Ғабит Мүсрепов-Тандамалы шығармалыры 3 томдық Е-244

— E, 6 ipey бастар... — дей салды Дуплов, езше айг- кандай акырын рана. — Елу мьщ! — дед1 Перфильев, калжынра айта сал- гандай куле дауыстап. — Елу мыц!.. Касындары сулу кыз онык ерлтше разы болып кет- келдей, мелд(реген кек кезшен таза да тунык нур теге карап, элденемеш тез-тез сыбырлап жатыр. Макулдап та, мактап та жаткан сыякты. — MiHe ссалац! — MiHe жынды! — Мае шыгар езП.. — Елу мынды неменеге беред1 екен? — Одан да касындары сулуына сактасайшы!—деген дауыстар Перфильевтт басына буршактай жауып кета. Перфильев журттын онысына да кабак шытпай, сол ку­ ле карал отырран боны ею куларын алаканымен басып алды да, темен букты... Сулу кызра онын осы ойнакы- лыгы да унайтым сыякты. Балрын сезтег.н иыктарында аз рана д1рш 6 iJiiHiri кыз да алдына карай енкейс кулдь — Перфильев мырза елу мынды атады, еетшпдер кой?.. Тары KiM? K im асырады? — дед1 Дуплов. Терт-бестен косакталып алып, осындай гстердщ 6api- не де 6ereciH болуды дагды етксн 6 ip арсыз топтар Пер- фильевп эл1 бората сеп’п жатыр. Бул шуылдактын колынан келер1 осыдан аспайтынын бкаетш нарыз кал- талылар Перфильевтт кашна жерге барарын салмак- тасып отыррандай, оны секкен де жок, макгаган да жок, бейжай карасып каллы. Енд1' 6 ip кезде, б1рде бестен, 61‘рде оннан косылып, жарна барасы езшщ жетгпе 6 ecine барып б1р-ак. токтап ед1*. Жарга т1релгендей содан аспай узак бегслш. Жака елу мынды келеппп Перфильевл керш окетердей шуыл- дактар тобы eimi 6 ipincn 6 ipi асырып жаткандарра мак- тау айтып жатыр: — MiHe, бул екшн! — Mine, бул жудырык!.. Экетед! осы! Экетедй.. —де- ссд!. — Сексен мыц — дед! Хамидолла. Думд1 етш айт- ты... Бутан журт сонгы айналмада алга карай сытылып шыга берген бэйге атын кергендей TinciHin карап калды. — Сорлыц шыра-салмалар 61’раз каркынын бассын Деп отыр екен рой! — деп ойлады Игшк. — О, бул бай адам!.. 502

- С е п з магазин! бар?.. - - KyMic кендер1 де кеп... — Б у к а р а мен Ip6iT арасын жалкыз ©3i жол кылран идам... Окетед1 бул! Экетед1, экетедИ— деген мактау мен котермелер оорал Kerri. Бу да элп шуылдактар мактауы едь' А д в о к ат кызы Перфильевп’ц жузше eiwi 6ip наразы- л ы кп ен каран калыпты. Перфильев ojii де 6ip кайрат кор- еепердей куле карап, кысылмай отырг-анмен, манаты елу- Ден opi асар ниет! барьгн эл 1 байка та алган жок... - - Та гы Kim? Та гы к iм ? K im асырады?! Асырушы ж о к п а ? ..— деп, Дуплов журтты тыгыздап н ет*. Енд! асы руш ы болмаса жез калпакты кагып кал ардай, жез шыбыгьш онгайлап- одтайлап кояды. Ж е з шыбык журттын козш сыйкырдай тартып 6ip алды д а, еид|* б^ржола баска жакка аудартпай койды. TeciVre караган ашкарак коп коз Дупловтыд 031'н емес, колы ндагы шыбыгын га на кереп'н сыякты. Ж ур т кез1 ш ыбыкпен б/рге жогары кетер 1'лш, шыбыкпен 6ipre те­ мей туседп Ж ез шыбык ж ез калпакты урып калуга ок- талгяндай болганда аш карак журтгыд дем алысы да токталып калатын сыякты. — Ж о к ла? Ж ок па, асыратын Kicil— дел, Дуплов жез шыбыкты жарк етюзш калганда: — С ексен 6ip мыд... — д ед 1 6ip дауыс... Ж ур т жа- рыла к у л ш Ж1*берд!. — Т а п л б/р он тыйын кос!.. Он тыйын!.. ГИрак, токсанга жеткснше б:р мындап, бес жуздеп косып, б ап л а р б;pin 6ipi ж ар га итермслсгендей, аяк- тарын эред-орен uirepi аттап едк г __ Ж о к па? Ешп ешк/’м асырмай ма? — дел Дуплов eKi per кайы ры п сураганда, манадан саганы адддыып, бой к о о сетггей отырган Фон-Штейн ж ум__с_ак, коныр „дааууыысспеп: — Т о к с а н бес м ы н ,— дттео дггьi Кызусыз ГгЛаПиЯа, PсVуKкTтf lаl нбай гаиа ангты Ж ез шыбык стол уст]не кулан тускендей болдЛыЬ1 ЕНД1 ккоязоаспо сыйкыр Фон-Штейнге ауыскандай, барлык ган ау ды . Шеттен келпен маклерге журт кауштене калды . Калпы суык, е зж е ©з! сен1’мд1 адамдаи... к /К уз мы д! — дед! Хамидолла. Бу да берис сенхмд! пнраота. у з а к еалгыласар бегл’ керсете айгты. ‘ Ж упт Хамидолла та разы болып, туылдан бас гап ею «Ьон-Штейп журттын унш тез emipnci келгендей, тары д а ж ан агы ж у м с ак коныр дауы сы и квтерместсн. 503

— Жуз жыйырма бес мыц! — дсп ajiFa карай 6ipaK шыркап шыкты... Дуллов колындары алтын емес жез шыбык екеш ен- Ai боржола танылрандай, журт кез1 тугел Фон-Шгейнге кадалып, баска жакка аумай койды... Bipey 6ip тыйын косса, Фон-Штейн мыцдарды коскалы отыррандай ексн. Хамндолла б!ржола жасып, жабайыланып калыпты. Кез- дерi де унамсыз шепр, мурны да сорайган, унамсыз ку- лактары калкайган тук аруагы жок адам екеи... Оган аруак бсрср Игшк болеа, ол да койын калтасын кыса отыррандай, эшейшдеп калпынан шилрешп кетштк.. Осыны ойлаган, осыны сезшген Ушаков, ез халшщ не куйде екеши андаган жок, «Инд! Kerri! Айрылдым!» де- Д1‘ |*ш1нен. «Юм болды екен мына ку маклер?» — TaFbi шм, тары шм?.. Юм асырады? — деп, Дуп- лов салмакпен eid рет кайталады да, yiuiumi рет кайта- лауын эдсу|р Kemirin антты... Хамндолла Иплжке карап ед1', ол кезш тез аударып OKerri. — Жок г.ой еишм?.. жок кой?.. Жок!.. Жез шыбык жез калпакты актык. per, бурыцгылар- дан repi де каттырак кагып калды. Жез калпактык дын еткен1 Ушаковка жаназага шакырган mipKey конырауы- ныц уншдей еетшдк.. — Бул юмнщ жаназасы? — деп сурарысы келгендей, барлык кездер Ушаковка карай ауа бер;п едк.. Ушаков e3i 6ipre келген cepiri Игшктщ калай жылысып шырып кеткенш андамай да калды... F.IPJмш; кгт а п т ы н сомы.