าจะกระจา่ งแก่ใจ หวงั วา่ จะได้ พบกบั เจ้าอีก...” นางทิง้ ท้ายก่อนจะคอ่ ยๆจางหายไปใน ความมืด ไรล์ฮานมองดนู กประหลาดในความมืดลางๆก่อนจะ ปาดน�ำ้ ตาท่ียงั คงไหลริน เก็บอญั มณีสีเขียวไว้ในกระเป๋ า กางเกง ก่อนจะแบกร่างของรามสุ ออกไปจากถ�ำ้ อยา่ ง ทลุ กั ทเุ ลโดยมีนกประหลาดบนิ ตามไปหา่ งๆ หมอกหนายงั คงคล้งุ ไปทว่ั บริเวณท�ำให้มองเหน็ ทาง เบือ้ งหน้าเลือนลาง ไรล์ฮานออกจากถ�ำ้ มาได้อยา่ งเหน่ือย 179

Tales of Mazela ล้า เพราะเร่ียวแรงหมดไปกบั การแบกร่างไร้วิญญาณของ รามสุ บนหลงั ไอเยน็ ท่ีปากถ�ำ้ ปะทะเข้าใบหน้าของเขาท่ียงั คงชมุ่ ไปด้วยน�ำ้ ตา ความรู้สกึ เปลา่ เปลยี่ วเข้ามาแทนที่ นบั จากนีจ้ ะไมม่ ีใครวา่ กลา่ วตกั เตือนเขาอีกแล้ว เขาเป็นต้น เหตทุ �ำให้ญาตทิ ่ีมีอยคู่ นเดียวต้องตายไป เขาคิดวนไปวน มาอยา่ งสบั สน ทานร์นาสีด�ำตวั โปรดของรามสุ ผกู เชือกตดิ อยทู่ ่ีต้นไม้ ใกล้ปากถ�ำ้ ไรล์ฮานสงั่ เจ้าทาร์นนายอ่ ตวั ลง จากนนั้ ออกแรงสดุ ท้ายพาดร่างของรามสุ ไว้บนหลงั ของมนั แล้วจงู เดนิ ผา่ นทงุ่ หญ้าออกไป เมื่อไปถงึ ใต้ต้นไม้ใหญ่กลางทงุ่ หญ้าท่ีเขาเคยเปรยกบั อานวา่ จะสร้างบ้านอยตู่ รงนี ้ไรล์ฮานใช้ดาบขดุ ดินออก เป็นหลมุ เทา่ ที่เร่ียวแรงยงั พอเหลอื เพื่อฝังร่างไร้วญิ ญาณ ของอาไว้ที่นี่ ยามนี ้จิตใจของเขาย่�ำแยถ่ งึ ท่ีสดุ เขาคอ่ ยๆวางร่างรา มสุ ลงไปในหลมุ จ้องมองหน้าอาเพื่อแสดงความรักและ 180

Tales of Mazela ความอาลยั เป็นครัง้ สดุ ท้ายก่อนจะเกลย่ี ดนิ กลบ ไรล์ฮา นร้องไห้แตไ่ มม่ ีน�ำ้ ตาสกั หยด มนั คงเหือดหายหรือไมก่ ็ โศกเกินกวา่ จะหลงั่ ริน เขาใช้มือตบกดเบาๆบนหลมุ ให้ดนิ แนน่ ขนึ ้ ก่อนยืนมองหลมุ ศพของอาอยา่ งโศกเศร้า เสยี ง ลมกรรโชกกราวแรงขนึ ้ ต้นไม้ใหญ่ล�ำต้นสน่ั ไหวอดึ ใจ หนง่ึ ก่อนจะสงบลงเหมือนสญั ญาณบอกวา่ รามสุ ชายชาติ นกั รบอาของเขาได้ไปสเู่ บือ้ งบนแล้ว 181

Tales of Mazela ตอนที่ 9 ไรล์ฮานผ้โู ดดเด่ียว อานยงั คงนอนแนน่ ิ่งอยบู่ นเตียง ชีพจรชีวิตเต้นออ่ นลง อยา่ งแผว่ เบาทกุ ที ซกั พกั ก็มีเสียงแปลกๆ ดงั มาจากทาง หน้าตา่ ง ไรล์ฮานโผลห่ วั ขนึ ้ มาและพยายามตะกายปี นขนึ ้ ที่ขอบหน้าตา่ งอยา่ งระมดั ระวงั ใบหน้าของเขายงั คงมีคาบ น�ำ้ ตาท่ีแห้งผากอาบแก้มอยู่ เขาก้าวเดนิ อยา่ งระมดั ระวงั ไมป่ รารถนาให้ใครรับรู้การมาของเขาในครัง้ นี ้และไม่ ต้องการให้ผ้ใู ดที่จะมาซกั ถามเก่ียวกบั สงิ่ ท่ีเกิดขนึ ้ กบั อารา มสุ เขาดงึ หางของงยู กั ษ์ออกมาจากยา่ มเดนิ ตรงเข้าไปหา อานในทนั ที ไรล์ฮานยืนจ้องหน้าสหายท่ีนอนนิ่งอยคู่ รู่หนง่ึ ก่อนโน้ม กายเปิ ดปากของอานให้เผยอออก จากนนั้ บีบเลอื ดงยู กั ษ์ หยดลงไปในปากของอานอยา่ งระมดั ระวงั นกประหลาด บนิ มาเกาะที่ขอบหน้าตา่ งเอียงคอจ้องมองมายงั ไรล์ฮาน 182

