ฉันกลับชาติมาเกิดเป็นตัวร้าย

   และตั วละครลั บจะไมอ่อกมาจนกวา่จะเลน่จบรูทของทุ กคน     แลว้ความฝั นเม่ือวานน้ี...  นางเอกและทุกคนในสภานั กเรียนจะตอ้งตาย...  และทกอยา่งมั นจะ..     เหง่ือเริ่มไหลออกมาจากแผน่หลังของฉั นอยา่งชา้ๆ     ทาํไมฉั นถึงไดช้อบลืมเร่ืองสาํคัญๆ แบบน้ีไปได.้..  ฉั นน่ีมันชา่งโงเ่สยีจริง...     ผมสแีดงและนั ยน์ตาสเีทา  ฉั นจอ้งมองประธานนั กเรียนท่ีกาํลังย้มิบางๆ ให้ ซีเรียส  เดรก คนน้ีเป็นตั วละครลั บท่ีซอ่นอยูใ่นเกม ‘Fortune  Lover’ ทั ง้ยั งเป็นคนท่ีมีมนตร์ดาํอีกดว้ย     คนท่ีแสนออ่นโยนคนน้ีเน้ียนะ...  จะเป็นคนฆา่มาเรียและคณะกรรมการนั กเรียนทุกคนท่ีเป็น คนสาํคัญของฉั น     ฉั นไมอ่ยากจะเช่ือเลย... 

   แตถ่า้สั นนิฐานของจาเร็ดถูกละ่ก.็..  ผูท้่ีใชม้นตด์าํทาํให้เกิดเหตุการณ์น้ีข้ึนมา  แลว้...ประธาน­ซีเรียส เดรก กน็่าจะมีมนตด์าํ...     มนตด์าํท่ีตอ้งเอาชีวติคนอ่ืนไปแลกเปล่ียนเพ่ือให้ไดม้า      “เป็นอะไรไปหรือครั บ ทา่นคาตาริน่า?”     ขณะท่ีกาํลั งจั บมือของซีเรียส เดรก  ร่างของฉั นกแ็ชแ่ขง็ไปแลว้ ขณะท่ีฉั นกาํลังเหมอ่  เขากพ็ูดข้ึนมา และแสดงทา่ทางออ่นโยนตามปกติ     เป็นคนคนน้ีจริงๆ น่ะหรือ...     “ประธาน...คุณมีมนตด์าํหรือคะ?  แลว้..คุณทาํอะไรกั บมาเรีย?”     “...มนตด์าํอะไรหรือครั บ?”     กอ่นท่ีฉั นจะรู้  ดูเหมือนวา่ใบหน้าของซีเรียสจะแสดงอาการสั บสนเลก็น้อย  เหมือนเขาจะรู้เร่ืองแบบน้ีดว้ย 

   ใชแ่ลว้ คนสว่นใหญอ่าจจะไมท่ราบเร่ืองน้ี  แตเ่พราะจาเร็ดเอาเร่ืองน้ีมาพูดกับฉั นทาํให้ฉั นรู้เร่ืองน้ี     หรือเขาอาจจะไมรู่้จริงๆ นะ  แลว้ดูเหมือนวา่ในเกมมนตด์าํจะใชแ้ตกตา่งไปจากน้ีด้ วย...     เพ่ือนๆของฉั นยังแตกตา่งไปจากในเกมเลย  นั บภาษาอะไรกับประธานนั กเรียนท่ีน่าจะแตกตา่งกันดว้ยเ ชน่กั น     “ใชแ่ลว้ ประธานอาจจะไมเ่คยไดย้นิเร่ืองน้ี  เป็นไปไมไ่ดห้รอกใชไ่หมคะ  ท่ีประธานนั กเรียนท่ีแสนออ่นโยนจะใชม้นตด์าํกับมาเรีย  ดิฉั นตอ้งขอโทษดว้ยนะคะ ท่ีถามเร่ืองแปลกๆไป”     บางอยา่งดูผิดปกติไป  แตฉ่ั นไมค่ดิวา่คนออ่นโยนอยา่งประธานนั กเรียนจะใชม้น ตด์าํควบคุมคนอ่ืนไดเ้ลย     น่ีคือสงิ่ท่ีฉั นคดิ และมองซีเรียสอีกครั ง้หน่ึง 

และเหน็นั ยน์ตาสเีทาของเขาจอ้งมองมาดว้ยนั ยน์ตาท่ี แสนเยน็ชาแตกตา่งไปจากเดิม     “ประธาน?”     “...ออ่นโยนหรือ...?....เธอมองฉั นแบบนั น้หรือ...”     “...ฉั นหมายถึง  ประธานนั น้เป็นคนท่ีออ่นโยนจริงๆ...”     ฉั นเริ่มรู้สกึหวาดกลัวกับนั ยน์ตาและเสยีงท่ีเยน็ชาของ เขา แตก่ย็ังโตต้อบเขากลับไป      ซีเรียสมีการเปล่ียนแปลงเลก็น้อย     “หึ  นั น้กเ็พราะวา่การทาํตัวออ่นโยนและสุภาพเป็นเร่ืองท่ีงา่ยม ากท่ีจะหลอกคนซ่ือๆ แบบเธอไง”     “!?”    

ฉั นเบกิตากวา้งดว้ยความประหลาดใจ  และรอยย้มิท่ีปรากฏข้ึนบนใบหน้าหลอกลวงของซีเรียส  เขากาํลั งสนุก...     “ผมลั กพาตั วคุณมาเรีย แคมป์เบลลไ์ป  เพราะเธอเจอฉั นตอนใชม้นตด์าํอยู ่และทา่น คาตาริน่า  คลาเอส ผมเกลียดคุณ  หรือจะบอกวา่เธอชว่ยคนท่ีกาํลั งหดหูใ่จดว้ยความตั ง้ใจของ ตั วเอง เฮอะ เสแสร้ง เพราะเธอเป็นคนท่ีน่าหงุดหงดิท่ีสุด  ยงิ่มองผมกย็งิ่รู้สกึหงุดหงดิ!”     เขาเปล่ียนนํา้เสยีงท่ีเยน็ชา  กลายเป็นตะโกนออกมาดว้ยความโกรธท่ีมีตอ่ฉั น  และเขากก็าํมือของฉั นแน่น แน่นอนวา่มันเจบ็มาก...     “เอาละ่ เธอน่าหายไปท่ีไหนสั กท่ีไดแ้ลว้!”      เขาบอกวา่ฉั นชว่ยหดหู?่ ใคร? คนเสแสร้ง?  ฉั นไมค่อ่ยเขา้ใจท่ีซีเรียสพูดเทา่ไหร่เลย     แตจ่ากคาํพูดของเขาดูเหมือนวา่เขาจะเกลียดฉั นมากที เดียว  และดูเหมือนวา่เขาจะเป็นคนเอาตั วมาเรียไปซอ่นดว้ย 

   กเ็หมือนกับในเกม ทุกคนนั น้สาํคัญกับฉั นหมด  รวมไปถึงคนในสภานั กเรียนดว้ยเชน่กัน...     ฉั นมองลึกลงไปในนั ยน์ตาสเีทาของซีเรียส  มั นชา่งแตกตา่งจากทา่ทีการแสดงออกของเขา  นั ยน์ตาของเขาตอนน้ีนั น้เยน็ชามาก     เขาบอกวา่เป็นคนลั กพาตั วมาเรีย  เขาบอกวา่ความออ่นโยนเป็นการแสดงท่ีเขาสร้างขคน้มา  และคาํพูดของเขาท่ีเตม็ไปดว้ยความชิงชั งน้ีอีก      แต.่.. ทาํไม...     “....ไมเ่ป็นไรใชไ่หม?”  ฉั นย่ืนมือท่ีไมไ่ดถู้กจับไวไ้ปหมายจะสัมผัสหน้าของซีเ รียส     ซีเรียสท่ีมีนั ยน์ตาเยน็ชา  และกลา่วคาํพูดท่ีเตม็ไปดว้ยความชิงชิงตอ่ฉั น    

ถึงจะแสดงออกมาแบบนั น้  แตใ่บหน้าของเขาดูขมข่ืนและเศร้ามาก...  ดูเหมือนกั บวา่ตอ่ไปเขาจะร้องไห้ออกมา     ผิวของเขากด็ูซีดลงอยา่งน่ากลั วเชน่กั น     เม่ือมือของฉั นสัมผัสหน้าของซีเรียสท่ีเยน็ราวกับนํา้แข็ ง     “น่าราํคาญ... พอแลว้!  อยา่มาใกลช้ิดผม!  อยา่ย้มิให้ผม! ...หายไปจากสายตาของผมไดแ้ลว้!”      เขาสะบัดมือของฉั นออก และตะโกนใสฉ่ั น     แลว้ดว้ยอะไรสั กอยา่ง  ดูเหมือนรอบดา้นฉั นจะมืดไปหมด  กอ่นท่ีจิตสาํนั กของฉั นจะคอ่ยๆ จางหายไป...และ     “หลั บไปซะ... นอนหลั บไปจนกวา่จะตาย”   ซีเรียสกลา่วไวอ้ยา่งนั น้ เหมือนกับกาํลังฝืนพูดออกมา     สงิ่สุดทา้ยท่ีฉั นจาํไดใ้นความทรงจาํท่ีคอ่นขา้งเลือนรา ง 

   ซีเรียส...ร้องไห้...       

ตอนท่ี 30 หั วใจของผมท่ียุง่เหยงิ      “นํา้ชาของลูกน่ีชา่งเป็นรสชาติท่ีออ่นโยนจริงๆ เลยนะ”    ทา่นแมก่ลา่วออกมาดว้ยรอยย้มิท่ีแสนออ่นโยน  และเธอกล็ูบหั วของผม    ทุกๆ วันนั น้เป็นวันท่ีเป่ียมไปดว้ยความสุขท่ีเงียบสงบ    แตค่วามสุขเลก็ๆ น้อยๆ  เหลา่นั น้ถูกพรากไปจากผม...อยา่งน่าหวาดกลัว…    และผมกส็าบานในใจกั บตนเองวา่  ผมจะตอ้งแกแ้คน้กั บคนท่ีพรากความสุขของผมไป    ผมลูกชายคนเดียวของมาร์ควสิเดรก ซิเรียส เดรก  น่ีคือช่ือท่ีผมใชใ้นปั จจุบัน…    ตั ง้แตพ่ลั งเวทมนตร์ของผมต่ืนข้ึนมา  ผมกถ็ูกกาํหนดไวว้า่จะตอ้งเขา้ไปเรียนในโรงเรียนเวทมนตร์เม่ือผมอายุ ครบ 15 ปีบริบูรณ์ ดว้ยความท่ีผมเรียนเกง่ดา้นวชิาการตา่งๆ  รวมไปถึงความสามารถดา้นเวทมนตร์ทาํให้ผมไดเ้ขา้ไปเป็นสมาชิกสภา นั กเรียน แลว้ทุกคนในตระกูลเดรก กย็กยอ่งช่ืนชมผม      และน่ีเป็นครั ง้แรกท่ีผมไดเ้จอกั บเพ่ือนสมัยเดก็ของผมกอ่นท่ีผมจะ ไดม้าเป็นตัวผมในปั จจุบันน้ี ‘นิโคล’ ท่ีโรงเรียนอีกครั ง้ 

  ครั ง้สุดทา้ยท่ีผมไดพ้บกับเพ่ือนสมัยเดก็คนน้ีน่าจะตอนอายุสบิขวบ  แตเ่ม่ือเราไดม้าเจอกันอีกครั ง้ในรอบห้าปีน้ี  นิโคลดูเหมือนจะแตกตา่งออกไปจากความทรงจาํของผมมากทีเดียว    กอ่นหน้าน้ีนิโคลนั น้มีนั ยน์ตาท่ีดูโดดเด่ียวและเหงาหงอยมาก…  แตใ่นตอนน้ีนั ยน์ตาของเขานั น้ดูเหมือนจะสอ่งประกาย  และนั ยน์ตาท่ีเหงาหงอยนั น้หายไปจากนั ยน์ตาของเขาแลว้    พูดตามตรงพอเป็นแบบน้ี…  ผมท่ีเคยสนิทกับเขานั น้รู้ไดเ้ลยวา่จะตอ้งมีอะไรมาเปล่ียนแปลงเขาไป  และสาเหตุท่ีนิโคลเปล่ียนไปมากท่ีสุด  หากมีช่ือของใครคนหน่ึงดั งข้ึน หรือมีใครพูดถึงเธอ…     ‘คาตาริน่า คลาเอส’ บุตรสาวคนเดียวของทา่นดยุคคลาเอส    นิสั ยเงียบขรึมของนิโคลจะหายไปทั นทีท่ีเขาพูดเร่ืองของเดก็สาวค นนั น้ การแสดงออกท่ีผิดปกติไปจากเดิมของเขา นิโคลดูมีชีวติชีวาข้ึน  และเดก็สาวคนนั น้น่าจะเป็นคนท่ีลบรอยแผลในใจของนิโคล…    ฤดูใบไมผ้ลิปีตอ่มา…  เดก็สาวคนนั น้กป็รากฏข้ึนมาตรงหน้าของผมท่ีในตอนน้ีไดก้ลายมาเป็นป ระธานสภานั กเรียนรุ่นท่ีสอง    เพราะนิโคลพูดช่ีนชมเธอเอาไวเ้ยอะมาก  ผมเลยคดิวา่เธอน่าจะเป็นทา่นหญงิท่ีแสนสงา่งาม และสวยงาม      

ทวา่…      เม่ือผมไดเ้หน็เดก็สาวคนนั น้ ...ไมส่ ิไดพ้บกับ ‘ทา่นหญงิคาตาริน่า  คลาเอส’   บอกตามตรงเลยวา่ ผมไมม่ีความประทับใจแรกพบใดๆ   ในตั วทา่นหญงิคนน้ีเลยแมแ้ตเ่พียงเลก็น้อย    เธอกเ็ป็นทา่นหญงิท่ีดีคนหน่ึง  แตเ่ธอนั น้ไมไ่ดเ้รียนเกง่ดา้นวชิาการหรือมีพลังเวทมนตร์ระดับกลาง­สูง  พอท่ีจะไดร้ั บการคัดเลือกให้เขา้มาอยูใ่นคณะสภานั กเรียนในปีน้ี    นอกจากน้ีเธอยั งไมไ่ดเ้ป็นคนท่ีฉลาดมากพอ   ผมขอพูดตามตรงเอาแบบตามตรงจริงๆ เลยนะ…   ทา่นหญงิ  ลูกสาวของทา่นดยุคคลาเอสคนน้ี  ไมม่ีอะไรมากเกินไปกวา่ฐานะเสริมท่ีติดตั วมาอยา่งการเป็นคูห่มั น้คูห่มา ยของเจา้ชายจาเร็ด…นั น้แหละ    แตคู่ห่มัน้คูห่มายของเจา้ชายจาเร็ดคนน้ีนั น้  กลับทาํให้สมาชิกสภานั กเรียนท่ีมีความสามารถโดดเดน่กวา่ตัวเธอนั น้ห ลงรั กเธอหัวปั กหัวปราํ…  ถึงขนาดท่ีทุกคนมาขูพ่วกผมและครูอาจารยว์า่…   “ถา้ไมใ่ห้ทา่นหญงิคาตาริน่า คลาเอส  เขา้มาในห้องสภานั กเรียนดว้ย  พวกเราทุกคนจะไมเ่ขา้เป็นสมาชิกสภานั กเรียนเดด็ขาด!”      ทา่นหญงิคนน้ีมีอะไรดีนั กหนากันเชียวนะ? 

  ผมคดิวา่มั นเป็นเร่ืองท่ีแสนแปลกประหลาด…    ทวา่เอาจริงๆ  การแกแ้คน้ของผมกไ็มไ่ดเ้ก่ียวขอ้งอะไรกั บทา่นหญงิคนน้ีเลยแมแ้ตน่้อ ย    ผมยั งคงจั ดเตรียมอุปกรณ์ในการแกแ้คน้  และผมยังแสดงบทบาทประธานนั กเรียนผูแ้สนออ่นโยนไดอ้ยา่งดีเย่ียม … ผมพยายามท่ีจะตีสนิทกั บสมาชิกสภานั กเรียนทุกคน  ทัง้ยังตอ้งมาคอยดูแลทา่นหญงิท่ีพวกเขาทุกคนถึงกั บขูเ่ขญ็วา่จะไมเ่ขา้มา หากเธอไมไ่ดร้ั บอนุญาตให้เขา้มานั่งเลน่ในห้องสภานั กเรียนอันศักดิส์ทิธิ์ น้ีดว้ย…      “ชาของประธานนั กเรียนน่ี ให้รสชาติท่ีออ่นโยนดีนะคะ  ดิฉั นชอบนํา้ชาท่ีประธานชงจังเลยคะ่”  คาตาริน่ากลา่วพร้อมกั บรอยย้มิบางๆ  เม่ือเธอไดจ้ิบนํา้ชาท่ีผมเป็นคนชงมาให้เธอ    หัวใจของผมสัน่คลอเลก็น้อยเม่ือไดย้นิคาํพูดและรอยย้มินั น้…  หน้ากากรอยย้มิท่ีแสนสงบนิ่งของผมแวบหน่ึงเกือบร่วงหลน่ลงไป    จนถึงตอนน้ีสมาชิกสภานั กเรียนคนอ่ืนๆ แคบ่อกวา่ ‘อร่อย’  เทา่นั น้ เม่ือผมชงนํา้ชาให้พวกเขา แต.่.  มีเพียงคนเดียวในชีวติกอ่นท่ีผมจะมาเป็นผมคนเดียวเทา่นั น้ท่ีกลา่วตอน ท่ีผมรินนํา้ชาให้วา่ ‘ชาของลูกชา่งออ่นโยน’   

มัน… รอยย้มิท่ีออ่นโยนเหมือนกั บของเธอ  ...หน้าอกของผมฉั นเริ่มสัน่ไหวดว้ยความเจบ็ปวด และเริ่มปวดหัว…    เพราะทา่ทางท่ีผิดปกติไปของผม  ดูเหมือนวา่ทา่นหญงิคาตาริน่าคนน้ีน่ีจะมีปฏิกิรยาตอบสนองดีเป็นพิเศษ  แตด่ว้ยทักษะการแสดงออกของผมท่ีถูกปลูกฝั งมาในชว่งหลายปีน้ีนั น้  ทาํให้ตอบคาํถามผา่นออกไปไดอ้ยา่งราบร่ืน    นั บตัง้แตเ่หตุการณ์นั น้ เม่ือใดกต็ามท่ีผมไดพู้ดคุยกับคาตาริน่า   หั วใจของผมกจ็ะเริ่มทวีความเจบ็ปวด..    ผมเคยสาบานวา่จะแกแ้คน้กั บคนท่ีเอาทุกสงิ่ทุกอยา่งไปจากผม   และน่ีเป็นหน้าท่ีท่ีผมจะตอ้งทาํ    ผมท่ีสวมหน้ากากย้มิตลอดเวลา  ไดค้ะแนนดีเย่ียมทั ง้ดา้นวชิาการและเวทมนตร์  หลอกลวงทุกผูค้นท่ีรายลอ้มรอบกายของผม     ผมใชม้นตด์าํและเริ่มเตรียมการรวบรวม ปลอมแปลงเอกสารตา่งๆ  เพ่ือท่ีตั วเองจะไดแ้กแ้คน้ให้มั นจบๆ สน้ิไป    ทวา่..การจั ดการกั บคาตาริน่า คลาเอส กลั บให้ผลตรงกั นขา้ม…    ปกติแลว้ฉั นจะจัดการวธิีการแกแ้คน้โดยแผนการท่ีเตรียมมาไวอ้ย่ างดี ไมค่วรท่ีจะมานั ่งเสยีใจกั บการกระทาํท่ีเกิดข้ึน  ทวา่ในหัวใจของผมนั น้กลับสันสนวุน่วาย ยุง่เหยงิจนไมรู่้จะทาํอยา่งไรดี   

และ..ทุกครั ง้ท่ีคาตาริน่าไดใ้ชน้ั ยน์ตาสฟี้าออ่นของเธอมองตรงมาท่ี ผมนั น้… เธอท่ีมักจะพูดวา่ “ประธานน่ีออ่นโยนจังเลยนะคะ”  และย้มิดว้ยรอยย้มิท่ีแสนสดใส… หั วใจของผม..มั นกาํลั งถูกกอ่กวน…    และเชน่เดียวกั นกับ มาเรีย แคมป์เบลล  เธอท่ีเป็นสมาชิกสภานั กเรียน เป็นผูห้ญงิธรรมดาๆ  ท่ีมีพลั งเวทมนตร์แหง่แสงสวา่ง  ทั ง้เธอยั งหั วดีมากในเร่ืองการเรียนและเวทมนตร์  จนไดร้ั บการยกยอ่งจากใครๆ อีกหลายๆ คน  แตท่วา่เธอกย็ั งมีสายตาท่ีเหงาหงอย…    นั ยน์ตาของเธอคลา้ยกั บของนิโคลเม่ือกอ่นหน้าน้ี  ทาํให้ผมเริ่มสนิทกั บเธอ    แตเ่ธอกเ็ปล่ียนแปลงไปเชน่กั น    หลังจากท่ีบรรยากาศรอบๆ ตัวเธอเปล่ียนไปแลง้นั น้  ดูเหมือนวา่มาเรียจะยงิ่สนิทกั บคาตาริน่าและกลุม่เพ่ือนๆ  ของเธอทัง้ในและนอกสภานั กเรียนดว้ย    และสายตาของมาเรียมั กจะหยุดมองไปท่ีคาตาริน่า   และเธอมั กจะยมิ่อยา่งมีความสุขเม่ือเธอและคาตาริน่าไดส้บตากั น    คาตาริน่า คลาเอส… ท่ีรายลอ้มไปดว้ยผูค้นมากมาย  ย้มิอยา่งมีความสุข  นิโคลและมาเรียเองกม็ักจะมองไปท่ีเธอดว้ยนั ยน์ตาท่ีเปลง่ประกายไปดว้ ยความสุขเม่ือไดอ้ยูเ่คียงขา้งเธอเชน่เดียวกั น   

การปรากฏตัวของคาตาริน่า ในการท่ีเธอไดม้าเจอพวกเขาเหลา่นั น้  เหมือนกับวา่เธอเป็นนั กบุญเลยทีเดียว  น่ีคือคาํบอกกลา่วของนิโคลท่ีเคยพูดเอาไวก้ั บผม…    เม่ือใดกต็ามท่ีผมมองไปท่ีเธอ คาตาริน่า   ผมรู้สกึวา่หั วใจของผมเตน้เป็นจั งหวะท่ีแตกตา่งออกไป  บางครั ง้หน้ากากท่ีผมสวมอยูถ่ึงกั บหลุดออกมา  แตเ่ป็นเพียงแคช่ั ่วแวบเดียว  แลว้หน้ากากย้มิของผมกถ็ูกสวมเอาไวเ้ชน่เดิม…    ผมรู้สกึวา่หัวใจของผมกาํลังไดร้ั บการเยียวยาจากคาตาริน่า  แตอ่ีกดา้นหน่ึงกลั บ… “อยา่ไปสนใจ อยา่ไปยุง่กั บเธอ!  รีบเตรียมการแกแ้คน้ของนายไป!” คือสงิ่ท่ีผมไดย้นิกั บตัวเองอีกคนหน่ึง    แตท่าํไมไ่ดห้รอก…  ไมว่า่ยั งไงกเ็ป็นไปไมไ่ดท้่ีจะมองเมินขา้มตั วตนของคาตาริน่า…      มีอยูค่รั ง้หน่ึงท่ีผมบังเอิญไปเหน็มาเรีย แคมป์เบลถูกรั งแก  ผมเคยไดย้นิผา่นหูอยูบ่อ่ยๆ  วา่เธอมักจะถูกรั งแกเพราะความอิจฉาริษยาของบรรดาทา่นหญงิเหลา่นั น้  และผมกก็า้วเขา้ไปชว่ยเธอ และตั กเตือนพวกหลอ่นท่ีกาํลั งขม่ขูเ่ธออยู่    ผมถามเธอวา่ ‘ไมเ่ป็นอะไรใชไ่หม?’ แลว้ มาเรียกต็อบผมวา่  ‘ขอบคุณมากคะ่ ดิฉั นไมเ่ป็นอะไรคะ่’  และดูเหมือนเธอจะยืนเหมอ่อยูต่รงนั น้ตอ่อีกสักพัก…   

อยา่งไรกต็ามพวกบรรดาลูกขุนนางน่ีชา่งเป็นพวกท่ีน่าหัวเราะนั ก  กดข่ีคนท่ีตา่ํกวา่ทัง้ๆ ท่ีตัวเองนั น้มีอะไรมากกวา่ตัง้มากมาย  มั นทาํให้ผมรู้สกึแปลกประหลาดในใจ     อันท่ีจริง มาเรีย แคมป์เบลลน์ั น้เป็นเดก็สาวสามัญชนธรรมดาๆ  และจั ดไดว้า่เป็นชนชั น้ตา่ํเม่ือเทียบกั บบรรดาพวกลูกขุนนางทั ง้หลายแหล่  แตเ่พราะเธอมีเวทมนตร์ท่ีพิเศษยงิ่กวา่ใครๆ  ในโลกใบน้ีเวทแหง่แสงนั น้เป็นสงิ่ท่ีหายากมาก   และพวกชนชั น้สูงกใ็ห้ความสาํคั ญมากเชน่กั น    ตั ง้แตท่่ีมาเรีย เดก็สาวพิเศษคนน้ีกา้วเขา้มาในโรงเรียนเวทมนตร ์ สภาเวทมนตร์กค็อยจอ้งมองเธออยูห่า่งๆ อยูแ่ลว้    เวทมนตร์แสงของเธอเป็นสงิ่ท่ีทรงพลั งมาก  และแน่นอนวา่พอมาเรียเรียนจบเม่ือไหร่ตา่ํแหน่งในสภาเวทมนตร์จะตอ้ งตกเป็นของเธอ และน่าจะไดอ้ยูใ่นระดั บสูงเสยีดว้ย     ถา้เจา้พวกผูใ้หญช่นชัน้สูงนั น้จัดตา่ํแหน่งของมาเรียให้อยูต่า่ํท่ีสุดล่ ะก ็ แน่นอนวา่พระกษั ตริยท์รงทราบจะตอ้งลงโทษความผิดพลาดใหญห่ลวง น้ีเป็นแน่    ขณะท่ีผมคดิอยูน่้ี ผมกเ็กิดความคดิข้ึนมาวา่ ถา้คาตาริน่า คลาเอส  กระทาํเร่ืองชั่วร้ายแบบท่ีพวกลูกขุนนางพวกนั น้กระทาํอยู่  เธอกจ็ะถูกลงโทษแน่นอน ถึงแมว้า่เธอจะเป็นถึงลูกสาวของทา่นดยุค  แตก่ไ็มม่ีทางรอดพน้จากขอ้กลา่วหาใดๆ ได ้หากเป็นเชน่นั น้…   เธอกจ็ะออกไปจากโรงเรียน ...คาตาริน่า คลาเอส  กจ็ะหายไปจากสายตาของพวกเรา…  

  ถา้ผมทาํเร่ืองนั น้… ถา้เธอคนน้ีหายไปจากสายตาของผม..  หั วใจของผมกจ็ะไมส่ั บสนอยา่งน้ีอีกตอ่ไป    หลังจากท่ีผมตัดสนิใจกระทาํอยา่งนั น้แลว้  กเ็ริ่มวางแผนการอยา่งรวดเร็ว ผมตรวจสอบการถูกรั งแกของมาเรี  และทาํให้ดูเหมือนกับวา่คาตาริน่าเป็นผูบ้ง่การบรรดาทา่นหญงิพวกนั น้    หลังจากนั น้ผมกจ็ะจัดการกับคาตาริน่า โดยใชม้นตด์าํ  แลว้ให้เธอทาํเร่ืองไมด่ีๆ กั บพวกมาเรีย  และทัง้หมดกจ็ะเป็นไปตามแผนท่ีวางไว…้ แต ่มันไมไ่ดเ้ป็นแบบนั น้    การท่ีจะใชม้นตด์าํควบคุมจิตใจของผูค้นไดน้ั น้  มั นเป็นวธิีท่ีเส่ยีงและอั นตรายมาก ยงิ่มนตด์พเป็นสงิ่ตอ้งห้ามดว้ยแลว้    และมนตน์้ีกไ็มไ่ดค้งประสทิธิภาพแบบควบคุมไดต้ามตอ้งการทุกอ ยา่ง แตม่ั นจะไปอยูภ่ายใตจ้ิตสาํนึกของพวกเขา  ...และไมส่ามารถบั งคั บได ้หากพวกเขาไมต่อ้งการท่ีจะทาํ    เป็นไปไมไ่ดท้่ีจะทาํให้พวกเขาเกลียดชั ง  หรือเกลียดสงิ่ท่ีพวกเขารั ก    หากมีความหึงหวงหรือความริษยาเพิม่เติมเขา้มาละ่ก ็ คงจะสามารถดาํเนินการตอ่ไดต้ามท่ีผมตอ้งการ  แต.่..กไ็มส่ามารถสร้างความคดิหึงหวงเพิม่ข้ึนมาให้พวกเขาได ้   และยงิ่ไปกวา่นั น้ คาตาริน่า  ไมไ่ดม้ีความรู้สกึหึงหวงหรือริษยามาเรียแมแ้ตน่้อย 

  ผมสามารถเพิม่ความรู้สกึเกลียดชั งและให้เธอพาลใสม่าเรียได้  ทวา่...ผมทาํไมไ่ดห้ากวา่เธอไมม่ีความรู้สกึเหลา่นั น้    จึงมีเพียงแคห่ลั กฐานการทาํผิดท่ีผมควบคุมจิตใจของบรรดาหญงิส าวท่ีเกลียดชั งคาตาริน่า คลาเอส ให้พวกหลอ่นเผชิญหน้ากั บคาตาริน่า   โดยท่ีผมแยกพวกเพ่ือนๆ ของคาตาริน่าเอาไว ้ เหลา่อัศวนิประจาํตัวท่ีจงรั กภั กดีตอ่เธอทัง้หลายเหลา่นั น้    และให้คาตาริน่าตกอยูใ่นสถานการณ์ท่ีชว่ยตั วเองไมไ่ด ้ทวา่..    เหลา่อัศวนิประจาํตัวพวกนั น้กลับปรากฏตัวข้ึนเร็วกวา่ท่ีผมคาดคดิ เอาไว ้ทาํให้แผนการท่ีผมไดว้างไวท้ั ง้หมด ทลายลงไป   จบลงดว้ยความลม้เหลว  หลักฐานทุกอยา่งนั น้ถูกทาํลายโดยผูค้นท่ีจงรั กภั กดีตอ่คาตาริน่า    และสงิ่ท่ีไมค่าดคดิมากท่ีสุดกค็ือ มาเรีย แคมป์เบลล ์เธอเขม้แขง็  และสงา่งามมากในตอนท่ีกลา่ววา่ ‘ไมใ่ชท่า่นคาตาริน่า คลาเอส!’  แมห้ลักฐานท่ีผมตระเตรียมมาจะเช่ือมโยงกับคาตาริน่ามากแคไ่หน   แตดู่เหมือนเธอจะเช่ือมั่นในตัวของคาตาริน่ามาก   และสุดทา้ยกจ็บลงท่ีพวกเหลา่อัศวนิพวกนั น้พากั นปกป้องคาตาริน่ากั นอ ยา่งออกนอกหน้า… และคาตาริน่ากร็อดพน้ขอ้กลา่วหา     และแผนการรั บมือกับคาตาริน่าของผมกล็ม้เหลวลงอยา่งสน้ิเชิง…    และความทรงจาํของพวกลูกขุนนางพวกนั น้กถ็ูกลบลงไป  พวกหลอ่นจะจาํไดแ้คว่า่เจอกับสภานั กเรียนในชว่งพักกลางวันเทา่นั น้   

และการเช่ือมโยงท่ีเก่ียวขอ้งกั บผมทั ง้หมดกจ็ะหายไป  จะไมม่ีใครสาวตั วมาถึงผมไดแ้น่นอน    แลว้เร่ืองท่ีควรจะจบ กลั บไมจ่บลง  เม่ือผมกลับไปท่ีห้องสภานั กเรียนเพ่ือท่ีจะทาํลายหลักฐานอ่ืนๆ  ใครบางคนกป็รากฏตั วข้ึน    มาเรีย แคมป์เบลล ์  หญงิสาวท่ีปกป้องคาตาริน่า อยา่งสงา่งามกอ่นหน้าน้ี  และทาํให้แผนการท่ีผมวางไวท้ั ง้หมดลม้เหลว  เธอท่ีมีพลั งเวทแสงเพียงคนเดียวในโรงเรียนน้ี    ตอนน้ีเวลาในการพั กกลางวั นกจ็ะหมดลงแลว้  ทาํไมเธอถึงไดม้าอยูท่่ีน่ีได…้ ผมถามเธอไปโดยอั ตโนมั ติ    มาเรียท่ีตอนน้ีมีสหีน้าโกรธแบบสุดขีดพูดข้ึนมาวา่    “กอ่นหน้าน้ีดิฉั นคดิวา่ดิฉั นรู้สกึเหมือนวา่ประธานกาํลังจอ้งมองไป ท่ีทา่นคาตาริน่า… ในตอนนั น้ดิฉั นคดิวา่ดิฉั นอาจจะคดิไปเอง แต…่  พอเกิดเร่ืองแบบตะก้ีน้ีข้ึน…  ดิฉั น...ดิฉั นไมอ่ยากจะเช่ือเลยวา่ประธานจะเก่ียวขอ้งกับเหตุการณ์ทัง้ห มดท่ีเกิดข้ึนน้ี…  และดิฉั นกเ็ลยอยากจะตรวจสอบดูวา่ประธานทาํหรือเปลา่  ...แตป่ระธานทา่นกลั บทาํเร่ืองเหลา่น้ี”    “คุณมาเรียกาํลังพูดถึงเร่ืองอะไรอยูห่รือครั บ?  เหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนอะไรกั น เกิดอะไรข้ึน?  แลว้เกิดอะไรข้ึนกั บทา่นหญงิคาตาริน่า?” 

  ผมแกลง้ทาํเป็นตีสหีน้าสั บสนงุนงง    ไมม่ีทางท่ีหน้ากากการแสดงของผมจะตกลงได้  ถึงทุกครั ง้ท่ีผมจอ้งมองคาตาริน่าจะทาํให้หน้ากากของผมหลุดไปบา้ง  แตไ่มม่ีหลักฐานใดๆ มาเช่ือมโยงตัวผมแน่นอน   ผมจะแกลง้ทาํเป็นไมท่ราบเร่ืองอะไร และลบความทรงจาํของเธอ    “...ประธานไมท่ราบหรือคะวา่ดิฉั นพูดถึงเร่ืองอะไร?  แต.่..ดิฉั นคดิวา่ประธานน่าจะมีสว่นเก่ียวขอ้งกับเร่ืองทัง้หมดเหลา่น้ี…  เพราะรอบตั วประธาน...รอบตั วประธานมีหมอกสดีาํลอยปกคลุมอยูร่อบๆ  ตัวเตม็ไปหมดอยา่งนั น้…  เชน่เดียวกันกั บพวกทา่นหญงิท่ีกลา่วหาทา่นคาตาริน่าดว้ยเชน่กัน!”    “!?”    ไมท่ั นท่ีจะรู้ตั วผมกจ็อ้งมองหมอกสดีาํท่ีลอ้มรอบตั วผม…  ไมค่ดิเลยวา่หมอกสดีาํน้ีจะกลายเป็นหลั กฐานเสยีได้    เพราะจนถึงตอนน้ีถึงแมว้า่ผมจะใชม้นตด์าํหลายครั ง้  แตก่ไ็มเ่คยมีใครมาสั งเกตเหน็สงิ่สงิ่น้ี  และดูเหมือนวา่จะไมม่ีใครเหน็มั นดว้ย    น่ีคงเป็นเพราะเวทแสงสวา่ง  แลว้น่ีกเ็ป็นครั ง้แรกท่ีผมพบกับคนท่ีพลังเวทมนตร์น้ี    มนตด์าํและเวทแสงเป็นสงิ่ท่ีตรงกันขา้มกั นสนิะ   

เพราะมาเรีย แคมป์เบลลม์ีเวทแสงสวา่ง  น่ีคงเป็นสาเหตุท่ีทาํให้เธอเหน็หมอกสดีาํน้ี    เธอกาํลั งจอ้งมองผมดว้ยใบหน้าท่ีเกรียวกราดเตม็ไปดว้ยความโกร ธ… และในกรณีอยา่งน้ีทาํให้ผมรู้สกึวติกเลก็น้อย    “ฮา่ๆๆๆ ถูกตอ้งแลว้ ผูถ้ือครองเวทมนตร์แหง่แสง ใชแ่ลว้  ผมเป็นผูท้่ีอยูเ่บ้ืองหลังเหตุการณ์ท่ีเกิดข้ึนทัง้หมดนั น้  เพ่ือท่ีจะกาํจั ดตั วน่าราํคาญออกไปซะ!”    “!?”    ผมกา้วไปหามาเรียท่ีกาํลั งยืนตั วแขง็ท่ือแตเ่ธอยั งจดจอ้งมองมาท่ีผ ม ผมไมส่ามารถใชม้นตด์าํได ้ถา้หากไมแ่ตะตอ้งตั วพวกเขา   ดังนั น้ผมจึงจับไหลข่องมาเรีย    “...คงจะดีกวา่ถา้เธอจาํเร่ืองเหลา่น้ีไมไ่ด”้    ผมใชม้นตด์าํพยายามลบความทรงจาํมาเรีย  และในไมก่่ีวนิาทีถั ดมามาเรียจะตอ้งลืมเร่ืองราวในวั นน้ีทั ง้หมด  เร่ืองควรจะเป็นแบบนั น้ ...ทวา่    “ถา้อยา่งนั น้ คุณมาเรีย ผมขอตัวกลับไปท่ีห้องเรียนกอ่นนะครั บ”    “...ประธานกาํลั งพูดอะไรอยูน่่ะคะ?  ดิฉั นยังพูดกับคุณไมจ่บเลยนะคะ!”  มาเรียแสดงสหีน้าสงสั ยอยา่งชั ดเจน   

มนตด์าํใชไ้มไ่ดผ้ล…    ...อีกครั ง้ท่ีผมพยายามจะใชม้นตด์าํ ทวา่    “ประธานกาํลั งทาํอะไรอยูค่ะ?”    มาเรียยังมองผมอยา่งสงสัย ใบหน้าของเธอบอกแบบนั น้  ...ดูเหมือนวา่มนตด์าํของผมจะไมส่ามารถใชก้ั บเธอได…้   มนตด์าํไมส่ามารถใชก้ั บผูท้่ีมีเวทแสง… มนตด์าํไมม่ีผลตอ่เธอ…    ถา้ผมไมส่ามารถลบความทรงจาํของเธอได…้  ผมกไ็มส่ามารถปลอ่ยเธอไปไดเ้ชน่กั น    “ทาํไมประธานจะตอ้งทาํร้ายทา่นคาตาริน่า..”    เพราะมนตด์าํไมส่ามารถใชไ้ด ้ผมเลยตอ้งใชก้าํลั งกั บเธอ  จูโ่จมเขา้ท่ีตน้คอเธอแทน    บางสงิ่บางอยา่งในตอนน้ีผมไดเ้รียนรู้จากมาเรีย  ทาํให้ผมไมส่ามารถปลอ่ยคนอยา่งเธอให้กลั บไปหาคาตาริน่าและคนอ่ืนๆ   ได ้เพราะไมส่ามารถลบความทรงจาํได ้ ผมจึงพามาเรียท่ีหมดสติมาท่ีห้องลั บภายในโรงเรียน     ทุกอยา่งปกติจนถึงตอนน้ี น่ีคือความผิดพลาดครั ง้แรกของผม    และน่ีกเ็ป็นความผิดของ… คาตาริน่า คลาเอส…     

“จะตอ้งมีวธิีอ่ืนท่ีสามารถกาํจั ดเธอ”  น่ีคือสงิ่ท่ีผมบอกกั บตั วเอง    ในตอนน้ีคาตาริน่า และเพ่ือนๆ ของเธอรู้แลว้วา่มาเรียหายตั วไป  และพวกเขากพ็ยายามคน้หาตั วของมาเรียทุกวถิีทาง      ห้องลับภายในโรงเรียนนั น้มีไมก่่ีคนท่ีจะรู้  และคนในตระกูลเดรกรู้เก่ียวกั บเร่ืองน้ี  และพวกเขาเหลา่นั น้กไ็มม่ีทางหามันเจอ แต…่    เพราะผมตอ้งขังมาเรียไวท้่ีนั น้ตลอด  ผมเลยตอ้งลงมนตด์าํหลายตอ่หลายครั ง้ เพ่ือท่ีวา่พอในชว่งท่ีผมไมอ่ยู่  เธอจะไดไ้มห่นีหายไปเสยีกอ่น…    “แทนท่ีจะปลอ่ยเธอเอาไว ้ ฉั นควรจะฆา่เธอเพ่ือป้องกันความลับเอาไวค้งดีกวา่สนิะ…”  ผมเริ่มคดิเชน่นั น้ตลอด    วั นท่ีส่หีลั งจากท่ีมาเรียถูกคุมขั ง  ผมกโ็ดดเรียนเพ่ือดูวา่เธอกาํลั งทาํอะไรอยู ่มาเรียดูเหมือนจะสงบลงบา้น  และผมคดิวา่เธอคงกาํลั งตรวจสอบท่ีน่ี  แตม่นตด์าํควบคุมตั วเธอไวอ้ยา่งแน่นหนา    สหีน้าของเธอยั งคงแสดงออกถึงความขยะแขยงไมเ่ปล่ียนแปลง   และพอกลั บไปท่ีโรงเรียนผมกพ็บกั บคนท่ีมีใบหน้าและแววตาเหงาหงอย นั ่งอยูท่่ีมา้นั ่งในสวนของโรงเรียน    

คนคนนั น้คือ คาตาริน่า คลาเอส  ตน้ตอของเร่ืองทั ง้หมดท่ีทาํให้ผมตอ้งลงมือทาํเร่ืองแบบน้ี!    “ทา่นหญงิคาตาริน่า มาทาํอะไรอยูท่่ีน่ีหรือครั บ?”  คาตาริน่าดูเหมือนกั บจะแปลกใจท่ีไดย้นิเสยีงจากทางดา้นหลังเธอ  เม่ือเธอหั นหน้ามาทางผมเธอก…็    “เออ่… เออ่...ดิฉั นรู้สกึไมค่อ่ยดีในชว่งเชา้  กเ็ลยไปพั กผอ่นท่ีห้องพยาบาลมาน่ะคะ่  และในตอนน้ีดิฉั นกก็าํลังจะกลับไปท่ีห้องเรียน…”    เธอพูดแบบนั น้ แตว่า่สหีน้าของเธอไมไ่ดเ้ป็นไปตามนั น้เลย  เหมือนกับสหีน้าของเดก็ท่ีถูกพอ่แมจ่ับไดว้า่ทาํความผิดมากกวา่    “อยา่งนั น้หรือครั บ แตว่า่ตอนน้ีมันอันตรายมากนะครั บ  แลว้เรากย็ั งไมเ่จอคุณมาเรียดว้ย รีบออกจากท่ีน่ีไปกั บผมดีกวา่”    ในฐานะประธานนั กเรียน ซิเรียส เดรก ผมจะตอ้งพูดเชน่น้ี  ดังนั น้ผมเลยย่ืนมือไปทางเธอ    “ขะ...ขอบคุณมากนะคะ”    คาตาริน่าวางมือบนมือของผม เธอย้มิให้ผม  และหัวใจของผมเริ่มสัน่คลออีกครั ง้    ในตอนน้ีผมเริ่มรู้สกึอึดอั ดใจมาก  และอยากท่ีจะเขา้ห้องเรียนให้เร็วท่ีสุดเทา่ท่ีจะทาํได ้  

และดว้ยเหตุผลอะไรสั กอยา่ง อยูๆ่  ขอ้มือของคาตาริน่ากแ็ขง็ท่ือจนมือของผมรู้สกึได้    “เป็นอะไรไปหรือครั บ ทา่นคาตาริน่า?”    เม่ือผมถามเธอ  คาตาริน่ากจ็อ้งมองผมดว้ยนั ยน์ตาสฟี้าออ่นของเธอท่ีฉายแววสับสน  และเธอก…็    “ประธาน...คุณมีมนตด์าํหรือคะ? แลว้..คุณทาํอะไรกั บมาเรีย?”     หั วใจของผมหลน่วูบลงนิดนึง…  แต.่..เพราะการแสดงท่ีไร้ท่ีติของผมทาํให้สามารถตอบกลั บไปไดอ้ยา่งรา บร่ืน    “...มนตด์าํอะไรหรือครั บ?”    ผมทาํหน้าเหมือนไมเ่คยไดย้นิมนตด์าํมากอ่น   และแสร้งทาํเป็นสั บสน  คาตาริน่าเองกเ็หมือนกั บกาํลั งสงสั ยบางอยา่ง  แตเ่ธอกเ็อียงศรีษะของเธอเลก็น้อย    ทาํไมเธอถึงไดถ้ามคาํถามเชน่น้ีกั บผมกะทั นหั นแบบน้ี  ...เธอไมน่่าจะรู้จั กมนตด์าํ  หรือวา่พวกอั ศวนิประจาํตั วของเธอพบอะไรบางอยา่งเขา้เสยีแลว้    แตผ่มไมส่ามารถยอมรั บกับเธอไดว้า่ผมรู้อะไร  คาตาริน่าดูเหมือนจะไมค่อ่ยแน่ใจในเร่ืองน้ีสั กเทา่ไหร่ เหมือนกั บมาเรีย  

และน่ีกไ็มย่ากเกินไปท่ีผมจะหลอกเธอตอ่ไป  แมว้า่จะเป็นสงิ่ท่ีผมตั ง้ใจจะทาํกต็าม แต…่    “ใชแ่ลว้ ประธานอาจจะไมเ่คยไดย้นิเร่ืองน้ี  เป็นไปไมไ่ดห้รอกใชไ่หมคะ   ท่ีประธานนั กเรียนท่ีแสนออ่นโยนจะใชม้นตด์าํกับมาเรีย  ดิฉั นตอ้งขอโทษดว้ยนะคะ ท่ีถามเร่ืองแปลกๆไป”   เม่ือผมเหน็คาตาริน่าย้มิแลว้หั วเราะออกมา  เหมือนกั บปกติขณะท่ีกลา่วแบบนั น้ บางอยา่งในตัวผมกท็ะลักออกมา     “....ประธาน?”   เสยีงของคาตาริน่าดูเหมือนจะสั น่เลก็น้อย   ในตอนท่ีเธอกาํลั งมองผม    “...ออ่นโยนหรือ...?....เธอมองฉั นแบบนั น้หรือ...”     “...ฉั นหมายถึง ประธานนั น้เป็นคนท่ีออ่นโยนจริงๆ...”    แมห้ลั งจากท่ีหน้ากากผมหลุดออกไปแลว้  คาตาริน่ากย็ังพูดแบบนั น้ เธอน่ีชา่งเป็นคนโงเ่สยีจริง    “หึ  นั น้กเ็พราะวา่การทาํตัวออ่นโยนและสุภาพเป็นเร่ืองท่ีงา่ยมากท่ีจะหลอก คนซ่ือๆ แบบเธอไง”     “!?”   เม่ือเหน็นั ยน์ตาของเธอเบกิกวา้งดว้ยความประหลาดใจ  รอยย้มิกป็รากฏข้ึนบนหน้าของผม เธอชา่งซ้ือบ้ือมากจริงๆ 

  “ผมลั กพาตั วคุณมาเรีย แคมป์เบลลไ์ป  เพราะเธอเจอฉั นตอนใชม้นตด์าํอยู ่และทา่น คาตาริน่า คลาเอส  ผมเกลียดคุณ  หรือจะบอกวา่เธอชว่ยคนท่ีกาํลั งหดหูใ่จดว้ยความตั ง้ใจของตั วเอง เฮอะ  เสแสร้ง เพราะเธอเป็นคนท่ีน่าหงุดหงดิท่ีสุด  ยงิ่มองผมกย็งิ่รู้สกึหงุดหงดิ!”    เหมือนกั บวา่ทุกสงิ่ทุกอยา่งกาํลังทะลักออกมา  ผมไมส่ามารถควบคุมตั วเองไดอ้ีกแลว้    “เอาละ่ เธอน่าหายไปท่ีไหนสั กท่ีไดแ้ลว้!”  ผมไมม่ีอะไรจะพูด  คาํพูดท่ีเกลียดชั งเธอกพ็ูดไปจนหมดแลว้กั บเธอท่ีอยูด่า้นหน้าของผม    แมว้า่คาตาริน่าจะมีสหีน้าหวาดกลั วผม…  เธออาจจะมองมาท่ีผมดว้ยสายตาและคาํพูดท่ีเกลียดชั งได ้ นั น้คือสงิ่ท่ีผมคดิไว ้แตว่า่    “....ไมเ่ป็นไรใชไ่หม?”  การตอบสนองของคาตาริน่า กลั บไมเ่ป็นไปตามท่ีคดิไว้  เธอจอ้งมองผมดว้ยสหีน้าท่ีเตม็ไปดว้ยความกั งวลแทน    ทาํไมเป็นแบบน้ี… ทาํไมเธอถึงยังมองผมดว้ยแววตาแบบนั น้…  ทัง้ๆท่ีไดย้นิผมพูดแบบนั น้ไปแลว้แทๆ้  แตท่าํไม...ถึงผมจะบอกวา่ลั กพาตั วมาเรียไปดว้ยกเ็ถอะ…   

แลว้มือของคาตาริน่ากม็าสั มผั สท่ีแกม้ผมเบาๆ  ราวกั บกาํลังปลอบประโลม    ทาํไม… ทาํไม… ทาํไม…  ทาํไมเธอถึงไมเ่กลียดผม… อยา่มามองผมดว้ยนั ยน์ตาแบบนั น้นะ!    “น่าราํคาญ... พอแลว้!  อยา่มาใกลช้ิดผม! อยา่ย้มิให้ผม!  ...หายไปจากสายตาของผมไดแ้ลว้!”   ถา้เธอมองผมดว้ยนั ยน์ตาสฟี้าออ่นคูน่ั น้...  ถา้เธอใกลช้ิดผมมากไปกวา่น้ี… ถา้เธอย้มิให้ผมมากกวา่น้ี…    ผมจะตอ้งสูญเสยีตั วตนของตั วเองในตอนน้ีไปอยา่งแน่นอน…    “ฉั นจะตอ้งแกแ้คน้!” น่ีเป็นสงิ่ท่ีผมสาบานเอาไว้  แตต่อนน้ีผมกลั บลั งเล … แตก่ม็ีบางสงิ่ในใจกระตุน้ให้ผมเลือกท่ีจะ   “กาํจั ดเธอซะ ” และ    เขาแนะนําให้ผมใชีมนตด์าํ ผา่นมือของเธอท่ีผมยั งถือไวอ้ยู ่   “หลั บไปซะ... นอนหลั บไปจนกวา่จะตาย”    และในตอนน้ีคาตาริน่ากท็รุดตั วลงไปนอนกองบนพ้ืนดิน    ผมเลือกท่ีจะให้เธอหมดสนิ  และบังคับเธอให้เขา้ไปอยูใ่นโลกของความฝั น  เธอจะไดร้ั บความฝั นท่ีแสนสุข และจมอยูใ่นความฝั นนั น้ตลอดกาล    จนกวา่จะหมดลมหายใจ 

  และผูห้ญงิท่ีน่าราํคาญคนน้ีกจ็ะหายไป  ผมจะสามารถเป็นผมแบบเดียวกันกั บเม่ือกอ่นน้ี  และคงอยูเ่พ่ือแกแ้คน้เทา่นั น้    หั วใจของผมจะไมส่ั บสนวุน่วายอีกตอ่ไป    แมว้า่ควรจะเป็นแบบนั น้…  แตอ่าการปวดกย็ังไมห่ายไปจากหน้าอกของผม     ตรงกั นขา้ม… พอเหน็คาตาริน่าหลับลึกไปแบบนั น้…  หั วใจของผมกลั บยงิ่เจบ็ปวดมากข้ึน    บางสงิ่ท่ีคลา้ยกั บหยดนํา้ ไหลออกมาจากดวงตาของผม     ...ทาํให้ผมสงสั ยวา่ ‘สงิ่น้ี’ คืออะไรกั นนะ?       

ตอนท่ี 31 หลั งจากไดเ้จอกั บเธอ      ในห้องท่ีมีเพียงแสงไฟจากตะเกียงริบหร่ีเน่ืองจากพระอาทติยต์กดิ นไปแลว้ ตอนน้ีฉั นกาํลังนั่งอยูต่รงเกา้อ้ีถัดจากเตียงนอน  แตแ่ลว้ฉั นกล็ุกเดินเขา้ไปขา้งเตียง  ตรวจสอบลมหน้าใจและอุณหภูมิของคนท่ีกาํลั งนอนหลั บใหลอยู ่ แลว้ถอนหายใจออกมาอยา่งโลง่ใจ     มี เดก็สาวท่ีนอนหลั บอยูบ่นเตียงเงียบๆ     คนท่ีสาํคัญท่ีสุดในชีวติของฉั น แอนน์ เชอร์ร่ี ทา่นคาตาริน่า   คลาเอส     ไมม่ีแมก้ระทั ่งการเคล่ือนไหวใด  ๆดูเหมือนทา่นคาตาริน่าแคห่ลั บไปเฉยๆ...     จะเป็นยั งไงตอ่ไป ถา้หากเธอหยุดหายใจ   จะเป็นยั งไงถา้หากร่างกายของเธอเยน็เฉียบ...      ความกังวลของฉั นเพิม่มากข้ึนทุกทีๆ  และฉั นกเ็ดินไปตรวจร่างกายของเธอทุกสบินาทีดว้ยความหวั่นวติก     น่ีเป็นวั นท่ีสองแลว้ ตั ง้แตท่า่นคาตาริน่านอนหลั บไปแบบน้ี     ฉั นไดแ้คย่ืนอยูข่า้งๆ ทา่นคาตาริน่าจนแทบไมไ่ดน้อนเลย  ฉั นไมม่ีความรู้สกึอยากทานอาหาร เพ่ือนสาวใชด้ว้ยกันพูดกับฉั นวา่  “เด๋ียวเรามาเปล่ียนเวรกันนะ” แตฉ่ั นไมอ่ยากหา่งจากเธอ    

ถา้เกิดมีเร่ืองอะไรเกิดข้ึนกับทา่นคาตาริน่าตอนท่ีฉั นไมไ่ดอ้ยูข่า้งๆ  เธอละ่...ไม ่ฉั นจะไมอ่ยูห่า่งจากเธอเดด็ขาด     ฉั นจัดทา่นอนของทา่นคาตาริน่า และมองใบหน้าสงบนิ่งของเธอ     เธอท่ีเคยมีชีวติชีวาแมก้ระทั ่งตอนหลั บกย็ั งนอนด้ินจนผา้หม่และห มอนกระจายไปคนละทศิคนละทางเป็นภาพท่ีเหน็จนชินตา  แตพ่อเหน็เธอนอนสงบนิ่งแบบน้ีทาํให้ฉั นรู้สกึผิดปกต ิ    ...ทาํไมถึงกลายเป็นแบบน้ีไปได.้..     สองวั นกอ่นชว่งพั กเท่ียง ทา่นคาตาริน่าถูกพบวา่เธอสลบอยูท่่ีสวน   และเธอถูกนําตั วมาท่ีหอพั กทั นท ี    สงิ่ท่ีฉั นไดย้นิจากเจา้ชายจาเร็ดคือทา่นคาตาริน่าบอกวา่รู้สกึไมค่อ่ ยดีเลยพาไปห้องพยาบาลชว่งเชา้  และพอถึงตอนกลางวั นท่ีเธอกบ็อกกั บพยาบาลวา่จะกลั บไปห้องเรียน     แตเ่ธอมาไมถ่ึงห้องเรียน  ทาํให้ทุกคนกังวลกั บการหายตัวไปของเธอ และเริ่มคน้หา  จนพบวา่เธอสลบอยูใ่นมุมสวนของโรงเรียนเขา้     ไมว่า่เราจะพยายามปลุกเทา่ไหร่เธอกไ็มฟ่้ืน  เลยพาไปห้องพยาบาลเพ่ือให้พวกเขาตรวจสอบ  แตพ่ยาบาลบอกวา่เธอแคห่ลับไปเทา่นั น้ ...  และกจ็บลงดว้ยการพาเธอไปพั กท่ีห้องพั กในหอ    

และพอตรวจสอบกับหมออีกครั ง้กย็ังเป็นเหมือนเดิม  คือเธอแคห่ลับไปเทา่นั น้     เม่ือเหน็วา่ทา่นคาตาริน่ากย็ั งไมฟ่้ืนข้ึนมา   ทา่นจาเร็ดเลยใชอ้าํนาจของเจา้ชายเรียกตั วแพทยท์่ีดีท่ีสุดในประเทศน้ีม าท่ีน่ี     เขาเป็นแพทยช์ราท่ีใบหน้าไวห้นวด ทา่ทางสงา่  และยั งเป็นแพทยข์องเช้ือพระวงศ ์เป็นบุคลากรชั น้นําของประเทศ   บางทีคนคนน้ีอาจจะทาํอะไรสั กอยา่งได ้ทวา่...     “ผมลองตรวจเธอแลว้ แตไ่มพ่บอาการร้ายแรงใดๆ  ร่างกายของเธอแขง็แรงทุกอยา่ง เพียงเธอแคน่อนหลับไปเฉยๆ เทา่นั น้”     “แลว้จะเกิดอะไรข้ึน ถา้เธอนอนหลั บไปแบบน้ี”     เจา้ชายจาเร็ดถามเสยีงขรึม  ใบหน้าของเขาหมน่หมองดว้ยความเศร้า...     “ถะ...ถา้ทา่นหญงินอนหลับไปแบบน้ี...โดยไมไ่ดร้ั บสารอาหารหรื อด่ืมนํา้...ร่างกายกจ็ะคอ่ยๆ ทรุดลงและเธอกจ็ะตกอยูใ่นอั นตราย...”     “พูดบา้อะไรหน่ะ! อยา่มาพูดแบบน้ีนะ!”  ทา่นคีธตอนน้ีสูญเสยีความเป็นสุภาพบุรุษไปเสยีแลว้  เขาขอร้องแพทยเ์สยีงดั ง     สงิ่ท่ีฉั นเหน็คือเจา้ชายจาเร็ดท่ีกระแทกกาํปั ้นของเขาท่ีผนั งโดยไม่ มีเสยีงร้องอะไรเลย และเขายั งไมย่้มิแบบปกติดว้ย 

   ทา่นแมร่ีนั น้หน้าซีดและตัวสัน่มาก  ดูเหมือนวา่เธออาจจะเป็นลมตามทา่นคาตาริน่าไป  และเจา้ชายอลั นกเ็ป็นอีกคนหน่ึงท่ียืนตั วแขง็ท่ือ     ทา่นโซเฟียเพียงแคย่ืนเงียบๆ  และนํา้ตากไ็หลคลอออกมาจากนั ยน์ตาของเธอ  ทา่นนิโคลนั น้กาํมือแน่น ใบหน้าของเขาเปล่ียนสเีป็นซีดเซียว     และน่ีคือใบหน้าของทุกคนท่ีฉั นไดเ้หน็  ฉั นรู้สกึวา่ฉั นนั น้เริ่มหมดแรง และฉั นกส็ามารถไปพักผอ่นได้     แตถ่า้หากทา่นคาตาริน่าไมห่ายใจละ่     ฉั นรู้สกึถึงความสน้ิหวังจากความจริงท่ีกาํลังเผชิญอยูน่้ี     หลังจากนั น้มีหมอมากมายเขา้มาดูอาการของทา่นคาตาริน่าเหมือน กั น แตก่ย็ังไมรู่้วา่ทา่นคาตาริน่าเป็นอะไร   และทา่นคาตาริน่ากย็ั งไมต่่ืนข้ึนมา     ครั ง้หน่ึงพวกเราไดถ้ามจอมเวทในประเทศน้ี  แตผ่ลท่ีไดย้ั งเหมือนเดิม      อีกวั นหน่ึงผา่นไปแลว้... ไมม่ีทีทา่วา่ทา่นคาตาริน่าจะฟ้ืนข้ึนมาเลย      ทา่นคาตาริน่าท่ีเปล่ียนฉั นท่ีเป็นเคร่ืองมือให้กลายเป็นมนุษย์  ทา่นคาตาริน่าท่ีเป็นบุคคลท่ีสาํคัญท่ีสุดของฉั น...    

ฉั นตัดสนิใจวา่จะอยูเ่คียงขา้งทา่นแลว้นะ ทา่นคาตาริน่า     ทา่นคาตาริน่าไดโ้ปรดอยา่ปลอ่ยให้ฉั นตอ้งอยูค่นเดียวเลย     ฉั นท่ีนอนอยูข่า้งเตียงเอ้ือมมือไปจับมือทา่นคาตาริน่าแน่น        ★★★★★★★★  ความคดิของ ­เจา้ชายจาเร็ด     “ไมเ่ป็นไรหรอกคะ่ ไมต่อ้งกั งวลกั บรอยแคน่้ีกไ็ด ้เจา้ชายจาเร็ด  รอยแผลเป็นแคน่้ีถา้เอาเสน้ผมซอ่นเอาไวก้ไ็มม่ีปั ญหาอะไรแลว้คะ่\"     เจด็ปีแลว้นั บตัง้แตว่ันท่ีเธอกลา่วคาํพูดนั น้ออกมาพร้อมกับรอยย้มิ ท่ีสง่มาให้ผม คูห่มั น้คนสาํคั ญ คาตาริน่า คลาเอส...     เดก็สาวแสนแปลกประหลาดท่ีปรากฏตั วเบ้ืองหน้าของผมท่ีใชช้ีวติ ผา่นไปในแตล่ะดว้ยความเบ่ือหน่าย     ขณะท่ีเธอคนน้ีใบหน้ามีแตร่อยย้มิ และงานอดิเรกท่ีแปลกๆ  จากโลกสเีทาท่ีแสนน่าเบ่ือของฉั น   กลายเป็นถูกเติมเตม็ดว้ยสสีั นท่ีแสนสดใสแทน      ผมท่ีไมเ่คยรู้จั กคาํอ่ืนนอกจากคาํวา่น่าเบ่ือ...  คาตาริน่ากลั บสอนสงิ่ตา่งๆท่ีแสนสนุกสนานมาให้กั บผม  รวมไปถึงความหึงหวง ความโศกเศร้าดว้ย....   อารมณ์ทัง้หมดท่ีฉั นไมเ่คยรู้สกึ  แต.่..คาตาริน่าเธอทาํให้ผมไดรู้้จั กกั บสงิ่เหลา่น้ี 

   หลั งจากท่ีผมไดใ้ชเ้วลาร่วมกั บคาตาริน่าแลว้  ตัง้แตว่ันท่ีไดเ้จอเธอครั ง้แรกนั น้  ฉั นไมต่อ้งการท่ีจะกลับไปใชช้ีวติท่ีน่าเบ่ือโดยไมม่ีคาตาริน่าอีกตอ่ไปแลว้     ตอนแรกผมเพียงคดิแคจ่ะใชค้าตาริน่าเป็นเคร่ืองมือเทา่นั น้  ทวา่ไมรู่้ตัง้แตเ่ม่ือไหร่ท่ีผมไดรู้้จักการท่ีจะรั กใครสักคน คาตาริน่า   คลาเอส เป็นสงิ่ท่ีลาํ้คา่ยงิ่กวา่ใครคนไหนในโลกน้ี     ทั ง้เธอยั งสร้างฮาเร็มของตั วเองอีกตา่งหาก  มีผูค้นมากมายท่ีหลงรั กความสดใสน่ารั กของเธอ  แต.่..ผมไมย่กคาตาริน่าให้กั บใครแน่  เพราะเธอเป็นของผมของผมเพียงคนเดียวเทา่นั น้     และยั ง... มีบางอยา่งเกิดข้ึน...     ถึงผมจะรู้วา่คาตาริน่ามีอั นตราย...   แตผ่มไมส่ามารถปกป้องเธอได.้.. น่ีเป็นสงิ่ท่ีผมเสยีใจท่ีสุด      คาตาริน่าเป็นแบบน้ีน่าจะเป็นเพราะมนตร์ดาํ  น่ีคือสาเหตุท่ีผมพาจอมเวทแสงมาท่ีน่ี... แตสุ่ดทา้ยพวกเราถึงไดรู้้วา่  จะตอ้งเป็นผูท้่ีมีพลังเวทแสงท่ีแขง็แกร่งเทา่นั น้ถึงจะสลายพลังเวทมนตร์ ดาํออกได ้และ...คนเดียวท่ีมีพลั งเวทแสงแขง็แกร่งในตอนน้ีกค็ือ มาเรีย   แคมป์เบลลท์่ีหายสาบสูญไป ทาํให้สถานการณ์ไมด่ีข้ึนเลย     ผมรู้สกึผิดหวั งท่ีอาํนาจท่ีอยูใ่นมือน้ีไมส่ามารถทาํอะไรไดเ้ลย  ...ผมทุบผนั งอยา่งแรงดว้ยแรงท่ีมีอยา่งสน้ิหวัง...    

★★★★★★★★  ความคดิของ –คีธ คลาเอส     “คีธ ตอนน้ีเราเป็นพ่ีน้องกันแลว้นะ เพราะงัน้เรียกฉั นวา่ ‘พ่ีสาว’  กพ็อแลว้ละ่จ๊ะ!”  เจด็ปีแลว้ นั บตัง้แตท่่ีเธอพูดคาํคาํนั น้ออกมาดว้ยรอยย้มิ  ทั ง้ยั งย่ืนมือของเธอออกมาให้ผม  ความทรงจาํท่ีชั ดเจนราวกั บวา่เพิง่เกิดเม่ือวานน้ี     ผมท่ีถูกเรียกวา่ปีศาจ  และมั กจะนั ่งกอดเขา่ร้องไห้คนเดียวในห้องท่ีมืดๆ ของผม  แตเ่ธอย่ืนมือท่ีแสนอบอุน่มาให้ผม...     เธอบอกกั บผมวา่ “พ่ีจะอยูก่ั บคีธนะ” ดว้ยรอยย้มิบนใบหน้าของเธอ  ทาํให้ผมเลิกขังตัวเองในห้อง โลกของฉั นไดก้ลายเป็นสดใสข้ึนในทันที  ดว้ยฝีมือของพ่ีสาวคนสาํคั ญของผม คาตาริน่า คลาเอส...     ถึงผมจะรั กเธอมากกวา่การเป็นพ่ีเป็นน้อง  ทวา่รอยย้มิท่ีแสนอบอุน่และออ่นโยนของเธอเป็นสงิ่ท่ีสาํคั ญท่ีสุดในโลก แลว้สาํหรั บผม     เราจะอยูด่ว้ยกั นตลอดเวลา และผมตั ง้ใจวา่จะอยูก่ั บเธอแบบน้ี  ถึงเธอจะมีคูห่มั น้ท่ีเป็นถึงคนอยา่งเจา้ชายจาเร็ดกต็ามที     แตผ่มเคยสาบานแลว้วา่จะปกป้องเธอดว้ยตั วเอง  ผมพยายามเรียนรู้เร่ืองเวทมนตร์และฝึกดาบอยา่งแขง็ขั น  และวางตั วเป็นลูกขุนนางอยา่งเหมาะสม ทุกอยา่งเพ่ือท่ีจะปกป้องเธอ    

แลว้ทาํไม...     ทาํไมมั นถึงไดเ้ป็นแบบน้ี...  ทาํไมผมถึงไมไ่ดอ้ยูด่ว้ยกันกับเธอในชว่งเวลานั น้...  ถึงผมจะสาบานวา่จะปกป้องเธอ แต.่..     ความรู้สกึเสยีใจกอ่ตั วข้ึนภายในใจของผม     เม่ือตอนท่ีผมไดก้ลายเป็นบุตรชายบุญธรรมของตระกูลคลาเอส  ตอนอายุครบแปดขวบ พ่ีสาวกม็ักจะมาอยูข่า้งผมตลอดเวลา ทุกครั ง้  และเธอมั กจะย้มิให้ผมเสมอ     ตอนน้ีผมตอ้งการท่ีจะเหน็รอยย้มิท่ีแสนออ่นโยนนั น้     ผมไมอ่ยากจะสูญเสยี คาตาริน่า ไป     ผมในตอนน้ีกาํลั งหยุดร่างกายท่ีสั น่ระริกของตั วเองดว้ยความหวาด กลั ว     ★★★★★★★★  ความคดิของ –แมร่ี ฮั นส ์    “แมร่ี เธอมีกรีนธั มน่ีนา!  น่ีหมายความวา่เธอเป็นคนท่ีปลูกอะไรกเ็จริญงอกงามไปหมดไงละ่!  ชา่งเป็นมือท่ีแสนพิเศษอะไรอยา่งน้ีน้า!”    

เธอจับมือทัง้สองขา้งของฉั นเอาไวแ้น่น  และกลา่วข้ึนดว้ยรอยย้มิและนั ยน์ตาท่ีเปลง่ประกายระยบิระยับ  ฉั นยังจาํไดช้ัดเจน     ฉั นท่ีเป็นคนน่าเบ่ือ แสนจะข้ีขลาด และมักจะวงิ่หนีตลอดเวลา  และฉั นเกลียดตัวของฉั นเอง     แตท่า่นคาตาริน่า คลาเอส บอกวา่ฉั นนั น้มีมือพิเศษ เป็นคนพิเศษ  ดังนั น้ฉั นจึงรู้สกึมีความสุขมากๆ ทีเดียว     พ่ีสาวของฉั นมักจะเรียกฉั นวา่ ‘ยัยหัวแดงสกปรก’  และนั น้ทาํให้ฉั นเกลียดเสน้ผมสนีํา้ตาลแดงและนั ยน์ตาของฉั น  แตท่า่นคาตาริน่าบอกวา่เธอชอบมันและบอกวา่ผมและนั ยน์ตาของฉั นสว ย เหมือนตุ๊กตา ทาํให้ฉั นรู้สกึเริ่มชอบตัวเองมากข้ึนเชน่กัน     เพ่ือท่ีฉั นจะสามารถยืนอยูเ่คียงขา้งทา่นคาตาริน่าท่ีเป็นผูห้ญงิท่ีสงา่ งามได ้ฉั นจะตอ้งพยายามอยา่งมาก     วา่กั นตามตรงแบบจริงๆ จังๆ เลยนะ  หลายครั ง้ท่ีฉั นเกือบจะยอมแพ ้แตท่า่นคาตาริน่าบอกวา่ชอบฉั น  และฉั นเป็นนสาํคัญสาํหรั บเธอ ดังนั น้ฉั นเลยพยายามตอ่ไป     ทุกอยา่งท่ีเป็น แมร่ี ฮั นส ์ในวั นน้ี ทั ง้หมดเป็นเพราะ   ทา่นคาตาริน่า คลาเอสอยูข่า้งๆ ฉั น     ถึงจะมีเร่ืองอะไรตอ่จากน้ีไป ฉั นกอ็ยากจะอยูเ่คียงขา้งเธอตลอดไป  แตก่ม็ีคนท่ีพยายามจะแยง่เธอไปจากฉั น คูห่มัน้ของเธอไง!    

และ...     ตอนท่ีเหน็ทา่นคาตาริน่ากาํลั งนอนหลั บอยา่งสงบน้ี  เหมือนกั บเธอแคห่ลับไปเฉยๆ นั น้ ตัวของฉั นแทบทรุดลง  และฉั นในตอนน้ีกาํลังพยายามท่ีจะยันตัวเองให้ยืนนิ่ง     ดว้ยสถานการณ์แบบน้ี ฉั นทาํไดเ้พียงแครู่้สกึเศร้าเทา่นั น้...     เพ่ือนสนิทคนสาํคัญของฉั น คาตาริน่า คลาเอส ฉั น แมร่ี ฮันส ์ ในตอนน้ีกาํลั งรู้สกึวา่ตั วเองกลายเป็นคนออ่นแอยงิ่กวา่เม่ือกอ่นเสยีอีก     ถา้มีอะไรท่ีฉั นสามารถทาํเพ่ือคาตาริน่าตอนน้ีละ่ก.็...  ฉั นจะรีบทาํทันที!     ★★★★★★★★  ความคดิของ ­เจา้ชายอลั น     “เจา้ชายอลันจะตอ้งมีเร่ืองท่ีมีแคท่า่นเทา่นั น้ท่ีทาํไดด้ีกวา่คนอ่ืนๆ  แน่ๆ บางอยา่งท่ีเหมาะสมกั บทา่นเทา่นั น้~”     ฉั นท่ีไร้คา่เม่ือถูกเปรียบเทียบกับพ่ีชายท่ีเคยเป็นคูแ่ขง่ของฉั น      และอยูๆ่ เธอกก็ลา่วออกมาแบบนั น้     นั ยน์ตาสฟี้าออ่นของเธอคนนั น้จอ้งมองตรงมาท่ีฉั น  และเธอยังเป็นคนท่ีฉั นทา้แขง่ดว้ยการปีนตน้ไม ้ เดก็สาวท่ีปีนตน้ไมร้าวกับลิงคนนั น้ คาตาริน่า คลาเอส...    

ฉั นท่ีกาํลังทุกขท์รมานจากการถูกนินทาลับหลัง  แตเ่ธอกลับมาเตือนสติท่ีหลงผิดของฉั น หลังจากท่ีไดพ้บกับคาตาริน่า   ในท่ีสุดฉั นกส็ามารถกาํจัดความรู้สกึออ่นแอ  และไร้คา่ท่ีแบกมานานออกไปได้     เธอท่ีแสนตรงไปตรงมา เรียบงา่ย เป็นภาพลั กษณ์ของคาตาริน่า   น่ีเป็นเหตุผลท่ีฉั นยังเฝ้ามองเธอราวกับเป็นเร่ืองท่ีแสนธรรมดาไปเสยีแล้ ว     แตน่่ีมั น.... ทาํไมถึงไดเ้ป็นแบบน้ี     การสูญเสยีคาตาริน่าไป... เป็นเร่ืองท่ีน่ากลั วมาก   และฉั นไมเ่คยคาดคดิมากอ่นวา่จะมีวันนั น้     ตอนน้ีฉั นเริ่มสังเกตเหน็เป็นครั ง้แรกวา่  คาตาริน่าเป็นคนสาํคัญสาํหรั บฉั นมาก  และในตอนน้ีฉั นอยากอยูเ่คียงขา้งเธอ     ฉั นท่ีแสนจะซ่ือบ้ือ...  ในตอนน้ีเริ่มสั งเกตความรู้สกึของตั วเองเจอแลว้  หลังจากท่ีเธอตกอยูใ่นอันตราย และฉั นอาจจะตอ้งสูญเสยีเธอไป...     เพราะเธอเป็นคูห่มัน้ของฝาแฝดของฉั น...  ฉั นไมอ่ยากจะสูญเสยีเธอ     ถึงอยา่งนั น้... ฉั นกย็ังอยากจะอยูเ่คียงขา้งเธอ ตราบเทา่ท่ียังอยูไ่ด้  ฉั นในตอนน้ีรู้สกึรั บไมไ่ด ้หากตอ้งสูญเสยีเธอไปตอนน้ี    

ฉั นจะตอ้งทาํยังไง ถึงจะชว่ยคาตาริน่าไดก้ัน...     ★★★★★★★★     “ทา่นพอ่  ทา่นแมข่องทา่นนิโคลเป็นบุคคลท่ีสงา่งามและยอดเย่ียมมาก  อีกทัง้น้องสาวของทา่นกน็่ารั กมากๆ ดว้ยเชน่กั น  ทา่นนิโคลน่ีเป็นคนท่ีโชคดีจริงๆ นะคะ”     ผมยั งไมล่ืมคาํพูดของเธอท่ีกลา่วไปขณะท่ีย้มิไปดว้ย      มีหลายคนท่ีมาตั ดสนิวา่ตั วผมวา่เป็นคนท่ีโชคร้าย  และมองผมดว้ยสายตาท่ีเหน็ใจ ทั ง้ๆ  ท่ีผมนั น้รู้สกึวา่ครอบครั วของผมนั น้ดีเย่ียม     ...ไมว่า่ผมจะพยายามบอกใครๆ วา่ตัวผมนั น้ ‘โชคดี’ มากแคไ่หน  กไ็มม่ีใครเช่ือผมเลย     ผมไมค่ดิวา่จะมีใครเขา้ใจผมนอกจากตั วของผมเองอีกแลว้  ...แตว่า่ผมไดร้ั บแลว้     คาตาริน่า คลาเอส เป็นคนท่ีเขา้ใจความคดิของผม  ทั ง้ความยุง่ยากของผมท่ีคนอ่ืนๆ ไมเ่ขา้ใจมั น แตเ่ธอกลั บเขา้ใจ  ในวันนั น้ผมรู้สกึต้ืนตันจนรู้สกึไดถ้ึงความอบอุน่ท่ีซึมซามเขา้มาในอกแท นท่ีความหนาวเยน็ในจิตใจของผม     นั บตัง้แตว่ันนั น้ คาตาริน่า กไ็ดก้ลายเป็นคนท่ีสาํคัญสาํหรั บผมไป    

เป็นเพราะวา่ผมไมค่อ่ยชอบพูดเทา่ไหร่  แตส่ายตาของผมมั กจะมองหยุดอยูท่่ีคนคนเดียว     คาตาริน่า... ท่ีมักจะมองตรงมาดว้ยนั ยน์ตาสฟี้าออ่น  พร้อมดว้ยรอยย้มิท่ีแสนสดใสราวกั บดวงอาทติย ์ เธอท่ีแสนเรียบงา่ยคนนั น้     คาตาริน่านั น้เป็นคูห่มัน้ของเพ่ือนสมัยเดก็ของผม  เจา้ชายองคท์่ีสาม จาเร็ด     ผมคดิไวเ้สมอวา่พวกเราคงจะไดอ้ยูด่ว้ยกั นแบบน้ีตลอดไป     ถึงแมว้า่ผมจะสามารถทาํไดเ้พียงแคอ่ยูข่า้งๆ เธอเทา่นั น้...     “ทา่นนิโคลจะตอ้งเป็นอั ครเสนาบดีคนตอ่ไปท่ีดีแน่นอน!”  น่ีเป็นสงิ่ท่ีคนรอบขา้งชอบมาพูดกั บผม  แตผ่มนั น้กลับเกลียดตัวเองท่ีไมส่ามารถทาํอะไรให้กับคนท่ีสาํคัญท่ีสุดข องผมได้     ผมไมส่ามารถปกป้องคนท่ีสาํคัญไดค้นน้ีนั น้  จะสามารถเป็นอั ครเสนาบดีคนตอ่ไปไดย้ั งไงกั น...     อีกครั ง้ท่ีผมกาํหมัดตัวเองแน่น จนเลบ็จิกเขา้ไปในฝ่ามือของผม...        ★★★★★★★★       

“ดิฉั นคดิวา่เสน้ผมสขีาวของทา่นโซเฟียเหมือนกั บผา้ไหม   และนั ยน์ตาสแีดงท่ีเปลง่ประกายระยบิระยับน้ีเหมือนกับทับทมิท่ีสวยงาม ท่ีสุด ในความคดิของดิฉั น”     เม่ือใดท่ีฉั นปรากฏตัวข้ึนท่ีไหน  กม็ั กจะสร้างความแตกตา่งจากคนอ่ืนๆ  ฉั นท่ีถูกบอกวา่เป็นตัวน่าขยะแขยง และฉั นคงถูกใครสาปแชง่...  แตเ่ธอคนน้ีกลับบอกกับฉั นวา่ ‘น่ีเป็นสงิ่ท่ีสวยงามมากเลยคะ่’  และหลังจากนั น้เธอกก็ุมมือของฉั นและพูดข้ึนวา่  ‘ถา้ไมร่ั งเกียจจะชว่ยกรุณาเป็นเพ่ือนกับดิฉั นไดห้รือไมค่ะ?’     ตอนแรกฉั นคดิวา่น่ีคงเป็นความฝั น ...แต.่.. ฉั นไมไ่ดต้่ืนจากฝั น      เธอเป็นเพ่ือนคนแรกของฉั น ตัง้แตเ่กิดมาบนโลกใบน้ี  เธอท่ีมักจะสง่ย้มิมาให้ฉั นอยา่งออ่นโยน     นั บตัง้แตท่่ีรู้จักกับ คาตาริน่า คลาเอส  ในงานเล้ียงนํา้ชาในวันนั น้โลกของฉั นพลันเปล่ียนไป   ฉั นเหมือนกับนกท่ีโบยบนิออกจากกรงทองท่ีเรียกวา่ห้องของฉั น  สสีั นมากมายท่ีเกิดข้ึนราวกั บดวงอาทติยท์่ีสดใส  ในท่ีสุดฉั นกพ็บกับความสุข  หลังจากท่ีมันเคยเป็นเพียงแคจ่ินตการภายในห้องของฉั นเทา่นั น้     ฉั นคดิวา่วันเวลาพวกน้ีจะคงอยูต่อ่ไป  ถึงฉั นจะหวังให้เป็นเชน่นั น้...     ทาํไม... ทาํไมเร่ืองแบบน้ีถึงเกิดข้ึนมาได.้..    

ในชว่งสองวันมาน้ีฉั นสูญเสยีสงิ่ท่ียึดเหน่ียวจิตใจไป  นํา้ตาของฉั นไหลออกมา  ฉั นร้องไห้มากจนคดิวา่ร่างกายของฉั นจะตอ้งขาดนํา้มากแน่ๆ ...  แตน่ํา้ตากย็ั งคงไหลออกมาเร่ือยๆ      สองวั นแลว้ ตั ง้แตท่่ีคาตาริน่าหลั บไป...  ฉั นในตอนน้ีพยายามท่ีจะยืนอยา่งเขม้แขง็...  ฉั นไปเย่ียมเธอท่ีห้องหลายครั ง้ และเรียกเธอ แตไ่มม่ีปฏิกิริยาใดๆ  ตอบรั บกลับมาเลย แตล่มหายใจท่ีกระเพือมเบาๆ ท่ีหน้าอก  บง่บอกวา่เธอแคห่ลับไปเทา่นั น้     ความจริงฉั นอยากจะอยูข่า้งๆ คาตาริน่าตลอดไป แต่  ‘เธอไมส่ามารถทาํอะไรเอาแตใ่จตั วเองไดน้ะ’   น่ีคือสงิ่ท่ีพ่ีชายของฉั นสอนฉั นในห้องหน่ึงของหอพัก     แตพ่อถูกแยกกั นแบบน้ี  ทาํให้ฉั นรู้สกึสับสนและเริ่มกั งวลวา่ตัวฉั นนั น้จะตอ้งสูญเสยีคาตาริน่าไป ...     ในชว่งสองวั นมาน้ี แพทยไ์ดเ้ขา้มาตรวจสอบคาตาริน่า   แตพ่วกเขาไมพ่บวธิีท่ีจะรั กษาเธอไดเ้ลย     ยงิ่ถา้เธอนอนหลั บไปแบบน้ี คาตาริน่าจะยงิ่ตกอยูใ่นอั นตราย     ตอนแรกฉั นกไ็มไ่ดรู้้สกึแบบน้ี  แตพ่อไดม้าเผชิญหน้ากั บความจริงท่ีพวกแพทยไ์ดม้าบอกฉั นกลับยงิ่รู้สกึ กั งวลมากข้ึนเร่ือยๆ    

ฉั นอาจจะสูญเสยีคาตาริน่าไป...  ฉั นจะไมไ่ดเ้หน็รอยย้มิของเธออีกตอ่ไปแลว้...  แน่นอนวา่ฉั นไมส่ามารถอยูต่อ่ไปไดแ้น่ๆ! ฉั นไมอ่ยากสูญเสยีเธอไป!     ขณะท่ีฉั นกาํลังคดิวา่น่ีเป็นเร่ืองท่ีทาํใจยากมากอยูน่ั น้     “นั น้มัน! ไมน่ะ! ฉั นไมอ่ยากสูญเสยีเธอไปอีกครั ง้แลว้!”  อยูๆ่ ฉั นกไ็ดย้นิเสยีง เสยีงท่ีฉั นไมเ่คยไดย้นิมากอ่น  แตม่ั นเหมือนกั บไดย้นิมาจากท่ีใกลๆ้น่ี...     ฉั นรู้สกึประหลาดใจมาก และมองไปรอบๆ ตัว  แตใ่นห้องพักกม็ีเพียงแคส่าวใชป้ระจาํตัวเทา่นั น้     “ถึงฉั นจะมีชีวติอีกครั ง้... แตฉ่ั นไมอ่ยากสูญเสยีเธอ  คราวน้ีฉั นจะไปชว่ยเธอเอง! ดังนั น้หยุดร้องไห้อยา่งนั น้เสยีทีในตอนน้ี  และเธอตอ้งเป็นคนพาฉั นไปดว้ย!”     เหมือนกั บวา่เสยีงลึกลับน้ีจะมาจากภายในตัวของฉั นเอง  เป็นเพราะคาํสัง่ลึกลับหรืออะไรไมท่ราบทาํให้ฉั นยืนข้ึน   และมุง่หน้าไปห้องพั กของคาตาริน่า     “ทา่นโซเฟีย!? มีธุระอะไรตอนน้ีหรือคะ?”  สาวใชป้ระจาํตัวของคาตาริน่าถามฉั น  เธอรู้สกึแปลกใจมากท่ีฉั นมาเย่ียมทา่นคาตาริน่าอยา่งกะทันหัน     เพราะปกติในชว่งกลางวันฉั นสามารถมาเย่ียมเธอไดโ้ดยไมต่อ้งแจ้ งลว่งหน้า และถึงจะดูเป็นการเสยีมารยาท  แตเ่สยีงลึกลับนั น้บอกวา่ฉั นจะตอ้งมาท่ีน่ี ตอนน้ี เทา่นั น้ 

   “...ทา่นคาตาริน่า”  ฉั นเดินเขา้ไปใกลเ้ตียงนอน และจับมือของเธอแน่น     และดูเหมือนพ่ีชายจะไดร้ั บรายงานพฤติกรรมแปลกๆ ของฉั นเขา้  ทาํให้เขาจะมารั บตัวฉั นไป     “โซเฟีย อยา่เอาแตใ่จน่า”  พ่ีชายกลา่วข้ึนมา ขณะท่ีจับไหลข่องฉั น  และพยายามจะพาตัวฉั นกลับไปท่ีห้อง แตฉ่ั น...สา่ยหน้าปฏิเสธ     และเม่ือทุกคนรู้วา่ฉั นอยูท่่ีน่ี จาเร็ด คีธ แมร่ี และอลัน  ทุกคนกม็ารวมตัวกั นอยูท่่ีน่ีดว้ยเชน่กั น     แตถ่ึงกระนั น้ ฉั นกย็ังคงจับมือคาตาริน่าแน่น     ฉั นนํามือของเธอไปแตะท่ีหน้าผากของฉั น และอธิษฐานไปดว้ยวา่  ‘ไดโ้ปรดเถอะ ไดโ้ปรดชว่ยคาตาริน่าดว้ยเถอะนะ’     จากนั น้  ใตเ้ปลือกตาท่ีมืดสนิทกส็ะทอ้นภาพของเดก็ผูห้ญงิคนหน่ึงซ่ึงฉั นไมเ่คยเ หน็มากอ่น เธอมีเสน้ผมสดีาํ นั ยน์ตาสดีาํสนิทเชน่เดียวกัน  ฉั นท่ีควรรู้สกึแปลกใจ  ทวา่กลั บรู้สกึคุน้เคยกั บเธอจนน่าประหลาดใจกวา่     “ฉั นรู้น่า! ฉั นจะพาเธอกลับมาให้อยา่งแน่นอน!  และเธอตอ้งเรียกคาตาริน่าดว้ยนะ!”    

หลังจากท่ีเดก็ผูห้ญงิท่ีมีนั ยน์ตาเขม้แขง็คนนั น้กลา่วไวแ้บบนั น้  เธอกจ็างหายไป...        ★★★★★★★★     สองวันแลว้นั บตัง้แตท่่ีผมใชม้นตด์าํกั บคาตาริน่า  และทาํให้เธอนอนหลั บไป...  พวกอั ศวนิประจาํตั วของเธอพยายามท่ีจะปลุกเธอให้ต่ืนข้ึนมา  แตม่นตด์าํเป็นสงิ่ท่ีไมส่ามารถยกเลิกได้     และคาตาริน่าจะนอนหลั บไปจนกวา่ร่างกายของเธอจะถึงขีดจาํกั ด     นั น้คือสงิ่ท่ีฉั นปราถนาเอาไว้     แต.่..ดว้ยเหตุผลอะไรบางอยา่งท่ีทาํให้หน้าปกของผมเจบ็ตลอดเว ลา เม่ือคดิวา่จะตอ้งสูญเสยีคาตาริน่าไป...  หน้าอกของผมกย็งิ่เจบ็มากข้ึนเร่ือยๆ     ...ไมผ่มไมอ่ยากสูญเสยีเธอ... ผมอยากจะยกเลิกมนตด์าํน้ี     “โงน่่า! น่ีเราคดิอะไรบา้ๆ กั นเน้ีย!”  ฉั นพยายามเปล่ียนความคดิของตัวเองดว้ยความโกรธท่ีถลาโถมเขา้มา     “ผูห้ญงิคนนั น้สมควรแลว้ท่ีจะถูกแกแ้คน้! เธอจะตอ้งถูกกาํจัด!”     ...และ...    

ผมยั งไมส่ามารถลืมเสยีงเสยีงหน่ึงไปไดเ้ลย     “เหตุผลท่ีลูกจะตอ้งอยูค่ือการแกแ้คน้เทา่นั น้!  ลูกจะตอ้งแกแ้คน้คนท่ีพรากชีวติของแมไ่ปจากลูก  และใชม้นตด์าํน้ีทาํให้พวกมั นตกนรกไปซะ!  ไดโ้ปรดอยา่ลืมคาํพูดสุดทา้ยของแม ่จาํเอาไว!้”     ...ใชแ่ลว้...     คาํพูดสุดทา้ยของแมท่่ีผมรั กมากกค็ือ ‘ไดโ้ปรด....แกแ้คน้’  กอ่นท่ีเธอจะตายลงตอ่หน้าฉั น  และเป็นจุดมุง่หมายในการใชช้ีวติของฉั นไปโดยปริยาย      เหตุผลท่ีทาํให้ผมมีชีวติอยูไ่ดค้ือการแกแ้คน้เทา่นั น้!     ★★★★★★★★ 

 Side story 6 – หลั งจากท่ีไดพ้บเธอ +      ~คีธ คลาเอส~     “คงจะดีกวา่น้ี หากแกไมเ่กิดข้ึนมา”     “น่าราํคาญจริง ทาํไมขา้ตอ้งมาดูแลแกดว้ย!”     “ไปให้หา่งจากฉั นนะ เจา้ปีศาจ!”     ทาํไม... ทาํไม... ทาํไม...ทุกคนถึงไดเ้กลียดผม? ทาํไมทุกๆ  คนถึงไมต่อ้งการผม? ทาํไมพวกเขาถึงอยากให้ผมอยูห่า่งๆ   พวกเขา?     ผมหน่ะ... ผมน่ะ ไมช่อบการอยูค่นเดียวเลย  มั นทั ง้เหงา... ทั ง้อา้งวา้ง... ทั ง้โดดเด่ียว...  ไดโ้ปรด...ใครกไ็ด ้ไดโ้ปรดมาอยูเ่คียงขา้งผมทีเถอะ...     เม่ือผมลืมตาต่ืนข้ึนมากเ็หน็เพดานท่ีเริ่มคุน้เคยกั บมั น   ผมไดอ้ยูห่้องๆ น้ีไมก่่ีเดือนมาน้ีเอง ในบา้นของตระกูลคลาเอส...  ผมไดเ้ป็นบุตรชายบุญธรรมของดยุคคลาเอส  ผมถอดถอนหายใจยาว...    

นั บตัง้แตท่่ีผมเกิดมา  ผมนั น้ถูกหาวา่น่าราํคาญและผูค้นมักจะเกลียดชังผมเสมอ  แตค่รอบครั วของดยุคคลาเอสไมใ่ช!่  ท่ีน่ีผมไดพ้วกเขาชว่ยเยียวยาจิตใจท่ีโดดเด่ียวของผม  พวกเรานั น้จะทานอาหารร่วมกันทุกม้ือ  ครอบครั วคลาเอสนั น้ดูแลผมอยา่งออ่นโยนมาก  จนถึงตอนน้ีทุกสงิ่ท่ีผมเคยอยากได ้ ในตอนน้ีไดม้าอยูใ่นมือของผมแลว้     กระนั น้ ถึงแมว้า่วันเวลาลว่งเลยผา่นไป  ผมจะฝั นถึงเร่ืองเกา่ๆ ของคนท่ีดูถูกและรั งเกียจผมกต็าม  แมว้า่จะผา่นมานานแลว้ แตห่ั วใจของผมกย็ั งเจบ็ปวดอยูด่ี...     วั นน้ีผมตอ้งเขา้ร่วมงานเล้ียงนํา้ชาร่วมกั บพ่ีสาวของผม  คาตาริน่า ท่ีถึงแมต้อนน้ีผมจะมีอาการเจบ็ปวดใจอยูบ่า้ง  แตก่ต็อ้งเริ่มเตรียมตัวไปงานนั น้อยูด่ี     “คีธ ขอบคุณมากนะ ท่ีมาเป็นเพ่ือนพ่ีในวั นน้ี”     บนรถมา้ในเสน้ทางท่ีพวกเราจะไปงานเล้ียงนั น้ อยูๆ่  คาตาริน่ากพ็ูดข้ึนดว้ยรอยย้มิท่ีสดใสให้ผม  ขณะท่ีมองรอยย้มิของคาตาริน่า  ผมรู้สกึวา่ความเจบ็ปวดท่ีหน้าอกเริ่มคอ่ยๆ หายไปเลก็น้อย