เร่ืองยอ่ : เร่ืองราวน่ารักๆระหวา่ งนกั พากย์เสียงคนดงั กบั นกั ร้องเพลงสไตล์ โบราณที่แสนอบอ่นุ และชวนหิวด้วยสารพดั เมนอู าหาร มนต์เสนห่ ์แหง่ เสยี งนนั้ จะทําให้คณุ ตกหลมุ จนถอนตวั ไมข่ นึ ้ ! เรื่องราวของผ้ชู ายขีอ้ อ่ ยอย่างโถวไผต้าเหริน กบั ยยั เอ๋ออยา่ งเซิงเซงิ จะทําให้ คณุ ละลาย! มาเป็นคนรักเสียงด้วยกนั เถอะคะ่ ! บทนํา – กระเพาะหมแู ละไก๋ตนุ๋ พริกไทยดํา ―ฉนั อยบู่ นรถเมล์นะ‖ ก่เู ซงิ ท่ีสวมหฟู ังคยุ กบั เพื่อนร่วมห้องในห้องแชท YY ―รอฉนั กลบั หอก่อน คอ่ ยคยุ กนั ตอ่ ได้ไหม‖ เวลาหกโมงเช้า รถเมล์เที่ยวแรกที่ว่างเปลา่ ท้องฟ้ าภายนอกยงั มืดสนิท ผ้ดู แู ล เวปไซต์ตวั เลก็ ๆคนหนงึ่ กําลงั ไลต่ ามหาเธอ นกั ร้องไร้ช่ือเสยี งตวั เลก็ ๆคนหนง่ึ เพื่อให้ มาร้องเพลงฉลองวนั ครบรอบการเปิดเวปไซต์ เธอขีเ้กียจพิมพ์ เลยดงึ ก่เู ซิงเข้าห้องแชท YY เพื่อนร่วมหอเธอมีนิสยั ใจร้อนและต้องพดู สิ่งท่ีเธออยากพดู ให้ได้ เธอถงึ จะหยดุ ก่เู ซิงฟังด้วยท่าทีน่ิงๆ เอนหลงั พิงเบาะแถวหลงั สดุ
สองคนที่คยุ ธรุ ะกนั เรียบร้อย จึงเริ่มคยุ กนั เร่ืองสว่ นตวั แทน เร่ืองสว่ นตวั ของ สาวโสดขีเ้บ่อื นนั้ เป็นได้ตงั้ แตเ่ รื่องนินทาชาวบ้าน ไปถงึ เถาเป่ า[1] และสดุ ท้ายก็จบ ลงที่เรื่อง อาหาร ―เมื่อวานฉนั ไปกินหม้อไฟมาแหละ อร่อยมากเลย‖ ก่เู ซิงนกึ ถึงมือ้ เย็นสดุ อลงั การขนึ ้ มาได้ ―หม้อไฟอะไรเหรอ‖ เกิงเส่ยี วซนิ ถาม ―ไหต่ เี ้หลา? หลิวอีโ้ ชว? แกะน้อย อ้วน?[2]‖ ―ซปุ กระเพาะหมกู บั ไก่นะ่ ‖ ก่เู ซงิ หรี่ตาขณะที่นกึ ถงึ รสชาติ ―เอาชวั ร์ๆ กระเพาะหมกู บั ไก่พริกไทย หม้อไฟซุปแดงขาว ข้างสีขาวเป็นซปุ ธรรมดา ข้างสแี ดง แบบซุปเลอื ดหมใู สเ่ ต้าห้แู บบไต้หวนั เธอรู้ไหมวา่ เลอื ดหมกู บั เต้าห้ทู ่ีต้มในซุปแดง เผ็ดๆนี่มนั อร่อยเดด็ ไปเลย ก่เู ซิงเป็นคนชอบกิน เวลาเธอพดู ถึงอาหารอร่อยๆ เสียงเธอนนั้ ก็จะอบอ่นุ ออ่ นโยนเป็นอย่างย่ิง ออ่ นโยนกวา่ ตอนท่ีเธอร้องเพลงโคฟเวอร์สไตล์โบราณพวกนนั้ เสยี อีก มีคนสองสามคนนงั่ อย่บู นรถเมล์ ทกุ คนยงั ไมไ่ ด้กินข้าวเช้า และตอนนีก้ ระเพาะ ของพวกเขาก็ร้องโครกครากด้วยความหิวเสยี แล้ว
การที่ฟังสาวน้อยคนหนงึ่ อธิบายอย่างละเอียดเกี่ยวกบั หม้อไฟร้อนๆเป็นการ ทรมานอยา่ งหนง่ึ โดยเฉพาะเมื่อเสียงของสาวน้อยคนนี ้ออกจะเมินเฉยนิดๆและ แหบหนอ่ ยๆ ทําเอานํา้ ลายไหลย่ิงขนึ ้ ―เซิงเซิง เธอกําลงั แก้แค้นสงั คมอยเู่ หรอ หรือเธอกําลงั แก้แค้นฉนั เน่ีย‖ เกิง เส่ียวซนิ นอนกลิง้ อยบู่ นเตียงอยา่ งหิวโซ พดู ด้วยเสยี งสน่ั ระริก ―ครัง้ แรกเลยนะ ท่ีฉนั รู้วา่ กระเพาะหมตู นุ๋ กบั ไก่จะอร่อยแบบนี ้ต้มจนกวา่ จะ ได้นํา้ ซปุ สีขาวราวกบั นํา้ นม มีกลน่ิ สมนุ ไพรกบั พริกไทย สหายเกิงจา๋ ฉนั ต้องพาเธอ ไปชิมสกั ครัง้ ‖ สีหน้าของเกิงเส่ียวซนิ ท่ีถกู บีบให้โยนผ้าขาวยอมแพ้ต้องตลกมากแนๆ่ ก่จู ิง้ เลม็ ข้าวปัน้ ที่ละคาํ พลางจินตนาการถงึ เพ่ือนท่ีกลงิ ้ ไปมาบนเตยี ง ต่อส้กู บั ตวั เองวา่ จะลกุ จากเตียงเพ่ือไปเข้าควิ กินข้าวเช้าเป็นคนแรกดีไหม เธอรู้สกึ วา่ โลกนี ้ ชา่ งแสนวเิ ศษ ความขนุ่ เคอื งท่ีโดนลากเข้าห้องแชท YY เพื่อคยุ เร่ืองร้องเพลงฉลองครบรอบ บ้าบอ ละลายหายไปราวกบั ควนั ―ก่เู ซิง ช๊านเกลยี ดเธอออออ‖ เสียงเกิงเสี่ยวซินเจือสะอืน้ เธอหวั เราะเป็นการตอบ กดั ข้าวปัน้ พลางพดู แบบอาหารเตม็ ปาก ―มนั อร่อย จริงๆนะ‖ เกิงเส่ียวซนิ เงียบกริบ
เธอคดิ ว่าน่าพอจะได้แล้ว ปลอ่ ยมนั ไปก่อนท่ีเธอจะโดนเพ่ือนฆา่ ตอนไปมหา ลยั ฯ ก่อนที่เธอจะบอกวา่ เธอกําลงั จะออกจากห้อง YY นน่ั เอง เสียงใสท่ีตดิ เสียง หวั เราะก็พดู ขนึ ้ ปบุ ปับ ―นน่ั คืออาหารฮากกาชื่อดงั จากกวา่ งตง ถ้าเธอมีเวลา จะทํา ทานที่บ้านก็ไม่ยากนกั ‖ เป็นเสียงผ้ชู ายคนหนงึ่ เป็นเสียงของผ้ชู าย ท่ีสาวๆได้ยินก็ต้องยอมสิโรราบแตโ่ ดยดี ที่สาํ คญั ที่สดุ ก่เู ชิงรู้จกั เสียงนนั้ … เชียงชิงจื่อ ศิลปินเอกของกลมุ่ นกั แสดงเสียงหวนั เม่ย(เพอร์เพค) เชียงชิงจื่อ ก่เู ชิงตะลงึ จนพดู ไม่ออก ได้แตจ่ ้องรายช่ือคนออนไลน์ในห้อง มีเพียงสามคน ―เชิงเชิงม่าน‖ ―เกิงเส่ยี วซิน‖ และ ―เชียงชิงจื่อ‖ ถ้าเธอดไู ม่ผิด นน่ั คอื เชียงชิงจ่ือ เขาคอื เชียงชิงจื่อ จริงๆ เสยี งที่วิเศษท่ีสดุ ในหม่นู กั แสดงเสียงเชิงพาณิชย์ โดง่ ดงั มาหลายปี แตไ่ มม่ ีใคร เคยเดาอายเุ จ้าของเสยี งได้ การพดู คยุ ของแฟนคลบั ของเขานนั้ มกั จะเกี่ยวกบั วิดีโอ โปรโมตเกมส์ออนไลน์ ละครทีวโี บราณท่ีระบวุ ่าอยากให้เขาพากย์บทตวั เอก และยงั มีโฆษณาตา่ งๆที่อยากดงึ เขาไปร่วมงานด้วยจํานวนมากมายตลอดทงั้ ปี
แตท่ ่ีนี่เป็นห้องแชท YY สว่ นตวั ของก่เู ซิง เธอเองก็ไม่รู้วา่ ―ซามะ‖[4] คน นี ้ ท่ีการปรากฏตวั ของเขาทําให้เหลา่ ―คนรักเสยี ง‖[5] บ้าคลง่ั ได้ เข้ามาทําอะไร ในห้องตงั้ แตย่ ํ่ารุ่งแบบนี ้ นอกจากนี ้เหมือนเขาจะฟังพวกเธอคยุ กนั มาสกั พกั แล้ว ไม่งนั้ เขาจะรู้ได้ไงวา่ เธอกําลงั คยุ เรื่องหม้อไฟกระเพาะหมตู นุ๋ กบั ไก่อยู่ โชคร้ายจริงๆ ท่ีรถเมล์ขบั เข้าอโุ มงค์ไป ทําเอาเนตกระตกุ จนไมส่ ามารถใช้งาน โหมดเสยี งได้ เธอไม่ได้แม้จะทกั ทายเขา ที่น่าหงดุ หงิดก็คอื เกิงเส่ียวซนิ ก็ไมพ่ ดู อะไรเหมือนกนั เหมือนกบั ทิง้ เขาให้พดู อยคู่ นเดียว ―ไมย่ ากเลย แคต่ ้องใช้เวลาหนอ่ ยเท่านนั้ อ้อ การทําความสะอาดกระเพาะหมู อาจจะวนุ่ วายไปสกั นิด‖ เสียงเชียงชิงจื่อเหมือนกบั พงึ่ ต่นื นอน เสยี งทเี่ หมือนกบั ยดึ ครองจอทีวี ราวกบั อยใู่ นละคร นี่คอื เสยี งเชน่ นนั้ ก่เู ซิงรู้สกึ เหมือนเขาท่ีบงั เอิญได้ยิน เลยเข้ามาร่วมสนทนาและก็เริ่มพดู ไปเร่ือยๆ โดยไมส่ นใจวา่ มีคนกําลงั ฟังอย่หู รือเปลา่ ―พยายามเตรียมสว่ นประกอบให้พร้อมสรร เพราะพวกมนั มีประโยชน์ต่อ สขุ ภาพมาก ผมจําได้ว่ามนั ใส่ อินทผาลมั แดง โสม เก๋ากี ้โปยกกั๊ ใบกระวาน แล้วก็
อบเชย นอกจากนีก้ ็เป็นเคร่ืองปรุงที่น่าจะมีตดิ บ้านกนั อยแู่ ล้ว เกลอื แล้วก็นํา้ ซปุ ไก่ อ้อ แล้วอยา่ ลมื เหล้าสําหรับทําอาหาร แล้วก็ขิงด้วย‖ เชียงชิงจ่ือพดู ถงึ ขนั้ ตอนการทําวา่ ไก่ควรจะนําไปยดั ใสก่ ระเพาะหมู กลดั ปิด ด้วยไม้จิม้ ฟัน ก่อนตนุ๋ ช้าๆด้วยไฟออ่ น… แตด่ ้วยสญั ญานหว่ ยๆ เสยี งของเขาจงึ ตะกกุ ตะกกั หายไปเป็นช่วงๆ เธอตงั้ ใจ ฟัง ก่เู ซงิ เคยฟังผลงานเก่าๆของเขา และเขาก็ชอบงานแนวโบราณเหมือนกบั เธอ การเปลง่ เสยี งสไตล์โบราณของเขานนั้ มีเสนห่ ์อยา่ งยิ่ง แตเ่ หน็ ได้ชดั วา่ นี่เป็น เสยี งธรรมชาติของเขา น่ีคือเสนห่ ์ของเสียง ที่เฉพาะ ―คนรักเสยี ง‖ นนั้ จงึ จะเข้าใจ หลงั จากรถเมล์ขบั ออกจากอโุ มงค์ ช่ือ ―เชียงชิงจื่อ‖ ก็หายไปทนั ที นา่ จะเป็น เพราะวา่ ไมม่ ีการโต้ตอบใดๆเป็นเวลานาน เขาจงึ ออกจากห้องไป แต่เกิงเสี่ยวซินท่ีออกจากห้องไปเฉยๆกลบั โทรหาเธอ ―เม่ือกีม้ ีคณุ ป้ ามาตรวจ ความสะอาดของหอพกั น่ะ ฉนั ลมื บอกไป พดู ตอ่ สิ เรื่องซปุ กระเพาะหมกู บั ไก่อะไร นนั่ นะ่ ‖ ก่เู ซงิ ไม่อยากจะเช่ือวา่ เสยี งทีเ่ ธอได้ยินเมื่อกีใ้ น YY เป็นของจริง ―อย่าบอกนะ วา่ เธอไมไ่ ด้ยินท่ี เชียงชิงจ่ือ พดู เลยนะ่ ‖ ―เชียงชิงจ่ือ? อะไรนะ่ ?‖
ก่เู ซิงอดดา่ เงยี บๆไม่ได้ ―คนดงั ในวงการนกั แสดงเสยี งมืออาชีพ เชียงชิงจ่ือ ศลิ ปินเอกของหวนั เมย่ กรุ๊ป‖ ―ออกเสียงแปลกๆแฮะ‖ เกิงเส่ยี วซินพดู ―นกั พากย์แล้วก็นกั ร้องโคฟเวอร์ อยา่ งพวกเธอเน่ียมีแตช่ ่ือแปลกๆ ประหลาดๆทงั้ นนั้ จนจําไม่ได้สกั คน…แต่พดู ถงึ หวนั เมย่ กรุ๊ปแล้ว ฉนั คดิ วา่ เจ้าของเวปเชิญพวกเขามางานฉลองวนั ครบรอบเวปไซต์ นะ พวกเราจะเปิดห้อง YY ด้วย แล้วก็ตงั้ ใจเชิญกลมุ่ นกั พากย์มาฉลองด้วย… สง่ ชื่อเขามาสิ เด๋ียวฉนั จะเช็คให้ว่าเขาจะมาไหม‖ ―เขาไมน่ ่าจะมาหรอก… ตอนนีส้ ว่ นใหญ่เขารับแคง่ านเชิงพาณิชย์แล้ว เขาไม่ ค่อยทํางานที่ไม่มีผลตอบแทนน่ะ[6]‖ ซามะคนนี ้ เป็นศิลปินต้นแบบที่ปลีกวิเวกไปจากวงการนานแล้ว เมื่อกี ้เม่ือกีต้ ้องเป็นเร่ืองบงั เอิญแปลกๆแนๆ่ ―เธอไม่ได้บอกเหรอ วา่ ซามะคนนีค้ ือศิลปินชนั้ แนวหน้าของกลมุ่ นนั้ น่ะ‖ เกิง เส่ียวซินหวั เราะคกิ คกั ―ฉนั ไม่เช่ือหรอกวา่ พวกเราจะชวนเขามาไม่ได้‖ ก่เู ชิงเองกไ็ มค่ ิดวา่ พวกเขาจะเชิญเขาคนนีม้ าได้สําเร็จหรอก แตใ่ นใจลกึ ๆก็ แอบหวงั ไม่ได้ เธอสง่ ช่ือไปให้: เชียงชิงจ่ือ คําแรกอา่ นวา่ เชียง [7] เป็นช่ือสี จําไว้นะ จะได้ไมท่ ําขายหน้า ———————————————————— ——————————————————-
[1] เถาเป่ า เวปชอปปิง้ ออนไลน์ของประเทศ จีน [2] ช่ือร้านหม้อไฟของจีนท่ีมีชื่อเสยี ง ตามลาํ ดบั 海底捞,留一手, 小肥羊. [3] ชาวฮากกามีภมู ิลาํ เนาอยทู่ างทิศตะวนั ออกเฉียงใต้ของประเทศจีน อาหารพืน้ เมืองนนั้ โดดเดน่ ท่ีรสสมั ผสั แตกต่าง และยงั ได้ชื่อวา่ เรียบง่ายแตอ่ ร่อยอีก ด้วย [4] ซามะ เป็นภาษาญี่ป่ นุ ที่ใช้เรียกคนท่ีมีฐานะสงู กวา่ ตนเอง มกั จะแปลเป็น ภาษาจีนได้ว่า ต้าเหริน 大人 ซง่ึ ในเรื่องนีจ้ ะถกู นํามาเรียกศลิ ปินท่ีเป็นท่ียอมรับใน วงการบนั เทิง และมกั จะใช้เรียกแทนวา่ ซามะ (จะขอทบั ศพั ท์ทงั้ ซามะ และต้าเหริน เลยนะคะ เนื่องจากหาคําแปลท่ีฟังดดู ีกวา่ นีไ้ ม่ออก) [5] Orig. 声控 ‗เซงิ กง‘. ความหมายตามตวั อกั ษรคอื ถกู ควบคมุ โดย เสียง ภาษาสแลงของจีนท่ีมกั จะใช้ ―XX กง‖ ซงึ่ หมายความวา่ คณุ ชอบ XX มาก ดงั นนั้ เซิงกง หมายถงึ คณุ ชอบเสยี งเพราะมากๆ ซง่ึ แปลได้ว่า ―คนรักเสยี ง‖ นน่ั เอง [6] Orig. 玩票 ‗หวานเปียว‘ ในบริบทนี ้เม่ือศิลปินมืออาชีพทําอะไร ‗หวานเปียว‘ เขา/เธอ ทําแบบไมไ่ ด้คดิ ถงึ เร่ืองเงินหรือคา่ ตอบแทน แตท่ ําด้วย จดุ ประสงค์อื่น เพ่ือการตอบแทนแฟนคลบั เป็นต้น [7] Orig. 锖. สขี องแร่ธาตชุ นิดหนง่ึ
———————————————————— ——————————————————- YY คือบริการห้องแชทออนไลน์ ท่ีสามารถส่ือสารผา่ นทงั้ เสียงและวิดโี อได้ โดยผ้ใู ช้ สามารถตงั้ ห้องแชทสว่ นตวั ได้ สามารถใช้ได้ทงั้ กลมุ่ ขนาดใหญ่และขนาด เลก็ (เชน่ กลมุ่ ของก่เู ซิง) YY ถกู ออกแบบมาให้รองรับการสือ่ สาร real-time ขนาดใหญ่ ห้องหนง่ึ สามารถรองรับผ้ใู ช้ได้เป็นหม่ืนคน เหมือนกบั สนามกีฬาขนาดใหญ่ YY ถกู นําไปใช้หลากหลาย ตงั้ แต่ การคยุ กนั ระหวา่ งเลน่ เกมส์ จดั คอนเสริ ์ตออนไลน์ หรือ แม้แตก่ ารเรียนการสอน และเป็นนิยมสาํ หรับวงการดนตรีเป็นอย่างยิ่ง ซงึ่ จะเห็นได้ ในนิยายเร่ืองนี ้ แฟนคลบั สามารถซอื ้ ของขวญั ออนไลน์เพ่ือสง่ ให้ศลิ ปินที่พวกเขาช่ืนชอบได้ ศลิ ปินก็สามารถรับ‖กหุ ลาบ‖ ซงึ่ สามารถนําไปแลกเป็นเงินสดในชีวิตจริงได้ บทท่ี 1 ถว่ั ลนั เตายดั ไส้ก้งุ สบั เม่ือช่ือทงั้ สาม ―เชียงชิงจ่ือ,‖ ―เจอ๋ เม่ยชายี่,‖ และ ―เฟิงหย๋าซง‖ ได้ถกู นํามาใช้ในการโปรโมตงานทงั้ หมด ทําเอาก่เู ซงิ อดนบั ถือฝี มือและความม่งุ มน่ั ของ เกิงเสยี่ วซินท่ีสามารถประสานงาน จนได้นกั แสดงทงั้ สามจากคา่ ยหวนั เม่ย โดยเฉพาะ ―เชียงชิงจื่อ‖ ไม่ได้ แตเ่ ม่ือก่เู ซิงได้ยินเหตผุ ลท่ีแท้จริง จงึ รู้วา่ สาวน้อยคนนีบ้ ญุ หลน่ ทบั จริงๆ เพราะวา่ วนั ครบรอบเวปไซต์ของเกิงเสยี่ วซนิ เป็นวนั เดียวกนั กบั วนั ครบรอบเปิดตวั
คา่ ยหวนั เม่ยนน่ั เอง การฉลองวนั ครบรอบเปิดตวั คา่ ยหวนั เม่ยเป็นงานใหญ่ ท่ี นกั แสดงเสียง[1]ทงั้ หมดจะมาเข้าร่วม ไม่วา่ จะเป็นศลิ ปินหน้าใหมห่ รือเก่า เมื่อเชียง ชิงจื่อได้ยินวา่ มีนกั ร้องสไตล์เพลงโบราณมาร่วมจํานวนหนงึ่ จงึ เสนอให้ร้องเพลง แบบมีเนือ้ เรื่อง[2] ซง่ึ จะมีวิดีโอและละครวิทยปุ ระกอบ เม่ือก่เู ซิงได้ยินข่าว หวั ใจเธอ หยดุ เต้นไปชว่ั ขณะ ถ้าเชียงชิงจ่ือได้บทพดู เพลงเนือ้ เรื่องนนั้ จะยอดเย่ียมแค่ไหน ในฐานะนกั ร้องโคฟเวอร์สมคั รเลน่ คนหนง่ึ นี่เป็นส่ิงที่ยว่ั ยวนมาก ขณะท่ีเธอฝันกลางวนั อย่นู น่ั เอง เกิงเส่ียวซินเสริมแบบทําร้ายจิตใจ คนท่ีจะพดู บรรยายเนือ้ เร่ืองนนั้ ไมใ่ ชเ่ ชียงชิงจ่ือ แต่เป็นหวั หน้ากลมุ่ หวนั เม่ย เจอ๋ เมย่ ชายี่ [เจตนารมณ์ในการฆา่ ท่ีแสนงดงามสมบรู ณ์แบบ] ก่เู ซงิ จงึ สงบลง แตเ่ สียงของเจอ๋ เมย่ ชายี่นนั้ ก็มีเสนห่ ์สดุ ๆเหมือนกนั ถ้าแบง่ ตามรสนิยมความชอบสว่ นบคุ คลแล้ว ทงั้ เขาและเชียงชิวจื่อสามารถ แบ่งโลก CV ไปครองได้พอๆกนั แต่เจ๋อเม่ยนนั้ สามารถเข้าถึงได้ง่ายมาก จงึ ทําให้ เชียงชิงจ่ือทเ่ี ข้าถงึ ได้ยากกวา่ ดงึ ดดู ใจมากกวา่ เธอมีอะไรต้องจดั การหลายอย่างที่บ้าน ก่เู ซงิ จงึ ไม่ได้พกั อย่ทู ่ีหอพกั มหาวิทยาลยั ดงั นนั้ จงึ เข้าประชมุ วางแผนงานครัง้ แรกสายไปถงึ ครึ่งชว่ั โมง โชคดี ตรงท่ีงานเธอไม่มีอะไรน่าห่วง พวกเขามีคนทําหน้าที่ครบหมด ตงั้ แตก่ ํากบั วางแผน เขียนเนือ้ ร้อง การตลาด เธอมาเข้าร่วมเพราะเป็นหน้าท่ีล้วนๆ
ตอนเธอเข้าห้อง เธอก็ได้ยินหนงึ่ ในสามเสียงท่ีแสนโดดเด่น เฟิงหยา๋ ซง (บทกวี อนั สละสลวย) เสียงของเขาเจือเสียงหวั เราะอยา่ งเป็นธรรมชาติ ―ผมเป็นคนท่ีว่าง มากท่ีสดุ แล้ว ถ้าเทียบกบั เจอ๋ เม่ยกบั เชียงชิงจื่อน่ะ‖ ―ผมเหรอ?‖ เจ๋อเมย่ ตอบ ―ผมคงไมม่ ีเวลาร่วมซ้อม ‗PIA-ing script[3]‘ เทา่ ไร แต่ไมน่ า่ จะมปี ัญหาอะไรถ้าผมจะอดั เอง‖ ― คณุ ไม่มีบทในเพลงเนือ้ เรื่องหรอกเหรอ‖ ―บท?‖ เจ๋อเม่ยงง ―ใครเป็นคนร้องละ่ ‖ ―เอ่อ…‖ เสียงของเกิงเสี่ยวซนิ อ่อนโยนและดเู ป็นผ้หู ญิงกวา่ ปกติ ―พวกเรามี ตวั เลือกหลายคน แตย่ งั ไมไ่ ด้ตดั สนิ ใจคะ่ ‖ ก่เู ซงิ กําลงั จดั โต๊ะในขณะท่ีฟังไปด้วย เธออดสงสยั ไมไ่ ด้วา่ ทําไมเสยี งเกิงเสย่ี วซินเป็นแบบนนั้ เกิดอะไรขนึ ้ กบั เสยี ง ก้ าวร้ าวมีอํานาจตามปกติกนั เธอไมไ่ ด้เปิดไมค์ และฟังอยเู่ งียบๆ โดยไมไ่ ด้ยินเสยี งเชียงชิงจ่ือเข้าร่วมเลย ต้า เหริน[4]คงจะยงุ่ น่าดู ―ใครพง่ึ มาถงึ น่ะ‖ ทนั ใดนนั้ เอง มีเสียงท้มุ ต่ําเอ่ือยๆเอย่ ขนึ ้ เสยี งนนั้ อ้อู ีไ้ มช่ ดั เจน เหมือนกบั กําลงั กินอะไรอยู่ แตน่ นั่ แหละคอื เหตผุ ลท่ีทําให้มนั ชวนปลมื ้ และละลายวญิ ญาณ
โชคดีท่ีการประชมุ ครัง้ นีเ้ป็นเรื่องงานล้วนๆจงึ มีแคค่ นประมาณสิบสองคน เท่านนั้ ไม่มีแฟนคลบั สกั คนเดียว ไมเ่ ช่นนนั้ ตอนนี…้ หน้าจอคงจะถกู ฟลดั [5] และเลอื่ นลงอย่างบ้าคลง่ั ด้วย การประกาศความรักท่ีสามารถสนั่ คลอนภเู ขาและพลิกทะเลได้เลยที่เดียว เชียงชิงจ่ือนนั้ ไมไ่ ด้เข้าร่วมงานฉลองครบรอบคา่ ยหวนั เมย่ เป็นเวลาสามปีแล้ว ซงึ่ นานมากๆ ปีนีค้ งจะสามารถทําลายสถิติการออนไลน์ มากกว่าสี่หม่ืนคนแนๆ่ เฟิงหย๋าซงกระโดดเข้ามาร่วมวง ―โอ๊ะ โถวไผ[6] ของพวกเรามาถึงแล้ว หนง่ึ ชว่ั โมง สีส่ ิบเจ็ดนาทีผ่านไป นายจะมาพดู อะไรตอนนีเ้นี่ย‖ เชียงชิงจ่ือพดู สนั้ ๆ ―อืมม์‖ ก่อนตอ่ ―ฉนั อย่ตู ลอดแหละ แตฉ่ นั ไม่ได้จะพดู กบั นาย ลงไมค์ได้แล้ว‖ เฟิงหย๋าซงเชื่อฟังคําสงั่ ก่อนเงยี บทนั ที แม้แตต่ ้าเหรินก็ยงั เงียบเลย ไมม่ ีใครกล้าเปิดปากพดู อะไรสกั คาํ ―เซงิ เซิงม่าน?‖ เชียงชิงจ่ือเหมือนจะกําลงั คิดอะไรระหวา่ งที่เอ่ยชื่อเธอ ก่เู ซงิ ตะลงึ ไปชว่ั ครู่ก่อนกดป่ มุ F2 เพ่ือที่จะพดู ―ค่ะ‖ ―เซงิ เซงิ ? เขากําลงั คยุ กบั เธอนะ่ ‖ เกิงเส่ียวซินเอย่ อยา่ งตน่ื เต้น ―อยนู่ ่ีค่ะ‖ เธอพดู ซาํ ้ อยา่ งงงๆ
―เซิงเซิง? ไม่อย่เู หรอ?‖ ―คา่ าาา….‖ เธองงกวา่ เดมิ ―ฉนั วา่ เธอแวบ่ ไปหาอะไรกินแน่ๆ ยยั ตะกละเอ้ย…‖ เกิงเสีย่ วซนิ หวั เราะ เขินๆ …….. ก่เู ซิงอายแทบตาย หลงั จากตรวจสอบเธอกดแคป่ ่ มุ F2 แตด่ นั ลืมเปิด ไมโครโฟนเสียนี่ เธอรีบเลอ่ื นสวิตช์เปิด กระแอมก่อนเอย่ ―ขอโทษคะ่ … ฉนั ลืมเปิด ไมค์ ฉนั อยนู่ ่ีคะ่ ‖ ―ซุปกระเพาะหมกู บั ไก่ท่ีฉนั สอนไป ได้ลองทําหรือยงั ‖ เชียงชิงจ่ือถาม โดยไม่ สนใจหวั ข้อท่กี ําลงั คยุ กนั อยเู่ ลย ―อะ..ยงั คะ่ …‖ ก่เู ซงิ รู้สกึ แปลกๆแตก่ ็ตอบตามตรง ―ยงั ไม่มีโอกาสทําเลย ค่ะ‖ เชียงชิงจ่ือแค่ ―เหรอ‖ เรียบๆ แล้วก็กลายเป็นความเงยี บอนั นา่ อดึ อดั ก่เู ซงิ คดิ วา่ เชียงชิงจ่ือคงไมพ่ อใจเลก็ ๆ เพราะวา่ ตอนนนั้ เขาสอนเธอทําอย่าง จริงใจ แต่เธอกลบั ไม่สนใจเขา มนั หยาบคายมากๆ
เธอคดิ อยสู่ ามวินาทีก่อนกดป่ มุ F2 อีกครัง้ ―ขอบคณุ เชียงชิงจื่อ ต้าเหริน สําหรับการสอนนะคะ…‖ เธอหยดุ นิดหนง่ึ ก่อนเสริม ―วนั หลงั ฉนั จะทําตามท่ีคณุ สอนแน่นอน‖ เสยี งก่เู ซงิ นนั้ สภุ าพและจริงจงั แตก่ ็ยงั มีความเงยี บอนั แสนนา่ อดึ อดั จนเธอนกึ วา่ เนตหลดุ ไปแล้วหรือเปลา่ ―อะแฮ่ม อะแฮม่ … ตอนนีเ้ขาไมอ่ ยแู่ ล้วละ่ …….‖เจ๋อเม่ยชายี่พดู อยา่ ง อ่อนโยน แต่เจือความงนุ งงผสมกบั เสียงหยอกล้อ ถาม ―ฉนั วา่ มนั แปลกๆนะ พวก เธอสองคนรู้จกั กนั เม่ือไร เขาไมเ่ ห็นเคยเลา่ เลย…‖ ทกุ คนรู้ว่าเจ๋อเม่ยชายี่เป็นเพื่อนกบั เชียงชิงจื่อในชีวิตจริง ดงั นนั้ ถ้าเจ๋อเม่ยชายี่พดู แบบนนั้ จงึ ทําให้การสนทนาอดึ อดั นนั้ ประหลาดขนึ ้ ไป อีก ทําเอาทกุ คนจินตนาการกนั ฟ้ งุ ซา่ นวา่ นกั ร้องเพลงโคฟเวอร์ท่ีไร้ช่ือเสียงแบบ เธอ จะเกาะเอว[7] ศลิ ปินแนวหน้าของคา่ ยหวนั เม่ยคนนีด้ งั … และก็… ―คยุ กนั ตอ่ เถอะ‖ เกิงเสย่ี วซนิ ทนไม่ไหว กระโดดเข้ามาช่วยเพื่อน ―เจอ๋ เมย่ ต้าเหริน พวกเรากําลงั คยุ กนั เร่ืองบทพดู ในเพลงเนือ้ เรื่อง…‖ ―อ้อ บทพดู ใชแ่ ล้ว บทพดู ‖ ด้วยเสียงเข้ม แบบผ้ชู ายสดุ ๆ เจอ๋ เม่ยลดเสียงลง ถาม ― เธอคดิ ว่าฉนั รับบทนีไ้ ด้ไหม? หือ? เกิงเสยี่ วซนิ ‖
―ดะ..ได้.. ได้จริงๆ‖ ก่เู ซงิ ได้ยินโทนเสยี งเกิงเสีย่ วซนิ เปลีย่ นไป เธอเป็นทงั้ เพ่ือนร่วมห้องและเพ่ือนสนิทกนั ส่ีปีแล้ว เพื่อนที่มีหวั เตยี งชนกนั คนนี ้ จะอยรู่ ่วมห้องไปอีกสามปีสําหรับการเรียนปริญญาโท ก่เู ซงิ ได้กล่นิ วา่ หวั ใจเพอ่ื นเธอ นนั้ ถกู สน่ั คลอนเพราะเสียงหนี่งเสยี แล้ว เธอไมเ่ คยคิดวา่ คนคนนีท้ ่ีแทบจะไม่เคย สนใจวงการออนไลน์ จะกลายเป็น ―คนรักเสียง‖เตม็ ตวั ได้ และเธอเป็น ―คนรัก เสยี ง‖ ประเภทที่ตกหลมุ ใครแล้ว ได้แต่จมดิ่งสกู่ ้นบงึ ้ อนั ลกึ ลาํ ้ หลงั จากฟังอย่พู กั ใหญ่ ก่เู ซงิ เดนิ ไปที่ห้องครัว เพื่อเอาบะหม่ีสาํ เร็จรูปที่แม่เธอ ต้มให้มากินเป็นของวา่ งมือ้ ดกึ เหลือบตามองหน้าจอ เธอสงั เกตเุ ห็นเชียงชิงจื่อสง่ ข้อความสว่ นตวั มาให้: ฉนั ลมื บอกไปวา่ ซุปกระเพาะหมตู นุ๋ กบั ไก๋ยงั มีช่ือเรียกว่า วหิ คเพลงิ คืนชีพ ด้วยนะ ก่เู ซิง รีบวางตะเกียบ ก่อนรัวนิว้ บนคียบอร์ด: ขอบคณุ คะ่ ขอบคณุ หลงั จากส่งไปแล้ว เธอก็รีบพิมพ์ ^_^ ตามไป เชียงชิงจื่อ: ไม่มีปัญหา ฉนั เห็นช่ือเธอเลยนกึ ถงึ ของอร่อยท่ีฉนั กินเม่ือวาน ขนึ ้ มา ก่เู ซงิ จ้องชามบะหมี่สาํ เร็จรูป เธอรู้สกึ วา่ ของวา่ งยามดกึ ของเธอหมดรสชาตไิ ป เสียแล้ว เธอตอบอยา่ งรวดเร็ว: อะไรเหรอคะ ^_^
เชียงชิงจื่อ: ถว่ั ลนั เตายดั ไส้ก้งุ ก่เู ซงิ : ฟังดนู า่ อร่อยจงั … เชียงชิงจื่อ: ฉนั ลองทําครัง้ นงึ ไม่ยากเลย ก่เู ซิง: จริงเหรอคะ? หวั ใจเหมือนถกู กรีด นี่มนั จะเที่ยงคนื อยแู่ ล้ว โถวไผ คณุ ทําอะไรเนี่ย…… มีแต่ความเงียบอยคู่ รู่ใหญ่ ห้องแชทนนั้ ครึกครืน้ หลงั จากเพราะทกุ คนเริ่มคยุ ไร้สาระหลงั จบงานจริงจงั คน ท่ีเข้าร่วมการปรึกษาหารือพลิกบทบาทกลบั มาเป็นแฟนคลบั ห้อมล้อมเจอ๋ เม่ยชาย่ี กบั เฟิงหย๋าซง่ ถามโน้นถามนี่ไมห่ ยดุ เช่น งานถดั ไปของหวนั เม่ยกรุ๊ป หรือ งานวนั เกิดของเจอ๋ เมย่ ชายี่ หรือวา่ ละครเรื่องลา่ สดุ ของเฟิงหยา๋ ซง ท่ีเพิ่งฉาย… ก่เู ซิงเพ่ิงหยิบตะเกียบขนึ ้ มา ตอนท่ีเธอเหน็ เชียงชิงจ่ือสง่ ข้อความยาวเหยียด หลายย่อหน้ามาให้: สว่ นประกอบหลกั คอื ก้งุ บด ที่อาจจะทําลําบากหนอ่ ย เอาก้งุ สดหลายร้อยกรัม มาสบั ทงั้ ด้านยาวและด้านกว้าง จนกวา่ มนั จะละเอียด เติมนํา้ เดือดที่แชต่ ้นหอมกบั ขิงไว้ เหล้า เกลอื พริกไทยขาว คนให้เข้ากนั เตมิ ไขข่ าว สดุ ท้ายเหยาะนํา้ มนั งาอีกนิด แช่เย็นไว้ 1-2 ชว่ั โมง ผ่าเปิดตรงกลางของถว่ั ลนั เตา ยดั ไส้ด้วยก้งุ ที่เตรียมไว้ นงึ่ จนกวา่ จะสกุ
สดุ ท้ายราดหน้าด้วยนํา้ จิม้ ไก่แบบไทย ถว่ั ลนั เตาหวานๆตดั กบั รสของก้งุ ทําให้ รสชาติอร่อยมากๆ เขาจริงจงั มากในการอธิบาย… ห้องนนั้ ยงั ครึกครืน้ ด้วยความตืน่ เต้น หลงั จากก่เู ซิงจ้องชามบะหม่ีอยหู่ ลาย วนิ าที เธอรีบพิมพ์ ―ขอบคณุ คะ่ ต้าเหริน‖ และยงั เตมิ หน้ายิม้ ตบท้ายไปจํานวนมาก คว้าชามไปท่ีห้องครัว ―แม่คะ มีอะไรเหลือจากมือ้ เยน็ อยา่ งเช่นเนือ้ สตั ว์หรือก้งุ ไหม คะ หรือถ้าไมม่ ีอะไร ขอไข่สกั ฟองก็ยงั ดี…‖ +++++++++++++++++++++++++++++++++++++ +++++++++++++++++++++++++++ [1] CV ยอ่ มาจาก―character voice.‖ เสยี งตวั ละคร เป็นศพั ท์จาก ประเทศญ่ีป่ ุุ นที่ใช้เรียกนกั พากษ์มือาชีพ และเทียบได้กบั ศพั ท์ ―VA‖ ของทาง ตะวนั ตก เป็นตวั ย่อ ของ Voice Actor หรือ นกั แสดงเสยี ง อีกด้วย [2]剧情歌 ―ju qing ge.‖ บทเพลงเนือ้ เรื่อง คือเพลงท่ีมี บทพดู หรือ บทสนทนาไม่วา่ จะพดู คนเดยี วหรือมากกวา่ อยใู่ นเพลงด้วย เนือ้ เพลงมกั จะมีเนือ้ เร่ืองเข้มข้น [3] Orig. pia戏. ผ้แู ปลองั กฤษ: PIA เปรียบได้กบั Perform Script เป็นการซ้อมร่วมกนั ของนกั แสดงเสยี ง (มกั จะผ่านสื่อออนไลน์) เพื่ออา่ น บทร่วมกนั โดยใสอ่ ารมณ์จริงๆ โดยมกั จะมีผ้กู ํากบั อย่ดู ้วยเพอื่ ให้ความคดิ เห็น บางครัง้ ผลงานการซ้อมอาจจะถกู นําไปใช้จริงในผลงานสดุ ท้าย (เช่นละครวทิ ยุ หรือ
อะไรครือๆนี)้ คาํ วา่ ―pia戏‖ หมายถงึ 拍戏, ที่แปลวา่ แสดง หรือ ทําละคร/ หนงั /สคริป ―PIA‖ เป็นคําพ้องเสียงของตวั อกั ษรในภาษาจีน 拍 ที่เมื่อเขียน เด่ยี วๆแล้ว แปลวา่ เคาะ/ตบมือ/จงั หวะ และมกั จะถกู นํามาใช้แทนตวั อกั ษรนนั้ บอ่ ยๆ ดงั นนั้ ท่ีเจอ๋ เม่ยบอกว่าไม่วา่ งมาซ้อม PIA คือจะอดั เสยี งคนเดียว แล้วสง่ ไฟล์เข้าไปให้ท่ีหลงั นนั้ เอง [4] Orig. 大人. ต้าเหริน ความหมายตรงตวั คือคนใหญ่ เป็นคําใช้แทน ตวั คนที่มีอํานาจ ในกรณีนี ้คนดงั ในวงการออนไลน์มกั จะถกู เรียกวา่ ―ต้าเหริน‖ ใน ที่นีผ้ ้แู ปลหาศพั ท์ที่เข้ากบั บริบทไม่ได้ ไม่วา่ จะพ่ีใหญ่ หรือใต้เท้า ก็ดไู ม่เข้ากบั เรื่อง ทงั้ นนั้ เลยขอทบั ศพั ท์นะคะ หรือใครมีไอเดยี จะเสนอก็ได้คะ่ [5] การฟลดั หน้าจอ เป็นศพั ท์ออนไลน์ ท่ีใช้เวลาคนคยุ กนั เยอะๆแล้วหน้าจอ จะเลอ่ื นลงอย่างรวดเร็ว ภาษาจีนคอื 刷屏‗shua ping.‘ [6] โถวไผ เป็นชื่อเลน่ ของเชียงชิงจื่อ มีความหมายวา่ ―นกั แสดง/นกั ร้องแนว หน้า‖ หรือ ―ดาว‖ หรือ ―ซปุ เปอร์สตาร์‖ คําเรียกคนดงั ที่สดุ ที่สามารถเรียกคนดู ได้มากที่สดุ นน่ั เอง Orig. 头牌 ‗Toupai.‘ [7] ศพั ท์ภาษาจีน Orig. 抱大腿. ในวงการบนั เทิง ―กอดต้นขาใคร บางคน‖ หมายถงึ การใช้ช่ือเสยี งของอีกคนเพ่อื จะทําให้ช่ือเสียงตวั เองเพ่ิมขนึ ้ นน่ั เอง เลยใช้ภาษาไทย ―เกาะ(ชื่อ)ดงั ‖ ค่ะ +++++++++++++++++++++++++++
วา่ ด้วยเร่ือง YY ห้อง YY พดู ได้ท่ีละคนคะ่ ถ้าเราจะให้ใครพดู คอื การขนึ ้ ไมค์ เชน่ เดยี วกนั เชียงชิงจ่ือทบ่ี อกให้เฟิงหยา๋ ซงหยดุ พดู หรือ ―ลงไมค์‖ นน่ั เอง การจะพดู ใน YY คอื ต้องกดป่ มุ พดู (นา่ จะคลิกเมาส์ได้เหมือนกนั ) หรือกด F2 คะ่ Chapter 2 – มะเขือพนั ชนั้ Yuxiang-Flavored Thousand Layer Eggplant วนั หยดุ ช่วงปีใหม่… ก่เู ซิงโดนครอบครัวใช้งานหนกั เป็นเวลาสามวนั เตม็ ตอนกลางวนั ก็ดแู ลร้าน ขายของเลก็ ๆของครอบครัว หลงั จากปิดร้านก็ยงั ต้องนบั สตอ็ คอีก ถึงอย่างนนั้ เกิง เสยี่ วซินก็ยงั ไมย่ อมปลอ่ ยเธอไป ระบใุ ห้เธอออนไลน์ทกุ วนั ตงั้ แต่ ส่ที มุ่ ครึ่ง จนถึงตี หนงึ่ สองวนั แรกท้ังเจ๋อเหมยและเชียงชิงจ่ือไมม่ าเพราะมีธรุ ะสว่ นตวั วนั หยดุ วนั สดุ ท้าย ซงึ่ เป็นวนั ซ้อมวนั แรก เพื่อโปรโมตงาน และเติมเตม็ ความต้องการของ แฟนคลบั กลมุ่ หวนั เมย่ เจอ๋ เมยชาย่ีประกาศว่า การซ้อมครัง้ แรกจะถกู จดั ที่ ห้องทางการของ กลมุ่ หวนั เม่ย และ ทกุ คนสามารถเข้าร่วมได้อีกด้วย
ดงั นนั้ บรรยากาศจงึ ไม่ตา่ งอะไรกบั งานเลยี ้ งนํา้ ชา พอก่เู ซิงถงึ บ้าน หน้าจอก็เธอก็มีคอมเม้นท์อยา่ งท่วมท้น โดยเฉพาะคนท่ีพมิ พ์ ข้อความแนว กรี๊ดดดสลบ อีโมตคิ อ่ นหลงรัก เพ้อฝัน อะไรพวกนีเ้ตม็ ไปหมด เจอ๋ เมย่ ชายี่และเฟิงหยา่ ซง่ เพิ่งมีละครออกอากาศ และตอนนีพ้ วกเขาก็ออนไลน์ผา่ น YY หยอกเย้ากนั อย่างสนกุ สนาน เธอมองปราดอย่างรวดเร็ว เชียงชิงจ่ือยงั ไมอ่ อนไลน์ ไม่มีใครรู้วา่ ศลิ ปินเอกคน นีก้ ําลงั ทําอะไรอย่ทู ่ีไหน นอกจากการเข้าร่วมงานโชว์ตวั ของศลิ ปินเอกทงั้ สามแล้ว พวกเขายงั ได้รับมอบ บทใน เพลงเนือ้ เร่ืองอีกด้วย และเพราะช่ือเสยี งของหวนั เมย่ กรุ๊ปและศลิ ปินเอก เชียง ชิงจ่ือ คนประพนั ธ์เนือ้ เพลงใช้เวลาสองวนั สง่ ร่างบทเพลงให้พจิ ารณา เธอกวาดตามองเนือ้ เพลงที่แต่ละคนได้รับ และยงั รู้สกึ พอใจมากท่ีพบวา่ คน ประพนั ธ์เนือ้ เพลงนนั้ รักเสยี งเชียงชิงจื่อพอๆกบั เธอ บทท่ีงดงาม เตม็ ไปด้วยศลิ ปะ และมีเสนห่ ์ท่ีสดุ ถกู มอบให้เขา ―บทพวกนีม้ นั เคะ[1]มาก‖ เฟิงหยา๋ ซง่ ถอนหายใจเบาๆ ―ทําไมกนั นะ ทกุ ครัง้ ท่ีผมร่วมงานกบั คณุ หวั หน้าที่รัก ผมต้องเป็นเคะทกุ ครัง้ แถมยงั เป็นบทเคะ ที่อบอ่นุ อ่อนโยน แตใ่ นใจลกึ ๆแอบตอ่ ต้านขดั ขืนด้วย‖ ก่เู ซิงอา่ นบทของเฟิงหย๋าซง่ ลวกๆ ก่อนอดหวั เราะน้อยๆไมไ่ ด้ ―เสยี งแตรสนั่ ไหว ราตรีนีช้ ่างยาวนานย่ิง กลวั ใครคนหนง่ึ ไตถ่ าม กลาํ ้ กลนื นํา้ ตาซอ่ นไว้ แสร้งทํา
เป็นแสนสขุ …‖ เฟิ่งหยา๋ ซง่ อา่ นออกเสียงช้าๆ ก่อนจบบทด้วยเสียงอ่อนโยนหนง่ึ ประโยค ―เจอ๋ เหมย ผมถามอะไรสกั อยา่ งได้ไหม‖ ―หือ?‖ เจอ๋ เมยชาย่ีเอย่ ―ได้สิ ถามมาเลย‖ เฟิงหย๋าซง่ ชะงกั ไปหลายวินาที และระหวา่ งหยดุ นี่เอง คอมเม้นท์เป็นร้อยๆก็พรั่งพรูมา: ―ใช่ เขารักคณุ !‖ ―รัก คณุ จริงๆ‖ ―ไม่ต้องถามก็รู้ พวกคณุ นะ่ เป็นครู่ ักทางการเลยนะ‖ ―คบกนั เลยๆ‖ ―แนน่ อน คบกนั เลย ไม่ต้องอธิบายแล้ว‖ …..หน้าจอเล่ือนขนึ ้ ไม่หยดุ เพราะ ข้อความเหลา่ นี ้ ก่เู ซงิ แทบจะตายเพราะหวั เราะมากเกินไปจากการอา่ นข้อความพวก นี ้ ผ้ชู ายสองคนนี ้คนหนงึ่ มีภาพพจน์ของหนมุ่ จอมเกเรรักอิสระ สว่ นอีกคนมกั จะทํา เป็นถกู กลา่ วหาและถกู เข้าใจผิด ทงั้ สองนนั้ เหมาะสมอยา่ งยิ่งในการเป็น ―ครู่ ักอย่าง เป็นทางการ‖ อนั ดบั หนงึ่ ของหวนั เม่ยกรุ๊ป จริงๆ นกั แสดงเสียงเหลา่ นีม้ กั จะถกู จบั คกู่ นั ไปมาอยเู่ สมอ เป็นเร่ืองปกติ ยกเว้น เพียงแต่ เชียงชิงจ่ือ ที่ไม่เคยถกู จบั คกู่ บั ใคร หรือมขี ่าวลอื ใดๆ นี่เป็นเพราะการ แนะนําตวั แสนสนั้ ของเขาตอนเข้าร่วมกลมุ่ นนั่ เอง: สวสั ดคี รับ ผมเชียงชิงจ่ือ อืม ผมชอบผ้หู ญิง‖ การแนะนําตวั จริงจงั แสนสภุ าพจริงๆ และเพราะวา่ โถวไผต้าเหรินนนั้ มีฐานแฟนคลบั จํานวนมาก จงึ ไม่มีใครกล้าจบั คู่ เขากบั ผ้ชู ายคนไหน
เม่ือเห็นหน้าจอถกู สแปมอยา่ งเมามนั ส์ เฟิงหยา๋ ซง่ จงึ ตดั สินใจออกหน้ามาเบรค แรงจิน้ ―เอ่อ ทกุ คนอยา่ เข้าใจผิดไป…‖ เฟิงหย่าซง่ กลนั้ หวั เราะไมไ่ หว ―ผมแคอ่ ยาก ถามวา่ โถวไผต้าเหรินของพวกเราหายไปไหนเทา่ นนั้ เอง‖ ―เชียงชิงจ่ือ?‖ เจ่อเม่ยชาย่ีหวั เราะเบาๆ ―ถ้าเขารู้วา่ นายเรียกเขาวา่ โถวไผ นายโดนโยนทิง้ ลงบอ่ เป็นตวั อยา่ งทดลองแหงๆ‖ เฟิงหยา๋ ซง่ หวั เราะลน่ั บทสนทนาของทงั้ คทู่ ่ีเร่ิมเปิดงานอยา่ งคกึ คกั นนั้ ก็จบลง หลงั จากงานจบ ก็กลายเป็นที่ทํากิจกรรมเลก็ ๆน้อยๆกนั ของหวนั เมย่ แต่คนที่มี สว่ นเก่ียวข้องกบั เวปไซต์ก็ยงั ไมไ่ ด้ออกจากห้อง รวมถึงเกิงเส่ียวซนิ ท่ีตดั สินใจ ฟังสคริป PIA อย่างกระตือรือร้น ก่เู ซงิ คดิ วา่ จะออกแตอ่ ดสงสยั ไม่ได้ว่าเชียงชิงจ่ือไปไหนเพราะงานเลิกแล้วเขาก็ ยงั ไมม่ าเสียที เธอยงั อย่ใู นห้องแตไ่ มพ่ ดู อะไร ฟังนกั แสดงเหลา่ นนั้ ล้อเลน่ แซวกนั เงียบๆ ―เขาอยขู่ ้างๆผม‖ เจอ๋ เมย่ ชายี่จ่ๆู ก็เปล่ยี นเรื่องหลงั จากเขาขนึ ้ ไมค์ โดยเน้น เสยี ง ―เขา‖ ท่ีเขาบอกนนั้ คอื เชียงชิงจ่ือ ―คอมพิวเตอร์ของเชียงชิงจื่อซามะนนั้ จ่ๆู ก็ พงั ตอนนีพ้ วกเราเลยแชร์ไมค์กนั ‖
ก่เู ซงิ ตงั้ ใจฟังทนั ที เสียงเชียงชิงจ่ือดงั ขนึ ้ ―ผมมาแล้ว พวกคณุ คยุ กนั ตอ่ เถอะ‖ เมื่อโถวไผในที่สดุ ก็มาแล้ว แฟนคลบั จะปลอ่ ยเขาไปง่ายๆเหรอ คอมเมนท์ หลงั่ ไหลพร่ังพรูมาราวกนั ไร้จดุ สนิ ้ สดุ ขอให้เชียงชิงจ่ือพดู อะไร เพื่อปลอบพวกเขาที่ รอมาหลายชวั่ โมง เจอ๋ เม่ยหวั เราะ ―ถ้านายไมพ่ ดู อะไรสกั คําวนั นี ้ฉนั โดนกระหน่ําแนๆ่ ‖ เสยี งเชียงชิงจือเจือโทนยอมแพ้เลก็ ๆ ―วนั นีผ้ มเหน่ือยมาก‖ ทนั ใดนนั้ เอง แฟนคลบั ท่ีกระตือรือร้นแปลงร่างเป็นลกู แกะแสนอ่อนโยนนา่ รัก ทนั ที ข้อความหลง่ั ไหลมาราวกบั นํา้ ไหลบา่ ―ต้าเหริน รีบไปพกั ผ่อนได้แล้ว‖ ―ฟังสิ ฟังสิ เหนื่อยจนเสียงต้าเหรินเปลี่ยนเลยละ่ หวั ใจชนั้ เจ็บเหลอื เกิน T T‖ ―เจอ๋ เม่ยต้าเหริน หยดุ ใช้แรงงานทาสโถวไผของพวกเราได้แล้ว เขานา่ งสงสารจริงๆ อตุ สาห์รีบกลบั มาแล้วยงั โดนคณุ รังแกอีก…‖ เจ๋อเม่ยหวั เราะลน่ั ―ไม่ยตุ ิธรรมจริงๆ ฉนั ยงั ไม่ได้ให้นายทําอะไรสกั นิด แตก่ ลบั โดนดเุ รื่อง ―แรงงานทาส‖ซะงนั้ ‖ ―เดี๋ยวขอคดิ ก่อน‖ เชียงชิงจื่อเริ่มรู้สกึ วา่ เขาต้องทําอะไรสกั อย่าง คิดอยชู่ ว่ั ครู่ ก่อนพดู ―ผมลองชิมอาหารจานหนง่ึ แล้วคดิ วา่ มนั อร่อยดี‖
เจ๋อเมย่ อดหลดุ ปากมาคาํ หนงึ่ ―xุ่าเอ้ย!‖ ขณะเดียวกนั ก่เู ซงิ ก้มหวั ลงก่อน มองนาฬิกา อ๊าก เที่ยงคืนพอดี โถวไผต้าเหริน คณุ มีความสามารถในการหาเร่ืองให้คนแค้น คณุ ตอนดกึ ๆจริงๆ เพราะวา่ แบง่ ไมค์กนั ใช้ เหมือนเสยี งนนั้ จะห่างไกลเกินไป มนั ง่ายเหลือเกินท่ีจะจินตนาการวา่ สองหน่มุ หนั หน้าเข้าหากนั ระหวา่ งพดู เชียง ชิงจ่ือเอย่ ―ผมขอไปหยิบนํา้ ดื่มก่อน‖ ก่อนทิง้ ให้พวกนกั แสดงล้อเลน่ แซวกนั ไปเรื่อย ―ฮิฮิ‖ เจ๋อเม่ยเอย่ ด้วยเสียง ―ผมแอบบอกพวกคณุ เลยนะ เขาชอบทําอาหาร เวลาอารมณ์ไมด่ แี หละ‖ ―อารมณ์ไม่ด?ี ‖ เสียงเฟิงหยา๋ ซง่ ดงั ขนึ ้ พร้อมเสียงฉีกเปิดถงุ ขนม ―เขาเลยมา ระบายความแค้นกบั สงั คมเน่ียนะ‖ ผ้ชู ่วยหวั หน้ากลมุ่ นกั แสดงหวนั เมย่ โต้วโต้วโต้ วปิง [เค้กถว่ั ถวั้ ถวั่ ] เข้ามาแจมอย่างข่นุ ๆ ―ฉนั ขอไปหาคณุ ป้ าในหอพกั เพ่ือไปซอื ้ บะหมี่กงึ่ สําเร็จรูปก่อนนะ รอด้วยละ่ แต่จําไว้ด้วยวา่ อย่าลืมอดั เสยี งท่ีเขาพดู ไว้ด้วย ละ่ ฉนั จะเอาไปลงในเวปไซต์พรุ่งนี ้นายคนนีไ้ มย่ อมพดู อะไรมาเป็นร้อยปี ตอนจะ พดู ก็มาพดู ถึงเร่ืองอาหารกลางดกึ เนี่ย นา่ หงดุ หงิดจริงๆ‖ ท่ามกลางคําพร่ําบน่ และการหยอกล้อ มีเพียงก่เู ซิงที่รู้สกึ ชินกบั เร่ืองแบบนีแ้ ล้ว นี่เป็นครัง้ ท่ีสามแล้วท่ีเขาทําแบบนี ้ จริงเหรอท่เี ขาไม่เคยทําแบบนีม้ าก่อนน่ะ
―เวลาดกึ ๆแบบนี ้มาพดู ถึงอาหารเจกนั ดกี ว่า‖ เชียงชิงจื่อดื่มนํา้ เสร็จแล้วก็ กลบั มาประจําการ ―มะเขือพนั ชนั้ ผดั ซอส [2]‖ ก่เู ซงิ นงั่ เท้าคางจินตนาการรสชาติซอสอีเ้ซียง เสียงเขาเหมือนเหนื่อยจริงๆ แตกตา่ งจากเสยี งปกตทิ ี่สง่างามโออ่าโดดเด่น ออกเบาๆและคอ่ นข้างแหบ ―มนั งา่ ยมาก แบ่งเป็นแคส่ องสว่ นหลกั ๆเทา่ นนั้ ทอดมะเขือ และเตรียม สว่ นผสมของซอสอีเ้ซยี งเทา่ นนั้ ‖ ขณะที่เขาพดู เหมือนเขาจะอา่ นข้อความของ แฟนๆที่สแปมหน้าจอวา่ พวกเขาหิวขนาดไหน จนอดหวั เราะเบาๆไม่ได้ ―ผมมีเวลา แคต่ อนนี ้ไมอ่ ยากฟังเหรอ ถ้าพวกคณุ ไมอ่ ยากฟังแล้ว ผมจะหยดุ ละนะ‖ แฟนๆไม่อาจพดู ผา่ นไมค์ได้ ด้วยความรักหลงั่ ไหลราวกบั สายนํา้ พวกเขาก็รัว นิว้ พิมพ์ข้อความไม่หยดุ ―ไม่คะ่ อย่านะต้าเหริน (≥◇≤)‖ ―(*>﹏<*)~ เชียงชิงจื่อซามะ ฉนั รอคณุ มาตงั้ สามชว่ั โมงกวา่ คณุ จะมา อย่าพงึ่ ไปสิ ฮือ‖ ―o(―)o ต้าเหริน ต่อให้คณุ คยุ เร่ืองงานเลยี ้ งสดุ อลงั การ[3] ฉนั ก็รับได้……‖ ―เอ๊ะ ทําไมมีแตแ่ ฟนคลบั โถวไผละเน่ีย เฟิงหย๋าซงซามะ ถงึ แม้ในโลกนีจ้ ะม‘ี หนมุ่ เคะ‘มากมาย แตฉ่ นั รักคณุ คนเดียวนะ!!!!‖ ก่เู ซงิ ขํากลงิ ้ ―พอแล้วพอแล้ว อย่าทําให้คนหวาดหวน่ั เลย พดู ตอ่ เลย แล้วพอนายพดู จบ พวกเราไปหาของกินกนั ‖ เจ๋อเมย่ ยํา้
―เอามะเขือสองลกู มาหน่ั บางๆ ทอดด้วยไฟออ่ น พอมนั น่ิมกวา่ เฟรนฟรายนิด หนอ่ ย ก็เอาออกมาจากกระทะได้‖ เชียงชิงจ่ือพดู ด้วยความเร็วคงที่ ―แตแ่ ถมชอบ แบบกรอบๆ จะทอดนานกวา่ นีห้ นอ่ ยกไ็ ด้‖ ―ฉนั ชอบแบบกรอบๆ‖ เจ๋อเม่ยเสริม ―ต่อไปก็เจียวกระเทียมที่สบั ไว้กบั พริกให้พอมีกล่นิ หอม เอามะเขือลงกระทะ ที่ เหลือก็ง่ายๆ เตมิ ซีอิ๊ว พริกไทยป่ น นํา้ ตาล นํา้ สต๊อกไก่ โทบนั จงั [ซอสพริกเสฉวน] (ถ้าใครเคยดเู ชฟกระทะเหลก็ ของญี่ป่ นุ ซอสแดงๆท่ีเชฟซาไกใช้บอ่ ยๆนน่ั แหละคะ่ ) นํา้ ส้มสายซู เหล้า ผดั ทกุ อยา่ งให้เข้ากนั ด้วยไฟแรง สดุ ท้ายก็โรยด้วยถว่ั กบั ต้นหอม ซอย ผดั ให้เข้ากนั อีกครัง้ แล้วก็ยกลงได้เลย‖ ―งืมมมหืมมมม์… ถ้าถวั่ ผดั นานไปจะแฉะ…‖ เจ๋อเม่ยพยายามช่วยงาน เชียงชิงจื่อตอบอย่างจริงจงั ―มนั แนอ่ ย่แู ล้ว‖ กระเพาะก่เู ซงิ เร่ิมร้อง…เธอเริ่มอยากกินอะไรอร่อยๆขนึ ้ มาทนั ที เธอกําลงั ลงั เลวา่ เธอจะไปห้องครัว หรือจะลงไปข้างลา่ งหาของกินข้างถนนเช่นบะหม่ีผดั โช เมง็ หรืออะไรพวกนีด้ ี เธอยงั ตดั สนิ ใจไมไ่ ด้เม่ือหน้าตา่ งคยุ สว่ นตวั ของเชียงชิงจ่ือเด้ง ขนึ ้ มา ―อย่ไู หม‖ ก่เู ซิงพิมพ์คาํ ตอบอยา่ งไว: อย่คู ่า! O(∩_∩)O เชียงชิงจื่อ: อาหารเจน่ีเหมาะกบั ผ้หู ญิงมากๆเลยนะ
ก่เู ซิง: โอเค *กํามือส้ตู าย* วนั หลงั จะลองคะ่ ! เชียงชิงจ่ือ: โอเค ฉนั ไปก่อนนะ แล้วเจอกนั . แล้วเจอกนั …… แล้วเจอกนั ?! ก่เู ซิงคดิ วา่ ตงั้ แตค่ นื นี ้ เธอต้องตนุ อาหารวา่ ง พวก หมแู ดดเดยี ว เนือ้ เส้น หรือ พวกอาหารกระป๋ องตา่ งๆแล้ว ก่อนที่เธอจะกล้าเจอเขาอีกครัง้ คนท่ีมีเสียงงดงาม ดงึ ดดู ใจ และยงั เชี่ยวชาญด้านเมนอู าหารตา่ งๆอีกด้วย — เชียงชิงจ่ือต้าเหริน… [1] 受 ―shou.‖ สาํ หรับแฟนนิยาย วาย หรือ ชาย-ชาย โชว่ หรือ เคะ นนั้ คือฝ่ ายรับ เทียบได้กบั ―ฝ่ ายหญิง‖ หรือ บทภรรยา ในความสมั พนั ธ์แบบชายกบั ชายนนั่ เอง นอกจากนีย้ งั ใช้แทบรรยาย ผ้ชู ายท่ีมีนิสยั สว่ นตวั คําพดู คา่ จา และ ท่าทาง อ้อนแอ้น อ่อนหวาน เรียบร้อยอีกด้วย สว่ นฝ่ ายรุกนนั้ จะเรียกว่าเมะคะ่ [2] 鱼香 ‗yuxiang.‘ อีเ้ซียง แปลตรงตวั กวา่ ‗กลิน่ หอมของปลา‘‘ อาหารจีนนนั้ อีเ้ซียงเป็นซอสสําหรับผดั ท่ีมีสว่ นประกอบของกระเทียม ต้นหอม ขิง นํา้ ส้มสายชู นํา้ ตาล เกลอื พริก และอื่นๆ แต่ไมม่ ีสว่ นประกอบของปลาหรืออาหาร ทะเลเลย . [3] Orig. 满汉全席. ‗Manchurian and Han Banquet.‘ งานเลยี ้ งชาวแมนจแู ละชาวฮน่ั คอื งานเลยี ้ งในตํานานท่ีถกู จดั ขนึ ้ ใน
วงั หลวงของราชวงศ์ชิง โดยถกู จดั ขนึ ้ เป็นเวลาสามวนั เตม็ และประกอบด้วยอาหาร ถงึ 108 ชนิด บทท่ี 3 – ก๋วยเตี๋ยวแกงกะหร่ีเนือ้ วนั หยดุ ปีใหม่วนั สดุ ท้าย พอ่ และแม่ไปท่ีบ้านยาย [1] เม่ือก่เู ซิงมาถึงร้านเพ่อื ชว่ ยญาติ[2]เก็บร้านก็ เป็นเวลาส่ีท่มุ แล้ว เธอบอกเขาวา่ เธอมีธรุ ะคืนนี ้ญาติของเธอคนนีไ้ ม่รู้เรื่องโลก 2- D[3] เลย ยกเว้นเขาเลน่ เกมส์ เซยี นกระบ่พี ิชิตมาร 3 [4] และเขาไมเ่ คยเข้าใจ การใช้ชีวิตแบบที่เธอใช้ วา่ ทําไมเธอถึงขงั ตวั เองอย่ใู นห้อง คยุ อย่คู นเดียว หรือพอเธอ เหยียบเข้าประตู เธอก็ใช้เวลาอยกู่ บั โปรแกรมแปลกๆ และนง่ั ปรับเสยี งโน้นน่ีนนั่ ไม่ หยดุ ก่เู ซิงเบือ่ ท่ีจะอธิบายและเตรียมตวั บวกเลขเพ่อื รวมยอดขายวนั นี ้ เธอเพ่ิงจะเปิดลนิ ้ ชกั เครื่องเก็บเงินตอนเสยี ง ―ต๊ิงต่อง‖ ดงั ขนึ ้ เมื่อลกู ค้าเดนิ เข้าร้าน เป็นชายหน่มุ ในเสอื ้ กนั หนาวขนเป็ดและกางเกงยีนส์ เขาเดินอ้อมกลอ่ งสารพดั ท่ีญาติเธอเอามากองไว้กนั ลกู ค้าเข้าร้านอย่างเงียบๆ ถอดถงุ มือสีดาํ ที่สวมออก ยดั ไว้ในกระเป๋ าเสอื ้ ก่อนเอือ้ มไปหยิบนํา้ แร่จากต้แู ช่ หมาของก่เู ซงิ ที่เธอพามาจากบ้านวงิ่ มาดคู นแปลกหน้า เธอมองญาตดิ ้วยสายตาวา่ งเปลา่ ปกตติ ้องใช้กลอ่ งเจด็ แปดใบถึงจะกนั ประตู หมด แตเ่ ขายงุ่ กบั การคยุ กบั เธอจนย้ายกลอ่ งไปแคส่ องใบ ดงั นนั้ จงึ ไมแ่ ปลกเท่าไรท่ี
คนคนนีจ้ ะถึงวา่ ร้านยงั เปิดอยู่ ญาตเิ ธอเหลอื บมองเธอแบบชว่ ยไมไ่ ด้ ก่อนเอ่ยกบั ชายหนมุ่ ที่สงู กวา่ เขาประมาณหนงึ่ ชว่ งศรี ษะ ―ร้านปิดแล้วครับ ถ้าคณุ สะดวกชว่ ย รีบนําสินค้ามาชําระเงินด้วยครับ‖ พดู จบ เขาก็เอือ้ มมาดนั เก๊ะลิน้ ชกั เคร่ืองคิดเงนิ หน้าก่เู ซิงปิดเสยี งดงั ปัง ชายหน่มุ ก็ให้ความร่วมมือ รีบเดินมาวางของในมือลงบนเคาทเตอร์: นํา้ แร่หนงึ่ ขวด แครกเกอร์หนง่ึ หอ่ โยเกิร์ตหนง่ึ ขวด เป็นชนิดท่ีมีผลไม้ชิน้ ใหญ่ๆผสมอย่ดู ้วย ―13.60 หยวนครับ‖ ญาตเิ อ่ยราคารวมอยา่ งรวดเร็ว รับเงิน ก่อนทอนเงิน ก่เู ซงิ อ้อมเคาทเตอร์ไป อ้มุ หมาขนึ ้ เหลอื บมองชายหนมุ่ ผ้ชู ่ืนชอบโยเกิร์ตผสม ผลไม้อยา่ งสํารวจ ชายหน่มุ ผ้สู ะอาดสะอ้าน ดวงตาคนู่ นั้ ของเขาดสู วยงามอยา่ งน่า ประหลาด หางตาชีข้ นึ ้ เลก็ น้อย ดวงตาโตมาก และมีตาชนั้ เดียว ก่เู ซงิ อดนกึ ถงึ คําอธิบายในหนงั สอื การทายนิสยั จากหน้าตาและสีหน้าไมไ่ ด้ ผ้ชู ายท่ีมีดวงตาแบบนี ้ เป็นคนท่ีมงุ่ มนั่ และพอพวกเขาตงั้ ใจทําอะไรแล้ว พวก เขาจะไม่ยอมแพ้ง่ายๆ โดยเฉพาะเรื่องงานและเรื่องความสมั พนั ธ์ ท่ีพวกเขาจะให้ ความสําคญั เป็นพิเศษ ตอนเธอมองเขา เขากําลงั เก็บเงินทอนใสก่ ระเป๋ าเงนิ เหมือนวา่ จะคิดอะไรอยู่ ควิ ้ จงึ ขมวดเข้าหากนั ทําให้หางตาชีข้ นึ ้ อีกหนอ่ ย เธอเร่ิมรู้สกึ ตวั วา่ เธอสํารวจเขามากเกินไปแล้ว จงึ ก้มหน้าและลบู หวั หมาน้อย แก้เก้อ
ประตสู ง่ เสียง ―ตง๊ิ ตอ่ ง‖ อีกครัง้ เลอื่ นเปิดออก ลกู ค้าจากไปแล้ว ทกุ วนั มีคนมาซอื ้ ของที่ร้านจํานวนมาก เพราะวา่ ร้านอย่ฝู ั่งตรงข้าม โรงพยาบาลเขต จึงดตี อ่ ธรุ กิจการค้ามาก เวลาเธอเฝ้ าร้าน วนั วนั หนงึ่ เธอเหน็ ผ้ชู าย มากมาย แต่ผ้ชู ายคนนีท้ ําให้ก่เู ซงิ ที่เป็นคนรักเสียงอดจินตนาการไมไ่ ด้ ว่าถ้าเขาเปิด ปากพดู แล้วเสยี งเขาจะเป็นอยา่ งไร แน่นอนอยแู่ ล้ว วา่ เป็นเพียงความคดิ เพ้อเจ้อ พอเธอกลบั ถงึ บ้าน เธอพบวา่ เกิงเสี่ยวซนิ กําลงั ออนไลน์ผ่าน QQ [5] อยู่ ก่เู ซงิ รีบพิมพ์ข้อความสง่ ให้อีกฝ่ ายอย่างรวดเร็ว: Y(^_^)Y กลางดกึ แบบนี ้ ไม่หลบั ไมน่ อน รอหน่มุ หลอ่ ทไี่ หนอยเู่ อย่ เกิงเสย่ี วซนิ : ^O^ เปล่านะ เปลา่ นะ ฉนั ฟัง เจ๋อเม่ยต้าเหรินซ้อม PIA script อยนู่ ะ่ …… ก่เู ซิง: เอ? ทําไมน๊า ฉนั รู้สกึ วา่ พอเธอพิมพ์คาํ วา่ เจอ๋ เม่ย มาเน่ีย คาํ นีม้ ีกรอบสี ชมพลู ายลกู ไม้ล้อมรอบด้วยละ่ เกิงเสี่ยวซิน: …… ฉนั เป็นแคแ่ ฟนคลบั ต้าเหริน……แค่นนั้ เอง…… ก่เู ซงิ : เหรอ ห้องไหนนะ่ ? เกิงเสยี่ วซนิ รัวนิว้ พิมพ์ตวั เลขยาวเหยียด ก่อนให้พาสเวิร์ดห้อง
ก่เู ซิง บอกเกิงเส่ยี วซินให้บอกคนในห้องวา่ ก่เู ซงิ กําลงั จะเข้าไปในห้อง แตพ่ อ เธอเข้าไป กลบั ไม่เจอช่ือ เกิงเสยี่ วซินเสยี น่ี เธอจงึ สง่ ข้อความผ่าน QQ ไปหาเกิง เสย่ี วซนิ : เธออยไู่ หนน่ะ ไมย่ กั จะเห็น เกิงเสีย่ วซิน: จ๊ๆุ … ฉนั กําลงั แอบฟังอย่นู ่ะ ฉนั กําลงั คยุ voice chat กบั เจอ๋ เม่ย ผา่ น QQ อยู่ เขาแอบเปิดโปรแกรมมิกซ์เสยี งบนคอมพิวเตอร์ให้ฉนั แอบฟัง ช่วงฝึกสอนนกั แสดงใหม่ของกลมุ่ เขาน่ะ ….. …… …… มีแตศ่ พั ท์มืออาชีพและการกระทําน่าสงสยั แตเ่ กิงเสี่ยวซินกลบั เข้าใจทกุ อย่าง ก่เู ซงิ รู้สกึ เหมือนเธอผ่านอะไรนา่ ต่นื เต้นไปหลายอยา่ ง มีคนไม่มากนกั ในห้อง ก่เู ซิงฟังอย่สู กั ครู่ก็เข้าใจวา่ น่ีเป็นกิจกรรมภายในของห วนั เมย่ กรุ๊ป เพ่ือฝึกนกั แสดงใหม่ๆวา่ ควรจะแสดง PIA สดอย่างไร เจอ๋ เมย่ ชาย่ีดู อารมณ์ดมี าก และสอนเดก็ ใหม่เป็นการส่วนตวั วา่ จะหาอารมณ์ของฉากได้อยา่ งไร กล้ามเนือ้ ใบหน้าของเดก็ ใหมบ่ างคนเหมือนจะเป็นอมั พาตขนั้ รุนแรง – ไมว่ า่ จะลองก่ีครัง้ ก็ยงั หาความรู้สกึ ไมเ่ จอ รายชื่อนนั้ ไมม่ ีเชียงชิงจื่อ เธอนกึ ถงึ ข้อความยาวเหยียดท่ีเชียงชิงจื่อทิง้ ไว้ตอนเขาเอย่ อําลาครัง้ ก่อน มนั ประหลาดนิดๆ หมาของเธอว่งิ มาอ้อนกอ่ นถไู ถไปมาแถวๆเท้า ก่เู ซิงยิม้ น้อยยิม้ ใหญ่
ก่อนถามเสียงเบา ―ชอ็ คโกแลต คืนนีแ้ กเหมือนจะปวดท้องนิดหนอ่ ย คณุ ยายแอบ ให้แกกินสตอเบอร่ีอีกแล้วใชไ่ หม หือ‖ ตอนเธอกระซบิ ช็อคโกแลตก็ถไู ถไปมาอยา่ งดอื ้ ดงึ เธอได้ยินการสนทนาระหวา่ งการพกั ผา่ นหฟู ังที่เธอสวม ―ตอนเฟิงหยา๋ ซง่ เข้าวงการบนั เทิงใหมๆ่ เอกลกั ษณ์ของเขาคอื กล้ามเนือ้ ใบหน้าอมั พาตนี่แหละ‖ เจ๋อเม่ยชาย่ีถอนหายใจเฮือกใหญ่ ―นายไม่ลองเลา่ ให้พวก คนใหม่ๆฟัง ประวตั ินาย วา่ ผา่ นอะไรมาบ้างละ่ ‖ เฟิงหยา๋ ซง่ หวั เราะ ―ฉนั ไม่รู้สกึ วา่ พวกนายมีอารมณ์ร่วมกบั สคริปเลย ฉนั ขอ เดานะ พวกนายไม่เคยเดทกบั ผ้หู ญิงละ่ สิ‖ เขาพดู ก็รู้สกึ เหมือนมีเสยี งสะท้อน ด้วยความฉลาด เขาหวั เราะลน่ั ―ใครไมไ่ ด้ปิดโปรแกรมมิกซ์เสียงนะ่ ‖ ก่เู ซงิ รู้สกึ ดใี จมาก จงึ รีบพิมพ์ไปหาเกิงเสี่ยวซินหลายบรรทดั : ความลบั ร่ัวไหล เธอถกู จบั ได้แล้วสินะ… เกิงเสย่ี วซนิ : …………………………………………………… …… ―ฉนั ใช้คอมเครื่องอื่นอย่‖ู เจ๋อเม่ยชายี่กระแอมเบาๆ ―ปิดไม่ได้‖
―จริงเร้อ…..‖ เฟิงหย๋าซง่ ตอบด้วยเสยี งกลวั้ หวั เราะ ―แหมฉนั ก็แอบคิดไมไ่ ด้ ว่า มีคนแอบเปิดให้แฟนสาวฟังลบั ๆเสยี อีก‖ ―คยุ กนั เร่ืองการแสดงความรู้สกึ ตอ่ ดีกวา่ ,‖ เจอ๋ เม่ยหวั เราะ ―ฉนั ขอบอกเลยวา่ ง่ายนิดเดียว‖ เฟิงหยา๋ ซง่ ล้อเลน่ ―ถ้าอยากแสดงความรู้สกึ ก็ไปตามตอื ้ สาวๆหรือหนมุ่ ๆสกั คนสองคนก็ได้ เดี๋ยวก็ ‗รู้สกึ ‘ เอง โดยเฉพาะในฉาก โรแมนติกนะ่ ทกุ คนฟังอย่างสนใจ เจอ๋ เม่ยกลบั ถอนหายใจ ―ตามที่นายพดู เชียงชิงจ่ือ ที่ไม่เคยมีแฟน จะทํา อยา่ งไรละ่ เขาเป็นนกั แสดงเสียงมืออาชีพ ที่เช่ียวชาญบทคณุ ชายจากตระกลู ดี มี เสนห่ ์ และแสนจะโรแมนตกิ และยงั ออ่ นโยนและอ่อนหวานอย่างยิ่งด้วย‖ ก่เู ซิงท่ีลบู ขนหมาน้อยอยู่ หยดุ มือทนั ที เธอคดิ วา่ เธอต้องฟังผิดแนๆ่ บทของเชียงชิงจื่อทําเธอสะเทือนใจมานบั ครัง้ ไมถ่ ้วน โดยเฉพาะละครโบราณ ยอดฮิตที่ออกอากาศทาง ―ชอ่ งแตงโม‖[6] ละครเร่ืองนนั้ เธอ‖ด‖ู แบบปิดตาทงั้ เรื่อง เพื่อจะฟังแตเ่ สียง และไม่ต้องมองหน้านกั แสดงนําท่ีแสนจะไมด่ งึ ดดู ―บ๊ะ‖ เฟิงหย๋าซง่ ตอบ ―ลืมๆโถวไผไปเถอะ เขามีเซนส์สาํ หรับละครโดย กําเนิด พวกเราเทียบไม่ได้หรอก‖ พวกเขาพดู จบ เดก็ ใหม่จํานวนหนงึ่ โหลก็เริ่มตืน่ เต้น
ต้องเข้าใจวา่ คนท่ีอยตู่ รงนีเ้กินครึ่ง เข้ากลมุ่ นกั แสดงเสยี งนี ้เพราะชื่อเสยี งของ เชียงชิงจ่ือ ช่ือ ‗หวนั เมย่ ‘ นีเ้ป็นที่รัก และโดง่ ดงั มายาวนานถึงหกเจ็ดปี เพราะวา่ เชียง ชิงจ่ือ อนั ที่จริง ตอนศิลปินหวนั เมย่ ไปพากย์งานอ่ืน พอพวกเขาเปิดเผยวา่ มาจาก กลมุ่ นกั แสดงเสียงหวนั เมย่ ทกุ ครัง้ ก็จะมี วิศวกรห้องอดั ท่ีหวั เราะ ―กลมุ่ ของเชียง ชิงจื่อใช่ไหม เดก็ นน่ั ยงั ไม่เกษียณจากวงการอีกเหรอ‖ คนมีความสามารถท่ีมีชื่อเสียงสว่ นใหญ่มกั จะเป็นฟรีแลนซ์ ใครอยากโดน องค์กรท่ีไมใ่ ชเ่ ชิงพาณิชย์ผกู มดั ไว้ละ่ ก่เู ซิงไมแ่ น่ใจสาํ หรับเหตผุ ลที่เขาทําแบบนนั้ แตค่ วามลําเอียงของเธอบอกว่า โถวไผต้าเหรินต้องมีจริยธรรม คณุ ธรรมสงู มาก และไมว่ า่ เขาจะดงั แคไ่ หน เขาก็ไม่ ลืมรากเหง้าของเขา… แต่พอเจ๋อเม่ยชายี่เอย่ ชื่อเขา ทกุ คนก็เริ่มถามวา่ พวกเขาจะมีโอกาสได้ฟังเชียง ชิงจื่อต้าเหรินสาธิตแบบสดๆบ้างไหม ถงึ แม้จะเป็นเวลาดกึ แคไ่ หน พวกเขาก็พร้อม จะเข้าร่วม เจอ๋ เม่ยไมไ่ ด้ตอบทนั ที เหมือนวา่ กําลงั คิด ช่วงเวลาเงียบงนั สนั้ ๆนนั้ ก่เู ซิงแทบจะไม่กล้าหายใจขณะท่ีรอคําตอบ เพราะวา่ เป็นเวลานานมากแล้วที่เขาไมไ่ ด้รับงานเชิงพาณิชย์ โอกาสที่จะเห็น เขาแสดงสดนนั้ แทบไมม่ ีเลยซาํ ้ …
―เซงิ เซิงม่าน?‖ จ่ๆู เสยี งเชียงชิงจื่อก็ดงั ขนึ ้ ผา่ นหฟู ัง เธอตกใจ ก่อนหวั ใจเริ่มเต้นอย่างบ้าคลง่ั เขาอยทู่ ่ีนี่ และเขาใช้ไมค์เดียวกบั เจ๋อเม่ยชายี่อีกแล้ว… เชียงชิงจื่อถามเธอด้วยเสยี งกนั เอง ―ฉนั ―ให้เธอขนึ ้ ไมค์‖ [7] ได้ไหม?‖ สภุ าพอยา่ งยิ่ง แสนจะไมค่ าดคดิ และยงั ใกล้ชิดสนิทสนม เธอกล้าคดิ จะใช้คาํ คณุ ศพั ท์แบบนีไ้ ด้ไงเนี่ย ราวกบั เธอเป็นเดก็ ใหมใ่ นวงการงนั้ แหละ เป็นเรื่องปกตทิ ่ี แอดมินจะ ―ให้‖ คนขนึ ้ ไมค์ และ ―ให้‖ พวกเขาลงไมค์ แตจ่ ่ๆู เสยี งที่คณุ ปลืม้ มาถามคณุ แบบนี ้… ใบหกู ่เู ซงิ เริ่มร้อน เธอพยายามสงบสติอารมณ์ ก่อนวางทา่ ที่สบายๆเป็นธรรมชาติ พิมพ์ตอบ ―ได้ค่ะ‖ เธอ ―ขนึ ้ ไมค์‖ ทนั ที มีแต่ความเงียบอยชู่ ว่ั ขณะ ไม่มีใครพดู อะไร ―อนั ท่ีจริง ฉากโรแมนซ์นนั้ งา่ ยมาก‖ เชียงชิงจื่อดเู ป็นทางการมากขนึ ้ และ เสียงเขานนั้ งดงามเกินบรรยายอย่แู ล้ว ก่เู ซิงไม่รู้วา่ เขาอยากแสดงฉากอะไรกบั เธอ
เธอได้แตม่ องบอร์ดประกาศ เธอเคยสงั เกตวุ ่าเวลากลมุ่ นกั แสดงเสียงอ่ืนๆ ซ้อม สคริป PIA กนั บททงั้ หมดจะถกู โพสในบอร์ดประกาศ และนกั แสดงก็สามารถอ่าน บทจากตรงนนั้ ได้เลย… เธอไมเ่ ข้าใจอยดู่ ี วา่ ทําไมเขาถงึ เลอื กเธอ แต่ก็นะ นอกจากพวกเดก็ ใหม่แล้ว มีแต่ผ้ชู ายสองคน เขาเลยไมม่ ีตวั เลือกอื่น นอกจากเธอมงั้ ก่เู ซิงอธิบายกบั ตวั เอง แต่เธออดสดู หายใจลกึ อย่างตน่ื เต้นไมไ่ ด้… การขอให้นกั ร้องเพลงโคฟเวอร์ อ่านบทแบบออกเสียง เน่ียเหมือนพยายามสงั่ ให้เป็ดที่เกาะคอนอย่นู ง่ั ลงงนั้ แหละ… ―เซงิ เซงิ มา่ น‖ เชียงชิงจ่ือเอย่ ช่ือเธอป๊ บุ ปั๊บ ―ฮืมม์‖ เธอตงั้ ใจมองประกาศ ไม่มีบทอะไรสกั นิด ―ฉนั รักเธอ‖ บทท่ีโผลม่ าแบบไมท่ นั ตงั้ ตวั เรียบง่าย ตรงไปตรงมา หากเตม็ ไปด้วยความออ่ นโยนรักใคร่อย่างย่ิง เธอตวั แข็งทื่อ แข็งไปทงั้ ตวั ―เธอรัก…‖ เสียงของเขาก้องกงั วาล ความอบอนุ่ ออ่ นโยนราวกบั จะร่ายมนต์ ―…ฉนั ไหม‖
―ฉนั …‖ เธอกดั ริมฝี ปาก พยายามตงั้ สติ ไม่มีสคริปแล้วจะให้ฉนั ตอบอยา่ งไง ละ่ รัก? หรือไม่รัก? รักหรือไม่รัก? เธอลงั เลอยหู่ ลายวินาทีก่อนสารภาพ ―รัก… ฉนั รัก…… เสยี งคณุ ‖ ―ขอบคณุ ‖ เชียงชิงจื่อตอบเธอเบาๆ ―ฉนั ―ให้‖ เธอลงไมค์แล้วนะ‖ เขาหวั เราะก่อนกลบั สโู่ ทนเสยี งหา่ งเหิน ―นนั่ คือความรู้สกึ ท่ีพวกคณุ ควรมี ซ้อม มากๆ ใคร่ครวญดมู ากๆ‖ [1] Orig. 外婆 ‗wai po.‘ ไหวโ่ ผ คณุ ยาย แมข่ องแม่. [2] Orig. 表哥 ‗biao ge.‘ เปียวเกอ ญาติผ้พู ่ีเพศชาย ก่เู ซิงเรียกคน นีด้ ้วย ―เปียวเกอ‖ อย่างเดยี วทงั้ เร่ือง โดยที่คนเขียนไมเ่ คยตงั้ ช่ือให้เขาเลย ในท่ีนี่ก็ จะใช้ ลกู พี่ลกู น้องหรือพีเ่ ฉยๆนะคะ [3] Orig. 二次元 ‗er ci yuan.‘ เอ้อร์ซ่อื หยวน โลกเสมือนจริงที่เกิดขนึ ้ บน ตวั กลางท่ีมีลกั ษณะแบน เชน่ จอทีวีหรือจอคอมพิวเตอร์ ที่รวมถงึ การ์ตนู และอนิเมะ และตวั ละครตา่ งๆ รวมไปถึงโลกออนไลน์ ศลิ ปิน เกมส์ออนไลน์ และการสอื่ สาร ทงั้ หมดที่เกี่ยวข้องด้วย [4] Orig. 剑三, ช่ือเตม็ คือ 新剑侠情缘叁Online ‗New Jian Xia Qing Yuan 3 Online.‘ เกมส์ออนไลน์ช่ือดงั มีละครท่ีอิงเนือ้
เรื่องในเกมส์ชื่อ ตํานานเทพกระบี่ (นกั แสดงนําคือ เซียะถิงฟงและชาร์ลนี ชอย (อดีตแฟนสาวของเฉินเหวย่ ถิงนน่ั แหละคะ่ ) พยายามหาช่ือเรื่องภาษาไทยแต่ไม่เจอ คะ่ [5] Tencent QQ, โปรแกรม QQ, คล้ายๆ msn คะ่ พิมพ์คยุ กนั ได้ สง่ ไฟล์ได้ คยุ ผา่ นเสยี งและวิดโี อได้ แต่ขนาดของกลมุ่ ผ้ใู ช้ท่ีรองรับในโปรแกรมมี ขนาดเลก็ กว่า YY มาก [6] Orig. 西瓜台. ทีวชี ่องเซย่ี งไฮ้ค่ะ หรือ CCTV นนั้ เอง ชอ่ งทีวี มกั จะมีช่ือเลน่ ท่ีเรียกตามผกั หรือผลไม้ เพราะโลโก้ชอ่ งจะหน้าตาเหมือนผกั หรือ ผลไม้ดงั กลา่ ว เชน่ ชอ่ งหหู นานท่ีฉายซีรีย์ ป้ ปู ้ จู ิงซิน ถกู ขนานนามวา่ ―ช่องมะมว่ ง‖ [7] คําวา่ ―hold‖ ในภาษาจีนคือ 抱. เป็นคาํ เดียวท่ีแปลวา่ ―กอด‖ หรือ ―พา‖ เหมือนเวลาอ้มุ ทารกนนั้ เอง ในกรณีนีจ้ ะใช้คาํ วา่ ―ให้‖ นะคะ ใช้ ―อ้มุ ‖ หรือ ―พา‖ แล้วมนั แปลกๆงะ ใน YY การ ―ให้‖ คนขนึ ้ ไมค์คอื การท่ีคนดแู ลห้อง (แอดมิน) อนญุ าตให้คนท่ีไม่เคยมีสิทธิ์พดู มีสทิ ธิ์พดู ชวั่ คราว ง่ายๆ แคค่ ลกิ ขวา และต๊กิ และการ ―ให้‖ ลงไมค์ ก็คอื การทํากลบั กนั เป็นคาํ อนญุ าตชว่ั คราวคะ่ บทท่ี 4 – ก๋วยเต๋ียวแกงกะหรี่เนือ้ (2) ก่เู ซงิ มือหนงึ่ กมุ หฟู ังด้านซ้าย สว่ นอีกมือลบู อก หวั ใจเธอเต้นแรงอย่างบ้าคลง่ั จะโทษเธอได้ไงวา่ ทําเร่ืองเลก็ ให้เป็นเร่ืองใหญ่ ในเม่ือนเี่ ป็นครัง้ แรกในชีวติ ที่มี คนมาพดู ―ฉนั รักเธอ‖ ด้วย อย่างปบุ ปับขนาดนี ้แถมยงั เสยี งที่พดู กบั เธอนนั้ คอื
เสียงที่เพราะท่ีสดุ เธอถอนหายใจช้าๆ ―อ๊ายยยยยยย อ๊ายยยยยยยยย ฉนั ใกล้บ้า แล้ว ใกล้บ้าแล้ว ใจเย็นๆ ใจเยน็ ๆ…….‖ จๆู่ เธอก็รู้สกึ นบั ถือนกั แสดงเสยี งหญิงที่เคยอดั เสยี งกบั เขามาก่อน พวกเขา อดทนรับฟังคาํ สารภาพรักพวกนีไ้ ด้ยงั ไงกนั นะ ถ้าเป็นเธอละ่ ก็ คงได้แตส่ ง่ บทท่ีเธอ อดั คนเดียวไปให้แน่ๆ เธอคงจะซ้อม PIA สด กบั เขาไมไ่ ด้แน่นอน ชวั่ ครู่ถดั มา เชียงชิงจือต้องไปแล้ว เจ๋อเมย่ ล้อเขาอีกสองสามประโยคก่อนเลิก หลงั วนั ปีใหม่ เป็นช่วงเวลาของการสอบปลายภาคอนั ยาวนานถึงสองอาทิตย์ เกิงเสี่ยวซิน และก่เู ซิงตกลงกกั ตวั อ่านหนงั สอื เป็นเวลาสองอาทิตย์เตม็ ๆ ทกุ วนั มีแตอ่ ่านหนงั สือ แล้วก็ไปสอบ อ่านหนงั สอื แล้วก็ไปสอบ เป็นวงจรซาํ ้ ๆถงึ สบิ สีว่ นั โดยไมร่ ู้เร่ืองโลกภายนอกเลย วนั ที่สบิ สีต่ อนที่พวกเขาเหยียบพืน้ ห้องในหอพกั นกั ศกึ ษา พวกเขารู้สกึ เหมือนฟืน้ จากความตาย และชีวติ ก็กลบั มามีสสี นั อีกครัง้ หนง่ึ ก่เู ซงิ ล๊อคอินเข้าเว๋ยป๋ อ [1] เพ่ือดแู ลแฟนคลบั สองร้อยคนของตวั เอง นกั ร้อง เพลง cover ไร้ช่ือเสียงตวั เลก็ ๆอยา่ งเธอนนั้ ใช้เวลาถงึ สองปีถงึ จะมีคนตดิ ตาม เทา่ นี ้ แต่เธอไม่ได้ออนไลน์ตงั้ สองอาทิตย์ จๆู่ มีคาํ แจ้งเตอื นมาวา่ มีคนติดตามเธอ เพิ่มตงั้ สองพนั กวา่ คนแน่ะ มาได้ไงเนี่ย ไม่ใช่ซนี า่ เกิดใจดีสง่ แฟนคลบั ซอมบมี ้ าให้ เธอนะ? ก่เู ซิงที่ต่ืนเต้นสดุ ขีดเปิดคาํ แจ้งเตอื นไปเร่ือยๆ พอเธอเปิดอนั สดุ ท้าย กลบั ช็อค ไปเลย เชียงชิงจือ
