ตำนานมาเซล่า (Tales of Mazela)

Tales of Mazela ถอนหายใจอยา่ งโลง่ อก “พวกเราไปเถอะ” ชคั ยิม้ บอกกบั ทงั้ สอง “แล้วนนั่ มนั หม้ออะไรนะ” เนซีสถาม “จรวดไง” ชคั ตอบ “จรวดหมบู่ ้านไหนเขาท�ำมาจากหม้อ” เนซีสมองดเู พ่ือน ท่ีโอบหม้ออยดู่ ้วยสายตาพลึ กึ “นนั่ ซจิ รวดเขาท�ำจากกระบอกไม้ไผย่ กั ษ์ ผกู กบั ล�ำไผ่ เรียวยาวหลายเมตรไมใ่ ชเ่ หรอ แล้วหวั ของมนั ก็ต้องเป็น ปลายแหลมๆ ด้วย” ดลู มิ เสริม “เขาไมไ่ ด้ก�ำหนดไมใ่ ชเ่ หรอวา่ จรวดจะต้องมีรูปร่างแบบ ใด” ชคั ตอบพร้อมกบั มองดหู ม้อจรวดสตู รพิเศษของตน “ก็ใช่ แตแ่ นใ่ จนะวา่ มนั พงุ่ ขนึ ้ ฟ้ า” เนซีสถามอยา่ งไม่ แนใ่ จ “ไมร่ ู้ซยิ งั ไมไ่ ด้ลองเลย” ชคั ตอบ “ข้าต้องไปละ ขอให้โชคดีกบั การประกวด” โฮเมอร์บอก ลาพวกเดก็ หนมุ่ 251

Tales of Mazela “ขอบคณุ ทา่ นมากท่ีชว่ ยผสมดนิ ประสวิ สตู รพิเศษ นีใ้ ห้”ชคั ขอบคณุ ก่อนเดนิ อ้มุ หม้อจรวดตรงไปท่ีหน้า ปราสาท เม่ือทงั้ สามเดนิ มาถงึ หน้าปราสาทที่บดั นีค้ ลาคล่ำ� ไป ด้วยผ้คู น ก็เหน็ จรวดลกู หนง่ึ ทะยานขนึ ้ สทู่ ้องฟ้ า หางของ มนั สา่ ยไปมาเป็นวงกลมก่อให้เกิดควนั เป็นเกลียวก่อน จะแตกออกเป็นจรวดเลก็ สามอนั พงุ่ ทะยานหายเข้าไปใน กลบี เมฆทิง้ ไว้แตเ่ กลียวควนั สามวง “โห เลน่ แตกออกเป็นสามจรวดเลยหรือน่ี” เนซีสที่ยืน ตะลงึ งนั อยพู่ ดู ขนึ ้ ก่อนจะหนั มามองที่หม้อดนิ ของชคั แล้ว มองสบตาชคั คล้ายไมม่ น่ั ใจ “เอานา่ นีเ้ป็นสตู รพิเศษท่ีโฮเมอร์ท�ำขนึ ้ นะ” ชคั พดู พร้อมกบั วางหม้อของเขาไว้บนพืน้ แล้วหยิบเอาฟางแห้งท่ี ย้อมด้วยสดี �ำในกระเป๋ ากางเกงออกมากางออกแล้วใสท่ บั ผมของเขา ดพู ิลกึ นกั จากนนั้ เขาก็หยิบหนวดปลอมมาใส่ 252

Tales of Mazela ท่ีหน้าของตน เนซีสมองเขาอยา่ งสงสยั “ท�ำไมต้องปลอมตวั ด้วย เจ้า อายใชไ่ หม” ชคั รีบหลบตา“เปลา่ ข้าไมอ่ ยากให้แมจ่ �ำข้าได้นะ” เขา แก้ตวั น�ำ้ ขนุ่ ๆ จากนนั้ ทงั้ สามก็เดนิ แทรกผ้คู นที่ยืนออกนั อยขู่ ้างสระ บวั ที่มีปลาหลากสแี หวกวา่ ยไปมาหน้าทางเข้าปราสาท ทะลไุ ปยงั ซ้มุ ไม้ที่หลงั คาท�ำจากฟางมีคนยืนมงุ เตม็ ไปหมด “ข้ามาลงทะเบียน ข้าเป็นผ้สู มคั รนาม โดเน่ จาก หมบู่ ้านฮารูรู่บกึ ” ชคั ที่ใสผ่ มปลอม มีหนวดหนาพดู ด้วย ส�ำเนียงแปลกๆ และเบาๆ กลวั เพ่ือนจะได้ยิน เนซีสที่ยืนอยขู่ ้างหลงั พยายามฟังวา่ ชคั พดู วา่ อะไร ดลู ิ มหนั ไปถามเนซีสและพดู ขนึ ้ “มนั มีหมบู่ ้านฮารูรู่บกึ อยใู่ น จกั รวรรดเิ ราด้วยรึ” “ทา่ นมีบตั รผ้เู ข้าแขง่ ขนั ไหม” ขนุ นางที่นงั่ อยทู่ ่ีโต๊ะถาม ขนึ ้ 253

Tales of Mazela ชคั รีบล้วงบตั รผ้เู ข้าแขง่ ขนั ออกมาและยื่นให้กบั ขนุ นาง คนนนั ้ ขนุ นางเปิ ดเอกสารดอู ยคู่ รู่หนง่ึ และพดู ขนึ ้ “โอ้ ทา่ นโด เน่ ถงึ ตาทา่ นพอดี” พลางถามวา่ “แล้วไหนละจรวดของ ทา่ น” ชคั ย่ืนหม้อของเขาให้ดู ด้วยทา่ ทีไมค่ อ่ ยมนั่ ใจนกั “ทา่ นแนใ่ จนะวา่ น่ีเป็นจรวด” ขนุ นางถามอยา่ งไมเ่ ช่ือ สายตาตนเอง ชคั พยกั หน้ารับ “ถ้าเชน่ นนั้ เชิญทา่ นไปที่ ฐานปลอ่ ยจรวดได้เลย” ชคั เดนิ อ้มุ หม้อของเขาเข้าไปยงั ลานตรงกลางที่มีจรวด หลายอนั วางพาดอยู่ มีเสียงฮือฮาดงั มาจากผ้คู นที่ยืนชม อยนู่ บั พนั ชคั เริ่มใจคอไมด่ ี และเก้ๆกงั ๆวางหม้อดินของ ตนบนพืน้ ก่อนจะเดนิ ไปหยิบไม้คบจากเจ้าหน้าท่ีที่จดั เตรียมไว้ให้จากนนั้ มายืนรอข้างจรวดของตน “ตอ่ ไปนีจ้ ะเป็นจรวดของทา่ นโดเนจ่ ากเมืองฮารูรู่บกึ ” เจ้าหน้าท่ีประกาศ คนนบั พนั ตา่ งหวั เราะลนั่ เม่ือได้ยินชื่อ 254

Tales of Mazela และนามของหมบู่ ้าน เหงื่อของชคั ผดุ เตม็ ใบหน้า หนวดปลอมของเขาหลดุ และเบีย้ วไปทางหนงึ่ เจ้าหน้าที่ท่ียืนอยมู่ องมายงั กระซบิ บอก “ทา่ นโดเน่ ได้ เวลาแล้ว ครับ แตห่ นวดของทา่ น เออ…” ชคั รีบยกมือขนึ ้ จดั การกบั หนวดใกล้หลดุ ตดิ เข้าท่ีเดมิ จากนนั้ จงึ เดนิ มาจดุ สายชนวนตรงก้นหม้อ เขาเดนิ ถอย ออกมาหลายก้าว ไฟคอ่ ยๆ ลกุ ไหม้ฟ่ ๆู ไปตามสายชนวน ก่อนจะวบู หายไปที่ก้นหม้อโดยที่ไมม่ ีสงิ่ ใดเกิดขนึ ้ “จะไหวเหรอ” เสียงผ้คู นตะโกนมา แตแ่ ล้วก็เริ่มเกิดประกายไฟที่ก้นหม้อ และตามมาด้วย เสียงการประทอุ ยา่ งรุนแรง หญ้าท่ีขนึ ้ ใกล้บริเวณก้นหม้อ ลกุ ไหม้เป็นวง หม้อจรวดเร่ิมสน่ั เหมือนจะแตกออกจากกนั จากนนั้ ก็ดนั ตวั เองพงุ่ ลอยขนึ ้ มาระดบั ในระดบั เดียวกบั ศีรษะของชคั “ลอยไปซลิ อยไป” ชคั ภาวนาพร้อมกบั ท�ำทา่ ปัดมือ 255

Tales of Mazela เหมือนพวกหมอผี ผ้ชู มโดยทวั่ ตา่ งยืนล้นุ ดทู า่ ทีวา่ มนั จะ เป็นอยา่ งไรตอ่ ไป เสียงประททุ ี่ก้นหม้อดงั กระหม่ึ ขนึ ้ อีกครา สง่ ให้หม้อ จรวดนนั้ พงุ่ ทะยานขนึ ้ สฟู่ ากฟ้ าเหนือปราสาทแดง ผม ปลอมที่ท�ำจากหญ้าแห้งของชคั ปลวิ ไสวไปตามแรงปะทุ ของมนั จนท�ำให้ชคั ต้องรีบใช้มือกดมนั เอาไว้ไมใ่ ห้มนั หลดุ ทหารบนหอคอยทงั้ ส่ีตา่ งหนั มามองหม้อบนิ ของชดั ท่ีก้น หม้อเริ่มเกิดเป็นควนั หลากสีเจ็ดเส้นสวยงามลากยาวตาม ก้นหม้อขนึ ้ ไปบนฟ้ า ผ้คู นที่จบั จา่ ยซือ้ ของอยใู่ นเมืองตา่ ง พากนั วิ่งออกมาดคู วนั สรี ุ้งบนท้องฟ้ า หม้อจรวดพงุ่ หาย เข้าไปในก้อนเมฆบางตาก้อนหนง่ึ ก่อนจะตามมาด้วย เสียงระเบดิ ดงั สนน่ั หวน่ั ไหว เกิดแสงระยิบระยบั ย้อยร่วง หลน่ ลงมาจากฟ้ า พลนั เมฆหนาเริ่มก่อตวั ผ้คู นในงานเงียบกริบตะลงึ กบั ภาพท่ีเหน็ ฝนก็กระหน�่ำ ลงมาในทีท่ีควนั จรวดของชดั จางหาย เสยี งโหร่ ้องปนเสียง ปรบมือแสดงความยินดีมีขนึ ้ อยา่ งตอ่ เน่ือง สายฝนท�ำให้ 256

Tales of Mazela หนวดของชคั หลดุ ตกลงมาข้างหนง่ึ ชคั รีบคว้าและตดิ มนั เข้าไปท่ีเดมิ “หม้อบนิ แหง่ ฮารูรู่บกึ ” ผ้คู นร้องตะโกนและตบมือเป็น จงั หวะ ขณะที่ชคั เดินตรงไปหาเพื่อนๆ ก่อนจะพากนั เดนิ ยิม้ ออกจากงานไป ผ้คู นที่เฝ้ าชมงานตา่ งแหวกทางให้กบั เขาและเพ่ือนทงั้ สองเดนิ อยา่ งสะดวก ทงั้ สามรีบเดนิ จ�ำ้ หายลบั ออกจากก�ำแพงปราสาท สงั เกตเหน็ ทหารสองสาม นายยืนอยู่ ด้วยวนั นีเ้ป็นวนั ประกวดจรวดประจ�ำปี การ ตรวจตราการเข้าออกประตกู �ำแพงปราสาทไมค่ อ่ ยรัดกมุ นกั ทงั้ สามงอตวั หวั เราะร่าทา่ มกลางสายฝนที่เริ่มซาลงอยู่ ด้านหลงั ก�ำแพงปราสาท ชคั รีบดงึ ผมปลอมท่ีท�ำจากฟาง และหนวดของเขาออก อยา่ งโลง่ ใจ “น่ี!เจ้ารู้ไหม คนในงานพดู ถงึ หม้อของเจ้าวา่ อยา่ งไร” เนซีสเดก็ หนมุ่ ผิวเข้มเปรยขนึ ้ 257

Tales of Mazela “พวกเขาไมค่ ดิ วา่ ไอ้หม้อนนั่ จะท�ำได้ขนาดนี”้ ดลู มิ เสริม “ข้าบอกแล้ววา่ เจ้าต้องท�ำได้” เนซีสพดู ขนึ ้ หน้าตาเฉย “เจ้าพดู แบบนนั้ รึ” ชคั ที่พยายามยดั ปัน้ ผมปลอมเป็นก�ำ และหนวดใสเ่ ข้าไปในกางเกงเงยหน้าขนึ ้ มองเนซีสอยา่ งไม่ เช่ือหู “ใช…่ ” เนซีสตอบออกมาหน้าด้านๆ “เพราะทา่ นโฮเมอร์ที่ผสมดนิ ประสวิ ให้ ท�ำให้หน้าของ ข้าเลยยงั อยคู่ รบ” ชคั พดู อยา่ งโลง่ ใจ “ไปไหนกนั ตอ่ ดี” ดลู มิ ถามพร้อมกบั หนั มาที่ชคั “ไปดขู องในเมืองตอ่ ไหม” ชคั ชวนขนึ ้ “เดี๋ยวก่อน เจ้าหาหนงั สือท่ีอาจารย์เวนซี่ให้ไปหาอา่ น เพ่ือน�ำมาเลา่ ให้คนในห้องฟังได้แล้วเหรอ” เนซีสแย้งขนึ ้ “หนา่ เดี๋ยวกลบั มาอา่ นก็ยงั ทนั กวา่ จะเร่ิมเรียนก็ ตอนเยน็ โนน่ ” ชคั รบเร้าเพื่อนๆ จากนนั้ เดนิ ตรงเข้าไปยงั ใจกลางเมืองอาซาบริ าน เพื่อนทงั้ สองจงึ จ�ำใจเดนิ ตาม 258

Tales of Mazela ไป ฝนหยดุ ตกแล้วทิง้ ไว้แตพ่ ืน้ ดนิ ชมุ่ น�ำ้ แสงแดดเร่ิมสอ่ ง ประกายจ้ามาอีกครัง้ 259

Tales of Mazela ตอนที่ 13 คนบ้า หมอดแู ละหนุ่ ยนต์ประหลาด เมืองอาซาบริ านเป็นเมืองทา่ ขนาดใหญ่ของจกั รวรรดิ มาเทลารุส ที่นี่เตม็ ไปด้วยพอ่ ค้ามากมายน�ำสนิ ค้าจากตา่ ง แดนมาจ�ำหนา่ ย มีถนนสายหลกั ทอดยาวผา่ นกลางเมือง ร้านและเพิงขายของตงั้ เรียงรายตลอดสองข้างทางและไป สดุ ที่ก�ำแพงของปราสาทแดง เมืองแหง่ นีต้ งั้ อยตู่ รงชอ่ งหบุ เขาสองลกู ท่ีทอดยาวและ เป็นเพียงชอ่ งทางเดียวที่เชื่อมตอ่ ระหวา่ งสองจกั รวรรดิ ท�ำให้เมืองนีค้ อ่ นข้างเจริญและเตม็ ไปด้วยพอ่ ค้าจากตา่ ง แดนและผ้คู นจากแดนไกลอื่นๆ ดงั นนั้ ในวนั งานจรวดขอ ฝนประจ�ำปี ผ้คู นท่ีปรกตจิ ะคลาคลำ่� อยแู่ ล้วยิ่งหนาตา เบียดเสยี ดจนแทบไมม่ ีท่ีให้เดนิ ทงั้ รถม้า ทานร์นา และ ทหารเดนิ ตรวจตราอยขู่ วกั ไขว่ 260

Tales of Mazela ถนนเส้นหลกั เป็นถนนดนิ เหลืองละเอียด ในชว่ งหน้า ร้อนท่ีมีผ้คู นสญั จรไปมาจงึ เกิดฝ่ นุ ฟ้ งุ กระจายไปตลอด ทาง แม้หม้อจรวดรูปทรงประหลาดของโดเนจ่ ะท�ำให้มีฝน ตกลงมาชะล้างฝ่ นุ ออกไปบ้าง แตเ่ พราะสภาพดนิ นนั้ เป็น ดนิ เหลอื งท่ีไมซ่ มึ ซบั น�ำ้ ทางการจงึ ต้องน�ำรถม้าบรรทกุ น�ำ้ จากแมน่ �ำ้ โซเลียท่ีพาดผา่ นกลางเมืองมาเทสาดถนน ตลอดทงั้ วนั เพ่ือไมใ่ ห้ฝ่ นุ รบกวนการสญั จรไปมาของผ้คู น “ดนู นั่ ซ”ิ ชคั ชีใ้ ห้เพ่ือนดรู ้านวา่ วร้านหนงึ่ ก่อนที่พวก เขาทงั้ สามจะเดินเข้าไปในร้าน วา่ วรูปวานเดอร์ลา่ หน้า ตาแปลกๆหลายอนั วางขายอยใู่ นร้าน มีทงั้ ขนาดเลก็ เทา่ ฝ่ ามือไปจนถงึ ขนาดใหญ่เทา่ ช้างเดก็ หนมุ่ ไปรอบๆ ร้าน อยา่ งต่ืนตาต่ืนใจก่อนจะเดนิ ออกจากร้านไป ข้างๆ ร้านวา่ วมีการแสดงมายากลเสกนกให้กลายเป็นก วางโดยใช้ผ้าคลมุ สีทองสะท้อนแสง ผ้คู นตบมือกนั เกรียว จากนนั้ นกั มายากลก็เสกกวางกลายเป็นเนือ้ กวางวางอยู่ บนผ้าใบ ผ้คู นพากนั เดินหนีขยะแขยงและรับไมไ่ ด้กบั ภาพ 261

Tales of Mazela ที่เหน็ แตแ่ ล้วชคั ก็สะดดุ ตาเข้ากบั ชายวยั กลางคนคนหนงึ่ ใบหน้าเปรอะเปื อ้ นไปด้วยสนี ง่ั ร้องร�ำท�ำเพลงที่จบั ใจความ ไมไ่ ด้เหมือนคนบ้าอยตู่ รงพืน้ ข้างร้านขายอาวธุ อาภรณ์ท่ี สวมใสค่ ล้ายเป็นคนมีฐานะ ชคั จ้องมองเขาอยคู่ รู่หนงึ่ ก่อน จะเดนิ เข้าไปหา “ท�ำไมทา่ นต้องแกล้งเป็นคนบ้าด้วย” ชคั นง่ั ลงตรงหน้า เขาและถามขนึ ้ เพื่อนทงั้ สองคนเดนิ ตามเข้าไปอยา่ งแปลก ใจ “น่ีจะบ้าไปแล้วเหรอ ไปหาเร่ืองคนบ้า ไปดทู างโน้นดี กวา่ ” เนซีสเขยา่ ที่ไหลช่ คั ก่อนที่รีบเดนิ แยกไปพร้อมกบั ดู ลมิ ชายวยั กลางคนยงั คงร้องเพลงแววตาตาเลอ่ื นลอยไม่ ตอบค�ำถามใด “เขาช่ือนานซีเป็นลกู ข้าเอง” หญิงแก่ท่ีขายของอยใู่ น ร้านขายอาวธุ พดู ขนึ ้ “เขาเคยเป็นเดก็ รับใช้ของจกั รพรรดิ เฮกซา่ เมื่อนานมาแล้ว กระทงั่ วนั ท่ีองค์จกั รพรรดถิ กู ลอบ 262

Tales of Mazela วางยา เขาก็หนีกลบั มาและมีสภาพอยา่ งที่เจ้าเหน็ ข้าพา เขาไปรักษามาแล้วหลายท่ีแตห่ มอแตล่ ะคนก็จนปัญญา” ชคั ยงั คงจ้องมองทา่ ทางของเขาอยา่ งคลางแคลง ใน ความรู้สกึ คล้ายชายคนนีค้ รุ่นคดิ อะไรบางอยา่ งลกึ ๆ ซอ่ น อยใู่ นแววตาท่ีเล่อื นลอย แตส่ งิ่ ที่ชคั แปลกใจก็คือเหตไุ ฉน ต้องแกล้งท�ำตวั เป็นคนบ้าด้วยทงั้ ๆ ท่ีไมไ่ ด้บ้า ชคั จ้องลกึ เข้าไปในดวงตาของเขาครู่หนงึ่ ก่อนเดนิ ไปรวมกลมุ่ กบั เพื่อน เดก็ หนมุ่ ทงั้ สามกง่ึ วง่ิ กงึ่ เดนิ เข้าร้านนนั้ ออกร้านนีอ้ ยา่ ง สนกุ แล้วไปหยดุ อยทู่ ่ีร้านร้านหนง่ึ มนั เป็นร้านมงุ ด้วยซ้มุ ผ้าใบโดยใช้ทอ่ นไม้ค�ำ้ ยนั ภายในร้านคอ่ นข้างมืดมีแสงสี ฟ้ าแวววาวเรียกความสนใจจากผ้คู นท่ีเดนิ ผา่ นไปมา ลกึ เข้าไปในร้านมีเงาของคนคนหนงึ่ นงั่ อยู่ “เข้าไปดไู หม” ชคั เอย่ ปากชวนเพ่ือนทงั้ สอง “ข้าวา่ อยา่ เข้าไปเลยมนั ดวู งั เวงออกนา่ กลวั ยงั ไงไมร่ ู้” 263

Tales of Mazela เนซีสแย้ง “นนั่ ซเิ ราไปดรู ้านอ่ืนกนั ตอ่ ดีกวา่ ” ดลู มิ ชวน “ไมม่ ีอะไรหรอกนา่ เข้าไปดกู ่อน” ชคั พดู พร้อมกบั เดิน น�ำเข้าไป เนซีสและดลู มิ มองหน้ากนั ก่อนจะเดนิ ตามหลงั ชคั เข้าไป เม่ือเดนิ เข้าไปก็เหน็ ชายหวั ล้านวยั กลางคนนง่ั น่ิง หลบั ตาอยู่ มีลกู แก้วใสเปลง่ แสงสฟี ้ าอยขู่ ้างหน้าเขา หทู งั้ สองข้างห้อยด้วยหว่ งทองอนั ใหญ่ สร้อยเชือกท่ีร้อยด้วย หินรูปร่างประหลาดห้อยรุ่มร่ามที่คอของเขา ชายหวั ล้านยงั คงนงั่ นิ่งเหมือนเดมิ ทงั้ สามมองไปรอบๆ มีกลนิ่ อบั แปลกๆ โชยเข้าจมกู ด้านข้างมีรูปปัน้ ปี ศาจ ขนาดเทา่ คนหลายอนั ตงั้ อยู่ ยิ่งท�ำให้บรรยากาศดอู มึ ครึม นา่ กลวั ยิ่งขนึ ้ ทนั ใดนนั้ ร่างของชายหวั ล้านก็เร่ิมสนั่ เทา เขายกมือขนึ ้ ประนมในทนั ที ลกู แก้วที่วางอยเู่ ริ่มเปลง่ แสงเป็นหลากสี ทงั้ สามก้าวถอยหา่ งออกมาอยา่ งตกใจ 264

Tales of Mazela “เทพมาจตุ ิ เทพผ้ยู ่ิงใหญ่” ชายหวั ล้านร้องตะโกน เดก็ ทงั้ สามมองหน้ากนั และกนั “ข้าเหน็ แล้ว” ชายหวั ล้านพดู ตอ่ ด้วยน�ำ้ เสียงแผว่ เบาก่อนที่เขาจะหยดุ สน่ั เหง่ือไหลทว่ ม ตวั และลืมตามองมาที่เดก็ หนมุ่ ทงั้ สาม ลกู แก้วหลากสจี งึ คอ่ ยๆกลบั เป็นสฟี ้ าดงั เดมิ “พวกเจ้าคนใดคนหนงึ่ เคยเป็นเทพจากสรวงสวรรค์มา ก่อน และเทพองค์นีเ้ดนิ ทางมาจตุ บิ นโลกเพื่อชว่ ยเหลอื มนษุ ย์ ทา่ นมีช่ือวา่ เทพเทรีส เทพผ้ถู ือดาบไม้” ชายหวั ล้านมองมาที่ทงั้ สามด้วยแววตาเคร่งเครียด “และก่อนท่ี ทา่ นจะมาจตุ ทิ า่ นได้โยนดาบไม้ของทา่ นลงมายงั โลกของ เรา” พลางอธิบายตอ่ “โชคดีมีพรานป่ าผ้หู นง่ึ ไปพบดาบ ไม้เข้าแตไ่ มส่ ามารถดงึ ดาบไม้ออกจากหินศกั ด์สิ ทิ ธิได้ แม้ คนอ่ืนๆ ที่มาพบก็ไมอ่ าจดงึ ออกได้เชน่ กนั มีเพียงผ้เู ดียว เทา่ นนั้ ท่ีดงึ ดาบไม้นีข้ นึ ้ มาได้ ผ้นู นั้ คือทา่ นเทพเทรีสผ้มู า จตุ บิ นโลกนี”้ สกั พกั ชายผิวขาวในผ้าคลมุ สีดำ� คนหนงึ่ เดนิ ออกมาจาก 265

Tales of Mazela ด้านหลงั ของชายหวั ล้าน เขาคอ่ ยๆ ลากหินสงู ขนาดคร่ึง ตวั มนษุ ย์ เดก็ ทงั้ สามสงั เกตเหน็ ดาบไม้ปักอยบู่ นหินก้อน นนั ้ “สง่ิ นีข้ ้าได้ยืมมาจากพรานป่ าผ้ทู ี่พบดาบ เขาเสนอขาย ราคาห้าพนั โลนา่ แตข่ ้าเป็นแคห่ มอดสู วรรค์หาได้มีเงิน มากพอจะซือ้ มนั ได้ ข้าเลยอาสาน�ำดาบมาเพ่ือตามหา เจ้าของท่ีแท้จริง” ชายหวั ล้านอธิบาย “ข้าอยากให้พวกเจ้า ลองดงึ ดาบไม้ดู ลางสงั หรณ์ของข้าไมเ่ คยผิด เจ้าคนใดคน หนงึ่ ต้องเป็นเทพเทรีสอยา่ งแนน่ อน” ทงั้ สามหนั มามองหน้ากนั อยา่ งประหลาดใจ “เริ่มจากเจ้าก่อน” ชายหวั ล้านชีไ้ ปท่ีชคั “ข้าเหรอ” ชคั ชีม้ าที่ตวั เองอยา่ งไมม่ น่ั ใจ “เจ้านนั่ แหละ ลองดงึ ดาบขนึ ้ ซ”ิ ชายหวั ล้านสง่ั ชคั เดนิ ไปที่ดาบไม้ช้าๆ เขามองดทู ่ีด้ามของดาบ มนั ก็ ไมต่ า่ งจากดาบไม้ธรรมดาทวั่ ไป เพ่ือนอีกสองคนมองตาม อยา่ งอยากรู้อยากเหน็ 266

Tales of Mazela “อยา่ รอช้า ดาบนน่ั เรียกหาเจ้าของของมนั อยู่ มนั รอผ้ทู ี่ จะปลดปลอ่ ยมนั จากเครื่องพนั ธนาการ” ชายหวั ล้านกลา่ ว ย�ำ้ ชคั จบั ที่ด้ามของดาบแล้วคอ่ ยๆออกแรงดงึ แตด่ าบไม้ก็ หาได้เคล่อื นตามแรงดงึ ของเขาไม่ เขาจงึ ออกแรงมากกวา่ เดมิ แตก่ ็ไร้ผล “พอแล้ว” ชายหวั ล้านสงั่ “ตอ่ ไปตาเจ้า” เขาชีม้ าท่ีดลู มิ เดก็ รูปร่างใหญ่ฟันหลอ ดลู มิ เดนิ สวนชคั เข้าไปยงั ดาบไม้และมองด้ามดาบ อยา่ งเก้ๆ กงั ๆ ก่อนจบั ที่ด้ามของดาบไม้ออกแรงดงึ ทงั้ ถีบ ทงั้ ยนั แตม่ นั ก็ยงั คงนิ่งไมไ่ หวตงิ “พอแล้ว” ชายหวั ล้านสง่ั แตด่ ลู มิ ก็ยงั พยายามจะดงึ มนั ออกให้ได้จนดาบไม้เริ่มมีเสยี งปริแตก “ข้าบอกให้พอก็พอ ซ”ิ ชายหวั ล้านตะคอกสง่ั ดลู มิ อีกครัง้ เขาจงึ เดนิ กลบั มายืน ข้างชคั ด้วยความผิดหวงั “ตาเจ้าแล้ว” ชายหวั ล้านชีม้ าที่เนซีส เนซีสคอ่ ยๆเดนิ 267

Tales of Mazela เข้าไปจบั ดาบไม้ด้วยความประหมา่ เลก็ น้อยก่อนออกแรง ดงึ ดาบไม้หลดุ ตดิ มือของเนซีสออกมาอยา่ งงา่ ยดาย สร้าง ความประหลาดใจให้เพื่อนทงั้ สองอยา่ งมาก ชายหวั ล้านยืนขนึ ้ “ในท่ีสดุ ข้าก็พบเจ้าของดาบไม้” เขา ยิม้ อยา่ งดีใจ “เจ้าจะได้พลงั ของเจ้าคืนมาทงั้ หมด ซงึ่ ข้า เองก็บอกไมไ่ ด้วา่ เม่ือไร่จงึ จะถงึ เวลานนั้ ” ทงั้ สามมองหน้ากนั อยา่ งต่ืนเต้น “อยา่ งท่ีข้าบอกดาบนีพ้ รานป่ าต้องการขายมนั ในราคา ห้าพนั โลนา่ ข้าไมส่ ามารถให้เจ้าไปฟรีๆได้ เพราะข้าเองก็ ไมม่ ีเงินขนาดนนั้ ” “ตงั้ ห้าพนั โลนา่ ไมแ่ พงไปหนอ่ ยเหรอ” ชคั กระซบิ “อีก อยา่ งข้าวา่ มนั ยงั ไงชอบกลอยนู่ ะ เจ้าคดิ เหมือนข้าไหมดู ลมิ ” ชคั หนั ไปถามดลู มิ “ที่จริงตอนที่ข้าดงึ ดาบมนั เกือบหลดุ ออกมาอยแู่ ล้ว ข้า วา่ ข้านา่ จะเป็นเทพเทรีสมากกวา่ ท่ีเนซีสดงึ ดาบออกมาได้ เป็นเพราะข้าท�ำให้มนั หลวมแล้วตา่ งหาก” ดลู มิ ท่ีเช่ือเชน่ 268

Tales of Mazela นนั ้ “บ้าไปกนั ใหญ่แล้ว” ชคั ท่ีพยายามเตือนเพื่อนพดู อยา่ ง ออ่ นใจ “ถ้าเจ้าไมซ่ ือ้ ข้าจะซือ้ ” ดลู มิ พดู ตอ่ “ข้ามีเงินแคส่ องพนั ห้าร้อยโลนา่ เองไมพ่ อจา่ ยหรอก” เน ซีสพดู พร้อมกบั ควกั เงินออกมา “งนั้ ข้าจะออกให้เจ้าคร่ึงหนง่ึ แตเ่ จ้าต้องให้ข้ายืมด้วย เพราะบางทีข้าอาจจะเป็นเทพเทรีสตวั จริงก็ได้” ดลู มิ เสนอ ชคั สา่ ยหวั มองเพ่ือนอยา่ งจนปัญญาท่ีจะเตือนสติ เม่ือเนซี สรวมเงินได้ห้าพนั โลนา่ แล้วก็รีบย่ืนให้กบั ชายหวั ล้านทนั ที “ข้านนั้ ไมส่ ามารถจบั ต้องเงินได้ เจ้าชว่ ยเอามนั ใสไ่ ว้ใน หม้อข้างๆลกู แก้วที ข้าจะน�ำมนั ไปให้พรานป่ าในภายหลงั ” ชายหวั ล้านทิง้ ท้ายก่อนจะเดนิ กบั ไปนง่ั ที่เดมิ เนซีสเดนิ ตามเข้าไปและวางเงินไว้ในหม้อดนิ แล้วเดก็ ทงั้ สามก็เดนิ ออกจากร้ านไปโดยเนซีสก�ำดาบไว้ ในมือแนน่ เดก็ หนมุ่ ทงั้ สามกลบั ออกมายืนทา่ มกลางฝงู ชนท่ี 269

Tales of Mazela แนน่ ขนดั แสงแดดจ้ายามบา่ ยเพิ่มความระอขุ นึ ้ มาอีกครัง้ เนซีสจ้องมองดาบของตนอยา่ งปิ ตยิ ินดี “ขอข้าดมู ง่ั ” ดลู มิ ร้องขอ “ข้าวา่ เราไปหาน�ำ้ กินกนั เถอะข้าเริ่มคอแห้งแล้ว” ชคั ชวนเพื่อนทงั้ สอง แตท่ งั้ สองก็ไมส่ นใจได้แตย่ ืนสนใจแต่ ดาบไม้ของเทพเทรีสราคาห้าพนั โลนา่ ชคั สา่ ยหน้าอยา่ ง เอือมระอาแล้วเดนิ แยกไปนง่ั ที่หน้าร้านขายน�ำ้ เปลย่ี นสไี ม่ ไกลกนั นนั้ หน้าร้านยายแก่คนหนง่ึ คอยตกั น�ำ้ สีใสก่ ระบอกไม้ไผ่ ขายให้คนที่เดนิ ผา่ นไปมา น�ำ้ สีที่วา่ เม่ือกินเข้าไปแล้วลนิ ้ จะเปลี่ยนเป็นสีตา่ งๆ น�ำ้ นีถ้ กู คนั้ มาจากพืชหายากชนิด หนง่ึ แตแ่ ล้วเสยี งนา่ ร�ำคาญของเคร่ืองเป่ าชนิดหนง่ึ ก็ดงั ขนึ ้ มาจากในร้าน ชคั หนั ไปมองหญิงวยั กลางคนที่ก�ำลงั นงั่ เป่ า ปี่ ไม้อยขู่ ้างในอยา่ งเพลดิ เพลนิ ใจโดยหาได้สนใจคนรอบ กายไม่ ทา่ ทางของนางดภู มู ิอกภมู ิใจกบั เสยี งปี่ ของตนย่ิง 270

Tales of Mazela นกั คนในร้านเร่ิมทยอยเดนิ ออกจากร้านไปเพราะทนฟัง เสยี งปี่ ท่ีโหยหวนของนางไมไ่ หว “นายหญิง ข้าวา่ ทา่ นหยดุ เป่ าเถอะ ลกู ค้าเริ่มเดนิ ออก ร้านอีกแล้วนะเจ้าคะ” หญิงแก่ท่ีขายน�ำ้ สอี ยบู่ อกกบั นาย หญิงของตน “ก็หมอดเู ขาบอกวา่ ข้าเป็นเทพเนสร่ี เทพแห่งเสียง ดนตรีท่ีลงมาจตุ ิ และเพลงที่ข้าเป่ านีจ้ ะชว่ ยขจดั ภตู ผิ ี ปี ศาจไปเสยี ได้” ชคั มองหญิงคนดงั กลา่ วก่อนจะมองไปท่ีเพ่ือนทงั้ สอง คนที่ก�ำลงั แกวง่ ดาบไม้ไปมาดไู มต่ า่ งไปจากนางเลย “เออ ยาย ข้าขอถามอะไรทา่ นหนอ่ ยได้ไหม” ชคั กระซบิ ถามยายแก่ที่ขายน�ำ้ สอี ยู่ “นายหญิงของทา่ นได้ปี่ ไม้มา จากหมอดหู วั ล้านใชร่ ึไม”่ ชคั เอย่ ถาม “ใชแ่ ล้ว นางดงึ ป่ี ไม้อนั นนั้ ออกจากหินศกั ดิ์สทิ ธิท่ีเขา ได้มาจากชาวนา” หญิงแก่อธิบาย “เจ้ามีอะไรรึ” หญิงแก่ 271

Tales of Mazela ถามกลบั ชคั หนั กลบั ไปมองเพ่ือนทงั้ สองของตนท่ีมนั่ ใจวา่ ได้ตกเป็นเหย่ือของชายหวั ล้านแล้วเชน่ กนั “ไมม่ ีอะไรข้าไปละ” ชคั ตอบก่อนจะรีบวง่ิ ไปหาเพื่อน ทิง้ ความสงสยั ให้กบั ยายแก่ที่ยืนงงอยหู่ น้าร้าน “เราไปกนั ตอ่ เถอะ” ชคั ออกปากชวนเพ่ือนด้วยสหี น้า ประหลาด “แล้วไมก่ ินน�ำ้ แล้วรึ” เนซีสหยดุ แกวง่ ดาบถามขนึ ้ “ข้าไมห่ ิวแล้วรีบไปกนั ตอ่ กนั เถอะ” ชคั เดนิ น�ำเพ่ือนเลย ร้านน�ำ้ เปลีย่ นสีไปทนั ที เพราะไมอ่ ยากให้เนซีสรู้ตวั วา่ โดน หลอกเนื่องเพราะเขาเป็นคนท่ีชวนทงั้ คเู่ ข้าไปในซ้มุ หมอดู นนั ้ “แตข่ ้าหิวน�ำ้ นิ” ดลู มิ แย้งขนึ ้ “เอานะเด๋ียวไปหากินน�ำ้ ข้างหน้า รีบไปเถอะ” ชคั ลาก ทงั้ สองเดนิ ตอ่ ไป อากาศชว่ งบา่ ยแก่ๆ เร่ิมเยน็ ลง ทงั้ สามเดนิ ดขู องตอ่ 272

Tales of Mazela ไปอยา่ งเพลดิ เพลนิ และเดนิ ไกลจนมาถงึ ทางข้ามสะพาน แมน่ �ำ้ โซเลีย ซงึ่ เป็นสะพานขนาดใหญ่ “ข้าวา่ เรานา่ จะข้ามสะพานไปดขู องตรงฟากโน้นบ้างนะ เม่ือก่อนข้าเคยเหน็ มีร้านร้านหนงึ่ เอาเครื่องร่อนมาขาย” ดู ลมิ เดก็ หนมุ่ ฟันหลอชวน ทงั้ สามมองเลยสะพานไปเหน็ มี คนร่อนเคร่ืองร่อนขนาดเลก็ หลายลำ� อยไู่ กลๆ “จะไปได้ยงั ไง ถดั จากร้านเครื่องร่อนนีไ้ ปก็เป็นบ้าน ของชคั แล้ว หากแมข่ องเขาเหน็ วา่ เราออกมาเดนิ เลน่ นอก ปราสาท มีหวงั โดนดา่ เละแน”่ นาซีสตอบ “แมข่ ้าไมอ่ ยบู่ ้านหรอก นางเดนิ ทางไปเมืองนาเธียลา่ นะ เพราะมีคนสง่ ขา่ วมาบอกวา่ อารามสุ หายสาบสญู นาง เดนิ ทางไปเพ่ือตามหาเขา” ชคั ตอบ แตแ่ ล้วสายตาของชคั ก็พบเข้ากบั บางอยา่ ง มนั มีสี เหลืองขนาดใหญ่ตงั้ อยหู่ น้าร้านติดกบั เชิงสะพานข้าม แมน่ �ำ้ โซเลีย ชคั เดนิ น�ำเพ่ือนทงั้ สองเข้าไปดใู กล้ๆ มนั เป็น หนุ่ ยนต์เก่าๆ สีออกเหลอื งๆ สงู เกือบสองเมตรยืนอยใู่ นตู้ 273

Tales of Mazela กระจกขนาดพอดีตวั ของมนั ที่หวั ไหลข่ องมนั มีรอยแตก ร้าวเลก็ น้อย ชคั รู้สกึ ถกู ชะตากบั หนุ่ ตวั นีท้ นั ทีที่เหน็ เขากวาดสายตา ไปทวั่ ร้าน ของแตล่ ะชิน้ ละอนั วางอยปู่ ะปนเกะกะไปหมด มีทงั้ ผ้าไหมลายดอกจากแดนไกล ไม้สลกั รูปวานเดอร์ ลา่ กระจกสที ี่มองแล้วสีผิวเปลยี่ นเป็นสีแปลกๆ และอีก มากมายกระจายอยเู่ กลอ่ื นไปหมด “เจ้าสนใจหนุ่ ตวั นีเ้รอะ” ชายตวั เลก็ ทา่ ทางเจ้าเลห่ ์ เดนิ เข้ามาถาม “หนุ่ ตวั นีเ้ป็นหนุ่ ท่ีข้าได้มาจากเมืองโลเบอร์ท่ี อยไู่ กลแสนไกล กวา่ ข้าจะแอนน�ำเข้าผา่ นชายแดนมาได้ แทบแยแ่ นะ ถ้าเจ้าอยากได้ข้าจะขายให้เจ้าแคห่ มื่นเดียว” “เมืองโลเบอร์ก็เป็นหนง่ึ ในจกั รวรรดขิ องเราแล้วเหตใุ ด ทา่ นจงึ บอกวา่ แอบน�ำเข้ามาละ” ชคั ถามอยา่ งสงสยั “เดี๋ยวนีไ้ มเ่ ป็นเหมือนแตก่ ่อนแล้ว เมืองโลเบอร์พฒั นา ไปถงึ ขีดสดุ และพยายามจะแยกตวั เองออกไมข่ นึ ้ ตรงตอ่ ใครรวมถงึ จกั รวรรดเิ ราด้วย ดงั นนั้ หากเจ้าอยากได้หนุ่ 274

Tales of Mazela แบบนี ้เจ้าต้องแอบน�ำเข้ามาเอง ปกตขิ ้าขายหนงึ่ หม่ืนโลน่ า ถ้าเจ้าสนใจข้าจะลดให้เหลือแคแ่ ปดพนั โลนา่ ” “หนุ่ ตวั นี ้มนั ท�ำงานไมไ่ ด้แล้ว เจ้าขายตงั้ แปดพนั ใครจะ กล้าซือ้ ” ชคั พดู ขนึ ้ สญั ชาตญาณพอ่ ค้าในสายเลอื ดเร่ิม ท�ำงานชดั สาธยายตอ่ “ข้าวา่ ราคาของมนั นา่ จะอยรู่ าวๆ ห้าร้อยโลนา่ ได้มงั้ ” “เจ้าจะบ้าไปแล้วเรอะ ข้าซือ้ มนั มาตงั้ ห้าพนั โลนา่ แถม ยงั ต้องขนมนั ไปไหนมาไหนด้วย จะให้ข้าขายห้าร้อยโลนา่ เจ้านี่ทา่ จะบ้าไปแล้วจริงๆ ถ้าเจ้าไมซ่ ือ้ ก็ไมเ่ ป็นไร” ชายตวั เลก็ พดู อยา่ งมีน�ำ้ โห “เจ้าโดนหลอกแล้วละ เสยี เวลาแบกมาตงั้ ไกล ข้าวา่ เจ้า เอามนั ไปขายเป็นเศษเหลก็ คงจะได้สกั สามร้อยโลนา่ อีก อยา่ งถ้าเจ้าไมไ่ ด้ขายวนั นี ้เจ้าก็ต้องแบกมนั ไปขายที่เมือง อื่นอีก ทา่ ทางมนั คงหนกั นา่ ด”ู ชคั เร่ิมพดู ตีวง พอ่ ค้าหนุ่ ท�ำทา่ ครุ่นคดิ และจ้องมองไปท่ีหนุ่ ของตน “แต่ ข้าซือ้ มนั มาตงั้ ห้าพนั โลนา่ ถ้าข้าขายห้าร้อยข้าก็ขาดทนุ 275

Tales of Mazela นะซิ ข้าไมม่ ีทางขายขาดทนุ หรอก” “ถ้าอยา่ งนนั้ บอกข้าซมิ นั ท�ำงานยงั ไง” ชคั ถาม “เออ ข้าเองก็ไมร่ ู้หรอกนะ ได้ยินวา่ มนั มีวงจงวงจร อะไรบางอยา่ งนน่ั แหละ ถ้าน�ำไปซอ่ มคงใช้การได้” พอ่ ค้า อธิบาย “คงมีเพียงคนท่ีสร้างมนั ขนึ ้ มาเทา่ นนั้ ท่ีซอ่ มมนั ได้ ใคร จะลงทนุ แอบแบกมนั กลบั ไปที่เมืองโลเบอร์เพื่อตามหาคน ท่ีสร้างมนั แล้วแตท่ า่ นเถอะ ถ้าทา่ นไมข่ ายข้าจะไปละ ข้า วา่ ทา่ นคงต้องแบกเศษเหลก็ นีไ้ ปขายที่เมืองอื่นแล้วละ อ้อ แตค่ งไมม่ ีใครซือ้ มนั เหมือนกนั ” ชคั พดู จบแสร้งเดนิ เลย่ี ง ไปดขู องชิน้ อื่นๆ เขาหยิบกระจกหลอกสีขนึ ้ มาดู ในกระจก หน้าของเขาเปลีย่ นเป็นสมี ว่ งช�ำ้ ดตู ลกยิ่งนกั พอ่ ค้าขายหนุ่ มองหนุ่ ยกั ษ์ด้วยความเสยี ดายเงินที่ตน ลงทนุ ซือ้ มา พลางตะโกนบอกชคั “สองพนั ห้าละกนั ตกลง ไหม ข้ายอมขาดทนุ ” ชคั สา่ ยหวั และเดนิ ไปรอบๆ หยิบลกู ดงิ่ เก่าๆ ขนึ ้ มาดกู ่อนจะโยนมนั กลบั เข้าไปในกอง 276

Tales of Mazela “เฮ้ งนั้ ข้าขายให้หนง่ึ พนั ละกนั ตกลงไหม” แตช่ คั ก็ ยงั คงสา่ ยหวั พอ่ ค้าขายหนุ่ แทบจะร้องไห้มองดหู นุ่ ท่ีตน อตุ สา่ ห์ลงทนุ ซือ้ และแบกมนั มาไกลแสนไกล “ก็ได้ ก็ได้ ข้า ไมอ่ ยากแบกมนั ไปอีกแล้ว” ชคั ยิม้ ก่อนจะจา่ ยเงินห้าร้อย โลนา่ ให้กบั พอ่ ค้าขายหนุ่ “จากราคาแปดพนั เจ้าซือ้ มนั แคห่ ้าร้อย เจ้าท�ำได้ยงั ไง” นาซีสกระซบิ “วิญญาณพอ่ ค้ามนั ฝังอยใู่ นตวั ข้า” ชคั ยิม้ อยา่ งภมู ิใจ “แล้วเจ้าจะแบกเจ้าหนุ่ นีไ้ ปไว้ที่ไหน แล้วเราจะขนไปได้ อยา่ งไร” ดลู มิ ถามด้วยความสงสยั “นนั้ ซ”ิ ชคั คดิ อยคู่ รู่หนง่ึ ก่อนจะยิม้ ท่ีมมุ ปากมองไปที่ พอ่ ค้าขายหนุ่ ที่ยืนนบั เงินอยา่ งผิดหวงั เมฆสขี าวบนท้องฟ้ าคอ่ ยๆ รวมตวั ลอยมาบดบงั แสง อาทิตย์ยามเยน็ ท�ำให้อากาศของเมืองอาซาบีรานเริ่มเยน็ ลงเร่ือยๆ ขณะกลางถนนยงั คงเตม็ ไปด้วยผ้คู นเดนิ กนั 277

Tales of Mazela ขวกั ไขว่ เดก็ ทงั้ สามชว่ ยกนั ลากรถเข็นบรรทกุ หนุ่ สเี หลอื ง ฝ่ าฝงู ชนกลางเมืองอาซาบีรานไปอยา่ งดีอกดีใจ พวกเขา ลากมนั ตรงไปยงั ปราสาทแดงที่มองเหน็ หอคอยทงั้ สี่อยา่ ง ชดั เจน ปลอ่ ยให้พอ่ ค้าขายหนุ่ ยืนโบกให้หลงั มีน�ำ้ ตาซมึ จากเบ้าอยหู่ น้าร้านเฝ้ ามองทงั้ สามลากหนุ่ ราคาห้าพนั และรถเขน็ ของของตนเขาหายเข้าไปในฝงู ชน “ไมอ่ ยากจะเช่ือเลย เจ้าได้หนุ่ ตวั นีม้ าแคร่ าคาห้าร้อย แถมยงั ได้รถลากมาฟรีๆอีก” ดลู มิ พดู อยา่ งภมู ิใจในตวั ของ เพ่ือน ขณะชคั ยิม้ แก้มปริอยา่ งภาคภมู ิ ระหวา่ งทางชคั หยดุ มองไปท่ีร้านขายอาวธุ อีกครัง้ ปลอ่ ยให้เพ่ือนทงั้ สองลากรถเขน็ ตอ่ ไป นานซีคนบ้าท่ี ใบหน้าเปรอะเปื อ้ นไปด้วยสเี ผลอมองไปรอบๆก่อนจะมา สบตาเข้ากบั ชคั ที่แอบมองอยกู่ ่อนแล้ว เขารีบแสร้งท�ำเป็น คนบ้าอีกครัง้ “มองอะไร รีบไปเถอะอาจารย์เวนซ่ีใกล้จะมาสอนแล้ว” เนซีสเหน็ ชคั หยดุ ดบู างอยา่ งจงึ ตะโกนเรียก ชคั ยืนมอง 278

Tales of Mazela อยา่ งครุ่นคดิ ก่อนเดนิ ตรงเข้าไปหาชายบ้าคนดงั กลา่ ว “ข้าเหน็ นะท่ีทา่ นแกล้งท�ำ ท�ำไมทา่ นต้องท�ำแบบนี”้ ชคั ถามขนึ ้ นานซีกลบั แสร้งหยิบเอาแป้ งมาเป่ าเลน่ จนฟ้ งุ ไปทวั่ ใบหน้าที่เปรอะสีกลายเป็นสีขาวแล้วร้องเพลงตอ่ ไป “ก็ได้…ทา่ นคงมีเรื่องจ�ำเป็นจริงๆถงึ ได้ลงทนุ ท�ำเชน่ นี”้ ชคั พดู อยา่ งจนปัญญา “ไปได้แล้วชคั ” เพื่อนทงั้ สองคนที่ยืนรออยตู่ ะโกนเรียก “หากทา่ นต้องการเพ่ือนคยุ ข้าสามารถเป็นเพื่อนกบั ทา่ นได้ ข้าไปละ” ชคั วิ่งตรงไปหาเพื่อนที่รออยู่ ชายคนดงั กลา่ วหยดุ ร้องเพลง และเหลอื บมองตามชคั ไป เขาแสร้งเป็นบ้าแบบนีม้ าสบิ สปี่ ี แล้วโดยหาได้มีใคร ใสใ่ จเขาไมแ่ ตช่ คั กลบั ไมเ่ หมือนคนอ่ืนๆ ชคั เนซีส และดลู มิ ลากหนุ่ ยนต์สเี หลืองมาถงึ หน้า ก�ำแพงปราสาทแดง ผ้คู นมากมายยงั ยืนรอดจู รวดอยู่ 279

Tales of Mazela ภายในก�ำแพงปราสาท “เจ้าจะเอามนั ไปไว้ท่ีไหน” เนซีสถามขนึ ้ “คงต้องเอาไปฝากทา่ นโฮเมอร์ท่ีห้องปรุงยาก่อน” ชคั ตอบ “เดี๋ยวก่อน แล้วเจ้าจะลากผา่ นทหารเข้าไปได้อยา่ งไร กนั ” ดลู มิ ถามอยา่ งสงสยั ชคั หยดุ คดิ ครู่หนง่ึ ก่อนเอย่ วา่ “ข้ามีแผน” จากนนั้ ลาก รถบรรทกุ หนุ่ ยนต์เข้าประตเู มืองทนั ที “หยดุ ก่อน เจ้าขนอะไรมา” ทหารสองนายตะโกนพลาง เดนิ มาตรวจดทู ่ีรถลาก “นีม้ นั หนุ่ ไมใ่ ชเ่ หรอ” “ข้าเอาจรวดมาประกวดนะ” ชคั ตอบ “โอ๋ ก่อนนีม้ ีจรวดหม้อ ตอนนีม้ ีจรวดหนุ่ ด้วย ปี นีม้ ีอะไร แปลกเยอะจริง” ทหารหนมุ่ พดู ขนึ ้ “เอาละ เข้าไปได้” เดก็ หนมุ่ ทงั้ สามยิม้ อยา่ งดีใจก่อนจะลากมนั เข้าไป ผ้คู นยืนออ กนั อยทู่ วั่ ลานกว้าง พวกเขาลากหนุ่ เลยี่ งตรงไปยงั ประตู ปราสาททนั ที และเหน็ ทหารยามเฝ้ าอีกสองนายเฝ้ าอยู่ 280

Tales of Mazela “เอายงั ไงตอ่ ดีละ” ดลู มิ ถามขนึ ้ ขณะเดียวกบั ก็มีเสยี ง ระเบดิ ตมู ดงั ขนึ ้ จรวดลกู หนง่ึ ทะยานขนึ ้ สทู่ ้องฟ้ า ทหาร สองนายนนั้ เดินออกชะเง้อมองดจู รวดและชีม้ ือชีไ้ ม้ สนทนาถงึ ลกั ษณะของจรวดลกู นนั้ อยา่ งชะลา่ ใจ “ตอนนีแ้ หละ” เดก็ หนมุ่ ทงั้ สามพากนั อ้มุ หนุ่ สเี หลือง หลบเลยี่ งผา่ นทหารสองนายเข้าไปอยา่ งทลุ กั ทเุ ล ทิง้ รถ ลากเอาไว้หน้าประตปู ราสาท แล้วเลีย้ วซ้ายอ้อมไปตาม ทางเดนิ หน้าประตทู ้องพระโรง “เจ้าสามคนท�ำอะไรนะ” ทหารเฝ้ าประตปู ราสาทแดง หนั กลบั มาเจอแล้วตะโกนถามขนึ ้ เดก็ หนมุ่ ทงั้ สามหยดุ ยืน นิ่งเมด็ เหงื่อผดุ เตม็ ใบหน้า “เออ…” ชคั หนั กลบั มาตอบ “เราก�ำลงั รีบกลบั ไปเรียน วชิ าห้องสมดุ ของอาจารย์เวนซี่นะ” “แล้วท่ีพวกเจ้าแบกอยนู่ น่ั คืออะไร” ทหารทงั้ สองคนเดนิ เข้ามาตรวจดหู นุ่ สีเหลือง “ออ๋ มนั เป็นชดุ ท่ีข้าจะเอาไว้ใสใ่ นงานปี ใหมน่ ะ” ชคั รีบ 281

Tales of Mazela แก้ตวั พร้อมกบั ยกแขนของหนุ่ สีเหลอื งขนึ ้ และจดั แจงท�ำนิว้ ของหนุ่ ในทา่ ชสู องนิว้ ทกั ทาย “อยา่ งนนั้ รึ แตด่ ทู า่ ทางมนั ไมเ่ หมือนชดุ เลยนะ” ทหาร คนหนง่ึ พดู ขนึ ้ อยา่ งสงสยั “เอาไว้ถ้าข้าใสม่ นั เมื่อไรจะน�ำมาให้พวกทา่ นดู ตอนนี ้ พวกเราต้องรีบไปเรียนแล้ว ข้าขอตวั ” ชคั พดู ขนึ ้ จากนนั้ ทงั้ สามก็เดนิ ถอยหลงั ไปสามสี่ก้าว ก่อนจะพร้อมเพรียงกนั หลบเข้าไปท่ีมมุ ทางเดนิ ทิง้ ให้ทหารทงั้ สองคนมองหน้ากนั อยา่ งไมเ่ ข้าใจ เมื่อพ้นสายตาทหาร ทงั้ สามทงั้ ลากทงั้ หามหนุ่ สีเหลอื ง ตรงไปห้องปรุงยาทนั ที “สายแล้วนะ เร็วๆเข้า ข้ายงั ไมไ่ ด้หาหนงั สอื เลย” เนซีส พดู ขนึ ้ “ข้าก็เหมือนกนั ” ดลู มิ เสริม ทงั้ สามชว่ ยกนั อ้มุ หนุ่ มา วางไว้ท่ีหน้าประตหู ้องปรุงยา จากนนั้ ชคั เดนิ เข้าไปในห้อง หนั ซ้ายขวามองหาโฮเมอร์แตก่ ็ไมเ่ หน็ ผ้ใู ด 282

Tales of Mazela “เอาเข้าไปไว้ข้างในเลย” ชคั บอก จากนนั้ ชว่ ยกนั อ้มุ หนุ่ เข้าไปตงั้ ไว้ในห้องปรุงยาอยา่ งเหนื่อยหอบ ชคั ดงึ ผ้าผืน ใหญ่ในต้มู าคลมุ ไว้ “ทา่ นโฮเมอร์จะวา่ อยา่ งไร” ดลู มิ ถามทงั้ ๆท่ียงั หอบอยู่ “คงไมห่ รอก” ชคั ตอบก่อนที่ทงั้ สามจะพากนั เดนิ ออกไป “รีบไปกนั เถอะสายแล้ว” เนซีสพดู ขนึ ้ จากนนั้ ตา่ งพากนั วง่ิ ตรงไปท่ีห้องสมดุ ทนั ที 283

Tales of Mazela ตอนท่ี 14 หนงั สือครึ่งเลม่ ในห้องสมดุ เวนซ่ีอาจารย์หญิงวยั กลางคนเป็นผ้ดู แู ล ห้องสมดุ แหง่ นี ้เดนิ กลบั เข้ามาและเรียกทกุ คนมานงั่ รวม กนั ที่โต๊ะยาว ชคั เนซีส และดลู มิ ที่เดนิ ตามอาจารย์เข้ามา จงึ รีบตรงไปยงั ชนั้ หนงั สอื ทนั ที “ชคั ถ้าเจ้าเจอหนงั สือท่ีขนึ ้ ต้นด้วย สระอำ� บอกข้าที เอาเลม่ เลก็ ๆนะ” ดลู มิ บอกชคั พร้อมกบั หาหนงั สือของตน อาจารย์เวนซี่ให้ชคั หาหนงั สอื ที่ขนึ ้ ต้นด้วย สระ เอ เขา จงึ คว้าหนงั สอื เลม่ หนง่ึ ที่ชื่อวา่ เรขาคณิต แตข่ ณะที่เขาดงึ หนงั สือออกมานนั้ มีหนงั สอื เลม่ หนง่ึ ท่ีแทรกอยขู่ ้างๆ ตกลง มาที่พืน้ ชคั ดนั หนงั สอื เรขาคณิตที่ยงั ไมท่ นั หลดุ จากแถว หนงั สอื กลบั เข้าที่เดมิ ก่อนก้มลงหยิบหนงั สอื เลม่ ที่ตกบน พืน้ มนั เป็นหนงั สอื ที่เก่ามาก แถมยงั ขาดหายไปครึ่งเลม่ เอลฟ์ คือช่ือของหนงั สือเลม่ นี ้ 284

Tales of Mazela สว่ นนาซีสก็หยิบเอาหนงั สือเลม่ เลก็ ที่ชื่อวา่ แม่วัวขุน มา เพราะเขาได้รับมอบหมายให้อา่ นหนงั สือที่ขนึ ้ ต้นด้วย สระ แอ สว่ นดลู มิ หยิบหนงั สอื เลม่ ที่ใหญ่กวา่ ใครเพื่อนช่ือ วา่ ตำ� นานอาเคเรสผู้กล้าหาญ ทงั้ สามเม่ือได้หนงั สือที่ ตนต้องการแล้วจงึ รีบมานงั่ รวมกลมุ่ กบั เพื่อนๆ “วนั นีค้ รูจะสมุ่ ให้พวกเธอบางคนเลา่ ให้เพื่อนๆฟังวา่ ได้อา่ นอะไรไปแล้วบ้าง ให้ทกุ คนปิ ดหนงั สือ” อาจารย์พดู ขนึ ้ เดก็ หนมุ่ ทงั้ สามตา่ งพากนั ตกใจท�ำสหี น้าต่ืนๆ ปรกติ อาจารย์เวนซ่ีจะให้อาสาสมคั รอา่ นก่อน และไมเ่ คยสงั่ ให้ ปิ ดหนงั สือ อาจารย์คอ่ ยกวาดสายตามองผา่ นไปที่นกั เรียนของตน ทีละคน จนสบตาเข้ากบั เนซีส เนซีสรีบหลบตาเอามือข้าง ซ้ายจบั ด้ามดาบไม้ของเทพเทรีสที่ซกุ อยทู่ ี่เอว และก้มหน้า ภาวนาอยา่ ให้โดนเรียกช่ือ “ชคั เจ้าอา่ นเรื่องอะไรมาบ้าง ลองเลา่ ให้เพื่อนๆฟังซ”ิ อาจารย์เวนซี่หนั มาที่ชคั สว่ นเนซีสรอดตวั ราวปาฏิหาริย์ 285

Tales of Mazela เขาเชื่อเร่ืองดาบของเทพเทรีสอยา่ งไมต่ ้องสงสยั “เออ..” ชคั ก้มมองหนงั สือท่ีเก่าจนเหลอื งและมีรอย ฉีกขาดเกือบทว่ั เลม่ และเป็นหนงั สือท่ีเขียนด้วยลายมือ “เอลฟ์ วนั นีข้ ้าอา่ นเรื่องเอลฟ์ เออ เอลฟ์ เป็นเร่ืองท่ีเลา่ ขานกนั มานานซง่ึ หลายคนเชื่อวา่ มนั เป็นแคเ่ ร่ืองหลอกเดก็ แตบ่ างคนที่เคยพบเหน็ บอกวา่ เอลฟ์ นนั้ อยใู่ นป่ าลกึ .. ” ชคั พยายามใช้ความรู้เร่ืองเอลฟ์ ท่ีตนเองเคยได้ยินมาอธิบาย น�ำไปก่อน “บางคนที่เคยพบเหน็ เอลฟ์ บอกวา่ เอลฟ์ เป็นชน เผา่ ที่ดรุ ้าย และไมเ่ ป็นมิตร..” “พอแล้ว” อาจารย์เวนซ่ีตวาด นางไมร่ ู้มาก่อนเลยวา่ ใน ห้องสมดุ ที่นางดแู ลอยนู่ ีม้ ีหนงั สอื เลม่ นีอ้ ยดู่ ้วย นางจ้อง ไปที่หนงั สือท่ีวางอยขู่ ้างหน้าชคั อยา่ งไตต่ รอง “เจ้าแนใ่ จ นะวา่ เจ้าอา่ นมนั มาแล้ว” ชคั ได้แตก่ ้มหน้านิ่งหลบตา “แม้ ครูจะไมเ่ คยอา่ น แตค่ รูก็รู้วา่ เจ้ากเุ ร่ืองขนึ ้ มาเลา่ หลงั เลกิ เรียนเจ้ายงั ไมต่ ้องกลบั อยอู่ า่ นเรื่องเอลฟ์ ให้จบพรุ่งนีเ้จ้า ต้องมาเลา่ ให้คนอ่ืนๆฟัง” จากนนั้ หนั หน้าไปจ้องเขมง็ ท่ีดู 286

Tales of Mazela ลมิ “ตอ่ ไปตาเจ้าดลู มิ ” ดลู มิ เดก็ ร่างใหญ่ฟันหลอรีบก้มหน้าอา่ นปกหนงั สือไม่ คดิ วา่ เขาจะโชคร้ายโดนสมุ่ ขนึ ้ มาด้วย ทงั้ ดนั หนงั สอื ที่ไม่ เคยได้ยินชื่อมาก่อน “เออ ข้าอา่ นเร่ืองตำ� นานอาเคเรสผู้ กล้าหาญ” ดลู มิ คอ่ ยๆ ปาดเหง่ือท่ีซมึ ออกมาจากหน้าผาก “เออ…อาเคเรส เป็น เป็นผ้กู ล้า… จากแดนไกล ซง่ึ ไกล เออ…เขา เออ…” ดลู มิ ตะกกุ ตะกกั พยายามเล่ยี งหลบ สายตาของอาจารย์ “พอแล้ว” อาจารย์เวนซี่สา่ ยหวั “เจ้าก็อีกคน แสดงวา่ เจ้าไมไ่ ด้อา่ นเลยใชไ่ หม” นางตะคอก ดลู มิ ได้แตน่ งั่ ก้ม หน้า “อาเคเรสเป็นสนุ ขั แสนรู้ท่ีอดีตจกั รพรรดขิ องเราเคย เลยี ้ งไว้เมื่อนานมาแล้ว” นกั เรียนทงั้ ห้องพากนั หวั เราะเพราะเร่ืองท่ีดลู มิ เลา่ มนั คนละเรื่องกนั เลย ดลู มิ อายแสนอายจนแทบจะเอาหน้ามดุ ลงใต้โต๊ะ “อาเคเรสเคยตอ่ ส้กู บั วานเดอร์ลา่ ท่ีก�ำลงั จะเข้ามา 287

Tales of Mazela ท�ำร้ายองค์จกั รพรรดิ มนั สละชีวติ ของตวั เองเพ่ือปกป้ อง เจ้านายของมนั ” อาจารย์เวนซ่ีจ้องเขมง็ ไปที่ดลู มิ “คราว หน้าให้เลือกอา่ นหนงั สือที่ตนเองสนใจเข้าใจไหม เจ้าจะได้ มีความอยากรู้” อาจารย์เวนซ่ีจ้องมองทงั้ ชคั และดลู มิ ด้วย แววตาดุ จากนนั้ จงึ หนั กลบั มาทางเนซีส ผ้ชู ายคนสดุ ท้าย ในชนั้ เรียน เนซีสรีบล้วงมือลงไปคว้าดาบอีกครัง้ ก้มหน้า หลบตาพร่�ำภาวนา ขนุ นางหญิงปรากฏตวั ขนึ ้ ท่ีหน้าประตหู ้องสมดุ นาง สวมชดุ ผ้าคลมุ สขี าว “ทา่ นเวนซ่ี ทา่ นผ้วู า่ การคาริกเรียก ประชมุ ดว่ นเจ้าคะ” นางพดู ขนึ ้ “ประชมุ เวลานีน้ ะเหรอ น่ีมนั ก็เยน็ มากแล้วนะ ข้าเพิ่งจะ เร่ิมสอนเอง” อาจารย์เวนซ่ีหนั กลบั ไปบน่ “เหน็ วา่ เร่ืองสำ� คญั เจ้าคะ” ขนุ นางท่ีประตตู อบ เวนซ่ีหนั กลบั มาท่ีนกั เรียน “ชคั และดลู มิ เจ้าสองคน อา่ นหนงั สอื อยทู่ ่ีนี่ จนกวา่ ข้าจะกลบั มา ถือเป็นการท�ำโทษ พวกเจ้าท่ีไมย่ อมอา่ นมาก่อน สว่ นท่ีเหลือคอ่ ยมาตอ่ พรุ่ง 288

Tales of Mazela นี”้ อาจารย์เวนซี่เดนิ ออกจากห้องสมดุ ไปอยา่ งหวั เสยี นกั เรียนคนอื่นๆ เดนิ เก็บหนงั สอื ไว้ท่ีชนั้ หนงั สอื ตามเดมิ แล้วเดนิ ออกห้องไป เหลอื ไว้แตเ่ พียงสามหนมุ่ ยงั นง่ั อยทู่ ี่ โต๊ะ “ท�ำไมโชคร้ายอยา่ งนี”้ ชคั พดู ขนึ ้ เนซีสดงึ ดาบไม้ของตนออกมาจากเอว เขาจ้องมองดาบ ไม้อยา่ งศรัทธาและปลืม้ ปิ ติ “รู้ไหมดาบไม้นีช้ ว่ ยข้าไว้ตงั้ สองหน อาจารย์เวนซี่จ้องมองข้าเขมง็ ถงึ สองครัง้ แตแ่ ล้ว นางกลบั ไมข่ านช่ือข้าเลย” “จริงเหรอ” ดลู มิ มองดเู นซีสอยา่ งอิจฉา ชคั เกาหวั มอง เพ่ือนทงั้ สองท่ีเช่ือเรื่องดาบไม้จอมปลอมของหมอดดู วง แก้วเจ้าเลห่ ์นน่ั “พวกเจ้ารีบอา่ นเถอะเด๋ียวอาจารย์เวนซี่กลบั มาจะโดน หนกั ” เนซีสบอก “ข้าจะเอาหนงั สือกลบั ไปอา่ นที่ห้อง” เนซีสเดินถือหนงั สอื ของตนไปลงช่ือยืมท่ีหน้าห้อง 289

Tales of Mazela สมดุ ก่อนจะเดนิ ตามนานุส นกั เรียนหญิงผมสนั้ และจลิ นกั เรียนหญิงผมเปี ยที่พง่ึ เดนิ ออกจากห้องสมดุ ไป และ เหน็บดาบจอมเทพไว้ที่เอวอยา่ งเลอื่ มใส ชคั และดลู มิ ตา่ งคนตา่ งนง่ั อา่ นหนงั สอื ของตนตามค�ำ สง่ั ของอาจารย์เวนซี่อยา่ งเงียบๆ ท้องฟ้ าคอ่ ยๆมืดลง ทหารยามท่ีตรวจตราความเป็น ระเบียบเรียบร้อยในปราสาทเริ่มจดุ คบเพลงิ ทางเดนิ ใน ปราสาท รวมไปถงึ ตะเกียงน�ำ้ มนั ที่อยใู่ นห้องสมดุ โดยรอบ เมื่อไฟดวงหนงึ่ ถกู จดุ ขนึ ้ มนั ก็คอ่ ยๆ ลามไปตามรางน�ำ้ มนั ไปจดุ ตดิ คบเพลงิ จดุ อื่นๆอยา่ งงา่ ยดาย ทางเดนิ ในปราสาทที่สวา่ งไสวด้วยแสงไฟสีเหลอื งส้ม จากคบเพลงิ เนซีสตรงกลบั เข้าพกั ห้องของตนด้านหลงั ของปราสาท ขณะนกั เรียนหญิงสองคนเดนิ คยุ กนั อยา่ ง สนกุ สนานมาตามทางเดนิ และหวั เราะชอบใจ “นีจ้ ิล เหน็ หน้าของดลู มิ ตอนท่ีอาจารย์บอกวา่ อาเคเรส เป็นสนุ ขั ของจกั รพรรดไิ หม” นานสุ นกั เรียนหญิงผมสนั้ พดู 290

Tales of Mazela พร้อมกบั หวั เราะ “เหน็ ซิ หน้าของเขาซีดเป็นไก่ต้มเลย” จิลตอบ “ชคั ก็อีก คน หยิบเอาหนงั สอื เอลฟ์ ที่มีครึ่งเลม่ มา สงสยั คงแอบออก ไปเดินในเมืองอีกแล้วละซ”ิ เนซีสท่ีได้ยินเพื่อนนกั เรียนหญิงนินทาเพื่อนของตวั เอง อยทู่ �ำสหี น้าขนุ่ เคืองเลก็ น้อยก่อนเดนิ เข้าห้องไป ขนุ นางคนหนงึ่ ท่ีเดนิ สวนมาได้ยินสงิ่ ที่เดก็ หญิงทงั้ สอง คยุ กนั เขาโพกผ้าคลมุ ศีรษะสขี าวขนุ่ ท�ำให้ไมส่ ามารถเหน็ ใบหน้าของเขาได้ชดั เจนนกั เอย่ ถามขนึ ้ “เมื่อครู่เจ้าทงั้ สองพดู ถงึ หนงั สอื เรื่องอะไรนะ” นกั เรียนหญิงทงั้ สองหนั กลบั ไปมองด้วยความตกใจ โดยเนซีสยืนแอบฟังอยขู่ ้างหลงั “เออ… ทา่ นหมายถงึ ต�ำ นานอาเคเรสผ้.ู ..” “ไม่ ข้าได้ยินเจ้าพดู ถงึ หนงั สอื เอลฟ์ ท่ีมีคร่ึงเลม่ เจ้าไป เจอมนั ท่ีไหนรึ” นานสุ และจิลมองหน้ากนั อยา่ งคลางแคลงใจก่อนท่ีจิล 291

Tales of Mazela จะตอบ “ชคั ก�ำลงั อา่ นมนั อยใู่ นห้องสมดุ …” แสงไฟสอ่ งใบหน้าของขนุ นางให้เหน็ ชดั เพียงคร่ึงหน้า รอยยิม้ ปรากฏบนใบหน้าของเขาอยา่ งชดั เจนแม้ไมเ่ หน็ ดวงตาท่ีซอ่ นอยใู่ นเงามืด “ขอบใจพวกเจ้ามาก” พดู จบก็ เดนิ จากไป นานสุ และจิลมองหน้ากนั เลกิ ลก่ั ก่อนจะเดนิ ตอ่ ไปโดย ไมเ่ ข้าใจวา่ ท�ำไมขนุ นางคนนีถ้ งึ สนใจในหนงั สอื เก่าๆ ครึ่ง เลม่ นนั้ นกั สว่ นเนซีสแอบมองตามขนุ นางผ้นู นั้ จนกระทง่ั เขาเดนิ หายลบั ไปในมมุ มืดตรงทางเดนิ ในปราสาท แสงไฟจากคบเพลงิ พลวิ ้ ไหวไปมาตามแรงลมท่ีโชยผา่ น หน้าตา่ งเข้ามายงั ห้องสมดุ ชคั และดลู มิ ต้องใช้มือมือกด หน้าหนงั สอื เอาไว้ไมใ่ ห้พลกิ และยงั คงนงั่ อา่ นหนงั สอื ตอ่ ไปมาร่วมชวั่ โมงแล้ว ชคั อา่ นหนงั สือที่มีคร่ึงเลม่ เร่ืองเอลฟ์ อยา่ งสนกุ หนงั สือ บอกเลา่ เรื่องราวจากความทรงจ�ำของชายนกั ปราชญ์ผู้ 292

Tales of Mazela หนง่ึ ท่ีชื่อวา่ แนลวาคล่ี นกั ปราชญ์ผ้นู ีไ้ ด้พยายามแกะรอยตามแผนที่ลกึ ลบั ที่ เขาได้มาโดยบงั เอิญจนพลดั หลงเข้าไปในป่ าลกึ และที่นนั่ เขาได้ชว่ ยเหลอื มนษุ ย์หน้าตาประหลาดตนหนงึ่ ท่ีบาดเจ็บ สาหสั อยู่ มนษุ ย์หน้าตาประหลาดตนนนั้ มีผมและนยั น์ตา สีเขียว ผิวขาว หแู หลมยาว สวมเสือ้ ผ้าที่ท�ำจากใบไม้มา ร้อยเรียงตอ่ กนั กระทงั่ ในที่สดุ แนววาคลก่ี ็กระจา่ งแก่ใจวา่ สง่ิ ที่เขาพบนนั้ คือ เอลฟ์ นน่ั เอง เอลฟ์ ตนนนั้ สญั ญาวา่ จะให้ของวเิ ศษเป็นการตอบแทน โดยได้พานกั ปราชญ์ผ้นู ีเ้ข้าไปในเมืองเอลฟ์ ที่นน่ั เขาได้ พบเหน็ ชีวิตความเป็นอยขู่ องเอลฟ์ และที่ส�ำคญั เขาได้ เข้าไปเยือนปราสาทท่ีสวยงามของพวกเอลฟ์ และได้เข้า เฝ้ าองค์จกั รพรรดขิ องเอลฟ์ จกั รพรรดเิ อลฟ์ ได้มอบของ วเิ ศษเป็นการตอบแทนให้กบั นกั ปราชญ์ท่ีชว่ ยบตุ รของตน เอาไว้โดยได้มอบหลอดแก้วคล้ายขวด ขนาดเทา่ ฝ่ ามือซง่ึ มีผงท่ีพวกเอลฟ์ ตา่ งเรียกมนั วา่ ผงเฮมดิ ี้ บรรจอุ ยขู่ ้างใน 293

Tales of Mazela แล้วหน้าหนงั สอื ก็สนิ ้ สดุ แตเ่ พียงนนั้ ชคั พลกิ กลบั ไป กลบั มาอยา่ งเสียดายกบั หน้าหนงั สอื ท่ีขาดหายไปเกือบ ครึ่งเลม่ เขาจงึ ยงั ไมร่ ู้วา่ ของวเิ ศษท่ีเรียกวา่ ผงเฮมิดีน้ นั้ ใช้ ท�ำสงิ่ ใด ไฟคบเพลงิ ในห้องสมดุ พลนั ดบั วบู ลงอยา่ งไมม่ ีปี่ มีขลยุ่ เดก็ หนมุ่ ทงั้ สองหนั ไปมองคบเพลงิ ที่ไร้แสงไฟในความมืด มีเพียงแสงไฟจากภายนอกท่ีทหารยามจดุ เอาไว้สาดสอ่ ง เข้ามา “อีกแล้วเหรอนี่” ชคั เปรยขนึ ้ เพราะในปราสาทเกิด เหตกุ ารณ์แบบนีอ้ อกบอ่ ยครัง้ “สงสยั น�ำ้ มนั คบเพลงิ คงจะ หมด” เขายืนขนึ ้ และคอ่ ยๆเดนิ ไปท่ีประตหู ้องสมดุ อยา่ ง ระมดั ระวงั กระทง่ั ได้ยินเสียงฝี เท้าคนดงั ขนึ ้ ใกล้ชนั้ หนงั สือ “ใครนะ” ชคั หนั ไปมอง แตก่ ็ไมเ่ หน็ ผ้ใู ด ดลู มิ นง่ั อยทู่ ่ีโต๊ะยืนขนึ ้ มองไปยงั ที่มาของเสยี งเชน่ กนั จากนนั้ มีเสยี งคล้ายของเหลวหยดลงกระทบพืน้ หินออ่ น ขดั เงาในห้องสมดุ ชคั คอ่ ยๆเดนิ ไปเปิ ดประตหู ้องสมดุ เพ่ือ 294

Tales of Mazela ให้แสงไฟจากคบเพลงิ ภายนอกสาดสอ่ งเข้ามา เสยี งฝี เท้าดงั ขนึ ้ อีกครัง้ ชคั และดลู มิ มองตามท่ีมาของ เสยี งและเหน็ เงาเลอื นลางของใครบางคนวง่ิ หลบเข้าไป หลงั ชนั้ หนงั สอื “เนซีส นน่ั นายรึเปลา่ ” ชคั ตะโกน ดลู มิ เดนิ ตามชคั ออก มาที่ประตู ทงั้ สองดทู า่ ทางต่ืนตระหนก ดลู มิ เดนิ ออกมาจากห้องสมดุ หนั ซ้ายขวาเพ่ือมองหา ทหารยามที่อยใู่ นบริเวณนนั้ แตก่ ็หามีผ้ใู ดอยไู่ ม่ “มีใครอยู่ แถวนีบ้ ้างไหม” ชคั ตะโกน เสยี งสะท้อนดงั ก้องไปมาตรง ทางเดนิ ปราสาท เงียบไมม่ ีเสยี งตอบ เสยี งน�ำ้ หยดลงพืน้ ยงั คงดงั อยอู่ ยา่ งตอ่ เน่ือง ชคั เดนิ ตามเสยี งน�ำ้ หยดไปท่ีก�ำแพงอยา่ งช้าๆ ชว่ั ครู่เขารู้สกึ ถงึ ของเหลวบางอยา่ งนองอยตู่ รงพืน้ พลางใช้มือรองน�ำ้ ที่หยดอยอู่ ยา่ งสงสยั และยกขนึ ้ มาใกล้จมกู เพื่อดมกลนิ่ “รางน�ำ้ มนั ร่ัว” ชคั อทุ าน ขณะเสยี งฝี เท้าดงั ขนึ ้ ท่ีโต๊ะอา่ นหนงั สือ ชคั รีบหนั ไป 295

Tales of Mazela มองตามเสียงนนั้ เขาเหน็ คนคนหนงึ่ คว้าหนงั สอื เลม่ หนง่ึ บนโต๊ะ และวงิ่ ไปท่ีหน้าตา่ งห้องสมดุ แสงจากคบเพลงิ นอกปราสาทท�ำให้เหน็ เงาของคนดงั กลา่ วชดั เจนขนึ ้ คน แปลกหน้าปี นขนึ ้ ไปยืนบนขอบหน้าตา่ งและหนั กลบั มา จากนนั้ หยิบไม้ขีดก้านหนง่ึ ออกมาจากอกเสือ้ ก่อนขดู กบั ก�ำแพงหินจนเกิดประกายไฟลกุ พร่ึบ แสงจากก้านไม้ขีด ท�ำให้เหน็ ใบหน้าของเขาปรากฏชดั อยแู่ วบหนง่ึ ก่อนท่ีเขา จะโยนก้านไม้ขีดมาทางชคั ชคั เอีย้ วตวั หลบก้านไม้ขีดท่ีลอยมา มนั ตกลงไปบน พืน้ ที่นองไปด้วยน�ำ้ มนั ไฟลกุ พร่ึบท่ีรองเท้าเปื อ้ นน�ำ้ มนั ของชคั ทนั ที ห้องสมดุ ทงั้ ห้องเร่ิมสวา่ งขนึ ้ โร่ขนึ ้ มาอีกครัง้ ดลู มิ เดก็ หนมุ่ ร่างใหญ่วิ่งเข้ามายืนเก้ๆ กงั ๆ ไมร่ ู้จะชว่ ย อยา่ งไรดี ชคั กระโดดโหยงเหยง็ ออกจากแนวน�ำ้ มนั ท่ีนอง พืน้ พยายามกระทืบเท้าเพื่อให้ไฟดบั แตไ่ มเ่ ป็นผล เปลว ไฟเริ่มลกุ ลามไปที่ชนั้ หนงั สอื ชายคนแปลกหน้าแสยะยิม้ ก่อนกระโดดหายลงไปจากขอบหน้าตา่ ง 296

Tales of Mazela ชคั ยงั คงพยายามกระทืบเท้าให้ไฟดบั แตไ่ ฟจากน�ำ้ มนั ที่ ชมุ่ รองเท้าของเขากลบั ลกุ ลามขนึ ้ มาท่ีขากางเกง ชคั จงึ รีบ วิ่งออกมาจากห้องสมดุ และตรงไปยงั หน้าปราสาท “นี่เจ้าจะวง่ิ ไปไหน”ดลู มิ วิ่งตามอยา่ งตกใจอยไู่ มห่ า่ ง ตะโกนถาม “ไปตามหาน�ำ้ นะซ”ิ ชคั ตะโกนตอบ ทหารสองคนท่ีเดนิ ตรวจตราอยตู่ รงทางเดินพยายามวง่ิ เข้ามาชว่ ย “หลีกหนอ่ ย!” ชคั ตะโกน และว่งิ แหวกผา่ นทหารทงั้ สองตรงไปยงั ด้านหน้าของปราสาท ทหารหลายนายที่อยู่ ระหวา่ งทางพอเหน็ ชคั วง่ิ มาพร้อมกบั เปลวไฟที่ขาก็ว่งิ ตาม กนั มาเป็นโขยง ชคั ก็วง่ิ ออกมาจากประตปู ราสาทตรงไปยงั สระดอกบวั ข้างหน้าแล้วโดดตมู ลงไปทนั ที กบและนกที่อยใู่ นบอ่ ตา่ ง กระโดดหนีไปคนละทิศทาง เม่ือไฟที่เท้าของเขาดบั ลงดลู ิ มก็ว่งิ มาถงึ พอดีและมองเพ่ือนอยา่ งโลง่ อก 297

Tales of Mazela “เกิดอะไรขนึ ้ ” หวั หน้าทหารยามที่สวมหมวกและชดุ เหลก็ เตม็ ยศนามวา่ เจอร์ร่ิงว่งิ มาถามขนึ ้ เขาเป็นท่ีรู้จกั ของนกั เรียนทกุ คนเพราะเป็นหวั หน้าดแู ลรักษาความ ปลอดภยั ในปราสาท เป็นคนใจดี และหากวา่ งเว้นจากการ ตรวจตราเขายงั ชอบชวนนกั เรียนมาคยุ เลน่ ด้วยกนั เป็น ประจ�ำ ชคั ท่ียืนหอบอยใู่ นสระบวั ลกึ ระดบั เอวรีบตะโกน บอก“ไฟก�ำลงั ไหม้ห้องสมดุ ” “อะไรนะ”เจอร์ร่ิงหวั หน้าทหารยามย้อนถามอยา่ งไม่ แนใ่ จกบั สงิ่ ท่ีได้ยิน “ไฟก�ำลงั ไหม้ที่ห้องสมดุ ” ดลู มิ ยืนอยขู่ อบสระชว่ ยย�ำ้ อีก ครัง้ “หะ ไปเอาถงั น�ำ้ มา”หวั หน้าทหารยามตะโกนบอก จาก นนั้ รีบน�ำทหารวง่ิ กลบั ไปยงั ห้องสมดุ ในปราสาททนั ที ชคั หนั ไปมองหน้าเพ่ือนเดนิ ตรงมาท่ีขอบของสระ ดลู มิ จงึ ชว่ ย ดงึ ตวั เขาขนึ ้ จากบอ่ 298

Tales of Mazela ทหารหลายสบิ นายวิง่ เข้าวง่ิ ออกมาตกั น�ำ้ ในสระ ดอกบวั กนั จ้าละหวนั่ เสียงเอะอะดงั ขนึ ้ ทว่ั ภายในปราสาท ผ้คู นเร่ิมอพยพออกมาจากปราสาท พลางถามไถ่ถงึ สงิ่ ท่ี เกิดขนึ ้ ชคั และดลู มิ ยืนริมสระบวั และได้แตย่ ืนมองมอง หน้ากนั อยา่ งงงๆ ปนสบั สน เจอร์ริ่งหวั หน้าทหารยามวงิ่ กลบั มาหาพวกเขา “เจ้าทงั้ สองเป็นผ้ตู ้องหาในการวางเพลงิ ห้องสมดุ ข้า ต้องจบั ตวั พวกเจ้าไว้” เขาบอกกบั ชคั และดลู มิ “เด๋ียวก่อนทา่ นเจอร์ริ่ง เราไมไ่ ด้เป็นคนท�ำ มีคนร้าย ลอบเข้ามาขโมยหนงั สือในห้องสมดุ และวางเพลงิ ”ดลู มิ รี บอธิบาย หวั หน้ายามสน่ั ศีรษะไมเ่ ชื่อในสงิ่ ท่ีได้ยิน “ถงึ แม้ข้าจะ รู้จกั พวกเจ้า แตพ่ วกเจ้าก็ชอบท�ำอะไรแผลงๆ ตอนนีข้ ้าจงึ ต้องจบั พวกเจ้าเอาไว้ก่อนเพื่อรอการไตส่ วน” อากาศตอนกลางวนั ของเมืองอาซาบริ านนนั้ ร้อนระอุ 299

Tales of Mazela ปานทะเลทราย แตย่ ามค่�ำคืนกลบั ตรงกนั ข้าม คืนนี ้ บรรยากาศในห้องประชมุ ของเหลา่ ขนุ นางจงึ คอ่ นข้างเยน็ แตแ่ สงไฟสสี ้มเหลืองจากคบเพลงิ ตรงก�ำแพงและตะเกียง น�ำ้ มนั บนโต๊ะยาวชว่ ยผอ่ นคลายความหนาวเยน็ ลงได้บ้าง เหลา่ ขนุ นางนง่ั ประชมุ กนั อยา่ งเคร่งเครียดอยใู่ นห้อง ดงั กลา่ วที่ตกแตง่ ด้วยภาพวาดสนี �ำ้ มนั ของผ้มู ีชื่อเสียงของ จกั รวรรดิ อาวธุ หลายแบบไมว่ า่ จะเป็นธนู หอก และดาบ ประดบั อยขู่ ้างฝา ท่ีด้านลา่ งอาวธุ เหลา่ นนั้ มีช่ือของนกั รบ ในอดีตที่เก่งกล้าผ้เู คยใช้อาวธุ เหลา่ นีแ้ ละเป็นเจ้าของมนั ประทบั อยเู่ พ่ือเป็นการให้เกียรติ “ไมม่ ีใครรู้เลยรึ วา่ ผ้วู า่ การคนได้ท�ำสง่ิ ใดก่อนจะถกู คนร้ายลอบสงั หาร”ผ้วู า่ การคาริกนงั่ อยหู่ วั โต๊ะพดู ขนึ ้ “วนั นีม้ ีคนบกุ เข้ามาค้นห้องของข้า และเป็นครัง้ ที่สามแล้ว ตงั้ แตข่ ้ามารับต�ำแหนง่ ” บรรดาขนุ นางเร่ิมหนั มาปรึกษากนั จนฟังไมไ่ ด้ศพั ท์ อาจารย์เวนซีนงั่ อยกู่ ลางโต๊ะใกล้กบั อาจารย์ซนิ วาที่หตู งึ 300