45เทพนิยายกรีกโรมันเล่ม1

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana อารอี อน Arion ไหนๆ ก็กลา่ วถงึ นักดนตรีผู้มคี วามสามารถกันมาหลายรายแล้ว กว็ ่า เสยี ให้หมดเลยโดยฝากเอาไว้ในภาคของอะพอลโล รายน้ี เขาว่าเคย มีชีวติ อยู่จรงิ ๆ แตก่ อ็ งิ นยิ ายเข้าไปเสยี อกี หน่อยเพ่อื ใหม้ รี สชาตสิ ม เป็นเทพนยิ าย บ้างว่าเขาชือ่ โอรีออน ซึ่งกม็ อี ยู่หลายราย เป็นเทพกม็ ี เปน็ นายพรานกม็ ี แมก้ ระทง่ั เป็น ม้ากย็ ังมเี ลย แตท่ ่จี ะกล่าวถึงในเรอื่ งน้ีเป็นนักดนตรีและกวีเอก และช่อื อารีออน มใิ ช่ โอรีออน เช่น ท่ีบางคนเขา้ ใจ เลยท�ำ ให้เรอื่ งราวมีความสับสน บางรายกม็ เี นอ้ื เรือ่ งคล้ายคลงึ กัน จึงนา่ จะเป็น เรอื่ งเดียวท่ีมีคนในระยะหลงั ๆ เกิดความเขา้ ใจผิดแล้วเลยกลายเปน็ เรือ่ งถกเถียงกนั ไม่หยดุ และ บางทกี เ็ ป็นคนละเรื่อง แตม่ ีจดุ ประสงคข์ องการขมวดปมเร่ืองเช่นเดยี วกัน อารอี อนในเรื่องนี้ เกิดมาเพือ่ เป็นนกั ดนตรโี ดยแท้จริง กล่าววา่ ครัง้ หนึง่ ขณะท่ี จูปเี ตอร์ เนป็ จนู และเมอรค์ วิ ร่ี ปลอมตัวเป็นนกั เดินทางเพือ่ ไปหยง่ั ดทู ุกข์สขุ ของประชาชนชาวมนุษย์ ใน แคว้นเบโอเตีย ตกค�ำ่ กแ็ วะ ณ กระทอ่ มเลก็ ๆ ของผวั เมยี คูห่ น่งึ สามีมีนามวา่ ฮีรเี ออุส Hyrieus ผูไ้ ดใ้ หก้ ารต้อนรบั ขับสเู้ ป็นอันดี แถมยังจัดทพี่ ักคา้ งคนื ใหต้ ามอตั ภาพ เทพทงั้ สามมีความประทับ ใจในความเอือ้ อารีของผวั เมียคู่นม้ี าก จูปเี ตอรจ์ งึ เผยตนว่าเป็นใครและเสนอให้ขอพรอะไรก็ได้ตาม ปรารถนา เขาตอบว่ามิไดป้ ระสงค์อะไรนอกเหนอื ไปกวา่ เทา่ ที่มีอยู่แลว้ เพราะเพยี งเทา่ นีก้ ็มคี วาม สขุ สบายมไิ ดเ้ ดอื ดรอ้ น ขาดอยเู่ พียงอยา่ งเดยี วเท่านน้ั คอื ลูก อยู่ด้วยกันมาก็นานอักโข แต่หาได้ มีพยานรกั มารว่ มทกุ ขร์ ว่ มสุขด้วย ท้งั สามตา่ งตกลง เมอรค์ ิวรไี่ ด้มอบพณิ ซ่ึงเขาประดิษฐใ์ หไ้ ว้ อนั หนงึ่ พลางบอกว่าจะเปน็ ประโยชน์ในภายหนา้ หลังจากสามเทพจากไปไม่นาน ผู้ภรรยากต็ ้ัง ทอ้ งและคลอดเปน็ บุตรชายทีน่ า่ รกั ตัง้ ชือ่ วา่ อารีออน ครัน้ ค่อยเจรญิ วัยขนึ้ ก็นึกรกั การดนตรเี อา มากๆ อกี ท้ังไดม้ ีเคร่อื งดนตรวี เิ ศษทเี่ มอร์คิวร่มี อบให้ จงึ ไดใ้ ช้ฝึกหัดจนช�ำ นาญและเลน่ ได้เกง่ กาจ อยา่ งยากท่จี ะหาใครทดั เทยี มได้ จะเห็นวา่ เมอร์คิวร่เี ปน็ นกั การค้าท่เี ฉลยี วฉลาด เข้าใจสนบั สนุน ผลติ ภัณฑข์ องตนเองให้รุ่งเรือง เขาจึงไดร้ บั ตำ�แหนง่ เทพเจ้าแหง่ การค้าพาณชิ ยด์ ้วย ในบรรดา ตำ�แหน่งหนา้ ทีม่ ากมายของเขา อารีออนมใิ ชจ่ ะเกง่ เฉพาะฝมี อื พณิ เท่านั้น แต่มคี วามสามารถเป็นเยยี่ มในเชิงกวีและรอ้ งเพลง 62

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เก่งอกี ดว้ ย จงึ ยดึ เอาเป็นอาชีพอนั รงุ่ เรอื งไดต้ ่อไป จะไปแสดงทีไ่ หนก็มีผูเ้ ขา้ ชมกันล้นหลาม และ ยามมกี ารประกวดประขนั ประชนั แข่งความสามารถในดา้ นดนตรี เขามักเป็นผชู้ นะเสมอ จึงกลาย เปน็ ผมู้ ัง่ ค่งั ทม่ี ีชือ่ เสยี งโด่งดังของยุคผหู้ นง่ึ ภายหลงั ไดย้ า้ ยไปอยู่ ณ เกาะเลสโบส Lesbos ซง่ึ อยู่ ใกล้ไปทางแผน่ ดนิ อนาโตเลยี Anatolia คอื ทางด้านตะวนั ออกของทะเลเอเจียน Aegean ครง้ั หนง่ึ ได้มีการประกวดแขง่ ขนั แสดงฝมี ือดนตรีคร้งั ยง่ิ ใหญท่ เ่ี กาะซิซลี ี Sicily ซง่ึ อยทู่ างใต้ สดุ ของแผ่นดินอิตาลี ซ่ึงขณะน้ัน จักรวรรดกิ รกี ไดข้ ยายไปตั้งรกรากอยูน่ านพอสมควรแล้ว แผ่น ดินมคี วามรุ่งเรอื งท้ังทรพั ยากรทางน�้ำ และบนแผน่ ดินผู้คนมีรายไดส้ ูงจากการทำ�ไร่โอลีฟ และสวน ผลไมอ้ ืน่ ๆ ฉะนัน้ เงินรางวลั ในการประกวดครั้งนี้จึงสงู มาก อารีออนจงึ ตดั สินใจเดินทางไกลไป เข้าประกวดคร้ังนดี้ ้วย ปรากฎว่าเขาชนะหมดแทบจะทกุ สาขาของการดนตรี จึงได้รับส่งิ ของมคี ่า มากมายทีเ่ ปน็ รางวัล แล้วเลยเกิดปญั หาเรือ่ งจะขนของกลบั บา้ นเมืองไดโ้ ดยประการใด เร่ืองทาง บกนั้นไม่ตอ้ งพูดถงึ เพราะเปน็ หนทางไกลหนกั หนาประการหนงึ่ และยงั จะต้องเดินทางผ่านดิน แดนซง่ึ สมัยนน้ั ถือวา่ ยงั ป่าเถ่อื นและมอี ันตรายมาก เขาจงึ วา่ จ้างเรอื ส�ำ หรับขนของกลับเกาะเลสโบส ครั้นหาเรือไดก้ ร็ ีบออกเดนิ ทางทนั ทีเพราะจะตอ้ งใช้เวลานาน เมอื่ ไปได้สักครงึ่ ทาง พวกลกู เรอื เห็นว่าอารอี อนขนสมบตั ิมาด้วยมากมายจงึ เกิดความละโมภ คดิ จะฆ่าเขาเสียแลว้ ยดึ เอาสมบัติ เป็นของพวกตน น�ำ เรือออกไปไกลจากฝัง่ จนเห็นแตน่ ้�ำ จรดขอบฟา้ อารอี อนเหน็ ผดิ สังเกตจึงเตอื น ว่าเรือออกมานอกเสน้ ทางแล้ว เหล่าลูกเรอื ตา่ งหวั เราะเยาะแลว้ ยอ้ นใหว้ า่ กด็ ีแล้วนี่ จะไดไ้ ม่มีใคร รูเ้ หน็ ว่าแลว้ ก็จับตัวเขามัดไว้กับเสากระโดงเรอื อารอี อนรดู้ วี ่าอะไรจะเกดิ กับตนและไม่มีหนทาง ใดที่จะสูร้ บตบมอื กบั พวกมจิ ฉาชีพเหล่านี้ไดด้ ้วยลำ�พังตัวเพยี งคนเดยี ว จึงเปลีย่ นน�้ำ เสยี งลงอย่าง น่าสงสารว่า เขารู้ดถี ึงอวสานแหง่ ชีวติ ของตน แต่กอ่ นทจี่ ะจากโลกไป ขอให้มโี อกาสไดบ้ รรเลงพิณ ซึง่ เขารักย่ิงชีวติ เป็นคร้งั สดุ ทา้ ย เหล่าลูกเรือมไิ ดส้ งสัยอะไรอน่ื เห็นวา่ ดเี สียอกี พวกตนจะไดเ้ กดิ อารมณ์สนกุ สนานเฮฮากนั แกเ้ ชือกทผ่ี ูกมัดออกและหยบิ พิณคู่มือส่งใหเ้ ขาแต่โดยดี อารีออนนึก คารวะต่อเทพเจ้าทงั้ สามผูใ้ ห้ชวี ิตเขา แลว้ คอ่ ยๆ พรมนว้ิ ลงบนพณิ อย่างตง้ั ใจ เสียงเพลงไพเราะ กังวานสะทอ้ นบนผวิ น�ำ้ ไดย้ นิ ไปไกล และก้องลงไปถึงปราสาทปะการังของเนป็ จนู ใต้ท้องทะเล เนป็ จนู เทพแห่งท้องนำ�้ ร้ดู ีว่าอะไรกำ�ลังเกิดข้ึนแก่ผู้ทำ�ความร่ืนเรงิ บนั เทิงใจใหแ้ กช่ าวโลก พ่อของอารอี อนเคยมจี ติ เอือ้ อารตี อ่ ตนมาคร้ังหนง่ึ ไมค่ วรจะปลอ่ ยให้เขาตกเป็นเหยอ่ื แกโ่ จรสลดั ใจ ละโมภเหล่านี้ ไมช่ า้ ก็มีโลมาฝูงใหญว่ ่ายลิว่ มาหอ้ มลอ้ มเรอื และทวจี �ำ นวนขึ้นเรือ่ ยๆ จนแน่นขนดั ไปหมด อารีออนเปลีย่ นจังหวะเพลงเป็นเร็วข้นึ เหลา่ โลมากว็ า่ ยไปรอบๆเรือและทวีความรวดเร็ว ขน้ึ ตามจังหวะเพลงจนกระท่ังทะเลกลายเปน็ น้ำ�วน เรอื จงึ ลอยวนหมุนไปตามนำ�้ เหล่าโจรเกิดความตกใจกลัวกันหนกั หนาด้วยไมร่ ู้วา่ อะไรเกิดข้นึ อีกทงั้ เสยี งพณิ ก็กกึ ก้อง 63

เรือ่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana กังวานอยใู่ นโสตประสาท จึงพากนั จับร่างของอารีออนพร้อมท้ังพิณโยนลงทะเลไป เหล่าลกู เรอื ลกุ ต่ืนยนื ผวา ตกประหมา่ ท่าสั่นประหว่นั ยง่ิ เสียงเพลงพณิ ไพเราะเพราะเสยี จริง แตเ่ ม่ือยิง่ ยินไปไหวหวาดกลัว แลว้ บรรเลงเพลงเศรา้ เรา้ ดวงจติ เหมือนสะกดิ สะกดกล้ันจนสน่ั หัว ให้พรนั่ ใจไหวหว่นั คร่ันเนอ้ื ตวั บงั เกิดทัว่ มวั หมองผองลกู เรือ ณ ทันใดโลมาพาฝงู ใหญ ่ มาแหวกวา่ ยกรายปราดประหลาดเหลือ แลว้ เวียนวนจนรอบอยู่ขอบเรือ ระร่นื เหลือระรกิ รบั กับเสยี งพณิ เรือสำ�เภาเร้าหมุนวนุ่ เวยี นหัว ตา่ งหวาดกลัวร่ัวเจาะเพราะเกยหนิ จงึ รีบเส่ียงเหว่ียงร่างทั้งขวา้ งพิณ ปลวิ ดัง่ บนิ ผินตรงลงธารา เทพแหง่ ทอ้ งทะเลใหญค่ ร้นั ไดเ้ หน็ จะปล่อยเปน็ เวน้ ไปมไิ ด้ท่า จำ�ต้องชว่ ยใหร้ อดปลอดชวี า กลับพาราพาตนพ้นไพรี สัง่ โลมาร่างใหญ่วา่ ยร่ีรับ ชว่ ยขยับจบั ขน้ึ หลงั นง่ั ได้ท่ี พาแหวกวนเวียนวา่ ยในวารี ถึงถิน่ ทมี่ ฝี ง่ั จึงวางลงฯ เนป็ จนู เหน็ ว่า ผ้สู ร้างประโยชนใ์ หแ้ กช่ าวโลกท่ีมคี วามยอดเย่ียมในฝีมือดนตรีจะมาตายใน น่านน�้ำ ของเขาไม่ได้ เขาควรจะมชี วี ิตอยู่ตอ่ ไปเพอ่ื กล่อมขวัญใหผ้ ้คู นมคี วามเพลิดเพลินสนกุ สนาน ได้อีกยาวนาน จึงสัง่ พวกลกู น้องให้ไปชว่ ย ชวี ติ ไว้ อารีออน จึงรอดตายและมโี อกาสไดส้ ร้างความ ริน่ เรงิ บันเทิงอารมณ์แกผ่ ูม้ ีความปลาบปลื้มในตัวเขา ครน้ั ถงึ เวลาทจ่ี ะต้องจากโลกไป เทพเจา้ ได้ น�ำ พณิ ค่มู ือและโลมาท่ชี ่วยชีวิต อารีออนไปประดับไวบ้ นฟากฟา้ เปน็ ดวงดาราส่องแสงจ้าน่าชน่ื ชม กันตอ่ มาจนบัดนี้ สว่ นทโ่ี อรอี อนผู้หนง่ึ ตามเร่ืองของ โฮเมอร์ บอกวา่ เปน็ ลูกของเน็ปจูนทีเ่ กิดจาก ยูรอี าเล่ Euryale ลูกสาวคนหน่ึงของพระเจา้ มีโนส โอรอี อนผนู้ ้ีมีความสนใจในเรื่องดาราศาตรเ์ อามากๆ เขาร�ำ่ เรยี นวชิ าน้ีมาจากแอ๊ทลาสจนมคี วามแตกฉาน และที่โปรดปรานอีกอย่างหน่งึ คือการลา่ สตั ว์ เนื่องจากเปน็ หนุ่มรปู งามเอามากๆ ยามเขาเดินในทะเลจงึ มักโผล่หนา้ ขน้ึ เหนอื น้�ำ เพอื่ ใหใ้ ครๆ ได้ ยลโฉม แต่ก็มผี ู้อ้างวา่ เขามีร่างสูงหนักหนา ยามเดนิ อยู่ก้นทะเลกย็ ังชหู วั อย่เู หนือน�ำ้ อันนีไ้ ม่ น่าจะยึดไว้เพ่อื การพจิ ารณา เพราะหากว่าสูงย่งิ กว่าเปรตถงึ ขนาดนัน้ คงจะไม่มีความงามให้ใครได้ ช่ืนชมแลว้ และโอรีออนผูน้ ี้ ที่มีผนู้ �ำ ไปสบั สนกับโอรอี อน หนมุ่ นายพราน (เพราะมผี เู้ ขยี นหลาย 64

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ท่านซึง่ ว่ากนั ไปตามความเห็นท่ีผิดแผกแตกต่างกัน) และก็ยงั มโี อรอี อนอกี ตน หรือ ตัวหน่งึ เปน็ เทพเจา้ เตม็ ตวั เพราะพอ่ คอื เนป็ จนู แม่คือเซ เรส เทพธดิ าแห่งการกสกิ รรม เธอมไิ ดแ้ ตง่ งานกับใครเปน็ เร่อื งเปน็ ราว แต่ฐานะทเ่ี ปน็ เมยี ผู้หนง่ึ ของจปู ีเตอร์ และมีลูกสาวคือ โปรเซรปีน่า Proserpina ราชนิ แี หง่ เฮเดส เมียของพลูโต้ บา้ งรวม เซเรสไวใ้ นบรรดาเทพธดิ าพรหมจารี เนื่องจากไมไ่ ดแ้ ตง่ งาน ครนั้ เธอจะไปมีอะไรด้านชู้สาวกับชาย อ่ืนก็ตะขิดตะขวงใจ แตเ่ ม่อื หนคี วามเปน็ ธรรมชาติไปไม่พ้น จงึ มักแปลงตนเปน็ อะไรอื่นไปเสยี จะ ไดม้ ขี ้ออา้ งว่า “ไม่ใช่ฉนั นะ” คราวเธอมสี ัมพนั ธส์ วาทกบั เน็ปจูน ทง้ั คจู่ งึ แปลงรา่ งเปน็ มา้ สตั วซ์ ่งึ เขาเป็นผู้สร้างคร้ันมลี กู ออกมาจงึ มีร่างเป็นมา้ ไปเสียดว้ ย ซง่ึ มใิ ชม่ ้ามปี ีกท่มี ีผูเ้ ขา้ ใจ เพราะมา้ บนิ ท่ี มีชอ่ื วา่ เปกาซุส Pegasus เป็นม้าที่เนป็ จูนสรา้ งขน้ึ มาจากเลือดของนางเมดซู ่า Medusa ทห่ี ยดลง ในทะเล เนป็ จูนไมต่ ้องการใหส้ ตั วใ์ นทะเลต้องกลายเป็นพษิ ไปหมด จงึ สงั่ ลกู น้องรวบรวมเอาเลือด เธอไปสร้างเป็นม้ามีปกี แมก้ ระนั้นกย็ ังมีทกี่ ระเซน็ กระสายซง่ึ เก็บไปไมห่ มด จึงยงั ให้มีสัตว์พิษอยู่ ในทะเลบา้ ง Arion อารอิ อน บนหลังปลาโลมา 65

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana แดฟน่ี Daphne ได้กล่าวถงึ นางไม้ (Nymph) มาหลายเร่อื งแล้ว ตามทเ่ี ขา้ ใจกัน พวกเธอคือหญงิ งามทีเ่ ที่ยวหลบๆ ซอ่ นๆ อยู่ในปา่ ประเดยี๋ วก็โผล่ ทีโ่ นน่ ทนี่ ี่แล้วกห็ ายแวบไป ท�ำ ความประหลาดใจปนความน่าสพรึง กลัวให้แกผ่ พู้ บเห็นเป็นส่วนมาก จึงใครเ่ กริน่ เรอ่ื งความเปน็ มาของ พวกเธอเสียหน่อย บ้างเช่อื วา่ พวกเธอท้ังหมด คอื บรรดาลกู สาวจำ�นวนมากมายของจปู ีเตอร์ แต่มิไดแ้ จ้งวา่ มีกำ�เนิดมาเช่นใด จ่ๆู กต็ กลงมาจากสวรรค์ในรูปของหยดนำ�้ ขนาดใหญ่ มลี กั ษณะเรียวรีคล้ายไข่ พอกระทบพน้ื ดนิ ก็กลายเปน็ หญิงงามไปทนั ทแี ล้วกร็ ีบหาท่อี ย่กู นั ตามตน้ ไมใ้ หญๆ่ บา้ งก็ใหป้ ระจ�ำ อย่ตู ามแมน่ �ำ้ ล�ำ ธาร ในภูเขาใหญน่ อ้ ย ในน้ำ�พุ หรือสถานทอ่ี นื่ ใดกส็ ดุ แล้วแต่วา่ ใครใคร่จะสิงสู่ ท่ี เรยี กพวกเธอว่า นิม้ ฟ์ Nymphs คงเพราะเดาเอาจากก�ำ เนิดของพวกแมลงบางชนดิ ท่ีพอหลดุ ออก จากความเปน็ ดักแด้ ก็เจรญิ เตบิ โตไดเ้ ตม็ ท่ีภายในเวลาประเด๋ียวเดียว เช่น พวกแมลงปอหรือผีเสอื้ เข้าใจว่าความเชือ่ อนั นี้คงจะเกิดในยคุ เรอแนสซอ๊ งซ์ Renaissance คือระยะเวลาทคี่ วามรเู้ กา่ แก่ ดั้งเดิมของชาวกรีกโบราณหลั่งไหลเขา้ สยู่ ุโรปในศตวรรษท่สี บิ ห้าและสบิ หก เนือ่ งจากได้สูญหาย หรือตายจากไปเปน็ เวลากว่าพันปี เลยต้องมกี ารเดาหรอื แตง่ เติมตอ่ เอาตามความรใู้ นธรรมชาตซิ ึ่งมี ขอบขดี จำ�กดั และจะไมข่ ดั กบั ที่ทางการเขาให้เชอ่ื ถือ แตต่ ามเร่ืองราวดง้ั เดิมของเขาน้ัน เหล่านางไม้และนางน�้ำ เหล่าน้มี มี ากมายหลายประเภท มีก�ำ เนิดเกิดมาแตกตา่ งกนั ดงั จะไดก้ ลา่ วถงึ ต่อไปเปน็ ตอนๆ แตจ่ ะขอกล่าวเพยี งคร่าวๆ ไวว้ า่ พวก เธออยใู่ นความควบคมุ ของเน็ปจนู เนื่องจากเขาเปน็ เทพเจ้าแห่งสว่ นท่ีเปน็ พนื้ น�ำ้ ทัง้ หมด รวมทง้ั ปา่ เขาล�ำ เนาไพรด้วย ซ่ึงว่าไปแล้วกเ็ ปน็ สว่ นใหญข่ องโลก ฉะนนั้ เนป็ จนู จึงจำ�ต้องมลี กู มือผู้ช่วยเหลือ การงานมากมาย เทพประจ�ำ ท้องน้�ำ จึงจ�ำ ต้องมีลกู สาวกันคนละมากๆ ลกู ชายน้นั จะมีบ้างเพียงเปน็ ข้อยกเวน้ บางรายทเ่ี กดิ ไปไดก้ บั หญงิ มนษุ ย์ หรือกบั นางไมห้ รอื นางน�ำ้ อนื่ ๆ เพอื่ จะไดม้ ีลกู ชายมา เปน็ ตวั แสดงในทอ้ งเรื่องตา่ งๆ นางไม้ทปี่ ระจำ�อยตู่ ามต้นไม้ สว่ นมากเป็นประเภทดรียาดส์ Dryades หรอื ทอี่ ยู่ตามนำ�้ ใน บงึ หรอื ลำ�ธาร มกั เป็นประเภททเ่ี รียกว่า นาอียาดส์ Naiades เปน็ ต้น ซึ่งรวมๆ แลว้ มไี มน่ ้อยกว่า 66

