หลงเสียงคุณเข้าเต็มเปา ( นิยายจีนแปล )

พอเธอเริ่มร้อง ―แขวนคอตายบนกิ่งไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้‖ เธอได้ยินเชียง ชิงจ่ือหวั เราะเสยี งดงั อยา่ งชดั เจน… เขาหวั เราะเสยี งดงั จริงๆ… เธออยากปล่อยโฮ แต่เธอร้องตอ่ ไปอย่างเป็นมืออาชีพ พอเธอร้องจบ ก็รีบปิดเพลงทนั ที ―ไม่แย่นกั ‖ เชียงชิงจ่ือสรุปสนั้ ๆ ด้วยนํา้ เสยี งขีเ้กียจหนอ่ ยๆ นี่คอื …นํา้ เสียงหากินของเขาท่ีสะกดแฟนคลบั ไว้จนอย๋หู มดั ก่เู ซงิ ถอนหายใจแผ่วๆ อ๊ายยยย อ๊ายยยยย ใจเยน็ ๆ ใจเย็นๆ วนั นีเ้ธอมาตอบ แทนเขา เธอต้องนิ่งๆสงบๆ นิ่งสงบ เธอจะปลอ่ ยตวั เองตาว๊ิงๆเป็นประกายไมไ่ ด้… ―เธอชอบกินหอยลายไหม?‖ เชียงชิงจื่อจ่ๆู ก็เปลี่ยนเรื่อง. ―ชอบคะ่ . เชียงชิงจ่ือ ต้าต้า คณุ ชอบไหมคะ?‖ ก่เู ซิงพยายามรักษาภาพพจน์ ด้วยการพยายามพดู เสียงนิ่งๆ. ―เฉยๆนะ่ ‖ เขาหวั เราะ. กรี๊ดดดด… ก่เู ซงิ เอามือทาบอก. เสยี งทรงเสน่ห์ผนวกกบั เสียงหวั เราะเลก็ ๆ ให้ตายเถอะ เธอจะสลบตรงนี ้ แล้ว… อ๊ายย.

ใครจะมาชว่ ยคนรักเสียงคนนีไ้ ด้ละ่ เน่ีย เธอรู้สกึ ราวกบั มีกรงเลบ็ เป็นร้อยกําลงั ข่วนหวั ใจอยู่ เธอดถู กู ตวั เองเงียบๆในใจ เกิงเส่ยี วซิงไม่ได้ยินวา่ เขาพดู อะไร แต่เห็นเพียงสีหน้าเจ็บปวด ด้วยความเป็นห่วง เธอตบบา่ ก่เู ซงิ เบาๆก่อนถาม ―สาวน้อย เธอกินยาผิดเหรอไง‖ ก่เู ซิงโบกมือไล.่ ไม่ได้กินยาผิดอะไรทงั้ นนั้ แตเ่ ธอถกู สะกดตา่ งหาก[3]. โชคดีจริงๆที่ห้องนีไ้ มไ่ ด้ปรับให้พดู ได้ตามสบายโดยไม่ต้องกดป่ มุ ดงั นนั้ เชียง ชิงจ่ือจงึ ไมไ่ ด้ยินที่เกิงเส่ยี วซงิ พดู เกิงเสี่ยวซิงหอ่ ปาก การไมไ่ ด้ยินการสนทนาทงั้ หมดนี่มนั ไม่สนกุ เลย ดงั นนั้ เธอ จงึ เดินไปเดนิ มาและแทะเมลด็ แตงโมไปด้วย ภายในหฟู ังนนั้ เชียงชิงจ่ือพดู อยา่ งสบายๆ ―แตม่ ีวิธีทําแบบหนงึ่ ท่ีฉนั ชอบ มากๆเลยละ่ ‖ ―หอยลายนะ่ เหรอคะ‖ ก่เู ซงิ ถามแบบไมค่ ดิ หลงั จากหลดุ ปากไป เธอหลดุ ออกจากภวงั ค์ทนั ที อ๊ะ แน่นอนอย่แู ล้ววา่ หอย ลาย พวกเขาไม่ได้คยุ เร่ืองหอยลายเหรอไง ―อืม.‖ ―หอยลายเผด็ ซอสถวั่ ดํา เธอเคยกินไหม?‖

―เคยคะ่ …‖ ก่เู ซงิ คดิ อย่คู รู่หนงึ่ ก่อนพดู ตอ่ ―แต่ฉนั ไมค่ อ่ ยกินอะไรเผด็ ๆ หรอกคะ่ นกั ร้องเพลงโคฟเวอร์ ก็เงีย้ แหละคะ่ ต้องรักษาเสยี งไว้.‖ เชียงชิงจื่อหวั เราะเบาๆ ก่เู ซงิ หลบั ตาลงเงียบๆ แกล้งทําเหมือนไมไ่ ด้ยินเสยี งหวั เราะทน่ี า่ หลงไหลจบั ใจ นนั ้ ―ฉนั กินของเผด็ ๆบอ่ ยนะ‖ เขาพดู อยา่ งไม่ใสใ่ จ ―ตะ…… ต้าต้า คณุ เก่งนินา่ …. อ๊ะ ไม่ใช่สิ ต้องพดู วา่ คณุ เกิดมาพร้อม เสียงที่ไพเราะมาก ถงึ แม้คณุ จะไม่รักษามนั มนั ก็จะเป็นเหมือนเดมิ ‖ มนั ชดั เจนมากวา่ พระเจ้ามีคนโปรดของตวั เอง….จริงๆนะ ―วิธีทํานนั้ ไมย่ ากเลย แต่การเตรียมอาจจะย่งุ ยากไปบ้าง‖ ―อืมม…‖ ―แช่หอยลายในนํา้ เกลอื สกั คร่ึงชวั่ โมง ให้คายทรายออกมาจนหมด ล้างให้ สะอาด ก่อนต้มในนํา้ เดอื ดๆจนหอยเปิดฝาออก‖ ―อืมม…‖ ก่เู ซิงฟังตอ่ ไป และยงั คดิ จะอดั ไว้ให้แฟนคลบั เชียงชิงจื่อคนอื่นๆฟังด้วย แตเ่ ธอควรขออนญุ าตเขาก่อน เนอะ? เธอลงั เลไมก่ ล้าถาม

―เตรียมของสองชดุ ชดุ แรกมีซอี ๊ิว พริกไทยขาว เหล้า นํา้ ซปุ คนให้เข้ากนั ใน ถ้วย สาํ หรับทําซอส อีกอย่างคือแป้ งข้าวโพดและนํา้ คนให้เข้ากนั เพื่อทําให้ข้น‖ ―นํา้ ซปุ อะไรเหรอคะ‖ ―ซุป? มีหลายอย่างเลย แตท่ ่ีใช้บอ่ ยคอื นํา้ ซปุ ไก่ เอามาใช้แทนนํา้ เปลา่ เวลา ผดั โน้นผดั นี่‖ ―เข้าใจแล้วคะ่ …‖ ―พอเตรียมทกุ อยา่ งเรียบร้อย เทนํา้ มนั เลก็ น้อยลงในกระทะ เตมิ ถวั่ ดาํ กระเทียมสบั ผดั ให้หอม เติมต้นหอมเฉพาะด้านท่ีเป็นสขี าว พริกหน่ั ละเอียด ขิงสบั และผดั ให้เข้ากนั แล้วก็เทหอยลงไปผดั กบั ซอส ผดั ด้วยไฟแรง ถ้าไฟไม่แรงพอ เนือ้ หอยจะไมอ่ ยใู่ นเปลอื ก ―อืม…‖ ―พอซอสงวดลงเหลอื ประมาณครึ่งหนงึ่ เติมสว่ นผสมแป้ งข้าวโพดลงไป ผดั ให้ เข้ากนั แล้วก็เติมต้นหอมสว่ นที่เป็นสีเขียวลงไป ตกั ออกจากกระทะ.‖ ―อืมม…‖ จากด้านนี ้ เกิงเสยี่ วซิงได้ยินแตเ่ สียง อืมๆ ของ ก่เู ซิง แตก่ ็ไมร่ ู้อยดู่ วี า่ เธอทํา อะไรอยู่ เธอโผลห่ น้ามาดหู น้าจอ แต่ไมม่ ีข้อความอะไรเลย เฮ้อ เชียงชิงจ่ือเหมือนจะพดู จบแล้ว

เดีย่ วนะ พวกเขามาถงึ ตอนตกั ออกจากกระทะแล้ว แน่นอนวา่ เขาพดู จบแล้ว จริงๆ ก่เู ซงิ พดู อย่างสภุ าพ ―ฉนั จะจําไว้ค่ะ ขอบคณุ นะคะ, เชียงชิงจื่อ ต้าต้า‖ เสยี งเขาดงั ขนึ ้ มาผา่ นหฟู ังอกี ครัง้ ตอนแรกนนั้ มีเพียงเสยี ง ―อืมม์,‖ เบาๆ ก่อนเขาจะบอกเธอวา่ ―ฉนั ต้องไป แล้ว ครัง้ หน้าเธอจะร้องเพลงให้ฉนั ฟังอกี วนั ไหน?‖ ―ครัง้ หน้า?‖ ก่เู ซงิ หลดุ ปาก ―ไมม่ ีครัง้ หน้าเหรอ?‖ เชียงชิงจื่อเหมือนจะครุ่นคิดอะไรบางอย่าง ―อะ…‖ คาํ ถามของเขานนั้ ทําก่เู ซงิ ไมแ่ น่ใจ การร้องเพลงหนงึ่ เพลงนี่ไมถ่ ือวา่ เป็นการตอบแทนท่ีจริงใจพอหรือไง? ―งนั้ ครัง้ หน้าตอนคณุ มีเวลา ก็เรียกฉนั ได้เลย นะคะ.‖ ―ตกลง แล้วเจอกนั ‖ เชียงชิงจื่อเหมือนจะหวั เราะน้อยๆ และออกจากห้องแชทเลก็ ๆนีไ้ ปอยา่ งรวดเร็ว ++++++++++++++++++++ [1] แลสง ในการ์ตนู และอีโมตคิ อ่ นตา่ งๆ มกั จะวาดเส้นสามเส้นตรงศีรษะ แทนเหง่ือเยน็ ๆที่ไหลเพราะได้ยินหรือเห็นอะไรท่ีอายจนน่าอดึ อดั และพดู อะไรไม่

ออก ทําอะไรไมถ่ กู ดงั นนั้ ในชีวิตจริง จงึ มีคนเอย่ วา่ ―มีเส้นดําๆบนหวั ฉนั ‖ ในกรณีที่ ไมม่ ีอีโมติคอ่ น มกั จะใช้ -_-||||แทน ในท่ีนีข้ อใช้เหง่ือตกแทนเลยละกนั นะคะ [2] ซอื กวั ตงหนา่ นซื่อ Zi Gua Dong Nan Zhi‘ [แขวนคอตายใต้ ต้นไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้] เพลงกึง่ แร็บท่ีรวมเอาท่อนตา่ งๆของบทกวีโบราณมา รวมๆกนั ถ้าแปลชื่อให้เข้าใจงา่ ยๆเป็นภาษาไทย คอื แขวนคอตายใต้ต้นผกั ชี คะ่ ^^ [2] Orig. 中蛊 ‗zhong gu.‘ 蛊or ‗gu‘ ก่นู นั้ คือปรสติ มีพษิ บางอยา่ งท่ีถกู ใสเ่ ข้าไปในร่างกายมนษุ ย์ ใช้ร่างกายมนษุ ย์เป็นที่อาศยั ปรสิตนนั้ จะ ถกู ควบคมุ โดยคนที่ใสม่ นั เข้าไปในร่างของอกี ฝ่ าย ดงั นนั้ ร่างคนที่มีปรสิตนนั้ ขนึ ้ อยู่ กบั ความเมตตา การควบคมุ ของคนคนนนั้ ราวกบั ‖ต้องมนตร์‖ กรณีท่ีเหน็ บอ่ ยๆ คือหนอนพษิ หรือ แมลงพิษ หรือ ―ยาสงั่ ‖ นนั่ เอง +++++++++++++++++ บทที่ 6 ซี่โครงอ่อนผดั พริกไทยดํา ก่เู ซงิ ดงึ หฟู ังลงอย่างสิน้ หวงั ก็หนั ไปเลอื กเพลงอยา่ งปราณีตด้วยมือสน่ั ๆอยา่ ง ตนื่ เต้น เผื่อโอกาสหน้า เธอเลอื กเพลงดไู มไ่ ร้สาระและนา่ ขายหน้า จนไปถึงเพลงท่ีมี ทํานองและเนือ้ ร้องท่ีไพเราะ เพือ่ กอบก้หู น้าตาของตนเอง ครัง้ หน้า เธอต้องมนั่ ใจมากกวา่ นี ้มน่ั ใจพอที่จะพดู เสยี งน่งิ ๆกบั โถวไผวา่ ―ต้า เหรินคะ ต้าเหริน ฉนั จะร้องเพลงนีใ้ ห้คณุ …‖

