Important Announcement
PubHTML5 Scheduled Server Maintenance on (GMT) Sunday, June 26th, 2:00 am - 8:00 am.
PubHTML5 site will be inoperative during the times indicated!

Home Explore Baria's Mission เล่ม 2

Baria's Mission เล่ม 2

Published by Spy N., 2021-10-23 06:24:25

Description: Baria's Mission เล่ม 2

Search

Read the Text Version

BarIa’ MIssIon II 351 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ไปเป็นไอเวทจากกําแพงอาณาเขตเวท ในส่วนของตวั เรา ฉันได้ เสริมอุปกรณ์รบกวนพลงั เวทเข้าไปในหมวกเอ็มบีเอชแล้ว พลัง เวทของพวกเราจะไม่ถูกเครืองนันดูด แต่เครืองของโกลดีน่ะไม่ แน”่ “สดุ ยอด รุ่นพีเกง่ ขนาดนีเลยเหรอ” “ก็เออสิ ฉะนนั จงภมู ิใจซะ ทีได้เป็นหนทู ดลองของฉัน” เช รีพตอบพลางก้มทํางานของตวั เองตอ่ ขณะทีเวิร์นมองปืนอดั เวท แล้วกลืนนําลายลงคอดงั เอือกใหญ่ “มีโอกาสทีไมต่ ้องใช้ไอปืนอนั นีอีกไหมพี” “มี ถ้าโกลดที ะลวงกําแพงอาณาเขตเวทเข้าไปได้ เราก็ไม่ ต้องใช้ นอกจาก...” “อะไรครับ” เวริ ์นรีบถามตอ่ อยา่ งนกึ หวาดเสียว เชรีพเลยเงยหน้ายิมกว้างให้ หากเป็นเมือก่อนทีเวิร์นยงั ไม่รู้จกั รุ่นพีหน้าเดก็ คนรักเดก็ อยา่ งเวิร์นก็คงชอบอยหู่ รอกทีเห็น เดก็ ยมิ ให้ แตต่ อนนีมนั ไมใ่ ช่ “นอกจากเกิดเหตฉุ กุ เฉินไง เตรียมตวั ไว้ละกนั ”

352 ¡ÑŰ´Ô Ò “ถ้าผมบอกวา่ อยากร้องไห้ จะผิดไหม” เวิร์นเอย่ อย่างจน แต้ม พลางทิงตวั อยา่ งหมดแรงลงบนเก้าอี “ไมผ่ ิด แตย่ งั ต้องทําอยดู่ ”ี หน้าตาของเวิร์นบดิ เบยี วจนปันยาก พลางร้องโอดโอยใน ใจ ‘มนั ไมย่ ตุ ธิ รรม!’

BarIa’ MIssIon II 353 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè 63 Í¹Ñ µÃÒ ดาลนั กางอาณาเขตขึนทนั ที ทีผงเคลือบเวทหมดเวลา ทํางาน เขาเคลือนมิตขิ องเขาพงุ่ ตรงไปทีต้นมารีโลนีอยา่ งรวดเร็ว ซงึ ตอนนีมนั อยตู่ รงใจกลางสามเหลียมพอดี “ดเู หมือนไอพลงั เวทจะบางเบาลงมาก ต้องเป็นเพราะ เจ้าเครืองดดู พลงั นนั แนเ่ ลย” ลินคอร์นตงั ข้อสงั เกต “น่าจะใช่ อย่างนีก็เป็นผลดีกับเรานะ พวกเราจะได้ แยกกนั ทํางานได้” ชลิ ดต์ อบ ลลิ า่ จงึ ถามวา่ “ตอนนีทีข้างนอก พวกเราพอจะต้านทาน พลงั เวทเหล่านนั ได้ไหมคะ ลินค์กบั พีดาลนั จะได้ไม่เสียพลงั มาก เกินไป”

354 ¡ÅÑ °Ô´Ò ดาลนั ใช้พลงั ของเขาตรวจสอบอยู่ครู่หนึง ก็พยกั หน้าให้ ลินคอร์น “เตรียมตวั กางบาร์เรียร์นะทกุ คน” ลินคอร์นบอก แล้วชวั พริบตา ทงั หมดก็มาลอยคว้างอยกู่ ลางอากาศ “แยกกนั ตรงนีเลยนะลินค์ หากจัดการโกลดีได้เร็ว พวก เราจะตามไป” นีลเอย่ ทีน่า เวิร์น พุ่งตวั ไปหานีล ขณะทีลินคอร์นคว้ามือลิล่า เอาไว้ แล้วสบตาหญิงสาวนิงไปแป๊ บหนงึ “อะไรเหรอลนิ ค์” ลินคอร์นดงึ มือข้างทีสวมสร้อยข้อมือขึนจบู เร็วๆ แล้วเอ่ย วา่ “ห้ามถอดสร้อยข้อมือ” ลิล่าทงั เขินและอ่อนใจกับการกระทําอันโจ่งแจ้งของลิ นคอร์น แล้วเสียงผิวปากล้อจากเวิร์นก็ดงั ขึน แตล่ ิล่าก็ยงั ตอบให้ ลนิ คอร์นสบายใจ “ก็ไมเ่ คยถอดอยแู่ ล้วนีนา ลินค์ระวงั ตวั ด้วย”

BarIa’ MIssIon II 355 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “อืม” ลินคอร์นรับคํา พลางมองส่งเพือนทงั สี แล้วหนั มา สบตาเพือนทีเหลือ “อะไร” ชายหนมุ่ เอย่ กลบเกลือนสายตาจากทกุ คน “เปลา่ แคอ่ ิจฉา เมือไรจะแตง่ ละ พวกฉนั จะได้ฉลอง” ริมฝีปากลินคอร์นยกขนึ แล้วตอบวา่ “คงไมน่ านหรอก” เครืองดดู พลงั เวทของโกลดีเคลือนตวั ผ่านกําแพงอาณา เขตเวทเข้ามาอย่างเชืองช้า ทนั ทีทีผ่านเข้าไป โกลดีก็สงั เกตเห็น บาร์เรียร์สีนําตาลทีล้อมรอบอยู่ด้านนอก เขารู้ได้โดยไม่ต้องคิด เลย ว่าใครเป็นคนทํา หลายวนั มานีเขามวั แต่ปรับแต่งเครืองดดู พลังเวทของเขา เลยไม่ได้ตามติดกลุ่มเด็กพวกนนั นกั แตก่ ารที อยๆู่ ก็มีบาร์เรียร์สีนําตาลเกิดขึนปอ้ งกนั การไหลบา่ ทะลกั ของไอ พลงั เวทออกไปมากเกินไป จนอาจลุกลามเป็นอันตรายกับสิงที อยภู่ ายนอกได้ ก็เป็นอะไรทีทําให้เขาเข้าใจได้ เชรีพคงได้รับการขอร้องจากปราการให้มาควบคมุ ความ เสียงทีจะเกิดขึน ซึงโกลดีมองว่ามันไม่ได้เกียวอะไรกับเขาเลย เขาเพียงแต่อยากได้ผ้าทอผืนนันไว้เอง การจะออกไปจากบาร์ เรียร์ทีคนสร้างขึนแบบนนั มนั ง่ายกว่าการสร้างมารีโลนีตงั เยอะ เลยไมร่ ู้สกึ หนกั ใจอะไร

356 ¡ÑÅ°Ô´Ò “ถ้าเจ้าเครืองดดู พลงั เคลือนไปด้วยความเร็วขนาดนี เขา เคลือนทีด้วยตวั เองจะง่ายกวา่ ” โกลดีคิด พลางสวมชดุ ป้องกนั เวท แล้วกระโดดลงจากเครืองดดู พลงั เวท ในจงั หวะทีเท้าของเขา ถึงพืนดินรองเท้าก็มีล้อเลือนยืนออกมา แล้วร่างกายทีไร้ เวทก็ เคลือนทีไปบนพืนดนิ ด้วยความเร็วสงู ทิงให้เจ้าเครืองดดู พลงั เวท นนั หมนุ ตวั เคลือนทีตรงไปยงั มารีโลนีตามความเร็วปกตขิ องมนั ชายหนุ่มเคลือนทีอย่างรวดเร็ว ขณะทีเงยหน้ ามอง ท้องฟ้า เขาก็เห็นกลุ่มเด็กพงุ่ สวนทางกบั เขาอย่บู นท้องฟ้า โกลดี ขมวดคิวครุ่นคิด หากเด็กพวกนีเข้ามาทางเดียวกับเขา การ เคลือนทีไปในทศิ ทางนนั ยอ่ มผดิ ทาง “ยงั มีทางอืนให้เข้ามาได้งนั เหรอ ถ้าไอ้หนพู วกนีอย่ทู ีนี ก็ ต้องมีพวกมนั ไปทีมารีโลนีด้วย ไมไ่ ด้การละ” โกลดีพุ่งตวั ไปตามต้นไม้อย่างเงียบเชียบและด้วยความ รวดเร็ว จากทีเขาคํานวณ หากเคลือนทีด้วยความเร็วสงู สุด เขา จะไปถึงทีนนั ในเวลาไม่ถึงครึงชวั โมง แตเ่ ขาต้องการไปให้ถึงเร็ว กวา่ นนั พอคดิ วา่ เด็กทีเคลือนตวั ผา่ นเขาไปคงยงั ไม่รู้วา่ เขามาอยู่ ทีนีแล้ว เขาจึงกดทีเข็มขดั แล้วเอาเบรนบอร์ดทีเขาพัฒนาเอง ออกมา

BarIa’ MIssIon II 357 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ รอยยิมหมายมาดเกิดขึนบนใบหน้า “ครังนีแกต้องเป็น ของฉนั ” นีล ทีน่า ลิล่า และเวิร์น เคลือนทีด้วยความเร็วสงู จนมา พบกบั เครืองดดู พลงั เวทของโกลดีตรงเกือบกึงกลางทางระหว่าง มารี โลนีกับกํ าแพงอาณาเขตเวทฝั งทีโกลดีทะลุทะลวงเข้ ามา สองสาวฉีกตวั เองออกจากกล่มุ ทีนา่ ร่ายวาโยเวท เพือทําให้พืนที โดยรอบเป็นนําแข็ง ขณะทีลิล่าร่ายพฤกษาเวท ทําให้ต้นไม้ทียงั พอสู้ไหวรอบด้านงอกกิงก้านสาขาออกมามดั เจ้าเครืองดดู พลงั เอาไว้ แตพ่ ลงั ทีสองสาวสง่ ออกไปทงั หมดกลบั ถกู เจ้าเครืองดงึ ดดู พลังนันดึงดูดไปจนหมด จนต้ นไม้ แห้ งสลายเป็ นผุยผง เชน่ เดยี วกบั นําแข็งของทีนา่ ทีหายวบั ไป “ลิล่า ทีน่า หลบ!” เวิร์นตะโกนบอก แล้วสายฟ้าก็พุ่ง ปราดจากมือเวริ ์นไปฟาดใสเ่ จ้าเครืองดดู พลงั นนั อยา่ งไมป่ รานี เปรียง! กระแสไฟฟ้าวิงพล่านไปทวั เครือง ทําให้การทํางานของ มนั หยุดชะงักไป นีลจึงแผ่พุ่งพลังไอเย็นเข้าไปสอดแทรกในทุก ซอกทุกมุมของทุกชินส่วนภายในเครืองดูดพลัง เพือหยุดการ ทํางานของมนั อยา่ งถาวร

358 ¡ÑŰ´Ô Ò “สําเร็จ!” ทีน่าตะโกนบอก แต่ชัวพริบตาเดียว พนั ธนาการนําแข็งนนั ก็ปริแตกออก กิงก้านของเจ้าเครืองดดู พลงั นนั ก็ตวดั พ่งุ เข้าหาสีนกั เวทฝึกหดั อย่างพร้อมเพรียง ราวกบั มนั มี ชีวิต “ตัดแขนขามันก่อน” เวิร์นตะโกนบอก ขณะเปลียน สายฟ้าในมือเป็นบูมเมอแรงสายฟ้า แล้วเหวียงสะบดั ไปตดั แขน ของเครืองดดู พลงั จนร่วงลงมากระจดั กระจาย เช่นเดียวกบั ลิลา่ ที เรียกอิกไนท์ออกมายิงกระสนุ เพลิงเข้าไปในจดุ ทีน่าจะเป็นแหล่ง พลงั ของเครืองดดู พลงั เวท เปรียง! เปรียง! เปรียง! กระสนุ เมล็ดพืชไมเ่ พียงทําลายแหลง่ พลงั งานของมนั แต่ ยงั ดงึ ดดู พลงั จากแหลง่ นนั เพืองอกขนึ เป็นต้นไม้ “ทีนา่ อ้อมเข้าไปทีด้านลา่ ง ทําลายกลไกการบนิ มนั ด้วย” ลิล่าตะ โกนบอกสิ งที เ ธอไ ด้ เ รี ยนร้ ู จากเช รี พซึง สอนแปล นของ เครืองดดู พลงั นีให้ฟังเมือหลายวนั กอ่ น “กําลงั ทําอยู่ ฤทธิมากนกั ใชไ่ หม เอานีไปกินซะเลย” ทีนา่ ร้ องตอบ พลางพุ่งตัวดิงลงไปทีใต้ฐานของเครืองดูดพลัง แล้ว

BarIa’ MIssIon II 359 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè สะบัดวัตถุกลมๆ คล้ายลูกแก้ วเข้ าไปในตัวเครือง ซึงทําให้ เครืองดดู พลงั ลอยได้ ต้มู ! ต้มู ! ต้มู ! เสียงระเบิดสายลมดังขึนทีใต้ฐาน พร้ อมกับเครืองดูด พลงั ทีร่วงจมลงในพืนดินเ นีลทีลอยตวั อยเู่ หนือเครืองดดู พลงั ส่ง ยิมให้ทีน่าทีบินขึนมา แต่ไม่นานรอยยิมนันก็แปรเปลียนเป็นสี หน้าตกใจ “ทีนา่ เร็ว!” ชวั พริบตาเจ้าเครืองดดู พลงั ก็ส่งเสียงคํารามราวกับสตั ว์ บาดเจ็บ คาดว่าคงเป็นเสียงการหมุนตีกลับของชินส่วนของมนั ต้นไม้และพืนทีโดยรอบถูกมันกลืนกินพลังเวทจนหายวบั ไป นี ลพุ่งเข้ามารวบตวั ทีน่าเข้าอ้อมกอด แล้วสร้ างบาร์เรียร์ป้องกัน การดดู พลงั ของมนั เกือบไม่ทนั แตถ่ ึงทนั ก็แบบกะทนั หนั จนชาย หนมุ่ ก็ต้องเสริมความแขง็ แกร่งของบาร์เรียร์ไปพลาง ขณะเคลือน ตวั หนีพลงั ดงึ ดดู ของมนั ไปพลาง ดีทีลิล่ากบั เวิร์นตรงเข้ามาช่วย กางอาณาเขตอีกชนั พวกเขาถึงหนีพ้น

360 ¡ÅÑ °´Ô Ò “มนั เกิดอะไรขนึ เนีย” เวิร์นถามเมือเห็นเครืองดดู พลงั เริม เปลียนแปลงรูปร่างตวั เองด้วยการหลอมรวมกับพลงั เวททีมัน ดดู กลืนเข้าไป “โกลดีต้องใสอ่ ญั มณีเวทเข้าไปเยอะมาก พอมนั ดดู พลงั เข้าไปในมากๆ มนั ก็เลยพยายามหลอมตวั เองเข้าด้วยกนั น่ะสิ” ลิ ลา่ ตอบ พลางหนั ไปมองด้านหลงั ระหวา่ งทีพวกเขาส้กู บั มนั การ เคลือนทีกลบั ยงิ เร็วขนึ ทําให้เข้าใกล้มารีโลนีมากขนึ ไปอีก “สภาพแบบนีน่าจะเป็นการตงั ระบบให้เปลียนรูปร่างไป เรือยๆ เพือความอยรู่ อด” นีลเอย่ “ฉันละไม่เข้าใจพวกนักประดิษฐ์เสียจริงๆ สร้ างเจ้า ปีศาจพวกนีขนึ มาทําไม” เวริ ์นบน่ ลิล่าขมวดคิว “เออ ทําไมเราไม่เห็นโกลดีเลยละ สภาพ เครืองดดู พลงั เละขนาดนี ถ้ายงั ไมห่ นีออกมาก็เก่งเกินไปแล้ว” ทงั หมดลอยตวั โฉบวนไปรอบๆ เจ้าเครืองดดู พลงั นนั อีก ครัง แตไ่ มเ่ ห็นวีแววว่าจะมีคนบงั คบั เจ้าเครืองนีเลย เวิร์นเลยพูด ขนึ วา่

BarIa’ MIssIon II 361 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “นายอาจพูดถูก เจ้าเครืองนีมันเคลือนทีด้วยตัวเอง ขนาดเราตัดแข้งตัดขา มันก็ยังไม่ตาย แล้วจะทํายังไงต่อไป ละเนีย” “ถ้าหยดุ มนั ไมไ่ ด้ก็ต้องทําลายมนั ” ทีนา่ เอย่ “จะทํายงั ไงละ” เวริ ์นถาม ทงั หมดมองหน้าเวิร์น จนเวิร์นปฏิเสธดงั ลนั “ไมเ่ อา!” “เถอะนา่ นนั นา่ จะเป็นพลงั มากทีสดุ ทีเรามีแล้วนะ” “แต่ไม่ได้หมายความว่าจะถล่มเจ้านีได้นีหว่า เราสู้กับ มนั กอ่ นไหม” เวิร์นหาเหตผุ ลมาตอ่ รอง จนนีลเอย่ วา่ “งันเราจะทําให้มนั อ่อนแอลงกว่านี แล้วคอ่ ยจดั การมนั ด้วยกระบอกปืนอดั เวท ตกลงไหมเวริ ์น” “เฮ้ย! แล้วมนั ตา่ งจากเดมิ ตรงไหน” ลิล่าเตรียมพร้อมและขยบั ตวั จะออกไปสู้ต่อ ก่อนจะพูด วา่ “ตา่ งกนั ตรงทีวา่ เวิร์นยงั ส้ตู อ่ ได้อีกนิดหนงึ ไง ไปเถอะ”

362 ¡ÑŰ´Ô Ò เวิร์นทําท่าจะเถียง แต่ก็เถียงไม่ออก เพราะเขาก็จะไม่ ยอมปลอ่ ยให้ไอ้เครืองมหาประลยั นนั หลดุ ไปถึงเพือนอีกกล่มุ ของ เขาแน่ “เอาก็เอา ไป!” ทงั สีแยกออกเป็นสีสายด้วยความเร็วสงู ทําให้มองเห็น เป็นสายพลงั สีเงินหนึงสายของนีล สีเขียวทองของลิล่า สีเหลือง อ่อนของเวิร์น และสีชมพูของทีน่า พลงั ทังสีสายพุ่งฉวัดเฉวียน ริดรอนพลงั ของเครืองดูดพลงั ขัดขวางการดูดพลังของมนั ด้วย การตดั กิงก้านแขนขาและรากทีจําลองจนดคู ล้ายกบั มารีโลนี จน เจ้าเครืองนนั ล้มกลิงหลนุ ๆ ไปตามเส้นทาง “โอ๊ย!” ทีน่าร้องออกมาเป็นคนแรก เมือเครืองดดู พลัง ตวดั กิงหนงึ มาฟาดหลงั ทีน่าโดยทีหญิงสาวหลบไม่ทนั นีลพ่งุ เข้า มารับตวั เดก็ สาวทีบาดเจ็บไม่มากไว้ เนืองจากทีน่ากางบาร์เรียร์ ป้องกันตวั เองได้ทัน ขณะทีลิล่าก็ตรงเข้ามารัวปืนยิงใส่กิงทีทํา ร้ายเพือนของเธอ จนมนั หลดุ ออกจากตวั เครือง “ตอนนีแหละเวิร์น!” ลิลา่ บอก เวิร์นจึงล้วงเอาลกู บอลที เก็บปืนไว้ ซงึ เขาสาบานวา่ เขาไมอ่ ยากใช้มนั อีก

BarIa’ MIssIon II 363 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “เกลียดสมองตวั เองทีความจําดีจริงเว้ย” เวิร์นร้อง ขณะ บดิ เปิดลกู บอลตามทีเชรีพสอน ปืนอดั เวทก็ปรากฏขนึ “ลลิ า่ เธอต้องเป็นคนยิง” เวิร์นร้องเรียก จงั หวะเดียวกบั ที ลิล่าพุ่งมารับกระบอกปืนอดั เวทอย่างกับรู้อยู่แล้วว่าตวั เองต้อง เป็นคนทํา “พีเชรีพบอกฉันไว้หลายวนั แล้ว” ลิล่ารับคําพลางปลด สลกั พลาดกระบอกปืนไว้บนบา่ แล้วพยกั หน้าให้เวิร์นทาบมือใน ตําแหนง่ ทีกําหนดไว้ “นีไปฝึกกนั ตอนไหนเนีย” เวิร์นเริมหงุดหงิดทีเขาเหมือน ถกู หลอก “เอาน่า ใครยิงก็เหมือนกัน ทาบมือลงมาเร็วเถอะ เครืองดดู พลงั นนั เริมเปลียนรูปร่างอีกแล้ว” ลิลา่ ปลอบใจ ขณะ เล็งลํากล้องปืนไปทีเครืองดดู พลงั เวท เธอถ่ายเทพลงั ของเธอเข้า ไป แล้วเมือมือของเวริ ์นทาบลงในตําแหนง่ ทีกําหนด หวีด! หวือ!

364 ¡ÑŰ´Ô Ò กระสนุ ลําแสงรวมตวั กนั ทีใจกลางกระบอกปืน ในจงั หวะ เดยี วกบั พลงั ในตวั เวริ ์นถกู กระชากออกจากร่าง คนร่างใหญ่ก็ร่วง ผลอ็ ยลงโดยมีนีลคอยหวิ ปีกไว้ เปรียง! ตมู ! พรึบ! ลูกกระสุนพลังแสงทียิงออกไปเข้าเป้าอย่างจัง แล้ว ระเบิดเจ้าเครืองดดู พลงั เวทนนั แหลกละเอียดไม่เหลือชินดีทนั ที ตามด้วยไออคั คีเวททีพุ่งปราดไปเคลือบครอบคลุมทกุ ส่วนทีอยู่ ภายในของเครืองดดู พลงั เวทนนั แล้วเผาไหม้ทกุ ชินส่วนเหล่านนั จนเป็นจณุ ไปในทนั ที “สําเร็จ ไม่เหลือหรอเลย” ทีนา่ ร้องอยา่ งดีใจ ขณะเข้าไป ชว่ ยพยงุ เวิร์น ลิลา่ แตะทีกระบอกปืนเพือปรับรูปร่างกลบั มาเป็น ลกู บอลเหมือนเดมิ แล้วหนั ไปพดู กบั นีลวา่ “กําแพงอาณาเขตเวทสลายไปเกือบหมดแล้ว พาเวิร์น กลบั ไปหาพีเชรีพดีไหม” “ดี งนั เธอกบั ทีนา่ พาเวิร์นกลบั ไปก่อน เดียวฉันจะไปช่วย ลนิ ค”์ นีลเอย่

BarIa’ MIssIon II 365 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ลิลา่ พยกั หน้า แตข่ ณะทีลิลา่ ยืนมือไปรับแขนของเวิร์น ก็ มีเสียงกรีดร้องของผืนป่าดงั ขนึ โดยมีต้นกําเนิดเสียงดงั มาจากต้น มารีโลนี ลิล่ารู้สึกว่าแหวนบนนิวเธอร้อนจีขึนอย่างฉบั พลนั แล้ว ร่างกายของเธอก็พ่งุ ปราดไปหาเจ้าของแหวนคโู่ ดยไมส่ นใจอะไร อีก “ลิล่า!” ทีนา่ ตะโกนเรียกอยา่ งตกใจ พลางหนั มาถามนีล วา่ “เกิดอะไรขนึ นีล ทําไมลลิ า่ ถงึ ...” “ฉันไม่รู้ แตน่ ่าจะเกิดอนั ตรายขึนกบั ลินค์ ไม่อย่างนนั ลิ ลา่ ไมพ่ งุ่ ไปหาเร็วขนาดนีหรอก” “ปกติสร้อยข้อมือของฟรานเชสก้า ไม่ใช่มีไว้เพือให้ลินค์ ปกปอ้ งลลิ า่ อยา่ งเดยี วเหรอ ลลิ า่ รู้ได้ยงั ไงวา่ ลินค์เกิดอนั ตราย” นีลขมวดคิว แล้วโอบหลังเพือนไว้ พลางพุ่งตัวไปหาที ปลอดภัยเพือสร้ างบาร์เรียร์คุ้มกันไว้ให้เวิร์นทีสลบอยู่ พลาง อธิบายวา่

366 ¡ÅÑ °´Ô Ò “ดูเหมือนลิล่าจะไม่ยอม ลินค์เลยต้ องทํามนตรา ย้อนกลบั ไว้ทีแหวนคซู่ ึงทงั สองใส่อย่นู ่ะสิ ถ้าลินค์เกิดอนั ตรายลิ ลา่ ก็จะรู้กอ่ น” “ให้ตายเถอะ มนั เกิดอะไรขึนนะ อะไรทีทําให้คนอย่าง ลินค์ตกอยู่ในอันตราย บ้าจริง! เวิร์นก็ดนั สลบอย่างนีเราจะไป ชว่ ยพวกนนั ทนั ไหม” “ทนั สิ ต้องทนั ไปเร็ว” นีลปลอบพลางเร่งความเร็วไปยงั จดุ ทีเชรีพอยู่

BarIa’ MIssIon II 367 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ 64 Çԡĵ “พอไปถึง นายกับพีดาลนั คมุ อาณาเขตอย่ดู ้านบน ฉัน กบั พีโคตลั คมุ อาณาเขตภาคพืนดนิ เราจะค้มุ กนั ให้บาเรียเข้าไป ภายในห้องใต้ฐานของมารีโลนี อย่างน้อยก็ต้องดึงเอาผ้าทอผืน นันออกมาก่อน พวกเราจะพยายามกันโกลดีไว้ให้ได้” ชิลด์ อธิบาย ขณะลากนิวจากภาพมุมสูงของมารีโลนี ซึงตอนนีได้ สลายพายมุ ารูนก้าไปจนหมดแล้ว “พีคิดวา่ ตอนนีเราควรอยู่หา่ งจากมารีโลนีประมาณไหน ถึงยงั สามารถใช้พลงั เวทได้ครับ” ลนิ คอร์นถามดาลนั “ครังทีแล้วอาณาเขตเวทของมารีโลนีก็ไมไ่ ด้กว้างมากนกั เหมือนมนั ป้องกันผิวโดยรอบของมนั กับบริเวณใต้ฐานล่าง กับ รัศมีทีกิงก้านของมนั ฟาดไปถึงซึงกว้างหน่อย และตอนนีมนั ไม่

368 ¡ÅÑ °Ô´Ò น่าจะต้องการพลังมากนัก มันน่าจะแคบลงด้วยซํา ต้องไปถึง ก่อนเราถงึ จะเหน็ ” “งนั แสดงว่าพวกชิลด์อาจทํางานหนกั กว่าเรา นายระวงั ตวั ด้วยละ” ลนิ คอร์นสรุปแล้วหนั ไปกําชบั ชิลด์ “แนน่ อน ตอนนีภายในมารีโลนีเป็นยงั ไงบ้าง” ชิลด์รับคํา พลางหันไปถามบาเรียกับโคตลั ทีตามสังเกตการเปลียนแปลง ภายในมารีโลนีอยู่ “มนั ทอผ้าได้ยาวกวา่ ครังทีแล้วมาก ก็ไมแ่ ปลกหรอก เลน่ ดดู กลืนพลงั เข้าไปเสียเยอะขนาดนนั ” โคตลั รายงานแถมคอ่ นให้ ด้วย พลางชีไปยังภาพในห้องข้างๆ ซึงผลิตไหมเส้นยืน แล้ว อธิบายวา่ “ความยาวของไหมเส้นยืนทีเหลืออยู่ไม่มากแล้ว ส่วน ไหมทีเป็นด้ายพุ่งเส้นขวางก็ยังมีอยู่ไม่มากเช่นกัน และด้วย ความเร็วในการทอระดบั นี เหลืออีกนิดเดียวก็จะเสร็จแล้ว” “ถ้ามนั ทอจนเสร็จ จะเป็นยงั ไงเหรอ” ลินคอร์น์ถาม แต่ ไมม่ ีใครตอบได้ เขาจงึ หนั ไปมองมารี

BarIa’ MIssIon II 369 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè เด็กสาวเอียงคอแล้วตอบว่า “ดีดีบอกว่าเราจะได้เจอ บ้าน” “บ้าน? หมายถึงสถานทีฝังตวั ใช่ไหม ตามหลกั การมา รีโลนีทีเจริญเตบิ โตเตม็ ทีจะเคลือนตวั ไปยงั ทีทีสมบรู ณ์ แล้วฝังตวั อยทู่ ีนนั วา่ แตด่ ดี ีนีใคร ต้นไม้ทีไหนเหรอ” “ดีดกี ็คอื ทา่ นดีดาเรน” คําตอบของบาเรีย ทําให้ทกุ คนชะงักไป แล้วหนั กลบั มา มองบาเรียเป็นตาเดียว บาเรียเลยพดู ด้วยสีหน้ารู้สกึ ผิดวา่ “พอดีฉันยังไม่มีจังหวะบอกเรืองนี มารีบอกฉันตังแต่ หลายวนั ก่อนแล้ว” โคตลั ยกมืออยา่ งนกึ อะไรขึนได้ “เดียวนะ มนั จะเป็นเรือง บงั เอิญไปไหม ทีอกั ขระบนผ้านนั เป็นอกั ขระแห่งกาลเวลา ภตู ที เกิดขึนก็เป็นสิงมีชีวิตประเภทเดียวกับภูตนาฬิกา แล้วนี มารี กําลงั บอกพวกเราวา่ ทา่ นดีดาเรนเป็นเพือนคยุ ของเธอ” “ใช่ ดดี มี ากบั คมู ี คมู ีนา่ รัก มาอยเู่ ป็นเพือนมารีตลอดเลย นงั ทอผ้าให้แก่เฟดดี” มารีเลา่ ไปตามความทรงจํา แตค่ ําบอกเล่า ของเด็กสาวนีสิ ทีทําให้ เหล่าผู้ตามหามารีโลนีปะติดปะต่อ

370 ¡ÑŰ´Ô Ò แผนการทีใครก็ไม่รู้เตรียมการเอาไว้ จนกลายเป็ นเรืองราว เดียวกนั “คมู ี...นา่ จะทา่ นคมู ีร่า แล้วเฟดดีล่ะ คือใคร” ชิลด์เกาหวั แกรก “เฟดเดอริก ว้ดู เจ้าผ้คู รองรัฐคนแรกของฟอริโซไ่ ง” บา เรียตอบเสียงขรึม ขณะทีโคตลั ทบทวนสิงต่างๆ ทีเกิดขึนตงั แต่ พวกเขาเริมตามหามารีโลนีวา่ “ต้นมสู ตนิ ทีมีคณุ สมบตั คิ รบถ้วนในการเกิดมารีโลนี เป็น ต้นไม้ทีอยู่ในโบราณสถานทีมีอกั ขระแห่งพงไพร สถานทีทีท่านคู มีร่าอาจใช้อาศยั อยู่ในยุคก่อนเซวีน่าศกั ราช โดยมีแขกทีมักมา เยียมเยียน คือท่านดีดาเรน ให้ตายเถอะ มันก็ไม่แปลกแล้วที โบราณสถานแห่งนีจะถูกเก็บซ่อนไว้มาหลายพันปี แล้วเพิงมา เปิดเผยสสู่ ายตาชาวโลก ก็เพราะ...” “มีคนกระต้นุ ให้เกิดมารีโลนี” ชลิ ดส์ รุป “หรือไมก่ ็มนั ถกู ซอ่ นไว้ เพือรอคนทีจะทําให้มนั เกิดมาพบ ...จะบอกว่า โกลดี ทอย เป็นคนร้ายก็พดู ได้ไมเ่ ตม็ ปากนกั นะ ฉนั ชา่ งเริมสงสารเขาแล้วละ บางทีเขาก็อาจแคถ่ กู หลอกใช้...เหมือน พวกเรา” ลนิ คอร์นออกความเหน็

BarIa’ MIssIon II 371 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ คําพูดของลินคอร์น ทําให้ทงั หมดเงียบไป หากมองจาก มุมมองของลินคอร์นและคนอืนๆ ทีถูกชักชวนให้มาทํางานนี เพราะความสนกุ ก็คงไม่ผิดนกั แต่ถ้ามองในมุมมองของคนอืนๆ เช่น โกลดี ทอย ทีต้องการมารีโลนีจริงๆ ชิลด์ทีต้องการศึกษามา รีโลนีอย่างจริงจัง หรือโคตัลทีอยากพิสูจน์ตวั เองในแนวทางที ตวั เองต้องการ ทังสามคนหลงั นีก็คงไม่ปฏิเสธว่า พวกเขาตงั ใจ และเตม็ ใจให้โดนหลอกใช้ “มนั ก็ไมเ่ ชิงวา่ ถกู หลอกใช้นะ” ชลิ ด์พยายามแก้ “ฉันก็ไม่ได้ว่าอะไรนี เพียงแต่...ทําให้เข้าใจทุกอย่างได้ ชดั เจนขึน ทีนีก็มาถึงปัญหาของเรา คือ แทนทีได้ภูตเกิดขึนมา เพียงแคต่ นเดียว ตอนนีเป็นสองตนแล้ว มารีรู้อะไรเกียวกบั เรืองนี ไหม” ลินคอร์นถาม มารีสา่ ยหน้า “มารีไมร่ ู้สกึ เลยนะ วา่ มารีจะมีน้องนะ่ ” คําวา่ ‘น้อง’ ทําให้ทกุ คนเกือบหวั เราะ นนั หมายถึงปะป๊ า อยา่ งโคตลั จะต้องมีลกู อีกคน โคตัลเลยทําหน้าไม่ถูก และเสพูดปัดไปเรืองอืน “เอา เถอะๆ แล้วคอ่ ยมาดกู นั ว่าเด็กคนนนั เป็นคนแบบไหน แตฉ่ นั บอก

372 ¡ÅÑ °Ô´Ò ก่อนเลย ว่าถ้ าเจ้ ามารีโลนีต้นนีทําอะไรมารีละก็ ฉันตัดส่ง มาสเตอร์บราวน์ทําเป็นของเลน่ แน”่ “ไหนว่าชอบสะสมผ้าทอสวยๆ และจะรับเป็นลูกสาวอีก คนไงครับ” ลินคอร์นแหย่ แตโ่ คตลั ยงั ไมท่ นั จะโต้กลบั พวกเขาก็ เคลือนตวั มาอยู่ใกล้ๆ กับมารีโลนีแล้ว ทุกสายตาจึงพุ่งตรงไปที มนั เป็นจดุ เดยี ว ต้นไม้ใหญ่ยกั ษ์ทีลอยตวั อย่กู ลางอากาศ ขณะหมนุ รอบ ตัวอย่างช้าๆ รอบต้นปรากฏสายพลังสีเขียวระโยงระยางอยู่ มากมาย ทงั มาจากเหลา่ ต้นไม้และผืนดนื ซงึ ถกู ดดู ผ่านเข้าไปทาง รากทีเปลียนไปเป็นฟันเฟื องเกือบทงั หมด “แยกย้ายกันทําตามแผน” ชิลด์เอ่ยจบ ดาลันกับลิ นคอร์นก็เคลือนตัวแยกขึนไปด้านบน ชิลด์กับโคตัลแยกไป ควบคมุ ด้านภาคพืนดิน และโคตลั ก็รังมือมารีเอาไว้พร้อมกบั พูด วา่ “อยกู่ บั ปะป๊ านะ” “มารีไมต่ ้องกลวั นะ มองนีเอาไว้แล้วกนั ผมไม่เป็นไร” บา เรียเอย่ ปลอบ พลางถอดหมวกของเขาสวมให้มารี แล้วรับหมวก ของโคตลั มาใสแ่ ทน

BarIa’ MIssIon II 373 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè มารีอยากเถียง แต่พอสบตาบาเรียเธอจึงยอมอยู่นิงๆ แล้วทงิ ตวั ลงยืนบนพืนดนิ ขณะจ้องมองบาเรียทิงตวั ลงบนรากไม้ พร้ อมกบั เก็บพลงั เวทตวั เอง แล้วก้าวไปทีฟันเฟื องหนึง ก่อนจะ ปีนป่ ายขึนไปตามรากตรงไปยังทางเข้าของโบราณสถาน เขา เหลือบมองจุดทีเขาฝังลูกแก้วสอดแนมเอาไว้นิดหนึง แล้วเดิน ตรงผา่ นห้องเตรียมไหมไปยงั ห้องโถงทีตงั กีทอผ้า “ปะป๊ า บาไปถึงแล้ว” มารีบอกด้วยนําเสียงตืนเต้น ขณะทีโคตลั พดู ขนึ วา่ “ไมไ่ ด้ยนิ เสียงหวั ใจเต้นเลย” “เพราะอะไรครับ หรือผ้าทอผืนนีจะไม่ให้กําเนิดภูต” ชิลด์ถามพลางกางอาณาเขต โดยไม่ทนั สงั เกตว่า โกลดี ทอย ก็ มาถึงแล้วเชน่ กนั เขาเก็บอปุ กรณ์เวททกุ อย่าง แล้วคอ่ ยๆ เคลือน ตวั ไปเพือหาจงั หวะไตข่ นึ ไปทีราก “ไม่ น่าจะเป็นเพราะผ้าทอใกล้เสร็จแล้ว เหมือนตอนที ฉันทอผ้าผืนของมารีก็เป็นแบบนี ฉันว่าเราต้องหาใครเข้าไปใน นนั อีกคน” โคตลั เอย่ ด้วยนําเสียงเร่งรีบ “ทําไมครับ”

374 ¡ÅÑ °Ô´Ò “นายจําไมไ่ ด้เหรอ ถ้าภูตตนนนั ลืมตาขนึ มาตอนทีบาอยู่ ในนนั คนเดียว มันจะไม่เป็นการมีพนั ธสัญญาซ้อนหรือไง เร็วๆ เถอะ นายจะเข้าไปไหม” โคตลั ถามเร่งรัด เพราะเห็นชิลด์สนใจ มารีโลนีมาตงั แตต่ ้น ชิลด์ทําท่าจะพยักหน้า แต่หางตาดันเหลือบไปเห็นสิง แปลกปลอมทีหลบพ้นสายตาเขาไปก่อนหน้านนั ชายหน่มุ จึงแผ่ พุ่งพลงั จากผืนดินขึนไปรัดขาคนทีกําลงั เหวียงของบางอย่างขึน ไปเกาะเกียวรากไม้ไว้ ฉึก! เสียงอุปกรณ์ช่วยปีนปักลงไปในรากต้นไม้ รากไม้ทีอยู่ บริเวณนนั จึงเคลือนมารัดขาของโกลดีไว้ เขาจึงตอบโต้ด้วยการ ตวดั มีดเวททีคมกริบตดั รากไม้นนั ทิงไป ชิลด์รีบเคลือนตวั ตามตดิ ไปไมล่ ดละ การปะทะกนั ระหวา่ งจอมเวทพฤกษารุ่นพีกบั รุ่นน้อง ทําให้โกลดีต้องปล่อยมือจากปลายเชือกทีจะใช้โหนดงึ ตวั เขาขึน ไปบนรากไม้ และเป็นจังหวะเดียวกบั ทีโคตลั พุ่งตวั ไปจับปลาย เชือกนนั ไว้พอดี แต่มารีกลับลอยตวั พุ่งปราดไปทีประตทู างเข้า โบราณสถานทนั ที

BarIa’ MIssIon II 375 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “มารี!” โคตลั ร้องเรียกอย่างตกใจ ขณะทีเขาดงึ ตวั เองขึน ไปเกาะกบั รากอนั บน แล้วปีนป่ ายตอ่ ไปอย่างยากลําบาก เพราะ ร่างกายของเขายงั มีไอพลงั เวทติดตวั อยู่ จะเคลือนตวั แต่ละที ก็ เหมือนอย่ใู นโคลนดดู ทีดดู พลงั จากตวั เขาไว้ ขณะทีมารีทิงตวั ลง บนพืนทีหน้าประตอู ยา่ งปลอดภยั ทงั ทีมารัก็ใช้เวท แต่มารีโลนีไม่สนใจการบุกรุกของเธอ เด็กสาวจึงรีบวิงเข้าไปด้านใน โคตลั เลยยิงร้ อนใจเร่งเร้ าพลัง ตวั เอง เพือเคลือนตวั ตามไป แตก่ ิงของมารีโลนีในบริเวณนนั ก็พงุ่ เข้ามาหมายฟาดสกดั เขาทนั ที ชายหนมุ่ คาํ รามอยา่ งหงดุ งหงิด “อยากโดนทําเป็นของเลน่ มากใชไ่ หม” ฉบั ! ฉบั ! ฉบั ! โคตลั ตวัดมือทีเคลือบด้วยพลงั พฤกษเวทไปตดั กิงทีพุ่ง เข้าหาตวั เขา และเร่งความเร็วพ่งุ เข้าไปทางหน้าตา่ งห้องเตรียม ไหม ดีหนอ่ ยทีพืนโบราณสถานไมม่ ีแรงดงึ ดดู โคตลั รีบเก็บงําพลงั เวทของตวั เองให้มากเทา่ ทีจะมากได้ เป็นผลทําให้รากไม้ทีฝังตวั อยู่ตามผนังได้แต่ขยับเพียงเล็กน้อยแล้วสงบตวั ลง เขาจึงเดิน ผา่ นเข้าไปในห้องโถง เปรียง! เปรียง! เปรียง!

376 ¡ÑÅ°Ô´Ò เสียงการต่อสู้ทีด้านล่าง ทําให้ เกิดกระแสพลังเวท ปันป่ วนขนึ ทีใต้ฐานของมารีโลนี กระแสพลงั เหล่านนั จึงทําให้มา รีโลนีหมนุ ตวั เร็วขึนอีก จนโคตลั ซึงกําลงั ก้าวเดินเสียการทรงตวั ต้องเซไปมาตามแรงเหวียง “มนั บ้านอะไรเนีย” โคตลั พึมพํา แล้วในทีสุดเขาก็เข้า มาถึงห้ องโถงใหญ่ทีตังของกีทอผ้ า ทีนันมารี กําลังกอด บาเรียแน่น แต่สายตาเพ่งมองการทํางานของกีทอผ้าเขม็งไม่ วางตา “บาเป็นของมารี มารีไมใ่ ห้” มารีบอก ส่วนบาเรียซงึ เข้า มาถึงทีนีแต่แรกกลบั ยืนนิงเฉย จนโคตลั อดสงสยั ไม่ได้ ว่าทําไม คนทีเข้ามาถงึ ก่อนถงึ ได้ยืนนิงได้ขนาดนนั “ปะป๊ า! ปะป๊ าช่วยด้วย คนนีนิสยั ไม่ดี เขากําลังจะเอา พลงั ของบาไป” มารีฟ้อง พลางกอดบาเรียทียืนตวั แข็งทือราวกบั ถูกสาป จนโคตัลต้องรีบวิงเข้าไปตรวจดู ก็พบว่าบาเรียถูกเส้น ไหมรัดพนั ไปตามตวั เส้นไหมนนั มาจากห้องเตรียมไหม มนั พัน ตวั บาเรีย แล้วจึงไหลไปเข้าในกีกลายเป็นไหมเส้นยืนไป ไอพลงั เวทสีนําตาลออ่ นคอ่ ยๆ ซมึ ออกจากตวั บาเรียเข้าเคลือบเส้นไหม

BarIa’ MIssIon II 377 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “แล้วไปทํายังไงถึงโดนเส้นไหมพนั หรือว่า...” โคตลั เอะใจ เมือนึกถึงห้องเตรียมไหมเส้นยืนทีเขาเพิงเดินผ่านมามัน วา่ งเปลา่ จงึ เป็นไปได้ว่าตอนทีบาเรียเดนิ เข้ามาคงเป็นช่วงปลาย ไหมเส้นยืนหมดพอดี ภตู ในผ้าทอจงึ ใช้มนั ตวดั มาพนั ตวั บาเรียไว้ “แสบจริง ให้มนั ได้อยา่ งนีสิ” “ปะป๊ ะ ทํายงั ไงดี บาไม่ขยบั เลย” มารีทําท่าเหมือนจะ ร้องไห้ โคตลั จบั ไหลล่ กู สาวแล้วพดู วา่ “มารี มารีฟังปะป๊ านะ เมือกีปะป๊ าเห็นตอนมารีเข้ามา ต้นไม้นีไม่ทําอะไรมารีเลย ดงั นนั มารีขึนไปนังบนคานนงั ของกี ทอผ้านะ แล้วจับกระสวยไหมเส้นพุ่งเอาไว้ให้มนั อย่าให้มันทอ ผ้าตอ่ ได้เข้าใจไหม” มารีพยกั หน้า “เข้าใจ มารีเห็นคมู ีทอผ้าบอ่ ยๆ” “ใช่ จบั กระสวยไว้ ทีเหลือปะป๊ าจดั การเอง” มารีทําตามทีพดู เธอขนึ ไปนงั จ้องจบั ตามองกระสวยไหม เส้ นพุ่งทีพุ่งไปมาผ่านตามช่องว่างระหว่างไหมเส้ นยืนทีถูกยก ตะกอขึน แล้วพอสบจงั หวะเหมาะ มารีก็จบั กระสวยไว้ เมือไม่มี กระสวยไหมเส้นพุ่งวิงผ่าน ฟื มก็หยุดทํางาน แกนม้วนผ้าทอที

378 ¡ÑÅ°Ô´Ò เสร็จแล้วก็หยดุ หมนุ เพราะไมม่ ีผืนผ้าทีทอออกมาเพิม เส้นไหมที รัดตวั บาเรียอยกู่ ็หยดุ นงิ ไมม่ ีแรงดงึ เพิม โคตลั จึงจบั ตวั บาเรียหมุนย้อนทวนทิศทางการพันของ เส้นไหม พร้อมกบั ใช้พลงั ของเขาสลายไอเวทของไหมมสู ตินอยา่ ง รวดเร็ว เพียงเสียววินาที บาเรียก็ล้มลงนอนบนพืน แล้วมีไอพลงั สี เขียวก็ลอยขนึ มา กอ่ นทีชายหนมุ่ จะรู้สกึ ตวั “บา” มารีร้องเรียกบาเรียอย่างดีใจ ขณะทีรากไม้ซึงฝัง ตวั อยบู่ นผนงั รอบห้องตา่ งดดี ตวั ออกมาพร้อมกบั ปลายเส้นไหมที เหลืออยไู่ มม่ ากก็เริมขยบั และพงุ่ ไปหาไอเวททีลอยขนึ มาอยเู่ หนือ ตวั บาเรีย มันดูดกลืนพลังนันแล้วสงบนิงไปเหมือนเดิม โคตัล มองเห็นภาพนนั อย่างหวาดเสียว หากบาเรียไม่ใช่เมเนไทป์ ซึงไม่ มีพลงั ธาตลุ ะก็ คงหลอกเจ้าพืชดดู พลงั อยา่ งนีไมไ่ ด้ “ย๊าก!” ต้มู ! เสียงคํารามของชิลด์ประสานเสียงกับของโกลดีดังขึน ตามติดด้วยเสียงระเบิดดงั กึกก้อง แรงอัดด้วยพลังศิลาเวทพุ่ง สะท้อนจากพืนมากระแทรกมารีโลนีให้ลอยสงู ขนึ อยา่ งเฉียบพลนั บาเรียทีเพิงได้สติ โคตลั และมารี ตา่ งกระเด็นลอยขึนไปอดั กับ

BarIa’ MIssIon II 379 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè เพดานห้อง ก่อนจะร่วงลงมา เป็นบาเรียทีได้สติรีบเคลือนตวั ไป รวบร่างมารีไว้ กอ่ นทีทงั เขาและโคตลั จะกระแทกกบั พืน บาเรียทิงหวั นอนแผก่ บั พืน เมือคิดวา่ คงกระแทกแค่ครัง เดียว หทู ีแนบกับพืนอยู่จึงได้ยินเสียงดงั เปรียะๆ คล้ายเสียงปริ แตกของไม้ทีกําลงั โดนเผาไหม้ “พีโคตลั ” “ฉนั ได้ยนิ เหมือนกนั รากของมารีโลนีโดนไฟไหม้” “รีบออกไปจากทีนีเร็วครับ” บาเรียผดุ ลุกขึนมองมารีที สลบไปเพราะแรงกระแทก ชายหนมุ่ อ้มุ เด็กสาวขึน พร้อมกบั เดิน ไปทีหน้าตา่ งโดยมีโคตลั ลุกวิงตามไป แตก่ ่อนทีพวกเขาจะไปถึง หน้าต่าง อยู่ๆ ไฟทีสุมอยู่ทีฐานรากก็ลุกพรึบพวยพุ่งขึนมา จน กลายเป็นมา่ นเปลวเพลิงทีไฟลกุ ทว่ มไปทงั ต้นมารีโลนี โฮ้ง! เสียงต้นมารีโลนีกรีดร้ องดงั ก้องจนแสบแก้วหู ตามด้วย รากไม้ ทีฝั ง ตัวติดกับผนังห้ องก็ ดีดตัวพุ่งออกมากวัดแกว่งอยู่ เพน่ พา่ นไปทงั ห้อง บางรากก็ตรงเข้ากระแทกโคตลั และบาเรีย จน บาเรียกระเด็นไปพร้อมกบั มารีทีเขาอ้มุ อยู่ แตก่ ่อนทีชายหนุ่มจะ

380 ¡ÑŰ´Ô Ò ตงั หลกั ได้ก็มีอีกรากหนึงก็เข้ารัดมาตวั เขาแล้วสะบดั ทําให้มารี หลดุ จากอ้อมกอดของบาเรียลอยไปตกบนพืนแล้วกลิงเข้าไปใต้กี ทอผ้า สว่ นโคตลั เองก็มีสภาพไมต่ า่ งกนั เพราะโดนรากของมารีโล นีรัดพนั ไว้แนน่ โฮ้ง! มารีโลนียังส่งเสียงกรีดยงั ดงั ก้องอย่างต่อเนืองไม่หยุด ขณะทีรากของมนั ก็บีบรัดสองหน่มุ แน่นขนึ เรือยๆ จนเจ็บปวดไป ทงั ตวั ไมว่ า่ พวกเขาจะแผพ่ งุ่ พลงั ออกมาสกั เทา่ ไร เจ้ารากนนั ก็ยิง ดูดซบั พลงั ของเขามากขึน และในช่วงเวลาคบั ขันนัน อยู่ๆ ทุก อยา่ งก็หยดุ นงิ ไป บาเรียและโคตลั สบตากนั อย่างเข้าใจ ดาลันกันลินคอร์ นทีอยู่ด้านนอกจะต้องทําอะไรสักอย่าง ซึงสิงนันทําให้ต่อลม หายใจของพวกเขาเอาไว้ได้ บาเรียขยบั มือขวาเร่งเร้าพลงั เพือดงึ หมวกทีเขาสวมอยู่ ลงมา สร้ างวงมนตราตรงกลางฝ่ ามือ แล้วหมวกเอ็มบีเอชก็ เปลียนรูปร่างกลายเป็นหนุ่ กระบอกทีถือดาบขนาดเทา่ ฝ่ ามือ แต่ เคลือนตวั เร็วราวกบั สายลม มนั ฟันลงบนรากไม้ทีรัดพนั เขาไว้ จน ร่างของเขาร่วงลงสพู่ ืน พลางตะโกนออกคําสงั วา่

BarIa’ MIssIon II 381 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “ชว่ ยคน” เจ้าหุ่นกระบอกนนั ก็หันไปฟันรากมารีโลนีทีรัดโคตลั ไว้ จนขาดกระจยุ บาเรียรีบคลานไปหามารี เช่นเดียวกบั โคตลั ทีพอ หลุดจากพนั ธนาการทีก็คลานไปจุดเดียวกัน บาเรียเอือมมือไป จับเจ้าหุ่นกระบอกซึงทํางานเสร็จแล้วมันก็กลายเป็ นหมวก เหมือนเดมิ “มีไพไ่ ม้ตายก็ไมบ่ อก” “ถ้าบอกก็ไม่ใช่ไพ่ไม้ตายสิครับ ช่วยกันดึงมารีออกมา เร็ว” บาเรียบอกพลางจบั ขาทงั สองข้างของมารี ขณะทีโคตลั จบั แขน “ได้ หนงึ สอง...” เสียงนับสามของทังสองยังไม่ทันได้พูดออกมา เสียง เหมือนแก้วแตกก็ดงั สนนั ขนึ เพล้ง! โฮ้ง!

382 ¡ÑŰ´Ô Ò มนั คือเสียงกรีดร้ องของมารีโลนีทีกลับมาดงั สะท้านไป ทวั ป่ าอีกครัง แต่ครังนีมนั ดงั อยา่ งยาวนานจนทําให้หวั ใจของทกุ คนทีได้ยินหมือนตกวบู ลงไปในหบุ เหวลกึ นีคือเสียงของต้นไม้ทีกําลงั พโิ รธ!

BarIa’ MIssIon II 383 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ 65 俾Ôâø ชิลด์รู้สึกว่ามีบางอย่างเข้ามาอาณาเขตของเขา ซึงเป็น สงิ ทีไมม่ ีพลงั เวท เขากําลงั จะตรวจสอบอยวู่ า่ คืออะไร ก็ได้ยินมารี พดู วา่ “ปะป๊ า บาไปถึงแล้ว” “ไมไ่ ด้ยินเสียงหวั ใจเต้นเลย” “เพราะอะไรครับ หรือผ้าทอผืนนีจะไม่ให้กําเนิดภูต” ชิลด์ถาม พลางกางอาณาเขต โดยไม่ทันสงั เกตว่า โกลดี ทอย มาถึงแล้วเชน่ กนั เขาเก็บอปุ กรณ์เวททกุ อยา่ ง แล้วคอ่ ยๆ เคลือน ตวั เพือหาจงั หวะไตข่ นึ ไปทีราก

384 ¡ÅÑ °´Ô Ò “ไม่ น่าจะเป็นเพราะผ้าทอใกล้เสร็จแล้ว เหมือนตอนที ฉนั ทอผ้าผืนของมารีก็เป็นแบบนี ฉนั วา่ ต้องหาใครเข้าไปในนนั อีก คน” โคตลั เอย่ ด้วยนําเสียงเร่งรีบ “ทําไมครับ” “นายจําไมไ่ ด้เหรอ ถ้าภูตตนนนั ลืมตาขึนมาตอนทีบาอยู่ ในนันคนเดียว มันจะไม่เป็นการมีพันธสัญญาซ้อนหรือไง เร็ว เถอะ นายจะเข้าไปไหม” ชิลด์ทําท่าจะพยักหน้า แต่หางตาดันเหลือบไปเห็นสิง แปลกปลอมทีหลบพ้นสายตาเขาไปก่อนหน้านนั ชายหน่มุ จึงแผ่ พุ่งพลงั จากผืนดินขึนไปรัดขาคนทีกําลงั เหวียงของบางอย่างขึน ไปเกาะเกียวรากไม้ไว้ ฉึก! เสียงอุปกรณ์ช่วยปีนปักลงไปในรากต้นไม้ รากไม้ทีอยู่ บริเวณนนั จึงเคลือนมารัดขาของโกลดีไว้ เขาจึงตอบโต้ด้วยการ ตวดั มีดเวททีคมกริบตดั รากไม้นนั ทิงไป ชิลด์รีบเคลือนตวั ตามติด ไปไมล่ ดละ การปะทะกนั ระหวา่ งจอมเวทพฤกษารุ่นพีกบั รุ่นน้อง ทําให้โกลดีต้องปล่อยมือจากปลายเชือกทีใช้โหนดงึ ตวั เขาขึนไป บนรากไม้ และเป็นจงั หวะเดียวกบั โคตลั ทีพงุ่ ตวั ไปจบั ปลายเชือก

BarIa’ MIssIon II 385 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ไว้พอดี แต่มารีกลับลอยตวั พุ่งปราดไปทีทีประตูโบราณสถาน ทนั ที “มารี!” โคตลั ร้องเรียกอย่างตกใจ ขณะทีเขาถกู ดงึ ตวั เอง ขึนโดยไปเกาะกบั รากอนั บน แล้วปีนป่ ายตอ่ ไปอย่างยากลําบาก เพราะร่างกายของเขายังมีไอพลงั เวทติดตวั อยู่ จะเคลือนตวั แต่ ละที ก็เหมือนอยใู่ นโคลนดดู ทีดงึ ดดู พลงั จากตวั เขาไว้ ขณะทีมารี ทงิ ตวั ตรงพืนฐานหน้าประตอู ยา่ งปลอดภยั เมือชิลด์รับรู้ว่าโคตัลและมารีปลอดภัย คนทีเขาเพิง ขดั ขวางไปก็ซดั พลงั ใสเ่ ขา เพือปีนขนึ มารีโลนีอีกครัง “ไมใ่ ห้ไปหรอก” ชิลด์ตะโกนก้อง แล้วเร่งเร้าพลงั ศลิ าเวท สร้างกรงดนิ ขึนมากกั ขงั คนทีเข้ามาในอาณาเขตของเขาได้อยา่ ง สมบรู ณ์ ชิลด์ไม่ใช่คนมีพลังเวทสูง แต่เพราะเป็นเด็กธาตุดิน อาณาเขตเวทของเขาจึงแข็งแกร่งตดิ อนั ดบั อาณาเขตทีดีทีสดุ ใน ชนั ปี แม้เป็นความสามารถทีใช้การไม่ได้เอาเสียเลย แตม่ ันเป็น ทกั ษะชันเลิศสําหรับใครก็ตามทีเป็นเจ้าของฟาร์มตวั ทิงเจอร์ที ใหญ่ทีสดุ ในเซวีนา่

386 ¡ÅÑ °´Ô Ò “ชิลด์ ฉันช่วย” เสียงลินคอร์นดงั มาจากด้านบน พร้อม กับสายโซ่เพลิงก็ฟาดเข้ าใส่คนทีใช้ พลังเวทระเบิดชุดเสือคลุม ป้องกันเวทออกจากตวั เผยให้เห็นใบหน้าแข็งกร้ าวของโกลดีที กําลงั ใช้พลงั พฤกษาของเขาระเบดิ ทําลายกรงดนิ ของชลิ ด์ “คณุ ไม่มีวนั ได้ในสิงทีต้องการหรอก” ชิลด์ตะโกนเย้ย พลางเสริมพลงั ความแขง็ แกร่งให้กรงดนิ มากยงิ ขนึ เปรียง! เปรียง! เปรียง! เสียงพลังพฤกษเวทของโกลดีปะทะกับโซ่เพลิงของลิ นคอร์นดังสนัน กระแสพลังนันทําให้ มารี โลนีหมุนตัวด้ วย ความเร็วมากขนึ โดยไมม่ ีใครสงั เกต โกลดีเมือเจอกับสถานการณ์ไม่คาดฝันเข้าอย่างนี จึง ล้วงหยบิ ลกู บอลหลายลกู ออกมาเปิด เขาปลอ่ ยห่นุ ยนต์หลายตวั พงุ่ ทะยานผา่ นออกมาตามซีลกู กรงดนิ ตรงเข้ามาทําร้ายชลิ ด์ กิง! กิง! กิง! ชิลด์ก้มกําต้นอ่อนของต้นไม้ทีอยู่บนพืนดินขึนมา แล้ว ทําให้มันกลายเป็นไม้พองใช้ฟาดเจ้าหุ่นยนต์เวทตวั จิวพวกนัน จนมนั ระเบดิ ดงั เป็นระยะๆ ขณะทีโกลดีก็สะบดั มือทีเคลือบด้วย

BarIa’ MIssIon II 387 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè พฤกษาเวทไปคว้าจับปลายสายโซ่เพลิงของลินคอร์นไว้ แล้ว กระชากให้ตวั เองลอยขนึ เหนือกรงดนิ ลินคอร์นสลายโซเ่ พลิง เขาม้วนตวั ซดั ใบมีดไฟรัวใส่โกลดี ไม่ยงั การลงมืออนั เฉียบคมใบมีดทกุ ใบล้วนพ่งุ ตรงเข้าสู่จดุ ตาย ชลิ ด์ทีกําลงั จดั การกบั คตู่ อ่ ส้เู หลือบมองเห็นแวบหนึงยงั อดนบั ถือ ฝีมือไม่ได้ ทงั ทีอายุเท่ากัน แต่ลินคอร์นถูกสอนให้ลงมือกับผู้ที กระทําผิดอย่างเฉียบขาด การฆ่าคนแม้ไม่ใช่สิงทีควรทํา แต่ บางครังก็ไมม่ ีทางเลือก ถ้าคนร้ายคนนนั รนหาทีเอง โกลดีเองก็ไม่ใชจ่ อมเวทกระจอก แม้จะหลบรอดจุดตาย ไปได้ แตก่ ็บาดเจ็บ เจ้าของร้านขายของเล่นมินนีทอยไม่เคยคิด วา่ ตวั เองจะต้องมาแพ้ให้แก่เดก็ รุ่นราวคราวลกู แตไ่ ม่วา่ เขาจะเร่ง เร้าพลงั จ่โู จมใส่ชายหนมุ่ ตรงหน้าอยา่ งไร มนั กลบั ไม่ได้ผล แถม ยงั ถกู ตอบโต้จนหลบหลีกได้ลําบากและยากเยน็ มากขนึ เมือครังทีลินคอร์น ดี. ฟรานเชสก้า ขึนประลองบนพรีส เตจ โกลดกี ็ได้ดกู ารประลองครังนนั ด้วย เขาไมม่ ีข้อกงั ขาในความ เก่งกาจของเด็กคนนนั แต่สิงทีน่าตกใจยิงกวา่ ของการตอ่ ส้ใู นวนั นัน คือเขาเพิงรู้ด้วยตวั เองเดียวนีเองว่า ในวันนันลินคอร์นยัง แสดงความเกง่ กาจทีแท้จริงในการตอ่ ส้ไู ปได้ไมถ่ งึ ครึง

388 ¡ÅÑ °Ô´Ò “ลินค์!” ดาลันตะโกนเรียกจากบนท้องฟ้า ทําให้คน ทงั หมดหนั ไปมอง แล้วพบว่าช่วงทีพวกเขาต่อสู้กนั อยู่ มารีโลนีก็ ยงิ หมนุ เร็วขนึ เรือยๆ กิงและใบของมนั เรืองแสงเจดิ จ้าขนึ โกลดีเมือเห็นการเปลียนแปลงนนั จึงรีบเร่งเร้าพลงั เพือ สลดั ให้หลุดพ้น เขาต้องเข้าไปภายในมารีโลนีให้ได้ แตล่ ินคอร์น กบั ชิลด์ก็แทคทีมจบั มือกนั ร่วมวงขดั ขวางไมเ่ ลกิ ลา “นายไปชว่ ยพีดาลนั เร็ว คนข้างในต้องแยแ่ น่” ชิลด์บอกลิ นคอร์น “ตกลง ฝากจดั การทางนีด้วย” ลินคอร์นบอก พลางพ่งุ ตวั กลบั ไปหาดาลนั ขณะทีชิลด์แผ่พ่งุ พลงั ทุกหยดหยาดของตวั เอง เร่งเร้าให้วงมนตราของเขาเรืองแสงขนึ แล้วผืนดนิ ก็พ่งุ ทะยานขึน ไลจ่ ีโกลดที ีเคลือนตวั หนี แตห่ นีเท่าไรก็ไมพ่ ้นแท่งดนิ ทีผดุ ตามตดิ ไปตลอด ท้ายทีสดุ แทง่ ดนิ ทีสงู เลยหวั เขาก็ผสานตวั ตอ่ กนั ปิดเป็น กรงอยา่ งสมบรู ณ์ “ไงลงุ หนีไมไ่ ด้แล้วละ งานนีลงุ ได้รับโทษยาวแน”่ “มนั เป็นของฉนั ” “มารีโลนีไมใ่ ชข่ องใคร ลงุ ตา่ งหากทีทําผดิ ”

BarIa’ MIssIon II 389 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “ฉนั เป็นคนสร้างมนั ขนึ มา อยา่ คิดวา่ ฉนั จะให้มนั กบั พวก แก!” โกลดีตะโกนก้องอย่างโกรธแค้น พลางดึงอุปกรณ์เวทชิน สุดท้ายทีติดตวั อยู่ออกมา เขาแผ่พุ่งพลงั อัคคีเวทเข้าไปกระตุ้น แล้วโยนมนั ลอดผา่ นซีลกู กรงดนิ เข้าไปยงั ใต้ฐานของมารีโลนี “เฮ้ย! บ้าไปแล้วเหรอลงุ !” “ย๊าก!” ต้มู ! ระเบิดเพลิงสีแดงฉานสว่างจ้ าลอยละลิวพุ่งเข้ าใต้ ฐาน มารีโลนี จนชิลด์ต้องฟบุ ตวั หมอบราบอยกู่ บั พืนดนิ พร้อมกบั กาง ม่านมนตราป้องกันตวั เองไม่ให้เปลวเพลิงร่วงใส่หวั พอได้สติก็ บงั คบั ให้เสาดินกลืนกินโกลดีเอาไว้ทงั ตวั เหลือแต่หวั โผล่ขึนมา แล้ วทังเขาและโกลดีก็ เงยหน้ ามองมารี โลนี ที โดนแรงระเบิด กระแทกให้ลอยตวั ขนึ ไป และตกลงมาในอยตู่ ําแหนง่ ทีสงู กวา่ เดมิ เปลวไฟเวทลกุ พรึบเผาไหม้รากไม้และกิงก้านรอบฐาน มนั สง่ กลนิ ไหม้และควนั ไฟฟ้งุ กระจายเต็มทงั พืนที และยงั ไม่ทนั ที ใครจะทนั ได้ตงั สติ เสียงอนั โกรธกริวของมารีโลนีก็กรีดร้องดงั ก้อง ป่ า

390 ¡ÑÅ°Ô´Ò โฮ้ง! ลําต้นของมารีโลนีทีหมนุ รอบตวั เร็วขนึ มาได้สกั พกั แล้ว ก็ ยิงหมนุ เร็วมากขนึ อีก ทงั รากและกิงก้านของมนั เหวียงสะบดั กวดั แกว่งไปมาอย่างบ้าคลงั ชิลด์หน้าซีดเผือด เมือเห็นเปลวไฟทีลุก ไหม้อยู่ทีฐานด้านล่าง มีเปลวไฟพวยพ่งุ ขึน จนไฟลุกท่วมไปทงั ต้น ดรู าวกบั มารีโลนีต้นนีงอกขนึ มาจากกองเปลวเพลิงไมผ่ ดิ “บ้าเอ๊ย! บา! รุ่นพี!” ชลิ ด์ตะโกนเรียกด้วยความเป็นหว่ ง แล้ วพุ่งตัวขึนไปหาสองหนุ่มจากฟรานเชสก้ าทีกางอาณาเขต ปอ้ งกนั อยขู่ ้างบน โฮ้ง! เสียงมารีโลนียงั กรีดร้องดงั สนนั ป่ าอยา่ งต่อเนือง นนั ยิง ทําให้เปลวเพลิงโหมกระหนําหนักยิงขึน แต่เพียงเสียววินาทีที ชิลด์ขึนมาอย่รู ะดบั เดียวกับลินคอร์นและดาลนั ทกุ อย่างก็หยุด นงิ ไป ชลิ ดม์ องสีหน้าเคร่งเครียดของสองหนมุ่ จากฟรานเชสก้า “ไปชว่ ยทงั สามคนในนนั เร็ว” ลนิ คอร์นบอก “มีเวลาเท่าไร” ชิลด์ถาม พลางเคลือนตวั ไปถึงประตู ทางเข้าโบราณสถานทีอยู่ใต้ฐานของมารีโลนี เขาใช้วารีเวทพุ่ง

BarIa’ MIssIon II 391 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ ทะลวงผ่านประตเู ข้าไป ขณะได้ยินเสียงพีดาลนั ดงั ขึนในจิตเขา วา่ ‘สองนาที’ หัวใจของชิลด์หล่นวูบ เขาพยายามใช้พลังทังหมดที เหลืออยทู่ ลายรากไม้ทีขวางทาง ซงึ ก่อนพวกมนั จะหยดุ นิงอย่ตู รง นี มนั คงเคลือนตวั ยวั เยียอยใู่ นห้องทีเขากําลงั จะเดินผ่านไปอย่าง ยากลําบากนีแนน่ อน ‘เร็วชิลด’์ เสียงลนิ คอร์นเร่งรัดดงั ขนึ ขณะทีชิลด์สอดส่าย สายตาก็เห็นช่องว่างทีน่าจะเชือมต่อกับห้ องกีทอผ้ าทีสองหนุ่ม กบั หนงึ สาวตดิ อยู่ ชายหน่มุ ผิวสีเข้มจึงลืนไถลตวั ผ่านไปตามราก ไม้ทีกนั ขวางไว้ ขณะหขู องเขาได้ยินเสียงเหมือนอะไรสกั อย่างร่วง ลงกระแทกพืนตามด้วยเสียงพดู ทีค้นุ หู “มีไพไ่ ม้ตายก็ไมบ่ อก” “ถ้าบอกก็ไม่ใช่ไพ่ไม้ตายสิครับ ช่วยกันดึงมารีออกมา เร็ว” “ได้ หนงึ สอง...”

392 ¡ÅÑ °´Ô Ò เสียงนบั สามของทงั สองยงั ไมท่ นั ได้พดู ออกมา เสียงของ อาณาเขตทีแตกเหมือนเสียงแก้วแตกก็ดงั สนนั ขนึ เพล้ง! “นบั สามได้แล้วพวก!” ชิลด์ตะโกนเตือนสติคนทงั หมด ดงั ลอดเข้ามา จากนนั เขาก็ส่งกระแสพลงั ไปกระชากร่างบาเรีย กบั โคตลั ให้หลดุ ออกพร้อมกบั มารีทีอยู่ใต้กีทอผ้าซึงทงั สองหน่มุ เตรียมดงึ พร้อมแล้ว ขณะเดียวกันชิลด์ก็รีบสร้ างสายนําพุ่งทะลุ ผ่านหน้าต่างเปลวเพลิงทีลุกท่วมอยู่ เพือกรุยทางให้ตวั เองพุ่ง ผ่านออกมา พร้อมๆ กบั ลากอีกสามคนให้ลอยหลดุ ออกมาจาก ห้องด้วย ชิลด์กระเด็นออกมาก่อน ตามด้วยบาเรียทีกอดมารี เอาไว้ ขณะทีโคตลั ปลอ่ ยมือจากมารีให้บาเรียรับช่วงไป แล้วไหล ตวั ตามพลงั ของชลิ ดท์ ีฉดุ รังเขาออกมาอยเู่ ป็นคนสดุ ท้าย ‘ชว่ ยด้วย!’ เสียงหวานทีฟังดคู ล้ายกบั มารีมากๆ ดงั ก้องขึนในหวั ของ โคตลั เขาชะงกั งนั ไปเพียงเล็กน้อย ทําให้เปลวเพลิงทีลกุ พรึบโหม เข้ามาอีกครังผลกั ดนั ร่างของโคตลั ให้กลบั เข้าไปยงั ห้องกีทอผ้า เชน่ เดมิ

BarIa’ MIssIon II 393 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ โคตลั กลิงหลุนๆ ไปหลายตลบ จนไปชนเข้ากบั รากหนึง ของต้นไม้ทีเคลือนมาพอดี ชายหนุ่มฝืนใจรีบนอนราบไปกับพืน เพือให้รากไม้นนั ตวดั ผา่ นหวั เขาไป แล้วคอ่ ยๆ คลานมาหลบข้าง กีทอผ้า ซึงดเู หมือนจะเป็นทีเดียวทีปลอดจากการทําร้ายของราก ไม้เหลา่ นนั ‘ชว่ ยฉนั ด้วย!’ เสียงนนั ยงั ดงั ก้องในหวั ของโคตลั ขณะทีคนถกู ร้องขอให้ ชว่ ยปีนขนึ ไปนงั อยบู่ นคานทีนงั อยา่ งยากลําบาก โคตลั ก้มลงมอง ผ้าทอทียงั ทอค้างอยพู่ ลางคว้ากระสวยไหมเส้นขวางมาถือไว้ “รีบๆ เลยยายแสบ ฉนั ไมอ่ ยากถกู ไฟคลอกตาย” โคตลั พมึ พํา แล้วสะบดั มือพงุ่ กระสวยไหมเส้นขวางตอ่ พลางนกึ ลําดบั ลายอักขระแห่งการเวลาทีเคยทอผ้าผืนก่อน แล้วเริมทอผ้าที เกือบจะเสร็จนีตอ่ อยา่ งไมส่ นใจสภาพรอบข้างอีก ขณะนนั ... โฮ้ง!

394 ¡ÅÑ °Ô´Ò “พีโคตลั !” บาเรียกบั ชิลด์ตะโกนเรียกพร้อมกนั แตเ่ สียง ตะโกนทีดงั ลนั นันกลับไม่ส่งผลใดๆ เพราะเสียงกรีดร้ องของมา รีโลนีดงั ก้องไปทวั ท้องฟา้ โฮ้ง! เปลวไฟทีลุกโหมขึนโดยรอบ สะเก็ดไฟปลิวสะบดั ไปทวั กิงก้านของมารีโลนีก็โบกสะบดั ถีเร็วขึน ราวกับทนความทรมาน ต่อไปไม่ไหว แล้วสิงทีไม่มีใครคาดคิดก็เกิดขึน มารีโลนีพลัน สะบดั กิงสลัดใบของมันทังหมดทิงออกจากต้น ใบไม้ปลิวออก จากต้นพงุ่ ด้วยความเร็วและแรงไปทกุ ทิศทาง “ลินค์! พีดาลนั !” สองหน่มุ ทีเพิงออกมาจากห้องใต้ฐาน ของมารีโลนีแหงนหน้ามองท้องฟ้าตาค้าง ทวั ทงั ท้องฟ้าสว่างวาบ ไปด้วยแสงสีเขียวเรืองของใบไม้เวททีหลดุ ลอยจากกิง มันปลิว กระจดั กระจายไปทวั ทกุ ทศิ ทางราวกบั ดอกไม้ไฟบนท้องฟา้ ชิลด์กบั บาเรียมองจากตรงนียงั คดิ เลย วา่ ใครจะรอดชีวิต จากหา่ กระสนุ ใบไม้เวททีพงุ่ มาจากทกุ ทศิ ทางเหล่านนั ได้ แตพ่ วก เขาก็ยงั หวงั แม้มนั จะมีอย่นู ้อยนิดก็ตาม เพราะไมว่ ่าอยา่ งไรสอง หนุ่มทีลอยอยู่ท่ามกลางห่ากระสุนใบไม้เวทบนท้องฟ้านนั คือ ผ้ชู ายซึงต่อไปจะเป็นทีสดุ ของทงั สองด้านของฟรานเชสก้าเชียว

BarIa’ MIssIon II 395 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ นะ บาเรียกับชิลด์จึงยังคงลุ้นอยู่ในใจ ว่าพวกเขาจะได้เห็น สญั ญาณการคงอยขู่ องเพือนทงั สอง พวกเขารอมาได้สกั พกั แต่ก็ ไม่มีวีแววอย่างทีหวัง ขณะเสียงมารีโลนียงั คงดงั ครวญครางมา อยา่ งตอ่ เนืองจนกระทงั “หยดุ ! – เดียว! - นี!” เสียงตวาดฟังดคู ลบั คล้ายเสียงของ เพือนสาวทีบาเรียกบั ชิลด์ไม่เคยเห็นแสดงความโกรธให้ได้ยินมา กอ่ น ดงั ก้องฝ่ากระแสเสียงกรีดร้องของมารีโลนี “ดบั ไฟก่อนเร็ว” เสียงของทีนา่ ดงั ตามติดมาพร้อมกบั ไอ เย็นจากสองนกั วาโยเวทฝึกหดั ก็แผพ่ งุ่ เข้าครอบคลมุ ไว้ “ทีน นีล” ชิลดเ์ รียกเพือน “โทษทีเพือน การออกจากบาร์เรียร์ของรุ่นพีเชรีพมี ปัญหานดิ หนอ่ ย เลยมาช้านะ่ ทีเหลือเดียวฉนั กบั ทีนจดั การเอง” “นายสองคนอย่ทู ีนี แล้วเสียงตวาดนนั ล่ะ ใช่เสียงลิล่ารึ เปลา่ ” บาเรียถาม ทีนกบั นีลหนั ไปมองหน้ากนั แล้วตอบว่า “ใช่ เสียงของลิ ลา่ ”

396 ¡ÑÅ°Ô´Ò สินเสียงตอบของทงั คู่ แทนทีเปลวไฟซึงโหมกระหนําเผา ไหม้มารีโลนีจะเบาบางลง มนั กลบั ลุกพรึบขึนทว่ มต้นอีกครัง แต่ ครังนีเปลวไฟกลบั ไมใ่ ชส่ ีแดงเพลงิ เหมือนกอ่ น แตเ่ ป็นสีเขียว พรึบ! “ซวยแล้ว!” ทีน่าอทุ านพลางเงยหน้าดกู ารฌาปนกิจมา รีโลนีด้วยสีหน้าหวนั ใจ “ใช่ ซวย เพราะรุ่นพีโคตลั ยังอยู่ในนัน” ชิลด์ร้ องตอบ เสียงหลง ทงั หมดจึงพ่งุ ตวั ขึนไปหาคนทีไม่เคยโกรธใครจริงจงั แต่ ตอนนีผู้ถือสาส์นแห่งไฟ ตัวเก็งเจ้าผู้ครองรัฐบาซิลล่า และผู้ ชนะพรีสเตจเมือสองปีทีแล้ว กําลงั โกรธสดุ ขีด “ลิล่า!” ทีน่าตะโกนเรียกเพือนทีกอดลินคอร์น ซึงแผ่น หลงั อาบไปด้วยเลือดทงั หลงั ด้วยดวงตาวาวโรจน์ “เกิดอะไรขนึ คะพีดาลนั ” ทีน่าหนั ไปถามว่าทีไซเอน ซึง อยใู่ นสภาพเสือขาดวิน แตแ่ ผลของเขาเริมหายดแี ล้ว

BarIa’ MIssIon II 397 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹Õè “ลิลา่ เข้ามาในจงั หวะทีพวกเรายืออาณาเขตไว้ไม่ได้พอดี มนั เป็นช่วงขาดห้วงพลงั ของผู้ควบคุมเวลาน่ะ แล้ว...มารีโลนีก็ สะบดั กิงสลดั ใบของมนั ทิงทงั ต้นพร้ อมกัน ขณะทีบาร์เรียร์ของ พวกเรายงั ฟื นคนื กลบั มาไมท่ นั ก็เลย...” “กล้าดียงั ไงมาทําให้ลินค์เจ็บ!” เสียงทรงอํานาจทีไมเ่ คย มีใครได้ยินจากลิล่ามาก่อน ดงั สะท้อนไปทัวท้องฟ้า พร้ อมกับ เปลวไฟสีเขียวเรืองก็ยงิ ลกุ โหมกระหนําใสม่ ารีโลนีมากขนึ ปกตเิ ดก็ ธาตไุ ฟก็เป็นคนทีอารมณ์รุนแรงอย่แู ล้ว ลิล่าถือ ว่าเป็นเด็กธาตุไฟทีใจเย็นมาก แต่พอเธอระเบิดอารมณ์ขึนมา สภาพเลยออกจะสยดสยองไมเ่ บา “ลิล่า ลิลา่ ตงั สติหน่อยนะ พีโคตลั ยงั อย่ใู นนนั นะ ลิลา่ !” ทีน่าเขย่าตวั ลิล่าพร้ อมพูดเตือนสติไปด้วย แต่หญิงสาวกลบั ไม่ รู้สึกตวั หรือสนใจอะไรอีก จนกระทงั คนทีเลือดออกโชกทงั หลัง แผลเริมรักษาตวั เองจนฟื นสติมา เขาแตะแผ่นหลงั ลิล่าอย่างแผว่ เบา “ยยั เฉือย” “ลนิ ค์ ลินค์ ฮกึ ฮกึ อยา่ เป็นอะไรนะ”

398 ¡ÑŰ´Ô Ò “โอ๊ย อยา่ เพิงหว่ งลินค์เลย ลินค์น่ะไมต่ ายหรอก พีโคตลั สิ พีโคตลั แย่แล้ว” ทีน่าพดู เร่งรัดขดั ขนึ อย่างร้อนรน และคราวนี ความร้อนรนของเธอก็ได้ผล เพราะลิล่าได้สติแล้วหนั ไปมองสิงที เธอทําไปโดยไมร่ ู้ตวั แล้วหน้าก็ซีดเผือดลง “ดบั ไฟเร็วลิล่า ดบั เร็ว” นีลร้องบอกทงั ทีเขาไม่ได้หยุด การสง่ พลงั ความเยน็ ลงไปดบั ความร้อนของเปลวไฟสีเขียวสดนนั เลย ดาลนั ยืนมือมารับลินคอร์นไป ขณะทีลิล่าสูดหายใจเข้าลึก รวบรวมสตทิ ีกระเจดิ กระเจงิ เพือยตุ ไิ ฟนนั “ไมไ่ ด้ ฉนั ทําไมไ่ ด้ มนั ไมย่ อมดบั ” ลิลา่ ตอบ บาเรียส่งมารีให้ทีน่า แล้วก้มมองไปตามลําต้นและกิง ก้านของมารีโลนี “ทําไมมนั หยดุ ร้องแล้วละ” “เออ จริง มนั เงียบไปแล้ว” ชลิ ดพ์ ดู เสริม บาเรียเพ่งสายตามองก็พบว่าความเร็วในการหมุนของ มารีโลนีลดลง กิงก้านของมนั ก็ไม่เคลือนตวั อย่างทรมานอีก แถม บางกิงก้านก็เริมผลิใบใหมอ่ อกมาด้วย ดวงตาสีเขียวจงึ เหลือบไป มองลิลา่ ทีหน้าซีดเผือด

BarIa’ MIssIon II 399 »ÃÈÔ ¹ÒÁÒÃâÕ Å¹èÕ “ลลิ า่ ลิลไง ลิล” ลิล่ามองบาเรียอย่างไม่เข้าใจ แล้วดวงตาพลันเปล่ง ประกายจ้าอย่างดีใจ “ไฟแห่งลิลเป็นไฟแห่งชีวิต มันเป็นไฟ สําหรับการรักษา รอดไปที รอดไปที” ลิลา่ เดินไปกอดลินคอร์นทีอ ยไู่ ด้ด้วยการพยงุ ของดาลนั อีกที “ลงไปดกู นั ไหม” บาเรียถาม พลางรับตวั มารีมาจากทีน่า แล้วทงั หมดก็ลงมายืนทีด้านลา่ ง มองดโู กลดที ีเงยหน้ามองมารีโล นีซึงถกู เปลวไฟสีเขียวลกุ ทว่ มต้นด้วยสีหน้าหมดอาลยั ตายอยาก หางตาของเขามีหยาดนําตาหลงั ริน ไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ แต่ทีแน่ๆ ความพยายามหลายปีของเขาทีผ่านมา มันได้จบลง แล้ว พร้อมกบั เปลวเพลิงนี “มนั กําลงั ลอยตําลงมา” บาเรียพึมพําบอก ขณะทีมารี กระพือเปลือกตาขนึ มองสิงทีเหน็ ตรงหน้า แล้วพมึ พําขนึ วา่ “บ้าน...” บาเรียก้มมาถามอยา่ งสงสยั “วา่ อะไรนะมารี” “คนนนั เขาบอกวา่ ตรงนีคอื บ้าน”

400 ¡ÅÑ °´Ô Ò คนทงั หมดหนั ไปมองต้นมารีโลนีทีได้รับการรักษาจาก เปลวเพลิงแห่งลิล แล้วค่อยๆ เปลียนจากต้นไม้ทีถูกไฟไหม้จน เกรียมกลบั มายืนต้นเขียวชะอ่มุ ได้อีกครัง มนั ลอยตําลงมาเรือยๆ จนเกือบชิดกบั พืนดนิ “บา...ต้องชว่ ยเขาหนอ่ ย” มารีเอย่ บาเรียจึงร่ายพสุธาเวทให้ผืนดินตรงนนั ยืนขึนไปคล้าย เป็นมือทีจบั ดงึ ให้มารีโลนีทีใต้ฐานยงั เหลือเปลวเพลิงนิดหน่อย เข้ามายดึ ตดิ กบั ผืนดนิ จนแนบสนทิ ฟมู ! กระแสไอพฤกษาเวทกระเพือมพลิวเป็ นคลืนแผ่ขยาย ออก โดยมีมารีโลนีเป็นศนู ย์กลาง แล้วระลอกคลืนของไอพลงั เวท ทีแผ่ขยายกว้างออกไปนัน ก็ได้คืนความชุ่มชืนและความอุดม สมบูรณ์กลบั คืนสู่ผืนดินในทุกทีทีมนั เคยผ่านไป แน่นอนระลอก คลืนนนั ไม่ได้หยุดอยู่แค่เพียงระลอกเดียว แตม่ ันส่งกระแสพลงั เพือส่งคืนความสมบรู ณ์ไปอย่างต่อเนืองครังแล้วครังเล่าโดยไม่ หยดุ ยงั “เราต้องไปช่วยพีโคตลั ออกจากทีนนั ” ทีน่าพดู เรียกสติ ของทกุ คนกลบั มา มารีจงึ ยกมือห้ามวา่


Like this book? You can publish your book online for free in a few minutes!
Create your own flipbook