ทนายสาว เล่ม8 (1)

แล้วสะบดั เปิ ดพร่ึบเป็ นระยะ ดูแล้วไม่เข้ากนั กจ็ ริง แต่กลาย เป็ นส่ิงที่ดึงดูดสายตาอย่างน่าประหลาด ทาให้สายตาของคน อ่ืนๆ มองตามรา่ งของนางอย่างไมร่ ตู้ วั “ถหู มี” ขณะที่นางอย่ใู นห้องเลก็ ๆ ข้างห้องโถงแอบดกู าร ตรวจตราความเรียบร้อยด้านนอกอยู่นัน้ มีเสียงอ่อนโยนดงั ขึน้ เบอื้ งหลงั “เส่ียวเจิ้ง!” ชุนถหู มีหมุนตวั กลบั ไปด้วยใบหน้าเกล่ือน ยิ้ม จากนัน้ กระเถิบเข้ามาใกล้อย่างซุกซน กระซิบขึ้นว่า “ข้ารู้ ว่าฮ่องเต้จะมาตดั สินคดีจะต้องพาท่านมาด้วยแน่ แต่ว่าไม่รู้ ทาไมเหน็ ท่านแล้วข้ากย็ งั ดีใจอย่ดู ี” คงั เจิ้งหยวนคลี่ยิ้ม เดก็ สาวคนนี้เม่ืออยู่ในศาลไม่เคยยอมใครทงั้ สิ้น ไม่ว่า ความคิดหรือคาพูดมกั เฉี ยบคมประดุจกระบี่วิเศษ แต่เวลา ส่วนตวั มกั จะมีการกระทาท่ีน่ารกั น่าเอน็ ดูอย่างทึ่มๆ ให้เหน็ เสมอ แล้วอย่างนี้... จะทาใจให้ลืมนางไปโดยสิ้นเชิงได้อย่างไร สายตาของเขากวาดมองร่างชุนถหู มีราวกบั จะจดจาไว้ ให้ได้มากท่ีสุด ก่อนใช้สติเข้าควบคมุ ความร้สู ึก หยุดสายตาไว้ 6

น่ิ งๆ เขายิ้มน้อยๆ เอ่ยว่า “ข้าเองกด็ ีใจท่ีได้เจอเจ้า ช่วงนี้ทุก คนต่างกย็ ่งุ ไมไ่ ด้เจอหน้ากนั เลย อ๋เู วย...” “เขาต้องการช่วยข้าเลยขอไปเฝ้าท่ีคุกหลวง วนั นี้คงจะ คุมตัวผู้ต้องหามาท่ีน่ี ด้วยตนเอง เสียดายที่ท่านอยู่ในศาล ส่วนเขาอยู่นอกศาล กลวั ว่าจะไม่ได้เจอหน้ากนั ” เมื่อพูดถึง ‘ผตู้ ้องหา’ ชนุ ถหู มีถงึ กบั น่ิวหน้าอย่างไม่รตู้ วั นางไม่รู้ตวั แต่ไม่อาจรอดพ้นสายตาของคงั เจิ้งหยวน เขาถึงกบั ราพนั ในใจ การจะมีวาสนาในเรื่องความรกั นัน้ จะต้อง ให้ถกู จงั หวะและถกู เวลา เขากบั ญาติผ้พู ่ีไม่ได้เจอชุนถหู มีใน เวลาท่ีถกู ต้อง ตอนท่ีพวกเขาปรากฏตวั ชุนถหู มียงั ไม่คิดถึง เรอ่ื งความรกั เพียงแต่ตอนนี้ญาติผพู้ ่ีของเขายงั ทาใจไม่ได้ “รอให้คดีนี้เสรจ็ สิ้น แล้วข้าจะเชิญเจ้ากบั อู๋เวยมาเป็ น แขกที่จวน” คงั เจิ้งหยวนยงั คงให้ความร้สู ึกเหมือนสายลมอ่อน ละมุนกบั คนอ่ืน รปู ร่างผอมบางใบหน้าที่ดูซีดขาว มีรศั มีของ ความสงู ศกั ด์ิท่ีมิอาจปกปิ ด “ถึงตอนนัน้ ห้ามเจ้าปฏิเสธ” “จะต้องไปแน่ ข้ายังไม่ได้แสดงความยินดีอย่างเป็ น ทางการเลย” ชุนถหู มียิ้ม “คณุ หนูเซี่ยไม่เลว ก่อนหน้านี้นางไม่ สนใจข้าแต่กไ็ ม่ได้ดูแคลนข้า เหน็ ได้ว่าไม่ใช่คนท่ีจะถกู ชกั จูง 7

ได้ง่ายๆ มีความคิดเป็ นของตวั เอง จิตใจกด็ ี อีกทงั้ ยงั รปู โฉม งดงาม” คงั เจิ้งหยวนได้แต่ยิ้ม เขาไม่ตอบรบั และไม่ปฏิเสธ เขา ไม่รู้ว่าท่วงท่าท่ีดูประเด๋ียวใกล้ประเด๋ียวไกลนัน้ ดึงดูดความ สนใจของหญิงสาวในเมืองฉางอนั นับไม่ถ้วนรวมถึงองคห์ ญิง เก้า หนั จิ่นอว๋ี ได้ยินว่านางถึงกบั ล้มป่ วยเลยทีเดียวหลงั ร้เู ร่ือง การหมนั้ หมายของเขา “ฮ่องเต้ใกล้ถึงแล้ว ข้าต้องไปดูความเรียบร้อย มีเรื่อง อะไรเอาไว้ให้เจ้าชนะคดีครงั้ นี้แล้วค่อยคยุ กนั ” คงั เจิ้งหยวนพดู ยิ้มๆ จากนัน้ กดเสียงให้ตา่ กว่าเดิม “การว่าความคดีนี้ไม่ง่าย อย่างท่ีคิด ถึงฮ่องเต้จะทรงไต่สวนด้วยพระองค์เอง แต่เจ้าก็ ต้องระวงั ตวั ให้ดี” “ขอบใจ” ชนุ ถหู มีพยกั หน้า ถ้าว่ากันตามหลักกฎหมายของยุคปั จจุบัน คดีที่ เกี่ยวข้องกบั เย่ชานัน้ เป็นคดีที่หน่วยงานของรฐั เป็ นผ้ฟู ้อง ซึ่งก็ คือสานักอัยการสูงสุดเป็ นคนสัง่ ฟ้ อง ในสมยั โบราณตัง้ แต่ ราชวงศ์หมิงลงมาหน่วยงานนี้ถกู เรียกว่า ‘สานักตรวจการณ์’ ส่วนราชวงศ์ก่อนหน้ านั้นเรียกว่า ‘หออาลักษณ์หลวง’ แต่ 8

หน่ วยงานสูงสุดในการตรวจสอบด้านนี้ จะมุ่งเน้ นไปที่ตัว ขนุ นาง แม้ ‘ชาวต่างชาติ’ อย่างเย่ชาพอจะอนุโลมให้เข้าพวกได้ แต่ไม่รวู้ ่าใครจะเป็นผดู้ าเนินการฟ้อง หออาลกั ษณ์หลวงแบ่งเป็ นสามส่วน ตาแหน่งสูงสุดคือ ‘อวีส้ ื่อต้าฟ’ู ซ่ึงผดู้ ารงตาแหน่งนี้กค็ ือต้เู ฉียว บงั เอิญจริงๆ ที่คนสกลุ ต้รู นุ่ ท่ีสองเป็นผดู้ แู ลหน่วยงานนี้ “คุณหนู คุณหนูสามกบั คุณหนูแปดสกลุ ตู้ก็มาด้วยเจ้า ค่ะ!” คงั เจิ้งหยวนเพ่ิงเดินไปไม่นาน กวั้ เอ๋อท่ีลอบมองไปด้าน นออกถงึ กบั เอ่ยออกมาด้วยประหลาดใจ เพราะชุนถหู มีไม่ปิ ดบงั ความเกลียดชงั ท่ีมีต่อตู้หานอวี้ ทงั้ กวั้ เอ๋อและเสี่ยวฟ่ งจงึ ไม่ให้ความเคารพต่อพวกนางเช่นกนั ชนุ ถหู มีเดินไปดู บณั ฑิตผ้มู ีความร้ทู ่ีมาร่วมดูการชาระความของฮ่องเต้ เข้านัง่ ประจาท่ีกนั นานแล้ว ส่วนขุนนางและชนชัน้ สูงก็เริ่ม ทยอยเข้ามา ว่ากนั ตามหลกั ผทู้ ี่มีบรรดาศกั ด์ิอย่างไป๋ จิ้งหย่วน ไม่ควรจะมาถึงเรว็ แต่ด้วยความท่ีหลานสาวของเขาเป็ นหมอ 9

ความอีกทงั้ ยงั เป็ นหมอความให้กบั ชนชนั้ สูงของอริแคว้น เขา จึงต้องมาให้กาลงั ใจ ดงั นัน้ จึงนัง่ อยู่ท่ีนัง่ ทางซ้ายมือด้านหน้า สุด ด้านหลงั ของเขามีไป๋ เว่ยท่ียืนรบั ใช้อย่างนอบน้ อมและ เงียบงนั สกลุ ตู้ถกู ถอดบรรดาศกั ด์ิกจ็ ริง แต่ตู้เฉียวเป็ นอวี้ส่ือต้า ฟู อีกคร่จู ะยืนอยู่ด้านผ้ฟู ้องร้อง ความจริงตู้หานอวี้และตู้หาน เอียนท่ีเป็นสตรีไม่อาจเข้ามาในศาลได้ แต่ตอนนี้พวกนางกลบั แต่งกายแบบบุรุษปะปนอยู่กบั เหล่าบณั ฑิต แต่พอคิดอีกทีดู เหมือนราชวงศถ์ งั ในมิติคู่ขนานนี้จะมีสานักหลวงสาหรบั สอน หนังสือให้สตรี สตรีชนั้ สูงส่วนใหญ่ในฉางอนั เคยรา่ เรียนใน สานักหลวงแห่งนี้ อีกทัง้ ตู้หานอวี้ยังมีช่ือเสียงอยู่ไม่น้ อย นับว่าเป็ นบณั ฑิตคนหนึ่ง พวกนางใช้ข้ออ้างนี้เพื่อเข้ามาดกู าร ว่าความจึงไมม่ ีใครหาเรอ่ื งมาตาหนิได้ 10

1

ทนายสาว ถึงคราวสู้ 美人谋律 421 ฮ่องเต้เสดจ็ แต่ไม่รู้ว่าหญิงแพศยาแซ่ตู้คิดจะมาดูการตัดสิ นคดี ความหรอื มาดเู ย่ชากนั แน่ เมอ่ื คิดว่าเย่ชาจะต้องถกู สายตาของ หญิงผนู้ ี้แทะโลมแล้ว ชนุ ถหู มีเกิดความหงุดหงิดใจขึน้ มาทนั ที “คุณหนู น่ิ งเข้าไว้เจ้าค่ะ” เส่ียวฟ่ งใช้ศพั ท์ที่ชุนถหู มีเคย ใช้เตือนสตินาง สาวใช้คนนี้ของนางดูเหมือนจะครา่ ครึ แต่กลบั มีความ ละเอียดอ่อนอย่างน่าประหลาด เสี่ยวฟ่ งสามารถรบั ร้ถู ึงความ ผิดปกติของคณุ หนูของนาง เม่ือได้ยินเสี่ยวฟ่ งบอกเช่นนี้ชุนถหู มีใจหายวูบราวกบั มี สายฟ้ าฟาดผ่านกลางใจอย่างรวดเรว็ นางต้องสูดหายใจเข้า ลึกๆ อยู่หลายครงั้ กว่าจะสงบสติอารมณ์ลงได้ นางจาเป็ นต้อง เยือกเยน็ เข้าไว้ ไม่อาจให้เร่ืองของตู้หานอวี้ส่งผลกระทบต่อ สภาพจิตใจของนางได้ ตอนนี้เย่ชาต้องการนาง 2

“ยงั จะเลียนแบบใส่ชุดบุรุษอย่างพวกเราด้วย เหมือน พวกวาดเสือไม่เหมือนกลายเป็ นสุนัข น่ าเกลียดจะตาย” กวั้ เออ๋ ตวดั เสียงสงู อย่างไมพ่ อใจ “อย่าได้ดถู กู พวกสนุ ัข พวกมนั น่ารกั จะตาย แม้แต่พ่ีน้อง สกลุ ต้กู เ็ ทียบไม่ติด” เส่ียวฟ่ งพดู ขึงขงั ชนุ ถหู มีถึงกบั กลนั้ เสียงหวั เราะไม่อยู่ ความจริงสองพ่ีน้องแซ่ตู้เป็ นหญิงงามที่ใส่อะไรก็ดูดี แต่ว่าการแต่งชุดแบบบุรษุ จะต้องมีบุคลิกที่เข้ากนั พวกนางไม่ กระฉับกระเฉง ทะมดั ทะแมงเหมือนกบั ชุนถหู มี ถึงจะใส่ชุด แบบบุรุษก็ยงั พยายามให้ดูอ่อนหวาน ดงั นัน้ ดูแล้วจะหญิงก็ ไม่ใช่จะชายกไ็ ม่เชิง ส่วนบณั ฑิตและผ้มู ีความรู้เหล่านัน้ ต่าง เป็ นสุภาพชน ทัง้ ๆ ที่เบียดเสียดดูการว่าความกนั ขนาดนัน้ แต่กย็ งั อตุ ส่าห์เหลือท่ีว่างให้สองพี่สองแซ่ตู้ ทาให้พวกนางตก เป็ นเป้ าสายตามากขนึ้ ไม่ร้วู ่าท่าทางเหมือนกระต่ายน้อยต่ืนตมู ที่เสแสร้งแกล้ง ทานัน้ พวกนางทาให้ใครดู 3

เม่ือเหน็ ว่ามีคนเข้ามาในศาลมากขึ้นเรื่อยๆ ชุนถหู มีจึง นัง่ ลงเงียบๆ หลบั ตาเพ่ือพกั ผอ่ น ความจริงแล้ว นางกาลงั สะกดอารมณ์ที่ขึ้นๆ ลงๆ นาง ไมเ่ คยว่าความด้วยความตื่นเต้นอย่างนี้มาก่อนในชีวิต ที่ว่ากนั ว่าความเป็นห่วงทาให้จิตใจปัน่ ป่ วนนัน้ ถกู ต้อง เพราะศตั รขู อง นางมิใช่แค่สกลุ ตู้ แต่เป็ นขนุ นางราชสานักที่มีความเก่ียวพนั กนั อย่างใกล้ชิด ยงั มีแนวคิดที่แบ่งแยกชาวจีนและคนต่างเผ่า ผมู้ ีความรทู้ ่ีหวั โบราณครา่ ครึ แลว้ กต็ วั นางเอง ตอนที่ว่าความให้ชนุ ต้าซนั แมน้ างจะเป็นห่วงบิดามากก็ จริง แต่หมอความอีกฝ่ ายกอ็ ่อนด้อยเหลือเกินไม่พอให้ยาขี้ฟัน ด้วยซา้ แต่คราวนี้แตกต่างกนั มาก จาเลยคือคนที่นางรกั ส่วน โจทกเ์ ป็นถงึ หออาลกั ษณ์หลวงของต้าถงั เหตกุ ารณ์ดเู หมอื นไร้ ทางออกแต่นางต้องทะลวงออกไปให้ได้ นี่เป็นเหมือนการออก รบที่ศตั รมู ีมากส่วนนางมีแค่ตวั คนเดียว อีกฝ่ ายยงั มีตวั ประกนั อย่ใู นมอื การจะเอาชนะให้ได้นัน้ ยากลาบากน่าดู แต่ว่า นางเป็ นพวกท่ีเจอคนเก่งกย็ ิ่งเก่ง ฝี มือย่ิงพฒั นา ย่ิงเป็ นเร่ืองเก่ียวกบั เย่ชาด้วยแล้ว นางไม่อาจถอยแม้แต่ก้าว เดียว 4

คิดถงึ ตรงนี้ เมื่อลืมตาขนึ้ มาอีกครงั้ แววตาของนางมีแต่ ความมุ่งมนั่ และความเยือกเย็นท่ีไร้คลื่นลม ขณะเดียวกัน กลองในศาลถกู ตีดงั ขึ้นครงั้ แรก นี่เป็ นการส่งสญั ญาณว่าเปิ ด ศาล ทุกคนท่ีเกี่ยวขอ้ งกบั คดีนี้จะต้องเขา้ ประจาท่ี ชุนถหู มีจดั หมวกผ้าส่ีเหล่ียมท่ีสวมอยู่ให้เข้าที่ เกบ็ พดั จีบเข้าไปใต้แขนเสื้อ เดินออกไปอย่างงามสงา่ เสียงซุบซิบวุ่นวายในห้องโถงเงียบลง เหลือเพียงเสียง ฝี เท้าท่ีแผ่วเบาและเป็ นจังหวะ การปรากฏตัวของนางดึง สายตาของคนทงั้ หมดไว้ ในนัน้ มีสายตาท่ีไม่พอใจอยู่มาก ซึ่ง มาจากเหล่าบณั ฑิตและผ้มู ีความร้ทู ่ีหวั ครา่ ครึ ในสายตาพวก เขา การที่หญิงสาวคนหน่ึงเป็ นหมอความกผ็ ิดต่อหลกั ปฏิบตั ิ อนั ดีงามมากพอแล้ว แล้วน่ีนางยงั เป็ นหมอความให้กบั คนต่าง เผ่าท่ีเป็ นศตั รกู บั ต้าถงั ท่านป่ ูของนางเป็ นถึงเสนาบดีไป๋ เป็ น ขุนนางผ้ใู กล้ชิดของฮ่องเต้ แล้วฮ่องเต้ทรงยอมให้เกิดเรื่อง เช่นนี้ขึน้ ได้อย่างไร ไม่มีความเหน็ ต่างบา้ งหรอื ชุนถหู มีตกเป็ นเป้ าสายตาจนเคยชิน ดงั นัน้ นางจึงไร้ อาการต่ืนตระหนก ท่าทางของนางยงั คงงามสง่าผ่าเผย ทาให้ คนที่ไม่พอใจบางคนถึงกบั ยอมรบั ว่าท่ีสตรีผ้นู ี้มีชื่อเสียงทัว่ 5

เมืองฉางอนั มิใช่จะไม่มีเหตุผล นางสมกบั เป็ นหลานสาวของ อนั กวั ๋ กง เป็นหลานสาวห่างๆ ของฮ่องเต้ เม่ือยืนน่ิ งดีแล้วชุนถหู มีได้ยินเสียงกลองตีครงั้ ที่สอง คราวนี้แม้จะพยายามสงบเยือกเยน็ เพียงใด หวั ใจกย็ งั บีบรดั รนุ แรง นางเอียงหน้าเลก็ น้อย เหน็ เย่ชาถกู คมุ ตวั เข้ามาในศาล อย่างช้าๆ ในพริบตานั้นสายตาที่พุ่งไปยงั ชุนถูหมีเป็ นที่เดียวก็ เปล่ียนทิศทาง ทุกคนเคยได้ยินช่ือของอาซูรุ่ย น้องชายของ ราชาแห่งเผ่าทูเจี๋ยตะวันตกมาก่อน แต่ไม่เคยเห็นตัวจริง นอกจากคนท่ี จับกุมเขาได้แล้วนามาไต่สวน และผู้คุม ประจาคกุ หลวง กไ็ มเ่ คยมีใครเคยเหน็ ใบหน้าของเขาอีก เป็ นเพราะกลยุทธ์การทาเรื่องให้ใหญ่ของชุนถหู มีจึงทา ให้ช่ือเสียงของบตุ รแห่งเทพหมาป่ าขจรไปทวั่ เมืองฉางอนั ไม่มี ใครไม่รู้จกั ก่อนท่ีผู้คนจะมาร่วมฟังการพิจารณาคดีท่ีกรม ราชทณั ฑ์ ยงั ได้ยินว่ามีชาวทูเจ๋ียรวมตวั กนั ด้วยอารมณ์ที่คกุ รนุ่ อย่ไู ม่น้อย ผวู้ ่าการเมืองหลวงเกรงว่าจะเกิดเรอ่ื งร้ายแรงถึงกบั เพ่ิมกาลงั ทหารมาคอยดูแลความสงบทวั่ เมืองฉางอนั มากขึ้น 6

กว่าเดิม อีกอย่าง ยงั ต้องขอบใจตู้หานอวี้ท่ีไร้ยางอาย คนส่วน ใหญ่ยงั ซุบซิบกนั ด้วยความคิดว่า เย่ชามาเมืองฉางอนั เพราะ คุณหนูสามสกุลตู้จนถกู จบั ได้ แล้วยงั ต้องขอบใจคาซุบซิบ นิ นทาจากหญิงชาวบ้านร้านตลาดที่มีจิตนาการกว้างไกล จน ทาให้เย่ชากลายเป็ นคนป่ าท่ีรปู ร่างสูงใหญ่ หน้าตาดุร้ายในใจ ผคู้ น ดงั นัน้ เม่ือเขาปรากฏตวั สิ่งท่ีผิดไปจากเดิมอย่างคาดไม่ ถึงทาให้คนทงั้ หลายถึงกบั เปล่งเสียงอทุ านด้วยความตกตะลึง เย่ชาสวมชุดตวั ยาวสีขาวแขนสอบ ความยาวของชุด พอดีตวั ย่ิงเน้นให้เหน็ รปู ร่างท่ีดสู ูงใหญ่และสมส่วน แม้เนื้อผา้ เป็นสีขาวล้วนไม่มีลวดลาย แต่เป็ นผ้าคณุ ภาพดี ยามท่ีเขาย่าง ก้าวเข้ามาอย่างเนิ บนาบยิ่งทาให้ท่วงท่าดูมีสง่าราศี เขามิใช่ ชาวเผ่าท่ีป่ าเถ่ือนแต่เป็ นราชนิ กลุ ของทูเจี๋ยที่ได้รบั การอบรม สงั่ สอนอย่างเข้มงวด อากปั กิริยาการเดินเหินท่ีถกู ฝึ กมาอย่าง ดีกลายเป็นบคุ ลิกติดตวั ที่แสดงออกมาให้เหน็ มีโซ่ ตรวนใส่ ทั้งข้อมือและข้อเท้ าเพ่ือจากัดการ เคลื่อนไหว มีเสียงโซ่เหลก็ กระทบกนั ดงั ครืดคราดแต่มิได้ลด ความน่าดูบนตวั เขาแม้แต่น้อย มนั กลบั ให้ความรู้สึกสงสาร เหน็ ใจกบั หนุ่มรปู งามท่ีชะตาชีวิตตกตา่ รนั ทด 7

เส้นผมถกู รวบขึ้นสูงเผยให้เห็นใบหน้าท่ีคมสนั ราวกบั หินแกะสลกั ดวงตาสีเขียวคู่นัน้ สงบน่ิ งสะท้อนความมืดมิด ภายใน ไม่ว่าจะเป็ นรูปร่างหน้าตา บุคลิกท่าทางของเขาล้วน เหนือกว่าชายหนุ่มทวั่ ไปจึงสามารถดึงดดู สายตาของทุกคนให้ ไปรวมที่เขาเป็นจดุ เดียว เสียดายที่คนในนี้ส่วนใหญ่เป็ นผ้ชู าย ไมเ่ ช่นนัน้ ต้องมีเสียงอทุ านด้วยความชื่นชมไมข่ าดสาย เมอื่ มองไปยงั ต้หู านอวี้ แม้สีหน้าของนางจะสงบนิ่ ง แต่ก็ มองออกว่านางและน้ องแปดของนางถึงกับกลัน้ หายใจ สายตาของพวกนาง... ถึงกบั ติดหนึบอยู่บนตวั เย่ชาอย่างน่า รงั เกียจ คงจะคิดว่าไมม่ ีใครสงั เกตเหน็ สินะ เย่ชาอย่าเรียกคะแนนนิ ยมอย่างนี้จะได้ไหม ชุนถหู มีคิด ในใจ นางนิ่ วหน้าให้กบั ร่างในชุดสีขาว ส่วนใหญ่แล้วผ้ชู าย รปู ร่างสูงใหญ่ไม่ค่อยเหมาะกบั เสื้อสีขาว ปกติเสื้อสีขาวอยู่บน ตวั บณั ฑิตผคู้ งแก่เรียนจึงจะดงู ดงามเรียบง่าย แต่เย่ชากลบั ทา ให้ชุดสีขาวดูมีความแขง็ แกร่งและองอาจอย่างไม่น่าเชื่อ แต่ ตอนท่ีเขาถกู จบั ขงั คุกไม่ได้สวมชุดนี้ เสื้อผ้าชนั้ ดีท่ีได้รบั การ ตดั เยบ็ จากช่างฝี มอื เย่ียมนัน้ ใครเป็นคนให้เขา? ไม่ต้องคิดให้มากเลย นอกจากฮ่องเต้แล้วไม่มีคนอื่น แต่ฮ่องเต้ทาเช่นนี้มีความหมายใด เพราะต้องการให้เย่ชาสรา้ ง 8

ความประทบั ใจต่อผ้เู ข้าร่วมฟังการไต่สวน เพื่อให้ความเห็น โน้มเอียงมาทางเขาหรือ เร่ืองท่ีฮ่องเต้คิดจะให้เย่ชาพ้นผิดนัน้ ชุนถหู มีร้ดู ี แต่การทาถึงขนาดนี้ดจู ะให้ความสนใจมากเกินไป ทาไมถงึ มีความรสู้ ึกเหมอื นให้ความรกั ใครเ่ อน็ ดอู ย่ลู ึกๆ หนั โหมว่ กบั เย่ชามีความสมั พนั ธใ์ ดกนั แน่? ตอนนี้ เสียงกลองครงั้ ที่สามดังขึ้น ผู้ชาระความหรือ ฮ่องเต้กาลงั จะเข้ามาแล้ว ชุนถหู มีถือโอกาสนี้ลอบมองเย่ชา เหน็ เขายืนสงบนิ่ งอยู่ ตรงนั้น แต่เห็นกล้ามเนื้อแถวหัวไหล่เกร็งขึ้น แสดงว่าเขา พยายามควบคมุ ตวั เองไมใ่ ห้มองมาท่ีนาง ก่อนหน้านี้นางได้กาชบั ทงั้ เย่ชาและจิ่นอีอยู่หลายครงั้ ว่า ขณะอยู่ในศาลจะต้องรักษาความสุขุมและนิ่ งเงียบให้ได้ นอกจากฮ่องเต้จะถามช่ือแซ่เขาแล้วจะต้องไม่เอ่ยปากพูดสิ่ง ใดแม้แต่คาเดียว การทาเช่นนัน้ จะไม่ทาลายความสูงศกั ด์ิของเขา ทาให้ ได้เปรียบทางด้านความร้สู ึกมากกว่า อีกอย่างไม่พดู อะไรกไ็ ม่ อาจเผยจดุ อ่อนให้กบั ผอู้ ื่น 9

นางจะเป็นคนจดั การทุกอย่างเอง “ฮ่องเต้เสดจ็ !” ระดบั เสียงที่พิเศษกว่าคนปกติของเกา กงกงดงั ขนึ้ ในเวลานี้ทุกคนในศาลต่างลุกขึ้นยืนอย่างพร้อมเพรียง ก่อนคกุ เข่าลงโดยไม่กล้าเงยหน้าขึ้น พวกเขาโขกศีรษะกบั พื้น ชนุ ถหู มีและเย่ชากเ็ ช่นกนั แต่ทงั้ สองคนอาศยั จงั หวะนี้ประสาน สายตาแล้วกเ็ บนออกจากกนั อย่างรวดเรว็ แค่นี้กเ็ หมือนได้รบั การปลอบประโลมใจ ความจริงจ่ินอีตามอยู่ด้านหลงั เย่ชาแต่ชุนถหู มีไม่ได้ สังเกตเห็น และไกลออกไปอีกหน่อยมีหันอู๋เวยมองมาด้วย จิตใจที่หนาวเยือก 10

1

ทนายสาว ถึงคราวสู้ 美人谋律 422 นี่เป็นการเสแสรง้ แกล้งทา? ขอแค่มีอาซูรยุ่ อยู่ สายตาของถหู มีไม่เคยมองเหน็ คนอื่น ในใจกไ็ ม่มีท่ีให้ใครอ่ืน เขาจะทาอย่างไร ทาอย่างไรจึงจะลืม ทาอย่างไรจิตใจถึงจะสงบ ทาอย่างไร...จึงจะมีชีวิตอยู่ต่อไปได้ อย่างเงียบๆ “ลุกขึ้นได้ ” เสี ยงของหันโหม่วดังขึ้นเหนื อศี รษะ นอกจากน้าเสียงที่อ่อนละมนุ แล้ว มิได้มีความรสู้ ึกใดๆ แฝงอยู่ เป็ นเสียงที่เหมือนดังมาจากเมฆหมอก แต่เขาเป็ นคนที่ไร้ ความรสู้ ึกจริงหรอื ไม่น่าจะใช่ รอจนกระทัง่ ทุกคนลุกขึ้นยืน ชุนถูหมีเห็นร่างของ ต้ตู งเฉินยืนอย่ตู าแหน่งของผฟู้ ้องรอ้ ง เม่ือผา่ นขนั้ ตอนการแจง้ ช่ือแซ่ของผ้เู กี่ยวข้องทงั้ สองฝ่ ายเรียบร้อยแล้ว กเ็ ป็ นขนั้ ตอน การเล่าถึงเนื้อหาของคดีอย่างคร่าวๆ นางจึงได้รู้ว่า หลงั จาก คดีรองเท้าปักสีแดงแล้ว ตู้ตงเฉิ นได้เข้าทางานในหออาลกั ษณ์ หลวง แม้จะเป็ นแค่เจ้าพนักงานอาลกั ษณ์เลก็ ๆ แต่กย็ งั ถกู อวี้ ส่ือต้าฟูหรือบิดาของเขามอบหมายงานสาคัญให้ทาหน้ าท่ี โต้แยง้ ในศาลครงั้ นี้ 2

สกุลตู้ยงั ต้องการเหยียบนางขึ้นไป ถ้าเกิดสกุลตู้ชนะ การว่าความครงั้ นี้ ช่ือเสียงตู้ตงเฉิ นจะต้องกระหึ่มไปทวั่ เมือง เป็ นการวางรากฐานท่ีมนั่ คงให้สกลุ ตู้ไต่เต้าต่อไป แล้วยงั ได้ ความสะใจท่ีสามารถเอาชนะสกลุ ไป๋ ได้ แต่ปัญหาของสกลุ ตู้คือพวกเขามนั่ ใจมากเกินไป บางที พวกเขาอาจมีหลกั ฐานท่ีสาคญั อยู่ในมือ แต่ในโลกนี้มีความ เปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดเวลา ส่วนนางเช่ือว่าตัวเองจะพลิก สถานการณ์ได้ ว่ากันตามขัน้ ตอนฟ้ องรอง ผู้ฟ้ องคดีหรือฝ่ ายโจทย์ บรรยายเนื้อหาทางคดี เสนอโทษท่ีต้องการให้จาเลยได้รบั ตู้ ตงเฉิ นเป็ นผู้เบิกความด้วยกิริยาท่าทางที่งามสง่า ใจความ โดยรวมสรปุ ได้คือ ข้อหนึ่ง ทูเจี๋ยและต้าถงั มิได้เป็ นมิตรประเทศต่อกนั ถ้า เช่นนัน้ เย่ชามิใช่ตวั แทน ไม่ควรได้รบั การคุ้มครอง ควรมอง เขาเป็นสายลบั ของศตั รู ดงั นัน้ การท่ีเขามาเมืองฉางอนั จึงเป็ น การลกั ลอบเข้ามาเพื่อสืบสถานการณ์ทางการทหารของต้าถงั ด้วยความประสงคร์ า้ ยต่อต้าถงั 3

ข้อสอง เมื่อร้อยปี ก่อนทูเจ๋ียครอบครองจงหยวน จน บดั นี้ยงั มีการรกุ รานชายแดนอยู่เป็ นประจา นี่เป็นการโน้มน้าว ให้ผ้คู นท่ีฟังการไต่สวนมีความเอนเอียง จุดไฟแค้นให้เกิดขึ้น ในใจ ข้อสาม เย่ชาอยู่เมืองฉางอนั มานาน ใช้ชื่อแซ่และฐานะ ปลอม แสดงให้เห็นว่ามีจุดประสงค์ที่ซบั ซ้อน เกรงว่าจะเป็ น ผลร้ายต่อต้าถงั ดงั นัน้ หากไม่ประหารเขา กค็ งไม่มีทางรบั รอง ความปลอดภยั ของตวั เองได้ ยิ่งไม่อาจแสดงศกั ดานุภาพแก่ ทเู จี๋ย ข้อส่ี แม้มีข่าวลือจากพื้นท่ีแถบเทือกเขาอลั ไตว่าบุตร แห่งเทพหมาป่ าตายแล้ว กลายเป็ นคาอธิบายถึงแผนร้ายของ ราชวงศ์ทูเจ๋ียท่ีอาศยั ข่าวแกล้งตายมาดาเนิ นการอย่างลบั ๆ เพราะเป็น ‘คนตาย’ จึงจะทาอะไรได้เปรียบกว่าผอู้ ่ืน สรปุ แล้ว สิ่งที่ตู้ตงเฉิ นต้องการจากการฟ้องคดีครงั้ นี้คือ ตัดสินประหารชีวิตเย่ชา เพื่อแสดงให้เห็นอานาจและความ ยิ่งใหญ่ของต้าถงั เหตุใดการประหารชีวิตราชนิ กลุ ทูเจี๋ยจึงจะกลายเป็ น การแสดงอานาจของต้าถงั นี่ มิกลายเป็ นการข่มขวัญศัตรู 4

หรือว่าเป็ นการแสดงให้เหน็ ว่าต้าถงั ไม่อาจถกู ผ้อู ่ืนคกุ คาม อีก ทงั้ ยงั ไม่กลวั ว่าจะเกิดสงครามด้วยแหตุนี้ ยงั ไม่พูดถึงปาเกอ ถเู อ่อว่าจะทาตามข้อเสนอหรือไม่ แค่พดู ตามหลกั เหตุผลกฟ็ ัง ไม่ขึ้น มีแต่ การการาบทูเจ๋ีย ครอบครองดิ นแดนแถบ เทือกเขาอลั ไตท่ีกว้างใหญ่ให้อยู่ในแผนที่ของต้าถงั เท่านัน้ จึง จะเป็นการสาแดงแสนยานุภาพอนั แท้จริง! เร่ืองของแผ่นดิน ให้ความสาคญั กบั ผลประโยชน์ที่ได้รบั มากกว่า การสงั หารเย่ชาจะกลายเป็ นการกระตุ้นความโกรธ แค้นของชาวบ้านทูเจ๋ีย ให้พวกเขาต่อต้านการปกครองของ ต้าถงั อย่างไม่คิดชีวิต อีกทงั้ ยงั ทาให้ปาเกอถเู อ่อรวบรวมกาลงั ของชาวเผา่ แถบนัน้ เพื่อเป็นปรปักษ์กบั ต้าถงั ถ้าทาเช่นนี้จริงๆ ผ้เู สนอเรื่องนี้จึงจะเป็ นผ้ทู รยศต่อต้าถงั เป็ นสายลบั ของทูเจ๋ีย อย่างแท้จริง! ส่ิงต่างๆ เหล่านี้มิได้พิจารณาจากปัจจยั ต่างๆ ในด้าน การปกครอง สกลุ ต้จู ะไม่รเู้ ชียวหรือ ตอนนี้อยู่ในศาล ดงั นัน้ ได้ แต่ใช้กฎหมายมาพูด และนี่ ก็เป็ นสาเหตุให้สกุลตู้เป็ นผู้นา ขนุ นางราชสานักตอบรบั การใช้กฎหมายจดั การปัญหาเร่ืองนี้ อย่างไม่รีรอ การทาเช่นนี้ทาให้ข้อกงั วลลดลงได้มาก เพราะข้อ กฎหมายถกู กาหนดมาแล้ว หนึ่งคือหน่ึง สองคือสอง 5

พวกเขาไม่สนใจว่าการทาเช่นนี้จะสร้างปัญหาท่ียากจะ รบั มือให้กบั ฮ่องเต้เพียงใด พวกเขาอยู่ในตาแหน่งใหญ่โตรบั เงินเบี้ยหวัดจานวนมากมานาน เสพสุขอยู่บนอานาจของ ตระกลู ที่มีมายาวนาน ทาให้พวกเขาเลง็ เห็นแต่ผลประโยชน์ ส่วนตวั ไม่มีแผ่นดินไม่มีชาวประชา! น่ีเป็ นความเน่าเฟะของ การปกครองระบอบศกั ดินา ความน่าเคารพยกย่องและการ เสียสละที่เคยมีมาถกู คนรุ่นหลงั ทาลายจนเหลือเพียงความ ละโมบโลภมาก ดงั นัน้ ฮ่องเต้จึงตดั สินใจลิดรอนอานาจของ พวกเขา แต่พวกเขายงั คงโงเ่ ขลา ไม่รสู้ ึก ไมส่ านึกตวั เม่ือหนั โหม่วผ้รู บั หน้าที่เป็ นตุลาการในครงั้ นี้ฟังคาฟ้อง ของฝ่ ายโจทยจ์ บแล้วกถ็ ามเย่ชาว่ายอมรบั ความผิดหรอื ไม่ เย่ชาไมต่ อบ ชุนถูหมีเป็ นฝ่ ายเดินขึ้นหน้ าคร่ึงก้าว ค้อมตัวเอ่ยว่า “ลอบเข้าต้าถังอย่างไม่เจตนา ทาผิดกฎหมายต้าถัง เป็ น ความผิดที่ฝ่ ายเรายอมรบั เพคะ” นี่เป็นความจริง ในฐานะท่ีเป็น ผ้ถู กู ประกาศจบั อนั ดบั หน่ึงในราชสานักต้าถงั อย่างเย่ชา แค่ เขายืนอยู่บนแผ่นดินต้าถงั ก็เท่ากบั ทาผิดต่อกฎหมายต้าถงั แล้ว 6

แต่คาว่า ‘ไม่เจตนา’ มีความหมายซ่อนเร้น เป็ นการปู ทางในลาดบั ต่อไป ได้ยินชุนถหู มีที่มีชื่อเสียงจากการว่าความถึงกบั ยอมรบั ว่าผ้ทู ่ีนางว่าความให้มีความผิด คนในศาลส่งเสียงอื้ออึงด้วย ความข้องใจ ตู้ตงเฉิ นมองชุนถหู มีอย่างระแวง รู้สึกว่าการ ยอมรบั แต่โดยดีนัน้ ไมช่ อบมาพากล หนั โหมว่ ท่ีนัง่ อย่บู นบลั ลงั กศ์ าลยงั คงสงบนิ่งประดจุ ภเู ขา ไท่ซนั ไม่ตบแท่นไม้ให้เงียบเสียง เขาเป็ นฮ่องเต้ เป็ นผ้สู ูงศกั ด์ิ ท่ีสุดในแผ่นดิน การตบแท่นไม้ปังๆ ด้วยความโมโหโกรธาไม่ หยุดนัน้ ดูไม่งามสง่า แต่เขาร้วู ่าชุนถหู มียงั มีกระบวนท่าต่อไป ดงั นั้นรอจนเสียงอื้ออึงดงั ขึ้นครู่หนึ่ง ค่อยกระแอมไอเบาๆ พริบตาเดียวมีแต่ความเงียบกริบ แค่การกระทาเลก็ ๆ น้อยๆ ของฮ่องเต้กย็ งั แสดงผลได้มากมาย “แต่ทว่า...” ไม่ผิดไปจากคาด ชุนถหู มีเริ่มมีคาว่าแต่ “ที่ กล่าวหาว่าลูกความของข้ามีเจตนาร้ายต่อต้าถงั อะไรนัน่ พวก เราไม่อาจยอมรบั จะพดู อะไรกต็ ้องมีหลกั ฐาน จะมาคิดเองเออ เองไม่ได้ โดยเฉพาะเมื่ออย่ใู นศาลสถิตอนั ยุติธรรม อย่ตู ่อหน้า กฎหมายอันศักด์ิ สิ ทธ์ิ ” พูดแล้วนางมองไปรอบ ๆ ศาล “กฎหมายไม่อาจถกู ล่วงเกินและหลอกลวง ไม่ว่าจะด้วยสาเหตุ 7

ใด เหตุผลใดกต็ าม ที่ใต้เท้าแห่งหออาลกั ษณ์หลวงได้กล่าวมา นัน้ ล้วนแต่อาศยั การคาดเดาไปเอง ไม่อาจเชื่อถอื ได้” “ถ้าอย่างนัน้ จากความผิดท่ีเจ้ายอมรบั ถึงอาซูรุ่ยไม่มี อนั ตรายต่อแผ่นดินและราษฎรต้าถงั ของเรา แต่ตามกฎหมาย กต็ ้องรบั โทษโบยแล้วส่งตวั กลบั ทูเจ๋ีย” ต้ตู งเฉินรีบพดู ต่อทนั ที เหน็ ได้ว่าหลงั จากพ่ายแพ้ให้ชุนถหู มีอย่างหมดท่าครงั้ ที่ แล้ว เขาได้ทาการบ้านมาอย่างดี การส่งตวั กลบั ยงั ได้รบั การ สนับสนุนจากขุนนางราชสานักจานวนมาก ชุนถหู มีไม่รู้ว่า จุดประสงค์ที่สกลุ ตู้คิดจะจดั การให้เย่ชาไร้หนทางรอดนัน้ คือ อะไรกันแน่ แต่ถ้าจบลงเช่นนี้เท่ากบั นางไม่ได้ทาอะไรเลย เท่ากบั ปล่อยให้เย่ชาต้องนาชีวิตไปทิ้ง ตู้ตงเฉิ นคนนี้ถือได้ว่ามีคณุ สมบตั ิในการเป็ นหมอความ ที่เก่งกาจ แต่เสียดายท่ีเลือกอยู่คนละฝ่ ายกบั นาง ถ้าเช่นนัน้ นางกจ็ ะไม่เกรงใจ เจอครงั้ หน่ึงกต็ ้องตีครงั้ หน่ึง ตีจนกระทงั่ เขา ไมอ่ าจพลิกตวั กลบั มา “อีกอย่าง...” ตู้ตงเฉิ นมีจุดหกั เห “ข้ามีหลกั ฐานท่ียืนยนั ว่าอาซูรยุ่ ทาเรอื่ งที่เป็นผลรา้ ยต่อต้าถงั เรา” 8

มาแล้ว! ชุนถหู มีกรอกตารวดเรว็ แต่สีหน้ายงั คงนิ่ งเฉย “ไม่ทราบว่าเรอ่ื งอะไร?” ต้ตู งเฉินเลิกคิ้ว ชุนถหู มีเป็ นหมอความแก้ต่างให้อาซูร่ยุ จากท่ีน้องสาม บอกมา เพราะพวกเขารจู้ กั กนั มาก่อนหน้านี้ อีกทงั้ นางสามารถ เกลี้ยกล่อมให้ไป๋ จิ้งหย่วน เสนาบดีไป๋ ที่เจ้าเล่ห์รบั ปากยอมให้ นางเป็ นหมอความฝ่ ายอาซูร่ยุ นางไม่มีทางไม่รู้ว่าอาซูรุ่ยทา เรื่องผิดกฎหมายอะไรมาก่อน ถึงขนาดให้ฮ่องเต้ยอมใช้ กฎหมายมาแก้ไขปัญหานี้แทนการใช้การเมืองแสดงว่าสกลุ ไป๋ ต้องออกแรงไปไมน่ ้อย แต่ทาไมนางถึงไม่ตื่นตระหนก น่ีเป็ นการเสแสร้งแกล้ง ทา? “มีกล่มุ นักฆ่าท่ีเป็นกล่มุ ลบั ชื่อว่าตาหมาป่ า” ต้ตู งเฉินพดู หน้าตาขึงขงั “หวั หน้าของกลุ่มนักฆ่านี้กค็ ืออาซูรุ่ยผ้ไู ด้ช่ือว่า เป็ นบุตรแห่งเทพหมาป่ าในตานาน” ว่าแล้วเขาชี้ไปทางเย่ชา ในทันที “เพื่อทรพั ย์สินเงินทองแล้วพวกเขาทาร้ายราษฎร ของต้าถงั ลอบสงั หารขนุ นางต้าถงั พวกเขาฆ่าคนเป็ นอาชีพ ไร้มโนธรรมสานึก ไร้คุณธรรมอนั ดี ไม่ว่าเป้าหมายเบือ้ งหลงั 9

ของพวกเขาคือส่ิงใด ต้องการสนั่ คลอนแผ่นดินต้าถงั ทาลาย ความสงบสุขของต้าถงั จากภายในหรือไม่ แต่แค่ความผิดใน การฆ่าคนกส็ มควรได้รบั โทษหนักตามกฎหมายต้าถงั แล้ว!” พูดถึงตรงนี้ เขากห็ ยุดไปเลก็ น้อยและดึงกระดาษหนึ่ง ปึ กออกจากแขนเสื้อก่อนแสดงความเคารพให้กบั หนั โหม่วท่ีนัง่ อย่บู นบลั ลงั กศ์ าล “นี่เป็นหลกั ฐานที่หออาลกั ษณ์หลวงรวบรวม มาได้ มีคาให้การของลกู น้องเขาท่ียอมสวามิภกั ด์ิต่อราชสานัก ในระหว่างการจบั กมุ อาซูร่ยุ ครงั้ นี้ และยงั มีคาให้การของผ้จู ้าง วานในครงั้ นัน้ เขาใช้เรื่องนี้ในการขอลดหย่อนโทษหลงั จากถกู จบั เน่ืองจากถกู เปิ ดโปงความผิด เร่ืองนี้เกี่ยวกบั กลุ่มตาหมาป่ า ทงั้ สิ้น พยานหลกั ฐานและพยานบคุ คลต่างอย่นู ่ีหมดแล้ว ขอฝ่ า บาททรงพิจารณาพ่ะย่ะค่ะ!” 10

1

ทนายสาว ถงึ คราวสู้ 美人谋律 423 วิธีแขง็ ชนแขง็ “ดีมาก หออาลกั ษณ์หลวงทาได้ไม่เลว” หนั โหม่วหยิบ กระดาษหลกั ฐานทงั้ หมดท่ีเกากงกงเป็นผนู้ าส่งขึน้ มาพลิกอ่าน อย่างคร่าวๆ พร้อมกบั พดู เสียงราบเรียบ จากนัน้ ถามชุนถหู มี ว่า “เจ้าไม่ยอมรบั ว่าอาซูร่ยุ มีความผิดฐานทาอนั ตรายแก่ต้าถงั แล้วเร่ืองกลุ่มนักฆ่าตาหมาป่ าเล่า จะให้พิสูจน์ข้อเท็จจริงของ พยานและหลกั ฐานท่ีถูกส่งมาในศาลหรือไม่ เจ้าจะแก้ต่าง ต่อไปหรอื ไม่” ฮ่องเต้ถามเช่นนี้เป็ นส่ิงท่ีทุกคนต่างคาดคิดกนั อยู่แล้ว คิ ดไม่ถึงว่าชุนถูหมีจะให้คาตอบท่ี อยู่นอกเหนื อความ คาดหมายของทุกๆ คน “ทางเรายอมรบั ผิดเพคะ” ชุนถหู มีเอ่ยเสียงราบเรียบ “ไม่ จาเป็ นต้องเสียเวลาอนั มีค่าของฝ่ าบาทและทุกๆ คน อีกทงั้ ไม่ ต้องเสียกาลงั คนในการพิสูจน์หลกั ฐานเหล่านี้ แต่ทว่าในเมื่อ จาเลยมีท่าทีในการยอมรบั ผิดท่ีดี ขอฝ่ าบาททรงพิจารณา ลงโทษสถานเบาด้วยเถิดเพคะ” 2

เสียงอื้ออึงดงั ขึ้นทนั ที คราวนี้ไม่มีใครควบคุมอารมณ์ ของตัวเองเอาไว้ เสียงวิจารณ์ดังกว่าก่อนมากนัก ราวกับ สะเทือนไปถึงหลงั คาศาล ผ้คู นในศาลคงมีเพียงผ้ทู าหน้าที่ตุลาการและขนั ทีคน สนิ ท จาเลยและหมอความ เสนาบดีไป๋ และอ๋องน้อยหนั อาจยงั มีจาเลยอีกคนที่เหมือนคนไม่มีตวั ตนอย่างจิ่นอี รวมถึงสาวใช้ คนสนิทของชนุ ถหู มีอีกสองคนท่ีไม่แสดงอาการต่ืนเต้นออกมา นี่มนั วิธีอะไรกนั แน่! ต้าถงั มีประชากรจานวนมาก แค่ เมืองฉางอนั กเ็ กินหนึ่งล้านคนไปแล้ว แต่ไม่เคยเจอหมอความ ที่ยอมรบั ผิดทุกประการมาก่อน! พวกเขาไม่ร้วู ่านี่เป็ นการแก้ต่างอย่างมีความผิด ไม่ร้วู ่า พยานท่ีถกู กนั เอาไว้คืออะไรกนั แน่ ดงั นัน้ จึงมีความประหลาด ใจอย่างมาก แต่ความเช่ือมนั่ ในตวั เองและท่าทางอนั สงบน่ิ ง ของนางกลบั ทาให้ตู้ตงเฉิ นรสู้ ึกหวาดระแวงและยงั ทาให้ตู้หาน อวีเ้ กิดความเครง่ เครียดอย่างไม่รสู้ าเหตุ “หมอความชุน...” เม่ือหนั โหม่วเปล่งเสียง เสียงเซ็งแซ่ รอบด้านยงั คงเงียบกริบลงในทนั ที “ข้าได้ยินมาว่า เจ้าเคยพูด ว่า หมอความเป็ นตวั แทนของผ้เู ก่ียวข้องหรือลูกความ การท่ี 3

เจ้ายอมรับผิดในทุกข้อกล่าวหาเช่นนี้ จะเป็ นการรักษา ผลประโยชน์ของอาซูรุ่ยตรงไหน ต้าถงั ของเราเป็ นแคว้นท่ีมี ความย่ิงใหญ่ เป็ นตัวอย่างแห่งขนบประเพณีอนั ดีงาม ถึงจะ เป็ นโทษสิบมหนั ต์กย็ งั ให้โอกาสนักโทษได้โต้แย้ง การกระทา ของเจ้าวันนี้ ถ้าเกิดแคว้นที่เป็ นมิตรกับต้าถงั เราถามขึ้นมิ เท่ากบั ทาให้เกียรติยศของต้าถงั มวั หมองหรอกหรอื ?” “ฝ่ าบาท ความจริงก็คือความจริง ถึงหม่อมฉันจะเป็ น หมอความ แต่กไ็ ม่อาจพูดจาเล่นลิ้นกลบั กลอกได้เพคะ” ชุนถู หมีพดู แล้วมองไปยงั เย่ชานิ่ง ครงั้ หน่ึง คนอื่นไม่เข้าใจสายตาของนาง แต่เย่ชาเข้าใจ เขาเงย หน้ามองตอบ ไม่มีความอ่อนหวานอ่อนโยนท่ีแสดงถงึ ความรกั ในการส่ือสารกนั ครงั้ นี้ หากมีแต่ความเชื่อมนั่ ในกนั และกนั “มหาปราชญไ์ ด้กล่าวไว้ เมื่อร้วู ่าผิดยอมแก้ไขจึงจะเป็ น ความดีท่ียิ่งใหญ่ อีกประการ กฎหมายต้าถงั เรายงั มีการผ่อน ปรน ในความเข้มงวดยงั ให้โอกาสคนได้กลบั ตวั การสงั่ สอนให้ กลับใจมีมากกว่าบทลงโทษ ดังนั้นแม้อาซูรุ่ยจะมีโทษ แต่ กฎหมายต้าถงั ทาให้เขาสามารถวางดาบฆ่าคน กลายเป็ น พทุ ธะได้” 4

“งนั้ หรือ?” หนั โหม่วถามอย่างครงึ่ ยิ้มครงึ่ เฉย นี่ เป็ นการแสดงสีหน้าครงั้ แรกนับตัง้ แต่เปิ ดศาลของ ฮ่องเต้ ทุกคนในนัน้ ต่างกส็ งบจิตใจฟังชนุ ถหู มีพดู ต่อไป “หม่อมฉันขอย่ืนการอทุ ธรณ์ให้จาเลยได้รบั การลดโทษ แปดประเภทเพคะ” ชุนถหู มีพดู เสียงดงั “อ้อ เจ้าจะลดโทษอย่างไร อาซูร่ยุ เข้าข่ายข้อไหนหรือ?” น้าเสียงของหนั โหม่วยงั คงราบเรียบ เป็นน้าเสียงท่ีฟังคล้ายกบั ล่องลอยมาจากท่ีใดที่หน่ึง คาดเดาความคิดได้ยาก อีกทงั้ ยงั มี อานาจในการตดั สินชะตาของผอู้ ื่น ชุนถหู มีมิได้ตอบคาถามของหนั โหม่วในทนั ที แต่เอ่ยว่า “ฝ่ าบาท หม่อมฉันจะขอถามทางหออาลักษณ์หลวงว่ามี หลกั ฐานใดท่ียืนยนั ว่าอาซูร่ยุ เป็นหวั หน้าของกล่มุ มือสงั หารตา หมาป่ า” เมอ่ื นางถามเช่นนี้คนอื่นต่างตะลึงงนั 5

ตู้ตงเฉิ นโพล่งออกไปในทันทีว่า “เม่ือกี้ท่านพูดเองว่า เป็ นตัวแทนยอมรบั ความผิดของอาซูรุ่ย อีกทงั้ ยงั บอกว่าไม่ ต้องพิสจู น์ความจริงเพ่ือมิให้เสียเวลาของทุกคน” “กข็ ้าเปลี่ยนใจแล้ว” ชุนถหู มีตอบอย่างคล่องปาก นาง ยงั หยิบพดั จีบขึ้นมาสะบดั ดงั พร่ึบแล้วพดั เบาๆ ในตอนนี้นาง รู้สึกว่าตัวเองมีความเป็ นหมอความสารเลวอย่างเต็มเปี่ ยม ตอนนี้นางกาลงั ปัน่ หวั อีกฝ่ าย แต่ไม่ได้ปัน่ หวั เพราะความสนุก แต่การใช้วิธีท่ีพลิกลิ้นไปมาทาให้อีกฝ่ ายไม่อาจยอมรบั ได้ ถึงตู้ตงเฉิ นจะเตรียมตวั มาอย่างดี แต่นางไม่ได้ออกไพ่ อย่างท่ีคนปกติทา นางจงใจทาลายจงั หวะของเขา “กฎหมายของเราเหมือนไม่มีข้อกาหนดว่าไม่อาจกลบั เจตจานงในศาล” ชุนถหู มีเอ่ยอย่างเนิ บนาบ ไม่มีท่าทีสานึก แม้แต่น้ อย “แม้แต่การกลับคาให้การในศาลก็ยังทาได้ นับประสาอะไรกบั ที่ขา้ จะยื่นข้อเสนอท่ีถกู ต้อง” “เจา้ คิดจะปัน่ หวั ทกุ คน” ต้ตู งเฉินแค่นยิ้ม โต้กลบั ไป เขาว่าแล้ว! เขารู้อยู่แล้วว่าชุนถหู มีคนนี้ไม่มีทางรบั มือ ได้ง่ายๆ! เขาร้วู ่านางไม่มีทางยอมรบั แต่โดยดี! ตงั้ แต่เริ่มต้น 6

จนถึงตอนนี้เขาหาทางป้องกนั มาตลอด แต่คิดไม่ถึงว่านางจะ ใช้วิธีแทงย้อนกลบั เม่ืออยู่ในศาล ไม่มีทางคาดเดาได้เลยว่าก้าวต่อไปของ นางจะเดินอย่างไร ทัง้ ๆ ที่เขาชงั นางแท้ๆ แต่ทาไมพอเห็น ท่าทางท่ีดเู จ้าเล่หร์ า้ ยกาจของนางแล้วกลบั อยากจะ... อยากจะ จบั ตวั นางกลบั บา้ นไปสงั่ สอนให้ดีๆ สกั ที “หมวกท่ีใต้เท้าตู้ครอบลงมาให้นัน้ ข้าร้ดู ีว่าตวั เองยงั ไม่ มีหวั ท่ีใหญ่พอจะสวมใส่ และไม่บงั อาจสวมอย่แู ล้ว” ชุนถหู มีพดู อย่างไม่สะทกสะท้าน “ตอนนัน้ ข้าแค่ยงั ไม่ทนั คิดให้ดี เพราะ เป็ นคดีใหญ่สะท้านเมือง จึงยงั ไม่ทนั เตรียมใจให้ดีกเ็ ท่านัน้ ” การแสดงความอ่อนด้อยให้เหน็ แล้วค่อยจดั การอีกฝ่ ายให้อยู่ หมดั นัน้ เป็ นข้อได้เปรียบของสตรีเพศ ดงั นัน้ จะโต้แย้งกต็ ้องดู ปัญหาให้ชดั เจน ฐานะของสตรีในยุคโบราณไม่สูงแต่สามารถ หาประโยชน์ให้ตวั เองได้” “อีกอย่าง ถึงข้าไม่อยากฟังหลกั ฐาน แต่คนทัง้ ในและ นอกศาลจะไม่อยากฟังกนั หรอื ” นางพดู ต่อไป “เรอ่ื งใดๆ กต็ าม ต้องยกมาพูดกนั ให้ชดั เจนแจ่มแจ้ง จะหลบๆ ซ่อนๆ ไปทาไม แบบนัน้ ย่ิงทาให้คนอื่นเดากนั ไปส่งเดช ก่อนหน้านี้ข้าพิจารณา 7

ไม่รอบคอบ ต้องขออภยั ทุกท่าน” นางพดู แล้วหนั ไปโค้งคานับ ไปรอบๆ ห้องโถงพิจารณาคดี ท่าทางของนางจริงจงั อีกทัง้ ยงั ขออภยั อย่างรวดเร็ว กอปรกบั รูปลกั ษณ์ที่น่าเอน็ ดูทาให้ผ้คู นในศาลเกบ็ ใจท่ีคิดจะ ตาหนิ นางไว้ การว่าความในศาลไม่เพียงจะใช้ความรู้และความ เช่ียวชาญด้านกฎหมายเท่านัน้ แต่ยงั ต้องอาศยั เสน่หเ์ ฉพาะตวั ของหมอความด้วย นี่ จึงเป็ นสาเหตุท่ีทาให้ในยุคปัจจุบนั จะต้องขอให้ทนายแต่งกายอย่างเหมาะสมเวลาขึน้ ศาล และยงั ต้องมีกิริยาอาการท่ีดไู ม่ขดั หขู ดั ตา “อนุญาต” เป็นคาตดั สินของฮ่องเต้ แต่ชุนถหู มียงั พดู ไม่จบ นางรีบพดู ต่อไปว่า “ความจริงไม่ จาเป็ นต้องนาพยานและหลกั ฐานทุกอย่างมาแสดงต่อศาล แค่ยกข้อที่สาคญั ที่สามารถแสดงให้เหน็ ถงึ ความจริงมาพดู กนั ก็ พอ อาทิเช่น ทางหออาลกั ษณ์หลวงนาคดีสงั หารคนคดีไหนมา บอกว่าเป็นฝี มือของอาซูรยุ่ แล้วพยานเป็นใคร” “อนุญาต” หนั โหมว่ ยงั คงพดู คาเดิม 8

ดงั นัน้ ตู้ตงเฉิ นสูดหายใจลึกๆ ท่าทางและสีหน้ามีความ มนั่ ใจเต็มเป่ี ยม “ทูลฝ่ าบาท กระหม่อมคิดจะนาคดีที่เจ้ากรม ราชทณั ฑส์ วี่เหวินชงถกู ลอบสงั หารมายืนยนั ว่าอาซูร่ยุ กค็ ือมือ สงั หารในตอนนัน้ พ่ะย่ะค่ะ!” ชนุ ถหู มีถึงกบั ได้ยินเสียงวิ้งดงั ขึน้ ในหวั ท่ีแท้! ที่แท้อีกฝ่ ายกห็ าคดีท่ีมีน้าหนักมาก และยงั บงั เอิญ ท่ีมีความคิดเดียวกบั นาง! ยอดเยี่ยม คิดจะใช้วิธีแขง็ ชนแขง็ อีกฝ่ ายทาเช่นนี้แสดงว่ามีการเตรียมพร้อม ดงั นัน้ ถ้านางคิดจะ ฟื้ นคดีนี้จะเป็นเรอ่ื งท่ียากมาก แต่นางต้องทาให้ได้! นัน่ เป็ นอดีตเจ้ากรมราชทัณฑ์ เป็ นขุนนางผู้มีความ สามารถจริงๆ ของราชสานักคนหน่ึง แม้การฆ่าเขาไม่ได้ทาให้ ฟ้าเป็ นรกู จ็ ริง แต่เป็ นเร่ืองใหญ่ที่ทาให้ท้องฟ้าปัน่ ป่ วน พื้นดิน วุ่นวาย เพราะเบื้องหลงั ที่ใต้เท้าสว่ีถกู ฆ่าตายนัน้ เก่ียวโยงกบั คดีกบฏจูหลี่ จากท่ีท่านตาบอกไว้ เร่ืองนี้เป็ นเรื่องท่ีฮ่องเต้ไม่ อยากจะพดู ถงึ อีก ดูจากเบื้องหน้ า สกลุ ตู้ลงมือเหี้ยมโหดก็จริง แต่ก็เป็ น ความโง่เขลาอย่างมาก เรียกได้ว่าหาเรื่องใส่ตวั หาเหาใส่หวั ชดั ๆ เพราะถ้านางหาตวั ผบู้ งการเบอื้ งหลงั ได้ ไม่เพียงสกลุ ตู้จะ 9

กลบั ไปเป็นตระกลู ท่ีมีอานาจมีอิทธิพลอย่างเก่าไม่ได้ ยงั จะถกู สงสยั ว่าเกี่ยวพนั กบั คดีนี้ กลายเป็ นเป้านิ่ งเพราะตอนนัน้ คดี กบฏจหู ล่ีมีตู้เหิงเป็ นผ้พู ิจารณาคดีหลกั แต่ในทางกลบั กนั หาก นางพ่ายแพ้ ผลท่ีเกิดขึ้นทุกอย่างจะมีสกลุ ไป๋ เป็ นผ้รู บั ผิดชอบ ความจริงท่ีไม่อาจพลิกผนั จะถกู ประกาศออกไปให้รู้กันทัว่ เท่ากบั ไปสะกิดเสี้ยนไม้ในใจของฮ่องเต้ ทาให้เขาเจบ็ ปวดขึ้น อีกครงั้ ถ้านางพ่ายแพ้ ความชอบและส่ิงท่ีนางทาเพ่ือฮ่องเต้มา ก่อนหน้านี้จะสูญสิ้น ภาพลกั ษณ์อนั ดีของท่านตาที่มีอยู่ในใจ ฮ่องเต้จะเปล่ียนไป สกลุ ตู้มีท่าทีชดั เจนว่าจะเดิมพนั เร่ืองนี้กบั สกลุ ไป๋ เหน็ ได้ว่าตาเฒ่าตู้มีความเคียดแค้นในตัวนางและท่านตามาก เพียงใด แล้วยังมีนิ สัยยึดติ ดมากแค่ไหน แต่ก็ว่าไม่ได้ ไม่อย่างนัน้ สกลุ ตู้จะกลายเป็ นอนั ดบั หน่ึงในห้าตระกลู ใหญ่ได้ หรือ ถ้าเกิดไม่มีความเดด็ เดี่ยวประเภทฆ่าศตั รูหนึ่งพนั เสีย กาลงั ตวั เองแปดร้อยกย็ อม ย่อมยากจะยืนหยดั อยู่ท่ามกลาง แผน่ ดินท่ีว่นุ วาย จนปักหลกั ปักฐานมนั่ คงในแผน่ ดินใหม่ได้ 10

1

ทนายสาว ถึงคราวสู้ 美人谋律 424 เส่ินเจิ้งซนั แต่เย่ชายงั ไม่ตาย จะถือว่านางแพ้ได้อย่างไร แล้วฮ่องเต้ จะขายหน้าได้อย่างไร ถ้าจะพูดอีกอย่าง สกลุ ตู้ถึงกบั เดิมพนั หมดหน้าตกั เพราะเข้าใจแล้วว่าฮ่องเต้ตดั สินใจลดทอนอานาจ และอิทธิพลของตระกลู ใหญ่อย่างแท้จริง เขากาลงั ใช้สกลุ ต้เู ป็น ไก่ที่เชือดให้ลิงดู ถ้าเกิดพวกเขาไม่รีบกลบั ไปอยู่ในสถานะเดิม ให้ได้เรว็ ท่ีสดุ กจ็ ะไมม่ ีโอกาสนัน้ อีกเลยตลอดชีวิต ตู้ตงเฉิ นท่ีอยู่ด้านหนึ่ งเห็นชุนถูหมีกลอกตารวดเร็ว เขาไร้ความหย่ิงยโสและสงบน่ิ งอย่างคนท่ีควบคมุ สถานการณ์ ได้ เขารวู้ ่าชนุ ถหู มีคาดไม่ถึงว่าเขาจะใช้คดีนี้ จงึ เกิดความสะใจ อย่างยิ่ง นังเดก็ แสบกม็ ีวนั นี้ได้เหมือนกนั ! แต่ความต่ืนตระหนกของชุนถูหมีมีอยู่เพียงชัว่ ขณะ เมื่อนางเหลือบมองไปยงั เย่ชาท่ีอยู่ข้างกายอย่างไม่ตงั้ ใจ เหน็ เขายงั ยืนนิ่ งเหมือนก้อนหิน พลนั คิดย้อนไปถึงการพบกนั ครงั้ แรกของพวกนาง เขากเ็ ป็ นเช่นนี้ รอให้นางขดุ ออกมาจากหิมะ 2

ที่จบั ตวั แน่น เกิดความรอ้ นผา่ วไหลวนภายในหวั ใจ ความสขุ มุ และสงบนิ่งกลบั เข้ามาอย่างรวดเรว็ “พยานคือ?” นางถาม “พยานกค็ ือน้องสาวของข้า ต้หู านอวี้” ต้ตู งเฉินพดู สีหน้า เครง่ ขรมึ จาเป็ นต้องยอมรบั ว่าตู้ตงเฉิ นมีการพฒั นาไปมาก เขา สร้างความประหลาดใจให้นางเป็ นครงั้ ที่สองของวนั นี้ เม่ือได้ ยินเช่นนี้ทงั้ ผ้พู ิจารณาคดีและผ้รู ่วมฟังการพิจารณาคดีล้วนแต่ มีความประหลาดใจยิ่งนัก ต้หู านอวีก้ ลายเป็นจดุ สนใจของทกุ คนได้ในที่สดุ “จงออกมาให้การ” หันโหม่วเอ่ยอย่างอ่อนโยน แม้ไม่ ชอบใจสกลุ ตู้มากเพียงใด แต่การแสดงออกก็ยงั ดูเหมือนจะ เอนเอียง ดังนั้นคนจะเป็ นฮ่องเต้ได้ต้องเป็ นราชาจอเงิน เสียก่อน “รบั พระบญั ชาเพคะ” ตู้หานอวี้ยอบตวั ทาความเคารพ อย่างอ่อนช้อย เป็นท่าทีท่ีงดงามจบั ตา สตรีทุกคนเกิดมากร็ จู้ กั 3

ใช้เสน่ห์ของตนเองเพ่ือให้ได้รบั ประโยชน์ การที่นางทาเช่นนี้ ทาให้ผคู้ นท่ีอย่ใู นศาลให้ความเชื่อถือนางกนั เกือบหมด ตู้หานอวี้เดินอย่างเนิ บช้ามาจนถึงกลางห้องโถง เดิมที นางอยากยืนอยู่ข้างกายเย่ชา เพราะว่า... แม้จะใช้วิธีนี้ แม้จะ อยู่ในสถานที่เช่นนี้ ขอแค่ได้อยู่ใกล้เขาสกั นิ ดกย็ งั เป็ นเร่ืองดี แต่ทว่าชุนถหู มีเดินมาอยู่ข้างกายเย่ชาอย่างไม่ตัง้ ใจ ขวาง กลางระหว่างนางและชายท่ีนางคะนึงหามานานหลายปี อย่าง น่าชงั ที่สดุ ชุนถหู มี เจ้าทากาแหงไปได้ไม่นานหรอก คนที่ข้าตู้หาน อวีไ้ ม่ได้ เจา้ กอ็ ย่าหวงั ว่าจะได้ไปครอง! “ในปี นัน้ หม่อมฉันอายุสิบสองปี เพราะท่านตาล้มป่ วย มารดาจึงกลบั บ้านเดิมเพ่ือไปดูแลท่าน ดังนั้นหม่อมฉันจึง ติดตามท่านแม่เพ่ือไปเมืองลวั่ หยาง” นางเล่าไปเร่ือยๆ ด้วย น้าเสียงเอื่อยๆ ไม่มีอารมณ์ใดๆ เป็ นการบรรยายถึงความจริง ที่เกิดขึน้ สรา้ งความน่าเช่ือถือไมน่ ้อย ลูกหลานของสกลุ ตู้นอกจากตู้หานเอียนที่ไม่เอาไหน แล้ว นอกนัน้ ไม่ใช่จะรบั มือได้ง่าย ๆ 4

“แ ต่ คิ ด ไ ม่ ถึ ง ว่ า เ พ่ิ ง อ อ ก จ า ก ฉ า ง อัน ไ ม่ น า น ก็พ บ กับ ใต้เท้าสวี่ที่เพิ่งกลับจากเมืองลัว่ หยาง ตอนนั้นท่านแม่ยัง ทกั ทายเขาผา่ นผา้ ม่านรถม้า” ต้หู านอวี้ตวั สนั่ เทิ้มขึน้ มาราวกบั นึกถึงส่ิงท่ีน่ากลวั อย่างยิ่ง “ในตอนนี้เองมีคนชุดดาทะยานลง มามากมาย เหน็ คนกฆ็ ่าทนั ที เหตุการณ์ตอนนัน้ เหมือนกบั ... เหมือนกบั ...” เสียงของต้หู านอวี้ขาดๆ หายๆ คลา้ ยคนสะอืน้ ชนุ ถหู มีถงึ กบั เหลือกตามองบน นางราคาญพวกที่ขึ้นมาร้องไห้ครา่ ครวญในศาลเพ่ือ เรียกร้องความเห็นใจมากท่ีสุด ท่าทีที่แสดงออกมาย่อม แตกต่างจากความหวาดกลวั และเศร้าเสียใจตามธรรมชาติ ซ่ึงไม่ว่าใครกย็ ่อมมองออกกนั ทงั้ นัน้ แต่เสียดายท่ีคนในศาล ส่วนใหญ่เป็ นผ้ชู าย ดงั นัน้ ชายหนุ่มท่ีโง่เขลาทงั้ หลาย... จึงถกู ตบตา! “ตอนนัน้ หม่อมฉันเหน็ แต่สีแดงฉานเตม็ ไปหมด ไม่ว่าท่ี ไหนกเ็ ป็ นสีแดงของเลือด แม้แต่องครกั ษ์ที่คอยคุ้มกนั หม่อม ฉันกับท่านแม่ก็ล้วนแต่ถูกสังหารตายจนหมด มือสังหาร เหล่านัน้ ฆ่าคนอย่างบา้ ระหา่ น่ากลวั ที่สุด!” ตู้หานอวี้เล่าต่อไป ด้วยน้าเสียงท่ีสนั่ เครืออย่างพอเหมาะ ท่าทางท่ีพยายามให้ดู 5

เข้มแขง็ และความเคียดแค้นกบั ความชวั่ ร้ายนัน้ แสดงออกมา ได้อย่างพอดี ชุนถหู มีถึงกบั ราพึงราพนั ไม่ร้มู าก่อนเลยว่าสตรีชนั้ สูง เหล่านี้ จะแสดงละครได้เก่งกาจ หรือว่าตู้หานอวี้เป็ นพวก ประหลาดไม่เหมือนใคร ในตอนนี้เอง เย่ชาท่ียืนน่ิ งไม่ขยบั ตวั มานานเงยหน้าขึ้นเลก็ น้อย ใช้สายตากวาดมองตู้หานอวี้แวบ หน่ึง ความเฉยเมยและดูแคลนในแววตาทาให้ชุนถหู มีรู้สึก สะใจนัก แต่กลบั ทาให้ต้หู านอวี้ถึงกบั โอนเอน การกระทาเช่นนี้ย่ิงเพิ่มความน่าเชื่อถือให้กบั การแสดง ของนาง นางเบอื นหน้าไปอีกทาง พดู เสียงดงั ต่อไปว่า “ท่านแม่ เหน็ ท่าไม่ดี จึงพาหม่อมฉันกระโดดลงจากรถม้า ฉวยจงั หวะท่ี วุ่นวายหนีไป แต่เสียดายที่พวกเราเป็ นสตรี ว่ิงไปได้ไม่ไกลก็ หกล้มกบั พืน้ หวั หม่อมฉันกระแทกกบั พืน้ แต่ก่อนจะหมดสติไป นัน้ กเ็ หน็ เขา!” ตู้หานอวี้ชี้ไปทางเย่ชา “ชายผ้นู ี้คงคิดว่าหม่อม ฉันตายแล้วจึงไม่ได้แทงซ้า แล้วคงเพราะเขาคิดว่าสงั หารคน เกือบหมดแล้ว จึงไม่ได้ปิ ดหน้า ดงั นัน้ หม่อมฉันจึงจาหน้าเขา ได้แมน่ หม่อมฉันจาเขาได้ติดตาติดใจ ไมม่ ีวนั ลืม!” อุ๊ย! ประโยคเดียวแต่สองความหมายนะ เย่ชาคนเขา อุตส่าห์สารภาพรกั มีการตอบสนองให้เขาหน่อย เดี๋ยวเขาจะ 6

หน้าแตก ตอนนี้ชุนถหู มีเหมือนคนกาลงั ดลู ะครติดลม แม้ร้วู ่า คดีนี้ยาก แต่ใครใช้ให้ตู้หานอวี้ทาตวั น่าหวั เราะเช่นนี้ ถ้านาง ไมช่ ื่นชมมิเท่ากบั เสียเปล่าหรอื “เขา... เขาเป็นคนท่ีสงั หารคนมากท่ีสุด ทวั่ ตวั มีแต่เลือด เหมือนอสุรกายที่ผดุ จากนรก แม้แต่เสื้อผ้า... เสื้อตวั บนกเ็ ปิ ด ออก” พูดถึงตรงนี้ตู้หานอวี้ยงั แสดงความขดั เขินระคนเดือด ดาลได้อย่างพอดี “หม่อมฉันเห็นรอยตาหนิ อยู่ที่หน้าอกซ้าย แถวๆ หวั ใจตรงนัน้ ฝ่ าบาท ใต้เท้าและทุกท่านในท่ีนี้ ถ้าคิดว่า หานอวีพ้ ดู เทจ็ กใ็ ห้คนไปตรวจรา่ งกายคนผนู้ ี้ได้” อาจเป็นเพราะเจ้าอย่ใู นเหตกุ ารณ์อื่น แล้วไม่สารวมกาย ใจเหน็ ร่างกายของอาซูร่ยุ เข้ากเ็ ป็ นได้ ชุนถหู มีโต้ในใจ แต่นาง ไม่ได้พูดออกมา เพราะนางไม่ต้องการให้เย่ชาและตู้หานอวี้มี อะไรเก่ียวข้องกนั อีก ไม่แน่ว่าตู้หานอวี้ยงั หวงั จะได้ยินข่าวลือ ระหว่างตวั เองกบั เย่ชา หญิงแพศยาคนนี้เหมือนคนโรคจิตถึง ขนาดยอมสร้างเร่ืองโ กหกเพ่ือให้ ทิ้ ง ร่อยรอยข องตัวเ อง ใน ชีวิตเย่ชา “ให้เปลือยกายอยู่ในศาลมนั จะเหมาะสมได้อย่างไร” หนั โหม่วแย้งขึน้ “เกาเซ่ิงเจา้ ไปสิ เจ้าไปดเู พียงคนเดียว” 7

เอ๊ะ! ทาไมถึงรู้สึกว่าฮ่องเต้ไม่อยากให้ใครเห็นรอย ตาหนิ ที่มีมาแต่กาเนิ ดของเย่ชา เพราะอะไร หรือเขาร้วู ่ามีรอย ตาหนิ นัน้ จริงๆ ถึงให้แต่คนสนิ ทอนั ดบั หน่ึงไปตรวจดู แต่ไม่ อนุญาตให้คนอ่ืนเหน็ ชุนถหู มีประหลาดใจอย่างย่ิง แต่ยงั ไม่มี เวลาให้พินิ จให้ละเอียด แต่คนที่สงั่ กค็ ือฮ่องเต้ ดงั นัน้ เขาพดู อะไรกต็ ้องเป็นอย่าง นัน้ ทวั่ ทงั้ ศาลไม่มีใครกล้าโต้แย้ง ชุนถหู มีเองกไ็ ม่ปริปาก เกา กงกงส่งเสียงรบั แล้วกร็ ีบเดินหน้านาทาง ด้านหลงั มีคนท่ีมิได้ เป็ นมือปราบของกรมราชทณั ฑ์ แต่เป็ นคนที่ทาหน้าท่ีคุมตวั เย่ชาโดยเฉพาะเดินตามไปด้วย ชุนถหู มีเงยหน้าขึ้นอย่างไม่ตัง้ ใจ ก่อนพบว่าคนที่คุม ตัวเย่ชาไปนัน้ ก็คือหนั อู๋เวย หวั ใจและหวั คิ้วของนางกระตุก พร้อมกนั ร้ดู ีว่าหนั อู๋เวยทาตามสญั ญาที่ให้ไว้ว่าจะต้องค้มุ กนั ความปลอดภยั ของเย่ชาให้ได้ แต่การคุ้มครองศตั รหู วั ใจเป็ น ความลาบากใจอย่างมากสาหรบั เขา ยงั ดีท่ีใช้เวลาไม่นานพวกเขากก็ ลบั เข้ามา สายตาของ ชุนถหู มีประสานกบั หนั อู๋เวย นางส่งคาขอบใจให้เขาเงียบๆ หนั อู๋เวยพยกั หน้าให้อย่างแทบมองไม่เห็น ก่อนเดินผ่านไป อย่างเงียบขรมึ 8

เกากงกงค้อมตวั รายงานว่า “ทูลฝ่ าบาท กระหม่อมได้ ตรวจดูอย่างละเอียดแล้ว พบว่าผ้ตู ้องหาอาซูร่ยุ มีตาหนิ อยู่ที่ หน้าอกข้างซ้ายจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ ดูแล้วเหมือนปานท่ีมีมาแต่ กาเนิ ด” ผ้คู นล้วนแต่เชื่อที่ตู้หานอวี้พดู กนั มาก่อนหน้านี้ เมื่อได้ ยินถึงผลท่ีได้จึงไม่แปลกใจกันสักเท่าไร นอกจากก้มหน้ า กระซิบกระซาบกนั เบาๆ “ฝ่ าบาท ในเมื่อหมอความชุนต้องการให้แสดงหลกั ฐาน กระหม่อมกข็ อแสดงหลกั ฐานสาคญั อีกอย่างให้กบั ทุกคนได้ เหน็ พ่ะย่ะค่ะ” ตู้ตงเฉิ นรีบฉวยโอกาสตีเหลก็ ตอนท่ีกาลงั ร้อน “นัน่ กค็ ือพวกเราหาตวั ผจู้ ้างวานฆ่าใต้เท้าสว่ีได้แล้วพ่ะย่ะค่ะ” “งนั้ หรือ ว่ามาสิ” หนั โหม่วมีท่าทีสนใจอย่างย่ิง ตู้ตงเฉิ นไม่มองชุนถหู มี แต่หนั ไปมองผ้ชู มรอบด้าน “ผู้ จ้างวานกค็ ือคหบดีเมืองอี้โจวนามเส่ินเจิ้งซนั ทุกท่านคงจากนั ได้ว่าใต้เท้าสวี่มีช่ือเสียงเพราะทาคดีการลอบสังหารของ บุตรชายเส่ินเจิ้งซัน และเพราะเหตุนี้ จึงได้รบั ความไว้วาง พระทยั จากฝ่ าบาท จนได้นัง่ ตาแหน่งเจา้ กรมราชทณั ฑใ์ นท่ีสดุ ” 9

ชุนถหู มีไม่เคยได้ยินคดีนี้มาก่อน แต่เห็นคนท่ีอยู่ในนี้ พยกั หน้ารบั กนั ไม่น้อย กร็ ้วู ่าที่ต้ตู งเฉินพดู มานัน้ เป็นความจริง หลังจากนั้นจากคาบอกเล่าของตู้ตงเฉิ นทาให้นางเริ่มจับ ประเดน็ สาคญั ของคดีนี้ได้อย่างช้าๆ ความจริงแล้วเนื้อเร่ือง แสนจะธรรมดา ไม่ว่าสมยั ไหนกม็ ีเรื่องนี้เกิดขึ้น อีกทงั้ ยงั เป็ น เรอื่ งที่เกิดขึน้ ไมห่ ยดุ ท่ีแท้แล้ว เสิ่นเจิ้งซันเป็ นคหบดีมีเงินของเมืองอี้โจว เมืองอี้โจวตงั้ อยู่ในพื้นที่ห่างไกลจากฮ่องเต้ แค่เขากระทืบเท้า ในเมืองอี้โจวพืน้ ดินแถบนัน้ กถ็ ึงกบั สะเทือนไปด้วย ลกู ชายของ เขาถกู เลี้ยงดูอย่างตามใจ เกะกะเกเร รงั แกชาวบ้านมาก็ไม่ น้อยไม่ว่าจะชายหรือหญิง เลวร้ายจนถึงขนั้ ทาร้ายชีวิตคน แต่ ต่อมาเขาเจอคนที่ไม่กลวั ตาย นาเรื่องขึ้นฟ้องศาล แล้วยงั เจอ กบั สว่ีเหวินชงผ้รู งั เกียจความชวั่ ร้ายอย่างที่สุด ผลท่ีได้จึงเป็ น อย่างที่รกู้ นั 10

1

ทนายสาว ถึงคราวสู้ 美人谋律 425 บญั ญตั ิลดโทษแปดประเภท เสิ่นเจิ้งซนั ต้องการช่วยลูกชาย ถึงกบั ใช้ทงั้ ไม้แขง็ และ ไม้อ่อน ใช้อานาจกดดนั และสุดท้ายยงั เสนอยกทรพั ยส์ มบตั ิ กว่าคร่ึงของตนเองให้กบั สวี่เหวินชง เป็ นตวั เลขท่ีนับไม่ถ้วน ทีเดียว แต่ใต้เท้าสว่ีกลับไม่ไยดี จดั การตัดหัวลูกชายที่ถกู ตามใจจนเสียคนของเส่ินเจิ้งซันต่อหน้ าชาวเมืองทัง้ หลาย เป็ นเร่ืองที่ถกู ใจชาวเมืองอี้โจวอย่างยิ่ง เสิ่นเจิ้งซนั ถึงกบั ล้ม ป่ วย เกือบจะตายตามลูกชายไปแล้ว เพราะเหตุนี้เสิ่นเจิ้งซนั จึง เคียดแค้นสวี่เหวินชงจนเรียกได้ว่าไมอ่ าจอย่รู ว่ มโลกกนั ได้ จากท่ีตู้ตงเฉิ นกล่าวมา ไม่รู้ว่าเสิ่นเจิ้งซันได้ข่าวของ กลุ่มนักฆ่า ‘ตาหมาป่ า’ มาจากไหน จึงได้จ้างพวกเขาด้วย สมบตั ิมากกว่าคร่ึงท่ีเคยเสนอให้สวี่เหวินชง ดงั นัน้ จึงทาให้สว่ี เหวินชงถกู สงั หารตายอย่นู อกเมืองฉางอนั ในเวลาต่อมา ฟังเรื่องนี้ จบแล้วชุนถูหมีพบว่าเม่ือครู่นางคิดผิดไป นางประเมินสกลุ ตู้สูงเกินไป พวกเขามิได้คิดจะดึงคดีกบฏจหู ล่ี มาเก่ียวข้อง แต่คิดใช้คดีอาญาคดีอื่นมายืนยนั ความผิดของ เย่ชา เม่ือดูผู้คนรอบๆ แล้ว พวกเขาเช่ือคาบอกเล่าที่ 2

สมเหตสุ มผลนี้ แต่ในสายตาของผเู้ ชี่ยวชาญอย่างนาง เร่อื งนี้มี พิรธุ อย่เู ตม็ ไปหมด “เสิ่นเจิ้งซนั อยู่ไหน?” เมื่อเห็นตู้ตงเฉิ นนาส่งคาให้การ ของพยานแล้ว ชนุ ถหู มีจึงถามอย่างใครร่ ู้ ตัง้ แต่เริ่มการไต่สวน ตู้ตงเฉิ นแสดงท่าทีให้เห็นว่า ต้องการควา่ นางลงให้จงได้ ดงั นัน้ เขาเอ่ยถึงแต่หลกั ฐานแต่ไม่ พดู ถึงพยาน ให้ความสาคญั กบั สิ่งที่สาคญั น้อยกว่าเพราะอะไร เมื่อตู้ตงเฉิ นได้ยินคาถามของชุนถหู มีเขามีสีหน้าเคร่งขรึม ใน สายตาคนนอกเป็นความมุ่งมนั่ จริงจงั แต่สาหรบั ชุนถหู มีแล้วดู เหมือนจะรอ้ นตวั “ตัง้ แต่เส่ิ นเจิ้งซันเสียลูกชายไปก็เสียใจอย่างหนัก ต่อมาล้างแค้นสว่ีเหวินชงสาเรจ็ กเ็ กิดความดีใจเกินไป ห้าปี มา นี้นอนป่ วยหนักไปไหนไม่ได้จนจากไปเม่ือเจด็ วนั ก่อน” สีหน้า ของต้ตู งเฉิ นดเู จบ็ ปวดเสียใจอยู่บา้ ง “คนเราเม่อื ใกล้ตายมกั จะ พดู ความจริง เสิ่นเจิ้งซนั ก่อนตายเกิดสานึกผิดขึน้ มา กอปรกบั หออาลกั ษณ์หลวงได้ลอบสืบสวนคดีใต้เท้าสวี่อย่างลบั ๆ มา นานหลายปี เพราะเสิ่นเจิ้งซนั เก่ียวข้องกบั ใต้เท้าสวี่อย่างมาก จึงถกู หออาลกั ษณ์หลวงให้ความสนใจมาตลอดจนได้รู้ความ จริง” 3

“บงั เอิญจงั เลยนะ” ชุนถหู มีส่ายหน้าน้อยๆ ให้เหมือนกบั ประหลาดใจและเสียดาย “เร่ืองที่อาซูรุ่ยเป็ นหวั หน้าของกลุ่ม ตาหมาป่ าและลอบสงั หารใต้เท้าสวี่นัน้ มีพยานอยู่ทงั้ หมดสอง คน หนึ่งในนัน้ ยงั เป็ นน้องสาวแท้ๆ ของใต้เท้าตู้ ส่วนอีกคน กลบั ตายไปแล้ว อย่างนี้จะให้โต้แย้งกไ็ ม่ร้จู ะเร่ิมจากไหนดี อ้อ จริงสิ มีคาให้การของเสิ่นเจิ้งซนั แล้วยงั มีคนเป็ นพยานได้ว่า การท่ีเขาสานึกผิดก่อนตายนัน้ เป็นความจริง” “หมอความชุนสงสัยในความเป็ นจริงของส่ิงท่ีข้าพูด หรือ” ต้ตู งเฉิ นพดู ต่อทนั ที ดเู หมือนจะมีความไม่พอใจ “หรอื ว่า หมอความชุนได้ค้นพบเรื่องสาคญั อะไรท่ีจะคืนความบริสุทธ์ิ ให้กบั อาซูรยุ่ ” ชุนถหู มียกั ไหล่พดู อย่างไม่ร้สู ึกผิดว่า “ใต้เท้าตู้อย่างเพิ่ง โมโห ข้าก็แค่พูดข้อสงสัยของตัวเองขึ้นมาเท่านั้น ไม่มี ความหมายอ่ืน” “ถ้าเช่นนัน้ หมอความชุนยงั มีข้อสงสยั ในเรื่องที่อาซูร่ยุ เป็ นหัวหน้าของกลุ่มตาหมาป่ าหรือไม่ เราจะเข้าสู่ขนั้ ตอน ต่อไปได้หรอื ยงั ” ต้ตู งเฉินถามอย่างกดดนั “ได้สิได้ เชิญ” ชนุ ถหู มีพยกั หน้าพรอ้ มกบั ยิ้มน้อย ๆ 4

ต้ตู งเฉินน่ิงขึง ทาไมท่าทางของชุนถหู มีดูแปลกพิกล ท่าทางของนาง เหมือนเขากาลงั ถามนางว่า จะไปชมดอกไม้ด้วยกนั ไหม แล้ว นางกต็ อบรบั อย่างสบายใจ เดก็ สาวร้ายกาจคนนี้กาลงั มีแผน ร้ายอะไรในใจ? ชุนถหู มีไม่รู้ว่าตัวเองได้สร้างเงาดาในใจของคุณชาย ตู้ตงเฉิ นผ้อู ่อนโยนและนุ่มนวลประดุจหยกเนื้อดีเข้าเสียแล้ว นางหนั ไปถามหนั โหม่วที่ถกู เพิกเฉยมานานว่า “ฝ่ าบาทเมื่อครู่ ถงึ ไหนกนั แล้วเพคะ” หนั โหมว่ โมโห ต่อว่านางในใจว่าประเด๋ียวเจ้ากว็ ่าอย่างนี้ ประเดี๋ยวก็ทาอย่างนัน้ สร้างความวุ่นวายไปทวั่ เหมือนไม่มี จุดยืน ต้องหาทางทาให้คนอ่ืนหัวหมุนให้ได้ มาตอนนี้ ทา เหมือนเป็นความผิดคนอ่ืน มีหน้ามาถามข้าอีก แต่ถึงจะคิดอย่างนี้ ก็จริง แต่เขารู้ดีว่าต้องให้ความ ร่วมมือกบั เดก็ สาวคนนี้เพ่ือช่วยอาซูร่ยุ ออกมาให้ได้ แม้เบือ้ ง หน้าจะแสดงความลาเอียงให้เห็นไม่ได้ แต่กแ็ สดงออกอย่าง อ้อมๆ ได้ 5