หลงั จากเธอเตรียมเพลงได้เจ็ดแปดเพลงก็รู้สกึ สงบลงบ้าง ―ก่เู ซงิ เธอกบั โถวไผไปถึงขนั้ ไหนกนั แล้ว‖ เกิงเสีย่ วชิงถามเสยี งเรียบๆ ―หือ?‖ ก่เู ซิงมองเธอราวกบั เห็นผี ―ก็พวกเธอขงั ตวั เองอยกู่ นั สองคนในห้องเลก็ ๆสว่ นตวั กนั สองตอ่ สองนินา่ เธอ ไมก่ ลวั โดนแฟนๆเขาฆา่ ทิง้ เหรอไง‖ เกิงเสยี่ วซนิ สา่ ยหวั ก่อนถอนหายใจเลก็ ๆ ―ต้นไม้สงู ย่อมดงึ ดดู สายลม [1] [คําวจิ ารณ์ยอ่ มตามคนดงั ]. นี่ๆ พวกเธอ ต้องทํา ตวั ไมใ่ ห้เป็นจดุ สนใจแล้วนะ เธอสงสยั วา่ เกิงเส่ยี วซินนนั้ เก็บความเห็นไว้ในใจมานานแล้ว หลงั จากมีโอกาส พดู สง่ิ ท่ีอยากพดู ด้วยนํา้ เสยี ง ―ยินดีกบั เรื่องร้ายของคนอื่น‖ เธอเตะถงั ขยะคนื ที่ หยิบกระเป๋ าเงนิ ขนึ ้ มาก่อนออกไปทานข้าว ก่เู ซิงคดิ อยชู่ วั่ ครู่ ก่อนเหลือบมองหน้าเวย่ ป๋ ออีกครัง้ ก่อนกดลบสถานะ ―รับรีเควสเพลง‖ ด้วยความเจบ็ ปวดลกึ ๆ …… ในเมื่อ โถวไผต้าเหรินอตุ สา่ ห์มาติดตามเธอ เธอต้องไว้หน้าเขาบ้าง อืมม์หืมม์ แต่เธอก็เป็น แค่คนธรรมดาๆ ท่ีชอบร้องเพลงคนหนง่ึ เทา่ นนั้ เอง แต่ก็ไมม่ ีคนขอเพลงเธอสกั คน เธอเลยอยาก ―รับรีเควสเพลง‖ ก็เท่านนั้ เธอปิดเวปเพจแบบเงยี บๆ เพราะวา่ เธอ ―กําลงั เกาะเขาดงั ‖ เลยลงั เลวา่ เธอ ควรระวงั การขอความร่วมมือเป็นพิเศษหรือเปล่า อืมม์ เซิงเซิงม่าน เพ่ือรักษาชื่อเสียง ในโถวไผ เธอต้องหกั ห้ามใจไว้บ้าง

แตว่ า่ หลงั จากเรื่องนีแ้ ล้ว เธอกบั เชียงชิงจื่อก็ไม่ได้คยุ อะไรกนั อีกเท่าไร ทกุ ปี วนั หยดุ ฤดหู นาวจบลงแล้วก็ตามด้วย วนั หยดุ เทศกาลฤดใู บไม้ผลิ [2] หลายคนท่ีมีบทในงานฉลองครบรอบนนั้ ไม่คอ่ ยมีเวลาออนไลน์เทา่ ไรนกั เนื่องจากกลบั บ้าน หรือไมก่ ็เพราะเนตช้า ดงั นนั้ จงึ นดั ประชมุ ภายในครัง้ สดุ ท้ายใน วนั ท่ี 1 กมุ ภาพนั ธ์ เพ่ือจดั เตรียมรายละเอียดสดุ ท้ายในโปรแกรมสาํ หรับงานฉลอง ครบรอบ ก่อนท่ีจะแบง่ งานกนั และเร่ิมเตรียมงาน เพราะวา่ ใกล้เทศกาลฤดใู บไม้ผลิ ร้าน ขายของชําของครอบครัวก่เู ซงิ เลยปิดเร็ว พอฟ้ าเริ่มมืด พวกเขาก็ปิดร้านแล้ว วนั ตรุษจีนน้อย[3], เธอตงั้ ใจจะไปช่วยปิดร้าน ก่อนท่ีบงั เอิญเหน็ คนทะเลาะ กนั อย่อู ีกฝั่งถนน เธอยืนอย่ดู ้านหลงั ประตกู ระจกแอบมองไปทางนนั้ บอ่ ยๆ เพราะวา่ ร้านนนั้ ใกล้โรงพยาบาลมาก จึงเห็นเรื่องทะเลาะกนั ระหวา่ งหมอกบั คนไข้ อยบู่ อ่ ยๆจนชินแล้ว แตค่ รัง้ นี ้ เธอเห็นใบหน้าค้นุ เคยของชายหน่มุ ท่ีซอื ้ โยเกิร์ตผสมชิน้ ผลไม้นน่ั เอง เหตผุ ลท่ีเธอสงั เกตเุ หน็ เขาเพราะวา่ เขากบั เพ่ือนอกี สามคนกําลงั กลายเป็น เป้ าหมายนะ่ สิ ทนั ทีก่เู ซิงจําเขาได้ ก็มีใครคว้าเสอื ้ ของหญิงสาวด้านขวาเขาแล้ว เขา เอือ้ มมือมากนั …ขณะที่บงั นนั้ เอง หมดั ก็ลอยมาท่ีใบหน้าเขา ―อ๊า!‖ เสยี งร้องหลดุ จากริมฝี ปากก่เู ซงิ

เสยี งอกึ ทกึ ครึกโครมดงั ตามมา เธอหนั กลบั มา ก่อนเหน็ เครื่องดม่ื หลน่ ลงมา นอกต้แู ช่ ―พระเจ้า!… เธอทําฉนั กลวั รู้ไหม‖ ลกู พี่ลกู น้องก้มตวั เก็บของ ขณะทบ่ี น่ ไป ด้วย ―ฉนั เกลยี ดตอนที่ผ้หู ญิงกรี๊ดแบบไม่มีเหตผุ ลที่สดุ มนั ปวดหรู ู้ไหม เธอคดิ ว่าเธอ เป็นวญิ ญาณหลอนเหรอไง‖ ―ฉนั ไม่ได้ตงั้ ใจ…‖ ก่เู ซิงเดนิ ไปชว่ ยเขาเก็บ ยดั ทกุ อย่างคนื ต้แู ช่ พอเธอมอง อีกครัง้ เพื่อดสู ถานการณ์ข้างหน้าโรงพยาบาล การตอ่ ส้กู ็จบลงแล้ว คนที่มาก่อกวน นนั้ ยงั อยู่ แตช่ ายหนมุ่ กบั เพ่ือนๆจากไปแล้ว ก่เู ซิงคดิ ผ้ชู ายคนนนั้ คงจะเป็นนกั ศกึ ษาฝึกงานท่ีโรงพยาบาลละมงั้ หรือจะ ไมใ่ ช่ เขาเดก็ ขนาดนนั้ ไมน่ า่ จะเป็นหมอหรอก แตเ่ ขากล้าหาญและเท่มากจริงๆ การท่ีเขาปกป้ องผ้หู ญิงแบบนนั้ หลงั จากแอบ ช่ืนชมเงียบๆ เธอตดั สนิ ใจวา่ ครัง้ หน้าที่ชายหน่มุ แวะมา เธอจะลดราคาให้ เขา….12% อืมมม์ วนั ที่1 กมุ ภาพนั ธ์นนั้ เป็นวนั ท่ีสามของวนั ปีใหม่ พอได้เวลานดั ตอนสามท่มุ เธอก็เตรียมเสบยี งมาพร้อมในห้องนงั่ เลน่ แล้ว ลนิ ้ เป็ดและเคร่ืองใน แล้วยงั มีถวั่ เผ็ดกบั ชาดาํ เยน็ ข้างๆ พร้อมแล้วก็ออนไลน์เข้าห้องห วนั เมย่

เธอเพิ่งก้าวเท้าเข้ามาในห้องนงั่ เลน่ ตอนนีแ้ มเ่ ธอเข้ามาถามเร่ืองไปเย่ียมญาติ พรุ่งนี ้ จึงตดิ พนั อย่ชู วั่ ครู่ หลงั จากเธอคยุ จบหนั กลบั ไปมองหน้าจอ เธอก็แปลกใจท่ี เห็นคอมเมนท์เก่ียวกบั เธอจํานวนมาก ชดั ๆก็คอื ทกุ คนกําลงั ซบุ ซิบนินทากนั อย่างเมามนั ส์ ―นนั่ มนั เซงิ เซงิ ม่าน @@ ~ถ้ามีเซิงเซงิ ม่านงนั้ ก็ต้องมีโถวไผต้าต้า!!‖ ―อะไรนะ?!!!!‖ไหน?เธออยไู่ หน?‖ ―คนนนั้ คนนนั้ ไง!……….ทําไมเซงิ เซงิ ม่านถงึ เป็นม้าส้ม[4]ไปได้?!!!! อ๊ายยยยยย! ใครก็ได้มาแทงตาฉนั ให้บอดที! รีบ มาแทงตาฉนั ให้บอดที!‖ ―ใจเย็น… โถวไผกบั เธอน่ะ… อืม พวกเธอเข้าใจ สนิ ะ?…‖ ―*ล้มโต๊ะ* เซงิ เซิงม่าน ฉนั ไม่ยอมแน่!‖ …… …… …… …… …… ก่เู ซงิ เหวอสนิท เธออยากบอกวา่ …โถวไผมาแน่ แตเ่ ขามาทํางานไมเ่ ก่ียวกบั เธอสกั นิด งะ่ งะ่ ง่ะง่าาา…. เธอลงั เลอยสู่ ามวินาที ก่อนตดั สินใจเข้าสหู่ ้องติดรหสั ผา่ น

คนในห้องไม่รู้สกั นิดวา่ ข้างนอกวนุ่ วายแคไ่ หน แทบจะพลกิ ฟ้ าควาํ่ ปฐพีได้เลย พวกเขาแคค่ ยุ กนั เรื่อยเป่ือย ผ้นู ํากลมุ่ อย่าง เจอ่ เมย่ และเฟิงหย๋าซง่ หยอกล้อคนโน้น คนนีแ้ ละคนอ่ืนๆก็เสริมตรงนนั้ ตรงนี ้ เชียงชิงจ่ือไม่ได้พดู อะไร แตเ่ ขาก็อยใู่ นห้อง ปฏิกิริยาแรกของเธอคอื คอมพิวเตอร์เขาซอ่ มเสร็จแล้วเหรอ แตเ่ ธอฉกุ คดิ มาได้ว่าจะสนใจเขามากเกินไปแล้ว และเธอต้องเบนความสนใจ ไปทางอื่น ―ทําอะไรกนั สกั อยา่ งสิ วอร์มอพั ก่อนงานไง‖ เฟิงหยา๋ ซง่ เสนอด้วยนํา้ เสียงขี ้ เกียจ ―แค่ปลอ่ ยมายว่ั นํา้ ลายแฟนๆก่อนเป็นไง พอวนั งานพวกเราคอ่ ยปลอ่ ยเพลง เนือ้ เร่ืองเตม็ ๆ‖ ―ไอเดียดนี ิ‖ เจ๋อเมย่ ชายี่เหน็ ด้วย ผ้ชู ว่ ยหวั หน้ากลมุ่ โต้วโต้วโต้วปิงหวั เราะ ―ผ้นู ํากลมุ่ คือคณุ สว่ นฉนั ก็เป็นผ้ชู ว่ ย แต่พวกเราจะพดู อะไรก็ไมส่ ําคญั หรอก สามปีผา่ นไปแล้ว จดุ เดน่ ของงานก็ยงั เป็น เชียงชิงจือต้าต้า ของพวกเรา‖ เสียงหวั เราะคิกคกั ของเกิงเสีย่ วซินดงั ขนึ ้ อย่างชดั เจนในหฟู ัง เบาๆและหวานลาํ ้ ….เบาๆและหวานลาํ ้ …

ก่เู ซงิ รู้สกึ อือ้ หือ้ ต้องเป็นเพราะเจอ๋ เมย่ ชายี่แนๆ่ …….ถงึ แม้เธอไมม่ ี หลกั ฐานยืนยนั แตถ่ ้าทอมบอยคนหนงึ่ เปลี่ยนไปโดยสนิ ้ เชิง ต้องมีอะไรนา่ สงสยั แนๆ่ … ขณะที่เธอครุ่นคดิ นนั้ เอง เชียงชิงจ่ือก็พดู ขนึ ้ มา และเอ่ยชื่อเธอ ―เซิงเซงิ ?‖ ด้วยเหตผุ ลอะไรสกั อย่าง เขาเว้น ―มา่ น‖ท้ายชื่อเธอไว้…แต่การเรียกแบบ นนั้ …อืม..เหมือนกบั เขาสนิทกบั เธอมากงนั้ แหละ ซง่ึ ก็นะ…ไม่ใช่เลย ―ต้าต้า ฉนั อยนู่ ่ีคะ่ ‖ เธอตอบทนั ที ―เธอชอบเพลงโบราณนี่นา่ ฉนั จําได้‖ ―อือ้ อออ‖ เขาคดิ อยชู่ วั่ ครู่ก่อนถาม ―เพลงโปรดเธอคอื เพลงอะไร‖ ―แขวนคอตายบนกิ่งไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้‖ โผลม่ าในสมอง… ไมน่ ะ? ต้าต้า? คณุ จะไมท่ ํากบั ฉนั แบบนนั้ ใช่ไหม? จะร้องเพลงนนั้ เป็นการโปรโมตงาน เหรอ? เธอคร่ําครวญในใจ ความคิดสบั สนวนุ่ วาย เธอคิดอย่างละเอียดก่อนตอบ ―ฉนั ชอบ ‗เจีย้ นเซยี วเจียงห‖ู [เสยี งกระบท่ี า่ มกลางแผ่นดินและผืนนํา้ ] (การตอ่ สู่ ในยทุ ธภพ) ―เสียงกระบ่เี หรอ‖ เสยี งเขาเหมือนไม่คอ่ ยดีนกั

แตด่ ้วยเสยี งแหบน้อยๆนนั้ มนั เซก็ ซีม่ าก… ―อย่าบอกวา่ นายไมร่ ู้จกั น่ะ หึ‖ เฟิงหย๋าซง่ แหย่ด้วยเสยี งหวั เราะแบบขีเ้กียจ เชียงชิงจื่อ ―อืม‖ เอ่ย ―ฉนั รู้จกั ‖ . ―แตเ่ พลงนีม้ ีคน โคฟเวอร์ เยอะแล้ว แล้วต้องหาคนตงั้ หลายคนด้วย ฉนั วา่ ต้อง มีคนร้องหกคน แล้วก็มีคนหนงึ่ บรรยายด้วยนะ คา่ ยหวนั เม่ยจะผลติ อะไรสกั อยา่ ง ถ้าไมใ่ ช่คนเก่งๆพวกเราคงขายหน้าแย่‖ ―นนั่ สิ จ่ๆู ต้องหาคนตงั้ หลายคน…‖ เจ๋อเมย่ ชายี่ลงั เล เชียงชิงจ่ือเหมือนจะไมส่ นใจความเห็นคนอ่ืน แต่กลบั ถามเธอ ―เซิงเซงิ เธอคิดวา่ ใครเหมาะบ้าง‖ ―ฉนั เหรอ?‖ ก่เู ซงิ พิจารณา ก่อนร่ายรายชื่อคนที่เธอชอบสดุ ๆ เฟยเฉา[นายน้อยเฟย], หลิงหลงตโี ้ ถว [ฉลาดหลกั แหลม], โมโ่ มเ่ ออ๋ ร์ [หมกึ ดาํ๊ ดํา],…‖ เธอร่ายรายช่ือของนกั ร้องสดุ โปรดหดคนท่ีคดิ วา่ เหมาะกบั เพลงนี ้ ก่อนตบ ท้ายอยา่ งมนั่ ใจ ―สว่ นบทพดู ต้องเป็น เชียงชิงจือต้าต้าเท่านนั้ ‖ ―ฉนั เหรอ?‖ เชียงชิงจือหวั เราะน้อยๆ. ―ไม่น่าจะยาก…‖ ―ชา่ ย นายเป็นคนเดียวที่ไมย่ าก…‖ ก่เู ซงิ ถอนหายใจเศร้าๆ จๆู่ เธอรู้สกึ เหมือนวา่ เธอทําผิดอะไร

―เฮ้ การให้เชียงชิงจื่อมาพดู บทนี่ไม่ยากสกั นิด??!!‖ โชคดจี ริงๆท่ีพวกเขาอยใู่ นห้องสว่ นตวั ถ้าเธออย่ขู ้างนอกแล้วพดู แบบนี ้เธอคง โดนรุมตตี ายไปแล้ว ―คนท่ีเธอพดู มา…‖ เชียงชิงจ่ือคดิ คนพวกนีเ้ข้าวงการบนั เทิงออนไลน์มานานแล้ว สว่ นใหญ่ก็มีแต่จดั คอนเสริ ์ต และไมร่ ับรีเควสใหมๆ่ …บางคนก็ไม่จดั คอนเสิร์ตและหายตวั ไปจากโลกบนั เทิงแล้ว ด้วย เขาถามทนั ที ―โต้วโต้วโต้วปิง เธอคดิ วา่ ไง‖ โต้วโต้วโต้วปิงเงยี บไปอยา่ งนา่ แปลกใจสามวินาทีก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ ด้วยนํา้ เสยี งข่นุ เคือง เธอพดู อย่างไมอ่ ้อมค้อม ―โถวไผฉนั เกลยี ดคณุ ……….อ๊า กกกกกก ก็ได้ สหายเซิงเซงิ ขอบคณุ สาํ หรับความรักและช่ืนชม ฉนั คอื โม่โมเ่ อ๋อร์‖ ก่เู ซงิ องึ ้ เธอไม่เคยคิด ไมเ่ คยคดิ จริงๆ… ไม่เคยคิดจริงๆวา่ … รุ่นพี่ท่ีน่านบั ถือจะซอ่ นอย่ใู นหวนั เม่ย… โต้วโต้วโต้วปิงเอ่ยซาํ ้ ―เชียงชิงจื่อ ฉนั เกลยี ดคณุ ‖ กดั ฟันพดู ตอ่ ―คนที่เธอเอย่ ฉนั สามารถขอร้องได้สองคน สว่ นอีกสามคนนนั้ ต้องรอดวู า่ พวกเขาจะไว้หน้าเชียง ชิงจื่อบ้างไหม แตว่ า่ …‖ เธอกระแอมหลายที

เฟิงหย๋าซง่ กระโดดเข้ามาร่วมวงพดู ตอ่ ―แต่วา่ คนหนงึ่ ในนนั้ หลิงหลงตโี ้ ถว เป็นแฟนพนั ธ์แุ ท้ของเชียงชิงจื่อ แฟนพนั ธ์แุ ท้ เข้าใจใช่ไหม เอ่อ เซิงเซงิ เธอคิดให้ดๆี นะ เธอจะยกเชียงชิงจื่อให้คนอ่ืนไปเหรอไง‖ ―เอ่อ…‖ การหยอกล้อแบบนีใ้ นห้อง YY นนั้ เป็นเร่ืองธรรมดา … แต่การโดนล้อกบั เชียงชิงจ่ือ…เธอ… เธอไม่รู้จะตอบการเย้าแหย่แบบนีข้ องพวกเขาอย่างไงเลย… ―ไม่ต้องใช้สามคนนี่.‖ เชียงชิงจ่ือค้านเสียงเรียบ ―ให้เซงิ เซิงร้องสกั บทสิ‖ ไม่รอก่เู ซิงตอบ โต้วโต้วโต้วปิงกบั เฟิงหย๋าซง่ ก็ร้องออกมาอยา่ งแปลกใจ เฟิงหย๋าซง่ ร่าเริงสดุ ๆ ―เซงิ เซงิ เธอจะดงั เป็นพลแุ ตกแน่~‖ ดงั เป็นพลแุ ตก…? ก่เู ซงิ ไม่สนใจวา่ จะดงั หรือไม่ เธอสนใจแต่ แต่ แต่ แต่ แตร่ ายช่ือนกั ร้องท่ีเธอ ปลมื ้ สดุ ๆ เสยี งที่งดงามท่ีสดุ คนที่ดที ่ีสดุ ที่จะบรรยาย และก็มีอีกคน… คนคนนนั้ คอื เธอ เธอรู้สกึ ยงั ไงนะ่ เหรอ?

เหมือนกบั นกั ร้องที่พงึ่ ผ่านรอบคดั เลือกการประกวด และจๆู่ ก็มีคนมาบอกเธอ ว่า เธอจะได้ร่วมร้องเพลงกบั แจค็ กี ้ชงุ หรือ เจย์ โชว์ หรือ เทอร่ี หลนิ อะไรพรรคนนั้ แหละ และนอกจากนี ้แดเนียล อู๋ จะมาบรรยายด้วย เข้าใจนะ??!! ก่เู ซงิ เอาแก้วเยน็ จดั มาแนบหน้า อ๊ายยยยย อ๊ายยยยย กร๊ีดดด บ้า กําลงั จะบ้า ฉนั ต้องบ้าไปแล้ว… [1] 树大招风 ―shu da zhao feng.‖ สภุ าษิตท่ีวา่ ต้นไม้ที่สงู นนั้ ย่อมต้องลม เหมือนคนดงั หรือโชคที่มกั จะดงึ ดดู คาํ วิจารณ์และโดนโจมตี. [2] 春节 ―Chun Jie.‖ เทศกาลฤดใู บไม้ผลิเป็นช่ือใหมข่ องเทศกาล ตรุษจีน [3] 小年夜 ―xiao nian ye.‘‖ มีความหมายหลายแบบขนึ ้ อย่กู บั ว่า อยสู่ ว่ นไหนของประเทศจีน อาจจะเป็นวนั ที่ 23 / 24 ของเดือนสบิ สอง หรือ อาจจะเป็นวนั ก่อน วนั ตรุษจีนหนงึ่ วนั [4] ศพั ท์ YYในประเทศจีน. YY นนั้ มีการจดั ลําดบั ผ้ใู ช้งานหลายลาํ ดบั ภายในห้องๆหนง่ึ โดยท่ีแต่ละลาํ ดบั นนั้ มีสแี ตกต่างกนั คาํ แสลงออนไลน์ของ ―ID‖ คอื 马甲, ซงึ่ 马 เป็นตวั อกั ษรที่แปลวา่ ―ม้า‖ ดงั นนั้ ขนั้ แตล่ ะขนั้ ใน YY มกั จะเรียกกนั วา่ ―ม้า YY‖ ตวั อย่างท่ีมีในเรื่องคอื  ม้าดํา: พนกั งาน YY.

 ม้าม่วง: เจ้าของและคนตงั้ ห้อง เขาจะมีอํานาจมากที่สดุ และสามารถแบง่ อํานาจให้แต่ละคนได้  ม้าส้ม: หวั หน้าห้อง เป็นรองแคม่ ้ามว่ ง และมีสิทธิ์จดั การห้องพอๆกบั ม้า มว่ ง  ม้าเหลอื ง: คนดแู ลห้อง.  เป็ นต้น. ระดบั ―ม้า‖ คอื ระดบั ความสําคญั ของบคุ คลๆนนั้ ๆ อยา่ งไม่เป็นทางการ ดงั นนั้ ในบริบทนี ้ก่เู ซงิ ที่ถกู บอกวา่ เป็น ―ม้าส้ม‖ คอื เป็นการบอกเป็นนยั ๆวา่ คนคดิ วา่ เธอ ―มีสิทธ์ิ‖ ในตวั เชียงชิงจื่อ นนั่ เอง บทท่ี 7 ซี่โครงอ่อนผดั พริกไทยดาํ 2 ก่เู ซิงปิดคอมก่อนกระโดดขนึ ้ เตยี ง กอดผ้าห่มไว้แล้วกลงิ ้ ไปกลิง้ มา เธอรู้สกึ เหมือนเส้นเลอื ดแตกกระจาย สมองเธอนนั้ มีแต่รายชื่อทแ่ี สนวิเศษ ที่เธอจินตนาการ ไว้นานแสนนานมาแล้ว เธอตน่ื เต้นสดุ ๆจนไม่ได้ยินเสียงโทรศพั ท์มือถือที่ดงั ขนึ ้ พอเธอรับ คนท่ีโทรมาคือคนท่ีเธอพง่ึ บอกลาใน YY เกิงเส่ียวซิน ―ยินดดี ้วยนะ สหายก่เู ซิง‖ เธอหวั เราะ และถามวา่ ทําไมเธอโทรมาดกึ จงั ―อนั ท่ีจริง…เออ่ …ฉนั อยากคยุ แบบเปิดใจกบั เธอนะ่ ‖

―เปิดใจ?‖ ก่เู ซิงงง ―พวกเราก็เจอหน้ากนั ทกุ วนั กิน นอน ไปเรียนด้วยกนั เธอ ไมเ่ คยอยากคยุ เปิดใจมาก่อนเลย ตอนนีเ้ป็นวนั หยดุ พงึ่ ผา่ นวนั ตรุษจีนมาได้กี่วนั เธอก็มีปัญหาหวั ใจแล้ว?‖ ปลายสายอีกข้าง อีกฝ่ ายนนั้ เร่ิมลงั เล สญั ชาตญิ าณมนั บอกวา่ น่ีต้องเกี่ยวกบั เรื่องรักๆใคร่ๆแน่ ปัญหาหวั ใจเน่ีย และ ก็มีความเป็นไปได้สงู มากวา่ มนั เก่ียวข้องกบั หวั หน้ากลมุ่ หวานเมย่ ต้าเหริน ตามนิสยั เกิงเสย่ี วซนิ เริ่มพดู แล้วก็หยดุ ทําแบบนีซ้ าํ ้ ๆจนเธอสารภาพวา่ เธอ เพิ่งคยุ WeChat[1] กบั เจอ๋ เมย่ ชายี่ เป็นครัง้ แรกในประวตั ศิ าสตร์ เป็นการ สว่ นตวั และแบบเพอื่ นเฉยๆด้วย เขาเลา่ เร่ืองผีให้เธอฟัง จนเธออดหวน่ั ๆจนนอนไม่ หลบั ก่เู ซงิ แทบจะขํากลงิ ้ จนตายตอนฟัง เจอ๋ เมย่ ไม่ได้เลา่ เร่ืองผีธรรมดาๆแน่ๆ ต้อง เป็นหนงึ่ ใน ―เร่ืองแปลกๆของเหลา่ ไจ่‖ เก่ียวกบั เรื่อง ผีที่ทาสีไว้ท่ีผิว พยายามขโมย วิญญาณคนอ่ืน[2]. แน่ๆ ―สหายเกิงเสยี่ วซนิ ‖ ก่เู ซงิ พดู เสยี งตาํ่ เพ่ือแมข่ องเธอท่ีกําลงั ดทู ีวอี ยใู่ น ห้องนงั่ เลน่ จะไมไ่ ด้ยิน ―เธอกลายเป็นคนรักเสียงเตม็ ตวั แล้วเหรอ‖ ―เอ๊ะ?‖ เกิงเส่ยี วซนิ เงียบไปสองวนิ าที ก่อนลดเสียงลงเหมือนกนั ―อะ เอ้อ อาจจะ คงใช่… ใช‖่ ―ถ้าผ้ชู ายคนหนง่ึ หลอ่ สดุ ๆ แตเ่ สยี งแย่มาก เธอจะชอบเขาไหม?‖

―ฉนั คดิ วา่ เหมือนจะ…. ไม่‖ ―ถ้าผ้ชู ายคนหนงึ่ น่ารักและยงั เป็นคนเอาใจใส่ แตเ่ สยี งแย่มาก เธอจะชอบเขา ไหม‖ ―คงจะ… ไม่‖ ―ถ้าผ้ชู ายคนหนง่ึ รวยสดุ ๆ แตเ่ สียงแย่มาก เธอจะชอบเขาไหม‖ ―มะ…ไม่ ไม่ชอบ‖ ―ยินดีด้วย เธอกลายเป็นคนรักเสียงเตม็ ตวั แล้ว‖ ก่เู ซงิ ถอนหายใจเฮือกใหญ่ พดู ด้วยเสยี งเศร้าศร้อย ―ถ้าผ้ชู ายคนหนง่ึ เสยี งแย่ มาก และพดู จีนกลางไมค่ อ่ ยถกู แตเ่ ขาอยากใช้ชีวิตที่เหลอื อยกู่ บั เธอ… โอ้ มนั คง นา่ เจบ็ ปวดจริงๆ‖ เกิงเสยี่ วซินเคยเยาะเย้ยเธอในเรื่องนี ้แตต่ อนนีเ้ธอมีพวกแล้ว ไมห่ ลอ่ งนั้ เหรอ? ถ้าเขาสะอาดสะอ้านก็พอแล้ว ไมน่ ่ารักชา่ งเอาใจ? ไม่เป็นไร หรอก ยงั ไงก็สอนได้ ตอนนีถ้ งึ ไม่มีเงิน คณุ ก็สามารถทํางานหนกั เพื่อก้าวหน้าใน อาชีพได้……. แต่วา่ ถ้าเสยี งเขาแย่สดุ ๆละ่ … คิดไม่ออกเลยจริงๆ!!!

คนรักเสียงสองคนเหน็ พ้องต้องกนั โดยลืมไปวเ่ กิงเสย่ี วซนิ โทรมาเร่ืองอะไรกนั แน่ เธอไมเ่ คยคิดว่าโถวไผนนั้ จะเป็นคนไฟแรง ไมก่ ่ีวนั หลงั จากนนั้ คนวางแผนเร่ือง เพลงก็ประสานงานกบั ก่เู ซงิ วา่ สะดวกซ้อมเพลง ―เสียงกระบท่ี ่ามกลางแผน่ ดินและ พืน้ นํา้ ‖ ครัง้ แรกเม่ือไร คําตอบของก่เู ซิง แน่นอนอย่แู ล้ววา่ ต้องเป็น เธอสะดวกตลอด คนอื่นๆนนั้ มีช่ือเสียงมากกว่า ดงั นนั้ เธอยินดีท่ีจะปรับตารางตามความสะดวก ของพวกเขาอย่างเตม็ อกเตม็ ใจ การซ้อมครัง้ นีเ้ปิดให้ทกุ คนรับฟัง เป็นการเอาใจแฟนคลบั หวนั เม่ย บคุ คล เหลา่ นีม้ ีแฟนคลบั มากมาย ระหวา่ งท่ีก่เู ซิงล๊อคอินเข้าห้อง และรอให้เริ่มซ้อมนนั้ จํานวนผ้ชู มก็เพิ่มขนึ ้ เร่ือยๆจากพนั เป็นหม่ืน เธอตื่นเต้นขนึ ้ เรื่อยๆ หน้าจอด้านลา่ ง เคล่อื นตวั ลงเหมือนกบั สายนํา้ ท่ีไหลอย่างรวดเร็ว จนอ่านไม่ทนั เลยท่ีเดยี ว ขณะที่เธอรออย่นู นั้ เอง หน้าตา่ งคยุ สว่ นตวั ก็เด้งขนึ ้ มาหนง่ึ ประโยค เป็นโถวไผ นนั่ เอง เชียงชิงจ่ือ: เธอซ้อมมาก่อนหรือเปล่า? ก่เู ซิง: อืม้ มมมมมมม ต้าต้า ไมต่ ้องเป็นห่วงคะ่ ฉนั ซ้อมมาเยอะเลย เธอกลวั จะทาํ ให้โถวไผขายหน้าขนาดนี ้เธอจะกล้าไม่ซ้อมลว่ งหน้ายงั ไงไหว

ถงึ แม้เธอจะได้ร้องแคไ่ ม่กี่บรรทดั แตค่ นอ่ืนๆนนั้ ล้วนมีเสยี งทองคํากนั ทงั้ นนั้ … มนั กดดนั จริงๆ รู้ไหม? เชียงชิงจื่อไมต่ อบอะไร และก็มีข้อความสว่ นมาจากเฟิงหย๋าซง่ เจ๋อเมย่ ชายี่ แม้กระทง่ั โต้วโต้วโต้วปิง บอกวา่ ไม่ต้องตนื่ เต้นไปหรอก โต้วโต้วโต้วปิงยงั บอกเธออย่างเอาใจใสว่ ่า ถึงแม้เธอ จะร้องดีกวา่ พวกเรา เธอก็ยงั โดนวจิ ารณ์อย่ดู นี นั่ แหละ เธอเป็นคนใหม่… ต้อง อดทนไว้นะจ๊ะ ส้สู ้!ู ก่เู ซิงรีบตอบ : ไม่ต้องห่วงหรอกคะ่ ใจฉนั แข็งแรงมากกกกกกก ! ประมาณสิบนาทีหลงั จากนนั้ พวกเขาเร่ิมคยุ เลน่ กนั ฟังท่ีพวกเขาคยุ แล้วเหมือนเพ่อื นเก่า ล้อเลน่ แซวกนั สนกุ สนาน เชียงชิงจ่ือนนั้ ทําตวั ตามปกติ เยน็ ชา หา่ งเหิน และยงั ไม่คยุ ผ่านไมค์…ก่เู ซงิ เองเป็นคนโนเนม และไมร่ ู้จะพดู อะไรกบั ―รุ่นพี่‖ท่ีนา่ เคารพนบั ถือเหลา่ นี ้ จงึ ปิดไมค์ และฟังอย่างเดียว ภายในห้องมีคนนบั หมื่น พอๆกบั คอนเสิร์ตในโลกภายนอกเลยทกุ เดียว แต่แฟนพนั ธ์แท้เหลา่ นีฟ้ ังเหลา่ ต้าเหริน ท่ีหลายคนๆนนั้ หายตวั ไปนาน คยุ กนั อย่างมีความสขุ จะมีอะไรดไี ปกวา่ นีอ้ ีกละ่

ถึงแม้น่ีจะเรียกว่าการซ้อมใหญ่ แตเ่ พราะปัญหาเรื่องอินเตอร์เนตใน YY ทํา ให้สญั ญาณเสยี งนนั้ กระตกุ จงึ ทําให้พวกเขาร้องเพลงด้วยกนั จริงๆคอ่ นข้างยาก ดงั นนั้ ผลก็คอื ใครอยากร้องก็ร้องออกมาคนละท่อนสองทอ่ น เทา่ นนั้ อนั ที่จริง พวกเขาเรียกวา่ เป็นการซ้อมเพื่อจะเปิดโอกาสให้อนุ่ เครื่องสําหรับงาน ครบรอบหวนั เม่ยเทา่ นนั้ แหละ แนน่ อนอยแู่ ล้ว หลงั จากคนอ่ืนๆร้อง จนถึงตาก่เู ซงิ แฟนคลบั ด้านลา่ งจงึ ไม่ค่อย กระตือรือล้นซกั เท่าไร มีเพียงคาํ ประกาศรักตอ่ เหลา่ ―ต้าต้า‖ ของตนเอง ที่ดําเนินไปอยา่ งตอ่ เนื่อง ทําเหมือนเธอนนั้ เป็นเพียงแคอ่ ากาศ การร้องของเธอนนั้ ท็อปฟอร์ม หลงั จากร้องเพลง เธอพบวา่ มีคอมเมนท์ เลก็ น้อยวา่ เธอควบคมุ ลมหายใจได้ไมด่ ีพอนนั้ นอกจากนนั้ ก็ไม่มีอะไรเป็นพิเศษ ดงั นนั้ เธอจงึ รู้สกึ ดีและสงบ ดจี ริงๆที่เธอไมไ่ ด้ทําให้โถวไผขายหน้า ―โถวไผต้าเหริน ผ้มู ากความสามารถและแสนสภุ าพของเรา?‖ โต้วโต้วโต้วปิง หนั ปืนใหญ่ไปทางผ้เู ข้าชิงในคนื นี ้โถวไผ ―โถวไผ โถวไผ? อย่ไู หนกนั ? รีบมารับแขก สิจ๊ะ [3]~‖ โต้วโต้วโต้วปิงนนั้ เป็นเพ่ือนเก่าจงึ พดู ล้อเลน่ ได้อยา่ งสนิทปาก ห้องเงียบไปเสยี ้ ววินาที ―อืมม์ ผมอยนู่ ่ี‖ เชียงชิงจื่อตอบ

เสยี งเหมือนยงิ ทะลหุ วั ใจทนั ทีท่ีได้ยิน เสียงของชายหน่มุ ท่ีฆา่ สาวๆตายได้ ทนั ที… ―อยากให้ผมพดู บทสกั ท่อนสองท่อนหรือเปล่า?‖ เขาถามด้วยเสียงเอื่อยๆ ―พดู บทก็ด…ี ไมพ่ ดู บทก็ดีเหมือนกนั แคพ่ ดู อะไรก็พอ หรือจะเสนออะไร พเิ ศษๆให้พวกเราสกั อย่างสิ‖ โต้วโต้วโต้วปิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ ― โชคดจี ริงๆที่ ฉนั รู้จกั นายมานานหลายปีจนมีภมู ิค้มุ กนั นะ เชียงชิงจ่ือต้าต้า นายสามารถจะลด เสียงอนั นา่ หลงไหลนนั่ ลงบ้างได้ไหมเน่ีย?‖ เชียงชิงจื่ออดหวั เราะไม่ได้ ก่เู ซงิ ได้ยินเสยี งหวั ใจเต้นตกึ ตกั เธอรู้สกึ มนึ เมา แค่เสียงหวั เราะเดยี ว และเธอก็รู้สกึ เมาไปเสียแล้ว เธอฟังเสียงเขามาสองสามปีแล้ว ทําไมเธอถึงไมม่ ีภมู ิอะไรแม้แตน่ ิดเดียวกนั ละ่ สวรรค์… เสียงหวั เราะทรงเสน่ห์อยา่ งเป็นธรรมชาตนิ นั้ — เธอต้องแอบอดั ไว้ให้ได้สกั วนั แล้วเอามาเป็นใช้ริงโทนหรืออะไรสกั อยา่ งแนๆ่ เขาคิดอย่พู กั หนงึ่ ―โปรแกรมอะไรพิเศษดลี ะ่ ?‖ ความเห็นด้านลา่ งเล่ือนลงเหมอื นคล่ืนซดั

―เชียงชิงจื่อต้าต้า ฉนั รักคณุ ! รักคณุ เท่าชีวติ เลยอ่ะ!!!‖ ―ต้าต้า ฉนั เป็นแฟน พนั ธ์แท้คณุ เลยน๊า! แม้กระทงั่ เสียงไอคณุ ยงั ฟังดเู พราะเลย เซก็ ซี่จริงๆ คิดอย่างงนั้ เปล่าพวกเรา?!!!!‖ ―ต้าเหริน, พดู บทอะไรก็ได้สกั ประโยคได้ไหม ขอร้องละ่ คะ่ ฉนั จะอดั ไว้ใช้เป็นริงโทน!‖ ―ต้าเหรินขา พดู ‗ยยั จิง้ จอกจอมยว่ั ยวน‘สิคะ ฉนั คกุ เขา่ ขอร้องเลย‖ ―ฉนั อยากได้แคป่ ระโยคเดียวก็พอ. ‗ฉนั รักเธอ‘ ฉนั จะอดั มนั แล้วอดั ซาํ ้ ๆไว้สกั ร้อยครัง้ ใช้เป็นริงโทน‖…… คนื นีม้ ีแฟนคลบั จํานวนมาก และคนื นีแ้ ฟนคลบั ก็บ้าคลงั่ สดุ ๆ แตจ่ ํานวนแฟน คลบั ของศลิ ปินคนอ่ืนๆนนั้ มีแคห่ นง่ึ ในสิบของแฟนคลบั โถวไผคนนี ้ ท้ายท่ีสดุ แม้แต่แขกพิเศษก็อดปลอ่ ยก๊ากไม่ได้ เฟยเฉาแสร้งเอย่ แบบอิจฉา ―ไอ่ คืนนีผ้ มต้องยอมโถวไผซะแล้ว…‖ เขากําลงั พดู แบบสองแง่สองงา่ ม โต้วโต้วโต้วปิงอดยิงกลบั ไมไ่ ด้ ―เชียงชิงจื่อไม่ เคยจีบสาว และแน่นอนวา่ ไมค่ ิดจะจีบหนมุ่ ๆด้วย นี่คอื มารยาทของที่น่ี อยา่ ใช้โถวไผ ของพวกเรามาจิน้ วายสิ [4].‖ เฟยเฉาหวั เราะ ―จิน้ ฉนั ต้องเลน่ อะไรด้วยเหรอ ไม่ใช่ฉนั กลายเป็น ‗เทพแห่ง วาย‘ ไปแล้วเหรอไง‖ เขาเป็นนกั ร้อง ดงั นนั้ เสียงพดู ของเขาจงึ ไมม่ ีเสน่ห์ ใส ชดั เจนเหมือนของเชียง ชิงจื่อ

ก่เู ซงิ คดิ กบั ตวั เอง ไม่วา่ จะเสียงใคร พอเอามาเทียบกบั โถวไผแล้วก็จืดสนิทไป หมดแหละ… ―ผม…‖ โถวไผทอดเสียงราวกบั กําลงั อธิบาย โทนเสียงท้ายคาํ นนั้ แสนดงึ ดดู ใจ ―….จะร้องเพลง โอเคไหม‖ ร้ องเพลง… ร้ องเพลง?! ร้ องเพลง??!! ก่เู ซิงชอ็ ค แฟนคลบั เองก็ช็อค แม้แต่แขกพิเศษและคนจากหวานเหม่ยเองก็ ยงั ช็อค ใครเคยได้ยินเชียงชิงจื่อร้องเพลงบ้าง? ไมเ่ คยเลยสกั คนเดียว?! นบั ตงั้ แตเ่ วลาที่เชียงชิงจื่อนนั้ โดง่ ดงั -ดงั แบบบ้าคลง่ั - บนอินเตอร์เนตมานนั้ ไม่วา่ แฟนคลบั จะอ้อนวอนยงั ไง ไม่วา่ อีเวนท์นนั้ หรือพิธีกรจะสาํ คญั ขนาดไหน ก็ไม่ เคยทําให้เขาเปิดปากร้องเพลงได้เลย…… และทกุ คนปักใจเชื่อวา่ โถวไผคือคนที่ ร้องเพลงเพีย้ นสดุ ๆ แต่ตอนนี ้คืนนี ้ต้าต้าจะร้องเพลง? ก่เู ซิงรีบกดป่ มุ อดั ทนั ที เธอสาบานตรงนีเ้ลยก็ได้วา่ ทกุ คนในห้องก็กําลงั ทํา เหมือนท่ีเธอทํา: อดั เสียง…

เฟยเฉาสาํ ลกั ก่อนเอย่ อยา่ งไมเ่ ชื่อ ―เชียงชิงจ่ือ นายพยายามจะมาหาสว่ นแบ่ง จากโลกแหง่ การร้องเพลงของพวกเราด้วยเหรอ‖ โต้วโต้วโต้วปิงบน่ อย่างขนุ่ ๆ ―เฮ้ การใช้เสยี งของนกั พากษ์กบั นกั ร้องนะ่ ตา่ งกนั เยอะนะ ถ้านายใช้เสยี งแบบนกั พากษ์มาร้องเพลง นายแนใ่ จเหรอวา่ จะไมร่ ้องผิดคยี ์ น่ะ‖ ในทางกลบั กนั เจอ๋ เหมย่ ชายี่ท่ีดอู ย่ขู ้างๆกลบั กระโดดเข้ามาร่วมอย่างต่นื เต้น ขดั ขนึ ้ ―พวกนายเสร็จแน่ แฟนคลบั พวกนายจะเปลย่ี นใจแหงๆ… เหตผุ ลที่เขาไม่ ร้องเพลงเพราะเขาร้องเพราะเกินไป ไม่รู้เหรอ‖ เจอ๋ เม่ยชาย่ีหวั เราะร่าเริงรอฟัง หวั ใจก่เู ซิงเต้นรัว ไมอ่ ยากเชื่อวา่ เป็นเรื่องจริง หลงั จากท่ีทกุ คนบน่ และถากถางไปมาจนจบ เชียงชิงจ่ือขอเรียบๆ ―เซิงเซิง ผม ขอกวนคณุ ให้เปิดเนือ้ เพลงให้ได้ไหม‖ ―หือ?‖ เธอพดู โพลง่ วินาทีถดั มา เธอกระแอมก่อนตอบอย่างยอมแพ้ ―เชียงชิงจ่ือต้าต้า มือฉนั ไมไ่ ด้ไวพอท่ีจะเปิดเนือ้ เพลงอะไรแบบนนั้ หรอก คะ่ …‖ ให้ฟังเขาร้องไปด้วย เปิดเนือ้ เพลงไปด้วยเนี่ยนะ? เธอว่า พอเขาร้องไปสบิ บรรทดั แล้ว เธอยงั เปิดเนือ้ บรรทดั ท่ีสอี่ ยเู่ ลย……

―ไมใ่ ช่เรื่องใหญ่เลย‖ เชียงชิงจ่ือบอกด้วยเสียงกลวั้ หวั เราะ ไมส่ นใจ ผ้เู ช่ียวชาญการเปิดเนือ้ เพลงท่ีเสนอตวั กนั นบั ไม่ถ้วน ―ยงั ไงก็ได้ ขอให้เปิดเถอะ‖ ยงั ไงก็ได้ ขอให้เปิดเถอะ… นี่มนั จะทํา ―ยงั ไงก็ได้‖ ได้ไง?‖ มนั จะ ―ยงั ไงก็ได้‖ จริงๆนะ่ เหรอ? นี่เป็นครัง้ แรกท่ีโถวไผจะร้องเพลง และเธอ คนเล่อื นเนือ้ เพลงแสนหว่ ย จะโดน รุมอดั จนตายแหงแก๋ ก่เู ซิงไมม่ ีทางออก เธอไมส่ ามารถปฏิเสธเขาตรงๆได้ จงึ หยดุ พดู ไปสามวินาที ก่อนทําตวั เข้มแขง็ ―ต้าต้า คณุ จะร้องเพลงอะไรคะ?‖ เขาคดิ อยแู่ ป็ปหนงึ่ ก่อนเอ่ยเรียบๆ ―จ่ยุ เม่ิงเซียนหลนิ ‖ [ฝันเมามายกลางสาย ฝนศกั ดิสทิ ธิ์] ทนั ทีที่ชื่อเพลงถกู เอย่ ทกุ เสยี งเงียบกริบ เพลงของผ้หู ญิง และเป็นเพลงท่ีใช้เสยี งสงู มาก คนื นี ้ความงามของโถวไผนนั้ ไมม่ คี วามงดงามใดๆสามารถเทียบเคียงได้[5].

[1] Orig. 微信 ‗Weixin.‘ ความหมายตรงตวั คอื ข้อความน้อย โปรแกรมสง่ text และ สง่ ข้อความเสยี ง นอกจากส่งข้อความธรรมดาแล้ว สามารถ สง่ ข้อความเสียงแบบกดแล้วพดู คยุ เป็นกลมุ่ ฯลฯ แอพนีด้ งั ในประเทศจีนมาก แต่ เป็นที่รู้จกั นอกประเทศในนาม WeChat www.wechat.com. ถ้าใครยงั นกึ ไมอ่ อก ถ้าเคยดชู านชาน (ขนุ ให้อ้วน แล้วชวนมารัก) ข้อความท่ี บอสเฟิงเถิงกบั ชานชานท่ีสง่ หากนั ไมใ่ ช่ SMS แตเ่ ป็น WeChat ใครยงั นกึ ไม่ออกอีก ก็เป็นประมาณ LINE แตเ่ ป็นของจีนน่ะค่ะ [2] 聊斋 ―Liaozhai.‖ Liaozhai Zhiyi เรื่องเลา่ ประหลาดของ เหลา่ จา๋ ย คอื การรวมเรื่องเหลอื เช่ือหลายร้อยเร่ือง โดยหนง่ึ ในเรื่องท่ีโดง่ ดงั ท่ีสดุ คอื ―ผิวหนงั ทาสี‖ เป็นเร่ืองของสภุ าพบรุ ุษหน่มุ คนหนง่ึ ที่รับสาวน้อยแสนสวยเข้าบ้าน สาวน้อยคนนีท้ ่ีจริงเป็นผีชวั่ ร้ายนา่ เกลียดท่ีปลอมตวั มาโดยทาสีไว้ที่ผิวจนกลายเป็น สาวสวยเพื่อหลอกผ้ชู าย ก่เู ซงิ นนั้ แอบหวั เราะที่เกิงเส่ยี วซินทําตวั เหมือนถกู ขโมย วิญญาณไป เหมือนกบั ต้องมนต์ของเจ๋อเหมยนน่ั เอง [3] 接客 ―jie ke.‖ ศพั ท์นีใ้ ช้สําหรับเวลาโสเภณีเดนิ ออกมาต้อนรับ ―แขก‖ ซง่ึ โต้วโต้วโต้วปิงนนั้ กําลงั ล้อโถวไผเลน่ อยนู่ นั่ เอง [4] 卖腐 ―mai fu.‖ ความหมายตรงตวั คอื การขายตวั นนั้ ‘เลวร้าย‘ และมกั จะใช้กบั คนท่ีมีสว่ นร่วมในขา่ วลือ boy-love หรือ yaoi หรือท่ไี ทย เรียกว่า จิน้ วาย ในประเทศจีน ทกุ ส่งิ ทเ่ี ก่ียวกบั 耽美 ―danmei‖ ตานเหมย่

หรือ ช-ช (BL) นนั้ มกั จะถกู เรียกว่า 腐 ―rotten เลวร้าย‖ แตไ่ ม่ใช่ในทางดู ถกู อนั ที่จริงสว่ นใหญ่คนที่ใช้มกั จะใช้ในแนวล้อเลียนตวั เองวา่ พวกเขารู้วา่ คนนอก อาจจะมาวจิ ารณ์ความชอบของเขาก็ได้ [5] 艳压群芳 ―yan ya qun fang.‖ เหยียนหยากวนฟาง ภายใน ทงุ่ ดอกไม้นนั้ มีดอกเดยี วที่โดดเด่นเกินดอกไหนๆ ในท่ีนี ้ความสามารถของโถวไผนนั้ จะกลบ CV และนกั ร้องคนอ่ืนๆท่ีอยตู่ รงนนั้ จนหมดนนั่ เอง บทท่ี 8 ซีโ่ ครงอ่อนผดั พริกไทยดาํ 3 ก่เู ซงิ ต้องใช้แรงอย่างมากในการพยายามควบคมุ ตวั เองให้สงบนิ่ง สงบนง่ิ เหมือนเธอเป็นคนเปิดเนือ้ เพลงมืออาชีพ แต่พอทํานองเพลงเริ่มดงั ขนึ ้ ผ่านหฟู ัง เธอกลบั สบั สนว้าวนุ่ จนมือไม้สนั่ เสียง โถวไผเวลาร้องเพลงจะเป็นยงั ไงนะ? เธออดสงสยั ไม่ได้… เธอตืน่ เต้นมาก มากจนตอนท่ีเขาเริ่มร้องคําแรก เธอคดิ วา่ เธอกําลงั หลอนอยู่ หรือเปลา่ ―สวมหมวกไม้ไผท่ า่ มกลางฝนพรํา ไร้ถ้อยคาํ ใดใดจะพดู จา เฝ้ ารอเพียงแสง แรงกล้า แหวกเมฆาทา่ มกลางนภา ฟังคาํ สอนสงั่ แหง่ สามบริสทุ ธิ์ ทวนคํายํา้ เตอื นอยเู่ ช่นกนั ด้วยดวงจิตตงั้ มนั่ ข้า นนั้ ยินพทุ ธวาจา [1]

เพียงพลกิ ฝ่ ามือ ชะตาชีวติ แปรผนั [2] เลอื กอีกทางนนั้ อาจผนั สวรรค์เปลีย่ น โลกา…‖ เสียงท้มุ ต่ําเผดจ็ การนนั้ ฟังดดู เี กินไปแล้ว?!!!! ถ้าเวอร์ชนั่ ผ้หู ญิงนนั้ ฟังดบู อบบางละเอียดออ่ น เวอร์ชน่ั ที่เชียงชิงจื่อร้องนนั้ เหมือนมีคนคนหนง่ึ ยืนกอดอกทอดสายตามองโลกเบอื ้ งลา่ งอยู่ นยั น์ตามวั ชา่ งเตม็ ไปด้วยความรู้สกึ ออ่ นไหว เสยี งก้องออกมาจากอก! การควบคมุ เวลาเปลี่ยนคีย์นนั่ ! ทอ่ นคอรัสหยดุ ชะงกั ลง การร้องนนั้ เปล่ยี นเป็นเสยี งพดู เชียงชิงจ่ือกําลงั พดู เนือ้ ร้องด้วยเสยี งสไตล์โบราณ: ―หนทางแห่งการบรรลจุ ิตใจ ใกล้เพียงแคเ่ อือ้ มมือไป หากการเดนิ ตามทางนนั้ ไซร้ กลบั ไกลเหลือเกิน พิรุณโรยรินไม่หยดุ พกั หิมะจกั โปรยลงไมเ่ หนื่อยล้า นภานนั้ มีเพียงเมฆา ตะวนั แรงกล้านนั้ ลบเลอื น ข้านนั้ แสนจะเดียวดาย หากเดินไปตอ่ ท่ามกลางผ้คู น ข้าผ้นู ีจ้ ะฝืนทน ไมอ่ บั จน ยิม้ รับมนั …‖

เสยี งสะท้อนเลก็ ๆท่ีถกู เพิ่มเข้ามา ทําให้ปลายเสียงที่เตม็ ไปด้วยความรักนนั้ เลือนหายไป จึงกลายเป็นเสยี งที่ทําให้เกิดภาพของบรุ ุษหนงึ่ ท่ีกําลงั ฝื นทนอย่างสงา่ งาม และภาพของความงดงามสงบนิ่งไร้ขีดจํากดั … ถ้าเธอไม่ได้กําลงั เปิดเนือ้ ร้องอยู่ เธอคงเอามือทาบอกแล้ว ต้าเหริน ความสามารถในการถ่ายทอดความรู้สกึ ของคณุ น่ีสดุ ยอดเกินไปแล้ว เขาถ่ายทอดมาได้หมด! เหมือนจริงมากเกินไปด้วยซาํ ้ ! นกั แสดงเสียงท่ีสามารถร้องเพลงได้นนั้ เป็นศตั รูของเหลา่ นกั ร้อง ศิลปะทกุ แขนงนนั้ มีผ้เู ช่ียวชาญ คนที่เช่ียวชาญในการพดู ไม่เก่งเรื่องการร้อง คนท่ีร้องเพลง เก่งไมเ่ ก่งเร่ืองการพดู บท แต่…ภาพรวมแบบนีใ้ ช้ไมไ่ ด้กบั โถวไผ ไม่ใช่แคก่ ่เู ซงิ … ระดบั ความตืน่ เต้นของทกุ คนในห้องนนั้ ทะลปุ รอทไปนานแล้ว นี่คือบางสงิ่ ที่จๆู่ เกิดขนึ ้ และไม่สามารถขอได้ นี่คอื บางสิง่ ท่ีจ่ๆู เกิดขนึ ้ และไม่ สามารถขอได้จริงๆ สิ่งที่แฟนคลบั สามารถทําได้นอกจากการประกาศสารภาพรักนนั้ มีแตก่ าร สารภาพรักไร้ท่ีสนิ ้ สดุ นอกจากการประกาศถึงความรักแล้ว ไมม่ ีอยา่ งอืนท่ีสามารถ อธิบายถึงความรู้สกึ เบกิ บานใจแบบสดุ ๆของพวกเขา ก่เู ซงิ อยากอ่านข้อความที่ หลง่ั ไหลมาอยา่ งถลม่ ทลาย ฟังเพลงไปด้วย และยงั ทําหน้าที่เปิดเนือ้ เพลงให้ดไี ป

ด้วย เป็นอะไรที่เหนื่อยล้าทงั้ ร่างกายและจิตใจจริงๆ เธอรู้สกึ วา่ เพราะเธอไม่สามารถ นอนฟังเพลงโถวไผอยเู่ ฉยๆได้ เธอไมส่ ามารถรู้สกึ รักใครได้อีกแล้ว แม้แตเ่ หลา่ แอดมินฯห้อง โต้วโต้วโต้วปิงและเฟิงหยา๋ ซง่ ยงั เข้าร่วมกองทพั นกั คอมเมนท์ บน่ ไมห่ ยดุ วา่ เชียงชิงจ่ือเก่งเกินไปแล้วท่ีซอ่ นความสามารถของเขาไว้ได้ ตงั้ นาน โต้วโต้วโต้วปิง: เชียงชิงจื่อ คณุ นา่ จะเปลยี่ นชื่อเป็น ชิงกวั ชิงเชง [3] นะ‘ [งดงามเหนือใคร]. ฉนั จะเป็นแฟนคลบั คณุ ตลอดไปเลย! เฟิงหย๋าซง่ : อารามหวนั เม่ยนนั้ เลก็ เกินไป… เลก็ เกินไปแล้ว ไม่สามารถเก็บ ซอ่ นความงดงามของคณุ ได้เลย… เฟยเฉา: เช่ียเอ้ย! ฉนั จะล้างมือในอ่างทองคําแล้วละ่ [4]! ฉนั หากินทางนี ้ ไม่ได้อีกแล้ว… …… ขณะท่ีทกุ คนกําลงั ฟังจนเหมือนเส้นเลอื ดจะแตกนน่ั เอง ทํานองเพลงก็ หยดุ ชะงกั ―พอแค่นีแ้ ล้วกนั ‖ เขากระแอมก่อนเอ่ยเบาๆ ―แคน่ ีแ้ หละ‖ …… ……

…… …… ก่เู ซิงอยากร้องไห้ โต้วโต้วโต้วปิงกระโดดเข้ามา เปิดไมค์เป็นคนแรก: ―โหดร้ายเกินไปแล้ว! มีท่ี ไหนคนท่ีร้องแคค่ ร่ึงเพลงน่ะ??!! โถวไผ ไมเ่ ป็นมืออาชีพเอาเสยี เลย! น่าหงดุ หงิด ชะมดั ! ―ฉนั ไมใ่ ช่นกั ร้อง cover เสียหนอ่ ย ไมเ่ หน็ ต้องมีจรรยาบรรณอาชีพเลย‖ เขาหวั เราะ ―นี่ก็ดแี ล้ว พอแล้วละ่ ‖ ดี? พอ? นน่ั มนั เป็นเรื่องท่ีต้องถามคนฟังไม่ใช่เหรอไง โถวไผต้าเหริน?………. ―เอาเถอะ เอาเถอะ ไมใ่ ชว่ า่ พวกคณุ ไม่รู้จกั อารมณ์ขนึ ้ ๆลงๆของเชียงชิงจ่ือสกั หน่อย‖ เจอ๋ เมย่ ชายี่พดู ผ่านไมค์พยายามกลอ่ มฝงู ชน… ―เอาแบบนีล้ ะกนั ผม ร้องเพลงให้พวกคณุ ฟังสกั ท่อนเป็นไง?…‖ ―นายอะ่ ไสหวั ไปเลย‖ โต้วโต้วโต้วปิงไมไ่ ว้หน้า ―คนื นีม้ ีนกั ร้องเสียงทองอยู่ ตงั้ เยอะ นายน่ะไปไกลๆเลย!‖ ―ก็ได้…ผมปิดไมค์ละกนั ‖ เจ๋อเมย่ ชายี่เป็นที่รู้จกั วา่ นิสยั งา่ ยๆสบายๆ ไมง่ นั้ เขาคงเป็น ―ม้ามว่ ง‖[5] ท่ีคมุ เหลา่ คนร้ายกาจ[6]ไม่ได้หรอก‖

―ตอนนี…้ ‖ โต้วโต้วโต้วปิงเปลยี่ นเร่ือง ―เชียงชิงจ่ือต้าเหรินผ้งู ดงามเหนือ ใคร ตอนนีฉ้ นั อะแฮ่มๆ ตอนนีฉ้ นั เร่ิมตื่นเต้นเวลาคยุ กบั คณุ แล้วละ่ สิ โอ๊ย คณุ ก็รู้น่ี วา่ ฉนั คลงั่ ผ้ชู ายที่ร้องเพลงได้‖ ―เธอจะประจบเขาได้มากกวา่ นีอ้ ีกไหม…‖ เฟิงหยา๋ ซง่ หวั เราะก๊าก ―…โอ ผ้ชู ว่ ยหวั หน้ากลมุ่ ผ้ยู ิ่งใหญ่‖ ―นายไสหวั ไปเลย นี่เป็นคาํ สงั่ ของข้าผ้ยู ่ิงใหญ่‖ โต้วโต้วโต้วปิงไล่ ―คืนนีค้ น ท่ีร้องเพลงเพีย้ นไมไ่ ด้รับอนญุ าตให้พดู ‖ หางกระดกิ ไปมาระหวา่ งขา เฟิงหย๋าซง่ ปิดไมค์ไปอีกคน ―เชียงชิงจ่ือต้าเหรินผ้งู ดงามเหนือใคร?‖ โต้วโต้วโต้วปิงกระดิกหาง ―หืมม์?‖ ―คณุ …กําลงั ทําอะไรอย่?ู ‖ เชียงชิงจ่ือคิดแปปเดียวก่อนตอบ ―ฟังพวกคณุ คยุ กนั ไง‖ ―ต้าเหริน คณุ มีโปรแกรมพิเศษอะไรอีกไหม หรือมีอะไรอยากจะพดู กบั แฟนๆ บ้างหรือเปลา่ ?‖ เขาทําทา่ เหมือนอยากไปแล้ว และจากนํา้ เสียงเหมือนเขากําลงั เก็บงาน ―ผม ขอคดิ ดสู กั ครู่‖ ห้องเงียบลงทนั ควนั

เพราะวา่ การแสดงของเชียงชิงจ่ือต้าเหรินผ้งู ดงามเหนือใคร นนั้ ทําเอาทกุ คน เลือดไหลเวียนกนั รวดเร็วเกินไป พวกเขาจงึ ตงั้ หน้าตงั้ ตารอวา่ เขาจะลงท้ายอย่างไร ―สง่ิ ที่ผมอยากพดู ก็คอื …‖ เขาเสียงเหมือนกําลงั กินอะไรอยู่ นา่ จะเป็นลกู อม แก้เจ็บคอ จึงพดู ไมค่ อ่ ยชดั เทา่ ไร เขาหวั เราะเสียงเบา พดู ด้วยเสยี งงมึ งําออ่ นโยนนา่ หลงไหล ―อยา่ ทมุ่ เทจิตใจให้ใคร แค่เพราะแคค่ ณุ หลงไหลเสยี งเสียงหนง่ึ คณุ ไมร่ ู้ หรอกวา่ ปลายสายอินเตอร์เนตนนั้ เจ้าของเสียงนนั้ เป็นคนแบบไหนกนั แน่ จริง ไหม?‖ จริงไหม? จริงไหม… ไม่! ไม่จริงหรอก?! ถ้าเป็นคนอ่ืนพดู มนั คงฟังดโู น้มน้าวกวา่ นีเ้ยอะ แต่โถวไผต้าเหริน คืนนีค้ ณุ ใช้เสียงจนทกุ คนตกหลมุ รักคณุ และมาเตือนทกุ คน ว่าอยา่ หลงไหลเสยี งหนง่ึ เกินไปแบบนีเ้น่ีย… คณุ จงใจหรือเปลา่ เน่ีย? คณุ ต้องจง ใจแน่ๆ แนน่ อนท่ีสดุ ! แนน่ อนอยแู่ ล้ว แฟนคลบั เริ่มสแปมข้อความอยา่ งบ้าคลง่ั ร้องไห้, ต้าเหริน ฉนั รักคณุ จะสนบั สนนุ คณุ ตลอดไป! เจ๋อเมย่ ชายี่เร่ิมเวยี นหวั กระแอมก่อนใช้เสยี งแมนๆทรงอํานาจพดู กลบความ ต่นื เต้นของแฟนคลบั ―เชียงชิงจ่ือต้าต้า หมายความวา่ การช่ืนชอบเสียงก็พอแล้ว

อยา่ ให้เสียงมาหลอกลวงความรู้สกึ พวกคณุ คณุ ก็รู้ ชื่นชอบแบบมีเหตผุ ลนะ่ อือ้ ใช่ แล้ว ช่ืนชอบแบบมีเหตผุ ล‖ …… …… เออ เขารู้วา่ เขากําลงั พดู อะไรไร้สาระอยนู่ ่ะ ก่เู ซงิ นกั เปิดเนือ้ เพลงตวั น้อยถกู ลมื เลือนและกลบโดยฝงู ชนในขณะท่ีเธอกําลงั ฟังการหยอกล้อ น่าทงึ่ จริงๆ เพราะวา่ พวกเขากําลงั พดู ผา่ นอินเตอร์เนตอยจู่ ึงน่าทง่ึ มาก น่ีคง เป็นความหมายของสภุ าษิตท่ีว่า นกยอ่ มอยรู่ วมฝงู เดยี วกนั สินะ… เธอรู้สกึ วา่ เชียงชิงจื่อคงจะออกไปแล้ว จงึ กดปิดฟังค์ชน่ั การอดั เสียง ก่อนหา ซอฟแวร์เพ่ือตดั คลปิ ที่โถวไผต้าเหรินร้องเพลงครึ่งเพลงออกมา เธอเพิ่งจะเปิด โปรแกรมตอนท่ีเชียงชิงจ่ือสง่ ข้อความสว่ นตวั มาอย่างไม่ทนั ตงั้ ตวั เชียงชิงจ่ือ: ―พอดีมีเรื่องดว่ นต้องทํานะ่ ฉนั ต้องไปแล้ว‖ ก่เู ซงิ รัวนิว้ พิมพ์บนคยี ์บอร์ด: ―ต้าเหริน รีบไปได้แล้วคะ่ ^^‖ แตถ่ ้าจะถามวา่ ทําไมจ่ๆู ต้าเหรินถงึ มาบอกลาเธอนี่ เธอเดาเลน่ ๆวา่ คงเพราะ เป็นมารยาทมงั้ …

การบอกลาตามมารยาทให้กบั คนเปิดเนือ้ เพลงตวั น้อยท่ีเขาพงึ่ ร่วมมือด้วยเป็น ครัง้ แรก อ่ะห่ะ เชียงชิงจื่อ: ―เธอมี WeChat [7]ไหม?‖ ก่เู ซงิ : ―มีคะ่ ต้าต้า‖ เชียงชิงจ่ือ: ―เธอจะโอเคไหมถ้าจะแอดฉนั ใน WeChat นะ่ ?‖ …… ก่เู ซงิ จ้องหน้าจอองึ ้ ๆ…… ต้าเหรินยะ…อยาก…อยาก……อยาก…. อยากแอดฉนั เป็นเพ่ือนใน WeChat? เชียงชิงจื่อ: โม่ชิงเฉิง. ไอดีฉนั โทษทีนะ ต้องไปแล้ว. ก่เู ซงิ จ้องหน้าจอองึ ้ ๆตอ่ …… น่ีมนั ไอดี WeChat ของต้าเหริน…ของ เขา…ของเขา…ของเขา? [1] The Three Pure Ones, 三清 สามบริสทุ ธิ์ คอื เทพสงู สดุ สาม องค์ของลทั ธิเตา๋ ―ฉนั ได้ยินพทุ ธวาจา‖ 如是我闻 เป็นประโยคท่ีเห็นบอ่ ยๆใน คมั ภีร์พทุ ธศาสนา น่ีเป็นประโยคที่ว่า บคุ คลนีร้ ูทงั้ เตา๋ และพทุ ธ แตก่ ็ไมไ่ ด้นบั ถือ ศาสนาไหนเลย

[2] 命格 ‗ming ge.‘ หรือชะตาชีวิต ที่ถกู กําหนดจากวนั และเวลาเกิด หรือ‖ตกฟาก‖ สาํ หรับโหราศาสตร์จีน ชะตาชีวิตของคน ไมว่ า่ จะโชคดี การพบเจอ ความรัก ฯลฯ นนั้ ถกู ลขิ ิตมาตงั้ แตเ่ กิด แต่ถกู เขียนลงใน ―ชะตาชีวิต‖‘ [3] 倾国倾城. แปลตรงตวั วา่ การลม่ สลายของประเทศและเมือง.‘ โดย สภุ าษิตนีม้ กั จะนํามาใช้บรรยายสาวงามท่ีสามารถทําให้ประเทศลม่ สลายได้ ในบทนี ้ คอื การล้อเลน่ แตแ่ ปลวา่ ความสามารถและเสน่ห์ของโถวไผนนั้ ไม่มีใครเทียบได้ โดยชื่อเลน่ นีจ้ ะโผลม่ าอีกหลายหนในเรื่อง [4] ในเร่ืองกําลงั ภายใน จอมยทุ ธ์มกั จะล้างมือในอ่างทองคําเพื่อเป็น สญั ลกั ษณ์ว่าเขาจะถอนตวั ออกจากยทุ ธภพ [5] ระดบั ม้าใน YY เคยอธิบายไปในบทท่ี 6 ม้าม่วงคอื ผ้กู ่อตงั้ และเจ้าของ ห้อง ดงั นนั้ ―ม้ามว่ ง‖ จึงเป็นคําแทนหวั หน้านนั่ เอง [6] 牛鬼蛇神 ―niu gui she shen.‖ แปลตรงตวั วา่ ผีท่ีมีหวั เหมือนววั เทพเจ้าท่ีมีลาํ ตวั เหมือนงู มกั จะใช้บรรยายอะไรแฟนตาซี แตก่ ลายเป็นคํา อปุ มาท่ีใช้แทน สง่ิ น่าเกลียด หรือคนไมด่ ี [7] WeChat หรือเวย่ ซิน เป็น application ในมือถือคล้ายๆไลน์ผสม เฟสบ๊คุ คะ่ สง่ ข้อความธรรมดา สง่ ข้อความเสยี ง คยุ โทรศพั ท์ โพสรูปบน timeline สง่ องั่ เปา (ซองแดง) ให้กนั ได้ แถมยงั ใช้จา่ ยเงินออนไลน์ได้ด้วย

บทที่ 9 ซโ่ี ครงอ่อนผดั พริกไทยดํา 4 เธอรู้สกึ เหมือนตวั ลอยอยบู่ นก้อนเมฆ ลอยค้างอยบู่ นนนั้ แล้วลงมาไม่ได้ โม่ชิงเฉิง? ช่ือของต้าเหริน คอื โม่ชิงเฉิง? โมช่ ิงเฉิง [莫倾城[1]]?ช่ือนีแ้ บบวา่ …? ก่เู ซงิ เปิดโปรแกรม WeChat, หาไอดีนี ้ก่อนกดแอด ปลายทางนนั้ เงียบกริบ ไม่มีการตอบรับใดๆ เธอ อดคดิ ไม่ได้วา่ เธอแอดคนผิดหรือเปล่า เลยพิมพ์ข้อความสง่ ไป : เชียงชิงจื่อ ต้าต้าคะ ฉนั เซงิ เซงิ มา่ นคะ่ การพดู คยุ ในระยะใกล้แบบนีก้ บั เชียงชิงจื่อ นนั้ แตกตา่ งจากบรรยากาศใน YY มาก. หน้าตาสนทนาแบบสอง-ต่อ-สอง และรูป profile กระตา่ ยน้อยของเธอ ทํา ให้เธอรู้สกึ เหมือนวา่ จะใกล้ชิดเกินไปแล้ว กร๊ีดดด กรี๊ดดดดดดดดด ใกล้ชิดจนเธอรู้สกึ ต่ืนเต้นไปหมดแล้ว เธอกมุ มือถือ รอคอย และเม่ือเธอเหน็ สถานะ ―อีกฝ่ ายกําลงั เขียนข้อความ‖ ตาเธอเบกิ กว้าง แคพ่ ริบตาเดยี ว เชียงชิงจื่อก็สง่ ข้อความเสยี งมาให้เธอใน WeChat ข้อความเสยี ง…

ต้าเหริน … คณุ จะช่วย… เร่ิมช้าๆหนอ่ ยได้ไหม เริ่มด้วยข้อความธรรมดาก็ พอ เธอได้แตจ่ ้องข้อความเสียงท่ียงั ไมไ่ ด้เปิดอ่านแบบองึ ้ ๆ ทนั ใดนนั้ เอง เธอเก็บมือถือ ย่องกลบั ไปที่ห้องนอนแบบเงียบๆ ก่อนลงกลอน เธอเงี่ยหฟู ังสถานการณ์ในห้องนง่ั เลน่ พอ่ กบั แมก่ ําลงั ดรู ายการเทศกาลลฤดใู บไม้ผลิ ที่อย่ใู นชว่ งนา่ สนใจ พวกเขาคงไมม่ าสนใจอะไรเธอไวๆนีแ้ นๆ่ เม่ือมน่ั ใจวา่ จะไม่มีความเสี่ยงใดๆ เธอกระโดดขนึ ้ เตียง หยิบมือถือ สวมหฟู ัง ก่อนเริ่มฟังข้อความ เสยี งนนั้ ท่ีเคยพากษ์ละครโบราณและโฆษณาจํานวนมากมาย กําลงั ตอบเธอ อยา่ งเป็นกนั เอง ―ฉนั รู้ว่าเป็นเธอ‖ …… เอ่อ… แล้วฉนั จะสง่ ข้อความธรรมดา หรือข้อความเสยี งดลี ะ่ เนี่ย… แตต่ ้าเหรินสง่ ข้อความเสยี งมา คงจะไมด่ มี งั้ ถ้าฉนั จะสง่ ข้อความธรรมดาๆ ไปน่ะ ก่เู ซิงกระแอมเบาๆ ก่อนซ้อมพดู สองสามประโยคเพ่ือให้แน่ใจวา่ เสยี งเธอโอเค ก่อนกดป่ มุ ―กดเพอ่ื พดู ‖

แล้วก็… เธอไมร่ ู้จะพดู อะไรดี เธอตืน่ เต้นจนเผลอปล่อยป่ มุ และข้อความก็ถกู สง่ ไปทนั ที T T ข้อความวา่ งๆ ว่างเปลา่ ถกู สง่ ไป โอ๊ย… WeChat ง่เี ง่าเอ้ย! จะยกเลกิ ก็ไม่ได้… อ๊ายยยยยยย! เชียงชิงจ่ือตอบกลบั มาอยา่ งรวดเร็ว: ―เม่ือกีม้ นั อะไรน่ะ?‖ ก่เู ซิงอยากจะร้องไห้ ภาพพจน์ของเธอในสายตาโถวไผถกู ทําลายหมดแล้ว เธอ ก้มหน้ากอดอก ดา่ ตวั เองเบาๆ ―ก่เู ซิง ไปตายซะเถอะ… ด้วยวิธีไหนก็ได้…‖ เธอ คิดว่า โถวไผ ต้าเหริน วา่ งมากเหรอไง เขามีข้อความหลายหมื่นที่โดนแทก็ @, ความเห็นหลายหม่ืนที่เขาไม่มีเวลาอ่านด้วยซาํ ้ เขาอาจจะมสี ิบกลอ่ งข้อความที่ ระเบิดเพราะมนั เตม็ จนล้นแล้วล้นอีกก็ได้… หลงั จากดา่ ตวั เองอยา่ งรวดเร็ว เธอกระแอมไออีกหลายครัง้ คดิ อย่างละเอียด วา่ จะพดู อะไรดี กดป่ มุ ―กดเพ่อื พดู ‖ ―อืม … ฉนั ขอถามได้ไหมคะวา่ ต้าเหริน ตดิ ต่อฉนั ทําไม?‖ เอ่อ…มนั ดสู ภุ าพไปไหมเน่ีย เธอกระสบั กระสา่ ยอยา่ งต่ืนเต้น

―ก็ไม่มีเหตผุ ลอะไรจริงจงั หรอก ฉนั จําได้วา่ เธอตดิ หนีฉ้ นั อย่เู พลงหนง่ึ ‖ เสยี ง เขาฟังดผู ่อนคลายและเหมือนอยขู่ ้างนอก เพราะได้ยินเสียงจราจรบนท้องถนน ―อ่ะ… ต้าเหริน, คณุ อยาก… ฟังตอนนีเ้หรอคะ?‖ ก่เู ซงิ อยากร้องไห้ เธอเหลอื บมองเวลาบนหน้าจอมอื ถือ: 11:30 p.m. ―ตอนนี?้ ‖ เสยี งเชียงชิงจื่อดแู ปลกใจ และเจือเสยี งหวั เราะน้อยๆอยา่ งเอ็นดู อ้าว ทําไมกลายเป็นวา่ เธอเสนอตวั อีกแล้วละ่ ก่เู ซงิ รู้สกึ อยากร้องไห้จริงๆแล้วสิ เธอเอือ้ มไปหยิบลกู อม ตดั สินใจวา่ ไมว่ า่ ยงั ไงก็ตาม เธอจะร้องเพลงให้โถวไผ ฟังแบบเตม็ ที่ ทนั ใดนนั่ เชียงชิงจ่ือสง่ ข้อความเสยี งมาอีก: ―ตอนนีด้ กึ ไปแล้ว พรุ่งนีล้ ะกนั ‖ ต้าเหรินชา่ งเอาใจใสจ่ ริงๆ… ก่เู ซิงหายใจออกอย่างโลง่ อก. ―ขอบคณุ คะ่ ต้าเหริน. ฉนั จะเตรียมตวั ร้อง เพลงให้คณุ เพลงพรุ่งนี ้อืม้ มม‖ ―โอเค.‖ และแล้ว…การสนทนาก็จบลง? ก่เู ซิงดขู ้อความก่อนหน้านีใ้ น WeChat คดิ ว่าเธอจะเซฟมาลงใน คอมพิวเตอร์ และจะตดั ตอ่ เพ่ือเก็บเข้าคอลเลคชนั่ สว่ นตวั ยงั ไงดี ในอนาคต ถ้ามีงาน

ที่โถวไผพากย์ เธอจะเอาออกมาอวดพอ่ กบั แม่ … คดิ ดอู ีกท่ี ลืมๆมนั ไปซะดกี วา่ เธอจะเอาออกมาอวด.… โอ๊ยๆ เธอคดิ ว่าเธอจะเอาออกมาอวดใครก็ตามแต่ เธอคง โดนถกู ไลฆ่ า่ อย่ดู แี หละ… แค่เก็บไว้เป็นสมบตั สิ ่วนตวั ก็พอแล้ว… ขณะท่ีเธอกําลงั วางแผนวา่ จะทาํ อะไรดนี นั้ เอง เสยี งเตือนจากมือถือก็ดงั ขนึ ้ เชียงชิงจ่ือสง่ ข้อความมาสองอนั ตดิ ๆ ข้อความเสียงมคี วามยาวประมาณ 60 วินาที สว่ นอนั ที่สองนนั้ มีความยาว 20 วนิ าที. สองนาทีก่อน? สองนาทีก่อนจริงๆนะ่ เหรอ? เธอตรวจสอบเวลาท่ีข้อความถกู สง่ มาสามครัง้ เพื่อให้แน่ใจสง่ มาเม่ือสองนาที ก่อนจริงๆด้วย… เธอรีบยดั หฟู ัง เอนตวั นอนบนเตียงฟังข้อความแรก เสียงเชียงชิงจ่ือพดู อีกครัง้ เสียงเขาเพราะจริงๆ … จนทําให้เธออยากร้องไห้ ―ฉนั จําได้ว่า ฉนั ไมไ่ ด้ให้สตู รอาหารเธอมานานแล้วนะ ―ซ่ีโครงอ่อนผดั พริกไทยดํา อืมม์ มนั อร่อยจริงๆ‖ ―ซโ่ี ครงออ่ น นีค้ อื กระดกู อ่อนววั เลาะกระดกู ออกให้หมด ราดด้วยเหล้าท่ีทํา จากข้าว นํา้ มนั หอย และก็ซอสพริกไทยดาํ ก่อนเติมพริกไทยที่โขลกจนแตก ซปุ ก้อน

ไก่ และก็แป้ งข้าวโพด ผสมให้เข้ากนั แล้วก็เติมนํา้ และใช้มือขยําสว่ นผสมให้ เข้าเนือ้ ‖ ―ทิง้ ไว้สกั …สบิ ห้านาที ก่อนเทนํา้ มนั ลงกระทะ ทิง้ ไว้ให้ร้อน ผดั ด้วยไฟแรงจน เนือ้ เริ่มเปลี่ยนสี เติม ต้นหอม หน่อไม้ฤดหู นาว และพริกหยวกท่ีหนั่ ไว้ลงไป ผดั ให้เข้า กนั จนสกุ และก็ตกั ใสจ่ านได้ ‖ ข้อความเสยี งทีเ่ ขาสง่ มานนั้ มีเสยี งวทิ ยจุ ากรถแทก็ ซ่ี แต่เสียงเชียงชิงจ่ือนนั้ น่า ดงึ ดดู กวา่ เสียงดีเจกะเท่ียงคนื เยอะ เป็นเสน่ห์ท่ีหาใครเปรียบไมไ่ ด้จริงๆ … ก่เู ซงิ ไม่รู้ว่า เธอหวิ จนตาลายหรือแค่โดนสะกด แม้แต่ลมหายใจของเธอยงั ช้าลง เหมือนกบั เธอกลวั จะรบกวนเขาที่กําลงั พดู ลืมแม้กระทงั่ วา่ ท่ีเป็นข้อความท่ีถกู อดั ไว้ พอจบแอพก็เปิดข้อความถดั ไปทนั ที: ―พริกไทยดาํ นนั้ เป็นอะไรที่อร่อยมากถ้า เอาไปปิง้ อร่อยจริงๆ ถ้าเธอไม่อยากทําซโ่ี ครงอ่อน อาจจะเปลยี่ นมาใช้สนั ในก็ได้ แต่…จะให้เหมาะท่ีสดุ ก็ใช้ซีโ่ ครงอ่อนน่ีแหละ.

อ้อ ดกึ แล้ว ไปพกั ผ่อนเถอะ‖ ―ราตรีสวสั ดิ‖์ เสียงนนั้ แผว่ เบาและออ่ นโยน ราวกบั กําลงั กระซบิ อย่ขู ้างหวู า่ ―ราตรีสวสั ดิ‖์ ก่เู ซิงรู้สกึ เหมือนกบั ฝันไปตอนเธอฟังข้อความ ถึงแม้เมื่อเร่ิมเข้าวงการใหม่ๆ เชียงชิงจื่อจะเคยอดั คลปิ ให้แฟนคลบั หลายคลปิ มีแม้กระทง่ั นิทานก่อนนอน หรือ ปลกุ ยามเช้า แต่ไมม่ ีคลิปไหนทสี่ ามารถเทียบใดกบั อนั นี ้ กบั การท่ีทําให้ใจเธอเต้นผิด จงั หวะได้ ราวกบั หวั ใจกําลงั โบยบิน นี่คือสงิ่ ที่เธอรู้สกึ ครัง้ แรกที่เธอได้ยินเสยี งของเขา ไมไ่ ด้เวอ่ ร์นะขอบอก เธอจําได้ว่า ครัง้ แรก เธอโดนใครไม่รู้บงั คบั ให้ฟังเสียงเขา แคเ่ พียงไม่กี่คําแรก เธอก็ได้ยินเสียงหวั ใจที่กําลงั หงดุ หงิดของตวั เอง ก่อนจะกลายเป็น คนรักเสียงอย่าง เตม็ ตวั โดยที่ไม่มีวนั หวนกลบั อีกแล้ว เธอรีบตอบกลบั ไปหนง่ึ ประโยค: ―ราตรีสวสั ดิค์ ะ่ ต้าเหริน.‖ ก่เู ซงิ ฟังข้อความซาํ ้ แล้วซาํ ้ อีก ทนั ใดนนั้ เธอก็รู้สกึ อยากกินอะไรขนึ ้ มาทนั ที… เธอแง้มประตู ก่อนยอ่ งเลย่ี งๆผ่านห้องที่พ่อกบั แมอ่ ยู่ ก่อนยอ่ งกลบั มาอีกครัง้ คดิ อยู่ ในใจ พอเทียบกบั ซโี่ ครงอ่อนผดั พริกไทยดําแล้ว อาหารในบ้านเธอนี่มนั ห่วยจริงๆ…

ห่วยมาก… เธอก็ได้แค่หยิบข้าวโอ๊ตสําเร็จรูปมาชงกบั นมร้อนแคน่ นั้ ตอนเธออนุ่ นม ในไมโครเวฟ เธอก็ยงั กมุ มือถือแน่น เธอนกึ ถงึ การสนทนาที่พง่ึ ผ่านไปไมน่ าน มนั ไมธ่ รรมดาจริงๆ เธออดเปิดเว่ยป๋ อไม่ได้ เธอทวตี ไปอย่างมีความสขุ สดุ ๆ: มีความสขุ จงั เลย! ฉนั จะทําไงดี? กรี๊ด ฉนั ทําไงดเี น่ีย? …… ไม่นานนกั ไมโครเวฟก็หยดุ เธอวางโทรศพั ท์ ก่อนเร่ิมทําข้าวโอ๊ตต้ม พอคนจน ได้ที่ เธอหยิบโทรศพั ท์ขนึ ้ มาดู แคใ่ นเวลาไม่ถงึ สองนาที และก็มี… มี… ข้อความ ตอบกลบั มากกวา่ 200 ความเหน็ … นบั ตงั้ แตเ่ ธอเปิดแอคเคาท์เวย่ ป๋ อมา มีคนตอบเธออยา่ งมากก็ประมาณสบิ ความเห็นเทา่ นนั้ แหละ? … เธอกดเปิดดขู ้อความ ไลเ่ ปิดทกุ หน้าเพอ่ื อ่านความคดิ เหน็ เธอไม่รู้จกั คนตอบสกั คน และจํานวนคนที่ตอบนนั้ เพิ่มขนึ ้ เร่ือยๆอยา่ งรวดเร็ว นอกจากการแสดง ความเห็นที่บอกวา่ อิจฉา ริษยา และแสดงอาการโมโหท่ีทําให้เธอรู้สกึ แย่แล้ว ข้อความท่ีถกู พิมพ์ซาํ ้ ๆเยอะท่สี ดุ คือ ―…… ฉนั ไม่เห็นอะไรเลย‖ ก่เู ซิงงงสดุ ๆ เธอได้แตเ่ ปิดกลบั ไปเร่ือยๆ เพือ่ อา่ นวา่ มนั เกิดอะไรขนึ ้ กนั แน่…

เธอเปิดดขู ้อความที่เก่าท่ีสดุ ไม่ก่ีอนั แรก…และก็เห็นต้นตอของเร่ือง เชียงชิงจื่อ: *ยิม้ * เธอมีความสขุ ก็ดแี ล้ว โต้วโต้วโต้วปิง: …… ฉนั ไมเ่ ห็นอะไรเลย เจ๋อเม่ยชายี่: …… ฉนั ไมเ่ หน็ อะไรเลย เฟิงหยา่ ซง่ : …… ฉนั ไมเ่ ห็นอะไรเลย. เฟยเฉา: …… เชี่ยเอ้ย ฉนั ไม่เห็นอะไรเลย บคุ คล A: …… ฉนั ไมเ่ ห็นอะไรเลย. บคุ คล B: ฉนั เกลยี ดเธอ เซงิ เซิงม่าน! กดั ผ้าเชด็ หน้าอย่างขนุ่ เคือง! บคุ คล C: …… ฉนั …ไมเ่ ห็นอะไรเลย.. …… [1]莫倾城。ก่เู ซงิ กําลงั เดาตวั อกั ษรภาษาจีนในชื่อโถวไผคะ่ 倾城 หมายถงึ ลม่ เมือง ท่ีหมายถงึ ความงดงามท่ีสามารถลม่ เมืองได้ เป็นช่ือเลน่ ท่ีโต้วโต้ว โต้วปิงตงั้ ให้เม่ือบทท่ีแล้ว คนแปลขอตงั้ วา่ ต้าเหรินผ้งู ดงามเหนือใครนะคะ บทที่ 10 – ―ไข่มกุ ‖ ในเปลือกหอย 1 ก่เู ซิงได้แตค่ ิดถึงเรื่องท่ีนดั กบั เชียงชิงจ่ือในวนั พรุ่งนี ้

วนั รุ่งขนึ ้ เธอแกล้งป่ วยจะได้ไม่ได้ต้องตามพอ่ แมไ่ ปเย่ียมญาติ… แต่ทงั้ โทรศพั ท์และเวย๋ ป๋ อก็เงียบกริบตลอดทงั้ วนั เธออดสงสยั ไม่ได้วา่ โถวไผใช้ปฏิทิน อะไรกนั แน่ เธอเหมอ่ ลอยตลอดเวลา พอวนั ท่ีสาม เธออดเปิดเข้าไอดี YY อีกอนั ก่อนเข้าไปในห้องแชทชองโถวไผไม่ได้ มีคนออนไลน์อย่หู ลายพนั และมีจํานวนหลายร้อยท่ีกําลงั พดู คยุ อย่าง สนกุ สนาน ฐานแฟนคลบั โถวไผนนั้ ใหญ่มาก ถึงแม้จะไม่ใชว่ นั เสาร์อาทิตย์ ก็ยงั มีอีเวนท์ เลก็ ๆน้อยๆสม่ําเสมอ มีการเชิญนกั แสดงเสยี งคนดงั หรือ นกั ร้องออนไลน์มาเป็น แขกพิเศษอยสู่ มํ่าเสมอเพื่อโปรโมตห้อง แม้จะไม่จําเป็นสําหรับห้องของเชียงชิงจื่อก็ ตาม… อนั ที่จริง แขกพิเศษนนั้ แหละท่ีจะได้ประโยชน์ เนื่องจากจะได้แฟนคลบั ใหม่ๆ หลายร้ อยคนเลยทีเดียว ภายในหฟู ังนนั้ เธอได้ยินเสยี งค้นุ เคย ก่เู ซงิ เหลือบมองช่ือไอดี: โจวเตียว‘เอ่อร์ [ผิดคยี ์] ก่เู ซงิ รู้จกั เดก็ หน่มุ เสียงท่เี หมือนผ้หู ญิงแสนละเอียดอ่อนเสยี งนี ้ไมไ่ ด้มาจาก กลมุ่ ดนตรีของเธอเองเหรอไง พอเดก็ หน่มุ รู้วา่ เธอออนไลน์ YY และอยใู่ นห้องของโถวไผ เขาก็รีบสง่ ข้อความสว่ นตวั มาทนั ที: เซงิ เซิงมา่ น, ฉนั อยากเกาะเธอดงั …เร็วเข้า ย่ืนขามานี่ …

ก่เู ซงิ : →_→ โจวเตียว‘เอ่อร์: →_→ ระหวา่ งท่ีเธอยงั ไมไ่ ด้เป็นนายหญิงอย่างเป็น ทางการของโถวไผ[1], ฉนั ต้องรีบเกาะเอวเธอไว้ก่อนให้แนน่ ๆ ก่เู ซิง: →_→ …… เข้าใจผิดกนั ไปหมดแล้ว โจวเตียว‘เออ่ ร์: →_→ คนที่กําลงั คบกบั ใครอีกคน ชอบพดู ตลอดวา่ เป็น เรื่องเข้าใจผิดนี่นา่ ก่เู ซงิ : …… เธอกําลงั จะออกจากห้องแชทตอนทเ่ี ธอได้ยิน พิธีกรห้อง ถาม โจวเตยี ว‘เออ่ ร์ ท่ีเพิ่งร้องเพลงจบและกําลงั จะปิดไมค์ว่า ―โจวเตยี ว‘เออ่ ร์ ต้าต้า ฉนั จําได้ว่า เซิงเซิง มา่ น อย่ใู นกลมุ่ ดนตรีเดยี วกบั คณุ ใช่ไหม‖ ทนั ใดนนั้ เอง หน้าจอก็ทว่ มไปด้วยคอมเมนท์ ―เซิงเซงิ มา่ น!!!!‖ อย่างล้น หลาม โจวเตยี ว‘เอ่อร์หวั เราะแห้งๆ กระแอมสองที ก่อนเอย่ ―เอ้อ‖ อยสู่ องสามครัง้ … ก่เู ซงิ รู้สกึ เสียวลนั หลงั วาบ ก่อนรีบสง่ ข้อความสว่ นตวั ไปให้เขา: นายอย่าคดิ ท่ี จะพดู เรื่องฉนั กบั โถวไผต้าเหรินนะ แต่พอเธอสง่ ไป เธอรู้สกึ เหมือนคดิ ผิด…

ทําไมมนั รู้สกึ เหมือนเธอกําลงั ประกาศว่า ท่ีนี่ไม่มีเงินสามร้อยตาํ ลงึ ซอ่ นอยู่ [2]‖? ม่ายน้าาา เธอไม่ได้ซอ่ นเงินไว้จริงๆ แม้แตเ่ หรียญเดยี วก็ไม่มี … ก่เู ซิงกําลงั ลงั เล ในขณะท่ีเด้กหนมุ่ กระแอมอกี สองสามครัง้ ―เอ้อ เธอเป็นคน โปรดในกลมุ่ ของเราเลย เธอร้องเพลงโคฟเวอร์ เรียบเรียงเพลง ทํางานเบอื ้ งหลงั ทํางานศลิ ปะ …‖ ก่เู ซงิ หลบั ตาเงียบๆ เดก็ เอ้ยเดก็ โอเวอร์เกินไปแล้ว พธิ ีกรเอ่ย ―อ้อ‖ แล้วก็พดู ตอ่ ―ต้าต้า อย่าเปลยี่ นเรื่องสิ บอกพวกเรา หนอ่ ย… โถวไผของพวกเรากบั เซงิ เซงิ ม่าน… อะแฮม่ ๆ…คณุ ก็รู้วา่ ฉนั หมายถึง อะไร‖ โจวเตียว‘เอ่อร์ เงียบไปสองวินาที เซงิ เซิงม่านรีบสง่ คาํ ขไู่ ปอีกประโยค: ถ้านายกล้าพดู อะไรสกั คํา ฉนั จะตามลา่ ไปไปสดุ ขอบฟ้ าเลย … ―เรื่องนนั้ …‖ โจวเตยี ว‘เออ่ ร์ เอย่ ด้วยเสียงกลวั้ หวั เราะ เขากระแอมอีกที ก่อนพดู ตอ่ ―ผมพดู อะไรไม่ได้หรอก เซิงเซงิ ม่านบอกวา่ ผมไมไ่ ด้รับอนญุ าตให้พดู อะไรสกั คาํ เดยี วเกี่ยวกบั พวกเขา…‖ พธี ีกร ―อ้อ‖ รับรู้ ด้านลา่ ง หวั ใจแฟนคลบั แตกสลายไมม่ ีชิน้ ดี และกําลงั ร้องไห้ครวญคราง