Tales of Mazela และอาน ไมน่ านท่ีหยดโลหิตเข้าสรู่ ่างของอาน ร่างท่ีนอนน่ิงมา นานก็บดิ เกร็ง มือทงั้ สองข้างจิกหยกั ลงไปบนเตียงปลาย เท้าเหยียดตงึ ไรล์ฮานภาวนาให้เซรุ่มโลหิตที่เขาน�ำมา สามารถรักษาพิษของงยู กั ษ์ได้ กระทงั่ เสียงหายใจเฮือกดงั เลด็ ลอดออกมาจากจมกู ของอาน ไรล์ฮานจงึ คอ่ ยโลง่ ใจ “ใครนะ!” เสียงแมข่ องอานดงั มาจากประตู ไรล์ฮานรีบเผน่ โจนลงจากหน้าตา่ งออกไปในทนั ที คนในบ้านหลายคนรีบว่งิ ตามออกมาดู แตไ่ รล์ฮานก็วิง่ และปี นรัว้ ไม้โดดหายเข้าไปในตรอกของหมบู่ ้านโดยมีนก ประหลาดบนิ ตามไปข้างหลงั เขารีบวงิ่ จนลืมทานร์นาท่ีผกู ไว้ใกล้ๆบ้านของอาน แมข่ องอานถลาเข้ามาดลู กู ของตวั เองก่อนเดนิ ไปชะโงก ดทู ่ีหน้าตา่ งเหน็ หลงั ไรล์ฮานไวๆ วิ่งหายไปในสายหมอก นางจดจ�ำทา่ ทางการวง่ิ ของไรล์ฮานได้เป็นอยา่ งดี 183

Tales of Mazela ผ้เู ป็นแมห่ นั หลงั กลบั มาที่เตียงของอาน และสงั เกตเหน็ หยดเลือดเลอะอยทู่ ี่ริมฝี ปากของอาน พร้อมกบั ร่างของ อานเริ่มไหวกระเพ่ือมตามจงั หวะลมหายใจ นางยิม้ ทงั้ น�ำ้ ตากมุ มืออานไว้แนน่ ดีใจท่ีบตุ รชายของตนฟื น้ กลบั มา หายใจได้อีกครัง้ ไรล์ฮานยงั คงวิง่ อยา่ งไร้จดุ หมายผา่ นหมบู่ ้านและ เข้าไปยงั ป่ าทบึ ลกึ เข้าไปทกุ ที คืนนีเ้ป็นคืนเดือนมืด ท้องฟ้ าปราศจากดวงจนั ทร์สอ่ งแสงน�ำทาง กระนนั้ เขาก็ว่งิ ไปข้างหน้าเร่ือยๆ เขาวง่ิ ระไปกบั ก่ิงไม้ใบหญ้าโดยหาใสใ่ จ กบั มนั ไม่ บ้างวง่ิ ไปชนก่ิงไม้ใหญ่จนหงายหลงั ล้มลงอยา่ ง ไมเ่ ป็นทา่ แตย่ งั ลกุ ขนึ ้ ว่งิ ตอ่ ไป ไรล์ฮานพยายามว่งิ หนีให้ไกลหา่ งออกไปจากความผิด พลาดที่เขาได้ก่อขนึ ้ นนั่ เอง ทงั้ ไมอ่ ยากจะจดจ�ำเรื่องราว ใดใดที่เกิดขนึ ้ ในวนั นีอ้ ีกตอ่ ไป ทิง้ ความปวดร้าวทงั้ หมดไว้ ข้างหลงั เสยี โดยมีหนทางข้างหน้าท่ียงั ไมร่ ู้ถงึ ชะตากรรม ให้เป็นไป นบั จากนีจ้ ะไมม่ ีอารามสุ ผ้คู อยวา่ กลา่ วตกั เตือน 184

