ฉันกลับชาติมาเกิดเป็นตัวร้าย

   และเพ่ือความพิเศษยงิ่ไปกวา่นั น้  ฉั นเลยเพิม่เติมอะไรบางอยา่งไปนิดหน่อย     ฉั นเอาของท่ีฉั นเตรียมไวอ้อกมา  และหอ่หุ้มมั นอยา่งสวยงามตอ่หน้าแอนน์  แตใ่นความเป็นจริงมั นตอ้งถืออยา่งระมั ดระวั งมากทีเดี ยว เพราะมั นแทบไมเ่ป็นชอ่     “เป็นไง! ดูดีใชไ่หม!”     “...............”  ชา่งเป็นความคดิท่ียอดเย่ียมจริงๆ ฉั นคดิแบบนั น้     ฉั นเตรียมของท่ีจะให้นิโคลเสร็จเรียบร้อยแลว้!  และการตอ่ทา้นการถูกปั กธงหายนะกเ็ชน่กั น!     “เออ่...คุณหนูคะ..สงิ่น้ีมั น...เออ่...”     วันพรุ่งน้ีเป็นการตอบโตค้รั ง้สุดทา้ยแลว้!    

“เออ่..คุณหนูคะ?  คุณหนูฟั งท่ีดิฉั นพูดอยูร่ึเปลา่คะ?”     ฉั นยกกาํปั ้นช้ีไปบนเพดานอีกครั ง้!     น่ีเป็นคืนกอ่นท่ีทุกอยา่งจะจบสน้ิลงแลว้นา๊!     ★★★★★★★★     พิธีสาํเร็จการศกึษานั น้จัดไดห้รูหราเหมือนเชน่เดีย วกั บพิธีเขา้รั บการศกึษาตอ่     ตัวแทนท่ีไดร้ั บผิดชอบให้ข้ึนไปพูดกลา่วพิธีจบกา รศกึษาคือ นิโคล  ซ่ึงในความเป็นจริงควรท่ีจะเป็นซิเรียส เดรก  หรือราฟาเอล วอลทใ์นตอนน้ีท่ีข้ึนไปกลา่ว     แตท่วา่เขาไมไ่ดเ้ป็นนั กเรียนอีกแลว้     คาํกลา่วเรียนจบของนิโคลนั น้ทาํให้สาวๆ  หลายตอ่หลายคนเคลิบเคล้ิม หน้าแดง 

หรือถอนหายใจยาว  ดูเหมือนวา่นิโคลจะมีเสน่หอ์ยา่งแรงทีเดียว     สว่นจาเร็ตนั น้จะเป็นตัวแทนกลา่วกับนั กศกึษาปีแ รก  และดูเหมือนวา่เขาจะไดเ้ป็นประธานนั กเรียนรุ่นถัดไป ดว้ย     คาํกลา่วของจาเร็ตกเ็ชน่กั น  ทาํให้ทา่นหญงิหลายๆ  คนนั น้หน้าแดงกั นอยา่งไมม่ีสาเหตุ?  เป็นดังท่ีฉั นคาดเอาไวเ้ชียว!     ขณะท่ีกาํลั งมองดูสาวๆ หลายๆ  คนพิธีกส็น้ิสุดลงแลว้     ชว่งเวลาท่ีสาํคั ญท่ีสุดของโอโตเมะเกิมคือเหตุการ ณ์สาํเร็จการศกึษาน้ี     ทุกคนจะมารวมตัวกั นในลานวา่งของโรงเรียนท่ีจั ดโต๊ะบุฟเฟ่ตร์ั บรอง 

   แลว้ในระหวา่งงานเล้ียงนางเอกและหนุ่มๆ  เป้าหมายท่ีสามารถจีบไดก้จ็ะแอบออกมาจากงาน...  และหนุ่มคนนั น้กจ็ะสารภาพรั กกั บเธอ       ฉั นเลยจะตอ้งระมัดระวังเร่ืองน้ีมากเป็นพิเศษ  แลว้เฝ้าจั บตาดูมาเรียอยา่งใกลช้ิด     แตฉ่ั นไมเ่หน็วา่มาเรียนั น้จะเดินออกไปไหนเลยด้ วยซาํ้?  ทัง้ยังกลา่วแสดงความยนิดีกั บพวกรุ่นพ่ีคนอ่ืนๆ ดว้ย     และฉั นกเ็ดินไปหานิโคลเพ่ือแสดงความยนิดีท่ีจบ การศกึษาดว้ยพร้อมกั บมาเรีย     ฉั นในตอนน้ีเดินเขา้ไปหานิโคลเพ่ือแสดงความยิ นดีกั บเขาในพิธีจบการศกึษาน้ีเป็นครั ง้แรกพร้อมๆ  กั บมาเรีย    

เม่ือตอนท่ีเรามาถึงในมือของนิโคลนั น้มีชอ่ดอกไม้ เยอะมาก ทั ง้ยั งมีวางอยูข่า้งๆ  กระเป๋าของเขาท่ีวางอยูใ่กลก้ั บเขาอีกเป็นกองเทา่ภูเขา     มันมากกวา่ท่ีฉั นคดิเอาไวเ้สยีอีก...  ขณะท่ีกาํลังคดิมาเรียกก็าํลังกลา่วแสดงความยนิดีกั บนิ โคล     มาเรียนั น้เอาชอ่ดอกไมข้องเธอให้กั บนิโคล  ชอ่ดอกไมท้่ีร่าคาไมแ่พง  แตเ่ป็นชอ่ดอกไมท้่ีถูกจัดมาอยา่งน่ารั ก  ดูเหมือนวา่มาเรียกจ็ะทาํชอ่ดอกไมน้้ีเอง     หลั งจากท่ีเธอมอบชอ่ดอกไมใ้ห้นิโคลเสร็จแลว้  คราวน้ีกม็าถึงตาของฉั นบา้งละ่!     ฉั นรีบตรวจดูชอ่ดอกไมข้องฉั นอีกสักรอบ  แลว้ฉั นกไ็ดเ้หน็รอยย้มิของนิโคลท่ีย้มิให้ฉั น  ซ่ึงเป็นรอยย้มิท่ีฉั นไมค่อ่ยไดเ้หน็บอ่ยนั ก    

แต.่.  พอตรวจสอบดอกไมข้องฉั นเสร็จเรียบร้อยแลว้  กพ็บวา่มั นยั งอยูใ่นสภาพท่ีสมบูรณ์แบบเลยละ่นะ     อลั นท่ีอยูข่า้งๆ  นิโคลนั น้ดูเหมือนกับจะสงสัยบางสงิ่บางอยา่งท่ีอยูใ่นมื อของนิโคล แน่นอนวา่เป็นชอ่ดอกไมข้องฉั นเอง     “เฮย้! ไรเน้ีย!? ...นั น้มัน...เออ่...วัชพืช?!”  เสยีงของอลั นดั งพอท่ีจะเรียกความสนใจจากจาเร็ ดและคีธให้หั นมามอง  และฉั นรู้สกึโกรธอลันเลก็น้อยท่ีเขาพูดวา่ชอ่ดอกไมข้อ งฉั นเป็นวัชพืชเสยีได้     “หยาบคาย! ไมใ่ชว่ั ชพืชซะหน่อย! น่ีมั นผั กยะ่!”     “....ผั ก...?”  อลั นทาํหน้างุนงง  และเพง่มองสงิ่ท่ีอยูใ่นมือของนิโคลอีกครั ง้  อีกครั ง้และอีกครั ง้…   

เพ่ือยืนยั นสงิ่ท่ีนิโคลถืออยูใ่นมือ     เบ้ืองหลั งของนิโคล  จาเร็ดและคีธกพ็ยายามท่ีจะเพง่ดูวา่มั นคืออะไรเชน่กั น     “ดิฉั นคดิวา่ถา้ให้ดอกไมธ้รรมดาๆ กค็งไมด่ีแน่  เลยเลือกผักบางชนิดจากในสวนของฉั นมาหอ่ให้ทา่น นิโคลดว้ย ถึงจะตกแตง่ชอ่ไดไ้มค่อ่ยสวยเทา่ไหร่  แตด่ิฉั นกค็ดิวา่มันสามารถเอาไปทาํเป็นอาหารไดด้ว้ย น๊า!”     แน่นอนวา่น่ีไมใ่ชช่อ่ดอกไม ้ แตเ่ป็นชอ่ดอกไมผ้ั กตา่งหากละ่!     ในชว่งฤดูกาลแบบน้ี  พืชผักในสวนของฉั นกาํลังเบง่บานเตม็ท่ีเลย  ตั ง้แตก่ระเทียม หั วหอม  แน่นอนวา่มันกด็ูคลา้ยกั บวัชพืชเหมือนกั น  แลว้กแ็ตกตา่งจากชอ่ดอกไม ้แตเ่อาจริงๆ  มั นกท็าํให้อิม่ทอ้งไดน้า๊    

ฮา้ ความคดิของฉั นน่ียอดเย่ียมไปเลย  ฉั นกาํลังยกยอ่งความคดิของฉั นเองอยูน่ะ แตท่วา่...     “อา่.. ไมว่า่มองยั งไงมั นกเ็ป็นแคว่ั ชพืช... ไมส่ิ  ตอ้งเรียกวา่ผั ก...ฮะ...”     ไมรู่้วา่เพราะอะไรอลั นถึงไดร้ะเบดิเสยีงหั วเราะออ กมา เขากาํลั งทาํเร่ืองน่าหยาบคายท่ีสุดเลย!     นิโคลท่ีตัวแขง็คา้งไปแลว้นั น้กลับมามีสหีน้าปกต ิ และกลา่วกั บฉั นวา่ “ขอบคุณมากนะครั บ  น่ีชา่งเป็นสมบั ติท่ีลาํ้คา่มาก  ผมจะตอ้งทานพวกมั นอยา่งแน่นอนเลย”     และมาเรียกพ็ูดพึมพาํเบาๆ วา่ “น่าอร่อยจั งน๊า...”     แลว้กอ็ีกนั น้แหละไมรู่้วา่ทาํไมไหลข่องจาเร็ดถึงไ ดส้ั น่ทะเพือมแปลกๆ และคีธท่ีดูตกตะลึงอะไรสั กอยา่ง     และคนอ่ืนๆ กเ็ชน่กั น  กวา่ฉั นจะสังเกตเหน็กผ็า่นไปแลว้ 

   เอาจริงๆ ฉั นกค็อ่นขา้งกั งวลอยูเ่หมือนกั นนะ  เพราะไมเ่หน็มาเรียจะมีทีทา่วา่จะออกไปไหนกั บใครสั กคนเลย     แต ่“ดิฉั นมีความสุขมากจริงๆ คะ่  ท่ีในวันน้ีไดอ้ยูก่ั บทา่นคาตาริน่าทัง้วัน”  เธอกลา่วออกมาดว้ยสหีน้าเป้ือนย้มิอยา่งมีความสุข     ทาํไมถึงเป็นแบบน้ีนะ... ไมม่ีเป้าหมายหนุ่มๆ  คนไหนถูกใจมาเรียเลยเหรอ..  ฮา่...ฉั นไมเ่หน็รู้เลยวา่มีตอนจบแบบน้ีดว้ย  ฉากจบกั บทุกคน!     ฉั นยังไมเ่คยเคลียร์เสน้ทางฮาเร็มได้  เพราะยังเลน่ไมจ่บ เลยไมรู่้วา่เป็นยังไง   แตเ่ทา่ท่ีเคยฟั งจากเอจังนั น้  ดูเหมือนวา่คาตาริน่าจะถูกทาํลายอยา่งเดียวน่ี...     อา๋ แลว้อะไรกั น? ฮาเร็มของมาเรียเหรอ?  หรือวา่เธอจะไมเ่ลือกใครสั กคนเลย! 

   ฉั นกั งวลมาก และเฝ้ารอตอ่ไป ...จนกระทั่ง     “น่ีมาเรีย เธอมีคนท่ีชอบแลว้หรือยั ง?”     ฉั นถามเธอตามตรง  และดูเหมือนวา่มาเรียจะประหลาดใจกับคาํถามของฉั น มาก แลว้แกม้ของเธอกค็อ่ยๆ แปรเปล่ียนเป็นสแีดง     “ดิฉั นช่ืนชมทา่นคาตาริน่าคะ่”  เธอตอบเหมือนกับคาํตอบเดิมๆ ท่ีฉั นเคยไดร้ั บ      “อ้ือ มาเรียฉั นกข็อบคุณสาํหรั บความรู้สกึน้ีนะ  แตฉ่ั นไมไ่ดห้มายถึงอยา่งนั น้  ฉั นหมายถึงเพศตรงกั นขา้มน่ะ?”     ฉั นพยายามพูดให้เธอเขา้ใจงา่ยๆ  และมองมาเรียท่ีกาํลั งงุนงง     “...คนท่ีดิฉั นอยากจะอยูด่ว้ยตอนน้ี...เพศตรงขา้ม ?” 

   มาเรียทวนคาํพูดซาํ้ๆ ของฉั น  ดูเหมือนวา่เธอจะถอนหายใจเลก็น้อย  ถา้เป็นตอนน้ีมาเรียจะตอ้งตอบออกมาแน่นอนเลย     “...ไมม่ีเลยสั กคนเดียวคะ่...”     “...เฮอ้...”     คาํตอบของมาเรียทาํให้ฉั นถอนหายใจออกมาอยา่ งโลง่อก? ฮะ? เธอบอกวา่ไมม่ีเหรอ?  ฉั นมองมาเรียสับสน และมาเรียกพ็ูดยาํ้อีกครั ง้วา่     “ดิฉั นในตอนน้ีไมส่นใจผูช้ายคนไหนหรอกคะ่  ตอนน้ีดิฉั นสนใจแคท่า่นคาตาริน่าเทา่นั น้คะ่”     เธอวา่อยา่งนั น้ขณะท่ีเอ้ือมมือของเธอมาจับมือของ ฉั นเอาไว้     “น่ีเป็นเหตุผลท่ีทาํให้ดิฉั นอยูเ่คียงขา้งทา่นคาตาริ น่าเสมอไงคะ” 

   เหมือนคาํพูดประโยคน้ีฉั นเคยไดย้นิท่ีไหนสักท่ีน ะ     อา๋ ใชแ่ลว้  ประโยคน้ีคือประโยคท่ีนางเอกพูดกั บเป้าหมายจีบในต อนสุดทา้ยวา่ “จากน้ีไปกเ็ชน่กั น  ไดโ้ปรดอยูเ่คียงขา้งดิฉั นดว้ยเถิดนะคะ”  และเธอกเ็อ้ือมมือไปจับมือเป้าหมายจีบผูน้ั น้     แต.่..ทาํไมถึงเป็นฉั นไดล้ะ่     ฉั นไมค่อ่ยเขา้ใจกั บสถานการณ์เทา่ไหร่นั ก...  ทัง้ยังสับสนมากๆ อีกดว้ย แตถ่ึงจะเป็นอยา่งนั น้  มาเรียกย็ังจับมือของฉั นไวแ้น่น     “ทา่นมาเรียจะขา้มหน้าขา้มตาคนอ่ืนเกินไปแลว้นะ คะ  ดิฉั นเองกอ็ยากจะอยูเ่คียงขา้งทา่นคาตาริน่าตลอดไปด้ วยเชน่กั น!”    

แมร่ีพูดแทรกเขา้มาพร้อมกั บแยกมือของมาเรียออ กจากมือของฉั นกอ่นท่ีจะสง่ย้มิหวานให้ฉั นอยา่งสงา่งา ม     “ฉั น...ฉั นกด็ว้ย ทา่นคาตาริน่า!  ไดโ้ปรดให้ฉั นอยูเ่คียงขา้งคุณดว้ยเถิดนะคะ!”     อยูๆ่ โซเฟียกโ็ผลข่้ึนมาอยูข่า้งๆ แมร่ ี เธอดูเหมือนจะต่ืนเตน้มากทีเดียว ในตอนท่ีพูดออกมา     “ผมกเ็หมือนกั น  ไดโ้ปรดให้ผมอยูเ่คียงขา้งทา่นดว้ยนะครั บ”  นิโคลพูดแบบนั น้  พร้อมกั บสหีน้าเฉยชาตามแบบปกติ     “งัน้ฉั นเองกด็ว้ยเหมือนกัน!”  อลั นท่ีเดินมาอยูข่า้งๆ  นิโคลกพ็ูดออกมาเหมือนกั น     “พูดอะไรหน่ะครั บ~?  คาตาริน่าเป็นคูห่มั น้ของผมตา่งหากละ่” 

จาเร็ดกลา่วดว้ยนํา้เสยีงท่ีราบเรียบ  และรอยย้มิเหมือนเชน่เดิม  เขาควา้ขอ้มือของฉั นออกจากแมร่ี  และเขายังไมย่อมให้คนอ่ืนจับมือของฉั นอีกขา้งดว้ย     “เจา้ชายจาเร็ด  ผมคดิวา่ผมเคยกลา่วกับทา่นเอาไวห้ลายครั ง้แลว้นะครั บ  ผมไมค่ดิวา่พ่ีสาวจะเหมาะสมท่ีจะเป็นคูห่มั น้ของทา่น  ไดโ้ปรดกรุณายกเลิกการหมัน้หมายดว้ยนะครั บ  แลว้ผมจะเป็นคนดูแลพ่ีสาวของผมเอง”  คีธเอามือของฉั นออกจากจาเร็ด ในตอนท่ีพูด  จากนั น้ไมรู่้วา่ทาํไมบรรยากาศรอบๆ  ตัวฉั นถึงไดร้้อนลุม่แบบไมม่ีเหตุผล      “คีธ ผมเองกเ็คยพูดหลายครั ง้แลว้กเ็ชน่กั น  วา่ผมไมม่ีทางยกเลิกการหมัน้กั บคาตาริน่า  เธอจะตอ้งเป็นเจา้หญงิของผม”    

“ไมไ่ดเ้ดด็ขาด! เจา้ชายจาเร็ด!  ผมจะไมม่ีวั นยอมยกพ่ีสาวคนสาํคั ญของผมให้ทา่นเดด็ ขาด ผมจะยกเลิกการหมั น้ให้ได!้”     “นั น้สคิะ เจา้ชายจาเร็ด!  ทา่นจะผูกมั ดทา่นคาตาริน่าเอาไวค้นเดียวไมไ่ด้  พวกเราจะตอ้งชว่ยกั นยกเลิกการหมัน้น้ี! ทา่นคีธ  ฉั นในนามของ แมร่ี ฮันส์  จะชว่ยคุณดว้ยอีกคนนึงคะ่!”     “....ถา้ทุกคนพูดแบบนั น้”     “เอะ๊? งัน้ฉั นเขา้ร่วมดว้ยคน!”     “ดิฉั นกด็ว้ยคะ่!  ถา้ตอ้งการให้ชว่ยเหลือยังไงไดโ้ปรดบอกดิฉั น!”     “....ถึงพวกเธอจะมีความรู้สกึแรงกลา้ยั งไงกเ็ถอะ นะ... แตผ่มคดิวา่พวกเธอคงสูผ้มไมไ่ดห้รอก!”     

กอ่นท่ีจะรู้ตัว มือของฉั นกถ็ูกคีธกุมเอาไว ้ และกก็ลายเป็นวา่งเปลา่ ทวา่...     อืม..  ฉั นรู้สกึวา่มีช่ือของฉั นอยูใ่นกลางวงบทสนทนาน้ีดว้ย  แตท่าํไมรู้สกึเหมือนทุกคนจะสนุกกั นโดยไมส่นใจฉั น เลยสั กนิดเดียว...     ฉั นรู้สกึเหงาเลก็น้อย  ตอนท่ีทุกคนกาํลั งปะทะคารมกั นอยา่งดุเดือด     พวกเขาชา่งมีความพร้อมเพียงกั นมาก...  ทวา่...ฉั นไมเ่หน็รู้สกึวา่พวกเขารั กไคร่กั นเลยสักนิดเดี ยว...  ถา้มั นเป็นเสน้ทางฮาเร็มมั นน่าจะมีความหวานสั กหน่อ ยส ิ แตฉ่ั นรู้สกึวา่มีบางอยา่งแปลกไประหวา่งแมร่ีกั บโซเฟี ย     ถึงจะรู้สกึวา่เป็นเร่ืองท่ีชา่งมั นเถอะ  ทวา่...มันดูน่าหดหูใ่จสาํหรั บฉั น 

   ขณะท่ีกาํลั งงุนงงสั บสน  กั บสมองของฉั นท่ีพยายามขบคดิถึงปั ญหาตรงหน้า     อืม...  หรือวา่ในสถานการณ์แบบน้ี...ทุกคนจะกลายเป็นเพ่ือ นกั น...     ฉากจบแบบมิตรภาพงั น้หรือ?     ฉากจบแบบมิตรภาพ หรือฉากจบแบบเพ่ือน  เป็นอะไรท่ีเบสกิมาก  เม่ือนางเอกไมไ่ดจ้ั บเป้าหมายท่ีจีบไดค้นไหนเลย   และทุกคนกก็ลายเป็นเพ่ือนท่ีดีตอ่กั น  แตเ่พราะมั นเป็นเกมโรแมนติก  เธอเลยไมส่ามารถมีความรั กกับทุกคนได้  บางฉากกเ็ลยจบแบบไมด่ีไป     โลกของมาเรีย?  เธอท่ีบอกกั บฉั นเก่ียวกั บเป้าหมายนั น้ 

แตท่าํไมในโลกกอ่นหน้าน้ี  เสน้ทางมิตรภาพถึงดูแตกตา่งไปกั นนะ     ยั งไงกต็ามแตดู่เหมือนทุกคนจะสนุกสนานกั นมาก ... เอาจริงๆ  มันเหมือนกั บการทาํสงครามเยน็มากกวา่จะเรียกวา่จบ แบบมิตรภาพท่ีดีไดล้ะ่นะ     ถึงในใจของฉั นจะรู้สกึวา่มันมีขอ้ผิดพลาดเก่ียวกั บมาเรียท่ีไมส่ามารถจั บทุกคนได ้ ฉั นหมายถึงมาเรียน่ะทัง้น่ารั ก ออ่นโยน  ทั ง้ยั งข้ีอายมาก  เม่ือฉั นมองไปท่ีเธอเธอยังแกม้แดงโดยไมม่ีสาเหตุเลย   ไมน่่าเช่ือวา่ทุกคนจะมองขา้มสงิ่ๆ น้ีไปเสยีได ้    และยงิ่กวา่นั น้ จาเร็ดกั บคีธกด็ว้ย  เม่ือไหร่กต็ามท่ีฉั นกับมาเรียจับมือกัน  พวกเขาทัง้สองคนจะสามัคคีพากั นแยกฉั นกับมาเรียออ กมา แน่นอนวา่พวกเขาคงอิจฉาท่ีมาเรียมาอยูก่ั บฉั น    

น่ีเป็นสาเหตุท่ีทาํให้ฉั นคดิวา่มาเรียจะตอ้งตกหลุม รั กใครสักคน แน่นอน     แลว้ก.็.. ไมน่่าเช่ือวา่จะจบแบบเพ่ือนได.้..     ถา้เป็นแบบน้ี การจบแบบน้ีกจ็ะไมม่ีเร่ืองคูแ่ขง่  ทั ง้ยั งไมม่ีเหตุการณ์ร้ายแรงใดๆ อีกดว้ย   ทุกคนจะกลายเป็นเพ่ือนกั นหมด     ฉั นหมายถึง... แลว้คาตาริน่า คลาเอส  กจ็ะไมถู่กทาํลายดว้ยเชน่กั น        ฉั นถอนหายใจออกมา เม่ือมองไปท่ีเพ่ือนๆ  ของฉั นท่ีกาํลังปะทะคารมกันอยา่งสนุกสนาน  ดูเหมือนวา่จะเป็นอยา่งนั น้ไปโดยไมส่น้ิสุด     และ พิธีจบการศกึษาไดส้น้ิสุดลงไปแลว้...และ  โอโตเมะเกม ‘Fortune Lover’  กจ็บลงแบบไมม่ีอะไรเกิดข้ึน    

สาํหรั บฉั น เป็นการจบท่ีดีจริงๆ        ★★★★★★★★     หลั งพิธีงานเล้ียงจบการศกึษาสน้ิสุดลง  พวกเรากม็ุง่ไปยังห้องสภานั กเรียน  ท่ีมีสมาชิกสภารวมตัวกั น  เพ่ือแสดงความยนิดีกั บนิโคล     และมีงานเล้ียงนํา้ชาเพ่ือแสดงความยนิดีเพิม่เติมอี กนิดหน่อย     งานน้ีจั ดแบบไมเ่ป็นทางการ ภายในโรงเรียน   และมีอดีตประธานนั กเรียน ซิเรียส เดรก  หรือจะรู้จักกั นในยามน้ีวา่ ราฟาเอล     ดูเหมือนวา่เขาจะเขินอายเลก็น้อยตอนท่ีปรากฏตั ว ตรงหน้าของพวกเรา  แตทุ่กคนกต็อ้นรั บเขาอยา่งอบอุน่มาก  สมาชิกทุกคนยั งเตรียมชอ่ดอกไมใ้ห้เขา 

และราฟาเอลดูมีความสุขมากเชน่กั น  แตเ่ม่ือฉั นย่ืนชอ่ดอกไมผ้ักให้กับเขา  เขากต็ัวแขง็ท่ือเหมือนกั บนิโคล  ดูเหมือนวา่เขาจะประหลาดใจในความคดิของฉั นมากที เดียว     และสมาชิกสภานั กเรียนทุกคนกเ็ริ่มงานเล้ียงนํา้ชา เลก็ๆ กั น เป็นชว่งเวลาท่ีมีความสุขมาก     “เชิญครั บ คุณคาตาริน่า”  ราฟาเอลพูดกั บฉั นดว้ยรอยย้มิ  พร้อมกั บเทนํา้ชาให้ฉั น     “ขอบคุณมากนะคะ!”  ฉั นเอย่คาํขอบคุณเขา ขณะท่ียกนํา้ชาข้ึนจิบ  เป็นนํา้ชาท่ีฉั นไมไ่ดล้้ิมรสมานานทีเดียว  ชา่งเป็นนํา้ชาท่ีมีรสชาติออ่นโยนมาก     ดูเหมือนวา่กอ่นหน้าน้ีเขาจะกลั บบา้นไปเย่ียมหลุม ศพของแมเ่ขามาดว้ย  และราฟาเอลในตอนน้ีดูสงบเสง่ียมมากทีเดียว 

   “ทา่นคาตาริน่า  ไดโ้ปรดชว่ยชิมอะไรบางอยา่งไดไ้หมคะ?”  มาเรียพูดขณะท่ีย่ืนขนมมาให้ฉั น     “วา้ว ดูน่าอร่อยจั งเลย! น่ีกท็าํเองใชไ่หมมาเรีย”     ดูเหมือนวา่ขนมน้ีจะเป็นเคก้ฟองนํา้นุ่มนวล  ราดดว้ยนํา้เช่ือม  เพียงแคม่องมั นกร็ู้สกึวา่น่าอร่อยแลว้!  และฉั นไมเ่คยเหน็มาเรียทาํมากอ่นเลย     “ใชค่ะ่ ดิฉั นทาํร่วมกั บคุณคุณแมข่องฉั นน่ะคะ่”     “วา้ว สุดยอดไปเลย!”     “คะ่ ตัง้แตท่า่นคาตาริน่าช่ืนชอบขนมของดิฉั น  ฉั นคดิวา่ถา้ทาํแบบเดิมๆ ทา่นคงจะเบ่ือแย่  เลยชว่ยกันคดิสูตรขนมข้ึนมาใหมก่ั บคุณแมค่ะ่”    

“เพ่ือฉั นหรือ! ขอบคุณมากนะมาเรีย!  ฉั นมีความสุขมากๆ เลย  และฝากคาํขอบคุณไปถึงคุณแมข่องเธอดว้ยนะ”     “คะ่ ดิฉั นจะบอกให้นะคะ”  เธอวา่อยา่งนั น้พร้อมกั บย้มิให้     ฉั นกินขนมสูตรใหมข่องมาเรีย  แน่นอนวา่มันอร่อยมากจนฉั นห้ามใจตัวเองให้ไมต่ักข นมชอ้นแลว้ชอ้นเลา่     “คาตาริน่า...ถา้กินขนมมากไป  เด๋ียวกป็วดทอ้งอีกหรอก”     “ใชแ่ลว้พ่ีสาว ในงานพ่ีกก็ินเยอะกวา่คนอ่ืน?  อยา่ทาํตัวไร้มารยาทสคิรั บ”     ขณะท่ีทัง้สองขา้งแกม้ของฉั นบรรจุไปดว้ยขนมรา วกั บแกม้ของกระรอก คีธกับจาเร็ดกห็ันมาดุฉั น  อืม... พวกเขาน่ีชา่งตรงไปตรงมา  จนหมือนกั บทา่นแมม่ากเกินไปเสยีแลว้... 

   ถา้ขืนหลังจากน้ีฉั นปวดทอ้งพวกเขาจะตอ้งโกรธฉั นมากแน่ๆ จาเร็ดจะตอ้งเชือดเชือนฉั นดว้ยรอยย้มิ  และคีธกท็าํหน้าอารมณ์เสยี     ชว่ยไมไ่ดล้ะ่นะ ฉั นจะกินให้ชา้ลงหน่อยกแ็ลว้กั น     “ทา่นคาตาริน่า  ดิฉั นเพิง่ซ้ือหนั งสอืนิยายชุดใหมม่าก  เป็นเร่ืองท่ีสนุกมากๆ เลยนะคะ  ดิฉั นเลยคดิวา่ทา่นน่าจะอา่นแลว้สนุกดว้ยเหมือนกัน”     ขณะท่ีกาํลั งพยายามกินชา้ลง  มาเรียกเ็อย่เร่ืองนิยายรั กออกมา  ดูเหมือนเธอจะชอบคุยเร่ืองน้ีมาก  และแน่นอนวา่ฉั นกช็อบมากเชน่กั น  อืมมมม ฉั นรู้สกึมีความสุขมากจริงๆ เลยน้า  การไดพู้ดคุยเร่ืองหนั งสอืเน้ีย     “คาตาริน่า ถึงแมว้า่ผมจะไมอ่ยูแ่ลว้  แตผ่มไวใ้จทา่นในการดูแลน้องสาวของผมนะครั บ” 

นิโคลบอกกั บฉั น  การแสดงสหีน้าของเขาแบบปกต ิ    “ไม ่ไม ่ ตอ้งบอกวา่ฉั นควรอยูใ่นความดูแลของโซเฟียมากกวา่ นะคะ”  ฉั นย้มิขณะท่ีตอบออกไป  และรอยย้มิแสนทรงเสน่หข์องนิโคลกป็รากฏข้ึนบนใบ หน้างดงามของเขา  อืม... ชา่งสมกั บเป็นเขาจริงๆ  ...หลั งจากท่ีรู้จั กกั นหลายปี  ทาํให้ฉั นมีภูมิคุม้กั นรอยย้มิของเขาไปแลว้  แตแ่กม้ของฉั นกย็ังแดงอยูด่ี     ในปีตอ่จากน้ีไปฉั นจะไมไ่ดเ้จอนิโคลอีกแลว้  ฉั นคงจะเหงามากแน่ๆ  แตโ่ซเฟียท่ีติดพ่ีชายมากกวา่ฉั นกค็งจะเหงาดว้ยเชน่กั นละ่นะ     “ทา่นพ่ีคะ ทา่นพ่ีกส็ามารถมาท่ีน่ีไดต้ลอดน่ีคะ!  ถา้ขืนพ่ีไมม่าละ่กค็นอ่ืนไดท้าํคะแนนนําจนทา่นพ่ีตอ้ง

แพแ้น่ๆ!” จูๆ่ โซเฟียกพ็ูดข้ึนมา ให้เขามาท่ีน่ีบอ่ยๆ  แตเ่อาตามตรงฉั นไมค่อ่ยเขา้ใจความหมายตอนทา้ยขอ งเธอเทา่ไหร่ แตท่่ีเขา้ใจไดก้ค็ือ  เธอรั กพ่ีชายเธอมากเลย     “ทา่นคาตาริน่า ฤดูใบไมผ้ลิปีหน้า  วางแผนจะทาํอะไรหรือคะ?”  หลั งจากท่ีไดเ้หน็รอยย้มิของพ่ีชายโซเฟีย  แมร่ีกพ็ูดข้ึนมา     น่ีกฤ็ดูใบไมผ้ลิแลว้ ใกลไ้ดเ้วลาเกบ็เก่ียว  และปลูกผั กใหมๆ่ แลว้ คดิวา่คงสนุกน่าดูเลยเชียว     แมร่ียังพูดอีกวา่ “ดิฉั นจะชว่ยทา่นเองนะคะ”  ดว้ยพลังของกรีนธั มของแมร่ี  สวนของฉั นจะตอ้งสวยงามมากแน่ๆ     “....ทาํสวนดว้ยกันกั บทุกคน...  แตว่า่...ถา้เธอยังใสชุ่ดคนสวนแบบนั น้อีกละ่ก.็..ไมว่า่ จะมองก่ีครั ง้ฉั นกเ็หน็เธอเป็นแคห่ญงิแกว่ัยกลางคน... ” 

อลันพูดกั บฉั นดว้ยนํา้เสยีงจริงจัง  เขาพูดแบบน้ีกับฉั นหลายหนแลว้ละ่  แตเ่ส้อืผา้แบบนั น้มันสะดวกดีน่ีนาในการทาํสวนน่ะ  แต.่..ถา้เขาพูดแบบน้ีฉั นคดิวา่ควรปรั บปรุงการแตง่ตัว ไดแ้ลว้ละ่มั ง้     “...ฉั นเขา้ใจแลว้ จะลองเปล่ียนดูแลว้กั น”     อั นท่ีจริง  เส้อืผา้ของฉั นมีแตส่ทีึบๆและสสีดใสไปเลย  คงดูเหมือนหญงิแกม่ากสนิะ...     เอาละ่!  ตอ่ไปฉั นจะใชผ้า้ลายปั กดอกไมม้าใสต่อนทาํงานกแ็ล้ วกั น!  (นึกภาพตามเส้อืท่ีลายดอกไมส้งกรานตบ์า้นเรากแ็ ลว้กั นนะ )     ทอ้งของฉั นเริ่มอิม่  และฉั นเริ่มยา้ยตัวเองจากโตะ๊ไปยังขา้งหน้าตา่ง   เพ่ือยอ่ยอาหาร 

   ทุกๆ คน ดูมีความสุขมากทีเดียว  พวกเขาลว้นผอ่นคลายและเป็นกั นเอง  ดูเหมือนวา่ทุกอยา่งจะเปล่ียนไปหมดในรอบแปดปีมา น้ี     แปดปีท่ีผา่นมา  หลังจากท่ีฉั นพ้ืนความทรงจาํในอดีตของตัวเอง  และเริ่มเหน็วา่มันเป็นโลกของโอโตเมะเกิม   แลว้ฉั นยังมาเกิดเป็นยัยลูกขุนนางสาวตัวร้าย....ทาํให้ ฉั นเคยรู้สกึเสยีใจในความโชคร้ายน้ีมาก  แตเ่ม่ือลองมาคดิๆ ดูแลว้     เม่ือลองมองยอ้นกลั บไปเจอกั บสงิ่ท่ีเกิดข้ึนมา...  มันชา่งแตกตา่งกั บในเกมโดยสน้ิเชิงเลย      จาเร็ดท่ีควรจะเยน็ชากั บคาตาริน่า  เขากลับใจดีกั บฉั นมากทีเดียว     คีธท่ีน่าจะหลีกเล่ียงคาตาริน่า  กลายเป็นวา่เขาชว่ยฉั นทุกๆ เร่ือง 

   ถึงแมว้า่พวกเขาจะไมไ่ดม้ีสว่นเก่ียวขอ้งกั บฉั น  อยา่ง แมร่ี อลั น โซเฟีย นิโคล  แมก้ระทั่งราฟาเอลเองกเ็ป็นเพ่ือนท่ีแสนลาํ้คา่ของฉั น  เป็นสงิ่ท่ีไมม่ีอะไรมาแทนท่ีได ้ แลว้ฉั นยังเป็นคูแ่ขง่ของนางเอก  เธอยังเป็นตัวท่ีมาทาํให้ชีวติของฉั นพินาศ  แตม่าเรียกลับกลายเป็นเพ่ือนท่ีดีท่ีสุดของฉั นไปแลว้     “ทา่นคาตาริน่าคะ?”  เม่ือเหน็วา่ฉั นเหมอ่มองออกไปทางหน้าตา่ง  มาเรียดูเหมือนจะกั งวลใจมาก     “ฉั นไมไ่ดเ้ป็นอะไร ขอบคุณนะมาเรีย”     จากท่ีคาตาริน่า คลาเอส ลูกสาวขุนนางตั วร้าย  จากโชคร้ายนั น้... ท่ีทาํให้ฉั นเสยีใจมาก     แตท่า้ยท่ีสุดแลว้...มั นไมไ่ดน้่ากลั วเลย    

ตรงกั นขา้มกัน ทุกคนเอาใจใสฉ่ั นมากทีเดียว  และยังเป็นเพ่ือนท่ีแสนพิเศษของฉั นดว้ย     ถึงแมว้า่เวทมนตร์ของฉั นจะแย ่ การเรียนกแ็สนจะหว่ยแตก  แตพ่วกเขากเ็คยทอดท้งิฉั น เป็นเร่ืองท่ีเจบ็ปวดใจมาก  แตพ่วกเขากอ็ยูเ่คียงขา้งฉั นเสทอ     ในตอนน้ีฉั นสามารถพูดไดเ้ลยวา่     ฉั นไดพ้บกับเหลา่คนท่ียอดเย่ียมมาก     ­­­­­­­­ ฉั นคาตาริน่า คลาเอส  เป็นคนท่ีโชคดีมากจริงๆ!     แสงแดดท่ีแสนอบอุน่อาบไลเ้ขา้มจากทางหน้าตา่ง เขา้มาภายในห้องกวา้ง  บง่บอกถึงฤดูใบไมผ้ลิท่ีกาํลั งเริ่มตน้     ฤดูกาลใหมต่อ่จากน้ีกาํลั งมาถึง  โดยท่ีไมม่ีสถานการณ์แบบในเกม โอโตเมะแลว้ 

      จบบริบูรณ์  ★★★★★★★★         

Side story 8 ความลั บแตก (บทสง่ทา้ย)     “น่ี คาตาริน่า  ผมสงสั ยจั งเลยวา่ไอส้งิ่ท่ีแลบออกมาจากในกระเป๋าขอ งเธอนั น้มันอะไรกั นเหรอ?”     ตัวฉั นท่ีหลีกเล่ียงธงหายนะไดแ้ลว้นั น้กาํลังอยูใ่นร ะหวา่งจิบนํา้ชาอยา่งผอ่นคลาย แลว้ อยูๆ่  จาเร็ดกช็้ีไปตรงกระเป๋าของฉั นดว้ยสหีน้าสงสัยวา่ของ ในกระเป๋าคืออะไร     อืมมม... อะไรอยูใ่นน้ีกั นนะ? อะไรหวา่?  ฉั นดึงสงิ่ท่ีแลบออกมาจากในกระเป๋า     มันเป็นผลงานช้ินโบวแ์ดงของฉั นนั น้เอง     ...งูของเลน่...     ...มาคดิๆ  ดูกอ่นหน้าน้ีฉั นเตรียมความพร้อมเพ่ือท่ีจะหลีกเล่ียงพ วกธงทาํหายนะ 

ฉั นเลยเอาเจา้น่ีใสต่ิดตัวไวใ้นกระเป๋าดว้ยเสมอ  แลว้ลืมมั นไปเลย...     และทุกอยา่งมั นผิดพลาดมาก  เม่ือฉั นเอางูของเลน่ออกมาตอ่หน้าจาเร็ด     แปดปีกอ่นหน้าน้ีฉั นเคยโยนงูของเลน่ไปให้จาเร็ด  และเขากไ็ดแ้กแ้คน้ฉั นคืนอยา่งน่ากลัวดว้ย  และเพ่ือป้องกั นภั ยอันตรายจากดาบของเขา  ฉั นเลยสร้างงูของเลน่กั บคุณทอมข้ึนมา  เพ่ือป้องกั นเอาไว้    ฉั นท่ีพยามระมัดระวังไมใ่ห้จาเร็ดเหน็งูของเลน่น้ีแ ลว้เชียว  แลว้ยั ง...อุสาหซ์อ้มขวา้งตั ง้นาน...  ทุกสงิ่ทุกอยา่งท่ีกลา่วมาขา้งตน้น้ีฉั นพยายามมากๆ  เลยเชียวน๊า! เพ่ือท่ีจะเล่ียงธงหายนะ!     แตต่อนน้ีกาํลังจะมีภั ยอันตรายเขา้มาใหมแ่ลว้ละ่.. .    

ฉั นจับงูของเลน่ยัดเขา้ไปแบบเกา่  และในตอนน้ีฉั นไมอ่ยากจะเหน็สหีน้าของจาเร็ดเลย...  จูๆ่  กร็ู้สกึรู้สกึไดถ้ึงบรรยากาศท่ีเปล่ียนไปเป็นหนาววาบ  ฮือ...     ...แยแ่ลว้! ฉั นจะตอ้งหาทางหลีกเล่ียงให้ได.้..     “อา่...อา๋! คือวา่ไมม่ีอะไรหรอก!  ไมรู่้วา่ใครเอาอะไรมาใสก่ระเป๋าของฉั นหน่ะ!”     ฉั นพูดไปวา่มีใครบางคนอาจจะลอบมาเอาเจา้สงิ่น้ี มาใสไ่วใ้นกระเป่าของฉั น  ถึงจะไมใ่ชก่ารแกป้ั ญหาท่ีดีเทา่ไหร่  แตต่อนน้ีแถไวก้อ่น!     งูของเลน่น้ีไมใ่ชข่องฉั นนะ  ไมรู่้วา่ใครเอามาใสก่ระเป๋าไวก้เ็ทา่นั น้เองงง     “จริงๆ นะ!  ฉั นไมรู่้วา่มีใครเอาเจา้น่ีมาใสไ่วเ้ม่ือไหร่” 

ฉั นยังคงพยายามแถตอ่ไป  และทาํสหีน้าให้น่าเช่ือถือ     “เธอไมรู่้วา่ใครเอาอะไรใสไ่วใ้นนั น้หรือ?”  จาเร็ดพูดอยา่งงุนงง  ใบหน้าของเขาเองกเ็ป็นเชน่เดียวกั บนํา้เสยีงของเขา  สาํเร็จ!! ฉั นหลอกเขาไดแ้ลว้!  ความสามารถในการแสดงของฉั นน่ียอดไปเลย!  ฉั นจะตอ้งเป็นนั กแสดงท่ีดีแน่ๆ เลยละ่!!     และฉั นยังแสดงตอ่ไป     “ชะ...ใช ่ไมรู่้วา่ใครเอามาใสไ่ว!้”  ฉั นยังโกหกตอ่ไป  ฉั นเริ่มคดิวา่ฉั นคงเป็นนั กแสดงท่ีดีไดแ้น่นอนทีเดียว     “จริงเหรอ ผมสงสั ยจั งนา๊  วา่ใครกั นท่ีทาํเร่ืองแบบน้ีได ้อืม?”  จาเร็ดถูกหลอกแลว้!  ดว้ยการแสดงท่ียอดเย่ียมของฉั น  และเร่ืองราวกค็งจะจบลงอยา่งสมบูรณ์แบบ 

   “...เธอคดิวา่เธอกาํลั งพูดอะไรอยูน่่ะ คาตาริน่า?”     “เอะ๊!”  เม่ือฉั นมองไปท่ีหน้าของเขาอีกครั ง้  นํา้เสยีงและใบหน้าของเขาแปรเปล่ียนไปอยา่งรวดเร็ว  รอยย้มิท่ีแสนชั่วร้ายและใบหน้าท่ีคลา้ยกั บเม่ือแป ดปีกอ่นหลังจากท่ีฉั นโยนงูของเลน่ใสเ่ขา     ฮะ... อะไรกั น? ฉั นควรจะหลอกเขาไดแ้ลว้ส ิ เขาน่าจะหลงกลฉั นน่ีนา...  ขณะท่ีกาํลั งเบกิตากวา้งมอง จาเร็ดกพ็ูดตอ่ไปวา่...     “สงิ่ท่ีเธอบอกมั นเป็นไปไมไ่ดห้รอกนะ  ถา้มีใครเอาของมาใสไ่วใ้นกระเป๋าของเธอ  เธอจะไมส่ั งเกตเหน็มั นเลยหรือไง?   แลว้อีกอยา่งมันแลบออกมาจากในกระเป๋าซะอยา่งนั น้ ดว้ย”     “อา่... ใชส่”ิ 

ฉั นคดิวา่ตอบไปตามตรง แต.่..  รู้สกึวา่ฉั นจะลืมไปวา่เจา้ชายจาเร็ดคนน้ีเป็นบุคคลท่ีฉ ลาดท่ีสุด     “เธอคดิวา่ผมจะโงข่นาดท่ีโดนเธอโกหกดว้ยหรือ  คาตาริน่า”     “.............”     “เธอคดิวา่ผมไมรู่้หรือไงวา่ คาตาริน่า คลาเอส  วา่ท่ีคูห่มั น้ของผมกาํลั งแอบทาํบางสงิ่บางอยา่ง  อยา่งเชน่ไปฝึกขวา้งปางูของเลน่น่ะ หะ๊?!  ...แลว้เร่ืองน้ีผมรู้มาตั ง้นานแลว้”     “!?”     อะไรกั นเน้ีย!  ฉั นคดิวา่เขาจะไมเ่คยสังเกตเหน็เสยีอีก...  แตว่า่มั นกลั บ...    

“แลว้เธอไปซอ้มขวา้งงูของเลน่ทาํไมกั นเหรอ  คาตาริน่า”  จาเร็ดถามฉั นดว้ยรอยย้มิหวาน สงา่งาม..     “...คะ..คือ”  เอาไวใ้นสถานการณ์ท่ีเลวร้าย  ดั งเชน่โยนใสน่ายไง!   แตฉ่ั นไมส่ามารถพูดมันออกไปได้  ...ฉั นตัวแขง็ท่ืออีกครั ง้     “ยังไงดีนะ... การกระทาํของเธอผมจะทาํยังไงดี...   อืม...ผมควรท่ีจะนําเร่ืองน้ีไปบอกกลา่วกั บทา่นดัชเชส คลาเอสดีหรือไมน่ะ?”      “เอะ๊! ไมน่๊า ไดโ้ปรดเถอะ!...”  รอยย้มิชั่วร้ายปรากฏบนหน้าของจาเร็ดอีกครั ง้หน่ึ ง  จาเร็ดท่ีเหน็ฉั นกาํลังหวาดหวั่นถา้หากวา่แมข่องฉั นรู้เร่ื องน้ีเขา พายุลูกใหญน่่าจะมาโจมตีฉั นแน่  และฉั นกจ็ะถูกดุอีกครั ง้    

“จริงๆ แลว้...  ถา้เธอฟั งคาํขอร้องของผมสักขอ้ละ่ก็  ผมกจ็ะลืมเร่ืองราวพวกน้ีไปกไ็ดน้ะ”     “จริงๆ เหรอ เขา้ใจแลว้ จะให้ฉั นทาํอะไรละ่?”  ถา้สงิ่น้ีเปรียบเทียบกั บการท่ีฉั นถูกแมดุ่ละ่ก ็ ฉั นยอมทาํตามขอ้เสนอของจาเร็ดเสยียังดีกวา่  ฉั นมองหน้าของจาเร็ดท่ีกาํลังมองฉั นดว้ยสายตาแปลก ไป ใบหน้าของเขาอยูใ่กลก้ั บฉั นมากทีเดียว     “คืนน้ีเธอตอ้งมาหาผมท่ีห้อง  โดยห้ามไมใ่ห้คนอ่ืนรู้เดด็ขาด”     “เอ ๋เออ่? ทาํไมละ่?”     ฉั นคดิวา่เขาจะให้ฉั นทาํอะไรบางอยา่ง  อยา่งไปซ้ือขนมปั งมาใหเขา  แต.่..เขากลับให้ฉั นไปหาเขาท่ีห้องเน้ียนะ  แถมไมใ่ห้ใครเหน็อีกตา่งหาก?  หรือวา่เขาจะปรึกษาเร่ืองความลับของเขากั บฉั น    

“เธอจะเขา้ใจสาเหตุตอนท่ีเธอมาพบกั บผมเอง  ผมหวังวา่เธอจะตอบรั บคาํขอร้องน้ีใชไ่หม”     “....อา่ แน่นอน”  ฉั นคดิวา่เขาคงมีเร่ืองจะคุยกั บฉั นแน่ๆ  ถึงจะไมรู่้วา่เร่ืองอะไร  แตฉ่ั นจะพยายามทาํให้ดีท่ีสุดกแ็ลว้กั น     “ผมจะรอการมาของเธอนะ”  เขากลา่วขณะท่ีใบหน้าของเขาโน้มเขา้มาใกลก้ั บหู ของฉั น เขาย้มิให้ฉั นอยา่งหวานซ้ึง  ขณะเดียวกั นฉั นรู้สกึหนาววาบ? ฮะ...ไรเน้ีย?  ฉั นเป็นอะไรไป...  ความหนาวเยน็น้ีวาบไปทั่วร่างกายของฉั น  จนฉั นรู้สกึประหลาดใจ พอฉั นลองหันไปมองดูรอบๆ   กพ็บวา่คีธยืนอยูด่า้นหลั ง     “เจา้ชายจาเร็ด  ดูเหมือนวา่ทา่นจะใกลช้ิดกั บพ่ีสาวของกระผมเกินไปแ ลว้นะครั บ”    

“คาตาริน่าเป็นคูห่มั น้ของผม  มั นกเ็ป็นเร่ืองปกติอยูแ่ลว้น่ีนาท่ีผมจะสั มผั สเธอไดทุ้กเ วลา และน่ีกเ็ป็นเร่ืองของพ่ีสาวของเธอ  ไมเ่หน็เก่ียวขอ้งกั บเธอเลยน่ีนา? วา่ไง คีธ คลาเอส?”  นํา้เสยีงของคีธดูจริงจั งมากดว้ยเหตุผลอะไรสั กอย่ าง และจาเร็ดนั น้กต็อบดว้ยรอยย้มิตามปกติของเขา  แตน่ํา้เสยีงของเขาเหมือนกั บคีธเลย     “เจา้ชายจาเร็ดจะสั มผั สทา่นคาตาริน่าไมไ่ด ้ การหมั น้หมายน้ียั งไมเ่ป็นทางการสั กหน่อยนะคะ!”  ฉั นไมท่ันสังเกตเหน็เลยวา่โซเฟียยืนอยูต่รงตน้ไม้ ดว้ย เธอมีสหีน้าท่ีน่ากลัวท่ีฉั นไมเ่คยเหน็มากอ่น  และอยูๆ่ กม็ีเสยีงดั งข้ึนอีกกดา้นหน่ึง     “ใชแ่ลว้ละ่คะ่ ทา่นคาตาริน่าเป็นแคคู่ห่มัน้เทา่นั น้  ไมม่ีใครรู้หรอกวา่จะเกิดอะไรข้ึนในอนาคต!”     “หมายความวา่ยั งไง แมร่ี ฮั นท”์     “ดิฉั นคดิวา่ทา่นกร็ู้ดีนะคะ เจา้ชายจาเร็ด” 

แมร่ีย้มิ จาเร็ดกย็้ทิดว้ยเชน่กั น บรรยากาศรอบๆ  ตั วเหมือนจะมีความสุขดีนะ  แตค่าํพูดของพวกเขานั น้ชา่ง...ทาํไมฉั นถึงไดรู้้สกึวา่มั นแปลกๆ กไ็มรู่้     กอ่นท่ีฉั นจะรู้สกึตัว  สมาชิกสภานั กเรียนกม็ารวมตัวกั นอยูท่่ีน่ีแลว้  และพวกเขากม็ีสหีน้าท่ีน่ากลั วมากทีเดียว...     ฉั นเลยรู้สกึวา่บรายากาศเริ่มลดตา่ํลงอยา่งกะทันหั น? หรือวา่จะเกิดธงหายนะตอนน้ีกั นนะ...     “ทา่นคาตาริน่า  ดิฉั นคดิวา่ทา่นคุยกับเจา้ชายจาเร็ดจบแลว้ใชห่รือไมค่ะ่ ”     “เอะ๊? อา่อ้ือ...”     ฉั นพยักหน้ารั บคาํพูดของแมร่ีท่ีดูเหมือนจะขม่ขูอ่ยู่ เลก็น้อย ทาํให้ฉั นไดร้ั บแรงกดดันไปโดยปริยาย    

และการถูกขั น้กลางระหวา่งแมร่ี โซเฟีย  และมาเรียทาํให้ฉั นไดคุ้ย  ด่ืมนํา้ชากั บพวกเธออยา่งมีความสุข  และกอ่นท่ีจะรู้สกึตั วความหนาวเยน็ตะก้ีกไ็ดม้ลายหาย ไปแลว้ หรือวา่ความรู้สกึตะก้ีน้ีฉั นคดิไปเองนะ...?     ดังนั น้สุดทา้ยแลว้ฉั นกจ็มอยูก่ั บทุกคน  ทาํให้ฉั นไมไ่ดไ้ปหาจาเร็ดคืนนั น้  และแน่นอนวา่ฉั นถูกดุ  แลว้กถ็ูกสัง่ห้ามไมใ่ห้ทาํแบบนั น้อีก     อั นท่ีจริง  อั นท่ีจริงการเป็นลูกสาวของขุนนางการไปหาผูอ้่ืนชว่ง กลางดึกนั น้เป็นเร่ืองท่ีเสยีมารยาทมาก  ครั ง้ตอ่ไปฉั นจะตอ้งหาโอกาสพูดคุยกับเขาในชว่งกลา งวั นแทนกแ็ลว้กั น     แตอ่ยา่งไรกต็าม ถึงแมว้า่ธงหายนะจะหายไปแลว้  ...แตว่า่ไมรู่้ทาํไมฉั นถึงรู้สกึไดถ้ึงบรรยากาศท่ีแปลกๆ  ชวนหนาวสันหลังวาบ ในหมูเ่พ่ือนของฉั นกไ็มรู่้...    

       *************************************    จบโปรเจคของบากะริน่าแลว้นะคะ  ไวพ้บกั นเร่ืองหน้า :)   ตอ้งขอโทษท่ีภาษาอะไรจะไมด่ีเทา่ไหร่  บางคาํอาจจะดูขัดๆ ตาไปบา้ง ตอ้งขออภั ยดว้ยนะคะ  จะพยายามปรั บปรุงตอ่ไปคะ่    อยากบอกวา่บากะจะแปลจบไมไ่ดเ้ลย  ถา้หากไมม่ีพ่ีคนนึงมาบอกวา่  ‘ถา้อยากจะอา่นกแ็ปลเองส’ิ  เลยเป็นการจุดประกายการแปลเร่ืองน้ีข้ึนมา  ตอ้งขอขอบคุณมากจริงๆ คะ่    ปล. น้องขอโทษนะคะ คุณพ่ี  ท่ีไมไ่ดแ้ปลเร่ืองท่ีอยากให้แปล (ฮา)