Thai-Quran

THAI

กรุ อาน คมั ภีรท์ ี่นำาขา่ วดีมายงั มนุษชาตพิ รอ้ มกบั คาำ ตกั เตือนจาก พระเจา้ เน้นย้ำาถึงความสำาคญั ของการคน้ พบสจั ธรรมของมนษุ ย์ท้งั ทาง ดา้ นจติ วญิ ญาณและสติปัญญา หนังสือทุกเล่มมีวัตถุประสงค์ของมันและวัตถุประสงค์ของคัมภีร์กุ รอานคือการทาำ ใหม้ นษุ ย์รูจ้ กั แผนการสร้างสรรค์ของพระเจา้ นัน่ คอื เพือ่ บอกมนษุ ย์วา่ ทาำ ไมพระเจา้ สร้างโลกนี้ การใหม้ นุษย์มาอาศัยอยู่บนโลก นีม้ ีวัตถปุ ระสงคอ์ ะไร สง่ิ จำาเปน็ สำาหรับมนษุ ยค์ อื อะไรในช่วงชีวติ กอ่ น ตาย และเขาจะเผชญิ อะไรหลังความตาย วตั ถปุ ระสงค์ของคัมภรี ก์ ุรอาน คือการทาำ ใหม้ นุษยร์ ู้ความจริงนี้ ดงั นน้ั คมั ภีร์กรุ อานจึงทำาหนา้ ท่ีนาำ ทาง มนษุ ย์ตลอดการเดนิ ทางของเขาผ่านชีวติ ไปสู่ชีวิตหลงั ความตาย หัวข้อหลกั ของคมั ภรี ก์ รุ อานคือการให้แสงสวา่ งทางปญั ญา ความใกล้ ชิดกับพระเจา้ ความสงบและจติ วญิ ญาณ คัมภรี ก์ ุรอานใชค้ ำา ตะวัซซมั (หมายถึง การพยายามทาำ ความเข้าใจสัญญาณตา่ งๆของธรรมชาต)ิ , ตะ ดับบรุ ฺ(การตรกึ ตรองและวเิ คราะห์อะไรบางอย่าง) และตะฟักกุรฺ(การ นึกถงึ พระเจ้า) ซง่ึ ช้ีให้เห็นถงึ การเรียนรู้บทเรยี นโดยการตรกึ ตรอง คดิ และใครค่ รวญในสัญญาณตา่ งๆของพระเจ้าที่กระจายไปทั่วโลก การ แปลกรุ อานนถ้ี กู ทำาขึ้นโดยคำานึงถงึ หัวขอ้ หลกั ดังกลา่ วมาน้ี

แปลเปน็ ภาษาอังกฤษ โดย เมาลานา วาฮิดดุ ดีน คาน ศ. ฟารดิ า เคาะนัม แปลเป็นภาษาไทยโดย บรรจง บินกาซัน GOODWORD BOOKS

4 First published 2020 This translation of the Quran is copyright free Goodword Books 1, Nizamuddin West Market, New Delhi-110013 Tel. +9111-41827083 Mob. +91-8588822672 email: [email protected] www.goodwordbooks.com Center for Peace and Spirituality 1, Nizamuddin West Market, New Delhi-110 013 Mob. +91-999944119 email: [email protected] www.cpsglobal.org Al-Risala Forum International 2665 Byberry Road, Bensalem, PA 19020, USA Cell: 617-960-7156 email: [email protected] Printed in India

5 สารบัญ คาำ นำา แคผมั นภกรี แ์ารหสง่ รกา้ างรสเรตรือคน์ขขอองงพพรระะเเจจา้ ้า จวจิตนวิญะขญอางณพรภะาเจยา้ในและการรจู้ กั พระเจ้า กคามั รภตีร่อ์ทส่ีถู้ทูกาปงรอะดุ ทมากนามราณท์ สี่ ันติ จะอา่ นกรุ อานอยา่ งไร การเปิด (อลั ฟาติ ะ ฺ) คมั ภรี ก์ รุ อาน วควัรตอบัวเคมรียัวข(ออัลงอบิมะรกออนเร(าอะาลฺ)ิ อมิ รอน) ผโต้หู ะญ(ิงอัล(อมลั านอดิซิ ะาอฺ)์) ทปศ่ีสูงุสัต(อวลั์ (ออัละออรฺ นั ออฟา)ม) กทารรพั สยาำ ท์ นยี่ ึกึดผไิดดจ้(อาัตกสเตนาาบมะรบฺ)(อลั อันฟาล) โยดู น(าหูด์ )(ยูนสุ ) โฟจา้ เคซำาฟรา(มยูซ(ฟุอัร)ฺ เราะอฺด)์ อพบั น้ื รทาภี่ ูเมั ขา(อ(บิอรลั อ ิจีมญ) ร์) กผาึง้ ร(เอดลั นิ ทนาะงใ์ลนุ)ยามราตรี (อลั อสิ รอ) ถม้าำาร(ยี อ์ัล(มกรั ะฺยัมฺฟ)) อ า ( อ า)

สารบญั กผชยเมบตสชลเรกแบกกศผเกภชลคกกมสทรกคัศกุมมหนัาาีบัยอาาวาาวอาำาู้สงูใู้ดุรรีพู่เ่ือณรหขซมวครรรรรแรรีันมดฟงทรชมัทพางักื่อ((แกเปคาดดโม้อหา้นีีนอานรมพี่อรปรงอร((ซ((สงรุกาา(รภนุมานอัลาสอศระัลปัดมกดิต์าัดา((นผึกวนีเวยคลััย(ะง่อลัยอศรขนับอเัดกช(ง((อษ้ศูนบา(บผอลัอละาด(ยั่าบมฟ((นสรอุลั((ยดรอมัีาดอะอซ(ย(ลัลักุอ)ะ(ุุญินัทะออซรู)คุห(ัลอ(ลอลัลับัทฟัลีนมจ(อรออฺ)ัมลัลัอฟธุมออ์)า)์ัลาท(อี่ถา)ัลเาฟัล(อศมนัอารอลันรัตักยอนรซอูกออะืออ็ริะฺ)ดักลัญ)มูาัล()์)จังริอ)ฺมั(กฟอ)ะะฺ)ุญ)อคฺ)ญาฟฺกธรฺูซบลัันบศฟัลซาำฺ)ิบุรอุรจั์ดา็อยิูตามอยิ(ฺกฟาบญ(ซศะา)อตอตมุะยออ)))าลั)์)ลั)นิอนฺ)ร์))ฺยชยินู)ซา่รูา)ุคงอตรล))ุฟะเ)อยี ด (ฟศุ ศิลัต)

สารบญั 7 วคดกกพกดกเกเอผตญเผเโผมกบผกขวทปกผหหขวนนันัาำ่าวาาาาาววาาาาำ้หู้ทูู้ก้โููห้นราาวินลาลตกอนวรรรรรรรรแรางงกงแแรกุษญม่ีค่แา็กอขหหขมแเดุกคดจมขางหะาหหก(ตปลทกสยิงอตหยุทนับัาชจ้วนึ้ราาา้ยากนาง่่งมุล(าดิดทต่์ีดัลาผรวมานกส์าทอธไ่ารขกก(่งยบก(งโ(วณ้อชอ่ีถทลกงูถูุ้ณอรลันา้รอาาญ(ดอห((ต(าง(สัลง่ัณ่กูออุนงกู์อรรออ(์ทลัูอ(ยยยา(เ(นะอุดนิบชัลฟอทกอัลสัลกแอัล()ฺัลอ์ี่ไู่ใรแะัลอา้เ(()ัลุมนัลจ(่งดลนมัล้ืนดิินะก(ดออนลเอขตตัลศมอานะเส่อขนเคาซัลัลงีดนัจลัมเ(บะักสกอ็กัลาอุมอากะมึ้นานืะชัญา)างึว้อืดิ(ฟกเมำาลจมะบบัลาุนออ(มชรซรทฺรีรไค(อมันอลหัมุญ)ะุซาะ)์ีมอยัลอ็)พีลฺุ)รอิึงม(ลอาัลม์))ลอะซัล่าอ)าฟก(ากะุมก(รั(กี)์องด(ัลัมมตอ)์ออฟ))ฺอญมมฺแัลเะ((ัลม)ุระาลัลมฟิอนอุนาลมุซฺบรลิอีย่นมุตลััละ่นาีนจิกอุะะ)นิงฟ)ะตญอล)ะซยิอมไฟฺ)ะนากิดาะินุด์)ิตอ)ฺม)ูน้ ชด((ะบอ)ะ)ออกิัซนรุนัลลั อซะ)ฺ)ฺ)กิรว)ฺ))ฺาากกิอเกะาะฺ) ฺ)

สารบัญ โผชกคกครผผสคบเมดสคคกเหเแมสแกรหสมหลงุุ่่งผสิง่ิงงู่า้วววนืวเาุอล้วนู้คูู้้ทา้ะรลม้นรสอือภตเททงรเทราาาางงาน่นนักแินำาู่ดลชดรางใผดกุอสมมมมอง่่ีมีสใหี่หเด(าทยก็ุณงอ่ืคหลาวา่อ(าายชอเสุด((าาวอิน่งอทๆปาอกทนผรา่ือนืลั(าเุ้ดใะน่ว(กบัลไอก(ณ่ีถงนลั(นน็(อุรดกดู้ปไิตย(มทอหออาฟยลัอ(อดิปกูลัต้อหไวยนเ(อ์ทรลัสบัลลั่ชีว(าัลหยอดเีลบขกยอกอน์ฟัลาเิมสตี่ปะมัด(ลัช)ฟส้แลอบอๆนส(ดิสลัาำอึง่ลียบะีนกเอเลฺ)ือลธะงหบัจเรุ)เกจชุมลัลอัดงูรัล)คดอปอยั(เส้วจูญนานลา้กักาอะว)ณ(ะลียลฺไลชจั็นญอยทดซซาล)ดัรลรลดุมาว์)ธ(มั์ัลเงะยิี่เัลา์)ะ์)อ(ักก)้(อรจมคส(ทออาซ(ัล(อนร)ลกี(ดิออืน)า์ลัตบ)ฺัลอะมลัยีัศอลัจบลั )ลลั(กเ(วรช้านูอยั(กกอะอนั์)ออรััล)ยอ((าลัิคัลฺอออัศษฺ)(ินดตลอ)ลัชลัรกระัราะลัฺ)ยิอ)ฺ)ฺามศกะรฟ)ฺก)ะาุ ิกซซอิรา)ฺ)นูรดัุร)อิฺ)))ะ )ฺ

คำานำา กุรอานคือคัมภรี ข์ องพระเจา้ เปน็ คัมภรี ท์ ่ถี กู เกบ็ รกั ษาไวอ้ ยา่ งสมบูรณ์ สาำ หรับทุกยคุ สมัย ถงึ แม้เดิมทจี ะถูกเขยี นเป็นภาษาอาหรบั แตด่ ้วย การแปล มนั จงึ ทาำ ใหผ้ ู้ไม่รภู้ าษาอาหรบั สามารถเขา้ ถึงได้ ในขณะทไี ม่มี ภาษาใดมาแทนภาษาต้น บบั ได้ การแปลจึงมีวตั ถุประสงคเ์ พ่ือเผยแผ่ วจนะของพระเจ้าให้ไกลจากคนที่พูดภาษาอาหรับไปยังมนุษยชาติที่ กว้างออกไป คัมภรี ก์ รุ อานเปน็ คมั ภรี ์ที่เปน็ ภาษาอาหรบั แตใ่ นความเปน็ จรงิ แลว้ มนั อยู่ในภาษาของธรรมชาติ นนั่ คือ ภาษาทพ่ี ระเจา้ กลา่ วโดยตรงกับ มนุษย์ทั้งหมดในตอนทถ่ี ูกสรา้ ง การวอนขอตอ่ อำานาจศักดิ์สทิ ธิข์ อง มนุษยชาติเป็นสิ่งท่ียังคงมีอยู่ตลอดไปในจิตสำานึกของมนุษย์ท้ังหมด น่ันคือเหตุผลท่ีว่าทำาไมกุรอานจึงเป็นที่เข้าใจได้โดยทั่วไปสำาหรับคนที่มี จติ สาำ นึกธรรมดาและสำาหรับคนท่ีมีจติ ใตส้ าำ นึก ความจริงนไ้ี ด้ถูกกล่าว ไวใ้ นคมั ภรี ก์ รุ อานวา่ เปน็ การประทานทช่ี ดั เจนในหวั ใจของบรรดาผู้ ท่ีได้รบั ความรู้ ขอ้ ความน้ยี ังกลา่ วตอ่ ไปว่า ไม่มีใครป เิ สธสิ่งท่ีเรา ประทานมานอกไปจากคนทาำ ผิด ( ) น่ีหมายความว่าความจริงที่มาจากพระเจ้าซึ่งถูกอธิบายโดยกุรอานบ บนระดับจติ สาำ นกึ มอี ยู่กอ่ นแล้วในตัวมนุษย์ในระดับจิตใตส้ ำานึก ดังน้นั สาสนข์ องคัมภรี ก์ รุ อานจึงมิใช่ส่งิ ทแี่ ปลกประหลาดสาำ หรบั มนษุ ย์ ความ จรงิ แล้ว มันเปน็ การแสดงออกทางคำาพูดของความจริงท่ีมาจากพระเจา้ องค์เดียวซึ่งสอดคล้องกับธรรมชาติของมนุษย์เองและกับส่ิงท่ีเขารู้จักอยู่ แล้ว คมั ภีร์กรุ อานอธบิ ายสิ่งนโ้ี ดยการกล่าววา่ คนทเี่ กดิ ในตอนน้ีเดมิ ที แล้วล้วนเกิดในตอนสร้างอาดัมและตอนน้ันพระเจ้าได้กล่าวโดยตรงกับ วิญญาณมนษุ ย์ท้งั หมด

คาำ นำา คัมภีรก์ รุ อานกลา่ วถึงเหตุการณด์ ังกลา่ วไวด้ ังน้ี (นบ)ี เม่ือพระผูอ้ ภิบาลของเจ้านำาลูกหลานออกมาจากกระดกู สนั หลังของลูกหลานของอาดัมและพระองค์ได้ให้พวกเขายืนยันเกี่ยวกับตัว ของพวกเขาเอง พระองคท์ รงกล่าวว่า นั ไม่ใช่พระผูอ้ ภบิ าลของสเู จ้า กระนนั้ หรือ เราขอยืนยนั วา่ พระองคค์ ือพระผอู้ ภิบาลของเรา ดังน้ัน สูเจ้าไมอ่ าจพูดในวันแหง่ การฟ้ืนคนื ชพี ไดว้ า่ เราไมร่ เู้ รอ่ื งน้ี ( ) คัมภีร์กุรอานได้เอ่ยถึงการสนทนากันระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ไว้ใน โองการต่อไปนีว้ า่ แทจ้ ริง เราไดเ้ สนอความไว้วางใจใหแ้ กช่ ้ันฟ้าทงั้ หลายและแผน่ ดิน และภเู ขา พวกมนั ไม่กล้าที่จะเข้ามาแบกรบั มนั ไวแ้ ละกลัวมัน แต่มนษุ ย์ ได้เข้ามารบั มนั ไว้ มนุษย์น้ันเปน็ ผู้อธรรมและโง่เขลา ( ) สาำ หรับมนษุ ยแ์ ล้ว กรุ อานอยู่ในแกน่ แท้ของความเป็นมนุษยท์ เี่ ขารู้ อยูแ่ ลว้ มากกวา่ สิ่งท่เี ขาไม่ร้ทู ั้งหมด ในความเปน็ จริง กรุ อานคือการเปิด เผยจิตใจของมนษุ ย์น่นั เอง เมอ่ื ใครท่ีธรรมชาตขิ องเขายังมชี ีวิต โดยการรกั ษาตวั เองให้พ้นจาก สภาพการณท์ ต่ี ามมาทีหลงั อ่านกุรอาน เซลลส์ มองเหลา่ นนั้ จะถูก กระตุ้นทำาให้เขารูว้ ่าส่งิ ท่ีพระเจา้ พูดกบั เขาน้นั ยังคงถูกเกบ็ รกั ษาไว้ ถา้ เราคิดถึงตรงน้ี มนั กไ็ ม่เป็นการยากท่ีจะเขา้ ใจว่าการแปลกุรอานเปน็ วธิ ี การที่ยังใช้ไดใ้ นการเขา้ ใจมนั ถา้ การพดู ของพระเจ้าเปน็ พนั ธะสัญญาแรก คมั ภรี ์กุรอานก็เป็นพันธะ สัญญาท่ีสอง แต่ละพนั ธะสญั ญาน้ีตา่ งยนื ยนั ความถกู ต้องของกันและกัน ถ้าใครมีความรู้เล็กน้อยหรือแม้แต่ไม่เข้าใจภาษาอาหรับเลยและสามารถ อา่ นได้แต่เ พาะคำาแปล เขาต้องไม่คดิ ว่าเขาจะสับสนในการทาำ ความ เขา้ ใจคมั ภรี ก์ ุรอาน เพราะแนวความคิดเก่ียวกับคัมภรี ก์ ุรอานของมนษุ ย์

คำานำา ใน านะผู้ได้รับวจนะของพระเจ้าโดยธรรมชาติได้เป็นความจริงแล้วใน ยุคสมยั ใหม่ ศาสตร์แหง่ รหัสพันธกุ รรมและการคน้ พบทางโบราณคดีลว้ น สนับสนุนทัศนะน้ีอย่างเตม็ ท่ี แผนการสรา้ งสรรคข์ องพระเจ้า หนังสือทุกเล่มมีวัตถุประสงค์ของตัวเองและวัตถุประสงค์ของคัมภีร์ กุรอานก็คือการทาำ ใหม้ นษุ ย์รู้ถึงแผนการสรา้ งสรรค์ของพระเจา้ นั่น คอื เพอื่ บอกมนุษยใ์ ห้รวู้ ่าทาำ ไมพระเจา้ สร้างโลกนีข้ ึน้ มา อะไรคอื วัตถปุ ระสงค์ของการให้มนษุ ยม์ าอยู่บนโลกน้ี มนุษย์ตอ้ งทาำ อะไรในช่วง ชีวิตกอ่ นตาย และเขาจะเผชิญอะไรหลงั ความตาย มนุษยเ์ กดิ มาใน านะ เปน็ ส่ิงมชี ีวติ นิรันดร เมื่อพระเจ้าสรา้ งมนษุ ย์มาเช่นนั้น พระองค์จึงได้ แบง่ ช่วงชวี ิตของเขาออกเป็นสองช่วง นัน่ คอื ชว่ งเวลาก่อนตายซงึ่ เป็น ชว่ งเวลาแหง่ การทดสอบ และช่วงเวลาหลังตายซ่งึ เปน็ ชว่ งเวลาแหง่ การ รับรางวัลตอบแทนหรือการลงโทษตามท่ีแต่ละคนได้ทำาไว้ในช่วงเวลาที่มี ชีวติ การตอบแทนเหลา่ นี้อยใู่ นรูปของสวรรค์อันนิรันดรหรอื นรกตลอด กาล วัตถุประสงคข์ องคัมภรี ก์ รุ อานก็คือการทำาใหม้ นษุ ยร์ ู้ถึงความจรงิ นี้ นี่คือหวั ข้อสำาคญั ของคมั ภรี ์นีซ้ ึ่งทาำ หนา้ ที่นำาทางมนุษยต์ ลอดการเดนิ ทางผ่านชีวิตเข้าไปยังชวี ิตหลงั ความตาย มันเป็นสิ่งถูกต้องท่ีจะกล่าวว่ามนุษย์เป็นผู้แสวงหาโดยกำาเนิด คำาถามเหล่านซี้ ่อนอยูใ่ นความคิดจติ ใจของทกุ คน เชน่ ันเปน็ ใคร วัตถปุ ระสงค์ของชีวติ ันคอื อะไร อะไรคือความจรงิ ของชีวติ และความ ตาย อะไรคือความลับของความสำาเรจ็ และความลม้ เหลวของมนุษย์ เป็นตน้ ตามคมั ภีร์กุรอาน คำาตอบต่อคาำ ถามเหลา่ นค้ี อื โลกปัจจบุ นั เป็น สนามสอบและอะไรก็ตามท่ีมนุษย์ได้รับในช่วงเวลาก่อนตายของเขา

คาำ นำา เป็นสว่ นหนึ่งของการทดสอบทง้ั หมด โลกหน้าเปน็ สถานท่ีผลการสอบ ของเขาจะถกู นาำ มาตรวจสอบโดยพระเจา้ ผทู้ รงยิ่งใหญ่ และอะไรก็ตาม ที่มนุษย์ได้รับในชีวิตหลังความตายในรูปของรางวัลตอบแทนหรือการ ลงโทษจะเป็นไปตามการงานที่เขาได้ทาำ ไว้ในโลกน้ี ความลับแห่งความ สำาเร็จของมนุษย์ในโลกน้ีคือการเข้าใจแผนการสร้างของพระเจ้าและใช้ ชีวติ ไปตามน้นั คัมภีร์แหง่ การเตอื นของพระเจ้า คัมภีรก์ ุรอานเปน็ คัมภรี แ์ หง่ การเตอื นของพระเจา้ การนำาเอาบท เรียนต่างๆและคำาตักเตือนมารวมไว้ด้วยกันทำาให้คัมภีร์กุรอานน่าจะถูก เรียกว่าคมั ภรี แ์ หง่ ภมู ปิ ญั ญาทมี่ เี หตผุ ลลุ่มลกึ นา่ จะเหมาะสมกวา่ คมั ภีร์ กุรอานไม่ได้ทำาตามแบบแผนของหนังสือท่ีใช้ส่ังสอนแบบเดิมๆที่ทำากัน มา ความจริงแลว้ เมือ่ ผอู้ ่านหยิบคมั ภรี ์กุรอานขึ้นมา เขาจะพบว่ามนั เป็นการนาำ เอาคาำ พูดที่แยกเป็นส่วนๆมารวมเข้าด้วยกัน แต่ความรสู้ ึก นีไ้ ม่เป็นความจรงิ เพราะการจัดเรียงคาำ พูดเช่นนนั้ เปน็ ไปตามแผนการ ของกุรอานในการรักษารูปแบบดั้งเดิมไว้เพ่ือท่ีจะบรรลุวัตถุประสงค์ใน การนำาสาสน์แห่งสัจธรรมไปยังผู้อ่านท่ีมีอคติท่ีอาจอ่านแค่เพียงหนึ่งหน้า หน่ึงขอ้ ความหรือแม้แตบ่ รรทัดเดยี ว ส่วนที่สำาคัญส่วนหน่ึงของคัมภีร์กุรอานก็คือมันเป็นส่ิงที่เตือนให้ ระลึกนึกถึงความจำาเริญต่างๆที่ถูกประทานมาโดยพระเจ้าผู้ทรงกรุณา ปรานอี ยา่ งสูงสุด ท่สี าำ คญั ท่สี ุดของความจาำ เริญต่างๆนค้ี อื คุณสมบตั ิ เ พาะท่ีพระเจ้าประทานแกม่ นษุ ย์เมอ่ื พระองค์สร้างเขาข้ึนมา ความ จำาเริญอันยิ่งใหญ่อีกอย่างหนึ่งก็คือพระองค์ได้ทรงตั้งหลักแหล่งที่อาศัย ให้เขาบนโลกซึ่งเป็นดาวดวงหน่ึงที่มีทุกส่ิงทุกอย่างที่เป็นประโยชน์แก่

คาำ นาำ เขา วัตถปุ ระสงค์ของคัมภีรก์ ุรอานก็เพ่ือให้แนใ่ จวา่ ในขณะท่ีเขามีความ สขุ อยกู่ ับความจาำ เรญิ ของธรรมชาติเหลา่ น้ี มนุษยต์ อ้ งนกึ ถึงพระผทู้ รง กรุณาปรานีอยตู่ ลอดเวลา เขาต้องยอมรบั ความกรณุ าอันย่ิงใหญข่ อง พระผู้ทรงสรา้ งของเขา ด้วยการทาำ เช่นเองท่ีมนษุ ย์จะไดร้ ับทางเขา้ ไปสู่ สวรรค์อันนิรนั ดร ในทางตรงขา้ ม การไมค่ ำานงึ ถงึ พระผ้ทู รงกรุณาปรานี จะนำามนุษยไ์ ปยังนรก คัมภรี ์กรุ อานเปน็ ผู้คอยเตือนถงึ ความจรงิ ในเร่อื ง นี้ท่ไี มอ่ าจหลีกหนไี ด้ จติ วิญญาณภายในและการรู้จกั พระเจ้า คุณสมบัตปิ ระการหน่ึงของคมั ภีรก์ ุรอานคือมนั เป็นคัมภีรท์ ใี่ ห้แค่เพยี ง หลกั การที่เป็นพน้ื านแกเ่ รา แต่เปน็ หลักการทีส่ าำ คญั และจาำ เป็น และใช้ วธิ กี ารกล่าวยา้ำ ซำ้าแลว้ ซ้ำาอกี เพอ่ื เนน้ ถงึ หลกั การทสี่ ำาคญั นี้ ในทางตรง ข้าม เรื่องท่ไี มใ่ ช่พื้น านหรือเรือ่ งต่างๆทเ่ี ก่ียวขอ้ งกบั รูปแบบเป็นเพยี ง สว่ นนอ้ ยของคมั ภรี ์ นีเ่ ป็นไปตามแผนการของคัมภีรก์ ุรอาน สว่ นความ สำาคญั ของรูปแบบเปน็ เรอ่ื งรอง สาำ หรบั คมั ภรี ก์ ุรอาน แก่นธรรมคำาสอน เหลา่ น้ีเทา่ นน้ั เป็นสง่ิ สำาคญั ทเ่ี ปน็ ตวั กาำ หนดแนวทางหลัก เรือ่ งน้ขี อง คัมภีร์กุรอานเป็นที่ชัดเจนจนผู้อ่านไม่มีทางเลือกอย่างอ่ืนนอกจากต้อง ยอมรับ ความจริงก็คือว่าวิญญาณภายในเป็นสิ่งท่ีมีความสำาคัญที่สุดในเรือน ร่างของบคุ ลกิ ภาพอสิ ลาม เมอื่ วญิ ญาณภายในได้รับการพั นา รูปแบบ ท่ีถูกตอ้ งกจ็ ะตามมาเองตามธรรมชาติ แตร่ ปู แบบโดยตวั มนั เองแล้วไม่ อาจทีจ่ ะสรา้ งจิตวิญญาณภายใน น่นั คือเหตผุ ลทวี่ ่าทำาไมเปา้ หมายของ คัมภีร์กุรอานคือการริเริ่มและก่อให้เกิดการป ิวัติทางสติปัญญาภายใน

คำานำา ตวั มนษุ ย์ คำาพูดทคี่ มั ภรี ก์ รุ อานใช้เพ่ือการป วิ ัติทางสติปญั ญานี้เองคือ มะอฺรฟิ ะ (ฺ การรจู้ ักความจริง) ( ) คัมภีร์กุรอานเน้นถึงความสำาคัญของการค้นพบความจริงของมนุษย์ ในระดบั ท่ีเขา้ ใจได้ ความศรทั ธาทีแ่ ทจ้ ริงในพระเจ้าเป็นสง่ิ ที่ใครก็ สามารถบรรลไุ ด้ในระดบั น้ัน ท่ไี หนไมม่ ีความเขา้ ใจ ท่ีนั้นก็ไม่มีความ ศรัทธา วจนะของพระเจา้ เม่อื คณุ อา่ นคมั ภีร์กรุ อาน คณุ จะพบแลว้ พบอีกว่ามนั เป็นวจนะของ พระเจา้ นเี่ ปน็ ความจรงิ ง่ายๆที่เหน็ ไดช้ ดั แต่เมื่อมองเข้าไปท่ีเน้ือหา คุณจะพบวา่ มนั เปน็ ถ้อยคำาท่ีไมธ่ รรมดา มหี นังสือหลายเล่มในโลกท่ี ถูกเชื่อว่าเปน็ ส่ิงศกั ดส์ิ ทิ ธ์ิ แตเ่ ราไมพ่ บคัมภรี ท์ างศาสนาใดท่ีบอกวา่ ตัวเองเปน็ วจนะของพระเจา้ นอกไปจากคัมภีรก์ ุรอาน คาำ พดู เชน่ นีซ้ ึ่ง ปราก เด่นเป็นเอกลักษณ์ในคัมภีร์กุรอานเป็นการบอกจุดออกเดินทาง ใหแ้ กผ่ ู้อา่ น ดงั นนั้ เขาจงึ ศกึ ษามันใน านะเป็นคัมภรี ์สำาคญั แทนทจี่ ะ เป็นหนงั สือทวั่ ไปที่มนุษย์เขียนขน้ึ เราพบคำาพดู คร้ังแล้วครง้ั เลา่ ไมม่ าก กน็ ้อยในคัมภีรก์ รุ อานว่า โอ้มนษุ ย์เอย พระเจา้ ของสูเจ้าตา่ งหากทีพ่ ดู กับสเู จา้ จงฟงั วจนะของพระองค์และป ิบตั ติ ามพระองค์ แมล้ ลี าการ พดู เชน่ นก้ี ็เป็นคาำ พดู พเิ ศษท่ีไม่เหมือนใคร การเรียกร้องของพระเจ้า โดยตรงเชน่ นี้ไมม่ อี ยูใ่ นคมั ภีร์อื่นๆ มันท้ิงความประทับใจตลอดไปไวบ้ น ตัวมนษุ ย์ เขาจะรูส้ ึกว่าพระเจา้ ของเขากาำ ลังพดู กบั เขาโดยตรง ความ รู้สึกนี้ทำาให้มนุษย์ถือเอาคำายืนยันของกุรอานเป็นเรื่องจริงจังมากกว่า การยึดถือถอ้ ยคาำ ในหนงั สือปกติทว่ั ไป วิธกี ารรวบรวมคมั ภีรก์ รุ อานก็ ไม่เหมอื นใครและไม่มใี ครเหมือน หนังสอื ทเี่ ขยี นโดยมนษุ ยป์ กติแล้วจะ

คาำ นาำ มกี ารจดั เรยี งลาำ ดับเนอื้ หาจาก ไปถงึ ตามหัวขอ้ แต่คัมภรี ก์ รุ อานไม่ ได้เป็นไปตามแบบแผนเช่นน้ีจนคนทั่วไปเห็นว่ามันไม่มีการเรียงลำาดับ อยา่ งไรก็ตาม เมอ่ื มองเข้าไปในความเป็นจริง มนั จะเป็นคัมภีร์ที่มคี วาม เก่ียวเนื่องกันอย่างยิ่งและเรียงลำาดับกันและค่อนข้างงามสง่าในลีลาของ การเขียน ในขณะทีอ่ า่ นกรุ อาน เราจะรสู้ ึกว่าผู้เขียนมนั อยู่บน านท่ี สูงมากซึ่งจากที่น่ันพระองค์กำาลังมองลงมาและกำาลังพูดกับมนุษยชาติ ท้ังหมดซ่งึ เป็นความอาทรโดยเ พาะของพระองค์ การพดู นเี้ นน้ ไปยงั มนษุ ย์กลมุ่ ต่างๆ แต่กร็ วมถงึ มนุษยท์ ั้งหมด ความพิเศษอีกอย่างหน่ึงของกุรอานก็คือผู้อ่านสามารถปรึกษาผู้ เขยี นมนั ในเวลาใดก็ได้ ต้ังคำาถามไปและรบั คาำ ตอบ เพราะผ้เู ขยี นคมั ภรี ์ กรุ อานคอื พระเจ้าเอง พระองคเ์ ปน็ พระเจา้ ผูท้ รงมชี ีวติ ใน านะผู้สรา้ ง มนุษย์ พระองค์ทรงได้ยินและตอบคำาเรียกร้องของมนุษยโ์ ดยตรง การตอ่ สูท้ างอุดมการณ์ทส่ี ันติ บรรดาผู้ท่ีได้รับการแนะนำาให้รู้จักคัมภีร์กุรอานโดยผ่านทางส่ืออย่าง เดียวโดยท่ัวไปแล้วจะมีความ ังใจว่าคัมภีร์กุรอานเป็นตำาราแห่งการญิ าด และสาำ หรับพวกเขาแล้วญิ าดคอื ความพยายามทจ่ี ะบรรลุถึงเป้า หมายของตนเองโดยอาศัยความรุนแรง แตค่ วามคิดเช่นนมี้ าจากความ เข้าใจผิด ใครที่อ่านคมั ภรี ก์ รุ อานดว้ ยตัวเองจะเขา้ ใจไดอ้ ย่างงา่ ยดายว่า สาสนข์ องคมั ภีรก์ ุรอานไม่มอี ะไรเกี่ยวขอ้ งกบั ความรนุ แรงเลย คัมภรี ก์ ุ รอานต้ังแต่เร่ิมต้นจนจบเป็นคัมภีร์ท่ีประกาศสันติภาพและไม่สนับสนุน การใช้ความรุนแรง เปน็ เร่อื งจรงิ ท่ีญิ าดเป็นหน่ึงในคำาสอนของคมั ภรี ก์ ุ รอาน แต่ญิ าดในความหมายที่ถูกต้องแล้วคอื ชอื่ ของการตอ่ สดู้ ้วยความ สันติมากกว่าการใชค้ วามรุนแรงใดๆ แนวความคิดเรอื่ งการญิ าดของ

คาำ นาำ คมั ภรี ก์ ุรอานถูกกลา่ วไวใ้ นโองการต่อไปนี้ จงทาำ ญิ าดท่ใี หญก่ วา่ (กล่าว คือต่อสู้อย่างจรงิ จัง)ด้วยการช่วยเหลอื ของส่งิ น(ี้ กุรอาน) ( ) เหน็ ไดช้ ดั วา่ คมั ภรี ์กรุ อานมใิ ชอ่ าวธุ แต่เปน็ คมั ภีรท์ ีแ่ นะนาำ เราไปสู่ อดุ มการณ์แห่งการต่อส้อู ยา่ งสนั ตขิ องพระเจ้า วธิ ีการต่อสู้เชน่ นน้ั ตาม คมั ภีร์กุรอานกค็ ือ การพดู กบั พวกเขาดว้ ยถอ้ ยคำาที่ไปถึงวญิ ญาณของ พวกเขา ( ) ดงั นั้น วิธกี ารทตี่ ้องการตามคมั ภรี ์กุรอานกค็ อื วธิ กี ารที่ทำาใหห้ ัวใจและ ความคิดของมนษุ ยต์ ้องสั่นไหว นั่นคือ ในการพูดกบั ความคิดจิตใจของ ผคู้ น คัมภีรก์ รุ อานทำาใหพ้ วกเขาพอใจ ทาำ ให้พวกเขาเชือ่ มัน่ ในความจริง ของคัมภรี ์กุรอาน กลา่ วโดยส้นั ๆ คมั ภรี ก์ ุรอานไดก้ ่อใหเ้ กดิ การป ิวัติ ทางสติปัญญาภายในพวกเขา น่คี อื ภารกิจของคัมภีรก์ ุรอาน และภารกจิ น้ีสามารถทำาได้โดยการโต้ตอบท่มี เี หตผุ ล เปา้ หมายน้ีไมม่ ที างทจ่ี ะบรรลุ ไดโ้ ดยการใชค้ วามรุนแรงหรอื การใชอ้ าวธุ เป็นเรอื่ งจรงิ ท่ีบางโองการของคัมภรี ก์ รุ อานมคี าำ สงั่ วา่ จง ่าพวกเขา ที่ใดกต็ ามท่ีสเู จา้ พบพวกเขา ( ) โดยการยกขอ้ ความดงั กล่าวขน้ึ มาอ้าง มีบางคนที่พยามยามจะสรา้ ง ความ ังใจวา่ อิสลามเป็นศาสนาแหง่ สงครามและความรุนแรง นเี่ ป็นส่ิง ทีไ่ มถ่ ูกตอ้ งโดยส้ินเชงิ ขอ้ ความเชน่ น้ันพูดถงึ บรรดาผโู้ จมตมี สุ ลมิ า่ ย เดียวในความหมายท่จี าำ กดั ขอ้ ความนี้มิไดส้ อื่ ถงึ คำาส่ังโดยท่วั ไปของ อิสลาม ความจริงของเรื่องก็คือคัมภีร์กุรอานไม่ได้ถูกประทานมาในรูปเล่มท่ี สมบูรณใ์ นคราวเดียวอยา่ งท่เี ปน็ ในปจั จุบัน มนั ถูกประทานมาทลี ะคราว ตามสถานการณต์ า่ งๆตลอดชว่ งระยะเวลา ปี ถา้ ชว่ งเวลานถ้ี กู แบ่ง ออกเป็นปแี ห่งสงครามและสันติภาพ ชว่ งเวลาแหง่ ความสันติมีจาำ นวนถงึ

คาำ นาำ ปใี นขณะทช่ี ว่ งเวลาแหง่ สงครามมเี พียง ปเี ทา่ นัน้ ขอ้ ความกุรอา นท่ถี ูกประทานมาในชว่ งเวลาแหง่ ความสงบ ปีน้เี ป็นคาำ สอนท่เี ปน็ สนั ติภาพของอิสลามเพราะเป็นข้อความทเี่ กี่ยวกับการรจู้ ักพระเจา้ การ ป บิ ตั ิศาสนกิจ ศลี ธรรมและความยุตธิ รรม เป็นตน้ การแบ่งคำาส่ังออกเป็นประเภทต่างๆเป็นเร่ืองธรรมดาและพบได้ใน คัมภรี ์ทางศาสนาทั้งหมด ตัวอย่างเชน่ คตี า คัมภรี ศ์ กั ดสิ์ ทิ ธิข์ องชาว นิ ดู เก่ียวกับปัญญาและคุณคา่ ทางศีลธรรม แตพ่ รอ้ มกันนกี้ ็มีการคะยนั้ คะยอ ของก ษณะทม่ี ตี ่ออรชนุ ใหเ้ ขาต่อสู้ (ภควัตคตี า, ) นีไ่ ม่ได้ หมายความวา่ ผูศ้ รัทธาในคัมภีรค์ ตี าต้องทาำ สงครามตลอดเวลา ทสี่ าำ คญั มหาตมะ คานธีได้ปรชั ญาอหิงสาของเขาจากคมั ภีรค์ ีตาเล่มเดยี วกันน้ี การคะยั้นคะยอให้ทำาสงครามในคัมภีร์คีตาหมายถึงแต่เ พาะกรณีท่ีไม่มี ทางเลือก แต่สาำ หรบั ที่เป็นอยใู่ นปัจจุบัน มันให้คาำ ส่ังทางสนั ตภิ าพเชน่ เดียวกับมหาตมะ คานธไี ดม้ า ในทำานองเดยี วกนั พระเยซูคริสต์ได้กลา่ วว่า อยา่ คิดวา่ นั มาเพื่อนำา สนั ติภาพสู่โลก ันมิไดม้ าเพ่อื นำาสันติภาพ แต่เป็นดาบ (มทั ธิว ) มันจึงไม่ถูกต้องที่จะสรุปว่าศาสนาท่ีเผยแพร่ส่ังสอนโดยพระคริสต์ เป็นศาสนาแหง่ สงครามและความรุนแรง เพราะคาำ พดู เช่นน้นั เก่ยี วขอ้ ง กับเหตุการณ์บางอยา่ งเปน็ การเ พาะ ในเร่อื งของชีวิตโดยทว่ั ไป พระ เยซูคริสต์สอนคุณค่าแห่งสนั ตภิ าพ เช่นการสร้างอปุ นิสัยทดี่ ี การรักกัน และกัน การช่วยเหลือคนยากจนและคนขดั สน เปน็ ตน้ เช่นเดียวกบั คมั ภีรก์ รุ อาน เมอ่ื นมี ุ มั มัดอพยพจากมักกะ ไฺ ปยังมะดี นะ ฺ เผ่าตา่ งๆทเ่ี คารพบชู ารูปปน้ั ไดแ้ สดงความก้าวรา้ วตอ่ ท่าน แต่ท่าน นบีมักจะหลีกหนีการโจมตีของคนกลุ่มนี้โดยการใช้ความอดทนและการ หลีกเล่ยี ง อย่างไรก็ตาม ในบางสถานการณไ์ มม่ ีทางเลอื กนอกจากการ

คำานำา ปอ้ งกนั ตัว ดงั นนั้ ทา่ นจงึ ต้องทาำ การตอ่ สู้ในบางโอกาส สถานการณ์เหลา่ นเี้ องทท่ี ำาให้ขอ้ ความเกย่ี วกับสงครามถูกประทานมา คำาบญั ชาเหล่านี้ มไี วส้ ำาหรบั บางสถานการณ์ มิได้เป็นคาำ สง่ั ใช้โดยทวั่ ไป นั่นคอื เหตุผล ที่ว่าทำาสถานะอนั ถาวรของท่านนบีจึงถูกใชค้ ำาวา่ ความเมตตาสำาหรับ มนุษยชาตทิ ัง้ มวล ( ) อิสลามเป็นศาสนาแห่งสันติภาพในความหมายท่ีครบถ้วนที่สุดของคำา นี้ คมั ภีร์กุรอานเรยี กหนทางของตนวา่ หนทางแห่งสนั ตภิ าพ ( ) มนั พูดถงึ การประนปี ระนอมว่าเปน็ นโยบายทดี่ ที สี่ ุด ( ) และกล่าว วา่ พระเจา้ รงั เกยี จการบ่อนทำาลายสันติภาพ ( ) เราสามารถกล่าว ได้ว่ามันไม่เป็นการเกินไปที่จะกล่าวว่าอิสลามเป็นสิ่งท่ีตรงข้ามกับความ รนุ แรง คมั ภีร์ที่ถกู ประทานมา คัมภรี ก์ ุรอานเปน็ คมั ภรี ์ของพระเจา้ ท่ีถูกประทานแกน่ บมี ุ มั มดั มัน ไมไ่ ด้ถกู ประทานมายังท่านในรปู ของคมั ภีรท์ ่ีสมบูรณ์ แต่ถกู ประทาน มาเปน็ ตอนๆตลอดระยะเวลา ปี ตอนแรกถกู ประทานมาใน ค ศ เมอ่ื นบมี ุ ัมมดั อยูใ่ นมกั กะ ฺ หลงั จากนัน้ ส่วนตา่ งๆได้ถกู ประทานมา อย่างตอ่ เน่ือง ตอนสุดท้ายถกู ประทานมาใน ค ศ เม่ือท่านนบีอยูใ่ น มะดนี ะ ฺ ในคมั ภีร์กุรอานมี บทท้ังส้ันและยาว ประกอบด้วย วรรค (หรือทีเ่ รียกว่าอายะ ฺ) และถกู แบง่ ออกเปน็ ภาคเพ่อื ตอบสนองความ ตอ้ งการของการอ่าน ตอนต่างๆเหล่าน้ถี กู จัดเรียงภายใตก้ ารแนะนำาของ ทูตสวรรคญ์ บิ รลี ทเี่ ปน็ ผู้นำาคมั ภรี ก์ รุ อานมาจากพระเจ้า เมอื่ คมั ภรี ์กุรอานถูกประทานมาในช่วงแรกของศตวรรษท่ี มีการ

คำานำา ประดิษ ์กระดาษขึน้ มาแล้ว กระดาษน้ถี กู เรียกวา่ ปาปรี สั เปน็ กระดาษ ท่ที าำ ด้วยมือจากเสน้ ใยของต้นไมบ้ างชนดิ เม่ือส่วนใดของกรุ อานถูก ประทานมา มนั จะถูกเขียนไว้บนปาปีรัสหรือในภาษาอาหรับเรยี กว่า กิรตัส ( ) ในชว่ งของการบนั ทกึ น้ี ผูค้ นไดจ้ ดจำาไวด้ ว้ ย คมั ภีร์กรุ อาน เป็นวรรณกรรมอิสลามเล่มเดียวท่ีถูกอ่านในการนมาซเช่นเดียวกับการ อ่านเพ่อื วัตถุประสงคข์ องการเชญิ ชวน(ดะอฺวะ )ฺ ด้วยเหตนุ ี้ คัมภรี ก์ ุ รอานจึงยงั คงถกู จดจำาทันทีพรอ้ มกับการบนั ทึก วิธีการเก็บรกั ษาเช่น นีย้ ังคงดำาเนนิ ตอ่ มาในขณะทีน่ บีมุ มั มัดยังมชี ีวติ ด้วยเหตุน้ี คัมภีรก์ ุ รอานจงึ ถูกรักษาไวใ้ นระหว่างสมยั ของนบีมุ ัมมัด หลงั จากนน้ั อุษมาน อบิ นุอัฟฟาน เคาะลฟี ะ ฺคนท่สี ามได้ส่งั ใหม้ ี การคัดสำาเนาเป็นหลาย บับและส่ง บับสำาเนาเหล่าน้ีไปยังเมืองต่างๆ สาำ เนาเหล่านี้ถูกเกบ็ ไวใ้ นมัสญดิ หลวง ผ้คู นไม่เพียงแตอ่ ่านจากสาำ เนา เหลา่ นเ้ี ท่าน้นั แตย่ งั ได้คัดลอกจากสาำ เนาตน้ บับไปด้วย การเขียนคัมภีร์กุรอานโดยมือยังคงทำากันต่อไปจนกระทั่งมีการตั้ง โรงพิมพ์และกระดาษเริ่มถูกผลิตออกมาเป็นจำานวนมากจากการป ิวัติ อุตสาหกรรม ดังน้นั คัมภีรก์ ุรอานจึงเร่มิ ถูกพมิ พ์ เม่ือวิธกี ารพิมพ์ กา้ วหน้า การพมิ พก์ ุรอานกก็ ้าวหนา้ ไปด้วย ตอนนี้ สำาเนา บับพิมพ์ ของกรุ อานมอี ย่ทู ั่วไปจนสามารถหาไดใ้ นทุกบ้าน มัสญิด หอ้ งสมุดและ รา้ นหนังสอื ทุกวนั นี้ ใครก็สามารถหาสาำ เนากุรอานท่สี วยงามได้ไมว่ า่ จะ อยใู่ นส่วนไหนของโลก จะอา่ นกรุ อานอย่างไร? กุรอานกลา่ ววา่ จงอา่ นกุรอานอยา่ งช้าๆและชดั ถอ้ ยชดั คาำ ( ) นี่หมายความว่าจงอ่านกุรอานช้าๆและด้วยนำ้าเสียงท่ีไพเราะเป็นจังหวะ

คาำ นาำ นน่ั คืออ่านดว้ ยความตั้งใจทจ่ี ะไดร้ บั สง่ิ ท่ีอยใู่ นนั้น เม่ืออ่านเช่นนี้ กระบวนการส่อื สารกนั ระหว่างกรุ อานกับผ้อู า่ นกจ็ ะเริ่มข้นึ สำาหรับผอู้ า่ น คัมภีร์กุรอานคือการพูดโดยพระเจ้าและหัวใจของเขาเริ่มตอบการพูดนี้ ในทกุ ขอ้ ความ ในคมั ภีร์กุรอาน ตรงไหนทม่ี กี ารเอ่ยถงึ ความย่ิงใหญข่ อง พระเจ้า ตัวตนทั้งหมดของผูอ้ า่ นจะไดร้ บั ผลอยา่ งแรงจากการรถู้ งึ ความ ยิ่งใหญข่ องพระองค์ เมอ่ื ความจาำ เรญิ ของพระเจ้าถกู แจกแจงในคัมภรี ์กุ รอาน หวั ใจของผอู้ ่านจะเปย่ี มลน้ ไปด้วยความกตัญญูรู้คณุ เม่อื มีการ สาธยายถงึ การลงโทษในกรุ อาน ผอู้ ่านจะตัวส่นั เม่อื อ่านมัน เม่อื มกี าร ออกคำาส่ังในคมั ภรี ์กุรอาน ผู้อ่านจะมคี วามรสู้ กึ มากขน้ึ เร่ือยๆว่าเขาต้อง เป็นบ่าวผเู้ ชือ่ ฟงั ของพระผอู้ ภิบาลของเขาโดยการทำาตามคาำ สัง่ นั้น วา ิดดุ ดีน คาน, นวิ เดล ,ี มกราคม

1. การเปดิ อัล-ฟาติฮะฮฺ ดว้ ยพระนามของพระเจ้าผทู้ รงกรณุ าปรานี ผูท้ รงเมตตาเสมอ บรรดาการสรรเสรญิ ท้งั มวลเป็นของพระเจา้ พระผอู้ ภบิ าลแห่งสากล จกั รวาล ผู้ทรงกรุณาปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ 4 พระผ้อู ภิบาลแห่งวนั ตัดสินตัดตอบแทน 5 เ พาะพระองค์เทา่ นัน้ ท่ีเราเคารพสักการะและ เ พาะพระองค์เทา่ นัน้ ทีเ่ ราขอความช่วยเหลอื โปรดนาำ เราสู่ทางทเ่ี ท่ียง ตรง 7 ทางของบรรดาผทู้ พ่ี ระองคป์ ระทานความโปรดปรานแกพ่ วกเขา มิใช่ทางของผทู้ พ่ี ระองคท์ รงกร้ิว และมิใชท่ างของผทู้ หี่ ลงผดิ 2. วัวตวั เมยี อลั -บะกอเราะฮฺ ด้วยพระนามของพระเจา้ ผู้ทรงกรุณาปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ อะลฟี ลาม มมี นี่คือคมั ภีร์ท่ีไม่มีขอ้ เคลอื บแคลงสงสยั ใด เป็นทางนำาสำาหรับผูย้ ำาเกรง พระเจ้า ผู้ศรัทธาในส่งิ เรน้ ลบั และพวกเขาดาำ รงนมาซและใชจ้ ่ายจาก สงิ่ ทีเ่ ราไดป้ ระทานแก่พวกเขา 4 ผูศ้ รทั ธาในคัมภีร์ทเี่ ราได้สง่ มาใหแ้ ก่เจ้า และในคมั ภีร์ท่ีเราได้สง่ มากอ่ นหนา้ เจ้าและเชอื่ ม่ันในโลกหน้า 5 คนเหล่า น้ีคอื ผูป้ บิ ตั ติ ามพระผูอ้ ภบิ าลของพวกเขา และพวกเขาเหล่านีเ้ ป็นผทู้ ่ี ประสบความสาำ เรจ็ สาำ หรบั บรรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรมน้ัน มันไม่มีอะไรแตกต่างกนั สำาหรบั พวกเขา ไมว่ า่ เจ้าจะตักเตือนพวกเขาหรือไมก่ ็ตาม พวกเขาจะไมศ่ รทั ธา 7 พระเจา้ ทรงปิดผนกึ หวั ใจของพวกเขาและหขู องพวกเขา และบนดวงตา

ววั ตวั เมีย ของพวกเขาก็มสี ่ิงปกปดิ อยู่ สาำ หรับพวกเขาคือการลงโทษอันนา่ สะพรงึ กลวั มีบางคนกล่าววา่ เราศรัทธาในพระเจา้ และในวันสุดทา้ ย แตพ่ วก เขาไมไ่ ดเ้ ปน็ ผ้ศู รทั ธา พวกเขาพยายามท่ีจะหลอกลวงพระเจ้าและ บรรดาผู้ศรทั ธา แตพ่ วกเขาไม่ได้หลอกลวงใครนอกจากพวกเขาเอง และ พวกเขาไมต่ ระหนัก ในหัวใจของพวกเขานัน้ มีโรค ดังนนั้ พระเจา้ จงึ ได้ เพมิ่ โรคนัน้ ใหม้ ากขึน้ และการลงโทษอันเจบ็ ปวดจะมไี วส้ ำาหรับพวกเขา เพราะการท่พี วกเขาโกหก เม่ือใดกต็ ามทีพ่ วกเขาถกู บอกว่า จงอย่า สรา้ งความเสยี หายข้ึนในแผน่ ดนิ พวกเขาจะตอบวา่ แทจ้ รงิ เราเป็นผู้ ส่งเสริมสันตภิ าพ แต่พวกเขานั่นแหละทเ่ี ปน็ ผกู้ อ่ ความเสียหายโดย พวกเขาไม่ไดต้ ระหนกั และเมอื่ พวกเขาถกู บอกวา่ จงศรัทธาเหมือน กบั ท่ผี ้คู นทั้งหลายศรัทธา พวกเขากลา่ วว่าจะให้เราศรทั ธาเหมือนกับผู้ ทโ่ี ง่เขลาศรัทธากระนน้ั หรือ แนน่ อน พวกเขาเองนั่นแหละทโี่ ง่เขลา แตพ่ วกเขาหารู้ไม่ เมอ่ื พวกเขาได้พบบรรดาผู้ศรทั ธา พวกเขากล่าว วา่ เรากเ็ ปน็ ผศู้ รทั ธา แต่เมือ่ พวกเขาอย่ตู ามลาำ พงั กบั บรรดาหัวโจก ของพวกเขา พวกเขาจะกล่าวว่า แทจ้ รงิ เราอยู่กับพวกท่าน เราเพยี ง แต่จะเยาะเยย้ คนพวกน้ีเท่านนั้ พระเจ้าจะตอบแทนการเยาะเย้ยของ พวกเขา และปล่อยให้พวกเขาดื้อดึงต่อไปในความระเหระหนอยา่ งมดื บอด เหล่าน้คี อื คนทแี่ ลกเปล่ียนความหลงผดิ กบั ทางนาำ แต่นี่เป็นการ คา้ ทไี่ มก่ ่อกำาไร และพวกเขากไ็ ม่พบทางนาำ ท่ีถูกต้อง สภาพของพวกเขาเหมอื นกบั บรรดาผูจ้ ุดไฟขน้ึ และเมอ่ื มนั ส่อง สว่างรอบๆพวกเขา พระเจา้ ไดเ้ อาแสงสว่างน้นั ออกไปจากตาของพวก เขาและปล่อยพวกเขาไว้ในความมืดทึบท่ีพวกเขาไม่สามารถมองเห็นส่ิง ใด พวกเขาหหู นวก เปน็ ใบ้ ตาบอด ดังนน้ั พวกเขาจะไมก่ ลับมา (ยัง หนทางท่ถี กู ตอ้ ง) หรอื พวกเขาอาจเหมือนด่ัง นหนักท่ีกำาลังตกลงมา จากฟากฟา้ ทา่ มกลางความมืดทึบและมีเสยี งฟา้ รอ้ งและฟ้าแลบ พวกเขา

อลั บะกอเราะ ฺ ก็เอานิ้วมืออุดหูของพวกเขาให้พ้นจากเสียงฟ้าผ่าเพราะหวาดกลัวความ ตาย ดังนั้น พระเจา้ น้ันทรงลอ้ มผูป้ เิ สธสจั ธรรมไว้ทกุ ดา้ น สายฟ้า แลบทาำ ใหพ้ วกเขาแทบจะไม่เห็นอะไร เม่ือใดท่พี วกเขาเหน็ แสง พวกเขา กเ็ ดนิ หน้าไป แต่เมอ่ื ความมดื ทบึ เกิดขึน้ อกี พวกเขากห็ ยุดยืน และถา้ พระเจา้ ทรงประสงค์ พระองค์จะทรงขจดั การไดย้ นิ และการเห็นของพวก เขา แท้จริง พระเจ้าเปน็ ผทู้ รงอานุภาพเหนือทกุ สิง่ มนษุ ยเ์ อย จงเคารพสกั การะพระผู้อภิบาลของสเู จา้ ผูท้ รงบงั เกดิ สูเจ้าและบรรดาผู้คนก่อนหน้าสูเจ้าเพ่ือสูเจ้าจะได้สำารวมตนจากความชั่ว ผู้ทรงทาำ แผน่ ดนิ ให้เปน็ พืน้ ลาดสาำ หรบั สเู จ้าและทรงทาำ ชั้นฟ้าใหเ้ ป็น หลังคา และทรงส่งนาำ้ ลงมาจากฟากฟา้ เพ่ือให้ผลไมต้ า่ งๆงอกเงยออกมา เป็นปัจจัยยังชพี สาำ หรับสูเจา้ ดังนนั้ เมอ่ื สูเจ้ารดู้ ีอยแู่ ลว้ จงอย่าตง้ั ส่ิงใด เทยี บเคยี งกบั พระเจ้า และถ้าหากสูเจา้ ยังคงคลางแคลงสงสัยในสง่ิ ที่ เราได้ประทานมายังบ่าวของเรา ดงั นน้ั จงแตง่ ขน้ึ มาสักบทหนึง่ ท่ีเหมอื น กับสิ่งน้ี และเรียกพวกพอ้ งของสูเจ้านอกไปจากพระเจา้ มาชว่ ยสเู จ้าก็ได้ ถ้าหากสูเจ้าแน่จริง แต่หากสเู จ้าทำาไม่ได้ และสูเจา้ ไม่มีทางทำาได้ ดังนั้น จงระวงั ไฟทีถ่ กู เตรียมไว้สำาหรับบรรดาผู้ป เิ สธสจั ธรรมซึ่งจะมี มนุษย์และหนิ เป็นเชอ้ื เพลิง (มุ มั มดั ) จงแจง้ ข่าวดีแก่บรรดาผูศ้ รัทธา และกระทาำ ความดีทัง้ หลายว่า สาำ หรบั พวกเขาคือสวนสวรรค์หลากหลาย ท่เี บื้องล่างมีลำาน้ำาหลายสายไหลผ่าน คราวใดทพี่ วกเขาได้รบั ผลไมจ้ าก ท่ีนน่ั เปน็ ปัจจยั ยังชพี พวกเขาจะกล่าวว่า นเ่ี ป็นส่งิ ทไี่ ด้ถกู ประทานแก่ เรามาก่อน เพราะพวกเขาได้รับสิง่ เดียวกันนั้น และจะมีคู่ครองทบ่ี รสิ ทุ ธ์ิ สาำ หรับพวกเขาในน้นั และพวกเขาทัง้ หลายจะพาำ นกั อยูใ่ นนั้นตลอดไป แทจ้ รงิ พระเจา้ ไม่ลำาบากใจท่ีจะยกอทุ ธาหรณใ์ ดๆขึ้นมาเปรยี บ เทยี บแมจ้ ะเป็นร้นิ สักตวั หนง่ึ หรือบางสงิ่ ทเี่ ลก็ กวา่ นนั้ สาำ หรบั บรรดาผู้ ศรัทธา พวกเขารู้ว่ามนั เปน็ สัจธรรมจากพระผู้อภบิ าลของพวกเขา แต่ บรรดาผ้ปู ิเสธสจั ธรรมกล่าวว่า พระเจ้าหมายความวา่ อยา่ งไรโดยคำา

วัวตวั เมีย เปรียบเทยี บน้ี พระเจา้ ทรงปล่อยใหห้ ลายคนหลงทางและทรงนาำ ทาง หลายคนสู่หนทางท่ีถูกตอ้ งโดยส่งิ เดียวกันนี้ แตพ่ ระองคท์ รงทำาใหผ้ ู้ า่ นื เท่านั้นหลงทาง ผู้ทำาลายสญั ญาของพระเจา้ หลังจากทีส่ ัญญาไว้ กบั พระองคแ์ ลว้ และผู้ตัดขาดสิง่ ท่พี ระเจ้าได้บญั ชาให้สมั พันธ์และแพร่ ความเสยี หายบนหนา้ แผ่นดนิ พวกเขาเหลา่ นีเ้ องคือบรรดาผขู้ าดทนุ สูเจา้ ป ิเสธพระเจ้าได้อยา่ งไรในเมอ่ื ความจรงิ แลว้ สเู จ้าตาย(ไม่มี ชวี ติ )มาก่อน แลว้ พระองคไ์ ด้ทรงให้ชวี ติ แกส่ ูเจา้ หลงั จากน้นั พระองค์ ทรงทาำ ให้สเู จา้ ตาย แลว้ ทรงทาำ ให้สูเจ้ามชี วี ติ อีก แลว้ สเู จา้ จะถูกนำากลบั ไปยงั พระองค์ พระองคค์ อื ผทู้ รงสร้างทุกสิ่งท่อี ยบู่ นโลกเพ่อื สูเจา้ แล้วพระองค์ได้ทรงหันไปยังท้องฟ้าและทรงจัดลำาดับมันเป็นเจ็ดชั้นฟ้า พระองค์เปน็ ผ้ทู รงรอบรทู้ กุ สรรพสงิ่ จงนกึ ถงึ เมอื่ ตอนที่พระผอู้ ภิบาลของเจ้าไดก้ ลา่ วกับบรรดาทูต สวรรคว์ ่า นั จะแตง่ ตั้งผสู้ ืบทอดคนหนงึ่ ข้ึนบนหน้าแผน่ ดิน บรรดาทูต สวรรค์ได้ทลู วา่ พระองคจ์ ะทรงตง้ั ผูก้ อ่ ความเสียหายและหลงั่ เลอื ดกนั ในแผ่นดินกระน้ันหรือท้ังๆท่ีเรากล่าวสดุดีด้วยการสรรเสริญพระองค์และ เทดิ ทนู ความบรสิ ุทธ์ิของพระองค์อยู่ตลอดเวลา พระองคท์ รงตอบวา่ แทจ้ รงิ ันรูใ้ นสงิ่ ท่สี เู จา้ ไม่รู้ แล้วพระองคไ์ ดท้ รงสอนอาดมั ถึงนามของทุกสรรพสง่ิ หลังจากนนั้ พระองค์ไดท้ รงนาำ มนั มาเสนอต่อมลาอกิ ะ แฺ ละถามว่า จงบอก ันซง่ึ ชอื่ ของส่ิงเหล่านี้ถ้าสง่ิ สเู จา้ พดู เป็นความจรงิ บรรดาทูตสวรรคต์ อบ วา่ มหาบรสิ ุทธ์ยิ ่งิ แดพ่ ระองค์ เราไม่มคี วามรูอ้ นั ใดนอกจากท่พี ระองค์ ได้ทรงสอนเรา แท้จริง พระองค์เป็นผู้ทรงรอบรู้ ผู้ทรงปรีชาญาณ ดงั นนั้ พระองคจ์ งึ กล่าวว่า อาดัมเอย จงบอกนามของสิ่งเหล่านแ้ี กพ่ วกเขา เม่อื อาดมั ไดบ้ อกพวกเขาถึงนามของสิง่ เหลา่ นน้ั แล้ว พระองคไ์ ดท้ รง ประกาศว่า ันมไิ ดบ้ อกสูเจ้าหรอื วา่ ันรดู้ ีย่ิงถงึ ส่ิงเร้นลบั แหง่ ช้นั ฟา้ ทง้ั หลายและแผน่ ดนิ และ นั รูด้ ยี ง่ิ ถึงสงิ่ ทส่ี ูเจ้าเปิดเผยและทีส่ เู จ้าปิดบัง

อลั บะกอเราะ ฺ เมื่อเราไดก้ ลา่ วแกบ่ รรดาทตู สวรรคว์ า่ จงก้มกราบต่ออาดัม ทตู สวรรคท์ ้งั หมดจงึ ได้กม้ กราบ นอกจากอบิ ลสี (ซาตาน) มนั ยโสโอหังและ เป็นผปู้ ิเสธ เราไดก้ ล่าวว่า อาดมั เอย เจ้าและคู่ครองของเจา้ จง พำานักอยู่ในสวนสวรรค์และจงกินตามความพอใจของเจ้าทั้งสองจากส่ิงที่ มีอยูใ่ นนัน้ แต่จงอยา่ เข้าใกล้ต้นไม้น้ี มเิ ช่นนนั้ เจา้ ท้งั สองจะกลายเป็นผู้ ทำาความผิด แตต่ ่อมา ซาตานได้หลอกลวงทั้งสองด้วยตน้ ไม้นั้น และ ไดน้ าำ เขาท้งั สองออกจากสภาพที่เคยอยู่ เราไดก้ ล่าววา่ เจ้าท้งั สองจง ออกไปจากที่นี่ เจา้ ตา่ งเปน็ ศตั รูกนั เจา้ จะมีทพี่ ักและปจั จยั ยงั ชีพบนโลก ชั่วระยะเวลาหนง่ึ ในเวลานั้น อาดัมได้เรยี นถ้อยคำาบางอยา่ ง(ในการ วงิ วอน)จากพระผู้อภบิ าลของเขา ดังนั้น พระองคจ์ งึ รบั การสาำ นกึ ผิดของ เขา แทจ้ ริง พระองคค์ อื ผทู้ รงนิรโทษโดยปรานแี ละผู้ทรงเมตตาเสมอ เราไดก้ ล่าววา่ เจา้ ทั้งหมดจงออกไปจากทนี่ ่ี และถ้ามีทางนาำ จาก นั มายังเจา้ ผใู้ ดป ิบตั ติ ามทางนาำ ของ ัน พวกเขากจ็ ะไม่มคี วามหวาด กลัวและพวกเขาจะไมร่ ะทม และผู้ใดทีป่ ิเสธสัญญาณท้งั หลายของ เรา พวกเขาคือสหายของไฟท่ีพวกเขาจะพาำ นักอย่ใู นนนั้ ตลอดไป โอ้ ลกู หลานอสิ รออลี จงนึกถึงความโปรดปรานท่ี นั ไดป้ ระทาน แก่สูเจา้ และจงป ิบัติตามสัญญาท่สี ูเจ้าทาำ ไวก้ ับ นั ให้ครบ ส่วน ัน จะป บิ ัตติ ามสญั ญาของ นั ที่ทำากับสเู จา้ โดยครบดว้ ย และเ พาะ ัน เทา่ น้นั ท่สี เู จา้ ต้องเกรงกลวั และจงศรัทธาในสาสน์ที่ ันไดส้ ง่ มาซึ่งจะ ทาำ ให้ส่ิงท่สี เู จ้ามีอยู่ (การบอกลว่ งหนา้ ถึงการมาของนบีคนสดุ ท้ายใน คัมภีรข์ องพวกเขา) เปน็ จรงิ ไปตามนน้ั และจงอย่าเป็นคนแรกทีป่ เิ สธ ความจริงของมนั จงอยา่ ขายสงิ่ ที่ ันประทานมาดว้ ยราคาเพียงเลก็ น้อย และเ พาะ ันเท่าน้นั ท่ีสูเจ้าต้องเกรงกลวั จงอยา่ เอาความจรงิ ไปปน กับความเท็จหรือปดิ บังความจรงิ ทัง้ ๆท่เี จ้ารอู้ ยู่ และจงดำารงนมาซและ จา่ ยซะกาต (ทานทถี่ กู กาำ หนดไว้) และจงโค้งคาำ นบั ต่อ นั ร่วมกับบรรดา ผู้ทีโ่ คง้ คำานบั 44 สเู จา้ กำาชับคนอื่นใหป้ ิบตั ิตามคุณธรรม แตส่ เู จา้ กลบั

ววั ตัวเมยี ลมื ตัวเองกระน้ันหรอื ทงั้ ๆท่ีสูเจ้าอา่ นคมั ภรี ์ แล้วสูเจา้ ยังไม่เขา้ ใจอกี หรือ 45 และจงขอความชว่ ยเหลอื ดว้ ยความอดทนและนมาซ แน่นอน การนมาซน้ันเปน็ งานหนัก แต่ไม่ใชส่ าำ หรบั บรรดาผ้ถู ่อมตน ผทู้ ี่ ตระหนักวา่ ในที่สดุ พวกเขาจะไดพ้ บกบั พระผู้อภบิ าลของพวกเขา และ พวกเขาจะกลบั ไปยงั พระองค์ 47 ลูกหลานอสิ รออลี เอย จงนกึ ถึงความโปรดปรานของ นั ทม่ี ตี ่อ สูเจ้า และจงจาำ ไวว้ า่ ันได้ยกย่องสเู จ้าเหนือประชาชาตทิ ้ังหลาย จง ปกป้องตัวสูเจ้าเองให้รอดจากวันที่ไม่มีชีวิตใดสามารถช่วยอีกชีวิตหนึ่ง ได้ และการขอไถ่แทนจากใครก็จะไมเ่ ป็นท่ียอมรบั และจะไมม่ ีใครถูก ไถ่แทน และคนผดิ จะไมไ่ ดร้ บั การช่วยเหลอื จากใครดว้ ย จงนึกถึง เมื่อตอนที่เราได้ช่วยสูเจ้าให้รอดพ้นจากการเป็นทาสของพวกฟาโรห์ผู้ กดข่สี เู จ้าดว้ ยการทรมานอนั แสนสาหสั พวกเขา า่ ลกู ชายของสูเจา้ และ ไวช้ วี ิตลูกสาวของสูเจา้ และในนี้คือการทดสอบอนั ใหญห่ ลวงสาำ หรบั สูเจา้ จากพระผูอ้ ภบิ าลของสเู จา้ และจงนึกถงึ เม่ือตอนที่เราได้แยกนาำ้ ทะเลเพื่อนำาทางให้สูเจ้าและให้พวกสูเจ้าผ่านทางนั้นไปได้โดยปลอดภัย และเราได้ทำาให้บริวารของฟาโรห์จมนำ้าไปต่อหน้าต่อตาของสูเจ้า จงนึกถึงเมือ่ ตอนทเี่ ราได้นดั มูซา(โมเสส)เปน็ เวลาสี่สบิ คืน(บนภูเขาซี นาย) และหลงั จากท่ีมซู าไมอ่ ยู่ สเู จ้ากไ็ ดเ้ อาลูกววั ข้นึ บชู า ดงั น้นั สูเจา้ จึงเป็นผู้ละเมดิ แตถ่ งึ กระน้นั เราได้ยกโทษใหส้ เู จา้ หลงั จากนนั้ เพ่ือ ทว่ี า่ สูเจ้าจะได้ขอบคุณ จงนกึ ถงึ เมือ่ ตอนที่เราได้ประทานคมั ภีรแ์ ละ เกณ ์ตัดสิน(เพ่ือแยกสิ่งถูกออกจากสิ่งผิด)แก่มูซาเพ่ือท่ีว่าสูเจ้าจะได้อยู่ ในทางนำา 54 จงนกึ ถึงเมอ่ื ตอนท่มี ซู ากลา่ วแก่ผู้คนของเขาว่า โอ้ผคู้ น ของ นั แทจ้ รงิ พวกท่านไดก้ ระทาำ ผดิ ตอ่ ตัวของพวกทา่ นเองโดยการ เคารพสกั การะลกู ววั ดงั นั้น พวกทา่ นจงหนั ไปยังพระผูท้ รงบงั เกิดพวก ทา่ นเพอ่ื ขออภยั โทษและจง า่ ผ้กู ระทาำ ผิดในหมพู่ วกท่าน นี่เป็นการ ดที ีส่ ดุ สำาหรบั พวกท่านในสายตาของพระผทู้ รงบังเกิดพวกท่าน แล้ว

อัล บะกอเราะ ฺ พระองค์ได้ทรงนิรโทษสูเจา้ เพราะพระองคค์ อื ผู้ทรงนริ โทษโดยปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ 55 จงนกึ ถงึ เม่อื ตอนท่ีสูเจา้ ไดก้ ล่าววา่ มซู าเอย เรา จะไมเ่ ชอื่ ทา่ นจนกวา่ เราจะได้เหน็ พระเจา้ ด้วยตาของเราเอง ทนั ใดน้นั สายฟ้าก็ได้ฟาดลงมายังพวกสูเจ้าในขณะท่ีสูเจ้ากำาลังมองอยู่จนสูเจ้าล้ม สิน้ ชวี ติ ไป หลังจากนน้ั เราได้ใหส้ ูเจา้ ฟนื้ ขน้ึ จากความตายเพ่อื ท่ีสูเจา้ จะไดข้ อบคุณ 57 หลังจากน้ัน เราไดใ้ หเ้ ม มาบังสูเจา้ และเราได้ประทาน มันนะ และนกค่มุ เปน็ อาหารสาำ หรับสเู จ้าและกล่าวว่า จงกินจากสิง่ ดๆี ทีเ่ ราได้ประทานแก่สูเจา้ แทจ้ รงิ พวกเขามิไดอ้ ธรรมต่อเรา หากแตพ่ วก เขาอธรรมต่อตัวของพวกเขาเอง จงนกึ ถงึ เมอื่ เราไดก้ ลา่ ววา่ จงเข้าไปในแผ่นดนิ นีแ้ ละกนิ ตามความ พอใจทีไ่ หนก็ได้ทีส่ เู จ้าประสงค์ จงเขา้ ไปทางประตตู ่างๆโดยโคง้ เข้าไป และกลา่ ววา่ โอพ้ ระเจา้ โปรดใหอ้ ภยั บาปของเรา เราจะใหอ้ ภยั บาป ของสูเจ้าและเราจะประทานความอุดมสมบรู ณ์แกผ่ ูท้ าำ ความดี แต่ บรรดาผู้ทำาความผิดได้เปลี่ยนถ้อยคำาท่ีถูกกล่าวแก่เขาให้เป็นอย่างอื่น ดังน้นั เราจึงส่งการลงโทษจากเบือ้ งบนมายงั บรรดาผลู้ ว่ งละเมิดเพราะ การทพี่ วกเขา า่ ืน จงนกึ ถงึ เมือ่ ตอนที่มซู าขอน้ำาดืม่ เพ่อื ผ้คู นของ เขา เราไดก้ ลา่ วกับวา่ จงเอาไม้เทา้ ของเจ้าฟาดหนิ กอ้ นนน้ั ซึง่ ทำาใหม้ ี ตานำ้าสิบสองตาพงุ่ ออกมาจากหนิ ก้อนนัน้ ดงั นน้ั ผู้คนจากทุกเผา่ จึงได้ รถู้ ึงแหล่งน้ำาดมื่ ของพวกเขา (เราไดก้ ลา่ ววา่ ) จงกินและจงด่มื จากส่ิงที่ พระเจา้ ประทานมา และจงอยา่ เป็นผกู้ ่อความเสียหายบนหน้าแผ่นดนิ อีก และจงนึกถึงเมือ่ ตอนท่สี เู จ้ากลา่ ววา่ มซู าเอย เราไม่สามารถทน ตอ่ อาหารอยา่ งเดยี วได้ ดังนั้น จงรอ้ งขอต่อพระผ้อู ภิบาลของท่านให้นำา ผลผลิตทงี่ อกเงยออกจากพน้ื ดิน คอื ผัก แตงกวา กระเทยี ม ถั่วและหัว หอมมาใหแ้ กเ่ ราหนอ่ ย มซู าไดก้ ล่าวตอบว่า พวกทา่ นตอ้ งการเปล่ียน เอาสิ่งที่เลวกว่าแทนสงิ่ ทด่ี กี วา่ กระนน้ั หรอื ถ้าเช่นนัน้ จงไปอยู่ในเมือง และพวกทา่ นจะไดส้ ิ่งที่พวกท่านต้องการทน่ี ่นั หลังจากนัน้ พวกเขาต้อง

วัวตัวเมีย ตกตำ่าจนถูกความอัปยศและความขัดสนฟาดกระหนำ่าและได้รับความ กรว้ิ จากพระเจา้ เพราะพวกเขาป เิ สธสญั ญาณทงั้ หลายของพระองค์ และพวกเขา ่านบบี างคนโดยไม่เปน็ ธรรม นน่ั เพราะพวกเขาดอ้ื ดงึ และ ล่วงละเมดิ บรรดาผ้ศู รัทธา ชาวยวิ ชาวครสิ เตยี นและชาวซอบิอนี ทเี่ ช่อื ใน พระเจา้ และในวันสดุ ทา้ ยและกระทำาความดี พวกเขาจะได้รบั รางวลั ตอบแทนท่พี ระผ้อู ภิบาลของพวกเขา พวกเขาจะไมม่ ีความกลวั และพวก เขาจะไมร่ ะทม (ลูกหลานอสิ ราเอล) จงนกึ ถึงเม่อื ตอนท่เี ราได้ทาำ สัญญากับสเู จ้า และเราได้ยกภเู ขาข้นึ เหนือสูเจา้ และกล่าวว่า จงยดึ มัน่ ในส่ิงท่เี ราได้ ประทานแกส่ ูเจา้ และจงนกึ ถึงหลักธรรมที่อยใู่ นนนั้ เพอ่ื ทสี่ เู จา้ จะได้ ปกปอ้ งตัวสเู จ้าเอง(จากความชว่ั ) แต่หลงั จากน้นั สเู จ้าได้ละท้ิง สญั ญา หากมิใชค่ วามโปรดปรานและความเมตตาของพระเจา้ ทมี่ ตี อ่ สเู จ้าแล้ว สูเจา้ จะต้องอยู่ในหมผู่ ู้ที่ขาดทุนอยา่ งแนน่ อน สเู จา้ ร้ดู ถี ึง เรอื่ งราวของผคู้ นในหม่สู ูเจา้ ทล่ี ะเมิดเร่ืองสับบะโต เราไดก้ ล่าวแก่พวก เขาเหล่านัน้ ว่า จงเป็นลิงทถ่ี ูกรงั เกยี จ ดังน้ัน เราไดท้ ำาให้จุดจบของ พวกเขาเป็นการเตือนแก่บรรดาผ้คู นในเวลานั้นและแก่คนรุน่ หลัง และ เป็นข้อตักเตอื นสาำ หรับผู้เกรงกลัวพระเจา้ และจงนกึ ถึงเมอ่ื ตอนท่มี ซู าไดก้ ล่าวแกค่ นของเขาว่า แทจ้ รงิ พระเจ้าไดท้ รงบัญชาพวกทา่ นให้เชอื ดววั ตวั หน่งึ พวกเขาตอบวา่ ท่าน กาำ ลงั ล้อเลน่ กับเราใชไ่ หม เขาตอบวา่ นั ขอต่อพระเจา้ อย่าให้ ันเปน็ ผู้โงเ่ ขลาเช่นนน้ั เลย พวกเขากลา่ วว่า จงขอพระผูอ้ ภบิ าลของทา่ นให้ บอกรายละเอียดชัดเจนดว้ ยว่าวัวตวั เมียนั้นเป็นววั ประเภทใด มูซาตอบ ว่า พระองคต์ รสั ว่าเปน็ วัวตวั เมียท่ไี มแ่ ก่และไมอ่ ่อน แตเ่ ปน็ ววั วยั ปาน กลาง ดงั น้นั จงทาำ ตามท่ีทา่ นถกู บญั ชาเถิด พวกเขากล่าวตอ่ ไปอีกวา่ จงขอต่อพระผอู้ ภบิ าลของท่านให้บอกถึงสีของววั ให้เปน็ ทกี่ ระจ่างแก่เรา

อัล บะกอเราะ ฺ ด้วย มูซาได้ตอบว่า พระองค์ตรัสว่าวัวตวั นั้นควรจะมีสีเหลืองเข้มสดใส เปน็ ทีต่ ้องใจแก่ผพู้ บเห็น พวกเขากลา่ วอกี วา่ จงขอตอ่ พระผอู้ ภิบาล ของทา่ นใหก้ าำ หนดชนดิ ของวัวท่ีตอ้ งการแก่เรา เพราะวัวนน้ั มีลกั ษณะ คล้ายกนั โดยทวั่ ไป แล้วเราจะได้หามนั พบถ้าหากพระเจา้ ทรงประสงค์ มซู ากล่าววา่ พระผู้อภบิ าลของพวกท่านตรสั วา่ ววั ตวั นัน้ เปน็ ววั ท่ไี ม่ เคยถูกเทยี มคนั ไถใหไ้ ถดนิ และไมเ่ คยถกู ใช้ให้ทดนำา้ เข้านา เปน็ วัวที่ สมบูรณ์ปราศจากตาำ หนิตามตวั แลว้ พวกเขากร็ ้องออกมาวา่ ท่านไดใ้ ห้ รายละเอียดทีช่ ดั เจนแลว้ ดังน้ัน พวกเขาจงึ ได้เชอื ดววั ตัวนน้ั พลีโดยท่ี พวกเขาไม่เต็มใจ จงนึกถึงเมื่อตอนที่พวกสเู จา้ (ชาวอิสราเอล) า่ ชาย คนหนึ่งและสูเจา้ กเ็ ร่มิ ซัดทอดกันในเรื่องนี้ แตพ่ ระเจ้าไดน้ ำาเรอื่ งที่สูเจ้า ปิดบงั ออกมาเปิดเผย ดงั นัน้ เราจึงไดบ้ ญั ชาว่า จงฟาดศพของคนที่ ถูก ่าด้วยสว่ นหน่งึ ของวัวท่ถี กู เชือดพลี จงดวู า่ พระเจ้าทรงทำาให้คนตาย ฟื้นขึ้นมาไดอ้ ยา่ งไร และพระองค์ได้ทรงแสดงสัญญาณให้เหน็ เพอ่ื ท่ีว่า สูเจา้ จะไดเ้ ขา้ ใจ 74 แตถ่ งึ แมจ้ ะเห็นสญั ญาณเหลา่ นี้แล้วกต็ าม หัวใจของสเู จ้ากย็ ัง กระดา้ งเป็นหนิ หรอื ยง่ิ กว่าหินเสยี อกี อยา่ งไรก็ตาม ในบรรดาหนิ น้ันมี บางก้อนทม่ี ีสายนา้ำ พ่งุ ออกมาจากมัน และมีบางก้อนทแี่ ตกออกและมนี า้ำ ไหลออกมา และมบี างก้อนทีท่ ลายลงมาดว้ ยความกลัวพระเจา้ พระเจา้ มิ ทรงเ ยเมยในสง่ิ ท่ีสเู จ้ากระทำา 75 แล้วสูเจา้ ยังหวังวา่ คนเหล่านี้จะยอมรับคาำ เชญิ ชวนของสเู จ้าและ เป็นผู้ศรัทธากระน้ันหรือในขณะที่ในหมู่พวกเขามีคนกลุ่มหนึ่งท่ีได้ยิน ถ้อยคำาของพระเจา้ แล้วเขา้ ใจมนั ดี แตก่ ลบั ไปบิดเบอื นมันเสยี ทัง้ ๆท่ี พวกเขารู้ดี และเมอื่ พวกเขาพบบรรดาผทู้ ีศ่ รัทธา พวกเขากลา่ ววา่ เราเปน็ ผศู้ รทั ธาด้วย แตเ่ มอื่ พวกเขาอยู่กับคนอ่นื ตามลาำ พงั พวกเขา พูดกันและกันวา่ พวกแกตอ้ งบอกคนพวกนัน้ ถงึ สิ่งทีพ่ ระเจา้ ประทาน แกพ่ วกเรากระนน้ั หรือ คนพวกนน้ั แค่ใชม้ ันไปโตแ้ ย้งพวกแกตอ่ หนา้

ววั ตัวเมีย พระเจ้าของพวกแก พวกแกไม่เข้าใจหรือไง 77 พวกเขาไม่รู้จริงๆหรือ ว่าพระเจา้ นัน้ ทรงรู้ดีถึงสง่ิ ทีพ่ วกเขาปดิ บงั และที่พวกเขาเปิดเผย ในหมูพ่ วกเขานัน้ มผี ูอ้ า่ นเขียนไมเ่ ป็น ไมร่ ู้คมั ภรี ์ นอกจากจะรู้ เรือ่ งไรส้ าระตา่ งๆและการนกึ เดากนั เอาเอง ความวิบตั ิจงมีแดผ่ เู้ ขียน คัมภีรด์ ้วยมือของพวกเขาแล้วกล่าววา่ นี่มาจากพระเจา้ ทง้ั นีเ้ พื่อที่ พวกเขาจะไดแ้ ลกเปลี่ยนมนั ดว้ ยราคาเล็กนอ้ ย ความหายนะจงมตี อ่ พวก เขาเพราะสิ่งที่พวกเขาเขียนด้วยมือของพวกเขาและความหายนะจงมี ตอ่ พวกเขาสาำ หรบั ส่งิ ที่พวกเขาไดท้ าำ ไว้ พวกเขากลา่ ววา่ ไฟนรก จะไมส่ มั ผสั เรา และถ้าหากมนั จะสัมผัสเรา มนั กจ็ ะเปน็ เพยี งสองสาม วนั เทา่ น้นั จงกล่าว(แกพ่ วกเขา)ว่า พวกทา่ นไดร้ บั สญั ญาจากพระเจา้ กระน้นั หรอื เพราะพระองค์จะไมท่ รงบิดพล้วิ สญั ญาของพระองค์ หรอื พวกท่านอ้างในสง่ิ ท่ีพวกทา่ นไมร่ วู้ า่ มาจากพระเจ้า ทำาไมไฟนรก จะไมส่ ัมผัสพวกทา่ น ใครกต็ ามทีท่ ำาความชัว่ และหมกมนุ่ อยใู่ นการ ทาำ บาป เขาเหล่านนั้ กค็ อื สหายของไฟนรกและพวกเขาจะพำานกั อยู่ใน น้นั ตลอดไป สว่ นบรรดาผูศ้ รทั ธาและกระทาำ ความดจี ะเป็นผู้ท่ีได้อยใู่ น สวรรคแ์ ละพาำ นักอยทู่ ่ีนน่ั ตลอดไป จงนึกถึงเมื่อตอนทีเ่ ราได้ทำาสัญญากับลูกหลานของอิสรออลี ว่า จง อยา่ เคารพภกั ดีผู้ใดเว้นแตพ่ ระเจา้ จงทาำ ดีต่อบิดามารดา ตอ่ ญาตสิ นทิ เดก็ กำาพรา้ ผขู้ ดั สน และจงสนทนากบั ผูค้ นโดยดี จงดาำ รงนมาซและจา่ ย ซะกาต แต่พวกสูเจา้ ไดห้ ันหลงั กลบั ให้มนั และไมใ่ สใ่ จมันยกเว้นส่วน น้อยจากหมู่สูเจา้ เทา่ นัน้ จงนกึ ถึงเมอ่ื ตอนทเี่ ราได้ทาำ สญั ญากบั สเู จา้ เรากลา่ ววา่ สเู จ้า ต้องไม่หล่ังเลือดพวกของสูเจ้าและต้องไม่ขับไล่พวกของสูเจ้าออกจาก บ้านของพวกเขา สูเจา้ ได้รบั รองและเปน็ พยานอย่ดู ้วย แตห่ ลังจาก นั้น ทงั้ ๆท่ีมสี ัญญาแล้ว สูเจ้ายัง ่าพวกพอ้ งของสเู จ้าและขับไล่พวกของ สูเจา้ และหนนุ หลงั อีก ่ายหน่ึงใหต้ ่อต้านพวกเขา สเู จ้ายังทาำ บาปและ

อลั บะกอเราะ ฺ ทาำ ตัวเป็นศัตรู แตเ่ ม่อื พวกเขามายังสเู จ้าใน านะเชลย สูเจา้ ก็ไถ่ตัวพวก เขาทัง้ ๆทก่ี ารขบั ไล่พวกเขานั้นเปน็ เปน็ ทีต่ อ้ งห้ามสาำ หรบั สเู จ้าแล้ว สเู จา้ ศรทั ธาเพยี งบางส่วนของคมั ภรี แ์ ละป เิ สธบางส่วนกระนัน้ หรอื ดัง น้นั ไม่มกี ารตอบแทนอันใดสำาหรบั ผู้กระทำาเชน่ นนั้ นอกจากความอัปยศ ในโลกนี้ และการลงโทษอนั แสนสาหสั ในวันฟืน้ คืนชีพ พระเจ้ามิทรง เ ยเมยต่อสง่ิ ท่สี เู จ้ากระทำา เหลา่ นีค้ อื คนทซี่ ือ้ ชวี ิตของโลกนี้ดว้ ยราคา ของโลกหน้า ดังนั้น การลงโทษของพวกเขาจะไม่ถูกลดหย่อน และพวก เขาจะไมไ่ ด้รับการช่วยเหลอื เราไดป้ ระทานคัมภรี แ์ กม่ ซู า และหลังจากเขา เราได้ให้มศี าสน ทูตสบื ต่อเน่อื งกันมา เราได้สง่ อซี า(เยซสั )บุตรของนางมรั ยฺ ัม(มารีย์)มา พรอ้ มกับสัญญาณอนั ชดั แจ้ง และเราไดท้ าำ ให้เขาเข้มแข็งด้วยวิญญาณ บริสุทธ์ิ แตเ่ มอ่ื ใดที่มีศาสนทูตคนหนึง่ มายังสเู จ้าพรอ้ มกับสงิ่ ทส่ี ูเจา้ ไม่ชอบ สเู จา้ กก็ ระดา้ งกระเดอื่ งตอ่ เขาและกลา่ วเทจ็ ตอ่ เขาและ า่ เขา พวกเขากลา่ วว่า หัวใจของพวกเราถกู หอ่ ห้มุ ไวม้ ดิ ชิดแลว้ (ตอ่ สิง่ ที่ สเู จา้ กล่าวมา) แตค่ วามจรงิ ก็คอื พระเจ้าได้ประณามสาปแชง่ พวกเขา เพราะการที่พวกเขาป เิ สธ ดงั น้ัน พวกเขาจึงมนี ้อยทศ่ี รทั ธา แลว้ ตอนน้ี มคี ัมภีร์จากพระเจ้ามายงั พวกเขาซึ่งทาำ ให(้ คำาพดู ล่วง หน้าถึงการมาของนบีคนสุดท้ายในคัมภีร์ของพวกเขา)ที่พวกเขามีอยู่ แล้วเปน็ ไปตามน้ัน แตพ่ วกเขาป เิ สธ ถึงแมก้ อ่ นหน้านี้ พวกเขาเคย วงิ วอนขอให้ไดช้ ัยชนะเหนอื บรรดาผู้ไม่ศรทั ธา แตถ่ งึ กระนน้ั พวกเขาก็ ยงั ป ิเสธมนั ถงึ แมว้ ่าพวกเขาร้วู ่ามนั เป็นความจรงิ ดังนน้ั การสาปแชง่ จากพระเจา้ จึงเกดิ ขน้ึ กบั บรรดาผปู้ ิเสธสจั ธรรม ช่างชว่ั ช้าแทๆ้ ท่ี พวกเขาขายวิญญาณของพวกเขาเองโดยการท่ีพวกเขาป ิเสธทางนำา ท่ีพระเจ้าประทานลงมาเพียงเพราะพวกเขาริษยาว่าทำาไมพระเจ้าจึงได้ ประทานความโปรดปรานแก่ผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์จากปวงบ่าวของ

วัวตวั เมีย พระองค์ ดงั นน้ั พวกเขาจึงได้ก่อให้เกดิ ความกร้ิวแลว้ กรว้ิ อีก และสำาหรบั บรรดาผปู้ ิเสธสัจธรรมคอื การลงโทษอันแสนสาหสั เม่อื พวกเขาถกู บอกว่า จงศรทั ธาตามที่พระเจ้าประทานลงมา พวกเขากลา่ ววา่ เราศรทั ธาแต่เ พาะในสิง่ ท่ีไดถ้ กู ประทานมาแก่เรา และพวกเขาป ิเสธสัจธรรมในส่ิงท่ีถูกส่งมาหลังจากนั้นทั้งๆที่มันเป็น สัจธรรมและยืนยนั สิ่งท่ีพวกเขามีอยู่แลว้ ดังนน้ั จงถามพวกเขาว่า ถา้ หากพวกทา่ นเปน็ ผศู้ รัทธาท่ีแท้จรงิ ทาำ ไมพวกทา่ นถึงได้ ่านบขี อง พระเจา้ (ย่งิ ไปกว่าน้นั ) มูซาไดม้ ายังสูเจา้ พรอ้ มกบั สัญญาณตา่ งๆ อนั ชดั แจง้ แตเ่ ม่อื เขาไม่อยสู่ กั พัก สเู จ้ากเ็ ป็นผู้ละเมิดเอาลูกววั มาบชู า จงนกึ ถงึ เม่อื ตอนทเ่ี ราไดท้ ำาสัญญากับสเู จา้ ในขณะท่ีเราไดย้ กภเู ขา เหนือสูเจา้ และเราได้กล่าววา่ จงยึดมนั่ ในสิง่ ทเี่ ราประทานแกส่ เู จ้า และ จงฟังคำาบญั ชาของเรา พวกเขากลา่ วว่า เราไดย้ นิ แล้ว แตเ่ ราไมเ่ ช่ือ ฟงั หวั ใจของพวกเขามีแตค่ วามรกั ในลูกววั เพราะพวกเขาป เิ สธทจี่ ะ รบั ความจริง (มุ ัมมัด)จงบอกพวกเขาเถิดว่า ถ้าหากพวกทา่ นเป็นผู้ ศรัทธาจรงิ ศรทั ธาของพวกท่านก็เป็นศรัทธาท่ีบัญชาพวกท่านใหท้ าำ สง่ิ ชว่ั ชา้ เชน่ นนั้ จงบอกพวกเขาวา่ ถา้ หากทีพ่ าำ นักแหง่ โลกหนา้ ของ พระเจา้ มีไว้สาำ หรบั พวกทา่ นเท่าน้ัน มิใชส่ าำ หรับมนษุ ย์คนอื่นแลว้ พวก ท่านจงเรียกหาความตายเถิดถ้าหากสิ่งท่ีพวกท่านกล่าวอ้างเป็นความ จรงิ แต่จงเช่ือเถิดวา่ พวกเขาไม่อยากตายหรอก เพราะพวกเขารู้ดี ถงึ สง่ิ ท่พี วกเขาไดส้ ง่ ไปก่อนหน้านีแ้ ลว้ และพระเจ้าทรงรูด้ ีถึงบรรดาผู้ ทาำ ความผิด เจ้า (มุ มั มัด) จะพบว่าในบรรดามนุษยชาติทั้งหมด พวก เขาเปน็ ผูท้ ่โี ลภเพือ่ ชวี ิตมากท่สี ดุ ความจรงิ แล้ว พวกเขาโลภย่งิ กว่า บรรดาผู้บูชารปู เคารพเสยี อกี พวกเขาแต่ละคนอยากท่จี ะมีอายยุ นื ถึง พันปี แต่ถึงแมจ้ ะมอี ายยุ ืนยาวเช่นนน้ั ก็ไมส่ ามารถชว่ ยพวกเขาให้พ้น จากการถกู ลงโทษได้ และพระเจา้ ทรงเหน็ ทุกอยา่ งท่พี วกเขากระทำา จงกลา่ วแก่พวกเขาวา่ ใครท่เี ปน็ ศัตรตู อ่ ญบิ รลี ผนู้ ำากรุ อานมา

อลั บะกอเราะ ฺ ยังหัวใจของเจ้าโดยอนุมัติของพระเจ้าเพ่ือยืนยันส่ิงท่ีได้ถูกประทาน ลงมาก่อนหน้านี้(การพูดล่วงหน้าถึงการมาของนบีคนสุดท้ายในคัมภีร์ กอ่ นหน้าน)้ี และเปน็ ทางนำาและเป็นข่าวดีสาำ หรบั บรรดาผู้ศรัทธา ผู้ ใดเปน็ ศัตรูตอ่ พระเจ้า ต่อทตู สวรรค์และตอ่ ศาสนทูตของพระองค์ หรอื ตอ่ ญบิ รลี และมีกาอลี จะพบว่าพระเจ้าทรงเป็นศัตรูตอ่ บรรดาผปู้ เิ สธ สัจธรรม เราไดป้ ระทานสญั ญาณท้งั หลายอันชดั แจง้ มายังเจ้าแล้ว และไมม่ ีผูใ้ ดป เิ สธมนั นอกจากพวกคนชั่ว ทาำ ไมจึงเปน็ เช่นน้ันทเี่ ม่ือ ใดพวกเขาไดท้ าำ สัญญา พวกเขากลุ่มหน่งึ ไดท้ ง้ิ สัญญา ใช่เลย พวกเขา สว่ นมากต่างหากท่ีไม่ศรัทธา และเมอ่ื ใดก็ตามทมี่ ีศาสนทูตคนหนง่ึ จากพระเจา้ มายงั พวกเขา เป็นผยู้ นื ยัน(สิง่ ท่บี อกลว่ งหน้า)ท่ีมอี ยู่กับพวก เขา ชาวคัมภีร์กลุม่ หนึง่ จะโยนคมั ภีร์ของพระเจ้าไว้ข้างหลังประหน่ึงว่า พวกเขาไม่รอู้ ะไร พวกเขาไดป้ บิ ตั ิตามสิง่ ที่พวกซาตานได้อ้างอย่างผิดๆว่ามันมา จากอาณาจกั รของโซโลมอน(สุลัยมาน) ท้งั ๆทคี่ วามจริงแล้ว สลุ ยั มาน มไิ ดเ้ ปน็ ผปู้ เิ สธศรทั ธา แต่พวกซาตานทพ่ี รำา่ สอนไสยศาสตรใ์ หแ้ กผ่ คู้ น ต่างหากทีป่ เิ สธศรทั ธา พวกเขาป บิ ตั ติ ามสง่ิ ทถี่ ูกสง่ มายงั ทตู สวรรค์ ทัง้ สองคอื ารตู และมารตู ทเ่ี มอื งบาบลิ (บาบิโลน) ทูตสวรรคท์ ง้ั สองไม่ ได้สอนไสยศาสตร์แก่ผู้ใดจนกว่าเขาทั้งสองจะเตือนล่วงหน้าไว้อย่าง ชดั เจนวา่ เราเป็นเพยี งการทดสอบอยา่ งหนึง่ เท่าน้นั ดังน้นั พวกทา่ น จงอยา่ ป ิเสธศรทั ธา(ในทางนำาของพระเจา้ ) แต่ถึงแมจ้ ะเตือนแลว้ ผูค้ น ก็ยังเรียนจากทูตสวรรค์ท้ังสองซึ่งวิชาท่ีเป็นสาเหตุให้เกิดการแตกแยก ระหวา่ งสามีและภรรยาของเขา แต่พวกเขาไม่สามารถทาำ อันตรายผู้ใด โดยใชไ้ สยศาสตรไ์ ด้หากพระเจ้าไม่อนุมตั ิ (ในทางตรงขา้ ม)คนเหล่านี้ ได้เรียนส่ิงท่ีให้โทษแก่พวกเขาและไม่ได้ให้คุณค่าแก่พวกเขาท้ังๆที่พวก เขารู้ดีว่าผใู้ ดท่ซี อื้ วชิ าน้จี ะไม่มีส่วนใดในปรโลกสำาหรับเขาเลย ชา่ งชัว่ ชา้ เสียน่กี ระไรสาำ หรับส่งิ ทพ่ี วกเขาได้ขายตัวของพวกเขาไปเพอ่ื มัน ถ้า

ววั ตัวเมีย หากวา่ พวกเขารู้ ถา้ หากพวกเขาศรัทธาและสาำ รวมตนตอ่ พระเจ้า พวกเขาจะไดร้ ับรางวัลตอบแทนทด่ี กี ว่าจากพระเจ้า ถา้ หากว่าพวกเขา ได้รู้ บรรดาผู้ศรัทธาเอย จงอยา่ พูดกบั นบีวา่ รออนิ า แต่จงกล่าวคำา วา่ อุนซรุ นฺ า และจงฟงั เขาดว้ ยความตง้ั ใจ* สาำ หรับบรรดาผูป้ เิ สธนัน้ คือการลงโทษอันเจบ็ ปวด บรรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรมไมว่ า่ จะเป็นชาว คัมภีร์หรือบรรดาผู้บูชาเทวรูปไม่ปรารถนาที่จะเห็นความดีใดจากพระ ผู้อภิบาลของสูเจ้าถูกส่งมายังสูเจ้าทั้งๆที่พระเจ้าทรงเลือกท่ีจะประทาน ความเมตตาแกผ่ ทู้ ี่พระองคท์ รงประสงค์โดยเ พาะ และพระเจา้ ไม่มขี ีด จำากดั ในความโปรดปรานอันใหญ่หลวงของพระองค์ ถา้ เรายกเลกิ ขอ้ ความใดหรือถูกทำาให้ข้อความนัน้ ถกู ลมื เราจะนาำ ขอ้ ความที่ดีกว่า หรอื อย่างนอ้ ยทีส่ ุดก็เทา่ เทียมกันมาทดแทน สเู จ้าไม่รหู้ รอื ว่า พระเจา้ เป็นผู้ทรงอานภุ าพเหนือทกุ ส่งิ สูเจ้าไม่รหู้ รือว่าอาำ นาจแหง่ ช้ันฟ้า ทง้ั หลายและแผ่นดินนน้ั เป็นของพระเจา้ และสูเจ้าไมม่ ีผูใ้ ดเปน็ ผ้คู ้มุ ครอง และผูช้ ่วยเหลือนอกจากพระเจ้า หรอื สเู จา้ (มุสลมิ )อยากจะถาม ศาสนทูตของสเู จ้าดงั ทีม่ ซู าไดถ้ ูกถามแตก่ อ่ นนี้ และผใู้ ดทแี่ ลกเปลี่ยน ความศรทั ธาเพ่อื การป เิ สธ เขาผนู้ น้ั กห็ ลงไปจากทางท่ีเทีย่ งตรง ส่วนมากของชาวคมั ภีรต์ ้องการทจี่ ะหนั สูเจา้ กลบั มายังการป เิ สธ หลงั จากทีส่ เู จา้ ได้ศรทั ธา ท้งั นเ้ี นอื่ งด้วยความอิจ าของพวกเขาหลงั จากท่ีสจั ธรรมไดเ้ ปน็ ที่แจ่มแจง้ แกพ่ วกเขาแล้ว ดงั น้นั สูเจา้ จงแสดง ความอดทนและใหอ้ ภยั แก่พวกเขาจนกว่าพระเจ้าจะได้มบี ัญชาลงมา จง แนใ่ จว่าพระเจา้ เปน็ ผูม้ ีอานภุ าพเหนอื ทุกส่ิง จงดาำ รงนมาซและจ่าย บางคนนง่ั รวมอยู่กับทา่ นนบีและทาำ เปน็ ตลกขบขันในสิ่งทท่ี ่านสอน ตัวอยา่ งเช่น แทนที่จะใช้คำาภาษาอาหรบั ทไี่ ม่กาำ กวมสำาหรบั คาำ พดู วา่ ขอให้พวกท่านสนใจเรา (อุนซรุ ฺนา) พวกเขากลา่ วว่า รออนิ า ซง่ึ มี ความหมายว่า คนเลยี้ งสัตวข์ องเรา

อัล บะกอเราะ ฺ ซะกาต และความดีอันใดที่สเู จา้ ไดก้ ระทาำ ไวก้ ่อนสาำ หรับตวั สูเจ้า สเู จ้า จะพบมนั ท่พี ระเจา้ แท้จริง พระเจ้าทรงเ า้ มองทกุ ส่งิ ที่สเู จา้ กระทาำ พวกเขากล่าวว่า ไม่มีใครจะได้เข้าสวรรคเ์ วน้ เสยี แต่ว่าเขาจะเป็นยวิ หรอื คริสเตยี น นค่ี อื ความหวังอันเลอ่ื นลอยของพวกเขา (นบ)ี จงกลา่ ว แก่พวกเขาวา่ จงนำาหลัก านของพวกทา่ นมาถา้ พวกท่านพดู ความจริง ความจริงแล้วใครก็ตามท่ยี อมมอบตนต่อพระเจา้ และกระทาำ ความ ดีจะไดร้ ับการตอบแทนจากพระผู้อภบิ าลของเขา พวกเขาจะไม่มคี วาม กลวั และความเศรา้ โศกเสียใจ ชาวยวิ กลา่ วว่า พวกครสิ เตยี นไมม่ สี ิ่งใดมาเป็นหลัก าน และ ชาวครสิ เตียนกลา่ ววา่ พวกยวิ ก็ไมม่ สี ง่ิ ใดเช่นกนั ท้ังๆทพี่ วกเขาท้งั สอง ่ายอ่านคมั ภีร์เล่มเดียวกัน และพวกทไี่ มม่ ีความรู้เรือ่ งคมั ภรี ย์ ังกลา่ วอ้าง เช่นเดยี วกนั ดงั นนั้ พระเจ้าจะตดั สินเรอ่ื งที่พวกเขาขัดแยง้ กันในวันแหง่ การฟน้ื คนื ชพี ผูใ้ ดเล่าท่ีชว่ั ชา้ ย่ิงไปกว่าผู้ท่หี า้ มการเอ่ยนามของพระ เจ้าในมสั ญดิ ทั้งหลายของพระองคแ์ ละพยายามท่จี ะทำาลายมนั ในขณะท่ี คนเหล่าน้ีต้องเข้าไปข้างในนน้ั ด้วยหัวใจที่เกรงกลวั สำาหรับพวกเขาใน โลกนคี้ ือความอัปยศอดสูและการลงโทษอนั มหันต์ในปรโลก ท้งั ตะวัน ออกและตะวนั ตกเปน็ ของพระเจา้ ไม่ว่าสเู จา้ จะหนั ไปทางใดลว้ นมพี ระ พักตรข์ องพระเจ้าทุกทิศทาง แทจ้ ริง พระเจา้ คอื ผ้ทู รงไพบูลย์ ผ้ทู รงรอบรู้ และพวกเขากลา่ วว่า พระเจ้าได้เอามนษุ ย์มาเป็นบุตร มหาบริสทุ ธ์ิ ย่ิงแดพ่ ระองคผ์ ู้ทรงอยู่เหนอื ส่ิงเช่นนนั้ ทกุ สิ่งที่อย่ใู นช้นั ฟา้ และแผ่นดิน ล้วนเปน็ ของพระองค์และทกุ สรรพส่งิ ล้วนเช่อื ฟงั พระองค์ พระองค์คือ ผทู้ รงสร้างช้นั ฟา้ ทัง้ หลายและแผน่ ดนิ เมือ่ พระองค์ทรงกาำ หนดกจิ การใด พระองค์แค่เพยี งกลา่ ววา่ จงเปน็ แล้วมนั กเ็ ป็นข้นึ มา พวกคนที่ไม่ร้กู ลา่ ววา่ ทำาไมพระเจ้าไม่พูดกับเราหรอื ส่งสญั ญาณ หนึง่ มาให้เรา คนกอ่ นหนา้ พวกเขากเ็ คยพดู เชน่ น้ีมาแลว้ เพราะหัวใจ ของพวกเขาคล้ายคลึงกัน เราได้แสดงสญั ญาณอนั ชดั แจง้ ของเราแก่

ววั ตัวเมีย ประชาชนผูเ้ ช่อื ม่ันแล้ว เราไดส้ ง่ เจา้ (มุ มั มดั )พรอ้ มดว้ ยสจั ธรรมและ ไดท้ าำ ให้เจ้าเปน็ ผู้แจ้งขา่ วดีและเปน็ ผตู้ กั เตือน และเจ้าจะไมต่ อ้ งเปน็ ผ้รู ับ ผิดชอบตอ่ บรรดาชาวนรก ชาวยิวและชาวคริสเตยี นจะไมม่ ีวนั พอใจ เจ้า(มุ ัมมดั )จนกวา่ เจ้าจะป บิ ัติตามแนวทางของพวกเขา จงบอกพวก ขาวา่ ทางนำาของพระเจา้ คือทางนาำ ทเ่ี ทย่ี งตรง และถา้ หากเจา้ ป บิ ัติ ตามความปรารถนาของพวกเขาหลังจากท่ีความรู้ทั้งปวงมายังเจ้าแล้ว เจ้าจะไม่มผี คู้ มุ้ ครองและผชู้ ว่ ยเหลอื จากพระเจา้ บรรดาผู้ทเ่ี ราได้ ประทานคมั ภรี ์น้ีป ิบัติตามมนั ดังที่มนั ควรจะได้รับการป ิบตั ิตาม พวก เขาเหลา่ น้เี ชือ่ ในคมั ภรี ์ด้วยความจริงใจ สว่ นบรรดาผ้ปู ิเสธมนั พวกเขา เหลา่ นนั้ คือผูข้ าดทุน โอ้ ลกู หลานอิสรออลี จงระลกึ ถงึ ความโปรดปรานของ นั ทีไ่ ด้ ประทานแก่สูเจ้าและท่ี ันได้ยกย่องสูเจ้าให้เหนือประชาชาติท้ังหลาย และจงเกรงกลวั วนั หนึ่งซึ่งในวนั นั้นไม่มใี ครสามารถที่จะชว่ ยใคร ได้ และการไถโ่ ทษแทนจากใครจะไมเ่ ปน็ ที่ยอมรบั การขอไถ่โทษแทน ก็จะไมเ่ ปน็ ประโยชน์แกใ่ คร และผู้ทำาผิดทั้งหลายจะไม่ได้รบั ความช่วย เหลอื จงนึกถึงเม่ือตอนทพี่ ระผู้อภบิ าลของอิบรอ ีม(อบั รา มั )ได้ ทรงทดสอบเขาด้วยคำาบัญชาบางอย่าง แลว้ เขาได้ป ิบัติตามโดยครบ ถ้วน พระองคท์ รงตรัสว่า ันจะทำาให้เจา้ เปน็ ผนู้ าำ ของมนุษยชาติ เขา ไดถ้ ามว่า สัญญานี้รวมถงึ ลกู หลานของ ันดว้ ยหรอื ไม่ พระองคต์ รัส วา่ สัญญาของ นั ไม่แผ่ถงึ บรรดาผู้ละเมิด และเราได้ทำาบ้านหลงั น้(ี กะอฺบะ )ฺ ใหเ้ ป็นสถานท่ีแหง่ การชมุ นมุ และเป็นท่ีปลอดภยั สาำ หรบั มนุษยชาติ(โดยกลา่ ววา่ ) จงทำาใหท้ ีย่ นื ของอิ บรอ มี เป็นท่ีนมาซ เราได้สั่งอิบรอ ีมและอสิ มาอีลว่า จงรกั ษาบา้ นของ นั ให้สะอาดสาำ หรับบรรดาผู้มาเวยี นรอบ ผทู้ ม่ี าทำาสมาธิ ผทู้ ม่ี าโค้งและ กราบ และจงนึกถงึ เมอ่ื อบิ รอ มี กล่าววิงวอนว่า โอ้พระผอู้ ภบิ าล ของ ัน ขอได้โปรดทำาให้เมอื งนเ้ี ป็นทปี่ ลอดภยั และได้โปรดประทานผล

อลั บะกอเราะ ฺ ไม้นานาชนิดแก่ชาวเมืองผู้ศรัทธาในพระเจ้าและวันสุดท้ายด้วยเถิด พระองค์ไดท้ รงตอบวา่ สำาหรบั บรรดาผูป้ เิ สธสัจธรรม นั จะให้ส่งิ จาำ เปน็ แหง่ ชวี ิตในโลกนี้แกพ่ วกเขา และหลังจากนนั้ ันจะส่งเขาไปสู่ การลงโทษของไฟนรก และน่ันเป็นปลายทางอนั ชั่วช้าที่สดุ และจงนกึ ถึงเมอื่ อบิ รอ มี และอิสมาอีลไดก้ อ่ กำาแพงของบา้ นหลัง นี้ (เขาทัง้ สองได้วิงวอนว่า) พระผอู้ ภิบาลของเรา โปรดรับงานนีจ้ ากเรา ดว้ ยเถดิ แท้จริง พระองค์คอื ผทู้ รงไดย้ นิ ผทู้ รงรอบรู้ พระผูอ้ ภิบาล ของเรา โปรดทาำ ให้เราทัง้ สองเปน็ ผูน้ อบน้อมต่อพระองค์ และโปรดใหล้ ูก หลานของเราเป็นชนชาตทิ นี่ อบน้อมตอ่ พระองค์ โปรดสอนเราใหร้ ูถ้ ึงการ ป ิบัติศาสนกิจของเราและโปรดนิรโทษเราโดยปรานดี ้วยเถิด แทจ้ ริง พระองค์คอื ผู้ทรงนริ โทษโดยปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ พระผู้อภิบาล ของเรา โปรดสง่ ศาสนทตู คนหนง่ึ จากพวกเขามายังพวกเขาเพ่อื อ่านส่ิง ทพ่ี ระองคป์ ระทานมาแก่พวกเขา และสอนคมั ภีร์และวิทยปญั ญาแกพ่ วก เขาและขัดเกลาชวี ติ ของพวกเขาใหส้ ะอาด แท้จรงิ พระองค์คือผทู้ รง อาำ นาจ ผทู้ รงปรีชาญาณ แล้วใครเล่าทจี่ ะหนั เหออกไปจากแนวทางของอบิ รอ มี นอกจากผู้ ทีโ่ ดเขลา แน่นอน อบิ รอ ีมคอื ผทู้ ีเ่ ราไดเ้ ลือกมาเพือ่ รบั ใช้เราในโลก นี้ และในปรโลก เขาจะอย่ใู นหมู่กัลยาณชน เมือ่ พระผอู้ ภิบาลของเขา กล่าวแก่เขาว่า จงนอบนอ้ ม เขาไดต้ อบรับทันทีวา่ นั ได้นอบน้อมต่อ พระผูอ้ ภิบาลแห่งสากลโลกแล้ว ในทาำ นองเดยี วกนั อิบรอ ีมได้สั่ง ลูกๆของเขาใหป้ บิ ตั ติ ามแนวทางเดียวกัน และยะกบู กไ็ ด้สงั่ บรรดาลกู ๆ ของเขาเช่นกันว่า ลูกๆของ นั เอย พระเจ้าได้ทรงเลอื กศาสนาใหพ้ วก เจ้าแลว้ ดงั นนั้ จงดำารงสภาพการยอมจำานนไว้จนกว่าพวกเจา้ จะตาย สูเจา้ อยทู่ นี่ ั่นดว้ ยหรือไมเ่ มื่อตอนทย่ี ะกบู ใกลต้ าย เขาได้ถามลกู ๆ ของเขาว่า หลงั จาก นั แล้ว พวกเจ้าจะเคารพสกั การะผู้ใด พวกเขา กล่าววา่ เราจะเคารพสักการะพระเจา้ ของทา่ น พระเจา้ ของบรรพบรุ ุษ

วัวตวั เมีย ของท่าน ของอบิ รอ มี และอิสมาอีลและอิส ากเปน็ พระเจ้าองคเ์ ดยี ว และ เราเปน็ ผู้นอบนอ้ มตอ่ พระองค์ พวกเขาคือหมชู่ นทไี่ ดล้ ่วงลับไปแลว้ สิ่งท่ีพวกเขาได้ทำาไว้จะเป็นของพวกเขาและส่ิงที่สูเจ้าได้ทำาไว้จะเป็นของ สูเจา้ สูเจา้ จะไม่ถูกสอบถามเก่ยี วกับการงานของพวกเขา พวกเขากล่าววา่ จงเปน็ ยิวหรอื เปน็ คริสเตียนเถิด แลว้ พวกเจา้ จะ ได้อยใู่ นทางนาำ จงกลา่ วแก่พวกเขาเถดิ ว่า ไม่ เราเชอ่ื ในความศรทั ธา ของอบิ รอ มี ทห่ี นั ไปสูพ่ ระเจา้ เขาไม่ได้อยู่ในหมูผ่ ูน้ ำาส่ิงใดมาเป็นภาคี กับพระเจา้ จงกลา่ วแก่พวกเขาเถิดว่า เราศรทั ธาในพระเจา้ และทาง นำาท่ีไดถ้ กู ประทานลงมาแก่เรา และท่ไี ดถ้ กู ประทานลงมาแกอ่ ิบรอ มี อิสมาอีล อิส าก ยะกบู และลกู หลานของเขาและทีไ่ ดถ้ กู ประทานแก่มู ซา อีซาและท่ไี ดถ้ กู ประทานแกบ่ รรดานบจี ากพระผู้อภิบาลของเขาทัง้ หลาย เรามไิ ด้จำาแนกคนหนึ่งคนใดในหม่พู วกเขา และเราเปน็ ผนู้ อบน้อม ต่อพระองค์ ถ้าพวกเขาศรทั ธาอย่างทส่ี ูเจา้ ศรัทธา พวกเขากอ็ ย่ใู น ทางนำา แต่ถ้าพวกเขาหนั กลับ จงรไู้ วว้ ่าพวกเขาเปน็ ผู้ดอ้ื รัน้ ในการเปน็ ศัตรู จงม่นั ใจได้เลยวา่ พระเจ้านน้ั เพยี งพอแลว้ ท่ีจะปอ้ งกนั สเู จ้าจากพวก เขา พระองค์ทรงไดย้ นิ ทกุ ส่งิ และทรงรอบรู้ทกุ สง่ิ เราใชส้ ีย้อมของ พระเจา้ และใครเล่าทจี่ ะมกี ารยอ้ มท่ดี กี วา่ พระเจา้ และเราเป็นผู้เคารพ สกั การะพระองค์ (โอ้ นบี) จงกล่าวแกพ่ วกเขาเถดิ ว่า พวกทา่ นโต้ เถียงเราเก่ียวกับพระเจ้ากระนั้นหรือท้ังๆท่ีพระองค์คือพระผู้อภิบาลของ เราและพระผู้อภบิ าลของพวกท่าน เรามกี ารงานของเราและพวกทา่ นก็ มีการงานของพวกท่าน และเราเปน็ ผอู้ ุทิศตนตอ่ พระองคเ์ ทา่ น้นั พวก ท่านอา้ งวา่ อิบรอ มี อสิ มาอีล อิส าก ยะกบู และลูกหลานของพวกเขา เป็นยวิ หรือครสิ เตยี นกระนน้ั หรือ จงถามพวกเขาวา่ พวกท่านรูด้ กี วา่ พระเจ้ากระนนั้ หรือ และผใู้ ดเลา่ จะอธรรมยิง่ ไปกวา่ ผปู้ ิดบงั คาำ ยืนยันที่ พระเจ้าได้มอบหมายให้แก่เขา และพระเจา้ มทิ รงเ ยเมยในสิง่ ทพี่ วก เขาไดก้ ระทาำ พวกเขาคอื หมชู่ นทไ่ี ดล้ ว่ งลบั ไปแล้ว และพวกเขาจะ

อัล บะกอเราะ ฺ ถูกตอบแทนสำาหรบั สิ่งทพี่ วกเขาได้ทำาไว้ และพวกทา่ นจะไมถ่ ูกสอบถาม ในส่งิ ที่พวกเขาไดก้ ระทาำ ไป พวกคนโง่เขลาจะถามวา่ อะไรท่ีทาำ ให้พวกเขาหนั เหออกจาก ทิศทางที่พวกเขาเคยหันไปในเวลานมาซ จงบอกพวกเขาวา่ ทั้งตะวนั ออกและตะวนั ตกเปน็ ของพระเจา้ พระองค์จะทรงนาำ ทางผทู้ พ่ี ระองค์ ทรงประสงคใ์ หอ้ ยใู่ นหนทางท่ีเทย่ี งตรง ดังนัน้ เราจึงไดท้ ำาให้สเู จา้ เป็นประชาชาติสายกลางเพ่ือที่ว่าสูเจ้าจะได้เป็นพยานต่อมนุษยชาติและ ศาสนทตู จะไดเ้ ป็นพยานต่อสูเจา้ เราได้กำาหนดทิศทางการนมาซทสี่ เู จ้า เคยหันหน้าไปก่อนหน้านี้แล้วเพ่ือที่จะแยกว่าใครคือผู้ป ิบัติตามศาสน ทูตและใครทหี่ ันหลงั ใหเ้ ขาเปน็ ที่ชดั เจน นี่เป็นข้อทดสอบทหี่ นกั แต่ มใิ ช่สำาหรับบรรดาผ้ทู ่พี ระเจ้าไดท้ รงนำาทาง พระเจ้าจะไม่ปลอ่ ยให้ความ ศรัทธาของเจ้าสญู เปลา่ จงแน่ใจได้เลยว่าพระเจ้าเป็นผ้ทู รงเอ็นดูและ ผูท้ รงเมตตาต่อปวงมนุษย์เสมอ เราได้เห็นเจา้ (โอ้มุ ัมมดั )แหงนหน้าข้นึ สูฟ่ ากฟา้ อยู่เนอื งๆ ดังน้ัน เราจะหนั หน้าเจา้ ไปยงั ทศิ ทางทีเ่ จา้ พอใจท่ีสุด ดังนน้ั จงหันหนา้ ของเจา้ ไปยังมสั ญดิ อัล ะรอม และไม่ว่าเจา้ จะอย่ทู ่ีใด จงหนั หนา้ ของเจา้ ไปยงั สถานท่ีแห่งน้ันในเวลานมาซ บรรดาผู้ท่ไี ดร้ ับคมั ภรี ์ร้ดู วี า่ คำาบัญชานเ้ี ปน็ ความจริงจากพระผอู้ ภบิ าลของพวกเขา และพระเจ้ามิเปน็ ผทู้ รงเ ยเมย ตอ่ การกระทำาของพวกเขา ถึงแม้เจา้ จะนาำ สญั ญาณทุกอยา่ งมาแสดง แก่ชาวคัมภีร์ พวกเขาจะไมย่ อมรับทศิ ทางของเจา้ และเจา้ ก็จะไมย่ อมรับ ทศิ ทางของพวกเขา และพวกเขาสว่ นหนึ่งจะไม่ยอมรับทศิ ทางของผู้อน่ื ดังนนั้ ถ้าหากเจา้ ยงั ป บิ ัติตามความปรารถนาของพวกเขาหลังจากท่ี ไดร้ บั ความรแู้ ลว้ เจา้ จะถูกถือว่าเปน็ ผ้ทู าำ ความผิด สาำ หรับบรรดาผู้ ท่ีเราไดป้ ระทานคัมภีร์ใหน้ ้นั พวกเขารถู้ งึ สถานท่ีเปน็ อย่างดเี หมอื นกบั พวกเขารจู้ ักลกู ๆของพวกเขาเอง แตถ่ งึ กระน้นั พวกเขาบางคนได้ปิดบัง

วัวตัวเมีย ความจรงิ ท้งั ๆทพี่ วกเขารูด้ อี ยู่ ความจริงเปน็ ส่ิงท่ีมาจากพระผอู้ ภิบาล ของเจ้า ดงั นัน้ เจ้าจงอยา่ อยู่ในหมู่ผสู้ งสัยเก่ยี วกบั เรอื่ งนี้ แต่ละประชาชาตติ า่ งมีทศิ ทางทห่ี นั ไปของตนเอง ดังน้นั จงแขง่ ขัน กันในการทำาความดี ไมว่ ่าสูเจา้ จะอยทู่ ไี่ หน พระเจา้ จะทรงนำาสเู จ้ามา รวมกนั ตอ่ หน้าพระองค์ แทจ้ รงิ พระเจา้ เป็นผทู้ รงอานุภาพเหนือทกุ ส่งิ ไม่วา่ เจ้าจะอยทู่ ใ่ี ด จงหนั หน้าของเจา้ ไปยงั มัสญิดอัล ะรอม น่เี ปน็ คาำ สั่งจากพระผ้อู ภิบาลของเจา้ และพระองค์ไม่เปน็ ผู้เ ยเมยในส่ิงท่สี เู จ้า กระทาำ ไมว่ า่ เจ้าจะอยทู่ ใ่ี ด จงหันหนา้ ของเจา้ ไปยังมสั ญดิ อลั ะรอม และไมว่ ่าสูเจ้าจะอยู่ทไี่ หน จงหนั หนา้ ของสูเจ้าไปทางเดยี วกนั น้ันในเวลา นมาซเพื่อที่ว่าผู้คนจะได้ไม่มีข้อโต้แย้งอันใดต่อสูเจ้านอกจากบรรดาผู้ อธรรม ดงั น้ัน จงอยา่ กลัวพวกเขา แต่จงกลวั นั เพื่อท่ี ันจะได้ให้ความ โปรดปรานของ นั แกส่ เู จา้ ครบถ้วนสมบรู ณ์ และเพ่อื ทสี่ เู จ้าจะได้พบทาง ที่เทยี่ งตรง ดังนั้น เราไดส้ ง่ ศาสนทตู คนหนึง่ จากในหมูส่ ูเจา้ มายงั สเู จา้ เพ่อื อ่านสงิ่ ทเี่ ราประทานมาแกส่ ูเจ้า เพอื่ ขัดเกลาชวี ิตของสูเจ้าให้ สะอาด เพื่อสอนคมั ภีรแ์ ละวทิ ยปัญญาแก่สเู จ้า และสอนสเู จา้ ในส่งิ ท่ีสเู จ้า ไม่รู้ ดังน้ัน จงระลกึ ถงึ ันและ นั จะนกึ ถึงสเู จา้ จงขอบคณุ ัน และจง อยา่ เนรคุณตอ่ นั บรรดาผู้ศรัทธาเอย จงขอความชว่ ยเหลือด้วยความอดทนและจง นมาซ เพราะพระเจ้าจะทรงอยกู่ บั บรรดาผู้อดทน และจงอย่ากล่าว ว่าบรรดาผถู้ กู า่ ในหนทางของพระเจ้านน้ั ตาย ความจริงแลว้ พวกเขา ยังมีชีวติ อยู่ แต่สเู จ้าไมร่ ู้ แนน่ อน เราจะทดสอบสเู จา้ ด้วยความกลัว และความหิว และการสูญเสียทรพั ย์สิน ชีวิตและพืชผล จงแจง้ ข่าวดีแก่ บรรดาผอู้ ดทน บรรดาผู้ท่เี ม่ือมีทกุ ขภ์ ยั มาประสบแก่พวกเขา พวก เขากล่าวว่า แท้จริง เราเปน็ ของพระเจา้ และยังพระองค์ท่เี ราจะกลับไป คนเหล่านีแ้ หละท่จี ะไดร้ ับความจำาเริญและความเมตตาจากพระผู้

อลั บะกอเราะ ฺ อภบิ าลของพวกเขา และพวกเขาเหล่านี้แหละทเ่ี ปน็ ผอู้ ยูบ่ นหนทางทถ่ี กู ต้อง แท้จรงิ เศาะฟาและมรั ฺวะ นฺ ั้นเปน็ สญั ลักษณอ์ ยา่ งหนง่ึ ในบรรดา สัญลกั ษณ์ท่พี ระเจ้ากำาหนดไวด้ ังนั้น จงึ ไม่ผิดแตป่ ระการใดสำาหรบั ผทู้ าำ พธิ ี ัจญ์หรอื อุมเราะ ทฺ ีจ่ ะเดินไปมาระหว่างเนนิ เขาท้งั สอง พระเจา้ ทรง รูด้ ถี งึ ผทู้ ีก่ ระทำาความดดี ว้ ยความสมัครใจ แทจ้ รงิ พระเจา้ ทรงสาป แชง่ และคนอืน่ ๆกส็ าปแช่งผู้ปิดบงั คำาสอนและทางนำาอันชดั แจ้งที่เราได้ ประทานลงมาหลังจากที่เราได้ทำาให้มันเป็นท่ีกระจ่างแจ้งไว้ในคัมภีร์เพ่ือ เป็นทางนำาสำาหรบั มนษุ ยชาติแล้ว ยกเว้นบรรดาผ้ทู ส่ี าำ นึกผิดและเปดิ เผยสิง่ ทพี่ วกเขาปดิ บงั อยู่ บรรดาคนเหลา่ นแ้ี หละที่ นั อภยั โทษแก่พวก เขา เพราะ นั เปน็ ผ้ทู รงนิรโทษโดยปรานี ผู้ทรงเมตตาเสมอ บรรดาผู้ ป ิเสธสัจธรรมและตายในขณะที่เปน็ ผูป้ ิเสธนน้ั พวกเขาไดร้ ับการสาป แชง่ จากพระเจา้ จากทูตสวรรค์และจากมนษุ ยท์ ง้ั หลาย พวกเขาจะคง อยใู่ นการสาปแชง่ นั้นตลอดไป โทษของพวกเขาจะไม่ถกู ลดหยอ่ น และ พวกเขาจะไมไ่ ด้รับการผ่อนผัน พระเจา้ ของสเู จา้ น้ันคอื พระเจ้าองคเ์ ดียว ไม่มพี ระเจา้ อนื่ ใดอีก นอกจากพระองค์ผู้ทรงกรณุ าปรานี ผทู้ รงเมตตาเสมอ ในการสรา้ ง ชนั้ ฟ้าท้งั หลายและแผ่นดิน และในการสบั เปลยี่ นของกลางคืนและกลาง วันและในเรือที่ล่องลอยในมหาสมุทรด้วยสรรพส่ิงที่อำานวยประโยชน์แก่ มนุษย์ และในนำา้ นทพี่ ระเจา้ ได้หลง่ั ลงมาจากทอ้ งฟา้ และจากนำา้ น้ัน พระองคไ์ ด้ชบุ ชวี ิตใหแ้ กแ่ ผ่นดนิ หลังจากทมี่ ันไดต้ ายไป และได้ทรงแพร่ ขยายสตั ว์ทกุ ชนิดใหก้ ระจายออกไป และในการผันแปรของลมและเม ที่ คอยคำาส่ังอย่างเชื่อฟังระหว่างชั้นฟ้าและแผ่นดินน้ันมีสัญญาณมากมาย สุดคณานับสำาหรบั ผู้ใช้สตปิ ญั ญา ถงึ กระน้นั ยงั มบี างคนยดึ เอาส่ิงอืน่ เป็นภาคีกบั พระเจา้ และพวก เขาหลงรกั มันเหมอื นกับความรักทีพ่ วกเขาจะตอ้ งมตี ่อพระเจ้า ในขณะที่

วัวตัวเมีย ผศู้ รัทธานน้ั มคี วามรักในพระเจ้ามากกว่า ถา้ หากบรรดาผู้ที่ละเมดิ เหลา่ น้ไี ด้เห็นการลงโทษตอ่ หนา้ เขา พวกเขาจะตระหนกั วา่ อำานาจท้งั ปวง นั้นเป็นของพระเจ้า และพระเจ้านน้ั เปน็ ผู้ทรงเ ยี บขาดในการลงโทษ เม่อื พวกเขาเผชญิ กับการลงโทษของพวกเขา บรรดาผู้ท่ถี กู ตามทง้ั หลายจะผละหนจี ากบรรดาผทู้ ตี่ ามพวกเขา และความเกย่ี วพนั กันของ พวกเขาทง้ั หมดจะถกู ตดั ขาด บรรดาผู้ตามจะกล่าววา่ ถา้ หากเรามี โอกาสกลบั ไปสู่โลกอีก เราจะผละจากพวกเขาเหมอื นกบั ทีพ่ วกเขาผละ จากเรา ดงั น้นั พระเจ้าจะนาำ เอาการงานของพวกเขาทที่ ำาไวใ้ นโลกนี้ ออกมาแสดงจนทาำ ใหพ้ วกเขารู้สกึ รันทด แต่พวกเขาไม่สามารถท่จี ะพ้น ออกไปจากไฟนรกได้ โอ้มนษุ ย์ทัง้ หลาย จงกินสงิ่ ที่ได้รับอนุมัติและสงิ่ ท่ีดีจากทมี่ ีอยู่ใน แผน่ ดนิ และจงอยา่ ป บิ ัตติ ามแนวทางของซาตาน เพราะซาตานเปน็ ศตั รทู ีเ่ ปดิ เผยของสูเจา้ มันเสี้ยมสอนสเู จา้ ใหก้ ระทำาสงิ่ ชว่ั ช้าลามก และชักนาำ สูเจ้าให้กลา่ วถึงพระเจา้ ในส่ิงทส่ี เู จ้าไมม่ ีความรู้ แตเ่ มือ่ พวกเขาถูกบอกว่า จงป บิ ัตติ ามคาำ บัญชาท่ีพระเจ้าไดป้ ระทานมา พวกเขาตอบวา่ เราจะป ิบตั ิตามเ พาะที่เราได้พบวา่ บรรพบรุ ุษของเรา ไดป้ ิบตั ิ ท้งั ๆท่ีบรรพบุรษุ ของพวกเขาไม่ได้ใชส้ ติปญั ญาและไม่ไดอ้ ยู่ ในทางนำาท่ถี กู ตอ้ งกระนนั้ หรอื สภาพของบรรดาผู้ป เิ สธสัจธรรม น้นั อาจเปรยี บไดเ้ หมือนกบั สภาพของสัตว์ทผ่ี ู้เลย้ี งกู่เรียกมนั แตพ่ วกมนั ไม่ไดย้ นิ อะไรนอกจากเสียงร้องและเสียงตะโกน พวกเขาหหู นวก เปน็ ใบ้ ตาบอด ดงั นนั้ พวกเขาจึงไมเ่ ขา้ ใจอะไร บรรดาผู้ศรัทธาเอย จงกินสิ่งท่ดี แี ละสะอาดท่เี ราไดป้ ระทานแก่ สเู จ้า และจงขอบคุณพระเจ้าถา้ หากพระองค์เท่านนั้ ท่ีสเู จ้าเคารพสกั กา ระ พระเจ้าได้หา้ มสเู จา้ เ พาะสตั ว์ท่ตี ายเอง เลอื ด เนือ้ สกุ ร สัตวท์ ่ีถูก กลา่ วอุทิศให้ด้วยนามอืน่ นอกจากพระเจ้า แตถ่ า้ หากผู้ใดตกอยใู่ นภาวะ คับขนั โดยไมม่ เี จตนาขัดขนื และไม่ได้ละเมดิ มันก็ไม่มบี าปแกเ่ ขา เพราะ

อลั บะกอเราะ ฺ พระเจา้ เป็นผู้ทรงให้อภยั ผทู้ รงเมตตาเสมอ แท้จริง บรรดาผ้ปู ดิ บงั ส่วนใดของคัมภีร์ที่พระเจ้าประทานลงมาเพ่ือผลประโยชน์ทางโลกเล็กๆ นอ้ ยๆน้ัน คนพวกนม้ี ิไดก้ นิ สิง่ ใดนอกจากไฟ พระเจา้ จะไม่พูดกบั พวก เขาในวนั ฟืน้ คืนชีพและจะไมช่ าำ ระพวกเขาใหส้ ะอาด พวกเขาจะได้รบั การลงโทษอันแสนเจ็บปวด พวกเขาเหล่าน้ีคือผทู้ ่ีแลกทางนำากับสงิ่ ผดิ และแลกการอภัยโทษกับการลงโทษ พวกเขาดูไมเ่ กรงกลัวเลยแมแ้ ต่ กบั ไฟ นเ่ี ปน็ เพราะพระเจา้ ประทานคมั ภรี พ์ รอ้ มกับสัจธรรมลงมาแลว้ แต่ผู้คนท่ียังคงขัดแย้งกันในคัมภีร์ได้หันห่างออกไปไกลจากสัจธรรมใน ความขัดแย้งของพวกเขา คณุ ธรรมไมไ่ ดอ้ ยูท่ สี่ ูเจ้าหันหน้าไปทางตะวนั ออกหรือทางตะวัน ตก แตค่ ุณธรรมหมายถึงการศรัทธาในพระเจา้ และวนั สดุ ทา้ ยและบรรดา ทูตสวรรค์และคัมภีร์และนบีท้ังหลายและจ่ายทรัพย์สินของเขาด้วยความ รกั ตอ่ พระองคแ์ ก่ญาตสิ นิทและเด็กกาำ พรา้ และแก่ผูข้ ดั สน ผู้เดินทาง ผู้ ขอ(บรจิ าค)และเพอื่ ไถ่ทาส และดำารงนมาซและจ่ายซะกาตและบรรดาผู้ ป ิบตั ิตามสัญญาโดยครบถ้วนเมือ่ พวกเขาใหส้ ัญญา และอดทนในความ ทกุ ข์ยากและความลาำ เค็ญและในการส้รู บ คนเหลา่ น้แี หละคอื ผู้ศรัทธา ท่แี ทจ้ รงิ และคนเหล่านแี้ หละคือผู้เกรงกลัวพระเจา้ บรรดาผู้ศรทั ธาเอย ก หมายการแกแ้ คน้ อยา่ งเท่าเทียมกันใน กรณีของการ าตกรรมไดถ้ กู กาำ หนดสำาหรบั สูเจา้ แลว้ คนทีเ่ ปน็ อสิ ระกับ คนทเี่ ปน็ อสิ ระ ทาสกับทาส หญงิ กบั หญงิ แตถ่ ้าหากทายาทของผู้ถกู า่ เต็มใจที่จะผ่อนปรนให้ าตกร เงินทำาขวญั ต้องถกู ตัดสินตามก หมาย อย่างเทา่ เทยี มกนั และ าตกรต้องจา่ ยเงินนนั้ นี่เปน็ ขอ้ ผ่อนปรนและ ความเมตตาจากพระผ้อู ภบิ าลของสูเจ้า ทนี ้ี ผู้ใดที่ละเมิดขอบเขตหลงั จากน้ี เขาผ้นู ้ันจะตอ้ งได้รบั การลงโทษอันเจบ็ ปวด ในก หมายแหง่ การตอบแทนท่ีเท่าเทียมกันน้ันมีความมั่นคงปลอดภัยแห่งชีวิตสำาหรับ สเู จา้ โอ้ผมู้ คี วามเขา้ ใจท้ังหลาย เพ่อื ทีว่ ่าบางทีสูเจ้าจะนึกถึงพระเจ้า

44 วัวตัวเมยี มนั ได้ถกู กาำ หนดไว้สาำ หรบั สเู จา้ แลว้ ว่าเมื่อความตายย่างกรายเขา้ ส่ผู ู้ ใดในหมู่สูเจา้ และเขามที รพั ย์สมบัตทิ ิ้งไว้บ้าง เขาควรจะทำาพินยั กรรมยก ให้แก่พ่อแม่และญาติสนิทโดยชอบธรรม น่เี ปน็ หนา้ ทสี่ าำ หรับผ้เู กรงกลัว พระเจ้า ถา้ ผใู้ ดเปลี่ยนแปลงพินยั กรรมหลังจากที่ได้ยนิ มันแลว้ บาป จะตกแกเ่ ขาผูน้ ้นั แทจ้ ริง พระเจ้าเปน็ ผูท้ รงไดย้ นิ และทรงรอบรูท้ ุกส่ิง แต่ถา้ ผใู้ ดเกรงว่าผูท้ ำาพนิ ยั กรรมได้ทาำ สง่ิ ทไ่ี ม่ยตุ ธิ รรมหรอื ทาำ ผิดแน่ มันก็ไม่เป็นบาปแต่ประการใดสำาหรับเขาที่จะจัดให้มีการประนีประนอม กันระหว่างผเู้ กยี่ วขอ้ ง แทจ้ ริง พระเจา้ เปน็ ผทู้ รงอภยั และผู้ทรงเมตตา เสมอ โอ้บรรดาผ้ศู รัทธา การถอื ศีลอดไดถ้ กู กำาหนดแก่สูเจ้าเช่นเดยี วกบั ทไ่ี ด้ถูกกำาหนดไวส้ ำาหรับบรรดาผ้คู นก่อนหนา้ สเู จ้า ทง้ั นี้เพอื่ ที่สูเจา้ จะได้ ปกปอ้ งตนเองใหพ้ ้นจากความช่ัว จงถอื ศีลอดในวันทีไ่ ดถ้ กู กำาหนด ไว้ แตถ่ ้าหากคนหนึง่ คนใดในหมสู่ ูเจ้าป่วยหรอื อยใู่ นระหวา่ งเดนิ ทาง จง ใหเ้ ขาถอื ศลี อดชดเชยตามจำานวนวนั ทขี่ าดไปในตอนหลัง สำาหรับบรรดา ผถู้ อื ศีลอดด้วยความยากลาำ บากยง่ิ เขาตอ้ งชดใชด้ ว้ ยการเลยี้ งอาหารคน ยากจน แต่ใครท่ที ำาดมี ากกวา่ นี้จะได้รบั รางวัลตอบแทน แต่การถือศีล อดน้นั ดีกวา่ สำาหรบั สเู จา้ ถ้าหากสเู จา้ รู้ เดอื นเราะมะ อนเปน็ เดือน ท่ีคัมภีร์กุรอานถูกประทานลงมาเป็นทางนำาสำาหรับมนุษยชาติพร้อมกับ หลัก านและเกณ ์ตัดสินที่แยกความถูกต้องออกจากความผิดอย่าง ชัดเจน ดงั น้นั ใครก็ตามในหม่สู เู จา้ อยใู่ นเดอื นนั้น จงถอื ศีลอด แตใ่ ครท่ี ป่วยหรืออยูใ่ นระหวา่ งเดินทาง เขาต้องถือศลี อดชดใช้ตามจาำ นวนวนั ที่ ขาดไปในภายหลัง พระเจา้ ตอ้ งการให้ความสะดวกงา่ ยดายแกส่ ูเจ้า และ ไม่ต้องการใหส้ เู จา้ ลาำ บาก พระองคต์ อ้ งการให้สเู จ้าถือศลี อดตลอดทง้ั เดือนเพ่ือที่สูเจ้าจะได้สดุดีพระองค์ท่ีทรงนำาทางสูเจ้าและเพ่ือท่ีสูเจ้าจะได้ กตัญญตู อ่ พระองค์ เมอื่ บรรดาบ่าวของ ันถามเจา้ เกี่ยวกับ นั จงกล่าววา่ นั อยู่

อลั บะกอเราะ ฺ 45 ใกล้ นั ตอบรับการวิงวอนของผูท้ ่ีวงิ วอนเมือ่ ใดกต็ ามทเ่ี ขาวงิ วอนตอ่ ัน ดงั น้นั ขอใหพ้ วกเขาตอบรับ นั และศรัทธาใน นั เพอื่ ที่พวกเขาจะ ได้รับการนาำ ทางอยา่ งถกู ต้อง เปน็ ที่อนุมัตสิ ำาหรับสูเจา้ ที่จะเขา้ หา ภรรยาของสเู จา้ ในตอนกลางคืนของการถือศลี อด พวกนางเปน็ เหมอื น กับอาภรณ์สำาหรับสูเจ้าและสูเจ้าเป็นเหมือนอาภรณ์สำาหรับพวกนาง พระเจา้ ทรงรูว้ า่ สเู จา้ ไมซ่ อ่ื ตรงตอ่ ตวั ของสูเจ้าเอง พระองค์จึงไดห้ ันมายงั สเู จา้ ดว้ ยความเมตตาและให้อภยั สูเจ้า ดังนัน้ สเู จ้าจงสมสกู่ บั พวกนาง และหาความสขุ จากสิ่งท่พี ระเจ้าได้ทรงอนุมัตแิ กส่ ูเจ้า จงกินและจงด่มื จนกระทัง่ สามารถแยกเส้นดา้ ยสีขาวแหง่ ร่งุ อรุณออกจากความมดื ดงั นั้น จงถือศีลอดให้ครบถ้วนจนกระทั่งพลบคำา่ และจงอย่าเขา้ หาภรรยา ของสเู จ้าในช่วงคำ่าคืนขณะทีส่ เู จ้าปลกี ตวั มาอยู่ในมัสญดิ นค่ี ือขอบเขตที่ พระเจ้ากาำ หนดไว้ ดงั นน้ั จงอย่าเขา้ ใกล้มัน ดว้ ยวิธีการเช่นน้ี พระองค์ได้ ทาำ ให้คำาบญั ชาของพระองคเ์ ป็นทช่ี ดั เจนแก่มนษุ ยชาติ ทงั้ น้ีเพอื่ ทีพ่ วก เขาจะได้ป้องกนั ตนเอง(ใหพ้ น้ จากความชัว่ ) จงอย่ากนิ ทรัพย์สินของ กันและกันโดยไม่ชอบธรรมและจงอย่าให้สินบนแก่ผู้มีอำานาจเพ่ือที่สูเจ้า จะกนิ สมบัตสิ ่วนหนง่ึ ของคนอื่นโดยไมเ่ ปน็ ธรรมทงั้ ๆท่สี ูเจ้ารู้ดี พวกเขาถามเจ้าเก่ียวกบั ขัน้ ตอนต่างๆของดวงจันทร์ จงบอกพวก เขาวา่ มันเปน็ วธิ กี ารของการนับวนั และกาำ หนดระยะเวลาสำาหรบั การ ทำาพิธี จั ญ์ จงบอกพวกเขาดว้ ยว่า คณุ ธรรมไม่ใชอ่ ยู่ทกี่ ารเขา้ บ้าน จากทางด้านหลังของมนั แทจ้ ริง คนทป่ี กป้องตวั เองใหพ้ ้นจากความชวั่ เพราะเกรงกลัวพระเจ้าคอื ผ้มู คี ุณธรรม จงเขา้ บา้ นของสูเจา้ ทางประตู ของมันและจงเกรงกลัวพระเจ้าเพื่อที่สูเจ้าจะได้รับความเจริญรุ่งเรือง และจงตอ่ สู้ในหนทางของพระเจา้ กบั บรรดาผทู้ ่ีตอ่ ส้สู เู จ้า แตจ่ งอย่า ละเมิดขอบเขต เพราะแทจ้ รงิ พระเจา้ ไม่ทรงรักผู้ละเมิด จง า่ คน พวกนน้ั ไมว่ า่ สูเจา้ จะเผชญิ หนา้ พวกเขา(ท่ตี อ่ สู้สเู จ้า)ไมว่ ่าท่ไี หน จง ดหู นา้ ของบทนำา

ววั ตัวเมีย ขับไล่พวกเขาออกไปจากทีท่ พ่ี วกเขาขับไล่สูเจ้าออกมา เพราะการกดข่ี ข่มเหง(ทางศาสนา)นนั้ เลวรา้ ยยง่ิ กว่าการ า่ จงอย่าต่อสกู้ บั พวกเขาที่ มัสญิดอัล ะรอม เว้นเสียแตว่ า่ พวกเขาจะโจมตสี เู จ้าทนี่ ั่น และถ้าพวก เขาโจมตสี เู จ้ากอ่ น จงสังหารพวกเขา นีเ่ ป็นการลงโทษท่ีบรรดาผปู้ ิเสธ สัจธรรมพงึ ได้รับ แต่ถา้ พวกเขาหยุดย้ังการโจมตี แท้จริง พระเจ้าเปน็ ผูท้ รงอภยั ผทู้ รงเมตตาเสมอ จงตอ่ ส้พู วกเขาตอ่ ไปจนกว่าจะไมม่ ฟี ิต นะ (ฺ การกดขขี่ ม่ เหงทางศาสนา)และศาสนาเป็นของพระเจ้าเท่านนั้ ดัง นัน้ ถ้าพวกเขาหยุดย้ัง กจ็ งอย่าให้มีการเป็นศตั รูตอ่ ไปเว้นแต่กบั ผูท้ ่กี ดข่ี ข่มเหงและโหดเหี้ยม เดอื นตอ้ งหา้ มตอ้ งได้รบั การเคารพ การละเมดิ ก เดือนตอ้ งหา้ ม ต้องไดร้ บั การตอบโต้อยา่ งเท่าเทยี มกัน ถา้ ผ้ใู ดละเมดิ ก ต่อสูเจา้ สเู จา้ ก็ ตอบโต้เท่าท่ีเขาละเมิด จงเกรงกลัวพระเจา้ และจงรไู้ วเ้ ถดิ ว่าพระเจา้ ทรง อยูก่ ับบรรดาผูน้ กึ ถงึ พระองค์ จงใช้จา่ ยทรัพย์สินของสเู จา้ ในหนทาง ของพระเจ้าและจงอย่าโยนตัวของสูเจ้าเองลงไปสู่ความพินาศด้วยมือ ของเจ้าเอง จงทาำ ทกุ สงิ่ ทุกอยา่ งที่เป็นเรอื่ งดี เพราะพระเจ้าทรงรกั บรรดา ผ้ทู าำ ความดี จงทาำ พธิ ี ัจญแ์ ละอมุ เราะ ใฺ หค้ รบถ้วนสมบูรณเ์ พ่ือพระเจา้ แต่ ถ้าหากสเู จา้ มีอุปสรรค กใ็ หส้ ูเจ้าอทุ ศิ สิ่งพลอี ะไรก็ไดท้ ่สี เู จา้ สามารถหา ไดแ้ กพ่ ระเจา้ และจงอย่าโกนผมของสูเจ้าจนกวา่ สงิ่ พลนี น้ั จะถึงทข่ี อง มนั แตถ่ า้ หากผูใ้ ดในหมสู่ ูเจ้าปว่ ยหรือเจ็บปวดท่ศี รี ษะและไดโ้ กนผม กอ่ น เขาต้องชดใช้ด้วยการถอื ศีลอดหรือใหท้ านหรือเชือดสตั วพ์ ลี ใน ยามสนั ติ ถา้ ใครถอื โอกาสนที้ ำาอมุ เราะ รฺ วมไปดว้ ย เขาต้องเชอื ดสตั วท์ ่ี สามารถหาได้พลถี วายพระเจา้ แต่ถ้าหากไมส่ ามารถหาได้ ใหเ้ ขาถอื ศลี อดสามวันระหว่างการการทำา ัจญ์และอีกเจ็ดวันหลังจากกลับถึงบ้าน ของเขาแล้ว รวมกนั เปน็ สบิ วนั สาำ หรบั บรรดาผ้ทู ีค่ รอบครัวของพวกเขา ไมไ่ ด้อย่ใู กลม้ สั ญิดอัล ะรอม จงเกรงกลวั พระเจ้าและจงรูว้ ่าพระเจ้าเป็น

อลั บะกอเราะ ฺ 47 ผทู้ รงเ ียบขาดในการลงโทษ การทาำ จั ญอ์ ยใู่ นเดอื นที่ได้ถกู กาำ หนด ไว้ ใครก็ตามท่ีตัง้ ใจจะทาำ พิธี จั ญใ์ นเดือนทกี่ าำ หนดไว้จะต้องละเว้นโดย สน้ิ เชงิ จากการพูดจาทีน่ ่ารังเกียจ จากความช่ัวชา้ เลวทรามและการวิวาท ระหว่างการทาำ จั ญ์ และจงจำาไวว้ า่ พระเจา้ ทรงรู้ถึงความดีอะไรกต็ ามที่ สูเจ้ากระทาำ และจงเตรียมเสบียงทีจ่ าำ เปน็ สาำ หรับการทำา ัจญ์ แตค่ วาม ยาำ เกรงนั้นเป็นเสบยี งท่ดี ที ีส่ ุด ดงั นั้น จงละเว้นจากการไมเ่ ช่ือฟงั นั โอ้ ผู้มีความเขา้ ใจเอย ไมเ่ ปน็ การผดิ บาปแตป่ ระการใดหากสูเจ้าจะแสวงหาความ โปรดปรานจากพระผอู้ ภิบาลของสเู จา้ (ในระหวา่ งการไปทำา จั ญ)์ ยิง่ ไป กวา่ น้ัน เม่อื สูเจ้ากลับมาจากอะเราะฟาต จงระลึกถึงพระเจ้าท่ีสถานที่อนั ศกั ดสิ์ ทิ ธิ์ และจงระลึกถงึ พระองค์ดังที่พระองคไ์ ด้ทรงนาำ ทางสเู จา้ เพราะ กอ่ นหน้านี้ สูเจา้ ได้อยใู่ นหม่ผู หู้ ลงทาง หลงั จากนน้ั จงกลบั มาจากที่ ท่ีผู้คนพากันหลัง่ ไหลกลับมาและจงขออภยั ตอ่ พระเจา้ แท้จริง พระเจา้ เป็นผทู้ รงอภยั ผู้ทรงเมตตาเสมอ เมอ่ื สูเจา้ ทาำ พธิ ี ัจญข์ องสเู จา้ เสร็จ แลว้ จงระลึกถงึ พระเจ้าดงั ที่สเู จ้าระลึกถึงบรรพบรุ ษุ ของสูเจ้าเองหรอื ยิ่ง กว่านัน้ และในหมู่ผู้คนเหลา่ นน้ั มีบางคนกล่าวว่า โอพ้ ระผู้อภบิ าลของ เรา โปรดประทานสงิ่ ที่ดีท้งั หลายแก่เราในโลกน้ี สาำ หรับคนเหลา่ นจี้ ะ ไมม่ สี ่วนใดๆสาำ หรบั เขาในโลกหน้า และมีบางคนในหมู่พวกเขากล่าว ว่า พระผอู้ ภบิ าลของเรา โปรดประทานสิ่งท่ีดีในโลกนแ้ี ละสง่ิ ท่ดี ใี นโลก หน้าแกเ่ รา และโปรดช่วยเราใหพ้ ้นจากการลงโทษของไฟนรกดว้ ยเถดิ คนเหล่านี้จะมสี ว่ นแบ่งตามทพี่ วกเขาไดข้ วนขวายไวแ้ ละพระเจ้าเปน็ ผทู้ รงเ ยี บพลนั ในการคำานวณ และจงระลึกถงึ พระเจ้าในวนั ทง้ั หลาย ท่ไี ดถ้ กู กาำ หนดไว้ และไมม่ บี าปอนั ใดถ้าใครจะรีบเรง่ ออก(จากมนิ า)ใน สองวนั หรอื อยู่ท่นี ่นั ตอ่ (อีกหน่งึ วนั ) ถ้าหากเขาใช้วันเหลา่ นี้ไปด้วยความ เกรงกลวั พระเจา้ จงเกรงกลวั พระเจ้าและจงรไู้ วเ้ ถิดวา่ วนั หนึ่งสเู จ้าจะถกู รวบรวมไวต้ ่อหนา้ พระองค์

ววั ตวั เมีย ในหม่มู นษุ ย์นน้ั มคี นบางประเภทที่ทาำ ใหส้ ูเจ้าหลงใหลในคาำ พดู ของเขาเกยี่ วกบั ชีวติ แหง่ โลกน้ี และเขาได้ขอให้พระเจ้าเปน็ พยานครงั้ แล้วคร้ังเล่าถึงสง่ิ ทอ่ี ยใู่ นหวั ใจของพวกเขา ทั้งๆที่ความจรงิ แลว้ เขาเป็น ผู้ต่อต้านท่ีดอื้ ร้นั ท่ีสุด แต่เมอื่ เขากลบั ไป เขาไดใ้ ชค้ วามพยายามทกุ อย่างของเขาเพ่ือสรา้ งความเสียหายใหแ้ พร่ระบาดขน้ึ ในแผน่ ดิน ทาำ ลาย พืชผลและปศสุ ตั ว์ ในขณะที่พระเจา้ ไม่ทรงรักการสรา้ งความเสยี หาย เมอื่ เขาถูกบอกวา่ จงเกรงกลัวพระเจ้า ความผยองก็เกาะกุมเขาและ ชักนำาใหเ้ ขาทาำ ผดิ สำาหรบั คนพวกนี้ นรกคือทท่ี เ่ี หมาะสมสาำ หรบั พวก เขา และมนั เปน็ ทพ่ี าำ นักอนั แสนช่วั รา้ ย แตม่ บี างคนประเภททีอ่ ทุ ศิ ชีวิตทั้งหมดของเขาเพ่อื แสวงความพึงพอพระทัยจากพระเจ้า พระเจ้า เป็นผ้ทู รงเอ็นดูปวงบ่าวของพระองค์ บรรดาผู้ศรทั ธาเอย จงยอมจำานนต่อพระเจ้าโดยส้ินเชิง และจง อยา่ ป ิบัติตามรอยเทา้ ของซาตาน เพราะมนั เป็นศตั รทู ่เี ดน่ ชัดของสเู จ้า ถา้ หากสเู จ้าถลำาตัวไปทำาความช่วั หลงั จากสญั ญาณท้งั หลายอัน ชัดแจง้ ได้มายงั สูเจา้ แล้ว จงรไู้ ว้เถดิ วา่ พระเจ้าเปน็ ผทู้ รงอาำ นาจ ผู้ทรง ปรชี าญาณ พวกเขาจะคอยให้พระเจา้ และทูตสวรรคล์ งมายงั พวกเขา ในเงาของเม และกาำ หนดวาระของพวกเขากระนน้ั หรอื ในทีส่ ดุ ทุก สิ่งจะถกู นำาไปกลับไปยงั พระเจา้ จงถามลกู หลานของอสิ รออีลเถดิ วา่ กสี่ ัญญาณอันชดั แจ้งแลว้ ท่เี ราไดแ้ สดงให้พวกเขาไดเ้ หน็ และใครท่ี เปลี่ยนแปลงความโปรดปรานของพระเจ้าหลังจากที่มันได้มายังเขาแล้ว จะพบวา่ พระเจ้าทรงลงโทษอย่างรนุ แรง ชวี ติ แห่งโลกน้ีได้ถกู ทาำ ให้ เป็นท่เี ย้ายวนน่าสนใจสำาหรบั บรรดาผู้ป ิเสธสจั ธรรม ดังนนั้ พวกเขาจึง เยาะเยย้ บรรดาผ้ศู รัทธา แตผ่ ู้สาำ รวมตนจากความชั่วนัน้ จะอย่เู หนอื พวก เขาในวนั แห่งการฟ้ืนคนื ชพี และพระเจา้ จะประทานปจั จัยยงั ชพี แหง่ โลก น้ีแก่ผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์โดยไม่มีการคาำ นวณ ครั้งหนึง่ มนษุ ย์เปน็ ประชาชาตเิ ดียวกนั (หลังจากนั้น ผู้คนไดท้ าำ ให้

อลั บะกอเราะ ฺ ความขัดแยง้ เกดิ ข้นึ ) ดงั นั้น พระเจา้ จึงไดส้ ง่ นบที ั้งหลายมาเป็นผ้แู จ้ง ขา่ วดีและใหค้ าำ ตกั เตือน และพระองค์ไดส้ ง่ คมั ภีร์ที่มีสจั ธรรมมาพร้อม กับนบีเหล่าน้ันเพ่ือท่ีจะได้ตัดสินระหว่างมนุษย์ในเรื่องที่พวกเขาขัดแย้ง กนั ความขดั แย้งเกิดขึน้ ระหวา่ งผู้ท่ีได้รบั คำาสอนที่ชดั แจ้งแลว้ เพราะพวก เขาต่างเป็นคูแ่ ขง่ กนั ดังนัน้ ดว้ ยอนุมัตขิ องพระองค์ พระเจา้ จงึ ได้ทรง นำาทางบรรดาผู้ที่เชื่อในนบีไปสู่สัจธรรมเกี่ยวกับส่ิงที่คนอ่ืนๆขัดแย้งกัน และพระเจ้าทรงนำาทางผู้ท่ีพระองค์ทรงประสงค์ไปยังแนวทางที่เที่ยงตรง สูเจา้ คดิ หรือวา่ สเู จา้ จะได้เข้าสวรรค์โดยไมต่ อ้ งถูกทดสอบอยา่ งเช่น ท่ีบรรดาผู้ศรัทธากอ่ นหนา้ สเู จ้าได้ประสบมาแล้ว พวกเขาเหลา่ นน้ั ตอ้ ง ประสบความทุกขย์ ากและความลาำ เคญ็ กนั มาแล้ว และการทดสอบได้ ทำาให้พวกเขาเหล่าน้ันต้องหวั่นไหวจนศาสนทูตแห่งเวลาน้ันและบรรดา ผ้ปู บิ ัติตามเขาถึงกบั รอ้ งว่า เมื่อไหร่ความชว่ ยเหลอื ของพระเจา้ จะมา สักที แนน่ อน การช่วยเหลือของพระเจา้ อยู่ใกล้ๆนแ้ี ลว้ ผคู้ นท้ังหลายถามเจา้ วา่ อะไรท่เี ราควรใช้จา่ ยเพือ่ คนอ่นื จง บอกพวกเขาวา่ อะไรก็ตามทพ่ี วกทา่ นใชจ้ ่าย จงใช้จ่ายเพือ่ พ่อแมแ่ ละ ญาติสนทิ เด็กกาำ พร้า ผขู้ ดั สนและคนเดนิ ทางและความดอี ันใดทพี่ วก ท่านทำาไปนน้ั พระเจ้าทรงรดู้ ี การสรู้ บ(เพอ่ื ปอ้ งกันตวั )ไดถ้ ูกกำาหนด แก่สูเจา้ แลว้ สเู จ้าอาจรังเกียจบางสิง่ ถงึ แม้มันเปน็ สิ่งดีสาำ หรับสเู จา้ หรือ สเู จา้ อาจชอบบางส่งิ ท่ไี มด่ สี ำาหรบั สเู จา้ พระเจ้าทรงรู้ แต่สเู จา้ ไม่รู้ พวกเขาถามเจา้ เกีย่ วกับการทาำ สงครามในเดอื นต้องหา้ ม จงบอก พวกเขาว่า การ รบพุ่งในเดอื นนัน้ เปน็ ความผดิ ทีร่ ้ายแรง แตใ่ นสายตา ของพระเจา้ การขดั ขวางผู้คนออกจากหนทางของพระเจ้า การป เิ สธ พระองค์และขับไล่ผู้คนออกจากมัสญิดอัล ะรอมเป็นความผิดท่ีร้ายแรง ย่งิ กวา่ และการกดขขี่ ม่ เหงนน้ั ร้ายแรงยง่ิ กวา่ การ ่า พวกเขาจะไม่หยุด ต่อสู้กับสูเจ้าจนกว่าพวกเขาจะประสบผลสำาเร็จในการหันสูเจ้าออกจาก ความศรทั ธาของสเู จ้าถ้าพวกเขาสามารถทาำ ได้ แต่ใครกต็ ามในหมสู่ เู จา้

วัวตวั เมีย ละทิ้งความศรัทธาของเขาและตายในขณะท่ีเขาเป็นผู้ป ิเสธสัจธรรม การงานของเขาทง้ั หมดจะไร้ผลทัง้ ในโลกน้ีและโลกหน้า พวกเขาเหลา่ น้จี ะได้รบั ไฟนรกและพวกเขาจะพำานักอยูใ่ นนนั้ แตส่ าำ หรบั บรรดาผู้ ศรัทธาและอพยพออกจากบา้ นและตอ่ สู้ในหนทางของพระเจา้ คนเหลา่ น้แี หละทม่ี ุง่ หวังในความเมตตาของพระเจ้า และพระเจา้ เป็นผู้ทรงอภัย ผูท้ รงเมตตาเสมอ พวกเขาถามเจา้ (นบี)เกีย่ วกบั นำา้ เมาและการพนัน จงกลา่ วเถดิ วา่ ในท้ังสองนั้นมีโทษใหญถ่ ึงแมว้ ่ามันจะมคี ุณบ้างสาำ หรับมนษุ ย์ แตโ่ ทษ ของมันทงั้ สองนัน้ ย่ิงใหญ่กวา่ คุณประโยชน์ของมัน และพวกเขาถามว่า อะไรทพี่ วกเขาตอ้ งจา่ ย(ในทางของพระเจา้ ) จงกล่าวเถิดวา่ อะไรกไ็ ดท้ ี่ เกนิ ความจาำ เปน็ ของพวกทา่ น ดงั นั้น พระเจา้ จึงได้ทาำ ให้คำาบัญชาของ พระองค์เป็นทแ่ี จม่ แจง้ แก่สเู จา้ เพ่อื ที่สูเจา้ จะได้ใครค่ รวญถงึ สิง่ ดี ใน โลกน้แี ละโลกหนา้ พวกเขาถามเจา้ เก่ียวกบั เด็กกำาพรา้ จงกลา่ วเถิด วิธี การทาำ ดีที่ย่งิ ใหญ่คอื การสรา้ งการกนิ ดีอยดู่ ีให้เดก็ กาำ พร้า มนั ไมม่ โี ทษ อันใดถา้ หากพวกท่านจะอยกู่ บั พวกเขา เพราะเหนืออืน่ ใด พวกเขาก็ เป็นพ่นี ้องของพวกทา่ น พระเจ้าทรงรู้ดีวา่ ใครเป็นผคู้ ิดจะสร้างความเสีย หายและใครทมี่ เี จตนาดี ถา้ หากพระเจ้าทรงประสงค์ พระองค์อาจทาำ ให้ พวกทา่ นลำาบากไดใ้ นเร่อื งนี้ เพราะพระองคเ์ ป็นผ้ทู รงอาำ นาจ ผทู้ รงปรชี า ญาณ จงอยา่ แตง่ งานกบั หญิงผู้ตง้ั ภาคจี นกว่านางจะศรทั ธา แท้จริงแลว้ บ่าวหญิงผู้มีความศรัทธาน้ันดีกว่าหญิงผู้ตั้งภาคีถึงแม้ว่านางจะเป็นที่ ตอ้ งใจสูเจา้ ก็ตาม ในทำานองเดยี วกัน จงอย่ายกหญิงผศู้ รทั ธาใหแ้ ตง่ งาน กับชายผูต้ ง้ั ภาคจี นกว่าเขาจะศรัทธา แท้จริง บา่ วชายผมู้ คี วามศรทั ธา น้นั ดกี วา่ ชายผตู้ งั้ ภาคแี มว้ ่าเขาจะเป็นทตี่ ้องใจสูเจา้ ก็ตาม ผู้ต้งั ภาคีเหลา่ น้ันเรียกร้องสูเจ้าไปสู่ไฟนรกขณะที่พระเจ้าเรียกร้องสูเจ้าไปสู่สวรรค์ และการอภัยโทษ พระองค์ไดท้ รงทำาให้สาสนท์ ัง้ หลายของพระองคเ์ ป็น