Baria's Mission เล่ม 2

BarIa’ MIssIon II 401 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ปะป๊ าจะไมเ่ ป็นไร เธอ...ดแู ลปะป๊ าอย”ู่ “เธอ?” มารียิมให้ทกุ คนแล้วตอบว่า “ท่าทางมารีจะได้น้องแล้ว ละ”

402 ¡ÅÑ °Ô´Ò 66 âŹÕè áǹàÇÃÔ ¸ กึก! กกึ ! เสียงฟื มดงั ก้องในห้วงคาํ นงึ ของโคตลั เขาจําได้วา่ เขาเร่ง ทอผ้าผืนนนั อยใู่ นมารีโลนี แตจ่ ําไม่ได้วา่ ตวั เองทอเสร็จหรือเปลา่ เส้นไหมทกุ เส้น เสียงกระทบของฟื มยงั ดงั อยา่ งตอ่ เนือง กลินหอม ของเนือไม้ อกั ขระแห่งกาลเวลาทอประกายสีเขียวทองลอยเด่น อยู่บนผืนผ้าทอ จากนนั ก็หมุนวน หลดุ ลอยจากผืนผ้าซึงใกล้จะ ทอเสร็จ แล้วรวมเป็นเรือนร่างผิวขาวผ่อง ซงึ มีไอเวทลอยวนอยู่ รอบตวั เธอ ขนตาสีนําตาลไหม้กระพือขึน เผยให้เห็นดวงตาสี เขียวทีไม่ได้แตกต่างจากมารี เพียงแต่แววตาเปล่งประกายนิง สงบกว่า เส้นผมสีนําตาลไหม้สนั แค่พอดีติงหู และริมฝีปากแดง อิม เธอโน้มใบหน้าลงมามอบสมั ผสั อนั อ่อนหวานให้แก่เขา แล้ว ทกุ อยา่ งก็ดบั วบู ลง จนกระทงั ...

BarIa’ MIssIon II 403 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè จิบ! จิบ! โคตลั ได้ยินเสียงนกร้ อง ตามด้วยเสียงคล้ายนกกระพือ ปี กโผบิน กิงไม้ไหวโอนเอน มีสายลมพัดโชยมาอ่อนๆ และ แสงแดดอ่อนทีสาดส่องลามเลียมาบนหน้าจนแยงนยั น์ตา ชาย หนุ่มขยับใบหน้าหนีแสงแดด แต่ไม่นานแดดก็ไล่ตามมาแยง นัยน์ตาเขาอีก โคตลั จึงตดั สินใจพลิกตวั หลบหน้าหนี หน้าผาก เขาจึงไปชนกับผิวรีบเนียนของอะไรสกั อย่าง ชายหนุ่มจึงลืมตา มอง ‘สีเขียว...ตาสีเขียวเหมือนมารี’ โคตัลบอกตัวเอง เขา กะพริบตาอีกสองสามครัง เพือให้แน่ใจว่าเขาไม่ได้ตาฝ้าฟางไป เอง ก่อนจะหลบุ ตามองสํารวจเด็กสาวทีใบหน้าห่างจากเขาเพียง นิดเดยี ว “มา..รี? ไม่ใช่” โคตลั เอ่ย พลางขยบั ใบหน้าออกห่าง ขณะทีอีกฝ่ ายก็ขยบั ถอยหา่ งออกมาด้วยเหมือนกนั คราวนีโคตลั ตืนเตม็ ตา เมือเห็นเดก็ สาวทีนอนหนั หน้ามาหาเขา หอ่ ตวั เองด้วย ผ้าทอชนดิ เดยี วกบั ทีมารีเคยหม่ ตอนเกิดใหม่ “เธอ...” โคตลั อทุ านได้คําเดียวแล้วองึ ไป

404 ¡ÑÅ°´Ô Ò เด็กสาวเจ้าของใบหน้าคล้ายคลงึ กบั มารี แตผ่ มสนั และ มีดวงตาและใบหน้านิงเย็น ความสดใสจึงเป็นสิงแบง่ แยกให้เธอ ตา่ งจากมารีได้ชดั เจน เดก็ สาวอ้าปากพดู ด้วยเสียงทีคล้ายกบั มา รี วา่ “หิว” ‘แล้วไง’ โคตลั คิดในใจ หากคนตรงหน้าเป็นผ้ชู ายเขาคง โพล่งอย่างใจนึกแล้ว แต่เพราะเป็นผู้หญิงชายหนุ่มเลยกลนั คํา นนั ไว้ แล้วยกมือขนึ เสยผม พลางมองไปรอบข้าง “ยงั อยใู่ นนีเหรอ แตท่ ําไมถึงหยดุ หมนุ แล้วละ” “มีคนมา” เดก็ สาวบอกพลางหนั ไปมองทีทางเข้า ฟังจากเสียงฝีเท้าต้องมากกว่าหนึง โคตลั คิดและหนั ไป มองต้นเสียง แล้วหนั มามองคนทีกึงเปลือยอยู่ เขาจึงรีบถอดเสือ ตวั นอกของตวั เองคลมุ ตวั เดก็ สาว เด็กคนนันเงยหน้ามองโคตลั โดยไม่พูดอะไร แต่ก่อนที โคตลั จะขยบั ออกหา่ ง ผ้มู าใหมก่ ็มาถึงตวั เขาพอดี “โคตัล แวนเวิร์ธ ลูกต้องถูกกักบริเวณเจ็ดวัน ฐานทํา อะไรเสียงขนาดนี” เสียงเฉียบขาดของ เซเลนา่ แวนเวิร์ธ ดงั ก้อง

BarIa’ MIssIon II 405 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ไปทัวห้องโถง ตามด้วยแรงกอดของผู้เป็นแม่ทีได้รับรายงาน เรืองราวทงั หมดในตอนเช้า ก็ตรงดงิ มาทีนีเลย “อะไรกันครับแม่ ผมไม่ได้เป็นอะไร” โคตลั กอดตอบผู้ เป็ นแม่พลางลูบหลังผู้หญิงคนเดียวทีเขารักสุดหัวใจอย่าง ปลอบโยน ขณะทีเซเลนา่ ถอยหา่ ง แล้วสง่ สายตาดมุ องลกู ชาย “ผมไมเ่ ป็นไร เห็นไหมครับ” โคตลั ยําจนเซเลน่ายกมือขนึ ปาดนําตา พลางหนั ไปหาสมาชิกผ้รู ่วมทีมของลกู ชาย “ปา้ ขอบใจทีดแู ลโคตลั นะ” “พวกเราเปล่าครับ เพราะคนดแู ลน่าจะเป็นเธอคนนนั ” ชิลด์ตอบ พลางมองไปยงั เด็กสาวทีหน้าเหมือนมารีราวกบั พิมพ์ เดียว แตกตา่ งทีเธอคนนีผมสนั และมีดวงตาทีสงบนิงเหมือนเจน โลกมากกวา่ “หน.ู ..” เด็กสาวลุกขึนย่อกายทําความเคารพเซเลน่าอย่าง ถกู ต้อง ทําให้ทกุ คนในห้องโถงงนุ งง “หน.ู ..ไมส่ ิ ทา่ นคอื ...”

406 ¡ÑÅ°´Ô Ò เดก็ สาวไมต่ อบ เธอหนั ไปมองโคตลั จนโคตลั ต้องเอ่ยขนึ วา่ “เธอเป็นภตู ทีเกิดจากมารีโลนีครับแม่ เหมือนมารี” ดวงตาของเซเลน่ากระจ่างขึนด้ วยคําตอบของลูกชาย รองศาตราจารย์จอมเวท เซเลน่า แวนเวิร์ธ หนั ตวั ไปย่อกายทํา ความเคารพเดก็ สาว จนโคตลั ร้องเสียงหลง “แม!่ ทําอะไรครับ” เซเลน่ายืดตวั ขึนแล้วแย้มยิม “ปราการฟาเรนเซ่กําลัง เตรียมการต้อนรับทา่ น อีกไมน่ านทา่ นฟอรีก็คงจะมาถึง ยินดีทีได้ พบกนั นะคะ” เด็กสาวทําเพียงมองเซเลน่า แล้วเดินไปหลบข้างหลัง โคตลั เธอเอือมมือมากําชายเสือของโคตลั ไว้ ท่าทางนิงสงบทีเห็น ดไู ม่เข้ากับท่าทางหวาดกลวั ของเธอเท่าไร ทําให้เซเลน่าหันไป มองหน้าลกู ชาย แล้วขมวดควิ อยา่ งกงั วล “เธอคงมอบจมุ พิตแหง่ ภตู ไพรให้รุ่นพีไปแล้ว” ชิลด์พดู ถึง ความเป็นไปได้ทีทําให้ภตู น้อยตนทีสองตามติดโคตลั ไม่หา่ งอยา่ ง นี

BarIa’ MIssIon II 407 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “แล้วมารีละ ไปไหน เธอปลอดภยั หรือเปลา่ ” โคตลั ถาม อยา่ งเป็นหว่ ง “มารียงั หลบั บาดแู ลอยู่ ลินค์บาดเจ็บ ลิล่าเลยต้องอยู่ ดแู ลเหมือนกัน เวิร์นยงั ไม่ฟื น พีดาลนั บาดเจ็บเล็กน้อย ตอนนีที ด้านนอก นีล ทีน่า พีเชรีพกําลงั เก็บข้อมูล รุ่นพีล่ะครับ บาดเจ็บ ตรงไหนหรือเปลา่ ” “ไม่ ขอบใจ แล้วแม่มาได้ยงั ไงครับ ทีนีห้ามคนนอกเข้า นะ” เซเลน่าค้อนลกู ชายทีทํามาเคร่งระเบียบเอาตอนนี แต่ก็ ยงั หนั ไปมองเดก็ สาวทีไมพ่ ดู ไมจ่ า แล้วยมิ ถามวา่ “หิวไหมคะ” เดก็ สาวพยกั หน้า โคตลั เลยดนั หลงั เธอให้เซเลน่า พลาง บอกวา่ “ถือว่าได้ลกู สาวเพิมทีเดียวสองคนแล้วกนั ครับ แมเ่ ลียง แฝดผ้ชู ายไปแล้ว ตอนนีก็เปลียนมาเลียงแฝดผ้หู ญิงบ้าง” เซเลน่าอยากตีลกู ชาย แตท่ า่ ทางทีทําเหมือนไมก่ ลวั ของ เด็กสาวตรงหน้า ทําให้เธอยิมขํา เด็กคนนีคือสมบตั ิลําคา่ ของฟ

408 ¡ÅÑ °´Ô Ò อริโซ่ ไมว่ ่าเด็กสาวจะกลายเป็นใคร แตว่ นั นีเด็กคนนีเป็นลกู สาว ของเธอ “ไปหาเสือผ้าใส่กัน แล้วก็หาอาหารเข้าปากด้วยเนอะ” เซเลน่าเอ่ยชวนเสียงอ่อนโยน เด็กสาวหนั ไปมองโคตลั เหมือนรอ ฟังคําอนญุ าต พอชายหนมุ่ พยกั หน้า เดก็ สาวก็หนั มาพยกั หน้าให้ เซเลนา่ “งนั ไปกนั ” เซเลนา่ จงู มือเด็กสาวเดนิ ไปถึงประตู แล้วหนั กลบั มาคาดโทษลกู ชาย “เยน็ นีเรามีเรืองคยุ กนั ยาว ห้ามหลบหน้าแม”่ โคตลั ยมิ จืดพลางรับคํา “ครับ” สีหน้าของโคตลั ทีจ๋อยสนิทคงอยู่บนหน้าแคเ่ ซเลน่าเดิน ลบั ตาไปเทา่ นนั แล้วชายหนมุ่ ก็หนั ไปหาชิลด์และถามว่า “เดก็ คน นนั เป็นภตู จริงๆ เหรอ” “อ้าว พีถามผม แล้วผมจะไปถามใครคร้าบ” ชิลด์ย้อน ถามกวนๆ

BarIa’ MIssIon II 409 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “เดียวปัด ซดั สกั ทีไหม ฉนั ถามดีๆ ทํามาย้อน เมือวานฉัน แคน่ งั ทอผ้าผืนนนั ตอ่ เสร็จหรือเปล่ายงั ไม่รู้เลย ตืนขึนมาก็มีเด็ก นนั นอนอยขู่ ้างตวั แล้ว ชกั เข้าใจความรู้สึกของบาขึนมาแล้วสิ มนั ...เอ่อ” โคตลั ยกมือขึนลูบหน้าอกทําท่าอึกอกั ๆ บอกไม่ถูก จน ชลิ ดข์ ยบั เข้าใกล้แบบสอดรู้สอดเหน็ “แบบไหนเหรอครับ” โคตลั ทําท่าจะพดู แต่ก็เปลียนใจไม่พูด “ไม่รู้ละ หิวแล้ว ฉนั กลบั ทีพกั กอ่ นนะ เดยี วจะกลบั มาชว่ ย” ชิลด์มองตามคนทีเฉไฉเก่งทีสดุ ในโลกเดินออกจากห้อง โถงใต้ฐานต้นมารีโลนีไป แล้วหันมามองรอบตวั พลางจุ๊ปาก อย่างภูมิใจ แม้จะผ่านเรืองราวมามากมาย แต่เขาก็ได้พบสิงที ตงั ใจตามหาจนได้ คดิ ถึงตรงนีรอยยิมของชิลด์ก็กว้างขึน แล้วพดู กบั ตวั เองวา่ “ไมส่ ิ...ไมใ่ ชเ่ ราคนเดยี ว แตเ่ ป็นพวกเราทงั ทีมตา่ งหาก” กว่าทังหมดจะได้มารวมตัวกันในทีพักอีกครัง ก็เป็น กลางดึกของวนั นัน แม้ทุกคนจะเหนือยอ่อน แต่ต้องมาประชุม

410 ¡ÅÑ °´Ô Ò ร่วมกัน เพราะตงั แต่เกิดเหตกุ ารณ์เมือคืน ยังไม่มีใครสรุปสิงที เกิดขนึ ทงั หมดให้เป็นเรืองเป็นราวกนั เลย “พีโคตลั ละ” ลนิ คอร์นทีหน้ายงั ซีดอยถู่ ามขนึ “ไปคุยกับคุณป้าตังแต่ตอนเย็นแล้วละ ยังไม่กลับมา สงสยั ตกลงเรืองสะใภ้เล็กกันอย่ลู ะมงั ” ชิลด์พูดติดตลก ขณะ เขยา่ เวริ ์นซงึ ฟื นเอาเมือตอนเย็น แตก่ ็ยงั มีอาการอ่อนแรงอยใู่ ห้ได้ สติ “เวิร์น นายไปนอนพกั ก่อนดีไหม” ชลิ ด์ถาม “ไม่ นีเป็นสถิติใหม่ของฉันเลยนะ ฟื นก่อน 24 ชัวโมง เนีย” เวริ ์นตอบ พลางซบหน้าลงกบั หลงั ชลิ ด์ “เออๆ สถิตใิ หม่ หลบั ตารอพีโคตลั แล้วกนั ” “สะใภ้คืออะไร” มารีถามขนึ เมือทกุ คนเงียบเสียงลง ชิลดม์ องหน้าบาเรียเหมือนโยนหน้าทีตอบคําถามนีไปให้ ชายหนมุ่ บาเรียเลยจําใจตอบว่า “สะใภ้ คือ ผ้หู ญิงทีแตง่ งานกับ ลกู ชายของเรา”

BarIa’ MIssIon II 411 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ มารีกะพริบตาสองสามทีแล้วถามต่อว่า “แต่มารีเป็น ผ้หู ญิงนีนา ปะป๊ าจะหาสะใภ้ได้ยงั ไง” ทังเต็นท์เงียบกริบอยู่หลายวินาที ก่อนจะระเบิดเสียง หวั เราะฮาครืน “มารีพดู อะไรผิดเหรอ” “ไมผ่ ิด แคผ่ ิดคน เอาเถอะ ทา่ ทางพีโคตลั ก็คงรับเด็กคน นนั เป็นน้องนนั แหละ” ชิลด์ตอบ เชรีพทีกําลงั เชด็ กระบอกปืนอดั เวทฆา่ เวลาอยู่ ก็พดู เสริม วา่ “นนั สิ ฉนั นกึ ภาพโคตลั แตง่ งานไม่ออกเลย ผ้หู ญิงคนนนั คง...โชคร้ายพลิ กึ ” “เหรอครับ” เสียงตอบของคนทีถกู พดู ถึงดงั ขดั ขึน ทําให้ คนนินทาสะด้งุ เฮือก แตก่ ็ยงั ทําใจส้ทู กั ตอ่ วา่ “ไงอาหารเย็นอร่อยไหม”

412 ¡ÅÑ °´Ô Ò โคตลั สบตารุ่นพีพลางหันไปเรียกคนทีเดินตามเขามา ด้วย ให้เข้ามาในเตน็ ท์ แล้วตอบวา่ “ก็อร่อยตามสภาพ พาโลนีไป แนะนําให้ทกุ คนรู้จกั ด้วย คงแปลกใจกนั ใหญ่ทีมารีมีคแู่ ฝด” บาเรียเลิกคิว ขณะมองไปยงั เดก็ สาวทีหน้าตาคล้ายมารี ทุกอย่าง แต่บรรยากาศรอบตวั กลับเยือกเย็นพิกล และดูเป็น ผ้ใู หญ่มากกวา่ เธอคนนนั เดินมาหยดุ ข้างหน้าทกุ คน แล้วย่อกาย ทําความเคารพอยา่ งถกู ต้อง พลางพดู วา่ “โลนี แวนเวริ ์ธ คะ่ ” “หือ ใครตงั ชือให้เนีย” เวริ ์นทีหลบั ตาฟังถามโพลง่ ออกไป “ฉันเอง ตอนนนั ยงั มนึ ๆ จิลมนั ถามเลยตอบไปแบบนนั ” โคตลั ตอบสง่ ๆ พลางนงั ลง แล้วกวกั มือเรียกมารีให้มาหา “ปะป๊ า” มารีกระโดดกอดชายหนุ่ม แล้วยอมให้โคตลั หอมแก้ม “ดีแล้วทีปลอดภัย ตอ่ ไปห้ามทําอย่างนีอีกรู้ไหม ไม่เชือ ฟังคําสงั ผ้ใู หญ่ เดียวบาไมร่ ักนะ”

BarIa’ MIssIon II 413 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè มารีหนั ขวบั ไปหาบาเรีย แล้วสง่ สายตาเศร้าๆ ไปมองบา เรีย จนบาเรียต้องถอนหายใจทีตวั เองถูกใช้เป็นข้ออ้าง เลยย้อน ถามไปบ้าง “ถ้าอย่างนันทุกคนก็จะรู้ว่า มารีกับโลนีเป็นคู่แฝดกัน สินะครับ” “ใช่ ต้องขอบคุณบาร์เรียร์ของพีเชรีพนะ เมือคืนพวก แผนกประวตั ศิ าสตร์หลบั อยา่ งมีความสขุ เชียว” “คงได้พีเซเลนา่ ชว่ ยจดั การด้วยแหละ เพราะฉันจดหมาย ไปบอก วา่ แต.่ ..เราจะเริมประชมุ ได้หรือยงั ฉนั ต้องไปสรุปผลการ ทํางานของเจ้ าเครืองดูดพลังเวทนันสักหน่อย น่าจะเอาไป ปรับปรุงเพือใช้ปอ้ งกนั การเกิดภยั พิบตั ไิ ด้” ทุกคนมองมหาจอมเวททีทํางานตลอดเวลาอย่างอดทึง ไมไ่ ด้ ในขณะทีทกุ คนเหนือยแทบคลาน แตค่ นตวั เล็กและหน้าตา เดก็ ทีสดุ กลบั อดึ อยา่ งไมน่ า่ เชือ เมือคนื เพราะบาร์เรียร์ของเชรีพนี แหละทีกนั พลงั สว่ นเกินทีไหลออกจากมารีโลนีเอาไว้ แล้วสะท้อน กลบั เข้าไป จนทําให้บริเวณทีเกิดจากการตอ่ สู้กัน และพลงั จาก การอาละวาดของมารี โลนีกลับเข้ าสู่สภาพเดิมได้ ดีเกิ นคาด โดยรวมสภาพป่าจงึ คนื กลบั มาดีกวา่ เดมิ ด้วยซํา

414 ¡ÅÑ °´Ô Ò “งนั เรามาสรุปงานกนั ก่อน” ชิลด์เอ่ยอย่างเป็นงานเป็น การขนึ โคตลั กับโลนีจึงนังลงข้างบาเรีย โลนีลอบมองหน้าบา เรียแวบหนงึ ก่อนจะหนั มาทําหน้านิงเชน่ เดมิ “จดุ ประสงค์ทีเรารวมทีมกัน คือ ฉันต้องการตามหามา รีโลนี ซึงโชคดีพวกเราหาเจอ และได้รับสิทธิให้ศึกษาเรืองนีได้ แล้วต้องนําเสนอผลงานชินนีแก่ปราการฟาเรนเซ่ สว่ นเรืองจะนํา ออกเผยแพร่ได้มากน้อยแค่ไหนนนั ฉันคงต้องทําเรืองเข้าไปขอ ความเห็นชอบจากทางผ้ใู หญ่อีกที” ทกุ คนพยกั หน้า ชิลด์เลยพดู ตอ่ วา่ “เพราะภารกิจนีสําเร็จ ลงได้ด้วยความร่วมมือจากทกุ คน ฉันเลยอยากถามว่า มีใครทียงั ไมไ่ ด้ทําตามจดุ ประสงคข์ องตวั เองทีมาร่วมภารกิจนีหรือเปลา่ ” เวิร์ นส่ายหน้ ากับหลังชิลด์ ขณะทีบาเรี ยตอบว่า “หมวกเอ็มบีเอชของพวกเราใช้ งานได้ดี แถมต้องทําสินค้า ตวั อยา่ งทีดีกว่าอนั นีได้แน่ๆ ฉันขอบใจนายทีทําให้เรามีโอกาสได้ ใช้งานจริง” “ฉันก็ไม่นะ ฉันพอใจกับทีได้สิทธิในการศึกษามารีโลนี จะได้เผยแพร่หรือไมก่ ็ชา่ ง” เชรีพเอย่ เสริม

BarIa’ MIssIon II 415 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “พวกฉันก็แค่มาร่วมสนุกเฉยๆ มันเป็นครังหนึงในชีวิต เชียวนะ ดงั นนั อยา่ เครียดไปเลย” นีลเอย่ พลางหนั ไปยิมกบั ทีนา่ ที พดู เสริมวา่ “ระหว่างทีพวกนายไม่รู้ตวั ฉันก็แอบจบั ภาพไปได้เยอะ เลย กะว่าในงานเกสต์ราวน์คราวนี ฉันจะจัดแสดงภาพ ยิงได้ หมวกของบามาด้วย ฉนั เลยจะปรับปรุงมนั นิดหนอ่ ย เอาไว้มาชม การแสดงภาพของฉนั นะ” ชลิ ดห์ นั ไปหาดาลนั ทีนงิ เงียบมาตลอด “พีดาลนั ละครับ” “ผมได้ในสิงทีผมต้องการแล้ว” ดาลนั ตอบเพียงแคน่ นั ชลิ ด์ก็เลยหนั ไปหาลินคอร์นกบั ลิลา่ “ขอบใจนะลนิ ค์ ฉนั ไปปรึกษาไมผ่ ิดคนจริงๆ” ลินคอร์นยืนมือมาตรงหน้าชิลด์ หัวหน้าทีมจึงยืนมือไป ชนกับมือของเพือน แล้วเอ่ยว่า “ถ้านายมีภารกิจ ไม่ว่าอะไร ฉัน จะไปชว่ ย” ลนิ คอร์นหวั เราะ “แนน่ อน นายก็รู้วา่ ฉนั ไมใ่ ชห่ วั หน้าทีด”ี

416 ¡ÅÑ °´Ô Ò ชิลด์หรีตามองเพือนทีอยู่ๆ ก็โยนความดีให้เขา ขณะทีลิ ล่าเอ่ยว่า “ขอบใจนะชิลด์ เกสต์ราวน์ครังนีฉนั คงไม่ส่งงาน แต่ก็ นะ ไมม่ ีใครตงั ความหวงั กบั ปราการฟี เรเนอ่ ยแู่ ล้วนี” “ไม่มีใครหวงั แต่เธอหวงั ใช่ไหมละ ปีหน้า ถ้าเธออยาก ให้ชว่ ยอะไรก็บอก” “จ้ะ” สายตาของชิลด์มาจบลงทีสองหนุ่มทีนงั ขนาบข้างด้วย ผลพวงของภารกิจนงิ แล้วโคตลั ก็เอย่ ขนึ วา่ “นายมีแผนตามหาพืชหายากอีกหรือเปลา่ ” ชิลด์ยิมเขิน พลางลูบคอแล้วส่ายหน้า “คงไม่แล้วครับ เรียนจบผมจะไปตอ่ ทีบสิ เซยา่ เลย” “อ้ าว! ไหนว่าถ้ าเจอมารีโลนี นายจะเรียนต่อระดับ มาสเตอร์ไง” บาเรียถามอยา่ งแปลกใจ “ทีอยากเรียนตอ่ ระดบั มาสเตอร์เพราะสนใจจะศกึ ษามา รีโลนีต่อ แต่เท่าทีทําภารกิจมา และเวลาอีกปีหนึงก่อนเรียนจบ ฉันว่าฉันคงพอใจกับสิงทีมีอยู่แล้ว อีกอย่าง ฉันว่าฉันเหมาะกับ

BarIa’ MIssIon II 417 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ โลกธุรกิจมากกว่าการผจญภยั แบบนีนะ่ ” ชิลด์ตอบพลางนึกถึง การตอ่ ส้กู บั โกลดีทีแทบเอาตวั ไมร่ อด “งนั เหรอ นา่ เสียดายนะ” โคตลั เปรย “ทําไมเหรอครับ พีตดิ ใจภารกิจนีแล้วละสิ” ลนิ คอร์นถาม โคตัลยักไหล่แล้วตอบว่า “พอดีเมือเย็น ฉันเพิงได้รับ จดหมายตอบจากสถาบนั สปีเย่ ว่าฉันผ่านการคัดเลือกเข้าชัน เรียนนกั หาพนั ธ์ุไม้ในตํานาน ก็ถ้านายอยากหาต้นไม้หายากอีก ฉนั จะได้มีนายทนุ ไง” “พีโคตลั จะเข้าสปีเยเ่ หรอ ทําไมพวกเราไมเ่ ห็นรู้ พีซิลค์รู้ หรือเปลา่ ” ทีนา่ ถามเสียงหลง “รู้สิ บาก็รู้” ทกุ คนหนั ไปมองบาเรีย คนชอบชว่ ยเหลือคนเลยตอบว่า “ก็พีโคตลั มาขอให้ชว่ ย” “ซึงก็ได้รับความร่วมมือดี ฉันยืนเอกสารไปก่อนทีจะลง พืนทีทีนี ว่าฉันกําลังตามหามารีโลนี แล้วจะใช้ผลของภารกิจนี ประกอบการคดั เลือกผ้มู ีคณุ สมบตั เิ ข้าเรียนในครังนีด้วย แล้วพอ

418 ¡ÅÑ °´Ô Ò ปราการฟาเรนเซ่แจ้งรายชือผู้มีสิทธิศึกษามารีโลนี ฉันก็ส่ง หลกั ฐานนนั ไปให้ทางสปีเย่ แล้วก็...ผ่าน” พดู จบโคตลั ก็ยกั ไหล่ ราวกับเป็นเรืองธรรมดาง่ายๆ ทําให้คนทีอยากเข้าสปีเย่อย่างที น่าแลบลินให้อย่างอิจฉา แต่ก็ยิมเผล่ในทีสุดเพราะดีใจแทน พีชาย “ดใี จด้วยครับ แถมตอนนีรุ่นพีมีผ้ชู ว่ ยมือดีเสียด้วย” ชิลด์ เย้าพลางมองไปทีโลนี ทีนงั นิงเงียบจนนกึ วา่ ไม่มีชีวิต อยา่ งมารีนี นงั สกั พกั ก็จะหนั ซ้ายหนั ขวาบ้าง บางทีก็หวั เราะตามคนอืนแม้จะ ไม่ค่อยรู้เรืองด้วยก็ตาม แต่เด็กคนนีกลับนังนิงนิงราวกับไม่มี ตวั ตนอยใู่ นห้องนี โคตัลก้มมองโลนี แล้วพึมพําว่า “แม่ก็พูดอย่างนัน ไม่ เคยเชือใจกนั เลย” โลนีเหลือบตามองโคตัลเล็กน้อย แล้วกลับมานังนิง เหมือนเดมิ ขณะได้ยินบาเรียเอย่ ขนึ วา่ “งนั แสดงวา่ ภารกิจของเราจบสมบรู ณ์แล้ว” ชิลด์ยิมกว้าง “ใช่ เวลาทีเหลือก็เก็บข้อมูล แล้วกลับไป เตรียมงานของตวั เองทีปราการ เจอกันอีกทีทีงานวนั สถาปนา โรงเรียน”

BarIa’ MIssIon II 419 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “งนั รวมพลงั กนั หนอ่ ยไหม” บาเรียเสนอ ชิลด์จึงยืนมือมาเป็นคนแรก พร้อมกบั จบั มือเวิร์นทีพยา ยามตงั สติทีสุดในชีวิต ตามด้วยบาเรีย มารีก็ทําตามบาเรียทกุ ย อ่าง ลินคอร์น ลิล่า ทีน่า นีล ดาลันก็ทําอย่างไม่เก้อเขินเหมือน ตอนแรกแล้ว และเชรีพทีมุดตัวฝ่ าทุกคนเข้ามาอยู่ใจกลางวง อยา่ งอารมณ์เสีย ปิดท้ายด้วยโคตลั ทีวางมืออย่บู นสดุ ขณะทีโลนี ถกู มารีดงึ มือมากมุ ไว้ “พวกเราทําสําเร็จแล้วใชไ่ หม” ชลิ ด์เอย่ “ใช!่ ” ทกุ คนตอบเสียงแขง็ ขนั ดงั ลนั พร้อมกนั “มนั เป็นการเดนิ ทางทีดีมาก ขอบใจทีไมท่ งิ กนั ” “แนน่ อน!” “จนกวา่ จะพบกนั ใหม”่ ชิลด์พดู “จนกวา่ จะถึงวนั นนั !” ชลิ ดฉ์ ีกยมิ กว้างทีสดุ ในหลายวนั ทีผา่ นมา “สญั ญา” “สญั ญา!”

420 ¡ÅÑ °Ô´Ò 67 ᡌҠกล่มุ ของบาเรียทํางานเก็บข้อมลู และทดลองทุกอย่างที ควรทดลองกนั อยา่ งครําเคร่งในชว่ งเวลาทีเหลือ แล้วทงั หมดก็จบ การทําภารกิจตามหามารีโลนีแทบจะพร้อมกบั ทีมสํารวจชดุ ใหญ่ ทีใช้เวลาฟื นฟูป่ า คงจะมีก็แต่แผนกประวตั ิศาสตร์ทีคงต้องอยู่ที หมบู่ ้านมสู ตาโนต่ อ่ จนกวา่ จะสินปี แล้วคอ่ ยเดนิ ทางกลบั ปราการ ซนิ เทลลา่ หลงั สดุ “วนั สดุ ท้ายแล้ว ฉลองกนั หนอ่ ย” เวิร์นร้องชวน พลางยก แก้วนําหวานขนึ เพือขอชนแก้วกบั เพือนๆ ทงั หมด “เย้!” ทงั หมดขานรับเสียงดงั ขณะชนแก้วกนั ไปมา บ้ านพักตากอากาศของครอบครั วคาโรต้ ากลายเป็ น สถานทีพกั ก่อนเดนิ ทางกลบั ของทกุ คน ชิลด์เลยจดั ให้มีงานเลียง

BarIa’ MIssIon II 421 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ฉลองการทําภารกิจสําเร็จในคืนนี พวกผู้ชายพูดคุยกันอย่าง สนุกสนาน มีเล่นดนตรีบ้าง ขณะทีพวกผู้หญิงก็คยุ กันไป พลาง ปิงยา่ งของสดทีแมบ่ ้านเตรียมไว้ให้ “ตกลงนายจะกลบั บ้านก่อนใชไ่ หม” บาเรียถามเวิร์น แต่ ตากลบั เหลือบมองมารีทีเอาผลไม้เสียบไม้แล้วนําไปปิง “ใช่ คงกลบั ปราการหลงั เทศกาลโรเซร่านะ” เวริ ์นตอบ “จะไปขอพีจแตง่ งานหรือไง” ชิลดแ์ ซว แตเ่ วิร์นกลบั นิงไม่ โวยวายกลบั ผ้ชู ายทงั กลุ่มยกเว้นโคตลั ทีแยกตวั ไปยืนคยุ กบั ดา ลนั มาสกั พกั ตา่ งตาโต “จริงเหรอเวริ ์น” บาเรียร้องถามอยา่ งตืนเต้น “ก็นา่ จะ” “สงสารผ้หู ญิงแย่” เชรีพแหย่สอดเข้ามา เวิร์นเลยหนั ไป โวยใสค่ ปู่ รับขนึ วา่ “แยต่ รงไหนคร้าบ คณุ รุ่นพี ผมนะ่ ออกจะรักเดียวใจเดียว มีอนาคตไกล ใสใ่ จประชาชนขนาดนี” “แตโ่ ง่” เวริ ์นแขวะตอ่ คณุ สมบตั พิ ิเศษแถมท้ายให้

422 ¡ÑÅ°Ô´Ò เวิร์นถึงกับอ้าปากค้าง ทําท่าจะเถียงแต่เถียงไม่ออก เพราะถ้าเทียบกับคนพูดเขาก็โง่กว่าจริงแหละ จึงได้แต่อ้าปาก แล้วหบุ อยสู่ องสามครัง ในทีสดุ ก็ล้มเลกิ ความตงั ใจทีจะเถียงเรือง นีไป เหลา่ ผองเพือนทีตงั ใจรอฟังการตอบโต้ของคปู่ รับตลอดกาล คนู่ ี จงึ ได้แตข่ ําทา่ ทางอําองึ ของเวิร์น “นายรู้คําตอบทีพีจขอเว้นระยะหา่ งสกั พกั แล้วหรือไง” ชิ ลดว์ กกลบั มาถามเรืองเดมิ เวิร์นสา่ ยหน้า “อ้าว แล้วจะไปขอเขาแตง่ งาน บ้าหรือเปลา่ นาย” ชิลด์ วา่ “ไม่บ้า ฉัน...คดิ ถึงเขาจะตายแล้วว่ะ” เวิร์นยอมรับอย่าง ไมอ่ าย พลางเหลือบไปมองพวกลลิ า่ แล้วพดู ตอ่ วา่ “พวกนายไมเ่ ป็นฉนั ไมร่ ู้หรอก ทกุ วนั เห็นพวกนายอย่กู นั เป็นคๆู่ ฉนั ก็คดิ ถึงคนของฉนั มงั สิ” “ไมเ่ ห็นเหมือนฉนั เลย ฉนั ไม่เห็นคิดถึงใคร โอ๊ย! ไอ้เวิร์น มาผลกั หวั ฉันทําไม” ชิลด์โวยวายพลางยกมือลบู หวั ตวั เองอยา่ ง หงดุ หงิด

BarIa’ MIssIon II 423 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “คนไมม่ ีแฟนไมม่ ีสิทธิพดู เว้ย เอาไว้นายมีเมือไร ฉันจะยุ ให้แฟนนายหนีหายไปสกั เดอื น แล้วอยา่ มาโอดครวญให้ได้ยินนะ วา่ คิดถึงใจจะขาด” เวิร์นโต้กลบั อย่างเข่นเขียว จนชิลด์ชกั เสียว วา่ เวิร์นจะทําจริง “โอ๊ย คุณเพือนคร้ าบ อย่าทําร้ ายกันอย่างน้าน แค่หา แฟนให้ได้ยงั ยากเลย ถ้ามีแล้วก็ปล่อยๆ ฉนั ให้มีความสขุ ไปเถอะ นา่ ” ซิลด์โอดอยา่ งอ้อนกลวั เวิร์นแค้นฝังหนุ่ แล้วทําอยา่ งทีพดู “ไม่ ฉันรักนายไง อยากให้นายได้ซาบซึงตรึงใจกบั ความ รักให้มากทีสดุ เนอะบา เราสองคนต้องชว่ ยกัน เอาให้ชิลด์มนั รัก ล้นใจจนกระอกั แนน่ อกตายไปเลย” บาเรียหวั เราะเบาๆ ขณะทีชิลด์พยายามส่งสญั ญาณให้ บาเรียปฏิเสธ แตบ่ าเรียก็ทําแคย่ ิม แล้วขมวดคิวเมือหนั ไปเห็นมา รีสะบดั มือแรงๆ “ถ้าห่วงนกั ก็ไปช่วยปิงสิ” ลินคอร์นแนะ แต่บาเรียกลบั สา่ ยหน้า “มารีต้องเรียนรู้ทีจะอยคู่ นเดียว ก่อนกลบั ออกมา คณุ ปา้ เซบอกวา่ มารีกบั โลนีต้องเข้าโรงเรียนในปีหน้านีแล้ว” บาเรียเอย่

424 ¡ÅÑ °Ô´Ò ถึงตรงนีก็เงียบไป เหลา่ เพือนเลยมองหน้ากนั แล้วเวิร์นจึงพดู ขึน วา่ “มารีเป็นภูตทีทําพิธีกรรมผูกชีวิตแล้ว คงไม่เป็นไรหรอก มงั หว่ งโลนีดกี วา่ พีโคตลั ยงั ไมต่ ดั สนิ ใจอีกเหรอ” บาเรียหนั ไปมองโคตลั ทียืนคยุ กบั ดาลนั อย่างเคร่งเครียด แล้วเอย่ ขนึ วา่ “ไมร่ ู้สิ ใครจะเดาใจพีโคตลั ได้” “เอ่อ แล้วอย่างนีมารีกับโลนีต้องแยกกันน่ะสิ เนอะ เพราะเห็นรุ่นพีโคตลั สญั ญาว่าจะกลบั บ้านตอนเทศกาลโรเซร่านี ฉนั ได้ยนิ คณุ ปา้ เซบอก” ชลิ ด์เอย่ อยา่ งนกึ ขนึ ได้ “นนั สิ ใครเห็นภูตน้อยสองตนนีคนละที ก็คงงงไปตามๆ กนั เนอะ” เวริ ์นเสริม “ฉนั คง...ให้มารีไปกบั รุ่นพีโคตลั ” บาเรียเอย่ ลอยๆ เพล้ง! จานอาหารในมือมารีซึงถือมาให้ทุกคนร่วงตกแตกเสียง ดงั ขนึ บาเรียผดุ ลกุ ไปดงึ เดก็ สาวให้หา่ งจากของร้อนและเศษแก้ว

BarIa’ MIssIon II 425 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ทนั ที พลางใช้พลงั เวทรวบของแตกและเศษอาหารไปทิงถังขยะ แล้วถามวา่ “เป็นอะไรหรือเปลา่ เจบ็ ตรงไหนไหม” มารีสา่ ยหน้าทงั นําตา แล้วพดู วา่ “ไม่ มารีจะไปกบั บา” คําตอบของเด็กสาว ทําให้คนทีกําลงั ใช้ผ้าทีลิล่าวิงเอา มาให้เชด็ คราบนําจิมเงยหน้ามองมารี แล้วถอนหายใจยาว เขาไม่ คดิ จะให้เธอรู้ในลกั ษณะนี แตใ่ นเมือรู้แล้วก็คงต้องบอกตามตรง “ต่อไปครอบครัวแวนเวิร์ ธจะเป็ นครอบครัวของมารี นะ ถ้าในวันโรเซร่าครอบครัวไม่อยู่กันพร้ อมหน้าพร้อมตา แล้วมารี จะเป็นลกู ของปะป๊ าได้ยงั ไง” มารีส่ายหน้าพลางยกมือป้ายนําตา “มารีรู้จักมะม้าเซ รู้จกั ปะป๊ าแล้ว มารีจะไปกบั บา” โคตลั ทียืนหา่ งออกไปเหน็ ทา่ ไมด่ เี ลยเดนิ มาพดู วา่ “โอ๊ะโอ ลกู สาวใครกําลงั ร้องไห้ครับ มาหาปะป๊ ามา” “ปะป๊ า บาจะไม่ยอมให้มารีไปด้วย มารีอยากไปกับบา” มารีฟ้องขณะร้องไห้ไปด้วย แล้วซบหน้ากบั ไหลโ่ คตลั

426 ¡ÑÅ°Ô´Ò โคตลั หนั มาเลิกคิวกับบาเรียเป็นเชิงถามไถ่ เพราะไม่รู้ เรืองนีมากอ่ น แม้จะสงสยั อยู่ ว่าบาเรียจะทํายงั ไงกบั มารีหลงั จบ ภารกิจ แตไ่ มค่ ดิ วา่ ชายหนมุ่ จะเลน่ วิธีนี “นายบอกมารีวา่ อยา่ งนนั เหรอ” “ตอนนีมารีก็มีชีวิตของตวั เองได้แล้วนีครับ ผมถามพีดา ลนั แล้ว ภตู ทีผกู ชีวติ ไปแล้ว ไมจ่ ําเป็นต้องอยใู่ กล้มนษุ ย์ทีทําพนั ธ สญั ญาก็ได้” บาเรียตอบ แต่ตายงั คอยมองมารีทีร้ องไห้กบั อก โคตลั อยา่ งเป็นหว่ ง “แล้วนายทําได้เหรอ” “ครับ?” โคตลั กระชบั อ้อมแขนกอดลกู สาวนิงอยสู่ กั พกั แล้วถาม ยําวา่ “นายทําได้เหรอ ถ้าต้องอยหู่ า่ งมารี” “ผม...” บาเรียอําอึงไป เขาสูดลมหายใจเข้าลึก และ อยากจะตอบในสิงทีดที ีสดุ สําหรับมารี เพราะสิงหาคมปีหน้า เด็ก คนนีต้องสอบเข้าโรงเรียน เธอจะได้พบเพือนใหม่ และชีวิตแบบ ใหม่ ถ้าเอาแตเ่ กาะติดเขาแบบนี เดก็ คนนีก็จะไม่ได้เรียนรู้ว่าโลก อนั กว้างใหญ่นีวา่ มีอะไรบ้าง เขาจงึ ควรให้เธอได้เรียนรู้แตเ่ นนิ ๆ

BarIa’ MIssIon II 427 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “ตอบไมไ่ ด้ละส”ิ โคตลั พดู ยวั ตอ่ “ผมยังไม่ได้ตอบ” บาเรียแย้ง นําเสียงทีดนู ิงเรียบกว่า ปกติ ทําให้โคตลั ยมิ แล้วก้มลงกระซิบปลอบมารี ก่อนจะสวนกลบั วา่ “งนั ตอบสิ” บาเรียอ้าปากทําท่าจะพูดในสิงทีตงั ใจไว้ มารีก็เงยหน้า จากอกของโคตลั แล้วโผเข้ากอดบาเรีย พร้อมกับพูดเสียงสะอืน วา่ “บาอยา่ ทงิ มารีนะ มารีจะเป็นเดก็ ดี ฮือๆ” บาเรียรวบตวั คนตวั เล็กมากอดไว้อย่างหนกั ใจ คําพดู ที คิดไว้ว่าจะพดู กลบั ไม่ง่ายอย่างทีคิด เสียงร้องไห้ของมารี ทําให้ อารมณ์รืนเริงเมือครู่หายวบั ไป บาเรียจงึ หนั ไปหาชิลด์ แล้วพดู ขอ ตวั วา่ “เดยี วฉนั ไปคยุ กบั มารีกอ่ น พวกนายสนกุ กนั ตอ่ เถอะ ขอ โทษทีทําให้งานกร่อยเลย” “อะ อืม เสร็จแล้วก็มาใหม่นะ วนั นีสนุกกันยันเช้าแน่” ชิลด์ตอบรับและยงั เชิญชวนด้วยนําเสียงร่าเริง แล้วยืนมองส่งบา เรียเดนิ เข้าตวั บ้านไป จากนนั จงึ หนั มาสบตาโคตลั

428 ¡ÑÅ°´Ô Ò “ถ้าบามนั อยากให้มารีไปกบั พี พีจะทํายงั ไงครับ” โคตลั ยกั ไหล่ “ก็ให้มาสิ แต่คดิ เหรอว่าบาจะปล่อยให้มา จริงๆ พวกนายก็รู้วา่ บาเป็นยงั ไง” “คิดก่อนทํา ให้ความสําคัญกับคนอืนมากกว่าตัวเอง เป็นผ้ชู ายของประชาชน” ทีนา่ ทีถือจานอาหารปิงย่างจานใหม่มา วางให้พวกหนุ่มๆ พูดแทรกขึนอย่างคนทีรู้จักบาเรียดี ขณะที โคตลั เสริมขนึ วา่ “ทีเป็นแบบนันเพราะบาไม่เคยมีคนของตวั เองต่างหาก แตต่ อนนีน่ะ มีแล้ว” รอยยิมหมายมาดของโคตลั ทําให้คนทีมอง รู้สกึ เสียวสนั หลงั วาบแทนบาเรียสดุ ๆ “พี...คงไมไ่ ด้สอนอะไรผดิ ๆ ให้มารีใช่ไหม” ลินคอร์นถาม ขนึ อยา่ งรู้นิสยั โคตลั ดี “จะเหลือเหรอ” เสียงเล็กของโลนีทียืนอย่ใู กล้ลินคอร์น ทีสดุ เอย่ ขนึ รับรองคาํ พดู ของลนิ คอร์นได้เป็นอยา่ งดี โคตลั หนั มามองคนพูด แล้วหนั หลังไปหาดาลนั เพือคยุ งานตอ่ โลนีมองตามแตก่ ลบั เดนิ วกกลบั ไปหาลิล่าทียงั คงยา่ งเนือ อยู่

BarIa’ MIssIon II 429 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ทา่ ทางแปลกๆ ของทงั สองตกอยใู่ นสายตาของทกุ คนจน ชลิ ดพ์ ดู เสียงเบาให้ได้ยนิ แคค่ นในกลมุ่ ทีนงั อยู่ “นายวา่ นสิ ยั ของโลนีเนีย...มนั คล้ายๆ ใครไหม” เวิร์นเพ่งมองเด็กสาวทีทําตามทีลิล่าสอนทุกอย่าง แล้ว เอ่ยขนึ วา่ “ใช้ความนิงสงบสยบความเคลือนไหว ตามติดแตก่ ็ไม่ ห้ามปรามพีโคตลั ปล่อยให้ทําตามใจจนพอ แต่อีกสกั พกั ก็มีการ ดพุ ีโคตลั ด้วย ถ้านสิ ยั อยา่ งนีละก็ มีคนเดยี ว...” ทกุ คนพยกั หน้าเห็นด้วย แล้วตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า “พีซลิ ค”์ บาเรียอุ้มมารีมาถึงห้องนอนของเขา ซึงก็คือห้องนอน ของเธอด้วย ตงั แต่ทําพิธีกรรมผูกชีวิต มารีไม่เคยนอนทีอืนเลย นอกจากนอนกบั เขา เป็นความลําบากใจอีกอยา่ งทีต้องอย่กู บั ใคร ตลอดเวลา บาเรียต้องการพืนทีส่วนตวั ซึงเขาไม่ชอบให้ใครเข้า มา แตก่ ับมารีแม้ไม่เชิงเป็นการรบกวน เพราะเธอแคอ่ ย่ตู รงนัน นงิ สงบ และรอคอยอย่ใู นอาณาเขตของเขา ราวกบั เธออยตู่ รงนนั มาตลอดและไมม่ ีวนั เปลียนแปลง เขารู้สึกเป็นสขุ แต่บางครังก็กงั วล เด็กคนนีจะมาอย่แู ค่ ในอาณาเขตของเขาไมไ่ ด้ เธอต้องมีชีวิตของเธอ ได้พบเจอคน ได้

430 ¡ÑÅ°Ô´Ò ร่วมสนุกกบั กิจกรรมต่างๆ ทีในชว่ งชีวิตหนึงทีทกุ คนควรทํา โลก ของเธอก็ต้องหมุนรอบตวั เธอเองสิ ไม่ใช่มาหมุนอยู่รอบตวั เขา และสดุ ท้าย เธอก็ต้องเตบิ โตขนึ เพือมีชีวิตเป็นของตวั เอง “ฮกึ ฮกึ ฮึก ให้มารีไปด้วยนะ ให้มารีไปกบั บาด้วย” มารี ร้ องไห้ พลางกอดบาเรียนงิ บาเรียนงั ลงบนเตียงโดยมีมารีนงั อยู่บนตกั เขาลูบหลัง เดก็ สาวปลอบจนเธอสงบลง การแนบชิดเป็นเรืองปกตไิ ปแล้ว บา เรียพยายามคิดว่าแม้ร่างกายเดก็ คนนีจะโตพอจนอาจเรียกได้ว่า เป็นหญิงสาวตวั น้อยได้แล้ว แต่นิสยั และการกระทําของมารีก็ยงั เด็กอยู่มาก แบบนีแหละ เขาถึงได้ห่วง ณ เวลานี เด็กคนนีตาม ตดิ เขา เพราะเขาคือคนแรกทีเธอเห็นตอนเกิดใหมๆ่ มนั ก็เทา่ นนั “มารีไมอ่ ยากไปโรงเรียนเหรอ” มารีพยกั หน้า “แตม่ ารีก็อยากอยกู่ บั บา” “แต่โรงเรียนทีมารีจะเข้าเรียน ทุกคนต้องอยู่หอพกั ผม เองตอนไปเรียนก็อยู่หอพกั เหมือนกนั ชิลด์กบั ผมเป็นเพือนร่วม ห้องกนั เราสนกุ มาก มีเพือนเยอะแยะ หรือแม้มารีจะอย่บู ้านของ ปะป๊ า เพือนๆ ทกุ คนก็จะมาเทียวเลน่ ทีบ้านได้”

BarIa’ MIssIon II 431 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ มารีพยายามกนั สะอืนแล้วดนั ตวั เองออกห่าง ขณะทีบา เรียยกมือขนึ เช็ดนําตาบนใบหน้าให้ พลางพดู ในสิงทีเขาตงั ใจให้ เดก็ สาวฟัง “มารีจะต้องไปกบั ปะป๊ าเพือปรับตวั และเรียนรู้ชีวิต แล้ว ก็ฝึกการใช้พฤกษาเวทอย่างถูกต้องจากมะม้าเซ เพือสอบเข้า โรงเรียนให้ผา่ น โลนีก็ต้องทําด้วยนะ มารีไมก่ ลวั โลนีสอบผ่าน แต่ มารีสอบไมผ่ า่ นเหรอ” มารีปลอ่ ยนําตาไหลพรากลงอาบสองแก้ม และพดู อย่าง น้อยใจ “มารีไม่กลัวหรอก มารีกลัวบาทิงมารีไป มารีได้ยินนะ บาคดิ วา่ ส่งมารีให้ไปอยไู่ กลๆ บา แล้วมารีก็จะลืมบาเอง มารีได้ ยนิ นะ บาใจร้าย ใจร้าย ฮือๆ” ภาพเดก็ สาวทีร้องไห้โฮอยา่ งไมป่ ิดบงั ทําให้บาเรียสีหน้า เคร่งขรึมลง ชายหน่มุ คิดเสมอว่า ถ้าเขาพดู กลอ่ มหรือโน้มน้าวใจ ใคร สว่ นใหญ่โอกาสสําเร็จมกั มีสงู ทีผา่ นมาอาจเรียกได้ว่าไมเ่ คย พลาด แตก่ ารจะโน้มน้าวคนทีอา่ นใจเขาได้นีสิ เป็นอีกเรือง “ผมเคยบอกว่ายงั ไง ห้ามเชือเสียงในใจผม จําไมไ่ ด้แล้ว เหรอ”

432 ¡ÅÑ °´Ô Ò พอบาเรียเริมดุ มารีก็ร้องไห้พลางต่อวา่ เขาว่า “ก็มารีได้ ยิน มนั ได้ยินเอง จะให้ทํายงั ไง มารีได้ยินว่า บากลวั วา่ มารีจะอึด อดั ทีต้องมาผกู ตวั ตดิ กบั บา บากลวั วา่ มารีจะไมม่ ีอนาคตเลยต้อง ให้มารีไปกบั ปะป๊ า แล้วบาก็กลวั วา่ มารีจะไปรักคน...อืน อือ” ริ มฝี ปากของบาเรี ยประกบลงบนริ มฝี ปากทีเอาแต่พูด ความในใจเขา ซึงแม้แตบ่ าเรียเองยงั ไม่อยากยอมรับ ว่าเขาเฝ้า แต่คิดเรืองนันจริงๆ เขาไม่กล้าแม้แต่จะปรึกษาตวั เอง แต่มารี กลบั พดู มนั ออกมาอย่างง่ายได้ เด็กคนนีจะสร้างความว่นุ วายใจ ให้เขาไปถงึ ไหน “อือ” ตบุ ! ตบุ ! มารีทบุ ไหล่บาเรียประท้วง เพราะเธอหายใจไม่ออก บา เรียจงึ ผละตวั ห่างออกมาให้เด็กสาวได้สดู ลมหายใจเข้าออกสอง สามรอบ แล้ วตรงเข้ าปิ ดริมฝี ปากแดงอิมนันอีกครังอย่าง อ่อนหวานและยาวนาน เมือเขาถอนริมฝีปากออกในครังต่อมา สาวน้อยบนตกั เขาก็มีใบหน้าทีอาจเรียกได้ว่าตลกทีสดุ เท่าทีเขา เคยเหน็

BarIa’ MIssIon II 433 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè มารีหน้าแดงกํา นัยน์ตาเยิมหวานเชือม แก้มเปือนไป ด้วยคราบนําตา และริมฝีปากทีช่างเจรจาแตค่ ําพดู แทงใจดําเขา ทกุ คํา ก็บวมเจ่อชําจนเห็นได้ชัด เพราะความเอาแต่ใจเป็นครัง แรกของบาเรีย ชายหนมุ่ ยกมือขนึ แตะแก้มเดก็ สาวอยา่ งออ่ นโยน ‘หากอยดู่ ้วยกนั นานกวา่ นี ผมอาจไมอ่ ยากปลอ่ ยคณุ ไป’ มารีมองบาเรียตาโตตกใจกบั ความคิดของเขาทีไหลเข้าสู่ สมองของเธอ บาเรียรู้ดวี า่ เธอได้ยนิ ความในใจเขา แตเ่ ขากลบั พดู ตรงข้ามกบั สิงทีคดิ “แล้วมารีพร้ อมจะพิสูจน์ว่าความคิดของผมมันไม่จริง ไหมละ” มารีสา่ ยหน้า “มารีไมอ่ ยากไป” “งันกําหนดระยะเวลาก็ได้ วันทียีสิบถึงยีสิบเจ็ดเดือน หน้าจะมีงานฉลองวนั สถาปนาโรงเรียนเวทแห่งเซวีน่า นกั เรียน จอมเวททุกคนทีไม่ติดภารกิจต้องไปร่วมงาน ซึงปีนี ปราการซิน เทลลา่ เป็นเจ้าภาพ”

434 ¡ÅÑ °Ô´Ò มารีกะพริบตามองบาเรียตาแป๋ วอย่างตงั ใจฟัง ขณะบา เรียเรียกผ้าเช็ดหน้าทีวางอย่ขู ้างโต๊ะเครืองแปง้ มาเช็ดคราบนําตา ทีเลอะเทอะให้เดก็ สาวพลางพดู ตอ่ “วันนีวันที 21 ธันวาคมจากวันนีถึงวันงานก็ประมาณ หนึงเดือน มารีไปอยู่กับปะป๊ าก่อน หลงั วนั งานเราค่อยมาว่ากัน เรืองเวลาหลงั จากนนั ดไี หม” “แต.่ ..” บาเรียยืนหน้ามาปิดปากคนทีกําลงั จะเถียงอย่างแผว่ เบา แล้วถอยห่าง ก่อนจะพูดต่อว่า “เราจะถึงโซนวนั ที 23 ธันวาคม ผมต้องอยฉู่ ลองวนั เกิดของลิลา่ อยแู่ ล้ว ผมจะพามารีเทียวในโซน สกั สองวนั หลงั จากนนั มารีต้องตงั ใจเรียนรู้การใช้ชีวติ ให้เตม็ ที” มารีสูดหายใจเข้าลึกอย่างตงั ใจ แล้วพยักหน้า “มารีจะ พยายาม ถ้ามารีทําได้ให้มารีไปกบั บานะ” บาเรียไม่ได้ตอบ เขาเพียงแย้มยิมอย่างอ่อนโยน มารี เอียงหน้าคาดหวังว่าเธอจะได้ยินเสียงในใจเขา และไม่ผิดหวัง เพราะเสียงทีเธอได้ยินเป็นคําพดู ทีทําให้หัวใจของเธอพองฟูจน ใบหน้าร้อนระอุ ‘ชว่ ยทําให้ผมหลงรักคณุ ได้มากกวา่ นีด้วยเถอะ’

BarIa’ MIssIon II 435 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ 68 à»ÅÂÕè ¹á¼¹ “แผนของเราล่มไม่เป็นท่าเลยค่ะ สงสัยต้องเปลียน แผน” ลิล่าทีกําลังล้างจานเอ่ยกับทีน่าและโคตลั ทีรับอาสามา เตรียมเครืองดืมเพิม หลงั จากงานเลียงลว่ งเลยข้ามวนั มา ขณะที กลมุ่ ของลนิ คอร์นกําลงั เลน่ เชสเตอร์กรีนกนั อยา่ งเมามนั “มนั ก็ผิดแผนไปหมดแหละ แตเ่ รายงั พอมีเวลาไมใ่ ชเ่ หรอ ดีนะทีวนั เกิดลินค์เป็นกลางปี” โคตลั เอ่ยขณะเคียวผลไม้อย่าง ครุ่นคดิ “กลบั ไปก็จะถึงวนั เกิดลิล่าแล้ว ลินค์ต้องชิงให้ของขวญั ตวั เองก่อนแน่เลยค่ะ วันเกิดลิล่าก็ดนั ติดกับวันโรเซร่าด้วย เลย ขยบั ไปไหนยาก” ทีนา่ เดา เพราะวนั โรเซร่าทีไร ลิล่ากบั เธอไมเ่ คย ได้อยู่ด้วยกันเลย สองหนุ่มนันต้องหาเรืองจับพวกเธอแยกกัน ตลอด แล้วปีนีโคตลั ก็ดจู ะงานหนกั ไมเ่ บา

436 ¡ÅÑ °´Ô Ò “แต่จะรอให้ตอนวันเกิดลินค์ก็นานไปนะคะ เสียดาย จริงๆ เลย ตอนแรกคิดว่าจะให้ตงั แต่ตอนวันสมั นา ก็หาจงั หวะ ไมไ่ ด้เลย” ลลิ า่ เอย่ เสียงเศร้า เธออตุ สา่ ห์เตรียมของขวญั อยากให้ ลนิ คอร์นประหลาดใจ คดิ วา่ จะให้ก่อนวนั เกิดตวั เอง แตข่ องขวญั ของเธอดันต้ องหาสถานทีทีเหมาะๆ มันถึงจะสมบูรณ์นีสิ ช่วงเวลาทีผ่านมา พวกเราก็เอาแต่ยุ่งอยู่กับภารกิจตลอด จน ลว่ งเลยมาเข้าชว่ งเทศกาลโรเซร่าจนได้ “งนั ก็มีอีกวิธี” โคตลั เอย่ “วิธีไหนคะ” “งานวนั สถาปนาโรงเรียนไง” โคตลั ตอบ ทีนา่ ถึงขนั ตบ มืออยา่ งชอบใจ “ปี นีปราการซินเทลล่าเป็ นเจ้ าภาพด้ วย ทุกอย่าง เหมาะเจาะ เสียแตว่ า่ เธอจะกล้าหรือเปลา่ ” โคตลั เหลือบไปมองลิ ลา่ ทีอยใู่ นภาวะองึ จนพดู ไมอ่ อก” “งานวนั สถาปนาโรงเรียนเลยเหรอคะ” โคตลั ยมิ กว้าง “แนน่ อน เจ้าลินค์คงหน้าบานเป็นจานเชิง แน่ ยงิ กวา่ ดีใจอีกขอบอก”

BarIa’ MIssIon II 437 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ลิล่าขมวดคิว ทีน่าจึงกระแซะเพือนนิดหนึง แล้ วรีบ สนบั สนนุ “เอาเถอะลิล่า ไม่มีโอกาสแล้วนะ จบงานวันสถาปนา โรงเรียนก็มีเกสตร์ าวน์ตอ่ อีก หลงั จากนนั ก็สอบรวบยอดแล้ว ชว่ ง นนั คงหาคนช่วยยาก แต่งานวนั สถาปนาฯ น่ะ คนช่วยตรึม ลินค์ ไมม่ ีทางระแคะระคายแน”่ ลิล่าพยกั หน้าแล้วหนั ไปสบตาโคตลั “เอาก็เอาคะ่ คงได้ ทําแคค่ รังเดียวนีแหละ ฉนั อยากเห็นสีหน้าประหลาดใจของลินค”์ “เยียม” โคตลั ตอบรับ “ทีนีก็เตรียมใจรับของขวญั วนั เกิดจากลินค์ให้สบายใจ นะเพือน” ทีนา่ แซว “บ้านา่ ทีน อยา่ แซวส”ิ โคตลั เดินออกจากห้องครัว พบโลนียืนนิงอยู่ข้างประตู ชายหนมุ่ จงึ ถอนหายใจอยา่ งเหนือยหนา่ ย “ไมเ่ บือหรือไง เดมิ ตามอยไู่ ด้”

438 ¡ÅÑ °´Ô Ò โลนีไม่ตอบ ได้แตเ่ ดินตามโคตลั ไป โดยเว้นระยะห่างไว้ ช่วงหนึงเพือไม่ให้ อีกฝ่ ายอึดอัด แต่โคตัลก็ยังรับรู้ว่าเธออยู่ ตรงไหน ชายหนุ่มเหลือบมองไปทางโลนีเล็กน้อย ก่อนจะเลิก สนใจ แต่เมือโลนีเดนิ ผ่านระเบียงก็เหลือบไปเห็นฟอรีในร่างของ ฟอริน ว้ดู ยืนอยู่ เธอจงึ หยดุ แล้วเปิดประตรู ะเบียงออกไปหา เดก็ สาวยอ่ กายคํานบั แล้วพดู วา่ “ขอโทษด้วยคะ่ ทีไมไ่ ด้อยรู่ อพบตงั แตว่ นั แรก” ฟอรีส่ายหน้า “เธอเองก็มีกิจของเธอ หลงั จากผ่านเรือง มามากมาย ขอบคณุ ทีถือกําเนิดขนึ มา” รอยยิมมุมปากปรากฏขึนบนใบหน้ านิงเย็นชาของโลนี นิดหนงึ “ท่านเองก็เหนือยมากแล้ว ฟอริโซ่ของพวกเรากําลงั เดิน ไปข้างหน้า ฉนั ...จะทําให้ดีทีสดุ ” ฟอรียิมกว้าง “แต่ก่อนหน้านัน โคตลั แวนเวิร์ธ อาจไม่ รู้ตวั วา่ เขาได้อะไรไปครอบครอง” โลนีส่ายหน้า “ความสมั พันธ์ของภูตกับมนุษย์มีหลาย รูปแบบ แม้แตต่ วั ทา่ นเองก็ไมใ่ ชใ่ นเชิงช้สู าวไมใ่ ชเ่ หรอคะ”

BarIa’ MIssIon II 439 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ฟอรี พยักหน้ า เขากับภรรยาของเฟดเดอริ กเป็ น ความสมั พนั ธ์ฉนั แมล่ กู แตก่ บั โลนี เขาไมแ่ นใ่ จ “ทกุ อย่างก็แล้วแต่กงล้อแห่งโชคชะตาจะพาไป พวกฉัน จะเฝ้ามองดู...พวกเธอเสมอ จงดําเนินชีวิตอย่างมีความสุข เพราะเซวีนา่ คอื โลกทีเตม็ ไปด้วยความสขุ แล้วเจอกนั ...” โลนีย่อกายทําความเคารพฟอรี เมือเธอยืดตวั ขึน เธอก็ ยืนอยู่บนระเบียงเพียงคนเดียว เด็กสาวหมุนตวั กลบั เพือเดินไป หาคนทีเธอได้ผกู ชีวติ ไว้กบั เขา โลนีรู้ดี พลังชีวิตของเธอมีจํากัด มันก็คงอีกไม่นานที โคตลั แวนเวิร์ธ ต้องตดั สินใจ แตด่ จู ากการทีเขาฟังคําขอร้องของ เธอในตอนวิกฤตนนั หวั ใจของผ้ชู ายจอมป่วนคนนีคงไม่แล้งนําใจ จนเกินไป ‘แตก่ ารกําหนดสถานะระหว่างเรา...คงต้องใช้เวลาเป็น เครืองพสิ จู น์’ เซวีน่าโซนในช่วงเทศกาลโรเซร่าเป็นช่วงทีสวยทีสุด ปีนี สภากลางได้ทําสญั ญากบั ปราการวินเซอร์นี เพือทําให้หิมะมาตก ในเซวีนา่ โซน ผ้คู นตา่ งสวมเสือคลมุ หลากสี หมวก ผ้าพนั คอเพิม

440 ¡ÅÑ °Ô´Ò สีสนั ให้แก่จตั รุ ัสเซวีเรียนไม่น้อย จนผ้มู าเยือนเซวีน่าโซนเป็นครัง แรกอยา่ งมารีตืนเต้นใหญ่ เชรีพ ชิลด์ และเวิร์นขอแยกตวั กลบั ดีเนโซลและซีเอร่า ก่อน ทังสามคนก็คงอยากฉลองเทศกาลแห่งความรักกับ ครอบครัว ดาลนั ถกู มาสเตอร์ไซเอนเรียกไปพบทีโรงเรียนเวทแห่ง เซวีน่า ลิล่าตดั สินใจไปพกั ทีบ้านของทีน่า ขณะทีลินคอร์นกบั นีล ขอแยกตวั กลบั บ้านเช่นกนั เหลือแคบ่ าเรีย โคตลั โลนี และมารีที ตรงไปยงั ถนนแพรพรรณเพือไปพกั ทีคฤหาสน์ตระกลู แวนเวริ ์ธ “บา คนทีนีแตง่ ตวั สวยจงั เลย” มารีเอ่ยพลางมองไปสอง ข้างทางของถนนแพรพรรณ ทีผ้คู นมาจบั จา่ ยซือของกนั คบั คงั “ไม่ต้องห่วง ลูกสาวของปะป๊ าต้องสวยทีสุดอยู่แล้ว” โคตลั เอย่ พลางคว้ามือโลนีทีเกือบโดนคนเบียดเสียดให้เข้ามาเดนิ ใกล้เขา “อือ มารีต้องสวยขนึ ” มารีเอย่ พลางพยกั หน้าหงึกๆ โคตลั ลอบหวั เราะกบั ท่าทางจริงจงั ของมารี เขาไมร่ ู้หรอ กว่าบาเรียพดู อะไรกบั มารี เด็กสาวจึงยอมมาอย่โู ซน แตก่ ็สมกับ เป็นบาเรียทีไมเ่ คยกลอ่ มใครพลาด

BarIa’ MIssIon II 441 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ‘ดูสิว่าจะทนไปได้สักกีนํา ระหว่างนีคงต้องสอนมารี หลายอยา่ งเลย’ โคตลั คดิ อยา่ งนกึ สนกุ “อย่าสอนอะไรทีไม่ดีแล้วกันนะ” โลนีเตือนเสียงเบาขดั ขนึ โคตลั เหลือบมองมือทีเขาจบั ไว้อยา่ งเข้าใจ ว่าโลนีคงได้ ยินเสียงพดู ในใจเขา แตถ่ ้าปลอ่ ยมือเธอตอนนี เดก็ สาวคงได้โดน ชนกระเดน็ แน่ “ตอนนีคณุ ลงุ อยบู่ ้านหรือเปลา่ ครับ” บาเรียถามเมือพวก เขาเดนิ มาถึงหน้าร้านแพรพรรณไฮน์แวน ซึงคฤหาสน์ของตระกลู แวนเวิร์ธก็อยขู่ ้างหลงั ร้านนี “อย่นู ะ ปกติคุณพ่อไม่เคยพลาดเทศกาลนีหรอก มาลุ้น กนั ดีกว่า ว่าคณุ แม่จะกลบั มาทนั ไหม” โคตลั เอ่ยพลางเดินผ่าน ประตรู ัวด้านข้าง แล้วทะลไุ ปยงั สวนสวยขนาดใหญ่ฝีมือการดแู ล ของเซเลนา่ ซงึ ทําให้ทศั นียภาพด้านหน้าคฤหาสน์ดเู งียบสงบราว กบั อยใู่ นป่าใหญ่ มารีวิงไปตามทางเดนิ อิฐทีเรียงรายเป็นทางยาวไปจนถึง สะพานข้ามลําธาร ซึงมีปลาแหวกว่ายจนดเู พลินตา แล้วหนั มา ยมิ กว้าง “มีปลาด้วยละ”

442 ¡ÅÑ °´Ô Ò “สวนนียงั สวยเหมือนเดิมเลยนะครับ” บาเรียเอ่ย ขณะ มองตามมารีทีกวกั มือเรียกโลนีให้วงิ เลน่ ไปด้วยกนั “นายก็รู้ คณุ แมร่ ักต้นไม้จะตาย อ้ะ คณุ พอ่ คงได้ยินเสียง สาวๆ เลยออกมาพอด”ี ไคน์ แวนเวิร์ธ ในวยั ยา่ งห้าสิบรวบตวั เด็กสาวซึงลกู ชาย ส่งข่าวมาว่าเป็นลกู สาวคนใหม่ของเขาขึนด้วยสองมือ แล้วหอม แก้มมารี ก่อนจะหันมาหอมแก้มโลนีทีออกจะเกร็งๆ อยู่บ้าง พลางหวั เราะเมือมารีเรียกเขาวา่ “ปะป๊ าไคน์ สวัสดีค่ะ มารีชือมารี ส่วนนีน้องของมารี ชือโลนีคะ่ ” “จ้า จ้า แหมมีลูกสาวนีมนั กระชุ่มกระชวยกว่ามีลกู ชาย นะ” ไคน์เปรยไปแขวะลูกชาย ขณะปล่อยตวั สองสาวลง แล้ว เปลียนเป็นจงู มือแทน “โห พอ่ พดู อยา่ งนีผมน้อยใจนะ” โคตลั โวย “ก็ไอ้ลกู ชายมนั หาเรืองเข้าบ้านไม่เว้นแตล่ ะวนั เลียงลกู สาวดกี วา่ จริงไหม มารี โลนี”

BarIa’ MIssIon II 443 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ มารีสา่ ยหน้า “ไมด่ ีหรอกคา่ เดียวปะป๊ าไมม่ ีคนรัก” “เอ้า เหรอ งนั ก็น่าสงสารแย่เลยเนอะ” ไคน์รับมกุ ง่ายๆ จนโลนีทีหน้านิงเป็นปกติ ยงั ต้องเผยรอยยมิ ออกมา บาเรียมองภาพสามพ่อลูกแล้วยิมอ่อน ไคน์ แวนเวิร์ธ เป็นคณุ พอ่ ทีอบอนุ่ และรักลกู มาก มารีกบั โลนีโชคดีทีได้เข้ามาอยู่ ในครอบครัวนี ครอบครัวทีสมบรู ณ์ “แล้วซิลค์กลบั มาหรือยงั ครับ คณุ แม่สงั ให้เรามารวมพล ทีบ้านในเทศกาลโรเซร่านีนา” “กลับมาตงั แต่เมือวันทียีสิบแล้ว อยู่ทีบ้านปีกตะวันตก กบั พีสะใภ้เราไง” “งนั ผมจะเอาลกู สาวผมไปอวด เก่งปะละพ่อ ผมมีหลาน ให้พ่อก่อนแตง่ อีกนะ” โคตลั เอือมมือมาอุ้มมารี แล้วเดินจําอ้าว เข้าไปในบ้านปีกตะวนั ตก “ไอ้ลกู คนนีมนั พดู ยงั ไง ไปบาเข้าบ้าน โลนีมากบั พอ่ มา” โลนียอมให้ไคน์จูงมือ แล้วเดินตามคนเห่อลูกไป ขณะที บาเรียมองตาม

444 ¡ÑÅ°Ô´Ò “ขอโทษด้วยนะคะ” โลนีหนั มาพดู กบั บาเรีย ชายหนมุ่ เลกิ ควิ “ขอโทษอะไรครับ” โ ล นี ชี ไ ป ที โ ค ตัล ที กํ า ลัง คุย กับ ม า รี อ ย่ า ง ส นุก ส น า น รอยยมิ ของมารีทําให้บ้านทงั หลงั สดใส ขณะทีไม่รู้เลยว่า คนมอง อยา่ งบาเรียอาจกําลงั โมโหอยลู่ กึ ๆ “ผมไมเ่ ป็นไร ไมต่ ้องขอโทษ” บาเรียตอบพลางแปลกใจ ทีเด็กคนนีรู้จกั สงั เกตคนรอบข้าง ขนาดเขาเป็นคนทีเก็บอารมณ์ เก่งก็ยงั รู้สกึ ได้ ‘นสิ ยั แบบนีเหมือนใครกนั นะ’ บาเรียคดิ “เห็นน้าเราบอกว่า บาทําพิธีกรรมผูกชีวิตกับมารีแล้ว เหรอ” ไคน์ถาม “ครับ คณุ น้า” “แล้วแยกกนั อยา่ งนีไมเ่ หงาแย่เหรอ” ไคน์ถามพลางลอบ สงั เกตชายหนมุ่ ทีเขาเห็นเป็นลกู เป็นหลาน “ฝากไว้ทีนีดีแล้วครับ มารีต้องเรียนรู้อะไรอีกเยอะ”

BarIa’ MIssIon II 445 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “งนั เหรอ ฝากไว้เนอะ” ไคน์ยําด้วยเสียงกลวั หวั เราะ ทํา ให้บาเรียรู้สกึ แปลกๆ จนทําหน้าไมถ่ กู เพราะนยั ในคําพดู ของเขา ซงึ ไมไ่ ด้ตงั ใจให้เป็นแบบนนั แตก่ ็พดู ไปเองโดยไมร่ ู้ตวั “แต่อย่าฝากไว้นานนะ เพราะสวยๆ อย่างนีคงมีหนุ่มๆ ตามตดิ ไมน่ ้อยเลย” บาเรียหวั เราะรับคําเตือน ไคน์ แวนเวิร์ธ ก็ขึนชือว่าเป็น ผ้ชู ายขีหงึ มาแตไ่ หนแตไ่ ร ขนาดคณุ น้าเซเลน่าอายุมากแล้ว คณุ น้าไคน์ก็ยงั เขมน่ คนทีเข้าใกล้คณุ น้าอยเู่ ลย “ผมจะระวงั ครับ” ผ้ชู ายสองวยั ตา่ งหวั เราะพร้อมกนั โดยลืมไปวา่ เด็กสาวที เดินอยู่ตรงกลางได้แต่ลอบถอนหายใจ ว่าคงอีกนานทีหน่มุ โสด เพียงคนเดียวของตระกลู แวนเวิร์ธจะมีบทสนทนาแบบนี “ลกู สาวใครน่ารักน่ายิกจงั เนีย” ฮาดี เมลเล็ต หรือ ฮาดี แวนเวิร์ธ ในปัจจบุ นั เอย่ ขนึ พลางกอดมารีอยา่ งชอบใจ มารีเองก็ ชอบใจทีหญิงสาวคนสวยกอดเธอ “ลูกสาวฉันเอง เสียใจด้วยนะซิลค์ ทีฉันมีลูกก่อนนาย ช่วยไมไ่ ด้จริงๆ คนมนั มีวาสนาตา่ งกนั ” โคตลั เอย่ อยา่ งอารมณ์ดี

446 ¡ÑÅ°Ô´Ò จนซิลค์ทีมองภรรยายกอดเดก็ สาวไมย่ อมปล่อยอดรู้สึกหมนั ไส้คู่ แฝดตวั เองไมไ่ ด้ “ถ้านายจะอวดขนาดนี ทําไมไม่อวดแม่ของลกู เสียด้วย ละ จะได้ครบ” โคตลั ทําเสียงจิจ๊ะในลําคอ เพราะเขาไม่มีคนทีว่าจะเอา มาอ้างได้น่ะสิ มารีเลยก็รีบพูดช่วยแก้หน้าให้ปะป๊ าตวั เองด้วย ความหวงั ดี “แมข่ องลกู ใชแ่ ฟนหรือเปลา่ คะ” “ใชจ่ ้ะ ก็แม่ของมารีไง” ฮาดีถามเล่นๆ เพราะรู้ดีวา่ มารี คืออะไร เธอเป็นครอบครัวทีรับหน้าทีดแู ลสิงมีชีวิตกึงภตู เลยได้รู้ ความลบั นีด้วย “มารีไมม่ ีแม่ แตแ่ ฟนของปะป๊ านะ่ มีนะ” “ใครเหรอจ๊ะ” ฮาดรี ีบถามอยา่ งสนใจ “อยา่ พดู ซีซวั น่ามารี ปะป๊ ายงั โสด” โคตลั รีบตดั บท เป็น จงั หวะเดยี วกบั ทีไคน์จงู โลนีเข้ามาในห้องนงั เลน่ ปีกตะวนั ตกพอดี มารีเลยชีไปทีโลนี แล้วพดู วา่

BarIa’ MIssIon II 447 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “นนั ไงคะ แฟนของปะป๊ า น้องสาวของมารีเองชือ โลนี แวนเวิร์ธ คะ่ ” ซิลค์หลุดหัวเราะก๊ ากชุดใหญ่เสียงดังลัน แล้ วแซว น้องชายฝาแฝดว่า “เวรแล้วละนาย ลูกกบั แฟนอายเุ ทา่ กนั ไม่ใช่ โคตลั แวนเวริ ์ธ ทําไมไ่ ด้นะเนีย” “หุบปากของนายไปเถอะน่า” โคตลั หันไปข่มขู่อย่าง เคอื งๆ คนล้อ “หน้าเหมือนเป็นค่แู ฝดกันเลย ท่าทางบ้านแวนเวิร์ธจะ เป็นแหลง่ รวมคแู่ ฝดนะคะ คณุ พอ่ ” ฮาดเี อย่ พลางมองโลนียอ่ กาย ทําความเคารพทกุ คนอยา่ งถกู ต้อง “โลนี แวนเวริ ์ธ คะ่ ยินดที ีได้รู้จกั คณุ ฮาดี คณุ ซิลค”์ ฮาดปี ิดปากหวั เราะกบั ท่าทางเป็นทางการของว่าทีเพือน สะใภ้ แล้วหนั ไปหาโคตลั พลางบอกว่า “ถึงหน้าตาเหมือนกนั แต่ ให้คนละอารมณ์เลยนะ ดีจะได้คมุ นายได้อยหู่ มดั ” “มากไปฮาดี คุมสามีเธอคนเดียวก็พอ ไม่ต้องมากะ เกณฑ์ให้ใครเป็นเหมือนเธอเลย” โคตลั โต้กลบั อย่างหงุดหงิด ขณะมารีวิงไปหาบาเรีย แล้วบอกพีสาวคนสวยวา่

448 ¡ÅÑ °Ô´Ò “คนนีของมารีคะ่ ” “มารี รักษามารยาทด้วย” บาเรียเตือน พลางยิมกว้างให้ ฮาดี “ยินดีกับการแตง่ งานด้วยครับรุ่นพี ขอโทษด้วยทีแสดง ความยนิ ดีมาทางจดหมายอยา่ งเดียว” ฮาดีโบกไม้โบกมือ “ไม่เป็นไรหรอกจ้า บายุ่งจะตาย ว่า แตก่ ลบั จากคมู ีร่า ฟอเรสคราวนี ควงสาวมาเปิดตวั เลยน้า พีดีใจ ด้วยจ้ะ บาจะได้ไมเ่ หงาไง” บาเรียยิมรับ ขณะทีฮาดีอ้าแขนให้โลนีเดนิ มาหา โลนีทํา ตามแล้วกอดตอบฮาดีแบบเกร็งๆ ซิลค์มองเห็นท่าทางของเด็ก สาวก็สะกิดโคตลั ให้ออกไปตรงระเบียงเพือคยุ เป็นการสว่ นตวั “ฝากสาวๆ ด้วยนะครับพ่อ ผมมีเรืองจะคุยกันตาม ประสาพีน้องหนอ่ ย” ซิลคเ์ อย่ พลางเดนิ นําออกไป โคตลั หน้ามุ่ยกับท่าทางวางกล้ามเป็นพีชายของค่แู ฝด แตก่ ็ยอมเดนิ ตามไป “นายจะทํายงั ไงกบั เดก็ คนนี”

BarIa’ MIssIon II 449 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “มารีนะ่ เหรอ ฉันไมต่ ้องทําอะไร บาแคฝ่ ากเราไว้” โคตลั ตอบเฉไฉไป แตซ่ ลิ คไ์ มห่ ลงกล “ฉันหมายถึงโลนี แม่บอกว่านายยงั ไม่ยอมทําพิธีกรรม ผกู ชีวติ กบั เธอ ยงั ตดั สินใจไมไ่ ด้หรือไง” โคตลั เหมอ่ มองไปยงั สวนสวยนงิ โดยไมต่ อบ “ฉันชอบเด็กคนนีนะ มีน้องสาวเพิมอีกคนก็ไม่เป็นไร” ซลิ คพ์ ดู ขนึ “ไมม่ ีน้องสาวคนไหนทีเดนิ ตามพีชายทกุ ฝีก้าวหรอก เดก็ คนนีไม่เด็กนะซิลค์ เขาโตกว่ามารีมาก อาจเพราะเกิดมาอย่าง สมบรู ณ์” โคตลั เอย่ เสียงขรึม ซิลค์เหลือบมองน้ องชายที น้ อยครังจะจริ งจังกับอะไร “เพราะอย่างนีนายถึงระมัดระวังตัวอย่างมากกับเธองันเหรอ จดั การให้มนั ชดั เจนไปเลยดีกว่าไหม ยิงถ้านายไมต่ ้องการให้เขา มาเดนิ ตามนาย การทําพธิ ีกรรมผกู ชีวติ ก็ยงิ ตอบโจทย์นีดีทีสดุ ” “ฉนั รู้” “รู้แล้วทําไมไมท่ ําให้เรียบร้อย”

450 ¡ÅÑ °´Ô Ò โคตลั ยกมือขนึ กอดอก ซลิ ค์มองใบหน้านิงของคแู่ ฝด เขา สองคนรู้จักกันและกันดีเกินไป การทีโคตลั พาตัวเองไปอยู่ใน สถานการณ์แบบครึงๆ กลางๆ อย่างนี แสดงว่าเขาต้องมีแผน บางอยา่ ง “มนั รู้สกึ แปลกๆ” ซิลค์เลิกคิว โคตลั หนั มาสบตาแฝดผู้พี “เวลาทีโดนเด็ก คนนนั จ้อง ฉนั รู้สกึ แปลกๆ” “แปลก...ในแง่ไหน” โคตลั สา่ ยหน้า “ฉนั กําลงั หาคาํ ตอบอย”ู่ ซิลคย์ กมือขนึ ตบบา่ แฝดผ้นู ้อง “อยา่ นานนกั ละ” “ไม่นานหรอก ฉันขอเวลา...อีกไม่นาน” โคตลั พึมพํา พลางปรับสีหน้า แล้วกอดคอซิลค์เดินกลบั เข้าไปร่วมวงสนทนา ของครอบครัวด้วยสีหน้าระรืนไร้กงั วล สายลมเย็นพัดเข้ ามาในห้ องรับแขกทีเต็มไปด้ วยเสียง หัวเราะ เทพีโรเซร่ากําลังอวยพรให้แก่ความรักทุกรูปแบบที เกิดขึนในดินแดนแห่งนี ไม่ว่าจะเป็นความรักแบบเพือน แบบ