อัล นรู ฺ พระเจ้า พวกเขาควรใหอ้ ภยั และอดทน สเู จ้าไม่ชอบหรอื ทพี่ ระเจา้ จะทรง ใหอ้ ภัยสเู จา้ พระเจ้าเปน็ ผทู้ รงให้อภยั ทรงเมตตาเสมอ แทจ้ ริง บรรดาผปู้ รกั ปราำ หญงิ ผู้ศรทั ธาทีบ่ ริสุทธ์แิ ละใจผอ่ งแผ้ว น้ันได้ถูกสาปแชง่ ทงั้ ในโลกนีแ้ ละในโลกหนา้ และสำาหรับพวกเขาคือการ ลงโทษอันใหญห่ ลวง ในวนั ทีล่ ิน้ ของพวกเขา มือของพวกเขาและเท้า ของพวกเขาจะเป็นพยานตอ่ สิง่ ทีพ่ วกเขาได้ทำาไว้ ในวันนั้น พระเจ้าจะ ทรงตอบแทนพวกเขาตามสว่ นที่พวกเขาต้องไดร้ บั โดยครบถ้วนและพวก เขาจะได้รู้วา่ พระเจา้ คือผูท้ รงสัจจะ ผทู้ รงทาำ ใหท้ ุกส่ิงเป็นท่เี ปิดเผย หญิงผู้มีมลทนิ นั้นเหมาะสาำ หรับชายผ้มู มี ลทิน ส่วนหญิงผบู้ ริสุทธ์ิ นน้ั เหมาะสาำ หรับชายผบู้ ริสทุ ธ์ิ และชายผบู้ ริสุทธิน์ ั้นเหมาะสาำ หรบั หญิงผู้ บรสิ ทุ ธิ์ พวกเขาเหลา่ นเี้ ปน็ ผู้ไร้มลทินจากสงิ่ ทพี่ วกเขากล่าวรา้ ย สาำ หรับ พวกเขาเหลา่ น้นั คือการอภยั โทษและปจั จยั อันมีเกียรติ บรรดาผู้ศรัทธาเอย จงอยา่ เขา้ ไปในบ้านของคนอ่ืนจนกวา่ สเู จ้าจะ ได้รับการยินยอมจากเจ้าของบ้านและกล่าวคำาทักทายโดยให้สลามก่อน นีเ่ ปน็ วิธีทดี่ ีทสี่ ุดสำาหรบั สเู จ้าเพอื่ ทสี่ ูเจา้ จะป บิ ตั ติ าม ถ้าสูเจ้าไมพ่ บ ใครอย่ใู นนนั้ จงอย่าเข้าไปจนกว่าสูเจ้าจะได้รับอนุญาต และถา้ หากสเู จา้ ถกู บอกให้กลับไป สเู จา้ จงกลบั ไป นี่เป็นการผอ่ งแผว้ กวา่ สำาหรบั สูเจา้ และพระเจา้ ทรงรูด้ ถี ึงสง่ิ ที่สเู จ้ากระทาำ ไมม่ ีข้อเสียหายอันใดถ้าสเู จ้าจะ เขา้ ไปในบ้านทไ่ี มใ่ ชส่ ถานทอี่ ยู่อาศัย แตใ่ นนน้ั มบี างส่ิงทเี่ ป็นประโยชน์ ต่อส้เู จา้ พระเจ้าทรงรู้ดีถงึ สง่ิ ทสี่ เู จา้ เปิดเผยและส่ิงทสี่ ูเจา้ ซอ่ นเรน้ (โอ้นบ)ี จงบอกชายผศู้ รทั ธาทัง้ หลายให้ลดสายตาของพวกเขาลง ต่ำาและปกปอ้ งส่วนตา่ งๆอันพงึ สงวนของพวกเขาไว้ น่ีเปน็ การผ่องแผว้ กว่าสาำ หรับสูเจา้ พระเจา้ ทรงรอบรถู้ งึ สงิ่ ท่ีพวกเขากระทำา จงสงั่ หญิงผู้ศรัทธาทงั้ หลายให้ลดสายตาของพวกนางลงตาำ่ และ ปกป้องส่วนพึงสงวนของพวกนางและอย่าได้เปิดเผยเคร่ืองประดับของ พวกนางเว้นแต่ท่มี ันเป็นท่ีเปดิ เผยอยแู่ ลว้ และใหน้ างดึงผ้าคลุมศรี ษะ
รัศมี ของพวกนางมาปดิ เหนือหนา้ อกของพวกนาง จงอยา่ ใหพ้ วกนางอวด เคร่ืองประดับของพวกนาง ยกเวน้ แกส่ ามีของพวกนางหรอื พ่อของพวก นางหรือพ่อของสามีของพวกนางหรือลูกชายของพวกนางหรือลูกชาย ของสามีของพวกนางหรือพี่ชายน้องชายของพวกนางหรือลูกชายของพ่ี ชาย น้องชายของพวกนาง หรือลกู ชายของพสี่ าวนอ้ งสาวของพวกนาง หรือบรรดาผูห้ ญิงของพวกนาง หรอื บรรดาทอ่ี ยใู่ นความครอบครองของ นาง หรือคนใช้ผชู้ ายทีไ่ รค้ วามต้องการทางเพศ หรือเดก็ ทย่ี ังไมร่ ้จู ักเรอื่ ง เพศเก่ียวกับผูห้ ญงิ และจงอย่าใหพ้ วกนางกระทืบเท้าของพวกนางบน พ้ืนเพอื่ อวดเคร่ืองประดับท่ีซ่อนเร้น โอบ้ รรดาผ้ศู รัทธาเอย จงหันกลับ มายังพระเจ้าเถิดเพ่ือสูเจา้ จะได้รับความสาำ เร็จท่ีแท้จรงิ จงจัดการแตง่ งานระหวา่ งชายโสดและหญงิ โสดในหมสู่ ูเจ้า และ ระหวา่ งบา่ วชายและบ่าวหญิงทม่ี คี ุณธรรมของสูเจา้ ถา้ หากพวกเขา ยากจน พระเจ้าจะทรงจัดหาปัจจยั ให้พวกเขาจากความมง่ั ค่งั ของ พระองค์ เพราะพระเจ้าเป็นผู้ทรงไพบูลย์ ผทู้ รงรอบรู้ ส่วนบรรดาผู้ ไม่สามารถทีจ่ ะแตง่ งานได้ จงให้พวกเขาข่มจิตข่มใจไว้จนกระทง่ั พระเจา้ ทรงประทานปจั จัยแก่พวกเขาจากความมง่ั คง่ั ของพระองค์ และถา้ หาก ผ้ทู อ่ี ยใู่ นความครอบครองของสูเจ้าขอให้มีการทำาสัญญาปลดปลอ่ ย จง ทำาสัญญาปลดปล่อยให้พวกเขาถ้าหากสูเจ้าพบส่ิงท่ีดีบางอย่างในตัว ของพวกเขา และจงใหบ้ างสิ่งแก่พวกเขาจากปจั จัยที่พระเจา้ ได้ทรง ประทานแก่สูเจา้ จงอย่าบงั คบั ทาสหญงิ ของสูเจา้ ให้ตอ้ งเปน็ โสเภณเี พือ่ ผลประโยชน์ทางโลกของสูเจ้าเม่ือพวกนางเองต้องการจะรักษาความ บริสุทธ์ิ และถ้าหากผูใ้ ดบังคบั พวกนาง หลงั จากการบงั คบั นนั้ พระเจา้ จะ ทรงให้อภัยและความเมตตาแกพ่ วกนาง เราได้ประทานคำาส่งั ท้ังหลาย อันชัดเจนแก่สูเจ้าและได้ยกตัวอย่างของผู้คนท่ีล่วงลับไปก่อนหน้าสูเจ้า เพอ่ื เป็นขอ้ ตกั เตือน และเราไดใ้ ห้ข้อตักเตอื นสาำ หรับผู้เกรงกลัวพระเจ้า แล้ว
อัล นูรฺ พระเจา้ ทรงเปน็ แสงสว่างแห่งชนั้ ฟ้าท้งั หลายและแผ่นดนิ แสง สว่างของพระองค์นั้นอาจเปรียบได้กับ(แสงสว่างของ)ตะเกียงในช่องผนัง ตะเกียงนน้ั อยู่ในโคมแกว้ โคมแก้วนนั้ เหมือนกบั ดวงดาวทป่ี ระกายแสง และตะเกียงนั้นได้ถูกจุดด้วยนำ้ามันมะกอกของต้นไม้อันจำาเริญที่มิได้อยู่ ทางตะวันออกและทางตะวันตก นาำ้ มันของมนั มีคุณสมบัตดิ ีราวกับวา่ มันจะส่องแสงออกมาด้วยตัวของมันเองถึงแม้ว่าจะไม่มีไฟจุดมันก็ตาม แสงสวา่ งเหนอื แสงสว่าง พระเจา้ ทรงนำาทางผทู้ พี่ ระองคท์ รงประสงคย์ ัง แสงสว่างของพระองค์ และพระองคท์ รงยกอปุ มาตา่ งๆเพอื่ มนุษยจ์ ะได้ เกดิ ความกระจ่าง พระองคท์ รงมีความรอบรู้ทกุ สิ่งอย่างสมบรู ณ์ (พวกเขาเคารพสกั การะ)ในบ้านท่ีพระองค์ได้ทรงบญั ชาให้ยกขึน้ เพอ่ื เอ่ยนามของพระองค์ในนั้นทง้ั ในยามเชา้ และยามเยน็ พวกเขาเปน็ คนที่การค้าขายมิได้ทำาให้พวกเขาหันห่างออกจากการระลึกถึงพระเจ้า และการดาำ รงนมาซและการจ่ายซะกาต เพราะพวกเขากลัววนั ท่หี ัวใจจะ ปวดรา้ วและสายตาจะเหลอื กลาน เพ่ือทพ่ี ระเจ้าจะตอบแทนพวกเขา สำาหรับการทำาดีและเพื่อท่ีพระองค์จะได้ทรงเพิ่มพูนความโปรดปรานของ พระองค์แก่พวกเขา พระเจา้ จะทรงประทานปัจจัยแก่ผทู้ ่ีพระองค์ทรง ประสงคโ์ ดยไม่มกี ารคาำ นวณ สาำ หรบั บรรดาผปู้ ิเสธสจั ธรรม การงานของพวกเขาเป็นเหมือน กับภาพลวงตาในทะเลทรายที่แห้งแล้งซึ่งผู้เดินทางที่กระหายคิดว่าเป็น น้ำา แตเ่ มื่อเขาไปถงึ ทีน่ ่ัน เขากไ็ มพ่ บส่ิงใด แตท่ น่ี ัน่ เขาไดพ้ บพระเจา้ ทรงชำาระบัญชเี ขาอย่างครบถว้ น พระเจา้ เป็นผูท้ รง บั พลนั ในการชาำ ระ นเ่ี ปน็ การเปรยี บเทยี บกบั ความหมายหลายช้ัน แสงสว่าง เปน็ สัญลกั ษณท์ างนำาของพระเจา้ ชอ่ งผนงั คือหวั ใจของมนษุ ย์ และ ตะเกียง คือความศรัทธาท่อี ยใู่ นชอ่ งผนงั แตก่ ระน้นั ภาพพจนย์ งั ได้ ถูกอธบิ ายเพม่ิ ขึ้นอกี โดยการอ้างองิ ถึงสองส่ิง น่ันคือ ดวงดาวทปี่ ระกาย แสง และ นำา้ มันท่ใี ห้ความสวา่ ง
รัศมี หรอื เหมือนกบั ความมดื ของทะเลที่ถกู ปกคลุมไปดว้ ยคลน่ื ใหญ่ลูกแล้ว ลูกเลา่ และเหนือขึน้ ไปเปน็ เม ทบึ ทับซอ้ นกนั จนถา้ หากเขายืดแขนของ เขาออกไป เขากไ็ มส่ ามารถมองเหน็ มนั และไม่มีแสงสว่างสาำ หรบั ผใู้ ดท่ี พระเจ้าไมท่ รงใหแ้ สงสวา่ ง (นบี) เจา้ ไมส่ ังเกตหรอื วา่ ผูอ้ ยู่ในชน้ั ฟ้าทง้ั หลายและแผ่นดิน และ หมูน่ กท่ีกางปกี ออกน้นั กาำ ลงั สดุดีสรรเสรญิ พระเจ้า แตล่ ะสง่ิ รถู้ งึ การ สวดวงิ วอนและการสดุดีสรรเสริญของตน และพระเจ้าทรงรอบร้ถู ึงสิง่ ที่ พวกเหล่าน้ันกระทำา อาณาจกั รแห่งช้ันฟ้าทงั้ หลายและแผ่นดินเป็น ของพระเจ้าองค์เดียว และทัง้ หมดจะตอ้ งกลบั ไปหาพระองค์ เจา้ ไม่สังเกตหรอื ว่าพระเจ้าไดท้ าำ ให้เม เคลื่อนไหวอยา่ งนม่ิ นวล และทรงทาำ ใหม้ นั รวมกนั แล้วทรงรวมมันข้ึนเปน็ ก้อนเม หนา หลงั จาก นั้น เจา้ ก็ได้เห็นนา้ำ นหลงั่ ลงมาจากมนั และพระองค์ได้ทรงส่งลูกเหบ็ จากภูเขาสงู ใหญใ่ นชัน้ ฟา้ แลว้ พระองค์ทรงทาำ ใหม้ นั ตกลงมายังผทู้ ี่ พระองคท์ รงประสงคแ์ ละให้มนั พน้ ไปจากผทู้ ี่พระองคท์ รงประสงค์ หลัง จากนัน้ เขากไ็ ดเ้ ห็นแสงฟา้ แลบจากมัน 44 พระองคท์ รงสับเปลีย่ นกลาง คืนและกลางวนั แท้จริง ในนนั้ มีบทเรยี นสาำ หรบั ผมู้ สี ายตาสังเกต 45 พระเจ้าทรงสรา้ งสิ่งมีชวี ติ ทกุ สงิ่ จากน้ำา ในจำานวนนั้นมีบางประเภท ท่เี คลือ่ นไหวดว้ ยท้อง บางประเภทเคลือ่ นไหวดว้ ยขาทั้งสองและบาง ประเภทเคลอื่ นไหวด้วยขาท้งั ส่ี แทจ้ ริง พระเจ้าทรงสรา้ งสงิ่ ท่ีพระองค์ ทรงประสงค์ พระเจา้ ทรงมีอำานาจเหนือทกุ สง่ิ เราได้ประทานสาสนท์ ่ี ทาำ ให้ความจริงเปน็ ทีช่ ดั เจนมาแลว้ อย่างไรกต็ าม พระเจา้ ทรงนาำ ทางผู้ท่ี พระองคท์ รงประสงค์ไปยงั หนทางทถ่ี ูกต้อง 47 พวกเขากลา่ วว่า เราศรัทธาในพระเจา้ และในศาสนทตู และเราเช่อื ฟัง แต่หลังจากนน้ั พวกเขากห็ นั กลับไป คนเชน่ นม้ี ิใช่ผ้ศู รัทธาทแี่ ทจ้ รงิ และเมื่อพวกเขาถูกเรียกร้องไปยังพระเจา้ และศาสนทตู ของพระองค์ เพื่อทีเ่ ขาจะได้ตัดสนิ ระหว่างพวกเขา กล่มุ หนึ่งของพวกเขาไดห้ ันออก
อลั นรู ฺ ไป แตถ่ า้ หากความจริงอย่ขู า้ งพวกเขา พวกเขาจะมาหาศาสนทตู โดย เต็มใจรับ ในหวั ใจของพวกเขามีโรคกระนัน้ หรือ หรือว่าพวกเขามี ความสงสัย หรอื พวกเขากลวั วา่ พระเจ้าและศาสนทูตของพระองค์จะไม่ ยตุ ธิ รรมตอ่ พวกเขา เปล่าเลย พวกเขาเองต่างหากท่ีเป็นผูท้ ำาความผิด สว่ นบรรดาผูศ้ รัทธาน้ัน เมื่อพวกเขาถูกเรยี กไปยงั พระเจา้ และ ศาสนทตู ของพระองคเ์ พื่อทีศ่ าสนทตู จะไดต้ ดั สนิ ในระหวา่ งพวกเขา พวก เขากลา่ วว่า เราไดย้ ินและเราเชอื่ ฟงั พวกเขาคอื ผปู้ ระสบความสำาเรจ็ อย่างแทจ้ รงิ บรรดาผู้ทเี่ ช่อื ฟงั พระเจา้ และศาสนทูตของพระองคแ์ ละ กลวั พระเจ้าและสำารวมตนตอ่ พระองคค์ อื ผไู้ ด้รับความสาำ เร็จทีแ่ ทจ้ รงิ พวกเขา(คนสบั ปลับ)สาบานด้วยพระเจา้ อย่างแขง็ ขันว่าถา้ เจ้าสง่ั พวกเขาใหอ้ อกไป พวกเขาจะเช่ือฟงั เจ้า จงบอกพวกเขาว่า อยา่ สาบาน เลย เพราะการเชอ่ื ฟงั ของพวกทา่ นต่างหากที่สำาคญั มิใชก่ ารสาบาน พระเจา้ ทรงรู้ดยี ่งิ ถึงส่ิงทพ่ี วกท่านกระทาำ 54 (มุ ัมมัด) จงกลา่ วเถิดวา่ จงเช่อื ฟงั พระเจา้ และจงเชือ่ ฟังศาสนทตู แต่ถา้ พวกทา่ นหนั กลบั จงรู้ ไวด้ ้วยว่าศาสนทูตนัน้ รบั ผดิ ชอบตอ่ หน้าทที่ ถ่ี กู มอบหมายใหแ้ ก่เขา และ พวกทา่ นกร็ บั ผดิ ชอบตอ่ หน้าทท่ี ี่ถูกมอบหมายใหแ้ กพ่ วกท่าน ถ้าหาก พวกทา่ นเชอี่ ฟังเขา พวกทา่ นจะถกู นาำ ทางอย่างถกู ต้อง เพราะความรับ ผิดชอบของศาสนทูตนั้นกแ็ คน่ ำาสาสน์อันกระจา่ งแจง้ มายังพวกทา่ น 55 พระเจา้ ได้ทรงสัญญาแก่บรรดาผู้ศรัทธาและกระทำาความความดี ในหมู่สูเจ้าว่าพระองค์จะทรงทำาให้พวกเขาเป็นผู้สืบทอดในแผ่นดินเช่น เดียวกับที่พระองค์ได้ทรงทำาให้บรรดาคนก่อนหน้าพวกเขาเป็นผู้สืบทอด มาแลว้ และพระองคจ์ ะทำาให้ศาสนาทพ่ี ระองค์ไดท้ รงอนุมตั ิสาำ หรบั พวก เขาต้งั อยู่อยา่ งม่นั คง และจะทรงเปลี่ยนสภาพแห่งความหวาดกลวั ของ พวกเขาใหเ้ ปน็ ความสันตแิ ละมัน่ คงปลอดภัย จงให้พวกเขาเคารพสัก การะ ันและอย่าตั้งส่งิ ใดเป็นพระเจ้าเทียบเคยี งกบั ัน หลังจากนี้ ผใู้ ด ป เิ สธ พวกเขาก็เปน็ ผู้ า่ ืน
รัศมี ดังน้นั จงดำารงนมาซและจงจ่ายซะกาต และจงเชอ่ื ฟงั ศาสนทตู เพื่อสเู จา้ จะได้รับความเมตตา 57 จงอย่าคดิ ว่าบรรดาผู้ป ิเสธจะสามารถ ทาำ ลายแผนการณ์บนแผ่นดนิ ของเราได้ และทพ่ี าำ นกั ของพวกเขาคือนรก และมันเปน็ ทพ่ี กั อันชั่วช้า โอบ้ รรดาผ้ศู รทั ธาท้ังหลาย จงให้บรรดาผู้ที่สเู จา้ ครอบครองโดย ชอบธรรมและบรรดาผู้ที่ยังไม่บรรลุวัยมีความรู้สึกทางเพศขออนุญาตเจ้า กอ่ นท่จี ะเขา้ มาพบสเู จ้าในสามเวลาด้วยกนั นนั่ คือ ก่อนนมาซร่งุ อรุณ และตอนกลางวันเม่อื สเู จ้าถอดเสือ้ ผา้ และหลังนมาซอชิ าอ์ ทั้งสามเวลา น้ีคือเวลาสว่ นตัวของสูเจา้ ไมม่ โี ทษอันใดแกส่ เู จ้าและแกพ่ วกเขาถ้าหาก พวกเขามาในเวลาอ่ืนนอกจากนีโ้ ดยไม่ไดร้ บั อนญุ าต เพราะสเู จา้ ต้อง ไปเย่ียมเยียนกนั และกันคร้ังแล้วคร้ังเล่า ในทาำ นองน้แี หละท่ีพระเจา้ ได้ ทรงทาำ ให้คาำ บญั ชาของพระองค์เปน็ ทช่ี ดั เจนแกส่ เู จา้ และพระเจ้าเปน็ ผูท้ รงรอบรู้ ผ้ทู รงปรชี าญาณ เม่อื ลกู ๆของสูเจ้าโตเขา้ สู่วัยทม่ี คี วาม ร้สู กึ ทางเพศ พวกเขาจะต้องไดร้ บั อนญุ าตจากสูเจา้ ในเรื่องนเ้ี ชน่ เดียว กบั ทคี่ นก่อนหน้าพวกเขาได้ขออนุญาต ในทำานองน้ี พระเจา้ ได้ทาำ ใหค้ ำา สง่ั ทพ่ี ระองค์ประทานมาเปน็ ท่ีชัดเจนแกส่ เู จา้ เพราะพระองคเ์ ปน็ ผทู้ รง รอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ ไม่เป็นที่ถกู ตาำ หนิแต่ประการใดสำาหรบั หญงิ ชราท่ีผ่านวัยสมรสแล้วถ้าพวกนางจะถอดเส้ือคลุมของพวกนางโดยท่ีไม่ ได้ต้องการจะอวดเครอ่ื งประดบั ของพวกนาง อยา่ งไรก็ตาม ถา้ หากพวก นางไมท่ าำ เชน่ น้นั จะเปน็ การดกี วา่ สาำ หรบั พวกนาง เพราะพระเจา้ เปน็ ผ้ทู รงได้ยนิ ทกุ สิ่งและผ้ทู รงรอบรทู้ ุกสิ่ง ไม่มีข้อเสียหายอันใดถ้าหากคนตาบอดหรือคนง่อยหรือคนปว่ ย หรือสูเจ้าท่ีจะกินอาหารในบ้านของสูเจ้าเองหรือในบ้านของพ่อและปู่ ของสูเจา้ หรือท่ีบา้ นของแมแ่ ละยายของสูเจ้าหรือที่บ้านของพ่ีชายน้อง ชายของสเู จา้ หรือที่บ้านพีส่ าวน้องสาวของสูเจา้ หรือที่บ้านพีช่ ายน้อง ชายของพ่อของสเู จา้ หรือที่บา้ นพ่สี าวนอ้ งสาวของพ่อของสเู จา้ หรือท่ี
อลั นูรฺ บ้านของพ่ีชายน้องชายของแม่ของสูเจ้าหรือท่ีบ้านของพี่สาวน้องสาว ของแมข่ องสเู จา้ หรือในบา้ นทส่ี ูเจ้าครอบครองกุญแจของมันหรอื ท่บี า้ น ของเพื่อนของสเู จ้า และไมเ่ ป็นการผิดอนั ใดถา้ สเู จา้ จะกินอาหารรว่ มกัน หรอื กนิ แยกกัน อย่างไรกต็ าม เมอื่ สูเจ้าเข้าไปในบ้าน สูเจ้าต้องกลา่ ว คาำ ทกั ทายแกพ่ วกพอ้ งของสเู จ้าก่อน เพราะการทกั ทายให้พรทพ่ี ระเจ้า กาำ หนดไว้น้ันเป็นความจำาเริญและความบรสิ ทุ ธิ์ น่นั แหละที่พระเจ้าได้ ทรงทำาให้คำาบัญชาของพระองค์เป็นที่ชัดเจนสำาหรับสูเจ้าโดยหวังว่า สเู จ้าจะใช้สตปิ ญั ญาทาำ ความเขา้ ใจ บรรดาผู้ศรัทธาทีแ่ ท้จรงิ นั้นคือผทู้ ีศ่ รัทธาในพระเจ้าและศาสนทตู ของพระองคด์ ว้ ยความจรงิ ใจ เมอื่ พวกเขาอยกู่ ับศาสนทตู เพือ่ การงาน ร่วมกนั แลว้ พวกเขาจะไม่ละไปจากเขาจนกว่าจะขออนุญาตจากเขาเสยี ก่อน แทจ้ รงิ คนทขี่ ออนญุ าตจากเจา้ เท่านน้ั คอื ผู้ศรทั ธาในพระเจ้าและ ศาสนทูตของพระองคอ์ ย่างจริงใจ ดงั นน้ั เมื่อพวกเขาขออนญุ าตเจา้ เพื่อ กิจการบางอย่างของพวกเขา เจา้ จงอนุญาตแกค่ นทเี่ จ้าประสงค์ และจง ขออภัยจากพระเจ้าให้แกค่ นเหล่าน้ัน แท้จริง พระเจ้าเปน็ ผู้ทรงให้อภยั ผู้ทรงเมตตาเสมอ (บรรดาผศู้ รทั ธาเอย) จงอยา่ ถอื ว่าการถูกเรยี กรอ้ งโดยศาสนทตู ใน หมูส่ เู จา้ เปน็ เหมือนกับทีส่ ูเจ้าเรยี กรอ้ งกันและกัน พระเจา้ ทรงรดู้ ถี ึงบาง คนในหมู่สเู จา้ ทห่ี ลบเล่ียงออกไปโดยอาศยั ข้ออา้ งบางอย่าง จงให้พวก ท่ีไม่เชื่อฟังคำาสั่งของเขาระวังตัวว่าพวกเขาจะประสบเหตุร้ายบางอย่าง หรอื อาจจะไดร้ ับการลงโทษอนั เจ็บปวด จงรไู้ วเ้ ถดิ วา่ อะไรกต็ ามทอี่ ยู่ ในชั้นฟ้าทงั้ หลายและแผ่นดนิ นัน้ เป็นของพระเจา้ พระองค์ทรงรู้วา่ สเู จ้า ทาำ อะไรอยู่ ในวันทสี่ ูเจ้าถกู นาำ กลบั ไปยังพระองค์น้นั พระองค์จะให้สูเจ้ารู้ ถงึ สงิ่ ทีส่ เู จ้าไดท้ าำ ไว้ เพราะพระเจ้าเปน็ ผู้ทรงรอบร้ทู กุ สง่ิ
เกณ ์ตัดสิน 25. เกณฑต์ ดั สนิ อัล-ฟรุ ฺกอน ดว้ ยพระนามของพระเจา้ ผู้ทรงกรณุ าปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ มหาจำาเรญิ ยงิ่ คือพระองค์ผ้ทู รงประทานเกณ ต์ ดั สิน(อลั กุรอาน)แก่ บ่าวของพระองค์เพ่ือทเ่ี ขาจะได้เตอื นมนษุ ยชาติ พระองค์คือผูท้ รง อำานาจสูงสุดแห่งช้ันฟ้าทั้งหลายและแผ่นดินและมิได้ทรงให้กำาเนิดบุตร และไมม่ ผี ใู้ ดเป็นหุน้ ส่วนในอาำ นาจสงู สดุ ของพระองค์ และพระองคท์ รง สรา้ งทกุ สิ่งและทรงกำาหนดสภาวการณ์ของมนั อยา่ งแม่นยำา แตก่ ระนั้น พวกเขายังคงยึดเอารูปเคารพต่างๆเป็นสิ่งสักการะนอกไปจากพระองค์ ทั้งท่สี ิ่งเหลา่ นั้นมิได้สรา้ งสิ่งใดและตัวมนั เองถกู สรา้ งขึน้ มา และพวกมัน ไมม่ ีอำานาจท่จี ะให้โทษหรือช่วยเหลือแม้แตต่ ัวมนั เอง และพวกมันไม่มี อาำ นาจเหนอื ความตายหรอื ชวี ติ และพวกมันไม่สามารถทาำ ให้ฟ้นื ขน้ึ มา จากความตายได้อกี 4 บรรดาผ้ปู ิเสธสัจธรรมกล่าวว่า นี(่ กรุ อาน)มิใช่อะไรนอกไปจาก เร่ืองเท็จทีเ่ ขากุข้ึนมาและมีบางคนได้ช่วยเขา สิง่ ท่พี วกเขากลา่ วนี้ไม่ เปน็ ธรรมและเป็นเท็จ 5 พวกเขากลา่ ววา่ นเ่ี ป็นสิง่ ที่ถูกเขยี นกันมาตัง้ แต่ ครงั้ โบราณซึ่งเขาได้คดั ลอกมา และส่ิงเหลา่ น้ีไดถ้ กู อ่านใหเ้ ขาฟงั ทัง้ ยาม เช้าและยามเยน็ (มุ มั มัด)จงบอกพวกเขาวา่ นค่ี ือส่ิงท่ผี ทู้ รงรอบรู้ ความลบั ในช้ันฟ้าทง้ั หลายและแผ่นดินเปน็ ผู้ประทานมา แทจ้ ริง พระองค์ เป็นผู้ทรงอภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ 7 พวกเขากลา่ วว่า ศาสนทูตประเภทไหนกนั ซิที่กินอาหารและเดิน ตามตลาด ทำาไมไม่มที ูตสวรรค์สักองคห์ นง่ึ ถูกส่งมากับเขาเพือ่ เตอื น เรา หรอื ทาำ ไมถึงไมม่ ีคลังสมบัตถิ กู ส่งมายังเขาหรอื ใหเ้ ขามีสวนสกั แหง่ หนึง่ เพื่อทีเ่ ขาจะไดย้ งั ชพี พวกคนทาำ ผดิ กลา่ ววา่ พวกทา่ นกาำ ลัง
อลั ฟรุ ฺกอน ป ิบตั ติ ามผูถ้ ูกคาถาอาคมอยูแ่ น่ๆ จงสงั เกตส่ิงท่พี วกเขาเปรยี บเปรย เจ้า พวกเขาหลงผดิ จนไม่สามารถหาหนทางท่ีถกู ต้องไดอ้ ีกแล้ว มหาจำาเรญิ ย่งิ แดพ่ ระองค์ผูซ้ ง่ึ หากพระองค์ทรงประสงค์ พระองค์ ทรงสามารถให้สิ่งท่ีดีแก่เจ้ามากกว่าน้นั เชน่ สวนมากมายหลายแหง่ ที่มีลาำ นา้ำ หลายสายไหลผา่ นและมวี งั อกี หลายหลังด้วย แต่คนเหลา่ นี้ป เิ สธยามอวสาน และสาำ หรบั ผู้ป เิ สธยามอวสานนน้ั เราได้เตรยี ม เปลวเพลงิ ไวใ้ หแ้ ลว้ เมอ่ื มันเห็นพวกเขาต้งั แต่ไกล พวกเขาจะได้ยนิ เสียงกระพือและคุไหม้ของมัน เม่ือพวกเขาถกู ลา่ มเข้าด้วยกนั แล้ว ถูกโยนลงไปในชอ่ งแคบๆ พวกเขาจะร้องหาความตาย แต่พวกเขา จะถกู บอกวา่ อยา่ ร้องหาความตายเพยี งครง้ั เดียวในวนั น้ีเลย แต่จง ร้องหาความตายหลายๆครง้ั เถิด (มุ มั มดั )จงถามพวกเขาวา่ อย่าง ไหนดีกวา่ กนั น(่ี ไฟ)หรือวา่ สวรรค์อันสถาพรที่ถกู สัญญาไว้แกผ่ ู้ยาำ เกรง พระเจ้า มนั เปน็ ส่ิงตอบแทนการทำาดแี ละเปน็ ปลายทางสดุ ท้ายของพวก เขา ในนน้ั พวกเขาจะได้รบั ทุกสิ่งท่ีพวกเขาต้องการและพวกเขาจะ ไดพ้ ำานักอยู่ในนั้นตลอดไป นคี่ ือสัญญาที่พระผู้อภบิ าลของสเู จา้ รบั ว่า พระองคจ์ ะทำาตามนนั้ ในวันนนั้ พระองคจ์ ะทรงรวบรวมคนเหลา่ นี้เข้าไวด้ ้วยกันกับส่งิ ที่ พวกเขาเคารพสกั การะนอกไปจากพระเจ้า พระองค์จะทรงถามพวกเขา ว่า พวกเจ้าทำาใหบ้ า่ วเหลา่ นขี้ อง ันหลงทางหรอื วา่ พวกเขาหลงทาง เอง พวกเขาตอบว่า มหาบริสุทธย์ิ ่ิงแด่พระองค์ เราไม่อาจทีจ่ ะเอา ใครอ่ืนเป็นผูค้ ุ้มครองนอกไปจากพระองค์ แต่(พวกเขาหลงผดิ เพราะ) พระองค์ได้ประทานส่ิงท่ีดีแก่พวกเขาและแก่บรรพบุรุษของพวกเขาจน กระท่งั พวกเขาไดล้ ืมคาำ ตกั เตอื นและได้รบั การลงโทษ (พระเจ้าจะ กลา่ วว่า) ตอนน้ี เมือ่ สิ่งที่สูเจา้ เคารพบชู าป เิ สธทั้งหมดที่สเู จ้ากล่าว มาแล้ว สเู จา้ ก็ไมอ่ าจหลกี เล่ียงการลงโทษและจะไมไ่ ดร้ บั ความชว่ ยเห
เกณ ์ตดั สิน ลอื ใดๆ เพราะใครกต็ ามในหม่สู เู จา้ ท่ที ำาความชัว่ เราจะใหเ้ ขาไดร้ ับการ ลงโทษอันรนุ แรง เราไม่ได้สง่ ศาสนทูตคนใดก่อนหน้าเจา้ ท่ีไม่กินอาหารและไม่เดิน อยู่ตามตลาด ความจรงิ แล้ว เราไดท้ าำ ให้บางคนของสูเจ้าเป็นทท่ี ดสอบ สาำ หรบั บางคนเพ่ือดูว่าสูเจา้ จะอดทนไหม และพระผอู้ ภิบาลของเจา้ ทรง เหน็ ทุกสิง่ บรรดาผู้ทไ่ี มก่ ลวั การมาพบกับเราได้กล่าวว่า ทาำ ไมทตู สวรรค์จึง มิได้ถกู สง่ มายังพวกเรา หรอื ทาำ ไมเราไม่เหน็ พระผ้อู ภบิ าลของเรา พวกเขาคดิ วา่ ตวั เองยง่ิ ใหญแ่ ละไดล้ ะเมิดขอบเขตทกุ อยา่ ง วนั ท่พี วก เขาจะได้เห็นทูตสวรรค์จะไม่ใช่วันแห่งความยินดีสำาหรับผู้ทำาความผิด พวกเขาจะร้องวา่ ออกไป ออกไป และเราจะหนั มายังสงิ่ ท่ีพวกเขาได้ กระทาำ ไวแ้ ละทาำ ให้มันเปน็ ่นุ ธุลีท่ปี ลวิ ว่อน เ พาะบรรดาผู้สมควรได้ รับสวนสวรรค์เท่านั้นจะได้รับท่ีพำานักที่ดีในวันน้ันและสถานท่ีอันร่มเย็น สาำ หรับพักผ่อนในตอนกลางวนั ในวันหนึง่ เม่อื ท้องฟ้ากับเม จะแยกออก และทูตสวรรคจ์ ะถูกส่ง ทยอยมาเปน็ ระลอก อาำ นาจทแี่ ท้จรงิ ในวันนั้นเปน็ ของพระผ้ทู รงกรุณา ปรานี และมนั จะเปน็ วันลำาบากสาำ หรับผู้ป เิ สธ ในวันนนั้ ผทู้ ำาความ ผิดจะกดั มอื ของเขาและกลา่ วว่า โอ นั นา่ จะอยเู่ ดนิ อยู่บนหนทางของ ศาสนทตู วิบตั แิ น่แล้ว ันไมน่ า่ จะคบคนนน้ั เปน็ เพ่ือนเลย เพราะ เขานั่นเองทท่ี ำาให้ ันหลงผดิ ป เิ สธคาำ ตักเตือนท่ไี ด้มายัง นั ซาตานน้ัน เป็นผู้ทรยศมนุษยเ์ สมอ ศาสนทตู จะกล่าววา่ โอ้พระผู้อภิบาล ผู้คน ของ นั ได้ทงิ้ อลั กุรอานกนั แล้ว ในทาำ นองนเ้ี องที่เราได้ทาำ ให้ผู้ทำาบาป เปน็ ศตั รูของนบที กุ คน และเพียงพอแลว้ ทีพ่ ระผอู้ ภบิ าลของเจ้าเป็นผทู้ รง นำาทางและผทู้ รงชว่ ยเหลอื บรรดาผู้ป เิ สธกลา่ ววา่ ทำาไมอลั กุรอานจึงไมถ่ ูกประทานลงมา ทงั้ หมดในคราวเดยี วกัน เราส่งมันมาในลักษณะเชน่ น้กี เ็ พอ่ื ทมี่ ันจะได้
อลั ฟุรกฺ อน ทำาใหห้ ัวใจของเจา้ เขม้ แข็ง และ(ดว้ ยวัตถปุ ระสงคน์ ี้เอง)เราได้ประทาน มันลงมาเปน็ ตอนๆ เมอ่ื ใดกต็ ามที่พวกเขาโตแ้ ยง้ เราจะนาำ ความจริง มายังเจ้าทนั ทแี ละอธิบายมนั ในลกั ษณะทด่ี ที ีส่ ุด บรรดาผทู้ ีก่ ำาลงั ถกู ส่งไปยังนรกต่อหน้าพวกเขาน้ันจะได้รับสถานที่อันเลวร้ายเป็นที่พำานัก เพราะพวกเขาหลงออกไปไกลจากหนทางท่ีถูกต้อง เราได้ประทานคมั ภรี แ์ กม่ ซู าและได้แตง่ ต้งั พชี่ ายของเขาเปน็ ผู้ชว่ ย เหลอื หลังจากน้นั เราได้กลา่ วแก่เขาทั้งสองว่า เจา้ ทง้ั สองจงไปยงั หมูช่ นท่ปี เิ สธสัญญาณทั้งหลายของเรา ดงั นนั้ เราไดท้ าำ ลายคนเหล่า นจ้ี นพินาศ เราไดท้ าำ ใหห้ มูช่ นของนู ฺจมนา้ำ ตายดว้ ยเช่นกนั เมอื่ พวก เขาป เิ สธศาสนทตู ของพวกเขา และเราได้ทาำ ให้พวกเขาเปน็ ตวั อย่าง สำาหรับมนุษยชาติ เราไดจ้ ดั เตรยี มการลงโทษอนั เจบ็ ปวดไว้แลว้ สาำ หรบั ผ้ทู ำาความผดิ แก่ชาวอาดและษะมูดและชาวร็อส และเช่นเดียวกับท่ี เราไดท้ ำากบั ผคู้ นอกี หลายรนุ่ ในระหวา่ งพวกเขา ยังแตล่ ะหมชู่ นน้นั เราได้เตือนพวกเขาโดยยกตัวอย่าง(ของบรรดาผู้ถูกทำาลายก่อนหน้า พวกเขา)และไดท้ าำ ลายพวกเขาอยา่ งสนิ้ เชิง แน่นอน คนพวกน้ไี ดผ้ ่าน เมืองทเ่ี ราได้หล่งั นแห่งความชั่วลงมา แล้วพวกเขาไมเ่ หน็ มนั กระนนั้ หรอื ไมเ่ ลย พวกเขาไม่คดิ ว่าจะมีชวี ติ ใหม่ในโลกหน้า เม่ือคนเหล่านเี้ ห็นเจา้ พวกเขาได้ถือเอาเจ้าเปน็ ทลี่ ้อเลยี น(โดย กลา่ ววา่ ) คนนีน้ ะหรอื ทีพ่ ระเจ้าส่งมาเป็นศาสนทตู ของพระองค์ เขา เกือบจะนำาพวกเราหลงออกไปจากสิ่งท่ีพวกเราเคารพบูชาแล้วถ้าเราไม่ ยดึ มัน่ ศรทั ธาตอ่ สิ่งเหล่านนั้ ในไมช่ า้ พวกเขาจะไดเ้ หน็ การลงโทษและ รู้วา่ ใครหลงทางออกไป เจ้าเคยเห็นผยู้ ึดเอาอารมณ์ตาำ่ ของพวกเขาเปน็ พระเจ้าของพวก เขาบ้างไหม เจา้ สามารถเปน็ ผดู้ แู ลคนเช่นนัน้ ได้ไหม 44 เจา้ คิดหรอื ว่าสว่ นใหญข่ องพวกเขาจะฟังหรอื เขา้ ใจ พวกเขาเปน็ เพียงแค่ปศสุ ตั ว์ เทา่ น้นั ไม่ พวกเขาหลงทางเสียย่งิ กวา่ อกี
เกณ ต์ ดั สิน 45 เจ้าไมเ่ หน็ หรอื วา่ พระผู้อภิบาลของเจา้ ทรงทาำ ให้เงาทอดยาวออก ไปอย่างไร หากพระองคท์ รงประสงค์ พระองคจ์ ะทรงทาำ ให้มนั หยุดนง่ิ กไ็ ด้ แต่เราได้ทาำ ใหด้ วงอาทิตย์เป็นตัวบง่ ชสี้ าำ หรบั มนั หลงั จากนั้น เราได้ม้วนมันทีละน้อยๆมายังเรา 47 และพระองค์คือผู้ทรงกาำ หนดให้ กลางคนื เปน็ เครอ่ื งนงุ่ ห่มสำาหรับสเู จ้า และการนอนเปน็ เหมอื นการพกั ผอ่ น และกลางวันเปน็ เวลาแห่งการลุกข้ึน พระองค์คอื ผทู้ รงส่งลมมา เป็นผบู้ อกขา่ วแห่งความเมตตาของพระองค์ หลงั จากน้นั พระองค์ทรง ประทานนำ้าอันบริสทุ ธิล์ งมาจากท้องฟ้า เพ่อื เราจะทาำ ให้แผ่นดินที่แห้ง แล้งกลับฟ้ืนคืนชีพข้ึนมาใหม่และเป็นท่ีดับกระหายแก่ปศุสัตว์และมนุษย์ มากมายที่เราสร้างขึ้นมา เราได้อธบิ ายมันให้พวกเขาด้วยวิธกี ารต่างๆ คร้งั แล้วคร้ังเลา่ เพอื่ ท่พี วกเขาจะได้คิด แต่สว่ นมากของมนษุ ยย์ ังคงดึงดันอยู่ในการเนรคณุ หากเราประสงค์ เราจะให้มีผตู้ กั เตือนขน้ึ ในทุกๆเมอื งกไ็ ด้ ดังน้ัน (โอน้ บ)ี จงอยา่ ป บิ ัติตามผู้ป ิเสธสัจธรรม แต่จงตอ่ สพู้ วกเขาดว้ ยกุ รอานน(้ี นำาสาสนข์ องมนั ไปยังพวกเขา)อยา่ งอุตสาหะ พระองค์ได้ทรงปล่อยมวลนาำ้ ทะเลทง้ั สองออกมา น้าำ ทะเลหน่งึ จดื สนทิ เป็นที่ช่นื ใจ และนำ้าอีกทะเลหนงึ่ ขมและเคม็ จัด และพระองคไ์ ด้ทรง ทำาให้มีท่ีก้ันกลางระหว่างทะเลทั้งสองน้ีซึ่งเป็นสิ่งขวางกั้นท่ีมิอาจล่วงล้ำา กนั ได้ 54 พระองค์คอื ผู้ทรงสรา้ งมนษุ ยจ์ ากนำ้า และพระองคไ์ ด้ทรงทำาให้ เขามีเครือญาตโิ ดยสายเลอื ดและโดยการแต่งงาน และพระผู้อภบิ าลของ สเู จ้าเป็นผทู้ รงอานภุ าพเสมอ 55 แตก่ ระน้ัน พวกเขายังเคารพสักการะสิง่ ทไี่ มส่ ามารถยงั คณุ ให้โทษ มบี ทเรียนหลายอย่างในระบบของโลก เชน่ เดียวกับแสงสวา่ งของ กลางวนั จะตามมาดว้ ยความมืดของกลางคนื นั ใด ความเท็จจะมีความ จรงิ ตามมาฉนั นั้น ในขณะท่ีการตืน่ ข้ึนมาในตอนเชา้ หลงั การนอนในตอน กลางคนื เป็นสัญลกั ษณท์ ่ีบอกถึงการฟน้ื คืนชีพในชวี ติ หลังความตาย
อัล ฟุรกฺ อน แกพ่ วกเขาแทนพระเจา้ ยง่ิ ไปกวา่ นน้ั ผู้ป ิเสธไดก้ ลายเป็นผู้ชว่ ยเหลอื ของผู้ตอ่ ตา้ นพระผอู้ ภิบาลของเขาด้วย (โอ้ มุ มั มัด) เราได้สง่ เจา้ มา เพียงเพือ่ เป็นผู้แจง้ ข่าวดีและผ้ตู ักเตอื น 57 จงบอกพวกเขาว่า ันไมไ่ ด้ ขอส่ิงตอบแทนใดๆจากพวกทา่ นเพ่ืองานน้ี นอกจากจะขอใหใ้ ครก็ตามที่ ตอ้ งการได้ยึดถือแนวทางทไี่ ปยงั พระผู้อภิบาลของเขา (โอม้ ุ ัมมัด) จงไวว้ างใจในผ้ทู รงดาำ รงชีวิตอยู่เสมอ(พระเจ้า)และ ผทู้ รงไม่มีวันตาย และจงสดดุ ีด้วยการสรรเสริญพระองค์ เพราะพระองค์ เท่าน้ันเพียงพอแล้วท่ีจะรู้ถึงความผิดบาปของปวงบ่าวของพระองค์ ผทู้ รงสร้างช้นั ฟา้ ทั้งหลายและแผ่นดิน และทุกส่ิงทอี่ ยู่ในระหวา่ งนัน้ ในเวลาหกวัน(ชว่ งเวลา) หลงั จากนน้ั พระองค์ทรงสถิตม่นั อยูบ่ นบัลลงั ก์ (แหง่ อาำ นาจของจักรวาล) พระองค์เปน็ ผูท้ รงกรุณา ดังน้นั จงถามใคร กไ็ ด้ทรี่ ถู้ ึงเรอ่ื งน้นั และเมอ่ื พวกเขาถกู บอกว่า จงกราบพระผู้ทรง กรณุ าปรานี พวกเขากลา่ ววา่ ใครคือผทู้ รงกรณุ าปรานี ทา่ นจะให้เรา กราบผูท้ ีท่ า่ นตอ้ งการอย่างน้ันหรอื และนม่ี ีแต่ทาำ ใหพ้ วกเขามีความ เกลยี ดชังมากย่ิงขน้ึ มหาจำาเรญิ ยง่ิ คือพระองค์ผ้ทู รงสร้างบรรยากาศทถี่ ูกปกปอ้ งในชัน้ ฟ้าทั้งหลายและได้ทรงทำาให้ในน้ันมีตะเกียงท่ีส่องแสงสว่างไสวและดวง จันทรท์ มี่ แี สงนวล พระองคค์ อื ผู้ทรงทำาให้มกี ลางคืนและกลางวันตาม มาแทนกันและกนั เป็นสญั ญาณสาำ หรับบรรดาผ้ทู ใ่ี คร่ครวญและตอ้ งการ ท่ีจะขอบคณุ ปวงบ่าวทแ่ี ทจ้ ริงของพระผู้ทรงกรณุ าปรานคี ือบรรดาผูเ้ ดนิ อย่าง ถอ่ มตนบนหนา้ แผน่ ดิน ผู้ท่เี มือ่ พวกคนโง่เขลาป บิ ตั ิต่อเขาอยา่ งหยาบ หกวนั ในทีน่ ้ีหมายถึงหกวนั ของพระเจ้า ในภาษาของมนุษย์ มนั อาจเรยี กวา่ หกขัน้ ตอนหรือหกชว่ งเวลา การสรา้ งจกั รวาลในหกข้นั ตอน ชีใ้ ห้หน็ ว่ามนั ได้ถกู วางแผนมาเปน็ อย่างดี อะไรกต็ ามท่ีเกดิ ขึน้ โดยมีแผน และมีการจดั การเป็นพิเศษไมไ่ ด้มีข้ึนโดยปราศจากวตั ถุประสงค์
เกณ ์ตดั สนิ คาย พวกเขาก็กล่าววา่ สนั ตจิ งมีแดท่ ่าน และบรรดาผใู้ ช้เวลาในยาม กลางคืนกราบและยนื ต่อพระผอู้ ภิบาลของพวกเขา ผูก้ ล่าววา่ โอ้พระ ผอู้ ภบิ าลของเรา โปรดทรงช่วยเราให้พน้ จากการลงโทษของนรก เพราะ การลงโทษของมันคอื การทรมานอันรุนแรงย่ิง แทจ้ ริง มนั เปน็ ทีอ่ ยู่ และเป็นทพ่ี กั อนั ช่วั ชา้ พวกเขาคือบรรดาผูไ้ มใ่ ชจ้ า่ ยสุรยุ่ สุรา่ ยและ ไมข่ เ้ี หนยี ว แตด่ าำ เนนิ ทางสายกลางระหวา่ งทั้งสองน้ัน บรรดาผูไ้ ม่ วงิ วอนสิ่งเคารพสกั การะอ่ืนใดควบคูก่ ับพระเจา้ และไม่ า่ ชีวติ ทพ่ี ระเจา้ ไดท้ รงหา้ มไว้นอกจากเพอ่ื ความยุตธิ รรมและมิได้ทำาผิดประเวณี ใคร กต็ ามท่ีทาำ เช่นน้จี ะถูกลงโทษเพราะความบาป เขาจะไดร้ ับการลงโทษ เปน็ สองเทา่ ในวันแหง่ การฟ้ืนคืนชีพ และเขาจะอยใู่ นนัน้ อยา่ งอปั ยศ ยกเว้นผทู้ สี่ าำ นึกผดิ กลับตวั และศรทั ธาและกระทำาความดี เพราะหลงั จากน้นั พระเจ้าจะทรงเปล่ียนแปลงความชัว่ ของพวกเขาให้เปน็ ความดี และพระองค์เปน็ ผทู้ รงให้อภัย ผู้ทรงเมตตาเสมอ ผู้ใดสำานกึ ผดิ กลับ ตวั และกระทำาความดี เขาผู้น้นั ไดห้ นั กลับมายังพระเจ้าดว้ ยการสำานึกผิด อย่างแท้จรงิ และบรรดาผูท้ ไ่ี มเ่ ปน็ พยานเทจ็ และผู้ท่เี มอ่ื พวกเขาเดินผ่านเรอ่ื ง ไร้สาระ พวกเขาก็ผ่านไปอยา่ งคนมเี กยี รติ และบรรดาผู้ที่ไม่ทำาตน เหมือนคนหูหนวกและตาบอดต่อสัญญาณทั้งหลายของพระผู้อภิบาล ของพวกเขาเมื่อพวกเขาถกู เตือนให้นึกถึงสญั ญาณเหล่านน้ั 74 บรรดาผู้ วิงวอนว่า โอพ้ ระผูอ้ ภบิ าล โปรดประทานแกเ่ ราซึง่ คคู่ รองและลกู ๆที่จะ เป็นท่ีสขุ ตาแก่เรา และโปรดทาำ ให้เราเป็นแบบอยา่ งของผู้สาำ รวมตนจาก ความชว่ั ด้วยเถดิ 75 คนเหลา่ น้ีคอื ผูท้ จี่ ะถูกตอบแทนดว้ ยวิมานสำาหรับความอดทนของ พวกเขาซึ่งในนนั้ พวกเขาจะไดร้ ับการต้อนรบั ด้วยความเคารพ ความ มีเกยี รตแิ ละคาำ กลา่ วอำานวยพรใหไ้ ด้รบั ความสันติสขุ พวกเขาจะได้ พาำ นกั อยูใ่ นนน้ั ตลอดไป ช่างเป็นท่ีพักและท่อี ยู่อันประเสริ อยา่ งแทจ้ รงิ
อลั ชุอะรออ์ 77 (โอ้ มุ มั มัด) จงบอกพวกเขาวา่ พระผู้อภิบาลของ นั ไม่สนใจอะไร พวกท่านทัง้ ส้นิ ถา้ พวกท่านไม่วิงวอนตอ่ พระองค์ เพราะตอนน้ี พวกทา่ น ไดป้ ิเสธสัจธรรมแลว้ ไม่ชา้ พวกท่านก็จะไดร้ ับการลงโทษจากพระองค์ 26. กวี อัล-ชอุ ะรออ์ ด้วยพระนามของพระเจา้ ผู้ทรงกรุณาปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ ฏอ ซนี มีม นคี่ ือขอ้ ความของคมั ภีร์ท่ที าำ ใหส้ ่ิงตา่ งๆชัดเจน (โอม้ ุ ัมมัด) บางทเี จา้ อาจจะทำาลายตัวของเจ้าเองด้วยความทุกข์โศกเพราะการท่ีพวกเขาไม่ ศรทั ธา 4 ถ้าหากเราประสงค์ เรากส็ ามารถทีจ่ ะส่งสัญญาณหนึง่ จากฟาก ฟ้ามาปราก ต่อหน้าพวกเขาซึ่งจะทำาให้พวกเขาก้มคอยอมจำานนต่อมัน กไ็ ด้ 5 และเม่อื มีขอ้ ตกั เตอื นอะไรใหม่ๆจากพระผทู้ รงกรุณาปรานมี ายัง พวกเขา พวกเขากห็ ันห่างไปจากมัน ตอนน้ี พวกเขาไดป้ เิ สธสาสน์ แลว้ ในไม่ชา้ พวกเขาจะไดร้ ้คู วามจรงิ ของสิ่งท่ีพวกเขาได้เย้ยหยนั 7 พวกเขาไม่เคยมองดแู ผน่ ดนิ และสิง่ ตา่ งๆที่เปน็ ประโยชนม์ ากมาย หลายชนิดที่เราได้ทาำ ให้มันเตบิ โตขน้ึ มาในน้ันบา้ งเลยหรอื แนน่ อน ในน้นั มสี ญั ญาณหน่ึง แตพ่ วกเขาสว่ นมากไมศ่ รทั ธา แท้จริงแลว้ พระผู้ อภบิ าลของเจา้ เปน็ ผ้ทู รงอำานาจ ผู้ทรงเมตตา เม่ือตอนท่ีพระผู้อภิบาลของเจา้ ได้เรียกมูซาโดยกล่าวว่า จงไปยัง หมชู่ นท่ีทำาความผิด หมชู่ นของฟาโรห์ พวกเขาไม่กลวั พระเจ้ากระน้ัน หรอื มซู าไดต้ อบวา่ พระผอู้ ภิบาลของ นั นั กลวั วา่ พวกเขาจะ ป เิ สธ นั หวั อกของ นั อึดอดั และล้นิ ของ นั ไม่มีโวหารในการพดู ดงั
กวี น้ัน โปรดส่ง ารนู ไปดว้ ยเถดิ นอกจากน้แี ล้ว พวกเขายังกลา่ วหา นั ว่าเปน็ ผทู้ าำ ผดิ ด้วย ดังนน้ั นั กลัววา่ พวกเขาจะ ่า นั เสียก่อน พระเจา้ ทรงกลา่ วว่า ไมห่ รอก เจา้ ทงั้ สองจงไปพรอ้ มกบั สัญญาณ ของเรา เราจะอยู่กับเจา้ คอยฟงั (เสียงเรยี กของเจา้ ) เจ้าท้งั สองจง ไปหาฟาโรหแ์ ละบอกวา่ เราเป็นศาสนทตู ของพระผู้อภิบาลแห่งสากล โลก ขอให้ทา่ นปล่อยพวกลกู หลานอิสรออีลไปกับเราเถิด ฟาโรห์ ไดก้ ล่าววา่ เรามิได้เลย้ี งดูเจา้ มาต้ังแต่เดก็ ในบา้ นของเราดอกหรือ เจา้ อาศัยอยู่กบั เรามาเป็นเวลาหลายปี แลว้ เจ้าก็มาทาำ สง่ิ ท่เี จา้ ไดท้ าำ ไป แล้ว เจา้ น่เี ปน็ ผเู้ นรคุณ มซู าได้กลา่ ววา่ ันได้ทำาไปเม่อื ตอน ันพล้งั ผดิ หลงั จาก นั้น ันไดห้ นไี ปจากทา่ นเพราะความกลัว แล้วพระผอู้ ภบิ าลของ ัน ได้ประทานวิทยปญั ญาและความรแู้ ก่ นั และได้ทรงทำาให้ นั เปน็ หนงึ่ ในบรรดาศาสนทตู สำาหรับความดีงามท่ที ่านเอ่ยเตือน นั น้ัน ความ จริงแล้วก็เพราะท่านได้ทำาให้พวกลูกหลานอิสรออีลต้องตกเป็นทาส ฟาโรหไ์ ด้กล่าวว่า พระผูอ้ ภิบาลแห่งสากลโลกคืออะไร มูซาตอบ วา่ พระผ้อู ภบิ าลแหง่ ชน้ั ฟา้ ทั้งหลายและแผ่นดินและท่อี ย่ใู นระหวา่ ง ทั้งสอง ถา้ หากทา่ นจะเช่ือ ฟาโรหไ์ ด้ถามบรรดาผูอ้ ยู่รอบๆเขา วา่ พวกเจา้ ไดย้ ินไหม มูซากลา่ ววา่ พระผ้อู ภบิ าลของพวกทา่ น และบรรพบรุ ษุ ของพวกท่านดว้ ยเชน่ กัน ฟาโรหก์ ลา่ ววา่ ศาสนทตู ของพวกเจ้าทถ่ี กู สง่ มายงั พวกเจา้ นี้เปน็ คนบ้าแนๆ่ มซู ากลา่ วว่า (พระองค์คือ)พระผู้อภิบาลแห่งตะวันออกและตะวันตกและทุกสิ่งท่ีอยู่ ในระหว่างท้ังสองนี้ ถา้ หากพวกท่านเพียงแตท่ ำาความเขา้ ใจ ฟาโรห์ กล่าววา่ ถ้าหากเจ้าเอาผูใ้ ดอ่ืนอกไปจาก นั เป็นที่เคารพสักการะแล้ว นั จะใหเ้ จ้าได้เขา้ ไปอยูใ่ นคุก มซู าจงึ กล่าววา่ แม้ นั จะนาำ เอาสงิ่ ท่ี ชัดแจง้ มายืนยันแกท่ ่านแลว้ กระนั้นหรอื ฟาโรหต์ อบวา่ นำามาแสดง สิ ถ้าหากเจ้าพูดจริง ดังน้ัน มซู าจงึ ได้โยนไมเ้ ท้าของเขาลงไปบนพ้ืน
อลั ชอุ ะรออ์ ทนั ใดน้ัน มันกก็ ลายเปน็ งใู หญท่ ันที หลังจากนัน้ เขาไดด้ ึงมอื ของเขา ออกมา และมนั ปราก เปน็ สีขาว(สวา่ ง)แกผ่ เู้ ้ามอง ฟาโรหไ์ ดก้ ล่าว แกพ่ วกขุนนางทอี่ ย่รู อบๆเขาวา่ คนผ้นู ตี้ ้องเปน็ นักมายากลผมู้ ี ีมือ อย่างแน่นอน เขาตอ้ งการขบั ไล่พวกเจ้าออกจากแผน่ ดินของพวกเจ้า โดยการใช้มายากลของเขา ทีนีพ้ วกเจา้ จะทาำ อยา่ งไร พวกเขากล่าววา่ จงหนว่ งเหนยี่ วเขาและพ่ีชายของเขาไว้สักพกั หนึ่งกอ่ นและจงส่งขา่ วไปยงั เมอื งตา่ งๆ เพ่อื เรยี กนักมายากลทีม่ ี มี อื ทุทกคนมายงั ทา่ น ดงั นน้ั นกั มายากลท้งั หลายจงึ ไดม้ าชมุ นุมกนั ใน วันและเวลาท่ีไดถ้ ูกนดั หมายไว้ และผคู้ นได้ถูกถามว่า พวกเจา้ จะมา รว่ มชมุ นมุ ด้วยหรอื ไม่ เพอื่ ที่เราจะได้ป บิ ตั ิตามพวกนักมายากลถา้ หากพวกเขาเป็นผู้ชนะ เม่อื พวกนักมายากลมาถงึ พวกเขาไดถ้ าม ฟาโรห์ว่า เราจะได้รบั รางวลั ไหมถ้าหากเราเปน็ า่ ยชนะ เขาตอบ ว่า แนน่ อน แล้วพวกเจ้าจะได้อย่ใู นหมู่ผใู้ กล้ชดิ ข้าด้วย มูซาไดก้ ล่าวแกน่ กั มายากลว่า จงโยนสิง่ ท่พี วกทา่ นต้องการโยน ลงมา 44 ดงั นัน้ พวกเขาจงึ ไดโ้ ยนเชอื กและไมเ้ ท้าของพวกเขาลงไปบน พน้ื และกล่าวว่า ด้วยเกยี รตขิ องฟาโรห์ เราจะชนะอย่างแน่นอน 45 ดงั นัน้ มซู าได้โยนไมเ้ ทา้ ของเขาลงไปบนพืน้ และมนั ไดเ้ ร่มิ กลืนสงิ่ ที่พวก เขาทำาลวงขึน้ มา เมอ่ื เห็นเช่นน้นั พวกนกั มายากลไดก้ ้มลงกราบ 47 และรอ้ งออกมาว่า เราศรทั ธาในพระผูอ้ ภบิ าลแห่งสากลโลก พระผู้ อภิบาลของมซู าและ ารนู ฟาโรห์ได้กล่าววา่ พวกเจา้ ศรัทธาในตวั เขาก่อนที่ขา้ อนุญาตพวก เจา้ กระน้นั หรือ เขาตอ้ งเปน็ หวั หนา้ พวกเจ้าท่สี อนมายากลให้พวกเจา้ อย่างแนน่ อน ดีละ ในไมช่ า้ พวกเจ้าจะไดร้ ู้ ข้าจะตดั แขนขาของพวก เจา้ สลบั กนั และจะเอาพวกเจา้ ทง้ั หมดไปตรงึ กางเขนให้ตาย พวกเขา ตอบวา่ เราไมส่ นใจ เราจะกลับไปยงั พระผ้อู ภิบาลของเรา เราหวัง
กวี ว่าพระผู้อภิบาลของเราจะทรงอภัยเราในความผิดของเราเพราะเราเป็น พวกแรกของบรรดาผู้ศรัทธา และเราไดด้ ลใจมูซาวา่ จงออกเดนิ ทางพร้อมกบั บา่ วของ นั ใน ตอนกลางคนื เพราะเจ้าจะถกู ตดิ ตามอยา่ งแน่นอน ดังนน้ั ฟาโรห์ จึงได้ส่งคนประกาศข่าวไปยังเมืองต่างๆ(เพื่อระดมมวลชนโดยกล่าวว่า) 54 คนพวกนีม้ ีแคเ่ พียงหยิบมอื 55 และมาย่วั ยุเราใหเ้ กิดโทสะ แตเ่ รา เปน็ พวกท่มี มี ากกว่าและเตรียมตัวพรอ้ มอยู่เสมอ 57 ดงั นั้น เราจงึ ให้ พวกเขาออกมาจากสวนและบ่อน้ำาของพวกเขา และทรัพย์สมบัตแิ ละท่ี อยูอ่ าศัยอนั หรูหราของพวกเขา และเราได้ทาำ ให้ลูกหลานอสิ รออีลเปน็ ผู้สืบทอดความอดุ มสมบรู ณ์เหลา่ น้ี ในตอนเช้า ฟาโรห์และคนของเขาได้ออกตดิ ตามพวกเขา แล้ว เมื่อทงั้ สอง ่ายตา่ งเหน็ กัน พวกท่ีติดตามมซู าได้รอ้ งออกมาว่า เรา ถูกตามทันอยา่ งแนน่ อน มซู ากลา่ วว่า ไม่มวี นั หรอก แท้จรงิ พระผู้ อภบิ าลของ นั ทรงอยู่กบั ัน พระองคจ์ ะทรงนาำ ทาง นั แลว้ เราไดด้ ล ใจมูซาใหฟ้ าดทะเลดว้ ยไม้เท้าของเขา ทันใดน้นั ทะเลก็แยกจากกนั และ แตล่ ะสว่ นเหมอื นภูเขาสงู ใหญ่ ในขณะเดยี วกนั เราไดน้ าำ อกี พวกหนง่ึ มายงั สถานทเี่ ดียวกนั นน้ั และเราได้ชว่ ยมูซาและคนของเขาทัง้ หมด ใหป้ ลอดภัย แล้วเราไดใ้ ห้อกี พวกหนง่ึ จมนำา้ ตาย แทจ้ รงิ ในนน้ั มี สัญญาณหน่ึง แต่คนเหลา่ น้สี ่วนมากไมศ่ รัทธา แท้จริง พระผ้อู ภบิ าล ของเจา้ เป็นผู้ทรงอาำ นาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ จงบอกพวกเขาถงึ เร่ืองราวของอิบรอ มี เมื่อเขาถามบิดาของ เขาและผู้คนของเขาวา่ อะไรกันน้ที พี่ วกทา่ นเคารพบชู า พวกเขา ตอบว่า นี่คอื รูปปัน้ ท่ีเราเคารพบชู าและยดึ มั่นต่อสง่ิ เหล่าน้ี อิบรอ มี ถามวา่ พวกมันได้ยนิ พวกทา่ นไหมเมอ่ื พวกทา่ นเรยี กพวกมนั พวก มันชว่ ยหรือทำาร้ายพวกท่านไดไ้ หม 74 พวกเขาตอบว่า ไม่ แตเ่ ราพบ วา่ บรรพบุรษุ ของเราทำาเช่นนีก้ นั มา
อัล ชอุ ะรออ์ 75 ดังน้นั อบิ รอ มี จงึ ได้กล่าวว่า พวกทา่ นไมเ่ คยคดิ ถงึ ส่ิงที่พวกทา่ น เคารพบชู าเลยหรือ ท้ังพวกท่านและบรรพบุรุษของพวกท่าน 77 พวก มนั ท้ังหมดเป็นศตั รตู ่อ นั ยกเวน้ พระผอู้ ภบิ าลแห่งสากลโลก ผู้ทรง สร้าง ัน พระองค์คือผทู้ รงนำาทาง ัน ผู้ทรงให้ นั ไดก้ นิ และได้ดื่ม ผูท้ รงบำาบัดรกั ษา นั เมือ่ ันปว่ ย ผทู้ รงทำาให้ นั ตาย แลว้ ทรงทำาให้ ันมชี วี ติ อีก และผทู้ ่ี ันหวังว่าจะทรงใหอ้ ภยั ความผิดพลาดของ ันใน วนั แห่งการตดั สนิ โอพ้ ระผูอ้ ภบิ าลของ ัน โปรดประทานความรแู้ ละวิทยปญั ญาแก่ ันและรวม นั ไว้กับบรรดาผู้มีคณุ ธรรม โปรดทำาให้ ันเป็นทร่ี จู้ กั กันดี ในหมูช่ นรนุ่ หลงั และโปรดรวม นั ไวใ้ นหมู่ผูร้ บั สบื ทอดสวนสวรรค์อัน ร่นื รมย์ และโปรดทรงอภัยใหแ้ กบ่ ดิ าของ นั ด้วยเถิด เพราะท่านเป็น หนงึ่ ในบรรดาผู้หลงผดิ และโปรดอยา่ ได้ทาำ ให้ นั ไดร้ บั ความอปั ยศ ในวนั ทท่ี กุ คนไดถ้ ูกทาำ ให้ฟ้ืนคนื ชพี อีกครั้งหน่ึง วนั ทที่ รัพยส์ นิ และ ลกู ๆจะไม่เป็นประโยชน์แกผ่ ใู้ ด นอกจากผทู้ ม่ี าอย่ตู ่อหน้าพระเจ้าดว้ ย หวั ใจท่สี งบ เมื่อสวรรคจ์ ะถกู นาำ มาใกลบ้ รรดาผู้เกรงกลวั พระเจ้า และนรกจะ ถูกนาำ มาเปิดเผยให้แก่ผูห้ ลงผดิ ได้เหน็ พวกเขาจะถกู ถามว่า ไหนเล่า ส่ิงท่ีสูเจ้าเคารพสักการะ นอกไปจากพระเจา้ พวกมันช่วยอะไรสเู จ้า หรอื แมแ้ ต่ตัวมนั เองไดไ้ หม แล้วพวกมันและผ้หู ลงผดิ จะถูกกล้ิงลง ไปในนรกทับถมกนั รวมทัง้ ไพรพ่ ลของซาตานทั้งหมดด้วย ในนน้ั พวกเขาจะถกเถียงกนั และพวกเขาจะกลา่ วว่า เราหลงผดิ ไปจรงิ ๆ เมือ่ เราได้ถือวา่ พวกเจ้าเทา่ เทยี มกบั พระผู้อภบิ าลแห่งสากลโลก ไมม่ ีใครนอกจากคนทำาผิดทที่ ำาใหพ้ วกเราหลงทาง ตอนน้ี เราไม่มี ผู้ที่จะขอไถ่โทษให้ และไม่มีเพื่อนแทด้ ว้ ย ถ้าเราได้มีโอกาสกลับ ไป(ยังโลก)อกี เราจะเปน็ ผศู้ รทั ธา แท้จรงิ ในนั้นมีสัญญาณหนงึ่ แต่
กวี สว่ นใหญ่ของคนเหล่านี้ไม่เชอ่ื แท้จริง พระผอู้ ภิบาลของเจ้าเปน็ ผ้ทู รง อาำ นาจ ผ้ทู รงเมตตาเสมอ ผู้คนของนู ไฺ ด้ป ิเสธบรรดาศาสนทตู เมือ่ พี่น้องคนหน่งึ ของ พวกเขาคือนู ฺได้กล่าวแกพ่ วกเขาวา่ พวกท่านไมก่ ลวั พระเจ้ากนั บา้ ง หรือ นั คือศาสนทตู ผู้ซ่ือสัตย์คนหน่งึ ซึง่ มายงั พวกท่าน ดงั นนั้ จงเกรงกลวั พระเจ้าและเชื่อฟัง นั ันมไิ ด้ขอสิ่งตอบแทนใดๆสาำ หรับ หน้าท่ีนี้ เพราะส่งิ ตอบแทนของ นั น้ันอยทู่ พี่ ระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก ดังนนั้ จงเกรงกลวั พระเจ้าและเชอื่ ฟัง ัน พวกเขากล่าววา่ จะ ใหพ้ วกเราเชอื่ ทา่ นอย่างนั้นหรือ ในเม่อื ผปู้ ิบตั ิตามท่านมีแต่คนชัน้ ตำ่า นู ไฺ ดก้ ลา่ ววา่ ันไม่รใู้ นเรอ่ื งพวกเขา พระผอู้ ภิบาลของ นั เท่าน้ันทส่ี ามารถนาำ พวกเขามาสู่การชาำ ระบัญชี พวกท่านนา่ จะเขา้ ใจ บา้ ง นั จะไมข่ บั ไลผ่ ศู้ รัทธาคนใด ันเปน็ แคเ่ พียงผูต้ กั เตือน พวกเขากล่าววา่ นู ฺ ถา้ หากท่านไมห่ ยดุ ยง้ั เรอ่ื งน้ี ทา่ นจะถกู ขว้างด้วยหนิ นู จฺ งึ กลา่ วว่า โอ้พระผ้อู ภบิ าลของ นั ผู้คนของ นั ป เิ สธ ัน ดงั นัน้ ขอพระองคไ์ ด้โปรดตัดสินเรื่องระหวา่ ง ันกับพวก เขา และไดโ้ ปรดชว่ ย นั และบรรดาผ้ศู รัทธาท่ีรว่ มกับ ันใหป้ ลอดภยั ดว้ ย เถดิ ดงั นั้น เราไดช้ ่วยเขาและผทู้ อี่ ยกู่ บั เขาไวใ้ นเรือใหญ่ทีบ่ รรทกุ ไว้ จนเพียบ และหลงั จากน้ันไดท้ ำาให้พวกท่ีเหลอื จมนำา้ ตาย แทจ้ รงิ ในน้นั มีสญั ญาณหนงึ่ แตส่ ว่ นใหญข่ องพวกเขาไม่เช่ือ แท้จรงิ พระผู้ อภิบาลของเจ้าเป็นผทู้ รงอำานาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ พวกอาดก็ป เิ สธบรรดาศาสนทตู จงนึกถงึ เมอ่ื ตอนที่พีน่ ้อง ของพวกเขา คอื ูด ไดก้ ลา่ วแก่พวกเขาวา่ พวกทา่ นไม่กลัวพระเจา้ หรือ ันคือศาสนทตู ผู้ซ่อื สัตยค์ นหนึง่ ซง่ึ มายังพวกท่าน จงเกรง กลัวพระเจา้ และจงเชอ่ื ฟงั ัน ันมิไดห้ วงั ส่ิงตอบแทนใดๆสำาหรบั หน้าท่นี ี้ เพราะสง่ิ ตอบแทนของ ันนนั้ อยู่ทีพ่ ระผู้อภบิ าลแหง่ สากลโลก อะไรกัน พวกท่านสร้างอนสุ รณ์ไวบ้ นที่สูงๆเพียงเพื่อความสขุ เทา่ น้นั
อลั ชอุ ะรออ์ หรอื และพวกทา่ นสรา้ งปราสาทใหญร่ าวกบั พวกทา่ นจะมีชีวติ ตลอด ไป เมือ่ พวกท่านจับกมุ ผใู้ ด พวกทา่ นก็ทาำ ราวกับเปน็ พวกทรราช ดังน้ัน จงเกรงกลัวพระเจ้าและจงเชือ่ ฟงั นั จงเกรงกลัวพระองค์ ผู้ประทานแก่ท่านทกุ สิ่งท่ีพวกท่านรูอ้ ยู่ พระองคท์ รงประทานปศุสตั ว์ และลกู ๆแกพ่ วกทา่ น และสวนมากมายพรอ้ มท้งั ตานำ้าหลายแห่ง นั กลวั การลงโทษแหง่ วันอนั นา่ สะพรึงกลวั แทนพวกท่านเหลือเกิน พวกเขาตอบว่า มนั ไมเ่ ห็นแตกตา่ งอะไรสำาหรับเราไม่วา่ ท่านจะ ตกั เตือนเราหรอื ไม่ นมี่ ใิ ช่อะไรนอกไปจากเร่อื งทเี่ คยพูดกนั มานาน แล้ว และเราไมม่ ีวนั ท่จี ะถูกลงโทษเดด็ ขาด ดังนน้ั เมอ่ื พวกเขา ป เิ สธเขา เราจงึ ไดท้ ำาลายพวกเขา แทจ้ รงิ ในนัน้ มสี ัญญาณหนึง่ แต่ พวกเขาสว่ นใหญไ่ ม่ศรทั ธา แท้จรงิ พระผูอ้ ภิบาลของเจา้ นนั้ เปน็ ผ้ทู รงอำานาจ ผู้ทรงเมตตาเสมอ พวกษะมดู ได้ป ิเสธบรรดาศาสนทูต เมอ่ื ตอนท่พี ีน่ ้องคน หนึ่งของพวกเขา คอื ซอลิ ฺไดก้ ลา่ วแกพ่ วกเขาวา่ พวกท่านไมก่ ลวั พระเจ้าหรอื ันเป็นศาสนทูตที่ซอื่ สัตย์ไว้ใจได้สำาหรบั พวกทา่ น ดังนน้ั จงเกรงกลัวพระเจ้าและจงเช่ือฟัง ัน ันมไิ ด้ขอส่งิ ตอบ แทนใดๆจากพวกทา่ นในการทาำ หน้าทน่ี ้ี เพราะรางวัลของ นั นั้นอย่ทู ่ี พระผอู้ ภิบาลแห่งสากลโลก พวกท่านคิดหรือวา่ พวกทา่ นจะถูกทง้ิ ไว้ ใหป้ ลอดภยั ตลอดกาล ในทา่ มกลางสวนและน้ำาพุ และในไรน่ าและ ต้นอนิ ทผลมั ทอ่ี อกผลจนก่ิงยอ้ ย และพวกทา่ นสกดั ภเู ขาเป็นบา้ นและ พวกทา่ นภูมิใจในความสามารถของพวกท่าน ดงั น้นั จงเกรงกลวั พระเจา้ และจงเช่อื ฟงั นั และจงอยา่ เชือ่ ฟังบรรดาผู้ ่า ืน บรรดา ผทู้ แ่ี พร่ความเสยี หายในแผน่ ดนิ และไมไ่ ดท้ ำาใหส้ ่งิ ใดดขี น้ึ พวกเขาตอบว่า แท้จรงิ ทา่ นเป็นเพียงคนถกู คาถาอาคม ทา่ น เปน็ เพยี งคนธรรมดาเหมอื นกบั เรา ดังน้ัน จงนาำ เอาสญั ญาณหนง่ึ มาถ้า หากว่าท่านพูดความจรงิ ซอลิ กฺ ลา่ ววา่ นคี่ อื อู ตัวเมยี จงให้มันดื่ม
กวี นา้ำ วันหนึง่ และอีกวนั หน่งึ พวกทา่ นทง้ั หมดจงึ คอ่ ยดมื่ จงอยา่ ทำารา้ ย มัน มิเชน่ นน้ั แล้ว พวกทา่ นจะได้รบั การลงโทษแหง่ วันอันน่าสะพรึงกลัว แตก่ ระนัน้ พวกเขาได้ตดั ขามนั จนถึงแกช่ ีวิต ดงั นั้น พวกเขาจงึ ได้ กลายเปน็ ผูท้ ่ตี ้องเสียใจ หลังจากน้นั พวกเขาได้ถกู ลงโทษ แท้จริง ในน้ันมีสัญญาณหนง่ึ แตค่ นเหล่านี้สว่ นใหญ่ไม่ศรทั ธา แท้จรงิ พระผู้ อภบิ าลของเจ้าเปน็ ผู้ทรงอาำ นาจ ผ้ทู รงเมตตาเสมอ หม่ชู นของลู ก็ป ิเสธบรรดาศาสนทูต เม่อื พ่ีน้องคนหนึ่งของ พวกเขาคือลู ไดก้ ล่าวแก่พวกเขาว่า พวกท่านไม่กลัวพระเจ้าหรือ แท้จริง ันเป็นศาสนทตู ที่ซ่ือสัตย์ไวใ้ จไดย้ ังพวกท่าน ดงั นนั้ จง เกรงกลัวพระเจ้าและเชื่อฟัง ัน นั มิไดข้ อส่ิงตอบแทนใดๆจากพวก ท่านในการทาำ หน้าที่นี้ เพราะรางวลั ของ นั อยทู่ ี่พระผู้อภบิ าลแหง่ สากล โลก พวกทา่ นเขา้ หาผู้ชายจากทีม่ ีอยู่ในโลกท้งั หมดน้ี และทงิ้ ภรรยาของพวกท่านซ่ึงพระผู้อภิบาลของพวกท่านได้ทรงสร้างไว้สำาหรับ พวกท่านกระนนั้ หรอื พวกทา่ นน่ีเปน็ ผู้ ่า นื ทุกอยา่ ง พวกเขากลา่ วว่า น่ลี ู ถา้ ท่านไม่หยดุ ยงั้ ทา่ นจะถกู ขับไลอ่ อกไป จากเมืองของพวกเรา เขากลา่ ววา่ นั ขยะแขยงการกระทำาของพวก ท่านจริงๆ โอ้พระผอู้ ภบิ าล โปรดทรงช่วย นั และครอบครวั ของ นั ใหพ้ ้นจากความชวั่ ของพวกเขาด้วยเถิด เราได้ช่วยเขาและคนของ เขาท้ังหมดใหป้ ลอดภัย ยกเว้นหญงิ แก่คนหนงึ่ ทีอ่ ย่ใู นหม่ผู ้อู ยขู่ ้าง หลัง หลังจากน้ัน เราได้ทาำ ลายคนอืน่ ทเ่ี หลือทัง้ หมด และเราได้ หล่ัง น(แห่งการทำาลาย)อันน่าสะพรึงกลัวลงมาบนหมู่คนที่ถูกตักเตือน แท้จรงิ ในน้นั มสี ญั ญาณหนึง่ แต่พวกเขาส่วนใหญ่ไมศ่ รทั ธา พระ ผูอ้ ภิบาลของเจ้าเปน็ ผทู้ รงอาำ นาจ ผูท้ รงเมตตาเสมอ ผอู้ าศัยอยูใ่ นปา่ ก็ป เิ สธบรรดาศาสนทตู เช่นกัน เม่ือตอนท่ชี ุ อยั บไ์ ด้กลา่ วแก่พวกเขาว่า พวกท่านไมก่ ลัวพระเจ้าหรอื ันเป็น ศาสนทูตทซ่ี ื่อสัตย์เช่อื ถอื ไดย้ งั พวกท่าน ดงั นัน้ จงเกรงกลวั พระเจา้
อัล ชอุ ะรออ์ และเชอ่ื ฟงั ัน ันมิไดร้ ้องขอสง่ิ ตอบแทนใดๆจากพวกทา่ นสำาหรับ การทาำ หนา้ ที่นี้ เพราะรางวลั ของ ันอย่ทู ีพ่ ระผู้อภิบาลแหง่ สากลโลก จงชงั่ ตวงให้เต็มจาำ นวนและจงอยา่ ให้คนอ่ืนนอ้ ยกวา่ สิ่งทเ่ี ขาจะตอ้ ง ไดร้ บั จงชง่ั ด้วยตาชง่ั ท่ีเทีย่ งตรง และจงอย่าโกงสงิ่ ตา่ งๆของพวก เขาและจงอย่าแพร่ความเสียหายในแผ่นดิน จงเกรงกลัวผทู้ รงสร้าง พวกท่านและหมชู่ นก่อนหนา้ พวกท่าน พวกเขากลา่ วว่า ท่านถูกคาถาอาคมแล้ว ท่านเป็นเพียง มนษุ ย์คนหน่งึ เหมอื นกับพวกเรา และเราถอื ว่าทา่ นเป็นผ้โู กหกคนหนงึ่ ดงั น้ัน ถา้ หากท่านพดู จรงิ จงทำาให้สว่ นตา่ งๆของท้องฟา้ ตกลงมาใส่ เราซิ ชุอัยบ์ไดก้ ลา่ วว่า พระผอู้ ภบิ าลของ นั ทรงรู้ดถี งึ สิ่งท่ีพวกทา่ น กาำ ลังทำาอยู่ พวกเขาถอื ว่าเขาโกหก ในท่สี ดุ การลงโทษแหง่ วันอนั มืดมนก็ได้ทาำ ลายพวกเขา มนั เป็นการลงโทษแห่งวนั อนั น่าสะพรึงกลัว แท้จริง ในนน้ั มีสญั ญาณหนึง่ แตค่ นส่วนใหญ่ไมศ่ รทั ธา พระผู้ อภบิ าลของเจ้าเป็นผูท้ รงอำานาจ ผทู้ รงเมตตาเสมอ แท้จรงิ นีค่ อื ส่งิ ทถ่ี กู ประทานลงมาจากพระผู้อภิบาลแห่งสากลโลก วิญญาณทซ่ี ่ือสตั ยไ์ ด้นำามันลงมา ยงั หวั ใจของเจ้าเพ่อื ทเี่ จา้ จะได้ เป็นหนึ่งในบรรดาผู้ตกั เตอื น ดว้ ยภาษาอาหรับท่ชี ัดเจนเข้าใจง่าย และมันได้ถูกกลา่ วไว้ในคมั ภรี ์ก่อนๆด้วยเชน่ กนั มันยังไมเ่ ปน็ หลัก านเพียงพอสำาหรับพวกเขาอีกหรือที่บรรดาผู้รู้ในหมู่ลูกหลานอิสรอ อีลเคยรู้เร่ืองนมี้ ากอ่ น(วา่ เป็นความจริง) ถา้ หากเราประทานมันแกค่ นทม่ี ใิ ชอ่ าหรับ แล้วเขาอ่านมนั ต่อ หนา้ พวกเขา พวกเขากย็ งั คงไม่ศรัทธามัน ดงั นน้ั เราจงึ ทำาใหก้ าร ป เิ สธสัจธรรมเข้าไปในหัวใจของบรรดาผทู้ าำ บาป พวกเขาจะไม่ ศรทั ธาจนกวา่ พวกเขาจะเห็นการลงโทษอนั เจ็บปวด มันจะเกดิ ขึ้นกับ พวกเขาอยา่ ง ับพลนั โดยที่พวกเขาไมร่ ู้ตวั แลว้ พวกเขาจะกลา่ วว่า ให้เรามเี วลาแกต้ วั บ้างไดไ้ หม
กวี คนเหลา่ นี้เร่งเร้าให้เรารีบลงโทษกระนัน้ หรอื ลองคิดดสู ิวา่ ถา้ เราผอ่ นผนั เวลาใหพ้ วกเขามชี วี ิตอยา่ งมีความสุขเปน็ ปีๆ แลว้ การ ลงโทษท่ถี ูกสญั ญาไว้เกิดขึ้นกบั พวกเขา ส่งิ ต่างๆท่พี วกเขาไดร้ ับนั้น จะมปี ระโยชน์อะไรแก่พวกเขา เราไม่เคยทาำ ลายเมืองใดยกเว้นแต่ เมอื งนั้นมผี ตู้ ักเตอื นแลว้ ใน านะเปน็ สิ่งตกั เตือนจากเรา และเรามิใช่ ผอู้ ธรรม พวกซาตานมิได้นาำ คัมภีร์กรุ อานลงมา และงานนกี้ ไ็ ม่สม กบั พวกมนั และพวกมนั ก็ไมส่ ามารถทาำ ได้ แทจ้ ริงแล้ว พวกมนั ไดถ้ ูก กดี กันใหห้ ่างออกไปจากการไดย้ ิน ดงั นน้ั (โอ้มุ มั มดั ) จงอย่าวิงวอนส่ิงเคารพบชู าอน่ื ใดนอกไปจาก พระเจา้ มิ ะนน้ั เจ้าจะถูกรวมอยใู่ นหมผู่ ูถ้ กู ลงโทษด้วย จงเตอื นญาติ ใกล้ชิดของเจ้า และจงอ่อนโยนตอ่ บรรดาผู้ศรทั ธาทีป่ บิ ัติตามเจา้ แต่ถ้าหากพวกเขาไมเ่ ช่ือฟงั จงบอกพวกเขาว่า ันไม่รับผิดชอบ ในสิ่งท่พี วกทา่ นทำา จงวางใจในพระผู้ทรงอาำ นาจ ผทู้ รงเมตตาเสมอ ผทู้ รงเห็นเจ้าในขณะทเี่ จา้ ลกุ ขนึ้ และเมือ่ เจา้ เคลื่อนไหวในหมู่ผู้ กม้ กราบ แท้จรงิ พระองคค์ อื ผ้ทู รงไดย้ ิน ผทู้ รงรอบรู้ (โอผ้ คู้ นท้ังหลาย) จะให้ ันบอกสเู จา้ ไหมว่าพวกซาตานลงมายงั ผ้ใู ด พวกมันลงมายังคนโกหกที่ทำาบาปทุกคน ท่ีถูกพวกมัน กระซิบใสห่ ู และส่วนมากของพวกมันเป็นผู้โกหก สาำ หรบั พวกกวนี น้ั มแี ต่คนผิดเทา่ นน้ั ทป่ี ิบตั ติ ามพวกเขา สูเจ้าไมเ่ หน็ หรือวา่ พวกเขา เรร่ ่อนไปอย่างไร้จดุ หมายในทุกหุบเขา และพวกเขาพูดในสงิ่ ทพี่ วก เขาเองไม่ทาำ นอกจากบรรดาผู้ศรทั ธาและกระทาำ ความดแี ละระลกึ ถงึ พระเจา้ เป็นอยา่ งมาก และป้องกันตนเองเม่ือพวกเขาถูกกดขี่ขม่ เหง ใน ไม่ช้า บรรดาผู้ทำาความผิดจะได้รวู้ ่าการลงโทษอะไรท่กี ำาลงั รอพวกเขา อยู่
อัล นมั ล์ 27. มด อัล-นมั ล์ ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผูท้ รงกรุณาปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ ฏอ ซนี เหลา่ นค้ี ือขอ้ ความจากกรุ อานคมั ภรี ท์ ีท่ าำ ให้ส่ิงต่างๆชัดเจน มันเปน็ ทาง นำาและขา่ วดีสาำ หรับบรรดาผู้ศรัทธา ผู้ซึง่ ดำารงนมาซและจ่ายซะกาต และพวกเขาคือผเู้ ชือ่ ม่ันในโลกหนา้ 4 เราไดท้ าำ ให้การงานของบรรดาผู้ ไม่ศรัทธาในโลกหนา้ เปน็ ที่ดูดีแกพ่ วกเขา ดังนัน้ พวกเขาจึงหลงออกไป อยา่ มืดบอด 5 พวกเขาคือผูท้ ่จี ะได้รับการลงโทษอนั ช่ัวชา้ และในโลก หนา้ พวกเขาเปน็ ผู้ขาดทุนอย่างยบั เยินทส่ี ดุ (โอม้ ุ มั มัด) เจา้ เปน็ ผไู้ ด้ รับอลั กุรอานี้จากพระผทู้ รงปรชี าญาณ ผทู้ รงรอบรู้ 7 จงบอกพวกเขาถึงเรื่องราวของมูซาผู้กลา่ วกับคนในครอบครวั ของ เขาว่า ันเหน็ ไฟ ันจะนำาข่าวจากทนี่ ั่นมาใหพ้ วกเจ้าหรืออาจจะนำาไฟ มาสกั ดุ้นหน่ึงเพ่อื พวกเจ้าจะได้อบอนุ่ ร่างกาย เมื่อเขามาถึงทีน่ ่ัน มี เสียงกล่าวออกมาวา่ ความจำาเริญจงมีแดผ่ ทู้ อ่ี ยใู่ กล้ไฟนีแ้ ละผูท้ ีอ่ ยรู่ อบ มนั มหาบริสทุ ธย์ิ ิ่งคือพระเจ้าพระผ้อู ภบิ าลแหง่ สากลโลก มซู าเอย แท้จริง นั คือพระเจ้าผู้ทรงอาำ นาจ ผู้ทรงปรีชาญาณ จง โยนไม้เท้าของเจ้า ทันทที ่ีมูซาเหน็ ไมเ้ ทา้ เคลื่อนไหวคล้ายงู เขาได้หัน หนที นั ทโี ดยไมห่ ันกลบั มามอง มซู าเอย จงอย่ากลัว บรรดาศาสนทตู นัน้ ไมร่ สู้ กึ กลัวเมอื่ อยู่ตอ่ หนา้ นั สว่ นคนทท่ี ำาผดิ และทำาความดีหลงั จากความชว่ั น้ันแลว้ ันเป็นผูท้ รงใหอ้ ภัย ผทู้ รงเมตตาเสมอ ตอน น้ี จงสอดมอื ของเจ้าเข้าไปในอกเสื้อของเจา้ มันจะออกมาขาวสวา่ งโดย ไมม่ คี วามเจบ็ ปวดใดๆ นเ่ี ป็นหน่ึงในเกา้ สญั ญาณสำาหรบั ฟาโรห์และผู้คน ของเขา แทจ้ รงิ พวกเขาเป็นหม่ชู นท่ี า่ ืน แต่เม่อื สญั ญาณของเรา
มด ปราก ต่อหน้าคนเหล่าน้นั อยา่ งชดั เจนแล้ว พวกเขาก็กล่าวว่า นค่ี ือไสย ศาสตรช์ ดั ๆ พวกเขาป ิเสธสัญญาณเหล่านน้ั อยา่ งไมเ่ ปน็ ธรรมและ เย่อหยิง่ ทง้ั ๆท่ใี จของพวกเขายอมรับมัน ดังน้นั จงดวู า่ ชะตากรรมของผู้ ก่อความเสยี หายจะเป็นเชน่ ใด เราได้ประทานความรแู้ กด่ าวดู และสลุ ยั มาน และเขาท้ังสองกล่าว วา่ บรรดาการสรรเสรญิ เปน็ ของพระเจ้าผูป้ ระทานความโปรดปรานแก่ เราเหนือกวา่ บา่ วผ้ศู รัทธาหลายคนของพระองค์ สลุ ยั มานไดส้ บื ต่อ จากดาวูดและเขาไดก้ ล่าวว่า ผคู้ นท้งั หลาย เราได้ถกู สอนให้รู้จักการพดู ของนก และเราไดร้ ับสงิ่ ดที ุกสิ่ง แท้จริง น่คี อื ความโปรดปรานอันยง่ิ ใหญ่ ของพระเจ้า ไพรพ่ ลของญนิ และมนุษยแ์ ละนกของสุลยั มานไดถ้ ูกรวมไว้อย่าง มรี ะเบยี บวินัยตอ่ หน้าเขา และเม่อื พวกเขาเดนิ ทัพมาถงึ หุบเขาแหง่ มด มดตัวหนึง่ ไดก้ ลา่ ววา่ พวกมดทั้งหลาย จงเขา้ ไปในรังของพวกเจ้า มิ ะน้นั สลุ ัยมานและไพรพ่ ลของเขาจะเหยยี บยาำ่ พวกเจา้ โดยท่พี วกเขา ไม่รู้ เมือ่ ไดย้ ินเช่นนน้ั สุลัยมานจึงขาำ แกมหัวเราะและกลา่ ววา่ โอ้ พระผอู้ ภบิ าล โปรดหน่วงเหนี่ยว ันไว้ เพื่อท่ี นั จะไดข้ อบคณุ พระองค์ สำาหรับความโปรดปรานท่ีพระองค์ได้ประทานแก่ ันและแก่พ่อแม่ของ นั และทรงทำาให้ นั ทำาความดีอนั เป็นที่ปีตแิ ก่พระองค์ ขอพระองคท์ รง รับ ันไว้ในความเมตตาของพระองค์ท่ามกลางปวงบ่าวผู้ทรงความดีของ พระองค์ดว้ ยเถิด หลังจากน้นั สุลยั มานได้สาำ รวจนกและกลา่ ววา่ อะไรกนั นี้ ัน ไมเ่ หน็ นกหวั ขวาน มันหายไปไหนหรือ ันจะลงโทษมันใหห้ นกั ที เดยี ว หรอื ไมก่ จ็ ะเชือดมัน เว้นเสยี แตว่ า่ มันจะมขี อ้ แกต้ ัวที่มีเหตุผลมาให้ นั หลังจากน้นั ไมน่ านนัก มนั ไดม้ าและกลา่ วว่า ันได้รู้ในสงิ่ ทีท่ า่ น ยังไม่รู้ นั นำาข่าวทเ่ี ช่ือถอื ได้จากชบี า(สะบะอ์)มายังท่าน นั ได้พบผู้ หญิงคนหนึ่งปกครองผูค้ น นางมีทุกสง่ิ และมีบัลลังก์อนั สงา่ งาม นั
อัล นมั ล์ เหน็ นางและผคู้ นของนางบชู าดวงอาทิตย์แทนพระเจ้า ซาตานไดท้ าำ ให้ การงานของพวกเขาดูดีสำาหรับพวกเขาและได้ทำาให้พวกเขาหลงออกไป จากแนวทางทีถ่ กู ต้องทั้งน้ีเพ่อื ทพี่ วกเขาจะไม่ไดร้ บั ทางนำา ทำาไมพวก เขาจึงไม่กราบสักการะพระเจ้าผู้ทรงนำาสิ่งที่ซ่อนเร้นในชั้นฟ้าท้ังหลาย และแผ่นดินออกมาและทรงรอบรู้ทุกสิ่งที่สูเจ้าซ่อนเร้นและเปิดเผย พระองคค์ อื พระเจา้ ไมม่ ีพระเจ้าอ่ืนใดนอกไปจากพระองค์ผทู้ รงเป็น เจา้ ของบังลังก์อันยง่ิ ใหญ่ สลุ ยั มานกล่าววา่ เราจะดูวา่ เจ้าพดู จริงหรอื เปน็ หนึง่ ในบรรดาผู้ โกหก จงนำาจดหมายของ ันไปแล้วหยอ่ นลงใหพ้ วกเขา หลงั จากนัน้ จงถอยออกมาและดวู ่าพวกเขาจะตอบกลับมาอย่างไร ราชนิ กี ลา่ ว วา่ เสนาบดีทัง้ หลาย จดหมายสาำ คญั นไี้ ด้ถกู หยอ่ นลงมาให้ นั มัน มาจากสลุ ยั มาน และมีขอ้ ความดังนี้ ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผ้ทู รง กรุณาปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ จงอยา่ หย่ิงผยองต่อ ัน และจงมาหา ันอยา่ งอย่างยอมจำานน ราชนิ ไี ด้กล่าวว่า เสนาบดที ั้งหลาย ให้ คำาปรกึ ษาแก่ ันในเรือ่ งนี้หนอ่ ย ันจะไมต่ ัดสนิ ใจในเรื่องอะไรจนกว่า พวกทา่ นจะอยูร่ ว่ มดว้ ย พวกเขาตอบวา่ เรามีความเขม้ แข็งและเปน็ นักรบท่แี ขง็ แกรง่ อย่างไรกต็ าม การตัดสนิ ใจนัน้ ข้นึ อยู่กับพระนาง ดัง นน้ั พระนางจะบญั ชาสิ่งใดก็สุดแท้แต่วิจารณญาณของพระนาง ราชินี จงึ กล่าววา่ เมื่อบรรดากษตั ริยบ์ ุกเขา้ ไปในเมอื งใด พวกเขาไดท้ ำาลาย มนั และทาำ ใหค้ นมีอาำ นาจในเมืองน้ันทงั้ หมดตกตา่ำ เช่นนี้แหละท่ีพวกเขา กระทาำ แต่ นั จะส่งของกาำ นัลไปให้พวกเขา แลว้ เราจะดูวา่ ทตู ของ นั ไดค้ ำาตอบอะไรกลับมา เม่อื คณะทูตมาเข้าเ า้ สุลัยมาน เขากก็ ลา่ ววา่ พวกท่านกาำ ลงั เสนอ ทรพั ย์สนิ ให้ นั หรือ แตส่ ิง่ ที่พระเจา้ ประทานแก่ นั นนั้ ดกี วา่ ที่พระองค์ ไดป้ ระทานแกพ่ วกทา่ นเสียอีก พวกทา่ นจงรนื่ เรงิ กับของกาำ นลั ของพวก ทา่ นไปเถดิ จงกลับไปยังพวกทา่ น เราจะนำากองทัพทพ่ี วกเขาไม่
มด สามารถตา้ นทานได้ไปยงั พวกเขา และเราจะขับไล่พวกเขาออกไปจากที่ นัน่ อยา่ งอปั ยศและหมดศักดศิ์ รี หลงั จากนน้ั สุลัยมานไดก้ ลา่ ววา่ เสนาบดที ง้ั หลาย มใี ครบ้างใน หมู่พวกเจ้าท่ีสามารถนำาบัลลังก์ของนางมาก่อนท่ีคนเหล่านั้นจะมายัง นั ใน านะผู้นอบน้อม ผกู้ ล้าหาญตนหนึ่งในหมู่ญินกล่าวว่า ัน จะนำามนั มาใหท้ า่ นก่อนท่ที ่านจะลกุ ขึ้นจากทีน่ ่ังของทา่ น นั มีพลังท่จี ะ ทาำ เชน่ นั้นและไวว้ างใจไดใ้ นเรือ่ งน้ี แตผ่ ้มู ีความรู้ในคมั ภรี ค์ นหนึ่งได้ กล่าวขน้ึ มาว่า นั จะนาำ มันมาใหท้ า่ นในชัว่ พริบตา ทันทีท่สี ุลยั มานเหน็ บัลลงั กป์ ราก ต่อหน้า เขาไดอ้ ุทานออกมาว่า น่เี พราะความโปรดปราน จากพระผูอ้ ภิบาลของ นั ทงั้ น้ีเพอ่ื ทพี่ ระองคจ์ ะทรงทดสอบ ันวา่ ันเป็น ผูก้ ตญั ญหู รอื ผเู้ นรคณุ และผ้ใู ดกตญั ญู ผนู้ น้ั กก็ ตัญญูเพอ่ื ผลดขี องตวั เขา เอง สว่ นผูใ้ ดเนรคุณ พระผู้อภบิ าลของ นั น้นั เปน็ ผู้ทรงม่ังมีอย่างเหลือ หลายและทรงโอบออ้ มอารี สุลัยมานไดก้ ลา่ ววา่ จงจดั บลั ลังกข์ องนางไว้ เราจะดูซิวา่ นางจะ จาำ มันไดห้ รอื ไม่ เม่ือนางมาหาสุลัยมาน นางถูกถามวา่ บลั ลงั ก์ของ พระนางเหมอื นอย่างนี้ใช่ไหม นางไดก้ ลา่ วว่า มนั ดเู หมอื นราวกบั วา่ เปน็ อนั เดยี วกัน เราไดร้ ้(ู ถงึ อาำ นาจของท่าน)มากอ่ นหน้านี้แลว้ และเรา ยอมจาำ นนแล้ว และการที่นางเคารพบชู าสิ่งอืน่ แทนพระเจ้าตา่ งหาก ท่ีขัดขวางนาง(จากการศรทั ธา) เพราะแทจ้ รงิ นางมาจากหมชู่ นผ้ปู เิ สธ 44 นางไดถ้ กู ขอให้เข้าไปในวงั แตเ่ มือ่ นางไดเ้ หน็ นางคดิ ว่ามันเปน็ สระ นา้ำ ดงั น้นั นางจึงถลกผ้าขึ้นมาเพอื่ ทีจ่ ะเข้าไป สลุ ยั มานไดก้ ล่าวว่า มัน เป็นแคว่ งั ทพ่ี ้นื ปูด้วยกระจก นางจึงอทุ านว่า โอพ้ ระผู้อภิบาลของ ัน นั ได้อธรรมตอ่ ตวั ของ ันเอง ตอนน้ี นั ขอนอบน้อมยอมตนกับสุลัย มานเพ่อื พระเจา้ พระผูอ้ ภบิ าลแห่งสากลโลก 45 ยงั พวกษะมูด เราได้สง่ ซอลิ ฺพ่ีน้องของพวกเขาไป เขากล่าววา่ จง อย่าเคารพกราบไหวส้ ิง่ ใดนอกจากพระเจ้า แต่พวกเขาไดแ้ ตกออกเปน็
อลั นัมล์ สองพวกทโ่ี ตแ้ ย้งกนั ซอลิ กฺ ลา่ ววา่ หมู่ชนของ นั ทำาไมพวกทา่ น จึงรบี เร่งในเรือ่ งความชัว่ แทนความดเี ลา่ ทำาไมพวกทา่ นจึงไมข่ ออภยั ต่อพระเจ้าเพื่อที่พวกท่านจะไดร้ บั ความเมตตา 47 พวกเขากล่าววา่ เราถือว่าเจา้ และคนอยกู่ บั เจ้าเป็นลางรา้ ย ซอลิ ฺกลา่ ววา่ ลางรา้ ยของ พวกทา่ นมาจากพระเจา้ ความจรงิ แล้ว พวกทา่ นเป็นหมูช่ นทกี่ าำ ลังถกู ทดสอบ ในเมืองนั้นมผี ้นู าำ เก้าคนที่สรา้ งความเสียหายในแผ่นดนิ และไม่ได้ ทาำ สิ่งใดให้ดีขึน้ พวกเขากล่าวซึง่ กันและกันวา่ ขอให้พวกเราสาบาน ด้วยพระเจ้าว่าเราจะโจมตีซอลิ ฺและครอบครัวของเขาในตอนกลาง คืน หลังจากนั้น เราจะบอกผู้คุ้มครองของเขาวา่ เราไมไ่ ดอ้ ยใู่ นตอนที่ ครอบครวั ของเขาถกู า่ เราพูดความจริง ดังนัน้ พวกเขาจึงวางแผน และเรากว็ างแผนดว้ ยเช่นกนั โดยท่พี วกเขาไมร่ ู้ จงดูว่าผลสุดท้ายของ แผนการของพวกเขาจะเปน็ อย่างไร เราได้ทำาลายพวกเขาและคนของ พวกเขาจนหมดสนิ้ เพราะการทำาผิดของพวกเขา บา้ นของพวกเขาจงึ ไดพ้ งั ทลายลงมาเพราะผลแห่งการทำาชั่วของพวกเขา แทจ้ รงิ แลว้ ในนน้ั มีสญั ญาณสำาหรับหมู่ชนทม่ี คี วามรู้ และเราไดช้ ่วยบรรดาผู้ศรทั ธาและ สำารวมตนจากความชั่วใหร้ อด 54 และเราได้สง่ ลู มา เขาไดบ้ อกหม่ชู นของเขาวา่ พวกทา่ นทาำ ส่ิงชั่วช้าลามกทง้ั ๆทร่ี ู้อยู่กระน้ันหรอื 55 พวกท่านละท้ิงผ้หู ญงิ และไป แสวงหาผู้ชายเพื่อตอบสนองความต้องการทางเพศของพวกท่านกระน้ัน หรือ พวกท่านช่างโงเ่ ขลาเสียจรงิ ๆ แต่คาำ ตอบของหมชู่ นของเขา ก็คอื จงขบั ไล่ลู และครอบครวั ของเขาออกไปจากเมอื ง พวกเขาชอบ ทาำ ตวั สะอาดมากนกั 57 ในทสี่ ุด เราได้ช่วยเขาและครอบครวั ของเขา ยกเว้นภรรยาของเขาทเ่ี ราได้กำาหนดใหน้ างต้องอยขู่ า้ งหลงั และเรา ได้ทำาให้ นหลัง่ ลงมาบนพวกเขา เป็น นแห่งความหายนะอนั นา่ สะพรึง กลัวสำาหรบั คนท่ีไดถ้ ูกตักเตอื นแล้ว (โอ้นบ)ี จงกล่าวเถิด บรรดาการ
มด สรรเสริญเป็นของพระเจ้าและความสันติจงมีแด่ปวงบ่าวของพระองค์ที่ พระองคท์ รงคดั เลอื ก พระเจ้าดีกว่า หรอื ส่งิ ที่พวกเขาต้ังข้ึนมาเปน็ ภาคี กับพระองค์ ใครเลา่ ทีส่ รา้ งชนั้ ฟ้าท้ังหลายและแผน่ ดนิ และสง่ นำา้ ลงมาจาก ท้องฟ้าเพ่ือสูเจ้าซ่ึงจากนำ้าน้ันเราได้ทำาให้สวนสวยงามต่างๆงอกเงยออก มาโดยทีส่ เู จ้าไมม่ อี ำานาจทจี่ ะทำาให้มันงอกเงยขึ้นมาได้ ยังมสี ิ่งเคารพ บูชาอ่นื ใดนอกเหนอื จากพระเจ้าอกี หรือ (ไม่) แตพ่ วกเขาเป็นหมู่ชนที่ นาำ สิง่ อืน่ มาเทยี บเคียงกับพระเจา้ ใครเล่าท่ีทำาใหแ้ ผ่นดินนีเ้ ป็นสถาน ท่ีพกั ใครเลา่ ท่ีทาำ ให้ในแผน่ ดนิ น้มี แี มน่ ำา้ หลายสาย ใครเลา่ ท่ีทำาให้ ภูเขามั่นคงข้ึนในแผน่ ดินและทำาให้มีทค่ี ัน่ ระหว่างนา่ นนา้ำ ทงั้ สอง ยังมี สง่ิ ส่งิ เคารพบูชาอืน่ ใดนอกไปจากพระเจ้าอีกกระน้ันหรอื ไมเ่ ลย แต่ สว่ นมากของพวกเขาไมร่ ู้ ใครเลา่ ทที่ รงฟังผู้มที ุกข์เมือ่ เขาวงิ วอนพระองค์และทรงบรรเทา ความทกุ ข์ยากเดอื ดร้อนน้นั และใครเล่าทที่ รงใหส้ ูเจา้ เปน็ ผู้สืบทอด แผน่ ดนิ อยา่ งนแ้ี ล้วยงั มสี งิ่ เคารพบูชาอ่ืนใดควบคู่ไปกบั พระเจ้าอกี กระนนั้ หรือ เล็กนอ้ ยเหลอื เกินท่พี วกเขาคดิ กัน ใครเล่าที่ทรงทาำ ให้ สูเจ้าเหน็ หนทางในความมดื ของแผ่นดินและทะเล และทรงสง่ ลมมาเป็น ขา่ วดแี หง่ ความเมตตาของพระองค์ ยงั มีสงิ่ เคารพบูชาอ่ืนใดนอกจาก พระเจา้ อกี กระน้นั หรอื พระเจ้าทรงสูงสง่ เกินกว่าทพ่ี วกเขาตงั้ ภาคี ใครเล่าทที่ รงเริ่มต้นการสร้างสรรค์ แล้วหลังจากนนั้ กท็ รงทำาใหม้ ัน บงั เกิดข้นึ มาอีก และใครเล่าท่ที รงประทานปจั จัยยังชพี แก่สเู จ้าจากฟาก ฟ้าและแผ่นดนิ อยา่ งนแ้ี ล้วยังมสี ่ิงเคารพบชู าอ่ืนใดนอกไปจากพระเจ้า อกี หรอื จงบอกพวกเขาว่า จงนาำ หลกั านมาถ้าพวกทา่ นเปน็ ผพู้ ดู ความจริง จงบอกพวกเขาวา่ ไมม่ ผี ใู้ ดในช้นั ฟา้ ทงั้ หลายและแผน่ ดินมีความ รู้ในเรอื่ งสิง่ ท่ีมองไม่เห็นนอกไปจากพระเจ้า พวกเขาเหล่าน้ันไมร่ ูว้ า่ ตัว
อลั นัมล์ เองจะถูกทำาให้ฟื้นคืนชีพขึน้ มาเม่อื ใด แตค่ วามรใู้ นเร่อื งโลกหนา้ ของ คนเหล่านีไ้ ด้สญู หายไปหมดแล้ว ไม่เพยี งเทา่ น้ัน พวกเขายังสงสยั เกยี่ ว กบั มนั อีกทั้งยังมืดบอดต่อเร่ืองนด้ี ว้ ย บรรดาผู้ป เิ สธสจั ธรรมกลา่ ววา่ เม่อื เราและบรรดาบรรพบรุ ุษของเรากลายเปน็ ดินไปแลว้ เราจะถกู ทำาให้ ออกมาอกี กระนั้นหรือ เราเคยถกู บอกถงึ เรือ่ งนมี้ าก่อนแลว้ เชน่ เดยี ว กบั บรรพบุรุษของเรา เรื่องน้มี ิใชอ่ ะไรนอกไปจากคำาบอกเลา่ ทีไ่ ด้ยินมา ต้งั แต่ครงั้ โบราณ จงบอกพวกเขาวา่ จงเดินทางไปในแผน่ ดินและดู วา่ ผลสุดท้ายของผูท้ ำาบาปนั้นเป็นอยา่ งไร (โอน้ บี) จงอย่าโศกเศร้าต่อพวกเขาและจงอย่าเป็นทกุ ขต์ อ่ สงิ่ ท่ี พวกเขาวางแผน พวกเขากล่าววา่ เม่ือใดเลา่ ท่ีคาำ ขู่น้ีจะเกิดข้นึ ถา้ ทา่ นเปน็ คนพูดจริง จงบอกพวกเขาวา่ ไม่ตอ้ งสงสัย สว่ นหน่งึ ของ การลงโทษท่ีพวกท่านเร่งเร้าให้มันเกิดขึ้นน้ันกำาลังใกล้พวกท่านเข้ามา ทุกทแี ลว้ แนน่ อน พระผอู้ ภิบาลของเจ้าทรงโอบออ้ มอารียงิ่ ต่อปวง มนุษย์ แต่พวกเขาสว่ นมากไมร่ คู้ ุณ 74 แน่นอน พระผอู้ ภิบาลของเจา้ ทรง รูด้ ถี งึ สง่ิ ท่ีอยู่ในอกของพวกเขาและส่งิ ท่พี วกเขาเปดิ เผย 75 ไมม่ ีส่ิงใดท่ี เป็นสิ่งเร้นลับในช้ันฟ้าท้ังหลายและแผ่นดินไม่ได้ถูกบันทึกไว้ในคัมภีร์ อันชัดแจง้ แท้จรงิ กรุ อานนีไ้ ดอ้ ธิบายใหพ้ วกลูกหลานอิสรออลี รู้สง่ิ ต่างๆซึง่ ใน นน้ั ส่วนมากแลว้ เปน็ เรอื่ งท่พี วกเขาขัดแย้งกนั 77 และแทจ้ ริง นคี่ ือทางนำา และความเมตตาสาำ หรับบรรดาผู้ศรัทธา แน่นอน พระผู้อภบิ าลของเจา้ จะทรงตดั สนิ ระหว่างคนเหลา่ นโี้ ดยคาำ บญั ชาของพระองค์ และพระองค์ เปน็ ผ้ทู รงอำานาจ ผู้ทรงรอบรู้ ดังน้ัน (โอ้นบ)ี เจา้ จงวางใจในพระเจ้า แท้จริง เจา้ อยู่บนสจั ธรรมอันชดั แจ้งแลว้ เจ้าไมอ่ าจทาำ ให้คนตายไดย้ ิน และเจ้าไม่อาจทำาให้คนหูหนวกได้ยินการเรียกร้องของเจ้าเมื่อพวกเขา หันหลังใหแ้ ละวง่ิ หนีไปจากเจา้ และเจ้ากม็ อิ าจนาำ ทางคนตาบอดออก
มด จากการหลงผดิ ของพวกเขา เจ้าทาำ ให้คนฟงั เจ้าไดก้ แ็ ตผ่ ูศ้ รัทธาในสิ่งที่ เราประทานมาและยอมจำานนต่อเราโดยสิน้ เชงิ เม่อื เวลาแหง่ ประกาศิตของเรามาถงึ พวกเขา เราจะนาำ ดาบบะ ฺ จากแผ่นดนิ ออกมายงั พวกเขา มันจะพูดแกพ่ วกเขาว่ามนุษยไ์ มไ่ ด้ เช่ือมั่นในสญั ญาณทัง้ หลายของเรา ในวันนนั้ เราจะรวบรวมผ้คู นจาก ทุกกล่มุ ชนทถี่ ือว่าสิ่งท่ีเราประทานมาเป็นเร่ืองเทจ็ แลว้ พวกเขาจะถูกจัด เตรยี มไว้เปน็ พวกๆ จนกระท่งั เมอ่ื พวกเขาทั้งหมดไดม้ าถงึ พระองค์ จะทรงกล่าวว่า พวกเจ้าป ิเสธสงิ่ ทเ่ี ราประทานมากระนั้นหรือในขณะที่ พวกเจา้ ไมม่ คี วามรู้ หรอื อะไรบา้ งทพ่ี วกเจา้ กาำ ลังทาำ อยู่ และการ ลงโทษที่กล่าวไว้จะเกิดข้ึนแก่พวกเขาเพราะความชั่วท่ีพวกเขาได้ทำา ไว้ แล้วพวกเขาจะไม่อาจกล่าวถ้อยคำาอะไรได้ พวกเขาไมเ่ ห็นหรอื ว่า เราได้กำาหนดเวลากลางคืนไว้ให้พวกเขาได้พักผ่อนและได้ทำาให้กลาง วันสวา่ งไสว แทจ้ รงิ แล้ว ในนั้นมสี ัญญาณหลายอย่างสำาหรบั หม่ชู นผู้ ศรทั ธา ในวนั ท่แี ตรถูกเป่า บรรดาผูอ้ ยู่ในชั้นฟา้ ท้งั หลายและแผน่ ดนิ จะต่นื ตระหนกตกใจกลัว ยกเว้นบรรดาผทู้ ่พี ระเจ้าทรงประสงค์จะคุ้มครอง และ ทงั้ หมดจะมาอยู่ตอ่ หนา้ พระองค์ดว้ ยความถ่อมตน สูเจา้ เห็นภเู ขาและ สเู จ้าคิดว่ามันถูกตรงึ ไว้อยา่ งมั่นคง แต่(ในวันน้ัน) มันจะลอ่ งลอยเหมอื น เม นี่เป็นการงานแหง่ อำานาจของพระเจ้าผทู้ รงบัญชาทกุ ส่งิ แทจ้ ริง พระองค์เป็นผทู้ รงรู้ถงึ สง่ิ ทส่ี เู จา้ กระทาำ ใครท่มี าด้วยความดจี ะได้รบั ในตอนทีพ่ ระเจา้ ผู้ทรงย่งิ ใหญ่ทรงตัดสินใจท่ีจะยุติประวตั ศิ าสตร์ ปัจจุบนั ของโลก จะมสี ญั ญาณพิเศษบางอยา่ งเกิดขน้ึ เพอื่ นาำ ไปสู่ขัน้ สดุ ท้าย หนง่ึ ในสญั ญาณน้นั คือการปราก ตวั ของ ดาบบะ ฺ สาสนท์ ่ีถกู นำามาโดยมนษุ ยแ์ ละผ้คู นไมย่ อมรับจะถูกประกาศโดยดาบบะ ฺ บางที ระบบการโทรคมนาคมสมัยใหม่อาจหมายถึงดาบบะ ฺก็ได้ นเ่ี ปน็ ระ ังท่ี ประกาศถงึ การสิน้ สุดชว่ งเวลาของการทดสอบ มิใชก่ ารเรม่ิ ต้นของมัน
อลั เกาะศอ็ ศ การตอบแทนที่ดกี ว่านัน้ และพวกเขาจะได้รบั การช่วยเหลือใหพ้ น้ จาก ความหวาดกลวั ของวันน้นั สว่ นผ้ใู ดมาดว้ ยความชั่ว ใบหนา้ ของพวก เขาจะถกู เผาในไฟ สูเจา้ จะไมไ่ ด้รับการตอบแทนตามท่ีสเู จ้าได้กระทำาไว้ กระน้ันหรอื (โอ้ มุ มั มัด จงบอกพวกเขา) ันถกู บัญชาให้เคารพสักการะพระ ผู้อภิบาลของเมืองนี้ผู้ทรงทำาให้มันเป็นที่ต้องห้ามและผู้ทรงเป็นเจ้าของ ทุกส่ิง และ ันได้ถูกบญั ชาใหเ้ ปน็ หนงึ่ ในบรรดาผภู้ ักดตี ่อพระองค์ และ ตอ้ งอา่ นกุรอาน ผู้ใดป ิบตั ติ ามทางนาำ เขากป็ บิ ัตติ ามมนั เพื่อผลดีของ เขาเอง ส่วนผู้หลงผดิ น้นั จงบอกพวกเขาเถิดว่า นั เป็นแค่เพียงผู้ตัก เตือนคนหนึ่งเท่าน้ัน และจงบอกพวกเขาวา่ บรรดาการสรรเสรญิ เป็น ของพระเจา้ ไมช่ า้ พระองค์จะทรงแสดงสัญญาณท้ังหลายของพระองค์ ให้พวกท่านได้เหน็ แลว้ พวกท่านจะรู้ และพระผอู้ ภิบาลของพวกทา่ น มไิ ด้เ ยเมยตอ่ ส่งิ ท่พี วกทา่ นกระทาำ 28 เรอื่ งราว อลั -เกาะศ็อศ ดว้ ยพระนามของพระเจา้ ผทู้ รงกรณุ าปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ ฏอ ซีน มีม เหลา่ น้ีคอื ขอ้ ความท้ังหลายจากคัมภรี ์ท่ีทาำ ให้สิ่งตา่ งๆชัดเจน เราจะ เล่าเร่ืองราวบางตอนของมูซาและฟาโรห์แก่เจ้าด้วยความจริงเพ่ือคนที่ จะศรัทธา 4 แทจ้ รงิ ฟาโรห์ทาำ ตวั โอหงั ในแผ่นดนิ และไดแ้ บ่งผูท้ ี่อาศัย อยู่ในนั้นเป็นพวกๆ ซง่ึ หนง่ึ ในพวกน้เี ขาตอ้ งการท่จี ะทาำ ให้อ่อนแอดว้ ย การ ่าลูกชายของพวกเขาและไวช้ วี ิตลูกสาวของพวกเขา แท้จรงิ แล้ว เขาเป็นหนึง่ ในบรรดาผู้กอ่ ความเสียหาย 5 เราปรารถนาทจ่ี ะแสดงความ
เรื่องราว โปรดปรานแก่บรรดาผู้ถกู กดขี่ในแผน่ ดินและทำาให้พวกเขาเป็นผู้นำา และ ทาำ ให้พวกเขาเปน็ ผูส้ ืบทอด(ความโปรดปรานของเรา) และใหอ้ าำ นาจ พวกเขาในแผ่นดิน และเพือ่ ท่ฟี าโรห์และ ามานและไพรพ่ ลของเขาทงั้ สองไดเ้ หน็ สง่ิ ที่พวกเขากลัว 7 เราไดด้ ลใจแม่ของมูซาวา่ จงใหน้ มเขาดืม่ และเมื่อเจ้ากลัวว่าเขา จะไดร้ บั อนั ตราย ดงั น้นั จงนำาเขาไปลอยในแม่นา้ำ และจงอย่ากลัวและจง อย่าโศกเศร้า เพราะเราจะนาำ เขากลบั มายังสูเจ้าและจะทาำ ใหเ้ ขาเป็นหนง่ึ ในบรรดาศาสนทูต หลงั จากน้ัน คนของฟาโรหไ์ ด้เกบ็ เขาข้ึนมา(จาก แม่นำา้ ) เพื่อท่ีเขาจะได้เปน็ ศัตรูของคนเหลา่ นนั้ และสร้างความขมขน่ื ให้ แก่พวกเขา แทจ้ ริง ฟาโรหแ์ ละ ามานและไพรพ่ ลของเขาทง้ั สองเปน็ พวกทำาผิด ภรรยาของฟาโรหก์ ลา่ วแกเ่ ขาว่า เขาเปน็ ท่ีเย็นตาแก่ ัน และแกท่ ่าน จงอย่า ่าเขา บางที เขาอาจจะเปน็ ประโยชนต์ อ่ เราหรอื เรา อาจจะรับเขามาเป็นลกู ก็ได้ แต่พวกเขาไมร่ ู้ถึงผลสุดท้าย หัวใจของแมข่ องมซู าเต็มไปด้วยความวิตก นางเกอื บเปิดเผยตัว ตนของเขาแล้วหากเราไม่ทำาให้หัวใจของนางเข้มแข็งเพื่อที่นางจะได้มี ศรทั ธา(ในคาำ สัญญาของเรา) นางได้บอกพ่สี าวของมซู าวา่ จงตาม ไปดเู ขาด้วย ดงั น้นั เธอจึงได้เ ้าคอยดอู ยหู่ ่างๆเหมอื นคนแปลกหนา้ โดยไมม่ ีใครสังเกต เราไดท้ ำาใหเ้ ขาป ิเสธแมน่ มทกุ คน (เมือ่ เห็น ดังนนั้ ) พีส่ าวของเขาจงึ ไดบ้ อกพวกเขาวา่ จะให้ นั บอกพวกท่านถงึ คนในครอบครัวหนึ่งท่ีจะเล้ียงดูเขาให้ท่านด้วยความรักและเอาใจใส่แก่ เขาไหม ดังนั้น เราไดน้ าำ มซู ากลับมาสแู่ มข่ องเขาอีกเพ่อื ท่นี างจะ ไดส้ บายใจและไม่เศรา้ โศกอกี ต่อไป และเพอ่ื นางจะไดร้ ู้ว่าสัญญาของ พระเจา้ น้นั เป็นความจริง แตค่ นสว่ นใหญไ่ ม่รู้ เม่ือมซู าโตขึน้ เปน็ หนุ่ม และเปน็ ผใู้ หญ่ เราได้ประทานภมู ปิ ัญญาในการตดั สนิ และความรู้แกเ่ ขา นี่คือวธิ กี ารทเ่ี ราตอบแทนผ้ทู ำาความดี (วนั หนึ่ง) เขาได้ไปในเมืองในตอนทีผ่ ูค้ นไม่ไดส้ ังเกต ที่น่ัน เขา
ไดเ้ หน็ ผ้ชู ายสองคนต่อสู้กัน คนหนึ่งเป็นคนของพวกเขาและอีกคนหนึง่ เปน็ คนของพวกศัตรขู องเขา คนทเี่ ปน็ พวกของเขาได้ร้องขอใหเ้ ขาชว่ ย เหลอื ในการต่อสู้กับคนที่เป็นพวกศัตรขู องเขา ดังน้นั มูซาได้ตอ่ ยเขา และทำาให้เขาเสยี ชีวติ (เมื่อเหน็ ดังนัน้ ) มซู าจงึ ได้กล่าววา่ น่เี ปน็ งานของ ซาตาน มันเปน็ ศัตรูและผู้ชกั นำาใหห้ ลงผิดอย่างชดั แจง้ ดังนน้ั เขาจงึ วงิ วอนว่า โอ้พระผอู้ ภิบาลของ ัน ันไดท้ ำาผิดต่อตวั ันเอง ดงั นั้น โปรด ให้อภยั ันด้วยเถิด ดังนน้ั พระเจา้ ไดท้ รงใหอ้ ภัยเขา เพราะพระองคเ์ ป็น ผทู้ รงอภัย ผทู้ รงเมตตาเสมอ มซู าได้กลา่ วว่า โอพ้ ระผูอ้ ภิบาลของ ัน ด้วยความโปรดปรานท่ีพระองค์ทรงประทานแก่ ันน้ี ันจะไมเ่ ปน็ ผู้ช่วย เหลือคนทาำ ผดิ อีกต่อไป เช้าวนั รงุ่ ขนึ้ ขณะทเ่ี ขากำาลังเดนิ อยใู่ นสภาพของความกลัวและ ระแวดระวังอย่ใู นเมอื ง ทันใดนั้น เขาได้เหน็ ชายคนเดมิ ทีข่ อความชว่ ย เหลือจากเขาเมอื่ วานนีก้ าำ ลังร้องขอให้เขาช่วยเหลืออกี มูซาจึงไดก้ ลา่ ว แกเ่ ขาว่า เจ้ามนั คนหลงผิดชดั ๆ เม่ือมซู าจะเข้าไปจับคนท่เี ปน็ ศัตรู ของเขาทงั้ สอง คนผนู้ ั้นกร็ ้องออกมาว่า มซู า ทา่ นจะ า่ ันเหมือนกบั ท่ี ทา่ นได้ า่ คนเมือ่ วานนี้กระนั้นหรอื ท่านอยากจะเปน็ ผกู้ ดขี่ในแผ่นดิน น้ีและไมอ่ ยากจะเป็นผู้เปล่ียนแปลงอะไรให้ดขี นึ้ กระน้ันหรือ หลงั จากน้ันได้มีชายผู้หน่ึงวิ่งออกมาจากอีกมุมหนึ่งของเมืองอย่างรีบเร่งและ กลา่ ววา่ มูซา พวกเจ้าหนา้ ทีก่ ำาลังวางแผนทจ่ี ะ า่ ท่าน ดังน้ัน จงออกไป จากที่นี่เสีย ันเป็นผู้หวงั ดตี ่อทา่ น ดังน้นั มซู าจงึ ได้ออกไปจากเมอื ง ด้วยความกลัวและระแวดระวงั และเขาไดว้ งิ วอนวา่ โอพ้ ระผ้อู ภบิ าลของ ัน โปรดทรงช่วย นั ให้พ้นจากหมผู่ อู้ ธรรมด้วยเถดิ เมอื่ มซู ามงุ่ หน้าไปยงั มดั ยนั เขากล่าววา่ นั หวังวา่ พระผอู้ ภบิ าล ของ นั จะทรงนำา นั ไปส่หู นทางท่ีถูกต้อง และเม่ือเขามาถึงบอ่ น้ำา แห่งมัดยัน เขาเหน็ คนกลมุ่ หนึง่ กำาลงั ใหน้ ้ำาสตั ว์เลย้ี งอยู่ และเขายังเห็น ผหู้ ญงิ สองคนยนื คมุ สตั ว์เลีย้ งของพวกเธออยู่ห่างจากคนเหล่านั้น เขา
เร่อื งราว จงึ ถามว่า เธอทงั้ สองกงั วลอะไรหรอื ทัง้ สองจงึ ไดก้ ลา่ วว่า เราไม่ สามารถให้น้ำาแก่สัตว์เลี้ยงของเราได้จนกว่าคนเล้ียงแกะเหล่านั้นจะเอา สตั ว์เลีย้ งของเขาออกไป และพอ่ ของเราก็เปน็ คนแกม่ ากแล้ว ดงั น้ัน มซู าจึงไดใ้ ห้นำา้ งู สัตว์แทนเธอทง้ั สอง หลงั จากนน้ั เขาได้หันไปหา สถานทร่ี ม่ แหง่ หน่ึงและกล่าววา่ โอ้ พระผอู้ ภบิ าล ันต้องการส่ิงดใี ดๆ ก็ไดท้ พ่ี ระองคจ์ ะทรงประทานแก่ นั (หลงั จากนนั้ ) หญิงหน่งึ ในสอง คนนน้ั ได้มาหาเขาดว้ ยความเหนยี มอายและกลา่ วว่า พ่อของ ันขอให้ ทา่ นไปหาเพอ่ื ตอบแทนท่านท่ีไดช้ ่วยให้นาำ้ สัตวแ์ ทนเรา เมอ่ื มซู าไปหา พอ่ ของหญงิ สาวทง้ั สองและเล่าเรือ่ งทง้ั หมดให้เขาฟงั เขากก็ ล่าวว่า ไม่ ตอ้ งกลวั เพราะวา่ เจา้ ได้หนีออกมาจากพวกคนชว่ั นั้นแลว้ หน่ึงใน สองสาวนัน้ ได้กล่าวแก่พ่อของเธอว่า พ่อคะ จ้างคนผนู้ ไ้ี วช้ ่วยทำางาน เถดิ เพราะคนดีท่ีทา่ นจะจา้ งไวก้ ค็ อื คนที่แขง็ แรงและไว้วางใจได้ พ่อ ของนางไดก้ ล่าวแกม่ ูซาวา่ นั จะยกลูกสาวของ นั หน่ึงในสองคนนใี้ ห้ แต่งงานกบั เจ้าถา้ หากวา่ เจา้ ทาำ งานให้ ันเป็นเวลาแปดปี และถา้ หากเจา้ ตอ้ งการ เจา้ ก็สามารถตอ่ จนครบสิบปีได้ ันไมต่ ้องการทจ่ี ะเขม้ งวดกบั เจ้านัก หากพระเจ้าทรงประสงค์ เจา้ จะเหน็ วา่ นั เปน็ คนที่ยตุ ิธรรมคน หน่งึ มซู าได้ตอบวา่ น่นั เป็นขอ้ ตกลงระหว่าง นั กับท่าน อนั ไหนใน สัญญาทั้งสองนี้ที่ ันป ิบตั ิครบ ขอจงอยา่ สร้างความไม่เป็นธรรมต่อ นั และพระเจ้าทรงเปน็ พยานตอ่ สิ่งท่เี ราไดต้ กลงกัน หลงั จากท่ีมซู าป บิ ตั ติ ามสัญญาครบแลว้ เขาได้ออกเดินทาง พรอ้ มกบั ครอบครวั ของเขา เขาสังเกตเหน็ แสงไฟตรงภเู ขา รู ฺ เขาจงึ ได้ กล่าวกับครอบครัวของเขาวา่ จงอย่ทู ีน่ ี่ นั เห็นแสงไฟ ันอาจจะนาำ ข่าว บางอย่างจากท่ีน่ันมาหรือเอาคบไฟสักดุ้นหนึ่งมาให้พวกเจ้าเพ่ือพวกเจ้า จะไดท้ ำาความอบอนุ่ ใหต้ ัวเอง เมอ่ื เขามาถงึ ท่ีนนั่ ไดม้ ีเสียงเรยี กออก มาจากต้นไม้ต้นหนึ่งตรงบริเวณที่ได้รับความจำาเริญทางด้านขวาของ หุบเขาว่า มซู าเอย นั คือพระเจา้ พระผอู้ ภบิ าลแห่งสากลโลก จงโยน
อลั เกาะศอ็ ศ ไมเ้ ท้าของเจา้ ลงไป เมอ่ื มูซาเหน็ ไมเ้ ทา้ เคลื่อนไหวเหมือนงู เขากห็ ัน หลงั หนแี ละไม่ยอมแมแ้ ต่จะหนั กลับมาดู (จึงมีเสียงกลา่ วออกมาอีกวา่ ) มซู าเอย จงกลบั มาและจงอย่ากลัว เจา้ จะปลอดภยั จงเอามอื ของเจ้า ล้วงเข้าไปในอกของเจ้า มันจะออกมาขาวสว่างโดยไมเ่ ปน็ อันตรายใดๆ แก่เจ้า และจงพบั แขนของเจ้าไว้แนบตวั เพ่ือขจดั ความกลัว และนั่นคือ สัญญาณอันชัดแจ้งสองอย่างจากพระผู้อภิบาลของเจ้าที่จะไปแสดงแก่ ฟาโรหแ์ ละพวกขนุ นางของเขา แท้จริง พวกเขาเป็นหมู่ชนที่ า่ นื มซู ากลา่ ววา่ โอพ้ ระผูอ้ ภิบาลของ นั นั ได้ ่าพวกเขาไปคนหนึง่ ันกลวั ว่าเขาจะ ่า ัน และ ารูนพชี่ ายของ นั ก็พดู จาคลอ่ งแคลว่ กว่า ัน ดังน้นั ขอไดโ้ ปรดสง่ เขามากบั นั ใน านะผชู้ ว่ ยเพอื่ ทีเ่ ขาจะไดช้ ่วย นั เพราะ นั กลัวว่าพวกเขาจะป เิ สธ ัน พระองคท์ รงกลา่ ววา่ เรา จะทำาให้แขนของเจ้าเข้มแข็งด้วยพี่ชายของเจ้าและจะให้อำานาจแก่เจ้าท้ัง สองจนพวกเขาไม่สามารถที่จะทาำ ร้ายเจา้ ทงั้ สองได้ จงไปกับสัญญาณ ของเรา เจา้ ทัง้ สองและผปู้ บิ ตั ติ ามเจ้าจะเปน็ ผชู้ นะ เมือ่ มซู าได้มายังคนเหล่านนั้ พร้อมกบั สัญญาณอนั ชดั แจง้ ของ เรา พวกเขากล่าววา่ น่ีมใิ ช่อะไรนอกไปจากมายากลจอมปลอม และ เราไม่เคยได้ยนิ เรื่องเชน่ นใ้ี นสมัยบรรพบรุ ษุ ของเรามากอ่ น มซู า กล่าวว่า พระผู้อภบิ าลของ นั ทรงรู้ดถี งึ ผ้ทู ม่ี ากับทางนาำ จากพระองค์ และพระองคเ์ ท่านั้นทร่ี ู้วา่ ใครจะได้รับท่ีพาำ นกั ท่ีดใี นบน้ั ปลาย แท้จรงิ ผู้ อธรรมนน้ั ไมเ่ คยได้รับความสาำ เรจ็ ทแ่ี ท้จริง ฟาโรหก์ ล่าวว่า เสนาบดี ท้งั หลาย ข้าไมร่ ู้จักพระเจ้าอื่นใดของพวกเจา้ นอกไปจากตวั ขา้ เอง า มาน จงเผาอิ ไว้ใหข้ ้า แลว้ จงสรา้ งหอสูงใหข้ า้ เพอื่ ทข่ี ้าจะไดข้ ึ้นไปดู พระเจา้ ของมซู า เพราะขา้ ถือว่าเขาเปน็ ผ้โู กหก เขาและไพร่พลของเขายโสโอหงั ในแผน่ ดินอยา่ งไมเ่ ป็นธรรมโดย ไม่มสี ทิ ธิ์ พวกเขาคิดว่าพวกเขาจะไม่ถกู นำากลบั มายงั เรา ดังนน้ั เรา จงึ ได้เอาชวี ติ พวกเขาและโยนพวกเขาไปในทะเล แลว้ ดเู ถิดวา่ ชะตา
เร่อื งราว กรรมของบรรดาผูท้ าำ ความผิดเปน็ เชน่ ใด เราได้ทำาใหพ้ วกเขาเป็น ผู้นำาที่เชิญชวนผูค้ นไปสไู่ ฟนรก และในวนั แห่งการฟืน้ คืนชพี พวกเขาจะ ไม่ไดร้ ับการช่วยเหลือใดๆ เราได้ทาำ ใหก้ ารสาปแชง่ ติดตามพวกเขาไป ในโลกน้ี และในวนั แห่งการพพิ ากษา พวกเขาจะรวมอยใู่ นหมผู่ ู้ท่ีมสี ภาพ น่าขยะแขยง หลงั จากทเ่ี ราได้ทำาลายชนรุน่ ก่อนหนา้ น้ีไปหลายรุ่นแล้ว เราได้ประทานคัมภีร์แก่มูซาซึ่งเราได้ทำาให้มันเป็นที่ประจักษ์แก่มนุษย์ และเป็นทางนำาและความเมตตาเพือ่ พวกเขาจะได้รบั บทเรียน 44 (โอม้ ุ มั มัด) เจ้ามไิ ดอ้ ยทู่ างดา้ นตะวนั ตกของภเู ขาเมื่อเราได้ ประทานคำาบัญชาของเราแก่มูซาและเจ้ามิได้อยู่ในหมู่ผู้เห็นเหตุการณ์ 45 แตห่ ลังจากเขา(จนกระทง่ั ถึงสมัยของเจ้า)เราไดใ้ หม้ ีผ้คู นอกี หลาย รุ่นท่มี อี ายุยนื ยาว และเจ้าเองไม่ไดอ้ ย่ใู นหมู่ชาวมดั ยนั และอ่านสิ่งทเ่ี รา ประทานมาแก่พวกเขา แตเ่ ราต่างหากที่สง่ บรรดาศาสนทตู มา และเจ้า มิได้อยู่ข้างภูเขาเมื่อเราไดเ้ รียกมซู า แต่เราไดส้ ่งเจา้ มาเป็นความเมตตา จากพระผอู้ ภบิ าลของเจ้า เพอ่ื ทเี่ จา้ จะได้เตอื นบรรดาผูท้ ีไ่ ม่มีผู้ตกั เตอื น มากอ่ นหน้าเจา้ เพ่ือทพี่ วกเขาจะได้ตรึกตรอง 47 และเมอื่ ทุกขภ์ ัยเกดิ ขึน้ แกพ่ วกเขาอนั เนือ่ งมาจากสง่ิ ทพ่ี วกเขาได้กระทาำ ไว้ พวกเขาจะได้ไมพ่ ดู ว่า โอ้พระผ้อู ภบิ าล ถา้ พระองคท์ รงสง่ ศาสนทูตคนหน่ึงมายังพวกเรา เราจะได้ป ิบัตติ ามสาสน์ของพระองคแ์ ละจะได้เปน็ ผศู้ รัทธา แตเ่ มอื่ สัจธรรมจากเรามายังพวกเขาแล้ว พวกเขาไดก้ ลา่ ววา่ ทำาไม เขา(นบี มุ มั มัด)จงึ ไมไ่ ด้รับเหมอื นอย่างทีม่ ูซาไดร้ ับ แตพ่ วกเขาไม่ไดป้ ิเสธ สิง่ ที่ถกู ประทานแก่มูซากอ่ นหน้าน้หี รือ พวกเขากลา่ วว่า ทงั้ สองอยา่ ง น้ี(มูซาและมุ ัมมัด)เปน็ มายากลทีส่ นับสนนุ ซ่ึงกันและกนั และพวกเขา กล่าววา่ เราไม่เชอ่ื ทัง้ สองน้ี (โอน้ บี) จงบอกพวกเขาวา่ ดังน้ัน พวกทา่ นจงเอาคมั ภีรเ์ ลม่ หน่งึ จากพระเจ้าท่ีเป็นทางนำาที่ดีกว่าสองเล่มน้ีมาถ้าหากส่ิงที่พวกท่านพูด เปน็ ความจรงิ แต่ถา้ หากพวกเขาไมต่ อบสนองคำาเรยี กรอ้ งของเจา้
อัล เกาะศ็อศ ดังนั้น เจา้ จงรู้ไว้เถิดวา่ พวกเขาเปน็ ผูป้ บิ ัตติ ามอารมณ์ า่ ยตำา่ ของ พวกเขาเอง และใครเลา่ ท่หี ลงผิดยิ่งไปกวา่ คนที่ป บิ ัตติ ามอารมณ์ ่าย ตาำ่ ของตัวเองโดยไม่ไดร้ บั ทางนำาจากพระเจ้า แท้จริง พระเจา้ ไมท่ รง นาำ ทางผอู้ ธรรม เราไดใ้ ห้ถอ้ ยคำาตกั เตอื นแกพ่ วกเขาครั้งแลว้ ครง้ั เล่า เพ่ือท่พี วกเขาจะได้ตรึกตรอง บรรดาผ้ทู ี่เราได้ประทานคัมภรี ก์ ่อนหน้านีศ้ รัทธามนั (กรุ อาน) และเมอ่ื มันไดถ้ กู อ่านใหแ้ กพ่ วกเขา พวกเขากก็ ล่าวว่า เราศรัทธามัน แทจ้ ริง มนั คอื สจั ธรรมจากพระผอู้ ภิบาลของเรา แทจ้ ริง เราไดน้ อบน้อม ยอมจาำ นนมากอ่ นหนา้ นี้แลว้ 54 พวกเขาเหล่านจี้ ะไดร้ ับรางวลั ตอบแทน สองครั้งสำาหรับส่ิงที่พวกเขาอดทนและพวกเขาขจัดความชั่วด้วยความ ดีและพวกเขาใช้จ่ายจากส่งิ ที่เราได้ประทานแก่พวกเขา 55 และเมอ่ื พวก เขาได้ยินเร่อื งไร้สาระ พวกเขากอ็ อกห่างจากมนั และกลา่ วว่า การก ระทำาของเราก็เป็นของเราและการกระทำาของพวกท่านก็เป็นของพวก ท่าน สันติจงมีแดพ่ วกท่าน เราไมข่ อเกี่ยวข้องกบั พวกโง่เขลางมงาย ดว้ ยหรอก (โอ้นบี) เจ้าไมส่ ามารถนาำ ทางผู้ทเ่ี จ้ารักได้ แต่พระเจา้ ทรง ประทานทางนำาแก่ผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์และพระองค์ทรงรู้ดีที่สุดถึงผู้ ทีจ่ ะไดร้ บั ทางนำา 57 พวกเขากล่าววา่ ถา้ พวกเราป บิ ัติตามทางนาำ น้ีร่วมกับทา่ น เรา จะถกู กระชากออกไปจากแผน่ ดินของเรา แตเ่ ราไม่ได้ทำาให้พวกเขา อาศัยอยู่ในสถานท่ีอันปลอดภัยและประทานผลไม้ทุกชนิดเป็นปัจจัย ยังชีพจากเรากระนน้ั หรือ แต่พวกเขาส่วนมากกลบั ไมร่ ถู้ ึงสง่ิ นี้ กเี่ มอื งแล้วทเี่ ราได้ทำาลายไปเพราะในเมอื งนน้ั หลงลำาพองในความ เปน็ อย่ขู องตวั เอง ดงั นัน้ จงดูท่ีอยอู่ าศยั ของพวกเขาซ่งึ มเี พยี งเลก็ นอ้ ยเทา่ น้ันทม่ี คี นอาศยั หลงั จากพวกเขา ในท่ีสดุ เราเทา่ นน้ั ทไ่ี ด้เป็น ผูส้ ืบทอดของพวกเขา พระผู้อภบิ าลของเจา้ จะไมท่ าำ ลายหม่ชู นใด จนกว่าพระองคจ์ ะได้สง่ ศาสนทูตมายงั ใจกลางเมืองนน้ั เพอ่ื สาธยายวจนะ
เรอ่ื งราว ทเ่ี ราประทานแกพ่ วกเขา และเราไมไ่ ด้ทาำ ลายเมอื งใดจนกวา่ ชาวเมอื ง นัน้ ไดก้ ลายเปน็ คนทาำ ผิดไปแลว้ อะไรกต็ ามท่สี ูเจา้ ได้รบั ในชีวติ นม้ี ใิ ชอ่ ะไรนอกจากแค่เพียงปัจจัย ยังชีพสำาหรบั ชีวติ โลกนแี้ ละเครอ่ื งประดบั ประดาของมันเทา่ นน้ั แตท่ ่ี พระเจ้านน้ั ดกี วา่ และย่ังยืนกวา่ สูเจ้าไม่เขา้ ใจหรอื คนท่เี ราไดใ้ ห้ สัญญาที่ดีแก่เขาซ่ึงเขาจะได้พบมันอย่างแน่นอนนั้นจะเหมือนกับคนที่ เราให้แต่เพียงปัจจัยแห่งชีวิตโลกนี้และคนท่ีในวันแห่งการฟื้นคืนชีพจะ ถูกนาำ มา(ต่อหนา้ พระเจ้า)เพือ่ การลงโทษกระนัน้ หรอื ในวันนัน้ พระองคจ์ ะทรงเรียกพวกเขาและถามว่า ไหนเล่า บรรดา ผู้ท่สี เู จา้ อา้ งว่าเป็นภาคขี อง ัน และบรรดาผู้ทถ่ี ูกตดั สินไปแลว้ จะ กล่าววา่ โอพ้ ระผอู้ ภบิ าลของเรา คนเหลา่ นคี้ ือผู้ท่ีทำาใหเ้ ราหลงผิด เรา ได้นำาพวกเขาให้หลงผิดเพราะเราเองก็หลงผดิ เชน่ เดยี วกนั เราขอยืนยัน ต่อพระองคว์ า่ เราไมเ่ ก่ียวข้องกบั พวกเขา ไมใ่ ชเ่ ราทพี่ วกเขาเคารพสกั การะ หลงั จากนั้น พวกเขาจะถูกบอกวา่ จงรอ้ งเรียกผทู้ ่สี เู จา้ ถือวา่ เป็น ภาคีซิ พวกเขาจะร้องเรียกพวกมนั แตพ่ วกมนั ไม่ตอบ และพวกเขาจะ เห็นการลงโทษ ถา้ พวกเขาป บิ ตั ิตามทางนำากจ็ ะเป็นการดี ในวัน นัน้ พระองคจ์ ะทรงเรียกพวกเขาและถามว่า สเู จ้าได้ตอบบรรดาศาสน ทูตของเราอย่างไร ในวนั นน้ั พวกเขาจะนกึ คำาพูดอะไรไม่ออก และ พวกเขากไ็ ม่สามารถปรกึ ษากันได้ แต่ส่วนผู้สำานึกผดิ และศรัทธาและ กระทาำ ความดนี ัน้ สามารถหวงั วา่ จะเป็นหน่งึ ในบรรดาผ้ไู ด้รับความสาำ เรจ็ พระผอู้ ภบิ าลของสูเจา้ ทรงสร้างส่งิ ใดกต็ ามทพี่ ระองคท์ รงประสงค์ และทรงเลอื ก การเลือกนน้ั ไม่ใช่เรอ่ื งสำาหรบั พวกเขา พระเจา้ ทรงมหา บริสุทธิแ์ ละทรงสงู สง่ เหนอื ส่ิงท่พี วกเขาตั้งภาคกี ับพระองค์ พระผู้ อภิบาลของเจ้าทรงรอบรู้ถึงสิ่งท่ีพวกเขาซ่อนเร้นไว้ในหัวอกของพวกเขา และสิง่ ทพ่ี วกเขาเปิดเผย พระองค์คอื พระเจ้า ไม่มีพระเจ้าอ่ืนใดนอก
อลั เกาะศอ็ ศ ไปจากพระองค์ การสรรเสริญท้ังมวลเปน็ ของพระองคท์ ง้ั ในโลกนี้และใน โลกหนา้ อำานาจสงู สุดเปน็ ของพระองคแ์ ละยงั พระองคท์ ีส่ เู จ้าทง้ั หมดจะ ถูกนำากลบั ไป (โอ้นบี) จงถามพวกเขาวา่ บอก นั หน่อยซิ ถ้าหากพระเจา้ ทรงยดื เวลากลางคืนออกไปสำาหรับพวกท่านจนกระท่ังถึงวันแห่งการพิพากษา สง่ิ ศักด์ิสิทธใิ์ ดเลา่ นอกจากพระเจา้ ท่ีจะนำาแสงสวา่ งมายังพวกทา่ น แล้ว พวกท่านยงั ไม่ได้ยนิ อะไรอีกหรอื จงถามพวกเขาวา่ พวกทา่ นเคย พิจารณาบ้างหรือไม่ว่าถ้าพระเจ้าทรงทำาให้กลางวันมีตลอดไปสำาหรับ พวกท่านจนกระทัง่ ถงึ วันแหง่ การพพิ ากษา สงิ่ ศกั ดส์ิ ทิ ธิ์ใดเล่านอกไป จากพระเจ้าท่ีจะนำากลางคืนมายังพวกท่านเพ่ือท่ีพวกท่านจะได้พักผ่อน ในตอนกลางคนื แล้วพวกท่านยงั ไมเ่ ห็นอะไรอีกหรอื ดว้ ยความ เมตตาของพระองค์ที่พระองค์ทรงทำาให้มีกลางคืนและกลางวันสำาหรับ พวกท่านเพื่อท่ีพวกท่านจะได้พักผ่อนในตอนกลางคืนและแสวงหาความ โปรดปรานของพระองค(์ ในตอนกลางวัน)เพื่อทีพ่ วกท่านจะไดข้ อบคุณ 74 และในวันนนั้ พระองคจ์ ะทรงเรียกพวกเขาและถามวา่ ไหนเลา่ บรรดาภาคีของ ันที่สเู จา้ กลา่ วอ้างกันขึน้ มา 75 และเราจะนาำ เอาพยาน คนหนงึ่ ออกมาจากทกุ ประชาชาติ และเราจะกลา่ วว่า จงนาำ หลัก านของ สูเจา้ มา แลว้ พวกเขากไ็ ด้ร้วู า่ สัจธรรมนั้นเป็นของพระเจ้าและความเทจ็ ทีพ่ วกเขากุขึ้นน้นั จะมลายหายไป กอรนู กเ็ ปน็ หน่งึ ในหมูช่ นของมูซา แตเ่ ขาไดท้ รยศต่อคนเหลา่ นน้ั และเราได้ประทานสมบัติแก่เขามากมายจนคนที่แข็งแรงกลุ่มหนึ่งก็ยัง แบกกญุ แจสมบตั ินนั้ ไม่ไหว ครงั้ หน่งึ คนของเขาไดก้ ลา่ วแกเ่ ขาวา่ จง อย่าหย่งิ ผยองเพราะพระเจา้ ไม่ทรงรักผู้หยิ่งผยอง 77 จงใช้ส่งิ ทพี่ ระเจา้ ไดป้ ระทานแก่ท่านแสวงหาทพี่ ำานักแหง่ โลกหน้า และจงอย่าลมื ส่วนของ ท่านในโลกนี้ และจงทาำ ดีตอ่ ผ้อู น่ื เชน่ เดียวกบั ทพ่ี ระเจา้ ได้ทรงทาำ ดีต่อ
เรือ่ งราว ท่าน และจงอยา่ กอ่ ความเสียหายในแผน่ ดนิ แทจ้ รงิ พระเจ้าไม่ทรงรักผู้ กอ่ ความเสยี หาย แต่เขาตอบวา่ ท้ังหมดท่ี ันไดม้ านั้นกเ็ นือ่ งจากความรทู้ ่ี นั มอี ยู่ เขาไม่รู้หรือว่าก่อนหน้านี้พระเจ้าได้ทรงทำาลายหลายหมู่ชนที่มีอำานาจ เข้มแข็งและมีความม่ังคั่งมากกว่าเขามาแล้ว และผทู้ าำ ผิดไมต่ ้องออกมา อธิบายเก่ยี วกบั บาปของพวกเขา วันหน่งึ เขาได้ออกมาหาผ้คู นของเขาในสภาพโอ่อา่ หรูหรา บรรดา ผู้แสวงหาชีวิตแห่งโลกนีไ้ ด้กล่าววา่ ถ้าเรามีเหมือนอยา่ งท่กี อรูนมกี ็ดนี ะ เขาชา่ งเปน็ คนทีโ่ ชคดีจริงๆ แต่บรรดาผมู้ ีความรูก้ ลา่ ววา่ ความวบิ ตั ิ จะเกดิ แกพ่ วกท่านตา่ งหาก การตอบแทนของพระเจ้านน้ั ดกี ว่าสาำ หรบั ผูศ้ รทั ธาและกระทำาความดี และผลบญุ อันนี้จะไม่มใี ครได้รบั นอกจาก บรรดาผู้อดทน ดงั นน้ั เราจึงให้แผน่ ดนิ สูบเขาและทีอ่ าศัยของเขาถูกสูบจมลงไป ไม่มีใครสามารถช่วยเหลือเขาให้พ้นจากพระเจ้าและเขาก็ไม่สามารถ ชว่ ยเหลือตวั เองได้ ส่วนผคู้ นท่ีอยากจะมี านะเหมอื นเขาเมือ่ วานน้ี ได้พูดวา่ อนจิ จา เราได้ลืมไปแล้ววา่ พระเจา้ ทรงประทานปจั จยั อยา่ ง กว้างขวางและจำากัดมันแก่ผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์จากบรรดาบ่าวของ พระองค์ หากพระองค์มทิ รงปรานีเรา พระองค์จะทรงทาำ ใหเ้ ราจมลงไป ใต้ดินด้วย อนิจจา บรรดาผ้ปู เิ สธนั้นไมม่ ีวนั เจรญิ รุ่งเรือง สำาหรับทีพ่ ำานกั แห่งโลกหนา้ นนั้ เราจะเตรียมมันไวส้ าำ หรับบรรดา ผู้ไม่แสวงหาความสงู สง่ ในแผน่ ดนิ และไม่กอ่ ความเสยี หาย และสิง่ ท่ีดใี น บ้นั ปลายน้ันมไี วส้ ำาหรับผ้ยู ำาเกรงพระเจา้ ใครกต็ ามท่ที าำ ความดจี ะได้ รับการตอบแทนท่ีดีกวา่ น้นั และผใู้ ดทาำ ความชั่วจะได้รับการตอบแทน ตามที่พวกเขาไดก้ ระทาำ (โอ้นบ)ี พระผ้ทู รงมอบกรุ อานนีแ้ ก่เจา้ รบั ผิดชอบจะทรงนาำ เจา้ กลบั ไปสู่จดุ หมายปลายทางท่ีประสบความสำาเร็จ จงบอกคนเหลา่ น้ีวา่ พระ
อลั อนั กะบูต ผู้อภิบาลของ ันทรงรู้ดีท่ีสุดว่าผู้ใดได้รับทางนำาและผู้ใดอยู่ในการหลง ผิดอย่างชดั แจง้ เจา้ ไม่เคยหวงั มาก่อนวา่ คมั ภรี ์นี้จะถูกประทานแก่ เจา้ แตด่ ้วยความเมตตาจากพระผอู้ ภิบาลของเจา้ เจ้าจงึ ไดร้ บั มนั ดงั นัน้ จงอยา่ เป็นผู้ชว่ ยเหลอื บรรดาผ้ปู ิเสธ จงอยา่ ปล่อยใหพ้ วกเขา หันเหเจ้าออกจากสัจธรรมของพระเจ้าหลังจากที่มันได้ถูกประทานมายัง เจา้ จงเชิญชวนผคู้ นไปยังพระผูอ้ ภิบาลของเจ้าและจงอยา่ อยู่ในหมู่ผู้ บชู าเทวรปู และจงอยา่ วิงวอนต่อส่งิ อน่ื ๆทผี่ ู้คนเคารพกราบไหว้นอก ไปจากพระเจ้า ไมม่ ีพระเจ้าอน่ื ใดนอกไปจากพระองค์ ทุกส่งิ พนิ าศส้นิ ยกเวน้ พระองคเ์ ท่านั้น อำานาจสูงสดุ เป็นของพระองคแ์ ละยงั พระองค์ที่ สเู จา้ จะถกู นาำ กลับไป 29. แมงมมุ อัล-อันกะบตู ดว้ ยพระนามของพระเจา้ ผ้ทู รงกรุณาปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ อะลีฟ ลาม มีม มนุษยค์ ดิ หรือวา่ เมอื่ พวกเขาไดก้ ล่าวว่า เราศรทั ธา พวกเขาจะถกู ปล่อยไว้โดยไมถ่ ูกทดสอบ ความจรงิ เราได้ทดสอบบรรดาผูค้ นก่อน หน้าพวกเขาไปแล้ว ดังนั้น พระเจา้ จะทรงดวู ่าใครเปน็ ผพู้ ูดจรงิ และใคร เป็นผ้โู กหก 4 คนท่ีทำาความชว่ั คดิ วา่ พวกเขาจะรอดพน้ ไปจากเรากระนนั้ หรอื ชว่ั ชา้ แทๆ้ ท่พี วกเขาตัดสินเชน่ นั้น 5 ใครกต็ ามทหี่ วังจะพบพระเจา้ ควร ร้วู า่ เวลาท่ีพระเจ้าทรงกำาหนดไวจ้ ะมาถึงอยา่ งแนน่ อน และพระองค์ทรง ไดย้ นิ ทุกสงิ่ และทรงรอบรู้ทุกส่งิ และใครก็ตามทีด่ ิน้ รนต่อสู้ เขาก็ด้นิ รน ต่อส้เู พ่อื ผลดีของตัวเขาเอง แทจ้ รงิ พระเจ้าไมท่ รงต้องอาศัยสง่ิ ท้งั หลาย
แมงมมุ ที่พระองค์ทรงสร้างมา 7 ส่วนบรรดาผู้ศรัทธาและกระทาำ ความดีทงั้ หลาย น้นั เราจะลบล้างความชว่ั ทัง้ หลายจากพวกเขาและเราจะตอบแทนพวก เขาสำาหรบั สงิ่ ดีท่ีสุดท่พี วกเขาได้ทำาไว้ เราได้ส่ังมนุษยใ์ หท้ าำ ดตี อ่ พอ่ แม่ของเขา แต่ถ้าหากเขาท้งั สองบงั คบั ใหส้ ูเจา้ นาำ สง่ิ ใดท่ีสเู จา้ ไมร่ ู้มาเป็นภาคีร่วมกบั ัน สูเจ้ากจ็ งอย่าเชอื่ ฟงั ทั้ง สอง สูเจ้าทงั้ หลายจะตอ้ งกลับมาหา ัน แลว้ นั จะบอกสเู จา้ ถึงสง่ิ ท่ีสเู จา้ ได้ทาำ ไว้ สว่ นบรรดาผศู้ รัทธาและกระทำาความดนี ้ัน แนน่ อน เราจะให้ พวกเขารวมอยใู่ นหมูผ่ ูท้ รงคุณธรรม ในหมูม่ นุษย์น้นั มคี นทศ่ี รทั ธาในพระเจ้า แต่เมอื่ พวกเขาไดร้ ับความ ทุกข์ทรมานในหนทางของพระเจ้า พวกเขาก็ถอื เอาความทุกข์ยากเดอื ด รอ้ นนั้นเปน็ เหมือนการลงโทษของพระเจา้ แต่ถา้ หากมีการชว่ ยเหลอื มา จากพระเจา้ พวกเขาจะกลา่ ววา่ เราอยูก่ บั พวกทา่ นเสมอ มใิ ช่พระเจา้ หรอื ทท่ี รงรู้ดถี งึ ส่งิ ท่ีอยใู่ นหวั ใจของผคู้ นท้ังหลาย แน่นอน พระเจา้ จะ ทรงดูว่าใครเปน็ ผู้ศรทั ธาและจะทรงดูว่าใครเปน็ ผู้ตลบตะแลง บรรดาผู้ป ิเสธสัจธรรมกล่าวแก่บรรดาผ้ศู รัทธาว่า จงป ิบตั ิ ตามทางของเราและเราจะแบกรับบาปของพวกท่าน ทัง้ ๆทีพ่ วกเขา ไม่สามารถแบกรบั บาปของคนเหลา่ นนั้ ได้ แทจ้ ริง พวกเขาเป็นผู้โกหก พวกเขาจะแบกภาระท้ังหลายของตวั เองและภาระอื่นๆนอกไปจาก ภาระของพวกเขาเองด้วย และในวนั แหง่ การฟืน้ คนื ชีพ พวกเขาจะถูก สอบถามเกย่ี วกับส่งิ ท่ีพวกเขาได้กขุ ้ึน เราไดส้ ง่ นู ฺไปยังหม่ชู นของเขาและเขาไดอ้ ยูก่ ับพวกเขาเป็นเวลา หน่งึ พันปหี ย่อนหา้ สบิ ปี หลงั จากน้ัน อุทกภยั ไดท้ าำ ลายพวกเขาเพราะ พวกเขาเป็นผทู้ าำ ผิด แต่เราได้ช่วยนู แฺ ละผ้ทู อ่ี ย่ใู นเรือใหญ่ และเราได้ ทำาใหเ้ หตุการณ์ครั้งนัน้ เปน็ สญั ญาณเตือนสำาหรบั ชาวโลก จงเล่าเรอื่ งราวของอิบรอ ีมเมื่อเขาได้กลา่ วแก่หมชู่ นของเขาว่า จงเคารพสักการะพระเจา้ และจงเกรงกลัวพระองค์ นน่ั เป็นการดกี ว่า
สาำ หรับพวกทา่ นหากพวกท่านรู้ แทจ้ ริงแล้ว ส่ิงทพ่ี วกท่านเคารพสัก การะแทนพระเจ้าน้ันเป็นแค่เพียงรูปปั้นและพวกท่านกำาลังสร้างส่ิงเท็จ ขนึ้ มา ความจริงแลว้ สิ่งที่พวกทา่ นเคารพสกั การะนอกไปจากพระเจา้ นน้ั ไม่มีอำานาจทจี่ ะให้เครือ่ งยังชพี แกพ่ วกทา่ นได้ ดังนน้ั จงแสวงหาเครอ่ื ง ยังชีพจากพระเจ้าและจงเคารพสักการะพระองค์และจงขอบคุณพระองค์ ยังพระองค์ที่พวกทา่ นจะถกู นำากลับไป ถา้ พวกท่านป ิเสธสัจธรรม กล่มุ ชนอืน่ ๆกอ่ นหนา้ พวกท่านได้ป ิเสธกันมาแล้ว และหน้าที่ของ ศาสนทูตก็ไมม่ ีอะไรนอกไปจากการเผยแผ่สาสน์อนั ชัดเจน คนเหล่าน้ไี ม่เห็นหรือว่าพระเจา้ ทรงเริม่ ต้นการสร้างสรรค์อย่างไร และหลงั จากนนั้ ทรงทาำ ให้มนั เกดิ ขน้ึ อกี คร้ังอย่างไร แน่นอน น่ีเปน็ การ ง่ายสำาหรบั พระเจา้ จงบอกพวกเขาว่า จงทอ่ งเทย่ี วไปในแผ่นดิน แลว้ ดูวา่ พระองค์ทรงเริม่ ตน้ การสรา้ งสรรคอ์ ย่างไร หลังจากนั้น พระเจ้า จะทรงใหช้ ีวติ ท่ีสองของพวกท่านเกิดข้ึนอกี พระเจ้าทรงมีอาำ นาจเหนือ ทุกสง่ิ พระองค์ทรงลงโทษผ้ทู ี่พระองคท์ รงประสงคแ์ ละทรงเมตตา ต่อผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์ และยังพระองคท์ ี่พวกทา่ นจะถกู นำากลับ พวกท่านไม่สามารถที่จะทำาลายวัตถุประสงคข์ องพระองค์ทั้งในแผ่น ดนิ และช้ันฟา้ ได้ และพวกท่านไมม่ ีเพ่ือนและผู้ช่วยเหลอื ใดๆนอกไปจาก พระเจา้ บรรดาผู้ป ิเสธวจนะท่พี ระองค์ทรงประทานมาและป ิเสธ การพบกบั พระองค์น้ัน พวกเขาส้นิ หวงั ต่อความเมตตาของ ัน และพวก เขาจะได้รบั การลงโทษอันเจบ็ ปวด คำาตอบอยา่ งเดียวจากหมชู่ นของอิบรอ ีมก็คือ จง า่ เขาหรือเอา เขาไปเผาไฟ แต่พระเจา้ ได้ทรงชว่ ยเขาใหพ้ น้ จากไฟ แน่นอน ในนั้นมี สญั ญาณมากมายสาำ หรับหมชู่ นผศู้ รัทธา อิบรอ ีมกลา่ วว่า พวกทา่ น ยึดเอาการเคารพรูปป้ันอ่ืนๆเป็นการส่งเสริมมิตรภาพกันในระหว่างพวก ทา่ นแทนพระเจา้ แต่ในวันแหง่ การพพิ ากษา พวกท่านจะป เิ สธกันและ บางคนจะสาปแช่งกันและกนั และทีพ่ าำ นักของพวกทา่ นคือไฟและพวก
แมงมมุ ท่านจะไมม่ ีผู้ช่วยเหลอื ลู เป็นผ้หู นง่ึ ท่ศี รัทธาในเขาและกล่าววา่ นั จะอพยพไปยงั แผน่ ดินอนื่ เพอ่ื พระผอู้ ภบิ าลของ ัน พระองคค์ ือผ้ทู รง อาำ นาจ ผ้ทู รงปรีชาญาณ เราไดป้ ระทานอิส ากและยะกบู แก่เขาและ ไดป้ ระทานความเปน็ นบแี ละคัมภรี ์แกล่ กู หลานของเขา เราไดป้ ระทาน รางวัลของเขาในโลกนแ้ี กเ่ ขา และในโลกหนา้ เขาจะอย่ใู นหมู่ผทู้ รงความ ดี เราไดส้ ง่ ลู ไปยังผู้คนของเขาและเขาไดก้ ล่าวแกผ่ ู้คนของเขาวา่ พวกทา่ นได้ทำาสิง่ ลามกที่ไม่เคยมใี ครคนใดในโลกทาำ มากอ่ น พวก ท่านเข้าหาผู้ชายด้วยกันและพวกท่านปล้นสะดมผู้คนบนหนทางและ กระทำาสงิ่ ลามกอนาจารในที่ชมุ นมุ ของพวกท่าน แตค่ ำาตอบจากหม่ชู น ของเขากค็ อื จงนาำ การลงโทษของพระเจ้ามาสถิ า้ หากส่ิงท่ที ่านพูดเป็น ความจรงิ ลู ไดก้ ล่าวว่า โอพ้ ระผูอ้ ภิบาล โปรดชว่ ย ันต่อหม่ชู นผู้ กอ่ ความเสยี หายเหลา่ น้ีดว้ ยเถดิ เมื่อทตู ทัง้ สามของเราได้มายังอิบรอ มี พร้อมกับขา่ วดี(เรื่องการ กำาเนดิ อสิ าก) พวกเขาไดบ้ อกเขาดว้ ยว่า เรากาำ ลงั จะไปทาำ ลายผคู้ น ของเมืองน้ี เพราะวา่ ชาวเมอื งนไี้ ดก้ ลายเปน็ ผู้กระทาำ ความชัว่ อิ บรอ ีมได้กล่าววา่ แต่ลู อยูใ่ นเมืองน้นั ด้วย พวกเขาจงึ ได้กลา่ วว่า เรา รูด้ วี า่ ใครอยู่ในน้นั เราจะช่วยเขาและครอบครวั ของเขายกเวน้ ภรรยาของ เขา เพราะนางเปน็ หน่ึงในบรรดาผ้ทู ยี่ งั คงอยขู่ ้างหลงั เมอื่ ทูตของ เราได้มายงั ลู เขาร้สู กึ กังวลและหว่นั ใจถึงพวกเขา แต่พวกเขากลา่ ววา่ จงอย่ากลัวและอย่าเป็นทุกขใ์ จ เราจะชว่ ยเหลอื ทา่ นและคนของทา่ นให้ ปลอดภัยยกเวน้ ภรรยาของท่านท่ีอยรู่ ง้ั หลงั เรากาำ ลังจะนำาการลงโทษ จากท้องฟ้าลงมายังผู้คนของเมืองนี้เพราะความช่ัวที่พวกเขากระทำา แน่นอน ความหายนะของเมอื งนีท้ ี่เราได้ทิ้งไว้เป็นสญั ญาณอันชดั เจน อย่างหนึ่งสาำ หรบั บรรดาผ้ใู ชเ้ หตุผลของพวกเขา ยังชาวมัดยัน เราได้ส่งพ่ีน้องของพวกเขามา นนั่ คือชุอัยบ์ เขาได้
อลั อันกะบูต กลา่ ววา่ หมชู่ นของ ัน จงเคารพสกั การะพระเจ้าและจงคาำ นงึ ถงึ วนั สดุ ทา้ ย จงอยา่ ทำาความชั่วและแพร่ความเสยี หายในแผ่นดนิ แต่พวก เขาเหล่าน้ันป เิ สธเขา ดงั น้นั แผ่นดินไหวอยา่ งรุนแรงจึงไดท้ าำ ลายพวก เขา และพวกเขาได้นอนสนิ้ ชวี ิตอยใู่ นท่ีอาศัยของพวกเขา เชน่ เดียวกับชาวอาดและชาวษะมดู สูเจา้ ได้เห็นซากทอี่ ยอู่ าศัย ของพวกเขาอยา่ งชดั เจนแลว้ ซาตานไดท้ าำ ให้การงานของพวกเขาเปน็ ท่ีดูดีแก่พวกเขาและได้ทำาให้พวกเขาหลงออกไปจากหนทางที่ถูกต้องถึง แม้วา่ พวกเขาเปน็ คนมีสติปญั ญา กอรูน ฟาโรห์และ ามานก็เชน่ กนั มซู าได้มายงั พวกเขาพรอ้ ม กับหลกั านอนั ชดั แจง้ แตพ่ วกเขาโอหงั วางตัวเปน็ ใหญ่ในแผน่ ดิน แต่ กระนั้น พวกเขากไ็ ม่สามารถหลุดรอดไปจากเรา ดังนนั้ เราไดล้ งโทษ พวกเขาแต่ละคนตามบาปของเขา บางพวก เราได้ส่งพายทุ ่ีกระหนำา่ หิน ใส่พวกเขา บางพวกถกู เอาชวี ติ ด้วยการระเบิดอยา่ งกกึ ก้อง และบางคน เราได้ให้แผน่ ดนิ สบู จมหายไป และบางคนเราไดท้ าำ ใหจ้ มนำา้ พระเจ้ามไิ ด้ ทรงอธรรมตอ่ พวกเขา แต่พวกเขาเองตา่ งหากท่อี ธรรมตอ่ ตวั ของพวก เขาเอง บรรดาผทู้ ี่ยดึ เอาผ้คู ้มุ ครองอ่นื นอกไปจากพระเจ้านั้นเปรยี บเหมือน กับแมงมุมที่ชักใยทำารังของมันและรังท่ีบอบบางที่สุดก็คือรังของแมงมุม ถ้าพวกเขาเหลา่ น้ีได้รู้ พระเจา้ ทรงรดู้ ีว่าใครทพ่ี วกเขาวิงวอนนอก ไปจากพระองค์ และพระองค์เป็นผทู้ รงอาำ นาจ ผูท้ รงปรชี าญาณ น่ัน คอื การเปรยี บเทยี บท่ีเราได้ยกมาเพือ่ สอนมนุษย์ แตไ่ มม่ ีผูใ้ ดเขา้ ใจมัน นอกจากผมู้ ีความรู้ 44 พระเจา้ ทรงสร้างชนั้ ฟา้ ท้ังหลายและแผน่ ดนิ อย่าง มีวตั ถุประสงค์ แทจ้ รงิ ในนน้ั มีสญั ญาณสำาหรับบรรดาผศู้ รทั ธา 45 (โอ้นบ)ี จงอา่ นส่งิ ที่ถกู เปิดเผยแก่เจ้าจากคัมภรี ์ และจงดาำ รงนมาซ เป็นปกติ แทจ้ รงิ การนมาซจะยับยั้งเขาจากความลามกและการกระทำาท่ี
แมงมุม ชว่ั ชา้ และการระลกึ ถึงพระเจ้าน้ันเป็นส่ิงท่ียิ่งใหญก่ วา่ พระเจ้าทรงรดู้ ีถงึ ส่ิงที่สเู จ้าทำาทงั้ หมด โอ้บรรดาผศู้ รัทธา จงโตแ้ ย้งกับชาวคมั ภรี ์ด้วยวิธกี ารท่ีดีทส่ี ุด (แต่ จงอยา่ ทำาเชน่ นน้ั )กบั พวกเขาบางคนท่ีไมเ่ ป็นธรรม จงบอกพวกเขาว่า เราศรัทธาในสิ่งที่ถูกประทานลงมาแก่เราและท่ถี ูกประทานลงมาแก่พวก ทา่ น พระเจ้าของเราและพระเจ้าของพวกทา่ นเปน็ พระองคเ์ ดียว และเรา เปน็ ผู้นอบนอ้ มยอมตนต่อพระองค์ 47 (โอ้นบี) เชน่ เดยี วกัน เราได้ประทานคัมภรี ์แกเ่ จ้า บรรดาผู้ที่เรา ประทานคมั ภรี ์กอ่ นหน้านีก้ ศ็ รทั ธามนั และบางคนในหมคู่ นของเจา้ ก็ ศรทั ธามนั เช่นกัน มแี ตบ่ รรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรมเทา่ นั้นที่ป เิ สธส่งิ ทีเ่ รา ประทานมา เจ้าไม่สามารถอ่านหนงั สือใดๆก่อนหน้านีแ้ ละเจา้ ก็ไมไ่ ด้ เขียนมนั ดว้ ยมือของเจ้า ถา้ หากเป็นเช่นน้นั พวกบูชาความเทจ็ อาจจะ เกิดความสงสัย แต่กุรอานเปน็ การเปดิ เผยความจริงที่ชัดเจนต่อหวั ใจ ของบรรดาผทู้ ไ่ี ดร้ ับความรู้ มแี ต่บรรดาผทู้ ำาความผดิ เทา่ นนั้ ท่ไี ม่ยอมรับ ความจรงิ ทเ่ี ราประทานมา พวกเขากลา่ ววา่ ทาำ ไมจงึ ไมม่ สี ญั ญาณจากพระผ้อู ภิบาลของ เขาถกู ส่งลงมายังเขา จงบอกพวกเขาว่า สญั ญาณทงั้ หลายนั้นอย่ทู ี่ พระเจ้าและ นั เปน็ เพียงผู้ตักเตอื นดงั ท่เี หน็ กนั อยเู่ ท่านั้น ยังไม่เพยี ง พอสำาหรับพวกเขาอีกหรือท่ีเราได้ประทานคัมภีร์นี้แก่เจ้าเพ่ือมาอ่านให้ แกพ่ วกเขา แท้จรงิ ในนน้ั มีความจาำ เริญและการตกั เตอื นสำาหรบั หมู่ ชนผ้ศู รัทธา (โอ้นบี) จงกล่าวเถิด เพียงพอแลว้ ทพ่ี ระเจ้าจะทรงเปน็ พยานระหวา่ ง ันกบั พวกทา่ น พระองคท์ รงรู้ดีถงึ สิง่ ท้งั หลายท่ีอยใู่ นช้ัน ฟ้าทั้งหลายและแผน่ ดนิ สว่ นบรรดาผเู้ ชอ่ื ในความเทจ็ และป เิ สธพระเจา้ จะเป็นผทู้ ี่ขาดทนุ พวกเขาตอ้ งการให้เจา้ รบี นำาการลงโทษมายงั พวกเขา ถ้าหากวา่ เวลาไมไ่ ด้ถูกกำาหนดไว้ การลงโทษอาจจะเกิดขึน้ แก่พวกเขาแลว้ และ
อัล อนั กะบตู แน่นอนทสี่ ดุ มนั จะเกดิ ขึ้นอยา่ ง บั พลนั ในขณะทพี่ วกเขาไม่คาดคิด แมแ้ ตน่ ิดเดียว 54 พวกเขาขอให้เจ้าเร่งนำาการลงโทษมาในขณะทีน่ รก ไดล้ ้อมรอบบรรดาผู้ป เิ สธไวห้ มดแล้ว 55 ในวนั ท่ีการลงโทษครอบคลุม พวกเขาจากขา้ งบนและจากใตเ้ ทา้ ของพวกเขา พวกเขาจะถูกบอกว่า ทนี ้ี จงลิ้มรสสิ่งทส่ี ูเจ้าได้กระทาำ ไว้ โอ้บรรดาบา่ วผศู้ รทั ธาของ นั แผน่ ดินของ นั น้ันกว้างใหญไ่ พศาล ดงั น้นั จงเคารพสักการะ ันเท่านั้น 57 ทกุ ชวี ติ ตอ้ งได้ลมิ้ รสความตาย แล้วในท่สี ุด สูเจา้ จะถกู นาำ กลับมายังเรา สว่ นบรรดาผู้ศรทั ธาและ กระทาำ ความดนี น้ั เราจะให้พวกเขาไดพ้ ำานกั อยู่ในวมิ านแห่งสวรรค์ท่ี เบือ้ งล่างมีลาำ นา้ำ หลายสายไหลผ่าน พวกเขาจะไดอ้ ยูใ่ นนั้นตลอดไป ช่าง เป็นรางวลั อันประเสริ แทๆ้ สำาหรบั ผ้กู ระทำาความดี และผ้ทู อ่ี ดทนและ วางใจในพระผ้อู ภบิ าลของพวกเขา สตั วต์ ้งั กี่ชนดิ ทม่ี ไิ ดแ้ บกปัจจยั ยงั ชพี มากับตวั มนั พระเจา้ ตา่ งหากทรงประทานปัจจัยยังชีพแกม่ นั และ แกส่ เู จ้าดว้ ย และพระองคท์ รงได้ยนิ ทกุ ส่งิ และทรงรอบรูท้ กุ ส่งิ ถา้ เจา้ ถามพวกเขาว่า ใครสร้างช้ันฟ้าทงั้ หลายและแผ่นดิน และ ใครทท่ี ำาให้ดวงอาทติ ยแ์ ละดวงจนั ทรอ์ ยู่ใต้อำานาจ แน่นอน พวกเขาจะ กล่าวว่า พระเจา้ ดังนัน้ แลว้ พวกเขายงั ถูกหลอกลวงอีกไดอ้ ยา่ งไร พระเจ้าเปน็ ผทู้ รงประทานปัจจยั อยา่ งมากมายแก่บ่าวท่ีพระองคท์ รง ประสงค์และทรงประทานอยา่ งจำากดั แก่ผู้ทีพ่ ระองค์ทรงประสงค์ แท้จริง พระเจา้ ทรงรอบรู้ทุกสิง่ และถ้าเจ้าถามพวกเขาวา่ ผใู้ ดท่ีหลั่งนาำ้ นลง มาจากทอ้ งฟ้าและทรงทาำ ใหแ้ ผน่ ดินมีชีวิตขึ้นมาโดยน้ำา นนนั้ แนน่ อน พวกเขาจะกล่าววา่ พระเจ้า จงกลา่ วเถดิ ว่า การสรรเสริญทัง้ หลายเปน็ ของพระเจ้า แต่ถงึ กระนัน้ พวกเขาส่วนใหญ่ก็ยงั ไม่เข้าใจ ชีวติ แหง่ โลกน้ีมใิ ช่อน่ื ใดนอกไปจากการละเลน่ และการบันเทงิ ท่ี พำานักแหง่ ชีวติ ท่ีแทจ้ รงิ น้นั คอื โลกหน้า ถา้ พวกเขาได้รู้ เมอื่ พวกเขา ขึน้ เรอื พวกเขาได้วงิ วอนตอ่ พระเจา้ จรงิ ใจในความศรัทธาของพวก
ชาวโรมัน เขาท่มี ตี ่อพระองค์ แตห่ ลังจากนน้ั เมื่อเรานาำ พวกเขามาสแู่ ผน่ ดนิ อย่าง ปลอดภยั พวกเขาไดน้ ำาส่ิงอื่นมาเปน็ ภาคกี ับพระองค์ ดังนัน้ พวกเขา ได้แสดงความเนรคณุ ตอ่ สิง่ ท่เี ราไดป้ ระทานแก่พวกเขา จงปล่อยให้พวก เขาสนกุ สนานรื่นเริงไปชั่วขณะ แลว้ ไมช่ า้ พวกเขาจะไดร้ ู้ พวกเขาไมเ่ หน็ หรอื วา่ เราไดใ้ หท้ ป่ี ลอดภยั สำาหรับพวกเขาในขณะ ท่ผี ้คู นรอบๆพวกเขาได้ถกู ขบั ไลอ่ อกไป กระนน้ั แล้ว พวกเขายงั ศรัทธา ความเท็จและป ิเสธความโปรดปรานของพระเจ้าอีกกระนั้นหรือ และผ้ใู ดเล่าที่ทาำ ความผดิ ยิง่ ไปกวา่ คนทสี่ ร้างเรอ่ื งเท็จเกย่ี วกับพระเจ้า หรือป ิเสธสจั ธรรมเมอ่ื มนั ไดม้ าถงึ เขาแล้ว นรกมิใชห่ รอื ทเ่ี ป็นสถาน ท่พี กั อันเหมาะสมสำาหรบั บรรดาผูป้ เิ สธสัจธรรม สว่ นบรรดาผู้ตอ่ สู้ ในหนทางของเรา เราจะนาำ ทางพวกเขาไปยังทางของเรา และแท้จรงิ พระเจ้าทรงอยูก่ บั ผู้ทาำ ความดที ัง้ หลาย 30. ชาวโรมนั อัล-รมู ดว้ ยพระนามของพระเจา้ ฺผูท้ รงกรุณาปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ อะลฟี ลาม มีม พวกโรมนั ได้ถูกพิชติ แลว้ ในแผน่ ดินใกลๆ้ และหลังจากการปราชัย ของพวกเขาแลว้ อกี ไมน่ าน พวกเขาจะไดร้ บั ชยั ชนะ 4 ภายในเวลาไมก่ ป่ี ี (เพราะ)พระเจ้าเปน็ เจ้าของอำานาจในการตดั สนิ ใจทง้ั กอ่ นและหลัง ในวนั น้นั บรรดาผู้ศรทั ธาจะไดร้ น่ื เริงยินดีดว้ ย 5 ในการชว่ ยเหลอื ของพระเจา้ พระองค์ทรงช่วยเหลือผู้ที่พระองค์ทรงประสงค์และพระองค์เป็นผู้ทรง อาำ นาจ ผู้ทรงเมตตา นค่ี อื สญั ญาของพระเจ้า พระเจา้ ไม่เคยผดิ สญั ญา
Search
Read the Text Version
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
- 11
- 12
- 13
- 14
- 15
- 16
- 17
- 18
- 19
- 20
- 21
- 22
- 23
- 24
- 25
- 26
- 27
- 28
- 29
- 30
- 31
- 32
- 33
- 34
- 35
- 36
- 37
- 38
- 39
- 40
- 41
- 42
- 43
- 44
- 45
- 46
- 47
- 48
- 49
- 50
- 51
- 52
- 53
- 54
- 55
- 56
- 57
- 58
- 59
- 60
- 61
- 62
- 63
- 64
- 65
- 66
- 67
- 68
- 69
- 70
- 71
- 72
- 73
- 74
- 75
- 76
- 77
- 78
- 79
- 80
- 81
- 82
- 83
- 84
- 85
- 86
- 87
- 88
- 89
- 90
- 91
- 92
- 93
- 94
- 95
- 96
- 97
- 98
- 99
- 100
- 101
- 102
- 103
- 104
- 105
- 106
- 107
- 108
- 109
- 110
- 111
- 112
- 113
- 114
- 115
- 116
- 117
- 118
- 119
- 120
- 121
- 122
- 123
- 124
- 125
- 126
- 127
- 128
- 129
- 130
- 131
- 132
- 133
- 134
- 135
- 136
- 137
- 138
- 139
- 140
- 141
- 142
- 143
- 144
- 145
- 146
- 147
- 148
- 149
- 150
- 151
- 152
- 153
- 154
- 155
- 156
- 157
- 158
- 159
- 160
- 161
- 162
- 163
- 164
- 165
- 166
- 167
- 168
- 169
- 170
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- 176
- 177
- 178
- 179
- 180
- 181
- 182
- 183
- 184
- 185
- 186
- 187
- 188
- 189
- 190
- 191
- 192
- 193
- 194
- 195
- 196
- 197
- 198
- 199
- 200
- 201
- 202
- 203
- 204
- 205
- 206
- 207
- 208
- 209
- 210
- 211
- 212
- 213
- 214
- 215
- 216
- 217
- 218
- 219
- 220
- 221
- 222
- 223
- 224
- 225
- 226
- 227
- 228
- 229
- 230
- 231
- 232
- 233
- 234
- 235
- 236
- 237
- 238
- 239
- 240
- 241
- 242
- 243
- 244
- 245
- 246
- 247
- 248
- 249
- 250
- 251
- 252
- 253
- 254
- 255
- 256
- 257
- 258
- 259
- 260
- 261
- 262
- 263
- 264
- 265
- 266
- 267
- 268
- 269
- 270
- 271
- 272
- 273
- 274
- 275
- 276
- 277
- 278
- 279
- 280
- 281
- 282
- 283
- 284
- 285
- 286
- 287
- 288
- 289
- 290
- 291
- 292
- 293
- 294
- 295
- 296
- 297
- 298
- 299
- 300
- 301
- 302
- 303
- 304
- 305
- 306
- 307
- 308
- 309
- 310
- 311
- 312
- 313
- 314
- 315
- 316
- 317
- 318
- 319
- 320
- 321
- 322
- 323
- 324
- 325
- 326
- 327
- 328
- 329
- 330
- 331
- 332
- 333
- 334
- 335
- 336
- 337
- 338
- 339
- 340
- 341
- 342
- 343
- 344
- 345
- 346
- 347
- 348
- 349
- 350
- 351
- 352
- 353
- 354
- 355
- 356
- 357
- 358
- 359
- 360
- 361
- 362
- 363
- 364
- 365
- 366
- 367
- 368
- 369
- 370
- 371
- 372
- 373
- 374
- 375
- 376
- 377
- 378
- 379
- 380
- 381
- 382
- 383
- 384
- 385
- 386
- 387
- 388
- 389
- 390
- 391
- 392
- 393
- 394
- 395
- 396
- 397
- 398
- 399
- 400
- 401
- 402
- 403
- 404
- 405
- 406
- 407
- 408
- 409
- 410
- 411
- 412
- 413
- 414
- 415
- 416
- 417
- 418
- 419
- 420
- 421
- 422
- 423
- 424
- 425
- 426
- 427
- 428
- 429
- 430
- 431
- 432
- 433
- 434
- 435
- 436
- 437
- 438
- 439
- 440
- 441
- 442
- 443
- 444
- 445
- 446
- 447
- 448
- 449
- 450
- 451
- 452
- 453
- 454
- 455
- 456
- 457
- 458
- 459
- 460
- 461
- 462
- 463
- 464
- 465
- 466
- 467
- 468
- 469
- 470
- 471
- 472
- 473
- 474
- 475
- 476
- 477
- 478
- 479
- 480
- 481
- 482
- 483
- 484
- 485
- 486
- 487
- 488
- 489
- 490
- 491
- 492
- 493
- 494
- 495
- 496
- 497
- 498
- 499
- 500
- 501
- 502
- 503
- 504
- 505
- 506
- 507
- 508
- 509
- 510
- 511
- 512
- 513
- 514
- 515
- 516
- 517
- 518
- 519
- 520
- 521
- 522
- 523
- 524
- 525
- 526
- 527
- 528
- 529
- 530
- 531
- 532
- 533
- 534
- 535
- 536
- 537
- 538
- 539
- 540
- 541
- 542
- 543
- 544
- 545
- 546
- 547
- 548
- 549
- 550
- 551
- 552
- 553
- 554
- 555
- 556
- 557
- 558
- 559
- 560
- 561
- 562
- 563
- 564
- 565
- 566
- 567
- 568
- 569
- 570
- 571
- 572
- 573
- 574
- 575
- 576
- 577
- 578
- 579
- 580
- 581
- 582
- 583
- 584
- 585
- 586
- 587
- 588
- 589
- 590
- 591
- 592
- 593
- 594
- 595
- 596
- 597
- 598
- 599
- 600
- 601
- 602
- 603
- 604
- 605
- 606
- 607
- 608
- 609
- 610
- 611
- 612
- 613
- 614
- 615
- 616
- 1 - 50
- 51 - 100
- 101 - 150
- 151 - 200
- 201 - 250
- 251 - 300
- 301 - 350
- 351 - 400
- 401 - 450
- 451 - 500
- 501 - 550
- 551 - 600
- 601 - 616
Pages:
