เกมส์รัก วิวาห์ร้าย

เทา่ ท่ีเคยได้ยินเธอเลา่ ให้ฟัง อมาวดีมีเพ่ือนสนิทอย่คู นหนง่ึ ท่ีทํางาน ด้วยกนั นอกจากเพ่ือนคนนีแ้ ล้วธนวรรธก็นกึ ถึงใครไมอ่ อกอีกจริงๆ เพราะครอบครัวที่ เหลืออย่ขู องอมาวดกี ็มีเพียงแคพ่ วกเขา ยกเว้นแตว่ ่าเธอจะปลีกตวั ไป อย่คู นเดยี วท่ีไหนสกั แห่ง ‚ผมคงจะไปตามหาจากเพ่ือนของอ้อม‛ ‚แล้วรู้จกั ท่ีอย่ขู องเพ่ือนหนอู ้อมหรือ‛ เขาถอนหายใจก่อนสน่ั ศีรษะ ‚ไม่รู้จกั หรอกครับ แตผ่ มจะไปดกั รอเธอที่ ทํางาน พรุ่งนีอ้ ้อมอาจจะไปทํางานด้วยก็ได้‛ ‚ภาวนาให้เป็นอยา่ งนนั้ เถอะ ยา่ ละ่ เป็นห่วงจริงๆ ย่ิงช่วงนีก้ ําลงั ทอ...‛ นางชะงกั ไปและหยดุ พดู ลงแคน่ นั้ ก่อนทําทีหนั ไปมองทางอื่น ‚เมื่อกีค้ ณุ ย่าบอกวา่ อ้อมกําลงั ทําอะไรเหรอครับ‛ ‚เปลา่ ย่าแค่เป็นหว่ งน่ะ‛ ชายหน่มุ เองกน็ กึ เป็นห่วงเธอเช่นกนั จงึ ไม่ได้เอะใจหรือสงสยั ในสง่ิ ที่ผู้ เป็นย่ายงั พดู ไมจ่ บ ‚ผมจะกลบั ไปรออ้อมท่ีคอนโดฯ นะครับ เผ่ือวา่ เธอจะกลบั มา‛

‚ไปเถอะๆ หาหนอู ้อมให้เจอละ่ ‛ ส่ิงที่ชายหนมุ่ พดู นนั้ แทบจะไมม่ ีความเป็นไปได้เลย เขารู้ว่าอมาวดีไมม่ ี ทางกลบั ไปท่ีคอนโดฯ ในเวลานีแ้ นๆ่ เขาแคอ่ ยากกลบั ไปท่ีนน่ั อีกครัง้ เพื่อตรวจดู ร่องรอยหรือหาหลกั ฐานอะไรสกั อย่างท่ีบง่ บอกวา่ เธอจะไปอย่ทู ่ีไหน แตเ่ มื่อเขากลบั ไปก็ไมพ่ บเบาะแสเลยสกั อยา่ ง ส่งิ เดียวที่เขาทําได้คือรอ ให้ถงึ วนั พรุ่งนี ้จะไปดกั รอเธอท่ีออฟฟิศ ภาวนาวา่ ขอให้เจอเธอด้วยเถิด ตอนนีห้ วั ใจ ของเขามนั ร้อนรุ่มจนแทบจะทนไม่ไหวอยแู่ ล้ว เขาหวงั วา่ เธอจะอยู่ อยา่ งปลอดภยั ท่ีไหนสกั แห่ง ขออยา่ ให้มีเร่ืองร้ายๆ เกิดขนึ ้ กบั เธอเลย

ผิดไปแล้ว วนั นีอ้ มาวดตี งั้ ใจไม่ไปทํางาน เธอรู้ดวี า่ ธนวรรธจะต้องไปตามตวั เธอท่ี นนั่ แน่ๆ จนกระทงั่ ถงึ ตอนนีห้ ญิงสาวก็ยงั ไมไ่ ด้เลา่ ให้เพื่อนฟัง เพราะ เม่ือคืนเธอเหนื่อยมากจนเผลอหลบั ไป หญิงสาวกําชบั กบั เพื่อนวา่ ถ้าหากธนวรรธมาตามเธอ ให้บอก ว่าไม่รู้ไม่เห็น เธอไม่ได้อย่ทู ี่นี่ วนิศารับปากและมองเธออยา่ งเป็นหว่ ง ก่อนจะออกไปทํางาน คนเดียวที่อมาวดหี ว่ งความรู้สกึ ในตอนนีก้ ็คือนางรุ่งฤดี หญิง สาวจงึ ตดั สินใจโทร.ไปหาหญิงสงู วยั ‚อ้อมเองค่ะคณุ ยา่ ‛ ‚หนอู ้อม!‛ เสยี งของตะโกนดงั อยา่ งดีใจ ‚หนอู ้อมอยทู่ ่ีไหนลกู เป็ นอะไรหรือเปล่า‛

‚อ้อมสบายดคี ะ่ คณุ ยา่ อ้อมต้องขอโทษคณุ ย่าด้วยนะคะท่ีทํา ให้เป็นหว่ ง ตอนนีค้ ณุ ย่าคงจะรู้แล้วใชไ่ หมคะวา่ ทําไมอ้อมถงึ ต้องหลบ หน้าไป‛ ‚ยา่ รู้แล้ว เมื่อวานยา่ คยุ กบั ตาธนั ว์แล้ว‛ ‚เหรอคะ‛ หญิงสาวสดู ลมหายใจลกึ ๆ เพ่ือคมุ สติ ‚พีธ่ นั ว์บอก คณุ ยา่ วา่ ยงั ไงบ้างคะ‛ ‚เขาบอกวา่ หนอู ้อมเข้าใจผิด‛ ‚เข้าใจผิดงนั้ เหรอคะ‛ อมาวดนี กึ ไม่ออกจริงๆ ว่ามนั จะเป็น เรื่องเข้าใจผิดไปได้อยา่ งไร เห็นอย่เู ตม็ สองตาขนาดนนั้ วา่ เขากบั เขมจิ ราแอบคบกนั มากกวา่ ฐานะเพื่อน ‚คอื อย่างนีน้ ะหนอู ้อม‛ ฝ่ ามือชืน้ เหงื่อจบั โทรศพั ท์มือถือแน่นระหวา่ งท่ีฟังหญิงสงู วยั เลา่ นางบอกวา่ ธนวรรธไม่ได้นอกใจเธอจริงๆ มนั เป็นแคแ่ ผนการของ เขาท่ี ต้องการตลบหลงั เพ่ือสงั่ สอนเขมจิราเท่านนั้ อมาวดีไม่รู้ว่าควรจะเชื่อส่ิง ที่เขาเลา่ ให้ผ้เู ป็นยา่ ฟังดหี รือเปล่า เพราะท่ีผา่ นมาเขาโกหกเธอไว้ตงั้ หลายครัง้ จนไม่

รู้แล้ววา่ สิ่งใดคือความจริงกนั แน่ ‚รู้อยา่ งนีแ้ ล้วหนอู ้อมก็กลบั มาเถอะนะ ถ้ายงั ไมส่ บายใจที่จะ อย่กู บั ตาธนั ว์ก็มาอย่กู บั ยา่ ก่อนก็ได้‛ ‚อ้อมขอบคณุ คณุ ยา่ มากนะคะ แตต่ อนนีอ้ ้อมยงั อยากอย่คู น เดียวสกั พกั คะ่ คณุ ยา่ ไม่ต้องเป็นห่วงนะคะอ้อมอย่ทู างนีส้ บายดี ถ้า อ้อมพร้อมกลบั ไปเม่ือไหร่อ้อมจะไปหาคณุ ย่าเป็นคนแรกเลยนะคะ‛ เธอไม่ได้บอกวา่ ตนเองอยทู่ ี่ไหน เพียงแคบ่ อกวา่ อย่ใู นท่ีที่ปลอดภยั ‚เอาเถอะยา่ เข้าใจ แต่ถ้าหากมีอะไรต้องรีบบอกย่าเลยนะรู้ไหม ลกู ‛ ‚ค่ะคณุ ย่า‛ ทงั้ สองพดู คยุ กนั อีกเลก็ น้อยก่อนที่อมาวดจี ะขอตวั วางสาย คาํ พดู ของนางรุ่งฤดที ี่บอกวา่ ธนวรรธไม่ได้คิดจะนอกใจเธอ จริงๆ ยงั คงสะท้อนก้องอยใู่ นหู และแม้ว่าส่งิ เขาพดู จะเป็นเร่ืองจริง แต่ เขาก็ยงั โกหก เธออย่ดู ี เขาปิดบงั เรื่องทงั้ หมดกบั เธอได้อย่างไรกนั ทําอย่างนีเ้หมือน ไมเ่ ห็นคา่ ความสําคญั ของเธอเลย

และถึงแม้เขาจะไม่ได้รักไมไ่ ด้ชอบเขมจิราจริงๆ แตเ่ ขาก็ไปหา อีกฝ่ ายบอ่ ยๆ ยอมให้เขมจิราจบั มือถือแขน จบู แก้ม หรือบางทีอาจจะมี อะไรเลย เถิดมากกว่านนั้ ก็ไมอ่ าจรู้ได้ สรุปแล้วมนั ก็ไม่ตา่ งอะไรกนั นกั หรอก แตก่ ระนนั้ เธอก็ยอมรับว่าเบาใจมากกวา่ เดิม อยา่ งน้อยตอนนี ้ เขาก็เลกิ กบั เขมจิราแล้ว มนั จบลงแล้ว ชายหน่มุ คงกําลงั หาทางง้อเธอ แตห่ ญิง สาวจะยอมยกโทษให้ง่ายๆ หรือเปล่านนั้ เธอก็ยงั ตอบไมไ่ ด้ ธนวรรธมาดกั รอหน้าตกึ สงู ซง่ึ เป็นท่ีตงั้ ของออฟฟิศท่ีอมาวดี ทํางาน ทวา่ รออยนู่ านเขาก็ไมเ่ ห็นเธอเลย จนกระทงั่ นา่ จะเลยเวลาเข้า งานไปแล้ว จงึ เดาวา่ วนั นีห้ ญิงสาวคงไมไ่ ด้มาทํางาน สว่ นเพอ่ื นสนิทของอมาวดี เขาไมเ่ จอเช่นกนั อาจจะคลาดกนั ก็ เป็นได้ แตช่ ายหน่มุ ก็ยงั ไมย่ อมถอดใจง่ายๆ เขาอดทนรอให้ถึงชว่ งเวลา พกั เท่ียง ซง่ึ คิดวา่ อีกฝ่ ายคงจะออกมาหาอะไรทาน ชายหนมุ่ ดกั รออย่หู น้าประตู ทางเข้าออก และแล้วเขาก็เห็นอีกฝ่ ายเดนิ มาพร้อมกบั กลมุ่ พนกั งานคน อ่ืนๆ ซง่ึ ไม่มีอ

มาวดีดงั ท่ีคาดไว้จริงๆ เมื่อฝ่ ายนนั้ เดนิ มาใกล้ เขาก็รีบแสดงตวั ทนั ที ‚คณุ ครับ‛ วนิศาชะงกั เมื่อเหน็ เขา ทา่ ทางมีพริ ุธราวกบั รู้อยแู่ ล้ววา่ อาจจะ ต้องเจอกบั เขา ‚เออ่ ...คณุ ธนั ว์ มีอะไรหรือเปลา่ คะ วนั นีอ้ ้อมไมไ่ ด้มาทํางาน หรอกคะ่ ‛ ‚ผมรู้ครับ แตผ่ มมีธรุ ะอยากจะคยุ กบั คณุ สกั หนอ่ ย‛ คนอ่ืนๆ ปลกี ตวั ออกไปและปลอ่ ยให้คนทงั้ สองคยุ กนั ‚คณุ ธนั ว์มีธรุ ะอะไรกบั วีเหรอคะ‛ ‚อ้อมหายตวั ไป ผมติดตอ่ กบั อ้อมไม่ได้ ไม่ทราบว่าคณุ พอจะรู้ หรือเปลา่ ว่าอ้อมอยทู่ ี่ไหน‛ ‚อ้อมหายไปเหรอคะ‛ วนิศาทําส้มุ เสียงตกใจ ทวา่ แววตากลบั ไมไ่ ด้ดแู ปลกใจแตอ่ ยา่ งใด ชายหนมุ่ เลยเดาว่าเธอต้องรู้เร่ืองนีอ้ ยแู่ ล้ว แน่ๆ

‚ครับ ผมเลยคดิ วา่ บางทีคณุ อาจจะพอตดิ ตอ่ กบั อ้อมได้ หรือไม่ก็รู้ว่าเธออย่ทู ่ีไหน‛ ‚วไี ม่ทราบเลยคะ่ ยยั อ้อมไม่ได้บอก‛ ‚งนั้ เหรอครับ‛ เขาถามเพ่ือจะสงั เกตทา่ ทีของเธอ ‚ผมอยาก ปรับความเข้าใจกบั อ้อม เพราะอ้อมกําลงั เข้าใจผมผิด‛ ‚คณุ สองคนทะเลาะกนั เรื่องอะไรเหรอคะ‛ ธนวรรธแปลกใจที่อมาวดยี งั ไม่เลา่ ให้เพ่ือนฟัง ‚เราไมไ่ ด้ ทะเลาะกนั หรอกครับ อ้อมแคบ่ งั เอิญไปรู้อะไรบางอยา่ งเข้าแตว่ า่ มนั เป็นเรื่องเข้าใจผิดนะ่ ‛ ‚วีอยากชว่ ยคณุ นะคะ แต่วไี มร่ ู้เหมือนกนั วา่ อ้อมอยทู่ ่ีไหน ถ้า อ้อมติดตอ่ มาเมื่อไหร่วีจะบอกให้นะคะ‛ เขารู้ว่าวนิศาอยากตดั บท เพราะคงกลวั วา่ ถ้าหากพดู คยุ กนั นานกวา่ นีเ้ธออาจจะเผลอหลดุ ปากอะไรออกมา ‚ขอบคณุ นะครับ‛ ธนวรรธจําต้องปลอ่ ยให้วนิศาไป แตก่ ระนนั้ เขายงั คงเฝ้ าจบั ตา ดคู วามเคล่ือนไหวของเธอตลอดทงั้ วนั

เขมจิราค่อยๆ ลืมตาท่ีหนกั องึ ้ และปวดหนบึ เธอกะพริบตาและ มองไปรอบๆ ตวั ตอนนีห้ ญิงสาวอยใู่ นห้องของตนเอง แตจ่ ําไมไ่ ด้วา่ กลบั มาถงึ ที่นี่ตงั้ แตเ่ ม่ือไรและมาได้อยา่ งไร จําได้เพียงวา่ ตนเองไปดมื่ ท่ีผบั แห่ง หนง่ึ บางทีเธออาจจะนงั่ แท็กซีก่ ลบั มาก็เป็นได้ ยงั ไม่ทนั ลกุ ลงจากเตยี ง โทรศพั ท์ของหญิงสาวก็ดงั เธอดใี จเมื่อ คิดว่าคงเป็นธนวรรธ แตแ่ ล้วหวั ใจก็ห่อเหี่ยวลงเหมือนเดมิ เพราะอีก ฝ่ ายกลบั กลายเป็นวิศรุตตา่ งหาก ‚ฮลั โหล มีอะไร‛ ‚ตืน่ แล้วใชไ่ หม‛ เขารู้ได้อยา่ งไรวา่ เธอจะต่นื สายขนาดนี ้หรือวา่ เม่ือคืน... ‚คณุ คงจําอะไรไม่ได้ เมื่อคืนคณุ โทร.หาผม บอกวา่ จะชวนไป ดมื่ เป็นเพ่ือน แตค่ ณุ เมามาก อาละวาดและอ้วกใสผ่ มด้วย กวา่ ผมจะ แบกคณุ กลบั ไปที่ห้องด้วยก็เหนื่อยเอาเรื่องทีเดยี ว‛

เขมจิรารู้สกึ ราวกบั วา่ สิ่งท่ีเขาพดู นนั้ มนั ไม่ใช่เร่ืองของตนเอง เพราะเธอจําอะไรไม่ได้เลยสกั นิด ‚งนั้ คณุ รู้เร่ืองทงั้ หมดแล้วใชไ่ หมวา่ เกิดอะไรขนึ ้ ‛ ‚ใช่ สรุปวา่ เราถกู หลอกอยา่ งนนั้ ใช่ไหม นายธนั ว์หลอกเราทงั้ สองคนเสียสนิทเลย‛ เขมจิราไม่อาจทนฟังได้อีกครัง้ วา่ ธนวรรธแกล้งทําให้เธอหลงรัก เพ่ือจะหกั หน้าและทําให้เธอเจบ็ ปวด ‚ตอนนีเ้ขากบั นงั อ้อมคงจะคนื ดี กนั แล้วสนิ ะ‛ ‚อ้อมหนีไป‛ ‚อะไรนะ! หนีเหรอ‛ เขมจิราประหลาดใจอย่คู รู่หนง่ึ และแล้วก็ หวั เราะออกมาอย่างสะใจ ‚ฮ่าๆ นน่ั แหละผลกรรมของไอ้ธนั ว์ที่มนั ทํา กบั ฉนั ขอให้นงั อ้อมหนีไปไกลๆ เลยย่ิงดี ขอให้มนั ...‛ ‚พอเถอะเข็ม!” วิศรุตห้ามปรามเสยี งเข้ม ‚พอได้แล้วนะ ตอนนี ้ ทกุ อย่างมนั จบแล้ว เรากบั เขาตา่ งคนก็ตา่ งทําในสิง่ ไม่ดกี นั ไว้ทงั้ นนั้ แหละ ให้ทกุ อย่างมนั จบลงแคน่ ีเ้ถอะ‛ ‚นี่หมายความวา่ วิศก็คนื ดีกบั นงั อ้อมไม่สาํ เร็จซนิ ะ ถึงได้ อารมณ์เสียแบบนี‛้ เธอคดิ ไว้อยแู่ ล้วเชียววา่ วศิ รุตคงจะไมม่ ีปัญญา เขา มนั เป็นพวกขีแ้ พ้

‚ปลอ่ ยอ้อมไปเถอะ เราสองคนทํากบั เธอไว้มากพอแล้ว‛ ‚เพิ่งจะมาสํานกึ ผิดตอนนี ้มนั ไม่สายไปหนอ่ ยเหรอคะวศิ ‛ เธอ เบอื่ เขาก็ตรงที่ชอบทําตวั อ่อนแอน่ีแหละ ‚ผมพอแล้ว แค่จะโทร.มาบอกคณุ วา่ ตอ่ ไปนีผ้ มคงไมต่ ดิ ตอ่ คณุ อีกแล้วนะ‛ แม้แต่วศิ รุตท่ีเคยหลงเธอมากๆ ก็ยงั ตดั สมั พนั ธ์กบั เธอในท่ีสดุ เขมจิราทงั้ หงดุ หงิดและผิดหวงั ที่ไม่มีใครอย่ขู ้างเธอเลยสกั คนเดยี ว ‚งนั้ ก็เชิญตามคณุ สบายเลย อย่าคดิ นะวา่ เขม็ จะเสียใจ ไมม่ ีวนั ซะหรอก‛ แตเ่ มื่อวางสายแล้ว นํา้ ตาของเธอกลบั ไหลรินอย่างห้ามไม่อยู่ หญิงสาวทิง้ โทรศพั ท์ลงบนเตยี งก่อนจะชนั เขา่ ขนึ ้ และซบหน้าลงกบั มนั ร้ องไห้ ให้กบั ชีวติ ที่พงั ทลาย นกึ ถึงชีวิตที่เคยมีก่อนหน้านีแ้ ล้วยิ่งเสียใจ เธอจะ มีวนั ได้มนั กลบั คนื มาอีกแล้วใช่ไหม แล้วตอนนีเ้ธอจะอย่กู บั ใคร เธอไม่ คิดวา่ ตนเองจะ อยคู่ นเดยี วได้อีกแล้วหลงั จากผา่ นเร่ืองราวทงั้ หมดมา

แล้วเธอก็ต้องสะด้งุ เม่ือได้ยินเสยี งโทรศพั ท์อีกครัง้ ทวา่ มนั ไมใ่ ช่ เสียงเดมิ แตเ่ ป็นเสียงที่มาจากโทรศพั ท์แบบตงั้ โต๊ะซง่ึ เป็นของอพาร์ท เม้นท์ หญิงสาวสงสยั ขณะที่ลงั เลวา่ จะรับดีหรือเปล่า เธอไม่รู้จกั ใครท่ีน่ีเลยสกั คน หรือวา่ มีเรื่องอะไร เขาจะไลเ่ ธอออกจากที่นี่หรือ มือสน่ั เทาเอือ้ มไปยกหโู ทรศพั ท์ ‚สวสั ดคี รับ คณุ เขมจิราห้องห้าศนู ย์สใี่ ชไ่ หมครับ‛ ‚คะ่ ‛ เธอตอบอย่างงงๆ ‚มีคนมาขอพบคณุ ครับ ตอนนีร้ ออย่ขู ้างลา่ ง‛ ‚ใคร?‛ ไม่น่าจะเป็นธนวรรธไปได้ สว่ นวิศรุตก็เพ่ิงวางหไู ปเมื่อกี ้ จงึ ไมน่ า่ จะใชเ่ ขาเชน่ กนั ‚เขาบอกวา่ เป็นญาติของคณุ ครับ‛ ญาตหิ รือ? เธอไม่มีญาตพิ ่ีน้องในกรุงเทพฯ น่ีนา และเป็นไป ไม่ได้ท่ีครอบครัวของเธอจะเดนิ ทางมาจากตา่ งจงั หวดั และรู้ว่าเธออยู่ ท่ีนี่ เธอไม่ได้ บอกใครแม้แต่คนเดียววา่ กลบั มาเมืองไทยแล้วด้วยซาํ ้

‚เขาช่ืออะไร‛ และเมื่อฝ่ ายนนั้ เอ่ยชื่อ เขมจิราก็แทบจะทําหโู ทรศพั ท์ร่วงทนั ที ‚พ่อ...‛ เธอพมึ พําปากสน่ั ได้ยินเสยี งปลายสายร้องเรียกอยู่ หลายครัง้ ก่อนจะวางไป ‚มาได้ยงั ไง‛ หญิงสาวลกุ ขนึ ้ แตย่ งั คงหนั รีหนั ขวางทําอะไรไมถ่ กู สกั พกั ก็ได้ ยินเสียงเคาะประตู ทําเอาสะด้งุ อกี ครัง้ ‚ทําไงด‛ี พ่อต้องลากเธอกลบั ไปบ้านด้วยแนๆ่ หญิงสาวยงั ไมอ่ ยากไป แต่ถงึ อยา่ งไรเธอก็คงจะหลบอย่ใู นนีต้ ลอดไปไมไ่ ด้แน่ๆ หญิงสาว พยายามตงั้ สติ สดู ลมหายใจลกึ ๆ เข้าไว้และเดินไปเปิดประตู ‚เข็ม‛ ‚พ่อ‛ หญิงสาวถอยหลงั เมื่อเหน็ นายขจร พอ่ ของตนเองก้าวเข้า ห้องมา เขาดแู ก่ลงมากทีเดยี ว เส้นผมทเี่ คยดกดําก็เร่ิมมีสเี ทาแซม ‚พ่อ มาที่น่ีได้ยงั ไง‛ ‚มีคนโทร.บอกพ่อวา่ เข็มอย่ทู ่ีน่ี‛

‚ใคร?” วศิ รุตหรือ แตเ่ ขาไม่รู้จกั ครอบครัวของเธอน่ี ‚เขาไมไ่ ด้บอกช่ือหรอก แตบ่ อกวา่ เข็มกลบั มาเมืองไทยแล้ว และตอนนีอ้ ย่ทู ี่นี่ พ่อจะมารับกลบั บ้าน‛ หญิงสาวสา่ ยหน้า ‚เข็มไม่ไป เข็มไม่อยากอย่ทู ่ีนนั่ ‛ ‚แล้วนี่คือที่ที่เข็มอยากจะอยเู่ หรอ‛ ชายวยั กลางคนมองไป รอบๆ ห้องพกั ขนาดกลาง มนั ดแู คบกวา่ ท่ีบ้านของเขาหลายเทา่ นกั เขมจิราไม่รู้ว่าเธออยากอยทู่ ่ีไหน ตอนนีท้ กุ ๆ ท่ีก็คงจะ เหมือนกนั หมด ‚เข็มไม่อยากอยกู่ บั น้าเดอื น‛ เธอหมายถงึ ภรรยาใหม่ของพอ่ ทงั้ คไู่ มล่ งรอยกนั มาตงั้ แตไ่ หนแตไ่ ร ‚แล้วถ้าพ่อบอกวา่ พอ่ เลกิ กบั เขาไปแล้วละ่ ‛ หญิงสาวอ้าปากที่กําลงั จะเถียงค้างไว้ และสา่ ยหน้าอยา่ งตก ตะลงึ ‚จริงเหรอคะ ตงั้ แตเ่ มื่อไหร่‛ ‚ไม่ก่ีเดือนนีเ้อง พ่อพยายามโทร.หาเขม็ หลายครัง้ เพ่ือจะบอก เร่ืองนี ้แตก่ ็ตดิ ตอ่ ไม่ได้เลย พ่อคดิ ว่าเข็มยงั อยทู่ ี่มหาวทิ ยาลยั ใน ลอนดอน แต่พอ

ตดิ ต่อไปเขากลบั บอกวา่ เข็มไม่ได้เรียนท่ีนนั่ แล้ว และพอ่ ก็มืดแปดด้าน ไม่รู้จะไปตามหาเข็มที่ไหน คิดวา่ เขม็ คงจะโกรธพ่อและหนีไปท่ีอ่ืนอีก แต่แล้วเม่ือวาน ก็มีคนโทร.ไปบอกพอ่ วา่ เข็มอยทู่ ่ีน่ี‛ ‚เมื่อวานเหรอ หรือวา่ ...‛ เป็นไปไมไ่ ด้ อยา่ บอกนะว่าคนที่โทร.ไปคอื ธนวรรธ เขารู้ได้ อยา่ งไร ‚กลบั บ้านไปกบั พ่อเถอะ‛ ‚พอ่ พดู จริงๆ เหรอทบ่ี อกวา่ เลกิ กบั น้าเดือนแล้ว วนั ก่อนเข็มยงั เจอเขาที่กรุงเทพด้วย‛ เธอยงั กลวั วา่ บดิ าจะหลอกเพื่อพาตวั เธอกลบั ไป ระยะ นีเ้ ธอโดนหลอกมามากพอแล้ ว ‚จริงสิ พอ่ ไม่โกหกหรอก‛ แตถ่ งึ อย่างนนั้ มนั ก็ยงั ปบุ ปับเกินไปท่ีเธอจะตดั สินใจ เมื่อไมก่ ี่ นาทีก่อนเธอยงั ตน่ื ขนึ ้ มาพร้อมกบั ความรู้สกึ วา่ จะต้องอย่อู ย่างโดด เด่ียวตลอดไป

อยเู่ ลย แตบ่ ดั นีพ้ อ่ ของเธอกลบั มาตามตวั ให้กลบั ไปอย่ดู ้วยกนั เหมือนเดิม กลบั ไปเป็นครอบครัวเดยี วกนั เหมือนเมื่อก่อน ‚กลบั ไปกบั พอ่ เถอะ หรือวา่ ลกู ติดงาน‛ พอนกึ ถงึ งาน จงึ ได้รู้ว่าตนเองไมม่ ีมนั อีกแล้วเชน่ กนั ตอนนีเ้ธอ กลายเป็นคนตกงาน ไมม่ ีเพ่ือนฝงู และแทบไม่เหลืออะไรเลย มีแต่ ผ้ชู าย ตรงหน้าเท่านนั้ ท่ีเธอเหลืออยู่ ‚เขม็ ...‛ หญิงสาวยงั คงลงั เล แล้วขจรก็ก้าวมายืนตรงหน้า พร้อมกบั ดงึ เธอเข้าไปกอด นาทีนนั้ หญิงสาวแทบจะร้องไห้ออกมา ‚กลบั บ้านกบั พอ่ นะ ท่ีผ่านมาพอ่ ขอโทษท่ีไมเ่ คยฟังเข็มเลย แต่ ตอนนีพ้ อ่ จะรับฟังลกู มากขนึ ้ ‛ ‚พอ่ ‛ แล้วเธอก็ปลอ่ ยโฮออกมาอยา่ งกลนั้ ไม่อยู่ ความรู้สกึ อดึ อดั ใจที่ เก็บไว้มาตลอดหลายชว่ั โมงนบั ตงั้ แตท่ ่ีธนวรรธเผยความจริงให้รู้ ถกู ปลดปลอ่ ย ออกมาพร้อมกบั นํา้ ตาที่ไหลเป็นสาย ‚ตกลงคะ่ เขม็ จะกลบั ไปกบั พอ่ ‛

เธอไม่มีทางเลือกอื่นอีกแล้ว เธอตระหนกั แล้ววา่ ตนเองไม่ สามารถใช้ชีวิตอย่างโดดเด่ยี วตอ่ ไปได้ จงึ ตดั สนิ ใจกลบั ไปอย่ทู ี่บ้านเดมิ หญิงสาวเก็บของในวนั นนั้ เลย เธอไม่อยากจมอยทู่ ่ีนี่อีกต่อไป แล้ว เธอขนข้าวของท่ีมีไมม่ ากนกั ไปไว้ที่ท้ายรถสว่ นตวั ของบดิ าซง่ึ เขา ขบั มาจาก ต่างจงั หวดั ก่อนไป เธอมองสถานท่แี หง่ นีเ้ป็นครัง้ สดุ ท้าย มนั เตม็ ไปด้วย ความทรงจํามากมาย ทงั้ ความสขุ ความหวงั แม้มนั จะจอมปลอมทวา่ มนั ก็เคยมี อยจู่ ริง แตเ่ มื่อสดุ ท้ายแล้วมนั ก็กลบั กลายเป็นความทกุ ข์ หญิงสาวจงึ เลอื กหนั หลงั ให้มนั และก้าวขนึ ้ รถพร้อมจะออกไปจากที่น่ีในท้ายที่สดุ ธนวรรธแน่ใจวา่ วนิศาไม่ได้ขบั รถมาทํางาน เพราะเขาเคยเห็น อีกฝ่ ายเดินออกมาพร้อมๆ กบั อมาวดีหลงั เลกิ งาน วนั นีท้ งั้ วนั ชายหน่มุ ไม่ได้ไป ทํางานของตนเองเลย เขาเตร็ดเตร่อย่บู ริเวณท่ีทํางานของอมาวดี จนกระทงั่ ถงึ เวลาเย็น เลยหกโมงไปเลก็ น้อย เขาก็เหน็ วนิศาเดินออกมา อีกครัง้

ชายหนมุ่ จอดรถไว้ท่ีห้างสรรพสินค้าบริเวณนนั้ สว่ นตวั เขาแอบ สะกดรอยตามวนิศาไป เพราะมนั่ ใจวา่ อมาวดีต้องอยกู่ บั อีกฝ่ ายแน่ๆ เธอเดนิ ไปขนึ ้ รถไฟฟ้ า เขาก็ตามไป ตีตว๋ั สดุ สาย และเลือกลง สถานีเดยี วกบั เธอโดยระวงั ไมใ่ ห้เปิดเผยตวั จากนนั้ ก็นง่ั มอเตอร์ไซค์ รับจ้างเข้าไป ในซอยแห่งหนง่ึ แล้วชายหนมุ่ ก็เบกิ ตากว้างเม่ือเหน็ ใครคนหนงึ่ เดิน ออกมาเปิดประตใู ห้เธอ ใชอ่ มาวดจี ริงๆ ด้วย เขารีบลงจากรถมอเตอร์ไซค์และเดิน ตามหลงั วนิศาไปติดๆ เม่ือถงึ หน้าบ้านเขาก็รีบย่ืนมือไปขวางประตไู ว้ และตะโกน เรียกช่ืออมาวดี ‚อ้อม!” หญิงสาวซงึ่ กําลงั จะปิดประตกู ็ตกใจและเงยหน้าขนึ ้ แล้วผงะ ไปเม่ือเห็นเขา ‚พี่ธนั ว์!‛ เธอหนั มองเพ่ือนสาวเพราะสงสยั วา่ อีกฝ่ ายเป็นคน บอกให้เขาตามมาหรือเปล่า ทวา่ วนิศากลบั สา่ ยหน้า ‚ฉนั เปลา่ นะ ไมร่ ู้จริงๆ วา่ เขาแอบตามมาตอนไหน‛

ชายหนมุ่ ฉวยโอกาสท่ีสองสาวกําลงั งงๆ อย่แู ทรกตวั ผา่ นประตู รัว้ เข้ามาได้สําเร็จ ‚พีธ่ นั ว์มาทําอะไรที่น่ีคะ‛ ‚พก่ี ็จะมาตามเมียพ่ีกลบั บ้านไง‛ หญิงสาวหนั ไปมองเพื่อน รู้สกึ อายแทนคาํ พดู ของเขาจริงๆ ‚เออ่ ...ฉนั กลบั เข้าไปในบ้านก่อนนะ คยุ กนั ดีๆ ละ่ ‛ วนิศายิม้ เขินแทนและบอกกบั อมาวดี ‚เดย๋ี วก่อนวี!” ทวา่ เพ่อื นสาวไมห่ นั กลบั มาตามคําเรียกร้องของเธอ มีแต่ ธนวรรธที่มองสาํ รวจเธอราวกบั ไมไ่ ด้เจอกนั มานาน เขาจบั มือเธอไปกมุ เอาไว้

ความจริงในใจ ‚อ้อมหนีพ่มี าทําไม ทําไมไม่อย่คู ยุ กนั ก่อน‛ ‚เพราะอ้อมไม่อยากฟังคาํ โกหกของพธี่ นั ว์อีก‛

ชายหนมุ่ พยายามจะดงึ หญิงสาวเข้าไปกอด แตอ่ มาวดขี ืนตวั ไว้ ‚พ่ขี อโทษ พ่ีผิดไปแล้วท่ีโกหกอ้อม แตเ่ รื่องระหวา่ งพ่ีกบั เขม็ มนั ไมใ่ ชอ่ ย่างที่อ้อมคดิ ‛ ‚แล้วมนั คอื อะไรละ่ คะ‛ แม้วา่ หญิงสาวพอจะรู้เรื่องนนั้ อยแู่ ล้ว แตเ่ ธอก็ยงั อยากได้ยินคาํ อธิบายจากเขา ‚พก่ี บั เขม็ ไมไ่ ด้มีอะไรกนั อยา่ งท่ีอ้อมเข้าใจ พี่แคห่ ลอกให้เขา ตายใจวา่ พ่ีชอบเขาก็เทา่ นนั้ เอง‛ ‚เพ่ืออะไรคะ ทําแบบนนั้ ไปทําไม‛ ‚พ่อี ยากให้เขาเลกิ ยงุ่ กบั อ้อม เลกิ ยงุ่ กบั พ่ีและครอบครัวของเรา สกั ที‛ ‚แล้วทําไมต้องปิดบงั อ้อม อ้อมเป็นคนโง่เป็นตวั ตลกในสายตา ของพ่ีธนั ว์ใชไ่ หมคะ‛ หญิงสาวหนั หลงั ให้เขาและจะเดินเข้าบ้าน แตช่ ายหน่มุ ตามไป และกอดเธอจากด้านหลงั ‚ปลอ่ ยอ้อมนะ‛ เธอดนิ ้ รนขดั ขืน

‚ไม่ปลอ่ ย จนกวา่ อ้อมจะยอมกลบั บ้านกบั พี่ เราไปคยุ กนั ที่ บ้านเถอะนะ แล้วพ่ีจะบอกอ้อมทกุ อยา่ งเลยจะไม่มีอะไรปิดบงั อกี แล้ว‛ ‚แล้วอ้อมจะรู้ได้ยงั ไงวา่ พี่ธนั ว์จะไมโ่ กหกอีก‛ เธอหยดุ ดนิ ้ ลงครู่ หนง่ึ ‚พตี่ ดั ขาดกบั เข็มแล้ว ตอนนีพ้ ี่ไม่จําเป็นต้องโกหกอ้อมอีกแล้ว อ้อมให้โอกาสพ่ีอีกสกั ครัง้ เถอะนะ ทีไอ้วศิ มนั เคยทํากบั อ้อมไว้อ้อม ยงั ให้อภยั มนั ได้เลยนี่‛ อมาวดีเอีย้ วตวั ไปหาชายหน่มุ ‚มนั ไมเ่ หมือนกนั หรอกคะ่ ตอน นนั้ อ้อมกบั พี่วิศยงั ไม่ได้เป็นอะไรกนั แตเ่ ราแตง่ งานแล้ว ก็ควรจะมี ความเช่ือใจและซอื่ สตั ย์ต่อกนั มากกวา่ นนั้ ‛ ‚แล้วอ้อมจะให้พีท่ ํายงั ไง พ่ีเลกิ กบั เข็มแล้ว เราไมเ่ คยมีอะไรกนั ด้วย พ่ตี ้องทํายงั ไงอ้อมถงึ จะหายโกรธ‛ เขาไมน่ กึ เลยวา่ อมาวดีจะดอื ้ ขนาดนี ้ เห็นปกติเป็ นคนเรียบร้ อยและใจเย็นออกปานนนั ้ ‚พ่ีธนั ว์กลบั ไปก่อนเถอะคะ่ อ้อมยงั ติดสนิ ใจตอนนีไ้ ม่ได้หรอก‛ ‚ถ้าอ้อมไม่กลบั พกี่ ็ไมก่ ลบั อ้อมอยากอยทู่ ่ีนี่มากนกั ใช่ไหม ได้ ...งนั้ พี่จะอย่ดู ้วย‛

วา่ แล้วเขาก็โอบร่างบางในอ้อมแขนและพาเดนิ เข้าไปในบ้าน หญิงสาวพยายามขืนแรงของเขาแตก่ ็ไมส่ ําเร็จ ‚พี่ธนั ว์ปลอ่ ยนะ เกรงใจเพ่อื นของอ้อมบ้างสคิ ะ‛ เธอยกเพ่ือน ขนึ ้ มาอ้างเผื่อวา่ เขาอาจจะเปลยี่ นใจ ‚ถ้าเกรงใจเพ่ือน อ้อมก็ยอมกลบั ไปกบั พี่เสียสิ จะได้ไมต่ ้อง รบกวนเพ่ือนอีก‛ ในบ้านไร้วแ่ี ววของวนิศา เดาว่าอีกฝ่ ายคงต้องการให้เธอกบั ธนวรรธปรับความเข้าใจกนั ตามลําพงั ‚ทําไมพ่ีธนั ว์พดู ไม่รู้เร่ืองแบบนีค้ ะ‛ หญิงสาวหนั กลบั ไปพดู กบั เขา มือหนงึ่ พยายามดนั ตวั เขาออก ‚อ้อมนนั่ แหละที่พดู ไมร่ ู้เร่ือง พี่บอกแล้วไงวา่ พี่ไมไ่ ด้นอกใจ อ้อมจริงๆ สกั หนอ่ ย แล้วอ้อมยงั โกรธพ่ีเรื่องอะไรอีก‛ อมาวดกี ็บอกไมถ่ กู เหมือนกนั วา่ ทําไมเธอยงั ไม่ยอมให้อภยั เขา อาจเป็นเพราะวา่ มีบางอยา่ งที่เธอยงั ไมร่ ู้เก่ียวกบั ตวั เขา ซง่ึ มนั ทําให้เธอ ไม่ยอม วางใจในตวั เขาสกั ที ทวา่ หญิงสาวก็นกึ ไมอ่ อกวา่ มนั คืออะไร

‚กลบั บ้านกบั พ่ีเถอะนะ อ้อมจะอยบู่ ้านของคณุ ย่าไปก่อนก็ได้ พ่ียอมทงั้ นนั้ ‛ ธนวรรธลบู ไล้ใบหน้าของภรรยาด้วยความโหยหาและโลง่ ใจ พบตวั เธอแล้ว หญิงสาวไม่ดนิ ้ หนีแล้ว แต่ก็ยงั ไมใ่ ห้คาํ ตอบเขาเชน่ กนั ชายหน่มุ ใจ ชืน้ ขนึ ้ เมื่อเหน็ วา่ เธอมที ่าทีอ่อนลง จงึ ก้มลงจบู บนขมบั ของเธอ แตห่ ญิง สาวหนั ศีรษะหนีเลก็ น้อย ‚เรามาเร่ิมต้นกนั ใหม่นะ‛ เขาซกุ ใบหน้าลงกบั กลมุ่ ผมของหญิง สาวและสดู ดมกล่ินออ่ นๆ จากเส้นผมของเธอ ‚ทําไมพี่ธนั ว์ถึงอยากให้อ้อมกลบั ไปนกั ละ่ คะ‛ ควิ ้ เข้มขมวดอย่างสงสยั ในคาํ ถามเธอ ‚ทําไมจะไมอ่ ยากละ่ ก็ อ้อมเป็นเมียของพี่น่ีนา ถ้าไมง่ ้อเมียจะให้พีไ่ ปง้อใครละ่ ‛ ‚พ่ีธนั ว์ไมจ่ ําเป็นต้องง้ออ้อมก็ได้น่ีคะ ก่อนหน้านีพ้ ธ่ี นั ว์ยงั เคย รังเกียจอ้อมและอยากให้อ้อมไปอย่พู ้นหพู ้นตาเสยี ด้วยซาํ ้ ทําไมตอนนี ้ ถึงเกิด อยากมีอ้อมอยดู่ ้วยขนึ ้ มา หรือวา่ กลวั คณุ ย่าจะโกรธถ้าง้ออ้อมไม่ สําเร็จ‛

ชายหนมุ่ เริ่มจะมองออกแล้ววา่ อมาวดตี ้องการอะไร เขามีสว่ น ผิดเองที่ไมเ่ คยแสดงออกอย่างชดั เจนวา่ เขารู้สกึ อยา่ งไรกบั เธอ ทงั้ ท่ีเขา ก็รู้ใจ ตวั เองมาสกั ระยะหนงึ่ แล้ว ‚พม่ี ีเร่ืองจะบอกอ้อม‛ ‚เรื่องอะไรคะ‛ ‚อ้อมอยากรู้ใชไ่ หมวา่ ทําไมพ่ีถึงตดั สินใจแตง่ งานกบั อ้อม‛ ‚อ้อมรู้เร่ืองนนั้ แล้วนี่คะ เป็นเพราะวา่ คณุ ย่าบงั คบั พี่ธนั ว์‛ ‚เปลา่ ไมใ่ ช่‛ อมาวดีสบตากบั เขาอย่างแปลกใจ แววตาฉายแววอยากรู้ แต่ เขาก็มีเง่ือนไขของตวั เองเหมือนกนั ‚แต่อ้อมต้องกลบั ไปกบั พี่ก่อนแล้วพี่จะบอก พี่จะบอกความ จริงกบั อ้อมทงั้ หมด ไม่มีอะไรต้องปิดบงั อกี แล้ว‛ หญิงสาวกดั ริมฝี ปากเบาๆ และชง่ั ใจวา่ เธอควรจะเชื่อเขาดไี หม บางครัง้ ธนวรรธก็เจ้าเลห่ ์เกินไปจนเธอตามไมท่ นั ‚บอกตอนนีไ้ ม่ได้เหรอคะ‛

‚มนั สาํ คญั เกินไปท่ีเราจะพดู กนั ท่ีน่ี‛ คาํ ตอบของเขายิ่งกระต้นุ ให้หญิงสาวอยากรู้ เธอคดิ วา่ อาจจะ ต้องลองเสีย่ งดู ไมว่ ่าแท้จริงแล้วมนั จะเป็นอะไรก็ตาม แตม่ นั คงไม่แย่ ไปกวา่ สิ่งท่ี เธอได้เผชิญเม่ือวนั ท่ีผ่านมาอีกแล้ว ‚ก็ได้คะ่ อ้อมจะกลบั ‛ รอยยิม้ กว้างปรากฏบนใบหน้าที่เคยเคร่งเครียดของชายหนมุ่ เขาดงึ เธอเข้ามากอดแน่นด้วยความดีใจ แตอ่ มาวดีดนั ตวั เขาออก ‚อย่าเพิ่งสคิ ะพี่ธนั ว์ น่ีมนั บ้านเพอ่ื นอ้อมนะคะเกรงใจเขาบ้าง‛ ‚พีด่ ใี จนี่นา‛ อมาวดคี ้อนเลก็ ๆ แต่ยงั ไมย่ อมยิม้ ให้ชายหนมุ่ ‚อ้อมจะไปเก็บ ของนะคะ‛ ‚พไ่ี ปช่วย‛ หญิงสาวไมไ่ ด้ห้าม เมื่อพวกเขาเก็บของเสร็จและหิว้ กระเป๋ าลง มาอีกครัง้ ก็พบวา่ วนิศายืนรออย่แู ล้ว ‚จะกลบั แล้วหรือ‛

‚ใชจ่ ้ะ‛ อมาวดีเดนิ เข้าไปหาเพื่อนและกอดอีกฝ่ าย ‚ขอบใจ มากๆ เลยนะวีท่ีคอยช่วยเหลอื ฉนั ‛ ‚ไม่เป็นไร เพื่อนก็ต้องชว่ ยเพอ่ื นอย่แู ล้ว ว่าแต่...‛ วนิศากระซิบ ข้างหเู ธอ ‚เธอกบั พี่ธนั ว์เข้าใจกนั ดแี ล้วใช่ไหม‛ ‚ก็ไมเ่ ชิงหรอก‛ ยงั มีเรื่องท่ีเขาตดิ ค้างเธออยู่ แตก่ ระนนั้ อมาวดี ก็ยิม้ กว้างเพื่อให้เพ่ือนสบายใจ ‚ฉนั ไปก่อนนะ แล้วพรุ่งนีเ้จอกนั ที่ ทํางาน เอ้อ...เดยี๋ วให้ฉนั เลยี ้ งข้าวตอบแทนวีนะ‛ ‚โอ๊ย! ไมเ่ ป็นไรหรอก คิดเลก็ คิดน้อยไปได้‛ สองสาวผละออกจากกนั และธนวรรธก็เดินเข้ามา ‚ขอบคณุ คณุ วีมากนะครับ ขอโทษด้วยที่ต้องแอบตามมา‛ ‚เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกคะ่ ฉนั ก็ต้องขอโทษด้วยที่โกหกคณุ ‛ ‚ไม่เป็นไรครับ ผมเข้าใจ‛ เขาโอบเอวภรรยา สว่ นมือข้างหนง่ึ ถือกระเป๋ าให้เธอ จากนนั้ ก็ เดนิ ออกไปเรียกแท็กซ่ี กลบั ไปเอารถท่ีจอดไว้ท่ีห้างสรรพสินค้า แล้วทงั้ คกู่ ็พากนั กลบั บ้าน ธนวรรธไม่ได้พาอมาวดีกลบั ไปบ้านของนางรุ่งฤดีอยา่ งทบี่ อก ในตอนแรก แตเ่ ขาพาเธอมาที่คอนโดฯ เรือนหอของคนทงั้ คู่

ชายหน่มุ จงู มือหญิงสาวเข้าไปในห้องนอน เม่ืออยกู่ นั ตาม ลําพงั เขาก็ดงึ เธอมากอดและหอมแก้มแรงๆ หญิงสาวยงั ทําท่าทีปัด ป้ องเลก็ ๆ ‚พ่ีธนั ว์โกหกอ้อมอีกแล้ว ไหนบอกวา่ จะพาไปหาคณุ ยา่ ไงคะ‛ ‚ไม่ได้บอกน่ีวา่ จะพาไปตอนนี ้คืนนีอ้ ย่กู บั พี่ท่ีน่ีแหละ พรุ่งนี ้ ค่อยไปหาคณุ ยา่ กนั ‛ หญิงสาวทําแก้มป่ องอย่างแสนงอน เลยถกู เขาหอมแก้มอีกที ‚หายโกรธพี่หรือยงั ‛ เธอไม่ได้ตอบ แต่ถามเขากลบั ‚ไหนละ่ คะเร่ืองท่ีจะบอกอ้อม‛ ชายหนมุ่ ดงึ ร่างบางให้นง่ั ลงบนเตียงด้วยกนั โดยท่ีเขาโอบกอด เธอไว้จากทางด้านหลงั และเกยคางบนลาดไหลข่ องหญิงสาว ‚วนั ท่ีคณุ ยา่ เข้ามาบอกพ่ีวา่ ให้แต่งงานกบั อ้อม ตอนแรกพ่ี ปฏิเสธ และคิดวา่ มนั ไมม่ ีทางเป็นไปได้แนๆ่ ‛ ‚แล้วไงตอ่ คะ‛ ‚แตพ่ อรู้ว่าอ้อมตอบตกลงแล้วพ่ีก็แปลกใจมาก แตพ่ ่ี...พ่กี ็ยงั ไมย่ อมตกลงงา่ ยๆ อยดู่ ี พีไ่ มร่ ู้เหมือนกนั วา่ ทําไมถึงได้เป็นคนปากแข็ง ขนาดนนั้ ‛

มือของเขาลบู วนบนหลงั มือของหญิงสาวเบาๆ อมาวดรี ู้สกึ ได้ ว่ามนั เย็นกวา่ ปกติ ‚แตส่ ดุ ท้ายท่ีพี่ยอมตกลง เป็นเพราะคณุ ยา่ พดู ขพู่ ่ี‛ เธอไมร่ ู้เรื่องนนั้ มาก่อนเลย นางรุ่งฤดีก็ไมเ่ คยพดู ถึงสาเหตทุ ี่ ธนวรรธยอมตกลง ‚ข่เู ร่ืองอะไรเหรอคะ‛ ธนวรรธนกึ ย้อนถงึ คาํ พดู ของผ้เู ป็นย่าในวนั นนั้ นางรุ่งฤดขี วู่ ่า จะตดั ชื่อของเขาออกจากกองมรดก ตดั ช่ือออกจากการเป็นผ้บู ริหาร ของบริษัทและ ห้นุ สว่ นด้วย และจะยกทรัพย์สมบตั สิ ว่ นของเขาให้อมาวดีแทน ทวา่ ...นน่ั คอื สิ่งท่ีเขากลวั เสยี ที่ไหนกนั ไม่เลยสกั นิด เขายงั มี คอนโดฯ มีทรัพย์สินอ่ืนๆ มากพอที่จะใช้ชีวิตได้อย่างไม่ยากลําบากนกั แตค่ าํ พดู ต่อมาของผ้เู ป็นยา่ ตา่ งหากที่มีผลตอ่ การตดั สนิ ใจของเขา ‘ตอ่ จากนี ้ฉนั จะพาหนอู ้อมไปเปิดตวั ในฐานะหลานสาวคน เดยี ว แล้วก็จะแนะนําให้รู้จกั กบั คนดีๆ อาจจะเป็นลกู หลานของคนที่ย่า รู้จกั คอยดู

เถอะ...ยา่ รับรองได้เลยวา่ ใครๆ ก็จะต้องพากนั เข้าคิวมาขอทําความรู้ จกั กบั หนอู ้อมเป็นแถว ผ้หู ญิงดๆี น่ารักๆ อย่างหนอู ้อมนะ่ จะไปหาที่ ไหนได้อีก’ นนั่ ตา่ งหากที่ทําให้หวั ใจของเขากระตกุ ทําให้เขารีบตดั สินใจ ตอบตกลง แตก่ ระนนั้ ก็แสร้งทําทีแสดงให้ผ้เู ป็นยา่ เหน็ วา่ เขากลวั คาํ ขู่ เร่ืองสมบตั นิ นั่ ทวา่ ตอนนนั้ ชายหนมุ่ ยงั ไมไ่ ด้ตระหนกั วา่ แท้จริงแล้วเขารู้สกึ อย่างไร กบั อมาวดกี นั แน่ เขาเพิ่งมารู้ทีหลงั วา่ มนั เป็นเพราะเขาแอบชอบเธอ ชายหน่มุ เผลอยิม้ เมื่อนกึ ถงึ ตนเองในตอนนนั้ เขาเลา่ ตอ่ หลงั จากเว้นจงั หวะไป ‚คณุ ย่าขพู่ ว่ี า่ จะยกอ้อมให้คนอ่ืน พี่ก็เลยต้องตกลง‛ หญิงสาวหนั หน้าไปหาชายหนมุ่ ทนั ที ‚ทําไมพี่ธนั ว์ถึงกลวั วา่ คณุ ยา่ จะยกอ้อมให้คนอ่ืนละ่ คะ มนั ก็ดแี ล้วไมใ่ ชเ่ หรอคะเพราะพีธ่ นั ว์ จะได้ไมต่ ้องแตง่ งานกบั อ้อมไง‛ ‚มนั จะดีได้ยงั ไงละ่ ถ้าคณุ ย่ายกอ้อมให้คนอื่น พ่ีก็คงอกหกั แย่ สิ‛ ‚หมายความวา่ ...‛

เธอกวาดตามองใบหน้าของเขาด้วยความไมแ่ นใ่ จ ชายหน่มุ จงึ พยกั หน้าเพ่ือยืนยนั ในส่ิงท่ีเธอกําลงั คดิ ‚พธี่ นั ว์...ชอบอ้อมเหรอคะ‛ พลนั หญิงสาวก็รู้สกึ วา่ ใบหน้าร้อน รุ่มเพราะคําพดู ของตวั เอง ถ้าเกิดเขาตอบวา่ ไมใ่ ช่ เธอคงจะเสียหน้าแย่ ‚ใช่ แต่ตอนนนั้ พ่ีไมร่ ู้หรอกวา่ อาการนนั้ เรียกวา่ อะไร‛ ทวา่ อมาวดีกลบั สา่ ยหน้าในเวลาตอ่ มา ‚มนั จะเป็นไปได้ยงั ไง คะ ในเม่ือตอนนนั้ พี่ธนั ว์ไม่ชอบหน้าอ้อมอย่างกบั อะไรดี เจอกนั ทีไรก็ หาเร่ือง ทะเลาะกนั ทกุ ทีเลย พธ่ี นั ว์นะ่ โกหกอ้อมอีกแล้ว‛ เธอปักใจเช่ือในสิง่ ที่ ตนเองเหน็ มากกวา่ ‚พ่มี นั โงเ่ อง พี่ทําไมด่ กี บั อ้อมมาตลอด แตส่ าเหตทุ ่ีพี่หาเรื่อง อ้อมก็เพราะวา่ พี่หงึ หงึ อ้อมกบั พี่วิศ ช่วงที่เขากําลงั จะกลบั มา พีเ่ ลยพดู ประชดและ ทําไม่ดีกบั อ้อม นนั่ เป็นเพราะวา่ พ่ีโมโห หงดุ หงิด ไมอ่ ยากให้อ้อมกบั เขากลบั มาคบกนั อีก‛ ไม่คิดเลยจริงๆ อมาวดีไมเ่ คยคิดเลยสง่ิ ที่เกิดขนึ ้ ในวนั นนั้ ความ จริงแล้วมนั จะตรงกนั ข้ามกบั ส่ิงที่ได้เห็นโดยสนิ ้ เชิง ตอนนนั้ เธอมนั่ ใจ มากๆ ว่า

เขาเกลยี ดเธอ และเธอก็จําได้วา่ โกรธเขาเอามากๆ ด้วย ทวา่ อนั ที่จริง แล้วเขาทําลงไปเพราะหงึ เธอหรือนี่ ‚อ้อมไมอ่ ยากเช่ือเลย‛ เธอพดู แผ่วเบาราวกบั จะบอกกบั ตนเอง มากกวา่ ‚พเ่ี องก็ไม่อยากเชื่อเหมือนกนั วา่ ตวั เองจะเป็นอย่างนนั้ ‛ ‚แล้ว...พี่ธนั ว์เร่ิมรู้สกึ อย่างนนั้ ตงั้ แตเ่ มื่อไหร่คะ‛ หญิงสาวด้วย นํา้ เสียงอายๆ ทงั้ คพู่ ดู คยุ กนั ราวกบั เป็นครู่ ักท่ีเพ่ิงเริ่มจีบกนั หมาดๆ ‚ไมร่ ู้สิ มนั อาจจะคอ่ ยเป็นคอ่ ยไปจนเราไมร่ ู้สกึ ตวั เลยก็ได้ แตถ่ ้า ให้พีค่ ดิ พี่วา่ มนั คงเป็นตอนท่ีพ่แี อบได้ยินอ้อมคยุ กบั พ่ีวิศในคืนก่อนท่ี เขาจะเดินทางไปเรียนตอ่ ‛ ‚พีธ่ นั ว์เห็นจริงๆ ด้วย‛ เธอนกึ ออกแล้ว คืนนนั้ เขายงั พดู ประชด เธอกบั วิศรุตอยเู่ ลย ธนวรรธพยกั หน้า ยิม้ แกนๆ คืนนนั้ หลงั จากที่เขาแอบดคู นทงั้ ครู่ ํ่าลากนั ซงึ่ นนั่ เป็นครัง้ แรกที่ เขาได้รู้วา่ คนทงั้ คแู่ อบคบกนั จริงๆ เขาก็แทบนอนไม่หลบั เลย ภาพท่ีเห็น มนั

รบกวนจิตใจของเขาตลอดเวลาอยา่ งที่ไมเ่ คยเป็นมาก่อน รู้สกึ หงดุ หงิด อย่างอธิบายไม่ถกู เหมือนวา่ ไม่อยากให้คนทงั้ ครู่ ักกนั แตข่ ณะเดยี วกนั ก็โลง่ ใจด้วย เพราะวศิ รุตกําลงั จะไปจากท่ีนี่แล้ว เขาไม่คดิ วา่ ความรักของคนทงั้ คจู่ ะ ยง่ั ยืนและคงอย่ไู ด้ตลอดไปหรอก และแล้วมนั ก็เป็นอยา่ งที่เขาคดิ จริงๆ ตอนที่รู้ว่าวิศรุตเปลี่ยนใจจากอมาวดีไปคบคนอ่ืน เขาแอบดใี จ และสะใจอยลู่ กึ ๆ แต่ก็ไมแ่ สดงอาการนนั้ ออกมาให้ใครเห็น และตอน นนั้ ก็ยงั คงไม่ รู้ตวั วา่ ตนเองรู้สกึ อยา่ งไร จนกระทงั่ ถึงวนั ที่ถกู บงั คบั ให้แตง่ งานกบั อมา วดี เขาก็รีบฉวยโอกาสนนั้ ทนั ทีก่อนท่ีมนั จะสายไป ‚แตห่ ลงั จากท่ีพธ่ี นั ว์ตกลงแล้ววา่ จะแตง่ งานกบั อ้อม รวมถงึ ตอนท่ีเราแตง่ งานกนั แรกๆ ทําไมท่าทางของพ่ธี นั ว์ถงึ ดเู หมือนโกรธอ้อม อย่างนนั้ แหละ‛ หญิงสาวเพิ่งนกึ ขนึ ้ ได้จึงทกั ท้วง ‚เพราะพ่ีคดิ วา่ อ้อมยงั รักพ่ีวศิ อย่นู ่ะสิ แล้วอ้อมก็เอาแต่พดู วา่ ถกู บงั คบั ให้แตง่ งานกบั พี่ พ่ีก็เลยหงดุ หงิด และตอนนนั้ พ่ีก็ยงั ไม่รู้ตวั ด้วยวา่ พ่ีรู้สกึ ยงั ไงกบั อ้อม‛ ‚แล้วตอนนีล้ ะ่ คะ‛

ชายหน่มุ รวบกอดหญิงสาวและจมุ พิตบนขมบั ข้างไรผม ‚พี่รัก อ้อม‛ อมาวดแี สดงออกวา่ รับรู้โดยการซกุ ใบหน้ากบั อกกว้างของเขา ตอนนีเ้ธอไมด่ อื ้ ไมโ่ กรธ ไมน่ ้อยใจเขาอีกแล้ว คาํ คํานนั้ เองคือส่ิงท่ีเธอ รอคอยจาก เขาอยู่ บดั นีห้ วั ใจของเธอถกู เติมเตม็ กลบั มาอีกครัง้ ‚อ้อมมีบางอย่างอยากจะบอกพ่ีธนั ว์เหมือนกนั คะ่ ‛ เธอตน่ื เต้นที่จะได้บอกเขา จากตอนแรกท่ีคิดว่าจะรอให้ถงึ วนั เกิดของเขา ทวา่ ตอนนีเ้ธอเปลย่ี นใจแล้ว เราไม่มีทางรู้เลยวา่ วนั พรุ่งนี ้ จะมีอะไร เกิดขนึ ้ บ้าง เธอไมอ่ ยากรออีกต่อไป เธออยากให้เขารับรู้และร่วมมี ความสขุ ไปกบั เธอในวนั นี ้ตอนนี ้ ‚จะบอกรักพี่เหรอ...หืม‛ เขาเชยคางเธอขนึ ้ แตแ่ ล้วควิ ้ เข้มก็ต้อง ขมวดมนุ่ เมื่อเห็นหญิงสาวสา่ ยหน้า ‚เปล่าค่ะ มนั ดยี ่ิงกวา่ นนั้ อีก‛ หญิงสาวแกล้งให้เขารออยหู่ ลาย วินาทีด้วยความสขุ ก่อนตดั สนิ ใจบอก ‚อ้อมท้องคะ่ ‛ ‚อะไรนะ!”

‚อ้อมท้อง‛ เธอพดู และหวั เราะไปด้วยเมื่อเห็นสหี น้าตกตะลงึ ของเขา ‚จริงหรือ ตงั้ แตเ่ มื่อไหร่‛ ‚อ้อมรู้มาสกั พกั แล้วคะ่ คณุ ยา่ ก็รู้แล้วด้วย‛ ‚แล้วทําไมไม่บอกพี่‛ เขาวางมือบนหน้าท้องของเธอทนั ที ราว กบั จะสํารวจวา่ มนั นนู ขนึ ้ กวา่ ปกติหรือเปล่า แตก่ ็ยงั ไมร่ ู้สกึ อย่างนนั้ เธอ คงเพ่ิงจะ ตงั้ ครรภ์ได้ไมก่ ่ีสปั ดาห์ ‚ตอนแรกอ้อมตงั้ ใจวา่ จะเซอร์ไพรส์พี่ธนั ว์ในวนั เกิดคะ่ แตก่ ็เกิด เรื่องขนึ ้ เสียก่อน‛ ดวงตาของเขาฉ่ําชืน้ แววตาเป็นประกายแหง่ ความตนื ้ ตนั ‚พี่ดี ใจจริงๆ พี่กําลงั จะเป็นพ่อคนแล้ว‛ ‚คะ่ ‛ ทงั้ สองโผเข้ากอดกนั กลมอีกครัง้ หญิงสาวแทบจะลมื ไปแล้ววา่ เมื่อไม่ก่ีชวั่ โมงก่อนเธอยงั โกรธเขาอยเู่ ลย แต่ตอนนีส้ ่ิงที่ผ่านไปมนั ไม่ สําคญั แล้ว

อนาคตของเธอและเขารออย่ขู ้างหน้า และเธอก็กลบั มาเช่ือมนั่ ในตวั เขาอีกครัง้ ‚พนี่ ่ีมนั โง่จริงๆ พ่ีเกือบจะเสียลกู กบั เมียไปแล้ว‛ เขาโทษตวั เอง ที่เป็นต้นเหตทุ ําให้อมาวดตี ้องหนีไป ‚พ่ีขอโทษนะอ้อม‛ ‚อ้อมไมโ่ กรธพ่ีธนั ว์แล้วคะ่ ตอนนีพ้ ีธ่ นั ว์รักอ้อม และอ้อมก็รัก พีธ่ นั ว์ค่ะ‛ เขาดนั ตวั เธอออกเพ่ือจะก้มหน้าจบู บนริมฝี ปากของเธอได้ถนดั อมาวดีเบียดกายเข้าหาสามีและฝังตวั อยใู่ นอ้อมกอดท่ีอบอนุ่ ของเขา นานหลายนาที ‚เรากลบั มาเป็นเหมือนเดมิ แล้วใช่ไหม‛ เขาลบู ผมเผ้าของหญิง สาวท่ีปรกหน้าปรกตา ยงั ไม่อยากเช่ือเลยวา่ มนั จะจบลงได้งา่ ยดาย เชน่ นี ้ ‚ค่ะ อ้อมยกโทษให้พี่ธนั ว์ เรามาเริ่มต้นกนั ใหมน่ ะคะ‛ เขาไม่อยากพดู อะไรอีกนอกจากจบู เธออีกครัง้ ก่อนที่ทงั้ สองจะ ลงเอยกนั ในรูปแบบเดมิ เหมือนเชน่ ที่เคยเป็นมา -จบ-