Tales of Mazela เขาอีกตอ่ ไป 185

Tales of Mazela ตอนท่ี 10 โจรป่ าเฮคุ ณ ป่ าลกึ ใกล้เมืองนาเธียล่า ป่ าที่ปกคลมุ ไปด้วยพนั ธ์ุ ไม้น้อยใหญ่ สรรพสตั ว์มากมายอาศยั ผืนป่ าแหง่ นีด้ �ำรง ชีพ ไม้ใหญ่สงู ตรงตระหงา่ นยืนต้นรับแสงแดดอนุ่ เบือ้ งบน ไอเยน็ จากผืนป่ าหนาทบึ ฟ้ งุ ไปทวั่ ใบไม้เขียวชอมุ่ ปกคลมุ ทว่ั ป่ าทงั้ ผืนจนแทบไมม่ ีแสงเลด็ ลอดลงมายงั พืน้ เบือ้ งลา่ ง เสียงสายน�ำ้ ไหลเอื่อยเซาะธารหินอยไู่ กลๆ ไรล์ฮานนอน 186

Tales of Mazela น่ิงอยใู่ ต้ต้นไม้ใหญ่ต้นหนง่ึ ขณะเจ้ากวางตวั น้อยที่ก�ำลงั หาลกู ไม้หลน่ ตามพืน้ กินเดนิ เข้ามาใกล้ๆ อยา่ งสงสยั มนั ยน่ จมกู ดมอยา่ งระแวดระวงั ก่อนกระโจนเผน่ หนีไปเมื่อ ไรล์ฮานคอ่ ยๆ ขยบั กาย ไรล์ฮานท่ีตอนนีเ้นือ้ ตวั มอมแมมด้วยเศษดนิ เศษหญ้า และคราบเลอื ดของวานเดอร์ลา่ ที่แห้งกรังอยู่ รอยขีดขว่ น จากกิ่งไม้ก่ิงเลก็ ก่ิงน้อยรวมไปถงึ ริว้ หนามแหลมเก่ียวเกาะ ปรากฏไปทวั่ แขนขา เขาลมื ตาขนึ ้ มองด้วยสายตาที่พลา่ มวั ไมส่ ามารถจบั ภาพได้ชดั นกั เหน็ นกประหลาดเกาะอยู่ บนก่ิงไม้ด้านบนอยา่ งลางเลือน ริมฝี ปากแห้งผาก เขา พยายามยนั กายลกุ ขนึ ้ แตแ่ ล้วสตกิ ็ดบั วบู ล้มลงไปอีกครัง้ ไมน่ านนกั ก็ปรากฏคนชดุ ด�ำเจ็ดคน ปกปิ ดใบหน้าข่ีทา นร์นาผา่ นมายงั ต้นไม้ใกล้กบั ที่ไรล์ฮานนอนหมดสตอิ ยู่ “หยดุ ก่อน” คนท่ีดเู หมือนเป็นผ้นู �ำสงั่ หยดุ กระทนั หนั ก่อนบงั คบั ทาร์นนาเลีย้ วกลบั มาหยดุ อยขู่ ้างหน้าไรล์ฮาน “เข้าไปดซู ”ิ เขาออกสงั่ อยา่ งขงึ ขงั 187

Tales of Mazela ชายคนหนง่ึ ก็กระโดดลงจากหลงั ทานร์นาเดนิ ตรงเข้าไป หาไรล์ฮาน นกประหลาดเมื่อเหน็ ชายชดุ ด�ำเข้ามาใกล้ไรล์ ฮานมนั ก็บนิ โฉบลงมากลางปี กออกและร้องขคู่ �ำราม “ลกู วานเดอร์ลา่ รึ ดทู า่ ทางมนั จะหว่ งเจ้าของของมนั จบั มนั ไว้” ชายผ้เู ป็นหวั หน้าสง่ั การ ชายชดุ ด�ำคนเดมิ จงึ ร่ี ตรงเข้าไปหามนั หมายจบั ตวั นกประหลาดจงึ พน่ ไฟใสเ่ ขา ทนั ทีแล้วกระโดดถอยหา่ งออกไป ไฟนนั้ ลกุ พรึ่บท่ีแขนเสอื ้ ของชายชดุ ด�ำเขาใช้มือตบไฟท่ี แขนเสอื ้ ไปมาเพื่อดบั มนั “ใช้แห” ผ้เู ป็นหวั หน้าชีน้ �ำ ชายชดุ ด�ำบนหลงั ทานร์นาอีกคนคว้าแหท่ีสานด้วย เชือกเส้นหนากระโดดลงไป จากนนั้ อาศยั จงั หวะเหมาะ เหว่ียงแหคลมุ ร่างนกประหลาดเอาไว้ มนั พน่ ไฟใสจ่ นแห ท่ีคลมุ ร่างอยตู่ ดิ ไฟ กระนนั้ ชายชดุ ด�ำคนดงั กลา่ วไมร่ อช้า กระโดดเข้าไปตะครุบและกดตวั นกประหลาดไว้กบั พืน้ แล้วจบั มนั ยดั ใสถ่ งุ กระสอบที่เตรียมเอาไว้ 188

Tales of Mazela ชายชดุ ด�ำอีกคนเดนิ เข้าไปจ้องดไู รล์ฮานที่นอนน่ิงอยู่ “ยงั ไมต่ าย เขาโดนหนามพิษ” “อยา่ งนนั้ รึ เอามนั กลบั ไปด้วย” ชายชดุ ด�ำผ้หู วั หน้า สงั่ ชายชดุ ด�ำคนนนั้ จงึ ตรงเข้าอ้มุ ไรล์ฮานขนึ ้ พาดทานร์นา และพากนั ข่ีทาร์นนาหายเข้าไปในป่ าลกึ ไรล์ฮานคอ่ ยๆลืมตาขนึ ้ เขาพบวา่ ตวั เองนอนอยใู่ น ห้องที่ท�ำจากไม้ไผส่ ีสกุ สีเหลืองทอง มีตะเกียงน�ำ้ มนั จดุ อยทู่ ี่โต๊ะกลางห้อง เขาคอ่ ยๆยนั กายลกุ นงั่ ร่างกายของ เขายงั ออ่ นเพลียอยา่ งเหน็ ได้ชดั ไรล์ฮานมองออกไปนอก หน้าตา่ ง ข้างนอกมืดสนิทมองเหน็ ดวงดาวกระจายเตม็ ท้องฟ้ า ตรงเนินด้านลา่ งเขามองเหน็ กลมุ่ ชายหญิงนบั ร้อย ชีวติ นง่ั อยรู่ อบกองไฟ ร้องร�ำท�ำเพลงกนั อยา่ งสนกุ สนาน เป็ นที่ครึกครืน้ เสียงเปิ ดประตดู งั ขนึ ้ ไรล์ฮานที่นง่ั อยบู่ นเตียงจงึ หนั กลบั ไปมอง หญิงชราหลงั คอ่ มสรวมผ้าคลมุ สีเทาเก่าๆ 189

Tales of Mazela เดนิ ถือไม้เท้าเข้ามาช้าๆ ตามมาด้วยหญิงสาวนางหนงึ่ ผ้มู ี ผิวขาวละเอียด ปักปิ่ นปักผมสองอนั ที่มวยผมท่ีรวบเกล้า เอาเหนือศีรษะเผยให้เหน็ เรียวคอเลก็ กลมกลงึ ของนาง แต่ ทา่ ทางดหู ้าวกวา่ หญิงอ่ืนทวั่ ไป “เจ้ารู้สกึ ตวั แล้วรึ” หญิงชราพดู ขนึ ้ ขณะไรล์ฮานน่ิงมอง มาท่ีนาง “เจ้าถกู หนามพิษของต้นพิฆาตท�ำให้ร่างกายขาด น�ำ้ ตอนนีค้ งดีขนึ ้ แล้วละซ”ิ นางเดนิ มาหยดุ ข้างเตียง “เจ้า ช่ืออะไร” ไรล์ฮานยงั คงนง่ั นิ่ง “อยา่ ตื่นกลวั ไปเลย ที่นีเ้ราอยกู่ นั เหมือนเป็นครอบครัว เดียวกนั ข้าคือแม่เฒ่าโลกิ สว่ นแมน่ างคนนีค้ ือ แอนดร้า บตุ รสาวของทา่ นซาบสี ผ้ทู ่ีน�ำตวั เจ้ามา” ไรล์ฮานหนั ไปสงั เกตทา่ ทีของแอนดร้าอีกครัง้ แมเ่ ฒา่ โลกิจบั แขนของไรล์ฮานขนึ ้ มาตรวจดรู อยแผลขีดขว่ นซง่ึ ตอนนีแ้ ห้งตกสะเก็ดแล้ว “แปลกมากเช้านีย้ งั เป็นแผลสดอยเู่ ลย ไฉนตอนนีต้ ก 190

Tales of Mazela สะเก็ดจนเกือบหลดุ หมดแล้ว แผลเจ้าชา่ งหายเร็วจริงๆ” นางพดู ขนึ ้ อยา่ งประหลาดใจ “นีเ้จ้าจะไมพ่ ดู อะไรเลยรึ” แมเ่ ฒา่ โลกิยิม้ ถามพร้อมวาง แขนของไรล์ฮานลงไว้ที่เดมิ “ไมเ่ ป็นไร เจ้าอาจยงั ไมค่ ้นุ เคย ขาดเหลืออะไรให้บอกนาง ข้าจะให้นางน�ำเสือ้ ผ้ามา ให้ เจ้าพกั ผอ่ นตอ่ เถอะ” จากนนั้ แมเ่ ฒา่ และแอนดร้าก็เดนิ ออกจากห้องไป ไรล์ฮานคอ่ ยๆยนั กายลกุ ขนึ ้ ยืนช้าๆ แล้วเดนิ ไปท่ี หน้าตา่ งมองไปยงั ฝงู ชนที่ร้องร�ำท�ำเพลงกนั รอบกองไฟ ครู่หนงึ่ นกประหลาดตวั เดมิ ก็บนิ มาเกาะที่หน้าตา่ งและ ร้องดงั ขนึ ้ ไรล์ฮานมองมนั ด้วยแววตาค้นุ เคย ทา่ ทางของ มนั คล้ายตื่นกลวั เหมือนกบั วา่ มนั หนีอะไรบางอยา่ งมา เขา ย่ืนมือไปหามนั ช้าๆ มนั มีทา่ ทีกลวั ไรล์ฮานเลก็ น้อย ไรล์ ฮานหอ่ ปากผิวแผว่ อยา่ งเป็นมิตร มนั เดนิ โยกตวั ไปมาท่ี ขอบหน้าตา่ งอยา่ งลงั เลก่อนตดั สนิ ใจกระโดดมาเกาะท่ีมือ ของไรล์ฮาน 191

Tales of Mazela ครู่หนงึ่ ก็มีเสยี งเอะอะดงั มาใกล้หน้าตา่ ง ไรล์ฮานมอง ออกไปเหน็ ชายสามคนวงิ่ ตรงมาเหมือนก�ำลงั ตามหาบาง อยา่ งอยู่ “ไอ้วานเดอร์ลา่ ตวั นนั้ บนิ ไปไหนแล้ว เหน็ หลงั มนั แวบๆ อยแู่ ถวนี”้ ชายคนหนงึ่ พดู ขนึ ้ เสือ้ ผ้าของเขามีรอยไหม้เลก็ ๆ เตม็ ไปหมด “ร้ายจริงๆ มนั เลน่ เผากรงเหลก็ จนละลาย” ชายอีกคนท่ี มีรอยไหม้ท่ีแขนถือตาขา่ ยเชือกมาด้วยเดนิ ก้มๆเงยๆ มอง หาในโพรงหญ้าใกล้กบั หน้าตา่ ง “อา่ ” ชายอีกคนหนั มาเหน็ นกประหลาดเกาะอยทู่ ่ีแขน ของไรล์ฮานร้องขนึ ้ “มนั เป็นวานเดอร์ลา่ ของเจ้ารึ ถงึ วา่ ทา่ นซาบีสสง่ั ไมใ่ ห้ฆา่ มนั ” “เจ้าคงเป็นคนท่ีทา่ นซาบีสพามาเม่ือเช้านี ้เอาละ ถ้างนั้ พวกข้าไมก่ วนละ” ชายคนหนง่ึ ตอบ จากนนั้ พวกเขาก็พา กนั เดินลงเนินกลบั ไปท่ีข้างกองไฟ เมื่อพวกนนั้ ไปหมดแล้ว นกประหลาดก็บนิ ไปเกาะท่ีขอบหน้าตา่ งอีกครัง้ 192

Tales of Mazela ไรล์ฮานมองไปรอบๆหน้าตา่ งพร้อมกบั ยกมือขนึ ้ เกา แผลตกสะเก็ดที่แขนจนสะเก็ดแห้งหลดุ ออกมา แผลทวั่ ร่างของเขาหายเร็วจนเหลือเชื่อ กระนนั้ เขาก็นกึ ถงึ ค�ำพดู ของภตู ใิ นถ�ำ้ สายรุ้งขนึ ้ มาได้ เขาล้วงมือเข้าไปในกระเป๋ า กางเกงและหยิบมนั ออกมา สร้อยเชือกอญั มณีสีเขียวหก เหลี่ยมใสขนาดเทา่ ไขน่ กเปลง่ ประกาย นางภตู บิ อกกบั เขาวา่ ของสง่ิ นีจ้ ะชว่ ยรักษาอาการผิดปรกตติ า่ งๆ รวมทงั้ สมานแผลตามร่างกายให้แก่ผ้ทู ่ีครอบครองมนั เสียงเคาะประตดู งั ขนึ ้ แอนดร้าเปิ ดประตเู ข้ามาโดยที่ มือข้างหนง่ึ หอบเสือ้ ผ้าที่พบั ไว้อยา่ งดีแนบอก “ข้าน�ำ เสอื ้ ผ้ามาให้เจ้า” นางเดินเข้ามาโดยไมไ่ ด้มองมาที่ไรล์ฮา นกบั นกประหลาดเลย ทา่ ทางยงั ดหู ้าวเหมือนเดิม นางน�ำ เสอื ้ ผ้ามาวางไว้ที่โต๊ะ และหยิบผ้าผืนหนง่ึ เดนิ ตรงมาท่ีไรล์ ฮาน พลนั ก็ต้องตกใจที่เหน็ นกประหลาดเกาะอยทู่ ่ีขอบ หน้าตา่ ง นางทิง้ ผ้าลงพืน้ และชกั ดาบออกมาชีไ้ ปที่มนั และ ขยบั ตวั บงั ไรล์ฮานเอาไว้ นกประหลาดท่ีตกใจตื่นกลวั เชน่ 193

Tales of Mazela กนั กระโดดหนีไปเกาะที่ก่ิงไม้นอกหน้าตา่ ง “มนั เป็นเพื่อนข้าเอง” ไรล์ฮานพดู ขนึ ้ “ข้าคดิ วา่ เจ้าเป็นใบ้เสียอีก” นางหนั มามองท่ีไรล์ฮาน จากนนั้ เก็บดาบเข้าฝัก“เจ้าเลยี ้ งวานเดอร์ลา่ ด้วยรึ” นาง ถาม ไรล์ฮานไมต่ อบ นางก้มหยิบผ้าที่พืน้ จบั ไหลข่ องไรล์ ฮานบดิ ไปมา มือนางคอ่ นข้างหนกั กวา่ สตรีอื่น นางจ้อง มองชว่ งไหลข่ องไรล์ฮานอยา่ งครุ่นคิดก่อนจะมองหน้า เขา “ตวั เจ้าเลก็ กวา่ ที่ข้าคดิ ” นางพดู ขนึ ้ แตย่ งั ไมป่ รากฏ รอยยิม้ บนใบหน้าของนางเลย “เจ้าพกั ผอ่ นตอ่ เถอะ เม่ือ แก้เสร็จแล้วข้าจะน�ำมาให้” นางเดนิ หอบเสือ้ ผ้าบนโต๊ะหนั หลงั กลบั พลนั ได้ยินเสยี งประหลาดๆ ท่ีท้องของไรล์ฮาน “จริงสิ เจ้าคงหิวแล้ว ข้าจะพาเจ้าไปหาอะไรกิน ตามข้า มา” นางพดู พร้อมกบั หอบผ้าออกไปท่ีประตู ไรล์ฮานยงั ยืน น่ิงอยทู่ ่ีเดมิ “ตามมาซิ มวั ยืนรออะไรอยอู่ ีกละ” ไรล์ฮานจงึ เดนิ ตามนางออกมาจากกระทอ่ มไม้ไผ่ นก ประหลาดบนิ ขนึ ้ ไปเกาะตรงหลงั คาด้านหลงั ของไรล์ฮาน 194

Tales of Mazela นางเดนิ น�ำไรล์ฮานลงเนินไปยงั กองไฟที่มีคนนบั ร้อยอยู่ โดยรอบ ไรล์ฮานมองไปรอบๆ ตวั ท่ีแหง่ นีต้ งั้ อยบู่ นเทือก เขาสงู ท่ีเตม็ ไปด้วยป่ าไผ่ มีเสียงลมพดั อือ้ องึ อยตู่ ลอดเวลา ล�ำไผโ่ อนเอนขณะใบของมนั สะบดั ไหวลไู่ ปตามแรงลมของ ยามค่�ำคืน “ทา่ ทางเจ้าเหมือนคนมีเรื่องทกุ ข์ใจ เจ้าไปเจอเรื่องร้าย อะไรมารึ” แอนดร้าถามขนึ ้ ขณะที่นางยงั คงเดนิ น�ำหน้า ไมห่ นั กลบั มามอง ไมม่ ีเสยี งใดๆตอบกลบั มาจากไรล์ฮาน ค�ำถามนีท้ �ำให้เขาหวนคดิ ถงึ สงิ่ ท่ีท�ำให้อารามสุ ของเขา ต้องตาย “ไมพ่ ดู ก็ไมต่ ้องพดู ” นางเร่ิมโมโห จากนนั้ นางก็หนั กลบั มายื่นกระแทกหอ่ ผ้าเข้าท่ีอกของไรล์ฮานให้เขาถือไว้ แล้ว เดนิ ไปตกั ซปุ เยื่อไผต่ ้มในหม้อดนิ ใสถ่ ้วยไม้ท่ีกลงึ จนกลม เกลยี ้ งข้างๆกองไฟถือกลบั มาสองถ้วย นางนงั่ ลงข้างๆที่ ไรล์ฮานยืนอยจู่ ากนนั้ ก็วางกระแทกถ้วยใบหนง่ึ ไว้ใกล้เท้า ของเขาจนซปุ เยื่อไผก่ ระฉอกล้นปากถ้วย 195

Tales of Mazela “นงั่ ซิ นีต้ ้องให้บอกทกุ ค�ำเลยรึ” นางตะคอกพร้อมกบั ตกั ซปุ ใสป่ ากโดยไมห่ นั มามองไรล์ฮานเลยซกั นิด เขานงั่ ลง เอาผ้ากองไว้ข้างๆจากนนั้ ก็หยิบด้วยซปุ ขนึ ้ มา “คนที่นงั่ คยุ อยกู่ บั แมเ่ ฒา่ โลกิตรงข้ามกองไฟนนั้ คือพอ่ ข้า พอ่ ข้าเป็นคนน�ำเจ้ามา เขาชื่อเซบีสเป็นผ้นู �ำของท่ีนี”้ นางพดู ขนึ ้ ไรล์ฮาน มองไปชายท่ีวยั ราวห้าสบิ ตวั ใหญ่แขง็ แรง มี ดาบขนาดใหญ่วางอยขู่ ้างลำ� ตวั ทนั ใดนนั้ นกประหลาดของไรล์ฮานก็บนิ โฉบลงมาที่กอง ไฟและคว้าเอาเป็ดยา่ งไปตวั หนง่ึ แล้วบนิ หนีขนึ ้ ไป “เฮ้ย ไอ้วานเดอร์ลา่ นน่ั อีกแล้ว ไปจบั มนั เร็ว” กลมุ่ คน ท่ีอยรู่ อบกองไฟนบั สบิ ตา่ งพากนั วงิ่ ตามนกประหลาดไป บางคนท่ีร�่ำน�ำ้ ตาพระจนั ทร์จนเมามายก็ล้มลงไมเ่ ป็นทา่ ผ้คู นที่ยงั นง่ั อยตู่ า่ งหวั เราะขบขนั กบั ภาพท่ีเหน็ เบือ้ งหน้า นกประหลาดบนิ ขนึ ้ ไปเกาะบนต้นไม้สงู พวกที่วงิ่ ตามไป ตา่ งร้องโหวกเหวกอยทู่ ี่โคนต้น 196

Tales of Mazela “มนั คงจะหิว” แอนดร้าพดู ขนึ ้ ไรล์ฮานจ้องมองมนั ฉีกเป็ดยา่ งกินอยา่ งเอร็ดอร่อยบน ยอดไม้ “ถงึ แม้เราจะเป็นโจรป่ า แตก่ ็เป็นโจรป่ าท่ีมีศกั ดิศ์ รีรัก พวกพ้อง” นางพดู ขนึ ้ ไรล์ฮานมองมาที่นาง และเพ่ิงตระหนกั วา่ ตอนนีเ้ขาอยู่ กบั พวกโจรป่ า เขานงั่ ครุ่นคดิ เหมือนเคยได้ยินเร่ืองโจรป่ าที่ ออกอาละวาดนอกเมืองนาเธียลา่ จากการบอกเลา่ ของอา รามสุ “พวกเจ้าก็คือโจรป่ าเฮคุ…?” “ใช่ ถงึ แม้ช่ือเสียงของเราจะไมด่ ีนกั แตเ่ ราก็ไมเ่ คย เบียดเบียนคนจน เราจะปล้นเฉพาะพวกขนุ นางต�่ำช้า และ พวกพอ่ ค้าที่เอารัดเอาเปรียบผ้อู ่ืน” นางมองไปที่กองไฟ ก่อนจะหนั กลบั มาท่ีไรล์ฮาน “เจ้าใช้อาวธุ เป็นไหม” ไรล์ฮา นมองมาท่ีนางแตไ่ มต่ อบ “ทา่ ทางไมน่ า่ จะเป็น” ไรล์ฮานตกั ซปุ ไผเ่ ข้าปากตอ่ โดยไมก่ ลา่ วสงิ่ ใด แอนดร้า จ้องมองเขาอยา่ งร�ำคาญแล้วนางก็ผดุ ลกุ ขนึ ้ 197

Tales of Mazela “ผ้านนั้ ไมต่ ้องแก้แล้ว ใสม่ นั ทงั้ อยา่ งนนั้ แหละ” นาง บอกกบั ไรล์ฮาน ไรล์ฮานหนั ไปมองผ้าท่ีกองอยขู่ ้างๆ หนั กลบั มาอีกทีก็เหน็ นางเดนิ ออกไปยงั บริเวณกระทอ่ มไม้ไผ่ ท่ีเขานอนเมื่อตอนเช้า ด้านหลงั กระทอ่ มไม้ไผม่ องเหน็ แสง ไฟสีส้มจากตะเกียงน�ำ้ มนั ของบ้านเรือนแตล่ ะหลงั กระจาย อยเู่ ตม็ เทือกเขา เขาเฝ้ ามองแอนดร้าเดนิ ผา่ นกระทอ่ มของ เขาจนลบั ตาหายไปในความมืด เมื่อหนั กลบั มาก็ปะเข้ากบั เซบีสชายร่างใหญ่ท่ียืนอยู่ ตรงหน้าเขา “นางเป็นคนแบบนีแ้ หละ คดิ อะไรก็พดู ออก มาตรงๆ ไมอ่ ้อมค้อม บางครัง้ มนั ก็ขดั ใจคนฟัง” เขาพดู พลางยิม้ กร่ิม ในมือถือขวดน�ำ้ ตาพระจนั ทร์ใบหน้าแดง กล�ำ่ ด้วยฤทธ์ิน�ำ้ เมา “ข้ามีค�ำถามจะถาม เจ้ากบั เจ้าวานเด อร์ลา่ ตวั จ้อยไปท�ำอะไรในป่ านนั่ ” ไรล์ฮานก้มหน้าลงกบั พืน้ ก่อนจะตอบ “ข้าหนี…” เขาน่ิง ไปอีกครัง้ “ข้าหนีความผิดที่ข้าก่อขนึ ้ มา” ซาบีสหวั เราะ ไรล์ฮานเงยหน้าขนึ ้ อยา่ งไมเ่ ข้าใจวา่ 198

Tales of Mazela ท�ำไมเขาถงึ หวั เราะ “หนีความผิดมาอยา่ งนนั้ รึ ดีถ้าอยา่ ง นนั้ ท�ำไมเจ้าไมอ่ ยกู่ บั พวกเราท่ีนี่เลยละ พวกเราก็เป็นโจร เจ้าเคยได้ยินไหม โจรป่ าเฮคทุ ่ีเล่ืองช่ือ” แล้วเขาก็หวั เราะ ร่าอีกครัง้ “แล้วเจ้าไปท�ำความผิดอะไรมา” ไรล์ฮานได้แตก่ ้มหน้านิ่งไมต่ อบ ในหวั ของเขาปรากฏ ภาพของอารามสุ ขนึ ้ มาอีกครัง้ ภาพขณะถกู วานเดอร์ลา่ ยกตวั เขาขนึ ้ มาบงั ลกู ธนทู ี่เขาเองเป็นคนยิง ซาบีสมองไปที่ดวงตาของไรล์ฮานที่ดเู ศร้าไปอยา่ งเหน็ ได้ชดั “ไมเ่ ป็นไร ไมบ่ อกก็ไมบ่ อก ถ้าเจ้าขาดเหลืออะไรให้ บอกกบั แอนดร้าลกู สาวข้าละกนั ข้าไปละ” จากนนั้ เขาก็ เดนิ กลบั ไปยกขวดน�ำ้ ตาพระจนั ทร์ขนึ ้ ดื่ม และเดนิ เซขนึ ้ ไป ยงั เทือกเขาที่มีมืดทบึ มีเพียงแสงจากตะเกียงนบั ร้อยริบหร่ี กระจายเป็ นผืนกว้ าง เช้าตรู่ของวนั ท่ีอากาศคอ่ นข้างเยน็ สายลมตีเอาไอเยน็ จากแมน่ �ำ้ ท่ีอยไู่ มไ่ กลเบือ้ งลา่ งเทือกเขาขนึ ้ มาเหน็ เป็น 199

Tales of Mazela ละอองหมอกลอยอ้อยอ่ิง ไรล์ฮานตื่นขนึ ้ และเดนิ ออกมา จากกระทอ่ มมองไปรอบๆ ด้านหลงั กระทอ่ มไม้ไผท่ ่ีเขา นอนมีกระทอ่ มลกั ษณะเดียวกนั สร้างขนึ ้ ไลต่ ามความชนั ของเทือกเขาเหมือนขนั้ บนั ไดเตม็ ไปหมด เดก็ หลายคนวิ่งเลน่ กนั อยอู่ ยา่ งสนกุ สนาน เขามองลง ไปท่ีเนินใกล้ๆกลบั ลงไปท่ีกองไฟใกล้มอดมีควนั บางเบา โพยพงุ่ เหน็ ซาบีส ชายร่างใหญ่ยืนคยุ กบั ชายหญิงในชดุ ด�ำราวยี่สบิ คน ท่ียืนเป็นแถวหน้ากระดานสองแถวอยา่ ง เคร่งเครียด จากนนั้ คนเหลา่ นนั้ ก็คลมุ หน้าของตนด้วยผ้าสี ด�ำ ซาบีสน�ำพาคนเหลา่ นนั้ เดนิ ไปท่ีฝงู ทานร์นาท่ีมดั อยกู่ บั ต้นไผค่ วบมนั หายออกไปทางประตไู ม้บานใหญ่ทิศตะวนั ออกซงึ่ มีคนร่างใหญ่ก�ำย�ำยืนเฝ้ าอยสู่ องคน “เจ้าใบ้ตื่นแล้วรึ” แอนดร้าที่มีกระเป๋ าสีเทาเก่าๆคาดล�ำ ตวั เดนิ ลงมาจากเทือกเขาเอย่ ขนึ ้ นางถือพลว่ั มาสองอนั และโยนให้ไรล์ฮานอนั หนงึ่ ไรล์ฮานรับไว้อยา่ งงงๆ “อยา่ ง เจ้าไมน่ า่ จะใช้อาวธุ เป็น ดงั นนั้ ไปชว่ ยพวกยายขดุ ดนิ ” พดู 200