ED-APHEIT 2018

Law of readiness Students learn effortlessly when they have a desire to learn. On the other hand, students find it difficult to catch up if the topic is not of their interest. It is vital for curriculum developer, to take into account the interest of students in general. Law of effect Learning will always be much more effective when a feeling of satisfaction, pleasantness, or reward is part of the process. Therefore, providing constructive feedback can encourage learners to do more than what has been done. Law of relaxation Students learn best and their retention power is enhanced when they are free from stress. It is crucial for educators to provide conducive learning environment. Law of involvement Students learn best when they take an active part in what is to be learned. Planning learner centered lesson should be the focus of our teaching. Law of intensity Enthusiastic and enjoyable learning experience is more likely to be remembered than a boring, unpleasant one. Teachers should find ways and means to make lesson interesting to promote learning. Law of differences Students learn in different ways owing to the fact that each individual possess different level of intelligence. One size does not fit all. Teachers need to understand the intelligence level of each child in the class to devise the instruction accordingly. Curriculum Design and Development This was the first course we were introduced to and it made me realize what all students should know by the time they leave schools. And what we as an educators need to put in place to provide the required platform to groom them in a way that is supposed to be. (Alvior, M.(2015) clearly stated curriculum is considered the “heart” of any learning institution which means that schools or universities cannot exist without a curriculum. Changes happening around the world demands the need to update curriculum. And การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 250

curriculum can be updated only if relevant stakeholders are aware about the procedure. Procedure can be known only through upgrading one’s qualification. Teachers must revitalize their knowledge, avoid burnout and constantly scrutinize their insights of teaching and their desire to make teaching a respected profession. They must develop new methodologies to learning, reform the curricula and update their teaching. Research Methodology in Education At the start of this course, I was lost in the midst of research terminologies that were being heard for the first time. Since research is the cornerstone of master program, it had me worried a lot but after every class, things became much understandable. We were meaningfully involved in learning through incorporating various strategies. Sharing and learning from each other was lot more enriching one. From attending classes to running to the library kept as fully occupied. Professional guest speakers were also invited to give us additional information on the subject. No matter how bad one’s performance was, we were never targeted with negative remarks. The feedback were always given in such a manner, that it gave students the feeling of doing more than what has been done. That is what I am going to implement once I resume my teaching profession back in my country. At the end of this course we could come up with research proposal. We are now acquainted with the terminologies that we viewed it as alien initially. Had I not attempted to come this far, these terminologies would have remained foreign as ever. This is the reward for taking risk to come out of one’s comfort zone. Learning Management Learning management was the Final course of the first semester. We were privileged enough to have equipped with knowledge through 5 modules under this course. All those modules were worth studying for heightening our role as a teacher to have positive influence on our learners. Learning theories and class room management are the authentic tools that every teacher needs to be equipped with for the smooth functioning of teaching learning process. If I had enrolled myself for this course ten years back, I wouldn’t have faced all those horrible burnouts. Presentations became a regular features of the class so much so that by the end of the course many of us could present our findings as confidently as ever. Another interesting thing learned through this course was making of an iBook. That was something totally new to me.Some five to ten years down the line, it is sure to be part of education in การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจยั คัดสรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 251

Bhutan when the education gets digitalized. Therefore, every teacher must make themselves aware about it. Summary It is unquestionably a better option to come out of the cocoon for higher studies. There is positively a significant difference in the way we perceive the realities of the world for the betterment of ourselves and the people around us. All the fears and apprehensions concerning studying abroad are baseless if one is determined. Exploration in various field of education will enable us to bring positive change into the education system .Contributions towards the field of education will elevate every other aspect of development in a country. There is a vast difference between the mistakes that teacher commits from any other individual. The former will have negative impact on everyone. The only option to reduce our mistakes as a teacher is to keep learning every day. We can’t let our future generation bear the brunt of our carelessness. Let’s move out of our comfort zone and leave behind our complacency. Let’s explore the beauty of impacting other’s lives through updating ourselves professionally. Reference Alvior, M. (2015). The Meaning and Importance of Curriculum Development. Retrieved from https://www.linkedin.com/pulse/meaning-importance-curriculum- development-dr-mary-alvior. December 14, 2017. Darling-Hammond, L. (2000). Teacher quality and student achievement: A review of state policy evidence. Education Policy Analysis Archives. Retrieved from http://epaa.asu.edu/epaa/v8n1/.December 15, 2017. Fredericks, A.D. (2005)The Complete Idiot's Guide to Success as a Teacher. Retrieved from https://www.teachervision.com/how-students-learn. Jan.13, 2018. Zamir, S. (2017). A Teaching Career: Mobility and Stagnation. Retrieved from https://www.athensjournals.gr/education/2017-1-X-Y-Zamir.pdf. December 14, 2017. การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 252

Challenges in Education in Thailand 4.0 Era Building a Community of Writers (Teachers) in education: An Academic paper Author: Lobzang Nima University: Rangsit University E-mail: [email protected] ABSTRACT We, as teachers, must provide an environment in which a child will want to write and in which a child can learn about writing. (Frank Smith, 1988, p.201) This paper explore the values of writing make teachers in to writers in the field who although many and most of us get in to teaching believing reading is perhaps the only practice that makes a teacher human. Thus, we need to move away from writing being seen as some kind of quasi- romantic practice to actually an important area that many of us can enjoy and excel at it. KEYWORDS: Teacher Writers, Writing Process, Pleasure Writing Introduction In a recent poll, only 37% of our readers considered themselves ‘writer teachers’. Over 50% stated they were teachers that happen to teach writing. The truth is though that actually all teachers are writers – we write often! Some might argue we write too often – about things that don’t really matter – but that’s another blog post! Perhaps then, as Teresa Cremin (2017) points out, we need to move away from writing being seen as some kind of ‘quasi-romantic’ practice to actually one that many of us can and do excel at! As studies indicate (Peel, 2000, Yeo, 2007) and Teresa’s article here shows, many teachers who are passionate about the teaching of English come to it through a passion for reading – not writing. This has a considerable impact on classroom practice with reading often profiled over writing. Another poll they undertook on Twitter showed that teachers overwhelmingly wanted to become a more effective ‘writer-teachers’ and so this is where we will begin. Writer-teachers การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคดั สรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 253

write for and with the children in their class as well as for themselves. They do this for the children’s and for their own benefit. Research has shown, being a writer-teacher is a seriously powerful teaching tool. If you, and we, can become a community of writer-teachers, our identities and understanding of the writing process will change for our young writers benefit. Content Objectives Since Thailand and Bhutan share many things in common, I hope to bridge this similarity in the field of teaching, not that we don’t have any but, going down to the basic classroom environment and help teachers to make the most out of students and their writings. Almost everything comes down to writing in schools to gauge a students’ performance and achievements. This can be eased when teachers themselves get a taste of what is like being a writer-teacher. Importance of teachers being Writers The most effective way of improving children’s writing outcomes is for them to have teachers who are able to teach about the writing process. Teachers who can give good, honest general advice about how to approach the different aspects of the writing process produce the best writers. Goouch et al (2009) and Cremin & Baker (2010) have also shown the young writers who have writer-teachers as their teachers are able to settle more quickly, remain focused for longer and are as similarly engaged in writing as their teacher. Research has also shown children who have writing-teachers are more motivate to write and heightened levels of intrinsic motivation have been found to characterise exceptional achievers in writing (Garrett & Moltzen, 2011). It would be unheard of for a piano teacher, a ceramicist, or an artist working with water colours to teach someone their craft without practising it themselves. – Donald Graves Why Teacher Writers? According to our recent poll, over 50% of teachers said they were ‘teacher-writers’. Teachers who happen to teach writing. When these teachers do write, it is often for school-work reasons (often the producing of exemplar texts for work). These texts are often products for the system as they will inevitably include certain grammatical and linguistic features that the การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ยั คดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 254

writer may not have wanted to include – had they been writing the piece for themselves – for pleasure. Writer-teachers do this too of course. They will write products for school-work but they also engage in the writing process just for themselves. For inter and intrapersonal reasons. These teachers are the ones who are able to better understand what their pupils are going through when they negotiate the difficult (but hugely rewarding) task that is writing. They can share this ‘writers-life’ advice with their children quickly and regularly. We know that it is this type of teaching of writing that is the most effective in terms of improving children’s writing outcomes too. To be an authentic model of the ‘writers-life’, teachers need to do much more than model the act of composition. Just as it is with the reading-for-pleasure pedagogy, you need to do much more than just read books yourself to show children how to become life-long readers. Teresa Cremin, in her book Writing Voice: Creating Communities of Writers, states that writer- teachers are teachers who do the following things:  Authentically demonstrate their writing process and their writing products with their class and be open to sharing their strategies,  Are engaged readers; always looking to magpie: words, lines, sentences, characters, plots, settings, poetic moments from their reading for their own writing.  Are engaged in the world – looking for things to: describe, be critical of, explain, or to debate.  Work on class compositions, การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจยั คดั สรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 255

 Give genuine writing advice through Pupil-Conferencing whilst children write,  Write alongside the children in the class when they can,  Publish their own and children’s work into the class-library,  Write in their everyday lives. They try to live the ‘writer-life’,  They have their very own Writing Process which they can discuss and share with their pupils. To live the writer-life, these teachers will often have writing notebooks at school and at home. In them they will scribble down potential writing moments. Over time, they will write down vocabulary or lines from books to use later. They will write inspired by poems, they will write memoirs about their childhood to share with their class – to entertain them or to make them reflect. Pebble moments are when you write about a single thing really well as opposed to writing about a ‘whole beach of ideas’. It’s really about writing specifically rather than generally about a topic. So instead of writing about swimming – write about the swim you took on Brighton beach on Christmas Day. It’s about having that mentality and watching out for little moments that people might relate to and connect with. I tend to collect these ‘pebble moments’ on my phone. They then get written in the back of my writing journal which is on my writer’s desk when I get home. I do take my writing- journal into school from time to time to share and to write with the children. I also tend to plan and box-up my writing by hand in my journal. However, I often then transfer to the computer when I want to draft a piece. I’ll then print it out and stick it in my writing journal. Once in my journal, I might still play round with it. If it is any good, I’ll read it to the children or make it an exemplar text for one of our Genre topics. I’m not a very confident writer and as a result I will often use the tools I’ve created for the children in my class will then try out some of the Revision Tips the children use to improve their writing. Finally, I’ll proof read it I’ve created for the children in my class. I guess I do this because I find it all a good support but I also get the added benefit of putting the materials ‘under stress’ to see if they work well – and if I can an improvement can be made to the booklets, I’ll make it. The Writing Processes the Children in My Class Have Identified 1. The Vomitters การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคดั สรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 256

The most popular writing process. These children like to get their ideas down on paper and spend most of their time revising it and getting it ‘reader ready’ through proof reading and publishing. 2. The Paragraph Pilers The second most popular process. These children like to vomit a paragraph, clean it up by revising it and editing it before they move on to the next part in their writing. 3. Sentence Stackers The least popular process. These are children who vomit a sentence and attend to the transcription immediately afterwards. Interestingly, there are also The Planners and The Discoverers. These are children who either plan their writing to the absolute detail before going on to draft or else I have The Discoverers who resist planning as much as possible and like to see where their writing will take them (often with varying success). The Seven Things Writer-Teachers Do: 1. Have the self-esteem to believe they have something to say. 2. Can mine their lives for writing ideas. 3. Have built or are building a love affair with writing and language. 4. Reading and writing become interlocked in trying to make sense of the world and to communicate ideas, thoughts, reactions and memories. 5. Bring their writing and their writing process into the classroom to share. 6. Become more closely observant of: life’s events, things that happened to them, things that are said and their environment. They are aware, sensitive and responsive – always looking for potential writing ideas and noting them down. 7. Explore how authors put their work together and ‘magpie’ from them for their own writing Summary This academic paper made me explore writing in its academic form beyond the traditional text book approach to teach writing to children. Furthermore, teachers too can imbibe this practice, which will make writing fun and not a chore. There is so much to write การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจยั คดั สรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 257

about, just by looking around as long as pleasure writing is concerned, and like keeping a diary, maintaining a blog, websites and writing on social media etc…The experience and the joy that I underwent while working on this paper was nothing short of edifying and fulfilling and I want to quote my favorite writer here on the wisdom about writing, “There is nothing noble in being superior to your fellow man; true nobility is being superior to your former self.”-Ernest Hemingway References;  Atwell, N., (2015), In the middle USA: Heinemann  Calkins, L. (1998) The art of teaching writing. Portsmouth, NH: Heinemann.  Cremin, T., (2011) Writing Voices: Creating Communities Of Writers London: Routledge  Cremin, T., Baker, S., (2010) Exploring teacher-writer identities in the classroom:conceptualising the struggle. English Teaching: Practice and Critique, 9(3):8- 25  Cremin, T., Locke, T., (2017) Writer Identity & The Teaching & Leanring Of Writing London: Routledge  Garrett, L., & Moltzen, R., (2011) Writing because I want to, not because I have to: Young gifted writers’ perspectives on the factors that “matter” in developing expertise In English Teaching: Practice and Critique Vol.10(1) p.165-180  Graves, D., (2003), 20th Ed, Writing: Teachers & Children At WorkUSA: Heinemann  Goouch, K., Cremin, T., Lambirth, A., (2009) Writing Is Primary: Final research report.London: Esmee Fairbairn Foundation  Loane, G., (2017) Developing Young Writers In The Classroom London: Routledge  Peel, R., (2000) Beliefs about ‘English’ in England In Questions of English, Ethics, Aesthetics, Rhetoric & the Formation of the Subject in England, Australia and the United States 116-88 London: Routledge  Smith, F., (1982) Writing And The Writer HEB: New York การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 258

 Smith, F., (1988) Joining the literacy club Heinemann: Oxford Yeo (2007) New literacies, alternative texts: Teachers conceptions of composition and literacy In English Teaching: Practice and critique, 6(1):113-31 การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 259

ภาวะผูน้ าเชิงนวัตกรรมของผบู้ รหิ ารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จงั หวดั นนทบรุ ี The Innovative Leadership of School Administrators in Bang Kruai District Area of Nonthaburi Province นางสาวศศินา คงเจริญ สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวทิ ยาลัยราชพฤกษ์ E-mail [email protected] รองศาสตราจารย์ ดร.สมถวิล วิจิตรวรรณา อาจารยท์ ี่ปรกึ ษา E-mail [email protected] บทคดั ยอ่ การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค๑คือ เพ่ือศึกษาและเปรียบเทียบภาวะผ๎ูนาเชิงนวัตกรรมของผู๎บริหาร สถานศึกษาในเขตอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี ตามความคิดเห็นของผู๎บริหารและครู จาแนกตามเพศ ชวํ งอายุ วุฒกิ ารศึกษา ตาแหนํง และสังกัดโรงเรียน กลํุมตัวอยํางได๎แกํ ผ๎ูบริหารสถานศึกษาและครู จานวน 209 คนเครื่องมือทใี่ ช๎ในการเก็บรวบรวมข๎อมูลคือ แบบสอบถามชนิดมาตรประมาณคํา 5 ระดับ ที่สอบถาม ภาวะผู๎นาเชิงนวัตกรรม 3 ด๎าน คือ นวัตกรรมการจัดการ นวัตกรรมการทางาน และนวัตกรรมการนา คุณภาพของแบบสอบถามคอื มีคํา IOC เทาํ กบั 1.00 และคําสัมประสิทธแิ์ อลฟุาเทาํ กบั 0.94 สถิตทิ ่ีใชใ๎ นการ วิเคราะหข๑ ๎อมูลคอื การแจกแจงความถี่ ร๎อยละ คาํ เฉล่ยี สวํ นเบ่ียงเบนมาตรฐาน t-test independent, One- way ANOVA และ LSD และการวิเคราะหเ๑ นอื้ หา ผลการวจิ ัยพบวํา ภาวะผู๎นาเชิงนวัตกรรมของผ๎ูบริหารสถานศึกษา โรงเรียนในเขตอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี โดยภาพรวมและรายดา๎ นอยูใํ นระดบั มากทีค่ าํ เฉล่ยี 4.18 สวํ นเบ่ียงเบนมาตรฐาน .48 คําเฉลี่ย สูงสุดเทาํ กนั คือ ด๎านนวัตกรรมการนา และนวัตกรรมการจัดการ สํวนนวัตกรรมการทางาน มีคําเฉลี่ยต่าสุด สํวนการเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู๎บริหารสถานศึกษาและครู จาแนกตามเพศ ชํวงอายุ ตาแหนํง วุฒิ การศึกษา พบวาํ มคี วามคดิ เหน็ ไมแํ ตกตํางกัน ยกเว๎นผ๎ูบรหิ ารสถานศึกษาและครูทสี่ งั กัดโรงเรียนแตกตํางกันมี ความคิดเหน็ แตกตํางกันอยาํ งมนี ยั สาคัญทางสถติ ทิ ่รี ะดับ .05 คาสาคัญ: ภาวะผ๎ูนาเชงิ นวัตกรรม, โรงเรียนในเขตอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจยั คัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 260

ABSTRACT This research aimed to study and compare the Innovative Leadership of School Administrators in Bang Kruai District‘s Schools of Nonthaburi Province. Classified by gender, age, position, educational background, school affiliation. These samples included administrators and teachers in total 209 people. The instrument for collecting data was 5 rating questionnaire, which consisted of 3 aspects: Innovation of Management, Innovation of Task and Innovation of Leading. The quality of questionnaire were IOC index as 1.00 and Conbrach’s alpha 0.94. The data were analyzed by frequency, percentage, distributions, means, standard deviation, t-test independent, one-way ANOVA and LSD. The research findings were summarizerd as follows: The Innovative Leadership of School Administrators in Bang Kruai District Area of Nonthaburi Province was high level. The first level were Innovation of Leading and the Innovation of Task and the lowest was Innovation of Management. The opinions of administrators and teachers divided by gender, age, position, educational background. There were statistically significantly different .05 level except the school affiliation of administrators and teachers. KEYWORDS: Innovative Leadership, Bang Kruai District‘s Schools of Nonthaburi Province บทนา การพฒั นาการศกึ ษาไทยในศตวรรษท่ี 21 เป็นยุคทเี่ ทคโนโลยสี มยั ใหมํมคี วามเจริญก๎าวหน๎าเป็นอยําง มาก โดยในป๓จจบุ นั วงการศึกษาของประเทศไทยมีความชัดเจนวํา ได๎มีการนาเทคโนโลยีสารสนเทศและการ สือ่ สาร (ICT) เข๎ามาใช๎ในระดบั นโยบายของประเทศ และสถานศึกษาตาํ งๆ ก็ได๎รบั จดั สรรเงินทุนสนับสนุนด๎าน เทคโนโลยสี ารสนเทศและการสอ่ื สาร(ICT)กนั อยํางทวั่ ถงึ ทัง้ สถานศกึ ษาขนาดใหญํ ขนาดกลาง และขนาดเล็ก ตามสัดสํวน ซึ่งในป๓จจุบันวิทยาศาสตร๑และเทคโนโลยีมีการพัฒนาอยํางรวดเร็ว ทาให๎หลายประเทศ ตําง ปรบั เปล่ียนระบบเศรษฐกิจท่พี ง่ึ พาอุตสาหกรรมเปน็ หลกั มาเปน็ ระบบท่ีเน๎นความรู๎ในการพัฒนาประเทศแทน เชํน อเมริกา ญี่ปุน ประเทศดังกลําวมีรายได๎ของประชากรติดอันดับ 1 ใน 10 ของประเทศที่สํงออกเก่ียวกับ วิทยาศาสตรแ๑ ละเทคโนโลยี (นติ ยาพรกนิ บญุ , 2552: 12) สํวนประเทศไทยมีนโยบายเปลี่ยนผํานประเทศให๎เข๎าสํู ยคุ Thailand 4.0 หรือจากประเทศที่ขับเคล่ือนด๎วยการผลิต \"เชิงอุตสาหกรรมหนัก\" ไปสูํการขับเคล่ือนด๎วย \"เทคโนโลยแี ละนวัตกรรม\" และในทางการศึกษายุคนจ้ี ดั เปน็ ยคุ การศกึ ษา 4.0 ดว๎ ยเชํนกัน การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คดั สรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 261

สาหรับประเทศไทย พระราชบัญญัติการศึกษาแหํงชาติ พ.ศ. 2542 แก๎ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545และ (ฉบบั ที่ 3) พ.ศ.2553 ไดก๎ ลาํ วถึงความสาคัญของเทคโนโลยีในการพัฒนาศึกษา ในหมวดที่ 9 เรื่อง เทคโนโลยีเพ่อื การศึกษา มาตรา 63-69 สนบั สนนุ ให๎เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร มบี ทบาทสาคัญตํอ การพัฒนาการศึกษาทาหน๎าที่เป็นเครื่องมือพัฒนาความสามารถของประชากร เพื่อความก๎าวหน๎าของ ประเทศ โดยรฐั ทาหน๎าท่สี ํงเสริมความพร๎อมทางเทคโนโลยีการศกึ ษา สนบั สนนุ เงินงบประมาณการลงทนุ เพมิ่ ประสิทธิภาพความร๎ู ความสามารถ ทกั ษะกระบวนการ และสรา๎ งแรงจูงใจแกผํ ๎ูผลิตในการสํงเสริมการแขํงขัน ทางเทคโนโลยเี พ่อื การศกึ ษาภาคอุตสาหกรรม กระตนุ๎ ใหเ๎ กิดการแขํงขนั ทางเศรษฐกิจ สํงเสริมให๎บุคลากรที่มี สํวนเก่ยี วขอ๎ ง ทง้ั บุคลากรทางการผลติ และบุคลากรทางการศึกษา พัฒนาความสามารถการใช๎เทคโนโลยี เพ่ือ ถาํ ยทอดให๎ผ๎เู รียน มคี วามร๎ู ทักษะ และใช๎เทคโนโลยที างการศึกษาเพอ่ื แสวงหาความรไ๎ู ด๎ด๎วยตนเองอยาํ งตํอเนือ่ ง ตลอดชีวิตกับที่ปรากฏในแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแหํงชาติ ฉบับท่ี 12 พ.ศ.2560-2564 แสดงให๎เห็นถึง ความจาเป็นในการพัฒนาคุณภาพประชากรในสังคมไทย ให๎มีความรู๎ ความพร๎อม ทั้ง ทางด๎านรํางกาย สติป๓ญญา อารมณ๑ คุณธรรม จริยธรรม การปรับเปล่ียนพฤติกรรมทางสังคม ก๎าวทันการเปลี่ยนแปลง นาพา ประเทศสสํู ังคมแหํงการเรยี นร๎ู เป็นสงั คมแหงํ ภมู ปิ ๓ญญา ตระหนกั ถึงความสาคัญ ความจาเป็นของการเรียนท่ี ทุกคนในสังคมมคี วามใฝรุ ๎ู และพรอ๎ มทจ่ี ะเรียนร๎อู ยูเํ สมอ อยาํ งตํอเนอ่ื ง อนั จะสํงผลตํอการพัฒนาประเทศแบบ ยั่งยนื (สานักงานคณะกรรมการพัฒนาเศรษฐกจิ และสงั คมแหํงชาติ, 2560:12) บุคคลท่ีมีความสาคัญอยํางย่ิง ทีจ่ ะทาใหเ๎ กิดการเปล่ยี นแปลงในการจัดการศึกษาในสถานศึกษา คอื ผู๎บริหารสถานศึกษา เพราะคุณภาพการ จดั การศกึ ษาของโรงเรยี นข้ึนอยํกู ับภาวะผน๎ู าของผู๎บริหารสถานศึกษาในการที่จะนาศักยภาพของบุคลากรใน โรงเรยี นมาใช๎ให๎เกิดประโยชน๑สูงสดุ ตอ๎ งเปน็ ผนู๎ าและผู๎ประสานความรวํ มมอื จากทกุ ฝาุ ยที่มีความสามารถทา ให๎เกดิ การเปลี่ยนแปลงในด๎านคุณภาพของการจดั การศึกษาในสถานศึกษา การพฒั นาคณุ ภาพของการจัดการศกึ ษาของสถานศกึ ษานัน้ ตวั ผบ๎ู ริหารเองจาเป็นต๎องให๎ความสาคัญ กับการเสริมสรา๎ งทกั ษะการคิดเชิงนวตั กรรมใหเ๎ กดิ ขึน้ กบั ตน (Innovative Thinking Skills) วีชและเลแกนด๑ (Weiss and Legrand, 2011: 7) กลําววํานวัตกรรมจะเกิดขึ้นได๎เมื่อบุคคลใช๎การคิดเชิงนวัตกรรม ซึ่งก็คือ กระบวนการแกไ๎ ขป๓ญหาโดยการคน๎ หาการผสมผสานและจดั เรยี งจากขา๎ งใน เพอ่ื ให๎ไดแ๎ นวคิดหรือวิธกี ารใหมํๆ สถานศึกษาจาเป็นต๎องอาศัยผ๎ูนาท่ีมีวิสัยทัศน๑เชิงนวัตกรรม เพ่ือสํงเสริมและสนับสนุนให๎เกิดการ เปล่ยี นแปลงเชงิ นวัตกรรม (อนสุ รา สวุ รรณวงศ๑, 2559: 1-6) โดยการบรหิ ารจดั การสถานศกึ ษายุคใหมจํ ะต๎อง นาไปสูํนวัตกรรม 3 ด๎าน คือ 1) นวัตกรรมการจัดการ (Innovation of Management) ได๎แกํ บทบาทของ ผบ๎ู รหิ ารสถานศึกษา บทบาทของคณะกรรมการเครอื ขาํ ยผ๎ปู กครอง 2) นวตั กรรมการทางาน (Innovation of Task) ได๎แกํ การเปิดใจ (Openness) การมุํงม่ันตั้งใจ (Willingness) การกล๎าเส่ียง/กล๎าลอง (Taking Risk) การวิจัยและพัฒนา (Research & Development : R&D) 3) นวัตกรรมการนา (Innovation of Leading) คือ การระดมทรัพยากรและความรํวมมือจากหนํวยงานภายนอกเพ่ือพัฒนาสถานศึกษา การพัฒนาครูและ บุคลากรทางการศกึ ษาใหแ๎ นวคิดและองค๑ความร๎ูท่ีใหมํเป็นประโยชน๑ตํอการปฏิบัติงาน จากภารกิจดังกลําว เป็นกระบวนการพฒั นาภาวะผูน๎ าเชิงนวัตกรรม 4 ข้ัน ดังน้ี 1) การนาสํูการเรียนรู๎ (Leading to Learn) เป็น สวํ นหนึง่ ของกระบวนการพฒั นาความคดิ เชงิ นวตั กรรมในงานท่มี ํุงเนน๎ การเปดิ ใจยอมรบั แนวคดิ วิธีการทางาน การประชุมทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ัยคัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 262

ใหมํๆ และพร๎อมที่จะเรียนรู๎ในมุมมองที่หลากหลาย 2) การนาสูํการคิด (Leading to Think) การ แลกเปลี่ยนเรียนร๎ูกับหนํวยงานอ่ืนจะทาให๎ได๎แนวคิด วิธีการทางานใหมํ 3) การนาสูํการเปลี่ยนแปลง (Leading to Change) การขับเคลื่อนสถานศึกษาด๎วยแผนงานหรือกลยุทธ๑ใหมํๆ 4)การนาสํูการ สรา๎ งสรรคน๑ วตั กรรม (Leading to Innovate) เพือ่ นาพาองคก๑ รสคูํ วามสาเรจ็ ในการสรา๎ งสรรค๑นวัตกรรมทาง การศึกษาของสถานศึกษาตํอไป จากสภาพดังกลําวข๎างต๎น ทาให๎ผ๎ูวิจัยเล็งเห็นวํา ผู๎นาในยุคการศึกษา 4.0 ควรมีภาวะผู๎นาเชงิ นวตั กรรม ซ่ึงภาวะผ๎นู าเชิงนวัตกรรมจะสงํ ผลให๎สามารถปฏิบัติงานให๎ได๎นวัตกรรมหรือส่ิง ใหมํ ๆ ที่เปน็ ประโยชนต๑ ํอสถานศกึ ษา สามารถพฒั นาการศกึ ษาไดอ๎ ยาํ งมคี ณุ ภาพบนฐานของการเปลี่ยนแปลง ของโลกอยูํตลอดเวลา จากนโยบายด๎านการศึกษาของอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี ให๎สถานศึกษาจัดการศึกษาและ สํงเสริมสนบั สนนุ การจดั การศึกษา ให๎ประชากรทกุ ชวํ งวัยได๎รับการศกึ ษาและเรียนร๎ู มีความพร๎อมด๎านความรู๎ ความคดิ มที กั ษะชีวติ ด๎านเทคโนโลยแี ละนวตั กรรม ซ่ึงดา๎ นนวตั กรรมนถี้ ือเปน็ นโยบายใหมํที่มุํงให๎สถานศึกษา ในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบรุ ี ขับเคลอื่ นสํูสถานศึกษาแหํงนวตั กรรม ผบู๎ รหิ ารสถานศกึ ษาจงึ มีความสาคญั อยํางย่ิงตํอการปฏิบัติงานในสถานศึกษา ต๎องมีภาวะผ๎ูนา มีวิสัยทัศน๑ มีความคิดกว๎างไกลท่ีจะพัฒนา สถานศึกษาสูํยุคแหํงนวตั กรรม ผ๎วู ิจัยจึงมคี วามสนใจศกึ ษาภาวะผน๎ู าเชิงนวัตกรรมของผบ๎ู รหิ ารสถานศกึ ษาในอาเภอบางกรวย จังหวัด นนทบรุ ี เพอ่ื ศึกษาระดับภาวะผ๎ูนาเชงิ นวัตกรรมของผู๎บริหารสถานศึกษา มาเป็นข๎อมูลพ้ืนฐานในการหาแนว ทางการสงํ เสรมิ สนบั สนนุ และพัฒนาสถานศึกษาให๎มีการบริหารจัดการสถานศึกษาที่มํุงเน๎นสูํการพัฒนา ผ๎ูเรียนในศตวรรษท่ี 21 ของโรงเรยี นในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี เพ่ือเป็นข๎อมูลที่เป็นประโยชน๑ตํอ การพฒั นาผบ๎ู ริหาร ซ่ึงจะสงํ ผลให๎สถานศกึ ษามีคณุ ภาพในการพฒั นาผเู๎ รียนสูํยคุ แหงํ นวตั กรรม วัตถุประสงค์ของการวจิ ยั .1เพอ่ื ศึกษาภาวะผนู๎ าเชิงนวัตกรรมของผู๎บริหารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จงั หวดั นนทบุรี 2. เพื่อเปรยี บเทียบภาวะผ๎นู าเชิงนวตั กรรมของผบ๎ู รหิ ารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จังหวดั นนทบรุ ี ตามความคดิ เห็นของครูจาแนกตามเพศ ชวํ งอายุ วฒุ กิ ารศกึ ษา ตาแหนํง และสังกัดโรงเรยี น สมมติฐานการวจิ ัย ผู๎บรหิ ารสถานศกึ ษาและครูที่มีเพศ ชวํ งอายุ วุฒิการศึกษา ตาแหนํง และสังกัดโรงเรียน ตํางกัน จะมี ความคดิ เหน็ ตํอภาวะผู๎นาเชงิ นวัตกรรมของผ๎ูบริหารสถานศึกษา โรงเรียนในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี แตกตํางกนั การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 263

กรอบแนวคดิ ในการวิจัย ภาวะผูน๎ าเชิงนวตั กรรมของผ๎ูบรหิ ารสถานศึกษา โรงเรียนในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี อ๎างอิง จาก อนุสรา สุวรรณวงศ๑ (2559) องคป๑ ระกอบภาวะผนู๎ าเชิงนวตั กรรม (Innovative Leadership) ตวั แปรตน้ ตวั แปรตาม สถานภาพของผู้ตอบแบบสอบถาม ภาวะผนู้ าเขิงนวัตกรรม (Innovative Leadership) 1) เพศ จานวน 3 ด้าน ได้แก่ 2) ช่วงอายุ 1) นวตั กรรมการจดั การ (Innovation of Management) 3) วฒุ ิการศึกษา 2) นวตั กรรมการทางาน (Innovation of Task) 3) ตาแหนง่ 3) นวตั กรรมการนา (Innovation of Leading) 4) สงั กดั โรงเรียน วธิ ดี าเนินการวิจยั ประชากร คือ ผูบ๎ รหิ ารสถานศึกษาและครู โรงเรียนในสังกัดตํางๆ อาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี จานวน 23 โรงเรียน ไดแ๎ กํ ผ๎บู รหิ ารและครู จานวน 432 คน กลํุมตัวอยาํ ง คือผู๎บริหารสถานศึกษาและครู โรงเรยี นในเขตอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี จานวน 11 โรงเรียน รวมทง้ั สิ้น 209 คน โดยการสุํมแบบแบํงช้ัน (Stratified Random Sampling) จาแนกตามสังกัด ของสถานศึกษา และกาหนดกลุํมตัวอยาํ งแตํละสงั กัดโดยการใชส๎ ัดสํวน เคร่อื งมือทใ่ี ช้ในการวิจยั แบบสอบถามชนิดใช๎แบบมาตรฐานสํวนประมาณคําของลิเคิร๑ท 5 ระดับ ตรวจสอบคุณภา พของ แบบสอบถามด๎วยการหาคําความตรง (validity) โดยให๎ผู๎เชี่ยวชาญพิจารณาได๎คํา IOC คือ 1.00 และคํา ความเทีย่ ง (Reliability) โดยหาคําสมั ประสทิ ธ์ิแอลฟาุ เทํากับ 0.94 การเก็บรวบรวมข้อมูล 1. ขอหนงั สือจากมหาวิทยาลัยราชพฤกษ๑ ถึงผบู๎ ริหารสถานศกึ ษา โรงเรียนในอาเภอบางกรวย จังหวัด นนทบุรี เพอ่ื ขอความอนุเคราะห๑ในการเก็บข๎อมูลวจิ ยั 2. ผ๎ูวิจัยดาเนนิ การเก็บรวบรวมขอ๎ มูลโดยการแจกแบบสอบถาม จานวน 209 ฉบับ ด๎วยตนเอง ท้ังน้ี ผ๎วู ิจยั ตดิ ตามแบบสอบถามคนื จานวน 3 ครั้ง จนได๎แบบสอบถามครบทั้ง 209 ฉบบั 3. ผ๎ูวจิ ัยตรวจแบบสอบถามทม่ี คี วามสมบูรณ๑ เพื่อนาไปวิเคราะห๑ข๎อมูลพบวําแบบสอบถามท่ีได๎จาก ผบู๎ ริหารและครจู านวน 209 ฉบับ เป็นฉบับทส่ี มบูรณ๑สามารถนาไปวิเคราะห๑ขอ๎ มูลได๎ คดิ เปน็ รอ๎ ยละ 100 การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 264

การวเิ คราะห์ขอ้ มูล ผ๎ูวจิ ยั นาแบบสอบถามท่สี มบูรณม๑ าวิเคราะห๑ขอ๎ มูล โดยดาเนินการดังน้ี ตอนท่ี 1 ข๎อมลู เก่ียวกบั สถานภาพของผต๎ู อบแบบสอบถามวเิ คราะห๑ความถี่และรอ๎ ยละ ตอนที่ 2 ขอ๎ มูลเกี่ยวกับภาวะผู๎นาเชงิ นวัตกรรมของผบ๎ู รหิ ารสถานศึกษา โรงเรียนในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบรุ ี มีลักษณะเปน็ มาตราสวํ นประมาณคํา (Rating Scale) มี ลโดยหาระดับ นามาวเิ คราะห๑ข๎อมู 5 ) คาํ เฉลยี่ Mean) และสวํ นเบ่ียงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation: S.D.โดยใชเ๎ กณฑก๑ ารแปลความหมาย ( คาํ เฉลี่ยของลัดดาวัลย๑ เพชรโรจน๑และอัจฉรา ชานปิ ระศาสน๑(2547:188( คําเฉลยี่ ระหวาํ ง 4.50 – 5.00 หมายถงึ ระดับภาวะผนู๎ าเชงิ นวัตกรรมมากทีส่ ดุ คาํ เฉล่ยี ระหวาํ ง 3.50 – 4.49 หมายถงึ ระดับภาวะผู๎นาเชงิ นวตั กรรมมาก คําเฉล่ียระหวําง 2.50 – 3.49 หมายถึง ระดับภาวะผ๎ูนาเชิงนวัตกรรมปานกลาง คําเฉล่ยี ระหวําง 1.50 – 2.49 หมายถึง ระดับภาวะผน๎ู าเชิงนวัตกรรมน๎อย คาํ เฉลย่ี ระหวาํ ง 1.00 – 1.49 หมายถึง ระดับภาวะผู๎นาเชงิ นวตั กรรมน๎อยท่ีสดุ ตอนที่ 3 วิเคราะห๑เปรียบเทียบความคิดเห็นของผู๎บริหารสถานศึกษาและครูตํอภาวะผ๎ูนาเชิง นวตั กรรมของผู๎บรหิ ารสถานศกึ ษา โรงเรียนในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรีจาแนกตามเพศ ตาแหนํง ใช๎ การวเิ คราะห๑คําที (t-test) แบบ Independent โดยภาพรวมและรายด๎าน สํวนชํวงอายุ วุฒิการศึกษา และ สังกัดโรงเรียน ใช๎เทคนิคการวิเคราะห๑ความแปรปรวนทางเดียว (One-way ANOVA) เมื่อพบความแตกตําง อยํางมนี ัยสาคญั ทางสถิตทิ ี่ .05 และทดสอบความแตกตาํ งรายคโํู ดยใชว๎ ิธีของ LSD สรุปผลการวิจยั และอภิปรายผล ผลการวเิ คราะหข์ ้อมลู 1. ระดับภาวะผ๎ูนาเชิงนวัตกรรมของผ๎ูบริหารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรีตาม ความคดิ เหน็ ของผ๎บู ริหารสถานศกึ ษาและครู ตารางท่ี 4.1 คาํ เฉล่ีย สวํ นเบีย่ งเบนมาตรฐาน ความคิดเห็นของผู๎บริหารสถานศึกษาและครูตํอภาวะผู๎นาเชิง นวตั กรรมของผ๎ูบรหิ ารสถานศกึ ษาในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบรุ ี ภาวะผู้นาเชงิ นวตั กรรมของผูบ้ ริหารสถานศกึ ษา x S.D. แปลค่า ลาดับ ในอาเภอบางกรวย จังหวดั นนทบรุ ี 4.16 0.50 มาก 3 1. นวตั กรรมการจัดการ 4.19 0.52 มาก 2 2. นวัตกรรมการทางาน 4.19 0.51 มาก 1 3. นวัตกรรมการนา 4.18 0.48 มาก ภาพรวม การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 265

พบวํา ภาวะผ๎ูนาเชิงนวัตกรรมของผบู๎ ริหารสถานศกึ ษาในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรีตามความ คดิ เห็นของผ๎บู ริหารสถานศกึ ษาและครู โดยภาพรวมอยูํในระดับมากท่ีคําเฉล่ีย 4.18 สํวนเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.48 เมือ่ พจิ ารณารายดา๎ นพบวาํ ทุกดา๎ นอยูใํ นระดับมาก มีคําเฉล่ยี สูงสดุ เทาํ กนั คอื ดา๎ นนวัตกรรมการนา และ ดา๎ นนวตั กรรมการทางาน สวํ นดา๎ นนวตั กรรมการจดั การ มีคาํ เฉลีย่ ตา่ สดุ และเม่ือพจิ ารณารายขอ๎ ในแตํละด๎าน อยใูํ นระดับมาก รายละเอยี ดแตํละดา๎ น ดังน้ี 1.1 ด๎านนวตั กรรมการจดั การ เม่อื พิจารณารายขอ๎ พบวาํ ทุกขอ๎ อยใูํ นระดบั มาก ข๎อท่มี คี ําเฉลีย่ สูงสุดคือ มีการพัฒนาองค๑ความร๎ูให๎แกํครูและบุคลากรทางการศึกษาอยํางตํอเน่ือง รองลงมาคือ มีการสร๎าง สภาพแวดล๎อมการทางานของครูท่ีมํุงเน๎นการทางานแบบรํวมมือ (Collaboration) ในลักษณะของเครือขําย การเรียนรู๎สูนํ วตั กรรมมกี ารกาหนดเปาู หมายและตวั ช้ีวัดผลการปฏบิ ตั งิ านท่มี ุํงเน๎นนวัตกรรม มกี ารสํงเสริมให๎ ชมุ ชนเข๎ามามีสวํ นรํวมในการพฒั นาการจัดการศึกษาของสถานศึกษา มีการสร๎างสภาพแวดล๎อมการทางาน ของครูที่มุํงเน๎นการแลกเปล่ียนเรียนร๎ู (Learning & Sharing) มีการกาหนดนโยบายการพัฒนาคุณภาพ การศึกษาโดยใช๎นวัตกรรมเป็นฐาน มีการนานวัตกรรมเข๎ามาเป็นสํวนหนึ่งของแผนกลยุทธ๑/แผนพัฒนา การศึกษา มกี ารประสานความรวํ มมอื กบั สถานประกอบการ ผูผ๎ ลิตสอ่ื การเรยี นการสอนรํวมกันพัฒนาส่ือการ เรยี นการสอนท่ีสงํ เสรมิ การเรยี นรู๎ของผเู๎ รียนอยาํ งมปี ระสทิ ธิภาพ มีการสร๎างความรํวมมือกับนักวิชาการจาก สถาบันการศกึ ษาในบริเวณใกล๎เคียงสถานศกึ ษา ตามลาดับ 1.2 ด๎านนวตั กรรมการทางาน เมอ่ื พิจารณารายข๎อพบวําทุกข๎ออยูํในระดับมาก ข๎อท่ีมีคําเฉลี่ยสูงสุด คือมกี ารระดมความคิดเห็น รวํ มกันกาหนดเปูาประสงคใ๑ นการพัฒนาการปฏิบัติงานของตนและสถานศึกษาท่ี มงํุ สํูนวตั กรรมมกี ระบวนการวิจัยและพฒั นาเพอ่ื ยกระดบั การวจิ ยั ในช้นั เรยี นให๎ดีข้ึน (do something better) มีการพิจารณาปจ๓ จัยภายในและภายนอกสถานศึกษา เพื่อวิเคราะห๑ความแตกตํางและความเป็นไปได๎ในการ สร๎างนวัตกรรม มีการชี้นาให๎ครูวิเคราะห๑สถานการณ๑และโอกาสในการสร๎างนวัตกรรมใหมํในมุมมองท่ี หลากหลาย มีการสนับสนุนให๎ครูนาวิธีการหรือแนวคิดใหมํๆ ประยุกต๑ใช๎ในการจัดการเรียนการสอนใน ห๎องเรียนการทดลองใช๎ไดอ๎ ยาํ งไมมํ ีขีดจากัดจนเกดิ ผลลพั ธ๑เชงิ ประจกั ษว๑ ําเป็นนวัตกรรม เม่อื ไดน๎ วัตกรรมใหมํ แล๎ว มกี ารกระตุ๎นให๎ครคู ดิ คน๎ แนวคดิ /วธิ กี ารใหมํๆ อยํางตํอเนื่อง มีการกระต๎ุนให๎ครูมีความมุํงม่ันตั้งใจที่จะ ปฏิบตั ิงานใหบ๎ รรลุสํูเปาู ประสงค๑การพัฒนาการปฏบิ ัติงานของครูที่มุํงสํูนวัตกรรม มีการสร๎างวัฒนธรรมการ ทางานทม่ี ํุงการเปดิ ใจยอมรบั ส่งิ ใหมํหรือความคิดเห็นใหมํของครูและผู๎ที่เกี่ยวข๎อง การวางแผนบริหารความ เสี่ยงในการนานวัตกรรมไปทดลองใช๎ ตลอดจนวางมาตรการรองรับในกรณีท่ีเกิดสถานการณ๑นอกเหนือจาก แผนการดาเนินงานมีกระบวนการวจิ ัยและพฒั นาเพอ่ื ยกระดับการวจิ ยั ในช้นั เรยี นจากการพฒั นางานให๎ดีข้ึน สูํ การสรา๎ งสรรคเ๑ ทคนคิ /วธิ ีการใหมํท่ีแตกตาํ งไปจากเดิม (do something different) ตามลาดับ 1.3 ดา๎ นนวัตกรรมการนา เม่ือพิจารณารายข๎อพบวําทุกข๎ออยูํในระดับมาก ข๎อท่ีมีคําเฉล่ียสูงสุดคือ การนาสกํู ารเปลย่ี นแปลง มีการปรับทศั นคตเิ ชงิ บวก เพอื่ ใหบ๎ คุ ลากรทกุ คนมีทิศทางการทางานรํวมกันผํานการ สือ่ สารเชงิ สรา๎ งสรรค๑ มีการนาสกูํ ารคิด การแลกเปลี่ยนเรยี นร๎กู ับหนวํ ยงานอื่น นาแนวคิด/วิธีการทางานใหมํ มาประยุกต๑ใชใ๎ ห๎ได๎ผลลพั ธท๑ ี่ดีเปิดโอกาสให๎ผ๎ูนาชมุ ชน ปราชญ๑ชุมชน ภูมิป๓ญญาท๎องถิน่ เข๎ามามีสํวนรํวมในการ การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ยั คดั สรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 266

พัฒนาการจัดการศกึ ษาของสถานศึกษาการนาสํูการสรา๎ งสรรค๑นวัตกรรม มีการสนับสนุนป๓จจัยท่ีสํงเสริมตํอ การเรยี นรเู๎ ชิงนวตั กรรม เชนํ เทคโนโลยีสารสนเทศ แหลํงเรียนร๎ูออนไลน๑ ส่ือ และอุปกรณ๑ เป็นต๎น มีการ สนบั สนุนการพัฒนางานวิจัยในช้นั เรยี นทมี่ งํุ เนน๎ เพยี งการประเมินผลการสอนของครสู ูํการพฒั นางานวิจัยในชน้ั เรียนใหเ๎ ปน็ นวัตกรรมการสอนใหมํๆ มีการนาสํูการเรยี นรู๎ การพฒั นาความคิดเชิงนวัตกรรมในงานท่ีเน๎นการ เปิดใจยอมรับแนวคดิ /วธิ กี ารทางานใหมๆํ มบี ทบาทตอํ การเปลีย่ นแปลง และการสร๎างวัฒนธรรม นวัตกรรม ให๎กับสถานศกึ ษามกี ารคดิ อยาํ งมีวสิ ยั ทัศน๑ ที่วิเคราะห๑จุดเดํน จุดทีต่ ๎องพัฒนา โอกาสและอุปสรรค เพื่อนาผล การวเิ คราะห๑ไปกาหนดเป็นแผนงานการพัฒนาสถานศึกษา มีการคิดเชิงกลยุทธ๑ ท่ีสามารถวิเคราะห๑จุดเดํน จุดทีต่ ๎องพฒั นา โอกาสและอปุ สรรค เพ่อื นาผลการวเิ คราะหไ๑ ปกาหนดเปน็ แผนกลยทุ ธ๑/แผนพฒั นาสถานศกึ ษา ตํอไป มีบทบาทในการระดมทรัพยากรและความรํวมมือจากหนํวยงานภายนอ กเพ่ือการพัฒนางานของ สถานศึกษา ตามลาดบั 2. ผลการเปรียบเทยี บความคิดเหน็ ของผบ๎ู ริหารสถานศกึ ษาและครู จาแนกตามเพศ ชํวงอายุ ตาแหนงํ วุฒิการศึกษา สังกดั โรงเรียนพบวาํ 2.1 การเปรียบเทียบความคิดเหน็ ของผบ๎ู ริหารสถานศึกษาและครู ท่ีมีเพศตํางกัน มีความคิดเห็น ตอํ ภาวะผ๎ูนาเชงิ นวัตกรรมของผบู๎ รหิ ารสถานศกึ ษาในอาเภอบางกรวย จงั หวัดนนทบรุ ีไมํแตกตาํ งกัน 2.2 การเปรียบเทียบความคิดเห็นของผู๎บริหารสถานศึกษาและครู ท่ีมีชํวงอายุตํางกัน มีความ คิดเหน็ ตํอภาวะผน๎ู าเชงิ นวัตกรรมของผ๎ูบรหิ ารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จังหวดั นนทบรุ ี ไมํแตกตํางกนั 2.3 การเปรียบเทียบความคิดเห็นของผ๎ูบริหารสถานศึกษาและครู ที่มีตาแหนํงตํางกัน มีความ คิดเห็นตํอภาวะผนู๎ าเชิงนวัตกรรมของผูบ๎ ริหารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จังหวดั นนทบุรี ไมแํ ตกตาํ งกนั 2.4 การเปรียบเทียบความคดิ เหน็ ของผ๎ูบรหิ ารสถานศึกษาและครู ที่มวี ฒุ ิการศึกษาตํางกนั มีความ คิดเห็นตํอภาวะผ๎นู าเชิงนวัตกรรมของผ๎บู รหิ ารสถานศกึ ษาในอาเภอบางกรวย จงั หวัดนนทบรุ ี ไมแํ ตกตํางกัน 2.5 การเปรียบเทียบความคิดเห็นของผ๎ูบริหารสถานศึกษาและครู ท่ีมีสังกัดโรงเรียนตํางกัน มี ความคิดเห็นตอํ ภาวะผน๎ู าเชงิ นวัตกรรมของผ๎บู ริหารสถานศึกษา โรงเรียนในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี แตกตํางกนั อยาํ งมีนัยสาคัญทางสถิติท่ีระดับ .05 และเมื่อพิจารณารายด๎านพบวําทุกด๎านแตกตํางกันอยํางมี นัยสาคัญทางสถิติท่ีระดับ 0.5 เม่ือเปรียบเทียบเป็นรายคํูพบวํา ภาวะผ๎ูนาเชิงนวัตกรรมของผู๎บริหาร สถานศึกษา ในความคดิ เห็นของผูบ๎ รหิ ารสถานศกึ ษาและครทู ี่สงั กัดสานกั งานเขตพน้ื ท่ีการศึกษาประถมศึกษา นนทบรุ ี เขต 1 (x = 4.16) สังกดั องค๑การบริหารสํวนจังหวัดนนทบุรี (x = 4.43) สังกัดเทศบาลตาบลปลาย บาง (x = 4. 01) แตกตํางกันทกุ รายคํู อภปิ รายผล การศึกษาความคิดเห็นของผบู๎ ริหารสถานศึกษาและครูตํอภาวะผน๎ู าเชิงนวัตกรรมของผ๎บู รหิ ารสถานศึกษา ในอาเภอบางกรวย จงั หวดั นนทบุรี มขี อ๎ อภิปรายดงั นี้ ผลการวิจัยพบวํา ภาวะผ๎ูนาเชิงนวัตกรรมของผ๎บู รหิ ารสถานศึกษา โรงเรยี นในอาเภอบางกรวย จังหวดั นนทบุรี โดยรวมและรายด๎านอยํูในระดับมากทุกด๎าน สอดคล๎องกับผลการวิจัยของ เวียงวิวรรธน๑ ทาทูล การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 267

(2557) ได๎ทาการศกึ ษาภาวะผนู๎ าเชิงนวตั กรรมของผู๎บรหิ ารสถานศกึ ษาท่สี ํงผลตอํ การเป็นองค๑การขดี สมรรถนะ สูงของโรงเรียนในสังกัดเขตพ้ืนที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 21 มีผลคําเฉล่ียการปฏิบัติในระดับมากทุกด๎าน ทั้งนเ้ี ป็นเพราะผบ๎ู รหิ ารสถานศึกษาซึง่ เป็นผน๎ู าสถานศกึ ษาในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบรุ ี มีความตระหนัก ถึงความสาคัญวําตนเองคือ บุคคลที่มีบทบาทหรือมีอิทธิพลตํอบุคคลอ่ืนในองค๑กรหรือหนํวยงาน ไมํวําจะมี อิทธพิ ลทางความคิดหรือพฤตกิ รรมทางการทางานของ เอกชัย ก่ีสุขพันธ๑ (2538) เนื่องจากป๓จจุบันการศึกษา ไทยการเข๎าสูยํ คุ แหํงนวัตกรรม ผู๎บรหิ ารโรงเรยี นทุกสังกัดได๎ใช๎ภาวะผู๎นาเชิงนวัตกรรมเข๎ามา เพ่ือสํงเสริมและ สนบั สนนุ ใหเ๎ กดิ การเปลยี่ นแปลงเชิงนวัตกรรม อนุสรา สวุ รรณวงศ๑ (2559) โดยการบริหารจัดการสถานศกึ ษา ยุคใหมํจะตอ๎ งนาไปสนํู วตั กรรม เพ่ือให๎สถานศึกษาได๎พัฒนาด๎านนวัตกรรม สํงผลตํอชื่อเสียงและภาพลักษณ๑ ของสถานศกึ ษา สอดคล๎องกับผลการศกึ ษาดา๎ นที่มคี าํ เฉลย่ี มากสุดคอื ดา๎ นนวัตกรรมการนา ดงั มีผ๎ูกลาํ วไว๎วํา ผ๎ู ท่ีใช๎พลงั และความสามารถของตนเองในการเข๎าถึงป๓ญหาหรือโอกาสและสามารถขับเคล่ือนให๎เกิ ดการคิดค๎น แนวทางการดาเนนิ งานใหมํ ๆ หรอื ให๎เกิดการสร๎างนวตั กรรมในองค๑กร ซ่ึงจะนาไปสํูการสร๎างมูลคําเพ่ิมให๎แกํ องค๑กร ของขวัญชนก โตนาค (2556) สอดคล๎องกับ Holder & Matter (2008) ท่ีได๎เสนอองค๑ประกอบของ องค๑การนวตั กรรมวาํ ประกอบดว๎ ยองคป๑ ระกอบด๎านวิสยั ทัศน๑ขององค๑การ (Organizational Visioning) โดยท่ี ผู๎บริหารระดับสูงจะต๎องส่ือสารและมีวิสัยทัศน๑ท่ีชัดเจน เพ่ือแสดงให๎เห็น ความมํุงเน๎นและการสนับสนุน นวตั กรรม สอดคลอ๎ ง กบั Higgins (1995) ที่ไดก๎ ลาํ วถึงองค๑ประกอบด๎านการสร๎างวิสัยทศั น๑และความมุงํ ม่ันทาง กลยทุ ธ๑ (Strategic Intent) โดยผู๎นาจะตอ๎ งสือ่ สารเพอ่ื ถํายทอดวสิ ัยทศั น๑สสํู มาชกิ ในองค๑กร ซ่งึ เป็นทกั ษะหน่ึงที่ มคี วามสาคัญของผนู๎ าเพือ่ ทาให๎เกิดวสิ ัยทศั นด๑ ๎านนวตั กรรมขององค๑การ เมื่อพิจารณารายดา๎ น พบวําด๎านท่ีมีคําเฉลี่ยสูงที่สุดเทํากัน คือ ด๎านนวัตกรรมการนา และนวัตกรรม การทางาน (x = 4.19) ทีเ่ ปน็ เชํนน้อี าจเป็นเพราะวํา ผู๎บรหิ ารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี ให๎ความสาคัญกับการสํงเสริมให๎ชุมชนเข๎ามามีสํวนรํวมในการพัฒนาการจัดการศึกษา การพัฒนาครูและ บุคลากรทางการศึกษาให๎แนวคิดและองค๑ความร๎ูท่ีใหมํเป็นประโยชน๑ตํอการปฏิบัติงาน รวมท้ังการเสริมสร๎าง ทัศนคตเิ ชิงบวกให๎แกํครเู พ่ือสนับสนุนความกา๎ วหนา๎ ทางวิชาชพี ผลการเปรยี บเทยี บผบ๎ู รหิ ารและครผู สู๎ อนทมี่ ีสงั กัดโรงเรยี นแตกตํางกนั มคี วามคดิ เหน็ ตํอภาวะผู๎นาเชงิ นวตั กรรมของผู๎บรหิ ารสถานศึกษา โรงเรยี นในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรี แตกตํางกัน ท่ีเป็นเชํนนี้อาจ เปน็ เพราะวํา ผบ๎ู รหิ ารสถานศึกษาในอาเภอบางกรวย จังหวัดนนทบุรตี อ๎ งบริหารจัดการสถานศึกษาที่ตอบรับ นโยบายจากต๎นสงั กัดของตน ซ่ึงแตํละสังกัดมีนโยบายการศกึ ษาดา๎ นนวัตกรรมแตกตํางกัน ขอ้ เสนอแนะ ขอ๎ เสนอแนะเพื่อการวิจยั ในครั้งตํอไปมดี งั นี้ 1. ควรวิจัยเก่ียวกับภาวะผู๎นาเชงิ นวัตกรรมของผน๎ู าระดบั อ่ืนๆ ได๎แกํ ผ๎นู าองค๑กรปกครองสวํ นท๎องถน่ิ และผนู๎ าดา๎ นนโยบายการศึกษาของสงั กดั ตํางๆ 2. ควรวจิ ยั เกยี่ วกบั ภาวะผนู๎ าเชงิ นวัตกรรมตามความคดิ เหน็ ของคณะกรรมการสถานศึกษาขั้นพืน้ ฐาน ผ๎นู าชุมชนและผปู๎ กครอง เพ่อื ใหไ๎ ดข๎ ๎อมูลทงั้ ภายในและภายนอกสถานศึกษา การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวิจัยคดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 268

3. ควรวจิ ัยเกี่ยวกับป๓จจยั ทมี่ ีผลตอํ ภาวะผ๎ูนาเชิงนวตั กรรม เอกสารอา้ งองิ กระทรวงศกึ ษาธิการ. (2553) พระราชบัญญตั กิ ารศึกษาแหํงชาติ พทุ ธศักราช 2542 แกไ๎ ขเพิ่มเติม (ฉบบั ที่ 2) และ (ฉบบั ท่ี 3) พ.ศ. 2553:http://www.moe.go.th/main2/plan/p-r-b42-01-htm. สืบคน๎ เมอ่ื 11 พฤษภาคม 2560. กาญจน๑ เรอื งมนตร.ี (2547) องคป๑ ระกอบภาวะผน๎ู าที่สํงผลตอํ ประสทิ ธิผลการบรหิ ารและการจดั การศกึ ษา สถานศกึ ษาขัน้ พน้ื ฐานตามแนวปฏิรูปการศกึ ษา. กรณศี ึกษาเขตพ้ืนทก่ี ารศึกษามหาสารคาม วทิ ยานิพนธ๑ กศ.ด., มหาวิทยาลัยนเรศวร. ขวญั ชนก โตนาค. (2557). การวิเคราะห๑องคป๑ ระกอบภาวะผ๎นู าเชงิ นวตั กรรม. วทิ ยานพิ นธ๑ กศ.ด. มหาวิทยาลยั นเรศวร. นติ ยาพรกนิ บุญ. (2552) บทความ ไอซที ีมสี วํ นชวํ ยพฒั นาการศกึ ษาไทยอยาํ งไร. วารสาร สควค. คณะศกึ ษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัยขอนแกนํ . มณฑา วิญ๒ูโสภติ . (2547). การศึกษาพฤติกรรมผูน๎ าทางวิชาการของผบู๎ ริหารโรงเรียนระดบั ประถมศึกษา สงั กดั กรงุ เทพมหานคร ตามการรบั รูข๎ องครูและผบ๎ู รหิ าร. วิทยานิพนธ๑ ครุศาสตรมหาบณั ฑติ (บริหารการศึกษา). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวทิ ยาลยั จุฬาลงกรณ๑มหาวทิ ยาลัย. ถํายเอกสาร. เวียงวิวรรธน๑ ทาทลู . (2557). ภาวะผน๎ู าเชงิ นวัตกรรมของผ๎ูบริหารสถานศึกษาทีส่ ํงผลตอํ การเป็น องค๑การขีดสมรรถนะสงู ของโรงเรียนในสังกัดเขตพ้นื ทก่ี ารศึกษามธั ยมศกึ ษา เขต 21. วิทยานพิ นธ๑ สานักงานคณะกรรมการพฒั นาเศรษฐกจิ และสังคมแหํงชาติ. (2560) แผนพฒั นาเศรษฐกิจและสังคมแหํงชาติ ฉบบั ท่ี 12 พุทธศักราช 2560-2564 อนสุ รา สวุ รรณวงศ๑. (2559) ภาวะผ๎นู าเชงิ นวัตกรรม (Innovative Leadership) http://www.trueplookpanya.com/knowledge/content/52233/-สบื ค๎นเมอื่ 10 พฤษภาคม 2560. เอกชัย ก่ีสุขพันธ.๑ (2538). การบริหาร: ทักษะและการปฏบิ ัติ. กรงุ เทพฯ : สานกั พิมพ๑สุขภาพใจ. Higgins, James M. 1995. Innovate or Evaporate: Test & Improve Your Organization’s IQ – Its Innovation Quotient. New York: New Management Publishing Company. Holder, B.J., & Matter, G. (2008). The Innovative Organization. Retrieved April 24, 2012, from http://www.geocities.com/ CollegePark/Library/1048/innova.html การประชุมทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวิจยั คัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 269

การศึกษาสภาพการฝึกประสบการณว์ ิชาชีพครูของนักศกึ ษาวิชาชพี ครูสาขาวิชา การศึกษาปฐมวยั มหาวทิ ยาลยั วงษ์ชวลิตกลุ A Study of States of Teaching Profession Practicum of Early Childhood Teacher Students at Vongchavalitkul University สมพร ชาลีเครือ, วไิ ลวรรณ จนั ณรงค,์ สายพณิ อคั รปัทมานนท,์ จิราวรรณ สีเหลอ่ื ม, วลั ภา สถริ พนั ธุ์ , อารีลกั ษณ์ ประการแกว้ และนิภาพร ใจปานแกน่ อาจารยป์ ระจาคณะศึกษาศาสตร์ สาขาวชิ าการศึกษาปฐมวยั มหาวทิ ยาลยั วงษช์ วลิตกลุ E-mail: [email protected] บทคดั ยอํ การวิจัยคร้ังนี้มีวัตถุประสงค๑เพ่ือสารวจและศึกษาสภาพการฝึกประสบการณ๑ของนักศึกษาวิชาชีพครู สาขาวิชาการศกึ ษาปฐมวัย ช้นั ปที ่ี 5 มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลิตกลุ โดยนกั ศกึ ษาประเมินตนเอง อาจารย๑นิเทศก๑ประจา หลักสูตรและครูพ่ีเลี้ยงประเมินนักศึกษา และ ประเมินจากเอกสาร ผลงาน สรุปรายงานผลการฝึกประสบการณ๑ วิชาชีพครูตามข๎อกาหนดของฝุายฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครู เพื่อนามาเป็นข๎อมูลในการพัฒนางานการฝึก ประสบการณ๑สาหรับนักศึกษาในหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร๑ มหาวทิ ยาลยั วงษช๑ วลิตกลุ (หลักสูตร 5 ป)ี ตํอไป โดยผลการวจิ ยั พบวํา คาํ คะแนนของการฝึกประสบการณ๑ผํานการ ประเมนิ ตนเองของนกั ศกึ ษาคําเฉลี่ย 4.42 คําคะแนนของการประเมินนกั ศกึ ษาโดยอาจารยน๑ เิ ทศก๑คําเฉล่ยี 4.75 และ คําคะแนนของการประเมินนักศึกษาโดยครูพี่เล้ียงคําเฉลี่ย 4.47 ผลจากการศึกษาสภาพและป๓ญหาในการฝึก ประสบการณว๑ ชิ าชพี ครูของนกั ศกึ ษาวิชาชีพครูสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย ครั้งนี้ ได๎สรุปเป็นแนวทางในการพัฒนา กระบวนการดาเนินงานตํอไป ดงั น้ี 1) การปฐมนเิ ทศนกั ศกึ ษากอํ นฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูควรมีการแบํงกลํุมยํอย ทาการศกึ ษาทาความเขา๎ ใจกบั เอกสารคมูํ อื อยํางละเอยี ดเฉพาะสาขาวิชา 2) กาหนดระยะเวลาอยํางน๎อย 2 สัปดาห๑ ใหน๎ ักศกึ ษามีโอกาสในการปรับตัวกํอนลงมือปฏิบัติการสอน 3) กาหนดให๎อาจารย๑นิเทศก๑ ทาการนิเทศภายในชํวง เดือนแรกท่นี ักศึกษาออกฝกึ ปฏบิ ตั กิ ารสอนในสถานศึกษา 4) จดั ใหม๎ กี ิจกรรมพบปะชีแ้ จงทาความเขา๎ ใจในแนวทางฝกึ ประสบการณว๑ ชิ าชพี ครูกับครพู ี่เลยี้ งเพอ่ื สร๎างข๎อตกลงและทาความเข๎าใจที่ตรงกัน 5) จัดกิจกรรมแลกเปล่ียนเรียนร๎ู ระหวํางนกั ศกึ ษาและอาจารยน๑ ิเทศก๑ เมอ่ื พบวาํ นกั ศึกษามปี ญ๓ หาหรอื ต๎องการความชํวยเหลือ 6) กาหนดรายละเอียด ในการสรุปผลการฝกึ ประสบการณใ๑ นเรือ่ งเอกสารและระยะเวลาอยํางชัดเจน ตัง้ แตํเรมิ่ ต๎น คาสาคญั :หลักสูตรการศึกษาปฐมวัย, การฝกึ ประสบการณว๑ ชิ าชพี ครู การประชุมทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวิจัยคดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 270

ABSTRACT The aims of this research were to study and explore result of teaching profession training of the 5thyear Early Childhood Education (ECE) students of Vongchavalitkul University through self- evaluation, supervisors, mentor teachers and students’ teaching profession training report to develop the guidelines for teaching profession training of ECE curriculum, Faculty of Education, Vongchavalitkul University. The results were as follows; the average of self-evaluation was 4.43, the average of the supervisors’ evaluation was 4.75, and the average of the mentor teachers’ evaluation was 4.47 From the study it can be concluded that the guideline to be further developed are 1) providing extra orientation for ECE students in order to rehears and study the related documents in detail, 2) providing at least two weeks ahead teaching profession training for ECE students for them to prepare and adapting themselves, 3) visiting of the supervisors to the ECE students should be in the first month of the training. 4) arranging meeting of the supervisors and the mentor teachers to create mutual understanding. 5) arranging a meeting between the supervisors and ECE students when the students encounter problem or need help, 6) clearly specify timeline and documents to be reported after teaching profession training in advance. KEYWORDS: PROFESSIONAL EXPERIENCE TRAINING, EARLY CHILDHOOD EDUCATION CURRICULUM บทนา เนอ่ื งด๎วยหลกั สตู รศกึ ษาศาสตรบัณฑติ สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัย วงษช๑ วลิตกลุ (หลกั สูตร 5 ปี) กาหนดใหน๎ ักศึกษามีความจาเป็นตอ๎ งฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูในสถานศึกษา เป็นเวลา 1 ปีเพื่อเป็นการเตรียมความพร๎อมในการเป็นครูได๎ดีขึ้นเมื่อสาเร็จการศึ กษา อีกทั้งคุรุสภาได๎ระบุ รายละเอยี ดแนบทา๎ ยประกาศครุ สุ ภา เรื่องการรับรองปริญญาและประกาศนียบตั รทางการศึกษา เพ่อื ประกอบ วชิ าชพี พ.ศ. 2557 โดยแสดงถงึ มาตรฐานและเกณฑ๑การรบั รองปริญญาในสํวนท่ี 1 มาตรฐานและเกณฑ๑การ รับรอง ตอนท่ี 3 เป็นสํวนท่ีกลําวถึงมาตรฐานบัณฑิต ท่ีเป็นมาตรฐานความรู๎ และมาตรฐานประสบการณ๑ วิชาชีพ ทั้งนี้ในสํวนของมาตรฐานวิชาชีพระบุวํา ผ๎ูประกอบวิชาชีพครูจะต๎องผํานการปฏิบัติการสอนใน สถานศึกษาตามหลกั สูตรปรญิ ญาการศกึ ษา เปน็ เวลาไมนํ ๎อยกวาํ 1 ปี และผาํ นเกณฑ๑ประเมินปฏิบัติการสอน ตามหลักเกณฑ๑ วิธีการและเง่ือนไขคุรุสภากาหนด คือ 1) การฝึกปฏิบัติวิชาชีพระหวํางเรียน 2) การฝึก ปฏบิ ตั กิ ารสอนในสถานศึกษาในสาขาวิชาเฉพาะ การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาจึงมีความสาคัญสาหรับ นกั ศกึ ษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต (หลักสตู ร 5 ป)ี เพื่อใหน๎ ักศกึ ษาได๎ประสบการณ๑ทางวิชาชีพ ให๎เป็นไป ตามมาตรฐานวชิ าชพี ที่ครุ สุ ภากาหนด ขณะเดียวกันนักศกึ ษาจะไดเ๎ รียนรใ๎ู นการเตรยี มตนและพฒั นาตนให๎เปน็ ผ๎พู รอ๎ มเขา๎ สูํวิชาชีพครูอนั เปน็ วชิ าชีพขนั้ สูงทมี่ เี กยี รติและเปน็ ท่ียกยํองของสงั คม การฝึกปฏิบัติดา๎ นการสอนใน การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 271

สถานศกึ ษานอกจากจะได๎ฝึกทักษะด๎านการจัดการเรียนร๎ู แล๎วยังเป็นโอกาสที่นักศึกษาจะได๎นาความร๎ูทาง วชิ าชีพครูทง้ั 11 ด๎าน ไปใชใ๎ นการปฏิบตั ิด๎านการสอน การทางานรวํ มกับผอ๎ู ่ืน การฝึกฝนพัฒนาตน การมีสํวน รวํ มพฒั นาชมุ ชน และสังคม ตลอดจนอนุรักษ๑วัฒนธรรมและส่ิงแวดล๎อม ขณะเดียวกันนักศึกษาจะได๎พัฒนา เจตคตทิ ม่ี ีตอํ วชิ าชีพครู เพือ่ ใหเ๎ กิดความเปน็ มาตรฐานการปฏิบตั ิตนตามจรรยาบรรณวชิ าชพี ครู มหาวิทยาลัย วงษ๑ชวลติ กลุ ได๎กาหนดใหน๎ ักศกึ ษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต (หลักสูตร 5 ปี) ได๎รับประสบการณ๑วิชาชีพ ครู โดยระหวํางชั้นปีท่ี 1-3 ให๎เรียนรายวิชาชีพครู เพ่ือให๎ได๎รับความรู๎ด๎านมาตรฐานความร๎ู และฝึก ประสบการณ๑วชิ าชีพครูในชั้นปีที่ 4 โดยให๎ฝึกปฏิบัติวิชาชีพระหวํางเรียน เมื่อนักศึกษาศึกษาในช้ันปีท่ี 5 ให๎ นกั ศกึ ษาไดอ๎ อกปฏิบตั กิ ารสอนในสถานศึกษา 1 ปกี ารศกึ ษา จงึ กลําวได๎วําการปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา ทาใหน๎ กั ศกึ ษาได๎พัฒนาตนท้ังด๎านความรู๎ ด๎านประสบการณ๑วิชาชีพ และด๎านการปฏิบัติตน เพ่ือการนาไปสูํ การเปน็ ครูทดี่ ี และเปน็ ครมู อื อาชพี ตํอไป การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาของนักศึกษาหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต (หลักสูตร 5 ปี) มหาวทิ ยาลยั วงษช๑ วลติ กลุ ทจี่ ัดใหน๎ กั ศึกษาช้ันปีที่ 5 ที่ผํานการฝึกปฏิบัติการวิชาชีพระหวํางเรียนมาแล๎ว ได๎ ออกปฏิบัติการสอนในสถานศึกษาเครือขํายของมหาวิทยาลัย เป็นเวลา 2 ภาคเรียน (1 ปีการศึกษา) ใน รายวิชา 9120613 การปฏิบัติการสอนในสถานศึกษา 1 และรายวิชา 9120614 การปฏิบัติการสอนใน สถานศึกษา 2 โดยมจี ดุ มุํงหมายดงั น้ี 1) เพื่อให๎นกั ศกึ ษาได๎รบั ประสบการณด๑ ๎านการปฏิบัตกิ ารสอนในสถานศึกษาในสาขาวิชาเฉพาะตามข๎อบังคับ ครุ สุ ภา วาํ ด๎วยมาตรฐานวิชาชพี พ.ศ. 2556 ในตาแหนํงวิชาชีพครู 2) เพ่ือให๎นักศึกษาได๎เรียนร๎ู การวางแผน การจดั การเรียนรู๎อยํางเปน็ ระบบ สามารถจัดทาแผนการจัดการเรียนร๎ู การใช๎เทคนิคการสอนที่หลากหลาย การผลติ และใช๎สื่อ สามารถวัดและประเมนิ ผลผ๎เู รยี นและนาผลไปพัฒนาผเ๎ู รียนได๎ 3) เพือ่ ให๎นักศกึ ษาสามารถ ศึกษาป๓ญหาของผู๎เรียนและวิจัยเพื่อพัฒนาผ๎ูเรียนได๎ 4) เพ่ือให๎นักศึกษาได๎รับประสบการณ๑การทางานใน หน๎าทค่ี รู และการปฏิบัติงานตาํ งๆ อยํางรับผิดชอบ 5) เพื่อให๎นักศกึ ษาไดร๎ ับประสบการณ๑ในการฝึกฝนตนให๎ เปน็ ผ๎ูทมี่ คี ุณลกั ษณะของครูดี เป็นแบบอยาํ งท่ีดี ตระหนักและรับรู๎ถึงการประพฤติปฏิบัติตนให๎เหมาะสมกับ การเป็นผ๎ูประกอบวิชาชีพที่มีเกียรติและได๎รับการยกยํองในสังคม 6) เพ่ือให๎นักศึกษาสามารถทางานอยําง สร๎างสรรค๑รวํ มกับบคุ ลากรในสถานศกึ ษาและชมุ ชนได๎ 7) เพ่อื ใหน๎ กั ศึกษาสามารถนาความรู๎และประสบการณ๑ ทไ่ี ด๎รบั มาสกํู ารแลกเปลยี่ นเรียนร๎กู ับผ๎ูอ่ืนในกิจกรรมการสัมมนาการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูได๎ ท้ังนี้เพ่ือ ติดตามและพัฒนาการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูวํามีผลสัมฤทธิ์เชํนไร และนาการติดตามผลน้ีไปพัฒนา แนวทางในการเตรียมความพร๎อมในการฝึกประสบการณว๑ ชิ าชพี ครูในรํุนตํอไปเพ่อื ใหม๎ ีประสทิ ธภิ าพสูงขนึ้ หลักการปฏบิ ัตกิ ารสอนในสถานศึกษา การปฏิบตั กิ ารสอนในสถานศึกษา เป็นการจดั ใหน๎ ักศึกษาได๎ฝึกปฏิบัติงานในหน๎าท่ีครูในสถานศึกษา เปน็ ระยะเวลาไมํน๎อยกวาํ 1 ปกี ารศกึ ษา ภายใต๎การนเิ ทศรํวมกันระหวํางมหาวิทยาลัยและสถานศึกษา และ ผํานการวดั และประเมนิ ผลอยํางเปน็ ระบบเพอ่ื ให๎เปน็ ไปตามขอ๎ กาหนดด๎านมาตรฐานประสบการณ๑วชิ าชีพครทู ี่ ครุ สุ ภากาหนด โดยมหี ลักการปฏบิ ัติการสอนในสถานศกึ ษาดังนี้ 1) ฝกึ ปฏบิ ตั ิการสอนตามกลุํมสาระ/วิชาทีต่ น การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคัดสรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 272

ศึกษาอยํางน๎อย 1 ช้ันเรียน 2) จัดกิจกรรมการเรียนร๎ูที่เน๎นผู๎เรียนเป็นสาคัญ 3) จัดกิจกรรมพัฒนาผู๎เรียน 4) ศึกษาผเ๎ู รยี นเป็นรายบคุ คล 5) ปฏบิ ตั งิ านในหนา๎ ทคี่ รู ด๎านธรุ การในช้ันเรียน 6) บริหารจัดการชั้นเรียน 7) จัดทาส่ือ/ นวัตกรรม/ ปูายนิเทศ 8) ทาโครงการพัฒนางานของโรงเรียน 9) บันทึกรายงานผลการจัดการ เรียนรู๎ 10) สัมมนาการฝกึ ประสบการณว๑ ิชาชพี ครู วัตถปุ ระสงค์ การวจิ ัยครั้งนมี้ ีจดุ ประสงคเ๑ พอื่ ศึกษาสภาพการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูของนักศึกษาวชิ าชีพครู สาขาวชิ าการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลิตกุล 1) ด๎านการฝึกปฏิบัติการสอน 2) ด๎านสถานศึกษาท่ีให๎ลงฝึกปฏิบัติการสอน 3) ด๎านตัวนักเรียน 4) ด๎านการพัฒนาตนเอง 5) ด๎านการบริหาร จัดการในการฝกึ ประสบการณว๑ ชิ าชีพ ประโยชน์ทไี่ ด้รับ ผลการวจิ ยั ทาให๎ทราบถึงสภาพและปญ๓ หาในการฝกึ ประสบการณ๑วิชาชพี ครนู กั ศกึ ษาวชิ าชพี ครู 1.4.1 สาขาวชิ าการศกึ ษาปฐมวยั เพอ่ื นาไปเป็นแนวทางในการพฒั นารปู แบบและวิธีการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพใน สถานศกึ ษา นาไปสํูการเตรยี มความพรอ๎ มและจดั ทาแผนงานเพอ่ื พฒั นาคณุ ภาพของนักศึกษาตํอไป ผลการวิจัยสามารถใช๎เป็นข๎อมูลในการฝึกประสบการณ๑ในสถานศึกษาของนักศึกษา และ 1.4.2 ประยุกต๑ใช๎เป็นแนวทางในการศึกษาวิจัยเก่ียวกับการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพในสถานศึกษาของนักศึกษา สาขาวชิ าอื่นๆ ได๎ วิธีดาเนนิ การวิจัย ประชากรและกลุํมตัวอยาํ ง กลุํมเปูาหมายในการวจิ ัยครง้ั นี้ ไดม๎ าจากการเลือกแบบเจาะจง โดยมีเกณฑก๑ ารเลอื กคอื (1เป็นนกั ศกึ ษาชั้นปี ท่ึศึกษาใ 2560 ปีการศึกษา 5นหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย 5)ปีคณะ ( (2 ศึกษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลิตกุลและเป็นนักศึกษาท่ีสามารถลงทะเบียนเรียนรายวิชาการ ปฏบิ ัติการสอนในสถานศกึ ษา โดยกลํุมเปาู หมายในครั้งน้ีมี 2 และรายวชิ าการปฏบิ ัตกิ ารสอนในสถานศกึ ษา 1 คน 36 จานวนทง้ั สนิ้ เคร่อื งมือท่ใี ช๎ในการวจิ ัย แบบสารวจความคิดเหน็ ของนักศกึ ษาตอํ การฝกึ ปฏิบัตกิ ารสอนในสถานศึกษา 1.1 แบบประเมินโดยอาจารย๑นิเทศก๑เป็นแบบ Rating Scale ซึ่งคณะผู๎วิจัยได๎ศึกษาข๎อมูลเก่ียวกับ การฝกึ ประสบการณว๑ ชิ าชีพในสถานศึกษาจากเอกสาร งานวจิ ยั ที่เกีย่ วข๎อง และขอ๎ สงั เกตจากการศึกษาดูงาน ณ สถาบันการศึกษาทีผ่ ลติ บณั ฑิตครูบางแหํงซง่ึ มีข๎อสังเกตท่สี าคญั ประกอบกบั การพจิ ารณาจากวัตถุประสงค๑ ของหลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย (5 ปี) คณะศึกษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัยวงษ๑ การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 273

ชวลติ กุล คณะผู๎วิจยั ได๎นาข๎อมูลตาํ งๆ มาสังเคราะห๑เป็นตัวแปรต๎นซ่ึงมีลักษณะเป็นข๎อสอบถามท่ีมีลักษณะ การตอบเป็นแบบมาตราสวํ นประมาณคํา 5 ระดบั (ชูศรี วงศร๑ ัตนะ, 2549 : 69) 1.2 แบบสอบถามเชิงลึก โดยใหน๎ ักศึกษาตอบเป็นขอ๎ ความบรรยาย เพื่ออธบิ ายรายละเอียดของสภาพ การฝกึ ประสบการณ๑ ด๎านทเ่ี ป็นประสบการณ๑ เป็นปญ๓ หา และข๎อเสนอแนะเชงิ พัฒนา 1.3 แบบประเมินผลงานของนักศึกษาขณะฝึกปฏิบัติการสอนโดยอาจารย๑นิเทศก๑ ซ่ึงออกแบบการ ประเมินตามภาระงานของนักศึกษาจากคูํมือการปฏิบัติงานวิชาชีพครู หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต (5 ปี) มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลิตกุล 1.4 แบบประเมินผลการฝึกประสบการณว๑ ิชาชีพครูโดยครพู ี่เลี้ยง จานวน 8 รายการ การวเิ คราะหข์ ้อมูล 1.1 การวเิ คราะหข๑ อ๎ มลู เพ่อื ศึกษาสภาพการดาเนินงานทีเ่ กยี่ วข๎องกับการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครู ในสถานศึกษา โดยใช๎โปรแกรมคอมพิวเตอร๑สาเร็จรปู หาคําเฉล่ยี ) ̅) และคาํ เบ่ียงเบนมาตรฐาน )S.D.) 1.2 แบบสอบถามเชงิ ลกึ เปน็ คาถามปลายเปิด วิเคราะห๑หาความถีแ่ ละคํารอ๎ ยละ 1.3 แบบประเมนิ ผลงานของนกั ศกึ ษาหลงั จากการฝกึ ประสบการณ๑วชิ าชพี ครู โดยอาจารย๑นิเทศ โดย หาคําเฉลยี่ ) ̅) และคาํ เบยี่ งเบนมาตรฐาน )S.D.) สรปุ ผลการวจิ ัย ในการวจิ ยั ครั้งนแี้ บํงผลการวิจยั ออกเปน็ 2 หวั ข๎อใหญํ คอื การสรปุ สภาพการฝกึ ประสบการณ๑วชิ าชีพ ครูตามความคิดเห็นของนักศึกษาเกี่ยวกับการฝึกปฏิบัติการสอน และการประเมินผลการฝึกประสบการณื วชิ าชพี ครูโดยอาจารย๑นเิ ทศ โดยมรี ายละเอียด ดงั น้ี 1. นกั ศกึ ษามีความคดิ เห็นเกีย่ วกับการฝึกปฏิบัตกิ ารสอนในดา๎ นตําง ๆ ดังรายละเอียดตามแผนภาพ ที่ 1 การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 274

แผนภาพท่ี 1 ความคิดเห็นของนกั ศึกษาท่ีมตี อํ การฝึกปฏบิ ัตกิ ารสอน ความคิดเห็นในการฝึกปฏิบตั ิการสอนของนกั ศกึ ษา 4.5 4.45 4.4 4.35 4.3 ระหหวา่ งฝึ กประสบการณ์ สนิ ้ สดุ การฝึ กปฏิบตั กิ ารสอน จากแผนภาพที่ 1 สังเกตได๎วํานักศึกษามีความคิดเห็นตํอการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพท่ีลดลงในทุก ด๎าน โดยเม่ือเปรียบเทียบอัตราการลดลงสูงสุด 3 ลาดับ คือ ด๎านการพัฒนาตนเอง ด๎านคณะศึกษาศาสตร๑ และด๎านสถานศกึ ษาตามลาดบั และจากการเกบ็ ข๎อมลู เชงิ ลกึ ซึ่งรวบรวมจากการเขียนบรรยายเพิม่ ของนกั ศกึ ษาในด๎านตําง ๆ ได๎แกํ ด๎านความร๎ูสึกตํอตนเอง ด๎านความร๎ูสึกตํอเด็ก ด๎านความร๎ูสึกตํอครูพี่เลี้ยง ด๎านความร๎ูสึกตํอการฝึก ประสบการณว๑ ิชาชีพครู และความร๎สู กึ ตํอสถานศกึ ษา มรี ายละเอียด ดงั น้ี 1) นกั ศึกษามีความรูส๎ ึกตอํ ตนเอง คือ รส๎ู กึ ตน่ื เต๎น กระวนกระวายใจ ร๎อยละ 87.10 รู๎สึกกังวลกลัว ทาหน๎าทีส่ อนไมไํ ด๎ ร๎อยละ 58.06 และรู๎สึกไมพํ รอ๎ ม ร๎อยละ 22.58 2) นักศึกษามคี วามร๎ูสกึ ตํอเดก็ คือ กังวลวําเด็กไมํฟ๓งท่ีตนสอน ร๎อยละ 19.35 กังวลวําไมํสามารถ จดั การชน้ั เรียนได๎ รอ๎ ยละ 13.00 และกลัวเด็กจะไมเํ ข๎าใจท่ีตนสอน ร๎อยละ 13.00 3) นักศึกษามีความรู๎สึกตํอครูพี่เล้ียง คือ กังวลวําไมํสามารถปรับตัวเข๎ากับครูพี่เลี้ยงได๎ ร๎อยละ 20.03 กังวล วาํ ครพู ี่เลีย้ งจะไมํพอใจ รอ๎ ยละ 13.00 และ กังวลวาํ จะทางานที่ได๎รับมอบหมายได๎ไมดํ ี รอ๎ ยละ 6.45 4) นกั ศกึ ษามคี วามรูส๎ ึกตํอครพู ีเ่ ลย้ี งและบคุ ลากรในสถานศึกษา คือ กังวลการปรับตวั เขา๎ กับครู เพอ่ื น รวํ มงาน ร๎อยละ 16.13 กงั วลการปรับตัวเข๎ากับครูพ่ีเลี้ยง ร๎อยละ 13.60 และกังวลการปรับตัวเข๎ากับเพ่ือน ตํางสถาบัน ร๎อยละ 6.45 5) นักศึกษามีความรูส๎ กึ ตอํ สถานศึกษา คือ ตอ๎ งการรูก๎ ารปฏบิ ตั ติ นในสถานศึกษาที่เหมาะสม ร๎อยละ 19.35 ตอ๎ งการรูว๎ ธิ ีการทางานท่ไี ดร๎ ับมอบหมายอยาํ งถูกต๎อง รอ๎ ยละ 13.00 และต๎องการร๎ูวิธีการทางานตาม ระบบของสถานศกึ ษา รอ๎ ยละ 9.68 2. ผลการประเมินการฝึกประสบการณ๑สอนของนกั ศึกษาโดยอาจารยน๑ ิเทศ มีคาํ คะแนนเตม็ ในแตํละข๎อ ที่ การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 275

5 คะแนนโดยคาํ คะแนนในแตลํ ะข๎อและสรุปคําคะแนน นาเสนอขอ๎ มลู ดังรายละเอยี ดดงั ตารางท่ี 1 ตารางท่ี 1 คา่ เฉลย่ี ของคะแนนการประเมนิ การฝกึ ประสบการณ์การสอนภาคเรียนท่ี 1 ปีการศึกษา 2560 ของนกั ศึกษาโดยอาจารย์นเิ ทศก์ ข๎อที่ รายการ คาํ เฉลีย่ SD. 1 แบบบนั ทกึ การฝึกประสบการณ๑ 4.75 0.37 2 แบบประเมินผลของครพู ่ีเลี้ยง 5.00 0.00 3 โครงรํางวิจัย (3 บท) 4.33 0.55 4 หลักฐานการลงเวลาปฏิบัติงาน 5.00 0.00 5 รายงานโครงการอยํางน๎อย 1 โครงการ 4.75 0.45 6 แผนการจัดประสบการณ๑ 16 สัปดาห๑ 4.85 0.29 (หรือน๎อยกวํา/ตามจริง) 4.62 0.50 7 Portfolio ภาพผลงาน/กจิ กรรม 4.80 0.33 8 Case study อยํางน๎อย 1 รายการตํอภาคเรียน 4.50 0.46 9 PPT นาเสนอผลงาน ระหวํางฝกึ ประสบการณ๑ 4.89 0.26 10 PPT นาเสนอ สรุปรายงานผลการฝกึ ประสบการณ๑ 4.75 0.19 รวม จากตารางพบวําคาํ คะแนนของการประเมินผลงานนกั ศึกษาฝึกปฏบิ ตั กิ ารสอน พบวาํ มีคะแนนในหวั ขอ๎ โครง ราํ งการวิจัย 3 บท น๎อยท่ีสุด รองลงมาคือ การนาเสนอรายงานความก๎าวหน๎าระหวํางฝึกประสบการณ๑ และ แฟูม สะสมผลงาน ตัวอยํางภาพผลงานและภาพกจิ กรรม ตามลาดบั 3. การประเมินผลจากครูพี่เลี้ยงในสถานศึกษา แบํงการประเมินออกเป็น ด๎าน ตามคํูมือการฝึก 8 2 ประสบการณ๑วชิ าชพี ครู คณะศกึ ษาศาสตร๑ มหาวทิ ยาลัยวงษ๑ชวลติ กลุ นาเสนอตามแผนภาพท่ี การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 276

แผนภาพท่ี 2 คําคะแนนเฉลีย่ การประเมนิ นักศกึ ษาฝกึ ประสบการณว๑ ิชาชีพโดยครูพเี่ ลี้ยง คา่ เฉลยี่ คะแนน (เตม็ 5) 4.8 4.76 4.7 4.54 4.43 4.6 4.44 4.47 4.47 4.5 4.4 4.36 4.32 4.3 4.2 4.1 คา่ เฉลยี่ คะแนน (เต็ม 5) จากแผนภาพ ครูพ่ีเล้ียงได๎ประเมินการฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูใน 8 ด๎าน ได๎แกํ การปฏิบัติงาน ประจาวนั บุคลิกภาพครู การจัดทาแผนประสบการณ๑ การสอนในชั้นเรียน ทักษะความเป็นครู การจัดปูาย นเิ ทศและสอ่ื การจดั โครงการ และวิจัยในช้นั เรยี น ได๎ทาการวิเคราะหข๑ ๎อมลู จากแบบประเมนิ พบวาํ มคี ะแนน เฉลยี่ ในภาพรวมอยํูท่ี 4.47/5 ซ่ึงอยูํในระดับท่ีดี และเม่ือพิจารณาในรายละเอียดแตํละด๎าน พบวํา ด๎านท่ีมี คะแนนตา่ สุดควรนาไปประกอบการพิจารณา วางแผนเพ่ือปรับปรุงและพัฒนานักศึกษาตํอไปมีดังนี้ 1) การ เสนอแนวทางการแก๎ป๓ญหาเมอื่ พบปญ๓ หาและอปุ สรรคการปฏิบตั ิตนในชวี ิตประจาวัน 2) บคุ ลกิ ภาพครูในเรอ่ื ง การควบคุมอารมณ๑ 3) การจดั กิจกรรมการเรียนรท๎ู ี่ทนั ตอํ ยคุ สมัยและเหตุการณ๑ 4) ความถูกต๎องแมํนยาและ รอบรู๎ในเน้ือหา ความสามารถในการสื่อความหมาย การอธิบายท่ีชัดเจน 5) คุณลักษณะความเป็นครูในเรื่อง การจัดกิจกรรมพัฒนาผเู๎ รยี นโดยคานึงถึงตามความถนดั และความแตกตํางระหวํางบุคคล 6) การจัดโครงการ พฒั นาการเรยี นร๎ูในเรอื่ งการรายงานผลดาเนนิ โครงการให๎มีความสมบูรณ๑และถูกต๎อง 7) โครงรํางวิจัยในชั้ น เรียนด๎านความเหมาะสมของวธิ กี ารและนวัตกรรมท่ีนามาใช๎ในการแก๎ปญ๓ หา และความเหมาะสมในการใชส๎ ถติ ิ อภปิ รายผล 1. จากผลการประเมินตนเองของนักศึกษาฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูของนักศึกษาวิชาชีพคครู สาขาวชิ าการศกึ ษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลติ กุล พบวําระหวํางการฝึกประสบการณ๑วชิ าชีพครู นักศึกษา ประเมินตนเองมีคําคะแนนสูงกวําหลังฝึกประสบการณ๑ อาจเนื่องมาจากนักศึกษามีความเช่ือมั่นวําตนเองมี ความพรอ๎ มมีความรูค๎ วามสามารถจากการเรียนในรายวิชาตํางๆ ผํานกาฝึกอบรมและการปฐมนิเทศกํอนฝึก การประชุมทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 277

ประสบการณ๑อยาํ งเพียงพอแลว๎ แตเํ มื่อปฏิบตั ิการสอนในสถานศึกษาจริง จงึ พบวาํ ตนเองยังตอ๎ งพฒั นาอีกมาก ผลการประเมินหลังจากฝึกประสบการณจ๑ ึงประเมนิ ตนเองตา่ กวําผลการประเมินระหวํางฝึกประสบการณ๑ 2. จากการประเมินการฝึกประสบการณ๑วิชาชพี ครขู องนกั ศึกษา โดยอาจารย๑นิเทศ พบวํา นักศึกษา ยังมีจุดอํอนในเรื่องการจัดทาโครงรํางการวิจัย กา รจัดทารายงานและนาเสนอผลการดาเนินการฝึก ประสบการณ๑ และการจัดทาแฟูมสะสมผลงาน สอดคล๎องกับผลการวิจัยของ ศิรดา ทองเชื้อและนฤมล ศราธ พันธุ๑ )2555และผลการวิจัยของ ฉวีวรรณ สุวรรณาภา ( และคณะ )2554( ได๎ทาการศึกษาป๓ญหาการฝึก ประสบการณว๑ ิชาชีพครู ของนักศึกษา พบวํานกั ศึกษามีป๓ญหาดา๎ นการดาเนนิ การสอน และการวิจัยในชน้ั เรียน มากที่สุด 3. จากการประเมินนักศึกษาฝึกประสบการณ๑วิชาชีพครูโดยครูพี่เล้ียง ซ่ึงได๎ประเมินการฝึก ประสบการณว๑ ชิ าชีพครูของนกั ศกึ ษา 8 ด๎านตามแบบประเมินของฝาุ ยฝกึ ประสบการณ๑ พบวาํ ด๎านทีม่ คี ะแนน ตา่ สุดคอื การจัดทาแผนการจัดประสบการณ๑ การปฏบิ ตั ิงานประจาวัน และการจัดทาโครงรํางการวิจัยในชั้น เรียน ซึ่งสอดคล๎องกับผลการวิจัยของ สโรชา คล๎ายพันธุ๑ )2555ที่ได๎ทาการศึกษาป๓ญหาและแนวทางการ ( พบวํามีป๓ญหาระดับ พฒั นาการฝกึ ประสบการณ๑วชิ าชพี ครู ของนักศกึ ษาสถาบันการพลศึกษาวทิ ยาเขตชลบุรี มาก ในด๎านการปฏิบัติการสอน ด๎านความพร๎อมของนักศึกษา ดังนั้น สาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะ ศึกษาศาสตร๑ จึงควรนาผลการวจิ ยั มาใช๎ประกอบการปรบั ปรุง และพัฒนากระบวนการฝึกประสบการณ๑วชิ าชีพ ครูให๎กับนกั ศึกษาอยาํ งมปี ระสทิ ธิภาพตํอไป ขอ้ เสนอแนะ จากการศึกษาสภาพการฝกึ ประสบการณ๑วชิ าชพี ครขู องนักศึกษาวชิ าชีพครูสาขาวิชาการศกึ ษาปฐมวยั คณะศึกษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลิตกุล พบวําควรมีการเตรียมพร๎อมให๎นักศึกษาเพ่ิมข้ึน โดยสามารถ กระทาได๎ ดังน้ี 1. จดั ให๎มีการปฐมนิเทศโดยแบํงกลุมํ ยํอยเฉพาะภายในสาขาวิชา เพอ่ื ให๎นักศึกษาเกิดความพรอ๎ มและ ความเขา๎ ใจในการออกฝกึ ปฏิบตั กิ ารสอนมากขนึ้ และเพ่อื ปอู งกนั การเข๎าใจที่คลาดเคลื่อนจากการปฐมนิเทศ ภาพรวมของคณะศึกษาศาสตร๑ 2. กาหนดให๎นักศึกษามีโอกาสในการปรับตัว และสร๎างความค๎ุนเคยกับทางโ รงเรียนที่เข๎าฝึก ประสบการณ๑สอนจรงิ โดยให๎นกั ศึกษาสังเกตการสอน สังเกตบริบทกํอนท่ีจะสอนเป็นเวลา สัปดาห๑ ท้ังนี้ 2 อาจชํวยเหลอื งานครใู นด๎านอนื่ กอํ นได๎ เพือ่ เรียนรรู๎ ะบบงานของทางโรงเรยี น 3. อาจารย๑ประจาหลกั สูตรที่ออกนิเทศ กาหนดใหอ๎ อกนิเทศภายในชํวงเดือนแรกที่นักศึกษาออกฝึก ปฏิบตั กิ ารสอน เพอ่ื สรา๎ งความอบอํนุ และมน่ั ใจใหแ๎ กํนกั ศึกษา หรือรํวมกนั แก๎ปญ๓ หาที่พบได๎อยํางทันทวํ งที 4. ทางสาขาวิชารวํ มพดู คยุ กับทางโรงเรยี นท่ีนักศกึ ษาออกฝึกปฏิบัติการสอนใหเ๎ หน็ ถึงแนวทางที่ควร เปน็ ไปรํวมกัน เพื่อให๎เกดิ เข๎าใจตรงกนั เกยี่ วกับขอบขําย กาหนดการ แนวทางตําง ๆ ในการฝึกประสบการณ๑ สอนของนกั ศกึ ษา การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคัดสรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 278

5. จัดการแลกเปล่ียนเรียนรู๎ระหวํางนักศึกษาฝึกประสบการณ๑ทั้งหมดและอาจารย๑นิเทศเกี่ยวกับ ป๓ญหา ความตอ๎ งการของนกั ศึกษา เพ่อื เขา๎ ชวํ ยเหลือและแก๎ไขป๓ญหารํวมกัน 6. กาหนดวันสํงเอกสารรายงานตามข๎อกาหนดอยํางชัดเจน และมีการติ ดตามอยํางตํอเน่ืองเพื่อ ปูองกันการลําชา๎ โดยเฉพาะอยาํ งยง่ิ การนาเสนอหัวข๎อวิจัย เพอื่ ให๎ไดง๎ านวิจัยท่ีมีคุณภาพรวมท้ังลดป๓ญหาการ สํงงานลําชา๎ เกนิ กาหนด เอกสารอา้ งอิง คณะศกึ ษาศาสตร๑ มหาวทิ ยาลัยวงษ๑ชวลิตกุล. (2556). หลักสูตรศึกษาศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาการศึกษา ปฐมวัย (5 ปี) คณะศกึ ษาศาสตร์ มหาวทิ ยาลัยวงษช์ วลิตกลุ . นครราชสีมา: มหาวิทยาลยั วงษ๑ชวลติ กุล. คณะศึกษาศาสตร๑ มหาวิทยาลัยวงษ๑ชวลิตกุล. (2559). คู่มือการการปฏิบัติงานวิชาชีพครู. นครราชสีมา: มหาวทิ ยาลยั วงษ๑ชวลิตกลุ . คุรุสภา, (2549). เรื่องการรับรองปริญญาและประกาศนยี บัตรทางการศกึ ษาเพอื่ การประกอบวิชาชีพ ราชกจิ จานุเบกษา 13 กรกฎาคม 2549 เลํม 123 ตอนที่ 66 ง หนา๎ 117 ฉววี รรณ สวุ รรณาภา อรอนงค๑ วูวงศ๑ และพฒั น๑นรี อฐั วงศ.๑ (2554). การฝึกประสบการณ์วิชาชีพครูของนิสิต มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตแพร่ : มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราช วทิ ยาลัย วิทยาเขตแพรํ ศริ ดา ทองเชื้อและนฤมล ศราธพันธุ.๑ (2555). ปัญหาการฝกึ ประสบการณืวชิ าชพี ครขู องนสิ ิตฝกึ สอน ส า ข า ค ห ร ร ม ศ า ส ต ร ศึ ก ษ า ค ณ ะ ศึ ก ษ า ศ า ส ต ร์ ม ห า วิ ท ย า ลั ย เ ก ษ ต ร ศ า ส ต ร์ : มหาวทิ ยาลยั เกษตรศาสตร๑ สโรชา คลา๎ ยพันธ๑.ุ (2555). ปัญหาและแนวทางการพัฒนาการฝึกประสบการณว์ ชิ าชีพครูของนกั ศกึ ษา สถาบันพลศึกษา วิทยาเขตชลบุรี : สถาบันพลศึกษา วทิ ยาเขตชลบรุ ี EQ traning. (2558) .ข้อดีของการทํางาน .ฝึกงานระหว่างเรียน/สืบค๎นวันท่ี จาก 2561 มกราคม 23 http://myeqgroup.blogspot.com//02/2015blog-post.html.. การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 279

การบริหารจดั การความขัดแย้งของผู้บริหารโรงเรยี นมธั ยมศกึ ษาในจังหวดั อทุ ยั ธานี Conflict Management of Secondary School Administrators in Uthai Thani Province ช่อื ผู้แต่ง นางสาวกมลนัทธ์ ศรีจอ้ ย หนว่ ยงานทสี่ งั กัด คณะครศุ าสตร์อุตสาหกรรม มหาวิทยาลยั เทคโนโลยีราชมงคลธญั บรุ ี e-mail [email protected] บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค๑เพ่ือศึกษา 1) การบริหารจัดการความขัดแย๎งของผ๎ูบริหารโรงเรียน มัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี และ 2) เปรียบเทียบวิธีการบริหารจัดการความขัดแย๎งผู๎บริหารโรงเรียน มัธยมศกึ ษาในจังหวดั อทุ ัยธานี จาแนกตามเพศ อายุ การศกึ ษา และประสบการณ๑ในการบรหิ ารงาน กลุํมตัวอยํางท่ีใช๎ในการวิจัยคร้ังนี้ คือ ผู๎บริหารสถานศึกษา รองผ๎ูบริหารสถานศึกษา หัวหน๎าฝุาย หัวหนา๎ กลมุํ สาระ ในสถานศกึ ษาระดับมัธยมศึกษาจังหวดั อทุ ัยธานี จานวน 148 คน โดยกาหนดจากตารางสํุม ของเครจซี่ และมอร๑แกน เครื่องมอื ทีใ่ ชใ๎ นการวจิ ัยเป็นแบบสอบถามมาตราสํวนประมาณคํา สถิติท่ีใช๎ในการ วิเคราะห๑ข๎อมูล ได๎แกํ คําร๎อยละ คําเฉล่ีย คําเบี่ยงเบนมาตรฐาน ใช๎การทดสอบคําที ใช๎การท ดสอบความ แปรปรวนแบบทางเดียว ผลการวิจัยพบวาํ 1) การบรหิ ารจัดการความขัดแย๎งด๎านประนีประนอม มคี ําเฉล่ยี สงู สดุ รองลงมาคือ การบริหารจัดการความขัดแยง๎ ด๎านการรวํ มมอื สํวนท่ีมีคําเฉลย่ี ตา่ สดุ ได๎แกํ ดา๎ นการเอาชนะ และ 2) ผลการ วิเคราะหเ๑ ปรียบเทยี บ ผ๎ูบริหารท่มี ีเพศ อายุ และประสบการณ๑ในการบริหารงานกับการบริหารจัดการความ ขัดแย๎งของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี มีความคิดเห็น ไมํแตกตํางกัน และผลการ วเิ คราะหเ๑ ปรียบเทียบระดับการศึกษา พบวํา การบริหารจดั การความขัดแย๎งของผ๎บู รหิ ารโรงเรียนมธั ยมศึกษา ในจังหวดั อทุ ยั ธานี จาแนกตามระดบั การศึกษา แตกตาํ งกันอยาํ งมีนยั สาคญั ทางสถติ ทิ ีร่ ะดบั 0.05 คาสาคัญ: การบรหิ ารจัดการความขัดแย๎ง ผู๎บรหิ าร โรงเรียนมธั ยมศกึ ษาในจังหวดั อทุ ัยธานี การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 280

ABSTRACT This study aimed to 1) study the approach in managing conflict of secondary school administrators in Uthai Thani Province, and 2) compare their approach of conflict management classified by sex, age, educational qualification and administrative experience. The population was 148 school administrators, vice school administrators, department heads, and heads of learning area currently working at secondary schools in Uthai Thani Province. The sample size was set by using the table of Krejcie & Morgan. The research instrument was a rating-scale questionnaire. The statistics for data analysis comprised percentage, mean, standard deviation, t-test, and one-way analysis of variance. The findings revealed that 1)compromising was rated the highest level of conflict management approach followed by collaboration while competition was the lowest, and 2) when the administrators’ sex, age and their administrative experience were compared, their approach in managing conflict was not different. However, when their educational qualification was considered, the approach of conflict management was statistically different at a significant level of 0.05. KEYWORDS: conflict management, administrators, secondary schools in Uthai Thani Province บทนา ในสังคมปจ๓ จุบันมคี วามสับสน ซับซ๎อน และความหลากหลายในความตอ๎ งการ ทาใหเ๎ กิดความขัดแย๎ง ขึน้ ในทกุ ระดับทกุ ชนชัน้ และความรุนแรงตํางๆ ซ่ึงเพิ่มข้ึนเป็นทวีคูณเมื่อสังคมพลวัตไปข๎างหน๎า โดยเฉพาะ กระแสการเปลี่ยนแปลงภายใต๎กระบวนการโลกาภวิ ฒั นท๑ ร่ี ะบบเทคโนโลยีไมํมีขีดจากัดทาให๎โลกเป็นสังคมไร๎ พรมแดนในหมํบู ๎านโลก และความหลากหลาย ความแตกตํางทางวัฒนธรรมได๎เข๎ามามีบทบาทสาคัญในการ ดารงชวี ติ ของมนษุ ยแ๑ ละการอยูรํ ํวมกันของบคุ คล ในชวี ิตของเราได๎รับฟ๓งขําวสารตํางๆ ทางส่ือที่หลากหลาย ขําวสารน้ันสํวนมากจะได๎ยนิ ขําวการปฏริ ูปหลายๆอยําง ทงั้ ปฏริ ูประบบราชการทุกภาคสวํ นท่ีกาลงั ดาเนินงาน โดยรฐั บาล หรือถา๎ ดูให๎แคบลงเฉพาะในวงการศกึ ษา กจ็ ะเหน็ การปฏิรูปการศกึ ษาทีร่ ัฐบาลกาลงั ดาเนินการอยํู ใหท๎ นั ตามกระแสสังคมโลกทเี่ ปล่ียนแปลงไป คาวําการปฏิรูปน้ัน หมายถึง การเปล่ียนแปลงไปในทิศทางที่ดี ทางทเ่ี จริญข้นึ แตไํ มไํ ด๎หมายความวําของเกําไมํดี ไมํเจริญ อาจดีตํอเฉพาะในชํวงเวลานั้นๆ เพราะป๓จจุบันมี การเปล่ียนแปลงที่รวดเรว็ จาเปน็ ทตี่ ๎องปรบั และต๎องมีการปฏริ ปู ปจ๓ จยั ในเหตกุ ารณต๑ าํ งๆท่ียังไมํทนั ตํอกระแส สังคมโลกที่เปล่ียนแปลงไป สถานศึกษาก็ได๎รับผลกระทบจากความขัดแย๎งจากสภาพทางสังคมป๓จจุบันที่ เปล่ียนแปลงไป การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ยั คดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 281

กระทรวงศึกษาธิการจึงได๎กาหนดน โยบายการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษท่ีสอง (พ.ศ.2552-2561) โดยมวี สิ ัยทัศน๑ใหค๎ นไทยได๎เรียนรู๎ตลอดชีวติ อยํางมคี ณุ ภาพ ภายในปี 2561จะต๎องมีการปฏิรูปการศึกษาและ การเรยี นรู๎อยาํ งเปน็ ระบบใน 3 ประเดน็ หลักคือ การพัฒนาคณุ ภาพมาตรฐานการศึกษา และการเรียนร๎ูของคน ไทย เพ่ิมโอกาสทางการศกึ ษาและการเรยี นรทู๎ ีม่ ีคุณภาพอยํางทว่ั ถงึ สงํ เสริมการมสี วํ นรํวมของทุกภาคสํวนใน การบริหารและการจดั การศึกษา ทง้ั น้ีได๎กาหนดกรอบแนวทางในการปฏริ ปู การศกึ ษาและการเรียนร๎อู ยาํ งเป็น ระบบไว๎ 4 ประการ คือการพัฒนาคุณภาพคนไทยยุคใหมํ การพัฒนาคุณภาพครูยุคใหมํ การพัฒนาคุณภาพ สถานศึกษาและแหลํงเรียนรู๎ยุคใหมํ และการพัฒนาคุณภาพการบริหารจัดการใหมํ (สานักวิชาการและ มาตรฐานการศกึ ษา สานกั งานคณะกรรมการการศึกษาข้ันพ้นื ฐาน, 2553 : น.1) การบริหารเป็นการใช๎ศาสตร๑และศิลป์ ในการนาทรัพยากรการบริหาร มาประกอบกันตาม กระบวนการบริหารให๎บรรลุวัตถุประสงค๑ที่กาหนดไว๎อยํางมีประสิทธิภาพ ทั้งนี้เพราะการบริหารนั้นมี หลักเกณฑ๑ที่สามารถนาไปศึกษาค๎นคว๎าได๎อยํางมีระบบ ระเบียบ สาเหตุท่ีเรียกวํา “ศิลป์” ก็เพราะพฤติ กรรมการบริหารหลาย ๆ ประการตอ๎ งอาศัย ความรอบรู๎ ทักษะและไหวพริบซึ่งผ๎ูบริหารเป็นผ๎ูนาที่สาคัญใน การดาเนินกิจกรรมการบริหาร โดยใช๎ทรัพยากรทางการบริหาร คือคน เงิน วัสดุสิ่งของ และวิธีการจัดการ ตลอดจนเทคนิคในการดาเนนิ งานอยาํ งเหมาะสมต๎องเป็นบุคคลที่มีทั้งศาสตร๑และศิลป์ มีความร๎ู ความเข๎าใจ และประสบการณ๑ มคี วามชานาญในงานที่ตนเองรับผิดชอบ และมีทักษะในการปกครองผู๎ใต๎บังคับบัญชา ซึ่ง เป็นเร่ืองท่ีผ๎ูบริหารต๎องใช๎ความรู๎ทางด๎านจิตวิทยามากพอสมควรในการปกครองคน(ธนวัฒน๑ จรรย๑เสง่ียม, 2555 : น.1) ชัยเสฏฐ๑ พรหมศรี (2550 : น.4) กลําววําในด๎านการจัดการศึกษาของประเทศชาติ มีความจาเป็น อยํางยิ่งท่ีจะต๎องอาศัยผ๎ูบริหาร การศึกษาและผ๎ูบริหารสถานศึกษามืออาชีพ จึงจะทาให๎การบริหารและ การศึกษาประสบ ความสาเร็จและเปน็ ไปตามแนวทางท่พี งึ ประสงค๑ หากผู๎บริหารสถานศึกษาแสดงแบบการ เปน็ ผูน๎ า ยอํ มสงํ ผลใหก๎ ารจดั การศึกษาของโรงเรยี นเกิดประสทิ ธิภาพและประสทิ ธผิ ล ตามจดุ มุํงหมาย ที่ตงั้ ไว๎ อยํางแนํนอน การทางานใด ๆ ที่จะประสบผลสาเร็จหรือล๎มเหลว ป๓จจัยที่สาคัญอยํางหน่ึง คือตัวผู๎นาของ หนํวยงานหรอื องค๑การน้ัน ๆ น่นั เอง สงิ่ สาคัญประการหนงึ่ ในการจดั การความ ขดั แยง๎ ได๎อยํางมีประสิทธิภาพ คอื การทราบถึงสาเหตุหรือแหลํงท่ีมาของโอกาสในการเกิดความ ขัดแย๎ง เพื่อที่จะหาแนวทางในการรับมือ และจัดการกบั ความขดั แยง๎ ทเี่ กิดขน้ึ ไดอ๎ ยาํ งมอี ยํางมีประสทิ ธิภาพ จากป๓ญหาดงั กลาํ วความขัดแย๎งเป็นสิ่งที่ผูบ๎ ริหารตอ๎ งเผชิญหนา๎ อยูทํ ุกวนั ผู๎บริหารไมํ สามารถทาเป็น ไมํสนใจหรือละเลยเสียไดแ๎ ละไมํสามารถปลํอยให๎เกดิ มากขนึ้ และรนุ แรงขน้ึ ได๎ โดยไมจํ ดั การแก๎ไข การบริหาร ความขัดแยง๎ เปน็ ภารกจิ ทย่ี ากทสี่ ดุ อยํางหนง่ึ ของผ๎บู รหิ าร ผูบ๎ ริหาร จาเปน็ ต๎องดาเนินการให๎องค๑การสามารถ บรรลวุ ตั ถปุ ระสงคท๑ ี่ต้ังไว๎ โดยไมํสามารถเลือกได๎วํา จะต๎องทางานกับใครก็ตาม ผ๎ูบริหารต๎องมี ทักษะในการ จัดการความขัดแยง๎ ซึ่งมคี วามสาคญั ตอํ ผล การปฏบิ ตั งิ าน นกั ทฤษฎีองคก๑ ารได๎พยายามศึกษาวิจัยป๓ญหาเรื่อง ความขัดแยง๎ ในหนวํ ยงานหรอื นักการศึกษาไดน๎ าศาสตร๑ในเรื่องน้ีมาประยุกต๑ใช๎ในการบริหารการศึกษา ด๎วย เห็นวาํ หากสามารถ ควบคุมสาเหตขุ องความขัดแย๎ง และจดั การกับความขัดแย๎งที่เกิดข้ึนในสถานศึกษาได๎จะ ทาให๎การปฏิบัติงานดาเนินไปได๎อยํางมีประสิทธิภาพมากข้ึน การจัดการกับความขัดแย๎งของผู๎บริหาร การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวิจัยคัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 282

สถานศึกษาต๎องอาศัยความร๎ูความเข๎าใจในสาเหตุของความขัดแย๎งและประสบการณ๑ในเร่ือองน้ีเป็นอยํางดี (ลาจวน ช่ืนธงชัย, 2551 : น.7) โรงเรียนมัธยมศึกษาในจงั หวดั อทุ ยั ธานี อยูใํ นสังกดั สานักงานเขตพื้นทกี่ ารศึกษามัธยมศึกษา เขต 42 เปน็ สถานศกึ ษาขัน้ พนื้ ฐาน จัดต้ังขึ้นเพ่ือทาหน๎าที่ให๎การศึกษา และเป็นองค๑กรหนึ่งที่หนีไมํพ๎นความขัดแย๎ง เน่อื งจากมภี าระงานที่ต๎องรบั ผดิ ชอบในการปฏบิ ัติงานมากมาย ซ่งึ ในโรงเรียนประกอบไปด๎วยบุคลากรหลาย ฝุาย ทงั้ ผบู๎ รหิ ารสถานศกึ ษา คณะครู ตลอดจนผูท๎ ีเ่ กี่ยวขอ๎ ง ตอ๎ งมกี ารทางานรวํ มกนั เม่ือบคุ คลจานวนมากมา ปฏิบัติงานรํวมกันยํอมเกิดป๓ญหา ความแตกตํางระหวํางบุคคลนาไปสูํป๓ญหาความขัดแย๎ง สํงผลตํอการ บริหารงานของสถานศึกษา ทาให๎เกดิ ความลําชา๎ และสํงผลเสยี ตํอการปฏิบัติงานนั้นๆได๎ ทั้งน้ีผ๎ูบริหารจึงเป็น บุคคลสาคัญที่จะทาให๎การบริหารจัดการศึกษาในยุคปฏิรูปการศึกษาและการบริหารงานเพื่อรองรับการ กระจายอานาจ ใหป๎ ระสบความสาเรจ็ ตามวัตถปุ ระสงค๑ ต๎องใช๎ทกั ษะในการจดั การความขัดแย๎งในโรงเรยี นอยูํ ในระดบั ท่สี มดุล โดยการสร๎างวิกฤตให๎เปน็ โอกาส โรงเรียนจงึ จะพัฒนาไปไดอ๎ ยํางมคี ุณภาพ การบริหารความ ขัดแย๎งจึงเป็นภารกิจท่ียากที่สุดสาหรับผ๎ูบริหารท่ีจะต๎องดาเนินการแก๎ไขป๓ญหาด๎วยความรอบคอบไมํควร ละเลยหรือวางเฉยกับปญ๓ หาความขัดแย๎งทเ่ี กดิ ขึน้ ดว๎ ยเหตผุ ลดงั กลําว การบริหารจดั การความขัดแย๎งของผู๎บริหารจะต๎องระมัดระวังมิให๎ความขัดแย๎ง เกิดขน้ึ มากเกิน จนกอํ ใหเ๎ กิดผลเสยี เพราะจะเกดิ ความสับสนไมสํ ามารถทาการตดั สินใจได๎และต๎องระมัดระวัง ความขัดแย๎งในทางท่ไี มํดีมิให๎เกดิ ขึ้นด๎วยเมื่อผูบ๎ รหิ ารเปน็ สํวนหนึ่งของความขัดแยง๎ ผ๎วู ิจยั จึงมีความสนใจที่จะ ศกึ ษาการบริหารจัดการความขัดแย๎งของผ๎ูบริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี เพื่อให๎ได๎ข๎อมูลท่ี เปน็ ประโยชนใ๑ ห๎กับผู๎บริหารสถานศึกษาและเป็นการนาเสนอแนวทางการบริหารจัดการความขัดแย๎งอยําง ถูกต๎องเหมาะสมและมปี ระสิทธิภาพ วตั ถปุ ระสงค์ของการวิจยั 1. เพื่อศึกษาการบริหารจดั การความขัดแยง๎ ของผบู๎ ริหารโรงเรียนมธั ยมศกึ ษาในจังหวดั อุทัยธานี 2. เพอ่ื เปรยี บเทียบการบริหารจัดการความขัดแย๎งผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี จาแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา และประสบการณใ๑ นการบรหิ ารงาน ในการวิจัยครั้งน้ี ผู๎วิจัยได๎ศึกษาการบริหารจัดการความขัดแย๎งของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัด อทุ ยั ธานี ตามกรอบแนวคิดของ โทมัสและคิลแมนน๑ (Thoman and Kilmann อ๎างใน พัชราภรณ๑ กุลบุตร, 2555 : น.19-21) ไดแ๎ บงํ รูปแบบการบริหารความขัดแย๎ง ออกเป็น 5 ด๎าน สามารถเขยี นกรอบแนวคิดการวิจัย ได๎ดังภาพที่ 1 การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวิจัยคัดสรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 283

ตวั แปรต้น ตัวแปรตาม เพศ การบรหิ ารจัดการความขดั แย๎งของ อายุ ผบ๎ู ริหาร ประกอบดว๎ ย 5 ด๎าน ระดับการศึกษา 1. ดา๎ นการเอาชนะ ประสบการณ๑ในการบรหิ ารงาน 2. ด๎านการรํวมมือ 3. ด๎านการประนปี ระนอม 4. ดา๎ นการหลกี เลย่ี ง 5. ดา๎ นการยอมให๎ ภาพท่ี 1 กรอบแนวคิดการวิจัย วิธดี าเนนิ การวิจัย 1. ประชากรและกลุํมตวั อยาํ ง 1) ประชากร ประชากรท่ใี ชใ๎ นการศึกษาครั้งนปี้ ระกอบด๎วย ผู๎บริหาร รองผู๎บริหาร หัวหน๎า ฝุาย หัวหนา๎ กลํุมสาระ 237 คน จากโรงเรยี นมธั ยมศึกษาในจังหวดั อทุ ยั ธานี 21 โรงเรียนในปีการศึกษา 2560 2) กลุํมตัวอยําง กลํุมตัวอยํางที่ใช๎ในการศึกษาคร้ังน้ี ผู๎บริหาร รองผ๎ูบริหาร หัวหน๎าฝุาย หวั หนา๎ กลํุมสาระ จานวน 148 คนโดยกาหนดจากตารางซํุมของเครจซ่ี และมอร๑แกน (Krejcie & Morgan, 1970, p. 608) จากโรงเรยี นมัธยมศึกษาในจงั หวดั อทุ ัยธานี 21 โรงเรยี น และกระจายกลํุมตัวอยํางสัดสํวนให๎ เทํากนั ดังตารางที่ 1 ตารางท่ี 1 แสดงกลํุมตัวอยําง ลาดบั ท่ี ช่อื สถานศกึ ษา จานวน กล่มุ ตัวอยา่ ง 1 อุทัยวิทยาคม ผูบ้ ริหาร รองผู้บริหาร 8 หวั หน้าฝุาย หวั หน้ากลมุ่ สาระ 15 2 พทุ ธมงคลวทิ ยา 13 7 3 หนองเตาํ วิทยา 97 4 กาญจนาภเิ ษกวิทยาลัย 11 7 5 หนองขาอยํางวทิ ยา 12 7 6 ทัพทนั อนุสรณ๑ 12 7 7 ตลกุ ดวูํ ทิ ยาคม 10 7 การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวิจยั คดั สรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 284

ลาดบั ท่ี ช่ือสถานศกึ ษา จานวน กลุ่มตัวอย่าง ผบู้ รหิ าร รองผู้บริหาร 8 สวาํ งอารมณว๑ ทิ ยาคม หวั หนา้ ฝาุ ย หวั หน้ากลมุ่ สาระ 7 9 บอํ ยํางวทิ ยา 7 10 หนองฉางวิทยา 13 7 11 บา๎ นทุงํ นาวิทยา 9 7 12 ทํงุ โพวิทยา 13 7 13 ห๎วยคตวทิ ยาคม 14 7 14 สมอทองปทีปผลผี ลอุปถมั ภ๑ 8 7 15 ลานสักวิทยา 11 7 16 รํองตาทีวิทยา 11 7 17 บ๎านไรวํ ทิ ยา 14 7 18 การุง๎ วทิ ยาคม 12 7 19 หนองจอกประชานสุ รณ๑ 9 7 20 วังหนิ วิทยาคม 15 7 21 ทองหลางวิทยาคม 9 7 10 148 รวมทั้งสน้ิ 7 237 2. เครือ่ งมือที่ใช๎ในการวิจยั เครอื่ งมือท่ีใช๎ในการเก็บรวบรวมข๎อมูลเป็นแบบสอบถามแบํงออกเป็น 2 ตอน คือ ตอนท่ี 1 แบบสอบถามขอ๎ มลู ทวั่ ไปของผ๎ตู อบแบบสอบถาม มีลักษณะเป็นแบบ ตรวจสอบรายการ( Checklist) ได๎แกํ เพศ อายุ ระดับการศึกษา และประสบการณ๑ในการบริหารงาน ตอนท่ี 2 แบบสอบถามเกี่ยวกับระดับการ จัดการความขัดแย๎งของผ๎ูบริหาร โรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี แบบสอบถามมีลักษณะ จาแนก ออกเป็น 5 ดา๎ น คอื ด๎านการเอาชนะ ด๎านการรํวมมือ ดา๎ นการประนีประนอม ด๎านการหลีกเลี่ยง และ ด๎าน การยอมให๎ เปน็ มาตรวดั แบบประเมนิ คาํ (rating scale) 5 ระดบั 3. การตรวจสอบคณุ ภาพของเครอ่ื งมอื 1) ตรวจสอบความสอดคลอ๎ งของขอ๎ คาถามกบั นยิ ามเชิงปฏิบัติการโดย ผ๎ูเชี่ยวชาญ จานวน 5 ทําน ตรวจสอบความสอดคล๎องระหวํางขอ๎ คาถาม ในแบบสอบถามกบั นิยามศัพท๑เฉพาะท่กี าหนดไวใ๎ นแตลํ ะ ด๎าน ตามแนวคิดการหาคําดัชนีความ สอดคล๎องของข๎อคาถามกับวัตถุประสงค๑ ( Item-Objective การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวิจยั คัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 285

Congruency: IOC) พบวาํ ขอ๎ คาถามในแบบสอบถามมคี าํ ดชั นีความสอดคล๎องอยํูระหวําง 0.8-1.0 แสดงวํามี ความสอดคลอ๎ งกับนยิ ามศัพทเ๑ ฉพาะทก่ี าหนดไว๎ 2) นาแบบสอบถามท่ีแก๎ไขตามที่ผ๎ูเช่ียวชาญเสนอแนะ นาไปตรวจสอบความเชื่อมั่นของ เครื่องมอื (reliability) ทดลองใช๎ (tryout) ท่ไี มใํ ชํเป็นกลํุมตัวอยํางในการวิจัยจานวน 30 คน แล๎วนาผลการ ทดลองใชน๎ ้ันมาวเิ คราะห๑หาคาํ สมั ประสทิ ธแ์ิ อลฟุา โดยวิธีของครอนบาค (Cronbach’s Alpha Coefficient) ได๎คําความเช่ือม่นั เทํากับ 0.765 4. การเกบ็ รวบรวมข๎อมูล 1) ขอหนังสือจากบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี เพ่ือขอความ อนุเคราะห๑ในการเก็บรวบรวมข๎อมลู ในการวิจัย ตํอผบ๎ู ริหารและครผู ูส๎ อน จากโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัด อุทยั ธานี ท้งั 21 แหงํ 2) ผ๎วู ิจัยนาหนังสอื ขอความอนุเคราะหม๑ หาวิทยาลยั เทคโนโลยรี าชมงคลธัญบุรีเก็บข๎อมูลใน การวิจัย เสนอตอํ ผูอ๎ านวยการโรงเรียนมัธยม 21 โรงเรียน ในจังหวัดอุทยั พร๎อมกับแบบสอบถามขอ๎ มลู ในการ วจิ ัยด๎วยตนเองในเดือนสงิ หาคม 2560 ซ่งึ แบบสอบถามมี จานวนทั้งสน้ิ 148 ชดุ 3) ผู๎วิจยั เกบ็ แบบสอบถามด๎วยตวั เองหลังสํงแบบสอบถามให๎ทุกโรงเรียนมัธยม 21 โรงเรียน ในเดอื นกันยายนซงึ่ ไดแ๎ บบสอบถามคนื มา จานวนท้ังสน้ิ 148 ชดุ คดิ เปน็ ร๎อยละ 100 4) ตรวจสอบความสมบูรณ๑ของข๎อมลู และนาข๎อมูลท่ีได๎มาดาเนินการวิเคราะห๑และแปลผล ขอ๎ มูลตํอไป 5. การวเิ คราะห๑ขอ๎ มลู ในการวิจัยนี้ได๎ดาเนินการโดยนาข๎อมูลมาวิเคราะห๑ทางสถิติโดยใช๎โปรแกรมคอมพิวเตอร๑ สาเร็จรูปทางการวิจัยสังคมศาสตร๑มาประมวลผลข๎อมูลวิเคราะห๑โดยใช๎สถิติเชิงพรรณนา ( Descriptve Statistics) ได๎แกํ คําสถิติความถี่ (Frequency) คําร๎อยละ (Percentage) คําเฉล่ีย (Mean) และคําสํวน เบี่ยงเบนมาตรฐาน (Standard Deviation) คํา t-test, F-test เพื่อนาไป วิเคราะห๑กับแบบสอบถาม มีลาดับ ขัน้ ตอนดังน้ี ตอนท่ี 1 วิเคราะหข๑ ๎อมลู เกย่ี วกับสถานภาพของกลํุมตัวอยํางที่ตอบแบบสอบถามโดยหาคําความถี่ (Frequency) และคําร๎อยละ(Percentage) แล๎วนาเสนอแบบ ความเรยี ง ตอนที่ 2 วิเคราะห๑ระดับการจัดการความขัดแย๎งของผ๎ูบริหารสถานศึกษา โรงเรียนมัธยมศึกษาใน จงั หวดั อทุ ัยธานี ทงั้ รายดา๎ นและรายขอ๎ โดยหา คาํ เฉลี่ย (̅) และสํวนเบ่ียงเบนมาตรฐาน (S.D.) แล๎วนาไป เปรียบเทยี บกับเกณฑ๑ 5 ระดบั ตอนท่ี 3 ทดสอบสมมตฐิ านการวิจัย โดยการวิเคราะห๑เปรียบเทียบคําเฉล่ียการจัดการความ ขัดแย๎ง ของผู๎บริหารสถานศึกษาโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี กับข๎อมูลท่ัวไปของผู๎ตอบแบบสอบถาม แบบสอบถามของกลํุมตัวอยาํ งด๎านเพศใชก๎ ารทดสอบคาํ ที (t-test) อายุ ระดบั การศึกษา ประสบการณใ๑ นการ การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 286

บรหิ ารงาน โดย ใช๎การทดสอบความแปรปรวนแบบทาง เดียว (One-Way ANOVA) ถ๎าพบความแตกตํางมี นัยสาคัญทางสถิติ จะทดสอบความแตกตาํ งของคาํ เฉลี่ยรายคูํ ดว๎ ยวิธกี ารของเชฟเฟุ (Scheffe’ Method) สรปุ ผลการวิจัยและอภปิ รายผล 1. สรุปผลการวจิ ยั การศึกษาวิจัย เร่ือง การบริหารจัดการความขัดแย๎งของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัด อุทัยธานี สรุปผลการวิจยั ไดด๎ ังนี้ 1) ผู๎ตอบแบบสอบถามการบรหิ ารจัดการความขัดแย๎งของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาใน จังหวดั อุทัยธานีจานวน 148 คน สวํ นใหญํเปน็ เพศหญงิ จานวน 78 คน คิดเปน็ ร๎อยละ 52.70 มากกวํา 50 ปี ข้นึ ไป จานวน 46 คน คดิ เปน็ ร๎อยละ 31.09 ระดับการศึกษาปริญญาโท จานวน 89 คน คดิ เป็นร๎อยละ 60.13 ประสบการณ๑ในการบรหิ ารงานมากกวํา 15 ปี ขึ้นไป จานวน 70 คน คดิ เป็นรอ๎ ยละ 47.30 2) การบริหารจัดการความขัดแย๎งของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี พจิ ารณาเปน็ รายดา๎ น พบวาํ การบรหิ ารจัดการความขดั แยง๎ ลาดับท่ี 1 ดา๎ นการประนีประนอม มคี าํ เฉล่ียสงู สดุ คําเฉลย่ี เทาํ กับ 3.67 คําเบยี่ งเบนมาตรฐาน 0.81 อยํูในระดับมาก ลาดับที่ 2 คือ ด๎านการรํวมมือ มีคําเฉลี่ย เทาํ กบั 3.59 คาํ เบยี่ งเบนมาตรฐาน 0.73 สํวนทีเ่ หลอื มีคาํ เฉลร่ี ะดบั ปานกลาง เรียงตามคะแนนดงั นี้ ลาดับท่ี 3 ดา๎ นการยอมให๎ มคี ําเฉล่ยี เทาํ กบั 3.42 คําเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.71 ลาดับท่ี 4 ด๎านการหลีกเล่ียง มีคําเฉลี่ย เทาํ กับ 2.97 คาํ เบีย่ งเบนมาตรฐาน 0.83 และลาดบั ท่ี 5 ด๎านการเอาชนะ มคี ําเฉล่ยี เทํากบั 2.78 คําเบี่ยงเบน มาตรฐาน 0.78 ดังตารางท่ี 2 ตารางที่ 2 ผลการวิเคราะหก๑ ารบรหิ ารจดั การความขัดแย๎งของผบู๎ รหิ ารโรงเรยี นมธั ยมศึกษาในจงั หวดั อุทยั ธานี รายการ ̅ S.D. แปลผล 1 ด๎านการเอาชนะ 2.78 0.78 ปานกลาง 2 ด๎านการรวํ มมือ 3.59 0.73 มาก 3 ดา๎ นการประนีประนอม 3.67 0.81 มาก 4 ด๎านการหลกี เลี่ยง 2.97 0.83 ปานกลาง 5 ด๎านการยอมให๎ 3.42 0.71 ปานกลาง 3) การบริหารจดั การความขดั แยง๎ ของผูบ๎ รหิ ารโรงเรยี นมธั ยมศกึ ษาในจังหวัดอุทยั ธานี มกี าร บริหารจัดการความขัดแย๎งด๎านการเอาชนะ โดยภาพรวมอยูํในระดับปานกลาง มีคําเฉลี่ยเทํากับ 2.78 คํา เบยี่ งเบนมาตรฐาน0.78 เมอื่ พจิ ารณาเป็นรายขอ๎ พบวํา ลาดับที่ 1 ผบ๎ู ริหารมงุํ ใชต๎ าแหนํง ระเบียบ ข๎อบังคับ นโยบายในการแกไ๎ ขป๓ญหา มีคาํ เฉลี่ยสงู สดุ มคี ําเฉลย่ี เทํากบั 3.53 คําเบ่ียงเบนมาตรฐาน1.03 ลาดับท่ี 2 คือ ผู๎บริหารเตรยี มทางเลอื กในการแก๎ไขป๓ญหาไว๎กํอน กอํ นท่ีจะขอความเห็นจากผร๎ู ํวมงาน มีคําเฉลยี่ เทํากับ 2.99 การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคัดสรรสาขาวชิ าศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 287

คําเบ่ยี งเบนมาตรฐาน 0.99 สวํ นข๎อที่คําเฉลี่ยต่าสุดคือ ผ๎ูบริหารเมื่อเห็นสองฝุายทะเลาะกัน ใช๎วิธีทาให๎อีก ฝุายหนึ่งแพ๎ อีกฝุายหน่ึงชนะ มคี ําเฉลี่ยเทาํ กบั 2.16 คําเบย่ี งเบนมาตรฐาน 1.11 4) การบรหิ ารจดั การความขัดแยง๎ ของผ๎ูบรหิ ารโรงเรียนมัธยมศกึ ษาในจงั หวัดอทุ ยั ธานี มีการ บรหิ ารจัดการความขัดแยง๎ ด๎านการรวํ มมอื โดยภาพรวมอยํใู นระดบั มาก มีคําเฉลี่ยเทํากับ 3.59 คําเบี่ยงเบน มาตรฐาน 0.73 เมอ่ื พิจารณาเปน็ รายขอ๎ พบวาํ ลาดบั ท่ี 1 ผู๎บริหารรบั ฟ๓งความคิดเห็นของทุกฝุาย เพื่อใช๎เป็น แนวทางในการแกไ๎ ขป๓ญหา มคี ําเฉลยี่ สงู สดุ มีคําเฉลยี่ เทํากับ 3.82 คําเบยี่ งเบนมาตรฐาน 0.98 ลาดับท่ี 2 คือ ผู๎บรหิ ารให๎ทกุ ฝุายมีสํวนรํวมในการแก๎ไขป๓ญหามคี าํ เฉลี่ยเทํากับ 3.81 คําเบ่ียงเบนมาตรฐาน 0.92 สํวนข๎อที่ คาํ เฉลีย่ ตา่ สดุ คือ ผบู๎ รหิ ารมงุํ ให๎เกดิ การชนะ – ชนะ ท้ังสองฝาุ ย มีคําเฉลยี่ เทํากับ 3.10 คาํ เบ่ียงเบนมาตรฐาน 1.15 5) การบริหารจดั การความขัดแยง๎ ของผ๎บู ริหารโรงเรียนมธั ยมศกึ ษาในจังหวดั อทุ ยั ธานี มกี าร บรหิ ารจัดการความขดั แย๎ง ด๎านการประนีประนอม โดยภาพรวมอยูํในระดับ มาก มีคําเฉล่ียเทํากับ3.67 คํา เบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.81 เม่อื พิจารณาเปน็ รายข๎อพบวาํ ลาดับท่ี 1 ผู๎บริหารมีความยุติธรรมและใช๎เหตุผลใน การแกไ๎ ขคาํ เฉล่ยี สงู สดุ มีคาํ เฉล่ยี เทาํ กบั 3.77 คําเบย่ี งเบนมาตรฐาน 1.00 ลาดับท่ี 2 ผบู๎ ริหารใช๎วิธีผํอนปรน เขา๎ หากนั มคี ําเฉลี่ยเทํากับ 3.76 คําเบย่ี งเบนมาตรฐาน 1.01 สํวนขอ๎ ท่ีคาํ เฉล่ียต่าสุดคอื ผบู๎ ริหารยอมเสียสละ บางอยาํ ง เพ่อื ให๎เกดิ ประโยชนต๑ อํ การแก๎ไขความขดั แย๎ง มคี ําเฉลยี่ เทาํ กับ 3.58 คาํ เบย่ี งเบนมาตรฐาน 0.93 6) การบริหารจดั การความขัดแย๎งของผูบ๎ ริหารโรงเรียนมัธยมศกึ ษาในจงั หวัดอทุ ัยธานี มีการ บริหารจัดการความขัดแย๎ง ด๎านการหลีกเลี่ยง อยูํในระดับ ปานกลาง มีคําเฉล่ียเทํากับ 2.97 คําเบ่ียงเบน มาตรฐาน 0.83 เม่ือพจิ ารณาเปน็ รายข๎อพบวํา ลาดับท่ี 1 ผ๎ูบริหารหลีกเลี่ยงการโต๎เถียงท่ีจะนาไปสูํข้ันตอน การปฏิบัติงานคําเฉลี่ยสูงสุด มีคําเฉล่ียเทํากับ 3.60 คําเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.83 ลาดับที่ 2 คือ ผู๎บริหาร มอบหมายให๎ผู๎อื่นรับผดิ ชอบแทนในการแก๎ไขปญ๓ หา มีคาํ เฉล่ียเทํากับ 3.25 คําเบ่ียงเบนมาตรฐาน 0.96 สํวน ข๎อท่ีคําเฉลี่ยต่าสุดคือ ผู๎บริหารไมํทาการใดๆ ท่ีจะทาให๎สถานการณ๑คล่ีคลายลง มีคําเฉล่ียเทํากับ 2.71 คํา เบย่ี งเบนมาตรฐาน 1.11 7) การบรหิ ารจัดการความขดั แยง๎ ของผู๎บรหิ ารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจงั หวัดอทุ ัยธานี มกี าร บริหารจัดการความขัดแย๎ง ด๎านการยอมให๎ อยูํในระดับปานกลาง มีคําเฉล่ียเทํากับ 3.42 คําเบี่ยงเบน มาตรฐาน 0.74 เมื่อพิจารณาเป็นรายข๎อพบวํา ลาดับที่ 1 ผ๎ูบริหารมีความใจกว๎างเสียสละและคานึงถึง ผลประโยชน๑สํวนรวมมากกวําสํวนตนมีคําเฉล่ียเทํากับ 3.64 คําเบี่ยงเบนมาตรฐาน 0.95 ลาดับท่ี 2 คือ ผ๎ูบริหารไมํต๎องการให๎เกิดการกระทบตํอความสัมพันธ๑ระหวํางบุคคล มีคําเฉล่ียเทํากับ 3.62 คําเบ่ียงเบน มาตรฐาน 0.93 สํวนขอ๎ ท่ีคําเฉล่ียต่าสุดคือ ผ๎ูบริหารปลอํ ยใหผ๎ อ๎ู ่ืนมีอทิ ธิพลเหนือตนเองและยอมทาตามผอู๎ ื่น มี คําเฉล่ียเทํากบั 3.02 คําเบ่ยี งเบนมาตรฐาน 1.06 8) ผลการวเิ คราะหเ๑ ปรยี บเทียบจาแนกระหวาํ งเพศ อายุ ประสบการณ๑ในการบรหิ ารงานกับ การบริหารจดั การความขดั แย๎งของผูบ๎ รหิ ารโรงเรียนมัธยมศกึ ษาในจังหวดั อทุ ยั ธานี มคี วามคดิ เห็น ไมํแตกตําง กนั อยํางมนี ยั สาคญั ทางสถติ ิท่ีระดบั 0.05 การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 288

9) ผลการวิเคราะห๑เปรียบเทยี บจาแนกระหวํางระดับการศึกษากับการบริหารจัดการความ ขดั แย๎งของผู๎บริหารโรงเรยี นมธั ยมศึกษาในจังหวัดอทุ ยั ธานดี ๎านการยอมให๎ มีความคดิ เหน็ แตกตํางกันอยํางมี นัยสาคัญทางสถติ ทิ รี่ ะดบั 0.05 ดงั ตารางที่ 3 ตารางที่ 3 สรปุ ผลการวิเคราะหเ๑ ปรยี บเทยี บระหวํางระดับการศึกษากับการบริหารจัดการความขัดแย๎งของ ผ๎ูบริหารโรงเรยี นมธั ยมศกึ ษาในจงั หวัดอุทัยธานี การบริหารจัดการ แ ห ลํ ง ค ว า ม ความขัดแย๎ง แปรปรวน SS df MS F P การเอาชนะ ระหวํางกลุํม .463 2 .231 .375 .688 ภายในกลมํุ 89.498 145 .617 รวม 89.961 147 การรํวมมือ ระหวาํ งกลุํม 1.884 2 .942 1.773 .173 ภายในกลุํม 77.054 145 .531 รวม 78.939 147 การประนีประนอม ระหวํางกลุํม 1.379 2 .690 1.040 .356 ภายในกลุํม 96.103 145 .663 รวม 97.482 147 การหลีกเลี่ยง ระหวาํ งกลุํม .774 2 .387 .555 .575 ภายในกลํุม 101.035 145 .697 รวม 101.809 147 การยอมให๎ ระหวาํ งกลุํม 3.546 2 1.773 3.598 .030* ภายในกลุํม 71.455 145 .493 รวม 75.001 147 p*≤ .05 เมื่อพบนัยสาคัญทางสถิติจึงใช๎การทดสอบเป็นรายคํู ด๎วยวิธีการของเชฟเฟุ ( Scheffe’s Method) การบริหารจัดการความขัดแย๎งของผ๎ูบริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี จาแนกตามระดับ การศกึ ษา ดา๎ นการยอมให๎ แตกตาํ งกันอยาํ งมนี ัยสาคัญทางสถติ ิท่รี ะดับ 0.05 คอื ระดับการศกึ ษาปริญญาตรมี ี ความคดิ เห็นแตกตาํ งกบั ระดบั การศึกษาปรญิ ญาเอก และระดับการศกึ ษาปรญิ ญาโทมีความคิดเหน็ แตกตํางกบั การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 289

ระดบั การศกึ ษาปรญิ ญาเอก โดยคาํ เฉลย่ี ของระดับการศกึ ษาปริญญาเอกที่สูงกวําระดับการศึกษาปริญญาตรี และปรญิ ญาโท ดังตารางที่ 4 ตารางที่ 4 ผลการทดสอบคาํ เฉลีย่ รายครํู ะหวํางระดับการศกึ ษากับการบรหิ ารจดั การความขัดแยง๎ ของผบ๎ู รหิ าร โรงเรยี นมัธยมศึกษาในจงั หวัดอทุ ัยธานดี า๎ นการยอมให๎ ปริญญาตรี ̅ ปรญิ ญาตรี ปริญญาโท ปริญญาเอก ปรญิ ญาโท 3.41 3.41 3.40 4.75 ปรญิ ญาเอก 3.40 - .995 .030* 4.75 - .033* - p*≤ .05 2. การอภปิ รายผล การศึกษาวิจัย เรื่อง การบริหารจัดการความขัดแย๎งของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัด อทุ ยั ธานี ผลของการวจิ ัยนามาอภิปรายไดด๎ ังน้ี 1) การบรหิ ารจัดการความขดั แยง๎ ของผบ๎ู รหิ ารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี โดย พิจารณาเป็นรายด๎าน พบวํา การบริหารจัดการความขัดแย๎งด๎านการประนีประนอม มีคําเฉล่ียสูงสุด อยํูใน ระดับมาก ทงั้ น้ีเน่อื งจากบรบิ ทของจังหวดั อทุ ยั ธานเี ป็นสงั คมชนบท สายสัมพันธ๑ของประชาชนและบุคลากร ทางการศึกษามีลกั ษณะกึ่งเครอื ญาติทอี่ ยูกํ นั อยาํ งพ่ีน๎องถงึ แม๎จะมคี วามแตกตาํ งกนั ทางชาติพันธซ๑ ่ึงมที ง้ั คนไทย คนจีน คนลาว คนมอญ คนกะเหรี่ยง แตํไมมํ ีปญ๓ หาในการอยํูรํวมกันเพราะอยูกํ นั บคุ ลากรทางการศกึ ษาถึงแม๎ จะอยูํตํางโรงเรียนกันก็ตาม สํวนใหญํจะมีความคิดเห็นไมํตํางกัน เพราะอยํูด๎วยกันมานาน รู๎จักนิสัยใจคอ รสนิยม วิถีชีวิต คํานิยม มุมมอง ป๓ญหาที่เกิดข้ึนคล๎ายๆกัน วิถีตัดสินจึงใกล๎เคียงกันท้ังการแก๎ป๓ญหาความ ขดั แยง๎ แบบยอมตามใหก๎ ัน เกดิ การอะลํุมอลํวยให๎กันและกัน การแก๎ไขป๓ญหา การทางาน และวิถีชีวิตความ เป็นอยํูจึงมีความใกล๎เคียงกัน มีความสอดคล๎องกับ ธนวัฒน๑ จรรย๑เง่ียม (2555 : น.44) พบวํา รูปแบบการ บริหารความขัดแย๎งของผ๎ูบรหิ ารสถานศึกษา สงั กัดสานกั งานเขตพื้นท่ีการศกึ ษาประถมศกึ ษาแมฮํ ํองสอน เขต 2 ปกี ารศกึ ษา2554 โดยภาพรวมพบวาํ มีรปู แบบการบรหิ ารความขดั แย๎งมากทส่ี ุดเป็นแบบการประนปี ระนอม รองลงมาเป็นแบบการรํวมมือ แบบการยอมให๎ แบบการหลีกเลี่ยง แบบการเอาชนะ บริบทของจังหวัด แมฮํ ํองสอนมีความใกลเ๎ คยี งกนั กบั จังหวัดอุทัยธานี ซงึ่ แตกตาํ งกนั กับงานวิจัยของ จิตราพัชร๑ ชัยรัตนหิรัญกุล (2556 : น.81) พบวํา ผ๎บู ริหารโรงเรยี น สานักงานเขตพ้ืนทกี่ ารศึกษามัธยมศึกษา เขต 42 มีการจัดการความ ขัดแยง๎ แบบรวํ มมือ มากที่สดุ รองลงมา คอื การจัดการความขดั แย๎งแบบประนปี ระนอม และการจดั การความ ขัดแย๎งแบบยอมให๎ และยังแตกตํางกับการศึกษาของ ประกายทิพย๑ ผาสุก ( 2551 : น.53-54) ท่ีพบวํา ผ๎ูบริหารการศึกษาสังกัดสานักงานเขตพ้ืนท่ีการศึกษาลาพูน เขต 1 สํวนใหญํมีพฤติกรรมการจัดการความ ขัดแย๎งแบบประนีประนอม รองลงมา คือ แบบรํวมมือ การหลีกเลี่ยง การยอมให๎ และสุดท๎ายคือ แบบการ เอาชนะ และแตกตํางกันกับ ฐิตา ทัพป๓้น (2554 : น.61) ผลการศึกษาพบวํา การจัดการความขัดแย๎งของ การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ัยคัดสรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 290

ผู๎บริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครูสังกัดสานักงานเขตพื้นท่ีการศึกษามัธยมศึกษา 42 ผู๎บริหาร สถานศึกษามีการจัดการความขัดแย๎งสูงสุดโดยภาพรวมอยํูในระดับปานกลาง คือ ด๎าน การประนีประนอม รองลงมาคือ การรํวมมือ ด๎านการหลีกเล่ียง ดา๎ นการยอมให๎ ดา๎ นการเอาชนะ ตามลาดบั 2) ผลการวิเคราะห๑เปรียบเทียบระหวํางเพศ อายุ ประสบการในการบริหารงานกับการ บริหารจดั การความขดั แย๎งของผ๎ูบริหารโรงเรยี นมธั ยมศกึ ษาในจังหวัดอุทยั ธานี มีความคิดเห็น ไมํแตกตํางกัน อยํางมีนยั สาคัญทางสถิติที่ระดับ.05 อาจเป็นเพราะการอบรมเลี้ยงดูสิ่งแวดล๎อมในการดารงชีวิตแล ะระดับ การศกึ ษาท่ใี กลเ๎ คียงกนั ชีวติ ความเปน็ อยแํู บบเรียบงาํ ยตามสงั คมชนบท ท่ีมีวถิ ชี วี ติ ผกู พนั กบั พระพุทธศาสนา ทเี่ ชอ่ื ในเรอ่ื งศีลธรรม และบาปบญุ คุณโทษท่ีได๎รับจากการกระทาอาจสํงผลให๎แนวความคิดของท้ังเพศหญิง เพศชายมีความคิดเห็นไมํแตกตํางกัน และสังคมของโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานีอยํูกันอยําง ครอบครัว ทาใหบ๎ รรยากาศในการทางานเปน็ ไปอยํางราบร่นื ให๎เกยี รตซิ ง่ึ กนั และกนั ชํวยเหลือเก้ือกรูกันและ กันในหนวํ ยงาน และสภาพทางสังคมของไทยเรา จะมีความนอบนอ๎ มตํอผู๎สูงวยั ยึดถือความมีมารยาทเด็กกับ ผ๎ูใหญํ ซึง่ แตกตาํ งกับการศึกษาวิจยั ของ พชั ราภรณ๑ กุลบุตร (2555 : น.38) พฤติกรรมการจัดการความขดั แย๎ง ของเพศชายและเพศหญิงแตกตํางกันคือ เพศชายมีพฤติกรรม การจัดการความขัดแย๎งแบบการรํวมมือมาก ที่สดุ รองลงมาเปน็ แบบการประนีประนอม แบบการยอมให๎ แบบการหลกี เล่ียงและแบบการเอาชนะ สวํ นเพศ หญงิ พฤติกรรมการจดั การความขัดแย๎งแบบการประนปี ระนอมมากทสี่ ุด รองลงมาเป็นแบบการรํวมมือ แบบ การยอมให๎ แบบการหลีกเลีย่ ง และแบบการเอาชนะ ท้ังนี้อาจเป็นเพราะบุคลิกภาพของผ๎ูบริหารหญิงที่มักมี ความอํอนโยนและแสวงหาวิธีการจัดการที่ถอ๎ ยทถี อ๎ ยอาศยั มากกวาํ ผู๎บริหารชาย สวํ นผลเปรียบเทียบระหวําง อายซุ ง่ึ ตรงกนั ข๎ามกบั ความคดิ เห็นของ สรรเพชญ ไชยสริ ยิ ะสวสั ดิ์ (2557 : ประชาชาตธิ ุรกิจออนไลน๑)ได๎กลําว วํา Gen-B ซึง่ เปน็ คนสงู อายใุ นปจ๓ จบุ ัน (พ.ศ.2489-2507) คนกลํุมน้ีเปน็ ผลผลติ หลังสงครามโลกคร้ังท่ี 2 ท่ีแตํ ละประเทศต๎องการเรงํ ผลติ ประชากรเพ่ือมาพัฒนาประเทศท่ีบอบชา้ โดยเขาได๎รบั รู๎ถึงความลาบากของพํอแมํ ความแร๎นแค๎นทางเศรษฐกิจ ภาวะวุํนวายตํางๆ ทาให๎มีความอดทนสูง สู๎งาน ชอบทางานและประสบ ความสาเรจ็ ดว๎ ยตัวเอง เนือ่ งจากมปี ระชากรจานวนมากท่ีเกดิ ในชํวงเดียวกนั ทาใหม๎ ีการแขํงขันสงู คนเจนบยี ัง ยึดระบบชนชน้ั รับฟง๓ คาสั่งจากผ๎นู าหรือหัวหน๎างานทมี่ ีองค๑ความรู๎ คนยุคน้ีใช๎ชีวิตเรียบงําย เป็นคนเก็บออม มากกวาํ ใช๎ Gen-Y ซ่ึงเป็นคนวัยตั้งแตํมัธยมศึกษาตอนปลายถึงเร่ิมทางานใหมํ (พ.ศ.2523-2540) คนกลุํมน้ี เกิดมาพร๎อมเทคโนโลยีทนั สมัยและแพรหํ ลาย รวมท้งั องค๑ความร๎ู ทาใหม๎ คี วามอดทนเริ่มน๎อยลง สมาธิสั้นขึ้น ชอบลอกเลียนแบบ และเปลี่ยนงานบอํ ยไมชํ อบชนชั้น ชอบการทางานเป็นทีม ทางานรํวมกันมากกวาํ ฟ๓งคาสั่ง จากหัวงานหรือผ๎ูนาอยาํ งเดียว ผลการวิเคราะห๑เปรยี บเทียบระหวํางประสบการณ๑ในการบริหารงาน กับกา ร บริหารจัดการความขัดแย๎ง ซ่ึงแตกตํางกับการศึกษาวิจัยของ พัชราภรณ๑ กุลบุตร (2555 : น.42-43) เมื่อ จาแนกตามประสบการณก๑ ารทางานในตาแหนงํ ผ๎บู รหิ ารสถานศึกษา พบวําผู๎บริหารท่ีมีประสบการณท๑ างานใน ตาแหนํงผ๎ูบริหารท่ีมีประสบการณ๑ในตาแหนํงผู๎บริหารสถานศึกษา 5-10 ปี มีพฤติกรรมการจัดการความ ขดั แย๎งแบบการรวํ มมอื มากทสี่ ดุ และผูบ๎ รหิ ารทีม่ ีประสบการณ๑ในตาแหนงํ ผบ๎ู ริหารสถานศกึ ษามากกวํา 10 ปี มีพฤตกิ รรมการจัดการความขดั แย๎งแบบการประนปี ระนอมมากท่ีสุด ทงั้ นเี้ ป็นเพราะวาํ ผบ๎ู รหิ ารสถานศึกษาท่ี มปี ระสบการณ๑ทางานในตาแหนงํ ผู๎บรหิ ารนอ๎ งกวํา 10 ปี ต๎องการความรํวมมือในการแก๎ป๓ญหาที่เกิดขึ้นและ การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวิจยั คัดสรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 291

เพ่อื ใหไ๎ ด๎รบั ประโยชน๑ทงั้ สองฝาุ ยแตํผ๎ูบริหารท่มี ปี ระสบการณ๑ในตาแหนํงผ๎ูบริหารสถานศึกษามากกวํา 10 ปี มักจะยอมเสียบางอยาํ งเพือ่ ใหไ๎ ด๎บางอยํางเพื่อขจัดความขัดแยง๎ ทเี่ กดิ ขึน้ ให๎หายไป 3) ผลการวเิ คราะหเ๑ ปรียบเทียบระหวํางระดับการศึกษากับการบริหารจัดการความขัดแย๎ง ของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานีด๎านการยอมให๎ มีความคิดเห็น แตกตํางกันอยํางมี นัยสาคัญทางสถิติท่ีระดับ 0.05โดยใช๎การทอสอบเป็นรายคูํ ด๎วยวิธีการของเชฟเฟุ (Scheffe’s Method) พบวาํ การบริหารจัดการความขัดแยง๎ ของผบู๎ ริหารโรงเรยี นมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี จาแนกตามระดับ การศกึ ษา ดา๎ นการยอมให๎ แตกตํางกนั อยํางมนี ัยสาคัญทางสถติ ิทรี่ ะดบั 0.05 คอื ระดบั การศึกษาปรญิ ญาตรมี ี ความคดิ เห็นแตกตํางกับระดับการศึกษาปรญิ ญาเอก และระดับการศึกษาปริญญาโทมีความคิดเห็นแตกตําง ดา๎ นการยอมให๎กับระดับการศึกษาปริญญาเอก โดยคําเฉลี่ยของระดับการศึกษาปริญญาเอกท่ีสูงกวําระดับ การศึกษาปริญญาตรีและปริญญาโท อาจเปน็ เพราะผ๎ทู แ่ี สดงพฤติกรรมการยอมให๎นอกจากจะเป็นผู๎เสียสละ แลว๎ ยงั เป็นผ๎ทู ่ีไมํตอ๎ งการใหเ๎ กดิ การบาดหมางใจระหวาํ งบุคคล ซงึ่ แตกตํางกับการศึกษาวิจัยของ พัชราภรณ๑ กุลบตุ ร (2555 : น.43) พบวาํ เมอ่ื จาแนกตามวุฒการศกึ ษา พบวาํ ผู๎บริหารสถานศึกษาทมี่ ีวุฒการศึกษาระดับ ปริญญาตรี มีพฤติกรรมการจัดการความขัดแย๎งแบบประนีประนอมมากท่ีสุด ผู๎บริหารสถานศึกษาท่ีมีวุฒ การศึกษาระดบั ปรญิ ญาโท มพี ฤติกรรมการจัดการความขัดแย๎งแบบการรวํ มมือมากทส่ี ุด ผ๎ูบรหิ ารสถานศกึ ษา ทีม่ ีวุฒการศกึ ษาระดับปริญญาเอก มีพฤติกรรมการจัดการความขัดแย๎งแบบการยอมให๎มากที่สุด จะเห็นวํา ผบ๎ู ริหารสถานศกึ ษาท่มี ีระดบั การศกึ ษาที่ตาํ งกนั มวี ิธกี ารจดั การความขัดแยง๎ ท่ีตํางกนั ออกไป ข้อเสนอแนะ 1. ข๎อเสนอแนะในการนาผลงานวจิ ัยไปใช๎ประโยชน๑ 1) การบรหิ ารจดั การความขดั แย๎งของผบู๎ รหิ ารโรงเรยี นมธั ยมศกึ ษาในจังหวัดอทุ ัยธานี พบวาํ การบริหารจัดการความขัดแยง๎ ดา๎ นการเอาชนะมผี ลคําเฉลยี่ ตา่ สุด ดงั น้นั ผู๎บริหารควรระมัดระวังโดยหลีกเลยี่ ง ด๎านการเอาชนะท่ีจะนามาใช๎ในการจดั การความขดั แยง๎ เพราะอาจเกดิ ผลกระทบในทางไมํดีทั้งตํอตนเองและ ผูอ๎ ื่นการนาวิธกี ารบรหิ ารจัดการความขดั แยง๎ นั้นไมสํ ามมารถบอกไดว๎ ําใช๎ด๎านไหนดีท่ีสดุ ข้นึ อยํูกบั สถานการณ๑ ทเ่ี กดิ ข้ึน ผบ๎ู ริหารตอ๎ งพจิ ารณาวําจะเลอื กใชด๎ ๎านใดท่จี ะสามารถทาให๎เกิดประโยชน๑มากท่ีสุดหรือเกิดผลเสีย น๎อยที่สดุ กบั ผลทจี่ ะตามมา 2) เมอื่ จาแนกตามระดบั การศึกษาจากผลการวเิ คราะห๑เปรยี บเทยี บระหวํางระดับการศึกษา กบั การบริหารจัดการความขดั แย๎งของผู๎บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดอุทัยธานี พบวํา มีระดับความ คดิ เห็นการบรหิ ารจดั การความขดั แยง๎ ดา๎ นการยอมใหแ๎ ตกตํางกันน้ัน ผ๎ูบริหารควรมีการอบรมสัมมนารํวมกัน เพอื่ เปน็ การเปิดโอกาสใหแ๎ ตํละฝาุ ยไดแ๎ สดงความคิดเหน็ และเป็นการหันหน๎าเข๎ามาคุยกัน ปรับทัศนคติและ มุมมองของผบ๎ู ริหาร ควรจัดกิจกรรมเพื่อสารความสัมพันธ๑ สร๎างความเข๎าใจ ความค๎ุนเคยที่กํอให๎เกิดความ สามัคคี ควรมีการประชุมสัมมนาเชิงปฏิบัติการเพ่ือพบปะพูดคุยกันมีการแลกเปลี่ยนประสบการณ๑ในการ บรหิ ารงานของแตํละบุคคล การประชมุ ทางวชิ าการ และเผยแพร่ผลงานวจิ ยั คัดสรรสาขาวิชาศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 292

2. ขอ๎ เสนอแนะในการทาวิจยั ครั้งตอํ ไป 1. ในการศกึ ษาวิจัยการบริหารจดั การความขดั แย๎งครัง้ ตํอไป ควรเปน็ งานวจิ ัยแบบผสมผสาน ทัง้ เชงิ ปรมิ าณและเชิงคุณภาพ โดยให๎มีการสัมภาษณ๑ การสงั เกต นอกเหนือจากแบบสอบถามเพือ่ ใหก๎ ารศึกษา มีความสมบูรณย๑ ่ิงขึน้ 2. ควรศกึ ษาป๓จจยั ที่มอี ทิ ธิพลเก่ียวกบั การจัดการความขดั แยง๎ ของผบู๎ ริหารกับครู เอกสารอ้างอิง จิตราพัชร๑ ชยั รัตนหิรญั กลุ . (2556). การศึกษาการจดั การความขดั แย้งในสถานศึกษาของผู้บริหารโรงเรียน สานักงานเขตพื้นท่ีการศึกษามัธยมศึกษา เขต 42. วิทยานิพนธ๑ปริญญา ครุศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวทิ ยาลัยราชภัฏนครสวรรค๑. ชัยเสฏฐ๑ พรหมศรี. (2550). การจดั การความขดั แย้งในองค์กร. กรงุ เทพฯ : เอ็กซเปอร๑เนท็ ฐิตา ทบั ปน๓้ . (2555 ). การศกึ ษาการจัดการความขดั แย้งของผบู้ ริหารสถานศึกษาตามความคิดเห็นของครู ในโรงเรียน อาเภอตาคลี จังหวัดนครสวรรค์ สังกัดสานักงานเขตพ้ืนท่ีการศึกษา. วิทยานิพนธ๑ ปรญิ ญาครุศาสตรมหาบณั ฑิต, มหาวทิ ยาลยั ราชภฏั นครสวรรค๑. ธนวัฒน๑ จรรย๑เสงี่ยม (2555). การบริหารความขัดแย้งของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสานักงานเขตพื้นท่ี การศึกษาประถมศึกษาแม่ฮ่องสอน เขต 2. วิทยานิพนธ๑ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวทิ ยาลัยเชียงใหม.ํ ประกายทิพย๑ ผาสุก. (2550). พฤตกิ รรมการบรหิ ารความขดั แยง้ ของผ้บู ริหารสถานศกึ ษา สงั กดั สานกั งาน เขตพน้ื ที่การศึกษาลาพูน เขต 1. วทิ ยานิพนธป๑ รญิ ญาคุรศาสตรมหาบณั ฑติ , มหาวทิ ยาลยั เชียงใหม.ํ ประชาชาติธรุ กิจออนไลน๑. สแกนนิสยั \"คน 4 เจเนอเรชั่น\" แม้ตา่ งกนั กอ็ ย่รู ว่ มกนั ได้. วนั ทค่ี น๎ หา ขอ๎ มูล 6 ธันวาคม 2560. https://www.prachachat.net/news_detail.php?newsid=1401795159, 2557 พัชราภรณ๑ กุลบุตร. (2555). การจัดการความขดั แยง้ ของผบู้ รหิ ารสถานศกึ ษาเขตพน้ื ท่กี ารศึกษา ประถมศกึ ษาแม่ฮอ่ งสอน เขต 1. วิทยานิพนธ๑ศึกษาศาสตรมหาบณั ฑติ , มหาวิทยาลัยเชยี งใหมํ. ลาจวน ชืน่ ธงชยั . (2551) . การจดั การความขดั แยง้ ของผ้บู รหิ ารสถานศกึ ษาขน้ั พนื้ ฐาน สงั กัดสานักงาน เขตพื้นการศกึ ษาชยั ภมู ิเขต 2. วิทยานพิ นธ๑ปรญิ ญาครศุ าสตรมหาบัณฑิต, มหาวทิ ยาลัยราชภัฏอดุ รธานี. สานกั วชิ าการและมาตรฐานการศึกษา สานกั งานคณะกรรมการการศึกษาข้ันพนื้ ฐาน กระทรวง ศึกษาธิการ. (2553). แนวทางการนาจดุ เน้น การพฒั นาผู้เรยี นสกู่ ารปฏิบัติ. โรงพมิ พ๑ชมุ นุมสหกรณ๑การเกษตรแหงํ ประเทศไทย จากดั . Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), pp. 607-610. การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวิจยั คดั สรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 293

การบริหารโรงเรียนในชมรมผบู้ ริหารโรงเรยี นฆราวาสคาทอลกิ อคั รสงั ฆมณฑลกรงุ เทพฯตาม หลกั ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง The School Management in Club of Catholic Secular School Administrators, Roman Catholic Archdiocese of Bangkok Based on Sufficiency Economy ปณุ ณตั ถ์ จิโนรส1 ผ้ชู ว่ ยศาสตราจารย์ ดร. วราภรณ์ ไทยมา2 1 นักศึกษาปริญญามหาบณั ฑิต สาขาวิชาบรหิ ารการศกึ ษา วทิ ยาลยั บณั ฑติ ศึกษาดา้ นการจดั การ มหาวิทยาลยั ศรปี ทุม Email:[email protected] 2 คณบดี คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม อาจารยป์ ระจา หลักสตู รปรชั ญาดุษฎบี ณั ฑติ สาขาวชิ าการบรหิ ารการศึกษาวทิ ยาลยั บัณฑติ ศึกษา ดา้ นการจดั การ มหาวทิ ยาลยั ศรปี ทุม คณบดีคณะศลิ ปศาสตร์ มหาวทิ ยาลยั ศรปี ทุม Email:[email protected] บทคดั ย่อ การวิจัยคร้ังนีม้ วี ตั ถุประสงค๑เพ่ือ 1) เพ่ือศึกษาสภาพการบริหารโรงเรียนในชมรมผู๎บริหารโรงเรียน ฆราวาสคาทอลิก อัครสังฆมณฑล กรุงเทพ ฯ ตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียง 2) เพื่อเสนอแนะ แนวทางบริหารโรงเรียนในชมรมผู๎บริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อัครสังฆมณฑล กรุงเทพ ฯ ตามหลัก ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพียง กลุํมประชากรท้งั สน้ิ 1197 คนประกอบด๎วย ผู๎บริหารสถานศึกษา จานวน 72 คน ครู 1125 คน ซึ่งผว๎ู จิ ัยได๎กาหนดขนาดของกลุํมตัวอยํางโดยใช๎สูตรของ Krejcie and Morgan (1970) ได๎ ขนาดตัวอยําง คือ ผ๎ูบริหารสถานศึกษา จานวน 59 คน และครูจานวน 285 คน เคร่ืองมือท่ีใช๎ในการเก็บ ข๎อมูล คือ แบบสอบถาม วิเคราะห๑ข๎อมูลโดยใช๎โปรแกรมสาเร็จรูป โดยใช๎สถิติคําเฉล่ีย และ คําเบี่ยงเบน มาตรฐาน ในการพรรณนาข๎อมลู ผลวิจยั พบวํา 1.สภาพการบริหารโรงเรียนของกลมํุ ผบู๎ รหิ ารโรงเรยี นฆราวาสคาทอลคิ อัครสงั ฆมณฑลกรงุ เทพฯ พบวาํ ด๎านท่ี มกี ารปฏิบตั ิมากที่สุดคือด๎านเงอ่ื นไขคณุ ธรรม รองลงมาคือดา๎ นความพอประมาณ และน๎อยท่สี ดุ คือด๎านความมี เหตผุ ล สภาพการบริหารโรงเรียนของกลมํุ ผบ๎ู ริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลกิ อคั รสงั ฆมณฑลกรุงเทพฯ ในดา๎ น การบรหิ ารแบบมีสํวนรํวมพบวาํ โดยภาพรวมอยํูในระดบั ปานกลาง โดยดา๎ นทมี่ คี ําเฉล่ยี สูงสุดคอื ด๎านการมีสวํ น รํวมในการประเมินผล รองลงมา คอื ด๎าน การมีสวํ นรํวมในการรบั ผลประโยชน๑ และดา๎ นทมี่ คี ําเฉลี่ยน๎อยท่ีสุด คอื ด๎านการมสี วํ นรวํ มในการคดิ รเิ รมิ่ 2) ขอ๎ เสนอแนะเชงิ บรหิ ารในการบรหิ ารโรงเรยี นตามหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในกลุํม ผ๎ูบริหารโรงเรยี นฆราวาสคาทอลิก อคั รสังฆมณฑลกรงุ เทพฯ ควรมกี ารกาหนดแนวทางในการขับเคล่ือนหลัก การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจยั คดั สรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตร์ระดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 294

ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพียงเฉพาะกลุํม โดยมีการประชุมรํวมกันกาหนดแนวทางหาแผนการปฏิบัติ มีการ ชํวยเหลอื กันระหวาํ งสมาชิกในกลุํมม สถานศกึ ษาที่ทาไดด๎ ใี นด๎านไหนก็สามารถแนะนาชํวยเหลือสถานศึกษา แหํงอ่ืน เพ่ือท่ีจะพัฒนาอยํางยั่งยืนไปพร๎อมกันและในแนวทางเดียวกัน และ สํงเสริมและสนับสนุนการใน โอกาสในการแสดงความคดิ เหน็ และตัดสินใจแกบํ ุคลาการทกุ ๆฝุายให๎มากขึน้ คาสาคัญ: หลกั ปรชั ญาเศรษฐกิจพอเพยี ง, การบรหิ ารแบบมสี ํวนรํวม, โรงเรยี นฆราวาสคาทอลิก, ชมรม ผ๎ูบรหิ ารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อคั รสงั ฆมณฑล กรงุ เทพ ฯ ABSTRACT The purposes of this research were 1) to study the state of school management in Club of Catholic Secular School Administrators, Roman Catholic Archdiocese of Bangkok based on sufficiency economy, and 2) to propose the management guidelines for Schools in Club of Catholic Secular School Administrators, Roman Catholic Archdiocese of Bangkok based on sufficiency economy. The research samples consist of 24 schools in the Club, the sample size is calculated by using Krejcie and Morgan equation and 59 school administrators and 285 teachers. A questionnaire was used to collect data from samples. The results were analyzed by using computer software and the statistics was used in the research were mean and standard deviation presented by descriptive data. The research findings are as follows: 1). the management conditions for schools in the club of Catholic Secular School Administrators, Roman Catholic Archdiocese of Bangkok indicates that the overview and each aspect have been applied at a high level. The highest aspect that have been applied was Ethics and Virtues, secondly is Moderation and the least applied was reasonableness. 2) The management recommendations are as follows: meetings must be attended to have a brainstorm, create standard and develop school management into Sufficiency Economy School. Knowledge management is used in schools how to solve problems and obstacles for schools in this club for continuous quality improvement. And to listen to teacher’s opinions and give more involvement to teachers in the making decision process. KEYWORDS: Sufficiency Economy, Participative Management, Catholic Secular School, Club of Catholic Secular School Administrator, Roman Catholic Archdiocese of Bangkok การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคดั สรรสาขาวิชาศกึ ษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอดุ มศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 295

บทนา ในสังคมยุคปจ๓ จุบันท่ีผค๎ู นในสงั คมสํวนใหญํให๎คุณคําและความสาคัญกับวัตถุมากกวําคุณคํา ของความดีและพฤติกรรมและคุณธรรมในจิตใจของคน รวมถึงกลไกทางตลาด และ ธุรกิจตํางๆ ที่ใช๎การ โฆษณาชวนเชื่อเปน็ การกระตุน๎ ให๎เกิดการใชจ๎ าํ ยเงินซอื้ ของมากข้นึ ไมํวาํ ทางใดก็ทางหนึง่ ประกอบกับการท่ีคาํ ครองชีพในยุคป๓จจุบันเพิ่มสูงในทุกๆปี แตํรายรับกลับไมํได๎เพิ่มสูงข้ึนตาม สํงผลให๎เกิดสภาวะหน้ีสินใน ครัวเรือนท่ีเพิ่มสูงข้ึนจน เน่ืองจากหนี้สินเพ่ิมแตํรายได๎ไมํเพ่ิมตามรวมถึงความสามารถในการชาระหนี้ก็มี น๎อยลงด๎วยเชํนกนั ป๓ญหาในเร่ืองของการเพ่ิมสูงข้ึนของหนี้สินในครัวเรือนถือได๎วําเป็นป๓ญหาท่ีสาคัญและควรได๎รับ ความสาคัญในการแก๎ไขเป็นอันดับต๎นๆเน่ืองจากเป็นเร่ืองท่ีเก่ียวข๎องโดยตรงกับคุณภาพความเป็นอยูํขอ ง ประชาชนในชาติ ศูนย๑วจิ ัยกสกิ รไทย ธนาคารกสกิ รไทย (2560) ได๎ให๎ข๎อมลู ไวว๎ ํา หนีค้ รัวเรอื นของไทยในส้ินปี 2558 อยูํท่ีระดับ 81.2% และปรับลดลงมาท่ี 79.9 % ผลิตภัณฑ๑มวลรวมของประเทศ(GDP) ในชํวงสิ้นปี 2559 ถงึ แม๎วาํ เปอรเ๑ ซน็ ต๑หนี้สินในครัวเรือนจะลดลงเลก็ น๎อย แตํในทางทฤษฎีก็นับได๎วํายังเป็นตัวเลขท่ีสูงอยํู สถาบันการวิจัยเศรษฐกิจ ปว๋ ย อึ้งภากรณ๑ รํวมกบั ธนาคารแหงํ ประเทศไทย และ บรษิ ทั ขอ๎ มลู เครดิตแหงํ ชาติ ได๎ทาการศึกษาข๎อมลู ในเชิงสถติ เิ ก่ียวกบั หนสี้ นิ ในครัวเรือนของคนในชาติ พบวํา “คนไทยเป็นหนี้เร็ว เป็นหนี้ นาน และเป็นหน้ีมูลคํามาก” (วิรไท สันตปิ ระภพ,2560) ปญ๓ หาเหลํานีส้ ามารถไดร๎ ับการบรรเทาหรือแก๎ไขโดยอาศัยหลกั ปรัชญาทเี่ รยี บงํายและสามารถปฏิบัติ ไดจ๎ ริงของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภมู ิพลอดุลยเดช รชั กาลท่ี 9 ซ่งึ ทํานไดท๎ รงพร่าสอนและทรงเป็น แบบอยํางแหํงความพอเพียงใหแ๎ กํพสกนิกรณ๑ชาวไทย มายาวนานกวํา 30 ปี ทรงสอนให๎ประชาชน “พออยูํ พอกิน พอใช๎ พ่ึงตนเองกํอน” ไมํหลงไปกับกระแสวัตถุนิยมและส่ิงยั่วยุตํางๆ ให๎ร๎ูจักเตรียมพร๎อมรับมือกับ ความเปลย่ี นแปลงทเ่ี กดิ ขึ้นอยูตํ ลอด ดังพระราชดารัสของทํานที่ได๎ทรงตรัสไว๎วํา “ คนอ่ืนจะวําอยํางไรก็ชําง เขา จะวําเมอื งไทยล๎าสมัย วาํ เมอื งไทยเชย วําเมอื งไทยไมํมีส่งิ ที่สมัยใหมํ แตํเราอยูํพอมีพอกินและให๎ทุกคนมี ความปรารถนาทีจ่ ะให๎เมอื งไทยพออยพํู อกนิ มีความสงบ และ ทางานตัง้ จิตอธษิ ฐานตั้งปณิธานในทางที่ทาให๎ เมืองไทยอยํแู บบพออยํพู อกนิ มีความสงบเปรียบเทียบกบั ประเทศอ่ืนๆ ถ๎าเรารกั ความพออยํูพอกินน้ีได๎ เราก็ จะยอดยิ่งยวดได๎…” พระราชดารสั ของพระบาทสมเดจ็ พระปรมนิ ทรมหาภมู ิพลอดุยเดช รัชกาลท่ี 9 ณ ศาลา ดสุ ติ ดาลยั สวนจติ รลดา พระราชวังดุสติ เมอ่ื วันพุธที่ 4 ธันวาคม 2517 (อภชิ ัย พันธเสน,2544) การบรหิ ารโรงเรยี นโดยการขบั เคล่อื นหลักของเศรษฐกจิ พอเพียงสูสํ ถานศกึ ษานน้ั ต๎องเนน๎ ในเร่อื งของ การปลกู ฝ๓งหลักแนวคดิ ความเข๎าใจในการนาหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงไปปรับใช๎ในการดาเนินชีวิต อยํางเหมาะสมไมมํ ากและไมนํ อ๎ ยจนเกนิ พอดี อยบํู นทางสายกลางของคาวําพอประมาณ มเี หตุผล ควบคไูํ ปกบั คณุ ธรรมในสังคม ดังน้นั สถานศึกษาเปน็ องค๑กรท่ีสามารถดาเนินไปโดยการบริหารของผ๎ูบริหารสถานศึกษา และ ครู ซึ่งเป็นบุคคลสาคญั ทีเ่ ปน็ แกนนาในการสํงตอํ ความร๎คู วามเข๎าใจท่ถี ูกต๎องชดั เจนเกี่ยวกับหลักปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพยี ง ทางสถานศกึ ษาควรสงํ เสริมและสนบั สนนุ ใหค๎ รมู ีความร๎ู ความเข๎าใจอยํางถํองแท๎กํอน ครจู ะเป็นแบบอยาํ งทดี่ ีให๎แกํเด็กไดน๎ ั้น ครจู ะตอ๎ งสอนใหเ๎ ดก็ รจู๎ ักพอกํอน โดยอยูํอยํางพอเพียง และเรียนร๎ูไป พรอ๎ มกับนักเรียน มีสติในการรบั ข๎อมูลตํางๆ รวมถงึ คดั กรองเพือ่ ที่จะนาความรูเ๎ หลาํ นนั้ มาตอํ ยอด หม่ันศึกษา การประชมุ ทางวิชาการ และเผยแพร่ผลงานวิจัยคัดสรรสาขาวิชาศึกษาศาสตร์ระดับชาติ : ความทา้ ทายการจัดการศกึ ษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 296

เพิ่มพนุ ความรอ๎ู ยาํ งเป็นข้นั ตอน ประเมินความร๎ู และ สถานการณเ๑ พ่อื เตรยี มพรอ๎ มรับมือกบั ความเปล่ยี นแปลง อยาํ งรอบคอบและระมดั ระวัง (ปรยี านุช พิบูลสราวธุ , 2549) ในฐานะท่ีกลุํมโรงเรยี นในชมรมผูบ๎ ริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลกิ อคั รสงั ฆมณฑลกรงุ เทพฯเป็นหนึ่ง ในองค๑กรทางการศึกษาซึ่งต๎องการท่ีชํวยเป็นหนึ่งในกล ไกท่ีสาคัญท่ีจะสามารถชํวยแบํงเบาและชํวยแก๎ไข ป๓ญหาท่ีเกดิ ขน้ึ ในป๓จจบุ ัน ปอู งกันป๓ญหาตาํ งๆท่จี ะตามมาโดยการการปลูกฝ๓งและน๎อมนาหลักของเศรษฐกิจ พอเพียงสามารถบูรณาการสอดแทรกเข๎าไปในหลักสูตรของสถานศึกษาแตํละแหํงในรูปแบบที่แตกตํางกัน ขน้ึ อยํกู บั สภาพในด๎านตาํ งๆของแตํละสถานศึกษา เชํนการบูรณาการเข๎ากับวิชาตํางๆ หรือ กิจกรรมภายใน โรงเรียนเพ่อื ในผู๎เรยี นเกดิ ความคุ๎นชนิ และรูส๎ ึกใกล๎ชิดกบั หลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงซ่ึงจะนาไปสูํการ ยอมรบั และนาไปปรับใชก๎ บั การดาเนินชวี ติ ของตนเองได๎อยํางเข๎าใจและมีความภาคภมู ิใจทไี่ ด๎เดนิ ตามรอยของ พระบาทสมเดจ็ พระปรมินทรมหาภมู ิพลอดุลยเดช (รัชกาลที่ 9) ดงั นั้นผว๎ู ิจัยจึงเห็นวาํ เป็นส่ิงสาคัญที่จะแก๎ป๓ญหาด๎านหนี้สินของคนในชุมชนโดยการใช๎หลักปรัชญา ของเศรษฐกิจพอเพยี งเปน็ เคร่อื งมอื หลักในการดาเนนิ การในคร้ังน้ี วัตถุประสงคข์ องการวจิ ัย 3. เพ่ือศึกษาสภาพการบริหารโรงเรียนในชมรมผ๎ูบริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อัครสังฆมณฑล กรงุ เทพ ฯ ตามหลักปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพยี ง 4. เพอ่ื เสนอแนะแนวทางบรหิ ารในการบรหิ ารของโรงเรยี นในชมรมผ๎ูบริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อคั รสังฆมณฑล กรงุ เทพ ฯ ตามหลกั ปรชั ญาของเศรษฐกิจพอเพียง การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจยั คดั สรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบนั อุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 297

กรอบแนวคดิ ในการวจิ ยั สภาพการบริหารจัดการโรงเรียน การบรหิ ารโรงเรยี นตามหลักปรชั ญา - ดา้ นวชิ าการ เศรษฐกิจพอเพยี ง ทั้ง 5 ด้าน - ดา้ นงบประมาณ 1.ดา้ นการบรหิ ารจดั การศกึ ษา - ดา้ นบุคคล 2.ดา้ นหลกั สตู รและการจดั การเรยี นการ - ดา้ นท่ัวไป สอน 3.ด้านการจัดกจิ กรรมและพัฒนาผูเ้ รยี น หลักปรัชญาของเศรษฐกจิ พอเพียง 3 หว่ ง 2 เง่ือนไข 4.ดา้ นการพฒั นาบคุ ลากรตามหลกั 1.พอประมาณ 2.มีเหตผุ ล 3.มีภมู คิ มุ้ กัน ปรชั ญาของเศรษฐกจิ พอเพียง 1.เง่ือนไขความรู้ 2.เงือ่ นไขคณุ ธรรม 5.ดา้ นผลลพั ธ์/ภาพความสาเร็จ แนวคิดการบรหิ ารงานแบบมสี ว่ นร่วม -รว่ มคิดรเิ รมิ่ -ร่วมวางแผน -ร่วมดาเนนิ การ -รว่ มรบั ผลประโยชน์ -ร่วมประเมนิ ผล กรอบแนวคดิ ศึกษาจากแนวคิดของพระบาทสมเด็จพระปรมินทรามหาภูมิพลอดุลยเดชในเรื่องหลักปรัชญา ของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง การบริหารแบบมีสํวนรํวมเป็นการสังเคราะห๑แนวคิดของกรมสามัญศึกษา (2543) และ Cohen and Uphoff (1977) และ การบริหารงาน 4 ด๎าน จากแนวคิดของสานักบริหาร คณะกรรมการสํงเสริมการศึกษาเอกชน (2548) ประโยชนท์ ไี่ ด้รบั 1 .เพอื่ ใหผ๎ ูบ๎ รหิ ารของโรงเรียนในชมรมผบ๎ู รหิ ารฆราวาสคาทอลิก อคั รสงั ฆมณฑลกรงุ เทพฯ รถู๎ ึงสภาพการ ดาเนนิ การบรหิ ารโรงเรียนตามหลกั ปรชั ญาเศรษฐกจิ พอเพยี ง การประชุมทางวชิ าการ และเผยแพรผ่ ลงานวจิ ัยคัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจัดการศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแห่งประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 298

2. เพื่อใหไ๎ ด๎แนวทางไปใช๎ในการบรหิ ารจดั การโรงเรียนในชมรมผูบ๎ รหิ ารฆราวาสคาทอลิก อัครสงั ฆมณฑล กรงุ เทพฯตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงใหม๎ ีประสทิ ธภิ าพมากขึน้ วธิ ีดาเนินการวิจยั การวจิ ยั ครง้ั นี้ เป็นการวจิ ัยเชงิ ปริมาณ (Quantitative Research) ใช๎วิธีเก็บข๎อมลู เชงิ ปริมาณโดยใช๎ แบบสอบถาม ประชากรและกลุ่มตัวอยา่ ง ประชากรทใ่ี ชใ๎ นการวิจัยคร้งั นี้ ไดแ๎ กํ โรงเรียนในชมรมผบ๎ู ริหารโรงเรยี นฆราวาสคาทอลกิ อคั รสังฆมณฑลกรงุ เทพฯ จานวน 24 โรงเรียน ผบ๎ู รหิ ารสถานศกึ ษาชมรมผู๎บริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อคั รสงั ฆมณฑลกรุงเทพฯ จานวน 72 คน และครูของสถานศึกษาในชมรมผ๎ูบริหารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อคั รสังฆมณฑลกรงุ เทพฯ จานวน 1125 คน กลํมุ ตัวอยํางท่ใี ช๎ในการวจิ ัยคร้ังนี้ ได๎แกํ โรงเรียนในชมรมผบ๎ู ริหารโรงเรยี นฆราวาสคาทอลิก อัครสงั ฆมณฑลกรุงเทพฯ จานวน 24 โรงเรียน ผ๎บู รหิ ารสถานศึกษาชมรมผบ๎ู รหิ ารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อัครสงั ฆมณฑลกรุงเทพฯ จานวน 59 คน และครูของสถานศึกษาในชมรมผบ๎ู รหิ ารโรงเรียนฆราวาสคาทอลกิ อัครสงั ฆมณฑลกรุงเทพฯ จานวน 285 คน ซ่ึงกาหนดขนาดตัวอยําง โดยการเปิดตารางของเครจซ่ีและมอร๑ แกน (Krejcie & Morgan 1970, pp.607-610) และมีการสมํุ ตวั อยาํ งแบบเจาะจง เคร่อื งมอื ท่ใี ช้ในการวิจยั เครื่องมือท่ใี ชใ๎ นการวจิ ยั คอื แบบสอบถาม ซงึ่ ในแบบสอบถามแบํงออกเป็น 3 ตอน ตอนที่ 1 แบบสอบถามข๎อมูลพืน้ ฐานของผต๎ู อบแบบสอบถาม ได๎แกํ เพศ อายุ อายกุ ารทางาน ตาแหนํง และระดับการศึกษา โดยใชแ๎ บบสารวจแบบ Check list ตอนท่ี 2 แบบสอบถามสภาพการดาเนนิ การและการมสี ํวนรํวมโรงเรียนตามหลกั เศรษฐกจิ พอเพียงใน โรงเรียนชมรมผบ๎ู ริหารโรงเรยี นฆราวาสคาทอลกิ อคั รสงั ฆมณฑลกรงุ เทพฯ โดยใช๎แบบสอบถามแบบมาตร ประมาณคํา (Rating scale) 5 ระดบั ตอนที่ 3 สอบถามข๎อเสนอแนะแนวทางการบริหารโรงเรียนตามหลกั เศรษฐกิจพอเพียงในโรงเรียน ชมรมผบู๎ รหิ ารโรงเรียนฆราวาสคาทอลิก อคั รสังฆมณฑลกรงุ เทพฯ ดว๎ ยคาถามปลายเปิด การวิเคราะหข์ ้อมูล ผ๎วู จิ ยั ทาการวิเคราะห๑ขอ๎ มลู ด๎วยโปรแกรมทางสถิติ โดยมีขน้ั ตอนดังน้ี การประชุมทางวิชาการ และเผยแพรผ่ ลงานวิจัยคัดสรรสาขาวชิ าศึกษาศาสตรร์ ะดับชาติ : ความท้าทายการจดั การศึกษาไทยยคุ 4.0ประจาปี 2560 สมาคมสถาบันอุดมศกึ ษาเอกชนแหง่ ประเทศไทย (สสอท.) หนา้ 299