В.З. Галиев Ұлтты оятқан кітап

[←131] исраф — төгiп-шашу.

[←132] рәд қылу — керi қағу.

[←133] тәуфиқлы — тәрбиелi, көргендi.

[←134] бәддұға — қарғыс, терiс бата.

[←135] ғаләб — жеңiс.

[←136] зәрәшә — түйiрдей, кiшкентай ғана.

[←137] мұталиға — бақыт, ырыс.

[←138] зиһiн — зерде.

[←139] лұғат — сөз, сөздiк.

[←140] кәдәр — шейiн.

[←141] мiзакирә — кеңесiлiп.

[←142] һәләк — мерт, жоқ.

[←143] мазлұм — тепкi көрген, жәбiрленген.

[←144] мәрхамат — қайырымдылық.

[←145] мұсанниф — автор, құрастырушы.

[←146] хикмәт — даналық.

[←147] мұхтасар — қысқартылған.