Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore wลิกเกมร้ายล่าเกมรัก

wลิกเกมร้ายล่าเกมรัก

Published by srichaleow26, 2021-05-21 04:52:06

Description: wลิกเกมร้ายล่าเกมรัก

Search

Read the Text Version

“เราเรยี นเกง฽ อยา฽ งน้ี ฉันจะอยากให฾ไปช฽วยงานคนอ่ืนทําไม” ชายหนมุ฽ เงยหน฾าข้นึ มองด฾วยตาสีเขยี วเข฾มลุม฽ ลกึ นักศึกษาท่ีมีผลการเรยี นยอดเยี่ยมจากมหาวิทยาลัยอนั ดบั หน่ึง ของนิวยอรแกเชน฽ เธอ ลว฾ นถูกจองตวั จากบรษิ ทั ชนั้ นําเอาไว฾ต้งั แตย฽ ัง เรียนไมจ฽ บ กถ็ า฾ เขาไม฽เคยยอมให฾เธอรบั งานพวกน้ันแตใ฽ หม฾ าทํางาน พเิ ศษกบั ฮันน่ีแทน เขาจะอยากใหเ฾ ธอไปชว฽ ยงานโอลเิ วยี เพื่ออะไร “แลว฾ กไ็ ม฽ต฾องมาแก฾ตัววา฽ ฉันดแู ลเรามามาก งานทกุ ตาํ แหน฽งที่ เราอยากทํา ฉนั จะส่งั ให฾หวั หนา฾ งานเขา฾ ใจว฽าเราต฾องไต฽เตา฾ ขน้ึ ไปที ละขนั้ เหมือนกับพนกั งานทั่วไป ไม฽มีสิทธิพิเศษ” การใช฾เส฾นสายเปน็ เรือ่ งน฽ารงั เกียจในสายตาของตระกลู คิง พวกเขามักทาํ ให฾แน฽ใจเสมอว฽าพนักงานทุกตาํ แหน฽งมศี กั ยภาพ ความซือ่ สตั ยแตอ฽ องคแกรก็สาํ คัญไม฽แพก฾ นั ดว฾ ยผลตอบแทนและ สวัสดิการท่เี กินกวา฽ มาตรฐานมามากโขสาํ หรับตาํ แหนง฽ งานสําคญั และเลย้ี งคนมีฝมี อื ไว฾มากมาย ทําให฾คงิ คอรแปอเรชนั กลายเปน็ ยักษแ ใหญแ฽ ละตาํ นานในวงการอตุ สาหกรรมหลายชนิดมาหลายยคุ หลาย สมยั เคยมเี วลาท่ียากลาํ บากและทา฾ ทาย แตพ฽ วกเขากผ็ ฽านมาไดท฾ ุก คร้ังและยง่ิ แข็งแกรง฽ ข้ึนทกุ ที ถา฾ คนรวยคอื ราชวงศใแ นอเมรกิ า ทายาทฝาแฝดของตระกลู คิง ก็คอื เจา฾ ชายเน้อื หอมที่มีสาวๆ จอ฾ ง เขมือบเปน็ ตนั “พรายคดิ ว฽าคณุ จะไมว฽ า฽ อะไร เพราะความสัมพันธแของคณุ กับ

ลีฟว”ี “ฉนั กบั ลฟี ทาํ ไม” เขาจอ฾ งมานง่ิ ถามเสยี งตํ่าน฽ากลัวจนเธอ ขยับตัวอยา฽ งระมดั ระวงั และหาทางช่ิง “พรายจะขึ้นไปนอนแลว฾ ค฽ะ ถา฾ คุณไม฽มอี ะไรอกี ” “เรายงั ไม฽ตอบเลยนะ น฾องพราย” “คณุ รูอ฾ ยแ฽ู ล฾ว” ร฽างโปรง฽ ผดุ ลกุ ข้ึน และเปน็ คร้ังแรกทีเ่ ดสม อนดแยนื่ มอื มาจับมอื เล็กเอาไว฾มัน่ ดงึ เธอเขา฾ ไปใกล฾ “จําไดว฾ า฽ ฉันไมเ฽ คยพดู เรอื่ งลฟี กบั เรานะ ไรอนั บอกหรอื ไง แลว฾ ลฟี ชวนเราไปทาํ งานด฾วยตั้งแตเ฽ มอ่ื ไหร฽” “เจอทอี่ อฟฟซิ สองสามครงั้ คะ฽ คร้ังแรกตอนนิตยสารของเธอ มาสมั ภาษณคแ ณุ กับไรอัน ตอนนัน้ พรายไปชว฽ ยทาํ งานพารแตไทมแ ต฾อนรบั ทีมงานของเธอ” “เขา฾ ใจละ฽ แตอ฽ ย฽าพดู ถงึ ความสัมพันธแของฉันกบั ใครอีก เราไม฽ ร฾เู รอ่ื งพวกนั้นเลย นอ฾ งพราย” เสียงห฾าวนน้ั ราบเรียบก็จรงิ แต฽ สายตาของเขาทาํ ใหค฾ นฟังสะอึกดว฾ ยอดนกึ น฾อยใจไม฽ได฾ เดสมอนดไแ ม฽อยากใหเ฾ ธอยุ฽งเรอื่ งส฽วนตัวของเขา เธอเองกไ็ ม฽เคย ทํา เอ฾อ... อย฽างน฾อยเขากไ็ มร฽ ว฾ู า฽ เธอทาํ อย฽างนนั้ อนั ที่จรงิ เธอกบั ผ฾ูปกครองหนุ฽มไม฽เคยคยุ เรื่องสว฽ นตวั ของเขาเลยยกเว฾นเมือ่ ครง้ั ที่เธอ ไปบอกเขาเร่ืองรเี บกกา฾ และไรอนั

“พรายจะไมพ฽ ดู อีก” “ไมเ฽ ข฾าใจผดิ ดว฾ ย” สาวนอ฾ ยกะพริบตางงๆ ไมเ฽ ข฾าใจสง่ิ ทช่ี ายหน฽มุ ตอ฾ งการสื่อ “พรายไม฽ไดเ฾ ข฾าใจผดิ ” “เรายังเดก็ ชอบคดิ อะไรเอาเอง” “พรายอายุยีส่ บิ เอด็ แลว฾ ” ปากหยกั สชี มพูระเรอื่ เม฾มแน฽น เอย฽ ตอ฽ นาํ้ เสยี งแดกดนั นดิ ๆ “ตอนคุณอายเุ ท฽าพราย คณุ คงไมค฽ ดิ วา฽ ตัวเองยังเปน็ เด็ก” กช็ วี ิตชว฽ งนั้นของเขากับคูแ฽ ฝดทําให฾แคซาโนวา ในตาํ นานยงั ตอ฾ งอาย “ถา฾ มองย฾อนกลบั ไปจากตอนน้ี ฉันกค็ ิดว฽าตวั เองยังไมโ฽ ตเทา฽ ไหร฽ แต฽ถึงยงั ไงกเ็ ป็นผใ฾ู หญม฽ ากถา฾ เทียบกบั เรา” เขาเล้ียงเธอมาอย฽างเจ฾าหญิงเชียวล฽ะถ฾าเทียบกับตัวเอง พ฽อเขาเลยี้ งลกู ได฾โหดจนนา฽ จะไปเปิดโรงเรียนดดั สนั ดานผนวก กบั การสร฾างลกู ให฾เปน็ มหาเศรษฐี เขาตอ฾ งรบั การเทรนหฤโหดมา ตงั้ แต฽อายุสบิ กว฽าขวบท้ังเรยี น ทั้งทํางานและดูแลตัวเอง เวลา ส฽วนตัวนอ฾ ยนิดทม่ี เี ลยใช฾แบบเสเพลสดุ ๆ อยห฽ู ลายปี เมือ่ เขากับไรอนั ทําเงนิ ระดับสบิ ลา฾ นใหบ฾ รษิ ัทไดก฾ ฽อนอายุยีส่ ิบ เดวิด เจมสแ คงิ เพียงพยกั หนา฾ เนิบๆ ‘ก็พอใช฾ แกคงได฾สมองของแม฽ แกมาบา฾ ง ใชไ฽ หมจ฿ะ ฮนั นี่’ ลืมบอกว฽าพ฽อโอเอยูค฽ นเดยี วคอื แม฽เขาเอง แต฽ถงึ จะรกั ภรรยาท่ี เด็กกวา฽ มากเกินรอบขนาดไหน ฮนั นกี่ ไ็ ม฽อาจปกปูองเขาจาก

โรงเรียนดดั สันดานของพ฽อได฾ ‘ไอควิ ผมกับไรอนั เกือบรอ฾ ยสสี่ บิ พอ฽ อย฽าลืมสิ!’ ‘กย็ งั น฾อยกวา฽ เมยี ฉันอยด฽ู ี แกกแ็ ค฽มพี รสวรรคแบ฾างเทา฽ นนั้ แหละ’ บดิ าบอก ลดเกรดของเขาลงไปตามใจตวั เอง ‘ถา฾ แกโง฽กว฽าน้ี ฉันคงเครียดหนัก เพราะอุตส฽าหหแ าเมียท้งั สวยทัง้ ฉลาดมาเปน็ แม฽แก ได’฾ การมแี มเ฽ ป็นอจั ฉริยะเชน฽ เดยี วกบั น฾องชายของเธอ คือ เควิน ไมเคลิ นกั วิทยาศาสตรแของคงิ คอรแปและตอ฾ งถูกพอ฽ ตวั เองกดดนั แบบเขากบั ค฽แู ฝด อาจจะทาํ ใหเ฾ ด็กสว฽ นใหญฆ฽ า฽ ตวั ตายไปแลว฾ แต฽ขอ โทษทที ีพ่ อ฽ เขาไม฽สมหวัง ความซวยอกี อย฽างทีอ่ าจจะถือเปน็ ความโชคดบี า฾ งกไ็ ด฾ ก็คือพ฽อ เขาเคยโดนผู฾ติดตามใกลช฾ ิดทรยศยงิ เกือบเอาชวี ิตไม฽รอดมาคร้ังหน่ึง ทําใหเ฾ ดวดิ หวาดระแวงอยา฽ งหนักจนเคี่ยวกรําเอากบั ลกู ชาย เขากับไรอันตอ฾ งเอาชนะผตู฾ ดิ ตามทุกคนให฾ได฾ ปีแรกๆ เขา สะบักสะบอมทกุ วนั ทงั้ เหน่อื ยและโมโห บางคร้ังทอ฾ แทบถอดใจ ต฽อ มาเร่ิมชาชนิ และทา฾ ยสดุ สนุกกบั มนั จนต฾องระวงั ไม฽ใหม฾ ากเกนิ ไปไม฽ ใหต฾ วั เองกลายเปน็ พวกปุาเถือ่ น การใช฾กําลงั ช฽วยไดเ฾ ยอะเมอ่ื ฮอรแโมนของผ฾ูชายทํางานหนกั ... งานของพ฽อสําเร็จเสมอ... และเขานึกอยากใชก฾ าํ ลงั ในตอนนี้ เดสม อนดแเงยหน฾ามองสาวนอ฾ ยทยี่ นื ใกลจ฾ นไดก฾ ลิ่นกายหอมออ฽ นๆ “พรายไม฽ยุ฽งเร่ืองของคุณก็ได฾ แตเ฽ ลิกวา฽ พรายเป็นเดก็ เสยี ที”

หนุ฽มหล฽อเบ฾ปากนิดๆ รับรองว฽าถา฾ เขาเลิกเหน็ เธอเปน็ เดก็ เมอ่ื ไหร฽ เรอ่ื งคงจบไมส฽ วยแน฽ “อยากไปนอนนกั ก็ไป” รุง฾ พรายดึงมือออกรวดเร็วเมอื่ ข฾อมือถูกปล฽อยออกงา฽ ยๆ และ รา฽ งสูงสง฽าลกุ ข้นึ เดนิ ไปนัง่ ทีโ่ ต฿ะทาํ งานลกึ เข฾าไปดา฾ นใน เลิกสนใจ เธออกี ตอ฽ ไปจนคนประสบการณแน฾อยคอตก น่ีถา฾ เขารวู฾ ฽าเธอเคยทําอะไรมาบา฾ งเพื่อสปอยลคแ วามสัมพนั ธแ ของเขากบั สาวๆ มาแลว฾ หลายครง้ั สาวนอ฾ ยนกึ ไมอ฽ อกเลยว฽าเดสม อนดจแ ะโกรธขนาดไหน ทผี่ า฽ นมาเขาโกรธเธอนอ฾ ยกว฽าน฾อย แตร฽ ง฾ุ พรายเคยเห็นฤทธิ์เขามาแล฾ว รา฽ งโปร฽งหันหลงั กลับไปยังประตเู พื่อกลบั หอ฾ งพัก อดดงึ กระดาษแผน฽ บางท่ซี ฽อนเอาไวใ฾ นกระเป฻ากระโปรงออกมาดูระหว฽าง ทางไม฽ได฾ ปากหยักสีชมพรู ะเร่ืออมยม้ิ ใหก฾ าํ ลังใจตัวเอง ถ฾าจําเป็นตอ฾ งทาํ อกี เธอกจ็ ะทาํ ไดส฾ ําเรจ็ เหมอื นกบั ทกุ คร้งั น่นั แหละนา฽ อีกอยา฽ งเดสมอนดแไม฽เหน็ จะเคยเดอื ดรอ฾ นเวลาทต่ี อ฾ งหา ผ฾หู ญงิ คนใหม฽ คนแล฾วคนเลา฽ บอ฽ ยครั้งท่ีเธอท฾อและอยากเลิกยุ฽งกับ ชวี ติ สว฽ นตวั ของเขา แตไ฽ ม฽เคยทาํ สําเร็จเสียที

ตอนท่ี 3 ญาตผิ ู฾ใหญ฽ และควันไฟของปัญหา พลอยนภสั ชะโงกหน฾าดูคฤหาสนหแ ลังใหญท฽ อ่ี ยเ฽ู กอื บกลางเมอื ง แล฾วตอ฾ งห฽อปาก หันมาหาคนขับรถเก฽าแก฽ “บา฾ นใหม฽คณุ ตาหลงั เบอ฾ เริ่มเลยนะคะ ไม฽เห็นเคยเลา฽ ใหพ฾ ลอยฟังเลย” “ทา฽ นคงรวยจนไมไ฽ ด฾สนใจว฽าจะมีสมบตั อิ ะไรเพมิ่ ข้นึ นะ฽ ครับ คุณพลอย แตบ฽ า฾ นหลงั ใหญ฽กอ็ ยก฽ู นั หลายคนนะครับ มีเจ฾าสัวอนนั ตแ ลูกชาย ลกู สะใภ฾กับคุณเวส ปีกตึกด฾านหน่งึ เป็นของคุณเวสคนเดยี ว เพราะเจ฾าสวั อยากใหห฾ ลานทา฽ นมีความเป็นสว฽ นตวั ได฾ยนิ วา฽ คุณเว สอยากไปอยูค฽ อนโดนะ฽ ครับ” “หน฽ุมโสดกอ็ ยา฽ งนล้ี ะ฽ ค฽ะ อย฽ูทีบ่ า฾ นคงพาสาวๆ มาค฾างไม฽ได฾ล฽ะ สิ” ลุงพฤกษแหัวเราะ “กด็ ูดีขนาดน้ัน เคยมาบ฾านเราสองครง้ั ม้ัง ครบั นังกาํ ไลมนั ยงั เก็บมาเพอ฾ จนถึงทุกวนั นี้ ... เจา฾ สวั ท฽านคงดใี จที่ เหน็ คณุ พลอย” “สูพ฾ ลอยไมไ฽ ด฾แน฽ค฽ะ พลอยคดิ ถึงคุณตาจะตาย อยู฽ทน่ี ฽ูนกว฽าจะ เจอท฽านทีกเ็ ป็นปี บางทีก็สองปี ยังดีทไี่ ด฾เจอเฮยี เวสบอ฽ ยหนอ฽ ย ” หญงิ สาวรอจนคนขบั จอดรถหน฾าตึก จึงเปิดประตรู ถลงไปยกมอื ขนึ้

