Thai-Quran

อัล กะ ฺฟ ใหญ่ นั จงใจทาำ ลายมันเพราะขา้ งหนา้ พวกเขานน้ั เป็นเขตของกษตั ริย์ คนหนึ่งซ่ึงจะใช้อาำ นาจยดึ เรอื ทุกลำา ส่วนเร่ืองเดก็ นนั้ พอ่ แม่ของเขาเปน็ ผศู้ รทั ธาและเรากลวั วา่ เขาจะ ทาำ ใหพ้ อ่ แมข่ องเขาต้อง า่ นื ขอบเขตและป เิ สธความศรัทธา ดงั นั้น เราต้องการให้พระผู้อภิบาลของเขาท้ังสองได้ประทานลูกอีกคนหน่ึงซ่ึง บรสิ ุทธิแ์ ละเปน็ ทเ่ี มตตาแกเ่ ขาแทนลูกคนเก่า เกี่ยวกบั เรื่องกำาแพงนัน้ มันเป็นของเด็กกำาพร้าสองคนทพ่ี กั อาศัย อยใู่ นเมืองนี้ สมบตั ิของเดก็ ท้งั สอง ังอยใู่ ตก้ าำ แพงน้ี เนื่องจากพ่อของ เขาทัง้ สองเป็นคนดี พระผู้อภบิ าลของทา่ นทรงปรารถนาว่าเม่ือเดก็ ชาย ทั้งสองนเ้ี ติบโตเข้าสู่วัยผใู้ หญ่ เขาทั้งสองจะมาขุดเอาทรพั ย์สมบตั ขิ อง พวกเขาออกมา ทง้ั หมดนี้เปน็ ความเมตตาจากพระผอู้ ภบิ าลของท่าน นั มไิ ด้ทำาส่ิงใดตามอำาเภอใจของ นั นน่ั คือความหมายของส่งิ ที่ทา่ นไม่ สามารถอดทนได้ (มุ ัมมัด) พวกเขาถามเจา้ เก่ยี วกบั ซลุ กอรนฺ ยั น์ จงบอกพวกเขาวา่ นั จะเลา่ เรื่องราวของเขาใหพ้ วกทา่ นฟงั เราได้สถาปนาอาำ นาจให้ แก่เขาบนหนา้ แผ่นดนิ และไดป้ ระทานปัจจยั ทกุ อย่างแกเ่ ขา ในตอนแรก เขาไดอ้ อกเดินทางไปตามเสน้ ทางสายหน่งึ จน กระท่ังเขาได้มาถึงขอบเขตที่ดวงอาทิตย์ตกและพบว่ามันตกลงในน้ำาสี ดำา ที่นน่ั เขาไดพ้ บคนหมู่หนงึ่ เราไดก้ ล่าวแกเ่ ขาวา่ โอซ้ ลุ กอรฺนัยน์ เจ้า มีอำานาจที่จะลงโทษพวกเขาและสามารถท่ีจะทำาคุณต่อพวกเขาได้เช่น กนั เขากลา่ วว่า เราจะลงโทษใครก็ตามท่ีสร้างความอธรรม แลว้ ผู้นัน้ จะถูกนำากลับไปยังพระผู้อภิบาลของเขาและพระองค์จะทรงลงโทษเขา อย่างรุนแรง แต่ใครท่ศี รทั ธาและกระทาำ ความดจี ะได้รับการตอบแทน ที่ดีสาำ หรับเขาและเราจะกำาหนดงานงา่ ยๆใหแ้ ก่เขา หลงั จากน้นั เขาได้ออกเดินทางไปยังอกี เสน้ ทางหน่ึง จนกระท่งั เขามาถึงขอบเขตทีด่ วงอาทติ ย์ขนึ้ ทนี่ ัน่ เขาได้เห็นดวงอาทติ ยข์ ึ้นเหนือ

ถาำ้ ผคู้ นหมู่หนึง่ ทีเ่ รามิไดใ้ หท้ ี่กาำ บังใดๆจากแสงแดดแก่พวกเขา นเี่ ปน็ สภาพของพวกเขา และเราร้ดู ถี ึงเขา หลังจากน้ัน เขาไดม้ ุ่งหน้าไปอีกเสน้ ทางหนึ่ง จนกระท่งั เขามา ถึงระหวา่ งภูเขาท่ีเขาพบวา่ ผคู้ นแทบจะไมเ่ ข้าใจคำาพดู ใดๆ พวกเขา ไดก้ ล่าววา่ โอ้ซลุ กอรนฺ ยั น์ ยะญูจญ์(กอก)และมะญูจญ์(มากอก)ได้แพร่ ความเสยี หายไปทว่ั แผน่ ดนิ ดังน้นั เราขอถวายบรรณาการแกท่ า่ นเพ่อื ที่ ทา่ นจะไดส้ ร้างกำาแพงก้นั ระหวา่ งเรากบั พวกเขาได้ไหม เขาตอบว่า สิ่งทพี่ ระผอู้ ภบิ าลของ ันไดป้ ระทานแก่ นั นนั้ ดีกวา่ (บรรณาการใดๆ) ดงั นัน้ พวกทา่ นจงช่วย ันด้วยกำาลงั และ นั จะสรา้ ง กาำ แพงกนั้ ระหว่างพวกท่านกับพวกเขา จงเอาแผน่ เหล็กมาให้ นั เมื่อเขาปิดชอ่ งระหวา่ งภเู ขาทงั้ สองลกู แล้ว เขาได้กล่าวแกผ่ คู้ นวา่ ทนี ี้ จงเป่าไฟดว้ ยเครอื่ งบีบลม พวกเขาจึงไดท้ ำาตามน้ันจนกระทัง่ กำาแพง เหล็กรอ้ นแดง เขาจึงกล่าวว่า ไปเอาทองแดงหลอมมาเพอ่ื นั จะไดเ้ ทลง ไปบนนัน้ น่คี อื กำาแพงท่ยี ะญจู ญ์และมะญูจญไ์ มส่ ามารถขา้ มมาและ ไมส่ ามารถขุดลอดมาได้ ซลุ กอรฺนยั นก์ ลา่ ววา่ น่คี ือความเมตตาจาก พระผู้อภบิ าลของ นั แต่เมือ่ ถงึ เวลาแหง่ สญั ญาของพระผูอ้ ภิบาลของ นั พระองค์จะทรงทำาลายมันเป็นจลุ และสัญญาของพระผอู้ ภิบาลของ นั เป็นจรงิ เสมอ ในวันนน้ั เราจะปลอ่ ยให้ผู้คนสว่ นหน่ึงเข้ามาปะทะกับอีกสว่ นหนง่ึ อยา่ งโกลาหล และแตรจะถูกเปา่ และเราจะรวมมนุษยชาตทิ ัง้ หมดเขา้ ไว้ ด้วยกัน ในวันนน้ั นรกจะถกู นาำ มาอยูต่ อ่ หน้าบรรดาผู้ป เิ สธสัจธรรม ท่ดี วงตามืดบอดตอ่ คำาตกั เตือนของ นั และหหู นวกตอ่ การเตือนของ ัน บรรดาผูป้ ิเสธสจั ธรรมคิดหรอื ว่าพวกเขาจะเอาบา่ วของ ันเป็น ผูช้ ว่ ยเหลือนอกไปจาก ัน แท้จรงิ เราได้เตรยี มนรกไว้สาำ หรับตอ้ นรบั บรรดาผปู้ เิ สธสัจธรรมแลว้

อลั กะ ฺฟ จงบอกพวกเขาวา่ จะให้ นั บอกพวกท่านไหมวา่ ใครคือผขู้ าดทนุ มากทส่ี ดุ เก่ยี วกบั การงานของพวกเขา พวกเขาคือบรรดาผ้ทู คี่ วาม พยายามของเขาทั้งหมดในชีวติ แหง่ โลกนีส้ ญู เปล่า แตพ่ วกเขาหลงผดิ คิดว่าทกุ สิ่งที่พวกเขาทาำ น้นั ถกู ตอ้ ง คนเหล่านคี้ อื บรรดาผปู้ เิ สธ สัญญาณทั้งหลายของพระผู้อภิบาลของพวกเขาและไม่เช่ือว่าพวก เขาจะกลับไปหาพระองค์ ดงั นน้ั การงานของพวกเขาท้งั หมดจึงสูญ เปล่าเพราะเราจะไม่ให้น้ำาหนักใดๆแก่พวกเขาในวันแห่งการฟื้นคืนชีพ การตอบแทนของพวกเขาคอื นรกสาำ หรบั การท่พี วกเขาป ิเสธ สัจธรรมและสำาหรับการท่ีพวกเขาถือเอาสัญญาณของ ันและบรรดา ศาสนทูตของ นั เป็นทีล่ อ้ เลน่ สว่ นบรรดาผูศ้ รัทธาและกระทาำ ความดนี ้ันจะได้รับสวนสวรรค์เป็น ทพ่ี าำ นัก พวกเขาจะพาำ นกั อย่ใู นสวนสวรรค์นัน้ ตลอดกาลและพวกเขา ไมป่ รารถนาทจ่ี ะออกจากทนี่ ัน่ ไปไหน จงบอกพวกเขาเถิดว่า ถา้ หากจะให้น้าำ ทะเลกลายเป็นน้าำ หมกึ เพอ่ื บนั ทึกวจนะของพระผ้อู ภบิ าลของ ันแล้ว ทะเลจะเหอื ดแห้งกอ่ นที่ วจนะของพระผู้อภิบาลของ ันจะหมดส้ินถึงแม้เราจะเอาอีกทะเลหน่ึงมา เพิม่ กต็ าม (โอ้มุ ัมมดั ) จงบอกพวกเขาเถิดว่า นั เป็นเพียงมนุษยค์ นหนงึ่ เหมอื นพวกท่าน เพียงแต่ นั ไดร้ บั การเปดิ เผยความจรงิ วา่ พระเจ้าของ พวกทา่ นคอื พระเจ้าองคเ์ ดียว ดังนนั้ ผ้ใู ดทห่ี วงั จะพบพระผูอ้ ภิบาลของ เขาก็จงกระทำาการงานท่ีดีและจงอย่าตั้งผู้ใดเป็นภาคีในการเคารพสักกา ระรว่ มกับพระองค์

มารีย์ 19. มารยี ์ มัรยฺ ัม ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผูท้ รงกรณุ าปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ กาฟ ฮา ยา อีน ศอด น่คี อื เร่ืองราวแห่งความเมตตาของพระผู้อภบิ าลของเจา้ ทม่ี ีตอ่ ซะกะรี ยาบ่าวของพระองค์ เมอ่ื เขาวงิ วอนพระผู้อภิบาลของเขาดว้ ยเสยี งที่ แผ่วเบา 4 เขาวิงวอนวา่ โอพ้ ระผอู้ ภิบาล กระดูกของ ันผแุ ล้วและศรี ษะ ของ นั ก็ขาวโพลนดว้ ยอายุขัย โอพ้ ระผอู้ ภบิ าล นั มิเคยผดิ หวงั ในคำา วงิ วอนของ นั ตอ่ พระองค์เลย 5 แต่ตอนนี้ ันหว่ันใจในบรรดาญาติๆ ของ ันเม่ือ ันจากไป(วา่ พวกเขาจะไม่ป บิ ตั ภิ ารกจิ ของ นั ตอ่ ไป) และ ภรรยาของ ันกเ็ ปน็ หมัน ดังน้ัน ขอพระองคท์ รงประทานทายาทแก่ ัน สักคนหนงึ่ ทีจ่ ะมาเป็นทายาทของ ันและเป็นลกู หลานของยะกบู ข้า แต่พระผภู้ บิ าล โปรดทาำ ให้เขาเปน็ ท่ียอมรับของพระองคด์ ว้ ยเถิด 7 โอซ้ ะกะรียา เราจะบอกขา่ วดีแกเ่ จา้ ถึงลกู ชายคนหนง่ึ ซง่ึ มชี ือ่ ว่า ยะ ยฺ า(ยอห์น) เราไม่เคยให้ช่ือนแี้ ก่ใครมาก่อน เขากล่าวว่า โอ้ พระ ผู้อภิบาลของ นั ันจะมีลูกไดอ้ ยา่ งไรในเมอื่ ภรรยาของ นั เปน็ หมนั และ ันกแ็ ก่หงอ่ มถึงปานนแี้ ล้ว ผู้แจ้งข่าวกล่าวว่า กระนน้ั กเ็ ถดิ พระผอู้ ภิบาลของเจา้ กล่าววา่ นี่ เป็นเร่ืองง่ายสำาหรับ ันเหมือนกับที่ ันได้สร้างเจ้ามาก่อนหน้านี้เมื่อเจ้า ยงั ไมไ่ ด้เปน็ ส่ิงใดเลย ซะกะรยี ากลา่ วว่า โอ้ พระผู้อภิบาลของ นั โปรดใหส้ ญั ญาณแก่ ันด้วยเถดิ พระองค์ทรงกลา่ วว่า สัญญาณของ เจ้าคือเจ้าจะไมพ่ ูดกับผคู้ นสามวนั สามคนื ตดิ ต่อกนั หลังจากนั้น เขา ได้ออกจากสถานท่ีภาวนาไปยังผู้คนของเขาและทำาสัญญาณบอกใบ้คน เหล่าน้นั วา่ จงสดุดีพระเจ้าท้งั ยามเช้าและยามค่ำา

เราไดก้ ล่าวกบั ยะ ยฺ าว่า จงยึดม่นั ในคัมภีร์ และในขณะทีเ่ ขา ยงั เป็นเด็ก เราได้ประทานดลุ พนิ จิ ในการตัดสินแกเ่ ขา และประทาน ความออ่ นโยน(ของหัวใจ)แกเ่ ขาและความบริสทุ ธ์ิจากเรา และเขาเปน็ ผู้ ยำาเกรง และเขาป ิบตั ิต่อพ่อแม่ของเขาด้วยดี และเขามิได้เป็นผูโ้ อหงั หรือผู้ ่า ืน ความสนั ติไดม้ ีแกเ่ ขาในวนั ทเี่ ขาถือกำาเนิดและในวนั ทีเ่ ขา ตายและในวนั ท่เี ขาถูกทำาใหฟ้ ืน้ คืนชีพอีกคร้ังหนง่ึ (โอ้มุ ัมมดั ) จงกล่าวถึงเรื่องราวของมัรยฺ ัม(มารยี ์)ในคมั ภรี ์น้ีเมอ่ื ตอนทนี่ างได้ปลกี ตวั ออกจากผู้คนของนางไปทางด้านตะวนั ออก และ นางได้แขวนมา่ นเพอื่ ซ่อนตวั ของนางจากพวกเขา เราได้สง่ ทูตสวรรค์ ของเราไปยังนางและเขาได้ปราก ตัวต่อหน้านางในรูปของมนุษย์ท่ี สมบรู ณ์ นางจึงไดร้ ้องออกมาว่า ันขอความคุม้ ครองต่อพระผทู้ รง กรุณาให้พ้นจากท่าน (อยา่ เข้ามาใกล้)ถา้ หากทา่ นเป็นผู้เกรงกลัว พระเจ้า เขาตอบวา่ นั เป็นแค่เพียงผูน้ ำาสาสน์จากพระผู้อภิบาลของ เธอและ นั ถูกสง่ มาเพอ่ื ใหล้ กู ชายผบู้ รสิ ทุ ธ์แิ ก่เธอ มัรยฺ ัมกล่าววา่ ัน จะมีลูกได้อย่างไรในเม่ือไม่มีชายใดเคยแตะต้อง ันและ ันก็ไม่ใช่หญิง สาำ ส่อน ทตู สวรรคต์ อบวา่ กระน้ันกเ็ ถิด พระผ้อู ภบิ าลของเธอทรง กลา่ วว่า มนั เป็นเรื่องง่ายสำาหรบั นั และเราจะทำาเพอื่ ให้เด็กคนนัน้ เปน็ สัญญาณสาำ หรบั ผูค้ น และเปน็ ความจาำ เรญิ จากเรา นเ่ี ป็นสงิ่ ที่ถกู กำาหนด ไว้แลว้ หลงั จากนั้น นางได้ต้ังครรภเ์ ดก็ คนน้ันและนางได้อุม้ ครรภไ์ ปยงั สถานทห่ี า่ งไกล ความเจบ็ ครรภอ์ ย่างรุนแรงทำาใหน้ างตอ้ งไปพกั อยู่ท่ี ใต้ต้นอนิ ทผลมั นางได้ร้องออกมาวา่ โอย ถ้า นั ตายไปกอ่ นหนา้ นี้และ ไม่ตอ้ งมีใครจำา ันไดก้ ็จะดี แตม่ ีเสียงออกมาจากข้างลา่ งว่า จงอยา่ เสียใจเลย เพราะพระผู้ อภบิ าลของเธอไดท้ รงจดั ตาน้ำาท่ีไหลไว้ท่ีเทา้ ของเธอแลว้ และถ้าเธอ เขยา่ ลำาตน้ อินทผลมั นี้ อินทผลัมสุกใหมๆ่ จะหลน่ ลงมาบนตัวของเธอ

มารยี ์ จงกินและจงดมื่ และจงทำาตวั ใหส้ ดช่ืน และถ้าหากเธอเหน็ ใคร กจ็ ง บอกวา่ นั ไดบ้ นไว้ว่าจะถอื ศลี อด(งดพูด)เพื่อพระผู้ทรงกรุณา และวันน้ี นั จะไม่พูดกับใครเลย หลังจากนั้น นางได้อุม้ ลูกของนางมายงั ผู้คน พวกเขากล่าวว่า โอ มัรฺยัม เธอได้ทำาบาปทช่ี ่ัวช้าเหลอื เกนิ น้องสาวของ ารนู เอย พอ่ ของ เธอมไิ ด้เปน็ คนชัว่ และแมข่ องเธอกม็ ิไดเ้ ป็นหญงิ สำาสอ่ น นางจงึ ไดช้ ไ้ี ปยงั ทารก(เพอ่ื เป็นการตอบ) ผ้คู นจึงกลา่ ววา่ เราจะ พูดกบั เด็กทีอ่ ยูใ่ นเปลได้อยา่ งไร แตเ่ ด็กคนนั้นไดพ้ ูดออกมาวา่ นั เป็นบา่ วของพระเจ้า พระองค์ทรงประทานคมั ภีรแ์ ก่ ันและทรงแตง่ ตัง้ นั ให้เป็นนบี พระองคไ์ ดท้ รงทำาให้ ันเป็นทไี่ ดร้ บั ความจำาเรญิ ไม่วา่ นั จะอยทู่ ่ีใด พระองค์ทรงสัง่ ันใหน้ มาซและจา่ ยซะกาตตราบใดที่ นั ยงั มชี วี ิต และได้ทรงให้ ันรับใช้แม่ของ นั และมไิ ด้ทรงทำาให้ นั เปน็ ผู้ ก้าวรา้ วและจิตใจแขง็ กระดา้ ง สนั ตไิ ดม้ แี ก่ นั ในวันที่ นั เกดิ และสันติ จะมีแก่ ันในวันที่ ันตายและวันท่ี ันถูกทำาให้ฟ้ืนคืนชีพข้ึนมาอีกคร้ัง หนึ่ง น่นั คอื อซี าบุตรของมัรยฺ ัม น่คี อื ความจริงท่พี วกเขายงั คงถกเถยี ง กนั มันไมใ่ ชเ่ ร่อื งของพระเจ้าท่จี ะทรงมบี ุตร พระองค์ทรงบริสุทธจิ์ าก เรื่องนี้ เมอ่ื พระองค์ทรงกาำ หนดส่ิงใด พระองค์เพยี งแต่ทรงกล่าววา่ จง เป็น แลว้ มันก็เปน็ ข้นึ มา (อซี าไดป้ ระกาศว่า) พระเจ้าทรงเป็นพระผอู้ ภบิ าลของ นั และพระ ผู้อภิบาลของพวกท่าน ดงั น้ัน จงเคารพสักการะพระองค์ น่คี อื หนทางที่ เท่ยี งตรง แต่กระนัน้ กต็ าม หลายพวกไดเ้ รม่ิ มีความขัดแยง้ กนั ในหมู่ พวกเขา ชา่ งน่ากลวั เหลอื เกินสำาหรับบรรดาผปู้ ิเสธสัจธรรมเม่อื วนั อนั น่าสะพรงึ กลัวมาถึง ในวันนน้ั เมื่อพวกเขามาปราก ตอ่ หนา้ เรา หขู อง พวกเขาจะไดย้ ินและตาของพวกเขาจะเห็นอยา่ งชดั เจน แต่ว่าในวนั น้ี บรรดาผ้ทู ำาความผดิ เหล่านี้ไดต้ กอยู่ในการหลงทางอย่างชดั เจน

มัรยฺ มั (โอ้มุ ัมมดั ) จงตักเตอื นพวกเขาถึงวนั อันน่าสะพรึงกลัว(ทจี่ ะมาถีง) เม่ือทกุ ส่ิงจะถกู ตัดสนิ ในขณะทีพ่ วกเขาไมใ่ สใ่ จและไมเ่ ช่อื ในที่สดุ แลว้ เราเองต่างหากที่จะเปน็ ผู้ครองแผน่ ดินและทกุ สงิ่ ท่อี ยบู่ นนัน้ ต่อ และพวก เขาจะถกู นำากลับมายังเรา จงเลา่ เรอื่ งราวของอบิ รอ ีมในคมั ภีรน์ ี้ แท้จรงิ แลว้ เขาเปน็ ผู้มสี ัจจะ วาจาและเป็นนบี เขาไดพ้ ูดกับพอ่ ของเขาว่า พ่อครับ ทำาไมพ่อถึงได้ เคารพสักการะสิ่งที่ไม่ได้ยินและไม่เห็นและไม่สามารถช่วยอะไรพ่อได้ พ่อครบั ันได้รบั ความรทู้ ่ีพ่อไม่ไดร้ ับ ดงั นั้น ขอให้พ่อป ิบัติตาม ัน เถดิ ครบั และ นั จะนำาพอ่ สู่หนทางท่ีถูกต้อง 44 พ่อครบั จงอย่าสกั การะ ซาตานเลยเพราะซาตานไมเ่ ชอ่ื ฟงั พระผู้ทรงปรานี 45 พอ่ ครบั นั กลวั เหลือเกินว่าพ่อจะได้รับการลงโทษจากพระผู้ทรงปรานีและกลายเป็น สหายของซาตาน พอ่ ของเขาตอบวา่ น่ี อบิ รอ ีม เจ้าป ิเสธสิง่ ที่ นั เคารพบูชา กระนนั้ หรือ ถา้ หากเจ้าไม่หยดุ ยง้ั เร่อื งนี้ นั จะอาหนิ ขวา้ งเจ้าให้ตาย ไปไกลๆเลย และอยา่ มาให้ นั เหน็ หนา้ อกี 47 อิบรอ ีมกล่าวว่า ขอ ความสันตจิ งมแี ดพ่ อ่ นั จะวิงวอนตอ่ พระผู้อภบิ าลของ นั ใหท้ รงอภัย ท่าน เพราะพระองค์ทรงเอน็ ดู ัน นั ขอหลกี ห่างจากพวกทา่ นและสิ่ง ท่ีพวกทา่ นวงิ วอนขอแทนพระเจา้ และ ันจะวงิ วอนต่อพระผู้อภิบาลของ ันเทา่ น้นั ันหวังเป็นอยา่ งยิ่งว่าการวงิ วอนต่อพระผอู้ ภิบาลของ ันจะ ไม่ทาำ ให้ นั ผดิ หวงั ดังน้ัน เม่อื เขาหลีกห่างจากผคู้ นเหล่านั้นและจากสงิ่ ทีพ่ วกเขา เคารพสกั การะนอกจากพระเจา้ เราได้ประทานลูกหลานแกเ่ ขาอย่างเชน่ อิส ากและยะกบู และเราได้ทาำ ให้แต่ละคนเปน็ นบี และเราได้ประทาน ความเมตตาแกเ่ ขาและทาำ ใหพ้ วกเขาเปน็ ท่ีได้รบั การยกย่องอยา่ งสงู สง่ จงเล่าเรอื่ งราวของมูซาในคัมภีรน์ ี้ เขาเปน็ บุคคลทถ่ี กู คดั เลือกและ เปน็ ทั้งศาสนทูตและนบี เราได้เรียกเขาจากทางด้านขวาของภเู ขาและ

มารยี ์ ได้ใหเ้ กยี รติเขาดว้ ยการสนทนาทใ่ี กลช้ ดิ กบั เรา และดว้ ยความเมตตา ของเรา เราไดท้ าำ ให้พช่ี ายของเขาคือ ารูนเป็นนบี เปน็ ผชู้ ว่ ยเหลือเขา 54 จงเล่าเร่ืองราวของอสิ มาอีลในคมั ภีรน์ ี้ เขาเป็นผซู้ ่ือตรงตอ่ สญั ญา และเปน็ ท้ังศาสนทูตและเป็นนบี 55 เขากาำ ชับผูค้ นของเขาให้นมาซและ จา่ ยซะกาต และเขาเป็นท่โี ปรดปรานของพระผอู้ ภบิ าลของเขา และจง เล่าเรือ่ งราวของอิดรีสในคัมภีรน์ ้ี เขาเป็นคนพดู จรงิ และเปน็ นบี 57 เราได้ ยกย่องเขาใหม้ ีตำาแหนง่ อนั สงู ส่ง คนเหลา่ น้เี ป็นผูท้ ่ีพระเจา้ ไดป้ ระทานความโปรดปราน พวกเขา มาจากลูกหลานของอาดัมและจากบรรดาผู้ท่ีเราได้บรรทุกไว้ในเรือร่วม กับนู ฺ และจากเชอื้ สายของอิบรอ มี และอสิ รออลี และจากบรรดาผู้ท่เี รา นาำ ทางและคดั เลือก เมอ่ื ใดก็ตามที่มกี ารอา่ นสิ่งที่พระผทู้ รงกรุณาปรานี แก่พวกเขา พวกเขาจะก้มลงกราบและรอ้ งไห้ แต่หลงั จากนัน้ คนรนุ่ ตอ่ มาเปน็ ผทู้ ล่ี ะทงิ้ การนมาซและป ิบตั ติ าม อารมณ์ า่ ยต่ำาของพวกเขา ดังนนั้ ในไม่ชา้ พวกเขาจะได้พบกบั ความ หายนะแน่นอน ยกเว้นบรรดาผู้ปรบั ปรงุ ตวั หลังจากสาำ นึกผิดและมี ความศรทั ธาและกระทำาความดี คนเหล่าน้ีจะไดเ้ ข้าสวรรคแ์ ละพวกเขาจะ ไมไ่ ดร้ ับอยุตธิ รรมแม้แตน่ อ้ ยนดิ พวกเขาจะได้สวนสวรรคอ์ นั นริ นั ดรซ่งึ พระผ้ทู รงกรณุ าปรานีได้ สญั ญาไว้แก่บ่าวของพระองคใ์ นขณะทีพ่ วกเขายังไม่ได้เห็นมนั และ แนน่ อน สญั ญาของพระองค์จะต้องเป็นจริง ท่นี น่ั พวกเขาจะไมไ่ ดย้ นิ คำาพูดไรส้ าระนอกจากจะไดร้ บั แตส่ ิ่งดงี ามและความสงบ และพวกเขาจะ ไดร้ ับปจั จัยยงั ชีพประจาำ ท้ังในยามเช้าและยามค่ำา น่นั คือสวรรค์ทีเ่ รา จะใหเ้ ป็นมรดกแกบ่ า่ วของเราท่เี กรงกลัวพระเจ้า (โอม้ ุ ัมมัด) เราจะไม่ลงมานอกจากวา่ เราจะไดร้ ับบญั ชาจากพระ ผอู้ ภบิ าลของเจ้า พระองคค์ ือเจา้ ของทุกส่ิงท่ีอยู่ต่อหนา้ เราและทกุ สิ่งท่ี อยู่ข้างหลังเราและทุกส่ิงที่อยู่ระหว่างน้ันและพระผู้อภิบาลของเจ้าไม่

มรั ยฺ มั เคยหลงลืม พระองคค์ อื พระผูอ้ ภิบาลแหง่ ชัน้ ฟ้าท้งั หลายและแผน่ ดนิ และทีอ่ ยู่ในระหว่างทัง้ สองนั้น ดังนัน้ จงเคารพสกั การะพระองคแ์ ละรับ ใช้พระองค์อย่างแนว่ แน่ เจ้ารจู้ ักผใู้ ดอ่นื ทีเ่ สมอเหมือนกับพระองค์บา้ ง ไหม มนุษยถ์ ามวา่ อะไรกนั เม่ือ ันตายไปแล้ว นั จะถูกทาำ ให้กลับ ฟน้ื คืนชีพขึน้ มาอีกกระนน้ั หรอื มนุษยจ์ าำ ไม่ไดห้ รอื วา่ เราได้สรา้ ง เขาขน้ึ มาในตอนแรกเมอื่ เขาไม่ได้เป็นอะไรเลย ขอสาบานดว้ ยพระ ผอู้ ภบิ าลของเจา้ เราจะรวบรวมพวกเขาและพวกซาตานเขา้ ไว้ดว้ ยกนั แลว้ เราจะใหพ้ วกเขาไปนง่ั คกุ เข่าอยูร่ อบๆนรก หลงั จากน้ัน จากทุกหมู่คณะ เราจะเลอื กคนท่ดี ื้อรัน้ ทส่ี ุดตอ่ พระ ผูท้ รงกรุณาปรานี เรารูด้ ีว่าคนไหนในหมพู่ วกเขาทส่ี มควรจะถูกโยน ลงนรกมากที่สุด และไม่มีใครในหมู่สูเจา้ ท่ีจะไม่ถกู นำามาปราก ตอ่ หน้าขอบเขตนรก เพราะนี่เปน็ ส่งิ ท่ีไดถ้ ูกกำาหนดไวซ้ ่งึ พระผอู้ ภบิ าลของ เจา้ จะนาำ มาใช้ หลงั จากนั้น เราจะชว่ ยบรรดาผู้สาำ รวมตนจากความช่ัว ใหร้ อดพ้นและจะละทิง้ ผลู้ ะเมิดใหน้ ่งั คกุ เขา่ อยู่ในน้นั เมือ่ สิ่งท่เี ราประทานมาอย่างชัดเจนถูกอ่านให้พวกเขา บรรดาผู้ ป เิ สธสัจธรรมไดก้ ล่าวกบั บรรดาผ้ศู รัทธาวา่ บอกเราหนอ่ ยซวิ ่าในสอง ่ายนี้ า่ ยไหนจะมี านะดกี ว่าและมสี งั คมทเ่ี หนือกวา่ 74 กี่ชั่วคนแลว้ ท่ีเราได้ทาำ ลายไปก่อนหน้าพวกเขา คนท่ีมอี าำ นาจและม่งั ค่งั หรหู รากว่า พวกเขา 75 จงบอกพวกเขาว่า พระผทู้ รงกรณุ าปรานีไดท้ รงใหร้ ะยะเวลาแก่ บรรดาผู้หลงผิดจนกระท่ังเม่ือคนเหล่านั้นเห็นส่ิงที่พวกเขาได้ถูกเตือน สาำ ทบั ไว้ นน่ั คอื การลงโทษของพระเจ้าหรอื ไมก่ ็เวลาแห่งการฟ้ืนคนื ชพี แล้วพวกเขาจะรูเ้ องวา่ ใครทเี่ คราะหร์ า้ ยกว่าและ า่ ยไหนอ่อนแอกวา่ พระเจา้ จะทรงเพิ่มทางนาำ แกผ่ ปู้ บิ ตั ิตามทางนำา และการทาำ ความ

มารยี ์ ดีที่ถาวรน้ันดีกว่าในสายตาของพระผู้อภิบาลของเจ้าในเร่ืองของการ ตอบแทน 77 เจ้าเหน็ ไหม พวกคนท่ปี เิ สธสจั ธรรมทเ่ี ราประทานมาและคยุ ว่า ันจะยงั คงได้รบั ทรัพยส์ นิ และลูกหลานอยู่ตอ่ ไป อะไรนะ เขามอง เห็นส่ิงท่ีมองไม่เห็นหรือว่าเขาได้รับคำาสัญญาจากพระผู้ทรงกรุณาปรานี กระน้ันหรอื ไม่มที าง เราจะบนั ทึกทพี่ วกเขาโออ้ วดไวแ้ ละจะเพมิ่ การลงโทษเขามากยงิ่ ขน้ึ เราจะรับช่วงส่งิ ทพี่ วกเขากล่าวอ้างไว้ และ เขาจะปราก ตัวต่อหนา้ เราเพียงลำาพงั คนเหล่าน้ีได้ตงั้ สง่ิ เคารพบชู า นอกจากพระเจ้าขึ้นมาเพ่ือท่ีสิ่งเคารพบูชาเหล่าน้ันจะได้เป็นผู้ช่วยเหลือ พวกเขา แต่ส่งิ เคารพบชู าเหลา่ น้นั ทงั้ หมดจะป เิ สธการสักการะบูชา ของพวกเขาและเปน็ ป ิปกั ษ์ตอ่ พวกเขา เจ้ามเิ หน็ หรือว่าเราไดใ้ ห้พวกซาตานคอยยุแหยบ่ รรดาผปู้ เิ สธ สัจธรรมให้ า่ นื ดงั นน้ั เจ้าไม่ต้องร้อนรนต่อพวกเขา เพราะเรา กาำ ลงั นบั วันของพวกเขาอยู่ วนั นนั้ กำาลงั ใกล้เขา้ มาแล้วเมอ่ื เราจะนำา บรรดาผู้เกรงกลัวพระเจ้ามาปราก ต่อพระผู้ทรงกรุณาอย่างแขกผู้มี เกยี รติ และเราจะต้อนผ้ทู ำาความผดิ ลงนรกเหมือน งู สัตว์ท่ีกระหาย ในเวลานนั้ ไม่มใี ครสามารถขอไถ่โทษได้นอกจากผู้ไดร้ ับอนญุ าตจาก พระผู้ทรงกรุณาปรานี พวกเขากลา่ ววา่ พระผูท้ รงกรุณาให้กำาเนิดบุตรชาย ช่างไร้ เหตผุ ลสน้ิ ดที ่ีสเู จ้าคิดเรือ่ งบัดซบน้ีขนึ้ มา มนั แทบทาำ ใหช้ ้นั ฟ้าแทบ ถล่มแผ่นดนิ ทลายและภเู ขาแตกเปน็ เสยี่ ง เพราะพวกเขาอา้ งว่าพระ ผทู้ รงกรุณาปรานีมบี ุตร มนั มิไดเ้ ป็นความย่งิ ใหญ่อะไรเลยท่ีพระผทู้ รง กรุณาปรานจี ะทรงรับใครมาเปน็ บุตร ทุกคนที่อยู่ในชั้นฟา้ ท้งั หลาย และแผ่นดินกำาลังจะถูกนำามารวมต่อหน้าพระผู้ทรงกรุณาปรานีใน านะ บ่าวคนหนึ่ง พระองคท์ รงลอ้ มรอบพวกเขาไวแ้ ละทรงรกั ษาบัญชขี อง พวกเขาไวอ้ ยา่ งเข้มงวด ทกุ คนจะถูกนาำ ตวั มาตอ่ หน้าพระองคท์ ีละ

อา คนในวันแห่งการฟื้นคนื ชพี แนน่ อน ใกล้เวลาแล้วที่พระผู้ทรงกรณุ า ปรานีจะทำาให้หัวใจของบรรดาผู้ศรัทธาและกระทำาความดีเต็มไปด้วย ความรัก ดังนัน้ (โอ้มุ มั มัด) เราไดท้ ำาใหก้ ุรอานนง้ี า่ ยและเราได้สง่ มนั ลงมา ในภาษาของเจ้าเพื่อที่เจ้าจะได้แจ้งข่าวดีแก่บรรดาผู้สำารวมตนจากความ ชวั่ และเตือนพวกคนท่ีดือ้ รัน้ และเราไดท้ ำาลายผ้คู นกอ่ นหน้าพวกเขา ไปเทา่ ไหร่แล้ว เจา้ เคยพบร่องรอยใดๆของพวกเขาหรอื ได้ยนิ เสียงกระ ซิบใดๆจากพวกเขาบา้ งไหม 20. ฏอ ฮา ฏอฮา ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผ้ทู รงกรณุ าปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ ฏอ ฮา เรามิได้ประทานกุรอานนีล้ งมาแกเ่ จ้าเพอ่ื ทำาใหเ้ จ้าทอ้ แท้ นอกจาก เปน็ คาำ ตักเตอื นสำาหรับทกุ คนที่เกรงกลัวพระเจา้ 4 มันเปน็ สงิ่ ท่ถี ูก ประทานมาจากผู้ทรงสร้างโลกและช้ันฟ้าอนั สูงส่งท้งั หลาย 5 ผทู้ รงกรณุ า ปรานที ่ปี ระทับอยบู่ นบลั ลังก์ พระองค์ทรงเป็นเจา้ ของทกุ สรรพส่ิงทอ่ี ยู่ ในระหว่างช้ันฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและทุกสิ่งท่ีอยู่ระหว่างนั้นและภาย ใต้ผืนดนิ 7 ไม่ว่าเจา้ จะพูดดว้ ยเสยี งดัง(หรอื เสียงเบา)กต็ าม พระองคท์ รง ไดย้ ินท้ังหมด เพราะพระองคท์ รงรู้ความลับของสูเจา้ และสิง่ ท่ีถูกปดิ บัง ไวม้ ากกว่านน้ั อีก พระองคค์ ือพระเจ้า ไม่มีสง่ิ เคารพสักการะอน่ื ใด นอกจากพระองค์ พระองคท์ รงมพี ระนามอนั ประเสริ มากมาย เจา้ เคยได้ยนิ เร่ืองของมูซาไหม เม่ือเขาเห็นไฟ เขาไดบ้ อก

อา ครอบครวั ของเขาวา่ คอยเดียว นั เหน็ ไฟ บางที นั อาจจะนาำ เอาด้นุ ไฟ มาให้พวกเจ้าหรอื พบคาำ แนะนาำ บางอยา่ งท่ไี ฟนัน้ เมื่อเขาไปถงึ ทน่ี ั่น ไดม้ ีเสียงกลา่ วออกมาว่า โอม้ ซู า แทจ้ ริง ัน เป็นพระผอู้ ภบิ าลของเจ้า จงถอดรองเท้าแตะของเจ้าเสยี เพราะเจ้าอยใู่ น หบุ เขาศกั ดสิ์ ทิ ธ์ิแหง่ วุ า เราได้เลอื กเจ้าแลว้ ดังนนั้ จงฟังสิ่งท่ีไดถ้ ูก ประทานแกเ่ จ้า แทจ้ ริง ันคือพระเจา้ ไมม่ ีสง่ิ เคารพกราบไหวอ้ ่ืนใด นอกจาก นั ดงั น้ัน จงเคารพสักการะ นั และจงดำารงนมาซเพือ่ ระลึกถึง ัน เวลาแหง่ การฟืน้ คืนชีพจะเกดิ ขน้ึ อย่างแน่นอน แตม่ นั เป็นความ ประสงค์ของ ันท่ีจะเก็บเวลาท่ีจะมาถึงนั้นไว้เป็นความลับเพื่อท่ีทุกชีวิต จะไดร้ บั การตอบแทนตามท่ไี ด้พากเพยี ร ดังนน้ั จงอยา่ ปล่อยให้ผใู้ ด ที่ไม่เช่ือในเรื่องนี้และตกเป็นทาสอารมณ์ต่ำาของพวกเขาหันเหความคิด ของเจา้ ออกไป มเิ ชน่ น้นั เจา้ จะได้รบั ความหายนะ โอม้ ูซา นนั่ อะไรในมอื ขวาของเจา้ มูซาตอบว่า มนั คอื ไมเ้ ท้า ของ นั นั ใชม้ นั คำา้ ยันกายและใชม้ นั ตใี บไม้เพ่อื ูงสตั ว์ของ ันและใช้ มันทำาประโยชน์อยา่ งอ่ืนอกี พระองค์จึงทรงกลา่ วว่า จงโยนมนั ลงไป มซู า ดงั นั้น เขาจึงโยนมันลงไป และทันใดน้ันมนั ไดก้ ลายเป็นงูท่ีเลื้อย ไปมา พระองค์ทรงกล่าววา่ จงจับมนั ไวแ้ ละไมต่ อ้ งกลัว เพราะเราจะ ทำาให้มนั กลบั สูส่ ภาพเดมิ ทีน้ี จงเอามอื ขวาของเจา้ ล้วงเขา้ ไปใตร้ กั แร้ มันจะออกมาอยา่ งขาวสวา่ งโดยทีไ่ มเ่ จ็บปวด นเี่ ปน็ อกี สญั ญาณหนงึ่ เพอื่ ทำาใหเ้ จา้ ไดเ้ ห็นสัญญาณอนั ยิง่ ใหญ่ของเรา ดังนน้ั จงไปหา ฟาโรห์ เพราะเขาเปน็ ผูล้ ะเมิด ความจรงิ แล้ว อะไรกต็ ามท่อี ยใู่ นโลกหรือเหตกุ ารณอ์ ะไรที่เกิดขึน้ ทง้ั หมดคือ ปา ิหาริย์ ของพระเจ้า ไมว่ ่ามนั จะเป็นการโผลข่ ึ้นมาจาก ผนื ดินของพืชต้นอ่อนหรือไมเ้ ท้าท่ีกลายเปน็ งู ปา หิ ารยิ พ์ เิ ศษ ถูก แสดงให้เห็นผ่านทางบรรดานบีเพื่อทำาให้มนุษย์สังเกตเห็นปา ิหาริย์ท่ี พระเจา้ ให้เกดิ ขึ้นทุกวัน

อา มูซากลา่ ววา่ โอ้พระผอู้ ภิบาลของ ัน โปรดเปิดหัวใจของ นั และทาำ ใหง้ านของ ันง่ายสำาหรบั นั โปรดขจดั การตดิ ขดั ทงั้ หลาย ออกไปจากลนิ้ ของ นั เพือ่ ท่ผี คู้ นจะได้เข้าใจคาำ พดู ของ ัน และ โปรดแต่งต้งั คนในครอบครัวของ ันคนหน่ึงเปน็ ผู้ช่วย ัน นั่นคอื า รูนพ่ชี ายของ นั เพ่ือทำาให้ ันมีความเขม้ แขง็ ขนึ้ และโปรดทาำ ให้ เขามสี ว่ นช่วยในงานของ ัน เพื่อท่เี ราจะสดุดพี ระองค์ได้มากๆ และ เราจะได้ระลึกถึงพระองคเ์ สมอ แท้จรงิ พระองค์ทรงเ ้าดเู ราอยเู่ สมอ พระองคท์ รงกลา่ ววา่ เจ้าไดใ้ นสิ่งทีเ่ จ้ารอ้ งขอ มซู า แท้จรงิ เราไดแ้ สดงความโปรดปรานแก่เจ้ามากอ่ นหน้านแ้ี ล้ว จง นกึ ถงึ เมือ่ ตอนทีเ่ ราไดด้ ลใจแกแ่ มข่ องเจา้ ให้มีความคิดขึน้ มา วา่ จง เอาเดก็ คนนใี้ สล่ งในกลอ่ งและเอากล่องนัน้ ไปวางในแมน่ ้ำา แม่นา้ำ จะไหล พาเขาไปยังตลงิ่ ศตั รูของ นั และศัตรขู องเขาจะเกบ็ มนั ขนึ้ มา ันเอง ได้ทำาให้เจ้าเป็นที่รักใคร่และได้จัดการสิ่งต่างๆจนเจ้าได้ถูกเล้ียงดูขึ้นมา ภายใต้การควบคุมของ นั จงนกึ ถงึ เมอื่ ตอนทพ่ี ี่สาวของเจา้ กาำ ลังเดนิ อยู่ แลว้ เธอได้กลา่ ววา่ ให้ ันบอกท่านถงึ คนท่จี ะเล้ียงเด็กคนน้ีได้ดีทีส่ ุด ไหม ดังนน้ั เราจงึ ไดใ้ หเ้ จ้ากลับไปอย่กู บั แม่ของเจา้ เพอ่ื ทีต่ าของนางจะ ไดเ้ ย็นลงและนางจะไดไ้ ม่เศรา้ โศกเสียใจ และจงนกึ ถึงเม่อื ตอนท่ีเจา้ า่ คนผู้หน่ึงและเราได้ทำาให้เจ้าหลุดพ้นจากผลของความชั่วนั้นและทำาให้ เจ้าผ่านการทดสอบต่างๆและเจ้าได้อยู่กับชาวมัดยันเป็นเวลาหลายปี หลังจากนน้ั เจา้ ก็มาตรงเวลาท่กี ำาหนดไวพ้ อดี มูซา ันไดเ้ ลอื กเจา้ เพอื่ ภารกจิ ของ นั เจา้ และพชี่ ายของเจ้าจงไป ป ิบัติภารกิจน้ีพร้อมกับสัญญาณของ ันและจงอย่างเ ่ือยชาในการ ระลกึ ถงึ นั เจ้าท้ังสองจงไปหาฟาโรห์เพราะเขาเป็นผูล้ ะเมดิ ขอบเขต ทุกอยา่ ง 44 จงพูดกบั เขาอยา่ งสุภาพ เผ่อื ว่าบางทีเขาอาจจะคิดได้หรือ เกรงกลัวบา้ ง 45 ทัง้ สองกลา่ ววา่ โอ้พระผู้อภิบาลของเรา เรากลวั วา่ เขาจะล่วง

อา ละเมดิ เราและป ิบัตติ อ่ เราอยา่ งโหดรา้ ย พระองคท์ รงตอบวา่ เจ้าทงั้ สองจงอย่ากลัว ันจะอย่กู บั เจ้า นั ได้ยินและเห็นทกุ สง่ิ 47 จงไปหาเขา และกล่าววา่ เราเป็นศาสนทูตจากพระผู้อภิบาลของพวกท่าน ดงั น้ัน ขอ ท่านจงปล่อยให้พวกลูกหลานอิสรออีลไปกับเราและจงอย่ากดข่ีพวกเขา เราได้นำาสัญญาณจากพระผู้อภิบาลของท่านมายังท่านและความสันติ จงมีแดผ่ ู้ป บิ ตั ิตามแนวทางท่ีถูกต้อง เราไดร้ ับรูจ้ ากการเปดิ เผยของ พระเจ้าวา่ จะมกี ารลงโทษสาำ หรบั ผปู้ เิ สธและหันห่างจากแนวทางนนั้ ฟาโรห์กล่าววา่ ใครคอื พระเจ้าของเจา้ ท้ังสอง มซู า มซู าตอบ ว่า พระผู้อภบิ าลของเราคือผทู้ รงทำาใหท้ ุกส่งิ เป็นรูปรา่ ง แล้วหลงั จาก น้ันกท็ รงนำาทาง ฟาโรหถ์ ามวา่ แล้วคนกอ่ นหน้านี้เล่าเปน็ อย่างไร มซู าตอบว่า ความรใู้ นเร่ืองนัน้ อยทู่ ่ีพระผอู้ ภิบาลของ ันซึง่ อยใู่ น จารกึ แล้ว พระผ้อู ภิบาลของ ันไม่ทรงผิดพลาดและไม่ทรงหลงลืม พระองค์คอื ผ้ทู รงทำาให้โลกเป็นพืน้ ราบเพอ่ื สูเจ้าและทรงทาำ หนทาง ตา่ งๆสำาหรบั สูเจา้ เพ่อื สัญจรไปมา พระองคท์ รงประทานนำ้าลงมาจาก ท้องฟ้าและทาำ ใหพ้ ืชพันธนุ์ านาชนดิ งอกเงยออกมา 54 สูเจา้ จงกนิ สิ่ง เหลา่ นี้และเลย้ี งปศุสัตว์ของสเู จ้า แทจ้ รงิ ในนั้นมีสญั ญาณต่างๆมากมาย สำาหรบั ผมู้ คี วามเขา้ ใจ 55 เราได้สรา้ งสูเจา้ มาจากแผ่นดนิ และเราจะให้ สูเจ้ากลบั ไปในน้นั แลว้ เราะนำาสเู จ้าออกมาจากที่นนั่ อกี ครั้งหน่งึ เราไดแ้ สดงสัญญาณของเราทุกอยา่ งแกฟ่ าโรหไ์ ดเ้ หน็ แล้ว แตเ่ ขา ป ิเสธมนั และไมย่ อมเช่ือ 57 เขากลา่ ววา่ มซู า เจ้ามาท่ีน่ีเพ่อื ท่จี ะขับ ไล่เราออกจากแผ่นดินของเราโดยใช้อำานาจแห่งมายากลกระน้ันหรือ เดยี วเราจะเอามายากลท่เี หมือนอย่างของเจา้ มาดว้ ยเช่นกนั ดงั น้ัน ขอ การสร้างโลก ระบบของ นตก การเจริญเตบิ โตของพชื และทงุ่ หญ้า และปราก การณ์อื่นทางธรรมชาติที่ทำาให้โลกปัจจุบันเป็นท่ีต้ังหลัก แหล่งอาศัยได้สำาหรับสิ่งมีชีวิตเป็นปราก การณ์อันยิ่งใหญ่ที่มหัศจรรย์ และนา่ ท่ึง

อา ใหบ้ อกมาเลยวา่ เมือ่ ไหร่และทไี่ หนทจี่ ะใหม้ กี ารประลองกัน แลว้ เราและ เจ้าจะได้ไม่มีการบดิ พล้ิวกัน ออกมาในท่โี ลง่ ๆเลยกไ็ ด้ มซู าจงึ ตอบว่า ขอให้เราพบท่านในวนั เทศกาลและมผี คู้ นมาชมุ นุม กนั มากๆหลังจากดวงอาทติ ยข์ น้ึ กแ็ ลว้ กัน หลังจากน้นั ฟาโรหไ์ ด้กลับ ออกไปเพื่อเตรียมแผนการต่างๆ หลงั จากนน้ั ได้กลับออกไป มูซาได้ เตือน(บรรดาผทู้ ี่จะเผชญิ หนา้ กบั เขา)โดยกล่าวว่า ท่านผู้เคราะหร์ า้ ยท้ัง หลาย จงอยา่ สรา้ งความเทจ็ เก่ียวกับพระเจ้า มิเช่นน้นั แล้ว พระองค์จะ ทรงทาำ ลายพวกท่านโดยการลงโทษ เพราะใครกต็ ามที่สรา้ งความเทจ็ ข้ึน มาจะถกู ทำาลาย ดังนั้น พวกเขา(บรรดานักมายากล)ไดเ้ ร่มิ ปรกึ ษากนั อยา่ งลบั ๆ (หลังจากปรึกษากันแล้ว) พวกเขาได้กล่าววา่ ทั้งสองคนน้เี ปน็ แค่นัก มายากลแนน่ อน เป้าหมายของเขาทัง้ สองคือการขับไลพ่ วกท่านออก จากแผ่นดินของพวกท่านโดยอาศัยมายากลของเขาท้ังสองและต้องการ ทจ่ี ะทำาลายวถิ ชี วี ติ อันสูงส่งของพวกทา่ น ดงั นัน้ จงเตรียมแผนการ ทุกอยา่ งของพวกทา่ นและผนึกกาำ ลังกนั ออกมาพร้อมๆกัน และวันนใี้ คร เหนือกวา่ เขาผ้นู นั้ ชนะแน่ พวกนกั มายากลกล่าวว่า มซู า ทา่ นจะโยนหรือจะให้เราโยนก่อน มซู าตอบว่า พวกทา่ นโยนกอ่ น ทันใดนน้ั มูซาได้เหน็ วา่ เชือกและไม้ เท้าของพวกเขาปราก เป็นงูว่ิงไปวิ่งมาโดยอำานาจมายากลของพวกเขา และหวั ใจของมูซาก็เตม็ ไปด้วยความกลวั แต่เราไดก้ ลา่ ววา่ เจา้ จงอยา่ กลัว เพราะเจ้าจะไดร้ ับชัยชนะ จงโยนสงิ่ ท่ีอยใู่ นมือของเจ้า มนั จะกลืนสงิ่ ที่พวกเขาทำาขึ้น เพราะมันเปน็ แคเ่ พียงกลลวงของนักมายากล เท่านน้ั และนกั มายากลนัน้ ไม่อาจประสบความสาำ เรจ็ ไม่วา่ เขาจะเก่งกาจ อย่างไรกต็ าม ดังนั้น (เม่อื การประลองส้นิ สดุ ลง) พวกนกั มายากลตา่ ง ก้มตัวลงกราบและกลา่ วออกมาว่า เราศรทั ธาในพระเจ้าของ ารนู และมู ซา

อา ฟาโรห์กล่าววา่ พวกเจ้าศรัทธาเขาก่อนทขี่ ้าอนุญาตกระน้ันหรอื ใชส่ ิ เขาเปน็ นายผสู้ อนมายากลพวกเจา้ อยา่ งแนน่ อน เอาละ ถา้ เช่นนน้ั ขา้ จะตดั มือตัดเทา้ ของพวกเจา้ สลับกนั และจะเอาพวกเจ้าไปตรงึ ไว้บน ต้นอินทผลมั แลว้ พวกเจ้าจะรูว้ า่ การลงโทษของใครที่รุนแรงและยาวนาน กว่า พวกนกั มายากลตอบว่า ด้วยพระองค์ผู้ทรงสรา้ งเรามา เราไมอ่ าจ เห็นแก่ท่านได้หลังจากท่ีเราได้เห็นหลัก านแห่งความจริงทุกอย่างชัด แจง้ แลว้ ดังนัน้ ท่านจะตดั สนิ รนุ แรงอย่างไรกต็ ามใจทา่ น เพราะอย่าง มากท่ีสุดท่านกต็ ัดสนิ ได้แต่เ พาะชีวติ แห่งโลกน้เี ท่าน้ัน เราศรทั ธา ในพระผู้อภิบาลของเราเพ่ือที่พระองค์จะได้ทรงให้อภัยความผิดและบาป ของเราในเร่ืองมายากลที่ท่านบังคบั เราใหแ้ สดง พระเจ้าทรงดเี ลศิ ท่สี ุด และทรงนริ ันดร์ 74 ความจรงิ แลว้ คนทีม่ าปราก ตอ่ หนา้ พระผ้อู ภบิ าลของเขาใน านะ ผู้ทำาบาปน้ันจะมีนรกเตรียมไว้สำาหรับเขาซ่ึงในน้ันเขาจะไม่เป็นและจะไม่ ตาย 75 สว่ นคนทีม่ าปราก ต่อหน้าพระผอู้ ภบิ าลของเขาใน านะผ้ศู รัทธา และกระทำาความดี คนเหลา่ น้ีจะไดร้ บั ตาำ แหน่งอนั สงู ส่ง พวกเขาจะ พำานักอยู่อย่างนิรันดรในสวนสวรรค์อันถาวรซ่ึงใต้น้ันมีลำาน้ำาหลายสาย ไหลผา่ น นัน่ คอื รางวลั ของผทู้ ีร่ กั ษาตวั เองใหบ้ รสิ ุทธิ์ 77 เราได้ดลใจมูซาวา่ จงออกเดินทางพร้อมกับบา่ วของ ันในตอน กลางคืนและจงสรา้ งทางแห้งขา้ มทะเลให้พวกเขา จงอย่ากลวั วา่ จะถูก ตามทันและจงอยา่ หวาดหว่นั ใดๆทงั้ ส้ิน ฟาโรหไ์ ดน้ ำากาำ ลังทหารของ เขาออกตดิ ตามพวกเขา แตน่ ้ำาทะเลได้ท่วมพวกเขาจนมิด ฟาโรหไ์ ด้ นำาผ้คู นใหห้ ลงผิดและไม่ไดน้ าำ พวกเขาใหอ้ ยูใ่ นหนทางทีถ่ กู ตอ้ ง ลูกหลานอสิ รออลี เอย เราได้ชว่ ยสเู จา้ ใหพ้ ้นจากศัตรูของสูเจา้ และ ได้กาำ หนดให้สเู จ้ามาอยู่กันทท่ี างดา้ นขวาของภเู ขา และได้ประทานมัน นะ(ของหวาน)และนกค่มุ แกส่ เู จ้า จงกนิ ส่งิ ทีบ่ รสิ ทุ ธิ์ทง้ั หลายทเี่ ราได้

อา ประทานแก่สเู จา้ และจงอย่า า่ นื หลังจากน้ี มิเชน่ นนั้ แลว้ ความกรวิ้ ของ นั จะมายังสเู จา้ เรากลา่ ววา่ ใครกต็ ามที่ความกริว้ ของ ันมาเยอื น เขา จะหายนะ แต่สำาหรบั คนที่สาำ นึกผดิ และศรทั ธาและกระทาำ ความดแี ละ ม่นั คงอย่ใู นทางนาำ ันเปน็ ผใู้ ห้อภยั อย่างแน่นอน (เม่ือมซู าอยบู่ นภเู ขา พระเจ้าได้กล่าวว่า) มูซาเอย อะไรเล่าท่ี ทำาใหเ้ จ้ารบี เรง่ มาทีน่ กี่ ่อนผู้คนของเจ้า เขากล่าววา่ พวกเขากาำ ลงั ตาม นั มา นั รีบมาหาพระองค์ก่อน โอพ้ ระผ้อู ภบิ าลของ ัน เพือ่ ที่ พระองค์จะทรงโปรดปราน ัน พระเจา้ ทรงกล่าวว่า เราไดท้ ดสอบ ผคู้ นของเจ้าหลังจากเจ้า และชาวซามิรีย์ไดท้ าำ ให้พวกเขาหลงผิด มซู าได้กลบั ไปหาผู้คนของเขาดว้ ยความโกรธและเศรา้ ใจเม่อื ไป ถึงที่นน่ั เขาได้กล่าวว่า โอห้ มชู่ นของ ัน พระผอู้ ภิบาลของพวกเจ้า มไิ ดท้ รงทาำ สญั ญาทีด่ กี บั พวกเจา้ กระนน้ั หรือ คาำ สัญญาน้นั นานเกินไป สำาหรบั พวกเจา้ กระนัน้ หรือ หรอื พวกเจ้าต้องการให้ความกริ้วของพระ ผู้อภบิ าลของพวกเจ้าเกิดขึ้นกับพวกเจ้า พวกเจ้าถงึ ไดล้ ะเมดิ สัญญาของ พวกเจา้ กบั ัน พวกเขาตอบวา่ เราไม่ไดล้ ะเมดิ สญั ญากบั ท่านตามอำาเภอใจของ เรา แตท่ ีเ่ ป็นเช่นนัน้ เพราะเรารสู้ ึกวา่ เครอื่ งประดบั ของผ้คู นเหล่านั้น เปน็ ภาระหนักแก่เรา ดงั นน้ั เราจึงโยนมันลงไป(ในไฟ)ตามท่ชี าวซามีรีย์ แนะนาำ แลว้ เขาได้หลอมมนั ออกเปน็ รูปวัวเตยี้ ที่ทาำ ให้เกิดเสยี ง แลว้ พวกเขาตะโกนว่า น่ีคือสิ่งเคารพบชู าของพวกท่านและสงิ่ เคารพบูชาขอ งมซู า แต่มซู าได้ลืมไป พวกเขาไม่เหน็ หรือวา่ มนั ไมไ่ ด้ตอบคำาวงิ วอน ของพวกเขาและไมม่ อี าำ นาจใดๆที่จะใหโ้ ทษและให้คณุ แกพ่ วกเขาได้ ารนู ไดก้ ลา่ วเตอื นผู้คนเหลา่ น้นั แล้วโดยกลา่ วว่า น่ี พวกพอ้ งของ นั พวกท่านกำาลังถกู ทดสอบดว้ ยสิง่ น้ี พระผูอ้ ภบิ าลของพวกท่านคอื พระผู้ทรงกรณุ าปรานีต่างหาก ดังนนั้ จงป ิบัตติ าม ันและเช่ือฟงั คำาส่งั

อา ของ นั พวกเขาตอบวา่ เราจะไม่เลิกเคารพบูชามันจนกวา่ มูซาจะ กลบั มายังเรา มซู าไดพ้ ูดกบั ารูนว่า อะไรท่ีขดั ขวางพี่เม่ือเหน็ พวกเขาทำาผิด ไม่ป ิบตั ิตาม ัน ทาำ ไมพีจ่ งึ า่ นื คำาส่ังของ ัน ารนู กล่าวว่า โอ้ ลกู ของแม่ นั จงอย่ากระชากเคราและดึงผมของ ันเลย ันกลวั ว่า เจา้ จะตอ้ งพดู เม่อื กลบั มาว่า พ่ีได้สรา้ งความแตกแยกขึ้นในหมลู่ ูกหลาน อิสรออลี อีกแลว้ และพีไ่ ม่ใสใ่ จในคำาพูดของ นั มูซาไดก้ ลา่ วว่า ซามริ ีย์ เจ้าจะว่าอยา่ งไรเกี่ยวกบั เร่อื งนี้ เขา ได้ตอบวา่ ันเห็นสิ่งท่ีพวกเขาไมเ่ หน็ ดงั น้นั ันจึงเอา นุ่ กำามอื หนง่ึ จากรอยเท้าของศาสนทูตขวา้ งมัน(รปู ปั้นวัว) เพราะจิตใจ ันนึกข้นึ มาให้ ทาำ เชน่ น้นั มซู ากลา่ ววา่ จงไปเสยี ต่อไปนี้ เจา้ จะตอ้ งพูดไปตลอด ชีวิตของเจา้ เองวา่ จงอยา่ แตะต้อง นั และเจา้ จะตอ้ งเผชญิ ชะตากรรม อย่างหลีกเลี่ยงไมไ่ ด้ ตอนน้ี จงมองดสู ิง่ เคารพบูชาของเจ้าซึ่งเจา้ กั ใ ่ บชู าสิ เราจะเผามนั ใหเ้ ป็นผุยผงและจะโปรยขี้เถ้าของมนั ลงไปในทะเล สิง่ เคารพสัการะของสเู จ้าคือพระเจา้ องค์เดียวผู้ทรงไม่มีพระเจา้ อื่นใด นอกจากพระองค์ พระองค์ทรงรอบรูค้ รอบคลุมทุกสรรพส่ิง (โอ้มุ มั มดั )ด้วยเหตุนี้ เราจึงได้บอกเล่าแกเ่ จ้าถงึ เรือ่ งราว เหตกุ ารณ์ในอดีต และเราได้ประทานข้อตักเตอื น(กุรอาน)แก่เจา้ จากเรา เอง ใครกต็ ามที่หนั ไปจากขอ้ ตกั เตือน เขาจะแบกภาระหนักในวัน แห่งการฟืน้ คนื ชพี เขาจะอยู่ในนนั้ ตลอดไปและมันจะเป็นภาระอัน หนักหนว่ งทเ่ี ขาจะต้องแบกในวนั แหง่ การพิพากษา วันน้ันเม่ือแตร ถกู เป่า เราจะรวมผทู้ าำ ผดิ ท้ังหลาย พวกเขาจตาเหลือกด้วยความกลัว พวกเขาจะบน่ พมึ พำากนั ว่า พวกท่านอย่บู นโลกแทบไม่ถึงสิบวนั เอง เราร้ดู วี ่าพวกเขาจะพดู อะไร ในตอนนั้ คนทีม่ คี วามคดิ อา่ นทด่ี ีทสี่ ดุ ในหมพู่ วกเขาจะกล่าววา่ ความจรงิ แลว้ พวกท่านอยู่แคว่ ันเดียวเท่านน้ั เอง

อา พวกเขาถามเจา้ เกย่ี วกบั ภเู ขา จงตอบพวกเขาว่า พระผอู้ ภบิ าล ของ ันจะทาำ ให้มันกลายเปน็ ผงธุลที กี่ ระจายวอ่ น แล้วพระองค์จะ ทาำ ใหผ้ ืนดินราบเตยี นเปน็ ทุ่งโล่ง เจา้ จะไม่เหน็ ทั้งทล่ี ุ่มและท่ีดอน ในวันนน้ั ผ้คู นทง้ั หลายจะตรงมายังเสยี งเรียกอย่างไมอ่ าจหลกี เลยี่ ง ไดแ้ ละเสียงทัง้ หลายจะเบาลงตอ่ หนา้ พระผู้ทรงกรณุ าปรานี และเจา้ จะไม่ ไดย้ ินสิง่ ใดนอกจากเสียงพมึ พาำ เบาๆ ในวนั น้ัน การไถ่โทษแทนกนั จะไม่อาำ นวยประโยชนอ์ นั ใด เวน้ แต่ สำาหรับผู้ท่ีพระผู้ทรงกรุณาปรานีจะอนุมัติและพระองค์ทรงยินดีที่จะฟัง ถอ้ ยคำาของเขา พระองคท์ รงรู้ดถี งึ ทกุ ส่ิงท่อี ยตู่ อ่ หน้าพวกเขาและสงิ่ ท่ี อยขู่ า้ งหลงั พวกเขา แต่ผู้อืน่ ไม่มีความรู้ดถี งึ ส่ิงนน้ั ในวันนนั้ ใบหนา้ ของพวกเขาจะสยบตอ่ พระผทู้ รงชวี ินและผทู้ รงดาำ รงอยู่เป็นนจิ กาล และ คนท่ีขาดทนุ ก็คอื คนท่ีแบกภาระแหง่ ความชว่ั ไว้ แต่ใครท่ีกระทาำ ความดแี ละเป็นผูศ้ รัทธา เขาจะไม่กลัวอนั ตรายใดๆ และจะไม่ถกู ลดิ รอน สทิ ธใิ ดๆ (โอม้ ุ ัมมดั ) ด้วยเหตุน้ี เราจึงได้ประทานกรุ อานเปน็ ภาษาอาหรบั ลงมา และในนัน้ เราได้ให้ข้อตักเตอื นด้วยวธิ ตี า่ งๆเพอื่ ทพ่ี วกเขาจะ ไดเ้ กรงกลัวหรือชว่ ยเตือนใหพ้ วกเขาไดเ้ ขา้ ใจ ผไู้ ด้รับการยกยอ่ ง เทิดทูนคอื พระเจา้ ผทู้ รงเปน็ กษัตรยิ ์ท่ีแท้จริง จงอย่ารีบเรง่ อา่ นกุรอา นกอ่ นท่มี นั จะถกู ประทานลงมายังเจ้าจนเสร็จสิ้นสมบรู ณ์ และจงวงิ วอน วา่ ข้าแต่พระผูอ้ ภิบาลของ นั โปรดเพ่มิ พนู ความรแู้ ก่ ันด้วยเถิด เราได้ใหค้ ำาบัญชาแกอ่ าดมั กอ่ นหน้านีแ้ ลว้ แต่ว่าเขาได้ลมื มนั และ เราไมพ่ บการยนื ยนั อย่างแน่วแน่ของเขา เมอ่ื ตอนท่เี ราได้กล่าวแก่ บรรดาทูตสวรรค์ว่า จงกราบอาดัม ดังน้ัน พวกเขาทงั้ หมดจงึ ได้กราบ ยกเว้นซาตาน(อิบลสี )ทปี่ ิเสธ ดงั นนั้ เราจงึ ได้กลา่ ววา่ อาดัมเอย นี่คอื ศัตรูของเจ้าและภรรยาของเจา้ จงอยา่ ปล่อยใหม้ นั ทำาให้เจ้าทง้ั สอง ตอ้ งถูกขับไล่ออกจากสวนสวรรค์และต้องทุกขย์ ากลาำ บาก

อา ที่น่มี สี ิง่ ท่ีทาำ ใหเ้ จา้ ไม่ต้องหิวและไม่ต้องเปลือยกาย และเจ้าไม่ ตอ้ งกระหายและไมต่ อ้ งตากแดด แตซ่ าตานไดก้ ระซบิ หลอกลวงเขา โดยกลา่ ววา่ อาดัมเอย เอาไหม ันจะนาำ เจา้ ไปยังต้นไมท้ ่ที ำาให้ชีวิตเปน็ อมตะและอาณาจกั รอนั นิรนั ดร์ ท้ังสองไดก้ นิ ผลไม้จากต้นไม้ตน้ นัน้ แล้วสงิ่ พึงละอายของทงั้ สองได้ถูกเปิดเผยตอ่ กนั และกัน ทงั้ สองจึงได้ เรม่ิ ปกปดิ ตัวเองดว้ ยใบไมจ้ ากสวนน้ัน อาดัมได้ า่ นื คาำ สง่ั พระผู้อภิบาล ของเขา ดังน้นั เขาจงึ หลงผิด หลงั จากน้นั พระผอู้ ภิบาลไดท้ รงเมตตา เขา และทรงรบั การสำานกึ ผิดเขาและไดป้ ระทานทางนาำ แกเ่ ขา พระเจา้ ทรงกลา่ ววา่ เจา้ ท้งั สอง(มนุษยแ์ ละชัย อน)จงออกไป จากท่นี ่ี เจา้ จะเปน็ ศตั รตู ่อกนั และกัน หลงั จากนี้ ถ้าหากสูเจ้าได้รับทาง นำาจาก นั ใครกต็ ามทป่ี ิบตั ิตามทางนำาน้ัน เขาจะไมห่ ลงทางและจะไม่ เศรา้ หมอง แตใ่ ครท่ีหนั ห่างไปจากการตกั เตอื นของ ัน เขาจะมชี ีวติ ที่เปน็ ทกุ ข์ในโลกน้แี ละในวันฟื้นคืนชีพ เราจะให้เขาฟน้ื ขึ้นมาเปน็ คน ตาบอด เขาจะกล่าววา่ โอ้ พระผอู้ ภบิ าล ทำาไมพระองคจ์ ึงทรงทำาให้ นั ฟืน้ ข้ึนมาเป็นคนตาบอดท่นี ใี่ นขณะที่ นั มองเห็นในโลก พระเจา้ จะทรงกล่าวว่า นน่ั แหละ เม่อื สัญญาณทัง้ หลายของเรามายังสูเจา้ สเู จ้า ก็ไมส่ นใจมนั (ราวกับวา่ สเู จ้าตาบอด) ดังนัน้ วันนส้ี ูเจา้ จงึ ไม่มใี ครสนใจ ในทาำ นองนีเ้ องท่เี ราลงโทษตอบแทนบรรดาผลู้ ะเมดิ ขอบเขตท่ีป เิ สธ สัญญาณทัง้ หลายของพระผู้อภิบาลของเขา แตก่ ารลงโทษแห่งโลกหน้า นนั้ สาหสั และยาวนานกวา่ พวกเขายังไม่ได้รับบทเรียนใดๆอีกหรือจากการท่ีกอ่ นหน้าพวก เขา เราได้ทาำ ลายผูค้ นไปไม่รูก้ ี่รุ่นแลว้ ซ่งึ พวกเขายงั คงเดินผ่านทอ่ี ยู่ อาศยั ของคนเหลา่ นอ้ี ยู่ แนน่ อน ในนั้นมีสญั ญาณมากมายสำาหรับคนท่ี มีความเข้าใจ แต่สำาหรับประกาศติ ทถี่ กู กาำ หนดไว้กอ่ นแลว้ จากพระ ผอู้ ภิบาลเจา้ และเวลาของการผอ่ นผันได้ถูกกาำ หนดไวแ้ ลว้ แน่นอน การ ลงโทษพวกเขาจะต้องเกดิ ข้นึ ทนั ทอี ย่างไมอ่ าจหลีกเลีย่ งไดเ้ ลย ดงั

อา น้ัน เจ้า(มุ ัมมัด)จงอดทนตอ่ สิ่งที่พวกเขากล่าวและจงสดุดีพระผูอ้ ภิบาล ของเจ้าด้วยการสรรเสริญพระองค์ก่อนดวงอาทิตย์ขึ้นและก่อนดวง อาทิตยต์ ก และจงสดดุ ีพระองคใ์ นบางเวลาของกลางคืนและในตอนปลาย ทง้ั สองของวันเพ่ือท่ีเจา้ จะได้รูส้ ึกอิม่ เอบิ ใจ จงอยา่ ถือวา่ ทรัพย์สนิ แหง่ โลกนที้ ีเ่ ราไดป้ ระทานแก่พวกเขาบาง คนเป็นทีน่ ่าอิจ า เพราะเราได้ประทานสิง่ เหลา่ นน้ั เพือ่ ทดสอบพวก เขา และปจั จัยทีอ่ นมุ ัติของพระผูอ้ ภิบาลของเจา้ นน้ั ดีกว่าและย่ังยืนกวา่ จงกำาชับคนในครอบครวั ของเจา้ ในเร่อื งนมาซ และเจา้ เองกจ็ งป บิ ัติ มันอยา่ งเครง่ ครัดดว้ ย เราไมไ่ ดข้ อปัจจัยใดๆจากเจ้า เพราะเราต่าง หากที่เป็นผ้ปู ระทานปจั จัยแก่เจ้า และความดบี นั้ ปลายนนั้ มไี วส้ าำ หรบั ผู้ สาำ รวมตนจากความช่วั พวกเขากล่าววา่ ทำาไมเขาไม่นาำ เอาสญั ญาณหนง่ึ จากพระผู้ อภิบาลของเขามายังเราล่ะ พวกเขายังไมไ่ ด้รบั หลัก านท่เี พยี งพอ ในคัมภีร์ก่อนหนา้ น้อี กี หรือ ถ้าหากเราไดท้ ำาลายพวกเขาดว้ ยการ ลงโทษก่อนทม่ี ันจะมาถึง พวกเขาก็จะกล่าววา่ ข้าแต่พระผ้อู ภบิ าลของ เรา ทาำ ไมพระองคไ์ มส่ ่งศาสนทตู คนหน่งึ มายงั เราเพอ่ื ท่ีเราจะไดป้ บิ ัติ ตามคำาบัญชาของพระองค์กอ่ นท่เี ราต้องไดร้ ับความอปั ยศอดสู (โอ้ มุ ัมมดั ) จงบอกพวกเขาว่า ทกุ คนกาำ ลงั รอคอยผลสดุ ท้าย ดงั นัน้ พวก ทา่ นจงคอยด้วยเช่นกนั เพราะในไม่ชา้ พวกทา่ นจะได้รวู้ ่าใครทกี่ ำาลงั ป ิบตั ติ ามทางอันเที่ยงตรงและใครทถ่ี กู นาำ ทาง

บรรดานบี 21. บรรดานบี อลั -อัมบยิ าอ์ ด้วยพระนามของพระเจา้ ผูท้ รงกรุณาปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ เวลาแห่งการชาำ ระบญั ชสี าำ หรับมนุษย์ไดใ้ กลเ้ ขา้ มาแลว้ แตถ่ งึ กระนั้น พวกเขายังหันหา่ งจากคำาตักเตือนด้วยความเ ยเมย เมอื่ มกี ารตัก เตือนใหม่ๆจากพระผอู้ ภิบาลของพวกเขามายงั พวกเขา พวกเขาฟังมัน แตไ่ มถ่ อื เปน็ เรื่องจริงจงั หวั ใจของพวกเขาไม่ไดจ้ ดจอ่ และบรรดาผู้ ทาำ ความผดิ ได้กระซิบกนั ว่า คนผ้นู ีม้ ไิ ด้เป็นอะไรนอกไปจากมนษุ ย์คน หน่ึงเหมือนพวกท่าน แลว้ ใยพวกทา่ นยังถูกมนตส์ ะกดอยูอ่ กี กระนั้นหรือ ท้งั ๆทพี่ วกทา่ นก็เหน็ อยู่ 4 จงกลา่ วเถดิ (นบี) พระผู้อภิบาลของ นั ทรง รอบรทู้ กุ ส่ิงทถ่ี กู กล่าวในช้นั ฟา้ ทั้งหลายและแผ่นดิน เพราะพระองคเ์ ปน็ ผู้ทรงไดย้ ิน ผทู้ รงรอบรู้ 5 พวกเขาบางคนกล่าววา่ มันเป็นความ นั ทสี่ ับสน บางคนกล่าว วา่ เขาเองนั่นแหละท่ีปลอมแปลงมันขน้ึ มา บางคนกลา่ วว่า เขาเป็นก วี ลองให้เขานาำ เอาสัญญาณหนึ่งมาแสดงแกเ่ ราเหมือนกบั ทีน่ บคี นก่อนๆ ทำา ก่อนหน้าพวกเขา ไมม่ ีเมอื งใดทเี่ ราทำาลายไดศ้ รัทธา แลว้ ตอนน้ี พวกเขาจะศรัทธากระน้นั หรือ 7 บรรดาศาสนทูตก่อนหน้าเจา้ มิใชผ่ ูใ้ ดนอกไปจากมนษุ ยท์ เ่ี ราได้เปิด เผยความจรงิ แกพ่ วกเขา ดงั นน้ั สูเจ้าจงถามชาวคมั ภีร์ดกู ็ได้ถ้าสูเจ้า ไม่รเู้ รอ่ื งนี้ เราไมไ่ ดท้ ำาใหพ้ วกเขามีร่างกายท่ไี ม่กินอาหารและพวกเขา ก็มใิ ช่ผ้มู ีชวี ิตยืนนาน แลว้ เราไดท้ ำาตามสญั ญาทไ่ี ดท้ ำาไวก้ ับพวกเขา อยา่ งครบถว้ น และเราไดช้ ว่ ยหลือพวกเขาและผู้ทีเ่ ราประสงค์ และเราได้ ทาำ ลายผู้ า่ นื เราไดป้ ระทานคัมภีรแ์ กส่ เู จ้าซงึ่ ในน้นั มขี ้อตกั เตอื นเกี่ยวกบั

เรื่องของสูเจา้ เองทั้งสิ้น แลว้ สูเจ้ายังไม่เขา้ ใจอกี หรอื เมอื งของคน ทำาความช่ัวก่ีเมืองแล้วที่เราได้ทำาลายไปและหลังจากน้ันเราได้ให้หมู่ชน ใหมเ่ กิดข้ึนมา เมือ่ พวกเขาเห็นการลงโทษของเรา พวกเขาก็วง่ิ หนีไป จากสถานทแี่ หง่ นน้ั พวกเขาได้ถกู บอกว่า จงอยา่ วงิ่ หนี แต่จงกลบั ไปใช้ชีวิตสำาราญของสูเจ้าและที่พักอาศัยของสูเจ้าเพื่อที่สูเจ้าจะได้ถูก สอบสวน พวกเขาร้องออกมาว่า บรรลัยแล้วเรา แทจ้ รงิ เราเปน็ ผทู้ ำา ผิด พวกเขารอ้ งอยูเ่ ชน่ นีเ้ รื่อยไปจนกระท่ังเราได้ทำาใหพ้ วกเขากลาย เปน็ เหมอื นทงุ่ หญา้ ทถี่ กู ดายและกลายเปน็ ข้ีเถ้า เราไมไ่ ดส้ ร้างชน้ั ฟา้ ทัง้ หลายและแผน่ ดนิ และทอ่ี ยูใ่ นระหวา่ งทั้ง สองน้นั เพือ่ ความสนกุ สนาน ถ้าหากเราตอ้ งการจะทำาใหม้ นั เปน็ สิง่ บนั เทิงและไม่มอี ะไรมากไปกวา่ น้ี เราก็จะทำาของเราเอง แตเ่ ราจะ ขวา้ งความจรงิ ไปท่ีความเท็จจนความเท็จถูกทำาลายและจะหายไป ความ วบิ ัตจิ ะเกิดกับสูเจา้ สาำ หรบั สิ่งทส่ี เู จ้าไดก้ ล่าวไป ของพระองคค์ ือผอู้ ยใู่ นชนั้ ฟา้ ทงั้ หลายและแผน่ ดนิ และบรรดา(ทตู สวรรค์)ผอู้ ยู่ใกลพ้ ระองคม์ ไิ ด้โอหังตอ่ การเคารพสักการะพระองค์ และ ทั้งหมดไมร่ ้สู กึ เหนื่อยหนา่ ย พวกเขาแซ่ซ้องสรรเสริญพระองค์ทั้ง กลางคนื และกลางวันโดยไมเ่ หนื่อย ส่ิงเคารพบชู าตา่ งๆจากแผน่ ดนิ ท่พี วกเขาตั้งขึ้นมีอาำ นาจที่จะทาำ ให้ คนตายมชี วี ติ ข้นึ มาไดไ้ หม ถ้าหากมีสิ่งศักดสิ์ ทิ ธ์อิ น่ื ๆนอกเหนอื จาก พระเจ้าในชนั้ ฟ้าทั้งหลายและแผ่นดนิ ทั้งช้ันฟ้าและแผ่นดินจะต้องได้รับ ความหายนะอยา่ งแน่นอน มหาบรสิ ทุ ธ์ิยง่ิ คอื พระเจ้า พระผูอ้ ภิบาลแห่ง บัลลังก์ทรงอยู่เหนือส่งิ ทพี่ วกเขากล่าวรา้ ยตอ่ พระองค์ พระองค์จะไม่ ทรงถูกสอบถามเกีย่ วกบั งานของพระองค์ แตพ่ วกเขาต่างหากทจี่ ะถกู สอบสวน พวกเขาไดย้ ึดถอื พระเจา้ อ่นื ๆนอกไปจากพระองคก์ ระนั้นหรอื (โอ้ มุ ัมมดั ) จงบอกพวกเขาว่า จงนาำ หลัก านของพวกทา่ นมาสิ นีค่ ือข้อตัก

บรรดานบี เตือนสำาหรับคนท่ีอยู่ร่วมกับ ันและมีข้อตักเตือนสำาหรับคนก่อนหน้า ัน ดว้ ย แตส่ ่วนใหญข่ องคนเหล่านไ้ี มร่ ูค้ วามจริง ดังน้ัน พวกเขาจงึ ได้หนั หา่ งออกไปจากมนั ศาสนทูตทุกคนท่เี ราไดส้ ่งมาก่อนหนา้ เจา้ นัน้ เรา ไดด้ ลใจแกพ่ วกเขาเหมอื นกนั วา่ ไม่มีพระเจา้ อน่ื ใดนอกจาก ัน ดงั น้นั จงเคารพภักดี นั แต่เพียงผูเ้ ดียว พวกเขากล่าววา่ พระผูท้ รงกรุณามีบุตร มหาบรสิ ุทธ์ยิ ง่ิ แด่ พระองค์ พวกเขาเป็นแค่เพียงบา่ วผมู้ เี กียรติ พวกเขาไม่ละเมดิ ขอบเขตในการพูดก่อนพระองค์และพวกเขาป ิบัติตามคำาบัญชาของ พระองค์ พระองค์ทรงรถู้ งึ ทุกสิ่งทอี่ ยูต่ ่อหน้าพวกเขาและทถ่ี ูกซ่อนเร้น จากพวกเขา พวกเขาไม่ขอไถ่โทษแทนผูใ้ ดนอกจากผ้ทู ่พี ระองค์ทรงพอ พระทัยและพวกเขาดำาเนินชีวติ ดว้ ยความกลัวพระองค์ ถา้ ผู้ใดในหมู่ พวกเขากล่าววา่ ันเป็นพระเจ้านอกไปจากพระองค์ด้วย เราจะสง่ เขา ไปนรกทนั ทีเพราะนี่คอื การตอบแทนจากเราสาำ หรบั ผ้ทู าำ ความผิด บรรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรมไมพ่ ิจารณาหรอื ว่าชนั้ ฟา้ ท้ังหลายและแผน่ ดนิ ในตอนแรกนนั้ เปน็ มวลเดียวกัน หลังจากนัน้ เราได้แยกมันออกจาก กันและเราไดส้ รา้ งทุกสง่ิ ทีม่ ชี ีวิตจากนำา้ แล้วพวกเขายงั ไมเ่ ช่อื อกี หรอื เราไดท้ ำาใหภ้ เู ขามั่นคงในแผ่นดิน มิ ะนัน้ แล้ว มันจะเลอ่ื นไปมา อยขู่ ้างใต้พวกเขา และเราไดท้ าำ ให้ในน้นั มที างเปดิ ไว้ เพ่ือทีพ่ วกเขาจะ ได้พบทาง เราไดท้ ำาใหช้ ้ันฟ้าเปน็ หลงั คาปอ้ งกันอย่างดี แตถ่ ึงกระน้ัน พวกเขากย็ ังไม่ใสใ่ จตอ่ สัญญาณทัง้ หลายของเรา พระองค์คอื ผู้ทรง สร้างกลางคืนและกลางวัน และทรงสร้างดวงอาทติ ย์และดวงจนั ทร์ ทั้งหมดลอยอยใู่ นแต่ละวงโคจรของมนั เรามไิ ด้ทำาใหใ้ ครคนใดกอ่ นหนา้ เจ้ามชี วี ิตยัง่ ยืนนานโดยไมต่ าย ดัง น้ัน ถา้ เจา้ (มุ มั มัด)ตาย พวกเขาจะมชี ีวติ ยืนยาวตลอดไปกระนัน้ หรอื ทกุ ชีวติ จะต้องล้ิมรสความตาย และเรากำาลังทดสอบสูเจา้ ด้วยสภาพ การณท์ เี่ ลวและดี และในทส่ี ุด สูเจ้าจะถกู นาำ กลบั มายังเรา

อัล อัมบิยาอ์ เม่ือบรรดาผูป้ ิเสธสัจธรรมเหน็ เจ้า พวกเขาก็ดแี ต่หวั เราะเยาะเจ้า โดยกลา่ ววา่ คนน้ีนะหรอื ที่พดู จาไมด่ ถี งึ ส่ิงที่พวกทา่ นเคารพบชู า แต่ พวกเขาเองน้นั แหละท่ีป ิเสธจะเอย่ ถงึ พระผูท้ รงกรณุ าปรานี มนุษย์เปน็ สง่ิ ถกู สรา้ งแห่งความรีบรอ้ น ันจะแสดงสญั ญาณทั้ง หลายของ นั ใหส้ เู จา้ เหน็ ในไม่ช้านี้ ดังนัน้ สูจ้าไมต่ อ้ งเรง่ นั พวกเขา ถามว่า เม่อื ใดเล่าทีค่ ำาขนู่ จ้ี ะเปน็ จรงิ ถา้ ท่านพดู จริง ถา้ บรรดาผู้ ป ิเสธสัจธรรมรถู้ ึงเวลาท่พี วกเขาไมส่ ามารถป้องกันใบหน้าและหลงั ของ พวกเขาให้พ้นจากไฟนรก พวกเขาจะไม่ไดร้ บั ความชว่ ยเหลือจากท่ีไหน แท้จรงิ มันจะเกดิ ขึน้ โดย บั พลนั และทำาให้พวกเขาตกตะลงึ จนพวก เขาไมส่ ามารถปดั ปอ้ งมนั ได้ และพวกเขาจะไมไ่ ด้รับการผ่อนผันอะไรอกี บรรดาศาสนทตู กอ่ นหนา้ เจา้ ได้ถูกเยาะเยย้ มาแล้วเช่นกัน แต่พวกท่ี เยย้ หยันน้ันได้ถกู ล้อมรอบดว้ ยสงิ่ ทพ่ี วกเขาเคยเย้ยหยนั เช่นกนั (โอม้ ุ มั มัด) จงถามพวกเขาวา่ ใครเล่าท่ีคอยคมุ้ ครองพวกท่าน ทั้งกลางคืนและกลางวันจากความกร้วิ ของพระผ้ทู รงกรณุ าปรานี แต่ ถึงกระนั้น พวกเขายังหันหา่ งออกจากการระลกึ ถงึ พระผ้อู ภิบาลของพวก เขา พวกเขามสี ่งิ ศักด์สิ ิทธ์อิ ่ืนๆทสี่ ามารถป้องกันพวกเขาให้พน้ จาก เรากระน้ันหรอื (ไม่) พวกมันเองก็ช่วยตัวเองไมไ่ ดแ้ ละป้องกันตนเองให้ พ้นจากเราไมไ่ ด้ 44 ความจรงิ แล้ว เราได้ประทานส่งิ ด(ี แหง่ ชวี ิต)แกพ่ วกเขาและ บรรพบุรุษของพวกเขาเปน็ เวลานานมากแลว้ แตพ่ วกเขาไม่เหน็ หรือว่า เราไดร้ น่ ขอบเขตของพวกเขาในทกุ ๆด้าน แลว้ พวกเขาจะชนะเราหรอื 45 จงบอกพวกเขา นั เพียงแตต่ ักเตือนพวกทา่ นตามทพี่ ระเจา้ ประทานมายัง ันเท่านั้น แต่คนหูหนวกนนั้ ไมไ่ ด้ยินการเรยี กรอ้ งเมอื่ พวกเขาถูกตักเตอื น ถา้ การลงโทษอนั แผ่วเบาของพระผู้อภิบาลของ เจา้ สัมผัสพวกเขา พวกเขาจะร้องออก มาวา่ วิบัติแล้วเรา แทจ้ รงิ แล้ว เราเปน็ ผ้ทู าำ ผดิ

บรรดานบี 47 ในวนั แหง่ การฟ้นื คืนชพี เราจะตงั้ ตราชูที่เท่ยี งธรรมขึ้นมาเพื่อท่ีจะ ได้ไม่มีชีวิตใดไมไ่ ด้รับความเปน็ ธรรมแม้แตเ่ พียงนอ้ ยนิด ถึงแมว้ ่ามนั จะเปน็ การกระทำาท่มี ีนำ้าหนักเท่ากบั เมลด็ ผกั กาด เรากจ็ ะนำามนั ออกมา (เพ่ือช่งั ) และเพยี งพอแลว้ ท่เี ราจะชาำ ระบัญชี กอ่ นหนา้ น้ี เราได้ประทานเกณ ์ตัดสนิ ความถูกตอ้ งและความผิด ประทานแสงสว่างและการตักเตือนแก่มูซาและ ารูนสำาหรับผู้สำารวมตน จากความชว่ั ผ้ทู ่ีเกรงกลัวพระผูอ้ ภบิ าลของพวกเขาถึงแมจ้ ะมิได้เหน็ พระองคแ์ ละเกรงกลวั เวลาแห่งการพิพากษา เราไดป้ ระทานข้อตัก เตือนอันจำาเริญนม้ี า(สาำ หรบั สเู จา้ ) แล้วสเู จา้ ยงั ป ิเสธอีกกระนั้นหรอื ก่อนหนา้ นัน้ เราได้ประทานทางนาำ แก่อบิ รอ มี เพราะเรารจู้ ักเขาดี เม่อื ตอนท่ีเขากลา่ วแก่พอ่ ของเขาและผู้คนของเขาวา่ รูปป้ันอะไรกัน น่ีที่พวกท่านเคารพบชู า พวกเขาตอบว่า เราเหน็ ว่าบรรพบุรุษของ เราเคารพบูชามัน 54 เขากลา่ วว่า พวกทา่ นและบรรพบุรษุ ของพวกท่าน อยู่ในการหลงผดิ ชัดๆ 55 พวกเขาตอบว่า เจ้านาำ เอาความจรงิ มาเสนอแก่เราหรือว่าเจ้าลอ้ เล่น อิบรอ มี ตอบว่า ไม่ใชเ่ ช่นนัน้ พระผ้อู ภิบาลของพวกท่านคือ พระผู้อภิบาลแห่งชั้นฟ้าท้ังหลายและแผ่นดินและผู้ทรงเนรมิตส่ิงเหล่า นัน้ และ ันเองขอเป็นผยู้ ืนยันในเร่ืองนี้ 57 ขอสาบานด้วยพระเจ้า นั จะ จัดการส่งิ ศกั ด์สิ ิทธ์พิ วกนี้ในตอนทีพ่ วกทา่ นไม่อยู่ ดงั นัน้ เขาจึงไดท้ ุบ มนั แตกออกเป็นชน้ิ ๆยกเวน้ เทวรปู ตวั ใหญ่เพื่อท่พี วกเขาจะได้กลับมาหา มัน(เพือ่ สอบถาม) (เม่อื ผคู้ นกลบั มาเหน็ สภาพของเทวรปู เหล่านั้น) พวกเขาไดก้ ล่าว วา่ ใครทำาเช่นน้ีกบั สง่ิ ศกั ด์ิสทิ ธ์ิของเรา เขาต้องเปน็ ผู้มีเจตนารา้ ยแนๆ่ บางคนกลา่ วว่า เราได้ยนิ เดก็ หนุม่ คนหนงึ่ ที่ถูกเรยี กว่าอบิ รอ ีมเคย พูดถงึ เร่อื งเทวรูปเหลา่ นี้ พวกเขาจงึ กลา่ วว่า ดังน้ัน ไปเอาตวั เขามา ทนี่ ่ตี อ่ หนา้ ผู้คน ทัง้ นี้เพ่อื ที่พวกเขาจะได้เป็นพยาน (เมื่ออิบรอ มี ถูก

อลั อัมบยิ าอ์ นำาตัวมาทนี่ ่ัน) พวกเขาถามวา่ อิบรอ มี เจ้าทำาเชน่ นตี้ อ่ บรรดาเทวรปู ศักด์สิ ทิ ธ์ขิ องเราใชไ่ หม เขาตอบว่า ไม่ใช่ เทวรปู ทีใ่ หญท่ ีส่ ุดใน เทวรูปทั้งหมดต่างหากเป็นผ้ทู าำ พวกทา่ นลองถามเทวรปู เหลา่ นั้นดูสิ ถา้ พวกมนั พดู ได้ ดังนนั้ พวกเขาจึงหนั มามองหน้ากัน และกลา่ ววา่ แนน่ อน พวก แกเองนน่ั แหละทีผ่ ดิ แตห่ ลังจากนนั้ พวกเขาต่างก้มหนา้ กลา่ วดว้ ย ความละอายวา่ อิบรอ มี เจ้ากร็ ู้วา่ เทวรูปเหลา่ น้นั พูดไมไ่ ด้ อบิ รอ ีม จงึ กลา่ วว่า แล้วพวกท่านยงั ละทงิ้ พระเจา้ ไปเคารพสกั การะสิ่งอืน่ ทไ่ี ม่ อาจยงั คณุ ให้โทษใดๆแก่พวกทา่ นกระนัน้ หรือ น่าละอายท้งั พวกท่าน และส่ิงทพ่ี วกทา่ นเคารพบูชานอกไปจากพระเจ้า อย่างน้แี ลว้ พวกท่าน ยงั ไมเ่ ขา้ ใจอกี หรอื พวกเขาจงึ กล่าววา่ จงเผาเขาทัง้ เปน็ และแก้แค้นแทนเทวรูป ศกั ดิส์ ิทธ์ิของพวกท่านถา้ หากพวกท่านตอ้ งการจะทาำ ดงั นัน้ เราจงึ ได้ บัญชาว่า ไฟเอย จงเย็นลงและเปน็ ทีป่ ลอดภัยสาำ หรับอิบรอ ีม พวก เขาตั้งใจจะทาำ ร้ายอิบรอ มี แตเ่ ราได้ทำาใหแ้ ผนการรา้ ยของพวกเขาต้อง ลม้ เหลว และเราไดน้ ำาเขาและลู ออกมาอย่างปลอดภัยยังแผ่นดินทเี่ ราได้ ทาำ ให้ในนัน้ เป็นที่จำาเรญิ สำาหรบั ผูค้ นท้งั หมดของโลก เราได้ประทาน อสิ ากแกเ่ ขาและยะกูบเปน็ การเพิม่ เติม และเราไดท้ ำาใหพ้ วกเขาแตล่ ะ คนเป็นผูม้ คี ุณธรรม เราไดแ้ ต่งตงั้ พวกเขาเป็นผนู้ ำาทน่ี ำาทางคนอื่นโดย คำาบัญชาของเราและเราได้ดลใจพวกเขาให้ทำาการงานท่ีดีทั้งหลายและ ดำารงนมาซและจา่ ยซะกาต และพวกเขาท้งั หมดเคารพสักการะเรา 74 เราไดป้ ระทานการตดั สนิ และความรแู้ กล่ ู และช่วยเขาใหพ้ ้นจาก เมืองทกี่ ระทาำ ความช่วั ช้าลามกตา่ งๆ แท้จริง พวกเขาเหล่าน้ันเป็นหมชู่ น ทช่ี ว่ั ชา้ และ า่ นื 75 เราได้รบั ลู สู่ความเมตตาของเรา แทจ้ รงิ เขาเป็น หนึ่งในบรรดาผู้มคี ณุ ธรรม

บรรดานบี กอ่ นหนา้ เขา นู ฺไดว้ งิ วอนตอ่ เรา และเราไดย้ ินคาำ วิงวอนของเขา เราได้ช่วยเหลือเขาและคนในครอบครัวของเขาให้พ้นจากความหายนะ อนั ย่ิงใหญ่ 77 เราได้ช่วยเขาจากหมู่ชนทป่ี เิ สธสญั ญาณทงั้ หลายของเรา แทจ้ ริง พวกเขาเหล่าน้ันเปน็ คนชว่ั ดงั นั้น เราจึงไดท้ าำ ใหพ้ วกเขาท้ังหมด จมนา้ำ ตาย จงบอกพวกเขาถึงดาวูดและสุลัยมานเม่ือตอนท่ีเขาทั้งสองกาำ ลัง ตัดสินเรื่องสวนที่แกะ ูงหน่ึงหลงเข้าไปในตอนกลางคืนและเราเองได้เ ้า มองการตัดสนิ เร่ืองนี้อยู่ ในตอนนนั้ เราไดใ้ หค้ วามเข้าใจที่ถกู ต้องแก่ สุลัยมานในเรอื่ งน้ี และเราได้ประทานวิทยปญั ญาและความรแู้ ก่ทั้งสอง คน เราได้ทาำ ใหภ้ เู ขาและนกรว่ มกบั ดาวดู ในการสดดุ สี รรเสริญเรา เรามี อำานาจทจ่ี ะทำาสง่ิ น้ี เราได้สอนเขาถึงการทาำ เส้ือเกราะเพื่อสเู จา้ ทัง้ น้ี เพอื่ ที่สูเจา้ จะไดป้ อ้ งกนั ตัวเองจากความรุนแรงของผู้อน่ื แล้วสูเจา้ จะ ขอบคุณไหม เราไดใ้ หอ้ ำานาจสุลยั มานในการควบคุมลมพายุทพ่ี ดั ตามคาำ สั่งของ เขาไปยงั แผน่ ดินที่เราได้ประทานความจำาเรญิ แก่ท่นี ัน่ เพราะเรามีความ รู้ในทกุ สรรพสิ่ง เราได้ใหอ้ าำ นาจเขาควบคุมญนิ บางตนทด่ี าำ ลงไปใน ทะเลใหเ้ ขาและทาำ งานอื่นๆนอกไปจากน้ันอีก และเราได้เ ้าดูพวกมัน ท้งั หมด จงนกึ ถงึ อัยยูบเมื่อเขาวงิ วอนตอ่ พระผู้อภิบาลของเขาว่า นั ได้ รับความทรมานจากโรคภัยและพระองค์เป็นผู้ทรงเมตตาที่สุดในบรรดา ผู้เมตตาทงั้ หลาย เราได้ตอบรบั คำาวิงวอนของเขาและได้ปลดเปลื้อง ความทรมานไปจากเขา และเราได้ให้ครอบครวั ของเขากลบั คนื ไปหาเขา และมากไปกว่านั้นพร้อมกับพวกเขาด้วยใน านะเป็นความเมตตาจาก เรา ท้ังนีเ้ พ่ือท่มี นั จะไดเ้ ปน็ ขอ้ ตักเตือนต่อบรรดาผู้เคารพสักการะเรา จงนกึ ถึงอสิ มาอีลและอดิ รีสและซุลกิฟล์ เพราะพวกเขาทกุ คนเปน็

อัล อมั บยิ าอ์ ผู้อดทน เราไดร้ ับพวกเขาสคู่ วามเมตตาของเราเพราะพวกเขาเป็นผมู้ ี คณุ ธรรม จงนึกถงึ คนทอ่ี ยใู่ นทอ้ งปลา(ยูนสุ )เมือ่ เขาหนีไปด้วยความโกรธ เพราะเขาคดิ วา่ เราไมม่ ีอาำ นาจเหนอื เขา แต่หลังจากนั้น เขาได้วิงวอน ตอ่ เราจากท่ามกลางความมืดโดยกลา่ วว่า ไม่มีสิ่งเคารพสักการะอ่ืนใด นอกจากพระองค์ มหาบรสิ ทุ ธ์ิยิ่งแดพ่ ระองค์ แท้จรงิ นั เปน็ ผทู้ ำาผิดไป แล้ว ดงั นนั้ เราไดต้ อบรบั คาำ วิงวอนของเขาและได้ช่วยเขาใหพ้ น้ จาก ความลำาบาก น่นั แหละทเี่ ราไดช้ ว่ ยเหลือผศู้ รัทธาทั้งหลายใหร้ อด จงนกึ ถึงซะกะรยี าเมอ่ื เขาได้วิงวอนตอ่ พระผูอ้ ภิบาลของเขาโดย กลา่ ววา่ ข้าแตพ่ ระผอู้ ภบิ าลของ ัน โปรดอย่าไดป้ ลอ่ ยให้ ันตอ้ งอยู่คน เดียวโดยไม่มีบุตรเถิด ถึงแมพ้ ระองคท์ รงเป็นผู้สบื ทอดทด่ี ที ีส่ ดุ ดงั น้นั เราได้ตอบรับคำาวงิ วอนของเขาและเราไดป้ ระทานยะ ยฺ าแก่เขาและ ทำาใหภ้ รรยาของเขาสมบูรณ(์ ที่จะมีบตุ ร)สาำ หรับเขา คนเหลา่ นีแ้ ขง่ ขนั กนั ในการทำาความดแี ละวงิ วอนต่อเราด้วยความรักและความกลวั และพวก เขาเป็นผู้ถอ่ มตนตอ่ เรา จงนกึ ถงึ ผ้ทู ปี่ กป้องความบริสุทธิข์ องนาง ดงั น้นั เราจงึ ได้เปา่ วิญญาณของเราเข้าไปในตัวของนางและได้ทาำ ใหน้ างและลูกของนางเป็น สญั ญาณแกม่ นุษยท์ ัง้ หมด แทจ้ รงิ หมชู่ นนี้ของสูเจ้าเป็นหมู่ชนเดยี วกนั และ นั เป็นพระผู้ อภบิ าลของสูเจา้ ดงั นนั้ จงเคารพสักการะ นั แต่พวกเขาได้แยกความ เช่ือ(หน่งึ )ของพวกเขาออกเปน็ หลายศาสนา แตก่ ระน้นั พวกเขาทั้งหมด จะกลบั มาหาเรา ใครก็ตามทีก่ ระทำาความดีและเป็นผู้ศรทั ธา ความ พยายามของเขาจะไมถ่ ูกป ิเสธ เพราะเราเปน็ ผบู้ นั ทึกมนั ไว้สาำ หรบั พวก เขา มันไดถ้ ูกกาำ หนดไวแ้ ล้วว่าไม่มีชาตใิ ดทเ่ี ราได้ทำาลายไปแล้วจะกลับ มามชี ีวติ อกี ครัง้ หน่ึง แต่เมอ่ื ยะอฺญูจญ(์ กอก)และมะญูจญ์(มากอก)ถูก

บรรดานบี ปลอ่ ยออกมา พวกมนั จะดาหน้ากนั ลงมาจากทสี่ ูงทกุ แห่งและกระจาย กนั ออกไป (กระโดดข้ามส่งิ กีดขวางทุกอย่างของแผน่ ดนิ และทะเล) เม่ือสัญญาทแี่ ท้จริงของพระเจ้าใกล้เข้ามา บรรดาผปู้ เิ สธสัจธรรมจะ ตกตะลึง พวกเขาจะกล่าววา่ บรรลยั แล้วเรา เราไม่ไดใ้ สใ่ จในส่ิงนี้ ใชแ่ ต่ เทา่ น้นั เรายงั เปน็ ผูท้ ำาผดิ ดว้ ย ความจรงิ แล้ว สูเจ้าและสง่ิ ทส่ี เู จา้ เคารพสกั การะนอกเหนอื ไปจาก พระเจ้านัน้ ล้วนเป็นเชอ้ื เพลงิ แห่งนรกทงั้ สิน้ สูเจา้ จะได้เขา้ ไปอยใู่ นนน้ั ถ้าหากส่ิงเหลา่ นน้ั เปน็ สง่ิ ศกั ดิ์สิทธจ์ิ รงิ พวกมนั ก็ไม่ต้องเขา้ ไปในน้นั แตต่ อนน้ี พวกมันท้ังหมดจะอย่ใู นน้นั ตลอดไป ท่ีนน่ั พวกมนั จะรอ้ ง ครวญคราง และพวกมันจะไมไ่ ดย้ ินสง่ิ ใด แต่บรรดาผ้ทู เ่ี ราไดก้ าำ หนด รางวลั แหง่ ความดไี วแ้ ล้วนน้ั พวกเขาจะถกู รกั ษาไวใ้ หห้ า่ งจากนรก พวกเขาจะไมไ่ ดย้ นิ แม้แตเ่ สยี งแผ่วเบาของมนั และพวกเขาจะได้ พาำ นกั อย่ทู ่ามกลางสงิ่ ทพี่ วกเขาตอ้ งการ เวลาแห่งความน่าสะพรงึ กลัวครั้งใหญ่(ของวันแห่งการพิพากษา)จะไม่ทำาให้พวกเขาต้องว้าวุ่น ทตู สวรรค์จะออกมาต้อนรบั พวกเขาและกล่าววา่ น่ีคือวันที่พวกทา่ นท้งั หลายไดถ้ กู สัญญาไว้ ในวนั นัน้ เราจะมว้ นท้องฟ้าเหมอื นกับการมว้ นแผ่นกระดาษ เรา จะนำาสิ่งถูกสร้างออกมาอีกครั้งหนึ่งเช่นเดียวกับเราที่เราได้ให้มันบังเกิด ข้นึ มาในตอนแรก น่ีเป็นคำาสญั ญาทเี่ ราได้ทาำ ไวต้ ่อเราเองและเราจะทาำ ตามน้ัน และเราได้บันทึกไว้ในคมั ภีร์ษะบรู ฺหลงั จากขอ้ ตักเตอื นนน้ั วา่ บา่ วผู้มีคณุ ธรรมของ ันจะเปน็ ผู้สบื ทอดแผน่ ดินน้ัน แทจ้ ริง ในนน้ั มี ขา่ วดสี ำาหรบั หมูช่ นทเี่ คารพสกั การะท่ีแทจ้ รงิ (โอ้มุ มั มดั ) เรามไิ ด้สง่ เจ้ามาเพ่ืออื่นใดนอกจากเพือ่ ความเมตตา ตอ่ มนุษยชาติท้ังหมด จงบอกพวกเขาว่า สิง่ ทีถ่ ูกเปดิ เผยให้ นั ได้ ร้กู ็คือ พระเจ้าของพวกท่านคือพระเจา้ องค์เดียว แลว้ พวกทา่ นจะยอม จาำ นนตอ่ พระองคไ์ หม หลงั จากนนั้ แลว้ ถ้าพวกเขาหันหลงั ให้ จง

อลั ัจญ์ บอกพวกเขาว่า นั ได้เตือนพวกท่านให้รู้กนั อยา่ งเปิดเผยแล้ว ตอนน้ี นั ไม่รวู้ า่ ส่งิ ท่ีพวกทา่ นได้ถกู สัญญาไวน้ ัน้ อยใู่ กลห้ รือไกล (อย่างไร กต็ าม จงรู้ไว้ว่า)พระองค์ทรงรอบรสู้ ิ่งท่พี วกท่านพูดออกมาอย่างเปดิ เผยและสง่ิ ท่พี วกทา่ นปดิ บงั ไว้ นั ไม่รู้วา่ นี่เปน็ วิธีการทดสอบสำาหรบั พวกท่านและเป็นประวงิ เวลาสน้ั ๆหรือไม่ จงกลา่ วเถิด ขา้ แตพ่ ระผู้ อภบิ าลของ ัน โปรดพิพากษาดว้ ยความจรงิ พระผอู้ ภบิ าลของเราเปน็ ผทู้ รงกรณุ าปรานที ่ีเราขอความชว่ ยเหลือต่อสิ่งทพ่ี วกทา่ นกลา่ ว 22. การแสวงบญุ อัล-ฮจั ญ์ ด้วยพระนามของพระเจ้าผู้ทรงกรณุ าปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอื มนุษย์เอย จงเกรงกลัวพระผอู้ ภิบาลของสูเจ้า แท้จริงแลว้ การสั่น สะเทือนของยามอวสานนั้นรนุ แรงยงิ่ นกั เมื่อวนั น้ันมาถึง สูเจ้าจะได้ เหน็ วา่ แม่ทุกคนทใี่ ห้นมลูกจะท้ิงการใหน้ มลูกของนาง และหญงิ มีครรภ์ ทุกคนจะคลอดลูกของนางก่อนกาำ หนด และสเู จา้ จะเหน็ ผูค้ นมอี าการ มนึ เมาถึงแม้ว่าพวกเขาไม่ไดเ้ มา แตก่ ารลงโทษของพระเจา้ นน้ั รนุ แรงยงิ่ กวา่ ในหมู่มนษุ ยม์ บี างคนทีม่ วั ถกเถียงเกย่ี วกับพระเจ้าโดยไมม่ คี วามรู้ ใดๆและพวกเขาป บิ ัติตามมารร้ายท่ีด้อื รัน้ 4 ใครก็ตามท่ีเปน็ พวกกบั มัน เขาผู้น้ันได้ถูกกำาหนดไว้แล้วว่าจะถูกมันล่อลวงให้หลงทางและนำาเขาไป สกู่ ารลงโทษด้วยเปลวไฟในนรก 5 มนุษยเ์ อย ถ้าหากสเู จา้ ยงั สงสัยคลางแคลงเกีย่ วกบั การฟ้นื คืนชพี หลงั ความตายอยู่ สเู จา้ จงรู้ไว้เถิดว่าเราไดส้ รา้ งสเู จ้ามาจากดนิ ในตอน แรก หลังจากนั้นจากหยดอสจุ ิ แล้วจากก้อนเลอื ด แลว้ จากกอ้ นเน้อื ทงั้ ที่เปน็ รปู รา่ งสมบูรณ์หรือไมเ่ ปน็ รปู ร่าง เพอ่ื ทเ่ี ราจะแสดงให้สเู จ้าเห็น

การแสวงบญุ อำานาจของเรา และเราไดท้ าำ ใหอ้ สุจทิ ่เี ราประสงคเ์ หล่านั้นอยู่ในมดลูกชั่ว ระยะเวลาที่กำาหนดไว้ หลังจากน้ัน เราไดใ้ ห้สูเจา้ เป็นทารกและเตบิ โต เปน็ ผูใ้ หญ่ หลงั จากน้นั ในหมูส่ เู จ้านัน้ อาจมบี างคนทถ่ี ูกเรียกกลบั ก่อน และบางคนท่ีกลับไปสู่วัยอันน่าสังเวชซ่ึงเป็นวัยท่ีพวกเขาจะไม่รู้อะไร เลยหลังจากทพ่ี วกเขาได้รู้ทุกสง่ิ สเู จา้ ไดเ้ ห็นแผ่นดินแห้งแลง้ แต่เมือ่ เรา ได้ส่งน้ำา นลงมาบนมนั มนั กร็ ว่ นซยุ และทำาให้พืชพนั ธหุ์ ลากชนดิ มีชีวติ งอกเงยออกมา ท่เี ป็นเชน่ นั้นเพราะพระเจ้าเป็นผทู้ รงสัจจะ พระองค์ ทรงนำาความตายมาสู่ชีวิตและพระองค์ทรงมีอำานาจเหนือทุกสรรพส่ิง 7 ยามอวสานจะเกิดข้ึนอยา่ งแนน่ อน ไมม่ ีข้อสงสัยใดๆในเร่ืองน้ี และ แน่นอนที่สุด พระองคจ์ ะทาำ ให้ผู้ทอ่ี ยใู่ นสุสานท้งั หลายฟ้ืนข้ึน ในหมู่มนษุ ย์นนั้ มีบางคนโต้เถยี งเกีย่ วกับพระเจ้าโดยไม่มีความรู้ และทางนาำ และคมั ภีร์สอ่ งสวา่ งทางปญั ญา พวกเขาหนั หลงั ใหอ้ ยา่ ง โอหังและพาผู้คนให้หลงไปจากทางของพระเจ้า คนเหล่านจี้ ะไดร้ ับความ อปั ยศในโลกน้แี ละในวนั แหง่ การพพิ ากษา เราจะทาำ ใหเ้ ขาไดล้ มิ้ รส การลงโทษในไฟ (พระเจ้าจะกล่าววา่ ) น่คี ือรางวลั ตอบแทนที่สูเจ้า ไดเ้ ตรียมไวส้ ำาหรับตวั สเู จา้ ด้วยมือของสเู จ้าเอง แทจ้ ริง พระเจา้ มิทรง อธรรมต่อปวงบา่ วของพระองค์ ในหมู่มนุษย์น้ันมบี างคนท่ีเคารพสักการะพระเจ้าเพยี งคร่งึ หัวใจ ถ้าหากความดอี ันใดเกิดขนึ้ แกเ่ ขา เขากพ็ อใจ แต่ถา้ หากมเี คราะหก์ รรม อันใดเกดิ ข้ึนแกเ่ ขา เขาก็หันกลับไปสวู่ ิถเี ดมิ ๆของพวกเขา ดังนนั้ เขาจึง ขาดทนุ ทั้งในโลกนแี้ ละโลกหน้า น่คี อื การขาดทุนท่ชี ัดเจน เขาวิงวอนขอต่อสงิ่ อ่นื ท่ไี ม่สามารถให้โทษและไมใ่ หค้ ุณแกเ่ ขา แทนพระเจา้ นน่ั เป็นการหลงผดิ ไปไกลลิบ เขาวิงวอนบรรดาผ้ทู ีจ่ ะ ให้โทษแกเ่ ขามากกว่าใหค้ ุณ ชา่ งเป็นผู้คุม้ ครองทช่ี ่วั ช้าและสหายท่ี เลวทรามเสยี น่กี ระไร สำาหรับบรรดาผ้ศู รทั ธาและกระทำาความดนี ้ัน

อัล จั ญ์ พระเจ้าจะทรงรับพวกเขาเข้าสู่สวนสวรรค์ท่ีเบ้ืองล่างมีลำานำ้าหลายสาย ไหลผ่าน แท้จริง พระเจา้ ทรงทำาในสิง่ ทพ่ี ระองค์ทรงประสงค์ สาำ หรับคนทีค่ ิดวา่ พระเจา้ จะไมท่ รงช่วยเขา(ศาสนทตู ของพระองค)์ ในโลกนแี้ ละโลกหนา้ ใหเ้ ขาข้ึนไปสทู่ อ้ งฟา้ ด้วยเชอื กและเจาะชอ่ งปนี เข้าไปในนั้นแล้วดูว่าแผนการของเขาจะสามารถขจัดสาเหตุแห่งความ โกรธของเขาไดไ้ หม เราไดป้ ระทานกรุ อานน้ีลงมาพร้อมกบั หลกั าน อันชัดเจน และพระเจา้ เท่านน้ั ทรงนำาทางผู้ทพ่ี ระองค์ทรงประสงค์ สาำ หรับบรรดาผู้ศรัทธาและบรรดาชาวยิวและชาวซอบิอนี และชาว คริสเตียนและชาวมะญซู และบรรดาผู้ทำาชิรกิ นัน้ พระเจ้าจะทรงตดั สนิ ระหวา่ งพวกเขาในวันแหง่ การพิพากษา เพราะทุกส่งิ อยู่ในสายตาของ พระเจ้าแลว้ สูเจ้ามิเห็นหรอื วา่ ใครก็ตามทอี่ ยู่ในชัน้ ฟ้าทงั้ หลายและแผน่ ดิน เชน่ เดียวกับดวงอาทิตย์และดวงจันทร์และดวงดาวและภูเขาและต้นไม้และ สัตวท์ ั้งปวงและมนษุ ย์ท้งั หมดลว้ นยอมจาำ นนตอ่ พระเจา้ แตม่ ีมนุษย์ มากมายที่สมควรได้รบั การลงโทษ ใครก็ตามทพี่ ระเจ้าได้ทำาให้เขา อปั ยศตกตำ่าจะไม่มใี ครให้เกยี รตเิ ขา แท้จรงิ พระเจ้าทรงทาำ อะไรกต็ ามท่ี พระองคท์ รงประสงค์ คนสองกล่มุ น้(ี ผู้ศรทั ธาและผู้ป เิ สธสจั ธรรม)ถกเถียงกันเก่ยี วกบั พระผู้อภบิ าลของพวกเขา สำาหรบั บรรดาผู้ป ิเสธนน้ั จะไดอ้ าภรณแ์ ห่ง ไฟซึง่ ถูกตัดไว้สาำ หรบั พวกเขา และเหนือศีรษะของพวกเขาจะมีน้าำ เดอื ด เทราดลงมาบนหัวของพวกเขา ซึง่ ไมเ่ พียงแต่จะละลายผิวหนงั ของ พวกเขาเทา่ นั้น แต่ยงั รวมทกุ สว่ นในของทอ้ งของพวกเขาด้วย และจะ มแี ท่งเหล็กคอยฟาดเขา เม่ือใดกต็ ามทพี่ วกเขาพยายามจะออกจาก นรกเพราะความเจบ็ ปวด พวกเขาจะถกู ผลกั ใหก้ ลับเข้าไปในนน้ั อกี และ พวกเขาจะถูกบอกวา่ จงลิ้มรสการลงโทษในเปลวเพลงิ สำาหรับบรรดาผ้ศู รทั ธาและกระทำาความดี พระเจ้าจะทรงรับพวก

การแสวงบุญ เขาเข้าสสู่ วรรคซ์ ึ่งภายใตน้ ัน้ มลี ำาน้ำาหลายสายไหลผา่ น ทน่ี นั่ พวกเขาจะ ถูกประดับด้วยกำาไลทองคำาและไข่มุกและอาภรณ์ของพวกเขาจะทำาด้วย ผ้าไหม นี่เป็นเพราะพวกเขาได้ถูกนาำ ไปสู่วจนะอันบริสทุ ธแิ์ ละได้ถกู นำาไปสทู่ างของผทู้ รงไดร้ บั การสรรเสริญ ส่วนบรรดาผูป้ ิเสธสัจธรรมและขดั ขวางคนอืน่ จากหนทางของ พระเจ้าและจากการไปมัสญิด ะรอมที่เราได้ตั้งขึ้นมาเพ่ือให้มนุษย์ทุก คนมีสทิ ธ์เิ ท่าเทียมกนั ทั้งผ้ทู อี่ ยใู่ นนน้ั และผ้ทู อ่ี ยขู่ ้างนอก และใครกต็ ามที่ หันเหออกจากความถูกต้องโดยการทำาความช่วั ข้ึนในนน้ั เราจะทาำ ใหเ้ ขา ไดล้ ิ้มรสการลงโทษอันเจ็บปวด เราไดก้ าำ หนดที่ต้งั ของบ้านหลงั น้ี(กะอฺบะ )ฺ แก่อบิ รอ มี โดยกลา่ ว ว่า จงอย่าเอาสิง่ ใดมาเป็นภาคีกบั นั และจงรกั ษาบา้ นของ ันใหส้ ะอาด สำาหรับผูม้ าเวียนรอบและสาำ หรับผยู้ ืนและโค้งและกราบ จงเรียกร้องมนษุ ยใ์ ห้มาทาำ ัจญ์จากทั้งไกลและใกลโ้ ดยทางเท้า และบนอู เพรียวทกุ ตวั ท้ังนีเ้ พอื่ ท่พี วกเขาจะไดป้ ระจกั ษถ์ ึงคณุ านุ ประโยชนท์ ่ไี ด้ทำาไวส้ ำาหรับพวกเขา และในระหวา่ งวันทั้งหลายท่ีได้รูก้ ัน แลว้ นนั้ พวกเขาจะเอ่ยนามของพระเจา้ เหนือปศุสตั วท์ ่พี ระองค์ได้ทรง ประทานแก่พวกเขา หลังจากน้ัน พวกเขาจะกินเน้ือของมันก็ได้ และ จงให้มนั เปน็ อาหารแกค่ นยากจนและคนขดั สน หลงั จากนั้น ให้ผู้มา แสวงบุญชำาระส่ิงสกปรกของพวกเขาและป ิบัติตามที่พวกเขาบนบานไว้ ให้ครบและเวียนรอบบ้านโบราณหลังน้ี นีแ่ หละคอื คาำ บญั ชาของพระเจา้ ใครท่ีป บิ ัติตามก เกณ ต์ ้อง ห้ามท้งั หลายของพระเจา้ ได้ทรงกาำ หนดไว้ มนั กเ็ ปน็ การดีสำาหรบั เขาใน สายตาของพระผู้อภบิ าลของเขา และปศุสัตวท์ งั้ หลายได้ถูกทำาให้เปน็ ท่ี อนมุ ัติสำาหรบั สเู จ้า ยกเว้นตามท่ไี ดบ้ อกแกส่ ูเจา้ ไปแล้ว ดังนนั้ จงปกปอ้ ง ตัวของสเู จา้ เองให้พ้นจากสง่ิ โสมมของเจวด็ บชู าทั้งหลาย และจงละเวน้ จากสิง่ เทจ็ ท้ังมวล

อัล ัจญ์ จงเป็นผู้เคารพสักการะทจี่ รงิ ใจของพระเจา้ และจงอย่านำาสง่ิ ใดมา เปน็ ภาคีกบั พระองค์ เพราะคนที่ต้ังส่ิงใดเปน็ ภาครี ่วมกบั พระองคน์ ้นั จะ เหมือนกับผู้ท่ีตกลงมาจากท้องฟ้าและนกมาเ ี่ยวเขาไปหรือไม่ก็ลมพัด เขาออกไปยงั สถานทอ่ี ันหา่ งไกล น่แี หละคือความจริง ใครกต็ ามทีใ่ หค้ วามเคารพสญั ลกั ษณท์ ่ี พระเจ้ากำาหนดขนึ้ ก็แสดงถงึ ความยำาเกรงของหัวใจของเขา สเู จา้ ได้ รับอนุญาตให้ใช้ประโยชน์จากปศสุ ัตวจ์ นถึงเวลาท่ไี ดถ้ กู กำาหนดไว้ หลงั จากนั้น พวกมันต้องถูกเชือดพลีทีบ่ า้ นโบราณ สำาหรบั ทุกหมู่ชนน้ัน เราได้กาำ หนดวธิ ีการพลีไวเ้ พอ่ื ท่ีพวกเขาจะ ได้เปล่งพระนามของพระเจ้าเหนือปศุสัตว์ท่ีพระองค์ได้ทรงประทานแก่ พวกเขา พระเจา้ ของสเู จ้าคือพระเจา้ องคเ์ ดยี ว ดงั นน้ั สเู จ้าจงนอบน้อม ยอมจำานนตอ่ พระองค์ และ(โอน้ บี) จงแจง้ ข่าวดแี ก่บรรดาผู้ถอ่ มตน ผู้ท่ีหวั ใจของพวกเขาหว่ันกลวั เมือ่ มีการเอย่ ถึงพระเจ้าต่อหนา้ พวกเขา และผู้อดทนต่อความทุกข์ยากเดือดร้อนที่เกิดขึ้นแก่พวกเขาและผู้ดำารง นมาซและใชจ้ ่ายจากทเ่ี ราได้ประทานแกพ่ วกเขา เราได้รวมเอาอู ท่เี ตรียมไว้เชอื ดพลีเปน็ สัญลกั ษณ์หนึง่ ที่พระเจา้ ทรงกำาหนดไวด้ ้วย เพราะในตัวมันมสี ิ่งดีมากมายสาำ หรับสูเจ้า ดังน้ัน จง ให้พวกมนั ยืน และจงเอย่ พระนามของพระเจา้ เหนือมนั เม่ือมันลม้ ลงตาย แล้ว สเู จ้าจงกนิ เน้ือของมนั และใหม้ ันแก่ผทู้ ี่ไมเ่ อ่ยขอและแก่ผู้ทีเ่ อย่ ขอ ทำานองน้ีแหละท่ีเราได้ทำาให้สัตว์เหล่าน้ีอยู่ใต้อำานาจของสูเจ้าเพ่ือที่สูเจ้า จะได้ขอบคุณ เนอ้ื ของมันและเลือดของมนั ไม่ถึงพระเจา้ แต่ความ ยำาเกรงของสูเจ้าต่างหากทถ่ี ึงพระองค์ นนั่ แหละที่พระองคไ์ ดท้ รงทาำ ให้ สัตว์เหล่าน้ีอยู่ใต้อำานาจของสูเจ้าเพ่ือสูเจ้าจะได้ประกาศความยิ่งใหญ่ ของพระเจา้ สาำ หรับทางนาำ ท่พี ระองค์ได้ทรงประทานแก่สูเจา้ และ(โอน้ บ)ี จงแจง้ ขา่ วดแี กบ่ รรดาผทู้ ำาความดี พระเจา้ ทรงปอ้ งกันบรรดาผูศ้ รทั ธา พระองคไ์ ม่ทรงโปรดผู้ทรยศ ผู้

การแสวงบญุ เนรคุณ สำาหรับบรรดาผ้ถู กู โจมตีนน้ั ไดร้ ับอนญุ าต(ใหต้ อ่ สู้) เพราะพวก เขาถูกกดข่ีข่มเหงและพระเจ้าทรงสามารถช่วยพวกเขาได้อย่างแน่นอน คนเหลา่ นคี้ ือผ้ทู ีถ่ ูกขบั ไลอ่ อกจากบา้ นเรือนอยา่ งไมเ่ ปน็ ธรรมเพยี ง เพราะพวกเขากล่าววา่ พระเจ้าคือพระผูอ้ ภิบาลของเรา ถ้าหากพระเจา้ ไมท่ รงกาำ ราบคนหม่หู น่งึ โดยอาศัยคนอีกหม่หู นึ่งแลว้ สถานที่บาำ เพญ็ ภาวนา โบสถ์ สเุ หร่าและมสั ญิดซงึ่ เปน็ สถานทีท่ ่พี ระนามของพระเจ้า ถกู กล่าววิงวอนกจ็ ะถูกทำาลาย พระเจ้าจะทรงช่วยบรรดาผชู้ ว่ ยเหลือ พระองค์ แทจ้ รงิ พระเจ้าเป็นผูท้ รงพลงั ผู้ทรงอำานาจโดยแทจ้ รงิ (พวกเขาคือ)ผทู้ หี่ ากเราประทานอาำ นาจแกพ่ วกเขาในแผน่ ดิน พวก เขาจะดำารงนมาซ จา่ ยซะกาต กาำ ชบั กนั ในสง่ิ ดีงามและหา้ มปรามความ ชวั่ และการตดั สินคร้งั สดุ ทา้ ยของกจิ การท้ังหมดนนั้ ขน้ึ อยู่กับพระเจ้า (โอ้นบ)ี ถ้าพวกทคี่ ัดคา้ นเจ้าถือวา่ เจ้าเป็นผโู้ กหก เจา้ จงจาำ ไว้ กอ่ น หนา้ พวกเขา หมูช่ นของนู ฺ ชาวอาดและชาวษะมูดไดป้ เิ สธบรรดา ศาสนทตู ของพวกเขามาแล้ว เชน่ เดียวกับหมชู่ นของอบิ รอ มี และหมู่ ชนของลู 44 และชาวมดั ยนั ดว้ ย แม้มูซาเองกถ็ ูกกลา่ วหาว่าเป็นผ้โู กหก แต่ นั ไดผ้ ่อนผนั ให้แกบ่ รรดาผปู้ เิ สธสจั ธรรมเหลา่ นั้นก่อน แต่หลงั จาก นนั้ นั ไดท้ าำ ลายพวกเขา แล้วดูเอาเองวา่ การลงโทษของ นั เปน็ เช่นไร 45 มีซากทอ่ี ยูอ่ าศยั ของคนชว่ั ก่แี หง่ แล้วทีเ่ ราไดท้ าำ ลายดว้ ยการให้ หลงั คาบ้านพังลงมา บ่อน้าำ กีแ่ หง่ แลว้ ท่ถี กู ทิ้งไมส่ ามารถใช้ประโยชน์ได้ และปราสาทกแ่ี ห่งแลว้ ทก่ี ำาลังเปน็ ซากปรักหกั พัง พวกเขาไม่ได้ท่อง ไปในแผ่นดินเพื่อทำาให้หัวใจของพวกเขาได้คิดและหูของพวกเขาได้ยิน กระนน้ั หรือ ความจรงิ แล้ว หัวใจในทรวงอกต่างหากทม่ี ดื บอด หาใช่ ดวงตาที่บอด 47 คนเหล่าน้ีกาำ ลงั รบเร้าเจา้ ใหร้ บี นำาการลงโทษมา พระเจา้ จะไมม่ วี ัน ผดิ สัญญาของพระองค์อยา่ งแนน่ อน แตว่ ันหน่งึ ของเจ้านั้นเท่ากบั พันปี ตามที่สเู จา้ นับ มีถิ่นท่อี ยอู่ าศัยของคนชวั่ หลายแห่งท่ี ันไดป้ ระวิงเวลา

อัล ัจญ์ ไว้ในตอนแรก แลว้ หลังจากนั้น นั ไดท้ ำาลายมนั และทง้ั หมดต้องกลบั ไป หา นั (โอ้มุ ัมมดั ) จงบอกพวกเขาวา่ มนุษยเ์ อย นั เปน็ เพียงผตู้ กั เตือนใหเ้ ปน็ ที่กระจ่างแก่พวกท่านเทา่ น้ัน ดงั น้ัน บรรดาผศู้ รทั ธาและ กระทำาความดีจะได้รับการให้อภัยและได้รับการประทานปัจจัยอย่างมี เกียรติ สว่ นบรรดาผูท้ ่ีพยายามหาทางตอ่ ต้านสญั ญาณท้งั หลายของ เรานัน้ คนเหล่านี้จะได้เป็นผู้อยู่อาศยั ในไฟนรก (โอม้ ุ มั มัด) เมื่อใดก็ตามทเ่ี ราสง่ ศาสนทูตหรือนบกี อ่ นหน้าเจา้ และเขาอ่านสิ่งใดกต็ าม(ท่ีเราประทานมา) ซาตานพยายามทีจ่ ะเข้าไป แทรกแซง แต่พระเจ้าไดท้ รงทำาลายความชั่วรา้ ยของซาตานและทรง ยืนยนั ส่งิ ทพี่ ระองคป์ ระทานมา เพราะพระเจา้ ทรงรอบรู้ ทรงปรีชาญาณ พระองคท์ รงทาำ ให้งานของซาตานเปน็ การทดสอบบรรดาผทู้ ีห่ วั ใจของ พวกเขาเป็นโรค(ตลบตะแลง)หรือแข็งกระดา้ ง แทจ้ รงิ แล้ว ผทู้ าำ ความ ผิดเหล่าน้หี ลงไปไกลในความผิด 54 และเพื่อทบี่ รรดาผู้มคี วามรจู้ ะได้ ตระหนักว่าน่ีคือความจริงจากพระผู้อภิบาลของเจ้าและพวกเขาจะได้ ศรทั ธามัน และหวั ใจของพวกเขาจะไดน้ อบน้อมถ่อมตนตอ่ มัน แท้จริง พระเจ้าทรงนำาทางบรรดาผศู้ รัทธาไปยังหนทางที่เทีย่ งตรงเสมอ 55 บรรดาผปู้ ิเสธสจั ธรรมยังคงสงสยั เกีย่ วกบั เรอื่ งน้ีจนกระทง่ั ยาม อวสานเกิดขึ้นกับพวกเขาโดย ับพลันหรือการลงโทษแห่งวันอันไร้ผล เกดิ ขึน้ แก่พวกเขา ในวนั นั้น พระเจ้าจะทรงเปน็ ผมู้ ีอาำ นาจสูงสดุ และ พระองคจ์ ะทรงตัดสินระหว่างพวกเขา หลังจากนัน้ บรรดาผูศ้ รัทธาและ กระทำาความดจี ะได้อยู่ในสวรรค์แห่งความโปรดปราน 57 ส่วนบรรดาผู้ ป เิ สธสัจธรรมและถอื ว่าสัญญาณท้ังหลายของเราเปน็ เท็จนั้น พวกเขา จะได้รบั การลงโทษอันอัปยศ สำาหรบั บรรดาผ้อู พยพในหนทางของพระเจา้ แล้วเขาถกู ่าหรือ ตาย พระเจา้ จะทรงประทานปัจจัยยังชพี ทด่ี แี ก่พวกเขา แท้จริง พระเจ้า

การแสวงบุญ ทรงเปน็ เลศิ แหง่ ผู้ประทานปจั จยั ยงั ชีพท้งั หลาย พระองคจ์ ะทรงรบั เขาเข้าไปสูส่ ถานทท่ี ี่พวกเขาพึงพอใจ แทจ้ ริง พระเจา้ ทรงรอบรูแ้ ละทรง ผอ่ นปรน เช่นเดยี วกัน สาำ หรับผ้ทู แี่ กแ้ ค้นเทา่ กับทีเ่ ขาถูกรังแกและหลังจาก นน้ั ยังถกู กดขี่ข่มเหงอีก แน่นอน พระเจ้าจะทรงชว่ ยเขา แท้จรงิ พระเจา้ เป็นผู้ทรงเมตตาและผูท้ รงใหอ้ ภยั ที่เปน็ เช่นนน้ั เพราะพระเจา้ คือผูท้ รงนาำ กลางวนั ออกมาจากกลาง คืนและกลางคืนออกมาจากกลางวันและพระองค์ทรงได้ยินทุกสิ่งและทรง เห็นทุกส่งิ ท่เี ปน็ เชน่ น้ันเพราะพระเจา้ เท่าน้นั คือผทู้ รงสจั จะและสิ่งอนื่ ทั้งหมดทพี่ วกเขาวงิ วอนนอกไปจากพระองคน์ ัน้ เป็นความเท็จ พระเจา้ เปน็ ผู้ทรงสูงสง่ และทรงยงิ่ ใหญ่ สูเจ้าไม่เหน็ หรือวา่ พระเจ้าได้ทรงส่งนำา้ ลงมาจากทอ้ งฟา้ และแผน่ ดินไดก้ ลายเปน็ สีเขยี วเพราะมัน แท้จริง พระเจา้ ทรงละเอยี ดออ่ นยิง่ และทรงรอบรทู้ กุ ส่ิง ของพระองค์คอื ทุกส่ิงทอ่ี ยใู่ นช้นั ฟ้าทงั้ หลายและ แผน่ ดนิ แน่นอน พระเจา้ เปน็ ผ้ทู รงมีอยา่ งเหลอื หลาย ผทู้ รงไดร้ บั การ สรรเสริญ สูเจา้ ไมเ่ ห็นหรือวา่ พระองค์ได้ทรงทาำ ให้ทุกส่งิ ในแผ่นดนิ อยูใ่ น อำานาจของสูเจ้าและได้ทรงให้เรือลอยอยู่เหนือทะเลตามคำาบัญชาของ พระองค์ พระองค์ได้ทรงพยุงช้ันฟา้ ไวใ้ นลกั ษณะท่มี นั ไมส่ ามารถหลน่ ลงมาถา้ หากพระองคไ์ ม่ทรงอนมุ ัติ แทจ้ รงิ พระองค์เป็นผู้ทรงอ่อนโยน ผู้ทรงเมตตาตอ่ ปวงมนุษย์ พระองคค์ อื ผู้ทรงให้สูเจ้ามีชีวิตและทรง ทาำ ใหส้ ูเจา้ ตาย และพระองคจ์ ะทรงทำาใหส้ เู จา้ ฟืน้ ขนึ้ มามชี ีวติ อกี ครั้งหนงึ่ แต่ถึงกระน้ัน มนุษย์เป็นผเู้ นรคณุ ทสี่ ดุ สำาหรับทกุ ประชาชาตนิ ัน้ เราไดก้ ำาหนดวิธกี ารเคารพสักการะซง่ึ พวกเขาไดป้ ิบตั ิตาม ดังนั้น(โอ้มุ มั มดั ) จงอย่าใหพ้ วกเขาโตแ้ ย้งกับ เจา้ เกยี่ วกับเร่ืองนี้ แตจ่ งเชญิ ชวนผูค้ นไปยงั หนทางของพระผู้อภิบาล

อัล จั ญ์ ของเจ้า เพราะเจ้าอยูบ่ นหนทางทเี่ ท่ียงตรง ถา้ พวกเขายังโตแ้ ย้งกับ เจ้า จงบอกพวกเขาวา่ พระเจา้ ทรงร้ดู ีว่าพวกท่านกำาลังทาำ อะไร ใน วนั แห่งการตดั สนิ พระองค์จะทรงตัดสินระหวา่ งสูเจ้าเก่ยี วกับส่ิงท่ีสูเจา้ ขัดแย้งกัน สูเจา้ ไม่รดู้ อกหรอื วา่ พระเจา้ ทรงรอบรู้ทุกส่ิงทง้ั ในช้นั ฟ้าทัง้ หลายและแผน่ ดนิ ทุกสง่ิ ได้อยใู่ นบนั ทึกหมดแล้ว นเ่ี ปน็ เรอ่ื งงา่ ยสาำ หรบั พระเจ้า พวกเขาเคารพสกั การะสง่ิ อืน่ แทนพระเจ้าซ่ึงพระองคไ์ มไ่ ดป้ ระทาน หลัก านอันใดลงมาและพวกเขาไม่มีความรู้เก่ียวกับส่ิงเหล่าน้ันด้วย แนน่ อน ผูท้ ำาความผิดจะไมม่ ผี ู้ช่วยเหลือ เมือ่ ความจรงิ ทเ่ี ราเปดิ เผย ได้ถกู อา่ นใหพ้ วกเขา เจา้ จะได้เหน็ อาการบอกปัดบนใบหน้าของบรรดา ผู้ป ิเสธสัจธรรมเหมือนกับพวกเขาจะโจมตีบรรดาผู้อ่านสาสน์ของเรา ใหพ้ วกเขาฟัง จงบอกพวกเขาเถดิ วา่ จะให้ นั บอกพวกทา่ นถงึ สง่ิ ที่เลว ร้ายกว่าน้ไี หม มันคือไฟท่ีพระเจา้ ได้ทรงสัญญาไว้กบั บรรดาผู้ป เิ สธ สจั ธรรมและเป็นท่ีพาำ นกั อนั ชั่วชา้ มนษุ ย์เอย น่คี อื อุปมาท่ีจะบอกแกส่ เู จ้า จงฟังใหด้ ี สิ่งที่สเู จ้าวงิ วอน นอกไปจากพระเจ้านั้นไม่สามารถที่จะสร้างแมลงวันได้สักตัวแม้พวกมัน ทั้งหมดจะรวมกนั เพอื่ การนีก้ ต็ าม ถ้าแมลงวนั นาำ สิ่งใดไปจากพวกมัน พวกมันกไ็ มส่ ามารถเอาส่ิงน้นั กลบั มาจากแมลงวันได้ ช่างออ่ นแอเสยี น่กี ระไรทั้งผขู้ อและผถู้ ูกขอ 74 พวกเขาไมไ่ ด้ใหค้ วามเคารพตอ่ พระเจ้า ตามสมควรทพี่ วกเขาจะทาำ แท้จริง พระเจ้าเปน็ ผทู้ รงพลัง ผทู้ รงอาำ นาจ 75 พระเจา้ ทรงเลอื กศาสนทูตของพระองค์จากบรรดาทตู สวรรค์และ จากหมู่มนษุ ย์(เพอื่ นาำ คำาบญั ชาของพระองค์) พระองคท์ รงไดย้ นิ ทุกสิ่ง และทรงรู้ทกุ ส่ิง พระองคท์ รงรู้ทกุ ส่ิงท่ีอยตู่ ่อหนา้ พวกเขาและที่ถูก ปดิ บงั จากพวกเขา และเร่ืองท้งั หมดจะถกู นำากลบั ไปยังพระองค์ 77 โอบ้ รรดาผู้ศรทั ธา จงโคง้ และจงกม้ ลงกราบ และจงเคารพสกั การะ พระผอู้ ภิบาลของสูเจา้ และจงทาำ ความดีเพอื่ ทีส่ เู จ้าจะได้รบั ความสาำ เร็จ

บรรดาผู้ศรัทธา ท่ีแท้จริง จงต่อส้ใู นหนทางของพระเจ้าดว้ ยความพยายามอยา่ งสดุ กำาลงั ของสเู จา้ พระองค์ทรงเลือกสูเจา้ เพ่ือรับใช้พระองค์ และพระองค์ มไิ ด้ทรงวางภาระหนักอันใดแก่สเู จา้ ในศาสนาของสเู จา้ ดังนนั้ จงมัน่ คง ในศาสนาของบรรพบุรุษของสูเจ้า นนั่ คอื อบิ รอ มี พระองคท์ รงเรียก สูเจ้าว่ามุสลิมในคัมภีร์ก่อนหน้าน้ีและได้เรียกสูเจ้าในนี้(กุรอาน)ด้วย เพื่อที่ศาสนทูตจะได้เป็นพยานแก่สูเจ้าและสูเจ้าจะได้เป็นพยานต่อ มนุษยชาติ ดังนน้ั จงดำารงนมาซและจ่ายซะกาตและยึดมั่นต่อพระเจา้ เพราะพระองคเ์ ปน็ นายของสเู จ้า ผู้ทรงเป็นนายที่ดีเลศิ ท่ีสดุ และผ้ทู รง ช่วยเหลือทีด่ ีท่สี ดุ 23. บรรดาผูศ้ รัทธา อัล-มุมินูน ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผู้ทรงกรุณาปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ แน่นอนทส่ี ุด ผ้ปู ระสบความสาำ เรจ็ คอื บรรดาผู้ศรทั ธา ผถู้ ่อมตนใน การนมาซของพวกเขา ผหู้ ลีกหา่ งจากสิ่งไร้สาระทั้งหลาย 4 ผจู้ ่ายซะ กาต 5 ผปู้ กป้องอวัยวะเพศของตวั เอง ยกเวน้ กับภรรยาของพวกเขา และบรรดาหญิงทอี่ ยู่ในการครอบครองของพวกเขาอย่างถกู ต้อง เพราะ ในกรณเี ชน่ น้นั พวกเขาจะไม่ถูกตำาหนิ 7 แต่ทีเ่ ลยเถิดไปกวา่ นี(้ เพอื่ ตอบ สนองความตอ้ งการทางเพศ) พวกเขาเปน็ ผู้ละเมดิ ผซู้ อ่ื สัตย์ต่อสงิ่ ที่ พวกเขาได้รบั มอบหมายและตอ่ สัญญาของพวกเขา และผู้รกั ษาการ นมาซของพวกเขาอยา่ งเข้มงวด พวกเขาเหล่านค้ี ือทายาทแหง่ สวรรค์ พวกเขาจะได้อย่ใู นนัน้ ตลอดไป เราได้สรา้ งมนุษย์มาจากแก่นสารของดิน หลงั จากนน้ั เราได้ ทาำ ใหเ้ ช้ืออสจุ ิอยู่ในทอี่ นั ปลอดภัย แลว้ เราไดท้ ำาใหเ้ ช้อื อสุจเิ ปน็ กอ้ น

อัล มุมนิ นู เลอื ด แลว้ เราไดท้ าำ ใหก้ อ้ นเลอื ดเป็นกอ้ นเนอ้ื แลว้ เราได้ทำาให้กอ้ นเนอื้ นัน้ เป็นกระดูก แลว้ เราได้หุม้ กระดกู นนั้ ด้วยเนื้อ แลว้ เราไดน้ ำาเขาออก มาเปน็ สิง่ ถกู สรา้ งอีกอยา่ งหนึ่ง ดังน้นั มหาจาำ เรญิ ยง่ิ คอื พระเจ้าผ้ทู รง เป็นเลิศทสี่ ดุ ของบรรดาผูส้ รา้ งทง้ั หลาย แลว้ หลังจากน้ัน สเู จ้ากต็ าย หลังจากน้ัน สเู จ้าจะถูกทำาใหฟ้ น้ื ขนึ้ ในวนั แหง่ การฟน้ื คืนชพี เราได้สร้างหนทางท้ังเจด็ ไวเ้ หนอื สูเจา้ เรามไิ ด้เปน็ ผู้ไร้ความ ชาำ นาญในการสรา้ ง เราได้ส่ง นลงมาจากท้องฟ้าในปริมาณทก่ี าำ หนด ไว้ แล้วเราไดใ้ หม้ ันขังอยูใ่ นแผน่ ดนิ และเราสามารถท่จี ะเอามันออก ไปจากนั้นตามทเี่ ราประสงค์ เราได้ทาำ ให้สวนอนิ ทผลมั และสวนองนุ่ งอกเงยขนึ้ มา ในสวนนน้ั มผี ลไม้รสอรอ่ ยมากมายและสว่ นหนงึ่ สูเจ้า ได้กินมัน เราได้ให้มตี ้นไม้ทขี่ ึน้ บนภเู ขาซนี ายซ่ึงให้นาำ้ มันและไดถ้ กู นำาไปใชเ้ ป็นอาหารโดยผชู้ อบกินมัน แท้จรงิ แล้ว ในปศสุ ตั วน์ ้ันมบี ท เรียนสาำ หรบั สูเจา้ เราได้ใหส้ ิง่ ทอ่ี ยใู่ นทอ้ งของมนั เปน็ เครือ่ งด่มื แกส่ ูเจา้ นอกจากนี้แลว้ สูเจ้ายังไดป้ ระโยชนอ์ ื่นๆจากมันอีกมากมายและสเู จา้ ยัง ไดก้ นิ เนื้อของมัน และสูเจา้ ขีม่ นั เช่นเดียวกบั สเู จ้าโดยสารในเรอื เราได้ส่งนู ฺ(โนอาห)์ มายงั หมู่ชนของเขา เขากล่าวว่า หมชู่ น ของ นั เอย จงเคารพสกั การะพระเจา้ เทา่ นน้ั พวกท่านไมม่ ีส่ิงศกั ด์ิสทิ ธ์ิ อ่ืนใดนอกไปจากพระองค์ พวกทา่ นไม่เกรงกลวั พระองคก์ ระนน้ั หรือ แต่บรรดาหวั หนา้ ของผู้ป ิเสธสัจธรรมในหมชู่ นของเขาได้กลา่ ววา่ คนผู้นี้ไม่ใช่ใครท่ีไหนนอกไปจากมนุษย์ธรรมดาคนหนึ่งเหมือนพวก เจ้า เขาเพียงแตต่ อ้ งการทาำ ตัวใหอ้ ย่เู หนือพวกเจ้า ถ้าหากพระเจา้ ทรง ประสงค์ พระองคน์ ่าจะสง่ ทตู สวรรคล์ งมา เราไม่เคยได้ยินเร่ืองเช่นนจ้ี าก บรรพบุรษุ ของเรามาก่อน เขาเป็นแคเ่ พียงคนบา้ เพราะ ะน้นั จงคอย สกั หน่อย นู ฺไดก้ ล่าววา่ โอ้พระผูอ้ ภิบาล โปรดทรงช่วย ันดว้ ยเถิด เพราะ พวกเขาป ิเสธ นั ดงั น้นั เราจึงไดเ้ ปิดเผยเจตนาของเราแกเ่ ขาว่า

บรรดาผ้ศู รทั ธา จงตอ่ เรือขน้ึ มาตามคำาสั่งของเราโดยเร็ว เม่ือคาำ บัญชาของเรามาและน้ำา พวยพุ่งขึ้นมาจากพืน้ ดิน จงนำาเอาสตั ว์ทุกชนดิ อย่าละค่ขู ึน้ บนเรอื รวม ทั้งคนในครอบครวั ของเจ้าด้วย ยกเวน้ บรรดาผทู้ ี่ได้ถกู ตัดสินไปแล้ว และ จงอยา่ รอ้ งขออะไรตอ่ นั ให้แกพ่ วกคนที่ทาำ ความผดิ เพราะพวกเขาจะ ถกู ทำาให้จมนา้ำ ตาย เม่ือเจา้ อยใู่ นเรอื พรอ้ มกบั บรรดาผตู้ ิดตามเจา้ แล้ว จงกล่าวว่า บรรดาการสรรเสรญิ เปน็ ของพระเจา้ ผู้ทรงชว่ ยให้เราพ้นจากพวกคน ชว่ั และจงวงิ วอนว่า โอพ้ ระผู้อภบิ าล โปรดทรงให้ ันขึ้นบกด้วย ความจาำ เริญของพระองคใ์ นแผน่ ดนิ อนั จาำ เรญิ ดว้ ยเถดิ เพราะพระองค์ ทรงเป็นเลิศที่สดุ แห่งบรรดาผ้กู าำ หนดใหจ้ อด แทจ้ รงิ ในเรือ่ งนี้มี สัญญาณอนั ชดั เจนหลายอยา่ ง และเราเป็นผูท้ ดสอบมนุษย์เสมอ หลังจากพวกเขาแลว้ เราได้ใหม้ หี มชู่ นเกดิ ขึ้นอกี รนุ่ หนงึ่ แล้ว เราไดส้ ง่ ศาสนทูตคนหน่งึ จากในหมู่พวกเขาไปยังพวกเขา เขากล่าววา่ จงเคารพสกั การะพระเจ้าเทา่ น้นั พวกทา่ นไมม่ ีพระเจ้าอนื่ ใดนอกจาก พระองค์ พวกท่านไม่กลัวพระเจา้ ดอกหรือ แตบ่ รรดาหวั หนา้ หมชู่ น ของเขาท่ีป ิเสธสัจธรรมและป ิเสธชีวิตในโลกหน้าและผู้ที่เราให้ความ เจริญม่ังคัง่ ในชวี ิตโลกน้ีแก่เขาไดก้ ลา่ ววา่ คนผนู้ ีไ้ มใ่ ชใ่ ครทไี่ หนนอก ไปจากมนษุ ยธ์ รรมดาเหมือนกบั พวกเจ้า เขากินเหมือนกับทพ่ี วกเจา้ กนิ และดื่มเหมอื นกับท่ีพวกเจา้ ดม่ื ถา้ หากพวกเจา้ ยอมป ิบัตติ ามมนษุ ย์ เหมือนอยา่ งพวกเจ้า พวกเจา้ จะเป็นผูข้ าดทนุ อยา่ งแนน่ อน เขาบอกพวกเจา้ หรือวา่ หลงั จากทพี่ วกเจา้ ตายกลายเปน็ ผุยผงและ เปน็ กระดูกไปแลว้ พวกเจ้าจะถูกนาำ ออกมาอีกครัง้ หน่งึ สง่ิ ที่พวกเจ้า ไดถ้ ูกสญั ญาไวเ้ ป็นเรอื่ งท่ีไกลเกินจรงิ ไม่มชี ีวติ อืน่ ใดอกี แล้วนอกจาก ชีวิตแหง่ โลกนี้ เราจะอยูท่ ่ีนแ่ี ละตายทีน่ ่แี ละเราจะไมถ่ กู ทำาให้ฟ้นื ข้นึ มา อกี ครงั้ หนึ่ง คนผู้น้เี ปน็ แคเ่ พยี งคนโกหกท่กี ำาลงั สรา้ งเรื่องเท็จเกี่ยวกบั พระเจา้ ขึน้ มา และเราจะไม่เชอ่ื เขา

อลั มมุ ินนู ดงั นนั้ ศาสนทูตจึงได้กลา่ ววา่ ขา้ แตพ่ ระผอู้ ภิบาลของ นั โปรด ทรงชว่ ยเหลอื ันดว้ ยเถิด เพราะพวกเขาป เิ สธ นั พระองคท์ รงตอบ วา่ ในไม่ชา้ นี้ พวกเขาจะเสียใจ หลงั จากนนั้ ไม่นาน การลงโทษอนั ยิง่ ใหญก่ ็ไดท้ าำ ลายพวกเขาอย่างยตุ ธิ รรม แล้วได้ทำาใหพ้ วกเขาเป็นเหมือน เศษสวะ ดงั น้ัน ความหา่ งไกลจากความเมตตาของพระเจา้ จงึ เกิดขน้ึ กับ บรรดาคนชัว่ หลงั จากคนพวกนีแ้ ล้ว เราไดใ้ ห้มีอกี หมู่ชนหนึ่งเกิดขึน้ ไม่มหี มู่ ชนใดที่จะส้ินสุดวาระของตนเองก่อนเวลาที่ได้ถูกกำาหนดไว้และไม่มีหมู่ ชนใดสามารถมีอายเุ กินไปกวา่ น้นั 44 แลว้ เราได้สง่ ศาสนทตู มาอยา่ งต่อ เนื่อง เมือ่ ใดกต็ ามทศี่ าสนทูตได้มายังหม่ชู นของเขา พวกเขาไดป้ เิ สธ เขา ดงั นัน้ เราจึงไดท้ าำ ลายหมู่ชนนั้นหมชู่ นน้ีจนกระทัง่ เราได้ทาำ ให้หมู่ ชนเหลา่ นนั้ เปน็ เร่ืองท่ีบอกเล่าสบื ต่อกันมา แน่นอน ความหายนะจะเกดิ ข้นึ แกบ่ รรดาผไู้ ม่ศรทั ธา 45 หลังจากน้นั เราได้ส่งมูซาและ ารูนพีช่ ายของเขาพรอ้ มกับ สัญญาณและหลัก านอันชดั แจ้งของเรา มายงั ฟาโรหแ์ ละบรรดา ขุนนางของเขา แต่พวกเขากลับโอหงั และเป็นหมชู่ นทที่ ะนงตน 47 พวก เขากลา่ ววา่ อะไรนะ เราจะเช่อื คนสองคนทเ่ี ปน็ มนษุ ยเ์ หมอื นกบั พวก เราและคนของเขาทง้ั สองน้เี ปน็ ทาสของเรากระน้ันหรอื ดงั นนั้ พวก เขาจึงป เิ สธเขาทั้งสอง และจึงไดถ้ ูกทำาลาย และเราได้ประทานคัมภีร์ แกม่ ซู าเพ่อื ท่ผี ูค้ นจะไดอ้ ยู่ในทางนาำ เราไดท้ ำาให้บุตรของมารีย์และแม่ของเขาเปน็ สัญญาณหน่งึ และ เราได้ให้ท่ีพักแก่เขาทั้งสองบนที่ราบสูงอันเป็นที่ที่พวกเขาจะได้รับความ สงบและไดร้ บั นำ้าจากสายนำ้าท่ไี หลผ่าน โอ้บรรดาศาสนทูต จงบริโภคส่ิงท่สี ะอาดและกระทาำ ความดี แทจ้ รงิ ันรดู้ ีทกุ อย่างทสี่ ูเจ้ากระทาำ แทจ้ ริง ศาสนาของสูเจ้าน้ันเปน็ ศาสนา เดยี วกนั และ นั เป็นพระผู้อภิบาลของเจ้า ดงั น้นั จงเกรงกลวั นั

บรรดาผูศ้ รัทธา แต่หลังจากนัน้ พวกเขาไดแ้ บง่ แยกกันเองออกเปน็ กลมุ่ ตา่ งๆ และ แตล่ ะพวกก็สุขสำาราญในสิ่งทีม่ อี ยู่ 54 ดงั น้นั จงปล่อยให้พวกเขาหมกม่นุ อยใู่ นความงมงายไวช้ ัว่ ขณะ 55 พวกเขาคิดหรอื วา่ ทรพั ย์สมบตั แิ ละลกู ๆ ท่ีเราได้จดั ใหพ้ วกเขานนั้ ไม่มีวตั ถปุ ระสงคอ์ นื่ นอกไปจากเพือ่ ช่วย พวกเขาในการแสวงหาประโยชน์ทางวตั ถุ ไม่เลย แตพ่ วกเขาไมเ่ ขา้ ใจ 57 บรรดาผู้เกรงกลวั พระผู้อภิบาลของพวกเขา และศรัทธาในสาสน์ ของพระองค์ และไม่ต้ังสง่ิ ใดเป็นภาครี ว่ มกับพระองค์ และบรรดา ผู้ให้ส่ิงท่ีพวกเขาได้รับแก่คนอื่นด้วยหัวใจที่ประหว่ันไปด้วยความกลัว วา่ พวกเขาจะต้องกลบั ไปยงั พระผ้อู ภิบาลของพวกเขา คนเหล่าน้ีคือ คนที่แข่งขันกันทำาในส่ิงดีงามและพวกเขาต่างพยายามที่จะเป็นคนแรก เราไมไ่ ด้วางภาระแก่ผใู้ ดเกินกวา่ ที่เขาสามารถจะแบกรับได้ เรามี บันทึกท่ีจะแสดงให้เห็นถึงความจริงและพวกเขาจะไม่ได้รับความไม่เป็น ธรรม แต่พวกเขาไม่ใสใ่ จในเรอื่ งนี้ ยิง่ ไปกว่าน้ัน มีการงานอนื่ ๆนอก เหนือจากนที้ ีพ่ วกเขาทำา จนกระท่ังเราได้นาำ การลงโทษมายังบรรดา คนเจ้าสาำ ราญในหมู่พวกเขา แล้วเม่ือน้ัน พวกเขาก็เร่มิ ร้องขอความชว่ ย เหลือ ตอนน้ี จงอยา่ ร้องขอความชว่ ยเหลอื กันอีกเลย วนั นี้ สเู จ้าจะ ไม่ไดร้ ับความชว่ ยเหลือจากเรา เพราะเมื่อส่งิ ท่ี ันประทานมาได้ถูก อา่ นให้สเู จา้ ฟงั สูเจา้ กลับหันหลังของสูเจา้ ด้วยความโอหังราวกับสเู จา้ กำาลงั ละทง้ิ คนบอกเลา่ นิทาน พวกเขา(บรรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรม)ไมเ่ คยพิจารณาวจนะของพระเจา้ เลยกระนั้นหรือ มอี ะไรบางอย่างทมี่ ายงั พวกเขาโดยทสี่ ่ิงน้นั ไมไ่ ด้มายัง บรรพบุรษุ ของพวกเขา หรือพวกเขาไม่รจู้ ักศาสนทตู ของพวกเขา ดงั นั้น จึงป ิเสธเขา พวกเขากล่าวว่าเขาถูกผสี งิ กระนัน้ หรือ ไมใ่ ช่เชน่ นนั้ ความจริงกค็ อื เขาไดน้ ำาสัจธรรมมาให้พวกเขา แตพ่ วกเขาสว่ นมาก ไม่ชอบความจรงิ ถา้ หากสจั ธรรมต้องคล้อยอารมณ์ตา่ำ ของพวกเขา

อลั มุมนิ นู ชั้นฟา้ ท้งั หลายและแผ่นดนิ และผทู้ ่ีอยใู่ นนั้นจะต้องได้รับความหายนะ ไม่ เราได้นำาข้อตกั เตอื นมายงั พวกเขาเพอ่ื ผลดีของพวกเขาเองแล้ว แตพ่ วก เขากลบั หนั ห่างออกจากมนั เจ้าเรียกรอ้ งสงิ่ ตอบแทนบางอย่างจากพวกเขากระน้นั หรือ แต่ การตอบแทนของพระผู้อภิบาลของเจ้านน้ั ดีทส่ี ดุ เพราะพระองคค์ อื ผู้ทรง ประทานปจั จัยยงั ชพี ทด่ี ีเลิศท่ีสุด แท้จรงิ แลว้ เจา้ กำาลังเชญิ ชวนพวก เขาสู่หนทางอนั เทย่ี งตรง 74 แตบ่ รรดาผู้ไมศ่ รัทธาในโลกหนา้ น้ันหลง ออกไปจากหนทางที่เที่ยงตรง 75 ถ้าหากเราไดใ้ หค้ วามเมตตาแกพ่ วกเขาและปลดเปลอ้ื งพวกเขา จากความทุกข์ยากเดือดรอ้ น พวกเขาก็ยังคงดันทรุ งั ไปในการหลงผิด อยา่ งมดื บอด เพราะแมแ้ ตต่ อนน้ที ีพ่ วกเขากาำ ลังถูกลงโทษ พวกเขา กย็ ังไมน่ อบนอ้ มตอ่ พระผูอ้ ภบิ าลของพวกเขาและไม่ยอมถ่อมตน 77 จน กระทั่งเม่ือเราเปดิ ประตูลงโทษอย่างแสนสาหัสตอ่ หน้าพวกเขา ตอนนนั้ เอง พวกเขาจะหมดหวังอยา่ งส้นิ เชิง พระเจ้าคือผทู้ รงประทานหู ตา และหัวใจแก่สเู จ้าเพื่อทจี่ ะคดิ แต่ สูเจา้ กลบั ไมแ่ สดงความขอบคุณ พระองค์อีกเช่นกันทไี่ ด้ทรงแพร่ กระจายสูเจา้ ออกไปในแผ่นดิน และต่อหนา้ พระองค์คอื ท่สี ูเจา้ จะถูก ในจักรวาลน้ี มนษุ ย์เปน็ สงิ่ ถูกสร้างพิเศษที่ไดร้ ับอาำ นาจการไดย้ ิน การเห็นและการคดิ ทไี่ ม่เหมอื นส่งิ มีชวี ิตใด ความสามารถเหล่านถี้ กู ให้ แก่มนษุ ย์เพ่ือวตั ถปุ ระสงค์บางอยา่ งเป็นการเ พาะ นั่นคือ การเข้าใจ ความจริงของชีวิต เขาต้องใชห้ ูของเขาเพ่อื การฟังเสียงแห่งสจั ธรรม เขา ต้องใช้ตาของเขามองสัญญาณต่างๆของพระเจ้าที่กระจายอยู่รอบๆตัว ของเขา เขาตอ้ งใชพ้ ลังความคิดของเขาเพอื่ ศกึ ษาสิง่ เหลา่ นีใ้ ห้ลึกซึ้ง ความจริงแล้ว น่ีคอื วธิ ีการขอบคุณของหู ตาและหวั ใจ คนทีไ่ ม่มหี ลัก าน การขอบคุณเช่นน้ีในโลกย่อมเส่ียงต่อการสูญเสียสิทธิ์ของพวกเขาในส่ิง ที่ได้รบั เหลา่ น้ตี ลอดไป

บรรดาผู้ศรทั ธา รวบรวมกลับมา พระองคค์ ือผูท้ รงใหช้ ีวิตสูเจา้ และทรงใหส้ เู จา้ ตายและ ทรงควบคุมการสับเปลยี่ นของกลางคืนและกลางวัน สูเจ้าไม่เขา้ ใจสิง่ น้ี หรือ แตพ่ วกเขาพูดเหมือนกับทบ่ี รรพบุรษุ ของพวกเขาเคยพูด พวก เขากล่าวว่า เมือ่ เราตายไปจนกลายเปน็ นุ่ และกระดกู ไปแล้ว เราจะถกู ทาำ ใหฟ้ ้นื คืนชพี อีกกระน้นั หรอื เราและบรรพบุรุษของเราได้ยนิ คาำ ขู่ เชน่ นม้ี าแล้ว สิ่งเหล่าน้มี ใิ ช่อะไรนอกไปจากนิยายปรมั ปรา จงถามพวกเขา บอก นั หนอ่ ยซิ ถ้าหากพวกท่านรู้ โลกนแี้ ละผู้ท่ี อยใู่ นนั้นเป็นของใคร พวกเขาจะกลา่ วว่า ของพระเจ้า จงถามพวก เขา กระนน้ั แลว้ พวกท่านยังไม่เขา้ ใจสงิ่ นอ้ี ีกหรือ จงถามพวกเขา ใครเป็นพระผอู้ ภิบาลแหง่ ช้นั ฟ้าท้ังเจ็ดและพระผทู้ รงอภิบาลแหง่ บัลลังก์ อันยิ่งใหญ่ พวกเขาจะตอบวา่ เปน็ ของพระเจา้ จงกลา่ วเถิด ดัง นัน้ แลว้ พวกทา่ นยงั ไม่เกรงกลัวพระองค์อกี หรือ จงถามพวกเขา บอก ันซิ ถ้าหากว่าพวกทา่ นรู้ อาำ นาจสงู สุดเหนอื ทกุ สง่ิ เปน็ ของใคร และใครผู้น้ันท่ีเป็นผู้ให้ความคุ้มครองในขณะที่ไม่มีใครสามารถให้ความ คมุ้ ครองไปจากพระองคไ์ ด้ พวกเขาจะกลา่ วว่า อาำ นาจนเี้ ปน็ ของ พระเจา้ จงกล่าวเถิด ถา้ เชน่ นั้นแล้ว พวกทา่ นถกู ทาำ ให้หลงไปได้ อย่างไร ความจรงิ เราได้เปิดเผยสัจธรรมให้พวกเขาได้รูแ้ ลว้ แต่พวกเขา เป็นผโู้ กหก พระเจา้ ไมไ่ ดท้ รงมบี ตุ ร และไมม่ สี งิ่ ศักดส์ิ ทิ ธอิ์ นื่ ใดเป็น ภาคีกบั พระองค์ หากเปน็ เช่นนั้น สิ่งศักดิส์ ิทธทิ์ ีถ่ ูกถอื เป็นพระเจา้ แตล่ ะ องค์จะต่างทำาในส่ิงที่มันถูกสร้างมาและต่างจะพยายามมีอำานาจเหนือกัน และกัน มหาบริสุทธ์ิยิ่งแดพ่ ระเจา้ ผู้ทรงห่างพน้ จากส่งิ ทพี่ วกเขาเสกสรร ให้พระองค์ ผทู้ รงรอบรทู้ ุกสรรพสิ่งทงั้ ทถี่ ูกซ่อนเร้นและที่ถูกเปิดเผย พระองค์ทรงอยเู่ หนอื ทุกส่งิ ที่พวกเขานาำ มาเป็นภาคกี บั พระองค์ (โอ้มุ ัมมดั ) จงวงิ วอนเถดิ ว่า โอพ้ ระผ้อู ภิบาล ถา้ พระองค์จะทรง

อัล มมุ ินูน แสดงให้ นั ได้เหน็ สิ่งนน้ั (การลงโทษ)ท่พี วกเขาได้ถกู เตือนไว้ โปรด อยา่ รวม ันไว้กับบรรดาผ้ทู าำ ผดิ เหล่าน้ีดว้ ยเลย เราเป็นผ้มู อี ำานาจที่ จะทำาใหเ้ จ้าได้เหน็ ส่งิ ทพี่ วกเขาไดถ้ ูกเตือนไว้ (โอม้ ุ ัมมัด) จงขจัดความชว่ั ด้วยสงิ่ ที่ดีทส่ี ดุ เราร้ดู ถี งึ ส่ิงท่ีพวกเขา พูด และจงวงิ วอนว่า โอพ้ ระผอู้ ภบิ าลของ ัน นั ขอความคมุ้ ครอง จากพระองคใ์ ห้พน้ จากการกระซบิ กระซาบของพวกซาตาน โอ้พระผู้ อภบิ าล ันขอความคุ้มครองจากพระองค์ เพราะเกรงวา่ พวกมันจะเขา้ ใกล้ นั เมอื่ ความตายไดม้ ายังคนหนึง่ คนใดในหมูพ่ วกเขา เขาจะกลา่ ววา่ โอ้พระผูอ้ ภิบาลของ ัน โปรดส่ง นั กลบั ไปยงั โลกท่ี นั จากมาดว้ ยเถดิ ทัง้ นีเ้ พ่ือท่ี ันจะไดก้ ระทำาความดี ไมม่ วี นั เสียแลว้ มันเปน็ แคเ่ พียง คำาพดู ทีเ่ ขากลา่ วออกมาเท่าน้นั เพราะตอนน้มี ีทคี่ น่ั กลางระหว่างความ ตาย(และโลกที่เขาจากมา)จนกระท่ังถึงวันที่เขาจะถูกทำาให้ฟ้ืนคืนชีพข้ึน มาอกี ครง้ั หนึ่ง เม่อื แตรถกู เปา่ ความสมั พันธท์ างโลกทง้ั หมดระหวา่ ง พวกเขาจะไมม่ ีอีกต่อไป และพวกเขาจะไมถ่ ามกันและกัน ดังนัน้ คน ท่ีตาชง่ั ของเขาหนกั จะเป็นผไู้ ดร้ ับความสาำ เร็จ แตผ่ ู้ใดท่ตี าชัง่ ของเขา เบา คนเหล่าน้คี อื ผู้ทาำ ใหต้ ัวเองขาดทุน พวกเขาจะอยใู่ นนรกตลอดไป ไฟจะเผาไหม้ใบหน้าของพวกเขาจนเห็นขากรรไกรของพวกเขา สูเจ้ามิใชค่ นทป่ี ิเสธสาสน์ของ ันหรอื เมื่อมันได้ถูกอ่านแกส่ ูเจ้า พวกเขาจะกลา่ วว่า โอ้พระผู้อภิบาล ความเลวร้ายได้เกดิ ข้นึ แก่ เรา และเราเปน็ หมู่ชนผหู้ ลงผิด โอ้พระผู้อภบิ าล โปรดเอาเราออก จากนรกด้วยเถดิ หลังจากนี้ ถ้าเราทาำ ผิดเช่นน้นั อีก เรากเ็ ป็นผกู้ ระทาำ ผดิ ท่ีแทจ้ ริง พระเจา้ จะทรงกลา่ วว่า จงอยู่ตอ่ ไปในน้ันและจงอย่า พูดกบั นั อีก ในบรรดาบ่าวของ ัน มีคนกลุ่มหนึ่งกลา่ วว่า โอ้พระ ผอู้ ภิบาล เราศรัทธา ดังน้ัน โปรดใหอ้ ภัยแก่เราและทรงเมตตาต่อเรา ดว้ ยเถิด เพราะพระองคท์ รงเปน็ เลิศที่สุดแห่งบรรดาผเู้ มตตาท้งั หลาย

รศั มี แต่สเู จา้ ไดถ้ ือเอาพวกเขาเปน็ ที่ขบขันจนสเู จ้าลมื นึกถึง ันและ หวั เราะเยาะพวกเขาอยตู่ อ่ ไป วันน้ี นั ได้ตอบแทนพวกเขาแล้ว สาำ หรับความอดทนของพวกเขาและพวกเขาได้ชัยชนะเหนือพวกเจ้า พระองคจ์ ะถามว่า สูเจา้ อยู่บนโลกนก้ี ันกปี่ ี พวกเขาจะกลา่ ว วา่ เราอยทู่ น่ี ั่นแค่วันหน่ึงหรือสว่ นหน่ึงของวัน จงถามบรรดาผนู้ ับดูกไ็ ด้ พระองค์ทรงกลา่ วว่า สเู จา้ อยูท่ น่ี ่ันเพยี งชัว่ ครู่เท่านัน้ ถา้ หากสูเจา้ รู้ สูเจา้ คิดหรอื ว่าเราสรา้ งสูเจ้ามาโดยไรว้ ัตถปุ ระสงคแ์ ละสเู จา้ จะไม่ ถูกนำากลบั มายังเรา ดงั นัน้ พระเจา้ คอื ผู้ทรงสูงส่ง ผทู้ รงมอี าำ นาจ สงู สุดอย่างแทจ้ ริง ไม่มพี ระเจ้าอื่นใดนอกจากพระองค์ พระองคค์ อื พระผู้ อภบิ าลแห่งบัลลังก์อนั ทรงเกยี รติ ดงั นั้น ถา้ ผใู้ ดวงิ วอนสิ่งศกั ดิส์ ทิ ธิ์ อื่นๆร่วมกบั พระเจ้าโดยที่เขาไมม่ หี ลกั านพสิ จู น์ บญั ชขี องเขานัน้ อยู่ ทพี่ ระผูอ้ ภบิ าลของเขาแล้ว แท้จริง บรรดาผูป้ ิเสธสัจธรรมจะไมม่ วี ัน ประสบผลสาำ เรจ็ (โอม้ ุ ัมมัด) จงกล่าวเถิด โอพ้ ระผอู้ ภิบาล โปรด ทรงอภยั และทรงเมตตาดว้ ยเถดิ เพราะพระองคท์ รงเปน็ เลศิ ที่สดุ แหง่ บรรดาผ้เู มตตาท้ังหลาย 24. รศั มี อลั -นูรฺ ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผู้ทรงกรุณาปรานี ผูท้ รงเมตตาเสมอ นคี่ ือบทหนึง่ ทเ่ี ราได้สง่ มาและเราได้ทาำ ให้เป็นขอ้ บังคบั และเราได้ส่ง คำาบญั ชาอันชัดเจนมาในนนั้ เพอื่ ทส่ี ูเจา้ จะไดค้ ดิ หญงิ และชายที่ทาำ ชู้ น้ัน จงเ ย่ี นคนทัง้ สองนนั้ คนละหนึง่ รอ้ ยทีและอย่าใหค้ วามสงสารคนท้ัง สองน้นั ยับยัง้ สเู จ้าในเร่ืองทีพ่ ระเจา้ ไดท้ รงกาำ หนดไว้ ถา้ หากสเู จ้าศรัทธา ในพระเจา้ และในวันสดุ ท้าย และจงให้มผี ้ศู รทั ธาบางคนเปน็ พยานการ

อลั นรู ฺ ลงโทษคนทั้งสองนนั้ ชายผู้ทาำ ชู้จะแต่งงานกบั หญิงท่ีทาำ ชู้หรือหญิงท่ี นาำ สง่ิ ใดมาเปน็ ภาคีกับพระเจา้ เทา่ นนั้ และหญิงผู้ทำาชูน้ นั้ จะแตง่ งานกับ ชายผทู้ าำ ช้หู รือชายท่นี ำาสิง่ ใดมาเปน็ ภาคกี บั พระเจ้าเท่าน้นั การแต่งงาน เชน่ นเี้ ปน็ ท่ตี อ้ งหา้ มสำาหรับบรรดาผศู้ รัทธาทแ่ี ทจ้ ริง 4 ส่วนบรรดาผปู้ รกั ปราำ หญิงบริสุทธ์ิ แตไ่ ม่นาำ พยานมาสค่ี น จงเ ยี่ น คนเหลา่ นแี้ ปดสิบทีและจงอย่ารับการเป็นพยานของคนเหล่าน้อี กี เพราะ พวกเขาเหลา่ นี้เป็นผู้ า่ นื 5 เวน้ แต่บรรดาผ้สู าำ นึกผิดและขออภัยโทษ ต่อพระเจ้าและปรบั ปรงุ ตวั เองให้ดีข้ึน แทจ้ รงิ พระเจา้ เปน็ ผทู้ รงอภัย ผ้ทู รงเมตตาเสมอ ส่วนผู้ปรักปราำ ภรรยาของตวั เอง แต่ไมส่ ามารถหาพยานไดน้ อกจาก ตวั เองนั้น หลกั านของพวกเขาก็คอื เขาตอ้ งสาบานสคี่ รั้งดว้ ยนามของ พระเจา้ และประกาศวา่ เขาพูดจริง 7 และในครง้ั ทีห่ า้ เขาตอ้ งประกาศ ว่าขอใหพ้ ระเจ้าสาปแช่งเขาถา้ หากเขาเปน็ ผโู้ กหก ภรรยาจะไมถ่ ูก ลงโทษถ้านางสาบานด้วยนามของพระเจ้าสี่คร้ังด้วยกันว่าสามีของนาง โกหก และครง้ั ที่หา้ นางขอใหค้ วามกริ้วของพระเจ้าประสบแก่นางเอง ถา้ หากเขาเปน็ ผู้พูดจริง ถ้ามิใช่ความโปรดปรานของพระเจา้ ตอ่ สเู จ้า และความเมตตาของพระองค์ (สเู จ้าจะได้รับความเสียใจ) และพระเจ้า เป็นผ้ทู รงปรีชาญาณ ผทู้ รงรบั การสำานึกผดิ บรรดาผูส้ รา้ งเรอ่ื งเท็จคือคนกลุ่มหน่งึ ในหมู่สเู จา้ อยา่ งไรกต็ าม สเู จา้ อยา่ ได้ถอื ว่าเรอื่ งนเี้ ป็นความชั่วสาำ หรับสเู จา้ เพราะมันดีสาำ หรับ สูเจา้ ใครก็ตามที่มีส่วนในน้ี เขาจะไดร้ ับสว่ นแบ่งของบาปไปตามนน้ั และคนท่ีมีส่วนรับผิดชอบใหญ่ท่ีสุดในนั้นจะได้รับการลงโทษอันน่าสะ พรึงกลวั เม่อื สูเจ้าไดย้ ินมันแลว้ ทำาไมชายผศู้ รัทธาและหญงิ ผศู้ รทั ธาจงึ ไม่ คดิ ถึงพวกเขาเองในทางท่ดี ี และกลา่ วว่า นเ่ี ปน็ การกล่าวรา้ ยชัดๆ

รศั มี ทาำ ไมพวกคนทก่ี ล่าวร้ายไม่นาำ พยานส่ีคนมา ถา้ พวกเขาไมน่ ำาพยาน มา พวกเขากเ็ ป็นคนโกหกในทศั นะของพระเจ้า ถา้ มใิ ชเ่ พราะความโปรดปรานของพระเจา้ และความเมตตาของ พระองคต์ อ่ สเู จา้ ในโลกนแ้ี ละในโลกหน้าแล้ว การลงโทษอนั เจ็บปวดอาจ จะเกิดข้นึ แก่สเู จ้าเพราะส่งิ ทสี่ ูเจา้ กล่าวรา้ ย เมื่อสูเจ้าแพรข่ ยายเรอ่ื ง เท็จนจี้ ากลนิ้ หนึง่ ไปยงั อีกลน้ิ หนง่ึ และปากของสูเจ้ากลา่ วในสิง่ ท่สี เู จ้าไมร่ ู้ สูเจ้าคดิ วา่ มนั เป็นเรื่องเล็ก แต่มนั เป็นเรื่องใหญ่ในสายตาของพระเจา้ เม่อื สูเจ้าได้ยินมนั ทาำ ไมสูเจ้าไมก่ ล่าวว่า มันไมเ่ หมาะสมสำาหรบั เรา ท่จี ะพดู ถงึ ส่งิ นี้ มหาบริสทุ ธิยิ่งคอื พระเจา้ นเ่ี ปน็ การใส่ร้ายอยา่ งมหันต์ พระเจ้าทรงเตอื นสูเจ้าวา่ ตอ่ ไปสูเจา้ อยา่ ไดท้ าำ เช่นน้อี กี ถ้าหากสเู จา้ เป็นผู้ศรทั ธาที่แทจ้ รงิ พระเจ้าทรงแจกแจงคาำ บญั ชาทงั้ หลายของ พระองคใ์ หเ้ ปน็ การง่ายแก่สเู จา้ พระองค์เปน็ ผ้ทู รงรอบรู้ ผู้ทรงปรชี า ญาณ บรรดาผชู้ อบท่จี ะแพร่เรอ่ื งบดั สีในหมู่ผ้ศู รทั ธานัน้ พวกเขาจะได้ รบั การลงโทษอย่างเจบ็ ปวดทง้ั ในโลกนีแ้ ละโลกหน้า เพราะพระเจา้ ทรง รอบรู้และสูเจ้าไมร่ ู้ ถา้ พระเจ้าไมท่ รงโปรดปรานและแสดงความเมตตา ต่อสูเจ้า (สเู จา้ จะประสบความเสียใจ) แท้จริง พระเจ้าเปน็ ผ้ทู รงเอ็นดู ผทู้ รงเมตตาเสมอ โอ้บรรดาผศู้ รัทธา จงอยา่ เดนิ ตามรอยเท้าของซาตาน และใครที่ เดินตามมนั ตอ้ งรู้วา่ มันมีแตน่ าำ ไปสูค่ วามลามกและความความช่วั ช้า ถ้า หากพระเจา้ ไมท่ รงโปรดปรานแสดงความเมตตาตอ่ สูเจา้ จะไมม่ ีผ้ใู ดใน หมสู่ เู จ้าชาำ ระตวั เองให้ผอ่ งแผว้ ได้ แตพ่ ระเจ้าจะทำาให้ผู้ทพ่ี ระองคท์ รง ประสงค์ผ่องแผว้ และพระเจ้าเป็นผู้ทรงได้ยิน ผทู้ รงรอบรู้ บรรดาผู้มเี กยี รติและม่ังคงั่ ในหมู่สูเจ้าจงอยา่ สาบานวา่ จะไม่ให้ ความช่วยเหลอื แกญ่ าติสนทิ คนขดั สนและบรรดาผอู้ พยพในหนทางของ