เธอที่กลวั ตาฝาด เลื่อนเม้าส์ไปตรงช่ือนนั้ ช่ือนนั้ มีตวั ―V[2]‖ สเี หลอื ง เธอ ไมไ่ ด้ตาฝาด เป็นโถวไผต้าเหรินจริงๆ เธอไมร่ ู้วา่ เขาแอดเธอวนั ไหน เธอไมไ่ ด้ลอ็ คอินมาห้าวนั เตม็ ๆแล้วเพราะวา่ สอบ ก่เู ซิงคดิ หาเหตผุ ลเป็นร้อยเป็นพนั แตก่ ็ไมร่ ู้อย่ดู วี า่ ทําไมเขาจ่ๆู มาตามเธอ เธอ ตามเขามานานจนรู้ว่าเขาไม่ตามใครง่ายๆ นอกจากพวกนกั แสดงเสยี ง คนเขียน สคริป นกั วางแผน และ นกั ร้อง cover จากยคุ แรกๆ ท่ีกลายเป็น ―คนเก่าคนแก่‖ และรุ่นพ่ีในวงการไปแล้ว เขาไมม่ ีเพื่อนคนอ่ืนๆเลย แต่เธอก็เข้าใจนะ เพราะแฟน คลบั ตา่ งก็ชอบเรื่องซบุ ซิบ และเขาก็ป้ องกนั การขดุ ค้ยุ เร่ืองสว่ นตวั โดยการแยกชีวิต 2-D กบั โลกแห่งความจริง [3] ออกจากกนั อยา่ งชดั เจน นี่คือเหตผุ ลที่จํานวนคนท่ีเขาตามนนั้ ไมเ่ กินหนง่ึ ร้อยคน และเขาไมไ่ ด้แอดใคร มามากกวา่ ปีหนง่ึ แล้ว ดงั นนั้ คนเหลา่ นีไ้ ม่ใช่แฟนซอมบที ้ ่ีไหน แตเ่ ป็นแฟนคลบั ของ โถวไผต้าเหริน ก่เู ซงิ จ้องหน้าจอด้วยสีหน้าวา่ งเปลา่ ตอนนีเ้ธอได้ลมิ ้ รสวา่ ‖การเกาะคนอ่ืนดงั ‖ นนั้ เป็นอย่างไร เขาแคก่ ดติดตาม คณุ เทา่ นนั้ ไม่ได้พดู หรือ re-tweet หรือ ทําอะไรนอกจากนนั้ แคน่ นั้ ก็ทําให้คณุ มี แฟนคลบั มากขนึ ้ กวา่ สองพนั คน และยงั เพ่ิมขนึ ้ เรื่อยๆอย่างบ้าคลง่ั ด้านหลงั เธอ เกิงเส่ียวชิงกําลงั แทะเมลด็ แตงโมอย่างร่าเริง โดยลากถงั ขยะมา วางข้างหน้า เธอตงั้ อกตงั้ ใจแทะอย่างย่ิง ―จ่ๆู ทําไมเธอเงียบไปละ่ ‖
ก่เู ซงิ ไม่ได้ยิน เกิงเส่ยี วซนิ เดินมาดอู ยา่ งงงๆ ―กรี๊ดดดดดด โถวไผมาตามเธอด้วย‖ ก่เู ซงิ ต่ืนมารับรู้โลกแห่งความจริงด้วยคําสองคาํ ―โถวไผ‖ ก่อนหนั มามองแบบ มนึ ๆ ―ช่าย…เขาไม่ได้ตามใครมากกวา่ ปีหนงึ่ แล้ว ฉนั กลวั โดนแฟนคลบั เขารุมยํา จงั ‖ ―อือ้ ฉนั วา่ เธอนา่ จะปิดรับคอมเมนท์ จะได้กนั คอมเมนท์แยๆ่ จากแฟนคลบั ขีห้ งึ พวกนนั้ นะ [4] ก่เู ซิงเหน็ ด้วยและจดั การปิดไมร่ ับคอมเมนท์ทนั ที เธอคดิ แล้วก็ยงั รู้สกึ ไม่สบายใจอยดู่ ี จึงไลเ่ ปิดเวย่ ป๋ อเก่าๆ เพื่อดวู า่ ไมม่ ี ข้อความไร้สมอง หรืออะไรท่ีสามารถทําลายภาพพจน์ของเธอในสายตาของ เชียง ชิงจือต้าต้า [5] โชคดีจริงๆที่เธอไมใ่ ชป่ ระเภทที่พดู พรํ่าไปเร่ือย เธอแทบจะโพสนบั ครัง้ ได้ สว่ นใหญ่เธอจะโพสวา่ เธอกินอะไรมาวนั นี ้พรุ่งนีเ้ธอจะกินอะไร แล้วใน อนาคตเธอจะไปกินที่ไหน…. ยยั ตะกละชดั ๆ ไม่ต้องสงสยั เลย แตเ่ ธอเป็นยยั ตะกละท่ีมีจรรยาบรรณ มี ความคดิ เป็นของตวั เองและไม่ได้เป็นยยั โง่ เธอถอนหายใจเงยี บๆพลางเปิดข้อความสว่ นตวั ดู ข้อความฉบบั หนง่ึ มาจาก หวั หน้าฝ่ ายขบั ร้องของกลมุ่ ดนตรีที่เธออยู่
สรุปสนั้ ๆคอื … เขาขอให้เธอสมคั ร ―V‖ สีเหลือง เพ่ือทําให้กลมุ่ ดนตรีของ เธอเป็นท่ีรู้จกั มากขนึ ้ ก่เู ซิงที่ไม่มีใครรู้จกั เป็นสว่ นหนงึ่ ของกลมุ่ ที่ไม่เป็นท่ีรู้จกั ซงึ่ ตงั้ ขนึ ้ มาแคเ่ ดือน เดียวเท่านนั้ แผนกขบั ร้องและเนือ้ เร่ืองมีคนสองสามคน สว่ นตดั ตอ่ และออกแบบมี อย่างละคน และแผนกประชาสมั พนั ธ์นนั้ …ประธานกลมุ่ รับหน้าท่ีเอง เธอโชคดีท่ีได้ร่วมงานกบั ผ้ปู ระพนั ธ์เนือ้ ร้องที่มีชื่อเสยี งอย่สู องคน ในสายตา ของประธานนนั้ เธอเป็นเหมือนรางวลั ที่หนงึ่ เลยท่ีเดยี ว เธอพยายามละความสนใจจากการถกู เชียงชิงจือตาม บงั คบั ตวั เองให้กรอกใบ สมคั ร ―V‖ พอกรอกเสร็จ เธอก็แนบเอกสารท่ีสแตมป์ ―ยืนยนั ตวั ตน‖ ที่ประธาน กลมุ่ สง่ มาให้ กดสง่ เวปก็เปลยี่ นเป็นหน้าถดั ไปก่อนแจ้งวา่ สามารถสง่ คาํ เชิญให้เพ่ือนท่ีมีสถานะ ―V‖ เพื่อเป็นบคุ คลอ้างอิงเพ่ิมเตมิ ได้ โดยถ้าคนเหลา่ นีต้ อบกลบั จะเพม่ิ โอกาสใน การอนมุ ตั ิ ―V‖ ได้ งมื มม ก่เู ซิงคดิ วา่ มนั ฟังดมู ีเหตผุ ลดี เธอกวาดตามองรายช่ือเพื่อนท่ีระบบขนึ ้ มาให้ เป็นเพ่ือนที่เธอรู้จกั เธอจงึ เลือก ชื่อพวกเขาท่ีละคนท่ีละคน จนเหลือแคค่ นเดยี ว ชื่อเดยี ว… เธอจ้องชื่อตรงหน้า ―เชียงชิงจือ‖ และเถียงกบั ตวั เองอยนู่ าน
ชวน หรือ ไมช่ วน? ……… เอ……….เขาก็ตามเธออยนู่ ะ น่าจะไม่เป็นไรมงั้ ? เธอลงั เลอย่แู ปปนงึ ก่อนกดั ฟันและเลอื กช่ือเขา พอเธอสง่ ไป เธอกลบั เริ่มต่ืนเต้นวา่ จะเป็นการรบกวนโถวไผเกินไปไหม ก่อนเธอจะเริ่มตตี วั เอง ก็มีข้อความสว่ นตวั เด้งขนึ ้ มา เธอเปิดดู พบวา่ มนั คือข้อความยืนยนั จากเชียงชิงจือ……ตามด้วยอีก ข้อความหนงึ่ ทนั ที: ฉนั ไม่เคยคิดเลยนะวา่ ข้อความแรกที่เธอสง่ มาให้ฉนั จะเป็น ข้อความที่ขอให้ฉนั รับรองตวั ตนให้เธอน่ะ ก่เู ซงิ รู้สกึ อายสดุ ๆ รีบรัวนิว้ พิมพ์ไปทนั ที: ขอบคณุ มาก มากจริงๆคะ่ เชียง ชิงจือต้าต้า เชียงชิงจือ: ไม่มีปัญหา ก่เู ซิงนกึ อะไรไม่ออก คิดอย่คู รู่หนง่ึ ก่อนสง่ คาํ ตอบไป: ต้าเหริน คณุ เคยกิน ก๋วยเตยี๋ วแกงกะหรี่เนือ้ ไหม? เชียงชิงจือไมต่ อบ เธอรู้สกึ หมดกําลงั ใจเลก็ น้อย แตก่ ็พยายามชวนคยุ ในเรื่องที่เขาสนใจ
เธอพิมพ์เมนทู ่ีเธอทําอร่อยท่ีสดุ ลงไป: หนั่ เนือ้ เป็นชิน้ เลก็ ๆ ล้างให้สะอาด ลวกในนํา้ เดอื ดๆให้สะอาด แช่ว้นุ เส้นในนํา้ เยน็ (ที่ต้มสกุ แล้ว) แล้วในหม้อนํา้ ซปุ ก็เติมนํา้ เนือ้ ต้นหอม ขิง และใบกระวาน ใช้ไฟ แรงต้มจนเดือด ช้อนฟองทิง้ เติมเหล้าสําหรับทําอาหารลงไปกลบกล่ินคาว หลงั จาก เดอื ด ลดเป็นไฟออ่ น ตนุ๋ ช้าๆประมาณสองชว่ั โมง ก่อนเติมเกลือตามชอบ ช้อนเนือ้ ใสน่ ํา้ แกงใสๆ เติมผงกระหรี่และต้มเป็นเวลา 5 นาที ใสเ่ ส้นท่ีแชไ่ ว้ ต้มจนเดือด และพร้อมรับประทาน อ้อ อย่าลืมใสผ่ กั ชีด้วยนะคะ มนั อร่อยจริงๆ เป็นซปุ ถ้วยโปรดของฉนั เลย ~ หลงั จากเธอสง่ ข้อความไป ก่เู ซงิ คดิ อือ้ หือ น่าจะพอเป็นการตอบแทนเขาได้ บ้ างละมงั ้ เวลาผา่ นไปพกั ใหญ่และเชียงชิงจือก็ยงั ไม่ตอบ เธอจงึ สรุปว่า โถวไผต้าเหริน นา่ จะยงุ่ เธอกําลงั จะปิดคอมไปกินข้าวตอนท่ีมีข้อความสว่ นตวั จากเขาปรากฏขนึ ้ มา อีกครัง้ เชียงชิงจือ: จานนีเ้ป็นเมนจู านเดด็ ของฉนั เลย ก่เู ช่ิง:…….. เชียงชิงจือ: อืออ จริงๆนะ ก่เู ซิง: …ท่ีจริง…ฉนั อยากตอบแทนคณุ น่ะ ฉนั คงต้องหาสตู รอาหารเพิ่มแล้ว
เชียงชิงจือ: ตอบแทน? ก่เู ซงิ : Y(^_^)Y แนน่ อนอย่แู ล้ว ฉนั รบกวน โถวไผต้าเหริน มาเป็นบคุ คล อ้างอิงให้ฉนั ฉนั ต้องตอบแทนคณุ อยแู่ ล้วละ่ คะ่ เชียงชิงจือ: เธออยากตอบแทนฉนั จริงๆน่ะเหรอ? คาํ ถามนนั้ ทําเอาหวั ใจก่เู ซิงเต้นรัวราวกบั กลอง… ต้าเหรินคงไม่ขออะไร แปลกๆยากๆหรอกนะ แตเ่ ธอเชื่อมนั่ ในตวั ต้าเหรินสดุ ๆ กดั ฟันก่อนสง่ คําตอบไป: อ่ะห้ะ! ชมู ือ! เชียงชิงจือ: ร้องเพลงให้ฉนั ฟังสกั เพลงสิ [1] Orig. 微博. Literally meaning ‗microblog,‘ เวย่ ป๋ อ คล้ายๆกบั twitter และเวป social อื่นๆ โดยเวป social ท่ีใหญ่ที่สดุ เป็นของ ซีน่า ช่ือเตม็ ๆคือ ซีน่าเวย่ ป่ อ ซง่ึ เป็นท่ีนิยมที่สดุ ในประเทศจีน ดงั นนั้ เมื่อเอย่ ถงึ เว่ ยป่ อ จึงหมายถงึ ซนี า่ เวย่ ป่ อนนั่ เอง [2]ในเวย่ ป๋ อ บญั ชีท่ีมีตวั ―V‖ สเี หลืองข้างๆชื่อนนั้ หมายถึงวา่ เจ้าของ account ได้ยืนยนั ตวั ตนวา่ เป็นของดารานกั แสดงหรือคนมีช่ือเสยี งที่ใช้บญั ชีนนั้ จริงๆ เช่น บญั ชีเวย่ ป๋ อของผ้แู ต่งเร่ืองนี ้ก็มีตวั ―V‖ สีเหลอื ง http://www.weibo.com/mobaofeibao
หรือของหเู กอ http://www.weibo.com/hu_ge หรือของหลวิ ซื อซือ (ร่ัวซี) http://www.weibo.com/shishi310 [3] Orig. 三次元 ‗san ci yuan.‘ โลก 2-D คอื โลกออนไลน์ โลก 3-D เทียบได้กบั ชีวิตจริงนน่ั เอง [4] ภาษาจีน กินนํา้ ส้ม หรือซอสเปรีย้ วนน่ั แปลวา่ หงึ นนั่ เองคะ่ ดงั นนั้ เกิง เส่ยี วซนิ กําลงั บอกวา่ แฟนคลบั อาจจะหงึ ท่ีโถวไผมาตามก่เู ซงิ ก็เป็นได้ [5] Orig. 大大. Literally, ต้าต้าแปลตรงตวั วา่ ใหญ่ใหญ่ ในโลก ออนไลน์ ‗ต้าต้า‘ใช้แทนตวั คนท่ีมีความเชี่ยวชาญ ถ้าจะแปลไทยนา่ จะเป็นลกู พี่ ไป เลย แต่มนั ไม่เข้ากนั บรรยากาศเลยขอทบั ศพั ท์นะคะ บทที่ 5 – หอยลายเผ็ดซอสถวั่ ดํา ก่เู ซิง: …… ตอนนีเ้ลยเหรอคะ? เชียงชิงจื่อ: ตอนนีเ้หรอ? รอเดี๋ยวนะ. …… ก่เู ซงิ รู้สกึ วา่ โถวไผต้าเหรินต้องเข้าใจผิดแนๆ่ เธอแคอ่ ยากถามเขาวา่ เขาจะฟัง ตอนนีเ้ลยไหม แตท่ ําไมถึงกลายเป็นเธอขอร้องเพลงให้เขาฟังตอนนีเ้ลยแทนไป ได้……. สองอยา่ งนีม้ นั คนละเร่ืองกนั เลยนะ โอเค๊?! ตอนนีห้ อเธอมีคนอยู่ และคนคนนนั้ คือจอมสอดรู้สอดเห็น เกิงเสี่ยวซงิ
โถวไผ อย่าทําแบบนีส้ ิ… เชียงชิงจื่อสง่ เบอร์ห้องแชทมาอย่างรวดเร็ว แน่นอน เธอจําได้ว่า เบอร์ห้องแชทนีเ้ป็นเบอร์ห้องแชททางการของเขา ทกุ วนั มกั จะมีคนออนไลน์หลายร้อยคน ถงึ แม้ต้องรอเป็นเดือนๆกวา่ เขาจะโผลเ่ ข้ามาสกั หน คนดแู ลห้องมกั จะเลน่ บทที่เขาอดั ทกุ วนั และจดั กิจกรรมเลก็ ๆน้อย จึงเป็นสถานที่ ชมุ นมุ สําหรับแฟนคลบั ตวั จริงเลยท่ีเดยี ว ก่เู ซงิ แน่ใจวา่ การปรากฏตวั ของเธอ เพื่อจะร้องเพลงให้เชียงชิงจื่อฟังในห้องนนั้ คงโดนรุมสบั ยําเละ จากคาํ นินทาและข่าวลือมากมายแหงแก๋… เธอสง่ คําค้านไป: ต้าเหริน ไปห้องฉนั ดกี ว่า (*>﹏<*)′~ เชียงชิงจ่ือ ไมต่ อบ. …… อยา่ บอกนะวา่ เขาไมอ่ ยแู่ ล้วนะ่ ???? ก่เู ซงิ อยากร้องไห้ เธอหนั ไปมองเกิงเสยี่ วซงิ ท่ีกําลงั แทะเมลด็ แตงโมอยา่ ง เพลิดเพลิน…. เธอหนั กลบั ไปอยา่ งเงียบเชียบ ก่อนล๊อคอินเข้าไปใน YY ด้วยป นิธานของนกั รบที่พร้อมพลชี ีพ เธอพิมพ์เบอร์ห้องของเชียงชิงจื่อ เธอเพิ่งเข้าห้องไป ตอนท่ีเหน็ ข้อความจํานวนมากทว่ มท้นหน้าจอ ―ต้าต้าจ่ๆู ก็โผลม่ าแหละ อะ่ !!!!‖ ―อะไรนะ เธอบอกวา่ อะไร?‖ ―ต้าต้าอย่ใู นห้องท่ีต้องใช้พาสเวิร์ดอ่ะ
เข้าไปไม่ได้ พาสอะไร พาสอะไรนะ ต้าต้าต้องรอใครอยแู่ นๆ่ เลย…‖ ―*ล้ม โต๊ะ* ใครกนั ที่ต้าเหรินรอนะ่ ?!…‖ เธอกําลงั จะหนีออกจากห้อง ก่อนจะถกู ‖อ้มุ ‖เข้าห้องเลก็ ๆ ภายในห้องท่ีติดพาสเวริ ์ด มีแคเ่ ธอกบั เชียงชิงจ่ือเทา่ นนั้ เธอพิมพ์หน้ายิม้ : เชียงชิงจื่อ ต้าต้า. ถงึ แม้จะมีหน้ายิม้ ก็เถอะ เธอรู้สกึ เหมือนกําลงั จะโดนฆ่า คนนอกเข้ามาในห้อง นีไ้ มไ่ ด้ แต่เขาสามารถเห็นได้ว่าใครอยใู่ นห้องบ้าง… เธอบงั คบั ตวั เองไม่ให้นกึ ถึง ผลท่ีจะตามมาก่อนม่งุ ความสนใจไปท่ีการตอบแทนเขา ―เธอพดู ได้แล้วละ่ ‖ นํา้ เสียงเชียงชิงจื่อเป็นกนั เองมาก ―ท่ีนี่มีแตเ่ ธอกบั ฉนั ‖ ก่เู ซงิ เหง่ือตก[1].― ถ้าเธอขนึ ้ ไมค์ตอนนี ้เกิงเสี่ยวซิงต้องตกใจแน่ แตเ่ ธอมาร้องเพลงตอบแทนเขา ถ้าจะพมิ พ์เนือ้ เพลงอยา่ งเดยี วและไมใ่ ช้เสียง จะเรียกว่าร้องเพลงได้ยงั ไงกนั ก่เู ซงิ หนั ไป ―เฮ้ เออ่ …‖ ―มีอะไร?‖ เกิงเส่ียวซงิ ตอบแบบไม่ต้องคิด. ―คอื ฉนั ต้องร้องเพลงนะ่ .‖
―ก็ร้องสิ.‖ เกิงเส่ยี วซงิ ไมส่ นใจ ―ฉนั ชินแล้ว เธอเป็นนกั ร้อง cover ไมใ่ ช่ เหรอ เธอใช้เวลาท่ีไมม่ ีใครในหอนอกจากเราเพ่ือทรมานฉนั ตลอดอย่แู ล้วนี่.‖ ก่เู ซิงสวมหฟู ังเงียบๆ ก่อนกระแอม. ―ต้าต้าอยากฟังเพลงอะไรคะ?‖ ―เธอถนดั แนวไหนละ่ ? เพลงโบราณเหรอ?‖ ―อือ้ อืมม แนวโบราณคะ่ .‖ ― งนั้ ‗ซอื กวั ตงหน่านซื่อ Zi Gua Dong Nan Zhi‘ [แขวนคอตาย บนต้นไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้].[2]‖ ―แขวนคอตายบนต้นไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้?……‖ ก่เู ซงิ รู้สกึ หมดหวงั ก่อนแอบมองเกิงเสี่ยวซิง. ―อะ่ หะ่ . เพลงนีส้ นกุ ดีออก.‖ ―ก็ได้คะ่ … ขอเวลาฉนั หาเพลงประกอบนิด.‖ ก่เู ซิงรีบปิดไมค์ หนั กลบั มามองเกิงเสี่ยวซินอีกครัง้ ―เฮ้ เออ่ …‖ ―มีอะไร?‖ เกิงเส่ยี วซนิ มองเธอแปลกๆ. ―ฉนั จะร้องเพลงแปลกๆ อย่าถือสาฉนั นะ‖ ―เพลงอะไรนะ่ ?‖ เกิงเสยี่ วซิงถามอย่างสนใจ. ―แขวนคอบนต้นไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้.‖
―พรืด… เธอร้องเพลงนนั้ ให้แฟนคลบั เหรอ?‖ ―ไม่ใช่… ร้องให้เชียงชิงจื่อ ต้าต้า.‖ ―อ๊ายยย… เธอกบั โถวไผสนิทกนั ขนาดนีต้ งั้ แตเ่ มื่อไร?……‖ ความคิด ของเกิงเส่ียวซงิ เริ่มลอยลอ่ ง ก่อนเริ่มจินตนาการรายละเอียดเอาเอง ก่เู ซิงกลวั เชียงชิงจื่อรอนานเกินไป จงึ รีบโหลดเพลงกบั เนือ้ ร้องจาก 5sing. เพลงประหลาดๆเพลงนี ้ รวบรวมเอาสว่ นตา่ งๆของบทกวีและเพลงตา่ งๆมาจาก ทกุ สารทิศ เป็นเพลงที่ทําลายภาพพจน์ของคนได้ไมม่ ีเหลือ เธอรู้สกึ วา่ หวั ใจกําลงั หลง่ั เลอื ด และรู้สกึ กลวั วา่ พอโถวไผฟังเธอร้องเพลงจบ เขาจะหมดอารมณ์โดยสนิ ้ เชิง โถวไผคือเสียงโปรดของเธอ เรื่องมนั กลายเป็นแบบนีไ้ ด้ยงั ไงกนั ? เธอต้องเตรียมตวั … ―แขวนคอตายบนกิ่งไม้ด้านตะวนั ออกเฉียงใต้‖ จริงๆ เหรอเนี่ย? ―ต้าต้า, ฉนั จะเร่ิมแล้วนะคะ.‖ ก่เู ซงิ รู้สกึ หดหเู่ ลก็ ๆ ตอนเธอเร่ิมเปิดเพลง. เกิงเส่ยี วซิงที่ราวกบั ยยั แก่จอมสอดรู้สอดเห็น เดนิ มาข้างหลงั ฟังอยา่ งตงั้ ใจ เธอไม่คอ่ ยเข้าใจ YY หรอก แตเ่ ธอก็รู้ว่า การท่ีคนสองคนอย่ใู นห้องสว่ นตวั ด้วยกนั ก็เทียบเทา่ กบั การเดทสองตอ่ สองนน่ั แหละ
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- 202
- 203
- 204
- 205
- 206
- 207
- 208
- 209
- 210
- 211
- 212
- 213
- 214
- 215
- 216
- 217
- 218
- 219
- 220
- 221
- 222
- 223
- 224
- 225
- 226
- 227
- 228
- 229
- 230
- 231
- 232
- 233
- 234
- 235
- 236
- 237
- 238
- 239
- 240
- 241
- 242
- 243
- 244
- 245
- 246
- 247
- 248
- 249
- 250
- 251
- 252
- 253
- 254
- 255
- 256
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- 265
- 266
- 267
- 268
- 269
- 270
- 271
- 272
- 273
- 274
- 275
- 276
- 277
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- 285
- 286
- 287
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- 298
- 299
- 300
- 301
- 302
- 303
- 304
- 305
- 306
- 307
- 308
- 309
- 310
- 311
- 312
- 313
- 314
- 315
- 316
- 317
- 318
- 319
- 320
- 321
- 322
- 323
- 324
- 325
- 326
- 327
- 328
- 329
- 330
- 331
- 332
- 333
- 334
- 335
- 336
- 337
- 338
- 339
- 340
- 341
- 342
- 343
- 344
- 345
- 346
- 347
- 348
- 349
- 350
- 351
- 352
- 353
- 354
- 355
- 356
- 357
- 358
- 359
- 360
- 361
- 362
- 363
- 364
- 365
- 366
- 367
- 368
- 369
- 370
- 371
- 372
- 373
- 374
- 375
- 376
- 377
- 378
- 379
- 380
- 381
- 382
- 383
- 384
- 385
- 386
- 387
- 388
- 389
- 390
- 391
- 392
- 393
- 394
- 395
- 396
- 397
- 398
- 399
- 400
- 401
- 402
- 403
- 404
- 405
- 406
- 407
- 408
- 409
- 410
- 411
- 412
- 413
- 414
- 415
- 416
- 417
- 418
- 419
- 420
- 421
- 422
- 423
- 424
- 425
- 426
- 427
- 428
- 429
- 430
- 431
- 432
- 433
- 434
- 435
- 436
- 437
- 438
- 439
- 440
- 441
- 442
- 443
- 444
- 445
- 446
- 447
- 448
- 449
- 450
- 451
- 452
- 453
- 454
- 455
- 456
- 457
- 458
- 459
- 460
- 461
- 462
- 463
- 464
- 465
- 466
- 467
- 468
- 469
- 470
- 471
- 472
- 473
- 474
- 475
- 476
- 477
- 478
- 479
- 480
- 481
- 482
- 483
- 484
- 485
- 486
- 487
- 488
- 489
- 490
- 491
- 492
- 493
- 494
- 495
- 496
- 497
- 498
- 499
- 500
- 501
- 502
- 503
- 504
- 505
- 506
- 507
- 508
- 509
- 510
- 511
- 512
- 513
- 514
- 515
- 516
- 517
- 518
- 519
- 520
- 521
- 522
- 523
- 524
- 525
- 526
- 527
- 528
- 529
- 530
- 531
- 532
- 533
- 534
- 535
- 536
- 537
- 538
- 539
- 540
- 541
- 542
- 543
- 544
- 545
- 546
- 547
- 548
- 549
- 550
- 551
- 552
- 553
- 554
- 555
- 556
- 557
- 558
- 559
- 560
- 561
- 562
- 563
- 564
- 565
- 566
- 567
- 568
- 569
- 570
- 571
- 572
- 573
- 574
- 575
- 576
- 577
- 578
- 1 - 50
- 51 - 100
- 101 - 150
- 151 - 200
- 201 - 250
- 251 - 300
- 301 - 350
- 351 - 400
- 401 - 450
- 451 - 500
- 501 - 550
- 551 - 578
Pages: