45เทพนิยายกรีกโรมันเล่ม1

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ด้วยเธอเปน็ คนดี ยงั ไมค่ วรจะให้ถึงวาระสุดทา้ ย พลโู ตเ้ ห็นใจและยอมตกลงตามท่ขี อ เพราะได้รู้ ประวตั คิ วามดีงามของเธอตามที่เจ้าหน้าทบี่ นั ทึกเอาไว้ จดั การน�ำ ดวงวิญญาณมาจากดนิ แดนแหง่ ความผาสกุ นิรันดร ชบุ ชวี ิตให้ใหม่แลว้ มอบใหแ้ ก่เฮอรค์ ิวลสี คราวน้อี ะพอลโลไดข้ อใหเ้ ทพเจา้ มอบ ชวี ิตอมตะให้แกอ่ ัลเซสตีสเสยี ด้วย จะได้ไมม่ ปี ญั หาต่อไปในภายหนา้ Alcestis เฮอรค์ ิวลีสแยง่ ศพอลั เซสตีส 12

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ไฮซนิ ธสุ Hyacinthus ประสบการณ์ของการมีเมยี เช่นนางโคโรนีส ท�ำ ใหอ้ ะพอลโลเข็ดขยาด กบั การหาปัญหาใสต่ วั ไปอกี นาน แต่กไ็ ด้เป็นบทเรียนแห่งชวี ติ ท่มี ี ประโยชน์ แตธ่ าตุแทข้ องเขาท่เี ป็นผ้ใู จดี โอบอ้อมอารี มคี วามจรงิ ใจ รักใครก็รักอย่างซาบซึง้ ก็ยังคงเป็นอะพอลโลคนเดมิ อยู่ ยามวา่ งกบั กิจประจ�ำ วนั เขากย็ งั คงลงมาสนุกสนานกบั บรรดาเพื่อนมนษุ ยเ์ ชน่ ท่ี เคย และเปน็ ชีวติ ทเ่ี ขามคี วามสุขมาก อกี ประการหนึง่ เขายังมองหนา้ พวกเทวดาดว้ ยกนั ไม่สนทิ นัก เพราะความอบั อายที่ถูกหญิง มนุษย์หลอกลวง รสู้ กึ ตัวว่าเป็นคนหน้าโง่ทป่ี ลอ่ ยให้หญิงแพศยาทำ�แกต่ นได้ถึงเพียงน้ัน เลยยงั มองหนา้ กันไมค่ อ่ ยสนิทนกั ความเจบ็ ใจและน้อยใจท่ีพ่อท�ำ กบั ตนก็ยงั ไม่หมดไป ความละอายท่ถี ูก ทำ�โทษใหไ้ ปรับใช้มนษุ ย์ก็ยงั มอี ยู่ เขาเองน้ันหารูส้ ึกเสียหายอะไร แต่บรรดาเทพเจา้ อ่นื ๆ น้นั ถอื วา่ เปน็ การหมน่ิ เกียรติตนเองอยา่ งหนัก และยังมองเขาในแงท่ ี่ไมน่ า่ พอใจ และด้วยสาเหตเุ หลา่ น้ี อะ พอลโลจึงแทบไม่มเี พ่อื นสนทิ ที่เป็นเทพเจ้าด้วยกันเลย จะขอ้ งแวะด้วยก็เฉพาะในกรณที ีม่ ีความ จ�ำ เป็นเทา่ นน้ั อกี ทั้งหนา้ ท่ีการงานของเขาก็ไมม่ ีความจ�ำ เปน็ ตอ้ งขอ้ งเกยี่ วกับเทพอ่ืนๆ นอกจาก โอ โรร่า Aurora ผู้ท�ำ หนา้ ท่เี ปิดปิดประตูปราสาทของเขาเปน็ ประจ�ำ วนั เทา่ นัน้ เขาจงึ คบคา้ สนทิ สนม กบั บรรดาเพือ่ นมนษุ ยท์ ีเ่ ขารกั ซึง่ เขาก็พอใจและมคี วามสุข เมื่อความรสู้ กึ คร้ามต่อความประพฤตขิ องโคโรนสี ยงั ไมห่ มดไป จึงเลือกคบแตพ่ วกเพอื่ น ผู้ชายด้วยกันเพราะยงั ไมเ่ คยสร้างปัญหาให้ เห็นหน้าหญิงทไี รกใ็ หห้ ว่นั ๆ วา่ จะหาเรอื่ งเดือดรอ้ น ใจมาใหอ้ ีก และตามปรกติ ชายหนุ่มวัยรนุ่ ก็มักจะจับกลุ่มกนั ในบรรดาหนุ่มๆ ด้วยกนั ตอ่ เม่อื ใครเกิด ไปติดใจหญิงท่ไี หนเข้ากจ็ ะปลกี ตัวออกไปเอง อะพอลโลนั้นหาได้ถอื ตัววา่ เปน็ เทพเจา้ ผ้มู คี วามสลัก สำ�คัญ มีตำ�แหน่งหน้าทแี่ ละความรับผิดชอบสงู แตก่ ลบั ให้ความเป็นกนั เอง จนเพ่อื นๆ มีความรู้สึก เหมือนกับเป็นเกลอเกา่ กนั มาแต่เยวว์ ยั เมื่อคลกุ คลกี บั มนุษยก์ ถ็ ือว่าตวั คือมนุษย์ผู้หนงึ่ และปฏบิ ตั ิ ตนเย่ียงมนษุ ยท์ ้งั หลาย กินด่มื เฮฮาสนุกสนานดว้ ยกนั เป็นประจ�ำ 13

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana การเปน็ อมตะของเหล่าเทวดาน้ัน เขาจะเลือกเอาวยั ทเ่ี หน็ ว่ากำ�ลังมีความงามทส่ี ดุ แลว้ ก็ จะเลกิ เจริญเติบโต ยังคงความงามเช่นนน้ั ตลอดไป เราจึงมักเหน็ รปู ของเทพเจา้ และเทพธดิ ายงั หนุ่มสาวกนั อยู่ท้ังสิ้น นอกจากบางเทพท่ีตอ้ งการความยกย่องไวใ้ ห้เหนือหน่อยกจ็ ะมกั ปลอ่ ยให้มี หนวดซ่ึงจัดไว้อย่างเป็นระเบียบ สะอาดและเรยี บร้อย ปรกตนิ ้ัน ชาวกรีกมกั โกนหนวดเคราเกล้ยี ง เกลา ผูท้ ีป่ ลอ่ ยให้หนวดยาวรงุ รังมักถูกกล่าวหาวา่ เป็นคนปา่ เถือ่ น นกั วาดของสมยั เรอแนสซ้อง Renaissance มีไมก่ ค่ี นท่ีมองเหน็ ภาพของเทวดา อว้ น แกแ่ ละไม่งาม อะพอลโลจงึ เปน็ เทพเจ้ารุ่นลกู ของจปู เี ตอร์ ซง่ึ ยังคงความงามของหน่มุ วยั รุ่นอยตู่ ลอด เช่น เดยี วกบั ไดอาน่านอ้ งสาว แมก้ ระทงั่ นสิ ยั ใจคอและความประพฤติก็ยงั ตดิ ความเปน็ เด็กๆ อยู่ ในบรรดาเพือ่ นหนุม่ วัยร่นุ ดว้ ยกันที่ อะพอลโลใหค้ วามสนทิ สนมมากกวา่ ผ้อู ่นื มชี ่อื วา่ ไฮ ซนิ ธุส ท่ีเรามักเรยี กวา่ “เป็นเกลอกนั ” ไฮซินธุส เสนห่ แ์ รงผูน้ ี้ มใิ ช่จะเป็นนายพรานหนมุ่ ทมี่ คี วามงามล�้ำ หนา้ ใครเท่านั้น ความ จรงิ คอื เจา้ ชายของเมอื งสปารต้า Sparta บดิ าคอื พระเจา้ อามคี ลาส Amyclas นยั ว่าเปน็ เช้ือ สายเทพเจ้าดว้ ยแตแ่ มเ่ ป็นมนษุ ยช์ ื่อ ดีโอเมดา Diomeda ลูกสาวของลาปีธส์ Lapiths แตป่ นู่ น้ั เป็นเทพเต็มตวั ช่อื ลาซาเดมอน Lacadaemon ลกู ชายของจปู เี ตอร์ และ ตาอีเกเต้ Taygete ลูกสาวของแอ๊ทลาส ลาซาเมดอนเป็นผู้เริ่มปกครองเมอื งสปารตา้ โดยเรยี กชือ่ เมอื งตามช่อื ของผู้ เป็นภรรยา และเปน็ บรรพบรุ ุษของยลู สิ ซสิ Ulysses อะพอลโลและไฮซนิ ธสุ ได้กอ่ ความสัมพนั ธท์ ีส่ นิทสนมแนน่ แฟ้น แล้วคอ่ ยกลายเปน็ ความรกั ท่ีหวานสดุ ซึ้ง ความรกั ที่เตม็ ไปดว้ ยความหว่ งใยทนุถนอมและใหเ้ กียรติซ่งึ กันและกนั ยามห่างไกล แมแ้ คช่ วั่ วันตา่ งกร็ อคอยกาลอนั จะได้พบกนั อกี ในยามค�่ำ อะพอลโลมคี วามสขุ ทอ่ี บอ่นุ ใจอย่างไม่ เคยประสบมาก่อน ไฮซินธสุ เองกท็ ้ังรักอยา่ งสดุ ซึง้ และเคารพย�ำ เกรงฐานะที่เป็นเทพเจ้าซ่งึ เขาให้ ความนับถือยง่ิ แต่ที่รู้สึกสุขท่ีสดุ เพราะอะพอลโลมคี วามเป็นห่วงเปน็ ใย เอาอกเอาใจและใหเ้ กียรติ เขาอย่างคนรักกัน เกดิ ความประทับใจและไม่ต้องการสิ่งใดอกี แล้วในโลกนี้ เทพผงู้ ามล�้ำ ไฉนสดุ ใจขา้ เพียงเห็นหน้าอุราช่ืนระร่ืนเหลอื จิตประเสรฐิ เลศิ กระไรไดจ้ นุ เจอื เท่ียวช่วยเหลือเกื้อหนุนคณุ แกค่ น เปน็ ม่ิงมิตรพิสมยั ในทกุ ส่ิง ดว้ ยรักจรงิ ยง่ิ ภกั ดิม์ ากทว่ มทน้ แสนตนื้ จิตตนั ใจในตวั ตน มิเคยหมน่ หมองมวั กลวั ส่งิ ใด 14

เรือ่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana พระปกป้องประคองให้ไดส้ ดชนื่ ทกุ วนั คนื ตืน่ คิดจิตแจม่ ใส ยามทวิ าอาทติ ย์สอ่ งตอ้ งผิวกาย เหมอื นลบู ไล้ใกล้สัมผสั มิคลาดคลา คร้ันยามคำ่�คลานถงึ จึงไดเ้ หน็ ชช้ี วนเชน่ เห็นสนกุ สุขหรรษา ชวี ติ แช่มชนื่ สราญทกุ วนั มา อุน่ อุราอม่ิ เอมปรมิ่ เปรมใจ แตร่ ักหวานมนิ านนักมักเกิดเหต ุ ให้อาเภศเพ้ยี นผดิ สุดคิดได้ หาได้รน่ื ช่ืนสำ�ราญทุกวันไป จ�ำ ต้องไพลใ่ ส่ปัญหาชะตาคน รกั เรียบราบอาบอ่มิ ปรมิ่ เปรมหวาม หามคี วามทรามยากเลยสักหน ปราศคลาดภัยนานามาผจญ นั้นเกินล้นพ้นหวงั แม้บงั เอิญฯ กม็ ิใชจ่ ะมีแต่เฉพาะอะพอลโลเท่านนั้ ท่ีหลงรกั ไฮซินธุส ยงั มเี ทพขอ้ี ายแตใ่ จดไี มแ่ พ้อะพอลโล นาม เซฟีรุส Zephyrus เทพเจา้ แหง่ ลมตะวันตกเฉยี งใต้ ทแี่ สนสดชน่ื หวานฉ่ำ� พัดพาไปทางไหน ก็นำ�ความเยน็ ชนื่ ระรน่ื พร่างพรมไปทัว่ แตต่ นเองชอบแอบมีสขุ ดว้ ยการสร้างทกุ ข์ใส่ตวั เฝา้ ลอบ ชืน่ ชมไม่สมหวังอย่หู า่ งๆ อาจจะเปน็ เพราะวา่ ไมก่ ล้าเข้าเทยี มหน้าอะพอลโลก็เป็นได้ ด้วยตนเปน็ เทพชน้ั รองลงไป จงึ ไดแ้ ตเ่ พิ่มพนู หนนุ เตมิ เสรมิ รกั เข้าไวค้ นเดียวจนท่วมท้นล้นทรวง บางต�ำ นานก็ วา่ แมโ้ บเรอา Boreas (ชอ่ื น้ี ส่วนมากนิยมเรียก โบเรอา เขา้ ใจว่าจะเรยี กตามการออกเสยี งในภาษา ฝรงั่ เศส) พ่ชี ายของเขา เทพเจา้ แห่งลมเหนือทแ่ี สนรุนแรงและหนาวเย็น กเ็ ปน็ อกี ผูห้ นึง่ ท่ีหลงรัก ไฮ ซนิ ธุส และอย่าวา่ แต่เทพแหง่ ลมผู้น้อยเลย แม่กระท่ังจปู ีเตอร์เทพผยู้ ่งิ ใหญท่ ี่สดุ เองกเ็ คยเปน็ คนรกั ของไฮซนิ ธุส มากอ่ นใครเพอื่ น และกย็ ังมอี กี ผ้หู น่ึงชอื่ ธามรี สี Thamyris ซง่ึ ไมส่ ามารถสืบได้ว่า เปน็ ใคร ก็เคยไดเ้ ปน็ คนรกั ของเขาเหมือนกัน เขา้ ใจวา่ อะพอลโลกค็ งรู้เร่ืองราวของคนรกั อื่นๆ แตใ่ นเมื่อไม่เคยมีใครมาแสดงเป็นเจา้ เขา้ เจ้าของ และเจา้ ตัวกต็ อบมอบรกั ให้อย่างถวายหวั ความรักของทั้งคู่จงึ ดำ�เนินไปอยา่ งราบรืน่ แต่ ความริษยานั้นคกุ รุ่นอยู่ในดวงจิตของเทพแหง่ ลมสองพี่นอ้ ง ซึง่ กไ็ ม่แนว่ า่ จะรู้หรอื เปล่าถงึ เจตนาอนั เดียวกัน ความรู้สึกของโบเรอาผพู้ ่นี ัน้ คงเปน็ เพียงช่ัวครู่ชว่ั ยาม ด้วยเปน็ ผูท้ ีม่ ีอารมณฉ์ ุนเฉียวรนุ แรง ยามไมพ่ อใจข้นึ มาก็หมายถึงการแตกหักกันไปขา้ งหน่งึ ส่วนเซฟีรุสผู้น้องนั้นยงั พอมีความสุขมุ ลึก ซ้งึ กว่า ผู้เป็นพอ่ จึงปลอ่ ยใหม้ อี สิ ระจะไปไหนมาไหนได้ตามชอบใจ ดว้ ยมเิ คยเปน็ พษิ เป็นภัยแกใ่ คร มีแตจ่ ะช่วยสร้างประโยชน์ สว่ นพช่ี ายอนื่ ๆ อกี หา้ หรือหกลมนัน้ ปรกตถิ กู เก็บตวั ไวใ้ นถำ�้ ใต้ทะเล หากเกิดหลดุ รอดออกมาไดเ้ มอ่ื ไหรก่ ห็ มายความว่าจะตอ้ งเกดิ วาตภยั สรา้ งความเดอื ดรอ้ นใหแ้ กช่ าว โลก จนกระทง่ั คำ�่ คนื หนึ่ง ขณะทีค่ รู่ ักก�ำ ลังเล่นเกมกีฬาชนดิ หน่งึ ซงึ่ มชี ือ่ เรยี กว่า ควอ๊ ท Quoit 15

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana คอื การโยนหว่ งกลมๆ ซงึ่ อาจจะทำ�ด้วยไมห้ รือโลหะไปคล้องยังเป้า แข่งขันกนั ดว้ ยความแมน่ ยำ�ใน การขว้าง หารูต้ ัวว่าได้มีบรุ ษุ ท่ีสามและอาจจะมที ส่ี ่ดี ว้ ย แอบมองดูความสขุ ท่ีกำ�ลงั ดำ�เนินไปอยา่ ง สดช่ืนหวานฉำ่�ดว้ ยความริษยาทก่ี ดั กินใจ เซฟรี ุสนัน้ หากจะเอาความขอ้ี ายออกท้ิงไปเสียบา้ ง และ เพิม่ ความมใี จกลา้ ขึ้นมาเสยี อกี สกั หนอ่ ย ก็คงไมถ่ ึงกบั ตอ้ งคอยแอบดคู วามสุขของเขาดว้ ยความกนิ แหนงแคลงใจเชน่ ทเี่ ป็นอยู่ คราวหน่ึง ขณะที่อะพอลโลเปน็ ผู้เหวีย่ งหว่ งไปคลอ้ งเปา้ ก็ให้เกดิ มลี มสลาตันพาลพัดมา อยา่ งกระหนำ่�ในทนั ที ทันใด หอบเอาเจา้ หว่ งเหลก็ เหไปปะทะอกของไฮซนิ ธสุ อยา่ งรนุ แรงถงึ ล้ม ควำ่�ลง เกดิ ความเจ็บปวดเกนิ กวา่ ทจ่ี ะทนทานไหว อนั นจ้ี ะต้องเป็นการกระทำ�ของโบเรอาแน่ๆ คงจะแอบหลุดรอดออกมาจากถ�ำ้ ท่ีคุมขงั ได้ ล�ำ พังแรงลมอ่อนละมุนละไมของ ซฟีรสุ คงไมม่ ี อ�ำ นาจถึงขนาดนน้ั แตก่ ็ว่าไมไ่ ด้ เพราะแรงริษยานัน้ มีฤทธ์ิรา้ ยหนกั หนา อะพอลโลได้แตง่ นั งกตกประหมา่ ยืนตะลงึ นิง่ อยู่ ตนนั้นมีความแมน่ ย�ำ ในการโยนหว่ งอย่าง หาใครเทยี มไดย้ าก ไมน่ า่ จะผดิ พลาดไปไดถ้ งึ ขนาดนัน้ พอได้สติจงึ ร่เี ขา้ ประคองร่างของไฮซินธุสไว้ เทพอาทติ ยจ์ ิตตระหนกตกใจยิ่ง ผวาวง่ิ ชงิ รา่ งทางหม่นหมอง ประจงรองรวบรบั ประคับประคอง น�ำ้ ตานองมองพลางอยา่ งพร่างมัว พอสมั ผสั ขาดใจในออ้ มกอด ของพอ่ ยอดเสนห่ าตาสลัว เม่ือสบพกั ตร์จิตพรากไปจากตวั เลอื ดนองท่วั พื้นภพจบชวี นั รักแสนซง้ึ ตรงึ ทรวงยังหว่ งอย่ ู แต่วญิ ญจู ากกายจิตไหวหวนั่ จะหวนไหพ้ รำ�่ ถึงรำ�พึงรำ�พัน แม้นานวนั ผา่ นไปมหิ ายตรอม จึงบนั ดาลธารโลหิตทป่ี ลิดไหล ใหค้ อ่ ยคลายกลายเป็นเชน่ ไมห้ อม ออกดอกช่อชูกล่มุ พุ่มพยอม เพ่อื ชว่ ยย้อมใจตรมชมมาลา แลว้ ตงั้ ชอื่ ดอกไมไ้ ฮซินธุส ผู้งามผดุ ผ่องเหมอื นเตือนใจหา กลิน่ หอมหวนยวนเยา้ เรา้ อุรา รักยงั ซา่ ซ้งึ หวานซาบซ่านทรวง เพ่ิงตื่นเตน้ เหน็ สขุ สนกุ อย ู่ ตอ้ งหดหู่เหี่ยวไหมม้ ิหายห่วง สุดส้นิ สูญความหวงั สิ้นทง้ั ปวง พ่อแหนหวงดวงหทยั เลือดไหลรนิ แสนอาลัยในรักสลกั จติ แห่งชวี ติ ยอดชายไฮยสนิ ท์ (ซินธ)์ มารบี ด่วนหนีลับดับชีวนิ น�ำ้ ตารนิ ร่วงเปน็ ธารรา้ วรานใจ นึกถึงคืนยามดียงั มีสขุ เคยสนกุ ปลกุ เร้าเจา้ แจม่ ใส บดั นี้เล่าเจ้าผยู้ ากตอ้ งจากไป เหตไุ ฉนใยฟ้ามปิ รานี 16

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana จะใหล้ มื ตอ่ กันนน้ั มิได้ เพราะด้วยใจผูกพันมผิ ันหนี ขอให้เจ้าผงู้ ามตามมาลี ไดเ้ ปน็ ทช่ี น่ื ชมสมผเู้ ชย เมอื่ ยามส้นิ สูญรกั จากดวงจิต ยอดมิ่งมติ รถกู พรากจากเขนย ใหช้ มดอกไม้งามตามเปรียบเปรย เหมือนได้เชยเกยหนุนใหอ้ ่นุ ทรวงฯ ฝ่ายเซฟรี สุ เล่า ยังต่นื ตระหนกตกใจอยเู่ พราะหาร้วู ่าอะไรไดเ้ กิดข้ึน ตนนนั้ ก็ไดน้ กึ แช่งชกั หักกระดกู เขาอยู่เหมือนกัน แต่มไิ ดม้ ีจิตโหดรา้ ยถึงหมายปองชวี ิต กว่าจะร้ตู วั ว่าอะไรเกดิ ขนึ้ พอ่ หนมุ่ ทตี่ นหลงรักหนกั หนากก็ ลายเป็นบุปผางามไปแล้ว ใครจะสามารถช่วยแกไ้ ขสถานการณ์ให้ กลับคงเปน็ เชน่ เดมิ แม้จะไม่สามารถได้พ่อยอดชายมาครอบครองก็ยังดกี วา่ ต้องให้พรากจากไป เช่นน้ี ตนจะตอ้ งมแี ต่ความเศรา้ โศกเสียใจไปไม่วายเวน้ วันคืน รตู้ วั ดวี ่าเปน็ การกระทำ�ของพีช่ าย ตนแน่ๆ เพราะเป็นผูย้ ใุ ห้ไปมีความเสน่หานางใดนางหนงึ่ ในจำ�นวนเก้านางของชุด มูเซส์ Muses ลกู สาวของจปู ีเตอร์ แตต่ นหาไดม้ ีความพศิ วาสในผใู้ ด นึกเจ็บใจในตวั เองท่เี ปน็ สาเหตแุ หง่ ความ วปิ โยคอันน้ี เขาเองก็ไมเ่ คยมีความผิดพ้องหมองใจอะไรกบั อะพอลโลเลย รดู้ วี ่าเทพเจ้าแหง่ ดวง อาทิตยจ์ ะมีจติ ชอกช้ำ�สักเพยี งไหน ด้วยได้แก่ตนเอง เซฟีรุสทรุดน่งั กลางพ้นื หญ้า มินึกว่ารษิ ยาพาให้หลง ดว้ ยหึงหวงหกั หาญพาลใหง้ ง หน้ามืดลงวบู เดยี วเหน่ยี วอยา่ งไร สายเกนิ การแกไ้ ขให้ข่นุ ข้อง เขา้ ประคองพวงผกาน�้ำ ตาไหล เศรา้ สงสารสดุ ทรวงดวงหทยั มือลบู ไลไ้ ซ้บุปผาพะว้าพะวัง มมิ เี ขายิง่ เราต้องเศร้าสร้อย โอกาสน้อยคอยเจา้ เรา้ ใหห้ วงั ตอ่ น้ไี ปใจซึมซาบภาพประดัง แห่งความหลงั พร่ังพรคู ู่ภาพงาม ขอใหไ้ ปเป็นสขุ สนุกแสน ณ ดินแดนแสนสขุ าเทวาขาม สราญรมณช์ มชื่นยนื กาลยาม เหลือเพยี งนามแห่งเจา้ เร้าหทยั ฯ ก็เปน็ อันจบเรอ่ื งลงด้วยความเศรา้ ชนดิ “รกั รษิ ยาสยดสยองนองน้�ำ ตา” เน้อื เร่อื งน้นั สน้ั ๆ ไมม่ อี ะไรมาก แต่ชใี้ หเ้ ห็นถึงการแสดงออกของความรู้สกึ อยา่ งธรรมชาติ มีอยูแ่ ตก่ าลกอ่ นอย่างไร บัดนีก้ ็มิได้เปลย่ี นแปลง ยงั เกิดข้ึนอยเู่ ชน่ นนั้ เพราะนนั่ เป็น “ธรรมชาต”ิ ของมนษุ ย์ และมนษุ ย์ เองเท่านัน้ ท่ีลกุ ขน้ึ ต้งั กฎเกณฑอ์ ะไรกนั ต่างๆ จะดว้ ยเพอื่ ผลประโยชนอ์ ยา่ งใดอยา่ งหน่ึงก็สดุ แลว้ แต่ หรือเพ่อื จะปกปดิ ธาตแุ ทบ้ างอยา่ งของตนท่ีไมต่ ้องการใหใ้ ครรู้ ด้วยสังคมกดี กันไว้ให้เปน็ 17

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana สง่ิ ไม่พึงปรารถนา จึงท�ำ ให้คนมีความยากลำ�บากและตะขิดตะขวงใจท่จี ะแสดงความรสู้ กึ ทแ่ี ท้จริง ของเขาอันเปน็ ธรรมชาติ และเมอ่ื จ�ำ ตอ้ งฝนื ใจแสดงออกในสิง่ ทมี่ ไิ ด้เป็นความร้สู กึ อนั แทจ้ รงิ ซ่งึ หาไดเ้ ป็นพษิ เปน็ ภัย แตอ่ ยา่ งใดตอ่ สงั คม จึงไปผลักดันให้แสดงออกในทางทีม่ ิใชธ่ าตุแท้ ซึ่งถูกผนั แปรใหเ้ ปน็ อะไรที่ผิด เพ้ยี นเปน็ อืน่ อันน้ี ยอ่ มจะกระทบกระเทอื นถึงอุปนิสยั ใจคอของผปู้ ระพฤติให้เป็นไปในทางท่ีไม่ บังควรได้ ในบางรายหากธาตแุ ท้ของตนไม่เปน็ ทย่ี อมรับของสังคม แต่เพอ่ื ที่จะสามารถยัดเยยี ดตัว เขา้ ไปอยใู่ นสังคมนนั้ ได้ ตนจึงจ�ำ ต้องฝืนอากัปกิรยิ าให้ตรงกนั ข้ามกบั ความเป็นจรงิ และมกั จะออก มาหนกั หรือมากเกินสมควร ดว้ ยมใิ ชเ่ ป็นนสิ ยั แทจ้ รงิ จึงไม่รวู้ ่าจะมคี วามเหมาะควรแคไ่ หน หาก ไดแ้ สดงความรงั เกยี จรังงอนใหม้ ากเขา้ ไว้ กจ็ ะได้ชว่ ยให้ตนพ้นจากการถกู สงสัย ซึ่งบางครงั้ ก็เลย กลายเปน็ การกา้ วรา้ วและซ้ำ�เติมผู้อนื่ เพียงแค่ท่จี ะปกปิดธาตุแท้ของตน เช่นนี้ มีความสขุ หรือ เราเกิดมาครง้ั หนง่ึ มชี วี ิตหนง่ึ ก็ควรจะไดด้ ำ�เนินชวี ติ อันมีค่าน้ีใหม้ คี วามสขุ ท่ีสดุ ตราบใดท่ี มไิ ดไ้ ปท�ำ ความเดอื ดรอ้ นใหแ้ ก่ผูอ้ ื่น นิทานเรอื่ งนีจ้ ึงสอนให้รวู้ ่า... รษิ ยาแฝงไว ้ ใครมี หาใช่เปน็ สงิ่ ด ี พ่ึงได้ หากเลย่ี งไปเป็นศรี สวัสดิแ์ ก่ ตนแฮ จติ สะอาดแนแ่ ท ้ ส่งให้ใจสราญฯ เรอ่ื งน้ีเป็นตำ�นานการเกดิ ของดอกไม้ชนดิ เปน็ ช่อ โผล่ขน้ึ มาจากหน่อใตด้ นิ มกี ล่นิ หอม รุนแรง และมหี ลากสี ตั้งแต่ขาวสะอาดไปจนแดงกำ�่ คล�ำ้ ม่วง สฟี ้าใสไปจนเปน็ ไพลินเข้ม ใบสี เขียวเข้มยาวรีโผลข่ น้ึ มาจากหนอ่ เชน่ เดียวกัน นยั วา่ เม่อื ตอนอะพอลโลบนั ดาลให้เกดิ ขน้ึ มาจาก เลอื ดของไฮซนิ ธุส ที่ไหลนองพื้นอยู่นั้น ได้จารกึ ไวท้ ท่ี กุ ใบเป็นตัวหนงั สือแรกของชือ่ เขา คอื ai,ai ซง่ึ ในภาษากรกี มีความหมายไปในด้านความเจบ็ ปวด หากเป็นภาษาไทยกค็ งรอ้ ง โอย! โอย! ปรกติ เขาจะทิง้ หน่อเอาไว้ใตด้ นิ ครน้ั ดินฟ้าอากาศกำ�ลังเหมาะสม ตอนตน้ ฤดูใบไม้ผลิก็จะงอกขน้ึ มาเอง หรือหากจะท�ำ เป็นไมก้ ระถางก็เอาหนอ่ หรือหัวไปเกบ็ ไว้ในห้องมดื ถึงเวลาก็เอามาปลูกในท่ีทมี่ คี วาม ช่มุ ชืน้ บ้างเล็กนอ้ ย เร่อื งน้ี เป็นท่นี ยิ มกนั มากในสมัยเรอแนสซอ๊ งซ์ มผี นู้ ำ�มาดดั แปลงเป็นบทละครพูด ละคร ร้อง เช่น โมซาร์ท Mozart เอาไปแตง่ เปน็ ละครรอ้ งทเี่ รยี กวา่ โอเปร่า opera โดยใชผ้ หู้ ญิงเป็น 18

เรอื่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ผแู้ สดง (รอ้ ง) ของตัวน�ำ ทัง้ หมด ตรงกนั ข้ามกบั ตัวละครของเร่ืองซงึ่ เปน็ เพศชายทัง้ สนิ้ อนั นี้อาจจะ เปน็ ความนิยมของสมยั กเ็ ป็นได้ หากมิใชเ่ พ่ือท่ีจะเล่ียงความเป็นธรรมชาตขิ องมนุษย์ The Death of Hyacinth การตายของ ไฮซินธสุ 19

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ซปี ารสี ซุส Cyparissus ความรกั มคี วามสำ�คัญต่อชวี ิตเหนือส่ิงอนื่ ใด หรอื จะพดู อีกทหี นงึ่ คอื มอี านุภาพหนักหนา ให้ผลกระทบกระเทือนตอ่ ความรสู้ กึ ดา้ นจติ ใจ ยิง่ กว่าอะไรทง้ั ส้นิ อะพอลโลตอ้ งผดิ หวงั ดา้ นความรักอกี เปน็ ซ้ำ�สอง เกดิ ความเขด็ ขยาดหวาดกลัวทจี่ ะรกั ใคร เสียแลว้ จงึ ปลกี ตัวออกจากวงสงั คมแหง่ โอลิมปสุ ยามเสร็จจากงานก็หมกตัวอยใู่ นปราสาททอง ผ่องงามท่ีวูลคน่ั สร้างให้ ไมม่ ีแก่จติ แก่ใจทจี่ ะพบปะกับผู้ใดท้ังเทวดาด้วยกันและแม้แตม่ นษุ ย์โลก ซึ่งเคยมีความร้สู ึกสะดวกจิตสบายใจในหมู่เขา อุบตั ิเหตทุ เ่ี กิดกับไฮซินธุสกลายเปน็ เร่ืองนนิ ทา ว่ากล่าวกนั มริ ู้จบ ใหข้ อ้ คิดเหน็ กนั ไปต่างๆ ซึง่ ลว้ นแลว้ แต่ในแง่ร้าย ยากทจี่ ะหาใครสงสารและ เหน็ ใจ คร้นั จะลงมาสนกุ สนานเฮฮากับเพ่ือนชาวโลกเช่นท่ีเคย ก็จะเป็นการสะกดิ ใจให้เศร้าหมอง โศกครองจติ ไดอานา่ ไดส้ ังเกตเห็นความผดิ ปรกตขิ องพีช่ ายอยู่เหมอื นกัน เธอเองกช็ อบลงมาขลุกอยกู่ บั มนษุ ย์และสตั วโ์ ลก รู้เร่ืองราวและสาเหตุแห่งความโศกเศรา้ ของพี่ชายตนดี จากการรายงานของ บรรดาลูกน้อง เพราะเหลา่ นางไมท้ ้งั หลายซง่ึ คอยจบั ตาเฝา้ ดคู วามเคลื่อนไหวของอะพอลโล อยู่ มไิ ด้ขาด ไม่มอี ะไรทเ่ี กี่ยวกบั อะพอลโลจะสามารถผ่านสายตาพวกเธอ ไดอานา่ ร้สู ึกสงสารพช่ี าย อยา่ งจับใจ เข้าใจดีถึงความทกุ ขร์ ะทมของเขา แต่เรื่องรกั ๆ ใคร่ๆ ใครเลา่ จะช่วยอะไรได้ ดีไมด่ จี ะ ถูกหาว่ายุ่งไมเ่ ขา้ เรอ่ื ง วันหนึ่ง ไดอานา่ ออกไปลา่ สตั วก์ ับลกู นอ้ งนางไม้บรวิ ารบนพื้นโลกเชน่ ที่เคย บังเอญิ ไปยงิ ได้ แมก่ วางงามตัวหนง่ึ และพบวา่ ก�ำ ลงั มีลกู อ่อน เกดิ ความสงสารลกู กวางนอ้ ย เม่อื ขาดแมเ่ ลยี้ งดกู จ็ ะ ตอ้ งอดตาย ตนเองน้นั รักแต่จะล่า แต่หาเคยน�ำ พาเรื่องรักที่จะเล้ียง นกึ ถึงพช่ี ายขึ้นมาได้ทันที รดู้ ี วา่ เขารักสตั ว์มาก อกี ท้งั ยังเล้ียงเอาไวห้ ลายชนดิ ถงึ กับมคี อกปศสุ ัตวใ์ หญ่อยู่บนพ้นื โลก เมอรค์ วิ ร่ี เองก็ยงั เคยไปขโมยแม่ววั เน้ือหวานรสโอชาของเขากนิ เธอไดค้ วามคิดว่า ลกู กวางนอ้ ยนา่ รักตัวนี้ อาจจะชว่ ยให้พช่ี ายหายคลายโศกลงบ้าง เป็นการช่วยทีใ่ ห้คณุ เป็นสองตอ่ เพราะหากอะพอลโลรบั เอยี้ งเลยี้ งดู เจา้ กวางท่ีนา่ สงสารก็จะรอดตาย จริงดังคาด พออะพอลโลเห็นเขา้ ก็ย้มิ ออก นกึ รักเจ้ากวางน้อยขึน้ มาทนั ที ลืมทกุ ข์ทคี่ รอง 20

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana หมองไหมไ้ ปได้ชวั่ ขณะ ชะรอยดวงชะตาคงตอ้ งกนั ไดอานา่ เห็นเช่นนน้ั กด็ ีใจ ของรกั ใหม่แม้จะ ทดแทนรักที่จากไปไม่ได้ แตก่ ไ็ ด้มสี ่งิ น่าสนใจอืน่ มาชว่ ยให้สรา่ งเซาเบาบางความรนั ทดใจไมม่ ากก็ น้อย อะพอลโลรีบนำ�ลูกกวางกำ�พรา้ ไปฝากไวก้ ับนางไม้ผูด้ แู ลคอกปศุสตั วข์ องเขาทนั ที เธอ มนี ามว่า คารเ์ ธอา Carthea เป็นนางไมใ้ จดีและมีความรักสตั ว์เช่นเดยี วกับเขา กำ�ชบั ใหด้ แู ล ประคบประหงมเป็นพเิ ศษ เธอรับค�ำ และท�ำ ตามอย่างเครง่ ครัด แตด่ ้วยมีงานอ่นื ต้องทำ�อยเู่ ตม็ มือ เหมือนกัน จงึ มอบหมายให้ลูกนอ้ งชอ่ื ซปี ารสี ซสุ รบั ช่วงความรบั ผดิ ชอบไปอีกต่อหน่งึ เธอเหน็ เป็นการเหมาะควรแล้ว เพราะเขากก็ �ำ พรา้ พอ่ แมม่ าแตเ่ ล็ก รกั สนั โดษและมคี วามเอน็ ดูสตั ว์อยา่ ง เป็นชวี ติ จิตใจ ครนั้ เหน็ เจ้ากวางนอ้ ยก็ดใี จ อุ้มขน้ึ มากอดไวด้ ว้ ยความปรานี สายตาประสบกนั เหมือนกบั จะบอกวา่ “เรารักกนั นะ” รีบหานมมาปอ้ นแล้วน�ำ ไปยงั กระทอ่ มท่ีอย่ขู องเขา เจา้ กวาง ก�ำ พร้าเขา้ ใจดีวา่ นีค่ อื ความอบอ่นุ ทตี่ นจะได้รับจนตลอดชวี ติ ซีปารีสซสุ ก็มีความรู้สกึ เช่นเดยี วกัน สายตาที่จอ้ งมองเขานน้ั แสดงออกอยา่ งวงิ วอนวา่ “อย่าท้ิงฉันนะ ฉันจะรักและซอ่ื สตั ย์ต่อจนชีวิตหาไม”่ เพยี งมองตากนั ต่างกเ็ ขา้ ใจถึงความรสู้ ึกท่มี ี ต่อกันอยา่ งกระจา่ ง ซีปารสี ซุสยอมใหน้ อนด้วยบนเตยี งของเขา เพ่อื ทดแทนความอบอ่นุ ทีค่ วรได้ รับจากแมซ่ ึง่ จะไมม่ อี กี แล้ว กวางก�ำ พรา้ จึงเติบโตข้ึนมาในอ้อมอกของเขา ค้นุ เคยรักใครม่ าแตจ่ ำ� ความได้ เกิดความผูกพนั ต่อกันอย่างแน่นแฟ้นลกึ ซง้ึ คงมไิ ด้มคี วามรู้สึกของการขาดแม่ เพราะไดม้ ี ซีปารสี ซสุ มาชว่ ยทดแทนสิ่งท่ีขาดไป ชะรอยจะเข้าใจว่าเขาคอื แม่ตนด้วยกระมัง เขาเองกเ็ กดิ ความร้สู กึ อบอนุ่ อยา่ งประหลาด แม้คาร์เธอาจะชบุ เลีย้ งเขามาต้งั แตเ่ พิง่ จ�ำ ความ ได้ ใหค้ วามรกั ใคร่และมีความปรานีประดจุ ลกู ตน ด้วยมภี าระเตม็ มอื อยู่แลว้ ไมส่ ามารถใหค้ วาม อบอ่นุ เช่นทแ่ี มจ่ ะให้ได้ เขาเองก็ให้ความเคารพและมีกตญั ญูตอบอย่างจรงิ ใจ แต่บดั นี้ ซปี ารสี ซุส ได้รบั ส่ิงที่ขาดไปของชวี ติ เก่าจากเพ่อื นรว่ มชวี ิตใหม่ เกดิ ความรสู้ กึ สขุ ใจท่ีแทจ้ รงิ และมิไดห้ วงั อะไร มากไปกวา่ นี้ ตั้งแตไ่ ดก้ วางมาอยใู่ นกรรมสิทธ์ิ อะพอลโลจงึ ลงมาเย่ียมเยียนเป็นประจ�ำ เจ้ากวางแสนรู้ กเ็ ข้าใจดวี ่า ผใู้ ดคอื เจ้าของและผู้ใดเปน็ คนเลยี้ ง คงจะสงั เกตได้จากอากัปกริ ิยาเคารบนบนอบท่ี ซี ปารีสซุส มตี อ่ อะพอลโล และก็ใหค้ วามรกั และซ่อื สัตยต์ อ่ อย่างสดุ จิตสุดใจเย่ียงธรรมชาตขิ องสตั ว์ เปน็ รกั ทส่ี ะอาดบริสทุ ธ์แิ ละประเสรฐิ กว่ารักอื่นใด ผู้ทม่ี ีประสบการณ์มาแลว้ เท่านัน้ ทจ่ี ะเข้าใจได้ดี อะพอลโลไดส้ งั เกตในความงามและเสน่ห์อันบรสิ ุทธ์ิของซีปารีสซสุ อยู่เหมือนกนั ทุกครั้งท่ี เหน็ เขา จติ ก็เฝา้ เตอื นให้ระลกึ นกึ ถงึ ไฮซนิ ธุส มอิ ยากจะให้เกดิ ประวัติศาสตร์ซ�ำ้ รอยเดิม แม้กระนน้ั ก็ยงั อยากจะพบปะเขาใหบ้ ่อยครั้งขึ้น และไมช่ ้า มิตรภาพก็ค่อยๆ กอ่ ตัวข้นึ ทลี ะน้อย ผิดแผกไป 21

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana จากทเ่ี คยมตี อ่ ไฮซินธสุ ดว้ ยมีความรูส้ ึกที่ตนเปน็ นายปะปนอยู่บา้ ง ผสมกับความเอ็นดูและ ขอบใจ ทีเ่ ขาช่วยเลย้ี งดูกวางท่ีรกั ใหเ้ ป็นอย่างดที ี่สดุ และแลว้ ความสัมพนั ธ์อนั ใกล้ชิดกค็ อ่ ยๆ คลีค่ ลายกลายเปน็ รักทซี่ าบซ้งึ แนน่ แฟ้น และยิ่งได้มสี ง่ิ ทร่ี ักร่วมกันอยูเ่ ชน่ น้ี ดวงจติ จึงจดจ่ออยู่ที่ สามชวี ิตซ่งึ มีแตส่ ุขซง้ึ ตรงึ จติ ต่างมไิ ด้มคี วามสนใจตอ่ ผู้ใดหรอื สิ่งใดอืน่ ความสดช่ืนตื่นเต้นในรัก สามเสา้ ท่เี ขา้ ผสมกลมกลนื อยา่ งเปน็ อันหนึ่งอนั เดยี วกัน เจา้ ลูกกวางเองก็เติบโตข้นึ เป็นกวางหนุ่มทง่ี ามสง่านา่ รัก ชา่ งเล่นช่างเอาใจทง้ั ผู้เลยี้ งและ เจ้าของ เป็นทโ่ี ปรดปรานของอะพอลโลยิ่งนัก ประดับประดาตกแต่งรา่ งใหด้ ว้ ยของมีค่า ผลติ โดย ฝีมอื วูลค่นั ชา่ งเอกแหง่ โอลิมปสุ เชน่ สรอ้ ยคอทองคำ�ฝงั อญั มณมี ีคา่ หลากชนิด คลอ้ งใหท้ ค่ี อและ ยาวลงมาถึงหน้าอก ใส่ต่างหูทองค�ำ หอ้ ยด้วยมกุ เม็ดเขื่องยาวลงมาท่ีข้างแกม้ หากดแู ลว้ ไม่เหน็ ความสวยงามกค็ งดูตลกพิลกึ ซปี ารีสซุสเองก็อยากจะทำ�เช่นกนั ยามว่างก็เกบ็ ดอกไมห้ อมมาร้อย เปน็ พวงมาลัยหอ้ ยคอใหเ้ สมอ ผสู้ วมใสก่ ด็ จู ะเขา้ ใจและซาบซงึ้ ในความร้สู ึกท่มี ตี ่อตน เดนิ เชิดหน้า อย่างสงา่ งามดว้ ยความภาคภูมิใจ ซปี ารีสซุสไม่กลา้ พาสตั ว์เลย้ี งสดุ ทรี่ กั ออกไปท�ำ งานด้วย เพราะเกรงจะไดร้ ับอันตรายจาก สัตวร์ า้ ยในปา่ ฉะน้ัน ก่อนทเ่ี ขาจะต้อนฝงู สัตว์เลีย้ งออกไปหาหญ้ากินในถน่ิ ไกล ทง้ั สองจงึ ตอ้ งลา จากกนั ทุกเชา้ และต่างกเ็ ฝา้ รอคอยเวลาท่จี ะไดพ้ บกันอีกในตอนเย็น เป็นชวี ิตท่มี ีความสุขท่สี ดุ อนั พงึ มีได้ในสภาพการณ์เช่นนั้น จะต้องการอะไรอกี มกี ินไปวนั ๆ หน่ึงโดยไมเ่ คยอดอยาก ไดอ้ ยกู่ บั ผู้ ทีต่ นรัก แม้จะตอ้ งจากกันก็เพียงชว่ั คร่ชู ่ัวคราว ต่ืนเต้นรอเวลาทจี่ ะได้พบกนั อกี ในยามเย็น แตส่ ุขนกั ก็มกั มีขมขืน่ ตามมาอกี น่นั แหละ ความรักระหว่างอะพอลโลกบั ซีปารสี ซสุ มีไปใน รปู ซึ่งตา่ งกใ็ ห้เกียรติซ่ึงกันและกันฐานนายจ้างลูกจ้าง แต่อะพอลโลมีความสุภาพออ่ นโยนอันเปน็ นิสยั ประจ�ำ ตัวอยูแ่ ลว้ หาเคยแสดงความเป็นใหญ่เย่ยี งนายบา่ ว แต่กลับใหค้ วามเป็นกันเองเยย่ี ง เพือ่ นทีอ่ าวุโสกวา่ เลยยิ่งทำ�ให้ซีปารสี ซุสทั้งรักและเคารพอยา่ งสดุ ซงึ้ ใจ และมคี วามสุขยง่ิ นกั ทม่ี ีความสขุ มากอีกชีวติ หนึ่งคือ เจ้ากวางหนมุ่ ผู้เป็นตัวเชื่อมโยงของรักสามเส้าทีแ่ สนสุขน้ี ยามที่สขุ มากที่สุดก็คอื เม่ือทงั้ สามอยูก่ ันพร้อมหน้า หาต้องการอะไรอน่ื อีก สตั ว์เลย้ี งทั้งหลายก็มีความร้สู กึ เชน่ เดยี วกนั น้ี เพราะมคี วามซอ่ื สตั ย์กตญั ญูอยใู่ นกมลสนั ดาน เปน็ ความร้สู ึกที่สะอาดและบรสิ ุทธิ์ มิไดม้ สี ิง่ เสแสรง้ แอบแฝงเจอื ปน ความสุขใดที่ดำ�เนินไปอย่างราบรนื่ ตลอดกาลนาน นัน้ หายาก มักจะมอี ุปสรรคขวากหนาม มาแผ้วพานไมน่ านกเ็ ร็ว วันหน่งึ ในตน้ ฤดูหนาว กว่าซปี ารีสซสุ จะเสรจ็ จากงานกลบั ส่เู หย้า ความมดื ก็เข้าปกคลมุ ไป ทว่ั แล้ว ใจจดจอ่ อยทู่ ่ีผู้เฝ้ารอคอยเขาอย่างกระวนกระวาย ครน้ั ย่างเขา้ เขตท่พี กั สังเกตเห็นรา่ ง 22

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ตะคุ่มๆ ในพมุ่ หญา้ สูง ดว้ ยสัญชาตญิ าณระวังภัย อนั เปน็ ปรกตินสิ ัยของผู้เลย้ี งสตั ว์ หาไดค้ ดิ ถงึ สง่ิ ใดอ่ืน เกรงวา่ อาจเป็นสตั ว์รา้ ยเขา้ มาปว้ นเป้ยี นเวียนอยู่แถวนั้น เพราะมีบ่อยคร้ังท่ีแอบมาขโมย สัตวเ์ ลย้ี งกิน จึงรีบพุ่งหอกไปยังร่างนั้นทนั ที มไิ ด้พลาดเปา้ หมาย โธเ่ อ๋ย.......รา่ งตะคมุ่ น้นั หาใช่ใครอื่น พ่อกวางหน่มุ ผ้เู คราะห์ร้าย เห็นวา่ ความมดื เขา้ ปก คลุมแลว้ พอ่ เพอื่ นแกว้ ยังไม่กลบั บา้ น รออยู่นานอดรนทนอยู่ไมไ่ ด้ จ�ำ ออกไปดูเสยี หน่อยด้วยความ เป็นห่วง เลยถูกหอกของซปี ารีสซุสเขา้ ท่สี ีข้าง ร่างล้มลงด้นิ อยูก่ บั พื้น ครน้ั เหน็ ว่าเปา้ หมายของตนกลายเป็นผ้ทู ี่รอคอยอยูด่ ว้ ยความกระวนกระวาย ตกใจ เศรา้ ใจ เสียใจ คับแคน้ และเจ็บใจตนเองยง่ิ นักที่ไมร่ ะมดั ระวงั ขาดความรอบคอบ ความรู้สกึ ปะปนกันสารพัด อยา่ ง วนุ่ วายใจจนแทบจะกลายเปน็ คลุม้ คล่ัง แสนเศรา้ จติ คดิ ขัดอบุ ัติเหต ุ ใยอาเพศเหตใุ ดจึงไดพ้ ลงั้ สดุ ตระหนกั จักตื่นฟืน้ ภวงั ค์ ความผิดครงั้ น้ใี หญเ่ ขา้ ใจดี ของของใครใครยอ่ มรกั ปกั ดวงจิต ด่งั ชีวติ คู่กนั มิหันหนี อนั นแ้ี นแ่ ลกระจา่ งเป็นอย่างด ี ดว้ ยเกิดมีกับตนจนอาวรณ์ สุดอึดอดั ขดั จติ คดิ ยากแท ้ สุดจะแก้แยน่ ักเกนิ จกั ถอน มอิ ยากอยดู่ พู ักตรใ์ คร่จากจร ทนอาทรอ่อนวิตกระทกใจ ใกล้เวลามาเยอื นเตอื นกระอัก มริ ูจ้ กั ดูหนา้ ด้วยท่าไหน ธ คงกรว้ิ โกรธาวา้ ว่นุ วาย เห็นกวางตายหทยั หมองตอ้ งโทษตนฯ ยิ่งใกล้เวลาอะพอลโลมาเยย่ี มเปน็ ประจ�ำ ก็ยิง่ ว้าวุ่นใจหนกั ขึน้ หากมาเหน็ ผเู้ ป็นสุดท่ีรักตอ้ ง มาจากไปด้วยน�ำ้ มอื ตน จะโกรธและเศรา้ สักเพียงไหน ตวั จะอยูส่ หู้ นา้ ไดอ้ ย่างไร ความผิดครง้ั นใ้ี ห้ อภัยไมไ่ ดเ้ ลย เคยเหน็ หน้ากันอยู่ทกุ วนั คืน คราน้ตี ้องฝืนอยแู่ ตล่ ำ�พงั เดียวดายไม่มเี พือ่ นคูย่ ากอกี ตอ่ ไปแลว้ เปน็ ความผิดของตนแทๆ้ ทไี่ ม่พนิ ิจพิศตรองไตรใ่ นสภาพการณใ์ หแ้ นใ่ จเสียกอ่ น ทำ�ไม หนอ เราจงึ โชครา้ ยเช่นนี้ โอ.้ .กระไรใยหนาขา้ จงึ โศก ดูไรโ้ ชคอับเฉาเศรา้ หมน่ หมอง มทิ นั ใดไร้สุขทกุ ขเ์ ข้าครอง สุดจะหมองมองหาพ่งึ พาใคร เคยสนกุ ดว้ ยกนั ทกุ วันอยู ่ มาเหลียวดูร่างเพ่อื นหาเคลือ่ นไหว เจ้าแสนดแี สนรกั ใยจากไป ทอดทง้ิ ให้เราตรมระทมนาน 23

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ยามอรุณร่งุ เช้าเจา้ เย้าเลน่ เตือนว่าเป็นการออกนอกสถาน แลว้ เฝา้ รอเพ่อื รบั กลบั จากงาน รบี ลนลานโลดแลน่ แสนปรีดี ชช้ี ักชวนให้เพลนิ ไปเดนิ เล่น กระโดดเตน้ คึกคกั ไมจ่ ากหนี ยใุ หไ้ ล่ตามตดิ ชิดกาย เผ่นจากทีร่ หี่ ลอกให้ออกตาม ครามีทกุ ขโ์ ศกใจเจา้ ใคร่ปลอบ เฝา้ เกยหมอบลอบเคลา้ เหมอื นเย้าถาม เปน็ เชิงชวนเชยปล้ืมให้ลืมความ ด้วยจติ งามลำ้�สดุ ผุดผ่องจริง ยามมสี ุขสนกุ ใจให้บานเบกิ เอิกเกริกรุดไล่ดใี จยง่ิ มาเยา้ หยอกบอกรกั ดว้ ยภกั ดจิ์ ริง พึ่งพกั พิงองิ ไดห้ าใครปาน เจ้าจากไปใครเลา่ ต้องเหงาหงอย จะเศรา้ สร้อยคอยหาพ่อตาหวาน หมดสนิ้ แล้วที่สดใสไร้ช่นื บาน ทรมานทานทนไปจนตาย ใครข่ อตามเจา้ ไปไม่อยากอยู่ ด้วยเราผทู้ ำ�ผดิ คิดไมห่ าย จะกลัดใจเหลือเข็ญไม่เว้นวาย ขืนอย่ไู ปไฟผลาญรา้ วรานทรวงฯ พอดอี ะพอลโลมาถึง ครนั้ รู้วา่ อะไรเกิดข้ึนกย็ ่อมมีความเศรา้ โศกเสียใจเป็นธรรมดา แต่ มิไดถ้ อื โทษโกรธเคอื งซีปารสี ซุสเลย แม้แต่น้อย เพราะเขา้ ใจดีวา่ เป็นอบุ ัตเิ หตุ ใครเล่าจะสังหารผู้ ทต่ี นรักไดโ้ ดยไมม่ ีเหตุผล พยายามปลอบโยนให้เขาหายเศรา้ ลง อธบิ ายถึงอบุ ตั ิเหตุที่บางครงั้ เรา ไมม่ ีทางทีจ่ ะหลีกเลย่ี งได้ ขอใหท้ ำ�ใจและนึกถงึ อนาคตที่เบิกบานในวนั ข้างหนา้ เปน็ ของธรรมดาท่ี คนเราหนคี วามเศร้าโศกเสียใจไปไมพ่ น้ กล้มุ อกฟกช้�ำ ระกำ�ใจไปกห็ าช่วยให้อะไรดขี นึ้ มาได้ เลยยง่ิ ทำ�ใหซ้ ีปารสี ซุสเกดิ ความซาบซ้ึงใจจนกระอักในคอหอย พูดอะไรไมอ่ อก แล้วกลับโกรธตวั เองหนกั ยง่ิ ขึน้ ชีวติ ของกวางหนุ่มมคี า่ ตอ่ เขาเหนือสิง่ อื่นใด เมอื่ จากไปโดยไม่มีวนั กลับเชน่ น้ี จะมปี ระโยชน์ อนั ใดท่จี ะฝนื ใจทำ�เป็นเหมอื นไมม่ อี ะไรเกดิ ขึ้น หัวใจแทบจะแตกสลายดว้ ยความตน้ื ตนั และระทมขมขน่ื ปะปนกนั อยู่วนุ่ วาย ซึง่ กลับซ�ำ้ กระหน่�ำ ใหช้ อกช�ำ้ ยงิ่ ขนึ้ จิตหวนั่ ไหวกระเจดิ กระเจงิ จนไมม่ ีสติทีจ่ ะพิจารณาตดั สินใจอะไรได้ สมองมึนตงึ และไม่ยอมรบั ฟังเหตุผลใดๆ จึงขออนญุ าตอะพอลโลใหเ้ ขาไดแ้ สดงความเศร้าโศก เสียใจไปคนเดียว ไมต่ อ้ งปลอบโยน อันเปน็ ความประสงคอ์ ันมัน่ คงและไมย่ อมเปลยี่ นแปลง อะพอลโลไม่อาจทัดทานประการใดได้ ให้เกยี รติในความต้องการอนั แรงกล้า ด้วยหวังวา่ ไม่ชา้ คง จะร้สู กึ ดขี น้ึ ซปี ารสี ซุสเฝ้ากอดรา่ งเพอื่ นสุดทรี่ กั ซ่ึงหมดลมหายใจไปแล้ว คร�่ำ ครวญรอ้ งไหไ้ มห่ ยดุ ยง้ั จน กระทั่งน้�ำ ตากลายเปน็ สายเลือด ไหลหลัง่ ออกจากรา่ งจนหมดสิน้ กายอนั ไร้โลหิตของเขาซีดขาว 24

เรอื่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana แล้วเปลยี่ นเป็นสีเขยี ว ผมเหยียดชีต้ รงปรากฎอยตู่ ่อหนา้ อะพอลโล เป็นภาพทส่ี ะเทอื นใจติดตา ไปอย่างไม่มีวนั เลือนลางจากความทรงจำ� รดู้ วี า่ คราวนี้เขาได้สญู เสยี ความรักครัง้ ยงิ่ ใหญท่ ี่สดุ จะ ต้องทนทุกข์ทรมานคิดถงึ ทั้งสองชีวติ ไปไม่รู้จบสน้ิ เชน่ เดยี วกับชีวิตทีไ่ มม่ จี ดุ จบของเขา การมชี วี ิต อมตะนัน้ หาใชเ่ ปน็ การไดเ้ ปรยี บชวี ติ มนษุ ยธ์ รรมดาไม่ อยูไ่ ปนานก็ต้องทนทรมานนานเปน็ เงาตามตัว หากหมองมัวตรอมตรมกข็ นื่ ขมมริ วู้ าย เพือ่ เปน็ ทีร่ ะลึกถงึ ซปี ารีสซสุ และความรกั ทีบ่ รสิ ุทธข์ิ องเขา อะพอลโลไดบ้ ันดาลให้ร่าง กลายเป็นต้นไม้สเี ขยี วเขม้ สงู โปร่งเช่นเม่ือยังมีชวี ิตอยู่ มใี บเป็นเสน้ ชชี้ ขู ึ้นเสมอื นผมของเขา ดก หนาและไมม่ ที ที า่ วา่ จะร่วงโรย อีกทง้ั ยังประกาศว่า ต้นไม้นี้เกดิ จากความเศร้าโศกเสียใจของรกั แท้ จงึ ควรปลกู ไวเ้ พ่อื เปน็ เพอื่ นของผู้ท่ีตอ้ งจากไปด้วยความรกั แทท้ ี่สะอาดบรสิ ุทธ์ิ น่าสงสารเหลือใจใยคิดส้นั มิกวี่ ันฉันรู้จกั รบี พรากหนี เจ้าแสนดมี ีใยเยื่อเอ้อื อาร ี อกี ภกั ดีเกรงเราจกั เศร้าตรม เจา้ รักแทแ้ น่จรงิ ไม่ทงิ้ ขวา้ ง แต่มาวางชีวาไมส่ าสม แสนประเสรฐิ เลศิ งามเกนิ คำ�ชม เราตรอมตรมจมเจา่ เศรา้ ฤดี ขอให้กลายเป็นไมใ้ หญง่ ามสงู เพ่อื ได้จูงจติ เตือนของเพ่อื นท่ี เคยมสี ขุ ผูกมติ รชิดไมตร ี แตบ่ ัดนี้จากพรากด้วยรกั จริง ใหป้ ระดับรบั ไวใ้ นสถาน ของผ้ผู า่ นจากโลกด้วยโศกย่ิง เพราะมติ รแท้แน่ประจักษ์ด้วยรักจรงิ ไดแ้ อบอิงพิงเงาเจา้ คุม้ ครองฯ นับแตน่ ั้นมา ชาวกรกี นิยมปลูกตน้ ซีปารสี ซุสไว้ ณ สสุ านของคนทีต่ นเคยรัก แลว้ เลยกลาย เปน็ การปฏิบัตสิ บื ต่อกนั มาในบรรดาชาวยโุ รป แตช่ ่อื กลายย่นยอ่ ลงเปน็ ไซเปรส Cypress ได้มี การแบ่งแยกแตกตอนกนั ไปจนมหี ลายรูปแบบ เลยกลายเป็นไม้ประดบั สวนทชี่ ว่ ยเน้นใหเ้ กดิ ความ งดงามไดใ้ นแบบตา่ งๆ เป็นประโยชน์อ่ืนที่นอกเหนือไปจากสญั ลกั ษณ์แหง่ รกั แทท้ ี่สะอาดบริสทุ ธ์ิ ไม่ ว่าจะปลูกไว้ ณ ทใ่ี ดก็หาได้ขดั เคืองนัยตา แต่กลับช่วยพาให้เพลิดเพลนิ ประดุจนิสัยของเจ้าของชอ่ื สตั วเ์ ล้ียงนี่แหละคือเพ่อื นแท้และเพื่อนตาย เขามชี ีวติ อยกู่ ับเราและเพอื่ เรา ความสขุ ของ เราคือความสุขของเขา ยามเศรา้ เขาย่งิ เศรา้ ไปกวา่ ยอมให้ตีให้ด่าหากจะท�ำ ให้เราสบายใจ เขาเข้า อกเขา้ ใจเราดีกว่าตวั เราเองเสยี ดว้ ยซำ�้ เพราะสังเกตจากสีหน้าและอากัปกิรยิ าท่ไี ม่สามารถซ่อนพ้น น่คี ือสัตว์ประเสรฐิ ท่ีแท้จริง 25

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Cyparissus ซีปารสี ซุส หวั ใจสลาย 26

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana มารซียาส Marsyas ก็เช่นเดยี วกับในหลายๆ เร่ืองของเทพนยิ ายกรีกทไ่ี ดเ้ นื้อหามาจาก ต่างถนิ่ มารซยี าสนีก้ เ็ ชน่ เดียวกนั เข้าใจว่ามาจากด้านตะวนั ออก ของดินแดนกรกี คือแคว้นฟรเี จยี ซ่ึงก่อนน้นั รวมอย่ใู นจักรวรรดิกรีก โบราณ จึงมคี วามเชอ่ื ถือในเทพเจา้ ตา่ งๆ ของกรีก และไดผ้ สม ปะปนกบั ความเชื่อถอื ด้งั เดมิ ของเขา ในเร่ืองของมารซียาสน้ี เขา ว่าเปน็ มนษุ ยค์ รงึ่ คนครง่ึ แพะ ซง่ึ มคี วามฉลาดและมีความสามารถ ในดา้ นดนตรี เรียกว่า ซาตีร์ หรือ ซาไตร์ Satyre มไิ ดม้ ีการแจ้ง ไว้วา่ เพราะเหตใุ ดจึงมสี ภาพเช่นนัน้ อาจจะดว้ ยเหตุทจ่ี ะใหม้ ีความ สามารถเปน็ เย่ียมในดา้ นการดนตรกี เ็ ปน็ ได้ และอกี ประการหน่งึ คอื มนุษย์คร่งึ คนครึง่ แพะน้ี มกั มอี ารมณฉ์ ุนเฉยี วและไมค่ ่อยจะนกึ ถงึ เหตผุ ล อนั จะช่วยให้เรอื่ งราวมีความนา่ เป็นไปขนึ้ อกี สกั หน่อย มาซยี าส เปน็ ลูกของพระเจ้าไฮย์ญสี Hyagnis นยั ว่าเปน็ ผ้คู ดิ ประดษิ ฐ์แตง่ บทรอ้ งและ ท�ำ นองเพลงทงั้ หลายของชาวฟรีเจียน อกี ทั้งบทประพนั ธ์ต่างๆ ที่เก่ียวกบั เทพเจ้า เช่น บัคคสุ หรือ แพน และเทพเจา้ อ่ืนๆ ซ่งึ มารซียาสได้ร�่ำ เรยี นจนเขา้ ใจและข้ึนใจทัง้ หมด อกี ทงั้ ยงั สามารถบรรเลง ได้อยา่ งเกง่ กาจอย่างชนดิ ทจ่ี ะหาผู้ใดเทียบเทียมได้ยาก และคอยจ้องหาโอกาสท่ีจะแสดงใหโ้ ลก เห็นในความเกง่ กาจเหนือใคร เนือ่ งจากมารซยี าสเป็นนักดนตรคี นโปรดของเจ้าแม่ซเี บเล่ ซึง่ เป็นเสมือนพระแม่ธรณีของ ชาวพืน้ เมือง ยามจะไปทางไหนจึงมักมีมารซียาสเป็นผตู้ ิดตามไปดว้ ยทุกหนทุกแหง่ ครัง้ หนึง่ ขณะที่ตดิ ตามไป ณ เมอื งนซี ่า Nysa บังเอิญได้พบกับอะพอลโล จึงมองเหน็ ชอ่ งเหมาะทันทีวา่ คราวนล้ี ะ จะได้เห็นกันวา่ ใครจะวเิ ศษไปกวา่ กัน ดว้ ยเคยใฝฝ่ นั ไวห้ นักหนาว่า วันหนงึ่ จะต้องท้า เทพเจ้าผูเ้ กง่ กาจทสี่ ุดในด้านดนตรมี าประลองฝีมอื กัน อะพอลโลนน้ั หาไดม้ ีความหวัน่ ไหวประการ ใด และกม็ ิได้มีความขุ่นเคอื งในความโอหงั ไม่รูจ้ ักทขี่ องตน ครน้ั มกี ารตดั สนิ ให้ มารซียาสเปน็ ฝ่าย 27

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana แพ้จึงเกิดโทสะ แล้วกล่าวหาบรรดาผ้ตู ดั สินวา่ ไมม่ คี วามยุติธรรม เห็นอะพอลโลเปน็ เทพเจา้ ถึง อย่างไรกต็ ้องตดั สินใหเ้ ป็นผชู้ นะ อะพอลโลเหน็ ว่า มารซียาสกำ�เรบิ โอหงั หนกั หนา จำ�ตอ้ งสง่ั สอน เสยี ให้สาสมกับความไมเ่ จียมตนดว้ ยการถลกหนังเสียทง้ั เป็น แตใ่ นเรอ่ื งราวของชาวกรีกมเี นอ้ื หาที่นา่ สนใจและดูจะมเี หตผุ ลมากกว่า คอื เทา่ ที่เราทราบดี วา่ เทพเจา้ และเทพธดิ าส�ำ คญั ๆ แห่งโอลิมปุส ส่วนมากมกั จะมคี วามสามารถทางดา้ นดนตรีและถนัด ในการบรรเลงเครอ่ื งดนตรไี มอ่ ยา่ งใดกอ็ ยา่ งหนึ่ง และกม็ ใิ ชแ่ ตเ่ ลน่ ดนตรไี ด้เทา่ นัน้ บางเทพยังรอ้ ง เพลงเก่งอีกดว้ ย เช่นอะพอลโล ซึง่ ไมม่ ใี ครในบรรดาเทวดาจะทดั เทยี ม ก็คงจะเนอ่ื งจากไม่คอ่ ย จะมอี ะไรทำ�น่ันเอง และอะไรจะดีไปกว่าใช้เวลาวา่ งให้ผา่ นไปโดยการแสดงดนตรเี พ่ือความร่นื เริง บันเทงิ ใจ ดกี ว่าไปหาเรอื่ งทำ�อะไรที่ไมเ่ ปน็ ประโยชน์ การใชเ้ วลาวา่ งมคี วามสำ�คญั แก่ชีวิตเราไมน่ ้อย หากจะใชไ้ ปโดยการสร้างสรรค์ก็จะเปน็ ประโยชนแ์ กต่ นเองและส่วนรวม อันหมายถงึ การใชเ้ วลาวา่ งให้ผา่ นไปอย่างคุม้ ค่า แต่หากไมห่ า อะไรท�ำ เสียเลยกจ็ ะเกดิ ความเบื่อหนา่ ยและเหน็ วา่ ชวี ติ ไม่นา่ ร่ืนรมณ์ เมื่อเบอื่ หนักเขา้ ก็มกั จะคิด อะไรว้าวนุ่ อนั เปน็ ชอ่ งทางใหค้ วามคดิ ทางด้านไมถ่ ูกไมค่ วรมโี อกาสเข้าชกั จงู ใหท้ �ำ อะไรทีไ่ มเ่ ป็น ประโยชน์ และบางคร้งั ก็อาจให้โทษมหันต์ เสียเงินเสยี ทองและเสียเวลาอีกทั้งต้องเสยี หวั อันเป็น ผลร้ายต่อด้านจิตใจ ผู้ที่จะใชเ้ วลาว่างใหเ้ ป็นประโยชน์ในเร่ืองนคี้ ือมเิ นรวา่ แม้จะรกั การท�ำ สงครามอยา่ งเปน็ ชีวิตจิตใจไมแ่ พม้ าร์ส แตม่ เิ นรวา่ มคี วามสขุ ุมคัมภรี ภาพ จึงมิได้มแี ต่ความเหยี้ มเกรียมจอ้ งแตจ่ ะหา เร่อื งทะเลาะเบาะแว้ง ฐานะทถี่ ูกแตง่ ตัง้ ให้เปน็ ปรมาจารย์ผู้ประสทิ ธิป์ ระสาทวิชาความรู้ เธอจึงใช้ เวลาว่างในการฝึกฝน ในด้านสาขาวิชาชพี ท่อี ยใู่ นหน้าที่ให้เกดิ ความแตกฉานย่ิงขนึ้ แตใ่ นเมอ่ื ใครๆ ก็ถนัดในการแสดงเครอ่ื งดนตรีกนั มากหน้า เธอจงึ เหน็ ว่าไม่ควรจะให้นอ้ ยหน้าเขา แต่รูส้ ึกว่าฝมี ือ ตนยังดอ้ ยอยู่ จึงมกั แอบลงมาฝกึ หัดอยู่บนโลกมนษุ ย์ จะได้ไมเ่ ปน็ ทต่ี ำ�หนิตเิ ตยี นและเยย้ หยันของ เหลา่ เทพเจา้ อืน่ ๆ ความจริงฝมี อื ของเธอก็หาจะดอ้ ยอะไรหนกั หนา แต่รู้สึกว่ายงั ไมด่ ีพอจงึ มีมานะท่จี ะฝกึ เอา ใหด้ ีท่สี ุด วนั หนึ่งในตอนบา่ ยๆ ซง่ึ มอี ากาศรอ้ นอบอา้ ว มิเนรว่าวา่ งอยแู่ ละอยากจะหนรี ้อนไปหา ทีร่ ม่ เยน็ ริมธารน�้ำ ใสไหลเออื่ ย ครั้นหาท่เี หมาะไดแ้ ห่งหนง่ึ จงึ ลงน่งั บรรเลงเพลงขลยุ่ ของเธออยา่ ง เพลิดเพลินสบายใจ 28

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana มเิ นรวา่ หนา้ ใสใคร่ฝึกหดั ให้ถนัดจดั เจนเหน็ ฝึกฝน ดา้ นดนตรปี ีก่ ระจับไม่อบั จน มิใหต้ นด้อยกวา่ เทวาใด จงึ คว้าขลยุ่ คมู่ ือถือถนดั รีบเลาะลดั ลงข้างทางน้�ำ ไหล ได้ที่เหมาะเจาะรน่ื ช่ืนกระไร ตงั้ ท่าไดข้ ยายขยบั ขับบรรเลง ฝมี อื เธอเสนอได้ไมน่ อ้ ยหนา้ เหลา่ นางฟา้ เทวาไหนใครวา่ เกง่ ลองได้ยินเถอะนะจะย�ำ เกรง ด้วยนางเครง่ คร่ำ�สู้หาดดู าย เสียงเพลงกอ้ งท้องไพรยนิ ไปทวั่ นกชูหัวรวั รับขับเสียงใส เพลงประสานขานเสนาะเพราะกระไร พฤกษาได้ใครส่ ะท้อนยอ้ นกลบั ฟังฯ และวันนนั้ ก็บงั เอิญใหม้ ีหน่มุ เลีย้ งแกะผู้หนึ่งนามมารซียาส หลังจากหาทุง่ หญ้าเขยี วขจใี ห้ ฝงู แกะของเขาไดแ้ ละเล็มกนิ กันเป็นท่ีเพลดิ เพลินแลว้ จึงใครห่ ลบร้อนไปหาลำ�ธารร่มเยน็ ท่ีไหนสกั แห่งเพื่อพกั ผ่อน เซฟีรสุ เทพเจ้าแหง่ ลมเยน็ สดชน่ื บังเอิญผ่านมาทางนน้ั พอดี มาซียาสจึงรู้สกึ ชุ่มช้นื ระรื่น ใจแล้วมอ่ ยหลับไป มารูต้ วั ต่นื ขึน้ เพราะไดย้ นิ เสยี งเพลงแผว่ หวานผ่านมาตามผวิ น้ำ� ฉงนใจวา่ ใคร หนอชา่ งเป่าขลยุ่ ไดเ้ พราะพรง้ิ หนักหนา เพือ่ จะใหร้ ้วู ่าเสียงนัน้ ดงั มาแตห่ นใด จงึ ลงไปยนื อยใู่ น ล�ำ ธารแล้วเลยเกดิ เพลิดเพลนิ ยืนน่ิงสงบอยู่เช่นนัน้ เหมือนตอ้ งมนตส์ ะกด ฝ่ายมเิ นรว่า หลงั จากบรรเลงอยู่ไดน้ านพอสมควรกห็ ยดุ พกั เสยี หนอ่ ย พลางเหลอื บมองลง ไปในธารนำ�้ ใสซ่งึ ก�ำ ลังไหลเอือ่ ยๆ ผา่ นกอ้ นหนิ กอ้ นกรวดใต้พื้นตน้ื ๆ ท�ำ ใหผ้ วิ น้�ำ ไม่เรยี บ ไหล ระยบิ และกระเพ่อื มเล็กน้อย มิเนรว่าเห็นเงาสะท้อนของใบหนา้ ตนเปน็ ริ้วรอยเห่ียวยน่ หมดความงาม เกิดความตกใจโดย ไมค่ ิดอะไรทัง้ ส้นิ ขวา้ งขลยุ่ ท่ถี อื อยูท่ ิ้งลงน้ำ�ไปดว้ ยความโกรธ และหาว่าเปน็ สาเหตุให้ตนดูไม่งาม เอ๊ะ..หน้าใครแวววามในนำ้�เชีย่ ว นางเพ่งเหลยี วแลตามสายน้�ำ ไหล หาไดม้ คี วามงามทรามกระไร คงไมใ่ ชห่ น้าเราเจา้ ขลยุ่ พาล จึงรบี ขว้างตวั เจ้ากรรมซ้ำ�สาบแช่ง ไปแสดงท่อี ่ืนให้ชืน่ หวาน ใครไดไ้ ว้ขอให้ไดเ้ ชย่ี วชาญ ท่ัวสถานขานชื่อฝมี ือตนฯ เจา้ ขลยุ่ วเิ ศษได้ลอยไปตามน�ำ้ แล้วไปตดิ อยูท่ ี่ขาของ มารซียาส ผู้ซึง่ ก�ำ ลงั แปลกใจอยวู่ า่ จ่ๆู เสียงเพลงขลุย่ ทแี่ สนไพเราะไดห้ ยดุ หายเงยี บไป คร้นั รูส้ กึ วา่ อะไรลอยมาติดทขี่ าจงึ กม้ ลงดู เห็นวา่ 29

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana เป็นขลุ่ยจึงหยิบขนึ้ มาพิจารณา แม้จะไม่เคยสนใจในงานดนตรีมาก่อนในชวี ติ กพ็ อจะบอกได้วา่ ขลยุ่ นที้ ำ�ดว้ ยฝีมอื ประณตี และแปลกกวา่ ทีเ่ คยเห็นมา ทดลองเปา่ ดกู ็เกิดเสยี งที่นา่ ฟังทัง้ ๆ ทีไ่ ม่ได้ เปน็ ทำ�นองเพลงอนั ใด เขาเกดิ มคี วามพอใจกับขลยุ่ อนั นี้หนกั หนา ทดลองเป่าใหเ้ ป็นเพลงกม็ คี วาม ไพเราะประดจุ กับผูเ้ ช่ียวชาญ เกิดความคดิ แยบยลทนั ที แนใ่ จว่าเทพเจา้ หย่ังร้ถู งึ ความสามารถ เยี่ยมด้านดนตรีซ่งึ มอี ยใู่ นตัวแล้ว จึงไดด้ ลใจใหเ้ ขานึกรักการดนตรีขึ้นมาโดยฉับพลัน อีกทง้ั ยงั สง่ เครื่องไม้เครอื่ งมือมาให้เสียอีก ฉนน้ั เขาจะตอ้ งเอาดที างนี้ใหไ้ ด้ เรือ่ งอะไรจะจมปรักอยูก่ ับการดแู ล ฝงู สตั วซ์ ่ึงจะไม่ทำ�ใหช้ ีวติ มคี วามรุง่ เรืองขน้ึ มาได้ เริ่มลงมอื ฝกึ หัดทันที เนือ่ งจากเป็นขลุย่ ของเทพเจา้ อีกทั้งยงั ได้รบั พรจากมิเนรว่าโดยมิได้ ต้งั ใจ ไม่ชา้ ฝมี ือขลุย่ ของเขาก็ขจรก�ำ จายไปไกล จะเขา้ ประกวดการแข่งขนั ที่ไหนก็ชนะหมดทุก ครั้ง ได้รับเงินรางวลั จนกระทัง่ ร่�ำ รวย จะไปทางไหนก็มีแต่ผ้คู นปลาบปลม้ื ชมเชย เลยส�ำ คญั วา่ ตน น้นั เกง่ กาจเสยี หนกั หนา ไม่คบค้าสมาคมกบั ผทู้ ี่คุ้นเคยกนั มาแตก่ อ่ น เขา้ ใจไปว่า ผู้ที่ยกย่องชมเชย ตนนนั้ คอื เพื่อนท่คี วรเปน็ มิตรไมตรีดดี ้วย ไต่เขา้ ไปอยู่ในสงั คมใหม่ซ่งึ เขา้ ใจวา่ เป็นท่ีวเิ ศษหนักหนา หาไดร้ ู้ไม่วา่ ทีเ่ ขายม้ิ แยม้ แจ่มใสทักทายด้วยดนี ้ันเพราะวา่ ตนเปน็ ผู้มชี ื่อเสยี งโดง่ ดัง แต่ลบั หลงั แล้ว สังคมอนั จอมปลอมก็นกึ สมเพชเวทนา เพราะตนไม่รูว้ า่ เขาปฏิบัติต่อกันอย่างไร ดว้ ยตนไมเ่ คยได้ มีการฝกึ ฝนอุปนสิ ยั มาก่อน ทงั้ กิริยามารยาทและค�ำ พูดคำ�จาของตนนัน้ ยอ่ มสอ่ ถึงแหลง่ อันเป็นทม่ี า จึงหาไดม้ ใี ครคบค้าสมาคนดว้ ยอยา่ งจริงใจ แตก่ ็จะเปน็ อะไรไปล่ะ ตราบใดทยี่ ังสามารถแสดงฝมี ือ ขลุ่ยได้อยา่ งวเิ ศษ กย็ อ่ มจะไดร้ ับการต้อนรบั ขบั สู้เปน็ อนั ดีในทกุ ท่ีที่แสดงตวั แต่ไมม่ ีใครเขา้ มา พันพวั ด้วยความสมคั รใจ ต่างกห็ วังที่จะได้อะไรเปน็ ผลประโยชน์ เมื่อเกง่ หนกั เขา้ ในที่สดุ ก็เลยไมม่ ใี ครกลา้ แขง่ ขันประชันด้วย การไปแสดงเพ่ือใหค้ นไปเสีย เงินเข้าชมจงึ ไม่ใช่สง่ิ ทีน่ ่าต่นื เตน้ อกี ตอ่ ไป เพราะเงนิ ทองน้นั มมี ากเหลอื ใช้แล้ว ความอยากทจ่ี ะเปน็ ผู้เก่งทีส่ ุด เด่นท่ีสดุ ยังไม่เจือจางหายไป ยิง่ ไม่มใี ครที่ไหนกล้าสู้กจ็ ึงย่ิงทะนงตวั หัวสงู หนักยิ่งขึน้ ก็เทพเจา้ ยงั ไงละ่ ท้ามาแขง่ ขันประชนั ฝีมอื กนั เสยี หน่อยเปน็ ไร เทพอะพอลโลผูเ้ ปน็ เย่ียมท่ีสุดแลว้ ในดา้ นดนตรี ประกาศกอ้ งรอ้ งทา้ มาเสียเลย เช่นเดยี วกับทคี่ ราวนางอารคั เนท่ า้ มิเนรวา่ มาประชนั ในงานฝีมอื เย็บปกั ถักรอ้ ย อะพอลโลผู้ไม่ค่อยจะขัดใจใครอยู่แลว้ จงึ รับค�ำ ทา้ เหล่าเทวดาตา่ งก็รู้เรอื่ งฝีมอื ขลุ่ยของ มารซียาสกันแล้ว เมอ่ื มีเหตุการณ์อะไรเชน่ น้เี กดิ ขึน้ ละกช็ อบนกั ทเี ดียว ตา่ งก็สนับสนนุ กันเปน็ การ ใหญ่ พวกตนจะได้มอี ะไรท�ำ เลน่ กนั สนกุ สนานอกี ทง้ั ยังจะได้พนันขันแขง่ กนั ให้ต่นื เตน้ ยง่ิ ขนึ้ มี การจัดแต่งต้งั คณะกรรมการตัดสนิ โดยผ้เู ชยี่ วชาญท้ังเกา้ นางในสกลุ มูซาเจเตส Musagetes ลกู สาวของจูปีเตอรท์ ่เี กิดจากเนโมซเี น่ Mnemosyne เทพธิดาแห่งความทรงจำ� นางท้ังเกา้ นีม้ ีช่อื 30

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เรียกรวมกันวา่ มูเซส์ Muses ต่างกม็ ีหนา้ ทกี่ ารงานด้านการศึกษาทง้ั สิน้ รวมทงั้ ด้านการดนตรดี ว้ ย เม่อื ทุกอยา่ งพรอ้ มเพรยี ง ผ้เู ขา้ ชมก็คอื เหล่าบรรดาเทพเจา้ และมนษุ ยซ์ ึ่งมาออกันอยู่ แนน่ ขนัด มารซียาสเปน็ ผู้บรรเลงด้วยขลยุ่ ทถี่ นดั ของเขากอ่ น เสียงดนตรีไพเราะเสนาะหวาน กอ้ งกงั วานผ่านกายพระพายไหว พาพัดผา่ นแพรกพฤกษใ์ นพงไพร พรว้ิ กิ่งใบไหวงามตามดนตรี แมส้ ิงหส์ ัตวส์ ดบั เพราะเสนาะโสต ปลาบปลม้ื โปรดโลดไลม่ าในท่ี ตา่ งหลงไหลไลก่ นั มาทนั ที ประชุมทีม่ ารซียาสประกาศเพลง ถึงผูใ้ ดใจกระด้างต่างโอนออ่ น เกิดอาวรณ์ผอ่ นนสิ ยั ไมข่ ม่ เหง มติ อ้ งวานไหว้บอกออกเป็นเอง แลว้ รีบเร่งลลี าขอมาฟงั ผ้บู รรเลงเพลงใสต้งั ใจเปา่ ขลุ่ยผิวเบาพร้ิวพรมแสนสมหวงั ใครได้ยินยืนตะลงึ ตรงึ จังงงั มนุษย์ทง้ั เทวดาพาเพลินเพลงฯ คร้นั ถึงคราวของอะพอลโล เขากไ็ ด้แสดงฝมี อื ขล่ยุ เช่นเดียวกนั ด้วยความยอดเยย่ี มหาแพ้ มารซียาส ทำ�ความลำ�บากใจให้แก่คณะกรรมการเป็นอย่างยง่ิ ไมร่ จู้ ะตดั สนิ ให้ใครเป็นผูช้ นะ จงึ ตกลงใหแ้ สดงกนั ใหม่อกี ครง้ั หนึง่ ทา่ มกลางความพอใจของผู้ชมและผฟู้ งั มารซียาสพยายามเลน่ ขลยุ่ ของเขาอกี อย่างมปี ระสทิ ธภิ าพไม่แพค้ ราวแรก แม้อะพอลโอ เอง ก็นกึ ชมเชยและอดที่จะหวั่นไหวไมไ่ ด้ เม่อื ถงึ คราวของเขาจึงจะตอ้ งตัง้ อกตง้ั ใจจริงๆ คราวน้ี เขาเลอื กทจ่ี ะเลน่ พิณ เพราะต้ังใจจะรอ้ งประสานด้วยในเม่อื ฝมี อื ขลุย่ ไมส่ ามารถตัดสนิ กันได้ บรรเลงเพลงพณิ ขนั ประชันต่อ มิระยอ่ ยอมยบสยบยัน่ ฝมี อื ใครเย่ยี มกวา่ เข้าทา้ กัน ได้ถึงวันขานไขใครจดั เจน มิเพียงเสียงพิณหวานประชนั ตอบ ต่างชื่นชอบเชยชวนควรได้เหน็ อกี ร้องรบั ขับประสานชำ�นาญเจน เสียงเยือกเยน็ ย่ัวเย้าเร้าผู้ฟัง เรม่ิ ระร่ืนแผ่วเบาเปน็ เศรา้ ก่อน จงึ คอ่ ยผอ่ นออ่ นไหวไว้ทีหลงั แล้วไล้รวั เรง่ รบั ขับประดงั หาหยดุ ยัง้ พล้งั จบจนครบเพลง กรรมการพร่ันพรงึ ตรงึ กบั ท่ ี ตา่ งเหมือนมมี นตต์ อ้ งจ้องเขมง็ แสนเคลบิ เคลม้ิ โอนพบั กลับตวั เกร็ง ยินเสียงเพลงบรรเลงขลังพลัง้ เพลนิ ตามฯ 31

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ทั้งคณะกรรมการและผฟู้ งั ตา่ งกต็ กลงเป็นเสยี งเดยี ว ตดั สนิ ให้อะพอลโลเปน็ ผชู้ นะ แตห่ าก มารซียาสยงั ไม่พอใจ ก็ใหแ้ สดงเครื่องดนตรีอ่ืนทต่ี นถนดั มาประชันตอ่ ในเมื่อตนไม่เคยไดฝ้ กึ เครื่อง ดนตรีใดอื่นมากอ่ นเลย ทง้ั เนื้อท้ังตัวกม็ ีแต่ขลุย่ นี้อันเดยี วซึง่ ไดม้ าโดยบงั เอญิ เช่นเดยี วกับฝีมือการ บรรเลง มารซยี าสเดือดดาลหนักหนา กลา่ วประณามเอะอะว่า คณะกรรมการตดั สินอยา่ งล�ำ เอยี ง เพราะเป็นเทพเจา้ ดว้ ยกัน และตามกตกิ าทต่ี กลงกนั ไวน้ ้ัน ผชู้ นะมสี ิทธทิ์ ี่จะท�ำ อะไรกบั ผ้แู พ้กไ็ ดท้ งั้ สน้ิ บา้ งวา่ ใหถ้ ลก หนังทั้งเปน็ เชน่ ท่ปี รากฎอยูใ่ นเร่ืองราวเดมิ แตช่ าวกรกี คงไมม่ กี ารปฏบิ ตั ใิ นท�ำ นองนัน้ แตใ่ นการ พดู หรือบรรยายของความหมายในเชิงกวีมกั จะมอี ะไรทแี่ ฝงไว้เป็นนยั มิไดม้ คี วามหมายโดยตรงตาม ค�ำ ต่อคำ� เชน่ เดียวกับในการใหค้ ำ�ทำ�นายโชคชะตาราศี มกั มอี ะไรท่เี คลอื บแฝงมไิ ด้แจง้ บอกกนั อย่างชดั ๆ เพือ่ ผฟู้ ังจะได้ใชพ้ จิ ารณาญาณในการขบคดิ เพื่อแก้ปัญหาอย่างมเี หตุผล ขอ้ ตกลงใน กติกานี้ อาจจะมีไปในทำ�นอง “อปุ มาอุปไมย” ก็เปน็ ได้ เชน่ อาจจะบอกวา่ “ผชู้ นะย่อมมสี ิทธิ์ สัง่ สอนกันเสียให้สาแกใ่ จดง่ั ถลกหนงั ทัง้ เปน็ ” เชน่ ทเี่ รามกั พูดวา่ “มนั น่าถลกหนังเสยี ทั้งเป็น” หรอื “จะใคร่ไดแ้ ลเ่ นือ้ เอาเกลอื ทา” หรือ “จบั ไปขงึ กลางแจ้งใหแ้ รง้ กิน” เปน็ ต้น อนั เปน็ การพูด เปรียบเทียบในท�ำ นองเชิงกลอน และเร่อื งราวของเทพนยิ ายกรกี น้ี เขาเขียนเอาไวเ้ ป็นค�ำ ร้อยกรอง ทง้ั สิน้ อีกประการหนง่ึ เรอื่ งของเขาเก่าแกเ่ ป็นพันๆ ปมี าแล้ว อาจจะมกี ารคลาดเคล่ือนและ เปลีย่ นแปลงระหว่างการเขยี นและแปลสืบทอดตอ่ กนั มากเ็ ป็นได้ เมือ่ มาถึงสมัยนี้ เรามีอสิ ระใน การให้ความเหน็ เป็นสว่ นตวั มากกว่าใน “ยคุ มดื ” จึงน่าจะมกี ารพจิ ารณาด้านความหมายในรูป ของค�ำ รอ้ ยกรองท่ีลึกซึง้ เป็นอนั วา่ อะพอลโลต้องการจะสั่งสอนมารซียาส ใหร้ ้สู �ำ นกึ เสยี บ้าง และเพื่อจะให้เหน็ เปน็ ตัวอย่างที่ไม่ควรจะตาม จึงส่งั ใหจ้ บั ตัวมัดไวก้ ับตน้ ไม้ แล้วกลา่ วค�ำ ประณามส่งั สอน เทพอาทิตย์คิดเครียดถกู เหยียดหยาม ใครป่ ระณามตามส่งั ให้หยง่ั รู้ วา่ อวดเกง่ ก้าวก่ายในตัวก ู ผเู้ ป็นครคู ู่งานการดนตรี จ�ำ ต้องสอนสง่ั ซำ�้ ใหส้ ำ�นึก ควรตรองตรึกตระหนกั ตามไม่ผลามผลี จงึ จบั มัดไมใ้ หญไ่ วแ้ นน่ ด ี สมควรทถ่ี ลกหนงั ออกท้ังเปน็ ด้วยวาจาเจ็บแสบแปลบดวงจิต ใครส่ ะกดิ ติดเฉอื นเตือนใหเ้ ห็น หากยา่ มใจไปนักจักลำ�เคญ็ ให้ยกเป็นตวั อยา่ งทางสมควร จงสำ�นึกตรึกตรองครองใจกอ่ น อยา่ เร่งรอ้ นผ่อนไว้ไม่รบี ด่วน ประมาณตนทนไดห้ ากใครค่ รวญ ครบกระบวนควรการประจานไปฯ 32

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana แต่ความอวดดีของมารซยี าสทำ�ใหเ้ ขาไมร่ ู้จักสำ�นึก กลับเคียดแคน้ ทถี่ กู ประจานตอ่ หนา้ ผ้คู นเปน็ จำ�นวนมาก ยังถือตนวา่ เป็นนักดนตรีผูม้ ีความสามารถยอดเย่ียม จะทำ�อะไรกย็ ่อมตอ้ งได้ ตามใจตน ความละอายประกอบกับความเคียดแค้นเผาผลาญจติ ใจเขาจนมิอาจทนทานไหว เกิด อาการคลมุ้ คล่ังจนเปน็ บ้าและอกแตกตายไป ผูท้ ่ีมจี ิตกระดา้ งอยา่ งขนาดหนัก ยากทจี่ ะชแี้ จงหรอื หาทางอธบิ ายให้เขา้ ใจถงึ ความควรหรอื ไมค่ วรไดง้ ่ายๆ และเมอื่ หาทางออกไม่ได้กจ็ งึ เกดิ ความเครยี ดจนเสน้ โลหิตในสมองแตก เหล่านางไม้ทั้งหลายกเ็ ชน่ เดยี วกับเรอื่ งอื่นๆ คือมคี วามอ่อนไหว เหน็ อะไรสวย อะไรไพเราะ เพราะพรงิ้ ก็อ่อนไหวตามอยา่ งเกนิ ขนาด เม่อื ต้องสูญเสยี ส่งิ ท่ตี ัวคลง่ั ไคล้ไหลหลงกเ็ อาแตเ่ ศรา้ โศก เสียใจ (ไมผ่ ิดอะไรกบั บรรดา “แฟน” สมยั น)้ี ครำ�่ ครวญ รอ้ งไห้หลั่งน้ำ�ตาจนกลายเปน็ แม่น�้ำ เลยชอ่ื ว่า แม่นำ้�มารซยี าส ผู้คนในสมยั หลงั จึงเอาตำ�นานในทอ้ งเร่ืองเข้าปะปนกนั ตามท่ีเหน็ วา่ จะท�ำ ให้เรื่องมรี สมีชาติ ข้ึน ซง่ึ บางทกี ข็ าดความมเี หตุผลไปเสยี สักหนอ่ ย รูปแกะสลักหินอ่อนหรือภาพวาดในสมัยหลงั จึง มักมีความผิดเพ้ียนไป เชน่ มนษุ ย์ครึ่งคนครึ่งแพะทีเ่ รยี กว่า ซาตีร์ บางทีกเ็ พยี้ นไปบ้าง เช่นให้มีหู เปน็ มนุษย์ ซงึ่ ในค�ำ จำ�กัดความของเดิมเขาใหม้ ีหเู ปน็ สัตว์ เชน่ แพน ผูซ้ ึง่ มคี วามสามารถในดา้ นการ ดนตรีเช่นเดียวกัน อีกทั้งยังมาท้าแข่งกับอะพอลโลดว้ ย ดงั จะได้กลา่ วในเรอ่ื งตอ่ ๆ ไป เขา้ ใจวา่ ดัง้ เดมิ ทเี ดียวคงเปน็ เรือ่ งที่มาจากทางแคว้นฟรเี จยี คือเป็นลกู ชายของพระเจ้าไฮ ยานสี Hyagnis (อันนี้ ก็ไม่แนใ่ จเร่ืองตวั สะกด) ผ้คู ดิ ประดิษฐแ์ ต่งบทเพลงของชาวพน้ื เมืองอนั เปน็ เนือ้ รอ้ งทำ�นองเพลงท่เี กยี่ วกับเทพเจา้ เช่น บัคคสุ แพน ฯลฯ และเร่ืองราวความเป็นมา มารซยี าส ได้ร�ำ่ เรียนและฝึกฝนจนมคี วามสามารถเยีย่ ม อีกทง้ั เกง่ ทางด้านบรรเลงเครอื่ งดนตรีอกี ดว้ ย เขา สามารถจดจำ�ค�ำ ร้องต่างอย่างข้ึนใจและมีความตัง้ ใจที่จะประชนั ขันแข่งอย่างไม่ยอมแพ้แก่ผูใ้ ด มารซียาสติดตามเจ้าแม่ซเี บเล่ไปในทกุ แหง่ และครัง้ หนง่ึ ขณะทีไ่ ปเยย่ี มเยียนเมอื งนซี ่า Nysa บงั เอิญได้พบอะพอลโล จงึ ถือโอกาศท้าประชนั ความสามารถในดา้ นดนตรี อะพอลโลยอมรับค�ำ ท้าโดยไมถ่ อื โทษโกรธเคืองในความที่ มารซยี าส อาจหาญก้าวกา่ ยไม่เจียมตน อยา่ งไรก็ตาม อันนี้กอ็ าจจะเป็นการวจิ ารณ์ท่ยี ังไมร่ ้ลู ึกซึง้ พอก็ได้ แต่ก็ไม่น่าจะเสยี หาย อะไร เพราะการวิจารณ์หรือการถกเถียงเพื่อหาขอ้ เท็จจริงดว้ ยเหตผุ ลท่ีสมควรนัน้ ย่อมก่อให้เกดิ “การแตกฉาน” และไมใ่ ช่ “การแตกแยก” หรือ “แตกหกั ” 33

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Marsyas มารซียาสถูกอะพอลโลดา่ วา่ 34

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana อะพAอpลoโลlloแพPaนnแaลnะdพรMะเiจdา้ aมsดี าส ชอ่ื มดี าส ดูจะฟังคุ้นหหู น่อย เพราะแมบ้ ดั นก้ี ็ยงั มีผู้นำ�มาตง้ั ชอื่ บริษัทหรือผลิตภัณฑ์บางชนดิ ความจรงิ นัน้ มใิ ชเ่ ปน็ กรีกมาแตเ่ ดมิ ชาวกรีกไดเ้ ร่อื งราวมาจากทางดา้ นตะวนั ออก เช่นหลายๆ เรือ่ งที่ กล่าวมาแล้ว ผทู้ ี่นำ�เรือ่ งราวของพระเจ้ามดี าสมารวบรวมเข้าอย่ใู น เทพนยิ ายของกรกี คงจะเปน็ โอวดิ Ovid (กวชี าวโรมนั ซ่งึ มีชีวติ อยู่ ระหวา่ งปี 43 ก่อนคริสตกาล ถึงปี ค.ศ.18 ผ้ไู ด้เขยี นค�ำ ร้อยกรอง เก่ียวกบั เร่อื งของเทพนยิ ายกรกี และเพ่มิ เตมิ ข้นึ มาใหม่ไมน่ ้อย) ก็ไมท่ ราบวา่ เขามเี ร่อื งราวเกีย่ วกับพระเจา้ มดี าสมาแต่เดิมวา่ อย่างไร แต่ในเม่อื ถูกนำ�มา รวมไว้ในเรื่องของกรกี กจ็ ึงจัดใหเ้ ป็นลกู ของเจ้าแม่ซเี บเล่เสีย จะไดด้ ูมคี วามสลักสำ�คัญขึน้ และผู้ เปน็ บิดานนั้ กใ็ หเ้ ปน็ พระเจา้ แผ่นดนิ ของแควน้ สว่ นใหญ่ของฟรเี จยี พระนามว่า กอรดอี าส Gordias หรือบ้างวา่ กอรจอี าส ซงึ่ ตามประวตั ิศาสตรข์ องพนื้ เมอื งนนั้ เคยมชี วี ิตจริงๆ เม่อื ราวกว่าสองพนั สามร้อยปีมาแลว้ นัยวา่ เป็นพระเจ้าแผน่ ดนิ ที่มีความเฉลยี วฉลาดและช่างคิดชา่ งค้นควา้ และที่ โปรดปรานหน่อยคือทรงชอบคิดหาอะไรแปลกๆ มาใหเ้ ปน็ ปัญหา ซงึ่ เป็นการยากลำ�บากท่ใี ครจะ ไขหรอื แก้ ทีว่ ่ามชี ่ือเสยี งหน่อยเรียกว่า “ปุม่ เชอื กของพระเจ้ากอรดอี าส” Gordian Knot มี เรอ่ื งเลา่ วา่ เมอ่ื คราท่ีพระเจา้ อเลก็ ซานเดอร์มหาราช ทรงกรีธาทัพกรกี สูต่ ะวันออกเมื่อปี 335 ก่อน ครสิ ตกาล เพอ่ื ตีดินแดนคนื จากชาวเปอรเ์ ช่ยี ทมี่ ายดึ เอาไปจากราชอาณาจกั รกรกี เม่อื 150 ปีกอ่ น น้นั ครนั้ พระเจา้ อเล็กซานเดอรย์ กกองทัพมาถงึ ดนิ แดนของพระเจา้ กอรดยี าส (Gordium) ไดม้ ี ผูน้ �ำ เอาปุ่มเชือกนีม้ าให้พระเจ้าอเล็กซานเดอรแ์ ก้ เข้าใจวา่ เป็นปุ่มเชือกทีผ่ ูกกบั โครงของเกวยี น เพ่ือใหส้ ัตวเ์ ขา้ เทียบ ทรงพิจารณาอยูพ่ กั ใหญ่แล้วชักดาบออกฟันป่มุ เชอื กนั้นขาดกระจยุ เป็นอัน จบปัญหาเพราะมิไดม้ กี ารบอกไวว้ า่ จะใหแ้ กด้ ว้ ยอะไร จงึ ได้มโี หรทำ�นายวา่ จะทรงยดึ ดินแดนกว้าง ใหญ่มหาศาลไว้ในครอบครองได้ ซึง่ ก็เปน็ เช่นน้ันจริงๆ เพราะทรงยกกองทัพไปไกลถึงอินเดียโดย มไิ ด้กลบั ดินแดนของกรีกเลยภายในเวลากวา่ สบิ เอ็ดปี 35

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana พระเจ้ามดี าสเป็นผู้มคี วามละโมภและเจา้ เล่ห์ มิใชจ่ ะหลอกลวงพวกมนุษย์เท่านั้น ยัง อาจหาญกา้ วกา่ ยไปถงึ เทพเจา้ อกี ดว้ ย แต่กใ็ ชว้ ธิ ที ่อี ะลุ่มอล่วยโดยพยายามสร้างไมตรอี นั ดไี วก้ บั ผู้มี ความเก่ยี วข้องกับเทพเจ้า เชน่ แพน เปน็ ต้น และอีกผู้หนึง่ คอื ซเี ลเน่ Silene ชายแก่อ้วนใหญ่ บา้ งให้เปน็ ครง่ึ คนครึง่ แพะเชน่ เดยี วกบั แพน ซเี ลเนเ่ ปน็ เสมอื นพระพีเ่ ลีย้ งของเทพบัคคุส เทพเจ้า แหง่ ของมึนเมาและการร่ืนเริงบันเทงิ ท้งั แพนและซีเลเนม่ ักเป็นแขกประจ�ำ ของพระเจา้ มีดาส เพราะไดร้ บั การเลีย้ งดูอมิ่ หน�ำ สำ�ราญเสมอ จึงกลายเป็นเสมือนเพอื่ นรกั เพอ่ื นสนทิ สาเหตทุ ่ีอะพอลโลเขา้ มามีความเกีย่ วข้องดว้ ย ก็เพราะนางไม้คณะหน่งึ ซ่งึ เป็นแฟนประจำ� ของแพน ในความสามารถของการเปา่ ขลยุ่ และรอ้ งเพลงของเขา ขลยุ่ ของแพนมีลักษณะผิดกบั ขล่ยุ ท้งั หลายซง่ึ เขาประดิษฐข์ ึ้นเอง (จะไดก้ ล่าวถึงโดยตรงทีหลงั ) รูปรา่ งคลา้ ยแคนของเรา แต่ ขนาดเล็กๆ ส้นั ๆ เมอื่ ถกู ยกยอ่ งวา่ เก่งดา้ นดนตรี กย็ ่อมจะเปน็ ของแน่นอนว่าจะต้องมกี ารกล่าวเปรยี บเทยี บว่า เกง่ แค่ไหน เทา่ คนนน้ั คนนหี้ รอื เปล่า และผทู้ ่ีมักถูกลากเอาไปเปรียบเทยี บกม็ กั จะเปน็ อะพอลโล ดว้ ยเป็นปรมาจารย์ด้านน้ี แพนก็คงจะถามเหล่านางไม้ในทำ�นองน้นั แต่ค�ำ ตอบของพวกเธอคือ ฝมี ือการเล่นพณิ ประกอบการรอ้ งเพลงแล้ว ไม่มีใครเก่งไปกว่าอะพอลโล อนั นกี้ ย็ อ่ มเปน็ ของแนน่ อน เพราะเป็นการเลน่ ดนตรีดว้ ยมือ จงึ สามารถร้องเพลงประกอบได้อยา่ งถนดั ถน่ีและไพเราะเพราะพริง้ ผู้ท่ตี ้องใช้ปากเปา่ เครือ่ งดนตรไี มส่ ามารถจะรอ้ งเพลงไดใ้ นขณะเดยี วกนั ตามเรื่องนั้นบอกวา่ แพน ไมพ่ อใจ และดว้ ยการยขุ องพระเจ้ามีดาสผู้เจา้ เลห่ ์ แนะนำ�วา่ ควรจะไดท้ ้าอะพอลโลมาประชันขัน แข่งกนั เสียให้รู้ชัดไปว่าใครจะดีกว่ากัน แพนผู้ไม่ค่อยจะมีความคิดนกั อกี ทง้ั รักทีจ่ ะกล่นั แกลง้ ผคู้ น อันเปน็ นสิ ัยประจำ�ตัวอย่แู ลว้ จึงตกลง พระเจ้ามดี าสนั้นจะได้ประโยชน์มหาศาลในการน้ี เพราะจะ ต้องมผี คู้ นเขา้ ชมเป็นประจกั ษ์พยานกนั คับคั่งซง่ึ ตนจะเกบ็ ค่าดตู ามใจชอบ และทีจ่ ะไดม้ ากยง่ิ ขึน้ คือจากการพนนั ขนั ตอ่ ซ่ึงคนส่วนมากก็ยอ่ มลงความเห็นวา่ อะพอลโลจะตอ้ งชนะ จึงมีการต้ังเดิม พันกนั สงู มาก เมื่อตนเปน็ กรรมการแตผ่ ู้เดียว อ�ำ นาจทัง้ หลายจงึ อยูใ่ นกำ�มือ ปรกติ อะพอลโลไมค่ ่อยจะขดั ใจใครอยแู่ ล้ว เห็นแพนผ้มู ศี ักดเิ์ ปน็ หลานมาทา้ แข่ง จงึ รบั ตกลง แพนนั้นเป็นลกู ชายของเมอร์คิวร่ี แตแ่ มเ่ ปน็ แพะ ดังไดก้ ล่าวถงึ มาแลว้ ในเรื่องของมิเนรวา่ อีกสาเหตหุ นงึ่ ทซ่ี อ่ นอยูเ่ บอื้ งหลงั การแข่งขันนีค้ อื พระเจ้ามดี าสมคี วามประสงค์จะแกแ้ คน้ แทนมารซยี าส ทถ่ี กู ตัดสนิ ให้เป็นผแู้ พอ้ ะพอลโล คราวนีจ้ ะฉกี หนา้ เสียดว้ ยการให้เป็นผแู้ พ้หลาน ตนซึ่งเปน็ ครง่ึ คนครงึ่ แพะ ฉะน้นั จงึ ตดั สินใหแ้ พนเป็นผชู้ นะ อะพอลโลไมไ่ ดแ้ สดงกริ ิยาไมพ่ อใจใหใ้ ครเห็น เพราะในเม่อื รับเขา้ แข่งขันแลว้ ก็จำ�ตอ้ งใหเ้ ปน็ ไปตามกตกิ าที่เขาวางไว้ หากไม่พอใจก็ไม่ควรจะรบั ทา้ แต่ยอ่ มเป็นของแนน่ อนวา่ ภายในจิตต้อง 36

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana คิดเคยี ดแค้นท่ถี กู สบประมาท เทพบตุ รอะพอลโลโมโหนัก จ�ำ ใจจกั เจบ็ ช้ำ�เขาหยามหนา้ ทีต่ ดั สนิ เอนเอยี งเฉียงไปมา ยอมขายหนา้ มิว่ากล่าวแกช่ าวดนิ แตใ่ นอกหมกมนุ่ ฉนุ ฉนุ อยู ่ ข่มอดสูสูใ่ จไวห้ มดสิน้ ตอ้ งแกแ้ ค้นแสนร้ายใสบ่ ดนิ ทร ์ ใหส้ มจินตส์ นิ้ จางขวางอรุ า จึงคดิ ได้แยบยลชอบกลขลัง เมื่อมฟิ ังเสียงเพราะเสนาะกวา่ ก็อย่ามหี คู นจนปญั ญา เอาหูลาหาใส่ในทีม่ ัน ท่านมดี าสปาดพกั ตร์ชะงักท ่ี หูเคยมนี ีก่ ลายใหเ้ หน็ ขนั แสนอบั อายข้ายหน้าข้าก�ำ นลั รีบผลุนผลันถลนั ลับกลบั วังตนฯ บัดนี้ หูของพระเจ้ามีดาสจึงใหญ่ยาวช้ขี ้ึนเบ้อื งบนเหมือนหูลาไปเสยี แล้ว อับอายขายหนา้ ย่ิงนัก ร้ไู ปถงึ ไหนอายไปถึงนน่ั ทีนจ้ี ะท�ำ ยังไงดลี ะ่ งุ่นงา่ นกลัดกล้มุ เหลอื ประมาณ ในท่สี ดุ ก็ เรียกกลั บกหลวงเขา้ มาปรึกษาหารอื อย่างเปน็ การลบั ซงึ่ เขากไ็ ด้ช่วยแกป้ ญั หาให้ได้อยา่ งเป็นทพ่ี อ พระทัยยิง่ กัลบกมคี วามคดิ แยบยลคือประดิษฐผ์ มปลอมให้ใส่ นัยว่าเปน็ การคดิ ขนึ้ มาเปน็ คร้ังแรก แตอ่ นั ท่จี รงิ แล้ว ชาวกรีกโบราณคิดท�ำ ผมปลอมใสม่ ากอ่ นนั้นแล้ว กัลบกเลือกตดั ผมจากนางข้าหลวงมาประดษิ ฐ์เป็นผมปลอม ไดอ้ ยา่ งแนบเนยี นทช่ี ่วยเชดิ ชู ใบหนา้ ให้สงา่ งามยงิ่ ขึ้น จงึ ไดร้ ับรางวัลกอ้ นใหญอ่ ยา่ งไมต่ อ้ งทำ�มาหากินไปอกี แล้วจนตาย แต่มี ข้อแม้ประการส�ำ คญั ท่สี ุดคอื จะตอ้ งปกปดิ เรื่องนเ้ี ป็นความลับสุดยอด หากแพรง่ พรายใหใ้ ครรู้ละก็ จะตอ้ งโทษรนุ แรงถงึ ประหารชวี ิต อันความลับน้นั เปน็ สิง่ ยากลำ�บากหนกั หนาทจ่ี ะสามารถเกบ็ เอาไวไ้ ด้แต่ล�ำ พังผู้เดียว ยิง่ ลับ มากกย็ ิ่งต้องอึดอดั มาก ใครสามารถเก็บเอาไว้ได้ก็นบั ว่าเกง่ และควรเป็นทนี่ ับถอื อย่างสงู กัลบกผ้นู ี้ กป็ ถุ ชุ นธรรมดาน่แี หละ เกดิ ความกลัดกลุม้ และอดั อั้นตันใจเป็นทสี่ ดุ ความคันปากมีมากเกินท่จี ะ หุบเกบ็ เอาไวเ้ ฉยๆ โดยไม่เผยออกมาเสียบ้าง กลัดกลมุ้ ใจและไม่ยอมออกจากบ้านไปไหนเลยเป็น เวลานานหลายวนั เกรงวา่ จะเกดิ พล้ังปากออกมาโดยไมร่ ้ตู วั จงึ จำ�ตอ้ งหนกั หวั แบกความลบั สดุ ยอด ซึ่งแสนท่จี ะหนกั เหลอื ประมาณ ในทีส่ ุดกค็ ิดตก พอจะหาทางออกเพือ่ ระบายความอัดอนั้ อันน้ีออกไปเสียบ้าง ควา้ จอบขุด ดินได้ก็เดนิ รว่ิ ออกส่ทู ุง่ หา่ งไกลจากหมบู่ ้าน หาทีเ่ หมาะได้แห่งหน่งึ กข็ ดุ เปน็ หลมุ ลกึ และกว้างพอ ประมาณ เปน็ ท่ีพอใจแล้วจงึ รอ้ งตะโกนกอ้ งลงไปในหลุมนน้ั 37

เรื่องราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เจา้ ขา้ เอย๋ เคยเหน็ เชน่ นี้ไหม พระกรรณใครไม่ประจักษข์ ันหนกั หนา พระมีดาสหใู หญ่ยาวเท่าหลู า กลัวเกรงวา่ คนเขาจะเลา่ ลอื จงึ สวมใส่เกศปลอมคร่อมเอาไว้ จนมองได้งดงามอร่ามหรู ต้องปิดบงั ครง้ั ใหญ่มใิ ห้ร ู้ ฝากในรูน้หี นาใครอยา่ ยนิ ฯ เสรจ็ แล้วกร็ บี เอาดินกลบหลุมน้นั อย่างมดิ ชิด แน่ใจวา่ จะไมเ่ ปน็ ทีส่ ังเกตุใหเ้ กิดความสงสัยได้ จึงคอ่ ยรูส้ ึกสบายใจข้นึ เพราะได้แบง่ เบาภาระอนั แสนหนกั เกินกวา่ จะเก็บเอาไวไ้ ด้ล�ำ พังตนเอง คราวนี้ แม้เพือ่ นที่สนทิ ท่ีสุดก็ไม่มีโอกาสไดร้ ูเ้ พราะความอัดอัน้ ผ่านออกไปอยูใ่ นรูเสยี แลว้ ต่อจากนั้นมาไม่ชา้ เกดิ มีฝนตกหนัก แผน่ ดินท่แี หง้ แลง้ มานานครัน้ ไดช้ ลหลน่ ไหลนอง ซึมซาบอาบช่มุ ชืน้ ไปทัว่ ทงุ่ ต้นไมใ้ บไม้งอกขน้ึ งดงาม แตกดอกออกช่อชลู ่อแมลงมาบินกนั ให้ ขวักไขว่ หลุมทีก่ ลั บกซ่อนความลบั เอาไว้กลายเปน็ ดงอ้อกอใหญ่ ชูต้นยาวตรงส่งส่ทู ้องฟ้า ใบยาว เรียวห้อยระย้าดูน่าชมรม่ รื่นในยามสายบา่ ยคลอ้ ย ครัน้ พระพายโชยพดั มาอ่อยๆ ก็ค่อยเอนไหวลู่ พริ้วไปตามลม คร้ันทวคี วามรนุ แรงขน้ึ อีกสกั หนอ่ ยก็พลอยได้ยนิ เสียงหวิวๆ คลา้ ยเสียงกระซบิ บอก ผทู้ ีม่ าพกั พงิ อิงร่มหลบรอ้ นยามบ่ายจึงเพลิดเพลนิ ฟังเสียงซ่งึ จะวา่ เปน็ เพลงก็ไม่เชงิ คร้นั ไดย้ นิ ชินหู เข้าจงึ พอเข้าใจเหมอื นคำ�บอกเลา่ อะไรสักอยา่ งหนึง่ เมอ่ื ได้ยินซ้ำ�ซากอย่นู านพอสมควรจึงพอจบั ใจ ความของความลบั ท่ถี ูกจบั ยดั เอาไว้ใต้พ้ืนดิน และแลว้ กไ็ ม่ได้เปน็ ความลับอีกต่อไป แมก้ ระทัง้ พน้ื ดนิ ก็ใช่จะเปน็ ถิ่นทไ่ี วเ้ น้อื เชอื่ ใจได้ แมจ้ ะไมส่ ามารถส่งเสียงรอ้ งบอกกย็ งั วานผู้อน่ื ช่วยขานไขความ นยั ให้กระจ่างแทนได้ ความลับของพระเจ้ามีดาสกลายเปน็ ทเี่ ล่าบอกออกขานต่อกันไปไม่มจี บ ทั้งเมอื งใกลไ้ กล จงึ ไดม้ ีเร่อื งขำ�ขนั ผ่านสู่หหู นึง่ ไปถงึ รอ้ ยพนั ความลบั นน้ั จึงมิมอี ีกตอ่ ไป กัลบกผู้เคราะหร์ า้ ยจงึ ถูก จับตัวไปประหารตามโทษ ปิดไดห้ รือความลบั ทีเ่ ขาว่า “กำ�แพงมีหู ประตูมีตา” น่ี แมแ้ ตพ่ งหญา้ กม็ ีเสียง ผูท้ �ำ หน้าท่ี เกบ็ ความลบั นนั้ บางทีก็ได้เงินได้ทองร่�ำ รวยไป แต่หากเป็นความลบั ของผมู้ ีอ�ำ นาจบาตรใหญก่ ็ตอ้ ง คอยระวังตวั กลัวแจ หาความสุขมิไดเ้ พราะไมร่ ู้ว่าเม่ือไหร่ภัยจะมาถงึ ตวั เร่อื งเกี่ยวกบั พระเจ้ามีดาสผ้นู ้ยี งั มีอกี ผ้ทู ีก่ ระทำ�ผิดคิดช่ัวเอาไว้ เร่อื งของชาวกรกี โบราณไม่ คอ่ ยจะปลอ่ ยใหล้ อยนวลไปโดยไม่ไดร้ บั โทษรับกรรมตามที่สร้างให้สาสม ไม่ในโลกนก้ี ็ไปรบั เอาที่ นรกหมกไหม้ ดินแดนแหง่ เฮเดส 38

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Apollo, Midas & Pan อะพอลโล มดี าสและแพน 39

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana TนhาeงมNเูiซnสe์ ทMั้งuเกse้าs ก็ควรถึงเวลาท่อี ะพอลโล จะไดเ้ ปน็ ฝั่งเปน็ ฝาเสยี ทีกระมงั แตใ่ คร ละ่ ท่ีจะเหมาะสม ผู้ท่ตี อ้ งการจะเปน็ เจา้ สาวน้นั คงมมี ากมาย ใคร ไม่อยากจะเปน็ เมียเทพเจา้ ท่งี ามลำ้�เชน่ น้ัน แต่ อะพอลโลจะพอใจ เลือกใครกไ็ ม่ใชข่ องง่ายอีกน้ันแหละ ครัน้ ถกู เร่งเรา้ เขา้ มากๆ กจ็ ำ� ตอ้ งตามใจ ไดอาน่า นัน้ หมดปญั หาไป เพราะเธอถอื โอกาสทพ่ี อ่ กำ�ลงั หลงรัก จึงขออนญุ าตอย่เู ป็น โสดตลอดไป จปู เี ตอร์กค็ งจะมองไมเ่ หน็ ใครท่ีเหมาะสม จงึ ยอมตามใจเธอ แต่อะพอลโลเป็นเทพ ทีห่ ลงอะไรใครงา่ ยๆ ควรกันไมใ่ ห้ไปทำ�อะไรผิดพลาดอีก จึงเร่งเรา้ ให้จัดการจับค่เู สียโดยใหเ้ ลอื ก เอาจากเก้านางในตระกลู มูซาเจเตส Musagetes ลกู สาวชุดหนง่ึ ของจูปีเตอรท์ ่ีเกิดจากเทพธิดาเน โมซีเน่ Mnemosyne ทุกนางเพิ่งอยู่ในวยั รนุ่ สาวและมีความงามล้ำ� ไม่มีใครย่งิ หย่อนไปกวา่ ใคร ตา่ งก็ยงั โสดอยแู่ ละพร้อมท่จี ะยอมเปน็ เจา้ สาว แต่จะใหเ้ หมาหมดท้ังชุด อะพอลโลคงรบั ไม่ ไหวแนๆ่ เพราะเขาเปน็ ผู้ทีร่ กั ใครแลว้ จริงจัง จงึ ใหม้ ีการตงั้ กติกาขึ้นว่า ในฐานะทท่ี ุกนางมคี วาม สามารถเยยี่ มในการเขียนทุกรูปแบบ กใ็ ห้เขยี นคำ�สดุดอี ะพอลโลแขง่ กัน ของใครเป็นที่พอใจมาก ทส่ี ุดก็ได้ตวั เจ้าบา่ วไปครอบครอง ผลปรากฎวา่ หมายเลขแปดช่ือ คาลโิ อเป้ Clliope เป็นผู้ชนะ เธอเขยี นค�ำ สดุดีเปน็ ค�ำ ร้อย กรองซ่งึ นอกจากจะบรรยายถึงความงามของเขาแล้ว ยังยกยอ่ งเขาในดา้ นความกลา้ หาญเก่งกาจ และน�ำ้ ใจอันประเสริฐ ความจรงิ นางอน่ื ๆ ก็คงจะเขียนอะไรท�ำ นองเดยี วกันนี้ แต่คงจะจับฉลาก ได้ จงึ ได้ถูกเข้ารบั มงกุฎเจา้ สาว มีการจดั พิธสี ยุมพรกันอย่างเอกิ เกรกิ หรูหราบนโอลมิ ปสุ เหล่า เทพเจา้ จงึ มีงานรนื่ เรงิ บันเทงิ กันไปหลายวนั หลายคืน นางท้ังเก้านี้ ตา่ งก็มหี น้าท่กี ารงานสลกั ส�ำ คญั กนั หมดทกุ คนตามความสามารถประจ�ำ ตัวดงั จะแจง้ ไว้เป็นรายๆ ดังน้ี 40

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana 1) ชอ่ื คลีโอ Clio มีความหมายวา่ ความวเิ ศษอันแจ่มจา้ สดใส เป็นอาจารยส์ อนวชิ า ประวตั ิศาสตร์ หนา้ ท่อี ืน่ คอื เป็นผบู้ ันทึกเหตกุ ารณ์สำ�คญั ๆ รวบรวมรายชอื่ ของคนท่มี ีชอ่ื เสยี ง ผู้ มอี ำ�นาจท้งั ด้านดแี ละเลว และทม่ี ีความเกง่ กาจกล้าหาญตา่ งๆ มกั จะเห็นรปู ของเธอสวมมงกุฎ ทำ�ดว้ ยใบลอเรล็ Laurel ตน้ ไมท้ ีอ่ ะพอลโลโปรดปราน ทางดา้ นการครัวเรยี กวา่ ใบเบลฟี Bay- leave ในมือของเธอจะถือสมุดหรือปากกา หรือเครื่องมอื สำ�หรับเขียนแบบโบราณ บางทกี ็เป็น ปากกาขนนก พร้อมเสมอทีจ่ ะบนั ทึกเหตุการณ์ส�ำ คญั ๆ ทัง้ ของมนษุ ยแ์ ละเทวดา 2) อูเตรเ์ ป้ Euterpe แปลว่า “ผูม้ คี วามพอใจ” อาจารยส์ อนขบั ร้องและรวมท้งั การแต่ง เพลงด้วย มือถอื ขล่ยุ และสวมพวงมาลยั ดอกไม้หอม บางทีกถ็ อื ขลุ่ยไว้ในมือ บางทีกเ็ ปน็ กระดาษ โนต๊ เพลง 3) ธาเลยี Thalia มคี วามหมายไปในท�ำ นองทง่ี ามประดจุ ดอกไม้ เธอแต่งบทรอ้ ยกรองที่ ไพเราะ จงึ รบั หน้าท่ีสอนทางบทรอ้ ยกรอง และได้กลายเปน็ ขวญั ใจของผู้เลยี้ งสตั ว์ สวมมงกฎุ ทำ� ด้วยดอกไมป้ า่ มือถอื หน้ากากที่ใชใ้ นการละคร 4) เมลโปเมเน่ Melpomene ซึ่งแปลงา่ ยๆ วา่ นกั ร้อง แตถ่ นัดในบทประพันธเ์ รอื่ งเศร้า สวมมงกฎุ ทองคำ� มือถือกรชิ และไมอ้ าญา 5) เทิรปซโิ คเร่ Terpsicore แปลว่า ผ้ชู อบเต้นระบำ� รับหน้าทีเ่ ปน็ อาจารย์สอนนาฏศิลป์ มีชือ่ เลน่ ว่า “นางเท้าเบา” ซงึ่ หมายถงึ ยามเตน้ ระบำ�รำ�ฟ้อนจะดูเหมือนลอ่ งลอยอยใู่ นอากาศ ซึ่ง ปรกติ เหลา่ นางฟา้ กล็ ่องลอยอยู่ตามก้อนเมฆอยแู่ ลว้ แต่เมื่อเต้นระบำ�จะมีลลี าชดชอ้ ยลอยพรวิ้ ตวั สวมมงกุฎท�ำ ดว้ ยดอกไม้หอมและมีพวงมาลยั คลอ้ งคอดว้ ย สหี นา้ และทา่ ทางรา่ เรงิ เบิกบานมีชวี ิต ชีวากว่าผอู้ ่นื 6) เอราโต้ Erato แปลว่า ความรกั (ซึง่ ไมเ่ ก่ียวข้องกบั อีรอส หรือ คิวปิด) ผชู้ ำ�นาญบท โคลงกลอนทีม่ ีทำ�นองและประกอบดนตรี สวมมงกฎุ ท�ำ ดว้ ยชอ่ บลูเบอรร่ีแซมดอกกหุ ลาบ มอื ซา้ ยถือพิณและมือขวาถือแผน่ คลา้ ยๆ โลห่ เ์ ลก็ ๆ ซ่ึงบางทีก็เปน็ กระดองเต่า อนั นีพ้ อจะเดาได้วา่ คอื พณิ ที่เมอรค์ วิ ร่ีเปน็ ผู้ประดษิ ฐ์จากกระดองเตา่ 41

เรือ่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana 7) โพลฮี มิ เนีย Polyhymnia มีความหมายว่าเต็มไปดว้ ยท�ำ นองเพลง ผู้เช่ียวชาญในการ กลา่ วคำ�ปราศยั ท่สี ามารถชกั ชวนใหค้ นเชื่อ สวมมงกฎุ ทำ�ดว้ ยดอกไม้ บางทีกเ็ ปน็ มุกและอัญมณี นักการเมอื งและนกั การทตู นบั ถอื บชู าเธอกนั คับคั่ง ในมือจะถอื คธาซึง่ กำ�กระชับไว้แนน่ แสดงถึง ความมั่นใจในความส�ำ เรจ็ 8) คาลิโอเป้ Calliope ผ้ไู ดร้ บั เลือกใหเ้ ป็นเจ้าสาวของอะพอลโลไปแลว้ ชื่อเธอมีความ หมายว่า ผมู้ ีใบหน้างดงาม มคี วามสามารถในบทรอ้ ยกรองเชน่ เดียวกัน ถนัดการเขียนสดดุ ผี ู้ เกง่ กาจสามารถ มหี น้าท่ีบันทกึ เหตกุ ารณท์ ีด่ ีงามและประทับใจ สวมมงกฎุ ท�ำ ด้วยใบลอเร็ล บางครง้ั ก็เป็นมงกฎุ ทองคำ� ใบหนา้ งดงามอย่างมีสงา่ 9) ยรู าเนีย Urania มีความหมายวา่ ทอ้ งฟา้ เธอจงึ เป็นนกั ดาราศาสตร์ แถมยงั ชำ�นาญ ด้านคณติ ศาสตร์ด้วย ในมือจึงถือเครอ่ื งมอื ในการคำ�นวน สวมเสือ้ คลุมสนี �ำ้ ทะเลเข้ม มอื ถือ ลูกโลก ตา่ งกร็ ักและมคี วามภาคภมู ิใจในหน้าที่การงาน ต้งั อกตั้งใจทำ�งานของตนอยา่ งดที ่สี ุดเชน่ เดียวกบั มเิ นรวา่ สถาบนั ศึกษาของพวกนางหา่ งไกลจากความวนุ่ วายของสังคมเทวดา ผ้มู ารับ การศึกษาจึงมสี มาธิในการเลา่ เรยี นไดอ้ ย่างเต็มเมด็ เตม็ หนว่ ย ไมม่ ีจติ วอกแวกกบั ส่ิงกวนใจใดๆ The Muses นางมูเซท้ังเก้า 42

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana โคมาตาส Comatas ชวี ิตครูบาอาจารย์ตอ้ งท�ำ ตวั ใหเ้ ป็นทนี่ า่ เคารพนบั ถอื ของบรรดาศษิ ย์ มคิ อ่ ยไดม้ โี อกาสเปน็ ตวั ของตัวเอง จะลกุ ขน้ึ ทำ�สนกุ สนานเฮฮาเมอ่ื ยามมอี ารมณ์สดชื่น กต็ อ้ งขม่ สติเอาไว้ ด้วยเกรงวา่ จะเป็นตัวอยา่ งที่ ไม่ดี ลกู ศิษย์ลกู หาจะหมดความย�ำ เกรง บางคร้ังอาจจะเกิดความ พอใจเสน่หาในสานุศษิ ย์ กย็ ิ่งตอ้ งปกปดิ ความรู้สกึ ให้มิดชิดมใิ หใ้ คร ล่วงรู้ ในเม่ือมหี น้าที่การงานทส่ี ำ�คัญที่สดุ จงึ จ�ำ ตอ้ งพยายามท�ำ ตวั ให้เปน็ ท่ีเคารพนับถอื เสมอื นแมพ่ มิ พท์ ่ดี ีแกบ่ รรดาศษิ ย์ของตน เพ่อื ความสะดวกแก่การสอนสำ�หรับวันต่อไป เหล่าบรมครูทงั้ เก้า จงึ มีทพ่ี ำ�นกั พกั พงิ ของตนบนยอดเขาเฮลิคอ่ น Helicon ซ่ึงอย่ตู ิดๆ กับยอดพารนาสซุส Parnassus อันเป็นสถาน ประศาสนว์ ชิ า และเพอ่ื พวกตนจะได้ “ปล่อยตัว” ตามสบาย ไม่ตอ้ งคอยระวงั ระแวงว่าใครจะรจู้ ะ เห็นธาตุแท้ของตน จงึ สามารถเป็นตัวของตัวเองไดเ้ ตม็ ท่ี ยามค่�ำ คืนเดอื นหงาย อากาศภายนอกอบอุ่นสบายดี เกา้ ศรีพนี่ อ้ งจึงมกั ออกไปร่าเริง สนุกสนานกนั ทเ่ี ชงิ เขาเฮลิค่อน ทีเ่ ธอพักพงิ เปน็ ทุ่งหญา้ เขียวขจใี นฤดใู บไม้ผลิและฤดรู อ้ น มมุ หนง่ึ ของท่งุ หญ้านเ้ี ป็นสถานทีศ่ ักด์ิสิทธอิ์ ีกแห่งหน่งึ ซึง่ มา้ มีปีกบินได้ใชเ้ ปน็ ทีแ่ วะกนิ นำ�้ ประจ�ำ มีชือ่ วา่ ธารน้ำ�พุ ฮบิ โปเครเน่ Hippocrene และม้าบนิ ได้นั้นกม็ ิใช่ใครอ่ืน เปกาซุส Pegasus นัน่ เอง (ผู้ จะได้มบี ทบาทในเร่ืองทจ่ี ะกลา่ วถงึ ทีหลงั ) และ ณ มมุ สงบเงยี บแห่งน้ี เหล่าบรมครูไดใ้ ชเ้ ป็นทีพ่ ัก ผอ่ นหยอ่ นใจของพวกนาง มกั จะคยุ กันถึงประสบการณต์ า่ งๆ ท่ผี า่ นไปประจำ�วัน ได้สนุกสนาน เฮฮากันอยา่ งเตม็ ทีโ่ ดยไมต่ ้องมคี วามหวาดระแวงใดๆ บางทีก็ร้องรำ�ท�ำ เพลงกนั ครึกครนื้ ตามความ ถนัดและรสนิยมของตน ไกลออกไปจากเชิงเขาเฮลิคอ่ นไมม่ ากนกั เป็นคอกปศุสัตวข์ องชายใจโหดรา้ ยไรค้ วามปรานี ผู้หน่งึ เขามีลูกจา้ งผู้น่าสงสารชือ่ โคมาตาส เป็นเด็กหน่มุ ตวั คนเดียว ไมม่ พี ันธะอนื่ ใดผูกพนั นอกจากจะถกู ใช้งานหนกั แลว้ ยงั มกั ถกู นายจ้างทำ�ทารณุ กรรมทบุ ตี แต่ในฐานะทีไ่ ร้ทพ่ี ึง่ อ่ืนใด จึง 43

เรอ่ื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ตอ้ งจำ�ใจอดทนยอมตนเปน็ ทาสแก่นายจ้างไปโดยปรยิ าย ยามทเี่ ขาต้อนฝงู สัตวอ์ อกไปหาหญ้ากนิ เป็นเวลาทเ่ี ขามคี วามสขุ ทส่ี ดุ เพราะจะได้พ้นๆ ไป จากใบหนา้ ที่เห้ยี มโหดของผเู้ ป็นนาย ไมต่ อ้ งคอยระวังตัวกลัววา่ เมอื่ ไหรจ่ ะโดนดา่ และบางคร้งั ก็ถูกทบุ ตีเกดิ ความเจบ็ ปวดทรมาน หากเปน็ คนื ที่อบอุ่นเชน่ ในยามฤดรู ้อน เขาก็มักจะพาฝงู แกะ ขนึ้ ไปบนเนนิ เขาเฮลิค่อน เพราะบนน้ันมีหญ้าสดเขยี วซง่ึ ฝงู แกะของเขาโปรดปรานยิ่งนกั และ เนอ่ื งจากห่างไกลจากทพี่ กั เขาจึงมกั ถอื โอกาสนอนหลับค้างคนื เสียบนน้ัน คืนหนึ่ง หลังจากแนใ่ จว่าฝงู แกะมีความปลอดภยั ดีแล้ว จงึ หาท่ีเหมาะสำ�หรับหลบั นอนค้าง คืน พบร่มไมแ้ หง่ หน่งึ ไมห่ ่างจากธารน�้ำ พฮุ ิบโปเครเน่ เห็นวา่ เหมาะและน่าสบายจงึ ล้มกายลงนอน ผ่อนอารมณ์ ฝันหวานตามประสาหนมุ่ โสดผู้โดดเดี่ยว ไมช่ ้าก็มอ่ ยหลับไป โคมาตาสหนุ่มนอ้ ยเพลินผลอยหลบั เหน็ดเหนื่อยกบั งานหนกั จนชักเบ่อื ต้องเลีย้ งดหู ม่แู กะแยะเหลือเฟือ อยทู่ กุ เมอื่ เหลือเอียนไม่เปลยี่ นกาล ครน้ั พบทุ่งใหญก่ วา่ หญ้างามนกั มีมายมากหลากหลายเหมือนไดฝ้ นั จงึ ยดึ เป็นทป่ี ระจ�ำ อนั ส�ำ คญั ทุกเย็นวันฉนั จักไดพ้ กั พิง รสู้ กึ เหมอื นกบั ใครไหวไหวอยู่ คลา้ ยพธูอยยู่ ามน่าขามยง่ิ หรอื นางฟ้าร่ายร�ำ งดงามจริง ใหป้ ระวิงหวนั่ ไหวใจเตน้ แรง คร้นั ตาชนิ เขา้ หน่อยค่อยรู้สึก จงึ สำ�นกึ แน่ไซรว้ ่าในแสง จนั ทรส์ วา่ งกระจา่ งสอ่ งผ่องเรืองแรง ไดเ้ ห็นแจ้งแหง่ ตาหามดื มวั แสนเพลดิ เพลนิ เจรญิ ใจพาใหเ้ คล้มิ เสียงเพลงเดิมเสรมิ ร้องก้องในหัว จนหวาบหวิวสยิวกายไหวเนื้อตวั เลยเมามวั ปลื้มปลาบซาบซ้ึงทรวง ยอมมอบร่างทง้ั หทยั ให้เป็นทาส ต่อเบ้ืองบาทธาตธุ ิดามาจากสรวง จะใชว้ านสถานใดไดท้ ้ังปวง อกี บวงสรวงบูชาหาสงั เวยฯ ต่อน้นั มา โคมาตาสเลยกลายเป็นทาสของนางมูเซส์ท้งั เก้า อนั ผดิ กับการเปน็ ทาสของนาย ตนอยา่ งตรงกันขา้ ม ทาสซ่งึ เขายินยอมพร้อมท่จี ะเปน็ ด้วยความชืน่ ชมยินดแี ละไม่มีขอ้ ขัดขอ้ ง ประการใดทัง้ ส้ิน เขายอมท�ำ ใหท้ กุ อยา่ ง คอยหาเคร่ืองสงั เวยบชู ามาวางบนแทน่ ใกลธ้ ารฮบิ โป เครเน่ เปน็ ประจ�ำ ซ่ึงกจ็ ำ�พวกดอกไม้ป่าซง่ึ หาได้แถวๆ น้ัน แตค่ วามทอี่ ยากจะเอาใจเหลา่ เทพธดิ า ในยามค่ำ�คนื ของเขา จงึ คิดอยากจะเอาอะไรอ่ืนทนี่ อกเหนอื ไปจากดอกหญ้าที่หางา่ ยมาถวาย เทา่ ทต่ี นเคยเห็นนายของตนทำ�อยบู่ อ่ ยๆ คอื การสงั เวยด้วยลูกแกะ แตน่ ายตนเป็นผ้โู หดร้าย จึงนบั ถอื 44

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana เทพเจา้ มารส์ ซึ่งโปรดให้สงั เวยดว้ ยชวี ติ สตั ว์ สว่ นเหล่าเทพธดิ ามเู ซส์ นน้ั เพยี งดอกไม้หอมกเ็ ป็นที่ พอใจหนกั หนาแล้ว ด้วยความรเู้ ทา่ ไมถ่ งึ การ จึงแอบฆ่าลกู แกะเสยี ตวั หนึ่งแลว้ นำ�มาถวายบนแท่น บชู าของนายใหมผ่ ซู้ ่ึงมิได้พอใจเชน่ นนั้ แต่ก็เหน็ วา่ เปน็ การกระท�ำ ท่แี สดงกตัญญูดว้ ยความบรสิ ุทธ์ิ ใจจึงหาไดโ้ กรธเคือง เม่ือนายจ้างของโคมาตาสสงั เกตเห็นว่าลูกแกะหายไปตัวหน่ึง เพราะตนเปน็ ผู้ละเอยี ดถถี่ ้วน คอยนบั จำ�นวนแกะของตนอยทู่ กุ ครง้ั ยามโคมาตาสน�ำ กลบั เกดิ โทษะอย่างรนุ แรง กล่าวหาว่าโคมา ตาส แอบเอาลกู แกะไปขาย อกี ทง้ั สีหน้าของโคมาตาสเต็มไปด้วยความสขุ ซึ่งดูจะผดิ ปรกติ แน่ใจ วา่ เขาคงจะไดน้ ายใหม่หรือไม่ง้นั ก็มแี ผนอะไรแยบยล จงึ คดิ ตัดไฟเสียแต่ตน้ ลมโดยก�ำ จัดเขาเสีย เน่อื งจากเป็นผู้โหดรา้ ยไรค้ วามปรานีอยู่แลว้ จึงตอ้ งการให้โคมาตาสตอ้ งคอ่ ยๆ ตายไปอย่างชา้ ๆ และทุกข์ทรมาน จดั การตอกลังไมห้ ยาบๆ ขนาดพอตวั แล้วจับโคมาตาส มดั ดว้ ยเชอื กแน่นหนายัด เอาไว้ในหบี น้ัน ปิดฝาตอกดาลเสยี อยา่ งแน่นหนา แต่พฤติการณ์ชวั่ ช้านี้หาได้พน้ สายตาของเหลา่ นางมูเซส์ ไปไม่ พวกเธอจะปลอ่ ยให้ทาสผู้ ซ่ือสตั ยต์ อ้ งตายจากไปด้วยความทกุ ข์ทรมานเชน่ น้ันไมไ่ ด้ ช่วยหาทางออกให้ไดอ้ ยา่ งแยบยลดว้ ย วิธธี รรมชาตคิ ือ เหล่าฝูงผ้ึงทั้งหลายน้ันเปน็ บริวารของพวกเธอ จึงสัง่ ให้นำ�น�้ำ ผึ้งไปหยอดใส่ปาก โคมาตาส โดยบนิ ลอดระหวา่ งไมท้ ีถ่ ูกตอกเอาไวอ้ ยา่ งหยาบๆ จนเวลาผา่ นไปไดห้ ลายเดือน โคมา ตาส ก็ยงั มีชีวิตรอดอยไู่ ด้ ครั้นนายจ้างมาเปดิ ฝาหีบดู หวังจะไดเ้ หน็ รา่ งของเขาแหง้ เหลอื แตห่ นงั หมุ้ กระดูก แต่กลบั เหน็ วา่ ยงั มชี ีวติ อยู่ อกี ทั้งยังมีฝงู ผ้ึงบินวนเวยี นอยู่รอบๆ แนใ่ จทันทีวา่ โคมาตาส จะต้องมีเทพเจ้าคมุ้ ครองปกปกั รกั ษา ครนั้ จะท�ำ ทารุณเขาตอ่ ไปก็เกรงวา่ อาจตอ้ งถูกเทพเจ้าโกรธ เคืองกลายเปน็ เรือ่ งเดือดรอ้ นแก่ตวั เปลา่ ๆ จติ อันโหดร้ายเลยค่อยเปล่ยี นไปเปน็ มีเหตผุ ลขนึ้ มา ว่า ตนนน้ั กต็ ัวคนเดยี วมิได้มีลูกหลานสืบทอดเช้ือสาย ควรรับโคมาตาสไว้เป็นบุตรบุญธรรมเพ่อื จะ ได้รบั ช่วงกิจการงานตอ่ ไป และเม่อื เขาแก่เฒ่าลงจะไดม้ ีผชู้ ว่ ยดูแล จงึ เปลยี่ นใจปฏบิ ัตติ นเสยี ใหม่ ใหค้ วามเอน็ ดูเอาใจใส่เสมอื นลกู ของตน โคมาตาส จงึ มีความเปน็ อย่ทู ีด่ ขี น้ึ และมีความสบายอก สบายใจท่ีไม่ตอ้ งเกรงกลวั ผเู้ ป็นนายอกี ต่อไป แต่เขาก็หาไดล้ ืมนายใหม่ทไ่ี ด้ชว่ ยชีวติ เขาไวไ้ ม่ ยังมีความซือ่ ตรงจงรักภักดีมิผดิ ไปจากเดมิ แตบ่ ัดนี้ไดม้ ีอิสระท่จี ะท�ำ อะไรไดโ้ ดยไมต่ อ้ งคอยหลบๆ ซอ่ นๆ อยา่ งแตก่ อ่ นแล้ว มีจิตทผ่ี ่องแผว้ แจ่มใสพร้อมทจ่ี ะรับใชน้ ายใหมอ่ ยา่ งถวายทง้ั กายและใจด้วยความปล้มื ปิติ ณ ทุ่งหญ้าแหง่ ธารน้�ำ ฮิบโปเครเน่ สถานทอี่ ันศกั ดิ์สิทธ์ิ โคมาตาสมเิ คยพลาดในการนำ� ดอกไม้หอมไปเปน็ เครอ่ื งบูชาแด่เทพธดิ าทช่ี ว่ ยชีวติ เขาไว้ ด้วยความกตัญญูรู้คณุ เกิดความอบอุ่น ในจติ มิคดิ ทีจ่ ะไปไหนหา่ ง ยามคำ�่ คนื เดอื นหงายกย็ า้ ยไปหลับนอนอยู่ ณ ทงุ่ หญา้ อันแสนผาสุข 45

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ฮิบโปเครเน่เสน่หย์ ง่ิ เป็นทอ่ี งิ แอบฝนั อยู่นานหลาย น้�ำ พใุ สไหลระยิบพริบแพรวพราย แสงจนั ทร์ฉายเฉดิ สอ่ งมองดูงาม เป็นสถานบันเทิงระเรงิ เล่น หลังค�ำ่ เย็นเพญ็ สวา่ งกลางสนาม มนี างฟา้ น้อยใหญ่ต่างไดน้ าม อันเป็นยามรำ�รา่ ยใหเ้ สียงเพลง สถานทส่ี โุ ข โคมาตาส มิเคยพลาดเผลอหลบั กระฉบั กระเฉง สุขสดชนื่ ชมุ่ ดว้ ยช่วยบรรเลง หาหว่ันเกรงแก่หน้าเทวาใด ตนคนโปรดอาจารย์ใช้งานแข็ง ด้วยเรี่ยวแรงแกร่งกลา้ บชู าให้ ถวายงานท่านจบครบสิ่งใด ภูมิหทัยใฝช่ มบรมครูฯ คนโบราณคงมองเห็นความยากลำ�บากในการปฏิบตั ติ ัวของเหล่าครบู าอาจารย์ผตู้ ้องท�ำ ตน เป็นแบบพิมพท์ ี่ดี เลยช่วยชีม้ องหาชอ่ งทางออกใหไ้ ว้เปน็ เชงิ อปุ มา Mount Helicon ยอดเขาเฮลิคอ่ น 46

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ออรฟ์ อี Oสุ rpแhลeะuยsรู,ดิ Eเีuชr่ yหdรiอืkeยรู ไิ ดเก้ รกั รนั ทดใจอกี เร่อื งหน่งึ ท่ีชาวโลกรจู้ ักดี ได้มีผนู้ �ำ ไปแต่งเปน็ บท ละครเล่น ละครร้องและละครรำ� กนั มามาหลายศตวรรษแลว้ เป็น ท่ปี ระทับใจของศลิ ปนิ ทุกสาขา แม้กระท่ังผ้เู ชือ่ ถอื ในเรอ่ื งภพนี้และ ภพหน้า การตายแลว้ เกดิ ใหมจ่ นกลายเป็นความเชือ่ ถืออีกอย่างหน่งึ ไปได้ ผู้ทมี่ ีความสามารถย่งิ ยวดในส่งิ ใดกต็ าม ยอ่ มเปน็ ทย่ี กยอ่ งนบั ถือแก่ผูค้ นสว่ นมาก และใน ความสามารถบางอยา่ งมอี ทิ ธิพลในการจูงใจมาก ถึงขนาดท�ำ ใหค้ นคล่ังไคล้ใหลหลงจนไมเ่ ป็นอันท�ำ อะไรอื่น เฝา้ ติดตามผูท้ ่ีตนหลงใหลไปทกุ หนแห่ง ปฏิกิริยาเชน่ นีม้ มี าแตโ่ บราณกาลแล้ว ออรฟ์ ีอสุ เปน็ อกี ผหู้ น่ึงทีม่ คี วามสามารถทางด้านดนตรี อย่างชนดิ ที่หาใครเทียบเทียมฝีมือ เขาไดย้ าก จึงมีเรื่องเก่ียวกบั เขามากมายหลายต�ำ นาน ซงึ่ ลว้ นแลว้ แตย่ กย่องเขาทั้งในดา้ นวรี บุรษุ และอัจฉรยิ ะทางด้านดนตรี ตำ�นานหน่ึงบอกวา่ เขาเปน็ โอรสพระเจา้ โออาเกร Oeagre แหง่ แควน้ ทราซ แต่แม่เปน็ เทพธิดาแห่งการประพันธ์ชือ่ คาลิโอเป้ ซง่ึ เพิง่ แตง่ งานกบั อะพอลโล ไปหยกๆ แลว้ ไหงเกิดไปเปน็ เมียเจ้าเมืองทราซไปได้ อีกต�ำ นานบอกว่าเปน็ ลูกชายของอะพอลโล ซงึ่ เกิดจากเทพชุดมูซาเจเตส อีกนางหนึง่ คือคลีโอ ซึ่งดูจะสบั สนเอามากๆ แต่หากจะพจิ ารณาอุปนิสัยใจคอของบรรดาเทพธิดา ใหญ่ๆ เชน่ จโู น่ หรือ วนี ัส แลว้ อะไรก็ยอ่ มจะมีทางเปน็ ไปได้ ส�ำ หรบั ในรายของคลีโอและคาลิโอ เป้ น้ี พอจะเดาไดว้ า่ เป็นการกระท�ำ ของวีนัส เพราะเมอื่ ตอนที่เธอไปมสี มั พันธุ์สวาทกับพ่อหนมุ่ นายพรานรูปหล่อหวามใจ ช่ือ อะโดนีส Adonis อันเปน็ สาเหตใุ ห้เขาถูกหมูป่าขวดิ ตายและเรือ่ ง วนุ่ วายทีต่ ดิ ตามมา คลโี อ เกดิ ปากไม่ดี ไปกลา่ วต�ำ หนิเธอเขา้ วีนัส เลยแกลง้ เอาเสยี โดยให้เธอ เกดิ ไปผดิ ใจผัวเมียคนอืน่ วนุ่ วายไปหมด เช่นเดยี วกบั เม่อื ตอนทเี่ ธอได้รับบาดเจบ็ จากการกระท�ำ ของพระเจา้ ดโี อเมเด Diomede แหง่ แควน้ Calydonia ในระหวา่ งการท�ำ สงครามกรุงทรอย เธอ ได้แกล้งใหพ้ ระชายาของพระเจา้ ดีโอเมเด คือพระนางเอจอี าเล่ Egialee เที่ยวไปหลงรกั กับชายไหน 47

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ตอ่ ไหนไมเ่ ลือกหนา้ ในรายของคลีโอกค็ งทำ�นองเดียวกนั แตใ่ นทน่ี จ้ี ะให้เธอเป็นลกู ของ อะพอลโล ทเ่ี กิดจากคาลิโอเป้กแ็ ล้วกนั จะได้ดูมคี วามสมควรอยสู่ ักหนอ่ ยในดา้ นความถูกตอ้ งศลี ธรรมจรรยา เก่ยี วกบั ชอ่ื ของยูริดเี ช่ แลว้ ย่ิงย่งุ ยากไปใหญ่ เพราะตัวละครชอ่ื นีม้ ไี ม่นอ้ ยกว่าแปดคน เพอ่ื ตัดปัญหาออกไป จึงขอถือวา่ เธอเป็นธดิ าของพระเจ้าอัมฟีอาเรอสุ Amphiareus ลูกของเหลนเน็ป จูน สว่ นมารดาชอื่ เอรฟิ เี ล Eiphyle ลูกสาวพระเจา้ ทาโลส Talaus ท่ีเลอื กเอารายน้ีเพราะดมู ี ความใกลเ้ คียงความเปน็ ไปมากกวา่ ผอู้ น่ื ด้วยมีเช้ือสายเทพเจา้ ที่เจอื จางเตม็ ที จึงมิไดม้ ีชวี ติ อมตะ อีกรายหนึง่ บอกว่าเป็นนางไม้ ซึ่งพจิ ารณาแลว้ ก็มคี วามเปน็ ไปได้ แตว่ า่ เธอมชี ีวิตอมตะ จงึ ขัดกบั ท้องเรอื่ ง กว่าจะเร่ิมเร่ืองได้กต็ ้องมกี ารแจกแจงวา่ ใครเปน็ ใครกนั มากหนอ่ ย เพ่อื กนั มิใหเ้ กดิ ความ เขา้ ใจสับสนภายหลงั ซ่งึ หนีไมพ่ ้นท่ีเมียของอะพอลโลไปมีชู้กบั ชายอน่ื อีกนน่ั แหละ อย่างไรก็ตาม อะพอลโลควรจะท�ำ ใจไดเ้ สียทโี ดยเท่ยี วมอี ะไรกบั ใครอ่นื เสียบ้าง ซึ่งความจริงก็ไม่ใช่ของแปลก ประหลาดอะไรในความประพฤตขิ องเทพแหง่ โอลมิ ปุส หลงั จากแต่งงานกบั อะพอลโลได้ไมน่ านนัก คาลิโอเปก้ ็ใหก้ �ำ เหนิดโอรสงามน่ารกั หนักหนา เปน็ ท่ีอจิ ฉาของพ่ีนอ้ ง ตง้ั ช่อื ใหว้ า่ ออร์ฟอี ุส พอโตข้ึนก็ไดค้ วามงามมาจากพ่ออย่างแทบจะไมม่ ี อะไรผดิ เพ้ยี น อกี ทง้ั ยงั รกั วชิ าการดนตรีและศึกษาอย่างเขา้ อกเขา้ ใจลึกซึง้ ฝกึ หดั จนสนั ทัดฝีมือ ไม่แพ้ผพู้ ่อเลยทีเดยี ว ท่ัวท้งั โอลมิ ปุสยอมยกใหเ้ ขาเป็นเลิศ และยามท่ี ออรฟ์ อี สุ ฝกึ ฝนฝีมอื การ บรรเลงเครอื่ งดนตรีหลากชนดิ ซึง่ เขาถนดั ทง้ั สนิ้ มกั จะลงมายงั พนื้ ดนิ ของโลกมนุษย์ เลยไดเ้ ป็นที่ ประทบั ใจเหลา่ นางไมท้ งั้ ปวง ตา่ งหลงรกั ในฝมี อื เขาแทบจะบ้าคล่งั ซ่งึ กค็ งจะหลงตัวเขาดว้ ยกระมัง จงึ ยั่วให้เกดิ คลัง่ ได้ และเขายงั สามารถแต่งเพลงและประพนั ธค์ ำ�รอ้ งได้อย่างเพราะพริ้ง เครอื่ ง ดนตรีทีร่ ักทส่ี ุดดูจะเป็นพิณ เพราะยามจะไปไหนกห็ ้ิวตดิ ตัวไปดว้ ยเสมอ ออรฟ์ อี สุ เลยกลายเป็น เพอ่ื นกบั สัตว์ปา่ นานาชะนดิ เพราะตา่ งกเ็ พลดิ เพลนิ ยามเขาบรรเลง ต่างพากนั มาหอ้ มล้อมกัน แนน่ ขนัด กล่าวกนั วา่ แม้ตน้ หมากรากไม้กพ็ ลอยพรวิ้ ใบสยายกา้ นประดจุ ร่ายรำ�ตามท�ำ นองเพลง ได้อยา่ งกลมกลนื ออรฟ์ ีอสุ หนุม่ นอ้ ยหาดอ้ ยกวา่ เรียนวิชาช่ำ�ชำ�นาญชาญปราดเปรื่อง จะจบั จดส่งิ ใดใสรุ่งเรอื ง ได้ประเทอื งเฟ่ืองวิชามชิ า้ นาน หมนั่ ฝึกฝนศลิ ปาบิดาสอน ทั้งบทกลอนวอนว่ามารดาขาน อกี ดีดสีตีเป่าเจ้าโปรดปราน จนแตกฉานชาญกระจา่ งเปน็ อยา่ งดี 48

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ฝีมือขลยุ่ น้ันไซร้ใครสดบั ถึงง่วงพับหลบั ตะลงึ ตรงึ กบั ท่ี แมม้ วลไมห้ ลายพันธอุ์ นั มากมี ท้งั พงพไี พรวันพรนั่ เสียงเพลง บทขับรอ้ งนัน้ เลา่ เม่ือเข้าโสต คีรโี ปรดโขดผาชมวา่ เกง่ ตา่ งยบยอบหมอบตามยามบรรเลง ฟงั วงั เวงวาบหวามตามพงไพร ท่ีสันทัดชดั ใสกว่าใดส้นิ ฝีมือพิณยินพลนั ว่นุ หวน่ั ไหว เกง่ ประดิษฐจ์ ติ ระรนื่ ฟังชืน่ ใจ รน่ื ละไมให้เพลิดเพลินเกนิ พลงั เหมือนตอ้ งมนตฉ์ งนฉงายให้หยุดนิ่ง หรือออ้ ยอ่ิงดิง่ จมสมดังหวัง ตกตะลงึ ตรงึ คงงงจังงงั เมือ่ เพลนิ ฟงั พลงั้ ยืนอยา่ งชนื่ เชย ธารน้�ำ ใสไหลกระแทกแซกโขดผา พลันผวาถลาวนจนนิง่ เฉย ไดย้ ินเพลงเพราะกระไรไมล่ ะเลย ไหลมาเกยใกลต้ ล่ิงอิงศลิ า แม้ขนุ เขาน้อยใหญ่คอ่ ยคลายเคลอ่ื น ดเู ขย้ือนขยบั ได้ใหแ้ ปลกหนา สดับเสยี งออร์ฟอี ุสสดุ พรรณา บนนภาเมฆาทรุดถงึ หยุดลอยฯ ก็ดูจะละมา้ ยคล้ายพอ่ ไปหมดทุกอย่าง เขาเลือกที่จะลงมาอยูป่ ะปนกบั มนษุ ย์ และจะมี ความสุขยิ่งท่ีสุดเมอ่ื ไดบ้ รรเลงดนตรี ณ ที่อันห้อมลอ้ มไปด้วยสตั ว์ปา่ นอ้ ยใหญ่ และคลกุ คลอี ย่กู ับ เพื่อนแห่งส�ำ นกั ศึกษาเดียวกันคอื เหล่าลกู ศิษย์ลกู หาของทา่ นอาจารย์คีรอนผู้เฒ่า จงึ ร้จู กั มกั คุ้น กบั บรรดาวรี บุรุษผเู้ ก่งกาจสามารถเป็นอย่างดี และเมือ่ มีการรวมกลมุ่ ออกผจญภัยโดยทางเรือ ของคณะอาร์โกโนทส์ ออรฟ์ อี ุสก็ไดร้ ่วมไปกับคณะด้วย และไดช้ ่วยใหพ้ ้นภัยจากดนิ แดนของนาง ซีแรนส์ หรือ ไซเรนส์ ดว้ ยการบรรเลงเพลงพิณให้นางเหลา่ น้นั เคลิบเคล้มิ ขณะท่เี รอื ผ่านถน่ิ ของ พวกเธอไป เมอ่ื อย่ปู ะปนกบั มนุษยน์ านเขา้ ก็หนไี มพ่ ้นทจี่ ะเกดิ มสี มั พนั ธร์ ักกับผู้ที่อย่บู นโลกมนษุ ย์ เขา เกิดติดใจหลงรกั นางไม้ซึง่ เป็นแฟนเพลงของเขานางหนึ่ง นาม ยูริไดเก้ แต่ว่านางก็เคยมีคนรกั อยู่ กอ่ นแลว้ ชอื่ อารสี เต้ Aristee นัยว่าเปน็ ลูกของอะพอลโลเช่นเดียวกัน เกดิ กบั นางนำ้� นาม ซแี รน หรอื ซีเรเน่ Cyrene หลังจากเกิดได้ไมน่ านก็ถกู นางไมล้ กั พาตวั ไปเลย้ี งดูเสมอื นลกู ของตน และได้ ส่ังสอนงานท�ำ เนยแข็ง การปลกู และท�ำ ผลิตผลจากตน้ โอลีฟ และงานเลีย้ งผ้งึ ดว้ ย (แต่ต�ำ นานท่เี กยี่ ว กบั อารสี เต้ ผนู้ ้กี ็มีผิดเพ้ยี นไปอีก ซึง่ จะไม่ขอกล่าวถึงให้เร่อื งเกิดความเย่นิ เย้อยง่ิ ขึ้น) ทงั้ ออรฟ์ อี สุ และยูริดีเช่ ต่างก็เกดิ ความรักใครก่ ันอยา่ งดูดด่ืมและตกลงปลงใจท่จี ะแตง่ งาน กัน เธอลมื อารสี เตค้ นรกั เกา่ เสยี สิน้ ออรฟ์ ีอสุ ขอรอ้ งใหเ้ ธอรอเขาไปจดั การสขู่ ออยา่ งเป็นเรอื่ งเปน็ ราวเสียก่อน ด้วยเปน็ ลูกเทพเจา้ สลกั ส�ำ คัญ จะต้องไดร้ ับความยินยอมจากพอ่ แม่และสภาเทพ 49

เรอ่ื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana แลว้ ออร์ฟอี ุสกร็ ีบไปแจ้งให้ อะพอลโลและคาลโิ อเป้รู้ถงึ เรือ่ งผูท้ ีจ่ ะมาเป็นลูกสะใภ้ ทั้งคไู่ มข่ ัดขอ้ ง ประการใด ครั้นนำ�เร่อื งเสนอสภาเทพกเ็ ปน็ ที่พอใจกนั ทัว่ หน้า เตรียมจดั พธิ สี ยมุ พรให้อยา่ ง สมเกยี รติ แต่ทางดา้ นพ้ืนดนิ เกดิ มปี ัญหา พออารสี เต้รวู้ า่ คนรกั เกิดไปมรี กั ใหมเ่ ป็นลูกเทพผู้ยงิ่ ใหญ่ เสยี ด้วย ซึง่ หารู้ไม่ว่ากพ็ ่อเดียวกนั นั่นเอง พยายามพดู จาให้เธอเลิกล้มความตัง้ ใจน้เี สียแลว้ กลับไป เป็นคนรักของเขาเช่นเดมิ มหี รอื ว่าเธอจะยอมง่ายๆ เชน่ นั้น ทีร่ บั รกั เขาก็เพราะได้อยู่คุ้นเคยกันมา แตเ่ ด็ก มิเคยได้พบปะใกล้ชิดกบั ชายใดอื่น บดั นีจ้ ะได้เปน็ ถึงลูกสะใภข้ องเทพเจ้าแหง่ ดวงอาทติ ย์ อีกทั้งยงั หลงรกั ในความเก่งกาจสามารถเชิงดนตรีของเขาอย่างถอนตัวไมข่ ้นึ ทั้งค่จู งึ เกิดปากค�ำ กัน อยา่ งรนุ แรง ยูรดิ เี ชพ่ ยายามหนีไปเสียใหพ้ ้น เพราะไม่สามารถจะโตต้ อบปากค�ำ ตอ่ ไปได้ ระหวา่ ง ทว่ี ิง่ หนีกระเจดิ กระเจิงเขา้ ไปในป่ารก เลยถูกงพู ษิ รา้ ยแรงกัดเป็นเหตุใหถ้ งึ ความตาย กพ็ อดีออร์ฟี อสุ กลับมาพร้อมท้งั ข่าวดี แตส่ ายไปเสยี แล้ว เน่อื งจากไม่เคยต้องสูญเสียสิง่ ใดมาก่อนในชีวิต ตอ้ งการส่งิ ใดก็ได้สมประสงคต์ ลอดมา คร้ันตอ้ งมาเสียคนรักท่ีปกั ใจไวแ้ นว่ แนห่ นกั หนา จึงจะยอม ให้เป็นเชน่ น้นั ไมไ่ ด้ ออรฟ์ อี ุสไมย่ อมให้เสียเวลา รีบขึ้นไปเฝ้าจปู เี ตอรผ์ ้เู ปน็ ปูท่ นั ที เล่าเรอ่ื งราวใหฟ้ งั วา่ ผ้ทู จ่ี ะ มาเปน็ หลานสะใภไ้ ด้ตายจากไปเสียแล้ว ขอใหช้ ่วยเจรจากับพลโู ต้เพ่ือคืนชวี ิตใหแ้ ก่เธอ แลว้ กร็ บี บรรเลงเพลงพิณของเขาทันที แตแ่ ทนท่ีจะเป็นเพลงหวานซง้ึ ใจ กลับกลายเป็นเพลงเศร้าระทม ตรมตรอม จนกระท่งั เหล่าเทวาทไ่ี ดย้ นิ เกิดความหวั่นไหวร้องไห้ตามไปด้วยความวิปโยค แม้จปู ีเตอร์ เองกเ็ กดิ ความสงสารหลานชายจับใจและรับปากจะไปเจรจากับพลโู ต้ ผลของการเจรจาเปน็ ทต่ี กลงโดยมขี ้อแมว้ า่ ออร์ฟีอสุ จะต้องลงไปรบั ตัวยรู ดิ เี ช่ ด้วยตนเอง หากเป็นคนอน่ื กด็ จู ะเกนิ ความสามารถ แต่ส�ำ หรับออร์ฟีอุส ในสถานการณ์เชน่ นี้ เขาไม่หวาดหวัน่ ตอ่ อันตรายใดๆ ทง้ั ส้นิ หากจะไม่สามารถท�ำ ได้ก็จะขอตายไปอยูด่ ว้ ยกัน ณ ดินแดนแห่งความ ผาสุกนิรนั ดร ทางดา้ นพลโู ตค้ งจะอยากพบหลานชายผ้นู ี้ด้วยกระมงั เพราะข่าวความเก่งกาจสามารถ ด้านดนตรีของเขาได้ยินไปถงึ เมืองใต้ดนิ จงึ ใครไ่ ด้เหน็ และฟังดว้ ยตาและหขู องตนเอง เมืองเฮเดส หาไดม้ แี สง สี หรอื แม้เสยี งแหง่ ความร่ืนเริงบนั เทิงใดๆ จะมกี ็แตเ่ สียงร้องครวญครางของเหลา่ ตีตาน ส์ที่ถูกทรมานกักขงั ณ ถนิ่ ตารตารุส ใคร่ไดเ้ ปล่ียนบรรยากาศเสยี สกั หนอ่ ย ออร์ฟอี ุสออกเดนิ ทางทันทดี ้วยความชว่ ยเหลือของเมอรค์ ิวรี่ ผู้ชตี้ �ำ แหน่งแหง่ ท่ีให้ ด่านแรก ท่ีจะผา่ นเขา้ ส่ภู ายในก็คอื ประตู ซ่งึ เซเบรสุ เปน็ ผู้ท�ำ หน้าท่เี ฝา้ อย่างขนั แขง็ ซง่ึ หาได้สรา้ งความหว่ัน ไหวแก่เขาแต่ประการใด หาทนี่ ัง่ ไดเ้ หมาะใจแล้วเริ่มบรรเลงเพลงพณิ อยา่ งหวานสดุ ซง้ึ ใครไดย้ นิ เข้า 50

เรือ่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana กเ็ คล้ิมหลับกันไปหมด เสยี งเพลงพิณแผ่วหวานกงั วานก้อง ไปถึงทอ้ งพระโรงใหญ่ใต้พ้นื หล้า เทพผู้ทรงอิทธิฤทธิส์ ิทธอิ์ าญา พลันผวาน่าฉงนชอบกลจรงิ แมฝ้ ูงยักษก์ กั ขงั ยังตาร์ตารสุ ต่างก็หยุดโอดครวญชวนกนั น่ิง ฟงั เสยี งเพลงเพลนิ ลมื ใหป้ ลื้มจริง ว่าถูกทิง้ ถ่วงตรวนจนหวนคราง ดวงวิญญาณทง้ั หลายในเฮเดส รวมท้งั เปรตกระสือน้อยกองกอยต่าง หยุดส�ำ แดงโอหงั อย่กู ลางทาง ยืนตาขวางน่งั ฟงั อยา่ งเพลดิ เพลนิ ยามประตูผู้มเิ กเซเบรุส สะดงุ้ หยุดโงกหงบั พบั เศยี รเผิน ออรฟ์ ีอสุ ปรูดพลนั รบี ผนั เดนิ ครายามเพลนิ เผลอพับงว่ งหลับไปฯ ผ่านด่านต่างๆ ตามท่ีเมอรค์ ิวร่บี อก และทำ�ตามค�ำ แนะน�ำ อยา่ งเครง่ ครดั ในที่สดุ ก็ถึงที่ ประทับของพลโู ต้ราชาแห่งเฮเดส ประทับนัง่ บนบัลลังกท์ องอย่างสงา่ เคียงขา้ งคือศรีภรรยาโปรเซ ปนี า่ Prosepina ธดิ าของจปู เี ตอรแ์ ละเซเรส และผู้มีหนา้ ท่ีต่างๆ พากนั มาหอ้ มลอ้ มอยู่พร้อมหนา้ นานๆ จะมนี ักร้องชอื่ กอ้ งโลกผ่านมาทง้ั ที ไม่ควรจะพลาดโอกาส จดั การต้อนรับกันอย่างเอิกเกริก หนอ่ ย เฝ้าแหนกนั อย่างมรี ะเบยี บ ไมม่ เี สยี งเอะอะเจย้ี วจ้าวหรอื ร้องกรีด๊ กรดี๊ และไมม่ ีใครตน่ื เตน้ มากถึงเป็นลมพบั ไปเหมอื นพวกนางไมบ้ นพน้ื โลก ออรฟ์ ีอสุ ท�ำ ความเคารพท่านผ้เู ปน็ ลงุ ของพอ่ แล้วจงึ แจ้งสาเหตขุ องการบุกรุกมาถงึ ดินแดน อนั เปน็ ท่หี วงห้าม และเนน้ ตอนทา้ ยดว้ ยว่าจะไมข่ อจากไปหากไมไ่ ดต้ วั คนรักกลบั ไปดว้ ย การขอความช่วยเหลอื หรือจะขออะไรกต็ ามจากเทพเจา้ หากมเี หตผุ ลสมควรกม็ ักจะให้ แต่ ย่อมจะตอ้ งมีข้อแมเ้ สมอซึ่งฟังดูแลว้ ไมน่ ่าจะเปน็ ของยากล�ำ บากอะไร แต่สง่ิ สำ�คัญท่ีแฝงไว้คือความ พิจารณาหาเหตุผลอยา่ งละเอียดถถ่ี ้วนและมคี วามสมควรของตนเอง และที่ส�ำ คัญมากคอื การ รกั ษาคำ�ม่ันสัญญาทตี่ กลงกันไว้อยา่ งเครง่ ครดั ประมาทไมไ่ ด้เป็นอันขาด ทเ่ี ห็นว่างา่ ยนัน้ แหละคอื กลเมด็ การลองใจวธิ หี น่ึง ฟงั ดแู ล้วเห็นว่าง่ายดาย ไมน่ ่าจะมปี ัญหาอะไร แต่พอถึงเวลาเข้าจริง อาจจะลมื นิดๆ หน่อย หากไม่ไตรต่ รองละเอยี ดถีถ่ ว้ น และอกี ประการหนง่ึ คือความตน่ื เตน้ ซง่ึ อาจ ท�ำ ใหเ้ กดิ ผดิ พลาด เงื่อนไขทพ่ี ลโู ต้ให้แก่ออรฟ์ อี ุสก็มเี พียงแต่ว่า เม่ือได้เวลาออกเดนิ ทาง ใหอ้ อร์ฟอี ุส เดิน น�ำ หน้า แล้วจะจัดใหย้ ูริดเี ชเ่ ดนิ ตามหลงั มาติดๆ แต่หา้ มมิให้หนั หลังกลับไปดเู ธอเป็นอนั ขาดจน กระทง่ั ผา่ นประตกู นั้ ถน่ิ ของเมืองเฮเดสไปแลว้ กอ่ นจะรำ่�ลากนั กม็ ีการเล่นดนตรเี ปน็ การแสดงคารวะ 51

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana และขอบใจทีใ่ ห้ความชว่ ยเหลอื ชาวเฮเดสเกิดความปลมื้ ปิตเิ ปน็ ท่ยี ิง่ แต่มิได้มกี ารหนว่ งเหน่ยี ว ถ่วงเวลาแตป่ ระการใด ครน้ั ถงึ เวลา กใ็ ห้ออร์ฟอี ุสเดนิ ตามผู้นำ�ทางซ่งึ เขากป็ ฏบิ ัตอิ ยา่ งเครง่ ครัด ในใจนนั้ กค็ ดิ ลิงโลดดีใจทไ่ี ดค้ นรักกลบั คนื พอใกล้ทางออกเข้าไปจติ ชักจะไขวเ้ ขวจนกลายเป็น หวาดระแวงว่าผทู้ ่เี ดนิ ตามมาข้างหลังจะเป็นคนรักของตนหรือเปลา่ ยง่ิ คิดก็ยง่ิ ขอ้ งหมองหมาง คลางแคลงใจ ตระหนักดวี ่าเมื่อผา่ นออกไปแลว้ จะไมส่ ามารถกลบั เขา้ สู่ภายในไดอ้ ีก เมือ่ ไมไ่ ว้ใจ เทพเจ้ากจ็ ำ�ต้องพิสูจน์ใหร้ ูด้ ้วยตาของตนเอง และพอจะกา้ วออกจากด่านของเซเบรุส ออร์ฟอี ุสรบี หันกลบั ไปดูให้แน่ใจวา่ ผูท้ ่ีเดนิ ตามมาคือยรู ดิ เี ช่ เพยี งแค่ไดแ้ น่ใจวา่ เป็นเธอเท่านัน้ เอง รา่ งของยรู ิดีเช่ ก็หายวับไปกบั ตา รู้ดีวา่ เป็นความผดิ ของตนแตผ่ ้เู ดยี วทไี่ ม่รกั ษาคำ�มน่ั สญั ญาที่ตกลงกันไวอ้ ย่างม่นั เหมาะแขง็ แรง และเทพเจา้ จะไม่มวี นั ให้โอกาสเปน็ ครัง้ ที่สองอีก หมดแก่ใจ หมดหวงั หมดหนทาง ทจี่ ะหันหน้าไปพึ่งใคร สุดสน้ิ แลว้ ความหวงั ครั้งสดุ ทา้ ย โอ้กระไรใยรกั จึงหักอก เพียงพลาดผดิ นิดหนง่ึ จงึ ฟูมฟก ต้องระหกระเหร่อนสญั จรไพร หมดทพี่ ง่ึ จึงหมดใจใคร่จากโลก สุดแสนโศกสุดระกำ�ช�้ำ ไฉน สนิ้ สญู รกั สดุ สวาทจะขาดใจ อยู่เดยี วดายไร้สุขทุกข์ทรมาน บรรเลงขล่ยุ เพลงเก่าฟงั เศรา้ เหลอื เสยี งสน่ั เครือเบ่อื ไฉนมิได้หวาน เป็นเพลงโศกกำ�สรวลครวญวิญญาณ จ�ำ ซมซานพล่านกลวั ทว่ั ดนิ แดน บรรยากาศแจ่มใสกลายหยุดน่งิ สงสารจรงิ ออร์ฟีอสุ สุดเศร้าแสน แม้ท้องธารหวั่นไหวเห็นใจแทน ทกุ แวน่ แควน้ แดนพนาพากนั ครวญฯ คำ�คร่�ำ ครวญกำ�สรวลโศกของออรฟ์ ีอุส กลายเปน็ ที่นยิ มนำ�มาแต่งเป็นเพลงร้องละครรำ� ซ้�ำ ซากสมัยแลว้ สมัยเลา่ กล่าวกนั มาไดไ้ ม่มเี บ่อื ยูรดี ีเชเ่ สน่ห์เจ้าเรา้ ใจขา้ จ�ำ นรรจาแจ้วเจ้อื ยเอ่ือยอ่อนหวาน ใยจจู่ รจากชู้ไม่อยูน่ าน เหลอื ทนทานซ่านซมขืน่ ขมทรวง แตน่ ีเ้ ลา่ เราคอยอยู่หงอยเหงา ชะเงอ้ เฝ้าเร้าร่�ำ พร่ำ�โหยหวน ร้าวหทัยรานจติ คิดรญั จวน เฝ้าคร�ำ่ ครวญหวนรอ้ งเสียงกอ้ งไพร 52

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เพ้อพร่�ำ พรอดยอดพธูยรู ดี เี ช ่ เราโรเรเรียกเร้าเจ้าอยู่ไหน ขา้ วา้ เหว่หงอยเหงาเศรา้ กระไร ให้หวน่ั ไหววุ่นว้าผวาคราง หาไดม้ แี มเ้ งาเสียงเจา้ ตอบ ช่วยช่ืนชอบปลอบคลายหายหม่นหมาง ยินแตเ่ สียงส่งสะท้อนยอ้ นช่ือนาง นภากว้างต่างกอ้ งกลับรับเสียงตนฯ ออรฟ์ ีอุส หาไดม้ ีสภาพเปน็ ปรกตเิ ยย่ี งทเี่ คยอีกต่อไป กลายเป็นคนไรส้ ติมคิ ิดหาทางออก ใดอ่นื ตอ้ งการอยู่อยา่ งเดยี วคอื ให้ไดค้ นรักกลับคนื มา ด้วยตลอดชีวิตไม่เคยร้จู กั ค�ำ วา่ “เสีย สละ” หรือ “ปลง” หรอื “ท�ำ ใจ” ด้วยมเิ คยได้ฝึกฝนกันมา ชีวิตมแี ต่ความเริงร่านา่ สนกุ ครัน้ เกิด ทกุ ข์เข้าสกั นิดกค็ ิดเป็นเร่ืองใหญ่ เมอ่ื ไมไ่ ด้ดังใจกเ็ อาแตห่ วนไห้พร่ำ�หาประดจุ ชีวาจะวายปราน ธรรมชาติแวดล้อมน้นั แมจ้ ะเหน็ ใจจนหมองไหมข้ อ้ งขนุ่ ตามไปด้วย แต่กไ็ ม่สามารถชว่ ยอะไรได้ ดว้ ยเหตกุ ารณผ์ นั แปรไปตามธรรมชาติ และเมื่อตนมชี วี ิตเป็นอมตะ หากไมพ่ ยายามฝกั ใฝ่คน้ หา ทางออกให้คลายเศรา้ เบาจางลง กค็ งตอ้ งทนทกุ ขท์ รมานด้ันด้นแดนไพร บกุ ป่าฝ่าดงไพรอย่าง ไรจ้ ุดหมายปลายทาง จะบรรเลงเพลงขลุย่ หรอื เพลงพิณ ก็หาได้ส้นิ ความเศร้า กลับยงิ่ เรา้ ให้ หม่นหมองครองทกุ ขป์ ราศจากสุขสงบ เหลา่ เทพเจา้ เอง แมไ้ ม่อยากจะเหน็ เขาในสภาพเช่นนัน้ ก็จ�ำ ตอ้ งกลัน้ ใจเมนิ หนา้ มองไปทางอื่น เปน็ ความผิดของตนจงึ ควรเป็นผคู้ ้นหาทางออกเอาเอง ฉะนน้ั ชวี ติ จะไรค้ ่า เสยี เวลาและโอกาสท่ีได้เกดิ มาชาติหนึง่ ในปา่ สมยั กอ่ นคงมิไดเ้ ปน็ ทอ่ี ยขู่ องพวกสัตวแ์ ละนางไม้เท่านั้น แต่เป็นหนทางส�ำ หรบั ผู้ ต้องการจะผา่ นไปยังถ่ินอันเป็นจดุ หมายในการท�ำ ธุระหรอื เยี่ยมเยียนเพอื่ นพ้องพีน่ ้องญาติ ดจู ะ เปน็ ทีน่ ่ารนื่ รมณไ์ มน่ อ้ ย หากจะไมถ่ กู สตั วป์ ่ามาคาบตัวไปเป็นเหยือ่ นอกจากนกั เดินทางที่มคี วาม จ�ำ เป็นจะตอ้ งเดนิ ผ่านปา่ แลว้ ยังมีคนอกี จ�ำ พวกหน่งึ ท่ชี อบเข้าไปป้วนเป้ียนอยูใ่ นปา่ เช่นโจรผรู้ ้าย ทคี่ อยดักปล้นผู้คนอันเปน็ อาชพี ท่ีผดิ กฎหมายและไร้ศีลธรรม และทีเ่ พิง่ จะเร่ิมเปน็ ที่นยิ มกันอีก อย่างหนึ่งคอื จะเรียกว่าอาชีพขอทานกไ็ มผ่ ิด แต่ตอนนัน้ เข้าใจว่ามอี ภิสทิ ธอ์ิ ย่สู กั หนอ่ ย ดว้ ยถอื วา่ เป็นผูค้ อยตดิ ตามเทพเจ้า ซ่งึ ในทน่ี ห้ี มายถึงบัคคุส Bacchus เทพเจ้าแหง่ การร่นื เริงบนั เทงิ ตา่ งๆ อนั เปน็ ต�ำ แหนง่ หนา้ ทโ่ี ดยตรง แต่ทีน่ ยิ มกนั มากหนอ่ ยคือเปน็ เทพแห่งเครือ่ งดองของเมาต่างๆ และเมอ่ื เอาสองอยา่ งน้ีเข้าผสมผสานกนั แลว้ จะเกิดชวี ิตที่เสเพลไมเ่ ปน็ ท่ีตอ้ งการแก่ผู้ใด ยามเทพบคั คสุ จะไปไหนก็มักมีขบวนตามเสด็จยาวเหยยี ด เพราะนอกจากผทู้ ่ีเป็นบรวิ าร อยา่ งเป็นทางการแล้ว ยงั มผี ู้ที่ฉวยโอกาสอาศัยบารมขี องเทพเจา้ เพอ่ื ความสะดวกสบายมีอะไรกิน ไปวนั ๆ เพราะเมื่อเปน็ ขบวนของเทพเจ้ากจ็ ึงมผี ู้ใหก้ ารตอ้ นรบั ขบั ส้เู ปน็ อันดี แต่เมอื่ มีผตู้ ดิ ตาม มากมายหนกั หนาก็ย่อมท�ำ ความเอือมระอาใหแ้ ก่ผทู้ �ำ หนา้ ท่ีต้อนรับ และท่รี า้ ยไปกว่านนั้ กค็ ือพวก 53

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ทอี่ าศยั เอาช่ือเทพเจา้ ไปขายหากิน อ้างวา่ เปน็ สว่ นหน่ึงของขบวนบัคคสุ ซง่ึ อนั ทจี่ ริงแล้วหาได้รู้ เรอ่ื งราวอะไรดว้ ย เขามีชอ่ื เรยี กผ้ตู ิดตามเหล่าน้วี า่ บคั คนั เตส Bacchantes ซงึ่ มีทง้ั หญิงและชาย ซงึ่ สว่ นมากกเ็ ปน็ พวกขเี้ กียจสนั หลงั ยาว วันๆ หน่ึงไม่ยอมทำ�อะไร เอาแตจ่ ะขอทานเขากนิ และ ดื่มกนั จนเมามาย ส่งเสยี งเอะอะทำ�ความเดอื ดรอ้ นรำ�คาญให้แกช่ าวบา้ น จงึ ไม่มีใครอยากใหก้ าร ตอ้ นรบั อีกต่อไป เมอื่ ไม่มีอะไรจะกนิ กห็ าทางออกง่ายๆ คือ ลกั ขโมยเขา หนกั เข้ากจ็ ปี้ ล้นท�ำ ความ เดือดร้อนให้แกผ่ ู้คนทต่ี ้องเดนิ ทางผ่านถนิ่ ที่พวกนเี้ ทยี่ วอาละวาด พวกขอทานขเี้ มาคณะหน่งึ เดนิ ทางเร่รอ่ นมาพบออร์ฟีอุสเขา้ เหน็ วา่ เป็นนกั ดนตรเี พราะ มพี ิณอยู่ในมือ จงึ บงั คับให้เล่นเพลงสนุกสนานเพื่อพวกตนจะได้ส�ำ ราญรืน่ เริงรอ้ งร�ำ ท�ำ เพลงให้ ครกึ ครนื้ แตอ่ อร์ฟีอสุ มไิ ดอ้ ยใู่ นสภาพและอารมณท์ ่จี ะมคี วามเบกิ บานได้ แม้จะพยายามอยา่ งไร เสยี งเพลงทอี่ อกมากม็ แี ตค่ วามโหยหวนก�ำ สรวลโศก เสยี งพิณแวว่ แผ่วโหยโอดโอยออ่ น กอ้ งสะทอ้ นดอนป่าพาสลด สิงหค์ ะนองผยองเผน่ เหน็ รันทด ใหเ้ หย่ี วหดสลดเหงาสุดเศรา้ ใจ ใบไมด้ กปกคลมุ ชุ่มชืน้ ป่า กิ่งกา้ นหนาพาลู่พรูหล่นไหล แมล้ ำ�ธารเคยเช่ียวไหลเล้ยี วไป ชะงกั ไดใ้ ห้สงบจบนิง่ ลง นกใหญน่ อ้ ยพลอยสะดุดหยุดเสียงร้อง เคยกึกก้องคลอ้ งพณิ ยนิ แล้วหลง สงบเงียบเฉยี บหายเหมือนได้ปลง ร่วมจิตส่งหนนุ ให้คลายกังวล ทกุ สรรพสิ่งทว่ั ปา่ พาเศรา้ สร้อย สตั วใ์ หญน่ ้อยหงอยหวั ไปทั่วหน ตา่ งเหน็ ใจออรฟ์ อี สุ สดุ เหลือทน แสนขดั สนทนเศร้าไม่เบาคลายฯ แตบ่ รรดาขี้เมาที่ถองเหล้ากนั มาทั้งวนั แทนที่จะรสู้ ึกสลดตามเสียงเพลงเช่นธรรมชาติรอบ กาย กลบั กลายเปน็ ฉนุ เฉยี วทไ่ี ม่ได้ฟงั เพลงสนุกรา่ เรงิ เช่นที่ตอ้ งการ บงั คบั ให้เล่นใหม่ แต่พยายาม เท่าไหรก่ ไ็ มเ่ ป็นผล เหลา่ คนพาลทงั้ หลาย เมอ่ื ไม่ได้ดังใจกเ็ กดิ อารมณร์ ้ายไรส้ ติ ประกอบกับพิษ สรุ าหนนุ ใหเ้ กดิ ความเดือดดาล มีจิตเหย้ี มเกรยี มโหดร้ายกลายเป็นบ้าคล่งั กล้มุ รมุ กันฉีกรา่ งของ ออรฟ์ อี สุ ออกเปน็ ชิน้ เลก็ ช้นิ น้อย แล้วโยนช้นิ สว่ นต่างๆ ลงในแมน่ ำ้� เฮเบรุส Heberus จิตทโ่ี หดรา้ ยน้ีจะนำ�ไปเทียบกบั สตั ว์ป่าไมไ่ ด้ เพราะตรงกนั ขา้ ม เหลา่ สัตว์ป่าทัง้ หลายอย่ใู น ความสงบนิ่ง ใหเ้ กยี รตใิ นความเศรา้ สลดของเขา และรันทดใจทต่ี อ้ งสูญเสียผู้ทตี่ นรักไป แตค่ วาม ระทมตรมทรวงของออร์ฟีอุสหาได้หมดสิน้ ไปไม่ แมร้ า่ งจะกระจายหายส้ินไปในน้�ำ แล้ว แตห่ วั ของ เขาท่ลี อยไปตามสายน�ำ้ ยังคงคร�่ำ ครวญหวนหายอดชีวา ยรู ดี เี ช่ มไิ ดห้ ยดุ ยง้ั ความรักซ่งึ เป็นเยือ่ 54

เรื่องราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana สมั พันธอ์ นั แนน่ แฟ้นยังไม่ยอมขาด ทุกแหง่ ท่ีหัวของเขาลอยผ่านไปมคี วามเหน็ อกเหน็ ใจในความ ระทม แตก่ ห็ าชว่ ยอะไรได้ นอกจากจะสะทอ้ นเสียงเรียกหายรู ดี ีเชร่ ะงมไปทง้ั ปา่ เสยี งของนางไม้ เอค็ โค่ Echo ดูจะดังก้องกวา่ ใครพื่อน นางไม้แหง่ ดินแดนทราซ ได้เกบ็ หวั และพิณของเขาซึง่ ลอยตามนำ้�มาดว้ ยกนั ต�ำ นานน้ีไมไ่ ด้ แจง้ ว่าพวกเธอเอาไปเกบ็ ไวท้ ่ีไหน (บางตำ�นานก็ว่า เทพเจา้ ไดจ้ ับเอาไปประดับไวใ้ นท้องฟา้ เป็นดารา แจม่ จรสั ) แต่บอกว่าพวกเธอยงั รอ้ งไห้ครำ�่ ครวญอยู่เช่นเดิม ออร์ฟอี ุส เป็นลูกของเทพเจ้าทงั้ ทางพอ่ และแม่ ฉะนนั้ เขาจงึ มีชวี ิตเปน็ อมตะ แตเ่ ป็นการ ยากหนกั หนาท่จี ะไปเทีย่ วควานหาเกบ็ เอาชน้ิ สว่ นต่างๆ ของกายเขามารวมกนั เพ่อื ให้มชี ีวติ ข้นึ มา ใหม่ได้ อกี ทั้งจะเป็นประโยชน์อนั ใดทจ่ี ะปล่อยให้ชีวิตต้องระทมตรมตรอมอยูต่ ลอดไปไมร่ ู้จบเชน่ ชวี ติ ท่ไี มร่ ู้จักตาย เทพเจ้าจึงปล่อยเอาไว้ใหเ้ หน็ เปน็ ตวั อยา่ งว่า แมเ้ ทวดาเองกค็ วรมีความระงบั ใจตน ไม่ควรปล่อยใหเ้ ปน็ ทาสแกค่ วามต้องการทางด้านจิตจนเกินขอบเขต เทพเจ้ายอมช่วย โดยพจิ ารณาใหเ้ ปน็ กรณีพิเศษไปแล้ว แตต่ นเองน่ันแหละทีไ่ ม่ยอมรับผิดชอบในการกระท�ำ ของ ตนเอง จงึ ไม่สามารถทำ�ใจใหย้ อมรับสภาพตามเหตกุ ารณท์ ่เี กดิ ขึ้น แตก่ ลับปลอ่ ยใหจ้ ติ ฟงุ้ เฟอ้ กระเจิดกระเจงิ ไม่สมกับทีเ่ กิดมาเปน็ เชอื้ สายของเทพเจ้า ฉะนัน้ กค็ วรจะใหช้ ีวิตของเขาจบลง ไปเชน่ เดียวกับมนุษย์ และดวงวิญญาณก็ใหไ้ ปสู่ดินแดนแหง่ ความผาสุกนริ ันดร เพราะตลอดชวี ติ ของเขามไิ ด้สร้างสง่ิ เลวรา้ ยเอาไว้ มีแต่ใหค้ วามรน่ื เรงิ บันเทิงใจแก่ผู้ได้ยนิ ไดฟ้ งั เร่อื งนจี้ งึ จบลง อยา่ งมเี หตมุ ผี ลเป็นอันดีแลว้ แตช่ าวโรมนั ในสมัยต่อๆ มาหาไดย้ อมให้สิ้นสุดลงง่ายๆ สนใจในเรอ่ื งชวี ิตของเขาอยา่ ง เป็นจรงิ เปน็ จงั แล้วน�ำ เอาไปปฏิบตั เิ สมือนความเชื่ออย่างหนึง่ ซง่ึ ให้มีการตายไปแลว้ สามารถเกิดขึ้น มาใหมไ่ ด้ในรปู แบบตา่ งๆ อนั เป็นสาเหตใุ หข้ าดความมเี หตุผลตามทีค่ วามเช่อื ถือดั้งเดมิ ของชาว กรีกโบราณมมี า อีกท้ังยังไดผ้ สมผสานกับความเช่ือใหม่ๆ ทม่ี ี ในความแตกตา่ งของกลุม่ ชนแหง่ จกั รวรรดิอนั กวา้ งใหญ่ไพศาล เปน็ ระยะเวลาและสถานการณท์ ผี่ ้ฉู วยโอกาสสามารถแทรกซึม อำ�นาจเข้าไปครอบครองได้ การกลา่ วถงึ ความสามารถอันเกนิ ความจริงน้ี เปน็ สิง่ ธรรมดาของการบรรยายในเชิงบท กวีเพ่ือใหม้ คี วามขลงั และดูสวยงาม อันสามารถเรยี กความสนใจไดม้ ากขึ้น เหมอื นกบั จะแจ้ง ความละเอยี ดวา่ มีความสมบูรณ์และประเสรฐิ ย่งิ เชน่ ที่วา่ แม้สตั วป์ า่ ทด่ี ุรา้ ยก็กลายเชอ่ื งลงเมือ่ ไดย้ ินเสียงเพลง เป็นเชิงอุปมาว่า สามารถเปลยี่ นจติ ทีโ่ หดรา้ ยป่าเถอ่ื นของมนุษยใ์ หเ้ กิดมศี ีล ธรรมจรรยาข้นึ หรือใหม้ ีความศิวไิ ลยซ์ หาใชย่ ั่วยใุ ห้เกิดมีความเช่อื ทงี่ มงายไร้เหตุผล ค�ำ กวนี ั้น เป็นสิ่งละเอยี ดอ่อนท่หี นุนใหเ้ กิดอารมณซ์ ่ึงอาจตีความหมายไปได้หลายอยา่ ง จงึ สุดแล้วแต่ 55

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana จินตนาการของแตล่ ะบคุ คลอนั แตกต่างกัน และในการมองสาระประโยชน์ในเนือ้ หาของเร่อื ง บ้างก็ฟุ้งเฟอ้ ไกลเกินความหมายอนั ควรเปน็ เรอ่ื งการแยกความเชอ่ื ถอื ออกไปน้ีมเี กดิ ขน้ึ อยใู่ นทุกยุคทุกสมัย บ้างกเ็ ป็นไปเพราะความรู้ เทา่ ไมถ่ ึงการเพราะขาดความตระหนกั ในเหตผุ ล บ้างก็เพราะถกู ยดั เยียดให้โดยฉวยโอกาสท่ีจิตใจ อยใู่ นภาวะทโี่ ลเล สุดแท้แต่วา่ ใครจะหาชอ่ งทางแทรกซึม “ลทั ธ”ิ เพอื่ อำ�นาจเข้าไปได้แคไ่ หน ผ้ทู ีย่ ึดมน่ั อยู่ในความมเี หตผุ ลและมคี วามพอดบิ พอดี ก็ไม่ควรทจ่ี ะตกเป็นเหยอ่ื ของ “ลทั ธ”ิ เหลา่ นน้ั Orpheus ออรฟีอุสทา่ มกลางธรรมชาติ 56

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana อมั ฟอี อน Amphion ความจรงิ เร่ืองนีม้ ิไดม้ คี วามเกย่ี วข้องกับอะพอลโลเลย แต่ในเมื่อได้ กล่าวถงึ นักดนตรีฝมี อื เยี่ยมมาแลว้ หลายราย จงึ ใครร่ วมเอาไวด้ ้วยอกี สักหนงึ่ ซ่งึ มคี วามสลักส�ำ คญั เกยี่ วกับทางเมืองธีบส์ อกี ทงั้ เป็นลูกคน หนึ่งของจปู เี ตอร์ แมข่ องอมั ฟีออน คือ แอนตโี อเป้ Antiope และมีอกี ชอ่ื หน่ึง คอื นคิ เตอสี Nycteis ซึ่ง เรียกตามช่ือพ่อ คือ นิคเตอสุ Nycteus นิคเตอุส เป็นเชื้อสายทางด้านกรุงธีบส์เหมอื นกัน แต่มิได้ มาจากสายพระเจา้ คดั มุส เปน็ ลูกของยกั ษ์ตนหนงึ่ ที่เกิดจากเข้ียวมงั กรทีค่ ัดมสุ หว่านลงดนิ หลงั จากสังหารเสยี จนเหลือหา้ ตนทข่ี อร่วมเป็นพรรคพวกด้วย แลว้ ช่วยกันสรา้ งเมืองรงุ่ เรอื งสงา่ คอื พาราธบี ส์ แล้วต่างก็มีลกู มหี ลาน สายตรงนั้นยอ่ มต้องมาจากคัดมสุ แนน่ อน แต่มกั จะมีปัญหา มาต้งั แตเ่ รม่ิ แรกคือขาดทายาทชาย พระเเจา้ คัดมสุ มโี อรสเพยี งองค์เดียวคอื คนสุดทอ้ ง (แต่บาง ต�ำ นานบอกว่า ตอนหลังไปสร้างเมืองใหม่ทางตะวนั ออก มีลูกชายด้วยคนหนง่ึ ชื่อ อลิ ลรี โี อ Illyrio ซ่ึงเปน็ ต้นราชวงศ์ทางดา้ นกรุงทรอย) คดั มุสมธี ดิ าไมน่ ้อยกว่าส่ี แตม่ ีอนั เปน็ ไปตอ้ งพบจุดจบกันต่างๆ (จะไดก้ ล่าวถงึ เปน็ เรื่องๆ ไป ทหี ลงั ) ท้ังน้ี บางต�ำ นานว่า เพราะการกลั่นแกลง้ ของวลู ค่ัน ทว่ี ีนัสเมียถูกต้องตามกฎหมายเทพ ไปเปน็ ช้กู ับพ่ชี ายตนคอื มารส์ แลว้ มีลูกสาวชอื่ ฮารมีโอเนยี ซึ่งไปแต่งงานกับคดั มสุ วูลค่ันจงึ ตาม จองล้างจองผลาญมิได้หยุดยั้งทุกช่วั อายุของราชวงศท์ างกรุงธีบส์ ส่วนคัดมสุ และฮารมโี อเนยี นน้ั ชวี ติ ไปลงเอยดว้ ยการถูกสาปใหเ้ ป็นงใู หญค่ ู่หนึง่ เพอ่ื ไปเทียมรถของเทพธดิ าเซเรส ลูกชายผู้เดยี วคนนี้มีนามว่าโพลีโดโรส Polydoros ซ่ึงไปแตง่ งานกับไก่แกแ่ มป่ ลาชอ่ นคือ แอนตีโอเป้ ท่กี ลา่ วถงึ แต่แรก เรื่องนี้มีความยงุ่ และสับสนวุ่นวายมาก จึงต้องขอกลา่ วย้อนหลังกัน ไปเป็นตอนๆ แรกเรมิ่ ประเดมิ ทีก็คอื แอนตโี อเปผ้ นู้ ม้ี คี วามงามหยดยอ้ ยหนกั หนา ซึง่ กย็ อ่ มเปน็ ของ แน่นอนว่าจะตอ้ งเป็นทีพ่ ึงตาพอใจของจปู เี ตอร์ รายนไ้ี ดแ้ ปลงร่างเปน็ แพน เทพคร่ึงคนคร่งึ แพะท่ี เธอโปรดปรานหนกั หนา หลงั จากเขา้ หาและอยูร่ ว่ มค่กู นั จนมีลกู ชายสองคน ช่ือ อัมฟีออน และคน น้องชื่อ เซธุส Zethus ผู้ทช่ี ่วยท�ำ หน้าทีเ่ ล้ยี งดคู ือนางมูเซส์ทั้งเกา้ แตท่ ้ังสองเติบโตขึ้นมาอยา่ ง 57

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana มีอุปนสิ ยั ทต่ี รงกันข้ามคือ อัมฟอี อนสนใจด้านดนตรีอยา่ งเป็นชีวิตจติ ใจ นางมเู ซสจ์ งึ ฝึกฝนให้จน มีความช�ำ นาญและเช่ยี วชาญยงิ่ โดยเฉพาะการเลน่ พณิ และรอ้ งเพลง เมอรค์ ิวร่ีเลยท�ำ พิณใหเ้ ขาอนั หนึง่ เปน็ ของขวญั ส่วนเซธุสน้องชายนั้นไมส่ นใจด้านดนตรีเอาเสยี เลย กลบั ไปรักการรบราฆา่ ฟัน อนั นกี้ ็เพราะเป็นอทิ ธิพลจาก มิเนรว่า ผู้ชอบมาชว่ ยเอยี้ งเลีย้ งดู อมั ฟีออนเสียงทองช่อื ก้องกกึ อึกทึกทว่ั ไปในสวรรค์ วา่ เสยี งงามตามเทพแห่งตะวัน ท่วั ทกุ ทา่ นคร้นั ชมนยิ มตน จะเป่าแคนก็ถนัดจดั เจนนกั ตา่ งรู้จักรักใคร่ไปทกุ หน มนษุ ยไ์ ซร้ไดป้ ระจักษอ์ ีกมากคน มาฝกึ ฝนจนช�ำ นาญการท�ำ นอง ลือกันองึ ถึงรอ้ งปองพฤกษา ทวั่ วนาพากนั พรั่นสยอง แมโ้ อ๊คใหญใ่ บพรว้ิ ลว่ิ คลอ้ งจอง เอนเอียงมองต้องลมชมชนื่ เชย แต่น้องชายไมช่ ำ�นาญในการนี ้ เรื่องดนตรีหนไี กลไม่เฉลย ถนดั รบราประจัญนัน้ คนุ้ เคย มมิ ีเลยจะเคยหวั่นพร่นั ไพรฯี แอนตโี อเปเ้ ป็นเมยี ของจปู ีเตอร์อีกผู้หนง่ึ ท่ีโชคดี ดว้ ยไม่เคยถกู ราวจี ากจูโน่ แถมยงั ได้รับ อนุญาตใหไ้ ปแต่งงานใหมไ่ ดเ้ สียอีก สว่ นอมั ฟอี อนนั้น ครั้นโตขนึ้ หนอ่ ยก็ถกู หญิงปากรา้ ยใจกระด้าง คือนางนีโอเบ น�ำ เอาไปเป็นสามใี หม่ หลงั จากทีจ่ ปู เี ตอร์ทิง้ ไปเพราะทนปากเธอไมไ่ หว แล้วเลยมี ลูกด้วยกันกว่าโหลดังไดก้ ลา่ วมาแล้ว ฝา่ ยแอนตโี อเปก้ ใ็ ช่ยอ่ ย ไดไ้ ปแตง่ งานใหม่อกี หลายหน ครั้นเหน็ วา่ ทางดา้ นธบี สม์ ลี ูกชาย เพียงคนเดยี วเท่านนั้ และยังโสดอยู่ แม้จะเพ่ิงร่นุ หนมุ่ กไ็ มเ่ กีย่ ง ข้าทาบทามเป็นคเู่ คียงเสยี ได้ส�ำ เร็จ มลี กู ด้วยกันเพยี งคนเดียวและเป็นชาย ช่ือ ลบั ดาโคส หรือ ลบั ดาคสุ Labdacus ผซู้ ึ่งแตง่ งานกบั ใครไม่สามารถจะสบื ได้ แต่มีลกู ด้วยกนั เป็นชาย ช่อื ลาอีอสุ Laius ผู้ซง่ึ ยังแบเบาะอยูผ่ ู้พ่อก็ถกู ฆ่า ตาย เขา้ ใจวา่ จะเปน็ นำ�้ มือของ เพ็นเธอุส Pentheus ผเู้ กิดอุตรไิ ปแอบดพู วกลกู นอ้ งของบัคคุสท�ำ พิธซี ึ่งเขาสงวนเป็นความลบั คนภายนอกห้ามมคี วามเกีย่ วขอ้ งใดๆ ทงั้ ส้ิน นัยวา่ ถูกเหล่าหญิงบคั คันเตส ฉกี เนอ้ื เถอื หนงั ออกเป็นช้นิ ๆ เชน่ เดียวกับ ออร์ฟีอุส แผ่นดนิ ธีบส์ จงึ อยใู่ นระหวา่ งอนั ตราย เพราะทายาทเพยี งคนเดียวยงั เดก็ อยูห่ นกั หนา ผูเ้ ป็นนา้ ของแอนตโี อเป้ ชื่อ ลคี ุส Lycus ซง่ึ คอย จ้องหาโอกาสอยู่แล้ว จึงรีบเข้ารบั เป็นผูส้ �ำ เร็จราชการแผน่ ดินทันที จับแอนตีโอเปแ้ ละหลานชาย นอ้ ยๆ ขังคุกเสีย เรอื่ งการไปแอบดเู หล่าหญิงบคั คนั เตส กระทำ�พธิ ีกรรมอนั เปน็ ความลับสดุ ยอดนี้ บางต�ำ นาน 58

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana บอกวา่ เป็น ลีคุส (คนลกู ) จึงเป็นอันหมดปัญหาจากสายน้นั (แตว่ ่า ลีคสุ ผพู้ ่อ ยงั มชี วี ิตอยู่และร้งั ต�ำ แหน่งผูส้ ำ�เรจ็ ราชการ) แต่กย็ ังมจี ากสายเขย้ี วมังกรอกี สายหน่ึง (ดังปรากฎในเรื่องของคดั มุส ซึง่ ไดก้ ล่าวถงึ มาแล้ว) ต้นตระกูลช่ือ เอคโี อน Echion ผ้รู อหมายปองครองแผน่ ดนิ ธบี ส์ อยเู่ หมอื นกนั (จะกลา่ วถึงโดยตรงอกี ครงั้ ในเร่อื งของบัคคสุ ) คร้นั อัมฟีออนทราบเร่ืองจงึ ชกั ชวนน้องชายไปช่วยเหลอื ซธู ุสรกั เร่อื งการรบราฆา่ ฟนั อยู่ แลว้ จงึ เปน็ โอกาสเหมาะทจี่ ะได้แสดงฝมี ือใหเ้ ปน็ ประโยชนเ์ พือ่ บัลลังก์ของหลาน เน่ืองจาก อัมฟี ออนเป็นผรู้ กั สงบ จงึ ต้ังใจจะไปเจรจาแต่โดยดี แต่กลบั พบวา่ นอกจากแม่ของตนจะถกู ขังแล้ว ยัง โดน ดีรเก้ Dirke เมียใหม่ของลคี ุสทำ�ทารุณกรรมตา่ งๆ ได้รบั ความทรมานย่ิงนัก จึงจ�ำ จกั ใชพ้ ละ ก�ำ ลังเข้าจัดการ จบั ลคี สุ ฆา่ เสยี ส่วนเมยี นัน้ ควรไดร้ ับการทนทกุ ขท์ รมานตามกรรมทีต่ นก่อไว้เสีย กอ่ น ใหไ้ ดล้ ิ้มรสของการทรมานจากความเจบ็ ปวด จงึ จับนางผกู กบั หางวัวกระทงิ เปลี่ยวแล้วไลใ่ ห้ วิ่งกระเจดิ กระเจงิ เขา้ ไปในดงพงหนาม ขูดข่วนเนื้อตัวใหเ้ กดิ ความเจบ็ ปวดสดุ แสนจะทนทานได้จน ขาดใจตายไป ในบางต�ำ นานนน้ั บอกวา่ แอนติโอเปไ้ ปเปน็ เมียของลคี ุส และมลี กู ดว้ ยกันคอื ลาอีอุส แลว้ หลัง จากนน้ั จึงไปมเี มียใหมค่ อื ดีรเก้ ซง่ึ เป็นเมียท่ไี มถ่ ูกตอ้ ง เพราะยังมไิ ด้มกี ารหยา่ ร้างจาก แอนติโอเป้ แต่ที่อมั ฟีออนและเซธุสโกรธแค้นหนกั หนานัน้ เพราะวา่ นางไดโ้ หดรา้ ยตอ่ แมข่ องตน อยา่ งท่ใี หอ้ ภัย ไมไ่ ด้ อยา่ งไรก็ตาม เรอื่ งระหวา่ งแอนตโิ อเปแ้ ละลีคสุ น้ี กเ็ พราะต่างจะรกั ษาสิทธิในทายาทของ แผน่ ดินธบี ส์ ซ่งึ ควรจะเปน็ ของลาอีอุสด้วยเปน็ สายตรงจากคัดมสุ แตเ่ ม่ือลาอีอุสยังเด็กอยู่มาก อัมฟีออนและเซธสุ จงึ ท�ำ หน้าที่เป็นผู้ว่าราชการแผ่นดนิ แทน จนกระท่ังบรรลนุ ิตภิ าวะแล้วจึงทำ�การมอบแผน่ ดนิ คืนใหไ้ ปปกครอง ระหวา่ งนัน้ ก็ได้ฝึกฝนงาน ปกครองแผน่ ดนิ ใหเ้ ป็นอย่างดี เพอ่ื จะได้มีความสามารถทจ่ี ะรักษากรงุ ธบี สใ์ ห้พน้ การแยง่ ชิงจากทาง เชอ้ื สายของ ลคี สุ ผู้ซง่ึ มลี ูกชายชอ่ื ลคี ุส เชน่ เดยี วกนั หากจะพิจารณาจากการเกี่ยวดองเปน็ ญาติพนี่ อ้ งกนั แล้วจะเห็นว่า แอนติโอเปก้ ค็ อื น้องสาว ของลคี สุ (คนพอ่ ) ซ่ึงเป็นสายท่ีสืบจากทางดา้ นเขี้ยวมังกร มิใช่สายตรงจากคัดมุส แต่วา่ เธอรบี ไป เชื่อมโยงกับสายตรงไว้โดยแต่งงานกบั โพลโี ดรสุ ลกู ชายคนเดียวของคดั มุส (ทางดา้ นธีบส์) ฉะนัน้ ลาอีอสุ จึงควรเปน็ ทายาทโดยตรง จะเปน็ ลูกของโพลีโดรุส หรอื ลูกของลบั ดาโคส กม็ ีสิทธเิ ช่น เดียวกนั ดว้ ยเหตนุ ้ีจึงมีผู้ให้ความเห็นวา่ เป็นการกระทำ�ของวูลคัน่ ผไู้ ดป้ ระกาศจะกล่นั แกลง้ เชื้อสายจากฮารมีโอเนยี จนถงึ ทส่ี ุด บา้ นเมืองจะไม่เคยมีความสงบจนในทส่ี ดุ จะถูกไฟเผาผลาญ วอดวาย ท้งั น้ี เพราะความเคยี นแคน้ วนี สั (เมียท่ีถกู ตอ้ งของตนและเป็นแม่ของฮารโมเนยี ) ที่ไป เป็นเมยี ของมาร์ส (พ่ีชายของตน) เลยพอจะเหน็ ได้ว่า วูลคน่ั ติดนิสยั นมี้ าจากผ้เู ป็นแมเ่ อามากๆ 59

เรื่องราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ทเี ดยี ว และมใิ ชแ่ ต่เฉพาะทางด้านกรุงธีบสเ์ ท่าน้ัน แม้ทางด้านเกาะครที ก็ไปสร้างความเดอื ดร้อน ให้มากมาย ดงั จะได้กล่าวถงึ ทหี ลัง ในความสามารถดา้ นดนตรีของอมั ฟีออน กม็ ีเรอ่ื งอภินิหารไม่แพค้ วามสามารถของอะพอลโล เหมอื นกนั คอื ระหวา่ งที่ช่วยรักษากรุงธีบสแ์ ทนลาออี สุ ซ่งึ ยังเด็กอยู่ ก็คิดหาทางทจี่ ะสร้างความ มั่นคงใหก้ บั เมอื งหลวงโดยการสร้างกำ�แพงเมอื งทแ่ี ขง็ แรงเช่นท่ี อะพอลโลและเนป็ จนู ช่วยสรา้ งให้ กบั กรุงทรอย จงึ ส่ังให้สกดั หินมาไวจ้ นมีจำ�นวนมากพอ แลว้ หาท่ีเหมาะเพ่อื บรรเลงเพลงพิณวเิ ศษ ของเขา ตง้ั อกต้ังใจบรรเลงใหห้ นิ เหล่าน้นั ลอยไปเขา้ ท่เี ข้าทางสร้างเปน็ ก�ำ แพงเมอื งลอ้ มรอบได้ สำ�เร็จเสร็จลงอย่างไดผ้ ล Antiope and Jupiter แอนตีโอเป้ กับ จปู เี ตอร์ แปลง 60

เรอ่ื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Amphion อัมฟีออน สรา้ งกำ�แพงเมือง 61