“ถึงตอนที่ตู้ตงเฉิ นย่ืนคาฟ้ องว่าอาซูรุ่ยมีความผิดฐาน ลอบเข้าเมืองฉางอนั เป็ นข้อท่ีหนึ่ง ข้อท่ีสอง เขาเป็ นหวั หน้า กลุ่มตาหมาป่ า มีความผิดท่ีสังหารขุนนางต้าถงั ข้อที่สาม ขอให้ทาการลงโทษเขาอย่างหนัก” หนั โหม่วอธิบายอย่างคนใจ เยน็ “ส่วนเจ้ายอมรบั ความผิดในสองข้อแรกแทนอาซูร่ยุ อีกทงั้ ยื่นขอการลดหย่อนโทษแปดประเภท ให้ลงโทษสถานเบา” แม้นังหนูชุนจะแย้มพรายเร่ืองนี้กบั เขาก่อนขึ้นศาล ว่า จะโต้แย้งอย่างมีความผิด จะให้อาซูรยุ่ เป็นพยานที่ถกู กนั เอาไว้ อะไรนัน่ แต่ทาไมจู่ๆ เขาถึงรู้สึกว่ามนั ไม่น่าเชื่อถือขึ้นมา ดู วิธีการของนังหนูชุนตอนนี้ไร้กระบวนท่า ไม่รู้ว่านางตงั้ ใจทา เช่นนี้ หรือว่าถูกตู้ตงเฉิ นสะกดเอาไว้ เขาต้องยอมรับว่าตู้ ตงเฉิ นเป็นคนเก่งคนหน่ึง เตรียมการอย่างละเอียดรอบคอบได้ ถึงเพียงนี้ ครงั้ ที่แล้วแพ้ให้กบั นังหนูชุน ดทู ่าจะให้ความใส่ใจหา ความรู้มากขึ้น แต่ทว่าอาซูรุ่ยจะต้องไม่เป็ นอะไร ในฐานะ ฮ่องเต้ท่ีเป็ นผ้นู าแผ่นดินกจ็ ริง แต่ต้องมาฝากความหวงั ไว้กบั เดก็ สาวคนหน่ึงเป็นเรอื่ งท่ีไมน่ ่าเชื่ออย่างย่ิง “อ้อจริงเพคะ ลดโทษแปดประเภท” ชนุ ถหู มีทาท่าเหมือน เพิ่งนึกขึน้ ได้ 6
คราวนี้การว่าความของนางแตกต่างจากในอดีต ก่อน หน้ านี้ นางยืนอยู่ข้างความถูกต้อง มีชาวบ้านคอยให้การ สนับสนุนอย่ดู ้านหลงั สามารถสรา้ งบรรยากาศในศาลให้คล้อย ตามได้ แต่ว่าคราวนี้นางทาเพื่อให้เย่ชาพ้นผิด ในสายตาคน ทวั่ ไป ในสายตาคนที่ไม่เข้าใจความจริงทงั้ หลาย นางเป็ นคน ทรยศของต้าถัง แก้ต่างให้กับคนชัว่ ช้า นางสูญเสียความ ได้เปรียบในด้านคนและสภาพแวดล้อม ส่วนเวลาที่เหมาะกค็ ง จะต้องฝากความหวงั ไว้กบั ผยู้ ิ่งใหญ่ท่ีอย่บู นบลั ลงั ก์ แต่ฮ่องเต้ก็ ไมอ่ าจแสดงให้เหน็ ว่าสนับสนุนนางอย่างออกนอกหน้า ในสถานการณ์เช่นนี้ คิดจะเอาชนะยากมาก แต่ถึงนาง จะรวู้ ่าบนเขามีเสืออย่กู ต็ ้องขึน้ เขาไปหาเสือ “อะไรคือลดโทษแปดประเภท” หลงั ทาความเคารพให้กบั ฮ่องเต้แล้ว ชนุ ถหู มีเอ่ยขึน้ อีกครงั้ ท่าทางของนางตอนนี้เหมือนอาจารยท์ ี่กาลงั อบรมพรา่ สอนบณั ฑิต เป็ นเหมือนผ้มู ีความรู้ที่พอเอ่ยปากกส็ ร้างความ น่าเช่ือถือให้กบั ฝูงชนมีความมนั่ ใจท่ีมิอาจให้ผ้อู ่ืนปฏิเสธได้ จนดเู หมือนมีรศั มีอย่รู อบตวั ดึงดดู ความสนใจและสายตาของ ทุกคนให้เกิดการยอมรบั อย่างไม่รู้ตวั ทาให้การเสแสร้งของ ต้หู านอวี้เมื่อครกู่ ลายเป็นการแสดงท่ีตกรอบ 7
ต้หู านอวี้รบั รไู้ ด้ถึงข้อนี้ นางโกรธแค้นจนมอื สองข้างกา แขนเสื้อเอาไว้แน่น ยงั ดีที่ไม่ได้ดึงจนขาด “ในกฎหมายต้าถังของเรามีการบญั ญัติ ลดโทษแปด ประเภทเอาไว้อย่างชัดเจน” ชุนถหู มียงั คงกล่าวต่อไปอย่าง มนั่ ใจ “ลดโทษประเภทแรกคือ ญาติ หมายถึงญาติของฮ่องเต้ท่ี ไม่ว่าจะเป็นพระญาติห่างๆ ท่ีไม่ต้องใส่ชุดไว้ทุกขแ์ ละพระญาติ ท่ีต้องสวมชุดไว้ทุกข์ทัง้ หมด พระญาติของไทฮองไทเฮา[1] พระญาติของไทเฮาที่ไว้ทุกขด์ ้วยชุดซือหมา[2] ขึน้ ไป พระญาติ ของฮองเฮาที่ไว้ทกุ ขด์ ้วยชดุ เสี่ยวกงขึน้ ไป ประเภทที่สอง เก่า หมายถึง พระสหายเก่าและอดีต ผ้ใู ต้บงั คบั บญั ชา ประเภทท่ีสาม ความดี หมายถึงผ้มู ีคณุ ความ ดี นักบวชผู้มีช่ือเสียงในด้านการบาเพ็ญเพียร ประเภทท่ีสี่ ความสามารถ หมายถึงขุนนางผู้มีความสามารถยอดเยี่ยม ประเภทท่ีห้า ความชอบ หมายถึงผู้มีความชอบใหญ่หลวง ประเภทที่หก สูง หมายถึงขนุ นางผ้มู ีตาแหน่งและมีหน้าท่ีจริง ขัน้ สามขึ้นไป ขุนนางท่ี มีแต่ ตาแหน่ งขัน้ สอง และผู้มี บรรดาศักด์ิขัน้ หน่ึ ง ประเภทที่เจ็ด ความขยัน หมายถึงผู้มี ความมานะพยายามย่ิงใหญ่ ผ้ทู าประโยชน์แก่ชาติบ้านเมือง และประเภทท่ีแปด แขก หมายถึงทายาทของฮ่องเต้ในราชวงศ์ ก่อนซึ่งจะถกู ยกย่องเป็นแขกเมือง” 8
น้าเสียงของนางกังวาน แต่ไม่ตวัดสูง คาพูดท่ีเปล่ง ออกมาชัดถ้อยชัดคา เมื่อพูดช่วงนี้จบแล้วทาให้ทุกคนเกิด ความยาเกรงในกฎหมายขึน้ มาอย่างไมร่ ตู้ วั “น่ี เป็ นความเมตตาปรานี และความผ่อนปรนใน กฎหมายต้าถงั ของเรา เป็ นพระปรีชาสามารถของฝ่ าบาท เป็ น ผลึกความคิดท่ียอดเยี่ยมและชาญฉลาดของผมู้ ีความร้ใู นอดีต ที่ผ่านมา” นางถึงกบั ประจบฮ่องเต้เป็ นการใหญ่ ความจริงนาง ไม่ชอบการลดโทษแปดประเภทนี้มากท่ีสุด แม้กฎหมายยุค ปัจจุบันจะมีการลดโทษสถานเบา แต่อย่างน้ อยก็ไม่ได้ แสดงออกให้เหน็ ชดั ๆ เป็ นลายลกั ษณ์อกั ษรว่ามีขึน้ เพ่ือชนชนั้ พิเศษ ต้องดูรปู คดีอย่างละเอียดอีกที แต่เรื่องนี้เก่ียวกบั เย่ชา ดงั นัน้ เมอ่ื มีการลดโทษแปดประเภทให้ใช้ นางกย็ ินดีจะใช้ ----------------------------------------------------- [1] ไทฮองไทเฮา คือ ย่าของฮ่องเต้ [2] คนจีนไว้ทุกขจ์ ะแบง่ ลาดบั ญาติใกล้ไกลในสายตวั เอง ด้วยการใส่ชุดไว้ทุกข์ที่แตกต่างกนั มีทงั้ หมดห้าระดบั 斩衰 (จนั่ ชุย)齐衰 (จือชุย) 大功 (ต้ากง) 小功 (เสี่ยวกง) 缌麻 (ซือหมา) ยงั มีญาติสายอ่ืนอย่างลุงป้าน้าอา พี่น้องของ 9
ป่ ู ของทวด หรือญาติฝัง่ ภรรยา มีบางระดบั ท่ีไม่ต้องแต่งชุดไว้ ทุกขก์ ม็ ี ซ่ึงมีรายละเอียดมาก สรปุ ว่า คนท่ีใส่ชุดซือหมาจะเป็น ญาติห่าง ๆ ที่อย่กู นั คนละสาย อย่างเช่น พี่น้องทางฝัง่ พ่อฝัง่ แม่ ของป่ ู ลุงป้าน้าอาของป่ ู หรืออาจเป็ นป่ ูทวดย่าทวดของฝ่ าย ภรรยา พ่ีน้องของป่ ฝู ่ ายภรรยา เป็นต้น 10
1
ทนายสาว ถงึ คราวสู้ 美人谋律 426 คาว่าฆ่ากค็ ือพฤติกรรมหนึ่ง “ถ้าว่ากนั อย่างท่ีหมอความชุนพูดมา อาซูรุ่ยมีอะไรให้ ลดโทษได้” ตู้ตงเฉิ นมองออกถึงความเปลี่ยนแปลงในศาลที่ เหมือนถกู ชุนถหู มีพลิกสถานการณ์ให้เป็ นต่อ จึงรีบเอ่ยแทรก เพ่ือขดั จงั หวะของชุนถหู มี แต่ชุนถหู มีไม่รีบร้อน แม้รอยยิ้มบนใบหน้าของนางจะ หายไป แววตาดูกระจ่างมุ่งมนั่ จนไม่ว่าใครก็ไม่อาจดูแคลน และไมอ่ าจล่วงเกินได้เลย “ใต้เท้าตู้ จากความคิดของท่าน ถ้าเกิดข้อหาที่ต้องการ ฟ้องอาซูรยุ่ เกิดสาเรจ็ ขึน้ มาควรตดั สินลงโทษอย่างไร” ชนุ ถหู มี เป็นฝ่ ายยอ้ นถาม “ตดั หวั !” ต้ตู งเฉินพดู อย่างชดั เจนและมีพลงั “แต่ข้าว่าควรจะถกู ตดั สินไรค้ วามผิด ปล่อยตวั ทนั ที” คาพดู เบาๆ แต่สรา้ งความตกตะลึงไปทวั่ ทงั้ ศาล 2
ตู้ตงเฉิ นยิ้มออก “หมอความชุน ข้ารู้ว่าท่านว่าความ เก่งกาจ แต่กฎหมายต้าถงั กางอยู่ตรงนี้ ไม่ใช่ว่าท่านคิดจะพูด อะไรกพ็ ดู ได้” “ข้าไม่เคยพูดจาโป้ปดมดเท็จต่อหน้าศาล” ชุนถหู มีทา เป็นลืมเรอื่ งที่ตวั เองพดู กลบั ไปกลบั มาเมื่อคร่อู ย่างสะอาดหมด จด อีกทงั้ ยงั ไมเ่ อ่ยถงึ อีกด้วย “ในเมือ่ ข้าพดู เช่นนี้ย่อมมีเหตผุ ล” “มีเหตผุ ลใด?” หนั โหมว่ แทรกขึน้ ชุนถูหมีคานับให้กับฮ่องเต้อย่างนอบน้ อมก่อนตอบ ชดั เจนว่า “เมื่อครู่หม่อมฉันพูดถึงการลดโทษแปดประเภทก็ ย่อมต้องใช้เรื่องนี้ แล้วยงั มีการระบุถึงฐานะของผ้ลู อบสงั หาร ในคดีสงั หารผอู้ ่ืนที่ได้บญั ญตั ิในกฎหมาย” “ว่ามา” หันโหม่วเมื่ออยู่ในศาลพูดน้อยมาก เป็ นการ สรา้ งความน่ายาเกรงเพิ่มขึน้ อีกหลายส่วน “กฎหมายต้าถงั บญั ญตั ิไว้ว่า ตัวการเป็ นผู้มีความผิด อนั ดบั หนึ่ง ผสู้ มคบคิดลดโทษหนึ่งระดบั ในข้อนี้ให้ความสาคญั กบั การลงโทษผกู้ ่อเจตนา ผเู้ ป็นตวั การรวมถงึ ผทู้ ี่จ้างวานให้คน อ่ืนฆ่าคน แม้ตัวเองมิได้ร่วมลงมือกระทาด้วย แต่ก็เป็ น 3
ผู้กระทาผิดหลกั อาซูรุ่ยเป็ นหัวหน้ าของกลุ่มนักฆ่า แม้จะ ทางานรบั เงินทาเรื่องผิดคณุ ธรรมจริยธรรมอนั ดี แต่คดีนี้เป็ น เรื่องของการทาการค้าระหว่างกนั ดงั นัน้ ถือเป็ นผ้กู ระทาผิด ร่วม ไม่ว่าคดีใดกต็ าม ก่อนท่ีจะตงั้ ข้อหาและบทลงโทษจะต้อง แน่ใจในรปู คดีนัน้ ๆ เพราะว่ามนั เกี่ยวข้องกบั ความจริงทงั้ หมด รวมไปถงึ ผลรา้ ยท่ีเกิดขึน้ จากความจริงนี้ทงั้ หมด” “อย่างไรกต็ ามเขากฆ็ ่าคน!” ตู้ตงเฉิ นกดั ไม่ปล่อย “ถึงจะ ไม่ใช่ตวั การ แต่กเ็ ป็ นคนลงมือฆ่า มือเปื้ อนเลือดขนุ นางและ ชาวบ้านต้าถงั ของเรา” เขายงั จงใจใช้คาพูดที่ฟังรวมๆ คิดจะ โยงเข้ากบั คดีอื่นเพื่อให้ผู้ร่วมฟังการพิจารณาคดีเกิดความ เคียดแค้นราวกบั มีศตั รคู นเดียวกนั “ใต้เท้าตู้ มนั คนละเร่ืองกนั การท่ีท่านดึงเรื่องนัน้ มาโยง เร่ืองนี้ไม่ใช่การกระทาของมืออาชีพ” ชุนถหู มีเปิ ดประเดน็ กบั การเล่นลูกไม้ของตู้ตงเฉิ นอย่างไม่เกรงใจ “หลกั ฐานท่ีท่านนา ออกมาเป็นของคดีที่ใต้เท้าสวี่ถกู สงั หารตาย ถ้าเกิดมีหลกั ฐาน ที่อาซูรยุ่ ถกู ว่าจา้ งให้สงั หารคนในคดีอื่นกน็ าออกมาได้ ถงึ ตอน นัน้ พวกเราค่อยมาคุยถึง ‘ขนุ นางและชาวบ้านต้าถงั ’ กนั ใหม่ ไม่ใช่แค่ใต้เท้าสวี่คนเดียว ฝ่ าบาท!” พูดถึงตรงนี้นางพลนั ยก มอื ขึน้ 4
ถ้าเป็ นศาลในยุคปัจจุบนั นางสามารถยกมือแล้วขอ ‘คดั ค้าน’ ได้ในทนั ที จากนัน้ ให้ศาลเป็ นผ้ตู ดั สินว่าการคดั ค้าน มีผลหรือไม่มีผล แต่ในท่ีนี้นางจาเป็นต้องเปล่ียนวิธีการเพื่อให้ เป็ นไปตามเป้ าหมาย หน็อยแน่ คิดว่าครูพกั ลกั จาได้หมดแล้วหรือ เด็กชาย เสี่ยวตู้ ยงั ห่างชนั้ กบั ข้าอีกไกล! “ทาไมหรือ?” หนั โหม่วกาลงั ฟังอย่างตงั้ ใจจ่ๆู ถกู ขานช่ือ ขึ้นมากะทนั หนั แม้เป็ นคนที่มีจิตใจซบั ซ้อนเพียงใดกย็ งั ตะลึง งนั ไปเลก็ น้อย ถามด้วยคาศพั ทท์ ี่ใช้กนั ทวั่ ไป “หม่อมฉันขอคดั ค้านหมอความของอีกฝ่ ายท่ีใช้คาพดู ท่ี สร้างความสบั สนให้กบั ผ้ฟู ังเพคะ!” ชุนถหู มีพดู อย่างเคร่งขรึม “คดีนี้คือคดีท่ีอาซูรุ่ยลอบเข้าเมืองฉางอัน แต่อีกฝ่ ายท่ีเป็ น ตวั แทนหออาลกั ษณ์หลวงกลบั นาเร่ืองที่อาซูร่ยุ เป็นหวั หน้านัก ฆ่ามารวมกบั การฟ้ องร้องในวนั นี้ ตอนนี้ใต้เท้าตู้ยงั คิดจะนา ความผิดเรอ่ื งอื่นมาโยนใส่ลกู ความของหมอ่ มฉันอีก หม่อมฉัน คิดว่าความผิดที่ยังมิได้พิสูจน์นั้นไม่ถือว่าเป็ นความผิด ก็ เหมอื นท่ีตอนนี้หมอ่ มฉันจะกล่าวหาว่าคณุ หนูสามสกลุ ต้จู ะจ้าง วานคนมาสงั หารหม่อมฉัน แล้วคุณหนูสามกถ็ ือว่ามีความผิด อย่างนัน้ หรอื ” 5
“พดู จาเหลวไหล!” ฮ่องเต้ยงั ไมท่ นั ได้เอ่ยปาก ต้หู านอวีท้ ่ี ยงั ยืนอยู่อีกด้านหน่ึง เมื่อเห็นปลายหอกชี้มาท่ีตัวเองก็เกิด ความเดือดดาล แต่นางยังไม่ทันโต้แย้ง ตู้หานเอียนท่ีอยู่ ด้านล่างกลบั เป็นฝ่ ายตะโกนขึน้ มาเสียก่อน ชุนถหู มีหร่ีตาลง “คุณหนูแปดอยากจะให้ข้าฟ้องข้อหา ทาเสียงดงั ในศาลงนั้ หรือ วนั นี้ผ้ชู าระคดีมิใช่ขนุ นางของต้าถงั แต่เป็ นถึงฮ่องเต้ เป็ นถึงโอรสสวรรค์! แล้วถึงเวลาท่ีเจ้าจะมา พดู อะไรแล้วหรือ!” คาพูดนี้ รุนแรงจนตู้ตงเฉิ นหน้ าซีดขาว แต่เขามีการ ตอบสนองอย่างรวดเร็ว รีบกล่าวกับหันโหม่วว่า “น้ องสาว กระหม่อมไร้มารยาท ขอฝ่ าบาททรงมีรบั สงั่ ให้นางออกไปนอก ศาล เพ่ือมิให้รบกวนการพิจารณาคดีพ่ะย่ะค่ะ!” เป็ นวิธีตดั แขนรกั ษาชีวิต! เขาเป็นคนทาให้น้องสาวเสีย หน้ าเองยังดีกว่า หากให้ชุนถูหมีเป็ นคนพูดจะย่ิงเสียหน้ า มากกว่านี้ อย่างน้อยคาพดู ของเขากย็ งั รกั ษาภาพพจน์อนั ดีไว้ ได้ หนั โหมว่ อนุญาต 6
ตู้หานเอียนน้าตาตกอย่างน้อยใจ สายตาที่มองชุนถหู มี ราวกบั จะฉีกนางเป็นชิ้นๆ แต่ชุนถหู มีไม่ใส่ใจเพราะนางไม่เชื่อ ว่าสายตาจะฆ่าใครได้ นอกจากมีอานาจพิเศษอย่างพวกยอด มนุษย์ ยัง ดี ที่ แ ม้ ตู้ ห า น เ อี ย น จ ะ โ ง่ เ ข ล า แ ต่ ก็ยัง ไ ม่ ถึ ง กับ ไ ร้ สติ ปัญญาเสียทีเดียว ตอนนี้ รู้ว่าต่อให้โต้แย้งอย่างไรก็ไร้ ประโยชน์ จงึ เดินตามมือปราบไปอย่างว่างา่ ย ส่วนต้หู านอวีถ้ กู หนั โหม่วสงั่ ให้กลบั ไปนัง่ ท่ีเดิมพร้อมกบั กาชบั ว่า “อย่าได้เสียงดงั ” ไม่นานข่าวคณุ หนูสายตรงของสกลุ ตู้ถกู เชิญตวั ออกไป จากที่พิจารณาคดีคงจะกลายเป็ นเร่ืองซุบซิบนิ นทาของเมือง ฉางอนั ในเวลาอนั รวดเรว็ แมจ้ ะเป็นเรื่องเลก็ ๆ ท่ีไมพ่ อยาขี้ฟัน แต่กแ็ ก้เหงาปากได้อย่างดี พื้นท่ีพิจารณาคดีกลบั เข้าสู่ขนั้ ตอนปกติ การพิจารณา คดีดาเนิ นต่อไป “ตู้ตงเฉิ น ระวงั การใช้คาพูดให้ดี คนละคดีอย่าได้นามา โยงเข้าด้วยกนั น่ีกน็ านแล้วพวกเจ้าไม่เข้าสู่หวั ข้อหลกั เสียที 7
ข้าเวียนหัวกับพวกเจ้ามากแล้วนะ” เม่ือหันโหม่วพูดเช่นนี้ เท่ากบั กาหนดเรอ่ื งเม่ือครอู่ ย่างชดั เจน “กระหม่อมโง่เขลา ต่อไปจะระมดั ระวงั มากกว่านี้พ่ะย่ะ ค่ะ” ต้ตู งเฉินพยายามระงบั อารมณ์ เขามีความรู้สึกประหลาดว่าเหมือนฮ่องเต้จะเอนเอียง ไปทางชุนถหู มี ยามท่ีเดก็ สาวคนนี้อยู่ในศาลกร็ ้ายกาจจนไม่รู้ จะพูดอย่างไรแล้ว หากฮ่องเต้มีความลาเอียงขึ้นมาการว่า ความกจ็ ะย่ิงยากขึ้น แต่คิดอีกที เร่ืองของอาซูร่ยุ ไม่มีทางออก อื่น ถึงไม่ประหารชีวิตด้วยการตัดหัวก็หนี ไม่พ้นแขวนคอ เนรเทศหรือว่าขงั คกุ แน่ ซึ่งพวกนี้สามารถจดั การเขาให้ถึงตาย ได้ คิดว่าไม่นานหลงั จากนี้ทางเผ่าทูเจ๋ียตะวนั ตกจะต้องเร่ิม เคลื่อนไหว เขาไม่สนใจความเป็นตายของอาซูร่ยุ แต่ว่าเรอ่ื งนี้ เก่ียวข้องถึงชนุ ถหู มี เกี่ยวข้องสกลุ ไป๋ ดงั นัน้ อาซูรยุ่ จาเป็นต้อง ตาย ถ้าคิดอีกมุมหน่ึง ถ้าเกิดชุนถหู มีรกั ษาชีวิตของคนผนู้ ี้ไว้ ได้ ทางทูเจี๋ยจะต้องส่งคนลอบเข้าเมืองฉางอนั เป็นจานวนมาก เพื่อสงั หารคนคนนี้ และถ้าเกิดทาร้ายคนอ่ืนเข้า หรือส่งผล กระทบต่อความปลอดภยั ของฉางอนั หรืออาซูร่ยุ อาจตายอยู่ ในเมืองฉางอัน ฮ่องเต้จะถูกชาวบ้านทูเจ๋ียเคียดแค้น ถ้า 8
เช่นนัน้ ความไม่พอใจและโทสะของฮ่องเต้จะทาให้สกลุ ไป๋ พบ กบั ความลาบาก คิดไปคิดมา ไม่ว่าคดีนี้จะสิ้นสดุ อย่างไร ชนุ ถหู มีกบั สกลุ ไป๋ ย่อมไม่มีผลลพั ธ์ท่ีดีแน่ นอกจากนี้แล้วอาซูรุ่ยไม่อาจถกู ปล่อยตัวอย่างไร้ความผิด ถ้าเกิดราชนิ กลุ ทูเจ๋ียได้รบั อิสระ ออกจากต้าถงั ได้ ความเป็ นตายของเขาย่อมไม่เกี่ยวกบั ต้าถงั แต่ชุนถหู มีจะมีช่ือเสียงมากขึ้นกว่าเดิม แล้วสกลุ ไป๋ จะต้องกด หวั สกลุ ต้ตู ่อไป แต่ชุนถหู มีไม่มีทางพลิกสถานการณ์กลบั มาได้กระมงั เพราะน่ี เป็ นความจริงท่ีแน่ แท้ นางจะกลับดาเป็ นขาวได้ อย่างไร ความคิดทัง้ หมดเกิดขึ้นในชัว่ พริบตา แต่ทาให้ตู้ ตงเฉินมีท่าทีและจิตใจผอ่ นคลายลงไมน่ ้อย แต่ถึงเขาจะคิดเป็ นร้อยเป็ นพัน แต่ก็คิดไม่ถึงว่าหัน โหม่วต้องการค้มุ ครองเย่ชา นัน่ กค็ ือถ้าชุนถหู มีเอาชนะการว่า ความไมไ่ ด้ ช่วยคนไมไ่ ด้ ฮ่องเต้จึงจะโมโห เป็นคนละทางกบั สิ่ง ท่ีเขาคิด ในตอนนี้ชุนถหู มีไม่สนใจถึงความเปล่ียนแปลงในใจตู้ ตงเฉิ น แต่นางไม่ลืมที่จะกระทืบซ้าอีกสองที “ฝ่ าบาท หม่อม 9
ฉันไม่ได้กลนั่ แกล้ง แต่หม่อมฉันพยายามพูดด้วยเหตุผล” ถ้า จะให้เล่นบทใจดาไรย้ างอาย นางกไ็ มแ่ พ้ใคร “ถ้าเช่นนัน้ ก็รีบดาเนิ นการต่อไป” แม้หนั โหม่วจะรู้สึก ระอาใจเพียงใดแต่กย็ งั พดู อย่างอ่อนโยน แล้วยงั หวงั ดีเสริมอีก ประโยคว่า “เม่ือครู่พูดถึงปัญหาการกาหนดฐานะผ้กู ่อเจตนา กบั ผใู้ ห้การสนับสนุน” “ขอบพระทัยฝ่ าบาทท่ีเอ่ยเตือน” ชุนถูหมีก้าวยาวๆ พร้อมกบั หบุ พดั ไว้ในอ้งุ มือ “เมื่อคร่ใู ต้เท้าตู้เน้นอยู่ท่ีคาว่า ‘ฆ่า’ เหมือนจะบอกว่ามือเปื้ อนเลือด ถึงจะเป็ นผ้รู บั การจ้างวานก็ เป็ นผู้กระทาความผิดหลักไม่อาจลดโทษ ถ้าเช่นนั้นข้าก็ สามารถเข้าใจได้ว่า คาว่าฆ่าของใต้เท้าตู้กค็ ือพฤติกรรมหนึ่ง ขอแค่ตวั เองถือดาบไว้กเ็ ท่ากบั เป็นผกู้ ่อเจตนา” ตู้ตงเฉิ นลังเลเล็กน้ อย ขบคิดในใจอย่างรวดเร็วว่า คาถามนี้เป็นกบั ดกั หรือไม่ แต่หนั โหม่วไม่ให้เวลา เร่งรดั ขึน้ ว่า “ต้ตู งเฉิน ตอบคาถาม” 10
1
ทนายสาว ถึงคราวสู้ 美人谋律 427 แขกเมือง “นัน่ สิ ถ้าไม่งนั้ กพ็ กั ศาล ให้ใต้เท้าตู้คิดสกั หน่ึงวนั หนึ่ง คืนแล้วค่อยมาตอบ” ชุนถหู มีพดู ประชด นางตงั้ ใจทาเช่นนี้ ปรากฏว่าตู้ตงเฉิ นทนกบั การเสียดสี ของนางและแรงกดดนั ของหนั โหม่วไม่ได้ จึงตอบอย่างรีบร้อน ว่า “ใช่” ต้หู านอวีท้ ่ีดกู ารพิจารณาอย่ดู ้านล่างถงึ กบั หลบั ตา นางเกลียดที่ทาไมเวลาปกติ ใช้เวลาไปเรียนดนตรี ภาพวาดที่ไร้ประโยชน์เหล่านัน้ ทาไมไม่สนใจอ่านกฎหมาย ต้าถงั เสียบ้าง ไม่เช่นนัน้ นางสามารถขึ้นศาลประจนั หน้ากบั ชุนถหู มี ไม่มีทางให้นางแพศยานัน่ ได้เปรียบพี่ชายท่ีสมบูรณ์ แบบไร้ที่ติของนางได้ ผ้ชู ายอย่างไรกไ็ ม่อาจทนการยวั่ ยุของ สตรีได้ ดงั นัน้ พ่ีชายของนางจึงได้ตอบผิด ปรากฏว่าชุนถหู มีคว้าจุดอ่อนนี้เอาไว้ในทนั ที “ถ้าพูด เช่นนัน้ เสิ่นเจิ้งซนั กค็ ือผ้จู ้างวาน และเป็ นผ้กู ่อเจตนาด้วยการ 2
จ้างมอื สงั หาร เรอ่ื งนี้ไม่มีข้อโต้งแย้ง จากนัน้ ถา้ พดู ถงึ การลงมอื ด้วยตวั เอง... อาซูรุ่ยเป็ นแค่หวั หน้าของกลุ่มนักฆ่า วนั นัน้ ได้ เข้าร่วมงานลอบสังหารด้วย แต่ใต้เท้าสว่ีจะถกู เขาฆ่าตาย หรือไม่ เลือดที่กระเซน็ อยู่บนตวั เขานัน้ อาจเป็ นของที่ลูกน้อง เขาฆ่าคนแล้วกระเซ็นโดนตวั เขา... ข้าอยากถามใต้เท้าตู้ว่า ท่านแน่ใจหรือว่าเขาเป็ นผ้สู งั หารใต้เท้าสวี่ด้วยตวั เอง หรือว่า น้องสาวของท่านสามารถบอกได้” ตู้ตงเฉิ นใจหายวูบ ได้แต่อ้าปากไม่มีเสียงพูดออกมา ชุนถหู มีหนั ไปทางตู้หานอวี้พลางเอ่ยว่า “คุณหนูสามต้องย้อน คิดให้ดีๆ จากท่ีท่านพูดเมื่อครู่ตอนนัน้ ท่านเห็นแต่สีแดงเต็ม ไปหมดอีกทงั้ ยงั ตกใจเหลือเกิน ในสถานการณ์เช่นนัน้ ท่าน จะต้องจาได้ว่าอาซูร่ยุ ลงมือฆ่าคนอย่างไร ใช้อาวุธอะไร แล้ว ฆ่าจากด้านหน้า ด้านหลงั หรือว่าด้านข้างกนั แน่ ฟันดาบเดียว ถึงตายหรอื ว่าฟันอย่หู ลายครงั้ เขามาจากทิศไหน มีคนติดตาม อย่ขู ้างๆ หรอื ไม่ ท่านดสู ิว่าปัญหาละเอียดและมากมายขนาดนี้ ถ้าเกิดมีข้อผิดพลาดแม้เพียงข้อเดียวกพ็ ิสูจน์ได้ว่าท่านโกหก ดงั นัน้ ท่านต้องคิดให้ดีๆ อย่าบอกว่าเพราะตอนนัน้ ตกใจจน แทบตงั้ สติไม่ได้แล้วคาดเดาส่งเดช เพราะเรื่องนี้ใต้เท้าตู้กพ็ ดู เองว่ายงั มีพยานอีกคนที่เคยเป็ นมือสงั หารของกลุ่มตาหมาป่ า เป็ นพยานของหออาลกั ษณ์หลวง คิดว่าพวกเขากต็ ้องร้วู ่าอาซู 3
ร่ยุ หวั หน้าของพวกเขาใช้อาวธุ อะไร มีกระบวนท่าเป็ นอย่างไร เมอื่ นามาเทียบกนั กจ็ ะรจู้ ริงเทจ็ ได้งา่ ย” คาพูดของชุนถหู มีนัน้ ชดั เจน แต่ตู้หานอวี้กไ็ ม่ใช่คนโง่ ดงั นัน้ จึงหยุดคิดเลก็ น้อยก่อนพูดด้วยหน้าตาซีดขาวว่า “เป็ น อย่างที่หมอความชุดกล่าว ตอนนัน้ ข้าตกใจมาก ไม่อาจพิสูจน์ ได้ว่าการตายของใต้เท้าสวี่เป็ นฝี มือของอาซูร่ยุ และไม่เหน็ ว่า เขาได้ฆ่าคนอ่ืนหรือไม่ แต่คิดว่านี่เป็ นงานของเขา ดงั นัน้ คง ไมย่ ืนดเู ฉยๆ กระมงั ” “ท่ีแท้คุณหนูสามมิอาจพิสูจน์ได้อย่างชดั เจนว่าอาซูรุ่ย ลงมือ ‘ฆ่า’คน!” เสียงของชุนถหู มีดงั ชดั เจนจนทุกคนท่ีอยู่ใน ห้องโถงได้ยินกันหมด ส่วนตู้หานอวี้จะคิดอย่างไรนั้น นาง ครา้ นจะโต้แยง้ ด้วยซา้ ตู้หานอวี้คิ ดว่าตัวเองเป็ นใคร คิ ดว่าเร่ืองในศาลมี น้าหนักเบาถึงขนาดเป่ าเบาๆ กล็ อยได้อย่างนัน้ หรอื แต่ท่าทาง ท่ีดขู ลาดกลวั ของนางสามารถตบตาผชู้ ายหน้าโง่ให้รสู้ ึกสงสาร เหน็ ใจแม่ดอกไม้ดอกนี้ 4
“ในเม่ือไม่อาจพิสูจน์ได้ว่าอาซูรุ่ยเป็ นผ้ลู งมือเอง แล้ว ทาไมเขาถึงจะได้รบั การลดโทษเพราะเป็ นผู้กระทาผิดร่วม ไมไ่ ด้” ชนุ ถหู มีโยนข้อสรปุ ออกมา หนั โหม่วมิได้เอ่ยปากในทนั ที ดงั นัน้ จึงมีเสียงวิพากษ์ วิจารณ์ดงั ขึ้นทงั้ ในพื้นที่พิจารณาคดีและพืน้ ที่รอบๆ เขานัง่ ฟัง อย่างเงียบๆ รบั ร้ไู ด้ว่ามีคนมากกว่าครึ่งเหน็ ว่าสามารถใช้การ ลดหย่อนโทษได้ จงั หวะท่ีกาลงั ว่นุ วายอยู่นี้ ชุนถหู มีแสร้งทาเป็ นเดินผา่ น ตวั เย่ชาอย่างไม่ตงั้ ใจ นางใช้ปลายนิ้วที่ถกู บงั ด้วยแขนเสื้อลาก ผ่านหลงั มือของเขาเบาๆ รบั รู้ได้ถึงร่างท่ีแข็งเกร็งกับการ พยายามรกั ษาท่าทางการก้มหน้าหลบุ ตาเอาไว้เพื่อมิให้สายตา ไล่มองตามรา่ งของนางอย่างสดุ กาลงั ชุนถหู มีแอบหวั เราะในใจ การแทะโลมผ้ชู ายในศาลนี่ตื่นเต้นดีเหมือนกนั เหมือน กาลงั แอบทาอะไรกนั อยู่ 5
ผา่ นไปชวั่ ครู่ หนั โหมว่ จงึ เอ่ยปาก “หมอความชุนพดู มามี เหตุผล สามารถใช้การลดโทษได้” เขาลอบถอนใจ สามารถ ประกาศเร่ืองนี้ออกมาได้ สรา้ งความดีใจอย่างมาก เม่ือฮ่องเต้เอ่ยปากแล้วคนอื่นยงั จะโต้เถียงอะไรได้อีก ดงั นัน้ จากโทษตายของเย่ชาลดลงมากลายเป็นการเนรเทศ แต่นี่ยงั ไมอ่ าจยตุ ิได้ “ขอถามใต้เท้าตู้ ประเภทท่ีแปดของการลดโทษแปด ประเภทคืออะไร?” ชนุ ถหู มีถาม ตู้ตงเฉิ นไม่อยากตอบคาถามนี้แต่ไม่ทากไ็ ม่ได้ เขาตอบ อย่างแขง็ ๆ ว่า “ประเภทที่แปด แขก หมายถึงทายาทของฮ่องเต้ ในราชวงศก์ ่อนซ่ึงจะถกู ยกย่องเป็นแขกเมือง แต่ว่า...” เขาแย้ง ขึ้นมา “เผ่าทูเจี๋ยตะวนั ตกกบั ต้าถงั ของเราเป็ นอริแคว้นกัน ถึงแม้ก่อนราชวงศ์ถงั เราจะสถาปนาขึ้น แผ่นดินภาคกลางจะ เคยถกู ชนเผ่าอื่นปกครองมากจ็ ริง แต่เรื่องกผ็ ่านไปแล้ว บดั นี้ จะถือว่าอาซูรยุ่ เป็นแขกเมืองไม่ได้” “ขอให้เชื่อว่าข้ากช็ ิงชงั ประวตั ิศาสตรช์ ่วงนัน้ เหมือนกนั นัน่ เป็ นความอบั อายและถกู หยามหมิ่นของชาวต้าถงั แต่ว่า 6
ประวตั ิศาสตรก์ ค็ ือประวตั ิศาสตร์ ย่อมมีต้นเหตุที่ทาให้มนั คง อยู่ ในฐานะคนรุ่นหลงั อย่างพวกเราจะต้องดูไว้เป็ นตวั อย่าง แต่ไม่อาจปฏิ เสธมันได้ เพราะการปฏิ เสธประวัติ ศาสตร์ เท่ากบั ปฏิเสธตวั เอง” ชุนถหู มีพูดอย่างจริงจงั คาพูดของนาง สร้างความประหลาดใจไม่น้ อย บณั ฑิตผู้มีความรู้ทัง้ หลาย ถึงกบั เข้าสู่ภวงั คค์ วามคิด “แต่ความศกั ด์ิสิทธ์ิของกฎหมายนัน่ อยู่ท่ีตวั อกั ษรไม่ก่ีพนั คาไม่อาจเปลี่ยนแปลงใดๆ แม้ว่าเราจะ ยินดีหรือไม่ยินดีกต็ าม ร้สู ึกยุติธรรมหรือไม่ยุติธรรมกต็ าม มนั กย็ งั คงเป็ นเช่นนัน้ ถ้าเกิดกฎหมายถกู เปลี่ยนได้ สามารถคุย กันได้ ตกอยู่ใต้อานาจบุคคล ถ้าอย่างนั้นจะมีส่ิงใดใช้เป็ น มาตรฐานในโลกนี้ กฎหมายเป็ นบรรทดั ฐาน เป็ นภเู ขาสูง อีก ทัง้ ตวั บทกฎหมายต้าถงั กเ็ ขียนอย่างชดั เจนว่าลูกหลานของ กษัตริย์ราชวงศ์ก่อนถกู ยกย่องว่าเป็ นแขกเมือง อาซูรุ่ยเป็ น ทายาทแห่งราชวงศ์ทูเจี๋ย มีรายชื่อในตระกูลที่เช่ือถือได้ มี ชาวบา้ นทเู จี๋ยเป็นพยานได้ แล้วทาไมเขาจะเป็นแขกเมืองไม่ได้ เพียงเพราะเขาแอบเข้าเมืองฉางอนั และก่อนหน้านี้เคยสมคบ คิดกบั คนชวั่ งนั้ หรือ ถ้าอย่างนัน้ จะบอกได้ไหมว่าถ้าเกิดก่อน หน้านี้ใต้เท้าตู้เคยทาความผิดมาก่อน ข้ากค็ ิดได้ว่าในตวั ท่าน ตอนนี้ไมม่ ีสายเลือดสกลุ ต้อู ยู่ ไมใ่ ช่คนสกลุ ต้ใู ช่ไหม” 7
“ถ้าข้าถกู ไล่ออกจากสกุลตู้ ข้าย่อมไม่ใช่คนสกลุ ตู้” ตู้ ตงเฉิ นโต้กลบั “ในสายตาของชาวทูเจ๋ียอาซูรุ่ยตายไปแล้ว เป็นเรอื่ งที่รกู้ นั ดี” “กไ็ ด้” ชุนถหู มีพยกั หน้าอย่างยอมรบั ด้วยดี “แต่ข้ากย็ งั มี เร่ืองที่ไม่เข้าใจ ว่าหากอาซูร่ยุ ตายไปแล้ว แล้วชายท่ีอยู่เบื้อง หน้าคนนี้เป็นใคร” นางชี้ไปท่ีเย่ชาเน้นประโยคหลงั ด้วยเสียงที่ ดงั ขึน้ อย่างกะทนั หนั “เขา...” ต้ตู งเฉินตะลึง ไม่รจู้ ะตอบอย่างไรดี ดงั นัน้ ชุนถหู มีเป็ นฝ่ ายพูดต่อไป “คนผ้นู ี้หากไม่ใช่อาซู ร่ยุ กไ็ ม่ใช่หวั หน้ากลุ่มตาหมาป่ า ไม่ใช่อนุชาของปาเกอถเู อ่อผู้ เป็ นราชาแห่งเผ่าทูเจ๋ียตะวนั ตก ถ้าเช่นนัน้ เขากเ็ ป็ นชาวทูเจี๋ย ธรรมดาๆ ท่ีบุกเข้าแผ่นดินต้าถงั มีบทลงโทษในข้อนี้อยู่แล้ว ถ้าข้าจาไม่ผิดกค็ ือการโบยสามสิบไม้ ในฐานะหมอความของ เขา ข้าพูดได้แค่ว่า ขอให้ฝ่ าบาททรงมีพระบญั ชาดาเนิ นการ ทนั ที อีกทงั้ ฝ่ ายของข้ายงั เป็ นผ้ขู อให้ถอดเสื้อโบยอย่างหนัก! แต่ถ้าเกิดคนผู้นี้คืออาซูรุ่ย แล้วทาไมเขาจึงไม่ใช่แขกเมือง สรุปแล้วเขาใช่หรือไม่ใช่กนั แน่ เอาแบบนี้ข้าเปลี่ยนคาถาม ดีกว่า เขาเป็ นใคร ข้าไม่ตอบ แต่ขอให้ใต้เท้าตู้ให้คาตอบ มาแล้วกนั ” 8
คาถามนี้เป็ นการโยนคาถามกลบั ท่ีดูเหมือนธรรมดา แต่ความจริงทาให้คนหวั หมุนได้ง่าย และยงั ถกู คนอ่ืนโจมตีได้ ง่าย โดยเฉพาะคนที่เป็นมือใหม่มกั ตกหลมุ พราง การเลือกหน่ึง ในสองนัน้ ไมว่ ่าจะเลือกข้อไหนกไ็ มเ่ ป็นผลดีกบั อีกฝ่ าย ตู้ตงเฉิ นมีสีหน้ายา่ แย่ เพราะเขาไม่อาจพยกั หน้าและไม่ อาจส่ายหน้า ถ้าหากพยกั หน้าเท่ากบั ตบหน้าตวั เอง ถ้าส่าย หน้ า อาซูรุ่ยจะได้รับโทษโบยแล้วถูกปล่อยตัว ถ้าเช่นนั้น แผนการที่เขาตงั้ ใจวางไว้ทงั้ หมด ข่าวภายในที่น้องสาวมีโชค ได้รมู้ านัน้ กจ็ ะเสียเปล่า แต่ว่าถา้ จะให้พยกั หน้ากย็ ากนัก ยัง ดี ที่ ต อ น นี้ เ อ ง หัน โ ห ม่ ว เ ป็ น ฝ่ า ย เ อ่ ย ป า ก แ ก้ สถานการณ์คบั ขนั ให้ตู้ตงเฉิ น ถ้าดูจากเบื้องหน้าเหมือนเขา หาทางลงให้ตู้ตงเฉิ น ยงั คงเข้าข้างสกลุ ตู้ แต่มีแค่คนจานวน น้อยนิ ดที่รู้ว่าเขาต้องการให้การโต้เถียงประเด็นลดโทษนั้น ผา่ นไปเสียที “ตู้อ้ายชิง...” แม้แต่คาเรียกขานกเ็ ปล่ียนไปเป็นการเรียก ผเู้ ป็นขนุ นางโดยเฉพาะ “การชิงอานาจภายในราชวงศท์ ูเจี๋ยนัน้ พวกเราต้าถงั ไม่สนใจ ก็แค่ปาเกอถูเอ่อกลวั ว่าอนุชาจะชิง 9
ตาแหน่ งของตัวเองไปจึงสร้างข่าวลือให้ชาวบ้านทัง้ หลาย เข้าใจผิดเท่านัน้ บดั นี้ชาวทูเจ๋ียในฉางอนั ร้วู ่าอาซูร่ยุ บุตรแห่ง เทพหมาป่ ายงั มีชีวิตอยู่ เจ้ากอ็ ย่าได้วนเวียนอยู่กบั ตวั ตนของ เขาอีกเลย” “รบั ด้วยเกล้าพ่ะย่ะค่ะ” ตู้ตงเฉิ นก้มหน้าลอบถอนใจ ไม่ ว่าอย่างไรกต็ ามแม้เหมือนเป็ นการโกหกตวั เอง แต่อย่างน้อย การระบฐุ านะของอาซูรยุ่ กไ็ ม่ต้องออกจากปากของเขาเอง “ฝ่ าบาท ถ้าอย่างนั้น... อาซูรุ่ยนับเป็ นแขกเมืองไหม เพคะ” ชนุ ถหู มีเตือนหนั โหม่วถึง ‘เรอ่ื งสาคญั ’ 10
1
ทนายสาว ถงึ คราวสู้ 美人谋律 428 หรอื ท่านมีความเหน็ อ่ืน “ตามกฎหมายถือว่าเป็ น แต่ว่า... ไม่อาจละเลยความ คิดเห็นของราษฎรได้” หันโหม่วดูเหมือนยงั ลงั เล จากนั้น กวาดสายตาไปยงั ผ้รู ่วมฟังการพิจารณาคดีท่ีนัง่ อยู่ด้านล่าง อย่างไม่รีบร้อน เอ่ยเสียงขรึมว่า “ไม่สู้ให้ทุกคนลองพูดถึง ความเหน็ ของตวั เองแล้วให้ข้าเป็นคนตดั สินอีกที” “ฝ่ าบาท การแสดงความเหน็ อย่างนัน้ เสียเวลาเพคะ” ชุนถูหมีรีบปฏิ เสธทันที “ฝ่ าบาททรงมีพระราชกิจมากมาย ต้องต่ืนบรรทมแต่เช้าตรู่ จะให้เสียพลงั งานในศาลจนหมด ไมไ่ ด้” “แล้วเจา้ คิดอย่างไร” หนั โหม่วถามอย่างมีความนัยแฝง “ไม่ส้ใู ห้ผรู้ ่วมฟังการพิจารณาคดีในนี้ยกมือแสดงจดุ ยืน” ชุนถูหมีพลันเสนอ ‘ความคิดประหลาด’ ถือโอกาสผลักดัน ความเป็ นประชาธิปไตย ผ้นู าเพียงคนเดียวมกั ไม่เข้าใจถึง ข้อดีของประชาธิ ปไตย การที่ให้ทุกคนสามารถแสดง ความเหน็ ได้ จะทาให้การใช้กฎหมายราบรนื่ มากขนึ้ 2
“อนุญาต” หนั โหม่วไตรต่ รองเพียงไมน่ านกย็ อมรบั ดงั นัน้ ชุนถหู มียืนอยู่กลางห้องโถงใหญ่พดู เสียงดงั ฟังชดั ว่า “ผทู้ ่ีเหน็ ด้วยว่าอาซูรยุ่ เป็นแขกเมืองขอให้ลกุ ขึน้ ยืน เกากง กงจะรบกวนให้ท่านนับจานวนได้หรือไม่” ในตอนนี้เกากงกง เป็นคนท่ีน่าเชื่อถือท่ีสดุ ในศาลแห่งนี้ ตู้ตงเฉิ นมีความดีใจจนไม่อาจปิ ดบังดวงตาที่เป็ น ประกายเจิดจา้ แต่ชนุ ถหู มีลอบยิ้มเยาะ ตู้ตงเฉิ นหรือทายาทเฟิ่ งกวั ๋ กงในอดีต ชายหนุ่มท่ีสตรี ชนั้ สงู ในเมืองฉางอนั หมายตาเป็นอนั ดบั สามต่อจากบุรษุ ค่แู ห่ง ฉางอันคงไม่รู้สินะว่าคนที่มาดูการไต่สวนวนั นี้ ได้ผ่านการ คดั เลือกอย่างละเอียดรอบคอบ ผ้ทู าหน้าที่คดั เลือกคนได้รบั ข้อเสนออย่างงามและยงั มีการบอกใบ้เป็ นนัย ๆ กอปรกบั มี แรงกดดนั จากผบู้ งั คบั บญั ชาอีกเลก็ น้อย ให้เลือกคนท่ีมีความ ยึดติดอย่างแรงกล้า นัน่ กค็ ือ... พวกเขาเป็ นคนประเภทยินดี รกั ษาวิชาความร้จู นตวั ตาย แม้ในใจจะไม่พอใจอย่างไรกไ็ ม่มี ทางทาผิดต่อกฎเกณฑ์ คนแบบนี้จะต้องว่ากนั ตามตวั อกั ษร เท่านัน้ กฎหมายเป็นของศกั ด์ิสิทธ์ิ! 3
มีบางครงั้ ท่ีการว่าความในศาลเป็ นเหมือนการร้องเพลง ที่มิใช่จะฝึ กฝนกนั ในเวลานัน้ สิ่งท่ีแสดงออกมาเพียงหน่ึงนาที มาจากการฝึ กฝนยาวนานเป็ นสิบปี การงดั ข้อระหว่างนางกบั ตู้ตงเฉิ น สกลุ ไป๋ กบั สกลุ ตู้ อิทธิพลความชวั่ ร้ายและความ ประสงคข์ องฮ่องเต้ได้เริ่มต้นขึน้ นานแล้วและละเอียดไปจนถึง ทุกภาคส่วน นี่ เป็ นเหมือนการตดั สินคดีของทางยุโรปและ อเมริกาท่ีมีคณะลูกขุน การทาความเข้าใจกบั ท่าทีที่ลูกขนุ มี ต่อความดีเลวนัน้ สาคญั มาก นับประสาอะไรกบั ที่นางสามารถ ทจุ ริตในโลกค่ขู นาดแห่งนี้ด้วยการลงมือกบั การคดั เลือกคน ผลเป็ นไปดงั คาด ไม่ต้องให้เกากงกงนับอย่างละเอียด คนท่ีมีตาต่างกม็ องกนั ออก ว่าคนที่ยืนนัน้ มากกว่าคนท่ีนัง่ ถึง สองเท่าตวั เรียกได้ว่า ชนะด้วยคะแนนมากกว่าครง่ึ ตู้ตงเฉิ นคิดไม่ถึงว่าคะแนนจะเทไปข้างเดียว คิดว่าคน ทุกคนจะต้องเกลียดชงั ชาวทูเจ๋ีย แล้วเข้าข้างเขา แต่ความ จริงแล้ว... หรือชุนถหู มีจะมีส่ิงศกั ด์ิสิทธ์ิค้มุ ครอง ทาอย่างไรก็ ล้มไมไ่ ด้หรอื ! เม่ือมองหนั โหม่ว เขาพยกั หน้าอย่างเคร่งขรึม “ในเม่ือ ความเห็นของราษฎรเป็ นเช่นนี้ กเ็ ป็ นไปตามความประสงค์ ของข้า เหน็ ได้ว่าราษฎรต้าถงั ได้รบั การอบรมสงั่ สอนของมหา 4
ปราชญ์ จนเป็ นชาติที่ย่ิงใหญ่ มีจริยามารยาทอนั น่าเล่ือมใส ถึงอาซูรยุ่ จะเป็นคนของแคว้นที่เป็นปรปักษ์กบั ต้าถงั แต่ยงั ใช้ การดาเนิ นคดีด้วยกฎหมาย ไม่สอดแทรกบุญคุณความแค้น ส่วนตวั ใช้เรอ่ื งส่วนรวมมาพิจารณา นับว่ามีความยิ่งใหญ่น่า เกรงขามอย่างย่ิง” น่ีเป็ นการพูดเอาใจราษฎรของฮ่องเต้งนั้ หรือ ชุนถหู มี เพิ่ งเคยเห็นเต็มตาก็วันนี้ นับว่าหันโหม่วเป็ นฮ่องเต้ที่มี คุณสมบตั ิครบถ้วน ไม่ว่าจะร้องหรือจะแสดงก็มีความยอด เย่ียม ให้ความร่วมมือกบั นางเป็ นอย่างดี ทาตามขนั้ ตอน ด้วยการให้คาตอบ ถามความเหน็ ส่วนรวม สรปุ ความด้วยคา ยกยอ ส่ิงเหล่านี้ พวกนางได้หารือกันมาล่วงหน้ า แต่การ โต้ตอบในขณะดาเนิ นการเป็ นเรื่องสาคญั มาก นางเช่ือแน่ว่า พรุ่งนี้ชาวเมืองฉางอนั ทัง้ หมดจะต้องพูดอย่างมีความสุขว่า ฮ่องเต้ทรงมีพระเมตตากรณุ า มีความใจกว้าง ให้ความรกั และ ความสาคญั กบั ราษฎรเป็นอนั ดบั แรก เป็นประมขุ แผน่ ดินที่หา ได้ยากย่ิง อีกทัง้ แน่ใจว่าการที่อาซูรุ่ยถกู ยอมรบั ว่าเป็ นแขก เมืองนัน้ เป็ นเร่ืองที่อาจารย์ในสานักบณั ฑิต บณั ฑิตและขุน นางทงั้ หลายเป็นผตู้ ดั สิน ไมเ่ กี่ยวกบั ฮ่องเต้แต่อย่างใด 5
ดงั นัน้ นางบอกได้เลยว่า ผ้นู าท่ีดีจะต้องเป็ นนักแสดง ระดบั ตกุ๊ ตาทองนัน้ ! “ในเม่ืออาซูลุ่ยถือว่าเป็ นแขกเมือง ถ้าเช่นนัน้ สามารถ ใช้ประเภทที่แปดของการลดโทษแปดประเภทได้ หม่อมฉันขอ เสนอให้ใช้บทลดโทษกบั ลูกความของหม่อมฉันเพคะ” ชุนถหู มี ตีเหลก็ ขณะรอ้ น “อนุญาต” หนั โหมว่ ตอบอย่างเครง่ ขรมึ ดงั นัน้ เย่ชาถกู ลดจากโทษเนรเทศเป็นโทษจาคกุ ต้ตู งเฉินร้สู ึกล้มเหลวอย่างมาก ยงั ดีท่ีเป็นเวลาพกั ศาล เขารีบวิ่งออกไปสูดอากาศข้างนอก ส่วนชุนถหู มีเดินผ่าน ประตูเลก็ ข้างห้องโถงเข้าไปพกั ผ่อน เย่ชายงั คงยืนอยู่ที่เดิม ประดจุ รปู สลกั ถ้าไม่ใช่เพราะชุนถหู มีเพ่ิงแต๊ะองั ๋ เย่ชาจนเขา จะมีการตอบสนองด้วยการเกรง็ ตวั ขึน้ มาเลก็ น้อย ชุนถหู มีคง สงสยั ว่าเขาเข้าส่สู ภาวะแขง็ ทื่อจากวิชานอกรีตอีกครงั้ เย่ชาเป็นคนมีสมาธิเป็นเลิศ สามารถยืนอยู่ในศาลโดย ไม่ขยบั เขยือ้ นได้นานเพียงนี้ แสดงให้เหน็ ว่าเขามีความม่งุ มนั่ ตงั้ ใจเพียงใด 6
หนั โหม่วที่ถกู เชิญไปพกั ด้านหลงั ห้องโถงแสร้งทาเป็ น มองไปยงั เย่ชาอย่างไม่ตงั้ ใจ ความภาคภมู ิใจเกิดขึ้นเตม็ เป่ี ยม เจ้าหนุ่มน่ีมีท่วงท่าหยิ่งทะนงองอาจ สมกบั เกิดมามีฐานะอนั สงู ส่งอย่างไม่มีใครเปรียบ เขาไม่รู้เลยว่าตอนนี้คนสกุลตู้กาลงั สุมหัวประชุมกนั อย่างหน้าดาครา่ เครียด ตู้เหิงไม่อยู่ ในฐานะผดู้ แู ลสูงสดุ ของ หออาลกั ษณ์หลวงอย่างตู้เฉียวย่อมต้องมาดูการไต่สวนด้วย ตวั เอง ยงั มีตู้หานอวี้และตู้หานเอียนท่ีถกู พาตวั ไปด้านนอก อย่ดู ้วย คนสกลุ ต้ทู งั้ หมดส่ีคนกาลงั สมุ หวั กนั “พ่ีใหญ่ท่านยงั ไหวไหมเจ้าคะ น่ีจะถกู นางแพศยาชุนถู หมีตีกระเจิงอีกหรือเปล่า” ตู้หานเอียนเป็ นคนพูดจาไม่ผ่าน สมอง มกั พดู สิ่งท่ีจี้ใจดาของคนอ่ืนอยู่เสมอ แล้วนางยงั ใช้คา ว่า ‘อีก’ ต้ตู งเฉินหงุดหงิดใจนัก แต่เขาไมส่ นใจน้องสาวคนนี้ ตู้เฉียวที่อยู่อีกด้านหน่ึงเร่ิมเคร่งเครียด เขาถามว่า “จะ ให้เขาได้รบั การลดโทษอีกไม่ได้ จะให้ลดโทษอีกไม่ได้แล้ว!” ขอแค่อาซูรุ่ยอยู่ในคุก จะต้องเกิด ‘เรื่อง’ บางอย่างกบั ชีวิต ของอาซูร่ยุ อย่างแน่นอน ซ่ึงพวกเขาไม่ต้องทาอะไรมากนักก็ 7
จะได้รับผลประโยชน์ มหาศาล แล้วยังลอยตัวอยู่ใน สถานการณ์นัน้ ได้ด้วย “ลกู จะพยายามขอรบั ” ต้ตู งเฉินพดู อย่างมีแรงกดดนั ทาไมหญิงสาวที่ในยามปกติดนู ่ารกั ไร้พิษสง เม่ืออยู่ใน ศาลถึงกลายเป็ นแม่ทพั ที่ข่ีม้าถือดาบฟาดฟันจนเขาบาดเจบ็ สาหสั ได้ทุกครงั้ “นางจะใช้อะไรมาให้เขาได้ลดโทษอีก” ตู้หานอวี้พูด อย่างหงุดหงิด “พี่ใหญ่อย่าเพ่ิงวิตกไป แม้นางจะจบั จุดอ่อน ก่อนหน้านี้ได้ แต่ลองคิดดู ตอนนี้นางจะมีเร่ืองอะไรให้นามา โต้แย้งได้อีก ในการลดโทษแปดประเภทกใ็ ช้แต่ประเภทที่แปด เท่านัน้ คิดว่านางจะดึงประเภทอื่น ๆ มาใช้ได้อีกหรอื ” ชนุ ถหู มีทาได้จริง ๆ หลงั จากพกั ศาลไปครง่ึ ชวั่ ยาม กลบั มายืนกลางห้องโถงใหญ่ต่อหน้าทุกคนแล้ว ชุนถู หมีก็พูดเสียงดงั ฟังชัดว่า “หม่อมฉันขอเสนอใช้การลดโทษ ประเภทท่ีห้าในการลดโทษให้กบั อาซูรยุ่ อีกครงั้ เพคะ” 8
ประเภทที่ห้า ความชอบ? ราชนิกลุ ทเู จ๋ีย หวั หน้ากล่มุ นักฆ่าสามารถทาความชอบ ใหญ่หลวงให้ต้าถงั ได้อย่างไร? “เขาเป็ นราชนิ กลุ ทูเจี๋ยอีกทงั้ ยงั เป็ นอริแคว้น ยงั จะทา ความชอบอะไรให้ต้าถงั ของเรา” ตู้ตงเฉิ นปิ ดบงั สีหน้าประชด ประชนั ไม่มิด “หรือจะบอกว่าเขาให้การช่วยเหลือภายในจนต้า ถงั การาบทูเจ๋ียได้ ถึงเขาจะยินดี แต่ตอนนี้เขาเร่ร่อนอยู่ข้าง นอก ปาเกอถเู อ่อยงั ไม่ยอมรบั เขาด้วยซา้ ดงั นัน้ เขามีสิ่งใดที่ ค้มุ ค่ากบั การลดโทษประเภทท่ีห้านี้?” ชุนถหู มีไม่รู้สึกรู้สากบั คาพูดที่แสดงการดูถูกอย่างนี้ แม้แต่น้อย แต่กลบั หวั เราะเบา ๆ ถามว่า “อะไรคือความชอบ ใหญ่หลวงหรือ?” จากนัน้ นางถามเองตอบเอง “ชาติแผ่นดิน สาคญั ที่สุด ถ้าสามารถขยายดินแดนให้ต้าถงั เราได้จะใช่ขนุ นางผ้มู ีความชอบใช่หรือไม่ แต่หากกาจดั คนพาล ขุนนาง สนั ดานคดโกงให้ต้าถงั ของเราตลอดไปจนถึงเปิ ดโปงผ้ทู าลาย ชาติและราษฎรลงได้ มินับเป็นความชอบหรอกหรอื ?” “ย่อมนับแน่” ตู้ตงเฉิ นตอบ การปฏิเสธเรื่องนี้ฟังไม่ขึ้น “เกรงแต่เขาจะไมม่ ีความสามารถขนาดนัน้ ” 9
“ถ้าอย่างนัน้ ข้าต้องถามใต้เท้าตู้ ทาไมอาซูรยุ่ ถงึ ถกู ระบุ แน่ ชัดว่าเป็ นหัวหน้ าของกลุ่มตาหมาป่ า” นางโยนปัญหา กลบั ไปให้ตู้ตงเฉิ น “นัน่ เพราะคดีใต้เท้าสวี่ เจ้ากรมราชทณั ฑ์ คนก่อนถกู คนลอบสงั หารใช่หรอื ไม่” ตู้ตงเฉิ นใจหายวบู เขาร้สู ึกได้ว่าชุนถหู มีไม่มีทางพดู จา เร่ือยเป่ื อย แต่ละคาพดู ของนางมีกบั ดกั วางไว้อยู่ แต่เขาไม่ อาจโต้แย้งปัญหานี้กบั นางได้ เขาลงั เลเลก็ น้อยก่อนพยกั หน้า เอ่ยว่า “ใช่” แต่เขายงั เสริมขึ้นว่า “หมอความชุน หรือท่านมี ความเหน็ อ่ืน” “ไม่” ชุนถหู มีส่ายหน้า “แต่ว่า...” นางชะงกั ไปชัว่ ขณะ ทาท่าอมพะนา ไมพ่ ดู ไมจ่ าอย่เู ป็นนาน “แต่ว่าอะไร?” หนั โหม่วที่อดรนทนไม่ไหวเป็ นฝ่ ายถาม ออกมา “แต่ว่าหม่อมฉันร้สู ึกว่า คดีใต้เท้าสว่ีถกู สงั หารตายนัน้ ไม่ได้ธรรมดาอย่างที่กล่าว แม้บอกว่าเส่ินเจิ้งซันยอมรบั ว่า ตวั เองเป็นคนจ้างวาน แล้วเขากต็ ายไปแล้ว ไม่มีพยานยืนยนั อะไรได้ ส่วนคาให้การของเขาแม้มีคนเป็ นพยานได้ แต่ กระดาษแผน่ เดียวกไ็ ม่อาจสรา้ งความน่าเช่ือถือได้เตม็ ที่” 10
1
ทนายสาว ถงึ คราวสู้ 美人谋律 429 ฟื้ นคดีขึน้ มาใหม่ “หมอความชุนท่านพูดอย่างนี้หรือมีหลกั ฐานอะไร” ตู้ ตงเฉิ นถามเสียงเยน็ แหม ถามอย่างไม่เว้นช่วง แม้ไม่ได้ถามอย่างคาดคนั้ อยากจะเอาชนะกนั ในศาล แต่ก็มีความหมายแค่สามคาคือ ววั -สนั หลงั -หวะ! “ไม่” ชุนถูหมีส่ายหน้ าให้อีกครัง้ อย่างไม่ไยดี “แต่ กฎหมายอ้างอิงความเป็ นจริง เมื่อความเป็ นจริงนัน้ มีข้อสงสยั จาเป็นต้องตรวจสอบให้ชดั เจนก่อนจึงจะมนั่ ใจได้” “หมอความชนุ มีข้อสงสยั อะไรอย่างนัน้ หรอื ?” คราวนี้ชุนถหู มีพยกั หน้าให้ในที่สุด อีกทงั้ ยงั พยกั หน้า ให้อย่างจริงจงั “ข้ามีข้อสงสยั เป็นข้อสงสยั ที่ใหญ่มาก” “ไหนว่ามาสิ” หนั โหมว่ เอ่ยแทรกขึน้ อีกครงั้ 2
เขาไม่ใช่ตุลาการที่ดี เวลาดาเนิ นการไต่สวนมกั ชอบ ควบคมุ ไมใ่ ช่ดแู ล แต่เขาเป็นฮ่องเต้ แค่คาว่าฮ่องเต้ทาให้เขา สามารถทาอะไรตามที่ต้องการได้ อีกประการหนึ่งนับตงั้ แต่ นางทาอาชีพเป็นหมอความ หนั โหม่วเป็ นตุลาการคนแรกที่มี ความลาเอียงให้นาง เพื่อสะกดกนั้ มิให้ชาวประชาสร้างความ ย่งุ ยากให้กบั ผทู้ ี่ไรอ้ ิทธิพลเช่นนาง “ข้อแรก ความแค้นระหว่างเสิ่นเจิ้งซนั และใต้เท้าสวี่มี มานานหลายปี ถ้าเกิดเส่ินเจิ้งซนั ต้องการล้างแค้นทาไมไม่ทา ให้เรว็ หน่อย หลายปี ก่อนใต้เท้าสวี่ยงั รบั หน้าท่ีอยู่ต่างมณฑล ยงั ไม่ได้เป็ นขนุ นางใหญ่ขนั้ สามในเมืองหลวง ถ้าเกิดจะลงมือ จริง ๆ จะไมเ่ ป็นท่ีสนใจมากนัก ย่ิงไมถ่ กู คนสงสยั ได้ง่าย แล้ว ยงั หลดุ พ้นความผิดได้ง่ายด้วย” “อาจเพราะตอนนัน้ เสิ่นเจิ้งซนั ไม่รู้จกั นักฆ่ากลุ่มนี้ ยงั หานักฆ่าไมไ่ ด้” ต้ตู งเฉินโต้กลบั “งนั้ หรือ แต่เวลาที่ลอบสังหารไม่พอเหมาะพอเจาะ เกินไปหรือ เป็ นช่วงเวลาพอดีกบั ท่ีใต้เท้าสว่ีฟื้ นคดีกบฏจูหล่ี ขึ้นมา แล้วจงั หวะยงั พอดีกบั ตอนท่ีใต้เท้าสว่ีออกไปราชการ ต่างเมืองท่ีลวั่ หยางเพ่ือหาหลกั ฐานด้วยตัวเอง แล้วกาลงั เดินทางกลบั เข้าเมืองฉางอนั ตอนนัน้ เส่ินเจิ้งซนั กพ็ อดีหานัก 3
ฆ่ากลุ่มตาหมาป่ าเจอจนได้ ทุกเร่ืองมันช่าง ‘พอดี’ กัน เหลือเกิน” “ไมบ่ งั เอิญกไ็ ม่เป็นนิยาย เรอ่ื งบงั เอิญในโลกมีมากมาย” ต้ตู งเฉินยงั เถียงคอเป็นเอน็ “ถ้าอย่างนัน้ ใต้เท้าต้จู ะบอกว่า เหตกุ ารณ์ท่ีใต้เท้าสวี่ถกู ลอบสังหารและขณะนั้นในจวนเจ้ากรมราชทัณฑ์ก็เกิ ด เหตุการณ์ลกั ขโมยท่ีไม่ใหญ่โตขึ้นในเวลาเดียวกนั น่ีก็เป็ น เรื่องบงั เอิญด้วยอย่างนัน้ หรือ? ที่ว่าผิดจากวิสยั เป็ นความน่า สงสยั ความบงั เอิญมากมายเกิดขึ้นกบั คนคนเดียวกนั ในคดี เดียวกนั แล้วกเ็ วลาเดียวกนั นี่ไม่น่าสงสยั หรือ ส่ิงใดท่ีไม่อาจ แน่ใจได้นัน้ กไ็ ม่ใช่ความเป็ นจริง ไม่อาจนามาเป็ นข้ออ้างอิง ทางกฎหมายได้!” การนัง่ ค้นเอกสารบนั ทึกทางการในห้องเกบ็ เอกสารที่ กรมราชทณั ฑก์ นั อย่างไม่หลบั ไม่นอนนัน้ แม้จะดเู ป็นเร่ืองน่า เบอ่ื หน่ายไรป้ ระโยชน์ แต่ความจริงเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง! คาพดู ของนางสร้างความตกตะลึงให้กบั ผ้คู นที่นัง่ อยู่ใน โถงพิจารณาคดีทงั้ หมด 4
คดีกบฏจูหลี่ในปี นัน้ แม้ชาวบ้านทวั่ ไปจะรู้เร่ืองแต่ก็ เป็นการรอู้ ย่างครา่ ว ๆ ไม่รเู้ รอื่ งราวอย่างละเอียด แต่ชาวบา้ น ร้านตลาดต่างกเ็ ล่ากนั ออกมาได้ และคดีการลอบสงั หารใต้ เท้าสว่ีนั้นเป็ นคดีอาญาท่ีสะเทือนขวัญมาก ถูกเจ้ากรม ราชทัณฑ์คนปัจจุบนั คือใต้เท้าวนั่ เห็นว่าเป็ นการถกู หยาม เกียรติของกรมราชทณั ฑ์ บดั นี้ใต้เท้าวนั่ ยงั นัง่ ฟังการไต่สวนอยู่ด้านล่างเช่นกนั เขาถงึ กบั ทาตาโตอย่างคาดไม่ถึง หนั โหม่วเกิดความข้องใจ “มีเรื่องนี้ด้วยหรือ ทาไมข้า ไม่เคยได้ยินเรอื่ งขโมยขึน้ บา้ นสวี่เหวินชงมาก่อน” เย่ชาท่ียืนนิ่ งราวกบั หินแกะสลกั แม้จะมีสมาธิดีเพียงใด แต่กย็ งั อดเงยหน้าขึน้ มามองชนุ ถหู มีแวบหน่ึงไมไ่ ด้ เรอ่ื งนี้เขา ไม่ร้มู าก่อน จิ่นอีเองกเ็ ช่นกนั ไม่เช่นนัน้ ไม่มีทางท่ีจะไม่บอก เขา เดก็ สาวคนนี้ขดุ ค้ยุ ได้เก่งจริง ๆ! ก่อนหน้านี้ นางขดุ เขาออกมาจากกองหิมะ เมื่ออยู่ใน ศาลกส็ ามารถขดุ ค้ยุ ความลบั ที่ถกู กาลเวลากลบฝังออกมาได้ 5
วนั ท่ีเขาตื่นขึ้นจากการเป็ นมนุษยห์ ิมะ เบือ้ งหน้ากค็ ือ นาง ราวกบั มีแสงสว่างที่สาดส่องเขา ดงั นัน้ ทาให้เขาว่ิงไล่ ตามแสงนัน้ ตามสญั ชาตญาณเหมือนกบั สตั วป์ ่ าที่อยู่ในความ มืดมิดทัง้ หลายท่ีไม่สนใจว่าแสงนั้นจะทาให้ตัวเองต้องสูญ สลายหรือไม่ เขาชอบคาพดู ท่ีนางเคยพดู ประโยคหน่ึง คนที่ แตกต่างกนั โดยสิ้นเชิงจึงจะดึงดดู อีกฝ่ ายเข้าหากนั มนุษยเ์ รา มกั หาสิ่งของที่สามารถทาลายตวั เองได้ บางทีอาจเป็นเพราะเหตนุ ี้ที่ทาให้นางมิได้เลือกหนั อ๋เู วย ไม่ได้เลือกคงั เจิ้งหยวน เพราะความชอบพอระหว่างหญิงชาย นั้นคือสิ่ งท่ียอมรับได้แม้มันจะทาลายตัวเอง อีกทัง้ นิ สัย เหมือนม้าพยศท่ีไม่ชอบถกู ควบคมุ ของนางเหมือนไม่ใช่คนใน โลกนี้ เป็นผทู้ ี่กระหายในอิสรเสรีอย่างที่สดุ แต่เหตุใดนางจึงฉลาดปราดเปร่ือง และยังมีความ อ่อนหวานอ่อนโยนได้ถึงเพียงนี้ เม่ือใดที่ว่าเรื่องกฎหมายนาง จะเก่งกาจจนหาคนเทียบไม่ได้ ปกตินางเป็ นคนเจ้าเล่ห์กจ็ ริง แต่กเ็ จ้าเล่หอ์ ย่างไร้เดียงสา เจ้าเล่หอ์ ย่างเป็นธรรมชาติจนไม่ ว่าใครกไ็ ม่อาจทาใจตาหนิ ลงได้ นอกจากจะรสู้ ึกว่าการกระทา ของนางนัน้ น่ารกั ไปหมด 6
เย่ชาไม่ร้ตู วั เลยว่าความคิดทงั้ หมดนี้สรปุ ได้เพียงแค่ว่า ผ้หู ญิงทุกคนย่อมเป็ นสาวงามในสายตาคนรกั ไม่ว่าส่ิงใดขอ แค่เป็นชุนถหู มีพดู หรือชุนถหู มีทา ไม่มีส่ิงใดที่เขาร้สู ึกว่าไม่ ดี ถ้าเกิดชุนถหู มีบอกว่าต้นไม้ออกผลไม้เป็ นไข่ได้ เขาคงจะ ดนั้ ด้นหาต้นไข่ต้นนัน้ มาปลกู ให้นางจนได้ ยงั ดีที่คนในศาลทงั้ หมดให้ความสนใจอยู่กบั ชนุ ถหู มี ตู้ ตงเฉินและฮ่องเต้ ไม่มีใครสนใจเขา นอกจากต้หู านอวีเ้ พียงคนเดียว ตู้หานอวี้เห็นสายตาอ่อนโยนจบั ใจของเย่ชาที่หยุดอยู่ บนตวั ชุนถหู มีชวั่ ขณะ นางถึงกบั กดั ริมฝี ปากจนเลือดออกซิบ ๆ อย่างไม่รตู้ วั “ฝ่ าบาท ใต้เท้าสวี่ถกู ลอบสงั หารเป็นคดีเลือดที่สะเทือน แผน่ ดิน” เสียงของชนุ ถหู มีขดั จงั หวะความคิดของตู้ตงเฉิ นและ การกัดริมฝี ปากของตู้หานอวี้ “โจรเลือกเวลาได้ดีอย่างย่ิง เพราะในตอนนี้คนกต็ ายไปแล้ว แล้วยงั ตายอย่างอนาถอีก ด้วย ยงั จะมีใครไปสนใจว่าในบา้ นมีของอะไรหายไปบา้ ง คดี ขโมยของกลายเป็ นคดีเลก็ น้อยท่ีแทบไม่มีความสาคญั ถึง ขนาดไปแจ้งความก็แจ้งแค่ประโยคเดียว ทางอาเภอก็ลง 7
บนั ทึกเอาไว้พอเป็ นพิธีเท่านัน้ ไม่ได้ทาการตรวจสอบ ย่ิง ไม่ได้ไต่สวน ยิ่งกว่านัน้ ของที่หายไปเป็นอะไรใครจะรบู้ า้ ง” ตู้ตงเฉิ นสูดลมหายใจอย่างตระหนก เพราะคาถามนี้ สะกิดความอยากร้ขู องผ้คู นได้มากเหลือเกิน! คดีสวี่เหวินชง ถกู ลอบสงั หาร ก่อนที่เขาจะบอกว่าเส่ินเจิ้งซนั เป็ นผ้จู ้างวาน ฆ่า คนทัง้ หมดก็คิดว่าเก่ียวข้องกบั คดีกบฏจูหลี่กนั อยู่แล้ว ความเช่ือนี้ถกู ฝังอยู่ในหวั ของทุก ๆ คน แต่ยงั ไม่มีแสงแดด ไม่มีน้า เมลด็ พนั ธเ์ุ หล่านี้จึงยงั ไมอ่ าจแตกยอดอ่อนได้ แต่มาตอนนี้ คาพูดของชุนถหู มีเป็ นเหมือนสายลม อบอ่นุ ท่ีพดั ผ่าน ทาให้เมลด็ พนั ธแ์ุ ห่งความสงสยั ในใจของทุก คนแทงยอดขึน้ มา ชนุ ถหู มี สมกบั ที่แซ่ชนุ [1] เขาเชื่อมนั่ อย่างมากว่าไม่มีทางหาจุดอ่อนจากคดีนี้ได้ ไม่มีทางพลิกฟื้ นขึน้ มา แต่ทว่ากลบั ทาให้ชุนถหู มีคว้าจบั ความ เป็ นไปได้ท่ีแม้จะเป็ นเส้นบาง ๆ แต่กเ็ ป็ นความยุ่งยากอย่าง มาก 8
“เร่ืองคดีขโมยของในปี นัน้ เกี่ยวกบั ประเภทท่ีห้าในการ ลดโทษแปดประเภทอย่างไร” หลงั จากนิ่ งขึงไปเลก็ น้อย หนั โหม่วยงั คงให้ความรว่ มมือต่อไป ต้ตู งเฉินนิ่วหน้า รสู้ ึกว่าคาพดู ของฮ่องเต้วนั นี้มกั พดู ขนึ้ ในจงั หวะสาคญั คลา้ ยจะเป็นการชี้นา “ฝ่ าบาท หม่อมฉันขอเป็ นตัวแทนอาซูรุ่ยในการย่ืน อทุ ธรณ์ คดีใต้เท้าสวี่ถกู ลอบสงั หารนัน้ มีความเก่ียวข้องอย่าง ไม่ชดั เจนกบั คดีกบฏจูหล่ีที่ถกู รือ้ ฟื้ นขึ้นมาใหม่ ดงั นัน้ หม่อม ฉันจึงขอนาเสนอพยานหลกั ฐานและพยานบุคคลเพ่ือควานหา ตวั ผจู้ ้างวานและผบู้ งการตวั จริงออกมาเพื่อคืนความเป็นธรรม ให้กบั ผ้ตู าย คืนความกระจ่างให้กบั แผ่นดินใต้หล้า! ถึงตอน นัน้ เขาสามารถใช้การลดโทษประเภทท่ีห้ามาลดโทษให้ตวั เอง อีกระดบั ” ถ้าจะลดอีกครงั้ จะเท่ากบั โทษโบย ไม่ต้องถกู จบั ขงั คมุ ด้วยซา้ เสียงซุบซิบดงั กระห่ึมไปทวั่ ศาลอย่างคาดไมถ่ ึง คดีใหญ่สองคดีนี้ คล้ายจะเป็ นคดีท่ี ใหญ่ที่ สุดแห่ง แผน่ ดินต้าถงั ที่มีกษตั ริยม์ าสองพระองค์ แล้วชาวทเู จ๋ียกบั เดก็ สาวตวั เลก็ ๆ จะฟื้ นคดีขึน้ มาใหม่ จะเป็นไปได้หรอื ? 9
ตู้ตงเฉิ นขณะนี้รู้สึกถึงเหง่ือเยน็ ท่ีผดุ ขึ้นกลางแผ่นหลงั อย่างไม่มีเหตุผล เขายงั แย้งกลบั ไปว่า “คดีใต้เท้าสวี่ถกู ลอบ สังหารเห็นอยู่แล้วว่าเป็ นฝี มือจ้างวานของเส่ินเจิ้งซัน หมอ ความชุนจะนาไปโยงกบั เรื่องอ่ืนได้อย่างไร คดีกบฏจูหล่ีได้ พิจารณาคดีไปเรียบร้อยแล้ว หรือว่าหมอความชุนสงสยั ใน การตดั สินของฝ่ าบาท?” เป็นข้อหาที่ร้ายแรงทีเดียว! แต่ฮ่องเต้กเ็ ป็นผตู้ ดั สินคดี กบฏจูหลี่ในครงั้ สุดท้าย จริง ๆ แม้คาพูดของตู้ตงเฉิ นจะเป็ น การให้ร้าย ยุแหย่แต่กเ็ ป็ นความจริง หมอความหญิงคนแรก แห่งต้าถงั กล้าหาญชาญชยั นัก! แต่เสียดาย แม้ฮ่องเต้จะมีสีหน้าบึ้งตึง แต่ไม่มีโทสะ รนุ แรง หรอื ตบแท่นไม้ด้วยความเกรีย้ วกราดอย่างท่ีคิด เขา นัง่ เคร่งเครียดอยู่ท่ีเดิมด้วยความน่ าเกรงขามอย่างโอรส สวรรค์ เป็ นความกดดนั จนไม่มีใครกล้าเงยหน้าแม้แต่คน เดียว แต่ไม่มีใครร้วู ่า เขาร้ผู ลที่เกิดขึ้นมาก่อนนี้แล้ว และยงั ได้ยินจากปากชนุ ถหู มีเองด้วย ----------------------------------------- 10
[1] ชุน 春 คือฤดูใบไม้ผลิที่ต้นไม้เริ่มแตกยอดอ่อน เร่ิมเข้าสู่ความอบอุ่น ในที่นี้เปรียบเปรยว่า ชุนถหู มีทาให้ เมล็ดแห่ งความสงสัยในใจผู้คนแตกยอดอ่ อนได้ตาม ความหมายของแซ่ชนุ 11
1
ทนายสาว ถึงคราวสู้ 美人谋律 430 พดู มากกว่าปกติ หันโหม่วเล่นละครให้เห็นถึงความน่ าเกรงขามของ ฮ่องเต้ ที่แม้จะมีเพลิงโทสะมากมายเพียงใดแต่ยงั ฝื นรกั ษา ภาพลกั ษณ์ของผ้นู าแผ่นดินเอาไว้ และยงั อดกลนั้ ต่อความ กระหายใคร่ร้ใู นความจริงอยู่พกั ใหญ่ ๆ สุดท้ายกดเสียงเข้มว่า “หากข้าทาผิด ข้าย่อมยอมรบั ข้าเป็นโอรสแห่งสวรรค์ ย่อม เป็ นตัวอย่างท่ีดีแก่ผู้คนใต้หล้า แต่ชุนถูหมี เจ้าจะต้อง สามารถหาส่ิงที่เป็นความจริงออกมาให้ได้ข้าถึงจะยอมรบั ” เอ๊ะ? น่ีเป็ นคาตอบที่ฮ่องเต้ยินยอมฟื้ นคดีขึ้นใหม่ใช่ หรอื ไม?่ “แล้วอาซูร่ยุ ...” ชุนถหู มีเอ่ยถึง ‘เร่ืองสาคญั ’ ขึ้นมาอย่าง ร้อนใจ “คดีนี้พกั ไว้ก่อนชวั่ คราว จะดูสิว่าผ้มู ีความชอบใหญ่ หลวงท่ีเจ้าพูดนัน้ จะใช่เขาหรือไม่!” หนั โหม่วพูดอย่าง ‘ดุดนั ’ “ส่วนจะเปิ ดศาลอีกครงั้ เมื่อไรให้รอคาสงั่ จากข้า คดีของสวี่เห วินชงและคดีกบฏจูหลี่ให้แยกออกเป็ นอีกคดีหนึ่ง จะเริ่มไต่ 2
สวนเม่อื ไรกใ็ ห้รอคาสงั่ ของข้า!” พดู แล้วเขาสะบดั แขนเสื้อจาก ไปพรอ้ มกบั ทาเสียงหงุดหงิดใจ ผคู้ นในศาลถึงกบั แอบเชด็ เหง่ือแทนชุนถหู มี ชุนถหู มีก็ แสดงท่าทีหวนั่ เกรง คกุ เข่าส่งเสดจ็ ฮ่องเต้พรอ้ มกบั คนอื่น ๆ จากนัน้ เย่ชากถ็ กู คนพาตวั ออกไป เขาไม่ได้มองชุนถู หมีแม้แต่แวบเดียว แต่ในใจของเขามองนางอยู่ตลอดไม่เคย ห่างไปไหน วนั รงุ่ ขึน้ เกากงกงมาเยือนจวนอนั กวั ๋ กงอย่างลบั ๆ เพ่ือพาชุนถู หมีเข้าวัง ความจริงนางไม่ใส่ใจว่าจะมีใครเห็นเข้า แค่ ต้องการปิ ดบงั จากคนส่วนใหญ่ก็เท่านัน้ ให้คนพวกนัน้ รู้ว่า ฮ่องเต้เรียกนางเข้าพบถงึ จะดี “ฮ่องเต้จะพบข้าหลงั เท่ียง แล้วต้องมาพาตวั ข้าเข้าไป ตงั้ แต่เช้าอย่างนี้เลยหรือ” ชุนถหู มีอ้าปากหาวหวอด “การว่า ความทาให้ข้าเสียพลังและสมาธิ ไปมาก พอกลับบ้านยัง ตื่นเต้นจนนอนไม่หลบั กว่าจะหลบั ได้กต็ อนยามหน่ึง[1]” 3
“แม่ทูนหวั ตวั น้อย ๆ ของข้า ฮ่องเต้มีรบั สงั่ ให้เข้าเฝ้า ท่านยงั กล้าเลือกเวลาอีกหรือ มิน่าคนข้างนอกถึงลือกนั ว่า ท่านใจกล้าถึงขนาดฟ้ ายงั ไม่กลวั !” เกากงกงส่ายหน้าอย่าง ระอาใจ เขารู้ดีว่าฮ่องเต้มีความอดทนต่อคุณหนูชุนผ้นู ี้มาก เพียงใด จงึ ไม่รสู้ ึกตื่นตระหนก “เกากงกง ช่วยแย้มให้ฟังหน่อยสิว่าฝ่ าบาทรบั สงั่ หาข้า ด้วยเรือ่ งใด” ชนุ ถหู มียิ้มเอาใจ “จูหลี่” เกากงกงพูดแค่สองคา จากนั้นถอนใจเฮือก ยาวๆ ชุนถหู มีถกู พาตวั มารออย่ทู ่ีห้องโถงเลก็ ๆ ที่อยู่หลงั ห้อง ทรงพระอกั ษร ได้ยินว่าหลงั จากเลิกประชุมแล้วหนั โหม่วยงั มี ฎีกาให้สะสางอีกมากมาย ห้องโถงเลก็ สะอาดและสว่าง มีของว่างที่ยกมาใหม่บน โต๊ะ ใกล้กบั หน้าต่างยงั มีตัง่ นอนตัวสัน้ อีกหลงั หนึ่ ง นาง เหนื่อยมาก แล้วยงั ไม่มีใครคุยด้วยทาให้เบ่ือหน่ายอย่างย่ิง เดิมทีนัง่ ดื่มน้าชาอยู่แต่ไม่รู้ทาไมตวั กเ็ ร่ิมเอียงลงมาเร่ือย ๆ นางว่าจะคิดถึงเรื่องคดีแต่กลายเป็นผลอ็ ยหลบั ไปอย่างคาดไม่ 4
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- 202
- 203
- 204
- 205
- 206
- 207
- 208
- 209
- 210
- 211
- 212
- 213
- 214
- 215
- 216
- 217
- 218
- 219
- 220
- 221
- 222
- 223
- 224
- 225
- 226
- 227
- 228
- 229
- 230
- 231
- 232
- 233
- 234
- 235
- 236
- 237
- 238
- 239
- 240
- 241
- 242
- 243
- 244
- 245
- 246
- 247
- 248
- 249
- 250
- 251
- 252
- 253
- 254
- 255
- 256
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- 265
- 266
- 267
- 268
- 269
- 270
- 271
- 272
- 273
- 274
- 275
- 276
- 277
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- 285
- 286
- 287
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- 298
- 299
- 300
- 301
- 302
- 303
- 304
- 305
- 306
- 307
- 308
- 309
- 310
- 311
- 312
- 313
- 314
- 315
- 316
- 317
- 318
- 319
- 320
- 321
- 322
- 323
- 324
- 325
- 326
- 327
- 328
- 329
- 330
- 331
- 332
- 333
- 334
- 335
- 336
- 337
- 338
- 339
- 340
- 341
- 342
- 343
- 344
- 345
- 346
- 347
- 348
- 349
- 350
- 351
- 352
- 353
- 354
- 355
- 356
- 357
- 358
- 359
- 360
- 361
- 362
- 363
- 364
- 365
- 366
- 367
- 368
- 369
- 370
- 371
- 372
- 373
- 374
- 375
- 376
- 377
- 378
- 379
- 380
- 381
- 382
- 383
- 384
- 385
- 386
- 387
- 388
- 389
- 390
- 391
- 392
- 393
- 394
- 395
- 396
- 397
- 398
- 399
- 400
- 401
- 402
- 403
- 404
- 405
- 406
- 407
- 408
- 409
- 410
- 411
- 412
- 413
- 414
- 415
- 416
- 417
- 418
- 419
- 420
- 421
- 422
- 423
- 424
- 425
- 426
- 427
- 428
- 429
- 430
- 431
- 432
- 433
- 434
- 435
- 436
- 437
- 438
- 439
- 440
- 441
- 442
- 443
- 444
- 445
- 446
- 447
- 448
- 449
- 450
- 451
- 452
- 453
- 454
- 455
- 456
- 457
- 458
- 459
- 460
- 461
- 462
- 463
- 464
- 465
- 466
- 467
- 468
- 469
- 470
- 471
- 472
- 473
- 474
- 475
- 476
- 477
- 478
- 479
- 480
- 481
- 482
- 483
- 484
- 485
- 486
- 487
- 488
- 489
- 490
- 491
- 492
- 493
- 494
- 495
- 496
- 497
- 498
- 499
- 500
- 501
- 502
- 503
- 504
- 505
- 506
- 507
- 508
- 509
- 510
- 511
- 512
- 513
- 514
- 515
- 516
- 517
- 518
- 519
- 520
- 521
- 522
- 523
- 524
- 525
- 526
- 527
- 528
- 529
- 530
- 531
- 532
- 533
- 534
- 535
- 536
- 537
- 538
- 539
- 540
- 541
- 542
- 543
- 544
- 545
- 546
- 547
- 548
- 549
- 550
- 551
- 552
- 553
- 554
- 555
- 556
- 557
- 558
- 559
- 560
- 561
- 1 - 50
- 51 - 100
- 101 - 150
- 151 - 200
- 201 - 250
- 251 - 300
- 301 - 350
- 351 - 400
- 401 - 450
- 451 - 500
- 501 - 550
- 551 - 561
Pages: