Baria's Mission เล่ม 2

BarIa’ MIssIon II 301 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “นนั สิ ฟังแล้วมนึ ตบึ เลยใชไ่ หม” เวิร์นล้มตวั ลงนอนแผ่ไป บนเตยี งของบาเรีย “นายก็มนึ ตลอดแหละ อย่าพดู ดีกวา่ ไหม” โคตลั แขวะรุ่น น้อง เวิร์นเลยเด้งตวั ขนึ มานงั พลางแย้งวา่ “พีว่าผมอย่างนันก็ไม่ถูก ความจริงคงมีคนไม่เข้าใจ เหมือนผมอีกเยอะ แค่ไม่พูดใช่ไหมละ ผมเนียทําคณุ บูชาโทษ แท้ๆ” “แต่ฉนั ว่านายไม่รู้จริงๆ ว่ะเวิร์น” ชิลด์โต้คดั ค้าน ทําให้ วา่ ทีเสนาธิการหน้ามยุ่ แล้วหนั ไปขอความเหน็ ใจจากเพือนสนิท “นายเข้าใจฉนั ใชไ่ หมบา มีนายเทา่ นนั ทีเข้าใจฉนั ” ท่าทางแกล้ งออดอ้ อนทีกวนอวัยวะเบืองล่างมากกว่า น่ารัก ทําให้บาเรียหลุดหัวเราะขํา เสียงหัวเราะทําให้ เพือน ทงั หมดหนั มามองหน้ากนั แล้วอมยิม บาเรียนะ่ ยิมบอ่ ยก็จริง แต่ หวั เราะแบบไมร่ ะวงั ตวั นะ่ มีให้เหน็ ไมบ่ อ่ ยหรอก นีก็เป็นครังหนงึ “เอ้อ จริงด้วย ทําไมพวกเราถึงลืมถามท่านกราเตราไป ละ ว่าจะทําให้มารีโตขึนได้ยงั ไง” โคตลั อุทาน ทําให้ทกุ คนมอง

302 ¡ÑÅ°´Ô Ò หน้ากนั เลิกลกั พวกเขาลืมจุดประสงค์เรืองนีทีมีมาตงั แต่ต้นไป เสียสนิทจริงๆ “ถ้ามารียงั ไม่โตพอ เราจะให้เธอเข้าใกล้สามเหลียมมา รูนก้าไมไ่ ด้นะ” บาเรียเตอื น “รู้แล้วน่า ทํายงั ไงดีล่ะ ท่านกราเตราคงไม่มาหาพวกเรา อีกแน่ หรือวา่ ไงลินค”์ ชลิ ด์หนั ไปถามเพือนทีนงั นิงคิดอะไรเงียบๆ อยนู่ านแล้ว ลนิ คอร์นจงึ หนั มาพดู วา่ “ถ้ามารีคล้ายคณุ นาริ พีดาลนั ก็ กําลงั ถกู ฝึกให้เป็นไซเอน เขาก็ต้องเรียนรู้การเลียงดภู ูตนาฬิกา ตนใหมเ่ หมือนกนั พวกนายคดิ วา่ ...เราจะใช้วิธีเดียวกนั ได้ไหม” คนทงั หมดมองหน้าลินคอร์น แล้วหนั มามองหน้ากนั เอง ก่อนจะหนั ไปมองดาลนั ทีเดินกลบั เข้ามาในเต็นท์ แล้วต้องชะงกั ไปเพราะทกุ สายตาจดจ้องมาทีเขา “พวกคณุ ...มีอะไรกบั ผมงนั เหรอ” ลินคอร์นแย้มยิม แล้วทกุ คนในเต็นท์ก็ส่งยิมเผล่เหมือน ถูกใจอะไรเขามากๆ มาให้พร้ อมกนั ดาลนั มองรอยยิมนัน แล้ว ต้องขมวดควิ บาเรียจงึ เอย่ วา่

BarIa’ MIssIon II 303 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ไมม่ ีหรอกครับ พวกเราก็แค.่ ..” [1] เบรดีคริสตัล คือ คริสตัลซับเลือด เป็ นทีรู้จักกันดีว่า เมือหลายร้อยปี ก่อน นักล่าตัวฟอรีใช้รองรับเลือดทกี รีดออกจากตวั ฟอรี ทาํ ให้ได้อัญมณีเวททีมีพลัง สงู แต่เป็ นการทาํ ผดิ กฎหมายขนั สูงสุดของสภากลาง

304 ¡ÑÅ°´Ô Ò 59 ¼Ù¡ªÕÇµÔ “พวกคณุ อยากรู้เรืองการดแู ลภตู นาฬิกางนั เหรอ” ดาลนั ถามขณะถกู ทกุ คนรุมล้อม “ครับ ตอนแรกผมไม่อยากถาม เพราะมนั เป็นความลบั ของไซเอน แต่จะถามคณุ ย่าเตราก็คงไม่ทนั แล้ว พีดาลนั พอจะ บอกพวกเราได้ไหมครับ หากเราทะลกุ ําแพงอาณาเขตเวทเข้าไป ในสามเหลียมมารูนก้าได้จริงๆ มารีอาจตกอยู่อนั ตรายก็ได้” ลิ นคอร์นเอย่ ด้วยนําเสียงกงึ ขอร้อง ดาลนั มองทกุ คนก่อนจะไปหยดุ ทีบาเรียซงึ มีสีหน้าจริงจงั กว่าทุกครังทีเคยเห็น “ความจริง การดูแลภูตไม่ใช่เรืองทีเป็น ความลบั เพียงแต่ ไมค่ อ่ ยมีคนได้มีโอกาสทํามากกวา่ ”

BarIa’ MIssIon II 305 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “งันก็บอกพวกเราได้สินะครับ” บาเรียถามเสียง กระตอื รือร้นขนึ ทนั ที ดาลันพยักหน้ า “พวกคุณต้ องเข้ าใจโครงสร้ างของ สิงมีชีวิตกึงภูตก่อน ว่าพวกเขาเกิดมาพร้ อมกับพันธสญั ญากับ มนษุ ย์ทีเขาเลือก” “อยา่ งทีเราเห็นมารีทํากบั บาใชไ่ หมครับ” เวริ ์นถาม “ใช่ แต่นันเป็นขันแรก หลังจากภูตตนนันปรับสภาพ ร่างกายเข้ากับสิงแวดล้อมใหม่ได้แล้ว ต้องมีการทําพิธีกรรมผูก ชีวติ เข้าด้วยกนั อีกครังหนงึ ” “พิธีกรรมผูกชีวิต” โคตลั พึมพํา ขณะทีทุกคนส่งเสียง ฮือฮา ดาลนั จงึ รีบอธิยายตอ่ วา่ “คล้ายกับการกล่าวพันธสญั ญาของชาวเซวีเรียนเวลา แต่งงานกันน่ะ แต่อันนีลึกซึงกว่า เพราะมันคือการอนุญาตให้ สิงมีชีวติ กึงภตู ตนนนั ได้ใช้พลงั ชีวิตของมนษุ ย์ ขณะเดียวกนั พลงั ของภตู ตนนนั ก็จะถ่ายเทสมู่ นษุ ย์คนนนั ” ลินคอร์นพยกั หน้า เพราะเหตนุ ีเองไซเอนทีมาจากพืนทีสี เทา จงึ สามารถใช้พลงั ในขณะทีอยนู่ อกศลิ าอาณาเขตได้

306 ¡ÑÅ°´Ô Ò “แล้วมนั ตา่ งจากการแตง่ งานยงั ไงครับ” บาเรียถาม “แตกตา่ งกนั ตรงทีวา่ พนั ธสญั ญานีไมไ่ ด้จําเพาะว่าต้อง ทํากับเพศไหนน่ะสิ มนั จึงไม่ใชก่ ารแต่งงานตามธรรมเนียมทีเรา รู้จกั แตก่ ็ลกึ ซงึ กวา่ เพราะหากมนษุ ย์คนนนั ตาย ภตู ก็จะตายได้” “แล้วถ้าภูตตายก่อนละครับ” เวิร์นถาม แล้วชะงักนึก เอะใจ เมือเหลือบเห็นทกุ คนจ้องมองมาทีเขาเป็นตาเดียว “ฉนั พดู อะไรผิด” “เปล่า ไม่ได้ผิด มนั เป็นสิงทีเกิดขึนได้ มนษุ ย์จะไม่ตาย ตามภูต ด้วยเหตผุ ลทีภูตตนนนั จะตายก็เพราะปกป้องมนุษย์ที เธอมอบพลงั ให้ อย่างทีผมบอกแต่แรก สิงมีชีวิตกึงภูตต้องการ พลังชีวิต เพือให้ตวั เองกลายเป็นสิงมีชีวิตสักอย่าง และมีบ้าง เหมือนกันทีสิงมีชีวิตกึงภูตทําพันธสัญญากับภูตด้วยกัน ซึง ท้ายทีสดุ สิงมีชีวิตกึงภตู ตนนนั ก็จะกลายเป็นภตู ” “แตห่ ากสงิ มีชีวิตกึงภตู ทําพนั ธสญั ญากบั มนษุ ย์ เขาก็จะ กลายเป็นมนษุ ย์ใชไ่ หมครับ” ชิลด์สรุปตบท้าย “ใช”่ “ระยะเวลาละครับ” บาเรียถาม

BarIa’ MIssIon II 307 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ดาลนั ส่ายหน้า “นนั เป็นสิงทีบอกไม่ได้ อย่างภตู นาฬิกา ระยะเวลาถกู กําหนดโดยการกําเนิดภูตตนใหม่ แตภ่ ตู แห่งพงไพร ผมไมร่ ู้” บาเรียพยกั หน้ารับอยา่ งเงียบงนั ขณะทีโคตลั ถามวา่ “แล้วเป็นไปได้ไหมครับ ทีสิงมีชีวิตกึงภูตทีเกิดขึนจะทํา พธิ ีกรรมผกู ชีวติ กบั คนอืนทีเธอไมไ่ ด้เลือกไว้แตแ่ รก” ดาลันนิงคิดแล้วตอบว่า “ไม่เคยพบเหตกุ ารณ์แบบนัน แตเ่ คยมีนะทีสิงมีชีวิตกงึ ภตู ตาย เพราะไมไ่ ด้ทําพิธีกรรมผกู ชีวิต” “ตายเลยเหรอครับ” นีลโพลง่ ถามอยา่ งตกใจ ดาลันพยักหน้า “ผมเคยอ่านเจอในบันทึก ระยะแรก สิงมีชีวิตกึงภูตจะอยไู่ ด้ด้วยพลงั แหง่ การกําเนิด และพลงั นนั ก็จะ ถกู ใช้ไปเรือยๆ จนกว่าจะมีพิธีกรรมผกู ชีวิต หากพิธีกรรมนนั ทํา ช้าไป...ก็จะเหมือนคนทีขาดอาหาร แล้วก็ตาย” “แล้วระยะแรกทีว่า ให้เวลาไว้นานแค่ไหนครับ เจ็ดวัน สิบวนั หรือเป็นเดือน” บาเรียถาม ขณะทีโคตลั นบั นิวจํานวนวนั ตงั แตม่ ารีเกิดมา

308 ¡ÅÑ °Ô´Ò ดาลนั สา่ ยหน้า “ภตู แตล่ ะชนิดมีช่วงชีวิตในการเติบโตไม่ เทา่ กนั ” “แล้วภูตนาฬิกาละครับ นานเท่าไร” บาเรียถามอยา่ งไม่ ลดละ ดาลนั นงิ ไป จนทกุ คนคิดวา่ ว่าทีไซเอนคงไมต่ อบแล้ว แต่ ชายหนมุ่ เจ้าของดวงตาสียามคําคนื ก็เอย่ ขนึ ในทีสดุ วา่ “เจ็ด...วนิ าที” ความเงียบเกิดขึนอย่างไม่มีใครนดั หมาย เพราะทกุ คนรู้ ดีว่า เวลาแสนสนั แคน่ นั แทบไม่มีทีว่างให้คดิ เลย บุคคลทีเป็นไซ เอนจะต้องตดั สินใจผกู ชีวิตกบั ภตู ตนนนั หรือไม่ก็ตดั สินใจให้ภูต ตนนนั ตายไป “นา่ ดีใจนะครับทีเราไมเ่ คยเห็นภตู นาฬิกาตาย” ชิลด์เอย่ เพือชว่ ยให้บรรยากาศดขี นึ “มนั เป็นการเลือกครังสดุ ท้ายของไซเอน และใช่ พวกเรา ไม่เคยเลือกพลาด แม้อาจมีบางคน...ไมเ่ ต็มใจ” ดาลนั เอ่ยเสียง เบา ขณะทีบาเรียถามตอ่ วา่

BarIa’ MIssIon II 309 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “เราจะรู้ได้ยงั ไง ว่าภูตตนนนั กําลังจะตาย หรือต้องเร่ง การทําพธิ ีกรรมนนั ครับ” ดาลันสบตาบาเรียนิง เขาเห็นความตังใจในดวงตาสี เขียวสด และเท่าทีรู้จกั กันมา บาเรียมีลักษณะครบถ้วนของผู้ที ชอบช่วยเหลือ แต่ครังนี ดาลนั กลับไม่ได้เห็นแววตาของความ อยากช่วยเหลือในดวงตาของชายหนุ่มแสนดีคนนี เขาเห็นแต่ ดวงตามงุ่ มนั ของคนทีไมย่ อมแพ้ “สิงมีชีวิตกึงภูตทีเกิดใหม่มีพลงั ไมเ่ สถียร ดงั นนั พวกเธอ จึงต้ องการอยู่ใกล้ ๆ กับมนุษย์ทีเธอทําพันธสัญญาด้ วย ตลอดเวลา ระยะห่างโดยประมาณก็น่าจะต้องอยู่ภายในห้อง เดียวกนั อาจแยกกนั อย่ไู ด้ นนั แล้วแตพ่ ลงั แหง่ การกําเนิดทีได้มา ซึงแข็งแกร่งไม่เท่ากัน ถ้าอยากรู้ว่าพลังแห่งการกําเนิดของเธอ ใกล้จะหมดลงแล้วหรือไม่ ก็ต้องสงั เกตจากอาการทางร่างกาย เริมจาก อ่อนเพลีย หมดแรงคล้ายคนเป็นลม แล้วก็หลบั โดยไม่ ตนื ขนึ มาอีก” บาเรียเหลือบไปมองโคตลั สองหน่มุ ถอนหายใจอย่างโล่ งอกทีมารีของพวกเขายงั ไมม่ ีอาการอยา่ งนนั แตก่ ็ต้องหนั ขวบั มา มองดาลนั เมือวา่ ทีไซเอนพดู ตอ่ วา่

310 ¡ÑÅ°´Ô Ò “แต่ถ้ามีเหตกุ ารณ์หรือพลังอะไรมาทําร้ าย หรือถูกดูด พลงั แห่งการกําเนิดของเธอไป ก็จะทําให้ระยะเวลารอคอยก่อน ทําพิธีกรรมผกู ชีวติ สนั ลง”” “เชน่ อะไรครับ พีดาลนั ” นีลถาม “อาการบาดเจ็บ หรือ...การดดู กลืนพลังเวทของเธอไป ด้วยวิธีตา่ งๆ” “ภตู อีกตนสินะครับ” บาเรียเอย่ เสียงเรียบ “ก็น่าจะ แต่อาจจะไม่ก็ได้ ส่วนใหญ่การตายของ สิงมีชีวิตกึงภูตเป็นเพราะพลงั แหง่ การกําเนิดหมดซงึ เป็นในกรณี ทีไม่มีมารีโลนี ภูตตนนนั ถกู บงั คบั ให้ใช้พลงั แห่งการกําเนิดมาก เกินไปจนหมด” โคตลั ขมวดควิ “ทําไมละครับ” ดาลันเลิกคิว แล้วอธิบายว่า “เพราะหลังจากการทํา พิธีกรรม ไม่มีอะไรจะมาดงึ ดดู พลงั ของภูตทีโตเต็มวยั แล้วได้อีก พลงั ทังหมดนันจะเป็นของมนุษย์ผู้เป็นเจ้าของพนั ธสญั ญาคน เดียว ก็อย่างทีบอกไปแต่แรกไงครับ หลงั ทําพิธีกรรมผูกชีวิต มี เหตผุ ลเดียวทีภตู ตนนนั จะตาย คือมนษุ ย์คนนนั ต้องตาย”

BarIa’ MIssIon II 311 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè เป๊ าะ! เวิร์นดีดนิวอย่างถูกใจ แล้วโพล่งว่า “ถ้าอย่างนนั ก็ง่าย แล้วละ” “งา่ ยอะไรของนาย” ชลิ ด์หนั ไปมองเพือนอยา่ งไมเ่ ข้าใจ “วิธีป้องกนั ไม่ให้ภูตตวั ทีสองทีเกิดมาทําร้ ายมารีไง ฉัน คดิ ออกแล้ว” “ยงั ไง” บาเรียหนั ไปถาม เวิร์นเลยยืดอกอธิบายอย่างภาคภูมิใจกบั ความคิดของ ตวั เองวา่ “ก็นีไง ภูตจะตายเพราะถกู ดดู พลงั หมด ดงั นนั ภูตสอง ตนจะเหลือภูตตนเดียวได้ ภูตตนใดตนหนึงต้องดดู พลังจากอีก ตนไปจนหมดใชไ่ หม” “ใช”่ บาเรียรับคํา พลางกลอกตาคดิ ตาม และได้คําตอบ ไปพร้อมๆ กบั ทีเวิร์นอธิบายวา่ “ก็ถ้านายกบั มารีทําพิธีกรรมผกู ชีวิตให้เสร็จสินเสียก่อน มารีโตเต็มวัย นายก็ได้พลังภูตจากมารี ภูตทีจะเกิดใหม่ใน

312 ¡ÑÅ°Ô´Ò สามเหลียมมารูนก้านนั ก็ทําอะไรมารีไม่ได้อีก ทุกอย่างจบ ทุก คนได้ประโยชน์ ไมม่ ีใครเสีย เป็นไงละ ฉนั มนั อจั ฉริยะชดั ๆ” ปา้ บ! “โอ๊ย พี ฟาดมาทําไมเนีย” เวิร์นหนั ไปว่าโคตลั ทีฟาดมือ ลงกลางหลงั เขา “ให้รางวลั ไง เกง่ มาก เวริ ์น” “มนั จะเป็นไปได้ไหมครับ พีดาลนั ” บาเรียไม่แน่ใจจึง ถามยํากบั ดาลนั อยา่ งมีความหวงั ดาลนั พยกั หน้า “เทา่ ทีคดิ ก็ไมไ่ ด้ผดิ หลกั การนะ” “งนั เดียวพรุ่งนีนายทําพิธีกรรมอะไรนนั เลยสิ อย่างน้อย มารีก็จะได้ปลอดภยั จากการถกู ดดู พลงั ในเบืองต้นก่อน ส่วนเรือง ภตู ตวั ทีสองเราค่อยหาวิธีจดั การอีกที” โคตลั รีบทําหน้าทีคณุ พ่อ ตวั อย่างสงั การบาเรียอย่างฉับไว เจ้าตวั ก็พยกั หน้ารับอย่างเห็น ด้วย “แล้วยงั มีวิธีอืนทีภูตตนนนั จะทําอนั ตรายมารีได้อีกหรือ เปลา่ ครับ” ลินคอร์นถามเผือเกิดเหตฉุ กุ เฉิน

BarIa’ MIssIon II 313 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ฉนั วา่ ไมน่ ะ ทีนา่ กลวั กว่าการทําอนั ตราย ฉนั วา่ เราควร กนั ไมใ่ ห้โกลดเี ข้าใกล้ภูตตนนนั ตอนทีเธอลืมตาครังแรกดีกวา่ ถ้า โกลดีกลายเป็นผู้ได้รับจุมพิตแห่งภูตไพรขึนมาละก็ ยุ่งแน่เลย” ชลิ ดเ์ ตอื น เวิร์นพยกั หน้าหงกึ ๆ “เออจริง ได้ไปนะ่ ไมเ่ ทา่ ไร แตเ่ กิดได้ ไปแล้วกลบั เอาไปทําเลวคิดแปลงพลงั ภตู ตนนนั ใส่ลกู สาวตวั เอง ละก็ พูดไม่ออกเลยนะ จะเอาผิดหรือยือแย่งกลับมาก็ไม่ได้ เพราะภตู ตนนนั เป็นของเขาไปแล้ว” “เรืองนนั ไมต่ ้องเป็นหว่ ง ฉนั เตรียมแผนไว้แล้ว” โคตลั เอ่ย อยา่ งมนั ใจ ทกุ คนเลยหนั ไปมองเขาอย่างคาดคนั คําตอบ หน่มุ หน้า สวยจงึ พดู วา่ “อย่าลืมสิฉนั เป็นคนทอผ้าผืนนนั เสร็จมาแล้ว คนที จะรู้ถึงช่วงเวลาทีภูตตวั ทีสองจะลืมตาได้ดีทีสดุ ก็ฉันนีแหละ อย่า หวงั วา่ โกลดจี ะได้เดก็ คนนนั ไป” “มีมารีเป็นลกู สาวคนเดียวไม่พอหรือไงครับ” เวิร์นแซว แตโ่ คตลั ไมส่ นใจกลบั ตอกกลบั อยา่ งอารมณ์ดีวา่ “คนตระกูลแวนเวิร์นชอบสะสมผ้าทอแสนสวย ฉันจะมี ลกู สาวอีกคนจะเป็นอะไรไป จริงไหม”

314 ¡ÅÑ °Ô´Ò เหล่าผองเพือนทีได้ฟังคําประกาศของโคตลั ก็ได้แตส่ ่าย หน้า ในเมือคนทีรับมือยากทีสดุ ในทีมประกาศอย่างนี ต่อให้อีก ร้อยโกลดกี ็คงส้นู ายน้อยแหง่ ร้านไฮน์แวนคนนีไมไ่ ด้แน่ “มารีอยากไปนอนกบั บา” หลงั จากกลบั มาถึงเต็นท์ทีพกั ของผ้หู ญิง มารีก็เริมงอแง ลิล่าเลยต้องหนั ไปมองทีน่าอย่างคิด หนกั “ไปนอนกับบาไม่ได้ หรอก ผู้หญิงกับผู้ชายทียังไม่ แตง่ งานห้ามนอนห้องเดียวกนั นะ” ทีนา่ บอกเสียงออ่ นโยนพร้อม กบั ทรุดตวั ลงนงั ตรงหน้ามารี แล้วยกมือขนึ จดั ผมให้เดก็ สาว หน้าตาของมารีนา่ รักคล้ายต๊กุ ตาเด็กผ้หู ญิงมากกว่าจะ เป็นหญิงสาว ทงั เส้นผมสีนําตาลไหม้ ผวิ ขาวผอ่ งไปทงั ตวั แล้วยงั มีใบหน้าหวานเสียจนผ้ชู ายใจละลายได้งา่ ยๆ ทีน่าเคยเห็นผ้หู ญิง สวยมาหลายคน แต่มารีนีแหละสวยทีสุด บาเรียต้องใจแข็งยิง กวา่ หิน ถ้าไมห่ นั มามองเดก็ สาวคนนี ‘ซงึ จริงๆ ก็คงมองไปแล้วละนะ’ “ทําไมถงึ อยากไปนอนกบั บาละ” ทีนา่ ถามขนึ อยา่ งสงสยั ตอนแรกเดก็ สาวก็เข้าใจดีถงึ เหตผุ ลทีต้องแยกกนั นอนแล้วนีนา

BarIa’ MIssIon II 315 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè มารีสา่ ยหน้า “มารีกลวั ” ทีน่าดึงเด็กสาวมากอด “ไม่ต้องกลัวนะ ทีนีมีจอมเวท อคั คีทีเก่งทีสดุ ในโลกอยู่ ไมม่ ีใครทําอะไรมารีได้หรอก” ลิล่าทรุดตวั ลงนงั ข้างสองสาวแล้วตีแขนเพือน “อย่าล้อ ได้ไหม” ทีนา่ ปัดมือลลิ า่ ทีตแี ขนเธอออกไป พลางกอดมารีแล้วพดู อวดเสียงขึงขงั ต่อว่า “ถ้าใครมาทําร้ายมารีนะ ลิล่าพ่นไฟใส่นิด เดียว ตายเรียบเลย” มารีหวั เราะร่วนกบั ทา่ ทางอวดเบง่ ของทีน่า สีหน้ากงั วล ของเดก็ สาวจงึ คลายเคร่งเครียดลง นนั ทําให้ลิล่าลอบถอนหายใจ อยา่ งโลง่ อก การมาเตือนของทา่ นฟอรีกบั ข้อมลู ทีได้จากทา่ นกรา เตรา ทําให้ทกุ คนกงั วลแม้แตเ่ ดก็ ทีไมร่ ู้อะไรอยา่ งมารีก็ยงั รู้สกึ เลย “คยุ กนั ไปก่อนนะ เดียวฉนั อาบนําก่อน” ลิล่าเอ่ยพลาง เดินเข้าห้องนํา ขณะทีทีน่าดึงเอาสํารับไพ่ออกมาให้มารีเล่นฆ่า เวลา “เล่นเกมก่อนนะ ฉันจะไปเตรียมของออกเดินทางพรุ่งนี หนอ่ ย เอารัฐอะไร”

316 ¡ÑÅ°Ô´Ò “เอาดนิ อร์ต้า บ้านของบา” มารีตอบ ทีน่าจึงใช้พลงั ศลิ า เวทเปิดไพใ่ บแรกให้ แล้วผละไปจดั ของทีเตยี งของเธอ มารีจ้องไพแ่ ล้วพยายามจดจํา แตข่ ณะทีไพห่ นั หลงั กลบั แล้วมารีเริมจบั ค่ไู พ่อย่นู นั ภูตสาวก็ได้ยินเสียงหวานทีเคยได้ยิน มาครังหนงึ แล้ว ตอนยืนมือทดลองฝ่ าเข้าไปในกําแพงอาณาเขต เวทกบั บาเรีย ‘มารี’ มารีหนั ขวบั ไปทางต้นเสียง เด็กสาวมองไม่เห็นอะไร จึง หนั มาทําทา่ จะเลน่ เกมตอ่ ‘มารี’ เสียงนนั ยงั เรียกซําดงั ขึนอีก คราวนีไม่ใชแ่ คเ่ รียกเสียงดงั ขนึ ในหวั มารีเฉยๆ แตม่ นั มาพร้อมกบั แรงดงึ ดดู บางอยา่ งทีทําให้ มารีต้องห้อยเท้าลงบนพืนข้างเตียง จากนนั เด็กสาวก็สวมรองเท้า เดินไปตามแรงดึงดดู โดยทีทีน่าซึงกําลงั จดั ของอยู่ทีเตียงไม่ทนั สงั เกต แก๊ก!

BarIa’ MIssIon II 317 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ เสียงประตหู ้องนําเปิด ลิลา่ ก้าวออกมา แล้วมองไปยงั ชดุ ไพท่ ียงั ลอยอยเู่ หนือเตียงโดยปราศจากร่างของมารี พอหนั ไปมอง ทีน่าก็เห็นกําลังบิดปิดลูกแก้วเก็บของ แล้ววางของใช้ทีจําเป็น เรียงไว้เป็นพวกๆ “มารีละ” ลิลา่ ถาม “นงั เลน่ เกมอย.ู่ ..” ทีนา่ ตอบ พลางหนั ไปมองตรงจดุ ทีมา รีนงั เลน่ อยเู่ มือครู่ แล้วเบกิ ตากว้าง “...ซวยแล้ว!”

318 ¡ÑÅ°´Ô Ò 60 Â×éÍ嫯 “บา! ทุกคน มารีอยู่ทีนีหรือเปล่า” เสียงทีน่าตะโกนดงั ลนั ก่อนทีเจ้าของเสียงจะพ่งุ ผ่านประตเู ตน็ ท์เข้ามาหากล่มุ เพือน ชายทีกําลงั เตรียมตวั นอน บาเรียเป็นคนแรกทีเด้งตัวลุกจากเตียงนอน ตามด้วย โคตลั และโพลง่ ถามไปพร้อมกนั “เกิดอะไรขนึ !” “คือ คือ ลิลา่ อาบนํา ฉนั เก็บของอยทู่ ีเตียง เลยเปิดสํารับ เกมไพใ่ ห้มารีเลน่ เกมไป แตพ่ อเงยหน้าขนึ อีกที มารีก็ไมอ่ ยแู่ ล้ว” “บ้าเอ๊ย!” บาเรียสบถเสียงรอดไรฟันอยา่ งหวั เสีย แล้ววิง พรวดออกจากเต็นท์ พร้ อมกบั ดาลนั และลินคอร์น ขณะทีโคตลั หันไปสงั นีล เวิร์น และชิลด์ให้ดูแลทีพกั ให้ดี ก่อนจะเคลือนตวั ตามสามหนมุ่ ทีนําหน้าออกไปกอ่ น

BarIa’ MIssIon II 319 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè บาเรียทีพุ่งตวั ออกมาคนแรก เขาเคลือนตวั ออกไปนอก เขตค้มุ กนั ของทีพกั แล้วก้มลงทาบฝ่ ามือกบั พืนดนิ ในรัศมีสงู สดุ ของการตามหาของเขาก็ปรากฏภาพของทกุ สิงขนึ ในหวั เขา ไม่มี สงิ ของ หรือสงิ มีชีวติ ใดทีเดนิ อยบู่ นผืนดนิ แล้วบาเรียจะหาไมเ่ จอ แล้วเขาก็พบ กระแสไอเวททีคล้ายกบั ของมารีกําลงั เดนิ ตรงไปยงั กําแพงอาณาเขตเวททีอยใู่ กล้ทีสดุ ร่างของบาเรียพงุ่ ปราดไปยงั เปา้ หมายทีพบด้วยความเร็ว จนแทบมองไมเ่ ห็นตวั เขา ทําให้ลินคอร์นกบั ดาลนั ทีพ่งุ ตวั ตามมา ต้องคอยสอดส่องและตรวจจับสิงแปลกปลอมทุกอย่างทีอาจมี โอกาสเข้ามาทําอนั ตรายบาเรียและมารีไปด้วยความระมดั ระวงั เตม็ พิกดั “ลินค์” เสียงโคตลั เรียก ทําให้ลินคอร์นหนั ไปหาต้นเสียง แล้วตะโกนตอบวา่ “เดียวผมดแู ลบาเองครับ พีดแู ลทีนีด้วย” โคตลั จึงชะงักเท้า พลางมองตามแผ่นหลงั ของลินคอร์น กบั ดาลนั ทีหายลบั ไปในความมืด ชายหน่มุ ยกมือขึนเสยผม แล้ว เพง่ มองไปทีกําแพงอาณาเขตเวทสีเขียวเรืองด้วยดวงตาดดุ นั

320 ¡ÑÅ°´Ô Ò “ถ้าทําอะไรลกู สาวฉนั แม้จะปลายก้อยละก็ จะโคน่ ทิงทงั ต้นเอามาทําฟื นเสียให้เข็ดเลย” โคตลั พดู เขน่ เขียวรอดไรฟัน ‘มารี’ มารีเดินตามเสียงเรียกไปเรือยๆ เพราะสงสยั ว่าเป็นใคร ทําไมถึงมีคนเรียกเธอในยามนี นอกจากนนั ยิงเธอเดนิ ตามเสียง นันห่างจากทีพักมากเท่าไร ก็ยิงรู้สึกไม่อาจละความสนใจจาก เสียงนนั ได้อีก “เธอเป็นใครเหรอ” มารีถาม ขณะเดินไปหยุดอยู่ข้าง กําแพงอาณาเขตเวท ‘มาสิ! เข้ามา!’ อีกครังทีเสียงเรียกของอีกฝ่ าย มีพลงั แรงดงึ ดดู มากกว่า เสียงธรรมดาทีได้ยิน รู้สึกเหมือนเสียงนนั กําลงั กดดนั ให้เธอต้อง เดนิ ผา่ นกําแพงอาณาเขตเวทนนั เข้าไป แตค่ ําพดู ของบาเรียก็ยงั ดงั ก้องอยใู่ นหวั มารี ‘ห้ามมารีเข้าใกล้กําแพงอาณาเขตเวทนีเด็ดขาด เข้าใจ ไหม’

BarIa’ MIssIon II 321 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ‘มาสิ!’ “ไมไ่ ด้หรอก บาไมใ่ ห้เข้าไปในนนั ” มารีตอบเจ้าของเสียง แตเ่ ท้าของมารีกลบั ทําตรงกนั ข้าม เธอก็ยงั ก้าวไปข้างหน้า เด็กสาวเดินเข้าใกล้กําแพงอาณาเขตเวททีละนิด ทีละ นิด กระทงั ปลายเท้าของมารีทะลไุ ปอีกฟากของกําแพงอาณาเขต เวท ในใจเดก็ สาวก็กลวั ว่าจะเหมือนครังทีแล้ว แตม่ นั กลบั ไมเ่ ป็น อย่างนัน มารีรู้สึกถึงแรงดึงดูดให้พลังของเธอไหลออกไปจาก ปลายเท้า แตไ่ มไ่ ด้รุนแรงถึงขนั ทําให้เธอรู้สกึ เจบ็ ปวด ‘มาสิ เข้ามาอีก’ “อยากเลน่ กบั มารีเหรอ” มารีร้องถาม ขณะทีเท้าอีกข้าง หนึงของเธอยังยืนเหยียบบนผืนหญ้ าฝั งนอกกําแพงอาณาเขต เวทอยู่ พร้อมกบั มีเสียงกระซิบร้องห้ามไม่ให้ก้าวเข้าไปดงั เซ็งแซ่ ลอดเข้ามาในหเู ธอเป็นระยะ แตแ่ ล้วเสียงห้ามเหล่านนั ก็เงียบลง เมือเสียงเรียกหามารีดงั ขนึ อีกครัง ‘เลน่ ...เหงา’ “เธอเหงางนั เหรอ แตม่ ารีไม่เหงา มารีมีบา...” มารีตอบ พลางเคลือนตวั ผา่ นกําแพงอาณาเขตเวทไปทีละน้อย จนกระทงั

322 ¡ÑÅ°´Ô Ò เท้ าข้ างทีอยู่บนผืนหญ้ านอกกําแพงอาณาเขตเวทกําลังจะก้ าว เข้าไป ข้อมือของเดก็ สาวก็ถกู กระชากอยา่ งแรง แป ลก ที ร่ าง ขอ งม ารี กลับไ ม่ป ลิว ตา มแ รง กร ะช าก นัน ออกมา มนั มีพลงั บางอย่างดึงดดู เท้าทงั สองข้างของมารีเอาไว้ ทําให้ร่างกายของมารีส่วนทีโผล่พ้นกําแพงอาณาเขตเวทออกมา ได้ มีเพียงแคข่ ้อศอกเทา่ นนั “มารี!” บาเรียตะโกนเรียก แตเ่ สียงของเขาไม่สามารถ ผ่านเข้าไปในกําแพงนนั ได้ บงั เอิญมารีทีหนั มามองตวั เองทีรู้สึก เหมือนถกู ดึงไว้ แล้วเด็กสาวก็ต้องเบิกตากว้าง พลางกํามือของ บาเรียเอาไว้แนน่ พลงั ดงึ ดดู ทีมองไม่เห็นจากภายในกําแพงอาณาเขตเวท จๆู่ ก็ทวีความแรงมากยิงขนึ ราวกบั จะกระชากตวั เธอเข้าไปให้ได้ ขณะเดียวกันมันก็ดึงดูดพลังในตัวมารี ให้ ไหลทะลักออกไปไม่ หยดุ แตไ่ ม่วา่ อย่างไรบาเรียก็ออกแรงพยายามยือยดุ ฉดุ กระชาก มือเธอให้กลบั ออกมาอยา่ งสดุ กําลงั ทําให้มารีร้องไห้โฮ “บา! ฮือๆ บา ชว่ ยมารีด้วย” ‘จบั มือผมไว้!’ เสียงในใจของบาเรียดงั ขนึ ในหวั ทําให้มา รี กํามือบาเรี ยแน่น นันเป็ นครังแรกทีบาเรี ยรู้สึกขอบคุณ

BarIa’ MIssIon II 323 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ความสามารถอ่านใจเขาได้ของเด็กสาว พลางหันไปร้ องเรียก ผ้ชู ว่ ย “ลินค์ พีดาลนั ชว่ ยด้วย!” ลินคอร์นสร้ างสายใยพลังขึนรัดร่างของบาเรียไว้ บา เรียเองก็เร่งเร้ าพลังทําให้ผืนดินบริเวณเท้าโป่ งนูนขึนมาห่อหุ้ม คลุมเท้ าทังสองของเขาให้ ตรึงแน่นอยู่กับที เพือเพิมความ แข็งแกร่งในการออกกําลงั แขนดงึ มารีตอ่ ต้านกบั พลงั ดงึ ดดู ทีข้าง ในกําแพงนนั ซงึ กําลงั ดงึ ร่างของมารีเข้าไป ดาลนั กางอาณาเขตเพือหยดุ ทกุ สรรพสิง แตม่ นตราหยดุ เวลากลบั ไมอ่ าจฝ่ากําแพงอาณาเขตเวทนนั เข้าไปได้ ผลจึงทําให้ หยดุ เวลาได้เฉพาะในฟากทีพวกเขาอยู่เท่านนั นนั ทําให้ร่างของ มารีและบาเรียถกู ดงึ เข้าไปมากขึน ดาลนั จึงรีบสลายมนตรา แล้ว ทกุ คนก็มาชว่ ยกนั ออกแรงดงึ มารีกลบั มา “ฮือๆ บา ช่วยมารีด้วย” เด็กสาวร้องไห้หนกั ขนึ ขณะที บาเรี ยก็ออกแรงใช้ พลังของตัวเองและพลังเวทในการดึงดูด สิงของเข้าหาตวั จนร่างของมารีขยับผ่านกําแพงอาณาเขตเวท ออกมาทีละน้อยๆ

324 ¡ÑÅ°´Ô Ò “บา!” มารีกรีดร้องเสียงหลงอย่างเจ็บปวด เมือใบหน้า ของเธอพ้นรัศมีแรงดึงดูดของกําแพงอาณาเขตเวทมาได้ แต่ ปลายเท้ าของเด็กสาวกลับกลายเป็ นไอเวทสีเขียวเรื องระเหย ออกมา ภาพเท้าทีสลายหายไป และความเสียหายแบบนนั ก็ไล่ ลามสงู ขนึ มาเรือยๆ ทําให้ทงั สามหนมุ่ มองอยา่ งหวาดหวนั “ทํายงั ไงดีครับ พีดาลนั ” บาเรียถามรุ่นพีอย่างร้อนรุ่มใจ จนแทบบ้าคลัง สมองทีเคยเยือกเย็นตอนนีกลบั ร้ อนรนจนแทบ ระเบิด เสียงของมารีทีร้องไห้อย่างเจ็บปวด ทําให้บาเรียกระชาก มือข้างทีกํามือมารีเข้าหาตวั ราวกบั บ้าคลงั “พีดาลนั !” ลนิ คอร์นตะโกนเรียกคนเพียงคนเดียวทีนา่ จะ หาทางออกในเวลานีได้ ขณะทุ่มเทพลงั ทังหมดของเขาเข้าช่วย บาเรีย หากเป็นการสู้กบั คนด้วยกนั พวกเขาไมเ่ คยกลวั แตค่ รังนี เขากําลงั ส้กู บั ธรรมชาติ ‘ให้ตายเถอะ’ “ทําพิธีกรรมผกู ชีวิต เดียวนีเลย!” ดาลนั ตอบเสียงดงั กว่า ปกติ ความเยือกเยน็ ทียงั มีอยตู่ ามพืนนิสยั เดมิ ทําให้ดาลนั วาดวง มนตราทีเขาเรียนรู้มาเพือคชู่ ีวติ ตลอดกาลของเขาให้ปรากฏขนึ

BarIa’ MIssIon II 325 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “มนั ใช้ได้เหมือนกนั เหรอครับพี” “เหมือนกนั ...ถ้าผมอา่ นมาไมผ่ ิดนะ” บาเรียอยากจะหวั เราะกบั มกุ หน้าตายของวา่ ทีไซเอน แต่ ตอนนีเขาไม่มีเวลาทําอย่างนนั ชายหนุ่มยงั คงกดั ฟันเพือยืดยุด มารีให้หลุดจากกําแพงอาณาเขตเวทบ้าๆ นัน แข่งกับการสูญ สลายสว่ นหนงึ ของร่างภตู ของมารี “ทํายงั ไงครับ” “ทําตามผมบอก...จบั มือเธอให้แน่น ก้มลงจูบทีหลงั มือ ของเธอ” บาเรียใช้แรงอีกเฮือกดึงมารีให้เข้าใกล้เขามากขึน แต่ กลายเป็นตวั เขาทีเคลือนตวั เข้าหาเด็กสาว นนั หมายความพลัง บางอย่างหลังกําแพงอาณาเขตเวทนนั ก็ไม่ยอมปล่อยเด็กสาว คนนีเหมือนกนั บาเรียไม่ยอมแพ้ เขาก้มจูบบนหลงั มือเธอ พร้อมกบั พดู ในใจปลอบโยนคนทีกําลงั ร้องครวญครางอย่างเจ็บปวดจนเกือบ สินสติ

326 ¡ÅÑ °´Ô Ò ‘เดก็ ดี ผมอยนู่ ี’ “ฮกึ ฮกึ บา มารีเจบ็ ” มารีตอบเสียงสะอกึ สะอืน ขณะทีหู ของบาเรียได้ยนิ ดาลนั พดู วา่ “พดู ตามผม” “ครับ” บาเรียรับคาํ พลางปรายตาไปมองสายพลงั ไอเวท ของมารีทีถกู ดดู ออกจากปลายเท้าไปเรือยๆ อย่างร้อนใจ ก่อนจะ ขม่ ใจให้สงบเพือตงั สมาธิให้แนว่ แน่ “แดจ่ ิตวิญญาณทีมีเพียงหนงึ / แดจ่ ิตวิญญาณทีมีเพียง หนึง” บาเรียเอย่ ตามดาลนั ทงั ทียงั ออกแรงดงึ ไว้ตลอดเวลา โดย ไม่สนใจว่าจะเป็นฝ่ ายเขาเคลือนทีเข้าหา หรือมารีจะเคลือนตวั ออกมาจากกําแพงอาณาเขตเวท หูของเขาได้ยินสียงของดาลัน ชดั เจนพลางพดู ตอ่ วา่ “...แดพ่ ลงั อํานาจทีไมม่ ีแตกแยกเป็นสอง” แสงสีนําตาลสว่างเรืองขึนทีมือของบาเรีย แล้ วทอ ประกายขึน ขณะทีมือของมารีเองก็มีแสงสีเขียวทองสว่างวาบ เรืองแสงขนึ พร้อมกนั

BarIa’ MIssIon II 327 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “...แดช่ ีวิตทีหลอมรวมอยา่ งปรองดอง” สายพลังทังสองพุ่งเข้ าหากันพันเกียวร้ อยรัดจน กลายเป็นสายพลังเส้นเดียวกัน ไอเวททีไหลออกจากปลายเท้า ของมารีทีอีกฟากหนึงของกําแพงอาณาเขตเวท เริมไหลออกช้า ลงๆ แรงดึงจากลินคอร์นทียงั คงตรึงร่างของบาเรียไว้ ทําให้ร่าง ของบาเรี ยและมารี ถอยห่างจ ากกํ าแพง อาณาเขตเวทมากขึน เรือยๆ “...แดท่ า่ นเพียงผ้เู ดียว” “ถ่ายเทพลงั ของคณุ ให้มารี!” สินคําสังของดาลัน บาเรียก็แผ่พุ่งพลังทงั หมดของเขา ออกไป กระแสพลงั ของเขาทีพนั เกียวอย่กู ับสายพลังของมารี ก็ พุ่งจากมือของเด็กสาวไหลลามไปยังไหล่ หวั และตลอดลําตัว และไหลเรื อยลงไปเติมเต็มช่วงขาทีโปร่งใสจนเป็ นไอเวทเพราะ ถกู ดงึ ดดู พลงั ไป ให้กลบั มาเป็นเหมือนขาของมนษุ ย์อีกครัง ความเจบ็ ปวดของมารีหายไปในทีสดุ ทําให้นําตาของมา รีเฮือดแห้งไป เด็กสาวตีขาอย่างดีใจทีได้กลับมาใหม่ ราวกับ กําลังว่ายนําอยู่กลางอากาศ เพือพาตัวเองออกไปจากพืนที อนั ตรายแห่งนี บาเรียเองก็ออกแรงดึงมารีพร้ อมกบั ดาลนั และลิ

328 ¡ÑÅ°´Ô Ò นคอร์น พลังดึงดูดของฝังตรงข้ามรู้สึกจะอ่อนแรงลงอย่างไม่ ทราบสาเหตุ ร่างของมารีจงึ เคลือนออกจากกําแพงอาณาเขตเวท ได้ในทีสดุ ผลบุ ! ร่างเล็กพ่งุ ผ่านอาณาเขทเวทออกมาปะทะกับอ้อมกอด ของบาเรีย ชายหนุ่มรัดตวั เด็กสาวไว้แน่น ราวกับกลวั ว่าเธอจะ หายไปตอ่ หน้าตอ่ ตาเขาอีก มารีเองก็กอดบาเรียแนน่ แล้วร้องไห้ จ้า “บา ฮือ ฮือ มารีกลวั มารีกลวั ” บาเรียทรุดตวั ลงนงั ขณะทีดาลนั กบั ลินคอร์นกางอาณา เขตครอบคลมุ ไว้ ปอ้ งกนั การเกิดเหตดุ งึ ดดู พลงั จากกําแพงอาณา เขตเวทซําสอง “ไมเ่ ป็นไรแล้ว เดก็ ดี ไมต่ ้องกลวั ” มารีกอดบาเรียแน่น พลางซบหน้าร้องไห้อย่างเสียขวญั บาเรียเงยหน้าขนึ มองดาลนั ด้วยสายตาทีขอบคณุ อยา่ งทีสดุ “มนั ได้ผล” ดาลนั เอย่

BarIa’ MIssIon II 329 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ครับ ผมก็คดิ อย่างนนั ” ลินคอร์นเอ่ยพลางยิมอย่างโล่ งอก แตใ่ นใจเขาบอกตามตรงว่า ทีโล่งอกไม่ใช่เพราะช่วยมารีได้ หรอก มนั อาจดบู ้าไปหน่อย แตล่ ินคอร์นรู้สึกอยา่ งนนั จริงๆ ทีเขา โล่งอกในวนั นี เพราะเขาเพิงได้ยินเพือนสนิทของเขาคนนีร้องขอ ความชว่ ยเหลือจากคนอืนเป็นครังแรก ‘ลินค์ พีดาลนั ช่วยดว้ ย!’ บาเรีย มิชชาร์พ ทีคอยช่วยเหลือคนอืน จนไม่กล้าแม้แต่ จะพดู ขอความชว่ ยเหลือใคร วนั นีโดยทีเจ้าตวั อาจยงั ไม่รู้ตวั เขา ได้พดู คํานนั ออกมาแล้ว และเป็นการทําเพือผ้หู ญิงคนสําคญั เสีย ด้วย “พามารีกลบั ทีพกั เถอะ พีโคตลั คงห่วงแยแ่ ล้ว” ลินคอร์น เตอื น บาเรียจงึ อ้มุ มารีลกุ ขนึ มารียงั กอดเขาแน่น เด็กสาวยงั ตวั สนั เทาด้วยความกลวั สองมือกําเสือบาเรียจนยบั ยู่ยีโดยไม่รู้ตวั บาเรียก้มจูบขมบั เด็ก สาวอยา่ งแผว่ เบา พลางปลอบวา่ “ไมเ่ ป็นไรแล้วนะ” ดาลนั เหลือบไปสบตาลินคอร์น แล้วชายหนมุ่ ทงั คจู่ ากฟ รานเชสก้าก็เบนสายตาหลบไปคนละทาง บอกเป็นนยั ว่า พวก เขาไมร่ ู้ไมเ่ หน็ กบั ภาพทีเกิดขนึ เมือกีแล้วกนั

330 ¡ÑÅ°Ô´Ò เมือมาถึงทีพัก ลินคอร์นกับดาลันรับเป็ นผู้อธิบาย เหตุการณ์ทีเกิดขึน ขณะทีเวิร์นกับชิลด์ช่วยกันหาพืนทีว่างตัง เตน็ ท์ทีพกั สํารองเพิมเพือแยกออกมาให้มารีทีกอดบาเรียไมย่ อม ปลอ่ ย บาเรียก็เหน็ ด้วยวา่ เขาสมควรต้องอยเู่ ฝา้ มารี ลิล่ากับทีน่ามาช่วยกันอาบนําให้ เด็กสาวทียังมีอาการ หวาดผวาอยู่ พออาบนําเสร็จเด็กสาวก็ร้องไห้หาบาเรีย จนบาเรีย ต้ องกอดเธอไว้ ตลอดจึงได้ สงบลงพอทีจะเล่าเรื องราวก่อนหน้ า นนั ให้ทกุ คนฟังได้ “มารีได้ยินเสียง จริงๆ ได้ยนิ มากอ่ นนนั หลายครังแล้ว คง มีแตม่ ารีทีได้ยิน” มารีเอย่ “เสียงเป็นยงั ไงเหรอ” ชลิ ด์ถาม “เสียงคล้ายกับมารีแหละ เขาบอกว่าเหงา เรียกให้มารี เข้าไปหา” มารีตอบ “ภูตตนนีพลงั แก่กล้านะ ยงั ไม่ทนั เกิดก็สามารถล่อลวง ภตู ด้วยกนั เองได้แล้ว ถ้าเจอตวั ต้องสงั สอนเสียหนอ่ ย” โคตลั พดู เสียงเครียด

BarIa’ MIssIon II 331 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ปะป๊ าอยา่ วา่ เขาสิ เขาอาจจะเหงาเหมือนมารีก็ได้ ตอน มารีเป็นต้นไม้ก็เง้าเหงา” มารีตอบยงั มีแก่ใจแก้ตา่ งแทนให้ด้วย แตพ่ อโคตลั ถามกลบั เสียงออ่ นโยนวา่ “แล้วมารีอยากไปอยกู่ บั เขาเหรอ” มารีส่ายหน้าเร็วๆ พลางกอดบาเรียแนน่ ขึน “ไม่เอา มารี จะอย่กู บั บา มารีแคอ่ ยากรู้เฉยๆ ว่าเขาเป็นใคร ตอนแรกเขาก็ดี นะ ไมใ่ จร้าย แตต่ อนหลงั ใจร้ายมาก ทํามารีเจ็บด้วย” คําบอกเลา่ ทีฟังดเู หมือนจะรู้เรือง แตก่ ็ไม่รู้เรือง ทําให้คน ทงั หมดขมวดควิ “ตกลง เจ้าภูตตนใหม่ทีกําลงั จะเกิด มนั คดิ กําจดั มารีใช่ ไหม” เวิร์นสรุปตามความเข้าใจ “น่าจะอย่างนนั ถ้ามารีโลนีเกิดขึนเพือสร้ างสิงทีดีทีสุด เพือการันตีการคงอยู่ของสายพนั ธ์ุตวั เองละก็ มารีซงึ เกิดมาแบบ ไม่เป็นไปตามครรลองตามธรรมชาติ ก็ควรสละพลงั ทงั หมดของ เธอให้แกภ่ ตู ทีสมบรู ณ์กวา่ คงจะประมาณนนั นะ่ นะ” ชลิ ด์สรุป “ทําแบบนีมนั โหดร้ายเกินไป ทําไมในป่ าถึงมีเรืองแบบนี ได้” ทีนา่ เอย่ ด้วยสีหน้าไมอ่ ยากเชือ

332 ¡ÑÅ°´Ô Ò “เพราะเป็นป่ าน่ะสิ ถึงได้มีเรืองแบบนีตา่ งหาก สิงมีชีวิต ทีแข็งแกร่งทีสดุ ถึงอย่รู อดได้ สว่ นทีเหลือ...” เวิร์นเหลือบไปมอง มารีทีหนั มามองเขาด้วยดวงตากล่าวหาแวบหนงึ ชายหนมุ่ กล้าม โตเลยถอนหายใจยาว แล้วเปลียนเรืองพดู ไป “แต่เราก็จัดการปัญหาเรียบร้ อยแล้วนี พีดาลนั บอกว่า นายทําพธิ ีกรรมผกู ชีวติ กบั ภตู ไปแล้วใชไ่ หม” บาเรียพยักหน้า แล้วเอ่ยขึนว่า “แล้วดเู หมือนจะได้ผล อย่างทีนายพูดนะเวิร์น หลงั เสร็จพิธีกรรมผกู ชีวิต เจ้าพลงั ดึงดดู นนั ก็ทําอะไรมารีไมไ่ ด้อีก ใชไ่ หมมารี” มารีพยกั หน้า “พอมารีได้พลังของบานะ เหมือนมารีตวั เบาสบายมากๆ เลย อะไรทีเคยเจ็บก็ไม่เจ็บอีก แล้วก็ไม่ได้ยิน เสียงของคนนนั อีกเลย” แปะ! ชิลด์กับเวิร์นตบมือกัน “แสดงว่ามันได้ผล โล่งใจไป เปลาะหนึงละ ว่าแตว่ ่า...ไหนว่ามารีจะโตขนึ ไง นีคือตวั โตเต็มวยั ของภตู ต้นมสู ตนิ แล้วเหรอ”

BarIa’ MIssIon II 333 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè มารีเอียงคอมองคนพดู แล้วหนั ไปมองบาเรียอย่างสงสยั บาเรียจึงกระแอมไอเตือนเวิร์น แล้วตอบว่า “วนั นีทุกคนเหนือย มากแล้ว พกั ผอ่ นกนั ไหม” เวิร์นเลิกควิ ได้แตย่ มิ แล้วพดู เออออตามวา่ “ใชๆ่ พวกเรา เหนือยมากเลย นอนกนั เถอะพวกเรา แยกย้าย แยกย้าย” คําพูดของเวิร์นทําให้ทกุ คนทีเข้าใจความตงั ใจของเวินร์ นต่างลุกขึนแยกย้ายเข้าทีพกั ตวั เอง บาเรียก็อุ้มมารีไปนอนบน เตียง แล้วยืนรอจนเพือนๆ ออกจากเต็นท์เฉพาะกิจของเขาไป หมด “บา” โคตลั ทีเดนิ หลงั ท้ายสดุ หนั มาเรียก “ครับ” “ทีร้านนายต้องใช้ไม้สําหรับทําของเลน่ เยอะไหม” บาเรียเลิกควิ ไม่เข้าใจ วา่ ทําไมโคตลั ถึงถามเรืองนีขนึ มา ในตอนนี “ทําไมครับ”

334 ¡ÑÅ°´Ô Ò ดวงตาของโคตลั วาวโรจน์ ขณะเหลือบไปมองมารีทีนัง มองเขาสองคนอยู่ ดวงตาทียงั มีแววหวาดกลวั อย่นู นั ทําให้โคตลั ตอบเสียงเรียบไร้ความขีเลน่ วา่ “พอดี ช่วงนีฉันอยากโค่นต้นไม้ใหญ่ เลยอยากหาที ปลอ่ ยของ มาสเตอร์บราวน์จะรับไหมละ”

BarIa’ MIssIon II 335 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ 61 äÁ‹ صԸÃÃÁ มารีหลบั ไปนานแล้ว แต่บาเรียยังไม่หลับ ชายหนุ่มนัง มองใบหน้าทีหลบั ตาพริมนิงสงบของเด็กสาวอยู่ เขาเอือมมือไป ดงึ ผ้าห่มมาคลมุ ให้เด็กสาวอย่างอ่อนโยน สายตาเหลือบไปมอง มือเล็ก แล้วดึงมากุมเอาไว้หลวมๆ พลางคิดย้อนไปเมือไม่กี ชวั โมงกอ่ น เขากํามือน้อยคนู่ ีไว้แนน่ แคไ่ หนนะ นีเป็นครังแรกในชีวิตของบาเรีย ทีเขารู้สึกกลวั จะสญู เสีย อะไรสกั อย่างไปอย่างมาก เพราะอะไรเขาถึงรู้สึกแบบนนั กบั มารี เขาอยากชว่ ยเธอเฉยๆ เชน่ เดียวกบั ทกุ ครังทีชว่ ยคนอืนๆ ไม่วา่ คน คนนนั เขาจะรู้จกั หรือไมร่ ู้จกั บาเรียก็ยืนมือเข้าไปชว่ ยเสมอ แล้ว ครังนีมนั ตา่ งจากครังกอ่ นๆ ตรงไหนละ ตบุ ! ตบุ !

336 ¡ÑÅ°Ô´Ò บาเรียยกมืออีกข้างวางทาบไปบนหน้าอกตวั เองเบาๆ เพือช่วยผ่อนคลายความรู้สึกแน่นอึดอัดในอกจนแทบหายใจไม่ ออกโดยไม่ทราบสาเหตุ ความรู้สึกแบบนีคืออะไรนะ นนั เป็นอีก คําถามต่อมา เมือสกั ครู่มนั พองฟูคบั อกจนน่าอึดอดั แต่สกั พกั ก็ รู้สึกเบาโหวงจนน่าใจหาย และทุกอย่างดจู ะสมดลุ ขึน เมือเด็ก สาวคนนีอยู่ในอ้อมกอดของเขา มารีร้องเรียกหาเขาตลอดเวลา ขณะเดียวกันเขาก็รู้สึกสบายใจทีเธอร้ องเรียกหาเขาแบบนัน ไม่ได้ หงุดหงิ ดเลยสักนิดและดีใจทีเธออยู่ในคลองสายตาเขา ตลอด มนั คอื หลกั ฐานว่าเธอปลอดภยั อย่ใู นทีทีเขาจะเดินไปหา และดแู ลเธอได้ “เพราะเราไม่เคยมีพีน้องหรือเปล่า...” บาเรียพึมพําหา เหตผุ ล พลางคลึงนิวโป้งบนหลงั มือของเด็กสาวอย่างเผลอไผล จนทําให้คนทีหลบั ไปแล้วปรือตาขนึ มอง “บา” บาเรียเหลือบมองตามเสียงเรียก แล้วยมิ ออ่ น “วา่ ไง” “บาไมน่ อนเหรอ”

BarIa’ MIssIon II 337 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “นอนสิ เดียวก็นอน มารีนอนนะ” บาเรียพูดเสียง อ่อนโยน พลางใช้พลงั หรีโคมไฟในเต็นท์ ก่อนจะขยบั ตวั ลุกขึน เพือจะไปนอนทีเตยี งสนามของตวั เอง แตม่ ารีกลบั กํามือบาเรียไว้ แนน่ บาเรียจงึ หนั มามอง “อะไรเหรอ” “อย่าปล่อยมือมารี ถ้าเกิด ถ้าเกิด...” มารีพูดได้แคน่ นั ก็ นําตารืนเอ่อคลอหนว่ ยอีก เพราะไม่รู้ว่าตวั เองจะถกู ดงึ เข้าไปใน กําแพงอาณาเขตเวทนนั อีกหรือเปลา่ ทําให้บาเรียตดั สินใจนงั ลง ทีข้างหมอนแล้วเอนหลงั พิงพนักเตียง เขาวางมือบนศีรษะเด็ก สาว ขณะทีอีกมือยงั กมุ มือเธอไว้ “ผมจะอยตู่ รงนี หลบั เถอะ” มารีขยบั เข้ามากอดเอวชายหนุ่มแล้วพริมตาหลับอย่าง โล่งอก บาเรียมองมือทีพาดอยู่บนตัวเขาแล้วถอนหายใจยาว ความรู้สกึ ในอกมนั พองฟขู นึ มาอีกแล้ว นีเขาป่วยหรือเปลา่ “ช่างเถอะ” บาเรียพึมพําตดั ใจเลิกคิดขณะหลบั ตาลง แล้วผล็อยหลบั ไปทงั ทีนงั อยอู่ ยา่ งนนั กระทงั เช้า

338 ¡ÑÅ°Ô´Ò เสียงนกร้องและสายลมทีพดั จนใบไม้เสียดสี ปลกุ บาเรีย ให้ตนื ขนึ สิงแรกทีเขารับรู้ได้ คือหวั ของเขาอย่บู นหมอน ซึงมนั ไม่ ควรเป็นแบบนนั ตอ่ ให้เขาหลบั ลกึ ขนาดไหน เขาก็ต้องรู้วา่ ตวั เอง เปลียนท่านอน และอีกอย่างทีสําคญั ตอนนีร่างนุ่มนิมทีพอจะรู้ วา่ เป็นใครกําลงั นอนหลบั อยบู่ นตวั เขา บาเรียลืมตาขนึ ดใู บหน้าของคนทีนอนซบอย่บู นอกเขา สี หน้าของเธอผ่องใสกว่าเมือคืนมาก อาจเพราะเธอได้พักผ่อน เตม็ ที และพลงั ชีวิตของเขาทีคงไหลผ่านผิวสมั ผสั ไปส่เู ธอ ซึงเขา เองก็รับรู้ถึงพลงั พฤกษาเวททีไหลผา่ นจากตวั มารีมาสเู่ ขาเชน่ กนั ‘นีละมัง ความรู้สึกของการมีภูตเป็ นของตัวเอง’ บา เรียคดิ ขณะทีเพกิ เฉยตอ่ ไออนุ่ ปริศนาทีละมนุ ละไมซงึ เกิดขึนและ ไหลถ่ายเทอยู่ระหว่างพวกเขาทงั สอง โดยยงั หาคําตอบไม่ได้ว่า คืออะไร และเขาก็ยงั ไมพ่ ร้อมทีจะค้นหาคําตอบ เขาจึงปล่อยให้ มนั อยอู่ ยา่ งนนั ไปก่อน บาเรียค่อยๆ ขยบั ตวั ทีละน้อยไม่อยากทําให้เด็กสาวตืน แต่ขณะทีเขายังประคองเธอเอาไว้เพือลุกออกจากเตียง เสียง เวริ ์นก็ร้องเรียกขนึ “บา! ฉนั เข้าไปนะ มารีเป็นไง...เออ่ บ้าง”

BarIa’ MIssIon II 339 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ดวงตาของเวิร์นเบกิ กว้างทีเห็นเพือนเพงิ ลกุ จากเตียงของ มารี กอ่ นจะสง่ ยิมล้อเลียนไปให้เพือน บาเรียจงึ รีบพดู แก้ความเข้าใจผิดขนึ วา่ “อยา่ คดิ ลกึ นา่ ” “เปล๊า! ใครคดิ ลึกกัน ไม่มี!” เวิร์นรีบปฏิเสธเสียงสงู ทํา ให้มารีขยบั ตวั ทําทา่ เหมือนจะตืน บาเรียจงึ สง่ สายตาดเุ วิร์นอย่าง ตําหนิ คนถกู ดแุ ตเ่ ช้าเลยเสไปผิวปากดงั หวีดหวิวทําเป็นไม่รู้ไม่ ชี รอจนเพือนลกุ ขนึ มาหม่ ผ้าให้มารีเรียบร้อยจงึ ถามวา่ “เป็นไง มารีตวั นมุ่ ไหม” “อะไร” บาเรียแกล้งไกไ๋ มต่ อบ “ก็ตวั ผ้หู ญิงนะ่ ทงั นมุ่ ทงั หอมเลยนะเพือน หลบั ฝันดีเลย ละสิ” เวริ ์นยงั ล้อเพือนสนทิ ไมห่ ยดุ ก็แหมนานๆ ทีบาเรียจะมีเรือง ให้ล้อได้บ้าง ทุกวันนีทําตวั อย่างกับหนอนหนังสือทีกินหนังสือ เป็นอาหาร ดืมบทความวิชาการเป็นของว่าง ไม่เทียวเล่น ไม่ สนใจผ้หู ญิง จนเวิร์นเริมกลวั ว่าเพือนจะอยเู่ ป็นโสดไปตลอดชีวิต เสียแล้ว

340 ¡ÅÑ °´Ô Ò “เหรอ แสดงวา่ นายลองมาเยอะละสิ” บาเรียทําเป็นเออ ออไป “มนั ก็มีบ้าง” “กีคนละ ฉันจะได้สรุปยอดไปแจ้งพีจได้ถกู ” บาเรียตอบ เสียงเย็น “เฮ้ย! บา อย่าทํายงั งันนะ นนั เรืองคอขาดบาดตายเลย นะเว้ย อย่าเล่นกนั เองสิเพือน ฉันอย่ขู ้างนายเสมอ เพือนรัก” เวิร์ นรีบพดู เอาใจ พลางโอบไหลเ่ พือนสนทิ หน้าแหยไป บาเรียยิมแผล่อย่างถือไพ่เหนือกว่า จนเวิร์นหน้ามุ่ยลง “ล้อนิดเดียว เล่นซะมีปัญหาครอบครัวเลย อารมณ์ขนั ลกึ นะนาย นะ่ ” คราวนีบาเรียถึงกับหัวเราะร่า เวิร์นเป็นคนอารมณ์ดี บางครังก็แกล้งทําเปิน แกล้งโง่ทําเป็นไม่รู้ ให้เพือนทกุ คนขําจน หวั เราะไปตามๆ กนั แตถ่ ึงเวลาเอาจริง เวิร์น โบลท์ ก็เป็นผ้ชู ายที แข็งแกร่งไมแ่ พ้ใคร ยกเว้น... “นายมาหาฉนั แตเ่ ช้าทําไม”

BarIa’ MIssIon II 341 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “มาบอกลานายไง วนั นีรุ่นพีเปียกจะใช้ฉนั เป็นหนทู ดลอง กบั ของเลน่ นนั แล้ว” เวิร์นทําท่าสดุ สยองพลางเดินออกจากเต็นท์ เล็กของบาเรีย เพือไปยงั เต็นท์ใหญ่ของกลุ่มเพือนชายพร้อมบา เรีย “เอาน่า ถือว่าเป็นหนึงกลยทุ ธ์ของการตอ่ สู้ไง นายเก่งนี เรืองแบบนีนะ่ ” “ฉันเก่งวางกลยทุ ธ์ ไม่ได้เก่งใช้ตวั เองเป็นหมากในเกม กลยทุ ธ์นะ ให้ตายเถอะ ถ้าไมใ่ ชเ่ พราะมารี ฉนั ไมท่ ําหรอกนะ” “ไม่ใช่เพราะข้อตกลง ทีชิลด์จะช่วยไกล่เกลียเรืองพีจให้ นายหรอกเหรอ” เวิร์นยิมเก้อ หนั ไปตีหลงั เพือนสองสามทีแก้เขิน พลาง เดินแยกตวั ไป เพราะเชรีพเรียกรวมพลเพือนดั แนะแผนการ บา เรียรีบอาบนําแล้วกลบั ไปหามารี เดก็ สาวยงั หลบั อยู่ ชายหนมุ่ จึง ขนงานไปนงั ทําข้างเตียงนอนของเดก็ สาว แล้วตงั สติบอกตวั เอง วา่ “เอาละ...ได้เวลาทํางานแล้ว”

342 ¡ÑÅ°´Ô Ò ของทีโกลดีต้ องการใช้ แล ะสังให้ ลูกน้ องส่ง มาให้ ทาง ไปรษณีย์เวทมนตร์ มาถึงช้ากวา่ ทีควร เพราะมีการควบคมุ การสง่ อุปกรณ์เวททีมีขนาดใหญ่กว่ากําหนด ซึงเป็นของไม่กีอย่างที จําเป็นต้องไปขนึ ทะเบียนทีทีทําการไปรษณีย์โดยตรง โกลดีเองก็ เพิงรู้ระเบียบนี แต่เขาไม่ได้ตืนตกใจอะไร มนั อย่ใู นความคิดเขา อยู่แล้ว ว่าสภากลางก็ต้องทําอะไรสกั อย่าง เพือควบคุมความ เสียงให้มากขึน หลังจากส่งเด็กเมือวานซืนพวกนันมาทําลาย แผนการของเขา ระหว่างทีเขารออยู่นัน โกลดีก็ต้องใจหายใจควําลุ้นไป ด้วย เมือไอ้หนเู ชรีพทดลองใช้ปืนอดั เวททะลทุ ะลวงกําแพงอาณา เขตเวท พลงั ทําลายล้างของปืนอดั เวททีเขาเคยเห็นเมือครังทีมนั เจาะผา่ นพายุหมนุ มารูนก้า ทําให้โกลดีนึกหวนั ๆ ไม่น้อย ว่าเด็ก พวกนันจะเข้าไปในสามเหลียมมารูนก้าได้ก่อนเขา แต่ผลการ ทดลองก็ล้มเหลว แน่ละสิ ของเล่นเด็กเมือวานซืนหรือจะสู้ อปุ กรณ์เวททีเขาคดิ ค้นมาทงั ชีวติ ได้อยา่ งไร นานมาแล้วด้วยความเชือทีสงั สมจากสิงทีสอนต่อๆ กัน มา ทําให้โครงงานวจิ ยั ของเขาถกู ยกเลกิ ตอนนนั โกลดีเสียใจมาก โครงงานวิจยั ทีเขาวางรากฐานไว้ตงั แตย่ งั เป็นจอมเวทฝึกหดั ต้อง ถกู พบั ไปกลางคนั ทงั นีเพือความปลอดภยั ของอาณาจกั ร เพราะ

BarIa’ MIssIon II 343 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ โครงการนีเป็นภัยอันตรายต่อเซวีน่า เขาไม่มีเหตุผลจะโต้แย้ง เพราะมีความเสียงทีจะเป็นแบบนนั จริงๆ แตเ่ ขากลบั เชือมนั วา่ เซ วีน่าทีแสนสมบรู ณ์นีก็ต้องทําอะไรสกั อย่างเพือทําให้เขาทําตาม ความฝั นนีได้ สิ โลกแห่งนีคือมิติทีเปลียนแปลงตัวเองได้ ตลอดเวลาเพือความอยู่รอด เขาอยากทดลองมนั สกั ครัง แคค่ รัง เดยี วจะเป็นอะไรไป ปราการซินเทลล่า แผนกพฒั นาการเวท และหน่วยงาน อืนๆ คงกลวั ว่าเขาจะทําการทดลองนีสําเร็จ และอาจทําให้เกิด คลืนใต้นําเรืองความต้องการหาพลงั บริสทุ ธิให้แก่พวกทีเป็นเมเน ไทป์ แน่นอน แม้จะผิดหวงั และเสียใจไม่น้อย แตเ่ ขาก็เห็นด้วยวา่ มีโอกาสสูงทีคนจะตีความผลงานวิจยั ของเขาเป็นในรูปแบบนนั ได้ เขาจึงจําใจยกเลิกโครงการนนั จนกระทงั ลูกสาวทีน่ารักของ เขาเกิด...เธอเป็นเมเนไทป์ ให้โลกทงั ใบแตก! ลกู สาวของเขาเป็นเมเนไทป์ เขายอม จ่ายเงินทงั หมดทีมี แลกกบั การทําให้ลกู สาวของเขาเป็นจอมเวท แม้ จะมีพลังน้ อยนิดก็ดีกว่าเป็ นเมเนไทป์ ต่อให้ เซวีน่าไม่มี กฎหมายกีดกนั เรืองสิทธิของเมเนไทป์ กบั จอมเวท แต่เขาซึงเป็น จอมเวทย่อมรู้ดีอยู่แล้ว ว่าการมีพลังกับไม่มีพลังก็เป็นกําแพง ระหวา่ งชนชนั ของประชากรเซวีนา่ อยแู่ ล้ว

344 ¡ÅÑ °Ô´Ò ข้อแรก ลูกสาวของเขาจะไม่มีวนั ได้เข้าเรียนในโรงเรียน เวทแห่งเซวีน่า โรงเรียนทีดีทีสดุ ตลอดกาล การไมไ่ ด้เป็นจอมเวท ส่งผลมากมายต่อสภาพคล่องในการดําเนินชีวิต ไม่ว่าจะเป็น อาชีพ กลุ่มเพือน การดํารงชีวิต เขาไม่เถียงว่ามีเมเนไทป์ มากมายทีประสบความสําเร็จในชีวิตได้ มีเงิน มีชือเสียง มีครอบ ครับทีมีความสุข แต่พวกเขาเหล่านันจะไม่มีวันได้เห็นโลกอัน สวยงามของจอมเวท โกลดีเกิดมาในครอบครัวจอมเวท เขามองไม่ออกว่าลูก สาวทีน่าสงส ารของเขาจะมีชีวิตอยู่ไ ด้ อย่างไรใ นสังคมทีญาติ เกือบทงั หมดเป็นจอมเวท เธอจะคยุ กับใครได้ จะเข้าสงั คมแบบ ไหน และจะเป็ นปมด้ อยสักแค่ไหน เมืออีกไม่กีปี ข้ างหน้ า หลานชายและหลานสาวของเขาสอบเข้าเรียนในโรงเรียนเวทแหง่ เซวีน่าได้ แต่ลูกสาวเขาทําไม่ได้ ให้ ตายเสียดีกว่า ทีเขาจะ มองเห็นใบหน้ าเศร้ าสร้ อยของลกู โลกนีไม่ยตุ ิธรรม อมีเรีย บราวน์ แต่งงานกบั คนต่างมิติ แท้ๆ ลกู ชายของเธอก็เป็นเมเนไทป์ แตก่ ลบั สอบผ่านเข้าเรียนใน โรงเรียนเวทแห่งเซวีน่าได้ และข่าวการสอบผ่านของ บาเรีย มิช ชาร์พ นนั ก็สะเทือนไปในวงกว้างมากกว่าทีเจ้าเดก็ น่ารังเกียจนนั จะรู้เสียอีก เขาคนหนงึ ละทีรับไมไ่ ด้ เดก็ ลกู ครึงทําไมถึงได้รับสิทธิ

BarIa’ MIssIon II 345 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ให้เป็นนกั เรียนของโรงเรียนเวทแห่งเซวีน่า ขณะทีเมเนไทป์ ทีเป็น ชาวเซวีนา่ แท้กลบั ไมเ่ คยมีใครได้รับโอกาสนนั เห็นได้ชดั วา่ กลไก ของเซวีนา่ ผิดเพียนไปแล้ว ดงั นนั หากเขาจะทําให้มนั ผิดเพียนไป อีกสกั หน่อย ก็คงไม่แปลกอะไร สักพักโลกใบนีก็คงหาทางปรับ ความสมดลุ ของมนั ได้เองแหละ สามปี หลังจากตัดสินใจ โกลดีก็รือโครงการของเขา กลบั มาทําใหม่ เขาดดั แปลงห้องปฏิบตั กิ ารเวทของร้านมินนีทอย ให้รองรับการทดลองทียิงใหญ่ นกั พฒั นาการเวทถกู จ้างงานเข้า มาด้วยเงินเดือนสูงลิว เพือประดิษฐ์ชินส่วนทีต้องการ พวกเขา บรรจงเลือกผ้ ูร่ วมงานเฉพาะทีมีญาติพีน้ องหรื อคนใกล้ ชิดเป็ น เมเนไทป์ เพือจูงใจให้คนเหล่านนั เชือว่า โครงการทีเขากําลงั ทํา สามารถเปลียนชีวิตเมเนไทป์ เหล่านันได้จริงๆ เพียงแต่ลูกสาว ของเขาจะทําได้เป็นคนแรกก่อน ส่วนคนอืนๆ ก็ไม่ต้องหวงหาก ต้องการรายละเอียด การทดลองประสบผลสําเร็จด้วยดีมาเป็นลําดบั ไมว่ ่าจะ เป็นเครืองดูดพลัง หรือเครืองรีดไอเวทให้เป็นเส้นไหมเวท เขา เตรียมความพร้ อมไว้ทุกอย่าง และเลือกใช้ช่องทางกฎหมายที เปิดให้ลงมือทําทุกอย่างได้ไปทีละเล็กละน้อย จนแน่ใจว่าพวก ผ้ใู หญ่ในปราการไมม่ ีทางรู้วา่ เขากําลงั ทําอะไรอยตู่ อนนี และด้วย

346 ¡ÑÅ°´Ô Ò พืนฐานการเก็บรักษาความลับ ปราการฟาเรนเซ่ก็เลือกไม่ ดําเนินการจบั กมุ เขา เพราะกลวั ว่าความลบั เรืองการเกิดมารีโลนี จะรัวไหลออกไปกว้างขวางมากขนึ โกลดีอยากหัวเราะให้สะใจ ทุกคนต่างกลัวจะทําผิด กฎหมาย โดยไม่รู้เลยว่ากฎหมายพวกนนั จริงๆ ก็มีไว้เพือให้คน กลวั แตห่ ากเราเลือกทําในจงั หวะทีดีพอ และให้เรืองทีต้องการทํา นนั สอดคล้องไปกบั เงือนไขการเก็บความลบั ของปราการด้วยแล้ว กฎหมายก็ไมม่ ีวนั แตะต้องเขาได้ โกลดีประกนั ความเสียงของเขา โดยทําให้ปราการกลัว ว่าเขาได้ทิงข้อความหรือข่าวสารนีไว้ ตามทีตา่ งๆ หากปราการจะทําอะไรเขาก็เตรียมตวั กลายเป็นขา่ ว ใหญ่ได้เลย การเข้าไปเรียนในสถาบนั สปีเย่ ยิงทําให้โกลดีมนั ใจใน การทํางานของนักหาข่าว ซึงมีนิสัยชอบคุ้ยเขียข่าว ยิงเป็ น ความลบั มากเทา่ ไร นกั หาขา่ วก็ยิงชอบ ปราการวินเซอร์นีไม่มีวนั ก้าวก่ายตอ่ จรรยาบรรณของนกั หาข่าวด้วยการสงั ปิดขา่ วแน่ นนั คอื กลวิธีทีโกลดที ําให้ตวั เองยงั อย่ใู นคมู ีร่า ฟอเรสได้เพือประกอบ อปุ กรณ์เวทซงึ จะทําให้เขาได้ในสงิ ทีต้องการ ภตู อีกตน แถมเป็นภตู ทีสมบรู ณ์กว่าภูตตนแรก หากเขา เอาผ้าทอทีทอเกือบเสร็จไปทอต่อจนเสร็จ ภูตตนนันก็ต้องเป็น

BarIa’ MIssIon II 347 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ของลกู สาวเขา แคค่ ดิ มือทีกําลงั ประกอบชินสว่ นอย่กู ็สนั จนเกือบ ควบคุมไม่ได้ ระหว่างเวลาทีรอชินส่วนอุปกรณ์ทีสงั ไป โกลดีได้ ทําการตรวจสอบความเข้มข้นของไอเวทบนกําแพงอาณาเขตเวท บางจุด เพือหาตําแหน่งทีเหมาะสมกับเครืองดูดพลังเวทให้ ทํางานได้อยา่ งไม่ลําบากนกั โชคดีทีหลายจุดทีเขาตรวจสอบไป เครืองดดู พลงั ของเขาสามารถทํางานได้ โกลดีเงยหน้าขึนดกู ําแพงอาณาเขตเวทสีเขียวเรืองด้วย ดวงตาเปล่งประกาย ขณะทีนิวก็ถ่ายทอดพลังเวทเข้าไปใน เครืองดดู พลงั เพือให้มนั เริมอนุ่ เครือง ปกติมนั ต้องใช้เวลาในการ อนุ่ เครืองก่อนการดดู พลงั เวทประมาณสีถึงหกชวั โมง ซงึ ก็ตรงกบั เวลาพลบคาํ พอดี “แล้วเจอกนั ...สาวน้อย” โกลดีพึมพํา พลางหนั ไปเตรียม อุปกรณ์ทีจะทําให้ เขาได้ ในสิงทีต้ องการอย่างกระหยิมยิมย่อง โดยไม่รู้เลยว่าระหว่างทีเขากําลงั ทํางานอยนู่ นั ลกู แก้วสอดแนม ซงึ เคลือบด้วยเวทแหง่ แสงของเวริ ์นก็ตามเก็บภาพทงั หมดของเขา แล้วส่งภาพเหล่านนั ไปยงั หน้าจอมนตราของว่าทีเสนาธิการแห่ง ปราการจีเซลลา่ “เขาประกอบมันเสร็จแล้ว ทํางานเร็วเป็นบ้าเลย ว่าแต่ ของเรานีจะลองอีกทีเมือไรครับ” เวิร์นถามพลางหนั ไปมองเชรีพที

348 ¡ÅÑ °´Ô Ò เอาแต่ปรับปรุงปืนอัดเวทของตวั เองมาทงั วัน เวิร์นเพิงฟื นจาก สลบเพราะการทดลองครังทีผ่านมา ทําให้วันนีเขากบั เชรีพต้อง อยโู่ ยงเฝา้ ทีพกั “นายอยากสลบอีกรอบนกั หรือไงละ ฉันกําลงั ปรับเพือใส่ พลงั อคั คีเวทเข้าไปด้วย นา่ จะได้ผลดีกวา่ ครังก่อน” “พีจะเอาพลงั ของลนิ คเ์ หรอ” “ใครวา่ ” เวิร์นเลิกคิว “ลิล่า? พีจะบ้าเหรอ ลินค์ไม่ฆ่าพีตายหรือ ไง” “ใครจะฆ่า ฉันไม่ได้จะเอาพลังจากลิล่าทงั หมด ไม่ถึง สลบหรอกน่า แค่ถ้ามีอัคคีเวทผสมอยู่ด้วย ไอพฤกษาเวทจะ สลายไปเร็วขนึ พวกเราจะได้เข้าไปในนนั ได้ก่อนโกลดีไง แตถ่ ้าไม่ ได้ผล ก็ยงั ถือว่าอยใู่ นแผนทีกระต้นุ ให้โกลดีเชือเรามากขึน วา่ ใน นนั มีภตู จริง” “ผมว่าตอนนีเขาเชือไปเต็มๆ เลยว่ะพี เล่นประกอบของ หน้าตังไม่ยอมกินยอมนอนขนาดนี และตอนนีก็ประกอบเสร็จ แล้ว”

BarIa’ MIssIon II 349 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “มนั ต้องรอเวลาอุ่นเครืองอีก คงคืนนีแหละ ของฉันก็จะ เสร็จเหมือนกนั ” “แล้วพีให้พวกเราไปหาอะไรมาเพิมเหรอ เห็นออกไปกัน แตเ่ ช้า” เวิร์นถาม ตอนเขาฟื นขึนมา ได้ยินเสียงเพือนๆ ประชุม กันอยู่ แต่ไม่มีแรงลุกไปร่วมวงด้วย จนสายๆ นนั แหละถึงพอมี แรงเดนิ มานงั อย่ใู นเตน็ ท์เดียวกบั เชรีพ ตามประสาคนไม่ชอบอยู่ คนเดียว “ไม่ได้ให้ไปหา ฉันให้พวกนนั เอาเครืองดดู พลงั เวททีฉัน ปรับปรุงไปตดิ ตงั ไว้ตามกําแพงอาณาเขตเวทตา่ งหาก” “ฮะ! พีสร้างไอ้เครืองนนั ขนึ มาด้วยเหรอ” เชรีพหนั มาเขม่นตาจ้องคนตวั โต ไม่ว่าเมือไรไอ้เด็กนีก็ นา่ สาปให้เป็นหินเสียจริง “นายคิดว่าฉันนังเล่นๆ กินขนมจิบนําชาอยู่ในเต็นท์นี หรือไง ตงั แตม่ าทีนียงั ไมไ่ ด้หยดุ เลยนะ นายคิดดสู ิ ในสามเหลียม มารูนก้านนั จะต้องมีไอเวทอดั แนน่ มากจนอยากระเบดิ ...” เวริ ์นพยกั หน้า

350 ¡ÑÅ°Ô´Ò “แล้วจะเกิดอะไรขนึ เมือกําแพงอาณาเขตเวทนนั มีรู” “การถ่ายเทพลงั ก็จะเกิดขึน” เวิร์นตอบ พลางนงั ตวั ตรง ฟังคําอธิบายของเชรีพอย่างจริงจงั จนมหาจอมเวทเลิกคิวกับ ความเปลียนแปลงนนั เพราะเขาไม่คอ่ ยชอบออกปฏิบตั กิ าร แต่ เขาก็รู้จักคนทีเก่งภาคปฏิบัติมากกว่าทฤษฎีมาเยอะ หนึงใน ลกั ษณะนสิ ยั ทีนา่ โมโหของคนกล่มุ นี คือปกติก็จะเล่นไปเรือย แต่ พอมีอะไรทีเกียวกับอนั ตรายถึงพวกพ้องละก็ จริงจงั ขึนมาทนั ที ทนั ควนั เชียว “ใช่ ฉันเลยดดั แปลงชินส่วนเจ้าเครืองดดู พลงั ของโกลดี ให้เลก็ ลง เพือลดการทําลายล้าง แล้วติดตงั หนั หน้าเข้าหากําแพง อาณาเขตเวท ตงั คา่ ให้มนั เริมทํางานด้วยการจบั ความเข้มข้นของ ไอเวทเป็นหลกั เมือไรก็ตามทีไอเวทเกิดการเปลียนแปลงไป มนั จะเริมทํางานทนั ที” “แล้วพวกเราทีเข้าไปในนันละครับ จะไม่ถูกดูดไอเวท ออกจากตวั เราไปด้วยเหรอ” เชรีพแคน่ ยิมใส่แบบเยาะ “ฉันไม่ไร้รสนิยมจนทําตวั เป็น นกั ประดิษฐ์เอาแต่ใจหรอก ไม่งันจะเรียนจนมาถึงชันมหาจอม เวททําไม ฉนั เพมิ อปุ กรณ์ให้มนั ดดู จําเพาะไอเวทเทา่ นนั และต้อง