อัรฺ เราะอดฺ ์ เขาป ิบัติครบตามสัญญาท่ีพวกเขามีกับพระเจ้าและไม่ทำาลายสัญญา นัน้ หลังจากท่ียนื ยันแล้ว และบรรดาผู้รวมตวั กนั ในสิ่งทพ่ี ระเจา้ ไดท้ รง บญั ชาให้รวมกัน และเกรงกลัวพระผูอ้ ภิบาลของพวกเขาและกลวั การ ลงโทษอนั แสนสาหสั หากถกู เรยี กไปคดิ บญั ชี บรรดาผู้อดทนเพอ่ื ท่ีจะไดร้ ับความพอใจจากพระผอู้ ภิบาลของ พวกเขา และดาำ รงนมาซและใชจ้ ่ายจากสง่ิ ที่เราไดป้ ระทานแกพ่ วกเขาทั้ง โดยซอ่ นเรน้ และเปิดเผยและขจัดความชว่ั ด้วยความดี สำาหรับพวกเขา คอื สถานท่พี าำ นกั ทดี่ ี พวกเขาจะได้เข้าสวรรค์แหง่ เอเดนพร้อมกบั คน ดีจากในหมบู่ รรพบรุ ษุ ของพวกเขา คูค่ รองของพวกเขาและลกู หลานของ พวกเขา บรรดาทูตสวรรค์จะเขา้ มาหาพวกเขาจากทกุ ประตู และกล่าว ว่า ขอความสันตจิ งมีแดท่ ่าน พวกทา่ นไดร้ ับความจาำ เรญิ นเี้ พราะสิง่ ท่ี พวกท่านอดทนอยา่ งม่นั คงในโลก สถานที่พาำ นกั แหง่ ปรโลกนน้ั ช่างดเี สยี เหลือเกนิ สำาหรบั บรรดาผู้ทาำ ลายพันธะสัญญาของพวกเขากบั พระเจ้าหลงั จากท่ียืนยันแล้ว ผทู้ ี่ตดั ขาดสิ่งทพ่ี ระเจา้ ไดท้ รงสั่งให้ผกู สมั พันธแ์ ละสรา้ ง ความเสยี หายไปท่วั แผ่นดนิ นัน้ สำาหรับพวกเขาก็คือคาำ สาปแช่งและพวก เขาจะไดร้ บั สถานท่พี ำานกั อันช่วั ช้าในโลกหนา้ พระเจา้ ไดท้ รงประทาน ปัจจัยยังชีพของพระองค์อย่างมากมายเหลือหลายแก่ผู้ที่พระองค์ทรง ประสงค์และทรงประทานอย่างจำากัดจำาเข่ียแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์ (บรรดาผปู้ ิเสธสจั ธรรม) สขุ สาำ ราญกับชีวิตแหง่ โลกนีใ้ นขณะทชี่ ีวิตแหง่ โลกน้ีมิใช่อะไรนอกไปจากสิ่งเล็กน้อยเม่ือเปรียบเทียบกับชีวิตในโลก หนา้ บรรดาผปู้ เิ สธสจั ธรรมกล่าวว่า ทำาไมจึงไม่มีสัญญาณจากพระ ผู้อภิบาลของเขาถูกสง่ มายังเขา จงกล่าวเถิดวา่ พระเจา้ ทรงปลอ่ ย ให้ผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์หลงทางและทรงนำาทางเ พาะผู้ท่ีหันไปยัง พระองค์ คนเหลา่ น้นั คือผู้ทศ่ี รทั ธาและหวั ใจของพวกเขาพบความ
ฟ้าคำาราม สงบในการระลกึ ถึงพระเจา้ จงรู้ไวเ้ ถิดว่าการระลึกถึงพระเจา้ เทา่ นนั้ ท่นี าำ ความสงบมาสู่หวั ใจ สาำ หรับบรรดาผ้ศู รัทธาและกระทำาความดยี ่อมได้ รบั ความสขุ ความจำาเรญิ สำาหรับพวกเขาคอื บ้นั ปลายทีด่ ี (โอ้มุ มั มัด) ดงั นั้น เราไดส้ ง่ เจา้ มาเปน็ ศาสนทูตในหม่คู นทีก่ ่อน หนา้ นีม้ ผี คู้ นมากมายได้ลว่ งลบั ไปแล้ว ทัง้ นีเ้ พื่อทีเ่ จา้ จะไดอ้ า่ นสงิ่ ทเ่ี รา ไดป้ ระทานมายังเจ้าใหพ้ วกเขาฟัง แตถ่ ึงกระนนั้ พวกเขายังคงป เิ สธ พระผทู้ รงกรุณาปรานี จงบอกพวกเขาวา่ พระองค์คอื พระผ้อู ภิบาลของ นั ไมม่ พี ระเจา้ อ่นื ใดนอกจากพระองค์ ันมอบความไวว้ างใจอยา่ งเต็ม ที่ในพระองค์และยังพระองคค์ อื ผู้ท่ี นั กลบั ไป ถึงแมจ้ ะมีกุรอานทีท่ ำาใหภ้ เู ขาเคลอื่ นไหวหรอื ทาำ ใหแ้ ผน่ ดนิ แยก ออกจากกนั หรอื ทำาใหค้ นตายพูดได้ (พวกเขาก็จะไมเ่ ช่ือ) ทกุ สงิ่ ยอม จาำ นนตอ่ พระประสงค์ของพระองค์ บรรดาผ้ศู รทั ธายงั ไมร่ ้หู รอื ว่าหาก พระองค์ทรงประสงค์ พระเจ้าทรงสามารถทจ่ี ะนำาทางมนุษยท์ ัง้ หมดได้ สาำ หรบั บรรดาผ้ปู ิเสธน้ัน ความวิบตั หิ ายนะไมอ่ ย่างหน่งึ อยา่ งใดจะเขา้ มาเยี่ยมเยียนพวกเขาคร้ังแล้วครั้งเล่าโดยไม่หยุดหย่อนเพราะความผิด ทพ่ี วกเขาได้ทำาไวห้ รอื ไม่กเ็ กิดขน้ึ ใกล้กบั ทีอ่ าศยั ของพวกเขา จนกวา่ ส่ิง ที่พระเจ้าทรงสญั ญาไวจ้ ะเกดิ ขึ้น พระเจา้ มิทรงผดิ พลาดในสญั ญาของ พระองค์ ศาสนทตู คนอ่ืนๆก็เคยถกู เยาะเย้ยมากอ่ นหน้าเจ้าแล้ว แต่ ันผ่อนปรนเวลาใหบ้ รรดาผปู้ ิเสธสัจธรรมไดส้ าำ นกึ ผิด แล้วจึงจัดการ พวกเขาในที่สดุ ดเู อาเองแล้วกนั วา่ การลงโทษของ ันนา่ สะพรงึ กลัวเช่น ใด ผูเ้ า้ มองทกุ ชวี ติ และการกระทำาของพวกเขา(จะเหมือนกับผูอ้ ื่น) กระน้ันหรือ แตก่ ระน้นั พวกเขายงั ต้ังส่ิงอนื่ เปน็ ภาคีกบั พระเจา้ (โอ้นบ)ี จงบอกพวกเขาเถดิ ว่า จงบอกชอื่ ของพวกมันหน่อยซิ พวกทา่ นต้องการ ที่จะบอกพระองค์ถึงสิ่งใหม่ที่พระองค์มิทรงรู้บนแผ่นดินของพระองค์ กระนัน้ หรอื หรือพวกทา่ นเพยี งพูดข้ึนมาลอยๆ แทจ้ ริง สำาหรบั บรรดา
อัรฺ เราะอฺด์ ผูป้ ิเสธสัจธรรมน้ัน การหลอกลวงของพวกเขาไดถ้ กู ทำาให้ปราก เป็น สิ่งดีงามต่อพวกเขาและพวกเขาได้ถูกดึงออกมาจากแนวทางท่ีถูกต้อง ไม่มีใครที่จะแสดงหนทางที่ถูกต้องให้แก่บรรดาผู้ท่ีพระเจ้าทรงปล่อยให้ หลงทางได้ การลงโทษรอพวกเขาย่ใู นชวี ติ แหง่ โลกนี้ แตก่ ารลงโทษ ในโลกหนา้ นนั้ เจ็บปวดและทรมานยิ่งกว่า และไม่มใี ครทีจ่ ะคมุ้ ครองพวก เขาใหร้ อดพน้ จากพระเจา้ ได้ สำาหรบั สวนสวรรคท์ ี่ผู้เกรงกลวั พระเจา้ ไดถ้ กู สญั ญาไว้นัน้ เปน็ ดงั น้ี คือ ภายในนนั้ จะมีลำานำ้าหลายสายไหลผ่าน ผลไมข้ องมันยนื นานถาวร และรม่ เงาของมันยาวนานตลอดไป น่นั คอื สงิ่ ตอบแทนสาำ หรับผสู้ าำ รวม ตนจากความชัว่ แตผ่ ลตอบแทนบน้ั ปลายของบรรดาผ้ปู เิ สธสัจธรรม นน้ั คอื ไฟนรก (โอน้ บี) บางคนของผ้ทู ่ีเราได้ประทานคัมภีร์มาใหม้ ีความยินดีใน สิง่ ท่ีเราประทานแก่เจา้ ในขณะท่ีมีบางคนในหมูช่ นต่างๆป ิเสธบาง ส่วนของมัน จงบอกพวกเขาวา่ นั ถกู บัญชาให้เคารพสกั การะพระเจ้า เทา่ นนั้ และถกู หา้ มมใิ หน้ าำ สงิ่ ใดมาเปน็ ภาคีเทียบเคียงพระองค์ นั วิงวอนตอ่ พระองค์และ ันจะกลับไปหาพระองค์ ดังนน้ั เราไดส้ ่งคำา บัญชา(ที่ชัดเจน)มาเป็นภาษาอาหรับและถ้าหากเจ้าป ิบัติตามความ ปรารถนาและอารมณ์ต่าำ ของพวกเขาท้ังๆทเี่ จา้ ได้รบั ความรู้แล้ว จะ ไมม่ ใี ครป้องกันเจา้ หรือค้มุ ครองเจา้ ให้พน้ จากพระเจา้ ได้ เราได้ส่ง ศาสนทูตมาหลายคนแล้วก่อนหน้าเจ้าและเราได้ให้พวกเขามีภรรยาและ บตุ ร และไม่มศี าสนทูตคนใดมีอำานาจแสดงสญั ญาณใดๆไดน้ อกจาก โดยการอนมุ ตั ขิ องพระเจ้า ทกุ ยคุ น้ันมคี ัมภรี ข์ องมันเอง พระเจา้ ทรง ยกเลิกอะไรก็ตามท่ีพระองค์ทรงประสงค์และทรงรักษาไว้ซ่ึงอะไรก็ตาม ทีพ่ ระองคท์ รงประสงคแ์ ละแหลง่ ท่มี าของคาำ บัญชาท้ังหมดอยู่ทพี่ ระองค์ (โอน้ บ)ี ไม่วา่ เราจะแสดงใหเ้ จา้ เหน็ สว่ นหน่ึงท่เี ราไดส้ ญั ญาพวก เขาไว้หรอื ทาำ ใหเ้ จา้ ตาย(ก่อนน้ัน) หน้าท่ขี องเจา้ คือการใหค้ าำ ตักเตือน
อับรา มั และเราเองจะทำาหนา้ ท่ีชำาระบญั ชี คนเหลา่ น้ีมเิ หน็ หรือว่าเราได้เขา้ มายังแผ่นดิน(ของพวกเขา)และย่นเขตแดนของมันในทุกๆด้านอย่างไร พระเจ้าทรงตัดสินใจและไม่มีใครยับย้ังการตัดสินใจของพระองค์ได้ และพระองคท์ รง บั พลนั ในการชาำ ระบญั ชี แท้จริง หมู่ชนกอ่ นหน้า พวกเขาได้วางแผนไว้ แต่แผนการนน้ั อยูใ่ นอำานาจของพระเจ้าท้งั หมด พระองคท์ รงรถู้ ึงสงิ่ ท่ีทุกชีวิตทำาไว้ และในไม่ช้า บรรดาผูป้ ิเสธสัจธรรม จะรู้วา่ ใครจะได้รบั ทพ่ี ำานักสุดท้าย บรรดาผปู้ ิเสธสจั ธรรมกล่าววา่ ท่านไม่ใชศ่ าสนทูตของพระเจ้า จงกล่าวเถิดว่า พระเจา้ เพียงพอแล้วสำาหรบั การเปน็ พยานระหวา่ ง ัน กบั พวกท่านและคนทีม่ คี วามร้ใู นคัมภีร์ 14. อบั ราฮมั อิบรอฮีม ด้วยพระนามของพระเจ้าผทู้ รงกรณุ าปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ อะลฟี ลาม รอ นี่คือคัมภีร์ที่เราประทานลงมายังเจ้าเพื่อท่ีเจ้าจะได้นำามนุษย์ออกมาจาก ความมืดไปสู่แสงสว่างโดยคำาบัญชาของพระผู้อภิบาลพวกเขาสู่หนทาง ของพระผ้ทู รงอาำ นาจและผู้สมควรไดร้ บั การสรรเสรญิ พระเจา้ ผ้ทู รง เป็นเจา้ ของทกุ สรรพสงิ่ ทอี่ ยู่ในช้ันฟ้าท้ังหลายและแผน่ ดนิ ความหายนะ จงมแี ดบ่ รรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรม ความหายนะจงมีแดผ่ ้ทู ร่ี ักชีวติ แห่งโลก น้ีมากกว่าโลกหน้าและขัดขวางผู้คนจากหนทางของพระเจ้าและต้องการ จะทาำ ให้หนทางนบ้ี ดิ เบือน คนพวกน้หี ลงออกไปไกลแลว้ 4 ศาสนทูตแต่ละคนทีเ่ ราส่งมาต่างพูดภาษาของผู้คนของเขา ท้ังน้ี เพอ่ื ท่ีว่าเขาจะไดท้ ำาให้สาสน์เป็นทชี่ ดั เจนแก่คนเหล่าน้นั แต่พระเจ้าจะ
อิบรอ ีม ปล่อยใหค้ นท่พี ระองค์ประสงค์หลงทาง และจะทรงนาำ ทางผทู้ ่ีพระองค์ ทรงประสงค์ พระองค์เป็นผทู้ รงอำานาจ ผทู้ รงปรีชาญาณ 5 ก่อนหน้านี้ เราได้สง่ มซู ามาพร้อมกบั สญั ญาณของเรา และเราได้ กล่าววา่ จงนำาหมคู่ นของเจา้ ออกจากความมืดทบึ ทัง้ หลายไปสแู่ สงสว่าง และจงตกั เตอื นพวกเขาใหเ้ รยี นร้ถู ึงวันทง้ั หลายของพระเจา้ แท้จรงิ ใน นน้ั มสี ญั ญาณสาำ หรบั ผูอ้ ดทนและผู้กตญั ญูทุกคน (จงนกึ ถึง)เมอ่ื ตอนทีม่ ซู าไดก้ ล่าวแก่หมู่ชนของเขาว่า จงนึกถงึ ความโปรดปรานของพระเจ้าที่ทรงมีต่อพวกท่านเมื่อพระองค์ได้ทรง ช่วยพวกท่านให้พ้นจากบริวารของฟาโรห์ผู้ป ิบัติต่อพวกท่านอย่าง เห้ยี มโหด ผู้กดข่ีพวกท่าน พวกเขา า่ ลกู ชายของพวกทา่ นและไว้ชวี ิต ลกู สาวของพวกทา่ น ในนน้ั มีการทดสอบอันหนกั หน่วงสาำ หรบั พวก ท่านจากพระผู้อภิบาลของพวกทา่ น 7 จงนกึ ถงึ เมอื่ ตอนทพ่ี ระผูอ้ ภบิ าล ของพวกทา่ นได้ประกาศวา่ ถ้าหากสูเจา้ กตัญญู นั จะเพิ่มพนู ความ โปรดปรานใหแ้ กส่ เู จา้ และถา้ หากสเู จ้าเนรคณุ การลงโทษของ นั นน้ั รนุ แรงย่งิ นกั มูซาไดก้ ล่าววา่ ถา้ หากพวกท่านป ิเสธสัจธรรม พวก ท่านและบรรดาผู้ที่อาศัยอยู่บนแผ่นดินจงรู้ไว้เถิดว่าพระเจ้าทรงมีพร้อม ทุกอย่างและทรงควรค่าแก่การสรรเสริญ สเู จา้ ไมร่ ้เู ร่อื งราวของบรรดาผู้ที่มากอ่ นหน้าสูเจ้าอย่างเชน่ หมู่ชน ของนู ฺ หมูช่ นของอาดและหมู่ชนษะมดู และหมู่ชนที่มาหลังจากพวกเขา กระน้นั หรอื พระเจ้าเท่าน้ันทีท่ รงรู้ว่าพวกเขาเป็นใคร บรรดาศาสนทตู ได้มายงั พวกเขาพรอ้ มกบั สญั ญาณอันชดั เจน แต่พวกเขาเอามืออดุ ปาก ของบรรดาศาสนทตู และกล่าวว่า เราป เิ สธสาสน์ทพี่ วกทา่ นถกู ส่งมา และเรามีความสงสยั พิกลเกี่ยวกับสิง่ ทพ่ี วกทา่ นเชิญชวนเรา บรรดาศาสนทูตของพวกเขาไดก้ ล่าวว่า พวกท่านสงสยั เกีย่ ว กับพระเจ้าผู้ทรงเริ่มต้นสร้างช้ันฟ้าท้ังหลายและแผ่นดินกระนั้นหรือ พระองค์ทรงเรียกร้องพวกท่านไปยังพระองค์เพื่อที่พระองค์จะทรงยก
อับรา ัม โทษบาปของพวกท่านและให้เวลาแก่พวกท่านในการสำานึกผิดจนกระทั่ง ถงึ วาระทไ่ี ดถ้ ูกกำาหนดไว้ พวกเขากลา่ วว่า พวกทา่ นมิได้เป็นอะไรนอก ไปจากมนษุ ย์เหมือนกับพวกเรา พวกท่านต้องการที่จะขัดขวางพวกเรา จากการเคารพสกั การะส่งิ ที่บรรพบรุ ษุ ของพวกเราเคยเคารพสกั การะ ดัง นน้ั จงเอาหลกั านทช่ี ัดเจนมาใหพ้ วกเรา บรรดาศาสนทตู ของพวกเขาได้ตอบพวกเขาว่า จรงิ ที่เราไม่ได้เป็น อะไรมากไปกว่ามนุษยเ์ หมอื นกับพวกท่าน แตพ่ ระเจา้ ทรงประทานความ โปรดปรานแก่บ่าวของพระองคค์ นใดก็ตามทพ่ี ระองคท์ รงประสงค์ และ เราไมม่ ีอาำ นาจที่จะนาำ สัญญาณใดๆมายงั พวกท่าน เวน้ แตพ่ ระเจ้าจะทรง อนมุ ัตเิ ทา่ นน้ั และในพระเจา้ เท่าน้ันที่บรรดาผู้ศรทั ธามอบความไว้วางใจ แลว้ ทาำ ไมพวกเราจึงไมไ่ วว้ างใจในพระเจ้าในเมื่อพระองค์ทรงนำาทาง พวกเรามายังหนทางของพวกเรา พวกเราจะอดทนต่อการท่ีพวกทา่ น ทำารา้ ยเรา และขอให้บรรดาผ้มู อบความไวว้ างใจจงไวว้ างใจในพระเจ้า เทา่ นนั้ บรรดาผปู้ เิ สธสัจธรรมไดก้ ล่าวแกบ่ รรดาศาสนทูตของพวกเขาว่า พวกท่านต้องกลับมายังศาสนาของพวกเราหรือไม่เช่นน้ันเราจะขับไล่ พวกทา่ นออกจากแผ่นดนิ ของเรา แตพ่ ระผ้อู ภบิ าลของพวกเขาได้ดลใจ บรรดาศาสนทูตโดยกล่าววา่ เราจะทาำ ลายผ้ทู ำาความชว่ั เหล่าน้ี และ หลังจากพวกเขา เราจะใหส้ เู จา้ ตงั้ หลกั แหลง่ อยู่ในแผ่นดิน นีเ่ ป็นรางวัล ของบรรดาผู้กลัวการพบกับ นั และผูท้ ี่ใส่ใจในคาำ เตอื นของ ัน เมื่อพวกเขาแสวงหาการตดั สินของเรา ผู้โอหังทกุ คนตา่ งพากนั สนิ้ หวัง นรกจะปราก อยตู่ อ่ หนา้ เขา และเขาจะถูกใหด้ ื่มน้าำ อันสกปรก โสโครก เขาพยายามจะจบิ มัน แตไ่ ม่สามารถกลืนมันลงไปได้ ความ ตายจะลอ้ มรอบเขาในทกุ ๆด้าน แตเ่ ขาจะไมต่ ายและตอ่ หน้าเขาคือการ ลงโทษอนั แสนสาหัส การงานของบรรดาผปู้ ิเสธพระผูอ้ ภบิ าลของพวกเขานั้นอาจ
อิบรอ มี เปรยี บได้กบั ขีเ้ ถา้ ท่ถี กู ลมพัดฟงุ้ กระจายในวันมพี ายุ พวกเขาจะไม่ ได้รับสิง่ ใดจากทพ่ี วกเขาได้ทำาไว้ นีค่ ือการหลงออกไปอยา่ งไกลสดุ สูเจา้ ไมเ่ หน็ หรอื วา่ พระเจา้ ไดท้ รงสร้างช้นั ฟา้ ทง้ั หลายและแผน่ ดนิ ไว้ เพ่อื วตั ถุประสงค์อย่างหน่ึง ถา้ หากพระองคท์ รงประสงค์ พระองคท์ รง สามารถที่จะทำาลายสูเจ้าให้หมดไปและทรงสร้างมนุษย์ข้ึนมาใหม่แทน สูเจา้ นัน่ ไมเ่ ป็นการยากเลยสาำ หรบั พระเจา้ เม่ือพวกเขาถูกนำาตวั ออกมาพร้อมกันตอ่ หนา้ พระเจา้ พวกคน ท่ีอ่อนแอในโลกน้ีจะพดู กบั พวกท่ีวางท่าโอหงั ว่า เนื่องจากเราเปน็ ผู้ ตามพวกทา่ น ตอนนพี้ วกท่านสามารถคุ้มครองเราใหพ้ ้นจากการลงโทษ ของพระเจา้ ไดไ้ หม พวกเขาตอบวา่ หากพระเจา้ ทรงนาำ พวกเราไปสู่ หนทางแห่งการรอดพน้ เราจะนาำ พวกเจา้ ไปยงั ทางนน้ั ดว้ ยกัน แต่ไม่ว่า พวกเจา้ จะรอ้ งโอดครวญหรอื อดทน มันก็เหมอื นกัน สำาหรบั พวกเราไมม่ ี ทางรอดพน้ ไปไดเ้ ลย เมื่อการตดั สนิ ของเราเสร็จสน้ิ แล้ว ซาตานจะกล่าวว่า แท้จรงิ ที่ พระเจ้าได้ทรงสัญญาไว้กับพวกเจ้านั้นเป็นความจริงทั้งสิ้นและ ันก็ได้ สัญญาไวก้ บั พวกเจา้ เช่นกัน แต่ นั บดิ พล้วิ พวกเจา้ นั ไมม่ ีอาำ นาจเหนอื พวกเจา้ นอกจาก นั แคเ่ ชญิ ชวนพวกเจ้าและพวกเจา้ ไดต้ อบรบั คำาเชญิ ชวนของ นั ดงั นั้น จงอย่ามาตำาหนิ ัน แต่จงตำาหนิตวั ของพวกเจา้ เอง นั ไม่สามารถชว่ ยเหลอื พวกเจา้ ได้ท่ีน่ี และพวกเจ้ากไ็ มส่ ามารถชว่ ย เหลอื นั ได้ นั ป ิเสธการท่ีพวกทา่ นต้ัง ันเปน็ ภาคีกับพระเจา้ ก่อนหนา้ น้ี แทจ้ รงิ คนผดิ เชน่ น้นั ตอ้ งได้รับการลงโทษอันเจ็บปวด แต่บรรดาผู้ศรทั ธาและกระทาำ ความดจี ะถกู รับเขา้ สู่สวนสวรรคท์ ี่ เบื้องลา่ งนัน้ มสี ายนา้ำ ไหลผ่าน พวกเขาจะพำานกั อยใู่ นน้นั ตลอดไปโดย การอนุญาตของพระผู้อภบิ าลของพวกเขา และพวกเขาจะได้รับการ ตอ้ นรบั ด้วยคาำ ว่า ศานติ สูเจ้าไม่เห็นหรือว่าพระเจา้ ทรงเปรียบเทียบถอ้ ยคำาที่ดกี ับตน้ ไมท้ ่ี
อบั รา มั ดอี ยา่ งไร รากของมันหยงั่ ลึกลงไปในพน้ื ดินและกิง่ ก้านสาขาของมนั แผ่ขยายขึ้นสู่ทอ้ งฟ้า มันออกผลทุก ดขู องมันโดยการอนุมตั ขิ องพระ ผู้อภบิ าลของมัน พระเจ้าทรงยกขอ้ เปรียบเทียบนีข้ ้ึนมาสาำ หรบั มนุษย์ เพ่ือท่ีพวกเขาจะไดร้ บั บทเรียนจากมนั แต่คาำ พูดท่ชี ัว่ อาจเปรียบได้ดัง ตน้ ไม้เลวซ่งึ ถกู ถอนออกมาจากพื้นดนิ และไม่มีความมัน่ คง พระเจา้ จะทรงทำาให้บรรดาผศู้ รัทธามีความเขม้ แข็งดว้ ยถอ้ ยคาำ ท่ี มั่นคงของพระองคท์ งั้ ในชวี ติ น้แี ละในโลกหน้า แตจ่ ะทรงปล่อยให้ผู้ทำาผิด หลงทาง พระเจ้าทรงมอี าำ นาจทาำ อะไรกไ็ ดท้ พี่ ระองคท์ รงประสงค์ เจ้าไม่เหน็ คนท่ตี อบแทนความโปรดปรานของพระเจา้ ด้วยการ เนรคุณและนำาผู้คนของพวกเขาเข้าไปสู่ท่ีพำานักแห่งความหายนะดอก หรอื นรกคอื สถานท่ที ีพ่ วกเขาจะเข้าไปและมันเป็นสถานทพ่ี กั อันเลว ร้ายทส่ี ดุ พวกเขาตัง้ ภาคีขึ้นมาควบค่กู ับพระเจ้าเพอ่ื ทจ่ี ะนาำ ผู้คนให้ หลงออกไปจากทางของพระองค์ จงบอกพวกเขาเถดิ ว่า จงสนุกสนาน กนั ไปช่ัวขณะหนง่ึ เถอะ เพราะในที่สดุ แล้ว พวกทา่ นจะต้องกลับไปสไู่ ฟ นรก โอ้นบี จงบอกบา่ วผ้ศู รทั ธาของ ันให้ดาำ รงนมาซและใช้จ่ายทั้งในท่ี ลับและที่เปิดเผยจากสิ่งที่เราได้ประทานแก่พวกเขาก่อนวันท่ีจะไม่มีการ ซ้ือขายและไมม่ ีการชว่ ยเหลือกันแบบมติ รภาพ พระเจ้าคือผ้ทู รงสร้างช้ันฟา้ ท้งั หลายและแผ่นดิน พระองค์ทรง ประทานนา้ำ ลงมาจากทอ้ งฟา้ และจากนำ้านั้นพระองค์ไดท้ รงให้มผี ลไม้ นานาชนดิ ออกมาเพื่อเป็นปัจจัยยังชีพแกส่ เู จา้ พระองค์คือผู้ทรงทำาให้ เรืออยู่ในอำานาจของสูเจ้าที่จะแล่นไปในทะเลโดยคำาสั่งของพระองค์ และในทำานองเดียวกันก็ได้ทรงทำาให้แม่นำ้าเป็นประโยชน์สำาหรับสูเจ้า พระองคค์ ือผูท้ รงทำาให้ดวงอาทิตย์และดวงจนั ทรโ์ คจรไปตามวิถอี ย่าง แน่นอนและพระองค์ทรงทำาให้กลางคืนและกลางวันเป็นประโยชน์ต่อ สูเจ้า พระองค์คือผทู้ รงตอบสนองทกุ สงิ่ ที่สูเจ้าเรยี กรอ้ งตอ้ งการจน
อิบรอ มี สเู จา้ ไม่อาจทีจ่ ะนบั ความโปรดปรานของพระองค์ถา้ หากสเู จา้ จะนับ แต่ ความจริงแลว้ มนษุ ย์น้ันไมย่ ุติธรรมและเป็นผเู้ นรคณุ (จงนกึ ถงึ )เม่ืออิบรอ ีมไดว้ ิงวอนว่า โอ้พระผู้อภบิ าล โปรดทาำ ให้ เมืองน้ีให้เป็นเมืองแห่งสันติภาพและโปรดช่วยเหลือ ันและลูกหลานของ นั ให้พ้นจากการเคารพบชู าเทวรปู ดว้ ยเถดิ โอพ้ ระผู้อภิบาล สง่ิ เหลา่ น้ีได้ทำาให้มนษุ ยห์ นั หา่ งออกจากแนวทางท่ีถูกต้อง ใครท่ีป ิบตั ิตาม แนวทางของ ัน เขาก็เป็นพวก นั แต่บรรดาผ้ปู บิ ตั ติ ามแนวทางอ่ืน นอกไปจากแนวทางของ นั พระองค์ทรงเป็นผู้ใหอ้ ภัย ผทู้ รงเมตตา โอพ้ ระผู้อภิบาล นั ได้ตง้ั รกรากถ่นิ านให้ลูกหลานของ ันบาง คนในหุบเขาอันกันดารใกลบ้ า้ นอันศกั ดส์ิ ิทธ์ิของพระองค์ โอ้พระผู้ อภบิ าล นั ทาำ สงิ่ น้ีเพื่อท่พี วกเขาจะไดด้ าำ รงนมาซท่นี ั่น ดังนัน้ โปรดหนั หัวใจของผู้คนไปยังพวกเขาด้วยเถิดและโปรดประทานผลไม้เป็นอาหาร แก่พวกเขาดว้ ยเถดิ เพ่ือทพ่ี วกเขาจะไดเ้ ป็นผู้กตญั ญู โอ้พระผูอ้ ภิบาล พระองค์ทรงรดู้ ถี งึ ส่งิ ทเ่ี ราซ่อนเร้นและเปดิ เผย และไม่มีส่ิงใดท้ังในช้ันฟ้าและแผ่นดินจะซ่อนเร้นไปจากพระองค์ได้ บรรดาการสรรเสริญเป็นของพระเจ้าผู้ทรงประทานลกู ชายอยา่ งอสิ มา อีลและอิส ากแก่ ันในยามชรา แทจ้ รงิ พระผอู้ ภิบาลของ นั ทรงไดย้ ิน คำาวิงวอน โอ้พระผอู้ ภิบาล โปรดช่วยทำาให้ ันและบรรดาลกู หลาน ของ นั เปน็ ผู้ดำารงนมาซ โอ้พระผอู้ ภิบาลของ นั โปรดตอบรับคำาวิงวอน ของ ันดว้ ยเถดิ โปรดใหอ้ ภยั แก่ นั และแกพ่ อ่ แมข่ อง นั และบรรดาผู้ ศรทั ธาในวนั แห่งการชำาระบญั ชีด้วยเถดิ สเู จา้ จงอยา่ คิดวา่ พระเจา้ ทรงน่ิงเ ยต่อสิ่งทีบ่ รรดาผทู้ ำาผิดกาำ ลงั กระทำา พระองคแ์ ค่ทรงเลอื่ นเวลาของพวกเขาออกไปจนถงึ วันทสี่ ายตา ทั้งหลายจะจ้องมองด้วยความตกตะลึงเท่าน้ัน พวกเขาจะวงิ่ หนีหนา้ ต้งั ดว้ ยความหวาดกลวั และถอดใจ 44 (โอม้ ุ ัมมัด) จงเตือนมนษุ ย์ถึงวันท่กี ารลงโทษของเราจะมายงั พวก
อับรา มั เขา แล้วบรรดาผ้ทู ำาผดิ จะกลา่ ววา่ โอ้พระผ้อู ภบิ าลของเรา โปรดให้เวลา แกต้ วั แกพ่ วกเราอกี สกั นิด แล้วเราจะตอบรบั การเชญิ ชวนของพระองค์ และป บิ ตั ิตามศาสนทูต (แต่พระเจ้าจะตอบว่า) ก่อนหน้าน้ี สเู จ้าเอง มใิ ชห่ รอื ท่สี าบานวา่ จะไมต่ กตำา่ ทำาชั่ว 45 สเู จา้ เคยอาศยั อยูใ่ นถิ่น าน ของบรรดาผู้ทำาร้ายตัวของพวกเขาเองและได้เห็นแล้วว่าเราจัดการ กับพวกเขาอย่างไรและเราได้ให้ตัวอย่างแก่สูเจ้าอย่างมากมายแล้ว พวกเขาวางแผนการของพวกเขา แตพ่ ระเจ้าทรงรู้ถงึ แผนการของ พวกเขา แมว้ ่าแผนการของพวกเขาจะสามารถย้ายภูเขาได้กต็ าม (พระเจ้าจะทำาให้แผนการของพวกเขาไร้ผล) 47 ดังน้นั (โอ้ นบี) จงอยา่ คิดว่าพระเจ้าจะทรงผดิ สญั ญาท่พี ระองค์ ได้ทรงทาำ ไวก้ บั บรรดาศาสนาทูตของพระองค์ พระเจ้าเปน็ ผู้ทรงอำานาจ และผ้ทู รงตอบแทน ในวันทโ่ี ลกจะถูกเปล่ยี นให้เป็นอกี โลกหนึง่ เชน่ เดียวกบั ชั้นฟา้ ทั้งหลาย พวกเขาทั้งหมดจะมายืนปราก ตอ่ หน้าพระเจ้า ผทู้ รงเอกะ ผู้ทรงมีอำานาจสูงสุด ในวันนัน้ เจา้ จะไดเ้ หน็ คนผิดถูกลา่ ม โซ่ติดกนั พวกเขาจะสวมเสอ้ื ผา้ ทีท่ ำาดว้ ยนาำ้ มันยางและเปลวไฟจะลกุ ทว่ มหนา้ ของพวกเขา ส่ิงนจ้ี ะเกดิ ขนึ้ เพ่อื ทพี่ ระเจา้ จะทรงตอบแทนทกุ คนสำาหรับสิง่ ทเี่ ขาได้ทาำ ไว้ แทจ้ ริง พระเจ้าทรง บั พลนั ในการชำาระ น่ี เป็นสาสน์สำาหรับมนุษยชาติเพื่อที่มันจะได้เตือนพวกเขาและพวกเขาจะ ไดต้ ระหนกั ว่าพระองคค์ ือพระเจา้ ผูท้ รงเอกะ และเพือ่ คนที่มีสติจะไดร้ ับ บทเรยี นจากมัน
อัล จิ ญร์ 15. พนื้ ทภี่ ูเขา อัล-ฮิจญร์ ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผทู้ รงกรณุ าปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ อะลฟี ลาม รอ เหล่านค้ี อื ขอ้ ความของคมั ภรี ์กุรอานอนั ชัดแจ้ง เวลาหนงึ่ จะมาถงึ อย่าง แน่นอนเมื่อบรรดาผู้ป ิเสธสัจธรรมจะเสียใจและยอมจำานนต่อพระเจ้า จงปลอ่ ยใหพ้ วกเขากนิ ดม่ื และสนกุ สนานร่นื เรงิ และให้พวกเขาหวังลมๆ แล้งๆตอ่ ไป แล้วในไมช่ า้ พวกเขาจะไดร้ ู้(ความจริง) 4 เราไมเ่ คยทาำ ลาย เมอื งใดโดยไม่ไดก้ ำาหนดไว้เป็นท่ีแน่ชดั 5 ไม่มปี ระชาชาตใิ ดสามารถขัด ขวางความหายนะของพวกเขาและไม่มีประชาชาติใดสามารถเลื่อนมัน ออกไปได้ พวกเขากลา่ วว่า โอ้ ท่านผมู้ ีคำาตกั เตอื น(กรุ อาน)ส่งมา ท่านบ้าแนๆ่ 7 ทาำ ไมท่านไมน่ ำาบรรดาทตู สวรรค์มาหาเราถ้าหากว่าสงิ่ ท่ีท่านพดู เป็น ความจรงิ แต่เราส่งทตู สวรรค์มาเพยี งเพ่ือนาำ ความยุติธรรมมาและ หลังจากนนั้ ผู้คนจะไมไ่ ดร้ ับการผอ่ นปรน เราเองคือผ้สู ง่ คาำ ตักเตอื นนน้ั มาและเราเองเป็นผดู้ ูแลรกั ษามัน (โอ้มุ มั มัด) เราไดส้ ่งบรรดาศาสนทตู ก่อนหนา้ เจ้ามายงั ผู้คนก่อน หนา้ น้หี ลายหมู่ชนแลว้ แตพ่ วกเขาหวั เราะเยาะศาสนทูตท่มี ายงั พวก เขา ถงึ แม้เราจะทำาใหส้ ิง่ นี้(นสิ ยั หวั เราะเยาะ)เข้าไปในหัวใจของคน บาป พวกเขาไม่ศรทั ธามัน ถึงแม้วา่ พวกเขามตี ัวอยา่ งมากมายของ ผคู้ นกอ่ นหน้าพวกเขาแลว้ ถงึ แม้เราจะเปิดประตูในท้องฟา้ ใหแ้ กพ่ วก เขา และพวกเขาปนี ขนึ้ ไปในเวลากลางวนั พวกเขากจ็ ะกลา่ วว่า ตา ของพวกเราพร่าไปเสยี แลว้ ใช่แตเ่ ทา่ น้ัน เรายงั ถกู คาถาอาคมอกี ด้วย เราได้วางกลุ่มดาวไวใ้ นทอ้ งฟ้าและได้ทาำ ใหม้ ันสวยงามสาำ หรับผู้
พ้นื ทภี่ เู ขา มอง และเราได้ปอ้ งกันมนั ใหพ้ ้นจากซาตานทีถ่ กู สาปแช่ง แตถ่ ้าผู้ ใดแอบฟัง เปลวไฟอันรอ้ นจ้าจะไลต่ ามมนั เราไดแ้ ผข่ ยายแผน่ ดินและปกั ภูเขาไวบ้ นมนั อย่างม่นั คง และเราได้ ทาำ ใหพ้ ชื พันธงุ์ อกเงยขึน้ ในน้ันอยา่ งเหมาะสม เราไดจ้ ัดเตรยี มปัจจยั ยังชีพจากแผ่นดินน้ันให้แก่สูเจ้าและแก่ส่ิงมีชีวิตอื่นๆที่สูเจ้าไม่ได้เป็นผู้ จัดหาให้ ไมม่ ีส่งิ ใดท่คี ลงั ทั้งหลายของมนั ไมไ่ ดอ้ ยกู่ ับเรา และเราไดป้ ระทาน มนั ลงมาด้วยมาตรการทถี่ ูกกำาหนดไวอ้ ย่างเหมาะสม เราไดส้ ง่ ลม เกสรมา แลว้ เราไดป้ ระทานนาำ้ ลงมาจากฟากฟ้าแล้วเราได้ใหส้ ูเจ้าดื่มมัน และสูเจา้ ไม่อาจครอบครองมันไว้สาำ หรับตวั เองได้ แท้จรงิ เราคอื ผใู้ ห้ชวี ติ และให้ความตาย และเราคอื ผู้สืบทอดทกุ ส่ิง เรารดู้ เี กี่ยวกับบรรดาผ้ทู ี่มีชีวิตอยู่ก่อนหน้าสเู จ้าและบรรดาผทู้ จ่ี ะมา หลงั จากสูเจ้า แนน่ อน พระผู้อภบิ าลของเจา้ จะรวบรวมพวกเขาเขา้ ไว้ ด้วยกัน พระองคเ์ ป็นผูท้ รงปรชี าญาณ ผู้ทรงรอบรู้ เราได้สร้างมนษุ ยม์ าจากดินโคลนเน่าทแี่ ห้งแขง็ และก่อนเขา เราได้สร้างญินจากเปลวเพลงิ แห่งความร้อน จงนึกถงึ เมอ่ื ตอนที่พระผู้อภบิ าลของเจ้าตรสั แก่ทูตสวรรคว์ า่ เรา จะสร้างมนษุ ยค์ นหน่ึงจากดนิ โคลน เมือ่ ันได้ทาำ ใหเ้ ขาเปน็ รูปรา่ ง สมบรู ณ์และได้เปา่ วญิ ญาณของ นั เข้าไปในเขาแลว้ สูเจ้าท้งั หลาย จงนบนอบหมอบคารวะต่อเขา ดงั น้ัน บรรดาทูตสวรรค์ทั้งหมดจงึ นบนอบคารวะต่อเขา ยกเวน้ อิบลีส(ซาตาน) มันป ิเสธท่ีจะร่วมอยู่ กบั บรรดาผนู้ บนอบ พระเจ้าจงึ ทรงถามว่า อิบลสี เอย สูเจ้าเปน็ อะไร ไปถึงไม่ยอมร่วมกับบรรดาผูก้ ราบนบนอบ มนั ตอบวา่ ไมเ่ ปน็ การ สมควรที่ ันจะกราบนบนอบต่อมนุษย์ที่พระองค์ทรงสร้างเขามาจากดิน โคลนเน่าทแี่ ห้งแขง็ พระองคจ์ ึงตรสั วา่ จงออกไปจากทีน่ ีเ่ สยี เพราะสเู จา้ ไดก้ ลายเปน็
อลั ิจญร์ ผ้ถู กู สาปแชง่ แลว้ และการถกู สาปแช่งน้ีจะตกอยกู่ ับสูเจา้ ตลอดไปจน กระทง่ั ถึงวนั แห่งการตอบแทน ซาตานจงึ ไดข้ อว่า โอ้พระผอู้ ภิบาล ของ ัน โปรดผ่อนปรนเวลาใหแ้ ก่ ันจนกระท่งั ถงึ วนั ทม่ี นษุ ย์จะถกู ทาำ ให้ ฟืน้ คืนชพี ข้ึนมาอีกครัง้ หน่งึ พระองคท์ รงกล่าวว่า ได้ สเู จ้าจะไดร้ ับ การผอ่ นปรน ไปจนถงึ เวลาท่ไี ดถ้ กู กาำ หนดไว้ มนั กลา่ ววา่ โอพ้ ระผู้อภิบาลของ นั เนื่องจากพระองค์ไดท้ รง ทาำ ให้ นั หลงทางไป ันจะสรา้ งส่ิงเยา้ ยวนตา่ งๆสาำ หรบั พวกเขาในโลก นแ้ี ละจะลอ่ ลวงพวกเขา ยกเวน้ บ่าวบางคนทพ่ี ระองค์ทรงเลอื กไว้ สำาหรับพระองคเ์ อง พระเจ้าทรงกลา่ วว่า นีค่ ือแนวทางอันเทย่ี งตรงทีม่ าถึง นั สูเจ้า ไมม่ อี าำ นาจใดๆเหนอื ปวงบา่ วผูจ้ รงิ ใจของ ัน นอกจากบรรดาผหู้ ลงผดิ ที่ ตามสเู จา้ แน่นอน นรกคอื สถานท่ีทพี่ วกเขาได้ถกู กาำ หนดไว้ 44 มนั มี เจด็ ประตู และแต่ละประตูได้ถกู กำาหนดไว้สำาหรับแตล่ ะกลุ่มของพวกเขา 45 ส่วนผู้เกรงกลัวพระเจา้ นัน้ จะได้พาำ นกั อยูท่ า่ มกลางสวนหลาก หลายและน้ำาพมุ ากมาย (พวกเขาจะถูกบอกวา่ ) จงเขา้ มาในนดี้ ้วย ความสันตแิ ละปลอดภัย 47 เราจะขจัดสิง่ หมน่ หมองแมแ้ ต่เพียงนอ้ ย นดิ ออกไปจากหัวใจของพวกเขา และพวกเขาจะเป็นเหมอื นพี่นอ้ งทนี่ งั่ หนั หนา้ เข้าหากนั อยบู่ นฟกู พวกเขาจะไมม่ งี านให้ต้องเหนือ่ ยล้าและ พวกเขาจะไมถ่ กู นาำ ออกมาจากน้นั (โอ้ นบ)ี จงบอกปวงบ่าวของ นั ว่า นั เปน็ ผใู้ หอ้ ภยั และผู้ทรงเมตตาเสมอ แต่การลงโทษของ ันก็ เป็นการลงโทษอนั เจ็บปวด จงบอกพวกเขาถึงเรื่องราวของแขกของอิบรอ ีม เม่ือพวกเขาได้ มายงั เขา พวกเขาไดก้ ลา่ ววา่ ศานติ แต่เขากล่าววา่ เรากลวั พวกท่าน พวกเขาจึงกล่าวว่า จงอยา่ กลัวเราเลย เราจะแจง้ ขา่ วดแี ก่ทา่ น ท่าน จะมลี กู ชายคนหนง่ึ ที่มีความ ลาดหลกั แหลม 54 อบิ รอ มี กล่าวว่า พวก ท่านมาบอกข่าวดีว่า ันจะมีลูกในตอนที่ ันอยู่ในวัยชราอย่างน้ีกระนั้น
พื้นท่ีภูเขา หรอื ขา่ วดอี ะไรกนั ท่ีพวกท่านบอก ัน 55 พวกเขากล่าววา่ เราแจง้ ขา่ วดแี ก่ท่านจรงิ ๆ ดงั นั้น ท่านจงอย่าเปน็ ผู้สนิ้ หวงั อิบรอ มี ได้ตอบ ว่า จะมกี แ็ ตค่ นหลงผดิ เท่านัน้ ที่ส้นิ หวังในความเมตตาของพระผู้อภิบาล ของเขา 57 แลว้ เขาได้ถามพวกเขาวา่ พวกท่านถูกส่งมาดว้ ยเหตุอะไรหรอื พวกเขากล่าววา่ เราถกู ส่งมาเพอื่ (ลงโทษ)หมชู่ นผ้ทู ำาผดิ ยกเวน้ ครอบครวั ของลู เราจะช่วยพวกเขาทงั้ หมด ยกเวน้ ภรรยาของเขาท่ี ไดถ้ กู กำาหนดไว้แลว้ วา่ จะยงั คงอยู่บรรดาผทู้ ี่อยูข่ า้ งหลัง(และจะขาดทุน) เม่ือบรรดาทตู เหลา่ นี้มาหาลู และครอบครวั ของเขา เขากลา่ วว่า พวกท่านดูเหมอื นคนแปลกหน้า(สาำ หรบั นั ) พวกเขากลา่ วว่า มไิ ด้ เรามาหาทา่ นดว้ ยเรอื่ งทีผ่ ู้คนเหลา่ นถี้ กเถยี งกัน เรามายังทา่ นพรอ้ ม กบั ความจรงิ และแนน่ อน เราพูดความจรงิ ดังนัน้ ทา่ นกับครอบครวั ของท่านจงเดินทางออกไปในยามสุดท้ายของกลางคืนและตัวท่านเอง เดนิ ขา้ งหลงั พวกเขา จงอยา่ ให้ใครในหม่พู วกทา่ นหันหลงั กลบั มามอง ขา้ งหลงั แต่จงมงุ่ ตรงไปตามที่ทา่ นถูกบญั ชา เราไดแ้ จง้ เขาถงึ คาำ บัญชาของเราว่าพวกเขาจะถูกทาำ ลายภายในยามเช้าน้ี ชาวเมืองไดว้ งิ่ กรูกนั มายงั บา้ นของลู อย่างสนุกสนาน เขา(ลู ) ได้บอกคนเหลา่ นั้นวา่ คนเหลา่ นีค้ ือแขกของ ัน ดงั นน้ั จงอย่าทำาให้ ัน ต้องเสียเกียรติเลย จงเกรงกลวั พระเจ้าและจงอย่าทาำ ให้ ันตอ้ งอบั อาย ขายหนา้ พวกเขาตอบวา่ เราไมไ่ ด้หา้ มทา่ นต้อนรับคนแปลกหนา้ มใิ ช่หรอื ในท่ีสดุ ลู ได้กลา่ ววา่ น่ีคือบรรดาลูกสาวของ นั ถ้าหาก พวกท่านต้องการ ขอสาบานด้วยชวี ติ ของเจ้า โอ้นบี ในเวลาน้นั พวกเขาตกอยใู่ ต้ อารมณ์ตำ่าอย่างหนา้ มืดตามัว ในท่สี ุด การระเบดิ (จากการลงโทษของ เรา)อยา่ งรุนแรงไดเ้ กิดขน้ึ แกพ่ วกเขาในยามเช้า 74 เราได้พลิกเมืองนนั้ ควา่ำ ลงและเราไดก้ ระหน่าำ พวกเขาดว้ ยหินเผาทตี่ กมาดุจห่า น 75 แท้จริง
อลั ิจญร์ ในเร่อื งราวนี้มสี ัญญาณหลายอย่างแก่คนทีม่ ีความเขา้ ใจ ดนิ แดนท่ีถกู ทาำ ลายนยี้ งั คงมีอยู่บนเสน้ ทางสญั จร 77 แทจ้ รงิ ในน้ันมีสัญญาณสำาหรับ บรรดาผู้ศรทั ธา เนือ่ งจากชาวอยั กะ ฺ(ชาวต้นไม)้ เปน็ ผูท้ าำ ความผิด ดงั นัน้ เรา จึงได้ลงโทษพวกเขาและซากเมืองท่ีถูกทำาลายของหมู่ชนทั้งสองน้ียังคง มีให้เหน็ อย่บู นทางสญั จร ชาว จิ ญรก์ ป็ เิ สธบรรดาศาสนทูตของเรา เราได้ประทานสัญญาณท้งั หลายของเรา แต่พวกเขาไมใ่ ส่ใจตอ่ สัญญาณเหลา่ น้นั พวกเขาสกัดภูเขาเพอ่ื ทาำ เปน็ ที่อยูอ่ าศยั อยา่ งม่ันคง ปลอดภยั แตใ่ นทส่ี ดุ การระเบดิ อย่างกกึ กอ้ งไดเ้ กิดขึน้ แก่พวกเขาใน เชา้ วนั หนึง่ และสงิ่ ที่พวกเขาไดท้ ำาไว้น้ันไมไ่ ดท้ ำาประโยชนอ์ ะไรใหแ้ ก่ พวกเขาเลย เราได้สร้างชัน้ ฟ้าทงั้ หลายและแผ่นดินและทกุ สิง่ ทอ่ี ย่ใู นระหว่าง ทง้ั สองน้ันตามความต้องการของสจั ธรรมและวทิ ยปญั ญา ยามอวสานจะ มาอย่างแนน่ อน ดังน้นั (มุ ัมมัด) จงมองข้าม(ความผดิ ของพวกเขา)ด้วย การใหอ้ ภยั โดยปรานี แท้จริง พระผู้อภบิ าลของเจา้ เปน็ ผ้ทู รงสรา้ งทุก สรรพสง่ิ และผ้ทู รงรอบรู้ เราไดป้ ระทานแก่เจ้าซ่งึ เจด็ โองการทถ่ี กู อา่ นแลว้ อ่านอกี และเรา ไดป้ ระทานกรุ อานอันย่งิ ใหญแ่ กเ่ จ้าดว้ ย จงอยา่ มองไปท่ีความมงั่ ค่ัง ทางโลกที่เราไดป้ ระทานแกบ่ างคนในหมูพ่ วกเขา และจงอยา่ ทกุ ขโ์ ศกต่อ สภาพของพวกเขา แต่จงเอาใจใสต่ ่อบรรดาผู้ศรัทธา จงบอก(บรรดาผู้ ป เิ สธศรัทธา)วา่ ันเปน็ เพียงผ้ตู ักเตอื นธรรมดาเทา่ นั้น (คำาเตอื น นี้)เป็นเหมือนดังคำาเตือนท่ีเราได้ส่งลงมายังบรรดาผู้สร้างความแตกแยก และผูท้ าำ ใหก้ ุรอานแยกออกเปน็ สว่ นๆ ขอสาบานดว้ ยพระผอู้ ภิบาล ของเจา้ เราจะถามพวกเขาทง้ั หมด เก่ยี วกับสงิ่ ท่พี วกเขาไดก้ ระทาำ ไว้ (โอ้ นบ)ี จงประกาศออกไปอยา่ งเปดิ เผยถงึ สิ่งที่เจ้าได้ถกู บัญชา และจงอยา่ ใส่ใจต่อบรรดาผตู้ งั้ ภาคี แค่เราก็เพยี งพอแล้วสาำ หรบั เจา้
ผ้งึ ทจ่ี ะจัดการผเู้ ย้ยหยนั ผู้ทีน่ าำ สิ่งเคารพบูชาอ่ืนๆมาเป็นภาครี ่วมกับ พระเจ้า ในไม่ช้า พวกเขาจะไดร้ ู้ เรารู้ว่าหวั ใจของเจ้าเป็นทุกขต์ อ่ สิ่ง ท่พี วกเขากล่าว จงสดุดีสรรเสรญิ พระผอู้ ภบิ าลของเจา้ และจงเปน็ ผู้ กราบกรานตอ่ พระองค์ และจงเคารพสกั การะพระผู้อภิบาลของเจา้ ตราบจนกระท่งั เวลาสดุ ท้ายท่จี ะมาอยา่ งแน่นอน 16. ผงึ้ อัล-นะฮล์ ุ ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผู้ทรงกรุณาปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ การตัดสนิ ของพระเจา้ ได้มาแล้ว ดังน้ัน ไม่ตอ้ งเรง่ เร้าให้มันเกิดขน้ึ โดย เรว็ พระองค์นัน้ ทรงบรสิ ุทธิ์ย่งิ และทรงสูงส่งเหนอื กว่าสง่ิ ท่ีพวกเขานำามา ตง้ั ภาคกี ับพระองค์ พระองคไ์ ดส้ ง่ ทตู สวรรค์ลงมาพรอ้ มกบั การดลใจ โดยคำาบัญชาของพระองค์ยังบ่าวของพระองค์ที่พระองค์ทรงประสงค์โดย ส่งั ว่า จงเตอื นผูค้ นวา่ ไม่มพี ระเจ้าอืน่ ใดนอกจาก นั ดงั นน้ั จงเกรงกลวั ัน พระองคท์ รงสรา้ งช้ันฟา้ ทง้ั หลายและแผน่ ดินเพ่อื วตั ถุประสงค์ ท่ีแท้จริง พระองค์ทรงสงู สง่ เหนอื ส่งิ ใดก็ตามทีพ่ วกเขานาำ มาเป็นภาคกี บั พระองค์ 4 พระองคท์ รงสร้างมนษุ ยจ์ ากหยดเชือ้ อสุจิ แลว้ ดสู ิ เขากลับเปน็ ผู้ โต้เถียงอย่างเปดิ เผย 5 พระองคท์ รงสรา้ งปศุสตั วท์ ี่ใหเ้ สอ้ื ผา้ แก่สเู จ้าได้ อบอ่นุ และใหเ้ ปน็ อาหารแกส่ เู จา้ ไดก้ นิ และในตัวพวกมันยงั มีประโยชน์ อ่นื ๆอีกมากมาย พวกมันดมู ีความสขุ เมอ่ื สเู จ้าตอ้ นมันกลบั คอกในตอน คาำ่ และตอ้ นมนั ออกไปยังทงุ่ หญา้ ในตอนเช้า 7 พวกมนั บรรทกุ สมั ภาระ ของสูเจ้าไปยังแดนไกลท่ีสูเจ้าไม่สามารถไปถึงได้ถ้าไม่ใช้ความพยายาม อยา่ งหนัก แท้จรงิ พระผู้อภิบาลของสูเจ้านัน้ ทรงเอ็นดูและทรงเมตตา
เสมอ พระองค์ไดท้ รงสรา้ งม้า ลอ่ และลาเพอ่ื ที่ว่าสูเจา้ จะไดข้ ม่ี นั และ เพื่อมนั จะไดส้ รา้ งความงามใหแ้ กช่ ีวิตของสเู จา้ และพระองค์ทรงสรา้ งส่งิ อ่ืนอกี มายท่สี ูเจา้ ไมร่ ู้ ทางทีเ่ ท่ยี งตรงนาำ ไปสพู่ ระเจ้าและมีหลายทางท่ีเบี่ยงเบนออกไป จากแนวทางที่ถูกต้อง หากพระองคท์ รงประสงค์ พระองค์จะทรงนำาทาง สเู จา้ ท้ังหมด พระองค์คือผู้ทรงประทานน้ำาลงมาจากท้องฟ้าสาำ หรบั สเู จา้ เพือ่ ใช้ด่ืมและจากนำ้านั้นได้ก่อให้เกิดพืชพันธ์ุที่สูเจ้าเล้ียงปศุสัตว์ของสูเจ้า และดว้ ยนำา้ นนั้ พระองคไ์ ดท้ รงทาำ ใหข้ ้าวโพดและมะกอก อินทผลมั และองุ่นและผลไมอ้ ื่นๆอีกหลายชนดิ เติบโตขึน้ เพอื่ สูเจ้า แนน่ อน ในนนั้ มี สัญญาณอันยิง่ ใหญส่ าำ หรับหมู่ชนผ้ตู รกึ ตรอง พระองคไ์ ด้ทรงทำาให้กลางคนื และกลางวัน ดวงอาทิตย์และดวง จันทร์เป็นประโยชน์ต่อสูเจ้าและดวงดาวท้ังหมดอยู่ภายใต้คำาบัญชาของ พระองค์ แทจ้ ริง ในนน้ั มีสัญญาณมากมายสำาหรบั หมชู่ นผ้เู ข้าใจ บน แผ่นดนิ นี้ พระองคไ์ ดท้ รงสรา้ งสรรพส่งิ ทหี่ ลากสไี วส้ ำาหรับสูเจ้า แท้จรงิ แล้ว ในน้นั มสี ญั ญาณสำาหรบั บรรดาผทู้ ี่ตรกึ ตรอง พระองค์คอื ผูท้ รงทาำ ใหท้ ะเลเป็นประโยชน์ต่อสเู จ้าเพ่อื ทส่ี เู จ้าจะได้ เน้ือปลาสดๆจากมันมากินและเอาสิ่งประดับออกมาจากมันเพื่อสวมใส่ และสเู จ้าได้เหน็ เรือแล่น ่ามันไป พระองคท์ รงทำาสิ่งเหล่านี้ทั้งหมดเพือ่ สูเจ้าจะได้แสวงหาความโปรดปรานจากพระองค์และแสดงความกตัญญู ต่อพระองค์ พระองคไ์ ด้ทรงปกั ภเู ขาลงไปในแผน่ ดินอย่างมั่นคงเพราะเกรง วา่ มนั จะสั่นไหวขา้ งใตส้ เู จา้ พระองค์ได้ทรงให้มแี ม่น้ำาและทางตาม ธรรมชาตเิ พ่อื ทว่ี ่าสเู จ้าจะได้พบทางของสูเจา้ พระองค์ไดท้ รงสรา้ ง เครอ่ื งหมายตา่ งๆเพือ่ นำาทางผูค้ น โดยสงิ่ เหลา่ นีแ้ ละโดยดวงดาวท่พี วก เขาได้ถูกนำาทางอยา่ งถกู ตอ้ ง
ผึ้ง แล้วพระองคผ์ ทู้ รงสรา้ งจะเหมอื นกบั ผทู้ ่ไี ม่ได้สร้างส่ิงใดกระนน้ั หรอื ถึงขนาดนแ้ี ล้วสเู จา้ ยังไมเ่ ข้าใจอกี หรือ ถ้าสเู จา้ จะนบั ความ โปรดปรานของพระเจ้า สเู จ้าไมอ่ าจท่จี ะนบั มันได้ แท้จรงิ พระเจา้ เปน็ ผทู้ รงใหอ้ ภัยและผทู้ รงเมตตาเสมอ พระเจ้าทรงรู้ท้งั หมดทส่ี ูเจ้าซ่อน เร้นและทีส่ เู จา้ เปิดเผย บรรดาสงิ่ ท่ีสูเจา้ วงิ วอนนอกไปจากพระเจ้าไมไ่ ด้สรา้ งสิ่งใด แตพ่ วก มนั เองตา่ งหากท่ถี กู สร้าง พวกมนั ตาย ไมม่ ีชีวิตและพวกมนั ไม่รู้เลย วา่ พวกมันจะถกู ทาำ ใหฟ้ ืน้ คนื ชีพขนึ้ มาอีก พระเจ้าของสเู จา้ คือพระเจ้า องคด์ ยี ว ส่วนบรรดาผ้ไู ม่ศรทั ธาในโลกหน้า หวั ใจของพวกเขาไมย่ อมรับ ความจริงและพวกเขามีแต่ความหยิง่ ผยอง แน่นอน พระเจ้าทรงรดู้ ถี งึ การกระทำาของพวกเขาทั้งหมดทั้งท่ปี ดิ บังและที่เปดิ เผย และพระองค์ไม่ ทรงรักบรรดาผู้หย่ิงผยอง เม่ือพวกเขาถูกถามวา่ อะไรเลา่ ทพี่ ระผ้อู ภิบาลของพวกทา่ นสง่ มา พวกเขากลา่ ววา่ มนั เปน็ เพียงตำานานในอดตี จงปลอ่ ยใหพ้ วก เขาแบกภาระของพวกเขาไว้อย่างเต็มท่ีในวันแห่งการฟ้ืนคืนชีพพร้อม กับภาระบางส่วนของบรรดาผู้ท่ีพวกเขาทำาให้หลงทางโดยไม่มีความรู้ ด้วย จงรู้ไวเ้ ถิดวา่ ภาระท่พี วกเขาแบกไวน้ ้ันชา่ งเลวร้ายเหลือเกิน บรรดาผู้คนกอ่ นหน้าพวกเขาไดเ้ คยวางแผนรา้ ยเชน่ กนั แต่พระเจ้า ทรงทำาลายราก านของส่ิงท่ีพวกเขาปลูกสร้างข้ึนมาและหลังคาของมัน ไดถ้ ลม่ ลงมาบนหวั ของพวกเขาจากข้างบน การลงโทษนไ้ี ดเ้ กิดข้ึนแก่ พวกเขาจากทางทพ่ี วกเขาไม่คาดคดิ แล้วในวนั แหง่ การฟน้ื คืนชพี พระเจ้าจะทรงทาำ ให้พวกเขาอัปยศและตกตา่ำ พระองคจ์ ะทรงกล่าวแก่ พวกเขาว่า ไหนเล่าหนุ้ ส่วนของ นั ท่สี ูเจา้ เคยนำามาโตแ้ ยง้ (ทางนาำ ของ ัน) บรรดาผูไ้ ดร้ ับความรู้จะกลา่ ววา่ วนั นม้ี ีความอปั ยศและความ ทุกขส์ ำาหรับผ้ปู ิเสธสัจธรรมอย่างแน่นอน บรรดาผู้ทท่ี ตู สวรรคม์ าเอาชวี ิตของพวกเขาในขณะที่พวกเขากำาลัง
อัล นะ ล์ ุ อธรรมตอ่ ตัวเองอยูจ่ ะยอมจำานนโดยกล่าววา่ เราไมไ่ ดท้ าำ ความชัว่ อะไร เลย ทตู สวรรค์จะกลา่ ววา่ พระเจ้าทรงรดู้ ถี งึ สงิ่ ทส่ี เู จ้ากระทำา จงเขา้ ประตนู รกไป ท่ีน่ันสเู จา้ จะพำานกั อยู่ในนน้ั ตลอดกาล แทจ้ รงิ น่นั เป็นที่ พำานักอันเลวร้ายสาำ หรบั ผู้หยงิ่ ผยอง เมอ่ื ผ้เู กรงกลวั พระเจ้าถกู ถามวา่ อะไรเลา่ ทพ่ี ระผู้อภิบาลของสเู จา้ ได้ประทานมา พวกเขากล่าววา่ ความดี รางวัลตอบแทนของบรรดา ผู้ทำาความดใี นโลกน้คี ือส่งิ ดี แต่ทด่ี ีย่งิ กว่านั้นอกี คือทพี่ ำานักของพวกเขา ในโลกหน้า ท่ีพำานักของผมู้ ีคุณธรรมนนั้ ช่างดีเสียนีก่ ระไร พวกเขาจะ เข้าไปในสวนสวรรค์แห่งความนิรันดรซ่ึงในน้ันมีสายนำ้าไหลอยู่ท่ีเท้าของ พวกเขา พวกเขาจะได้พบทกุ สิ่งท่ีพวกเขาตอ้ งการ นี่เป็นการตอบแทน สำาหรับผ้มู ีคณุ ธรรม บรรดาผู้ทีช่ วี ติ ของพวกเขาถกู ทตู สวรรคม์ ารับไป ในสภาพทสี่ ะอาดผุดผอ่ ง บรรดาทูตสวรรค์จะกลา่ ว(แก่พวกเขา)ว่า สันติ จงมแี ดท่ า่ น จงเข้าไปในสวรรค์เพราะ(ความด)ี ท่ีพวกทา่ นไดท้ ำาไว้(ใน โลก) (โอม้ ุ ัมมดั ) พวกเขายงั คอยทตู สวรรคใ์ ห้มายังพวกเขาหรอื คอยให้ พระเจ้าตดั สินพวกเขา หลายคนแล้วก่อนหน้าพวกเขาท่ที าำ เช่นเดียวกัน น้ี พระเจ้าไมไ่ ด้ทรงอธรรมตอ่ พวกเขา แต่พวกเขาเองต่างหากท่ีอธรรม ต่อตวั ของพวกเขาเอง ในท่ีสดุ แล้ว การทำาชว่ั ของพวกเขาได้นำาผล กรรมชั่วมายังพวกเขาและสิ่งท่ีพวกเขาเคยหัวเราะเยาะนั้นก็ได้ล้อมพวก เขาไว้ บรรดาผนู้ าำ สง่ิ อืน่ มาเปน็ ภาคีกับพระเจ้ากล่าววา่ ถ้าหากพระเจา้ ทรงประสงค์ ท้ังเราและบรรพบรุ ษุ ของเราคงจะไมเ่ คารพสักการะส่งิ ใด อ่นื นอกไปจากพระเจ้า และเราจะไมท่ ำาใหส้ ่ิงใดเปน็ ท่ตี ้องหา้ มหากไม่ใช่ พระประสงค์ของพระองค์ คาำ แกต้ วั เช่นนไ้ี ด้เคยถูกยกข้ึนมาแล้วโดย บรรดาผู้คนกอ่ นหน้าพวกเขา หน้าท่ีของบรรดาศาสนทตู ก็แคเ่ พยี งนำา สาสน์มาบอกใหเ้ ปน็ ทีช่ ัดเจน
ผงึ้ ดงั นัน้ ทุกชนชาตเิ ราจงึ ใหม้ ศี าสนาทตู ที่กลา่ วว่า จงเคารพสกั การะพระเจา้ และจงหลีกหา่ งจากสง่ิ ท่ีช่วั ร้าย หลงั จากนั้น พระเจา้ ได้ ทรงนำาทางพวกเขาบางคนในขณะท่ีบางคนในหมู่พวกเขาสมควรได้รับ ความหายนะ ดงั นั้น จงเดนิ ทางไปตามแผ่นดนิ แล้วดูวา่ จดุ จบของบรรดา ผู้ป เิ สธบรรดาศาสนาทตู น้นั เปน็ อย่างไร (โอ้มุ มั มดั ) ถงึ แม้เจ้า ตอ้ งการจะนาำ ทางพวกเขา (จงรูไ้ ว้เถดิ ว่า) พระเจ้าไม่ทรงนาำ ทางผู้ทรง พระองค์ทรงปล่อยใหห้ ลงทาง(เพราะพวกเขาป ิเสธสจั ธรรม)และคนเชน่ นั้นจะไม่มผี ้ชู ่วยเหลอื พวกเขาสาบานต่อพระเจา้ อย่างหนักแนน่ จริงจงั วา่ พระเจา้ จะ ไม่ทรงทำาให้ผตู้ ายแล้วฟืน้ ขน้ึ มาอีก ถงึ กระนน้ั กต็ าม มนั เปน็ สญั ญาที่ พระองค์ได้ทรงทำาไว้กบั พระองคเ์ องแลว้ แตม่ นุษย์ส่วนมากไม่รู้ มันจะ ต้องเป็นเช่นน้ันเพื่อที่พระองค์จะได้ทรงเปิดเผยให้พวกเขาเห็นสิ่งท่ีพวก เขากำาลังขัดแย้งกัน และเพื่อทบี่ รรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรมจะไดร้ ู้วา่ พวกเขา เปน็ ผโู้ กหก เมอ่ื เราปรารถนาทจ่ี ะทำาให้สิ่งใดเกิดขึ้น เราแคก่ ล่าววา่ จงเปน็ แล้วมันก็เป็นขึ้นมา ส่วนบรรดาผู้ท้งิ บา้ นของพวกเขาเพ่อื หนทางของพระเจา้ หลงั จาก ถูกกดข่ี เราจะให้ท่พี าำ นักทด่ี แี ก่พวกเขาในโลกน้ี แตร่ างวลั ตอบแทนใน โลกหนา้ น้ันดกี วา่ มากมายถา้ หากพวกเขารู้ พวกเขาคือบรรดาผู้อดทน และไว้วางใจในพระผู้อภบิ าลของพวกเขา (โอ้มุ ัมมดั ) ก่อนหนา้ เจ้า บรรดาศาสนทตู ท่เี ราสง่ มาก็เป็นมนุษย์ ที่เราไดด้ ลใจ(วะ ีย)์ พวกเขา ลองถามชาวคัมภรี ด์ กู ็ไดถ้ ้าหากเจา้ ไมร่ ู้ 44 เราได้สง่ พวกเขามาพร้อมกบั สญั ญาณอนั ชดั เจนและบรรดาคมั ภีร์ และ เราได้ส่งการตักเตอื นมาใหเ้ จา้ (โอม้ ุ มั มัด) เพอื่ ท่เี จ้าจะได้อธิบายให้เปน็ ที่กระจ่างแก่ผู้คนซึ่งคำาสอนของคัมภีร์ท่ีถูกส่งมาสำาหรับพวกเขาและเพ่ือ ที่พวกเขาจะไดต้ รึกตรอง 45 พวกคนทว่ี างแผนรา้ ยรสู้ ึกมนั่ ใจหรอื ว่าพระเจ้าจะไมท่ าำ ใหพ้ วกเขา
อัล นะ ์ลุ จมลงไปในแผ่นดนิ หรอื ม่นั ใจวา่ การลงโทษจะไม่เกดิ ขึน้ กับพวกเขาจาก ท่ไี หนกไ็ ด้ทีพ่ วกเขาไม่รตู้ วั หรอื พระองคจ์ ะไม่ทรงเอาชีวิตของพวก เขาโดยทนั ทใี นขณะที่พวกเขาทาำ กิจวตั รประจำาวันอยู่ และพวกเขาไม่มี อาำ นาจท่จี ะยบั ย้งั พระองค์ได้ 47 หรอื มัน่ ใจว่าพระองคจ์ ะไมท่ รงลงโทษ พวกเขาโดยการทำาให้พวกเขาหวาดผวา แท้จรงิ พระผูอ้ ภบิ าลของสเู จา้ นั้นเป็นผู้ทรงเอน็ ดูและผู้ทรงเมตตา พวกเขาไม่สังเกตส่งิ ทพี่ ระเจ้าทรงสรา้ งมาหรือว่ามันทอดเงาจาก ทางขวาและทางซ้ายโดยนบนอบตอ่ พระเจา้ แต่โดยดี ทุกสงิ่ ในช้ันฟ้า ทั้งหลายและสง่ิ ถูกสร้างท้งั หมดแผน่ ดนิ และบรรดาทตู สวรรค์ต่างนบนอบ สกั การะตอ่ พระเจา้ ไมม่ ีส่งิ ใดหรอื ผู้ใดแสดงความยโสโอหงั เลย พวก เขาเหล่านั้นเกรงกลัวพระผู้อภิบาลของพวกเขาผู้ทรงอยู่เหนือพวกเขา และทำาตามที่พวกเขาถูกบญั ชา พระเจ้าได้ทรงบัญชาวา่ จงอย่ายึดถอื พระเจา้ สององคเ์ พราะ พระองค์คือพระเจ้าที่แท้จรงิ แตเ่ พยี งองค์เดียว ดงั นน้ั จงเกรงกลวั เ พาะ นั เทา่ นนั้ ทุกสรรพสง่ิ ในช้นั ฟ้าทั้งหลายและแผน่ ดินเป็นของพระเจ้า และการเชือ่ ฟังมีไว้สำาหรับพระองค์เท่านั้น แล้วสูเจา้ ยังกลวั ผู้ใดนอกไป จากพระเจ้ากระนน้ั หรือ ความโปรดปรานอนั ใดก็แลว้ แตท่ ี่สเู จา้ ไดร้ บั นัน้ ล้วนมาจากพระเจ้า ทั้งสน้ิ เมอ่ื สเู จา้ ประสบความทกุ ข์ยากลาำ บาก สูเจา้ ก็หันไปขอความชว่ ย เหลือต่อพระองค์ 54 แต่เม่ือพระองคบ์ รรเทาความทุกขร์ อ้ นให้แก่สเู จา้ ได้ไม่ทันไร สว่ นหน่งึ ของสูเจ้าก็เรม่ิ เอาสิ่งอนื่ มาเป็นภาคีรว่ มกับพระผู้ อภบิ าลของพวกเขา 55 เปน็ การแสดงความเนรคณุ ตอ่ สง่ิ ทีเ่ ราได้ประทาน แกพ่ วกเขา เอาเถอะ สูเจ้าจงรนื่ เริงไป เพราะในไมช่ า้ สเู จา้ จะได้รู้ พวกเขาไดเ้ อาสว่ นแบ่งจากปจั จัยท่ีเราได้ประทานแกพ่ วกเขาไปให้ แก(่ พระเจา้ จอมปลอม)ผู้ท่พี วกเขาไม่รอู้ ะไรเลย สูเจ้าจะต้องถูกเรยี กไป สอบสวนเก่ยี วกบั ความเทจ็ ท่ีสูเจา้ ไดก้ ุขึ้นมาอย่างแนน่ อน
ผ้งึ 57 พวกเขาแต่งต้ังลกู สาวใหพ้ ระเจา้ มหาบรสิ ทุ ธิ์ย่ิงคือพระองค์ แต่ สาำ หรบั พวกเขาเองน้นั พวกเขาอยากจะมีในส่งิ ทพ่ี วกเขาต้องการ(คือมี บตุ รชาย) เม่อื ผู้ใดในหมพู่ วกเขาไดร้ ับแจง้ ขา่ ววา่ ไดล้ ูกสาว ใบหน้า ของเขาจะหมองคลำา้ และเขาต้องกลำา้ กลนื ความขมข่นื ไว้ เขาจะหลบ ผู้คนเพราะความอับอายจากข่าวนี้และเขาจถามตัวเองว่าเขาจะทนทุกข์ ต่อลกู สาวของเขาดว้ ยความอปั ยศหรือ ังลูกสาวทงั้ เปน็ ชา่ งเปน็ การ ตัดสินอันชวั่ รา้ ยของพวกเขา ลักษณะของความชว่ั นี้เป็นของบรรดา ผูไ้ ม่ศรัทธาในโลกหนา้ สว่ นพระเจ้านั้น ความประเสริ ท้งั หลายเป็นของ พระองค์เพราะพระองค์คอื ผู้ทรงอำานาจ ผู้ทรงปรีชาญาณ ถ้าหากพระเจา้ จะทรงเอาโทษมนุษยโ์ ดยทันทที ี่พวกเขาทำาผิด พระองค์จะไม่ทรงปล่อยให้แม้แต่สิ่งมีชีวิตหน่ึงหลงเหลือไว้บนแผ่นดิน แต่พระองค์ไดท้ รงผ่อนผันให้พวกเขาจนถึงระยะเวลาท่ีกำาหนดไว้ เม่ือ เวลาน้ันมาถงึ พวกเขาจะหน่วงเหนี่ยวหรือเรง่ มนั กไ็ มไ่ ด้แม้แตช่ วั่ ขณะ เดียว สง่ิ ใดท่พี วกเขาไมช่ อบ พวกเขาถือวา่ ส่งิ นัน้ เป็นของพระเจา้ และ ล้ินของพวกเขาก็กล่าวคำาโกหกว่าส่ิงดีๆท้ังหมดมีไว้สำาหรับพวกเขาแล้ว ไมต่ ้องสงสัยเลย ส่ิงเดียวเทา่ นั้นทีร่ อคอยพวกเขาอย่คู ือไฟนรกทพ่ี วก เขาจะถูกเรง่ โยนเข้าไป (โอม้ ุ มั มดั ) สาบานดว้ ยพระเจ้าได้เลยวา่ เราไดส้ ง่ บรรดาศาสน ทูตมายงั ประชาชาตติ ่างๆกอ่ นหนา้ เจ้า แต่ซาตานไดท้ ำาให้การงาน(ท่ีชัว่ ร้าย)ของพวกเขาดูเปน็ เรอ่ื งดีสาำ หรบั พวกเขา และวันนี้ ซาตานอกี เช่น กันที่เป็นสหายของพวกเขาและพวกเขาจะได้รับการลงโทษอันเจ็บปวด เราได้ประทานคมั ภรี ์น้ีลงมาแกเ่ จ้าเพื่อทีเ่ จ้าจะได้สร้างความกระจ่างให้ พวกเขาในสงิ่ ท่ีพวกเขาขัดแย้งกนั ย่งิ ไปกวา่ น้ัน คัมภีรน์ ี้ได้ถูกประทาน ลงมาเป็นทางนำาและเป็นความเมตตาแกบ่ รรดาผู้ศรทั ธามนั พระเจา้ ไดป้ ระทานนาำ้ ลงมาจากทอ้ งฟา้ และโดย นนีเ้ องที่ทำาให้
อัล นะ ์ลุ แผ่นดนิ มีชีวิตข้ึนหลงั จากทม่ี นั ไดต้ ายไป แทจ้ รงิ แล้ว ในนัน้ มสี ัญญาณ สาำ หรบั บรรดาผ้ฟู ัง และแน่นอน มีบทเรยี นสาำ หรบั สูเจา้ ในปศสุ ตั ว์ เราไดใ้ หส้ เู จา้ ดื่ม สง่ิ ที่อยู่ในท้องของมันระหว่างมลู และเลอื ด นั่นคือ นมบรสิ ุทธ์ิทสี่ ดชนื่ สำาหรบั ผ้ดู ม่ื มนั เราไดใ้ หเ้ ครอ่ื งด่ืมแก่สเู จา้ จากอนิ ทผลมั และองนุ่ ซึ่ง สเู จา้ เองเอามาทาำ ของมึนเมาและอาหารที่ดี แท้จรงิ ในนนั้ มีสญั ญาณ สาำ หรบั บรรดาผ้มู คี วามเขา้ ใจ พระผอู้ ภบิ าลของสูเจ้าได้ทรงดลใจผงึ้ วา่ จงสรา้ งรังของพวกเจา้ ตามภเู ขา ต้นไมแ้ ละรา้ นท่ีมนุษยก์ ่อขึน้ แลว้ จงกินนำา้ หวานจากผล ไมท้ ุกชนดิ และป ิบัตติ ามทพ่ี ระผูอ้ ภบิ าลของพวกเจ้าไดท้ าำ ไว้ จาก ท้องของมันจะมีของเหลวหลากกลิ่นสีออกมาซึ่งในน้ันเป็นสิ่งบำาบัดโรค สาำ หรบั มนษุ ย์ แท้จริงแลว้ นเี่ ปน็ สัญญาณสาำ หรับหมชู่ นท่ีใช้ความคิด พระเจ้าไดท้ รงสร้างสเู จ้า แล้วทรงทำาใหส้ เู จา้ ตายและบางคนใน หมู่สูเจ้าได้มีชีวิตยืนยาวมาจนถึงวัยชราในสภาพที่น่าสงสารทั้งนี้เพื่อท่ี วา่ หลงั จากท่รี ูอ้ ะไรมาหมดแลว้ เขาจะไมร่ ูอ้ ะไรอกี แท้จริงแลว้ พระเจ้า เทา่ นนั้ เป็นผทู้ รงรอบรู้ ผู้ทรงอานุภาพ พระเจา้ ไดท้ รงประทานปจั จัยยงั ชพี แกบ่ างคนเหนือกว่าอกี บางคน แต่บรรดาผู้ได้รับความโปรดปรานมากกว่ากลับไม่ให้ปัจจัยยังชีพแก่บ่าว ของพวกเขาเพื่อท่ีท้ังสอง ่ายจะได้มีความเท่าเทียมกันในปัจจัยยังชีพ ถึงกระนน้ั แล้ว พวกเขายงั ป เิ สธความโปรดปรานของพระเจา้ อกี หรือ พระเจ้าได้ทรงสร้างคู่ครองสำาหรับสเู จา้ จากเผา่ พันธขุ์ องสูเจ้า เองและพระองค์เท่าน้ันที่ทรงประทานลูกและหลานจากภรรยาและ ทรงประทานปัจจัยยังชีพทด่ี แี ก่สูเจ้า ถงึ กระนั้นแลว้ พวกเขายงั ศรทั ธา ในความเท็จและป ิเสธความโปรดปรานของพระเจ้าอีกกระน้ันหรือ พวกเขาเคารพสักการะบรรดาผ้ทู ่ไี ม่ไดใ้ หป้ ัจจัยยังชพี แก่พวกเขา จากชน้ั ฟ้าทัง้ หลายและแผ่นดิน และไม่มอี าำ นาจท่จี ะทาำ เช่นน้ันไดแ้ ทน
ผึง้ พระเจ้ากระนัน้ หรอื 74 ดังนนั้ จงอย่าเปรียบเทียบสง่ิ ใดกบั พระเจ้า แท้จรงิ พระเจ้าทรงรอบรู้ แต่สเู จ้าไมร่ ู้ 75 พระเจา้ ได้ทรงยกข้อเปรียบเทยี บระหวา่ ง(ของชายสองคน) คนหน่ึง เป็นทาสที่มีเจ้าของและไม่มีอำานาจเหนือส่ิงใดกับอีกคนหน่ึงซึ่งเราได้ ประทานปัจจยั อยา่ งมากมายแกเ่ ขา แลว้ เขาได้ใช้จ่ายมันทงั้ โดยลบั และ โดยเปิดเผย ทงั้ สองคนนี้เทา่ เทยี มกันไหม บรรดาการสรรเสรญิ เปน็ ของพระเจา้ แตท่ วา่ คนสว่ นใหญไ่ ม่เขา้ ใจ พระเจ้าได้ทรงยกอกี ตัวอย่างหนงึ่ ระหวา่ งของชายสองคน คนหน่งึ เป็นใบ้หูหนวกและไม่สามารถทำาอะไรได้และกลายเป็นภาระแก่นาย ของเขา ไมว่ ่านายจะสง่ เขาไปทไ่ี หน เขากไ็ มไ่ ด้ทาำ อะไรท่เี ปน็ ประโยชน์ แต่มีชายอีกคนหน่ึงเป็นผู้ส่ังสอนในเร่ืองความยุติธรรมและป ิบัติตาม แนวทางทีถ่ กู ต้อง ทัง้ สองคนน้เี หมอื นกันกระนัน้ หรอื 77 พระเจา้ เทา่ น้นั ทีท่ รงมคี วามรู้ในสิ่งเร้นลบั ของช้ันฟ้าทง้ั หลายและ แผ่นดนิ และเกยี่ วกบั เรอ่ื งเวลาของการฟ้ืนคนื ชพี นนั้ มันจะไม่ใชเ้ วลา มากไปกวา่ ชัว่ พริบตาเดียวหรือไม่กน็ ้อยกวา่ น้ัน แทจ้ ริงแล้ว พระเจา้ ทรง มอี าำ นาจเหนือทกุ สรรพสิง่ พระเจ้าได้ทรงนาำ สูเจ้าออกมาจากครรภ์ของแมข่ องสูเจ้าในสภาพที่ สเู จา้ ไม่รู้อะไรเลย แลว้ พระองคไ์ ด้ทรงใหส้ ูเจา้ มหี ู ตาและสติปญั ญาท้ังนี้ เพื่อที่สเู จา้ จะได้กตญั ญู พวกเขาไม่สงั เกตหรอื ว่านกถูกทาำ ให้ลอยควา้ งอยู่กลางท้องฟ้าได้ อยา่ งไร ไม่มใี ครพยงุ มันไว้นอกจากพระเจ้า แท้จรงิ ในนัน้ มสี ญั ญาณ สาำ หรับหมู่คนผ้ศู รทั ธา พระเจา้ ได้ทรงทำาบา้ นของสูเจา้ ให้เป็นสถาน ทแี่ หง่ การพักผ่อนและความสงบสาำ หรบั สูเจา้ และไดท้ รงทาำ กระโจมจาก หนังสัตว์ให้สเู จ้าซ่งึ เบาในระหว่างเดนิ ทางและพกั แรม และจากขนและ ผมอนั ออ่ นนุ่มของปศสุ ตั ว์ พระองค์ไดท้ รงใหส้ เู จา้ มเี สอ้ื ผ้าและส่ิงของ เครือ่ งใช้มากมายทเี่ ป็นประโยชน์ต่อสเู จา้ ในชว่ งเวลาหน่งึ
อลั นะ ์ลุ พระเจ้าทรงสร้างรม่ เงาจากส่งิ ทีพ่ ระองค์ได้ทรงสรา้ งขน้ึ ทรงสร้าง ท่ีพักพิงให้แก่สูเจ้าในภูเขาและประทานเสื้อผ้าแก่สูเจ้าเพื่อปกป้องความ ร้อนและเสื้อผ้าท่ีจะปกป้องสเู จา้ ในการต่อสู้ ดังน้นั พระองคไ์ ดป้ ระทาน ความโปรดปรานของพระองค์แก่สูเจ้าอย่างสมบูรณ์ทั้งนี้เพ่ือท่ีสูเจ้าจะได้ นอบน้อมยอมจาำ นนตอ่ พระองค์ แตถ่ า้ หากพวกเขาไม่ใสใ่ จ (โอม้ ุ ัม มัด ไม่ต้องกังวล) หน้าทเี่ พียงอยา่ งเดยี วของเจา้ คอื การเผยแผส่ าสนใ์ ห้ เป็นทีช่ ัดเจนเท่านน้ั พวกเขาเหน็ ความโปรดปรานของพระเจ้า แตถ่ งึ กระน้นั พวกเขากลบั ป ิเสธมัน เพราะสว่ นใหญข่ องพวกเขาเป็นผู้ไม่รู้ คณุ ในวนั ทเ่ี ราจะใหม้ พี ยานขนึ้ จากทุกๆชาติ บรรดาผ้ปู เิ สธสัจธรรม จะไม่ไดร้ บั โอกาสใหแ้ ก้ตวั ใดๆ และจะไมถ่ ูกขอใหส้ าำ นึกผดิ กลับตัวใหม่ และเม่อื บรรดาผู้ทาำ ผดิ เห็นการลงโทษ การลงโทษของพวกเขาจะไม่ ได้รบั การลดหยอ่ นผ่อนผนั อกี เมอื่ บรรดาผ้ตู ้ังภาคีใหพ้ ระเจา้ เหน็ สงิ่ ทีพ่ วกเขานำามาต้งั ภาคกี บั พระองค์ พวกเขาจะกลา่ วว่า โอ้พระผ้อู ภบิ าลของเรา น่ีคือบรรดาภาคีท่ี เราเคยวิงวอนขอนอกไปจากพระองค์ แต่สิ่งทีพ่ วกเขาวิงวอนจะกลา่ ววา่ พวกเจา้ เป็นคนโกหก ในเวลานน้ั พวกเขาทง้ั หมดจะนอบน้อมยอม ตนต่อพระเจ้าและบรรดาส่ิงที่พวกเขากุขึ้นมาในโลกนี้จะหายไปจากพวก เขา เราจะลงโทษบรรดาผปู้ ิบัตติ ามแนวทางแห่งการป เิ สธสจั ธรรม และขัดขวางผู้อ่ืนจากแนวทางของพระเจ้าเป็นสองเท่าสำาหรับความเสีย หายท่ีพวกเขาไดส้ รา้ งข้ึน วันน้ันจะมาถงึ เมือ่ เราเรยี กพยานจากทกุ ประชาชาตเิ พื่อยืนยัน ตอ่ พวกเขาและเราจะเรียกเจา้ มาเปน็ พยานยนื ยนั ตอ่ คนเหลา่ นี้ เราได้ ประทานคัมภรี ์นี้แก่เจ้าเพือ่ ทาำ ใหท้ ุกส่งิ เปน็ ทช่ี ดั เจน เปน็ ทางนาำ เปน็ ความเมตตาและเปน็ ข่าวดีแก่บรรดาผนู้ อบนอ้ มยอมจำานนตอ่ พระเจา้ พระเจ้าทรงกำาชบั ในเร่ืองความยุติธรรม การทาำ ดีและเอ้อื เฟ้ือ
ผึ้ง เผอื่ แผ่ญาติสนิทและทรงห้ามสงิ่ ชวั่ ช้า ความลามกและการเบยี ดเบยี น พระองค์ทรงตกั เตอื นสูเจ้าเพ่อื ทีส่ ูเจา้ จะได้คดิ จงป ิบตั ิตามสญั ญากับพระเจ้าใหค้ รบถ้วนเมอ่ื สเู จา้ ไดท้ ำาสัญญา ไวก้ ับพระองค์ และจงอย่าทำาลายคำาสาบานของสูเจ้าหลงั จากที่มันไดถ้ ูก ยืนยันและสเู จา้ ได้ใหพ้ ระเจ้าเป็นพยานของสเู จ้าแลว้ เพราะพระเจ้าทรง รอบรทู้ ุกสงิ่ ทสี่ เู จา้ กระทำา จงอย่าป บิ ตั ติ นเหมอื นกบั ผู้หญิงท่พี ยายาม ป่ันด้ายจนแน่นแล้วก็คลายมันออกเป็นเส้นๆอีกโดยการเอาคำาสาบาน รว่ มกนั ของสเู จา้ มาเปน็ วธิ กี ารหลอกลวงกนั และกนั เพอ่ื ที่วา่ คนกลุม่ หนง่ึ จะได้เปรยี บคนอกี กลมุ่ หนง่ึ พระเจ้าทรงใช้สิง่ เหล่านีท้ ดสอบสเู จา้ แนน่ อน ในวันแหง่ การฟนื้ คืนชพี พระเจา้ จะทรงเปิดเผยใหส้ เู จ้าได้รถู้ งึ ความจริงเกีย่ วกบั ส่ิงทสี่ ูเจ้าขัดแยง้ กนั ถา้ หากพระเจา้ ทรงประสงค์ พระองค์จะทรงรวมสูเจา้ ใหเ้ ป็น ประชาชาตเิ ดียว แต่พระองค์ทรงปล่อยให้ผทู้ พี่ ระองค์ทรงประสงค์หลง ทางและทรงนำาทางแกผ่ ู้ทพี่ ระองค์ทรงประสงค์ และจงแน่ใจได้เลยว่า พระองค์จะทรงให้สเู จ้ารบั ผดิ ชอบในสิ่งทีส่ ูเจา้ ไดก้ ระทำาไว้ จงอย่าใช้คำาสาบานของสเู จา้ เพ่อื หลอกลวงกนั และกนั มิเชน่ นนั้ แล้ว เท้า(ของบางคน)จะล่ืนไถลออกไปหลังจากที่มันได้ยนื หยดั อย่าง ม่ันคงแล้วและสูเจ้าจะได้รับผลร้ายที่ติดตามมาจากการขัดขวางคนอ่ืน จากแนวทางของพระเจา้ และจะได้รับการลงโทษอยา่ งรนุ แรง จงอย่า แลกเปล่ียนสญั ญาของพระเจ้าเพ่อื ผลประโยชน์เลก็ ๆน้อยๆ แทจ้ รงิ แลว้ สิ่งท่ีอยกู่ ับพระเจา้ นน้ั ดีกว่ามากมายสำาหรบั สเู จา้ ถา้ หากวา่ สเู จา้ รู้ อะไรกต็ ามทอี่ ยูก่ ับสูเจ้านน้ั เป็นเพียงชั่วคราว แตส่ ิ่งที่อย่กู บั พระเจา้ น้นั จรี งั ยงั่ ยืนกว่า และเราจะตอบแทนผ้ทู ีอ่ ดทนตามทพ่ี วกเขาได้ กระทำาไว้อยา่ งดที ีส่ ุด ใครกต็ ามทีก่ ระทำาความดี ไมว่ ่าจะเปน็ ชายหรอื หญงิ กต็ าม หากเปน็ ผศู้ รัทธา เราจะให้เขามชี วี ติ ที่บรสิ ทุ ธิ์ในโลกนี้ และ
อลั นะ ์ลุ แนน่ อน เราจะตอบแทนคนเหลา่ น้ัน(ในโลกหน้า)ตามที่พวกเขาไดก้ ระทาำ ไว้อย่างดีท่สี ดุ เมือ่ เจา้ เรมิ่ ตน้ อา่ นกุรอาน จงขอความคมุ้ ครองต่อพระเจ้าใหพ้ น้ จากซาตานทถี่ ูกสาปแชง่ มนั ไม่มอี าำ นาจใดๆเหนือบรรดาผศู้ รทั ธาและ วางใจในพระผอู้ ภบิ าลของพวกเขา มันมีอำานาจกแ็ ตเ่ พาะกับบรรดา ผูเ้ ต็มใจป บิ ตั ติ ามมันและนาำ สิ่งอน่ื มาเป็นภาคกี บั พระเจ้าเท่าน้นั เม่อื เราได้ประทานข้อความหนงึ่ มาแทนข้อความหนง่ึ และ พระเจ้าทรงรดู้ ีทส่ี ดุ ถึงสิ่งทถ่ี ูกประทานมา พวกเขากลา่ ววา่ ทา่ นปลอม แปลงกรุ อานน้ีขึน้ มาเอง ความจรงิ แลว้ หาใช่เชน่ นน้ั ไม่ แตพ่ วกเขาส่วน ใหญไ่ มร่ คู้ วามจริง จงบอกพวกเขาวา่ วญิ ญาณบริสทุ ธิ์ไดน้ ำามันลง มาเป็นสจั ธรรมจากพระผอู้ ภิบาลของพวกทา่ น เพื่อท่ีพระองค์จะทรง ทำาใหค้ วามศรทั ธาของบรรดาผู้ศรทั ธาเกิดความเข้มแขง็ และเพ่ือเป็น ทางนาำ ทถี่ ูกตอ้ ง และเพือ่ แจ้งข่าวดแี กบ่ รรดาผู้นอบน้อมยอมจาำ นนตอ่ พระเจา้ แทจ้ รงิ เรารูด้ ีถงึ ส่ิงที่พวกเขากลา่ วเกย่ี วกบั เจ้าว่า ต้องมีใครบาง คนสอนเขาแน่ๆ แต่คนทพ่ี วกเขากล่าวถึงนน้ั พดู ภาษาต่างถิน่ แต่น(่ี กุ รอาน)เป็นภาษาอาหรับที่ชัดเจน พระเจ้าจะไม่ทรงนาำ ทางบรรดาผู้ ไมศ่ รัทธาในสญั ญาณทั้งหลายของพระองค์ และสำาหรบั พวกเขาจะมกี าร ลงโทษอันเจบ็ ปวด มีแต่บรรดาผสู้ รา้ งเรื่องเทจ็ เก่ยี วกบั พระเจา้ และ ไม่ศรทั ธาในสัญญาณทงั้ หลายของพระเจา้ เท่านน้ั พวกเขาเหลา่ นี้เป็นผู้ โกหก สาำ หรับผปู้ ิเสธพระเจา้ หลงั จากท่ไี ดศ้ รทั ธาแล้วยกเวน้ ผถู้ กู บงั คบั ให้ทำาเชน่ นั้นในขณะทหี่ วั ใจของเขายงั ยึดมัน่ ในการศรทั ธาอยู่ (เขาจะ ไม่ถกู เอาผดิ ) แตใ่ ครทยี่ อมรบั การป ิเสธด้วยความเตม็ ใจ เขาจะได้ รับความกร้ิวจากพระเจ้าและพวกเขาจะได้รับการลงโทษอย่างรุนแรง นน่ั เป็นเพราะวา่ พวกเขารกั ชีวิตของโลกน้ีมากกว่าชวี ติ โลกหน้าและ
ผ้ึง พระเจา้ จะไม่ทรงนาำ ทางบรรดาผปู้ ิเสธสจั ธรรม พระเจา้ ทรงปิด ผนึกหัวใจ หแู ละตาของคนพวกนไ้ี วแ้ ละพวกเขาได้กลายเป็นผูเ้ ยเมย และในโลกหน้า พวกเขาจะเปน็ ผขู้ าดทุน แน่นอน พระผู้อภิบาลของเจ้าทรงใหอ้ ภยั และทรงเมตตาอย่าง แน่นอนท่ีสุดต่อบรรดาผู้อพยพหลังจากถูกกดข่ีและต่อสู้อย่างถึงที่สุดใน หนทางของพระเจ้าและยังคงอดทน ในวนั นั้น ทกุ ชีวติ จะมารอ้ งขอ เพื่อตัวเองและทุกชีวิตจะได้รับการตอบแทนอย่างเต็มที่สำาหรับการกระ ทำาของตัวเองและพวกเขาจะไม่ได้รับความไม่เป็นธรรมเลยแม้แต่เพียง นิดเดียว พระเจ้าทรงยกตวั อยา่ งของเมืองหนง่ึ ซงึ่ มีความมนั่ คงปลอดภัย และสงบสขุ และไดร้ บั ปัจจัยยังชพี อยา่ งอุดมสมบรู ณ์จากทกุ แห่งหน แต่ เมื่อมนั เร่ิมแสดงความเนรคุณตอ่ ความโปรดปรานของพระเจา้ และ พระองค์ได้ทรงทำาให้ชาวเมืองน้ันประสบความหิวโหยและความกลัว เพราะส่งิ ท่ีพวกเขาได้ทำาไว้ มีศาสนทูตคนหน่งึ จากหมู่พวกเขามายัง พวกเขา แตพ่ วกเขากลบั ถือว่าเขาเปน็ ผู้โกหก ในที่สดุ การลงโทษกเ็ กิด ขึน้ แก่พวกเขาในขณะท่ีพวกเขาเป็นทำาความผิด ดงั น้ัน จงกนิ สิ่งท่ีไดร้ ับการอนมุ ัตแิ ละสะอาดบรสิ ทุ ธ์ิท่พี ระเจ้าได้ ประทานแก่สเู จา้ และจงแสดงความขอบคณุ ต่อพระเจา้ สำาหรบั ความ โปรดปรานของพระองค์หากพระองค์เท่านั้นที่สูเจ้าเช่ือฟังด้วยความ จรงิ ใจ พระเจา้ ทรงหา้ มสเู จ้าแตเ่ พาะสง่ิ เหล่านี้คอื สตั วท์ ีต่ ายเอง เลอื ด เน้ือหมูและสิ่งที่ถูกเชือดในนามอืน่ นอกไปจากพระเจา้ แตถ่ า้ หาก ตกอยู่ในภาวะคับขัน(จงกิน)โดยมีข้อแม้ว่าเขาไม่มีเจตนาท่ีจะทำาลาย ก ของพระเจา้ หรอื า่ นื ขอบเขตของความจาำ เป็น แท้จริง พระเจา้ เปน็ ผู้ทรงอภัย ผ้ทู รงเมตตาต่อเขาเสมอ จงอย่ากล่าวเท็จว่า ส่งิ น้ีเปน็ ท่ีอนมุ ตั ิและสิง่ น้ันเปน็ ท่ีต้องหา้ ม เพ่ือสรา้ งเร่ืองเทจ็ ตอ่ พระเจา้ แนน่ อน คนที่กล่าวเท็จตอ่ พระเจ้านัน้ ไมม่ ี
อลั นะ ล์ ุ วนั ที่จะไดร้ บั ความเจรญิ (พวกเขาควรจาำ ไว้วา่ )ความสขุ แห่งโลกน้ี เปน็ เพียงชั่วครั้งชัว่ คราวเท่าน้นั และในท่สี ดุ แล้วจะมีการลงโทษอนั เจ็บ ปวดสำาหรบั พวกเขา สำาหรบั ชาวยิว เราได้ห้ามส่งิ ตา่ งๆทเี่ ราได้บอกเล่าแกเ่ จา้ ไว้กอ่ น แลว้ โดยเ พาะ และไมใ่ ช่เราทส่ี รา้ งความลำาบากน้ีให้แก่พวกเขา แต่ พวกเขาเองตา่ งหากท่ีสร้างความยากลำาบากใหต้ ัวเอง แน่นอน พระ ผอู้ ภบิ าลของเจ้าเป็นผู้ทรงอภยั และผทู้ รงเมตตาต่อบรรดาผ้สู ำานกึ ผิดและ ปรบั ปรงุ ตนเองหลงั จากทไ่ี ด้ทำาความชัว่ ไปแลว้ เพราะความโง่เขลา แท้จรงิ อบิ รอ มี คือประชาคมในตัวเขาเอง เขาเชอ่ื ฟงั พระเจ้าและ หันหน้าไปหาพระองค์อย่างเดียวและเขาไม่ได้เป็นผู้ตั้งสิ่งใดเป็นภาคีกับ พระเจา้ เขาเป็นผู้กตญั ญูตอ่ ความโปรดปรานของพระเจ้าเสมอ ดังนั้น พระองคจ์ งึ ไดท้ รงเลือกเขาและแสดงทางนำาท่ีเท่ียงตรงแก่เขา และเรา ไดป้ ระทานความดีงามแกเ่ ขาในโลกนี้และแน่นอนทีส่ ุด เขาจะไดอ้ ยู่กับ บรรดาผูม้ ีคณุ ธรรมในโลกหน้า ดังน้นั เราไดเ้ ปดิ เผยเจตนารมณข์ อง เราใหเ้ จ้า(มุ มั มดั )รวู้ ่า จงป บิ ตั ิตามแนวทางของอบิ รอ ีมอยา่ งมงุ่ ม่นั เพียงอย่างเดยี ว เขาไมไ่ ด้เปน็ หนึ่งในบรรดาผูต้ ัง้ ภาคี เก่ียวกบั เรือ่ งสบั บะโตน้ัน เราได้กำาหนดสง่ิ นีแ้ กบ่ รรดาผู้มีความขดั แย้งกนั ในเรือ่ งการป ิบัติ แน่นอน พระผ้อู ภบิ าลของเจ้าจะตัดสินระหวา่ ง พวกเขาในวันแห่งการฟืน้ คนื ชพี เกีย่ วกบั สงิ่ ที่พวกเขากาำ ลังขดั แย้งกนั (โอ้ นบ)ี จงเชญิ ชวนมายังแนวทางของพระผู้อภิบาลของเจ้าดว้ ย การใช้เหตุผลและการตกั เตอื นทีด่ ี จงโต้แย้งพวกเขาด้วยมารยาทท่ีดี ทสี่ ดุ แทจ้ รงิ พระผู้อภิบาลของเจา้ ทรงรู้ดที ี่สุดว่าใครหลงออกไปจากทาง ของพระองค์และทรงรู้ดที ส่ี ุดวา่ ใครทเี่ ป็นผู้อยูใ่ นหนทางทถ่ี กู ต้อง ถา้ สูเจ้าจะตอบโต้ จงตอบโตเ้ ทา่ ทสี่ ูเจา้ ถกู กระทาำ เท่านั้น แตถ่ ้า สูเจ้าอดทน มนั เปน็ การดีท่ีสุดสาำ หรับบรรดาผู้อดทน (โอ้นบี) จง ป บิ ตั ภิ ารกจิ ของเจา้ ต่อไปด้วยความอดทน และเจา้ จะอดทนได้ก็ดว้ ย
การเดินทางในยามราตรี ความช่วยเหลอื ของพระเจา้ เท่าน้ัน จงอย่าเศรา้ โศกเสียใจตอ่ การกระ ทาำ ของพวกเขาและจงอยา่ ทอ้ แท้ต่อแผนการของพวกเขา แทจ้ รงิ พระเจา้ จะทรงอยกู่ ับบรรดาผูย้ าำ เกรงพระองค์และบรรดาผกู้ ระทำาความดี 17. การเดนิ ทางในยามราตรี อลั -อิสรอ ดว้ ยพระนามของพระเจา้ ผทู้ รงกรณุ าปรานี ผูท้ รงเมตตาเสมอ มหาบริสุทธย์ิ งิ่ แด่พระองคผ์ ทู้ รงนาำ บา่ วของพระองค์เดนิ ทางในคนื หน่งึ จากมัสญิดอัล ะรอม(สถานท่ีเคารพสักการะอันศักดิ์สิทธ์ิท่ีมักกะ ฺ)ไป ยังมัสญิดอัลอักซอ(ท่ีเมืองเยรูซาเล็ม)ซ่ึงบริเวณรอบๆมันเราได้ประทาน ความจาำ เริญไว้ ท้งั นี้เพอื่ ทีเ่ ราจะได้แสดงสญั ญาณบางอย่างของเราใหเ้ ขา ไดเ้ หน็ แท้จริง พระองค์เท่านน้ั เปน็ ผทู้ รงไดย้ ิน ผ้ทู รงเห็น ก่อนหน้านี้ เราไดป้ ระทานคัมภรี ์แก่มซู าและไดท้ ำาใหม้ นั เปน็ ทางนาำ สาำ หรับพวกลูกหลานอิสรออีลโดยกล่าวว่า จงอยา่ ยึดถือผู้ใดอื่นเปน็ ผู้ คุม้ ครองนอกจาก นั สเู จา้ คือลูกหลานของบรรดาผู้ทเ่ี ราไดบ้ รรทุกไว้ ในเรือพร้อมกบั นู แฺ ละเขาเปน็ บา่ วผู้กตญั ญูอย่างแทจ้ รงิ 4 นอกจากนแี้ ล้ว เราได้เตอื นพวกลกู หลานอิสรออีลไวล้ ว่ งหนา้ ใน คมั ภีร์ดว้ ยวา่ สเู จา้ จะสร้างความเสยี หายอยา่ งใหญห่ ลวงขนึ้ สองคร้งั ใน แผน่ ดินและจะกลายเปน็ ผยู้ โสโอหังทกี่ ำาเรบิ เสิบสานยงิ่ 5 และเม่ือคำา เตอื นแรกมาถึง เราไดใ้ หบ้ า่ วของเราท่มี อี าำ นาจเขม้ แข็งข้ึนมาเปน็ ศัตรูต่อ สูเจา้ ดงั นนั้ พวกเขาจงึ ได้บกุ เขา้ ไปทำาลายบ้านเมืองของสเู จา้ ดังนนั้ คำา เตือนท่ีไดถ้ กู สญั ญาไวไ้ ด้เกิดข้ึนแลว้ หลงั จากน้นั เราไดใ้ หโ้ อกาสแก่ สูเจ้ามีอำานาจเหนือพวกเขาและเราได้ช่วยสูเจ้าด้วยความม่ังคั่งและลูกๆ และไดท้ าำ ใหส้ ูเจา้ มีจาำ นวนมากขึน้ กวา่ แตก่ อ่ นมากมาย
7 (เรากล่าววา่ ) ถ้าหากสเู จา้ กระทำาความดี มันกเ็ ป็นผลดีต่อตวั สูเจา้ เอง แต่ถา้ สูเจา้ กระทาำ ชว่ั มนั ก็เปน็ ผลรา้ ยต่อตัวสเู จา้ เอง เมื่อเวลาที่คาำ เตอื นครัง้ ทสี่ องมาถึง (เราได้สร้างศัตรูให้แก่สเู จา้ เพ่อื ท)่ี พวกเขาจะ กี หน้าของสูเจ้าและเข้าไปในวิหารเช่นเดียวกับท่ีบรรดาศัตรูก่อนหน้านี้ได้ เขา้ ไปและทำาลายทุกสง่ิ ท่พี วกเขายึดครองได้อย่างย่อยยับ เรากลา่ ว วา่ พระผอู้ ภิบาลของสูเจ้าอาจจะเมตตาสูเจา้ อกี แต่ถา้ หากสเู จา้ แสดง พ ติกรรมกอ่ นหนา้ นข้ี องสูเจา้ อกี เราจะกลับมาเย่ียมสเู จา้ อีกพรอ้ มกับ การลงโทษของเรา เพราะเราได้เตรียมนรกไวเ้ ป็นคกุ สาำ หรับคนเนรคุณ ไวแ้ ล้ว แท้จรงิ กรุ อานนไ้ี ด้แสดงใหเ้ หน็ ถงึ หนทางทีเ่ ทยี่ งตรงย่ิง มนั แจ้ง ข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธาและกระทำาความดีว่าจะมีรางวัลตอบแทนอันยิ่ง ใหญส่ ำาหรบั พวกเขา และมนั เตอื นบรรดาผปู้ เิ สธชวี ิตโลกหน้าถงึ การ ลงโทษอนั เจ็บปวด มนุษยว์ ิงวอนขอความชั่วแทนท่จี ะวงิ วอนขอความดี ทั้งนเ้ี พราะ มนุษย์นั้นรบี ร้อน จงจาำ ไว้ เราไดส้ รา้ งกลางคนื และกลางวนั เปน็ สอง สญั ญาณ เราไดท้ าำ ใหส้ ญั ญาณแหง่ กลางคืนหมดแสงไปและเราได้ทำาให้ สัญญาณแห่งกลางวันสว่างไสวเพื่อที่สูเจ้าจะได้แสวงหาความโปรดปราน ของพระผูอ้ ภิบาลของสูเจ้า และเพอ่ื ทส่ี ูเจ้าจะได้นับ ดูกาลและปี เราจึง ได้ทำาทกุ สิง่ ให้เป็นท่ีละเอยี ดชัดเจนแลว้ เราได้ผกู ชะตากรรมของมนษุ ย์ทุกคนไว้ทค่ี อของเขาแลว้ และใน พระเจ้าตอ้ งการใหม้ นุษยอ์ ดทนในเรอ่ื งการแสวงหาความฟ้งุ เฟ้อ แห่งโลกน้ี เพอื่ ทเี่ ขาจะได้อย่บู นทางที่ถูกต้องในการเดนิ ทางไปสโู่ ลกหนา้ แต่เนือ่ งจากธรรมชาตอิ นั เร่งรีบของเขา มนษุ ย์จงึ รีบร้อนหาวัตถฟุ ุง้ เฟ้อ ทางโลกซง่ึ เปน็ สง่ิ ท่ถี ่วงรง้ั การเดินทางของเขา ความต้องการปัจจัยมา ตอบสนองชีวิตทางวัตถุของเขาเป็นเหตุผลใหญ่ที่สุดที่ทำาให้เขาไม่ได้รับ ความโปรดปรานในโลกหน้า
การเดนิ ทางในยามราตรี วันแหง่ การฟนื้ คืนชีพ เราจะนำาบนั ทกึ น้ันออกมาให้เขาเหน็ เหมือนกบั หนังสือทีเ่ ปิดกางอยู่ มนั จะกลา่ ววา่ จงอา่ นบันทกึ ของสเู จ้า วนั นี้ ไมม่ ี ใครนอกจากตวั ของสเู จ้าเองทีจ่ ะเปน็ ผู้ชาำ ระบญั ชตี วั ของสูเจา้ เอง ใคร เลือกที่จะป ิบัติตามแนวทางที่ถูกต้องจะป ิบัติตามแนวทางน้ันซึ่งเป็น ผลดีแกต่ ัวเขาเอง และใครที่หลงทางออกไป การหลงทางของเขาจะทาำ ให้ เขาไดร้ ับความหายนะ ไมม่ ผี แู้ บกภาระใดจะแบกภาระของอกี คนหนง่ึ ได้ และเราจะไม่ลงโทษจนกวา่ เราจะไดส้ ง่ ศาสนทตู มาเตอื นพวกเขา เม่อื เราตดั สนิ ใจที่จะทำาลายเมอื งหนงึ่ เราจะบัญชาคนท่กี ินอยู่ อยา่ งสุขสบายของเมอื งน้ัน แต่พวกเขาจะ ่า นื ดังน้ัน ถอ้ ยคำา(แหง่ การ ลงโทษ)จึงเปน็ สงิ่ สมควรและเราไดท้ าำ ลายเมืองนน้ั จนสิน้ ซาก กี่ช่วั คน แลว้ ทเ่ี ราได้ทำาลายไปตงั้ แตส่ มัยของนู ฺ พระผู้อภบิ าลของสเู จ้านน้ั ทรงรู้ ดถี งึ ความผดิ บาปของบ่าวของพระองคแ์ ละทรงเหน็ ทุกสิ่ง เราให้เขาในสงิ่ ที่เราปรารถนาแกใ่ ครก็ตามทป่ี รารถนาส่งิ ดีแห่งชีวติ โลกน้ี แต่หลังจากนัน้ เราได้เตรยี มนรกไว้สำาหรับเขาแล้ว ซึ่งท่นี ั่นเขาจะ ถกู เผา ถูกสาปแช่งและไม่ได้รับความเมตตา สว่ นผู้ใดปรารถนาชวี ิต แห่งโลกหน้าและด้ินรนต่อสู้เพื่อมันอย่างถึงท่ีสุดและเขาเป็นผู้ศรัทธา ความพยายามของคนเช่นนนั้ จะได้รบั การชมเชย สำาหรับคนทัง้ สองประเภทน(ี้ ผ้ทู ปี่ รารถนาโลกและบรรดาผูต้ ้องการ โลกหน้า) เราไดป้ ระทานส่ิงเหล่าน้นั แก่พวกเขา ไม่มใี ครท่ีจะมายบั ย้ัง การประทานของพระผอู้ ภิบาลของสูเจา้ จงดูวา่ เราไดท้ าำ ให้พวกเขา บางคนเหนือกวา่ คนอนื่ อยา่ งไร(ในชวี ิตโลกน)ี้ แต่ในโลกหน้านน้ั านะ เหล่าน้ีจะยิ่งใหญ่กว่ากันมากนักและความประเสริ ของพวกเขาจะเหนือ กวา่ กนั มากมาย จงอยา่ ต้ังส่งิ เคารพกราบไหวใ้ ดๆเปน็ ภาคกี บั พระเจ้า มเิ ช่นนน้ั แล้วสูเจ้าจะถูกทำาให้ตกตำ่าลงและเป็นท่ีเกลียดชังและช่วยตัวเองไม่ได้ พระผอู้ ภบิ าลของสเู จ้าได้บัญชาสเู จ้าไว้ว่า สเู จา้ อย่าเคารพสกั การะ
อัล อสิ รอ ผู้ใดนอกจากพระองค์เท่าน้ันและจงป ิบัติดีต่อพ่อแม่ถ้าหากว่าผู้ใดใน ทั้งสองอยกู่ ับสูเจา้ ในวัยชรา จงอย่ากลา่ วถ้อยคาำ แสดงความชิงชงั แก่ ทา่ นและจงอย่าตวาดทา่ น แตจ่ งพูดกบั ทา่ นทัง้ สองด้วยถอ้ ยคาำ ออ่ นโยน จงป ิบตั ติ อ่ ทา่ นทั้งสองดว้ ยความนอบนอ้ มและเมตตา และจงวงิ วอน ว่า โอ้พระผอู้ ภิบาลของ นั โปรดทรงเมตตาแก่ท่านทงั้ สองเชน่ เดยี ว กับทที่ า่ นท้งั สองได้เลีย้ งดู ันเม่ือตอนที่ ันเยาวว์ ยั ดว้ ยเถดิ พระผู้ อภิบาลของสเู จา้ ทรงรู้ดยี ิง่ ถึงส่ิงทีอ่ ยใู่ นจติ ใจของสเู จา้ ถ้าสูเจ้าเปน็ ผู้ ทาำ ความดี แนน่ อน พระองคจ์ ะทรงให้อภัยและหนั มายงั คนทีส่ าำ นึกผดิ และเชอ่ื ฟงั จงป ิบัติหน้าทีข่ องสเู จา้ ท่มี ตี อ่ ญาติของสูเจ้าและต่อผขู้ ดั สนและ ผ้เู ดินทางใหค้ รบถ้วน และจงอยา่ ฟมุ่ เฟอื ย แทจ้ ริง ผฟู้ มุ่ เฟอื ยนัน้ คือ พี่น้องของเหล่าซาตานและซาตานน้ันเนรคุณต่อพระผู้อภิบาลของมัน แตถ่ ้าหากสเู จ้าจาำ ต้องบอกปัด(คนขดั สน)เพราะสูเจา้ เองยงั คอยความ โปรดปรานของพระเจา้ ทีส่ เู จา้ เองกาำ ลงั หวังอยู่ จงบอกปัดพวกเขาดว้ ย ความนมุ่ นวล จงอย่าเปน็ คนขเี้ หนียวและจงอยา่ ใช้จา่ ยอย่างมอื เติบจนสเู จ้าตก เปน็ ผถู้ กู ครหาและไม่มีอะไรเหลือ แทจ้ รงิ พระผ้อู ภบิ าลของสเู จา้ ทรง ประทานปัจจัยอย่างมากมายแก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และทรงระงับ ปัจจัยของพระองคแ์ ก่ผู้ที่พระองค์ทรงประสงคเ์ ช่นกนั เพราะพระองค์ทรง รู้ดถี ึงสภาพของบา่ วของพระองคแ์ ละทรงเ า้ ดเู ขาอย่างใกล้ชิด จงอยา่ า่ ลูกๆของสูเจา้ เพราะกลวั ความยากจน เพราะเราต่างหาก ที่เป็นผ้ปู ระทานปัจจัยแกพ่ วกเขาและแกส่ ูเจา้ ด้วย แทจ้ ริง การ ่าพวก เขาน้นั เป็นความผดิ บาปอย่างรา้ ยแรง จงอย่าเข้าใกล้การผดิ ประเวณี เพราะมนั เป็นการลามกและหนทางช่วั ช้า หนง่ึ ในความช่วั ท่พี ระเจ้าตอ้ งการจะขจัดใหห้ มดไปโดยเส้นิ เชงิ คอื การผิด ประเวณ(ี หรอื ซนิ า) นั่นคอื การผิดประเวณเี ป็นบาปใหญแ่ ละเปน็ ส่งิ ทแ่ี สดงถึงการไม่มี
การเดินทางในยามราตรี จงอยา่ า่ ชวี ิตใดทีพ่ ระเจ้าไดท้ รงหา้ มไว้ ยกเวน้ ด้วยความขอบ ธรรม และถา้ ผู้ใดถูก า่ อย่างไม่เป็นธรรม เราไดใ้ ห้สิทธใ์ิ นการทีจ่ ะแก้ แคน้ แก่ผปู้ กครอง(ทายาท)ของเขา ดงั น้ัน จงอยา่ ละเมดิ ขอบเขตทถ่ี กู กำาหนดไวใ้ นเร่อื งการตอบแทนอยา่ งเท่าเทียมกนั เพราะหลังจากน้ันเขา จะไดร้ ับการชว่ ยเหลือ(โดยก หมาย) จงอย่าเขา้ ใกลท้ รพั ยส์ นิ ของเด็กกาำ พรา้ เวน้ แตใ่ นลกั ษณะทดี่ ที ี่สุด จนกวา่ เขาจะบรรลุถึงวัยผู้ใหญ่ จงป ิบตั ิตามสัญญาให้ครบถ้วน เพราะ สเู จา้ ต้องรับผิดชอบต่อสญั ญาทส่ี เู จ้าไดท้ ำาไว้ จงตวงใหค้ รบตาม จำานวนเม่อื สเู จา้ ตวง และจงช่ังให้ถูกตอ้ งเทยี่ งตรงเมือ่ สเู จ้าชั่ง นี่คือวิธี การทดี่ ีและจะเห็นวา่ มันดกี ว่าในบั้นปลาย จงอยา่ ป ิบัตติ ามส่งิ ทส่ี เู จา้ ไมม่ ีความรู้ในเรอื่ งนั้นเพราะสูเจ้าจะถูก สอบสวนในเรอ่ื งการใชต้ า หแู ละความคิด จงอย่าเดนิ วางท่าผยองใน แผ่นดินเพราะสูเจ้าไม่สามารถท่ีจะแยกแผ่นดินและแข่งกับภูเขาในเรื่อง ความสงู ได้เลย ทั้งหมดนเี้ ปน็ ความเลวในสายตาของพระผู้อภบิ าลของ สเู จ้าและเปน็ ท่นี า่ รังเกยี จ นคี่ ือส่วนหนึ่งจากภมู ปิ ญั ญาที่พระผ้อู ภิบาลของสูเจา้ ไดป้ ระทาน แก่สูเจ้าและสูเจา้ จงอยา่ ต้งั สิง่ เคารพบชู าใดๆเปน็ ภาคกี ับพระเจ้า มิ ะนนั้ สูเจา้ จะถกู โยนเขา้ ไปในนรกท่ีถูกสาปแชง่ และไมไ่ ดร้ บั สิ่งดี อะไรนะ พระผู้อภิบาลของสูเจา้ ไดท้ รงให้ลูกชายแกส่ ูเจ้าและ พระองค์เองทรงรับเอาทูตสวรรค์เพศหญิงมาเป็นลูกสาวของพระองค์ กระนน้ั หรือ โกหกอย่างมหนั ตช์ ัดๆทส่ี เู จ้ากล่าวมา เราไดอ้ ธบิ าย (สัจธรรม)ในกรุ อานนด้ี ว้ ยวิธกี ารตา่ งๆเพ่อื ทพ่ี วกเขาจะได้ใส่ใจ แต่พวก เขากลบั ว่ิงหา่ งออกไปจากสัจธรรมมากขน้ึ (โอม้ ุ มั มัด) จงบอกพวก เขาเถดิ ว่า ถ้าหากมีสิ่งเคารพกราบไหว้อื่นๆเคียงคกู่ บั พระองค์ดังทพ่ี วก ความละอายซึ่งมนษุ ย์ตอ้ งละเว้นตั้งแต่ขนั้ ตอนแรกของมนั นี่เปน็ เพยี งคาำ ส่ังพ้นื านใน เรือ่ งน้ี
อัล อิสรอ เขากล่าว แนน่ อน พวกมนั นา่ จะพยายามหาทางไปให้ถงึ เจ้านายแห่ง บัลลงั ก์แล้ว มหาบริสุทธิ์ยิ่งแดพ่ ระองคผ์ ้ทู รงสูงสง่ เหนอื สิง่ ท่ีพวกเขา พูด 44 ชั้นฟ้าทงั้ เจ็ดและแผ่นดนิ และทุกสรรพสิง่ ในนน้ั ตา่ งกลา่ วแซซ่ อ้ ง สรรเสรญิ พระองค์ แตส่ เู จา้ ไม่เขา้ ใจการแซ่ซอ้ งสรรเสรญิ ของพวกมนั แทจ้ รงิ พระองคเ์ ป็นผ้ทู รงขันติและผ้ทู รงให้อภยั 45 เม่ือสูเจา้ อ่านกรุ อาน เราได้กน้ั มา่ นทีม่ องไมเ่ หน็ ระหว่างสเู จา้ กับ บรรดาผไู้ มเ่ ช่อื ในโลกหนา้ เราไดป้ ิดคลมุ หวั ใจของพวกเขาไว้เพ่ือที่ พวกเขาจะได้ไม่เข้าใจและเราไดท้ ำาใหห้ ูของพวกเขาไม่ไดย้ นิ เมอื่ เจ้าเอ่ย ถงึ พระผูอ้ ภบิ าลของเจา้ ในกุรอานเพียงองค์เดียว พวกเขาจะหันหนา้ ไป ทางอื่นดว้ ยความเกลยี ดชงั 47 เรารู้ดียง่ิ ถึงสง่ิ ทพ่ี วกเขาอยากจะไดย้ ินเม่ือพวกเขาฟงั เจา้ และสิง่ ท่ี พวกเขาพูดเมือ่ พวกเขานง่ั ร่วมปรึกษากนั อย่างลับๆ และเมือ่ พวกคนทาำ ผดิ เหลา่ น้กี ลา่ วต่อกันและกันว่า พวกทา่ นกาำ ลงั ตามผ้ถู ูกคาถาอาคมอยู่ เทา่ นัน้ ดูซิ พวกเขาเปรียบเจา้ เหมอื นอะไร พวกเขาหลงทางไปแลว้ ดงั นั้น พวกเขาจงึ ไม่สามารถหาหนทางทถ่ี กู ต้องได้ พวกเขากล่าววา่ อะไรนะ จริงหรือท่ีเราจะถกู ฟนื้ คนื ชพี ข้ึนมาใหม่ อีกครั้งหน่ึงเมื่อเราเหลือแต่กระดกู ท่ีผุปน่ แลว้ จงบอกพวกเขาเถดิ วา่ แมพ้ วกท่านเปน็ หินหรอื เหล็ก หรอื แมแ้ ตเ่ ป็นสิ่งทแ่ี ข็งกวา่ นซี้ ่ึงพวก ทา่ นคดิ ว่าไมอ่ าจจะถกู ทาำ ใหม้ ีชวี ิตไดอ้ กี กต็ าม แล้วพวกเขาจะถามวา่ ใครเล่าทีจ่ ะทำาให้เรากลบั มามีชวี ิตอีก จงตอบพวกเขาวา่ ก็พระองค์ ผู้ทรงทำาใหพ้ วกทา่ นมชี ีวิตข้นึ ในครงั้ แรกไงเลา่ แลว้ พวกเขาจะส่ายหัว แก่เจ้าและถามว่า แลว้ เมื่อไหรม่ ันจะเกดิ ข้นึ จงบอกพวกเขาว่า บางที มนั อาจจะเร็วๆน้ีก็ได้ ในวนั น้ัน เมื่อพระองคท์ รงเรียกพวกท่าน พวก ทา่ นจะสนองตอบด้วยการลุกขึน้ และสรรเสริญพระองค์ และพวกทา่ นคดิ ว่าพวกท่านอยใู่ นสภาวะเช่นน้เี พียงชวั่ ขณะหน่ึงเทา่ นั้น (มุ มั มดั ) จงบอกปวงบา่ วของ ันว่าพวกเขาควรจะพดู แตเ่ พาะ
การเดนิ ทางในยามราตรี สิ่งทดี่ ีทสี่ ดุ เท่านั้น ความจรงิ แล้ว ซาตานนนั้ พยายามท่ีจะสรา้ งความ แตกแยกขน้ึ ระหวา่ งพวกเขา แท้จริง ซาตานคือศตั รูตวั กาจของมนษุ ย์ 54 พระผูอ้ ภบิ าลของสเู จ้าทรงรูด้ ีทกุ ส่ิงเกีย่ วกับสเู จา้ ถ้าหากพระองค์ ทรงประสงค์ พระองคจ์ ะทรงเมตตาสเู จา้ และถา้ หากพระองค์ทรง ประสงค์ พระองค์จะทรงลงโทษสเู จา้ อย่างหนัก เราไมไ่ ดส้ ่งเจา้ มาเพ่อื เป็นผู้ดแู ลเขา 55 พระผู้อภิบาลของเจา้ ทรงร้ดู ถี งึ ทกุ สงิ่ ในชัน้ ฟ้าทัง้ หลาย และแผ่นดิน เราได้ยกนบบี างคนใหม้ ตี าำ แหน่งเหนือกว่านบีบางคนและ เราได้ประทานคัมภรี ษ์ ะบรู แฺ ก่ดาวดู จงวิงวอนต่อสง่ิ สเู จ้าอ้างวา่ เปน็ สิ่งศกั ดิส์ ิทธิน์ อกไปจากพระเจา้ และสูเจ้าจะรู้ว่าพวกมันไม่สามารถปลดเปล้ืองความทุกข์ยากลำาบาก ของสเู จา้ หรอื เปล่ยี นแปลงสิ่งใด(ตามทส่ี ูเจ้าตอ้ งการ)ได้ 57 บรรดาผูท้ ่ี พวกเขาวิงวอนขอความช่วยเหลือน้ันก็หาทางเข้าไปหาพระผู้อภิบาล ของพวกเขาและแข่งขันกันที่จะเข้าใกล้พระเจ้าโดยหวังความเมตตาของ พระองค์และกลวั การลงโทษของพระองค์ แท้จรงิ การลงโทษของพระผู้ อภิบาลของสเู จา้ นัน้ น่าสะพรงึ กลวั ย่งิ นัก ไมม่ เี มือง(ชุมชน)ใดนอกจาก เราจะทำาลายหรอื ลงโทษอย่างแรงก่อนวนั แห่งการพพิ ากษา น่ันได้ถกู ลิขิตไว้แลว้ ในบันทกึ ไม่มสี ง่ิ ใดขดั ขวางเราจากการสง่ สญั ญาณต่างๆไดน้ อกจากคนรุ่น กอ่ นๆไดป้ เิ สธมัน เราไดส้ ง่ อู ตัวเมยี มาเปน็ สญั ญาณอนั ชดั แจ้งต่อ พวกษะมดู แตพ่ วกเขาไดป้ ิบตั ิตอ่ มันอย่างเห้ยี มโหดในขณะทเ่ี ราไดส้ ่ง สญั ญาณตา่ งๆมาเพื่อเป็นการตักเตือน (มุ มั มัด)เราได้บอกเจา้ แล้วว่าพระผู้อภบิ าลของเจ้าไดท้ รงลอ้ ม ผู้คนเหล่าน้ีไว้ เราไดใ้ ห้เจ้าเหน็ ส่ิงทเี่ ราได้แสดงแกเ่ จา้ แล้ว เชน่ เดยี วกับ ต้นไม้ท่ีถูกสาปแช่ง(ต้นซักกูมที่ผลของมันมีหนามภายนอก)ในกุรอาน เพอื่ เปน็ การทดสอบสาำ หรับคนเหลา่ นี้ เราไดเ้ ตอื นพวกเขาคร้งั แล้วครั้ง เลา่ แต่การเตอื นแต่ละคร้ังกม็ ีแต่จะทำาให้พวกเขาดื้อรนั้ ย่ิงข้ึน
อัล อสิ รอ เมื่อเราไดบ้ ัญชาแกบ่ รรดาทูตสวรรค์ว่า จงก้มกราบต่ออาดัม ทัง้ หมดตา่ งกม้ กราบ ยกเวน้ อิบลีส มันกลา่ ววา่ จะให้ ันนบนอบตอ่ ผู้ท่พี ระองค์ทรงสร้างมาจากดนิ กระนน้ั หรอื แล้วมนั กก็ ลา่ วอกี วา่ พระองค์ทรงพจิ ารณาดูหน่อยซิ นนี่ ะหรอื ทพ่ี ระองค์ทรงยกยอ่ งใหเ้ หนอื กว่า นั ถา้ หากพระองคท์ รงผ่อนปรนเวลาให้แก่ นั ไปจนถึงวนั แห่งการ ฟน้ื คืนชพี นั จะนำาลกู หลานของเขาให้มาตาม ันทั้งหมด พระเจา้ ทรงกล่าววา่ จงออกไปให้พ้น นรกเปน็ รางวลั ตอบแทน อย่างเพียงพอแลว้ สาำ หรบั สูเจา้ และผ้ปู บิ ัติตามสูเจ้า จงออกไป สูเจา้ จะล่อลวงใครก็ได้ตามที่สเู จา้ สามารถ ด้วยเสียงของสเู จา้ และ ขบวน ทหารม้าและพลเดนิ เท้าของสูเจ้ามาโจมตพี วกเขา และจงเป็นหุ้นส่วนกบั พวกเขาในทรัพย์สินและลูกๆของพวกเขาและทำาสัญญากับพวกเขาก็ได้ แท้จริงแล้ว สัญญาของซาตานน้ันมใิ ชส่ งิ่ ใดนอกไปจากการหลอกลวง แต่สูเจ้าไมม่ อี าำ นาจเหนือปวงบา่ วทีแ่ ทจ้ ริงของ ัน พระผู้อภิบาลของ เจ้าน้ันเพยี งพอแลว้ สำาหรบั เจ้าในการเปน็ ผคู้ มุ้ ครอง พระผู้อภิบาลของสเู จ้าคอื ผ้ทู รงทาำ ให้เรอื ของสเู จา้ แล่นขา้ มทะเล เพื่อที่สเู จ้าจะได้แสวงหาความโปรดปรานจากพระองค์ แท้จรงิ พระองค์ ทรงเมตตาสูเจา้ เสมอ เมอื่ อนั ตรายประสบแก่สูเจา้ ในทะเล สเู จา้ วงิ วอน ขอความช่วยเหลือต่อพระองค์และลืมสิ่งอ่ืนๆท่ีสูเจ้าเคยวิงวอนขอความ ชว่ ยเหลอื แต่เมื่อพระองคท์ รงชว่ ยสูเจ้าใหข้ นึ้ บกดว้ ยความปลอดภยั สูเจ้ากห็ ันห่างออกไปจากพระองค์ แท้จริงแล้ว มนษุ ยน์ ัน้ เนรคุณเสมอ สูเจา้ คดิ วา่ จะปลอดภยั หรอื ต่อการที่พระเจ้าจะทำาใหแ้ ผน่ ดินสูบ สเู จา้ เม่ือสเู จา้ อย่บู นแผ่นดนิ หรอื ตอ่ การท่พี ระองคจ์ ะสง่ พายหุ ินพดั กระหนำา่ ใส่สูเจ้า แลว้ สูเจา้ จะไมพ่ บผ้ใู ดค้มุ ครองสูเจา้ หรอื สเู จา้ ไม่ กลัวว่าพระองค์จะส่งสูเจ้าไปยังทะเลอีกคร้ังหน่ึงและกระหน่ำาสูเจ้าด้วย พายุร้ายและทำาให้สูเจ้าจมน้ำาเพราะการเนรคุณของสูเจ้าและสูเจ้าจะไม่ พบผชู้ ว่ ยเหลอื สเู จ้าให้พน้ จากเราท่ีนั่น
การเดินทางในยามราตรี เราไดใ้ ห้เกยี รตแิ ก่ลูกๆของอาดัมและเราได้ประทานความจำาเรญิ แกพ่ วกเขาด้วยการขนสง่ โดยสารบนบกและในทะเล และเราไดป้ ระทาน สิ่งดีๆและบริสุทธิ์แก่พวกเขาและยกย่องพวกเขาให้เหนือกว่าส่ิงถูกสร้าง อน่ื ๆของเราอกี มากมาย วนั นน้ั จะมาถึงอย่างแนน่ อนเมอ่ื เราจะเรียกมนุษย์ทุกคนพร้อมดว้ ย บรรดาผนู้ ำาของพวกเขา แลว้ บรรดาผู้ทถี่ ูกยนื่ บนั ทึกของพวกเขาให้ใน มือขวาของพวกเขาจะอา่ นบันทกึ ของพวกเขา(อยา่ งกระตือรือร้น) และ พวกเขาจะไม่ถูกอธรรมแมแ้ ตน่ อ้ ยนิด แต่ใครท่ีตาบอดในโลกนจี้ ะ ตาบอดในโลกหนา้ ดว้ ย ไม่ เขาจะหลงทางออกไปไกลจากหนทาง(แห่ง สจั ธรรม)ยิง่ กว่าคนตาบอดเสียอกี (โอ้มุ มั มดั ) พวกเขาหาทางทกุ อยา่ งทีจ่ ะลอ่ ลวงเจ้าใหห้ ลงออก จากส่ิงที่เราได้เปิดเผยแก่เจ้าโดยหวังว่าเจ้าจะสร้างเรื่องเท็จบางอย่างใน นามของเรา ถา้ หากเจ้าทาำ เช่นน้ัน พวกเขาจะคบเจ้าเป็นเพอ่ื น 74 ถ้าเรา ไมไ่ ด้ใหค้ วามเข้มแขง็ แก่เจ้า มันอาจเปน็ ไปได้ที่เจ้าจะคล้อยตามพวกเขา 75 แต่ถา้ หากเจา้ ทำาเช่นนั้น เราจะให้เจา้ ลิ้มรสการลงโทษเปน็ สองเท่าท้งั ในโลกนี้และโลกหน้าดว้ ยเชน่ กัน แลว้ เจา้ จะไม่พบผู้ชว่ ยเหลือใดๆมาขดั ขวางเราได้ ความจรงิ แลว้ พวกเขากาำ ลังพยายามหาทางขจดั เจา้ และขับไลเ่ จ้า ออกไปจากแผ่นดนิ ถ้าหากพวกเขาทำาเชน่ นัน้ พวกเขาเองจะไม่สามารถ อยู่ทน่ี ีไ่ ด้นานหลังจากเจา้ 77 นีค่ อื วิธีการของเรากบั บรรดาศาสนทตู ท่ีเรา ได้ส่งมากอ่ นเจ้า และเจา้ จะไมพ่ บการเปลีย่ นแปลงในวธี กี ารของเรา จงดาำ รงนมาซตัง้ แตด่ วงตะวันคล้อยไปจนถงึ ความมดื ของกลาง คนื และในยามรุ่งอรุณ เพราะการอา่ นกุรอานในยามรุ่งอรุณจะถกู เ า้ ดู และในระหวา่ งกลางคนื จงตน่ื ข้ึนนมาซ นีเ่ ป็นการนมาซเพ่ิมเตมิ สาำ หรบั เจา้ ทั้งนเี้ พอ่ื ที่พระผ้อู ภบิ าลของเจา้ จะไดย้ กย่องเจา้ ให้อยู่ใน ตำาแหนง่ ทีไ่ ด้รบั การสรรเสริญ
อัล อสิ รอ จงกลา่ ววิงวอนวา่ โอพ้ ระผ้อู ภบิ าล โปรดประทานทางเขา้ และ ทางออกอนั มีเกยี รตแิ ก่ นั และโปรดดำารงรกั ษา ันไวด้ ้วยอาำ นาจของ พระองคด์ ว้ ยเถดิ จงประกาศวา่ สจั ธรรมมาแลว้ และความเท็จได้ มลายหายไป เพราะความเท็จนนั้ เป็นส่ิงท่ีตอ้ งสญู สนิ้ ไปเสมอ เราได้ประทานสิง่ ทเี่ ป็นการบำาบัดรกั ษาและเปน็ ความเมตตาแก่ บรรดาผศู้ รัทธาไวใ้ นกุรอาน สว่ นบรรดาผทู้ ำาความชั่วน้ัน มนั มีแต่จะเพม่ิ ความขาดทุนใหแ้ กพ่ วกเขา เมื่อเราไดป้ ระทานความโปรดปรานแก่ใครคนหนงึ่ เขากลับทำาตวั ยโสโอหงั และหนั หลงั ให้ แต่เม่อื เคราะห์กรรมประสบแกเ่ ขา เขาก็เรม่ิ ส้นิ หวงั (โอน้ บ)ี จงบอกพวกเขาวา่ ทกุ คนกาำ ลังป บิ ัตติ ามทางของ ตนเอง แตพ่ ระผ้อู ภิบาลของพวกทา่ นเทา่ น้ันที่รูด้ ที สี่ ุดว่าใครอยบู่ น แนวทางที่เทย่ี งตรง พวกเขาถามเจ้าเกี่ยวกับวญิ ญาณ จงบอกเถิดว่า วิญญาณน้นั มา โดยคาำ บัญชาของพระผู้อภิบาลของ นั แต่พวกท่านได้รบั ความรู้เพยี ง เลก็ น้อยเทา่ นัน้ (โอ้มุ มั มัด) ถ้าเราประสงค์ เราอาจจะเอาส่งิ ทเี่ ราไดเ้ ปิดเผย แก่เจา้ ทั้งหมดกลับมา แล้วเจ้าจะไมพ่ บใครท่ีชว่ ยเหลอื เจา้ ให้พ้นจาก เรา ยกเวน้ โดยความเมตตาจากพระผอู้ ภบิ าลของเจา้ แท้จรงิ ความ โปรดปรานของพระองคท์ ่ีมตี ่อเจา้ น้นั ใหญ่หลวงนัก จงกล่าวเถดิ แม้ มนุษยแ์ ละญนิ จะรวมกนั เพ่อื ทาำ สิง่ ทีเ่ หมือนกับกรุ อานน้ี พวกเขาจะไม่ สามารถทำาสิง่ ทเี่ หมอื นมนั ได้ถงึ แม้ว่าพวกเขาทัง้ หมดจะชว่ ยกันกต็ าม ในกรุ อานน้ี เราได้ใช้วธิ ยี กตวั อยา่ งต่างๆเพื่อทำาใหม้ นุษยเ์ ขา้ ใจ แต่ สว่ นมากของพวกเขายงั คงดงึ ดนั อยใู่ นการป เิ สธสัจธรรม พวกเขา กลา่ ววา่ เราจะไมศ่ รทั ธาในส่ิงที่ทา่ นกล่าวจนกวา่ ท่านจะทาำ ใหน้ าำ้ พพุ งุ่ ออกมาจากแผน่ ดินเพอ่ื เรา หรือไม่กใ็ ห้มสี วนอินทผลัมและองุ่นเกิด ขน้ึ แกท่ ่านและทาำ ใหล้ าำ นำ้าหลายสายไหลเข้าไปในสวนนนั้ หรอื จนกว่า
การเดนิ ทางในยามราตรี ทา่ นจะทำาให้ฟ้าถลม่ ลงมาบนเราเปน็ เสี่ยงๆตามท่ที ่านขเู่ รา หรอื นำาเอา พระเจ้าและทูตสวรรค์มาปราก ต่อหน้าเรา หรอื ใหม้ ีบา้ นทองคำาหลงั หนงึ่ เกดิ ขึ้นสาำ หรับท่านหรือทา่ นทะยานขึ้นไปบนฟ้า และเราจะไม่เช่อื ในการทะยานขึ้นไปของท่านจนกว่าท่านจะนำาเอาคัมภีร์เล่มที่เราอ่านได้ มาให้เรา (โอ้มุ มั มดั ) จงบอกพวกเขาว่า พระผู้อภิบาลของ นั นั้นทรง บรสิ ุทธย์ิ ง่ิ นั มิได้เปน็ อะไรนอกไปจากมนษุ ย์คนหนง่ึ ทีถ่ ูกส่งมาเปน็ ศาสนทตู เมอ่ื ใดกต็ ามท่ีทางนาำ ไดม้ ายงั พวกเขา ไมม่ สี งิ่ ใดทห่ี า้ มพวกเขา จากการศรัทธานอกจากขอ้ สงสัยท่พี วกเขากลา่ วว่า พระเจา้ ได้ส่งมนุษย์ มาเปน็ ศาสนทูตของพระองค์ดว้ ยหรอื จงบอกพวกเขาวา่ ถ้าหาก บรรดาทูตสวรรคเ์ ดินไปไหนมาไหนบนโลกได้โดยสงบ เราจะสง่ ทูต สวรรค์องคห์ นงึ่ มาเป็นศาสนทตู ยังพวกเขา (โอม้ ุ มั มดั ) จงกลา่ วเถิด วา่ พระเจา้ ก็เพียงพอแลว้ สาำ หรับการเป็นพยานระหวา่ ง นั และพวกท่าน ท้งั หมด พระองค์ทรงรดู้ ีและทรงเ า้ ดบู ่าวท้ังหลายของพระองค์ ใครทพี่ ระเจ้าทรงนำาทาง เขาจะอยูใ่ นหนทางทถ่ี ูกตอ้ ง ส่วนใครท่ี พระเจ้าปล่อยให้หลงทาง เจ้าจะไมพ่ บผชู้ ว่ ยเหลอื คนใดสำาหรบั พวกเขา นอกจากพระองค์เทา่ นนั้ ในวันแห่งการพพิ ากษา เราจะรวมพวกเขาไว้ ให้นอนควำา่ หน้า ตาบอด เป็นใบแ้ ละหหู นวก ทีพ่ าำ นักของพวกเขาคือนรก เมอื่ ใดกต็ ามทีไ่ ฟมอด เราจะให้มนั ลุกโชนข้นึ อีกสำาหรบั พวกเขา น่คี อื การตอบแทนสำาหรบั พวกเขา เพราะพวกเขาป ิเสธสัญญาณของเราและ ถามว่า เราจะถกู ทาำ ให้ฟนื้ คืนชพี ขนึ้ มาใหมอ่ ีกกระนัน้ หรือในเมือ่ เราได้ กลายเปน็ กระดูกและเปน็ ุน่ แลว้ พวกเขาไมเ่ ห็นหรอื วา่ พระเจ้าผทู้ รงสรา้ งช้ันฟา้ ทงั้ หลายและแผ่น ดนิ ทรงมีอาำ นาจท่จี ะสรา้ งส่ิงท่เี หมือนกับพวกเขาได้ พระองค์ไดท้ รง กาำ หนดเวลาสาำ หรบั ทาำ ให้พวกเขาฟ้นื ขึ้นมาไว้แลว้ โดยไม่ตอ้ งสงสยั แต่ บรรดาผู้ทำาความผิดยงั คงดึงดันป ิเสธสัจธรรม (โอม้ ุ ัมมัด) จงบอก
อัล อิสรอ พวกเขาวา่ ถ้าหากคลังสมบตั ิแห่งความเมตตาของพระผอู้ ภบิ าลของ นั อยใู่ นความครอบครองของพวกทา่ น พวกทา่ นกค็ งจะหน่วงเหนย่ี วมนั ไว้ ด้วยกลัววา่ มนั จะถูกใช้จนหมดไป แท้จรงิ มนษุ ยน์ ้นั ขเ้ี หนียวเสมอ เราได้ให้สัญญาณท่ีชัดแจง้ เก้าอยา่ งแกม่ ูซา สเู จา้ จงถามลกู หลาน อสิ รออีลดูก็ได้ เมือ่ เขามายังผูค้ นแล้ว ฟาโรห์ไดก้ ลา่ วว่า มูซาเอย ัน ถือวา่ ทา่ นถกู คาถาอาคมอย่างแนน่ อน มซู าตอบว่า ท่านรดู้ ีวา่ ไม่มีใครนอกไปจากพระผู้อภิบาลแห่งชั้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินที่ส่ง สญั ญาณเหลา่ นีล้ งมาเพอื่ เป็นหลกั านต่อหนา้ ต่อตา ฟาโรหเ์ อย ันเห็น วา่ ท่านต่างหากที่จะไดร้ ับความหายนะ ในที่สุด ฟาโรหก์ ค็ ดิ ทีจ่ ะ กาำ จัดมูซาออกไปจากแผน่ ดิน แตเ่ ราไดท้ าำ ให้เขาและพวกพ้องของเขา ท้ังหมดจมนำ้าตาย หลงั จากนน้ั เราได้กลา่ วแก่พวกลกู หลานอสิ รออลี ว่า ตอนน้ี สเู จ้าจงตงั้ หลักแหลง่ อยู่ในแผน่ ดนิ และเมอ่ื เวลาแหง่ การฟน้ื คืนชพี ทถ่ี กู กำาหนดไวม้ าถงึ เราจะรวมสูเจา้ เขา้ ไวด้ ว้ ยกัน เราได้ส่งกรุ อานลงมาดว้ ยสจั ธรรมและดว้ ยสัจธรรมที่มนั ไดล้ งมา (โอม้ ุ มั มัด) เราไมไ่ ดส้ ง่ เจา้ มาเพ่ืออืน่ ใดนอกจากเพอื่ แจง้ ขา่ วดแี ละเพ่ือ ใหค้ าำ เตือน เราไดส้ ่งกรุ อานน้ีลงมาเปน็ ตอนๆเพือ่ ท่เี จ้าจะไดอ้ ่านให้ แก่ผ้คู นทีละตอน และเราไดป้ ระทานมันลงมาเปน็ คราวๆ (โอ้มุ ัมมดั ) จงกลา่ วแกพ่ วกเขาวา่ พวกท่านจะเชอื่ หรือไม่กต็ าม บรรดาผ้ไู ดร้ บั ความรูก้ ่อนหนา้ น้ไี ด้ก้มลงกราบเมอ่ื มันถกู อ่าน และ พวกเขาจะกล่าวว่า มหาบรสิ ุทธ์ิย่งิ แด่พระผ้อู ภบิ าลของเรา สญั ญาของ พระองค์จะเปน็ จรงิ อยา่ งแนน่ อน และพวกเขาจะก้มหนา้ ลงจรดพนื้ พลางร้องไห้เมือ่ ไดย้ นิ มัน และนี(่ กุรอาน)ได้ทาำ ให้พวกเขาถอ่ มตวั มาก ข้นึ (โอน้ บ)ี จงบอกพวกเขาว่า พวกท่านจะวงิ วอนต่อพระเจา้ หรอื ผู้ทรงกรณุ ากไ็ ด้เหมือนกัน พระนามท้งั หมดของพระองค์น้นั ประเสริ ยิ่ง และจงอย่าอา่ นเสียงดังหรือแผ่วเบาในการนมาซของเจ้า แตจ่ ง
ถาำ้ ป ิบตั ิตามทางสายกลางระหวา่ งท้งั สองนี้ และจงกลา่ ว บรรดาการ สรรเสริญเป็นของพระเจ้าผู้มิได้ทรงกำาเนิดบุตรและไม่มีหุ้นส่วนใดๆใน อาณาจกั รของพระองค์ และมิทรงตอ้ งมผี ู้ชว่ ยเหลือใดๆ และจงประกาศ ความย่งิ ใหญข่ องพระองค์ดว้ ยการสดดุ ดีความเกรยี งไกรของพระองค์ 18. ถ้ำา อัล-กะฮฺฟ ดว้ ยพระนามของพระเจา้ ผู้ทรงกรณุ าปรานี ผูท้ รงเมตตาเสมอ บรรดาการสรรเสรญิ เป็นของพระเจ้าผทู้ รงประทานคมั ภีรท์ ไี่ ม่มีความ คลมุ เครอื ใดๆนม้ี ายงั บ่าวของพระองค์ และเปน็ คมั ภีร์ทีก่ ล่าวอย่างตรง ไปตรงมาเพอื่ ท่ีจะเตือนผ้คู นถงึ การลงโทษอนั รนุ แรงจากพระองค์ และ แจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้ศรัทธาที่กระทำาความดีว่าพวกเขาจะได้รับรางวัล อันดงี าม ซงึ่ พวกเขาจะมีความสขุ ในนั้นตลอดไป 4 และเพื่อทจ่ี ะเตือน บรรดาผูท้ ีก่ ล่าวว่า พระเจ้าทรงใหก้ าำ เนดิ บุตร 5 พวกเขาไม่มีความรใู้ ดๆ ในเรอ่ื งน้ีเช่นเดยี วกบั บรรพบุรุษของพวกเขา มันเป็นถอ้ ยคำาอบุ าทวท์ ี่ ออกมาจากปากของพวกเขา พวกเขามิได้พูดอะไรนอกไปจากความเท็จ (โอ้มุ มั มัด)บางทีเจ้าอาจจะทาำ ลายตัวเจ้าเองเพราะความเศร้าใจถา้ พวกเขาไมศ่ รัทธาในสาสน์นี้ 7 เราไดป้ ระดับประดาโลกน้ดี ้วยสงิ่ ตา่ งๆท่ี สวยหรูเพื่อที่เราจะทดสอบมนุษย์ว่าผู้ใดในหมู่พวกเขาดีท่ีสุดในการงาน แตเ่ ราจะพลกิ ทุกอย่างที่อยู่ในนนั้ ให้เป็นทีว่ ่างเปลา่ เจ้าคดิ ไหมว่าบรรดาผู้หลบั ใหลอยู่ในถา้ำ และแผ่นจารึกเป็นสัญญาณ มหศั จรรยส์ ว่ นหนงึ่ ของเรา เมือ่ พวกชายหนมุ่ เข้าไปหลบภัยอยูใ่ น ถา้ำ พวกเขากลา่ ววา่ โอ้พระผู้อภบิ าลของเรา โปรดประทานความเมตตา จากพระองค์แก่เราและโปรดนำาทางท่ีถูกต้องในกิจการงานของเราด้วย
อลั กะ ฟฺ เถดิ ดังนั้น เราจึงไดท้ าำ ใหพ้ วกเขาหลบั อยูใ่ นถา้ำ เปน็ เวลาหลายปี หลงั จากน้นั เราไดท้ ำาให้พวกเขาตนื่ ขนึ้ มาเพ่อื ทีจ่ ะทดสอบว่าคนกลุ่ม ใดในสองกลมุ่ สามารถนบั เวลาทพี่ วกเขาอยทู่ ่ีนน่ั ไดด้ ีกวา่ กัน ทีนี้ เราจะเล่าเร่อื งราวของพวกเขาใหเ้ จ้าฟงั พวกเขาเป็นชายหนุ่ม กลุ่มหนึ่งที่ศรัทธาในพระผู้อภิบาลของพวกเขาและเราได้เพ่ิมพูนทางนำา ให้แก่พวกเขา เราได้ทำาให้หวั ใจของพวกเขาเขม้ แขง็ เมื่อพวกเขาลกุ ขน้ึ และประกาศวา่ พระผูอ้ ภิบาลของเราคอื พระผูอ้ ภบิ าลแห่งชนั้ ฟ้าทง้ั หลายและแผน่ ดิน เราจะไมว่ งิ วอนพระเจา้ อ่ืนใดนอกจากพระองค์เป็นอัน ขาด มนั เป็นการไรส้ าระทส่ี ุดหากเราทาำ เชน่ น้นั (พวกเขาไดป้ รกึ ษา กันว่า) คนของพวกเราไดเ้ อาพระเจา้ อ่ืนมาแทนพระองค์ ทำาไมพวกเขา ไมเ่ อาหลัก านทช่ี ัดแจง้ ใดๆมายืนยันความเชอื่ ของพวกเขา ดงั นั้น ใคร เล่าทจี่ ะช่วั ช้าไปกว่าผูก้ เุ ร่อื งเท็จตอ่ พระเจ้า ทนี ี้ เมือ่ พวกเจา้ ปลกี ตวั ห่างออกจากพวกเขาและมไิ ด้เคารพสักกา ระผใู้ ดแทนพระเจ้าแลว้ ขอใหพ้ วกเราไปยงั ถา้ำ เพ่ือหลบภัย พระผู้อภบิ าล ของพวกเจ้าจะทรงแผ่ความเมตตาของพระองค์แก่พวกท่านและจะทรง จัดระเบียบการงานอย่างดีท่สี ดุ ใหแ้ กพ่ วกเจ้า เจ้าจะเหน็ ว่าเมื่อดวงอาทติ ย์ข้นึ มนั จะเคล่ือนจากถาำ้ ไปยังด้านหนึ่ง และคล้อยไปทางขวา และเมอื่ มันตก มนั จะลบั ไปจากพวกเขาและเคลื่อน ไปทางซ้ายในขณะทีพ่ วกเขานอนอยทู่ ่ลี านกว้างภายในถำ้า น่ีคือหน่ึงใน บรรดาสญั ญาณทั้งหลายของพระเจ้า ใครทพ่ี ระเจ้าทรงนำาทาง เขากอ็ ยู่ ในหนทางท่ถี ูกตอ้ ง และใครที่พระเจา้ ทรงปลอ่ ยให้หลง เขาจะไมพ่ บผู้ ช่วยเหลือหรือผนู้ าำ ทาง ถา้ หากเจา้ เหน็ พวกเขา เจา้ จะคิดวา่ พวกเขาต่ืนทง้ั ๆทค่ี วามจริง แลว้ พวกเขาหลับ เราได้พลิกพวกเขามาทางด้านขวาและซา้ ยและสุนขั ของพวกเขายงั คงน่ังยืดสองขาหน้าเ ้าอย่ทู ีป่ ากถำ้า ถ้าหากเจ้ามองลงมา และเหน็ พวกเขา เจา้ จะหนั หลังหนีเพราะความตกใจกลัว
ถำา้ ในช่วงเวลาหน่งึ เราได้ทาำ ใหพ้ วกเขาลุกข้นึ ทัง้ นีเ้ พอื่ ทีพ่ วกเขาจะ ไดถ้ ามกันและกนั คนหนง่ึ ในพวกเขาถามวา่ พวกเจ้าอยใู่ นสภาพเช่น นีม้ านานเทา่ ใดแล้ว พวกเขาตอบว่า เราอยใู่ นนมี้ าหนึง่ วันหรือเพยี ง ส่วนหน่ึงของวนั แตอ่ กี คนหน่งึ ว่า พระผู้อภบิ าลทรงรู้ดีท่สี ดุ ว่าเราอยู่ ในสภาพนีม้ านานเทา่ ใด ดงั นัน้ ใหเ้ ราสง่ ใครคนหนงึ่ ในหม่พู วกเราพรอ้ ม กับเหรียญเงินไปยังเมืองและให้เขาดูสถานท่ีท่ีเขาสามารถหาอาหารท่ี สะอาดทส่ี ุดเพ่อื นาำ อะไรบางอย่างมากิน อย่างไรกต็ าม เขาต้องระวังมใิ ห้ ใครรวู้ า่ เราอย่ทู ใี่ ด เพราะถ้าพวกเขาร้วู า่ เราเปน็ ใคร พวกเขาจะเอาหนิ ขว้างพวกเราจนตายหรือบังคับเราให้กลับไปนับถือศาสนาของพวกเขา อยา่ งแนน่ อน หากเป็นเช่นนน้ั พวกเราจะไม่ประสบความสำาเร็จท่แี ทจ้ รงิ ตลอดกาล โดยวธิ ีน้ีเองทเ่ี ราได้เปดิ เผยความลับของพวกเขาใหแ้ กช่ าวเมอื ง เพ่ือท่ีพวกเขาจะได้รู้ว่าสัญญาณของพระเจ้าน้ันเป็นความจริงและจะได้ ไม่มีข้อสงสัยในเรอื่ งยามอวสาน(วนั แห่งการพิพากษา) แตผ่ ูค้ นกลับถก เถยี งกนั เองเกย่ี วกบั พวกเขาท่ีเปน็ ชาวถาำ้ พวกเขาบางคนกล่าวว่า จง สรา้ งอนุสรณ์สถานไว้เหนอื พวกเขา เพราะพระผ้อู ภิบาลของพวกเขา เท่านั้นท่รี ู้ดที ี่สุดเกี่ยวกับพวกเขา แตบ่ รรดาคนทีม่ อี ำานาจในกจิ การของ ผคู้ นกลา่ วว่า เราจะสร้างสถานทีแ่ หง่ การเคารพสักการะขึน้ มาบนพวก เขา บางคนกลา่ ววา่ พวกเขามสี ามคนและทสี่ ่คี ือสนุ ขั ของพวกเขา บางคนกลา่ ววา่ พวกเขามหี ้าคนและที่หกคือสนุ ขั ของพวกเขา น่เี ป็น เพียงการเดาสง่ เดช ยังมบี างคนกล่าวว่า พวกเขามเี จด็ คนและทแ่ี ปด คอื สุนขั ของพวกเขา จงกลา่ วเถดิ พระผู้อภิบาลของ ันเท่านั้นทีท่ รงรู้ ดีท่ีสดุ วา่ พวกเขามจี าำ นวนเท่าใด มีเพียงไม่ก่คี นทีร่ ูจ้ ำานวนที่ถกู ต้อง ดัง นั้น เจา้ จงอย่าเข้าไปถกเถียงกับพวกเขาเกี่ยวกบั เรอื่ งนน้ี อกจากเรอื่ งท่ี เห็นได้ และจงอย่าถามผ้ใู ดเกี่ยวกับพวกเขา จงอย่ากลา่ วเกยี่ วกับเรอื่ ง
อลั กะ ฺฟ ใดว่า ันจะทาำ ส่งิ นีใ้ นวนั พรงุ่ นี้ โดยไมก่ ล่าวว่า หากพระเจ้าทรง ประสงค์ ถ้าหากเจา้ กลา่ วสง่ิ ใดออกไปโดยพลัง้ เผลอ เจา้ จงนกึ ถงึ พระผู้ อภบิ าลของเจ้าทันทแี ละกลา่ ววา่ นั หวังว่าพระผูอ้ ภิบาลของ ันจะทรง นาำ ทาง นั ในเรื่องน้ดี ว้ ยสงิ่ ทใี่ กลก้ ับหนทางทเ่ี ทยี่ งตรงทสี่ ดุ สาำ หรับ นั (มบี างคนกล่าวว่า) พวกเขาอยูใ่ นถ้ำามาเป็นเวลาสามร้อยปี และ บางคนกเ็ พม่ิ เขา้ ไปอีกเก้าปี โอ้นบี จงบอกพวกเขาเถดิ วา่ พระเจา้ ทรงรดู้ ที ีส่ ุดว่าพวกเขาอย่ทู ี่นน่ั นานเท่าใด เพราะพระองค์ทรงรดู้ ถี ึงทุก สงิ่ ทซี่ ่อนเร้นอยูใ่ นชั้นฟา้ ท้ังหลายและแผ่นดิน พระองคเ์ ป็นผทู้ รงเหน็ และทรงได้ยินทุกสง่ิ ไม่มผี คู้ มุ้ ครองอืน่ ใดสำาหรบั สง่ิ ทงั้ หลายในช้นั ฟ้าและ แผ่นดนิ และพระองคม์ ิได้ทรงใหผ้ ู้ใดเข้ามามีส่วนกบั พระองค์ในอำานาจ ของพระองค์ (โอ้นบ)ี จงประกาศส่ิงท่ไี ด้ถูกประทานแกเ่ จา้ จากคมั ภีร์ของพระ ผอู้ ภบิ าลของเจ้า เพราะไมม่ ีผู้ใดทจ่ี ะเปล่ียนแปลงถอ้ ยคาำ ของพระองค์ เจา้ จะไมพ่ บทใี่ ดทค่ี มุ้ ครองเจ้าจากพระองค์ได้ จงทำาให้ตัวเจา้ เองมี ความขันติร่วมกับบรรดาผู้ที่วิงวอนต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขาท้ังยาม เชา้ และยามเยน็ เพอื่ แสวงหาความโปรดปรานจากพระองค์ และจงอย่า หันสายตาของเจ้าออกไปจากพวกเขาโดยปรารถนาสิ่งน่าสนใจของชีวิต ทางโลก จงอย่าเชื่อฟังผทู้ ี่เราได้ทาำ ให้หวั ใจของเขาเมนิ เ ยจากการะลกึ ถึงเราและผู้ท่ีป ิบัติตามอารมณ์ต่ำาของเขาและมีความประพ ติสุดโต่ใน การงานของเขา จงประกาศเถดิ ว่า นีค่ อื สัจธรรมจากพระผู้อภิบาลของพวกทา่ น ดังนนั้ ใครท่ปี ระสงค์กศ็ รทั ธาได้ และผู้ใดประสงค์ก็ป เิ สธได้ สาำ หรับผู้ ทาำ ความผิดนัน้ เราได้เตรยี มไฟนรกท่ีเปลวของมันจะล้อมรอบพวกเขา เหมือนหลงั คาโค้งไวแ้ ลว้ ถา้ พวกเขารอ้ งขอน้ำา พวกเขาจะได้รับน้ำาท่ี เหมือนกบั ตะก่ัวหลอมละลายทเ่ี ราเทราดลงบนใบหนา้ ของพวกเขา ช่าง เป็นเคร่ืองด่ืมที่ชั่วช้าและที่พาำ นกั อนั เลวรา้ ยเสียนก่ี ระไร
ถำา้ สว่ นบรรดาผู้ศรทั ธาและกระทาำ ความดีนนั้ เราจะไม่ทำาใหร้ างวลั สำาหรับผูท้ าำ ความดตี ้องสูญเปล่า พวกเขาจะได้พาำ นักอยใู่ นสวนสวรรค์ อันเขียวชอุ่มตลอดกาลซึ่งท่ีเท้าของพวกเขามีลำาน้ำาหลายสายไหลผ่าน พวกเขาจะได้สวมกำาไลทองและสวมอาภรณ์ไหมสีเขียวทอยกดอกงาม วจิ ิตรและนอนเอกเขนกบนท่ีนัง่ คลา้ ยบลั ลงั ก์สูง ช่างเป็นผลตอบแทนอัน ประเสริ ยิ่งและเป็นที่พาำ นกั ทีแ่ สนดเี สียนีก่ ระไร (โอม้ ุ มั มดั ) จงยกการเปรยี บเทยี บเร่ืองชายสองคนใหพ้ วกเขา ฟัง คนหนึ่งเราไดใ้ หส้ วนองุ่นสองแห่งแก่เขาโดยมตี น้ อนิ ทผลัมลอ้ มรอบ และระหว่างสวนองุ่นท้ังสองนั้นเราได้ให้ที่ดินผืนหนึ่งไว้สำาหรับเพาะปลูก สวนองนุ่ ทงั้ สองน้ีใหผ้ ลอย่างอดุ มสมบูรณ์และไม่เคยขาด และเรายัง ให้มลี าำ ธารไหลผา่ นกลางสวนทงั้ สองนั้นด้วย ดังนนั้ เขาจงึ ไดผ้ ลผลิต มากมาย แต่กระนัน้ กต็ าม เม่ือเขาสนทนากบั เพอื่ นบา้ นของเขา เขากลา่ ว ว่า นั มที รัพยส์ นิ มากกว่าท่านและมคี นรบั ใชท้ ่ีแขง็ แรงกวา่ ด้วย ความไม่เป็นธรรมตอ่ ตัวเขาเอง เขาได้เข้าไปในสวนของเขาและกล่าววา่ ันไม่คดิ วา่ ความมง่ั คงั่ ของ ันน้จี ะสญู สิน้ ไป ันไมเ่ ชอื่ ว่าโมงยาม แหง่ การฟน้ื คนื ชีพจะมขี ึน้ อยา่ งไรก็ตาม ถ้าหาก ันถูกนำากลับไปยงั พระ ผู้อภิบาลของ ัน นั จะไดร้ ับสถานทีท่ ่ีดีกวา่ น้แี นน่ อน เพ่อื นบ้านของเขาได้ตำาหนิเขาระหว่างการสนทนาโดยกลา่ วว่า อะไรกันนี่ ทา่ นป ิเสธผทู้ รงสร้างท่านขึ้นมาจากดนิ แล้วจากอสุจิ ทรง ทำาใหท้ า่ นเป็นมนษุ ยท์ มี่ ีรูปรา่ งสมบรู ณก์ ระนัน้ หรือ แต่สำาหรับ นั แลว้ พระเจ้าเท่าน้นั ทท่ี รงเป็นพระผอู้ ภิบาลของ ัน และ ันไมต่ ้ังผู้ใด เป็นภาครี ่วมกับพระองค์ เม่อื ทา่ นเข้าไปในสวนของท่าน ทำาไมท่านไม่ กลา่ ววา่ อะไรทเ่ี กดิ ข้นึ กเ็ น่อื งจากพระองค์ทรงประสงค์ ไมม่ ีพลงั อาำ นาจ อน่ื ใดนอกไปจากอาำ นาจของพระเจ้า ถ้าหากทา่ นเหน็ วา่ นั ดอ้ ยกว่า ทา่ นในทรัพยส์ นิ และลูกๆ บางที พระผู้อภบิ าลของ นั อาจจะประทาน สวนทด่ี กี ว่าสวนของทา่ นแก่ ัน และอาจส่งฟ้าผ่าลงมาบนสวนของทา่ น
อลั กะ ฺฟ จนกลายเป็นทุ่งโลง่ เตยี นก็ได้ หรือนำา้ ในสวนนนั้ อาจแห้งเหอื ดลงไปใน แผ่นดนิ และท่านไมส่ ามารถหามันมาไดอ้ ีก ในทสี่ ดุ พืชผลของเขาทั้งหมดได้ถกู ทำาลาย เมอื่ เขาเห็นร้านปลกู องุ่นพงั ลงมา เขากบ็ ีบมอื ทงั้ สองของเขาแสดงความเสยี ใจตอ่ การสญู เสีย ส่ิงท่เี ขาได้ท่มุ เทไปและกลา่ วว่า นั ไม่คดิ ทจี่ ะตั้งสง่ิ ใดเป็นภาคีกับพระ ผอู้ ภิบาลของ ันเลย เขาไร้คนมาชว่ ยเหลือเขาให้พน้ จากพระเจ้าได้ และเขาไมส่ ามารถปอ้ งกันตนเองได้ 44 ดังนน้ั เขาจึงตระหนกั ไดว้ า่ การ ชว่ ยเหลอื ท้งั หมดนนั้ มาจากพระเจา้ ผูท้ รงสัจจะ พระองคท์ รงเปน็ เลิศ ทีส่ ุดในการตอบแทนและทรงเปน็ เลศิ ท่ีสุดในเรื่องผลสดุ ท้ายท่ีจะตามมา 45 (โอน้ บี) จงยกตัวอยา่ งให้พวกเขาได้นึกถงึ ความจริงแหง่ ชีวติ โลก น้ีว่ามันเปรียบเหมือนกับพืชพรรณของโลกที่งอกเงยขึ้นมาอย่างอุดม สมบูรณ์เมื่อเราสง่ นา้ำ นลงมาจากทอ้ งฟา้ แตห่ ลงั จากนน้ั มันก็กลบั กลาย เปน็ เศษพชื แหง้ กรังที่ถูกลมพดั ปลิวว่อน พระเจ้าทรงมอี านุภาพเหนือทกุ สิ่ง ทำานองเดียวกัน ทรพั ยส์ นิ และลกู ๆกค็ อื เครอ่ื งประดับช่วั คราวแห่ง โลกนีเ้ ทา่ น้นั แตค่ วามจริงแลว้ การกระทาำ ความดอี ยา่ งจีรงั นนั้ เป็นสง่ิ ที่ดี ที่สดุ ในสายตาของพระผอู้ ภบิ าลของสูเจ้าในบน้ั ปลาย และเป็นความหวัง ท่ดี กี ว่า 47 วนั ที่เราจะทาำ ใหภ้ ูเขาท้งั หลายตอ้ งเคลอื่ นย้าย สูเจา้ จะไดเ้ หน็ แผ่น ดนิ น้วี า่ งเปลา่ และเราจะรวมมนษุ ย์ท้ังหมดเข้าไวด้ ว้ ยกนั โดยไม่เหลือใคร ไว้ข้างหลังเลย พวกเขาจะถกู นำามาปราก ตอ่ หนา้ พระผู้อภบิ าลของ สูเจา้ เปน็ แถวและพระองคจ์ ะกล่าวกับพวกเขาวา่ ตอนน้ี สูเจ้าได้กลับ มายงั เราเหมอื นกับทเี่ ราได้สร้างสเู จา้ เปน็ คร้ังแรก แตส่ ูเจา้ คดิ เอาเองว่า เราไม่ไดก้ าำ หนดไวส้ ำาหรับการทาำ ตามสญั ญาทีม่ ีต่อสเู จา้ แลว้ บนั ทึก(การกระทาำ )จะถกู นำามาวางไวต้ อ่ หนา้ พวกเขา ในตอน น้ัน สเู จ้าจะเห็นว่าคนทาำ ผดิ ทัง้ หลายจะกลวั ส่ิงท่อี ย่ใู นบนั ทึกนนั้ พวก เขาจะกล่าวว่า บรรลยั แนแ่ ล้วเรา นีม่ ันบนั ทึกอะไรกนั นี่ ไม่มกี ารกระทำา
ถาำ้ อะไรของเราท่ีไม่ได้ถูกบันทึกไว้เลยไม่ว่าจะเรื่องเล็กน้อยหรือเรื่องใหญ่ โต พวกเขาจะได้เห็นทกุ ส่ิงท่พี วกเขาไดท้ าำ ไว้ตอ่ หน้าพวกเขาและพระผู้ อภิบาลของสเู จ้าไม่ทรงอธรรมต่อผใู้ ดแมแ้ ต่น้อยนิด จงนกึ ถงึ เม่ือตอนท่ีเราได้กลา่ วแกบ่ รรดาทตู สวรรคว์ า่ จงก้มกราบ ตอ่ อาดมั พวกเขาได้กม้ กราบ ยกเวน้ อบิ ลสี (ซาตาน) มนั เปน็ หนึ่งในหมู่ ญิน มัน า่ ืนคาำ บญั ชาของพระผอู้ ภบิ าลของมัน แลว้ สูเจ้าจะเอามนั และ ลูกหลานของมันมาเป็นผู้คุ้มครองแทน ันกระน้ันหรือท้ังๆท่ีมันเป็นศัตรู ของสเู จา้ นเ่ี ปน็ การแลกเปลีย่ นทช่ี ่ัวร้ายเหลอื เกินสาำ หรับผู้ทาำ ความผดิ ันมิไดเ้ รียกพวกมันให้มาเปน็ พยานในการสรา้ งชัน้ ฟ้าทั้งหลาย และแผ่นดนิ และในการสรา้ งตวั ตนของพวกมนั ันไม่เอาบรรดาผ้ทู าำ ให้ คนอ่ืนหลงทางมาเป็นผชู้ ว่ ยเหลอื ในวันนั้น พระองคจ์ ะกล่าวกบั พวกเขาวา่ จงเรียกบรรดาทส่ี เู จ้าคดิ ว่าเปน็ ภาคีกบั ันมาใหห้ มด และพวกเขาจะรอ้ งเรียกพวกมนั แตพ่ วก มนั จะไมต่ อบรับและไม่มาชว่ ยเหลอื พวกเขา และเราจะวางท่ีขวางก้นั (ความเป็นศัตรู)ระหว่างพวกเขา ผู้ทาำ ความผิดทงั้ หมดจะเหน็ ไฟในวนั นน้ั และรู้ว่าพวกเขาจะตกลงไปในนัน้ แตพ่ วกเขาไม่พบทางใดทีจ่ ะหนีไป ได้ 54 เราไดอ้ ธิบายทกุ อยา่ งในกรุ อานน้เี พื่อเป็นประโยชนส์ ำาหรับมนษุ ย์ แตโ่ ดยธรรมชาตแิ ลว้ มนุษยช์ อบที่จะโตเ้ ถยี งกันในเร่อื งตา่ งๆมากมาย 55 ไม่มีอะไรทีข่ ดั ขวางพวกเขามิให้ศรทั ธาในเมื่อพวกเขาไดร้ บั ทางนำา และขัดขวางพวกเขาจากการขออภัยโทษต่อพระผู้อภิบาลของพวกเขา นอกไปจากความจริงท่ีว่าส่ิงที่เกิดข้ึนกับประชาชาติก่อนๆจะเกิดข้ึนกับ พวกเขา หรือไม่พวกเขาตอ้ งได้เห็นการลงโทษมาปราก ตอ่ หนา้ พวก เขา เรามไิ ด้สง่ บรรดาศาสนทตู มาเพือ่ อื่นใดนอกจากเพือ่ เปน็ ผแู้ จ้ง ข่าวดีและเป็นผูใ้ ห้คำาเตอื น แตบ่ รรดาผ้ปู เิ สธกลบั ใชค้ วามเทจ็ โต้แยง้
อลั กะ ฺฟ เพอ่ื ทำาลายสจั ธรรม พวกเขาถอื เอาสง่ิ ท่ี นั ประทานมาและการเตอื น ของ นั เป็นทล่ี ้อเลน่ 57 ใครเล่าท่ีจะชว่ั ร้ายยง่ิ กว่าผ้ถู กู เตอื นถึงสิง่ ทีพ่ ระผู้ อภิบาลของเขาประทานมา แต่เขาหันหา่ งออกจากมันและลมื สง่ิ ทีม่ อื ของ เขาไดท้ าำ ไว้ สำาหรบั คนเหล่าน้ัน เราไดป้ ดิ บงั หวั ใจของพวกเขาไวด้ ้วย ส่ิงที่จะทำาให้พวกเขาไม่เข้าใจวจนะของเราและทำาให้พวกเขาลำาบากใน การได้ยนิ ดว้ ยเหตุนเ้ี อง พวกเขาจะไมม่ ีวันอยใู่ นทางนาำ ที่ถูกต้องไม่วา่ เจ้าจะเรียกร้องเชิญชวนพวกเขามาสทู่ างนาำ อย่างไรกต็ าม พระผ้อู ภิบาลของเจ้าคอื ผู้ทรงอภัยและผ้ทู รงเมตตายง่ิ หาก พระองค์ทรงประสงค์จะลงโทษพวกเขาสำาหรับความผิดที่พวกเขาได้ทำา ไว้ พระองค์อาจจะสง่ การลงโทษมายงั พวกเขาไดท้ นั ที แต่พวกเขามเี วลา ทไี่ ด้ถกู กำาหนดไว้ และพ้นจากเวลาน้นั ไป พวกเขาจะไมพ่ บทางหนีไป จากมันไดเ้ ลย เราได้ทำาลายหมู่ชนเหล่านเ้ี ม่อื พวกเขายังคงทำาผดิ และ เราไดก้ าำ หนดเวลาสาำ หรบั การทาำ ลายพวกเขาไวแ้ ลว้ (จงนกึ ถงึ )เมือ่ มซู ากล่าวแกค่ นรบั ใชข้ องเขาว่า นั จะไมย่ ตุ กิ าร เดนิ ทางจนกวา่ จะถงึ บรเิ วณทีส่ องทะเลมาบรรจบกัน ถึงแม้ นั จะต้อง ใช้เวลาหลายปี และเมื่อทง้ั สองมาถึงบริเวณทีส่ องทะเลบรรจบกัน ปราก ว่าพวกเขาลมื ปลาไว้ มันจึงไดม้ ุดหนไี ปยงั ทะเลอยา่ งว่องไว เม่ือทัง้ สองเดินต่อไป มูซาได้กลา่ วแก่คนตดิ ตามเขาว่า ไปเอาอาหาร เชา้ มา เราเหนอ่ื ยล้าเหลือเกนิ แล้วจากการเดนิ ทาง คนติดตามรับใช้กลา่ ววา่ ทา่ นเห็นไหมวา่ ในตอนทีเ่ ราแวะพักข้าง ก้อนหินน้ัน ันไดล้ มื ปลาเอาไว้ และซาตานได้ทาำ ให้ ันลืมบอกเรอ่ื งนี้ แก่ท่าน ปลาตวั นัน้ ไดก้ ระโดดหนีลงทะเลไปอย่างน่าอัศจรรย์ มซู าจงึ ตอบวา่ นั่นแหละทเี่ รากาำ ลงั ตามหา ดงั นน้ั ท้ังสองจึงไดเ้ ดนิ ยอ้ นรอย เท้ากลบั ไปยงั ท่เี ดิม ท่ีน่ัน พวกเขาไดพ้ บบา่ วคนหนึง่ ของเราซง่ึ เราได้ ประทานความโปรดปรานและสอนความรพู้ ิเศษแก่เขา มูซาไดก้ ลา่ วแกเ่ ขาวา่ ให้ ันตดิ ตามทา่ นไปได้ไหม ทง้ั น้เี พื่อทีท่ า่ น
ถา้ำ จะไดส้ อนความรูท้ ที่ า่ นได้ถกู สอนมาแก่ นั บา้ ง เขาตอบว่า ทา่ นไม่ สามารถอดทนรว่ มกับ ันได้ และท่านจะมีความอดทนในเรือ่ งที่ท่าน ไม่มคี วามรไู้ ดอ้ ย่างไร มซู าไดก้ ลา่ ววา่ หากพระเจา้ ทรงประสงค์ ทา่ น จะเห็นวา่ นั เปน็ คนอดทนและ ันจะไม่ ่า ืนท่านในเร่ืองใดๆ เขา กล่าววา่ เอาละ ถา้ หากท่านต้องการจะติดตาม นั ไปละก็ ทา่ นจงอยา่ ถาม ันในเรื่องใดจนกวา่ ันจะพูดเรือ่ งนนั้ ขึน้ มาเอง ดังนัน้ ท้ังสองจงึ ไดอ้ อกเดินทางไปจนกระทั่งเขาท้งั สองไดข้ ้นึ เรอื ลำาหนึง่ และคนผู้นน้ั ไดเ้ จาะรูลาำ เรือ มูซาจึงร้องออกมาวา่ อะไรกันนี่ ทา่ นเจาะรูในลำาเรอื เพื่อจะทำาใหค้ นโดยสารจมน้ำากระนั้นหรอื ทำาอย่างนี้ กม็ แี ตจ่ ะพบเรอ่ื งน่าเศร้าเปน็ แน่ เขาผู้นั้นกล่าวว่า ันมิได้บอกท่าน หรือว่าทา่ นไมส่ ามารถทจ่ี ะอดทนร่วมกับ ันได้ มูซาได้ตอบวา่ จง อยา่ ตำาหนิ นั ในสงิ่ ที่ ันลมื เลย และขอจงอย่าถอื สาในสิง่ ที่ ันไดท้ าำ ไป 74 หลังจากน้ัน เขาทัง้ สองไดอ้ อกเดนิ ทางตอ่ ไปจนกระท่งั เขาท้งั สองพบ เดก็ ชายคนหนง่ึ และคนผูน้ ้นั ได้ ่าเดก็ คนน้นั มซู าจงึ ได้รอ้ งออกมาวา่ ท่าน ่าคนบริสทุ ธ์โิ ดยเขาไมไ่ ด้ า่ ผใู้ ดกระนัน้ หรือ นเี่ ป็นความโหด รา้ ยแทๆ้ ที่ทา่ นไดท้ ำาไป 75 ชายคนน้ันกลา่ วว่า นั ไมไ่ ด้บอกท่านหรอื วา่ ทา่ นไม่สามารถ อดทนรว่ มกบั นั ได้ มูซาจงึ กลา่ วว่า หลังจากน้ี ถ้าหาก นั ถาม ส่ิงใดจากท่าน จงอยา่ เอา ันร่วมทางไปกับทา่ นเลย ันแก้ตัวกับทา่ น มามากพอแล้ว 77 แลว้ เขาท้งั สองได้ออกเดนิ ทางต่อไปจนกระทั่งมาถงึ ชมุ ชนแหง่ หน่ึง เขาท้ังสองจึงได้ขออาหารจากคนแถวนน้ั แตผ่ ู้คนป เิ สธ ทจ่ี ะต้อนรบั ทนี่ น่ั เขาท้งั สองไดเ้ ห็นกำาแพงแหง่ หนึง่ กำาลงั จะพงั ลงมา คนผู้นน้ั จงึ ทำาให้มนั ต้งั ตรงอีก มซู าจึงกล่าวว่า หากทา่ นต้องการ ทา่ นก็ สามารถเรยี กรอ้ งค่าแรงตอบแทนได้ เขากล่าววา่ เอาละ ทีนี้ เราตอ้ ง แยกจากกันแลว้ ตอนน้ี ันจะบอกท่านเกยี่ วกบั สิ่งท่ีทา่ นไม่อาจทนได้ เกย่ี วกับเรื่องเรือนั้น มันเป็นของคนยากจนทท่ี าำ งานอยใู่ นแมน่ ำ้า
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- 202
- 203
- 204
- 205
- 206
- 207
- 208
- 209
- 210
- 211
- 212
- 213
- 214
- 215
- 216
- 217
- 218
- 219
- 220
- 221
- 222
- 223
- 224
- 225
- 226
- 227
- 228
- 229
- 230
- 231
- 232
- 233
- 234
- 235
- 236
- 237
- 238
- 239
- 240
- 241
- 242
- 243
- 244
- 245
- 246
- 247
- 248
- 249
- 250
- 251
- 252
- 253
- 254
- 255
- 256
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- 265
- 266
- 267
- 268
- 269
- 270
- 271
- 272
- 273
- 274
- 275
- 276
- 277
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- 285
- 286
- 287
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- 298
- 299
- 300
- 301
- 302
- 303
- 304
- 305
- 306
- 307
- 308
- 309
- 310
- 311
- 312
- 313
- 314
- 315
- 316
- 317
- 318
- 319
- 320
- 321
- 322
- 323
- 324
- 325
- 326
- 327
- 328
- 329
- 330
- 331
- 332
- 333
- 334
- 335
- 336
- 337
- 338
- 339
- 340
- 341
- 342
- 343
- 344
- 345
- 346
- 347
- 348
- 349
- 350
- 351
- 352
- 353
- 354
- 355
- 356
- 357
- 358
- 359
- 360
- 361
- 362
- 363
- 364
- 365
- 366
- 367
- 368
- 369
- 370
- 371
- 372
- 373
- 374
- 375
- 376
- 377
- 378
- 379
- 380
- 381
- 382
- 383
- 384
- 385
- 386
- 387
- 388
- 389
- 390
- 391
- 392
- 393
- 394
- 395
- 396
- 397
- 398
- 399
- 400
- 401
- 402
- 403
- 404
- 405
- 406
- 407
- 408
- 409
- 410
- 411
- 412
- 413
- 414
- 415
- 416
- 417
- 418
- 419
- 420
- 421
- 422
- 423
- 424
- 425
- 426
- 427
- 428
- 429
- 430
- 431
- 432
- 433
- 434
- 435
- 436
- 437
- 438
- 439
- 440
- 441
- 442
- 443
- 444
- 445
- 446
- 447
- 448
- 449
- 450
- 451
- 452
- 453
- 454
- 455
- 456
- 457
- 458
- 459
- 460
- 461
- 462
- 463
- 464
- 465
- 466
- 467
- 468
- 469
- 470
- 471
- 472
- 473
- 474
- 475
- 476
- 477
- 478
- 479
- 480
- 481
- 482
- 483
- 484
- 485
- 486
- 487
- 488
- 489
- 490
- 491
- 492
- 493
- 494
- 495
- 496
- 497
- 498
- 499
- 500
- 501
- 502
- 503
- 504
- 505
- 506
- 507
- 508
- 509
- 510
- 511
- 512
- 513
- 514
- 515
- 516
- 517
- 518
- 519
- 520
- 521
- 522
- 523
- 524
- 525
- 526
- 527
- 528
- 529
- 530
- 531
- 532
- 533
- 534
- 535
- 536
- 537
- 538
- 539
- 540
- 541
- 542
- 543
- 544
- 545
- 546
- 547
- 548
- 549
- 550
- 551
- 552
- 553
- 554
- 555
- 556
- 557
- 558
- 559
- 560
- 561
- 562
- 563
- 564
- 565
- 566
- 567
- 568
- 569
- 570
- 571
- 572
- 573
- 574
- 575
- 576
- 577
- 578
- 579
- 580
- 581
- 582
- 583
- 584
- 585
- 586
- 587
- 588
- 589
- 590
- 591
- 592
- 593
- 594
- 595
- 596
- 597
- 598
- 599
- 600
- 601
- 602
- 603
- 604
- 605
- 606
- 607
- 608
- 609
- 610
- 611
- 612
- 613
- 614
- 615
- 616
- 1 - 50
- 51 - 100
- 101 - 150
- 151 - 200
- 201 - 250
- 251 - 300
- 301 - 350
- 351 - 400
- 401 - 450
- 451 - 500
- 501 - 550
- 551 - 600
- 601 - 616
Pages:
