ตำนานมาเซล่า (Tales of Mazela)

Tales of Mazela จบนางก็เดนิ ลงเนินไปก่อนจะหนั กลบั มาหาไรล์ฮานที่ยืน เก้ๆกงั ๆอยู่ “รออะไรอยลู่ ะเจ้าใบ้ รีบลงมาซ”ิ ไรล์ฮานเดิน ตามนางลงไป ทงั้ คเู่ ดนิ ลดั เลาะไปทางทิศเหนือเลยลกึ เข้าไปในเทือกเขา ไรล์ฮานสอดสา่ ยสายตาไปรอบๆ ท่ีน่ีคล้ายเป็นคา่ ย ทหาร มีลานฝึกอาวธุ หลายรูปแบบ ทงั้ ดาบ ธนู และหอก ซง่ึ ทงั้ หญิงและชายราวๆ ห้าสบิ คนได้ก�ำลงั ฝึกอยใู่ นลาน ฝึกอยา่ งเอาจริงเอาจงั “ท่ีนีเ้ป็นหนว่ ยฝึกอาวธุ ของเรา ถ้าเจ้าอยากจะฝึก ตอ นบา่ ยๆข้าจะพาเจ้ามา” นางพดู ขนึ ้ เมื่อเหน็ ไรล์ฮานมอง อยา่ งสนใจ โดยรอบโรงฝึกเป็นป่ าไผส่ งู ท่ียอดไผพ่ ลวิ ้ ไหวลตู่ ามแรง ลม นางเดนิ น�ำไรล์ฮานผา่ นคอกสตั ว์ท่ีมีทงั้ ทานร์นา ม้า ช้าง เป็ด และไก่ มีชายสองคนก�ำลงั ให้อาหารพวกมนั จาก นนั้ ซกั พกั แอนดร้าก็เดนิ น�ำไรล์ฮานเข้าไปยงั ลานปลกู ผกั ที่ มีหญิงแก่สามคนก�ำลงั พรวนดนิ อยตู่ ามแปลงดนิ ร่วนสดี �ำ 201

Tales of Mazela “แอนดร้าวนั นีเ้จ้าไมไ่ ปกบั ซาบีสรึ ก็ไหนวา่ วนั นีม้ ีงาน ใหญ่” หญิงแก่คนที่อยใู่ กล้ท่ีสดุ ทกั ขนึ ้ จากนนั้ หญิงแก่อีก สองคนก็หยดุ ยืนขนึ ้ หนั มองมาที่แอนดร้ากบั ไรล์ฮาน “พอ่ ให้ข้าดแู ลเจ้าใบ้นี”้ แอนดร้าตอบ หญิงแก่ทงั้ สาม ตา่ งเหลือบมองไรล์ฮานท่ีถือพลวั่ อยู่ “ข้าจะให้เขามาชว่ ย พวกทา่ นอีกแรง” “เขาเป็นใบ้รึ” หญิงแก่นางหนง่ึ ยืนพิงพลว่ั ท่ีค�ำ้ ดนิ อยู่ ถาม “ใช่ เขาเป็นใบ้” แอนดร้ารีบตอบแทนทนั ที “แล้วเขาช่ืออะไรละ” ยายแก่ถาม แอนดร้าหนั ไปมอง ไรล์ฮานอยา่ งร�ำคาญ “ข้าชื่อไรล์ฮาน” เขาตอบ “แล้วเม่ือวานแมเ่ ฒา่ โลกิถาม ไยเจ้าไมพ่ ดู ” แอนดร้า แขวะ “อ้าวเดี๋ยวนะ ไหนวา่ เป็นใบ้ยงั ไงละ” หญิงแก่ถามอยา่ ง คลางแคลง 202

Tales of Mazela “เพราะกวา่ จะง้างปากเขาพดู ได้แตล่ ะค�ำ คนถามก็ลืม ค�ำถามไปแล้วนะซิ เรียกเจ้าใบ้นะดีแล้ว” แอนดร้าบน่ “ใจเยน็ ๆคอ่ ยๆพดู คอ่ ยๆจา” หญิงแก่บอก “แล้ววนั นีพ้ วกยายจะให้ข้ากบั เจ้าใบ้นีท้ �ำอะไรรึ” แอน ดร้ าถาม “เจ้าไปขดุ มนั ตรงโน้นละกนั สว่ นพวกข้าจะปลกู ฟักทอง ที่นี”้ ยายแก่ตอบ “ได้ยินแล้วใชไ่ หม ตามมาซ”ิ แอนดร้าหนั ไปสง่ั ไรล์ฮาน และเดนิ ไปตามทางเดินระหวา่ งแปลงปลกู ฟักทองไปยงั อีก แปลงมนั อีกแปลงหนง่ึ ใกล้ๆ กนั ไรล์ฮานเดนิ ตามแอนดร้า ไปอยา่ งเชื่องช้า ชว่ งสายแสงแดดเริ่มแรงขนึ ้ แตอ่ ากาศยงั คงเยน็ สบาย เพราะมีลมพดั โกรกอยตู่ ลอดเวลา ไรล์ฮานและแอนดร้า ก�ำลงั ขดุ หวั มนั ขนึ ้ มาจากดนิ แอนดร้าโยนมนั ลงไปใน ตะกร้าที่มีหวั มนั อยเู่ กือบเตม็ 203

Tales of Mazela แตแ่ ล้วเสียงท้องของไรล์ฮานก็ดงั ขนึ ้ แอนดร้าหนั กลบั มามอง “นีเ้จ้ายงั ไมไ่ ด้กินอะไรตงั้ แตเ่ ช้าเลยใชไ่ หมเน่ีย” แอนดร้าถาม แตไ่ มม่ ีเสยี งตอบใดๆกลบั มาเชน่ เคย นาง ล้วงเอาแอปเปิ ล้ ลกู หนงึ่ ในกระเป๋ าสะพายท่ีคาดตวั อยู่ โยนให้ “เอ้า เอาไปนงั่ กินรองท้องไปก่อน คราวหน้าต่ืนเช้า หนอ่ ย แล้วไปหาอะไรกินท่ีโรงครัว” จากนนั้ นางก็ขดุ หวั มนั ตอ่ ไรล์ฮานเดนิ ไปนง่ั กินแอปเปิ ล้ ที่ใต้ต้นไม้เพ่ือหลบแดด แล้วมองมาท่ีนาง เขาไมเ่ คยมีเพ่ือนผ้หู ญิงมาก่อนเลย และ ไมร่ ู้วา่ จะต้องปฏิบตั ติ วั อยา่ งไรตอ่ สตรีรุ่นราวคราวเดียวกนั และแปลกใจวา่ ท�ำไมผ้หู ญิงถงึ ได้ขีบ้ น่ ปานนี ้ “มองอะไรไมเ่ คยเหน็ คนรึไง” นางตะโกนมาทงั้ ๆท่ีนาง ยงั ไมไ่ ด้เงยหน้า ไรล์ฮานรีบท�ำทีหนั ไปทางอ่ืน “กินเสร็จ แล้วก็รีบมา อยา่ อ้งู าน” เม่ือไรล์ฮานกินแอปเปิ ล้ รสหวานสแี ดงสดจนหมดก็เดนิ กลบั มาท่ีพลวั่ ของเขา เขามองไปรอบๆสงั เกตเหน็ ที่นี่เป็น แอง่ พืน้ ที่ราบห้อมล้อมด้วยเทือกเขาสงู ซง่ึ ใช้เป็นที่ซอ่ น 204

Tales of Mazela กบดานได้เป็นอยา่ งดี “ยงั จะอ้งู านอีก ขดุ เร็วๆเข้าซ”ิ นางบน่ ตอ่ ขณะไรล์ฮานรี บลงพลว่ั ขดุ ตอ่ ทนั ที บา่ ยแก่ๆ วนั เดียวกนั แอนดร้าพาไรล์ฮานมาท่ีโรงฝึกยิง ธนู ซง่ึ มีคนก�ำลงั ฝึกยิงธนอู ยรู่ าวสบิ คน หนง่ึ ในจ�ำนวนนนั้ เดนิ ถือธนแู ละลกู ธนมู าให้กบั ทงั้ สองก่อนจะพดู ขนึ ้ “ลกู ธนจู ะพอไหม” เขาถาม “ข้าแคอ่ ยากให้เขาลองดกู ่อนนะ” แอนดร้าตอบ “เจ้าโชคดีแล้วที่ได้นางมาสอน นางเป็นมือยิงธนทู ่ีดีสดุ ของเราเลยละ” ชายคนนนั้ บอกกบั ไรล์ฮานก่อนเดินกลบั ไป “นี่ ถงึ คนสอนจะสอนดีเพียงไร หากคนเรียนโงก่ ็ไมม่ ี ทางยิงได้ดีหรอก” นางพดู อยา่ งไมส่ บอารมณ์ ขณะไรล์ ฮานได้แตน่ ่ิงเงียบ ทงั้ สองถือธนคู นละอนั อยตู่ รงลานยิง หา่ งออกไปราว ย่ีสบิ เก้ามีเป้ าตงั้ อยู่ 205

Tales of Mazela “นี่ จงตงั้ ใจดขู ้า อยา่ งแรกเจ้าต้องใช้มือซ้ายจบั คนั ธนใู ห้ มนั่ จากนนั้ ก็ใช้มือขวาจบั ที่ลกู ธนตู รงนีข้ นึ ้ เกี่ยวกบั สายธนู แบบนี ้สายตาจบั จ้องไปท่ีเป้ าหมายอยา่ กระพริบตา” นาง อธิบาย แตไ่ รล์ฮานหาได้มองไปยงั สง่ิ ท่ีนางก�ำลงั ท�ำเป็น ตวั อยา่ งไม่ เขาได้แตจ่ ้องมองไปท่ีใบหน้าของนาง “นี่เจ้า” นางตะคอกแล้วก็ลดคนั ธนลู ง “เอาแตจ่ ้องหน้า ข้าแล้วเจ้าจะยิงเป็นได้ยงั ไง หา” ไรล์ฮานกลอกตาหลบตา “ข้าจะอธิบายอีกครัง้ ประเด๋ียวตอนข้าให้เจ้าลองยิงแล้ว เจ้ายิงไมไ่ ด้ข้าจะเอาคนั ธนฟู าดหวั เจ้า” นางท�ำและพดู แบบเดมิ อีกครัง้ จากนนั้ จงึ ปลอ่ ยลกู ธนอู อกไป ลกู ธนแู ลน่ ฉิวไปปักอยเู่ กือบกลางเป้ า “เอาละตาเจ้าแล้ว ครัง้ แรกแคเ่ จ้ายิงให้ถกู เป้ าก็นบั วา่ เก่งแล้ว” นางบอก ไรล์ฮานที่ยกคนั ธนขู นึ ้ เลง็ ช้าๆ “ดีมาก ถกู แล้วไมต่ ้องรีบ” ไรล์ฮานยกคนั ธนขู นึ ้ เลง็ ไปท่ีเป้ าก่อนจะปลอ่ ยลกู ธนดู ีด 206

Tales of Mazela ผงึ่ ออกไป ลกู ธนขู องไรล์ฮานพงุ่ แหวกอากาศไปปักกลาง เป้ าพอดบิ พอดี นางมองไรล์ฮานอยา่ งประหลาดใจ ขณะมีเสียงครางฮือ มาจากกลมุ่ คนที่เฝ้ ามองอยู่ “ครัง้ แรกเจ้าก็ยิงเข้ากลางเป้ า เลยรึ ไมเ่ ลวนี่” แอนดร้าหารู้ไมว่ า่ ไรล์ฮานได้รับการฝึกฝนการใช้อาวธุ มาเป็นอยา่ งดีแตค่ รัง้ ยงั เดก็ คราออกไปลา่ สตั ว์กบั อารา มสุ ของเขาบอ่ ยครัง้ และน้อยครัง้ ท่ีเขาจะยิงพลาดเป้ าจน รามสุ เองอยา่ งทง่ึ กบั พรสวรรค์ของเขา แอนดร้ามองไรล์ฮานอยา่ งแคลงใจก่อนจะพดู ขนึ ้ “เอาละ ครัง้ แรกเจ้ายิงได้ขนาดนีน้ บั วา่ ไมเ่ ลว แตอ่ ยา่ ยา่ มใจ ตอ่ ไปข้าจะให้เจ้าไปท่ีลานฝึกกระบอง” แล้วนางก็ เดนิ น�ำไรล์ฮานออกไปจากลานฝึกยิงธนู ที่ลานฝึกกระบองแอนดร้าเดนิ เข้าไปหยิบกระบองโยน ให้ไรล์ฮาน 207

Tales of Mazela “เอาละ การใช้กระบองก็ไมม่ ีอะไรมาก หลกั ๆก็คือ เจ้า ต้องพยายามท�ำยงั ไงก็ได้ให้กระบองของเจ้าสมั ผสั ร่างกาย ของฝ่ ายตรงข้าม แตใ่ นขณะเดียวกนั เจ้าต้องป้ องกนั ตวั เอง จากการโจมตีกลบั ด้วย เข้าใจไหม” นางยงั คงพร่�ำสอนเป็น ชดุ จากนนั้ ก็ตงั้ ทา่ ชีก้ ระบองมาที่ไรล์ฮาน ไรล์ฮานได้แตย่ ืนมอง “เอาละมาลองกนั เลย” เมื่อสนิ ้ เสยี งนางก็พงุ่ กระบองเข้าใสไ่ รล์ฮานทนั ที ไรล์ฮานใช้ กระบองของตนปัดป้ องและรับการโจมตีของ นางมงุ่ มน่ั เข้าโจมตีอยา่ งไมย่ งั้ แตไ่ รล์ฮานก็ปัดกระบองของนางให้ พ้นตวั ได้ทกุ ครัง้ จนนางเหนื่อยและหยดุ “นี่เจ้า…” นางคลางแคลงและเร่ิมสงสยั ในตวั ตนของ ไรล์ฮาน นางมนั่ ใจวา่ เขาปิ ดบงั เรื่องการผา่ นการฝึกใช้ อาวธุ มาก่อน “งนั้ ข้าไมย่ งั้ มือละนะ” นางพงุ่ ปราดเข้าใส่ ไรล์ฮานอยา่ งมีน�ำ้ โห หนนีน้ างโจมตีทงั้ เร็วและแรงขนึ ้ แต่ ไรล์ฮานก็ยงั คงรับได้หมดทกุ กระบวนทา่ กระทงั่ กระบอง ของไรล์ฮานเหวี่ยงพลาดเกือบโดนเข้าท่ีศีรษะของนาง ยงั 208

Tales of Mazela ดีท่ีไรล์ฮานยงั้ มือไว้ได้ทนั นางหยดุ หลบั ตาป๋ี ก่อนจะลมื ตา ขนึ ้ เหน็ กระบองของไรล์ฮานค้างอยทู่ ่ีข้างขมบั “เจ้า…” “ข้าไมไ่ ด้…” ไรล์ฮานพดู ขนึ ้ แตเ่ พราะนางทงั้ โกรธทงั้ อายจงึ ฟาดกระบองเข้าไปที่หวั ของไรล์ฮานอยา่ งแรง จาก นนั้ ก็ขว้างกระบองใสเ่ ขาแล้วเดนิ สะบดั หนีไปด้วยอารมณ์ โมโห ทิง้ ให้ไรล์ฮานได้แตย่ ืนกมุ หวั อยเู่ พียงล�ำพงั ขณะนางก�ำลงั เดนิ ไป พลนั ชายคนหนงึ่ ว่งิ หน้าตาต่ืน มาหานางอยา่ งเร่งรีบ “ทา่ นแอนดร้า ทา่ นซาบีสกลบั มาแล้วขอรับ แตท่ า่ น ทา่ นถกู ธนยู ิงที่ท้องได้รับบาดเจ็บ และพวกเราอีกแปดคน ถกู ทางการนาเธียลา่ จบั ตวั ไปขอรับ” “อะไรนะ แล้วตอนนีท้ า่ นพอ่ อยไู่ หน” นางถามอยา่ งเป็น กงั วล “อยทู่ ่ีบ้านขอรับ แมเ่ ฒา่ โลกิก�ำลงั ดอู าการอยขู่ อรับ” ที่ห้องพกั ในบ้านไม้ไผผ่ สมดินเหลืองหลงั หนง่ึ บนเทือก 209

Tales of Mazela เขา ชายร่างใหญ่นอนลืมตาเปลือยกายทอ่ นบนมีผ้าพนั แผลคาดอยทู่ ่ีหน้าท้อง เลือดสีแดงกลำ่� ซมึ ออกมาจากแผล แมเ่ ฒา่ โลกิยืนอยขู่ ้างๆ ถือลกู ธนเู ปื อ้ นเลือดมาวางไว้ใน ถาดบนโต๊ะกลางห้อง “ขอบคณุ ทา่ นมาก ทา่ นแมเ่ ฒา่ ” ซาบีสพดู ขนึ ้ “ไมเ่ ป็นไรหรอก มนั เป็นหน้าท่ีของข้า” แมเ่ ฒา่ โลกิตอบ แอนดร้าวิง่ แทรกตวั ผา่ นผ้คู นที่ยืนรอดอู าการของซาบี สอยหู่ น้าห้องเข้ามาในห้องและถามขนึ ้ ด้วยสหี น้าที่เป็น กงั วล“ทา่ นพอ่ ทา่ นเป็นอยา่ งไรบ้าง” “ข้าไมเ่ ป็นอะไรแล้วละ” ชายร่างใหญ่ตอบ “เกิดอะไรขนึ ้ รึ” แอนดร้าถาม ไรล์ฮานวิ่งตามมายืนดปู ะปนอยกู่ บั เหลา่ คนชดุ ด�ำท่ี หน้าประตู “ระหวา่ งเดนิ ทางไปปล้นบ้านของผ้วู า่ การเทโดนนั้ มี เหลา่ ทหารดกั ซมุ่ โจมตีเราจนแตกกระเจิง พวกมนั จบั ตวั พวกเราไปแปดคน” ซาบีสเลา่ 210

Tales of Mazela “มนั รู้แผนการของเราได้อยา่ งไร หรือวา่ มีใครหกั หลงั เรา” แอนดร้ารีบถามตอ่ ซาบีสสา่ ยหวั “เม่ือวานตอนท่ีเราไปดลู าดเลาที่บ้านของ ผ้วู า่ การเทโด มนั คงเหน็ คนของเรามีทา่ ทางผิดสงั เกตจงึ สง่ คนสะกดรอยตามพวกเรามา” “แสดงวา่ ตอนนีม้ นั รู้ที่ซอ่ นของเราแล้วอยา่ งนนั้ รึ” แอน ดร้าครุ่นคดิ ครู่หนง่ึ ก่อนถามขนึ ้ “คงไม่ เพราะไมอ่ ยา่ งนนั้ มนั คงสง่ ทหารบกุ มาท่ีน่ีตงั้ แต่ เม่ือวานแล้ว” ซาบีสตอบ “เจ้าชว่ ยไปตามเลวาน่ีมาหาข้า ที” “ทา่ นซาบีส ข้าอยนู่ ีแ้ ล้ว”ชายอายรุ าวส่สี บิ ปี ผิวสีด�ำร่าง เลก็ ท่ียืนอยหู่ น้าประตพู ดู ขนึ ้ “เข้ามาซ”ิ ซาบีสเรียก “ข้าอยากให้เจ้าน�ำคนของเราไปชิงตวั พวกเรากลบั มา” ซาบีสร้ องขอ “ได้ขอรับ” เลวาน่ีตอบพร้อมกบั โค้งศีรษะน้อมรับ 211

Tales of Mazela “ถ้าออกเดนิ ทางคืนนีก้ ็คงถงึ เมืองนาเธียลา่ รุ่งสางพอดี” ซาบีสบอก “ได้ ข้าจะออกเดนิ ทางคืนนีเ้ลย” เลวาน่ีรีบตอบรับ “แอนดร้าเจ้าไปกบั เลวานี่ด้วย เจ้าคงชว่ ยเขาได้อีกแรง” ซาบีสหนั ไปหาแอนดร้าแล้วพดู ขนึ ้ แอนดร้าพยกั หน้าตอบ “พวกเจ้าออกไปได้แล้ว ทา่ นซาบีสต้องการพกั ผอ่ น” แม่ เฒา่ โลกิพดู ขนึ ้ จากนนั้ ก็ผลกั ทงั้ สองออกไปนอกห้อง นาง เดนิ ตามออกไปแล้วก็ปิ ดประตู แอนดร้าเมื่อเหน็ ไรล์ฮานยืนอยหู่ น้าประตกู ็ท�ำหน้าบงึ ้ ใส่ เขาแล้วพดู ขนึ ้ “คืนนีเ้จ้าก็ต้องไปกบั ข้าด้วย” จากนนั้ นางก็ เดนิ ออกไปทนั ที คืนนนั้ เหลา่ ชายหญิงชดุ ด�ำพร้อมอาวธุ ครบมือราว สามสบิ คนยืนเรียงแถวกนั สามแถวรับค�ำสงั่ จากเลวาน่ีท่ี ห้อยดาบอยขู่ ้างล�ำตวั ยืนอยหู่ น้าแถว ด้านหลงั ของเขามี 212

Tales of Mazela กองไฟกองใหญ่คอยให้แสงสวา่ งโดยรอบ แอนดร้าและ ไรล์ฮานที่มีธนพู ร้อมฝักลกู ดอกคาดที่หลงั ยืนอยใู่ นแถวนนั้ ด้วย “พวกเราจะไปถงึ เมืองนาเธียลา่ ตอนเช้าตรู่ เราจะไป วางแผนกนั ที่นน่ั เอาละออกเดนิ ทางได้” สนิ ้ ค�ำสงั่ ลาวาน่ี คนทงั้ หมดก็สวมผ้าคลมุ ศีรษะปกปิ ดใบหน้า แล้วเดนิ ไป โดดขนึ ้ หลงั ทานร์นาโดยมีทาร์นนาแปดตวั ท่ีปราศจากคน ขี่หลงั ถกู มดั ตอ่ กบั ทานร์นาตวั อ่ืนๆวิ่งตามไป แล้วควบออก ประตคู า่ ยมงุ่ หน้าไปยงั เมืองนาเธียลา่ ไรล์ฮานท่ีควบทานร์นาตามมาอยขู่ ้างหลงั แอนดร้ารู้สกึ ต่ืนเต้นอยเู่ ลก็ น้อย ซงึ่ นอกจากเจ้าวานเดอร์ลา่ แหง่ ถ�ำ้ สายรุ้งแล้วเขาไมเ่ คยส้รู บกบั ใครเลย ทงั้ ท�ำตวั ไมถ่ กู ได้แต่ ตกอยใู่ นภาวะจ�ำยอม อีกอยา่ งน่ีเขาเพ่ิงจะหนีจากเมืองนา เธียลา่ ไปไมท่ นั ไร ตอนนีต้ ้องย้อนกลบั มาในฐานะโจรป่ า เฮคุ ท่ีด้านหลงั ของเขามีนกประหลาดบนิ ตามเขามาอยไู่ ม่ ไกล 213

Tales of Mazela 214

Tales of Mazela ตอนท่ี 11 แยง่ ชิงนกั โทษ ที่ลานพิพากษานกั โทษในเมืองนาเธียลา่ ยามสายของ วนั นกั โทษแปดคนถกู ทหารลากลงมาจากกรงเหลก็ ท่ีผกู ตดิ หลงั รถม้า พวกเขาเนือ้ ตวั มอมแมม มีรอยช�ำ้ บวมจน 215

Tales of Mazela เป็นสีมว่ งคลำ� ้ ตามใบหน้า แขนขา และล�ำตวั ข้อมือของ พวกเขาถกู ลา่ มด้วยโซห่ นาเทา่ นิว้ มือ ทงั้ ยงั ถกู ลา่ มขาตดิ กนั เป็นแถวเดียว ทกุ ยา่ งก้าวของพวกเขาเสียงโซเ่ หลก็ จะ กระทบกนั ดงั ไปตลอดทาง สร้างความสนใจให้กบั ผ้คู นที่ อยลู่ ะแวกนนั้ กองทหารพร้อมด้วยอาวธุ ราวยี่สบิ คนคอย ยืนค้มุ กนั อยู่ นาเธียลา่ เป็นเมืองเลก็ ๆใกล้หบุ เขาสงู ไมม่ ีปราสาทเป็น ของตวั เองท�ำให้ต้องใช้ลานสาธารณะกลางเมืองในยา่ น ชมุ ชนเป็นท่ีท�ำการ “คกุ เขา่ ลง”ขนุ นางแก่คนหนง่ึ ยืนอยขู่ ้างโต๊ะพิพากษา ท่ีวา่ งเปลา่ ตะโกนสงั่ นกั โทษทงั้ แปดจงึ คกุ เขา่ ลงหน้าโต๊ะ ด้านขวามือของพวกเขาหา่ งไปประมาณสบิ ก้าวมีหว่ ง เชือก 5 หว่ งแขวนอยกู่ บั คานเพื่อเตรียมไว้แขวนคอ ไมน่ านทหารคนหนงึ่ เดนิ เข้ามารายงานแก่ขนุ นาง “ทา่ น เทโดใกล้มาถงึ แล้ว” ขนุ นางแก่ซง่ึ รออยกู่ ็พยกั หน้า ไมไ่ กลจากลานพิพากษาบนหลงั คาบ้านหลงั หนงึ่ ที่ก่อ 216

Tales of Mazela ด้วยดนิ เหลอื งสองชนั้ แอนดร้า และไรล์ฮานซอ่ นตวั หมอบ ราบสงั เกตเหตกุ ารณ์เบือ้ งลา่ ง รอเวลาการเดนิ ทางมาของ ผ้วู า่ การเทโด ไรล์ฮานเหลอื บมองไปยงั หลงั คาฝั่งตรงกนั ข้ามเหน็ หญิงในชดุ ด�ำพร้อมด้วยธนสู องคนซอ่ นตวั เฝ้ ามอง ลงไปที่ลานเบือ้ งลา่ งเชน่ กนั นอกจากนนั้ ไรล์ฮานยงั เหน็ เลวานี่กบั คนของเขาอีกสบิ แปดคนปลอมตวั ปะปนอยกู่ บั ชาวบ้าน ราวสองร้อยก้าวหา่ งออกไป มีพวกที่เดนิ ทางมาพร้อม กบั เขาอีกสามคนปลอมตวั เป็นพอ่ ค้าจงู ขายทานร์นาแทรก ตวั อยทู่ า่ มกลางทานร์นาฝงู ใหญ่ เลยไปอีกหนอ่ ยมีกลมุ่ ชายหญิงชดุ ด�ำห้าคนถือธนเู ตรียมพร้อมซมุ่ อยมู่ มุ บ้าน หลงั หนง่ึ โดยมีทานร์นา 5 ตวั ผกู อยไู่ มไ่ กล พวกเขาได้รับ มอบหมายจากเวลานี่ให้คอยยิงค้มุ กนั ในเวลาหลบหนี ครัน้ ไรล์ฮานเงยหน้ามองขนึ ้ ไปบนฟ้ าก็เหน็ นกประหลาด บนิ ไลจ่ บั นกบนฟ้ าอยา่ งสาละวน “ไอ้ผ้วู า่ เทโดมาโน้นแล้ว” แอนดร้าพดู ขนึ ้ ไรล์ฮานจงึ 217

Tales of Mazela คอ่ ยหนั ไปตามทิศทางท่ีแอนดร้าบอก รถม้าท่ีมีทหาร ฝี มือดีราวสบิ คนเดนิ น�ำมาเคล่ือนตวั มาอยา่ งช้าๆ นางสง่ สญั ญาณให้กบั เลวานี่ท่ีอยดู่ ้านลา่ ง รถม้ามาจอดเทียบใกล้ๆลานพิพากษา จากนนั้ ก็มีชาย ร่างอ้วนพงุ โตอายรุ าวสี่สบิ เหน็ จะได้ก้าวเท้าเดนิ ลงมาจาก รถม้า กองทหารท่ีรออยตู่ า่ งโค้งค�ำนบั ชายอ้วนพงุ พล้ยุ เดนิ อ้ยุ อ้ายไปยงั โต๊ะพิพากษาเบือ้ งหน้า เขาจ้องมองพวก นกั โทษด้วยแววตาชิงชงั ก่อนหยอ่ นก้นเทอะทะลงตรงเก้าอี ้ ไม้ เสยี งปริแตกอ๊าดเอี๊ยดของเก้าอีด้ งั ลน่ั มนั รับน�ำ้ หนกั ของผ้วู า่ การอ้วนแทบไมไ่ หว “ไอ้พวกโจรป่ าเฮคุ ริอาจจะปล้นบ้านข้า ดีนะท่ีทหาร เหน็ พวกมนั เข้าเสยี ก่อน” เทโดพดู ขนึ ้ ด้วยน�ำ้ เสียงแหบห้าว “บอกข้ามา พวกเจ้าที่เหลอื ไปกบดานอยทู่ ี่ใดกนั ” เขาพดู พร้อมกวาดสายตามองไปยงั นกั โทษแตล่ ะคน แตห่ ามีใคร เอย่ ปากอนั ใดไม่ เทโดเร่ิมหงดุ หงิด “ปากแข็งนกั ใชไ่ หม ลง แส้พวกมนั ให้หนกั จนกวา่ พวกมนั จะยอมปริปาก” ทหาร 218

Tales of Mazela สองคนเดนิ ถือแส้เข้ามาแล้วฟาดลงไปบนหลงั และหน้า ท้องของนกั โทษทงั้ แปดอยา่ งไมย่ งั้ แผลจากแส้ปริแตก เลือดสแี ดงสดเปี ยกแส้ชมุ่ โชก ขณะนกั โทษบางคนถงึ กบั ล้มตวั งอลงไปร้องครวญคราง เลวาน่ียืนกดั ฟันแนน่ เมื่อเหน็ พวกของตนถกู ทรมาน แต่ เพราะยงั ไมไ่ ด้เวลาที่เขาจ�ำต้องเฝ้ ารอให้นกั โทษถกู ปลดโซ่ ตรวนเสียก่อนจงึ คอ่ ยลงมือ นกั โทษส่ีห้าคนล้มลงหมดสตกิ องกบั พืน้ เพราะทนความ เจ็บปวดไมไ่ หว “พอได้แล้ว เอาน�ำ้ มาราดพวกมนั ให้ฟื น้ ” ชายอ้วนท่ีนงั่ อยตู่ รงโต๊ะพิพากษาสง่ั จากนนั้ ทหารคนหนง่ึ ก็เดนิ ถือถงั ไม้ น�ำน�ำ้ มาสาดโครมไปที่นกั โทษที่หมดสติ ชายร่างอ้วนลกุ ขนึ ้ เดนิ เข้าไปหานกั โทษคนหนง่ึ เขาใช้ มือหนาเตอะบีบใบหน้าท่ีบวมช�ำ้ ของนกั โทษคนหนงึ่ แล้วก ระซบิ บอกข้างหู “บอกมาวา่ พวกเจ้าท่ีเหลือไปกบดานอยู่ ไหน แล้วข้าจะละเว้นชีวิตเจ้า” 219

Tales of Mazela นกั โทษคนนนั้ ถยุ น�ำ้ ลายใสห่ น้าของเขาพลางตะโกน ก้อง “ไอ้ผ้วู า่ การจอมโกง ได้แตข่ ดู เลือดขดู เนือ้ ประชาชน คนอยา่ งแกไมม่ ีวนั เจริญหรอก” เทโดใช้หลงั มือตบหน้าของนกั โทษคนนนั้ จนล้มคว่�ำ จากนนั้ จงึ คอ่ ยเช็ดน�ำ้ ลายบนใบหน้าออก ยกเท้าเหยียบไป ท่ีใบหน้านกั โทษคนนนั้ แล้วลงน�ำ้ หนกั “ข้าจะแขวนคอแก แล้วเสียบหวั ประจานรอบเมือง” นกั โทษคนนนั้ บดิ หน้าหนี จนหลดุ ออกจากเท้าของชายร่างอ้วน เทโดจอมโกงเดนิ ไปหานกั โทษอีกคน “บอกมาวา่ พวก แกที่เหลอื กบดานกนั อยทู่ ี่ไหน” นกั โทษคนนนั้ พยายามพดู อะไรบางอยา่ งแตเ่ สยี งของ เขาเปลง่ อยแู่ คใ่ นลำ� คอ ชายร่างอ้วนเอียงคอเง่ียหฟู ัง “เจ้า วา่ อะไรนะ” นกั โทษคนนนั้ ได้ทีจงึ กดั เข้าท่ีหขู องเทโด มนั ร้องโอดโอย ด้วยความเจ็บปวด เลือดไหลออกมาเป็นทางเตม็ ซอกหู ผ้คู นท่ียืนอยโู่ ดยรอบตา่ งสะใจกบั ภาพที่เหน็ เทโดกระชาก 220

Tales of Mazela หขู องตนหลดุ ออกมาจากฟันของนกั โทษได้ มนั ถีบนกั โทษ คนนนั้ ล้มลงก่อนจะกระหน่�ำเตะอยา่ งบ้าคลงั่ “เอาพวกมนั ไปแขวนคอให้หมด แล้วตดั หวั พวกมนั เสียบประจาน” เทโดสงั่ ขณะเอามือกมุ ที่หู ใบหน้าของเขา แดงกล่�ำด้วยอารมณ์โกรธสดุ ขีด พวกทหารวิ่งมาแก้โซต่ รวนที่ลา่ มขาพวกนกั โทษ จาก นนั้ ก็ลากนกั โทษห้าคนขนึ ้ ไปยงั แทน่ แขวนคอ เลวานี่ที่ซอ่ นกายระหวา่ งฝงู ชนเหน็ ดงั นนั้ จงึ ให้ สญั ญาณ ทกุ คนชกั ดาบออกมาแล้วพงุ่ เข้าใสก่ องทหาร ทนั ที พวกทหารดงึ ดาบออกมาปะทะ การตอ่ ส้ขู ยายวง กว้างออกไปทา่ มกลางฝงู ชนท่ีตื่นตกใจและแตกฮือไป คนละทิศทาง แอนดร้าและพวกบนหลงั คาฝ่ังตรงข้ามไมร่ อช้ารีบขนึ ้ ธนขู องตนยิงสาดลกู ธนเู ข้าหากองทหารท่ีอยตู่ รงลาน ไรล์ ฮานง้างธนขู องตนขนึ ้ เลง็ แตแ่ ล้วภาพของอารามสุ ที่ถกู เขา ยิงกลบั ปรากฏขนึ ้ เขาเริ่มลงั เล “รออะไรอยลู่ ะเจ้าใบ้ รีบยิง 221

Tales of Mazela ส”ิ นางสง่ั เม่ือเหน็ ไรล์ฮานตวั สน่ั อยู่ สนิ ้ ค�ำของนางทหารอีกกองเกือบห้าสบิ คนก็ออกมาจาก ที่ซอ่ นตรงเข้าห้อมล้อมพวกของเลวาน่ี “กะไว้อยแู่ ล้ววา่ พวกแกต้องมาชิงตวั นกั โทษ ดีที่ข้ารู้ทนั จบั มนั ให้หมด” เทโดชายอ้วนตะโกนสง่ั พวกเลวาน่ีและนกั โทษถกู ทหารล้อมอยกู่ ลางลานสนิ ้ ทางหลบหนี พวกทหารเหว่ียงแหผืนใหญ่คลมุ เลวาน่ีและ พวกเอาไว้ “เสร็จข้าละเจ้าพวกโง”่ เทโดหวั เราะอยา่ งสะใจ “เจ้านี่มนั … ”แอนดร้ามองเทโดด้วยความโกรธ ไมค่ ดิ วา่ มนั จะทงั้ เลวและฉลาด นางมองไปรอบๆอยา่ งครุ่นคดิ พลางหนั มาบอกกบั ไรล์ฮานที่ยงั คงนิ่งอยู่ “เจ้าไปที่ทานร์ นา เตรียมพร้อมเอาไว้ เม่ือข้าให้สญั ญาณ จ�ำน�ำทานร์นา มารับพวกเลวานี่ท่ีลานพิพากษา” จากนนั้ กระโดดลงจาก หลงั คาไป “เจ้าจะท�ำอะไรนะ” ไรล์ฮานถามขนึ ้ 222

Tales of Mazela “ท�ำตามท่ีข้าบอก” จากนนั้ นางก็วงิ่ หายเข้าไปในฝงู ชน ไรล์ฮานวงิ่ ไปหาพวกตนที่พวกที่ปลอมเป็นพอ่ ค้าทานร์ นา กลางลานพิพากษา เหลา่ ทหารจบั ตวั เลวานี่ไว้ได้และ เริ่มใสโ่ ซต่ รวนเขาและคนอ่ืนๆ “ดีจริงๆ เตรียมแขวนคอพวกมนั ให้หมด” เทโดพดู ขนึ ้ พร้อมกบั หวั เราะร่า แอนดร้าท่ีพรางใบหน้าก็ปรากฏกาย ด้านหลงั ของเขาและใช้มีดสนั้ จอ่ ที่คอหอยของชายร่าง อ้วน มนั เม่ือรู้ตวั วา่ ถกู มีดจีท้ ่ีคอก็ยกมือขนึ ้ เป็นเชิงยอมแพ้ ท�ำให้มองเหน็ หทู ่ีชมุ่ โชกไปด้วยเลือด “ปลอ่ ยพวกเขา ไมอ่ ยา่ งนนั้ เจ้าตาย” นางสงั่ “เด๋ียวใจเยน็ ก่อน” ชายอ้วนร้องขอ ขณะทหารหลาย นายวิง่ มาล้อมนางและเทโดเอาไว้ “ไมไ่ ด้ยินท่ีข้าพดู รึ” นางจิม้ ปลายแหลมของมีดสนั้ เข้าท่ี คอของเขาจนเลอื ดไหลซมึ ออกมา “ไอ้พวกโง่ ไมไ่ ด้ยินท่ีนางบอกรึ รีบไปปลอ่ ยตวั พวกมนั 223

Tales of Mazela ซ”ิ เทโดสง่ั พวกทหารได้ยินดงั นนั้ จงึ ตา่ งพากนั ปลอ่ ยเลวาน่ีและ พวกให้เป็นอิสระ แอนดร้าชะเง้อมองไรล์ฮานที่รออยพู่ ลาง พยกั หน้าให้สญั ญาณ ไรล์ฮานและพวกท่ีปลอมเป็นพอ่ ค้าทานร์นารีบน�ำทานร์ นาว่ิงมาท่ีลานพิพากษาทนั ที เลวาน่ีและพวกจงึ พากนั โดด ขนึ ้ หลงั ทานร์นา ขณะพวกนกั โทษท่ีได้รับบาดเจ็บพากนั ตะกายขนึ ้ หลงั ทาร์นนาท่ีเหลอื อยา่ งทลุ กั ทเุ ล “พวกทา่ นหนีไปก่อน” แอนดร้าตะโกนบอก พวกเขา ลงั เลอยคู่ รู่หนง่ึ ก่อนควบทานร์นาหนีไป คงเหลอื แตเ่ ลวา นี่และไรล์ฮานท่ีควบทานร์นารออยพู่ ร้อมกบั ทานร์นาของ แอนดร้ า “เจ้าไปก่อน ข้าจะรอค้มุ กนั นางเอง” เลวานี่หนั มาบอก กบั ไรล์ฮาน ไรล์ฮานจงึ ควบทานร์นาตามพวกนกั โทษคน อื่นๆไป จากนนั้ แอนดร้าก็ลากชายร่างอ้วนมายงั ทานร์นาของ 224

Tales of Mazela ตน “อยา่ ตกุ ตกิ ไมอ่ ยา่ งนนั้ ข้าเชือดคอเจ้าแน”่ นางขจู่ าก นนั้ พยายามตะกายปี นขนึ ้ ไปบนหลงั ทานร์นา เทโดสบ โอกาสท่ีนางเผลอยกเท้าเตะทานร์นาอยา่ งแรงจนมนั ตกใจ วง่ิ เตลดิ ไป แอนดร้าเสยี หลกั ตกลงมากองกบั พืน้ ชายร่าง อ้วนคอ่ ยวงิ่ ไปหลบอยหู่ ลงั พวกทหารของตน “จดั การพวกมนั ซิ ไอ้พวกโง”่ เขาสง่ั เลวานี่เหน็ ดงั นนั้ จงึ ควบทาร์นนาว่ิงเข้ามาจบั แขนแอน ดร้าดงึ ขนึ ้ ไปนง่ั ข้างหลงั เขาแล้วควบหนีไปทนั ที ทานร์นาที่ รับน�ำ้ หนกั คนสองคนไมส่ ามารถวิง่ ได้เร็วดงั เดมิ ท�ำให้พวก ทหารกรูกนั เข้ามาดงึ ทานร์นาของเขาเอาไว้ เลวานี่และ แอนดร้าพยายามออกแรงถีบพวกทหารให้กระเดน็ แตก่ ็ไม่ เป็นผล ทานร์นาของพวกเขาเริ่มเสยี หลกั จวนจะล้มมิล้ม แหลอ่ ยอู่ ยา่ งนนั้ กระทง่ั เม่ือไรล์ฮานหนั กลบั มามองและเหน็ เลวาน่ีกบั แอนดร้าตกอยใู่ นอนั ตราย เร็วเทา่ ความคดิ เขาควบทานร์ นากลบั มาแยง่ หอกจากมือของทหารคนหนง่ึ ตรงร่ีเข้าไป 225

Tales of Mazela ค้มุ กนั ทนั ที เหลา่ ทหารแตกกระเจิงเม่ือเจอสนั หอกของไรล์ ฮาน เลวาน่ีจงึ รีบบงั คบั ทาร์นนาให้ทรงตวั แล้วควบหนีไป สมทบกบั พวก “เจ้านี่เก่งใชย่ อ่ ย” เลวาน่ีพดู ขนึ ้ “เจ้าใบ้รีบหนีมาซ”ิ แอนดร้าตะโกนเรียก “เจ้าไมต่ ้องหว่ งเขาหรอก ดทู า่ ทางแล้วเขานา่ จะชว่ ยตวั เองได้” เลวานี่พดู ขนึ ้ ก่อนจะควบทานร์นาวิง่ ตอ่ ไป ไรล์ฮานปัดป้ องตวั เองให้พ้นคมหอกคมดาบของพวก ทหารอยคู่ รู่หนงึ่ จงึ ควบทานร์นาตามเลวานี่ไป พวกทหาร เม่ือเหน็ ไรล์ฮานก�ำลงั หนีก็ขนึ ้ สายธนหู มายยิงเข้าใสแ่ ผน่ หลงั ของไรล์ฮาน พริบตานนั้ นกประหลาดที่คอยดไู รล์ฮา นอยหู่ า่ งๆ ก็บนิ โฉบลงมาขวางไว้ “วานเดอร์ลา่ ”พวกทหารตา่ งพากนั ตกใจกลวั จนไมท่ นั ได้ยิงไรล์ฮาน “จะไปกลวั มนั ท�ำไม มนั ก็แคล่ กู วานเดอร์ลา่ เอง จดั การ มนั ซ”ิ ผ้วู า่ การเทโดสง่ั 226

Tales of Mazela นกประหลาดพน่ ไฟเป็นแนวยาวเข้าใสพ่ วกทหาร จนไฟลามติดเสอื ้ ผ้าและตา่ งว่งิ หนีตะโกนโหวกเหวก กระจดั กระจายไปคนละทาง กลมุ่ ชายชดุ ด�ำที่ซมุ่ อยยู่ ิงธนู ค้มุ กนั อยสู่ กั พกั เม่ือเหน็ วา่ ไรล์ฮานหนีพ้นแล้วจงึ พากนั กระโดดขนึ ้ ทานร์นาของตนควบตามไปเชน่ กนั ไรล์ฮานหนั กลบั ไปมองที่นกประหลาดและผิวปาก นก ประหลาดรีบบนิ ขนึ ้ สทู่ ้องฟ้ าและตามไรล์ฮานไป “เจ้าพวกทหารโง่ รู้ทงั้ รู้วา่ มนั จะมาชิงนกั โทษ พวกเจ้าก็ ยงั ปลอ่ ยให้มนั หนีไปได้” เทโดตะโกนดา่ อยา่ งหวั เสีย “ซกั วนั ข้าจะจบั พวกแกให้หมด” เขาบน่ งมึ งมั ก่อนจะหนั กลบั มายงั พวกทหารที่ยืนก้มหน้านิ่ง “เจ้าพวกโง่ ยงั ยืนเซอ่ อยู่ ท�ำไม ตามพวกมนั ไปซ”ิ พวกโจรป่ าเฮคหุ นีออกมาจากเมืองนาเธียลา่ ได้ซกั พกั กระทงั่ เข้าสแู่ นวป่ าทบึ เลวาน่ีจงึ บงั คบั ทาร์นนาให้หยดุ โดยมีแอนดร้านงั่ อยดู่ ้านหลงั โจรป่ าเฮคคุ นอ่ืนๆจงึ หยดุ ตาม 227

Tales of Mazela “เกิดอะไรขนึ ้ รึ” ชายในชดุ ด�ำคนหนง่ึ ถาม “มนั คงไปตอ่ ไมไ่ หวแล้ว” เลวาน่ีพดู ขนึ ้ “แม้ทานร์นา จะวิง่ ได้เร็วกวา่ ม้าแตเ่ นื่องจากมนั วง่ิ สองขาท�ำให้มนั ไม่ สามารถรับน�ำ้ หนกั มนษุ ย์ได้เกินหนงึ่ คน” เลวานี่และแอน ดร้าจงึ กระโดดลงจากหลงั ทานร์นาตวั นนั้ แอนดร้ารีบล้วง หยิบเอาผลกยุ า่ สีมว่ งสดให้มนั กินทนั ที “ถ้าเป็นแบบนีม้ ีหวงั พวกทหารคงตามเราทนั ” ชายชดุ ด�ำคนหนงึ่ พดู ขนึ ้ ไรล์ฮานลงจากทานร์นาของตนจากนนั้ ก็รีบจงู มนั มาให้ แอนดร้าทนั ที“พวกทา่ นรีบหนีไปก่อน ข้าเป็นคนนาเธียลา่ ค้นุ เคยกบั เมืองนีด้ ี” “ไมน่ ะเราต้องไปด้วยกนั ทงั้ หมด” แอนดร้าแย้ง “อยา่ ช้าเลย เดี๋ยวจะไมท่ นั การณ์ ข้ารู้วา่ จะไปหาทานร์ นาได้ท่ีไหน พวกทา่ นรีบไปเถอะ” ไรล์ฮานแย้งพร้อมกบั ย่ืน เชือกท่ีกมุ บงั เหียนของทานร์นาให้กบั แอนดร้า “แอนดร้า เจ้ารับทานร์นาของเขาไว้เถอะ” เลวานี่เสริม 228

Tales of Mazela “เขาเอาตวั รอดได้” แอนดร้ารับทานร์นาของไรล์ฮานอยา่ งไมเ่ ตม็ ใจนกั “เอาละ ออกเดนิ ทางตอ่ ได้” เลวาน่ีกระโดดขนึ ้ ไปบนทา นร์นาของตนอีกครัง้ แอนดร้าก็เชน่ กนั กระโดดขนึ ้ ทานร์นา ของไรล์ฮาน นางมองไรล์ฮานท่ียืนอยอู่ ยา่ งอดเป็นหว่ งไม่ ได้ “แล้วเจอกนั ที่คา่ ย” เลวานี่ทิง้ ท้ายบอกกบั ไรล์ฮานก่อน จะควบทานร์นาออกไปพร้อมกบั พวกโจรคนอื่นๆ แอนดร้า ก็ควบตามไปเชน่ กนั แตย่ งั คงหนั กลบั มามองไรล์ฮานเป็น ระยะ เสยี งควบทานร์นาฝงู ใหญ่ดงั มาจากด้านหลงั ไรล์ฮาน สงั เกตเหน็ พวกทหารนาเธียลา่ เกือบร้อยคนควบทานร์นา ตามมาพร้อมอาวธุ ครบมือ จงึ เหว่ียงกายหลบเข้าข้างหลงั ต้นไม้ใหญ่ ครู่หนง่ึ เม่ือพวกทหารไปกนั หมดแล้วเขาเดนิ ออกมาจาก ที่ซอ่ นและเดนิ ย้อนกลบั ไปยงั เมืองนาเธียลา่ ทนั ทีโดยมีนก 229

Tales of Mazela ประหลาดบนิ ตามอยไู่ มห่ า่ ง ท่ีบ้านของอานท่ีมีไหหมกั น�ำ้ ตาพระจนั ทร์วางอยทู่ ่ีลาน หมกั หลงั บ้าน ไรล์ฮานคอ่ ยๆปี นรัว้ ข้ามมาอยา่ งระมดั ระวงั และวิง่ ตรงมายงั ตวั บ้านทนั ที เขามองซ้ายขวาจากนนั้ รีบ ปี นขนึ ้ ไปบนหน้าตา่ งห้องนอนของอานที่อยบู่ นชนั้ สอง เขา มองร่างอ้วนของอานที่ยงั คงนอนอยบู่ นเตียงโดยมีผ้าพนั ที่ ท้องอยา่ งเป็นหว่ ง โดยมีแมข่ องอานนง่ั เฝ้ าอยไู่ มห่ า่ ง ไรล์ฮานคอ่ ยๆลดตวั นง่ั ลงตรงชายหลงั คา น�ำ้ ตาของเขา คอ่ ยๆไหลซมึ ออกมาอีกครัง้ เขากดั ฟันแนน่ รู้สกึ เจ็บในใจ ลกึ ๆ กบั สงิ่ ที่ตนเองได้ท�ำลงไป เขาเป็นคนท�ำให้อารามสุ ต้องตายและอานต้องตกอยใู่ นสภาพเชน่ นี ้ “ใครนะ่ ” แมข่ องอานตะโกนขนึ ้ ไรล์ฮานรีบกระโดดลงหลงั คาในทนั ที “โจรขนึ ้ บ้าน ใครก็ได้รีบจบั มนั ที” แมข่ องอานท่ีเหน็ ชาย ใสช่ ดุ ด�ำจงึ ร้องตะโกนลน่ั บ้าน ไรล์ฮานปี นขนึ ้ รัว้ โดดหนี 230

Tales of Mazela ออกไปดงั เดมิ “เกิดอะไรขนึ ้ รึครับแม”่ อานที่ได้ยินเสยี งเอะอะโวยวาย ลมื ตาต่ืน และเอย่ ถาม “โจรขนึ ้ บ้านนะลกู มนั ว่งิ หนีไปแล้ว ลกู หลบั ตอ่ เถอะ” แมข่ องอานตอบ ท่ีโรงเลีย้ งสตั ว์ของบ้านหลงั หนง่ึ ไรล์ฮานเดนิ เข้ามา อยา่ งเงียบเชียบ เขาตรงไปที่ทานร์นาซง่ึ ถกู มดั รวมกนั อยู่ ราวย่ีสบิ ตวั และดงึ บงั เหียนของทานร์นาตวั หนงึ่ ออกมา และเขาก็เร่ิมสบั สน ค�ำสอนของอารามสุ คอ่ ยๆก้องขนึ ้ มาในหวั “ไมว่ า่ จะเกิดอะไรขนึ ้ จงยืนอยบู่ นความถกู ต้อง จงอยา่ คดิ ชว่ั ท�ำร้ายเบียดเบียนผ้อู ่ืน” นกประหลาดบนิ มาเกาะท่ีหน้าตา่ งโรงเลยี ้ งสตั ว์มอง ไรล์ฮานท่ียืนนิ่งอยา่ งสงสยั เที่ยงวนั ตอ่ มา แอนดร้าเดนิ วนไปมาอยา่ งเป็นกงั วลอยู่ 231

Tales of Mazela หน้าประตคู า่ ยโจร “ไรล์ฮานยงั ไมก่ ลบั มาอีกรึ น่ีมนั วนั ที่สองแล้วนะ” เลวา น่ีเดนิ มาเอย่ ถามจากทางด้านหลงั แอนดร้าสา่ ยหวั “หรือวา่ เขาถกู พวกทหารนาเธียลา่ จบั ตวั ไปเสียแล้ว” “ดโู นน่ เขามาแล้ว” ชายชดุ ด�ำบนหอคอยเหนือประตู คา่ ยตะโกนและชีอ้ อกไปข้างนอก “เปิ ดประตเู ร็ว” ลมกรรโชกแรงขนึ ้ ใบไผแ่ ห้งที่หลดุ จากต้นหมนุ เป็น เกลยี วตกลงมาเป็นสาย ไรล์ฮานท่ีมีนกประหลาดบนิ ตาม อยดู่ ้านหลงั จ้องมองพวกแอนดร้าท่ียืนรออยดู่ ้วยความรู้สกึ อบอนุ่ ใจอยา่ งบอกไมถ่ กู เแอนดร้าวง่ิ เข้าไปหาไรล์ฮานทนั ทีด้วยใบหน้าที่เปื อ้ น ยิม้ “ท�ำไมเจ้ามาเอาป่ านนี”้ นางมองไรล์ฮานอยา่ งเป็น หว่ ง “แล้วทานร์นาของเจ้าละ่ ” ไรล์ฮานสา่ ยศีรษะไมเ่ อย่ ตอบสงิ่ ใด “ข้านกึ วา่ พวกทหารจบั ตวั เจ้าไปแล้วเสียอีก” แอนดร้า 232

Tales of Mazela พดู อยา่ งโลง่ ใจ “ข้าไมเ่ ป็นไรหรอก ทา่ นไมต่ ้องเป็นหว่ ง” ไรล์ฮานตอบ ก่อนที่จะเดนิ เข้ามาไปในคา่ ย พวกชายหญิงคนอื่นๆตา่ งวง่ิ กรูกนั เข้ามาแสดงความยินดีเมื่อเหน็ ไรล์ฮานกลบั มา “นี่เจ้ารู้หรือไม่ แอนดร้าเป็นหว่ งเจ้าขนาดไหน นางมา รอเจ้าตงั้ แตเ่ มื่อเยน็ วาน” เลวาน่ีพดู ขนึ ้ ไรล์ฮานหนั กลบั ไปมองแอนดร้าท่ีจ้องมองเขาอยู่ “ขอบใจทา่ นมาก” “ข้าตา่ งหากละที่ต้องขอบใจเจ้า” แอนดร้าแย้ง “เอาละให้เขาไปพกั เถอะ เขาเดนิ ทางมาไกล คงเหน่ือย มากแล้ว” เลวานี่บอกจากนนั้ ทกุ คนก็เร่ิมแยกย้าย แอน ดร้าเดนิ มาสง่ ไรล์ฮานที่ประตกู ระทอ่ มของเขา นกประหลาดบนิ มาเกาะบนหลงั คาหน้ากระทอ่ มของ ไรล์ฮาน แอนดร้าจ้องมองมนั ก่อนจะพดู ขนึ ้ “วานเดอร์ลา่ ตวั นีไ้ มม่ ีชื่อรึ” “จริงๆแล้วเคยมีคนบอกข้าวา่ มนั ไมใ่ ชว่ านเดอร์ลา่ แล้ว 233

Tales of Mazela ข้าก็ไมร่ ู้จะตงั้ ช่ือมนั วา่ ยงั ไง” ไรล์ฮานตอบ “ดีถ้าอยา่ งนนั้ ข้าจะเรียกมนั วา่ แลมเบอร์ เจ้าเหน็ เป็น อยา่ งไร” นางถาม ไรล์ฮานยิม้ ก่อนจะพยกั หน้า เขาสงั เกตเหน็ บคุ ลกิ ของ แอนดร้าดอู อ่ นโยนขนึ ้ ไมแ่ ข็งกระด้างเหมือนครัง้ ก่อนๆ “เจ้าแลมเบอร์ดแู ลนายของเจ้าให้ดีละ่ ” แอนดร้าบอก กบั นกประหลาด มนั จ้องมองลงมาอยา่ งสงสยั “ข้าดีใจที่ เจ้ากลบั มา” แอนดร้าบอกกบั ไรล์ฮาน “แล้วเจอกนั ” จาก นนั้ นางก็จากไป ไรล์ฮานเดนิ มานงั่ ที่โต๊ะกลางห้องอยา่ ง ครุ่นคดิ นกประหลาดที่ตอนนีไ้ ด้ชื่อใหมแ่ ล้วบนิ ลงมาเกาะ ท่ีหน้าตา่ งมองมาที่เขาอยา่ งเชน่ เคย คืนนนั้ ท่ีคา่ ยกลางหบุ เขาของโจรป่ าเฮคมุ ีการยา่ งไก่งวง ป่ าหลายสบิ ตวั เพื่อเป็นอาหารเยน็ พร้อมกบั ซปุ เหด็ กลมุ่ โจรชายหญิงนง่ั ด่ืมกินอยรู่ อบกองไฟ อยา่ งเอร็ดอร่อย มี เสยี งคยุ ดงั ขรมไปทว่ั พวกเขายงั คงพดู ถงึ เร่ืองราวที่เกิดขนึ ้ 234

Tales of Mazela ในวนั ชิงตวั นกั โทษ “ได้ยินวา่ เจ้าเดก็ ใหมน่ นั่ กลบั มาแล้ว เหน็ วา่ เดนิ กลบั มา จากเมืองนาเธียลา่ เลยนะ” “เจ้านน่ั มนั เก่งจริงๆ” “น่ีถ้าไมใ่ ช้เพราะเขาพวกเราหลายคนคงไมร่ อด” “ใช่ ข้าเหน็ ทหารพวกนนั้ แตกกระเจิงไมเ่ ป็นทา่ เลย” “แล้วตอนนีเ้ขาอยไู่ หน ข้าไมย่ กั เหน็ เขาเลย” แอนดร้าที่นงั่ กอดเขา่ ฟังคนพวกนนั้ พดู ถงึ ไรล์ฮานก็หนั ซ้ายขวามองหาไรล์ฮานเชน่ กนั แตก่ ็หาเจอไม่ แตแ่ ล้วเสียงโหวกเหวกก็ดงั ขนึ ้ ข้างกองไฟ แอนดร้าหนั กลบั ไปและเหน็ เจ้าแลมเบอร์บนิ ลงมาโฉบไก่งวงไปตวั หนงึ่ “เอาไปเลย เอาไปกินให้อ่ิมๆ เจ้าวานเดอร์ลา่ ” ชายคน หนงึ่ ตะโกน “เดี๋ยว แอนดร้าบอกวา่ ตอนนีม้ นั มีชื่อใหมแ่ ล้วไมใ่ ชเ่ ห รอ”ชายอีกคนหนง่ึ แย้งขนึ ้ “ใช่ ได้ยินวา่ มนั ชื่อ แลมเบอร์” 235

Tales of Mazela “เออ่ ! เอาไปกินให้อ่ิมๆนะ แลมเบอร์” ชายคนนนั้ ตะโกน แล้วทงั้ หมดก็โหร่ ้องกนั อยา่ งสนกุ ใต้ต้นสนกลางหบุ เขาไมไ่ กลจากคา่ ยโจรป่ าเฮคมุ ากนกั ลมพดั โชยเบาๆ เสยี งใบสนไหวกระทบกนั ดงั กราวซเู่ ป็น ระยะ แสงไฟจากหิ่งห้อยหลายสบิ ตวั กรพริบอยใู่ นความ มืดชา่ งสวยงาม ไรล์ฮานนอนหงายเอามือหนนุ ศีรษะอยู่ โคนต้นสนมองขนึ ้ ไปยงั ท้องฟ้ าที่ปราศจากดวงจนั ทร์แต่ ปรากฏดาวระยิบหลายล้านดวงเจิดจรัส เขานอนคดิ ร�ำพงึ ถงึ สงิ่ ท่ีเขาท�ำลงไปในวนั นี ้เขาไมร่ ู้วา่ อะไรน�ำพาให้เขาได้ มาอยกู่ บั กลมุ่ โจรกลมุ่ นี ้และหากอารามสุ รู้คงไมม่ ีวนั ให้ อภยั เขาแน่ “เจ้าใบ้…เออ…. ไมใ่ ชส่ ิ ไรล์ฮาน ข้าไปตามเจ้าท่ี กระทอ่ มแตก่ ็ไมเ่ จอ ท่ีแท้มาหลบอยทู่ ี่น่ีเอง” เสยี งแอนดร้า ดงั ขนึ ้ ไรล์ฮานหนั ไปมองขณะนางเดนิ มานง่ั ลงข้างๆ เขา “พวกนนั้ พดู ถงึ เจ้ากนั ใหญ่เลย เจ้าไมไ่ ปด่ืมกบั พวกเขา 236

Tales of Mazela หนอ่ ยรึ” ไรล์ฮานสา่ ยหวั “จริงๆแล้วคนที่ชว่ ยพวกเขาให้หนีรอด มาได้คือเจ้าไมใ่ ชร่ ึ เจ้าอตุ สา่ ห์เสย่ี งชีวติ เข้าไปจบั เทโดเป็น เป็นตวั ประกนั สว่ นข้าก็แคท่ �ำตามแผนท่ีเจ้าบอก” “แตเ่ จ้าก็เป็นคนชว่ ยข้ากบั เลวานี่ให้หนีรอดออกมาได้” แอนดร้ าตอบ ไรล์ฮานสา่ ยหวั ก่อนจะเหมอ่ มองขนึ ้ ไปบนฟากฟ้ าโดย ไมพ่ ดู อะไร “เจ้าไมช่ อบให้ใครพดู ถงึ เจ้าใชไ่ หม” แอนดร้าถามตอ่ ไมม่ ีเสียงตอบ ไรล์ฮานเอาแตม่ องขนึ ้ ไปบนท้องฟ้ า เขา น่ิงเฉยเพราะไมร่ ารถนาที่จะบอกความรู้สกึ ของตวั เองให้ กบั ใคร และแอนดร้าก็ชอบถามสงิ่ เหลา่ นนั้ แอนดร้าเริ่ม หน้าบงึ ้ อีกครัง้ เมื่อเหน็ ทา่ ทีเรียบเฉยของไรล์ฮาน “เจ้าไมช่ อบข้าใชไ่ หม” แอนดร้าเปลยี่ นค�ำถาม ไรล์ฮานลกุ ขนึ ้ นงั่ หนั ไปมองหน้าบงึ ้ ตงึ เตม็ ไปด้วย อารมณ์บดู ของนาง เขาจ้องมองอยคู่ รู่หนง่ึ ก่อนจะพดู ขนึ ้ 237

Tales of Mazela “เปลา่ หรอก เออ…จริงๆแล้วข้าไมร่ ู้วา่ จะท�ำตวั อยา่ งไร เม่ืออยตู่ อ่ หน้าผ้หู ญิงนะ” แอนดร้ามองเขาอยา่ งสงสยั “โทษนะเจ้าเป็นเดก็ ก�ำพร้า รึ” ไรล์ฮานสา่ ยหวั เขาทอดสายตาต�่ำลง แววตาดเู ศร้า อยา่ งเหน็ ได้ชดั “อยา่ ให้ข้าพดู ถงึ อดีตเลย” ไรล์ฮานหนั กลบั ไปมองนางอีกครัง้ และลกุ ขนึ ้ ยืน “กลบั เข้าไปเถอะ ดกึ แล้ว” “ข้าจะไมไ่ ปไหนทงั้ นนั้ ถ้าเจ้าไมบ่ อกข้า” ไรล์ฮานมองนาง “ขอโทษนะ ข้าไปละ” ไรล์ฮานพดู จบ ก็เดนิ จากไป โดยไมใ่ สใ่ จ แอนดร้ามองเขอยา่ งโกรธเคือง ก่อนจะพดู ขนึ ้ “คนใจด�ำ” ไรล์ฮานหนั กลบั มามองแอนดร้าอยา่ งเป็นมิตรแตแ่ วว ตายงั เศร้าสร้อย แอนดร้าเหน็ ไรล์ฮานหนั กลบั มาก็พดู เยาะ“อะไร วา่ แคน่ ี ้ เจ้าโกรธเหรอ” “ข้าคงอยกู่ บั พวกทา่ นไมน่ าน” ไรล์ฮานพดู ขนึ ้ 238

Tales of Mazela แอนดร้าตกใจปนสงสยั “ท�ำไมละ เพราะข้าอยา่ งนนั้ หรือ” “ไมใ่ ชเ่ พราะทา่ นหรอก” ไรล์ฮานตอบก่อนจะเดนิ จาก ไปจริงๆ โดยทิง้ แอนดร้าผ้ทู ี่บดั นีม้ ีค�ำถามมากมายในหวั นางรู้สกึ แปลกๆ อยา่ งบอกไมถ่ กู กบั สงิ่ ที่ไรล์ฮานพดู เมื่อสกั ครู่ 239

Tales of Mazela ตอนท่ี 12 งานจรวดขอฝนประจ�ำปี ชว่ งสายของวนั ท่ีร้อนอบอ้าวในฤดแู ล้งของเมืองอาซา บริ าน ผ้วู า่ การวยั กลางคนคนใหมท่ ี่เพิ่งเข้ารับต�ำแหนง่ ไมถ่ งึ ปี นามวา่ คาริก เดนิ ถือพดั สานด้วยใบลานเข้ามายงั ห้องรับรองในปราสาทแดง หลงั เสร็จงานชว่ งเช้าพร้อม กบั เอกสารในมือ เขาไว้ผมสนั้ แตง่ ตวั ด้วยผ้าคลมุ สขี าว สะอาดยาวลากพืน้ มีผ้าสีด�ำคาดที่เอว แตข่ ณะเดนิ เข้ามาพลนั ก็ต้องตกใจเม่ือเหน็ ชายใน ชดุ ด�ำปกปิ ดใบหน้าด้วยผ้าสดี �ำก�ำลงั รือ้ ข้าวของในห้อง 240

Tales of Mazela กระจดั กระจาย เขาคอ่ ยๆ ดงึ ดาบยาวเป็นเงาท่ีวางอยบู่ น ชนั้ วางออกจากฝักโดยท่ีคนร้ายยงั ไมร่ ู้ตวั เขาตวดั ปลาย ดาบพาดหวั ไหลจ่ ากทางด้านหลงั ของมนั คมดาบสมั ผสั ท่ี ลำ� คอของคนร้ายท่ีนง่ั รือ้ ของในลนิ ้ ชกั ชนั้ ลา่ ง เจ้าคนร้ายใน ชดุ ด�ำหยดุ ชะงกั นงั่ น่ิงตวั แข็งท่ือเม่ือรู้สกึ เยน็ วาบท่ีต้นคอ “เจ้าต้องการอะไร” ผ้วู า่ การคาริกถามอยา่ งใจเยน็ คน ร้ายคอ่ ยๆยกมือทงั้ สองข้างขนึ ้ ยอมจ�ำนนแทนค�ำตอบ “เจ้า คงเป็นคนเดียวกบั คนที่ดอดมารือ้ ของในห้องของข้า น่ีเป็น ครัง้ ที่สามแล้ว บอกมาเจ้าต้องการอะไร” “ถ้าเจ้าไมอ่ ยากตายเหมือนผ้วู า่ การคนก่อน ควรมอบ สงิ่ นนั้ มาให้ข้าซะดีกวา่ ” คนร้ายยงั กล้ากลา่ ววาจาขม่ ขคู่ น ท่ีพร้อมจะบน่ั คอมนั ได้ทกุ ขณะ “เจ้าพดู ถงึ สง่ิ ใด” ผ้วู า่ การคาริกฉกุ ใจและถามกลบั ไป “เจ้าไมร่ ู้จริงๆรึ” คนร้ายย้อนถามก่อนกลา่ ววา่ “หนังสือ เล่มเก่าๆท่เี ล่าเร่ืองราวเก่ียวกับเอลฟ์ คร่ึงเล่มน่ันปะ ไร” 241

Tales of Mazela “หนงั สือเก่ียวกบั เอลฟ์ ที่มีอยคู่ ร่ึงเลม่ อยา่ งนนั้ รึ” ผู้ วา่ การคาริกพดู ย้อนอยา่ งครุ่นคดิ ทหารสองนายเดนิ ผา่ นมาเหน็ เหตกุ ารณ์เข้าจงึ รีบว่งิ เข้า มา เจ้าคนชดุ ด�ำปกปิ ดใบหน้าอาศยั จงั หวะที่ผ้วู า่ การคา ริกหนั ไปหาทหารมนั ใช้มือตบดาบขนึ ้ จนผ้วู า่ การเสยี หลกั แล้วกระโจนออกไปนอกหน้าตา่ ง ทหารสองนายเหน็ ดงั นนั รีบกระโดดตามลงไป พร้อมร้องตะโกนเรียกทหารยามที่ เดนิ ตรวจตราอยดู่ ้านลา่ งให้ตามคนร้ายไป ผ้วู า่ การคาริกเดนิ มาท่ีหน้าตา่ งมองตามหลงั คนร้ายที่วิ่ง อยตู่ รงลานด้านข้างของปราสาท และปี นข้ามก�ำแพงเมือง หนีไปโดยมีทหารกลมุ่ หนง่ึ ไลต่ าม “ผ้วู า่ การคนก่อนต้องมีหนงั สอื เลม่ ท่ีมนั ต้องการ” ผู้ วา่ การคาริกเปรยก่อนจะมองไปรอบๆ ห้อง “ห้องนีก้ ็เคย เป็นห้องรับรองของผ้วู า่ การคนก่อน” จากนนั้ เขาก็เริ่ม ค้นหาหนงั สือคร่ึงเลม่ นนั้ 242

Tales of Mazela หญ้าแคระที่เริ่มแห้งจากขาดน�ำ้ ก�ำลงั เฉาตายทว่ั บริเวณ เนินทางทิศใต้ท่ีมีต้นโอ๊คขนาดใหญ่ตงั้ ตระหงา่ นอยนู่ อก ก�ำแพงปราสาทแดง ลมอนุ่ ๆพดั โชยมากระทบชายเสอื ้ ของ ชัคแฝดคนท่สี อง จนมนั ปลวิ ไสว เขาและเพื่อนๆก�ำลงั นงั่ ฟังซนิ วา อาจารย์เฒา่ ผมสนั้ ขาวโพลนทว่ั ศีรษะ นยั น์ตา บอด แถมยงั หตู งึ พร�่ำพรรณาเรื่องราวเก่ียวกบั การเมือง ของจกั รวรรดอิ ยบู่ นเสาหินขนาดเทา่ ล�ำแข้งมาร่วมสอง ชวั่ โมงแล้ว ดวงตาสดี �ำท่ีบอดสนิทของซนิ วาคล้ายจบั จ้อง ไปท่ีพืน้ หญ้าไมไ่ หวตงิ มีนกั เรียนชายสองคนและนกั เรียน หญิงอีกห้าคนนงั่ ฟังเป็นกลมุ่ อยดู่ ้านหน้าของชายแก่ นายา่ แมข่ องชคั สง่ เขามาร่�ำเรียนเพ่ือให้เป็นนกั การทตู ของปราสาทแดง นางคาดหวงั วา่ ในอนาคตชคั จะได้รับ ต�ำแหนง่ และช่ือเสียง มีฐานะทางสงั คมท่ีดีกวา่ การเป็น เพียงพอ่ ค้า เนินหญ้าใต้ต้นโอ๊คที่อาจารย์เฒา่ ซนิ วาก�ำลงั สอน นกั เรียนทงั้ แปดอยนู่ นั้ สามารถมองเหน็ ตวั ปราสาทแดงอยู่ 243

Tales of Mazela ไกลๆได้อยา่ งชดั เจน มนั มีหอสงั เกตการณ์หลงั คาสแี ดง สงู หลายสบิ เมตรสี่ต้นตงั้ ตระหงา่ นอยทู่ งั้ ส่มี มุ ของก�ำแพง เมือง ถดั จากนนั้ ไปก็เป็นเทือกเขาสงู ทะมนึ อยเู่ บือ้ งหลงั ชคั นง่ั อยกู่ บั พืน้ หญ้าเท้าคางฟังด้วยความเบ่ือหนา่ ย รอ แตใ่ ห้ถงึ เวลาเลกิ เรียนชว่ งเช้า วนั นีท้ ่ีลานหน้าปราสาทแดง จะมีการจดั งานจรวดขอฝนประจ�ำปี ของเมืองอาซาบริ าน และชคั ได้แอบสมคั รเข้าร่วมประกวดจรวดในครัง้ นีด้ ้วย ขณะอาจารย์เฒา่ ก�ำลงั พร�่ำสอนจๆู่ ก็มีเสียงเอะอะดงั มาจากปราสาท ทกุ คนคอ่ ยๆหนั ไปช�ำเลอื งมองทีละคน สองคน ปรากฏชายในชดุ ด�ำคนหนง่ึ ควบทานร์นาสีน�ำ้ ตาล อยา่ งรีบร้อนตรงมายงั พวกเขา โดยมีทหารราวสบิ คนควบ ทานร์นาพร้อมด้วยอาวธุ ครบมือไลต่ ามมาอยไู่ มห่ า่ ง ชายชดุ ด�ำควบทานร์นาผา่ นด้านหลงั ของอาจารย์แก่ หตู งึ ไป พวกนกั เรียนตา่ งชะเง้อมองอยา่ งสงสยั วา่ เกิดอะไร ขนึ ้ ชายชดุ ด�ำก้มหลบหา่ ลกู ธนทู ่ียิงมาจากด้านหลงั และ ปัดป้ องด้วยด้ามไม้ในมือได้อยา่ งหวดุ หวดิ ก่อนจะควบทา 244

Tales of Mazela นร์นาหายเข้าไปในป่ าสนทบึ ตรงเชิงเขาที่สงู ชนั พวกทหาร ที่ตามมายงั คงไลต่ ามไปอยา่ งกระชนั้ ชิด ทหารคนหนงึ่ หยดุ ทานร์นาและตะโกนมาท่ีอาจารย์เฒา่ “ทา่ นซนิ วา มีคนร้ายได้บกุ เข้าไปในปราสาท เพื่อความ ปลอดภยั ทา่ นควรพานกั เรียนกลบั เข้าไปในปราสาทก่อน” แล้วควบทานร์นาหายเข้าไปยงั ป่ าสน ชคั ยิม้ ที่มมุ ปาก เพราะการรอคอยท่ียาวนานคงมาถงึ ก่อนเวลา อาจารย์ซนิ วาหนั ซ้ายหนั ขวาอยา่ งมนึ งงคล้ายแวว่ ยิน อะไรบางอยา่ ง จากนนั้ ปากก็ยงั พร่�ำสอนตอ่ ไป นกั เรียนทงั้ แปดนง่ั มองหน้ากนั อยา่ งผิดหวงั “แยจ่ ริง อาจารย์ไมไ่ ด้ยินท่ีทหารคนนนั้ พดู เลยซกั นิด” ชคั กระซบิ พดู กบั เนซีสเดก็ หนมุ่ ผ้มู ีรูปร่างเลก็ ผิวคล�ำ้ ท่ีนง่ั ข้างๆ “ถ้าเป็นแบบนีเ้ราคงต้องนงั่ เรียนกนั ตอ่ อีกเป็นชว่ั โมง” เนซีสพดู อยา่ งผิดหวงั “ดโู น้นเขาเร่ิมงานประกวดจรวดขอฝนกนั แล้ว” ดลู มิ 245

Tales of Mazela เดก็ หนมุ่ ฟันหลอรูปร่างใหญ่กวา่ ใครเพื่อนท่ีนงั่ ถดั จากเน ซีสพดู ขนึ ้ พร้อมกบั ชีไ้ ปยงั ด้านหน้าของปราสาทแดง ชคั หนั ไปมองเหน็ จรวดทะยานขนึ ้ สทู่ ้องฟ้ าสงู ลวิ่ ก่อนจะแตกออก เป็ นวงไฟเหนือปราสาท “รู้ไหมปี นีข้ ้าแอบท�ำจรวดสง่ เข้าประกวดด้วย รู้แล้ว เหยียบไว้นะ ถ้าแมข่ ้ารู้เข้าข้าตายแน”่ ชคั กระซบิ บอก “จริงเหรอ แล้วตอนนีม้ นั อยไู่ หน” ดลู มิ เดก็ หนมุ่ ร่างใหญ่ ถามอยา่ งใคร่รู้ปนตื่นเต้น “ข้าซอ่ นไว้ที่ห้องเก็บยาในปราสาท” ชคั ตอบพร้อมร้อย ยิม้ เตม็ ดวงหน้า“ถงึ วา่ ชว่ งนีท้ กุ เยน็ เจ้าหายไปเลย ท่ีแท้ ก็แอบไปท�ำจรวดนีเ้อง” ดลู มิ พดู “แตถ่ ้าเป็นแบบนีก้ ็ต้องรออีกเป็นชว่ั โมง ดทู า่ อาจารย์ซิ นวาไมน่ า่ จะเลกิ งา่ ยๆ” เนซีสพดู อยา่ งผิดหวงั “ข้าจะบอกอาจารย์เอง” ชคั บอกเพ่ือนทงั้ สอง แตค่ รัน้ หนั กลบั มาก็เหน็ แววตาอ้อนวอนจากเพ่ือนทกุ คน ชคั หนั ไปหาอาจารย์ ทา่ ทางของเขาประหมา่ เลก็ น้อย 246

Tales of Mazela ก่อนจะตะโกน “อาจารย์ซนิ วาครับ” ชายแก่หยดุ สอน พลางหนั ซ้ายหนั ขวาอยา่ งไมม่ น่ั ใจวา่ มีใครเรียกตนรึป่ าว ก่อนจะสอนตอ่ “อาจารย์ซนิ วาครับ” ชคั ตะโกนอีกครัง้ แต่ ดงั ขนึ ้ กวา่ เดมิ “หา! ใครมีค�ำถามรึ” อาจารย์ซนิ วาหยดุ สอนแล้วถาม ขนึ ้ “เมื่อกีน้ ีม้ ีทหารมาบอกวา่ ให้กลบั เข้าไปท่ีปราสาทเพื่อ ความปลอดภยั ครับ” ชคั ตะโกน “อะไรนะ” อาจารย์ซนิ วาถามอีกครัง้ พร้อมเง่ียหฟู ัง “มีทหารมาบอกวา่ ให้กลบั เข้าปราสาทครับ” ชคั ตะโกน ซ�ำ้ “ออ๋ มีอาหารสง่ ไปท่ีปราสาทอยา่ งนนั้ รึ ดีๆ แตข่ ้ายงั ไม่ หิว” อาจารย์แก่ตอบ ชคั ท�ำสหี น้าเหนื่อยหนา่ ยก่อนตะโกนขนึ ้ สดุ เสียง “ไมใ่ ช่ ครับ! ทหารบอกวา่ ให้กลบั ไปท่ีปราสาทครับ!” เสียงชคั ดงั จนลมสงบนิ่ง นกที่หลบพกั ผอ่ นและหากินในป่ าใกล้ๆกนั 247

Tales of Mazela ตา่ งบนิ หนีไปคนละทิศทางจนขนหลดุ ลอยฟ้ งุ ไปทว่ั ชคั หนั กลบั มามองเพ่ือนๆ ทกุ คนในชนั้ ท่ีนง่ั เงียบมองตา ปริบๆรอค�ำตอบจากอาจารย์ “โอ้อยา่ งนนั้ รึ งนั้ วนั นีก้ ็พอแคน่ ีล้ ะกนั ” อาจารย์ซนิ วา ตอบ ทกุ คนตา่ งโหร่ ้องดีใจแล้วเดนิ ปร๋อลงเนินไปยงั ปราสาท อาจารย์เฒา่ หยิบไม้เท้าของตนยนั กายลกุ ขนึ ้ ยืนและ คอ่ ยๆเดนิ ตรงไปยงั ปราสาทเชน่ กนั หน้าห้องปรุงยากลางปราสาทแดงมีกลน่ิ ยาโชยคล้งุ ไป ทวั่ ชคั เดนิ ตรงเข้าไปในห้องปรุงยาทนั ที เนซีส และดลู มิ มองหนั ซ้ายหนั ขวาอยดู่ ้านนอก “ดลู มิ เจ้าเคยได้ยินเร่ืองคนเฝ้ าห้องยาท่ีช่ือโฮเมอร์ ไหม” เนซีสถามขณะที่สายตาของเขาสอดสา่ ยไปมาอยา่ ง หวาดกลวั พลางชะโงกเข้าไปในห้องยาที่ดวู งั เวง เขาเหน็ ชคั เปิ ดประตเู ข้าไปในห้องอีกห้องหนงึ่ ด้านใน 248

Tales of Mazela “เคยซิ อาจารย์บอกวา่ โฮเมอร์เป็นคนปรุงยาที่เก่งที่สดุ ในจกั รวรรดิ แตเ่ ขาก็เป็นคนดรุ ้าย วา่ กนั วา่ เขาเคยใช้ค้อน ทบุ คนท่ีบกุ รุกห้องยาของเขาจนพิการ” ดลู มิ ท่ียืนตดิ กบั เน ซีสยงั พยายามสา่ ยตาดรู อบกาย แตแ่ ล้วทงั้ คกู่ ็ต้องตกใจเม่ือเหน็ ชายรูปร่างก�ำย�ำสงู ใหญ่ ถือฆ้อนอนั โตเดนิ มาทางทางเดนิ ฝ่ังตรงข้ามและตรงมายงั พวกเขา ทงั้ ครู่ ีบวงิ่ ไปหลบที่เชิงบนั ได เฝ้ ามองชายร่างยกั ษ์ เดนิ เข้าไปในห้องปรุงยา “ชคั ตายแน่ เราท�ำยงั ไงดี” เนซีสพดู ขนึ ้ ทงั้ คเู่ ร่ิมสน่ั ใจคอ ไมด่ ี แตแ่ ล้วกลบั เหน็ ชคั เดนิ อ้มุ หม้อดนิ ขนาดเทา่ หนงึ่ คนโอบ ออกมาจากห้องยา เขามองหาเพ่ือนทงั้ สองซ้ายทีขวาทีแต่ ก็ไร้ว่ีแวว กระทงั่ เนซีสและดลู มิ รีบวงิ่ ออกจากมมุ ก�ำแพง เข้าไปหาชคั อยา่ งอยา่ งตื่นตระหนก “โชคดีท่ีโฮเมอร์ไมเ่ หน็ เจ้า รีบไปเถอะ” เนซีสพดู ขนึ ้ อยา่ งหวาดกลวั แตช่ ายร่างยกั ษ์กลบั เดนิ ตามชคั ออกมา 249

Tales of Mazela โดนมีฆ้อนพาดท่ีไหลจ่ ้องมองมาท่ีพวกเขา “เขา มาแล้ว”เนซีสตะโกน ทงั้ สองตกใจสดุ ขีดเตรียมจะ วิ่งหนี ชคั หนั กลบั ไปมองโฮเมอร์ก่อนจะหนั กลบั มาหวั เราะ กบั ทา่ ทีของเพื่อนทงั้ สอง “ไมต่ ้องกลวั เขาเป็นคนสอนข้าท�ำจรวดสตู รพิเศษเอง” ชคั พดู พร้อมกบั หวั เราะชอบใจ “อะไรนะ แตท่ ่ีอาจารย์บอก…” เนซีสที่ยงั คงจ้องมองไป ที่ชายร่างยกั ษ์พดู ขนึ ้ อยา่ งต่ืนๆ “เร่ืองนนั้ ข้าก็เคยได้ยิน แตม่ นั เป็นเร่ืองที่อาจารย์กขุ นึ ้ เพ่ือไมใ่ ห้เราเข้าไปยมุ่ ยา่ มในห้องเก็บยา” ชคั อธิบาย “แตใ่ นมือเขาถือค้อน…” ดลู มิ ที่ดยู งั ไมห่ ายหวาดกลวั เชน่ กนั พดู ขนึ ้ “ฆ้อนนีข้ ้าเอาไว้ทบุ ยานะ” โฮเมอร์ตอบด้วยน�ำ้ เสยี ง โทนต่�ำมนั ยิ่งท�ำให้เขาดนู า่ กลวั “อนั ที่จริงมนั ก็ดีนะ เพราะ ก่อนนีน้ กั เรียนชอบแอบเข้ามาเลน่ ในห้องยาของข้า” “อยา่ งนนั้ รึ” เนซีสเดก็ หนมุ่ รูปร่างเลก็ ผิวคลำ� ้ พดู พลาง 250