wลิกเกมร้ายล่าเกมรัก

อยา฽ งพรายพูดภาษาไทยได฾สบาย\" \"แตผ฽ มไมอ฽ ยากใหน฾ ่งั แทก็ ซกี่ ลับ เดยี๋ วผมไปรับนมพริง้ แลว฾ วน มารบั ดีกวา฽ \" \"ไม฽เอาค฽ะ ตอนเยน็ รถตดิ จะตาย พรายกลบั บา฾ นได฾เองจรงิ ๆ อยากไปเดินซ้ือของท่ีห฾างดว฾ ย อยูห฽ า฽ งจากสํานกั งานของคุณลุงโภคิน นิดเดยี ว...\" หญิงสาวตอ฾ งกล฽อมอกี สกั พัก กว฽าอกี ฝุายจะรบั คาํ ทา฽ ทางไม฽เต็มใจ คนบ฾านนเี้ ปน็ เหมอื นกันทุกคน คอื หว฽ งใยสวัสดภิ าพและความ ผาสกุ ของพลอยนภัสมาก และความห฽วงใยนนั้ กเ็ ผอ่ื แผ฽มาถึงเธอ อย฽างเต็มเม็ดเต็มหนว฽ ยในฐานะเพือ่ นสนิทของอีกฝาุ ย ไม฽แปลกใจ เลยทแี่ มจ฾ ะไมไ฽ ด฾กลบั ประเทศไทยเป็นสบิ ปีเพราะยงั ทาํ ใจไมไ฽ ด฾ แต฽ เพ่อื นสาวกลับผกู พันกับ บ฾านและคนเกา฽ แกข฽ องบุพการีมาก ถึงจะเคยแวะมาทีส่ ํานักงานของทนายความประจําตระกลู ดํารงกฤตภาสสองสามครงั้ แตม฽ บี างคนยงั ไม฽เคยเหน็ เธอเนื่องจาก โภคนิ มที นายความหลายคน ตอนที่เธอมาทนายความส฽วนใหญม฽ กั ออกไปข฾างนอกหรือไปวา฽ ความในศาล หญิงสาวลงจากรถแทก็ ซที่ ่ีร฾านกาแฟชอ่ื ดงั ซง่ึ อย฽ูไมห฽ า฽ งจาก ออฟฟซิ ของโภคนิ เพราะอยากซือ้ กาแฟกบั เคก฾ เขา฾ ไปฝากเขา ทีร่ ฾าน กาแฟนั่นเองทีเ่ ธอเหน็ ทนายความคนหนงึ่ เปน็ ชายร฽างผอมสงู ผิว ขาว อายุราวยส่ี บิ ปลายๆ ถงึ ต฾นสามสบิ กําลงั นั่งคยุ อย฽กู บั ใครคนหนึ่ง

อย฽ใู นมุมค฽อนข฾างลบั ตา ที่รว฾ู ฽าเป็นลกู น฾องของโภคินก็เพราะสํานักงานท่นี ่ีมีเสอ้ื เชติ้ สฟี ูา ออ฽ นตัวในเปน็ ยนู ิฟอรมแ ปักตราสัญลักษณขแ องสํานักงานซึง่ ออกแบบ มาอย฽างสวยงาม และเขาบังเอญิ หนั หนา฾ เย้ืองมาทางทีเ่ ธอกาํ ลังยืน รอกาแฟ ส่ิงทด่ี ึงดูดความสนใจของเธอคือเมื่อชายอีกคนซึ่งอย฽ูในมมุ ท่ี เธอมองไมเ฽ หน็ หน฾าเลื่อนซองสนี ้าํ ตาลขนาดเลก็ มาดา฾ นหนา฾ เขาใส฽ นาฬกิ าย่ีห฾อหรูราคาแพงรนุ฽ ลิมิเตด็ ทีอ่ อกมาแล฾วหลายปี ทนายความ คนนน้ั รบั ไปและรบี เปดิ ออกดูนัยนแตาวาวก฽อนจะย้มิ อย฽างพออก พอใจ \"ขอบคณุ มากครับ ช฽วยงานคณุ นผี่ มเส่ยี งมากจริงๆ จะถกู ไล฽ ออกวนั นีพ้ ร฽ุงนก้ี ็ยังไม฽รู฾\" \"แตม฽ ันกค็ ฾มุ ไมใ฽ ช฽หรือ เงนิ ทีน่ ายเรียกนหี่ ยดุ ทํางานไปท้งั ปีเลยก็ ยังได฾\" น้าํ เสยี งของฝุายน้ันทําให฾รุ฾งพรายยน฽ หวั ค้วิ หากพนกั งานที่ เคานเแ ตอรแแจง฾ เงินและยืน่ ของมาขา฾ งหน฾า หญิงสาวจึงรีบหันกลบั มา ชําระเงนิ และรับของ \"โธ฽ งานสมยั น้ไี มใ฽ ช฽จะหากันไดง฾ ฽ายๆ นะครบั ถ฾าเจา฾ นายจับได฾ ผมคงแย\"฽ \"ถา฾ ร฾อู ยา฽ งนัน้ นายกน็ ฽าจะลาออกไปอย฽ูทอี่ นื่ สักพกั จนกวา฽ เรือ่ ง จะเงียบ ฉันรูน฾ ะวา฽ นายรับเงินจากคนอืน่ มาด฾วย\" \"ทาํ อยา฽ งนน้ั เจ฾านายผมจะย่ิงสงสัยน฽ะสคิ รับ ท฽าทางเขาจะร฾ู

แลว฾ ด฾วย วา฽ ข฽าวออกมาจากคนใน ผมต฾องระวงั ตวั แจ ดที ผ่ี มสร฾าง สถานการณหแ าแพะเตรียมเอาไว฾แล฾ว...\" ประโยคนน้ั เปน็ เสยี งสุดท฾าย ทเ่ี ธอไดย฾ นิ ก฽อนจะกา฾ วออกนอกร฾านกาแฟซึง่ มีมลู฽ ่กี นั แดดปดิ อยค฽ู รงึ่ หน่งึ จนถ฾าคนดา฾ นในมองออกมากจ็ ะไม฽เหน็ เธอ หญงิ สาวเดนิ หิว้ กลอ฽ งเคก฾ กับแก฾วกาแฟเยน็ เดินตอ฽ ไปยัง สํานักงานสขี าวซงึ่ อยห฽ู ฽างออกไปเพยี งห฾าหกช฽วงตกึ สีหนา฾ หมกม฽ุน อย฽างหนกั เธอแจง฾ ความจํานงขอเขา฾ พบโภคนิ และได฾เข฾าไปอยูใ฽ น หอ฾ งทาํ งานส฽วนตัวของเขาในอีกเพียงสบิ นาทีถัดมา สหี น฾าของ ทนายความเก฽าแก฽ย้ิมแย฾มเมอ่ื เหน็ เธอยกมอื ไหว฾ \"คณุ พราย วนั นี้มาคนเดียวเหรอครับ\" \"รู฾ได฾ยงั ไงคะ\" \"ผมมองเหน็ คนเข฾าออกไดจ฾ ากกลอ฾ งวงจรปิดด฾านหน฾า\" เขาชี้ไป ยังจอเล็กๆ มุมหนึ่งบนโต฿ะสูงวางแจกันดอกไม฾ \"บงั เอญิ เห็นคณุ พรายเดนิ มาจากตึกข฾างๆ ไมใ฽ ช฽ลานจอดรถ\" \"ตาดจี รงิ พรายให฾ลงุ พฤกษสแ ฽งทร่ี ฾านกาแฟ ซอ้ื เคก฾ มาฝากคณุ ลุงคะ฽ เคยแวะกนิ กบั พลอยเขาทาํ อรอ฽ ยดี\" \"ร฾านนผ้ี มแวะไปกินบอ฽ ยๆ กาํ ลังอยากกนิ ทีเดียว \" ชายวยั กลางคนลกุ จากโตะ฿ ทาํ งาน กุลกี จุ อรับถงุ จากมอื เธอไปจดั เค฾กสอง กอ฾ นใส฽จานใบเล็กและรินน้าํ เยน็ แก฾วหนึ่งมาเสิรฟแ ให฾เธอเสรจ็ จาก ครัวส฽วนตวั ของเขา

\"ทานด฾วยกันนะครบั ถา฾ ผมกินคนเดียวหมดเดย๋ี วความดันขึน้ \" \"ขอบคณุ คะ฽ พรายมาเรอ่ื งประวตั ขิ องคณุ ปรานตแ \" หญิงสาว เรมิ่ เร่ืองทันทอี ย฽างใจร฾อนจนอีกฝาุ ยหวั เราะ \"ผมเตรียมเอาไวใ฾ ห฾ตัง้ แต฽คณุ พรายโทรเขา฾ มาแลว฾ \" โภคินเลื่อน กระดาษปกึ บางๆ ใหเ฾ ธอ แลว฾ เล฽าเรื่องย฽อๆ ของ ปรานตแ วงศธรให฾ เธอฟังเพ่ือประหยดั เวลา \"เขาเป็นวศิ วกรแท฽นขุดเจาะนาํ้ มนั ครอบครวั ฐานะดแี ตไ฽ มค฽ อ฽ ย ย฽งุ เก่ยี วกับใคร อายรุ ฽นุ เดยี วกับคณุ รุง฾ ไพลนิ คณุ แม฽ของคุณพราย ผมสอบถามไปทางคนที่เคยร฾ูจักครอบครัวน้เี ลยไดค฾ วามวา฽ ดเู หมอื น เขาจะเปน็ คนรกั เกา฽ ของคุณร฾ุงไพลนิ \" \"คะ?\" รง฾ุ พรายยกแกว฾ น้าํ คา฾ ง มองหน฾าโภคนิ อย฽างตกใจ \"คืออย฽างนน้ี ะครบั คนทเ่ี ลา฽ ก็ไม฽รูร฾ ายละเอยี ดมากนกั เพราะ ครอบครวั น้ไี มส฽ งุ สิงกบั ใคร เขาเล฽าว฽าคณุ แมข฽ องคุณพรายเคยมีคน รักก฽อนจะไปเรียนตอ฽ ท่ีอเมรกิ า ตอนหลงั เลิกกนั เพราะต฽างฝุายต฽าง ไปมคี นใหม฽ คุณแม฽ของคุณพรายเองก็กลับมาท่นี ่แี ค฽ไม฽กีค่ รั้งจน กระทงั่ คณุ พอ฽ ของเธอปวุ ยหนัก\" \"หมายความวา฽ คุณปรานตแคนนีก้ ็แตง฽ งานแล฾วงนั้ เหรอคะ\" \"ครับ แตต฽ อนนเ้ี ขาเปน็ พอ฽ มา฽ ย รส฾ู กึ จะสนใจทําแต฽งาน แต฽ ทํางานแบบนัน้ ก็คงลําบาก \" โภคนิ ให฾ความเห็น \"ส฽วนทีว่ ฽าเขาจะร฾ู หรือเปล฽า วา฽ คณุ แมข฽ องคุณพรายอยท฽ู ไี่ หน คุณพรายคงต฾องถามเขา

เอง\" \"พรายมนี ดั กับเขาวันศกุ รแท่ีจะถงึ นี้คะ฽ \" เธอเอ฽ยถงึ เวลาอีกส่วี ัน ข฾างหน฾าดว฾ ยทา฽ ทางต่นื เตน฾ \"นัดกนั ทไี่ หนครับ ให฾ใครไปดว฾ ยหรือเปลา฽ \" \"ไมค฽ ะ฽ พลอยต฾องทํางานคงไปเปน็ เพ่อื นไม฽ได฾ นัดกันท่ี...\" ร฾งุ พรายเอ฽ยชอ่ื รา฾ นอาหารหน่งึ ในห฾างสรรพสินคา฾ ซ่ึงเป็นสถานที่นดั พบ \"เขาท้ิงเบอรแไวแ฾ ต฽พรายอยากไปเจอตวั ตอ฽ ตวั มากกว฽า\" \"ผมเขา฾ ใจ อยากใหผ฾ มไปเปน็ เพอ่ื นหรอื เปลา฽ ครับ\" \"ไม฽เป็นไรคะ฽ \" สาวน฾อยสั่นหวั ดิก ยกนํา้ ขนึ้ ด่ืมอึกๆ ทีเดยี วหมด แกว฾ แลว฾ วางลง ตาท่ีเหลือบขึ้นสบกับโภคนิ เป็นประกายทค่ี ละเคลา฾ กันระหว฽างความต่นื เตน฾ และความกงั วล \"คณุ ลงุ คดิ ว฽าเขาจะร฾ูไหมคะ วา฽ แมอ฽ ยูท฽ ีไ่ หน\" \"ผมไม฽แน฽ใจ แตค฽ ณุ พรายทําใจใหส฾ บายดกี ว฽า อย฽าคิดกงั วล ล฽วงหน฾าเลย\" \"มนั อดไมไ฽ ดน฾ ะ฽ สคิ ะ พรายนกึ สงสยั มาสิบกวา฽ ปี วา฽ แม฽อย฽ทู ่ไี หน ทําไมถึงไม฽เคยติดต฽อหาพรายเลย ทาํ เหมอื นกับตายจากกันไปแลว฾ \" เสียง ของเธอเครอื ลงในประโยคสุดท฾าย โภคินเลยรีบลุกไปหยบิ นํ้า เย็นมารนิ เติมให฾ \"บางทีคุณรุง฾ ไพลินมเี หตผุ ลของเธอ ผมเองกไ็ มก฽ ล฾าคาดเดา ทานเค฾กเถอะครบั เด๋ยี วจะไมอ฽ ร฽อย\"

สาวนอ฾ ยพยกั หน฾ารับ กม฾ ลงตกั เค฾กกนิ อยา฽ งหงอยๆ ตาม มารยาท ใจครนุ฽ คดิ ไปสารพัดจนลืมเล฽าเร่อื งทค่ี ิดอยากจะเล฽าให฾ โภคินฟงั โดยเฉพาะเม่ือฝุายนนั้ ชวนคุยเรือ่ งอื่น \"วนั น้ีผมคยุ กบั คุณพลอยเร่ืองคดี...\" ทนายความเก฽าแก฽เล฽าเร่ือง พยานทเ่ี รมิ่ มีเบาะแสวา฽ อาจจะตามตัวเจอ เรอื่ งท่ตี วั เขาถูก นักการเมืองใหญ฽โทรมาข฽มข฽ู หากเร่อื งที่ทําใหร฾ ุ฾งพรายชะงักก็คอื เรือ่ งโทรศพั ทแแ ปลกๆ ทพ่ี ลอยนภัสไดร฾ บั \"ผมชกั กังวลใจ ไม฽รเ฾ู ลยว฽ามโี ทรศัพทแแปลกๆ โทรหาคุณพลอย ด฾วย บอกให฾ไปอยู฽กบั เจ฾าสวั แลว฾ ให฾คนมาดูแลเธอก็ไมช฽ อบ\" \"เอ฿ะ! ไมเ฽ ห็นพลอยพูดใหฟ฾ ังเลยคะ\" \"อาจจะคดิ วา฽ ไมม฽ อี ะไรมังครับ อีกอยา฽ งเรอื่ งน้เี พง่ิ เกิดด฾วย\" \"จะไม฽มอี ะไรไดไ฾ งคะ อะไรจะมาเกดิ เหตุประจวบเหมาะพรอ฾ ม กนั \" \"ผมกค็ ดิ เหมอื นกัน เลยโทรไปบอกคุณเวสแลว฾ ทา฽ นวา฽ จะส฽ง คนมารบั ส฽งคุณพลอยตงั้ แต฽พรุง฽ น้แี ลว฾ ให฾ไปเฝูาท่ีบา฾ นด฾วยเพราะคณุ พลอยคงไมย฽ อมยา฾ ย\" \"มีคนอย฽ตู ัง้ เยอะ พลอยคงเห็นว฽าไม฽สะดวกมงั้ คะ\" \"ผมเข฾าใจ แตย฽ งั ไงก็ตอ฾ งปลอดภยั ไวก฾ อ฽ น โอะ฿ ผมมีนัดกบั ลูกค฾า มาหาทอี่ อฟฟซิ ท฽าทางจะมาแลว฾ ด฾วยสิ\" โภคินบอกเม่อื หนั ไปเห็น ภาพจากกลอ฾ งวงจรปิดดา฾ นหน฾าซึ่งเพิ่งสง่ั ใหค฾ นมาตดิ ต้งั ใหม฽ไมก฽ ว่ี นั มานี้

\"งนั้ พรายกลบั ก฽อนกแ็ ลว฾ กนั ค฽ะ ถ฾าเจอคุณปรานตแแ ล฾วจะโทร มารายงานความคบื หนา฾ เร่ืองแม฽นะคะ\" \"ผมเดนิ ไปสง฽ ขา฾ งหนา฾ จะได฾ไปรบั ลูกคา฾ ดว฾ ย\" รุ฾งพรายเรยี กแท็กซ่ีจากดา฾ นหนา฾ สํานกั งานของโภคินกลับบ฾าน ทันที ใจนึกเปน็ ห฽วงเพอื่ นสนทิ มากจนพอจะคลายกงั วลเรอื่ งของ ตวั เองไปได฾บา฾ ง หากความคดิ ทงั้ มวลของเธอต฾องหยดุ ชะงกั เมอื่ รถ มาถงึ หนา฾ บ฾านหลังใหญ฽ของบ฾านอาชวนิ \"มีรถจอดอยู฽หนา฾ บ฾านดว฾ ย โอโ฾ ห ถา฾ ไมใ฽ ชเ฽ ศรษฐีซอื้ ไมไ฽ ด฾นะครับ คุณรุ฽นน้ี รถอะไรกไ็ ม฽รูแ฾ พงแล฾วยังขเี้ หนียวเป็นบา฾ ราคาเป็นสิบๆ ล฾านแตน฽ ่ังได฾แคส฽ องคน\" คนขบั แท็กซค่ี ุยอยา฽ งคึกคะนองและจอดรถให฾เธอหน฾าบ฾าน สาวนอ฾ ยหยิบเงนิ เกินคา฽ โดยสารนิดหน฽อยยนื่ ให฾แลว฾ ก฾าวลงจากรถ ตามองรถสปอรตแ คนั เพรยี วทีจ่ อดอยเ฽ู ย้ืองหนา฾ บา฾ นไปนดิ เดียวอยา฽ ง แปลกใจ แตแ฽ ล฾วความแปลกใจกเ็ ปลยี่ นเปน็ ความตกใจเม่ือเห็นผู฾ชายท่ี เปดิ ประตูกา฾ วลงมาจากรถ \"โอ฾โห นัน่ แฟนคณุ หรอื เปลา฽ ทําไมถึงได฾เทข฽ นาดนน้ั \" เสยี งคน ขบั แท็กซ่ีซ่ึงยงั ไม฽ออกรถไปเอย฽ ถาม แตห฽ ูตาของรง฾ุ พรายอ้อื ไปหมด แล฾วเมอ่ื ยนื ตะลงึ จอ฾ งหนุ฽มร฽างสูงใหญ฽ท่เี ดนิ สาวเทา฾ อาดๆ เขา฾ มาหา เธอตวั แขง็ ทอ่ื เขามาอยทู฽ ีน่ ่ไี ดย฾ งั ไง แถมยังมารออยรู฽ าวกบั รูว฾ ฽าเธอจะกลับมา

ตอนน้ี! \"ไง จะไม฽ทกั กันหนอ฽ ยเหรอจะ฿ \" \"เดสมอนดแ\" \"นอ฾ งพราย\" เดสมอนดทแ วนเสียงหยนั ๆ ก฾าวอีกแค฽ก฾าวเดียวก็ ถงึ ตวั เธอและควา฾ ตน฾ แขนเลก็ เอาไว฾ ดึงใหเ฾ ธอถลาตามจนเกอื บสะดดุ โดยท่คี นถกู ดึงก็ตามไปเพราะยงั อึง้ ไมห฽ าย \"คุณมาได฾ยงั ไง\" หญงิ สาวถามเมื่อถูกดันใหน฾ งั่ ค฽ูกับคนขับและ เขาเข฾าประจาํ ทส่ี ารถเี รยี บรอ฾ ย \"ฉันกบ็ อกเราแล฾วนวี่ ฽าจะมา\" \"แต฽ไม฽ไดบ฾ อกวา฽ จะมาวันน้ี\" \"ฉนั ตอ฾ งรายงานเราทุกเรื่องหรือเปลา฽ \" รุง฾ พรายอ้งึ หนั ไปมองเขาแทบจะทงั้ ตวั กวาดตาตามใบหนา฾ คม สันและลําตัวหนาดว฾ ยสายตาโหยหา ไม฽รตู฾ ัวเลยวา฽ คดิ ถึงเขามาก ขนาดน้จี นกระทงั่ ชายหนม฽ุ มาอยูใ฽ กลแ฾ ค฽เอื้อม \"จอดรถ\" \"อะไรนะ!\" เดสมอนดแหันมามองหนา฾ เธออย฽างแปลกใจ เม่อื ถูก ออกคาํ สงั่ \"จอดรถก฽อน... นะคะ พรายไมห฽ นไี ปไหนหรอก\" ชายหนุ฽มทําตามอยา฽ งงงๆ เบนรถเข฾าชิดขอบฟุตพาทซง่ึ ไมใ฽ ช฽ เร่ืองยากเพราะทั้งคู฽ยงั ไมอ฽ อกจากหม฽ูบ฾านซ่ึงเปน็ ถนนส฽วนบคุ คล ยงั ไม฽มียวดยานพาหนะในเวลานน้ี กั และความงงของเขาก็เปลี่ยนเป็นอ้งึ เมือ่ ร฽างอรชรของเธอถลา

เขา฾ มากอดรดั เขาเอาไว฾ตอนท่เี ขาจอดรถยงั ไม฽เสรจ็ ดี กระนน้ั มอื ใหญ฽ ก็อา฾ ออกรัดรา฽ งเนยี นนุม฽ กรนุ฽ กลน่ิ หอมรวยรนิ เข฾ามาหาโดยอตั โนมตั ิ \"พรายขอโทษนะคะ\" เดสมอนดแเงียบไปชั่วครู฽ กอดตอบเธอแน฽นเข฾า แลว฾ ลบู แผ฽นหลงั บอบบางชา฾ ๆ เพ่อื ระงบั ใจตนเอง \"คดิ ว฽าขอโทษแค฽นีก้ พ็ อแล฾วหรือไง\" สาวนอ฾ ยส฽ายหวั เรว็ ๆ บนบา฽ กว฾างพดู ไมอ฽ อก และเม่อื เขาดัน รา฽ งเธอออกหา฽ ง จับบา฽ กลมกลึงเอาไวพ฾ ลางจอ฾ งเธออยา฽ งพินจิ กย็ ิง่ ใจ เสีย \"คุณยังโกรธมากเหรอคะ\" \"ฉันไมค฽ วรโกรธ?\" \"คุณไมไ฽ ด฾รักพวกเธอสักหนอ฽ ย\" \"เพราะอยา฽ งนั้นเลยหมายความว฽าเราจะทําอะไรลับหลงั ฉันก็ ได\"฾ \"ไม฽ใช฽” สาวนอ฾ ยสนั่ หน฾าดิก “หมายความวา฽ คณุ คงไม฽เสยี ใจเท฽า ไหร฽ทต่ี ฾องเสียพวกเธอไป\" \"พดู อย฽างเด็กไม฽มคี วามรับผดิ ชอบแทๆ฾ อยา฽ งนถ้ี า฾ เราไปขโมย ของ ใครแลว฾ อ฾างว฽าเจา฾ ของเขาคงไมจ฽ ําเปน็ ตอ฾ งใช฾ ก็ไม฽มคี วามผิดน฽ะ สิ\" รุ฾งพรายมองเขาอย฽างตัดพ฾อแลว฾ เมินหน฾าหนี ท฾ายสุดกก็ ลบั ไป

นงั่ ตวั ตรง เดสมอนดเแ องก็ออกรถต฽อ บรรยากาศระหวา฽ งสองหน฽มุ สาวหลงั จากน้ันจงึ มีแตค฽ วามเงยี บ เวน฾ แตเ฽ สียงเนวิเกเตอรบแ อกทาง ซ่ึงทาํ ใหร฾ ฾ุงพรายรู฾วา฽ เขามาทีน่ ีถ่ กู ไดอ฾ ย฽างไร ราวสามสิบนาทีตอ฽ มา รถสปอรตแ ราคาแพงจงึ เลย้ี วเข฾าส฽ูโรงแรมหรูในเครือคิง หน่ึงในธุรกจิ ของตระกลู ทญี่ าตคิ นอ่นื ดแู ลอยู฽ \"คุณพกั อยทู฽ น่ี เี่ หรอคะ\" สาวน฾อยถามเม่อื ทงั้ คู฽ผา฽ นฟรอนตแรบั แขกด฾านหนา฾ ขน้ึ ไปยังชนั้ เพนตแเฮาสแ “นึกวา฽ จะพกั กับพเ่ี สียอกี ” \"เรามบี ฾านหลงั หนึ่งทน่ี ่ี จริงๆ ต฾องไปพกั ทบี่ ฾าน แตฉ฽ ันเพง่ิ มาถึง มีแขกมาด฾วยเลยพาแขกเข฾าทพี่ กั ก฽อน เดย๋ี วเราค฽อยกลับบ฾านทีหลัง\" เดสมอนดแบอกเดนิ นําเด็กในปกครองเขา฾ ไปดา฾ นใน ไม฽ไดอ฾ ธิบายว฽าที่ ยงั ไมไ฽ ปเพราะไรอนั โทรมาบอกวา฽ อยูท฽ น่ี ่ันกับพลอยนภสั ดว฾ ยอีก อยา฽ ง ยงั ไม฽ทนั ที่เธอจะถามวา฽ แขกของเขาเปน็ ใคร สาวงามนางหนึ่ง ในชุด แบรนดเแ นมประหยัดเน้ือผ฾าอวดหน฽ุ สูงระหงเหมือนนางแบบก็ เดนิ ย้ิมร฽าออกมา \"เฮ!฾ พาย นึกว฽าจะไมเ฽ จอเธอซะแล฾ว\" \"ลีฟวี\" ร฾ุงพรายเรยี กอกี ฝุายเสียงเบา สดู หายใจลึกหลังอาการ ตกใจเพอื่ เรียกสติให฾ตัวเองเมือ่ ถกู อกี ฝุายสวมกอดอย฽างดีอกดใี จ และกอดตอบฝุายนน้ั กลบั \"ฉนั มีงานท่ีเมอื งไทยเลยมาพร฾อมเดส ผป฾ู กครองของเธอใจดี มากท่ีใหฉ฾ นั กบั ทมี งานมาพกั ด฾วย\"

\"เหรอคะ\" หญงิ สาวตอบเสียงอ฽อยเน่ืองจากไม฽รูจ฾ ะตอบอะไรที่ ดไี ปกวา฽ นัน้ ปล฽อยใหโ฾ อลเิ วยี ฮารแเปอรดแ งึ เธอเขา฾ ไปในห฾องนง่ั เล฽น ของเพนตแเฮาสอแ ย฽างคลอ฽ งแคล฽วเหมือนบ฾านของตวั เอง เล฽าถงึ งาน เกี่ยวกบั วงการแฟชั่นซง่ึ มจี ดั แสดงโปรโมตในแถบเอเชียหลาย ประเทศ และตอนน้กี ําลังอยู฽ในประเทศไทยกอ฽ นจะเอย฽ เหมือนเพ่งิ นึกออก \"ออ฾ เรอื่ งแลนดแ ฉนั ยังไม฽ได฾ขอโทษเธอเลยนะ\" \"แลนดแเป็นยังไงบ฾างคะ\" \"อาการของเขาดีขึน้ แล฾ว ฉันกับพ฽อช็อกมากๆ เธอนา฽ จะบอก ฉันนะ\" \"แลนดยแ งั ไม฽พร฾อมนี่คะ\" รุง฾ พรายตอบ เหลอื บตามองผูป฾ กครอง หนุ฽มซึง่ เดนิ ไปรนิ เครือ่ งดมื่ ที่บารแใกล฾ๆ ทําเสียงบางอยา฽ งในลาํ คอ เหมือนกาํ ลังเยาะหยนั ขณะที่โอลเิ วยี ทําหน฾าปูเลย่ี น \"ยงั ดนี ะทีเ่ ดสไม฽เลิกคบฉันเพราะเร่อื งน้ี\" \"โอลิเวอรเแ ขา฾ ใจแลนดหแ รือยังคะ\" \"ยังหรอก พ฽อเครยี ดมากไมพ฽ ดู กับใครอยู฽หลายวนั เขาเป็นคน หวั เก฽า คงจะทาํ ใจยอมรับเรอ่ื งแบบนไ้ี มไ฽ ด฾งา฽ ยๆ \" \"อย฽างนี้แลนดจแ ะทํายังไงละ฽ คะ\" \"กค็ งตอ฾ งใช฾เวลา จะทาํ อะไรอืน่ ได฾ละ฽ \" หญิงสาวเงียบอย฽างเข฾าใจ มองไฮโซสาวลุกขึน้ ไปรับเคร่อื งด่ืม จากมอื เดสมอนดแขา฾ งบารแและชะโงกตัวข้นึ จูบแกม฾ เขาเบาๆ เป็นการ

ขอบคุณ ฝาุ ยชายยมิ้ นิดๆ ก฽อนจะหันมามองเธอจนสาวน฾อยหลบไม฽ ทนั เลยจําใจต฾องสบตาเขาและทาํ ทา฽ ให฾เปน็ ปกตทิ ่สี ุด หวงั วา฽ จะไม฽ ไดเ฾ ปดิ เผยสายตาปวดร฾าวแกมหงึ หวงใหช฾ ายหนมุ฽ เห็นชัดเจนนัก \"นข่ี องเธอ เดสน่ไี ม฽ยอมใหเ฾ ดก็ ในปกครองดมื่ แอลกอฮอลเแ ลย นะ\" โอลเิ วียยกแก฾วนาํ้ ขงิ ซึ่งมไี อเยน็ เกาะมายน่ื ให฾ \"ฉนั ไมค฽ อ฽ ยชอบเท฽าไหรด฽ ว฾ ยคะ฽ \" \"เธอน฽ะทาํ ตวั เปน็ เดก็ เนิรแดเหมอื นกบั พ่ีชายคนโปรดเชียว ได฾ ข฽าววา฽ ไรอนั ชอบดื่มแต฽นมสด กาแฟแทบไม฽แตะเครื่องดืม่ มึนเมาก็ไม฽ ชอบ ใครไมร฽ ู฾คงเข฾าใจผิดว฽าเปน็ สภุ าพบุรษุ มาจากยคุ เก฽า\" \"คุณไม฽เห็นอย฽างนนั้ หรอกเหรอคะ\" \"หึ ใครจะไปเชื่อลง\" โอลเิ วยี ทําเสียงบางอย฽างในลาํ คอ \"เขานะ฽ เป็นพวกพยัคฆแซ฽อนเล็บดๆี นเ่ี อง แทบไมต฽ ฽างจากผู฾ปกครองของเธอ เทา฽ ไหร฽\" \"แตค฽ ณุ ก็ไม฽ได฾รงั เกยี จ\" สาวงามหวั เราะเสยี งพล้วิ ใสอยา฽ งมเี สนห฽ แ \"ใครรงั เกียจพวกเขา ลงก็ใจแข็งเกนิ ไปแล฾วล฽ะ ว฽าแตเ฽ ธอจะมาพักท่ีนี่เลยหรอื เปล฽า อยาก ไปช฽วยฉนั ทํางานไหม\" โอลิเวียชวนอย฽างกระตอื รอื รน฾ \"ฉันพกั อยูก฽ ับเพื่อนน฽ะคะ฽ \" ร฾ุงพรายหนั ไปมองผูป฾ กครองหนมุ฽ นดิ หนง่ึ ทาํ เปน็ ไมเ฽ ห็นสายตาที่เขามองมา \"เขามีเรอื่ งยุง฽ ๆ เลยอยาก อยูช฽ ฽วยเสยี กอ฽ น อกี อย฽างเดสคงไมเ฽ หงา คณุ เองกอ็ ยู฽ท่นี ่ีด฾วย\" \"ฉันคงอยอ฽ู ีกหลายวันกว฽างานจะเสร็จ เดสบอกว฽าถ฾าไม฽อยาก

พักโรงแรมเด๋ียวย฾ายไปทบ่ี ฾านของเขาก็ได฾ เธอไมว฽ า฽ อะไรใชไ฽ หม\" อกี ฝุายถามอยา฽ งน฽ารกั ส่ิงหน่งึ ท่รี ุ฾งพรายชอบเกี่ยวกบั เพ่ือนสาวคนใหม฽ของเดสมอนดแ กค็ ือ แม฾จะมาจากตระกูลผ฾ดู ีเกา฽ และมฐี านะรา่ํ รวย แตโ฽ อลิเวีย ฮารแ เปอรนแ นั้ นอกจากจะเปน็ คนสวยแล฾วยงั มีนิสัยใจคอน฽าคบหาและมกั นกึ ถึงผอู฾ ื่นอย฽เู สมอ ต฽างกับสาวๆ สว฽ นใหญ฽ของผป฾ู กครองหน฽ุมที่เธอ เคยรู฾จักซึ่งมักถือตัวหรือไม฽คอ฽ ยสนใจใครนอกจากเดสมอนดแ \"บ฾านของเดส แลว฾ เขากเ็ ตม็ ใจใหค฾ ุณมาพกั ฉนั ก็ดใี จทีไ่ ด฾เจอ คณุ คะ฽ ลฟี ว\"ี \"เธอนา฽ รักเสมอ ว฽าแตม฽ าอย฽ูเมอื งไทยหลายวนั แลว฾ อย฽างนี้ เธอ พอจะแนะนาํ สถานท่ที ฽องเท่ียวอะไรท่นี า฽ ไปเยือนใหฉ฾ นั ได฾บ฾างหรอื เปล฽า แบบท่ไี มใ฽ ชม฽ ีแตช฽ าวตา฽ งชาติไปนะ฽ ...\" รง฾ุ พรายฟงั โอลิเวยี ชวนคยุ กระจุงเ กระจงิ๋ ตามประสาผู฾หญิงอกี พักใหญ฽ สว฽ นเจ฾าของหอ฾ งชดุ หายไปไหนไม฽ร฾ู กว฽าไอโซสาวจะยก นาฬกิ าขึ้นมาดูและบอกวา฽ ต฾องออกไปยังหอ฾ งจดั งานของโรงแรม กอ฽ นจะสาย \"เราจดั งานทโี่ รงแรมน้ีแหละ ปาุ นนคี้ นของฉนั คงรออยู฽แล฾ว เสยี ดายจงั ท่เี ธอไมไ฽ ดพ฾ กั ท่นี ่ี ไมง฽ ้ันคืนนี้คงได฾คยุ กันยาว\" \"ถ฾าคณุ อยู฽อกี หลายวันก็นา฽ จะไดค฾ ยุ กันนะ\" \"ง้ันคอ฽ ยเจอกัน ฉันต฾องไปก฽อนล฽ะ\" โอลิเวียยิม้ กวา฾ ง เอ้ือมมือ มาแตะมอื เธออยา฽ งสนทิ สนมก฽อนจะลกุ ออกจากห฾อง

รุ฾งพรายลกุ ยืน มองตามอกี ฝุายจนลับตาพลางถอนใจยาว เธอ ไมไ฽ ด฾รังเกียจโอลเิ วยี ถา฾ ฝาุ ยนัน้ จะไม฽เข฾ามาในฐานะคนรักของเดสม อนดแเธอก็คงยิง่ ชอบหญงิ สาวมากกว฽านี้ คนท่อี ยค฽ู นเดียวหันซา฾ ยหนั ขวามองหาว฽าเดส มอนดแอย฽ทู ่ไี หน เมอ่ื ไม฽เจอกเ็ ลยออกเดนิ ตามหา เพราะเริ่มดกึ แล฾ว ถา฾ ไม฽กลบั เร็วๆ น้พี ลอยนภัสกบั งามพร้ิงคงโทร ตามเพราะความเป็นหว฽ ง เพนตเแ ฮาสแกวา฾ งขวางมหี ลายหอ฾ งนอนเงียบเหมือนไมม฽ คี นอย฽ู สาวนอ฾ ยเลยเดินสาํ รวจทีละห฾องเพราะไม฽รู฾ว฽าห฾องสว฽ นตัวของเดสม อนดแอยูต฽ รงไหน แตจ฽ ากความค฾ุนเคยกับบ฾านทนี่ ิวยอรกแ เธอคิดว฽า สองพ่นี อ฾ งอาจเลอื กห฾องนอนจากความเคยชนิ เลยตดั สนิ ใจเดนิ ไปท่ี หอ฾ งชุดทางปีกขวามือก฽อน \"เดสคะ\" หญิงสาวยกเหล็กเคาะประตูทําจากหวั สงิ หเแ รียกแล฾ว ยืนรอ นกึ ขาํ ทฝ่ี าแฝดชอบตกแตง฽ บ฾านสไตลแตะวนั ตกผสมกบั ศิลปะ แบบจีนตามอยา฽ งเดวิด เจมสแ คิง ผ฾เู ปน็ พอ฽ ซ่ึงมีเช้อื สายจนี อยใู฽ นตวั แมท฾ พี่ กั จะเป็นหอ฾ งชดุ อยบู฽ นยอดตกึ เคาะสองครัง้ และรออยช฽ู วั่ ครู฽แต฽ไม฽มีคนมาเปิดรับ สาวนอ฾ ยเลย ลองหมุนลกู บิดประตู ปรากฎวา฽ เปิดไดเ฾ ลยโผลห฽ ัวเขา฾ ไปด฾านในเผอ่ื เจา฾ ของหอ฾ งจะอยู฽ในหอ฾ งนํา้ และก็ดเู หมอื นจริงอยา฽ งท่คี ดิ เพราะเธอ เห็นเส้ือผ฾าท่จี ําไดว฾ ฽าผปู฾ กครองหน฽ุมเพิ่งใส฽ถอดเกลอื่ นอยแู฽ ถวปลาย เตียง เจา฾ ตัวคงกําลังอาบนา้ํ ตัดสนิ ใจอยชู฽ ัว่ อดึ ใจ รา฽ งโปร฽งก็เดินเขา฾ ไปในห฾อง ปรายตามอง

เสือ้ ผา฾ บนเตยี งแลว฾ เดินไปหยุดอยห฽ู นา฾ ประตูหอ฾ งนา้ํ ซึง่ เงยี บกรบิ เหมอื นไมม฽ ีคนอยู฽ \"เดสคะ คุณอย฽ูในน้ันหรอื เปล฽า\" เธอถามเสยี งไม฽ เบานกั แล฾วเอยี งหฟู งั มเี สียงเคลื่อนไหวและเสยี งนา้ํ กระฉอกแสนเบากอ฽ นเสยี งตอบ รบั ของเขา \"ฮื่อ ฉนั อยูน฽ ี่\" \"พรายรออยูใ฽ นห฾องรับแขกนะคะ \" เธอบอกเสียงไม฽ดงั นักแลว฾ หนั หลังจะเดินกลับออกไป \"ไมต฽ ฾อง รออีกสักครูฉ฽ นั ก็เสร็จแล฾ว\" พอเขาบอกอย฽างนัน้ คนฟังกถ็ อยหลงั ออกไปหนั ซา฾ ยหันขวา เพราะความขัดเขนิ แมจ฾ ะอยร฽ู ว฽ มบ฾านมานับสบิ ปหี ากรุ฾งพรายเคย เขา฾ ไปในหอ฾ งสว฽ นตวั ของผู฾ปกครองหน฽ุมนับครง้ั ได฾ และทุกครัง้ เขา มกั แตง฽ ตวั เรียบรอ฾ ยเสมอถึงจะไม฽เป็นทางการ เวลาเดยี วทเ่ี ธอเห็น เขาเปลือยแผ฽นอกหรอื อวดหน฽ุ ลาํ่ มซี ิกซแแพก็ เต็มให฾ผูห฾ ญิงเลอื ด กําเดาไหลกเ็ ฉพาะตอนอยฟู฽ ิตเนสหรือ สระวา฽ ยนํ้าเทา฽ น้นั สาวน฾อยแกค฾ วามขัดเขินด฾วยการหันไปจดั การกบั เส้ือผา฾ ทเ่ี ขา วางทง้ิ กระจัดกระจายไว฾ด฾วยการนาํ มันไปใส฽ตะกรา฾ แยกสาํ หรับสง฽ ซกั แหง฾ และซกั ปกติ จัดการเกบ็ นาฬิกาเรือนงามไปวางบนโตะ฿ หน฾า กระจกและม฾วนเข็มขัดเกบ็ ไวใ฾ นท่ขี องมัน ทําเสรจ็ กห็ ันมาช฽วยจัด เตียงที่ยับยง฽ุ นดิ ๆ ด฾วยอกี อยา฽ งเสรจ็ ตอนที่ชายหนุม฽ ออกมาจาก

หอ฾ งนาํ้ \"ลฟี ไปแล฾ว?\" \"ไปแล฾วคะ฽ \" ร฾งุ พรายกลน้ั ใจหันไปตอบ กอ฽ นใบหนา฾ จะแดงจดั ทนั ตาเหน็ เพราะรา฽ งกํายําของเดสมอนดมแ ีเพยี งผา฾ ขนหนูสขี าวผืนเดียวพนั รอบ เอว เขาใชผ฾ า฾ ขนหนูผนื เล็กเชด็ ผมสนั้ ๆ ของตวั เองมองมายังเธอ อยา฽ งตริตรอง แตส฽ ายตาของเธอก็ประทับภาพหนุม฽ ผิวสนี ํา้ ตาลทอง ไหม฾นิดๆ อยา฽ งชายหนุ฽มที่ไมร฽ ังเกียจชวี ิตกลางแจง฾ และมีสขุ ภาพดี เย่ยี มเขา฾ ไปในสมองเรียบรอ฾ ยแลว฾ \"คณุ อยากใหพ฾ รายออกไปรอขา฾ งนอกหรอื เปลา฽ \" \"ไม฽จาํ เป็น ฉนั แต฽งตัวไม฽นาน\" เขาตอบเรียบเร่อื ยดว฾ ยนา้ํ เสยี ง ปกติ ผิวปากเบาๆ เมอ่ื เห็นวา฽ เธอชว฽ ยเกบ็ ข฾าวของและจัดเตยี งให฾ แลว฾ เรยี บร฾อย \"เรานี่คงเป็นเมียทีเ่ จ฾าระเบียบนา฽ ดู\" \"พรายแค฽ไม฽ชอบเหน็ อะไรเกะกะ \" สาวนอ฾ ยเถียงหนา฾ แดงจดั หัวใจกระเดง฾ กระดอนเมอ่ื สบตาสเี ขยี วคมกล฾าเหมอื นพ฽อมดทเ่ี ปน็ ประกายระยับ นดิ ๆ เหมอื นเจา฾ ตัวกาํ ลงั อารมณดแ ี \"ฉันก็ไมไ฽ ดว฾ า฽ อะไร มีเมียเจา฾ ระเบยี บกเ็ หมาะกบั คนอยา฽ งฉันดี เหมอื นกัน\" อะไร! รง฾ุ พรายอา฾ ปากคา฾ ง มองตามแผน฽ หลังกว฾างของหนุ฽มท่ี เดินผวิ ปากหายเขา฾ ไปในหอ฾ งแตง฽ ตวั ซึ่งกั้นไวด฾ ว฾ ยตู฾กระจกลายมังกร

อลังการสูงติดเพดาน มองเห็นคนท่เี ข฾าไปแต฽งตัวเพยี งวบั ๆ แวมๆ ผ฽านลวดลายของสัตวมแ งคลตามความเชื่อของชาวจนี เขาใช฾เวลาแต฽งตวั น฾อยกวา฽ หา฾ นาทีแล฾วกลบั ออกมาดว฾ ยกางเกง ยนี สเี ข฾มกบั เสือ้ เชต้ิ ปลอ฽ ยชาย รองเทา฾ หนังสใี กลก฾ บั กางเกงยีน ผม ถกู เสยงา฽ ยๆ ดว฾ ยน้ํามนั ใสผ฽ มของผชู฾ ายแตล฽ ดวัยลงมาอีกหลายปี ทํา ให฾บางมุมของเขาเหมอื นชายหนมุ฽ ทีเ่ พ่ิงพ฾นรัว้ มหาวิทยาลัยมาไดไ฾ ม฽ นาน \"คุณหน฾าเด็กเหมือนคณุ แม฽เลย แต฽ชอบทาํ หน฾าเครง฽ จนเทา฽ อายุ จริงแนะ฽ \" \"เป็นคาํ คอมเพลนว฽าฉนั แก฽หรือเปล฽า \" ร฽างสูงใหญ฽เดนิ มานงั่ ลง ปลายเตียงใกลก฾ ับทเี่ ธอยนื อย฽ู ลดระยะห฽างระหวา฽ งกนั เหลือเพยี ง ใกลแ฾ คเ฽ อื้อม และทําใหใ฾ จของสาวน฾อยเตน฾ ไมเ฽ ป็นส่าํ อีกครั้ง \"คณุ ยงั ไม฽แก฽สกั หน฽อย นิตยสารพีเพล่ิ เพิ่งประกาศว฽าคณุ เป็นท็ อปไฟวขแ องนกั ธรุ กจิ ระดับซอี โี อท่ีมอี ายนุ ฾อยทสี่ ดุ แตป฽ ระสบความ สําเร็จมากที่สุดในตอนนี้\" \"ฉนั แคโ฽ ชคดที ่ีมีครอบครัวดี ถ฾าไม฽มพี อ฽ กบั ฮันน่ี คงยากที่ฉันกบั ไรอนั จะอยใ฽ู นจดุ ท่ีเราอยูว฽ ันนี้\" \"คุณยงั เปน็ คนถอ฽ มตัวมากดว฾ ย ทรัพยแสินของตระกลู คิงเพ่ิมขึน้ สิบห฾าเปอรเแ ซ็นตแในชว฽ งสามปแี รกทีค่ ุณเป็นประธานคิงคอรปแ มพี ไี่ ร อันเปน็ รองประธาน คณุ พ฽อเปน็ ท่ีปรึกษา แล฾วยังมีทที า฽ ว฽าจะเพม่ิ ขึ้น เรอื่ ยๆ \" ซึง่ ทาํ ให฾เขาเปน็ พอ฽ หนมุ฽ เน้อื ทองท่ีเปลง฽ รศั มเี จดิ จ฾าจนแสบ

ตา เจา฾ ชายแฝดจากราชวงศแคิง หนึ่งในบรรดาหนุม฽ โสดที่สาวๆ อยากออกเดตดว฾ ยมากที่สดุ \"ต฾นทนุ ดีกต็ ฽อยอดงา฽ ย\" เดสมอนดแยม้ิ ขนั เอ้ือมมือไปดงึ มือเล็ก ขาวของเธอให฾สาวนอ฾ ยขยบั เข฾ามาใกล฾ \"จะยา฾ ยมาอยก฽ู ับฉนั เมือ่ ไหร฽\" \"คุณจะไม฽บังคับพรายใช฽ไหมคะ\" \"แปลวา฽ ถา฾ ไม฽บงั คับกจ็ ะไม฽มา ?\" เดสมอนดแทําหน฾าจรงิ จังขึ้น เม่อื ดงึ ใหเ฾ ธอนั่งลงบนตกั อยา฽ งง฽ายๆ แม฾สาวน฾อยจะตัวแขง็ หนา฾ ตนื่ ในตอนแรกจนกระทั่งเขาแจ฾งขา฽ วร฾าย \"ไรอนั โทรมาตอนท่เี ราคุยอยู฽ กับลฟี เพื่อนสนทิ ของเราถูกยงิ \" \"คุณหมายถึง...\" มา฽ นตาของร฾ุงพรายขยายออก ก฽อนใบหนา฾ ที่ แดงระเร่อื จะซีดเผอื ดไรส฾ ีสันได฾ทนั ตาเหน็ \"พลอยเหรอคะ พลอยถกู ยงิ เม่ือไหร฽ เปน็ ไปไดย฾ งั ไง แล฾วเธอเปน็ ยงั ไงบา฾ ง\" \"ใจเยน็ ๆ \" มอื ใหญ฽โอบรา฽ งเล็กให฾ซบลงบนบา฽ ลูบแผน฽ หลงั ของ เธอช฾าๆ \"พลอยนภัสปลอดภยั ดี ตอนน้ีอย฽ูท่ีโรงพยาบาลแล฾ว ปนื แค฽ เฉยี่ วหัวไปไดเ฾ ลอื ด หมอเอ็กซเรยแแลว฾ ไมม฽ อี นั ตรายอะไร อยด฽ู อู าการ สกั วนั แล฾วก็คงออกไปพักทบี่ ฾านได฾ สว฽ นเรอื่ งคนรา฾ ยน฽ะยังไมร฽ วู฾ ฽าเปน็ ใคร...\" เดสมอนดแเล฽ารายละเอยี ดเรอ่ื งคนรา฾ ยทีร่ ายหนึง่ เสยี ชวี ติ ทนั ที ในท่เี กิดเหตุ และอีกรายอยใ฽ู นการควบคุมตวั ของตาํ รวจซงึ่ ใหก฾ ารว฽า ไม฽รตู฾ ัวผ฾ูจา฾ งวานตนรับจา฾ งเปน็ คนขับรถให฾เท฽านน้ั \"พรายต฾องไปโรงพยาบาล\"

\"ดกึ เกนิ ไป กว฽าเราจะไปถึงก็คงหมดเวลาเย่ียม เอาไว฾พรุ฽งน้ี เถอะ ไรอนั เฝาู เพ่อื นของเราอย฽แู ล฾ว\" \"พไ่ี ปเฝูาพลอยไดย฾ ังไงคะ\" \"ไมร฽ ส฾ู ิ เดาวา฽ เพ่ือนสนิทของเราคนนี้ คงเปน็ สาเหตทุ ไี่ รอันอยู฽ท่ี เมอื งไทยนานผิดปกติม้งั \" \"พลอยไม฽เห็นเล฽าใหฟ฾ งั เลย\" รุง฾ พรายบอกมนึ ๆ ทําหน฾างงสดุ ขีด หายกังวลไปได฾มากเมื่อรว฾ู ฽าเพือ่ นสาวปลอดภยั ดี แต฽เปลี่ยนมาสงสยั เรือ่ งความสมั พันธแสายฟูาแลบของพลอยนภัสกับไรอนั แทน \"เขาไมเ฽ คยเลา฽ ใหฉ฾ ันฟังเหมือนกันจนเกดิ เรือ่ งนีแ่ หละ\" \"งน้ั พไี่ รอนั ก็ร฾วู า฽ พรายอยูก฽ บั พลอยมาตลอดนะ฽ สิคะ\" \"กใ็ ช฽ แต฽ไมไ฽ ด฾รู฾ทันทหี รอกนะ แคพ฽ อเดาออกเลยสืบเรื่องไดง฾ ฽าย เขา฾ \" \"พรายก็ยงั ไม฽เข฾าใจอยดู฽ ี ใครจะยงิ พลอยกนั คะ เขาเพ่งิ กลบั มา จากอเมริกาไดไ฾ ม฽เท฽าไหร฽ หรือวา฽ ...\" สีหน฾าของรงุ฾ พรายเครียดข้ึน เมอ่ื นกึ ถึงปัญหาการร้ือฟ้ืนคดีทเี่ พ่อื นกําลังทาํ อย฽ู \"นายไววิทยแ นักการเมอื งคนนัน้ ที่ฆา฽ พ฽อกับแมข฽ องพลอย\" \"เรายังไม฽ร฾อู ะไร อย฽าเพ่ิงเดาเลย\" \"จะมคี นอน่ื ไดย฾ งั ไงกนั คะ ถ฾าไม฽ใช฽เขาแล฾วจะมีใคร วนั นี้คณุ ลงุ โภคินเพ่งิ เล฽าวา฽ เขาโทรมาข฽มข฽ู พลอยเองกไ็ ดร฾ ับโทรศพั ทจแ ากไพร เวทนัมเบอรแแล฾วไมม฽ ีคนพูดเหมือนจะข฽ูใหก฾ ลวั มีคนในสาํ นักงาน ทนายความทาํ ตัวเปน็ หนอนบ฽อนไสด฾ ว฾ ย\"

\"แลว฾ ไม฽คิดหรอื ว฽า ถ฾านายไววิทยนแ นั่ เป็นคนร฾ายจรงิ ก็ดเู หมอื น จะลงมอื โฉ฽งฉ฽างไปหนอ฽ ย ตาํ รวจทไ่ี หนก็ตอ฾ งสงสัยเขาเปน็ คนแรกอยู฽ แล฾ว เขาไม฽นา฽ จะทาํ อะไรโง฽ๆ อย฽างน้นั ในเมอ่ื คดีเม่ือสิบปีกอ฽ นเขาก็ รอดมาได฾ เทา฽ ท่รี ฾ู พลอยนภสั เพ่อื นของเรามพี ช่ี ายเป็นคนใหญค฽ นโต ยงิ่ กว฽าไอห฾ มอนี่ด฾วยซ้ําเป็นผ฾สู นับสนุนพรรค ทาํ ไมเขาตอ฾ งทุบหม฾อ ข฾าวของตวั เอง\" \"อาจจะกลวั ความผดิ ถกู รื้อฟื้นกไ็ ดน฾ ี่คะ ยงั มอี กี นะ พยานท่ีคณุ ลงุ โภคนิ ตามหาก็หายตวั ไปดว฾ ย ทา฽ ทางจะถกู อ฾ุมน฽ะคะ฽ \" รง฾ุ พรายเงย หนา฾ ขนึ้ บอกคว้ิ ขมวดมุน฽ แตเ฽ สียงออ฽ นลงไปมาก \"ดเู หมือนทกุ อย฽างจะประจวบเหมาะไปหมดจริงไหม ฉันว฽าเรา อย฽าเพงิ่ ปักใจเช่ือวา฽ นายไววทิ ยแอะไรนีเ่ ปน็ คนร฾ายทีเดยี วเลย อาจจะ มคี นอน่ื อีกท่เี รานกึ ไม฽ถงึ \" \"คุณพดู เหมือนรูเ฾ ร่ืองนดี้ ี\" \"ไรอันเล฽าใหฟ฾ งั น฽ะ เขาตามเร่ืองนมี้ าตัง้ แตร฽ ูจ฾ ักเพื่อนเรา \" เดสม อนดแ บอกน้ําเสียงออ฽ นลงเม่อื มองเธอด฾วยไมอ฽ าจบอกให฾เธอรูส฾ ิง่ ท่ี เขารู฾มากกว฽านีใ้ นทนั ที เพราะอาจจะทําใหส฾ าวนอ฾ ยของเขาชอ็ กเอา ได฾ \"อย฽าตดั สินอะไรเฉพาะสิ่งท่ีตาเหน็ นะ น฾องพราย โลกนี้ซบั ซ฾อน กวา฽ ท่เี ราคดิ มาก\" ร฾ุงพรายพยักหน฾ารบั หงกึ ๆ ลกุ ขึ้นจากตกั กว฾างอยา฽ งขัดเขนิ เพราะรูแ฾ ล฾ววา฽ เขาแค฽พยายามปลอบเธอเรอ่ื งพลอยนภัส \"พรายไม฽ เป็นอะไรแลว฾ ขอบคณุ คะ฽ \"

\"คนื นีพ้ ักเสยี ทนี่ ีล่ ฽ะ กลบั ไปบ฾านหลังนนั้ กเ็ สียเวลาเปล฽า\" \"แตอ฽ ารุจกบั นมพริ้งยังไม฽ร฾ู เดีย๋ วจะเปน็ หว฽ ง อีกอย฽างเสอ้ื ผ฾า ข฾าวของพรายก็อยทู฽ น่ี ัน่ หมด\" \"ยืมของลีฟใช฾ไปกอ฽ นสิ เขาขนเสอื้ ผ฾านางแบบมาเยอะแยะ ให฾ เรายมื ใสส฽ กั วนั คงไมเ฽ ปน็ ไร สว฽ นบ฾านนัน้ กโ็ ทรไปบอกเขาใหร฾ ว฾ู า฽ เรา จะพักอยทู฽ ่นี ่ี\" \"ลฟี วไี ปทาํ งานแลว฾ นีค่ ะ\" สาวนอ฾ ยหนั รีหันขวางอยา฽ งชง่ั ใจ เบา ใจดว฾ ยร฾วู ฽าโอลิเวียไม฽ไดน฾ อนร฽วมห฾องกับเขา ไม฽อย฽างนัน้ เธอจะต฾อง สังเกตเห็นขา฾ วของส฽วนตัวของไฮโซสาวแล฾วตอนทชี่ ฽วยเก็บขา฾ วของ ใหผ฾ ฾ูปกครองหนมุ฽ \"ฉันจะโทรบอกเธอให฾ คืนน้ีลฟี เตรยี มงานคงไมก฽ ลับมาง฽ายๆ เผลอๆ จะมาสว฽างเพราะพรุ฽งนีม้ ีงานตอนคํา่ \" ความมน่ั ใจของเธอเรม่ิ สั่นคลอนเม่อื เหน็ เขารร฾ู ายละเอยี ด ตารางงานของโอลเิ วียดี \"อย฽างนน้ั กไ็ ดค฾ ฽ะ\" บอกเสรจ็ ก็นงั่ รอเมอื่ ชายหนุ฽มเลี่ยงออกไปโทรศัพทแหาเพื่อน สาวที่ระเบียง แลว฾ กลับมาพยักหน฾าเรียกเธอไปยังห฾องทีโ่ อลิเวยี พัก ซ่ึงอยูห฽ อ฾ งคนละดา฾ น ปล฽อยให฾เธอเลือกเสอื้ ผ฾าเองตามสบาย \"พรายเอาชดุ ของวนั พรงุ฽ นีก้ ็พอคะ฽ คนื นอ้ี าบนาํ้ แลว฾ ใสต฽ ัวเดมิ นอนก็ได฾\" ร฾ุงพรายอธบิ ายเม่อื เขากม฾ ลงมองเส้ือผ฾าในมอื เธอและย฽น หัวควิ้ เหมอื นสงสัย \"จะไมส฽ บายตัวเปลา฽ ๆ หรอื จะเอาเสอ้ื ของฉันใส฽นอน\"

\"ถา฾ คณุ ไมว฽ า฽ อะไรก็ได฾คะ฽ \" เรียวปากสีแดงระเรอ่ื ฉกี ย้ิมหวาน ละลายใจ เหน็ สายตาของเขาแปลกไปแวบหนง่ึ แตค฽ ดิ วา฽ คงคิดมาก ไปเองเมอื่ ถอื ชดุ แบรนดดแ ังของโอลิเวยี เดนิ นาํ ออกจากหอ฾ ง \"คุณจะใหพ฾ รายพัก หอ฾ งไหน\" \"พักดว฾ ยกนั สิ\" \"คะ คณุ หมายถึงหอ฾ งของคณุ \" \"หอ฾ งขา฾ งๆ ฉนั นะ฽ เปิดประตถู งึ กนั ได฾ เป็นห฾องของพอ฽ กบั แม฽\" สาวนอ฾ ยยน฽ จมูก \"ไม฽เห็นรูว฾ ฽าคุณแมช฽ อบแยกห฾องนอน\" \"บางคร้งั ต฽างคนตา฽ งทาํ งานดกึ น฽ะ เลยมักมีอีกห฾องไว฾ แต฽ถงึ เวลาก็มานอนดว฾ ยกนั พ฽อฉนั เคยขาดแม฽ได฾ทีไ่ หน\" \"ทา฽ นรักกนั มากนะคะ พรายไม฽คอ฽ ยเหน็ สามีภรรยาค฽ูไหนจะรัก กนั มากเหมือนพอ฽ กบั แม฽\" \"ฉนั กลับชินจนแปลกใจเวลาเห็นค฽อู ืน่ ๆ แตง฽ งานกันเพราะ เหตุผลที่ไม฽ใช฽ความรกั หรอื อย฽ดู ว฾ ยกันไมเ฽ ท฽าไหรก฽ ็เลิกราเปลย่ี นคไ฽ู ป เหมอื นกับวา฽ ความรักมนั เกดิ ข้นึ ง฽าย แล฾วก็จากไปง฽ายเหลอื เกนิ \" \"คุณจะไมท฽ าํ อยา฽ งนน้ั ใชไ฽ หมคะ พรายหมายถงึ ... แตง฽ งานกบั คนที่เหมาะสมมากกว฽าเพราะความรัก\" \"ด฾วยฐานะหนา฾ ที่อย฽างฉนั คงต฾องใช฾ท้ังสองอย฽าง ความรักอยา฽ ง เดยี วอาจไมพ฽ อ ภรรยาของฉนั จะต฾องเคยี งบ฽าเคยี งไหลช฽ ว฽ ยงานฉนั ไดด฾ ฾วย หรอื อย฽างนอ฾ ยกต็ อ฾ งช฽วยรบั รองแขกของสามไี ดด฾ ี ไมใ฽ ช฽มีไลฟ฼

สไตลทแ ่ีไม฽เหมือนกนั เลย\" \"คณุ เคยคิดอยากแตง฽ งานหรอื เปลา฽ \" \"หลายครงั้ จนเราคิดไมถ฽ งึ เชยี วล฽ะ\" ตาดําขลบั หนั ไปจ฾องเขาอยา฽ งใจแปวู เม่อื ได฾ฟังคาํ ตอบตอนทท่ี ง้ั ค฽เู ข฾ามาอย฽ูในห฾องนอนใหมซ฽ ่งึ เปน็ ห฾องของเธอพอดี แตย฽ งั ฝืนถามต฽อ \"พรายไม฽เคยรูม฾ ากอ฽ น ไม฽เหน็ ว่แี ววเลย\" \"สงสัยเปน็ เพราะฉนั เกบ็ ความรู฾สกึ ไดด฾ ีเกินไป\" \"อยา฽ บอกนะคะวา฽ เธอเป็นบรรดาสาวๆ ทพ่ี ราย เออ฽ ... ไลไ฽ ป\" \"ไม฽ใช฽\" \"งั้นทําไมคุณยงั ไม฽แต฽งงานละ฽ คะ\" \"เพราะฉันร฾ูว฽าวา฽ ทเี่ จา฾ สาวของฉันยงั ไมพ฽ รอ฾ ม เธอจะรบั ได฾หรอื เปล฽าถา฾ ต฾องทิ้งชีวิตสาวโสดทแี่ ทบไม฽เคยใชม฾ าเป็นภรรยาของฉนั จะ ทนได฾ไหมถ฾าต฾องทําหนา฾ ท่นี ฽าเบ่อื พวกนั้นแลว฾ ยงั ตอ฾ งคอยดูแลฉัน ดว฾ ย ฉนั เป็นพวกเรียกร฾องมาก\" รุง฾ พรายอ้งึ ไปพักใหญ฽ คดิ จนหัวแทบแตกกน็ ึกไมอ฽ อกวา฽ ผหู฾ ญิง คนไหนอยใู฽ นข฽ายอย฽างที่เขาวา฽ ถา฾ ไมใ฽ ชบ฽ รรดาสาวๆ ทเ่ี ขาเคยควง เธอก็แทบไมเ฽ คยเหน็ เขาจะ ยง฽ุ กบั ผ฾ูหญิงท่ไี หนนานยกเวน฾ โอลเิ วีย แตโ฽ อลิเวียกเ็ ปน็ สาวโสดมา นานหลายเดือนกอ฽ นจะเจอเขา ดูไมเ฽ ข฾ากบั นยิ ามซ่งึ ชายหน฽ุมบอก \"อย฽าบอกนะคะ วา฽ คณุ หลงรกั ผ฾หู ญิงทเี่ พงิ่ เลกิ กบั คนอื่นมา หมาดๆ แลว฾ เธอยงั ไมอ฽ ยากสละโสดอกี คร้งั \"

เดสมอนดบแ ิดปากอยา฽ งเซง็ จัด ไมร฽ ู฾จะหวั เราะหรือสงสารตวั เอง ดที เ่ี ธอซอ่ื ขนาดน้ัน \"เท฽าท่ฉี ันร฾ู เธอไมเ฽ คยคบกับใครนะ ถา฾ ร฾ฉู ันคง ฆ฽ามนั ไปแล฾ว\" ม฽านตาของสาวนอ฾ ยขยายเมื่อสมั ผสั ได฾ถงึ ความหงึ หวงใน นา้ํ เสยี งของเขา แน฽ใจว฽าเห็นอะไรบางอยา฽ งในแววตาสเี ขยี วลกึ ลบั ที่ มองตรงมาซึง่ ทาํ ให฾หวั ใจเต฾นแรงจนนา฽ กลัว อะไรบางอยา฽ งท่ี สัญชาตญาณของผ฾หู ญงิ รับร฾ไู ด฾ อยากเข฾าขา฾ งตัวเอง แตก฽ ก็ ลวั วา฽ จะคาดหวงั สูงเกนิ ไป อยาก ถามเขาก็ปากหนักขยับไม฽ขนึ้ \"เราไปอาบนา้ํ เถอะ ฉนั จะทํางานสกั ครู฽\" \"คณุ มาเมอื งไทยทําไมคะ ไมใ฽ ชแ฽ ค฽มาตามพรายใช฽ไหม \" หญงิ สาวหย่งั เชงิ เมือ่ นึกขึ้นได฾ \"ไม฽อยากให฾เราได฾ใจหรอกนะ แต฽ฉันมาตามเราจรงิ ๆ ส฽วนเร่ือง งานเป็นผลพลอยไดเ฾ ท฽านัน้ ราตรีสวสั ดิ์ นอ฾ งพราย\" เขาบอกแล฾วหัน หลังเดนิ ออกจากหอ฾ งไป ทง้ิ ให฾ร฾ุงพรายยนื นิง่ งนั อย฽ชู วั่ ครู฽ ก฽อนจะ ทรุดฮวบลงนั่งขอบเตยี งในเวลาตอ฽ มา ยกมือขึ้นกดหนา฾ อกที่มี อาการเต฾นถีร่ ะรัวเหมอื นจะเปน็ ลม

ตอนที่ 15 เมารกั “ยา฾ ยมาอยดู฽ ว฾ ยกนั ได฾ไหม” คําถามของเขา มาพร฾อมกับเสยี งเคร฾งเพราะคนฟงั เผลอทาํ แก฾ว นํา้ ท่เี พ่งิ ยกข้นึ ด่มื หลุดจากมือหลน฽ ลงบนโต฿ะอาหารไหลลงพน้ื ไม฾ เบ้ืองลา฽ ง พลอย นภัสรีบลกุ พรวดข้ึนทนั ทแี ต฽ก็ยงั โดนน้าํ กระเซ็นใส฽ จนรบี ปดั กระโปรงหน฾ามุ฽ย แตต฽ าจอ฾ งเจา฾ นายหนุ฽มท่รี บี ลุกขน้ึ มาช฽วย เธอเช็ดตวั เป็นประกายวาวและเบย่ี งตวั หนี “ไมเ฽ ป็นไรคะ฽ ดฉิ นั เช็ดเอง” “หนา฾ ตาคุณดูไมน฽ ฽าซ฽มุ ซา฽ มเลยนะ” หน็อย... ก็เพราะใครกนั ล฽ะ! คนฟงั อยากจะยอ฾ นถามแตเ฽ ม฾ม ปากแน฽น ถอยกรดู เม่อื ชายหนุม฽ ไม฽ฟังเธอ มือใหญ฽จบั กมุ ตน฾ แขนไว฾ แน฽น แลว฾ หยบิ ผา฾ เชด็ ปากมาคลี่เชด็ รอยเปือ้ นใหจ฾ นคนโดนปรนนบิ ตั ิ ยืนตัวแข็งทอื่ “ดฉิ ันทําเอง ปลอ฽ ยเถอะคะ฽ ” “ผมแคซ฽ บั น้ําใหเ฾ พราะคุณทาํ เลอะเทอะ ยงั ไม฽ได฾เปลื้องผ฾าคุณ เลยนะ สาวน฾อย” สหี นา฾ ของคนพูดระอาใจสดุ ๆ เม่อื เหลือบสายตา ขึ้นมองเธอ เพราะด฾วยความสูงทาํ ใหเ฾ ขาตอ฾ งยอ฽ ตวั ลงนั่งบนส฾นเท฾า

ขา฾ งหนึ่งโดยทจ่ี ับต฾นแขนของเธอได฾สบาย ใบหน฾าอยู฽ตาํ่ กว฽าเธอแค฽ นดิ เดียวจนความใกลช฾ ดิ ทาํ ใหค฾ วามรอ฾ นแผซ฽ า฽ นไปทั่วลําคอและผวิ แก฾มของคนท่กี ําลังโกรธใหป฾ ะปนไป ดว฾ ยความรส฾ู กึ อยา฽ งอืน่ “กด็ ฉิ ันบอกแล฾วว฽าทาํ เองได฾ ยังไมไ฽ ด฾ขอให฾คณุ มาเปล้อื งผา฾ ให฾ เลยนะ” “แลว฾ จะขอหรอื เปล฽า” “หยุดนะ ไรอัน!” “คณุ โกรธจนหนา฾ แดงไปหมดแลว฾ ใจเยน็ ๆ เถอะ คพั เคก฾ ” แทน ทจ่ี ะสํานึก เขากลับหัวเราะเบาๆ ในลําคอและยกขอ฾ นิว้ ขน้ึ ไลเ฾ รียว แก฾มของเธอกอ฽ นจะจอ฾ งนง่ิ ดว฾ ยสายตาเป็นมนั วับเมอ่ื ผวิ ละเอยี ดอ฽อนกลายเปน็ สจี ัดขึ้นทนั ตา พระเจา฾ ! เธอมีเสนห฽ สแ ุดๆ ไปเลยตอนทีอ่ ายหน฾าแดงเหมือนเด็ก แต฽ยงั ถลึงตาวาววบั ใส฽เขาได฾เหมือนแมเ฽ สือ “คณุ ควรจะเลิกล฾อเล฽นทํานองนี้เสียที คนไทยเราถือมาก แลว฾ ดฉิ นั กไ็ ม฽คดิ ทจ่ี ะมีความสมั พนั ธลแ บั ๆ กับนายจ฾างของตวั เองด฾วย” “ผมขอใหค฾ ณุ มามคี วามสัมพนั ธแลับๆ ดว฾ ยตง้ั แตเ฽ มอ่ื ไหร฽” คาํ ถามยอ฾ นกลบั อยา฽ งงนุ งงทําให฾เธอกลายเป็นฝุายเสียหลักอ฾า ปากเหวอบ฾าง ก฽อนจะรีบตีหน฾าเคร฽ง “กค็ ณุ ชวนให฾มาอย฽ดู ฾วย พูดถงึ เรอ่ื งเอ฽อ... เปลือ้ งผ฾า แลว฾ ยังมีอะไรอ่นื อกี ตง้ั หลายอยา฽ ง” “กเ็ ลยแปลวา฽ ผมอยากมคี วามสัมพนั ธแลับกบั พนักงานของ

ตวั เอง” ชายหน฽มุ เลกิ ค้วิ ถามโดยท่ียังจับแขนเธอไว฾แน฽น และลุกขน้ึ ยนื โยนผ฾าเช็ดปากทงิ้ บนโต฿ะอยา฽ งไม฽ใสใ฽ จ คราวนี้เธอเลยต฾องเปน็ ฝุายเงยหนา฾ ข้นึ มองเขาอย฽างไม฽แน฽ใจ “ถา฾ ดิฉันเข฾าใจผดิ กต็ ฾องขอโทษด฾วยค฽ะ แต฽คณุ เองก็ไม฽ควร พดู จาทาํ นองนกี้ บั ลูกจ฾าง” ไรอนั ไม฽ทนั ตอบเมอ่ื พ฽อครวั เร่ิมนําอาหารเขา฾ มาเสิรแฟ และรบี เช็ดโตะ฿ เม่อื เห็นนํา้ ทเ่ี จิ่งนองโดยไมพ฽ ดู อะไร “ขอโทษนะคะ ทไ่ี ม฽ระวัง” หญิงสาวพึมพําเบาๆ อย฽างขออภัย แล฾วนงั่ ลงเม่อื อาหารพรอ฾ ม ทกุ อยา฽ งเข฾าที่เข฾าทาง และพอ฽ ครวั มาด โก฾ทีเ่ ป็นเชฟ ชาวฝร่งั เศสรนิ ไวนแใสแ฽ ก฾วของท้งั ค฽ูใบหน฾าแยม฾ ย้มิ “ทานอาหารใหอ฾ ร฽อยนะครับ มาดมัวแซล เมอรซแ ิเออรแ” “ขอบใจมาก บารแโดตแ” ไรอันบอก และรอจนเชฟของตัวเอง กลบั ออกจากห฾องอาหาร ใหค฾ วามเป็นส฽วนตัวกบั คนทั้งค฽ู จงึ มอง หญิงสาวยกไวนแสอี ฽อนข้นึ มาดมื่ รวดเดียวหมดแกว฾ ผลก็คือ หน฾าของ เธอกลายเป็นสเี ดียวกบั มะเขือเทศที่สุกปลง่ั และนั่นทําให฾ความอยากอาหารของเขาก฽อนหน฾า เปลย่ี นไป เป็นความ ‘อยาก’ อย฽างอืน่ เมื่อคนที่เขาอยากจัดการแทนอาหาร ก฾มหน฾ากม฾ ตาสนใจกับอาหารในจานของตัวเองโดยไม฽มองหนา฾ เขา ชายหนมุ฽ รินไวนแใหมใ฽ ส฽แก฾วใหเ฾ ธอด฾วยตัวเองเพราะบอกพ฽อครวั เอาไวต฾ งั้ แตแ฽ รกว฽าตอ฾ งการความเป็นสว฽ นตัว เร่มิ ต฾นกินบา฾ งอยา฽ ง

เนือยๆ และยกไวนขแ ้นึ จิบเปน็ ระยะ มองเธอกินอย฽างเจริญอาหาร ดว฾ ยความเพลดิ เพลินแทน เป็นนานกวา฽ พลอยนภสั จะรามือเมื่อเกือบอ่มิ เงยหน฾าขนึ้ มอง ชายหนุ฽มทน่ี ง่ั ตรงกนั ข฾าม และถึงตอนน้ันใบหนา฾ ของหน฽มุ หล฽อกเ็ ริม่ แบ฽งเป็นหลายๆ หนา฾ เหมอื นทศกัณฐแ หญิงสาวเกือบสลดั หัวเมอ่ื กะพริบตาถๆ่ี มองแกว฾ ไวนแอยา฽ งงงๆ เพราะจําไมไ฽ ดว฾ า฽ ยกด่ืมไปแล฾ว ก่ีครง้ั แตเ฽ ห็นเครื่องดม่ื ยงั เตม็ แก฾ว รแ฾ู ค฽วา฽ รสชาตขิ องมนั กลมกลอ฽ ม ล่ืนคอ อารมณทแ ่ีไม฽อยากสนทนากับเขาเรอ่ื งท่ที ําให฾ขายหนา฾ ทําตัว ไม฽ถกู เลยท้งั ด่ืมท้งั กินเตม็ คราบไปหนอ฽ ย ปกตแิ ลว฾ เธอแทบไม฽เคยดื่มไวนแแ มจ฾ ะอาศยั อยู฽อเมรกิ านบั สิบปี เพราะรต฾ู ัวว฽าไมค฽ อ฽ ยถกู กับเครอื่ งดื่มทมี่ ีแอลกอฮอลแทกุ ชนดิ คร้งั ล฽า สุดที่เธอดื่มฉลองวันเกดิ กบั รง฾ุ พรายแค฽สองแก฾ว เพอ่ื นสาวตอ฾ งลาก เธอกลบั มาสง฽ ท่ีหอพัก แถมยังบ฽นวา฽ เธอเมาแล฾วเพี้ยน ขณะทค่ี นเมา จําไดว฾ า฽ เธอกแ็ คอ฽ ารมณแดีเกินเหตุและพูดมากกวา฽ ปกตแิ ถมยงั อยาก ทําอะไรหลุดโลกบา฾ งเท฽าน้ัน แตย฽ ังจําอะไรๆ ไดเ฾ กอื บเป็นปกติ “เป็นอะไรไป” “ดฉิ นั ว฽า ดิฉันกลบั บ฾านดกี วา฽ ” “เรายงั ไมค฽ ุยธุระกันเลยนะ” ไรอนั หรี่ตามอง นยั นแตาสนี ํ้าผงึ้ ท่ี เยิ้มนิดๆ และเหมือนจะลิ้นไก฽สัน้ ลงหน฽อยแทบจบั สงั เกตไมไ฽ ด฾ “เอาไวว฾ ันหลังดกี ว฽า คณุ ให฾คนขบั รถไปส฽งดฉิ นั หนอ฽ ยได฾ไหม คะ”

“เราตอ฾ งคยุ กันกอ฽ น คณุ เมาหรือเปล฽า คัพเคก฾ ” “มา฽ ย ดิฉันไม฽เคยเมา” ร฽างโปร฽งลุกขน้ึ ยนื แมจ฾ ะตอ฾ งใช฾มอื จบั ท่ี ขอบโตะ฿ นิดหน฽อยเพราะตาลายๆ แต฽บอกตัวเองว฽าเธอยงั สบายดที ุก อย฽าง หญิงสาวควานมือไปคว฾ากระเปา฻ หนั หลงั เดินออกจากหอ฾ ง อาหารด้ือๆ จนไรอนั ลกุ ตามแทบไม฽ทัน “เฮ!฾ จะไปไหนนะ฽ ” “ดฉิ ันจะกลับบ฾าน ไวพ฾ รุ฽งนีเ้ ราคอ฽ ยคยุ กนั กแ็ ล฾วกนั ” พลอย นภัสตัดบท เงยหนา฾ ข้นึ มองคนทีม่ าจบั ตวั เธอเอาไว฾และคดิ วา฽ เขา หลอ฽ จริงๆ ไมร฽ เ฾ู ลยวา฽ ตาเยิ้มนิดๆ ของเธอหวานหยดจนคนถูกมอง หัวใจกระตกุ ร฾ูสกึ เหมือนเธอเพิง่ ยกมือขน้ึ ลบู กายแกร฽งของตนจนตัว เกอื บสนั่ “ร฾ตู วั มัย้ ว฽าคุณกาํ ลังยั่วผม” “เหลวไหล” หญิงสาวกระตุกมอื ออกหวั เราะเสียงใส แต฽ นอกจากจะไม฽หลุดแลว฾ ชายหนุม฽ ยงั ตวดั มืออกี ขา฾ งรงั้ รอบเอวเล็ก คอด ดงึ ร฽างนมุ฽ เข฾ามาใกล฾ “ดฉิ ันบอกแล฾วนะ ว฽าจะไมย฽ อมมสี ัมพันธแ ลับกับคณุ ” “ผมก็ไม฽ชอบแบบนั้นดว฾ ยเหมอื นกนั ” แม฾จะกาํ ลงั อารมณดแ ีขึน้ มาอยา฽ งไมม฽ ีเหตุผลจนแทบไม฽เหลอื ความเคร฽งเครียดและอารมณแอันสับสนกอ฽ นหนา฾ แต฽คาํ ตอบของเขา ทําใหเ฾ ธอรูส฾ กึ ไมพ฽ อใจตงดิ ๆ จนทาํ หนา฾ เบใ฾ ส฽ “ก็ดแี ลว฾ นี่” “คืนนอี้ ยู฽ด฾วยกันนะ”

อะไร! ไหนบอกว฽าไมอ฽ ยากมสี มั พันธแกับเธออยู฽หยกๆ “ไม฽มีทาง หรอกย฽ะ ตอ฽ ใหค฾ ุณหลอ฽ ลํา่ ตัวหมุ฾ ทองฝงั เพชร ดิฉันก็ไม฽ยอมเปน็ ของเลน฽ ของคุณหรอก” “รบี ตอบจงั นะ ไม฽คิดใหด฾ กี ฽อน” “คณุ สมบัตดิ ฉิ ันออกจะครบ ทําไมต฾องยอมคุณดว฾ ย ” เธอ สะบดั โดยแรงจนหลดุ แมจ฾ ะไมแ฽ น฽ใจว฽าเขาเปน็ ฝาุ ยปลอ฽ ยเองหรือ เปล฽า แต฽กลบั ผงะเพราะแรงดงึ จนเกือบจะเสยี หลักลงไปกองกบั พื้น ถ฾าไรอันจะไมร฽ ั้งเอาไวอ฾ กี รอบ “ระวังส!ิ ไหนบอกมาสิว฽ามคี ุณสมบัติอะไรบา฾ ง” “ขอบคณุ ” พลอยนภสั บอกมึนๆ คราวน้รี ู฾จกั ท่จี ะแกะมอื ของ เขาออกแลว฾ กา฾ วถอยหลงั ช฾าๆ จนทรงตัวได฾ดี “ว฽าไงละ฽ คัพเคก฾ ” หนม฽ุ รา฽ งใหญ฽ยังตื๊อเมือ่ เดินตามเธอออกมา ด฾านนอก “ดิฉันสวย มคี วามรู฾ ชาตติ ระกูลดี แล฾วยังจ้ินด฾วย ทาํ ไมต฾อง ยอมเป็นของเลน฽ ช่ัวคราวของคณุ ” เธอบอกแล฾วกา฾ วยาวๆ ผ฽าน ประตเู ขา฾ ไปในห฾องโถงรบั แขกดา฾ นหน฾า รส฾ู กึ ว฽าหน฽ุมเบอื้ งหลงั เงียบ ไปชวั่ อดึ ใจ “คุณสมบตั อิ ย฽างน้คี วามจรงิ ต฾องหกั คะแนนดว฾ ยนะ” “อะไรนะ...พดู อยา฽ งนี้หมายความว฽ายังไง” เธอเบรกกะทนั หัน หนั มาจอ฾ งชายหนุ฽มทีเ่ ดนิ ช฾าๆ ตามมามอื สอดเขา฾ ในกระเปา฻ กางเกงสี หน฾าสบายอกสบายใจ ซาํ้ ยงั ยิ้มใหเ฾ มื่อเธอหันไปถลงึ ตาใส฽แลว฾ ยง่ิ รส฾ู กึ

โมโหขนึ้ มาเพราะรูส฾ กึ เหมือนโดนหยามหน฾า “คุณสวยน฽ากินก็จรงิ ...” ตาสีนาํ้ ตาลจดั คมกลา฾ กวาดมองร฽าง ของเธออยา฽ งอ฾อยอิ่ง “แต฽ยังตวั เลก็ ไปหนอ฽ ยสาํ หรับรสนิยมของผม คุณสมบัตอิ นื่ ผ฽านหมด แต฽ไอ฾เรือ่ งจิน้ นี่สิ” หน฽มุ หล฽อทาํ ท฽าคดิ หนัก จนเธอร฾อนผะผา฽ วไปทงั้ ตวั “เร่ืองจน้ิ ของดิฉันมันทาํ ความเดอื ดร฾อนอะไรใหค฾ ุณ” “คดิ ดสู ิคนสวย ว฽าคุณจะหาคนเปดิ ซงิ ทย่ี อดเยย่ี มกว฽าผมได฾ จากทไี่ หน อนั ท่ีจรงิ จะร฽วมเตียงกับผมนคี่ ณุ ตอ฾ งมีค฽ายกครูใหด฾ ฾วยนะ ตงั้ แต฽เกดิ มาผมไมเ฽ คยเสียเวลากับสาวไมป฽ ระสาสกั ที ” เขาทาํ หน฾า เหมือนความบรสิ ุทธข์ิ องเธอเปน็ เช้อื โรคก็ไม฽ปาน “ถา฾ เปน็ ทอี่ ินเดยี คณุ ต฾องเป็นฝุายยกสนิ สอดให฾ ผมจนหมดตัวแน฽” คนฟังหน฾าเหวอ ยืนกาํ กระเปา฻ ถือไวแ฾ นน฽ จ฾องเขาอยูช฽ วั่ อดึ ใจ กอ฽ นจะเชิดคางสงู “ก็ดีแลว฾ น่ี งนั้ อยา฽ มายุง฽ กบั ดิฉันก็แลว฾ กัน แลว฾ ดิฉนั ก็ไม฽คืนพรายให฾คุณดว฾ ย” บอกเสรจ็ ก็หนั หลงั เดนิ ตอ฽ แตต฽ ฾องร฾องอทุ านเมือ่ อยู฽ๆ ร฽างก็ ลอยพ฾นพื้น พร฾อมกบั เสียงหวั เราะกระหึม่ บนหวั ตาเรยี วรมี อง ใบหนา฾ คมสนั จากมมุ สงู อย฽างตกตะลึงกอ฽ นจะดน้ิ พรวด “วันนี้ผมอารมณแดี จะเปิดคอรสแ สอนให฾ฟรีๆ กแ็ ลว฾ กัน” ไรอัน กระชบั อ฾อมแขนแนน฽ ก฽อนจะตะโกนบอกเชฟชาวฝรั่งเศสที่โผลห฽ น฾า ออกมาดูดว฾ ยความตกใจให฾กลบั ไปทาํ งานต฽อ

“ปล฽อยดิฉันลงเด๋ียวน้นี ะ คนนา฽ รังเกียจเอ฿ย!” พลอยนภัสขย฾มุ กรงเลบ็ ข฽วนรอบลําคอแกร฽ง ได฾ยนิ เสยี งรอ฾ งซ้ีดยาวตามมาดว฾ ยเสียง สบถอยา฽ งหัวเสยี แต฽เขาไมย฽ อมปลอ฽ ยเธอ พริบตาตอ฽ มาเธอกถ็ กู อ฾มุ ขึน้ บันไดสูงจนไมก฽ ล฾าดิ้นตอ฽ เพราะกลวั จะตกลงไปตายทงั้ คู฽ “คุณเมาแลว฾ ทาํ ตัวเปน็ อนั ธพาลน฽าดเู ลยรต฾ู วั ไหม” “ดิฉนั ไม฽ได฾เมา อย฽ามาใสร฽ า฾ ยกนั นะ” “เมาแนๆ฽ ไมม฽ ีผห฾ู ญงิ สติดๆี คนไหนจะปฏิเสธคนท่มี อบขอ฾ เสนอยอดเย่ียมขนาดนีใ้ ห฾เธอหรอก ผมสญั ญาว฽าจะทะนุถนอมแล฾ว อ฽อนโยนใหม฾ าก จะพะเนา฾ พะนอเอาใจให฾คณุ มคี วามสุขจนเสียคนไป เลยละ฽ ทนู หวั ” เสยี งหา฾ วนุ฽มนวลของเขาเหมือนยากล฽อมประสาทชน้ั ดี พลอย นภัสมึนหวั ตึบ๊ ความสูงในระยะท่ีเขาอ฾ุมใหค฾ วามรู฾สึกเหมือนลอยอยู฽ กลางอากาศพร฾อมกลนิ่ เร฾าใจของชายชาตรีท่โี อบล฾อมเธอเอาไวท฾ าํ ใหใ฾ จสน่ั หวิว รา฽ งกายร฾อนผะผา฽ วไวต฽อสมั ผัสรุนแรงจนใจสว฽ นทรยศ นกึ อยากคลอ฾ งแขนรอบลําคอหนาแล฾วซกุ ไซต฾ วั เองกับกายแกร฽ง เหมอื นแมวทีเ่ ลน฽ กบั ไจไหมพรมและเลิกต฽อต฾านเขาเสยี ที ให฾ตายเถอะ! เธออาจจะเมาอยา฽ งท่ีเขาบอกกไ็ ด฾ ความตอ฾ งการ แบบ นัน้ มนั เปน็ บาป เธอไม฽ควรแม฾แตจ฽ ะคิดถึงมันดว฾ ยซาํ้ แต฽ไม฽รู฾ เพราะเหตุใดจ฽ูๆ การนึกถงึ ว฽าจะได฾ท้งิ ร฽างไรก฾ ระดกู ลงบนเตียงนม฽ุ แลว฾ ปล฽อยให฾ ไรอัน เจมสแ คิง ทาํ สิ่งใดกบั เธอกไ็ ดก฾ ลบั ใหค฾ วามร฾ูสึก

ท฾าทายเหมือนกําลังจะได฾พบการผจญภัยอันนา฽ อศั จรรยแ เหมอื นเด็กหิวโซจอมตะกละทีม่ คี นยื่นขนมเคก฾ หอมหวานมาให฾ ทง้ั ปอนดแ และสญั ญาว฽าจะพาไปเทีย่ วดรีมเวิลดแ “ปลอ฽ ยดฉิ นั ลงนะ” คําขอร฾องของเธอไดร฾ ับการตอบสนองทนั ใจเมอ่ื รา฽ งเลก็ ถูกผ฽อน ลงบนเตยี งพรอ฾ มใบหน฾าคมสนั ทีก่ ฾มลงมาใกล฾ มือใหญส฽ องขา฾ งถกู เท฾าลงข฾างไหลข฽ องเธอแล฾วยม้ิ ใหอ฾ ยา฽ งออดอ฾อนเหมอื นลูซเิ ฟอรแรปู งามทีก่ ําลังล฽อลวงใหค฾ นทําผิด “คณุ มปี ากสวยอวบอ่ิมนา฽ จบู ทีส่ ดุ ” เสียงหา฾ วบอกแล฾วเคล่อื น ใบหน฾าลงมาช฾าๆ เหมือนจะให฾เวลาเธอปฏิเสธ เธอควรจะปฏเิ สธ แต฽ล้ินกลับแข็งคา฾ งพูดไม฽ออก จ฾องเขานงิ่ จน ใบหน฾าคร฾ามคมพรา฽ ไปกับตา ปลอ฽ ยใหเ฾ รยี วปากน฽มุ ทเี่ ผยอค฾างนิดๆ ถูกบดขย้อี ย฽างลองเชิงพานให฾ขนลกุ ซ฽ู ร฽างกายส่นั ระริกตอบรบั สัมผสั ของเขาอย฽างนา฽ ละอาย และแล฾วล้นิ รอ฾ นๆ กส็ อดแทรกเข฾ามา ในอุ฾งปากหวานล้ําอยา฽ งอกุ อาจ และแล฾วความร฾สู ึกต่ืนเรา฾ อันแสนแปลกทีเ่ ธอไม฽เคยพานพบก็ เล฽นงานจู฽โจมเข฾ามาทกุ ทศิ ทางโดยไมร฽ ู฾ตัว จบู ของเขาเหมือนเปิดโลก ใหมอ฽ ันตระการตาทเี่ ธอไมเ฽ คยร฾ูจักใหป฾ รากฏข้ึนและพลอยนภัสก็ไม฽ อาจทาํ ใจแขง็ ท่จี ะหนั หลังกลบั โดยไมพ฽ ยายามสาํ รวจดูความสวยงาม ลกึ ลบั ของมนั เพื่อตอบสนองความอยากรอู฾ ยากเหน็ ทวี่ ง่ิ พลา฽ นอยู฽ใน กระแสเลือด

คนทเี่ สพยาเปน็ ครัง้ แรกและตกเป็นทาสของมันอาจจะรูส฾ กึ แบบเธอก็ได฾ “ออ้ื ...” หญงิ สาวพยายามเบีย่ งหน฾าหนเี พอ่ื ตงั้ สติ แตถ฽ กู ล็อก คางเอาไวแ฾ นน฽ มือแข็งกระด฾างขา฾ งหนง่ึ เลอ่ื นลูบด฾านขา฾ งลาํ ตวั ของ เธอและสอดเขา฾ มาใตช฾ ายเสือ้ อยา฽ งเช่อื งชา฾ แต฽กลบั มมี นตรสแ ะกดให฾ เธอแอน฽ ร฽างเขา฾ หาเหมือนอยากใหเ฾ ขาสมั ผสั มากยง่ิ ขึน้ “ปล฽อย…” “ปากไม฽ตรงกบั ใจ” เขาบน฽ เสียงพรา฽ แลว฾ เลอื่ นปากร฾อนระอทุ ี่ เลือ่ นไปซุกไซ฾ลาํ คอออ฽ นไหวข้นึ มาปดิ ปากเธอใหม฽ คราวนีเ้ น่นิ นานและเรยี กร฾องจนเธอครางอยา฽ งหมดความ อดทน จบู ตอบเขาเกๆ฾ กังๆ เทา฽ ทส่ี ญั ชาตญาณจะพาไปแตม฽ ีผลให฾ รา฽ งใหญ฽ส่ันสะทา฾ นและมันสร฾างความรสู฾ กึ พงึ พอใจให฾เธออย฽างเอกอุ ทรี่ วู฾ ฽าตนมีอาํ นาจทําให฾เขาร฾สู กึ เชน฽ นนั้ ได฾ หญิงสาวปลอ฽ ยตัวไปตามกระแสธารแหง฽ ความรส฾ู ึกอันวาบ หวามอย฽ูได฾ไมน฽ าน ก็ตอ฾ งหอ฽ ตวั เข฾าหากนั เม่อื รับรูว฾ า฽ ท฽อนบนของตน เปล฽าเปลือยเพราะกระไอเย็นของเคร่ืองปรบั อากาศที่ตกต฾องผวิ จน สะดุ฾งเฮือก “ดิฉันวา฽ ... เรา... หยุดดกี วา฽ หยดุ ...” เธอบอกเสยี งหอบ กระท฽อนกระแท฽น กอ฽ นจะผวาเมื่อมือสากกร฾านเล่ือนขึ้นกอบกมุ เนนิ ทรวงทต่ี นพยายามปกปิดอยา฽ งไม฽เปน็ ผล ร฽างรอ฾ นวาบอยา฽ งกับถกู ไฟ ช็อตเมื่อสว฽ นทีไ่ ม฽เคยต฾องมอื ชายใดถูกสาํ รวจอย฽างถนดั ถนี่จากผช฾ู าย รา฽ งใหญ฽ท่ีแทบจะกดเธอจมหายลงกบั ทีน่ อน

ปากร฾อนรา฾ ยท่ที าํ ให฾เธอแทบคล่งั เพราะความปรารถนาท่ไี มเ฽ คย ร฾ูว฽าตนมเี ลอ่ื นไลล฾ งตามเรียวแกม฾ ลาํ คอระหง และผิวอ฽อนใสเหนอื สองอกอ่ิม และทา฾ ยสดุ ครอบลงบนยอดทรวงออ฽ นไหวจนเสียงรอ฾ ง ครางหลดุ รอดออกจากปากของเธอ มอื ใหญ฽ท้ังสองข฾างลูบไลส฾ ํารวจ เน้อื ตัวเนยี นน฽ุมอยา฽ งจาบจ฾วง ช฾อนมือไปดา฾ นหลงั เพ่อื ปลดตะขอ กระโปรงผา฾ เนือ้ ลื่นออกโดยไมย฽ อมละใบหน฾าจากแหล฽งสร฾างความ สาํ ราญอยห฽ู ลายนาที หากเป็นผหู฾ ญิงอน่ื ทคี่ ฾ุนเคยกนั ดี เขาคงปฏิบัติภารกจิ ตอ฽ ได฾โดย ท่ีต฽างคนแทบจะสวมเสือ้ ผา฾ ครบชดุ โดยเสยี เวลาเล฾าโลมกนั และกนั แค฽ไม฽ก่ีนาที แต฽ชายหนุ฽มกลับตื่นเต฾นปนกระหายท่จี ะเปดิ เปลือยเธอ ออกส฽สู ายตาจนหมดจด สํารวจทกุ ตารางน้ิวแสนหวานและปลุกเร฾า ใหแ฾ นใ฽ จว฽า เธอจะมีใจร฽วมเดิน ทางไปบนเส฾นทางหฤหรรษกแ ับเขาจนสุดทาง เลอื ดในกายของหน฽ุมฉกรรจแเดือดพลา฽ นเมือ่ เธอเปล฽งเสยี ง ครวญคราง นาทหี น่ึงแอ฽นร฽างเข฾าหาปากล้ินและกายกาํ ยําให฾เขา แทบคล่ัง แต฽นาทตี อ฽ มากลับพยายามบดิ กายหนแี ละผลกั ไสเขาจนไร อันต฾องใชป฾ ระสบการณทแ ่เี หนอื กวา฽ อยา฽ งเทยี บกันไม฽ตดิ หลอกล฽อให฾ เธอยอมตวั ให฾ “คุณสวยไปทงั้ ตัวเลยร฾ไู หม” “ไหนบอกว฽าดฉิ ันตัวเลก็ ไปหนอ฽ ยไง !” หญงิ สาวแหวกลับเม่ือ นึกขน้ึ มาไดแ฾ มส฾ ติจะหลุดไปหมดแลว฾

คนฟังอมยิม้ อย฽างเอ็นดู “ผมเพิ่งค฾นพบวา฽ ความจรงิ แล฾วชอบ ผู฾หญิงตัวเล็กๆ แบบนี้” ตาคมกลา฾ จ฾องเธอนง่ิ เหมือนจะสะกดจติ เมือ่ ยดื ตัวขน้ึ และปลด กระดมุ เสอ้ื ตวั ในท่เี หลอื แคส฽ องสามเมด็ ออก ก฽อนจะสลดั เชิต้ ผ฾าไหม สีขาวทงิ้ เผยรา฽ งแกรง฽ กํายําประกอบดว฾ ยซิกซแแพก็ และไรขนสีออ฽ น บางเบาเรยี งเป็นระเบียบจากแผงอกตาํ่ ลงสก฽ู างเกงที่เขาจัดการถอด มนั ออกอยา฽ งไมเ฽ รง฽ ร฾อนเหมือนมีเวลาท้ังชวี ิต ขณะที่เธอจอ฾ งกลบั ตา แทบถลน แก฾มแดงจดั เธอทะล่งึ ตัวพรวดขน้ึ เมอ่ื รว฾ู ฽าอะไรเปน็ อะไรตอนทน่ี ัยนตแ าเปน็ มันกระหายหิวของหน฽ุมหลอ฽ เลื่อนตํ่าลงโลมลูบ เลยกม฾ ลงมองตวั เอง แล฾วหวดี รอ฾ งพรอ฾ มยกมอื ขึ้นกอดอกเพราะทัง้ ตัวเหลอื แค฽แพนต้ีชน้ิ เลก็ ทอ฽ นลา฽ งบางเหมือนใยแมงมมุ ตวั เดยี ว อวดร฽างกลมกลงึ ด฾วยลาด โค฾งเวา฾ ละลานตาใหค฾ นมองสํารวจอยา฽ งเตม็ อิ่ม พลอยนภสั คู฾ตัวชนั เขา฽ ข้นึ ปิดรา฽ งเปลือย เออ้ื มมือจะคว฾าหมอน มากอดเอาไว฾แตเ฽ ขาดงึ กลบั มาเสยี กอ฽ นแลว฾ กดเธอนอนหงายลงกับท่ี นอนใหม฽ “อย฽าเลกิ เลน฽ กลางคนั สิ คนสวย ทําแบบน้ผี มกแ็ ย฽น฽ะสิ” “ดิฉันไม฽ไดจ฾ ะเล฽นกับคุณซะหน฽อย ” เธอเถยี งกระหดื กระหอบ พยายามบดิ ตัวหนีแต฽รา฽ งใหญ฽กักเอาไวท฾ ุกทาง “จะคืนพรายใหเ฾ ดสหรือเปล฽า ” ชายหนม฽ุ ถามเสยี งเรยี บเรอื่ ย จงใจ

เคล่ือนกายบกึ บนึ อุ฽นจัดลงแนบชดิ เสยี ดสกี ายแกร฽งกับรา฽ งนมุ฽ เนียน พลางลบู มอื สํารวจสขี า฾ ง ต฾นขา และสะโพกกลมกลงึ และ เกอื บยม้ิ เม่อื เธอครางฮือ เรียวแก฾มแดงระเร่อื ใบหน฾าสากระคายยังไล฽ขบเม฾ม จมุ พิตจดุ อ฽อนไหวทส่ี ํารวจมา แลว฾ ว฽าเธอชอบอย฽างเช่ยี วชาญ และไดร฾ ับปฏิกริ ิยาตอบสนองด฾วย การเกร็งตวั ต฽อตา฾ นเปน็ พกั ๆ สลบั กับการหลอมละลายเมอื่ เธอลืมตวั “ไมม฽ ที าง” หญิงสาวกดั ฟนั ตอบ มือไม฾พยายามผลกั เขาออก แตก฽ ลับออ฽ นเปลยี้ เหมอื นไมม฽ ีเร่ยี วแรง มิหนําซ้ําท้งั รา฽ งยงั ร฾อนวบู วาบ ใจคอยแต฽จะเตลดิ ไปกบั ร฽างใหญล฽ า่ํ ท่ีทาํ เอาหัวใจเธอเต฾นแรง แทบเปน็ บา฾ กลนิ่ กายเรา฾ ใจและรา฽ งระอุรอ฾ นด฾วยกล฾ามเนอ้ื งดงามของสิ่งมี ชวี ติ เพศผ฾วู า฽ ทรมานเธอแล฾ว มอื ไม฾กระดา฾ งจัดเจน และรมิ ฝปี ากที่ เต็มไปด฾วยพษิ สงของเขายง่ิ รา฾ ยกาจกวา฽ หลายเท฽า ดว฾ ยการโลมลูบ เธอทง้ั ตวั จนขนอ฽อนทกุ เสน฾ และผวิ เน้อื ออ฽ นใสทุกองคุลีของเธอตืน่ ขนึ้ มารับสัมผสั แสนอนั ตราย เลอื ดในกายของเธอมอี ณุ หภูมิสงู ขนึ้ จนคดิ ว฽าตัวเองอาจจะระเหยกลายเป็นไอและเปน็ ฝาุ ยทนไม฽ไหว ลุก ขึ้นมาปลุกปลํ้าเขาเสยี เองเพ่อื ดับความร฾อนรุม฽ แสนประหลาดทีเ่ จือ ปนระหวา฽ งความทรมานและความหวานลํ้าท่ีดูเหมือนจะมีแตเ฽ ขา เทา฽ นัน้ ชว฽ ยเธอได฾ กายทอ฽ นล฽างของชายหนมุ฽ กดแนบชิดกบั เธอมเี พยี งผ฾าบางๆ ก้นั จนหญิงสาวรับรู฾ไดถ฾ ึงขนาดอลังการซ่งึ ทาํ ให฾หนา฾ รอ฾ นแทบระเบิด

ทงั้ กลวั และอยากร฾ใู นเวลาเดยี วกัน โอย! ผ฾ูชายคนน้กี ําลงั ทําอะไรกับเธอกันแน฽ แล฾วร฽างกายกบั สมองของเธอเป็นบ฾าอะไรถงึ ไมย฽ อมตอ฽ สูข฾ ดั ขืนเขาให฾จริงจงั อย฽างท่ี เธอควรทํา กลับคอยแตจ฽ ะเตลิดและอยากได฾รับจากเขามาข้ึน “คุณตอ฾ งเลิกย฽ุงกับ นายไววทิ ยแดว฾ ย” รา฽ งทีโ่ อนออ฽ นในวนิ าทีก฽อนแขง็ ขึงขนึ้ มาทนั ที เหมอื นเขาเพ่ิง เอย฽ ถงึ สิง่ ที่กระตนุ฾ โทสะของเธอไดช฾ ะงดั จนมนตรแขลังก฽อนหนา฾ หาย ไปเกอื บหมด “อย฽ามายง฽ุ เร่ืองของดฉิ ัน” “ผมจะชว฽ ยคุณเอง คพั เคก฾ อยา฽ เอาตวั เข฾ามาเส่ยี งเลย” “ดิฉันดูแลตัวเองได฾” “ไมด฽ ีเทา฽ ทค่ี ณุ คิด ไม฽งั้นคุณต฾องรแ฾ู ลว฾ วา฽ สายท่อี ยูข฽ า฾ งในของ นายไววิทยเแ ปน็ ใคร รห฾ู รอื เปล฽าว฽าเขากําลงั วางแผนการอะไรอย”ู฽ “คุณรู฾?” พลอยนภัสขม฽ ความอายสุดความสามารถตอ฽ ตากับ เขา “ใครเปน็ สายใหน฾ ายไววทิ ยคแ ะ” “ยอมให฾ผมช฽วยสิ แล฾วผมจะบอกทุกอย฽าง” “ดิฉันหาคําตอบเองก็ได฾” คนฟงั สา฽ ยหน฾าอย฽างระอาเหมอื นกําลังทะเลาะกับเด็กที่ไมร฽ จ฾ู ัก ประเมินตวั เอง “กว฽าจะถึงตอนนัน้ เขาก็คงทําลายหลกั ฐานทคี่ ุณ ต฾องการจนเอาผิดอะไรไม฽ ไดแ฾ ลว฾ พลอยนภัส” “คุณจะอยากช฽วยดิฉันทําไม เรือ่ งพรายนะ฽ ดฉิ นั เขา฾ ใจ แตเ฽ รอื่ ง

ของดิฉนั ...” “ผมไม฽ชอบใจทร่ี วู฾ า฽ มีคนคิดรา฾ ยกับคุณ” “คุณแนใ฽ จเรอื่ งนนั้ ได฾ยงั ไงคะ” “คุณรเ฾ู ร่อื งนน้ั นา฽ คพั เค฾ก คณุ แคไ฽ ม฽อยากยอมรบั กับผมเพราะ ไมอ฽ ยากให฾ผมเข฾าไปยุ฽ง” ไรอันตอบและรบั รู฾ถึงร฽างอ฽อนนม฽ุ ขา฾ งใต฾ แข็งขืนเหมอื นท฽อนไม฾ สายตาหวาดระแวงของเธอสับสนอย฽ูระหว฽างความอยากโอนออ฽ น กังวลใจและไมม฽ คี วามสุข ซ่ึงทาํ ให฾เขาร฾ูสึกหงดุ หงิดอย฽างท่ีไมค฽ วร เกิดข้นึ ปกตแิ ลว฾ เขามกั ควบคมุ ตัวเองได฾และเปน็ คนใจเยน็ เสมอ ถา฾ เปรียบเดสเป็นไฟ เขาก็คงเป็นน้าํ ชายหน฽มุ รูม฾ านานแลว฾ วา฽ การ ควบคุมอารมณแตนเองให฾ผลดีกวา฽ มากในระยะยาว และเขาเรียนรู฾ที่ จะทําอย฽างนัน้ มานานจนกลายเปน็ นสิ ัย “เราเปน็ แคเ฽ จา฾ นายกบั ลกู จ฾าง ถึงยงั ไงความปลอดภยั ของดฉิ ัน ก็ไม฽ ควรทําให฾คณุ ไม฽ชอบใจ” หน฽ุมหลอ฽ ฟงั แล฾วเลกิ ค้วิ ด฾วยสีหนา฾ เหลือเชื่อ เพราะนา้ํ เสียงของ แม฽คุณชา฽ งเปน็ งานเป็นการดีมาก “ถามหน฽อยสิ คนสวย ว฽าไอท฾ ี่เรา มาจบลงบนเตยี งแบบนี้ ยงั ไม฽มากพอทผ่ี มจะแสดงความห฽วงใยกับ คณุ ไดบ฾ ฾างหรือ” “คุณแคอ฽ ยากมเี ซ็กซแกับดิฉนั แลว฾ เรากย็ ังไม฽จบซะหนอ฽ ย”

“ถ฾างน้ั ก็มาตอ฽ ใหจ฾ บดกี วา฽ ” “อย฽านะ!” พลอยนภัสบิดตัวหนี ถลงึ ตาวาวใส฽เขาพรอ฾ มขฟู฽ ุอ หน฾าแดง เถอื กยามทหี่ นุม฽ รา฽ งใหญซ฽ ่งึ อยู฽เหนอื ตัวเธอเสียดสกี ายแกรง฽ กบั ลาํ ตวั เนยี นนุ฽มอ฽อนไหวของเธอช฾าๆ อย฽างย่วั เย฾าจนร฽างสาวสั่นสะท฾าน เพราะอารมณตแ ฾องห฾ามหวนกลบั มาไวเหมอื นเสยี บปลั๊ก ถึงปากจะ หา฾ มเสยี งแข็ง แต฽ร฽างกายของเธอกลบั ต่ืนตวั เตม็ ที่ ชอบหนุ฽มก็ดูเหมอื นจะร฾ู เพราะเขาลดปากไดร฾ ปู เร่ิมจบู ไล฾เรียว แกม฾ ปลายคาง ลงไปสู฽ลาํ คอ ระรานเธอต่ําลงไปกวา฽ น้นั โดยไม฽นาํ พา กับการผลกั ไสนอกจากเสียงซ้ดี ปากเบาๆ อย฽างน฽าโมโหเมื่อเธอขว฽ น เขาจนไดเ฾ ลือด ชายหนุม฽ ไม฽คดิ หยดุ แม฾เธอจะทัง้ ผลักและดนั สดุ ทา฾ ยเมอ่ื รวู฾ ฽าสู฾ ไมไ฽ หวแน฽กเ็ ร่มิ ขว฽ นและกดั เอาเจ็บๆ แต฽ดูเหมอื นผ฾ูชายคนนีจ้ ะหนัง หนาเหมือนแรดและไมม฽ ีความรูส฾ กึ เขาไม฽ได฾ทําร฾ายเธอกลบั แมแ฾ ต฽ นิดเดยี ว หากใชร฾ า฽ งกายท่ีแขง็ แกร฽งและไดเ฾ ปรียบกว฽าหลายเท฽ากกั เธอไวแ฾ น฽นหนาจนเร่ียวแรงของเธอเหมอื นกิง่ ไม฾ที่กระทบหนิ ผา “ไรอนั !” หญิงสาวครางเสียงสั่นเมือ่ ใบหนา฾ คมคายซุกซบอยู฽ บนเนินนนู ยั่วใจ มอื ใหญข฽ า฾ งหนึง่ เกาะกมุ กอ฾ นเนื้อตมู เต฽งไวใ฾ นมอื ถูไถ ปลายยอดสีชมพดู ฾วยนวิ้ โปงู และนิ้วช้ี ปากรอ฾ นดูดกลืนยอดทรวงสี เดยี วกันอีกขา฾ งและขบกัดเบาๆ จนเธอผวาเฮอื ก แทบจะเป็นลมตาย เพราะความซา฽ นสยวิ สุดยอด ลมื ไปหมดวา฽ เพง่ิ หวงตวั อย฽เู มอ่ื นาที

กอ฽ น “ดฉิ นั ไม฽ยอมนะ!” เธอคดิ ว฽าตวั เองตะโกนออกไป แต฽เสยี งนัน้ ทง้ั เบา และส่ันพร฽าเหมอื นเป็นเสียงกระซบิ จากสายลม หแู วว฽ เหมอื น ได฾ยินเสียงคนท่ีไม฽คดิ จะหยุดตงั้ แต฽แรกหวั เราะเบาๆ ในลําคอโดยที่ ทั้งมอื และปากยังคงโจมตีเธอจนพลอยนภสั อยากกรีดร฾อง เธอแน฽ใจว฽าตนต฾องกรดี รอ฾ งออกมาบา฾ งแลว฾ แน฽ๆ เมื่อถูกยวั่ จน หวั หมุนไปหมด ตอนทีใ่ บหน฾าหล฽อเหลาเหมือนลซู เิ ฟอรแทหี่ ลอกให฾ พระเจา฾ ตายใจเล่อื นข้นึ มาสบตากับเธอและยม้ิ ใหอ฾ ยา฽ งอ฽อนโยน ขณะที่ใช฾ร฽างกายทอ฽ นล฽างเสียดสีเธอช฾าๆ และเธอเพิ่งรูต฾ วั ว฽าตวั เองเปลอื ยเปล฽าอยา฽ งสิ้นเชิง ! แบบไม฽รู฾ตัว เลยดว฾ ยซ้าํ สะโพกของเธอแอ฽นขน้ึ ชดิ หนา฾ ขาของเขา แนบกายแกรง฽ และ มอื ชัว่ รา฾ ยทกี่ ําลงั ประกอบพธิ ีกรรมบางอย฽างกบั สว฽ นทอี่ อ฽ นไหวท่ีสุด จนตัวเธอละลายอน฽ุ รอ฾ น ร฽างเกร็งสัน่ สะทา฾ นด฾วยความตอ฾ งการถึง บางสิง่ ที่มากกวา฽ “ไม฽ อย฽านะ” “ไม฽หยุดหรอก อยา฽ กลัวไปเลยทนู หวั ” เขาเอย฽ ดว฾ ยน้ําเสียง ปลอบประโลม พาใหเ฾ รยี วแกม฾ ใสแดงเถอื กยามท่เี ขาสบตาเธอ เหมือนมองเห็นความต฾องการทแ่ี ทจ฾ รงิ ซงึ่ เธอพยายามปกปิด เขาร฾วู ฽าเธอเป็นจอมโกหกทีล่ ะโมบและหิวเซก็ ซซแ ่งึ มเี พยี งเขา

เทา฽ นั้นมอบให฾ได฾ “คณุ อยากให฾ผมไปต฽อ ใชไ฽ หมคพั เค฾ก” “ดฉิ นั ...” หญิงสาวสดู ลมหายใจทส่ี ่ันสะท฾านรนุ แรงเขา฾ ในอก เพื่อควบคมุ สติ แตม฽ อี ันตอ฾ งลืมทุกอยา฽ งเมื่อเขาเชยคางเลก็ ใหแ฾ หงน เงยขึ้น บดเคล฾าจุมพิตรอ฾ นร฽มุ ลงมาโดยไมเ฽ ตอื นจนเธอสับสน รา฽ งกายเร่มิ โหยหาสง่ิ ที่ใจอยากปฏเิ สธยามท่ลี ้นิ เลก็ นุ฽มสชี มพถู กู จับ จอง และตักตวงรสหอมหวานจากเรียวปากอ่มิ อยา฽ งดูดดื่ม ร฽างกลมกลึงของเธอเรมิ่ แนบชิดเขาจนชายหนมุ฽ ครางเสียงพร฽า กับการตอบสนองอยา฽ งน฽ารัก มือใหญ฽กางออกตรึงสะโพกนุม฽ ดันขนึ้ รับแลว฾ เรม่ิ เคล่ือนกายเข฾าส฽ูความอน฽ุ รอ฾ นแนน฽ หนบึ เนิบชา฾ วนเวยี น จบู เคล฾าลูบไลร฾ ฽างงามให฾เธอเผลอไผลลืมตวั ขณะทบ่ี ดกรามแน฽น เปน็ ระยะเพราะจวนเจียนจะส้ินสุดความอดทน อยากจ฾วงลึกตอก ตรึงลงไปในนมุ฽ เนื้อ ร฽างอ฽อนน฽มุ หยาดเยิ้มดว฾ ยถกู ปลุกเร฾าอยา฽ งเชี่ยวชาญยอมใหเ฾ ขา รุกลํา้ ได฾ไมน฽ านกเ็ กร็งตวั เธอสะบดั หน฾าหนเี ปล฽งเสยี งครางและขฟ฽ู อุ มือเลก็ ผลักไสเขาอกี รอบ เมอ่ื เขาไมข฽ ยบั หา฽ งเล็บสัน้ ๆ หากคมได฾ใจก็ เริ่มข฽วนเขาซ้ํา มันแสบเปน็ บา฾ เมื่อรอยขว฽ นลายพรอ฾ ยโดนเม็ดเหงอื่ เลก็ ๆ ซง่ึ แตกซกิ เพราะพยายามข฽มกล้นั ความปุาเถอื่ นของตัวเองเอา ไว฾ใหท฾ ะนุถนอมเธอ “ไรอัน หยุด! เจ็บ...” “ไมท฽ ันแลว฾ คัพเค฾ก” ตาสนี าํ้ ตาลจอ฾ งเธออยา฽ งออ฾ นวอน “อย฽า ต฽อ ตา฾ นผมสิ ทีร่ ัก คณุ จะยงิ่ เจ็บ”

“กอ็ อกไปจากตวั ดฉิ นั สิ ไอ฾เจา฾ นายเฮงซวยเอย฿ !” เธอด฽าให฾ และกรดี รอ฾ งเสียงหลงเมื่อมือใหญ฽กดตน฾ ขาออ฽ นท้งั สองขา฾ งแยกกว฾าง จนสุดเปดิ ทางให฾เขา รา฽ งใหญ฽ขยบั ในท฽าเตรยี มพรอ฾ มยืดตัวขึน้ เหนือ เธอ ใบหน฾าเรยี วใสแดงจัด ดว฾ ยทั้งโกรธและอายยามสบตาสีนํ้าตาล จัดเขม฾ ข฾นต่ืนตัวด฾วยไฟปรารถนาอันรอ฾ นแรง แต฽ทเ่ี หลอื เชื่อย่ิงกวา฽ คือทา฽ มกลางความร฾ูสกึ ทัง้ หมด เธอยัง ตื่นเต฾นเปน็ บา฾ ตอนทมี่ องใบหนา฾ ห่นื หิวของซาตานสุดหลอ฽ ที่กาํ ลังจะ พร฽าพรหมจรรยแของตน “อยา฽ นะ ฉันจะทําใหช฾ วี ติ คุณไมส฽ งบสขุ แน฽ ถ฾าคณุ ข฽มขนื ฉัน” “งน้ั ก็ดี เพราะชีวิตผมตอนน้นี ฽าเบอ่ื เปน็ บ฾า อยา฽ ขีข้ ลาดทีหลัง ล฽ะ คนสวย” “กรด๊ี ดดด...” ใบหน฾าเรียวแหงนเงยหวดี ร฾องจนลาํ คอแทบแตก ตอนที่เขาโหย฽งตัวออก และกระแทกเขา฾ มาจนสุดความใหญล฽ ่ําใน วินาทีถัดมาโดยไมใ฽ หเ฾ วลาเธอตงั้ ตัว มนั เจ็บจนน้าํ ตาไหลรินลงจากหางตาท่ีพร฽าเลือนโดยอตั โนมตั ิ รส฾ู ึกเหมอื นตวั เองถูกเบียดอดั จนเหยยี ดขยายออกหลายเท฽า หวั ใจ แทบจะหยุดเต฾นและหายใจแทบไมอ฽ อกเมื่อถูกครอบครองอยา฽ งลา้ํ ลึกถึงแกน฽ “ไมเ฽ อาน฽า แค฽เร่มิ ตน฾ ก็ข้ีแยซะแล฾ว อย฽างนี้จะทําอะไรผมไดจ฾ รงิ ร้อื ?” เสียงหา฾ วหยอกเย฾าอยูเ฽ บ้ืองบน ตาสีนา้ํ ผึ้งเลยเบิกกวา฾ งถลงึ ใส฽

อยา฽ งเจบ็ แค฾น ไมไ฽ ดส฾ งั เกตว฽าใบหนา฾ คมสันแดงจัดและเครยี ดเกรง็ เพราะกาํ ลงั บังคับตวั เองใหห฾ ยดุ น่งิ ใหเ฾ วลาเธอปรบั ตัว แม฽คณุ ทูนหวั จะร฾หู รอื เปลา฽ วา฽ กําลงั จะทาํ ใหเ฾ ขาขาดใจตายเพราะความอยากเกนิ พิกัด “คณุ ขม฽ ขนื ดฉิ ัน” “ไมไ฽ ด฾ขม฽ ขนื ” “ก็เห็นๆ อยู฽ว฽าขม฽ ขืน ดิฉันไม฽เต็มใจซะหนอ฽ ย” “คุณแค฽อาย ที่รัก” ไรอันตอบเสยี งพรา฽ นิ้วไลแ฾ กม฾ เนียนอนุ฽ ๆ ซึง่ เธอสะบดั หนีทนั ใจ พลอยให฾ร฽างทั้งร฽างขยับจนเขาซี้ดปากเหงอื่ แตกซิก “อยา฽ ดิ้นสิ พลอยจเา” “ดฉิ นั ตอ฾ งยอมให฾คณุ ขม฽ ขืนง฽ายๆ งัน้ สิ” เธอตวาดใส฽ ความ โกรธทําใหล฾ ืมเจ็บและดิน้ หนี เมือ่ เขากักไวเ฾ ลยกลายเปน็ สงคราม ย฽อยๆ สองรา฽ งพลิกไปมาบนเตียงกว฾างล่นื คลมุ ดว฾ ยผ฾าไหม มอื ใหญ฽ จบั ตรงึ เอวคอดและช฾อนใต฾สะโพกไม฽ให฾เธอขยับได฾โดยงา฽ ยผลกค็ อื เธอดันและส฾ขู าดใจจนเขาเปน็ ฝาุ ยลงไปอย฽ขู า฾ งลา฽ งแทน “ปลอ฽ ยฉนั นะ!” พลอยนภัสหายใจหอบๆ เม่อื น่งั อยบู฽ นสะโพก เพรียวสอบของผช฾ู ายที่มีรา฽ งเปลอื ยกาํ ยาํ น฽ากินท่ีสดุ จนต฾องต้ังสตไิ ม฽ ใหเ฾ ผลอเคลบิ เคลิ้มไปกบั เขายามทใ่ี บหน฾าคมสันย้ิมใหอ฾ ยา฽ งเอาใจ “อยา฽ โมโหสิ ทีร่ ัก คุณแดงไปท้ังตวั แล฾วรไู฾ หม” “โอ...” เธอครางแทบจะมุดดนิ หนีเมอ่ื ตาปรือปรอยของเขา สาํ รวจร฽างกายทอ฽ นบน และหยุดอย฽ูนานบนบัวตูมปรม่ิ น้ําทีส่ ะทอ฾ น

