Baria's Mission เล่ม 2

BarIa’ MIssIon II 601 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ลานไปอย่างไม่อยากเชือ ว่ามันจะปรากฏบนใบหน้าคนคน เดยี วกนั กบั เมือกี “แจส เป็นอะไรหรือเปล่า” จิลเลียนตรงเข้าไปพยงุ แจสซี แล้วมองบาเรียอยา่ งสงสยั แล้วถามวา่ “พวกนายทะเลาะอะไรกนั ” บาเรียยิมออ่ นให้รุ่นพี “เปล่าครับ ไม่ได้ทะเลาะกนั วนั นี รุ่นพีก็ได้เจอมารีแล้วนะครับ” จลิ เลียนขมวดควิ ใชไ่ ด้เจอ แตเ่ ขายงั ไม่ทนั ได้คยุ อะไรกบั มารีมากเลย เพราะมารีเอาแตค่ ยุ กบั ต้นไม้ “เออ่ ...ใช”่ จิลเลียนตอบรับอยา่ งอําองึ “ถ้าอย่างนนั ก็ถือว่าผมทําตามคําขอร้ อของรุ่นพีโคตัล เรียบร้ อย” “อะ อืม แล้ว...” บาเรียใช้วงแขนโอบเอวมารีทีกอดเขาอยแู่ ล้วฉีกยิม “ไม่ มีอะไรหรอกครับ งันผมขอวตวั ก่อน ผมต้องพามารีเข้าไปดกู าร แสดงนะ่ ครับ”

602 ¡ÅÑ °Ô´Ò จิลเลียนพยักหน้า พลางหันมองแจสซีทีพยายามกัน สะอืนอย่างหนกั ด้วยอาการละล้าละลงั เขาอยากไปกบั มารีด้วย แตส่ ภาพรุ่นน้องสาวทีร้องไห้เหมือนจะตายลงตรงนีให้ได้ละ จะ ทําอยา่ งไร “นายไมอ่ ยดู่ แู จสกอ่ นเหรอ เดยี วฉนั ดแู ล...” “มารีจะไปดกู ารแสดงกบั บา” มารีโพลง่ ขดั ขนึ พลางเกาะ แขนบาเรียแน่น ดวงตาของมารีทีมองแจสซีวาวขึน ขณะทีหขู อง เธอได้ยินเสียงกระซิบเล่าเรืองราวคร่าวๆ จากเหล่าคณุ ดอกไม้ ทงั หลายทีอยรู่ อบข้าง ‘คนคนนีทําให้บาโกรธ ไม่ให้บาอยู่ด้วยหรอก มารีจะ ปกปอ้ งบาเอง’ “แต่น้องมารีครับ แจสกับบาอาจเพิงทะเลาะกัน เราไม่ ควรแยกพวกเขาสองคน ทังทียังเป็ นแบบนี” คนช่าง ประนีประนอมพยายามพูดเหนียวรังสาวทีต้องใจไว้ ในสายตา เขามารี ยังเด็กอาจยังไม่เข้ าใจเรื องราวของพวกผ้ ูใหญ่ ทีควร แก้ปัญหาเสียแต่เนินๆ แต่คําตอบของมารีกลับทําให้จิลเลียน ตะลงึ งนั ไป

BarIa’ MIssIon II 603 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “แจสไม่ได้ทะเลาะกับบาสักหน่อย มารีได้ยินพีดอกไม้ บอก แจสชอบบา แตบ่ าไมไ่ ด้ชอบแจส แจสขอให้บาชอบแจส แต่ บาทําไมไ่ ด้ แจสเลยร้องไห้...” แจสซีร้ องไห้ หนักยิงขึนกับคําพูดสรุปสถานการณ์ที ตรงไปตรงมาของมารี จลิ เลียนยงั คงมองเดก็ สาวตาค้าง สว่ นมารี ได้แตท่ ําหน้างงๆ เมือเห็นท่าทางของแจสซีกบั จิลเลียนเป็นอย่าง นนั เดก็ สาวเลยหนั ไปมองบาเรียอยา่ งไมเ่ ข้าใจ “มารีพดู อะไรผดิ เหรอบา บาอยา่ โกรธมารีนะ” บาเรียยกมือแปะบนหวั มารีเหมือนจะบอกว่าไม่เป็นไร พลางค้อมศีรษะให้จิลเลียน แล้วเอ่ยว่า “ถ้าผมยงั อยู่ตรงนี แจส อาจสงบสตอิ ารมณ์ไมไ่ ด้ ให้ผมไปกอ่ นดีกวา่ นะครับ” จิลเลียนมองคนดีของทกุ คนค้อมศีรษะลา จึงหนั ไปมอง แจสซีพลางถอนหายใจ แล้วจึงหันพยกั หน้าให้บาเรีย “ไปเถอะ เดียวพีดแู ลแจสเอง” “ขอบคณุ ครับ ไปกนั เถอะมารี”

604 ¡ÑÅ°´Ô Ò บาเรียกุมมือมารีพาเดินออกจากกรีนบิลด์ ขณะทีจิล เลียนพยงุ แจสซีเดนิ ไปหาทีนงั พกั พลางนงั มองสภาพของรุ่นน้อง อยา่ งจนปัญญา “บาเป็นคนดนี ะ ทีพดู ตรงๆ ทําใจเถอะนะแจส เดียวเราก็ เจอคนใหม”่ จิลเลียนพดู ปลอบ แจสซีเงยหน้ามองจิลเลียน แล้วนําตาทะลกั ออกมาอีก รอบ จนชายหนุ่มเกาหวั แกรก ไม่รู้ว่าตวั เองพูดอะไรผิด แต่ด้วย ความเป็นรุ่นพีทีดี วันนีเขาเลยได้ทําหน้าทีประธานจัดงานวัน สถาปนาวนั สดุ ท้ายด้วยการนงั ปลอบรุ่นน้องทีอกหกั อย่กู ลางกรีน บลิ ด์ทีมีเสียง ‘ฉนั รักเธอ’ เป็นดนตรีคลอประกอบฉากไปจนดกึ

BarIa’ MIssIon II 605 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ 78 ʧèÔ ··Õè íÒäÁä‹ ´Œ โลนีนงั มองการแสดง ขณะทีโคตลั พิงหวั หลบั ไปกบั พนกั เก้าอีอฒั จนั ทร์ทีชนั บนสุดของหอประชุม เธอรู้ว่าโคตลั เหนือยที ทําทงั งานวนั สถาปนาโรงเรียน แล้วยงั ต้องช่วยลิลา่ แถมหลงั ช่วย ลิล่าเสร็จก็ยงั ต้องออกมาช่วยรุ่นน้องเจสเทิร์นเก็บกวาดสถานที อีก โคตลั ไมเ่ คยบอกใครวา่ เขาเองก็ทําเพือคนอืนไม่น้อย และโลนี ก็ไมค่ ดิ วา่ โคตลั จะอยากบอกเรืองนี “อ้าว น้องสาว โคตลั หลบั เหรอ” เสียงทกั ของใครสกั คนที นา่ จะเป็นเพือนของโคตลั ทําให้โลนีเงยพยกั หน้ารับ “เห็นวา่ เป็นลูกพีลกู น้องกบั โคตลั ใช่ไหม” ผ้ชู ายคนนนั ถาม พลางทรุดตวั ลงนงั บนเก้าอีข้างโลนี “คะ่ ”

606 ¡ÑÅ°´Ô Ò “ชืออะไรละ” โลนีสบดวงตาสีนําเงิน แล้วขมวดคิว “โลนี แวนเวิร์ธ ค่ะ แล้วคณุ ละ” “พิทโก้ แวกซ์ ผมอยู่ปราการจีเซลล่า ว่างไปกินอาหาร เย็นกบั ผมไหม” ชายหนมุ่ แนะนําตวั แล้วเอย่ ชวน ‘อ้อ มุกจีบนีเอง’ โลนีคิดในใจ แต่ก่อนทีเธอจะตอบ ก็ รู้สึกถึงวงแขนของใครบางคนวางแปะลงมาทีไหล่ซ้าย ขณะที ใบหน้าของเจ้าของมือก็เกยมาบนไหลข่ วา “มกุ จีบสาวสุดโบราณเลยเพือน คงใช้ได้กับสาวจากซีเอ ร่าเทา่ นนั แหละ อยา่ มาใช้แถวนี” พิทโก้ มองความใกล้ ชิดทีอีกฝ่ ายแสดงออกให้ รู้ถึง ความสัมพนั ธ์ของคนทังคู่อย่างชดั เจน จึงกระแอมแก้เขิน “ตืน ตงั แตเ่ มือไรละโคตลั ” “นานจนพอได้ยินนายจีบแฟนชาวบ้านนนั แหละ” โคตลั พดู แขวะ

BarIa’ MIssIon II 607 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “ใครจีบ ฉันเห็นน้องนงั เหงาอยู่ก็เลยชวนคยุ เป็นเพือน งนั ไปก่อนนะ กลุ่มฉันอย่ทู างนู้น” พิทโก้พดู แล้วรีบขอตวั ผดุ ลุก เดินหายไปกบั ความมืด โลนีจึงหนั มามองคนทียงั นงั เบียดอยู่ ไม่ ขยบั ให้หา่ งออกไป “ไมไ่ ด้หลบั อยเู่ หรอคะ” โลนีถาม “หลบั แล้วจะได้ยินเหรอ วนั หลงั อย่าบอกชือใครง่ายๆ สิ เขาอาจนึกว่าเธอทอดสะพานนะ” โคตลั ต่อว่า แล้วเอนตวั นอน หลบั เหมือนเดมิ “มีใครเคยบอกคณุ ไหมวา่ ปากจดั ” โลนีคอ่ น “ไมม่ ี เพราะยงั ไมเ่ คยชมิ ” โคตลั ตอบทงั ทีไมล่ ืมตา โลนีเลยนงิ ไป ไมร่ ู้จะพดู โต้วา่ อะไรตอ่ ดี โคตลั เห็นอีกฝ่ าย เงียบเลยลืมตาพดู ตอ่ ด้วยนําเสียงเจ้าเลห่ ์ “แตค่ ณุ เคยนี คณุ เลยรู้” โลนียังคงนิง โคตลั เลยหลับตาอย่างหงุดหงิดเพราะหา เรืองอีกฝ่ายไมข่ นึ

608 ¡ÅÑ °´Ô Ò ‘ให้ตายเถอะ สอนกนั มาดีเหลือเกิน’ โคตลั คิด พลางนึก ถึงค่แู ฝดของเขากับบาเรีย ทีเธอจดหมายคยุ ด้วยเป็นระยะ นียงั ไม่นบั ทีโลนีได้กลายเป็นกระบอกเสียงคอยเล่าความเคลือนไหว ทกุ อยา่ งทีเขาทําให้แมฟ่ ังอีกนะ หมดกนั ความเป็นส่วนตวั ของเขา แตก่ ็เพราะมีโลนีนีแหละ ทําให้แมไ่ มเ่ ป็นหว่ งเขาอีก หากเขาจะไป เป็นนกั ค้นหาพนั ธ์ุไม้ตํานาน “คณุ พาลอะไรอยคู่ ะ” โลนีถามขนึ ในทีสดุ โคตลั ลืมตาตอบเสียงห้วน “ไมไ่ ด้พาล” “ก็เหน็ ๆ อย”ู่ “อยา่ มาทําเป็นรู้ดีวา่ ผมรู้สกึ อยา่ งไรหนอ่ ยเลย” ชายหน่มุ หน้าสวยตอบเสียงแข็งหน้างอ โลนีเลยนงิ เสีย “อยา่ เอาแตน่ ิง ต้องตอบผมด้วย ว่าคณุ เข้าใจอย่างทีผม อยากให้เข้าใจหรือเปลา่ ” โคตลั ยํา “คะ่ ” โลนีรับ แล้วทงั คกู่ ็นิงเงียบไปนาน กระทงั คนเอาแตใ่ จอดรนทน ไมไ่ หวเลยถามวา่ “โกรธเหรอ”

BarIa’ MIssIon II 609 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ โลนีนิงมองการแสดงบนเวทีโดยไม่ตอบ โคตลั เลยเอือม มือมากระตกุ มือคนนงั นิง ให้มาสนใจเขา โลนีจึงเบนสายตามา มอง ดวงตาสีเขียวสองคู่สบกันนิง โคตลั จึงขยบั ตวั มาหอมแก้ม คนหน้านงิ เบาๆ พลางพดู วา่ “ผมอยากกลบั บ้านแล้ว” พดู จบก็ดงึ เด็กสาวให้ลกุ ขึน แล้วเดินออกทางประตหู ลงั เพราะทุกคนรวมตวั กันอยู่ในหอประชุม ทงั สองจึงเดินผ่านลาน ฟอนเทียนทีเงียบสงบ ความสวยงามของนําพุทีทอประกายด้วย ไอเวทล้อกับแสงจนั ทร์ ทําให้โลนีหยดุ ยืนมอง โคตลั จึงต้องหยุด ตาม “เสียดายหรือเปล่าทีจะไม่ได้เข้าโรงเรียน” โคตลั ถาม เพราะเธอต้องตวั ติดอยู่กับเขา ทําให้เธอไม่สามารถมาสอบเข้า โรงเรียนได้เหมือนมารี “ไม่รู้สิ ฉันไม่ได้อยากจะเก่งขึนมากกว่านี เพราะเท่าที เป็นอยตู่ อนนี ก็เป็นทกุ อยา่ งทีควรเป็นแล้ว” โคตัลมองเด็กสาวทีเกิดมาพร้ อมองค์ความรู้และพลัง อํานาจอย่างพร้ อมมูล ตอนงานเลียงทีบ้านพักตากอากาศคา โรต้ า เขาได้ คุยกับดาลันเกียวกับสิงมีชีวิตกึงภูต ก็เลยรู้ว่า

610 ¡ÑÅ°´Ô Ò สิงมีชีวิตกึงภูตทีเกิดมาอย่างสมบรู ณ์ ไม่จําเป็นต้องเรียนรู้อะไร อีกแล้ว พวกเธอไม่มีความทะเยอทะยานอยากจะเป็นอะไรที นอกเหนือจากสิงทีธรรมชาตกิ ําหนดให้เธอเป็น เกิดมาอย่างเพียบพร้ อม สมบูรณ์ทุกอย่าง และถูก กําหนดสงิ ทีต้องทําตงั แตล่ ืมตาดโู ลกให้มีชีวิตอยเู่ พือสิงนนั เทา่ นนั ‘เฮ้อ! นีมนั นา่ อิจฉาหรือนา่ สงสารกนั ละ มีความสามารถ ทําอะไรได้ทกุ อยา่ ง แตไ่ ร้ความฝัน’ “มนั ต้องมีสกั อยา่ งแหละทีคณุ ทําไมไ่ ด้” โคตลั เอย่ พลาง ดงึ เดก็ สาวให้เดนิ ตอ่ เพราะรถลากทีจะนําพวกเขาไปยงั จตั รุ ัสเซวี เรียนวงิ วนกลบั มาจอดทีทา่ รถพอดี “ก็คงจะอย่างนนั ” โลนีตอบ แล้วก้าวขึนรถลากไปก่อน ตามด้วยโคตลั แล้วรถลากก็วิงไป ขณะสองหนมุ่ สาวหนั หน้ามอง ไปนอกหน้าตา่ งคนละด้าน “ทําไมปราการทงั สองถึงเลือกบาเรีย พวกเขาใช้หลกั การ อะไรมาเลือกคนทีจะเป็นคชู่ ีวิตของคณุ ” โลนียังมองแสงไฟไปตามรายทาง แล้วตอบว่า “เซวีน่า กําลังจะเปลียนผ่าน หลายสิงหลายอย่างถูกเตรียมการขึนเพือ

BarIa’ MIssIon II 611 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ รับมือกับวิกฤตทีอาจจะเกิดขึน หากเศษเสียวแห่งความไม่ สมบูรณ์มีปริมาณมากเกินไป หรือแม้มนั จะยงั อยู่ในอตั ราส่วนที ควบคมุ ได้ เซวีนา่ ก็ยงั ต้องการพลงั ทีสามารถควบคมุ โลกทีมีผ้ใู ช้ พลงั ได้หลากหลายนีอย”ู่ โคตลั ขมวดควิ “หมายความวา่ ยงั ไง ควบคมุ ?” โลนีหนั มามองคนทีนังตรงข้ามเธอ แล้วตอบว่า “เมเน ไทป์ สามารถเข้าไปในอาณาเขตเวทได้เกือบทกุ อาณาเขต เพราะ อะไรคะ” “เพราะทุกอาณาเขตเวทมีไว้เพือป้องกันจอมเวท โดย อาศยั การตรวจจบั จากพลงั ธาตใุ นตวั จอมเวท” โลนีพยักหน้ า “แต่บาเรียเป็ นยิงกว่าเมเนไทป์ ทัวไป เพราะอะไรรู้ไหมคะ” โคตลั ไม่ส่ายหน้า โดยไม่ตอบสิงทีเขาคิดออกมา โลนีจึง ตอบแทน “เพราะเขามีสายเลือดของมสู โกลอย่คู รึงหนึง ทุกอาณา เขตทีผกู ติดกับผืนดิน ซงึ มีอย่เู กือบ 90 เปอร์เซ็นต์ของโลกนี หาก ไม่มี ผ้ ูคุม อา ณาเ ขต ตัวเ ป็ นยื นกํ ากับ จุด แบ่ง อาณ าเ ขตอ ย่า ง

612 ¡ÑÅ°Ô´Ò ชดั เจน เขาสามารถเข้าไปได้ในอาณาเขตทงั หมดนนั ได้อย่างไร้ รอยขีดขว่ น” โคตลั ลอบสดู หายใจเข้าลกึ ขณะทีโลนีเอย่ ตอ่ วา่ “ยิงไปกวา่ นนั เขามีสงิ ทีชาวเซวีเรียนไมม่ ี” “สายเลือดเซกนั เหรอ” โคตลั พมึ พํา โลนีพยกั หน้า “เซวีน่าต้องเตรียมการเพือพบกับพลงั อํานาจทีข้ามสาย พนั ธ์ุ หากผู้ควบคมุ อย่างพลงั อัญมณีเตรียมพร้ อมทีจะควบคุม กลุ่มคนสายเลือดใหม่ไม่ด้ ตาชังของเซวีน่าก็จะไม่สมดุลอีก ตอ่ ไป” “บาเรียไม่มีวนั ทรยศตอ่ เซวีน่า” โคตลั ยืนยนั เสียงหนัก แนน่ โลนีพยักหน้า “ก็จริง แต่ไม่มีใครยืนยันเรืองนนั ได้ในอีก หนึงร้อย พนั หรือหมืนปีข้างหน้า เรากําลงั พูดถึง ‘เซวีนา่ ’ ทีมีคํา วา่ ‘ตลอดกาล’ ตอ่ ท้าย” “แต่มนั เป็นสิงทีเป็นไปไม่ได้...เดียวนะ สิงทีเป็นไปไม่ได้ เหรอ” โคตลั เบิกตาโตเมือนึกถึงวลีทีเขาได้ยินชิลด์พดู ถึงอยู่สอง

BarIa’ MIssIon II 613 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ สามครัง ว่าทําไมทงั สองปราการถึงได้คาดหวังกับทีมงานของ พวกเรามากขนาดนนั “คะ่ บาเรีย มิชชาร์พ ก็คือสิงทีเป็นไปไมไ่ ด้นนั ” โคตลั นงิ เงียบไป โลนีเองก็เงียบ เธอปลอ่ ยให้ชายหนมุ่ ตก อย่ใู นภวงั ค์ความคิดของตวั เอง จนกระทงั พวกเขาลงจากรถลาก มายืนอยู่หน้าอนุสาวรีย์ทีจตั ุรัสเซวีเรียน เพือมองดูเหล่ารูปปัน ของผ้ทู ีเสียสละเพือเซวีนา่ เมือหลายพนั ปีกอ่ น “แล้ วจะเกิดอะไรขึน เมือมันเป็ นแบบนีไปแล้ ว บา เรียเลือกมารี และคณุ เลือกผม” โลนีเอือมไปจบั มือโคตลั มากมุ ไว้ แล้วพดู วา่ “แตท่ กุ อย่าง ก็ได้เริมขนึ แล้ว” โคตลั กระชบั มือของเขา แล้วเพ่งสายตามองไปยงั แตล่ ะ ใบหน้าของรูปปันบนอนสุ าวรีย์นนั “คณุ รู้ได้ยงั ไง” โคตลั ถามอยา่ งงนุ งง “เพราะมนั เริมต้นขึนเมือนานแล้ว นบั ตงั แตท่ ีท่านคมู ีร่า ใช้ทงั ชีวติ ของทา่ นสร้างเซวีนา่ ทีสมบรู ณ์แบบนีขึน นบั ตงั แตว่ ินาที

614 ¡ÑÅ°´Ô Ò นัน ห่วงโซ่ของสายเลือดก็เริมหมุนวนกลับมาใหม่อีกครัง ทุก อยา่ งก็เพือการกลบั มาของ จีนีร่า...อีกครัง” คําว่า ‘จีนีร่า’ ทําให้โคตัลเกือบจะสันไปทังตัว แต่ชาย หนุ่มก็ข่มใจกับสิงทีเขาได้รับรู้ หลายสิบปีก่อน จีนีร่า ไม่ใช่คําที รู้จกั กนั แพร่หลายนกั แตห่ ลงั จากการปรากฏตวั ของจอมเวทสาว อจั ฉริยะตลอดกาล เฟมีล่า ไดเอนแพนไทร์ ฟรานเชสก้า โพนา ลิต้า[1]ผู้อทุ ิศตนให้แก่เซวีน่า คําคํานีจึงถกู หยิบยกขึนมาพดู กัน อยา่ งกว้างขวาง จีนีร่า คือ ห่วงโซ่ของสายเลือด ทีก่อให้เกิดผลผลิตของ สายเลือดทีเกิดมาจากความพอดบิ พอดี ซงึ จะเกิดขนึ ครังเดียวใน รอบพนั ล้านล้านครังของการถือกําเนิดในโลกนี จอมเวทในฝันที ทรงพลงั ในทกุ ๆ พลงั ของโลกใบนีทีสดุ เทา่ ทีเราจะคาดฝัน โคตลั จําคํานิยามนนั ได้ขนึ ใจ แตไ่ ม่เคยคิดว่า ณ เวลานี เขาเองจะเป็นต้นกําเนิดของสิงทีจะเกิดขึนในอนาคตอนั ไกลโพ้น เพือเซวีน่า เพือโลกใบนี คนตัวเล็กๆ อย่างเขาจะสร้ างสิงที ค้มุ ครองโลกใบนีขนึ มาในอีกหลายชวั อายคุ นข้างหน้า “พวกเราล้วนเป็นเศษเสียวแห่งความไมส่ มบรู ณ์ทีจะหลอม รวมกนั จนกลายเป็นความสมบรู ณ์” โลนีพมึ พําราวกบั ละเมอ

BarIa’ MIssIon II 615 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ โคตลั ก้มมองคนพดู โลนีเองก็เงยหน้ามองเขาเชน่ กนั “พอมองให้ไกลไปถึงผลลพั ธ์ในอนาคต มนั ก็ไม่เชิงว่าฉัน จะนา่ สงสารหรอกใชไ่ หมคะ ชีวติ แบบนีนะ่ ” โคตลั ใจหายวาบ เมืออีกฝ่ ายรับรู้ถึงความรู้สึกของเขาที ต้องใช้ชีวิตร่วมกับเธอว่าเป็นอย่างไร ซึงเป็นเรืองทีแทบเป็นไป ไมไ่ ด้เลย ทีเขาจะรักและสร้างครอบครัวกบั คนทีเพิงรู้จกั กนั ไม่ถึง เดือนได้ แต่บาเรียกลับทําในสิงทีโคตัลคิดได้อย่างไม่มีปัญหา เวลาโคตลั มองบาเรียกบั มารี เขามกั ตงั คําถามกบั ตวั เองเสมอ ว่า ทําไมทงั สองคนนนั ถึงได้ดเู ข้ากนั ได้ดี ทังค่หู ลงรักกนั และกันได้ รวดเร็ว เขาไมไ่ ด้อิจฉา แตแ่ คไ่ มเ่ ชือวา่ สิงทีเรียกวา่ รักแรกพบ จะ มีอยใู่ นชีวิตจริง โลนียิม เป็นรอยยิมทีแม้ไม่สวยสดใสเหมือนของมารี แต่ ก็เป็นรอยยิมทีโคตลั เริมค้นุ เคย และคดิ ว่าอีกไม่นานเขาคงอยาก เห็นรอยยมิ นีทกุ วนั ‘นีเรียกวา่ ความรักหรือเปลา่ ’ โคตลั ถามตวั เอง

616 ¡ÑÅ°Ô´Ò “คณุ เคยถามผมว่า ถ้าผมไม่คิดจะรักใคร ทําไมผมถึงไม่ รักคณุ ใชไ่ หม” โลนีพยกั หน้า “งันผมขอถามกลับหน่อยนะ สิงมีชีวิตทีเกิดมาอย่างมี เปา้ หมายอยา่ งคณุ รักใครเป็นหรือเปลา่ ” โลนีนิงเงียบไปนาน แต่โคตลั ไม่คิดจะเร่งรัดเอาคําตอบ จากเธอ ทงั สองยืนจ้องหน้ากนั อย่หู น้าอนสุ าวรีย์ทีเป็นสญั ลกั ษณ์ ของโซนอยนู่ านเทา่ ไรไมร่ ู้ ในทีสดุ โลนีก็เอย่ ขนึ วา่ “ดเู หมือนจะมีสิงทีฉันต้องเรียนรู้จริงๆ อย่บู นโลกแล้วละ คะ่ ” โคตลั แย้มยิมกบั การยอมรับความจริงอยา่ งตรงไปตรงมา ของเด็กสาวตรงหน้า เขาดึงร่างเด็กสาวเข้าส่อู ้อมกอด พร้อมกบั รังเอวเธอให้สงู ขึน จนขาทงั สองข้างของเธอลอยขึนจากพืน โลนี วางมือลงบนบา่ เขา “ผมเองก็เหมือนกนั ” รอยประทบั อนั อ่อนหวานแผ่วเบาเหมือนครังแรกทีทงั คู่ สมั ผสั กนั โคตลั จําความรู้สึกในครังแรกไม่คอ่ ยได้ มนั ดลู ่องลอย

BarIa’ MIssIon II 617 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè และไร้ ซึงความตังใจ แต่ครังนีเขาทําอย่างมีสติ จริงจัง และ ซือสตั ย์กบั ความรู้สกึ ของตวั เองทีสดุ ผ้คู นมากมายเดินผา่ นจตั รุ ัสเซวีเรียนทกุ วนั บางครังพวก เขาก็มองข้ามอนสุ าวรีย์ทีตงั อยกู่ ลางจตั รุ ัสไป แตโ่ คตลั เชือว่าเขา กบั โลนีคงไมม่ ีวนั มองผา่ นอนสุ าวรีย์เซวีเรียนไปได้แนน่ อน “ผมบอกเลยนะ ผมยงั ไมไ่ ด้รักคณุ ” โคตลั เอ่ยเมือถอนริม ฝีปากออก “ค่ะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าฉันรักคุณหรือเปล่า” โลนี รับคาํ ด้วยใบหน้าแดงกํา เพราะขาดอากาศหายใจไปครู่หนงึ โคตลั ขมวดควิ กบั คาํ ตอบนนั แล้วถามกลบั วา่ “แล้วทําไมคณุ ถงึ ไมร่ ักผมละ่ ” โลนีเอียงคอครุ่นคิดก่อนจะตอบว่า “อะไรคือหลกั ฐานที บอกวา่ เราสองคนกําลงั มีความรักกนั ล่ะคะ ฉนั กําลงั เรียนรู้อยู่ ถ้า คณุ ลืม มนั มีโรงเรียนสอนไหมคะ”

618 ¡ÅÑ °´Ô Ò “ไม่มี และอย่าแม้แต่คิดให้คนอืนมาสอนคุณเด็ดขาด” โคตลั ตอบเสียงห้วนไม่พอใจกับคําถาม พลางปล่อยโลนีลงยืน แล้วจงู มือเธอให้ออกเดนิ “แตค่ ณุ ก็ไมร่ ู้นะ แล้วพวกเราจะรู้ได้ยงั ไงละ่ ” โคตัล ไม่ร้ ู จะ ดีใ จ หรื อเ สี ยใ จดีที ภูตของ เขาก็ มี ความ ไ ร้ เดียงสาเหมือนกับมารี เหมือนกัน แต่ก็นันแหละนะ ใน สถานการณ์ตอนนี จะให้เขาตอบอะไรได้นอกจาก “คณุ ไม่รู้จกั เหรอ...การเรียนรู้ด้วยตวั เองน่ะ นันแหละที เราต้องทํา” โคตลั ตอบแบบกํากวมไป โลนีมองคนพูด แล้วพยกั หน้า “ตกลง งนั เราไปห้องสมุด กนั ” “ไปห้องสมดุ ทําไม” โคตลั หนั มาถาม “อ้าว ก็เรียนรู้ด้วยตวั เองไง” โคตลั อ้าปากค้างกบั คําตอบก่อนจะข่มใจตอบเสียงเข้ม วา่ “กลบั บ้าน” “แต.่ ..”

BarIa’ MIssIon II 619 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “คณุ อา่ นใจผมได้ใชไ่ หม” โคตลั ถาม “ใช”่ แตโ่ คตลั เป็นคนทีมีความซบั ซ้อน ทําให้โลนีต้องใช้ ความพยายามแยกความคิดเห็นกบั เสียงในใจของเขาพอสมควร หลังๆ มานีเธอจึงไม่คิดจะอ่านใจเขาอีก นอกจากได้ยินเสียงที ชดั เจนจริงๆ เทา่ นนั “งนั อยา่ อา่ น” โคตลั สงั เสียงเข้มสีหน้าดจู ริงจงั “ปกตฉิ นั ก็ไมค่ อ่ ยได้ยินเสียงอะไรจากคณุ อย่แู ล้ว ถึงบาง ทีจะได้ยนิ บ้าง มนั ก็ไมใ่ ชส่ งิ ทีคณุ คดิ จะทําจริงๆ” โลนีตอบไปตาม ความจริง “ดีมาก” โลนีเลยยงิ ไมเ่ ข้าใจใหญ่ โคตลั เลยตอบให้เดก็ สาวคลายสงสยั ขณะก้าวเดนิ ตอ่ ไป โดยไมม่ องหน้า “เวลาผ้ชู ายจะจีบผู้หญิง ไม่มีใครอยากให้เปา้ หมายรู้ตวั หรอกวา่ เราจะใช้วิธีอะไร”

620 ¡ÑÅ°´Ô Ò [1] โพนาลิต้า คอื ตาํ แหน่งของผ้ตู รวจการและคุ้มครองแห่งอาณาจักร ทาํ หน้าที คล้ายตํารวจสากล ซึงในเซวีน่าตอนนีมีคนดํารงตําแหน่งนีไม่ถึงสิบคน ผู้รัง ตาํ แหน่งนีจะสามารถเข้าไปมีส่วนในการยับยังเหตุการณ์ทุกอย่างทีเกียวข้อง กับความมันคงของอาณาจักร โดยปกติมักจะเป็ นเจ้าผู้ครองรัฐทีลงจาก ตาํ แหน่งแล้ว แต่ยังอยากทาํ งานเพอื เซวีน่า หรือไม่ก็คือไซเอนทสี ่งต่อตาํ แหน่ง แล้ว

BarIa’ MIssIon II 621 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ 79 ¤ÇÒÁäÁʋ ÁºÙó สินสดุ เดือนแหง่ งานฉลองวนั สถาปานาโรงเรียน การจดั แสดงผลงานของนกั เรียนจอมเวทของแตล่ ะปราการ หรือทีทกุ คน เรียกกนั ตดิ ปากวา่ ‘เกสต์ราวน์’ ก็มาถึง ปราการซินเทลลา่ ซึงเป็น ผู้ก่อตงั งานมหกรรมแลกเปลียนการเรียนรู้ซึงอยู่คู่กับเซวีน่ามา เป็นพันปี จึงเปิดปราการต้อนรับนักเรียนจอมเวททีผ่านการ คดั เลือกจากแตล่ ะปราการ ปราการละสิบชินงาน ร่วมกบั ชินงาน ของนักเรียนระดับมาสเตอร์ขึนไปอีกสามสิบชินงาน รวมเป็น ชินงานหนงึ ร้อยผลงานพอดี โรงแรมทุกแห่งในดีเนโซลห้องพกั ถูกจองเต็มหมด ทีพัก ของปราการเองทีจัดเตรียมไว้ให้ก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะนอกจาก นกั เรียนจอมเวทเจ้าของผลงานแล้ว นกั เรียนจอมเวททงั เซวีน่า และนกั เรียนระดบั มาสเตอร์ขึนไปก็เดินทางมาร่วมด้วยกันอย่าง คบั คงั นบั วา่ เดือนกมุ ภาพนั ธ์ของทกุ ปีเหมือนเป็นชว่ งเวลาปาร์ตี

622 ¡ÅÑ °´Ô Ò ของเพือนร่วมรุ่นของนกั เรียนจอมเวท ทีกําลงั จะก้าวเข้าส่โู ลกของ การทํางานของจริง ชินงานมารีโลนีของชิลด์ผ่านการเข้ารอบได้เป็นตวั แทน ของปราการฟาเรนเซ่ตามคาด เช่นเดียวกับอุปกรณ์ออก ภาคสนามหมวกเอม็ พีเอชของบาเรียและเวริ ์นผา่ นเข้ารอบมาเป็น หนงึ ในสบิ ชินงานทีดีทีสดุ ของปราการซินเทลลา่ ผลงานของเชรีพ เกียวกบั เครืองสร้างบาร์เรียร์ปอ้ งกนั ภยั พิบตั กิ ็ผา่ นเข้ารอบในสว่ น ของชินงานของนักศึกษาระดบั สูง ข่าววงในของปราการซินเท ลล่าบอกวา่ ด้วยผลงานชินนีของเชรีพร่วมกบั เนือผ้ารุ่นใหมท่ ีจะ นํามาใช้ตดั ชดุ นกั เรียนของโรงเรียนเวทแห่งเซวีน่าล๊อตใหม่นี เช รีพจะได้ได้เปลียนคํานําหน้าชือตวั เองเป็นศาสตราจารย์ในเร็วๆ นี “คนเยอะเป็นบ้าเลย แย่งกนั กินแย่งกนั อย่ชู ดั ๆ” ชิลด์บน่ ขณะมองอาหารทีเวิร์นปรุงเสร็จบนโต๊ะอย่างคาดหวงั วนั นีเป็น วนั ทีสองของการจดั งานเกสตร์ าวน์จากทงั หมดห้าวนั สปั ดาห์การ เรียนรู้ยงั ไปไม่ถึงครึงทาง ดีเนโซลก็กลายเป็นเมืองทีแออดั ไปเสีย แล้ว “เป็นอย่างนีทกุ ปีหรือเปล่า ทีทกุ คนก็เตรียมพร้อม ว่าแต่ ทําไมนายไม่กลับไปนอนทีบ้านละเนีย” เวิร์นหันไปถามชิลด์ พลางสง่ จานอาหารให้มารีทีเดนิ มาชว่ ยอยา่ งขยนั ขนั แข็ง

BarIa’ MIssIon II 623 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ช่วงนียิงกลับไม่ได้ใหญ่ เกสต์ราวน์เนียตวั ดีเลย งาน เลียงเตม็ เอียดทงั อาทิตย์ ดีหนอ่ ยทีชินงานของฉนั ผ่านไง เลยอ้าง ได้ว่าต้องเตรียมตวั นําเสนองาน” ชิลด์ตอบพลางหนั ไปมองประตู ห้องปฏิบตั งิ านเวททียงั ปิดอยู่ แล้วถามวา่ “บามนั ทําอะไรอยใู่ นนนั เห็นตงั แตฉ่ นั มาถงึ แล้ว” “รุ่นพีจอมเวทแผนกเสนาธิการมาขอให้ บาปรับปรุง หมอกเอม็ บเี อชให้หนอ่ ย จะเอาไปใช้ในการลงพืนจริงน่ะ ขอบอก แผนกฉนั นํากระแสสดุ ๆ เอาไปใช้แล้วนํากลบั มาปรับแก้ สองครัง แล้ว บาเลยสนกุ ใหญ่” เวิร์นตอบ “แล้วนายทําอะไร เกาะกระแสบาดงั ไปด้วยหรือไง” ชิลด์ แซว ก่อนจะรีบคว้าจานอาหารตรงหน้าไว้ เพราะเวิร์นใช้พลงั จบั มนั ให้ลอยหนีเขาไป “เฮ้ย! ฉันพดู เล่น ว่าแตพ่ ีจไม่มาให้กําลงั ใจนายเหรอวะ อตุ ส่าห์เป็นหนึงในชินงานจากนกั เวทฝึกหดั ล้วนๆ ทีผ่านเข้ามา ตดิ โผหนงึ สิบชนิ งานทีดที ีสดุ ของปราการซินเทลลลา่ เลยนะเว้ย” “จะมาวนั ทีฉันกบั บานําเสนอผลงานน่ะ วนั ทีสีนู้น ของ นายเป็นวนั พรุ่งนีไมใ่ ชเ่ หรอ”

624 ¡ÑÅ°´Ô Ò “ใช่ ลุยคนเดียวเลยฉัน รุ่นพีโคตัลไม่ยอมช่วยกันเลย ตอนนีพีท่านไปฝึกขันพืนฐานทีสปี เย่ เอ้อ ว่าแต่พวกนายส่ง จดหมายไปขอฝึกพิเศษตอนปิดภาคเรียนก่อนขึนเบอมอเกนแล้ว เป็นไง เขาตอบรับปะ” เวิร์นทีกําลงั โยนสว่ นผสมลงในกระทะไม่ได้ตอบ มารีเลย ตอบแทนวา่ “ผา่ นอยแู่ ล้วชลิ ด์ ทีสําคญั เขาให้มารีไปด้วยได้นะ” ชิลด์เลิกควิ “เหรอ ทํายงั ไงละ” มารีสา่ ยหน้า “ไมร่ ู้ เขาบอกว่ามีผ้ใู หญ่ชว่ ยพูดให้ บาเรีย เตรียมของเลน่ ให้มารีเอาไปด้วยเยอะแยะเลยละ” มารีตอบ ชิลด์พยกั หน้า “ดีๆ” ก่อนจะยิมให้กบั ท่าทางทะมดั ทะแง แมงของมารี แคม่ าอยู่กับบาไม่เท่าไรก็เก่งขนาดนี น่าเสียดายที บาเรียไม่เอาดีทางด้านเป็นมาสเตอร์สอนนักเรียน ไม่อย่างนัน โรงเรียนเวทแหง่ เซวีนา่ คงจะได้มาสเตอร์ทีเชียวชาญพสธุ าเวทคน หนงึ ของโลก “วา่ แต่ นายได้ข่าวเกียวกับโกลดีบ้างหรือเปล่า ตงั แตส่ ่ง ตวั ให้ปราการฟาเรนเซ่ ก็ไม่ได้ขา่ วคราวเลย” เวิร์นถาม ขณะดบั ไฟในเตา แล้วสง่ อาหารจานสดุ ท้ายให้มารี แล้วเดินไปเคาะประตู ห้องทํางานของบาเรีย กอ่ นจะกลบั มาฟังคาํ ตอบจากชิลด์

BarIa’ MIssIon II 625 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “ก็ถกู ริบใบประกอบอปุ กรณ์เวท แตย่ งั สามารถประดษิ ฐ์ อปุ กรณ์เวทได้บ้าง แตส่ งั ซือชินส่วนจากเซกนั ไมไ่ ด้ เอาจริงๆ ฉัน ว่าปราการฟาเรนเซ่ออกจะปรานีเขาพอควร ก็เป็นเพราะเขา เซวี นา่ ถึงได้สงิ มีชีวิตกึงภตู ถึงสองตน อีกอย่างจะทําอะไรโกลดีมากก็ ไม่ได้ ก็เพราะข่าวการค้นพบมารีโลนีทีปราการฟาเรนเซ่ให้ข่าว เรืองพบป่าเสือมโทรมหลายจดุ ในคมู ีร่า ฟอเรสนนั แหละ” “งันงานนีก็กลับไปเข้าอีหรอบเดิมอีกน่ะสิ ทุกคนก็คง เข้าใจไปวา่ มารีโลนีจะเกิดขนึ ตามธรรมชาต”ิ เวริ ์นถาม ขณะมอง มารีเดนิ ไปเคาะประตหู ้องทํางานของบาเรียอีกครัง “ใช่ มนั ช่วยไมไ่ ด้ การนําเสนอผลงานของฉันวนั พรุ่งนี ก็ เป็นได้แคอ่ ธิบายการเกิดมารีโลนี ตามหลกั การระบบนิเวศน์ของ ป่ า ซึงแค่นันก็น่าสะพรึงจะแย่แล้ ว คงทําให้ ทุกคนหันมา ระมดั ระวงั มากขนึ หากจะทําอะไรในคมู ีร่า ฟอเรสตอ์ ีก” “เข้าใจ โลกของเราถึงจะสมบรู ณ์แคไ่ หนก็ยงั คงต้องดแู ล ไมใ่ ชเ่ หรอ ไมง่ นั เดยี วได้กลายเป็นอยา่ งเซกนั ละแยเ่ ลย” “ใช่ อ้าว บามาแล้ว เป็นไงเพือน เหนือยไหม” ชิลด์ยกมือ ขนึ ทกั ทายและถามเมือเห็นสีหน้าออ่ นเพลียของเพือน บาเรียเดนิ มาตีมือเพือนเป็นเชิงทกั ทายแล้วตอบวา่

626 ¡ÑÅ°Ô´Ò “ใกล้เสร็จแล้วละ น่าจะทันอาทิตย์หน้าทีแผนกเสนาธิ การจะเอาลงพืนที ฝากบอกรุ่นพีด้วยแล้วกนั เวริ ์น” “ได้ กินข้าวก่อนไหม เดียวอาหารเยน็ หมด” เวริ ์นชวน “จดั มาเลย” บาเรียเตอบรับ พลางดงึ เก้าอีข้างตวั ให้มารี นงั ท่ามกลางสายตายิมแย้มของเพือน ตงั แต่มาสเตอร์บราวน์มี มารี ห้องนงั เล่นบนชนั สองก็เป็นสถานทีทีสดใสขึน แน่นอนสิงที เปลียนแปลงอีกอย่าง คือ บาเรียยิมมากขึน ยิมแบบกว้างทีสุด ด้วย ไมใ่ ชย่ มิ แคเ่ พือนให้คนอืนสบายใจ “เอ้อ ฉนั เจอพีจิลตอนก่อนจะเข้ามาในร้านนายด้วย เห็น กินข้าวอยกู่ บั แจสในร้านอาหารใกล้ๆ ร้านนายเนีย” ชลิ ด์เปรยขนึ “ตกข่าวเปล่านาย สองคนนีเริมทําตัวติดกันมาสักพัก แล้ว” เวริ ์นเจ้าพอ่ กรมขา่ วบอก “จริงเหรอ ก็ไหนว่าแจสชอบบามากไง” ชิลด์ถามอย่าง แปลกใจ “แตบ่ าไมช่ อบ เขาเลยไปชอบพีจิล ต้นไม้ทีหน้าร้านบอก มารีวา่ พีจลิ กบั แจสมาเจอกนั ทีหน้าร้านมาสเตอร์บราวน์สองสาม ครังแล้ว แตไ่ มไ่ ด้เข้ามาในร้าน สกั พกั หนงึ ก็เห็นเขาไปไหนมาไหน

BarIa’ MIssIon II 627 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ด้วยกนั ” มารีเล่าเป็นค้งุ เป็นแคว ราวกับเป็นเจ้าแม่กรมข่าวเสีย เอง “มารี บอกแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปเชือสิงทีต้นไม้ซุบซิบ นินทากนั มากนกั ” บาเรียเตือนเสียงดุ จนมารีหน้าหมองลง เวิร์ นต้องออกโรงปกปอ้ ง “อย่าไปวา่ มารีสิบา มารีก็แคพ่ ดู ตามสิงทีได้ยิน และเป็น ข่าวตรงชนั ดีเลยนา วนั หลงั ฉันขอยืมมารีไปปฏิบตั ิภารกิจหน่อย สิ” มารีพยกั หน้าหงึกๆ พลางยิมกว้าง “ไมไ่ ด้” บาเรียปฏิเสธเสียงเรียบ คําตอบนิงแตเ่ ฉียบขาดนนั ทําให้ทงั เวิร์นและมารีหบุ ยิม ฉบั ก่อนทีเวิร์นจะลอบขยิบตาให้มารี ทํานองว่าเอาไว้เขาจะชว่ ย พดู ใหม่ มารีเลยยมิ ออกมา “หวงจริง คุณพ่อ ปะป๊ าอย่างพีโคตลั ยังไม่ห่วงมารีเท่า นายเลย เห็นพกโลนีติดสอยห้อยตามไม่ห่างตวั จนเดียวนีไม่มี เวลาไปแกล้งใครแล้วมงั ” ชิลด์แหย่แถมพาดพิงไปถึงคนชอบ แกล้งอีกคน

628 ¡ÅÑ °´Ô Ò “น้อยไปละสิ เห็นสง่ จดหมายมาสอนอะไรแผลงๆ ให้มารี ตลอด” บาเรียแย้งเสียงเรียบ ขณะทีเวิร์นให้ข้อมลู ชลิ ดต์ อ่ วา่ “พอกนั แหละ บาก็แอบแนะนําวิธีควบคมุ พีโคตลั ให้โลนี นายวา่ มวยคนู่ ีมนั สมนําสมเนือกนั ดไี หมละ” ชิลด์หวั เราะขํา จนทงั โต๊ะอาหารสว่างสดใสไปด้วยเสียง หวั เราะ กระทงั บาเรียขอตวั ลงไปจดั การงานบญั ชีของร้ านตอน หนงึ ท่มุ ชิลด์ก็แยกตวั ไปทบทวนบทพดู ทีเขาต้องนําเสนอผลงาน ขณะทีเวิร์นนําหมวกเอ็มบีเอชมานังกดตรวจสอบคําสงั ความ เงียบทีไม่น่าอึดอดั จึงปกคลุมพืนทีห้องนงั เล่น สลบั กบั เสียงค้อน ไม้ของมารีซงึ กําลงั ตอกลงบนจิกซอว์ทีตอ่ “ชิลด์ เวิร์น” เสียงมารีเรียกขนึ “ครับ” สองหนมุ่ ขานรับพร้อมกนั “อะไรคอื นอกใจเหรอ” มารีถามเสียงซือ สองหนมุ่ หนั ขวบั มามองมารีเป็นตาเดียว “บานอกใจมารี เหรอ” มารีสา่ ยหน้า “เมือวานมารีไปตลาด ได้ยนิ ดอกไม้คยุ กนั ”

BarIa’ MIssIon II 629 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ชลิ ด์ถอนหายใจโลง่ อก แล้วอธิบายวา่ “นอกใจ คือ การที เราไปสนใจคนอืนทีไมใ่ ชแ่ ฟนเรา ไมด่ ีรู้ไหมมารี” มารี พยักหน้ า แล้ วถามอีกว่า “แล้ วอะไร คือ พวก บกพร่องเหรอ” สองหนมุ่ เงียบกริบ ไม่ใชต่ อบไม่ได้ แต่เพราะคนทียืนอยู่ ข้างหลงั มารี ซงึ มองแผน่ หลงั เดก็ สาวทีถามด้วยสีหน้าเรียบขึง แต่ พอมารีหนั ไป สภาวะกดดนั นนั ก็หายไปในพริบตา “บา มาตงั แต่เมือไร มารีไม่รู้สึกเลย” มารีถามอย่าง แปลกใจ “เพราะมารีมวั แตค่ ยุ นะ่ สิ เลน่ ไปถึงไหนแล้วละ” บาเรีย ทรุดตวั นงั ลงข้างตวั มารีทีกําลงั เรียงภาพจิกซอว์ทีเขาเคยเล่นตอน เดก็ ๆ “เพิงถึงดา่ นทีมี 256 ชิน ยากจงั เลย” มารีบอกแล้วก้มลง พยามตอ่ จิกซอว์ด้วยเวทแอทชิพ ส่วนสองหนุ่มก็รอฟังอยู่ ว่าบา เรียจะตอบคาํ ถามของมารียงั ไง “ใครเป็ นคนพูดเรื อง ความบกพร่อง งันเหรอมารี ” บาเรียถามเสียงเรียบอยา่ งใจเยน็

630 ¡ÅÑ °Ô´Ò “โมบี เดก็ ผู้ชายทีร้านขายขนมปัง เขาว่ารันนีทีเป็นเพือน ของมารี” บาเรียขมวดคิว “รันนี กาวน์ ลกู สาวเจ้าของร้านตดั เสือ ตรงหวั มมุ ใชไ่ หม” “ใช่ รันนีร้องไห้ใหญ่เลย มารีเลยจดั การคนปากเสีย โดย บอกว่ามารีจะไม่ซือขนมปังเขาอีก มารีปลอบรันนีตงั นานแน่ะ” มารีตอบพลางตดิ ตวั ตอ่ ลงไปเรือยๆ “แล้วมารีปลอบรันนีวา่ ยงั ไง” บาเรียถามอยา่ งอยากรู้ มารีเหลือบตามองบาเรีย แล้วพดู วา่ “มารีก็บอกว่า รันนี ตดั เสือเก่งกวา่ พวกนนั ตงั เยอะ มือเล็กนิดเดียว แตจ่ บั ผ้ามาตดั ๆ เย็บๆ ผ้าอะไรก็สวยทงั นนั พวกเขาทําได้แคข่ นมปัง กินอิมแตไ่ ม่มี เสือผ้าใส่จะอยู่ได้ยงั ไง ทุกสิงมีชีวิตก็มีหน้าทีของตัวเองทังนัน จริงไหม” บาเรียพยักหน้า พลางเหลือบไปมองเวิร์นกับชิลด์ทีก็ พยกั หน้าเหมือนกนั “ตอนมารีอยู่ในป่ านะ คณุ นกก็ชอบมากินผลไม้เพราะ คณุ นกออกลกู เป็นนก กินไม่ได้ แตเ่ พราะนกกินผลไม้ พอขบั ถ่าย

BarIa’ MIssIon II 631 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ก็จะได้ต้นอ่อนของต้นไม้เล็กเกิดขึนจากตรงนนั ต้นไม้ก็โตด้วย ตวั เองไมไ่ ด้ มนั ต้องมีคนชว่ ย มารีเห็นมาเยอะแล้ว พวกเราก็ต้อง ทําอะไรไม่ได้สักอย่างนันแหละ เราถึงต้องอยู่ด้วยกัน จะได้ ชว่ ยกนั ทําให้ได้ทกุ อยา่ งไง” หมบั ! บาเรียสวมกอดเด็กสาวทีพดู พลางกดตวั ตอ่ ให้ติดกนั ไป พลางอยา่ งไมส่ นใจวา่ สองเพือนรีบเบือนหน้าไปมองทางอืน แตก่ ็ ยงั แอบเหล่ตามองบาเรียทีดงึ มารีมานงั บนตกั แล้วหอมแก้มคน เกง่ เบาๆ มารียมิ แปน้ แล้วตอบวา่ “รันนีก็กอดมารี แล้วบอกว่า มา รีเป็นเพือนทีดที ีสดุ ด้วยละ” “เก่งมากมารี รันนีโชคดีทีมีเพือนแบบมารีนะ” บาเรีย ตอบ มารีพยักหน้า “อือ รันนีก็ว่างัน แต่น่าเสียดาย พอมารี ถามวา่ รันนีจะไปสอบเข้าโรงเรียนกบั มารีไหม รันนีบอกว่าจะไป สอบเข้า เทรๆ อะไรสกั อยา่ ง”

632 ¡ÑÅ°Ô´Ò “เทรกาไรท์ เป็นโรงเรียนคแู่ ฝดของฟัลกาไรท์ สอนการตดั เยบ็ ทีใหญ่ทีสดุ ในเซวีนา่ ถ้ารันนีสอบเข้าโรงเรียนนีได้ละก็ เจ้าหนู ร้านขนมปังนนั ส้ไู มไ่ ด้เลยนะ” ชิลด์บอก มารีตาเป็นประกาย “จริงเหรอ ดีจงั ” ยิมอยู่พกั เดียวก็ ขมวดควิ “มีอะไรเหรอ” บาเรียถาม มารีเลยแหงนหน้ามองบาเรีย “ก็มารีบอกแล้วว่าจะไม่ซือ ขนมปังร้านเขา แล้วเราจะเอาขนมปังทีไหนกินละบา มารีทําขนม ปังไมเ่ ป็น” บาเรียหัวเราะ แล้วโยกตัวมารีราวกับต้องการปลอบ ขณะมองไปทีเวิร์น “มองฉนั ทําไม ถงึ ฉนั จะทําอาหารเก่ง แตอ่ บขนมปังไม่ได้ นะ” เวิร์นรีบออกตวั “ใครว่าจะให้นายทํา ฉันทําเองก็เป็น แตจ่ ะให้นายไปคยุ กับเจ้าของร้ านขายขนมปังต่างหาก ว่าเขาควรสอนลูกเขาให้ดี ไมอ่ ยา่ งนนั จะทําให้เดก็ คนอืนมีปมด้อย”

BarIa’ MIssIon II 633 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ชิลด์พยักหน้าเห็นด้วย “จริงด้วย เราต้องปรับทัศนคติ ตงั แต่ยงั เด็กนะ นบั วันเด็กเมเนไทป์ ก็ยิงเพิมขึนเรือยๆ ถ้าปล่อย ให้พวกเขาคิดอย่างนีไปเรือยๆ ต่อไปได้สร้ างปัญหาขึนอีกแน่ คนเราไมจ่ ําเป็นต้องเป็นจอมเวทก็ประสบความสําเร็จได้” “ได้ แต.่ ..ทําไมต้องเป็นฉนั วะ” เวิร์นถาม บาเรียหัวเราะ แล้วตอบว่า “เด็กโมบีน่ะ ปลืมพวกจอม เวทตวั ลําบกึ นายเข้าลกั ษณะนนั สดุ นายไปพดู เดก็ จะได้เชือไง” เวิร์นร้ องอ้อ แล้วยักคิวให้ชิลด์ “ฉันมีแฟนคลับแล้วนะ เว้ย” “ดใี จอะไรกบั แคเ่ ดก็ ปลืม เอาไว้พีจรับคําขอแตง่ งานนาย ก่อนดไี หม” ชิลดย์ ้อน “ไอ้ชิลด์ คนยิงอารมณ์ดี มากวนให้ขุ่น” เวิร์นโวยวาย แล้วส่งกระแสไฟฟ้าไปทําร้ายชิลด์ทีสร้างบาร์เรียร์ขนึ มาทนั ควนั อยา่ งรู้ทนั “ถ้าเวิร์นไปพูดให้เขาเลิกว่ารันนี เราก็ไปซือขนมปังร้าน เขาได้ใชไ่ หมบา” มารีถาม

634 ¡ÑÅ°Ô´Ò บาเรียพยักหน้ า “ได้สิ เราต้องให้ อภัยคนทีปรับปรุง ตวั เองนะ” “อือ ถ้าเขาไม่ว่ารันนี มารีไปซือขนมร้านเขาก็ได้ ได้ของ แถมเยอะด”ี บาเรียเลิกควิ สะกิดใจกบั คาํ พดู ท้ายประโยคของมารี “หดั เป็นเดก็ ชอบของแถมตงั แตเ่ มือไรมารี” บาเรียถาม “มารีไม่ได้ขอเขานะ เขาให้เอง พีชายของโมบีน่ะ ชอบ เอามาใสถ่ งุ ให้มารี ขนมปังอบเนยทีบาชอบกินไง มะม้าเซบอกวา่ ถ้าอะไรประหยดั ได้ก็ให้ประหยดั ถ้ายงั ไปซือร้านนีอยู่ มารีก็ช่วย บาประหยดั เงินไปตงั เยอะ” สองหนุ่มทีแอบฟั งมารี เล่าว่าโดนจีบโดยไม่ร้ ู ตัวก็หลุด หวั เราะขําก๊าก จนบาเรียเหลือบตาไปเขม่นปรามเพือน แล้วเอ่ย เสียงเรียบวา่ “งนั วนั หลงั ฉนั จะไปซือขนมปังเอง มารีไมต่ ้องไปแล้ว” “ทําไมละ” มารีถาม

BarIa’ MIssIon II 635 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè บาเรียยิมอย่างทีเพือนสนิทสองคนเสียววาบแทนพีชาย ของโมบเี ลย วา่ ครังหน้าทีขายของให้คนของร้านมาสเตอร์บราวน์ ต้องทําตวั อยา่ งไร “ว่าไงละบา ทําไมบาถึงไปซือเองละ นันเป็นหน้าทีของ มารีนะ” “แคค่ รังเดยี วมารี ให้ฉนั ไปซือแทนครังหนงึ นะ ฉนั จะไปดู วา่ มีอะไรอร่อยอีกหรือเปลา่ ครังหน้าจะได้ให้มารีซือมาให้ถกู ไง” “อ้อ งนั ก็ได้” มารรับคํา พลางขยบั ตวั ลงจากตกั ชายหน่มุ แล้วเลน่ เกมของเธอตอ่ ขณะทีบาเรียหนั ไปสบตาเวิร์นแล้วเอย่ วา่ “ดทู า่ ตอนนายไปปรับทศั นคตกิ บั โมบี ฉันคงต้องติดสอย ห้อยตามไปด้วยแล้วละ” เวิร์นได้แต่กลนั หัวเราะไว้อย่างสุดกําลัง พลางเหลือบ มองไปทางชิลด์ทีก็ทําเหมือนกัน แล้วลงความเห็นอย่างพร้ อม เพรียงว่า บาเรีย มิชชาร์พ ผู้แสนดีคงไม่แสนดีอย่างทีคิดแล้วละ หากใครคดิ เข้ามายงุ่ กบั สมาชิกใหมข่ องมาสเตอร์บราวน์

636 ¡ÑÅ°´Ô Ò 80 ÀÒá¨Ô ·Õäè ÁÁ‹ ÇÕ ¹Ñ ¨º งานเลียงฉลองเกสต์ราวน์จดั ขึนในคืนสุดท้ายของงาน ตอนหนงึ ทมุ่ ตรง ห้องบอลรูมใหญ่ของปราการซินเทลลา่ สวา่ งไสว ด้วยดวงไฟสีนวลผ่อง ธงสัญลักษณ์ของแต่ละปราการประดบั ประดาไว้ตามุมห้องเจ็ดแฉก เหล่านกั เรียนจอมเวททยอยเข้ามา ร่วมงานกันไม่ขาดสาย เสียงพูดคุยเซ็งแซ่ดังคละเคล้าไปกับ เสียงดนตรีทีคลออยู่ตลอดงาน แต่ในความรืนเริงก็ยงั มีความตงึ เครียดปนเปอยู่ “นายดลู กุ ลีลกุ ลนนะชิลด์” เวิร์นทกั วนั นีเวิร์นสวมสทู สี นําตาลเข้มพอดีตวั และด้วยร่างกายทีบกึ บึนทําให้หนุ่มร่างโตดู งามสงา่ มาดเทไ่ มเ่ บา เลยกลายเป็นจดุ สนใจของสาวๆ ในงานได้ ไม่ยาก เพียงแตห่ นมุ่ หลอ่ คนนีกลบั ควงแขนมากับสาวสวยเฉียว เตะนยั น์ตาทีรู้จกั กนั ดีวา่ เป็นคนรักของเวิร์นมานาน สาวน้อยสาว ใหญ่ทีอยากเข้าไปทําความรู้จกั ด้วยเลยต้องถอยหา่ ง

BarIa’ MIssIon II 637 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “นายไม่ตืนเต้นเหรอ วันนีเขาจะประกาศผลชินงานที ชนะเลิศในงานเกสต์ราวน์ครังนีแล้วนะ” เวิร์นเลิกคิว แล้วหนั ไปหาบาเรียซึงกุมมือมารีทีมองซ้าย มองขวาไปรอบอย่างตืนตาตืนใจ แล้วถามว่า “เราควรตืนเต้น เหรอ กวา่ จะได้รางวลั นนั นะ่ นายต้องชนะผลงานของคนอืนๆ อีก ตงั 69 ชินงานเลยนะ” “แล้วยงั ไง แคต่ ดั ชินงานของรุ่นพีเชรีพตวั เต็งซงึ ได้รางวลั เกสต์ราวน์มาสองปีติดต่อกนั ตอนเป็นนกั เรียนรจอมเวท ทีเหลือ นอกนนั ทกุ คนก็มีสทิ ธิหมดแหละ” ชลิ ดเ์ อย่ อยา่ งหมายมนั ปันมือ “เออ เออ แต่ชินงานของปราการฟี เรเน่ก็น่ากลัวอยู่นา พวกเขาเข้าไปศึกษาสัตว์เวททีอาศยั อยู่ในปล่องภูเขาไฟไม่ใช่ เหรอ นา่ หวาดเสียวชะมดั เลย เนอะบา” “อืม ก็อยา่ งทีชิลดว์ า่ รางวลั นีเขาพิจารณาแคช่ ินงานของ นกั เรียนจอมเวท 70 ชิน พวกเราก็มีหวงั นะ” “บา มารีไปเอาอาหารตรงน้นู ได้ไหม” มารีในชดุ ราตรีสนั สีเหลืองอ่อนทีพองฟูราวกับตุ๊กตา ทําให้เด็กสาวยิงดสู วยหวาน กวา่ ทกุ วนั หนั มาถามบาเรีย

638 ¡ÅÑ °´Ô Ò “ได้สิ แตต่ ้องรีบกลบั มานะ เพราะอีกเดียวท่านเจ้าทงั เจ็ด จะเข้างานแล้ว” บาเรียสงั “มารีจะเอาของชอบบามาเผือนะ” มารีรีบบอกเอาใจบา เรีย “แล้วของพวกเราละมารี” เวิร์นแซว เด็กสาวยิมอ่อน พลางตอบวา่ “เวริ ์นก็ให้พีจไปเอาให้สิ เนอะ” พีจิสยิมรับ แตเ่ วิร์นหน้าเหวอไป พลางพึมพําว่า “พีจนะ เหรอจะหยิบ ต้องเป็นฉนั นีทีต้องไปหยบิ มาให้ นา่ อิจฉาบาจริงๆ” “วา่ อะไรนะ” พีจิสหนั มาถาม เวิร์นเลยรีบปฏิเสธ แล้วหนั ถามชิลด์วา่ “แล้วคคู่ วงคนื นีของนายไปไหน เห็นควงกนั เข้ามาในงาน แล้วหายไปเลย” ชิลด์ยกั ไหล่ “ไม่รู้ แม่ฉันติดต่อให้ลองออกงานกับฉันดู เขาคงมีเปา้ หมายของเขาละมงั พอเข้างานเลยแยกย้ายนะ่ ”

BarIa’ MIssIon II 639 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “แม่นายก็ช่างพยายามเนอะ เอาเถอะ นายอาจจะชอบ เธอก็ได้” เวิร์นเปรยอยา่ งเห็นใจ เอาเข้าจริง ชิลด์ก็ไม่ได้อยากมี คนรักมากขนาดนนั จากทีคยุ กัน พอชิลด์ตดั สินใจแน่นอน วา่ จะ เรียนต่อทีบิสเซย่าหลงั จากเรียนจบ อีกหนึงปีทีเหลือในโรงเรียน เวทแห่งเซวีน่า ชิลด์เลยตงั ใจทุ่มเทให้กับการศึกษามารีโลนี จึง คาดหวงั กบั ผลงานชินนีมาก “จะเกิดอะไรขึนถ้ านายได้ รางวัลเกสต์ราวน์ปี นี” บาเรียถาม ทงั ทีหางตายงั มองมารีทีเลือกอาหารอยทู่ ีซุ้มอาหาร “ปีหน้าฉันจะลดกิจกรรมทงั หมด แล้วเข้าไปเรียนรู้งานที บริษัท เพราะข้ อมูลของมารีโลนีทังหมด ฉันได้เสนอให้ ทาง ปราการไปแล้ว แต่ก็อย่างว่า บางอย่างก็ต้องปิดเป็นความลับ” ชิลด์ตอบ แตส่ ีหน้าก็ไม่ได้เสียดายเลยสกั นิด ทีต้องเสียแรงเปล่า จากการศกึ ษาครังนี “นนั สิ แล้วถ้าไมไ่ ด้ละ” “ก็เหมือนเดมิ ฉนั ก็ลดกิจกรรมทงั หมดเพือไปเรียนรู้งาน” ชลิ ดต์ อบพลางยิมกว้างกบั สีหน้าไมเ่ ข้าใจของเพือน “ไม่ว่าจะได้หรือไม่ ฉันก็ตดั สินใจแล้ว ฉันเพิงมาคิดได้ ตอนทีออกไปปฏิบตั ิภารกิจครังนีแหละ ว่าฉันน่ะ ไม่เหมาะกับ

640 ¡ÑÅ°Ô´Ò การออกภาคสนามเลยจริงๆ” ชิลด์ตอบพลางยกแก้วเครืองดืมใน มือให้สาวสวยคนหนงึ ทีเดนิ มากบั คขู่ องเธอ “นนั พาโมเน่ กิลด็อก ว่าทีจิตรกรเวทมือหนึงทีกําลังดงั อยตู่ อนนีนี นายรู้จกั เหรอชิลด”์ พีจสิ ถาม “ฉนั ไปขอร้องให้เขาวาดรูปมารีโลนีน่ะสิ ก็ภาพทงั หมดที หมวกเอ็มบีเอชเก็บได้ ห้ ามนําออกเผยแพร่ นอกเหนือจากงาน เกสต์ราวน์ ฉันเลยอยากวาดเก็บไว้ทีบ้าน เพือเป็นรางวลั ให้แก่ ตวั เอง” “ดเู หมือนนายจะตดั สินใจแน่แล้วว่าไม่ทําอาชีพจอมเวท พฤกษา” บาเรียสรุป ชิลด์ยิม “ฉันยังเป็นจอมเวทบา เพียงแต่เลือกว่าจะทํา อะไรทีเหมาะกับฉันมากกว่า คืนนนั ตอนเห็นลินค์สู้กับโกลดี ฉัน ถึงคดิ ได้” “คดิ อะไรได้” เวริ ์นถาม ชิลดก์ ้มมองมือตวั เอง แล้วตอบวา่ “ฉนั ไมเ่ หมาะทีจะเป็น กองหน้าหรอก ฉนั ขอเป็นทพั เสริมดีกวา่ ”

BarIa’ MIssIon II 641 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ เวิร์นหนั มาสบตาบาเรีย ชิลด์เลยเอ่ยตอ่ ว่า “พวกนายเก่ง นะ สามารถตอบสนองและบกุ ไปข้างหน้าเพือปกปอ้ งเซวีน่าด้วย กําลงั ของพวกนายโดยไม่หวนั เกรงอะไร แต่ฉันน่ะ...ไม่สามารถ ทําอยา่ งนนั ได้” “มันไม่ใช่อย่างนันสักหน่อยชิลด์ นายเป็นหัวหน้าทีเก่ง ทีสดุ เทา่ ทีพวกเรารู้จกั เลยนะ” เวิร์นพยายามให้กําลงั ใจเพือน แต่ ชลิ ด์ยงั คงสา่ ยหน้าด้วยรอยยมิ “เฮ้ย เวิร์น ฉันไม่ได้ซมึ เศร้านะ ฉนั แคค่ ้นพบเหตผุ ลทีมา เป็นจอมเวทพฤกษาแท้ทีจริงคืออะไรเทา่ นนั เอง” บาเรียมองชิลด์นิง ดวงตาของชิลด์ในวนั นีไม่ได้แตกตา่ ง จากเมือหลายเดอื นก่อนทีมาขอร้องพวกเขาให้ช่วยตามหาสิงทีไม่ น่าจะมีอยู่จริงอย่างมารีโลนี แต่สิงทีเพิมเข้ามาก็คือ ดวงตาสี นําตาลเข้มคู่นีดูมนั ใจกับอะไรบางอย่างทีอยู่ในใจเขามากกว่า เทา่ นนั “ฉนั อยากเป็นจอมเวทพฤกษา เพราะต้องการดแู ลฟาร์ม ของฉันให้รุ่งเรือง อย่างทีมารีพูดไง ฉันก็แค่ทําสิงทีฉันทําได้ดี ในขณะทีพวกนายเลือกทีจะปกป้องเซวีน่าในรูปแบบของพวก

642 ¡ÅÑ °Ô´Ò นาย ฉันเองก็เลือกทีจะปกป้องโลกใบนีด้วยสองมือของฉัน เชน่ กนั ” เวิร์นยิมพลางยกมือขึนบีบไหล่เพือน พีจิสเองก็ยิมให้ ชลิ ดแ์ ล้วเอย่ วา่ “ดเี ลย ถ้าพวกเราตกงานจะได้ไปคนงานในฟาร์ม นายไง” ชิลด์หวั เราะ บาเรียจึงเอ่ยเสริมว่า “นายรู้เสมอว่าตวั เอง ต้องการอะไรชิลด์ ฉะนนั นายจงึ เป็นคนทีนา่ อจิ ฉาทีสดุ ” “มากไปบา นายตา่ งหากทีน่าอิจฉา ดสู ิ สาวน้อยของเรา ถืออะไรกลบั มาเตม็ มือไมร่ ู้” ชิลด์ปัดความเขินเสไปทีมารีซึงเดิน ยมิ แปน้ กลบั มา “งนั เหรอ ฉนั ไมเ่ คยรู้สกึ วา่ ตวั เองน่าอิจฉาเลยสกั ครัง” บา เรียพดู เบา ๆ ชิลด์หวั เราะพลางพูดว่า “งันก็คิดได้แล้วเพือน แล้วก็ไป ชว่ ยมารีถือของดีกวา่ ไหมนนั เดียวจะล้มเอา” บาเรียรีบเดนิ ไปรับของในมือมารีมาถือไว้ ก่อนจะเดินนํา เธอกลบั มายงั จดุ ทีพวกเขายืนอยู่ ภาพทีบาเรียชว่ ยเหลือสาวน้อย ด้วยสายตาออ่ นโยนนนั ทําให้ชลิ ด์พดู กบั เวิร์นวา่

BarIa’ MIssIon II 643 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “แม้ใครๆ จะว่าฉันทําภารกิจทีแสนยากลําบากนีเสีย เปลา่ แตฉ่ นั วา่ มนั ค้มุ คา่ จริงๆ ทีได้เห็นภาพนี” เวิร์นกมุ มือพีจิสเอาไว้ หลายเดือนมานีเขาได้เรียนรู้อะไร มากมายเกียวกับการปล่อยมือจากผู้หญิงคนนี บาเรียเองก็ เชน่ กนั “ไมว่ า่ ผลจะออกมายงั ไง แตพ่ วกเราก็ได้เรียนรู้...นายพดู อยา่ งนนั ไมใ่ ชเ่ หรอ” ชิลด์ยิม ขณะทีเสียงประกาศแจ้งการมาถึงของท่านเจ้า ทงั เจด็ ดงั ขนึ ความตนื เต้นเริมแพร่กระจายไปทวั ห้องบอลรูม คนที ไม่เข้ างานต่างพากันเดินเข้ามาอย่างเร่งรีบ ชิลด์ยกมือเป็ น สญั ญาณให้กลมุ่ เพือนในทีมทีบางคนตดิ ภารกิจจนมาร่วมงานได้ เฉพาะวนั สดุ ท้ายให้เดนิ มารวมกลมุ่ กนั “ถ้าปีนีนายไม่ได้ ปีหน้าเราหาอะไรสนกุ ๆ ทําอีกไหม” ลิ นคอร์นทีควงคมู่ ากบั กบั ลิลา่ ถามขนึ “ฉนั ก็สนอย่นู ะ แตค่ งไม่วา่ งแล้วละ แต่...ถ้ามนั น่าสนใจ มากๆ ฉนั จะลองจดั ตารางด”ู ชิลด์ตอบ

644 ¡ÑÅ°Ô´Ò “เยียม” ลินคอร์นยิมรับ พลางยืนมือไปจบั มือกบั ชิลด์ เขยา่ แรงๆ ขณะทีนีลเอย่ ขนึ วา่ “ฉันได้ข่าวว่ารุ่นพีเชรีพจะได้เป็นศาสตราจารย์แล้ว สุด ยอดเลยนะ” “สดุ ยอดสิ แตบ่ อกก่อนเลยนะ งานหน้าห้ามนายชวนรุ่น พีเปียกมาร่วมด้วยเด็ดขาด ฉนั ไม่อยากโดนดดู พลงั อีก” เวิร์นเอ่ย ด้วยสีหน้าสยดสยอง “ไหนว่าไม่กลัวไง ครังทีแล้วนายฟื นก่อนยีสิบสีชัวโมง ครังหน้าอาจลดเหลือสิบสองก็ได้” ทีนา่ แซว “ไม่ ไม่ และไม”่ เวิร์นยําคําตอบด้วยสีหน้าจริงจังจนคนทงั กลุ่มหวั เราะ ก่อนจะเงียบเสียงลงเมือมาสเตอร์ผ้ดู ําเนนิ รายการสง่ สญั ญาณให้ ทกุ คนเงียบ เพือประกาศผลการตดั สนิ เริมจากการทบทวนเกณฑ์ การตดั สนิ คณะกรรการตดั สิน ตามด้วยรายชือชินงานห้าอนั ดบั ที ได้รับคะแนนสงู สดุ “อนั ดบั ทีห้า ได้แก่ วิวฒั นาการของสตั ว์เวทในปลอ่ งภูเขา ไฟเปียก้า ของปราการฟี เรเน”่

BarIa’ MIssIon II 645 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ เสียงปรบมือดงั กึกก้อง พร้อมกับการปรากฏตวั ของจอม เวทฝึกหดั เจ้าของผลงานทีมาพร้อมกบั เปลวไฟ นกั หาข่าวหลาย คนจบั ภาพการปรากฏตวั ทีนา่ อศั จรรย์นนั ลิล่ากระซิบบอกทุกคนว่า “รุ่นพีเมโรเป็นผู้ดแู ลกลุ่มรุ่นพี จอมเวทฝึกหดั กลมุ่ นี” “สมกับเป็ นรุ่นพีเมโรเนอะ ปราการฟี เรเน่ไม่เคยได้ คะแนนสงู จนตดิ หนงึ ในห้ามากอ่ นเลยนะ” ชลิ ดเ์ อย่ “อนั ดบั ทีสี ได้แก่ หมวกเอม็ บเี อช ปราการซินเทลลา่ ” เสียงปรบมือดงั กกึ ก้องอีกครัง เวิร์นหนั ไปหอมแก้มคนรัก ขณะทีมารีกระโดดไปเขยา่ แขนของบาเรียอยา่ งดใี จ “บาเก่งทีสดุ เลย” มารีร้องชม บาเรียเลยก้มลงหอมแก้ม เด็กสาวตามอย่างทีเวิร์นทํา ก่อนจะเดนิ มาตบมือกบั คหู่ ู แล้วพา กนั เดนิ ผา่ นฝงู ชนไปยงั เวทีเพือรับรางวลั จากทา่ นเจ้าทงั เจ็ด เวิร์นหวั เราะเสียงดงั ไปทวั ขณะทีบาเรียเพียงอมยิม แล้ว เดินไปอย่างมนั คง นกั หาข่าวจบั ภาพนกั เวทฝึกหดั กลุ่มแรกทีขึน ไปรับรางวลั ของวนั นีกนั อยา่ งสนกุ มือ โดยเฉพาะบาเรียเป็นทีจบั ตามองอยแู่ ล้ว ยงิ โดนรุมล้อมมากเป็นพิเศษ

646 ¡ÑÅ°´Ô Ò “บานีเนือหอมแบบเงียบๆ นะ ดสู ิ นกั หาข่าวรุมขนาดนี ยงั ยิมนิงไมส่ นใจโลกเลย” ทีน่าแซวเพือน ขณะมองสองหนนุ่ ก้าว ขนึ เวที ทําความเคารพท่านเจ้าทงั เจ็ด แล้วไปรับโทฟี อนั ดาสีเงิน โล่ประดบั เกียรติทีจะมอบให้แก่ผู้ทีได้คะแนนสูงสุดในอนั อบั ที 2 ถงึ 4 ของทกุ ปี “ใช่ วนั ก่อนก็มีเด็กผู้หญิงหอมแก้มบาด้วย มารีไม่ชอบ เลย” มารีเอย่ ด้วยสีหน้าไมพ่ อใจ ทีนา่ หวั เราะ “เดก็ ผ้หู ญิงนีคอื เดก็ ขนาดไหนเหรอมารี” มารีทํามือคะเนสว่ นสงู ของคแู่ ขง่ ทีสงู แคเ่ ขา่ ของเธอ ทีน่า จงึ ระเบดิ เสียงหวั เราะดงั ลนั “นันมันเด็กเล็กแล้วมารี ไม่น่ากลวั หรอก มารีสบายใจ ได้” “เหรอ บาก็พดู อยา่ งนนั ” มารีตอบ ทีน่าเลยยิมเจ้าเล่ห์พลางถามว่า “แล้วบาบอกอะไรมารี อีกเหรอ”

BarIa’ MIssIon II 647 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ มารียิมแก้มแดง แล้วตอบว่า “บาไม่ให้บอกคนอืน ไม่งนั มารีจะเป็นเดก็ ไมด่ ”ี ทีน่าทําเสียงจิกจกั ในลําคอ แล้วหนั ไปสนใจบนเวที เมือ มาสเตอร์พธิ ีกรประกาศตอ่ “อนั ดบั ที 3 ได้แก่ การเพาะพนั ธ์ุดอกเมอแลนโก้ ปราการ ฟาเรนเซ”่ ชิลด์ปรบมื อดัง ขึนเป็ นคนแรกพร้ อมกับผิวปาก เช่นเดียวกับลิล่าทีดีใจเช่นกัน ทีเพือนสนิทของเธออย่างโอลิเวีย สก็อต กีนีล ฮันเชส และมิลกี เพอร์กินซ์ เจ้าของชินงานชินนีได้ รางวลั เชน่ กนั “ดเู หมือนปีนี นกั เวทฝึกหดั จะมาแรงนะลินค์ ดสู ิ สองอนั เป็นของนกั เวทฝึกหดั ทงั นนั เลย” นีลเอ่ยอย่างอดภูมิใจในเพือน ของพวกเขาไมไ่ ด้ “แตอ่ ันดบั ตอ่ ไป ฉันว่าไม่น่าเป็นนกั เวทฝึกหดั นะ ไม่งัน พวกรุ่นพีเสียหน้าตาย” “อนั ดบั ที 2 ได้แก่ ภาพวาดไซเอนกลางสายฝน ปราการ รัตตกิ าล”

648 ¡ÅÑ °´Ô Ò เสียงเฮจากฝังของจอมเวทรัตติกาลดงั กระหึม ตามด้วย ทางเดินทีแหวกเป็ นทางเพือให้ หญิงสาวแสนสวย จอมเวท รัตติกาลฝึกหดั ในชดุ ราตรีประดบั เลือมเดินผ่าน ความงดงามใน เรือนร่างและใบหน้าทีถกู แตง่ แต้มจนสวยสดสง่ ผลให้ผ้ชู ายเกือบ ครึงทีเธอเดนิ ผา่ นต้องมนตร์ “สวยชะมดั โอ๊ย! ฉันแค่ชมเฉยๆ น่าพีจ” เวิร์นแก้ตวั กับ คนรัก “ฉนั ชมคนอืนวา่ หลอ่ ก็ได้สิ” “โธ่พีจ” ชิลด์เหลือบมองค่รู ักทีทะเลาะกันด้วยเรืองไม่เป็นเรือง อยา่ งขําขนั เวิร์นนีก็ปากหาเรืองเหลือเกิน ขนาดนีล บาเรีย แล้วก็ ลินคอร์น ไมเ่ หน็ จะพดู อะไร “เอาละสิ มาถึงรางวลั ใหญ่แล้ว” ทีน่าพมึ พําขณะทีความ ตืนเต้นในห้องบอลรูมพุ่งสู่จุดสงู สดุ เมือพาโมเน่เดินลงจากเวที แล้วมาสเตอร์พิธีกรก็ประกาศรางวลั ใหญ่ของคําคืนนี “รางวัลอันดับหนึง ในงานเกสต์ราวน์ประจําเซวีนา ศกั ราชที 3068 ได้แก่ ปริศนามารีโลนี ปราการฟาเรนเซ”่

BarIa’ MIssIon II 649 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè ความเงียบเกิดขึนในเสียววินาที ก่อนทีเสียงปรบมือจะ ระเบิดขึน เวิร์นเป็นคนแรกทีพุ่งไปกอดชิลด์ทียืนนิงอึง ตามด้วย บาเรีย นีล และลินคอร์น พอหนุ่มๆ คลายอ้อมกอด ทีน่า ลิล่า พี จิสก็สวมกอดชิลด์อย่างดีใจ มารีปรบมือแล้วส่งยิมให้ชิลด์ ชาย หนมุ่ เจ้าของผลงานยิมกว้างจนตาหยี หางตารืนนด้วยหยดนําตา ทีปลืมปีติ “ขึนไปบนเวทีเร็ว” ลินคอร์นดนั หลงั เพือน ชิลด์จึงหนั มา จบั มือลินคอร์น “ขอบใจลินค”์ “รีบไปเถอะน่า อย่ามวั ชกั ช้า เดียวเขาเอารางวลั คืนนะ” เวิร์นแซว จนชิลด์อยากซัดเพือนสกั ป้าบ แต่บาเรียรีบชีไปทีเวที อยา่ งเตอื นสติ วา่ ต้องให้เกียรตผิ ้ใู หญ่กอ่ น ชิลด์เลยดงึ ชายเสือสทู เล็กน้อย แล้วก้าวเดนิ ไปตามทาง พลางก้มหวั ให้รุ่นพีทีรู้จกั หลาย คน “คุณลุงชาลีได้รางวัลนีตอนเป็ นจอมเวทฝึ กหัดจาก ชินงานการตามหาไทมีคูล ชิลด์ได้รางวัลเร็วกว่าคุณลุง งานนี หวั หน้าเราต้องดีใจจนทําอะไรไม่ถูกแน่” เวิร์นคาดการณ์ด้วย รอยยมิ กว้างอยา่ งอดภมู ิใจในตวั เพือนไมไ่ ด้

650 ¡ÑÅ°´Ô Ò “จริงด้วย แตป่ ราการฟาเรนเซ่คงเสียดายแย่ทีชิลด์ไม่ตอ่ ระดบั มาสเตอร์” ทีนา่ เอย่ อยา่ งนา่ เสียดาย “ไม่เป็ นไรหรอก ก็ชิลด์ตัดสินใจแล้ วนี พวกเราก็ เหมือนกนั ต้องพยายามไปให้ถึงฝันได้เหมือนชิลด์” ลิลา่ เอ่ยด้วย นําเสียงมุ่งมันขณะมองชิลด์ก้ าวไปยังตําแหน่งดอกไม้ กระจาย เสียง เพือกล่าวขอบคณุ รางวัลเพือเป็นเกียรติให้กับรางวลั ทีเขา ได้รับ ชายหน่มุ สดู ลมหายใจเข้าลึก กระแอมไอปรับเส้นเสียง ในลําคอเลก็ น้อยแล้วพดู วา่ “ผมรู้จกั มารีโลนีครังแรก ตอนผมได้รับของขวญั ในงาน วนั สถาปนาโรงเรียนเป็นสิทธิในการเข้าห้องสมดุ ของปราการซิน เทลล่าตลอดทงั ปีเมือสามปีทีแล้ว เริมแรกเป็นการอ่านผ่านตา เพือเตรียมความพร้ อมในการสอบเข้าปราการฟาเรนเซ่...” นําเสียงทีดไู มแ่ นใ่ จครังแรกของชลิ ดค์ อ่ ยๆ มนั คงขนึ “สามปีตอ่ มา ผมเริมร่างแผนงานตามหามารีโลนี เพือนํา มนั มาเป็นชินงานแสดงผลงานทียิงใหญ่ทีสุดในโลก มันเป็น... แผนงานทีบ้ามาก” เสียงหวั เราะดงั ขนึ สนนั ห้องกบั การหยอดมกุ นนั