ปิดหัวควิ้ หยตี ามองความอลังการของคฤหาสนแดาํ รงกฤตภาสแล฾ว ต฾องห฽อปาก “ผมจะไปคุยเล฽นกบั พวกในครัวรอนะครบั ถา฾ คณุ พลอยอยาก กลบั เมอื่ ไหรก฽ ใ็ ห฾คนไปเรียก” “ค฽า” หญงิ สาวยม้ิ กวา฾ งรบั คาํ มองลุงพฤกษเแ ดนิ หายไปด฾าน ขา฾ งคงไปเขา฾ ประตหู ลังทา฽ ทางเคยชินดี เม่อื เธอไมอ฽ ยู฽น้นั อดิรุจมาทาํ หนา฾ ทีแ่ ทนผ฾จู ากไปปลี ะหนึ่งหรอื สองครัง้ ชว฽ งเทศกาลตรุษจีน ส฽วนนมพรงิ้ น้ันมักทาํ ขนมหรืออาหาร ไทยซึง่ เจา฾ สัวอนันตตแ ดิ ใจในรสมอื มาใหถ฾ ึงบา฾ นทุกเดอื น ‘ทางนี้ไมม฽ ใี ครแล฾ว ทา฽ นเป็นญาตผิ ู฾ใหญท฽ ่ีเหลอื ไม฽ก่คี นของคณุ พลอย นมทําหนา฾ ทแี่ ทนจนกวา฽ คณุ พลอยจะกลับมานะคะ ’ ผูด฾ แู ล เธอมาแต฽เลก็ บอกเชน฽ นั้น ทางเดนิ โอโ฽ ถงมีภาพวาดติดฝาผนงั และของตกแตง฽ แบบจนี เปน็ หลักแต฽เครื่องเรอื นและรปู ทรงของบา฾ นเปน็ แบบโมเดิรแนซงึ่ จดั ได฾เขา฾ กันอย฽างกลมกลืน หอ฾ งรับแขกที่เธอเดนิ เข฾ามาไมม฽ ีคน พลอยนภัส เลยถือโอกาสเดินดโู ดยรอบไมค฽ ิดรีบร฾อนเรยี กใคร กระท่ังมเี สยี งดุ วางอํานาจดังขนึ้ ทําเอาเธอเกือบสะดุ฾ง “นั่นใครน฽ะ ลื้อมาหาหลานชายอวั๊ หรือไง!” หญงิ สาวหันขวบั ตามเสียงไปยังชายชราร฽างสงู สง฽าทย่ี งั มี ทรวดทรงเกอื บตรงดอู อ฽ นกว฽าวยั เจ็ดสบิ ปีกว฽าอยู฽มากโขแล฾วรบี วิง่ เขา฾ ไปหาผูส฾ ูงวัยซง่ึ มองมาตาดุ มือจับไมเ฾ ท฾าอันเลก็ ทีเ่ สริมบคุ ลิกให฾

ยงิ่ ดูเครง฽ ขรึมทรงอํานาจสําหรับคนแปลกหน฾าแนน฽ เพื่อพยงุ ตวั เอง เมื่อร฽างเพรียวโถมเขา฾ ไปกอดไวแ฾ น฽น “คุณตา โอย฿ คิดถงึ ทส่ี ุดในโลกเลยคะ฽ ” “พลอย...” เสยี งนัน้ ออ฽ นลงมานิดเดียว กอ฽ นทีม่ ือท้งั สองขา฾ งจะ ยกข้ึนจบั บ฽าบอบบางดันออกก฾มลงมองเธอใหช฾ ดั ๆ เหน็ ใบหนา฾ แอร฽ม ที่เงยข้ึนมองกลับยม้ิ ใหจ฾ นตาหยีโชวแฟันขาววับซ่ีเลก็ เหมอื นไข฽มุก “ก็ใช฽นะ฽ สคิ ฾า คิดถงึ พลอยหรอื เปล฽า” หลานสาวกราบแทบอก จบั มอื ทั้งสองข฾างขึน้ มากมุ ยกขึน้ จบู หลายๆ ครั้ง และแนบแกม฾ เขา฾ กบั มือหนาท่เี ริ่มมีรว้ิ รอยแหง฽ วัย ตาวาววับช้นื ดว฾ ยหยดนา้ํ เปลง฽ ประกายของความปลืม้ ปตี ิ “พลอยคิดถึงคณุ ตา” “ตากค็ ดิ ถึงเรา มาตั้งแต฽เมื่อไหร฽ทาํ ไมตาไม฽ร฾ู เวสกไ็ มเ฽ หน็ บอก” “สอบเสรจ็ ก็เกบ็ ของมาเลยคะ฽ อยๆ฽ู กค็ ดิ ถงึ บ฾านจนทนไมไ฽ หว” “คดิ ถงึ แตไ฽ มเ฽ คยกลับมาเลยเกือบสิบปี” เสยี งนนั้ ดงั และแขง็ ตามนิสยั ของผพู฾ ูด แต฽ออ฽ นลงมาหนอ฽ ยเมอ่ื หลานสาวกําพรา฾ เริม่ ทํา ตาโศกเจ฾าสัวเลยรบี ยกมือโบกหา฾ ม “พอเถอะ ไมต฽ ฾องมาแก฾ตวั แล฾ว นม่ี าถึงตง้ั แตเ฽ มื่อไหร฽” “เมือ่ วานเช฾าค฽ะ แต฽ท่ียังไม฽ไดม฾ าเพราะมวั แต฽เกบ็ หอ฾ ง แจ็ตแลก ดว฾ ย” “ห฾องทอ่ี าหัวงูของล้ือมนั ใหน฾ งั เดก็ นั่นเข฾ามาอย฽นู ะ฽ เรอะ หลาบ ซบั อีทาํ อะไรม่ัวซ่ัวไม฽รูภ฾ าษา ” ยามทไ่ี ม฽สบอารมณแ สาํ นวนบาง

อยา฽ งของตาเธอจะกลบั ไปเป็นแบบจีนกวางตุ฾งตามบรรพบุรษุ ที่ย฾าย มาจากจีนแผ฽นดนิ ใหญ฽ และเสียงดังยงิ่ กวา฽ เดมิ สองเท฽าไมเ฽ คยไวห฾ นา฾ ใครทท่ี าํ ให฾ทา฽ นไม฽ชอบใจ แมเ฾ มื่อเขา฾ สมาคมกบั หลานชายหรือลูกชาย เจ฾าสวั อนนั ตกแ ็ยัง คงลักษณะนสิ ยั น้เี อาไว฾ไดอ฾ ยา฽ งไม฽ตกหลน฽ แต฽บรรดาไฮโซ คนมเี งนิ และนักการเมอื งส฽วนใหญ฽ทร่ี ู฾จักทา฽ นแทบไมเ฽ คยมใี ครกล฾านนิ ทาวา฽ รา฾ ย เจ฾าสัวคืออดตี พอ฽ คา฾ ซงึ่ สร฾างตัวขนึ้ มาแบบเสอื่ ผืนหมอนใบจน รํ่ารวยมากย่ิงขน้ึ ในแต฽ละร฽นุ ทําใหต฾ ระกูลดํารงกฤตภาสซึง่ กลาย เป็นมหาเศรษฐอี ันดับตน฾ ของเมืองไทยในรนุ฽ ของพนั ธกานตแ เวสลยี แ ดํารงกฤตภาส ได฾รับการต฾อนรับยิง่ กว฽าชนชน้ั ไฮโซบางคนซงึ่ มกั มี เกยี รติยศมากกวา฽ ทรพั ยแสมบตั ิ ‘สมัยหนุ฽มๆ อ๊วั ไปจบี ลูกสาวคุณหญิง ...’ ชอื่ ของกุลสตรีจาก ตระกูลเกา฽ แก฽ถกู เอย฽ ขึ้น ‘อีวา฽ เร่อื งอะไรจะลดตวั ลงมารว฽ มสกลุ กบั เจก฿ อย฽างพวกเรา แต฽พอหนี้สินลน฾ พน฾ ตัวเพราะลกู อผี ลาญสมบัติเก฽า หมด เดย๋ี วนห้ี ลานอกี ลับมายั่วหลานอัว๊ อยากไดเ฾ วสไปเป็นหลาน เขย’ เจ฾าสวั อนันตเแ คยเลา฽ ให฾หลานสาวฟังเมอ่ื ไปเย่ยี มเธอที่นวิ ยอรแก ‘แหม เดี๋ยวน้ีเคา฾ นิยมลกู ครึ่งนีค่ า฾ คณุ ตา อกี อยา฽ งเฮียนะ฽ ทัง้ หลอ฽ ทั้งรวย เทจ฽ ะตายไป ใครจะไมอ฽ ยากได฾ ตระกูลเวสลยี แของคุณ ปาู เคทแมเ฽ ฮยี เวสนะ฽ เป็นถึงผ฾ดู เี กา฽ จากอังกฤษยา฾ ยมาแตง฽ งานกับคน

มเี งินชาวอเมรกิ นั อยู฽ ทนี่ ่ีน฽ะ เฮียเวสฮอตพอๆ กับอยท฽ู เ่ี มืองไทยเชยี วนะคะ’ ‘เวสมนั จะแตง฽ งานกับผห฾ู ญงิ ทไ่ี หนกช็ า฽ ง ไม฽จาํ เปน็ ต฾องเปน็ ลูก คณุ หญงิ คณุ นาย ขอแต฽ใหอ฾ เี ปน็ คนดี ขยนั ทํามาหากนิ ไม฽รกั เงนิ มาก กวา฽ ผัว’ ‘แปลวา฽ จะรักท้งั สองอยา฽ งกไ็ ด฾’ ตาสนี ้าํ ตาลเข฾มวาววับล฾อเลยี น ‘ล้ืออยา฽ พดู ซ้ีซว้ั อยา฽ งนสี้ ิ อาพลอย เวสมันตอ฾ งไดผ฾ ฾ูหญงิ ที่ดี ไอ฾ นี่มันนสิ ยั เหมอื นอว๊ั ’ สหี นา฾ ของคนพูดภาคภูมิ ‘มันไมม฽ ีทางโง฽โดน ผู฾หญงิ ไม฽ดหี ลอกกนิ ’ พลอยนภัสอมยม้ิ เมอื่ นึกถึงเรอื่ งเกา฽ ร฾เู หมือนกับทกุ คนใน ครอบครัว ว฽าพันธกานตรแ กั และสนิทกับเจา฾ สวั อนันตแ อาจจะมาก กวา฽ พอ฽ ของตัวเองด฾วยซํ้า ชายต฽างวยั เขา฾ กันได฾เปน็ ป่เี ป็นขลุ฽ยทกุ เรื่อง “โห คุณตารูเ฾ รือ่ งทว่ี ลยั อย฽ูห฾องพลอยด฾วยเหรอคะ” “นมพรง้ิ เขามาบอกตั้งแต฽อียา฾ ยเข฾ามาอย฽ูใหม฽ๆ อาเรามันโงถ฽ ูก เดก็ เม่อื วานซืนหลอก” “หลอกเร่อื งอะไรกันคะ” “คนเขารก฾ู นั ท้งั เมอื งว฽าเดก็ นนั่ มชี ฾ู เพอ่ื นๆ ตาเรยี กนังผหู฾ ญิงห ยาํ ฉ฽า” “เอ฿ะ! เพอื่ นๆ คณุ ตารูจ฾ กั วลยั ไดย฾ งั ไงคะ” หลานสาวน่ิวหน฾า เมือ่ จงู เจา฾ สัวอนันตแมาน่ังบนโซฟา แต฽ยังเกาะแขนข฾างหนึง่ ไว฾ด฾วย

ทา฽ ทางออดออ฾ น “เขาอายุยส่ี ิบหกปเี อง ยังเดก็ อยเ฽ู ลย” “อเี ป็นนางแบบมาก฽อน พวกเต฾นกนิ รํากนิ เปน็ พริตตตี ้งั แตอ฽ ย฽ู มธั ยมปลาย พอเรียนมหา’ลัยก็เรม่ิ ไดง฾ านเป็นนางแบบเล็กๆ เพราะ เทีย่ วหลบั นอนกบั พวกนายหนา฾ บ฾าง อาเส่ียบ฾าง เขารกู฾ ันวา฽ ถ฾าราคา ถึงก็เรยี กได฾ อาเราคงไปเจอเขา฾ แลว฾ ตดิ ใจเลยเล้ียงกันมากอ฽ นจะพา เขา฾ อยู฽ในบา฾ นสองปีหลงั มาน่ี” พลอยนภัสถงึ กบั เงียบไปช่ัวคร฽ู ไม฽ได฾สงสัยกับข฽าวทเี่ จา฾ สวั อนันตบแ อก ด฾วยรว฾ู า฽ สิง่ ใดที่ตาของเธออยากรู฾ พ่ชี ายของเธอจะหามา ใหไ฾ ด฾จนครบถ฾วน พันธกานตแเส฾นสายกว฾างขวางและรู฾มากจนนา฽ กลวั “อารจุ ไม฽ร฾ูหรอื เปลา฽ คะ ว฽าเขาเคยทํางานอย฽างนั้นมากอ฽ น” “มนั หนา฾ มดื นะ฽ สิ ทําไมจะไมร฽ ู฾ พวกตณั หากลบั ” “ท฽าทางเขาเครซ่อี ารุจเหมือนกันนะคะ พลอยดูว฽าเขาน฽าจะรกั กัน ไมง฽ ้ันจะมาอย฽ูดว฾ ยทาํ ไม” “เพราะอาลอ้ื เปยแหนัก ตามใจเดก็ นัน่ จนเหลิง แต฽หลงั ๆ คงเริ่ม เบ่ือ ผ฾ูหญงิ เลยออกไปหาเอาขา฾ งนอก เวสเคยเล฽าวา฽ เจอทผ่ี บั หนนึง ไปกับผช฾ู ายรุน฽ เดยี วกัน ก็คงชอ฾ู ีนั่นแหละ หลายปีมานอี่ ดิรจุ ใชเ฾ งนิ เกง฽ อยา฽ งกบั อะไรดี กําไรจากร฾านของแมล฽ ้ือมแี ต฽ลดลงๆ แตต฽ าวา฽ มัน คงจะเอามาเลีย้ งนังเดก็ นมี่ ากกวา฽ ไมร฽ ฾ูทําไมพ฽อล้ือถึงให฾อีเป็น ผู฾จดั การมรดก ทาํ ตวั ไมเ฽ หน็ ได฾เร่ืองไดร฾ าว เรามาก็ดีแลว฾ ย฾ายมาอย฽ู ด฾วยกนั เสยี ดีไหม” ผ฾เู ปน็ ตาสรปุ หญิงสาวกะพริบตาถๆี่ อย฽างงนุ งงด฾วยตงั้ ตัวไมต฽ ดิ การไดร฾ บั ร฾ู

วา฽ ผู฾เป็นอาอาจจะยักยอกเงนิ จากกจิ การของมารดาทําใหต฾ กใจมาก พอดู อดิรุจบอกวา฽ มเี ร่ืองจะพูดกบั เธอหลายเรื่อง ... หรือนจ่ี ะเป็น หนง่ึ ในนน้ั ? เธอพอจาํ ไดว฾ ฽าเมือ่ พอ฽ ยังมชี ีวิตอยู฽ ค฽อนขา฾ งตามใจนอ฾ งชาย แม฾ จะตักเตือนกนั อยแ฽ู ต฽ก็ไม฽เคยพูดจารนุ แรง “คณุ ตาแนใ฽ จหรอื เปลา฽ คะ เร่อื งท่วี า฽ อารุจจะเอากาํ ไรจากร฾านที่ ไม฽ใชส฽ ว฽ นของอามาใช฾จา฽ ยสว฽ นตัว” “ตาไมเ฽ คยใหค฾ นสืบแต฽ดแู นวโน฾มวา฽ คงเปน็ อย฽างน้ัน แต฽ก็ไม฽แน฽ อีทํางานไม฽เปน็ อาจจะทํารา฾ นเจ฿งเองก็ได฾ เวสบอกตาว฽าไม฽ต฾องเข฾าไป ยงุ฽ สมบตั ิพอ฽ แมเ฽ รามอี ย฽ูแคน฽ ้นั อยา฽ งมากมนั ก็เอาไดแ฾ ค฽สว฽ นทง่ี อก เงยขึ้นมา แต฽ทรัสตแทแี่ มเ฽ ราทําไวต฾ าใหท฾ นายชว฽ ยดู รวมท้ังสมบตั ิ ตามพินัยกรรมดว฾ ย” “อารจุ ก็มีส฽วนของตัวเองอยูแ฽ ลว฾ พอสมควรนะคะ” “มนั ขายกนิ จะหมดแลว฾ น฽ะสิ เห็นเวสบอกวา฽ เอาทีบ่ างแปลงไป ปล฽อยกับเพ่อื นเขากม็ ี ตาถึงบอกว฽าอใี ชเ฾ งินเปลอื ง เพราะมวั แต฽เลีย้ ง ผ฾หู ญงิ แถมยงั ลาออกจากราชการตอนท่ีคดีจบ” อดิรุจ อาชวนิ เคยถูกย฾ายมาจากหนว฽ ยงานอน่ื ให฾มาทํางาน ประจําสํานักงานคณะกรรมการปูองกนั และปราบปรามการทุจรติ แหง฽ ชาติ (ป.ป.ช.) ประเภทข฾าราชการในสายกระบวนการยตุ ธิ รรม ในตําแหนง฽ รองหัวหน฾าส฽วนไม฽ถงึ สองปกี อ฽ นที่พอ฽ แมข฽ องเธอจะเสีย ชีวติ

“อารจุ บอกวา฽ รา฾ นแมห฽ ลายร฾านดูแลไม฽ไหวถ฾ารบั ราชการไป ดว฾ ย อกี อย฽างคดีนั้นทาํ ใหอ฾ าท฾อใจด฾วยเพราะนกั การเมอื งท่ีกําลงั ถกู ฟอู งร฾องพน฾ ผิด” “ไอ฾ ส.ส. ไววทิ ยแทถ่ี กู ฟูอง อีเปน็ ถงึ รองหวั หนา฾ พรรคการเมอื ง ...” เจา฾ สวั อนันตเแ อย฽ ชอื่ พรรคการเมืองใหญอ฽ ันดับตน฾ ของเมอื งไทย ในขณะนน้ั “…รว฽ มรฐั บาล เส฾นใหญจ฽ นไมม฽ ีใครเอาผิดได฾ แต฽ถึงยงั ไง คดขี องอีกโ็ ยงมาถึงการตายของพ฽อแมล฽ ้อื ไมไ฽ ดอ฾ ยด฽ู ี อาล้อื อไี มอ฽ ยาก ทาํ งานเองมากกวา฽ ” “ถึงจะเปน็ อย฽างนนั้ จริง พลอยก็คงไม฽ว฽าอะไรหรอกคะ฽ ต้ังแต฽ พ฽อกบั แม฽เสีย อารจุ ก็ดแู ลพลอยทกุ อย฽างให฾ ค฽าเทอมกับคา฽ ใชจ฾ า฽ ย ของพลอยก็เอาเขา฾ บัญชใี หไ฾ มเ฽ คยขาด” “ตารูว฾ ฽าพลอยรกั อมี าก เลยไมค฽ อ฽ ยอยากยง฽ุ อย฽างท่เี วสมันว฽า ” เจ฾าสวั อนนั ตแถอนใจเฮอื กใหญ฽ “แตไ฽ หนๆ เรากก็ ลับมาแลว฾ คิดจะ ทาํ งานทําการอะไร เข฾าไปทาํ งานกับเวสแล฾วยา฾ ยมาอย฽ทู ่นี กี่ ับตา เถอะ” “เร่อื งยา฾ ยจะไมส฽ ะดวกนะ฽ สคิ ะ นมพร้ิงกบั คนเกา฽ ก็อยท฽ู ี่น่นั สว฽ นงานพลอยอยากหาเองมากกวา฽ พลอยจบบรหิ ารมาพอมี ประสบการณสแ มยั เรียนอยบู฽ ฾าง อยากลองทํางานกบั บรษิ ัทขา฾ มชาติดู สักพกั แล฾วคอ฽ ยขยบั ขยาย” “ก็ตามใจ ดูท่ีไหนเอาไวล฾ ฽ะ” พลอยนภสั เอย฽ ชือ่ บรษิ ทั ข฾ามชาตสิ องสามแห฽งใหเ฾ จา฾ สวั อนันตแ

ฟงั ฝาุ ยนั้นพยกั หนา฾ เนบิ ๆ รบั “ดเี หมือนกัน ผลประกอบการของทุกที่ท่พี ลอยสนใจดีหมด ” แม฾จะถอนตัวออกมาอยก฽ู บั บา฾ นเลย้ี งตน฾ ไม฾ เลน฽ หมากรกุ และจบิ นํา้ ชากับเพ่ือนรุ฽นเดยี วกันมาแล฾วหลายปี แต฽เจ฾าสัวอนนั ตยแ ังสนใจข฽าว คราวเก่ยี วกับวงการธรุ กจิ เพ่ือเปน็ ท่ปี รกึ ษาของหลานชายตามนิสยั พอ฽ คา฾ อยา฽ งพยคั ฆทแ ี่ไมเ฽ คยทิง้ ลาย “วันนมี้ าคา฾ งกบั ตาหรือเปลา฽ ” “เอาไว฾วันหลงั กอ฽ นคะ฽ นมพร้งิ เคอื งพลอยจะแยท฽ ่รี บี มาไม฽บอก ก฽อน เลยทาํ ของโปรดของคณุ ตามาใหไ฾ ม฽ทนั ” “อมี ีนา้ํ ใจ พ฽อล้อื โชคดีที่ได฾อีมาช฽วยอาภัสเล้ียงเรา” “แต฽พลอยโชคดีที่สุด เพราะมที ง้ั นมพรง้ิ คณุ ตา กบั เฮียเวส” หวั สีนาํ้ ตาลเขม฾ ซบลงกบั ต฾นแขนของเจ฾าสัว เหลือบตาข้นึ มองญาติ ผ฾ูใหญต฽ าใสแจวเ จนทา฽ นอดยกมอื ขน้ึ ลบู หัวอย฽างเอ็นดูไม฽ได฾ “ลือ้ น่มี ันปากหวานเหมือนนมพร้งิ ไม฽มผี ดิ ” หญงิ สาวหวั เราะเสียงสดใส “แลว฾ น่ี เฮยี กบั คนอืน่ ๆ ไมอ฽ ย฽ูเหรอ คะ” “เวสทํางานหนกั ดกึ ๆ นนู฽ แหละถงึ จะกลับมา คนอืน่ อยูก฽ นั หมด ยกเว฾นลงุ ลือ้ เขาไปสอนหนงั สือทม่ี หาวทิ ยาลัยเชิญไป อชี อบ วิชาการมากกวา฽ เลยใหเ฾ วสรับทาํ งานบริษทั เสยี เกือบหมด” “เฮยี กย็ งั มคี ุณตาคอยชว฽ ยเหลอื แถมยงั เลี้ยงมอื ดีไวต฾ งั้ มาก” “งานอีมาก ตอ฾ งคอยชว฽ ยดูบ฾าง จะไว฾ใจคนอื่นท้งั หมดก็ไมไ฽ ด฾”

พลอยนภัสใช฾เวลาอย฽ูกบั ครอบครัวของเจ฾าสวั อนนั ตจแ นถงึ ชว฽ ง บ฽ายจดั จงึ กลบั บ฾าน เพราะนมพริง้ โทรตามและบอกว฽าอดริ ุจกลบั มา แลว฾ พร฾อมท้ังถามถึงเธอ หากกว฽าจะฝุาการจราจรในช฽วงเวลาเลิก งานที่รถติดกเ็ ป็นเวลาเยน็ มากแลว฾ ถึงอย฽างนั้นหญงิ สาวกไ็ ปเคาะ ประตหู อ฾ งเรยี กคนเป็นอา ใบหน฾าของคนที่มาเปดิ ประตหู มองเลก็ น฾อยเหมอื นคนอดนอน “นอ฾ งพลอย ไปหาเจ฾าสวั มา ทา฽ นเปน็ ยังไงบ฾าง” “คุณตาสบายดคี ะ฽ ดแู ขง็ แรงอยา฽ งกบั คนไม฽ถงึ หกสิบ แถม เด๋ียวนยี้ ังกนิ มงั สวิรัตเิ สียด฾วยสิคะ” “เจา฾ สวั ทา฽ นรักษาสุขภาพ คร้ังทแ่ี ลว฾ อาไปเกาหลีกห็ ิ้วโสมมา ฝาก” “ทา฽ ทางอารุจเหน่ือยๆ พลอยจะมาเรยี กไปทานข฾าวคะ฽ ” “เมื่อวานเจอเพอื่ นเกา฽ เลยคุยกนั ดกึ ไปหนอ฽ ย วันน้ีกท็ ํางานตอ฽ จนเสร็จถงึ กลับมา อายุเยอะข้ึนก็อย฽างน้ี” “คณุ อายังหลอ฽ อยูเ฽ ลย แถมมแี ฟนเดก็ ดว฾ ย นา฽ จะ กระปร้ีกระเปรา฽ ไป ได฾อีกนานนะคะ” แววตาของอดิรจุ ปรากฎอาการของความเหน่ือยหนา฽ ย “น฾อง พลอยกร็ ู฾วา฽ วลยั เขายังเดก็ อายหุ ฽างกนั มากๆ ก็ไมใ฽ ชจ฽ ะดีเสมอไป หรอกลูก” “อารจุ รกั วลัยหรอื เปล฽าคะ” หญงิ สาวถามเม่ือกอดแขนคนเปน็

อาเดนิ ลงบันไดไปท่หี ฾องอาหารด฾วยกัน “อาบอกไมถ฽ กู มันคงเปน็ ความพอใจมากกวา฽ ผ฾ูชายนะ฽ นอ฾ ง พลอย บางครั้งพอใจก็จริง แตเ฽ รากอ็ ยากได฾ผูห฾ ญงิ ที่ทาํ ให฾หวั ใจช฽มุ ชืน่ เพราะคุณสมบตั อิ ยา฽ งอนื่ ด฾วย” “เหมือนพอ฽ กบั แม฽ของพลอยใช฽ไหมคะ” “ใช฽” น้ําเสียงของคนพูดเศรา฾ ลง ยกมือขนึ้ ตบมอื เล็กที่เกาะ แขน ก฾มลงมองหลานสาวด฾วยสายตารักใคร฽ “เหมอื นคุณภสั กบั พี่ศร สองคนนเ้ี หมาะสมกนั เหลอื เกิน อายหุ ฽างกันหลายปีแตก฽ ย็ ังเตมิ เตม็ กันได฾จนนา฽ อิจฉา เสียดายท่บี ญุ นอ฾ ย” “ทาํ ไมอาไม฽มองหาผู฾หญิงอายรุ ฽นุ ราวคราวเดยี ว หรือห฽างกนั ไม฽ มากล฽ะคะ อาพรอ฾ มออกอย฽างน้ี” “ไม฽ใชอ฽ าไม฽หา แต฽บางครั้งสิง่ ทเ่ี ราตอ฾ งการกส็ ดุ เอื้อมนะ น฾อง พลอย” พลอยนภัสยน฽ หวั ค้วิ เงยหน฾าข้นึ มองแตเ฽ ห็นสีหนา฾ ท่ีหมน฽ หมอง ลงมาอีกเลยไมอ฽ ยากซกั เธอกบั อดริ ุจสนิทกันมากพอสมควรในฐานะ อาหลานกจ็ รงิ แต฽หญงิ สาวไมร฽ ู฾เรื่องส฽วนตัวของเขามากนกั บางทีคง ต฾องแอบถามนมพร้ิงวา฽ อดริ จุ เคยอกหกั จากสาวคนไหนหรือเปลา฽ “เห็นอาบอกว฽ามีเร่ืองจะคุยกับพลอยหลายเรอ่ื ง” “ใช฽ เอาไว฾กนิ ขา฾ วเสรจ็ ค฽อยข้นึ มาคยุ ทหี่ ฾องทํางานกแ็ ลว฾ กนั อา ต฾องเอาบัญชใี ห฾ดูดว฾ ย ตอนน้ีนอ฾ งพลอยกลับมาแลว฾ เดีย๋ วอาทิตยแ หนา฾ อาจะไดเ฾ รียกคุณโภคินเข฾ามาจดั การเรือ่ งพนิ ยั กรรมให฾

เรยี บร฾อย” “ความจรงิ ไมต฽ ฾องรีบรอ฾ นหรอกคะ฽ เอาทสี่ ะดวกดีกวา฽ แต฽ พลอยกค็ ิดถึงลุงโภคินเหมือนกนั ” “จัดการใหเ฾ สร็จๆ ไปนัน่ แหละดแี ล฾ว อาจะไดห฾ มดห฽วง” หนม฽ุ ใหญว฽ ฽าเม่ือนงั่ ลงทโี่ ต฿ะอาหาร พยักหน฾าและเอ฽ยทกั นมพริ้งกับแจม฽ จนั ทรทแ ่ชี ฽วยลําเลียงกบั ขา฾ วมาวาง เอ฽ยชวนสตรสี งู วัยอย฽างเขา฾ ใจ หลานสาว “นมพริง้ มานง่ั ทานด฾วยกนั สคิ รบั เดี๋ยวนี้นอ฾ งพลอยไม฽มีใคร แล฾ว กนิ กับผมสองคนจะไม฽อร฽อย” “ขอบคณุ คะ฽ คณุ รุจ แตน฽ มพริ้งกนิ ในครวั กบั คนอน่ื ๆ ดีกว฽า” “นมพริ้งก็เหมอื นแมข฽ องพลอย โต฿ะอาหารตัง้ ยาวแต฽กินกันแค฽ สองคน เหงาออกค฽ะ นะคะ” หญงิ สาวจับมอื ทเ่ี พิง่ วางถ฾วยแกงถว฾ ย สุดทา฾ ยลง เงยหน฾าขนึ้ มองออ฾ นดว฾ ยสายตาออ฽ นเชื่อม “โถ แม฽คุณ นมกอ็ ย฽ตู รงนเ้ี อง ตอ฽ ใหไ฾ ม฽รว฽ มโตะ฿ กเ็ หมอื นกนั นัน่ ละ฽ ค฽ะ เอาไว฾วันไหนคุณพลอยไมม฽ คี นกินข฾าวด฾วยจริงๆ แลว฾ นมพริ้ง จะนง่ั เปน็ เพ่อื นนะคะ” คนฟงั ทาํ หน฾ามุ฽ย แต฽ไม฽เซ฾าซี้เพราะถูกเลยี้ งมานานจนร฾ูนสิ ยั กัน ดี “สญั ญานะคะ” “สญั ญาคะ฽ อยากไดอ฾ ะไรเพิ่มกเ็ รยี กนะคะ” นมพรง้ิ บอก พนิ ิจ สองอาหลานอยชู฽ ั่วครจ฽ู ึงเดนิ กลับเข฾าไปในครัว รบั ประทานอาหารเย็นเสรจ็ พลอยนภสั จงึ เดนิ ตามอดริ จุ ไปยัง

หอ฾ งน่งั เลน฽ อนั เปน็ สถานที่ด่ืมกาแฟ นงั่ ทาํ งานหรอื หยอ฽ นใจบางครัง้ รอจนแจ฽มจันทรทแ มี่ าเสิรฟแ น้ําชาเสรจ็ จึงเริ่ม พรอ฾ มแฟูมงานหลาย แฟูมกับโนต฾ บก฿ุ บนโต฿ะหนิ ออ฽ นทเี่ ขาเปดิ ไฟลแพร฾อม หนั หนา฾ จอให฾ หลานสาวดู “เร่อื งร฾านของคณุ ภสั หลายปมี านรี้ ฾านคา฾ แถบนนั้ เฟ่ืองฟขู ้นึ มาก ค฽แู ข฽งก็เยอะขน้ึ เลยไมไ฽ ดข฾ ายดีเหมือนเดิม อาทําตารางรายรับ รายจา฽ ยไวใ฾ หน฾ อ฾ งพลอยดทู กุ ปี ส฽วนแฟูมพวกนี้เปน็ แฟมู สรุปรวมที่ ทางบัญชที าํ ไว฾ ถา฾ น฾องพลอยอยากดรู ายละเอยี ดมากกวา฽ น้จี ะตอ฾ งลง ไปเอาเอกสารที่ห฾องเกบ็ ของด฾านล฽าง” “เหน็ จะไมจ฽ ําเป็นหรอกค฽ะ อารจุ ถ฾าดแู ลว฾ เอกสารพวกนไี้ มม฽ ี ปัญหา พลอยกไ็ มอ฽ ยากรอื้ ให฾เสียเวลา อารุจคดิ ว฽าสาเหตหุ ลักทเี่ ราขาย ไม฽ดีเหมอื นเมอื่ ก฽อนเพราะมีคูแ฽ ขง฽ เหรอคะ” พลอยนภัสดึงโน฾ตบก฿ุ ท่ีทาํ เปน็ ทั้งตารางและกราฟบญั ชีอย฽างที่ ไมซ฽ ับซอ฾ นเพราะเปน็ กจิ การเลก็ ๆ ข้นึ มาดู แยกเป็นรา฾ นและรายรับ รายจา฽ ยในตารางเอกซเแ ซลแตล฽ ะเดือนอยา฽ งเรียบรอ฾ ย ไม฽ใช฽เรือ่ งยาก เพราะเธอเรยี นมาอย฽แู ลว฾ หญงิ สาวนัง่ มองรายรับและรายจ฽ายท่ีนับวนั กด็ ูเหมอื นว฽า รายจ฽ายจะเพม่ิ ขึ้น แตร฽ ายรบั และกําไรกลบั ลดลงค฽อนข฾างมากอาจ จะเรียกว฽าเหลือกาํ ไรแคห฽ ฾าสบิ เปอรแเซน็ ตแของสมยั ท่มี ารดาของเธอ ยงั อยเู฽ ทา฽ นนั้

จะเรียกวา฽ แค฽พออย฽ูไดก฾ ็คงไมผ฽ ดิ นัก ทวา฽ รายจ฽ายในส฽วนตา฽ งๆ ท่ีเธอไลส฽ ายตาดคู ร฽าวๆ ก็ไม฽ผิดปกติ ถงึ จะมีบางรายการที่สูงไป หน฽อย แตเ฽ ธอคดิ วา฽ คืนนีถ้ า฾ ใช฾เวลาดูรายละเอียดในแฟูมหลายแฟูม พวกนีแ้ ล฾วคงเข฾าใจมากข้นึ ถึงสาเหตุของปญั หาหลกั ที่รา฾ นกําลงั เผชญิ อยู฽ และจะเข฾าใจท้งั หมดถา฾ ไดล฾ องไปเฝูารา฾ นสักอาทิตยแ “กส็ ฽วนหน่งึ นะ฽ ลกู แต฽อาเองต฾องยอมรับวา฽ อาไม฽มหี ัวทางดา฾ นน้ี เหมอื นคณุ ภสั มรี า฾ นใหมๆ฽ หลายรา฾ นที่เป็นพวกคนหนม฽ุ สาวหรือ ผป฾ู กครองของนกั เรียนมาเปิด เขาคงทําได฾ดเี ลยเรียกแขกได฾มากกว฽า อกี อย฽างคนของเราลาออกไปเยอะ มคี นใหมๆ฽ เขา฾ มา เกือบหมด ท้งั แมค฽ รวั เดก็ เสิรฟแ รสมือคงไม฽ค฽อยเหมอื นเดิม แขกเก฽าๆ หายไป มาก” นาํ้ เสียงหลังอ฽อยลงจนหญิงสาวเงยหนา฾ ข้ึนมองแลว฾ ยม้ิ ให฾ เมือ่ เอื้อมมือไปดงึ มือของอดิรุจมาจบั เอาไว฾ บบี แนน฽ “อาไม฽จาํ เปน็ ต฾องเสียใจเลยค฽ะ แคท฽ ่ีร฾านยังอยไู฽ ดก฾ ็ดีแล฾ว ขาย อาหารบางพื้นที่ท่ีมกี ารแขง฽ ขนั สงู บางคร้ังต฾องใช฾ทงั้ ดวงกบั ฝมี ือถึง จะอย฽ูได฾ อารุจรบั ราชการมาก฽อน ไม฽เคยทาํ การคา฾ คงไม฽ถนดั มาก” สีหนา฾ ของอดิรจุ ดขี ้ึนมานิด ถงึ อย฽างน้ันสายตาทมี่ องเธอยังมี ความรสู฾ กึ ผดิ “วนั หลังน฾องพลอยไปดกู บั อานะ จะไดด฾ วู า฽ จะจดั การ ใหมย฽ งั ไง หนจู ะเขา฾ มาชว฽ ยอาทํางานเลยหรอื เปลา฽ ” “ความจรงิ ...” พลอยนภัสถอนใจเบาๆ “พลอยอยากลอง

ทาํ งานกบั องคแกรใหญ฽ๆ ดูก฽อน ไมใ฽ ช฽เพราะไมอ฽ ยากชว฽ ยอารจุ ทํางาน นะคะ แตพ฽ ลอยเพงิ่ เรยี นจบ สมัยเรยี นก็ไมไ฽ ด฾ทาํ งานพเิ ศษตรงกับท่ี เรียนมามากพอ” “รอ฾ นวิชาวา฽ งั้นเถอะ” น้ําเสียงของอดริ ุจดีข้ึน ยกมอื ขนึ้ โยกหวั ของเธอ หญิงสาวเลยยมิ้ กว฾าง “จะวา฽ ง้ันกไ็ ดค฾ ะ฽ พลอยทาํ เรซเู มก฽ ับแฟมู ผลงานเอาไว฾แล฾ว ดไู ว฾ ตั้งแต฽อย฽ูทางโน฾นวา฽ จะสมคั รท่ไี หนบ฾าง ช฽วงน้เี ขาเปดิ ตําแหนง฽ ว฽างท่ี เหมาะกบั พลอยพอดี เลยคิดวา฽ อยากลองทําแลว฾ ช฽วยดบู ัญชีทร่ี ฾าน กบั เขา฾ ไปเฝาู วันหยดุ บา฾ งน฽ะค฽ะ” “เป็นอยา฽ งน้นั ก็ดี อาตามใจพลอย” “เรอื่ งงาน ถา฾ อารจุ ไมค฽ ฽อยถนัด พลอยหาคนมาชว฽ ยดูไดน฾ ะ คะ…” หญงิ สาวเสนอเสยี งอ฽อน รบี เอ฽ยต฽อเมื่อคนฟงั ขมวดควิ้ “ไมใ฽ ช฽ เพราะพลอยไมไ฽ ว฾ใจอารุจนะคะ แต฽บางทีมีคนท่มี ีไอเดยี ดๆี มาช฽วย งานบ฾างเป็นผู฾จัดการร฾าน อารุจคอยเปน็ ทปี่ รึกษาจะไดเ฾ บาแรงขน้ึ อาทัง้ ช฽วยงานทั้งดแู ลพลอยมาหลายปี ถ฾าอารุจอยากพักไปไหนบ฾าง พลอยกเ็ ขา฾ ใจคะ฽ ” “โอ฿ย อายังไม฽แก฽ขนาดน้นั อกี อยา฽ งอาก็มีเวลาพักอย฽แู ลว฾ แตม฽ ี คนเขา฾ มาชว฽ ยดกู ็อาจจะดเี หมอื นกัน ” สีหน฾าคนฟังสดใสขน้ึ ซง่ึ ทําให฾ พลอยนภสั เกอื บผ฽อนลมหายใจออกมาเปน็ คาํ รบสอง หากอารุจทําอย฽างที่คุณตาว฽าจรงิ กค็ งจะมพี ิรธุ แล฾วเมอ่ื เธอ บอกว฽าจะเอาคนเขา฾ มาช฽วย ซึง่ หมายความว฽าคนๆ นน้ั อาจพบ

หลักฐานของการยักยอกเงินไดโ฾ ดยง฽าย “ถ฾าอยา฽ งนัน้ กต็ กลงกนั ตามนี้ละ฽ ค฽ะ ให฾พลอยมเี วลาดูแฟมู พวก น้กี ับไปดทู ร่ี า฾ นระหว฽างท่ีรอผลสมัครงาน เอาไว฾ถ฾าเขาไมร฽ บั จรงิ ๆ แล฾วพลอยค฽อยมาชว฽ ยอารจุ ดรู า฾ นเต็มตวั ดีไหมคะ” “อยา฽ งนอ฾ งพลอยน฽ะมแี ตค฽ นจะแย฽งตวั อาเคยเจอคุณเวสครง้ั หนึ่งเขา เพิ่งกลบั จากนวิ ยอรแกพอดี บอกวา฽ น฾องพลอยเพ่ิงปฏเิ สธงานที่ บรษิ ทั ใหญท฽ างนู฾นเสนอให฾ ขนาดฝร่งั เขายังอยากไดห฾ นูไปร฽วมงาน คนไทยจะไม฽อยากได฾ตัวหนูได฾ยงั ไง กลัวแตเ฽ งนิ เดือนไม฽กีอ่ ฐั จะทาํ ให฾ หนูลาํ บากมากกว฽า ” สีหนา฾ ของคนพูดภาคภมู ิในตวั หลานสาวคน เดียว “อาดใี จ นึกว฽านอ฾ งพลอยจะไมอ฽ ยากกลับบา฾ นเราแลว฾ ซะอีก” “โธ฽ เดก็ ท่เี รียนดใี นยดู ังๆ ปกตกิ ็มบี ริษทั ใหญอ฽ ยากจองตวั ไป รว฽ ม งานบ฾างนน่ั แหละคะ฽ แตไ฽ ม฽ไดห฾ มายความวา฽ พลอยทําจริงแล฾ว จะไมโ฽ ดนไลอ฽ อก พลอยคิดถงึ บา฾ น คิดถึงอารจุ คิดถึงคณุ ตา นมพริ้ง เฮยี เวสกับทุกคน” “อาก็คิดถึงนอ฾ งพลอย ย่งิ นมพริง้ คงไม฽ตอ฾ งพดู ถึง” “พลอยใช฾เงนิ ไมเ฽ ก฽งหรอกคะ฽ เงินเดอื นน฾อยหน฽อยก็ประหยดั เอา รบั รองว฽าจะไม฽มาแบมือขออารุจเพิม่ แน฽” อดิรุจหัวเราะ มองหญงิ สาวที่เขาเห็นเหมือนลูกสาวดว฾ ยสายตา อ฽อนโยน “เด็กปากหวาน เงนิ พวกนัน้ ก็ของนอ฾ งพลอยเองท้ังน้ัน อา แค฽ดูแลให฾ชว่ั คราว ถึงจะดูแลได฾ไมด฽ นี กั ”

“แลว฾ สว฽ นของอารจุ เองละ฽ คะ” คําถามของเธอทําใหค฾ นฟงั ชะงักไปชั่วครู฽ มองใบหนา฾ ผอ฽ งออ฽ น เยาวทแ ถ่ี ึงแม฾จะยังย้ิมอย฽ู แตก฽ ม็ คี วามอยากรท฾ู เ่ี ขาพออา฽ นออก “เจา฾ สวั เล฽าให฾นอ฾ งพลอยฟังใช฽ไหม” “พลอยไมอ฽ ยากรห฾ู รอกคะ฽ ถา฾ อารจุ ไมอ฽ ยากเล฽าใหพ฾ ลอยฟงั ” “มันไมใ฽ ชเ฽ ร่ืองใหญ฽ขนาดนั้น ” อดริ จุ ตบมือหลานสาวเบาๆ หน฾าหมองลงมาอีก “อายอมรบั ว฽าใชเ฾ งนิ ไปมากหลายปีมานี้ แต฽คดิ ว฽าจะยังเหลอื ใช฾ได฾จนไม฽ตอ฾ งใหน฾ ฾องพลอยมาเลย้ี งถา฾ ประหยัดข้นึ บ฾าง เพราะอย฽างนี้อาถึงพาวลยั ย฾ายเข฾ามาอย฽ใู นบา฾ นของพศี่ ร อา ขายคอนโดไปแล฾ว” พลอยนภัสไม฽ได฾แสดงอาการใดออกมานอกจากยม้ิ นดิ ๆ รูจ฾ าก ท่บี ิดาเคยเล฽าวา฽ สมบัตทิ ี่ปุกู ับยา฽ แบง฽ ใหพ฾ อ฽ และนอ฾ งชายมีเท฽ากัน เครอ่ื งเพชรทองไม฽มาก เงนิ จาํ นวนมากพอสมควรในธนาคารซึง่ อาจ ใช฾ไดเ฾ ปน็ สบิ ปีหากไมฟ฽ ุมเฟอื ย ทด่ี ินหลายผืนในชานเมืองและต฽าง จงั หวัด มบี า฾ นสวนเกา฽ ของปกูุ ับยา฽ พรอ฾ มที่ดินที่เมอื งนนเท฽าน้ัน ทอ่ี ดศิ ร ยกใหน฾ ฾องชายทง้ั หมดเพราะเหน็ วา฽ อกี ฝาุ ยยังไมม฽ ีครอบครวั ส฽วนเขา เองมีหน฾าที่การงานสงู ขนึ้ ไดภ฾ รรยาดแี ละเธอช฽วยทาํ งานนอกบ฾าน จนมรี ายไดเ฾ ป็นกอบเป็นกาํ บา฾ นพร฾อมท่ดี ินหลังน้นั อดิรุจขายมาซอ้ื คอนโดหรกู ลางกรงุ ให฾ตัวเอง ซื้อหอ฾ งปลอ฽ ยเชา฽ หนึ่งห฾องและยังมเี งิน ฝากคืนเขา฾ บัญชอี กี เกือบสามลา฾ น ไม฽ใช฽เงนิ ทน่ี ฾อยนักและคงทําให฾

คนจาํ นวนมากสรา฾ งตัวขึ้นมาได฾โดยงา฽ ย พอ฽ เคยเรยี กเธอเขา฾ ไปคยุ เล฽าเรื่องน้ันเรอ่ื งน้ีให฾ฟงั อย฽าง ละเอียดกอ฽ นทเี่ ธอจะไปเรยี นตอ฽ ‘อารุจของเราพอมีเงินเลยไมค฽ อ฽ ยคร่าํ เคร฽งกบั งาน เขามีรายได฾ หลายอย฽างแถมมเี งินเดอื นประจาํ เลยคดิ ว฽าคงอยไ฽ู ด฾สบาย เงินเดอื น ใช฾ไม฽เคยเหลอื สักเดอื นแล฾วยังต฾องไปเบิกของเกา฽ มาใชด฾ ว฾ ย เงินนะ฽ ลูก หามาไดก฾ ห็ มดไปถ฾าไมร฽ จู฾ ักหามาเพม่ิ เตมิ แลว฾ ทาํ ให฾งอกเงยขนึ้ มา บา฾ ง พอ฽ ไมไ฽ ด฾พูดเพราะอยากใหน฾ ฾องพลอยมองอาไมด฽ ี แตเ฽ ราอยู฽กบั ใครเรากต็ อ฾ งร฾ูนิสยั เขาด฾วย ถงึ อารุจจะใช฾จา฽ ยฟมุ เฟอื ยแตก฽ ร็ กั หลาน รกั ครอบครวั คงไมท฽ ําใหน฾ อ฾ งพลอยเดือดรอ฾ น’ ‘พลอยจะเดอื ดรอ฾ นได฾ยงั ไงละ฽ คะ ในเม่อื พลอยเป็นลูกของคุณ พอ฽ ’ ‘อะไรกไ็ ม฽แน฽นอนหรอก น฾องพลอย ถ฾าวันหนง่ึ พ฽อไม฽อย฽ูกับเรา พ฽อจะใหอ฾ ารุจดแู ลทุกอย฽าง พลอยเปน็ เดก็ ฉลาด แตห฽ นตู ฾องรจ฾ู กั ใช฾ คนดว฾ ย’ คาํ กลา฽ วนั้นราวกับเปน็ คาํ สัง่ ลา เหมอื นพ฽อจะร฾ลู ว฽ งหน฾าว฽า จะไมไ฽ ด฾เหน็ ลกู สาวเพยี งคนเดียวอีก ‘ทาํ ไมคณุ พ฽อพูดอยา฽ งนล้ี ะ฽ คะ คณุ พอ฽ จะท้งิ พลอยไปไหน’ ‘พ฽อจะอยู฽กบั พลอยทน่ี ่ลี ฽ะ จะไปไหนได฾ กพ็ ูดเผื่อไวเ฾ ทา฽ นั้น ’ ทา฽ นผ฾ูพพิ ากษาอดศิ รหัวเราะชอบใจ ยามน้ันเธอไม฽เคยคดิ วา฽ เป็นลางร฾าย โลกของเธอสว฽างไสวสวย งาม อนาคตทสี่ ดใสรออยูท฽ ั้งการศึกษาและครอบครวั ที่จะไดก฾ ลับมา

พร฾อมหนา฾ เมือ่ พอ฽ กบั แมจ฽ ากไป โดยมพี ินัยกรรมซึง่ จัดการโดยทนายความ โภคนิ ซ่งึ เจา฾ สวั อนนั ตหแ าให฾ แต฽งต้ังให฾อดิรุจเปน็ ผจ฾ู ัดการมรดกนนั้ ผู฾ เปน็ อายังมรี ายได฾จากการจดั การดแู ลรา฾ นค฾า คา฽ เชา฽ ให฾เธอเป็น เงินเดอื นดว฾ ย “อารุจ ขายคอนโดทิ้งไปแล฾วเหรอคะ” หญิงสาวถามเบาๆ “ใช฽ คอนโดห฾องหนงึ่ กับทดี่ ินอกี ผนื ท่ีอยธุ ยา แตอ฽ ายังพอมเี งิน เก็บในแบงกกแ บั เงนิ เดอื นทีด่ แู ลรา฾ นใหน฾ ฾องพลอย คอนโดอีกห฾องก็ยงั อย”ู฽ ทด่ี ินแปลงใหญท฽ ่อี ยุธยามีแปลงเดียวถ฾าเธอจําไมผ฽ ิด รวมกับ เงนิ ขายคอนโดหอ฾ งหนึง่ กลางกรุงไม฽ใชเ฽ งนิ ท่ีน฾อย พลอยนภัสค฽อน ขา฾ งตกใจ หากยงั รักษาสีหน฾าปกติไว฾ไมใ฽ หค฾ นเปน็ อารูส฾ กึ อบั อาย “อาคงมีเรือ่ งต฾องใช฾เงนิ ” “ใช฽” อดิรุจตอบสั้นสหี นา฾ อึดอัดใจและเปล่ยี นเรอื่ ง อนั หมายความว฽าเขาไมอ฽ ยากพดู ถึงเร่อื งนอ้ี ีก “นี่เป็นแฟูมสรปุ เกยี่ วกบั คดีความพศี่ รกบั คณุ ภสั ความจริงอาไมอ฽ ยากให฾อ฽านเพราะรงั แตจ฽ ะ เครยี ดขึ้นมาอกี แต฽คดิ วา฽ นอ฾ งพลอยคงอยากรู฾ คืนนี้อาจะโทรนัด ทนายโภคนิ นอ฾ งพลอยเรยี นจบกลับมาแล฾ว จะไดจ฾ ัดการเร่อื ง พนิ ยั กรรมกบั เอกสารทกุ อยา฽ งใหเ฾ รียบรอ฾ ย หนอู ยากใหค฾ ณุ โภคนิ เข฾า มาที่นหี่ รอื เราจะไปทีอ่ อฟฟิซของเขา” “เราไปเองกด็ นี ะคะ พลอยอยากดูวา฽ บา฾ นเราเปล่ยี นแปลงไป

แคไ฽ หน ถ฾าไดง฾ านแลว฾ พลอยคงซอ้ื รถเล็กๆ ใช฾สักคนั แตต฽ อนนี้คง ต฾องให฾ลุงพฤกษแรับสง฽ ไปก฽อน” “ความจรงิ ใหล฾ งุ พฤกษแรับสง฽ กไ็ ดน฾ ี่ แกไมม฽ งี านทไ่ี หนนอกจาก ดูแลสวน” “สงสารแกน฽ะคะ฽ ลุงพฤกษจแ ะหกสบิ แลว฾ อีกอยา฽ งพลอยตอ฾ ง อยท฽ู น่ี แี่ ล฾วก็ต฾องไปไหนมาไหนเอง ถ฾าทาํ งานกอ็ าจจะไดอ฾ อกไปขา฾ ง นอก จะใช฾ลงุ พฤกษตแ ลอดเวลาคงไม฽สะดวกแน฽” “ตามใจนอ฾ งพลอยเถอะ” “งนั้ พลอยขอตัวก฽อนนะคะ ขอยืมแฟมู อารจุ ไปดดู ฾วยเวลาเขา฾ ร฾านจะ ได฾เขา฾ ใจง฽าย” “อาจะช฽วยยกไปทห่ี อ฾ ง” รา฽ งสงู ลกุ ข้นึ กระวีกระวาดชว฽ ยหลาน สาวยกแฟูมไป “ไฟลบแ ญั ชีในโนต฾ บกุ฿ น่เี ด๋ยี วอาจะแชรใแ ห฾น฾องพลอย เข฾ามาดไู ด฾ เพราะคอ฽ นขา฾ งใหญ฽ จะส฽งคงไม฽สะดวก” “อารจุ ให฾ใครทาํ บัญชีใหค฾ ะ” “อาทาํ เอง แตเ฽ อกสารสง฽ เขา฾ มาจากทางร฾าน มีลักษณแเขาช฽วยดู ให฾ เขาเป็นคนสั่งของเข฾ารา฾ นทัง้ สามร฾านแลว฾ ส฽งบิลกับเงินเขา฾ ร฾านมา ใหอ฾ า อาเปน็ คนเบกิ จ฽ายเงินเขา฾ แบงกแทุกวันแล฾วทาํ บัญชี พอสนิ้ เดอื นก็ส฽งใหบ฾ รษิ ทั ทนายความเล็กๆ เขาชว฽ ยจดั การเรอื่ งภาษเี พราะ เขาคดิ ไมแ฽ พง เลยไม฽อยากไปกวนคณุ โภคิน รายน้นั เขารับทาํ แต฽งาน ใหญๆ฽ ”

“พลอยจําไมไ฽ ดว฾ ฽าแม฽มีพนักงานช่ือลกั ษณแ” “วลัยลกั ษณแ เขาเปน็ พี่สาวของวลัยกรน฽ะ นอ฾ งพลอย เขา ทาํ งานกบั เรามาเกอื บหกปแี ล฾ว น฽าจะเปน็ ช฽วงทีเ่ จา฾ สัวให฾คนเข฾ามา ตดิ กลอ฾ งวงจรปิดให฾ นอ฾ งพลอยไม฽ตอ฾ งหว฽ งวา฽ เราจะโดนพนักงาน โกง” อดริ ุจคบหากบั วลัยกรมาไดร฾ าวห฾าปี ถา฾ อย฽างน้นั สองคนคงร฾จู กั กันผ฽านวลัยลักษณแคนนี้ พลอยนภัสเขา฾ นอนหลงั เท่ียงคนื ในคนื นั้น หลงั จากสง฽ เรซูเมไ฽ ป สมัครงานยงั บริษทั ที่หมายตาเอาไว฾ และน่ังดูแฟมู ท้ังในโนต฾ บุก฿ กบั เอกสารจนสายตาลา฾ ไปหมดด฾วยความสนอกสนใจ ไมม฽ คี วามผดิ ปกตใิ นบญั ชี แตเ฽ ธอพบวา฽ ข฾าวของบางอย฽างทีซ่ ้อื เข฾ามาใชใ฾ นร฾านราคาแพงข้ึนอยา฽ งผิดสังเกตโดยเฉพาะหลายปหี ลงั ราวสถ่ี งึ หา฾ ปหี ลัง ของบางรายการเมอ่ื เธอค฾นบลิ ดูพบวา฽ มีการสั่งจาก ร฾านใหมเ฽ ข฾ามาในราคาทีแ่ พงขึน้ และเมอ่ื เธอดูย฾อนกลับไปอย฽าง ละเอียดจึงพบว฽า มขี องนับสิบรายการท่ีถูกสั่งจากร฾านใหม฽ทั้งท่ีราคา แพงขนึ้ กว฽ารา฾ นเดมิ บางอย฽างสิบหา฾ ถงึ สามสิบเปอรเแ ซน็ ตแ และ รายการเหล฽านนั้ เร่มิ ทยอยมากขนึ้ ทลี ะนอ฾ ยเหมอื นไม฽ให฾ผดิ สังเกต ตอ฾ งโทษนิสยั ที่เปน็ คนช฽างสังเกตของเธอเอง แม฾จะไม฽เคย ทาํ งานเต็มเวลาแต฽พลอยนภสั เคยชว฽ ยมารดาทําบญั ชตี ง้ั แต฽เรียนอย฽ู มธั ยมปลาย และมคี วามคุ฾นเคยกบั ตัวเลขเหล฽าน้ีดี พลอยนภัสยกมอื กา฽ ยหน฾าผากเมอื่ หลบั ตาลง ความใกลช฾ ิดกนั

มาหลายปีทําใหเ฾ ธอรว฾ู า฽ อดิรุจไมใ฽ ช฽คนรอบคอบนกั เขาอาจจะมอง ขา฾ มสิ่งผิดปกติเล็กๆ นอ฾ ยๆ น้ไี ป แม฾คนสว฽ นใหญอ฽ าจจะมองเหน็ มนั แล฾วกต็ าม หญงิ สาวต่ืนเช฾ามาตักบาตรกับนมพริ้งได฾ตามปกติแม฾จะนอนไป ไมถ฽ ึงห฾าชัว่ โมง หากมเี วลาแค฽ล฾างหนา฾ แปรงฟนั และเปล่ยี นชดุ ให฾ เรียบร฾อยขนึ้ เทา฽ นั้น ตกั บาตรเสรจ็ จงึ บอกให฾กาํ ไลเขา฾ บ฾านกอ฽ น แต฽ ชวนให฾นมพรง้ิ นง่ั ด฾วย กันทีเ่ ก฾าอไี้ ม฾ซุงเก฽าแกท฽ ่ีตากลมตากฝนมานบั สบิ ปใี ตซ฾ ฾ุมเฟอ่ื งฟาู หน฾าบ฾าน “คยุ กับคุณรจุ เม่ือคืน เป็นยงั ไงบ฾างคะ” “กด็ คี ะ฽ ” หญงิ สาวเร่มิ เสยี งแจม฽ ใสใหค฾ นฟงั สบายใจ “นมพริง้ เคยเหน็ พส่ี าวของวลัยหรือเปล฽า” “แมล฽ กั ษณนแ ฽ะเหรอคะ เขามาที่นบี่ างเดือนก็หลายคร้งั คุณรจุ เล฽าเรอ่ื งแมค฽ นนี้ให฾คณุ พลอยฟงั แลว฾ เหรอคะ” “พลอยรแ฾ู ค฽ว฽า เขาเปน็ พี่สาวของวลัย ทาํ หน฾าท่ีสง่ั ของเข฾ารา฾ น ทง้ั สามร฾าน” “ใช฽ค฽ะ กเ็ ขานน่ั แหละ แนะนําใหค฾ ณุ รจุ ร฾ูจักคุณวลัย ตอนแรก มาทําเหมือนเป็นหัวหน฾าร฾าน แต฽ตอนหลังร฾สู ึกวา฽ จะถูกใจกนั คุณรจุ เลยใหค฾ ุมหมดทงั้ สามร฾านแล฾วมหี น฾าที่ส่ังของให฾” “เขาเป็นพ่ีวลัย ก็คงอายหุ ฽างกนั ไม฽ก่ปี ี” “ห฽างหลายปีเชียวคะ฽ อยา฽ งนอ฾ ยน฽าจะส่หี ฾าปีนมไมแ฽ นใ฽ จ แตเ฽ ดา เอาจากหนา฾ เขา เขาไม฽สวยเท฽านอ฾ ง หนา฾ ตาจืดๆ ผวิ คลาํ้ กว฽าหน฽อย

ทา฽ ทางเข้ยี วคมทเี ดยี ว” “แลว฾ วลัยล฽ะคะ นมพร้ิงคิดวา฽ เขาเป็นคนยงั ไง ไวใ฾ จได฾หรือ เปลา฽ ” “นมพริ้งคดิ ว฽า...” สีหนา฾ คนพูดอึดอัดใจ “อยา฽ ให฾นมพร้งิ ออก ความเหน็ ดกี วา฽ ค฽ะ เธอเป็นผห฾ู ญิงของคณุ อา” “แต฽นมพร้ิงเป็นเหมอื นแมข฽ องพลอย พลอยไมไ฽ ด฾อย฽ทู ี่น่มี าเป็น สิบปี จะมีใครรเ฾ู รอ่ื งในบา฾ น หรอื ทง้ั รักและหวังดกี บั พลอยเทา฽ นม พริ้งอีกละ฽ คะ” “นมพรงิ้ เชอื่ วา฽ คุณรจุ จะไม฽ยอมใหค฾ นอนื่ มาทาํ ใหค฾ ุณพลอย เดอื ดร฾อนใจหรอกคะ฽ เธอรกั คณุ พลอยเหมอื นลูก” “นมพรงิ้ ไมเ฽ ชื่อใจพลอย คิดว฽าพลอยจะไมเ฽ ปน็ ผูใ฾ หญพ฽ อใช฽ไหม คะ” หญิงสาวแกล฾งเชิดจมูก เมนิ หนา฾ ไปทางอ่ืนและเกือบอมย้มิ เม่อื มอื ถกู ผูด฾ แู ลมาแตเ฽ ล็กดงึ ไปกุมไว฾ รีบเอ฽ยดว฾ ยท฽าทางเดือดร฾อนใจ “โธ!฽ พูดอะไรอยา฽ งนัน้ ล฽ะคะ แมค฽ ุณ” “ถ฾าอย฽างนั้นกอ็ ยา฽ ปิดบังพลอยเลยค฽ะ ถงึ ความจรงิ จะเปน็ ยงั ไง พลอยกไ็ ม฽มปี ญั หากบั อารุจหรอกคะ฽ ” งามพริง้ มองหนา฾ หญงิ สาวทต่ี นเคยเลีย้ งดูมาต้งั แต฽เกดิ อยูช฽ ่ัวอดึ ใจ ก฽อนจะพยกั หน฾าอยา฽ งเสียไม฽ได฾ “บอกตามตรงวา฽ นมพริง้ ไม฽คอ฽ ย ไวใ฾ จเธอหรอกคะ฽ รวมทัง้ พีส่ าวของเธอด฾วย” “วลยั ลักษณนแ ฽ะเหรอคะ นมพร้งิ มเี หตผุ ลอะไรทําใหค฾ ดิ แบบ นน้ั ”

“บอกไมถ฽ ูก คงเปน็ สายตาของคนที่ผา฽ นรอ฾ นผ฽านหนาวมานาน กระมงั คะ นมพร้งิ ว฽าคนพี่น฽ะเขี้ยวคม ตาหลกุ หลกิ ไว฾ใจไม฽ได฾ สว฽ นคน น฾องกด็ รู า฾ ยเกนิ เหมือนจะไม฽ค฽อยซื่อ” “เขาเคยทําอะไรนา฽ สงสัยในบ฾านหรอื เปลา฽ คะ” “มอี ย฽สู องครัง้ นมพร้ิงเหน็ เขาเขา฾ ไปทีห่ ฾องคณุ ศรกับคุณภสั พอนมพริง้ ถามวา฽ เธอตอ฾ งการอะไร เธอว฽ามาเดนิ เล฽นเฉยๆ เพราะ เห็นห฾องสวยดี อยากเขา฾ มาดู นมพริ้งเลยสง่ั นังกําไลไมใ฽ ห฾มันเปดิ ห฾องทง้ิ ไวอ฾ กี แลว฾ นมกเ็ ข฾าไปดใู นห฾องวา฽ มีขา฾ วของอะไรหายไปหรือ เปลา฽ …” งามพริ้งถอนใจหนักหนว฽ ง มองหนา฾ เธออยา฽ งไม฽สบายใจ “ปรากฎว฽าสร฾อยมุกสชี มพเู สน฾ หน่งึ ของคณุ ภสั ท่ีเจา฾ สวั ซ้ือใหใ฾ นวัน เกดิ หลายปกี ฽อนในลน้ิ ชกั ท่โี ต฿ะแต฽งหนา฾ หายไปค฽ะ” พลอยนภสั นิ่วหน฾า ความโกรธที่ไมไ฽ ด฾เกดิ ไดง฾ า฽ ยคุกรน฽ุ ขนึ้ มา ทันที “แลว฾ นมทาํ ยงั ไงคะ” “นมไปบอกคณุ รุจคะ฽ คุณรุจเธอไปถามคุณวลัย ฝุายนนั้ เลย รอ฾ งไห฾โวยวายหาวา฽ ถกู ใส฽ร฾าย ทา฾ ให฾คณุ รจุ คน฾ ขา฾ วของ เขาวา฽ นัง กาํ ไลอาจจะเปน็ คนขโมยไปกไ็ ด฾ มนั ยงิ่ เป็นคนสตไิ มด฽ ีอยดู฽ ฾วย หรอื อีกทสี รอ฾ ยเสน฾ นน้ั มันก็ไมม฽ ีอย฽ู แตน฽ มพรง้ิ อยากหาเรอ่ื งใสร฽ ฾ายเพราะ ไมช฽ อบเขา” “นมพริ้งแน฽ใจใช฽ไหมคะ ว฽ากาํ ไลไม฽ได฾เอาไป แลว฾ สร฾อยเส฾นนัน้ มันอยูใ฽ นลิน้ ชกั น้ัน ลิ้นชักไม฽ได฾ลอ็ กกญุ แจเหรอคะ” “นมแน฽ใจค฽ะ ถงึ จะไม฽คอ฽ ยได฾เร่อื งไดร฾ าว แตก฽ ําไลมันไม฽ใช฽คน

มือไวใจเร็ว เคร่อื งประดบั ส฽วนใหญค฽ ุณภสั เธอฝากธนาคารเอาไว฾ให฾ คณุ พลอย มแี ค฽ชุดน้ันทีอ่ ย฽ใู นลิ้นชักโตะ฿ แต฽งตัวเพราะราคาไม฽แพง มาก เธอเลยเก็บไว฾ในบ฾านกับเครื่องเพชรทองชุดเลก็ สองชุดที่อยใู฽ น เซฟ กอ฽ นที่จะเธอจะเสยี ไมน฽ านมงี านเลยี้ ง …” น้ําเสียงของคนพดู เบาลง “คุณภัสใส฽สร฾อยไขม฽ กุ เส฾นนั้นออกงานแล฾วถอดเกบ็ นมจําไดด฾ ี เพราะเปน็ คนชว฽ ยเธอแตง฽ ตวั เอง นมมีกุญแจทุกดอกในบา฾ นยกเวน฾ รหัสเซฟทม่ี แี ตค฽ ุณศรกับคณุ ภสั ร฾ู บา฾ นเราใชก฾ ุญแจของเยลนะ฽ คะ฽ ถ฾า เปน็ ประตหู ลัก คุณศรเธอวา฽ มันแน฽นหนาดี โจรขโมยเขา฾ ไม฽ไดง฾ ฽ายๆ ส฽วนกุญแจลนิ้ ชักโต฿ะแต฽งตวั มนั หายไปนานไม฽เคยล็อก ของกไ็ มเ฽ คย หาย” “แลว฾ อารจุ ไดค฾ น฾ ห฾องเขาหรอื เปล฽า” “พอคณุ วลัยรอ฾ งไห฾โวยวาย คุณรจุ เลยปดิ ประตูหอ฾ ง ไดย฾ ิน เสียงทะเลาะกันอยนู฽ าน คณุ รุจมาบอกนมพร้ิงทหี ลงั ว฽าเธอคน฾ แลว฾ แต฽ไม฽เจออะไร…” งามพรงิ้ ถอนใจแผ฽วเบา “แตน฽ มว฽าเธอไม฽ได฾ค฾น หรอกค฽ะ ช฽วงน้นั ยงั ใหมก฽ ค็ งจะยงั เอาใจกนั อย฽ู ช฽วงหลังๆ กต็ ึงๆ กนั มากข้ึน คณุ รุจบอกนมพรง้ิ วา฽ ถา฾ มีเหตุการณแแ บบนข้ี น้ึ อีกจะเรียก ตํารวจเขา฾ มาจัดการให฾นมสบายใจ ที่แล฾วมาก็ขอใหเ฾ ห็นแกเ฽ ธอ นม เลยพูดไม฽ออก” “นมพร้ิงทําถกู แล฾วละ฽ ค฽ะ” หญงิ สาวปลอบ คิดว฽าเขา฾ ใจความ ลาํ บาก

ใจของอดิรุจเช฽นกนั “วนั นี้พลอยจะนั่งอ฽านแฟูมกบั ไฟลแงาน เก฽าๆ เด๋ยี วพร฽ุงนีเ้ ช฾านมพริ้งให฾ลุงพฤกษเแ ตรยี มรถนะคะ พลอยจะไป ดรู า฾ นของแมเ฽ สยี หนอ฽ ย” “อยา฽ งนั้นก็ดนี ฽ะสิคะ” สหี นา฾ ของคนเก฽าแก฽ปลาบปล้มื “นม เคยผา฽ นไปรา฾ นดโู ทรมขึ้นเยอะค฽ะ ไมเ฽ หมอื นสมัยท่คี ณุ ภัสเธอยงั อย฽ู หลังจา฾ งแม฽ วลัยลกั ษณมแ าไมน฽ าน คุณรจุ ก็ไมไ฽ ด฾ใหค฾ นในบา฾ นทาํ ขนม ไปเสริมในรา฾ นอีก เธอวา฽ ไม฽อยากให฾นมพรงิ้ เหนอื่ ย แม฽ลักษณแเขาให฾ สั่งจากแมค฽ ฾าเพราะสะดวกดี แต฽รสมอื จะเปน็ ยงั ไงนมพร้งิ ก็ไม฽ร฾ู ไม฽ได฾ เขา฾ ไปชมิ เสียที” “พลอยสังเกตเหน็ เหมอื นกนั กจ็ ริงอย฽างทอี่ ารจุ บอก พลอยไม฽ อยากใหน฾ มพริ้งเหน่อื ย” “นมไมเ฽ หนือ่ ยหรอกค฽ะ งานที่บา฾ นไมไ฽ ด฾เยอะอะไรถ฾าคณุ พลอย มาดูร฾านเองนมอยากทําให฾เหมอื นเดมิ อยเ฽ู ฉยๆ มากๆ เข฾าตัวขี้เกยี จ มันยิง่ จบั เอา” “แล฾วเราค฽อยมาดกู ันนะคะ ถ฾าทาํ จรงิ พลอยจะจา฾ งลูกมอื มา ชว฽ ย” “ตามแต฽คณุ พลอยจะเห็นสมควรเถอะคะ฽ แตน฽ มอยากชว฽ ยจ รงิ ๆ ” พลอยนภัสใช฾เวลาชว฽ งเชา฾ ทง้ั หมดนงั่ ดเู อกสารตอ฽ และดงึ แผน฽ ที่ คิดว฽ามีปญั หาออกมา หญิงสาวโทรไปตามรา฾ นค฾าที่วลยั ลักษณสแ งั่ ของและแกลง฾ ทําเปน็ ลูกค฾าเพื่อสอบถามเร่ืองสนิ ค฾าในบลิ พรอ฾ ม

ต฽อรองราคา พบวา฽ หากซ้ือในปรมิ าณนอ฾ ยก็จะไดร฾ าคาตามทีเ่ ห็นใน บลิ แตถ฽ า฾ ซือ้ มากเท฽าจาํ นวนทร่ี ฾านสง่ั จะไดส฾ ฽วนลดลงเยอะพอสมควร ... เยอะเท฽ากบั ราคาสนิ คา฾ ในร฾านท่ีเพมิ่ ข้ึนมาหลงั จากวลยั ลกั ษณแ เปลย่ี นรา฾ น หญิงสาวขอให฾ร฾านคา฾ สง฽ แฟกซใแ บเสนอราคาเข฾ามาที่บ฾าน คิด เอาไวแ฾ ล฾วว฽าจะตอ฾ งเป็นอย฽างน้ีแต฽ไม฽นา฽ เชื่อทีอ่ ดิรุจจะมองขา฾ มมนั ไป ได฾ หากช฽วงบ฽ายระหว฽างทีก่ ําลังนัง่ ดูบัญชีในโน฾ตบกุ฿ และค฽อยๆ ลิสตรแ ายการทผ่ี ดิ ปกติออกมาอกี สลับกับการน่งั ดูเอกสารในแฟูม หญิงสาวก็ไดร฾ ับโทรศพั ทแเบอรแบ฾านมาจากบริษทั ทเี่ ธอเพิ่งสง฽ จดหมายสมคั รงานไปเมื่อคืนนี้ตดิ กันถงึ สองแหง฽ ในเวลาห฽างกันไมถ฽ ึง ชว่ั โมง “ทางเราสนใจมากทเี่ หน็ ประวัตขิ องคุณเม่อื เช฾า ตอนนี้เรา กาํ ลงั ขาดคนเลยอยากให฾คณุ เข฾ามาสัมภาษณแโดยเร็วท่ีสดุ ... เป็น พรุ฽งนไ้ี ดไ฾ หมคะ คณุ พลอยนภสั …” หญิงสาวรบั ปากโดยไมร฽ อชา฾ ด฾วยความลิงโลดเม่ือได฾รบั การ ตอบรับเร็วกว฽าทค่ี ิด เลยหยุดมือวางงานทกุ อย฽างลงเพราะรีบวิง่ ลง บันไดไปเรยี กหางามพรงิ้ “นมพร้ิงขา พรงุ฽ นี้พลอยยังเข฾าไปท่รี า฾ นไมไ฽ ด฾คา฽ ” “มอี ะไรหรอื เปล฽าคะ คุณพลอย” งามพรง้ิ วางมอื จากงานท่ี กาํ ลงั ทําเมื่อหญิงสาวโผลห฽ น฾าเขา฾ ไปในครวั

“พลอยตอ฾ งไปสมั ภาษณแงานค฽ะ เขาสนใจพลอยแลว฾ มตี ัง้ สองที่ แน฽ะโทรเข฾ามา พลอยเลยนัดเปน็ ชว฽ งเช฾ากับชว฽ งบ฽าย ลุงพฤกษอแ ย฽ู ไหนคะ พลอยจะได฾เอาแผนที่ใหแ฾ กดูก฽อน ” มอื ขาวโชวแกระดาษ ขนาดเอส่ีท่พี ร้ินตอแ อกมาจากเคร่อื งอ฽ุนๆ “โอย ใจร฾อนจรงิ แม฽คุณ ลงุ พฤกษตแ ดั ต฾นไม฾อย฽ูในสวนค฽ะ แผนท่ี วางไว฾นี่ละ฽ เด๋ยี วแกมากินข฾าวเย็นแลว฾ ค฽อยใหด฾ ู แกชํานาญทางใน กรงุ เทพเพราะขบั รถใหค฾ ุณภสั กับคุณศรบ฽อย หลงั ๆ คุณรจุ ก็ใช฾ไปทาํ ธรุ ะบ฾าง” “พลอยต่นื เต฾นนดิ หนอ฽ ยแหละเพราะอยากทาํ งานทนี่ ี่ ยงั ไมไ฽ ด฾ เตรียมชดุ เลย เสื้อผา฾ รองเทา฾ สว฽ นใหญท฽ ีส่ ฽งทางเรอื ก็ยงั มาไม฽ถึงดว฾ ยสิ คะ” งามพรง้ิ กบั แจม฽ จนั ทรยแ ิ้มเอน็ ดนู ายสาว ขณะทแ่ี มค฽ รวั เก฽าแก฽ เปน็ คนเสนอ “คุณพลอยใหล฾ ุงพฤกษขแ บั รถไปร฾านเสอ้ื ทค่ี ุณแมเ฽ คย ไปตดั เสือ้ บ฽อยๆ หรอื จะไปทห่ี า฾ งก็ไดน฾ คี่ ะ เขามีชุดสาํ เร็จขายอยู฽แล฾ว เด๋ยี วแมจ฽ นั ทรแจะไปเรยี กแกให฾” “งน้ั พลอยขอข้นึ ไปแต฽งตวั แปบฺ เดยี วนะคะ แคส฽ ิบนาทีกเ็ สร็จ ใหล฾ ุงพฤกษแรอหนา฾ บ฾านได฾เลยค฽ะ” “ไม฽ต฾องรีบหรอกคะ฽ ห฾างกับร฾านอย฽ไู มไ฽ กล อีกหลายชวั่ โมงกว฽า จะค่าํ ” “กลวั จะเลือกไดไ฾ มถ฽ กู ใจนะ฽ สิคะ นถ่ี า฾ ร฾วู ฽าจะตอบรบั มาเรว็ ขนาดนี้

พลอยคงยดั ชุดทาํ งานใสก฽ ระเปา฻ มาสักชดุ สองชดุ ” “คุณพลอยใส฽อะไรก็สวยค฽ะ ขคี้ รา฾ นบริษัทจะแยง฽ ตวั รับเขา฾ ทํางาน” แจ฽มจันทรวแ า฽ มองนายสาวด฾วยแววตาชื่นชมเลยไดร฾ ับท้งั ออ฾ มกอดและหอมแก฾มไปฟอดใหญ฽ “ตายจริง แมจ฽ ันทรแยงั ไม฽ไดล฾ ฾าง หนา฾ เลย” “เท฽าน้กี ็หอมแลว฾ ค฽า เด๋ียวพลอยขนึ้ ไปเปลีย่ นชดุ ก฽อนนะ ” บอกเสรจ็ กเ็ ดินเกือบเปน็ ว่ิงกลับข้ึนบนั ไดไป ทง้ิ ให฾คนเกา฽ แก฽หนั มา มองหนา฾ กันดว฾ ยความสขุ ก฽อนท่แี จม฽ จันทรจแ ะกระวีกระวาดไปตาม พฤกษหแ ลังบา฾ น

ตอนท่ี 4 คลืน่ ใตน฾ า้ํ กบั ความหึงหวง ร฾งุ พรายกา฾ วเร็วๆ ออกจากหอ฾ งแลบ็ ของพชิ ญแสนิ ี คงิ ลงมายงั ลิฟตเแ พอื่ ไปยงั ลานจอดรถช้ันใต฾ดนิ เม่อื เบรต็ เดนิ ผา฽ นมาจากแผนก ของเขาพอดีโดยห้ิวกระเปา฻ สีดาํ มาดว฾ ย ชายหนมุ฽ ยม้ิ ให฾เด็กใน ปกครองของเจา฾ นาย “คุณหนูจะกลับแล฾วเหรอครบั ” “คะ฽ วันนฉ้ี นั มนี ัด คณุ เลิกงานแลว฾ เหรอคะ เบร็ต” “ยังครบั ต฾องออกไปทาํ ธรุ ะใหม฾ ิสเตอรคแ ิงกอ฽ นเพราะคุณไรอัน ไปเมอื งไทยกะทนั หนั เสรจ็ แลว฾ ก็จะกลับเลย วันนี้คณุ หนูเอารถมา เองหรือเปล฽า” เบร็ตเรยี กเดสมอนดแเจ฾านายโดนตรงของตัวเองว฽า มิสเตอรแคงิ แต฽เรียกฝาแฝดคนนอ฾ งด฾วยชอื่ เฉยๆ เชน฽ เดยี วกับผ฾ู บรหิ ารส฽วนใหญข฽ องคงิ คอรปแ “เอารถมาคะ฽ ” หญงิ สาวตอบเรว็ เพราะสนใจอยา฽ งอืน่ มากกวา฽ “ฉันไมเ฽ หน็ รู฾เลยว฽าพ่จี ะไปเมืองไทย งานอะไรกะทันหนั อย฽างนน้ั คะ” “มปี ญั หาเก่ียวกบั การประทว฾ งท่เี วียตนาม แตท฽ า฽ นจะแวะคยุ งานท่กี รุงเทพก฽อนนะ฽ ครบั ผมยังไม฽ร฾ูรายละเอยี ดมากกว฽าน้นั ” ลิฟตแ เปิดออกและสองหน฽ุมสาวกา฾ วเขา฾ ไปภายในเพอ่ื คยุ กันตอ฽ เน่ืองจาก

ค฾นุ เคยกันดี กอ฽ นจะแยกยา฾ ยกนั ที่ลานจอดรถซ่งึ จอดอยู฽ในชัน้ เดยี วกนั ร฾งุ พรายตรงไปยงั รถสปอรตแ สแี ดงเขม฾ ของตวั เองทเ่ี ดสมอนดแ เพิง่ ซอื้ ใหเ฾ ป็นของขวัญเรยี นจบเมอื่ อาทิตยทแ ่ผี า฽ นมา วันนโ้ี อลิเวยี นัดใหเ฾ ธอเข฾าไปคยุ ด฾วยที่ออฟฟิซเรือ่ งงาน หลัง จากที่รุ฾งพรายปฏิเสธว฽าจะทาํ กบั บรษิ ัทของผูป฾ กครองหน฽ุม “เดสนย่ี งั ไงกัน จะมายดึ ตวั เธอไว฾ทําไมในเม่ือเขามคี นตั้ง เยอะแยะจะเลือกใครก็ได฾ งานของฉนั น฽าสนใจขนาดนเี้ ธอตอ฾ งเกบ็ เอาไปคิดใหด฾ ีๆ นะพาย… เธอเข฾ามาคยุ กบั ฉนั ท่อี อฟฟซิ ดีกวา฽ ” ท฾าย สุดฝุายน้ันก็มดั มือชก ชอื่ ร฾ุงพรายของเธอไมม฽ เี พื่อนตา฽ งชาตคิ นไหนเรยี กไดถ฾ กู ‘พราย’ จึงกลายเป็นขนม ‘พาย’ ไปโดยปริยาย เพ่อื นหน฽ุมบางคน เคยเรียกเธอว฽าพายแอปเปิล และเรียกตอ฽ หน฾าเดสมอนดคแ ร้งั หน่งึ เมื่อชายหน฽มุ ไปกับเธอในวันพบผู฾ปกครองตอนอายุ 18 ปี ‘ฉนั เกลียดพายแอปเปิล แลว฾ ถา฾ เพอื่ นเรายังเรียกด฾วยชือ่ นา฽ เกลียดอย฽างนี้ มนั อาจจะไม฽ได฾ตายดี’ เขาบอกเสยี งเหี้ยมตาสเี ขียว ขุ฽นคล่กั ไมอ฽ อมเสยี งจนหนุม฽ นอ฾ ยหนา฾ เหลอื สองนิ้ว รบี เผน฽ หนไี ปไกล รง฾ุ พรายขับรถออกจากตกึ คิงคอรปแ ไปหาโอลเิ วียที่บริษัทของ เธอซง่ึ อย฽ูห฽างออกไปราวยี่สิบนาที ออฟฟซิ ของโอลเิ วียอย฽ไู มไ฽ กลจาก เซน็ ทรลั -พารแก ซึง่ เคยมาบ฽อย สาวน฾อยเลยจอดรถไวย฾ งั ลานทีร่ ับ

ฝากใกลๆ฾ แล฾วสะพายกระเปา฻ ใบเดยี วเดินต฽อไปยังบลอ็ กท่ีออฟฟซิ ของนางแบบสาวตง้ั อย฽ู ใชเ฾ วลาเพียงไม฽ถงึ หา฾ นาทีดี หากเธอมอี นั ตอ฾ งชะงกั อยู฽หนา฾ ประตเู มอื่ ไปถึงเพราะโอลิเวยี อยู฽ ท่นี ่นั แล฾ว เพียงแต฽เจา฾ หลอ฽ นไม฽ได฾อย฽คู นเดยี ว แต฽มผี ฾ปู กครองหนมุ฽ ของเธออยูด฽ ฾วย รา฽ งสูงใหญ฽ของเดสมอนดแยนื พิงพนักเคานเแ ตอรดแ า฾ น ในหันขา฾ งให฾ประตูโดยมรี ฽างสูงระหงของโอลิเวยี ยืนอยดู฽ ฾านหน฾าเกอื บ ชิด มอื จับท฽อนแขนขา฾ งหนงึ่ ของเขาไว฾ เงยหนา฾ ขนึ้ พดู อะไรกันด฾วยสี หน฾าชื่นม่ืน ความรูส฾ กึ ตอ฾ งหา฾ มบางอย฽างเลน฽ งานเธอโดยไมท฽ นั ตัง้ ตวั แม฾จะ เคยพบเหน็ สถานการณแเช฽นนี้มาแลว฾ หลายสบิ คร้งั แต฽ไม฽เคยทําใจให฾ ชนิ ได฾สักที สาวน฾อยเดินเข฾าไปใกลช฾ ฾าๆ โดยท่สี องหน฽มุ สาวไมไ฽ ด฾ สังเกตเห็นเธอ “ตกลงคุณรบั ปากจะชว฽ ยฉนั แล฾วนะขอบคุณจรงิ ๆ ค฽ะเดส” โอ ลเิ วียเขย฽งตัวทอี่ ย฽บู นสน฾ สงู อย฽ูแลว฾ ขนึ้ อกี นิดเพอ่ื จูบแก฾มชายหนมุ฽ มองเขาตาปรอย “ลีฟว!ี ” สาวนอ฾ ยเปลง฽ เสียงเรยี กออกไปเพื่อทําลายมนตรขแ ลัง ปากสีชมพรู ะเร่อื เคลอื บเพียงลิปมนั แยม฾ ออกเป็นรอยยิ้ม แต฽ตา ดําขลับไมไ฽ ดย฾ ิม้ ตามไปดว฾ ยเนือ่ งจากเจ฾าตัวยังมีประสบการณนแ อ฾ ย เกินไปที่จะปกปดิ ความรสู฾ ึกสว฽ นตวั ไดม฾ ิดชดิ “อา฾ ว พายมาแล฾ว” โอลิเวยี หนั มายม้ิ กวา฾ งให฾คนท่ีเพงิ่ มาถึง เดสมอนดแหันมามองตงั้ แต฽เธอเรียกโอลเิ วีย มองเธอนงิ่ แต฽ปาก

เอย฽ ถามเพือ่ นสาว “ไมเ฽ หน็ คุณบอกวา฽ นดั นอ฾ งพรายเอาไว฾” “หึ ถ฾าบอกคณุ ก็คงไม฽ยอมนะ฽ สิ ฉนั อยากไดพ฾ ายมาทาํ งานด฾วย คุณคงไม฽ขัดข฾องนะคะ” “ทําไมไม฽ถามเจา฾ ตวั เขาละ฽ ” ชายหน฽ุมถามเสียงเอื่อยอารมณแดี แต฽ตาสบกบั สาวนอ฾ ยแน฽วแนเ฽ หมือนจะทวงถงึ คาํ สญั ญาทเ่ี ธอรบั ปาก เอาไวก฾ ับเขา ตาดําขลับเลยเสไปมองโอลเิ วียแทน “แกปฏิเสธฉันนะ฽ สิ บอกว฽าสมัครงานเอาไวก฾ ับฮนั นแ่ี ล฾ว” “นอ฾ งพรายทํางานกับแมม฽ านาน คงจะไม฽อยากยา฾ ยไปที่อ่ืนมงั้ ” “หรอื ไม฽คุณกไ็ ม฽ยอมให฾แกทาํ กับคนอน่ื ” โอลเิ วยี บอกหน฾าบ้งึ “เลิกทาํ ตัวขหี้ วงเกินเหตุเสียทเี ถอะนา฽ เดสมอนดแ” หนม฽ุ หลอ฽ หัวเราะแทนคาํ ตอบ “นคี่ ุณหาวา฽ ผมโกหกหรอื ไง” “ฉันหมายความวา฽ คณุ พยายามบดิ เบอื นความจริงต฽างหาก ...” บอกเสรจ็ กห็ ันมามองใบหนา฾ อ฽อนเยาวแทม่ี องซา฾ ยทีขวาทดี ว฾ ยสีหน฾า คาดค้นั “จาํ ได฾มั้ยพาย ตอนแรกทีฉ่ ันเคยชวนทํางานดว฾ ยเธอบอกว฽าน฽า สนใจ ขอคิดดูกอ฽ น” “อา฽ ...” เธอปรายตามองผปู฾ กครองหนุ฽มอีกรอบแล฾วรบี เบอื น หลบ แปลกใจวา฽ ทาํ ไมโอลเิ วยี คิดวา฽ เดสมอนดจแ ะหวงเธอ “งานของ คณุ น฽าสนใจจรงิ ๆ ค฽ะ ลีฟวี แต฽คุณแมก฽ ็ตอ฾ งการคนชว฽ ย” “เธอแน฽ใจนะวา฽ ไมไ฽ ดเ฾ ลือกทํางานกบั ฮนั น่ีเพราะเดสมอนดสแ ่งั เอาไว”฾

“เดสมอนดแมีเหตุผลอะไรตอ฾ งทําอย฽างนัน้ ล฽ะคะ” เธอเลือกต้ังถามแทนทจี่ ะตอบ ยม้ิ น฽ารักให฾อีกฝาุ ย ส฾ูตาทจ่ี ฾อง มาไมเ฽ บนหลบ ทา฾ ยสุดสาวสวยเลยบดิ ปาก “เธอก็คงปากแข็งพอๆ กับเดสน่นั แหละ เอาเถอะไหนๆ ก็เสีย เวลามา แลว฾ เย็นนี้ไปทานขา฾ วเยน็ กับฉันดีกว฽า นอ฾ งชายของฉันก็มา ดว฾ ย ไปด฾วยกนั ไหมคะเดส” “แลนดแมาเหรอคะ” ตาดําของเธอขยายเป็นสองเท฽าดว฾ ยความ ยนิ ดี ออรแแ ลนโด ฮารแเปอรแ หรอื แลนดแ คือร฽ุนพ่ใี นคณะ เศรษฐศาสตรทแ ีเ่ ธอเรยี นจบมา เขาเปน็ ผูบ฾ รหิ ารในบรษิ ัทของ ครอบครวั และเป็นอาจารยแพิเศษทมี่ หาวทิ ยาลยั ทง้ั ค฽รู ูจ฾ ักกันเพราะ เธอเคยเรยี นในคลาสของเขา สาวนอ฾ ยเคยช฽วยชีวิตของเขาไวค฾ รัง้ หน่ึงเมื่อเร่ิมต฾นปสี ดุ ทา฾ ย เธอเพงิ่ เลกิ เรียนจะกลับบา฾ นในตอนหวั คํา่ และเหน็ ออรแแ ลนโด เดิน เหม฽อลงไปบนถนนทรี่ ถคนั หน่ึงกาํ ลงั วง่ิ มาดว฾ ยความเร็วสงู เพราะ คิดว฽าคงรอ฾ งเตอื นเขาคงไมท฽ นั แน฽ เธอเลยถลาเข฾าไปผลักเขาออกให฾ พน฾ ระยะชนแล฾วล฾มทบั อยบ฽ู นตัวเขาอกี ที ... เรียกว฽า รอดตายกนั มา อย฽างเฉยี ดฉวิ ทงั้ ค฽ู คืนน้ันร฾งุ พรายต฾องเปน็ ฝุายพาอาจารยแหน฽ุมไปสง฽ ที่คอนโดของ เขาโดยขับรถใหอ฾ ีกฝุาย เพราะท฽าทางของเขาเหมือนคนสตไิ ม฽อย฽กู ับ เนื้อกบั ตวั จนนกึ เปน็ หว฽ ง และเพราะเหตกุ ารณใแ นครงั้ น้นั เธอเลยรู฾

ความลบั อย฽างหนงึ่ ของเขาท่อี อรแแ ลนโดยงั ไมก฽ ลา฾ บอกใหค฾ นใน ครอบครวั ร฾ู คนทีแ่ ตกตา฽ งกันอย฽างมากสองคน ตา฽ งเพศและวยั กลบั มาสนิท สนมกันได฾อย฽างไมน฽ า฽ เชือ่ หน฽มุ สาวมกั ออกไปกนิ อาหารดว฾ ยกนั เมือ่ เขามาสอนและเธอวา฽ งตรงกัน บางคร้งั รุง฾ พรายยงั หอบเสือ้ ผา฾ ไปค฾าง ทีค่ อนโดของออรแแ ลนโดเพ่อื ให฾เขาตวิ หนงั สือให฾ เพอื่ นๆ บางคนของ สาวนอ฾ ยเข฾าใจวา฽ เธอคบหาอยกู฽ ับชายหนุ฽ม คําสญั ญาท่ใี หไ฾ วก฾ บั เขาทําให฾เธอไมร฽ ู฾จะอธิบายใหค฾ นท่ีเขา฾ ใจผิด รับรู฾ ถงึ ความสัมพนั ธรแ ะหวา฽ งเธอกับเขาได฾อย฽างไร “ใช฽ ฉนั บอกแลนดแว฽านัดกับเธอไว฾ เขาเลยบอกว฽าทาํ งานเสรจ็ แล฾วจะเขา฾ มาทีน่ ่ี” “ฉันไม฽เห็นร฾วู ฽าเรารจ฾ู กั นอ฾ งชายของลีฟ” “แลนดเแ ปน็ รุน฽ พ่แี ลว฾ ก็อาจารยพแ ิเศษทม่ี หาวิทยาลยั ด฾วยค฽ะ ” สาวน฾อยหันไปบอกผู฾ปกครองหน฾าช่นื “เขาเรียนเกง฽ มากจบปริญญา เอกตัง้ แตอ฽ ายุแคย฽ ่สี บิ ห฾าป”ี “น฾องชายของฉันบา฾ งานค฽ะ แตเ฽ ขาชอบเปน็ นกั วจิ ัยมากกวา฽ เท รดเดอรแ แลนดแเขาจบปริญญาเอกด฾านเศรษฐศาสตรแเปน็ ท่ีหนงึ่ ของ รน฽ุ เลยไปเป็นนักวิเคราะหใแ หบ฾ รษิ ัทโบรกเกอรแดว฾ ย ...” โอลิเวียเอ฽ย ชื่อบรษิ ัทโบรกเกอรแทม่ี ชี ือ่ เสยี งเป็นท่ีรจ฾ู กั กันดีในนวิ ยอรแก “เขาชว฽ ย ครอบครัวทาํ งานแล฾วก็เปน็ อาจารยแพิเศษทม่ี หาวทิ ยาลยั เดมิ ”

“ผมเคยได฾ยนิ ช่อื ของเขา…” เดสมอนดเแ อย฽ ตามองไปที่ประตู ทางเข฾า “และผมคดิ วา฽ เคยเหน็ เขาแล฾ว” “คณุ ต฾องเคยเหน็ เขาสิ ฉนั เคยแนะนําใหค฾ ณุ รจ฾ู ักในงานเลี้ยงที่ โรงแรมโฟรแ ซีซันสแ จาํ ได฾ม้ัย” “เดาวา฽ มสิ เตอรแคิงคงไม฽ค฽อยสนใจผมเท฽าไหร฽ ออรแแ ลนโดครับ” ชายหนม฽ุ ผมทอง ตาสฟี ูาร฽างสูงเดินเขา฾ มาถึงกลุ฽มหลังจากทพี่ ี่สาว ของเขาเพิ่งพดู จบ เขาพยกั หน฾าทกั โอลิเวยี ย้มิ ใหเ฾ ดสมอนดแบางๆ เอ้อื มมือไปจับกับอกี ฝุายแล฾วก฾มลงมองสาวนอ฾ ยคนเดียวในกลมุ฽ รวบรา฽ งโปร฽งของเธอเขา฾ ไปกอดแน฽น ใบหน฾าแย฾มยิม้ เตม็ ที่ “อย฽าเหวี่ยงนะ มนั เวยี นหัว!” รุง฾ พรายบอก ขึงตาใส฽เมื่อถูก กอดแนน฽ จนปลายเท฾าลอยพน฾ พน้ื เขายงั กอดเหวีย่ งเธอสองรอบจน หน฾ามืด มือจกิ บนบ฽ากว฾างหุ฽นนายแบบของชายหนม฽ุ ออรแแ ลนโดจงึ ยอมวางเธอลงอย฽างอ฾อยอิ่ง รุ฾งพรายรบี ผละออกหา฽ งเพราะความกระดากนิดๆ เพราะถึงจะ สนิทกันยังไงก็ไม฽เคยแสดงออกตอ฽ หน฾าคนอ่ืนสักทีโดยเฉพาะเม่อื อย฽ู ท่มี หาวิทยาลัย หากมอื ยงั ถกู กุมเอาไวเ฾ หมือนคร฽ู ัก “คุณตวั เลก็ ท้งั น฽ุมทง้ั หอม นา฽ กอดออกจะตายไป” “โอ฾โห เพงิ่ ร฾วู า฽ เธอสองคนสนทิ กนั อย฽างนี้ แถมยังเหมาะสมกัน มากดว฾ ย ใชไ฽ หมคะ เดสมอนดแ” คําถามปนหวั เราะของโอลเิ วยี ทาํ ให฾ทกุ สายตาหนั ไปมองหน฾าผ฾ูปกครองของร฾งุ พรายพรอ฾ มกนั

ใบหน฾าคมสนั ของหน฽มุ ผมดาํ ตาสีเขยี วนิง่ สนทิ เมื่อกวาดมองแต฽ ละคนโดยเฉพาะออรแแ ลนโด และสาวน฾อยกร็ บั รู฾ถึงแรงบบี ท่ีแน฽นข้ึน เพราะเขาเผลอกมุ มอื เธอแรงกวา฽ เดิม เขาคงกลัวน฽ะสิ... ตาดําขลบั เหลือบข้นึ มองส฽งกําลังใจให฾ชายหน฽ุม “เพ่งิ รูว฾ ฽าอาจารยแกับนกั ศกึ ษาจะสนิทสนมกนั ได฾ขนาดน้ี” “เฮ฾! อยา฽ บอกนะวา฽ คุณหวงพายกับน฾องชายของฉนั เด็กของ คณุ เรียนจบแลว฾ นะเดส อกี อย฽างน฾องชายฉันเป็นแคอ฽ าจารยแพเิ ศษ รบั บรรยายบางหวั ขอ฾ ไมไ฽ ด฾รับงานเตม็ เวลาเหมอื นอาจารยแทว่ั ไปซะ หนอ฽ ย” “เลยแปลวา฽ สามารถทาํ ตวั ชัว่ กว฽าอาจารยคแ นอื่นได฾ ” ควิ้ เข฾ม เลกิ ขึน้ และก฾าวมาขา฾ งหนา฾ ร฾ุงพรายตอ฾ งบีบอุ฾งมือออรแแลนโดไว฾แนน฽ ไมใ฽ ห฾เขาถอย รูด฾ ีวา฽ หากเขายอมให฾เดสมอนดขแ ฽มได฾แลว฾ สถานการณมแ ีแต฽จะเลวร฾ายลง กว฽าเดมิ บางครั้งผ฾ปู กครองของเธอก็ชอบทําตัวเหมือนพวกมาเฟยี ไม฽ มีผิด “ผมคบหากบั พายดว฾ ยความบริสุทธิ์ใจ เธออายุยสี่ ิบเอ็ดปี ตัดสินใจเองไดแ฾ ลว฾ นะครบั ว฽าจะคบกับใคร” น้ําเสยี งของออรแแ ลนโด สุขมุ เยือกเยน็ เชน฽ เดียวกับอาชีพของเขา ต฽อตาสีเขียวคมกลา฾ ไมห฽ ลบ แต฽บีบมอื น฽ุมนิม่ ทตี่ นเกาะกมุ อยแู฽ รงขึ้นเมือ่ รา฽ งสงู ใหญ฽ของประธาน คิงคอรปแ คนใหมก฽ ฾าวมาเกอื บชิดค้ําหัวเขาด฾วยสว฽ นสูงที่มากกว฽าอยา฽ ง นอ฾ ยสองนิ้ว

กล่ินนํ้าหอมของ Clive Christian สําหรับผช฾ู ายบางเบาบนรา฽ ง สงา฽ งามก็ยังไมท฽ ําให฾ความน฽ากลวั นั้นลดลง ตรงกนั ขา฾ ม มันกลบั ทาํ ให฾เขาดสู ูงสง฽ หายากเหมอื นรน฽ุ ลมิ ิเตด็ ของ น้าํ หอมทผ่ี ลิตออกมารุ฽นหน่ึงนับขวดได฾ ใบหน฾าคมสนั ประกอบด฾วยไรเคราเขียวครึม้ โน฾มลงมานดิ เพอื่ กม฾ ลงเอ฽ยถ฾อยคําขา฾ งหูของเขา “ฉนั เชือ่ ว฽าเธอตัดสินใจเองได฾ แตฉ฽ ัน ไม฽ชอบใหเ฾ ธอมายงุ฽ กบั เกยแอย฽างแก” ใบหนา฾ ของออรแแ ลนโดเปลีย่ นสขี น้ึ มาทันทเี ม่อื รบี เหลือบมอง ไปทางพ่ีสาวของตนเองท่ีขมวดควิ้ มองมา แต฽ไม฽ไดย฾ นิ ว฽าเดสมอนดแ พดู วา฽ อะไร มเี พยี งรุ฾งพรายทย่ี ืนอยู฽ชิดกว฽าทเ่ี ผยอปากขึน้ ไมค฽ ิดว฽า เขาจะดูออรแแ ลนโดออก และเป็นเธอเองท่ที นไมไ฽ ด฾ จําตอ฾ งปล฽อยมือจากมือหนาน฽ุมของ เพือ่ นรุ฽นพี่เพอ่ื เลอ่ื นไปจับทอ฽ นแขนกํายําของผป฾ู กครองหนุ฽ม เงย หน฾ามองเขาดว฾ ยแววตาวอนขอไมใ฽ หเ฾ อาเรื่องเพือ่ นตา฽ งวัย “แลนดแ เปน็ คนดี เขาช฽วยเหลอื พราย ติวหนังสอื ให฾ต้งั มาก คุณอย฽าพดู อย฽าง น้สี ิคะ” “อย฽าบอกนะว฽าเพอื่ นทีเ่ ราบอกวา฽ จะไปคา฾ งติวหนังสือดว฾ ยเป็น มัน” คนความจาํ ดีเกิดนกึ สงสัยข้นึ มาไดอ฾ ยา฽ งผดิ จงั หวะเปน็ ท่สี ุด และร฾ูคําตอบเองจากสหี น฾าของออรแแลนโดและเธอ สันกรามกระดา฾ งขยับยกนูนสูงขึ้นนิดๆ ดว฾ ยโทสะจรติ นกึ

อยากหาค฾อนเหล็กมากระหนาํ่ ฟาดบนใบหนา฾ หล฽อสําอางของหน฽มุ ผมทองใหย฾ บั ซะเดี๋ยวนน้ั ... ใครจะสนละ฽ วา฽ มันเปน็ เกยแ ไอพ฾ วกไส฾เดอื นสองเพศไว฾ใจได฾ท่ีไหน มนั อาจเกิดเปล่ียนใจขนึ้ มาเม่ือไหรก฽ ็ได฾ ในเม่ือเด็กทีเ่ ขาเลีย้ งมาทั้งสวยทั้งน฽ารกั เตม็ ไปด฾วย สว฽ นเวา฾ ส฽วนโค฾งออ฾ นแอน฾ แสนเย฾ายวน ผวิ เธอผุดผ฽องเปน็ ยองใย เนียนนม฽ุ ปานผิวเด็กทารก ตาเปน็ ประกายระยับเหมือนดวงดาว และเธอไปนอนคา฾ งกบั มันมาแล฾วหลายครงั้ ถ฾าเขาจาํ ไม฽ผดิ แคค฽ ิดว฽ามันเคยกอดรดั เธออยา฽ งทที่ าํ ตอ฽ หนา฾ เขาแบบนมี้ าแลว฾ และอาจจะเคยทาํ ยงิ่ กวา฽ เขาก็ลุกเปน็ ไฟยง่ิ กว฽าตอนท่ีไดข฾ า฽ วว฽าหนุ฾ ของคงิ คอรแป ตดิ ลบจนแดงไปทั้งกระดาน “เดสมอนดแ คุณกําลังทําเกนิ กว฽าเหตุนะ” โอลเิ วยี ที่ยืนมองอยู฽ รีบเขา฾ มาดงึ น฾องชายออก หนั มาแหวใส฽ชายหน฽ุม “พายโตเป็นผู฾ใหญ฽แลว฾ จะมแี ฟนก็ไมเ฽ หน็ แปลก พ฽อฉันยงั ไม฽ หวงเทา฽ คุณเลยตอนฉันอายุสิบหกแลว฾ มีแฟนคนแรก” “แฟนคุณเป็นอาจารยพแ เิ ศษหรอื เปลา฽ ล฽ะ” “โอย฿ ! อย฽ามาประชดประชนั อย฽างนนี้ ะ พาย เธอไปนั่งรอที่ หอ฾ งรับรองก฽อน แลนดแดว฾ ย” “ผมไมใ฽ ชเ฽ ดก็ ๆ ทต่ี ฾องให฾พมี่ าปกปูองนะ ลฟี วี” “ถูกเผงเลยวะ฽ เพราะง้ันแกต฾องอยู฽ คนอนื่ ๆ ไปรอทหี่ อ฾ ง รบั รอง” “ทนี่ ี่เป็นบรษิ ัทของฉนั เลกิ ถอื อํานาจบาตรใหญไ฽ ดแ฾ ลว฾

มสิ เตอรแคงิ ถา฾ คณุ ไมห฽ ฾ามอารมณแสว฽ นตัวซะบา฾ ง ฉันจะไมเ฽ กรงใจแล฾ว นะ!” ร฾งุ พรายเกอื บหอ฽ ปากมองเมอ่ื ได฾ยินเสียงตวาดท฽าทางดรุ า฾ ยของ โอลเิ วีย ฮารแเปอรแ ถา฾ ไมน฽ ับวา฽ อีกฝุายเปน็ ศัตรหู วั ใจตวั ฉกาจแลว฾ เธอ คงอดชอบหญงิ สาวผนู฾ ไี้ มไ฽ ด฾แน฽ๆ มีคนจํานวนเพยี งน฾อยนดิ เท฽านั้น หรอกทก่ี ลา฾ ขน้ึ เสยี งกบั เดสมอนดแ “ถ฾าคณุ ไมเ฽ ลิกเข฾าข฾างน฾องตัวเอง ผมก็จะไม฽เกรงใจเหมอื นกนั โอลเิ วยี ” “คณุ กลัวอะไร เดส” คําถามด฾วยสีหน฾าทา฾ ทายของโอลิเวยี ไม฽น฽ากลวั เลย หากคว้ิ เข฾ม ของ เดสมอนดแขยับเข฾าหากันนิดๆ มองหนา฾ เธออย฽างระมัดระวัง ประกายกรา฾ วเดอื ดดาลในดวงตาสเี ขียวกลับวา฽ งเปล฽าไรค฾ วามร฾สู กึ ใน ทนั ใด “อยากใหฉ฾ นั บอกหรอื เปลา฽ ว฽าคุณกลวั อะไร” สาวสวยยกมอื ขึ้นกอดอก ต฽อตากบั ชายหน฽มุ อย฽างเปน็ ตอ฽ เดนิ เข฾าไปใกลเ฾ ขา ทาํ ให฾ หนมุ฽ สาวอกี คห฽ู ันมามองหน฾ากนั เองอย฽างสงสยั “สองคนน฽ะ ไปรอทีห่ อ฾ งรับรองก฽อน” “แต฽มนั เปน็ เร่อื งของผมกับพาย” “พบ่ี อกใหไ฾ ปรอท่ีห฾องรับรอง” โอลิเวียยํ้า “ไปรอก฽อนกแ็ ล฾วกนั ไอ฾ลกู แหง฽ พแ่ี กส่งั แลว฾ น่ี” เดสมอนดเแ หน็ ด฾วยเสยี งเออื่ ยจนสาวน฾อยไดย฾ นิ เสียงออรแแลนโดสดู หายใจโดยแรง

ด฾วยความโกรธ แต฽น฽าสงสารทเี่ ขาไมก฽ ลา฾ ทําอะไรมากกวา฽ นั้น รุ฾งพรายเลยเปน็ ฝุายใช฾ปลายนว้ิ สะกดิ อาจารยหแ นมุ฽ และเดินนาํ เขาเขา฾ ไปในห฾องรบั รองที่อยู฽ลกึ เข฾าไปในทางเดินดา฾ นขา฾ ง ถอนใจ ดว฾ ยความโล฽ง อกที่ตอนนนั้ เปน็ เวลาเลิกงานแลว฾ ไมม฽ ีพนกั งานเฝูา หนา฾ เคานแเตอรแแ ละไมม฽ คี นเดนิ ลงมาจากออฟฟิซ ของสองพน่ี อ฾ งใน เวลาที่พวกเขาทะเลาะกันพอดี “คุณไม฽เห็นบอกเลยวา฽ มีผป฾ู กครองดขุ นาดน้ี ” ออรแแลนโดเอ฽ย ข้ึนกอ฽ นเมือ่ ปิดประตตู ามหลัง “เขามกั คดิ วา฽ ฉันเป็นเดก็ นะ฽ ค฽ะ” “คณุ บอกเขาเรอ่ื งผม” นาํ้ เสยี งต฽อมาบอกถึงความสะเทือนใจ จนสาวน฾อยรีบหันไปมองสา฽ ยหนา฾ ดิก แม฾จะมอี ายถุ ึงสามสบิ ปี หนา฾ ท่กี ารงานมัน่ คง แตอ฽ อรแแลนโดก็ ยงั มีเวลาท่อี ฽อนไหวเหมือนคนเพศเดียวกบั เธอ เขามาจากครอบครัว อเมริกันเช้ือสายอังกฤษค฽อนข฾างหัวเก฽า เป็นลูกชายคนเดียวท่บี ิดา หวังจะใหส฾ บื ทอดธรุ กจิ ของตระกูลและให฾บงั เอิญท่โี อลิเวอรแ ฮารแ เปอรแ พอ฽ ของเขาเกลียดเกยเแ ปน็ ทสี่ ดุ และฝงั หวั ให฾ชายหนุ฽มรูส฾ ึกอย฽าง เดยี วกันมาตง้ั แตเ฽ ขายังเป็นเด็ก เมือ่ รวู฾ ฽าตัวเองมจี ิตใจท่เี บ่ียงเบนไปตอนวยั รุ฽น ออรแแ ลนโดจึงไม฽ เคยบอกเรือ่ งนี้กบั คนในครอบครวั แม฾แต฽พี่สาวของตัวเอง ‘…บาง คร้งั เวลาเราเกบ็ ความลับสักเร่อื งไวก฾ ับตัวนานเกนิ ไป วนั หนึ่งเราก็ อาจเริ่มกลวั ทมี่ ันจะเปดิ เผยมัน ’ เขาเคยสารภาพใหเ฾ ธอฟังเชน฽ นัน้

ด฾วยสีหน฾าเศร฾าสร฾อย วันที่ออรแแ ลนโดเกือบถูกรถชน เป็นวนั ที่เขาถูกแฟนหนุม฽ ทีค่ บ หากนั มาหลายเดือนทงิ้ ไป อาจารยหแ นุ฽มร฾องไห฾กบั เธอและเล฽าทุก อย฽างให฾ฟงั จนหมดเปลือก สาวนอ฾ ยมักคอยแวะเวียนไปดูเขาในชว฽ ง แรกและซอ้ื หรอื ทาํ อาหารไปส฽งทคี่ อนโดจนอาการของชายหน฽มุ ดีข้ึน เชน฽ เดยี วกบั มติ รภาพท่แี นบแนน฽ ขึ้นของท้งั คู฽ บางครงั้ เวลาทต่ี ดิ เรียนหรือไปไมไ฽ ด฾ พลอยนภสั จะทาํ หนา฾ ที่ แทน ถา฾ หาเวลาวา฽ งรว฽ มกันได฾ สามหนุม฽ สาวก็มกั จะไปดูหนงั กนิ ขา฾ ว หรือขับรถไปเทย่ี วหากิจกรรมทาํ ร฽วมกันจนเป็นท่ีมาของความเป็น เพอ่ื นสนทิ “ฉนั ไม฽เคยคุยเร่อื งคุณกบั เดสมอนดแเลยนะแลนดแ อันท่จี รงิ ฉัน แทบไม฽เคยเล฽าเร่ืองส฽วนตวั ให฾เขาฟังเลย ” เธอยกมอื สะบดั หน฾าตา เดือดรอ฾ นใจเพราะกลัวออรแแ ลนโดจะคดิ วา฽ ตนไม฽รักษาคาํ พดู “แลว฾ เขาจะรไ฾ู ด฾ยังไงว฽าผม...” “เดสมอนดรแ ฾ูดที ุกเรอ่ื งนั่นแหละ คณุ ไมน฽ า฽ กอดฉันตอ฽ หน฾าเขา เลย” ร฾ุงพรายเอ฽ยเปน็ เชิงครวญ “ทาํ ไมเขาถงึ หวงคุณนกั ” “กบ็ อกแล฾ววา฽ …” “เขาไมไ฽ ด฾เหน็ คณุ เป็นเดก็ นะพาย ” ออรแแลนโดมองหนา฾ สาว นอ฾ ยนงิ่ หรต่ี าลง มองสาํ รวจร฽างอรชรในชดุ กางเกงยนี และเสอ้ื เชต้ิ แบบผห฾ู ญิงสมี ว฽ งเข฾มปลดกระดุมลงมาหลายเมด็ ดา฾ นในเปน็ เสื้อ

กล฾ามสีขาวเนอื้ บางเห็นเนนิ อกอวบอิ่มรําไร “นีอ่ ย฽าบอกนะ ว฽าคุณกบั ผู฾ปกครองคุณ…” “ฉันกับเขาทําไม โอย฿ !” หญิงสาวสา฽ ยหนา฾ หวือขึงตาใส฽เมือ่ รูว฾ า฽ เขาคิดอะไรอย฽ู “ไมใ฽ ชส฽ ักหน฽อย เขาเปน็ ผปู฾ กครองของฉนั เท฽าน้ัน นะ” “แลว฾ ทาํ ไมต฾องหนา฾ แดง” “ก็ใครใชใ฾ หค฾ ณุ สงสยั อะไรบ฾าๆ อย฽างนี้ละ฽ ” “แตม฽ นั เปน็ เรื่องจริง พระเจา฾ !” หน฽ุมหลอ฽ อทุ านมองหนา฾ เธอ ด฾วยสายตาเหลือเชอ่ื “คณุ ชอบเขาน่ีนา สาวนอ฾ ย คณุ หลงรักเขาใช฽ ไหม” “แลนดแ หยดุ พูดเดีย๋ วนีน้ ะ” “ผมเล฽าเร่ืองของตวั เองใหค฾ ุณฟงั ทกุ อย฽าง แต฽คณุ กลับไม฽เคย เลา฽ เรื่องสําคญั ขนาดนีใ้ หผ฾ มฟงั ” “เราจะคุยเรือ่ งน้กี นั ทหี ลงั คุณตอ฾ งเลกิ พูดเด๋ยี วน้ี” สาวนอ฾ ยว฽า เสียง รนเม่ือเห็นเงาของสองหนุ฽มสาวผ฽านกระจกกาํ ลงั เดินตามเข฾า มาจะเปดิ ประตู “ง้นั กพ็ ยักหนา฾ มากอ฽ น” ออรแแลนโดเหลอื บตาเห็นคนทีเ่ พ่งิ มา ถึงและหันมามองเธอดว฾ ยสายตาคาดค้นั ก฽อนจะยมิ้ นิดๆ เม่ือร฾งุ พรายรบี พยกั หน฾าแบบกระตุกๆ เป็นเวลาเดยี วกับทีป่ ระตูเปิดออก “ผมร฾อู ยแู฽ ลว฾ ”

“รอ฾ู ะไรกนั จะ฿ ” โอลิเวยี ถาม มองน฾องชายและร฾ุงพรายยม้ิ ๆ “ไม฽มีอะไรสาํ คัญหรอก ลีฟวี เราคุยกันเรือ่ งรสนยิ มของพาย นะ฽ ” ตาทม่ี องเธอลอ฾ เลียน แลว฾ เมนิ หนเี มื่อเห็นสายตาสีเขียวคมกล฾า บนใบหนา฾ เรียบตงึ ทมี่ องมา “ตกลงพีจ่ ะเอายงั ไง เรายงั จะไปกนิ อาหารเย็นด฾วยกันหรือเปลา฽ ” “ไปสิ พี่ให฾เลขาจองร฾านไวแ฾ ล฾ว เดสเองก็จะไปกบั เราดว฾ ย” “รถพเี่ ปน็ รสสปอรตแ งน้ั พ่ีไปกับมสิ เตอรแคงิ ผมจะไปกับพาย เอง” “ฉนั จอดรถไว฾ท่ีพารกแ ตอ฾ งเดินไปหน฽อยนะคะ” ร฾ุงพรายบย฾ุ ใบ฾ ไปยังลานจอดท่ีเธอทง้ิ รถเอาไว฾ก฽อนจะหนั ไปมองโอลเิ วยี โดยไม฽สบ ตากับผู฾ปกครองของตนเอง “คุณจองรา฾ นไว฾ทีไ่ หนคะ ลฟี ว”ี “ถนนฟฟิ ทแ อเวนวิ ร฾านเดมิ ที่เราไปกินกันอาทิตยแทแ่ี ลว฾ น่ัน แหละ แลนดแเขาร฾ทู างดี” “ง้ันผมขบั รถให฾เอง ” แลนดสแ อดมอื เข฾าจบั มือเลก็ ขาวดงึ เธอ ออกนอกประตูกอ฽ น ไม฽ใส฽ใจสายตาหงุดหงดิ ทม่ี องตามมา พอเดิน ออกไปหน฽อยกแ็ กล฾งสอดมือเขา฾ รง้ั รอบเอวเล็กกม฾ ลงชวนสาวน฾อย คยุ คลอเคลียกนั เหมือนค฽รู กั “อย฽าทําอย฽างนีส้ ิ แลนดแ” รุง฾ พรายกัดฟันกระซบิ บอก “ทาํ ไม กลวั เขาหึงหรอื ไง” “กบ็ อกแล฾ววา฽ เขาเปน็ ผ฾ูปกครอง” “ใหม฾ นั จรงิ เถอะ”

“เขาคบกบั พ่ีสาวของคุณอย฽ู มนั จะไมจ฽ รงิ ไดย฾ ังไง” “ผมยงั ไม฽รดู฾ ว฾ ยซํา้ ว฽าเขาคบกนั แบบไหน ปกติลีฟวีชอบใหผ฾ ช฾ู าย มาเอาใจ คบมากค่ี นๆ ก็เป็นแบบนี้ทั้งนัน้ แตท฽ า฽ ทางมสิ เตอรคแ ิงของ คุณน฽ะ ชอบให฾สาวๆ มาเอาใจเขามากกว฽า” “เขาไมใ฽ ช฽มิสเตอรแคิงของฉนั แล฾วขา฽ วก็ออกบ฽อยวา฽ สองคนนี้ คบกัน” “เท฽าที่จาํ ได฾ ไมม฽ ใี ครไดส฾ มั ภาษณพแ วกเขาน่ี เดากันเอาเอง ท้ังนัน้ ” “ลีฟวีเป็นพสี่ าวคุณนะ คุณไมร฽ ห฾ู รือไง” “เราไมไ฽ ด฾คุยกนั มาสกั พักแลว฾ ต฽างคนต฽างงานยุ฽ง ลีฟวีเองก็ เปลยี่ นแฟนบอ฽ ยผมเลยไมแ฽ น฽ใจ ถ฾าสองคนนั้นคบกนั จรงิ แลว฾ ผปู฾ กครองของคุณเขาจะหงึ คุณขนาดนีเ้ หรอ สาวน฾อย” “เขาไมไ฽ ดห฾ งึ คณุ อย฽าใชค฾ ํามั่วซ่ัวสิ เดสมอนดไแ ม฽เคยเห็นฉันเป็น อยา฽ งอนื่ นอกจากเดก็ ในปกครองของเขา แลว฾ ถา฾ เขารู฾ว฽าฉันคิดอะไร แบบนี้ เขาต฾องเกลียดฉนั แน฽” รุ฾งพรายบอกเสยี งเครยี ดจดั หนา฾ ยง฽ุ “ถา฾ คุณเปน็ เพอื่ นฉัน ก็อย฽าพูดอะไรทํานองน้ีอกี นะแลนดแ” “คณุ แน฽ใจหรอื วา฽ เขาไมไ฽ ดค฾ ิดอะไร” “แน฽ใจสิ” ทั้งนาํ้ เสยี งหนกั แน฽น และสหี น฾าย่าํ แย฽ของคนพูด ทํา ใหอ฾ อรแแ ลนโดถงึ กับเลกิ ควิ้ สูง “เหน็ ลฟี วบี อกว฽านัดคณุ มาคยุ เร่ืองงาน” “ใช฽ค฽ะ เธอชวนฉันทํางานดว฾ ย แตฉ฽ นั อยากทํากับคุณแม฽มาก


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook