ฉันกลับชาติมาเกิดเป็นตัวร้าย

Side story 4 การเขา้สูโ่รงเรียนเวทมนตร ์       ฉั นเป็นลูกของบารอนแถวชานเมืองชนบท  ฤดูใบไมผ้ลิปีน้ีฉั นไดเ้ขา้ไปเรียนในโรงเรียนเวทมนตร์     โรงเรียนเวทมนตร์ท่ีเป็นศูนยร์วมของพวกท่ีมีพลั งวเิศษ  หรือท่ีเรียกวา่เวทมนตร์ ท่ีทุกๆ  คนท่ีมีพลังวเิศษนั น้จะตอ้งเขา้ไปเรียนอยา่งไมม่ีขอ้ยกเวน้เม่ืออายุครบสิ บห้าปี และฉั นท่ีพลังเวทต่ืนข้ึนมาตอนอายุหกขวบกต็อ้งเขา้ดว้ย     อยา่งไรกต็ามในโรงเรียนน้ีมีพวกขุนนางระดั บสูงอยูม่ากมาย   ทาํให้ลูกสาวบารอนเลก็ๆ เชน่ฉั นรู้สกึวา่ท่ีน่ีมันสูงสง่เกินไป     ถา้เพียงแต.่..เวทมนตร์ของฉั นแขง็แกร่งกวา่น้ี  หรือถา้ฉั นงดงามมากกวา่น้ี...  หรือถา้ฉั นเป็นคนมีพลังเวทท่ีหายากและเป็นคนท่ีงดงามอยา่งคุณมาเรีย  แคมป์เบลลล์ะ่ก.็.. ฉั นจะสามารถมั่นใจในตัวเองมากข้ึนกวา่น้ีไหมนะ...     พลังของฉั นนั น้แทบจะไมม่ีความพิเศษอะไรสักอยา่งเดียว  ทัง้ฉั นยังเรียนไมท่ันคนอ่ืน แมว้า่จะมีใครบอกวา่ฉั นกห็น้าตาดีอยูน่ะ  แตว่า่...ฉั นไมเ่หมาะกับท่ีน่ีเลย     พอ่แมข่องฉั นมีความสุขมากตอนท่ีรู้วา่ฉั นมีพลังเวทมนตร์และจะไ ดม้าเรียนท่ีโรงเรียนน้ี  เพราะน่ีเป็นครั ง้แรกท่ีมีเดก็ท่ีมีพลังเวทเกิดข้ึนในครอบครั ว ทวา่...  หลั งจากท่ีลงทะเบียนเรียนเรียบร้อยแลว้ 

พวกบรรดาลูกสาวของขุนนางท่ีชั น้สูงกวา่กลั บมองลูกสาวบารอนยากจนอ ยา่งฉั นเป็นคนรั บใช.้..     ไมก่่ีเดือนหลังจากเขา้มาในโรงเรียนแลว้นั น้  ฉั นนึกอยากจะกลับบา้นให้เร็วท่ีสุด...     ยั งไงกต็าม อยูๆ่ กม็ีจุดพลิกพลั นเกิดข้ึน     เร่ืองเริ่มตน้ตอนท่ีฉั นกาํลังแอบอา่นหนั งสอืนิยายรั กท่ีนํามาจากบา้ น อยูใ่นมุมหน่ึงของห้องเรียน  สาํหรั บนิยายพวกน้ีนั น้ไมเ่ป็นท่ีนิยมเทา่ไหร่ในหมูลู่กขุนนาง  แตฉ่ั นกลับรั กหนั งสอืนิยายพวกน้ีมาก  และพอกลั บไปท่ีบา้นชว่งปิดเทอมฤดูร้อน  ฉั นเลยแอบเอาหนั งสอืมาท่ีโรงเรียนดว้ย     “เอ ๋น่ีหนั งสอืนิยายรั กใชไ่หม?”     เม่ือฉั นเงยหน้าข้ึนมา  กเ็หน็ลูกสาวขุนนางระดับสูงกวา่ลูกสาวบารอนจนๆ อยา่งฉั น  ท่ีเธอไมค่วรลดตัวลงมาพูดกับฉั นยืนอยูต่รงหน้า     ทา่นคาตาริน่า คลาเอส ลูกสาวของทา่นดยุคคลาเอส  อีกทั ง้ยั งมีสถานะเป็นคูห่มั น้ของเจา้ชายองคท์่ีสามเจา้ชายจาเร็ด  ซ่ึงเธอเป็นเพ่ือนร่วมชัน้เรียนของฉั น  อีกทัง้สถานะของพวกเขายังสูงกวา่ฉั นดว้ย  ถึงแมจ้ะอยูช่ัน้เดียวกั นแตฉ่ั นกไ็มก่ลา้เขา้ไปพูดคุยกับเธอเลยแมแ้ตค่รั ง้เ ดียว 

เม่ือเธอเขา้มาพูดคุยกั บฉั นทาํให้ฉั นรู้สกึต่ืนเตน้มาก จนตัวแขง็ท่ือ  ทวา่ทา่นคาตาริน่ากลั บสง่ย้มิบางๆ มาให้     “ท่ีจริงดิฉั นเองกช็อบอา่นนิยายรั กเหมือนกัน จะเป็นอะไรไหมคะ  ถา้หากดิฉั นอยากคุยเร่ืองน้ีกั บคุณบา้งไดไ้หม?”     และฉั นกไ็ดร้ั บเชิญไปท่ีห้องของทา่นคาตาริน่า ฉั นไดด้่ืมนํา้ชา  ทานขนมและคุยเร่ืองนิยายกั บเธอ     ทา่นคาตาริน่าเป็นคนท่ีงา่ยๆ สบายๆ  เธอไมไ่ดม้องเหยียดหยามฉั นเหมือนกั บท่ีพวกลูกขุนนางคนอ่ืนๆ ทาํ  หรือไมก่ไ็มท่าํเหมือนกับวา่ฉั นเป็นคนรั บใชข้องเธอ      ทา่นคาตาริน่าเป็นบุคคลท่ียอดเย่ียมมาก  ในฐานะลูกสาวของทา่นดยุคเธอวางตั วไดอ้ยา่งสงา่งาม  แตเ่ธอไมไ่ดห้ั วสูงเหมือนคนอ่ืนๆ เธอไมไ่ดแ้คร์เร่ืองสถานะทางสั งคม   ทั ง้ยั งไมเ่คยดูถูกเหยียดหยามใครๆ ท่ีมีสถานะตา่ํกวา่ตั วเองเลย     คนท่ีมีสถานะทางสังคมตา่ํกวา่ทา่นคาตาริน่า เชน่ฉั น  ทา่นคาตาริน่ายังคุยและปฏิบัติตัวกับฉั นดีมากๆ เลย     กอ่นท่ีฉั นจะรู้ตัว หัวใจของฉั นกถ็ูกทา่นคาตาริน่าขโมยไปเสยีแลว้     บางครั ง้เธอกจ็ะออกไปเลน่กั บสุนั ขในป่าขา้งโรงเรียน  หรือไมก่ห็ยุดชมดอกไมข้า้งทาง  ทา่นคาตาริน่าชา่งเป็นเหมือนกับนั กบุญท่ีหลุดออกมาจากในนิยายยังไงอ ยา่งนั น้เลยละ่...    

แลว้กอ่นหน้าน้ี  ฉั นท่ีกาํลังช่ืนชมความสงา่งามของทา่นคาตาริน่าอยูน่ั น้สะดุดลม้ลง  ทาํให้ชุดของฉั นเป้ือนไปหมด  ทา่คาตาริน่าเลยให้ผา้เชด็หน้าฉั นเพ่ือเชด็ชุดของฉั น      ฉั นปฏิเสธและกลา่ววา่ “เด๋ียวจะสกปรกเปลา่ๆ คะ่”  แตเ่ธอกลั บพูดกลั บมาวา่ “กไ็มเ่หน็เป็นไรน่ีนา ใชเ้ถอะคะ่”  แลว้ทา่นคาตาริน่ากย็้มิให้ฉั น ฉั นกาํผา้เชด็หน้าเอาไวแ้น่น  และคดิในใจวา่ “ผา้เชด็หน้าน้ีเป็นสมบัติลาํ้คา่ของฉั น”      ถึงแมว้า่ฉั นอยากจะกลับบา้น  ทวา่...ในตอนน้ีฉั นอยากอยูใ่นโรงเรียนตอ่อีกนิดหน่อย     ฉั นอยากจะใชเ้วลากับทา่นคาตาริน่าอีกสักพัก...       ★★★★★★★         “เอ๊ะ พ่ีฮะ? ผา้คลุมผมไปไหนแลว้ละ่ฮะ?”     “ออ๋ ผา้เหรอ? ฉั นเพิง่ให้เพ่ือนร่วมชัน้เรียนไปหน่ะ”     “เอ?๋? พ่ีให้เขาไปทาํไมฮะ?”     “กเ็ธอสะดุดลม้ แลว้ชุดของเธอเป้ือนน่ีนา  พ่ีเลยให้เธอไวเ้ชด็เส้อืน่ะ” 

   “...อา่ นั น้มัน... โธ.่..พระเจา้...พ่ีไมม่ีผา้เชด็หน้าหรือไงครั บ...”     “ผา้เชด็หน้าของฉั น ฉั นเอาไปเชด็มือหลังทาํสวนเสร็จไปแลว้น่ะ  มั นเลยสกปรก”     “...แตน่ั น้มัน...เอะ๊? พ่ีครั บ  ทาํไมชายเส้อืถึงลุย่ลงมาแบบนั น้ละ่...”     “ออ๋...ฉั นเพิง่ถูกสุนั ขป่าในโรงเรียนโจมตีหน่ะ  เพราะมันตัวเลก็มาก ฉั นเลยไมเ่ป็นอะไรเลย เหน็มัย้?”     “...อา่...เฮอ้... ผม...กด็ีแลว้ท่ีพ่ีไมเ่ป็นไร...แขง็แรงกด็ีครั บ  แตพ่่ีจะเลือกพืชผั กผลไมจ้ากสวนน้ีมาทานไมไ่ด้  น่ีไมใ่ชส่วนบา้นเรานะครั บ  ดังนั น้พ่ีจะตอ้งมีความรั บผิดชอบในตัวเองมากกวา่น้ี ยกตัวอยา่งเชน่  ห้ามกินสงิ่ท่ีเหน็ทุกอยา่งเดด็ขาด”     “ฉั นไมไ่ดก้ินเสยีหน่อย...ฉั นแคเ่กบ็ผลผลิต..”     “ไมไ่ดค้รั บ ไมม่ีขอ้ยกเวน้  ...ไมอ่ยา่งนั น้ผมจะเอาไปฟ้องทา่นแมน่ะครั บ... ขอให้เขา้ใจผมดว้ย!”     “....เขา้ใจแลว้”     ฉั นพยักหน้าอยา่งไมเ่ตม็ใจ  ในขณะท่ีคีธเพียงแคม่องผมแลว้ถอนหายใจออกมาอยา่งหนั กหน่วง   

Side story 5 งานเล้ียงนํา้ชาของเหลา่ภริยาขุนนางทั ง้หลาย  (อีกครั ง้)     “ไดย้นิวา่ทา่นหญงิลูกสาวของทา่นคลาเอส  เป็นทา่นหญงิท่ีสงา่งามมาก เดก็คนอ่ืนๆ  ในโรงเรียนตา่งเรียกเธอวา่ทา่นนั กบุญและช่ืนชมลูกของทา่นคลาเอสมาก ทีเดียวนะคะ”     งานเล้ียงนํา้ชาของเหลา่ภรรยาขุนนางท่ีจัดข้ึนเดือนละครั ง้น้ี   น่ีเป็นครั ง้แรกท่ีฉั นรู้สกึวา่ฉั นไดย้นิสงิ่ท่ีผิดปกติไป  ฉั นคดิวา่หูของฉั นคงฝาดแน่ๆ     แตเ่ม่ือฉั นถามเพ่ือยาํ้ความแน่ใจ  ฉั นกไ็ดร้ั บคาํตอบแบบเดิมอีกครั ง้...  ฉั นจึงสรุปวา่พวกหลอ่นคงจาํเธอสลับสับสนกับเดก็คนอ่ืนแน่ๆ     เหตุผลเพราะ ลูกสาวเพียงคนเดียวของฉั น...  เป็นเดก็ท่ีคอ่นขา้งมีปั ญหามาก  จนฉั นสงสัยวา่เพราะอะไรเธอถึงไดเ้ป็นแบบนั น้     ถึงเธอจะเกิดมาเป็นลูกของตระกูลขุนนางท่ีมีศั กดิเ์ป็นถึงดยุค   แตพ่ระเจา้ ให้ตายเถอะ...เธอกลั บปีนตน้ไมไ้ดค้ลอ่งแคลว่...  ทั ง้ยั งสวมชุดของคนสวน มีงานอดิเรกคือไถดิน  และเกบ็เอาพืชผั กจากท่ีพืชท่ีเธอปลูกข้ึนมากิน  ....ทาํเอาฉั นไปไมถู่กกับลูกสาวเจา้ปั ญหาคนน้ีเลย...    

ถา้มีขา่วลือดังเชน่ลูกของฉั นคลา้ยกับลิงมา  ฉั นคงจะไมต่กต่ืนใจอะไร.... เพราะน่ีเป็นสงิ่แรกท่ีฉั นนึกถึง  ทวา่...นั กบุญหรือ.... เจา้ลูกลิงลูกสาวของฉั น เดก็คนนั น้เน้ียนะ...     “เออ่... ดิฉั นคดิวา่คงมีการเขา้ใจผิดกระมัง้คะ  อาจจะเป็นเดก็คนอ่ืนท่ีบังเอิญช่ือคลา้ยกับลูกสาวของดิฉั น?”     “ฟั งไมผ่ิดหรอกคะ่ เป็นทา่นคาตาริน่า คลาเอส จริงๆ คะ่  ลูกสาวของดิฉั นยังเป็นแฟนคลับของทา่นคาตาริน่าเลยนะคะ”     “เอ.๋..เออ่...มีแฟนคลั บดว้ยรึคะ!?”     “ใชค่ะ่ แตไ่มใ่ชก่ลุม่ท่ีจั ดตั ง้อยา่งเป็นทางการอะไรนะคะ  แตรู่้สกึวา่จะมีเดก็ๆ ท่ีเป็นแฟนคลั บทา่นคาตาริน่าแบบลั บๆ  อยูม่ากเลยทีเดียวคะ่”     ฉั นรู้สกึประหลาดใจมาก จนเผลออา้ปากขา้ง  บนหั วมีเคร่ืองหมายคาํถาม(?) อยูเ่ตม็ไปหมด ขณะท่ียืนตั วแขง็ท่ือ...     ไมจ่ริงน่ะ ไมม่ีทางเป็นไปไดเ้ดด็ขาด!? ทาํไมถึงมีแฟนคลั บได้  เจา้ลูกลิงของฉั นนั น้น่ะนะ! เจา้ลูกลิงของฉั นไปทาํอะไรเขา้อีก...  หรือบางทีพวกหลอ่นอาจจะจาํเธอสลับกั บคีธ...     ขณะท่ีคดิเร่ืองของเจา้ลูกสาวเจา้ปั ญหาของฉั น  อันท่ีจริงฉั นคอ่นขา้งชอบ คีธ ลูกเล้ียงของฉั นมากกวา่  เขาชา่งเติบโตข้ึนมาเป็นเดก็หนุ่มท่ีแสนจะยอดเย่ียมและมีความสามารถม าก... ดังนั น้ฉั นเลยคดิวา่พวกเขาคงจาํเธอสลับกับคีธ  แตห่ลั งจากยืนยั นซาํ้แลว้ซาํ้อีก... 

แตดู่เหมือนวา่ไมต่อ้งสงสัยเลยวา่เป็นเจา้ลูกลิงของฉั น  คาตาริน่าแน่นอน     อยา่งไรกต็ามตามท่ีฉั นไดย้นิเร่ืองราวจากทา่นหญงิทา่นอ่ืน  ท่ีกลา่วช่ืนชมลูกสาวของฉั น คาตาริน่า... ซ่ึงชา่งเป็นเหมือนกับคาตาริน่า  ลูกลิงท่ีฉั นรู้จัก...     เธอชอบใชเ้วลาช่ืนชมดอกไมใ้บหญา้...  ไมม่ีทางเธอชอบปีนตน้ไมเ้สยีมากกวา่  และยั งชอบกินผลผลิตท่ีเกบ็เก่ียวมาไดอ้ีก  เธอชอบสัตว.์...? ...เป็นไปไมไ่ด ้ยงิ่เป็นพวกสุนั ขยงิ่แลว้ใหญ ่ ดูเหมือนลูกลิงของฉั นอยากอยูใ่ห้ไกลจากพวกมันเสยีมากกวา่...และฉั น กไ็มค่ดิวา่พวกสุนั ขพวกนั น้จะชอบเธอเหมือนกัน     ฉั นไมส่ามารถเช่ือไดว้า่เป็นเร่ืองราวของลูกสาวของฉั นท่ีฉั นเคยรู้จั กเลยแมแ้ตน่้อย     ...บางทีลูกลิงของฉั นอาจจะทาํอะไรผิดแปลกไป  แตกตา่งจากบุคลิกของเธอ  และ...เธอจะใชน่ั กบุญท่ีแสนวเิศษตามท่ีฉั นไดย้นิจริงๆ น่ะหรือ?     โชคดีท่ีลูกสาวของฉั นจะกลับมาท่ีบา้นในชว่งวันหยุดสัน้ๆ น้ี  ถา้เธอกลับมาฉั นจะไดไ้ปเคน้ความจริงท่ีไดจ้ากปากเธอ        ★★★★★★★      

“เอาละ่นา๊~ หน่ึงสอง!”     เม่ือฉั นกลับมาจากงานเล้ียงนํา้ชา ลูกสาวของฉั นกก็ลับมาแลว้  ทั ง้ยั งอยูใ่นชุดทาํสวน ใบหน้าของเธอเป้ือนเหง่ือและโคลน  ทั ง้ยั งทอ่งอะไรพึมพาํไปดว้ยขณะท่ีกาํลั งขุดดิน     พอเหน็เธอแบบนั น้...  ฉั นคดิวา่สงิ่ท่ีฉั นไดย้นิมาจากในงานเล้ียงนํา้ชานั น้ตอ้งผิดพลาด      “บางทีเธออาจจะมีมุมท่ีสงา่งามและยอดเย่ียมกไ็ด ้ ถา้หากฉั นไดพู้ดกับลูกเสยีหน่อย”  ความคดิขา้งตน้ท่ีฉั นคดิตอนอยูบ่นรถมา้กระจายหายไปจากใจของ ฉั นแลว้ละ่...     “เอาละ่นา๊~ หน่ึงสอง!”  ราวกั บลูกสาวเจา้ปั ญหาของฉั นจะเพิม่ความเครียดให้ฉั น  เธอถึงไดต้ะโกนคาํพูดลึกลับไปทั่วสวนของตระกูลคลาเอส...      พอไดย้นิเสยีงของเธอท่ีตะโกนมาอยา่งนั น้  ทาํให้ฉั นรู้สกึเหน่ือยใจจนคดิวา่ไร้สาระ...  ฉั นเหน่ือยใจจนตอ้งรีบเดินกลับไปท่ีคฤหาสน์ให้เร็วท่ีสุด     ฉั นไมไ่ดต้อ้งการให้เธอเป็นลูกสาวท่ีเพอร์เฟ็กและสงา่งามตามท่ีฉั นไดย้นิวา่เธอเป็นเสมือนนั กบุญในวันน้ี  ทวา่...อยา่งน้อยฉั นกห็วังวา่เธอจะเปล่ียนแปลงบา้งนิดหน่อย...  ฉั นถอนหายใจกอ่นท่ีจะผลักประตูเขา้ไปในห้องของฉั น    

หลังจากนั น้ เม่ือลูกสาวของฉั นกลับเขา้มาในคฤหาสน์  ฉั นกก็ลา่วตักเตือนเธอให้หยุดทอ่งคาํแปลกๆ ของเธอ....     วันรุ่งข้ึน... ฉั นกลับไดย้นิเสยีงวา่ “เลท็ โกวว!!~”  ดั งกอ้งไปทั ่วสวนของตระกูลคลาเอสแทน     ★★★★★★★    “วั นน้ีลูกสาวของเราก.็..”     กลั บกลายเป็นวา่การบน่ลูกสาวกั บสามีในห้องนอนกลายเป็นเร่ืองป ระจาํวั นไปเสยีแลว้...     “เธอกร็่าเริงแจม่ใสดีออกนะ ไมด่ีหรือคุณ?”     และสามีของฉั นกต็อบกลับฉั นดว้ยรอยย้มิหวาน หลุยส ์คลาเอส  เขามีบุคลิกท่ีสุภาพออ่นโยนและมีความสามารถมาก  ทั ง้เป็นคนท่ีน่าประทั บใจ   สงิ่เดียวท่ีน่าบกพร่องคือเขาให้ทา้ยลูกสาวของเรามากเกินไป   เขารั กเธอมากแมว้า่คาตาริน่าจะสร้างปั ญหา  ทวา่เขากจ็ะย้มิแลว้ยกโทษให้เธอเสมอ  และเขากส็ามารถทาํความเขา้ใจกับสถานการณ์ของฉั นตอนน้ีไดด้ีอีกดว้ย     “ถึงจะร่าเริงแจม่ใสและมีสุขภาพแขง็แรงกจ็ริง... แตคุ่ณคะ  ดิฉั นคดิวา่ความเป็นกุลสตรีในตัวของเธอนั น้มันหายไปแลว้...ทัง้ๆ  ท่ีฉั นพยายามสอนเธอให้เป็นผูห้ญงิ...ท่ีจะตอ้งดูดีตอนท่ีอยูต่อ่หน้าใครๆ  ... จริงๆ ฉั นกห็ว่งเหมือนกันวา่ตอ่ไปเธอจะทาํยังไงหลังจากน้ี...”    

ฉั นกลา่วออกมาพร้อมกั บถอนหายใจ  ขณะท่ีสามีมองหน้าฉั นเหมือนอยากจะพูดอะไรสักอยา่ง     “อะไรหรือคะ?”     “....อา่ ไมม่ี ไมม่ีอะไร”     หลังจากนั น้ฉั นยังคงบน่เร่ืองลูกสาวให้สามีฟั งตอ่ไป   ฉั นอยากจะรู้มากวา่ตอ่ไปเธอจะเติบโตข้ึนมาเป็นยังไง...  ขณะท่ีฉั นคดิสงิ่นั น้ ฉั นกเ็ผลอหลับไป  และสามีของฉั นกพ็ูดงึมงาํอะไรบางอยา่งออกมา  โชคดีท่ีมันไมม่าถึงหูของฉั น     “ผมคดิวา่คาตาริน่านั น้กม็ีสว่นคลา้ยคุณนะ...อยา่งการพูดน้ี  การวางตั ว และยั งมีสว่นอ่ืนๆ อีกท่ีเหมือนคุณเชน่กั น....”                

ตอนท่ี 28 ฉั นตกอยูใ่นสภาวะวกิฤติ     “เลน่  'Fortune Lover' ไปถึงไหนแลว้ เลน่จบรึยัง?”      ในชว่งพั กเท่ียง  เพ่ือนสาวโอตาคุของฉั นกถ็ามฉั นดว้ยรอยย้มิท่ีอยูเ่ตม็ใบหน้าของเธอ      “ตอนน้ีฉั นเกบ็รูทของเจา้ชายเอาแตใ่จไดห้มดแลว้  แตฉ่ั นยังเลน่รูทเจา้ชายซาดิสตไ์มจ่บ  แถมตั วร้ายยั งน่ากลั วมากอีกตา่งหาก...”      ฉั นถอนหายใจพลางพูดไปพลางมองหน้า A จังท่ีกาํลังย้มิ     “หึหึ ฉั นเลน่จบหมดแลว้น้า”     “เอ!๋! Aจั งเลน่จบแลว้เหรอ!?”     “อ้ืม ไมใ่ชแ่คเ่คลียร์ทัง้ส่คีนนะ ฉั นยังเกบ็ตัวละครลับไดด้ว้ย!”     เธอวา่อยา่งนั น้ ทาํให้ฉั นมองA จังดว้ยสายตาช่ืนชม     “Aจังสุดยอดไปเลย ฉั นนึกวา่มีแคส่่คีนเสยีอีก”     “กห็ลั งจากท่ีเลน่รูททั ง้ส่คีนจบแลว้ จะสามารถเลือกตั วละครได้  แลว้กจ็ะเจอกั บรูทของตัวละครลับละ่”     “เด่ียว!! ห้ามมาสปอยเน้ือหาเกมน๊า!”    

ฉั นบอกพร้อมกับเอามือปิดห ู Aจังนั น้เริ่มย้มิกรุ้มกริ่มอยา่งน่ากลัว...     “ตั วละครลั บหน่ะนะ...”     “มา่ยยย ฉั นไมฟ่ั งทัง้นั น้!”        .        .           “ทา่นคาตาริน่า เชา้แลว้นะคะ ต่ืนเถอะคะ่”     “อืม... มา่ยยย ฉั นไมอ่ยากฟั ง”     “ทา่นคาตาริน่าคะ ถา้ทา่นไมต่่ืนตอนน้ีจะเขา้เรียนสายเอานะคะ”  “อืม....”  ฉั นลืมตาข้ึนมา และเหน็วา่แอนน์ยืนอยูข่า้งๆ ฉั น     “อรุณสวั สดิ ์แอนน์”     “อรุณสวั สดิค์ะ่ ตอนน้ีลุกข้ึนมาแตง่ตั วเถอะนะคะ”  เม่ือฉั นลุกข้ึนมาแอนน์กจ็ับฉั นแตง่ตัวอยา่งรวดเร็ว  ราวกั บฉั นเป็นตุก๊ตา ทวา่ตอนน้ีฉั นกาํลังจมอยูก่ั บความฝั นท่ีฝั นอยูต่ะก้ ี

   “เหมือนจะเป็นฝั นท่ีสาํคัญอยูน่ะ...”     “...ฝั น?”     แอนน์พึมพาํรั บเสยีงของฉั น     “ใช ่ความฝั นท่ีฉั นเพิง่ฝั นตะก้ี... ฉั นรู้สกึวา่มันสาํคัญมาก...  แตพ่อต่ืนแลว้ฉั นกลับลืมไปหมดเลย...”     “เอ?๋ อะไรละ่คะนั น้?”     ถึงจะคดิวา่มันสาํคัญ แตฉ่ั นจาํความฝั นไมไ่ด้  และแอนน์เองกต็อบปั ญหาฉั นเร่ืองน้ีไมไ่ดเ้หมือนกัน     ตอนน้ีจะคร่ึงปีกวา่แลว้ ตัง้แตฉ่ั นเขา้โรงเรียนมา  เหลือเพียงแคฤ่ดูใบไมร้่วงกับฤดูหนาวเทา่นั น้กจ็ะครบหน่ึงปี...     ฉั นในตอนน้ีสนิทกั บมาเรียนางเอกในเกม   ทัง้ยังสามารถเป็นเพ่ือนกับคนในสภานั กเรียนและคนนอกสภานั กเรียนด้ วย แลว้ในตอนน้ีสวนและสนามฝึกปางูของฉั นกเ็สร็จลุลว่งไปดว้ยดี     ฉั นเตรียมพร้อมสาํหรั บธงทาํลายเรียบร้อยแลว้ละ่!     แตน่่ีเป็นเพียงแคส่ว่นหน่ึงเทา่นั น้  ฉั นยังมีขอ้สงสัยเร่ืองความรั กของมาเรียกับหนุ่มๆ เป้าหมายอย ู่   

แตไ่มว่า่ฉั นจะถามมาเรียก่ีครั ง้วา่เธอชอบใคร เธอมักจะตอบวา่  “ดิฉั นช่ืนชมทา่นคาตาริน่าคะ่” และเล่ียงไมย่อมตอบอะไรมากกวา่นั น้  ดูเหมือนเธอจะไมค่อ่ยสนใจเลยแมแ้ตน่้อย...     “ฉั นคดิวา่ผูช้ายในสภานั กเรียนตอ้งชอบเธอมากแน่ๆ เลย  คุณมาเรีย” ฉั นกลา่วกับเธอแบบนั น้     “เป็นไปไมไ่ดห้รอกคะ่ ทุกคนกเ็ป็นเพ่ือนธรรมดาๆ   ไมไ่ดพ้ิเศษถึงขัน้ท่ีคดิจะชอบไดม้ากกวา่นั น้”     มาเรียตอบดว้ยสหีน้าประหลาดใจขณะท่ีพูดกับฉั น     สาํหรั บหนุ่มๆ เป้าหมายนั น้  ดูเหมือนวา่พวกเขาจะไมไ่ดส้นใจเร่ืองความรั กเลยสักนิดเหมือนกัน...     มาคดิๆ ดูมาเรียนั น้เป็นนางเอกในเกมโอโตเมะท่ีเหมือนจะมี  ‘ความซ่ือ’ และ ‘การตีความไปแบบคนละทศิละทาง’ กั นอยูน่ะ...     ไมน่านมาน้ี มาเรียกั บคีธนั น้ยังคุยกันวา่  “คนท่ีผมชอบนั น้ดูเหมือนวา่จะใสซ่ือ(บ้ือ) มากจนไมอ่ยากจะเช่ือเลย...”  คีธพูดพลางถอนหายใจ ขณะท่ีฉั นบังเอิญผา่นมาไดย้นิพอดี     อั นท่ีจริงมาเรียกด็ีนะ  แตฉ่ั นคดิวา่ในฐานะนางเอกของเกมโอโตเมะ เธอดูเหมือนจะ ‘ใสซ่ือ’   และ ‘มีการตีความผิดเพ้ียน’ ไปเสยีแลว้...     พวกหนุ่มๆ คงจะตอ้งพยายามในการจีบให้มากข้ึนละ่นะ...    

ถึงฉั นจะไมรู่้ความคืบหน้าเทา่ไหร่  แตฉ่ั นกร็ู้สกึไดว้า่ฉั นจะอยูอ่ยา่งสงบๆ ไดใ้นรั ว้โรงเรียนตอนน้ี     เกมใกลจ้ะจบแลว้สนิะ...     ในชว่งพักกลางวันนั น้อากาศคอ่นขา้งเยน็  ทาํให้ฉั นเลือกท่ีจะไปทานอาหารกับเพ่ือนร่วมชัน้ของฉั นท่ีโรงอาหาร     ปกติฉั นนั น้จะอยูก่ั บเพ่ือนและน้องชายในสภานั กเรียน  แตใ่นวันน้ีนั น้คนอ่ืนๆ บอกวา่พวกเขามีเร่ืองท่ีตอ้งทาํ  และจะมาสมทบท่ีหลั ง     ตอนน้ีฉั นคดิวา่มีบางอยา่งแปลกๆ ไป  ดูเหมือนวา่วั นน้ีทุกอยา่งจะผิดปกติไปหมด     เหลา่กรรมการนั กเรียนจะยุง่มาก  จนตอ้งทาํงานในชว่งพั กกลางวั นดว้ย ทวา่...  การท่ีพวกเขาทั ง้หมดกลั บยุง่แบบน้ีกั นทุกคนเป็นภาพท่ีไมเ่คยเหน็มากอ่ น     ยังไงกต็าม ตอนน้ีฉั นเมินขอ้สงสัยนั น้ไป  เพราะในหัวของฉั นมีแตเ่มนูอาหารเตม็ไปหมด...     “ทา่นคาตาริน่า คลาเอส ดิฉั นมีเร่ืองสาํคัญอยากจะคุยกับทา่นคะ่”     ทา่นหญงิท่ียืนอยูต่รงหน้าฉั นตอนท่ีฉั นเดินเขา้ไปในโรงอาหารนั น้  เป็นทา่นหญงิท่ีเป็นลูกสาวขุนนางชัน้สูงเหมือนฉั น    

กอ่นท่ีฉั นจะไดห้มัน้หมายกับเจา้ชายจาเร็ดเธอนั น้เป็นคูส่มัครท่ีถูก คัดตัวมาเรียบร้อยแลว้... และเธอนั น้จอ้งมองฉั นดว้ยสายตาริษยา  แตเ่ธอไมเ่คยเขา้มาพูดกับฉั นเลย     ทา่นหญงิคนนั น้มีดวงตาท่ีเชิดข้ึนนิดๆ ริมฝีปากบาง  มีใบหน้าท่ีแผร่ั ศมีนางมารแผอ่อกมา จนฉั นรู้สกึคุน้เคย  และคดิวา่คงสนิทดว้ยไดน้่า ทวา่...      นั ยน์ตาเชิดข้ึนของของทา่นหญงิกาํลังจอ้งมองมาทางฉั น  และไมท่ันท่ีจะคดิอะไร รู้ตัวอีกทีรอบๆ กายของฉั นกถ็ูกลอ้มเสยีแลว้...     ท่ีอยูข่า้งหลังฉั น คือนั กเรียนสบิกวา่คน  พวกเขาทุกคนจอ้งมองฉั นดว้ยสายตาท่ีเกลียดชัง     แตเ่ด๋ียวนะ…  เหมือนกั บวา่เคยเหน็ฉากคุน้ๆ แบบน้ีท่ีไหนกัน…     “ทา่นคาตาริน่า คลาเอส  พวกเราจะเผยหลั กฐานการทาํผิดของทา่นท่ีน่ี!”     เสยีงของทา่นหญงิคนนั น้ดังกอ้งไปทั่วโรงอาหาร  และมือของเธอกช็้ีมาทางฉั น     ปกติเสยีงของโรงอาหารกด็ังอยูแ่ลว้ ยงิ่พวกนั กเรียนคนอ่ืนๆ  มารวมตั วกั นท่ีน่ีในชว่งพั กกลางวั นดว้ยแลว้…     ยงิ่ถา้เธอใชเ้สยีงดั งแบบน้ี…    

ทาํให้โรงอาหารท่ีมั กมีเสยีงเอะอะเงียบสงบลง  และทุกคนดูเหมือนจะกาํลั งมองหาเจา้ของเสยีงท่ีตะโกนกึกกอ้งน้ีอยู…่     บางทีทา่นหญงิคนน้ีกค็งอยากให้เป็นแบบน้ี  เธอเลยยกริมฝีปากของเธอข้ึนมานิดๆ     สาํหรั บฉั นในตอนน้ี… เอาจริงๆ นะ  ฉั นยังคงยืนนิ่งเป็นทอ่นไมด้ว้ยอาการสับสน     ความผิดของฉั น…. หรือจะเป็นฉั นท่ีแอบฝึกขวา้งงูของเลน่?....     แตฉ่ั นยังไมไ่ดโ้ยนใสเ่ป้าหมายเลยน้า….     และหรือจะเป็นฉั นท่ีกลายเป็นคนน่าราํคาญ…  หรือท่ีฉั นทาํสวนในโรงเรียนโดยไมไ่ดข้ออนุญาต….      ชั วร์…  เป็นเร่ืองฉั นทาํสวนในโรงเรียนแน่ๆ …?      และฉั นยังคงคดิเร่ืองอ่ืนๆ  ท่ีน่าจะเป็นความผิดของฉั นตอ่ไปโดยไมส่นใจทา่นหญงิท่ียืนอยูต่รงหน้า ฉั น…     “ทา่นเป็นถึงลูกสาวของทา่นดยุค  ทั ง้ยั งเป็นคูห่มั น้ของเจา้ชายจาเร็ด  แตท่า่นกลั บใชอ้าํนาจของทา่นกดข่ีคนท่ีตอ้ยตา่ํกวา่!   และทา่นยั งอิจฉาคุณมาเรีย 

แคมป์เบลท่ีไดเ้ขา้เป็นหน่ึงในคณะกรรมการนั กเรียน ท่ีๆ  เจา้ชายจาเร็ด  อยู ่และยังกลั่นแกลง้นั กเรียนทา่นคนอ่ืนๆ ไปทั่วอีก!”     “...!”     เหมือนฉั นจะเคยเหน็สายตาแบบทา่นหญงิคนน้ีท่ีไหนกันนะ…  ฉั นเคยเหน็ท่ีไหนสักแหง่กันน้า…     ใชแ่ลว้! น่ีเป็นเหตุการณ์ในเกมท่ีฉั นเคยเหน็มาตัง้หลายครั ง้  ตอนท่ีคาตาริน่า คลาเอสกาํลั งถูกเปิดโปงขอ้หาท่ีเธอกลั ่นแกลง้คนอ่ืน  และคาตาริน่ากพ็บกั บความพินาศ…     ทัง้ๆ ท่ีฉั นระวังตัวแลว้  แตไ่มค่าดคดิเลยวา่จะมาเจอสถานการณ์แบบน้ี     ฉั นเพียงแคม่องไปท่ีบรรดาทา่นหญงิเบ้ืองหน้าของฉั น  พวกหลอ่นตา่งกจ็อ้งมองฉั นดว้ยสายตาน่ากลัว…     แต…่ ฉั นไมเ่ขา้ใจเลย…  อั นท่ีจริงน่ีเป็นเหตุการณ์ท่ีคาตาริน่าถูกเปิดโปงขอ้หาท่ีเธอทาํกั บคนอ่ืนๆ  เอาไว ้ทวา่…     ในเกมนั น้ คาตาริน่า และพวกหนุ่มๆ  ท่ีสามารถจีบไดทุ้กคนกน็่าจะอยูท่่ีน่ีเหมือนกั น      ถา้น่ีเป็นรูทของจาเร็ด เขากจ็ะมาปกป้องมาเรีย  ....แตถ่า้หากเป็นคีธ เขากน็่าจะมาปกป้องมาเรียเชน่กั น    

แตพ่วกเขากลั บไมอ่ยูท่่ีน่ีเสยีน่ี…     ฉั นท่ีกาํลังสับสนอยูน่ั น้วา่ทาํไมเหตุการณ์น้ีถึงเกิดข้ึนมา  และเสยีงของคนท่ีอยูใ่นสภานั กเรียนกด็ังข้ึนมากลา่วหาฉั น     “น่ีไมใ่ชแ่คก่ารพูดเฉยๆ นะคะ!  ดิฉั นไดเ้อาหลักฐานและพยานมายืนยันดว้ยคะ่!”     และเธอกเ็ปิดเอกสารท่ีเธอกาํอยูอ่อกมา  พร้อมกับให้สัญญาณกับทา่นหญงิท่ียืนอยูต่รงหน้าของฉั น     ในกระดาษแผน่นั น้ มีขอ้ความท่ีเขียนอยูว่า่ ฉั นกลั่นแกลง้  และขม่ขูม่าเรีย… หลั งจากท่ีแสดงหลั กฐานและพยานแลว้  เธอกช็้ีแจง้เร่ืองวธิีการกลั่นแกลง้มาเรียของฉั น     และพอไดฟ้ั งคาํตา่งๆ นาๆ พวกนั น้  ฉั นกร็ู้สกึวา่ตัวตนของฉั นนั น้พูดไมอ่อก  มั นเหมือนกั บบางอยา่งท่ีไมส่ามารถอธิบายออกมาเป็นคาํพูดไดใ้นโรงอา หารแหง่น้ี...     ทุกคนในโรงอาหารตา่งเฝ้าดูสงิ่ท่ีเกิดข้ึนอยา่งสนอกสนใจ     ในตอนนั น้เอง… มาเรียและเพ่ือนสมัยเดก็ของฉั น  และคนในสภานั กเรียนกป็รากฏตัวเขา้มาในโรงอาหาร  พวกเขาเขา้มาฝั่งตรงกันขา้ม และพวกเขากเ็หน็ฉั นกับพวกสาวๆ  ยืนอยูด่ว้ยกั น     “เกิดอะไรข้ึนท่ีน่ี?” 

   บรรยากาศเริ่มเปล่ียนแปลงไป เม่ือจาเร็ดมองไปยั งบรรดาสาวๆ  ท่ีลอ้มรอบฉั นดว้ยความสงสัย     และดูเหมือนวา่ทา่นหญงินั น้จะรอคอยชว่งเวลาน้ี  ทา่นหญงิท่ีเคยเกือบจะเป็นคูห่มั น้ของจาเร็ดกลา่วคาํพูดซาํ้ๆ  เก่ียวกับการกระทาํผิดของฉั น     เธอยืนกรานตรงหน้าของมาเรียและเพ่ือนของฉั น  ใบหน้าของพวกคณะกรรมการนั กเรียนนั น้เริ่มขรึมและน่ากลัวข้ึนเร่ือยๆ     อา่…  เหตุการณ์น้ีเหมือนกั บตอนท่ีคาตาริน่าถูกกลา่วหาเป้ียบเลย…     แตน่ั น้ควรจะเป็นคีธท่ีเผยความผิดของคาตาริน่า…  และมาเรียท่ีปรากฏตัวข้ึนมาพร้อมกั บถูกจาเร็ดและคีธปกป้องนั น้ไมเ่คยเ หน็มากอ่นเลย...     สถานการณ์ในเกมนั น้ หลังจากท่ีเผยความผิดของคาตาริน่าแลว้  มาเรียท่ีอยูข่า้งหลังของทัง้สองคนนั น้กป็รากฏตัวข้ึนมา  กอ่นท่ีจะเงยหน้าข้ึนจากนั น้…     “น่ีเป็นเร่ืองจริงคะ่! ดิฉั นถูกทา่นคาตาริน่า คลาเอส  ขม่ขูต่ลอดเวลา!”     เธอกลา่วออกมาดว้ยทา่ทีท่ีสงา่งาม  ทุกคนในโรงอาหารตา่งช่ืนชมความเขม้แขง็ของเธอทัง้นั น้    

และสาวๆ เหลา่น้ีกเ็ปิดเผยความผิดของคาตาริน่า  ­เหมือนกั บในเกมเลย…     แตพ่อฉั นฟ้ืนความทรงจาํในอดีตได้  ฉั นกไ็มใ่ชค่าตาริน่าแบบในเกมอีกตอ่ไปแลว้…   ฉั นไมเ่คยทาํอะไรท่ีไมด่ี ...แต่  เหตุการณ์กด็ั นเกิดข้ึนมาเหมือนในเกมอีก…      ...ไมต่อ้งสงสัยเลยวา่ตอ่ไปฉั นคงเขา้สูเ่สน้ทางธงทาํลายแน่นอน…     ฉั นจะตอ้งถูกเนรเทศออกนอกประเทศของตัวเอง…  หรือถูกฆา่ตายดว้ยฝีมือของหนุ่มๆ คนใดคนหน่ึง…     ฉั นอาจจะไดใ้ชงู้ของเลน่ท่ีอยูใ่นกระเป๋าของฉั นเขา้สู…้  หรือถา้ถูกเนรเทศฉั นกน็่าจะสามารถทาํงานเกษตรตอ่ไปได…้     มาเรียกา้วออกมาขา้งหน้า  นั ยน์ตาของเธอเจือความเขม้แขง็เชน่เดียวกับในเกม  และเธอกก็ลา่วข้ึนดว้ยนํา้เสยีงเฉียบขาดวา่     “น่ีมันเป็นเร่ืองไร้สาระมาก! ดิฉั นไมเ่คยถูกทา่นคาตาริน่า คลาเอส  กลั่นแกลง้เลยแมแ้ตค่รั ง้เดียว!”     เสยีงท่ีทรงพลั งและสงา่งามของเธอดั งกอ้งไปทั ่วโรงอาหาร  มาเรียหันหน้าของเธอมาทางฉั น  และยืนตรงหน้าฉั นราวกับจะปกป้องฉั นจากสาวๆ พวกน้ี    

“กรุณาอยา่ไดม้าดูถูกทา่นคาตาริน่า  ท่ีเป็นเพ่ือนคนสาํคัญของฉั นดว้ยขอ้กลา่วหาท่ีไร้สาระเชน่น้ี!”     มาเรียท่ีพูดดว้ยนํา้เสยีงกา้วร้าวแบบท่ีฉั นไมเ่คยไดย้นิมากอ่น     ปฏิกริยาของมาเรียทาํให้พวกสาวๆ ตกใจ  แตพ่วกหลอ่นกป็รั บอารมณ์ไดอ้ยา่งรวดเร็ว     “กาํลั งพูดอะไรอยูน่่ะคะ? คุณมาเรีย แคมป์เบลล ์ พวกดิฉั นกาํลังเผยความชั่วร้ายของ คาตาริน่า คลาเอส  เพ่ือชว่ยคุณอยูน่ะคะ!”     “สงิ่ท่ีดิฉั นอยากจะพูดกค็ือ...น่ีมันเป็นเร่ืองท่ีเหลวไหลสน้ิดีคะ่!  ทัง้หลักฐานและพยานพวกนั น้ดว้ย! พวกทา่นทุกคนเขา้ใจผิดแลว้ละ่คะ่!”     สงิ่ท่ีเธอกลา่วข้ึนมาทาํให้สร้างความแตกต่ืนในกลุม่สาวๆ แต…่     “หลั กฐานเพียงแคเ่ลก็น้อยแบบน้ี  ชา่งเป็นเร่ืองท่ีน่าขบขันเสยีจริงนะครั บ...”     จาเร็ดกาํเอกสารในมือของเขาแน่น ขณะท่ีกลา่วออกมา  แมว้า่เขาจะพูดดว้ยเสยีงท่ีน่าตลก  ทวา่ใบหน้าของเขากลั บไมย่้มิตามไปดว้ยเลย...   ยั งไงดีละ่.. เขาให้อารมณ์แบบเหมือนกั บนิโคล  แตต่า่งกันตรงท่ีจาเร็ดนั น้จะย้มิเสมอ...  พอเหน็ใบหน้าท่ีไร้อารมณ์และแผร่ั ศมีจะฆา่คนแบบน้ีแลว้  ทาํให้บรรดาทา่นหญงิท่ีสง่เสยีงเอะอะเม่ือสั กคร ู่

กลายเป็นหวาดกลั วและสถานการณ์ตอนน้ีกเ็งียบสนิทระคนยะเยือกเลย ทีเดียว     “อีกอยา่งนะครั บ  รายละเอียดพวกน้ีมันเป็นไปไมไ่ดเ้ลยสาํหรั บคนท่ีมีนิสัยใสซ่ือ(ซ่ือบ้ือ)อ ยา่งพ่ีสาวของผม และสว่นใหญผ่มเองกม็ั กอยูก่ั บพ่ีสาวของผมตลอดเวลา  แลว้ผมไมเ่คยพบสาวๆ ท่ีเป็นพยานเหลา่น้ีมากอ่น...  หรือแมก้ระทั ่งเคยเหน็วา่พ่ีสาวของผมไปแกลง้คนอ่ืน...”      คีธมองเอกสารพวกนั น้ดว้ยรอยย้มิท่ีแสนเยน็ชา  ในแบบท่ีฉั นไมเ่คยเหน็มากอ่น  และพวกทา่นหญงิท่ีอา้งวา่เป็นพยานนั น้กส็ง่เสยีง “เอ๊ะ..!”  และอยูห่า่งเขาเทา่ท่ีจะทาํได ้    “จริงๆ นะ! ทา่นคาตาริน่าน่ะ ไมไ่ดท้าํเร่ืองพวกน้ีแน่นอน!  ตามท่ีทา่นคีธกลา่วไว ้ทา่นคาตาริน่าเป็นคนท่ีมีนิสัยเร่ือยเฉ่ือย   ดังนั น้เธอไมม่ีทางคดิแผนพวกนั น้ออกมาไดแ้น่นอน!”     หลั งจากท่ีแมร่ีพูดดว้ยทา่ทางท่ีน่ากลั ว   อลั นกเ็ปิดปากพูดข้ึนเป็นคนถั ดไป     “พูดตรงๆ มันกต็ามนั น้นั น้แหละนะ!  ยัยท่ึมท่ีมีความซ่ือบ้ือสูงมากแบบน้ีจะไปวางแผนขม่ขูค่นอ่ืนแบบนั น้ไดย้ัง ไง! และเพราะเธอเป็นแบบนั น้ เธอกเ็ลยเป็นแบบน้ีไง!”     โซเฟียและนิโคลดูเหมือนจะเหน็ดว้ยกั บเร่ืองน้ี    

“ถูกแลว้ละ่คะ่ ทา่นคาตาริน่าไมม่ีทางวางแผนเร่ืองตา่งๆ  ไดอ้ยา่งแยบยลแน่!  เพราะทา่นคาตาริน่าไมม่ีหัวเร่ืองรูปแบบแผนการแบบนั น้เลยสักนิด!”     “...ใชแ่ลว้...”        ...ดูเหมือนทุกคนกาํลังปกป้องฉั นสนิะ.... แตท่าํไม..     ...ทาํไมฉั นถึงได.้..รู้สกึเหมือนกั บพวกเขากาํลังโตว้าทีโพลง่สงิ่ไม่ ดีในตัวของฉั นออกมาละ่...        หลังจากท่ีพวกเพ่ือนๆ ไดป้ระณามขอ้ไมด่ีของฉั นเสร็จสน้ิแลว้  พวกเพ่ือนๆ ในโรงอาหารยั งผสมแนวร่วมมาอีกวา่ “ถูกตอ้ง  ทา่นคาตาริน่าไมท่าํแบบนั น้แน่!” ,  “ไมม่ีทางท่ีคนแบบทา่นคาตาริน่าจะไปแกลง้ใครได”้ เป็นตน้....   และเสยีงกเ็ริ่มดั งข้ึนจนปกคลุมไปทั ่วโรงอาหารของโรงเรียน     และแลว้...     “อยา่งท่ีทุกทา่นพูดนั น้แหละคะ่  เป็นไปไมไ่ดเ้ลยท่ีคนแบบทา่นคาตาริน่าจะไปกลั ่นแกลง้ผูอ้่ืน!  อันท่ีจริงดิฉั นเองกเ็คยถูกรั งแกเหมือนกับในเอกสารท่ีอยูต่รงน้ี  แตไ่มไ่ดเ้ป็นเพราะทา่นคาตาริน่า  ยงิ่ไปกวา่นั น้กค็ือ  เป็นทา่นคาตาริน่าเสยีอีกท่ีเป็นคนปกป้องดิฉั นหลายตอ่หลายครั ง้!  และดิฉั นกจ็าํใบหน้าของทุกคนท่ีมาหาเร่ืองดิฉั นได!้ 

ถา้ทา่นจะให้พูดละ่ก ็ ดิฉั นกส็ามารถพูดออกมาไดท้ันทีวา่เป็นผูใ้ดบา้นในตอนน้ี!!”     ดูเหมือนวา่คนท่ีอยูต่รงหน้าฉั นจะไมใ่ชม่าเรียแบบปกติ...  เธอชา่งแตกตา่งจากมาเรียท่ีท่ีออ่นโยนโดยสน้ิเชิง...  มาเรียในตอนน้ีทั ง้สงา่งาม และกลา้หาญมาก โดยเฉพาะคาํพูดของเธอ...     หลายๆ คนท่ีมารวมตั วกั นเริ่มมีทา่ทีเปล่ียนไป  รวมทัง้ในหมูข่องทา่นหญงิท่ีเผชิญหน้ากับฉั นดว้ย  พวกหลอ่นมีสหีน้าท่ีเสยีใจมาก     เหน็ไดช้ั ดวา่พวกหลอ่นกาํลั งเสยีเปรียบ...  และพวกหลอ่นกไ็มพู่ดอะไร และเริ่มกระจั ดกระจายหายไป  จนแทบไมเ่ช่ือวา่จะเกิดเร่ืองแบบตะก้ีน้ีข้ึนมา     แลว้ฉั นเองกร็ู้สกึวา่ตัวฉั นนั น้ลอ่งลอยหายไปเพราะคาํพูดท่ีกลา้หา ญของมาเรียเหมือนกั น และมาเรียท่ีอยูข่า้งๆฉั น...     “ทา่นคาตาริน่า...ไมเ่ป็นไรใชไ่หมคะ?”  เธอมองฉั นดว้ยสายตาหว่งใย ทาํให้ฉั นพยักหน้าตอบโดยอัตโนมัติ     “อือ...ฉั นไมเ่ป็นไร..เออ่..ขอบคุณมากนะทุกคน”  ฉั นบอกขอบคุณพวกเพ่ือนๆ ของฉั น และคนอ่ืนๆ  ท่ีออกมาปกป้องฉั น     “ไมเ่ป็นไร ขอโทษดว้ยนะท่ีพวกเรามาชา้...”     “ขอโทษท่ีมาชา้นะ พ่ีสาว” 

จาเร็ดและคีธบีบไหลข่องฉั นเบาๆ     กอ่นท่ีฉั นจะรู้สกึตัวพวกเขาทัง้คูก่ถ็อนมือออกเสยีแลว้ และ...        โครกคราก~  เสยีงปริศนากด็ังออกมาจากทอ้งของฉั น  เพราะเกิดเร่ืองทาํให้ฉั นกินขา้วลา่ชา้ ทาํให้ทอ้งฉั นถึงขีดจาํกัดแลว้     “อืม...  ยังไงกไ็มน่่าเช่ือวา่พวกหลอ่นนั น้เช่ือวา่คาตาริน่าทาํเร่ืองเลวร้ายแบบนั น้”      “ถูกตอ้ง  ถา้จะพูดกค็ือพวกหลอ่นคงมองพ่ีสาวเป็นศั ตรูของพวกเธอ  แต.่..ผมไมค่ดิวา่พวกเธอนั น้จะมีความสามารถมาสูก้ับพ่ีสาวได.้..”     “ใช ่ถึงเธอจะเป็นแบบน้ี แตเ่ธอกย็ั งเป็นลูกสาวของทา่นดยุค  ถา้พวกนั น้ดูถูกเธอแบบน้ี  ไมแ่น่วา่ตาํแหน่งของพวกเธอกอ็าจจะตกอยูใ่นอันตรายเชน่กั น  แต.่..ฉั นไมเ่หน็วา่เธอจะเอาอาํนาจไปใชใ้นทางท่ีผิดไดเ้ลยแมแ้ตน่ิดเดีย ว...”     “นอกจากน้ีหลักฐานพวกนั น้...  ฉั นไมค่ดิวา่พวกหลอ่นจะสามารถทาํข้ึนมาได ้มันน่าสงสัยเกินไป...”      “ฉั นกค็ดิเหมือนกันกับทา่นแมร่ี  ฉั นเองกส็งสัยเร่ืองท่ีทา่นหญงิพวกนั น้เตรียมหลักฐานไดเ้ป็นอยา่งดีน้ีเช่ นกั น” 

   “...แลว้ยั งแปลกตรงท่ีวา่  พวกเราทุกคนเดินเขา้มาไดย้นิเร่ืองพวกน้ีพอดิบพอดีดว้ย...”     แมว้า่ในท่ีสุดพวกเราจะไดก้ินอาหารกลางวั นดว้ยกั นกต็าม  แตพ่วกเพ่ือนๆ ของฉั นกย็ังคงถกเถียงขอ้สงสัยตา่งๆ ไมห่ยุด  และทาํสหีน้าหนั กใจทีเดียว     ฉั นรอดพน้จากขอ้กลา่วหาพวกนั น้ได้  ฉั นในตอนน้ีรู้สกึดีใจมากท่ีสามารถเล่ียงเสน้ทางธงทาํลาย     วา่กั นตามตรงนะ...  แตเ่กมโอโตเมะนั น้ยังไมจ่บสน้ิจนกวา่จะถึงพิธีสาํเร็จการศกึษาปีหน้า   ดังนั น้ฉั นจึงยังไมส่ามารถผอ่นคลายไดอ้ยา่งเตม็ท่ี...  แต.่..ในตอนน้ีฉั นสามารถเล่ียงธงทาํลายเพราะความชว่ยเหลือจากทุกๆ  คน ทาํเอาฉั นรู้สกึซาบซ้ึงใจทีเดียว     ขณะท่ีกาํลังขบคดิเร่ืองตา่งๆ อยา่งเหมอ่ลอยนั น้  ดูเหมือนมาเรียกจ็มอยูก่ั บความคดิของตั วเองเชน่กั น     จากนั น้เม่ือทานอาหารกลางวันกันเสร็จเรียบร้อยแลว้  กอ่นท่ีจะกลั บไปห้องเรียน มาเรียกพ็ูดข้ึนวา่     “ดิฉั นยังมีท่ีท่ีตอ้งไปอีก ทุกทา่นไปท่ีห้องเรียนกอ่นไดเ้ลยนะคะ”     “ไปเป็นเพ่ือนไหม?”  ถึงจะดูเสยีมารยาทไปสั กหน่อย   แตฉ่ั นกย็ังกังวลกับเธออยูน่ิดหน่อย แต.่.. 

   “ไมเ่ป็นไรคะ่ ดิฉั นไปคนเดียวได ้ทุกทา่นไมต่อ้งเป็นหว่งนะคะ”     เธอปฏิเสธอยา่งเฉียบขาด  ฉั นเริ่มรู้สกึเป็นหว่งวา่เธอปวดทอ้งจนอยากไปเขา้ห้องนํา้ หรือเปลา่นะ...  แตใ่นท่ีแบบน้ีฉั นคงไมส่ามารถถามออกมาได้     “อ้ือ เขา้ใจแลว้ ใกลจ้ะเริ่มเรียนแลว้ รีบกลั บมาดว้ยนะ”     “คะ่...”  มาเรียตอบกลั บดว้ยใบหน้าย้มิแยม้  และเดินไปในทศิทางตรงกั นขา้ม     และตอ่มาฉั นรู้สกึเสยีใจมากท่ีไมไ่ดไ้ปกั บเธอในตอนนั น้     แมว้า่มาเรียจะบอกวา่เด๋ียวกลั บมา  แตเ่ธอกไ็มก่ลับมาในห้องเรียนอีกเลยหลังจากนั น้  ฉั นเริ่มคดิวา่เธอคงไมส่บายจนไปห้องพยาบาลเพ่ือตรวจดู  แตดู่เหมือนวา่เธอจะไมไ่ดไ้ป     จากนั น้พวกเรากเ็ริ่มตามหามาเรียทุกท่ี     หลั งจากท่ีแยกจากกั นในชว่งพั กกลางวั นแลว้...      มาเรีย แคมป์เบลลไ์ดห้ายตั วไปอยา่งสมบูรณ์          

   

ตอนท่ี 29 ฉั นลืมบางอยา่งท่ีสาํคัญ     วันน้ีเป็นวันท่ีสองหลังจากท่ีมาเรียไดห้ายตัวไป   พวกเราทุกคนตามหาเธอ ทวา่ไร้ร่องรอยและเบาะแสใดๆ  ในการสบืคน้เลย     ฉั นในตอนน้ีพยายามอดทนมาก  แมว้า่ใจของฉั นจะจมอยูก่ับความเศร้ากต็าม     ทาํไมตอนนั น้ฉั นถึงไมไ่ปกับเธอดว้ยนะ...ความหดหูใ่ นใจของฉั นเพิม่ข้ึนทุกวันๆ     “อะ่ ด่ืมเคร่ืองด่ืมให้ร่างกายอบอุน่หน่อยนะ  สหีน้าของทา่นซีดจนดูน่ากลั ว...”  ประธานสภานั กเรียนพูดข้ึนกับฉั น  ขณะท่ีเขากาํลังเทนํา้ชาลงในถว้ยของฉั น     “ขอบคุณมากนะคะ”  ฉั นยกถว้ยนํา้ชาข้ึนจิบ  นํา้ชาถว้ยน้ียั งเป็นรสชาติท่ีนุ่มละมุนอยา่งเชน่เคย  และดูเหมือนจะทาํให้ร่างกายของฉั นอุน่ข้ึนมาดว้ย    

ในห้องสภานั กเรียนยังคงเหมือนเดิมไมเ่ปล่ียนแปลง  ฉั นเหลือบมองไปยังเกา้อ้ีท่ีมาเรียมักนั่งอยูป่ระจาํ...     ปกติประธานนั กเรียนจะเทนํา้ชาให้ฉั น  และมาเรียมักจะเอาขนมท่ีเธอทาํเองมาให้ฉั นดว้ยรอยย้มิเส มอ... แตต่อนน้ีรอยย้มิของมาเรียไมม่ีอีกแลว้...      “คุณมาเรียจะตอ้งไมเ่ป็นไร  เธอเขม้แขง็อีกทั ง้เวทมนตร์ของเธอกย็อดเย่ียมดว้ย  ผมเช่ือวา่เธอจะตอ้งไมเ่ป็นไร”     ประธานสภานั กเรียนพูดข้ึนกับฉั นดว้ยนํา้เสยีงท่ีออ่นโ ยน  ดูเหมือนวา่เขาจะสังเกตเหน็วา่ฉั นเหมอ่ลอยในตอนท่ีมองไ ปตรงเกา้อ้ีของมาเรีย     นอกจากน้ีประธานนั กเรียนยังชว่ยพวกเราคน้หามาเรี ยและยังปลอบฉั นดว้ยนํา้เสยีงออ่นโยนดว้ย  ดูเหมือนเขากเ็ป็นหว่งเชน่กั น     ฉั นไมไ่ดเ้ป็นคนเดียวท่ีรู้สกึเจบ็ปวด...  เพ่ือนของฉั นเองกร็ู้สกึเจบ็ปวดกับการหายตัวไปของมาเรียเ

ชน่กั น ... แลว้ประธานกส็นิทกั บมาเรียดว้ย  ไมม่ีเหตุผลอะไรท่ีทาํให้เขาไมรู่้สกึเจบ็ปวดท่ีมาเรียหายไป     ...ไมม่ีเลย     แตถ่ึงกระนั น้เขากย็ังคงทาํหน้าท่ีดูแลเร่ืองตา่งๆ  ไดเ้ป็นอยา่งดี     ฉั นไมส่ามารถท่ีจะเสยีใจและหดหูอ่ยา่งน้ีไดต้ลอดไป.. . ฉั นจะตอ้งเขม้แขง็     พวกเราจะตอ้งเจอมาเรีย...ขอให้ปลอดภั ยดว้ยเถอะนะ  มาเรีย     น่ีเป็นคืนวั นท่ีสามแลว้หลั งจากท่ีมาเรียหายตั วไป     หลังจากท่ีฉั นทานม้ือคา่ํเสร็จเรียบร้อยและเตรียมกลับ ไปห้องของฉั น  เพ่ือรอจาเร็ดท่ีจะมาหาฉั นดว้ยสหีน้าท่ีขรึมจนน่ากลัว     จาเร็ดมาหาฉั นสายกวา่ปกต ิ และฉั นรู้สกึวา่สหีน้าของเขาไมค่อ่ยดีเทา่ไหร่เลย    

“น่ีไมไ่ดน้อนเลยเหรอ? หรือวา่เพราะหว่งมาเรียจน...”     ฉั นถามเขา ทวา่จาเร็ดกับสา่ยหน้า     “ผมไมไ่ดห้ว่งคุณมาเรียขนาดนั น้  ...แตผ่มเพิง่ไดข้อ้มูลท่ีน่าจะเก่ียวขอ้งมา”     “...ขอ้มูลท่ีเก่ียวขอ้ง?”     “มาเริ่มจากการดูน่ีกอ่น...”     จาเร็ดพูดขณะท่ีหยบิเอกสารการกระทาํผิดของฉั นโดย ท่ีมีพวกสาวๆ มาเป็นพยานออกมาให้ฉั นด ู    “น่ีมัน...วันนั น้?”     “ใชแ่ลว้ น่ีเป็นหลักฐานท่ีพวกทา่นหญงิพวกนั น้  ผมติดใจเร่ืองเอกสารน้ี  เลยตรวจสอบเร่ืองน้ีพร้อมกั บสบืเร่ืองมาเรียดว้ย และ...”      ดูเหมือนวา่จาเร็ดจะกั งวลเร่ืองบรรดาทา่นหญงิท่ีกอ่เร่ื องประฌามฉั นมากกวา่ท่ีฉั นคดิไวเ้สยีอีก  แตพ่อพิจารณาจากตาํแหน่งบรรดาศั กดิข์องพวกทา่นหญงิ

พวกนั น้แลว้  พวกหลอ่นไมม่ีอาํนาจมากพอท่ีจะสร้างภั ยคุกคามให้กับฉั น ไดเ้ลย แตน่่ีกเ็ป็นเพียงแคส่ันนิฐานจากจาเร็ดเทา่นั น้  ท่ีเขาคดิวา่อาจจะมีผูบ้งการคนอ่ืนนอกจากพวกหลอ่นดว้ย     และเอกสารเหลา่น้ี  พวกหลอ่นไมน่่าจะเตรียมไดด้ีขนาดน้ี     ดูเหมือนวา่จาเร็ดจะสบืเร่ืองน้ีมารวมทั ง้เร่ืองมาเรียมาเ ยอะมากทีเดียว และ...     “ผมรู้สกึวา่แปลกมาก  พวกนั น้ไมน่่าจะเตรียมเอกสารทัง้หมดน้ีไดใ้นเวลาสัน้ๆ”     “แลว้ยั งไง?”      “ตอ้งมีคนอีกคนท่ีเตรียมเอกสารพวกน้ี  และท่ีผิดปกติมากไปกวา่นั น้คือทา่นหญงิพวกนั น้จาํไมไ่ดเ้ ลยวา่ไดร้ั บเอกสารมากมายน้ีมาจากไหน”     “..!...จาํไมไ่ด.้..หรือวา่...”    

“ถึงจะดูไมค่อ่ยสมเหตุสมผลกเ็ถอะ  ตอนแรกพวกเธอดูสั บสน แตห่ลั งจากท่ียืนยั นซาํ้แลว้  ดูเหมือนวา่พวกทา่นหญงิจะจาํอะไรไมไ่ดเ้ลย”     “!?”     ถึงพวกหลอ่นจะเอาเอกสารหลั กฐานมาแสดงตรงหน้า ฉั นไดอ้ยา่งมั่นใจ  ทวา่พวกหลอ่นกลับจาํไมไ่ดว้า่รั บเอกสารพวกน้ีมาจากใคร. .. เป็นไปไมไ่ดท้่ีพวกหลอ่นจะพิมพเ์อกสารพวกน้ีเอง  ทั ง้...พวกเธอทุกคนยั งสูญเสยีความทรงจาํไปอีกดว้ย     ขณะท่ีฉั นกาํลังสับสนดับขอ้มูลท่ีไดร้ั บมาอยูน่ั น้  จาเร็ดยั งคงพูดตอ่ไปดว้ยนํา้เสยีงและใบหน้าท่ีขรึมลงกวา่เ ดิม     “ไมใ่ชแ่คน่ั น้  แตทุ่กคนในท่ีนั น้จาํไมไ่ดเ้ลยวา่ไปกอ่เร่ืองอะไรมาบา้ง”     “...เอ.๋..”     “ท่ีจริงดูกร็ู้วา่ทา่นหญงิพวกนั น้ไมช่อบเธอ  แตถ่ึงอยา่งนั น้ 

ทา่นหญงิพวกนั น้ไมน่่าจะกลา้มาหาเร่ืองเธอในท่ีสาธารณะ แบบน้ีไดเ้ลย”     แน่ละ่ มีคนไมช่อบ คาตาริน่า คลาเอส มากมาย  น่ีเป็นเร่ืองจริง  ในตอนท่ีฉั นอยูต่ัวคนเดียวและเดินผา่นบรรดาทา่นหญงิบา งกลุม่ พวกหลอ่นมักจะมีสหีน้าเยอะเยย้ดูถูกฉั น  แตพ่วกหลอ่นไมม่ีความกลา้พอท่ีจะโจมตีฉั นซ่ึงๆ หน้า     ฉั นคาตาริน่า คลาเอส  เป็นลูกสาวของทา่นดยุคคลาเอส  ทั ง้ยั งมีศั กดิเ์ป็นคูห่มั น้ของเจา้ชายจาเร็ด  เจา้ชายองคท์่ีสามของประเทศน้ี  ดว้ยตาํแหน่งและอาํนาจของฉั น  ถา้พวกหลอ่นสุม่ส่สีุม่ห้ามากอ่เร่ืองละ่ก ็ คนท่ีจะตอ้งเจบ็น่าจะเป็นฝ่ายคนท่ีมาหาเร่ืองเสยีเอง  อีกทั ง้บา้นของพวกหลอ่นอาจจะเดือนร้อนกเ็ป็นได้  น่ีเป็นเหตุผลท่ีฉั นคดิวา่พวกหลอ่นไมก่ลา้มายุง่กับฉั นเชน่ กั น     ถึงกระนั น้...  ดูเหมือนวา่ทา่นหญงิพวกนั น้จะแตกตา่งจากในวันอ่ืนๆ 

พวกหลอ่นให้ความรู้สกึท่ี ‘ไมว่า่ยังไงกต็อ้งกาํจัดคาตาริน่า   คลาเอส ในวันน้ีให้ได’้ อะไรอยา่งนั น้เลย     แตห่ลั งจากท่ีพวกหลอ่นแยกยา้ยกั นไปแลว้  โรงอาหารกก็ลั บมาเป็นปกติ  และมีใบหน้าของทา่นหญงิบางคนท่ีทาํหน้าเหมือนจะคดิกั บ ตัวเองวา่ ‘ฉั นทาํอะไรลงไป’ ดว้ยเหมือนกัน     “...แตว่า่มั นจะเป็นไปไดย้ั งไง   ท่ีทา่นหญงิเกือบทัง้หมดนั น้โดนควบคุม...”  ฉั นพึมพาํ และมองสหีน้าของจาเร็ดท่ีขรึมลงไปอีก     “ไมไ่ดเ้กือบทั ง้หมดหรอก...  อั นท่ีจริงพวกเธอโดนกั นหมดทุกคนเลย”     “..เอ~๋!”     “พวกเธอนั น้ดูแปลกๆ ไปจริงๆ นั น้แหละ  ผมกค็ดิแบบนั น้เหมือนกัน”     “แต.่.. อะไรท่ีควบคุมพวกเธอ...”    

ฉั นสงสัยวา่ท่ีน่ีทาํไดย้ังไง  เพราะในโลกน้ีฉั นไมเ่หน็เคยไดย้นิมากอ่นเลยวา่มีการสะก ดจิต หรือการควบคุมบางสงิ่บางอยา่งหลายๆ  คนในครั ง้เดียวกันดว้ย....     และขอ้สงสัยของฉั นกจ็างหายไป  เม่ือจาเร็ดพูดข้ึนมาอีกครั ง้ดว้ยใบหน้าท่ีน่าหวาดกลัวเหมือ นเชน่เดิม...     “คนควบคุม... น่าเป็นคนท่ีใชม้นตด์าํได”้     “เอ.๋..? มนตด์าํ ...เวทมนตร์?”     ประเภทของเวทมนตร์ในโลกน้ีประกอบดว้ย นํา้ ไฟ  ดิน ลม และแสง  แลว้ความสามารถเวทมนตร์ของพวกเขาเหลา่นั น้จะต่ืนข้ึนม าเม่ือถึงอายุท่ีกาํหนด อาจารยท์่ีโรงเรียน  และครูท่ีสอนฉั นท่ีบา้นเคยบอกให้ฉั นรู้     น่ีเป็นพลั งเวทมนตร์ชนิดพิเศษเหมือนกั บ  เวทแสงสวา่ง    

แมว้า่หลังจากเขา้มาในโรงเรียนน้ีฉั นจะไมเ่คยรู้เร่ืองพ ลั งเวทมนตร์แบบอ่ืนเสยีเทา่ไหร่     “เวทมนตร์ดาํนั น้มีคาถาท่ีจะควบคุมจิตใจของผูค้น”     “...แตฉ่ั นไมเ่คยไดย้นิเร่ืองการควบคุมคนของมนตร์ ดาํมากอ่นเลยนะ...”     “เวทมนตร์ดาํนั น้ถือวา่เป็นเวทมนตร์ตอ้งห้ามท่ีอันตรา ยมาก คนท่ีมีพลั งเวทน้ีจะถูกปกปิดตั วตน   เฉพาะคนท่ีมีตาํแหน่งสูงๆ  ในประเทศน้ีเทา่นั น้ถึงจะรู้วา่มีใครบา้ง”     “...อั นตรายเหรอ”     “มนตด์าํจะควบคุมความคดิของผูท้่ีถูกควบคุม  และสามารถทาํให้คนท่ีถูกควบคุมนั น้จาํไมไ่ดว้า่เกิดอะไรข้ึ น น่ีเป็นเวทมนตร์ท่ีน่ากลั วมาก”     การควบคุมความคดิ จิตใจของเรา  ทั ง้ยั งทาํให้จาํเร่ืองตา่งๆ ไมไ่ด ้ มั นกเ็ป็นเวทมนตร์ท่ีน่ากลั วจริงๆ ดว้ย    

“แตถ่า้ทา่นหญงิเหลา่นั น้ถูกควบคุมดว้ยมนตร์ดาํแลว้. .. ทาํให้มีแรงจูงใจให้มากาํจัดฉั น  แตท่าํไมมาเรียถึงไดห้ายไปละ่...?”      น่ากลั ววา่ถา้มีใครท่ีใชม้นตร์ดาํอยูเ่บ้ืองหลั งน้ีจริงๆ  นอกจากน้ีฉั นยังไมรู่้วา่เขาจะควบคุมทา่นหญงิพวกนั น้ไป ทาํไม     แตเ่หตุการณ์พวกน้ีกส็ร้างความเสยีใจให้กับฉั นเหมือ นกัน ถา้หากฉั นไมเ่ป็นเพ่ือนกับมาเรียละ่ก.็..     “ใช ่เป้าหมายของคนคนนั น้น่าจะเป็นเธอ คาตาริน่า  คลาเอส ถึงคุณมาเรียจะไมเ่ก่ียวขอ้งดว้ย  แตว่า่เธอเป็นคนเดียวท่ีมีเวทแสง”     “กใ็ช.่.. แตน่่าจะมีทางทาํอะไรสั กอยา่งไดบ้า้ง...”     “มนตร์ดาํนั น้ไมส่ามารถตรวจสอบได้  นอกจากคนท่ีพลังเวทแสงเทา่นั น้ถึงจะหาเจอ”     “...งั น้ มาเรียก.็..”    

“ดูเหมือนวา่เธอคงเหน็อะไรบางอยา่งผิดปกติในตอนท่ี เกิดเร่ืองข้ึนมา และไปหาตั วคนท่ีใชม้นตร์ดาํ  และเจา้นั ่นน่าจะพาเธอไปอยูท่่ีไหนสั กแหง่  แตน่่ีเป็นเพียงความคดิของผมนะ...”     มนตร์ดาํสามารถควบคุมจิตใจของคนอ่ืน...  แลว้มาเรียกส็ั งเกตเหน็อะไรบางอยา่ง...  เธอกเ็ลยถูกขั งเอาไว.้..     พอไดร้ั บขอ้มูลท่ีมากเกินไป  ทาํให้สมองของฉั นมึนงงไปหมด  เป็ยตรั ง้แรกท่ีฉั นไดรู้้วา่มีเวทมนตร์ดาํอยูด่ว้ยในตอน น้ี     มนตต์อ้งห้าม...     หืม...?  แลว้จะเกิดอะไรข้ึนกั บคนท่ีเกิดมาพร้อมกั บมนตร์ดาํละ่?     “เออ่… ถา้มั นเป็นเวทมนตร์ท่ีอั นตราย  และเป็นความลั บ แลว้คนท่ีเกิดมาพร้อมกั บมนตร์ดาํน้ีน่ี  พวกเขาตอ้งซอ่นตั วหลั งจากท่ีพลั งเวทต่ืนข้ึนมาเหรอ? 

น่ีมั นเป็นเร่ืองยากมากเลยนะ  ท่ีจะใชเ้วทมนตร์โดยท่ีไมม่ีใครรู้หน่ะ?”  ฉั นถามสงิ่ท่ีฉั นคดิออกไป     “มนตร์ดาํเกิดจากสงิ่อ่ืน ไมไ่ดต้่ืนข้ึนมาเหมือนกั บปกติ  และมนตด์าํนั น้สามารถรวมอยูก่ับคนท่ีมีพลังเวทมนตร์อ่ืน อยูแ่ลว้ดว้ย”     “เวทมนตร์ซอ้นเวทมนตร์?”     น่ีไมใ่ชม่นตร์ดาํท่ีเกิดข้ึนมาโดยธรรมชาติ?  แตเ่ป็นสงิ่ท่ีหามาไดห้ลังจากนั น้... หมายความวา่ไง?     ขณะท่ีกาํลั งสั บสนอีกรอบ  จาเร็ดกบ็อกฉั นดว้ยนํา้เสยีงนิ่งๆ     “มีพิธีกรรมท่ีสามารถทาํให้มีมนตร์ดาํได”้     “พิธีกรรม?”     “ใช ่พิธีกรรมแลกเปล่ียนมนตด์าํ  เพ่ือให้สามารถใชเ้วทมนตร์ดาํได”้    

“แลกเปล่ียน?”  คาํถามของฉั น  ทาํให้จาเร็ดหยุดพูดไปชั ่วครู่กอ่นท่ีจะถอนหายใจออกมา     “ในการทาํพิธีมนตด์าํ จะตอ้งเสยีสละมนุษยไ์ปหน่ึงคน  เพ่ือแลกกับพลังและ...คนท่ีมีมนตด์าํนั น้จะตอ้งแลกเปล่ียน ใครสั กคนไป”     ฉั นรู้สกึเหมือนตกอยูใ่นสถาวะท่ีมืดบอด  ฉั นท่ีอยูใ่นตอนน้ีไมส่ามารถรั บรู้เร่ืองรอบตัวฉั นไดเ้ลย  คนท่ีอยูร่อบๆ ตัวฉั นคือเพ่ือนๆ ของฉั น  ทุกคนนอนปิดตาอยู ่    ทุกคนนั น้สาํคัญกับฉั นมาก ทัง้จาเร็ด คีธ แมร่ี อลัน  โซเฟีย นิโคล และมาเรีย ถา้พวกเขาเสยีชีวติไปละ่ก.็..     “ทุกคนต่ืนข้ึนมาส!ิ ต่ืนข้ึนมา!”  ฉั นตะโกนและเขยา่ร่างของทุกคน  แตพ่วกเขากลั บไมม่ีความเคล่ือนไหวใดๆ เลย      “ทาํไม... วธิีแบบนั น้..”    

ฉั นนั่งอยูข่า้งร่างของทุกคนท่ีเยน็เฉียบ  ร่างกายของฉั นสัน่ไหวไมห่ยุดและนํา้ตากไ็หลออกมา     ทาํไม...ถึงกลายเป็นแบบน้ี  ...ทาํไมทุกคนท่ีสาํคัญสาํหรั บฉั นถึงได.้...     หากทุกอยา่งเป็นแบบนั น้  ฉั นจะเผชิญหน้ากับธงทาํลายและจบมันลงดว้ยตัวเอง     “ทาํไม...ทาํไม...”  และฉั นกร็้องไห้ออกมา        เม่ือฉั นลืมตาข้ึนมา ฉั นกเ็หน็กับเพดานท่ีคุน้เคย  เป็นเพดานห้องท่ีฉั นใชอ้ยูใ่นหอพักมาเกือบคร่ึงปีแลว้  ทัง้ห้องยังคงมืดสนิท ฉั นไมเ่หน็แสงใดๆ  ลอดเขา้มาจากทางหน้าตา่งของตั วเองเลย  ดวงอาทติยค์งยั งไมข่้ึนละ่มั ง้     “....ฝั นไปเหรอ...”  เสยีงของฉั นแหบพร่า  และร่างกายของฉั นยังคงสัน่ระริก  มีเหง่ือเยียบเยน็อยูบ่นฝ่ามือ และแผน่หลังของฉั น 

เม่ือฉั นลองสัมผัสแกม้ของฉั นกร็ู้สกึวา่มันเปียกเลก็น้อย  ดูเหมือนวา่ความฝั นนั น้จะทาํให้ฉั นร้องไห้ไดใ้นชีวติจริงเช่ นกั น     ฝั นท่ีน่าหวาดกลัว...  ฉั นกอดร่างของฉั นท่ียังคงสัน่ระริกไวแ้น่นดว้ยแขนทัง้สอง ขา้ง     ถา้การฆา่ชีวติของคนอ่ืนเพ่ือให้ไดม้าเพ่ือมนตด์าํ  มั นชา่งเป็นเวทมนตร์ท่ีไร้ซ่ึงราคา...     อาจจะเป็นเพราะฉั นไดฟ้ั งขอ้มูลท่ีน่ากลัว  ทาํให้ฉั นหวาดกลัวจนเกบ็มันมาฝั น  แตน่่ีมั นอาจจะเป็นอนาคตท่ีเป็นไปได.้..     ในเกม ‘Fortune Lover’ คนท่ีไมม่ีความเส่ยีงคือ  อลั น คีธ และจาเร็ดท่ีมีคูแ่ขง่เป็นคาตาริน่า คลาเอส  แลว้ฉั นกไ็มเ่คยเลน่ในรูทของนิโคล...  ตั วละครคูแ่ขง่ของนิโคลคือโซเฟียน้องสาวของเขา  ซ่ึงเป็นไปไมไ่ดแ้น่ๆ สาํหรั บโรคบา้น้องสาวของนิโคล   เขานั น้ตอ้งทาํทุกอยา่งเพ่ือให้ทุกๆ อยา่งกับน้องสาวของเขา     น่ีเป็นเหตุลวา่...อนาคตนั น้ไมแ่น่นอน 

   โลกของเกมน้ีเป็นสงิ่ท่ีอันตรายมาก สาํหรั บ คาตาริน่า  คลาเอส หรือกค็ือตัวฉั นเองนั น้แหละ  และเพ่ือท่ีจะเอาชนะกับอันตรายแบบนั น้  ฉั นเลยพยายามสร้างสงิ่รั บมือมันมาตลอดเจด็ปี     ฉั นมักจะบอกกับตัวเองเสมอวา่ “ทุกอยา่งจะตอ้งดีข้ึน”     ถึงกระนั น้ความฝั นนั น้...กไ็มจ่างหายไปจากใจของฉั น      ในทา้ยท่ีสุดแลว้ฉั นกไ็มส่ามารถขม่ตานอนตอ่ได.้..     ในวันถัดไปกเ็หมือนกัน ฉั นแทบจะนอนหลับไมล่งเลย  หรือเพราะความฝั นพวกนั น้เป็นสงิ่ท่ีน่ากลัว...  ตัวฉั นทรุดลงในชว่งเชา้ขณะท่ีกาํลังประชุมกับทุกคน  คีธและจาเร็ดเลยพาฉั นไปท่ีห้องพยาบาล สว่นคนอ่ืนๆ  จะตามมาท่ีหลั ง     เป็นเพราะฉั นไมไ่ดพ้ักผอ่นอยา่งเพียงพอ  ทาํให้ผลอ็ยหลั บไปบนเตียงท่ีอบอุน่     เม่ือต่ืนข้ึนมาอีกครั ง้กเ็ป็นเวลาพักกลางวันแลว้  และคีธกั บจาเร็ดน่าจะกลั บไปห้องเรียนแลว้ 

   ตอนน้ีตัวของฉั นเบาสบายมาก  ฉั นขอบคุณครูห้องพยาบาลและมุง่หน้ากลับไปท่ีห้องเรียน     เม่ือวานน้ีจาเร็ดไดข้อร้องให้ฉั นอยา่ไปไหนคนเดียว  แตร่ะยะทางสั น้ๆ  จากห้องพยาบาลและห้องเรียนไมน่่าจะเป็นเร่ืองใหญอ่ะไร  เพราะมีทางลั ดท่ีเช่ือมโยงระหวา่งกั นดว้ย     ฉั นเดินผา่นสวนท่ีเตม็ไปแสงแดดจา้ของชว่งกลางวัน  กอ่นท่ีจะเหน็มา้นั ่งเลก็ๆ  ท่ีมาเรียมั กจะชอบมานั ่งทานอาหารกลางวั น     แคแ่ปปเดียวเทา่นั น้น่า...  ฉั นเดินไปท่ีมา้นั่งและนั่งลงไป     กอ่นท่ีจะไดเ้ป็นเพ่ือนกับมาเรียนั น้  มาเรียมั กจะมานั ่งทานขา้วท่ีน่ีคนเดียว      มาเรียท่ีน่ารั กและออ่นโยน...  ในตอนน้ีนั น้เป็นเร่ืองธรรมดาไปเสยีแลว้ท่ีฉั นกับเธออยูด่ว้ ยกั น    

ถา้การวเิคราะหข์องจาเร็ดถูกตอ้งละ่ก.็..มาเรียตอนน้ี กาํลั งตกอยูใ่นอั นตราย จากคนท่ีมีเวทมนตด์าํ     “ทา่นคาตาริน่า? มาทาํอะไรอยูท่่ีน่ีกันครั บ?”     ทันใดนั น้ฉั นกไ็ดย้นิเสยีงหน่ึงดังข้ึนมาจากขา้งหลัง  ฉั นหันไปมองแลว้กต็อ้งประหลาดใจเม่ือพบประธานนั กเรีย นยืนอยูด่ว้ยรอยย้มิออ่นโยนตามปกติของเขา     “เออ่..อา่...ดิฉั นไปพักท่ีห้องพยาบาลมาน่ะคะ่  และตอนน้ีกาํลั งจะกลั บห้องเรียน...”     “อยา่งนั น้หรือครั บ  แตว่า่ตอนน้ีมันอันตรายมากนะครั บ  แลว้เรากย็ั งไมเ่จอคุณมาเรียดว้ย  รีบออกจากท่ีน่ีไปกั บผมดีกวา่”     “ขะ..ขอบคุณคะ่”     ฉั นย่ืนมือไปจับมือของประธานนั กเรียนท่ีย่ืนมือออกมา     แลว้ฉั นกร็ู้สกึสะกิดใจวา่  ทาํไมประธานนั กเรียนถึงไดม้าอยูท่่ีน่ีได้ 

ตอนน้ีเขาน่าจะอยูใ่นห้องเรียนเหมือนกั บคนอ่ืนๆ น่ีนา  และในฐานะท่ีเป็นประธานนั กเรียนการท่ีเขาโดดแบบน้ีไมค่่ อยดีเทา่ไหร่ละ่มั ง้...     ตอนน้ีฉั นมองขา้มอะไรบางอยา่งไปนะ  ฉั นมองไปท่ีเสน้ผมของประธานนั กเรียนท่ีเป็นสแีดงสดใสเ ป็นประกายเพราะแสงจากแสงอาทติย ์    จูๆ่ ความทรงจาํหน่ึงกผ็ุดข้ึนมาในหัวสมองของฉั น     “ตัวละครลับนั น้เป็นประเภทท่ีนิสัยไมค่อ่ยดี~~”     Aจั งแสยะย้มิอยา่งมีความสุข  เธอยั งคงสปอยเน้ือเร่ืองตอ่ไปเร่ือยๆ   โดยเมินการประทว้งของฉั น     “เขาเป็นคนท่ีมีมนตด์าํ ถา้จั บเขาสาํเร็จ  เขากจ็ะมีความรั กหวานช่ืนกับนางเอก แต.่..ถา้จับไมไ่ด้  เขาจะฆา่เธอ และเพ่ือนๆ ของเธอทัง้หมดในสภานั กเรียน  แลว้กจ็ะตายหมดทุกคน และตัวละครลับนั น้  มีผมสแีดงสดใส และนั ยน์ตาสเีทา”     ใชแ่ลว้... ฉั นไดย้นิสปอยจากAจังมาแบบน้ี