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana แปดประเภท และแต่ละนางก็มีช่อื เรียกของตนตา่ งหากเมื่อเขา้ ไปเปน็ ตัวประกอบเร่อื งราวใดๆ ท่จี ะกลา่ วถงึ ในเร่อื งนค้ี งจะเป็นประเภทนาอยี าดมาก่อน แต่ตอ้ งลงเอยด้วยเป็นประเภท ดรียาด เธอมนี ามว่า แดฟน่ี เป็นลกู สาวของเทพประจำ�ทอ้ งน�้ำ นาม เปเนอสุ Peneus ผซู้ งึ่ รกั และ หวงแหนลกู สาวยิ่งนกั เธอกม็ คี วามงามเย่ยี งนางไม้ทัง้ หลาย เพราะคงไมม่ ีนางไมไ้ หนท่ีไม่ งาม แต่ แด๊ฟนี่ ไดถ้ ูกเลือกไปเปน็ บรวิ ารของเทพธิดาไดอานา่ เพราะมคี วามช�ำ นาญปา่ เป็นอันดี และมีจติ แขง็ แกร่งและรกั ทีจ่ ะล่า ยามไดอาน่าลงมาลา่ สัตว์ เธอมกั เปน็ หวั เรี่ยวหัวแรงสำ�คัญในขบวนล่า พระเอกในเร่อื งนกี้ ็คืออะพอลโล หลังจากทต่ี อ้ งสญู เสยี คนรักไปหลายราย จงึ ไม่ค่อยจะมี แกจ่ ติ แก่ใจจะหาความสนุกสนานเชน่ แต่กอ่ น หลงั จากขับสรุ ิยะยานสอ่ งโลกอันเปน็ หนา้ ที่ประจำ� วันแลว้ กม็ กั จะหมกตัวอยูใ่ นปราสาทของเขา ไม่ออกไปสุงสงิ กับเหล่าเทวดาอนื่ ๆ เพราะต่างมัก มองเขาในสายตาเยาะหยนั ที่ปล่อยใหใ้ ครต่อใครหลอกเอาได้บ่อยๆ เช่นนางโคโรนสี หรอื แม้กระทัง่ พระเจ้ามีดาส ครัน้ จะลงมาสนุกสนานยังพื้นโลกก็ไม่อยากจะใหม้ อี ะไรเตือนถึงความหลังที่แสน เศร้า ครัน้ อย่แู ต่บนโอลมิ ปสุ นานเขา้ กเ็ บื่อหนา้ พวกเทวดา ยิ่งเหลา่ นางฟ้าทีค่ อยแทะเล็มเขาอยู่มไิ ด้ หยดุ นั้น กอ่ ความร�ำ คาญใหย้ ิ่งนกั คืนหน่ึงเดือนหงาย ธรรมชาติในป่าเป็นที่น่าร่นื รมย์ชมชืน่ จงึ คดิ จะลงไปเดินเลน่ ให้เพลนิ ใจหายเบ่ือเสยี บา้ ง ผทู้ เ่ี ฝ้าสงั เกตอากัปกิริยาของอะพอลโลอยอู่ ย่างสนใจคอื คิวปดิ Cupid ลกู ชายแสนซนของ วนี ัส ผชู้ อบแผลงศรปกั อกใหใ้ ครตอ่ ใครเขารักกนั วุ่นวาย อันเปน็ งานประจำ�ทแี่ มช่ อบส่งั ให้ทำ� หาก วีนสั ไม่เรียกใชก้ ็ไมค่ ่อยจะมอี ะไรท�ำ เลยคดิ อยากจะแกลง้ อะพอลโล เหน็ เปน็ โอกาสเหมาะทเี่ ขาลง ไปเดินเล่นคนเดียวในปา่ ตดิ ตามดูอยคู่ รหู่ นึ่งก็เห็นนางไม้แดฟนี่ ออกไปเดินอยใู่ นปา่ เดยี วกันนนั้ รบี แผลงศรปลายทองไปยังอกอะพอลโลทันที เขาจึงเกดิ รสู้ กึ กระชมุ่ กระชวยหายเบ่ือหนา่ ยและ อยากจะพบใครสักคนเพอ่ื มาเลน่ สนุกสนานกัน ฝ่ายแดฟน่นี ัน้ ควิ ปิดไดแ้ ผลงศรปลายตะกว่ั ไปยงั อกเธอ ซงึ่ กไ็ ด้ผลดงั คาด เธอเกิดความร้สู ึกทไี่ ม่อยากจะพบปะสงั สรรคก์ บั ผู้ใดทั้งสิ้น ครน้ั เดนิ สวนกบั อะพอลโล เขาจึงกระโดดเข้าหาอย่างดีใจพลางทักทายด้วยไมตรี แตแ่ ม่ หญงิ แดฟนซี่ ่ึงบัดน้มี คี วามรสู้ ึกทต่ี รงกันข้าม เธอผงะถอยหนอี ย่างตกใจ ครั้นอะพอลโลตงิ ไว้ให้ หยุดคุยกนั กอ่ น เธอจงึ ออกวง่ิ หนีไปทันที แตอ่ ะพอลโลกไ็ ล่ตามไปติดๆ หยุดก่อนเถอะเธอจา๋ อย่าลาหน ี รวดเรว็ ร่ผี ลีผลามไมถ่ ามไถ่ ฉนั มาดนี ะเจ้าโปรดเข้าใจ เหตไุ ฉนไม่น�ำ พาคอยท่าฟัง ที่ติดตามทรามวยั เพราะใคร่ทัก เพอ่ื รูจ้ ักฝากไว้ใจมุง่ หวงั ใครส่ ร้างมติ รจิตสมานใยพาลชัง หาเช่ือฟังค�ำ วอนออดอ้อนตาม 67

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เปน็ หว่ งยิ่งวิง่ ไปไม่ยั้งหยดุ อาจสะดุดทรุดลงอีกพงหนาม จะขดู ขว่ นผิวเจา้ ทีข่ าวงาม จนหมองคล�ำ้ ช้ำ�ชอกจึงออกวอน หามีจิตคิดรา้ ยให้ภยั เจา้ ควรฟงั เราเอาความไถถ่ ามกอ่ น ครน้ั จะบอกออกพรากหนจี ากจร แมอ้ ้อนวอนห่อนฟงั พลั้งกระโจนฯ เมอื่ เห็นแดฟนีว่ ิง่ หนีอยา่ งไม่คดิ ชวี ติ คิดไมอ่ อกว่าเกิดเข้าใจผดิ อนั ใดขึ้น พยายามไลต่ ามไม่ หยดุ ยง้ั เหมือนกันเพือ่ จะถามว่าเกดิ เหตอุ เพศอันใด ครั้นนางแดฟน่ีเห็นกระชิดเข้าไปใกล้ตัวจงึ รบี ร้องตะโกนโหวกเหวกใหพ้ ่อชว่ ย เปเนอุสผพู้ ่อก�ำ ลงั นอนหลับอยอู่ ยา่ งสบาย ไดย้ ินเสียงใครเรยี ก หาเอะอะ จำ�ไดว้ า่ เป็นเสียงลูกสาว ลุกออกไปดูก็เห็นวา่ กำ�ลงั ว่ิงกระหดื กระหอบทา่ ทางหวาดกลัว สุดประมาณ เกรงว่าเทพเจา้ จะทำ�อนั ตรายเธอใหช้ ้ำ�หมอง เพราะไดถ้ วายตวั แกไ่ ดอาน่าไปแล้ว ดี ไม่ดีตัวจะถกู หาว่าไม่ดแู ลลกู นอ้ งคนโปรด ปลอ่ ยให้ถูกรงั แก รีบเปล่ยี นร่างของแดฟน่เี ป็นตน้ ไมไ้ ป ทันใด มใี บดกเขยี วขจขี นึ้ อย่ตู รงทีว่ ่งิ มารมิ นำ้� มีรากเล้อื ยออกจากเทา้ ค่งู ามของเธอแล้วยดึ แนน่ ลง ดิน แขนทัง้ สองกค็ อ่ ยๆ มกี ิ่งก้านแผไ่ สวย่นื กิง่ ใบออกไปทกุ ทิศทางแลว้ รา่ งนางงามก็กลายเปน็ ตน้ ไมไ้ ปโดยสิ้นเชิง วง่ิ เรอ่ ร่าถลายังรมิ ฝั่งน�ำ้ แม่แสนงามพล้ำ�สะดุดหยดุ นงิ่ อยู่ ด้วยได้ถงึ ดนิ แดนยกแขนชู เท้าทัง้ คูส่ ้หู ยุดทรุดลงดิน งอกรากเลอื้ ยรองรบั จับไว้มั่น ร่างก็พลนั ผันกลายเป็นไม้สิน้ แผก่ ง่ิ กา้ นซซู่ ่าพาได้ยนิ มนี กบินมาจบั กบั ก่ิงไกว ออกใบดกปกคลุมเป็นพมุ่ เขยี ว มรี ูปเรยี วเพรยี วงามตามลมไหว ผลดิ อกขาวพราวแนมแซมท่ัวไป กลายเปน็ ไม้ใบหอมยอ้ มแมลง น่าเสยี ดายไม่ฟังยงั้ หยดุ กอ่ น หากได้ผ่อนพนิ จิ ดใู หร้ ้แู จง้ มิรบี ป่าวกล่าวร้องก้องส�ำ แดง หรอื ทำ�แกลง้ แสร้งเยา้ มิเขา้ ใจ บดั นี้สายเกนิ การจะผันแก ้ เพราะนางแผก่ า้ นชดู ไู สว ใบอ่อนเรียวเขยี วขจสี ถี ูกใจ ใหน้ ามไซรไ้ ม้หรอื ชือ่ ลอเรล ได้เปน็ ที่โปรดปรานของทา่ นนัก ให้ประจกั ษป์ ักไว้ใครใครเห็น มีประโยชนม์ ากมายหลายประเด็น กล่นิ หอมเย็นเฉอ่ื ยฉ�ำ่ ยามลมโชยฯ เรือ่ งนีก้ เ็ พียงเปน็ ต้นต�ำ นานการเกดิ ของไม้ประโยชน์มากอยา่ งหนึง่ คือ ต้น รอเร็ล laurel ใน 68

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ด้านการปรุงแตง่ อาหารรสโอชามกั จะต้องพ่ึงใบไมน้ ้ชี ่วยปรุงแต่ง คนโบราณนยิ มใชม้ านานหนัก หนา ดว้ ยวา่ มีกล่ินหอมหวนชวนใหร้ สู้ กึ อร่อย และเรียกวา่ เบลีฟ bayleaf นกั วทิ ยาศาสตรใ์ หก้ าร วจิ ยั ว่ามีสารชนิดหน่ึงในใบไม้นีท้ ี่คล้ายกับยาเสพติดอยา่ งอ่อนและมไิ ด้มีอนั ตราย กม็ บี างตำ�นานที่มไิ ดก้ ล่าวถงึ คิวปดิ มาเก่ียวข้องในเรือ่ งน้ี จึงมขี ้อสงสยั ว่า ท�ำ ไมแดฟน่ีจึง ตอ้ งว่งิ หนีอะพอลโล แม้จะตะโกนบอกให้ชี้แจงแสดงเหตุกนั ก่อนกไ็ มฟ่ งั นางยอ่ มรดู้ ีวา่ เขาคือ อะพอลโล พี่ชายทแ่ี สนงามทรามเสน่หข์ องนายเธอนน่ั เอง จึงอาจเกรงว่าตนจะอดใจไม่ไหวแล้วก ลายเป็นเหยื่อสวาทของเขาไป หากท้องขึน้ มาจะต้องเดือดรอ้ นเหมอื นคลั ลสี โตอ้ ีกรายหน่งึ แตก่ ็มี นางไม้เปน็ จ�ำ นวนไม่น้อยทีอ่ ยใู่ นสังกดั ไดอานา่ ไปมีสามีกนั ได้ หรือว่าเธอเกดิ มีจิตเสนห่ าเลยใส่จรติ สาวเพือ่ ย่ัวยวนใหเ้ กดิ ความตนื่ เตน้ ย่งิ ข้นึ ก็เป็นได้ นางไม้ในสังกัดใดกต็ ามมกั มคี วามขวยอายอยู่ใน อปุ นิสัย แตท่ ่ีละไม่ค่อยจะไดค้ ือความใครพ่ ศิ วาส และมีหรอื ทใี่ ครจะปราดหนเี ทพผงู้ ามล�ำ้ รายน้ี อาจจะเปน็ ลีลาท้าทายยั่วยวนเสียมากกวา่ แมแ่ ดฟนล่ี ีลาทา่ เธอมาก ท�ำ เหมอื นอยากจากไปไม่เหน็ หนา้ ว่ิงกระเจิงระเริงไพรหลบไปมา แมว้ าจาประโลมปลอบมิชอบใจ ดว้ ยเอยี งอายชายจู่มิรู้แน่ หรอื เพียงแตแ่ หย่ย่ัวตัวไฉน อะพอลโลโผชดิ ด้วยติดใจ วงิ่ โลดไล่ไปยังฝ่งั คงคา นางร้องกรีดหวดี หาบดิ าช่วย ลูกคงมว้ ยซวยแท้แยห่ นักหนา เปเนอสุ แหง่ นทีผู้บดิ า มิรู้วา่ ท่าใดรา้ ยหรือดี เกรงบตุ รีผูม้ ีศกั ด์ิจกั เสียสาว จงึ รีบกลา่ วค�ำ เฮยี้ นเปลี่ยนโฉมศรี ให้กลายตนเป็นต้นไม้ในทนั ที ข้ึนอยู่ทร่ี ิมฝั่งขา้ งธาราฯ มีคนให้ความหมายของเร่ืองนว้ี ่า อะพอลโลคือแสงสุริยารุ่งอรุณยังอนุ่ อ่อน สะทอ้ นตอ้ ง หยาดนำ�้ คา้ งท่พี ร่างพรมบนใบไมเ้ กดิ ประกายสดใสต้องใจยง่ิ นกั คร้ันตกสายแรงจัดจา้ แผ่กระจาย ละลายหยาดน�ำ้ ค้างใหจ้ างแหง้ เหือดหายไปหมดส้ิน แม่โฉมฉินนางไมแ้ ดฟนี่กค็ ือหยาดน้�ำ คา้ งนั่นเอง ความจริงก็ไมจ่ ำ�เปน็ จะตอ้ งเอาไปเทียบกับอะไร เพราะเร่ืองราวมเี น้ือหาสดใสแจ่มแจง้ อยู่ ในตวั ดแี ล้ว หรือหากอยากจะเปรยี บกน็ ่าจะเป็นในท�ำ นอง “เสมือนความรูส้ กึ ทสี่ วยงามประทับ ใจอนั ปรากฎไดแ้ ตเ่ พียงครูเ่ ดยี ว แล้วประเดยี๋ วกล็ ะลายหายลบั ไปเสมอื นความฝนั ที่หวานฉำ่� กลายเป็นความทรงจ�ำ อนั สดชื่น เช่นไม้หอมทยี่ ังยืนสง่ กลน่ิ ไมส่ น้ิ จาง” 69

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Daphne แดฟนกี่ ลายเปน็ ตน้ ไม้ 70

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana เฟตอน Phaeton เนือ่ งจากตัวละครมมี ากมายเหลอื ทจ่ี ะจ�ำ ไดห้ วดั ไหวแล้ว ยังมีท่ชี ื่อซ�้ำ กันอีกก็ไม่นอ้ ย บางชื่อก็มถี งึ เจด็ ตัวซึง่ บ้างเปน็ ชาย บ้างเป็นหญิง แถมบางชือ่ ยังเป็นชนดิ ที่เรยี กรวมกนั ก็ยงั มเี ลย นอกจากนี้แลว้ เหล่าเทพเจา้ ยงั มีการแบ่งประเภทหรอื สมัย กันอีก คือทีเ่ ปน็ ลกู หลานของพระแมเ่ กอยี าและยรู านสุ น้ัน เรยี กว่าเปน็ สมยั ของตีตาน ส์ (ครองโลกและจักรวาล) ส่วนทเ่ี ป็นเชื้อสายต่อจากโครนสุ และ พระนางเร นัน้ เรยี กวา่ เป็นสมัยของเทพเจา้ หมายถงึ เทพรนุ่ ใหมท่ มี่ า รับชว่ งตำ�แหนง่ หนา้ ทต่ี า่ งๆ ไปดูแลหรือครอบครอง ซ่งึ เข้าใจกันวา่ เป็นเรอ่ื งในยคุ ของเทพเจ้าท้ังหมด มีเรื่องราวจ�ำ นวนไมน่ ้อยท่ีเกิดขนึ้ ในสมัยของตีตานส์ครองโลก ฉะนั้น หากมคี วามสับสน กันในเรอื่ งตัวละคอนแล้ว จะเกิดความเขา้ ใจผดิ ในท้องเร่ือง เพราะไดไ้ ปเอาตวั ละครในสมยั ของ เทพเจ้า ไปเป็นตวั แสดงของเรื่องท่เี กิดข้ึนในสมยั ของตีตานส์ และแม้ในสมัยของเทพเจา้ เองกย็ งั มี บางเรื่องทีต่ วั ละคอนของสมัยตตี านส์ เข้ามามบี ทบาทด้วย เพอ่ื ให้มีความสับสนวุ่นวายนอ้ ยลง จงึ ใครข่ อกล่าวถึงตัวละครทเ่ี กี่ยวขอ้ งกับทอ้ งเรอื่ งเสยี กอ่ นวา่ “ใครเปน็ ใคร” ชอ่ื “เฟตอน” นก้ี ็มีสองคน คนท่ไี มเ่ ก่ยี วข้องกับในเรอ่ื งท่ีจะกล่าวถงึ เปน็ ลูกชายของ เทพธิดาโอโรรา่ Aurora ทวารบาลประจ�ำ ปราสาทของอะพอลโล บิดาชอ่ื เซฟาลสุ Cephalus ลกู ชายของเมอร์คิวร่ี มารดาช่ือ เฮรเซ่ Herse (ธดิ าเจ้าเมืองอาเธ่นส)์ เฟตอน ในเรอ่ื งทจี่ ะกล่าวถึง เปน็ ลูกชายของ เฮลโี อส เจ้าหน้าท่ดี า้ นดวงอาทติ ย์ของสมยั ตี ตานส์ ส่วนแมช่ อื่ คลีเมเน Clymene ลกู สาวของ โอชีอานสุ (นางหน่ึงในจำ�นวนสามพนั ของชดุ โอ ชอี านีดส)์ และไดม้ ผี เู้ ขา้ ใจว่าเฮลีโอสน้ันคอื อะพอลโล เพราะเปน็ เทพรุ่นหลงั ท่ีรบั ทำ�หนา้ ทดี่ ้านดวง อาทิตย์ตอ่ จากเขา และคนสว่ นมากก็เข้าใจเช่นนน้ั จึงจะวา่ ไปตามนน้ั กแ็ ล้วกนั เพราะไมไ่ ด้เป็น 71

เรื่องราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ปญั หากับตวั ละครอ่นื แต่หากจะมขี อ้ โต้แย้งวา่ อยูค่ นละสมัยกนั กข็ อใหเ้ ขา้ ใจวา่ เหล่าเทพทั้งหลาย น้นั มีความงามอย่ไู ม่รสู้ ร่าง จงึ มไิ ดเ้ ปน็ ปัญหาในเร่อื งวัยเรือ่ งอายุ คลเี มเนไดน้ �ำ เฟตอนลงมาเล้ยี งดู เพอื่ ให้การศกึ ษาอยู่บนโลกมนษุ ย์ (อันนี้จงึ เป็นขอ้ พสิ ูจน์ได้ อยา่ งแจม่ ชัดวา่ เปน็ เรอื่ งที่เกิดในสมัยของตตี านส์ เพราะบนโอลิมปสุ ยงั ไมม่ ีส�ำ นักศกึ ษาใดๆ) และเธอ ยงั ไดร้ ับภาระเลี้ยงดธู ดิ าของเฮลีโอส อกี สามนาง ในชุดทีมีช่อื เรยี กรวมกนั วา่ เฮลยี าดส์ Heliades แตก่ ม็ ีช่อื เรยี กแยกออกไปแต่ละนาง ว่า ลัมเปเตีย เฟตูซ และ ฟบี ี (Lampetia, Phaetuse, Phoebe) อันนก้ี ม็ ผี ู้วา่ แตกตา่ งกันออกไปอกี คอื บา้ งวา่ ท้ังสามนางเป็นลูกสาวของคลเี มเน แต่ ฮีเสียดจัดใหพ้ วกเธอเป็นลกู สาวท่ีเกิดจากนางไม้ ช่อื เนอาเอร่า Neaera ทง้ั สี่พน่ี อ้ งมีความรัก ใคร่ปรองดองเป็นอันหนงึ่ อนั เดยี วกัน คลเี มเนกเ็ ลี้ยงดจู นเติบโตเป็นสาวเต็มตวั ส่วนเฟตอนก็ เรม่ิ เขา้ อย่ใู นวัยรุ่น มคี วามงามเกนิ กวา่ เด็กหนุม่ ท้งั หลายในสถานศึกษา นยั ตาสีฟ้าและผมบลอน ด์สว่างไสวเปน็ ท่เี ตะตาผูพ้ บเห็น และก็เปน็ ของแนน่ อนวา่ จะตอ้ งมผี ้อู ิจฉา แล้วเลยเกดิ ข้อนินทา กนั ไปตา่ งๆ วา่ ใครเป็นพอ่ เพราะไม่เคยปรากฎว่าคลเี มเนมีชายใดเขา้ มาเก่ียวขอ้ งในชีวติ ของเธอ แตเ่ ธอบอกลกู ๆ วา่ พอ่ คือเทพเจา้ แห่งดวงอาทติ ย์ เม่ือเหลา่ เดก็ นักเรยี นดว้ ยกนั กลา่ วกระแนะ กระแหนไปในทำ�นองไมด่ ี เขากต็ อบไปตามทีแมบ่ อก เลยยิ่งท�ำ ให้เรือ่ งนนิ ทากลายเป็นบานปลาย เพราะไมม่ ีใครเชื่อ จงึ เป็นสาเหตุใหเ้ ฟตอนมเี ร่อื งขัดข้องหมองใจย่ิงนัก กลา่ วกันวา่ ผเู้ ป็นต้นเรือ่ ง ในการน้ีนคี้ อื เอปาฟสุ Epaphus (ลูกชายของจูปีเตอร์ทเี่ กิดจาก อโี อ้ Io ลูกสาวของเทพแห่งท้อง น้�ำ นาม อีนาคุส Inachus ซ่ึงจะได้กล่าวถึงเรอ่ื งของเธอทีหลงั ) ได้ออกขา่ วเป็นเชิงนนิ ทาว่า เฟตอน ไม่ใชล่ ูกของเทพแหง่ ดวงอาทิตย์ เมือ่ ผูอ้ อกข่าวเป็นถึงลกู ของเทพเจ้าผยู้ ่งิ ใหญ่ ทำ�ไมใครๆ จะไม่ เช่อื แมจ้ ะเถยี งอย่างไรกไ็ ม่เป็นผลจนกลายเป็นเร่อื งท่ีเกิดขึน้ แทบไมเ่ วน้ วนั การนินทาวา่ ร้ายเปน็ ธรรมชาติของมนุษยอ์ กี อย่างหนงึ่ ซง่ึ มีมาแต่ไหนแตไ่ รก็หาไดห้ ายหดหมดไป อ้างจรงิ เชน่ วา่ ไวใ้ ห้พสิ จู น ์ มแี ต่พูดพลา่ มมานา่ เบ่ือเหลอื เหน็ พร�ำ่ พลอ่ ยถอ้ ยคำ�ร่ำ�เหลือเฟอื จะใหเ้ ช่อื เมือ่ ไรใครร่ ู้กัน หากมใิ ชเ่ ชน่ เล่าเจา้ หุบปาก เพราะพน่ มากหนักไปไกลเกินขนั ทนนงิ่ อ้�ำ ร�ำ คาญมานานน้นั ควรถึงขนั้ วันเฉลยเปรยความนยั พอ่ ของตนคนงามตามท่ีพดู ประเสรฐิ สุดดจุ ว่าเทวาไหน อกี อำ�นาจเรอื งรองสอ่ งแสงไกล จงเชญิ ให้ไปแสดงแจง้ แกเ่ รา จะลูกเขาลูกใครเราไมว่ ่า มีหน้าตาน่ากลัวหรือชว่ั เขลา เกิดเป็นคนมาไดโ้ ชคไมเ่ บา มิอบั เฉาเล่าเรยี นเขียนฝึกปรือ 72

เรอ่ื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana อนั ความงามของเจา้ เรายกย่อง จะผมทองผมเทาเราไม่ถือ ความประพฤตินนั้ ไซรท้ ่ีใครลอื จะนบั ถอื เพียงไหนใชค่ วามงาม ชอบยกย่องเชิดตนว่าคนเด่น หน้าพอ่ เปน็ เชน่ ไรใคร่ขอถาม มิเคยเหน็ เชน่ เปรยเพียงเอย่ นาม ควรถึงยามย้งั หยดุ สุดการโวฯ เฟตอนท้งั เจบ็ ใจและคง่ั แคน้ แต่กไ็ ม่รู้จะไปตอ่ ล้อต่อเถียงอย่างไรกับเขาได้ เพราะตนมแี ต่ เพยี งคำ�อา้ งของแมเ่ ทา่ นน้ั แถมยังนอ้ ยใจที่เพื่อนรกั ทส่ี ดุ ไม่ยอมช่วยแกแ้ ทนใหเ้ ลยแม้แต่ค�ำ เดียว เพ่ือนผนู้ ้มี นี ามว่า ซกิ นสุ Cygnus ลกู ชายของพระเจา้ สะเตเนโลส Stenelos แหง่ แคว้นลกิ ูเรีย Liguria (แควน้ นมี้ ดี ินแดนกว้างขวางคลุมอติ าลีทางดา้ นเหนือ ท่เี ป็นประเทศสวสิ เซอรแ์ ลนด์ และ ส่วนที่เป็นโปรว็องซใ์ นฝรงั่ เศส) ซกิ นุสดจู ะเปน็ เพ่ือนเพยี งคนเดยี วท่คี บค้าสมาคมด้วยอยา่ งทเี่ รยี ก วา่ เปน็ เกลอกนั ไม่เคยทำ�อะไรใหเ้ จ็บช้�ำ น้ำ�ใจ แตพ่ อมาถงึ เร่อื งปญั หาวา่ ตนเปน็ ลกู ใคร ซิกนสุ ไม่ เคยเข้าขา้ งตนเลย แตก่ ็ไม่ออกความเหน็ ประการใด เพยี งแต่หุบปากน่ิงเสยี ดว้ ยคงเห็นวา่ “พูด ไปสองไพเบย้ี นง่ิ เสียต�ำ ลึงทอง” แต่อาจจะต้องมาเสยี ตำ�ลงึ ทองกันกต็ อนน้ีแหละ เพราะยาม ตอ้ งการผู้สนับสนนุ เพือ่ นกลบั เงยี บเสีย ผูม้ ีความรสู้ ึกว่าเฟตอนพล่ามมากไปอยา่ งท่ีเขาวา่ จริงๆ คร่นุ คดิ ด้วยความเคียดแค้นวา่ จะต้องท�ำ อะไรสักอยา่ งหนง่ึ เพอ่ื ให้เพอ่ื นๆ เห็นวา่ ตนเปน็ ลกู ของเทพเจ้าแหง่ ดวงอาทติ ย์ตจรงิ ๆ หรือวา่ ควรจะไปเรียกตวั ผู้เปน็ บิดามาพสิ ูจนก์ ันเสีย ให้หายข้อ ขอ้ งใจ คดิ ไดด้ ังน้นั จึงไปแจ้งความจำ�นงต่อแม่ คลีเมเนไดย้ ินเช่นนั้นกต็ กใจ เพราะการเดนิ ทาง ไปหาเขาถงึ โอลิมปุส นัน้ ไม่ใชร่ ะยะทางใกล้ๆ อกี ทั้งระยะเวลาทจ่ี ะพบไดก้ เ็ พียงกอ่ นทจ่ี ะออกท�ำ หนา้ ท่ขี ับสุรยิ ะยานสอ่ งโลก ประการส�ำ คัญ ผู้เปน็ พ่อไมเ่ คยใสใ่ จในตัวลกู เลย จู่ๆ เข้าไปพบและบอก ว่าเปน็ ลูก เขาจะเชื่อหรอื เปล่ากไ็ ม่รู้ คลเี มเนจึงพยายามพูดจาเกลยี้ กล่อมใหเ้ ลิกลม้ ความตงั้ ใจเสีย ช่างเขาตงิ น่งิ ไว้ใครจะวา่ ธรรมดาคนเราทเี่ จ้าเรอ่ื ง ชอบรุกรานรำ�คาญจิตอยู่นติ ย์เนือง อยา่ หมดเปลอื งเคอื งหัวหมองมัวเลย ก็หาใชค่ วามผิดเหล่ามิตรไม่ พวกผใู้ หญใ่ ครน่ นิ ทาวา่ เฉลย พดู กระทบกระแทกเทยี บทั้งเปรยี บเปรย ดว้ ยตนเคยปากคันเปน็ สันดาน พ่อเจ้าน้นั เทพส�ำ คญั ชน้ั ผู้ใหญ ่ เขาจึงได้อจิ ฉากลา่ วหาขาน เสี้ยมสอนสั่งด่ังว่าด่าประจาน พูดระรานพาลราวีทกุ ววี่ นั อยา่ เศร้าจิตสะกดิ ใจในค�ำ บ้า เรอื่ งนนิ ทาบัดซบนั้นขบขัน ท�ำ ย้มิ ทา้ หาสะทา้ นไมน่ านวนั จะมอี ันเม่ือยลา้ ลาไปเองฯ 73

เรือ่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ยากเสียแลว้ ค�ำ ปลอบประโลมของคลีเมเนไม่เปน็ ผล เดก็ หนมุ่ อยา่ งเฟตอนก็เชน่ เดยี วกับ วัยรนุ่ ราวคราวเดยี วกัน เมอื่ ปกั ใจกับสิ่งใดหรอื ความคิดใดอย่างแนน่ แฟ้นแลว้ กย็ ากทจ่ี ะใครค่ รวญ หาเหตผุ ลอันสมควร ถงึ อย่างไรก็ตอ้ งไปหาผเู้ ป็นพ่อให้ได้ แมถ้ ึงตายกจ็ ะยอม เม่ือทัดทานอย่างไร ไม่ส�ำ เร็จ คลีเมเนจึงจ�ำ ต้องใหค้ วามช่วยเหลอื เทา่ ทจ่ี ะสามารถ เร่มิ ดว้ ยการสง่ั สอนกิริยามารยาท อนั เชื้อสายของเทพเจ้าพงึ ปฏบิ ัติ ก�ำ ชบั เปน็ มน่ั เหมาะว่าจะต้องทำ�ตามที่บอกทกุ ประการเพอ่ื ให้ เปน็ ท่ปี ระทบั ใจซึง่ อาจจะได้ผลในการโนม้ นา้ วให้เช่อื ว่าเป็นลกู และยดึ มน่ั อยใู่ นการประมาณตน อยา่ ไดม้ ีความเหลิงเปน็ อันขาด พอได้ฤกษอ์ อกเดินทางก็บงั เอิญให้มีเทพแห่งลมท่อี ่อนหวานและใจดีเข้าทกั ทาย ไม่ใช่ ใครทไ่ี หนอนื่ เซฟรี ุสนัน่ เอง ซักไซร้วา่ จะไปไหนเพอื่ ธุระอันใด ครัน้ รูเ้ ร่อื งราวกร็ ับอาสาใหค้ วาม ช่วยเหลือเป็นอนั ดี ระยะทางนั้นไกลอกั โข ไม่ทราบว่าเซฟีรสุ จะช่วยโดยการหอบตวั ไปให้ถึงท่เี ลย หรอื เปล่า มฉิ ะน้ันกจ็ ะต้องใช้เวลากนั เป็นเดอื นๆ แลว้ กอ็ ันตรายอีกสารพนั ครนั้ ถึงบริเวณหน้า ปราสาทถน่ิ ที่ประทบั ณ ยอดเขาโอลมิ ปุส ในเวลาก่อนร่งุ อรุณ เซฟรี ุสสงั่ อย่างเป็นม่นั เหมาะวา่ ให้ รีบเข้าไปอยา่ งไดเ้ น่ินชา้ เพราะมเี วลาน้อยเต็มที เจา้ หน้าท่เี ขาตา่ งกม็ เี วลากนั จำ�กัด แลว้ ก็ล�่ำ ลาจาก ไปพร้อมทัง้ อวยชัยให้ประสบความส�ำ เรจ็ เฟตอนไม่เคยเหน็ สิ่งก่อสร้างอนั ใดท่ีมคี วามโอฬารเชน่ นีม้ าก่อน ยนื มองด้วยความตกตะลึง อยู่สกั ครกู่ น็ ึกถึงค�ำ เตอื นของเซฟรี สุ ทจ่ี ะต้องรบี ทำ�ธรุ ะให้เสรจ็ ก่อนรุง่ สว่าง แตก่ ็อดใจทจ่ี ะช�ำ เลอื ง มองทกุ สิง่ ทกุ อยา่ งท่ีเพริดแพรว้ แวววาวรอบกายไมไ่ ด้ นหี่ รอื ทีเ่ ขาเรียกวา่ สวรรคช์ ั้นโอลมิ ปสุ สุริยาปราสาทสะอาดเอี่ยม อยสู่ ูงเยี่ยมเทียมเมฆถกู เสกสรร ทพี่ ำ�นกั เทพงามนามตะวนั หรือชือ่ น้นั อะพอลโล โอง้ ามจริง มีเสาสูงเรียงรายลายระยับ ประกอบกับโมรามคี ่ายิ่ง ลว้ นแต่ทองมองอรา่ มตามกรรชิง หลังคาอิงเอนรอบขอบเพดาน ระยยิ ระยับประดับอญั มณีเลิศ ดูแพรวเพรศิ พรรณรายสดุ ไขขาน ทวารทองต้ังประจันตระหงา่ นบาน เป็นเขตด่านพาราหน้าเชิงเทนิ บนั ใดหนิ ปนี เดนิ เนินปราสาท ระเบียงลาดรายรอบขอบหงสเ์ หิน เข้าสู่ท้องพระโรงเด่นเห็นจนเพลิน คอ่ ยกา้ วเดนิ เง่นิ ประมาทด้วยหวาดเกรงฯ เทพเจ้าแหง่ ดวงอาทิตยป์ ระทับนงั่ บัลลังกท์ องผ่องสงา่ เขา้ ทำ�ความเคารพอย่างนอบน้อม ตามที่แม่ฝกึ สอนมาให้อยา่ งไมเ่ คอะเขนิ สรุ ยิ ะเทพเหน็ แลว้ ก็เข้าใจดวี า่ ต้องเป็นลูกของผยู้ ิง่ ใหญ่ 74

เรือ่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana พอซักไซร้ไดค้ วามว่าเป็นลูกของตนก็หาได้มคี วามเคลือบแคลงประการใด เพราะทง้ั รปู พรรณสนั ฐานหน้าตานั้นยังกบั ฝาแฝดของตนเอง นกึ ขนุ่ เคอื งยง่ิ นักที่หาได้เคยมีความรสู้ กึ รับผดิ ชอบอันใด ปล่อยให้ผู้เปน็ แมต่ ้องดูแลเลีย้ งดลู ูกด้วยลำ�พงั ความผิดของตวั คร้ังนน้ี ั้นไม่นา่ จะใหอ้ ภยั ยิง่ คิด ไปกย็ ง่ิ รู้สึกละอายแกใ่ จ และใคร่ทำ�สง่ิ ใดเพื่อเปน็ การลบล้างความบกพร่องของตน ครัน้ ถามถงึ จุด ประสงคข์ องการมาหาถึงที่ก็ยนิ ดีให้ความช่วยเหลอื ดว้ ยความเตม็ ใจ อกี ท้ังยังเสนอว่าขอส่งิ ใดกจ็ ะ ใหต้ ามปรารถนา และใหค้ �ำ สาบานต่อหนา้ ธาราสะติ๊กซแ์ ห่งเฮเดส อกี ด้วย ข้าใหส้ ัตย์ปฏญิ ญา ตอ่ ธาราแห่งเฮเดส จะชว่ ยแจ้งแถลงเหต ุ ใหส้ มเจตนใ์ นตัวเจา้ วา่ ลูกไซรใ้ นตัวเรา เพอ่ื ใหเ้ ขาเลิกนินทา หากมิเปน็ เช่นได้วา่ ขอธาราจงลงทัณฑ์ ด่งั เคยเป็นเชน่ ไรนน้ั ใหเ้ ป็นอนั ประสบได้ ดว้ ยข้าไซรใ้ หส้ ญั ญา ต่อธาราสำ�คญั เชน่ นัน้ เทอญฯ เฟตอนกระหยิ่มใจยิ่งนัก ลมื คำ�ท่ีแม่กำ�ชบั ไวอ้ ย่างมนั่ คง วา่ ให้รจู้ ักประมาณตนและอยา่ ได้ เหลิงเปน็ อันขาด คดิ อยู่แต่อยา่ งเดยี ววา่ คราวน้ลี ะพวกเพ่ือนๆ ทีห่ ยาบหยามประณามหนา้ จะได้ เห็นฤทธิ์กนั เสยี วา่ ตนนน้ั คอื ใคร จะขอขบั ขี่สุรยิ ยานแทนพ่อสักวนั หน่ึงซึง่ เป็นความฝันของเขามา นานแล้ว คราวน้จี ะได้เป็นจรงิ ขึน้ มาอยา่ งไมไ่ ดค้ าด ผเู้ ป็นพ่อไดย้ ินเชน่ นนั้ กแ็ สนทจ่ี ะหวนั่ ใจเพราะ ได้หลดุ ปากให้คำ�สญั ญาอนั ศกั ดิ์สิทธไิ์ ปแลว้ หากผดิ คำ� ตนจะต้องไปดมื่ นำ�้ ในแม่น้�ำ นั้นแล้วจะมสี ติ ฟัน่ เฟอื นไปถึงหนง่ึ ปี พยายามเกลยี้ กล่อมใหเ้ ขาเปลีย่ นใจในคำ�ขออนั น่าหว่ันวติ กนน้ั เสยี โดยจะ ขออะไรอนื่ ก็จะให้ทั้งสนิ้ แมป้ ราสาททองผ่องอรา่ มทต่ี นแสนจะตื่นเตน้ นี้ จงเปลี่ยนพรเปลยี่ นใจใหมเ่ ถอะหนา ส่ิงมคี า่ มากนักจกั ยกให้ เลือกเอาตามทีป่ องและต้องใจ จะสิ่งใดไมข่ ัดตามศรทั ธา เหลา่ ววั ควายหลายฝงู ในทุง่ กวา้ ง อยมู่ ิห่างทางไกลใกลค้ ูหา หากเป็นของตอ้ งประสงคป์ ลงอุรา กจ็ งอย่านง่ิ นอนตอ้ นเอาไป ปราสาททองผ่องสงา่ มคี า่ ยง่ิ พรอ้ มท้งั ส่ิงแต่งตกจะยกให้ หรือใหแ้ จ้งแสดงตามเรอื่ งความนัย พวกเพอ่ื นได้รู้กระจา่ งด่งั จ�ำ นง อยา่ ยดึ แนน่ แน่ใจขอใหมเ่ ถดิ ส่งิ ประเสริฐเลิศหลายใครป่ ระสงค์ จงประสบพบได้ดั่งใจจง เพียงใหค้ งจงเว้นเชน่ ขอมาฯ 75

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ไมส่ ำ�เรจ็ เฟตอน ปักใจแน่วแนเ่ ช่นนั้นแล้ว แก้วแวววาวบรรเจิดจ้าหาได้เป็นท่ปี รารถนาอกี ตอ่ ไป ขอเพียงแตใ่ หไ้ ด้ขบั สรุ ยิ ะยานสกั วันหน่งึ นน้ั คอื พรอันประเสริฐยง่ิ แลว้ สรุ ิยะเทพจึงจ�ำ ต้องยอมจำ�นน และรบี ตระเตรียมสง่ั สอนและฝึกสอนงานอนั ล่อแหลมตอ่ อนั ตรายกันภายในเวลาอันสน้ั เพราะใกลจ้ ะถงึ เวลาโอโรรา่ เปิดทวารปราสาทแลว้ สัง่ วา่ มา้ เทียม รถทุกตวั มีความเคยชินกบั งานเปน็ อนั ดแี ลว้ จะสามารถท�ำ หนา้ ทโี่ ดยไมม่ ีผขู้ บั ข่ีได้ เพยี งแตใ่ ห้ สญั ญาณออกรถหรือหยุดรถก็ดจู ะเปน็ การเพียงพอ ขอ้ สำ�คัญคือ หา้ มมิใหใ้ ช้แสห้ วดฟาดตวั มา้ เป็น อนั ขาด เพราะมา้ มีความรู้สึกว่องไวกว่ามา้ ธรรมดา เพยี งแคถ่ ูกตเี บาๆ กจ็ ะลากรถออกนอกลูท่ างได้ ส่ังเสียเรยี บรอ้ ยแล้วกช็ ะโลมตัวให้ดว้ ยน�ำ้ มนั กันความรอ้ น เพราะแมแ้ ต่เทพเจ้าอื่นๆ กไ็ ม่สามารถ ทนความร้อนแรงแห่งดวงอาทิตย์ได้ ตนผู้มหี น้าที่โดยเฉพาะเทา่ นั้นที่มคี วามเคยชนิ กบั ความร้อน เชน่ เดยี วกบั มา้ อีกทง้ั กำ�ชบั มิให้มองลงไปยงั เบ้อื งลา่ ง เพราะแม้แตต่ นเองซึ่งคุ้นเคยกบั งานดี บาง ครัง้ ยงั รู้สึกหวาบหวิวเม่ือเหน็ แผ่นดินอันแสนหา่ งไกลอยู่เบ้ืองล่าง เฟตอน ฟังด้วยความรูส้ ึกที่มิไดเ้ ห็นวา่ สลักส�ำ คญั เพราะใจนั้นจดจอ่ อยูท่ ีจ่ ะได้มโี อกาส ขบั ข่ยี านอนั ไม่มีใครในโลกที่จะสามารถ หาได้นึกถงึ อนั ตรายใดๆ ท้งั สน้ิ พอได้เวลา โอโรรา่ กถ็ ลา ออกเปิดประตูปราสาท ม้าเทียมยานผรู้ หู้ นา้ ทป่ี ระจำ�วันเป็นอนั ดีก็ทะยานขึน้ สู่ท้องฟ้า เฟตอนจึง หาได้รสู้ กึ ว่ามีความยากล�ำ บากแตป่ ระการใด ชักจะเกดิ ความอยากลองอะไรตา่ งๆ เพือ่ อวดให้คน เบื้องล่างไดเ้ ห็นอนั เป็นสงิ่ ปรารถนาอันแรงกล้า ความเร็วของม้าอย่ใู นความสม�ำ่ เสมอนานเกนิ สนกุ ไปเสยี สกั หน่อยแล้ว ลองเรง่ ให้ผาดโผนข้นึ อีกสักหน่อยเป็นไร ขนื คำ�ส่ังนดิ หนอ่ ยไมน่ ่าจะเปน็ โทษรา้ ยแรง หวดแสล้ งท่หี ลงั ม้าเบาะๆ ทันใดเจ้ามา้ ซ่ึงไมเ่ คยมใี ครปฏิบัตติ ่อตนเช่นนั้นมากอ่ น จงึ ทะยานพรวดสเู่ บอื้ งบนจนออกนอกเสน้ ทางไปหนกั หนา ไกลเกนิ กว่ารัศมสี ่องโลก สว่ นเหนอื และ ใตจ้ ึงเยอื กเย็นเปน็ น�้ำ แขง็ พอรู้ตวั จงึ รีบชกั บังเหยี นใหม้ ้าถลาลงสู่เบื้องลา่ งจนใกลโ้ ลกเกนิ ระยะอนั ควร เป็นผลให้เกิดไฟไหม้พ้ืนท่ีบางแห่งจนราบเรียบกลายเป็นทะเลทราย ผคู้ นท่อี าศัยอย่แู ถบน้ัน จึงมีผวิ ไหม้เกรียมจนดำ�มาทกุ วนั น้ี บัดนเี้ ฟตอนเกดิ ความงนั งกตกประหม่าจนมริ วู้ า่ จะปฏบิ ตั ิเช่นไร กบั ม้าได้ ชกั บงั เหยี นไปมาอย่างไม่มีจุดหมาย ย่งิ มองลงไปก็ให้เสยี ววบู วาบ อกี ท้งั รถก็สา่ ยไปมาจน ไมส่ ามารถจะควบคมุ ตนเองได้ รา่ งหลดุ ลอยออกจากรถทรงรว่ งลงส่เู บ้ืองลา่ งอย่างรวดเร็ว แลว้ จมหายไปในแมน่ ้ำ�อีรีดานสุ Eridanus ซงึ่ ไหลอยู่ทางดา้ นเหนือของอิตาลี ในปจั จุบนั เรียกว่าแมน่ ้�ำ โป Po ส่วนม้าเมือ่ ไมม่ ีใครบังคบั ให้ออกนอกลู่นอกทางอีก ก็กลบั เข้าสเู่ สน้ ทางเดิมได้เป็นปรกติ ตอนน้ี ในต�ำ นานที่เขียนใหพ้ ่อของเฟตอนคอื อะพอลโล บรรยายวา่ เหลา่ ผคู้ นทอ่ี ยูเ่ บ้ือง ล่างได้รบั ความเดอื ดรอ้ นกนั หนกั หนา ร้องดา่ ว่าเทวากนั เสียงขรม 76

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เกิดอะไรกันเล่าทา่ นเจา้ ขา เทวดาเล่นกลฉงนฉงาย เราท�ำ ช่ัวใดเลา่ ไมเ่ ข้าใจ ท่านจงึ ไดใ้ ส่โทษโกรธโกรธา เฝา้ ยกยอ่ งบูชาหาถวาย ทัง้ กายใจใฝร่ ักท่านหนักหนา ต้องไหวหวนั่ พร่นั กลวั ทว่ั พารา ดว้ ยทอ้ งฟ้าวิปรติ ผดิ ควรเปน็ ฯ จปู เี ตอรก์ ำ�ลงั นอนหลับอยูอ่ ยา่ งสบายในยามบ่ายเช่นปรกติ ไดย้ ินเสียงผูค้ นร้องบน่ กนั สนน่ั จงึ สอดส่องทิพยเ์ นตรลงมาจงึ เหน็ บา้ นชอ่ งไร่นาถูกไฟเผาพลาญวอดวาย อกี ทัง้ ข้ัวโลกเหนือ ใต้กลายเปน็ น้�ำ แข็งก็ให้แปลกใจวา่ ใครท�ำ หนา้ ทีบ่ กพร่อง แตพ่ อมองถี่ถ้วนจงึ เห็นวา่ ใครขับสรุ ยิ า พาหะ หาใชอ่ ะพอลโล โมโหย่ิงนัก คว้าอาวธุ สายฟา้ มาได้ก็เหวย่ี งไปยงั รา่ งหนุ่มนอ้ ยรว่ งผล็อยลงมา ไม่เป็นชน้ิ ดี พระพิโรธโกรธใหญ่ใครยะโส อะพอลโลหลวมหละละหนา้ ท่ี ปล่อยใหค้ นโอหังช่างอวดด ี เขา้ ขบั ขส่ี รุ ีย์ยานบานเบกิ ใจ จึงควา้ เอาสายฟา้ ยอดอาวธุ เพ่งตรงจดุ จ�ำ เพาะเหมาะทห่ี มาย เปา้ สำ�คัญทา่ นเขม็งเล็งตรงกาย ร่างกระจายกลายเป็นจณุ ผลุนร่วงลง ชิน้ สว่ นหลากเล็กนอ้ ยลอยลงหล้า ตกธาราไหลออ่ ยเป็นฝอยผง ต้องประสบจบชีวิตปลิดปลดปลง ผิดประสงค์คงหวงั ไว้อยา่ งดี แลว้ ใหห้ าตัวคนผูต้ ้นเรอื่ ง เพราะขนุ่ เคืองความพลอ่ ยปลอ่ ยหน้าท่ี ควรลงโทษให้ขามความผิดมี มิสมทมี่ อบหมายใหก้ ารงานฯ เมื่อรวู้ า่ ได้ให้คำ�สาบานไวต้ ่อแม่น�้ำ สะต๊กิ ซ์ กด็ แี ลว้ จงไปด่มื นำ้�น้นั เสียใหบ้ ้าบอไปทง้ั ปี ปล่อยให้เดก็ เมอื่ วานซืนมาหลอกตนไดก้ ส็ มควรทจี่ ะให้เป็นไปตามคำ�สาบาน และไม่ทราบวา่ เขาไป ทำ�ผดิ อะไรไวอ้ กี ในระหว่างท่ีให้วา่ งงานและเป็นบ้าเปน็ บอไป เพราะจูปเี ตอรท์ ำ�โทษตอ่ อกี ถึงเก้าปี ผู้ทำ�หนา้ ที่ดา้ นดวงอาทติ ย์แทนก็คงเปน็ เฮลโี อสคนเดิม แตส่ �ำ หรับอะพอลโลเองคงเปน็ การลงโทษทีเ่ ขาพอใจย่ิงนัก เพราะจักไดม้ ีความสุขสบายไป อกี วาระหนงึ่ ไมต่ ้องตืน่ แต่เช้าเฝ้าขับรถอย่จู นค�ำ่ ยามเย็น เป็นอยูไ่ ม่เว้นแม้สกั วนั การขลกุ อยกู่ ับ มนุษยบ์ นโลกเป็นสิ่งที่อะพอลโลมีความสุขกายสบายใจ คร้ันขา่ วการตายของเฟตอนไดย้ นิ ไปถงึ คลเี มเน เธอเศรา้ โศกเสยี ใจยง่ิ นกั และโทษว่าเป็น ความผดิ ของตนเองท่ไี มท่ ัดทานเขาไว้ ครำ�่ ครวญร้องไหไ้ มย่ อมหยดุ และส่งั ไมใ่ ห้ใครมาปลอบโยน 77

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana อันเป็นการทำ�โทษตนเองทใ่ี จอ่อนต่อคำ�ออ้ นวอนของลกู ส่วนพีส่ าวทงั้ สามก็จูงมือกันไปท่แี ม่น้ำ� เอรีดานุส นั่งคร�ำ่ ครวญร้องไหไ้ มย่ อมหยดุ เชน่ เดยี วกนั จนกระทง่ั นำ้�ตาท่ไี หลออกมากลายเปน็ สเี หลอื งออ่ น แล้วคอ่ ยๆ สเี ข้มขนึ้ เรือ่ ยๆ จนกระท่งั มีสแี ดงของเลอื ดผสม เหลา่ นางกย็ งั ไม่ยอม หยดุ รอ้ งไห้ เพราะอยากจะตายตามน้องสดุ ทร่ี กั ไปเสีย แต่กต็ ายไม่ไดอ้ ยดู่ เี พราะตนมีชีวีเป็นอมตะ เทพเจา้ มคี วามเวทนาพวกเธอย่งิ นัก ไมอ่ ยากจะใหต้ อ้ งทรมานอยู่เช่นนน้ั จงึ บันดาลให้รา่ งกลาย เป็นตน้ สนสามตน้ ข้นึ อยู่ ณ ริมแมน่ ้ำ� แมก้ ระน้ัน น�ำ้ ตาก็ยงั ไหลซมึ ออกมาจากตน้ แล้วค่อยๆ หล่น ลงน�้ำ หลายล้านปีต่อมาเลยกลายเปน็ สงิ่ มคี ่า ผคู้ นนำ�มาท�ำ เป็นเครื่องประดับกายไดส้ วยงามและ มรี าคาแพงท่ีเราเรียกวา่ อำ�พนั ส่วนเฟตอนน้นั ความจรงิ กไ็ มน่ ่าจะตายได้ แต่อาวุธสายฟา้ ของจูปี เตอร์ ปลิดร่างของเขาออกเป็นชิน้ เล็กชิ้นนอ้ ยแล้วลอยลงแม่นำ้�ไป ยากท่ีใครจะไปตามงมมาผสม กนั ใหค้ รบได้ แต่ผทู้ ่มี คี วามเพียรพยายามค้นหาชน้ิ สว่ นของเพ่ือนตนคอื ซิกนสุ ผูม้ าคดิ ได้ว่า เขาเอง น้นั มีความผดิ อยู่มากอย่างไมน่ า่ ให้อภัย เพราะไม่เคยไดป้ ลอบใจใหเ้ พอ่ื นคลายกังวลทถ่ี ูกผู้คนบน่ นนิ ทา หากได้ชว่ ยพูดจาให้ค�ำ สนบั สนนุ เขาอกี สกั แรงหน่งึ กจ็ ะช่วยให้เขามีความสบายใจขน้ึ และ ไม่มคี วามจ�ำ เป็นทจ่ี ะต้องกระทำ�การอันน่าหว่ันตอ่ อนั ตรายเชน่ น้นั เพยี งเพ่ืออนั จะพิสจู นข์ ้อเท็จ จริง พยายามแกต้ ัวในความผดิ นเ้ี ท่าที่จะสามารถทำ�ไดด้ ว้ ยการจะท�ำ พธิ ศี พใหอ้ ยา่ งสมเกยี รติ แต่ ปัญหาส�ำ คัญก็คอื จะตอ้ งไปตามหารา่ งของเขาซึง่ กลายเปน็ ช้นิ สว่ นเล็กนอ้ ยไปแล้ว แต่ก็ไมพ่ น้ ความพยายาม เฝา้ วา่ ยน�้ำ ดำ�หาอยู่ทุกเมอ่ื เชื่อวนั เทพเจ้าเหน็ วา่ เพ่อื นทม่ี ีความผูกพันอย่างไม่มีวนั ขาดหาย แมก้ ายจากไปแล้วกย็ ังเฝ้าตามหาอยา่ งทนทุกข์ทรมาณ จงึ บันดาลให้รา่ งเขากลายเป็น หงส์ขาวสะอาดเชน่ จติ ท่บี ริสุทธ์ิไรร้ าคี แมจ้ ะกลายเป็นนกไปแล้วก็ยงั ไม่แคล้วคลาดขาดสมั พนั ธ์ ทุกกาลวนั ยังเฝา้ วา่ ยเวยี นวนคน้ หาเพือ่ นของตนอยมู่ ิรู้หนา่ ย ไดส้ ญู เสยี เพือ่ นรักใหห้ นักจติ เมอ่ื หวนคิดผิดนักปักใจหมาง เป็นสาเหตเุ ภทใหญถ่ งึ วายวาง เราคนกลางควรขวางไฟไวต้ ้นลม แต่ก็สายเกนิ แกแ้ ยย่ ากยง่ิ จะทำ�สงิ่ ใดแทนแสนขนื่ ขม ใครจ่ กั ฌาปนกิจคดิ ปรารมภ์ ใหด้ สู มฐานนั ดร์สถานการ แต่ปัญหาย่ิงใหญไ่ ม่สิน้ สุด หนมุ่ ซกิ นสุ เสาะไปในสถาน เที่ยวตามหาซากกายไร้วิญญาณ ท่ัวท้องธารผ่านคล่ืนพนื้ พงไพร ด้นั ดน้ ไปใจร�ำ พนั เพราะพนั ผกู เคยมีสุขสนุกกนั มาพลนั หาย แสนคิดถงึ เพ่ือนยากต้องจากไป พร�่ำ โหยไหห้ ่วงอาวรณอ์ ่อนฤดี 78

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เฝ้าซอกแซกแหวกวา่ ยสายน�้ำ เชีย่ ว คลนื่ เป็นเกลียวเหลียวไปในทุกท่ี เทพแห่งธารท่านตระหนักในภกั ด ี แด่เพ่ือนท่ีทกุ ข์ยากไดจ้ ากไป เหน็ ยากเยน็ เขญ็ ใจยง่ิ ใหญ่หลวง ทง้ั เหล่าปวงเทวาธาราใส พร้อมใจกันผนั แปรแลรปู กาย ใหร้ า่ งชายกลายเป็นหงสล์ งวา่ ยธาร แมเ้ ปน็ นกจากสวรรคอ์ ันสูงสง่ แต่ยังคงแนม่ ิตรมิผดิ ผัน เฝ้าวา่ ยเวยี นแหวกหาทิวาวนั กม้ หัวพลนั หม่นั จอ้ งมองสายชล อันรกั แทแ้ นน่ ้ันหาสัน้ สน้ิ จะบนดินถน่ิ น�ำ้ ตามทกุ หน บางครัง้ ชูเชยคอรอเบือ้ งบน ใหช้ ่วยค้นสืบตามถามเทวาฯ คนโบราณยกยอ่ งมติ รภาพม่นั คงแน่นแฟ้นระหว่างเพือ่ นนน้ั มคี ่าสูงนัก มกั เปรยี บเทียบ กับความขาวสะอาดของหงส์เสมือนความบรสิ ทุ ธิ์สดใสในนำ�้ ใจแห่งมิตรแท้ อนั ควรได้รบั เกียรติสูง ย่ิง ภาษาท่ีมรี ากละตนิ และกรกี เรยี กหงส์ด้วยคำ�ท่ีมาจากชื่อของซิกนุส สว่ นภาษาองั กฤษใชค้ ำ�ว่า สวอน Swan ซึง่ เปน็ รากทาง แองโกลแซกซอน Phaeton เฟตอนตกจากสรุ ิยาพาหะ 79

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana คลตี ี Clytie หญงิ ผมู้ นี ามว่า คลีตี คนนไ้ี มน่ า่ จะเป็นเช้ือสายของเทพเจา้ ดว้ ยไม่ สามารถจะสบื ได้ว่าอยใู่ นสายไหน แตก่ ็ยงั มี คลีตี อกี ผหู้ นงึ่ ซึง่ เปน็ นางน�ำ้ หนึง่ ในจำ�นวนสามพนั ของโอเชยี นดี ส์ เข้าใจว่าคงจะไม่ใชเ่ ธอ เทา่ ทีส่ ามารถสืบได้นัน้ เธอมพี ส่ี าวช่อื ลอยโคเธอา Leucothea ซึ่งไมใ่ ชผ่ เู้ ดียวกบั อีโน่ ผ้ซู ึ่งถูกเปล่ียนใหเ้ ป็นนางน�ำ้ (เธอจะมีบทบาท ในเร่อื งของ ยูลสี ซีส ซง่ึ จะกลา่ วถึงในภายหลงั ) คลีตี เป็นหญิงทีม่ คี วามงามไม่แพ้หญงิ อนื่ ใด อีกทง้ั มชี ายมาไตต่ อมกนั มากหน้าหลายตา แตเ่ ธอหาใหไ้ มตรตี อบแก่ชายใด เพราะเธอไดม้ อบกายถวายชวี ติ ไว้แกย่ อดชายในฝันของเธออยา่ ง ไมม่ ีอะไรเหลือหรอพอทจี่ ะแบ่งปันใหใ้ ครอืน่ เธอคงจะมีความใฝฝ่ ันทีส่ งู เกินเอ้อื มไปสักหนอ่ ย จงึ ตอ้ งคอยเฝ้ารอแลว้ รอหายเปน็ เวลาหลายเดือนปกี ็ไมเ่ คยมีวแ่ี วววา่ จะไดส้ มหวงั เธอตื่นแตเ่ ชา้ รีบปฏบิ ัตกิ จิ ประจำ�วนั เสยี ให้เรียบร้อยกอ่ นเวลาพระอาทติ ยข์ นึ้ สอ่ งแสงจบั ขอบฟ้าทางทศิ ตะวันออกรำ�ไร คลีตจี ะคุกเขา่ ลง สง่ มอื ทงั้ สองยน่ื ข้ึนสเู่ บอ้ื งบนประดุจจะออ้ นวอน ขอความเห็นใจให้เหลียวแลมาทางเธอบา้ ง คร้นั แสงแรงกลา้ ขึ้น ใบหนา้ เธอจะเต็มไปด้วยความปิติ ยินดี ชา่ งเปน็ ยามที่เธอมคี วามสุขใจยิง่ นัก เทพของฉนั ทา่ นงามหวามใจนัก ขา้ หลงรักหนักท้นจนลน้ ปร่ี แอบซ่อนมดิ ชิดไว้ในกาย ี มิเคยท่ีมีปากฝากบอกใคร แตร่ ุ่งเช้าเฝา้ มองท่านสอ่ งโลก ฝนั ถงึ โชคโฉลกซึง้ ถึงหวัน่ ไหว ขอเปิดโสตสดับฟงั อยา่ งตัง้ ใจ จรงิ ไฉนได้แจง้ อยา่ แคลงคลาง ช่วยเมียงมองส่องตรงลงมาหน่อย ด้วยขา้ นอ้ ยคอยนานกลั้นจิตหมาง มนั ทรมานผลา่ นล้นจนครวญคราง หาคลายจางบางเบาด้วยเมามวั โปรดสงสารข้าหนอ่ ยคอยรับรกั ขอสมัครปกั ใจถวายหวั จะยกจติ สนิทชอบมอบเน้ือตวั รักท่วมหัวเท่ยี งมั่นมิหนั เอน 80

เรอ่ื งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เทพบตุ รผมทองที่ต้องจิต สดุ ชวี ิต อะพอลโล โธ่ไม่เหน็ เฝา้ หลงช่ืนชมเจา้ เช้าจนเย็น หาไดเ้ ว้นวา่ งเวลาทิวาวาร พอ่ รปู สวยช่วยมีไมตรตี อบ มาชื่นชอบมอบรักสมัครสมาน หากผิดหวังด่ังปองตอ้ งทรมาน ข่นื ขมนานซานซมระทมเรา เทพเบื้องบนทนมองขัดข้องคิด นางมีจิตวิปลาสขลาดโฉดเขลา วิกลจรติ ผดิ แผกแปลกไมเ่ บา เห็นควรเราเข้าขจดั ปัดปล่อยปลง นางหมายปองต้องจิตพศิ วาส แต่มิอาจมาดครองตอ้ งประสงค์ เสียดายใจกายงามอร่ามองค ์ เชา้ เยน็ ลงหลงละเมอเพอ้ ไม่เบา นา่ สงสารคลีตที เี่ ศรา้ โศก เฝ้าชะโงกแลหาเทวาเจา้ คงมิเคยส่องจ้องมองดูเงา จึงได้เขลาจิตต้ังหวงั ตะวัน ตนเป็นใครแตไ่ หนจงึ ใฝ่สูง ถงึ พล่านพลงุ่ มุ่งหมายในกายทา่ น เลน่ กับไฟไหม้ตนเหลือทนทาน จะเผาผลาญวอดวายไมเ่ หลอื ดี เทพท่านเกิดมจี ิตคดิ สงสาร จงึ บันดาลเปลีย่ นให้กายโฉมศรี ดเู หลืองทองมองอร่ามงดงามด ี เป็นมาลคี ลใี่ หญไ่ ด้เบิกบาน เมือ่ ยามเชา้ เจ้ารบั หนั ประชนั หน้า สทู่ อ้ งฟา้ หาตะวันพลางฝันหวาน ยงั ติดตามชื่นชมแต่นมนาน ทกุ วันวารนานเนายงั เฝา้ มองฯ คลตี นี ่าจะพอใจได้แล้ว แมอ้ ะพอลโลจะไม่สังเกตเหน็ ดอกอันใหญ่เทา่ กระดง้ อีกทั้งสสี วา่ ง พรา่ ตา แตเ่ ธอกเ็ ปน็ ท่นี า่ สนใจแกผ่ ู้ทีไ่ ดพ้ บเห็นซึ่งมคี วามช่ืนชมยนิ ดี อีกท้ังยังใหค้ วามยกย่องใน ความม่ันคงแห่งรักซง่ึ มิมวี ันจากจางหาย หนั หนา้ รับจับอยู่ทแี่ สงฉายแต่เชา้ ไปจนยามค่ำ� ปฏิบัติเปน็ ประจ�ำ เช่นทเี่ คยครัง้ ยงั มีชีวติ เป็นมนษุ ย์ เรื่องนี้ ไดเ้ ป็นตำ�นานการเกิดของดอกทานตะวนั ซงึ่ ยังหันหน้ารับแสงแดดอยูท่ กุ ว่ีวันสมช่ือ ชะรอย วิญญาณของเธอยงั มไิ ด้ไปไหนไกล เข้าสงิ สอู่ ยใู่ นรา่ งดอกไมข้ องเธอ ความรักอันม่นั คงและ จงรักภกั ดีท่เี ธอมตี อ่ อะพอลโล ยงั มจิ างหายไป กระตา่ ยนอ้ ยคอยฝนั พระจนั ทร์เจา้ แต่คร้งั คราวเมามนึ คนื เดือนหงาย นห่ี มายแรงแสงอาทติ ยม์ าชดิ กาย จะวอดวายไหม้เผาหาเข้าการ เมื่อประสงคส์ งิ่ ของไตรต่ รองกอ่ น พงึ สงั วรณส์ อนใจหลายสถาน หากหวังสงู ฟุง้ ไปไมป่ ระมาณ อาจพลาดพาลผิดพล้งั หวงั ทลาย 81

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana อยเู่ วหาน่ามองใช่ผ่องนกั กย็ งั มักเมฆหมอกออกบังได้ หาเปลง่ ปลั่งสวา่ งปลอดตลอดไป ความสดใสกลายขอ้ งหมองมืดมัว ท่านอยสู่ งู ส่องฟา้ หาไดช้ น่ื ยามค่ำ�คืนฝืนฝืดมืดสลวั จะมสี ขุ สนกุ สนานหรือพรน่ั กลวั อกี ดชี ัว่ ตวั เราผู้เขา้ ครองฯ Clytie คลตี ีเฝ้าชมพระอาทิตย์ 82

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana โอโรรา่ Aurora เธอหาได้มีความเกี่ยวข้องอนั ใดกับ โอโรรา่ ในเรื่องเจ้าหญิงนทิ รา แนน่ อน เพราะเธอมีเวลาหลับนอนน้อยกว่าใครๆ หากเกิดไปแอบ นอนหลบั เสยี รอ้ ยปลี ะก็ คงมคี วามเดือดร้อนกนั ไปทั่ว ด้วยเธอตอ้ ง ตนื่ นอนแต่ไก่โห่เพ่ือเปดิ ประตปู ราสาทให้พระอาทติ ย์ออกสอ่ งโลก เธอมีช่ือเดิมว่า เอออส Eos ซึ่งมีความหมายว่า “น้ิวมอื สีชมพู” เปน็ ลกู สาวของ ไฮเปรอี อน Hyperion และ ฟบี ี Phoebe เทพในสมัยของตีตานส์ ลกู ของพระแม่เกอียาและยรู านุส โอโรรา่ จงึ ดูจะเปน็ เทพทอ่ี าวโุ สหน่อยของโอลิมปสุ หากนับตามศกั ด์ิแลว้ เธอเป็นลูกของลุงและปา้ ของจู ปเี ตอร์ พ่ีชายและพีส่ าวคอื เฮลีโอส และ ลูนา่ ผู้ซึง่ เคยทำ�หน้าท่อี ยู่ทางดวงอาทิตยแ์ ละดวงจันทร์ มากอ่ น หลังจากอะพอลโลและไดอาน่ามารับเอาสองหน้าทีน่ ีไ้ ปครอบครองแล้ว สองเทพคนกอ่ น จงึ เปน็ อนั ตกงานไป แต่ไมม่ ีใครมารบั หน้าทท่ี วารบาลของ โอโรร่า เธอจงึ ทำ�หน้าทีข่ องเธอต่อมา สมัยท่ีเฮลีโอสยังท�ำ หน้าที่ขบั สรุ ิยาพาหะอยู่ เส้นการเดินทางประจำ�วนั แตกตา่ งออกไป หนอ่ ย คือเมอ่ื ขา้ มท้องฟ้าจากทศิ ตะวันออกไปทางทศิ ตะวันตกแล้ว จะเดนิ ทางกลับทีเ่ ดมิ ทางลัด โดยเรือ ผ่านไปทางใตด้ ินซ่ึงจะเปน็ ระยะทางสัน้ ๆ แทบจะไม่เสียเวลาเลย โอโรา่ ก็ตอ้ งคอยถา่ งตา รอรับพชี่ ายในยามดึกด่นื จดุ ตะเกียงใหแ้ สงสว่างเพ่อื นำ�ทางส่ปู ราสาท เฮลโี อสน้ันพอได้พักผอ่ นนิด หนอ่ ยแล้วในเรอื แลว้ กไ็ ด้พักผ่อนกนั จริงๆ ในปราสาทของตน โอโรรา่ กต็ อ้ งต่นื กอ่ นอกี เพ่อื เตรียม หนทาง แตเ่ มอ่ื อะพอลโลมารบั หน้าทไ่ี ปจึงได้มกี ารเปลยี่ นเส้นทางกันใหม่ ทัง้ นค้ี งเพราะความ เข้าใจวา่ โลกนัน้ มรี ปู ทรงกลม ก็จึงโคจรไปรอบๆ ได้ ไมต่ ้องมที างลัดกลบั ผ่านใตด้ นิ งานประจ�ำ ท่านไซร้ไดข้ ับข ่ี สารถีผชู้ ำ�นาญยานสวรรค์ พาอาทติ ยส์ อ่ งสว่างในกลางวนั แตเ่ ช้านน้ั นานกวา่ เพลาเย็น เปน็ เสรจ็ จบจงึ จักได้พักผ่อน เพอื่ หลับนอนในนาวาพาลัดเส้น ตดั พงุ่ ตรงลงไปไม่ยากเย็น งานอันเปน็ เช่นประจำ�ซ้�ำ เรื่อยมา 83

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ถงึ จดุ หมายใกลค้ ำ่�ในยามมืด มิเคยอดื อ่อนหงอยคอยรอทา่ นางโฉมงามนามอ่าโอ่โอโรรา เทพธดิ าพาไฟให้หนทาง พาข้นึ สวู่ ังทองผอ่ งอร่าม เป็นกาลยามพักไปจนใกล้สาง เทพอรณุ รุ่งสว่างนางนวลปราง มลิ ะวางทวารบาลงานของตน เปดิ พระแกลแลปราดประกาศกอ้ ง ใหพ้ วกพอ้ งตอ้ งแจ้งทั่วแห่งหน สุรยิ ายานหาญผ่านกระโจน สเู่ บือ้ งโพ้นเวหานภาแดน หมดหนา้ ทีม่ ไี ด้ในวันหนึ่ง จนกว่าถึงก่งึ ค�่ำ ตามโคมแขวน หนทางมดื มวั พรา่ งสวา่ งแทน กลบั ส่แู คว้นเทวัญเช่นวนั วานฯ ความจรงิ ความรู้ด้านดาราศาสตรข์ องคนโบราณนนั้ เจรญิ ไปไกลแล้ว แมก้ ระทง่ั กอ่ นสมยั ของ อาคีเมดสี Archimedes ผู้มชี วี ิตอยรู่ ะหว่างปี 287 ถึงปี 212 กอ่ นคริศตกาล ครั้นวชิ าความ ร้ขู องชาวกรกี ถูกก�ำ จัดไป โลกเลยกลับแบนลง และใครที่มีความเชื่อวา่ โลกกลมและหมุนรอบดวง อาทติ ยก์ ็มคี วามผดิ ฉกรรจ์ จนกระท้งั นักดาราศาสตรช์ าวโปแลนด์ชื่อ โคเปอร์นิคสุ Copernicus ผ้มู ีชีวติ อยูร่ ะหว่างปี ค.ศ. 1473 ถงึ ปี 1543 คือเมอ่ื เพียงไมถ่ ึงห้ารอ้ ยปีมาน้เี อง ไดน้ �ำ เอาความรู้ เดมิ มาเผยแพร่กนั ใหม่ อะพอลโลพอใจในความรจู้ กั หนา้ ที่และความแข็งขันในการปฏิบตั งิ านของเธอ ใหเ้ กยี รตใิ น ฐานะทีเ่ ป็นป้า มใิ ชเ่ หน็ ว่าเปน็ ลูกนอ้ งแลว้ ก็จกิ หวั ใช้ทา่ เดียว ท้ังสองจงึ ท�ำ งานประสานกนั ได้อยา่ ง ดีย่ิง ประกาศก้องรอ้ งไปในสวรรค ์ ใหเ้ ทวัญผันผายหายกดี ขวาง พลางแหวกบานทวารหลาอา้ เบกิ ทาง แสงสว่างกระจ่างกลา้ สหู่ ล้าแรง จงลุกข้ึนตนื่ เถดิ เลศิ มนษุ ย์ รบี เร่งรดุ เรมิ่ งานการขันแข็ง เมอื่ ยามเชา้ เจา้ ถนดั ทมัดทะแมง จ�ำ ตอ้ งแข่งขวนขวายหายเฉ่ือยชา จิตชืน่ บานสราญใสไม่หดห ู่ ยังเชา้ ตร่ดู คู ึกคกั อยู่หนกั หนา กล่ินพยอมหอมหวลอบอวลมา ชุ่มอรุ าร่าเรงิ บนั เทงิ ใจ จะคิดการงานใดไดก้ ระจา่ ง เหน็ แนวทางสวา่ งโปร่งโลง่ แจ่มใส อรุณแจง้ แสงงามยามอุทัย สอ่ งไสวในหล้าทิวาวันฯ งานของเธอก็แคน่ น้ั เปิดปดิ ประตูแลว้ ก็ว่างไปทง้ั วัน จนตกค�ำ่ จึงเขา้ ประจ�ำ ทใ่ี หม่ มีเวลา 84

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เบิกบานสำ�ราญไปไดท้ ัง้ วนั คืนมากกวา่ ใครๆ และเธอก็ได้ใชป้ ระโยชน์อย่างคมุ้ คา่ หาความสุขใสต่ วั ไม่แพ้วนี สั สองเทพีนี้จึงไม่ค่อยลงรอยกนั ครง้ั หนึง่ มาร์สเทพเจา้ แห่งสงคราม เกดิ พอใจในตัวโอโรรา่ ข้นึ มา จงึ ไดม้ กี ารแอบบง่ ชู้สู่ สวาท จนกระท่ังวีนัสจับได้ เธอเปน็ เดอื ดเปน็ แคน้ หนกั หนา แต่แทนทจี่ ะโทษฝ่ายชายด้วย วนี สั กลับประณามโอโรรา่ เพยี งฝา่ ยเดียว แลว้ เลยแช่งให้ไปเทย่ี วหลงรักหนุ่มรูปหลอ่ ทกุ คนทีเ่ ธอพบเหน็ ซึ่งฟงั ดูแลว้ ไมเ่ หน็ จะเป็นทน่ี า่ พรั่นพรงึ อะไรเลย ส�ำ หรบั โอโรร่าแลว้ เธอรสู้ กึ เหมือนเป็นการใหพ้ ร เสยี มากกว่า จงึ เรงิ ร่าเบิกบานสราญใจไปเสียอกี ความจริงวีนัสก็หาใชภ่ รรยาที่ถูกต้องของมาร์สไม่ เพราะเธอไดแ้ ต่งงานเปน็ เรอ่ื งเป็นราวไป กับวูลค่นั นอ้ งชายของมารส์ แตห่ อบผา้ หอบผ่อนไปนอนกบั พี่ผัวอยา่ งเปดิ เผย มีลกู ดว้ ยกันก็สามสี่ คน แต่ในเม่ือวลู ค่นั ทำ�เอาหูไปนาเอาตาไปไร่เสีย กเ็ ลยไม่มีใครอยากจะนินทา หรือไม่อย่างนัน้ ก็ นินทากันเสียออ่ นใจไปแล้ว นางเลยทำ�ตวั เป็นเจา้ เข้าเจ้าของมารส์ เสียโดยสิ้นเชงิ บางคนเปรยวา่ วีนสั น่าจะมีใจกว้างขวางเสียหน่อย แต่เธอกวา้ งเฉพาะตัวเธอเองเทา่ น้นั สมสู่อยกู่ ับชายเสยี นบั ไม่ถ้วน เทพแหง่ โอลิมปุสเองกแ็ ทบไม่เวน้ ใคร ไม่ว่าจะรนุ่ ไหน หนมุ่ มนุษย์ อกี เท่าไหร่ดูจะนับไมถ่ ว้ น แตใ่ นเมอื่ เธอเป็นเทพธดิ าแห่งความรัก (แตค่ วามจริงนั้นเปน็ “ความ ใคร่” เสยี มากกวา่ ) ฉะนน้ั เมื่อจะใหพ้ รหรอื จะสาปแช่งใครก็เลยต้องอยู่ภายในขอบเขตแห่ง ต�ำ แหน่งหนา้ ท่ี จงึ ไมค่ อ่ ยมใี ครกลัวเธอแชง่ ครั้นโอโรรา่ ไดพ้ รอันประเสรฐิ เช่นนัน้ เธอจงึ ไม่ปลอ่ ยไว้ ใหเ้ สียเวลา เริ่มเปิดฉากโดยการหลงรกั เอโอลสุ Eolus เทพแหง่ ลม จนกระทงั่ มลี ูกดว้ ยกันถงึ หก เปน็ เทพเจ้าแหง่ ลมตา่ งๆ เชน่ เซฟรี ุส ลมแห่งความเยน็ สดชืน่ ผ้มู ีบทบาทอยู่ในหลายๆ เร่อื ง หลัง จากนน้ั ก็มเี ทพเจา้ อ่นื ๆ อกี เหลือจะนับ แมก้ ระทั่งลกู ชายวยั ร่นุ ของเมอร์ควิ ร่ี ชื่อ เซฟาลสุ Cepha- lus รายน้ดี ูจะเป็นการทำ�ประชดวนี ัส เพราะวนี สั แอบได้เสยี กับเมอรค์ ิวร่ตี ้งั แต่เมอ่ื เขาเพงิ่ ยา่ งเข้า วยั รุน่ และมลี ูกชายดว้ ยกนั คนหนึ่ง นัยวา่ โอโรร่ากม็ ลี ูกชายกบั เซฟาลุสดว้ ยคนหนึ่งเชน่ กัน ตอ่ จากนั้นกไ็ ปคว้า โอรีออน ลูกชายของเนป็ จูน แตท่ วี่ ่าหลอ่ เหลอื เกินคงจะเปน็ เจ้าชาย แห่งกรงุ ทรอย ช่ือ ทโิ ธนุส Tithonus เธอหลงรกั เอามากๆ ถึงกบั ไปขอให้จูปีเตอรช์ ว่ ยให้ทิโธนสุ มีชีวติ เปน็ อมตะ จปู เี ตอรก์ ต็ กลง แตด่ ว้ ยความไมถ่ ี่ถ้วนของเธอนัน่ เองทไ่ี ม่ได้ขอใหเ้ ขามีแตค่ วาม หนมุ่ หล่อไม่ร้จู ักแกเ่ ฒ่า ทิโธนุสจึงอยู่ไปนานหนักหนาแตก่ ายาแก่เห่ยี วยน่ ไปทัง้ รา่ ง แต่ว่านางได้ แต่งงานกับเขาเปน็ เรือ่ งราวจึงตอ้ งเฝ้าเลย้ี งดตู อ่ ไป จนกระท่งั ได้ไปตกหลุมรกั กบั หนุ่มรูปหลอ่ คน ใหม่ช่ือเซฟาลุสอีกเหมือนกนั รายนเี้ ป็นลูกชายพระเจา้ แผน่ ดนิ เมืองโฟซีส Phocis ก็หลงรกั หนกั หนาอีกตามท่ีวนี ัสแช่งไว้ จงึ อยากจะแต่งงานกับเขายิง่ นกั แต่ก็มิรทู้ ี่จะท�ำ ประการใดได้ เพราะสามี เก่าแมจ้ ะแก่เฒ่าหนักหนาก็ไมม่ ีทา่ จะตายจากโลกไป โอโรร่าครุน่ คิดหาหนทางออกอยเู่ ปน็ เวลานาน 85

เรอื่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ในทสี่ ุดกเ็ พง่ิ มานึกได้ว่า ตนเองก็มีความสามารถที่จะเปลี่ยนร่างใครตอ่ ใครใหเ้ ปน็ อะไรไดน้ น่ี า ก็ เปลีย่ นสามีใหเ้ ปน็ แมลงชนิดหนง่ึ ไปเสียหมดเรอ่ื งหมดราว แตน่ า่ สงสารเจา้ แมลงน้นั มาโดนสาบ เอาเมอ่ื แก่เฒ่าหนักหนา จะเดนิ เหินไปมากย็ กั แย่ยักยนั คอื ตก๊ั แตนต�ำ ขา้ วซง่ึ ต้องเดนิ งกเง่นิ อย่มู ริ จู้ บ แตก่ ว่าจะแก้ปญั หาเก่าตกกเ็ กดิ มีปญั หาใหม่อันหนกั ยิง่ มาใหอ้ ีก คอื ฝ่าย เซฟาลสุ เกิดไป พบรักใหม่ เป็นเจา้ หญิงของเมืองอาเธนส์ นาม โปรครสี Procris ตามปรกติ เจา้ หญงิ เมอื งนี้ มัก มอบกายถวายตัวเป็นลูกนอ้ งของเทพธิดา เชน่ มเิ นรว่า แต่โปรครสี ถวายตัวเขา้ อยูใ่ นสังกดั ของ เทพธิดาไดอาน่า และเธอกม็ ีความยนิ ดีทจ่ี ะใหล้ ูกน้องผู้น้ไี ปมีเหย้าเรือนได้ อกี ทงั้ ยงั รับเป็นเจ้า ภาพในการจัดการแตง่ งานให้เสยี อกี โอโรรา่ หนักใจหนกั หนา เพราะไม่ว่าจะทำ�อะไรท่ีเป็นการขัดขวางการแตง่ งานเขากย็ ่อมจะ เปน็ ทผ่ี ิดใจไดอาน่า ผซู้ ึ่งเป็นนอ้ งสาวของนายตน เธอจงึ ต้องใช้เวลาคดิ หาทางออกไปอกี นานพอ งามทีเดียว จึงเป็นอันจบภาคของ อะพอลโล ตามท่มี ีเรอื่ งราวเกย่ี วขอ้ งโดยตรง แตเ่ ขากจ็ ะปรากฎ อยู่ในเร่อื งราวอืน่ ๆ บ้างประปราย ต่อไปจึงเปน็ ภาคของ ไดอาน่า ผู้นอ้ งสาว และเร่อื งราวที่มี ความเกย่ี วขอ้ งกบั เธอโดยตรงเชน่ กนั 86

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana Aurora โอโรรา่ 87

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana เซCฟeาpลhสุ alแuลsะ, Pโrปoรcคriรsสี คงจะเพราะดว้ ยเห็นตวั อยา่ งในรายของ วนี สั มาแลว้ วา่ การจับคู่ ท่ถี กู ตอ้ งและมคี วามสุขด้วยกันยาวนาน นน้ั เปน็ สิ่งหายากลำ�บากย่งิ และวนี สั ก็สามารถหาทางออกได้โดยมิเดือดร้อนประการใด เพยี ง ประกาศวา่ ต่อนีไ้ ปเธอจะปฏบิ ตั ติ นตามใจปรารถนาและใครอยา่ ได้ มาต�ำ หนดิ ่าวา่ อะไรเธอเปน็ อันขาด ซงึ่ จปู ีเตอรก์ ม็ ไิ ดท้ ดั ทานความ ประสงค์ของเธอ แม้ความประพฤติผดิ ใจ วูลคัน่ ผเู้ ป็นสามีที่ถูกต้อง จปู เี ตอรก์ ม็ ไิ ดก้ ลา่ วต�ำ หนิหรอื บอกใหป้ ระพฤติตนเสยี ใหม่ ไดอา นา่ จึงเหน็ เปน็ ตวั อยา่ งที่ดี และไม่ต้องรอให้เกิดมีการผิดพ้องหมองใจ จดั การตัดไฟไวเ้ สียแต่ตน้ ลม โดยขอร้องตอ่ จปู เี ตอร์ ว่า เธอจะรกั ษา ความโสดของเธอตลอดไป และขออย่าไดบ้ งั คับให้เธอแตง่ งานกบั ใคร แม้จะไม่พอใจจูปีเตอร์กต็ ้องยอม ด้วยเธออา้ งเอารายของวนี สั เปน็ ตัวอย่าง หน้าท่ีโดยตรงของเธอก็เชน่ เดียวกับอะพอลโล แตเ่ ปน็ ดา้ นดวงจนั ทร์ ครน้ั พช่ี ายเสรจ็ งาน ในยามค�ำ่ เธอก็ขับจันทรยานประจำ�ตัวออกส่องแสงนวลผอ่ งของดวงเดือนเปน็ เพอ่ื นผมู้ ิได้หลับ นอนในยามค่�ำ คนื เป็นงานท่ีเธอรักและมกั ไถลชมความงามของพน้ื โลก ยามกลางวนั ซ่งึ วา่ งอยู่ หากไม่รจู้ ะทำ�อะไรกม็ ักลงมาชวนพรรคพวก นางไม้ลกู น้องของเธอเข้าป่าล่าสตั ว์กนั เป็นทสี่ นุกสนาน ชอื่ เซฟาลสุ น้กี ็มีหลายตวั ละคร (ไม่ต�ำ่ กวา่ สาม) และช่ือ โปรครีส บา้ งก็ว่าเป็นนางไม้ บา้ งก็ ว่าเป็นลูกสาวของพระเจ้าแผน่ ดินของกรงุ อาเธนส์ พระนามอเี รค็ เธอุส Erechtheus ทรงมพี ระธดิ า ไม่นอ้ ยกว่าส่ี แตม่ ีเร่ืองราววา่ กนั แตกตา่ งออกไปหลายกระแส จึงจะขอกลา่ วถึงเฉพาะ โปรครีส 88

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana เทา่ นนั้ คือ ปรกติ ธิดาของเจ้าเมอื งอาเธนส์ มักจะถวายตวั เข้ารบั ใช้ในวิหารของเทพธดิ ามเิ นรวา่ เผอ่ื ว่าจะได้พระสวามีเป็นเทพเจา้ กระมงั เพราะไดม้ ที ่ีประสบความส�ำ เรจ็ กันหลายราย และที่ ประสบเคราะห์กรรมถงึ ปางตายก็มี รายของโปรครสี นี้ ได้ถวายตวั อยู่ในสังกดั ของ เทพธิดาไดอานา่ ด้วยเธอรกั การล่าสตั ว์จึงเหน็ ว่าเปน็ การเหมาะควรแลว้ เพราะการรบั ใช้เทพธิดาอยูใ่ นวิหารนัน้ เปน็ งานที่นา่ เบื่อหน่าย เนอื่ งจากโปรครีสชำ�นาญการเดินทางในป่าเป็นอันดี เธอจงึ เป็นทโ่ี ปรดปราน ของไดอานา่ ยามออกท�ำ การล่าจึงมกั อยู่ในแนวหน้าเสมอ ชวี ิตของเธอจงึ น่าจะมีความราบรื่น สะดวกสบายดีแล้ว และโอกาสทจ่ี ะได้พบปะเหลา่ เทพเจ้าก็ไม่ใช่ของยากล�ำ บาก นอกเสยี จากว่า ไดอาน่า จะเกิดความหวงแหนเกบ็ เอาไว้รบั ใชต้ นแตผ่ เู้ ดียว งานออกลา่ สัตวก์ ม็ ิใชจ่ ะมีอยู่พร่�ำ เพรอ่ื เพราะไดอาน่าเอง ก็มงี านประจำ�ทผ่ี กู มดั ตวั อย่าง แนน่ หนา มีระยะเวลาทีแ่ นน่ อน ยามกลางวันจงึ เปน็ เวลาท่เี ธอมีอสิ ระจะท�ำ อะไรได้เต็มท่ี เมื่อ ใดทเ่ี กิดเบอ่ื หน่ายชีวิตจำ�เจบนโอลมิ ปสุ จงึ จะลงมาพักผอ่ นหย่อนใจบนพน้ื โลกเสียบา้ ง และก็จะ เรียกเหลา่ บรรดานางลูกน้องไปล่าสัตวก์ นั โปรครสี จึงมีโอกาสไดพ้ บชายอ่นื ๆ อีกถมเถ และบรรดา เจ้าชายเมืองตา่ งๆ กย็ อ่ มสอดสายตามาทางเมอื งอาเธนสก์ ันอย่แู ล้ว ดว้ ยเปน็ เมอื งทม่ี ง่ั คั่ง และมกั จะขาดทายาทชาย จงึ มกั มีเจ้าชายมาไตต่ อมกันไมน่ ้อย และในบรรดาเจ้าชายเหล่าน้นั กม็ ี โอรส ของพระเจา้ อาเลอสุ Aleus แหง่ เมอื งเทเจอา Tegea และมชี ่อื วา่ เซเฟอุส Cepheus ผซู้ ึง่ โอโรร่า เทพธิดาแหง่ รุง่ อรณุ กำ�ลังหลงรักหนกั หนา และเขากเ็ หน็ วา่ จะเป็นไรมี โอโรรา่ เองใชจ่ ะมีแต่เขาคน เดยี วเท่านั้น แถมเธอยงั มีสามแี ก่ค้างคาอยู่อีก ถงึ อย่างไรก็แต่งงานกับเธอไมไ่ ด้ สำ�หรบั ชือ่ เซเฟอสุ นใี้ นตำ�นานสว่ นมากแล้วบอกว่าชื่อเซฟาลสุ ซง่ึ กไ็ มน่ ่าจะแปลกใจ อะไร เพราะชือ่ นน้ั มีสว่ นคล้ายคลงึ กนั มากประการหนึง่ แลว้ ยังมีชอื่ ละหลายตัวละคร และประการ ส�ำ คัญอยทู่ ตี่ ัวกลางทเี่ ปน็ ผเู้ ชื่อมโยงคือ โอโรรา่ เธอมีสัมพนั ธส์ วาทกับเซฟาลุส ซงึ่ เป็นลูกชายหน่มุ วยั ร่นุ ของเฮอรม์ ีส หรือ เมอร์ควิ รี่ แล้วตอ่ มาเกิดมรี ักดดู ดื่มกับคู่รกั ใหมช่ อ่ื คล้ายกันคือเซเฟอสุ อนั เปน็ สาเหตขุ องการเรยี กช่อื สับสน แต่เม่ือไหนๆ ต�ำ นานส่วนใหญ่เรยี กเขาวา่ เซฟาลสุ ผรู้ กั การล่า สัตว์เป็นชวี ติ จิตใจ ซง่ึ ใครๆ รจู้ กั ดี กจ็ ะใช้ชือ่ นี้วา่ กนั ต่อไปกแ็ ล้วกัน สำ�หรบั โปรครสี คงจะเป็นรกั แรกพบ แต่เซฟาลุสนัน้ เห็นวา่ ควรจะมคี นรักเป็นมนุษย์ หรอื แม้จะเป็นนางไมก้ ย็ ังดีกวา่ เพราะพอจะมคี วามเสมอภาคกนั หนอ่ ย ร้ดู ีว่าโอโรร่านนั้ ไมช่ า้ เธอกจ็ ะ หาคนรกั ใหมไ่ ดอ้ ีก แลว้ ก็เทย่ี วหลงรกั ใครอืน่ เรอ่ื ยไปตามท่ีถูกวีนัสสาปแชง่ ไว้ ฝ่ายโปรครีสกใ็ จ กลา้ พอท่ีจะไปรายงานเร่อื งรกั พิศวาทนี้แก่ไดอาน่า ครนั้ ร้วู ่าคนรกั ของลกู นอ้ งมรี สนิยมเดยี วกนั จงึ เกิดความปิติยนิ ดดี ้วย และรับจะจดั การทำ�พิธีสยุมพรใหอ้ ย่างเอิกเกรกิ เสยี อกี 89

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ปลาบปลมื้ กับตวั เราในข่าวน้ ี เธอไดม้ ที รี่ กั สมัครสมาน ขอยินดีด้วยใจใสเบกิ บาน ให้ยนื นานสมานสมัครและภกั ดี จงมไี มตรมี ิตรพศิ มยั และรว่ มใจรว่ มชีวติ ไมค่ ดิ หนี มเี ห็นอกเหน็ ใจมใี ยดี ชีพสดศรมี ิมีทุกขส์ ขุ สราญ เราจะให้ของขวัญอนั ประเสรฐิ พลงั เลศิ เหลือหาอกี กลา้ หาญ สุนขั นมี้ ีไวใ้ ชไ้ ดร้ ่วมงาน หาใครปานอนั ฝีเทา้ เจ้าวอ่ งไว และนี่หลาวเบามอื ถือถนดั มิเคยพลัดพลาดเป้าเขา้ ท่หี มาย จงเกบ็ อยคู่ ูช่ วี ิตไวช้ ิดกาย ได้สมหมายสมปองผองการงาน ให้ซื่อสัตยต์ ่อกนั มิหนั จาก อยา่ คดิ พรากผลกั ใสใจหา้ วหาญ ถนอมมติ รคิดอภัยไม่โกรธพาล แมย้ ามกาลผันพลาดผิดทางเปน็ หากตอ้ งหา่ งต่างตรึกระลึกถงึ ยงั ตราตรึงคะนึงหมายใครพ่ บเห็น ประสบพกั ตร์รกั เจา้ ท้งั เช้าเย็น มลิ ำ�เคญ็ เขญ็ แค้นแสนสุขเอยฯ กส็ รปุ เปน็ ลงเอยไดอ้ ย่างมีความสุข งานแต่งงานผา่ นไปอย่างเอกิ เกริก แขกทุกคนมคี วาม ชืน่ ชมกับคู่บ่าวสาวและอวยพรให้อยูด่ ้วยกันยาวนานจนถอื ไมเ้ ทา้ ยอดทองกระบองยอดเพชร ได้ รบั ของขวัญมีคา่ มากมาย บ้างก็ว่า สนุ ขั ฝตี ีนเยี่ยมตวั นเ้ี ปน็ ของขวัญจากพระเจา้ มโี นส แหง่ เกาะค รที มีชอ่ื วา่ เซรอี สุ อันน้ีเขา้ ใจวา่ อาจจะไปสับสนกับสนุ ขั ของโอรีออน หนุ่มรปู งามอีกผ้หู นึง่ (ซึ่งจะ กลา่ วถงึ ทหี ลงั ) สุนขั ตวั ทเ่ี ปน็ ของขวัญจากไดอานา่ นชี่ ่อื เลแลพ๊ ส์ Lelaps ซง่ึ จะหาสตั ว์ทีไ่ หน มคี วามรวดเรว็ และว่องไวทัดเทียมยาก อกี ท้ังหลาวหรอื หอกทีใ่ ห้ไวใ้ ช้กม็ ีความแม่นย�ำ ไมผ่ ิด เปา้ หมาย ผู้ทีข่ มขนื่ และค่ังแค้นท่ีสดุ กค็ อื โอโรรา่ เธอเพิ่งจะหาทางออกในการก�ำ จดั สามีแก่ได้โดยสาป ใหเ้ ปน็ ตั๊กแตนตำ�ข้าวไปแล้ว แต่พอมารูว้ ่าชายทเี่ ธอหมายม่ันหนักหนาวา่ จะตอ้ งแตง่ งานกับเขา ใหไ้ ด้ เกิดแตง่ งานกับหญงิ อื่นเรียบร้อยไปเสียอกี ทั้งยังเป็นลกู น้องคนโปรดของน้องสาวนายตน เสียอีก จะลงมือท�ำ อะไรลงไปจึงจ�ำ ตอ้ งคิดใหร้ อบคอบ ดีไมด่ ีเกดิ ตกงานขึ้นมาละก็จะลำ�บาก งาน ง่ายๆ เช่นนี้จะไปหาทีไ่ หนไดง้ า่ ยๆ ทำ�ตอนเชา้ เพียงประเด๋ียวเดยี วและตอนเยน็ ก็อกี นิดหนง่ึ ในเวลา ทีต่ ายตวั เวลานอกนัน้ เป็นของเธอเองทง้ั กลางวันและคนื มีโอกาสไปหาความสดชน่ื รน่ื เรงิ ไดม้ าก กว่าใครๆ จะทำ�ฉนั ใดก็ตอ้ งใชเ้ วลาคิดกนั อกี นานหน่อย เขาว่า เชอ้ื สายของพวกตีตานส์ ไมฉ่ ลาด เฉลียวเหมอื นเช้อื สายของร่นุ เทพเจา้ 90

เร่ืองราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana โอโรร่านา่ แค้นแน่นดวงจิต คร�่ำ เครง่ คดิ ควรขจดั ขดั คู่แขง่ หล่อนกลา้ หาญชาญชยั ใจแข็งแรง กลา้ มาแยง่ ยอดชเู้ ปน็ คคู่ รอง ตอ้ งวางแผนรอบคอบประกอบกิจ เพื่อสมั ฤทธิส์ �ำ เร็จได้ใหห้ ายข้อง จะท�ำ ฉันใดเลา่ เฝ้าไตรต่ รอง ควรไปลองกรองตามเนือ้ ความดู จึงไดข้ ่าวเล่าวา่ เพลาบา่ ย พอ่ ยอดชายคลายร้อนไปนอนอยู่ ใต้ร่มไมใ้ กลธ้ ารกิ่งกา้ นช ู คราน้ีคแู่ ขง่ ขันถงึ กาลลา แลว้ ปลอมเป็นเชน่ สาวชาวบา้ นนอก แสรง้ กลบั กลอกบอกใบ้ใหต้ ามหา ผ้สู ามมี ีหญิงอิงกายา อีกทัง้ พาหาแจง้ แห่งสำ�คัญฯ เนอ่ื งจากเธอมเี วลาว่างมากมาย กจ็ งึ รบี ใชใ้ ห้เปน็ ประโยชนโ์ ดยการตดิ ตามดอู ยทู่ ุกฝกี ้าววา่ วนั ๆ หนง่ึ เขาทำ�อะไรกนั บา้ ง เห็นแล้วกใ็ ห้ชอกช้ำ�ยิ่งนัก แตอ่ ยา่ งนอ้ ยกไ็ ด้รู้ถึงกิจวตั รประจำ�วนั แล้วกเ็ ห็นปองต้องสมอารมณห์ มาย ได้เรอ่ื งมาว่า ยามที่ฝา่ ยชายออกล่าสตั ว์แตล่ �ำ พงั ผู้ เดยี ว ทิ้งให้โปรครีสอยู่กับเหย้าเพื่อตระเตรยี มคอยปรนนบิ ตั ยิ ามเขากลบั บ้าน ติดตามไปทกุ หน แหง่ เพ่อื สืบวา่ เขาท�ำ อะไรบา้ งเป็นประจ�ำ ในยามบา่ ยอากาศรอ้ นอบอ้าวนักเขามกั หยุดพักผอ่ นให้ คลายร้อนรมิ ลำ�ธารนำ้�ใสไหลเย็น ใตร้ ม่ ไม้ใหญ่แผ่ใบหนาปกคลุมให้รม่ รอบบรเิ วณตน้ อีกท้งั ยังได้ สงั เกตว่าเซฟาลสุ มักรอ้ งเรยี กหาสายลมเย็น มาพัดผ่านใหเ้ กดิ ความชุ่มฉำ�่ สบายหายร้อน นางคิดวางแผนชัว่ ร้ายไดอ้ ยา่ งแยบยล แปลงรา่ งเป็นหญิงชาวบา้ น กะวา่ เซฟาลุสออกจาก บา้ นไปนานพองามแลว้ จึงแวะเขา้ ไปท�ำ ความรจู้ ักกบั โปรครสี หลอกเธอวา่ ตนมกั เดนิ ผ่านป่าบอ่ ยๆ จึงเห็นสามีของเธอแอบนัดแนะหญิงอนื่ ไปพบกันกลางป่า เกิดความรู้สึกว่าเป็นการกระท�ำ ท่ไี ม่น่าให้ อภยั ที่นอกใจภรรยาผู้ซื่อสตั ย์ ด้วยหัวอกลกู ผหู้ ญิงด้วยกนั เธอเองกเ็ คยโดนมากอ่ น เลยเจ็บใจแทน จำ�ต้องมาแจง้ ใหท้ ราบไวเ้ สีย แต่หากว่าไมเ่ ชอ่ื เธอละกข็ อใหไ้ ปพิสจู น์เสยี ใหร้ ู้เห็นดว้ ยตา พลาง อธบิ ายถงึ ต�ำ แหนง่ แหง่ ทต่ี า่ งๆ ให้เข้าใจอย่างละเอยี ด แต่แรกโปรครสี ก็ไมอ่ ยากจะเชอ่ื แต่เม่ือเหน็ เธอบอกพฤติการณ์ได้อยา่ งละเอยี ดลออ อีก ทงั้ ท้าใหไ้ ปพสิ จู น์เสียดว้ ย จะเช่ือหรือไม่กน็ ่าจะลองไปดูใหร้ ู้ขอ้ เท็จจรงิ ดว้ ยตา ครน้ั ถงึ เวลาทเี่ ซฟาลุส อยากจะออกไปล่าสัตว์ เช่นที่เคยทำ�มาเปน็ เนืองนติ ย์ โปรครสี ก็ จดั แจงเตรยี มของกินของดื่ม ตดิ ตวั ให้ไปเช่นทเี่ คย กะว่าสามีออกจากบ้านไปนานพองามแลว้ จงึ ตรงไปยงั สถานท่ีตามท่โี อโรรา่ บอก และก็พบแหล่งพกั ผ่อนตอนกลางวันท่ีโปรดปราน อนั เปน็ แหล่ง นัดพบกบั หญิงคนรัก มองหาทีเ่ หมาะเพอื่ แอบซ่อนตวั อยู่สักพกั ก็พบพมุ่ ไมใ้ บดกหนารมิ ล�ำ ธาร ส�ำ รวจดูถ่ถี ว้ นแลว้ เห็นว่าจะแอบได้มดิ ชดิ ไมเ่ ป็นทสี่ ังเกต พอตกบ่ายคลอ้ ยแสงแดดแรงแจ่มจา้ 91

เร่อื งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana กแ็ ว่วไดย้ ิน เสียงคลา้ ยคนร้องเพลงทม่ี ีถอ้ ยค�ำ เป็นเชงิ เรยี กหาใครอยู่ โปรครีสรบี หลบเขา้ ทซ่ี ่อน อยา่ งรวดเร็ว ปรกตคิ นเดินป่าอยู่เดยี วดายยอ่ มใคร่จะหาทางออกใหร้ ่าเริงเบิกบานหายเบอ่ื ร้องรำ� ทำ�เพลงพูดคุยกบั นกกาสตั ว์นอ้ ยใหญ่ แม้ตน้ ไมใ้ บพฤกษ์ เรยี กลมเย็นให้พดั ผา่ นผิวกายเพ่ือคลาย ความรอ้ นลงบ้าง และลมเย็นอนั แสนสดชืน่ ก็ใครท่ไี หนเสียอีก เซฟีรุสน่นั เอง เขาคงเฝา้ แอบมอง และตดิ ตามหลงรกั เซฟาลสุ เช่นทีเ่ คยทำ�กบั ไฮซนิ ธุสมากอ่ น แตร่ ายน้ี เซฟรี ุสดจู ะประสบความ ส�ำ เร็จหน่อย เพราะได้เขา้ สมั ผัสเรอื นรา่ งของเขาแมจ้ ะในสภาพของลมก็ยังดี จะซอกซอนชอนไช เข้าถงึ ได้ทกุ ซอกมมุ เซฟาลุสจงึ มีความเพลิดเพลนิ ยิ่งนกั ครนั้ ถึงท่ีเคยพกั ก็เรยี กหา แสนอบอา้ วเรา่ รอ้ นในตอนบ่าย ขอโฉมฉายกรายผา่ นพานมาถึง ยอดมิ่งขวญั ฉันพร�่ำ รำ่�ร�ำ พึง เปน็ ทีพ่ งึ่ พงึ ระบายให้ร่มเย็น ใคร่ได้พบสบเจา้ เราแสนร้อน ชว่ ยผนั ผ่อนคลอนคลายหายยากเข็ญ อย่าปล่อยปละละเลยอย่างเคยเป็น ใหช้ ่ืนเย็นยามนอนพกั ผ่อนกาย เจา้ เคยซอกซอนใชให้ระร่ืน แมห้ ลับตนื่ ช่นื แช่มช่มุ แจ่มใส อยา่ พัดผา่ นเพลนิ พลอยลอยจากไป เชิญแวะไซรไ้ ล้ลบู จบู เชยชม เราเคยฉำ�่ ช�ำ่ ชน้ื จงึ คืนกลับ เร่รี่รับรอพงามาสู่สม โปรดเถอะหนาบุบผางามหวามอารมณ์ อย่าให้ตรมตรอมอยู่แต่ผู้เดียวฯ ได้ผลสมคาด ครนั้ โปรครีสไดย้ ินเช่นนั้นกแ็ นใ่ จทีเดียว ว่า สามขี องตนกำ�ลงั เรียกรอ้ งหา หญงิ คนรัก จติ ไหวหวั่นพล่านพลกุ ด้วยแรงรษิ ยา มสิ ามารถบงั คับตนใหอ้ ยู่นิ่งๆ ได้ ขยบั เขยื้อน เคลือ่ นไหวจนพุม่ ไมส้ น่ั ดว้ ยสัญชาตญิ าณของนายพรานป่า เฉลียวว่าจะมีภยั หรือสตั วร์ ้ายใดมา แอบแฝงอยู่ รีบพงุ่ หอกออกไปยังพมุ่ ไม้นนั้ ทันที มไิ ด้ผดิ เปา้ ตามความแม่นยำ�ของหลาวเทพธดิ า โปรครสี สง่ เสยี งรอ้ งด้วยความเจบ็ ปวด ปรากฎร่างออกจากที่ซ่อน เซฟาลุสตกใจแทบสิน้ สติ นี่ ความผดิ ของตนหรือ โปรครีสพอมีโอกาสเล่าแจ้งแสดงถึงสาเหตุท่มี าซอ่ นตนอยู่ในพ่มุ ไม้น้นั แลว้ ก็ ขาดใจตายในอ้อมกอดของสามี เขารู้ดวี ่านี่คอื แผนอันช่วั ร้ายของโอโรร่าแนๆ่ สาบานกบั ตนเองว่า จะไม่ยอมพบปะหรือมีไมตรีอนั ใดกับเธออกี ต่อไป นี่ไมใ่ ช่แตค่ วามรษิ ยาเทา่ นั้น แตป่ ระกอบกบั ความเหน็ แก่ตัวอย่างช่วั รา้ ยอันไมน่ า่ ให้อภัย ซึง่ กไ็ ม่ผดิ อะไรกับอุปนสิ ยั ของวนี สั ต้องการอยู่เพียงอย่างเดียวเท่าน้นั คอื จะตอ้ งใหไ้ ด้ชายท่พี งึ พอใจมากกกอดไวแ้ ตผ่ ้เู ดยี ว หาไดเ้ ฉลยี วถึงความควรหรือไมป่ ระการใดทง้ั สน้ิ แม้กระท้ังความร้สู ึก ของชายทต่ี นตอ้ งการจะพอใจหรอื ไม่กห็ าใชส่ ่ิงที่เธอจะใยดี นคี่ อื ความริษาท่ผี ดิ กับของจูโน่ เธอมี 92

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana รษิ ยาทรี่ ุนแรงโหดรา้ ยไรค้ วามปรานี แต่นั่นเพราะสามีเทย่ี วไปมีเมยี นอ้ ยอยไู่ มไ่ ดห้ ยุด ปล่อยให้ เธอหงอยเหงาอยเู่ ดยี วดาย จะลุกขน้ึ ปฏิบัตติ นเช่นวีนัสหรอื โอโรร่า ก็ลำ�บาก ด้วยมตี ำ�แหนง่ หน้าที่ ค�ำ้ คอหอยอยู่ จูปีเตอร์ตั้งให้เธอเปน็ เทพธิดาแหง่ การมีเหย้ามีเรือนและการแตง่ งาน ซ่งึ ก็เสมือนกับ การกันไวม้ ิให้ทำ�ตวั เหลวแหลกเชน่ วีนัส ความอัดอนั้ กดดันจงึ ไปผลกั ใหเ้ กิดมอี ารมณฉ์ นุ เฉยี วอยา่ ง รุนแรง แล้วเลยกลายเป็นแกแ้ คน้ จองเวรมริ ูจ้ บ โอโรร่า สามารถสังหารคู่อริไปได้สำ�เรจ็ แตก่ ห็ าใช่จะได้คนรกั กลับคืนมา คิดแล้วกเ็ จบ็ ใจ ตนเอง รู้อย่างนต้ี นควรจะเลน่ บทบาทอย่างเดียวกับ เซฟรี สุ ดกี วา่ เป็นไหนๆ ไม่เปน็ พษิ เปน็ ภยั แกใ่ คร อีกทัง้ ยังใหค้ วามพอใจได้พร้อมกัน แตค่ นเรานน้ั หาได้มคี วามคิดความอ่านเช่นเดียวกนั ไม่ ตา่ งคนตา่ งใจตา่ งไร้ความรู้สกึ ผิดชอบชั่วดี ท่มี ปี ริมาณและคุณภาพแตกตา่ งกัน Cephalus, Procris เซฟาลุส และ โปรครสี 93

เรอื่ งราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ไดอDานiaา่ nแa,ลAะcอtักeoเตnออน ทีจ่ ะกล่าวถงึ ต่อไปนี้เปน็ เรื่องทีเ่ ก่ียวขอ้ งกับ ไดอานา่ โดยตรง ซึง่ เช่น เดยี วกบั เร่อื งอื่นๆ ของเทพธดิ าผู้นี้ คอื มคี วามคลมุ เคลือ ไมส่ ามารถ บอกแทแ้ นน่ อนไปไดว้ ่า เธอมีอปุ นิสยั ใจคอเช่นไร บางครัง้ กใ็ จดีมี เอ้ือเฟ้ีอเผอ่ื แผแ่ ละเหน็ อกเห็นใจ แต่ส่วนมากแล้วมักเอาแต่ใจซึ่งก็ไม่ ตา่ งกับเทพสว่ นมากนัก บางครงั้ กม็ ีใจโหดร้าย และมิใช่ตอ่ เทวดา ดว้ ยกนั หรือแม้แต่กับมนษุ ย์ แตก่ ับสัตว์ซ่ึงนัยว่าเธอรกั สตั ว์และจะ โกรธเคืองหากใครทำ�ทารณุ กบั สัตว์ ขณะเดียวกัน เธอเองกลับมี ต�ำ แหนง่ เทพธิดาแหง่ การลา่ และรกั งานนีอ้ ย่างเปน็ ชวี ิตจติ ใจซง่ึ ดจู ะ ขัดกับหน้าทผ่ี ู้พทิ ักษ์สตั ว์ หรือวา่ เพราะเธอมีต�ำ แหนง่ เทพธดิ าแหง่ ดวงจันทร์ ชวี ิตของเธอจึงมคิ อ่ ยจะมคี วามแจ่มแจ้ง มมี ืดมสี ว่างด่งั ข้างขึน้ ขา้ งแรมของดวงจนั ทร์ บางครง้ั ก็สดใสหวานฉ่�ำ นอ้ มน�ำ ใหเ้ กดิ อารมณ์ฝันอย่างมึนเมาอนั อาจตามมาดว้ ยความเศรา้ หมอง ส่วนตัว เธอเองนน้ั หาไดเ้ คยหมองไหมใ้ สข้ มตรอมตรมทรวง เพราะมกั ไดด้ ัง่ ปรารถนาอยเู่ สมอ และกไ็ มค่ ่อยจะจรี งั ยง่ั ยนื รกั แทข้ องเธอน้นั หายากเต็มที และคงเพราะดว้ ยเหตุนีก้ ระมัง เธอถงึ ไดข้ อรอ้ งตอ่ บิดาวา่ มี ความประสงคจ์ ะเป็นโสดตลอดไป เชน่ เวสตา้ ผูเ้ ป็นป้าของเธอ หรือ มเิ นรวา่ พส่ี าวต่างมารดา เธอจงึ มกั ถกู เรียกว่าเทพธิดาแหง่ พรหมจารี ด้วยไมเ่ คยมสี ามีเป็นเร่ืองเป็นราว แตใ่ นดา้ นความประพฤติ แล้ว เธอกร็ องๆ วนี สั หรอื โอโรรา่ ทีเดยี ว ท่ผี ดิ กันมากหน่อยคือ รสู้ กึ ว่าเธอจะไม่เคยมีความสัมพันธ์ ด้านชู้สาวกับเหลา่ เทพเจา้ หรือหากว่าอาจจะมีกไ็ มเ่ คยปรากฎในเรือ่ งราวใดๆ อันน้กี ็อาจจะเป็นไป ได้วา่ เพราะเธอเกดิ และถูกอบรมเลี้ยงดูอย่บู นพ้นื โลก จงึ มรี สนิยมคล้ายคลงึ กบั อะพอลโลผ้พู ่ชี าย 94

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana เมอ่ื เสรจ็ จากงานประจ�ำ คนื ของเธอแลว้ ก็มกั จะลงมาสนกุ สนานบนพ้ืนโลก ห้อมลอ้ มด้วย บรวิ ารนางไม้ในสังกดั ของเธอ สิ่งท่โี ปรดปรานท่สี ุดก็คอื การล่าสตั ว์ หน้าทขี่ องบรรดาพรรคพวก นางไม้น้ัน เพียงคอยรายงานว่ามสี ตั ว์ชุกชุมอยู่ ณ ท่ใี ด และหน้าท่อี ย่างไมเ่ ป็นทางการคอื คอยจบั ตา ดวู ่าจะมีชายดีงามผ่านไปหรอื มาทางทศิ ใดบ้าง เช่นเดียวกับลูกนอ้ งของวนี ัส วนั หนง่ึ ไดอานา่ เกดิ นกึ อยากจะหาแหล่งน้�ำ ล�ำ ธารทม่ี ีน้�ำ ใสไหลเย็นและห่างจากทางทีจ่ ะมผี ู้ พบเหน็ ได้ ก็ไมใ่ ช่สง่ิ ล�ำ บากยากเย็นอะไร เหล่านางไม้ซ่ึงอาศยั อย่ใู นปา่ ยอ่ มต้องรู้ต�ำ แหน่งแหลง่ ที่ ซอ่ นเรน้ ต่างๆ ดี นางหน่งึ จึงแนะนำ�แห่งทีไ่ ดอานา่ ยงั ไม่เคยไป อยไู่ กลถึงดินแดนของแคว้น ซารดี เนีย Sardinia (อันน้ีก็ไมแ่ น่ใจวา่ จะเป็นเกาะซารดเี นีย ซงึ่ เปน็ สว่ นหนึง่ ของประเทศอิตาลีในสมยั นี้ หรอื เปล่า) จงึ ตกลงจะไปล่าสัตว์กนั ณ ดนิ แดนนน้ั คร้ันเปน็ ทส่ี นุกสนานพองามแล้วกพ็ อดีตกบา่ ย เหงื่อไหลไคลยอ้ ยเพราะความร้อนอบอ้าว จงึ ไดเ้ วลาลงสรงกนั ใหส้ �ำ ราญ ระหว่างนั้น แผนกหอ้ ง เคร่ืองซงึ่ ติดตามคณะลา่ ไปด้วยทกุ คร้งั กเ็ ตรยี มชำ�แหละสตั ว์ทล่ี ่าได้มาเพือ่ ปรุงแต่งอาหารรสโอชา เช่นทเี่ คย เหล่านางผู้ไม่มหี นา้ ทก่ี เ็ ปลื้องเครอื่ งทรงออกเพื่อลงเล่นนำ�้ กนั ใหห้ นำ�ใจ เครอื่ งแตง่ ตวั ยามออกล่าสตั ว์ก็ไม่มอี ะไรมาก คอื เปน็ ผา้ บางพรวิ้ สองช้ิน ห้อยท่ีไหลข่ ้าง ละช้นิ ปลอ่ ยชายใหต้ กลงไปเสมอกันรอบตวั ยาวเพียงแคห่ วั เข่า ดึงรมิ ผา้ ทงั้ สช่ี นิ้ ใหเ้ ข้าพบกัน รอบเอวแล้วมัดด้วยผ้าช้ินเล็กๆ ยาว ๆ คลา้ ยเขม็ ขัด มดั หอ้ ยชายอย่างสวยงามแลว้ ดึงสว่ นบนที่ อยู่เหนอื เส้นผูกเอวใหต้ กทบั สายคาดน้นั จงึ ดคู ล้ายๆ เป็นส่วนบนช้ินหนง่ึ และส่วนกระโปรงส้ันๆ เหนือหวั เขา่ อกี ชนิ้ หนง่ึ จึงมไิ ดเ้ สยี เวลาในการเปลอ้ื งเคร่อื งทรง วางพาดเอาไว้ ณ ทซี่ ง่ึ ตนเองจำ�ได้ แล้วก็ลงว่ายธาร หลงั จากงานออกล่าธดิ าเหน่อื ย ใคร่แกเ้ ม่ือยเออื่ ยลงสรงนำ�้ ใส จึงชกั ชวนนวลปรางเหล่านางใน รีบคลาไคลไปตามที่นำ�้ เยน็ ถึงสระกวา้ งห่างไกลในไพรลกึ ใหร้ ้สู ึกคึกคกั จกั ลงเล่น เปล้อื งเครอื่ งทรงองคอ์ รา่ มงามเพยี งเพ็ญ ดั่งเคยเป็นเชน่ เพลงไม่เกรงใคร แลว้ ลีลาถลาตรงวิง่ ลงน้ำ� ลกู นอ้ งตามทรามเชยหาเฉยได้ เลน่ ผาดโผนโจนปล�้ำ นำ�้ กระจาย ดำ�ผุดวา่ ยไขวค่ วา้ แสนร่าเรงิ สง่ เสยี งกร๊ีดวดี้ ว้ายเล่นไล่จับ รอ้ งเรยี กรบั ล่อหลอกบอกให้เหลิง พอตามทนั ตะบนั น้ำ�ซ้�ำ กระเจงิ บา้ งรน่ื เริงรำ่�ร้องกอ้ งพนาฯ 95

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana วันนั้นมไิ ด้มแี ตเ่ พียงคณะลา่ สัตว์ของไดอานา่ เทา่ นัน้ ทส่ี นกุ สนานอย่ใู นปา่ เดียวกนั น้ี ไดม้ ี เจา้ ชายหนุ่มรูปงามหวามใจและคณะล่าทอ่ งเทย่ี วสอ่ งสัตว์อยเู่ ชน่ กัน เป็นโอรสของพระเจ้าอารสี ตา เออสุ Aristeaus เจ้าของถ่ิน ซึง่ มีนามว่า อักเตออน นัยว่าพระเจ้าอารสี ตาเออสุ เป็นเทพแห่งทอ้ ง น�ำ้ ด้วยเหมือนกนั เพราะพอ่ คืออะพอลโล แมข่ องอกั เตออนก็เป็นธดิ าผูห้ น่ึงของพระเจ้าคดั มสุ นาม โอโตโนเอ Autonoe อักเตออนมีน้องชายสามคน และ น้องสาวต่างมารดาอกี สอง ก็เชน่ เดียวกบั ความประสงค์ของไดอาน่า หลังจากล่าสตั ว์กนั จนเหนอื่ ย อักเตออนอยากจะ หาแหลง่ น�้ำ ทหี่ า่ งไกล สายตาผูค้ นเพอ่ื จะไดช้ ำ�ระเหงอ่ื ไคลให้หายเหนยี วตัว จงึ ละจากคณะซง่ึ ก�ำ ลัง พกั ผ่อนนอนหลบั ในยามบ่าย เดินเปะปะคนเดียวเรือ่ ยไปจนหลงป่า ครน้ั แว่วได้ยนิ เสียงเหมอื นใคร เลน่ อะไรกนั วด้ี ว้ายจึงใคร่จะดใู หร้ แู้ นว่ ่าหเู ฝ่อื นหรอื เปล่า เพราะนึกไมอ่ อกวา่ จะมใี ครสามารถเขา้ มา ในป่ารกเช่นน้ี เดินตามเสยี งเขา้ ไปจนถึงหนองน้ำ�ท่ี ไดอานา่ และพรรคพวกกำ�ลังเลน่ น�้ำ กนั อยอู่ ย่าง เพลิดเพลิน ไม่แน่ใจวา่ ภาพทีเ่ หน็ ต่อหน้าน้นั คอื ความเป็นจรงิ หรือภาพหลอน ยกมือขยตี้ าภาพ ก็มไิ ด้เปล่ยี นไป จงึ เรเ่ ข้าหาที่กำ�บงั เหมาะๆ แลว้ ซ่อนกายแอบดูอยไู่ มร่ ้วู า่ เปน็ เวลานานเท่าไหร่ จนกระทงั่ รสู้ กึ ตัวเมื่อถกู น�้ำ สาดหนา้ ใหฉ้ งนปนหวน่ั พรน่ั พรึงนกั หรอื ใครจักพลัดพงหลงมาใกล้ ได้ยินเสียงหวีดรอ้ งก้องไปไกล จึงใครไ่ ดต้ ามดูใหร้ ้คู วาม เร่งขยับยอ่ งถึงบึงนำ้�กว้าง ดเู ว้งิ วา้ งกลางพนาน่าเกรงขาม สะกดจิตกลัน้ ใจกลวั ไอจาม แฝงกายตามตรงที่มไี ม้บัง พลนั ตระหนกตกใจในภาพเหน็ หรอื ว่าเป็นความฝนั อนั แสนขลงั เทพธิดาแดนใดหลากหลายนาง ลว้ นอลา่ งฉ่างฉายวา่ ยวารี ไดอาน่านกึ ฉงายใกล้ตล่งิ เห็นมกี ง่ิ ไม้ไหว เอะ๊ ใครนี่ ช่างอาจหาญชาญกล้ามาราว ี ถงึ ในท่ีรโหฐานด่านแดนไกล นางตะลึงจึงกวักวกั น�ำ้ ได ้ แล้วสาดไปใสเ่ ปา้ เข้าทีห่ มาย ถกู พ่อหนุ่มชมุ่ หนา้ ซา่ กระจาย จงึ ไดห้ ายคลายต่นื ยนื ตัวเยน็ ไดอาน่ารีบขยิบกระซบิ สั่ง อยา่ ไปพล้ังอ้างใครว่าได้เห็น อกั เตออนผอ่ นตามด้วยจ�ำ เป็น มิพูดเล่นเชน่ บังคบั รับมั่นคง จงรบี ไปเรว็ พลนั ทนั พวกพ้อง ต่างกกู่ ้องร้องหานึกว่าหลง เม่ือตามทนั ถูกถามเนื้อความคง มีประสงคเ์ สาะหาธาราธาร อย่าไดเ้ ผยความเปน็ เชน่ เหตุเกดิ ไปเสยี เถิดเรว็ ไวรีบผายผนั กอ่ นพรรคพวกผลผี ลามตามมาทนั ใหพ้ ากันหันหา่ งจากทางเราฯ 96

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ได้มผี ูพ้ รรณาเนื้อความตอนน้ีไวห้ ลายกระแส แต่ส่วนมากแลว้ แจง้ ไว้ว่าไดอาน่าพึงพอใจใน ตัวหนุ่มยิง่ นกั จงึ ไดแ้ อบพรอดรกั กับเขาจนเป็นทส่ี ำ�ราญ แลว้ จึงปลอ่ ยตัวไปพร้อมท้ังก�ำ ชบั อย่าง มนั่ คงว่าอยา่ ได้แพร่งพรายเรื่องน้ไี ปใหใ้ ครรเู้ ป็นอนั ขาด แต่หลงั จากอักเตออนผละจากไปแล้ว ไดอานา่ เกิดหว่ันวติ กวา่ มหี รอื ทีช่ ายไหนไดม้ โี อกาสรว่ มรสเสนห่ ากบั เทพธดิ าแหง่ ดวงจนั ทร์ แลว้ จะเก็บอบุ เงียบเอาไว้ โดยไมป่ รปิ ากบอกใครเสยี เลยนน้ั ดจู ะเหลือเชอ่ื ไปสักหนอ่ ย อยา่ งนอ้ ยก็ตอ้ ง มเี พ่อื นคู่หทู ีร่ ู้อะไรกันอยา่ งไม่มีความลับซ่ึงกนั และกัน แต่ความลับของตนนน้ั หาใช่ความลับของ เพอ่ื นไม่ จึงขยายความตอ่ ไปไดอ้ กี ทอดหนึง่ และแลว้ ความลับสดุ ยอดกก็ ลายเปน็ ท่พี ดู ต่อกันไป ปากตอ่ ปากไมม่ ีจบ เหน็ ควรจะต้องตัดไฟเอาไว้เสียต้นลม จะท�ำ ประการใดดลี ่ะ กพ็ อดไี ด้ยนิ เสยี ง แตรเรียกบอกสัญญาณจากพรรคพวกของอักเตออน รู้ดวี ่าคณะลา่ ของเขากำ�ลังตามหา ไดอาน่ารีบเปลย่ี นรา่ งอกั เตออนเป็นกวางแก่ แถมยงั พกิ าร ไม่สามารถเดนิ เหินไดส้ ะดวก ฝงู หมาลา่ เหย่ือที่ว่งิ นำ�หน้ามา เม่ือเห็นกวางเดนิ ขากะเผลกอยเู่ บื้องหนา้ ก็ร่ีเขา้ หา กลุ้มรุมฉกี เนื้อ ตัว อักเตออน ในร่างของกวางแก่จนไมเ่ ป็นช้นิ ดี ชา่ งเป็นการตายที่นา่ สยองขวัญหนกั หนา นา่ จะมีทางอน่ื ในการปดิ ปากเขา ทีไ่ ม่โหดรา้ ย ทารณุ ถึงเพียงน้ี นแ่ี สดงให้เห็นถงึ อีกอุปนสิ ัยหนง่ึ ของไดอานา่ ซึ่งหาได้มคี วามกรณุ าปรานี อกี ทั้ง ยังมีความโหดเหีย้ มอย่างไรเ้ หตุผล มใิ ชค่ วามผิดของอักเตออนเลย ทบ่ี งั เอิญไปพบพวกตนในสภาพ เช่นน้นั และก็เปน็ ดินแดนของเขา ตนเกดิ ใคร่พิศวาสในตัวเขาเอง หาใชว่ า่ ถูกขม่ ขืนบังคบั ใจ คร้นั เรงิ ส�ำ ราญเปน็ ทีห่ นำ�ใจแลว้ ยังใจร้ายพอทีจ่ ะก�ำ จดั เขาอยา่ งหฤโหด อนั น้ี แม้ จูโน่ หรือ วีนัส ก็คง ไมโ่ หดรา้ ยเทา่ มีผใู้ ห้ความเห็นว่า ไดอานา่ เป็นเทพธดิ าของเหล่าสตั ว์ทง้ั ปวง ผลู้ า่ สัตวท์ ้งั หลายควรกราบไหว้ บูชาเธอ และจะตอ้ งขออนุญาตเธอทุกครั้งกอ่ นออกท�ำ การลา่ แต่อกั เตออนถอื ว่าตนก็ลกู เทพแห่ง ท้องนำ�้ อกี ทง้ั เป็นเจ้าของดนิ แดนจงึ มิได้ทำ�การบวงสรวงบชู าแกเ่ ธอ ซ่งึ เปน็ สง่ิ ท่ไี ดอานา่ จะไมย่ อม ยกโทษใหเ้ ช่นท่ีได้ปรากฎในหลายๆเรอ่ื ง เหตุผลน้กี ็พอจะฟังข้นึ อย่บู า้ ง แต่เมอ่ื ตนก็พิศวาสในตวั เขา จึงนา่ จะหาทางปดิ ปากท่ไี มโ่ หดร้ายถงึ เพยี งนั้น จึงมีผู้ขอ้ งใจในธาตุแท้ของเธอว่าคอื อย่างไรกันแน่ น่าจะลองตดิ ตามเร่อื งราวของเธอต่อไป เพอ่ื จะได้เหน็ วา่ เธอมคี วามเปน็ พรหมจารอี ย่างเขม้ งวดกวดขันสกั แคไ่ หน 97

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Acteon อกั เตออนและไดอานา่ 98

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ไดอDาiaนn่าaแ, ลEะndเอym็นดioเี มn่ยี น เอ็นดีเมย่ี น น่าจะเปน็ เช้ือสายเทพโดยตรงและควรได้มีชวี ติ เป็นอมตะ แต่ในเนือ้ เรื่องเขาใหเ้ ป็นหนุ่มเล้ยี งแกะผมู้ ีความงามล้ำ�เหนอื ใคร แต่ ในเม่ือมิได้มใี ครได้ยลโฉมเขา เพราะต้องเฝ้าเลย้ี งดฝู ูงแกะอย่แู ตใ่ น ทุ่งหญ้าป่าละเมาะ เลยจ�ำ เพาะจะให้เป็นขวญั ใจแกเ่ หล่านางไม้ นางสวรรค์เทา่ น้นั ใหเ้ ขาเลน่ บทน้ีเพ่ือเน้ือเรื่องจะไดม้ ีอะไรท่ี “โรแมนตคิ ” ยง่ิ ข้ึน แต่อันท่จี รงิ แลว้ เร่ืองของเอน็ ดีเมย่ี นเกดิ ข้ึนใน สมยั ของตีตานสค์ รองโลก ตวั ละครจงึ ต่างกนั ครัน้ เมอื่ การปกครอง ถกู เปล่ียนมือไปเปน็ ของทางเทพเจ้าแหง่ โอลิมปสุ เรอ่ื งอนั นา่ สนใจ ของเอ็นดเี มยี่ นจงึ ถูกเปลี่ยนไปดว้ ยเพอ่ื ใหเ้ หมาะสมกับกาลสมยั กล่าวกนั วา่ แสงจนั ทรน์ วลผอ่ งยามคำ่�คืนนัน้ เปรยี บเสมอื นเพลิงสวาทแผซ่ ่านเขา้ ไปใน ดวงกมลของมวลมนษุ ยแ์ ละเทวดา บันดาลให้เกดิ มโนภาพแหง่ ความรกั (น่าจะเป็นความใครเ่ สีย มากกว่า) อันหวานซงึ้ เยน็ ฉ�ำ่ ย่วั เย้าใหเ้ กดิ อารมณ์ฝันที่เคลบิ เคลิ้มและฟงุ้ เฟ่ือง (หรือฟุ้งซ่าน) ดังที่ มีผเู้ คยชมจนั ทรด์ วงเก่าเอาไวว้ ่า เซเลเน่นางสวรรค์จนั ทรเ์ ฉิดฉาย แจ่มกระจายฉายแสงนวลชวนช่นื หวาม คราสายัณส์ ุริยาลาฟา้ งาม จึงเปน็ ยามย่างนภาเวหาครอง รัศมีผอ่ งพราวเรา้ ให้ฝัน เหมอื นเย้ยหยนั ยวั่ เยา้ ให้เมาหมอง ระรืน่ หวานสรา้ นอรุ ากลา้ คะนอง จกั ใคร่ลองให้เดือนเชือนเชยชม เดอื นกระจ่างแจ่มฟา้ เวหาผ่อง มมิ หี มองหม่นทรามชา่ งงามสม รศั มีเรืองรองต้องอารมณ์ ที่ระทมตรมระทดหมดระทวย เรงิ ฤดรี ะร้รี น่ื ต่นื ผวา แสงจนั ทราพร่าพราวสะกาวสวย กลน่ิ ผุบผาราตรีทอ่ี บอวย ฉ่ำ�ชื่นชวยโชยเชิญเพลินภริ มย์ฯ 99

เร่ืองราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana ก็เลยเย้ายวนใหจ้ ูปีเตอรเ์ กิดความพิศวาสในตัวผู้ผลิตเพลิงราคีนนั้ เสียเอง มีลกู สาวดว้ ยกนั คนหน่งึ ชอ่ื แพนเดยี Pandia บา้ งว่ามสี อง อีกคนหนงึ่ ช่ือ เฮรเช่ Herce คร้ันเปลย่ี นมอื มาเปน็ หนา้ ท่ขี องไดอานา่ เธอก็ท�ำ หนา้ ทีอ่ ย่างแขง็ ขนั และไม่เคยรสู้ ึกเบอื่ หนา่ ยธรรมชาตทิ ่ีผา่ นไปในยามค่ำ�คืน สวยสดงดงามประทบั ใจเธอย่งิ นัก ได้เหน็ อะไรทผ่ี ดิ แผก แปลกเปล่ียนไปไม่เวน้ แต่ละคนื ไม่ซ้�ำ จำ�เจเหมอื นบรรยากาศบนโอลมิ ปุส เห็นแตห่ น้าเกา่ ๆ ทไ่ี ม่รู้ จกั สญู หายตายจากกันไปเสียบา้ ง ฉะนนั้ ยามทเ่ี ธอออกท�ำ งานจึงเปน็ กาลที่ตนื่ เต้นสนุกสนานหนัก หนา เป็นโอกาสท่จี ะไดแ้ สวงหาสง่ิ ที่น่ารน่ื เรงิ บนั เทงิ อารมณ์ จนค�ำ่ คนื หน่ึง ขณะที่ไดอานา่ ขับจันทราพาหะเทียมด้วยม้าสขี าวสะอาดส่ตี วั ทา่ ทางงาม สง่าปราดเปรยี ว ผา่ นทิวเขาลำ�เนาไพร เพลินชมความงามของโลกยามราตรี ผู้คนสว่ นมากกห็ ลบั นอนกันไปหมดแล้ว ไมค่ อ่ ยจะมใี ครสนใจกับงานของเธอมากนัก จงึ สามารถท�ำ ไถลไถเถชมโน่นชม นไ่ี ด้อยา่ งสบายใจ อยากจะแวะทไ่ี หนก็ชกั เมฆมาบังรถเอาไว้ช่ัวคราว แลว้ คอ่ ยไปท�ำ เวลาเอาทหี ลัง เพราะมา้ ท้ังสมี่ ีความรวดเร็ววอ่ งไวเร่งเอาได้ดังใจปอง กเ็ ชน่ เดยี วกับอะพอลโลพชี่ ายของเธอนนั่ แหละ ขณะทผ่ี ่านทุ่งหญ้ากวา้ งแหง่ หนึง่ ของแควน้ เอลสี Elis ไดอานา่ สังเกตเหน็ ใครนอนหลบั อยู่ ใตร้ ม่ ไม้ จึงฉายแสงจันทร์ไปตอ้ งร่างเขา พอเหน็ เข้าก็ตะลงึ จงั งงั กบั ภาพของชายที่แทบจะเปล่า เปลอื ย กายงามสมสว่ นชวนใหม้ องแลว้ มนึ ด้วยมนตเ์ สน่ห์ ใบหน้าอม่ิ เอิบบริสุทธิ์แม้จะหลบั ตาพร้ิม แต่ก็เตม็ ไปดว้ ยแววแหง่ ความเย้ายวนชวนให้มนึ เมา เธอรีบชักบังเหยี นใหม้ า้ หยดุ น่ิงสงบอย่างมไิ ด้ ตงั้ ใจ สายตาจบั จ้องอยกู่ บั เรือนร่างทีน่ อนเหยยี ดอย่บู นพืน้ หญา้ เหมือนมมี นต์สะกด พอรู้ตัวก็ จัดการชกั เมฆมาบังรถไวเ้ ชน่ ท่เี คย ครนั้ แสงเดอื นนวลผอ่ งตอ้ งยอดผา เพลนิ อุราตาตอ้ งมองหญา้ เขยี ว เอะ๊ นัน่ ใครนอนอยแู่ ต่ผเู้ ดยี ว นางรีบเหลียวแลจอ้ งชกั ตอ้ งใจ ชา่ งรูปงามล�้ำ หล่อพอ่ หนุม่ น้อย หาไดย้ ่อยดอ้ ยกว่าเทวาไหน ย่งิ เพง่ พิศยง่ิ งามหวามหทัย นางหลงไหลไฟสวาทประหลาดรมุ ชะลอรถหยุดไว้ใกลท้ ุ่งหญ้า ไดอานา่ ถลากายใกลต้ วั หนมุ่ นอนหลบั พร้มิ อิม่ พกั ตร์ดภู าคภูมิ แสนร้อนรุ่มสมุ เพลงิ เผาเร้าอุรา จ�ำ จะขอพักงานการไว้ก่อน มิรีบร้องเร่งรดุ หยดุ ดกี ว่า ฝากจันทร์เสย้ี วเก่ียวไวใ้ นนภา เบยี ดกายาถลาชิดสนทิ ชาย 100

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana สะกดจิตสะกดิ ใจมใิ ห้ต่นื แต่ระรืน่ ชนื่ ฉ�ำ่ ล�ำ้ ไฉน หลงระเรงิ เพลิงสุมรุมรอ้ นกาย รื่นหทยั ไหวหวานซ่านอารมณ์ วาบหวามหววิ วุ่นวายใจจะขาด ธรรมชาติครอบคลุมชว่ ยอุ้มสม เอ็นดเี มีย่ นเวยี นผวาหาปรารมภ์ ถูกเชยชมอมย้ิมปร่ิมเปรมทรวง เทพแห่งจนั ทร์หวนั่ ไหวใจฟ้งุ เฟอ้ หลังปรนเปรอเสนอสุขทกุ ขใ์ หญ่หลวง สวาทแท้แน่ไฉนใชห่ ลอกลวง สุดแหนหวงดวงทหัยใฝอ่ าวรณ์ จำ�จากไปไดเ้ วลาจะลาเจ้า ให้อับเฉาเศรา้ อุราข้าสะทอ้ น ใครส่ นองเสนห่ ร์ กั มอิ ยากจร แตจ่ ักถอนจติ คล้อยลอยตามวาร จนรุง่ เช้าเจา้ หนุม่ ยงั ชมุ่ ช่ืน เมือ่ ค่�ำ คนื ผา่ นไปสดใสหวาน ประทับจติ คิดถึงฝนั อนั ช่ืนบาน ตราตรึงนานพรั่นส�ำ นกึ ระทกึ ใจ ช่างช่มุ ฉ�่ำ ด่�ำ ดม่ื ปลื้มล�ำ้ เหลือ มริ ู้เบอื่ เผื่อระรื่นต่ืนแจ่มใส เสยี ดายนกั จักจำ�ยืนฝืนวรกาย อยากจะให้ทใ่ี นฝนั ผนั คนื มา ครนั้ ตกเยน็ เหน็ ตะวันผา่ นทิวไม้ หนมุ่ ต่ืนใจใฝถ่ ึงคะนึงหา นึกถึงฝนั นั้นกลับคราหลับตา รีบลลี ามายงั ดงั ท่เี คย เอนกายนอนวอนหวงั ต้งั ใจว่า ขอเทวาพาฝันอย่าพลนั เฉย โปรดสงสารเถอะนะอย่าละเลย อิงเขนยเผยย้มิ พร้ิมหลับไปฯ หากเปน็ เจ้าชายหน่มุ รูปหล่อจมุ พติ เจ้าหญงิ นทิ รา เธอกจ็ ะตื่นขึ้นมาจบั ระบำ�ร�ำ ฟอ้ น แต่ รายน้ตี รงกันขา้ ม กลายเปน็ เทพธดิ าสูงศักดจิ์ ุมพติ เจ้าหนมุ่ เลย้ี งแกะชาวบา้ นธรรมดาๆ แทนท่ีจะได้ จบั ระบำ�กันใหส้ นกุ สนาน กลบั ต้องนอนหลับตาพรม้ิ ฝันหวานต่อไปอย่างสุดซึ้ง มคี วามรู้สึกเหมอื น คร่งึ หลับครึ่งตื่น สง่ิ ท่ีบงั เกิดกบั ตนน้ีได้บงั เกิดขึน้ จรงิ แต่มีความรูส้ กึ เหมอื นครึ่งฝนั เรามกั จะฝนั อะไรทีแ่ สนสนุกสนานหรือหวานฉำ่� ให้ความเพลดิ เพลินสดุ ทจี่ ะพรรณา แม้ เมื่อต่นื ขน้ึ มาแล้วก็ยงั ตราตรึงอยูใ่ นความทรงจ�ำ เหมือนไดเ้ กดิ ขึ้นจรงิ ๆ แต่ในรายของ เอ็นดีเมีย่ น กลับเปน็ ตรงกนั ขา้ ม เพราะที่เขาเข้าใจวา่ เปน็ ความฝนั นัน้ คอื ความเปน็ จรงิ พอไดอานา่ รู้สกึ ตวั ว่าได้ท�ำ อะไรลงไปกน็ กึ ถึงหนา้ ทข่ี องตนได้ทันที ผูท้ ่รี อชมจันทร์กันอย่เู พ่อื แสดงบทบาทรักอนั หวานซง้ึ ตนื่ เต้นกเ็ ลยรอคา้ งอยู่นั่นเอง เพราะแม่ดวงจันทราเกิดไปมวั แสดงบท บาทหวานซงึ้ เสียเอง นางจึงรบี ทิ้งร่างของเอน็ ดเี มีย่ นไว้ในสภาพเดิม ดว้ ยความตง้ั ใจท่ีจะไดแ้ สดง บทนซ้ี ำ้�อีก จดั ผมเผา้ และขยับเสื้อผา้ เสียให้ดูเรยี บร้อย แลว้ เดนิ ข้นึ รถมา้ ทะยานขน้ึ สู่ทอ้ งฟ้าด้วย ความเรว็ สูงหนอ่ ยเพราะไดเ้ สยี เวลาไปพองามแลว้ เกรงพวกเทวดาจะแอบเหน็ พฤติการณข์ องเธอ 101

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana แลว้ ก็เลยจะกลายเป็นเรือ่ งนนิ ทากันแซดไปหมดท้ัง โอลมิ ปุส ฝา่ ยเอน็ ดเี ม่ยี นกใ็ ห้รสู้ ึกเคลิบเคลิ้มไปตลอดคนื สะดุ้งตน่ื ขน้ึ เพราะตะวนั แยงตาด้วยไปนอน หลับอยู่กลางทงุ่ นึกถึงหน้าทป่ี ระจำ�วันของตนไดเ้ หมอื นกัน จึงรบี ผลนุ ผลนั ไปยังคอกปศุสตั วเ์ พ่ือ ปล่อยใหฝ้ งู แกะออกไปหาหญา้ กินเชน่ ปรกติ ตลอดเวลาที่เขาทีเ่ ขาทำ�หน้าที่ดแู ลใหส้ ตั วไ์ ดม้ ีอะไรกนิ อย่ใู นทุ่งหญ้าทเี่ คย ความรู้สกึ ของ เขายังซาบซา่ ฝังแน่นอยู่กับความฝันทผ่ี า่ นมาเมอื่ คืนน้ี คิดทบทวนซ้ำ�ซากอยอู่ ยา่ งมิรูจ้ ักเบื่อหนา่ ย และหวงั อยู่ว่าฝนั น้นั จะหวนกลับมาหาเขาอีก ภาวนาใหพ้ ระอาทติ ยต์ กดนิ ไปเสยี เรว็ ๆ หารู้ตวั ไมว่ ่า ตนก�ำ ลังเรง่ พี่ชายของนางในฝนั ใหท้ ำ�งานเรว็ ข้ึน น่ีหากว่าอะพอลโลจบั ไดล้ ะก็ ตวั จะต้องเดือดร้อน แนๆ่ เพราะพช่ี ายคนนีร้ ักและหวงแหนน้องสาวยิง่ นกั ไดอาน่าก็เช่นเดียวกัน ฝนั หวานถงึ เหตุการณ์ทเ่ี กดิ กบั เธอเมือ่ คำ�่ คืนทผี่ า่ นไปอยตู่ ลอดวัน เรง่ รอวาระแหง่ ยามคำ�่ อยู่อย่างหื่นกระหาย เอ็นดีเม่ียนคือใคร เป็นเพยี งหน่มุ เลยี้ งแกะธรรมดาเท่านั้น หรอื จะคู่ควรกบั ตนพอท่ีจะเสีย่ งมีความสมั พันธ์อันยาวนานโดยไม่หวั่นตอ่ คำ�ครหาอนั ใดหรือ แต่ เมือ่ นกึ ถึงเรือนรา่ งและใบหน้าทเ่ี ตม็ ไปดว้ ยเสน่หเ์ ย้ายวนของเขาแล้ว นางก็ได้แต่สะท้อนถอนใจหวน่ั ไหวอยู่ อดใจรอให้ถึงยามค�ำ่ คนื เพ่ือใหพ้ ่อยอดชายในฝันนอนหลบั เรยี บร้อยแล้วคอ่ ยไปแสดงบท เร่ารอ้ นเช่นท่ีไดร้ ะร่ืนเหมือนคืนกอ่ น ครั้นไดเ้ วลา เอ็นดเี ม่ียนรบี ต้อนฝงู สัตว์เข้าคอกเปน็ ที่เรยี บรอ้ ยแล้วอาบนำ�้ อาบท่าให้สะอาด เนอ้ื ตวั หาอะไรกินให้อมิ่ ทอ้ งกพ็ อดคี ่ำ� กึง่ ว่งิ กงึ่ เดนิ ไปยังใต้รม่ ไมก้ ลางทุ่ง สถานทรี่ ืน่ เรงิ บันเทิงสขุ ของเขา เอน็ ดเี มยี่ นไมผ่ ดิ หวงั เหตุการณ์เกดิ ข้ึนตามทีท่ งั้ สองปรารถนา คืนแล้วคนื เล่ามไิ ดว้ ่าง เว้น ความรักหวานฉ�ำ่ สดช่นื ดำ�เนนิ ตอ่ ไปโดยมไิ ดม้ ีใครรูส้ ึกเบอ่ื หน่าย ฝ่ายหนึง่ รู้สึกจรงิ จงั ดัง่ เกิด ข้นึ แตอ่ กี ฝา่ ยคล้ายความฝนั ท่แี สนหวานประทบั ใจเหมอื นไดเ้ ป็นจรงิ ความใครก่ ลายเป็นความรัก ทที่ ่วมทน้ ล้นหวั ใจ ท�ำ อย่างไรถึงจะไดเ้ ขามาครอบครองตลอดไปโดยมใิ ห้แกเ่ ฒ่า เม่อื เอน็ ดีเมี่ยน เปน็ มนุษยโ์ ลก ไม่ช้ากจ็ ะต้องแก่เฒ่าลงไปตามวยั และท่รี ้ายไปกวา่ นน้ั วันหนึ่งเขาอาจจะพบหญงิ มนุษย์ดว้ ยกนั ซ่งึ มีตวั มีตนจรงิ ๆ มใิ ช่ความฝนั รูปงามเช่นน้ัน หญงิ ใดเล่าจะไมป่ รารถนา แลว้ ก็ เทพธดิ าผตู้ าไวทีห่ มายมองต้องใจชายอยทู่ ุกลมหายใจเช่น วนี ัส หรือ โอโรร่า อีกล่ะ ไม่ชา้ ก็ตอ้ ง ผา่ นพบ คิดแลว้ กลดั กลุม้ เป็นท่ีสดุ จะไปขอรอ้ งให้พอ่ ชว่ ยเหลอื หรือ ยอ่ มเป็นไปไมไ่ ด้ ตนเองไป ขอเอาไว้วา่ อยา่ ไดบ้ งั คับใหเ้ ธอแตง่ งานกบั ใครเสียเองแล้วนี่ จะมหี นา้ ไปขอกลบั คนื คำ�กจ็ ะถูกซำ�้ ดา่ กลับมาใหป้ ระไร แลว้ ในทส่ี ุดกน็ ึกไดร้ ีบลงมือตามแผนทันที ครั้นตกค่�ำ กร็ ีบไปแวะหาเขาขณะนอนหลับดงั ท่ีเคย 102

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana แต่แทนท่ีจะร่วมรสสวาทใหส้ าแกใ่ จ กลบั บนั ดาลให้หลับไปอย่างไม่มีวันตื่นข้นึ มาอกี แล้วน�ำ รา่ งท่ี หลับไหลขึ้นรถม้า ควบขบั อยา่ งรวดเร็วไปยงั ภูเขาลัทมุส Latmus ในแควน้ คาเรีย Caria เทา่ ทีร่ ู้ มาก็เพยี งเทา่ นี้ อยู่ ณ ต�ำ แหนง่ แห่งทใ่ี ดแนน่ อนน้ันไม่ประจกั ษ์ หากใครรูเ้ ขา้ กจ็ ะไดไ้ ปลักหลับเจ้า หน่มุ กนั เปน็ ขบวนปะไรมี ไดอาน่า เพยี งคนเดียวทีร่ จู้ ักถำ�้ สวาทท่ีซ่อนชายคนรกั ของเธอ และเธอ กไ็ ด้ไปแวะสมสูร่ ว่ มชู้สวาทด้วยไมเ่ คยเวน้ แม้สกั คนื แตห่ ากจะเดาเอาโดยสันนิษฐาตามช่ือทางดา้ น ภูมิศาสตร์ คาเรียเคยเปน็ เมอื งใหญ่และมพี ระเจา้ แผ่นดนิ ปกครอง บัดน้ีเป็นสว่ นหนึ่งของประเทศ ตรุ กี เมืองหลวงโบราณ ชอ่ื ฮาลคี นาสซสุ Halicarnassus เป็นจดุ ท่องเทย่ี วส�ำ คัญแหง่ หนงึ่ มีท่ี ฝงั ศพ Mausoleum ในสภาพแทบจะสมบรู ณ์ หากมีผู้สนใจใคร่จะไปสืบเสาะหาสถานที่อนั ลึกลบั ของเทพธิดาไดอาน่า ฉะน้ัน ยามใดทใ่ี ครเฝ้ารอแสงเดือนผ่องต้องเวหากนั อยู่ รอแล้วรอเลา่ จันทรเ์ จ้ากไ็ ม่รจู้ ักโผล่ ออกมาใหช้ มเสยี ที กโ็ ปรดเหน็ ใจเธอเถอะ ด้วยมธี รุ ะสำ�คญั ตอ้ งปฏิบตั ิเชน่ เราทา่ นทง้ั หลาย ตามระบบการเก่ยี วดองของเหลา่ เทพเจ้าท่ี ฮเี สียดจดั เอาไว้ นั้น กำ�หนดให้เอน็ ดเี มย่ี นเป็น เชอ้ื สายโดยตรงกบั เทพเจา้ ทัง้ ทางพ่อและแม่ พอ่ เปน็ เจา้ เมืองเอลิส ชื่อ เอธลอี สุ Oethlius ลกู ของ จูปีเตอรแ์ ละโปรโตเจนอี า Protogeneia ผู้ซ่งึ เปน็ ลกู ของจูปีเตอรอ์ กี นัน่ แหละทีเ่ กดิ จากพรี ร่า คอื มนุษย์รุน่ แรกๆ เลยทเี ดียว เชือ้ สายโปรเมเธอสุ และเอปิเมเธอสุ ตามต�ำ นานเดิมนั้น เอน็ ดเี ม่ยี นเป็นเจ้าเมืองเอลสี แทนพ่อของตน แตง่ งานกบั ใครไม่ทราบ แน่นอน เพราะมถี ึงห้านาง และมลี กู ด้วยกนั ถึงสี่เขา้ ไปแลว้ ก่อนทเี่ ทพธดิ าแห่งดวงจันทรจ์ ะไป พบ แต่เนือ่ งด้วยเป็นเชอ้ื สายเทพทัง้ ตัว จงึ ยังคงความงามอยไู่ มร่ สู้ รา่ งและไม่แก่เฒ่า สว่ นเทพธิดา แหง่ ดวงจันทรใ์ นสมัยน้นั คือ เซเลเน่ หรอื ลูน่า น้องสาวและเมียของเฮลีโอส ตอนน้นั ไดอาน่า และ อะพอลโล ยังไมเ่ กดิ ตามเรื่องเดิมยังบอกต่อไปอกี ว่า ลูน่าได้มธี ดิ ากับเอ็นดีเมีย่ น ถงึ ห้าสิบ นาง ยกให้เป็นเทพธดิ าประจำ�อาทติ ย์ ซง่ึ สมยั กอ่ นแบง่ ให้ปหี นึง่ มีห้าสบิ อาทติ ย์ ผู้เลา่ เรอ่ื งในสมัย หลังจงึ เอาเรอ่ื งของสมัยตตี านสม์ าไว้ในสมยั ของเทพเจา้ ตวั ละครที่เปน็ นางเอกจงึ เปลยี่ นไป แต่ก็ ยังประจำ�ทางดวงจันทร์เช่นเดิม ส่วนพระเอกน้ันก็ให้เปน็ หนุ่มเลีย้ งแกะไปเสีย จะไดโ้ รแมนตกิ ขึ้น ไปอีก สว่ นสถานทลี่ ึกลับส�ำ หรับซอ่ นทาสสวาทของลนู า่ นัน้ เขา้ ใจว่าจะมี แพนอกี ผหู้ นง่ึ ทรี่ ู้ ตำ�แหน่งแห่งที่ เพราะเขาก็เปน็ คนรักของดวงจันทร์ลนู า่ ดว้ ยเหมอื นกนั แตม่ ิได้โวยวายบอกให้ใคร อนื่ รู้ 103

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Endymion เอ็นดีเมีย่ น 104

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ไดอาDนiaา่ nแaล, ะOrโiอoรnอี อน ชื่อ โอรอี อน กม็ ปี รากฎในหลายเรอ่ื ง แต่ไมน่ ่าจะมีความยงุ่ เหยิงนัก คนหน่งึ ท่ีเป็นนกั ดนตรีท่เี ก่งกาจสามารถน้นั ไดก้ ล่าวถงึ ไปแลว้ น้นั ชอื่ วา่ อารีออน ยังเหลืออีกสองคน คือ คนหนงึ่ เปน็ ลกู ของเนป็ จนู ท่ี เกดิ จากนางนำ้�นางหน่ึง คนนี้อาจจะมีความสบั สนกับ โอรอี อน ท่จี ะ กลา่ วถึงอยู่บา้ ง เนอ่ื งจากต่างกม็ ีรา่ งสูงใหญ่ แต่ โอรอี อนลูกของ เน็ปจนู นั้นมรี า่ งสงู ยิ่งกวา่ เปรต เพราะกลา่ วกนั ว่า ยามเขาเดินอยใู่ น ทะเลนัน้ หวั เขายังโผลอ่ ยูเ่ หนือน�ำ้ มีความสามารถฉกาจฉกรรจ์ใน การจบั ปลา จะใหม้ าเปน็ พระเอกในเร่อื งน้ีอาจจะทำ�ใหเ้ สยี รสชาติไป เสยี สักหน่อย โอรีออน ทีม่ สี ัมพนั ธส์ วาทกับไดอานา่ ผนู้ ้ี เป็นโอรสพระเจ้าฮีรีเออสุ Hyrieus แม่เป็น นางไมช้ ่ือ โคลเนยี Clonia พระเจ้าฮรี เี ออุสเป็นเจา้ เมอื งฮีรีอาในแควน้ เบโอเตยี และเปน็ ลกู ชาย ของเน็ปจนู ทเี่ กดิ จากลกู สาวของแอทลาส ในชดุ นางเพลอียาดส์ (หนึ่งในเจด็ ) จงึ เปน็ ลูกพลี่ กู น้อง กบั เมอรค์ วิ ร่ี พีช่ ายของโอรีออนผู้หน่งึ ที่ชื่อ นคิ เตอสุ เจ้าเมืองธีบส์ ซึง่ ได้กล่าวถงึ มาแล้วในเร่ืองของ อัมฟีออน (ไดเ้ รือ่ งอีกแล้วไม๊ละ่ ชอื่ พอ่ เกิดเป็นช่ือเดียวกันกบั พ่อของอารีออน ผู้เป็นชาวบา้ นธรรมดา ฉะนนั้ ขอให้คิดเสียว่า ช่อื เกดิ ซ้�ำ กนั โดยบงั เอญิ ก็แล้วกัน) เนอื่ งจากมไิ ดเ้ ป็นผสู้ ืบราชสมบตั กิ ระมัง จงึ รักที่จะเปน็ พรานล่าสตั ว์ และมคี วามเกง่ กาจ สามารถมาก แตว่ ่ามีร่างใหญเ่ ป็นท่หี วั่นผวาแกผ่ ู้ได้พบเหน็ แม้ร่างจะใหญ่ผิดคนอน่ื แตก่ ็สมสว่ น สมบรู ณ์นูนแน่นไปด้วยหน่นั เนอื้ ในที่อนั ควร คือมีรา่ งยกั ษ์ที่งดงามหวามใจยง่ิ นกั ใบหนา้ ก็คมเข้ม เต็มไปดว้ ยเสนห่ ์ดงึ ดดู ใจผู้ได้พบเห็น โอรอี อน เปน็ ผูท้ ่ีชอบตดิ ใจหลงรกั ใครเอาง่ายๆ และก็ต้องพยายามอยา่ งไมล่ ดละทีจ่ ะใหไ้ ด้ ตามปรารถนา เล่ากันวา่ ครั้งหนงึ่ เกิดไปตดิ ใจลกู สาวชดุ เพลอยี าดส์ พร้อมกนั หมด ทงั้ เจ็ดนาง 105

เรื่องราวเทพเจ้าของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana (ทง้ั ๆ นางหนงึ่ ทช่ี ือ่ อัลซีโอเน่ นน้ั คอื ผู้เป็นยา่ ของตน) ท้งั เจด็ นางเกดิ เหนยี มอายหรอื กระดากอะไร ขึ้นมาสักอยา่ ง เลยกลายรา่ งเป็นนกบนิ หนขี น้ึ ทอ้ งฟา้ หายไป ภายหลงั เทพเจ้าไดบ้ นั ดาลให้เป็น ดวงดาวไปประดับทอ้ งฟา้ เสยี เข้าใจวา่ ขณะนน้ั แอทลาสได้ถกู จูปเี ตอร์ทำ�โทษให้ไปแบกสวรรค์ แล้ว จงึ ไม่สามารถมาช่วยลูกสาวตนได้ แตแ่ รก ดาวกลมุ่ น้ีมคี วามสว่างไสวเหน็ ได้ชดั เจน แตห่ ลงั จากที่กรุงทรอยถูกทำ�ลายย่อยยับจงึ อับแสงไป เพราะพวกเธอโศกเศรา้ เสียใจท่ผี ู้คนฆา่ กันตาย มากมายโดยหาได้มเี หตุผลอันควร นอ้ งสาวคนเลก็ ซง่ึ ขอ้ี ายที่สุดเลยหลบลีห้ นหี นา้ หายไปเลย ไม่ยอม ใหใ้ ครเหน็ ด้วยตาเปลา่ อีกต่อไป โอรอี อนหนุ่มตวั คนเดียว ชอบผจญภยั กลา้ หาญ ไม่กลวั อันตรายใดๆ ดว้ ยกำ�ลังอย่ใู นวยั รนุ่ คะนองและรักสนกุ ท่องเทีย่ วไปเร่อื ยๆ หาไดอ้ ยทู่ ี่ไหนเปน็ หลกั แหลง่ มสี ุนัขลา่ คใู่ จตัวหนึ่ง ช่ือ เซรีอุส Serius ผ้ตู ดิ ตามเขาไปทกุ หนแหง่ มิเคยพรากจากกัน ครงั้ หนงึ่ ขณะวิ่งไลต่ ามลา่ กวางตัวหนึง่ ต้งั ใจจะจบั ให้ได้ด้วยมือจงึ ไม่ใช้ธนู ขณะทไี่ ลก่ นั อยกู่ ็ บงั เอญิ ไดพ้ บเจา้ หญงิ งามผหู้ นึ่งนาม เมโรเป้ Merope (อนั น้บี งั เอญิ เปน็ ช่อื เดยี วกับนาง เพลอียาดส์ หนึ่งในเจ็ดอกี เหมือนกนั แตม่ ใิ ชค่ นเดียวกัน) เธอเปน็ ธดิ าพระเจ้าเอโนปีโอน Oenopion เจ้าเมอื ง คีโอส Chios คราวนีเ้ กดิ ต่างต้องตาพึงใจซึ่งกันและกัน แตพ่ ระเจา้ เอโนปีโอนไมต่ อ้ งการลูกเขยที่ ไม่รจู้ ักหวั นอนปลายตีน เทา่ ที่รูก้ ็คือ เขาเป็นเพยี งแค่พรานปา่ หารไู้ มว่ า่ ก็ลูกเจ้าแผ่นดนิ เหมอื นกนั แต่เพ่ือจะลองใจเมโรเป้ ว่า รกั เขาจริงหรือเปลา่ จึงมไิ ด้เผยว่าตนเปน็ ใคร แต่เนอ่ื งด้วยพระเจ้า เอ โนปีโอน มีลกู เพียงคนเดียว จงึ รกั อย่างสุดสวาทขาดใจและไม่อยากจะขัดใจลูกสาว จึงยอมตกลง โดยมีเง่ือนไขใหท้ �ำ งานยากล�ำ บากสารพัดอยา่ งจนเหลอื ทใี่ ครจะสามารถ เม่ือเกดิ มอี ปุ สรรคขวาก หนามขึน้ มาขัดขวางหนทางรัก ทั้งสองจงึ ตกลงพากันหนี แตพ่ ระเจ้าเอโนปีโอนเฉลียวใจอยู่แลว้ จึง วางยามดักเอาไว้อย่างมน่ั คงแขง็ แรง จงึ ถกู จับได้ บางตำ�นานว่า เพราะนางขา้ หลวงคนหน่ึงของ เมโรเป้ เกิดหลงรักโอรอี อนอยู่เหมอื นกนั เลยน�ำ ความไปฟ้อง เล้ยี งบ่าวชนดิ น้เี หมือนมีหนอน บ่อนใส้ เหมือนช่วยฟักไข่จระเข้ พระเจ้าเอโนปโี อนจับตวั โอรีออนขังคุกไวร้ ะยะหน่งึ ตอ่ มาไดเ้ อาไมท้ มิ่ ตาใหบ้ อดเสยี ทัง้ สอง ข้างแล้วปลอ่ ยใหก้ ระเซอะกระเซงิ ออกไปตามยถากรรม เคราะห์ดีหนอ่ ยที่มี เซรอี ุส สนุ ัขคู่ชพี ช่วย เป็นผู้นำ�ทางใหช้ วี ติ ระเหเร่ร่อนตอ่ ไปอกี ได้ หายอ่ ท้อตอ่ อุปสรรคอันใด ชีวติ คือการตอ่ สู้ สภาพของทั้งสองเปน็ ที่น่าเวทนาตอ่ ผพู้ บเห็นย่งิ นัก พอมีผ้ใู หอ้ าหารและน�้ำ บางทกี ็ได้ ท่ีพกั พิงช่ัวคราว ในทีส่ ดุ กพ็ บเซฟรี ุสเจ้าแหง่ ลมเย็นที่แสนใจดี บา้ งกว็ ่าเปน็ ยักษ์ไซคลอ๊ บส์ตนหน่ึง อยา่ งไรกต็ าม ไดม้ ผี ู้พาไปหาอะพอลโล ผูช้ ว่ ยรักษาตาให้หายคืนดีขึ้นมาใหม่ได้ด้วยแสงอาทติ ย์ เลย ตกเปน็ เหยอ่ื ของโอโรรา่ มีหรือทจี่ ะปล่อยให้เขาผ่านมือไปได้ พอเหน็ ตัวเขา้ ก็หลงรกั ทันที เก็บเอา 106

เรอื่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ตวั เขาไวไ้ ดพ้ กั หนงึ่ แต่ชวี ิตของโอรอี อนนัน้ ตอ้ งระเหเร่รอ่ นไปเรอื่ ยๆ จึงไม่สามารถอยกู่ ับโอโรร่า ได้นาน ออกเดนิ ทางผจญภัยตอ่ ไปกับเซรอี ุสค่ชู วี ิต กจ็ ะตอ้ งกล่าวถงึ ทางดา้ นเทพธิดาแหง่ ดวงจันทรเ์ สยี สกั นิดหน่ึงกอ่ น หลังจากที่น�ำ ตัว เอน็ ดี เมย่ี น ไปเก็บไว้ในถ�ำ้ ลึกลับเพือ่ เป็นทาสสวาทประจ�ำ คนื ของเธอแล้ว กห็ าได้มคี วามพอใจเพียงเท่าน้ัน ไม่ หลังจากแวะเยยี่ มเขาแลว้ กอ็ อกระเรงิ บนั เทงิ ใจเช่นทเ่ี คยปฏบิ ัตมิ าก่อน พบหนุ่มหนา้ ใหม่รปู งาม หวามใจ กจ็ ัดการใหเ้ ปน็ คปู่ ระจ�ำ วนั หรอื คนื ตามแตอ่ ารมณ์ เห็นว่าโลกมนษุ ย์น้ีช่างเปน็ ท่นี า่ รนื่ รมย์ เหลือเกิน ครั้นตกเย็นลงไดส้ ายอกั โข อะพอลโลเสร็จงานการส่องหลา้ ถึงกาลงามทรามวยั ไดอานา เบิกนภาส่องสว่างกระจา่ งจันทร์ ขับรถมา้ สงา่ ขาวสกาวสุก โปรยไข่มกุ แพรวพราวกราวสวรรค์ เปน็ น้�ำ คา้ งพร่างพรมบนพฤกษ์พนั ธ์ ุ ผกาพลนั บานไสวเมอ่ื ไดช้ ล ราตรเี ร้าเย้ายวนแสงนวลผ่อง เป็นเปลวทองสอ่ งส�ำ แดงทัว่ แห่งหน บุบผาหอมรวยรินกลน่ิ สคุ นธ์ บานเกลอ่ื นกล่นระคนเคล้าเย้าอรุ า ธารนำ้�ใสไหลอ่อนสะทอ้ นแสง กระทบแกง่ กลางธารผา่ นโขดผา เทพเดอื นเพญ็ ผา่ นคล้อยลอยลงมา ในบางคราจันทราชมจนสมใจฯ และคนื หนง่ึ ขณะท่เี พลดิ เพลินชมความงามของโลกยามราตรซี ึง่ ท้องฟา้ ปลอดโปรง่ ปราศจากเมฆหมอก ไดอาน่า สา่ ยตาปราดเหน็ หนุ่มหนา้ ใหมร่ า่ งใหญก่ �ำ ย�ำ ก�ำ ลังเลน่ กับสนุ ัขของ เขาอยา่ งสนกุ สนาน มองอยูไ่ ดไ้ มน่ านก็ชกั นกึ ชอบเขาขน้ึ มาเสยี แล้ว เอ๊ะ น่ันใครไหวไหวว่องไวยงิ่ รวดเรว็ จริงชงิ ไลอ่ ะไรโน่น มสี นุ ัขแลน่ ประชิดติดกระโจน ดูโลดโผนเผ่นผยองครองเคียงกนั เห็นหนมุ่ ใหญก่ �ำ ย�ำ ลำ่�สันนกั ใคร่รู้จกั ทกั ทายจงึ ผายผัน ดงึ เมฆน้อยคอ่ ยจบั มาฉบั พลนั ชว่ ยบงั จันทราไว้ใช้ชว่ั ครา โอรอี อนนักลา่ ถลาไล่ จนเข้าใกลไ้ ม่หว่นั พร่นั ประหมา่ รีบกล่าวบอกออกค�ำ จำ�นรรจา ว่าเธอล่าสตั ว์ใดใคร่ประชัน ตสี นิทประชดิ ตามความเจ้าชู้ นางเอ็นดดู ้วยเหน็ เปน็ ของขนั อีกตอ้ งใจร่างเจา้ จนเมามัน อกแน่นตันหนัน่ เนื้อเหลือเฟอื จรงิ ฯ 107

เรอ่ื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana คราวนี้เกดิ มีความกลา้ ท่ีจะปรากฎตวั ใหเ้ ขาเหน็ อาศัยเซรีอุสสุนขั ของเขานน่ั แหละเป็น ส่อื แกลง้ ใหว้ ่งิ หลงกนั สักประเดยี๋ ว ครนั้ หาพบตัวก็มีเธอก�ำ ลงั หยอกล้ออยู่กับเซรอี สุ แล้ว ทั้งสอง มรี สนยิ มเดียวกนั อยแู่ ลว้ คอื รักการลา่ สัตว์ คุยกันอย่เู พยี งประเดี๋ยวเดียว มิตรไมตรีกแ็ น่นแฟน้ เหมือนคบกันมานาน ไม่ชา้ ก็ผันกลายต่อไปเป็นรกั ใครพ่ ิศวาสดูดด่ืมหวามใจยิง่ นกั ไดอานา่ มเี วลาว่างอย่ทู ้ังวนั จงึ ไมเ่ ปน็ การยากลำ�บากทจ่ี ะแบ่งเวลาให้คนรักทั้งสอง ความ รักระหวา่ งเธอกับโอรอี อน มคี วามหวานสดชืน่ อยา่ งแท้จริง เธอได้รับการโลมเร้าพะเนา้ พะนอและ สามารถเล่นหวั หยอกเอนิ กันให้ต่ืนเตน้ ทัง้ สองฝ่าย ไมเ่ หมอื นพลอดรกั กับท่อนไม้เช่นในรายของ เอน็ ดีเม่ียน คราวน้ีมีโอกาสได้ชีช้ วนกนั ชมนกชมไมใ้ หเ้ พลิดเพลินกับธรรมชาติ อกี ทัง้ ยงั ร่วมกัน ออกล่าสตั ว์เป็นทสี่ นกุ สนาน เหลา่ นางไมล้ ูกน้องของเธอกเ็ ลยพลอยไดช้ ุ่มชน้ื ละมื่นใจขึน้ อกี ท่มี ชี าย เข้าร่วมอย่ใู นคณะ ความสัมพนั ธ์ฐานชู้สาวดำ�เนินไปได้ไม่นาน โอโรร่าผู้หตู าไวและมีเวลาวา่ งมากกว่าใครๆ ก็ ระแคะระคายในความประพฤติของน้องสาวนายตน ยิง่ พอรวู้ ่าชายใหมข่ องไดอานา่ คอื ชู้รกั ของเธอ เหมอื นกนั และเปน็ ของเธอมากอ่ น เช่นในรายของเซฟาลุส ความรษิ ยาเขา้ กดั กนิ ใจจนไมม่ ีสขุ จำ�จะ ต้องหาทางทำ�อะไรประการใดประการหนึ่งเพ่อื ท�ำ ลายความสมั พนั ธข์ องทั้งสอง บา้ งวา่ เธอใช้วธิ ี เดมิ ที่เคยมาแล้วกับโปรครสี คอื ปลอมเปน็ นางไม้ของไดอาน่านางหนง่ึ ไปแอบกระซบิ บอกวา่ เคย เหน็ โอรอี อนพลอดรักกับโอโรร่าอยบู่ ่อยๆ เพยี งเทา่ นน้ั เอง ไดอานา่ กเ็ ดอื ดดาลเป็นฟนื เป็นไฟ ส่ง แมลงปอ่ งยกั ษไ์ ปสังหารเขาทันที เทพเจา้ จึงส่งท้งั ตวั โอรีออนและแมลงปอ่ งไปเปน็ ดวงดาวประดับ ท้องฟา้ เสยี คือดวงดาวแหง่ จกั รราศี อีกสองดวง ดาวนายพรานและดาวแมลงป่อง แต่บางต�ำ นานกว็ ่า โอโรร่าไปแจ้งให้อะพอลโลรเู้ รือ่ ง เขาเหน็ ว่าจะตอ้ งระงบั สมั พันธส์ วาท อันนใ้ี หไ้ ด้ หากรู้ไปถงึ หูจปู เี ตอรล์ ะก็จะเกดิ เรือ่ งใหญ่ แลว้ ยงั จะตอ้ งอับอายขายหนา้ เหลา่ เทวดา อื่นๆ อกี ด้วย นกึ แปลกใจอยเู่ หมอื นกันท่ีน้องสาวหายหนา้ ลงไปเบ้อื งล่างไม่เวน้ แตล่ ะวัน อกี ทงั้ ยัง ระรน่ื ระรกิ ระรี้ผดิ ปรกติ เขารเู้ รอื่ งเก่ียวกับเอน็ ดเี มี่ยนเป็นอันดี แต่เมือ่ ยังไม่มใี ครกระโตกกระตาก จงึ พอวางใจได้ แตน่ ี่เธอดูจะยา่ มใจไปเสยี แล้ว จำ�ต้องสัง่ สอนให้รเู้ สียบา้ ง อะพอลโลคิดกำ�จดั ตัวสาเหตเุ สียรแู้ ล้วรรู้ อดไป แต่จะอาศยั น้�ำ มือของเธอเอง จะได้มคี วาม หลาบจ�ำ และร้สู กึ ตวั ในความผิด วันหนงึ่ ไดอาน่ายังไม่ทันไดไ้ ปพบคนรัก อะพอลโลรบี จอดรถไว้ หลงั ก้อนเมฆ ตรงไปหาน้องสาวแลว้ ชวนกนั ไปลองฝีมอื แม่นธนู เป็นท่ลี อื กันอยูแ่ ล้วว่าฝมี ือเธอนั้นแม่นย�ำ อย่างหาตวั จับยาก พอถูกทา้ จึงรีบรับทนั ที ตกลง กนั เรยี บร้อยแลว้ อะพอลโลจงึ ชีไ้ ปทจ่ี ุดเล็กๆ ในทะเลใกลฝ้ ่งั ซึง่ ไกลแทบจะสดุ สายตา ไดอานา่ เหน็ วา่ ไม่ใชข่ องงา่ ย เพราะเปา้ เหมอื นไม่ค่อยจะอยูน่ งิ่ กบั ท่ี แต่จะเปน็ ไรมี ไดอานา่ เสยี อยา่ ง หายอม 108

เรือ่ งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana แพง้ า่ ยๆ รีบรบั ทา้ หาพร่ันหรือหวน่ั ไหว ฝีมือไหนจะทันประชันแข่ง แม้พี่ชายกไ็ มท่ ้อขอแสดง ใหร้ ู้แจ้งว่าใครใหญ่กว่ากัน อะพอลโลชวนตรงลงชายหาด แลว้ มองปราดประกาศว่าขอบฟา้ นั่น เห็นแคจ่ ดุ สดุ ไกลใหใ้ ชก้ นั เปน็ เปา้ อนั พงึ เหมาะเจาะการยงิ ธิดางามทรามวัยตั้งได้ท่า เป้าตรงหน้าพร่าแปรไม่แน่นง่ิ แต่มิหว่ันพรน่ั เกรงด้วยเกง่ จริง จะตอ้ งยิงชงิ ชนะกะตรงไป ลกู ศรด่ิงวิ่งรี่เขา้ ที่จุด ทเ่ี พงิ่ ผลดุ โผลเ่ หน็ เปน็ เปา้ หมาย น้นั คอื โอรีออนพักผ่อนกาย ก�ำ ลังว่ายในธารถกู ผลาญชนม์ พอรวู้ า่ ส่งิ ใดได้เกิดข้นึ ตะลงึ ยนื มึนมองผองเหตุผล ผู้พ่ชี ายใช้แผนแสนชอบกล หลอกใชต้ นสังหารผลาญชีวา ก้มหนา้ ด่ิงวิง่ ไปยงั ร่างคนรัก พร้อมสุนขั ภกั ดรี เี่ ขา้ หา พ่อยอดชายโอรีออนนอนคล่ืนพา ขน้ึ เกยท่าหน้าหาดปราศชวี ี นางโศกเศรา้ เสยี ใจครง้ั ใหญ่หลวง รกั ดง่ั ดวงชวี ามารศรี ไห้โหยหวนครวญระทมตรมฤด ี คงมิมีวันใดจะคลายลง จึงประดับประทับไว้ในทอ้ งฟา้ เปน็ ดารานภาผอ่ งต้องประสงค์ เซรีอุสสดุ ใจไดป้ ลดปลง ก็ถูกสง่ ขน้ึ เรียงเคยี งดวงดาวฯ กลายเปน็ ต�ำ นานการเกิดของดวงดาวแหง่ จกั รราศีท่มี ชี อื่ ว่า ดาวกลุ่มนายพราน และที่ ใกล้ๆ กนั คือ ดาวสุนขั ชือ่ เซรีอุส สุนขั คู่ชพี ของเขา เข้าปา่ ล่าสัตว์ด้วยกันตลอดมา เมอ่ื นายจากไป กเ็ ศร้าใจเห่าหอนไหจ้ นหวั ใจวายตายตาม เทพเจ้าซึ้งใจในความกตญั ญูและความรกั ภักดอี ย่างไมม่ ี เหอื ดหาย สมควรได้รบั เกยี รติสงู ส่งทดั เทยี มมนุษย์และเทวดา 109

เรอ่ื งราวเทพเจา้ ของชาวกรกี โบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอานา่ Apollo และ Diana Diana, Orion ไดอาน่า และ โอรอี อน 110

เร่อื งราวเทพเจา้ ของชาวกรีกโบราณ (ภาคสอง) อะพอลโล และ ไดอาน่า Apollo และ Diana ภาคผนวก เทพธดิ าไดอาน่า หรือ ทชี่ าวกรีกเรียกวา่ อารเตมสี นี้ เดมิ ทเี ปน็ เทพพ้ืนเมืองทางดา้ นตะวันออกของดินแดนกรีกซ่งึ ในสมยั ก่อน ดนิ แดนทีอ่ ยทู่ างตะวนั ออกของชอ่ งแคบดารดารแนลล์ นัน้ ชาวกรกี เรียกวา่ อาเซยี ทงั้ ส้ิน และผคู้ นดงั้ เดิมคอื ชาวอะนาโตเลยี แผ่นดนิ น้ี เคยมคี วามรุง่ เรอื ง และเปล่ียนมอื การครอบครองโดยหลายจักรวรรดิ ด้วยกนั ถกู ท�ำ ลายลงและสรา้ งขึน้ ใหม่หลายคร้งั คร้นั เขา้ รวมอยู่ ในจกั รวรรดิของกรกี อารยธรรมและวัฒนธรรมรวมถึงศลิ ปกรรม ต่างๆ จงึ เข้าผสมผสานกนั ไป รวมทง้ั การเชอ่ื ถือในเทพเจ้าตา่ งๆ ดว้ ย ซ่ึงชาวกรีกมิไดท้ �ำ ลายหรอื หา้ มมิให้มีการเชอ่ื ถือในของเดมิ แต่ได้ รับเอาเข้ามาเปน็ เสมือนความเชอื่ ถืออนั เดยี วกัน การปฏบิ ตั ิและ พธิ กี รรมต่างๆ ก็คงดำ�เนินไปเชน่ เดมิ เพยี งแต่ได้เพ่ิมเตมิ ให้มจี �ำ นวน มากข้นึ อนั เปน็ การขยายอาณาจักรที่เปน็ ผลดตี ่อทงั้ สองฝ่าย ฉะนน้ั เหลา่ เทพทัง้ หลายท่เี ขา้ มารวมใหมใ่ นเร่ืองราวของเขา บางทจี ะเหน็ ว่ามคี วามแปลกแตกตา่ งไป เช่นในดา้ นอุปนิสัยและพิธีกรรมซง่ึ เขา ต้องการให้คงไวเ้ ช่นนนั้ นค่ี อื การศึกษาด้วยการเลยี นแบบท่ดี แี ละ เป็นผลตอ่ ผู้ศึกษา ยอมรบั ว่าเปน็ ส่งิ ทีน่ ำ�มาจากของคนอ่นื และ รกั ษาให้คงความเป็นเอกลกั ษณ์ของเขาไว้ มิได้เหมาเอามาเป็นของ ตนโดยส้ินเชิง เรอื่ งน้เี ราย่อมเขา้ ใจดี เพราะเปน็ การปฏบิ ัติพืน้ ฐานของเราอย่แู ลว้ จะเปน็ อาหาร เพลง 111