เกมส์รัก วิวาห์ร้าย

‚เปลา่ ค่ะ อ้อมไม่รู้วา่ เป็นเบอร์ใคร มนั ไมข่ นึ ้ ชื่อนะ่ คะ่ อ้อมไม่ กล้ารับสายคนอ่ืนสมุ่ ส่ีสมุ่ ห้าหรอก‛ หญิงสาวสา่ ยหน้า ชายหนมุ่ แอบถอนหายใจอย่างโลง่ อก เขารู้สกึ วา่ ตนเองโชคดี จริงๆ ที่มีภรรยาที่ไมค่ อยจบั ผิดเขา โทรศพั ท์วางอย่บู นหวั เตยี ง เขาเลือ่ นดแู ละพบวา่ เป็นเบอร์ของ เขมจิราที่แลกกนั ไว้เม่ือตอนหวั ค่าํ ชายหนมุ่ รีบบนั ทกึ ช่ือเธอให้เป็นดู เหมือนช่ือลกู ค้า แล้วสง่ ข้อความกลบั ไปวา่ ห้ามโทร.มาถ้าเขาอย่กู บั อ มาวดี พร้อมกบั กําชบั วา่ เธอควรจะระวงั ตวั ให้มากกวา่ นี ้และไมล่ มื ยํา้ เตอื นอีกรอบวา่ ถ้าหากอมาวดรี ู้เรื่องนีเ้ขาจะจบความสมั พนั ธ์กบั เธอ ทนั ที จากนนั้ ก็รีบปิดเครื่องอยา่ งไวเพราะไมอ่ ยากคยุ กบั เธออีก ‚ใครเหรอคะ‛ ‚อ๋อ...เออ่ ลกู ค้าน่ะ คงจะโทร.มาถามเร่ืองสญั ญา พเ่ี ลยสง่ ข้อความกลบั ไปบอกแล้ว ไม่มีอะไรหรอก‛ ก่อนหน้านีใ้ ช่วา่ เขาจะไมเ่ คยพดู โกหก แตค่ รัง้ นีม้ นั ทําให้เขา รู้สกึ หนาวๆ ร้อนๆ คงเป็นเพราะตอนนีเ้ขาแคร์อมาวดีมาก จึงไม่อยาก ผิดใจกบั เธอ ‚นอนเถอะ‛

ผ้าห่มผืนหนาถกู ดงึ มาคลมุ ร่างกายของคนทงั้ สอง ทวา่ ธนวรรธ ยงั ไมไ่ ด้หลบั ตามที่พดู ออกไปหรอก เพราะทกุ คนื ก่อนนอนเขาจะต้อง เติมความหวานให้ชีวิตคขู่ องกนั และกนั ก่อน และอมาวดกี ็เตม็ ใจให้ ความร่วมมือกบั เขาแตโ่ ดยดี และในห้วงเวลาแหง่ ความสขุ นนั้ เขาก็ลมื เรื่องเขมจิราไปเลย เขมจิราสง่ ข้อความกลบั ไปให้ธนวรรธตงั้ เยอะ ทวา่ ทางนนั้ กลบั เงียบหายไป ไมอ่ า่ น ไมต่ อบ ถ้าให้เดาเขาคงปิดมือถือไปแล้ว เมื่อคดิ ดงั นนั้ ก็เจบ็ ใจ เมื่อไรเธอจะมีโอกาสให้อย่กู บั ชายหนมุ่ สองตอ่ สองบ้าง เธออยากอยกู่ บั เขาเหมือนที่เขาอย่กู บั ภรรยา อยากอย่ตู รงนนั้ แทนท่ีอมาวดี ให้แลกกบั อะไรก็ยอมทงั้ นนั้ ทวา่ เมื่อคดิ อีกที เวลานนั้ ก็คงมาถงึ อีกไมน่ านหรอก เธอไมอ่ ยากเป็น อมาวดหี รอก เพราะไม่อยากถกู ผ้ชู ายทิง้ ซาํ ้ แล้วซาํ ้ เลา่ เธอเป็นตวั เอง แบบนีก้ ็ดีแล้ว อมาวดีตา่ งหากท่ีควรอิจฉาเธอ เพราะเธอกําลงั จะแย่ง สามีของอีกฝ่ ายมาได้ในเร็วๆ นี ้ สว่ นเร่ืองบอกเลกิ วิศรุต เธอกําลงั รอโอกาสบอกเขาอยู่ ทวา่ ช่วงนีช้ าย หนมุ่ กลบั ดกึ ทกุ วนั กวา่ จะเจอหน้ากนั อีกทีก็ตอนเช้าก่อนไปทาํ งาน หญิงสาวคดิ วา่ วนั หยดุ สดุ สปั ดาห์นีค้ วามสมั พนั ธ์ท่ียืดเยือ้ ของเธอกบั เขาคงจะจบลงเสยี ที ในเม่ือตอนนีเ้ขาก็ไมไ่ ด้มีความสําคญั อะไรกบั เธอ อีกตอ่ ไปแล้ว รวมถงึ จะย้ายไปอยทู่ ่ีอื่น ธนวรรธบอกเธออย่างนนั้ เขา

บอกวา่ จะได้ไปหาเธอได้สะดวกขนึ ้ ไม่มีใครสงสยั เขมจิราก็เหน็ ด้วย เชน่ กนั วนั ตอ่ มา ทนั ทีท่ีธนวรรธไปถงึ ห้องทํางาน เขาก็เรียกเขมจิราเข้า มาพบที่ห้องทนั ที ไม่มีใครสงสยั อะไรเพราะคิดวา่ เขาคงคยุ เรื่องงาน หญิงสาวเดินตวั ปลิวเข้ามาด้วยสีหน้าที่บง่ บอกวา่ กําลงั อารมณ์ ดี ‚คณุ ธนั ว์เรียกหาเข็มทําไมคะ หรือวา่ เยน็ นีเ้ราจะไปทานข้าวด้วยกนั อีก‛ ‚เปล่า ผมเรียกคณุ มาคยุ เพ่ือทําความเข้าใจกนั ใหม่‛ เธอน่ิวหน้าทนั ทีเมื่อรู้ว่าเยน็ นีจ้ ะไมไ่ ด้ไปทานข้าวกบั เขา ‚มีอะไรคะ‛ ‚ผมขอสง่ั ห้ามไม่ให้คณุ โทร.มาตอนที่ผมอยคู่ อนโดฯ หรืออยทู่ ี่บ้านของ คณุ ยา่ ‛ ‚แล้วเขม็ จะตดิ ตอ่ คณุ ได้เม่ือไหร่บ้างละ่ คะ แคใ่ นเวลาทํางานอย่างนนั้ เหรอ คณุ ก็รู้น่ีว่าเขม็ อยากอย่กู บั คณุ มากกวา่ นี‛้ หญิงสาวเดินไปหาชายหนมุ่ และเอือ้ มมือออกไปจะกอดคอชายหน่มุ ทวา่ เขารีบจบั มือเธอให้หยดุ และมองไปทางประตหู ้อง ‚ระวงั ตวั หนอ่ ยนะเขม็ นี่มนั ท่ีทํางาน‛ เขาพดู เสยี งเข้ม สายตาดพุ อๆ กบั เสยี ง

‚ก็เข็มอยากจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดกบั คณุ บ้างนี่คะ เม่ือไหร่เราจะได้อยู่ กนั ตามลําพงั ซะทีละ่ ‛ เธอพดู ด้วยเสียงกระเง้ากระงอดคล้ายกบั น้อยใจ ชายหนมุ่ ดนั เธอออก หา่ งอีกนิด ‚เอาไว้เราจะคยุ เรื่องนนั้ อีกที แชตมาก็ได้ เราจะคยุ กนั ทางนีเ้ป็นหลกั ตกลงไหม‛ ‚ก็ได้คะ่ แต่คณุ อยา่ ปิดมือถืออีกแล้วกนั ‛ ‚ถ้าคณุ ไมพ่ ยายามโทร.มาผมก็ไมป่ ิดหรอก เดี๋ยวผมจะบอกคณุ เองวา่ โทร.มาตอนไหนได้บ้าง‛ ‚ค่ะ‛ เขมจิราแบ่งรับแบง่ สู้ แม้วา่ จะต้องการมากกวา่ นี ้แตเ่ ธอก็รู้ดวี า่ มนั ยงั ไม่ถงึ เวลาเรียกร้องจากเขา ‚คณุ ออกไปก่อนนะ แล้วเรียกคณุ สเุ ข้ามา เรื่องนนั้ เราค่อยวา่ กนั อีกที เราไม่คยุ เรื่องนนั้ เวลาทํางาน ตกลงนะ‛ เม่ือไมส่ ามารถทําอะไรได้มากนกั ในตอนนี ้เขมจิราจงึ จําต้องก้มหน้าทํา หน้าที่ในฐานะผ้ชู ่วยเลขาฯ ของเขาต่อไปอย่างท่ีชายหน่มุ ต้องการ วนั นีธ้ นวรรธไปรับอมาวดกี ลบั จากท่ีทํางานเช่นเดมิ โดยปกติ แล้วในมือ้ เย็นพวกเขาจะทานอาหารด้วยกนั ข้างนอก บางครัง้ ก็กลบั ไป

ทานที่บ้านกบั นางรุ่งฤดีและคนอื่นๆ ในครอบครัวที่ตกึ ใหญ่ วนั นีท้ กุ คน อยดู่ ้วยกนั พร้อมหน้าพร้อมตาเหมือนกบั เม่ือครัง้ ท่ีไปเที่ยวทะเลด้วยกนั ระหวา่ งทานอาหารกนั อมาวดแี อบสงั เกตวา่ วศิ รุตกบั เขมจิรา แทบไมไ่ ด้พดู คยุ กนั เลย ก่อนหน้านีเ้ธอเร่ิมเอะใจตงั้ แตต่ อนที่ไปเที่ยวกนั แล้ว แต่ตอนนนั้ เธอยงั ไม่อยากสนใจเรื่องอื่นมากไปกวา่ เก็บเก่ียว บรรยากาศระหวา่ งการพกั ผ่อนให้เตม็ ท่ี ทวา่ บดั นี ้เธอเริ่มอยากรู้จริงๆ ว่าเกิดอะไรขนึ ้ กบั พวกเขาทงั้ คู่ เมื่อกลบั มาอย่กู บั ธนวรรธทค่ี อนโดฯ แล้ว หญิงสาวก็หาโอกาส คยุ เรื่องนีก้ บั ชายหนมุ่ ดู เผื่อวา่ เขาอาจจะสงั เกตเหน็ เหมือนเธอเชน่ กนั ‚พ่ีธนั ว์คะ พธ่ี นั ว์พอจะทราบเร่ืองระหวา่ งพ่ีวศิ กบั คณุ เขม็ หรือ เปล่าคะ‛ ‚ไม่รู้สิ ทําไมถึงถามเรื่องนนั้ ละ่ ‛ แตอ่ มาวดคี ิดวา่ เขาคงรู้อะไรดๆี มามากกวา่ เพราะดเู หมือนวา่ เขาไม่ แปลกใจเท่าใดนกั ‚อ้อมสงั เกตวา่ ทงั้ คไู่ มค่ อ่ ยจะพดู คยุ กนั สกั เท่าไหร่ค่ะ ตงั้ แตต่ อนไป เท่ียวทะเลแล้ว อีกอยา่ งหนง่ึ ก่อนหน้านีพ้ วี่ ศิ ก็เคยบอกกบั อ้อมวา่ พวก เขามีปัญหากนั ‛ ‚เหรอ?‛ ชายหน่มุ พยายามทํานํา้ เสยี งแปลกใจ ทวา่ มนั ไมเ่ นียนเลย

‚สองคนนนั้ คงไม่ได้กําลงั จะเลิกกนั ใชไ่ หมคะ‛ ธนวรรธดงึ ร่างบางเข้าไปกอดไว้หลวมๆ ‚ทําไมถงึ สนใจเรื่องพวกเขานกั ละ่ เขาจะคบกนั ตอ่ หรือจะเลกิ กนั มนั ก็ไมไ่ ด้เกี่ยวอะไรกบั เราเลยสกั หนอ่ ย‛ ‚อ้อมแคไ่ ม่อยากจะเชื่อนะ่ คะ่ อ้อมนกึ ไมอ่ อกเลยนะคะวา่ พวกเขาจะ เลกิ กนั เพราะอะไร‛ ‚เพราะไมร่ ู้จกั พอละ่ มงั้ ‛ ชายหนมุ่ ตอบลอยๆ ‚พี่ธนั ว์พดู เหมือนรู้อะไรมาเลยนะคะ‛ อมาวดีตงั้ ข้อสงั เกต ทําเอาคนท่ีเพิ่งรู้ตวั วา่ ได้ปลอ่ ยพิรุธบางอย่าง ออกมาต้องรีบทําสหี น้าเหลอหลาให้ดเู หมือนวา่ เขาแคเ่ ดาสง่ เดช ‚ไมร่ ู้หรอก พ่ีก็พดู ไปอย่างนนั้ เอง‛ เขากระชบั ร่างหญิงสาวในอ้อมกอด ‚ว่าแตอ่ ้อมเถอะ อยากให้พวกเขาเลกิ กนั หรือเปลา่ ‛ ‚อ้อมไม่เคยอยากหรือไมอ่ ยากหรอกคะ่ เพราะอ้อมเฉยๆ กบั เรื่องของ พวกเขาไปแล้ว อ้อมก็แคส่ งสยั เทา่ นนั้ เอง‛ หญิงสาวพิงศรี ษะกบั ต้นคอ ของชายหน่มุ ‚ตอนนีส้ ง่ิ ท่ีอ้อมกําลงั คิดคอื เรื่องของเราสองคนมากกวา่ คะ่ ‛ ‚ยงั ไง‛

‚ก็...ไมน่ ่าเชื่อเลยนะคะวา่ เราสองคนจะมาอย่ดู ้วยกนั แบบนี ้ทงั้ ๆ ที่ ตงั้ แตต่ อนเดก็ เราไม่สนิทกนั เลย แถมพี่ธนั ว์ยงั ชอบแกล้งอ้อมด้วย‛ ‚นน่ั สินะ แล้วทําไมอ้อมถงึ ไม่โกรธพี่ละ่ ‛ เขาเกยคางเบาๆ บน ศรี ษะของเธออีกที ‚ไมร่ ู้เหมือนกนั คะ่ อาจเป็นเพราะวา่ พ่ีธนั ว์เป็นหลานของคณุ ป่ ู คณุ ย่า ซง่ึ ท่านมีบญุ คณุ กบั อ้อมมาก จะให้อ้อมเกลียดลกู หลานของ ท่านได้ยงั ไง แล้วคณุ ย่าก็ชอบพดู บอ่ ยๆ วา่ พ่ีธนั ว์น่ะน่าสงสารออก‛ ‚นา่ สงสารยงั ไง‛ ‚คณุ ย่าบอกวา่ พี่ธนั ว์ชอบทําตวั เกเรไปอยา่ งนนั้ เอง เพราะไม่ ต้องการให้ใครมาเหน็ ใจหรือสงสารที่คณุ แมข่ องพ่ีธนั ว์เสยี ไป และคณุ พ่อก็มีลกู อีกคน พี่ธนั ว์พยายามทําตวั ให้เข็มแขง็ เพ่ือไมใ่ ห้คนอ่ืนเหน็ วา่ ตวั เองไมเ่ ป็นอะไร...จริงหรือเปลา่ คะ‛ เธอเงยหน้าขนึ ้ ทนั เหน็ ความออ่ นไหวในดวงตาของเขาแวบ หนงึ่ ก่อนที่มนั จะหายไป ‚ไม่รู้สิ พี่จําไมไ่ ด้หรอก มนั ผ่านมานานมากแล้วนะ‛ ‚แล้วพี่ธนั ว์เคยเกลยี ดอ้อมไหมคะ‛ เขาก้มหน้าลงเพ่ือมองตาเธอ ‚บางครัง้ นะ่ ‛

อมาวดนี ิ่งไปชวั่ ครู่ เธอแอบหวงั วา่ เธอจะได้ยินคาํ ว่าไม่ ทวา่ เขา ตอบเชน่ นีก้ ็ดีเหมือนกนั อยา่ งน้อยเธอก็รู้ว่าเขาพดู ไปตามความสตั ย์ จริง ‚ทําไมละ่ คะ‛ ‚เพราะอ้อมไปสนทิ กบั ไอ้...เอ่อ พี่วิศไง‛ ‚ตอนนนั้ พี่ธนั ว์ชอบแกล้งอ้อม ดอุ ้อมนี่คะ อ้อมก็เลยกลวั และ ไปเลน่ กบั พ่ีวิศแทน ท่ีจริงแล้วเราสองคนควรจะสนิทกนั มากกวา่ คน อ่ืนๆ ด้วยซาํ ้ นะคะ เพราะอ้อมกบั พี่ธนั ว์ล้วนขาดคณุ แมไ่ ปเหมือนกนั แตพ่ ่ีธนั ว์ยงั ดกี วา่ ท่ีมีคณุ พ่อ คณุ ป่ ู คณุ ยา่ แท้ๆ‛ ‚ใช่ แถมยงั มีเมียอีกคนของพ่อและพ่ชี ายตา่ งแม่ด้วย‛ เขาพดู เสริมให้ครบ อมาวดีไมอ่ ยากสนใจถ้อยคาํ และนํา้ เสยี งประชดของเขา เธอ พดู ตอ่ ‚แล้วเราก็ถกู เลยี ้ งโดยคณุ ป่ กู บั คณุ ย่ามาเหมือนกนั ถงึ แม้วา่ คณุ ป่ จู ะเสียไปหลายปีแล้วก็ตาม เหน็ ไหมคะวา่ เราควรจะสนทิ กนั มากกวา่ อ้อมกบั พ่ีวิศเสียอีก‛ ‚แตใ่ นที่สดุ เราก็สนิทกนั จนได้‛ ชายหน่มุ ขยบั ตวั และดนั หญิง สาวออกเบาๆ ‚ซงึ่ ตอนนีม้ นั สาํ คญั ที่สดุ สาํ หรับเราจะไมม่ ีเรื่องในอดตี จะมีก็แต่อนาคต‛

‚อ้อมจะทาํ หน้าท่ีของอ้อมให้ดที ี่สดุ คะ่ ตอนนีอ้ ้อมไม่เสยี ใจ แล้วท่ีแตง่ งานกบั พ่ีธนั ว์ แล้วก็ดีใจด้วยซาํ ้ ท่ีพ่ีวิศเปล่ียนใจไปคบคณุ เข็ม เพราะถ้าไม่เชน่ นนั้ อ้อมก็คงไม่ได้รู้จกั กบั พี่ธนั ว์ในอีกด้านหนง่ึ และ อ้อมก็เชื่อวา่ พี่ธนั ว์จะไม่ทําให้อ้อมเสยี ใจเหมือนท่ีพว่ี ิศเคยทํา‛ ธนวรรธหลบุ สายตาลงแวบหนง่ึ แตแ่ ล้วก็รีบหนั กลบั มาสบตา หญิงสาวดงั เดมิ ‚พ่ไี ม่มีวนั คดิ นอกใจอ้อมหรอก พดู จริงๆ นะ‛ เขายํา้ ราวกบั ว่ากลวั เธอจะไมเ่ ช่ือ ทวา่ หญิงสาวไม่คดิ จะคลางแคลงใน คําสญั ญาของเขา เธอเช่ือวา่ ธนวรรธจะต้องไมเ่ หมือนกบั วศิ รุต ‚อ้อมเชื่อคะ่ ‛ เธอเอนตวั ลงซกุ ซบในอ้อมกอดของเขาอีกครัง้ ทําให้ไม่ทนั ได้สงั เกตเหน็ วา่ ใบหน้าของชายหน่มุ ดเู ปล่ียนไป แม้วา่ จะไมม่ ีรอยยิม้ ของความมน่ั ใจ ในคาํ พดู ของตวั เอง ทวา่ สายตาของเขากลบั ดมู งุ่ มนั่ ในบางอยา่ ง บางอย่างท่ีกวา่ อมาวดจี ะรู้เขาก็คงจดั การมนั ไปเรียบร้อยแล้ว รับรองวา่ เธอจะไม่ทนั ได้เสียใจกบั มนั อย่างแนน่ อน

เร่งเร้ า คืนนีเ้ป็นโอกาสของเขมจิราท่ีจะยตุ ิความสมั พนั ธ์กบั วศิ รุตเสียที เขาเอง ก็ดพู ร้อมแล้วเชน่ กนั เมื่อเธอเอ่ยเร่ืองนนั้ ขนึ ้ ‚เข็มจะย้ายออกไปอยทู่ ่ีอื่นในเร็วๆ นีน้ ะคะ‛ เธอไมจ่ ําเป็นต้อง บอกออกไปตรงๆ ว่าจะเลกิ กบั เขา เพราะคดิ วา่ เขาคงเดาความหมาย ของมนั ได้อยแู่ ล้ว ‚หาที่อย่ไู ด้แล้วเหรอ‛ นํา้ เสียงเรียบๆ เอ่ยถามกลบั ‚กําลงั หาอยคู่ ่ะ‛ ชายหนมุ่ เอนหลงั นอนลง ประสานมือรองใต้ศีรษะ ‚จะย้ายวนั ไหนก็บอกด้วยแล้วกนั ผมจะไปสง่ อย่างน้อยเราก็รู้จกั กนั มานาน ใจ หายเหมือนกนั นะวา่ ไหม‛

เธอประหลาดใจที่เห็นเขารับมือกบั มนั ได้ดีกวา่ ท่ีคดิ ไว้เสียอีก แตก่ ็ดแี ล้วละ่ ท่ีเขาไมเ่ สยี ใจมากนกั เธอจะได้ไม่ต้องรู้สกึ ผิดที่เป็น ต้นเหตุ ‚คะ่ ‛ เธอนอนลงข้างเขาด้วย แตร่ ักษาระยะห่างจากกนั ‚แล้ว วิศคดิ จะทํายงั ไงตอ่ คะ‛ ‚หมายถึงเรื่องอะไร‛ เร่ืองงาน เรื่องการใช้ชีวติ หรือหมายถึง การทําใจเรื่องเธอ ‚เข็มนกึ วา่ วศิ อยากจะได้คณุ อ้อมกลบั คนื มาซะอีก ไม่ใช่เหรอ คะ‛ เธอทายใจเขามวั่ แตแ่ อบภาวนาวา่ อยากให้เขาคิดอย่างนนั้ จริงๆ วิศรุตจะได้ช่วยดงึ อมาวดอี อกไปจากชีวติ ของธนวรรธ ทําให้งานของ เธอง่ายขนึ ้ ‚ผมไมจ่ ําเป็นต้องบอกเขม็ เร่ืองนนั้ เหมือนกบั ที่เข็มไมบ่ อกผม เรื่องนายธนั ว์ไง‛ แม้นํา้ เสยี งทต่ี อบกลบั จะนิ่งเรียบ แต่มนั ก็ทําให้หญิงสาวอ้า ปากค้างน้อยๆ ได้ แตก่ ็แคช่ วั่ ครู่เทา่ นนั้ พริบตาเดียวหญิงสาวก็รีบปรับ สีหน้ าให้ เป็ นปกติ

‚เราสองคนมาร่วมมือกนั ไหมคะ วศิ ทํายงั ไงก็ได้ที่ให้คณุ อ้อม เปลี่ยนใจกลบั มารักวศิ สว่ นเข็มจะดงึ คณุ ธนั ว์ออกมา‛ เธอยอมรับ กลายๆ วา่ สง่ิ ท่ีเขาคิดนนั้ ถกู ต้องแล้ว และเธอก็ไม่คดิ จะปิดบงั มนั ด้วย ‚ไม่รู้สิ เรื่องแบบนีผ้ มไม่เคยทํามาก่อน แตด่ เู หมือนคณุ จะถนดั นะ‛ ตอ่ ให้ใครก็ฟังออกวา่ มนั เป็นคําประชดหลอกดา่ ชดั ๆ ทวา่ เขมจิ ราหาได้สนใจ เธอกลบั ภมู ิใจราวกบั ว่ามนั เป็นคําชมเสียด้วยซาํ ้ ‚ถ้าคณุ ต้องการอะไรมากๆ คณุ ก็จะทําได้ทกุ อยา่ งนน่ั แหละคะ่ วิศ ก็เหมือนกบั ตอนที่วิศอยากได้เข็มไง วศิ ยงั ไมเ่ ห็นนกึ ถงึ อ้อมเลยวา่ เธอจะเสยี ใจแคไ่ หน‛ ‚นนั่ เป็นเพราะมารยาร้อยเลม่ เกวียนของคณุ ตา่ งหากละ่ เขม็ ‛ เขาโบ้ยความผิดให้เธอ หญิงสาวหวั เราะเบาๆ กวา่ เขาจะทนั คิดได้มนั ก็สายไปเสยี แล้ว ‚แต่ไม่อยากเช่ือเลยวา่ น้องชายของผมจะตกหลมุ พรางของคณุ งา่ ยๆ‛ ‚พ่นี ้องก็คงไมต่ า่ งกนั หรอกมงั้ คะ แตส่ าํ หรับคณุ ธนั ว์ เขม็ จริงจงั ค่ะ เข็มจะไมม่ ีวนั ปลอ่ ยให้เขาหลดุ มือไปเป็นอนั ขาด ตอนนีเ้ข็มรู้แล้วคะ่ วา่ ตวั เองต้องการอะไร‛

วศิ รุตยิม้ แบบไมเ่ ตม็ ใจมาให้เธอ ‚ผมยินดีกบั คณุ ด้วยนะ หวงั ว่าวนั หนง่ึ คงจะไม่ถกู นายธนั ว์ทิง้ กลบั มาก็แล้วกนั และถึงตอนนนั้ คณุ คงรู้นะวา่ เร่ืองของเรามนั จะไม่มีทางกลบั ไปเป็นเหมือนเดมิ อีกแล้ว‛ ‚แน่นอนคะ่ ‛ เขมจิรามนั่ ใจ ‚มนั จะไม่มีทางเกิดขนึ ้ แนน่ อน ถ้า หากวิศให้ความร่วมมือชว่ ยกนั อีกแรง‛ ‚แล้วทําไมผมต้องทําอยา่ งนนั้ ละ่ ‛ ‚ก็แล้วแตว่ ิศคะ่ ‛ เธอยกั ไหลอ่ ย่างไม่เดอื ดร้อน ‚ถ้าวิศไมท่ ํา เขม็ ก็จะทําในแบบของตวั เองอย่ดู ี และวนั หนงึ่ วิศจะต้องดใี จที่เข็มชว่ ย ทําให้มนั ง่ายขนึ ้ ถ้าหากอ้อมรู้ว่าคณุ ธนั ว์นอกใจ วศิ ก็อยา่ ลืมหาโอกาส นนั้ ไปปลอบใจเธอเสยี ละ่ ไมแ่ น่วา่ เธออาจจะกลบั มามองเห็นความดี ของวศิ อีกครัง้ ก็ได้ ถึงตอนนนั้ เม่ือไหร่ก็อยา่ ลืมขอบคณุ เขม็ ด้วยแล้วกนั ‛ ‚เอาให้ถึงวนั นนั้ ก่อนเถอะแล้วคอ่ ยวา่ กนั ‛ เขมจิราเตรียมตวั จะหลบั แล้ว แตเ่ ธอเพิ่งนกึ บางอยา่ งได้อีก ‚อ้อ...วศิ คงจะไมบ่ อกเรื่องที่เราคยุ กนั ให้ใครรู้ใชไ่ หมคะ‛ ‚ผมจะได้อะไรละ่ ถ้าทําอย่างนนั้ ‛

เธอรู้วา่ เขาไมใ่ ช่คนโง่ วศิ รุตย่อมมองเห็นผลประโยชน์จากสิง่ ท่ี เธอกําลงั จะทําอย่แู ล้ว และเขาคงไมต่ ดั โอกาสของตวั เองด้วยการ ปากโป้ งหรอก เขมจิรายิม้ ยอ่ งอย่างพอใจ การคยุ กบั วิศรุตง่ายกวา่ ท่ีเธอคดิ ไว้ มาก และหวงั วา่ เรื่องของเธอกบั ธนวรรธก็คงจะไม่มีอะไรยากเย็น เชน่ เดียวกนั ‚เขม็ เลกิ กบั วิศแล้วนะคะ‛ หญิงสาวรีบบอกเรื่องนีก้ บั ธนวรรธทนั ทีในวนั ตอ่ มา ทีแรกเขา ชะงกั ก่อนที่วินาทีตอ่ มาจะยิม้ และพยกั หน้าอยา่ งเห็นด้วย เขมจิราคดิ วา่ เขาคงจะดีใจแน่ๆ ‚คณุ จะย้ายออกมาเมื่อไหร่‛ ‚เขม็ กําลงั มองหาท่ีพกั ใหมอ่ ย่คู ะ่ คณุ ธนั ว์ช่วยคิดหน่อยสิคะวา่ เขม็ ควรจะอยทู่ ่ีไหนดี หรือวา่ อยคู่ อนโดเดียวกบั คณุ ‛ เธอถามเสียงอ่อย อย่างมีความหวงั ‚ไม่ได้หรอก มนั เสย่ี งเกินไป‛ เขาปฏิเสธกลบั มาแทบจะทนั ที หญิงสาวผิดหวงั ‚งนั้ คณุ ช่วยหาที่อย่ใู ห้เขม็ หน่อยสคิ ะ‛ ‚อย่อู พาร์ตเม้นท์ได้ไหมละ่ ‛

‚ห้องเช่านะ่ หรือคะ‛ เธอหวงั วา่ จะได้อย่ใู นที่ที่มนั ดกี วา่ นีเ้สียอีก ‚แตค่ ณุ จะมาหาเข็มบอ่ ยๆ ใช่ไหมคะ‛ เขาพยกั หน้าแทนการตอบ ‚เอาไว้คอ่ ยขยบั ขยายในอนาคต‛ หญิงสาวจินตนาการถึงการเข้าไปอย่ใู นคอนโดฯ หรูของ ธนวรรธแทนที่อมาวดี ในตอนนนั้ ภรรยาของเขาก็คงจะหนีกลบั บ้านไป แล้ว และที่นน่ั ก็จะกลายเป็นสวรรค์ของเธอและเขาเพียงสองคน ‚งนั้ ก็ได้คะ่ เยน็ นีเ้ราไปหาท่ีอยใู่ หม่กนั นะคะ‛ ‚วนั นีผ้ มนดั กบั อ้อมไว้แล้ว‛ ‚อ้าว!” บางทีเธอก็คิดว่าธนวรรธสนใจในตวั เธอจริงๆ หรือเปลา่ เพราะดเู ขาไม่ คอ่ ยกระตือรือร้นหรือแสดงความต้องการเธอออกมาให้เหน็ สกั เท่าไร เลย ต่างกบั คนอื่นๆ หรือแม้แต่พี่ชายของเขาท่ีเคยแสดงออกอย่าง ชดั เจน และดเู หมือนวา่ ชายหนมุ่ จะรู้สกึ ตวั เขามองท่าทีผิดหวงั ของเธออย่คู รู่ หนง่ึ และสดุ ท้ายก็เปล่ียนใจ

‚ก็ได้ เอาเป็นวา่ เยน็ นีเ้ราจะไปหาห้องพกั กนั แตผ่ มอยากจะออกไปเร็ว หน่อยเพราะต้องไปรับอมาวดี ดงั นนั้ ผมจะบอกคณุ สวุ า่ ออกไปพบ ลกู ค้าแล้วต้องพาคณุ ไปด้วย ตกลงไหม‛ ‚ตกลงคะ่ ‛ เธอรีบตอบอย่างกระตอื รือร้นเพราะกลวั เขาจะเปล่ียนใจ เสยี ก่อน ‚เหลืออีกหนง่ึ ชว่ั โมง เตรียมตวั ให้พร้อมก็แล้วกนั แตต่ อนนีค้ ณุ ออกไปก่อน‛ ‚ค่ะ‛ เธอยอมออกไปตามคาํ สง่ั ของเขาอยา่ งวา่ งา่ ย และเฝ้ านบั ถอย หลงั รอคอยเวลาที่จะได้ออกไปข้างนอกกบั เขาด้วยความตื่นเต้น ไม่ง่ายนกั ที่จะหาอพาร์ทเม้นท์แบบท่ีเขมจิราถกู ใจ จนเขาต้อง บอกวา่ จะปลอ่ ยให้เธอหาห้องพกั คนเดียวเพราะได้เวลาท่ีเขาต้องไป แล้ว ดงั นนั้ เธอจงึ เลือกอพาร์ทเม้นท์ท่ีสดุ ท้ายที่ทงั้ คไู่ ปดดู ้วยกนั จากนนั้ เขาก็ให้เธอกลบั บ้านเอง แตก่ ่อนไปหญิงสาวทําท่าทาง ราวกบั อยากจะจบู ลาเขาอย่างนนั้ แหละ ชายหน่มุ จงึ หาทางตดั โอกาส นนั้ ด้วยการแสดงออกให้เห็นวา่ เขากําลงั เร่งรีบ เธอจงึ ไม่กล้าขดั ใจและ เปล่ยี นมาโบกมือให้เขาแทน

ชายหน่มุ ถอนหายใจยาวอยา่ งโลง่ อกเม่ือผละจากเขมจิรามาได้ แล้ว ย่ิงเห็นวา่ เขาเลน่ ด้วย เธอก็ย่ิงทําตวั ตดิ เขาแจ ชายหน่มุ ยงั ไม่นกึ ไม่ ออกเลยวา่ ถ้าหากอย่กู นั ตามลําพงั เขาจะหาเหตผุ ลอะไรมาเป็นข้ออ้าง ในการไม่แตะต้องหรือกอดจบู เธอเหมือนผ้ชู ายคนอ่ืนๆ เวลาที่หลง ผ้หู ญิง และยงั ไมท่ นั ได้คิดออก เสียงเคาะกระจกรถก็ดงั ขนึ ้ ข้างๆ เขา ธนวรรธสะด้งุ เมื่อเหน็ วา่ เป็นอมาวดี เขาขบั มาจอดรอหญิงอย่ทู ่ี ลานจอดรถของที่ทํางานเธอสกั พกั แล้ว ตอนนีช้ ายหน่มุ รีบปลดลอ็ ก เพ่ือให้เธอเข้ามา ‚เม่ือกีพ้ ีธ่ นั ว์กําลงั คิดอะไรอย่เู หรอคะ อ้อมเดนิ มายืนข้างรถสกั พกั แล้ว แตพ่ ่ีธนั ว์ไมห่ นั มามองเลย อ้อมเลยต้องเคาะกระจกเรียก‛ เธอเอ่ยถามด้วยนํา้ เสียงทวั่ ๆ ไปแบบไมไ่ ด้จบั ผิดแตอ่ ย่างใด ทวา่ เพียง แคน่ นั้ มนั ก็ทําให้เขาใจหายราววบู กบั ถกู จบั ได้แล้ว ‚พี่...อ้อ พี่คิดถึงเร่ืองงานนะ่ ‛ ‚งานยงุ่ เหรอคะชว่ งนี‛้ เธอถามพลางคาดเขม็ ขดั นิรภยั ‚ก็นิดหน่อย‛ เขาตอบไม่เตม็ เสยี งนกั อมาวดไี มต่ ิดใจอะไร ‚วนั นีท้ านข้าวท่ีไหนคะ‛

‚ทานข้างนอกเถอะ‛ แล้วเขาก็ออกรถก่อนม่งุ หน้าไปยงั ร้านอาหารที่เคยไปเป็น ประจํา ทวา่ ระหวา่ งที่กําลงั ทานมือ้ เย็นกนั โทรศพั ท์ของธนวรรธท่วี าง อยบู่ นโต๊ะก็สน่ั เตือนวา่ มีคนสง่ ข้อความเข้ามา เขาเหลือบมองหญิงสาว ที่กําลงั ก้มหน้าก้มตาทานข้าว ก่อนรีบหยิบมนั มาเก็บไว้ในกระเป๋ าด้าน ในของเสอื ้ สทู และหลงั จากนนั้ มนั ก็สนั่ เตอื นเขาอย่เู กือบนาที แม้จะไมท่ นั ได้ดวู ่าเป็นใคร แต่เขาก็รู้ทนั ทีวา่ ต้องเป็นเขมจิราแน่ เธอชา่ งเป็นผ้หู ญิงจกุ จิกและน่าเบอ่ื อาจเป็นเพราะวา่ เขาไม่ได้หลงเธอ มากพอท่ีจะมองข้ามเรื่องพวกนีไ้ ปเหมือนผ้ชู ายคนอ่ืนๆ หรือจะเรียกให้ ถกู ก็คือเขาไม่ได้นกึ พิศวาสเธอเลยแม้แต่นิดเดียว ‚เสยี งอะไรสนั่ ๆ คะ‛ อมาวดชี า่ งสงั เกตเสยี งแปลกๆ ชายหน่มุ เลยต้องหยิบโทรศพั ท์ ออกมาและตงั้ ระบบเป็นไร้เสยี งพร้อมกบั ไร้การสนั่ เตือนด้วย ‚แคข่ ้อความนะ่ ‛ ‚อ้อมเช่ือแล้วละ่ คะ่ วา่ ชว่ งนีพ้ ่ีธนั ว์งานย่งุ ‛

ชายหนมุ่ ยิม้ แกนๆ รู้สกึ ผิดอีกครัง้ ‚อย่าไปสนใจเลย ไม่มีอะไร หรอก‛ เมื่อกลบั ไปถึงคอนโดฯ ระหว่างที่หญิงสาวกําลงั อาบนํา้ เขาก็ รีบเปิดโทรศพั ท์ออกดแู ละพบวา่ มนั เตม็ ไปด้วยข้อความของเขมจิรา อย่างท่ีคดิ ไว้จริงๆ ‘เขม็ คิดถึงคณุ จงั เลยคะ่ ’ ‘คณุ คงกําลงั ทานข้าวอย่กู บั ภรรยาสนิ ะ’ ‘เม่ือไหร่เราจะได้ทานข้าวกนั อีกละ่ คะ’ ‘ทําไมไม่อา่ นคะ หรือวา่ ปิดเครื่องอีกแล้ว’ ‘เขม็ จะย้ายของวนั อาทิตย์นี ้เรามาเจอกนั ตอนเยน็ ได้ไหมคะ’ ‘อ่านแล้วตอบเขม็ ด้วยนะคะ ไม่งนั้ เขม็ จะโทร.ไป’ ชายหนมุ่ อ่านถงึ ตรงนนั้ จงึ รีบเดนิ ออกมาจากห้องนอนและกด โทร.ออกหาเขมจิรา ‚คณุ ธนั ว์‛ เสียงจากปลายสายบง่ บอกถงึ ความดใี จท่ีเขาโทร. มา

‚ทําไมคณุ พดู ไมร่ ู้เรื่องฮึ บอกแล้ววา่ อยา่ โทร.มา‛ เขาตําหนิเธอ ด้วยเสียงไม่ดงั นกั เพราะไมต่ ้องการให้ดงั ไปถึงในห้องนอน ‚เขม็ คิดถึงคณุ น่ีคะ คณุ ไม่อ่านไมต่ อบข้อความเลย‛ ‚ผมมีภรรยา คณุ เข้าใจไหม!” เขาเกือบจะหมดความอดทนและล้มเลกิ สงิ่ ท่ีทําอย่แู ล้ว แตก่ ็พยายาม หายใจเข้าลกึ ๆ และรีบปรับนํา้ เสยี ง ‚โอเค...วนั อาทิตย์ตอนเยน็ ผมจะไปหาคณุ แตร่ ะหวา่ งนีอ้ ย่าเพงิ่ โทร.มา หรือแม้แต่สง่ ข้อความถ้าไม่จําเป็น ผมไมส่ ะดวกอ่านหรือตอบ ถ้าคณุ ทําไมไ่ ด้เราก็จะไม่พบกนั อีกเลยแม้แต่ในที่ทํางาน น่ีผมไมไ่ ด้พดู เลน่ นะ‛ เสียงปลายสายที่เงียบไปทําให้เขานกึ วา่ เธอวางหไู ปแล้ว แต่ไมก่ ี่วนิ าทีก็ ได้ยินเสยี งตอบกลบั มาอยา่ งคนน้อยใจ ‚คะ่ เขม็ จะทําตามท่ีคณุ บอก‛ ‚ดี ถ้าคณุ ทําได้ตามนนั้ เราจะเจอกนั วนั อาทิตย์‛ แล้วชายหนมุ่ ก็ได้ยินเสยี งประตหู ้องนํา้ เปิดออก ‚แคน่ ีน้ ะ ผมต้องวางสายแล้ว‛

เขาวางทนั ทีโดยไมร่ อให้อีกฝ่ ายตอบกลบั และแม้วา่ เธอจะรับปากแล้ว วา่ จะไม่โทร.มา แตช่ ายหน่มุ ก็ยงั ไม่กล้าเปิดระบบเสียงตามปกติอย่ดู ี เขาไมไ่ ว้ใจคนท่ีเอาแนเ่ อานอนไมไ่ ด้อย่างเขมจิรา ชายหนมุ่ รักษาท่าทีให้เป็นปกติก่อนจะกลบั เข้าไปในห้อง เม่ือเหน็ หญิง สาวกําลงั นงั่ เช็ดผมอย่บู นปลายเตยี ง เขาก็เดนิ ไปนงั่ ลงข้างๆ เธอพร้อม กบั แย่งผ้ามาช่วยเชด็ ให้ แล้วหญิงสาวก็แย่งมนั กลบั ไปอีกที ‚อ้อมเช็ดเองคะ่ พี่ธนั ว์ไปอาบนํา้ เถอะ‛ ‚เดยี๋ วก่อนก็ได้ พี่อยากเชด็ ให้‛ ท่ีเขาอาสา เป็นเพราะวา่ รู้สกึ ผิดท่ีตนเองทํากําลงั เรื่องบางอยา่ ง ลบั หลงั เธอ เขาจงึ อยากจะทําดเี อาใจเธอเพื่อเป็นการทดแทน เผ่ือวา่ ใน วนั ข้างหน้าหากหญิงสาวรู้ความจริง เขาอาจจะเตอื นเธอให้นกึ ถึงสงิ่ ดๆี ท่ีเขาเคยทํา แบบนนั้ อาจจะทาํ ให้เธออภยั ให้เขาง่ายขนึ ้ ก็เป็นได้ ‚ผมหมาดแล้วละ่ คะ่ อ้อมเช็ดตอ่ เอง‛ เธอแย่งผ้าขนหนกู ลบั มา จากมือเขาและซบั บนปลายผม ‚เอ้อ...พรุ่งนีร้ ะหวา่ งทางไปบ้านคณุ ยา่ พ่ีธนั ว์แวะสง่ อ้อมที่ตลาดก่อนนะคะ อ้อมจะซอื ้ ของไปทํากบั ข้าวให้คณุ ยา่ ทานสกั หนอ่ ย‛ ‚ได้สิ ทําเผื่อพดี่ ้วยนะ‛ ‚ไม่ต้องบอกอ้อมก็ทําเผ่ืออย่แู ล้วละ่ คะ่ ‛

เขายิม้ กว้างให้ภรรยาผ้แู สนดี พลนั นกึ ขอบใจผ้เู ป็นยา่ ท่ีบงั คบั ให้เขา แตง่ งานกบั เธอในวนั นนั้ เพราะถ้าหากไม่เชน่ นนั้ เขากบั เธอก็คงไม่มี โอกาสใช้ชีวติ อย่ดู ้วยกนั อย่างนี ้ ทวา่ ชายหน่มุ ไมเ่ คยบอกความในใจกบั เธอ ไม่กล้าบอกวา่ ตอนนีต้ นเองรู้สกึ อย่างไร เพราะเขาเชื่อวา่ ส่ิงท่ีทําลงไปนนั้ อมาวดคี งจะ รับรู้ได้เองโดยไมจ่ ําเป็นต้องบอกกลา่ วกนั เม่ือชายหนมุ่ เข้าไปอาบนํา้ แล้ว อมาวดีก็แอบยิม้ อย่คู นเดยี ว ตอนนีเ้ธอมีความสขุ มากๆ มากกวา่ เมื่อครัง้ ท่ีคบกบั วศิ รุตแล้วต้อง หลบๆ ซอ่ นๆ เสียอีก ทงั้ หมดนีม้ นั เหนือความคาดหมายของเธอ เหลอื เกิน หญิงสาวยงั จําได้ถงึ คนื แรกที่เข้าหอกบั ธนวรรธ บนเตียงนี ้เขาพดู จาทํา ร้ายจิตใจตา่ งๆ นานาจนกระทงั่ เธอต้องนอนร้องไห้ ทวา่ เมื่อนกึ ย้อนกลบั ไปจากตรงนี ้มนั ช่างน่าประหลาดใจนกั เธอไม่เคยคดิ เลยวา่ จะมีวนั ท่ีเธอกบั เขาจะปฏิบตั ติ อ่ กนั อยา่ งสามีภรรยาคอู่ ่ืนๆ และเปล่ียน จากความทกุ ข์ทรมานอดึ อดั มาเป็นความสขุ ได้ เมื่อก่อนเธอก็เคยใฝ่ ฝันวา่ อยากมีสามีท่ีดีและครอบครัวท่ีมีความสขุ เช่นนี ้เพียงแตว่ า่ ตอนนนั้ เธอจินตนาการวา่ สามีของตนเองเป็นวศิ รุต ทวา่ ความจริงมนั ผิดไปจากนนั้ มาก กลบั กลายเป็นน้องชายแสนร้าย

กาจของเขาตา่ งหากที่เป็นสามีเธอ เป็นผ้ชู ายท่ีมีความสําคญั มากที่สดุ และเจ้าชีวิตของเธอ แน่นอนว่าเธอยกชีวิตท่ีเหลอื ของตนเองให้เป็นของเขาแล้ว และ นอกจากชีวิตกบั ร่างกายนี ้ยงั มีอีกสิง่ หนงึ่ ที่เธอเพิ่งรู้ตวั วา่ เป็นได้ กลายเป็นของเขาแล้วตงั้ แตเ่ มื่อไรไม่รู้ นนั่ ก็คอื หวั ใจ คิดถงึ ตรงนนั้ ใจของเธอก็เต้นแรง เป็นครัง้ แรกทีเดยี วที่เธอยอม สารภาพกบั ตวั เองวา่ เธอรักเขา รักสามีท่ีเคยร้ายกาจกบั ตวั เอง รัก เพราะความเช่ือมน่ั วา่ เขาจะไม่มีวนั ทรยศตอ่ หวั ใจเธอ เธอไม่คดิ เผ่ือใจ ไว้สาํ หรับสง่ิ นนั้ เลยเพราะมนั จะไมม่ ีวนั เกิดขนึ ้ อมาวดเี ช่ือด้วยสญั ชาติ ญาณของตวั เอง

ตายใจ ข่าวการย้ายออกของเขมจิราสร้างความประหลาดใจให้กบั ทกุ คนใน บ้าน วิศรุตโดนวิโรจน์และสดุ าเรียกไปถามไถ่ว่าเกิดอะไรขนึ ้ ชายหน่มุ จงึ ยอมรับว่าเขากบั เขมจิราเลกิ กนั แล้ว

เม่ือขา่ วนีร้ ู้ถงึ หขู องนางทอง นางรุ่งฤดจี งึ รู้ไปด้วยอีกคน ก่อนที่ ขา่ วนนั้ จะถกู สง่ ตอ่ ไปยงั อมาวดีที่แวะมาหาหญิงชราในวนั หยดุ อีกที หนงึ่ หญิงสาวแทบไม่อยากเช่ือหู วนั ก่อนท่ีเธอคยุ กบั ธนวรรธเรื่อง เขมจิราและวิศรุต เธอยงั แอบหวงั วา่ ตนเองจะคดิ มากไป แต่ก็ไม่นกึ วา่ สดุ ท้ายแล้วมนั จะเป็นความจริง ซาํ ้ ยงั เกิดขนึ ้ อย่างรวดเร็วจนทําเอาคน รอบข้างงนุ งงไปตามๆ กนั ‚เห็นไหมคะพี่ธนั ว์ อ้อมไม่ได้คดิ ไปเอง พวกเขาคดิ จะเลกิ กนั จริงๆ ด้วย‛ เธอพดู กบั ธนวรรธอีกครัง้ เพราะวนั ก่อนเธอคยุ เรื่องนีก้ บั เขา ค้างไว้ ‚ไมน่ า่ เชื่อเลยนะ‛ เขากลา่ วตอบเรียบๆ อย่างไม่ยินดียินร้าย ‚ว่าแตค่ ณุ เข็มจะย้ายไปอย่ทู ่ีไหนละ่ คะน่ี‛ ‚เขาก็คงหาที่อยใู่ หมละ่ มงั้ ‛ แล้วชายหน่มุ ก็ตกใจเบาๆ ท่ีได้ยินตวั เองพดู ออกไปแบบนนั้ ฟังดู เหมือนวา่ เขารู้เรื่องอะไรมาอยา่ งนนั้ แหละ นบั วนั เขาก็ย่ิงเก็บความลบั ไว้ไม่อย่มู ากขนึ ้ ทกุ ที

‚อ้อมอยากคยุ กบั คณุ เขม็ จงั เลยคะ่ ‛ ‚จะไปคยุ กบั เขาทําไม‛ ชายหน่มุ ตกใจอีกครัง้ เขาไมม่ ีวนั ปลอ่ ย ให้อมาวดีไปคยุ กบั เขมจิราแน่ มนั เส่ียงเกินไป ‚อ้อมแคอ่ ยากรู้เหตผุ ลว่าทําไมเขาต้องเลิกกนั ‛ ‚วนั ก่อนอ้อมพดู เองไม่ใชห่ รือวา่ ปลอ่ ยให้เป็นเรื่องของเขาสอง คน เราไม่ยงุ่ ไม่เกี่ยว จําได้ไหม‛ ‚จําได้ค่ะ‛ แตอ่ มาวดียงั รู้สกึ ตดิ ค้างบางอย่างอย่ใู นใจ เธอคดิ ว่ามนั ง่ายและรวดเร็วเกินไปสําหรับครู่ ักท่ีเคยดรู ักกนั มากอย่างสองคน นนั ้ ‚มนั ไมม่ อี ะไรที่เราจะชว่ ยได้แล้ว เราควรเคารพการตดั สินใจ ของเขานะ‛ ชายหนมุ่ วางมือบนศีรษะหญิงสาวแล้วโยกเบาๆ พลางใช้ คําพดู โน้มน้าวใจเธอให้คล้อยตาม ‚ที่พีธ่ นั ว์พดู ก็ถกู คะ่ ‛ ‚ใช่แล้ว เดก็ ดี‛ เขาให้รางวลั ท่ีเธอวา่ นอนสอนงา่ ยโดยการดงึ มากอดและจมุ พิตหน้าผากเบาๆ ‚คดิ เร่ืองของเรากนั ดีกว่า ชว่ งนีร้ ูสกึ มี อะไรผิดปกตหิ รือยงั ‛ ‚อะไรเหรอคะ‛

‚ก็...เร่ืองนนั้ ไง‛ เขาพยกั เพยิดและขยิบตา ต้องใช้เวลาหลายวินาทีอมาวดจี ึง ตคี วามหมายของทา่ ทางเขาออก ‚ออ๋ ...ยงั เลยคะ่ อ้อมยงั ไมร่ ู้สกึ อะไรเลย‛ รอบเดือนของเธอก็ยงั ไมถ่ งึ กําหนด ต้องรออีกประมาณหนงึ่ สปั ดาห์จึงจะรู้ว่ามนั มาไหม ชายหน่มุ ถอนหายใจอยา่ งเสยี ดาย อมาวดีเกือบจะหวั เราะเมื่อเห็นทา่ ที ผิดหวงั ของเขา ‚งนั้ มาพยายามกนั อีกสกั รอบ คราวนีพ้ ่ีมนั่ ใจวา่ ตวั เลก็ ต้องมา‛ ‚อ๊ยุ ! พี่ธนั ว์‛ หญิงสาวร้องโวยเมื่อชายหน่มุ อ้มุ เธอขนึ ้ และพาไปวางลงบนเตียง เธอ รีบย่ืนมือมาดนั ตวั ชายหนมุ่ ไว้ก่อนท่ีเขาจะนอนตามลงมา ‚ไว้รอคืนนีไ้ มด่ กี วา่ เหรอคะ ตอนนีอ้ ้อมอยากลงไปอยเู่ ป็นเพ่ือนคณุ ยา่ ‛ ‚ไมน่ านหรอก เสร็จแล้วจะปลอ่ ยให้ลงไป‛ อมาวดีถลงึ ตาใสแ่ ละตีธนวรรธที่แขนเบาๆ โทษฐานท่ีเขาพดู จาสองแง่ สองง่าม ทวา่ สดุ ท้ายแล้ว เธอก็ต้องยอมตามใจสามีแตโ่ ดยดนี น่ั แหละ

ตอนเช้าวนั อาทิตย์ ทกุ คนในบ้านเป็นอนั รู้วา่ เขมจิราจะย้าย ออกไป เธอยงั เข้าไปกราบลาคณุ ยา่ ของเขาและพยายามสบสายตากบั เขาอยเู่ ลย และโชคดีท่ีอมาวดีไม่สงั เกตเหน็ หรือทนั ได้เอะใจ เมื่อเขมจิราไปถึงห้องพกั แหง่ ใหม่แล้ว เธอก็สง่ ข้อความมายํา้ เตอื นเขาว่าอย่าลืมไปตามนดั ทําอย่างกบั ว่าเขาเป็นพวกลืมง่ายอยา่ ง นนั้ แหละ และเม่ือได้เวลาชายหน่มุ ก็อ้างกบั อมาวดวี า่ เขาจะออกไปพบกบั เพ่ือน คนหนง่ึ ท่ีเพ่ิงกลบั มาจากตา่ งประเทศ หญิงสาวไมไ่ ด้ขอตามไปด้วย เพราะเธอเป็นคนไมก่ ้าวก่ายเร่ืองสว่ นตวั ของเขา ซง่ึ เป็นโชคดขี องเขา อีกเช่นกนั ที่มีภรรยาวา่ นอนสอนงา่ ยอย่างเธอ ทนั ทีที่ไปถงึ อพาร์ทเม้นท์ของเขมจิรา เธอก็แทบจะดงึ เขาเข้าไปในห้อง ก่อนจะโผเข้ากอดเขาและซกุ ศรี ษะกบั แผงอกกว้าง ‚เข็มดใี จจงั เลยคะ่ ในทสี่ ดุ เราก็มีโอกาสอย่ดู ้วยกนั ตามลําพงั สกั ที‛ ชายหนมุ่ ดนั ตวั เธอออก แตพ่ ยายามไมแ่ สดงท่าทางออกมาวา่ เขา รังเกียจเธอ ‚ห้องพกั เป็นยงั ไงบ้าง พออยไู่ ด้ไหม‛ เขาทําทีมองไปรอบๆ ห้องแทน ‚อยไู่ ด้ค่ะ ถ้าคณุ ธนั ว์จะพอแบง่ เวลามาหาเขม็ บ้าง ให้อย่ทู ่ีไหนเข็มก็อยู่ ได้ทงั้ นนั้ ‛

ธนวรรธไมไ่ ด้ภมู ิใจนกั หรอกที่เสนห่ ์ของตนเองมดั ใจผ้หู ญิงคนหนง่ึ ได้ อย่หู มดั ขนาดนี ้เขานกึ สมเพชตวั เองท่ีต้องโกหกอมาวดเี พอื่ จะมา หาเขมจิรามากกวา่ ‚เออ! หิวหรือยงั ออกไปกินข้าวกนั ไหม‛ เขาหาทางหลกี เลี่ยงการอยู่ ตามลาํ พงั กบั หญิงสาว ‚อยดู่ ้วยกนั สกั พกั ก่อนแล้วคอ่ ยออกไปนะคะ‛ เขมจิราพยายามโน้มคอของเขาเข้าไปหา ธนวรรธจําต้องยอมให้เธอจบู ที่แก้มเพื่อรักษาบทบาทของผ้ชู ายท่ีกําลงั นอกใจภรรยาให้แนบเนียนขนึ ้ ‚แตผ่ มวา่ เราไปซอื ้ ของมาตกแตง่ ห้องเพ่ิมเตมิ ดีกวา่ นะ‛ ‚คณุ ธนั ว์คดิ อย่างนนั้ เหรอคะ‛ เขมจิรามวั แตด่ ีใจท่ีเห็นชายหน่มุ สนใจการเป็นอย่ขู องเธอ จงึ ไมท่ นั ได้ เอะใจวา่ มนั เป็นเพียงแผนการหลกี เลย่ี งการอย่กู บั เธอสองตอ่ สองของ เขา ‚ใช่ ผมวา่ ห้องมนั ดโู ลง่ ๆ ไปน่ะ ซอื ้ ของเสร็จแล้วเราก็ไปทานข้าวกนั ตอ่ ดี ไหม‛ ‚งนั้ ก็ตกลงคะ่ ‛

ระหวา่ งทางเขาจะต้องโทร.บอกอมาวดอี ีกแล้ววา่ วนั นีจ้ ะกลบั ดกึ ให้เธอ รอเขาอย่ทู ่ีบ้านกบั นางรุ่งฤดีไปก่อน โดยมีเขมจิราท่ีพยายามเอนตวั มา คลอเคลียเขาขณะที่เขากําลงั คยุ โทรศพั ท์ เมื่อวางสายแล้ว เขาแสร้งฉีกยิม้ ให้เธอ ‚เมียคณุ ไม่รู้เร่ืองนีเ้ลยใช่ไหมคะ‛ ‚จะให้รู้ทําไมกนั ละ่ ‛ เขมจิรายิม้ ออ่ นหวานให้เขา ‚แล้วคณุ มีแผนจะทํายงั ไงต่อคะ‛ ‚ชว่ ยคดิ หน่อยสิ ผมควรจะทํายงั ไงดี‛ เขาหลอกลอ่ ให้เธอตอบ ด้วย ความอยากรู้ว่าเธอคิดเร่ืองนีไ้ ปไกลถงึ ขนั้ ไหนแล้ว ‚ไมร่ ู้สิคะ เข็มรู้แคว่ า่ เขม็ อยากอย่กู บั คณุ โดยมีแคเ่ ราสองคน ไม่มีคน อ่ืน‛ ‚คณุ กําลงั จะบอกวา่ ผมควรหย่ากบั อ้อม?‛ เขาถามเพ่ือความแนใ่ จอีก ครัง้ ‚ค่ะ เข็มต้องการอย่างนนั้ คณุ คดิ วา่ ยงั ไงคะ‛ ‚เรื่องนีม้ นั ต้องใช้เวลานะ คณุ รอผมได้หรือเปลา่ ละ่ ‛

‚หมายความวา่ คณุ จะทําเหรอคะ‛ เธอถามด้วยนํา้ เสยี งประหลาดใจ ราวกบั ไม่เคยคาดหวงั วา่ สง่ิ นนั้ จะเป็นจริงมาก่อน ‚ผมเองก็เริ่มเบอ่ื คณุ รู้ใชไ่ หม...ชีวติ แบบนนั้ การท่ีเราสองคนถกู บงั คบั ให้แต่งงานกนั ผมไมไ่ ด้เหน็ ด้วยตงั้ แตท่ ีแรกแล้ว แต่เป็นเพราะคณุ ย่า บงั คบั ‛ เขาแสร้งพลา่ มถงึ ปัญหาด้วยท่าทีสมจริงและสีหน้าเครียดๆ ‚เขม็ เข้าใจคะ่ ‛ เธอยื่นมือมาแตะไหลข่ องเขา ‚เขม็ จะชว่ ยคณุ ให้คณุ หลดุ พ้นออกจากชีวติ นา่ เบอื่ ๆ นีเ้องนะคะ‛ ชายหน่มุ ละมือข้างหนงึ่ จากพวงมาลยั และจบั มือเธอแทนพร้อมบีบ เบาๆ ‚รออีกหน่อยนะ ไม่นานผมกจ็ ะเป็นอิสระแล้ว‛ ‚เขม็ รอคณุ ได้เสมอค่ะ‛ เธออิงศีรษะซบกบั แขนของเขา แวบหนง่ึ ธนวรรธเกือบจะสงสารเธอแล้ว เขาไม่แปลกใจเลยท่ีผ้ชู ายบาง คนจะหลงมวั เมาไปกบั ภาพลกั ษณ์ที่เธอสร้างขนึ ้ มาเพ่ือหลอกตา ทวา่ เมื่อนกึ ถึงความร้ายกาจและส่งิ ที่เธอทํา เขาก็ไมย่ อมปลอ่ ยเธอไปง่ายๆ แบบนีแ้ น่ เวลานนั้ ใกล้เข้ามาแล้ว เขาต้องการให้เธอฝันหวานกบั ความหวงั จอมปลอมที่เขาสร้างขนึ ้ มาอีกสกั หนอ่ ย ก่อนท่ีเขาจะเป็นคน ทําลายมนั ลงเอง ‚ผมรู้ว่าคณุ รอได้‛

ไมน่ านก็ถึงที่หมาย ชายหน่มุ ก้าวลงจากรถพร้อมความรู้สกึ ไมม่ นั่ ใจ เลก็ น้อย ถ้าใครมาพบเขากบั เขมจิราอยดู่ ้วยกนั เข้าจะทําอย่างไร แต่เขา ก็พยายามคดิ ในทางท่ีดวี า่ มนั คงไม่บงั เอิญขนาดนนั้ เขาพาเธอไปดขู องสวยๆ งามๆ ที่ควรจะซอื ้ ไปประดบั ห้อง เขาลงทนุ ควกั เงินจา่ ยให้เธอ ถือเสยี วา่ มนั เป็นการซอื ้ ความไว้ใจจากเธอมากขนึ ้ ระหวา่ งท่ีเดินดขู องด้วยกนั หญิงสาวก็ควงแขนเขาไว้ตลอด ทําราวกบั วา่ เธอเป็นเจ้าของเขา ชายหนมุ่ รู้สกึ อายตอ่ พนกั งานขายที่แนะนําสนิ ค้า แม้ว่าทงั้ คจู่ ะไม่เคยรู้จกั กนั เลยก็ตาม นี่คงเป็นความรู้สกึ ของคนที่กําลงั ทําเรื่องที่ไมถ่ กู ต้องอยสู่ นิ ะ ขนาดวา่ เขาแคแ่ กล้งทําเทา่ นนั้ ยงั รู้สกึ แย่ ขนาดนี ้แล้วคนที่นอกใจภรรยาของตวั เองจริงๆ ละ่ ควรจะละอายใจแค่ ไหน แต่ดเู หมือนวา่ มนั จะเป็นความรู้สกึ ของเขาเพียงคนเดียว เพราะ ขณะเดียวกนั เขมจิรากลบั ดมู ีความสขุ ความสขุ ที่แลกมากบั ความทกุ ข์ ของผ้หู ญิงอกี คน และดเู หมือนวา่ เธอจะไม่รู้สกึ รู้สากบั มนั เลยสกั นิด เดยี ว คงจะทําบอ่ ยจนเคยชินแล้วสินะ ‚คณุ ธนั ว์คะ‛ ‚หืม‛ เขาเพ่งิ รู้ตวั วา่ ตนเองมวั ใจลอยคดิ นนั่ น่ีไปเร่ือยเป่ือย ‚ไปดรู ้านอื่นกนั เถอะคะ่ เข็มยงั ไม่ถกู ใจเลย‛

‚อ้อ...ไปสิ‛ เขาปล่อยให้เธอควงเข้าร้านนนั้ ร้านนีต้ ามใจชอบ แล้วจ่ๆู เธอก็พาเขา มาหยดุ อย่หู น้าร้านเครื่องประดบั ‚คณุ ธนั ว์ขา เขม็ อยากได้สร้อยข้อมอื สกั เส้นจงั เลย นะคะๆ เข็มไมเ่ ลือก ของแพงมากหรอก‛ เขาอยากปฏิเสธเพราะเบอ่ื เต็มทน แตส่ ดุ ท้ายก็กดั ฟันตอบกลบั แบบ ตรงข้ามกบั ความรู้สกึ ของตนเอง ‚เอาสิ‛ เธอลากเขาไปหยดุ อย่หู น้าต้กู ระจกท่ีเตม็ ไปด้วยเคร่ืองประดบั สีเงินและ ทองตระการตา มือข้างหนง่ึ ชีน้ ิว้ เลอื กของท่ีต้องการให้พนกั งานหยิบ ออกมาดู สว่ นมืออีกข้างยงั คงคล้องแขนเขาไว้อย่างแนน่ หนาชนิดที่ไม่ ยอมปลอ่ ยให้หลดุ มือ ระหวา่ งท่ีเลือกอยู่ ชายหนมุ่ ก็รู้สกึ ได้ว่ามีใครบางคนกําลงั ยืนมองเขา เขาขมวดควิ ้ เม่ือเหน็ ทางหางตาวา่ อีกฝ่ ายยงั ไม่หยดุ มอง จงึ เงยหน้าขนึ ้ เมื่อจ้องฝ่ ายนนั้ กลบั แต่แล้วหวั ใจของเขาก็ตกวบู ไปกองอย่แู ทบเท้า เมื่อเหน็ วา่ ฝ่ ายนนั้ เป็น คนรู้จกั

‚คณุ ธนั ว์?” อีกฝ่ ายเอย่ ทกั เขาอย่างไม่แนใ่ จ ไม่ใชล่ งั เลวา่ ทกั คนผิดหรืออะไรแบบ นนั้ หรอก แตค่ งประหลาดใจมากกวา่ ท่ีเหน็ วา่ ผ้หู ญิงข้างกายของเขา ไมใ่ ชอ่ มาวดี ‚เออ่ ...คณุ อร‛ เขา่ ของธนวรรธแทบออ่ นแรงเมื่อนกึ ได้วา่ อีกฝ่ ายรู้จกั อมาวดีด้วย ชาย หน่มุ รีบดงึ มือของเขมจิราออกจากแขนของตวั เองทนั ที ‚คณุ มาตงั้ แตเ่ มื่อไหร่‛ ให้ตายสิ! เขานกึ ออกแล้ววา่ เห็นเธอตงั้ แตต่ อนท่ีเดินเข้ามาในร้านแล้ว ทวา่ ตอนนนั้ เธอหนั หลงั อยู่ เขาจึงไม่รู้วา่ เป็นอรวรรณ ‚อรเข้ามาในร้านในสกั พกั แล้วคะ่ วา่ แตว่ นั นีค้ ณุ พาใครมาด้วยเหรอคะ‛ ‚ออ๋ ! เธอเป็น...เป็นญาติหา่ งๆ ของผมน่ะ‛ ชายหน่มุ รีบแก้ตวั จนลนิ ้ แทบจะพนั กนั อรวรรณเปลีย่ นสีหน้าจากความแปลกใจมาเป็นยิม้ ให้ ‚สวสั ดคี ะ่ อรคะ่ เป็นเพื่อนคณุ ธนั ว์ ยินดที ี่ได้รู้จกั นะคะ‛ เขมจิรายิม้ มมุ ปากอยา่ งไว้ทีก่อนตอบกลบั ‚ยินดที ่ีได้รู้จกั อย่างเป็น ทางการนะคะคณุ อร ฉนั ชื่อเข็มคะ่ ‛

ธนวรรธภาวนาวา่ ขอให้อรวรรณอย่านกึ เอะใจในคาํ พดู ของเขม จิราเลย ‚บงั เอิญจริงๆ นะคะท่ีได้เจอกนั วา่ แตค่ ณุ อ้อมไม่มาด้วยเหรอ คะ‛ อีกฝ่ ายถามตอ่ ‚พอดีวา่ อ้อมเขาไมว่ า่ งน่ะ‛ ธนวรรธรีบโกหก ตอนนีเ้ขาอยาก หาทางแยกตวั ออกไปโดยเร็วท่ีสดุ ‚เอ้อ...คณุ อร ผมคงต้องขอตวั ก่อน นะ‛ ‚แต่เข็มยงั ไม่ได้เลอื กสร้อยเลยนะคะ‛ เขมจิรากระตกุ แขนเขา ชายหน่มุ ต้องปรามเธอด้วยสายตาวา่ ตอนนีม้ นั ไมใ่ ช่เวลาที่จะ เลือกซอื ้ ของตอ่ ‚คือวา่ ผมจองควิ ท่ีร้านอาหารไว้แล้วนะ่ ครับ ต้องรีบไปก่อน‛ เขาบอกอรวรรณ ‚ออ๋ ...ค่ะ ขอโทษด้วยนะคะที่อรรบกวนเวลา‛ ‚ไม่เป็ นไรหรอกครับ‛ เขาพยกั หน้าให้อีกฝ่ ายก่อนจะพาเขมจิราออกไป หญิงสาวออกอาการ ฮดึ ฮดั เลก็ น้อย

‚ทีหลงั อยา่ ทําอย่างนนั้ อีกนะ ผมกบั คณุ อรรู้จกั กนั แล้วเขาก็รู้จกั กบั อ้อมด้วย ทําแบบนีไ้ มฉ่ ลาดเลยนะเขมจิรา‛ เขาตงั้ ใจเอย่ ชื่อเตม็ ของเธอ เพื่อเรียกสติ ทวา่ เขมจิรากลบั ถามนอกประเด็น ‚คณุ อรเป็นแคเ่ พื่อนของคณุ จริงๆ เหรอคะ‛ ‚ทําไม คิดว่าผมกบั เขาแอบคบกนั อยอู่ ย่างนนั้ หรือ‛ ‚ก็ไมร่ ู้สิคะ‛ ชายหน่มุ จบั ข้อศอกของหญิงสาวแน่น ‚จําไว้ว่าอย่าก้าวก่ายเร่ือง สว่ นตวั ของผมให้มากนกั เรายงั ไมไ่ ด้เป็นอะไรกนั ‛ ‚แต่อีกหนอ่ ยก็ต้องเป็น‛ เขมจิราพดู อยา่ งมนั่ ใจ เขาสบถในลําคอเบาๆ ‚เอาไว้ให้ถงึ เวลานนั้ ก่อนเถอะ‛ เขารู้ตวั วา่ ตนเองกําลงั อารมณ์เสยี กลวั วา่ จะทาํ ให้แผนการเสียไปด้วย จงึ พยายามปรับอารมณ์ให้อ่อนลง ‚ไปกินข้าวกนั ‛ ก่อนจะเดินเข้าไปในร้าน ชายหน่มุ สอดสายตาดใู ห้แนใ่ จวา่ จะ ไม่พบกบั อรวรรณอีก โชคดที ี่อีกฝ่ ายไมไ่ ด้สงสยั อะไรมาก แตถ่ ้าหากได้

คยุ กนั นานกวา่ นีเ้ธออาจจะสงสยั ก็ได้ เพราะท่าทีของเขมจิราก็ไมน่ ่า ไว้ใจเทา่ ไรนกั ระหวา่ งท่ีกําลงั รออาหาร เขมจิราขอตวั ไปเข้าห้องนํา้ ชายหน่มุ จงึ มีเวลาได้กลบั มาเป็นตวั ของตวั เองอีกครัง้ หลงั จากต้องทนเลน่ ละคร มาหลายชว่ั โมงตดิ อีกไมน่ านหรอก เขาปลอบใจตวั เอง เรื่องนีม้ นั ใกล้จะถงึ บทสรุป เข้าทกุ ทีแล้ว เขมจิราผลกั ประตเู ข้าไป จงั หวะเดยี วกบั ท่ีผ้หู ญิงคนหนงึ่ เดนิ ออกมาจากห้องนํา้ พอดบิ พอดี ‚อ้าว...เจอกนั อีกแล้วนะคะ‛ อรวรรณเอย่ ทกั พร้อมกบั ยิม้ ให้ ‚คะ่ บงั เอิญจงั เลย‛ เขมจิราจําอีกฝ่ ายได้ตงั้ แตต่ อนท่ีเจอกนั ในร้านเคร่ืองประดบั แล้ว เธอ เคยแอบตามไปดคู นทงั้ คทู่ านข้าวด้วยกนั เมื่อคราวก่อน ‚คณุ เขม็ เป็นลกู พี่น้องของคณุ ธนั ว์เหรอคะ‛ อีกฝ่ ายถามตอ่ ชวนคยุ ตามประสาคนรู้จกั ‚คงประมาณนนั้ มงั้ คะ ไมย่ กั รู้ว่าคณุ อรจะรู้จกั กบั ภรรยาของ คณุ ธนั ว์ด้วย‛

‚อ๋อ เราเคยไปทานข้าวด้วยกนั น่ะคะ่ ‛ ‚คณุ อรรู้จกั กบั คณุ ธนั ว์นานแล้วเหรอคะ‛ ‚ไม่นานคะ่ เคยเจอกนั สองสามครัง้ เท่านนั้ เอง สว่ นใหญ่จะแชต คยุ กนั มากกวา่ คะ่ ‛ ‚อ้อ...เหรอคะ‛ เขมจิราตงั้ ใจทําเสยี งยว่ั อารมณ์อีกฝ่ ายนิดๆ อรวรรณคงนกึ แปลกใจในทา่ ทีของเธอบ้างแล้ว ซงึ่ นนั่ เป็นสงิ่ ท่ี เขมจิรากําลงั ต้องการอย่พู อดี ดแู ล้วอรวรรณคงจะผกู มิตรกบั อมาวดไี ว้ ในระดบั หนง่ึ บางทีอีกฝ่ ายอาจจะเอาเรื่องที่เจอกบั เธอไปบอกทางนนั้ ก็ ได้ เขมจิราอยากได้ธนวรรธมาเป็นของตวั เร็วๆ ถ้าหากทําให้พวกเขา ทะเลาะกนั ได้ เขาก็จะกลายเป็นของเธอเร็วขนึ ้ ‚งนั้ อรไมร่ บกวนแล้วคะ่ เชิญคณุ เข็มสบาย‛ เขมจิราพยกั หน้าและมองอีกฝ่ ายเดนิ ออกไป พลางคดิ อย่าง มน่ั ใจวา่ เร่ืองนีต้ ้องรู้ถึงหอู มาวดีในเร็ววนั แน่ ทวา่ หากธนวรรธจะโทษ เธอก็คงไมถ่ กู นกั เพราะเธอเองยงั ไม่ทนั ได้พดู ออกไปเสยี หนอ่ ยวา่ ตนเองเป็นอะไรกบั เขา ถ้าหากชายหนมุ่ จะโกรธใครสกั คนละ่ ก็ สมควร จะเป็นอรวรรณน่ีแหละถงึ จะถกู เมื่อทานข้าวเสร็จธนวรรธก็ชวนเขมจิรากลบั ทนั ทีเพราะไม่ อยากให้อมาวดรี อนาน เขาไปสง่ เธอที่อพาร์ทเม้นท์ ทวา่ ไม่ได้ตามขนึ ้

ไปบนห้องเพราะอ้างวา่ รีบ เขายอมให้เขมจิราจบู ท่ีแก้มก่อนปลอ่ ยเธอ ลงจากรถ ชายหน่มุ ใช้หลงั มือเช็ดแก้มของตนเองไปหลงั จากที่พ้นสายตา ของหญิงสาวไปแล้ว เขาไม่เข้าใจวา่ ทําไมจะต้องลงทนุ ทําถงึ ขนาดนี ้ ด้วย ทวา่ แผนการก็ดําเนินมาถงึ ขนั้ นีแ้ ล้ว ยอมเปลืองตวั อีกหน่อยเพ่ือ ผลลพั ธ์ที่ค้มุ คา่ ก็คงจะไม่เป็นไร เม่ือไปถึงบ้าน เขาพบวา่ อมาวดรี ออย่แู ล้ว เขาเอ่ยลาผ้เู ป็นยา่ ก่อนพาหญิงสาวกลบั คอนโดฯ ตามเดิม หลงั จากที่อยกู่ บั นางรุ่งฤดี ในช่วงวนั หยดุ ท่ีผา่ นมา ในใจของเขายงั เตม็ ไปด้วยความกงั วลใจเรื่องที่เจอกบั อรวรรณ ในวนั นี ้เขาไม่รู้วา่ อีกฝ่ ายจะสงสยั อะไรหรือเปล่า เมื่อกลบั ถงึ คอนโดฯ เขาก็รีบเปิดโทรศพั ท์ดู และพบวา่ อรวรรณสง่ ข้อความแชตมาหาเขา จริงๆ ‘อยา่ หาวา่ อรละลาบละล้วงเลยนะคะ แต่อรรู้สกึ วา่ คณุ เขม็ ไม่ น่าจะเป็นญาติของคณุ เลยคะ่ เธอเรียกคณุ กบั คณุ อ้อมแปลกๆ เหมือน ไมใ่ ชค่ นเป็นเขาญาติเรียกกนั ตกลงวา่ เธอเป็นใครกนั แนค่ ะ’ อรวรรณจะมาสงสยั เรื่องของเขาทําไมกนั อตุ สา่ ห์เก็บเป็น ความลบั อยแู่ ล้วเชียว

แต.่ ..อรวรรณได้คยุ กบั เขมจิราตอนไหน ทําไมถงึ บอกวา่ ฝ่ ายนนั้ พดู ถึง เขากบั อมาวดแี ปลกๆ ด้วยความอยากรู้เขาจงึ พิมพ์ตอบทนั ที ‘คณุ เจอกบั เข็มอีกเมื่อไหร่’ เขาใจหายวาบเมื่อนกึ ได้ว่าระหวา่ งทานข้าวเขมจิราขอตวั ไปห้องนํา้ ต้องเป็นตอนนนั้ แนๆ่ ซวยแล้ว! ‘เธอบอกอะไรคณุ บ้าง’ ชายหนมุ่ ไมส่ นแล้ววา่ ตนเองจะแสดงพิรุธออกไปมากน้อยแค่ไหน ตอนนีเ้ขาอยากรู้ว่าเขมจิราพดู อะไรกบั เธอ สกั พกั หนง่ึ อรวรรณจงึ อ่าน และตอบกลบั ‘เธอไมไ่ ด้บอกออกมาตรงๆ หรอกคะ่ แตอ่ รก็พอจะดอู อก คณุ กําลงั ทํา อะไรอยคู่ ะคณุ ธนั ว์’ ข้อความนนั้ ทําเอาเขาตวั แขง็ ท่ือไปเลย ชายหน่มุ รีบหนั กลบั ไป ด้านหลงั อย่างอตั โนมตั ิ เพ่ือดวู ่าอมาวดอี อกมาจากห้องนํา้ หรือยงั ‘มนั ไมใ่ ชอ่ ย่างที่คณุ คิดนะคณุ อร’ เขารีบแก้ตวั ไมใ่ ชส่ ิ! เขาไม่ได้แก้ตวั เขาพดู ความจริงตา่ งหาก

‘สรุปว่าคณุ โกหกอรท่ีบอกวา่ ผ้หู ญิงคนนนั้ เป็นญาตใิ ชไ่ หมคะ แล้วตก ลงเธอเป็นใครกนั แนค่ ะ เพราะดจู ะสนิทสนมกบั คณุ มาก ถ้าอรไม่รู้มา ก่อนวา่ คณุ แตง่ งานแล้วอรคงคิดวา่ คณุ สองคนเป็นแฟนกนั ’ ‘ผมกบั เขม็ ไม่ใชแ่ ฟนกนั ’ ‘แล้วเป็นอะไรละ่ คะ’ ไม่! เขาบอกเร่ืองนีก้ บั ใครไมไ่ ด้ ‘กิ๊ก?’ อรวรรณพิมพ์คํานนั้ กลบั มา ธนวรรธอ่านแตไ่ ม่ตอบ นานหลายนาทีทีเดยี ว เขาไมต่ ้องการอธิบาย เรื่องนีใ้ ห้ใครฟัง มนั เป็นความลบั ของเขา และเมื่อเขาไม่ตอบ มนั ก็ไม่แปลกท่ีจะทําให้อีกฝ่ ายคดิ ไปเอง ‘คณุ อาจจะคดิ วา่ อรย่งุ เรื่องของคณุ ใช่คะ่ อรยงุ่ เป็นเพราะอรรู้จกั คณุ รู้จกั ภรรยาของคณุ เธอเป็นคนนา่ รักมากๆ นิสยั ดดี ้วย ถึงแม้ว่าอรจะ ไมไ่ ด้เป็นอะไรกบั เธอ แตอ่ รก็สงสารเธอคะ่ ถ้าสงิ่ ที่อรคดิ มนั เป็นความ จริง ไม่เข้าใจเลยจริงๆ วา่ คณุ ทําแบบนีก้ บั คณุ อ้อมได้ยงั ไง’ ‘อรผิดหวงั ในตวั คณุ ด้วย อรคิดมาตลอดวา่ คณุ เป็นคนดี’

‘อรยงั แอบหวงั วา่ ตวั เองคิดผิด แตม่ นั ก็คิดเป็นอยา่ งอื่นไม่ได้จริงๆ’ ถ้าชายหน่มุ ปลอ่ ยเรื่องนีไ้ ป เขาก็จะกลายเป็นผ้ชู ายท่ีแอบนอกใจ ภรรยาในความคดิ ของผ้หู ญิงคนหนงึ่ ซงึ่ มนั ไม่เป็นความจริงเลย และ ในสายตาของเขา อรวรรณเป็นเพื่อนคนหนง่ึ และยงั รู้จกั กบั อมาวดีด้วย ดงั นนั้ เขาจงึ คดิ ว่าตวั เองควรพดู อะไรออกไปบ้าง ‘ผมสาบานได้เลยวา่ ไมเ่ คยคิดนอกใจอ้อม’ อรวรรณพิมพ์ตอบกลบั ทนั ที ‘แต่ก็ไมป่ ฏิเสธว่ากําลงั คยุ กบั ผ้หู ญิงคนนนั้ ใช่ไหมคะ’ ‘จริงอย่ทู ่ีเราคยุ กนั แตผ่ มไมไ่ ด้รักเขาหรือวา่ ชอบเขาหรอกนะ มนั เป็น แค่แผนเทา่ นนั้ ’ ‘แผนอะไรคะ’ ถ้าจะบอกเหตผุ ลทงั้ หมดที่เขาตดั สินใจทําอยา่ งนนั้ คงใช้เวลานาน เขา จงึ บอกเพียงคร่าวๆ ‘ผ้หู ญิงคนนีร้ ้ายกาจมาก ถ้าผมไม่ทําแบบนี ้เธอก็ไม่ยอมหยดุ ย่งุ กบั ผม สกั ที ผมแคอ่ ยากสงั่ สอนเธอนิดหนอ่ ย’ ‘เรื่องท่ีคณุ พดู มา มนั เป็นความจริงเหรอคะ’

‘จริงสิ ผมไมม่ ีวนั นอกใจอ้อมแน่นอน’ ‘แล้วคณุ อ้อมรู้เรื่องนีห้ รือเปลา่ ค่ะ’ ‘ผมจะบอกเร่ืองนีก้ บั อ้อมได้ยงั ไง น่ีคณุ เป็นคนแรกเลยนะท่ีผมยอมเลา่ ให้ฟัง’ ‘ถ้าสง่ิ ที่คณุ พดู มาเป็นความจริง อรก็ต้องขอโทษด้วยนะคะที่เข้าใจผิด’ ‘ไมเ่ ป็นไรหรอก ผมเข้าใจ ท่าทีของผมมนั ก็มีพริ ุธมากเกินไป’ ธนวรรธหายใจโลง่ ขนึ ้ เมื่อได้สารภาพบาปแล้ว ‘แตผ่ มขออยา่ งหนงึ่ ได้ไหม อยา่ บอกเร่ืองนีก้ บั อ้อมเด็ดขาด ผมจะให้ เธอรู้ไม่ได้จนกว่าแผนจะสาํ เร็จแล้ว’ ‘อรไมบ่ อกหรอกคะ่ แคอ่ ยากได้ความมนั่ ใจวา่ คณุ ไม่ได้กําลงั นอกใจ ภรรยาอย่’ู ‘สรุปว่าเราเข้าใจตรงกนั นะ’ ‘ค่ะ’ ชายหนมุ่ ยิม้ ออกเม่ืออีกฝ่ ายเข้าใจเขาแล้ว ทวา่ เธอยงั คงพิมพ์ตอบ กลบั มา

‘แล้วคณุ จะมนั่ ใจได้ยงั ไงคะวา่ สดุ ท้ายจะไมห่ ลงเสน่ห์ผ้หู ญิงคนนนั้ ซะ เอง’ ‘ผมมน่ั ใจ ผมไมม่ ีความรู้สกึ นนั้ กบั เธอเลย ผมแคร่ อเวลาที่จะจบเร่ืองนี ้ เทา่ นนั้ และอีกอยา่ งหนงึ่ ผมไมม่ ีวนั ทรยศความรู้สกึ ของตวั เอง’ ‘หมายความวา่ ?’ นิว้ ท่ีกําลงั จะพิมพ์ตอบชะงกั เลก็ น้อย เขากําลงั จะบอกอรวรรณในสิง่ ท่ี ยงั ไม่เคยบอกกบั อมาวดีเลย แตเ่ พ่ือเป็นการเตือนสติตนเองไปในตวั บวกกบั สร้างความมน่ั ใจให้อรวรรณ สดุ ท้ายเขาจงึ พิมพ์ประโยคนนั้ ‘เพราะวา่ ผมรักอ้อม’ ขา่ วดี

ธนวรรธรู้สกึ ราวกบั ยกภเู ขาออกจากอกทีเดียว หลงั จากสารภาพความ ในใจอย่างหมดเปลอื กกบั อรวรรณแล้ว อีกฝ่ ายก็ไมซ่ กั ไซ้ถามอะไรเขา อีก ชายหน่มุ คดิ วา่ ถ้าหากเขาพดู ให้อรวรรณเข้าใจได้ อมาวดีก็คงไมใ่ ช่ ปัญหา วนั หนงึ่ เธอจะต้องเข้าใจในส่ิงที่เขาทํา ‚คยุ กบั ใครอยเู่ หรอคะ‛ อมาวดีโผลม่ าข้างหลงั ชายหน่มุ เขาโบกโทรศพั ท์ในมือและยิม้ เขินๆ เม่ือนกึ ถงึ สิง่ ที่เพิ่งพิมพ์บอกอรวรรณไป ‚คยุ กบั คณุ อรน่ะ‛ ‚ออ๋ คณุ อรนน่ั เอง เธอว่ายงั ไงบ้างคะ‛ ‚ไม่มีอะไรหรอก คยุ กนั เรื่องทวั่ ๆ ไปนะ่ ‛ ยกตวั อยา่ งเชน่ เรื่องท่ีวา่ เขา กําลงั นอกใจเธออย่หู รือเปลา่ ‚ไปอาบนํา้ ตอ่ สิคะ‛ เธอวางมือบนไหลข่ องเขา ชายหน่มุ จบั มือน่มุ น่ิมของหญิงสาวมาจบู สองสามครัง้ ‚อยา่ เพง่ิ รีบหลบั ซะก่อนละ่ รอพี่ด้วยนะ‛ ‚อ้อมมีโอกาสได้หลบั ก่อนซะที่ไหนละคะ‛ หญิงสาวบน่ อบุ อิบ

เขาหวั เราะเบาๆ อยา่ งเหน็ ด้วยและรู้ตวั ดวี ่าสาเหตกุ ็มาจากตนเองนนั่ แหละ ถ้าไม่ได้รักเธอ เขาคงนอนไม่หลบั มนั ชินเสยี แล้วที่เขาจะออก แรงหกั โหมเลก็ น้อยก่อนจะหลบั ไปอยา่ งเหนื่อยอ่อนและมีร่างบางอย่ใู น อ้อมกอด คิดดงั นนั้ รีบจดั การกบั ตนเองให้เรียบร้อยสะอาดสะอ้าน เพ่ือเตรียมตวั ให้พร้อมสําหรับกิจกรรมตอ่ ไปท่ีจะมีในคนื นี ้ เขมจิราสง่ ขา่ วคราวความคืบหน้าไปบอกวศิ รุตวา่ เธอกําลงั จะ จบั ธนวรรธได้อยหู่ มดั พร้อมบอกให้เขารีบหาทางดงึ อมาวดอี อกมา โดยเร็ว เธอบอกเขาวา่ มีนดั ทานข้าวกบั ธนวรรธในสามวนั ข้างหน้า ซง่ึ อมาวดคี ง จะกลบั มาที่บ้านเพอื่ ทานข้าวกบั นางรุ่งฤดี วศิ รุตอยากรู้เหลือเกินวา่ อ มาวดจี ะระแคะระคายเรื่องท่ีธนวรรธแอบคบกบั เขมจิราหรือยงั จงึ หวงั จะใช้โอกาสนนั้ ลองถามเธอดู เยน็ วนั นนั้ อมาวดีกลบั มาที่บ้านตามคาด และเมื่อถึงเวลาอาหารค่าํ หญิงสาวก็พานางรุ่งฤดมี าร่วมโต๊ะท่ีตกึ ใหญ่ และโดยท่ีเขายงั ไม่ทนั ได้ ขอคยุ กบั เธอเป็นการส่วนตวั หญิงสาวก็เป็นฝ่ ายอยากคยุ กบั เขาเอง ‚ช่วงนีพ้ ่ีวศิ เป็นยงั ไงบ้างคะ่ เอ่อ...ตงั้ แตค่ ณุ เขม็ ไมอ่ ยู่‛

เธอมองเขาด้วยสายตาเป็นห่วง คงนกึ วา่ เขาเสียใจกบั เรื่องนนั้ มาก กระมงั ‚พไ่ี ม่เป็นอะไรหรอก ทําใจได้แล้วละ่ ‛ ดเู หมือนวา่ เธออยากถามอะไรบางอยา่ งกบั เขาแตไ่ มม่ น่ั ใจนกั ชายหนมุ่ จงึ เป็นฝ่ ายพดู ขนึ ้ ก่อน ‚อ้อมอยากรู้เร่ืองพี่กบั เข็มใชไ่ หม‛ ‚เออ่ ...คะ่ พว่ี ศิ บอกอ้อมได้หรือเปล่าคะวา่ ทําไมถึงเลกิ กบั คณุ เข็ม‛ ‚คอื วา่ เขม็ เขามีคนใหม่น่ะ‛ ทนั ทีที่เขาบอกไป อมาวดกี ็ยกมือขนึ ้ ปิดปาก ‚พีว่ ศิ พดู จริงเหรอคะ‛ ‚พ่ีไม่อยากโกหกหรอก แม้แตค่ ณุ พอ่ คณุ แม่ยงั ไม่รู้เร่ืองนีเ้ลยเพราะพ่ีไม่ กล้าบอกใคร มนั นา่ อายวา่ ไหม‛ ชายหนมุ่ ไม่รู้วา่ เธอจะสงสารเขาหรือเปล่า เพราะครัง้ หนงึ่ เขาเองก็เคย ทําให้เธอเสียใจเช่นกนั ทวา่ อมาวดกี ็ยงั คงเป็นหญิงสาวท่ีแสนดีและชา่ ง เห็นใจผ้อู ื่นเหมือนเดิม ‚อ้อมเสียใจด้วยนะคะ‛ เธอจบั แขนของเขาและบีบเบาๆ

‚อ้อมไมส่ มนํา้ หน้าพี่เหรอ‛ หญิงสาวสา่ ยหน้า ‚ไม่เลยคะ่ อ้อมไมไ่ ด้รู้สกึ อย่างนนั้ ตอนนีพ้ ีว่ ิศก็เป็น เหมือนพ่ีชายของอ้อม เม่ือพีว่ ิศเสียใจอ้อมก็พลอยใจเสยี ไปด้วย‛ วศิ รุตผิดหวงั เลก็ น้อยที่ได้ยินคําวา่ พ่ีชายจากปากเธอ วา่ แตต่ อนนีเ้รื่อง ของเธอกบั ธนวรรธเป็นอยา่ งไรบ้าง เขาอยากรู้ ‚สว่ นอ้อมกบั นายธนั ว์ คงไม่มีปัญหาเหมือนคขู่ องพ่ีหรอกใช่ไหม‛ เขา พดู ให้มนั ดตู ดิ ตลก ไม่อยากให้เธอคดิ ว่าเขากําลงั จบั ผิด ‚ไม่มีหรอกคะ่ ชว่ งนีพ้ ี่ธนั ว์ดีกบั อ้อมมากๆ เลย พว่ี ิศต้องไม่เชื่อแน่วา่ ตอนนีเ้ราเข้าใจกนั ดีมากๆ มนั นา่ แปลกใชไ่ หมละ่ คะ‛ ใช!่ แปลกมาก เพราะตอนนีธ้ นวรรธควรจะแสดงความเบื่อหนา่ ยอมา วดี หรือไม่ก็ทําตวั หา่ งเหิน ไมใ่ ช่ยงั ทําให้เธอดมู ีความสขุ เชน่ นี ้ หรือวา่ เขมจิราโกหกเขา ธนวรรธอาจจะไม่ได้สนใจเธอจริงๆ แตด่ ้วย ความท่ีกลวั เสียหน้าเธอจงึ แกล้งบอกเขาวา่ ธนวรรธกําลงั หลงเธอหวั ปัก หวั ปํ าเพ่ือทําหให้เขารู้สกึ อิจฉาเลน่ ‚เหน็ อ้อมมีความสขุ พ่ีก็ดใี จนะ‛ เขาแสร้งปัน้ ยิม้ ให้เธอ ในใจนกึ เสยี ดาย ท่ีทงั้ คไู่ มไ่ ด้หมางเมินกนั อยา่ งท่ีเขาคิด

เม่ือเขานําเร่ืองนีไ้ ปบอกเขมจิรา เธอก็บอกวา่ เขาน่ะกําลงั ถกู อมาวดี หลอกให้แล้ว เพราะเธอไมเ่ ชื่อวา่ ธนวรรธยงั ปฏิบตั ิตวั เป็นสามีที่แสนดี เหมือนเดิม ในเมื่อเขาแอบมาหาเธอออกบอ่ ยและทกุ ครัง้ ก็บน่ วา่ เบื่อที่ ต้องอย่กู บั อมาวดี แล้วมนั จะไมม่ ีอะไรผิดปกติได้อยา่ งไร ‚เขม็ คิดวา่ ยยั อ้อมคงจะไมใ่ ช่คนฉลาดสกั เทา่ ไหร่หรอก‛ เขมจิราคยุ กบั วิศรุตทางโทรศพั ท์ ‚หรือไมก่ ็กําลงั หลอกตวั เองอย่วู า่ คณุ ธนั ว์ยงั รักยงั หลงตวั เองเหมือนเดมิ ‛ ‚นายธนั ว์ไมไ่ ด้รักอ้อมหรอกเหรอ‛ ชายหนมุ่ ถาม ‚ก็ใช่นะ่ สิ เขาบอกเขม็ วา่ ยยั อ้อมน่าเบอ่ื จะตาย เขาแคแ่ กล้งทําเป็นรัก มนั ไปอยา่ งนนั้ แหละ‛ ตวั ตนแท้จริงของเขมจิราเร่ิมเผยให้วศิ รุตเห็นมากขนึ ้ บางครัง้ เขาก็ แปลกใจวา่ ตนเองคบกบั เธอมานานขนาดนีไ้ ด้อยา่ งไร ทําไมก่อนหน้านี ้ เขาถึงไม่เห็นวา่ เธอร้ายกาจแคไ่ หน แล้วดสู วิ า่ เธอทําให้เขาต้องเสยี อะไร ไป ผ้หู ญิงดีๆ อยา่ งอมาวดนี น่ั ไง ไมน่ า่ ทิง้ เพชรและเลือกกรวดแทนเลยจริงๆ ถ้าเป็นอยา่ งท่ีเขมจิราบอก เขาคดิ ว่าเธอกบั ธนวรรธก็คงเหมาะสมกนั แล้ว ผ้ชู ายท่ีแอบนอกใจภรรยากบั ผ้หู ญิงท่ีไม่รู้จกั พอ และมนั เป็น โอกาสดที ี่เขาจะได้แก้ตวั กบั อมาวดอี ีกครัง้ เพราะถ้าเทียบความผิด

ระหวา่ งเขากบั น้องชายแล้ว เขาคดิ วา่ สงิ่ ที่ธนวรรธทํามนั เลวร้ายมากวา่ เขาหลายเทา่ นกั อมาวดตี ้องกลบั มาหาเขาแน่ๆ ‚คณุ ก็จบั นายธนั ว์ไว้ให้แน่นๆ ก็แล้วกนั ‛ เขาบอกเขมจิรา ‚ทํายงั ไงก็ได้ ให้เขาทิง้ อ้อมโดยเร็วที่สดุ ‛ ‚ได้ อีกไม่นานหรอก‛ หญิงสาวรับปากอยา่ งมนั่ ใจ หลายวนั มานี ้อมาวดเี ฝ้ ารอคอยให้บางอย่างมาถึง ทวา่ มนั ก็ไม่ มาเสียที แตแ่ ทนที่เธอจะผิดหวงั ทวา่ หวั ใจกลบั เต้นรัวและพองโตเมื่อรู้ ว่ามนั อาจจะหมายถงึ อะไร เธอซอื ้ อปุ กรณ์มาทดสอบ และแอบใช้ระหวา่ งอย่ใู นห้องนํา้ วินาทีที่รอวา่ ผลจะออกมาอย่างไร มนั นานราวกบั เป็นชว่ั โมง และเมื่อ เหน็ เส้นสแี ดงปรากฏขนึ ้ มาสองขีด หญิงสาวก็รีบดวู ธิ ีอา่ นผลลพั ธ์อีก ครัง้ เพื่อความแน่ใจวา่ ไมไ่ ด้ดผู ิดไป และเมื่อมน่ั ใจแล้ววา่ ในร่างกายของ เธอกําลงั มีอีกชีวิตหนง่ึ ถือกําเนิดขนึ ้ หญิงสาวก็แทบกลนั้ นํา้ ตาเอาไว้ไม่ อย่ทู ีเดียว เธอท้อง! ใครท่ีอยากรู้วา่ เร่ืองราวระหวา่ งพีธ่ นั ว์และหนอู ้อมจะเป็นยงั ไงต่อ ไม่ต้องรออีกแล้วนะคะ จดั เลยคะ่ ตามลิงค์ด้านลา่ งนี ้