ไหวเพราะแรงหอบหายใจ มอื ขาวรีบยกขึ้นปดิ หนา฾ แดงเถอื ก “วอรมแ อัปพอแลว฾ เรมิ่ ของจริงเลยนะ คัพเค฾ก” หญิงสาวมีเวลาแค฽กะพรบิ ตาเมอื่ พยายามเข฾าใจกับสง่ิ ท่เี ขาพูด ก฽อนจะขบฟนั ซเ่ี ลก็ บนริมฝีปากแดงจัด สะกดกล้ันเสียงครางเม่ือมือ ใหญ฽ของเขา จบั สะโพกและบังคับใหเ฾ ธอขยับ “หยุดนะ ไม฽ โอ...” มือของเธอเคลอื่ นลงจับมอื ใหญ฽เพอ่ื พยุงตัว ในทนั ใด ใจจะขาดเมื่อรบั รถ฾ู ึงความย่ิงใหญ฽เบอื้ งลา฽ งทีเ่ คล่อื นออก หา฽ งและอัดดนั กลับเขา฾ มาเหยยี ดขยายเธอจนเต็มแน฽นจนบรรยาย ความร฾สู กึ ท่ีปะปนกันระหว฽างความเจ็บและซ฽านเสียวรุนแรงไมถ฽ กู ใบหนา฾ หล฽อเหลาเหงอ่ื แตกซิก สดู ปากคาํ รามลั่นเมอ่ื ตรึง สะโพกของเธอเอาไวแ฾ ละขยับจงั หวะต฽อไปอยา฽ งไมร฽ ้งั รอ “ดี เหลือเกินท่ีรัก คณุ แน฽นมเี สนห฽ แเหลอื เกิน” “ย... อยา฽ ” “นมุ฽ เยิม้ ยง่ิ กว฽าข้นึ สวรรคอแ กี คพั เคก฾ ” “โอ...” เขามนั ไอค฾ นหยาบคายเหลอื เช่ือ แตเ฽ ธอไม฽มปี ญั ญาจะ หยุดเขาได฾เพราะรา฽ งกายเริม่ ทรยศราวกบั ไมใ฽ ชข฽ องตัวเองอีกต฽อไป มือเล็กทําไดเ฾ พยี งกาํ ท฽อนแขนแกรง฽ เอาไวป฾ ล฽อยให฾เขาควบคุมทุก อยา฽ งเหมือนตกอย฽ทู ฽ามกลางพายุอนั บ฾าคลัง่ ทมี่ องไมเ฽ ห็นรอบด฾าน มี เพียงมือใหญท฽ กี่ มุ มอื เธอไว฾ และใบหน฾าเบื้องลา฽ งซึ่งประสานสายตา เธอเอาไวท฾ ่เี ขา

ร฽างอรชรสน่ั สะท฾านไปทง้ั ตวั เม่ือถกู ประคองพลิกกลบั เป็นฝาุ ย ทอดกายลงบนเตยี ง โดยทเี่ ขาไมย฽ อมปล฽อยให฾เธอเป็นอสิ ระแม฾แต฽ วินาทีเดยี ว ปากทีค่ รวญครางวอนราวจะขอความเมตตาถกู ปิดลง เน่นิ นาน ขณะท่กี ายแกรง฽ ยังขยบั อยา฽ งต฽อเนอ่ื ง ควบขบั เธอเข฾าสู฽ ดินแดนอันลึกลับท่เี ธอไมเ฽ คยไปเยอื น “ร... ไรอนั ฉนั ...” อะไรบางอยา฽ งท่ตี ึงเครียด ทรมาน แตก฽ ็ หอมหวานเยา฾ ยวนใจในขณะเดียวกนั กอ฽ ตัวขึ้นในกายเธอเพื่อเป็น สัญญาณการมาถงึ ของบางส่งิ “ผมรูแ฾ ลว฾ คัพเคก฾ ” “ชว฽ ยดว฾ ยคะ฽ ฉนั ...” สองแขนเรียวสอดรอบลําคอแกรง฽ จกิ เล็บยดึ ไวบ฾ นบา฽ ไหลย฽ ามทเ่ี ขาขยบั โยก เบียดเนื้อตวั อ฽อนนุม฽ ท่ไี วตอ฽ สัมผสั ขึ้นมาอยา฽ งมากมายเขา฾ หาลาํ ตัวแข็งกระดา฾ ง แอ฽นสะโพกขนึ้ รองรบั แรงปะทะเพราะโหย หาบางส่งิ ท่ีมากกว฽าซงึ่ กําลงั เร฽งเร฾าทรมานเธอจวนเจยี นจะทน ไมไ฽ หว “ไรอนั ” “ถ฾าเจบ็ หรอื ทนไมไ฽ หว คณุ ต฾องบอกผม เขา฾ ใจไหม” เสียงหา฾ ว พร฽าบอกขา฾ งหเู มอ่ื เขาสวมกอดรา฽ งเลก็ แนบชดิ แทบจะเปน็ เนื้อเดยี ว กับรา฽ งใหญ฽โตของตัวเอง ท฽อนแขนอีกข฾างชอ฾ นใต฾ขอ฾ พับขาให฾พาด บนแผ฽นหลังกวา฾ งแล฾วเคลอ่ื นกายมาขา฾ งหน฾าหนกั ๆ ท฽ามกลางเสียง หวดี รอ฾ งอยา฽ งสดุ กล้นั ของเธอ... คร้ังแล฾ว คร้ังเล฽า ย่ิงนานคร้งั กย็ ิง่ ทวีความหนกั หนว฽ งดดุ ันแทบจะกลายเปน็ ปุา

เถือ่ นจนนา฽ กลวั ว฽าร฽างน฾อยจะแตกหักยับเยิน แต฽เธอยงั รบั เขาเอาไว฾ ไดแ฾ มก฾ ายจะโยกคลอนสั่นระรกิ ทรวงผลิพงุ฽ ชชู นั แนบชดิ แผ฽นอก กว฾างชื้นเหง่อื ปากแดงระเรอ่ื หอ฽ ตัวเม่ือมอื ใหญก฽ อบกมุ โลมเลา฾ พร฾อมกับกดจว฾ งลึกถย่ี ิบ หูตาพรา฽ ลายไปหมดกบั ความหฤหรรษทแ ไ่ี ด฾ รับจากเธอ “พลอยจาเ คัพเคก฾ ทรี่ ัก พร฾อมแลว฾ ใช฽ไหมคนสวย” “ออื ...” หญิงสาวไมไ฽ ด฾ยินดว฾ ยซ้าํ เพราะหูอื้อไปหมดจากจงั หวะ รักดเุ ดือด รา฽ งทัง้ ร฽างเครียดเขมง็ อารมณตแ อ฾ งห฾ามไต฽สงู เสยี ดฟูากอ฽ น จะคลายออกแตกพรา฽ งเปน็ สสี ันเจดิ จ฾าจนตาสีนํา้ ผง้ึ เบกิ กว฾างลอย ควา฾ งท฽ามกลางหม฽ดู าวจรัสแสง ไรอนั ตามเธอมาตดิ ๆ หลงั จากนัน้ ดว฾ ยการกระหน่าํ อดั ดนั ระรัว เร็วเพราะบงั คับตัวเองเอาไวไ฾ ม฽ได฾ ไคลแม็กซแท่ีได฾รับจากเธอสนั่ สะเทอื นเขาไปทกุ รูขมุ ขน เข฾มข฾นถงึ จิตวิญญาณ และรีดเคน฾ สาย พันธทแุ กุ หยาดหยดจากรา฽ งแกร฽งทแ่ี อ฽นกายคาํ รามลัน่ อย฽เู นน่ิ นานนบั นาที กอ฽ นจะซบรา฽ งหนาหนกั ลงบนลาํ ตวั นมุ฽ นิ่มท่ีแทบจะสลบไสลไป แลว฾ ชายหนุม฽ ยอมตามใจตวั เองดว฾ ยการปล฽อยกายหนกั อ้ึงอมิ่ เอม อยา฽ งพยัคฆแทีเ่ พิง่ ขย้าํ กลืนกนิ เหย่อื มอ้ื ใหญ฽เสร็จอยอ฽ู ย฽างนั้นเพยี งครู฽ เดียว จึงคอ฽ ยเขย้ือนตัวออกแล฾วรงั้ ร฽างออ฾ นแอน฾ เหมือนไรก฾ ระดกู ของ เธอให฾เอนซบลงบนท฽อนแขนกบั แผน฽ อกของตน ปฏิกริ ิยาเหลา฽ นั้น เป็นไปอย฽างอ฽อนโยนโดยอตั โนมัตเิ หมอื นจดั การกบั สิง่ ของบอบบาง

ล้ําค฽าโดยไม฽รต฾ู ัว มือใหญ฽ลบู เส฾นผมออ฽ นน฽ุมอยา฽ งพงึ พอใจ ไดก฾ ล่ินหอมอ฽อนๆ ของเธอลอยอวลตดิ จมูก กล่ินซ่งึ กลายเปน็ ส฽วนหน่งึ ของตัวเขา พอๆ กับรสชาติหวานลาํ้ ท่ยี ังติดอยู฽บนปลายลนิ้ ความสขุ ล฾นทเี่ พง่ิ ไดร฾ ับ มากเกนิ กว฽าท่ีคาดคดิ เอาไว฾อย฽างเทียบกนั ไม฽ตดิ ยงั ซา฽ นซา฽ อย฽ใู น กระแสเลอื ด และกาํ ลังประมวลผลกลายเปน็ ความรู฾สึกท่ไี ม฽คุน฾ เคย เลน฽ งานเขาจนเกอื บหนา฾ มืด ทาํ ให฾รา฽ งใหญ฽ตวั แขง็ อยก฽ู บั ท่เี หมอื นไม฽ ไดเ฾ ตรียมใจรบั ดูเหมือนเธอจะรับรป฾ู ฏิกิริยานัน้ เพราะพลอยนภสั ขยบั ตวั ออก หา฽ ง ควานหาผา฾ ห฽มมาหอ฽ ตวั โดยไมม฽ องหน฾าเขา กอ฽ นจะถูกดึงเข฾า มากอดไว฾อีกรอบ “ปล฽อย…” หญิงสาวบอกเสียงออ฾ู ้ี “นอนสกั คร฽ูเถอะ คณุ จะขยบั ไม฽ไหวอย฽ูแล฾ว” “ดฉิ นั จะกลับบ฾าน” นาํ้ เสยี งของเธอหมางเมิน แตย฽ ังฟงั ออกวา฽ สัน่ นิดๆ อย฽างทเ่ี จ฾าตัวคงพยายามควบคมุ ไวเ฾ ตม็ ท่ี “พร฽งุ นีค้ อ฽ ยกลับ” “ต฾องกลบั วันนี้ ไมอ฽ ย฽างนน้ั ทุกคนจะเปน็ หว฽ งคะ฽ ” “คณุ อายุยส่ี บิ สามแลว฾ นะ คัพเคก฾ แถมยงั ใช฾ชวี ิตอยอ฽ู เมริกามา ตั้งสิบป”ี “แตม฽ นั ไมเ฽ หมอื นกัน” พลอยนภสั กดั ฟันบอก สบั สนงนุ งงไป หมดว฽าเกิดอะไรข้ึนกบั ตัวเอง

เธอนอนกับเขาแลว฾ แมจ฾ ะพยายามต฽อต฾านในตอนแรก แต฽ สดุ ทา฾ ยเธอแทบจะออ฾ นวอนให฾เขารกั เชยี วล฽ะมันไม฽ใชก฽ ารขดั ขนื ทน่ี ฽า ภาคภูมใิ จเลยสกั นิดและเธอคงไมม฽ ีหนา฾ ไปบอกใครวา฽ โดนเจา฾ นาย หนื่ กามข฽มขนื และพระเจ฾าอย฽าใหเ฾ ขาร฾ูเลย ! เธอไมไ฽ ดเ฾ สยี ดายนักหรอกท่ดี ัน เสยี ตวั ให฾เขา อันทีจ่ รงิ แล฾วเธอเคยนึกวา฽ ตัวเองเปน็ พวกกามตายด฾านด฾วยซํ้า เพราะแทบไม฽เคยรส฾ู กึ อะไรกับบรรดาหนมุ฽ ๆ ในอดตี หรอื อยากก฿กุ ก๊ิก กับพวกเขาอย฽างท่เี พือ่ นสาวๆ เกือบทุกคนรอบตัวทาํ จนเรม่ิ กังวล ว฽าบางทีตวั เองจะ มีอะไรผดิ ปกติไป “ยังเจ็บอยู฽หรอื เปลา฽ ” เสยี งห฾าวถามอยา฽ งหว฽ งใยใกลๆ฾ ทาํ ให฾ พลอย นภัสกะพรบิ ตาถี่ๆ มองชายหนม฽ุ ที่ยนั ตวั ขน้ึ มาพงิ หัวเตยี ง จบั ขอ฾ มือเล็กของเธอไว฾หลวมๆ และคลม่ี ือเลก็ ออก กอ฽ นจะลดหัวสีดํา สนทิ ลงเพื่อจบู หนักๆ กลางฝุามอื หญิงสาวรีบกระตุกหนที ันควนั หนา฾ ร฾อนฉ฽าเพราะความซ฽าน สยวิ จนกลวั วา฽ เธอจะชวนเขาตอ฽ รอบสอง! ไรอันย้มิ แบบมุมปากกระตกุ มองหญิงสาวทพ่ี ันผา฾ หม฽ ซึง่ เธอ ลากมาไดจ฾ ากขอบเตียงรอบตัวเหมือนมัมม่ี หรี่ตามองเขาอยา฽ งไม฽ ไวใ฾ จ ก฽อนจะเมินหน฾าหนีและคลานลงจากเตียง “จะไปไหน” ขอ฾ เทา฾ เล็กของเธอถูกยึดไวจ฾ ากคนถาม และ

พลอยนภัสก็อยากกรดี รอ฾ งใหล฾ ่นั เพราะเรม่ิ รอ฾ นวูบวาบตามลาํ ตวั อย฽างแปลกๆ ขนลกุ ซไ฽ู ปทงั้ ตวั กับสมั ผัสง฽ายๆ จนสะบดั เทา฾ หนีแต฽ ไมห฽ ลดุ แมก฾ ระทั่งเทา฾ ของเธอก็ยัง ‘ร฾ูสกึ ’ ข้ึนมาอยา฽ งผิดปกตเิ มื่อถกู เขาแตะตอ฾ งหรอื นี่ เขาเล฽นของหรอื วางยาปลุกเซก็ ซแกบั เธอหรอื เปล฽ากลุ สตรอี ยา฽ ง เธอไม฽เคยมีอารมณหแ ่นื ๆ อย฽างว฽าพวกนม้ี ากอ฽ นเสยี หนอ฽ ย ! นอกจาก ความร฾สู กึ วบู วาบซึง่ เทียบกนั ไมไ฽ ดก฾ ับประสบการณแทเ่ี พง่ิ ผ฽านพ฾น เม่อื สะบดั หนีไมห฽ ลดุ เธอเลยพนั ผ฾าห฽มไว฾ใตร฾ กั แร฾อยา฽ งแนน฽ หนา กม฾ ลงไปปลดมอื ใหญอ฽ อกเสียเอง “โธ฽เอ฿ย!” หญงิ สาวเมม฾ ปากอยา฽ งโมโหเมื่อทํางานไม฽สาํ เรจ็ น้ิว แขง็ แรงลอ็ กขอ฾ เท฾าของเธอแน฽นหนาไม฽ขยบั แม฾เธอจะทัง้ ดงึ และ หยกิ ท้ังทด่ี ูเหมอื นเขาจะกําเอาไว฾หลวมๆ เทา฽ นัน้ “เราเป็นแฟนกนั แลว฾ นะ” “!!!” พลอยนภัสเงยหน฾าขึน้ มองคนพดู ท่ีกําลงั อมยิม้ อยา฽ งงงๆ กอ฽ นจะเผยอปากค฾างเมอ่ื สมองรับร฾ูสิง่ ท่ีเขาเพงิ่ บอกออกมาหยกๆ ใบหน฾ารอ฾ นผะผ฽าวข้นึ มาอกี คาํ รบหากจาํ ต฾องข฽มกลนั้ เอาไว฾อย฽างเตม็ ท่ี เขาคงหัวเราะเยาะขันเธอนา฽ ดจู นกลา฾ ล฾อเล฽นเพราะเหน็ วา฽ เธอ ออ฽ นตอ฽ โลกเหลอื เกนิ นะ฽ สิ “ดิฉนั ไม฽ว฽างจะไปเขา฾ คิวรอใคร”